Αριθμός απόφασης: 271/2013

Transcript

1 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ Αριθμός απόφασης: 271/2013 Πρόεδρος: Λαμπρινή Πλούμη - Πρόεδρος Εφετών Δ.Δ Δικαστές: Κων/νος Παππάς και Αθανάσιος Ασημακόπουλος (εισηγητής), Εφέτες Δ.Δ. Δικηγόροι: Ιωάννης Κρηνίδης, Γεώργιος Λεκέας, Πέτρος Κωνσταντινόπουλος Υπαλληλική προσφυγή. Τα διοικητικά δικαστήρια, κατά την εκδίκαση υπαλληλικών προσφυγών ουσίας ερευνούν την υπόθεση κατά το νόμο και κατά την ουσία δυνάμενα να προβούν σε νέα εκτίμηση και αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού και των στοιχείων του φακέλου, καθώς και την ορθή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον προσήκοντα κανόνα δικαίου. Αλυσιτελώς προβάλλονται λόγοι που αναφέρονται σε πλημμέλειες της αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως και σε πλημμελή και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Διοικήσεως σε σχέση προς την επιμέτρηση της πειθαρχικής ποινής. Περιεχόμενο εγγράφου, το οποίο δεν συνιστά αναφορά κατά την έννοια του άρθρου 10 του Συντάγματος, καθ όσον δεν περιλαμβάνονται αιτιάσεις κατά συγκεκριμένων πράξεων ή παραλείψεων Αρχής, από τις οποίες ο προσφεύγων να υποστηρίζει ότι υφίσταται βλάβη σε προσωπικό έννομο συμφέρον του. Κρίση του Δικαστηρίου ότι το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα του προσφεύγοντος, ανεξαρτήτως εάν το έγγραφο αυτό απευθύνονταν εμπιστευτικά προς τον Διευθυντή. Απρεπείς εκφράσεις, οι οποίες υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο, δεν αρμόζουν σε υπάλληλο του ΙΚΑ και μάλιστα ανωτάτης εκπαιδεύσεως και απάδουν προς το ιατρικό του λειτούργημα, συνιστώντας όχι μόνο το πειθαρχικό παράπτωμα της ανάξιας συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας, αλλά και αυτό της με απρεπείς εκφράσεις άσκησης δημόσιας κριτικής στις πράξεις και παραλείψεις του προϊσταμένου του, η οποία μάλιστα γίνεται δημόσια, δεδομένου ότι το ανωτέρω έγγραφο κοινοποιείται τόσο προς το Διοικητή όσο και τον Υποδιοικητή του Ιδρύματος, του δικαστηρίου δυναμένου να προβεί οίκοθεν στον εν λόγω νομικό χαρακτηρισμό. Το ίδιο πειθαρχικό παράπτωμα της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός υπηρεσίας συνιστά και η αποστολή μαζί με το ανωτέρω έγγραφο ενός μπουκαλιού από ξύδι, προκειμένου αυτό να χρησιμοποιηθεί από την προαναφερόμενη «ομάδα». Εφαρμοζόμενες διατάξεις: Α. 27 παρ.1, ν. 3528/2007.

2 414 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Επειδή, με το κρινόμενο δικόγραφο το οποίο επιγράφεται ως αίτηση ακυρώσεως αλλά αποτελεί υπαλληλική προσφυγή, καθ όσον ο υποδιοικητής του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, ο οποίος εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, είναι, σύμφωνα με το άρθρο 117 παρ.3 περ. α του ν.3528/2007, πειθαρχικός προϊστάμενος του προσφεύγοντος, υπαλλήλου του εν λόγω νομικού προσώπου ζητείται η ακύρωση της Γ11/92/ αποφάσεως του Υποδιοικητή του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος η πειθαρχική ποινή του προστίμου ίσου με το ήμισυ των μηνιαίων αποδοχών του για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 27 παρ.1 του ν.3528/2007. Διάδικος στην παρούσα δίκη είναι το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όργανο του οποίου εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, προς το νόμιμο εκπρόσωπο του οποίου έγιναν οι κατ άρθρο 21 π.δ/τος 18/1989 κοινοποιήσεις (βλ. ΣτΕ 3033/2000), χωρίς να απαιτείται από το άρθρο 27 του ιδίου π.δ/τος η ρητή αναφορά στο δικόγραφο ως διαδίκου του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αντιθέτως, δεν είναι διάδικος στην παρούσα δίκη το Ελληνικό Δημόσιο, αφού δεν υπήρξε καμιά σύμπραξη οργάνου του στην έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως και, επομένως, εσφαλμένα έγιναν οι προβλεπόμενες κοινοποιήσεις στον παρασταθέντα Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο οποίος πρέπει να αποβληθεί από την παρούσα δίκη. Επειδή, εξάλλου, τα διοικητικά δικαστήρια, κατά την εκδίκαση υπαλληλικών προσφυγών ουσίας ερευνούν την υπόθεση κατά το νόμο και κατά την ουσία δυνάμενα να προβούν σε νέα εκτίμηση και αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού και των στοιχείων του φακέλου, καθώς και την ορθή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον προσήκοντα κανόνα δικαίου. Εάν το δικαστήριο κρίνει ότι στοιχειοθετείται πειθαρχικό παράπτωμα, αποφαίνεται για την προσήκουσα πειθαρχική ποινή, εκτιμώντας τις συνθήκες υπό τις οποίες διεπράχθη το παράπτωμα και λαμβάνοντας υπ όψη την τυχόν έμπρακτη μεταμέλεια και την εν γένει υπηρεσιακή εικόνα του υπαλλήλου καθ όλη τη σταδιοδρομία του. Συνεπώς είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς οι προβαλλόμενοι λόγοι που αναφέρονται σε πλημμέλειες της αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως και σε πλημμελή και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της Διοικήσεως σε σχέση προς την επιμέτρηση της πειθαρχικής ποινής (ΣτΕ 3971/2010, ΣτΕ 505/2010, ΣτΕ 3386/2009, ΣτΕ 2480/2008). Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 10 του Συντάγματος ορίζονται τα εξής: «1. Καθένας ή πολλοί μαζί έχουν το δικαίωμα, τηρώντας τους νόμους του Κράτους, να αναφέρονται εγγράφως στις αρχές, οι οποίες είναι υποχρεωμένες να ενεργούν σύντομα κατά τις κείμενες διατάξεις και να απαντούν αιτιολογημένα σε εκείνον, που υπέβαλε την αναφορά, σύμφωνα με το νόμο. 2. Μόνο μετά την κοινοποίηση της απόφαση της αρχής στην οποία απευθύνεται η αναφορά, και με την άδειά της, επιτρέπεται η δίωξη εκείνου που την υπέβαλε, για παραβάσεις που τυχόν υπάρχουν σ αυτήν». Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι το δικαίωμα του αναφέρεσθαι προς τις Αρχές ανήκει και στους δημοσίους υπαλλήλους και ότι δεν είναι δυνατόν να ασκηθεί κατ αυτών πειθαρχική δίωξη για παραβάσεις που διαπράχθηκαν με αναφορά (που υποβλήθηκε στην προϊσταμένη ή άλλη Αρχή) πριν από την κοινοποίηση της τελικής αποφάσεως της Αρχής αυτής και χωρίς την άδειά της. Εξάλλου, ως «αναφορά» κατά την έννοια

3 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 415 της ως άνω διατάξεως, θεωρείται εκείνη η οποία περιλαμβάνει αιτιάσεις κατά συγκεκριμένων πράξεων ή παραλείψεων Αρχής, από τις οποίες ο αναφερόμενος υποστηρίζει ότι υφίσταται βλάβη σε προσωπικό έννομο συμφέρον του, και η οποία απευθύνεται στην αρμόδια Αρχή που είναι υποχρεωμένη, βάσει του νόμου, σε ανόρθωση της βλάβης που υπέστη ο αναφερόμενος (ΣτΕ 1725/2004, ΣτΕ 659/2002, ΣτΕ 2327/1995). Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο προσφεύγων είναι μόνιμος υπάλληλος του ΙΚΑ ΕΤΑΜ (ιατρός παθολόγος) υπηρετών στην Τοπική Μονάδα Υγείας Αγίου Αλεξίου Πατρών. Σε εκτέλεση της Γ11/Ε17/ εντολής του Υποδιοικητή του καθ ου διενεργήθηκε από τη Διευθύντρια της Τοπικής Μονάδας Υγείας ΙΚΑ ΕΤΑΜ Άργους Ιωάννα Τσιλιμπή Καπερώνη ένορκη διοικητική εξέταση (ΕΔΕ) σε βάρος του προσφεύγοντος κατόπιν καταγγελιών και αναφορών ασφαλισμένων και αναφορών του Αναπληρωτή Διευθυντή της Τοπικής Μονάδας Υγείας ΙΚΑ ΕΤΑΜ Αγίου Αλεξίου Πατρών Απόστολου Σωτηρούδη, μετά δε την ολοκλήρωση αυτής συντάχθηκε το 1624/ πόρισμα ΕΔΕ, σύμφωνα με το οποίο ο προσφεύγων είχε υποπέσει σε πειθαρχικά παραπτώματα, κατά τα ειδικότερον αναφερόμενα στο εν λόγω πόρισμα. Εν συνεχεία, με το Γ11/10/ έγγραφο του Διοικητή του ΙΚΑ ΕΤΑΜ ο προσφεύγων κλήθηκε σε απολογία και υπέβαλε το 460/ απολογητικό υπόμνημα. Κατόπιν αυτού και αφού τα αναφερόμενα στο απολογητικό υπόμνημα του προσφεύγοντος δεν κρίθηκαν ικανοποιητικά, με την προσβαλλόμενη (Γ11/92/ ) απόφαση του Υποδιοικητή ΙΚΑ ΕΤΑΜ, επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος η πειθαρχική ποινή του προστίμου ίσου με το ήμισυ των μηνιαίων αποδοχών του, με την αιτιολογία ότι αυτός παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 27 παρ.1 του ν.3528/2007 και υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 106 παρ.1 και 2 του ίδιου νόμου, ειδικότερα δε έκανε λόγο, στην Ε/34/ αίτηση επιστολή του προς το Διευθυντή της Μονάδας Υγείας Αγίου Αλεξίου Πατρών και δι αυτού προς τη Διοίκηση του Ιδρύματος, για «ομάδα μικρονταβατζήδων» οι οποίοι «θεωρούν το ΙΚΑ προέκταση της προίκας του πατέρα τους, λυμαίνονται, ταλαιπωρούν συναδέλφους και ασφαλισμένους», ενώ μαζί με την αίτησή του προσκόμισε προς χρήση ένα μπουκάλι ξύδι. Ήδη, ο προσφεύγων στρέφεται κατά της αποφάσεως αυτής και ζητεί την ακύρωσή της. Επειδή, ισχυρίζεται περαιτέρω ο προσφεύγων ότι δεν ελήφθησαν υπ όψιν οι εξηγήσεις τις οποίες παρείχε. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθ όσον στην προσβαλλόμενη απόφαση αναγράφεται ότι ελήφθησαν υπ όψιν τα αναφερόμενα από τον προσφεύγοντα στο απολογητικό του υπόμνημα, αλλά δεν κρίθηκαν απολύτως επαρκή για να τον απαλλάξουν. Επειδή, ακόμα, ισχυρίζεται ο προσφεύγων ότι η αποστολή προς το Διευθυντή του Υποκαταστήματος ΙΚΑ ΕΤΑΜ Αγίου Αλεξίου Πατρών μιας εμπιστευτικής αποστολής δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 27 παρ.1 του ν.3528/2007. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, δεδομένου ότι ως πειθαρχικό παράπτωμα του προσφεύγοντος δεν θεωρήθηκε αυτό καθ εαυτό το γεγονός της αποστολής ενός εγγράφου προς τον οικείο Διευθυντή, ενέργεια η οποία από μόνη της δεν συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα (ΣτΕ 400/1999), αλλά το περιεχόμενο του εν

