ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΕΥΧΟΣ 74 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 H ΓΥΝΑΙΚΑ. HEρικα Σπυροπούλου μοιράζεται τον όμορφο κόσμο της

Transcript

1 ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΕΥΧΟΣ 74 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014 H ΓΥΝΑΙΚΑ HEρικα Σπυροπούλου μοιράζεται τον όμορφο κόσμο της

2 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 2 Ιώ και Ζευς. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

3 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ HEρικα Σπυροπούλου μοιράζεται τον όμορφο κόσμο της Ειδικό θέμα του «Εθνικού Κήρυκα» Σε μία πολύ σπάνια -αν όχι μοναδική- συνέντευξή της στον ελληνοαμερικανικό Τύπο, η γνωστή Ελληνόψυχη καλλιτέχνις και ανθρωπίστρια, Ερικα Σπυροπούλου, ανοίγει την καρδιά της στην «Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα». Ξετυλίγοντας μνήμες αφηγείται τη μεστή από εμπειρίες πορεία της ζωής της που ξεκινά στην πόλη Cottbus, νότια του Βερολίνου και συνεχίζει στο Kaltenkirchen βόρεια του Αμβούργου, όπου βιώνει τα δραματικά γεγονότα του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Η κοσμοπολίτικη Στοκχόλμη τής προσφέρει διέξοδο στα φοιτητικά της χρόνια. Εκεί συναντά τον έρωτα της ζωής της, στον φοιτητή τότε, Θεόδωρο Σπυρόπουλο. Τα Καλάβρυτα, γενέτειρα του αγαπημένου της, αποτελούν τον δεύτερο σταθμό της πορείας της. Γνωρίζει την ελληνική φιλοξενία, γοητεύεται και γεμίζει την ψυχή της με το «Απολλώνιο Φως του γαλάζιου ελληνικού ουρανού», ανανεώνεται και εμπνέεται. Κυνηγώντας τα όνειρα μιας καλύτερης ζωής μεταναστεύει με την κόρη της Μαριάννα και τον σύζυγό της στο Σικάγο όπου με εργασία, επιμονή και υπομονή βοηθά στην ανάπτυξη της οικογενειακής τους επιχείρησης. Η επαγγελματική τους επιτυχία επιτρέπει στην Ερικα να αφοσιωθεί πλέον απερίσπαστα στην τέχνη της. Επί 35 χρόνια ζει στο Beverly Hills, συνεχίζοντας την παράδοση 120 ετών της οικογένειας των Σπυροπουλέων του Σικάγο. Στη συνέχεια μετακομίζει στο Oakbrook. Με παρακαταθήκη τις ελληνικές αξίες που ενστερνίσθηκε η Ερικα οραματίζεται έναν Κόσμο στον οποίο θα κυριαρχήσει η Λογική, η Αγάπη, η Ειρήνη, η Αρετή, η Κοινωνική Αλληλεγγύη και ο Σεβασμός στον Ανθρωπο και στην Φύση. Πιστεύει ότι η αλλαγή ξεκινά από εμάς τους ίδιους. «Αν αλλάξουμε τον εαυτό μας αλλάζουμε τον Κόσμο» θα πει. Συγχωρεί αλλά δεν ξεχνά. «Το να συγχωρείς είναι τέχνη και δύναμη ψυχής. Αλλωστε πρέπει να ζούμε στο τώρα και να απολαμβάνουμε στο έπακρο ό,τι μας προσφέρει η ζωή. Από το παρελθόν αντλείς μαθήματα και μόνον στο παρόν μπορείς να διαμορφώσεις το μέλλον», μας λέει. Η Ερικα, είναι ένα δώρο, για την Ομογένεια, τον Ελληνισμό και την Ανθρωπότητα μέσα από την πολυποίκιλη και διαρκή ανθρωπιστική, Συνέχεια στη σελίδα 4

4 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 4 ΣΤΙΣ ΝΕΑΝΙΚΕΣ μασ ψυχεσ Η ΠΟΛΕμΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΑΝΕξΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟθΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΠΕΧθΗΣ ΟΠωΣ ΚΑΙ ΚΑθΕ μορφη βιασ. ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ μου, ΣΥΝΤΟμΑ ΝΑ βρουν ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ διευθετησησ ΤωΝ διεκδικησεων ΤΟΥΣ ΟΙ ΛΑΟΙ, ΚΑΙ ΚΥΡΙωΣ μεσω ΤΟΥ διαλογου, ΓΙΑ ΝΑ μην ξαναζησει ΚΑμΙΑ ΓΕΝΕΑ ΣΤΟ μελλον ΤΑ ΟΣΑ ζησαμε ΕμΕΙΣ Συνέχεια από τη σελίδα 3 καλλιτεχνική και εθελοντική προσφορά της. Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου σημάδεψαν τις ψυχές πολλών γενεών και λαών που ενεπλάκησαν σ αυτόν. Η πιο άγνωστη πτυχή της ιστορίας αυτής παραμένει η βαρβαρότητα και η φρικαλεότητα που υπέστη ο άμαχος γερμανικός πληθυσμός από τις νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις. «Ο κόσμος κάνει συχνά το λάθος να ταυτίζει την εξωτερική επιθετική πολιτική μίας ηγεσίας με τον λαό της», μας λέει η Erika Wilhelmine Knickmann Spyropoulos, που παιδί τότε βίωσε σε μία μικρή πόλη βόρεια του Αμβούργου, στο Kaltenkirchen, την εκδίκηση των συμμαχικών δυνάμεων που συχνά έφθασε σε πρωτόγνωρα επίπεδα βίας. Ανάμεσα στα θύματα της παράλογης βίας και ο αγαπημένος της πατέρας, τον οποίο έχασε στα 4 της χρόνια χωρίς να σταθεί δυνατόν μέχρι σήμερα να βρει τα ίχνη του. Μεγαλώνοντας στη σκιά των γεγονότων του Β Παγκοσμίου Πολέμου, έζησε την αγωνία της οικογένειάς της στην αναζήτηση του πατέρα της και είδε να λεηλατείται η οικογενειακή της περιουσία. «Οι συμμαχικές δυνάμεις χτυπούσαν και κακοποιούσαν αδιάκριτα ασθενείς στα νοσοκομεία, ηλικιωμένους πολίτες αλλά και γυναικόπαιδα στους δρόμους της χώρας καταγωγής μου», θα πει. «Είναι μνήμες ανεξίτηλα χαραγμένες στην ψυχή μου. Μνήμες που ακόμη και σήμερα φέρνουν δάκρυα στα μάτια μου. Ο γερμανικός λαός ως σύνολο ζήτησε κατ επανάληψη συγνώμη από την ανθρωπότητα για τις πράξεις της τότε ηγεσίας της. Εμείς όμως ως λαός, που δεν συμπράξαμε ποτέ με την τότε ηγεσία του τόπου μας, αγνοηθήκαμε από την επίσημη καταγραφή της Ιστορίας. Κι αυτό αν θέλετε, ναι, πονά διπλά. Μάλιστα, ορισμένοι εκπρόσωποι των συμμάχων επιθυμούσαν ο γερμανικός πληθυσμός, ο οποίος θεωρήθηκε συλλήβδην ένοχος, να φτάσει στο κατώτατο επίπεδο διαβίωσης, προκειμένου έτσι να εξιλεωθεί για τα αμαρτήματά του». Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν η Ερικα, έφηβη πια, θα βρει διέξοδο στην καλλιτεχνική έκφραση. Εμπνευσμένη από την αυτοδίδακτη στη ζωγραφική μητέρα της, τις νύχτες αποτυπώνει τα συναισθήματά της και την υπαρξιακή της αγωνία στον καμβά. Η καλλιτεχνική φλέβα έρρεε με σφυγμό ζωηρό στην οικογένειά της, καθώς η ίδια είναι απόγονος του γνωστού μυθιστοριογράφου και ποιητή του 19ου αιώνα Τέοντορ Στορμ. Με πείσμα και κόντρα στις δυσχέρειες της εποχής σπουδάζει Σχέδιο Μόδας, Ζωγραφική και Αρχιτεκτονική στην Meisterschule fur Mode, στο Αμβούργο. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της και αναζητώντας επαγγελματική κατεύθυνση, επισκέπτεται τη Σουηδία όπου ζουν οικογενειακοί της φίλοι. Αποφασίζει να εγκατασταθεί εκεί, καθώς η ουδέτερη Σουηδία δεν είχε πληρώσει το τίμημα του πολέμου και ειδικότερα η Στοκχόλμη, την εποχή εκείνη αποτελούσε ένα μαγικό τόπο για τους νέους. Συνεχίζει τις σπουδές της, ενώ παράλληλα διδάσκει Γερμανικά σε νέους. Συνεχίζει να ζωγραφίζει τις νύχτες και να αποτυπώνει τις σκέψεις της σε γραπτό λόγο. Στην κοσμοπολίτικη Στοκχόλμη βρίσκει καταφύγιο αναψυχής τα βράδια στα δημοφιλή, τότε, μποέμ κέντρα, που αποτελούσαν τόπο συνάντησης καλλιτεχνών και νέων που ήθελαν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη του παρελθόντος. Εκεί συνάντησε τον άνθρωπο που έμελε να της αλλάξει την ζωή, τον Θεόδωρο Γ. Σπυρόπουλο. Εκείνος τότε σπούδαζε Πολιτικές Επιστήμες. «Μόλις τον αντίκρισα ήξερα μέσα μου ότι θα περάσω μαζί του το υπόλοιπο της ζωής μου», θα μας πει. «Στον Θεόδωρο, πραγματικό κι αναπάντεχο Δώρο Θεού για εμένα, βρήκα την χαρά της φιλίας, της συντροφικότητας, του έρωτα και της ζωής. Είχαμε κοινά βιώματα καθώς κι ο ίδιος έκλεινε στην ψυχή του τραυματικές εμπειρίες του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων». Ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος είχε κι αυτός ζήσει ως παιδί το μεγάλο δράμα των Καλαβρύτων το 1943 γινόμενος μάρτυρας των μαζικών εκτελέσεων των συμπατριωτών του από τους Γερμανούς, από όπου ως θαύμα γλύτωσε ο πατέρας του. Ετσι οι δύο ερωτευμένοι νέοι γυρίζουν σελίδα και με ανανεωμένη ελπίδα και αισιοδοξία, ξεκινούν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους. «Στις νεανικές μας ψυχές η πολεμική σύγκρουση ανεξάρτητα από τις προθέσεις της και την προέλευσή της ήταν απεχθής όπως και κάθε μορφή βίας. Είναι ευχή και προσευχή μου», λέει η κ. Σπυροπούλου, «σύντομα να βρουν άλλους τρόπους διευθέτησης των διεκδικήσεών τους οι λαοί, και κυρίως μέσω του διαλόγου, για να μην ξαναζήσει καμία γενεά στο μέλλον τα όσα ζήσαμε εμείς». ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

