Θεατρικό εργαστήρι του Ηλεκτρον. (εφημερίδα των μαθητών της Β λυκείου) Τεύχος 2ο Σεπτέμβριος 2014 ΔΙΚΤΥΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΗΛΕΚΤΡΟΝ"

Transcript

1 (εφημερίδα των μαθητών της Β λυκείου) Τεύχος 2ο Σεπτέμβριος 2014 Είμαστε οι μαθητές της Β λυκείου από το Δίκτυο Δράσεων Υποστηρικτικής Εκπαίδευσης «Ηλεκτρον» του Ωρωπού και σας καλωσορίζουμε στην ομαδική μας προσπάθεια, στο πλαίσιο του μαθήματος Εκθεση Εκφραση, να εκθέσουμε ελεύθερα τις απόψεις μας και να αρθρώσουμε λόγο, καταθέτοντας κάτι από την ψυχή μας. Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε αυτή την εφημερίδα, με τη συνεργασία της φιλολόγου μας κ. Μίνας Στεργιοπούλου κι ευχαριστούμε τη διεύθυνση του Δικτύου, που στάθηκε αρωγός μας στο όραμά μας. Η εφημερίδα μας περιλαμβάνει άρθρα, πληροφορίες και γνώσεις ποικίλου περιεχομένου, κριτική και σχόλια, άλλοτε καυστικά και άλλοτε απλώς χιουμοριστικά, καλλιτεχνική και αθλητική στήλη. Σε μια εποχή, κατά την οποία η ελεύθερη έκφραση, αν είναι υπερβολή να πούμε ότι φιμώνεται, τότε ας πούμε τουλάχιστον ότι τεχνηέντως περιορίζεται Ευελπιστούμε να σας βρούμε συνοδοιπόρους στην προσπάθειά μας να ακουστεί η φωνή μας, η ΗΛΕΚΤΡΟΝική φωνή μας ΔΙΚΤΥΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΗΛΕΚΤΡΟΝ" 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 15 Ν.ΠΑΛΑΤΙΑ ΩΡΩΠΟΣ τ Τα αρθρα θα δημοσιευτουν και στο electron plus Θεατρικό εργαστήρι του Ηλεκτρον Αξιοποιούμε όλοι μαζί το χρόνο μας με τον πιο δημιουργικό τρόπο! Φωτογραφίες Κατασκευή μάσκας από το θεατρικό εργαστήρι ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 1

2 Γράφει η Σούμαν Πριτ Κορ Γράφει η Βάλια Μανιώτου Στο χείλος του γκρεμού Ελλάδα, Δημιουργείς δημοκρατία, ανυψώνεις το λαό, φτάνεις στην κορυφή κι όμως βουτάς στον γκρεμό. Καταπατάς κάθε αξία και ανυψώνεις το εγώ. Καμία δικαιολογία, ανίδεο μυαλό Ντροπή και κατάντια να βρίσκεσαι εσύ χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς ηθική. Ντροπή και κατάντια να βρίσκεσαι εσύ μακριά από την αλήθεια και τη λογική! Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της ελληνικής ιστορίας, εφόσον ο ελληνικός λαός καθίσταται ανίκανος να απομακρύνει από την εξουσία και τη διοίκηση του κράτους τους «ανίκανους» και γι αυτό το λόγο αντιδρά λανθασμένα. Έτσι, αιτιολογείται αλλά δε δικαιολογείται το γεγονός της εμφάνισης φασιστικών κομμάτων και ότι το 20% περίπου του ελληνικού λαού δίνει τις ψήφους του σε τέτοιου είδους κόμματα. Οξύμωρο δεν είναι; Ομάδες φασιστών, που επιθυμούν την επιβολή φασιστικών καθεστώτων, προσπαθούν να καταλάβουν την εξουσία και παρουσιάζονται ως κόμματα. Μα η έννοια κόμμα συνδέεται εξ ορισμού με το δημοκρατικό πολίτευμα. Για να είμαι ειλικρινής, οφείλω να πω πως η πραγματική δημοκρατία έχει σταματήσει να υφίσταται χρόνια πριν, όταν η αξιοκρατία θυσιαζόταν στο βωμό του συμφέροντος, όταν δηλαδή ξεκίνησαν τα «ρουσφέτια», τα «φακελάκια» στους γιατρούς και τα «λαδώματα» στις δημόσιες υπηρεσίες κλπ. Τα προαναφερθέντα, όμως, με τη κατάλληλη παιδεία είναι εύκολο να διορθωθούν. Καθόλου εύκολο δε θα είναι, αντίθετα, να μετατραπεί το πολίτευμα της χώρας σε δημοκρατικό, όταν ακόμη και επισήμως θα έχει γίνει δικτατορικό. Ο ίδιος ο λαός μέρα με τη μέρα αυτοκτονεί. Αντί να διορθώσει αυτά που τον ενοχλούν, καταρρίπτει ένα-ένα τα δικαιώματά του και παραδίδει τον εαυτό του ως έτοιμο θύμα για χειραγώγηση. Διότι, όταν η ανθρωπιστική παιδεία χαθεί για πάντα, όταν το παιδί μεγαλώσει με ρατσιστικές αντιλήψεις να διαδίδονται παντού γύρω του, όταν το παιδί μάθει από μικρό να δέχεται τη βία, όταν ο λαός φανατιστεί και γίνει εθνικιστής, τότε η χειραγώγηση θα παρουσιάζεται και θα αντιμετωπίζεται ως ηθική και φυσιολογική μέθοδος. Δεχόμαστε, λοιπόν, να βαδίζουμε μέρα με τη μέρα προς τα πίσω. Να σταματάμε να εξελισσόμαστε και να επιστρέφουμε στη συμπεριφορά που είχαμε παλαιότερα ως άβουλα όντα παρασυρόμενα από τα ζωώδη ένστικτά μας. Το χειρότερο έγκλημα, όμως, διαπράττεται εναντίον των εφήβων. Το μέλλον μας κρίνεται από την άποψη που εκφράζει ο λαός με την ψήφο του. Η ζωή μας υποβιβάζεται διαρκώς και εμείς στεκόμαστε άπραγοι και την παρατηρούμε. 25η Μαρτίου 1821 Μια μνήμη ιερή στην ψυχή των Ελλήνων Ο αγώνας του 1821 ήταν καθολικός. Δεν ήταν ένα έργο μιας μόνο τάξης ή μιας κοινωνικής ομάδας. Ήταν έργο όλων των Ελλήνων όλων των περιοχών, πλουσίων και φτωχών, καλλιεργημένων και αγράμματων. Ήταν αγώνας υπέρ των βωμών και των εστιών. Η μεγάλη Επανάσταση του 1821 οργανώθηκε από μια συνωμοτική οργάνωση, τη Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε επτά χρόνια πριν από την έναρξη της μεγάλης επανάστασης, με σκοπό να συντονίσει τις προσπάθειες των υπόδουλων Ελλήνων για την απελευθέρωση τους. Η Επανάσταση του Εικοσιένα αποτελεί την κορυφαία προσπάθεια των Ελλήνων να αποκτήσουν την ελευθερία τους. Παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, η Επανάσταση πέτυχε τελικά το στόχο της. Μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, ως το 1830, η Ελλάδα κέρδισε την ανεξαρτησία της έστω, και με περιορισμένα σύνορα. Η ελληνική ανεξαρτησία αναγνωρίστηκε το 1830 και τα σύνορα του νέου κράτους είχαν οργανωθεί το Η ελεύθερη εθνική ζωή των Ελλήνων ξεκίνησε. Από το 1838 και μέχρι σήμερα η μέρα της 25ης Μάρτιου, επέτειος εορτασμού της έναρξης της Επανάστασης καθιερώθηκε ως μέρα εθνικής εορτής και αργίας. Έτσι, όπως κάθε χρόνο, και φέτος η νεολαία μας παρέλασε στα πλαίσια του δήμου Ωρωπού, προς τιμή και ευγνωμοσύνη στους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες του Σεβόμενοι τη μεγάλη θυσία τους, για την πατρίδα, για την Ελλάδα. Παρέλαση των μαθητών στον Ωρωπό ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ!!! Διάβασε προσεκτικά τον ορισμό για κάθε μια από τις παρακάτω λέξεις και προσπάθησε να ανακαλύψεις πoια λέξη βρίσκεται πίσω από τα γράμματα. Σκέψη και ενέργεια σύμφωνα με τα πολιτικά δόγματα του Μακιαβέλι, δηλαδή επιδίωξη της επιτυχίας με μηχανορραφίες και δολοπλοκίες, χωρίς ηθικούς