τραγούδι εισαγωγής Κι εµείς θα ρθούµε τώρα Στη σκηνή όλοι εµπρός * Φοράµε ωραία ρούχα Κοιτάξτε σκηνικά Το έργο µας θ αρχίσει Και καθίστε όλοι καλά!

Transcript

1 Μαρία Κίτρα Κωµωδία 2007

2 τραγούδι εισαγωγής [Μουσική: theme mupet show στίχοι: Μαρία Κίτρα] Θα παίξει η µουσική µας Θ ανάψει και το φως Κι εµείς θα ρθούµε τώρα Στη σκηνή όλοι εµπρός * Φοράµε ωραία ρούχα Κοιτάξτε σκηνικά Το έργο µας θ αρχίσει Και καθίστε όλοι καλά! * Θα δείτε τι ωραία Που θα µαστε µαζί Σαν µια καλή παρέα Που παίζει στην αυλή! * Σηκώστε τις κουρτίνες Και κλείστε κινητά `Ηρθε η ώρα τώρα να περάσουµε καλά * 1

3 Μέρος 1 ο Πρωινή βάρδια (Είναι ξηµερώµατα ευτέρας). Σιγά-σιγά ανάβουν τα φώτα. Ακούγονται κοκόρια, βγαίνει ο ήλιος, καπνός από το νέφος και µουσική. Το ταξί είναι στη σκηνή. Αριστερά υπάρχει το περίπτερο. Βγαίνουν όλοι για τη χορογραφία έναρξης {Ξανά Μανά}. `Όταν τελειώσει φεύγουν όλοι και µένει ο σκουπιδιάρης του ήµου που σκουπίζει το χώρο υποτίθεται. `Ο,τι σκουπίδια υπάρχουν τα βάζει κάτω από το ταξί! Μπαίνει ένας και πετάει ένα πακέτο µε περιοδικά και ε- φηµερίδες µπροστά στο περίπτερο. Φεύγουν και οι δύο. `Ερχεται βαριεστηµένος ο περιπτεράς κι αρχίζει να τακτοποιεί τα έντυπα στο περίπτερο µουρµουρώντας ενώ χασµουριέται. εν προλαβαίνει να κρεµάσει µια εφηµερίδα και έρχεται η πρώτη πελάτισσα κρατώντας ένα σκυλάκι στο χέρι που του µιλάει... Πελάτισσα 1 :Καληµέρα χρυσό µου. Θα ήθελα ένα πακέτο χαρτοµάντιλα, µεταξωτά και γρήγορα γιατί έχω ραντεβού µε τον κοµµωτή µου Περιπτεράς: Μισό λεπτό κυρία µου, ακόµα δεν έφυγε η τσίµπλα από το µάτι Στον ύπνο σου µ έβλεπες; Πελάτισσα 1 :Ωωω, µοντιέ! Τι µπρουτάλ! Περιπτεράς: Ορίστε, τα χαρτοµάνδιλά σας µες στο µετάξι! Πελάτισσα1: Πόσο κάνουν χρυσό µου; Περιπτεράς: 30 λεπτά µανδάµ. Πελάτισσα1: Ορίστε, κράτα. Η πελάτισσα δίνει πεντακοσάρικο κι ο περιπτεράς τρελαίνεται Περιπτεράς: Τι είναι αυτό κυρία µου; Πού να βρω ρέστα από 500 ευρώ; Πελάτισσα 1: Αχ, τι να σου κάνω µα σερί. Ξέρεις, ο µπαµπάκας µου, µού δίνει κάθε πρωί ένα τέτοιο για τα έξοδά µου και δεν έχω ψιλά. Καταλαβαίνεις. Περιπτεράς: Τι τραβάτε κι εσείς οι πλούσιες! Τέλος πάντων. Πάρτε τα χαρτο- µάντιλα και µου χρωστάτε τα 30 λεπτά Πελάτισσα1: Ω, τελικά δεν είσαι και τόσο µπρουτάλ µα πετίτ γκαρσόν. Μόλις κάνω ψιλά θα έρθω να σας ξεχρεώσω Περιπτεράς: Τώρα έµεινα ήσυχος. Η πελάτισσα φεύγει κι ο περιπτεράς βγαίνει έξω για να συνεχίσει τη δουλειά του. Μετά από λίγο Πελάτης 2: Καληµέρα. Θα ήθελα µια κούτα τσιγάρα «τζουρέξ», τρεις σοκολάτες µε γέµιση σπανακόρυζο, την εφηµερίδα η «Αριστερή εξιά», τρία πακέτα µαστίχα Σάµου και ένα µπουκάλι εµφιαλωµένο νερό βρύσης. Αυτά. Πόσο κάνουν; Περιπτεράς: Μισό λεπτό. Πολύ βιαστικοί µου είστε όλοι σήµερα... Κάτσε να βγάλω το κοµπιουτεράκι Σύνολο, 38 ευρώ και 50 λεπτά. Ο πελάτης ψάχνει το πορτοφόλι του και δεν το βρίσκει 2

4 Πελάτης 2: Ωχού συµφορά µου. Πού είναι το πορτοφόλι µου; Αχ, πάει το πορτοφόλι µου. Μου κλέψανε το πορτοφόλι στο µετρό. Πάνε τα λεφτουδάκια µου. Και τι θα πω στη γυναίκα µου που περι- µένει να της σκάσω το µισθό για να πληρώσει τη δόση για τη γούνα της; Περιπτεράς: Ηρεµήστε κύριέ µου, σας παρακαλώ. Μην κάνετε έτσι. Θα βρεθεί το πορτοφόλι σας. Μπορεί να σας έπεσε κάπου. Πελάτης 2 Τι λες κι εσύ χριστιανέ µου; Και να µου έπεσε, έχεις δει εσύ ποτέ κανέναν να βρίσκει γεµάτο πορτοφόλι και να το επιστρέφει στον κάτοχό του; Περιπτεράς: Ναι, δίκιο έχετε. εν έχω δει ποτέ. Πελάτης 2: Αχ, και τι θα κάνω που η γυναίκα µου περιµένει να της πάω τη σοκολάτα και την εφηµερίδα; Βαγγελίστρα µου γιατί σε µένα κι όχι σε κάποιον άλλο; Πω πω τι έπαθα ο δύστυχος πρωινιάτικα! Περιπτεράς: Ελάτε, ηρεµήστε κύριέ µου. Να, πάρτε τα όλα κι άµα βρείτε το Πελάτης 2: πορτοφόλι σας έρχεστε και µε πληρώνετε κάποια στιγµή Ω, µα είστε ένας άγγελος κύριε περιπτερά µου. Με σώσατε. Σας ευχαριστώ πολύ. Πάω στη γυναίκα µου να τη γλυκάνω µε τη σοκολάτα προτού της πέσει το ζάχαρο µ αυτά που θα της πω. Γεια σας, γεια σας! Ο πελάτης φεύγει κι ο περιπτεράς σταυροκοπιέται. Συνεχίζει τη δουλειά του έξω από το περίπτερο ώσπου έρχεται ο τροχονόµος. Τροχονόµος: Περιπτερά, δώσε µου µια σφυρίχτρα και µια κάρτα ανανέωσης οµιλίας των 50 ευρώ και γρήγορα γιατί πρέπει να ρυθµίσω την κυκλοφορία. Περιπτεράς: Μάλιστα κύριε όργανο, µάλιστα! Ο περιπτεράς δίνει τα πράγµατα στον τροχονόµο κι αυτός πάει να φύγει. Περιπτεράς: Εεε, συγνώµη κύριε τροχονόµε δεν µε πληρώσατε. 52 ευρώ και 30 λεπτά κάνουν. Τροχονόµος: Τι είπες ρε στο όργανο της τάξης που θέλεις και λεφτά! Ρε αν δεν ήµουν εγώ να ρυθµίζω την κυκλοφορία θα είχαν πέσει επάνω σου δυο νταλίκες. Να σου κόψω µια κλήση τώρα που βγάζεις γλώσσα στην εξουσία; Περιπτεράς: `Οοοχι, κύριε τροχονόµε µου αλλά να, κι εγώ δεν πρέπει να πληρωθώ, να βγάλω το µεροκάµατο; Τροχονόµος: ε µου λες περιπτερά. Το περίπτερο είναι νόµιµο καθ όλα ή είναι ψιλο-αυθαίρετο; Περιπτεράς; Εεε;, Κύριε τροχονόµε µου πώς, βέβαια, µα, δηλαδή, να, κύριε τροχονόµε µου. Πάρτε άλλη µια κάρτα οµιλίας για το κινητό σας, δώρο από µένα. Κι ό,τι άλλο θελήσετε µη διστάσετε. Τροχονόµος: `Ετσι µπράβο νεαρέ µου. Εύγε! Αυτή είναι σωστή αντιµετώπιση του `Ελληνα πολίτη απέναντι στο όργανο της τάξης. Μπράβο σου. Πιάσε και µια τσίχλες. Περιπτεράς: Μάλιστα κύριε τροχονόµε µου. Να πάτε στο καλό. Καλή σας µέρα 3

5 Ο τροχονόµος φεύγει περιχαρής κι ο περιπτεράς κάνει γι άλλη µια φορά το σταυρό του µονολογώντας. Πλησιάζει ο στραβός Καλή σας µέρα κύριε περιπτερά µου. Περιπτεράς: Τι θες κι εσύ πρωινιάτικα; Εεε, θα ήθελα παρακαλώ ένα εισιτήριο για το λεωφορείο, αν έ- χετε την ευγενή καλοσύνη! Περιπτεράς: Σοβαρά; Σπουδαία αγορά καηµένε. Ε, καλά, δώστε µου κι ένα πακέτο χαρτοµάντιλα τότε Περιπτεράς: Καταξοδεύτηκες κύριος Ας είναι. Πιάστε και µια σοκολατίτσα Περιπτεράς: Τι λε ρε παιδί µου. Τέτοιους πελάτες σαν και σένα ψάχνουµε όλοι Εεε; ώστε µου και την εφηµερίδα «Του στραβού το δίκιο». Περιπτεράς: εν παίρνεις και µια κούτα τσιγάρα; Μα δεν καπνίζω. Ποτέ µου δεν έχω καπνίσει. Περιπτεράς: Ααα, ποτέ µη λες ποτέ! Εξάλλου ποτέ δεν ξέρεις. Καλύτερα να έχεις, παρά να βρεθείς στην ανάγκη και να µην έχεις. Πάρε και µια κούτα τσιγάρα Καλά, καλά. Να πάρω. Πόσο κάνουν; Περιπτεράς: Πολύ βιαστικός είσαι µωρ αδερφάκι µου. Και πώς θα τ ανάψεις το τσιγάρο άνθρωπέ µου; Πέτρες θα τρίψεις; εν παίρνεις κι έ- ναν αναπτήρα; Σα να χετε δίκιο καλέ µου άνθρωπε. Πόσο κάνουν; Περιπτεράς: Πενήντα ευρώ κύριος. Στρογγυλά! Πενήντα ευρώ; Μα εγώ ένα εισιτήριο ήθελα ο δόλιος. Περιπτεράς: `Ακου να σου πω άνθρωπέ µου. Μ έχεις εδώ µια ώρα και µου έχεις κατεβάσει το µισό περίπτερο και τώρα θες να αγοράσεις µόνο ένα εισιτήριο; `Οοοχι, εντάξει, έχετε δίκιο. Ορίστε τα πενήντα σας ευρώ. Σας ευχαριστώ και καλή σας µέρα. Περιπτεράς: Καλύτερη δε γίνεται. Κοίτα ρε κάτι άνθρωποι που θέλουν και τα ρέστα! Ο στραβός φεύγει κι ο περιπτεράς συνεχίζει τη δουλειά του τραγουδώντας το «ένα λεπτό περιπτερά». Σε λίγο εµφανίζεται η ταξιτζού µε το φραπέ στο χέρι. Μπαίνει στο ταξί, αδειάζει το τασάκι µε τα αποτσίγαρα στο δρόµο κι ανοίγει το ραδιόφωνο. Μετά από λίγο εµφανίζεται ο πρώτος πελάτης ο τσιγκούνης τσιγκούνης: Ταξί! Ταξί! Α! Γυναίκα είσαι; ταξιτζού: ε σου κάνουµε αγαπητέ µου; τσιγκούνης: Α πα, πα πα πα, εσείς οι γυναίκες είστε σπάταλες. Τέλος πάντων. εν βρίσκω και κανέναν άλλο εδώ γύρω. Ελεύθερη; ταξιτζού: `Όχι, παντρεµένη µε τον Κίτσο το λεβέντη από το Σεπτέµβριο. Τσιγκούνης: Κουβέντα θα κάνουµε κυρία µου; εν πιστεύω να γράφει το ρολόι. Ταξιτζού: Ωχ, όχι. Σε τσιγκούνη έπεσα, πρώτη κούρσα. Φτου! Τσιγκούνης: Τι είπατε κυρία µου; 4