5 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Ο Κύκλος. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΣΤΗ ΓΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΦΩΤΟΣ Η σχέση τους σύντομα σφραγίζεται με τα δεσμά του γάμου, σε μια σεμνή τελετή στο Δημαρχείο του Αμβούργου. Παντρεμένοι πλέον, ταξιδεύουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να υπηρετήσει ο σύζυγός της στο Ελληνικό Ναυτικό. Εκεί αποκτά μία νέα οικογένεια, τους γονείς του Θεόδωρου. «Οι γονείς του με υποδέχθηκαν σαν παιδί τους, παρά τα δεινά που υπέστη η οικογένειά τους από συμπατριώτες μου», διηγείται η κ. Σπυροπούλου. «Ανοιξαν την αγκαλιά τους, μου προσέφεραν απλόχερα αγάπη και σεβασμό. Δέθηκα αμέσως μαζί τους και αισθάνομαι ευγνωμοσύνη γιατί κοντά τους πρωτογνώρισα την οικογενειακή θαλπωρή και αγάπη». Η Ερικα αγάπησε την ελληνική φύση, τον ελληνικό τρόπο ζωής, την ελληνική κουζίνα και τους Ελληνες. Κυρίως όμως μαγεύθηκε από την ελληνική μυθολογία και φιλοσοφία. Από την ελληνική αρχαιότητα και τη φύση άλλωστε αντλεί στη συνέχεια πολλά από τα θέματα της ζωγραφικής της. «Η Ελληνική Φιλοσοφία είναι βάλσαμο για την ανθρώπινη καρδιά», θα πει. «Με τον σύζυγό μου αφιερώνουμε πολύ χρόνο στην μελέτη της και σε ατέρμονες συζητήσεις για το νόημα της ζωής όπως το ερμήνευσαν κι απέδωσαν οι αξεπέραστοι αρχαίοι Ελληνες φιλόσοφοι». Το 1963 έβαλαν για μια ακόμη φορά στις αποσκευές τους τα όνειρά τους και ήλθαν στην Αμερική. Εχοντας ήδη αποκτήσει την κόρη τους Μαριάννα, εγκαθίστανται στο Σικάγο. Τα πρώτα χρόνια τους στην αμερικανική μεγαλούπολη είναι δύσκολα, με μεγάλες αντιξοότητες. Ξεκινούν με μία μικρή εταιρεία, την οποία επανδρώνουν οι δύο τους, την «TGS». Με εργασία, καρτερικότητα και αποφασιστικότητα σύντομα την αναπτύσσουν σε μία επιτυχημένη επιχείρηση στο δύσκολο χώρο των πετρελαιοειδών προϊόντων. Η επαγγελματική τους επιτυχία επιτρέπει στην Ερικα να αφοσιωθεί πλέον απερίσπαστα στην Τέχνη της. Συνέχεια στη σελίδα 8

6 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 6 Οι Τρεις Μοίρες. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου Η ΕΡΙΚΑ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ φυση, ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ζωησ, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥζΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΚΥΡΙωΣ ΟμωΣ μαγευθηκε ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ μυθολογια ΚΑΙ φιλοσοφια. ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ φυση ΑΛΛωΣΤΕ ΑΝΤΛΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ θεματα ΤΗΣ ζωγραφικησ ΤΗΣ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

7 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Αμφιτρίτη και Ποσειδώνας. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου Οι Τρεις Εσπερίδες. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου Περσέας και Νύμφες της Στυγός. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου

8 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 8 Συνέχεια από τη σελίδα 5 ΠΟΛΥΣΗΜΑΝΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ «Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει την ανάγκη να επικοινωνεί και να εκφράζει τα συναισθήματά του. Η Τέχνη είναι ένας εναλλακτικός τρόπος επικοινωνίας με τον συνάνθρωπο», μας εξηγεί η καταξιωμένη καλλιτέχνιδα. «Η βιοϊστορία μου με έχει κάνει επιφυλακτική με τους ανθρώπους και εσωστρεφή. Ομως αγαπώ και πιστεύω στον Ανθρωπο. Πιστεύω πως κάποια στιγμή θα ανοίξει την καρδιά του και θα καταλάβει ότι όλοι είμαστε Ενα. Είμαστε εκφάνσεις του Ενός, της Πηγής και προορισμό μας είναι η Αυτογνωσία. Και η Τέχνη είναι ένας από τους δρόμους που οδηγούν στην Αυτογνωσία και Αυτοσυνειδησία». Οι πίνακες της, με θέματα εμπνευσμένα από την Ελληνική Ιστορία, Μυθολογία, Φύση, Θάλασσα και τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες σύντομα την καταξιώνουν παγκοσμίως ως δημιουργό καθώς κοσμούν ιδιωτικές συλλογές στις Η.Π.Α., στον Παναμά, στην Γερμανία, στην Αυστραλία και την Ελλάδα. Η τοιχογραφία της «Το Πνεύμα του 1776» τιμήθηκε με το Bicentennial Art Award από την πόλη του Melrose Park. Εργα της βραβεύτηκαν κατ επανάληψη από το Beverly Hills Art Center και παρουσιάστηκαν στους ακόλουθους εκθεσιακούς χώρους: Gold Coast Art Fair, The Beverly Hills Gallery (1985), Southwest Area Cultural Arts Council (1984), The Australian Exhibition Center, the Treasury στο Σικάγο και στην Kourd Gallery στην Αθήνα (1986). Η Ερικα άνοιξε τη δική της gallery στην Πλάκα της Αθήνας το Εκανε πολλές εικονογραφήσεις για το Midway Revue Magazine, ενώ τα κηποτεχνικά της έργα και οι υπέροχες μινιατούρες, κουκλόσπιτα και δωμάτια αναμνήσεων (χειροποίητες κατασκευές) έχουν παρουσιασθεί στα περιοδικά «Chicago Homes and Gardens» και «Miniature Collector Magazine» και σε έκθεση στο «Oakbrook Historical Society». Το κηποτεχνικό της έργο έχει αναγνωρισθεί και τιμηθεί από τον δήμαρχο του Σικάγου Richard Daley. Το έργο της με τίτλο «Η Αποκάλυψη» χρησιμοποιείται στο εξώφυλλο της αναδημοσίευσης του βιβλίου του Αμερικανού Γενικού Προξένου στη Σμύρνη κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής, George Horton, «The Blight of Asia», που αποστέλλεται σε όλα τα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου και σε Ευρωπαίους διπλωμάτες που υπηρετούν στην Αμερική. Το 2001 εξέδωσε ημερολόγιο παρουσιάζοντας τους πίνακες της με θέματα εμπνευσμένα από την Ελληνική Μυθολογία και το 2004 με αφορμή τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, εκδίδει ημερολόγιο με έργα της αφιερωμένα στα Ολυμπιακά αθλήματα και ιδεώδη. Τα έσοδα από τα ημερολόγια διατέθηκαν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η προσφορά είναι τρόπος ζωής για την Ερικα. Δωρίζει τους πίνακές της σε Ελληνοαμερικανικά Ιδρύματα για δημοπρασίες, όπως το American Hellenic Institute και το περιβαλλοντολογικό Ιδρυμα «Φύτεψε τις Ρίζες στην Ελλάδα», του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος και υπηρετεί ενεργά στο Διοικητικό του Συμβούλιο. Με ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα οικολογίας και περιβάλλοντος, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ενισχύει διαρκώς οικονομικά το Ο καλόγερος που μελετά. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