φραγμούς. Μ _ ΑΒ ΙΣΜΟΣ Υπερβολική αγάπη για την πατρίδα, έντονη φιλοπατρία και πατριδολατρία. Π ΙΣΜΟΣ Άσκοπη χρησιμοποίηση των λέξεων. _ΕΡΜ _ΙΣΜΟΣ Μονοκομματικό σύστημα διακυβέρνησης. ΟΛ ΡΩ_ΙΣΜΟΣ Εύα Φούσια HΞΕΡΕΣ ΟΤΙ το κραγιόν περιέχει λέπια ψαριού; η νύφη στην Κίνα ντύνεται στα κόκκινα; τα αναπαραγωγικά όργανα του σαλιγκαριού βρίσκονται στο κεφάλι του; όσοι πάσχουν από σχιζοφρένεια, δε χασμουριούνται σχεδόν ποτέ; ένας αρουραίος μπορεί να αντέξει περισσότερο χωρίς νερό από μία καμήλα; στο Βέλγιο υπάρχει μουσείο φράουλας; κάθε μέρα γύρω στου 10 τόνους αστρικής σκόνης πέφτουν στη γη ; ο αναπτήρας εφευρέθηκε πριν από τα σπίρτα; τα καρότα είχαν μοβ χρώμα στο Μεσαίωνα; κάθε ρήγας στην τράπουλα αναπαριστά ένα μεγάλο βασιλιά της ιστορίας: ο ρήγας μπαστούνι τον Δαυίδ, ο ρήγας σπαθί τον Μεγάλο Αλέξανδρο, ο ρήγας κούπα τον Καρλομάγνο και ο ρήγας καρό τον Ιούλιο Καίσαρα; Βάλια Μανιώτου 2 / ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 3

3 Διακρίσεις κάθε είδους ακόμη και σήμερα Γράφει η Βάλια Μανιώτου «ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ Συνεντεύξεις : Έχετε υποστεί ποτέ ρατσισμό ; Αν ναι, μπορείτε να μου περιγράψετε το περιστατικό και τα συναισθήματά σας ; Φυλετικός ρατσισμός Μαθήτρια της Β Λυκείου, Ινδικής καταγωγής Πολύ συχνά στο δρόμο οι άνθρωποι με κοιτούν περίεργα, ίσως γιατί δεν έχουν συνηθίσει να βλέπουν ανθρώπους από άλλη φυλή, με άλλο χρώμα. Ευτυχώς, δεν έχω υποστεί σχόλια ευθέως, όμως οι περαστικοί συχνά με κοιτούν και συζητούν μεταξύ τους. Όταν με κοιτούν περίεργα, αισθάνομαι εκτός, σα να μην είμαι φτιαγμένη για να ζω εδώ και στενοχωριέμαι αρκετά για τον τρόπο, με τον οποίο σκέφτεται ο κόσμος. Εθνικός ρατσισμός Μαθήτρια της Β Λυκείου, Αλβανικής καταγωγής Το πιο πρόσφατο περιστατικό ρατσισμού το οποίο έχω δεχτεί ήταν στο σχολικό περιβάλλον. Στην τάξη, την ώρα του μαθήματος της έκθεσης μιλούσαμε για τις εθνικότητες. Η καθηγήτρια ρώτησε αν υπάρχουν παιδιά από ξένη χώρα μέσα στην τάξη και εγώ σήκωσα το χέρι μου. Τότε, δύο συμμαθητές μου, που κάθονταν ακριβώς από πίσω μου, σχολίαζαν έντονα και δυνατά με σκοπό να ακούω πράγματα, όπως γιατί ήρθα στην Ελλάδα και δεν έμεινα στη χώρα μου και γενικότερα μιλούσαν υποτιμητικά για τη χώρα από την οποία κατάγομαι και εμένα. Ένιωσα πραγματικά άβολα και άσχημα. Θρησκευτικός ρατσισμός Μαθήτρια της Β Λυκείου, μάρτυρας του Ιεχωβά Ο ρατσισμός τον οποίο έχω δεχτεί κινούνταν σε ομαδικό και όχι σε προσωπικό πλαίσιο. Ένα πολύ έντονο περιστατικό που θυμάμαι ήταν πριν οχτώ χρόνια, όταν ήμουν εννιά χρονών. Ήμουν με ένα γνωστό μου στο δρόμο και μιλούσαμε με μια κυρία, η οποία έδειχνε πως επιθυμούσε τη συζήτηση μαζί μας, όταν ένας καταστηματάρχης βγήκε από το μαγαζί του και έπιασε από το γιλέκο τον γνωστό μου. Φωνάζοντας τον απειλούσε πως θα τον χτυπήσει. Η αλήθεια είναι πως φοβήθηκα πολύ αλλά πραγματικά δεν είχα καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε. Λίγο καιρό μετά, περνώντας από μια εκκλησία, μία ομάδα από εμάς άκουσε από το μεγάφωνο της εκκλησίας μία εξαγγελία, η οποία διακήρυσσε πως είμαστε επικίνδυνοι και μολύνουμε την κοινωνία. Κοινωνικός ρατσισμός Μαθήτρια της Β Λυκείου, ρατσιστικά σχόλια σχετικά με την εμφάνισή της Όταν πήγαινα στη δευτέρα δημοτικού, όταν ήμουν δηλαδή οχτώ χρονών, ήταν η πρώτη φορά που έπεσα θύμα ρατσισμού. Είχα περιττά κιλά και αυτό έδινε την αφορμή στους συμμαθητές μου να με σχολιάζουν αρνητικά και τις στιγμές που είμαι μπροστά και όχι, με αποτέλεσμα να ντρέπομαι και να κλείνομαι στον εαυτό μου. Με πλησίαζαν μόνο για να με κοροϊδέψουν και αυτό με περιθωριοποιούσε. Μπορεί να ήμουν μικρή, όμως, το αντιλαμβανόμουν και ένιωθα πως φταίω εγώ και πως δε θα καταφέρω να έχω φίλους. Πολλές φορές μάλιστα και εγώ σαν παιδί απαξίωνα τον εαυτό μου. Ήμουν μόνη. Γράφει η Μαριέττα Κύρου Ο ρατσισμός είναι η ιδεολογία της προκατάληψης, με βάση την οποία αμφισβητείται η ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι γίνονται αντικείμενο σύγκρισης βάσει βιολογικών και κοινωνικών γνωρισμάτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός συνόλου από αυθαίρετες ταξινομητικές διακρίσεις. Οι άνθρωποι, έτσι, διαχωρίζονται σε ομάδες σύμφωνα με τα ελαττώματα, τις διαφορές και τα «αρνητικά» χαρακτηριστικά τους και κατακρίνονται ανάλογα με το πόσο «σοβαρά» και πολλά είναι αυτά. Ο ρατσισμός δεν περιορίζεται μόνο σε έναν τομέα, αντίθετα παίρνει πολλές και ποικίλες μορφές και ευρύτερες διαστάσεις. Συχνά παρατηρούνται φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού. Πολλές φορές οι άνθρωποι κρίνονται λόγω της διαφορετικότητας του χρώματος ή της καταγωγής τους. Για παράδειγμα, σε ένα εργασιακό περιβάλλον μιας δυτικής κοινωνίας, ο «τέλειος» και ο «αδιάβλητος» θα είναι ο λευκός ντόπιος, ενώ ο «ανίκανος» και ο «φταίχτης» για όλα -γιατί έτσι βολεύει- θα είναι ο αλλοδαπός. Εξάλλου, συχνά είναι τα φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού. Ανεξάρτητα από την καταγωγή και το χρώμα, οι άνθρωποι υποτιμώνται και χλευάζονται είτε γιατί είναι μη αρτιμελείς, είτε γιατί χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό γλωσσικό ιδίωμα, είτε γιατί είναι αμόρφωτοι και φτωχοί -χωρίς να γίνεται σεβαστός ο λόγος της κατάστασής τους, είτε γιατί είναι ομοφυλόφιλοι, είτε γιατί είναι γυναίκες και χαρακτηρίζονται υποδεέστερες από τους άνδρες. Το χειρότερο σε αυτήν την περίπτωση είναι πως η σύγχρονη κοινωνία απορρίπτει θεωρητικά κάθε είδους ρατσισμό, ο οποίος συνήθως εκδηλώνεται ασύνειδα, ακόμη και στην συμπεριφορά των ανθρώπων που φαίνεται πως ιδεολογικά τον απορρίπτουν. Όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ο άνθρωπος στη σημερινή εποχή είναι «πλημμυρισμένος» από προκαταλήψεις και στερεότυπες αντιλήψεις. Χάνεται έτσι η ευαισθησία, η προσωπική κρίση και η ευγένεια. Όποιος έχει έστω και μια μικρή διαφορά που τον καθιστά «κατώτερο» και διαφορετικό από το πλήθος, αυτομάτως κατακρίνεται και απορρίπτεται από την κοινωνική εστία. Ακόμη κι αν αυτή η διαφορά καθιστά