6 Ταξιτζού: Τίποτα, τίποτα, λέω, πέρνα µέσα να φύγουµε καµιά ώρα Πού πάµε; Ο τσιγκούνης µπαίνει µέσα κι η ταξιτζού γυρίζει το ταξίµετρο Τσιγκούνης: Σιγά κυρία µου που γυρίζεις και το ταξίµετρο. εν σου είπα ακό- µη πού θα πάµε. Ταξιτζού: Γιατί `Αγιε µου Ταξιάρχη σε µένα; Ορίστε, το έκλεισα. Θα µου πεις τώρα πού πάµε; Τσιγκούνης: Ουφ! Ευτυχώς. Λοιπόν, Παγκράτι πάµε. Πήγαινε από την Ακαδηµίας ευθεία. Αυτή την ώρα δεν έχει πολλή κίνηση και µετά θα σου πω κάτι στενά να γλιτώσουµε κίνηση. Ταξιτζού: `Εγινε! Να το βάλω τώρα µπρος το ταξίµετρο ή όχι; Τσιγκούνης: Να το βάλεις. Τώρα µάλιστα Τι είναι αυτό; Τι λέει εδώ; 1,50 ευρώ ήδη; Γιατί κυρία ταξιτζού µου; Πότε πρόλαβε να πάει κιόλας 1,50 ευρώ; Ταξιτζού: Ελάχιστη διαδροµή κύριος. Με 1,5 ευρώ ξεκινάνε όλα τα ταξί. Τσιγκούνης: Ποια ελάχιστη διαδροµή καλέ, ακόµα δεν ξεπαρκάραµε; Τέλος πάντων. Ξεκίνα τώρα και βλέπουµε. Θα τα αφαιρέσουµε από το συνολικό ποσό άµα είναι. `Ακου ελάχιστη διαδροµή Ταξιτζού: Ας µην ανοίξω το στόµα µου ευτεριάτικα Η ταξιτζού βάζει δυνατά το ραδιόφωνο κι ακούγονται διαφηµίσεις. Τσιγκούνης: Ορίστε, τ ακούς κυρία ταξιτζού µου; Ακρίβεια και καταναλωτισµός. Πάρτε αυτό, πάρτε και τ άλλο, στο επόµενο στενό στρίβεις δεξιά, πάρτε τηλεόραση, πάρτε dvd, πάρτε καινούριο αυτοκίνητο. ύο αυτοκίνητα έχει ο καθένας σήµερα, το ξέρεις; Ταξιτζού: Εγώ κύριέ µου ένα ταξί έχω, κι αυτό µισό - µισό µε τον αρραβωνιαστικό µου τον Κίτσο τον Ταξιάρχη. Τσιγκούνης: Μπράβο σου, εύγε κυρία ταξιτζού µου! Μη σταµατήσεις στο πορτοκαλί γιατί έτσι και µας πιάσει κόκκινο θα χρονίσουµε και τρέχει το ρολόι. Πω πω πόσο έφτασε κιόλας! Μήπως έχεις βάλει κάνα µαγνητάκι στο ταξίµετρο να πέφτουν οι µονάδες; Ταξιτζού: Τι λες άνθρωπέ µου πρωί πρωί και µου ανεβαίνει το αίµα στο κεφάλι; Είµαι φτωχή πλην τίµια. `Ακου µαγνητάκι. Βρε πού έ- µπλεξα. Πώς σε λένε κύριέ µου, να ξέρει να σε αποφεύγει η έ- νωση ταξιτζήδων; Τσιγκούνης: Αλέξανδρο Τσιγκουνίδη. Ταξιτζού: Αµ, πες το άνθρωπέ µου. `Ονοµα και πράγµα δηλαδή. Να σου πω, θα κάνουµε µία στάση λίγο πιο κάτω στο περίπτερο. Το χει ένας φίλος µου και θέλω να πάρω εφηµερίδα και καφέ. Τσιγκούνης: Τιιιι, και το ρολόι θα τρέχει όση ώρα εσύ θα ψωνίζεις κυρία µου; Ταξιτζού: υο λεπτάκια θα κάνω χριστιανέ µου. Πώς κάνεις έτσι; Τσιγκούνης: υο λεπτάκια; εν είµαστε καλά µου φαίνεται. Θα τα αφαιρέσουµε από το συνολικό ποσό. Ταξιτζού: Καλά, καλά. Να το περίπτερο. όξα σοι ο Θεός. Πονοκέφαλος µ έπιασε µε τον καρατσιγκούναρο. εν θ αργήσω. Τσιγκούνης: `Εχεις παρκάρει νόµιµα κυρία ταξιτζού µου ή θα πληρώσω κα- µία κλήση εξαιτίας σου; 5

7 Ταξιτζού: [φεύγοντας, λέει προς το κοινό] Να πώς γίνονται οι φόνοι εν βρασµώ ψυχής! Η ταξιτζού φεύγει, πάει προς το περίπτερο, ο τσιγκούνης κοιτάζει το ταξίµετρο και το πειράζει. Μονολογεί Τσιγκούνης: Πώς µηδενίζει αυτό το δαιµονισµένο; Βαγγελίστρα µου, 6 ευρώ έχει φτάσει. Πώς καταπίνει έτσι τις µονάδες σαν λυσσασµένο; Πού ναι το µαγνητάκι; Α! νάτο! Τι είναι αυτό; Μπαµπά µην τρέχεις; Λάθος µαγνητάκι βρήκα Εµφανίζεται ο executive µιλώντας στο κινητό του και ψάχνοντας για ταξί. Ο Τσιγκούνης σκουπίζει το κεφάλι του µ ένα µαντιλάκι και κάποια στιγµή βλέπει το Γιώργο. Τρίβει τα χέρια του περιχαρής. Τσιγκούνης: Χε, χε, χε! Να πώς θα µοιραστώ τα έξοδα! Εεεε, κύριε, µήπως ψάχνετε για ταξί; Γιώργος: Μισό λεπτό κύριέ µου. εν βλέπετε που µιλάω στο τηλέφωνο; Ο Γιώργος έρχεται µπροστά στο κοινό. Το ένα χέρι στην τσέπη, το άλλο κρατάει την τσάντα. Γιώργος: Βεβαίως κύριε Ηλιθίου. Μα τι λέτε τώρα. Σας διαβεβαιώ. Με τη διαφήµιση που σας ετοιµάζω το προϊόν σας θα φτάσει στα ύψη των πωλήσεων Μείνετε ήσυχος! `Όπως και δήποτε! Θα σας ενηµερώσω σύντοµα. Τώρα πάω στο γραφείο µου να βγάλω την προσφορά να σας την στείλω µε fax. Αντίο σας. Συγνώµη, είναι ελεύθερο το ταξί; Τσιγκούνης: Πώς, πώς, περάστε παρακαλώ, περάστε. Πού πάτε; Γιώργος: Στην εταιρία µου, στο Μαρούσι. Πρέπει να φτάσω γρήγορα να βγάλω µια προσφορά για έναν πελάτη που βιάζεται να προωθήσει το προϊόν του. Τσιγκούνης: Τι µου λέτε. Εγώ Παγκράτι πάω. Συνεχίζετε από κει. Γιώργος: Καλώς. Συγνώµη, ο ταξιτζής πού είναι; Τσιγκούνης: `Εχει κάνει µια στάση στο περίπτερο να πάρει εφηµερίδα και καφέ. Και το ρολόι τρέχει. Αν και τώρα µπήκα δηλαδή, οπότε µαζί θα τα πληρώσουµε. Γιώργος: Κανένα πρόβληµα. Συγνώµη, χτυπάει το τηλέφωνό µου. Παρακαλώ; Μάλιστα κύριε Βλαµενάκη. Βεβαίως και ετοίµασα τη διαφήµισή σας για την τούρτα που αδυνατίζει. Μα τι λέτε τώρα; Θα κάνει θραύση σας λέω. Η ιδέα µου είναι µοναδική. Σας την έ- στειλα µαζί µε το λογαριασµό χτες τα µεσάνυχτα µε Mail. Παρακαλώ. Κοιτάξτε τη και πάρτε µε στο γραφείο µου σε µισή ώρα. Γεια σας. Τσιγκούνης: Συγνώµη, διαφηµιστής είστε; Γιώργος: `Όχι. Είµαι executive manager and special adviser of commercial sports, art and design! Τσιγκούνης: Τι µου λέτε, όλα αυτά ε; Γιώργος: Ναι, ναι όλα αυτά. Εσείς µε τι ασχολείστε αν επιτρέπεται; Τσιγκούνης: Αααα, εγώ απλά είµαι ένας βιοµήχανος 6