9 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Η Αποκάλυψη. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ με ΤΙΤΛΟ «Η ΑΠΟΚΑΛΥψΗ» ΧΡΗΣΙμΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΕξωφΥΛΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑδΗμΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ βιβλιου ΤΟΥ ΑμΕΡΙΚΑΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΡΟξΕΝΟΥ ΣΤΗ ΣμΥΡΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟδΟ ΤΗΣ μικρασιατικησ ΚΑΤΑΣΤΡΟφΗΣ, GeorGe Horton, the BliGHt of AsiA, ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ μελη ΤΟΥ ΑμΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΡωΠΑΙΟΥΣ διπλωματεσ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑμΕΡΙΚΗ. Ιδρυμα «Φύτεψε τις Ρίζες Σου την Ελλάδα», που επί 14 χρόνια πραγματοποιεί δενδροφυτεύσεις στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο ανοίγει τον αριστουργηματικό κήπο του σπιτιού της σε Αμερικανούς πολίτες και τα έσοδα από τα εισιτήρια τα καταθέτει στον Παναμερικανικό Οργανισμό Ιδιωτικών Κήπων. Η οικολογική κηποτεχνία και η φιλοζωία είναι καθημερινή της ενασχόληση. «Η φιλοζωία είναι ευγενικό συναίσθημα», θα μας πει. «Η αγάπη προς τα ζώα δείχνει την καλοσύνη του ανθρώπου και τον σεβασμό του στη Δημιουργία. Πρέπει να ζούμε αρμονικά με τη φύση και τα δημιουργήματά της εάν θέλουμε εσωτερική ισορροπία». Πρόσφατα η Ερικα παρουσίασε 10 από τα έργα της στο Κέντρο Χάρμπορ του πανεπιστημίου Simon Fraser. Η θεματική της έκθεσης ήταν το «Ναυτικό». Η έκθεση διοργανώθηκε από την Επιτροπή Γραμμάτων και Τεχνών του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η κ. Σπυροπούλου δώρισε όλα τα έσοδα για να ενισχύσει το φιλανθρωπικό έργο της οργάνωσης «Μάχη» με έδρα τον Καναδά, η οποία συνεισφέρει στην αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών αναγκών στην Ελλάδα και στον Καναδά. Τι λέει όμως η ίδια για την φιλανθρωπία; «Η φιλανθρωπία ως όρος δεν έπρεπε να υπάρχει. Είναι περιττός. Είναι αυτονόητο ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι φίλος του συνανθρώπου. Είναι ζήτημα αυτοσεβασμού», λέει με πάθος η Ερικα. «Πράττω το αυτονόητο. Προσφέρω, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου ως έκφραση αλληλεγγύης και συμπόνιας στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Κι εγώ και ο σύζυγός μου βιώσαμε τη φτώχεια και την ανέχεια στα πέτρινα νεανικά μας χρόνια». Ως αναγνώριση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της κοινωνικής της προσφοράς, δύο εβδομάδες πριν διορίσθηκε Επίτροπος στο Συμβούλιο Τέχνης του Ιλινόις από τον Κυβερνήτη της πολιτείας, Πάτρικ Κουίν. Το Συμβούλιο απαρτίζεται από 21 ιδιώτες, οι οποίοι διορίζονται από τον Κυβερνήτη με κριτήριο την αποδεδειγμένη αφοσίωση και το ενδιαφέρον τους για την Τέχνη. Τα μέλη του Συμβουλίου υπηρετούν εθελοντικά, η θέση τους είναι άμισθη και είναι επιφορτισμένα με την ευθύνη να αναπτύξουν τη δημόσια πολιτική της πολιτείας για την Τέχνη, να ενισχύσουν την ποιότητα των προγραμμάτων της με πολιτιστική ποικιλομορφία και να εγκρίνουν σχετικές δαπάνες και επιχορηγήσεις. Η αποστολή του Συμβουλίου είναι να συμβάλλουν μέσω της Τέχνης στην ανάπτυξη ενός ισχυρού, δημιουργικού και ενωμένου δικτύου πολιτών στο Ιλινόις. «Πρόκειται για ιδιαίτερη τιμή τόσο για εμένα προσωπικά όσο και για τον Ελληνισμό του Σικάγο και των Η.Π.Α. γενικότερα», δήλωσε στον Τύπο η κ. Σπυροπούλου. «Θα κάνω το καλύτερο γι αυτή τη μεγάλη ευκαιρία που μου δίνεται να αναδείξω τη σπουδαιότητα της Τέχνης στη ζωή μας. Η Τέχνη μιμείται και εμπνέει τη ζωή. Δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία να καλλιεργήσουν τη δημιουργική τους φαντασία, να εκτιμήσουν την πολιτιστική διαφορετικότητα και να επικοινωνήσουν με τον συνάνθρωπο μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης. Πιστεύω ότι όλοι μας κρύβουμε έναν καλλιτέχνη μέσα μας». Ιδιαίτερη έμφαση θα δώσει η Ερικα στην ανάδειξη των Ελληνοαμερικανών Καλλιτεχνών. Μας λέει σχετικά: «Υπάρχει μεγάλο ταλέντο στην Ελληνοαμερικανική Κοινότητα. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε στηρίξει όσο θα έπρεπε την καλλιτεχνική έκφραση των νέων μας. Εχουμε ταλέντα στην ζωγραφική, στην γλυπτική, στη μουσική, στη λογοτεχνία, σ όλες τις μορφές Τέχνης. Πρέπει να ενθαρρύνουμε και να αναδείξουμε το ταλέντο αυτό». Συνέχεια στη σελίδα 14

10 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 10 Η Μύκονος. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

11 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ N.E. Harbour. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΠΡΟΣφΑΤΑ Η ΕΡΙΚΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ 10 ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΡμΠΟΡ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗμΙΟΥ simon fraser. Η θεματικη ΤΗΣ ΕΚθΕΣΗΣ ΗΤΑΝ ΤΟ «ΝΑΥΤΙΚΟ». Η ΕΚθΕΣΗ διοργανώθηκε ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΡΑμμΑΤωΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝωΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚωΝ ΣΠΟΥδωΝ ΤΟΥ ΙδΡΥμΑΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ. Η Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ δωρισε ΟΛΑ ΤΑ ΕΣΟδΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟ φιλανθρωπικο ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝωΣΗΣ «μαχη» με ΕδΡΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑδΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΕΙΣφΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙμΕΤωΠΙΣΗ ΤωΝ ΑΝθΡωΠΙΣΤΙΚωΝ ΑΝΑΓΚωΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑδΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑδΑ.

12 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 12 Λιμάνι του Καναδά. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου Η φιλανθρωπια ωσ ΟΡΟΣ δεν ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ Ο ΑΝθΡωΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ φιλοσ ΤΟΥ ΣΥΝΑΝθΡωΠΟΥ. ΕΙΝΑΙ ζητημα ΑΥΤΟΣΕβΑΣμΟΥ. ΠΡΑΤΤω ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. ΠΡΟΣφΕΡω, ΣΤΟ μετρο ΤωΝ δυνατοτητων μου ωσ ΕΚφΡΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥμΠΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝθΡωΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ. ΚΙ ΕΓω ΚΑΙ Ο ΣΥζΥΓΟΣ μου βιωσαμε ΤΗ φτωχεια ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ ΣΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΝΕΑΝΙΚΑ μασ ΧΡΟΝΙΑ Ο παλιός μήλος. Εργο της Ερικας Σπυροπούλου ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

13 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Το 2001 εξέδωσε ημερολόγιο παρουσιάζοντας τους πίνακες της με θέματα εμπνευσμένα από την Ελληνική Μυθολογία και το 2004 με αφορμή τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, εκδίδει ημερολόγιο με έργα της αφιερωμένα στα Ολυμπιακά αθλήματα και ιδεώδη. Τα έσοδα από τα ημερολόγια διατέθηκαν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η προσφορά είναι τρόπο ζωής για την Έρικα. Δωρίζει τους πίνακές της σε Ελληνοαμερικανικά Ιδρύματα για δημοπρασίες, όπως το American Hellenic Institute και το περιβαλλοντολογικό Ίδρυμα «Φύτεψε τις Ρίζες στην Ελλάδα», του οποίου είναι ιδρυτικό μέλος και υπηρετεί ενεργά στο Διοικητικό του Συμβούλιο.

14 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΙΚΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Η ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ 1 και 3. Με τον πρόεδρο Ομπάμα 2. Με τον πρώην πρόεδρο Μπίλ Κλίντον 4. Με τον πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο 5. Στιγμιότυπο από την επίσκεψή της στο Σχολείο Hellenic Classical Charter School στη Νέα Υόρκη 6. Επίσκεψη της Έρικας στο σπίτι του Άγγελου Σικελιανού στους Δελφούς, στο πλαίσιο του παγκόσμιου συνεδρίου με θέμα «Γνώθι σ αυτόν», που οργάνωσε το Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο στις 18 & 19 και 20 Αυγούστου 2006 Η Ερικα όχι απλώς νιώθει ως Ελληνίδα, αλλά δηλώνει Ελληνίδα. «Ελληνας και Ελληνίδα είναι τίτλος Τιμής», θα μας πει. «Και είναι Ελληνας / Ελληνίδα όποιος βαπτίζεται στα νάματα της Ελληνικής Παιδείας και των αξιών που συνεισέφερε στην ανθρωπότητα». Από τα πρώτα χρόνια της μετανάστευσής της στην Αμερική, μαζί με τον Θεόδωρο Σπυρόπουλο δραστηριοποιείται στα κοινά της ελληνοαμερικανικής και αμερικανικής κοινωνίας. Στήριζε και στηρίζει ενεργά τα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος -από την εποχή της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο ως μέλος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου και πολλαπλών εθνικοτοπικών οργανώσεωνκαι συμμετείχε στις μεγάλες διαδηλώσεις της Ομογένειας για το Μακεδονικό ζήτημα. Συχνά ανοίγει το σπίτι της οργανώνοντας fundraisers για φιλέλληνες Αμερικανούς πολιτικούς και Ελληνοαμερικανούς. Ιδιαίτερη ευαισθησία επιδεικνύει σε θέματα Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης. Το Ιδρυμα που δημιούργησε με τον σύζυγό της παρείχε υποτροφίες και υποστήριξε σχολικά και πανεπιστημιακά προγράμματα, ανταλλαγής φοιτητών με Ελλάδα, όπως και συνέδρια που αφορούν στην προβολή και διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού και Παιδείας. Πρόσφατα αγόρασαν, ανακαίνισαν και έθεσαν στη διάθεση της Ομογένειας και των Φιλελλήνων του Σικάγο το «Πολιτιστικό Κέντρο της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας Μείζονος Σικάγου», το οποίο στεγάζεται στο κτίριο της οδού 5941 N. Milwaukee Ave., Chicago, IL Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ), με την υπ. αριθμ. 02/2014 απόφασή του, όρισε το Πολιτιστικό Κέντρο Σικάγου, ως πιστοποιημένο Εξεταστικό Κέντρο για τις εξετάσεις πιστοποίησης της Ελληνομάθειας, έτους Για την προσφορά της στη στήριξη της Ελληνόγλωσσης Παιδείας η Ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Δασκάλων «Προμηθέας» και το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανίδων (H.A.W.C.) την τίμησαν τον περασμένο Μάιο σε ειδική εκδήλωση στο «Grand Prospect Hall» του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης με το βραβείο «Pallas Athena». «Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ» Για την ελληνοαμερικανική οργανωμένη κοινότητα σήμερα η Ερικα παρατηρεί: «Πρέπει να ακούσουμε τους νέους. Να κάνουμε διάλογο μαζί τους. Πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητά μας, αν θέλουμε να υπάρξει συνέχεια στην λαμπρή ελληνοαμερικανική παρουσία και δημιουργία. Ο Κόσμος αλλάζει με ταχείς ρυθμούς και οι οργανώσεις πρέπει να ανανεωθούν για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σημερινής πραγματικότητας εκφράζοντας κυρίως τις νεότερες γενεές». Ρωτήσαμε την Ερικα για το όραμά της και τα όνειρά της, και μας είπε: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