κάποιον ανώτερο και πιο σπουδαίο από τους άλλους, πάλι κατακρίνεται και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, ώστε να θεωρηθεί υποδεέστερος. Στην πραγματικότητα θεωρείται «απειλή», χωρίς να υπάρχει κάποια πρόθεση ΓΙΑΤΙ; και ΜΕΤΑ;» από πλευράς του κι έτσι λόγω της διαφορετικότητάς του δε γίνεται ποτέ κοινωνικά αποδεκτός. Επιπλέον, το φαινόμενο του ρατσισμού εμφανίζεται και σε περιπτώσεις που υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου μπορεί να βρεθεί ακόμη και χρυσάφι, οι αναπτυγμένες χώρες, προκειμένου να κερδίσουν όσα πιο πολλά μπορούν, εκμεταλλεύονται τους κατοίκους των περιοχών. Χωρίς εκπαίδευση, ασφάλεια, τροφή και ιατρική περίθαλψη οι κάτοικοι αυτοί λιμοκτονούν και, αφού μετά βίας ζουν, δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τη γη τους. Από την άλλη, οι άνθρωποι εξαιτίας του ρατσισμού, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Ο κοινωνικός αποκλεισμός δημιουργεί έντονα αρνητικά συναισθήματα, που οδηγούν τον άνθρωπο σε απερίσκεπτες πράξεις, όπως βία, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εγκληματικότητα. Παθογενή συμπεριφορά μπορεί να υιοθετήσει είτε ο άνθρωπος που τοποθετείται ρατσιστικά απέναντι στους άλλους, προκειμένου να επιβληθεί, είτε το άτομο που καταλήγει θύμα του ρατσισμού, προκειμένου να αμυνθεί. Και με αφορμή την αναφορά στα συναισθήματα, αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι μέσω του ρατσισμού μεταδίδεται στους ανθρώπους το άγχος και η ανασφάλεια. Άτομα που γίνονται θύματα ρατσισμού, σε ορισμένες περιπτώσεις, υιοθετούν συμπλεγματική συμπεριφορά. Έτσι γίνονται ευάλωτα σε τέτοιο σημείο, που αποτελούν εύκολο «στόχο» εκμετάλλευσης και παραβιάζονται όλα τα δικαιώματά τους. Είναι φυσικό επόμενο, επίσης, λόγω της «αδιαφορίας» της κοινωνίας, ιδιαίτερα όσον αφορά στα φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού, να υπάρχει απουσία κοινωνικής αλληλεγγύης. Η κοινωνία διατηρεί ουδέτερη στάση στα συχνά επαναλαμβανόμενα κρούσματα ρατσισμού, και μένει αμέτοχη στην προσπάθεια να βρεθεί μια όποια λύση. Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, ο ρατσισμός είναι ένα ποικιλόμορφο φαινόμενο. Λαμβάνει χώρα για διάφορους λόγους, και όλες του οι συνέπειες καταλήγουν στην πιο σημαντική: ο ρατσισμός προκαλεί μόνο κακό, τόσο στο άτομο, όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Με τη βοήθεια των παραπάνω συνεντεύξεων γίνεται εύκολα αντιληπτή η συχνή παρουσία ρατσιστικών φαινομένων στη κοινωνία μας. Η ύπαρξη, δηλαδή, προκαταλήψεων προς στο συνάνθρωπο είτε αυτές σχετίζονται με τη φυλή, την εθνικότητα, το θρήσκευμα είτε με κάποιο άλλο προσωπικό χαρακτηριστικό. Διατιμάται η ανθρώπινη οντότητα και διακρίνεται μέσω αυθαίρετων ταξινομήσεων. Το γεγονός αυτό είναι πραγματικά θλιβερό. Για κάθε σώφρονα και νουνεχή άνθρωπο σίγουρα αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός το χαμηλό επίπεδο της παιδείας, εφόσον αυξάνονται καθημερινώς οι ρατσιστικές πεποιθήσεις και συμπεριφορές του πλήθους. Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική ένδεια δε βοηθά το άτομο να απαλλαγεί από τα στερεότυπα που τον «ακολουθούν» κατά τη διάρκεια της ζωής του. Συνάμα, το άτομο υιοθετεί λανθασμένα πρότυπα παρατηρώντας το φανατισμό των υπολοίπων και σε θρησκευτικό και σε εθνικό επίπεδο και δεν είναι ικανό να αντιπαρατεθεί σε αυτόν. Επιπροσθέτως, η έντονη κρίση των αξιών και το ανθρωπιστικό έλλειμμα της εποχής μας γίνεται τροφός των προσωπικών συμπλεγμάτων. Όλα τα παραπάνω συνεπάγονται την απουσία της κοινωνικής αλληλεγγύης και την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όσον αφορά στην κοινωνία, και την πυροδότηση συναισθημάτων, όπως για παράδειγμα ανασφάλειας και άγχους, όσον αφορά στο άτομο. Σημαντική συνέπεια, επίσης, του ρατσισμού αποτελεί η βία και η εγκληματικότητα εναντίον ευπαθών ομάδων. Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα μόνο μέσω της ανθρωπιστικής παιδείας θα μπορέσει να αντιληφθεί το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Μόνο αν συμβεί αυτό, θα καταφέρει να επιθυμεί την ενότητα και την εξέλιξη της και θα σταματήσει με κάθε ευκαιρία να τη διασπά και να επιχειρεί να διαχωρίζει τους ανθρώπους και έπειτα να τους αξιολογεί αρνητικά ή θετικά σε σχέση με τους άλλους, χρησιμοποιώντας απροσδιόριστα και αυθαίρετα κριτήρια. Όπως είχε αναφέρει ο Nelson Mandela, ο μεγαλύτερος ίσως αγωνιστής εναντίο των ρατσιστικών διακρίσεων, ''η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις τον κόσμο''. 4 / ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 5

4 ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ Γράφει η Κατερίνα Κόκκορη ΕΠΙΣΤΗΜΗ Νανοτεχνολογία, Ένα από τα προβλήματα του Ωρωπού είναι τα διόδια. Tο πρόβλημα ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια, όταν, για να έρθεις στον Ωρωπό από την Αθήνα, η τιμή τους ήταν 1,20 περίπου. Τα διόδια υπήρχαν μόνο για να μεταφερθείς στον Ωρωπό από την Αθήνα. Σήμερα υπάρχουν και στην άνοδο και στην κάθοδο της εθνικής οδού. Τοποθετήθηκαν με σκοπό οι κατασκευαστικές εταιρείες στις οποίες ανήκουν, να κάνουν έργα οδοποιίας για πιο ασφαλείς δρόμους. Οι πορείες ξεκίνησαν το 2009 όταν η τιμή ανέβηκε στα 2,10. Πολλοί πολίτες ήρθαν στον Ωρωπό έχοντας ένα μικρό σπιτάκι για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Με την αύξηση των διοδίων οι οικογένειες οι οποίες μένουν στον Ωρωπό και εργάζονται στην Αθήνα αρχίζουν να αποκτούν σταδιακά σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Ακόμη, οι εταιρείες άρχισαν να τοποθετούν μικρά κουβούκλια και στον παράδρομο, από τον οποίο είχαν επιλέξει να πηγαίνουν όσοι αδυνατούσαν να πληρώσουν. Επίσης, ο παράδρομος αυτός είναι αρκετά επικίνδυνος, εφόσον υπάρχουν απότομες στροφές και το κυριότερο βρίσκεται μόνο από τη μία πλευρά της εθνικής οδού. Με βάση τη νομοθεσία του εξωτερικού στην εθνική οδό θα πρέπει να υπάρχει ασφαλής παράδρομος και από τις δύο πλευρές των διοδίων. Το 2009 λοιπόν μαζί με τις πορείες ξεκίνησε