ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. Στην μνήμη του Γώγου Παρασκευαΐδη. Μαζί με το αφιέρωμα στο Ελληνικό Κόσμημα! sd Σάββατο 6 - Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Transcript

1 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ sd Σάββατο 6 - Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014 Στην μνήμη του Γώγου Παρασκευαΐδη Μαζί με το αφιέρωμα στο Ελληνικό Κόσμημα!

2 2 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ Ηλίας Λαλαούνης: Ο «Πατριάρχης» του ελληνικού κοσμήματος...σελίδα 4 Αικατερίνη, Δήμητρα, Μαρία, Ιωάννα Λαλαούνη Οι 4 «σωματοφύλακες» του Ελληνικού Κοσμήματος...Σελίδα 5 Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη...Σελίδα 6 Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το κόσμημα αντέχει, λένε οι ομογενείς κοσμηματοπώλες...σελίδα 8 - Σελίδα 12 Τίνα Μαρία Καραμανλάκη: Εμπνέεται από την ίδια τη ζωή...σελίδα 14 Συμβουλές φροντίδας κοσμημάτων...σελίδα 16 Η ιστορία του Κοσμήματος...Σελίδα 18 Η γοητεία του Ελληνικού Κοσμήματος...Σελίδα 20 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ Δύο λόγια τιμής και αγάπης στη μνήμη του Γ. Παρασκευαΐδη...Σελίδα 3Β Mήνυμα του Γενικού Προξένου της Κύπρο στη Ν.Υ. Πρέσβη Βασίλη Φιλίππου για τον Γ. Παρασκευαΐδη...Σελίδα 4Β Ενας γιος μιλά για τον φημισμένο του πατέρα...σελίδα 6Β Τεράστια η σημασία του Γ. Παρασκευαΐδη στο Ελληνο Αμερικανικό Ινστιτούτο...Σελίδα 9Β Η μεγάλη προσφορά του Παρασκευαΐδη στο Κυπριακό...Σελίδα 10Β Ο Γώγος Παρασκευαΐδης όπως τον έζησαν οι στενοί του συνεργάτες...σελίδα 12Β Χάρης Λάπας: Ο GP ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Κύπρου...Σελίδα 15Β Ο Αδελφός Παρασκευαΐδης και η προσφορά του στην ΑΗΕΡΑ... Σελίδα 16 Β...από τις συνταγές της γιαγιάς Με αγνά υλικά Χωρίς συντηρητικά και χημικά πρόσθετα Ο Στιβ Γιόνας, μιλά για τον Γώγο, τον στενό του φίλο... Σελίδα 17 Β Ο Γιώργος Παρασκευαΐδης ανακούφιζε τον πόνο των παιδιών...σελίδα 18 Β Τζιμ Πέτας: Υποδειγματικός χαρακτήρας, αληθινός άνθρωπος...σελίδα 19 Β Αντίγραφα επιστολών από τους προέδρους Ρόναλντ Ρίγκαν (αριστερά) και Τζίμι Κάρτερ...Σελίδα 20 Β ΚΡΙΝΟΣ: Η σωστή επιλογή Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY το βιβλίο 3 είναι φίλος (718) [\ NATIONAL HERALD th Street, Long Island City, N.Y ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ: ηµοκρίτου 1 & Ακαδηµίας Τ.Κ ΕΤΟΣ Ι ΡΥΣΕΩΣ 1915 FOUNDED 1915 Ιδρυτής ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ Η. ΔΙΑΜΑΤΑΡΗΣ ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΒΕΤΑ Η. ΔΙΑΜΑΤΑΡΗ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Βοηθός Εκδότη - Υπεύθυνη Διαφημιστικού Τμήματος ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΓΑΛΙΟΣ Υπεύθυνος Εκδοσης ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ Υπεύθυνη Παραγωγής ΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗ Marketing-Kαλλιτεχνική Διεύθυνση

3 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΚΟΣΜΗΜΑ 3

4 4 ΚΟΣΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Το κοσμηματοπωλείο ATHENA JEWELRY βρίσκεται στη ν καρδιά του Bayside. Διαθέτουμε μοναδικά κοσμήματα από όλο τον κόσμο (και από την Ελλάδα). Ειδικότητά μας τα διαμάντια. Χειροποίητα κοσμήματα, διαμαντένιοι σταυροί, δαχτυλίδια γάμου, περιδέραια, βραχιόλια, σκουλαρίκια. Προσφέρουμε ανταγωνιστικές τιμές, για όλα τα γούστα και βαλάντια. Ηλίας Λαλαούνης: Ο «Πατριάρχης» του ελληνικού κοσμήματος Ο Ηλίας Λαλαούνης γεννήθηκε το 1920 στην Αθήνα. Γόνος οικογένειας που ανήκουν στην 3η γενιά κοσμηματοπωλών ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα από την οικογενειακή επιχείρηση. Νεαρός αποφασίζει να σπουδάσει και μετά τις Οικονομικές Επιστήμες παρακολουθεί μαθήματα Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1940 ο Ζολώτας αναζητούσε έμπειρο κοσμηματοπώλη για το μεγαλύτερο κατάστημά του. Ο 20χρονος νεαρός Λαλαούνης αρπάζει την ευκαιρία και αναλαμβάνει τον Ζολώτα επί της οδού Βουκουρεστίου. Το 1957 ο Λαλαούνης μαζί με μια μικρή ομάδα συναδέλφων του ιδρύει και δραστηριοποιεί τον Σύλλογο Χρυσοχόων, οργανώνει την πρώτη ελληνική έκθεση κοσμημάτων στα πλαίσια της ΔΕΘ και εκεί εκθέτει για πρώτη φορά σύγχρονα κοσμήματα εμπνευσμένα από ελληνικούς πολιτισμούς. Το 1967 ο Λαλαούνης «χωρίζει» με τον Ζολώτα και με την οικονομική συνδρομή από τον Μικρασιάτη ευεργέτη Πρόδρομο Αθανασιάδη, γνωστό ως Μποδοσάκη, παίρνει το κατάστημα της Βουκουρεστίου, ενώ ίδρυσε τη δική του εταιρεία που σήμερα ονομάζεται Greek Gold-Ilias Lalaounis S.A. Η γνώση του Λαλαούνη και η ικανότητα να εμβαθύνει στις πηγές της τέχνης και την ιστορία των πρώιμων πολιτισμών οδηγούν σε μια σειρά «αρχαιολογικών» συλλογών βασισμένων σε διάφορους πολιτισμούς της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής. Τη δεκαετία του 70, αρχίζουν επίσης να εφαρμόζονται νέες ιδέες με θεματικά σχέδια βασισμένα στη μοντέρνα τεχνολογία, την αστρονομία, τη φύση και τη βιολογία. Το 1976 εγκαινιάζεται η νέα Galerie «ilias LALAoUNIS» στο Παρίσι και τρία χρόνια αργότερα το πρώτο κατάστημα Λαλαούνη στη Νέα Υόρκη. Ακολουθούν υποκαταστήματα στο Τόκυο και το Χονγκ Κονγκ αλλά και στη Γενεύη, τη Ζυρίχη και το Λονδίνο ενώ επίσης οι διάσημες πια σε όλο τον κόσμο συλλογές του Ηλία Λαλαούνη αρχίζουν να παρουσιάζονται σε μουσεία και διεθνείς εκθέσεις κοσμημάτων μαζί με τους οίκους BULGARI, VAN CLEEF & ARPELS, κλπ. Το 1991 ο Ηλίας Λαλαούνης τιμάται από την Γαλλική Ακαδημία Καλών Τεχνών ως το μοναδικό μέλος - κοσμηματοποιός που έχει εκλεγεί ποτέ και η ύψιστη αυτή τιμή αποτελεί την κορυφαία στιγμή μιας σειράς διεθνών βραβείων που έχει λάβει για τη δουλειά του. Το 1993 ιδρύεται το νέο σύγχρονο εργοστάσιο στην Κηφισιά, όπου σχεδιάζονται και παράγονται όλα τα κοσμήματα της εταιρείας «Greek Gold- Ilias Lalaounis S.A.» για τα επώνυμα καταστήματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Την ίδια χρονιά πραγματοποιείται και το μεγάλο όνειρο του δημιουργού με την ίδρυση του πρώτου και μοναδικού ελληνικού Μουσείου Κοσμήματος στην Αθήνα. Οι τέσσερις κόρες του Ηλία και της Λίλας Λαλαούνη (Αγγελική Αλτσιτζόγλου) αναλαμβάνουν πλέον την επιχείρηση και η κάθε μία έχει το δικό της τομέα. Η Αικατερίνη είναι υπεύθυνη για τα καταστήματα στην Ελλάδα, η Δήμητρα που είναι εγκατεστημένη στο Λονδίνο εποπτεύει τα καταστήματα του εξωτερικού, η Μαρία, όπως και ο πατέρας της, σχεδιάζει κοσμήματα και είναι υπεύθυνη παραγωγής, ενώ η Ιωάννα η μικρότερη έχει αναλάβει το έργο του μουσείου. Ο «Πατριάρχης» του ελληνικού κοσμήματος, Ηλίας Λαλαούνης «έφυγε» από κοντά μας σε ηλικία 93 ετών παραμονές της Πρωτοχρονιάς του Bell Blvd., Bayside, NY Tel.: (718) , Fax: (718) AthenaJewelryny.com WR Είμαστε το μοναδικό ομογενειακό κοσμηματοπωλείο στο Queens με άδεια απο την πολιτεία της Νέας Υόρκης για αγορά παλαιών κοσμημάτων Αριθμός αδείας #

5 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΚΟΣΜΗΜΑ 5 Αικατερίνη, Δήμητρα, Μαρία, Ιωάννα Λαλαούνη Οι 4 «σωματοφύλακες» του Ελληνικού Κοσμήματος Του Βασίλη Μαγαλιού «Για μένα το κόσμημα είναι το πάθος μου, είναι η ομορφιά της ζωής, να μπορείς να ζεις μέσα σε αυτό το περιβάλλον. Αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε και στον κόσμο προκειμένου να μπορούν να έχουν ένα μικρό κομμάτι αυτής της ομορφιάς της ζωής, που χαρίζει το κόσμημα. Το ελληνικό κόσμημα». Τάδε έφη... Μαρία Λαλαούνη. Η σχεδιάστρια του κορυφαίου ελληνικού Οίκου Κοσμήματος στέλνει το μήνυμα στους απανταχού λάτρεις του όμορφου και του ωραίου, της ποιότητας και του σεβασμού προς τον άνθρωπο αλλά και προς το Κόσμημα. Η κυρία Μαρία Λαλαούνη μαζί με την αδελφή της Δήμητρα που είναι η «εικόνα» του διάσημου Οίκου στο εξωτερικό μιλούν για την μεγάλη τους αγάπη, το Κόσμημα, τις αξίες και το «μυστικό» της πολυετούς επιτυχίας του Οίκου που... κληρονόμησαν από τον «Πατριάρχη» του Ελληνικού Κοσμήματος και κορυφαίο όλων, Ηλία Λαλαούνη. Οι δύο από τις 4 «σωματοφύλακες» του Ελληνικού Κοσμήματος σε μία «μαύρη» περίοδο, σε μία περίοδο που όλοι μοιρολατρούν και «κλαίνε» εξαιτίας της οικονομικής κρίσης φωνάζουν δυνατά μέσα από τις δημιουργίες τους και την δουλειά τους πως «υπάρχει η άσχημη πλευρά της κρίσης αλλά... ας κοιτάξουμε το μετά. Ας κοιτάξουμε το μέλλον. Υπάρχει αισιοδοξία και πολύ ομορφιά. Παραφράζω αυτό που λέμε σαν άνθρωποι και στέλνω μήνυμα Προχωράμε με το κεφάλι επάνω και στρωνόμαστε στη δουλειά για το αύριο». Ο Οίκος Λαλαούνη δεν έμεινε ανεπηρέαστος από την κρίση. Χτυπήθηκε και μάλιστα πολύ: «Κι εμείς είχαμε τεράστια προβλήματα και αναγκαστήκαμε να κάνουμε πλήρη αναδιοργάνωση της εταιρείας. Ολες οι εταιρείες λειτουργούσαν με άλλα δεδομένα, λειτουργούσαν αλλιώς. Αναγκαστήκαμε κι εμείς με πολλές θυσίες να προσαρμοστούμε Κάναμε μεγάλα βήματα και αλλαγές. Μην νομίζει κανείς ότι η μετάβαση ήταν χωρίς πόνο και χωρίς κόπο». Αλλά από την άλλη, τι έχει να κερδίσει κανείς που μένει μόνο στα αρνητικά, που δικαιολογεί τον εαυτό του με τα άσχημα και τις ατυχίες που τον «χτύπησαν»; Τίποτα. Ισα - ίσα που κάνει βήματα πίσω και χάνεται: «Αλλά αυτό που λέμε εμείς είναι εντάξει, αλλά προχωράμε. Να δούμε ποιες είναι οι αξίες μας, που πραγματικά θέλουμε να είμαστε». Ας πάρουμε λοιπόν κάποια μαθήματα αισιοδοξίας μέσα από την όμορφη πλευρά των δημιουργών θρυλικών συλλογών Ελληνικών Κοσμημάτων. «Περιοδικό»: Σαν σχεδιάστρια από που αντλείτε ιδέες; Μαρία Λαλαούνη: «Η φιλοσοφία της εταιρείας ήταν και -συνεχίζει να- είναι, κάθε κόσμημα να έχει τη δική του ιστορία. Να έχει, το κάθε κόσμημα την δική του ψυχή. Για να αποκτήσει το κάθε κόσμημα τη δική του ψυχή, μαζί με το μεράκι και το σχέδιο πρέπει να έχει και μία πηγή έμπνευσης. Να αντλεί στοιχεία από την Ιστορία, από την Φύση, από τις τεχνολογικές αποκαλύψεις, από το Περιβάλλον. Ολη η ζωή που είναι γύρω μας μάς εμπνέει και κατά καιρούς διαλέγουμε συγκεκριμένα θέματα που πιστεύουμε ότι ταιριάζουν και με τις τάσεις της εποχής για να δημιουργήσουμε και τη συλλογή της χρονιάς. Ανάλογα με το αντικείμενο που επιλέγουμε και τις εικόνες που παίρνουμε από τη ζωή δημιουργούμε τη κάθε συλλογή μας». «Περιοδικό»: Ο Οίκος Λαλαούνη είναι ο κορυφαίος στην Ελλάδα στο χώρο του Κοσμήματος. Φαντάζομαι πως «μυστικό» επιτυχίας δεν υπάρχει αλλά σίγουρα θα υπάρχουν βάσεις στις οποίες έχει χτιστεί αυτή η πολυετή εμπειρία και αναγνώριση στο χώρο. Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Το μυστικό της επιτυχίας δεν ξέρω πιο είναι, αλλά σίγουρα η επιμονή, η υπομονή, το ότι επενδύουμε πάντα στην ποιότητα, το ότι βάζουμε τον πελάτη πρώτο και ιδιαίτερα σε μία τέτοια εποχή που ζούμε, νομίζω ότι είναι μερικά από τα στοιχεία που βοηθούν να έρθει η επιτυχία. Για μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ο πελάτης. Ο άνθρωπος. Παίζουν ρόλο τα θέλω του, τα πιστεύω του, παίζουν ρόλο οι εποχές, οι καταστάσεις και κυρίως για μας ο πελάτης είναι ένας σημαντικός άνθρωπος και έρχεται στην πρώτη θέση της προσοχής μας. Θέλουμε να μείνει απόλυτα ευχαριστημένος από το πρώτο βήμα του σε ένα κατάστημά μας. Τον βλέπουμε με σεβασμό, με εκτίμηση. Ενας ακόμα παράγοντας που σε εμάς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο είναι και η εποχή Να προσαρμοζόμαστε στο πνεύμα της εποχής και πάντα να είμαστε ένα βήμα μπροστά». «Περιοδικό»: Σίγουρα η εποχή που ζούμε είναι πολύ δύσκολη κυρίως οικονομικά. Διαπιστώνουμε πως ο δικός σας Οίκος έχει προσαρμοστεί στο... βαλάντιο του κάθε Ελληνα. Εχετε και πολύ οικονομικές λύσεις χωρίς να αφαιρείτε κάτι από την ποιότητα. Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Ναι είναι αυτό που είπαμε για την εποχή. Προσαρμοζόμαστε όχι μόνο στο πνεύμα της εποχής αλλά και στις ανάγκες τις εποχής. Γι αυτό έχουμε κοσμήματα σε αρκετά χαμηλές τιμές, έχουμε ασημένια κοσμήματα, έχουμε το γούρι της χρονιάς και πολλά άλλα σε προσιτές τιμές για όλους τους Ελληνες. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Και αυτό έρχεται σε αρμονία με αυτό που είπαμε για τον σεβασμό του πελάτη. Για μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο να έχουμε κοσμήματα που να είναι μέσα στο βαλάντιο του Ελληνα και παράλληλα να είναι όμορφο, να είναι ευχάριστο και να χαίρονται να το φοράνε». «Περιοδικό»: Κάνετε έναν συνδυασμό του οικονομικού παράγοντα με την ποιότητα. Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Ναι. Χωρίς ποτέ να ρίχνουμε την ποιότητα προσπαθούμε να προσαρμοζόμαστε στα σχέδια, στον τρόπο που τα κατασκευάζουμε, έτσι ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε κάτι που να είναι πάντα αρεστό. Σε όλους τους τομείς αρεστό». «Περιοδικό»: Εχετε άλλες συλλογές που απευθύνονται στην Ελλάδα και άλλες στο εξωτερικό; Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Ως επί των πλείστον είναι κοινές. Απλά στο εξωτερικό ζητάνε το κλασικό Λαλαουνικό στιλ. Τα πιο βαριά, αυτά που θυμίζουν το χρυσό με το museum gold. Ιδιαίτερα οι Αμερικανοί που είναι οι πιο πιστοί μας πελάτες στο εξωτερικό θέλουν το λίγο πιο βαρύ στιλ. Στην Ελλάδα, και λόγω της εποχής, έχουμε δημιουργήσει συλλογές με πιο ανάλαφρα σχέδια». «Περιοδικό»: Και μια ο λόγος για την Αμερική, η παρουσία του Οίκου σας είναι πολύ έντονη. Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Οι Αμερικανοί ήταν οι πρώτοι από το εξωτερικό που τίμησαν τον πατέρα μου. Οι πρώτοι που του έδωσαν το έναυσμα να δημιουργήσει κοσμήματα εμπνευσμένα από τον άπλετο θησαυρό της Ελλάδας. Ετσι συνεχίζουμε κι εμείς, να έχουμε την Αμερική ως έναν από τους πιο σημαντικούς χώρους μας». «Περιοδικό»: Οι Αμερικανοί έχουν τιμήσει τον πατέρα σας, οι Ευρωπαίοι επίσης, ο Οίκος σας έχει ένα μεγάλο και σεβαστό όνομα. Με τους εντός Ελλάδας, Πολιτεία, Κράτος, τι γίνεται; Ο Οίκος σας με την παρουσία του, την προσφορά του, το Μουσείο του αποτελεί από μόνος του κομμάτι του Τουρισμού της χώρας μας. Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Κοιτάξτε, εμείς επικεντρωνόμαστε στην δικιά μας δουλειά και δεν περιμένουμε βοήθεια από το Κράτος. Το Κράτος ακόμα δεν προωθεί τους Ελληνες σχεδιαστές όπως για παράδειγμα κάνουν στην Ιταλια. Οπότε δεν ρίχνουμε εκεί το βάρος. Το βάρος μας το ρίχνουμε σε.. μας. Στο πως θα κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας, πώς θα ανανεωνόμαστε συνεχώς... Δεν περιμένουμε κάτι οπότε δεν έχουμε απογοητεύσεις. Αν είναι να έρθει κάτι από κει ευπρόσδεκτο θα είναι». «Περιοδικό»: Ουσιαστικά, έχετε αφήσει στην άκρη αυτό που περιμένουν πολλοί, δηλαδή τι μπορεί να τους δώσει το Κράτος και με δικές σας δυνάμεις προσπαθείτε για το καλύτερο και γι αυτό ο Οίκος σας έχει ξεφύγει... Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Ακριβώς. Ξέρετε, αν περιμένεις κάτι και δεν έρθει θα έρθει η απογοήτευση. Εμείς κοιτάμε να στηριχθούμε στα πόδια μας, να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, και έτσι προχωράμε». «Περιοδικό»: Να πιάσουμε το κομμάτι κρίση. Πιστεύετε ότι ένα κόσμημα που έχει αξία, μπορεί να επηρεαστεί από την κρίση; Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Για μένα έχει αξία ό,τι κατασκευάζεται στην Ελλάδα! Για τους Ελληνες και για το ελληνικό κόσμημα, έχει σημασία ό,τι κατασκευάζεται στην Ελλάδα, από Ελληνες δημιουργούς. Ετσι ώστε να μείνει ζωντανή η δική μας τέχνη». «Περιοδικό»: Τι θα συμβουλεύατε την Ελληνίδα ομογενή σχετικά με το κόσμημα; Μαρία και Δήμητρα Λαλαούνη: «Αυτό που λέω πάντα είναι ότι ο καθένας πρέπει να διαλέγει όχι επειδή κάτι είναι της μόδας αλλά γιατί πραγματικά αισθάνεται ότι συμβολίζει κάτι για αυτόν ή αυτήν. Δηλαδή ότι την αγγίζει, ότι της φαίνεται όμορφο, γιατί αν φαίνεται σ εκείνη όμορφο θα το δείξει και η ίδια ωραία. Αν πάρει κάτι επειδή η τάση το λέει, η μόδα το λέει, ή επειδή το είδε κάπου, τότε θα είναι ξένο πάνω της και δεν θα το δείξει. Το κόσμημα πρέπει να είναι μέρος της προσωπικότητάς μας, μέρος της εικόνας μας, μέρος του εαυτού μας προκειμένου και εμείς να το αναδείξουμε αλλά και εκείνο να αναδείξει εμάς. Το κόσμημα είναι η συνέχειά μας. Η συνέχεια του ανθρώπου που το φοράει. Να μας καλυτερεύει και το καλυτερεύουμε. Να είναι κάτι που μας αγγίζει και μας αρέσει. Οταν το φοράμε να αισθανόμαστε ωραία. Αλλωστε από την αρχαιότητα αυτός ήταν και ο ρόλος των κοσμημάτων. Οπως και ο άνθρωπος έτσι και τα κοσμήματα θέλουν τον σεβασμό τους». «Περιοδικό»: Κυρίες, Δήμητρα και Μαρία, σας ευχαριστούμε πολύ.

6 6 ΚΟΣΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη Το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη (ΜΚΗΛ), Ν.Π.Ι.Δ. Αστική Εταιρία μη- κερδοσκοπική πολιτιστικού ενδιαφέροντος αναγνωρισμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού και Οικονομικών το Ανοιξε στο κοινό το 1994 ως το μοναδικό Μουσείο Κοσμήματος και Διακοσμητικών Τεχνών στην Ελλάδα και ένα από δύο στο είδος στο κόσμο. Στόχος του Μουσείου είναι να αποτελέσει ένα διεθνές κέντρο προώθησης της τέχνης του κοσμήματος και των διακοσμητικών τεχνών κυρίως όμως της παραγωγής των παραδοσιακών τεχνών. Στα 20 χρόνια από την ίδρυση του το επιστημονικό του τμήμα έχει οργανώσει περισσότερες από 70 περιοδικές εκθέσεις 1200 ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα σε μαθητές ελληνικών σχολείων και σε πολλαπλά προγράμματα επιμόρφωσης ενηλίκων. Στο μέλλον το ΜΚΗΛ θα συνεχίζει να απευθύνεται σε ευπαθής ομάδες, θα προβάλει την νέα ελληνική δημιουργία στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και θα συνεχίσει να πρωτοπορεί με νέους μεθόδους πολιτιστικής εκπαίδευσης μέσα από το Μουσείο. Η αρχική πρόθεση δημιουργίας του Μουσείου ήταν να στεγάσει και να εκθέσει πρωτότυπα κοσμήματα και αντικείμενα σχεδιασμένα από τον Ηλία Λαλαούνη, το αρχείο του Ιδρυτή που χρονολογείται από το 1940 με μακέτες, φωτογραφικό αρχείο κλπ και περισσότερες από σπάνιους τίτλους. O Ηλίας Λαλαούνης άλλαξε την πορεία της ελληνικής χρυσοχοΐας, εμπορικά και καλλιτεχνικά, εδραιώνοντας τη θέση της στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο το Μουσείο δεν είχε ποτέ ως αποκλειστικό και μοναδικό σκοπό να επευφημήσει τη δημιουργική ευφυΐα ενός μόνον ανθρώπου, αλλά θεωρήθηκε εξ αρχής ως οργανισμός με ένα σαφώς διαμορφωμένο πολιτιστικό και κοινωνικό ρόλο. Σήμερα το ΜΚΗΛ αποτελεί το μοναδικό πολιτιστικό οργανισμό στην Ελλάδα με στόχο την εκπαίδευση νέων για την ενδυνάμωση παραγωγής Διακοσμητικών τεχνών, νέες πρωτοποριακές δράσεις για την πολιτιστική εκπαίδευση με συνεργασία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης από την προσχολική ηλικία στα μεταπτυχιακά τμήματα σπουδών, την παροχή εμπειρίας με εργασία νέων επιστημόνων στο χώρο της μουσειολογίας /την έρευνα στην ιστορία της ελληνικής και παγκόσμιας τέχνης διακοσμητικών τεχνών όπως και την εμπειρία εργασίας στα ελληνικά μουσεία σε σχέση με τον τουρισμό και την εξαγωγή του ελληνικού πολιτισμού, την ελεύθερη πρόσβαση σε ευπαθείς ομάδες σε εκπαιδευτικά προγράμματα και τέλος την συνεχή εξαγωγή του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού διαμέσου των μονίμων συλλογών σε διεθνείς επιστημονικές εκθέσεις. Επιστημονικό Τμήμα Στην εκπαίδευση Πρότυπες εκπαιδευτικές δράσεις για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης Εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα για φοιτητές και επαγγελματίες στον κλάδο της αργυροχρυσοχοΐας Πρακτική άσκηση νέων Εργαστήρια ενηλίκων Προσβασιμότητα και ειδικά προγράμματα για άτομα με ειδικές ανάγκες Σχολικές ομάδες Τα εκπαιδευτικά προγράμματα απευθύνονται σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα προγράμματα εμπλουτίζονται κάθε χρόνο με εργαστήρια και προγράμματα γύρω από τις μόνιμες συλλογές, τι περιοδικές Εκθέσεις με γνώμονα την πανάρχαιη τέχνη της αργυροχοΐας σε συνδυασμό Μπρασελέ εμπνευσμένο από την Βυζαντινή Εποχή με τα ήθη και έθιμα της Ελλάδας. Τα θέματα των εκπαιδευτικών προγραμμάτων καλύπτουν την ιστορία της ελληνικής τέχνης, την ιστορία της αργυροχρυσοχοΐας, τη κατασκευή κοσμημάτων και δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Η ιστορία της κοσμηματοποιΐας μέσω του ελληνικού πολιτισμού και συγκεκριμένα η προβολή των αρχαίων αλλά και των σύγχρονων έργων θεσμοθετούν την σημασία της διακοσμητικής αυτής τέχνης στο σύγχρονο κόσμο. Σε σύνολο τα προγράμματα έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από μαθητές, πολλοί από τους οποίους έχουν συνεχίσει τις σπουδές τους στα παραπάνω αντικείμενα, ενώ αρκετοί φοιτητές έχουν ενταχθεί σε σύγχρονα εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας. Σημαντικά στοιχεία προτεραιότητας στους νέους επισκέπτες του ΜΚΗΛ αποτελούν η κατασκευή κοσμημάτων από τους χρυσοχόους του ΜΚΗΛ βασισμένα στα σχέδια μαθητών που παρακολούθησαν τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα, οι εκθέσεις σπουδαστών αργυροχρυσοχοΐας καθώς και υποτροφίες, διαγωνισμοί, και η επαγγελματική αποκατάσταση. Πυρήνας πολιτισμού και εκπαίδευσης στην καρδιά του ιστορικού κέντρου εδώ και 20 χρόνια, το Μουσείο Κοσμήματος έχει θέσει ως πρωταρχικό του στόχο την εκπαιδευτική του αποστολή, από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του: επιστημονικές εκδόσεις, βιωματικά εκπαιδευτικά προγράμματα, σεμινάρια και διαλέξεις, ξεναγήσεις, δράσεις για Α.Μ.Ε.Α. και ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, προγράμματα εθελοντών και πρακτική νέων επιστημόνων, είναι μερικές μόνο από τις καινοτό-

7 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΚΟΣΜΗΜΑ 7 μες δράσεις που μας έχουν καταστήσει πρωτοπόρους στον χώρο της μουσειακής εκπαίδευσης. Καθώς πιστεύουμε ακράδαντα ότι η σχολική και η δια βίου εκπαίδευση είναι μία αμφίδρομη διαδικασία, αποδίδουμε ιδιαίτερη έμφαση στην επικοινωνία και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας με την εκπαιδευτική κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιούμε συνεχώς καινοτόμες δράσεις συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς, που περιλαμβάνουν κοινά projects, παρουσιάσεις προγραμμάτων, επιμορφώσεις, διαλέξεις σε φοιτητές, και συμμετοχή, ως πρότυπο μουσείο - case study, στην εκπόνηση διδακτορικών διατριβών. Η κοινωνική προσφορά του ΜΚΗΛ στη διάρκεια των ετών αυτών εκφράστηκε με ποικίλους τρόπους, όπως τη λήψη πρόνοιας για την πρόσβαση ατόμων με κινητικά προβλήματα, καθώς και την εισαγωγή προγραμμάτων για άτομα με προβλήματα ακοής και όρασης. Το ΜΚΗΛ είναι το πρώτο Μουσείο στην Ελλάδα που σχεδιάστηκε ειδικά για την πρόσβαση σε ΑΜΕΑ. Τα προγράμματα στις ομάδες αυτές δίνεται προτεραιότητα και με ελεύθερη είσοδο. Πρακτική άσκηση σπουδαστών και νέων Το πρόγραμμα εθελοντών του Μουσείου λειτουργεί από το Σκοπός του προγράμματος είναι η εξοικείωση ατόμων με τη διοικητική και επιστημονική εργασία στο χώρο ενός σύγχρονου μουσείου. Η εμπειρία που προσφέρεται από τα ανάλογα τμήματα αξιοποιεί τον ενθουσιασμό και το ταλέντο νέων επιστημόνων ή απλών πολιτών με κοινωνική ευαισθησία που ενδιαφέρονται να εργασθούν εθελοντικά στο ΜΚΗΛ για σύντομο χρονικό διάστημα. Το ΜΚΗΛ δέχεται 2 έως 4 εθελοντές ανά τρίμηνο για 4-12 ώρες τη βδομάδα. Προτεραιότητα δίνεται σε υποψήφιους με σχετικό επιστημονικό ή εκπαιδευτικό υπόβαθρο. Στους εθελοντές αναθέτονται εργασίες ανάλογα με τα ενδιαφέροντα ή τα προγράμματα του Μουσείου. Η δυνατότητα να γνωρίσουν διαφορετικές πτυχές εργασίας στο χώρο του Μουσείου καθιστά το πρόγραμμα αυτό ιδιαίτερα χρήσιμο για όσους επιθυμούν να εργασθούν στον ολοένα αναπτυσσόμενο χώρο της μουσειολογίας. Το ΜΚΗΛ έχει δεχτεί μαθητές από IB, για τα CAS, φοιτητές και απόφοιτους από ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, ενώ φοιτητές από ελληνικές πανεπιστημιακές σχολές τελούν την πρακτική τους άσκηση σε συνεργασία με το ΜΚΗΛ. Στον τουρισμό Προγράμματα, ξεναγήσεις και ενημέρωση για το Κόσμημα και τις Διακοσμητικές Τέχνες στην Ελλάδα. Ιστορικά στοιχεία για την εξέλιξη στην ιστορία της τέχνης και τον ελληνικό πολιτισμό αποτελούν σημαντικά σημεία αναφοράς στις ξεναγήσεις που υλοποιεί το ΜΚΗΛ. Δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες έχουν ξεναγηθεί από τους μόνιμους ξεναγούς, τα μέλη του επιστημονικού τμήματος όπως ξένους επισκέπτες, μέλη συλλόγων, και σε ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος. Αποτελεί προορισμό για όλους τους επίσημους προσκεκλημένους της Κυβέρνησης και της Προεδρίας, με στόχο να καταδείξει πώς η αρμονική σύζευξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας με την αρχαία ελληνική κληρονομιά μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για την γόνιμη παραγωγή του σύγχρονου πολιτιστικού προϊόντος. Στον κλάδο της Ελληνικής Αργυροχρυσοχοΐας Η ανάπτυξη του κλάδου βασίζεται σημαντικά στη συνέχιση της ελληνικής αργυροχρυσοχοΐας όπως αυτή προβάλλεται και αναπτύσσεται μέσα από τα προγράμματα του ΜΚΗΛ. Το ΜΚΗΛ ενισχύει σημαντικά τον κλάδο με τη βαρύτητα που δίνει στον μοναδικό αυτό ελληνικό προϊόν, διαμέσου της πολιτιστικής οδού και ακόμα περισσότερα στις πολιτιστικές εκδηλώσεις που προωθούν την παραγωγή διακοσμητικών και παραδοσιακών τεχνών. Βιβλιοθήκη Η βιβλιοθήκη του Μουσείου διαθέτει σήμερα περισσότερους από 5000 εξειδικευμένους τόμους. Ειδικεύεται σε εκδόσεις γύρω από το κόσμημα, αλλά περιλαμβάνει και εκδόσεις για την αρχαιολογία, τις εφηρμοσμένες και διακοσμητικές τέχνες, το χώρο του design, ξένους πολιτισμούς, τη φωτογραφία καθώς και άλλους τομείς των καλών τεχνών και εφηρμοσμένων τεχνών. Κάθε χρόνο, χάρις στην ευγενική προσφορά Φίλων του ΜΚΗΛ η βιβλιοθήκη μας εμπλουτίζεται με νέες εκδόσεις. Οσον αφορά στις νέες αγορές εκδόσεων, η πολιτική του Μουσείου δίνει έμφαση κυρίως σε περιοδικές επιστημονικές εκδόσεις. Η βιβλιοθήκη αν και ερευνητική προσφέρει την πρόσβαση σε εξειδικευμένες εκδόσεις και σίγουρα μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα. Χρήση της βιβλιοθήκης παραχωρείται σε ερευνητές, αλλά και στους Φίλους του ΜΚΗΛ οι οποίοι έχουν πρόσβαση στη βιβλιοθήκη χωρίς περιορισμούς. Σημαντικότερες εκθέσεις Το ΜΚΗΛ έχει προσφέρει σημαντικότατο έργο στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό με την προβολή της σύγχρονης ελληνικής τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με την διοργάνωση περισσότερων από 60 περιοδικών εκθέσεων βρίσκουμε σημαντικές τις διοργανώσεις στη Μόσχα (Μουσείο Πούσκιν), στη Νέα Υόρκη (Ιδρυμα Ωνάση), στο Βουκουρέστι (Μουσείο Κρατικών Τεχνών), στο Λονδίνο (Victoria and Albert Museum), στο Τόκιο (Κρατικό Μουσείο). Το Επιστημονικό Τμήμα του ΜΚΗΛ έχει παρουσιάσει περιοδικές εκθέσεις διακοσμητικών τεχνών από όλο τον κόσμο με έργα Μουσειακών Συλλογών, Ιδιωτικών Συλλογών, Παρουσίαση Νέων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, Εξαγωγή Ελληνικού πολιτισμού, αλλά και την εισαγωγή σημαντικών Σύγχρονων διεθνών καλλιτεχνών σκιαγραφώντας την έντονη παρουσία του ΜΚΗΛ στα εικαστικά δρώμενα. Η σημασία του Δώρου από την Αικατερίνη Λαλαούνη «Το savoir faire των γονιών μας έλεγε ότι από άντρα ή αγόρι δέχεσαι μόνον σοκολατάκια ή βιβλία, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει» λέει η Αικατερίνη Λαλαούνη και προτείνει να διαλέξετε: c Καρφίτσα, παντατίφ ή βραχιόλι για μια γυναίκα, αν δεν θέλετε να τη φέρετε σε δύσκολη θέση. c Δαχτυλίδι και σκουλαρίκια είναι προσωπικά δώρα που με το συμβολισμό τους δημιουργούν ερωτικούς συνειρμούς. Για γάμο ή αρραβώνα, ειδικά, προτιμήστε διαμάντια. c Καρφιτσάκια για το πέτο ή ένα ζευγάρι μανικετόκουμπα προδιαθέτουν έναν άντρα, να νιώσει καλύτερα. c Ενα βραχιόλι, κρεμαστά σκουλαρίκια για τρύπια αυτιά, κάτι μοντέρνο για το λαιμό είναι πάντοτε ευπρόσδεκτα δώρα για ένα κορίτσι. Tips για τα κοσμήματα Φορέστε τα κοσμήματά σας από το πρωί ως το βράδυ και χαρείτε τα. Τα μακρυά σκουλαρίκια δεν πρέπει να ακουμπάνε στον ώμο. Μην τα φοράτε αν δεν έχετε ψηλό λαιμό. Τρυπήστε τα αυτιά σας στο σωστό σημείο, στο κέντρο του λωβού προς τα πάνω, γιατί το σκουλαρίκι δεν πρέπει να τραβάει το λωβό και να «κρέμεται». Το βραχιόλι και τα μεγάλα σκουλαρίκια δεν είναι πολύ βολικά. Αν κάνετε δουλειά γραφείου ή μιλάτε συχνά στο τηλέφωνο προτιμήστε τα σκουλαρίκια για τρύπια αυτιά. Ενα σκληρό κολιέ στέκεται καλύτερα σε ένα γεμάτο ντεκολτέ. Αν είστε αδύνατη, με κόκαλα που πετάνε στο στέρνο και στην κλείδα, προτιμήστε μια «πλεκτή» μαλακιά καδένα ή κάτι «σπαστό». Φορέστε ένα ωραίο ζευγάρι σκουλαρίκια από το πρωί, αρκεί για να νιώσετε ωραία.

8 8 ΚΟΣΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το κόσμημα αντέχει, λένε οι ομογενείς κοσμηματοπώλες Του Δημήτρη Τσάκα Πάνω, εξωτερική άποψη του χρυσοχοείου «Thessaloniki Jewelry» στη διεύθυνση της Λεωφόρου Ντίτμαρς στην Αστόρια, ενώ κάτω οι ιδιοκτήτες του Θεόδωρος και Κούλα Μοσχοκάρφη. Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το κόσμημα αντέχει στο χρόνο διότι έχει πολλαπλές και εν πολλοίς αναλλοίωτες αξίες. Η πρώτη σχετίζεται με τη συναισθηματική αξία, η δεύτερη αφορά την πραγματική αξία -τη χρηματική-, με τους επενδυτές να στρέφονται στο χρυσό, στα πολύτιμα μέταλλα και τους λίθους, και η τρίτη με την αισθητική του αξία. Αν και κάθε λαός έχει τη δική του παράδοση και τις δικές του αξίες, εν τούτοις το ελληνικό κόσμημα από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι και σήμερα έχει διακριθεί, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης. Εξάλλου, αρχαία ελληνικά κοσμήματα δεν συναντά κανείς μόνο στα ελληνικά μουσεία, αλλά και σε πολλά άλλα φημισμένα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής. Αλλα εκτίθενται στις μόνιμες και άλλα στις περιοδικές εκθέσεις τους, οι οποίες εμπεριέχουν και δανειζόμενα κοσμήματα από τα μουσεία της Ελλάδας και της Κύπρου. Εξάλλου, ακόμη και σήμερα οι νεότερες γενιές προτιμούν το ελληνικό κόσμημα και το βυζαντινό, ενώ πολλοί σχεδιαστές στη γενέτειρα και σε όλο τον κόσμο εμπνέονται από το αρχαίο ελληνικό κόσμημα. Οι ομογενείς που ασχολούνται με την χρυσοχοϊα αυτή καθεαυτή, είτε με το λιανικό και χονδρικό εμπόριο κοσμημάτων, είναι ολίγοι σχετικά με τα ποσοστά των ομογενών που ασχολούνται με άλλα επαγγέλματα. Οι περισσότεροι ομογενείς που διατηρούν τις δικές τους επιχειρήσεις και κοσμηματοπωλεία είναι πεπειραμένοι, ασχολούνται πολλές δεκαετίες με το κόσμημα και έχουν καθιερωμένες επιχειρήσεις και καταστήματα. Τα περισσότερα κοσμηματοπωλεία φέρουν ελληνικά ονόματα που είτε σχετίζονται με θεότητες, είτε με τον τόπο καταγωγής των ιδιοκτητών τους, είτε και με το όνομα που διατηρούσαν οι πρόγονοί τους στην Ελλάδα, στη Μικρά Ασία και στον Πόντο όπου είχαν ασχοληθεί με το κόσμημα. Οι ομογενείς κοσμηματοπώλες είναι γνωστοί στην Ομογένεια και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό του «Εθνικού Κήρυκα» διότι ασχολήθηκαν έντονα με τα κοινά και μερικοί εξ αυτών είναι ηγέτες και στυλοβάτες συλλόγων και κοινοτήτων, χορηγοί, δωρητές και υποστηρικτές των ομογενειακών ιδρυμάτων. Οπως συμβαίνει και με τα άλλα επαγγέλματα στα οποία διέπρεψε η πρώτη γενιά των μεταναστών, έτσι στον κλάδο των χρυσοχόων και κοσμηματοπωλών ενδέχεται με την πάροδο του χρόνου να ελαττωθεί ο αριθμός και δεν αποκλείεται μετά από μία δεκαετία να αποτελέσει ένα από τα σπάνια επαγγέλματα με τα οποία θα ασχοληθούν οι νεότερες και οι μέλλουσες γενιές. Οι ομογενείς κοσμηματοπώλες, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα του «Εθνικού Κήρυκα» σχετικά με την πορεία του ελληνικού κοσμήματος στην Αμερική, υπογράμμισαν ότι το ελληνικό κόσμημα δικαιούται και αξίζει μια καλύτερη θέση στην αμερικανική αγορά. Τόνισαν ότι απαιτείται επιθετική πολιτική για το μάρκετινγκ και για την προώθηση στην αμερικανική αγορά και πιο ανταγωνιστικές τιμές. Αν και σε πολλά ερωτήματα οι απόψεις των ομογενών που συμμετείχαν στην έρευνα διίστανται, εν τούτοις έχουν πολλά κοινά στοιχεία. Οι περισσότεροι θεωρούν την δεκαετία του 80 ως μια από τις καλύτερες εποχές και ότι οι τιμές των διαμαντιών και των πολύτιμων λίθων αυξομειώνονται, αλλά δεν ακολουθούν την ίδια πορεία που ακολουθεί ο χρυσός. Ολοι τους παραδέχονται ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τα δώρα προς συγγενείς και φίλους, αλλά δεν έχει επηρεάσει την αγορά κοσμημάτων για τα μυστήρια της βάπτισης, του αρραβώνα και του γάμου. Ειδικά στην παρούσα οικονομική κρίση ξοδεύονται περισσότερα χρήματα για τα προαναφερόμενα μυστήρια όχι μόνο λόγω της ανόδου της τιμής του χρυσού, αλλά λόγω κυρίως της ανόδου του μορφωτικού επιπέδου των γυναικών. Οσον αφορά τα δώρα των αρραβώνων και κυρίως τα δακτυλίδια, σήμερα ξοδεύονται περισσότερα χρήματα λόγω των πολύτιμων λίθων και κυρίως του διαμαντιού. Οι μέλλουσες νύφες ζητάνε μεγαλύτερα και με περισσότερα καράτια διαμάντια και αυτό δίνει την πρωτοκαθεδρία στο μυστήριο του αρραβώνα. Οσον αφορά τον ρόλο της κρίσης, οι κοσμηματοπώλες επεσήμαναν ότι σε πολλές άλλες εθνικές ομάδες πώλησαν τιμαλφή, αλλά ο αριθμός των ομογενών που προέβησαν στην πώληση ήταν συγκριτικά λιγότερος. Παράλληλα, διευκρίνισαν ότι ακόμη και στις περιπτώσεις που ομογενείς πούλησαν κοσμήματα δεν οφειλόταν

9 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΚΟΣΜΗΜΑ 9 στην κρίση, αλλά στην άνοδο της αξίας των προσωπικών κοσμημάτων λόγω του διπλασιασμού της αξίας του χρυσού. Ο Θεόδωρος Μοσχοκάρφης είναι ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου «Θεσσαλονίκη» (Thessaloniki Jewelry) στη διεύθυνση της Λεωφόρου Ντίτμαρς στην Αστόρια και έχει διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Θεσσαλονικέων, πρόεδρος της κοινότητας του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν, κυβερνήτης της Παμμακεδονικής Ενωσης Αμερικής και Καναδά και στέλεχος άλλων φορέων και έχει βραβευτεί για την κοινωνική του προσφορά και τη φιλανθρωπική του δράση. Ερωτηθείς για το «Thessaloniki Jewelry» επεσήμανε ότι βρίσκεται για 36 χρόνια στον ίδιο χώρο στη γωνία της 32ης Οδού και της Λεωφόρου Ντίτμαρς και είναι μάρτυρας των αλλαγών που συντελέστηκαν στην Αστόρια. «Οι Ελληνες ακόμη και εκείνοι που έχουν μετακομίσει στο Λονγκ Αϊλαντ και στα προάστια της Νέας Υόρκης επανέρχονται στην Αστόρια και γι αυτό η Αστόρια διατηρεί τον ελληνικό της χαρακτήρα. Μια βόλτα πείθει ακόμη και τον πιο δύσπιστο. Οι επιγραφές των καταστημάτων και τα ελληνικά ονόματα σε συνδυασμό με τις ελληνικές εκκλησίες μιλούν από μόνα του», τόνισε ο κ. Μοσχοκάρφης. Αναφερόμενος στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, υποστήριξε ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν είναι πλέον όπως ήταν παλιά που μια ουγκιά χρυσού είχε $ «Τότε έρχονταν οι πελάτες και αγόραζαν κοσμήματα και για ασήμαντα γεγονότα. Τώρα που ο χρυσός έχει εκτιναχτεί στα ύψη το κόσμημα έγινε είδος πολυτελείας και ο πελάτης θα το αγοράσει από υποχρέωση», επεσήμανε. «Το 1971 η λίρα κόστιζε 8-10 δολάρια, την προηγούμενη δεκαετία στα 20 δολάρια, ενώ σήμερα στα 380 με 400 δολάρια. Παρά ταύτα ο Ελληνας ξοδεύει, δεν είναι κακομοίρης. Ασχέτως αν η οικονομία δεν πάει καλά του Ελληνα του αρέσει να πάρει χρυσό». Ερωτηθείς ποια ήταν η καλύτερη εποχή, είπε ότι «η δεκαετία του 80 ήταν καλή δεκαετία, διότι την εποχή εκείνη ήταν πλούσια τα ελέη του Θεού». Οσον αφορά τα χρυσαφικά, είπε ότι υπάρχουν κοσμήματα με λευκό και με κίτρινο χρυσό και παραδέχτηκε ότι οι νεότερες γενιές προτιμούν περισσότερο τα κοσμήματα με λευκόχρυσο. Ερωτηθείς εάν υπάρχει ενδιαφέρον για το ελληνικό κόσμημα, επεσήμανε: «Το ενδιαφέρον για το ελληνικό κόσμημα δεν έχει μειωθεί διότι έχει άλλη φινέτσα. Γι αυτό και τα κορίτσια λένε θέλω σταυρό από την Ελλάδα. Εχουν ωραίο ντιζάιν, έχουν ωραία φινέτσα και μπορεί να το φορέσει κανείς για όλη του την ζωή». Οσον αφορά τη μόδα, τόνισε ότι ακολουθεί τη δική της πορεία, αλλά επανέρχεται και πολλές φορέα αναζητά το παραδοσιακό. Παράλληλα, ανέφερε ότι ακόμη και ο Αμερικανοί που επισκέπτονται την Ελλάδα προτιμούν το ελληνικό κόσμημα. Για τους πελάτες, σημείωσε ότι δεν έρχονται μόνο οι πιο μεγάλοι, Συνέχεια στη σελίδα 10 ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ Μεγάλη ποικιλία από σταυρούς και βαπτιστικούς, ματάκια, δαχτυλίδια, διαμάντια και ό,τι άλλο σε κόσμημα. Επισκευές ρολογιών και κοσμημάτων. JAMES KOUTALAKIS - GRECIAN JEWELERS 27 Mystic Str., Arlington, MA (781) Α Fourth Generation Family Tradition

10 10 ΚΟΣΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Οι εποχές αλλάζουν, αλλά το κόσμημα αντέχει, λένε οι ομογενείς κοσμηματοπώλες Eξωτερική άποψη του κοσμηματοπωλείου «Rizos Jewelry» στη διεύθυνση της 162ης Οδού στο Φλάσινγκ. Aπό αριστερά διακρίνονται οι Ιωάννα Χριστοφορίδη, η Σέβα Ντίρου και ο ιδιοκτήτης Χρήστος Ρίζος. Συνέχεια από τη σελίδα 9 αλλά έρχονται και τα παιδιά και τα εγγόνια τους, διότι θέλουν άριστη και εγγυημένη ποιότητα και φιλικό - οικογενειακό περιβάλλον. Ο Μιχάλης Βολίκας, ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου «Πάνθεον» στη διεύθυνση της 23ης Λεωφόρου στο Ντίτμαρς είχε ασχοληθεί με τα κοινά και είχε διατελέσει σύμβουλος στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης και ήταν από τους πρωτεργάτες για τη θέσπιση και διοργάνωση των ελληνικών βραδιών στην Πλατεία Αθηνών. Ο κ. Βολίκας ασχολείται για τέσσερις δεκαετίες με το κόσμημα ενώ η σύζυγός του Πέπη είναι δασκάλα στον Ημερήσιο Σχολείο «Βασίλειος Σπυρόπουλος» της κοινότητας του Αγίου Νικολάου στο Φλάσινγκ και σμιλεύει ψυχές και διδάσκει την ελληνική γλώσσα στις νεότερες γενιές των ομογενών. Ο κ. Βολίκας ασχολείται με το κόσμημα για τέσσερις και πλέον δεκαετίες και τόνισε ότι οι εποχές αλλάζουν, αλλά το κόσμημα επιμένει και ότι οι αξίες παραμένουν αναλλοίωτες στο διάβα του χρόνου. Ερωτηθείς για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που τα τελευταία οκτώ χρόνια ταλαιπώρησε τις ΗΠΑ, υπογράμμισε ότι έχει αλλάξει πολλές συνήθειες και ότι σήμερα πλέον οι άνθρωποι περιορίζονται στα απαραίτητα και αγοράζουν κοσμήματα για τα βαφτίσια, τους αρραβώνες, Ο Μιχάλης Βολίκας, ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου «Πάνθεον» στη διεύθυνση της 23ης Λεωφόρου στο Ντίτμαρς, δείχνει ένα κόσμημα στον πελάτη του. γάμους και γενέθλια. Παράλληλα, τόνισε ότι οι νεότερες γενιές έχουν άλλες απαιτήσεις και προτεραιότητες. Πρόσθεσε επίσης ότι εάν διατηρηθεί αυτή η δυναμική οι επόμενες γενιές θα ενδιαφέρονται λιγότερο για τα διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους. Οσον αφορά τη ζήτηση κοσμημάτων, σημείωσε ότι η ζήτηση κοσμημάτων για τον άνδρα έχει μηδενιστεί, ενώ για τη γυναίκα παραμένει και διατηρεί τη δυναμική της. Ερωτηθείς ποια ήταν η καλύτερη εποχή, απάντησε ότι η χρυσή εποχή ήταν η δεκαετία διότι ο κόσμος είχε λεφτά. Σήμερα η δουλειά του κοσμηματοπώλη έχει γίνει αρκετά δύσκολη, ενώ η πελατεία έχει γίνει πολύ πιο απαιτητική. Σχετικά με τον αριθμό των ομογενών που ασχολούνται με το εμπόριο κοσμημάτων, σχολίασε ότι δεν ήταν πάρα πολλοί οι Ελληνες που ασχολήθηκαν με τη χρυσοχοϊα. Το τελευταίο διάστημα στην Αστόρια έχουν έρθει πολλοί νέοι επαγγελματίες από το Μανχάταν λόγω της μικρής αποστάσεως και των πιο προσιτών ενοικίων. Ερωτηθείς εάν αυτή η ροή προς την Αστόρια έχει επηρεάσει τη δουλειά τους, ισχυρίστηκε ότι «δεν τους έχει επηρεάσει διότι αρκετοί από αυτούς είναι άφραγκοι». Ο Δρ. Πάνος Σταυριανίδης, ιδιοκτήτης του «Venus Jewelry» στη διεύθυνση 1024 Easton Ave στο Σάμερσετ της Νέας Ιερσέης, ανέφερε ότι ανήκει στην τέταρτη γενιά των χρυσοχόων της οικογένειάς του και ότι πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση. Συνέχεια στη σελίδα 12(ΚΟΣΜΗΜΑ)

11 Στη μνήμη του Γώγου Παρασκευαΐδη Επτά χρόνια μετά τον θάνατό του

12 2 Β ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Κοντά στα παιδιά με προβλήματα υγείας O Γώγος και η Θέλμα Παρασκευαΐδη σε μια από τις επισκέψεις τους στο νοσοκομείο Shriners στο Springfield στη Μασαχουσέτη όπου έστελναν για θεραπεία δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- παιδιά από την Κύπρο τον χρόνο με σοβαρής μορφής ορθοπεδικές παθήσεις με δικά τους, εξ ολοκλήρου, έξοδα.

13 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ 3 Β Δύο λόγια τιμής και αγάπης στη μνήμη του Γ. Παρασκευαΐδη Του Εκδότη-Διευθυντή του «Ε.Κ.» Αντώνη Η. Διαματάρη Καθ οδόν προς το αεροδρόμιο της Λάρνακας, συντροφιά με τον επί πολλά χρόνια συνεργάτη μου και ανταποκριτή του «Εθνικού Κήρυκα» στην Κύπρο, Νεόφυτο Κυριάκου, σταμάτησα στο νεκροταφείο της Λευκωσίας όπου είχε ταφεί την προηγούμενη ημέρα ο Γιώργος -Γώγος- Παρασκευαΐδης, πατριώτης, φιλάνθρωπος και επιχειρηματίας. Ο Γώγος Παρασκευαΐδης είχε αποβιώσει, σε ηλικία 91 ετών, στο Λονδίνο, στις 5 Δεκεμβρίου του Ο ναός στη Λευκωσία όπου έγινε η Εξόδιος Ακολουθία του ήταν κατάμεστος από κόσμο. Μεταξύ άλλων παρευρέθηκε σύσσωμη η κυπριακή ηγεσία, καθώς και φίλοι και συνεργάτες του από όλο τον κόσμο. Ενας υπάλληλος του νεκροταφείου μάς πήγε στον τάφο του. Μόνοι μας θα δυσκολευόμασταν να τον βρούμε. Τίποτα - μα τίποτα - δεν μαρτυρούσε ότι στον τάφο αυτό ήταν θαμμένος ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες του 20ού αιώνα. Ούτε μάρμαρα. Ούτε μαυσωλεία. Ούτε φρουροί. Τίποτα από αυτά. Ο τάφος του ήταν ο καθρέφτης της ψυχής του: Πάνω του υπήρχε ένας απλός, ξύλινος, σταυρός που έγραφε: ΓΩ- ΓΟΣ. Και λίγο πιο κάτω: Αυτό ήταν όλο κι όλο. Τίποτα άλλο. Στα δεξιά του σταυρού υπήρχε ένα δένδρο: μια ελιά. Πάνω στον τάφο, μου είπαν ότι ζήτησε να φυτεύουν φυτά, ανάλογα με την εποχή. Αυτός ήταν ο Γώγος. Τι ομορφιά και τι σοφία! Τα εφτά χρόνια που κύλησαν από τον θάνατό του δεν αρκούν φυσικά για την ιστορική αξιολόγηση της προσωπικότητας και του έργου του. Ισως για αυτό να μην τιμάται ακόμη η μνήμη του στην Κύπρο - και το Εθνος - με τον τρόπο που του ταιριάζει. Επομένως, το παρόν, σεμνό μεν αλλά γεμάτο σεβασμό και αγάπη Ειδικό Αφιέρωμα δεν φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την ιστορική έρευνα για τον μεγάλο αυτό Κύπριο άνδρα. Ο «Εθνικός Κήρυκας» αισθάνθηκε όμως έντονη την ανάγκη να προβεί στην παρούσα έκδοση τώρα γιατί ο αείμνηστος και η Ομογένεια συνδέονται με ισχυρούς δεσμούς εκτίμησης, φιλίας, αγάπης και υποστήριξης και δεν ήταν δυνατόν να περάσει κι αυτή η επέτειος από τον θάνατό του χωρίς να πούμε δυο λόγια - να αποθέσουμε δυο αγριολούλουδα στο τάφο του - τιμής και αγάπης στη μνήμη του. *** Τον αείμνηστο Γώγο Παρασκευαΐδη τον συνάντησα για πρώτη φορά το απόγευμα της 15ης Νοεμβρίου του 1983 στο «New York Palace Hotel». Ηταν σαν ένα λιοντάρι κλεισμένο σε κλουβί. Ο θυμός και η οδύνη του ήταν έντονα αποτυπωμένα στο πρόσωπό του. Αλλοτε άνοιγε διάπλατα τα χέρια του από αγανάκτηση και άλλοτε τα σταύρωνε στο στήθος του, σε περισυλλογή. Μαζί του ήταν και ο τότε Γενικός Πρόξενος της Κύπρου στη Νέα Υόρκη και κοινός μας φίλος Πάμπος Χριστοφόρου. (Από αριστερά). Θέλμα και Γώγος Παρασκευαΐδης, Λίτσα και Αντώνης Διαματάρης σε μια από τις συναντήσεις τους. Εκείνη την ημέρα οι Τουρκοκύπριοι είχαν ανακηρύξει ως «κράτος» το υπό κατοχή τμήμα της Κύπρου. Δεν το χωρούσε ο νους του. Θυμάμαι τα λόγια του σαν να ήταν χθες. Δεν μπορεί η Αμερική να το επιτρέψει αυτό. Δεν μπορεί ο κόσμος να το επιτρέψει. Δεν μπορεί η Ομογένεια να το επιτρέψει. Σ εμάς, στην Ομογένεια, είχε εναποθέσει πολλές ελπίδες για την απελευθέρωση της πατρίδας του. Αυτό ήταν. Γίναμε φίλοι. Ο κ. Γώγος, αν και αρκετά μεγαλύτερος από μένα, με άγγιξε τόσο όσο λίγοι άνθρωποι στη ζωή μου. Δεν ήταν μόνο η μεγαλοφυΐα του, αν και ήταν από τους πιο ευφυείς ανθρώπους της εποχής του. Ούτε και η χαρισματική του προσωπικότητα, αν και ξεχώριζε όπου κι αν βρισκόταν. Ούτε και η περιουσία του αν και, όπως λεγόταν, ήταν από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Κύπρου και όχι μόνο. Αυτό που με άγγιξε ήταν το πάθος του για την πατρίδα του. Αυτό το βαθύ και αγνό καταστάλαγμα σοφίας -ένα μείγμα χαρακτήρα, παιδείας, εμπειριών και προβληματισμού - ότι στη ζωή αυτά που πραγματικά μετράνε είναι λίγα. Κι ότι μεταξύ αυτών κορυφαία θέση κατέχει η πατρίδα: Το έλεγε συχνά: «Μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον και σεμνώτερον και αγιώτερον εστίν η πατρίς και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν» (Σωκράτης (Πλάτωνος, Κρίτων κεφ.12)). Την αφοσίωσή του στην πατρίδα την εξέφραζε όχι μόνο με λόγια αλλά με έργα. Και το αποδείκνυε αυτό πιστά, με συνέπεια, για δεκαετίες. Το αποδείκνυε με τον χρόνο που αφιέρωνε στην υπόθεση της λευτεριάς της. Το αποδείκνυε με το βιος του που έθετε στην υπηρεσία της. Αυτό ήταν που ξεχώριζε τον αείμνηστο Γώγο Παρασκευαΐδη από τη συντριπτική πλειοψηφία των άλλων πλούσιων Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων : Οτι έθεσε το βιος του στην υπηρεσία της πατρίδας. Χωρίς όρους ή ανταλλάγματα. Αλλά με ευγνωμοσύνη σε όποιον προσέφερε κάτι, το ελάχιστο, γι αυτό το σκοπό. Ηταν ένας συνεχιστής της παράδοσης της γενιάς των ταγών του 1821 που όταν ήρθε η μεγάλη στιγμή έβαλαν το βιος τους στην υπηρεσία του αγώνα για λευτεριά. Αυτοί ήταν, ως γνωστόν, λίγοι. Αυτοί είναι πάντα λίγοι. Ο αείμνηστος Γώγος αγάπησε την Ομογένεια. Και την αγάπησε γιατί στις τάξεις της γνώρισε ανθρώπους -όλων των κοινωνικών τάξεων - που αφιέρωναν ώρες και χρήματα στην υπηρεσία του κυπριακού προβλήματος. Το ζέστανε αυτό, τον γέμιζε με αισιοδοξία. Είχε συνδεθεί φιλικά με τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο αλλά και με τον διάδοχό του Σπυρίδωνα. Γνώριζε την επιρροή της Εκκλησίας στην Ομογένεια. Εγινε μέλος της AHEPA. Εργάστηκε με το American Hellenic Institute του Ευγένιου Ρωσίδη. Με τον Αντι Μανάτο. Συνδέθηκε φιλικά και με μια σειρά από Αμερικανούς Προέδρους: Από τον Ρόναλντ Ρίγκαν, τον Τζίμι Κάρτερ και τον Μπιλ Κλίντον. Δεν ήταν από τις τυπικές σχέσεις που συνηθίζεται να έχουν οι Αμερικανοί Πρόεδροι. Ηταν μια σχέση αλληλοεκτίμησης και εμπιστοσύνης. Τους επισκεπτόταν στο Λευκό Οίκο. Συνέβαλε στην ανέγερση των προεδρικών Βιβλιοθηκών τους. Ο Παρασκευαΐδης ήταν η φωνή, το λόμπυ της Κύπρου στις ΗΠΑ. Το ένθετο, λοιπόν, τούτο αποτελεί την εκπλήρωση μιας ψυχικής ανάγκης, του ελάχιστου χρέους τιμής και αγάπης προς ένα φίλο και γνήσιο πατριώτη, από αυτούς που σπάνια συναντά κανείς στη ζωή του. Αποτελεί ακόμα μια έμπρακτη επιβεβαίωση της απόφασης να μην αφεθεί να λησμονηθεί η μεγάλη αυτή προσωπικότητα με το πέρασμα του χρόνου. Τις μέρες δε αυτές, μέρες οικονομικής κρίσης, και με το «Barbaros» στα χωρικά ύδατα της αγαπημένης του Κύπρου να κάνει «έρευνες», το κενό της απουσίας του κ. Γώγου είναι πολύ μεγάλο. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.

14 4 Β ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Mήνυμα του Γενικού Προξένου της Κύπρο στη Ν.Υ. Πρέσβη Βασίλη Φιλίππου για τον Γ. Παρασκευαΐδη Με ξεχωριστή συγκίνηση εκφράζω, με την ευκαιρία της ημέρας μνήμης του Γεωργίου Παρασκευαΐδη, την εκτίμησή μου στο πολυσχιδές και πολύπλευρο έργο του Εθνικού ευεργέτου της Κύπρου, Γεωργίου Παρασκευαΐδη. 2. Η Πρωτοβουλία του εκδότη και ιδιοκτήτη της εφημερίδας του «Εθνικού Κήρυκα», κ. Αντώνη Διαματάρη να τιμήσει τη μνήμη του Γιώργου Παρασκευαΐδη αποτελεί ουσιαστικά ένα δείγμα της ευγνωμοσύνης εκ μέρους του Απόδημου Ελληνισμού στον οποίο ο Γιώργος Παρασκευαΐδης πίστεψε και εναπόθεσε τις ελπίδες για δικαίωση της εναλίας Κύπρου αλλά και για την επίλυση άλλων εθνικών θεμάτων. 3. Ο Απόδημος Ελληνισμός της Αμερικής διατηρεί με σεβασμό και αγάπη τις παρακαταθήκες του ξεχωριστού αυτού τέκνου της Κύπρου, ο οποίος συμπαραστάθηκε σε μια πλειάδα ομογενειακών οργανώσεων και στήριξε σωρεία φιλανθρωπικών εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών της ακμάζουσας Ομογένειας της Αμερικής. 4. Συγχαίρω προσωπικά τον κ. Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος ανέλαβε αυτή την ευγενική πρωτοβουλία προβάλλοντας την ανάγκη μνήμης της πολυδιάστατης προσφοράς του Γιώργου Παρασκευαΐδη του οποίου η μνήμη θα παραμείνει αιωνία στο Πάνθεον των Αθανάτων. Το ζεύγος Θέλμας και Γώγου Παρασκευαΐδη. Βασίλειος Φιλίππου Γενικός Πρόξενος Ο Γ. Παρασκευαΐδης και δίπλα το βραβείο «Της Ελευθερίας» που του απένειμε η Κυπριακή Ομοσπονδία Αμερικής το O Γενικός Πρόξενος της Κύπρου στη Νέα Υόρκη Βασίλης Φιλίππου.

15 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ 5 B Πατρίδα, συνάνθρωπος, εταιρεία, οικογένεια. Αυτοί ήταν οι βασικοί άξονες γύρω από τους οποίους περιστρεφόταν ο βίος του Γώγου Παρασκευαΐδη. Το ζεύγος Γώγου και Θέλμας Παρασκευαΐδη με μια τιμητική απονομή στο νοσοκομείο Shriners. Πίσω τους ο συνεργάτης του στις ΗΠΑ Χάρης Λάπας. Ο Γώγος Παρασκευαΐδης με την κ. Θέλμα. Στιγμιότυπο από την απονομή τιμητικού βραβείου. Από την Ελληνική Κυπριακή Αδελφότητα του Λονδίνου τον Μάρτιο του 2004.

16 6 Β ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Eνας γιος μιλά για τον φημισμένο πατέρα του Χαιρετισμός του Ευθύβουλου Παρασκευαΐδη, εκ μέρους της οικογένειας Παρασκευαΐδη Υψηλοί και εκλεκτοί προσκεκλημένοι, Η οικογένειά μου κι εγώ ευχαριστούμε θερμά το Πανεπιστήμιο Κύπρου καθώς και τον Πρύτανη κύριο Χριστοφίδη και τους συνεργάτες του για τη σημερινή εκδήλωση που είναι τιμητική για τον Γεώργιο Παρασκευαΐδη και την οικογένειά μας. Σας ευχαριστούμε όλους για την παρουσία σας σήμερα εδώ, ημέρα των γενεθλίων του πατέρα μου, για να τιμήσετε τη μνήμη του. O Γεώργιος Παρασκευαΐδης σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Εγώ τον βλέπω όμως με την πιο πλατιά έννοια του αρχιτέκτονα. Ως αρχιτέκτονα της οικογένειάς του, ως αρχιτέκτονα της εταιρείας του, ως αρχιτέκτονα του εθνικού, του κοινωνικού και φιλανθρωπικού του έργου. Παρόλο που ο Γεώργιος Παρασκευαΐδης ποτέ δεν επεδίωξε κανενός είδους ανταμοιβή για το κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο, από κάποιες προσωπικές του σημειώσεις ξέρω ότι το μόνο που ανέμενε για οτιδήποτε είχε πράξει στη ζωή του ήταν να τον ενθυμούνται και να ακολουθήσουν και άλλοι το έργο του. Γι αυτό η σημερινή εκδήλωση είμαι βέβαιος ότι θα τον τιμούσε και θα τον ευχαριστούσε ιδιαίτερα. Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δώσει κάποιος το έργο του Γεωργίου Παρασκευαΐδη μέσα σε λίγα λεπτά, γι αυτό δεν θα το προσπαθήσω. Αντ αυτού, θα ήθελα να αναφερθώ στο τι πιστεύω ήταν οι πιο σημαντικοί σταθμοί της επαγγελματικής του ζωής και στα «πιστεύω» του. Πατρίδα, συνάνθρωπος, εταιρεία, οικογένεια. Αυτοί ήταν οι βασικοί άξονες γύρω από τους οποίους περιστρεφόταν ο βίος του Γώγου Παρασκευαΐδη. Μετά την ανάπτυξη της εταιρείας στην Κύπρο, ο Γεώργιος Παρασκευαΐδης, άνθρωπος με όραμα και μεγάλη αντίληψη, κατάλαβε ότι ο Κύπριος επιστήμονας και τεχνικός είχε τεράστιες δυνατότητες και ικανότητες που ελάχιστα αξιοποιούνται στη μικρή Κύπρο με τα λιγοστά τότε έργα. Αποφάσισε τότε, πάντα με τη σύμφωνο γνώμη του συνεταίρου του αείμνηστου Στέλιου Ιωάννου, Ο Ευθύβουλος Παρασκευαΐδης, γιος του αείμνηστου Γώγου, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου στην πρώτη ετήσια διάλεξη εις μνήμη Γεωργίου Παρασκευαΐδη. Λεώνη Παρασκευαΐδη - Μαυρονικόλα και ο Ευθύβουλος Παρασκευαΐδης. να επεκταθεί η εταιρεία στο εξωτερικό. Η Λιβύη είχε ξεκινήσει την ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου και γι αυτό ξεκίνησε επαφές με αποτέλεσμα το 1962 να πάρει η εταιρεία το πρώτο της συμβόλαιο στη Λιβύη στην πόλη Μπέιντα, την καινούρια πρωτεύουσα της Λιβύης. Αυτό ήταν το έναυσμα για την έξοδο στη μεγάλη αγορά του Αραβικού κόσμου. Τα πρώτα χρόνια στη Λιβύη του 1962, ήταν πολύ δύσκολα για όλους όσους εργάστηκαν εκεί. Ανταποκρίθηκαν όμως πλήρως και με επιτυχία. Η παρουσία του Γεώργιου Παρασκευαΐδη ήταν πολύ συχνή με επίβλεψη των έργων και εμψύχωση του προσωπικού. Μετά τη Λιβύη ακολούθησε η Σαουδική Αραβία όπου η μικρή κυπριακή εταιρεία ανταγωνίστηκε τις μεγάλες διεθνείς με επιτυχία στο αεροδρόμιο του Νταχράν. Το 1971 ακολούθησε το Ομάν με το αεροδρόμιο της χώρας και μετά Αραβικά Εμιράτα, Πακιστάν, Αλγερία, Αιθιοπία, Κατάρ, Αίγυπτος, Ιορδανία. Το 1974 ήταν η πιο κρίσιμη χρονιά. Λόγω της τουρκικής εισβολής ο πόλεμος από τον ανταγωνισμό της εταιρείας στο εξωτερικό ήταν αδυσώπητος. Οι ξένες ανταγωνιστικές εταιρείες κατηγορούσαν την εταιρεία ότι είναι ανύπαρκτη πλέον γιατί η πατρίδα της είχε υποστεί οικονομική καταστροφή, οι Κύπριοι εργαζόμενοι στην εταιρεία έχαναν το ηθικό τους, η περιουσία της εταιρείας ήταν κατά μέγα μέρος στη Βόρεια Κύπρο και, εν ολίγοις, καταστροφή! Τότε ο πατέρας μου αντιλήφθηκε ότι για να σωθεί η εταιρεία έπρεπε να είναι επί τόπου σε όλα τα έργα της για να την υπερασπιστεί και να αναπτερώσει το ηθικό των Κυπρίων εργαζομένων. Λόγω της κατάστασης στην Κύπρο όμως, δεν υπήρχε συγκοινωνία με το εξωτερικό. Υπήρχε όμως ένας μικρός δίαυλος για πλοία που ήταν ακόμη ανοικτός. Επιβιβαστήκαμε σε ένα πετρελαιαγωγό πλοίο της εταιρείας «Λευκαρίτη» για Λατάκια με την ευγενική άδεια της οικογένειας Λευκαρίτη. Την επομένη φθάσαμε στη Λατάκια και από εκεί πήγαμε στη Βηρυτό. Είχαμε αφήσει πίσω τα σχολεία, τους φίλους μας, το σπίτι μας και τους συγγενείς μας. Φύγαμε για το Ομάν άμεσα, όπου ήταν και οι μεγάλες εργασίες της εταιρείας και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ολο το προσωπικό ήταν πανικοβλημένο γιατί ανησυχούσαν για τις οικογένειές τους, ειδικά όταν ήρθε το δεύτερο κύμα της εισβολής. Ο πατέρας μου τους καλούσε όλους κάθε βράδυ, προσπαθούσε να τους καθησυχάσει και την μέρα έτρεχε στον πελάτη που ήταν η κυβέρνηση του Ομάν για να τους διαβεβαιώσει ότι η Κύπρος δεν χάθηκε και ότι η εταιρεία θα συμπληρώσει τα έργα. Την εποχή εκείνη υπήρχαν Αγγλοι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί υπεύθυνοι των Στρατιωτικών έργων που κατασκεύαζε εκεί η εταιρεία. Θυμούμαι συγκεκριμένα ότι ο υπεύ-

17 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ 7 B Παρόλο που ο Γεώργιος Παρασκευαΐδης ποτέ δεν επεδίωξε κανενός είδους ανταμοιβή για το κοινωνικό και φιλανθρωπικό του έργο, από κάποιες προσωπικές του σημειώσεις ξέρω ότι το μόνο που ανέμενε για οτιδήποτε είχε πράξει στη ζωή του ήταν να τον ενθυμούνται και να ακολουθήσουν και άλλοι το έργο του. θυνος των έργων, Αγγλος συνταγματάρχης, είπε στον πατέρα μου ότι αν δεν τελειώσει το έργο στον χρόνο που συμφωνήθηκε, επειδή ήταν έργο εθνικής σημασίας, θα τον βάλει φυλακή. Ο πατέρας μου του απάντησε «αν δεν τελειώσει, να πάω φυλακή»! Το έργο τελείωσε κανονικά και ο συνταγματάρχης έγινε πολύ καλός του φίλος! Οταν λύθηκε το πρόβλημα του Ομάν αποφάσισε ότι θα έπρεπε να ζήσουμε για μια περίοδο χρόνου στη Βηρυτό, για να μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της εταιρείας στο εξωτερικό. Σύντομα τον ακολούθησαν εκεί και οι στενοί του συνεργάτες. Λίγο μετά που εγκατασταθήκαμε εκεί ξεκίνησε ο πόλεμος στον Λίβανο. Οι σφαίρες και οι βομβαρδισμοί ήταν στην ημερήσια διάταξη και τα πράγματα χειροτέρευαν συνεχώς. Γι αυτό μετακομίσαμε στο Ντουμπάι πιστεύοντας ότι θα πάμε πίσω στη Βηρυτό και σύντομα στην Κύπρο. Ζήσαμε 2 χρόνια στο Ντουμπάι το Δεν μας επέτρεψε ο πόλεμος να επιστρέψουμε στον Λίβανο. Αυτή πιστεύω ήταν η πιο δύσκολη περίοδος στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή του πατέρα μας και όλης της οικογένειας. Η επέκταση της εταιρείας και η συνειδητή απόφασή της να εργοδοτεί Κυπρίους και να αγοράζει υπηρεσίες και εμπορεύματα από την Κύπρο, έδωσε τη δυνατότητα εισροής ξένου συναλλάγματος στην Κύπρο όταν η οικονομία είχε καταστραφεί. Εδωσε επίσης και την ευκαιρία σε χιλιάδες Κυπρίους να στηρίξουν τις οικογένειες τους. Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια τότε είχαν έρθει στην Κύπρο από τους μισθούς Κυπρίων εργαζομένων και την αγορά υπηρεσιών και υλικών από τον τόπο μας. Ο πατέρας μου, μου έλεγε ότι η πρώτη επιταγή σημαντικού ποσού σε ξένο συνάλλαγμα που ήρθε στην Κύπρο μετά την εισβολή, ήταν οι μισθοί των Κυπρίων που εργάζονταν στην εταιρεία. Με την επέκταση στο εξωτερικό, οι Κύπριοι επιστήμονες και τεχνικοί είχαν την ευκαιρία να εργαστούν σε τεράστια έργα κάθε μορφής και να εμπλουτίσουν την εμπειρία τους, ταυτόχρονα αποδεικνύοντας ότι ήταν εξίσου καλοί αν όχι καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλον σε διεθνείς εταιρείες του ανταγωνισμού. Ολες αυτές οι εμπειρίες μεταφέρθηκαν πίσω στον τόπο μας και πιστεύω ότι στήριξαν την ανάπτυξη και εξέλιξη του επαγγέλματος και κατ επέκταση της οικοδομικής βιομηχανίας, ούτως ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της ανάπτυξης στο νησί μας. Πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε μεγάλη κυπριακή κατασκευαστική εταιρεία υπάρχουν υψηλόβαθμα στελέχη που εργάστηκαν κάποτε στην «Ιωάννου και Παρασκευαΐδη». Παράλληλα, ο Κύπριος μηχανικός και τεχνικός κέρδισε διεθνή σεβασμό μέσω της επιτυχίας του στα μεγάλα και ποικιλόμορφα αυτά έργα, αυξάνοντας τη δυνατότητα εργοδότησής τους και διεθνώς. Η πίστη του στον Κύπριο Επιστήμονα και Τεχνικό ήταν αυτό που έκανε το όραμα του πατέρα μου πραγματικότητα: η εργατικότητα, η εντιμότητα, το φιλότιμο του Κύπριου. Η βαθιά αγάπη του για το επάγγελμά του ήταν η κινητήρια δύναμη που τον ώθησε μαζί με τους συνεργάτες του να επιτύχει τον άθλο της εταιρείας του. Οι αρχές του, τις οποίες εφάρμοσε στην εταιρεία του, έκτισαν την εμπιστοσύνη των πελατών και μακροχρόνια σχέση, με αξιοπιστία, ποιότητα, ταχύτητα, εντιμότητα. Ο σεβασμός και η εκτίμηση για τον συνεργάτη του καλλιέργησε τους πιστούς συνεργάτες. Δεν αποκάλεσε κανένα ποτέ «υπάλληλο». Ηταν όλοι «συνεργάτες» στο ίδιο επίπεδο, σαν μια οικογένεια. Στις ομιλίες του έλεγε πάντα στους συνεργάτες του «η εταιρεία σας». Ολοι μιλούσαν για την «εταιρεία τους» και ήταν και είναι περήφανοι. Οταν κάνω επισκέψεις στα έργα της εταιρείας στο εξωτερικό είναι φανερό με πόση περηφάνια παρουσιάζουν οι μηχανικοί και τεχνικοί μας τα έργα τους, την ποιότητα και τους επαίνους που παίρνουν συνήθως από τον πελάτη. Πίστευε στη δίκαιη αμοιβή. Θυμούμαι ότι οι ανταγωνιστικές ξένες εταιρείες είχαν κάνει παρεμβάσεις στην κυβέρνηση-πελάτη κάποιας χώρας που εργαζόταν η εταιρεία, γιατί η εταιρεία έδινε υψηλούς μισθούς που οι ίδιοι δεν ήταν διατεθειμένοι να δώσουν. Πίστευε πολύ στους νέους. Του άρεσε να δίνει συμβουλές και να τους ενθαρρύνει με τις εμπειρίες του. Ιδρυσε τεχνική σχολή της εταιρείας για να εκπαιδεύει νέους επιστάτες και τεχνίτες αξιοποιώντας την πείρα των πιο παλιών. Το κέρδος στις επιχειρήσεις το θεωρούσε βέβαια αναγκαίο, αλλά όχι το κίνητρο. Το κίνητρο ήταν η δημιουργία, το πιο σημαντικό ήταν γι αυτόν οι χιλιάδες που εξαρτώνται από την εταιρεία για να κερδίσουν τα «προς το ζην». Πίστευε στις πράξεις και όχι στα λόγια, με συμβούλευε να μην ακούω τόσο τι λέει κάποιος αλλά να βλέπω τι κάνει. Σήμερα που η μεγάλη οικονομική κρίση μαστίζει τον τόπο μας, μας θυμίζει μέρες εισβολής. Η Κύπρος θα επιβιώσει στην κρίση και θα έχει ένα λαμπρό μέλλον, ο Κύπριος απέδειξε ότι μπορεί και θα το πετύχει ξανά. Τότε είχαμε τις Αραβικές χώρες. Σήμερα έχουμε και περισσότερα. Τη μεγάλη σημασία της Κύπρου στην ανατολική Μεσόγειο, τον φυσικό μας πλούτο και την ευρωπαϊκή Aπό δεξιά ο καθηγητής Κωνσταντίνος Χριστοφίδης, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, η Θέλμα Παρασκευαΐδου, ο Δρ. Νίκος Καλογεράς, ο Ευθύβουλος Παρασκευαΐδης, η Λεώνη Μαυρονικόλα Παρασκευαΐδου με τον σύζυγό της και η Μαριέττα Παρασκευαΐδου. μας οικογένεια. Η Κύπρος είναι επιθυμητή από πολλούς για πολλά. Ας θυμηθούμε τι πέτυχαν οι πατεράδες μας μετά την εισβολή, να θυμηθούμε τις αρχές τους: ενότητα, εργατικότητα, λιτότητα, εντιμότητα, φιλότιμο. Για σας τους νέους φοιτητές, το μέλλον του τόπου μας, να θυμάστε πάντα τι πέτυχαν οι προηγούμενες γενιές μετά την καταστροφή του 1974 και να λέτε στις προηγούμενες γενιές «Αμες δε γ εσσόμεσθα πολλά κάρρονες», δηλαδή «εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι», γιατί μπορείτε. Αν σημαίνει κάτι η ζωή που έζησε ο Γεώργιος Παρασκευαΐδης και οι χιλιάδες που τον ακολούθησαν, ας είναι ότι θα μας διδάξουν με τη ζωή τους, για να μπορέσουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας μια Κύπρο που θα ζήσουν ευτυχισμένα με ασφάλεια και ευμάρεια, περήφανοι για την πατρίδα τους. Αυτό πιστεύω είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον πατέρα μου και όσους πρωτοπόρους της εποχής του έχουν φύγει. Ευχαριστώ

18 8 B ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος απονέμει στον Γ. Παρασκευαΐδη την ανώτατη τιμητική διάκριση της Κυπριακής Εκκλησίας. Ο δήμαρχος τότε των Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος παρασημοφορεί τον Γώγο Παρασκευαΐδη. Από την τελετή της παρασημοφόρησης του Γ. Παρασκευαΐδη από την Εκκλησία της Κύπρου. Διακρίνονται από αριστερά, ο Γώγος Παρασκευαΐδης, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος και η Θέλμα Παρασκευαΐδη.

19 ΣΑΒΒΑΤΟ 6 - ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ 9 B Ο Γώγος Παρασκευαΐδης, η Ροζαλίν και ο Τζίμι Κάρτερ και η Θέλμα Παρασκευαΐδη. Τεράστια η σημασία του Γ. Παρασκευαΐδη για το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο Του Νίκου Λαριγκάκη, Προέδρου του Αμερικανικού Ελληνικού Ινστιτούτου Σ την 7η επέτειο του θανάτου του Γιώργου Παρασκευαΐδη, ο νους μας πάει στις αμέτρητες προσφορές του υπέρ της Κύπρου, του Αμερικανικού Ελληνικού Ινστιτούτου και του οικουμενικού ελληνισμού. Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσουν την σημασία που προσέδιδε το Αμερικανικό Ελληνικό Ινστιτούτο στον Γιώργο Παρασκευαΐδη. Η αφοσίωσή του στο ΑΕΙ ήταν ακλόνητη και μας βοήθησε να αγωνιστούμε για μια ελεύθερη Κύπρο, μέσα στο πλαίσιο της κυριαρχίας του δικαίου. Υπήρξε πράγματι ένας καταλύτης που βοήθησε το ΑΕΙ να μεγαλώσει και αναπτύξει το εύρος και περιεχόμενό του. Η πίστη του στην σημασία του ρόλου των Ηνωμένων Πολιτειών στην επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού ήταν κεντρικό σημείο της προσέγγισής του. Η αγάπη του Γιώργου Παρασκευαΐδη για την Κύπρο ήταν αγνή και πηγαία. Περισσότερο από κάθε άλλον, κατανοούσε την αδικία που ο λαός της Κύπρου υποχρεώθηκε να υπομείνει εξαιτίας της τουρκικής εισβολής και διχοτόμησης του νησιού το Αγωνίστηκε ακατάπαυστα και υπήρξε υπέρμαχος κάθε προσπάθειας που στόχευε στην επανένωση της Κύπρου, από το 1974 έως τον θάνατό του το Μνημονεύουμε τον Γιώργο Παρασκευαΐδη και ως επιτυχημένο επιχειρηματία και φιλάνθρωπο παγκοσμίας φήμης. Ο Γιώργος υποστήριζε πολλές προσπάθειες που αποσκοπούσαν στην ενίσχυση εμπερίστατων ανθρώπων, ειδικά των παιδιών. Καταλάβαινε ότι μια από τις πιο σημαντικές ιδιότητες που μπορεί να έχει κανείς είναι αυτή του να βοηθά όσους έχουν ανάγκη. Η ιδιότητα αυτή είναι από τις μεγαλύτερες κληρονομιές που μας άφησε. Στην 7η επέτειο του θανάτου του, το πνεύμα του Γιώργου Παρασκευαΐδη εξακολουθεί να εμπνέει το ΑΕΙ να εργάζεται προς επίτευξη του σκοπού του να συνηγορεί υπέρ της κυριαρχίας του δικαίου στην Κύπρο, ώστε να καταστεί πάλι ακέραια και ελεύθερη η Κύπρος, επανενωμένη χάρη σε μια δίκαιη και ειρηνική λύση που θα ωφελεί όλους του Κύπριους. Ο Τζορτζ Στεφανόπουλος, ο Γώγος Παρασκευαΐδης και ο Μπιλ Κλίντον στο προεδρικό γραφείο. Ο Γιώργος υποστήριζε πολλές προσπάθειες που αποσκοπούσαν στην ενίσχυση εμπερίστατων ανθρώπων, ειδικά των παιδιών.

20 10 B ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΐΔΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Η μεγάλη προσφορά του Παρασκευαΐδη στο Κυπριακό Του Αντι Μανάτου Ο Γ. Παρασκευαΐδης με τον πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ και τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο. Χωρίς τον Γιώργο Παρασκευαΐδη η Κύπρος θα ήταν ένα πολύ διαφορετικό κράτος. Κατά πάσα πιθανότητα, μια ολοκληρωτική τουρκική εισβολή στο υπόλοιπο της Κύπρου δεν θα μπορούσε να έχει αποτραπεί από την ένταξη της Κύπρου ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Φανταστείτε κάθε σπιθαμή κυπριακής γης να βρισκόταν στην ίδια μοίρα με αυτήν του κατεχόμενου τμήματος. Επίσης, κατά μεγάλη πιθανότητα, η Αμερική δεν θα είχε στείλει πακέτο βοήθειας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων στην Κύπρο την περασμένη 20ετία. Και θα ήταν εξίσου πιθανό η Τουρκία να μην βίωνε την στέρηση αμερικανικής βοήθειας της τάξεως του 1 δισ. δολαρίων ετησίως, η οποία διεκόπη λόγω της τουρκικής κατοχής της Κύπρου. Η παρασκηνιακή δράση του Γιώργου Παρασκευαΐδη με Ελληνες και Κυπρίους ομογενείς και Αμερικανούς νομοθέτες υπήρξε καθοριστική στην επίτευξη όλων των παραπάνω. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ με χαρτοφυλάκιο την Ευρώπη, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, μετέτρεψαν τις αντίθετες γνώμες των Γάλλων και Γερμανών για την πρώιμη ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Αυτή η υποστήριξη ενδέχεται να μην υπήρχε εάν κρίσιμες πληροφορίες για την Κύπρο δεν είχαν παρακάμψει το φιλοτουρκικό καθεστώς διαμόρφωσης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, για να φτάσουν απευθείας στα αυτιά των κ. Κλίντον και Χόλμπρουκ. Κλειδί της εν λόγω εξέλιξης ήταν η φιλοξενία που προσέφερε ο Γιώργος Παρασκευαΐδης σε συγκεκριμένο Αμερικανό και την οικογένειά του στην Κύπρο, όπου τους πληροφόρησε για τις λεπτομέρειες γύρω από το Κυπριακό. Ο Γιώργος φιλοξένησε και συνομίλησε με έναν από τους πραγματικά ελάχιστους ανθρώπους στον Κόσμου που μιλούσαν τακτικά με τον πρόεδρο Κλίντον τηλεφωνικώς και φιλοξενούντο στην ιδιαίτερη προεδρική κατοικία του Λευκού Οίκου όταν επισκεπτόταν την Ουάσιγκτον. Ως προσωπικός φίλος του εν λόγω κυρίου, τον οποίο συνόδευσα στην Κύπρο και με τον οποίο εργαζόμουν επί εβδομαδιαίας βάσης για πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, είμαι σε θέση να βεβαιώσω τους αναγνώστες για την μεγάλη επίδραση που ασκούσε ο Γιώργος επάνω του. Επίσης, η συνεχόμενη εισροή έγκυρων πληροφοριών για την Κύπρο από τους φίλους του Γιώργου λειτούργησε ως αντίβαρο και μάλιστα υπερίσχυσε των εκατομμυρίων δολαρίων που ξοδεύει η Τουρκία για να ασκεί προπαγάνδα στην Ουάσιγκτον κάθε χρόνο. Τα τεράστια ποσά που διαθέτει η Τουρκία ξοδεύονται για να προσλάβει «λομπίστες» (διαμεσολαβητές) στην Ουάσιγκτον, να φιλοξενεί Αμερικανούς πολιτικούς σε πολυτελή ταξίδια τους στην Τουρκία και να προσφέρει εργασία σε υψηλόβαθμα αμερικανικά κυβερνητικά στελέχη σε δεξαμενές σκέψεις, ενώ εργάζονται παράλληλα στο υπουργείο Εξωτερικών ή τον Λευκό Οίκο. Ο συνδυασμός της ταπεινοφροσύνης, ιδιοφυίας, γενναιοδωρίας και ειλικρίνειας που χαρακτήριζε τον Γιώργο ενέπνευσε κι άλλους ομογενείς και ανθρώπους σε κυβερνητικούς κύκλους να νοιώσουν υποχρεωμένοι να εργαστούν και θυσιαστούν υπέρ της Κύπρου. Γνωρίζω ότι υπήρξε σημαντικός παράγοντας στην προσφορά εργασίας εκ μέρους της εταιρείας «Μανάτος & Μανάτος», η οποία κοστολογείται μεταξύ μισού εκατομμυρίου και ενός εκατομμυρίου, υπέρ της Κύπρου, της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας για δεκαετίες. Χάρη σε τέτοιες εκτεταμένες προσπάθειες εκ μέρους της Συντονισμένης Προσπάθειας των Ελλήνων (Coordinated Effort of Hellenes), την οποία υποκινούσε ο Γιώργος Παρασκευαΐδης και χειρίζεται η εταιρεία «Μανάτος & Μανάτος», με την συμβολή ομογενών όπως οι: Ανδρέας Αθενς, Γιώργος Λιβανός, Φίλιπ Κρίστοφερ, Νίκος Μούγιαρης και Πανίκος Παπανικολάου, επήλθαν οι προαναφερθείσες αλλαγές στην χορηγία διακρατικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία. Κατά τον αγώνα μας για τον εκμηδενισμό της ετήσιας διακρατικής βοήθειας του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων που δίνουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία, με την βοήθεια του Γιώργου Παρασκευαΐδη η ΣΠΕ πέτυχε κάτι το πρωτοφανές στα χρονικά του αμερικανικού Κογκρέσου. Κατά τη διάρκεια ψηφοφορίας στην υποεπιτροπή δαπανών της Βουλής των Αντιπροσώπων, η ΣΠΕ κατάφερε να υπερισχύσει του προέδρου της υποεπιτροπής, κατόρθωμα σχεδόν αδύνατο. Παρόμοιες νικηφόρες ψηφοφορίες που διεξήχθησαν στις υποεπιτροπές δαπανών στην Βουλή των Αντιπροσώπων και την Γερουσία επέτρεψαν στην Κύπρο να λάβει την ετήσια ενίσχυση $15 εκατομμυρίων επί δεκαετίες. Η εκάστοτε αμερικανική κυβέρνηση προσπαθούσε να στείλει μόνο $3 εκατομμύρια και αναγκαζόμασταν να παρέμβουμε για την αύξηση του συγκεκριμένου ποσού κάθε χρόνο. Οπου υπήρχε οργάνωση στην Αμερική που προσπαθούσε να βοηθήσει την Κύπρο, ο Γιώργος Παρασκευαΐδης ήταν παρών για να τους υποστηρίξει. Θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς τις ενέργειες αυτές ως συνήθεις για έναν πλούσιο Κύπριο η πατρίδα του οποίου κινδύνευε να καταληφθεί από μια γιγάντια και επιθετική γειτονική χώρα. Ομως, ο εν λόγω γενναιόδωρος Κύπριος πατριώτης ξεχώριζε στο σημείο αυτό. Στο διάστημα τόσων χρόνων, κανένας άλλος πλούσιος Κύπριος ή Ελληνας, με εξαίρεση τον Γιώργο Π. Λιβανό, δεν διέθεσε μεγάλα οικονομικά ποσά στην προσπάθεια να κερδίσει την υποστήριξη του δυνατότερου κράτους του Κόσμου, των ΗΠΑ, εναντίον της επιθετικής γείτονος χώρας. Ο Γιώργος Παρασκευαΐδης ήταν όλος φιλότιμο. Οι εθνικοί ηγέτες της Αμερικής με την μεγαλύτερη επιρροή όσον αφορά στον καθορισμό πολιτικής για την Κύπρο γνώριζαν και αγαπούσαν τον Γιώργο. Είτε πρόκειται για τους Αμερικανούς γερουσιαστές Τεντ Κένεντι και Πολ Σαρμπάνη, τον βουλευτή Τζον Μπραδήμας ή τους επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών της Βουλής των Αντιπροσώπων Μπεν Γκίλμαν και Λι Χάμιλτον, όλοι έτρεφαν τα ίδια αισθήματα για τον ευγενικό και ταπεινό άνδρα εκείνον. Οι τοίχοι του γραφείου του ήταν διακοσμημένοι με γράμματα ανδρών που διετέλεσαν πρόεδροι των ΗΠΑ όλα αυτά τα χρόνια. Ο ταπεινός τρόπος με τον οποίο ηγείτο κέρδισε τους αριστείς της γενιάς του από την Αμερική και την Ελλάδα, οι οποίοι συμπορεύτηκαν μαζί του. Ο Ανδρέας Αθενς από την Αμερική και ο Γιώργος Λιβανός από την Ελλάδα και τις ΗΠΑ ήταν συνομήλικοί του και θυσίασαν κι αυτοί πολύ χρόνο και χρήμα υπέρ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Ενοιωθαν ότι ήταν τιμή τους να δουλεύουν πλάι στον Γιώργο Παρασκευαΐδη. Τα μεγάλα κατορθώματα του Γιώργου δεν εξαντλούνται στον χώρο της αμερικανικής δημόσιας πολιτικής σκηνής. Με την βοήθεια του εξ απορρήτων του στην Κύπρο, Μίκη Θεοδοσίου και προσώπων-κλειδιά, όπως τον Χάρη Σοφοκλείδη στην Μεγάλη Βρετανία, τον Χάρη Λάπα στις ΗΠΑ και άλλα πρόσωπα σε άλλα μέρη, ο Γιώργος Παρασκευαΐδης έχτισε μια από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες στον Κόσμο, ενώ παράλληλα δημιούργησε μια υπέροχη οικογένεια. Η σύζυγος του Γιώργου είναι όμορφη και έξυπνη, ενώ ο γιος και οι δύο κόρες του είναι έξοχοι άνθρωποι. Και τα κατόρθωσε όλα αυτά αφού υπέστη τεράστια ζημιά από την τουρκική εισβολή του Ο Γιώργος πραγματοποίησε τα απαράμιλλα επιτεύγματά του από πολύ νεαρή ηλικία. Ηταν υπερήφανος για το ευχαριστώ που του απηύθυνε ο μεγαλύτερος ηγέτης του Κόσμου την εποχή εκείνη, ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ, ενώ ο Γιώργος ήταν ακόμη πολύ νέος. Ο Τσόρτσιλ τον ευχαρίστησε για τις πολυήμερες 24ωρες βάρδιες που δούλεψε με το συνεργείο του για να προλάβει μια απίθανη διορία για την επέκταση του διαδρόμου αεροσκαφών στην Κύπρο. Η επέκταση του διαδρόμου που έφτιαξε ο Γιώργος υπήρξε καθοριστική για την διάσωση πολλών αεροπόρων των Συμμάχων κατά τη διάρκεια μιας φημισμένης αεροπορικής επιδρομής που πραγματοποίησαν οι Σύμμαχοι με στόχο τα αποθέματα πετρελαίου του Αξονα στο Πλοϊέστι της Ρουμανίας. Ανθρωποι σαν τον Γιώργο Παρασκευαΐδη δεν βρίσκονται, ούτε ένας στο εκατομμύριο. Στην αχανή χώρα μας, με πληθυσμό άνω των 300 εκατομμυρίων, δεν υπάρχει παρά μια ελάχιστη χούφτα ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τον Γιώργο. Η παρουσία του ανάμεσά μας υπήρξε πράγματι ευλογία Θεού για όλους μας.