Τα µυστικά µιας δύσκολης περιπέτειας

Transcript

1 Το παρόν διατίθεται αποκλειστικά μέσω του εντύπου με το οποίο κυκλοφορεί. Απαγορεύεται η αυτοτελής πώλησή του. Επιτρέπεται η χρήση μόνο για ιδιωτική κατ οίκον προβολή. Απαγορεύεται με οποιoνδήποτε τρόπο η αντιγραφή, αναπαραγωγή, μεταπώληση και ενοικίαση αυτού του δίσκου. Warning. This motion picture is protected by law. ΑΠΟ ΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΕΥΧΟΣ 114 Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ ΜΕ ΩΡΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ G.Lugari ΝΕΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ 2012 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΚΥΝΗΓΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟΥΣ #1 Λαγοί: οι χρυσές σκηνές της δεκαετίας ΣΕΙΡΑ Β ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ G. LUGARI ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 2012 ΜΕ ΚΥΝΗΓΙ ΛΑΓΟΥ αφιερωµα Βάλτος Τα µυστικά µιας δύσκολης περιπέτειας ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΓΓΙΑ Επιλογές που στοχεύουν τα ανθεκτικά υδρόβια ΡΙΤΡΙΒΕΡ, ΤΑ ΕΙ ΙΚΑ Τι χάνουν οι Ελληνες βαλτοκυνηγοί; ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΓΡΟΤΟΠΟΙ Υπό απαγόρευση και υποβαθµισµένοι

2 135 ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ WOUXUN YAESU KG-UV D FT-270 Αδιάβροχο. Ποµποδέκτης 5 Watt VHF/UHF υψηλών προδιαγραφών, (U-V, V-V, U-U). IP55 µε δυνατό Waterproof. audio χωρίς Μπαταρία παραµορφώσεις mAh Li-ion. 200 Αδιάβροχο µνήµες. IPX7. Ισχύς 5W. FM Μπαταρία δέκτης ραδιοφώνου mAh NiMH Φακός. DCS-CTCSS-DTMF, VOX. Επιτραπέζιος φορτιστής. 135 WOUXUN KG-UV6D YAESU ΝΕΟ FT- FT- VHF/UHF Αδιάβροχο Ποµποδέκτης 5 Watt IP55 υψηλών Waterproof. προδιαγραφών, 200 µε Μνήµες δυνατό audio Ισχύς χωρίς 5W Μπαταρία παραµορφώσεις mAh Li-ion DCS-CTCSS-DTMF. Αδιάβροχο IPX7. FM Μπαταρία έκτης ραδιοφώνου, 1.400mAh NiMH VOX, Επιτραπέζιος φορτιστής ΤΥΤ TH F VHF 5W. ΤΥΤ-F8 Μπαταρία 1.600mAh Li-ion. VHF CTCSS/DTMF/ 5 Watt DCS/ ιτονία/ Πεντατονία. FM δέκτης ραδιοφώνου Φακοί Fenix από Αεροπορικό Αλουµίνιο Τ6 Τ Τ Τ Τ Τ Αδιάβροχοι IPX8 IPX IPX IPX IPX Το νέο µοντέλο ΤΚ15, έχοντας LED τεχνολογίας XP-J (R5), µας δίνει φωτισµό 337 Lumens και απόσταση φωτισµού περίπου 215 µέτρα. Έχει 4 επίπεδα φωτισµού. Το βάρος του είναι µόλις 152 γραµµάρια χωρίς µπαταρίες και µε το έξτρα κιτ AR102 µπορούµε να τον ανοιγοκλείνουµε από τη σκανδάλη µας. Είναι οι ιδανικοί φακοί για επαγγελµατική χρήση (Security Αστυνοµία Στρατός Υπηρεσίες) και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. PX-D03 PX-D sv1ats@otenet.gr Ποµποδέκτης VHF/UHF και κινητό τηλέφωνο µαζί. Συχνότητα: VHF: UHF: MHz GSM:850/900/1800/ /900/1.800/1.900 MHz. Κινητό τηλέφωνο µε 2 κάρτες SIM, διπλής αναµονής. MP3 Player, Player. camera Κάµερα ενσωµατωµένη, ενσωµατωµένη. ραδιόφωνο Ραδιόφωνο FM WOUXUN KGUVD1P KGUVD P ΝΕΟ µοντέλο VHF-UHF από τη Wouxun. Ποµποδέκτης εγκεκριµένου τύπου µε 2 χρόνια εργοστασιακή εγγύηση. Ισχύς 5W, 5W. µνήµες, DCS, Μνήµες, CTCSS, DCS, DTMF, CTCSS, DTMF. FM δέκτης ραδιοφώνου, VOX, VOX. επιτραπέζιος Επιτραπέζιος φορτιστής. Όλα τα µηχανήµατα έχουν εγγύηση και υποστήριξη SERVICE ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α υοβουνιώτη 7, Κάτω Χαλάνδρι, , τηλ.: , fax.:

3 EDITORIAL Ο δικός µας φόρος αίµατος Κάθε χρόνο, οι Κυνηγετικές Οµοσπονδίες στη χώρα µας, για να επικοινωνήσουν το έργο τους, συνήθως προβάλλουν τις εκατοντάδες µηνύσεις των θηροφυλάκων τους. Επειδή όµως δεν θεωρείται από τα σπουδαιότερα κατορθώµατα η καταστολή της παρανοµίας αλλά η πρόληψή της, πιστεύουµε ότι οι Οργανώσεις µας δεν έχουν κανένα λόγο να εφησυχάζουν. Αντίθετα, θα έπρεπε να προβληµατίζονται εδώ και χρόνια για το χαµηλό επίπεδο της κυνηγετικής παιδείας των µελών τους, που αποτιµάται -εκτός των άλλων- και σε δεκάδες ατυχήµατα. Ειλικρινά, είναι πολύ θλιβερό να πληροφορείσαι, σχεδόν κάθε εβδοµάδα, το σοβαρό τραυµατισµό ή ακόµα και το θάνατο κάποιου κυνηγού από απροσεξία του ιδίου ή κάποιου µέλους της παρέας του. Τα περισσότερα ατυχήµατα εντοπίζονται σε µέλη οµάδων που κυνηγούν αγριόχοιρους, ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις τραυµατισµών ή θανατηφόρων ατυχηµάτων και σε άλλα είδη κυνηγίου. Την ίδια στιγµή που η στατιστική έδειχνε ετησίως ένα µέσο όρο έξι έως δέκα θανατηφόρων κυνηγετικών ατυχηµάτων, φέτος ο αριθµός αυξήθηκε, µε παράλληλη άνοδο των ενασχολουµένων µε τη δύσκολη θήρευση του άγριου κάπρου. Και είναι αυτονόητο ότι σ εκείνες τις σκληρές συνθήκες στις οποίες διεξάγεται το συγκεκριµένο κυνήγι δεν υπάρχει χώρος για νιόφερτους αδαείς και απρόσεκτους. Ωστόσο, επειδή δυστυχώς συµβαίνει, θα έπρεπε να είχαν ληφθεί αυστηρά µέτρα από τις Οµοσπονδίες ώστε ο κυνηγός να περνά τακτικά από τα θρανία και όχι µόνο όταν βγάζει για πρώτη φορά άδεια θήρας. Πρώτον, για να επιµορφωθεί και, δεύτερον, για να ελεγχθεί το αν βρίσκεται στο συγκεκρι- µένο εκείνο επίπεδο που θα του επιτρέψει τη θεώρηση της άδειας θήρας. Αυτά τα ψιλά γράµµατα, δυστυχώς, φαίνεται ότι δεν έχουν απασχολήσει σοβαρά κάποιον ώστε η κυνηγετική παιδεία, που υπήρξε «σύνθηµα», γερασµένων πλέον ταγών, να λάβει επιτέλους σάρκα και οστά. Αντ αυτού, γινόµαστε καταγραφείς θλιβερών γεγονότων που αντιµετωπίζονται από τις Οργανώσεις µας, µάλλον, µε υποκριτική συµπεριφορά. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΧΡ. ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Iδιοκτησία ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Α.Ε. Εκδότες ηµήτρης Μπενέκος, Αλέξης Σκαναβής ιευθυντής Πάνος Αµυράς ιεύθυνση έκδοσης Απόστολος Χρ. Αντωνάκης Αρχισυντάκτης Χρήστος Γ. Κτενάς Σύνταξη Ειρήνη Φ. Κουτσαύτη, Στέλιος Φωκάς, Θεανώ Καρούτα Συνεργάτες Κώστας Αντωνόπουλος, Νίκος Βασάλος, Γιάννης Βενιέρης, Κώστας Κωνσταντινίδης, Λεωνίδας Μητσιάλης, Μυθοπλάστης, Ελένη Τσούπα, Χρήστος Χατζιώτης, Γιώργος Ψωµαδέλλης Art director Νικήτας Φραγκάκης Υπεύθυνη διόρθωσης Κατερίνα Μπεχράκη ιεύθυνση διαφήµισης Λουκάς Παπανικολάου Υποδοχή διαφήµισης Νικολέττα Ταγκάλου Φωτογραφικό αρχείο Φανή Νικολαΐδου Φωτό Αρχείο Ελεύθερου Τύπου, Μανώλης Κατσίπης Power Vision, Shutterstock, Ιdeal image, Visual Photos, ΑΠΕ, Eurokinissi Εξώφυλλο Visual Photos Υπεύθυνος κυκλοφορίας Κώστας Μπαλής Εκτύπωση IRIS ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ Α.Ε.Β.Ε. ιανοµή ΑΡΓΟΣ Α.Ε. Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ ωρεάν κάθε Τετάρτη µε τον Ελεύθερο Τύπο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Αγίας Λαύρας 2 & Σαρανταπόρου Νέο Ηράκλειο, Τ.Κ Τηλ.: Fax: kinigi@e-typos.com EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΕΥΧΟΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑ Α και όλο τον κόσµο 10 Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ του βάλτου 16 ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΓΡΟΤΟΠΟΙ Σε πορεία διάλυσης 20 ΟΠΛΑ Εξοπλισµός για υδρόβια 26 ΕΠΑΝΑΦΟΡΕΙΣ Οι τετράποδοι βασιλιάδες του νερού 34 ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Τι συναντούν οι Ελληνες παπιοκυνηγοί στα ξένα; 38 ΙΕΘΝΗ Ορθολογική διαχείριση υγροτόπων στον Καναδά 40 ΣΥΝΤΑΓΕΣ Η πάπια στο πιάτο µας 42 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ Μια µπεκάτσα στην τρύπα 46 ΙΑ ΙΚΤΥΟ Από τη Σερβία µε αγάπη 48 ΚΥΝΟΦΙΛΙΚΑ Ο Γκέγκας θέλει τρόπο 53 ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ και απαντήσεις 54 ΑΝΑ ΡΟΜΕΣ 55 ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ που αξίζουν να µείνουν 56 ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ 62 Ο ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ µιλά για εκδορές! αφιερωµα υδροβια EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

5

6 ΝΕΑ Καλόγερος πυροβόλησε κυνηγόσκυλο; Ετοιµοι να εκραγούν είναι οι κυνηγοί της Πάτρας (αλλά και των γύρω περιοχών) µε την είδηση που θέλει έναν ιεροµόναχο να σκοτώνει εν ψυχρώ το σκυλί του συναδέλφου κυνηγού κ. Νώντα Καλλιακµάνη, το Σάββατο 7 Ιανουαρίου, στον προαύλιο χώρο της Ιεράς Μονής Οµπλού Πατρών. Οπως δήλωσε ο κυνηγός σε τοπικό κανάλι, είχε βγάλει το σκυλί του για εκπαιδευτικό στην περιοχή. Αµεση ήταν η επέµβαση της Αστυνοµίας, ενώ η Γ Κυνηγετική Οµοσπονδία Πελοποννήσου δήλωσε ότι θα συνδράµει ηθικά και νοµικά. Μας τα παν! Κάλαντα για το «Τύπος - Κυνήγι» έγραψε ο Σιφνιός κυνηγός κ. Γιώργος Κ. Γεωργούλης. Τον ευχαριστούµε µέσα από την καρδιά µας και του ευχόµαστε και του χρόνου να έχει την ίδια ωραιότατη έµπνευση στους στίχους του! Ενα µεγάλο ευχαριστώ πιστεύουµε είναι σωστό όλοι οι κυνηγοί εκφράζουν κι από την ψυχή τους βγάζουν. Για το ένθετο περιοδικό και στο κυνήγι ειδικό που ο Τύπος µας τυπώνει και τον κλάδο ενδυναµώνει. Υγεία και όλα τα καλά µ αυτά η ζωή µας να κυλά στον καινούργιο τώρα χρόνο µε αγάπη και όχι µόνο. Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά! Τραγωδία στον Βορρά Με µαύρα γράµµατα γράφτηκε το κυνήγι δύο φίλων από τη ράµα που κυνηγούσαν έξω από το χωριό Φωτολίβος Σερρών, την Κυριακή 8 Ιανουαρίου. Ο φερόµενος ως θύτης 28χρονος άντρας, ενώ βρισκόταν κάποια βήµατα πιο µπροστά από τον 30χρονο φίλο του, προσπάθησε να απεγκλωβίσει την καραµπίνα που είχε κρεµασµένη στον ώµο του, µε αποτέλεσµα να τραβηχτεί η σκανδάλη. Ο φίλος του έπεσε νεκρός από τα σκάγια και ο 28χρονος σήµερα αντι- µετωπίζει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αµέλεια. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του θύµατος. DE PROFUNDIS ΟΙ ΚΛΟΠΕΣ κυνηγόσκυλων ανέκαθεν αποτελούσαν µάστιγα για την κυνηγετική οικογένεια. Απ ό,τι αντιλαµβανόµαστε, το θλιβερό φαινόµενο µεγεθύνεται αργά αλλά σταθερά, ακολουθώντας τα αποτελέσµατα της κοινωνικής και οικονοµικής παρακµής µας. ΣΕ ΑΡΚΕΤΑ σηµεία της ελληνικής περιφέρειας στήθηκαν κυριολεκτικά «παζάρια» αγοραπωλησίας θηραµάτων, φτερωτών και τριχωτών. Απ ό,τι µαθαίνουµε, ο ανταγωνισµός, σε κάποιες περιπτώσεις, ήταν αρκετά µεγάλος. 6 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

7 Ο Κ.Σ. Λαµίας για τους λαθροθήρες Για τα απαράδεκτα κρούσµατα λαθροθηρίας κατά τις εορταστικές ηµέρες του εκεµβρίου εξέδωσε ανακοίνωση πριν από λίγες ηµέρες ο Κυνηγετικός Σύλλογος Λαµίας. «Πρέπει όλοι µας να καταλάβουµε και να συνειδητοποιήσου- µε ότι το κάθε θήραµα πρέπει να το αντιµετωπίζουµε µε ίσους όρους και να µην προσπαθούµε να το αντιµετωπίσουµε στα καταφύγια ή τη νύχτα µετά το σούρουπο», τονίζουν και συµφωνούµε ολόψυχα. Ενας νέος κυνηγός γεννήθηκε! Χωρίς αυτό να δείχνει ότι γέρασε, αφού είναι ακµαιότατος, µάχιµος εκτροφέας και εκπαιδευτής, ο καλός φίλος Χρήστος Ψυχάρης έγινε παππούς, αποκτώντας εγγονό! Να δούµε τώρα ποιος θα εκπαιδεύει ποιον Να σου ζήσει, Χρήστο! Ταµείο στους Συλλόγους για τσιπάρισµα Ιδέες για συλλογικά ταµεία ακούγονται τελευταία σε Κυνηγετικούς Συλλόγους (ειδικά του Βορρά) που τα µέλη τους έχουν χάσει πολλά σκυλιά. Οταν µε ελάχιστα ευρώ µπορούν να τσιπαριστούν τα κυνηγόσκυλα (κάτι που θα περιόριζε τη χαρά σε πολλούς κλέφτες), απορούµε γιατί κάτι τέτοιο δεν το έχει κάνει η Συνοµοσπονδία µε τους άφθονους πόρους της ή, έστω, οι Οµοσπονδίες. Η ισχύς εν τη ενώσει, αλλά πού Χοροί και πανηγύρια Γλέντι ετοιµάζει ο Κυνηγετικός Σύλλογος Βέροιας στο κτήµα «Αλέξανδρος» στις Σαραντόβρυσες στις 21 Ιανουαρίου. Το Σάββατο 28 Ιανουαρίου θα γίνει ο χορός του Κυνηγετικού Συλλόγου Ξάνθης στο κέντρο «ιογένης». Το.Σ. έχει υποσχεθεί ότι η βραδιά θα «ντυθεί» µε παραδοσιακή µουσική αλλά και µε κληρώσεις πολλών δώρων. ράση από τη Χίο Σπορές βίκου και σιταριού από τις 6:30 έως τις 9:30 π.µ. θα κάνει σε 4 ηµέρες ο Κυνηγετικός Σύλλογος Χίου «Η Αρτεµις». Ετσι, την Κυριακή 15 Ιανουαρίου, όσοι είστε απ τα µέρη ή βρίσκεστε κοντά δώστε ένα χεράκι βοήθειας στους Χιώτες, που προσπαθούν µε όλες τους τις δυνάµεις για το καλό της φύσης και των θηραµάτων. Τι έγινε στα Κουφάλια; Πληροφορίες θέλουν έναν οπλοφόρο από τα Κουφάλια να πυροβόλησε εν ψυχρώ ένα αδέσποτο σκύλο επειδή -όπως δήλωσε- του χάλαγε τα µπεκ! Ο ίδιος, µάλιστα, φέρεται ότι δήλωσε στη φιλοζωική Μέριµνα Αδέσποτων Ζώων Κουφαλίων πως «είναι κυνηγός, έχει καραµπίνα και θα το σκοτώσει». Η Αστυνοµία κινήθηκε άµεσα αλλά ο οπλοφόρος εξαφανίστηκε για να γλιτώσει το αυτόφωρο. Αν τα πράγµατα όντως έγιναν όπως τα λέει η φιλοζωική οµάδα, έχουµε να δηλώσουµε πως ο συγκεκριµένος «κύριος» µόνο κυνηγός δεν είναι. Στη γνήσια κυνηγετική οικογένεια ανήκουν άνθρωποι που και µια στάλα νερό να έχουν να πιουν θα τη δώσουν στον τετράποδο σύντροφό τους. Καλό είναι να µη συγχέει κανείς την έννοια του κυνηγού µε αυτήν του «οπλοφόρου». ΠΕΡΙ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑΣ θηρα- µάτων βεβαίως υπάρχει και απαγορευτική νοµοθετική ρύθµιση. Οµως, σε τέτοιους δύσκολους καιρούς, ποιος λογαριάζει τους νό- µους; Ιδού η απορία ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ πώλησης θηραµάτων από κυνηγούς της περιφέρειας είναι παλιό. Από τότε που οι δανδήδες κυνηγοί της Αθήνας έφευγαν για κυνήγι του ωραίου φύλου και έπρεπε να επιστρέψουν πίσω µε αποδεικτικά στοιχεία για να µην κινήσουν υποψίες. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στο παρελθόν -όπως τουλάχιστον τη διαλαλούν εκείνοι που ωφελούνται από το περιβάλλον του φόβου- θα ενεργοποιήσει πολλές κακές συνήθειες. Λογικό ακούγεται. Με την οπισθοδρόµηση δεν γίνεσαι καλύτερος αλλά χειρότερος. EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 7

8 νεα Φόλες ξανά Ασταμάτητοι δολοφόνοι ή, αλλιώς, «φολάδες» σκόρπισαν για άλλη μία φορά τη θλίψη σε κυνηγούς που βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Ερμιονίδας. Ετσι, φόλες εντόπισαν συνάδελφοι στα Δισκούρια, στα Γουτέικα και στην Παναγίτσα Θερμησίας. Πιο κοντά στην άρση της απαγόρευσης οι Βρετανοί Αντιφατικός, αποτυχημένος και πρακτικά μη εφαρμόσιμος είναι, σύμφωνα με τον υπουργό Γεωργίας του Ηνωμένου Βασιλείου Τζιμ Πέις, ο νόμος με τον οποίο απαγορεύτηκε το έφιππο κυνήγι της αλεπούς. Επιπλέον, ο υπουργός τόνισε ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει συμφωνήσει να υπάρξει ψηφοφορία για το θέμα τους επόμενους μήνες. Η χαρμόσυνη είδηση συνέπεσε με την Boxing Day στις 26 Δεκεμβρίου (επίσημη αργία), κατά την οποία περίπου έφιπποι κυνηγοί σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο πήραν μέρος σε κυνηγετικές εξορμήσεις. «Τσίμπησαν» παρανόμους στον Αμβρακικό Λαθροθήρες έπιασε η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή μέσα στον υγροβιότοπο του Αμβρακικού, τις τελευταίες ημέρες του Δεκεμβρίου. Οπως όλα δείχνουν, η «παρέα» είχε μοιραστεί. Ετσι, δύο από τους λαθροθήρες πιάστηκαν στη θέση «Ροδιά», στον πυρήνα του πάρκου, έχοντας ήδη χτυπήσει προστατευόμενα είδη, ενώ οι υπόλοιποι «πιάστηκαν» στην προστατευμένη περιοχή του Αμβρακικού. Για την υπόθεση θα μιλήσει σύντομα η Δικαιοσύνη. Για τους αγώνες του ΚΟΕ Το Σέτερ Notado Della Vechia Irlanda στους αγώνες του Λαγκαδά, που δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο τεύχος μας (τ. 113, 04/01/2012), έλαβε CACT-RCACIT και όχι CACT- CACIT, όπως εκ παραδρομής γράφτηκε. Κυκλαδίτικοιντουμπλέδες Του Νίκου Βασάλου, Λίγο-πολύ είναι γνωστές οι τακτικές που ακολουθούν οι καθεστωτικοί ηγέτες για να χειραγωγούν τις μάζες με απώτερο σκοπό να μη γίνει εμφανής η ανεπάρκειά τους, έτσι ώστε να μπορούν να συντηρούνται στους πολυαγαπημένους θώκους τους. Μία από αυτές τις τακτικές είναι και η ανεπαρκής ή η επιλεκτική ενημέρωση που, σε συνδυασμό με την αποκοπή από τον έξω κόσμο και την απώλεια παιδείας, μετατρέπει πολυπληθείς ομάδες σε τηλεκατευθυνόμενα. Βέβαια, από τούτη την προσπάθεια δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι φραγμοί, οι οποίοι επιβάλλονται από διάφορες παροιμίες, δοξασίες, σοφές ρήσεις και αποφθέγματα του τύπου: «Πίστευε και μη ερεύνα», «Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί», «Λύκε, γιατί ο λαιμός σου είναι χοντρός; Γιατί κάνω τη δουλειά μου μοναχός» και άλλα τέτοια. Παράδειγμα όλων των παραπάνω είναι το ανάθεμα που είχαν ρίξει όλες οι κομμουνιστικές δημοκρατίες στο δυτικό, ανεπτυγμένο κόσμο. Πέρα, λοιπόν, από αυτήν την άμοιρη τη μερίδα των δημοσιογράφων που σέβονται τον εαυτό τους και που έχουν μπει σε καραντίνα από τους κατέχοντες τα κυνηγετικά ηνία, ποιος ασχολείται με το τι γίνεται κυνηγετικά ένα βήμα από τη μύτη μας; Ποιος από τους ταγούς μας αντιγράφει τα καλώς κείμενα για να πάμε παραπέρα; Κανείς! Εμείς επιμένουμε να παλινδρομούμε ανάμεσα στο ένδοξο, ιστορικό παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον. Και εγένετo Ιnternet και άνοιξαν τα μάτια των μανδαρίνων και είδαν τι σημαίνει κυνήγι για τους άλλους λαούς και απόρησαν που εδώ, στην Ελλάδα, αυτή η ιδιότητα είναι ντροπή, μίασμα και η μητέρα των καταστροφών της πανίδας της χώρας, ενώ στη Γηραιά Αλβιώνα, για παράδειγμα, είναι μέγιστη τιμή και δόξα. Αντιθέτως, ο αρχαιότερος σύλλογος της ελληνικής επικράτειας έχει άγνοια για το ιστορικό παρελθόν του γιατί φρόντισε να το απολέσει! Ψήγματα αυτού του παρελθόντος μόνο αναπαύονται μαζί με αράχνες και ακάρεα σε μια αποθήκη. Ενώ κανένα κυνηγετικό μουσείο στην Ελλάδα δεν έχει κάνει ακόμα εγκαίνια και, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, καμία κυνηγετική γιορτή δεν έκανε σαφή τον αριθμό, καθώς και τις προθέσεις όλων αυτών που έχουν το κυνήγι στις φλέβες τους. Μας φαίνονται παράξενες και γραφικές η συνήθεια και η όλη διαδικασία διεξαγωγής του παραδοσιακού κυνηγίου της αλεπούς με άλογα και στολές στην Αγγλία. Ακούμε σαν φασαρία και μονότονο σκοπό τον ετήσιο διαγωνισμό κυνηγετικών πνευστών που γίνεται στη Γαλλία και συγκεντρώνει χιλιάδες κόσμου από ολόκληρη τη χώρα για μέρες. Αραγε, δεν είναι μονότονη και ένοχη η μηδενική κυνηγετική ανάπτυξη που ζούμε εδώ και αιώνες; 8 eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι

9 KAΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ δωρο dvd µε το κυροσ του discovery world προσεγγίζοντας τα αινίγµατα του κοσµου µας

10 ΕΛΛΑ Α αφιερωµα υδροβια Στον κόσµο του βάλτου 10 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

11 Οι στιγµές µέσα στη φυλάχτρα περνούν δύσκολα, καθώς η απόλυτη υγρασία διαπερνά ακόµα και τα πλέον προστατευτικά -ειδικού τύπου- ρούχα, φτάνοντας κυριολεκτικά µέχρι το κόκαλο. Εκείνες, λοιπόν, τις στιγµές, κατά τις οποίες πρέπει να είσαι σιωπηλός και προσεκτικός, εύχεσαι να φανούν οι ταχύτατες σιλουέτες των παπιών για να δραστηριοποιηθείς, βοηθώντας το αίµα να κυλήσει γρηγορότερα στις φλέβες και να σε ζεστάνει. Οµως, σ αυτό το κυνήγι, οι προσδοκίες δεν ευοδώνονται πάντα. Παρ όλα αυτά, ο κυνηγός δεν φεύγει από το βάλτο απογοητευµένος και φτωχός. Του Απόστολου Χρ. Αντωνάκη Οταν µου µιλούσαν για «διαφορετικούς κόσµους» οι βαλτοκυνηγοί, δυσκολευό- µουν να πιστέψω ότι κυριολεκτούσαν. Οι περιγραφές τους ανάµεσα σε πολλές γουλιές καφέ στο κυνηγοµάγαζο -στέκι των κυνηγών της γειτονιάς µου- ήταν όµως τόσο πολύ ροµαντικές και δελεαστικές, που ανάγκαζαν ακόµα και τους «σταµπαρισµένους» ισχυρογνώµονες να µένουν σιωπηλοί και ν ακούν προσεκτικά µε τεντω- µένα τ αφτιά. Ως τακτικός θαµώνας κι εγώ αυτού του κυνηγοµάγαζου, δεν κρύβω ότι επηρεάστηκα από τις εξιστορήσεις των κυνηγών του βάλτου και τις ροµαντικές περιγραφές του δικού τους ονειρικού κόσµου. Στην πραγµατικότητα, πρέπει να χώθηκε µέσα µου µια έµµονη ιδέα που µ έσπρωχνε να δοκιµάσω αυτή την εµπειρία και να γνωρίσω έστω και λίγα από όσα απόλαυσα ως ακούσµατα από τους γητευτές της λάσπης. ιότι, όπως διαπίστωσα αργότερα, το µεγαλύτερο θεριό του βάλτου είναι η λάσπη, που παγιδεύει τους αδαείς και απρόσεκτους µε µεγάλη ευκολία, θέτοντας σε κίνδυνο ακόµα και τη ζωή τους. Και για να µάθεις να περπατάς «αέρινα» πάνω σ αυτήν, απαιτούνται αρκετές εµπειρίες και µαθήµατα στην πράξη από µεστωµένους βαλτοκυνηγούς, που θα εξηγήσουν στο νεότερο όλα εκείνα που πρέπει να προσέχει και να αποφεύγει, ώστε να είναι πρώτα ασφαλής και στη συνέχεια ικανοποιηµένος θηρευτής. Κι όλα αυτά µε µεγάλη υποµονή, καθώς ο τρύγος του βάλτου γίνεται αργά και µεθοδικά, χωρίς βιασύνη και απερισκεψίες, που επισύρουν σκληρές τιµωρίες. Ο σωστός εξοπλισµός Οταν αποφάσισα να ακολουθήσω κάποιους έµπειρους φίλους σε βαλτοκυνήγια, κατόπιν συµβουλών από τους ίδιους, προµηθεύτηκα τον κατάλληλο εξοπλισµό, που ήταν εντελώς διαφορετικός από εκείνον τον οποίο συνήθως χρησιµοποιούσα. Οπως τις ολόσωµες γαλοτσιέρες (στήθους όπως τις λένε), όπου ένα αδιάβροχο υλικό συνεχίζει από τα πόδια να καλύπτει και τον κορ- µό του σώµατος µέχρι το στήθος, όπου κουµπώνουν οι ενσωµατω- µένες τιράντες. υστυχώς, οι γαλοτσιέρες εκείνης της εποχής ήταν κατασκευασµέ- EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 11

12 ΕΛΛΑ Α αφιερωµα υδροβια Ο βαλτοκυνηγός, αφού επιλέξει τα απαραίτητα, είναι υποχρεωµένος στη συνέχεια να ακολουθήσει συγκεκριµένους κανόνες και στον κυνηγότοπο για να αισθανθεί την απαιτούµενη ασφάλεια νες από υλικό ευάλωτο στα αιχµηρά κλαδιά και συχνά τρυπούσαν, µε αποτέλεσµα να αναγκάζουν τον παθόντα σε άτακτη φυγή. Και δεν θα είναι λίγοι οι βρεγµένοι του βάλτου που θα χουν να διηγηθούν τα ευτράπελα της προσωπικής περιπέτειάς τους. Σήµερα, η τεχνολογία έχει δηµιουργήσει γαλοτσιέρες και τζάκετ από στεγανοµονωτικά υλικά, όπως το νεοπρένιο, που σε κρατούν στεγνό αλλά και προστατευµένο από το κρύο και την υγρασία. Συνεπώς, τα εφιαλτικά σκισίµατα αλλά και η αίσθηση της παγωνιάς αντιµετωπίζονται πλέον αποτελεσµατικά µε την αγορά κατάλληλων προϊόντων, ξορκίζοντας τις αναποδιές του παρελθόντος, παρόλο που κι αυτές ως αναµνήσεις ζωής έχουν την οµορφιά τους. Επίσης, τα ειδικά πουλόβερ από ύφασµα φλις και τα ισοθερµικά εσώρουχα σε θωρακίζουν σαν αστακό απέναντι στις αντιξοότητες του βάλτου, αλλά και τις κακές καιρικές συνθήκες. Υπάρχουν και τα ψιλολόγια που ωστόσο κάνουν τη διαφορά, όπως ειδικά γάντια, σκούφοι, προστατευτικά γυαλιά, κιάλια, αδιάβροχοι φακοί, αδιάβροχες θήκες για τα προσωπικά αντικείµενα, συµπεριλαµβανοµένων και των κινητών τηλεφώνων, και προσθέτουν το αλατοπίπερο της ειδικής φροντίδας που, όταν κολλήσεις µαζί της, πάντοτε θα βρίσκεις κάτι για να της προσθέσεις. Ολα αυτά τα µεγάλα εφόδια και τα µικρότερα είναι τελικά τα απαραίτητα παρελκόµενα ενός επιµεληµένου µε σοβαρότητα ειδικού εξοπλισµού που καθιστούν τον παπιοκυνηγό προστατευµένο, ασφαλή και αποτελεσµατικό. Η σχολαστικότητα Είναι βέβαιο ότι οι γνώσεις όλων αποκτήθηκαν σταδιακά µε τις αντίστοιχες εµπειρίες που αναλογούν στον καθένα κατά τη διάρκεια των περιπετειών στο βάλτο. Συνεπώς, αν και διαφέρουν από κυνηγό σε κυνηγό, τους καθιστούν προσηλω- µένους στο ιερό καθήκον της συγκεκριµένης σχολαστικής προετοιµασίας. Ο βαλτοκυνηγός, αφού επιλέξει τα απαραίτητα, είναι υποχρεωµένος στη συνέχεια να ακολουθήσει συγκεκριµένους κανόνες και στον κυνηγότοπο, όχι τόσο για να σταθεί αποτελεσµατικότερος στις θηραµατικές καρπώσεις όσο για να αισθανθεί την απαιτούµενη ασφάλεια, γεγονός που θα του επιτρέψει να απολαύσει τη σαγήνη του βάλτου. Κάθε κλαράκι ή ένα συγκεκριµένο πέρασµα από τις καλαµιές και την υδροχαρή βλάστηση, ένα βαλτώδες µονοπάτι, µια ξέρα µέσα στα νερά, η φορά του ανέµου και οι κρατούσες καιρικές συνθήκες, µαζί µε αρκετά ακόµη δεδοµένα, αξιολογούνται προσεκτικά, αλλά και χωρίς βιασύνη από τον κυνηγό. Εκείνο τον κυνηγό που κυνηγά σε τόπους γνώριµους, τους οποίους έχει επισκεφτεί περισσότερες από δέκα - δεκαπέντε φορές, διότι µόνο µε τον αυξηµένο αριθµό επισκέψεων σ ένα βιότοπο µαθαίνεις σε κάποιο µεγάλο βαθµό ορισµένα από τα µυστικά του. Υπάρχουν παράλληλα και οι κυνηγότοποι του ελληνικού Βορρά, όπως στο έλτα του Εβρου και στις Φέρες, που είναι οργανωµένοι µε καλύβες διαµονής, τις οποίες ο ιδιοκτήτης φροντίζει και εκµεταλλεύεται ώστε να εξοικονοµήσει τα προς το ζην. Σε αυτούς τους βιότοπους ο κυνηγός έχει υπέρ του τη συνδρο- µή και τις συµβουλές του ιδιοκτήτη της καλύβας που είναι καθοριστικές ώστε να νιώσει ξεγνοιασιά και ασφάλεια. Στις καλύβες υπάρχει η σχετική οργάνωση, δηλαδή οι προµήθειες, η συντροφιά των φίλων, το φαγητό και η ζεστασιά της ξυλόσο- µπας, η οποία, δυστυχώς, εάν έχει παγωνιά µονάχα αγκαλιά -εάν την έχεις- µπορεί να σε ζεστάνει. Παρ όλα αυτά, στις καλύβες του Εβρου έχουν καταγραφεί συναρπαστικά κυνήγια κι έχουν χτιστεί σπουδαίες φιλίες και σχέσεις. υστυχώς, οι επεµβάσεις µε τα φράγµατα στο έλτα έχουν αλλοιώσει την παλιά οµορφιά του βιότοπου, τον οποίο κάποτε επισκέπτονταν εκατοµµύρια άγρια παπιά και χήνες και άλλα υδρόβια ή παρυδάτια πουλιά. Επιλέγοντας παπιά Οι αγριόπαπιες που διασταθµεύουν σε κάποιο υγροβιότοπο σπάνια συναθροίζονται. Συνήθως, τα διάφορα είδη αποµακρύνονται και αποµονώνονται σε µεγάλες οικογένειες λες και υπάρχει διχόνοια ανάµεσά τους. Ωστόσο, ο βασικότερος λόγος που συµβαίνει αυτό είναι το κυνήγι της τροφής. Αλλα είδη τρέφονται µε µικρόψαρα, µαλάκια, βατράχια και άλλους ζωντανούς οργανισµούς, που ζουν στο νερό, ενώ κάποια άλλα τρέφονται µε τους βλαστούς των φυτών. Αυτή η αποξένωση, σε συνάρτηση µε τις διατροφικές συνήθειες, χώρισαν (µε κυνηγετική παρέµβαση) τα είδη των άγριων παπιών σε δύο βασικές κατηγορίες. Στα «καθαρά» και τα «µη καθαρά». ηλαδή, σ εκείνα που τρέφονται µε φυτά και δεν µυρίζει το κρέας τους κατά το µαγείρεµα και σ εκείνα που τρώνε ό,τι βρουν, απορροφώντας το κρέας τους την οσµή της τροφής τους. 12 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

13 Ετσι, γεννήθηκαν και οι διάφορες φήμες, ότι δηλαδή το κρέας όλων των άγριων παπιών έχει έντονη μυρωδιά ψαριού, αποτρέποντας αρκετούς να δοκιμάσουν έστω και για μια φορά ένα από τα γευστικότερα κυνηγετικά εδέσματα και μαζί με τη γεύση το συναρπαστικό κυνήγι τους. Μαζί με τις φήμες περί άσχημης μυρωδιάς «απλώθηκαν» και δεκάδες προτεινόμενες προπαρασκευές μαγειρέματος, μαρινάτες, τρόποι ψησίματος, που θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν και να αποτελέσουν ένα ενδιαφέρον «ανθολόγιο». Η «εφευρετικότητα» έκανε διάσημο το αναμμένο κάρβουνο που «σβήνεται» στο εσωτερικό της πάπιας, αφού αυτή έχει καθαριστεί και μαριναριστεί για ώρες σε ξιδόνερο ώστε να φύγει η άσχημη μυρωδιά. Για να είμαι ειλικρινής, τούτη τη διαδικασία ουδέποτε έτυχε να τη δοκιμάσω. Τις δικές μου τις πάπιες, τις «καθαρές», δεν χρειάστηκε να τις ταλαιπωρήσω για να γίνονται πάντα γευστικές. Τις άλλες, που με κερνούσαν -καθαρές και μη- τις απολάμβανα με την ίδια ιεροτελεστία, αγνοώντας τα μυστικά τής κάθε μαγείρισσας. Εκείνο, ωστόσο, που φρόντιζα ήταν στον κυνηγότοπο να «σταμπάρω» τα καλά καρτέρια για καθαρά παπιά, όπως σαρσέλες και τα σφυριχτάρια, κι αυτό από μόνο του ήταν πολύ σημαντικότερο από τις αγενείς ερωτήσεις προς τον οικοδεσπότη σχετικά με τον τρόπο μαγειρέματος των παπιών του. Τα σφυριχτάρια Τα θεωρούσα ανέκαθεν εξαιρετικά παπιά. Δύσκολα στην προσέγγιση σε ό,τι αφορά το κυνήγι τους και με ευχάριστη γεύση το κρέας τους κυρίως στο γιορτινό τραπέζι, διότι τέτοιες μέρες μαγειρεύονταν παπιά στο σπίτι μας. Το πάθος μου για τούτο το είδος μού το κόλλησαν έμπειροι βαλτοκυνηγοί απ τα μέρη απ όπου κατάγεται η σύντροφος της ζωής μου, την Κατοχή Μεσολογγίου. Εκεί, στη λιμνοθάλασσα, πριν από τις ευρωπαϊκές οδηγίες που αποστείρωσαν τους υγροβιότοπους, πρόλαβα μερικά καλά κυνήγια. Πάντοτε, βέβαια, με ντόπιους και ποτέ μόνος. Είναι πανέμορφα, μα κι επικίνδυνα εκείνα τα βαλτοτόπια, καθώς έχουν χαθεί πολλοί κυνηγοί στους λασπόβουρκους, κυρίως από ατυχήματα απροσεξίας και υπέρμετρης εμπιστοσύνης στις ικανότητές τους. Οι κυνηγοί χάνονται είτε μέσα στις λασπορουφύχτρες -όπως τις λένε οι ντόπιοιείτε πέφτοντας στο νερό από κάποιο πλωτό μέσον φορτωμένοι με φυσίγγια και βαρύ ρουχισμό που τους στέλνει στον πάτο. Γι αυτό χρειάζεται προσοχή μέσα στο πλεούμενο. Οχι στις άτσαλες κινήσεις. Ονειρεμένο κυνήγι Σ ένα απ τα κυνήγια στα «Νιχωρίτικα» ακολούθησα σιωπηλά την ντόπια παράδοση. Μες στη γαΐτα φορτώθηκαν πρώτα τα τσουβάλια με τα πλανούρια, τα ψεύτικα ομοιώματα που αργότερα απαγορεύτηκαν. Εδώ, στην Ελλάδα, όλα είναι απαγορευμένα, αντίθετα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι παραδοσιακοί τρόποι κυνηγιού διατηρήθηκαν. Στριμωχτά χωθήκαμε δύο στη γα- Τους ήχους της θεσπέσιας συμφωνικής ορχήστρας της φύσης και τη χορωδιακή συμμετοχή των πουλιών χαλούσε πρόσκαιρα κάποια μεμονωμένη τουφεκιά, όταν περνούσε από πάνω μας κάποιο βιαστικό σφυριχτάρι eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 13

14 ΕΛΛΑ Α αφιερωµα υδροβια Στις καλύβες του Εβρου έχουν καταγραφεί συναρπαστικά κυνήγια κι έχουν χτιστεί σπουδαίες φιλίες και σχέσεις ΐτα, που ήταν εφοδιασµένη µε εξωλέµβια µηχανή µε δίφτερη προπέλα, ώστε να µην µπλέκεται στα χόρτα. Οταν φτάσαµε νύχτα ακόµα στον προορισµό µας, πλέοντας ανάµεσα σε περίπλοκα «µονοπάτια» κι ακούγοντας άπειρα κραξίµατα παπιών, ολούθε υπήρχαν επιπλέοντα χόρτα, που µε παραξένεψαν. Ο Γιώργος µού εξήγησε ότι ήταν το πάνω µέρος του φυτού, που αφήνουν τα σφυριχτάρια, αφού καταβροχθίσουν τον τρυφερό λευκό βλαστό, που ξεχώνουν τραβώντας τον από τη λάσπη. Κι ενώ παρατηρούσα, ρωτούσα και µάθαινα, ξέσπασε µια καταιγίδα, όπου η πυκνότητα της βροχής που ερχόταν µε δύναµη κατά πάνω µας δεν µας επέτρεπε να αναπνέου- µε εύκολα. Το γονάτισµα στη λάσπη της ξέρας και το άνοιγµα του αδιάβροχου, που λειτούργησε σαν προστατευτική τέντα, βοήθησαν να ξεπεράσου- µε τα πέντε περίπου λεπτά της ώρας που κράτησαν η δύναµη της βροχής και τα αστραπόβροντα. Το ψιλόβροχο που έµεινε χαρακτηρίστηκε ιδανικό για το σήκωµα των παπιών κατά το ξηµέρωµα. Στήθηκαν επιδέξια τα πλανούρια (τότε ακόµη ήταν επιτρεπόµενα) κι αµέσως οδηγηθήκαµε στη φυλάχτρα. Μια σκαµµένη τρύπα δηλαδή, που χώραγε ίσα ίσα δύο άτοµα και που έπρεπε ανά δεκάλεπτο να την αδειάζεις απ τα νερά που ανέβλυζαν απ τα χωµάτινα τοιχώµατα. Κι όντως, µε το πρώτο φως φάνηκαν τα πρώτα παπιά µαζί µε µπάλιζες και τα κουφοµπεκάτσινα, τα οποία πετούσαν ολόγυρα. Το φτεροκόπηµα δεν ακούστηκε ποτέ. Αντίθετα, ο βάλτος ήταν γεµάτος από µαγευτικούς ήχους και φωνές διαφορετικές από χιλιάδες πουλιά κρυµµένα όλα στις καλαµιές ή λουφαγµένα εκατοντάδες µέτρα µακριά µες στο νερό. Τους ήχους της θεσπέσιας συµφωνικής ορχήστρας της φύσης και τη χορωδιακή συµ- µετοχή των πουλιών χαλούσε πρόσκαιρα κάποια µεµονωµένη τουφεκιά, όταν περνούσε από πάνω µας κάποιο βιαστικό σφυριχτάρι. Ενοχος βασικά ήµουν του λόγου µου, παρ όλη την γκρίνια του καλού φίλου ότι έπρεπε ν αφήνω τα παπιά να καθίσουν. Ετσι τα κυνηγούν εκεί τα παπιά. Κάθονται και παίρνουν όσα µπορούν στα σίγουρα, κάνοντας οικονοµία και στα φυσίγγια. Του «Αθηναίου», βέβαια, η λαχτάρα δεν είναι συµβατή πάντοτε µε τη λογική της οικονοµίας στην περιφέρεια. Τουλάχιστον εκείνα τα παλαιότερα χρόνια, όταν υπήρχε πάντοτε λίγο κοµπόδεµα στην τσέπη για το κυνήγι. Αυτή η νοοτροπία µου απέδωσε µεν κάποιους καρπούς, κυρίως όµως µε δίδαξε αρκετά πράγµατα για περίπου δέκα ώρες που µείνα- µε µέσα στη λάσπη. Καµιά εικοσαριά παπιά σφυριχτάρια και λίγες σαρσέλες ήταν το δώρο ή, αν θέλετε, η ανταµοιβή µιας επίπονης προσπάθειας. Στο σπίτι µε δίδαξαν ακόµη περισσότερα, όπως να τ αφήνω κρεµασµένα απ τα πόδια όλη τη νύχτα για να µη µυρίζουν. Αν και αρχικά έδειξα απορη- µένος, το πρωί διαπίστωσα «νερά» κάτω από τα παπιά που χαν µουλιάσει το σαθρό τσιµέντο της αποθήκης. Μου εξήγησαν πως ήταν τα 14 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

15 γαστρικά υγρά, τα οποία οι ντόπιοι θεωρούν υπεύθυνα για τις οσμές στο κρέας, αλλά και το μικρό χρόνο αντοχής των θηρευμένων παπιών έξω από την κατάψυξη. Προφανώς, είχαν δίκιο Λούφες ή φαλαρίδες ή μπάλιζες Επειτα από τόσα χρόνια δεν έχω πεισθεί ακόμα ότι έγινα πολύ καλός κυνηγός για το βάλτο. Θεωρώ όμως ότι έγινα ένας ισορροπημένος άνθρωπος που έμαθα να μη θεωρώ τίποτα ως δεδομένο, κυρίως δε έγινα πολύ προσεκτικός απέναντι στις αόρατες φυσικές παγίδες. Απέκτησα, δυστυχώς, και εμμονές, όπως η αποστροφή μου στις μπάλιζες. Λούφες ή φαλαρίδες ή μπάλιζες είναι το μόνο υδρόβιο που απέφευγα να χτυπήσω κι αν τύχαινε καμιά φορά τις χάριζα σε φίλους. Μια φορά επιχείρησα να μαγειρέψω δυο-τρεις από δαύτες και πέταξα μαζί με αυτές και την κατσαρόλα. Παρ όλα αυτά, τις δοκίμασα αρκετές φορές στην ταβέρνα «Λούφα» του Κώστα Καλύβα, κατά προτροπή του καλού μου φίλου Γιώργου Τσαγκανέλια και του αείμνηστου προέδρου της ΚΣΕ Σπύρου Παπασπύρου. Ειδικά ο μακαρίτης ο πρόεδρος τις έτρωγε μετά βουλιμίας και δεν του έφτανε μονάχα μια μερίδα. Για να είμαι, λοιπόν, δίκαιος, το μαγείρεμα σ αυτή την ταβέρνα ήταν ανέκαθεν μοναδικό και η λούφα στιφάδο ήταν πάντα εξαιρετική. Σε ό,τι με αφορά, παρέμεινα στις παραξενιές μου, καθώς η μαγειρική μου τέχνη δεν ταιριάζει με τις γεύσεις της Αρτας, αλλά και του Μεσολογγίου, όπου πολλά υδρόβια μαγειρεύονται περίτεχνα, καθιστώντας εσένα αβέβαιο για τις γευστικές απόψεις και εμμονές σου. Οι φαλαρίδες, λούφες ή μπάλιζες, λοιπόν, συγκεντρώνονται σε μεγάλους πληθυσμούς κοντά στις όχθες αλλά σε απόσταση ασφαλείας. Πετούν, δε, σπάνια και για κοντινές αποστάσεις. Οι κυνηγοί της Αρτας και της Πρέβεζας τις κυνηγούσαν ανέκαθεν με τη μέθοδο του κλοιού, μέχρι που έφτασαν οι απαγορεύσεις από τη NATURA Ο Αμβρακικός τέθηκε κι αυτός σε αποστείρωση μέχρι και σήμερα, όπου οι αποφάσεις του περιφερειάρχη αμφισβητούνται από το ΥΠΕΚΑ. Μέχρι να τα βρουν, οι λούφες θα πολλαπλασιάζονται και θα υπερπληθύνονται, αναγκάζοντας ορισμένους να οδηγούνται στη λαθροθηρία. Οι τουφεκιές Η ταχύτητα των παπιών κατά τις τραβερσάτες τουφεκιές είναι τόσο μεγάλη, ώστε να συνοδεύεται από συχνές αστοχίες. Ο υπολογισμός της σωστής προσκόπευσης είναι το μοναδικό μυστικό της επιτυχίας επί του προκειμένου. Διότι οι αποστάσεις στο βάλτο μοιάζουν όλες κοντινές, χωρίς, όμως, να είναι. Βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι τσοκάρισμα και φυσίγγια είναι τα ενδεδειγμένα για ένα καλό βλητικό αποτέλεσμα. Τα φυσίγγια καλό είναι να μην είναι «παλαιάς εσοδείας», διότι αρκούν μία-δύο ώρες στο βάλτο για να οξειδώσουν το μεταλλικό τμήμα του κάλυκα καθιστώντας τα άχρηστα και επικίνδυνα. Το καλοδιατηρημένο όπλο και το καλό φυσίγγι σε κάνουν να νιώθεις υπεροχή και σιγουριά κι αυτά τα δύο θέλουν πολύ ψάξιμο. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 15

16 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ αφιερωµα υδροβια Ελληνικοί υγρότοποι Πεθαίνουν και χωρίς κυνηγούς! Μπορεί να έχουν ενταχθεί στη Συνθήκη Ramsar εδώ και 35 χρόνια, η κατάστασή τους όµως είναι σαν αυτό να µην έγινε ποτέ. Οι υγρότοποι της Ελλάδας αργοσβήνουν και οι κυνηγοί, που µπορούν εµπράκτως και ποικιλοτρόπως να βοηθήσουν να αλλάξει η κατάσταση, εκτοπίζονται από αυτούς όλο και περισσότερο. Μήπως να το ξανασκεφτόταν η Πολιτεία; Του Στέλιου Φωκά, φωτό: Eurokinissi Λιµνοθάλασσα Μεσολογγίου µε παράνοµη χωµατερή στις όχθες της. 16 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

17 Τις τελευταίες δεκαετίες οι βασικότεροι υγρότοποι της Ελλάδας έχουν τεθεί υπό προστασία, όπως συµβαίνει και µε τους υγροτόπους όλων των χωρών που συµµετέχουν σε διεθνείς συνθήκες όπως η Ramsar και το ίκτυο Natura της Ε.Ε. Με βάση αυτές τις συνθήκες, στους συγκεκριµένους υγροτόπους καθορίζονται οι επιτρεπόµενες δραστηριότητες αναλόγως της θέσης, της πανίδας και της χλωρίδας, των επιβαρύνσεων κ.λπ. Ανάµεσα στις δραστηριότητες αυτές είναι και το κυνήγι, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις απαγορεύεται ή περιορίζεται ορθώς και σε άλλες όχι. Οσον αφορά στη χώρα µας, στις περισσότερες περιπτώσεις οι συστηµατικές µελέτες εκτίµησης της κατάστασης των υγροτόπων, όπως και οι διάφορες δράσεις ανάδειξής τους, συνήθως εξαντλούνται σε διαπιστώσεις και σε µικρά έργα ανάπλασης και δεν προχωρούν στην ουσία, δηλαδή στη λήψη ριζικών µέτρων προστασίας. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα το νοµοθετικό πλαίσιο εµπλουτίζεται και ενισχύεται χρόνο µε το χρόνο. Αλλά κανείς δεν χρησιµοποιεί ή δεν φαίνεται διατεθειµένος να χρησιµοποιήσει τα βέλη που υπάρχουν στη νοµοθετική φαρέτρα. Ετσι συχνά παρατηρούνται φαινόµενα µόλυνσης των υγροτόπων από βιοµηχανικά λύµατα και φυτοφάρµακα, αλλοιώσεις από παράνο- µες και ανεξέλεγκτες αµµοληψίες, αποξηράνσεις (από φυσικά αίτια ή µη), καταπατήσεις από γεωργούς, αλλά και αυθαίρετα κτίσµατα. Επίσης η λαθροθηρία, η λαθραλιεία και η υπεραλίευση εξακολουθούν να ευηµερούν. Τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά µένουν ατιµώρητα καθώς σε πολλές περιπτώσεις δεν γίνονται αντιληπτά παρά µόνο όταν είναι πλέον αργά, κάτι που σηµαίνει πως δεν υπάρχει ισχυρός ελεγκτικός και αποτρεπτικός µηχανισµός. Επίσης ουσιαστική διαχείριση και προστασία των υγροτόπων δεν υπάρχει. Οι φορείς διαχείρισης που έχουν συσταθεί συχνά υπολειτουργούν, είτε λόγω έλλειψης προσωπικού είτε λόγω έλλειψης πόρων είτε και για τα δύο. Αν όλες οι παραπάνω ασφαλιστικές δικλίδες (εφαρµογή νόµων, έλεγχος, σωστή διαχείριση) λειτουργούσαν επαρκώς, η κατάσταση των υγροτόπων µας θα ήταν σή- µερα πολύ καλύτερη. Επιπλέον αν η ορθολογική παρουσία των κυνηγών σε αυτούς ήταν πιο αισθητή, θα υπήρχε ένα ακόµα µέσο προστασίας. Κι αυτό γιατί οι νόµιµοι κυνηγοί µε σωστή παιδεία αποµακρύνουν τους λαθροθήρες, ενώ ελέγχουν έµµεσα και κάθε άλλη µορφή περιβαλλοντικής παρανοµίας. Οι υγρότοποι µε τη µατιά των κυνηγών Μιλώντας µε κυνηγούς από όλη τη Ελλάδα δεν µάθαµε και πολύ ευχάριστα νέα για τους υγροτόπους µας. Η Πολιτεία στην πλειονότητα των περιπτώσεων λάµπει διά της απουσίας της και η παρανοµία ανθεί. Εβρος: Τα προβλήµατα για την περιοχή άρχισαν όταν τα υγρά λιβάδια στο µεγαλύτερο µέρος του έλτα µετατράπηκαν σε καλλιεργήσιµες εκτάσεις. Ετσι τα πουλιά έχασαν το βοσκοτόπι τους, τα ρηχά και γλυκά νερά κι έµειναν µόνο οι βούρκοι. Σήµερα, όπως αναφέρουν οι κυνηγοί της περιοχής, οι πληθυσµοί των πουλιών είναι εµφανώς µειωµένοι σε σχέση µε το παρελθόν. Οσον δε αφορά τη γενικότερη προστασία της περιοχής, όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Φερρών, Σταύρος Μπεδινάκης, η Πολιτεία είναι απούσα. «Ενα περίπτερο έχουν και δεν µπορούν να το συντηρήσουν, δεν έχουν ούτε τουαλέτες για τους επισκέπτες που έρχονται να δουν το έλτα, εµείς µαζεύουµε χρή- µατα για να το συντηρήσουµε. Αν εγκαταλείψουµε και εµείς οι κυνηγοί αλλά και οι ψαράδες το έλτα, τότε θα γίνει τουρκική περιοχή. Πέρυσι οι Τούρκοι ψαράδες ψάρευαν δίπλα στα σπίτια µας. Εµείς το έλτα το αγαπούµε και το προσέχουµε, αν µας διώξουν τελείως όµως τι θα γίνει; Αν ήµασταν Γερµανία εδώ θα ήταν παράδεισος. Επίσης υπάρχει και ένα άλλο θέµα, τα λύµατα που πέφτουν από τη Βουλγαρία. Πολλές φορές το ποτάµι µυρίζει θειάφι, κάτι που πρέπει να δουν οι επιστήµονες», καταλήγει. έλτα Νέστου: Οπως επιση- µαίνει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Καβάλας, Κώστας Καλαϊτζίδης, πραγµατική προστασία της Οι συστηµατικές µελέτες εκτίµησης της κατάστασης των υγροτόπων, όπως και οι διάφορες δράσεις ανάδειξής τους, συνήθως εξαντλούνται σε διαπιστώσεις και σε µικρά έργα ανάπλασης EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 17

18 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ αφιερωµα υδροβια Οι υγρότοποι της χώρας µας αντιµετωπίζουν συνεχείς και σηµαντικές απειλές που οδηγούν στη σταδιακή ή/και ραγδαία υποβάθµισή τους περιοχής δεν υπάρχει από την Πολιτεία, ειδικά τώρα µε την οικονοµική κρίση. Χαρακτηριστικό είναι όπως µας είπε το γεγονός ότι το κρατικό εκτροφείο της περιοχής ζήτησε ενίσχυση από τους κυνηγούς προκει- µένου να εξασφαλίσουν τροφή για τους φασιανούς. Οι κυνηγοί ασφαλώς ανταποκρίνονται παρά το γεγονός ότι γενικότερα το κυνήγι βρίσκεται στο στόχαστρο των οικολόγων, οι οποίοι, όπως επισηµαίνει, επειδή δεν µπορούν να «χτυπήσουν» τις βιοµηχανίες που προκαλούν ουσιαστική ζηµιά στο περιβάλλον, επιλέγουν ευκολότερους στόχους όπως είναι το κυνήγι. Λίµνες Βόλβη και Κορώνεια, έλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκµονα: Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης τα προβλήµατα είναι πολύ σηµαντικά. Οπως µας υπενθυµίζει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Μπαµπαράτσας, το µεγαλύτερο πρόβληµα το έχει η Κορώνεια, όπου τα έργα αποκατάστασης έχουν στα- µατήσει και ουσιαστικά λίµνη δεν υφίσταται. Στη λίµνη Βόλβη επίσης δεν υπάρχει καµία παρέµβαση από το κράτος, ενώ στο έλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκµονα ο φορέας διαχείρισης υπολειτουργεί. Από τα τρία παρατηρητήριά του, όπως µας ενη- µερώνει ο κ. Μπαµπαράτσας, λειτουργεί µόνο το ένα. Το δεύτερο έχει γίνει στάβλος για κατσίκια και το τρίτο είναι µισογκρεµισµένο. Λίµνη Κερκίνη: Οπως µας ενηµερώνει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Σερρών, Κώστας Σιαφαρδάνης, στην περιοχή γίνονται προσπάθειες προστασίας, όµως οι εργαζόµενοι του φορέα διαχείρισης είναι πολύ καιρό απλήρωτοι και γενικά δεν υπάρχουν πόροι για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Μικρή Πρέσπα: Και σε αυτήν την ευαίσθητη περιοχή ο φορέας διαχείρισης αντιµετωπίζει προβλήµατα, µάλιστα πέρυσι, όπως µας ενηµερώνει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Φλώρινας, Νίκος Μυλωνάς, δεν λειτούργησε καθόλου. Αµβρακικός Κόλπος: Απλός παρατηρητής φαίνεται ότι είναι στην περιοχή αυτή ο φορέας διαχείρισης, όπως µας ενηµερώνει ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Αρτας, Κωνσταντίνος Μπέλλος. Ολα τα απόβλητα της περιοχής από εγκαταστάσεις όπως ορνιθοτροφεία, χοιροστάσια, σφαγεία, βιοµηχανίες κ.λπ. καταλήγουν εκεί. Η καταστροφή συνεχίζεται Σύµφωνα µε τη µελέτη αξιολόγησης της προστασίας και της διαχείρισης των ελληνικών υγροτόπων Ramsar που πραγµατοποίησαν το 2009 η WWF, η Ορνιθολογική Εταιρεία και η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισµού, οι υγρότοποι της χώρας µας αντιµετωπίζουν συνεχείς και σηµαντικές απειλές που οδηγούν στη σταδιακή ή/και ραγδαία υποβάθµισή τους. Πέρα από συγκεκριµένα κραυγαλέα παραδείγµατα, ως συχνότερες και πλέον κρίσιµες απειλές διαπιστώνονται οι εξής: Υποβάθµιση του υδρολογικού καθεστώτος. Υποβάθµιση της ποιότητας των υδάτων από την εκροή αστικών και βιοµηχανικών αποβλήτων, καθώς και από την απορροή αγροχηµικών. Παράνοµες αντλήσεις νερού. Παράνοµη και αυθαίρετη δόµηση (για λόγους οικιστικούς, τουριστικούς, βιοµηχανικούς και για χρήση από λαθροθήρες και λαθραλιείς). Αποξηράνσεις υγροτοπικών εκτάσεων. Εντατικοποίηση της γεωργίας 18 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

19 Η... λίμνη Κορώνεια αποτελεί τυπικό δείγμα πλήρους υποβάθμισης των υδάτινων πόρων της πατρίδας μας. με αποτέλεσμα τη μείωση βιοτόπων. Ανεξέλεγκτη βόσκηση σε δάση και υγρά λιβάδια. Απώλεια βιοποικιλότητας. Μείωση έκτασης βιοτόπων από έργα μεγάλης κλίμακας. Παράνομες αμμοληψίες. Ευτροφισμός από υδατοκαλλιέργειες. Παράνομη υλοτομία. Παράνομη αλιεία και υπεραλίευση. Λαθροθηρία. Οπως προαναφέραμε, υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις οικολογικής καταστροφής με κορυφαία τη νέκρωση της λίμνης Κορώνειας. Εκροή αποβλήτων από γύρω οικισμούς, βιοτεχνίες και βιομηχανίες, εντατικοποίηση της γεωργίας, απορροή αγροχημικών και υπεράντληση υδάτων είναι οι βασικές αιτίες καταστροφής της, η οποία από το 2004 δεν έχει ψάρια, ενώ για πολλούς μήνες το χρόνο είναι και χωρίς νερό. Οταν υφίσταται νερό, αυτό είναι αλκαλικό και η λίμνη ευτροφική, ενώ τα τελευταία 15 χρόνια έχουν σημειωθεί τρεις μεγάλες οικολογικές καταστροφές με αποτέλεσμα το θάνατο χιλιάδων ψαριών και πουλιών (1995, 2004, 2007). Ισχυρές πιέσεις δέχεται ωστόσο και το Δέλτα Αξίου, Λουδία, Αλιάκμονα λόγω της εγγύτητάς του με τη Θεσσαλονίκη, η βιομηχανική καρδιά της οποίας (η Σίνδος) βρίσκεται στις παρυφές του υγροτόπου. Επιπλέον, η λειτουργία του ΧΥΤΑ Μαυρορράχης, ο σχεδιασμός νέου ΧΥΤΑ στην περιοχή και η συνεχιζόμενη απόρριψη στερεών αποβλήτων κοντά στην κοίτη του Αλιάκμονα και υγρών αποβλήτων στον Αξιό υποβαθμίζουν κάθε προσπάθεια προστασίας του υγροτόπου. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στον Αμβρακικό όπου η ανεξέλεγκτη απόρριψη σκουπιδιών και μπαζών και η εκροή λυμάτων και αγροχημικών από χοιροστάσια, ορνιθοτροφεία και καλλιέργειες απειλούν με καταστροφή την περιοχή. Ακόμα ένα παράδειγμα απουσίας ελέγχου και ολοκληρωμένης διαχείρισης συναντάμε στο Μεσολόγγι. Η παράνομη μετατροπή των παραδοσιακών πελάδων των ψαράδων σε εξοχικές κατοικίες υποβαθμίζει τη Λιμνοθάλασσα και αλλοιώνει τη φυσιογνωμία της περιοχής. Τέλος η πίεση που δέχονται οι υγρότοποι για παράκτια κυρίως δόμηση, σε περιπτώσεις όπως αυτή του Εθνικού Πάρκου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της Λιμνοθάλασσας Κοτυχίου (Ηλεία), είναι ασφυκτική. Γενικότερα βέβαια η χώρα μας έχει σημαντικό πρόβλημα ποιότητας και διαχείρισης υδάτινων πόρων, κάτι που ήδη το «πληρώνουν» και τα αστικά κέντρα, αλλά και η γεωργία μας. Η συνεργασία που δεν υπάρχει Στο ρεπορτάζ μας αυτό που εύκολα διαπιστώσαμε είναι ότι τόσο οι κυνηγοί όσο και οι οικολογικές οργανώσεις συμφωνούν στην τραγική κατάσταση των υγροτόπων μας παρά το νομοθετικό πλαίσιο και τις όποιες δράσεις προστασίας τους. Συμπέρασμα; Κατ αρχάς οι κυνηγοί και θέλουν και μπορούν να είναι σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι τόσο των οικολογικών οργανώσεων όσο και της Πολιτείας στην προστασία των υγροτόπων, καθώς η εμπειρία τους και η παρουσία τους μπορούν να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο των προσπαθειών προστασίας του περιβάλλοντος. Και φυσικά η υποβάθμιση οφείλεται κυρίως στη μόλυνση και την αυθαιρεσία στη χρήση γης και όχι βέβαια στο νόμιμο κυνήγι που εδώ και δεκαετίες μειώνεται στις συγκεκριμένες περιοχές. eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 19

20 ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ αφιερωµα υδροβια Μακρύκαννα, συνήθως µε θαλάµες 70 ή 76 χιλιοστών και πλαγιόκαννα, ήταν τα παλιά παπιοντούφεκα της Αγγλίας, µε σύσφιγξη δύο άστρων και στις δύο κάννες. Αν και στο κυνήγι των υδροβίων η πρώτη µέριµνα του παπιοκυνηγού είναι ο σωστός ρουχισµός και η καλή κατασκευή της φυλάχτρας, παρ όλα αυτά την κρίσιµη στιγµή δεν θέλει µε τίποτε να πάει χαµένη η προετοιµασία του και να θυσιαστούν οι κόποι του από ένα ακατάλληλο όπλο ή από προβληµατικά πυροµαχικά. Τα όπλα και τα φυσίγγια λοιπόν αυτού του τόσο ακραίου σε συνθήκες κυνηγίου είναι το αντικείµενο του σηµερινού άρθρου. Του Χρήστου Χατζιώτη 20 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

21 Οπλα & φυσίγγια για το βάλτο EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι 21

22 ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ αφιερωµα υδροβια Εχοντας πάθος µε το κυνήγι των υδροβίων, µελετάω χρόνια τώρα τις προδιαγραφές των παλιών, παραδοσιακών παπιοντούφεκων. Αγγλοι και Βέλγοι οπλοκατασκευαστές έφτιαχναν πολύ ξεχωριστά όπλα για το κυνήγι των υδροβίων. Μάλιστα, αυτά είχαν πολλές οµοιότητες µόνο µε τα όπλα της περιστεροβολίας που την εποχή εκείνη θεωρούνταν «σκοπευτικά». Η πλειονότητά τους ήταν βέβαια πλαγιόκαννα δίκαννα, όπως τα περισσότερα όπλα των αρχών του 20ού αιώνα. Κάποιες φορές δυσκολεύεται κανείς να ξεχωρίσει όπλα περιστεροβολίας του 1910 ή του 1930, από παπιοντούφεκα της ίδιας εποχής. Οι µόνες διαφορές που ίσως συναντήσει, είναι ότι τα παπιοντούφεκα έχουν σχεδόν πάντα ίδιο τσοκάρισµα και στις δύο κάννες (επτά ως οκτώ δέκατα του χιλιοστού διαφορά στοµίου από αυλό κάννης ή για τους πιο σύγχρονους σύσφιγξη δύο άστρων), ενώ τα περιστεροβολίας έχουν διαφορετική σύσφιγξη µε συνδυασµό τεσσάρων και ενός άστρων, τριών και δύο, ή δύο και ενός άστρων. Μια άλλη διαφορά είναι ότι τα περιστεροβολίας φτιάχνονταν συνήθως εξαιρετικά εµπροσθόβαρα, γιατί οι αντιλήψεις της εποχής υπαγόρευαν ότι έτσι οδηγούνται από το χρήστη τους µε µεγαλύτερη ακρίβεια προς το στόχο. Τα παπιοντούφεκα, αντίθετα, ενώ ήταν µακρύκαννα, ήταν καλύτερα ζυγισµένα µε µηδενικές ή απλά ήπιες εµπροσθόβαρες τάσεις. Ας δούµε, όµως, τα βασικά χαρακτηριστικά τους: Τα παπιοντούφεκα των αρχών του περασµένου αιώνα αλλά και τα λίγο παλιότερα ήταν πλαγιόκαννα δίκαννα συνήθως µε κάννες µήκους 30 ή 32 ιντσών (76 ή 81 εκατοστών) στην Αγγλία και 75, 76 ή 80 εκατοστών στο Βέλγιο. Σε αντίθεση µε άλλα όπλα των κατασκευαστών τους που µπορεί να ήταν ιδιαίτερα ελαφριά και καλοζυγισµένα, ήταν κατά κανόνα βαριά (3.300 ως γραµµάρια), είχαν πολύ φαρδιά ρίγα και δοκιµασία καθηµερινής χρήσης συνήθως 3,5 τόνους ανά τετραγωνική ίντσα, αντί των 3 τόνων που συνηθιζόταν στα απλά αγγλικά όπλα. Οι θαλάµες τους αντί των 65 χιλιοστών, που ήταν το καθιερωµένο στα κοινά όπλα, ήταν 70 χιλιοστών και κάποιες φορές 76 χιλιοστών, σε πείσµα όσων θεωρούν ότι οι µάγκνουµ θαλάµες αποτελούν εισαγόµενη εξ Αµερικής µόδα των τελευταίων δεκαετιών. Οι συσφίγξεις των καννών τους ποικίλλουν στα βελγικά όπλα, ενώ στα αγγλικά όπλα είναι συνήθως ίδιες, δύο άστρων, όπως προανέφερα. Αυτό έχει να κάνει µε τη συνήθεια των Αγγλων επαρχιωτών να κυνηγάνε από πολύ νωρίς µε ξύλινα, χειροποίητα οµοιώµατα, και να είναι οι περισσότερες βολές τους στην ίδια απόσταση. Η στιβαρότητα αυτών των όπλων παραµένει παροιµιώδης µέχρι τις µέρες µας. εν ήταν δα και δύσκολο για ένα δεξιοτέχνη οπλοκατασκευαστή να φτιάξει ένα όπλο ύψιστης αντοχής, ιδιαίτερα όταν δεν είχε τον περιορισµό του βάρους. Ο άγραφος νόµος του 1 προς 96, ο κανόνας δηλαδή που ήθελε το βάρος του όπλου να είναι 96 φορές µεγαλύτερο από το βάρος γόµωσης σε σκάγια των φυσιγγίων που θα χρησιµοποιήσει, έκανε ως ιδανικό βάρος ενός παπιοντούφεκου τα γραµµάρια περίπου, αφού τα περισσότερα παπιοφύσιγγα είχαν βάρος 1 και 1/4 της ουγγιάς, δηλαδή περίπου 35,5 γραµµάρια. Τα παπιοντούφεκα των αρχών του περασµένου αιώνα αλλά και τα λίγο παλιότερα ήταν πλαγιόκαννα δίκαννα συνήθως µε κάννες µήκους 30 ή 32 ιντσών 22 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

23 Ομως, οι Αγγλοι είχαν και δοκιμασία γραμμαρίων σε σκάγια που αναγράφονταν πάνω στα όπλα τους. Για τα κοινά όπλα η δοκιμασία αυτή ήταν συνήθως 1 και 1/8 της ουγγιάς, δηλαδή περίπου 32 γραμμάρια. Για τα παπιοντούφεκα με θαλάμες μήκους 70 χιλιοστών, η δοκιμασία αυτή ανέβαινε στο 1 και 1/4 της ουγγιάς, δηλαδή περίπου 35,5 γραμμάρια. Τέλος, για τα όπλα με θαλάμες μήκους 76 χιλιοστών η δοκιμασία ανερχόταν κάποιες φορές σε 1 και 1/2 της ουγγιάς, δηλαδή 43 γραμμάρια σκάγια περίπου. Αφού είδαμε τις παλιές συνήθειες των πολύ ψαγμένων και τελειομανών οπλοκατασκευαστών, ας δούμε τις επιλογές τού σήμερα, προσαρμοσμένες στο σημερινό κυνήγι. Από 33 έως 36 γραμμάρια σκάγια για το διαμέτρημα 12 είναι συνήθως υπεραρκετά για το παπιοκυνήγι. Τα σημερινά όπλα του παπιοκυνηγίου Η δεδομένη αντοχή των παπιών στα τραύματα και η συνήθειά τους να μετακινούνται συχνά σε μικρά κοπάδια (φλότες), δίνει προβάδισμα στα αυτογεμή έναντι των δικάννων. Η τρίτη βολή στο παπιοκυ- eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 23

24 ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ αφιερωµα υδροβια Οι ιδανικές συσφίγξεις είναι εκείνες των δύο άστρων για τα αυτογεµή εφόσον χρησιµοποιούµε φυσίγγια µε συγκεντρωτήρα νήγι αποδεικνύεται συχνά σωτήρια για την τσάντα του κυνηγού, αλλά και για το οικοσύστηµα που δεν θέλει τραυµατισµένα παπιά να χάνονται από το θηρευτή τους και να πεθαίνουν εκατοντάδες µέτρα µακριά από το καρτέρι ή να διαβιούν τραυ- µατισµένα, εξασθενηµένα και ευάλωτα σε κάθε είδους αρρώστια. Οι φανατικοί, βέβαια, των σκοπευτικών αθληµάτων, οι συνηθισµένοι στο αλληλεπίθετο, όπως και εκείνοι που θεωρούν ότι στα αυτογε- µή υπάρχει µία έστω και απειροελάχιστη απώλεια ενέργειας για τα σκάγια, επιλέγουν το αλληλεπίθετο, ακριβώς όπως οι πολύ παραδοσιακοί επιλέγουν το πλαγιόκαννο. Και οι µεν και οι δε απολαµβάνουν ένα πιο σπορτίβικο κυνήγι και ταλαιπωρούν λιγότερο τα δάχτυλά τους στην αναγόµωση του όπλου, αν το κρύο είναι τσουχτερό. Υπάρχουν πολλές σχολές όσον αφορά στο σύγχρονο παπιοκυνήγι. Και υπάρχουν ακόµα περισσότερα παθήµατα του καθενός µας, που µας διδάσκουν για τις επόµενες φορές. εν θα ξεχάσω ποτέ µου για παράδειγµα, τη φορά που βρέθηκα σε απογευµατινό καρτέρι στον Εβρο, µε 14 βαθµούς κάτω από το µηδέν, και µε τόσα παπιά που σε έκαναν να νιώθεις ότι ζεσταίνεσαι, ενώ το καλολαδωµένο αυτογεµές µου έκανε µια εµπλοκή ύστερα από κάθε βολή, το πρώτο µισάωρο. Είχαν παγώσει τα λάδια και µέχρι να ζεσταθούν από τις τουφεκιές εµπόδιζαν την εύρυθ- µη λειτουργία του κλείστρου. Από τότε έµαθα να σκουπίζω πολύ καλά κάθε λιπαντικό στο όπλο µου προτού βγω από την καλύβα, για πρωινό ή απογευµατινό καρτέρι. Ολες οι σύγχρονες σχολές αν σε κάτι συµφωνούν, είναι στο µήκος των καννών. Το παπιοκυνήγι χρειάζεται εύστοχες και κεντρικές βολές, γιατί οι αποστάσεις είναι συχνά οριακές και τα θηράµατα ιδιαίτερα ανθεκτικά. Επειδή, λοιπόν, δεν µπορούµε κατά παραγγελία να βελτιώσουµε τη σκοπευτική µας δεινότητα, χρειαζόµαστε ακρίβεια σκόπευσης που µας χαρίζει µόνο η µακριά κάννη, κατ ουσίαν δηλαδή η µεγάλη απόσταση ανάµεσα στο µάτι µας και στο στόχαστρο. Και είναι γι αυτό που τα αυτογεµή µε την ιδιαίτερα επιµήκη βάση τους διαθέτουν άλλο ένα πλεονέκτηµα σε αυτού του είδους το κυνήγι. Τα ποιοτικά δίκαννα εξισορροπούν αυτό το πλεονέκτηµα των αυτογεµών µόνο µε την ποιότητα ισοκατανο- µής της τουφεκιάς τους. Οι ιδανικές συσφίγξεις είναι εκείνες των δύο άστρων για τα αυτογε- µή (εφόσον χρησιµοποιούµε φυσίγγια µε συγκεντρωτήρα), ενώ για τα δίκαννα είναι ο συνδυασµός τριών και δύο άστρων ή τριών άστρων και ενός άστρου ή έξτρα φουλ. Η παραλλαγή και τα διαµετρήµατα Από χαρακτήρα και από θέµα αρχής ενοχλούµαι ιδιαίτερα όταν τα κυνηγετικά παρελκόµενα αποκτούν µιλιταριστικό χαρακτήρα ή παραπέ- µπουν σε στρατιωτική εξάρτυση. Παρ όλα αυτά είµαι υποχρεωµένος να δεχτώ ότι στο παπιοκυνήγι η παραλλαγή βοηθάει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Στο κυνήγι της φάσσας έχω πολλάκις διαπιστώσει ότι δεν είναι τόσο ση- µαντική η παραλλαγή όσο η ακινησία του κυνηγού στην παρουσία του θηράµατος. Αντίθετα, στο παπιοκυνήγι η απόκρυψη και η παραλλαγή 24 EΛΕΥΘΕΡΟΣ TΥΠΟΣ Κυνήγι

25 είναι τα στοιχεία που κάνουν συχνά τη διαφορά ανάμεσα στον έμπειρο και στον ερασιτέχνη βαλτοκυνηγό. Γι αυτό και παρότι δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ μου όπλο με πολυεστερικά μέρη σε απόχρωση παραλλαγής, αναγνωρίζω τη χρησιμότητά του στο συγκεκριμένο κυνήγι. Οσο για τα διαμετρήματα των όπλων που ενδείκνυνται, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει ένας διάλογος, κατά τη γνώμη μου χωρίς νόημα. Η επέκταση του διαμετρήματος 20 και η μετατροπή του σε μόδα, κάνει πολλούς, κυρίως στις ΗΠΑ, να ισχυρίζονται ότι τα όπλα διαμετρήματος 20 σε έκδοση μάγκνουμ, είναι ιδανικά για το παπιοκυνήγι. Προσωπικά θεωρώ ότι οποιαδήποτε επιλογή στο βωμό ενός πιο παραδοσιακού ή πιο σπορτίβικου κυνηγίου, είναι απόλυτα σεβαστή. Δεν μπορεί όμως να αναιρεί τους νόμους και τους κανόνες της βλητικής. Και με βάση αυτούς, το μεγάλο ύψος της κολόνας της γόμωσης των σκαγιών επιδρά αρνητικά και στην ποιότητα κατανομής και στη συμπεριφορά του φυσιγγίου. Επομένως, οι μάγκνουμ εκδόσεις οποιουδήποτε διαμετρήματος καλό είναι να αποφεύγονται, ιδιαίτερα αν αναφερόμαστε σε μικρά διαμετρήματα. Οι παλιοί κυνηγούσαν συχνά τα υδρόβια στην Ευρώπη με διαμετρήματα μεγαλύτερα του 12, όπως είναι το 10, το 8 και το 4. Κατά τη γνώμη μου το διαμέτρημα 10 διατηρεί εξαιρετικό πλεονέκτημα σε αυτό το κυνήγι, ενώ το 12 παραμένει η πλειοψηφική επιλογή, ως το μικρότερο ικανό για αυτό το κυνήγι. Τα κατάλληλα φυσίγγια Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στα φυσίγγια του παπιοκυνηγίου είναι το δριμύ ψύχος που συνήθως συναντάμε στο βάλτο. Ενα άλλο πρόβλημα, που σπάνια αναφέρουμε, είναι ότι κυνηγάμε ταυτόχρονα θηράματα πολύ διαφορετικού μεγέθους και αντοχής, πράγμα που δημιουργεί διλήμματα στην επιλογή των σκαγιών. Αν κυνηγούσαμε για παράδειγμα μόνο πρασινοκέφαλα σε μια περιοχή, θα χρησιμοποιούσαμε σκάγια νούμερο 5 ή νούμερο 4. Αν συναντούσαμε μόνο σαρσέλια, θα χρησιμοποιούσαμε σκάγια νούμερο 7. Σε ένα κυνήγι μικτής τσάντας, αναγκαζόμαστε να αναζητήσουμε τη χρυσή τομή. Κάποιοι την εντοπίζουν σε σκάγια νούμερο 6. Κάποιοι άλλοι πάλι θεωρούν ότι προτεραιότητα έχουν τα περιζήτητα πρασινοκέφαλα και κυνηγάνε με νούμερο 5 όλα τα παπιά. Είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Ενστάσεις έχω μόνο σε επιλογές που συχνά ακούω για φυσίγγια με σκάγια νούμερο 2 ή 1, προκειμένου να επιτευχθούν ιδιαίτερα μακρινές βολές. Τέτοια φυσίγγια μπορούν να μας δώσουν πράγματι μια πολύ θεαματική βολή εξωφρενικών αποστάσεων, θα μας στερήσουν όμως πολλαπλάσια θηράματα λόγω αραιής κατανομής. Γιατί στη βλητική του λειόκαννου πρέπει να θυμόμαστε ότι το θήραμα καταβάλλεται από τα πολλαπλά τραύματα και όχι από το ένα καίριο πλήγμα. Κατά τα άλλα, γομώσεις 33 ως 36 γραμμαρίων αποδεικνύονται συχνά στο βαλτοκυνήγι πολύ πιο αποτελεσματικές και σίγουρα πιο... ισορροπημένες από διάφορες μάγκνουμ και σούπερ μάγκνουμ εκδοχές. Στο παπιοκυνήγι η απόκρυψη και η παραλλαγή είναι τα στοιχεία που κάνουν συχνά τη διαφορά ανάμεσα στον έμπειρο και στον ερασιτέχνη βαλτοκυνηγό eλευθεροσ tυποσ Κυνήγι 25