και το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ στον Ωρωπό για όλους τους λόγους, στους οποίους αναφέρθηκα και πιο πάνω. Σα δικαιολογία λένε ότι αυξήσανε τα διόδια, διότι θα φτιαχτεί η νέα Ιόνια οδός. Μέχρι τώρα δεν έχει ξεκινήσει κανένα απολύτως έργο. Εκτός αυτού, τα έργα αυτά χρηματοδοτούνται από τα εξωτερικά δάνεια, την κυβέρνηση κλπ. Ο Ωρωπός εγκλωβίστηκε από όλα τα διόδια που έχει τριγύρω του, όπως είναι της Μαλακάσας, του Καπανδριτίου και των Αφιδνών. Επίσης, ο Ωρωπός ανήκει στον νομό Αττικής και φυσικά είναι παράνομο να πληρώνεις διόδια, διότι είναι σαν να σε φυλακίζουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι! Παράλληλα, έχουν μετακινήσει από τον Ωρωπό όλες τις δημόσιες υπηρεσίες κι εξακολουθούν να μετακινούν κι άλλες. Έχουν μετακινήσει το ΙΚΑ, την Εφορία, τον ΟΤΕ και θέλουν να πάρουν τώρα και την ΔΕΗ, πράγμα που σημαίνει πως όποια δουλειά και να θέλεις να κάνεις να αναγκάζεσαι να πληρώνεις διόδια. Έτσι, ξεκίνησε το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή όλα όσα στήσανε για να δημιουργηθούν τα διόδια αυτά είναι παράνομα και αυθαίρετα, ενώ παράλληλα έκοψαν τα δέντρα και καταπάτησαν τη γη. Ακόμη, οι πολίτες ξεκίνησαν τις πορείες, για να περνάει ο κόσμος ελεύθερα από τα διόδια και να αποφεύγει τον επικίνδυνο παράδρομο. Σε περίπτωση βέβαια που επιμένουν να τα κρατήσουν στην εθνική οδό, σωστό θα ήταν να μεταφερθούν εκτός του νομού Αττικής. Πραγματοποιήθηκαν πολλά δικαστήρια, στα οποία νομικοί σύμβουλοι του Ωρωπού παρουσίαζαν την κάθε παρανομία που ανακάλυπταν, με αποτέλεσμα η κατασκευαστική εταιρεία να νομιμοποιεί ό,τι παράνομο ανακάλυπταν οι κάτοικοι του Ωρωπού. Το τελευταίο λοιπόν διάστημα απείλησαν ότι θα έρθει η αστυνομία, ότι θα φωτογραφίσουν όσους δεν πληρώνουν κι ενώ ο κόσμος αρχικά επέλεγε να περνάει χωρίς να πληρώνει, στη συνέχεια ορισμένοι φοβήθηκαν και ξεκίνησαν πάλι να πληρώνουν. Ύστερα, αφού έγιναν διαδηλώσεις και άρχισε πάλι να περνάει ο κόσμος χωρίς να πληρώνει, ονόμασαν την ελεύθερη διέλευση ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με πρόστιμο. Λίγο πριν ανεβάσουν τις τιμές και τις κάνουν 3,35 στην άνοδο και 3,35 στην κάθοδο, ενώ τους είχε δοθεί πρόστιμο να πληρώσουν από την πολεοδομία λόγω αυθαιρεσιών κλπ, τους τα χαρίσανε και νομιμοποιήσανε τα διόδια! Όλο αυτό έχει κάνει όλους εμάς τους πολίτες του Ωρωπού έξαλλους, διότι τα λεφτά είναι πολλά. Μέχρι τώρα δεν έχει ξεκινήσει κανένα καινούριο έργο κι όταν ξεκινήσει ΘΑ χρηματοδοτηθεί και ΘΑ ξεκινήσει. ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ!!! Υπάρχουν ακόμη πολλές περιοχές, οι οποίες είναι παραθαλάσσιες και σε αντίθετη κατεύθυνση από εμάς, όπως είναι η Λούτσα, η Ραφήνα, η Νέα Μάκρη και δεν έχουν διόδια, εκτός αν επιλέξει κανείς την Αττική οδό. Οπότε, γιατί ο Αθηναίος να προτιμήσει να έρθει στον Ωρωπό και να επιβαρυνθεί από τα διόδια και να μην πάει σε εκείνες τις περιοχές; Άρα, τα μαγαζιά του Ωρωπού θα αντιμετωπίσουν σύντομα οικονομικό πρόβλημα και θα αρχίσουν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με αποτέλεσμα ο τόπος μας σιγά σιγά να ερημώνει. Επομένως, οι αγώνες συνεχίζονται, για να καταργηθούν τα διόδια ή να μεταφερθούν αλλού. Σε μια από τις διαδηλώσεις οι πολίτες του Ωρωπού αγανακτισμένοι έριξαν το κουβούκλιο στον παράδρομο. Ακούστηκε και δημοσιεύθηκε ότι απειλήθηκε η ζωή της υπαλλήλου. Αντιθέτως, όλοι της είπαν τι έχουν σκοπό να κάνουν και την παρακάλεσαν να βγει. Εκείνη είχε τηλεφωνήσει σε κάποιον ανώτερό της, ο οποίος την απείλησε και είπε πως όποιος από τους υπαλλήλους βγει από το κουβούκλιο θα χάσει την δουλειά του. Επειδή οι διαδηλωτές ήταν αποφασισμένοι να ρίξουν το κουβούκλιο, άνοιξαν την πόρτα κι έβγαλαν ήρεμα την κοπέλα έξω. Είναι αρκετοί αυτοί οι οποίοι φοβούνται να περάσουν από τα διόδια χωρίς να πληρώσουν, διότι έχουν ακούσει πως θα τους στείλουν πρόστιμο. Όντως τέτοια ειδοποιητήρια έχουν σταλεί και όποιος λάβει στα χέρια του κάτι τέτοιο, θα πρέπει να απευθυνθεί στο κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και εκείνοι θα το αναλάβουν, με μόνη προϋπόθεση ότι θα πρέπει να γίνει εγκαίρως, διότι υπάρχουν δικηγόροι στο κίνημα, νομικοί σύμβουλοι κλπ. Ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται, γιατί όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο! Αγώνες θα γίνονται συνέχεια μέχρι να καταλάβουν ότι δε θα το βάλουμε εύκολα κάτω! Δεν μπορούμε να παραιτηθούμε, διότι θα ξυπνήσουμε κάποια μέρα και θα δούμε το 3.35 να γίνεται 5. Ο κόσμος είναι ήδη εξαγριωμένος και αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρουμε!!! εφαρμογή και υγεία Γράφει η Αναστασία Κατσιγιάννη Είναι γεγονός πως λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας, και ιδίως της νανοτεχνολογίας, έχουμε τη δυνατότητα να κατασκευάζουμε αντικείμενα μεγέθους ενός εκατομμυρίου του χιλιοστού. Αυτά τα σωματίδια, αποτελούνται από έναν μικρό αριθμό ατόμων ή μορίων και διαθέτουν φυσικά, χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά, όπως αντοχή, ελαστικότητα, ελαφρότητα και ευλυγισία. Η νανοτεχνολογία έχει σχέση με τον τομέα της πληροφορικής, της βιομηχανίας, του περιβάλλοντος και της ιατρικής και επέφερε επανάσταση, αφού συνέβαλε στην εξάλειψη των φραγμών μεταξύ ύλης και οργανισμού. Ωστόσο, το κοινό πρέπει να θέσει ορισμένα ερωτήματα και προβληματισμούς και να μην αποδέχεται άκριτα οποιοδήποτε νέο επίτευγμα της τεχνολογίας. Ερωτήσεις, όπως «Υπάρχουν κίνδυνοι που ελλοχεύουν από μια τέτοια ανακάλυψη;», «Είναι αρκετά ασφαλής ή υπάρχουν πιθανότητες να επηρεάσει την υγεία μας; Αν ναι, πώς;», «Πώς προφυλάσσομαι;» πρέπει να τίθενται και να «βασανίζουν» το καταναλωτικό κοινό, και όχι μόνο. Είναι γεγονός πάντως πως ο έλεγχος των κινδύνων, με τις κατάλληλες προδιαγραφές και νόμους, φαίνεται να απουσιάζει σημαντικά σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξής της, λόγω βιομηχανικού και στρατιωτικού απορρήτου. Όσον αφορά στις επιπτώσεις στην υγεία είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι το μέγεθος των σωματιδίων αυτών, τους επιτρέπει να εγκαθίστανται στο αναπνευστικό σύστημα, να διεισδύουν από το δέρμα και να διαπερνούν κάθε είδους προστατευτική μεμβράνη καταλήγοντας στον πυρήνα του κυττάρου, ή ακόμα και να εισέρχονται στον νευρικό σύστημα. Εντούτοις, ο κίνδυνος καταπάτησης ελευθεριών μοιάζει χειρότερος από αυτόν της «δηλητηρίασης». Η εφεύρεση του νανοτσίπ πιθανόν να αναζωπυρώσει τη θεωρία του Φάουστ, για τη δημιουργία ενός τέλειου και ανθεκτικού ανθρώπινου όντος. Η εξάπλωση κάθε είδους τέτοιας «σκόνης» μπορεί να εξυπηρετήσει και να αμβλύνει τα προβλήματα του περιβάλλοντος. Έχοντας εικοσιτετράωρη παρακολούθηση των πραγμάτων, πολλά προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν. Ωστόσο, ποιοι είναι αυτοί που θα έχουν τη δυνατότητα και το δικαίωμα παρακολούθησης; Η απάντηση είναι άγνωστη Εν κατακλείδι, είναι αποδεδειγμένο το γεγονός ότι η τεχνολογία βοηθά και διευκολύνει τον άνθρωπο και την εξέλιξή του, ωστόσο, πρωτεύοντα ρόλο έχει η υγεία και γι αυτό θα πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα προστασίας πριν από τις εφαρμογές των νέων εφευρέσεων. Γράφει ο Μιχάλης Κόκκορης Η ιστορία της φωτογραφίας Η ιστορία της φωτογραφίας ξεκινάει περίπου τον 4ο π.χ. αιώνα, όταν ο Αριστοτέλης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η πρώτη φωτογραφική μηχανή στον κόσμο (camera obscura). Στην ουσία αποτελούνταν από ένα σκοτεινό κουτί με μία γυάλινη επιφάνεια στη μία πλευρά και μια μικρή τρύπα στην απέναντι. Μέσω της τρύπας οι ακτίνες του φωτός εισχωρούσαν στο κουτί και ένα είδωλο απεικονιζόταν πάνω στο γυαλί. Η φωτογραφική αυτή μηχανή αρχίζει με τον καιρό να διαδίδεται, ώσπου το 1550 ο Girolamo Gardano τοποθετεί έναν κοίλο φακό στην είσοδο της τρύπας και λίγο αργότερα, το 1558 ο Ιταλός Giovanni Della Porta είναι ίσως και ο πρώτος που συνιστά μια ανάλογη μηχανή σε ζωγράφους της εποχής για τη δημιουργία πορτρέτων, τοπίων κ.ο.κ. To 1636 ο Daniel Schwenter εφευρίσκει ένα σύστημα πολλαπλών φακών σε απόσταση μεταξύ τους, παρόμοιο με το σημερινό ζουμ. Παρόλα αυτά άλυτο πρόβλημα αποτελούσε η απεικόνιση της φωτογραφίας στο χαρτί. Έτσι, το 1826 ο Γάλλος Nicéphore Niépce κατάφερε να αποτυπώσει για πρώτη φορά απευθείας μια φωτογραφία σε «θετικό» με τη χρήση ενός παραγώγου του πετρελαίου. Για το επίτευγμα αυτό απαιτήθηκε οκτάωρη έκθεση της φωτογραφίας στον ήλιο, γι αυτό και η διαδικασία αυτή ονομάστηκε ηλιογραφία. Το 1888 ο George Eastman, ένας τραπεζικός υπάλληλος στην Αμερική, ανακαλύπτει το πρώτο οπτικό φιλμ σε ρολό και έτσι στη συνέχεια θα κατασκευάσει μία φωτογραφική μηχανή-κουτί την οποία θα ονομάσει (Kodak) και το 1935 θα κυκλοφορήσει το έγχρωμο οπτικό φιλμ (Kodakchrome). Το κυριότερο χαρακτηριστικό της ήταν το μικρό βάρος της και η δυνατότητά της να αποτυπώνει απευθείας στο χαρτί πολλές φωτογραφίες οι οποίες τυπώνονταν στα εργοστάσια της Kodak. Έκτοτε δεν έχουν συμβεί σημαντικές τροποποιήσεις. Οι ψηφιακές μηχανές διαφέρουν μόνο στο ότι το «χημικό» φιλμ αντικαταστάθηκε από τους φωτοευαίσθητους αισθητήρες, ενώ οι φωτογραφίες αποθηκεύονται σε μία κάρτα μνήμης με τη μορφή δυαδικών αριθμών. Έτσι, από τον 20ο αιώνα και μετά η φωτογραφία αποτελεί ένα μέσο επικοινωνίας, και όχι μόνο, αφού θεωρείται από πολλούς ως ένα νέο είδος τέχνης! Βιβλιογραφία:( Φωτογραφία από: ( ) 6 / ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 7

5 Γράφει o Άγγελος Φραγκάκης TEXNH Ιστορία Ελληνικών Μνημείων Ακρόπολης. Άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών αλλά και πολιτικοί από όλο τον κόσμο, που επισκέφτηκαν το Μουσείο, συμφωνούν ότι τα γλυπτά πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η απαίτηση του επαναπατρισμού των γλυπτών του Παρθενώνα δε θα πρέπει να στηρίζεται σε ατομικές προσπάθειες ή σε χλιαρές απαιτήσεις των αρμόδιων Υπουργείων. Θα πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια από το σύνολο του Ελληνικού πληθυσμού, που θα αντανακλά το πάθος και την αγάπη για την μοναδική αυτή πολιτιστική μας κληρονομιά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της εκπαίδευσης και της μετάδοσης της αγάπης για το πολιτισμικό μας παρελθόν. Η συμβολή των εκπαιδευτικών μπορεί να είναι καταλυτική, αφού με την προσάρτηση στην πληθώρα των μαθημάτων ενός μαθήματος ειδικά αφιερωμένου στην πολιτιστική μας κληρονομιά και τα Μουσεία της χώρας μας, θα μπορούσε να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον και την αγάπη για όλα αυτά που οι πρόγονοί μας άφησαν σαν κληρονομιά. Έτσι, η συνεργασία των πολιτών με τους υπεύθυνους φορείς του Κράτους για την προστασία και την αξιοποίηση των ιστορικών μνημείων θα είναι πιο αποδοτική. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, εφαρμόστηκε ένα πρότυπο ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, όπου σχολεία υιοθετούν ιστορικά μνημεία και ασχολούνται με την ανάδειξή τους μέσα από διάφορες δραστηριότητες. Αυτό το πρόγραμμα πραγματοποιείται και στην Αθήνα, όπου δέκα ιστορικά μνημεία θα τεθούν υπό την προστασία ισάριθμων σχολείων, απευθύνεται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και έχει δικαίωμα συμμετοχής σε αυτό όποιο σχολείο το επιθυμεί. Στόχος είναι η εξοικείωση των παιδιών με την τοπική και την εθνική κληρονομιά τους και η ανάδειξη της ευρωπαϊκής διάστασης των μνημείων που μελετούν, μέσα από το πρόγραμμα υιοθεσίας. Το Μουσείο της Ακρόπολης, ένα από τα ωραιότερα Μουσεία του κόσμου, από κάθε γωνία του, από κάθε πλευρά του τονίζει, υπενθυμίζει και αποζητά την επιστροφή των γλυπτών της Ακρόπολης στον φυσικό τους χώρο. Ας ευχηθούμε να είναι θέμα χρόνου η επιστροφή τους, για να συμπληρωθεί η εικόνα του Παρθενώνα, όπως του αξίζει να είναι γνωστός ανά τον κόσμο, ολόκληρος και όχι ακρωτηριασμένος. Με αφορμή την πρόσφατη ερώτηση που έγινε στον γνωστό ηθοποιό George Clooney για το ζήτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα και την αποστομωτική του απάντηση πως όχι μόνο τα γλυπτά του Παρθενώνα αλλά και άλλα έργα