15 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Στιγμιοτυπο απο τη γενική συνέλευση του Ελληνοαμερικανικού εθνικού συμβουλίου στο Clearwater, FL, 2005 με τον σύζυγό της Θ. Γ. Σπυρόπουλο κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του πρώτου έλληνα που ήρθε στις ΗΠΑ 8. Με την πρόεδρο των εκπαιδευτικών Στέλλα Κοκκόλη και την mistress of ceremonies Dora Klissas. Για την προσφορά της στη στήριξη της Ελληνόγλωσσης Παιδείας η Ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανών Εκπαιδευτικών σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Δασκάλων «Προμηθεάς» και το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανίδων (H.A.W.C.) την τίμησαν τον περασμένο Μάιο σε ειδική εκδήλωση στο «Grand Prospect Hall» του Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης με το βραβείο «Pallas Athena. 8 7 «Κάθε μέρα ανανεώνουμε τα όνειρά μας και τους στόχους μας. Γιατί όπως είπε κι ο Ηράκλειτος Γίγνεσθαι και απογίγνεσθαι, αιώνια μεταβολή, αυτό είναι η ουσία του Κόσμου. Τίποτε το σταθερό και στατικό δεν υπάρχει. Ως άνθρωποι μαθαίνουμε τα μαθήματά μας μέσα από τις εμπειρίες μας, ωριμάζουμε πνευματικά, αλλάζουμε εσωτερικά και αλλάζουν και οι προτεραιότητές μας». Μας αποκάλυψε όμως ότι μαζί με τον σύζυγό της και ομογενείς από διάφορες χώρες επικεντρώνουν την προσπάθειά τους σ ένα νέο εγχείρημα με σκοπό την ανιδιοτελή προσφορά στην κοινωνία και τη συγκρότηση ενός νέου πολιτισμού που θα στηριχθεί στις Προσωκρατικές -αλλά διαχρονικές και πανανθρώπινες- αξίες. «Σε έναν Κόσμο που αλλάζει και στον οποίο καταρρέουν όλες οι κοινωνικές δομές γιατί δεν εξυπηρέτησαν το σύνολο της ανθρώπινης κοινωνίας μοναδικό αντίδοτο είναι οι γνήσιες, οι αυθεντικές αξίες του Ελληνισμού», θα πει. «Δημιουργούμε έναν όμιλο ελληνικής σκέψης για να προτείνει λύσεις σε μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική και η παγκόσμια κοινωνία, αλλά λύσεις με ανθρωπισμό. Με γνώμονα το μέλλον, πρέπει να αναζητηθούν λύσεις πιο ανθρώπινες. Και τι πιο ανθρωπιστικό, τι πιο οικουμενικό από το αξιακό σύστημα του Ελληνισμού! Το οφείλουμε στις νεότερες γενεές, να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός νέου ανθρωπιστικού πολιτισμικού ρεύματος και ενός νέου πολιτισμού Δημοκρατίας». Η Ερικα μάς εξήγησε πώς η Ελληνική Σκέψη διαπότισε και συνδιαμόρφωσε γενικότερα τον Δυτικό Κόσμο, αλλά και την Γερμανική Φιλοσοφία και Σκέψη: «Ο Νίτσε, για παράδειγμα, είχε μία ισχυρή διανοητική σχέση με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία η οποία είναι εμφανέστατη στο έργο του. Ηταν λάτρης της ελληνικής φιλοσοφίας και του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Είχε κατανοήσει το έργο των Προσωκρατικών και ιδιαίτερα του Ηράκλειτου. Ο Γκαίτε μας δίδαξε ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι και η Ελλάδα για την ανθρωπότητα. Μυήθηκα στην Ελληνική Φιλοσοφία από τα γυμνασιακά μου χρόνια μελετώντας τον Heidegger, τον Fichte, τον Hegel, που μου δίδαξαν την διαλεκτική του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη». Κλείνοντας τη συνέντευξή μας ζητήσαμε από την Ερικα να απευθύνει ένα μήνυμα στους νεότερους. «Να μελετήσουν και να κατανοήσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά και να αντιληφθούν την αξία της. Να μελετήσουν την Ελληνική Γλώσσα, η οποία είναι πολύτιμο εργαλείο κριτικής σκέψης. Να την διαδώσουν στην αμερικανική κοινωνία, μέσα από τα Δημόσια Σχολεία. Η Ελληνική Γλώσσα είναι το κλειδί για την κατανόηση της Ελληνικής κοσμοθεώρησης. Μια κοσμοθεώρηση που ο κόσμος χρειάζεται σήμερα για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις και αδιέξοδά του. Μέσα από τις αξίες της θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τις μελλοντικές γενεές». Και καταλήγει: «Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία αυτής της επικοινωνίας και συγχαίρω τον εκδότη κ. Αντώνη Η. Διαματάρη και όλους τους συνεργάτες της εφημερίδας σας για την συνεπή προσφορά σας στον Ελληνισμό. Να στε καλά».

16 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ 16 Ελένη Μυλωνά: Ο τρόπος δουλειάς για τους καλλιτέχνες στην Ελλάδα και στη Νέα Υόρκη είναι διαμετρικά αντίθετος Η Ελένη μυλωνά είναι από τις πιο γνωστές Ελληνίδες εικαστικούς διεθνώς. ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, αλλά ποτέ δεν ξεχνά να παρουσιάζει τη δουλειά της στον τόπο που γεννήθηκε. Με αφορμή λοιπόν την έκθεσή της που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη, με τίτλο «Το καταραμένο φίδι», η Ελένη Μυλωνά μιλάει στο «Culturenow.gr» για τον συγκεκριμένο κύκλο δουλειάς της, για την αρχή και τη διαδρομή της στην Τέχνη, αλλά και τη ζωή και τη δημιουργία εκτός Ελλάδας. «CultureNow»: Το γεγονός ότι έχετε σπουδάσει δημοσιογραφία, νομίζω πως μου δίνει μεγαλύτερη άνεση για την έναρξη της «κουβέντας» μας. Αλήθεια, πώς προέκυψε η αγάπη για τη δημοσιογραφία και πώς αποφασίσατε τελικά να ακολουθήσετε το δρόμο των εικαστικών; Ελένη Μυλωνά: Είχα μεγάλη τύχη που πήγα σε αυτό το θαυμάσιο σχολείο του Πανεπιστημίου Columbia και που είχα τους εξαιρετικούς καθηγητές που είχα. Ως τότε δεν ήμουν σε θέση να πολυξέρω τι ήταν η δημοσιογραφία εκτός του ότι είχε να κάνει με τα καθημερινά γεγονότα, ότι ο δημοσιογράφος ήταν συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο τι συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα και στο κοινό. Δεν διαφέρει και τόσο πολύ από την τέχνη εκτός ότι στην τέχνη δίνουμε αναφορά για πιο εσωτερικά γεγονότα τα οποία αφορούν το κοινό μ έναν άλλο τρόπο. Πάντως η έρευνα και η αναφορά υπάρχουν και στα δύο. «C.N.»: Ζείτε και εργάζεστε στη Νέα Υόρκη αλλά υπάρχει η επαφή με την Ελλάδα όπου παρουσιάζετε συχνά δουλειές σας. Πώς βιώνετε την αντίθεση του τρόπου δουλειάς μεταξύ Νέας Υόρκης και Ελλάδας και ποια στοιχεία σας εμπνέουν σε κάθε τόπο; Ε.Μ.: Ανοίξατε το κουτί της πανδώρας. Ο τρόπος δουλειάς στην Ελλάδα και στη Νέα Υόρκη, εκτός βέβαια από εξαιρέσεις, είναι διαμετρικά αντίθετος. Ο τρόπος ύπαρξης είναι διαμετρικά αντίθετος. Ας παραμείνουμε μόνο με τις έννοιες του σεβασμού, της αξιοκρατίας και της αλληλεγγύης. Ας πούμε ότι στην Ελλάδα παίρνω τροφή από το ανεπανάληπτο και ανεξάντλητο φυσικό περιβάλλον, και πονάει η ψυχή μου από την άγνοια του δώρου που μας δόθηκε και την έλλειψη σεβασμού προς αυτό. Στην Νέα Υόρκη ξέρω που βρίσκομαι και πώς να πορευτώ. Ο,τι βήματα κάνω και σε ό,τι επενδύσω το χρόνο ή την ενέργεια μου, προσεγγίζει το ζητούμενο αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα πας να λύσεις ένα πρόβλημα και γυρνάς σπίτι σου με άλλα τρία. Η αυθαιρεσία και η ανευθυνότητα δημιουργούν ανασφάλεια και άγχος. «C.N.»: Μιας και αναφερθήκαμε στην αρχή της συνέντευξής μας στη δημοσιογραφία, θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια για την έκθεση «Το Καταραμένο Φίδι» η οποία θα παρουσιάζετε μέχρι τις 25 Μαΐου στο Μουσείο Μπενάκη και κατά μία έννοια έχει κάποια δημοσιογραφικά στοιχεία. Πώς γεννήθηκε η ιδέα και πώς προχώρησε η διαδικασία της δημιουργίας; Ε.Μ.: Η δουλειά αυτή πηγάζει από φωτογραφίες ανταποκριτών κατά τη διάρκεια των γεγονότων στο Κάιρο το Μου έκανε εντύπωση η δημιουργικότητα των απλών ανθρώπων να φτιάξουν αυτοσχέδια προστατευτικά κράνη. Κοιτώντας τις εικόνες αυτές, βρισκόμουν σ επαφή και με τους απεικονιζόμενους διαδηλωτές αλλά και με τους φωτογράφους ανταποκριτές που μας έφεραν αυτές τις εικόνες. Τις προάλλες σκοτώθηκε στο Αφγανιστάν η Γερμανίδα φωτογράφος Anja Niedringhaus. Δεν την γνώριζα προσωπικά αλλά βρέθηκα κοντά της μέσα από τις εικόνες της. Πέρασα ώρες μαζί της μεταφέροντας μια εικόνα της από τη Λιβύη με λάδι σε καμβά. Η επαφή είναι πολλαπλή: από το φωτογράφο σε μένα και ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

