Και για να ξεπεράσει η παράταξή μας την κρίση που διανύει,

Transcript

1 Τίς πταίει για την ήττα της φιλελεύθερης παράταξης στις εκλογές; Τελικά ποια Νέα Δημοκρατία θέλουμε; - Άποψη του συνάδελφου Γιώργου Ανδριώτη για τις πολιτικές εξελίξεις Η εκλογική αναμέτρηση ολοκληρώθηκε και δίχως άλλο το αποτέλεσμα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγάλος νικητής και αφού οι ΑΝΕΛ πέτυχαν την είσοδό τους στη Βουλή, ήταν δεδομένο ότι θα έχουμε επανάληψη του προηγούμενου κυβερνητικού σχήματος με τη συνεργασία των δύο κομμάτων. Η Νέα Δημοκρατία, την οποία υπηρετώ ανιδιοτελώς για πολλά χρόνια ως ένας πιστός θιασώτης των αρχών της, υπέστη μία βαριά ήττα, καθώς ο ελληνικός λαός με την ψήφο του της έταξε να αναλάβει το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η επόμενη μέρα της ήττας πρέπει να είναι μέρα σκέψης, ενδοσκόπησης, κριτικής, διαλόγου αλλά και ενότητας για τους Νεοδημοκράτες. Γιατί σίγουρα πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της ήττας, που μόνο τυχαία δεν ήρθε. Αντιθέτως, σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη ήταν άκρως αναμενόμενη, καθώς η ΝΔ δεν τηρεί πλέον τις προϋποθέσεις για να της δώσει ο λαός την εντολή διακυβέρνησης. Κι αυτή είναι μία σκληρή πραγματικότητα, αλλά παραμένει πραγματικότητα, την οποία μάλιστα οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε δραστικά. Και για να ξεπεράσει η παράταξή μας την κρίση που διανύει,

2 οφείλουμε να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, την παρακαταθήκη που μας κληρονόμησε ο ιδρυτής της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που είχε ξεπεράσει την εποχή του και οι κεντρικές επιλογές της πολιτικής του επηρεάζουν ακόμα την πορεία της χώρας μας. Και αν εμείς θέλουμε να θεωρούμαστε επίγονοί του, οφείλουμε να αξιοποιούμε αυτές τις επιλογές προς όφελος της παράταξης και κυρίως της πατρίδας. Γιατί δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουμε φανεί αντάξιοι της κληρονομιάς μας και των περιστάσεων. Γιατί η πικρή αλήθεια είναι ότι σε αντίθεση με τον τεράστιο αυτόν ηγέτη και πατέρα του έθνους, όχι μόνο δε βρισκόμαστε μπροστά από την εποχή μας, αλλά έχουμε μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τις εξελίξεις. Ως πιστός ακόλουθος της πορείας αυτής της παράταξης, πιστεύω ότι δικαιούμαι κι εγώ ως γνώστης της κατάστασης να συμβάλλω στην κριτική περίοδο που διανύουμε. Θεωρώ ότι η πλέον άγονη περίοδος για τη ΝΔ ήταν αυτή που την ευθύνη της ηγεσίας την είχε ο Αντώνης Σαμαράς που ανέτρεψε την αναγκαιότητα για τομές και αλλαγές στην παράταξή μας. Τολμώ να πω ότι ο σχεδιασμός του ήταν μυωπικός και αποσκοπούσε σε πρόσκαιρα οφέλη, με αποτέλεσμα να αναπαράγονται σημαντικές αρνητικές παρενέργειες και να τίθενται αναχώματα στη σύγχρονη μετεξέλιξη και ανανέωση του κόμματος. Η ανεύθυνη επιλογή του Αντώνη Σαμαρά να συνταχθεί με το αντιμνημονιακό μέτωπο προτείνοντας ανεδαφικές λύσεις επί μία διετία ευρισκόμενη η ΝΔ στην αντιπολίτευση, αποδείχθηκε καταστροφική. Όταν έφτασε η ώρα να αναλάβει τα ηνία της χώρας, κλήθηκε να υλοποιήσει τις εκτός μνημονίου προτάσεις και όπως ήταν φυσικό φάνηκε η κενότητα των θέσεων που διατύπωνε το κόμμα μέσω του αρχηγού του και η αναντιστοιχία των αντιμνημονιακών συνθημάτων με την πραγματικότητα και την πρακτική. Το αποτέλεσμα ήταν να υποστεί μία αρνητική μετάλλαξη ένα κόμμα που διακρινόταν για την υπευθυνότητα και την πολλές φορές αντιδημοφιλή, αλλά ακέραια στάση του, αλλά και να οδηγηθεί σε κρίση ταυτότητας με συνέπεια ένα μεγάλο μέρος των