τέχνης που κλάπηκαν κατά το παρελθόν από τον φυσικό τους χώρο, αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς και θα πρέπει να επιστρέψουν στον τόπο όπου αυτά δημιουργήθηκαν, αποφάσισα να ασχοληθώ με την ιστορία των ελληνικών μνημείων. Ο Ελλαδικός χώρος εδώ και χιλιετίες δεν έπαψε να αφήνει δείγματα του πλούσιου πολιτισμικού του έργου. Ως αποτέλεσμα, η ελληνική γη είναι γεμάτη από αρχαιολογικά ευρήματα διαφορετικών πολιτισμικών περιόδων, κληρονομιά αυτής της πολυμορφικής και ασταμάτητης παραγωγής και έμπνευσης μοναδικών έργων τέχνης. Δυστυχώς η αναλγησία, ο εύκολος πλουτισμός και κυρίως η αδυναμία προστασίας τους κατά την περίοδο της Οθωμανικής αλλά και της Γερμανικής κατοχής είχαν ως αποτέλεσμα την απόσπαση και κλοπή πολύ σημαντικών έργων τέχνης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Επιστέγασμα αυτών των ενεργειών φυσικά υπήρξε η απόσπαση των γλυπτών του Παρθενώνα από τον λόρδο Έλγιν και η τοποθέτησή τους στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Παρθενώνας έχει υπάρξει σύμβολο και έμβλημα του ελληνικού πολιτισμού ανά τον κόσμο και αποτελεί μια μεγάλη ιστορική αδικία η παραμονή των γλυπτών του στο Βρετανικό Μουσείο και η άρνηση της επιστροφής τους. Συχνά στο παρελθόν έχει γίνει συζήτηση για το μέλλον των γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και για την άδικη αρπαγή τους από τον φυσικό τους χώρο. Ο δημοσιογράφος της MailofSunday, Νικ Φίλντινγκ αμφισβητεί την ύπαρξη του φιρμανιού που επέτρεψε την αφαίρεση και την κλοπή των γλυπτών από τον λόρδο Έλγιν, καθώς η άδεια επέτρεπε την μετατόπιση χαραγμένων πλακών και βράχων και όχι την καταστροφή του κτηρίου. Ο ιστορικός WilliamSt. Clair επίσης, αναφερόμενος στον καθαρισμό των γλυπτών που έγινε το 1938, τονίζει πως η καταστροφή που επήλθε ήταν τέτοιου μεγέθους που καμία άλλη φυσική καταστροφή δε θα μπορούσε να τους επιφέρει, καθώς έβλαψε όλες τις πιθανότητες για μελλοντική αρχαιολογική και επιστημονική έρευνα για τη φύση και την καλλιτεχνική και γλυπτική τους αξία. Από την Ελληνική πλευρά του Υπουργείου Πολιτισμού, το ζήτημα του επαναπατρισμού των γλυπτών του Παρθενώνα, ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 80 από την Μελίνα Μερκούρη. Σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού ζητάει την σύσταση διεθνούς επιτροπής από την UNESCO ή από το ICOM η οποία θα εξετάσει την κατάσταση των γλυπτών. Η θέση της Ελλάδας είναι ότι θα πρέπει να γίνει συνείδηση στη διεθνή κοινότητα πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί από τη μια να συμμετέχει στην αποκατάσταση των Μνημείων της Ακροπόλεως και ταυτόχρονα να δέχεται ότι τα μισά γλυπτά αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Επίσης, η αιτιολόγηση των εκπροσώπων του Βρετανικού Μουσείου ότι δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος που θα δεχτεί και θα προστατεύσει τα γλυπτά στην Αθήνα, δεν ευσταθεί από τη στιγμή που αποπερατώθηκε το Μουσείο της ΩΡΑ ΓΙΑ ΓΝΩΣΗ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (Από τη Μικρή Χρηστική Βιβλιοθήκη για τη Γλώσσα του Γερ. Μαρκαντωνάτου) Κατά φαντασίαν ασθενής: άρρωστος στη φαντασία του. Η φράση αυτή έμεινε από τον ομώνυμο τίτλο της γνώστης κωμωδίας του Μολιέρου. Κατ εικόνα καί (καθ ) ομοίωσιν: όμοιος ολόιδιος π.χ η κόρη του είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωσιν του πατέρα της. Κάτθανε, Διαγόρα: το λέμε για κάποιον που δεν έχει πια να περιμένει καμία άλλη ανώτερη ευτυχία και τιμή σ αυτή τη ζωή. Η φράση προήλθε από τα λόγια των θεατών του Ολυμπιακού σταδίου προς τον γέροντα ολυμπιονίκη Διαγόρα, όταν οι τρεις γιοι του νίκησαν στην Ολυμπία και απέθεσαν τα στέφανα της νίκης τους στο κεφάλι του παρευρισκόμενου πατέρα τους. Κατ ιδίαν: ιδιαίτερα, μόνοι σε μέρος που δεν θα παρευρίσκονται και άλλοι άνθρωποι. Κατόπιν εορτής: μεταφ.: αργά πια, τώρα είναι ανώφελο. Π.χ.: η πρόταση του ήταν εξαιρετικά δελεαστική αλλά έγινε κατόπιν εορτής. Κεκαρμένος εν χρω: κουρεμένος "γουλί ". Κεκλεισμένων των θυρών: π.χ.: συνεδριάζει για πρώτη φορά η βουλή κεκλεισμένων των θυρών (δηλαδή, δεν επιτρέπεται να παρευρίσκονται δημοσιογράφοι ή άλλοι άνθρωποι, εκτός από τους βουλευτές ). Κενός περιεχομένου: άδειος, άμυαλος. Κέρας Αμαλθείας: μεταφ.: αφθονία, πλούτος. Η Αμάλθεια ήταν κατσίκα, από την οποία θήλαζε ο Δίας. Από το κέρατό της έβγαινε ό,τι λαχταρούσε ο κάτοχός της. Πβ. Ανακρ. 8 και Αριστοφ., απόσπ. 39. Κοινή συναινέσει: με κοινή συγκατάθεση. Π.χ. : ζήτησαν να βγει διαζύγιο κοινή συναινέσει. Κοινός τόπος: κοινοτοπία, κάτι το γνωστό και συνηθισμένο. Κολυμβήθρα του Σιλωάμ: ( η γνωστή από τη Βίβλο πηγή στα Ιεροσόλυμα ) λέγεται για κάποιον που επιχειρεί να εξιλεωθεί με κάποιο μέσο ή τρόπο Π.χ.: μπήκε στο φιλανθρωπικό σωματείο μας θεωρώντας το ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις παλιές του αμαρτίες. Κομίζω γλαύκα ες Αθήνας: μεταφ. λέγεται γι αυτούς που μιλούν για πολύ γνωστά πράγματα, σα να ήταν εντελώς νέα και άγνωστα. Πβ. Αριστοφ.,Όρν.,301. Στην Αθήνα η κουκουβάγια ήταν κάτι το πολύ κοινό και γνωστό πράγμα, αφού το πουλί αυτό ως σύμβολο της Αθήνας εικονιζόταν πάνω στα νομίσματα κ.α. Κοντός ψαλμός αλληλούια: λέμε τη φράση αυτή, για να δηλώσουμε ότι κάτι θα γίνει πολύ σύντομα και θα αποδείξει αυτό που ισχυριζόμαστε. Κράτος εν κράτει: αυτοτελής εξουσία μέσα στην κρατική εξουσία Π.χ. η τράπεζα Ελλάδος είναι κράτος εν κράτει Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν: καλύτερα να πέσεις σε κόρακες παρά σε κόλακες. Κροκοδείλια δάκρυα: απατηλά, υποκριτικά δάκρυα. Η φράση προήλθε από τα νερά που κυλούν σαν δάκρυα από τα μάτια του κροκόδειλου, όταν ανασηκώνειτο κεφάλι του, για να ορμήσει κατά του θηράματός του. Κατ άλλην εκδοχή από το μωρουδίστικο κλάμα, που, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, κάνει ο κροκόδειλος, για να προσελκύσει τα θηράματά του. Κύκνειον άσμα: τελευταία δραστηριότητα ή εκδήλωση πριν από το τέλος. 8 / ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 9