17 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ πίσω στο θέμα και στο χώρο. Είναι ο τρόπος μου να συμμετέχω. «C.N.»: Ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο συνδυασμός πολλών και διαφορετικών -συγγενικών με κάποιο τρόπο όμως- ερεθισμάτων στην έκθεσή σας: Η Αραβική άνοιξη και η μουσική του Χατζιδάκι. Πείτε μας λίγα λόγια για τον τίτλο της έκθεσης και το μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε με αυτή την επιλογή. Ε.Μ.: Το καταραμένο φίδι και ο Ντελάλης προϋπήρχαν του Χατζιδάκη που τα δανείστηκε από τον Σπαθάρη. Αναφέρομαι λοιπόν στον Καραγκιόζη που είναι ο έξυπνος καταφερτζής λαϊκός Ελληνας που δεν τον βάζεις κάτω με τίποτα και πάντα διατηρεί το χιούμορ του. «C.N.»: Η έκθεσή σας αποτελείται από: ζωγραφικούς πίνακες, βίντεο, μία εγκατάσταση και φωτογραφίες. Ποιες δυνατότητες σας δίνει η επιλογή παραδοσιακών καλλιτεχνικών μέσων σε συνδυασμό με νέα μέσα; Ε.Μ.: Αυτό είναι αναπόφευκτο. Το κάθε μέσο δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εργαλείο έκφρασης. Ολα ισχύουν και το καθένα έχει άλλη διάσταση. Η αμεσότητα της φωτογραφίας, ο χρόνος που έχει επενδυθεί σε έναν πίνακα, ο ήχος και η κίνηση σε ένα video, η χειρονακτική εργασία στη γλυπτική, κ.ο.κ. «C.N.»: Στις φωτογραφίες εμφανίζεστε εσείς με καπέλα των διαδηλωτών από αντικείμενα οικιακής χρήσης και σκουπίδια. Απολαμβάνετε τη διαδικασία της συμμετοχής σας στην έκθεση; Θα θέλατε να «πείτε» κάτι μέσω της δικής σας παρουσίας στις φωτογραφίες; Ε.Μ.: Αυτή η δουλειά είναι πολύ προσωπική και ιδιωτική και όταν βρίσκομαι στη διαδικασία δεν προσπαθώ να πω τίποτα το συγκεκριμένο. Ψάχνω κάτι και κάποια στιγμή όταν νομίζω ότι το άγγιξα προχωράω παρακάτω. Αυτό που περνάει απέναντι στον θεατή μου είναι άγνωστο και δεν με απασχολεί τότε. Ερχεται πολύ αργότερα όταν η δουλειά βγαίνει προς τα έξω. Εσείς θα μου πείτε τι ζουμί βγάζετε από αυτές τις εικόνες. «C.N.»: Το μήνυμα της έκθεσης είναι αισιόδοξο. Είστε γενικά αισιόδοξη σαν άνθρωπος; Πιστεύετε πως υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας εν μέσω οικονομικής και κατά συνέπεια και προσωπικής κρίσης; Ε.Μ.: Την απάντηση θα την βρείτε στον Καραγκιόζη. Η αισιοδοξία και το χιούμορ είναι απαραίτητα ιδίως σε περιόδους κρίσης. Αν τα βάψουμε όλα μαύρα, κλάφ τα Χαράλαμπε! Η έκθεση της Ελένης Μυλωνά, με τίτλο «Το Καταραμένο φίδι», παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, από τις 10 Απριλίου Πηγή: «culturenow.gr»

18 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ 18 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

19 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΖΩΗ ΒΙΔΑΛΗ μία ζωή διακόσμηση και αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου ΗΖωή, γεννημένη στην Αθήνα, κληρονόμησε την απόλυτη σταθερότητα της Σπαρτιάτισσας μητέρας της Ειρήνης Σπουδαίας και την «καλλιτεχνική τρέλα» της κυκλαδίτικης φύσης... από τον Τήνιο πατέρα της Γιώργο Βιδάλη! Τις δύο αυτές φύσεις συνέδεσε σαν παιδί της πολυπολιτισμικής Αθήνας και μιλώντας στη «Γυναίκα» του «Εθνικού Κήρυκα» αναφέρεται στις επιλογές της, στη διακόσμηση και βεβαίως μας δίνει και μερικές συμβουλές και διάφορα τρικ που μπορούμε να χρησιμοποιούμε όταν την επιμελούμαστε προσωπικά οι ίδιοι για τον χώρο μας. Γυναίκα: Πώς αποφάσισες να γίνεις διακοσμήτρια; Τι ερέθισμα πήρες και από πού; Βιδάλη: Η «διαδρομή» μου στην αναζήτηση της επαγγελματικής μου ταυτότητας πέρασε από διάφορες αντιφατικές επιλογές. Οπως χειρουργός, δικηγόρος, δημοσιογράφος, γυμνάστρια, μέχρι που κατέληξα στην Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων. Φύση και θέση ανήσυχος και δημιουργικός άνθρωπος, ένιωθα ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα αλλά δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς δημιουργία... Πάντα με απασχολούσε η αισθητική και η τέχνη και το επάγγελμά μου είναι εφαλτήριο για να ζω μέσα σ αυτό που αγαπώ. Ο πατέρας μου ήταν σίγουρα ένας άνθρωπος που με επηρέασε πάρα πολύ μιας και υπήρξε μοναδικός γνώστης και «δουλευτής» του ξύλου, μαζί με τον παππού μου που υπήρξε πολύ γνωστός καλλιτέχνης επιπλοποιός. Βέβαια, ασχολήθηκε γρήγορα με τελείως διαφορετικό τομέα, αλλά η εξαιρετική αισθητική του, οι γνώσεις του και η καλλιτεχνική του φύση δεν τον άφηναν ποτέ να ησυχάσει και με «ταξίδευε» εκπαιδεύοντάς με συγχρόνως, σε όλα όσα είχαν να κάνουν με τις κατασκευές και το σχέδιο. Η μητέρα μου επίσης γυναίκα με πολύ ιδιαίτερη κλασσική αισθητική, μου έμαθε να αναζητώ και να συνδυάζω ετερόκλητα αντικείμενα με μέτρο και χάρη..! Γενικά στην οικογένεια του πατέρα μου υπήρξε έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο. Αλλος παράγοντας επηρεασμού, το σχολείο μου! Φοίτησα όλα τα σχολικά μου χρόνια, στο Αρσάκειο Τοσίτσειο της Εκάλης σε ένα σύμπλεγμα κτιρίων σχεδιασμένο με τις πιο σύγχρονες απαιτήσεις της σχολειοδομίας, της εποχής του, εξαιρετικό δείγμα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Σημείο αναφοράς για εμένα και σημαντικός σταθμός της ζωής μου, επηρέασε τόσο πολύ τα αισθητικά μου κριτήρια, που ακόμα και τώρα πρωτοστατεί στις σκέψεις μου και μου δίνει «ερεθίσματα» σε πολλές μελέτες μου... Γυναίκα: Φανταζόμαστε ότι η κρίση θα έχει χτυπήσει καίρια και τον κλάδο σας. Πώς έχει επηρεαστεί το επάγγελμά σου εν μέσω κρίσης; Βιδάλη: Ολοι γνωρίζουν, ότι η οικοδομή είναι ο κλάδος που έχει πληγεί περισσότερο απ όλους τους άλλους με την κρίση. Μέχρι πριν λίγο καιρό ένας πραγματικός επαγγελματίας του κλάδου μου είχε να αντιμετωπίσει όλους εκείνους που δήλωναν διακοσμητές, χωρίς σπουδές ή ουσιαστικές γνώσεις. Τώρα που τα έργα είναι πλέον λιγοστά, στον χώρο μπήκαν πολλοί περισσότεροι, από τους αρχιτέκτονες που παλιότερα «δεν έμπαιναν στον κόπο ν ασχοληθούν με τα εσωτερικά» και πλέον αναλαμβάνουν έργα που τις περισσότερες φορές δεν έχουν τις γνώσεις να τα φέρουν εις πέρας, μέχρι τον οποιοδήποτε μάστορα/εργάτη που για να επιβιώσει εμφανίζεται ως «ειδικός». Συνέχεια στη σελίδα 20