3 ψηφοφόρων που πίστευαν στις αρχές και τις ιδέες μας, να απομακρυνθεί. Ευκαιρία ανασυγκρότησης Ως είθισται σε ένα λαό με φλογερό ταπεραμέντο όπως οι Έλληνες, οι εκλογικές νίκες δημιουργούν ευφορία, ενώ οι ήττες κατήφεια στα πρόθυρα της κατάθλιψης Επιτρέψτε μου εγώ να κάνω την εξαίρεση και να μη λειτουργώ με αυτήν την ψυχολογία. Πιστεύω ότι οι ήττες, εφόσον αναλυθούν με σοβαρότητα και ευθυκρισία, μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μία παραταξιακή ανάταση που στόχο και κεντρική επιλογή θα έχει -όπως πάντατην εκ νέου άνοδο στην κυβέρνηση. Η εξουσία βέβαια δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά αποτελεί εθνική αναγκαιότητα να την αναλάβει μία υπεύθυνη πολιτική δύναμη, που κατά τη γνώμη μου είναι μόνο η ΝΔ. Προτιμώ να βλέπω αυτήν την εκλογική ήττα περισσότερο σαν μία ευκαιρία ανασυγκρότησης και επομένως αποτελεί ευχάριστη εξέλιξη το γεγονός ότι κινήθηκαν άμεσα οι διαδικασίες για την εκλογή νέας ηγεσίας. Για μένα αυτή η άμεση ανταπόκριση αποτελεί ένδειξη ότι ακόμα έχουμε παλμό, αλλά οι διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου θα πρέπει να είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ που θα συμπληρωθεί, εφόσον προηγουμένως ξεκινήσουμε ένα μεγάλο και ανοιχτό διάλογο για τον επαναπροσδιορισμό της ιδεολογικής μας ταυτότητας και της στρατηγικής μας. Η ανεπάρκεια χάραξης σοβαρής στρατηγικής και η απώλεια των ιδεολογικών μας σταθερών ανάγκασαν μεγάλο μέρος των κοινωνικών στρωμάτων που παραδοσιακά μας στήριζαν να μας εγκαταλείψουν. Το πλέον ιδιαίτερο και επικίνδυνο ναρκοπέδιο στο οποίο φαίνεται ότι έχουμε πέσει, είναι η αποκοπή μας από μεγάλα τμήματα της νεολαίας. Εγώ δεν αποδέχομαι τη λογική ότι η νεολαία είναι προνόμιο της αριστεράς. Γιατί όπως και σύσσωμη η ελληνική κοινωνία, έτσι και οι νέοι προσδοκούν σοβαρές εξαγγελίες που θα στηρίζονται και θα δίνουν πραγματικές και ρεαλιστικές λύσεις σε ό,τι εξελίσσεται σήμερα και σε κάθε εποχή. Η πολιτική μας πρόταση

4 στη νέα γενιά παραμένει καθηλωμένη σε χαμηλά ποσοστά. Αν δε μιλήσουμε ξεκάθαρα και υπεύθυνα, αφήνοντας πίσω τα κούφια συνθήματα, για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τη σύγχρονη μάστιγα των νέων, την ανεργία, για την πρότασή μας για ένα πιο συγκροτημένο και παραγωγικό εκπαιδευτικό σύστημα, για την ανάπτυξη και διάδοση των νέων τεχνολογιών και δεξιοτήτων,νομίζω ότι δε θα έχουμε τη δυνατότητα διείσδυσης στο πιο δυναμικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο καταστροφικό για τη φιλελεύθερη παράταξη από οποιαδήποτε εκλογική ήττα Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, μοιάζουμε αποκομμένοι από μία πραγματικότητα που τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες προς το μέλλον! Δε μας απασχόλησε στο ελάχιστο η εμφάνιση των νέων τεχνολογιών και δεξιοτήτων και των συγκλονιστικών αλλαγών που επέφεραν στον τρόπο ζωή μας, αλλά και οι τεράστιες ανακατατάξεις παγκοσμίως. Σε άλλες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, τα συγγενή κόμματα απολαμβάνουν ιδεολογικής και πολιτικής κυριαρχίας. Οφείλουμε να προβληματιστούμε για ποιους λόγους αποτελούμε εξαίρεση. Και σίγουρα η ουσία δε βρίσκεται στην απάντηση που θα δώσουν πολλοί ότι η κρίση αποτελεί έναν ανασταλτικό παράγοντα της διείσδυσής μας στην κοινωνία, γιατί προσωπικά πιστεύω το ακριβώς αντίθετο. Η κρίση μόνο με μία πρόταση της κεντροδεξιάς μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά να είναι μία πρόταση συγκροτημένη, με πραγματικά και όχι μεταφυσικά χαρακτηριστικά. Η ιδεολογική μας θέση πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη, όπως την προσδιόρισε ο μεγάλος ιδρυτής μας. Ο κοινωνικός χώρος που καλύπτει κατεξοχήν είναι αυτός της κεντροδεξιάς. Σίγουρα είμαστε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα και πρέπει να λειτουργούμε ως τέτοιο, χωρίς ιδιαίτερα να αποκλείονται οι δυνάμεις προερχόμενες από τα δεξιά μας στο πολιτικό φάσμα. Παρόλα αυτά, ο κεντρικός πυρήνας που πρέπει να διαμορφώνει την πολιτική μας είναι αυτός της κεντροδεξιάς. Εξ άλλου, το παρελθόν μας διδάσκει ότι όσοι ηγέτες της παράταξής μας ανεδείχθησαν πρωθυπουργοί, είχαν πορευθεί στην

5 εκλογική διαδικασία με μία κεντροδεξιά πλατφόρμα. Αναφέρομαι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κώστα Καραμανλή. Αντίστοιχα, υπάρχουν παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η απόκλιση από αυτό το κεντροδεξιό προφίλ, έχει αρνητικές συνέπειες. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ είναι χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα, καθώς δεν κατόρθωσε ποτέ να γίνει πρωθυπουργός, ενώ η θητεία του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην αποτύπωση της ιδεολογίας μας με τις λαϊκιστικές, αντιμνημονιακές επιλογές του, τις οποίες βέβαια όταν απέτυχε να υλοποιήσει είχε σαν αποτέλεσμα να μας εγκαταλείψουν μεγάλα κοινωνικά στρώματα και ένας κορμός στελεχών που είχαν γαλουχηθεί σε αυτήν τη λογική. Θεωρώ αδικαιολόγητο ότι είχε επιδιωχθεί το προηγούμενο διάστημα η εκλογή της νέας ηγεσίας να καθυστερήσει ένα δεκάμηνο, διάστημα κατά το οποίο δήθεν θα κινούνταν οι διαδικασίες. Γι αυτό και παρατηρώντας την κινητοποίηση και την επίσπευση των διαδικασιών εκλογής νέας ηγεσίας, δεν μπορώ παρά να είμαι ευχαριστημένος, καθώς πρόκειται για ένα σαφές σημάδι ανάκαμψης. Οφείλουμε τώρα να ολοκληρώσουμε τάχιστα τις διαδικασίες που προέκυψαν αμέσως μετά τις εκλογές, γιατί θεωρώ ότι η διαχείριση του νέου μνημονίου δε δίνει ορίζοντα τετραετούς διακυβέρνησης στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και σύντομα θα κληθούμε εκ νέου να βγάλουμε τα κάστανα από τη φωτιά.