6 Γράφει η Εύα Φούσια ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ Οι Εθνικοί Δρυμοί της Ελλάδας Η συνολική έκταση των δασών της χώρας μας είναι στρέμματα και καλύπτει το 19,6% της συνολικής επιφάνειας της, με πλήθος κωνοφόρων και πλατύφυλλων δέντρων. Παρακάτω αναφέρονται οι σημαντικότεροι από τους εθνικούς δρυμούς της χώρας μας. Ο Εθνικός Δρυμός Πρεσπών δημιουργήθηκε το Προστατεύεται από ελληνικές και άλλες συμβάσεις. Ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου είναι μια περιοχή προστατευόμενου φυσικού πλούτου των Ιωαννίνων, στο Ζαγόρι της Ηπείρου. Ο συγκεκριμένος Δρυμός φιλοξενεί 24 είδη θηλαστικών, όπως αρκούδες, λύκους, ζαρκάδια,αγριογούρουνα, κ.λπ. Επίσης διαβιούν 133 είδη πτηνών όπως αετοί, γεράκια και μερικά είδη ψαριών. Τέλος ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου γνωστός και ως Βάλια Κάλντα βρίσκεται σε περιοχή της Οροσειράς της Πίνδου στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων. Η περιοχή αποτελεί καταφύγιο για την καφέ αρκούδα, τον λύκο και το αγριόγιδο. Η συνολική του έκταση φτάνει τα στρέμματα. Ζώα υπό εξαφάνιση Γράφει η Εύα Φούσια Η πανίδα είναι το σύνολο των ζωικών ειδών που ζουν σε ορισμένη γεωγραφική θέση και διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της από διάφορες ομάδες ζώων που καλούνται σύνολο πανίδας. Όμως η εξαφάνιση μερικών από αυτά δημιουργούν τεράστια οικολογικά προβλήματα. Για το λόγο αυτό παρακάτω αναφέρονται τα σημαντικότερα από τα ζώα που κινδυνεύουν και οι απειλές που υφίστανται. Το πρώτο και σημαντικότερο είδος υπό εξαφάνιση ιδιαίτερα στον ελλαδικό χώρο είναι η καρέτα-καρέτα. Υπάρχει στη γη από την εποχή των δεινοσαύρων και είναι το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνας που αναπαράγεται στην Ελλάδα. Η καρέτα είναι ερπετό που έχει προσαρμοστεί βιολογικά στο θαλάσσιο περιβάλλον. Πρόκειται για μια μεγάλη θαλάσσια χελώνα με καβούκι που αποτελείται από κεράτινες πλάκες καφεκόκκινου χρώματος και αναπνέει με πνεύμονες. Ζυγίζει κατά μέσο όρο 90 κιλά και το μήκος της φτάνει το ένα μέτρο. Όσον αφορά την επιβίωσή της τρέφεται κυρίως με θαλάσσια φυτά και ασπόνδυλα με ιδιαίτερη προτίμηση στις τσούχτρες. Προτιμούν τις αμμώδεις παραλίες με ήπιες κλίσεις και χωρίς εμπόδια, όπου η άμμος πληροί τις προϋποθέσεις για την επώαση, δηλαδή τη γέννηση των μικρών της νεοσσών. Οι νεοσσοί, περίπου 100 σε κάθε φωλιά, έχουν μήκος πέντε εκατοστά και ζυγίζουν δεκαεπτά γραμμάρια. Σχετικά με τους κινδύνους και τις απειλές για τηv καρέτα-καρέτα υπάρχουν πολλές θεωρίες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πριν από 80 χρόνια ο πληθυσμός της ξεπερνούσε τις Σήμερα, με βία φθάνει τις παγκοσμίως. Η υποβάθμιση και η καταστροφή των βιοτόπων όπου αναπαράγεται η καρέτα -καρέτα θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωση του είδους. Ακόμα, ο θόρυβος από τα ξενοδοχεία και τις ταβέρνες τρομάζει την καρέτα-καρέτα, τα φώτα αποπροσανατολίζουν τους νεοσσούς, ενώ τα οχήματα, οι ομπρέλες για τον ήλιο και οι ξαπλώστρες συμπιέζουν την άμμο προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην ωοτοκία. Επιπλέον, σημαντικές απειλές αποτελεί η χρήση αλιευτικών εργαλείων και η ρύπανση από προϊόντα πετρελαίου και σκουπιδιών. Επιπρόσθετα, κάποιες χελώνες τραυματίζονται από ταχύπλοα σκάφη, που πλέουν κοντά στις παραλίες ωοτοκίας. Πάντως, με την εφαρμογή των απαραίτητων μέτρων προστασίας, αυτή η τελευταία απειλή τείνει πλέον να μειωθεί σημαντικά. Τέλος ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελούν οι πλαστικές σακούλες, αφού οι χελώνες τις τρώνε, νομίζοντας πως είναι τσούχτρες, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν από ασφυξία. Όσον αφορά στην μεσογειακή φώκια μονάχουςμονάχους είναι ένα από τα δύο εναπομείναντα είδη φώκιας. Κάποτε ήταν εξαπλωμένη σε όλες τις ακτές τις Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και του ανατολικού Ατλαντικού. Σήμερα με αριθμό μικρότερο από 600 ζώα συγκαταλέγεται στα πλέον απειλούμενα είδη του πλανήτη. Ο μισός περίπου πληθυσμός, γύρω στα άτομα, ζει στην Ελλάδα. Σχετικά με την ονομασία του ζώου, στις ραψωδίες δ και ο της Οδύσσειας γίνεται αναφορά σε αυτήν στον πληθυντικό ως φωκαι. Αργότερα, ο Αριστοτέλης μελέτησε και περιέγραψε διεξοδικά την φώκη. Το μήκος των ενήλικων ζώων κυμαίνεται μεταξύ 2-3 μέτρων ενώ το βάρος τους φθάνει έως και τα 350 κιλά, με τα θηλυκά να είναι λίγο μικρότερα από τα αρσενικά. Το σώμα τους καλύπτεται από στιλπνό τρίχωμα μήκους περίπου μισού εκατοστού και χρώματος από ανοιχτό γκρίζο και μπεζ μέχρι σκούρο καφέ και μαύρο. Σημαντικό βήμα για την προστασία της μεσογειακής φώκιας αποτελεί η ίδρυση του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου Βορείων Σποράδων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αντίστοιχου οργανισμού, τουλάχιστον 55 ενήλικα ζώα συχνάζουν στην περιοχή του θαλάσσιου πάρκου, ενώ υπολογίζεται ότι γεννιούνται άλλα οχτώ το χρόνο. Γράφει o Γιώργος Μπεθάνης ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ή ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ Τα πράγματα χειροτερεύουν στο ελληνικό πρωτάθλημα και εμείς είμαστε απλοί παρατηρητές του φαινομένου, χωρίς να κάνουμε κάτι για να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό φάνηκε π.χ. στο ντέρμπι Ολυμπιακός Παναθηναϊκός, κατά τη διάρκεια του οποίου ο κόσμος πετούσε αντικείμενα στον αγωνιστικό χώρο ακόμα και σε παίκτες και προπονητές. Άλλο ένα παράδειγμα είναι το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης. Σε αυτήν την περίπτωση πιστεύω ότι δε φταίει μόνο ο κόσμος αλλά και οι δυο ομάδες, επειδή πριν από τον αγώνα οι παίκτες έβγαιναν και έκαναν σκληρές δηλώσεις. Αυτό πρέπει να σταματήσει, γιατί ο κόσμος αντιμετωπίζει προσωπικές δυσκολίες, με αποτέλεσμα να εξαγριώνεται, όσο βλέπει τους ποδοσφαιριστές να μαλώνουν, να «πιάνονται» στα χεριά και να βρίζουν ο ένας τον άλλον. Οπότε, οι παίκτες, οι προπονητές και οι διοικήσεις πρέπει με τις πράξεις τους να αποτρέπουν τους φιλάθλους από το χουλιγκανισμό. Επιπλέον, το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στο μπάσκετ, εφόσον κατά τη διάρκεια αγώνα μπάσκετ ένας παίκτης τραυματίστηκε, όταν δέχτηκε ένα αντικείμενο στο πρόσωπο. Πρέπει να αποτρέψουμε το χουλιγκανισμό, πράγμα το οποίο θα γίνει μόνο αν υπάρξουν κατάλληλοι νόμοι και κυρώσεις για τους παραβάτες 10 / ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝική ΦΩΝΗ / 11