20 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ 20 Συνέχεια από τη σελίδα 19 Γυναίκα: Και τι αλλαγές βλέπεις ή περιμένεις να συμβούν τα επόμενα χρόνια; Βιδάλη: Πιστεύω ότι όπως σε όλα τα επαγγέλματα, ο χώρος θα ξεκαθαρίσει από πολλούς που δεν θα «αντέξουν» είτε γιατί δεν έχουν τις γνώσεις, είτε γιατί απλά θα τα παρατήσουν. Επίσης πολλά καινούργια παιδιά βγαίνουν στον χώρο, με σημαντικές σπουδές και καινούργιες ιδέες. Ο χώρος αυτός θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε άσχετου που αυτοπροσδιορίστηκε «διακοσμητής». Γυναίκα: Ποια είναι η σχέση του μέσου Ελληνα με το διακοσμητή ή τη διακόσμηση; Βιδάλη: Επιτρέψτε μου να πω, σχεδόν καμία... Ελπίζω κάποτε να καταλάβουν τι σημαίνει αρχιτεκτονική εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου και διακόσμηση, γιατί είναι διαφορετικά αν και άμεσα συνδεδεμένα κεφάλαια και να αρχίσουν να έχουν ουσιαστική σχέση. Δυστυχώς οι περισσότεροι Ελληνες δεν ξέρουν τι σημαίνει διακοσμητής, και τι αρχιτέκτονας εσωτερικού χώρου. Γυναίκα: Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι πολυτέλεια να προσλάβεις έναν διακοσμητή για το χώρο σου. Στην πραγματικότητα είναι έτσι όμως; Τι κερδίζει κάποιος που προσλαμβάνει έναν διακοσμητή; Πώς θα επιλέξει ποιος είναι ο σωστός γι αυτόν; Βιδάλη: Πολύ μικρή μερίδα Ελλήνων εμπιστεύεται και προσλαμβάνει ειδικούς. Κυρίως τους θυμάται όταν μιλάμε για επαγγελματικούς χώρους και πολύ λιγότερο για οικίες. Ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα αρχίσουν να μας εμπιστεύονται κι έτσι θα κερδίσουν χρόνο και χρήματα σε κάθε τους κατασκευή. Οι Ελληνες νιώθουν ότι «μπορούν να τα κάνουν όλα» και μια οικοδομή «δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο» οπότε και αναλαμβάνουν μόνοι τους... Στην πορεία διαπιστώνουν ότι είναι τόσα πολλά και σοβαρά τα θέματα που δεν δικαιολογείται άγνοια, γιατί «κοστίζει» και μάλιστα ακριβά..! Οσο για τα εσωτερικά τους, εκεί διαπράττονται τα μεγαλύτερα «εγκλήματα» που κοστίζουν στους ιδιοκτήτες πολλά χρήματα και το αποτέλεσμα είναι τις περισσότερες φορές αποκαρδιωτικό. Συνήθως, βέβαια, οι ίδιοι αντιλαμβάνονται το έργο τους ως καταπληκτικό και μόνο όταν τους δώσεις την ευκαιρία να τους παρουσιάσεις τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει με τη βοήθεια ενός ειδικού, τότε μόνο προβληματίζονται ή αντιλαμβάνονται τα λάθη τους. Γυναίκα: Ποια είναι τα πιο κοινά λάθη που κάνουν οι άνθρωποι στη διακόσμηση του σπιτιού τους και θα ήθελα και μια συμβουλή από εσάς; Βιδάλη: Σε επίπεδο αρχιτεκτονικής μελέτης δεν «εκμεταλλεύονται» σωστά τους χώρους τους και συνήθως κάνουν λάθη που καλούνται να τα αντιμετωπίσουν αργότερα, όταν θα ζουν πια μέσα στον χώρο... Δημιουργούν χώρους μη πρακτικούς, ή πάλι τόσο «πρακτικούς» που παύουν να είναι αισθητικά ωραίοι. Διαλύουν την αρμονία, την γαλήνη των χώρων... Το πιο συνηθισμένο αρχιτεκτονικά ή διακοσμητικά λάθος είναι ότι γίνονται «υπερβολικοί». Μη έχοντας γνώσεις, εντυπωσιάζονται από διάφορα συνήθως ετερόκλητα πράγματα και θέλοντας να τα έχουν όλα μαζί, δημιουργούν κομφούζιο στον χώρο. Ακόμα και όταν οι χώροι τους έχουν λίγα πράγματα, τις πιο πολλές φορές είναι τόσο ασύνδετα μεταξύ τους που δημιουργούν δυσαρμονία, αναταραχή, αποστροφή... Οι χώροι χρειάζονται αρμονία. Χρειάζεται να απο- ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια στη σελίδα 22

21 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ

22 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ 22 Συνέχεια από τη σελίδα 20 πνέουν την αίσθηση της ηρεμίας, της ασφάλειας, της γαλήνης για να αντανακλούν την προσωπικότητα του ιδιοκτήτη. Τότε μόνο είναι πραγματικά ωραίοι χώροι! Ομως αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει χωρίς καθοδήγηση κι αυτό είναι που προσφέρει (μαζί με πολλά άλλα) ένας ειδικός. Γυναίκα: Τι γίνεται με τις τάσεις της μόδας (χρώματα, στιλ, κ.λπ.) ή τα επώνυμα έπιπλα που θεωρούνται trends; Βιδάλη: Η μόδα είναι παντού! Αλλάζει και στην διακόσμηση όπως και στα ρούχα, για να καταφέρνει να προσφέρει χαρά και ανανέωση στους χρήστες. Οι μεγάλες εταιρείες εξυπηρετούν ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Επενδύουν στην έρευνα και δημιουργούν προϊόντα που «εκπαιδεύουν» κι αλλάζουν την αισθητική. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να επενδύεις σε βασικά κυρίως επώνυμα αντικείμενα. Ετσι διασφαλίζεις σε πολύ μεγάλο βαθμό την αισθητική αντοχή στον χρόνο, αυτού που δημιουργείς. Γυναίκα: Πώς επηρεάζουν τη δική σας δουλειά; Υπάρχουν μικρά tips και tricks που μπορούμε να κάνουμε να ανανεώνουμε τον χώρο μας; Βιδάλη: Εμάς μας βοηθούν πολύ στο να «ντύσουμε» τους χώρους μας με επιτυχία, αλλά δεν είναι από μόνα τους η επιτυχία. Η δυνατότητα συνδυασμού είναι η μεγαλύτερη δύναμη που μπορεί να έχει κάποιος στα χέρια του κι αυτό είναι το ατού των ειδικών. Τα γρήγορα είναι αλλάζοντας κάποιο, χρώμα. Βάζοντας ας πούμε μαξιλάρια στους χώρους μας με έντονα ή μη χρώματα ή μοτίβο. Βάφοντας έναν τοίχο, μία ή περισσότερες λωρίδες (κάθετες κατά προτίμηση) σε κάποιον τοίχο που βλέπουμε συχνά, αλλάζοντας κουρτίνες και «ντύνοντας» τα παράθυρα με διαφορετικά υλικά ή χρώματα (στόρια, ή υφάσματα ή συνδυασμός των δύο). Καλό είναι να επαναλαμβάνουμε το χρώμα που εντάξαμε στον χώρο, σε ένα (μόνο) ακόμα αντικείμενο για να έχουμε κάποια ισορροπία. Ακόμα και μετακομίζοντας κάποια αντικείμενα μέσα στον χώρο μας, ή αφαιρώντας κάποιο άλλο από αυτόν να μας δώσει την ανανέωση και να μας δημιουργήσει την αίσθηση της αλλαγής. Προσοχή όμως, όταν τοποθετείτε ένα έντονο αντικείμενο (μια πολυθρόνα, ένα φωτιστικό, έναν καναπέ) αφαιρέστε κάτι άλλο που είχατε πριν... Δώστε του χώρο για να «αναπνεύσει» και να αναδειχθεί... Γυναίκα: Πριν μερικούς μήνες, το «Elle Decoration» της Τουρκίας είχε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα σε σένα και τη δουλειά σου. Πες μας γι αυτό... Βιδάλη: Οντως τον Νοέμβριο του 2013 κυκλοφόρησε στην Τουρκία το διεθνώς αναγνωρισμένο περιοδικό «Elle Decoration» με μια παρουσίασή μου. Η αλήθεια ήταν ότι με ξάφνιασε ευχάριστα, η επικοινωνία τους με το γραφείο μου, για να μου ζητήσουν την άδεια να με παρουσιάσουν και να τους δώσω συνέντευξη. Είχαν δει δουλειά του γραφείου μου από έργα μας στην Αίγυπτο και στην Αγγλία και είχαν εντυπωσιαστεί, όπως χαρακτηριστικά μου είπαν. Επέλεξα να τους δώσω συνέντευξη στον δικό μου χώρο και να κάνουμε εκεί την φωτογράφηση, μαζί και με την κόρη μου. Αλλωστε ο χώρος είναι χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειά μου, μιας και τον έχω διαμορφώσει εξ ολοκλήρου έτσι ώστε να με αντιπροσωπεύει και να βγάζει τα στοιχεία της δικιάς μου προσωπικότητας. Η δουλειά μου με την ανάληψη πολλών και δύσκολων έργων στα πάνω από 20 χρόνια της επαγγελματικής μου πορείας σαφώς και με έχει ανταμείψει ηθικά και υλικά. Ομολογώ όμως, ότι κολακεύτηκα όταν πήρα στα χέρια μου το περιοδικό και διαπίστωσα ότι σε ένα τεύχος των 325 σελίδων ήμουν η μόνη από τις 10 συνολικά παρουσιάσεις που ήμουν εκτός των τουρκικών δεδομένων και χωρίς να το έχω επιδιώξει προσωπικά. Χάρηκα και γέμισα υπερηφάνεια από τον τίτλο του αφιερώματος «Ο ήλιος της Αθήνας» μιας και λατρεύω την χώρα μου και το βρήκα πολύ τιμητικό ένα τουρκικό περιοδικό να «μιλά» και να προβάλει την χώρα μου..! Ναι, στην Ελλάδα βλέπουμε τούρκικα και ξεχνάμε άλλα... και οι Τούρκοι μας ψάχνουν, μας ανακαλύπτουν και μας προβάλουν! Προβάλουν την Ελλάδα..! Βέβαια σαν γραφείο, έχουμε μια τεράστια εμπειρία στην Ελλάδα, αλλά και σε τελείως διαφορετικές χώρες μεταξύ τους, όπως Αγγλία, Ιταλία, Αίγυπτο, Κροατία κ.λπ. με έργα μεγάλα και απαιτητικά και συχνά υπογράφουμε συμβόλαια που μας απαγορεύουν την δημοσίευση φωτογραφιών ή άλλου υλικού από την συνεργασία μας. Εχω την χαρά να έχω δουλέψει με επώνυμους και μη ανθρώπους από τον χώρο των επιχειρήσεων, του διεθνούς καλλιτεχνικού χώρου, διπλωματικών αποστολών και πολλούς άλλους. Αλλες φορές με συνεργάσιμους απαιτητικούς κι άλλες με «δύσκολους» στην συνεργασία. Σε όλες τις περιπτώσεις οι επαφές μας είναι εξαιρετικές και μετά το πέρας της συνεργασίας, διατηρούμε εξαιρετικά ζεστές και φιλικές σχέσεις, πράγμα που προσωπικά επιθυμώ και απολαμβάνω ως επιτυχία, γιατί η δουλειά μας είναι συνήθως μεγάλης χρονικής διάρκειας και σε ένα πολύ δύσκολο αντικείμενο, που έχει άμεση σχέση με τον άνθρωπο και την ψυχή του. Είτε κάνουμε επαγγελματικούς χώρους (γραφεία, ξενοδοχεία, μαγαζιά), είτε προσωπικούς (όπως είναι οι κατοικίες), είναι χώροι που συνήθως οι άνθρωποι που μας εμπιστεύονται, περνάνε τις περισσότερες ώρες της ζωής τους. Χρειάζεται λοιπόν, οι χώροι αυτοί να «αντέχουν» σε όλες τις συναισθηματικές τους διακυμάνσεις, να μπορούν να βρίσκουν την χαρά και την απόλαυση μέσα σ αυτούς και στην αρχή ή στο τέλος της κάθε ημέρας να λειτουργούν ως ασπίδα, αλλά και κινητήριος δύναμη για να διεκδικήσουν και απολαύσουν την ζωή που επιθυμούν. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