8 Γιώργος: Σοβαρά; Και πώς σας λένε; Τσιγκούνης: Αλέξανδρο Τσιγκουνίδη Γιώργος: Αλέξανδρο Τσιγκουνίδη; Ο γνωστός Τσιγκουνίδης µε το εργοστάσιο µηχανών; Τσιγκούνης: Αυτός, αυτός! Γιώργος: ηλαδή εκτός από βιοµήχανος είστε και µηχανόβιος! Χάρηκα πάρα πολύ. Γιώργος Σποτάκιας `Εχω στο µυαλό µου µια διαφήµιση που θα σας κάνει διάσηµο και θα αυξήσει το budget σας στα ύψη Τσιγκούνης: Τι λες χριστιανέ µου; Πού να βρω εγώ λεφτά για διαφηµίσεις; Τι µε πέρασες; `Ερχεται η ταξιτζού απορηµένη µε τον άλλο πελάτη Ταξιτζού: Τι συµβαίνει εδώ; Ποιος είναι ο κύριος στο ταξί µου; Τσιγκούνης: Α, ο κύριος είναι φίλος µου. Πάει εδώ πιο πάνω στο Μαρούσι. Θα τα πληρώσει αυτός όλα είπε. Ταξιτζού: Και ποιος σου είπε χριστιανέ µου ότι θέλω να φτάσω µέχρι εκεί πάνω από το Παγκράτι; Τσιγκούνης: ε φτάνει κυρία µου που παίρνεις διπλοκούρσα παράνοµα, θες και τα ρέστα από πάνω. `Αντε να µην σε καταγγείλω. Θα κατέβω εδώ να πάω µε τα πόδια. Εξάλλου ο προπονητής µου, µου έχει πει να περπατάω για την καλή κυκλοφορία της καρδιάς. Ταξιτζού: Για την κυκλοφορία του εγκεφάλου δεν σου έδωσε τίποτα; Κοίτα ρε κάτι άνθρωποι που παιδεύουν τον κοσµάκη. Α, ρε µάνα, δεν µ έκανες κοµµώτρια! Γιώργος: Ηρεµήστε κυρία µου. Ο κύριος που έφυγε είναι γνωστός βιοµήχανος. Μην τον παρεξηγείτε. Ταξιτζού: Γι αυτό ήταν τόσο κουβαρντάς! Τέλος πάντων. Ας βάλω λίγη µουσική να ηρεµήσω Πού πάµε; Γιώργος: Στο Μαρούσι, πίσω από το «the Mall». Ταξιτζού: Φύγαµε Ακούγεται τραγούδι Μετά από λίγο εµφανίζεται ο τροχονόµος και από πίσω Τα παιδιά της πορείας φωνάζοντας τα συνθήµατα τους. Τροχονόµος: Για ήρεµα, για ήρεµα να µην σας κλείσω όλους µέσα. Από δω θα πάτε και όλοι θα κινείστε µέσα από τη γραµµή. Μη δω κάποιον να πατήσει όξω, τον συνέλαβα! Η πορεία συνεχίζει τα συνθήµατά της κι ο τροχονόµος σφυρίζει τσεκάροντας και κάνοντας παρατηρήσεις. Εµφανίζεται ο στραβός. ιστακτικά πλησιάζει τον τροχονόµο και τον ρωτάει σιγανά Συγνώµη, κύριε πόλισµαν, µια ερώτηση µπορώ να σας κάνω; Τροχονόµος: Τι είπες; Συγνώµη, κύριε πόλισµαν, µια ερώτηση µπορώ να σας κάνω; Τροχονόµος: Τι είπες; Μίλα πιο δυνατά ρε, δεν ακούω. Συγνώµη, κύριε πόλισµαν, µια ερώτηση µπορώ να σας κάνω; Τροχονόµος: Θα µιλήσεις πιο δυνατά ρε ή θα σε πάω µέσα; 7

9 Συγνώµη, κύριε πόλισµαν, µια ερώτηση µπορώ να σας κάνω; Τροχονόµος: Τι φωνάζεις ρε, κουφός είµαι; Θες να σου κόψω κλήση; `Όχι κύριε πόλισµαν προς Θεού! Μια ερώτηση θέλω µονάχα να σας κάνω. Τροχονόµος: Τι είπες: Λέω Τροχονόµος: ΣΚΑΣΤΕ!!! [απευθυνόµενος στα παιδιά της πορείας] Πορεία: Σκαµε! Τροχονόµος: Λοιπόν λέγε γιατί έχω δουλειά. Πρέπει να πατάξω την εγκληµατικότητα. Μάλιστα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω µήπως γνωρίζετε αν έχουν απεργία σήµερα τα µου, µου, µου; Τροχονόµος: Τα ποια; Τα µου µου µου. Τα µαζικά µέσα µεταφοράς. Λεωφορεία, τρόλει, Τροχονόµος: Και τι είµαι εγώ ρε; «Κέντρο ισχυρής ενόρασης η Μύριαµ και ο Τζόσουα;» Καλά, καλά µη θυµώνετε. Να πάρω καλύτερα ένα ταξί; Τροχονόµος: ε πα να πάρεις και το Μπόινγκ 747. Πολύ αυθάδης είσαι. Κάτσε να σου κόψω µια κλήση για παρεµπόδιση εργασίας του οργάνου! Πορεία: Μα κύριε πόλισµαν δεν. Κάτω τα χέρια απ τον απλό πολίτη, κάτω τα χέρια απ τον απλό πολίτη Τροχονόµος: ΣΚΑΣΤΕ! Πορεία: Σκάµε Τροχονόµος: Πώς ονοµάζεσαι; Πολύκαρπος Στραβάδης του Αδάµ και της Εύας Τροχονόµος: Το Πολύκαρπος µε γιώτα γράφεται; Όχι κύριε πόλισµαν µε ύψιλον. Τροχονόµος: Φέρνεις αντίρρηση ρε στο όργανο; Όχι κύριε πόλισµαν. Τροχονόµος: Πάρε την κλήση σου και µ αυτή θα εµφανιστείς στο αστυνοµικό τµήµα µέσα σε 15 ηµέρες. Και φτηνά τη γλίτωσες Σας ευχαριστώ κύριε πόλισµαν και σας ζητώ ταπεινά συγνώµη. Τροχονόµος: Πήγαινε τώρα. Μάλιστα Ο στραβός φεύγει σιγά σιγά µε σκυφτό το κεφάλι. Ο τροχονόµος σφυρίζει Πορεία: Τέρµα στη βία των αστυνόµων, τέρµα στη βία των αστυνόµων! Τροχονόµος: Συλλαµβάνεστε όλοι. Κηρύσσω την πορεία παράνοµη και καταχρηστική. `Ολοι µέσα. Μπρος! Πορεία: Κάτω τα χέρια απ τον απλό πολίτη, κάτω τα χέρια απ τον απλό πολίτη Η πορεία κι ο τροχονόµος φεύγουν απ τη σκηνή. Ο στραβός ψάχνει για ταξί. Εµφανίζεται φουριόζα κι η φλύαρη. Ο στραβός βλέπει πρώτος το ταξί, τον παίρνει χαµπάρι κι η φλύαρη. 8

10 Ταξί, ταξί! Φλύαρη: Καλέ κοιτάξτε, ένα ούφο στον ουρανό. Πού, πού; Ο στραβός κοιτάζει στον ουρανό να δει το ούφο κι η φλύαρη του παίρνει το ταξί! Φλύαρη: Αχ, να σαι καλά κυρία ταξιτζού µου, δεν ξέρεις πόση ώρα ψάχνω για ταξί. Ταξιτζού: Πού πας κοπελιά; Φλύαρη: Ο κύριος πού πάει; Αχ καλέ τι ωραίο κινητό. Αυτό θέλω να πάρω κι εγώ. Αυτό που έχω δεν µου αρέσει. Θέλω ένα µε πορτάκι που να παίζει και ραδιόφωνο και να έχει και Γιώργος: Εεεε, συγνώµη που σας διακόπτω. Πάω στο The Mall στο Μαρούσι. Σας βολεύει; Φλύαρη: Αχ τέλεια, τέλεια. Ξέρετε στο The Mall πήγα πρόσφατα κι αγόρασα ένα τζιν σε πολύ καλή τιµή. Ξέρετε είναι πολύ ακριβά εκεί όλα. Να φανταστείτε έκατσα µε τις φίλες µου να πιω ένα καφέ και πληρώσαµε 40 ευρώ. Ακρίβεια. Αλλά έχει µια θέα και Γιώργος: Συγνώµη που σας διακόπτω και πάλι στο Μαρούσι πάτε κι ε- σείς; Φλύαρη: Καλέ µη µε διακόπτεις ανάγωγε. Τι σηµασία έχει πού πάω. Που λες, είµαι µια µέρα στο µπαλκόνι µου και απλώνω τα σώβρακα του συζύγου, κάτι σώβρακα να, σαν σεντόνια. Και βγαίνει από απέναντι ποια λες; Γ+Τα: Ποια; Φλύαρη: Ποια; Η Κούλα καλέ. Με τα ροζ µεταξωτά νυχτικά της. Κάθε πρωί βγαίνει στο µπαλκόνι της να ταίσει το καναρίνι της που να της το φάει το αγριοπερίστερο και µετά χτενίζει το κατσόµαλλό της εκατό φορές µετρηµένες. Ταξιτζού: Να στρίψω από δω κύριος; Γιώργος: Στο επόµενο στενό θα πάτε δεξιά. Φλύαρη: Βρε πήγαινε όπου θες και σταµάτα να µιλάς. Που λες, έτσι η Κούλα. Κι είµαι εγώ µε τα µπικουτί στο µαλλί σαν ντολµαδάκια γιαλαντζί να απλώνω τα σώβρακα του Μπάµπη κι έχω τη στάρλετ από απέναντι µε το βρωµοκαναρίνι της να το ταϊζει καναβούρι Χτυπά το κινητό του Γιώργου Γιώργος: Φλύαρη: Παρακαλώ; Μάλιστα κύριε Μπουµπουνοκέφαλε. `Όλα έτοιµα. `Όπως τα είπαµε. Στις εννέα απόψε το βράδυ µετά το δελτίο ειδήσεων θα βγει στον αέρα η διαφήµισή σας Μα τι λέτε τώρα. Μπρίκια κολλάµε; Πώς είπατε; Μπρίκια διαφηµίζουµε; Α, ναι σωστά. Μπρίκια που δεν σπάνε! Μείνετε ήσυχος σας λέω. Από αύριο θα πουλάτε σαν τρελοί. Όλα τα σπίτια θα έχουν το µπρίκι σας. Σας έστειλα και το λογαριασµό. Μάλιστα. Αντίο. Τώρα που είπες µπρίκι. Είµαι µε τη µάνα µου στην αυλίτσα µας το καλοκαίρι. Κι είναι η νύφη µου η προκοµµένη µέσα και µας ψήνει υποτίθεται καφέ στο µπρίκι. Την τύφλα της δεν ξέρει. Μαύρους τους έφερε τους καφέδες. Καµένους. Εγώ τον έχυσα, 9