7 «Νέος» τρόπος, «Νέος» δρόμος... Καθώς οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες γίνονται διαρκώς πολυπλοκότερες ταυτόχρονα γίνεται όλο και πιο αναγκαίο το να προετοιμάζουμε τους νέους ανθρώπους για ένα κόσμο έξω από το σχολείο. Αυτό προϋποθέτει μετασχηματισμούς στη διδασκαλία και τη μάθηση. Σήμερα στον κόσμο μας οι εργοδότες διαλέγουν νέους ανθρώπους όχι μόνο με βάση τα τεχνικά ή ακαδημαϊκά προσόντα τους αλλά επίσης με βάση τις προσωπικές και κοινωνικές τους ικανότητες, όπως η ικανότητά τους να εργάζονται ομαδικά και να επικοινωνούν αποτελεσματικά. Η ανάπτυξη αυτών των ικανοτήτων είναι κρίσιμη για τους νέους καθώς μετασχηματίζονται από παιδιά σε ώριμους ανθρώπους. Πρέπει επομένως να αναγνωρίσουμε ότι η Παιδεία έχει πολλούς στόχους. Πρέπει να καλλιεργήσει τη δημιουργικότητα και την ικανότητα για ανεξάρτητη και κριτική σκέψη. Οι νέοι πρέπει να αποφοιτούν από το σύστημα εκπαίδευσης εφοδιασμένοι με αυτοπεποίθηση, προσόντα και δεξιότητες που χρειάζονται για τη ζωή και την εργασία τους. Η εκπαίδευση πρέπει να βοηθά τους νέους να κατανοούν πώς να είναι ευτυχισμένοι, και πώς να αναπτύσσουν και να διατηρούν την ατομική τους συναισθηματική, φυσική και πνευματική ισορροπία. Όλοι οι νέοι έχουν το δικαίωμα να αναπτύξουν πλήρως τα ιδιαίτερα ταλέντα και ικανότητές τους. «Ικανότης» υπάρχει σε πολλές μορφές και οι μαθητές πρέπει να υποστηριχθούν για να επιτύχουν σε όποιο τομέα έχουν ταλέντο. Η εκπαιδευτική επιτυχία πρέπει να μην εξαρτάται από την προέλευση των μαθητών. Σχολεία, τοπικές κοινωνίες και οικογένειες πρέπει να συνεργαστούν ώστε να αμβλυνθούν οι διαφορές στο βαθμό της «επιτυχίας». Η εκπαίδευση για να είναι αποτελεσματική πρέπει να είναι ευχάριστη τόσο για το μαθητή όσο και για το διδάσκοντα. Η εκπαίδευση πρέπει να μαθαίνει τον μαθητή πώς να ΜΑΘΑΙΝΕΙ όχι μόνο πώς να ΕΞΕΤΑΖΕ- ΤΑΙ. Η εκπαίδευση δεν τελειώνει με την λήψη κάποιου πτυχίου. Συνεχίζεται με διαφορετικές μορφές καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας Τι προτείνουμε λοιπόν; Σωστή εξειδίκευση και σφαιρική ανάπτυξη δεξιοτήτων, κάλυψη κάθε ανάγκης που προκύπτει από την εκπαιδευτική διαδικασία. Το θεατρικό μας εργαστήρι, η εφημερίδα μας, οι εκδηλώσεις και δραστηριότητες ευρύτερου επιστημονικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος, οι ομάδες διαχείρισης άγχους είναι μερικές μόνο δράσεις που πλαισίωσαν τη χρονιά που μας πέρασε τη συστηματική και αδιαπραγμάτευτη πάντα προσπάθεια μας για την ενίσχυση των μαθητών μας στη σχολική τους πορεία. Αυτό το χάρτη αρχών Εκπαίδευσης προσπαθεί να εφαρμόσει και να προωθήσει το Δίκτυο Δράσεων Ήλεκτρον, ασφαλώς ανοιγμένο στις δυνατότητες του, για το καλό των μαθητών του, αλλά και σαν ένα πειραματικό Κέντρο, η επιτυχία του οποίου μπορεί να γίνει και ένα έναυσμα για την ανατροπή του υπάρχοντος καταπιεστικού, ανορθολογικού και τελικά μάλλον αναποτελεσματικού Ελληνικού Συστήματος. Η Ομάδα μας Και επειδή το ΗΛΕΚΤΡΟΝ είναι. οι άνθρωποι του Ευχαριστούμε τα υπέροχα παιδιά του «ΗΛΕΚΤΡΟΝ» αλλά και τους εξαιρετικούς καθηγητές και συνεργάτες μας που στέκονται πολύτιμοι συνοδοιπόροι σε αυτήν τη δύσκολη αλλά και δημιουργική προσπάθεια. Άλλωστε μοιραζόμαστε όλοι το ίδιο πάθος και εμπνεόμαστε από το ίδιο όραμα!! Βαγιωνάκη Ελευθερία: Φιλόλογος, απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Λουιζίδου Μαρίζα: Φιλόλογος, απόφοιτος του τμήματος Κλασσικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Στεργιοπούλου Μίνα: Απόφοιτος κλασικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Master Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ, υπ. Διδάκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών, διπλωματούχος Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης. Βασιλόπουλος Νίκος: Φιλόλογος, απόφοιτος του τμήματος Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής Ψυχολογίας του Πανεπιστήμιου της Αθήνας. Μεταλληνού Φιόρη - Αναστασία: Φυσικός, Διδάκτωρ Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συνεργάτης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθήνας. Μακροδημήτρης Ξενοφώντας: Μαθηματικός, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Σάμου Χαρμανίδου Κατερίνα: Οικονομολόγος, απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Διευθύντρια σπουδών του φροντιστηρίου «Διδακτήριον» στους Θρακομακεδόνες. Θανόπουλος Δημήτρης: Βιολόγος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πάτρας. Πτυχιούχος Διοίκησης Επιχειρήσεων ΕΑΠ. Καμπόλης Τάσος: Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής απόφοιτος Πανεπιστημίου Σόφιας. Μεταπτυχιακές σπουδές στα Τεχνοοικονομικά συστήματα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Παραγωγής, Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Πέππα Πένυ: Κοινωνιολόγος απόφοιτος Πανεπιστημίου Κρήτης. Συνεργάτες: Κονδύλης Παναγιώτης: Διδάκτωρ Χημικός, Ερευνητής Εκπαίδευσης, Συγγραφέας εκπαιδευτικών συγγραμμάτων Καρανίκα Στέλλα: Ψυχοθεραπεύτρια, συνεργάτης του Ανοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου Κουρλή Μαρία: Ψυχοθεραπεύτρια, συνεργάτης του Ανοιχτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου Ράπτης Πάνος: Φυσικός. Μεταπτυχιακές σπουδές Οπτικής Πανεπιστήμιο Rochester, NY. Σπουδες Κινηματογράφου στο London Film School Γραμματειακή Υποστήριξη: Αυλωνίτη Τζίνα Διεύθυνση Σπουδών: Κουρούπης Κώστας, Φίλανδρος Θοδωρής ΔΙΚΤΥΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ "ΗΛΕΚΤΡΟΝ" 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 15 Ν.ΠΑΛΑΤΙΑ ΩΡΩΠΟΣ τηλ.: κιν.: , diktyodraseonelectron@gmail.com diktyodraseonelectron