23 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ

24 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ 24 «Ομορφη σαν Ελληνίδα» με λαιμαριές, κιουστέκια και ψιμύθια! Εκθεση ενδυμασίας και κοσμήματος από τον 19ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα Στην εποχή που οι γυναίκες ήταν «Ομορφες σαν Ελληνίδες» φορώντας βαρύτιμες στολές κεντημένες στο χέρι, λεπτοδουλεμένα κοσμήματα πιασμένα στο μαντίλι και εντυπωσιακές πόρπες μας ταξιδεύει έκθεση που διοργανώνεται στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο. Τρεις συλλέκτες, οι Αντυ Αντώτσιου, Αντώνης Σουλιώτης και Αθανάσιος Σπύρου άνοιξαν τα... μπαούλα τους και εκθέτουν αυθεντικές στολές, κοσμήματα και αντικείμενα που προέρχονται από όλο τον ελλαδικό χώρο και την Καππαδοκία, από τον 19ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα. Η έκθεση περιλαμβάνει 30 στολές από μεσοαστικές οικογένειες, 150 πόρπες, περισσότερες από 20 λαιμαριές που εκτίθενται για πρώτη φορά, σκουλαρίκια, στέφανα, κιουστέκια (αλυσιδωτά κοσμήματα στήθους), πορσελάνες ακόμη και προικοσύμφωνα του 1800! «Κάθε γυναίκα εκείνη την εποχή είχε τρεις φορεσιές, μία καθημερινή, μία νυφιάτικη και μία γιορτινή και εμείς επιλέξαμε να εκθέσουμε τις πιο αντιπροσωπευτικές και φανταχτερές από αυτές» λέει στο «ΑΜΠΕ» ένας από τους συλλέκτες, ο Αθανάσιος Σπύρου. Κατάφορτες από επιχρυσωμένα και ασημένια κοσμήματα είναι 15 βιτρίνες στον χώρο, όπου την προσοχή «κλέβει» μια λαιμαριά του 1777, καθώς από πίσω της είναι χαραγμένες 7 αλεπούδες, «σύμβολο κρυφοχριστιανικό», εξηγεί ο κ. Σπύρου, «αποτρεπτικό του κακού». Εντυπωσιακά είναι και τα περίτεχνα σκουλαρίκια με κόκκινες πέτρες που φορούσαν στη Θεσσαλονίκη, «είτε στο φέσι είτε στο μαντήλι», διευκρινίζει ο συλλέκτης, συμπληρώνοντας ότι οι γυναίκες άρχισαν να φορούν κοσμήματα στα αυτιά πολύ αργότερα. Οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν και κιουστέκια, ανδρικά και γυναικεία, στέφανα θρακιώτικα, πολλά βραχιόλια και δαχτυλίδια, ασημικά, όπως έναν σκαλιστό καθρέφτη και διάφορα αντικείμενα που περιλαμβάνονταν στα προικιά μιας νύφης. «Στη συλλογή μου υπάρχουν σαλιέρες, μικρά πιατάκια δηλαδή που κερνούσαν γλυκό κουταλιού, ζάφια, δηλαδή κυπελάκια με ασημένια στολίσματα όπου σέρβιραν κρασί και ψιμύθια, μικρά κουτάκια στα οποία οι γυναίκες έβαζαν τις κρέμες τους και τα καλλυντικά τους», αναφέρει ο κ. Σπύρου. Ιδιαίτερη, όμως, θέση στην έκθεση έχουν τρία προικοσύμφωνα που υπεγράφησαν στη Σιάτιστα, τόπο καταγωγής του κ. Σπύρου, και έχουν ημερομηνίες 1813, 1818 και «Στα χαρτιά αυτά γίνεται λεπτομερής καταγραφή των πραγμάτων που έδινε ο πεθερός στη νύφη όπως κοσμήματα, λίρες, υφάσματα ή κάποιο αμπέλι», αναφέρει. Στόχος του κ. Σπύρου, ο οποίος εργαζόταν ως τραπεζικός υπάλληλος και συλλέγει αντικείμενα επί 30 χρόνια, είναι η δημιουργία ενός ιδρύματος προκειμένου να εκτίθεται μόνιμα η συλλογή του στη Σιάτιστα και ήδη βρίσκεται σε συζητήσεις με την τοπική αυτοδιοίκηση. Οσοι πάντως επιθυμούν να πάρουν άμεσα μια... γεύση αλλοτινής γυναικείας κομψότητας, η έκθεση «Ομορφη σαν Ελληνίδα» που χρηματοδοτήθηκε για το στήσιμό της από το ίδρυμα «Παπαγεωργίου», θα λειτουργεί στην αίθουσα εικαστικών εκδηλώσεων του Βαφοπουλείου μέχρι τις 15 Μαΐου, με ελεύθερη είσοδο. Πηγή: «ΑΜΠΕ» Η ΕΚθΕΣΗ ΠΕΡΙΛΑμβΑΝΕΙ 30 ΣΤΟΛΕΣ ΑΠό μεσοαστικεσ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, 150 ΠΟΡΠΕΣ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 20 ΛΑΙμΑΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΙθΕΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡωΤΗ φορα, ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙΑ, ΣΤΕφΑΝΑ, ΚΙΟΥΣΤΕΚΙΑ (ΑΛΥΣΙδωΤΑ ΚΟΣμΗμΑΤΑ ΣΤΗθΟΥΣ), ΠΟΡΣΕΛΑΝΕΣ ΑΚΟμΗ ΚΑΙ ΠΡΟΙΚΟΣΥμφωΝΑ ΤΟΥ 1800! ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

25 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Προμηθευτείτε τα βιβλία σας από τον «Ε.Κ.» Ιστορικά Δοκίμια Ταξιδιωτικά Μελέτες Μυθιστορήματα ΜΑΡΙΚΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ «Συνταγές με... ιστορία» ΔΕΛΤΙΟ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΛ.: (718) ΦΑΞ (718) Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται έξοδα διεκπεραίωσης και ταχυδρομικά. Αποστείλατε την παραγγελία σας με επιταγή, στο όνομα: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (NATIONAL HERALD, INC.) TH STREET, L.I.C., N.Y ή χρεώστε την πιστωτική σας κάρτα: o VISA o MASTERCARD o AMERICAN EXPRESS o DISCOVER τιμή: $ ΑΡΙθμΟΣ ΚΑΡΤΑΣ: ΗμΕΡΟμΗΝΙΑ ΛΗξΕωΣ: ΟΝΟμΑ ΠΑΡΑΛΗΠΤΟΥ: διευθυνση: ΠΟΛΗ: ΠΟΛΙΤΕΙΑ: ζιρ: ΤΗΛ.: Cell: φαξ: e mail: ΑΡΙθ. βιβλιων: ΥΠΟΓΡΑφΗ: Η Μαρίκα Μητσοτάκη µαγειρεύει και θυµάται: την κουζίνα της µητέρας της, η οποία ήταν εξαιρετική µαγείρισσα, την ανατροπή που ήρθε για την υγεία της όταν, παιδί ακόµη, προσβλήθηκε από το φοβερό ιό της πολιοµυελίτιδας, τη γνωριµία µε τον Κώστα Μητσοτάκη, τον έρωτα, το γάµο, τον ερχοµό των παιδιών, τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, την εξορία, την επιστροφή και το σπιτικό στην Κρήτη. Αναµνήσεις και στιγµιότυπα από µια ζωή πολυτάραχη και ταυτόχρονα συναρπαστική, άµεσα συνδεδεµένη µε την πρόσφατη ιστορία του τόπου µας. Και µαζί, σ αυτό το ξεχωριστό βιβλίο, οι παραδοσιακές συνταγές της «κυρίας Μαρίκας», που αποτελούσαν πάντα µια ακαταµάχητη, γευστική αφορµή για να παραµένει ενωµένη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι.