4 416 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ λόγω εγγράφου. Όσον αφορά εξάλλου το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου, το οποίο δεν συνιστά αναφορά κατά την έννοια του άρθρου 10 του Συντάγματος, καθ όσον στο έγγραφο αυτό δεν περιλαμβάνονται αιτιάσεις κατά συγκεκριμένων πράξεων ή παραλείψεων Αρχής, από τις οποίες ο προσφεύγων να υποστηρίζει ότι υφίσταται βλάβη σε προσωπικό έννομο συμφέρον του, ώστε να ισχύσουν τα προβλεπόμενα στην ανωτέρω συνταγματική διάταξη, το Δικαστήριο κρίνει ότι το περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα του προσφεύγοντος, ανεξαρτήτως εάν το έγγραφο αυτό απευθύνονταν εμπιστευτικά προς τον ανωτέρω Διευθυντή, Ειδικότερα, η αναφορά σε αυτό αφ ενός για «ομάδα μικρονταβατζήδων» οι οποίοι «θεωρούν το ΙΚΑ προέκταση της προίκας του πατέρα τους, λυμαίνονται, ταλαιπωρούν συναδέλφους και ασφαλισμένους» και αφ ετέρου για συντήρηση και ενθάρρυνση της ομάδας αυτής από το Διευθυντή προς τον οποίο απευθύνεται το έγγραφο, συνιστούν απρεπείς εκφράσεις, οι οποίες υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο, δεν αρμόζουν σε υπάλληλο του ΙΚΑ και μάλιστα ανωτάτης εκπαιδεύσεως και απάδουν προς το ιατρικό του λειτούργημα, συνιστώντας όχι μόνο το πειθαρχικό παράπτωμα της ανάξιας συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας που περιγράφεται στο άρθρο 27 παρ. 1 του ν.3528/2007, αλλά και αυτό της με απρεπείς εκφράσεις άσκησης δημόσιας κριτικής στις πράξεις και παραλείψεις του εν λόγω προϊσταμένου του, η οποία μάλιστα γίνεται δημόσια, σύμφωνα με το άρθρο 107 περ. η του ν.3528/2007, δεδομένου ότι το ανωτέρω έγγραφο κοινοποιείται τόσο προς το Διοικητή όσο και τον Υποδιοικητή του Ιδρύματος, του δικαστηρίου δυναμένου να προβεί οίκοθεν στον εν λόγω νομικό χαρακτηρισμό (ΣτΕ 1582/2000). Εξάλλου, το ίδιο πειθαρχικό παράπτωμα της αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός υπηρεσίας συνιστά και η αποστολή μαζί με το ανωτέρω έγγραφο ενός μπουκαλιού από ξύδι, προκειμένου αυτό να χρησιμοποιηθεί από την προαναφερόμενη «ομάδα», πράξη για την οποία ο προσφεύγων έχει ήδη ζητήσει συγνώμη. Επειδή, περαιτέρω, ισχυρίζεται ο προσφεύγων ότι εσφαλμένα αναφέρεται στην προσβαλλομένη απόφαση ότι δεν κατέθεσε στοιχεία σχετικά με την αναφερόμενη στην επιστολή του «ομάδα». Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθ όσον το πειθαρχικό του παράπτωμα, κατά τα προαναφερόμενα, συνίσταται όχι στο ψευδές των περιλαμβανομένων στο ανωτέρω έγγραφο, αλλά στις εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από τον προσφεύγοντα στο έγγραφο αυτό. Επειδή, τέλος, ισχυρίζεται ο προσφεύγων ότι κατά την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν ελήφθη υπ όψιν ότι αυτός κατέθεσε στοιχεία σχετικώς με την απρεπή, αντιδεοντολογική και ανάρμοστη συμπεριφορά της γραμματείας της υπηρεσίας του καθώς και ότι ουδέποτε απείχε από την υπηρεσία ή φέρθηκε απρεπώς σε οποιοδήποτε ασφαλισμένο. Οι ισχυρισμοί αυτοί, όμως, είναι απορριπτέοι ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, δεδομένου ότι η αιτιολογία για την επιβληθείσα σε βάρος του προσφεύγοντος πειθαρχική ποινή δεν αφορά στη σχέση του με τη γραμματεία και τους ασφαλισμένους του Ιδρύματος, αλλά στο περιεχόμενο του προαναφερθέντος εγγράφου. Απορρίπτει την προσφυγή

5 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 417 Αριθμός απόφασης: 274/2013 Πρόεδρος: Λαμπρινή Πλούμη - Πρόεδρος Εφετών Δ.Δ Δικαστές: Δήμητρα Μπανιά (Εισηγήτρια), Κωνσταντίνος Παππάς, Εφέτες Δ.Δ. Δικηγόροι: Ιωάννης Κόττας, Αριστείδης Καρύδης, Πέτρος Κωνσταντινόπουλος Αίτηση ακύρωσης. Διορισμός σε θέση δημοσίου υπαλλήλου με ειδικές διατάξεις. Δυνατότητα διορισμού στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα συγγενούς υπαλλήλου, που αποβίωσε κατά την εκτέλεση ή εξαιτίας υπηρεσιακού του καθήκοντος. Από πάγια θέση της Διοίκησης για διενέργεια Ε.Δ.Ε. όπου πρέπει να περιγράφονται τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και να αιτιολογείται πλήρως η διατύπωση συμπεράσματος περί του ότι ο θάνατος έχει επέλθει εξαιτίας της εκτέλεσης του υπηρεσιακού καθήκοντος ή το αντίθετο η οποία συνιστά, σύμφωνα και με γενική αρχή του δικαίου, τήρηση οικειοθελούς τύπου, χωρίς τούτο να αντιβαίνει στο νόμο, αφού δεν επιβάλλεται αλλά ούτε και απαγορεύεται από την πιο πάνω διάταξη της παρ. 20 του άρθρου 14 του ν. 2266/1994. Αρμοδιότητα Υπουργού Εσωτερικών για την πλήρωση ή μη των προϋποθέσεων διορισμού. Εφαρμοζόμενες διατάξεις: Α. 14 παρ. 20, ν. 2266/1994, όπως συμπληρώθηκε με το Α. 18, ν. 3448/2006. Επειδή, με την αίτηση αυτή, ζητείται η ακύρωση: 1) του από 2/9/2010 πορίσματος του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή της Ν.Α. Αχαΐας, ο οποίος διενήργησε ένορκη διοικητική εξέταση, για την εξακρίβωση του αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ του θανάτου του πατέρα του αιτούντος, υπαλλήλου της Ν.Α. Αχαΐας και της εκτέλεσης του υπηρεσιακού του καθήκοντος, ύστερα από σχετικό αίτημα του αιτούντος, προκειμένου αυτός να διορισθεί, σύμφωνα με τις ευεργετικές διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 18 του ν. 3448/2006, 2) της ΕΜΠ 291/ πράξης της Προϊσταμένης του Τμήματος Προσωπικού της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών της Ν.Α. Αχαΐας, με την οποία γνωστοποιήθηκε στον αιτούντα ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την προώθηση της διαδικασίας διορισμού του και 3) του ΕΜΠ 14/ εγγράφου του Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Αχαΐας, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στον αιτούντα ότι δεν προβλέπεται κατά νόμο η υποβολή ένστασης κατά του ως άνω πορίσματος Ε.Δ.Ε. Επειδή, με την παράγραφο 20 του άρθρου 14 του ν. 2266/1994 (ΦΕΚ 218 Α ), όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 17α του άρθρου 2 του ν. 2349/1995 (ΦΕΚ 224 Α ) την παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 2839/2000 (ΦΕΚ 196 Α ) και την παρ. 1

6 418 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ του ν. 3448/2006 (ΦΕΚ 57 Α ), ορίζεται ότι: «Όταν εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 2190/1994, αποβιώσει κατά και εξαιτίας της εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος, τότε δύναται ένα μέλος της οικογένειας του θανόντος μέχρι πρώτου βαθμού συγγενείας με αυτόν, ή αδερφός ή αδερφή ή σύζυγός του, να διορίζεται στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα σε κενή οργανική θέση ανάλογη των προσόντων που διαθέτει ο διοριζόμενος. Η αίτηση διορισμού πρέπει να υποβληθεί μέσα σε αποκλειστική προθεσμία πέντε (5) ετών από την ημερομηνία του θανάτου ή από τη συμπλήρωση του νόμιμου ορίου ηλικίας για διορισμό ή από την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Η αίτηση συνοδεύεται από αμετάκλητη δήλωση παραίτησης των λοιπών δικαιούχων από το δικαίωμα διορισμού και συνεπάγεται, από την ημερομηνία διορισμού, την αυτοδίκαιη και αμετάκλητη παραίτηση του διοριζομένου από τις οικονομικές απαιτήσεις του έναντι του φορέα, στον οποίο παρείχε την εργασία του ή ήταν ασφαλισμένος ο θανών, καθώς και την αναστολή του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος». Περαιτέρω, με το άρθρο 31 του ν. 3731/2008 (ΦΕΚ 263 Α ) προστέθηκε στην ως άνω παρ. 20 εδάφιο που ορίζει ότι: «Ο διορισμός ενεργείται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού». Επειδή, στις ανωτέρω διατάξεις, με τις οποίες προβλέπεται, κατά παρέκκλιση του ισχύοντος συστήματος προσλήψεων, η δυνατότητα διορισμού στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα συγγενούς υπαλλήλου, που αποβίωσε κατά την εκτέλεση ή εξαιτίας υπηρεσιακού του καθήκοντος, καθορίζεται μεν ως αποφασιστικό όργανο για το διορισμό του δικαιούχου, χωρίς να διακρίνεται αν αυτός αφορά στο Δημόσιο ή σε ν.π.δ.δ., ο Υπουργός Εσωτερικών μαζί με τον αρμόδιο κατά περίπτωση Υπουργό. Δεν καθορίζεται, όμως, συγκεκριμένη διαδικασία για τη διαπίστωση της συνδρομής των ουσιαστικών προϋποθέσεων, που τίθενται με τις διατάξεις αυτές και αφορούν στην εξακρίβωση των συνθηκών του θανάτου του υπαλλήλου και της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ αυτού και της εκτέλεσης του υπηρεσιακού του καθήκοντος. Από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει γίνει παγίως δεκτό (βλ. ΝΣΚ 186/2012, 343/2009, 137/2007, 215/2007, 224/2007, 456/2006, 479/2004, 490/2002 κ.ά) ότι η υπηρεσία, στην οποία υπηρετούσε ο θανών, οφείλει να προβεί σε διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (Ε.Δ.Ε.) για το ζήτημα αυτό και ότι στο πόρισμα που συντάσσεται στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής πρέπει να περιγράφονται τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και να αιτιολογείται πλήρως η διατύπωση συμπεράσματος περί του ότι ο θάνατος έχει επέλθει εξαιτίας της εκτέλεσης του υπηρεσιακού καθήκοντος ή το αντίθετο. Η θέση, όμως, αυτή δεν βρίσκει κανένα νομοθετικό έρεισμα παρά μόνο σχετικές εγκυκλίους του Υπουργείου Εσωτερικών (βλ. έγγραφα του εν λόγω Υπουργείου ΔΙΠΠ/ΦΕΠ 6/23530/ και ΔΙΠΠ/Φ.2.9/10 οικ. 3389/ ), ενώ η πλησιέστερη σχετική ρύθμιση του άρθρου 23 του π. δ/τος 169/2007 «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών συντάξεων», η οποία αναφέρεται στην αναγνώριση δικαιώματος προς απόληψη σύνταξης του παθόντος κατά την υπηρεσία και εξαιτίας αυτής προβλέπει ρητώς διαδικασία ένορκης ανάκρισης σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Υπό τα δεδομένα αυτά η διενέργεια Ε.Δ.Ε. από την υπηρεσία, στην οποία υπηρετούσε ο θανών, συνιστά, σύμφωνα και με γενική αρχή του δικαίου, τήρηση οικειοθελούς τύπου, χωρίς τούτο να αντιβαίνει στο νόμο, αφού δεν επιβάλλεται αλλά ούτε και απαγορεύεται από την πιο πάνω διάταξη της παρ. 20 του άρθρου 14 του ν. 2266/1994 (πρβλ. ΣτΕ 2817/2012,

7 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ /2008, 2909/2004, 3695/2002, Ε.Α. ΣτΕ 1010/2008). Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Ο πατέρας του αιτούντος, μόνιμος υπάλληλος της Ν.Α. Αχαΐας, απεβίωσε στις στο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών και ως αιτία θανάτου του αναφέρεται στη σχετική ληξιαρχική πράξη «μεταστατικό ca στομάχου, βαριά αφυδάτωση, πνευμονικές διηθήσεις, ισχαιμία». Ο αιτών, με την από αίτηση, που κατέθεσε στην πιο πάνω Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ζήτησε να διορισθεί, κατ` επίκληση των προαναφερομένων διατάξεων του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994. Ακολούθως, προκειμένου να διερευνηθεί εάν ο θάνατος του πατέρα του αιτούντος επήλθε κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης του υπηρεσιακού του καθήκοντος, όπως ορίζεται ως βασική προϋπόθεση διορισμού από τις ως άνω διατάξεις, διενεργήθηκε, με βάση την 3103/ σχετική εντολή του Νομάρχη Αχαΐας, από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Προστασίας Καταναλωτή της Ν.Α. Αχαΐας, ένορκη διοικητική εξέταση. Ο τελευταίος, αφού έλαβε υπόψη του την αναφερόμενη στη σχετική ληξιαρχική πράξη αιτία θανάτου του αποβιώσαντος, την κατάθεση του ιατρού γαστρεντερολόγου Ευάγγελου Κατσακούλη, σύμφωνα με την οποία η αιτία θανάτου του ανωτέρω δεν έχει σχέση με την εκτέλεση του υπηρεσιακού του καθήκοντος αλλά επιδεινώθηκε λόγω του εργασιακού φόρου και της ψυχοσύνθεσης του ασθενούς, καθώς και την κατάθεση του ιατρού Δημητρίου Αδαμόπουλου σύμφωνα με την οποία οι συνθήκες εργασίας του ανωτέρω δεν μπορούν να εκληφθούν ως αιτία θανάτου από τη νόσο του καρκίνου του στομάχου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εκτέλεση του υπηρεσιακού καθήκοντος δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ως αιτία θανάτου του πατέρα του αιτούντος, ενόψει της «επιστημονικής θέσης των ιατρών». Μετά δε την έκδοση του πορίσματος αυτού, με την ΕΜΠ 291/ πράξη της Προϊσταμένης του Τμήματος Προσωπικού της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών της Ν.Α. Αχαΐας, ο αιτών ενημερώθηκε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για την προώθηση της διαδικασίας διορισμού του. Κατά του ως άνω πορίσματος, ο αιτών υπέβαλε ενώπιον του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας την από ένσταση, η οποία απορρίφθηκε σιωπηρά, αφού με το ΕΜΠ 14/ έγγραφο του Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Αχαΐας, γνωστοποιήθηκε στον αιτούντα ότι δεν προβλέπεται κατά νόμο η υποβολή τέτοιας ένστασης. Επειδή, η ανωτέρω παραδεκτώς προσβαλλόμενη ΕΜΠ 291/ πράξη της Προϊσταμένης του Τμήματος Προσωπικού της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών της Ν.Α. Αχαΐας, με το ως άνω περιεχόμενο, δεν είναι νόμιμη. Και τούτο γιατί, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα και όσα έγιναν ερμηνευτικώς δεκτά στην 4η σκέψη της παρούσας, η Διοίκηση όφειλε να διαβιβάσει το φάκελο με τα σχετικά δικαιολογητικά του αιτούντος στο Υπουργείο Εσωτερικών, ώστε να παρασχεθεί η δυνατότητα στον αρμόδιο για το διορισμό του αιτούντος Υπουργό Εσωτερικών, να κρίνει το βάσιμο του αιτήματος, ερευνώντας τη συνδρομή ή μη στο πρόσωπο του αιτούντος των προβλεπόμενων από τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 20 ν. 2266/1994 προϋποθέσεων. Για το λόγο, συνεπώς, αυτό, που βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, η ως άνω προσβαλλόμενη πράξη πρέπει ν` ακυρωθεί, παρελκομένης ως αλυσιτελούς της έρευνας των λοιπών λόγων ακύρωσης. Τέλος, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, κρίνει ότι πρέπει να απαλλαγούν οι καθ ων από τη δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Δέχεται την αίτηση

8 420 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Αριθμός απόφασης: 307/2013 Πρόεδρος: Γεώργιος Κουσουλός - πρόεδρος εφετών Δ. Δ. Δικαστές: Δημήτριος Καπαρός, Θεοδοσία Κυζίλου (Εισηγήτρια), Εφέτες Δ. Δ. Δικηγόροι: Αναστάσιος Ρουμελιώτης, Γεώργιος Μπέσκος Υπάλληλοι ΟΤΑ. Αίτηση ακύρωσης Δημαρχιακής Απόφασης με την οποία υπάλληλος που ασκούσε προσωρινά καθήκοντα Προϊσταμένου Τμήματος της τέως Ν.Α. που ασκούσε πολεοδομικές αρμοδιότητες τοποθετείται προσωρινώς ως Προϊστάμενος άλλου Τμήματος του ίδιου Δήμου με αρμοδιότητες άσχετες από αυτές που ασκούσε η υπηρεσία από την οποία μετατάχθηκε. Η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 95 του ν. 3852/2010 με την οποία μεταφέρθηκε από η άσκηση των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων των αποκεντρωμένων υπηρεσιών των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων στις έδρες των αντίστοιχων δήμων ως ειδική κατισχύει των γενικών διατάξεων των άρθρων 72 και 100 του ν. 3584/2007. Συνεπώς δεν είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση-μετακίνηση ή ο ορισμός ως αναπληρωτή προϊσταμένου μεταταγέντος υπαλλήλου σε οργανική μονάδα του δήμου διάφορη από αυτήν που ασκεί τις πολεοδομικές αρμοδιότητες του άρθρου 94 παρ. 1 του ν. 3852/2010. Δικονομία: Η παράλειψη κοινοποίησης της αίτησης ακυρώσεως σε όσους έχουν δικαίωμα παρέμβασης δεν συνιστά λόγο απαραδέκτου της αίτησης, παρά μόνο παρέχει δικαίωμα τριτανακοπής στους βλαπτόμενους από την ακυρωτική απόφαση. Δέχεται την αίτηση. Εφαρμοζόμενες διατάξεις: άρ. 94 παρ. 1 και άρ. 95 παρ. 5 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α 87), άρ. 72 ν. 3584/2007 (Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων), άρθρ και 28 παρ 1 4 του Ν. 4024/ Επειδή με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 201/14297/ απόφασης του Δημάρχου Αιγιαλείας καθ ο μέρος με αυτήν ο αιτών, υπάλληλος του κλάδου ΠΕ πολιτικών μηχανικών, στον οποίο είχαν ανατεθεί προσωρινώς καθήκοντα Προϊσταμένου του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών του εν λόγω δήμου, τοποθετήθηκε προσωρινώς ως Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Πληροφορικής και Τοπικής Ανάπτυξης του ίδιου Δήμου,

9 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 421 έως την επιλογή προϊσταμένων από το νέο Υπηρεσιακό Συμβούλιο που θα συσταθεί, σύμφωνα με την διαδικασία και τα κριτήρια των ν. 3839/2010 και 4024/2011. Επίσης με την αίτηση, καθ ερμηνεία του περιεχομένου της, ζητείται η ακύρωση της ίδιας δημαρχιακής απόφασης κατά το μέρος της με το οποίο τοποθετήθηκε προσωρινώς κατά τα ανωτέρω ως Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πολεοδομίας-Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών του Δήμου ο., υπάλληλος του κλάδου ΠΕ αρχιτεκτόνων-μηχανικών, κατά παράλειψη του αιτούντος. 3.Επειδή ο καθ ού Δήμος προβάλλει ότι η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη διότι δεν κοινοποιήθηκε στον., ο οποίος έχει δικαίωμα παρέμβασης στην παρούσα δίκη. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμος δεδομένου ότι τυχόν παράλειψη κοινοποίησης της αίτησης ακυρώσεως σε όσους έχουν δικαίωμα παρέμβασης δεν συνιστά λόγο απαραδέκτου της αίτησης, παρά μόνο παρέχει δικαίωμα τριτανακοπής στους βλαπτόμενους από την ακυρωτική απόφαση (βλ. άρθρο 51 του π.δ. 18/1989). Ανεξαρτήτως όμως τούτου, αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης με σημείωση της αρχικής δικασίμου, κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της υπόθεσης, κοινοποιήθηκε στον.. στις (βλ. το από αποδεικτικό επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Τ. Τ. 4.Επειδή με το άρθρ. 94 παρ. 1 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α 87)οι αρμοδιότητες των πολεοδομικών υπηρεσιών των καταργούμενων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων περιήλθαν στους συσταθέντες με το άρθρο 1 δήμους, ασκούμενες, σύμφωνα με το άρθρο 95 παρ. 1 περ. α, από Ειδικότερα απονεμήθηκαν μεταξύ άλλων στους δήμους η έκδοση οικοδομικών αδειών, ο έλεγχος και η επιβολή προστίμων για την κατασκευή αυθαιρέτων κτισμάτων, ο έλεγχος εφαρμογής ρυμοτομικών σχεδίων στο έδαφος, ο έλεγχος τοπογραφικών διαγραμμάτων που προορίζονται για σύνταξη πράξεων τακτοποιήσεως και αναλογισμού ή πράξεων εφαρμογής, η επίβλεψη τοπογραφικών μελετών πράξεων εφαρμογής Σχεδίου Πόλης, η προκαταρκτική πρόταση ανάπλασης περιοχής και η εφαρμογή πολεοδομικών σχεδίων και συναφών εκτελεστών πράξεων που δεν έχουν γενικότερο χαρακτήρα (βλ. συναφώς ΣτΕ 3661/2005 Ολομ., 939, 3547, 4619/2011, 1731, 4065/2012 κ.α., με τις οποίες κρίθηκε ότι, μετά την αναθεώρηση του άρθρου 102 παρ. 1 του Συντάγματος κατά το έτος 2001, οι αρμοδιότητες εφαρμογής των πολεοδομικών σχεδίων και οι συναφείς εκτελεστικές αρμοδιότητες, που δεν έχουν γενικότερο χαρακτήρα, επιτρεπτώς ανατίθενται σε άλλα, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα. Προς την αρμοδιότητα δε εφαρμογής των πολεοδομικών σχεδίων εξομοιώνεται και η όλως εντετοπισμένη τροποποίησή τους, που μπορεί να επιχειρείται ομοίως με πράξη διάφορη του διατάγματος, άρα και με απόφαση οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως, εκτός εάν η εντετοπισμένη τροποποίηση αφορά προστατευόμενη περιοχή του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος). Περαιτέρω στην παρ. 5 του άρθρου 95 του ν. 3852/2010 ορίζεται ότι: «.», στο άρθρο 97 ορίζεται ότι: και στο άρθρο 257 ορίζεται ότι: « ». 5.Επειδή ο Κώδικας κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ν. 3584/2007, ΦΕΚ Α 143) στο άρθρο 72 υπό τον τίτλο «Τοποθέτηση-Μετακίνηση» ορίζει ότι: 1. Ο υπάλληλος, μετά το διορισμό του, τοποθετείται με απόφαση του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου. 2. Οι προϊ-

10 422 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ στάμενοι των οργανικών μονάδων που έχουν κριθεί από το οικείο Υπηρεσιακό Συμβούλιο τοποθετούνται με απόφαση του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου, εντός δύο (2) μηνών από την επιλογή τους από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ανάλογα με τα προσόντα, την εμπειρία και την ειδίκευση που διαθέτουν 3. Μετακίνηση υπαλλήλου από μία οργανική μονάδα σε άλλη του ιδίου Ο.Τ.Α. πραγματοποιείται με απόφαση του αρμοδίου προς διορισμό οργάνου. 4. Μετακίνηση προϊσταμένου οργανικής μονάδας γίνεται, σύμφωνα με την παρ. 3 του παρόντος, μόνο σε θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας αντίστοιχου επιπέδου», στο άρθρο 89 ορίζει τη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων από τα υπηρεσιακά συμβούλια που προβλέπονται στα άρθρα 4 και 5 του νόμου αυτού 6..Επειδή με την παρ. 5 του άρθρου 95 του ν. 3852/2010 μεταφέρθηκε από η άσκηση των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων των αποκεντρωμένων υπηρεσιών των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων στις έδρες των αντίστοιχων δήμων. Κατά τη ρητή διατύπωση της ίδιας διάταξης η στελέχωση των πολεοδομικών υπηρεσιών των ανωτέρω δήμων γίνεται με μετάταξη των υπαλλήλων των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, που υπηρετούν στις καταργούμενες αποκεντρωμένες υπηρεσίες, κατ ανάλογη εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 257 του ίδιου νόμου, δηλαδή είτε κατόπιν αιτήσεως των εν λόγω υπαλλήλων είτε αυτοδικαίως. (..) Η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 95 του ως άνω νόμου, ως ειδική, κατισχύει των γενικών διατάξεων των άρθρων 72 και 100 του ν. 3584/2007 και συνεπώς δεν είναι επιτρεπτή η τοποθέτηση-μετακίνηση ή ο ορισμός ως αναπληρωτή προϊσταμένου μεταταγέντος υπαλλήλου σε οργανική μονάδα του δήμου διάφορη από αυτήν που ασκεί τις πολεοδομικές αρμοδιότητες του άρθρου 94 παρ. 1 του ν. 3852/ Επειδή με τα άρθρα 4 έως 11 του ν. 4024/2011, ΦΕΚ Α 226/ , στα οποία υπάγονται και οι υπάλληλοι των Ο.Τ.Α., θεσπίστηκε νέο σύστημα βαθμολογικής κατάταξης και εξέλιξης των υπαλλήλων και νέες προϋποθέσεις επιλογής σε θέσεις ευθύνης. Με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 28 παρ. 1-4 προβλέφθηκε ο τρόπος βαθμολογικής κατάταξης των ήδη υπηρετούντων υπαλλήλων και στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου ορίσθηκε ότι: «5. Οι υπάλληλοι που υπηρετούν σε θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων οποιουδήποτε επιπέδου, ανεξαρτήτως του βαθμού στον οποίο κατατάσσονται με βάση τα προαναφερόμενα, συνεχίζουν να ασκούν τα καθήκοντά τους, μέχρι την επιλογή νέων προϊσταμένων με βάση τις ισχύουσες διατάξεις..». Η τελευταία διάταξη καταλαμβάνει τους υπαλλήλους οι οποίοι κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4024/2011 ασκούσαν καθήκοντα προϊσταμένου είτε κατόπιν επιλογής από το οικείο Υπηρεσιακό Συμβούλιο είτε κατόπιν πράξης του αρμοδίου οργάνου, εφόσον δεν γίνεται στη διάταξη αυτή καμία σχετική διάκριση και εφόσον και κατά τη διαδικασία της αναπλήρωσης προϊσταμένου είχε καθοριστική σημασία ο βαθμός του προϊσταμένου των υποκείμενων οργανικών μονάδων. Περαιτέρω, ενόψει του ότι κατά της προεκτεθείσες διατάξεις του ν. 3852/2010 οι συσταθέντες δήμοι ανέλαβαν πολεοδομικές και άλλες νέες αρμοδιότητες από , δηλαδή πριν ακόμα καταρτισθούν οι Οργανισμοί Εσωτερικής Υπηρεσίας αυτών, οι οποίοι υποχρεωτικά θα περιελάμβαναν τις αντίστοιχες υπηρεσιακές μονάδες (βλ. άρθρο 97 και 257 παρ. 3), πρέπει να γίνει δεκτό ότι η παραπάνω διάταξη του άρθρου 28 παρ. 5 του ν. 4024/2011 καταλαμβάνει και τους προ-

11 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 423 ϊσταμένους υπηρεσιακών μονάδων των δήμων που λειτουργούσαν εν τοις πράγμασι με τα νέα αντικείμενα Επειδή στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο αιτών, υπάλληλος του κλάδου ΠΕ πολιτικών μηχανικών με βαθμό Α υπηρετούσε στο Τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών Αιγιαλείας και Καλαβρύτων της Διεύθυνσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας (η οποία εν συνεχεία διασπάσθηκε σε Διεύθυνση Πολεοδομίας και Διεύθυνση Περιβάλλοντος) και είχε επιλεγεί ως Προϊστάμενος της ως άνω αποκεντρωμένης υπηρεσίας, που έδρευε στο Αίγιο, δυνάμει του 30/ πρακτικού του Υπηρεσιακού Συμβουλίου υπαλλήλων της Ν.Α. Αχαΐας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ν. 3260/2004. Με την 13603/ απόφαση του Νομάρχη Αχαΐας τοποθετήθηκε στην παραπάνω θέση, εξακολούθησε δε να ασκεί καθήκοντα Προϊσταμένου μέχρι την (βλ. σχετ. άρθρα 8 παρ. 9 ν. 3260/2004, 86 παρ. 4 ν. 3528/2007, πέμπτο παρ. 2 ν. 3839/2010 και 51 παρ. 1α ν. 3905/2010). Κατ εφαρμογή των άρθρων 95 παρ. 5 και 257 του ν. 3852/2010 μετατάχθηκε στο Δήμο Αιγίου και ήδη Δήμο Αιγιαλείας που συστήθηκε από με το άρθρο 1 παρ. 2 περ. 6 Α5 του ίδιου νόμου με έδρα το Αίγιο αποτελούμενος από τους Δήμους Αιγίου, Συμπολιτείας, Ερινεού, Διακοπτού, Ακράτας και Αιγείρας, για την άσκηση των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων που περιήλθαν, μεταξύ άλλων, στους συνιστώμενους δήμους. Με την 3/ απόφαση του Δημάρχου Αιγιαλείας διαπιστώθηκε ως προσωπικό του νέου αυτού Δήμου και κατετάγη σε αντίστοιχη συνιστώμενη προσωποπαγή θέση, ενώ με την 10/36/ απόφαση (ορθή επανάληψη) του ίδιου Δημάρχου (πριν καταρτισθεί ο Οργανισμός Εσωτερικής Υπηρεσίας του νέου Δήμου ) ορίσθηκε ο αιτών ως Προϊστάμενος του «Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών» μέχρι την επιλογή προϊσταμένων από τα νέα υπηρεσιακά συμβούλια, κατ επίκληση και της 48/οικ / εγκυκλίου του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία οι μεταταγέντες υπάλληλοι των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων, που κατείχαν θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, θα συνέχιζαν να ασκούν καθήκοντα προϊσταμένων στις νέες υπηρεσίες με τη διαδικασία της αναπλήρωσης βάσει του άρθρου 100 του ν. 3584/2007. Με την τελευταία απόφαση και κατ επίκληση της ίδιας ως άνω εγκυκλίου, που αφορούσε και το προσωπικό των συνενούμενων δήμων, ορίσθηκαν προσωρινώς ως Προϊστάμενος στο μεν Τμήμα Εργων (Μελετών-Κατασκευών) ο Κ. Χ., υπάλληλος του κλάδου ΠΕ4 αρχιτεκτόνων-μηχανικών, στο δε Τμήμα Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών-Οικισμών Κυκλοφορικού-Σήμανσης και ονοματοθεσίας οδών-κτηματολογίου Ακίνητης Περιουσίας ο Π. Μ., υπάλληλος του κλάδου ΠΕ6 τοπογράφων-μηχανικών. Οι υπάλληλοι αυτοί πριν την κατείχαν θέσεις προϊσταμένων σε ομότιτλα Τμήματα του Δήμου Αιγίου, τα οποία συγκροτούσαν τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του(βλ. την 10351/1999 απόφαση του Γ.Γ. Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος περί έγκρισης του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Αιγίου, ΦΕΚ Β 1555/ ). Στη συνέχεια καταρτίσθηκε ο Οργανισμός Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Αιγιαλείας) ΦΕΚ 2714/τ.Β / ), με το οποίο προβλέφθηκαν επτά (7) διευθύνσεις και είκοσι τρία (23) τμήματα και αυτοτελή γραφεία, προκειμένου να

12 424 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ περιληφθούν όλες οι υπηρεσιακές μονάδες που προβλέπονταν στο άρθρο 97 του ν. 3852/2010. Με την 113/6287/ απόφαση του Δημάρχου Αιγιαλείας έγινε κατάταξη του προσωπικού στις προβλεπόμενες θέσεις του νέου Ο.Ε.Υ., ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση του ίδιου Δημάρχου, αφού λήφθηκαν υπόψη, εκτός άλλων, οι διατάξεις των άρθρων 72, 89 και 100 του ν. 3584/2007, οι διατάξεις των νόμων 3839/2010 και 4024/2011, το γεγονός ότι με τον παραπάνω Ο.Ε.Υ. συστήθηκαν και νέες θέσεις προϊσταμένων οργανικών μονάδων, καθώς και η εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών του Δήμου, τοποθετήθηκαν διάφοροι υπάλληλοι ως προϊστάμενοι των Διευθύνσεων και Τμημάτων, έως την επιλογή προϊσταμένων από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο που θα συσταθεί, σύμφωνα με τη διαδικασία και τα κριτήρια των ν. 3839/2010 και 4024/2011. Μεταξύ αυτών τοποθετήθηκε ο αιτών ως Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Πληροφορικής και Τοπικής Ανάπτυξης και ο Κ. Χ. ως Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών, ενώ τοποθετήθηκαν η Χ. Δ., υπάλληλος του κλάδου ΤΕ πολιτικών μηχανικών, ως Προϊσταμένη του Τμήματος Πολεοδομίας και ο Ε. Π., υπάλληλος του κλάδου ΠΕ τοπογράφων μηχανικών, ως Προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών. 10.Επειδή με την κρινόμενη αίτηση, όπως αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν στις υπόμνημα, ο αιτών ισχυρίζεται ότι κατά παράβαση του άρθρου 95 παρ. 5 του ν. 3852/2010 τοποθετήθηκε σε υπηρεσιακή μονάδα που έχει αρμοδιότητες άσχετες με αυτές που ασκούσε η νομαρχιακή υπηρεσία από την οποία μετατάχθηκε. Ο ισχυρισμός αυτός είναι βάσιμος διότι κατά τα αναφερόμενα στην 6η σκέψη η εν λόγω διάταξη ως ειδική και αποσκοπούσα στην εύρυθμη λειτουργία της πολεοδομικής υπηρεσίας του καθού Δήμου κατισχύει των γενικών διατάξεων των άρθρων 72 και 100 του ν. 3584/2007. Εξάλλου, η προβαλλόμενη απόφαση δεν ευρίσκει νόμιμο έρεισμα ούτε στο άρθρο 89 του ν. 3584/2007, το οποίο αφορά την επιλογή Προϊσταμένων από υπηρεσιακά συμβούλια. Συνεπώς μη νόμιμα τοποθετήθηκε προσωρινώς ο αιτών ως Προϊστάμενος στη Διεύθυνση Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Πληροφορικής και Τοπικής Ανάπτυξης, η οποία δεν ασκεί τις αρμοδιότητες του καταργηθέντος Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών Αιγιαλείας και Καλαβρύτων της Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας και όσα αντίθετα υποστηρίζει ο καθού Δήμος με την έκθεση απόψεών του πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. 11.Επειδή με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών προβάλλει ότι εφόσον με την 10/36/ απόφαση του Δημάρχου Αιγιαλείας είχε ορισθεί Προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών και μετά τη δημοσίευση του Ο.Ε.Υ. του Δήμου (στις ) συνέχισε να ασκεί καθήκοντα προϊσταμένου στη Διεύθυνση Πολεοδομίας Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών, κατά παράβαση του άρθρου 28 παρ. 5 του ν. 4024/2011 απομακρύνθηκε από τη θέση προϊσταμένου της τελευταίας Διεύθυνσης. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην 7η και 8η σκέψη, η παραπάνω διάταξη καταλαμβάνει μεν τον αιτούντα, ο οποίος εκτελούσε χρέη Προϊσταμένου σε υπηρεσιακή μονάδα του καθού που λειτουργούσε εν τοις πράγμασι ασκώντας τις πολεοδομικές αρμοδιότητες της αποκεντρωμένης νομαρχιακής υπηρεσίας, πλην, μετά τη δημοσίευση του Ο.Ε.Υ. του

13 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 425 Δήμου Αιγιαλείας, οι παραπάνω αρμοδιότητες περιήλθαν στο Τμήμα Πολεοδομίας της εν λόγω Διεύθυνσης, όπως δέχεται τούτο και ο καθού Δήμος με την έκθεση απόψεών του. Επομένως ο αιτών έπρεπε να παραμείνει ως Προϊστάμενος του Τμήματος Πολεοδομίας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας-Πολεοδομικού Σχεδιασμού και Εφαρμογών του Δήμου Αιγιαλείας έως την επιλογή νέων προϊσταμένων από το υπηρεσιακό συμβούλιο, δεδομένου ότι, κατά τα προαναφερόμενα, στην περίπτωσή του δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 72 παρ. 4 και 100 παρ. 3 και 4 του ν. 3584/2007. Ο αιτών δε απαραδέκτως για πρώτη φορά με το υπόμνημά του ισχυρίζεται ότι κατ εφαρμογή του άρθρου 28 παρ. 5 του ν. 4024/2011 θα έπρεπε να συνεχίσει να ασκεί καθήκοντα προϊσταμένου στο Τμήμα Πολεοδομίας. 12.Επειδή, κατ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αφορά την προσωρινή τοποθέτησή του αιτούντος ως Προϊσταμένου στη Διεύθυνση Προγραμματισμού, Οργάνωσης, Πληροφορικής και Τοπικής Ανάπτυξης του Δήμου Αιγιαλείας, ενώ η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στον καθού Δήμο προκειμένου να προβεί στις νόμιμες ενέργειες. Αριθμός απόφασης: 372/2013 Πρόεδρος: Χριστίνα Μισούλη - Πρόεδρος Εφετών Δ. Δ. Δικαστές: Καλλιρρόη Σαφαρίκα, Ιωάννης Καπνιάρης, (Εισηγητής), Εφέτες Δ. Δ. Δικηγόροι: Τηλέμαχος Μπενετάτος, Πέτρος Κωνσταντινόπουλος Πολύδυμη κύηση. Νόμιμη η άρνηση της διοίκηση να χορηγήσει πλέον της μίας εννεάμηνης άδειας, με αποδοχές, και άλλη μία άδεια, με αποδοχές, εννεάμηνης διάρκειας για την ανατροφή του δεύτερου από τα δίδυμα τέκνα. Υπάρχει όμως υποχρέωση της Διοίκηση να προσαυξήσει, κατ ανάλογη εφαρμογή του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 52 του Υπαλληλικού Κώδικα, την προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 53 του Υπαλληλικού Κώδικα εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου, με αποδοχές, κατά ένα τρίμηνο για κάθε επιπλέον του πρώτου τέκνο που απέκτησε η υπάλληλος με πολύδυμη κύηση.άρθρων 72 και 100 του ν. 3584/2007.

14 426 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Η παράλειψη κοινοποίησης της αίτησης ακυρώσεως σε όσους έχουν δικαίωμα παρέμβασης δεν συνιστά λόγο απαραδέκτου της αίτησης, παρά μόνο παρέχει δικαίωμα τριτανακοπής στους βλαπτόμενους από την ακυρωτική απόφαση. Δέχεται την αίτηση. Εφαρμοζόμενες διατάξεις: Άρ. 94 παρ. 1 και άρ. 95 παρ. 5 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α 87), άρ. 72 ν. 3584/2007 (Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων), άρθρ και 28 παρ 1 4 του Ν. 4024/ Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση,.. ζητείται από την αιτούσα, μόνιμη υπάλληλο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού η ακύρωση των 2082/ και 2428/ αρνητικών απαντήσεων του Προϊσταμένου του 1ου Γραφείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Ηλείας. Με την πρώτη από αυτές απορρίφθηκε αίτημα της αιτούσας να της χορηγηθεί δεύτερη εννεάμηνη άδεια με αποδοχές για τη ανατροφή του δεύτερου δίδυμου τέκνου της. Με τη δεύτερη επαναλήφθηκε η πρώτη απορριπτική απόφαση, γι αυτό η πράξη αυτή αποτελεί επιβεβαιωτική πράξη, στερούμενη εκτελεστού χαρακτήρα και ως τέτοια δεν προσβάλλεται με αίτηση ακύρωσης. Συνεπώς, με την κρινόμενη αίτηση προσβάλλεται παραδεκτώς μόνο η πρώτη από τις προαναφερόμενες πράξεις. 2. Επειδή, στο άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «..». Περαιτέρω, στο άρθρο 21 παρ. 1, 2 και 5 του Συντάγματος, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την αναθεώρηση του έτους 2001, ορίζονται τα ακόλουθα: «1..». 3. Επειδή, στο άρθρο 6 παρ. 1 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 σημείο 8) της Συνθήκης της Λισσαβόνας, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3671/2008 και ισχύει από , οπότε κυρώθηκε από όλα τα συμβαλλόμενα Κράτη, ορίζεται ότι:. Περαιτέρω, στο μεν άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2007/C 303/02 και 2010/C 83/02) προβλέπεται ότι:, στο δε άρθρο 33 του ίδιου Χάρτη ορίζονται τα εξής: « Κάθε πρόσωπο, προκειμένου να μπορεί να συνδυάζει την οικογενειακή με την επαγγελματική ζωή του, έχει... δικαίωμα αμειβόμενης άδειας μητρότητας και γονικής άδειας μετά τη γέννηση ή την υιοθεσία παιδιού». 4. Επειδή, με την Οδηγία 96/34/ ΕΚ του Συμβουλίου της (L 145/ ), σχετικά με την υλοποίηση της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, η οποία συνήφθη στις από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις γενικού χαρακτήρα (UNICE, CEEP και CES), όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία

15 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ /75/ΕΚ του Συμβουλίου της (L 10/ ), καθιερώνεται, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στις διατάξεις της Οδηγίας αυτής, η αρχή της εναρμόνισης της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, ως φυσικό συμπλήρωμα της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και ως μέσο για την ουσιαστική εφαρμογή της, με την αναγνώριση στους εργαζόμενους τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχου ατομικού δικαιώματος να λαμβάνουν γονική άδεια, προκειμένου να ασχοληθούν με την ανατροφή των τέκνων τους, ώστε να καθίσταται στην πράξη εφικτός, τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, ο συνδυασμός των επαγγελματικών τους ευθυνών με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις (βλ. ΔΕΚ απόφαση της , C-1/95, Gomez, απόφαση της , C-243/95, Hill, απόφαση της , C-342/01, Gerster κ.ά.). Ειδικότερα, στις ρήτρες 1 και 2 της ως άνω συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, η οποία περιέχεται στο παράρτημα της ως άνω Οδηγίας, ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Ρήτρα 1: Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής: 1. Η παρούσα συμφωνία ορίζει τους ελάχιστους κανόνες για τη διευκόλυνση του συνδυασμού των επαγγελματικών και οικογενειακών ευθυνών των εργαζομένων γονέων. 2. Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζόμενους, άνδρες και γυναίκες, που έχουν σύμβαση ή σχέση εργασίας προσδιοριζόμενη από τη νομοθεσία, τις συλλογικές συμβάσεις ή πρακτικές που ισχύουν σε κάθε κράτος μέλος» και «Ρήτρα 2: Γονική άδεια. 1. Δυνάμει της παρούσας συμφωνίας παρέχεται ατομικό δικαίωμα γονικής άδειας στους εργαζόμενους, άνδρες και γυναίκες, λόγω γέννησης ή υιοθεσίας παιδιού, ώστε να μπορέσουν να ασχοληθούν με το παιδί αυτό, τουλάχιστον επί τρεις μήνες, μέχρι μιας ορισμένης ηλικίας, η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι τα 8 έτη και προσδιορίζεται από τα κράτη μέλη ή /και τους κοινωνικούς εταίρους 3. Οι προϋποθέσεις πρόσβασης και οι τρόποι εφαρμογής της γονικής άδειας ορίζονται από το νόμο ή και τις συλλογικές συμβάσεις στα κράτη μέλη, τηρώντας τους ελάχιστους κανόνες της παρούσας συμφωνίας». 5. Επειδή, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), ερμηνεύοντας την παραπάνω ρήτρα 2.1. της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, έκρινε, με την από απόφασή του (υπόθεση C-149/2010 Χατζή κατά Υπουργού Οικονομικών), ότι η ρήτρα αυτή δεν έχει μεν την έννοια ότι η γέννηση δίδυμων τέκνων θεμελιώνει δικαίωμα προς λήψη τόσων γονικών αδειών όσα τα τέκνα που γεννιούνται, επιβάλλει, όμως, σε κάθε περίπτωση και υπό το πρίσμα της αρχής της ίσης μεταχείρισης, στον εθνικό νομοθέτη την υποχρέωση να καθιερώσει σύστημα γονικής άδειας, το οποίο, αναλόγως με την υφιστάμενη στο οικείο κράτος μέλος κατάσταση, να εξασφαλίζει στους γονείς δίδυμων τέκνων μεταχείριση, η οποία λαμβάνει προσηκόντως υπόψη τις ειδικές τους ανάγκες. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή του ΔΕΕ, εναπόκειται, τελικώς, στον εθνικό δικαστή να διαπιστώσει κατά πόσον η συνολική εθνική νομοθεσία ανταποκρίνεται στην απαίτηση αυτή, δηλαδή παρέχει επαρκείς δυνατότητες για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών που έχουν οι γονείς διδύμων στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή, και να προσδώσει, ενδεχομένως, στην εν λόγω εθνική νομοθεσία μια - κατά το μέτρο του

16 428 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ δυνατού - σύμφωνη προς το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεία. Το ΔΕΕ κατέληξε στην προπαρατεθείσα κρίση για την έννοια της ρήτρας 2.1. της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, αφού συνεκτίμησε: πρώτον, το γεγονός ότι οι γονείς δίδυμων τέκνων βρίσκονται σε «ειδική κατάσταση», η οποία πρέπει να λαμβάνεται, κατά πρώτο λόγο, υπόψη από τον εθνικό νομοθέτη κατά τη θέσπιση μέτρων μεταφοράς της Οδηγίας 96/34/ΕΚ του Συμβουλίου και η οποία (ειδική κατάσταση) διαφοροποιείται τόσο από την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι γονείς ενός και μόνον τέκνου, όσο και από εκείνη, στην οποία βρίσκονται οι γονείς τέκνων διαφορετικής ηλικίας, δεδομένου ότι η ανατροφή δίδυμων τέκνων συνεπάγεται μεν αυξημένα, ποσοτικής φύσεως, βάρη και μεγαλύτερη προσπάθεια για τους γονείς τους, τα δίδυμα, όμως, τέκνα διανύουν τα ίδια στάδια ανάπτυξης, καθόσον μεγαλώνουν και αναπτύσσονται παράλληλα, δεύτερον, το γεγονός ότι τα κράτη μέλη, τηρώντας τους ελάχιστους κανόνες που ορίζει η συμφωνία - πλαίσιο για τη γονική άδεια, ειδικότερα δε το ελάχιστο όριο των τριών μηνών για τη διάρκεια της γονικής άδειας, έχουν πλήρη διακριτική ευχέρεια ως προς τον καθορισμό της διάρκειας, των προϋποθέσεων πρόσβασης και των τρόπων εφαρμογής της γονικής άδειας και, τρίτον, ότι η διακριτική αυτή ευχέρεια, που παρέχεται στα κράτη μέλη, συνεπάγεται ότι, οσάκις αποφασίζουν να καθιερώσουν γονική άδεια μεγαλύτερης διάρκειας σε σχέση με το προβλεπόμενο ελάχιστο όριο των τριών μηνών, τα κράτη μέλη μπορούν να υιοθετούν ειδικές ρυθμίσεις για την περίπτωση διαδοχικών γεννήσεων τέκνων και, ως εκ τούτου, ο εθνικός νομοθέτης διαθέτει ευρύ περιθώριο χειρισμών κατά τον καθορισμό του καθεστώτος γονικής άδειας που εφαρμόζεται σε γονείς δίδυμων τέκνων, επιτρέποντας σε αυτούς να τύχουν μεταχείρισης, η οποία να λαμβάνει προσηκόντως υπόψη τις ειδικές ανάγκες τους. Το ΔΕΕ επισημαίνει πάντως ότι μια αισθητά μεγαλύτερη άδεια από την προβλεπόμενη από τη συμφωνία - πλαίσιο για τη γονική άδεια ελάχιστη διάρκεια και μια ορισμένη ευελιξία των γονέων να λαμβάνουν την άδεια αυτή, αναλόγως με την ηλικία του παιδιού, μπορούν να διευκολύνουν την αντιμετώπιση των αυξημένων βαρών που συνδέονται με την ανατροφή των δίδυμων τέκνων, όπως, επίσης, ότι είναι δυνατόν να σχεδιασθούν και να ληφθούν και άλλα μέτρα ικανά να ανταποκριθούν στις ειδικές ανάγκες των γονέων δίδυμων τέκνων, όπως έμπρακτη βοήθεια, παραδείγματος χάριν υπό τη μορφή δικαιώματος πρόσβασης σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, ή χρηματική στήριξη υπό τη μορφή, μεταξύ άλλων, ειδικών παροχών που διευκολύνουν την ελεύθερη επιλογή του τρόπου φροντίδας (ΣτΕ 845/2013). 6. Επειδή, ο Υπαλληλικός Κώδικας, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3528/2007, στο άρθρο 51 παρ. 2 ορίζει ότι: «2....» (όπως η παρ. 2 τροποποιήθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011). Περαιτέρω, ο ως άνω Υπαλληλικός Κώδικας στο άρθρο 52 παρ. 1 ορίζει ότι: «1. Στις υπαλλήλους οι οποίες κυοφορούν, χορηγείται άδεια μητρότητας με πλήρεις αποδοχές δύο (2) μήνες πριν και τρεις (3) μήνες μετά τον τοκετό. Σε περίπτωση απόκτησης τέκνου πέραν του 3ου, η μετά τον τοκετό άδεια προσαυξάνεται κάθε φορά κατά δύο (2) μήνες... Σε περίπτωση πολύδυμης κύησης, η άδεια λοχείας αυξάνεται κατά ένα (1) μήνα για κάθε

17 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 429 τέκνο πέραν του ενός» (όπως το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν. 3801/2009). Τέλος, ο παραπάνω Κώδικας στο άρθρο 53 παρ. 1 και 2 ορίζει ότι: «1. Η προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 51 του παρόντος άδεια χορηγείται υποχρεωτικά, χωρίς γνώμη υπηρεσιακού συμβουλίου, όταν πρόκειται για ανατροφή παιδιού ηλικίας έως και έξι (6) ετών. Διάστημα τριών (3) μηνών της άδειας αυτής χορηγείται με πλήρεις αποδοχές στην περίπτωση γέννησης τρίτου (3ου) παιδιού και άνω Ο γονέας υπάλληλος δικαιούται εννέα (9) μήνες άδεια με αποδοχές για ανατροφή παιδιού, εφόσον δεν κάνει χρήση του κατά το προηγούμενο εδάφιο μειωμένου ωραρίου....». 7. Επειδή, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 5, η ρήτρα 2.1. της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, όπως έχει ερμηνευθεί από το ΔΕΕ, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση δίδυμης κύησης, δεν θεμελιώνεται μεν ατομικό δικαίωμα των εργαζόμενων γονέων προς λήψη τόσων γονικών αδειών όσα τα τέκνα που γεννιούνται, επιβάλλεται, όμως, στον εθνικό νομοθέτη η υποχρέωση να καθιερώσει σύστημα γονικής άδειας, το οποίο, αναλόγως με την υφιστάμενη στο οικείο κράτος μέλος κατάσταση, να εξασφαλίζει στους γονείς δίδυμων τέκνων μεταχείριση, η οποία λαμβάνει προσηκόντως υπόψη τις ειδικές τους ανάγκες, περαιτέρω δε, κατά τα επίσης κριθέντα από το ΔΕΕ, εναπόκειται τελικώς στον εθνικό δικαστή να διαπιστώσει κατά πόσον η εθνική νομοθεσία ανταποκρίνεται στην απαίτηση αυτή και να προσδώσει, ενδεχομένως, στην εν λόγω εθνική νομοθεσία μία - κατά το μέτρο του δυνατού - σύμφωνη προς το δίκαιο της Ένωσης ερμηνεία. Ο Έλληνας νομοθέτης, για τους υπαγόμενους στις διατάξεις του παραπάνω Υπαλληλικού Κώδικα, με τις διατάξεις του Κώδικα αυτού ή με άλλες διατάξεις της λοιπής νομοθεσίας, για την περίπτωση της δίδυμης κύησης, δεν προβλέπει ειδική ρύθμιση, ως προς τη χορήγηση γονικής άδειας, ούτε προβλέπει άλλη ρύθμιση, η οποία παρέχει επαρκείς δυνατότητες για την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών που έχουν οι γονείς διδύμων στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή τους. Ειδική ρύθμιση για την περίπτωση πολύδυμης κύησης ο Υπαλληλικός Κώδικας θεσπίζει μόνο ως προς τη χορήγηση της άδειας λοχείας, ορίζοντας στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 52 ότι «η άδεια λοχείας αυξάνεται κατά ένα (1) μήνα, για κάθε τέκνο πέραν του ενός», δηλαδή παρέχοντας προσαύξηση του χρόνου της άδειας λοχείας, η οποία αντιστοιχεί, για κάθε τέκνο πλέον του ενός, στο ένα τρίτο της τρίμηνης διάρκειάς της. Με τα ανωτέρω δεδομένα και ενόψει της προκύπτουσας από το κοινοτικό δίκαιο και συγκεκριμένα τη ρήτρα 2.1. της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, όπως έχει ερμηνευθεί από το ΔΕΕ, υποχρέωσης του εθνικού νομοθέτη να καθιερώσει σύστημα γονικής άδειας, το οποίο, στους γονείς τέκνων που γεννιούνται με δίδυμη κύηση να εξασφαλίζει μεταχείριση, η οποία λαμβάνει προσηκόντως υπόψη τις ειδικές τους ανάγκες, πρέπει να γίνει δεκτό, κατά σύμφωνη με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα, ότι επιβάλλεται, μέχρι να θεσπισθεί από τον Έλληνα νομοθέτη ειδική σχετική ρύθμιση, να τύχει και στην περίπτωση της άδειας ανατροφής τέκνων που έχουν γεννηθεί με δίδυμη κύηση, ανάλογης εφαρμογής η ειδική ρύθμιση

18 430 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 52 του Υπαλληλικού Κώδικα, με την οποία θεσπίζεται, σε περίπτωση πολύδυμης κύησης, προσαύξηση της άδειας λοχείας κατά το ένα τρίτο της τρίμηνης διάρκειάς της για κάθε τέκνο πέραν του ενός. Επομένως, σε περίπτωση δίδυμης κύησης, η προβλεπόμενη από τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 53 του παραπάνω Υπαλληλικού Κώδικα άδεια εννέα μηνών για ανατροφή τέκνου, με αποδοχές, προσαυξάνεται, κατ ανάλογη εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 52 του ίδιου Κώδικα, κατά το ένα τρίτο της εννεάμηνης διάρκειάς της, δηλαδή κατά τρεις μήνες, για κάθε τέκνο πέραν του ενός (ΣτΕ 845/2013). 8. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη άρνηση της Διοίκησης να χορηγήσει στην αιτούσα και δεύτερη εννεάμηνη άδεια ανατροφής, με αποδοχές, για το δεύτερο από τα δίδυμα τέκνα της, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 53 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα, ερμηνευόμενων υπό το φως του άρθρου 21 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος και των διατάξεων της παραπάνω Οδηγίας 96/34/ΕΚ του Συμβουλίου της Ο λόγος ακυρώσεως αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Και τούτο διότι, αφ ενός μεν η διάταξη του άρθρου 53 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007), επιτρέπει τη χορήγηση μίας μόνον άδειας εννέα μηνών, με αποδοχές, για την ανατροφή τέκνου, χωρίς να προβλέπεται επί πλέον γονική άδεια σε περίπτωση δίδυμης κύησης, αφ ετέρου δε, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη 5, κατά την έννοια της ρήτρας 2.1. της συμφωνίας - πλαισίου για τη γονική άδεια, όπως έχει ερμηνευθεί από το ΔΕΕ, σε περίπτωση δίδυμης κύησης, δεν θεμελιώνεται δικαίωμα λήψης τόσων γονικών αδειών όσα τα τέκνα που γεννιούνται. Νομίμως, επομένως, η Διοίκηση δεν χορήγησε, με την προσβαλλόμενη απόφαση, στην αιτούσα πλέον της μίας εννεάμηνης άδειας, με αποδοχές, και άλλη μία άδεια, με αποδοχές, εννεάμηνης διάρκειας για την ανατροφή του δεύτερου από τα δίδυμα τέκνα της. Η πλήρης, όμως, απόρριψη, με την προσβαλλόμενη απόφαση, του αιτήματος της αιτούσας για τη χορήγηση σε αυτήν, επιπλέον, άδειας ανατροφής, με αποδοχές, για το δεύτερο από τα δίδυμα τέκνα της, δεν παρίσταται νόμιμη. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην σκέψη 7, η Διοίκηση όφειλε να προσαυξήσει, κατ ανάλογη εφαρμογή του τελευταίου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 52 του Υπαλληλικού Κώδικα, την προβλεπόμενη από την παρ. 2 του άρθρου 53 του Υπαλληλικού Κώδικα εννεάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου, με αποδοχές, κατά ένα τρίμηνο για το δεύτερο τέκνο που απέκτησε με τη δίδυμη κύηση. Για τον λόγο συνεπώς αυτό, εμμέσως προβαλλόμενο, η προσβαλλόμενη πράξη είναι κατά το μέρος αυτό μη νόμιμη και ακυρωτέα. Δέχεται εν μέρει την αίτηση

19 6. ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ 431 Αριθμός απόφασης: 387/2013 Πρόεδρος: Λαμπρινή Πλούμη - Πρόεδρος Εφετών Δ.Δ Δικαστές: Κων / νος Παππάς, Βασιλική Δρακονταειδή (Εισηγήτρια), Εφέτες Δ.Δ. Δικηγόροι: Ευλαλία Μιχαηλίδου, Κων/νος Λέων, Πέτρος Κωνσταντινόπουλος Αίτηση ακύρωσης. Μετάταξη σε κενή οργανική θέση άλλης κατηγορίας. Για την επιλογή προς μετάταξη σε κενή θέση άλλης κατηγορίας θεσπίζεται, ως προσόν διορισμού και, κατ επέκταση, ως προσόν μετατάξεως σε κενή θέση κατηγορίας ΤΕ Νοσηλευτικής η κατοχή πτυχίου ή διπλώματος οποιουδήποτε Τμήματος Τ.Ε.Ι. Νοσηλευτικής της ημεδαπής. Εφόσον κατέχει αυτή το εν λόγω πτυχίο Τ.Ε.Ι, δεν απαιτείται η προσκόμιση βεβαιώσεως του αρμοδίου οργάνου του Τ.Ε.Ι. Η προσκόμιση βεβαίωσης θεσπίζεται μόνον για την περίπτωση, κατά την οποία με το Π.Δ. 50 / 2001 «ως προσόν διορισμού ορίζεται το αντίστοιχο ή ταυτόσημο κατά περιεχόμενο ειδικότητας πτυχίο ή δίπλωμα ημεδαπής. Εφαρμοζόμενες διατάξεις: Α. 13 & 26 του Π.Δ. 50 / 2001 Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, επιδιώκεται η ακύρωση, καθ ο μέρος αφορά στην αιτούσα, της υπ αριθ. 2 / πράξεως του Πρωτοβαθμίου Υπηρεσιακού Συμβουλίου της Διοίκησης της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας, με την οποία αποφασίσθηκε αφενός να γίνει δεκτό το αίτημα της υπαλλήλου της εν λόγω Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας Ι. Π. για μετάταξη της σε μία από τις κενές θέσεις, κατηγορίας ΤΕ, κλάδου Διοικητικού Λογιστικού, της ίδιας Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας, αφετέρου να μην γίνει δεκτό το αίτημα των υπαλλήλων της αυτής Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας Μ. Κ., Β. Λ., καθώς και της αιτούσης (Μ. Τ.), για μετάταξη σε μία από τις κενές θέσεις, κατηγορίας ΤΕ, κλάδου Διοικητικού Λογιστικού, της ίδιας Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας, με την αιτιολογία ότι δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις των διατάξεων των άρθρων 13 και 26 του Π.Δ. 50 / 2001, όπως ισχύουν μετά την τροποποίηση τους με τις διατάξεις του Π.Δ 347 / 2003, επειδή κατέχουν, η μεν Μ. Κ. πτυχίο Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, η δε Β. Λ., όπως, επίσης, η αιτούσα, πτυχίο Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας και δεν προσκόμισαν, επιπλέον, βεβαίωση, από την οποία να προκύπτει «το ταυτόσημο κατά περιεχόμενο ειδικότητας πτυχίο ή δίπλωμα». Επειδή, έχει εκδοθεί, ήδη, η υπ αριθ.

20 432 ΑΧΑΪΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ πρωτ. 900 / (Φ.Ε.Κ. 367 / τεύχος τρίτο ) απόφαση του Δοικητή της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας, με την οποία μετατάχθηκε ( κατ άρθρα 69 και 73 του Ν / 2007 ) σε κενή οργανική θέση, κατηγορίας ΤΕ, κλάδου Διοικητικού Λογιστικού, της εν λόγω Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας, με τον βαθμό που κατέχει, η Ι. Π., κατά παράλειψη της αιτούσης. Συνεπώς, η απόφαση αυτή, με την οποία ολοκληρώθηκε η διαδικασία της μετατάξεως ( κατ άρθρα 73 και 74 του Ν / 2007 ), αποτελεί την τελικώς και μόνη παραδεκτώς προσβαλλομένη, εν προκειμένω, πράξη, κατά τον έλεγχο της οποίας θα εξετασθεί η νομιμότητα της προηγουμένης, υπ αριθ. 2 / , πράξεως του Πρωτοβαθμίου Υπηρεσιακού Συμβουλίου της ίδιας Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας. Επειδή, ήδη, με την υπό κρίση αίτηση, η αιτούσα προβάλλει ότι η ανωτέρω πράξη του Πρωτοβαθμίου Υπηρεσιακού Συμβουλίου της Διοίκησης της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας είναι μη νόμιμη και αναιτιολόγητη, άλλως, αυτή, η οποία απεφάνθη ότι «η υπάλληλος Ι. Π. είναι η μόνη που πληροί τις προϋποθέσεις για την κατάληψη της μίας (1) κενής θέσης ΤΕ Διοικητικού Λογιστικού με μετάταξη, βάσει των άρθρων 13 και 26 του Π.Δ. 50 / 2001 ( Φ.Ε.Κ. 39 / Α / 2001 ), όπως αυτό τροποποιήθηκε από το Π.Δ. 347 / 2003 ( Φ.Ε.Κ. 315 / Α/ 2003 ), επειδή κατέχει πτυχίο του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας», φέρει μη επαρκή και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, καθόσον η ίδια ( αιτούσα ), ως κατέχουσα πτυχίο του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας του Τ.Ε.Ι. Πατρών, η οποία υπηρετεί σε θέση κλάδου ΤΕ Νοσηλευτριών του ως άνω Ν.Π.Δ.Δ, διαθέτει τον απαιτούμενο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 69 παρ. 1 και 2 του Ν / 2007 και 13 παρ. 1 του Π.Δ. 50 / 2001, όπως ισχύει το τελευταίο τούτο μετά την αντικατάσταση της εν λόγω παραγράφου 1 με την παράγραφο 7 του άρθρου μόνου του Π.Δ. 347 / 2003, τίτλο σπουδών για την μετάταξη της στον κλάδο ΤΕ Διοικητικού Λογιστικού του αυτού Ν.Π.Δ.Δ, ενώ, άλλωστε, η προϋπόθεση για «ταυτόσημο κατά περιεχόμενο ειδικότητας πτυχίο ή δίπλωμα», περί της συνδρομής της οποίας απαιτείται η προσκόμιση σχετικής βεβαιώσεως, θεσπίζεται μόνον για την περίπτωση, κατά την οποία με το Π.Δ. 50 / 2001 «ως προσόν διορισμού ορίζεται το αντίστοιχο ή ταυτόσημο κατά περιεχόμενο ειδικότητας πτυχίο ή δίπλωμα ημεδαπής», όχι δε για την προκειμένη περίπτωση μετατάξεως, αφού ως προσόν διορισμού και, κατ επέκταση, μετατάξεως σε θέση ΤΕ Διοικητικού Λογιστικού δεν απαιτείται «ταυτόσημο ( κατά περιεχόμενο ειδικότητας ) πτυχίο ή δίπλωμα», αλλά «πτυχίο ή δίπλωμα οποιουδήποτε Τμήματος Τ.Ε.Ι. ημεδαπής, περιλαμβανομένων και των πτυχίων Π.Σ.Ε». Επειδή, με τα δεδομένα, που προεκτέθηκαν, η επιλογή προς μετάταξη σε κενή θέση, κατηγορίας ΤΕ, κλάδου Διοικητικού Λογιστικού, της Διοίκησης της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων, Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας της ως άνω υπαλλήλου της εν λόγω Υγειονομικής Περιφέρειας Ι. Π. και η παράλειψη της αιτούσης δεν αιτιολογείται νομίμως, διότι από την διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Π.Δ. 50 / 2001, όπως ισχύει αυτή μετά την αντικα-