11 δεν άντεξα, µου κάηκε η γλώσσα. Η µάνα µου έκανε πως της άρεσε Ταξιτζού: Συγνώµη, κύριε κοντεύουµε; Πονοκέφαλος µ έπιασε µε τη γλιστρίδα από δω Γιώργος: Και µένα το ίδιο. Στο φανάρι αριστερά και όπου σας βολεύει µ αφήνετε. Φλύαρη: `Ετσι που λες η νύφη µου. Τελικά τη χώρισε ο αδερφός µου και δίκιο είχε. Τώρα που είπες πονοκέφαλο άκου µια φορά τι είχα πάθει που Γ+Τα: Κλείστο! Φλύαρη: Αχ καλά ντε! Το κλεισα Ταξιτζού: Φτάσαµε κύριος. 19 ευρώ και 20 λεπτά. Γιώργος: Ορίστε κυρία µου και σας ευχαριστώ. Αν θέλετε ποτέ να διαφη- µίσετε το ταξί σας, ορίστε η κάρτα µου. Θα σας αναλάβω προσωπικά. Φλύαρη: Αχ τώρα που είπες κάρτα. Είµαι στο Γ+Τα: Κλείστο! Φλύαρη: Το κλεισα. Ο Γιώργος πληρώνει, κατεβαίνει, χαιρετάει και φεύγοντας παίρνει τηλέφωνο τη γραµµατέα του. Γιώργος: `Ελα Μαίρη. Φτιάξε µου ένα τριπλό εσπρέσο, βάλε τρεις ασπιρίνες µέσα και πάρε µου ένα κουτί ωτασπίδες απ το φαρµακείο. Ακύρωσε όλα µου τα ραντεβού για τις επόµενες δύο ώρες Ο Γιώργος φεύγει από τη σκηνή Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Πού πάµε τώρα εµείς: Πού είµαστε καλέ; Με την κουβέντα ξεχάστηκα! Στο Μαρούσι. Κάπου εδώ δεν πάτε κι εσείς; Τι λες καλέ; Εγώ στο κέντρο πάω, να αλλάξω θέλω ένα σώβρακο του Μπάµπη που του φέρανε στη γιορτή του και του είναι µικρό. Του έκανα όµως µια γιορτή. Είχα µαγειρέψει που λες φρικασέ µε Όχι Θεέ µου πάλι Η ταξιτζού δυναµώνει τη µουσική και η φλύαρη µιλάει χαµηλόφωνα στην ταξιτζού όλη την ώρα Μετά από λίγο Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Φλύαρη: Φτάσαµε κυρία µου. Θα κατεβείτε ή να ετοιµαστώ για εγκεφαλικό; Α, εδώ µια χαρά είναι. `Ισα ίσα προλαβαίνω να αλλάξω το σώβρακο του Μπάµπη µου. Θα του πάρω ένα γαλάζιο που δεν έχει και Συγνώµη µαντάµ. Να σας κάνω µια ερώτηση; Αχ τρελαίνοµαι για ερωτήσεις. Ο Μπάµπης σας κουφός είναι; Αχ, ναι το πουλάκι µου, εκ γενετής. `Εχει 98% κουφαµάρα και από τα δύο αυτιά. 10

12 Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Φλύαρη: Ταξιτζού: Φλύαρη; Ταξιτζού: Ε πες το έτσι κυρία µου, πες το έτσι! Πώς θα τα βγαζε πέρα αλλιώς ο χριστιανός; Λοιπόν, δώστε µου 7,5 ευρώ και κατεβείτε. `Αντε γιατί αλλάζω και βάρδια όπου να ναι. `Εχει η µάνα µου τα δίδυµα από τα χαράµατα και πρέπει να πάω να τα πάρω. Ορίστε κυρία µου. ίδυµα είπατε; Είχα κάποτε δυο φίλες δίδυµες που λέτε και µια µέρα έγινε το εξής σκηνικό. Η µία Το σώβρακο! Ποιο σώβρακο; Το σώβρακο του Μπάµπη ν αλλάξεις. Κλείνει το µαγαζί. Ωχού! Πες το κυρία µου. Μ έχεις τρελάνει µε την πάρλα σου όλη την ώρα και ξεχάστηκα. Φεύγω. Καλέ, µην κλείνετε. Μισό λεπτό. `Ένα γαλάζιο σώβρακο extra - extra large για τον Μπάµπη µου θα ήθελα. Καλέ Α, ρε µάνα, γιατί δεν µ έκανες κοµµώτρια! Η ταξιτζού σταυροκοπιέται, κατεβαίνει από το ταξί, φεύγει ενώ η φλύαρη φεύγει τρέχοντας. Μουσική και ΤΕΛΟΣ 1 ΟΥ ΜΕΡΟΥΣ 11

13 Μέρος 2 ο Στο πάρκο Υπάρχει ένα παγκάκι. Στα δεξιά ένας κάδος ξεχειλισµένος από σκουπίδια και πάνω µια γάτα. Στα αριστερά ένα µαραµένο δέντρο. Το παγκάκι είναι βρώµικο γεµάτο µε συνθήµατα. Κάθονται επάνω ένα σωρό παιδιά που τρώνε χάµπουργκερ, µιλάνε, γελάνε και παίζουν µε τα κινητά τους. Πλησιάζει ο παππούς που ψάχνει για το πορτοφόλι του. Προχωράει αργά και µε δυσκολία προς το µέρος τους. Παιδί1: Παιδί2: ΟΛΟΙ: Παιδί3: Παιδί1: ΟΛΟΙ: Παιδί: Παιδί2: Παιδί3: Παιδί1: Παιδί3: ΟΛΟΙ: Παιδί2: Καληµέρα παιδιά µου. Μήπως µπορώ να καθίσω λιγάκι που πονάει η µέση µου; `Ασε ρε παππού που πονάει η µέση σου. Κάθεσαι όλη µέρα και δεν κάνεις τίποτα. Εµάς µας πονάνε τα πόδια µας. Γιατί βρε παιδιά µου πονάνε τα πόδια σας; Από το σχολείο; Ποιο σχολείο ρε παππού; `Εχουµε κατάληψη 2 βδοµάδες τώρα. Μας έδειξε κι η τηλεόραση. εν µας είδες; Αχ παιδιά µου, αφήστε κι έχω τα δικά µου προβλήµατα. `Εχασα το πορτοφόλι µου πρωινιάτικα και κοντεύω να σκάσω. Εσείς όµως, γιατί κάνατε κατάληψη; Εεεε; Γιατί; Γιατί; Πες ρε, εσύ που σαι και πρόεδρος Τι σηµασία έχει. Το θέµα είναι ότι χάσαµε 2 βδοµάδες σχολείο. Και τι κάνετε τώρα εδώ; Αααα, κατεβήκαµε να ψωνίσουµε νέα κινητά και να τσιµπήσουµε από κάνα χάµπουργκερ µε κόκα κόλα. Εεεε παιδιά; Σούπερ! Κουλ! Σπέσιαλ! Να σας ρωτήσω κάτι καλά µου παιδιά; Μπορείτε να πάτε λίγο πιο κει να καθίσω µια στάλα γιατί τ αρθριτικά µου µε σκοτώνουν; `Ασε ρε παππού που κλαίγεσαι. Μια χαρά σε βρίσκω. Μας δουλεύεις; Γιατί δεν καθόσουν στο σπιτάκι σου και πήρες τους δρό- µους µεσηµεριάτικα; Αχ, µ έδιωξε η γριά απ το σπίτι όταν της είπα πως έχασα το πορτοφόλι µου. Μου είπε να µην τολµήσω να γυρίσω αν δεν το βρω. Μήπως το είδατε πουθενά; Όχι βρε παππού. Είχες πολλά χρήµατα µέσα; `Ολη µου τη σύνταξη. 179 ευρώ! Σιγά ρε παππού την περιουσία. Εµένα το κινητό µου κοστίζει 350. Ωχ, ρε παιδιά, βαρέθηκα τόση ώρα εδώ. Πάµε να παίξουµε κάνα ηλεκτρονικό; Σούπερ. Και να κατεβάσουµε από το ίντερνετ κάνα τραγουδάκι για τα κινητά µας. [Συµφωνούν. Πετάνε τα σκουπίδια τους κάτω και φεύγουν µέσα στα γέλια και τις χαρές] Εεε, παιδιά, δεν θα µαζέψετε τα σκουπίδια σας; Τι λε ρε παππού! Σκουπιδιάρηδες είµαστε; Ο παππούς κουνάει το κεφάλι του και τα παιδιά φεύγουν, γελώντας, από τη σκηνή. Ο παππούς µαζεύει µε δυσκολία τα σκουπίδια, προσπαθεί να τα βάλει 12

14 στον κάδο αλλά δεν χωράνε. Κάθεται στο παγκάκι κι ανοίγει την εφηµερίδα του να διαβάσει αλλά δεν βλέπει καλά. `Ερχεται µια µαµά µε τα δυο της παιδιά. Το αγόρι κρατάει µια µπάλα και το κορίτσι µια κούκλα. Το αγόρι κλωτσάει τη µπάλα πιο µπροστά. Αλκης: Αλκιβιάδη, µην τρέχεις πουλάκι µου και πέσεις. Πρόσεχε. `Ασε µε µωρέ. εν πέφτω. Καλά χρυσό µου Να, ελάτε να καθίσουµε λίγο στο παγκάκι να φάτε το µεσηµεριανό σας. Η µαµά µε τα παιδιά κάθονται στο παγκάκι και η µαµά βγάζει από την τσάντα της από ένα πατατάκι και το µοιράζει στα παιδιά. Η Ματούλα βλέπει τον παππού και του βγάζει τη γλώσσα. Ο παππούς γελάει. Η µητέρα παίρνει τηλέφωνο από το κινητό της και µιλάει. Ο `Αλκης σηκώνεται, πάει πίσω από τον παππού και του πετάει πατατάκια στην εφηµερίδα. Ο παππούς στην αρχή γελάει, τα χαϊδεύει αλλά µετά αρχίζει να ενοχλείται. Κάποια στιγµή η µητέρα κλείνει το τηλέφωνο. Τα παιδιά σταµατούν να τον πειράζουν κι ο παππούς συνεχίζει να διαβάζει. Ματούλα: Ματούλα: Ματούλα: Μαµά, βαριέµαι. Μου δίνεις λίγο το κινητό σου να παίξω; Παίξε βρε Ματούλα µου λίγο µε τον αδερφό σου. Τι λες βρε µαµά, τι να παίξω, ποδόσφαιρο; Εχεις δίκιο. `Ελα καλό µου, πάρ το αλλά πρόσεχε, ναι; Σιγά µη σου χαλάσουµε το κινητό του Κολοκοτρώνη Ο `Αλκης παίρνει την µπάλα και την πετάει στον παππού, µέσα από την εφη- µερίδα. Ο παππούς σκιάζεται! `Αλκης: `Αλκης: `Αλκης: Αγάπη µου, τι ταλέντο που έχεις στη µπάλα! Φοβερός είσαι. Το ξέρω µαµά. Συγνώµη κυρία µου. Λέτε στο παιδάκι σας να παίξει λίγο πιο κει γιατί µου έσκισε την εφηµερίδα; Τσου, τσου, τσου. `Αλκη µου, µπορείς να παίξεις λίγο πιο κει να µην ενοχλείς τον κύριο; εν τον ενοχλώ ρε µαµά. Εµένα εδώ µου αρέσει. Καλά αγάπη µου παίξε όπου σε βολεύει. Παππού, κάνεις τη µπασκέτα; Ο παππούς πριν προλάβει να απαντήσει τρώει µια µπαλιά πάλι από τον `Αλκη. Ματούλα: Καλά, αγάπη µου είσαι φοβερός! Θα πω του µπαµπά σου απόψε κιόλας να σε γράψει σε οµάδα. Κυρία µου, το παιδί σας µε έχει ζαλίσει. Θα το πάρετε από δω; Χριστιανέ µου είσαι µε τα καλά σου; Θέλει το βλαστάρι µου να παίξει κι εσύ θα του στερήσεις το παιχνίδι; Μα κυρία µου, µ ενοχλεί. Κοιτάξτε πώς έκανε την εφηµερίδα µου. `Ελα ρε παππού, σάµπως βλέπεις για να διαβάσεις; 13

15 Ματούλα: Ματούλα: Ματούλα: Ματούλα: Μπράβο Ματούλα µου, είσαι πολύ έξυπνη! Καλά του απάντησες. Μαµά, θέλω τσίχλα. `Ελα αγάπη µου, πάρε µία. Μαµά, θέλω το κραγιόν σου. `Ελα µωρό µου, πάρ το. Μαµά, θέλω το καπέλο του παππού. Αχ, Ματούλα µου δεν κάνει. Είναι ξένο! Εγώ το θέλω!!! Καλά αγάπη µου. Πήγαινε να το πάρεις. Η Ματούλα πάει πίσω από το παγκάκι. Ο παππούς εντωµεταξύ έχει κλείσει για λίγο τα µάτια του. Του παίρνει το καπέλο.. Εκείνος ξαφνιάζεται και ξυπνάει. Ματούλα: `Αλκης: Ματούλα: Ματούλα: Ματούλα: `Αλκης: Ματούλα: Αλκης: Μαµά, µου πάει; Χάρµα είσαι πουλάκι µου! Κυρία µου, θα µου δώσετε το καπέλο µου; `Εχει ήλιο και θα καεί το κεφάλι µου. Μα να χαλάσω το χατίρι του παιδιού µου; Τι µε περάσατε; Μαµά, θέλω τη µαγκούρα του. Να, ορίστε! Πώς να το στενοχωρήσω το παιδάκι µου; εν κάνει. ώστε µου σας παρακαλώ τη µαγκούρα σας. Και πώς θα περπατήσω εγώ κυρία µου µέχρι το σπίτι µου που κουτσαίνω; Τα φαγες τα ψωµιά σου παππού. Πρέπει να δώσουµε τόπο στα νιάτα. Μαµά, θέλω την εφηµερίδα. Αχ αγάπη µου, θα σου πάρω άλλη. Εγώ αυτή θέλω! ώσε κύριέ µου την εφηµερίδα στο παιδί µου. εν βλέπεις που στενοχωριέται; Πολύ κακοµαθηµένα τα χεις τα παιδιά σου κυρία µου. Ποιος; Εγώ; Τι λέτε κύριέ µου. Εγώ έχω διδάξει τρόπους στα παιδιά µου, έχουν ανατροφή. Κι όταν πρέπει να τους χαλάσω κάνα χατίρι δεν διστάζω. Το βλέπω, το βλέπω. Μαµά θέλω την εφηµερίδα Μαµά θέλω τη µαγκούρα Μαµά θέλω να µου πάρεις κινητό Μαµά θέλω καινούρια µπάλα Σκάστε βλαµµένα! Με πρήξατε. Πάµε τζάµπο, τώρα!!! Η ανατροφή που λέγαµε Βρε άιντε να χαθείς κι εσύ από δω. Πάµε αγγελούδια µου. Η µαµά σηκώνεται παρεξηγηµένη και παίρνει τα παιδιά από το χέρι γρήγορα να φύγουν. Τα παιδιά, καθώς αποµακρύνονται, µουντζώνουν και κοροϊδεύουν τον παππού. Ο παππούς κάνει για άλλη µια φορά το σταυρό του. Κλείνει και πάλι τα µάτια να κοιµηθεί. Μπαίνει η γιαγιά φουριόζα. 14

16 Γιαγιάς: Βρε τον αχαΐρευτο, εδώ µου είναι. Κοιµάται κιόλας. Τώρα θα του δείξω εγώ Βρε Χαρίλαε! Χαρίλαε! Ξύπνα Μαρίκα; Τι γυρεύεις εσύ εδώ; Βγήκα να µαζέψω σαλιγκάρια. Εσένα γυρεύω. Το ήβρες το πορτοφόλι; Εεεε, το ψάχνω ακόµα Πώς ρε Χαρίλαε; Με τηλεπάθεια; `Όχι βρε Μαρίκα, αλλά να, κουράστηκα. Από το πρωί στους δρόµους είµαι και το γυρεύω. Αχ, Χαρίλαε. Πάνε τα λεφτουδάκια µας. `Οποιος και να βρήκε το πορτοφόλι θα πάρει τα λεφτά και θα το πετάξει στα σκουπίδια Μην απελπίζεσαι Μαρίκα. `Εχει ο Θεός Ο Θεός έχει, εµείς δεν έχουµε. Πώς θα τον βγάλουµε το µήνα, µου λες; Γιατί δεν παίρνουµε ένα γεροντοδάνειο; Γεροντοδάνειο; Τι είναι αυτό; Το είδα στην τηλεόραση. Πας στην τράπεζα και παίρνεις δάνειο όσα χρήµατα θέλεις. Σοβαρά; Και µέχρι πότε το ξοφλάς; Μέχρι να γεράσεις Γι αυτό λέγεται γεροντοδάνειο Βρε ξεµωραµένε εµείς είµαστε ήδη γέροι. Θες να πληρώνουν τα εγγόνια µας; Πω πω Μαρίκα, δίκιο έχεις. Αυτό δεν το σκέφτηκα. Ο Θεός να µας φωτίσει Και τι είναι ο Θεός βρε Χαρίλαε; Η ΕΗ; Αχ, `Αγιε µου Φανούρη, κάµε το θαύµα σου και θα σ ανάψω µια λαµπάδα ίσα µε το µπόι µου `Αντε, σήκω Χαρίλαε. Πάµε σπίτι να φάµε. Πάµε βρε Μαρίκα. Τι καλό έκαµες σήµερα; Ρεβίθια σουφλέ. Τροµάρα να σου ρθει! `Αντε σήκω Ο παππούς και η γιαγιά σηκώνονται σιγά σιγά βοηθώντας ο ένας τον άλλο και µπαίνει ο στραβός κρατώντας το πορτοφόλι του παππού στραβός: παππούς: γιαγιά: Γεια σας. Να σας κάνω µία ερώτηση; Και δεν κάµεις γιε µου; Μην του µιλάς Χαρίλαε, δεν τον βλέπεις; Κάτι θέλει να µας πουλήσει αυτός! `Όχι καλή µου κυρία. `Ηθελα να σας ρωτήσω αν ο κύριος λέγεται Χαρίλαος Μπαµπόγερος. Μάλιστα, Χαρίλαος Μπαµπόγερος λέγοµαι. Μας εσείς πού το ξέρετε; Βρε µήπως είναι της 17 ης Νοεµβρίου και θέλει να µας σκοτώσει; Σιγά µωρή Μαρίκα µην είναι και της 28 ης Οκτωβρίου. Μην ανησυχείτε και σας έχω καλά νέα. Μήπως χάσατε το πορτοφόλι σας σήµερα το πρωί; Ναι, το έχασα. Κι από το πρωί το ψάχνω. Μη µου πεις ότι το βρήκες; Ναι καλά άδειο θα είναι, τον κόβω εγώ, θα τα χει φάει τα λεφτά 15

17 Όχι, όχι, όπως το βρήκα κάτω έτσι θα σας το παραδώσω. Απλά το άνοιξα για να δω αν είχε ταυτότητα. Αχ, καλέ µου άνθρωπε να σαι καλά. ώσε το µου εδώ να δω. Ορίστε. Ο παππούς παίρνει το πορτοφόλι και γεµάτος αγωνία το ψάχνει. Η γιαγιά από δίπλα µουρµουρίζει γιαγιά: παππούς: στραβός: παππούς: Χαρίλαε, είναι όλα στη θέση τους; Είναι βρε µέσα τα χρήµατα ή τα φαγε ο γκαβός από δω χάµω; Πάψε Μαρίκα, όλα εδώ είναι. Τίποτα δεν λείπει. Αχ, σας ευχαριστώ καλέ µου άνθρωπε. Μα πού το βρήκατε; Να, εκεί που είναι το περίπτερο, δίπλα στα γαριδάκια Χίλια ευχαριστώ. εν ξέρετε τι χαρά µου δώσατε. Να στε καλά! Αχ, τι ωραία κύριε στραβέ µου. Χαρίλαε, δώσε µια αµοιβή στον κύριο που µας βρήκε το πορτοφόλι Πόσα να δώσω βρε Μαρίκα; Οοοχι, µα δεν είναι ανάγκη, σας παρακαλώ. `Εκανα το καθήκον µου στο συνάνθρωπό µου. Μη µιλάς στραβέ. Πρέπει να ανταµειφθείς για την καλή σου πράξη Μα σας παρακαλώ µε προσβάλλετε Ντρέποµαι. εν σηκώνω κουβέντα Ορίστε! Πάρτε! Ο παππούς ανοίγει το πορτοφόλι του και δίνει στο στραβό ένα ευρώ! Ο στραβός το κοιτάει από δω, το κοιτάει από κει, βγάζει τα γυαλιά του και το ξανακοιτά Εεε, χµ, σας ευχαριστώ πολύ. εν ήταν ανάγκη. Μην ξοδεύεστε ώστε µου πενήντα λεπτά παρακαλώ. Να σας δώσω πενήντα λεπτά; Μα γιατί; Μα χριστιανέ µου πενήντα λεπτά είναι η αµοιβή. Τι θέλεις δηλαδή; Ολόκληρο ευρώ; 179 ευρώ είναι όλη µας η σύνταξη Ορίστε πάρτε το πίσω. Μη σας το στερήσω. Εξάλλου σας είπα, δεν είναι ανάγκη Κοίτα ρε Χαρίλαε κάτι ακατάδεχτοι άνθρωποι που υπάρχουν στον κόσµο. Εχεις δίκιο Μαρίκα. Τους κάνεις ένα δώρο και δεν το δέχονται. Πώς έγινε έτσι ο κόσµος σήµερα. Τα, τα, τα. ώσε µου το ευρώ εδώ κι αϊ πήγαινε στην ευχή της Παναγίας. Φτου βρε, φτου σου. Πάµε Χαρίλαε και θα µου κολλήσει το σουφλέ ρεβίθια. Πάµε Μαρίκα µου. Ακατάδεχτε, ε ακατάδεχτε! Μα.. εδώ δεν Βρε ουστ από δω Ο παππούς κι η γιαγιά φεύγουν αγκαζέ στηριζόµενοι ο ένας στον άλλο, ενώ ο Στραβός σκύβει το κεφάλι και φεύγει σιγά σιγά από τη σκηνή. Μπαίνει µουσική 16

18 Μέρος 3 ο Βραδινή βάρδια Η σκηνή αδειάζει. Μπαίνει ο ταξιτζής 2 µ ένα χυµό στο χέρι. Τον πίνει, σκουπίζεται και πετάει το κουτί στο καλαθάκι. Πάει προς το αυτοκίνητο, το ανοίγει, βγάζει ένα ξεσκονόπανο κι αρχίζει µε αγάπη να καθαρίζει το ταξί του. Πού και πού το φιλάει! Αρχίζει να του κάνει κοµπλιµέντα ( ερωτευµένος µε το αυτοκίνητό του) ενώ εκείνη την ώρα περνάει η γιαγιά! Τι µωρό είσαι εσύ! Τι κούκλα! Πω πω πω! `Όταν βγαίνεις στο δρόµο όλοι σε κοιτάνε. Φτου σου µάνα µου! Ο ταξιτζής συνεχίζει να παινεύει το αυτοκίνητό του αλλά η γριά παρεξηγείται γιατί νοµίζει ότι τα λέει σ αυτή! Βρε σα δε ντρέπεσαι να µη σου δώσω καµία µε τη µαγκούρα! Τι λέτε κυρία µου; Να µην παινέψω το µωρό µου; Ποιο µωρό σου βρε γριά γυναίκα µη φωνάξω τον άντρα µου και σ αρχίσει στο καράτε! Αµάν! Παρεξήγηση έγινε. εν εννοούσα εσάς µανδάµ! Μπα, και ποια εννοούσες; εν βλέπω να περνάει καµία άλλη από δω. Κυρία µου, τη µπέµπα µου εννοώ. Να! Τη µπέµπα σου; `Εχεις µπέµπα µέσα στο αυτοκίνητο; Πόσο είναι; Το αυτοκίνητο είναι η µπέµπα µου. Ορίστε. Κοιτάξτε πώς γυαλίζει. `Ηµαρτον Παναγία µου. Πάει, τρελάθηκε ο κόσµος. Αυτός έχει αυτοκίνητο για µπέµπα. Λες να έχει και κάνα τρακτέρ για µπέ- µπη; `Ηµαρτον Παναγία µου!!! Ο ταξιτζής γελάει µε την παρεξήγηση, η γριά φεύγει κάνοντας το σταυρό της και ο ταξιτζής µπαίνει µέσα στο ταξί και βάζει µπρος να φύγει. Από την άκρη εµφανίζεται ο φοβητσιάρης που µονολογεί Κοιτάζει δεξιά αριστερά το δρόµο που πρέπει να περάσει Φοβητσ: Ααααχ, πρέπει να βρω ένα ταξάκι γρήγορα, προτού πάρω καµιά πούντα και κρυώσω. Πω πω, 23 βαθµούς έχει σήµερα. Ψύχος! Γκούχου γκούχου. Αµάν. Πάω για πνευµονία! Ααααχ, να προσέξω να µην γλιστρήσω και σπάσω κάνα πόδι. Μα πού είναι ένα ταξί; Ταξί, ταξί! Ο ταξιτζής βλέπει τον υποψήφιο πελάτη και σταµατάει. Είστε µόνος; Στη ζωή; Όχι στο ταξί Μόνος είµαι. Γιατί; εν µπορώ µε άλλους πελάτες. Είναι γεµάτοι µικρόβια! 17

19 ΩΧ! Την κάτσαµε! Περάστε κύριος. Σιγά την πόρτα, θα µου τη σπάσετε. Πώς τη βαρέσατε έτσι; ε βλέπετε το αυτοκόλλητο τι γράφει; Σιγά τις πόρτες. Αυτό λέω κι εγώ. Σιγά τις πόρτες [ειρωνικά]. εν πιστεύω να έ- χουν τίποτα µικρόβια τα χερούλια και να κολλήσω καµιά ίωση. Τι λέτε άνθρωπέ µου! Κάθε µέρα τα περνάω όλα µε ειδικό σπρέι. Γυαλίζει το µωρό µου, δεν βλέπετε; Κούκλα το χω. Αχ, µπράβο σας, µπράβο σας. `Ετσι! Να σκοτώνονται τα µικρόβια. Πού πάµε; Στο Ψυχικό, στην κλινική «Ο καλός ψυχασθενής»! `Εχω ένα ραντεβού για εξετάσεις. Φύγαµε. εν είστε καλά; Όχι και τόσο. Με γρατζουνάει ο λαιµός µου, έχω ρίγη, τσούζουν τα µάτια µου και πονάω παντού. Αχ, περαστικά σας να είναι. `Ελα άνθρωπέ µου κουνήσου. `Αναψε πράσινο. Ολυµπιακός είσαι και δεν ξεκινάς; Αχ καλέ µην τσακώνεστε. Κι άµα κατέβει κάτω και µας πλακώσει στο ξύλο ο νταλικέρης; Μα δεν τον βλέπεις που κοιµάται; `Αντε µπράβο, γαύρε! Τη φάγατε εχτές στην έδρα σας Ααααχ, σταµατήστε κύριέ µου. Μην τον προκαλείτε! Ζώνη έχετε παρακαλώ; Ναι, φοράω µια καφέ γιατί µου πέφτει το παντελόνι. Όχι τέτοια. Ζώνη αυτοκινήτου. Να τη βάλω. Μπορεί να τρακάρουµε πιο κάτω. `Εχω. Αλλά δεν τις χρησιµοποιώ. Εξάλλου ποτέ δεν έχω τρακάρει! Είµαι άριστος οδηγός. Φοβάστε; Σιγά - σιγά εµφανίζεται η θεούσα µε το ευαγγέλιο στο χέρι κάνοντας το σταυρό της σε κάθε εκκλησία που συναντά Ε όχι και φοβάµαι Αααα, µα γιατί τρέχετε; Η κοιλιά σας σάς έκοψε; εν τρέχω άνθρωπέ µου. Με 40 πάω. εν βλέπεις το καντράν; Ραλίστας είστε; `Ακου µε 40! Θα τρακάρουµε σας λέω. Κι εγώ σας ξαναλέω ότι δεν έχω τρακάρει ποτέ µου. Να µου έχετε εµπιστοσύνη! Ο ταξιτζής δεν βλέπει τη θεούσα που περνάει µπροστά από το ταξί γιατί µιλάει στο φοβητσιάρη Αααααααα, άνθρωποοοοοος! Ο ταξιτζής φρενάρει απότοµα [τον ήχο του φρεναρίσµατος τον κάνουν τα δυο παιδιά] και η θεούσα πέφτει κάτω φαρδιά πλατιά γιατί σκόνταψε. Ο φοβητσιάρης και ο ταξιτζής βγαίνουν έξω έντροµοι Σου το είπα χριστιανέ µου ότι θα τρακάρεις. Τη σκοτώσαµε τη γυναίκα. Τώρα θα µπω φυλακή εξαιτίας σου. 18

20 Σταµάτα κύριέ µου. εν τη χτύπησα, µόνη της έπεσε κάτω. Η θεούσα συνέρχεται κάθεται και κοιτάζει τριγύρω Πού βρίσκοµαι; Στον παράδεισο; Αγιε µου Πέτρο; Εσύ είσαι; Στο πα ότι πέθανε. Κυρία µου είστε καλά; Χτυπήσατε πουθενά; Ελάτε, σηκωθείτε Αχ, να στε καλά χριστιανέ µου. Προς στιγµή νόµιζα ότι αντίκρισα τον `Υψιστο. Μεγάλη η χάρη Του. Θέλετε να σας πάµε κάπου µε το ταξί; Αν δεν σας είναι κόπος. Πηγαίνω στον παράδεισο σ ένα ξωκλήσι να προσευχηθώ. Στον παράδεισο πάει! `Εχει πεθάνει αυτή και εσύ δεν µε πιστεύεις. Καλέ στον Παράδεισο Αµαρουσίου πάω. Θα απαγγείλουµε τα απολυτίκια απόψε µε τις αδερφές ηγουµένες. Ελάτε, πάµε να µπούµε γιατί έχουµε σταµατήσει την κυκλοφορία Ο ταξιτζής κι ο φοβητσιάρης βοηθούν τη θεούσα να µπουν στο ταξί. Μόλις κάθονται, η θεούσα βγάζει το καντήλι κι αρχίζει και λιβανίζει το χώρο ενώ προσεύχεται Συγνώµη κυρία µου τι κάνετε; Καθαρίζω το χώρο από τις αµαρτίες. Πτου πτου πτου. Πρέπει να τον εξαγνίσω Σταµατήστε αµέσως το ταξί! Τι έγινε κυρία µου; Τι έγινε; Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας δεξιά µας. Μεγάλη η χάρη της. Ας κάνουµε το σταυρό µας! Η θεούσα σταυροκοπιέται, το ίδιο κάνουν και οι άλλοι δύο. Φ+Τα: Αχ, δεν αισθάνοµαι καλά. `Ένα ρίγος µε διαπέρασε. Μήπως έχω πυρετό; Μην ανησυχείτε κύριέ µου. `Ολοι µια µέρα θα πεθάνουµε. `Οπου να ναι εξάλλου πλησιάζει η µέρα της κρίσης! Σταµατήστε κυρία µου. Μη του λέτε τέτοια. εν τον βλέπετε πως φοβάται τα πάντα; Τι λέτε κύριέ µου. Τίποτα δεν φοβάµαι! Πώς σας λένε καλέ µου άνθρωπε; Σωτήρη Μπου Πώς είπες; Σωτήρη Μπου! Αχ, σιγά καλέ τρόµαξα! Σταµατήστε το ταξί! Τι έγινε πάλι; Η εκκλησία της Αγίας Μαύρας αριστερά µας. Μεγάλη η χάρη της. Ας κάνουµε το σταυρό µας. Ας κάνουµε το σταυρό µας! Κύριε Μπου, πού ακριβώς είναι η κλινική «Ο καλός ψυχασθενής»; Πάω καλά από δω; 19

21 Καλά πάτε. Σε λίγο θα στρίψουµε. `Εχετε το νου σας να την πάρετε ανοιχτή τη στροφή να µην τουµπάρουµε! Σταµατήστε το ταξί! Φ+Τα: Τι έγινε πάλι; Εκκλησία; `Όχι, πέρασε µια µαύρη γάτα! Φ+Τα: Μεγάλη η χάρη της! [κάνουν το σταυρό τους] Να τη η κλινική κύριε Μπου. Φτάσαµε. Πόσο σας χρωστάω; 6 ευρώ και 66 λετπά! Σηµαδιακό! Τρία εξάρια! Τι λες κυρία µου; Πού τα είδες τα τρία εξάρια; Στο ταξίµετρο! 6, 6, 6. Κάποιος από σας έχει σχέση µε τον Βελζεβούλη. Ωχ, Παναγίτσα µου, δεν αισθάνοµαι καλά. Μια σκοτοδίνη µ έ- πιασε. Πάρτε επτά ευρώ κι αφήστε µε ήσυχο. Μισό λεπτό χριστιανέ µου. Κάτσε να σε ξεµατιάσω. Βρε άι παρατήστε µε κι οι δυο σας από δω! Φεύγω. Πάω στην κλινική µου να µείνω για πάντα εκεί µέσα. Κύριε Μπου τα ρέστα σας. ώστα στη Θεοπίστη να τα πάρει κεριά!!! Ο φοβητσιάρης κατεβαίνει όπως όπως από το ταξί και φεύγοντας φωνάζει Νοσοκόµε, νοσοκόµε, ένα φορείο. εν αισθάνοµαι καλά!!! [καθώς αποµακρύνεται].. Μαµάάά, µια µύγα! 20

22 Ο φοβητσιάρης φεύγει από τη σκηνή πανικόβλητος µε τα χέρια ψηλά. Η θεούσα µε τον ταξιτζή παραµένουν στο ταξί, η µία λιβανίζοντας και κάνοντας το σταυρό της κι ο άλλος οδηγώντας. Εµφανίζεται η Ιωάννα (η πρώτη πελάτισσα που είχε πάει στο περίπτερο) µε ένα σωρό σακούλες στα χέρια της και το σκυλάκι της (η εµφάνισή της έχει αλλάξει). Πάει προς το περίπτερο κουνιστή λυγιστή ενώ µιλάει γλυκά στο σκυλάκι της Ιωάννα: Γεια σου πετίτ περιπτερά. Με θυµάσαι; Περιπτεράς: Θα πρεπε κυρία µου; Ιωάννα: Ω, τι ατιτούντ! Είµαι η κυρία που ήρθε το πρωί να πάρει µεταξωτά χαρτοµάντιλα. Που δεν είχα ψιλά Περιπτεράς: Αααα, τώρα σε θυµήθηκα. Μα εσύ άλλαξες, πού να σε γνωρίσω µανδάµ. Ιωάννα: Ωωω, µα ναι, έχεις δίκιο χρυσό µου. `Ηµουν στον κοµµωτή µου. `Εδωσε στα µεταξένια µου µαλλιά µια νέα διάσταση.. Περιπτεράς: Στα κανε τρισδιάστατα!!! Ιωάννα: Σα δε ντρέπεσαι. Αλλά πού να ξέρεις εσύ από µόδα. `Ολη τη µέρα είσαι µέσα στο κίτρινο κουτί σου Τέλος πάντων. Κράτα από δω τα 30 λεπτά που σου χρωστάω. Η Ιωάννα δίνει στον περιπτερά ένα χαρτονόµισµα των 100 ευρώ. Φυσικά ο περιπτεράς παθαίνει νέο σοκ. Περιπτεράς: Κυρία µου θα µε τρελάνεις εσύ. Τι είναι αυτό, κατοστάρικο; Ιωάννα: Τι να σου κάνω; Ψιλά δεν µου ζήτησες; Περιπτεράς: Ψιλά, κυρία µου, ψιλά! Εικοσάλεπτα, πενηντάλεπτα, έστω ένα ευρώ, άντε δίευρω! Ιωάννα: Α πα, πα, πα, πα.! Αυτά χρυσό µου δεν είναι ψιλά, είναι σκουπίδια. εν µπορώ να τ ακούω να κουδουνίζουν. Μου ρχεται πονοκέφαλος. Εγώ αυτά τα πετάω Περιπτεράς: [απευθυνόµενος προς το κοινό] Τι λέει ρε παιδιά η γυναίκα! `Ακου κυρία µου, για να τελειώνουµε. `Η θα βρεις ψιλά να µε ξεχρεώσεις ή θα µου δώσεις τα χαρτοµάντιλά µου πίσω. Εγώ µε Ιωάννα: τα ψιλά ζω! Πώς µπορείς! Για περίµενε µισό λεπτό γιατί θα µε συγχύσεις και θα µου ισιώσει η µπούκλα. Κράτα εδώ το Μπούµπη µου λίγο. [Βγάζει το κινητό της και παίρνει τηλέφωνο] Ντάντι, να σου πω. Είµαι εδώ σ ένα περίπτερο κι ο περιπτεράς δεν µ αφήνει να φύγω αν δεν του δώσω λέει κάτι ψιλά! Τι να κάνω; Να αγοράσω το περίπτερο; Πώς δεν το σκέφτηκα ντάντι µου! ίκιο έχεις! Αχ, σ ευχαριστώ ντάντι µου. Θα ρθω σε λίγο να παίξουµε γκολφ στη λέσχη. [κλείνει το τηλέφωνο. Ο περιπτεράς σταυροκοπιέται] `Ακου χρυσό µου. Ο ντάντι µου λέει να σου κόψω µια επιταγή και να αγοράσω το περίπτερό σου. Πόσο κάνει; Περιπτεράς: Εεεε, δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί, αν και πάντα ήθελα να φύγω από την Αθήνα να πάω στο χωριό µου, να 21

23 Ιωάννα. Ωωωω, µε ζάλισες. Καλά, καλά, άσε. Θα πάρω το δικηγόρο µου να µου πει. Πολύ ασχολήθηκα µαζί σου. Να σου πω. Πάρε την κάρτα µου και πάρε µε τηλέφωνο το βραδάκι που θα χω µιλήσει και µε τον ντάντι να κανονίσουµε τα συµβόλαια. Περιπτεράς: Εεε, καλά! Τον Μπούµπη τι να τον κάνω; Ιωάννα: Α, το χρυσό µου, το ξέχασα. Πήγαινέ τον για πιπί κι αγόρασέ του λίγο χαβιάρι να φάει. Φέρ τον µου το βράδυ στη βίλα µου! Ορεβουάρ χρυσό µου! `Ερχονται δύο αγόρια και παίρνουν το περίπτερο από τη σκηνή. Ο περιπτεράς µένει µόνο µε το καρεκλάκι. Η Ιωάννα του δίνει το σκυλάκι και φεύγει κουνιστή λυγιστή.. Περιπτεράς: Τι έγινε ρε παιδιά; Πού πήγε το περίπτερο; Ποιανού είναι το σκυλί; Πού ναι η Εκάλη; Που ναι ο ψυχίατρός µου; Ο περιπτεράς φεύγει από τη σκηνή κάνοντας στον εαυτό του συνέχεια ερωτήσεις Η Ιωάννα είναι λίγο πιο κάτω και περιµένει. Εµφανίζεται ένας τουρίστας µε πολλά µαλλιά και φτηνό ντύσιµο κρατώντας ένα χάρτη Κοιτάζει τριγύρω και βλέπει την Ιωάννα. Την πλησιάζει Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Ιωάννα: Τουρίστας: Hallo miss. Do you speak English? Oh my God! O Homo Sapiens. Μην πλησιάζεις! Μπορώ να σας κάνω one question? Πού έχει κλίβανο; what? Νο, θέλω να πάω στου Ψυρρή. Τι ναι αυτό; Περιοχή που µαζεύονται όλοι οι ψειριάρηδες; what? Ντεν καταλαβαίνω. Ψυρρή θέλω να πάω miss, to eat σουβλάκι. Αααα, σουβλάκι! Υπάρχει ακόµα; Tell me miss. Εντώ στο χάρτη ντεν καταλαβαίνω Φύγε από µπροστά µου τριτοκοσµικέ tourist! Εγώ στην Εκάλη πάω. Αλλά πού να την ξέρεις εσύ Εκάλη; Μήπως εκεί µαζεύονται όλοι οι κάλοι; Ααα, πώς τολµάς; Τώρα θα έρθει ο σοφέρ µου και θα σου δείξω εγώ Α, νάτος!. Τώρα θα δεις ψειριάρη! Κροίσε! Κροίσε! Εδώ είµαι! `Ελα χρυσό µου να µε σώσεις! Who told me that the Greek people είναι φιλόξενοι! Who, who? Και λέγοντας αυτά τα λόγια ο τουρίστας κι η Ιωάννα φεύγουν από τη σκηνή, ο ένας από δεξιά κι ο άλλος από αριστερά. Αµέσως εµφανίζεται ο στραβός ψάχνοντας ακόµη για ταξί. Βλέπει το ταξί που είναι η θεούσα 22

24 στραβός: ταξιτζής: στραβός: Ταξί, ταξί! Συγνώµη παρακαλώ είστε ελεύθερος; Πού πάτε κύριέ µου; Στο κέντρο της Αθήνας. Περάστε. Σιγά τις πόρτες µονάχα. Μάλιστα. Σιγά τις πόρτες. Ο στραβός κάνει δέκα ώρες να κλείσει την πόρτα `Αντε κύριέ µου, θα χρονίσουµε. Μα δεν µου είπατε σιγά; Εννοούσα µε το µαλακό Συγνώµη, δεν το κατάλαβα. ικό µου λάθος Εννοείται Η θεούσα ξεµατιάζει τον στραβό και µετά από λίγο χασµουριέται! Καλέ µου άνθρωπε, είσαι µατιασµένος. Πτου, πτου, πτου Από τη µέρα που γεννήθηκα. Πω πω, τι µάτι είναι αυτό. Κοινώνησες καθόλου αυτές τις µέρες; Κάθε Κυριακή καλή µου κυρία Μπράβο σου! Φαίνεσαι καλός Χριστιανός. Εσύ κύριε ταξιτζή µου; Εγώ πρέπει να κοινώνησα όταν µε βάφτισαν! Μεσάνυχτα το πήρες το δίπλωµα κυρά µου; Το τιµόνι δεν ξέρεις πού είναι; Είδατε πόση οργή κρύβουµε µέσα µας; Για να λέµε και του στραβού το δίκιο, στην πόλη που ζούµε Κι όµως εσείς φαίνεστε τόσο ήρεµος άνθρωπος. Μπράβο σας. Είστε στο δρόµο του Θεού Στο δρόµο της λακκούβας είµαστε κυρία µου. Πάνε τα λάστιχά µου. Θα τελειώσετε ποτέ µ αυτό το λιβανιστήρι; Πρέπει να διώξω το κακό µάτι από αυτόν τον καλό κύριο. Στα- µατήστε το ταξί! Τι, θα κάνουµε το σταυρό µας; `Όχι, φτάσαµε. Οι ηγουµένες µε περιµένουν. Αααχ. Πώς θα πάω µ αυτό το χασµουρητό µέσα; Πόσο σας χρωστάω; Αφήστε κυρία µου. Θα τα πληρώσω εγώ. Για να σας ευχαριστήσω για το ξεµάτιασµα. Ωωω, ένας καλός Σαµαρείτης. Σας ευχαριστώ. Πάρτε την εικόνα του Αγίου Πολυκάρπου να σας φωτίζει. Καµία µε τραγουδιστές έχεις; Σα δε ντρέπεσαι! Θα πας στην Κόλαση! Ενώ ο κύριος θα πάει σίγουρα στον Παράδεισο! Να δω τι θα κάνει µόνος του όλη µέρα! 23

25 Η θεούσα κατεβαίνει από το ταξί, ξεµατιάζει άλλη µια φορά στραβό και ταξιτζή κι ενώ χασµουριέται φεύγει από τη σκηνή. Ο ταξιτζής συνεχίζει την κούρσα του. Χτυπάει κινητό Το κινητό σας χτυπάει κύριε εν έχω κινητό κύριε ταξιτζή µου. Πού λεφτά για κινητό Α, το δικό µου είναι Ναι; `Ελα µου. Τα πήρες τα δίδυµα; Τιιι; `Εχουν διάρροια; Πάλι άρρωστα είναι; Τιιιι; Η µάνα µου φταίει;. Καλά, καλά, µη φωνάζεις. `Εχω κούρσα τώρα Τιιι; Να ψωνίσω από τη «Ζήτα της γειτονιάς;»;. Μισό λεπτό, οδηγάω. Καλέ µου κύριε σηµειώνετε σας παρακαλώ; Βεβαίως, βεβαίως. Τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, καµπάς. Γράψτε! Τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, καµπάς. `Εγραψα! Εντάξει. Θέλεις τίποτε άλλο; Να στείλω τη µάνα µου στο χωρίο της; Καλά, καλά,. Θα τα πούµε σε λίγο σπίτι Γεια σου τώρα.. Προβλήµατα ε; Αφήστε κύριέ µου. ύσκολη η ζωή τη σήµερον ηµέρα Και την αύριο ηµέρα µπορώ να σας πω... και τη µεθαύριον ταξιτζής: `Εχετε κι εσείς προβλήµατα; Ααααχ, καλέ µου κύριε ταξιτζή. Εµένα που µε βλέπετε, είµαι το θύµα της κοινωνίας που λένε. Από το πρωί τρέχω σαν τρελός, στη δουλειά είµαι ο µόνος που εργάζεται, νοιάζοµαι για τον συνάνθρωπό µου, όπου µπορώ βοηθάω, κι όλοι µε περνάνε για βλάκα Για να λέµε και του στραβού το δίκιο κύριέ µου, δεν υπάρχουν πολλοί σαν κι εσάς. Ο καθένας νοιάζεται για τον εαυτό του και δεν δίνει σηµασία τι γίνεται γύρω του `Εχετε δίκιο. Αφήστε που άµα δεν είσαι ωραίος, µάγκας και µε λεφτά κανείς δεν σε θέλει. Εµένα που µε βλέπετε κύριέ µου, στη δουλειά όλο στραβό µε φωνάζουν! Για να λέµε και του στραβού το δίκιο, γυαλιά είναι αυτά που φοράτε; Τι είναι; Πατοµπούκαλα! `Όµως εγώ κύριε όχι µόνο δεν το βάζω κάτω αλλά απαντάω και στην άτιµη την κοινωνία. Και τι της λέτε δηλαδή; Ο στραβός βγαίνει από ταξί και τραγουδάει το ρεφρέν από το «χτύπα κι άλλο» Βγαίνει κι ο ταξιτζής και του πετάει γαρύφαλλα! Μερακλώνουν κι οι δύο. Αρχίζει και µαζεύεται κόσµος `Ερχεται φουριόζος ο τροχονόµος Τροχονόµος: Επ, επ, επ! Τι συµβαίνει εδώ; Υπαίθριο παρτάκι; Φοβητς: Μαµά µου, η αστυνοµία. Ισόβια θα φάµε. Να δείτε που θα µας πάνε στο φρέσκο! Τσιγκούνης: Σιγά µη µας πάνε και στο µπαγιάτικο. Εδώ θα µας κόψει κλήση τώρα και πόσο θα κάνει να λες! Τροχονόµος: Σιωπή! Τιιιιι συµβαίνει εδώ τώρα; 24

26 Φλύαρη: Αχ κύριε πόλισµαν αφήστε να σας εξηγήσω εγώ. Που λέτε, ή- µουν στο δρόµο, τυχαία, τι τυχαία δηλαδή, ταξί έψαχνα, να πάω σε µια φίλη µου που δεν την πολυχωνεύω αλλά τέλος πάντων, κάνει ωραία σουτζουκάκια που αρέσουν και στον Μπάµπη µου. Που λέτε, ψάχνω για ταξί, αλλά να σας πω κάτι κύριε πόλισµαν, αυτή η φίλη µου βάζει τόσο κύµινο στα σουτζου.. ΟΛΟΙ: Κλείστο! Φλύαρη: Καλά ντε, το κλεισα! Τροχονόµος: Θα µου εξηγήσει κάποιος τι γίνεται εδώ ή θα σας κλείσω όλους µέσα για διατάραξη κοινής ησυχίας; Φοβητς: Αχ, το πα εγώ, το πα Τσιγκούνης: Πάνε τα λεφτουδάκια µου.. Γιώργος: Μου επιτρέπετε; Τροχονόµος: Σας επιτρέπω. Γιώργος: Σας φαντάζοµαι να παίζετε σε µια διαφήµιση όπου θα είστε στο κέντρο ενός δρόµου και θα περνούν οι λιµουζίνες και κάποια στιγµή εσείς θα σηκώσετε το χέρι Τροχονόµος: Τι λες ρε στο όργανο εν ώρα υπηρεσίας; Ρε θα µου πει κάποιος τι συµβαίνει εδώ µη φέρω την κλούβα; Ολοι αρχίζουν να διαµαρτύρονται και να µιλάνε µεταξύ τους. Πλησιάζει ο Στραβός πίσω από τον τροχονόµο Συγνώµη κύριε πόλισµαν, µπορώ να πάρω το λόγο; Τροχονόµος: Τι είπες; Συγνώµη κύριε πόλισµαν, µπορώ να πάρω το λόγο; Τροχονόµος: Μίλα πιο δυνατά ρε, δεν ακούω! Συγνώµη κύριε πόλισµαν, µπορώ να πάρω το λόγο; Τροχονόµος: Τι φωνάζεις ρε κουφός είµαι; Πάλι εσύ; Τι θες εσύ εδώ; Εεε, ξέρετε κύριε πόλισµαν, εγώ φταίω για την όλη φασαρία Τροχονόµος: Εσύύύ; ΟΛΟΙ: Εσύύύ; Εγώ ΟΛΟΙ: Αυτόόόός!!! Αυτόόός!!! Περιπτεράς: Αυτός κύριε πόλισµαν. Τον είδα εγώ. Αφήστε που ήρθε το πρωί στο περίπτερό µου κι αφού µου ζήτησε ένα σωρό πράγµατα, στο τέλος ήθελε να πάρει µόνο ένα εισιτήριο ΟΛΟΙ: Ιιιιιιιιιιιι!!! Αυτός κύριε πόλισµαν. Κι εγώ τον είδα. Και το µεσηµέρι που ή- µουν µε το Χαράλαµπο στο πάρκο, του δίναµε χρήµατα κι αυτός µας ειρωνευόταν και µας κορόιδευε! ΟΛΟΙ: Ααααααααα!!! Φλύραρη: Αµ το άλλο; Το πρωί πήγε να µου φάει το ταξί εκεί που περίµενα µε το σώβρακο του Μπάµπη στο χέρι να το ΟΛΟΙ: Κλείστο! Φλύαρη: Το κλεισα Εκείνη την ώρα περνάει η θεούσα που ακόµα χασµουριέται. Ακούει τη φασαρία και πλησιάζει. Βλέπει το στραβό 25

27 Κύριε πόλισµαν µπορώ να πάρω το λόγο; Τροχονόµος: Και πού να τον πας ρε το λόγο; Βόλτα; `Όχι, απλά θέλω να σας πω πως δεν έκανα τίποτα. Να αυτή η καλή κυρία από δω θα σας πει για µένα. Κυρία Θεοπίστη µου µε θυµάστε; Αν σε θυµάµαι λέει; Ρεζίλι έγινα εξαιτίας σου στα απολυτίκια µε τις ηγουµένες. Χασµουριόµουν συνέχεια. Παραλίγο να καταπιώ το µικρόφωνο!!! ΟΛΟΙ: Οοοοοοο! Σταµατήστε! ΟΛΟΙ: Τι; Ταξ+Φοβ: Η εκκλησία των Αγίων Αναργύρων δεξιά µας! ΟΛΟΙ: Μεγάλη η χάρη τους! Τροχονόµος: Λοιπόν, για να τελειώνουµε. `Ελα εδώ στραβέ. `Εχεις κάνει ένα σωρό παραπτώµατα. Ξέρεις πόσα χρόνια θα φας φυλακή; ΟΛΟΙ: Πόσα; Πόσα; Τροχονόµος: Κάτσε να σου πω. `Εχει κανείς κοµπιουτεράκι; Τσιγκούνης: Εγώ κύριε πόλισµαν Ορίστε Να σας πω. Θα κόψετε κλήση και σε µας; Τροχονόµος: Αν ξαναµιλήσεις θα σου κόψω! Τσιγκούνης: Ωχ! Τροχονόµος: Λοιπόν. 1+1,5+2+0,35 = 20 χρόνια φυλακή! Σταρβός: Τι λέτε κύριε πόλισµαν; 20 χρόνια φυλακή; Τροχονόµος: 25 τώρα, γιατί φώναξες στο όργανο. Συγνώµη, µπορώ να µιλήσω; Τροχονόµος: Μίλα! Ο κύριος από δω είναι αθώος Τροχονόµος: Αθώος; ΟΛΟΙ: Αθώος; Αθώος; Αθώος! εν έχει πειράξει κανέναν. `Ισα ίσα που όλους τους βοήθησε σήµερα. `Όλα µου τα πε εµένα. Είναι πολύ καλός άνθρωπος! Και για να λέµε και του στραβού το δίκιο, µακάρι να του µοιάζαµε όλοι! Τροχονόµος: Μπα; Για να ρωτήσουµε και τους υπόλοιπους. Είναι καλός άνθρωπος; ΟΛΟΙ: Είναι, είναι!!! Τροχονόµος: Σιωπή! Το λοιπόν! Αφήστε µε να σκεφτώ Ο κατηγορούµενος είναι Μπαίνει στη σκηνή ο τουρίστας. Πλησιάζει Τουρίστας: Excuse me policeman! Can I ask you one question? Τροχονόµος: Μπαρδόν; Με βρίζεις ρε ψειριάρη; Τουρίστας: Νοου, νοου, Θέλω να πάω to Akropolis. Πού είναι; Τροχονόµος: Θες να πας στην Ακρόπολη; Πού είναι ρε η Ακρόπολη; ΟΛΟΙ: Πού είναι; εν είναι εδώ. Νοµίζω είναι στη Γαλλία.. Όχι ρε στην Ιταλία είναι. Εγώ δεν την έχω δει ποτέ Λάθος έχει κάνει 26

28 Τουρίστας: well? Where is Akropolis? Φλύαρη: εν είναι εδώ άνθρωπέ µου σου λέµε. Σ άλλη χώρα είναι. Τελείωνε και µας έκοψες στο καλύτερο. Τροχονόµος: `Ελα, πάγαινε µην σου κόψω καµιά κλήση Ο τουρίστας φεύγοντας λέει στο κοινό Τουρίστας: Who told me that the Greek people are φιλόξενοι ΟΛΟΙ: WHO? WHO? O τουρίστας φεύγει από τη σκηνή Φοβητς: Λοιπόν κύριε πόλισµαν θα µας πείτε; `Αντε γιατί θ αρπάξω κα- µιά πούντα µε την υγρασία εδώ Τροχονόµος: Λοιπόν, πού είχαµε µείνει; Α, ναι! Ο κατηγορούµενος είναι είναι ΑΘΩΟΣ! Για να λέµε και του στραβού το δίκιο, δεν έκανε και τίποτα ο άνθρωπος ΟΛΟΙ: ΑΘΩΟΣ! Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ όλους! Τροχονόµος: Θα κόψω όµως σε όλους µία κλήση για διατάραξη κοινής ησυχίας ΟΛΟΙ: Τιιι; Αυτός φταίει! Καλά, εγώ φταίω. Θα τα πληρώσω όλα εγώ. ΟΛΟΙ: Για να λέµε και του στραβού το δίκιο! Τροχονόµος: Ελάτε όλοι πίσω να µου δώσετε τα στοιχεία σας Μπρος, κουνηθείτε! Μπαίνει µουσική Πηγαίνουν όλοι πίσω. Βγαίνουν τα παιδιά Παιδί 1: Παιδί 2: Παιδί 3: Παιδί 4: Παιδί 5: Παιδί 6: Παιδί 7: Παιδί 8: Παιδί 9: Παιδί 10: Παιδί 1: Παιδί 2: Παιδί 3: Παιδί 4: Παιδί 5: Παιδί 6: Παιδί 7: Παιδί 8: Παιδί 9: Παιδί 10: ΟΛΟΙ: Ρε συ, τέλειωσε το έργο; `Ετσι νοµίζω. Σ άρεσε; Καταπληκτικό ήταν! Θεσπέσιο! Κολοσσός! εν ήταν κι άσχηµο! Καλούτσικο ήταν! Θα µπορούσε να ήταν καλύτερο! Κάπως µέτριο µου φάνηκε! Το βρήκα απαράδεκτο! εν µ άρεσε καθόλου! Σκέτη αηδία! Εγώ βαρέθηκα! Κι εγώ. Αίσχος! Αποτυχία! Πάµε να φύγουµε Εγώ κοιµήθηκα στο µισό! Κι εγώ στο άλλο µισό! Ευτυχώς που δεν πληρώσαµε εισιτήριο! Ευτυχώς! Αίσχος!!! 27