26 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΡΤΡΕΤΟ 26 ΚΑΤΕΡIΝΑ ΒΡΑΝA: Η stand up κωμικός τρώει «Φέτα με τη βασίλισσα» Περνάει αρκετό μέρος της ζωής της υπογείως. Κάθε βράδυ παίρ- 13χρόνια. νει το μετρό για να πάει από το Ανατολικό στο Δυτικό Λονδίνο και να κάνει stand up σε δύο και τρία μαγαζιά. Το κωμικό σόου της «Φέτα με τη βασίλισσα» έκανε θραύση όταν παιζόταν σε ταβέρνα της Αυστραλίας. Τα δε μαλλιά της είναι πιο διάσημα και από το πρόσωπό της. Μια δημοσιογράφος του «CNN» βρέθηκε τυχαία σε παράσταση της Κατερίνας Βρανά στο Λονδίνο. «Βράνα» την αποκαλούν οι Αγγλοι. Μερικοί τη φώναζαν και «βεράντα». Η δημοσιογράφος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που έγραψε έναν διθύραμβο στο «cnn.com», κατατάσσοντας την Κατερίνα ανάμεσα στις γυναίκες κωμικούς που πρέπει να παρακολουθήσεις. Ποια είναι αυτή η γυναίκα που κάνει τα αγέλαστα χείλη των Αγγλων να «σκάνε»; Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, μοναχοκόρη γονιών «καταπιεσμένων ηθοποιών». Ο πατέρας της σπούδασε στη Μεγάλη Βρετανία, Χημεία, Φιλοσοφία και Οικονομικά, έχει έναν «καραφλό αδελφό, ντράμερ και φωτογράφο» κι άλλον έναν, έφηβο. Μεγάλωσε έχοντας ως μητρική γλώσσα τα Aγγλικά, αλλά και τα Eλληνικά, έπαιζε με τις κοπέλες που της μάθαιναν Aγγλικά «τσάι με τη βασίλισσα» και της έμεινε μια εμμονή-κουσούρι με τον θεσμό. Πήγε πιτσιρίκα στο Λονδίνο για να σπουδάσει ηθοποιός, άντεξε τρεις μήνες ως πωλήτρια στα «Harrods» (σε περίοδο Χριστουγέννων και εκπτώσεων) και λίγο πριν βγάλει φλεβίτιδα αποφάσισε να παραιτηθεί. Εννοείται ότι έκανε όλες τις περιστασιακές δουλειές γραφείου παράλληλα με σεμινάρια αυτοσχεδιασμού στο Actors Centre του Λονδίνου. Εχει τρομερή αυτοπεποίθηση, κάτι που τη βοήθησε να αντέξει όλα τα αρνητικά σχόλια και τις απορρίψεις στις οντισιόν («είσαι χοντρή», «είσαι λεπτή», «είσαι κοντή», «είσαι ψηλή», «είσαι πολύ άσπρη για Ελληνίδα», «διαβάζεις ειρωνικά το σενάριο»). Στροφή στον αυτοσχεδιασμό Αλλαξε όλη η ζωή της -σχεδόνόταν έκανε σεμινάρια κωμικού αυτοσχεδιασμού. Ξεκίνησε να παίζει σε μικρά, πολύ μικρά, θέατρα πάνω από παμπ. Εκανε stand up στο «Canal Cafe», το θέατρο στο «Little Venice», εκεί όπου έκανε τα πρώτα του βήματα ο Χιου Γκραντ. Εχει συνεργαστεί με τον Στίβεν Μέρτσαντ του αγγλικού «The Office» πριν γίνει μεγάλο όνομα. «Μέχρι και τηλεοπτική κωμική σειρά θα υπογράφαμε με άλλες δύο κοπέλες (σ.σ.: οι τρεις τους έδιναν παραστάσεις ως Big Frizz και κατόπιν Blind Design ), μιλούσα επί μήνες με το BBC και το Channel 4. Τελικά, από το 2008, αποφάσισα να κάνω σόλο καριέρα», λέει γελώντας. Το 2009 ξεκίνησε το stand up και έφτασε στον τελικό του διαγωνισμού stand up «Funny Women Awards» που έγινε στο «Comedy Store» του Λονδίνου. Τον Νοέμβριο του 2011 ήταν στο Λος Αντζελες για εμφανίσεις και αμέσως μετά παρουσίασε το πρώτο ελληνικό σόλο σόου της στην Αθήνα, το «Μαραζώνω στην ξενιτιά», για τρεις μόνο παραστάσεις. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

27 ΤΕΥΧΟΣ 74. ΑΠΡΙΛΙΟΣ Λόγω επιτυχίας, αυτό ξανανέβηκε τον Μάρτιο του 2012 στην Αθήνα και από τον Μάιο του 2012 παιζόταν μία φορά τον μήνα στο Λονδίνο ώς το τέλος της χρονιάς. «Πολύ θα ήθελα να είναι τόσο απλό το stand up όσο πιστεύουν όλοι, ότι ανεβαίνεις δηλαδή σε μια σκηνή, λες μερικά αστεία και γελάει ο κόσμος. Δεν είναι όμως έτσι. Ακόμα κάνω δεκάλεπτα σε comedy clubs και μέσα στο ίδιο βράδυ τρέχω με το μετρό από την Oxford Str στο Angel και μετά στο Shoreditch (σ.σ.: γυρίζει το μισό Λονδίνο) για να κάνω τρεις εμφανίσεις. Αφησα τον ατζέντη μου και πλέον είμαι και μάνατζερ του εαυτού μου. Ηταν απίστευτη εμπειρία όταν με κάλεσαν στο TEDx της Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσω στα ελληνικά το πρώτο μου σόου, το Μαραζώνω στην ξενιτιά.»στην Αγγλία έχουμε και ογδοντάρηδες στο κοινό. Στην Ελλάδα τώρα μαθαίνουν σιγάσιγά τι είναι το stand up. Ουσιαστικά ασχολούμαι τα τελευταία πέντε χρόνια. Εννοείται ότι πηγαίνω στο Fridge του Εδιμβούργου από φοιτήτρια. Κάποια στιγμή με κάλεσαν στο This Week. Είναι μια ενημερωτική δημοσιογραφική εκπομπή στο BBC1 και έπρεπε να μιλήσω για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Με κράτησαν 12 λεπτά στον αέρα και μόλις έβγαλα το μικρόφωνο η υπεύθυνη καλεσμένων μού έδειξε τον χαμό που γινόταν στο Twitter παγκοσμίως λόγω της τηλεοπτικής εμφάνισής μου. Κάποιος έγραψε τα μαλλιά της μεγαλώνoυν όσο την παρακολουθώ, ενώ άλλος παρακινούσε τον παρουσιαστή να τα πιάσει. Από το 2010 ξεκίνησα ένα comedy club στο Angel, το Angel Comedy, το οποίο έχει γίνει από τα καλύτερα του Λονδίνου», αναφέρει. Sold out... feta! Από τις αρχές του 2013 παρουσιάζει το πρώτο της σόλο σόου στα Αγγλικά, το «Feta with the Queen» σε Λονδίνο και Αθήνα και στα Φεστιβάλ Μελβούρνης, Μπράιτον και Εδιμβούργου. «Τον τελευταίο χρόνο ένιωσα την ανάγκη να μην έχω μόνιμη βάση. Θέλησα να ταξιδέψω το Φέτα με τη Βασίλισσα, το πρόγραμμα που παρουσιάζω, και στην Αθήνα. Μιλάει για τα εθνικά στερεότυπα και τις διαφορές Ελλήνων και Βρετανών. Βρέθηκα στην Αυστραλία για το Διεθνές Κωμικό Φεστιβάλ της Μελβούρνης. Στόμα με στόμα, έγιναν sold out οι εμφανίσεις μου. Ενας Κρητικός, ο Τζον Περάκης, ιδιοκτήτης της ταβέρνας Φιλέλλην της Μελβούρνης, με κάλεσε να παρουσιάσω την παράστασή μου στην ταβέρνα. Εγινε χαμός», αναφέρει χαρακτηριστικά. Η Κατερίνα Βρανά έχει ένα διάσημο, χαρακτηριστικό πλέον, νούμερο με θέμα την ταβέρνα. Το έχουν παρακολουθήσει άτομα στο YouTube. Το πρόγραμμά της στο «104» πήρε παράταση χάρη σ αυτό το νούμερο. Στις 9 Μαΐου μαζί με την all star ομάδα των Ελλήνων stand up κωμικών θα δώσει μια παράσταση στο Ιδρυμα Κακογιάννη για λογαριασμό της UNICEF. Εκεί ίσως μάθετε τι τυρί θα σέρβιρε στη βασίλισσα αν ήταν καλεσμένη της για τσάι. μια δημοσιογραφοσ ΤΟΥ «Cnn» βρεθηκε ΤΥΧΑΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ βρανα ΣΤΟ ΛΟΝδΙΝΟ. «βρανα» ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ. μερικοι ΤΗ φωναζαν ΚΑΙ «βεραντα». Η δημοσιογραφοσ ΕΝθΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΓΡΑψΕ ΕΝΑΝ διθυραμβο ΣΤΟ «Cnn.Com», ΚΑΤΑΤΑΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΑμΕΣΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚωμΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥθΗΣΕΙΣ.