ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΙ. 'Αιιιιραιί'fητcν δtcx τtιv χ"τόt 'C'~U κvρ~

Transcript

1 ΗλlΑ.6.. ΜΠΙΙΙΙΟΥ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ ΠΥΡΚΑΊΏΗ ~ \ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ _4 f' 'Εν~κ&~θ~Γ:1ι~;ηfι~;~~~~i~~~/~~ ~dμ~ι;~~,ης j' / 2Α ΙiΚΔΟΣΙΣ 'Αιιιιραιί'fητcν δtcx τtιv χ"τόt 'C'~U κvρ~ iιαvνιχν 'f&ν nιίι:.::rης: φύαεως: 'Εnιχιιρήαι:ων, Κιχτ~ατημdιτωv, Γχιχρ!i;, 'Ερνcα"rοιαιωv πιχριχyωvnς: ι\λιχ'fρtχcυ ρaύμαιτcς:, Τρ πι;ών, Γρ:ι;φι:ίων, rπcυρνείων, Σχcλ&ι ων, Νcοοχcμιίων, Κλιvυι&ν, Σ~νιχτc ρtων, Πλοίων, Σ;ιδηρcδρCμων, ]; ιριχ-;ώ νων, Σ'fpο7.ηωηχ&Ίν 'Απcθηχ&Ίν, 'Αaρο.. tlρcμίων, Κιν11μιχτcγγι:i:~ω,, Θι:Χτρων χλn. Α ΘΗΝΑΙ, 1948

2 φίως. Πδ:ν γνήσιον 6:ντlτυπον φι!:ριι τιιιν όιtογραφι'jν too σvyypσ../~tj / ')

3 ΑΡΧΗΓΕJΟΗ ΠVΡΟ ΣΒΕΣΤ Ι ΚΟV ΣΟΜΑΤΟΣ 'Εν Άθή tης fi Άριθ. Πρωτ /455Φ.61 / Ι Α Ρ ΧΗΓΟΣ ΤΟΥ Π Υ ΡΟ Σ Β Ε ΣΤΙ ΚΟΥ ΙΩ Μ Α ΤΟΣ Λα66vτeι;; δπ' δψει 1) -ι;ήν δπό σ-cοιχιιrι:ι Δ. Ι. άπ dνι:ιςροpά:υ το!) παρ:χ τφ κσ.θ" ήμctς Άpχηγε(φ δπηpeτουντοι;; Στσ.θ\Lάpχου α' τάξeωι;; Μπέτσιου Ήλ(α ~οϋ Δημητplου, Sι' ήι;; &πe6λήθη μελlτη &πό τόν τίτλον " Τ ΡΟΠΟ Ι ΚΑ Ι ΜΕ ΣΑ Κ ΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ. Π VΡΚΑfΩΝ - ΠVΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ., --;.αί 2) τό <iπό πρακτικόν, δυ νάμaι τ>ιι &π' άp,θ. 3124/436 έ.!. ήμ<τlραι Δ/γηι συσταθιiσης ίξ 'Ανωτάτων Ά'ξιωμι:ιτικων τοϋ Σώμιχ:cοι;; "Επι-ι;pοπi'jι;;, ίν ' ψ α.ι:ιτη i~1't>ι:ιίνετaι δτι εups την &.νω-ι::έpω μιλέτην κατάλληλον δι έκ'tύπωσιν ε!ι;; 6ι6).ίον πρόι;; χpf)σιν οόχt μόνον των δπαλλήλων τοο ΙΤυpοσ6εστικοU Σώματος Οι" οδι;; dποτελετ σο6αpόν βοήθημa διό: τήv συμπλήpωσιν των πυpοσ6εστικων γνώσεών των, άλλό: καί παντός δστιι; θέλει νά: πpοστατεύσυ,ι dποτελεσματικg'>ι;; τήν τι χινη ττjν κα.ί ιiυ.(υητr;ν πιριr;uσία.ν τοu!κ πuρκα.ηuν δια τυjι; χpησψ.r; nοιήσeωι; δια.ψ6ρων κα.τσ.σ6~στικίί:ιν μέσων, ~Ε ' γκpίνομεν τήν δπ; τιjd ιlpημένου Άξιωμ:ιτι -ι<.οd έκπιjνηθ!'rσα.ν μιλέτψ Ο πο τόν τίτλσν " ΤΡΟΠΟ Ι ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ ΠVΡΚΑIΩΝ-ΠVΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ., κ~~ τυιν έκτύπωσιν τα.ύτηι;- είι; 6ι6).ίον!δία.ιι; του!νδιι:ιφεpομένου δα.πιχνα.ις. ΚΙJινοποiηJιι; Δ/τ'ην Γραφείων Άρχηγεlου Π. Σ. Στα.θμάpχην α.' τάξεως Μ π έτσιιjυ Ήλlα:ν. ΑΡΓ. Ό 'Αρχηγός ΠΑ Π ΑΡ ΓΥ ΡΗΣ

4

5 ΒΙΒ Λ Ι Ο ΓΡ Α ΦΙ Α Chaplet et Rous.. t: L' incendie. Dunιoηt R.: Le feu chez moi. Kausth Oskor : Das chemische feuerlδschwesen. Maπuol of Fl rentσnιh lp. Modern Flr ftghtlng. Pyrene. Meyer Jng.: Technisches lehrbuch for den feuerwelvmann. Odllloη Albert : Dicli~nnaίre du feu. Pσchlner F.: Das chemische und das Mechanische Schaumlδsc h νerfohren, seine Crundlogen, seine Technik und Anwendung. Kurz.er Abrίss des chemischen feuerlόschwesens Herausgegeben νοm chemischen Laboratorium der Τ Ο Τ Α L Kommonditgesι;Ι Ιschaft foerstner 9 & Co., Apolda / Berlin.

6

7 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ή ~λλειψις έν τfi έλληνικfi yλώσση βιβλ{ων πυροσβεσηκοϋ περιεχομένου, μ&ς ώδήγησεν εtς τήν συγγραψήν τοο παρόντος βιβλlου τό όποίον άποτελεί τό πρς~τον μέρος της δλης ϋλη ς, Τr'\ν ότt0lαν προ~τιθ~μεθα νά όλοκληρώσωμεν εlς τέσσαρα βιβλία. Εtς τό πρωτον μέρος τοο παρόντος διαλαμβάνονται έν σuντομίι;:ι: τά φαινόμενα τό: 61tοία λαμβάνουν χώραν κατά τήν καϋσιν των σωμάτων ώς κ ά ι αι διάφοροι μέθοδοι κατασβέσεως των πυρκαϊων, εις δέ τό δεύτερον μέρος περιγράφονται έν πάση λεnτομερειςι; ή κατασκευή καt 6 τρόπος λει τουργtας των διαφόρων τύπων πυροσβεστήρων, ώς καi αt ένδείξεις καταοβέσιως των πuρκαϊων δι' αύτων. 'Επί πλέον δέν έψεισθημεν δαπανων tνα πλουτίσωμεν τό βιβλίον τοϋτο δι' δοον τό δυνατόν περισσοτέρων σχε.δ(ων πυροσβεστήρων. διά νά δύναται lκαστος άνά πaσαν στιγμήν και δ:vευ έκ νέου προσφυγijς εις τό κειμενοv νά συλαμβάνn έν τfι μνήμη του τόv χειρισμόν καί τήν λειτουργtαν ~κάοτου τύπου πυροσβεστijρος, δοτις τόν άφορ{i. δι' άπλfjς ι<αί μόνον παρατηρήσεως τijς εικόνος. Τό βιβλίον τοϋτο άποτελεt, ώς 4ξ δ:λλου και f) έν άρχfi τοο παρόντος Έγκριτιι<ή Διαταγή τοο Άρχηγε[ου Πυροσβεστικοϋ Σώματος διαλαμβάνει, σοβαρόν βοήθημα διά τοός όπαλλήλους τοο ΠυροσβεστικοD Σώματος πρός συμπλήρωσιν τg:ιν πυροσβεστικg:ιν γνώσεών των, ΚυρLως δμως τοοτο προορlζεται ν' άποτελέσn άτcαραfτητον έφόδιον διά πάντα οικοδεσπδτην καί Διe.uθυvτήν "Επιχειρήσεως, tνα δυνηθfj νά προστατεύσn τήν τε κινητήν και άκtvητον περιοuο[αν του, τοίιτέστιν τούς καρπούς πολλg:ιν 4των κόπου και μόχθου, άπό τόv άνά πδ:σαν στιγμήν fιμέρας και νυκτός άπειλοον τα αότόv Οποuλον και άδυσώπητον έχθρόν-τήν πuρκαϊάν. Έπtσης τό βιβλlον τοοτο δύναται νά έξuπηρετήση σημαντικg)ς και πάντα όπάλληλον της 'Αστυνομίας Πόλεων και όπλιτην τijς Χωροφuλακijς, δστις ώς έκ τijς ιδ ι ότητός του, πλειστάκις εόρ(σκεται εtς τήν άνάγκην, 'έν τfi έκτελ4σε ι τοο καθήκοντός του, νά 4νεργήσn διό: τήν άντιμετώπισιν τοϋ κινδύνου τοότο._υ. Φέροντες τό βιβλtον αύτό εtς τήν δημοσιότητα, πιστεόομεν δτι προοφέρομεν μιαν θετικήv ύπηρεσ(αν διά τήν προστασtαν τg:ιν άγαθg:ιν τοο συνόλου. ΗΛΙΑΣ Δ. Μ/lΕΤΣΙΟΣ 'Αθf)ναι, 'Α 1ι:p(λιος 1948

8

9 ΜΕ ΡΟ Σ Ι. ΚΑΥΣΙΜΑ ΚΑΙ ΑΚΑΥΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΠΥΡΚΑIΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΣ ΑΥΤΩΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α '. ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΚΙΝΔ ΥΝΟΥ Εlς Συνταγματάρχης, Διοικητι)ς της Πυροσβεστικης 'Υπηρεσίας των Παρισ[ων, συνήθιζε νά λέγη δτι τό πορ σβόνετσι: «Τό πρωτον λεπτόν μέ εν ποτήριον ί:ιδατος» «Τό δεύτερον λεπτόν μέ μίαν ύδρίαν ϋδατος» «Τό τρίτον λεπτόν μέ ~να τόννον ϋδατος» «Μετά ~.. δ:ς πράτη\ τίς δ,τι δύναται». Εtναι άπολύτως ώ:ναγκαϊον νά παρατηρήσωμεν δτι ~νας νυκτοφύλαξ 1j σκοπός 'Αστυφύλαξ lj Χωροψύλαξ, ώς έπίσης ετς άρχηγός οlκογενε!ας 1j μέλος αύ τijς, δύναται έντός των πρώτων λεπτg.>ν άπό της ένάρξεως τοο πυρός νά έπέμβη και καταπολεμ ήσ11 αύτό εύκολώτερον άπό τούς Π υροσβέστας, οι όποίοι θό: φθάσωσι μετά πέντε ~ως δέκα λεπτά άπό τijς εlδοποιήσεώς των εlς τάς μεγάλας Πόλεις καί μετά ήμίσειαν καί πλέον ίσως ti. ραν εtς τά Προάστεια. Πa:ς τις εϊτε Διευθυντης 'Επιχειρήσεως εtναι, ε'ίτε ύπάλληλος, ε!τε έργάτης, δέον νά μελετήσn τό πρόβλημα τflς προστασίας κατά της πυρκαϊδ:ς και νά διερωτηθft : «Τ! πρέπει νά πpάξω έάν τό πορ έκρα'yfi τήν ήμέραν; «Τι πρέπει νό: πράξω έό:ν τό πορ έκραγfi τήν νύκτα;» Τόσον etς την Οικιαν, τό Γραφείον, τό 'Εργοστάσιον,

10 10 τό Κατάστημσ 1 δσον και εlς άλλας lδιαιτέρας περιπτώσιις πρέπει ~καστος άρχηyός οlκοyενεlας η Διευθυντής 'Επιχειρήσεως νά yνωρlζn τάς εύθόνας τοu καl νά λσμβάνn τήν σταθεράν άπόφασιν νά ένερyfi ταχέως. Ή έrτιτυχ(α της κατασβέσεως μιδ:ς πuρκαϊd:ς έξαρτδ"ται ώς tπι τό πλείστον άπό τήν έιτιτηδειότητα, την ψuχραιμιαν, τάς τεχνικάς γνώσεις έκεlνοu δστις διευθύνει τήν πάλην κατά τfjς πυρκαϊaς, ώς έπ(σης καl έκε(νων οϊτινες καταπολεμοον τό πορ. Εtς δ:νθpω11ος ό όιτοίος yνωρlζει τι εtναι Εναρξις πuρκαϊδ:ς καί π~ς πρέπει νά την κατατιολεμ~. άξίζει περισσότερον άπ ό δέκα άνθρώπους πλήρεις καλijς θελήσεως, άλλά σι όπσϊοι δέν yνωρίζοuν τι πρέπει νά πράξωσι., 'Έκαστο ς παραδέχεται δτι τό 1t0p εtναι δυνατόν νά έκραyfi' εις οlκ(αν η 'Εργοστάσιον η Κατάστημα, άλλά διά τήν ιδικην του ο[κ{αν η τό 'Εργοστάσιον φαντάζεται δτι δέν ίητάρχει κίνδυνος. Γνωρ(ζει ίσως δτι πρέπει νά άσφαλισθft και νομίζει δτι τοcτο άποτελεϊ τό ττaν. Τ οοτο δμως δέν εtναι άρκετόν, διότι τό ττορ εtναι έκεϊνο τό όποϊον πρέπει νό: φοβfιται τις περισσότερον πρντός άλλου. 'Αρκετά παραδε(γματα 8χομεν κατά την ύττερδeκαεξαετη,πυροσβεστικην πεϊραν μας, καθ' δ: τιαρέστημεν μάρτυρες 1rολλ&ν άνθρώπων, οϊηνες εδρον οlκτρόν θάνατον ύπό τοο άδηφάγου τούτου στοιχε(ου της φύσεως-τοο πυρός. Εtναι γνωστόν δτι δταν ή πυρκαϊά έκρήγνυται άρκεϊται τις ν' άναστενάζn, νό: όδύρεται και νά καταρaται τό πεπρωμένον, άντl νά κατηyορfi τήν καθαράν άπροβλεψ{αν τοu. 'Όταν τό πορ έκρήyνυται ούδεις γνωρ(ζει τι πρέπει νά: πράξη. ΈμΤτιστεύεται τήν οtκtαν του εtς ~ν τταιδ(ον, εtς Jfνα γέροντα, ε(ς μιαν όπηρέτριαν f1 τό 'Εργοστάσιον ε(ς ~να φύλακα, χωρίς ποτέ νά τούς έξηyήσn τι πρέπει νά πράξωσι διό: νά ~ άποψύγωσι τό πορ και άκόμη διά νά εtναι. βέβαιοι δτι θά σβύσωσι αύτό άμέσως έν τfi γενέσει του. ''Ας Exn λοιπόν ~κσστος ε[ς την οtκίαν του, τό 'Εργο~ στάσιόν του, τό Κατάστημά του, τά μ~σα άμύνης κατά

11 11 τοο πυρός άρκετά [σχυρά, διά νά σταματ~ τό πορ έν τfi έκδηλώσει του. 'Έκαστον άτομον εuρισκόμενον μόνον του όφε(λει νά καταττολεμι?:; τό ττορ έττt 60 δευτερόλεπτα, έάν δέ έντός της προθεσμ(ας ταύτης δέ.ν κατορθώσn νά τό σβύσn, πρέττει νά κλεtη τάς θύρας και τά παράθυρα, έyκαταλείπον πρός στιγμήν τό πaν, και νά ε[δοποιfί δι' οίοuδήποτε μέσου τήν πλησιεστέραν Πuροσβεστικην Ύπηρεσ(αν, έπανερχόμενον θέ νlχ συνεχlζn Ιχμέσως τήν 1tάλην μέχρι της άφlξεως τ/ιιν Πυροσβεστ/Ιιν. "Άς μή λησμονωμεν δτι έκ της ταχε{σς και άποτελεσματικίjς έπεμβάσεως παίζεται ή ϋπαρξις της 'Επιχειρήσεως, τοο άκινήτοu, τ~ν προσώπων δ:τινα έρyάζονται η κατοικοον έ.ν αύτόtς. Έπ' ούδενι λόγφ πρέπει, είτε άπό φιλαυτ(αν είτε άπό άμάθειαν, νά γ{νεται τις Ενοχος μιδ:ς άνεπανοpθώτου. καταστροφi}ς. ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ Διό νά ττpοστατευθfί τις πλήρως έναντ(ον δλων των άπωλειg:ιν τάς όποιας τό πορ δύναται νά προξενήσn, τρ{α πράγματα eχει νά κάμn: α) Ν' άσφαλισθfi διά τήν 11ραyματικήν άξ!αν τοο άκινήτου και των κινητων άyαθgιν. του. β) ΝΙΙ καταπολεμlί= θιαρκllις τάς αlτlας τοο 11Uρός. y) Νά Εχη είς την κατοχήν του και πάντοτε έν καλft καταστάσει δλο.ν τό άναyκαίον Uλικόν κατασβέσεως. ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΠΥΡΚΑIΩΝ Διακρ{νομεν τέσσαρας κυρ[ως κατηγορίας πuρκαϊgιν: α) Τlχς ξηρlχς 1j κοινlχς πυρκα'(άς. β) Τ άς 1tupκαϊάς έλαιωδων ούσιg:ιν καί εύφλέκτων ύyρllιν.

12 14 -Al κονιοποιημέναι καύσιμοι ϋλαι. - Τ ό έλαστικόν κσί πδ:ν τό κατασκευαζόμενον έξ αύτοο η έμποτισθέν δι' αύτοο. -Τά πλαστικi]ς στερεδ'ς μορφfjς καύσιμα μlyματα. -Τά στερεδ:ς μορφης χημικά καύσιμα προϊόντα, παραγόμενα β ι ομηχανικg\ς και χημικg\ς. - Τ ά μέταλλα καί τά κράματα αύτg>ν. -Ή ϋαλος κσ! πάντα τά tξ αύτijς κοτασκευαζόμενα ε!δη. -Πaν i!τερον στερεόν καύσιμον άπλοον ή σύνθετον σg>μα, φυτικfjς η ζωϊκfjς προελεύσεως η της τάξεως όρυκτοο παραyόμενον φuσικ<3ς η τ εχνητως. -ΑΙ στερεaς μορφijς έκρηκτικαί ίjλαι. ΣΤΕΡΕ Α ΑΚΑ Υ ΣΤ Α ΣΩΜΑ ΤΑ Στερεά άκαυστα σώματα εtναι: -Αι πέτραι κατά γενικόν κανόνα. -Τά τοοβλα, είτε ταοτα κατασκεuάζονrαι ά πό άργιλλον, είτε άπό τσιμέντο η άλλην ϋλην. -Τό χg\μα. -Ή &μμος. -Ή κόπρος. -Πδ:σα κονιοποιημένη άκαυστο ς ϋλη rφοερχομένη έξ άνοργάνων σωμάτων (κόνις μαρμάρου, γύψου, κιμωλίας κ. λ. π. ) - Πδ:σα κονιοττοιημένη &καυστος ϋλη ττροερ χ ομένη έξ όρyανικοο σώματος (στάχτη ξύλων κ. λ. π. ). -Ό άμ{αντος και πάντα τά έξ αuτοο κατασκεuαζό μeνα ε!δη. -Πa:σα έτέρα άκαυστος ϋλη παρασκευαζομένη βιομηχανικως η χημ ι κως και εόρισκομένη έν στερε9: καταστάσει. Υ Γ ΡΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΣΩ ΜΑΤΑ 'Υγρά καύσιμα σώματα εtναι:

13 15 δι' - Τ ό όρuκτόν πετρέλαιον καί τά έξ αότοο παραγόμενα άποστάξεως όγρά. -Τά φυτικά Ελαια καί ζωϊκά τοιαοτα. -Τά ο[νοπνεύματα. - Τ ά έκ τfjς ξηρ/χς άποστάξεως των στερεc>ν καυσ!μων άπολαμβανόμενα όγρά καύσιμα (ξυλόπνευμα). -Τά έκτης ό:ποστάξεως τι.'jν λιyνιτcjν, τg:ιν λιθανθρά κων και τ&ν σχιστολίθων άπολαμβανόμενα καύσιμα ύγpά. -Παν rτερον καύσιμον όγρόν είτε τοοτο εtναι φuσικijς προελεύσεως εττε λαμβά\ιεται συνθετικg:ις η δι' άλλου τρόπου (ύγρά παραγόμενα διά τfjς συμπιέσεως άερ!ων). -Αι έν ί:ιγρ{ί καταστάσει έκρηκτικαι ϋλαι. Τά όγρά καύσιμα σώματα έξεταζόμενα άπό πυροσβεστικfjς άπόψεως εtναι τά πλέον έπικίνδuνα διά τοuς κατωτέρω λόγους : αίιτι:ζιv. -Κατά τήν καοσι ν παρουσιάζουν μεγάλο μf}κος φλογc>ν. -Έχουν μικρόν βαθμόν άναψλέξεως. -Μεταδ[δοt.iν την πυρκαϊάν ε(ς π:aσαν τήν έπιψάνειαν -'Υφίσταται κίνδυνος έκρήξεως. -Έγκλειοuν μεγάλην θερμαντικήν δύναμιν. -Παρουσιάζουν μεγάλον κ(νδuνον μεταδόσεως τοο πυρός ε!ς ίγει τονικά μέρη, δταν ρέουσι πεψλεyμένα η έκτινάσσονται συνεπεfς:τ έκρήξεως. ΥΓΡΑ ΑΚΑΥΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ 'Υγρά ά1<αυστα σώματα ετναι: -Τό ϋδωρ. -Ό τετραχλωριοοχος Ιiνθραξ. -Τό βpωμιοοχον μεθύλιον. -Όο!νος. -Τά σαπωvοειδη άφρώδη παρασκευάσματα. -Τά όξέα.

14 16 'Εξαιρουμένων τg>ν όξέων, π άντα τά λοιπά ύyρά δύ νανται νά χρησιμοποιηθι3σι καταλλήλως διά τήν κατάσβεσιν τ6)ν πuρκαϊg>ν. 'Α έ ρι α καύσιμα - Τ ό μεθάνιον. Α ΕΡΙΑ εtναι: ΚΑΥΣΙΜΑ -Τό φω τ αέρι ο ν. - Τ ό μονοξε(διον το Ο άνθρακος. -Ή άσε τ υλlνη. -Τό ύδροyόνον. - Τ ό όδρόθει ο ν. - Π αν Ιt τ ερον καύσιμον άέριον άπλοον η σύν.θετον λσμβανόμενον χημικg\ς ij βιομηχανικg\ς ij προερ χόμενον έκ τfjς άποσuνθέσεως η έξ άντιδράσεως χημικg:ιν προϊόντων ~ έξ άποστ ά'ξεως στερεων η ύγρων καuσιμων η και δι' tε.ατ μ(σεως τ ούτων. Τά καόσιμσ άέρια εtναι λ{αν έτηκ[νδuνα δταν άναφλe γg>σι δ ι ό τι άποτελοον ώς έπt τό πλείστον μετά τοο άέρος έκρηκτικά μεyματα ~ ΑΕΡΙΑ ΑΚΑ ΥΠ Α Άέρια άκαυστα εtναι: - Τ ό διοξε{διον το Ο άνθρακος. - Τό διοξε(διον τοο θε[ο u. -Τό άζωτον. -Πa:ν Ιtτερον άέριον τό δποϊον δέν καιεται θερμαινόμενον. - Οι άτμοί τοο τeτρα χλωρι ού χου δ:νθρακος. -Οι άτμοl τοο βρωμιοόχου μεθυλ ίου. -Τό ijλιον. ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΥΣIΜΑ ΣΩΜΑΤΑ 'Ε κτός τ&ν ό.νωτέρω. ιδιαν κατηγορ{αν άποτελοϋσι τά ρευστό καύσιμα σώματα, &τι να εtναι:

15 17 -Τά λlπη. -ΑΙ ρητίναι. -Ό κηρός. -ΑΙ παραψiναι. -nav ~τερον καύσψον άπλοον η σύνθετον ρευστόν σ&μα. εtναι: ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ Τά κύρια συστατικό: τ&ν καυσ(μων συνθέτων σωμάτων α'. Άνθραξ. Οuτος άποτeλεί τήν βάσιν δλων άνεξαιpέτως τι'iιν καυσfμων όλ&ν τοο ζω'ίκοο καί φυτικοο βασιλεlου. Ό καθαρός άνθραξ ετναι μαορος, ξηρός καl άνα- ~~:::r.~κ:νέ δ~~:";~~~iν :7;~~~~α~~~~ ~~~ρ~~~ς ~~:~~~~ κατά τήν καοσιν αότοο θερμ!δας περίπου. Έχει τήν σπουδαιοτάτην Ιδιότητα νά σχηματlζη μετά τοο ί>δροyόνου μέyαν άριθμόν ένώσεων καλουμένων ί>δροyοναθράκωv. 'Άλλοι τg>ν ύδροyονανθράκων τούτων ετναι άέpια, ώς τό μεθάνιον, ή άσετυλίνη κ. λ. π., άλλοι όyρά, ώς τό πετρέλαιον, τα Ε.λαια κ. λ. π. και άλλοι στερεά, ώς ή ναφθαλίνη, ή παραψlνη κ. λ. π. Ό άνθραξ μετά τοο όδροyόνου καl όξυγόνου άποτελεί τάς λιπαράς ένώσεις και τούς όδατάνθρακας, ώς ετναι π. χ. τά λlπη, τά lλαια, ή ζάκχαρις, τό άμυλον Κ. λ. π. Μετά τοο άζώτοu, όξυyόνοu και ύδρογόνου, τάς λευκωματ ώ δεις ούσtας. 'Εν τfi φύσει άποτελεί τά άνθρακικά δ:λατα. 'Ότι πδ:σαι σι όpγανικαι και ψuτικαι ούσιαι περιέχουν άνθρακα, δύναται ν' άποδειχθfi δ ι ά καύσεως τ~ς ούσtας, δτε ό άνθρσξ προσλαμβάνων.τό άναγκαίον όξυγόνον σχηματίζει τό άέριον διοξείδιον τοο άνθρακος. 'Ο Ιiνθραξ άναλόγως τ~ς φυσικfις αύτοο καταστάσεως, άναφλέγe.ται ε!ς θερμοκρασlαν 400 gως 500 βαθμιι>ν Κελσίου ή δέ χημική

16 18 αότοο πρός τό όξuγόνον συγγένεια αόξάνει μετά της θερ μοκρασ(ας. "Όrαν καίεται Ιiνθραξ, κατ" άρχάς μέν οχη μα τ (ζeται μονοξε(διον τοο Ο:\ιθρακος, κατόπιν δέ, έάν πλε ονάζn δξuγόνον, καίεται πρός διοξε(διον τοο άνθρακος. Τ ό τ ελευταίον δμως τοοτο άρχεται άττό τήν θερμοκρασ(αν των βαθμων περ(που και ιs:νω, δτε παράγεται μικρά φλόξ. οι πλοόσιοι ε[ς ύδροyόνον άνθρακες κα{ονται μέ μακpάv"και φωτεινην aιθαλ(ζουσαν φλόγα, οι πτωχότεροι ε [ ς ύδροyόνον κα{ονται δuσκολώτερον καl δ(δουν βραχυτέρ αν φλόγα πολύ όλ(γον ψωτεινήν. Εl ς περfπτωσ ι ν καθ' ην κα{εται σωμα μή περιέχον δ:νθ ραχ α, τό κα τά τήν κ αοσ ι ν παραyόμενον άέριον δέν ε tνσι διοξε(δ ιον τοο άνθρακος, άλλ' άνσλόyως τοο καιομέ νου σώ μ α τ ος Ίτερον άέρι ο ν, π. χ. κατά την καοσιν θεlοu πα ράγε ται δ ι οξε(διον τοο θε(ου. Κατ ά τή ν καοσ ιν π αντός σώματος περιέχοντος άνθρακ α π αράγεται καπνός. co καπνός οuτος ε1ναι τ~ άέ.ρια τά ό ποία τφ οέρχον τ αι έκ της άτελοος καύσεως τοο άνθρακος διότι 6 άνθραξ κατά τr)ν καοσιν δέν κα[εται τελε(ως άλλά t:ν μέρος μόνον αύτοο, τό δέ ύπόλοιπον άλλοτε μtν περισ σότ ερον άλλοτε δέ όλιγώτερον άφ{πταται εις κατάστασιν α l θάλης. Ή παραγωγη μεγάλων νεφg\ν καπνοq κατά τάς π uρκαtάς όφεlλεται ε!ς την αlτίαν αύτήν, διότι τό όξuγό ν ο ν τ ο Ο άτμοσψαιρικοο όέρος δέν εtνe έπαρκές διά τήν τ eλε(αν κ αοσ ι ν. Εις πδ:'σαν έτέραν περ{πτωσιν, καθ' ηv χα(ε τ α ι σωμα μή περιέχον &νθρακα, &λλοτε μtν ούδόλως π α ρ άγε τ α ι καπ νός, ώς π. χ. κατά τήν καοσιν τg>ν μετάλλων, άλλοτε δt παράγεται τοιοοτος, ουνιστάμενος έκ μορ (ων τοο καιομένου σώματος, έξ ou καt οι διάφοροι χρω μα τ ισμοι ~~ αύτοο, (π. χ. καπνός - θε(ου, φωσ~όροu. β". 'Υδρογόνον. Το Ο το περι~χεται περισσότερον εlς τά όyρά καt τά άέρια, παρά ε{ς τά στερεά. Κατά τό πλείστον εύρίσκεται σ uνηνωμένον μετά το Ο Ιiνθρακος (βενζίνη, μεθάνιον, ά σ ετ uλ ί νη κ.λ.π.). ΕΤνα ι τό μόνον άέριον τό όποίον άναπτόσ

17 19 σει μεγiστην θερμαντικήν δύναμιν ( θερμίδας κατά κυβ~~όν.χ~:::;:~: ΤοΟτο δέν λαμβάνει ένεργόν μέρος είς τήν κ~οσιν, ή παρουσία δ' αύτοο μετριάζει τήν δρδ:σιν τοο όξυi όν~ξυγδνον. Τοίίτο εί>ρίακεται εlς μεγάλας ποσδτη τας εις τόν άέρα και εις πδ:ν σ/όμα. Ε1ναι τό άέριον τό όποtον συντελεί εις την καοσιν τ&ιν σωμάτων χωρtς τό Τδιοv νά κα(εται. ε'. θείον. Τ οgτο δε.v συναντaται ε[ς δλα τά σώματα. 'Όταν κ:χltται ώς άπλοον σ/όμα παράγει άέρια λίαν δη λητηριώδη, τό μονοξείδιον και διοξείδιον τοο θείου. στ'. Τέφρα. Αϋτη ε1ναι τό ί>πόλειμμα τijς κίχύσεως και σύγκειται κυρίως έξ άνθρακικοο άσβεστ{συ, άνθρακικοο 'Καλιου και έκ θειϊ'κ&ν και ψωσψορικ&ν άλάτων, άπάντων άκαύστωv. ΚΕΦΑΑΑIΟΝ Γ.' ΚΑΥΣΙΣ Περ\ της καύσεως έπεκρά1ει γενικ&ς καθ' δλον τόν 1 θον αίiόνα ή θεωρία τοο ΓερμανοΟ χημικοο ΣΤΑΛ καθ' ηv τά καύσιμα σώματα πεpιείχον ετδος τι ϋλης, τό «φλοyιστόν». Οuτω τό προϊόν της καύσεως τοο σιδήρου, τό όξείδιον τοο σιδήρου, θερμαινόμενον μετ' άνθρακος πλουσίου είς φλο γιστόν, έττιστεύετο δτι άνέκτα πάλιν τό φλογιστόν, μετατρεπόμ.ενον εtς μεταλλικόν σ(δηpον. Ή φλογ ι στική αϋτη θεωρία, ώς άπεκλήθη, κατερρίφθη ύπό τοο Γάλλου χημικοο ΛΑΒΟΥΑΖΙΕ,δστις τό 1777,ητοι όλίγα Ετη μετά τήν άνακάλυψιν τοο όξυγόνου, άπέδειξεν δτι τό φαινόμενον τfjς καύσεως συνίσταται εtς την χημικτ)ν ~vωσιν σώματος ~ συστατικg:ιν αότοο μετ' όξυγόvου, σuv άναπτύξει, κατά τό μδ:λλον η ηττον Ισχυρ~, θερμότητος συνήθως δέ και φωτός.

18 20 Ή καοσις τ~ν σωμότων όπό χημικήν έποψιν συμβα(νeι: α.') Εtτε μετά φλογός β.') Ε!τε άνευ φλογός άλλά μετά διαπυρώσεως. γ.') Ε!τε άνευ ψλοyός καl άνευ διαπυρώσεως (βραδε!α καοσις, άψεyγής καοσις). Ή θερμότης ή δπο[α έκλύεται κατά τήν καοσιν θεωρείται σήμερον ώς συνέπεια τijς μηχσνικijς περl θερμότητας θeωρ[ας, ~τοι δτι τά μόρια τοο διατηροοντος τήν καοσιν σώματος και τοο καυσ(μου τοιούτου πpόσπ{πτοντα πρός άλληλα συyιφούονται, έξ ou προκύπτει ό:πώλεια ζώσης δυνάμεως ή όπο[α μετατρέπεται ε(ς ισοδόναμον ποσότητα θερμότητος την όπο(σν ταοτα τότε ~κλόουσιν. Απαιτούμενα διά την κσοσιν παντός καυσ(μου σώματος εtναι άφ' ένός μέν τό διατηροον την καοσιν ~τοι τό όξυyόνον και άφ' έτέρου τό μεταδ[δον την καϋσιν fιτοι ή θερμότης. ΒΡΑΔΕIΑ ΚΑΥΣΙΣ 'Εάν ή μετά τοο όξυyόνου ~νωσις τg;ν σωμάτων λάβη χώραν λ(αν βραδέως, άνευ φωτός και άνευ προφανως άντιληπτijς έκλύσεως θερμότητος, τότε έχομεν τήν βραδείαν χαοσιν. TAXEIA ΚΑΥΣΙΙ Έάν ή καοb'ις σώματός τινος σuμβft μετ έκλύσεως μεγάλης ποσότητος θερμότητος, άνερχομένης μέχρις άναπτύξεως φωτός, τότε Εχομεν την ταχεϊav καοσιν. Ή καοσις καλείται καi. όξε[δωσις. ΓΕΝΙΚΑ _ΠΕΡΙ ΚΑΥΣΕΩΣ 'Όταν σα.μα τι κα[εται έν καθαρφ όξuγόνφ ή καοσις aότοο ετναι πολύ ζωηροτέρα η έν τ& άέpι, διότι έν τg.) τε λευταιφ, ώς σuνισταμένιt> κυρ[ως έξ 21 / 0 όξuγόνου και /, άζώτου, μετριάζεται ή όξειδωτική.ικανότης τοο όξυyόνου

19 21 όπό τ~ς παροuσ(σς τοο άκαύστου και μή διατηροοντος την καοσιν άζώτου. ΚαΟσις έττέρχεται οόχί άποκλειστικ&ις διά τοο καθαροο όξυγόνου ώς και τοο έν τt;ι ά"έρι έμπεριεχομένου τοιούτου, άλλά συχνάκις και δι' όξυγονοόχων χημικl3ν ένώσεων α( όποίαι άποδ(δουσι τό έν αύτσίς έμπεριεχόμενον όξuyόνον έν μέρει ~ όλοσχερι;')ς εlς καύσιμα σώματα. Τ οιαοται ετνσι σι λ!αν όξυγονοοχοι ένώσεις και έκεtναι των όξυyονούχων χημικ~ν έ.vώσεωv αt όποίαι έμπεριέχοuσι τό όξυ γόνον οόχι τόσον στενg:ις σuνδεδεμένον. ΑUται χρησψοττοιοονται συχνάκις πρός όξείδωσιν άλλων σωμάτων λ. χ. τό γιτρικόν όξό και τά Ιiλατα αότοο (νιτρον), ώς καt τά χλωρικά άλατα τά όποία (δ(~ έν τfi πuροτεχνουρyικfi τuγ χ~νουσι σπουδα(ας έφαρμογης. 'Ωσαύτως σι κινηματογpαφικ6.ι ταινιαι δταν δ:παξ άναφλe.γg:ισι καίονται δ:νευ της παροuσιας Εξωθe:ν όξυγόνοu, ήτοι διά τοο έν αόταίς έμπε~ ριεχομένοu τοιοότου. ΚσΟσις τ&ιν σωμάτων δόναται νά γtνη οόχι μόνον μετ' όξυγόνου άλλά καί μετ' άλλων άερlων ώς π. Χ χλωριου. Οϋτω τό κάλιον καt ό φωσφόρος άναφλέγονται έντός χλωρίου "Και καtονται ζωηρ&ς. ΑΝΑΦΛΕΞΙΣ Πt'iν καύσιμον σ&ιμα είτε τοοτο εόρ(σκετσι έν στερεζi: ε!τε!ν όγρ~ ε!τε έν άερlι;χ καταστάσει διά ν' άναφλεγft δέον ν' άχθft ε[ς κατάλληλον θερμοκρασtαν, δι' /jς νά προκληθft διαπύρωσις η άνάπτυξις άτμgιν. Όταν έπι τευχθj\ ή θερμοκρασια καθ' ~ν τό σg\μα διαπυροοται fj παράγει εόφλέκτους άτμούς, τότε λέγομεν δη τό σg:>μα εό~ ριακεται έν τft θερμοκρασl<t< άναφλέξεως fj άλλως έν τφ φλeξιγόνφ βαθμt;ι του. Ή διαπύρωσις η ή μετά φλογός καοσις σώματός τινος έξαρτaται έκ της άθροιστικης καταστάσεως εις την όπο{αν ιόρ(σκεται τοοτο κατά την στιγμην τfις "Καύσεως. Οδτω τά μέν στερεά σώματα κα(ονται κατά κανόνα μετά διαπυρώ

20 22 οεως, τά δέ ύyρά καl άτμώδη ij άεριώδη μετά φλοyός. Έάν δέ καί πολλά στερεά σώματα κα(ονται μετά φλογός, τοοτο συμβαlνeι διότι έξ αύτg\ν έν ύψηλfi θερμοκρασlg άποσπ&νται πτητικά τινα και άεριώδη έξ άποσυνθέσεως προϊόντα, δ:τινα άναμιyνυόμενα μετά των άτμ&ν η άeρ(ων της: καύσεως παράyουσι τάς φλόυας. Εϋψλεκτα άέρια η άτμοl άναδlδονται έξ δλων τg:>ν φυ τικg:>ν όλων (ξύλα, χόρτα, άχυρα, χάρτης κ.λ.π.). Τά eϋ φλεκrα ύγρά δέν κα(ονται αύτά τά ίδια, άλλά θερμαινόμενα άναδιδωσιν εοφλεκτα άέρισ, τά όποία ένούμενα μετά τοο όξυyόνοu άναφλέyονται καt κα(ονται π. χ τό πετρέλαιον θeρμαινόμενον εlς 23 βαθμούς η όλlyον τι περισσό τερον έκλύει άτμοuς ο[ όποϊοι τfi προσεyγ(σει άναμμένου σπ(ρτου άναφλέyονται. Έμβαπτιζομένου δέ τοο σπ[ρτου έντός τοο πετρελα(ου, ούχl μόνον τό πετρέλαιον δέν άνα. φλέγεται άλλά καl τό σπ[ρτον σβύνει, καθ' δσον τό πετρέλαιον δέν eψθασεν εlς τήν θερμοκρασlαν τijς άναψλέξεώς του. 0 Όσον μικροτέρα εtναι ή θερμοκρασ{σ τijς άναφλέξεως σώματός τινοι; τόσον μεyαλuτέρα εfνσι ή εύφλεκτότης και ό έκ ταύτης κ(νδuνος πuρκαϊδ"ς. Έν τft σuνήθει θερμοκρασ(ιt: εις σπαν(ας μόνον περιπτώσεις έπέρχεται ή χημική lνωσις τc.~ν σωμάτων μετά τοο όξuyόνοu. Κατά κανόνα τά σώματα διά νά καc.~σι δέον νά θερμανθι3σιν εfς θερμοκρασ{αν τινά κσλοuμένην θερμοκρασ(α έναύσεως:. Ή θερμοκρασ(α αϋτη δι' ~καστον σ&μα εtναι διάφορος. Ή θερμοκρασ(α έναύσεως εtναι ώς έπι τό πλείστον άνωτέρα της θερμοκρασίας άναψλέξεως, ένlοτε δμως άμφότερσι συμπ{πτουσιν, ώς εις τόν α[θέρσ, τόν διθειοοχον άνθρακα, τό ξυλόπνευμα, τj'iν βενζόλην κ.λ.π. Καύσιμα σώματα άναψλεyόμενα εlς χαμηλήν θερμο κρασ{αν άναφλέξεως, άλλ' άνωτέραν της έναύσεως, εtναι έπ.ικινδυνωδέστερα των έχόντων άνωτέραν μέν θερμοκραο(σν άναφλέξεως άλλά κατωτέραν τfις έναύσεως. Κατωτέρα θερμοκρασία άναψλέξεως προδίδει τάσιν

21 23 πρός κρηξιν, ένq, καrωτέρα θερμοκρασ(α έναύσεως προδ(δει τάσιν πρός άνάπruξιν φλοyg>ν καl διάδοσιν τοο πυρός. Ή θερμοκρασ(α έναύσεως δέον νά διαστέληται της θερμοκρασ(ας της παραyομένης έκ της έκλυομένης θeρμότητος, ~ δποία καλείται θερμοκρασ(α καύσεως. 'Η τελευτα{α αϋrη θερμοκρασία δυνατόν νά εtναι ύψηλοτέρα ~ χαμηλοτέρα της θερμοκρασ(ας έναύσεως. 'Εάν μέν ή θερμοκρασία καύσεως σώματός τινος ετναι ύψηλοτέρα τflς θερ. μοκρασ[ας έναύσεως, τότε τό είς τι μέρος άναφλεyέν σωμα καίεται άφ' έαυτοο περαιτέρω, καθ' δσον τά παρακεlμενα τούτου καί μη καιόμενα ε[σέτι μόρια τ1jς ϋλης, θερμαίνονται εlς την θερμοκρασίαν της έναύσεως, ~ μέ δ:λλας λέξεις ή λειτουργία της καύσεως έπέρχεται διότι τό καιόμενον σg:ψα διά προσαγομένη'ς Εξωθεν θερμότητος θερμαlνεται εtς την θερμοκρασ(αν της ένσρσεως, μεθ' 8 προσερχομέ.νοu tπαp'ι<.οος άέpος κα(εται περαιτέρω άφ' έαυτοο. 'Εάν δμως κατέλθη πό.λιν ή θερμοκρασία της καύ σεως έξ οιουδήποτε λόγου ύπό τήν θερμο~ρασίαν της έναύσεως f} έάν δέν δύναται ή τελευτα(α αϋτη νά έπιφέρη ττ)ν έ11:(τευξιν της θεpμοκρασ(ας της καύσεως, τότε ή λειτουργια της καύσεως διακόπτεται. Κατά. ττ)ν συνήθη καdσιν καιονται πρ~τον τά μέρη τοο άναψλεξ!μου σώματος τά έρχόμενα εlς έπαψήν μετά τοο όξυyόνοu, ευτα δέ προχωρεί αϋτη εlς τό έσωτερικόν του (έπιψανειακή καϋσις). Δυνατόν δμως εϊς τινα σώματα ή καοσις νά μήν εtναι έπιψανειακή άλλά όλικη i\ μερικη (μt ταλλα)... Αλλα μέν τ~ν σωμάτων καίονται ταχύτερον, άλλα δέ βραδίιτερον. Τ οοτο έξαρτδ:ται έκ τfjς φύσεως το Ο καιομέ. νου σώματος, της όγκομετρικf)ς διαστάσεως αύτοο και τijς πρός τό όξυyόνον συyyeνεr.χς του. Ή άνάψλεξις τ&ν καuσ(μων σωμάτων δύναται κληθft: -διά ψλοyός. -διά σπινθflρος. νά προ

22 24 -διά πεπυρωμένου σώματος. -δι' έπαψijς μετά θερμοο σώματος. -διά τριβijς. -διά κρούσεως. -διά δονήσεως η κλονισμοο. -δι' ήλεκτρικοο σπινθijρος η ήλεκτρικοο ρεύματος. -διά θερμαντικg:>ν -διά χημικ&ιν -διά φυσικg:>ν άκτ{νων. μεταβολ&ιν. μεταβολ&ν. -διά ψυσικ&ιν και χημικων μεταβολ&ιν. Έκ τg:>ν άνωτέρω συνάγεται δτι : α'.) τά διάφορα καόσιμα σώματα ύπό τάς συνήθεις συν θήκας δέν άναφλέyονται έκτός έξαιρέσεων τιν&ιν, περι ων άναφέρομεν πepάιτέρω. β'.) διά ~ άναψλεy&ισι δέον νά ένωθι;ισι μετά τοο όξυ γόνου η άλλου άερ(ου διατηροοντος τήν καοσιν. y'.) δέον τό σι;ιμα νά θερμανθfi και δ'.) δι' ifκαστον σ&>μα δπως άναφλeyfi άπαιτεrrσι ώρισμένη ποσότης θερμότητος. ΦλΟΓΕΣ Την καοσιν πολλ&ν άναφλεξ(μων σωμάτων συνοδεόου σι πολλάκις φλόγες. ΑΙ φλόγες ε!ναι άτιiοι η άέρια εϋψλεκτα όναδιiiό~ινα κατά τήν καοσιν στερεl3ν η ύyρg}ν σωμάτων, &τινα θερμαι νόμενα άναψλέγονται και κα(ονται. 'Ωσαύτως και τά καύ σιμα άέρια ώς π. Χ τό φωταέριον, τό μονοξε(διον τοο άνθρακος, τό ύδροyόνον κ. λ. π. θερμαινόμενα εις τόν έλεύθερον άέρα η εις καθαρόν όξυyόνον εlς ώρισμένηv θερμοκρασ(αν άναφλέγονται και καίονται &λλα μtν δι' άμuδρδ;ς και σχεδόν άψανοος; φλοyός, άλλα δέ διά ψλοyός φωτεινης. Σώματα μή δυνάμενα εόχερg\ς νά λάβωσιν τήν άερlαν κατάστασιν, θερμαινόμενα έπαρκ<3ς, πυρακτοονται και φey

23 25 γοβολοοσιν άνεu φλογός, ώς π. χ. δ άνθραξ και τά μή πτητικά μέταλλα. "Άπασαι α! φλόγες δέν eχοuσιν οϋτε τήν αότήν λάμψιν οϋτε τήν αότήν θερμοκρασίαν. Ή λάμψις φλογός τινος δφεελεται πάντοτε ε{ς τήν παρουσ{αν στερε~ν μορίων, &η~ να πυρακτούμενα φεγγοβολοοσιν. Σώματα λίαν πλούσια εις άνθρακα (ρητϊναι κ.λ.π.) καίονται μετά φλογός α!θαλιζοόσης και όλίγον λαμnοόσης. 'Η φλόξ δφείλεται πρό παντός είς τήν μεγάλην περιεκτικότητα τοο καuσίμοu είς όδρογόνον (καοσις βενζίνης, πετρελαίου κλπ.). Έν σuμπεράσματι φλόγες εtναι εύφλεκτα άέρια ~ άτμοι σuγκείμενα έξ έλαχιστοτάτων μορίων άνθρακος fj έτέρας uλης, Ιiτινα έν τft. όψηλfi τijς φλογός θερμοκρασί'ι' πuρακτοόμενα, παράγουν φι3ς, ένφ μέρος τijς χημικijς ένεργεlάς αύτc:ιν μετατρέπεται εις φωτεινήν άκτινοβολ(αν. - ΑΥΤΟΜΑΤΟΣ ΑΝΑΦΑΕΞΙΣ Είπομεν προηγουμένως δτι τήν ταχεiαν καοσιν τ&ν καυσίμων σωμάτων παρακολοuθοοσι φαινόμενα φλέξεως και διαπυpώσεως. Τό τοtοοτον δυνατόν νά συμβft καt παρά τfi βραδέως έπερχομένn καύσει. Τό κύριον συστατικόν πάσης όργανικfις ϋλης-φuτικfις, ζωϊκijς, καl ~πfσης όρuκτ&ν καυσίμων εtνα ι άνθραξ, ό δποίος τείνει νά ένωθft χημικg:ις μετά τοο όξυγόνου τοο.. άέρος. 'Υπό τήν συνήθη θερμοκρασιαν ή τάσις αϋτη δύναται νά εtναι, και συνήθως εtναι, μικρά. Εtναι άληθες δτι ή ~νωσις τοο όξυγόνου μετά της όργανικijς ϋλης λαμ βάνει χώραν όπό Εκλυσιν θερμότητος, fjτις τείνει νά θερμάνn τήν ϋλην, άλλά ή άπώλεια τijς θερμότητος. εις τό περιβάλλον δύναται συνήθως νά έμποδίσn τήν διαρκij αϋξησιν τίjς θερμοκρασίας. ' Εάν ή θερμοκραςιια τijς ϋλης αόξηθij, τότε και ό βαθμός τijς ένώσεως μετά τοο όξυyόνου και κατά συνέπειαν ή παραγωγή θερμότητος, θ' αύξηθfi. 'Εάν ή αοξησις αϋτη τijς θερμοκρασίας σuνεχισθft, τότε ή

24 ϋλη Ιiρχεται ν' αύτοθερμαίνεται και ένδεχομένως θά φθάσ11 είς σημείον ν' άναφλεγfi. Ή θερμοκρασία εlς τήν όποίαν ή αότοθέρμανσις αϋτη άρχεται, καλείται θερμοκρασ(α αύτομάτου άναφλέξεως. Ή θερμοκρασία aι>τη προφανt;\ς δtν εtvαι καθωρισμένη, άλλά ποικ(λει μέ τάς έ.κάστοτε συνθήκας. Οϋτως έάν ή άπώλεια τijς θερμότητας διά τijς ψύξεως έλαττοοται μέσ!{> τινός ώς π. χ. δι' άπομονώσεως τijς θερμότητος, αύτοθέρμανσις Ιiρχεται εlς κατωτέραν θερμοκρασ[αν. Κάτι τό δποϊον έπιταχύνει τόν βαθμόν τfις άντιδράσεως, έλαττώνει έπίσης τήν θερμοκρασίαν είς την όπο[αν άρχεται ή αότοθέρμανσις. 'Η χημικη σύστασις ύλt;;ν τινg\ν ρέπει είδικt;;ς πρός όξε(δωσιν, [δ(~ κατά την παροuσ(αν τg::ιν καλουμένων cάκορέστων ένώσεων :.. "Έν άτομον άνθρακος π. Χ!χει 4 δεσμούς μέ τούς όποιους δύναται νά συνδεθfi μt &λλα στοιχεία. Ένtοτε εtς τάς ένώσεις τοο δ:νθρακος 2 δ:τομα αύτοϋ εύρlσκονται συνδεδεμένα όμοο. Ούδέποτε δέ και οί 4 δεσμοι του συνδέονται μέ άλλα άτομα, f]τοι ούδέttοτε 6 άνθραξ κορέννυται τελε(ως και μεταξu 2 άτόμων αότο\> ύπάρχει εtς άκόρeστος διπλοος δεσμός. Δύο δεσμοί etνσι κενοι ό:ναμένοντες τ1]ν σύνδεσ{ν των μετ' άλλων άτόμων και ε[δικg)ς όξυγόνοu. 'Όπου τοιαοται συνθfικαι παρουσι άζονται elς μίαν άνθρακοοχον ϋλην ή τάσις πρός άπορρ6- φησιν όξυyόνου εtναι-λ(αν ένδεικτική. Πολλά φυτικά <λαια περιέχουν άκορέστους δεσμούς και εtναι καλl.3ς γνωστά διά τήν έτοιμότητά των νά λαμ βάνουν όξυγόνον έκ τοο άέρος, ώς π. χ. συμβαίνει μέ τά ξηραντικά Ελαια. 'Όπου τοιαοτα Ελαια παρουσιάζονται δμοο μετ'ύφαντικq)ν [νων όπάρχeι πάντοτε κ(νδυνος αύτομάτοu άναφλέ~eως. Λιπαραt ύφάνσιμοι ίνες, εtδικl.3ς τά μαλλιά, εtναι μe'tαξu τ&ν πλέον άπομονωτικq)ν της θeρμότητος. Είς τήν αύτόματον άνάφλεξιν συντελεί έπίσης ή παρουσία μικρι;;ν ποσοτήτων όγρασlας και τό πορι;;δες μεγάλης έπιφανείας ύλικt;;ν. 'Εκ τt;;ν άνωτέρω συνάγεται δτι ή αύτόματος άνάψλε-

25 27 ξις έιtέρχεται ι'ίνευ προσαγωyης iίξωθεν θερμότητας. Ε[ς τήν περίπτωσιν θημωνιων, χόρτου, άχύρου, σιτηρg.>ν κ. λ. π. άτελg.>ς έξηραμένων, σι ϋλαι δύνανται νά ύποστω~ σιν όξε!δωσιν ύπό τήν έπ!δρασιν μικροοργανισμg\ν μέ τήν άνάπτυξιν τijς θερμότητος. 'Εάν ή θερμότης δέν διασκορπισθjj άρκετά ταχέως, δύναται νά έπέλθn Οψωσις τijς θερμοκρασ{ας και αύτανάφλeξις τ&>ν θημωνιων. 'Έτερα σώματα 'άποκλ(νοντα έπlσης ε[ς αύτόματον άνά~ φλεξιν ε!ναι ο{ ι'χνθρακες (λιθάνθρακες-λιγν!της) δταν οuτοι εύρ{σκωνται συσσωρευμένοι εις μεyάλας μάζας και ε!ναι έκτεθειμένοι εtς τήν έπενέργειαν τοο όξυγόνου τοο άτμοσψαιρικοο άέρος η διέρχονται έγγύς αύτg\ν σωλijνες μέ θερμόν άτμόν. 'Ωσαύτως ράκη, στουπιά κ. λ. π. πeποτι~ ομένα μέ εύφλεκτα ύyρά δύνανται ν' άναφλεγωσι ν αύτο~ μάτως. Παρατηρητέον δτι τήν αύτόματον άνάψλεξιν δυνατόν νά προκαλέσωσι και φυσικά φαινόμενα ώς π. χ. σι διά της τριβijς, προσκρούσεως, κτυπήματος κ. λ. Ίf έναύσεις. 'Υπάρχουν σώματα στερεά, άέρια lj άτμο!, τά όποία Ιiνευ έπαφijς μετά καιουμένου η διαπύρου σώματος, άλλά τfι έπενεργεlqt ώρισμένης θερμοκρασίας, Ιίστω και έάν αuτη εtναι χαμηλή, άνάπτουσιν άφ' έαυτ&ν. 'Ωσαύτως αύτομά~ τως άνάπτουσιν έν τfi συνήθη θερμοκρασίι,χ πολλά σώματα δταν lλθωσιν άπλgις ε!ς έιtαψήν μετά τοο άέρος ώς π. χ. τό φωσψοροοχον ύδρογόνον, μέταλλα τινά, μϊγμα ι'ίνθρακος και θειούχου καλ(οu, μεταλλικαι κόνεις τοο νικελ(οu, σιδήρου κ.λ. π. ώς καl πάντα τά λίαν εύχερgις μετ' όξυγόνου έ.νούμενα σώματα, τά όποtα δμως δέον νά εόp[σκ-ωνται έν τοιαύτη λεπτg::ις διαμεμερισμένη καταστάσει, &στε έκτιθέ μενα εις τόν άέρα νά όφ[στανται αύτόματον άνάφλεξιν. Έπ!σης σώματά τινα έρχόμενα εlς έπαψήν μετά τοο Οδατος άνάπτοuσιν αύτομάτως ώς π. Χ τό κάλιον, τό νάτριον.. δυσχερέστερον, τό ψωσφοροοχον άσβέστιον κ.λ.π.

26 ΚΕΦΑλΑΙΟΗ Α'. ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ ΠΥΡΚΑIΩΝ Εlς τά περ\ καύσεως άνeπιύξαμeν δτι &ά W προκλη8u πυρκa ιό. ό.παιτοονται τρια τινό: : α".) καόσ μος Ολη. β'.) όξυyόνον 1\!τερον άtριον & αtηροον ti\ν ιισοοιν και y'.) θaρμότης. 'Ειτομtνως 1\ κα~άσβaσ ς μ aς 1tυpκα1aς aόναtσι νό yινn : α'. ) Εtτε διά ψύξεως τfiς καιομtνης καυο\μοu Φ.ης ιαlι τω τfjς θερμοκρασ!ας άναφλtξaως. β'.) Etτa διά παρaμποδlοεω:; τijς tνώοaως τοο 6ξιιγόνου μeτά τijς καιομένης!ίλης. yό) Εtτε διά ψύξεως και παρeμποδίσeως τflς ιwισιως τοο όξυyόνου μετά τίjς καιομένης Ολης. Ό δaύτερος τρόπος καλεiται και καrάσβeοις μονώσεως. ΜΕΣΑ ΚΑΤ ΑΣΒΕΣΕΩΣ ΠΥΡΚΑIΩΝ Μέσα κατασβέσεως λtyοντες tννοοομεν τάς οόσlας σ! όποiαι tνερyοον καrασβεστικως tπι!iλλων καιομtνων ο/ισιωv δι' tνός των όνωτtρω τρόπων, εtτe δηλα&>'ι &' ψ ρtσεως τfjς θερμότητος 1\ ιtλλως ΟποβιβασμοΟ τflς θιρμο- 1<ρασίας, etτe δι' άναστολflς τflς καύσεως λόyφ 1tαραιcω λύσaωc; τijς tπαφfiς τοο καιομtνου σώματος μaτά τοο όξu γόνου τοο άtρος, εtτe δι' άμφοτtρων των τρόπων. Α ί κατασβεστικαι οόσ\αι δυνατόν εις οlανδfrιιοτe θερ μοκρασίαν κατά τ>'ιν χρησιμοποίησ\ν των νά παραμtνοuν tντελως aκαυστοι, δυνατόν δμως άπό ώρισμtνην θιρμοκρασ(αν νά διασπtbνται και νά ιcαεκστσνται καόσιμοι ώς π. Χ τό Οδωρ τό όποtον άπό τ>'ιν θeρμοιιpασ\αν των βαθμων και aνω άρχεται νά διασπl!ται elς τά συστατικά τοu, Οδροyόνον και όξυyόνον, και τό μέν Οδροyόνον άναφλtyι

27 29 ται και κα{εται, τό δέ όξυyόνον συντελεί εtς τό νά Ύιvετσι ή καοσις ζωηροτέρσ. Ή κατάσβεσις των πuρκαϊg.'.ιν δι' άπομονώσεως y(νεται ιι:υρ(ως διά των άκαόστων στερε&ιν ο ύσιl3ν ή δι' άδρανων άερtων f1 διά τι'3ν σαπωνοειδg.)ν άφρωδι'ilν παρασκεuασμά των, ή δέ κατάσβεσις διά ψόξεως διά τg\ν άκαόστων ύyρgιν ούσιgιν. Ή κατάσβεσις διά ψύξεως έπιτυyχάνεται έπ!ση ς και διά των άφρωδων παρασκευασμάτων. Σώματα στερεά χρησιμοποιούμενα διά τήν πυρκα cων εtναι : -Ή άμμος. -Τό χgιμα. -Ή κόπρος. -Τό διττανθρακικόν -Ή στάχτη. νάτριον. κατάσβεσιν -λt "Κ6νεις κονιοποιημένων &καύστων ούσιων ώς π. Χ μαρμάρου, κιμωλίας, γύψου, τσιμέντου κ.λ.π. Τ ά στερεά άκαυστα σώματα χρησιμοποιοονται κυρ(ως διά τήν κατάσβεσιν πάσης φύσεως πυρκαϊδ: ς, μή έξαιρουμένης και της συνεπειι;ι ήλεκτρ ι κijς ένώσεως, έψ ' δσον δμως α~τη εύρίσκεται ειι; τό στάδιον τijς έκδηλώσεώς της. Κατάσβεσις πυρκαϊ&ς μεγάλης έντάσεως και έκτάσεωςδέν πρέπει νά έπιχειρijται διά στερεων άκαύστων οόσιg.'.ιν, έκτός έάν πρόκειται νά παρεμποδlσωμεν την ροήν κσιομένου όγροο ~ νά έμφράξωμεν σημείον τι έκ τοο δποίσ υ θά ήδόνατο νά μεταδοθft τό πορ. Σώματα όyρά χρησιμοποιούμενα διά την κστάσβεσι ν τg:ιν πυρκσϊg>ν εtνσι : - Τό ϋδωp. -'Ο τετραχλωριοοχος Ιiνθραε. -Τό βρωμιοοχσν μεθύλιον. - Τά σσπωνοειδij άφρώδη παρασκευάσματα. 'Εκ τg>ν άνωτέρω όyρg>ν τό ϋδωρ δύναται νά χρ ησιμοnοιηθfι διά κατάσβεσιν μηφ~ν καί μεγάλων πuρκαϊων καυσ(μων στερεg>ν σωμάτων, ούχι δέ. και εύφλέκτων ύypg:ιν,

28 30 \ έκτός έάν ή έκτόξευσίς του γίνεται ύπό μορφήν όμίχλης. Ή χρijσις του έπί τοο ΙjλεκτρικοΟ ρεύματος, τg\ν έμπρηστικg\ν βομβgιν, τοο φωσφόρου και τοο θείου άπαγορεύιται άπολύτως. Τ ά σαπωνοειδft άφρώδη παρασκευάσματα χρησιμοποιοονται διά την κατάσβεσι ν πάσης κατηγορ[ας πuρκαϊδ:ς μικρδ:ς τε και μεγάλης, Ιδιαιτέρως δμως διά τήν κατάσβεσιν εύφλέ~των ύγρg\ν ij έλαιωδg\ν ούσιg\ν. Έπι τοο ήλεκτρικοο ρεύματος έ11ιτρέπεται ή χρησις των έφ' δσον εtναι πσχύρευστα και μόνον μέχρι 500, βόλτ. Έπι τg\ν έμπρησιικg\ν βομβg\ν και τοο φωσφόρου δέν έπιτρέπεται ή χρijσις τ(.)ν. Τά λοιπά ύγρά χρηοιμοποιοονται μόνον ε!ς ένάρξεις πυρκαϊg\ν. Σώματα άεριώδη ij άλλως άδρανij άέρια χρησιμοποιούμενα διά τήν παρεμπόδισιν της ένώσεως τοο όξυyόνοu μετά τg>ν καιομένων σωμάτων εtναι: - Τ ό διοξε!διον το Ο άνθρακος. -Τό διοξε!διον τοο θειου. -Ό τετραχλωριοοχος άνθραξ. - Τ ό βρωμιοοχον μεθόλιον. - Ό ύδατώδης άτμός. 'Ά παντσ τ άνωτέρω άέρια χρησιμοποονται διά την κα τάσβεσιν οlασδήποτε πυρκαϊδ:ς, μικρδ:ς δμως έντάσεως. 'Εκτός τ&ν άνωτέρω κατασβεστικg'>ν μέσων δύγαται νά y!νn χρijσις διά τήν κατάσβeσιν μικροενάρξεων πυρκαϊ&ν, ύypl3ν κλινοσκεπασμάτων, ύφασμάτων, συνδον[ων, καραβοπάνων, σάκκων, άκόμη και ε[δg>ν tματισμοο και έπενδύ σεως. ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΣ ΔΙΑ ΨΥΞΕΩΣ 'Εάν ή ποσότης της θερμότητας ή οποlα παράγεται διά της καύσεως καταστft μικροτέρα άπό τήν ποσότητα ή όποια διαφεύγει διά της χρησιμοποιήσεως ποικlλλων μέσων, τότε ή καοσις δέν ε1ναι δυνατόν νά συνεχισθft. 'Εφαρμοζομένης τijς άρχijς ταύτης εις τήν -κατάσβεσιν πυρκαϊδ:ς τινός, τό πρg\τον βημα ε!ναι νά έπιταχυνθfi ή ταχύτης μέ

29 η\ν όπο!αν ή θιρμόrης της πuρκαυ/ις &πομακρόνιται, δτι ή θaρμοκρασfα τfjς καιομένης δλης ύποβιβι!ιζιται και κατdc συνέπειαν και ή ποσότης τίjς παραyομένης θερμόrητος. ΟΟtω μιtι!ι rινα χρ6νον ή ποσότης τίjς διαφευyομένης θaρμόrητος ύπιρβαινιι τήν ποσότητα τίjς παραyομένης και ή πυρκαtι!ι σβύνιl Ή μtθο&ος αοτη τίjς κατασβέσεως ε Τναι μια των συνη θtστατa χρησqιcnrοιουμtνων καl &ποτιλιt τήν βι!ισιν tφαρ μούιις ιaντι\ς ύyροο και ι&ιιι< τοο σ&ατος έπι καιομένων καυσfμων ύλu<qν. Τό κατασβιστικόν μέσον ένιρyιι δι' ~fιαιως θιρμότητος έκ τf!ς πuρκαtιις συνιπιιιι< τfjς Μτaιας τσοτο ιtναι δυνατόν νdc όιτοατfi μιαν 1\ πιρισαοτέρας των ιιατω~ lιλλαyqν: ο'.) λόξ&νιτm ή βιρμοκρασlα του.. ~.) Ιtιιτατpt-m ιις &τμώδη κατdcστασιν. "j'.) 'λ,_,,,,._, δ'.) Ένιρyιι χημucος ιιιτ* τι'ις χαιομένης Ολης. ΕΤνσι ιφοφανές δτι ~ ~ tflς θιρμότητος ή ό11όια ι\wσιτιtτσι διdc ν& ιtapdcyn μιαν1\ δλας τdcς &νωτέρω &λ λαy6ς διά μιαν διδομ νην ιτοσ6τητα κατασβιστικοο μέσου βά.. ρtη~ νά ιtνm δοσν tό δυνατόν Ί:ιψηλfι. Τοότέσn ν θiτ ρέ~ νά 1"'/'δσον τ61uνατόν ύψηλαl αι άκόλουθοι τιμαι: α.) Τό ποσόν tflς ι!πισρροφουμtνης θιρμότητος δι' οlανδιjποτι διδομένην αοξησιν της θeρμοιφασ!ας (θιρμοχωρη τικδτης). β'.) Τό 1rΟΟ6ν tflς άιταιτουμένης θιρμδτηtος!να έξαι ρώσο μlαν μον6δα βc\ιρους τοο κατασj\ιστικοο μέσου ~ θιρμότης έξατμισιως). Υ'.) Τό 1ΙΟΙJ6ν τfις lmαιτουμένης θιρμδτητος!να 11ρο καλιοn tήν άιτοσόνθισιν μιιις μονάδος βάρους τοο κατα αβισrιιcοο μtοου (θιρμδτης άιτοουνθtσιως). δ'.) Τό -όν της &ιτmτουμtνης θιpμότητος τνα προκα λtοτι μιαν μονάδα βάρους τοο κατασβιστικοο μέσου ν' iτν =:Jη~ μιτά τίjς καιομένης Ολης, (θιρμδτης &ντι

30 32 'Η ένέρyεια τοο ϋδατος έξαρτδται κυρίως άπό τήν α'. και β'. περίπτωσιν, της δευτέρας οϋσης κατά πολύ σημαντικωτέρας. Κατά τά δεδομένα της ψυσικijς, διά νά μετατραπfi μία ώρισμένη ποσότης βάρους ϋδατος άπό τήν θερμοκρασ[αν Ο βαθμοο εtς άτμόν, άπαιτείται έξαπλασ[α ποσότης περίπου θερμότητος. Τ ό φαινόμενον τοοτο, τούτέστιν της μετατροπftς τοο δδατος ε[ς άτμόν, άναπτύσσεται εύρέως ύπό τοο διοργανωτοο και πρώην ΆρχηyοΟ τοο ΠυροσβεστικοΟ Σώματος νον δέ ΤεχνικοΟ Συμβοόλου τοο ΠυροσβεστικοΟ Σώματος κ. 'Αλκιβιάδη Κοκκινάκη έν τι;~ βιβλί9 αύτοο c ΠΥΡΟΣΒΕ ΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ>, εtς 8 παραπέμπομεν. Πρός έπίτευξιν καλλιτέρων άποτελεσμάτων κατασβέσεως πuρκa ιaς- τινος δέον τά όγρά κα cασβεστικά μέσα νά χι::-ησιμοποιοονται εις την φυσικήν των κατάστασιν και μάλιστα κατά τοιοοτοv τρόπον &στε δταν ταοτα π(πτοuν tπι τη~ καιομένης ϋλης νά μετατρέπωνται έξ όλοκλήρου εlς άτμόν και τοοτο διότι ε[ς την προκειμένηγ περlπτωσιν άψαιpείται άπό τό καιόμενον σg;μα τό μέγιστον τijς θερμότητος ή όποια θά ήδόνατο νά άφαιpεθfi. Εις πδ:σαν περ{πτωσιν καταπολεμήσεως τοο πυρός δι' ύyροο μέσου, δέον νά έπιδιώκηται δπως ή άναλοyία τοο κατασβεστικοο μέσου, τό όποίον έκφεύyει όπό όyράν μορφήν, πρός τό έξατμιζόμενον κατασβεστικόν ύyρόν, ε!ναι δσον τό δυνατόν χαμηλή. 'Όσον ή θερμική χωρητικότης και ή λανθάνουσα θερμότης έξατμ{σεως ένός κατασβεστικοϋ μέσου εtναι μεγαλu τέρσ, τόσον τό μέσον τοοτο καθ(σταται άτιοτελεσματικώτε ρον. Τάς tδιόtητας ταύτας ώς γνωστόν κατέχει τό Οδωρ. Λα μ βα ν ομένου δέ ύπ' δψιν δtι ΤοΟτο εύρ(σκεται έν άφθο ν[q: έν τη φ~σει και δτι δυνάμεθα νά έπιτύχωμεν τεχνικg)ς συνο χ ι')ν μεταξύ τg;ν μορlων ε[ς σχημα και eκτασιν, καθίσταται ψανερόν δτι τοοτο άποτελεt έξαιρετικόν μέσον κατασβέσεως διά γενικάς περιπτώσεις.

31 33 Ή άρχή τijς άποσυνθέσεως διά τό ϋδωρ έχει πιθανόν μικράν σημασ(αν καθ' δσον τοοτο ετναι άρκούντως σταθερόν, έξαιρέσει όψηλg>ν θερμοκρασιg>ν., Ούσ{αι rινές άπορροψοον θερμότητα κατά τόν aύτόν ώς άνωrέρω έλέχθη τρόπον. άλλ' ή άρχή αότg>ν δέν τυγ χάνει μεγάλης πρακτικijς έψαρμογijς πρός τό παρόν. οστe ετναι συνήθως τό Οδωρ άποτελεσματικόν δι' άπορρόφησιν μεγάλης ποσότητος θερμότητσς δι' άντιδράσεως μετά της καιομένης ϋλης. Κατασβεστικά τινα μέσα δυνατόν εtς τινας περι~ 11τώσεις νά ετναι έπικίνδυνα κατά τήν ~νωσ(ν των, ή δέ άντίδρασίς των μετά τijς καιομένης ϋλης άπολήyει εις άνάπτυξιν μaλλον παρά εις άπορρόψησιν θερμότητος. Έπι πλέον ή άντίδρασις δυνατόν ν' άπολήξη εις παραγωγην σώματος, τό όποϊον νά ετναι καύσιμον, δπότε προστ(θεταί, εtς ττ)ν Ίtυpκαϊάν νέα καύσιμος ϋλη. Ή ένέργεια τοο ϋδατος έπι καιομένου μαγνησίου, έμπρηστικg>ν βομβg>ν κλπ., ετναι παραδείγματα άμφοτέρων τ&ν άποτελεσμάτων τούτων διά τοο σχηματισμοο ύδρογόνου, δπερ άναψλέγεται άμέσως. Εlς περιπτώσεις χρησιμοποιήσεως έτέρων μέσων, τά 1tpοϊόντα τfις ά.ντιδράσe.ως δυνατόν νά ετναι έπιβλαβfi άπό άλλης άπόψεως, ώς εις τήν περίπτωσιν τοο τετραχλωριούχου άνθρακος έκ της χρήσεως τοϋ όπο(ου εtναι δυνατόν νά παραχθι!jσι δηλητηριώδη άέρια. ΕΚΤΟΞΕΥΣΙΣ ΥΓΡΩΝ ΚΑΤΑΣΒΕΣΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ Ή έκ:τόξεuσις ύyρg:ιν κατασβεστικg>ν μέσων δύναται νά γίνη κατά τούς όκολούθ οuς τρόπους :. α) Δι' άπλijς ρίψεως η πεταχτά (π.χ. έκ δοχείων). β) Διά συνεχοος καl άδιακόπου μικρaς διαμέτρου βο λfjς (έκτόξεuσις έκ πυροσβεστήρων, διά χειραντλιg>ν κλπ.). γ) Διά συνεχοος και άδιακόπου μεγάλης διαμέτρου ii μεγάλης πιέσεως βολfjς (άντλίαι πυροσβεστικαl, άντλίαι μονίμως έyκατεστημέναι, έξ ύδpοστομίων κ.λ.π.). δ) Διά διεσκορπισμένης βολfjς. - Ήλι'α JJ. Μ.-ιiιαιοιι: Τρό:ιοι ><αί μjαα..a _~αοβίοaωι; ;ιιιρχοiών-πtι(jοο/ιισwήρ._.

32 34 ε) Έκ μονίμως έyκατεστημένων σωλήνων ύπό μορφήν άτμοο (έρyοστάσια χρησιμοποιοονrα άτμόν, πλοία, σιδηρόδρομοι κλπ.). στ) Δι' όψηλijς πιέσεως ύπό μορφήν όμίχλης (μέθοδος χρησιμοποιουμένη τελευταίως έν Άμερικfi). ΚΑΤΑΙΒΕΣΙΣ ΔΙ ' ΑΠΟΜΟΝΩΣΕΩΣ 'Εάν τό όξυyόνον τοο άτμοσφαιρι κοο άέρος, τό εύρισκόμενον ε[ς ό:μεσον γειτν(ασιν μετά τfι ς κσιομένης δλης, δύναται νά fι καοσις σταματδ:. μειωθfi έπαρκg\ς δι' οιουδήποτε μέσου η τρόπου, Ή γενι κι) l(ορε(α έν τfi κατασβέσει ttυρκαϊων διά τfjς μεθόδου τσύτης εtναι: α) Νά παρεμποδ[σωμεν τήν εϊσδυσιν νέων ποσοτήτω ν άέρος εtς τήν έστίαν τοο πυρός και β) Ν' άψεθfi ή καοσις νά μειώσn τό όξυyόνον έ ντός της περιωρισμένης άrμοσψαίρας μέχρις δτου τό πορ σβισ!!ι,1 Ή άνωrέρω άρχή δέν ετναι φυσικά άποτελε"ι'οr<ή τό καιόμενον ύλικόν περιέχει έν έαυτ9 όnό'ι:'\' μικg\ς ήνωμένην μορφήν τό όξυyόνον, οϋτινος χει άνάγκ1\' τό ύλικόν διά τήν καοσιν, ώς π.χ. αl ταιν[αι Κινηματο γρό ψων, ό θερμίτης, αt έκρηκτικαl ϋλαι κλπ. Ή άρχή τijς άπομονώσεως χρησιμοποιείται εtς μικρόν κλίμακα είς τήν σβέσιν ένός κηρίου καί εtς μεγάλην κλίμο κα διά τήν κάλυψιν μιa ς πυρκαϊaς δεξαμενι;ς εύψλέκτου ύyροc. 1 'Αμφότεραι αt έφαρμοyαt αuται ετναι άκριβ&ς άνάλοy?' Μικραt πυρκαϊα[, ώς ττ.χ. ε[ς τήν περίπτωσιν άναφλέξεως ένδuμάτων προσώπου τινός, δύνανται ν' ό:πομονωθ(.jσι διά σκεπασμάτων, ύφασμάτων κλπ. ένφ ή χρijσις &μμου ~ χώματος έπι μικρων πυρκαϊων εtναι μια έτέρα περίπτωσις τijς αύτfiς άρχfiς. Σημα ν'τικήν πρακτικήν έφαρμοyήν τfiς μεθόδου δι ' άπόμονώσεως άποτελεί ή χρijσις άφροο. ΟΌτος σχηματίζει

33 35 ύπεράνω της καιομένης δλης μ!αν έπίστρωσιν άφρώδους μάζης, ~rις, έψ' δσον ετναι πλήρης, περιορ!ζει τήν εtσδυσιν τοο άέρος, δπως έλθη ε(ς έπαψήν μετά τίjς ϋλη ς. Τ' άδρανίj άέρια καl ό όδρατμός άποτελοον μίαν Ιiλλην καrηγορ(αν άπομονωτικ&>ν μέσων, τά όποϊσ δύνανται νά 1tαpεμποδ(σουν τήν εtσδuσιν τοο όξυyόνου τοο άέρος κατά τόν χρόνον της χρησιμοποιήσεώς των, ε[ς τρόπον l.:ιστε ή καοσις νά μή δύναται νά συνεχισθft. Σημειωτέον δτι διά νά στσματήσn ή καοσις δέν εtναι άπαραίτητον νά!.κλεlψη!.ντελ/ός τό όξυγόνον. Ή όξειδω τική ένέργεια δύναται νά σταματήσn και σταματ<χ διά τινας ϋλας, δταν ή άναλογία τοο όξυγόνου κατέλθη άπό 21 ε!ς 16 τοίς έκατόν. Ούδεμία ϋλη καίεται έάν ή άναλογία τοο όξυγόνου το Ο άέρος κατέλθη ε!ς 8 Ί,, έκτός έάν ώς άνωτέρω!.λέχθη ή Ιδία ϋλη!.γκλείη περlσσειαν ποσότητα όξυγόνου. Κατάσβεσις δόναται είς τινας περιπτώσεις νά έπέλθn ούχ l διά μειώσεως τοο όξυγόνου, άλλά δι' ύπερβολικίjς ποσότητος άτμοσφαιρ ικ~ο άέρος καi κατά συνέπειαν όξυγόνου, Ή Qβέσις φλογός κηρ!ου η λύχνου διά φυσήματος τοο στόματος ~tναι nαpάδe.ιγμα τfις άpχfjς ταύτης. Διά της!.φαρμοyης της άνωτl.ρω άρχης, αt πυρκαϊαί φρεάτω ν πετρελαίων σβύνονται άπό τό φύσημα τό 1tpοκαλ ο ύ μενον δ ι ά τίjς έκρήξεως δυναμ!τιδος.

34 34 ε) 'Εκ μονιμως έyκατεστημένων σωλήνων ύπό μορφήν άτμοο (έρyοστάσια χρησιμοποιοοντα άτμόv, πλοία, σιδηρόδρομοι κλπ.). - στ) Δι' όψηλης πιέσεως ύπό μορφήν όμιχλης (μέθοδος χρησιμοποιουμένη τελευταιως έν Άμερικft). ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΣ ΔΙ' ΑΠΟΜΟΝΩΣΕΩΣ 'Εάν τό όξυyόνον τοο άτμοσψαιρι κοο άέρος, τό εύρισκόμeνον εις Ο:μεσον γειτν[ασιν μετά της καιομένης ϋλης, δύναται νά μειωθfi έπαρκα.ς δι. οιουδήποτε μέσου η τρόπου, ti καοσις σταματα. Ή yενι κη 1ωρε{α έν τft κατασβέσει πυρκα'!g)ν διά τ~ς μεθόδου ταότης εtναι: α) Νά παρεμποδ[σωμεν την εϊσδυσιν νέων ποσοτήτων άέρος εις τήν έστιαν τοο πυρός και β) Ν' άφεθfi ή καοσις νά μειώσn τό όξυyόνον έντός της περιωρισμένης ότμοσψαιρας μέχρις δτου τό πορ σβεσθfi. Ή άνωτέρω άρχή δέν ε!vαι φυσικά άποτελεσματική έκεϊ Ενθα τό καιόμενοv ύλικόν περιέχει έν ~αυτ~ ύπό χημικg\ς ήνωμένην μορφήν τό όξυyόνον, οϋτινος ~χει άνάyκην τό όλικόν διά τήν καοσιν, ώς π.χ. αt ταιν[αι Κινηματογράφων, ό ' θερμίτης, σι έκρηκτικαι ϋλαι κλπ. Ή άρχή της άπομονώσεως χρησιμοποιείται εις μικράν κλιμακα εις τήν σβέσιν ένός κηριου καί εις μεγάλην κλιμακα διά τήν κάλυψιν μιaς πυρκαϊaς δεξαμενfjς εύφλέκτου ύypoc. 'Αμψότεpαι αι έφαpμογαl αuται εtναι άκριβg\ς 1 άνάλοy? Μικραl πuρκαϊαι, ώς π.χ. εtς τήν περιπτωσιν άναφλέξεως ένδυμάτων προσώπου ηνός, δύνανται ν' ό:rτομονωθ&σι διά σκεπασμάτων, ύφασμάτων κλπ. ένι;> ή χρησις άμμου η χώματος έπι μικρ~ν πυρκαϊ&ν εtναι μ{α έ.τέρα ττερ(τττωσις της αύτijς άρχijς. Σημαντικήν πρακτικήν έψαρμοyljν της μεθόδου δι' άπόμονώσεως άποτελεί ή χρijσις άψροο. Ο!ίτος σχηματιζ<ι

35 35 όιιεράνω τf1ς καιομένης ϋλης μιαν έπίστρωσιν άφρώδους μάζης, ~rις, έφ' δσον ε!ναι πλήρης, περιορίζει τι')ν εtσδυσιν τοο άέρος, δπως Ιίλθη εlς έπαφι')ν μετά τijς ϋλης. Τ' άδρανij άέρια καl ό ύδρατμός άποτελοον μίαν &λλην κατηγορ(αν άπομονωτικg>ν μέσων, τά δποία δύνανται νά παρεμποδ(σοuν τήν είσδυσιν τοο όξuγόνου τοο άέρος κατά τόν χρόνον της χρησιμοποιήσεώς των, ε[ς ή καοσις νά μή δύναται νά συνεχισθ'fi. τρόπον ~στε Σημειωτέον δτι διά νά σταματήσn ή καοσις δέν ετναι άπαραίτητον νά έκλειψη έντελg\ς τό όξυγόνον. Ή όξειδωτική!νέργεια δύναται νά σταματήσn και σταματδ: διά τινας ϋλας, δταν ή άναλογ[α τοο όξυγόνου κατέλθn άπό 21 εfς 16 τοίς έκατόν. Ούδεμ{α ϋλη καίεται έάν ή άναλοy(α τοο όξυγόνου τοο άέρος κατέλθn ε!ς 8 'f,. έκτός έάν ώς άνωτέρω έλέχθη ή Ιδία ϋλη έγκλειn περίσσειαν ποσότητα όξυγόνου. Κατάσβεσις δόναται εϊς τινας περιπτώσεις νά έπέλθn ούχι διά μειώσεως τοο όξυγόνου, άλλά δι' ύπερβολικijς ποσότητος άτμοσφαιρικ ΟΌ άέρος κσί κατά συνέπειαν όξυ γόνου, Ή Qβέσις φλογός κηρίου ij λόχνου διά φυσήματος τοο στόματος εtναι παράδειγμα της άρχης ταύτης. Διά της έφαρμογijς τijς άνωτtρω άρχijς, α{ πυρκαϊαί φρεάτων πετρελα(ων σβύνονται άπό τό φύσημα τό πρσκαλούμενον διά τijς έκρήξεως δυναμίτιδος.

36

37 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡ ΑΕΡΑΦΡΟΥ ΚΟΜΕΤ - TOTAL Ε Ν Λ Ε 1 Τ ο Υ Ρ r 1 Αι

38

39 ΜΕΡΟΣ 11. ΠΥΡΟΣΒΕΣtΗΡΕΣ ΚΕΦΑ.λΑ.ΙΟΝ Α.'. renika ΠΕΡΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ οιαδήποτε πuρκα'ίά άρχεται κατά κανόνα άttό μ(αν μι κράν έστ{αν. Έξα(ρεσιν εtς τόν κανόνα αότόν άttpτελοον αl πυρκα"ίαl αl όποίαι ε!ναι άπ? τέλεσμα έκρήξεως. Εύτυ xcjς αι πυρκαϊ.αι αuται εlναι όλlγαι και 6 τόπος δ όποίος συνήθως σuναντaται εlναι δυνατόν προσβαλλόμενσς eίιθύς tξ άρχ ijς vά κατασβεσθfi διά τijς χρησιμοποιήσεως μικρg:ιν ψορητ~ν σuσκευtjν, καλουμένων πυροσβεστήρων. Ol πυροσβεστijρες ε!ναι χαλόβδινα φορητά δοχεία Πε πληρωμένα μέ χημικάς γομώσεις, σι όποίαι χρησιμοποι οqνται διό. την κατάσβεσιν ττυρκαϊ~ν εόρισκομένων ε(ς τό στάδιον τijς έκδηλώσεώς των. οι πυροσβεστijρες <χουν σχημα κυλινδρικόν.η κωνικόν καl φέρουσιν έπl τijς πλαγ!ας έπιφανείας η έπl τijς κορυ φijς των μικρόν στόμιον διά τήν έκτδξευσιν τοο περιεχο μένου των. Είς τό έμπόριον προσφέρονται διάφοροι τόποι μέ διαφόρους χημικάς ούσίας, εττε έν ύγρ~. είτε έν στερε~. είτε έν άεριώδη καταστάσει, άναλόγως της χρήσεως δι' J\ν fκαστος προορίζεται. ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ Ή χωρητικότης τg;ν πυροσβεστήρων έξαρτaται κυρl..ς tκ της φύσεως τοο περιεχομένου καl τijς εlδικijς άποατο

40 40 λijς αύτιι>ν. Αϋτη κυμαίνεται άπό μιας λίτρας μέχρι 15 λιτριι>ν. Δύναται έπίσης νά φθάσn καί μέχρι 300 περίπου λιτρ&ν, δτε ό πυροσβεστήρ τοποθετείτα~ έπt τροχοφόρου άμαξώματος, λόy<;> τοο βάρους του, καί καλείται τροχήλατος, έν άντιθέσει πρός τούς διά των χειρών η έπι τg:ιν l..>μων μεταψερομ'tνους και ο[ όποίοι καλοονται άπλ&ς φορητοί. ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΑΕΙΤΟΥρΓΙΑΣ Ή λειτοuργ[α τt3ν πυροσβεστήρων έπιτυγχάνεται αύτο μάτως διά μιας άπλijς ένερyείας τοο χειριστοο, έξαρτωμένης έκτης κατασκευης αύτ&ν. οι συνηθέστεροι τρόποι ένερyε(ας εtναι; α) Δι' άνατροπijς. β) Διά κρούσεως. y) Διά κρούσεως καl άνατροπijς ij και άντιστρόφως. δ) Διά στρέψεως της στρόφιyγος ε) Διά πιέσεως βαλβίδος. στ) Δι' άεpοθλίψεως. Ή έκτόξευσις τοο περιεχομένου των πραyματοιτοιεϊτσι δι' ένός τg)ν κατωτέρω τρόπων : α) Διά τijς έπιδράσεως τιι>ν χημικιι>ν ούσιil>ν μιγνυομέvων την κατάλληλον στιγμήν. β) Διά' της θλίψεωι; τfi βοηθε!\ι άεραντλίαι;. γ) Διά πεπιεσμένου άτμοσψαιρικοο άέρος ή διοξειδιου τοο άνθρακος η έτέρου άδρανοος άερ(ου έναποθηκευμένου. έντόι; χαλυβδ!vηι; φιάλης η και άνευ τοιαύτης εόρισκομένοu όπό π(εσιν έντός τοϋ δοχε(~ τοο πυροσβe.στfιρος. ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ οι πuροσβεστηρες πρέπε~,νά διατηρ~νται πάντοτε εις καλην κατάστασιν, νά έπιβλέπωνται διαρκ~ς και νά έπιθεωρg)νται άτrό καιροq εtς καιρόν, δπότε δυνάμεθα νά ύπολογίζωμεν εlς τήν άτιοτελεσματικότητά των. Πρέπει νά

41 41 εtναι ε{ς. οtανδήπο~ι ~τ~y~~ν δ~τ:~~;~~~~ λ:~:~~~(:~:~ ε~~ βάρος αυτιζ>ν μικρ ν, ι κδλως όnό άνδρων ij yυναικων. ΠΟΘΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ Ή έnιτυχία κατασβέσεως τοο πυρός έξαρτaται : -'Εκ τijς ταχείας έπεμβάσεως τοο χ_:ιριστqο. -Έκ τοο καταλλήλου κατασβεστικοu μέσου. -'Εκ της καλης χρησιμοποιήσεως τοο κατασβεστικοο μtσ~εκ τijς τσχεlσς /νερyεlας τοο κα)"ασβεστικοο μέσου. -'Εκ τij ς φύσεως τijς κσιομένης ϋλης. ΔΙΑΚΡ\ΣΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ Τ ούι; πυροσβεστfjρας διακρίνομεν άναλόγως τοϋ περι~ eχομένου σότg)γ εlς: α) ΠΥΡΟΣΒΕΣIΗΡΑΣ Υ ΔΑ ror β) ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΑΣ ΑΦΡΟΥ γ) ΠΥΡΟΣβΕΣΤΗΡΑΣ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ δ) ΠΥΡΟΣΒΕΣ1ΗΡΑΙ ΤΕΤΡΑΧλΩΡΙΟΥΧΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ ι) ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΑΣ ΔIΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ σr) ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΑΣ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕΘΥΑΙΟΥ ΕΤΕΡΑΙ ΟΝΟΜΑΣIΑΙ Ol ιτυροσβεστijρες ϋδατος καλοονται σuvηθως ύγρο[. ΚαλοΟνται έπίσης και πυροσβεστηρες άντιδράσεως, έφ' δ σον λειτουργοον δι' έπιδράσεως χημικ&ν προϊόντων. Ol πυροσβεστijρες χημικοο άφpοο καλοονται ώσαύτως και πuροοβεστηρες άντιδράσεως. ΟΙ πυροσβεστηρες ξηρaς κόνεως καλοονται και πυροσβεστηρες ξηρilς γομώσεως, ώς μή περιέχοντες δηλονότι όγρόν.. Ο Ι πυροσβεστηρες τετραχλωριούχου άνθρακος καλοον-

42 42 ται χάριν συντομίας cπυροσβεστηρεσ ΤΕΤΡλ. Έttι τg\ν πυροσβεστήρων τούτων, ξένης δμως προeλeύσeως,6νσyράφονται συνήθως τά στοιχεία C.T.C., ~τοι τ' 6ρχικά τijς λέξεως τετραχλωριοοχος Ιiνθραξ. Ο! πυροσβεστijρες διοξειδίου τοο Ιiνθρακος καλοονται και πυροσβεστijρες χιόνος. 'Επί τijς έξωτερικfjς έπιψανeίας τούτων άναγράφονται τά χημικά στοιχetα τοο διοξeιδ{ου τοο άνθρακος «CO,». ΟUτοι καλοονται έπ!σης και πuροσβεστijρες ψύξεως, ώς έκ τοο κατά τήν έκτόνωσιν τοο 6eρlou παραγομένου [σχυροϋ ψύχους. Οι πυροοβεστijρες βρωμιούχου μεθυλίου καλοονται και ττυροσβεστfjρες ψύξεως, λόyφ τοο ψύχους τό όποtον παράγεται κατά τήν έξάτμισιν τοο βρωμιούχου. οι πυροσβεστijρες τετραχλωριούχου Ιiνθρακος, ξηρaς κόνεως, διοξειδίου τοο Ιiνθρακος και βρωμιούχου μeθυλιου καλοονται και δυσηλεκτραγωγοt, διότι δύναται νά χρησιμοποιηθfi ή γόμωσις αότg\ν έπι τοο ήλeκτρικοο ρεύματος, δ:νεu κι ν δύνου τοο χειριστοο.

43 ΚΕΦΑλΑΙΟΝ 8'. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ Υ ΔΑ ΤΟΣ Διακρ(νομεν δύο είδη πυροσβεστήρων ϋδατος : α) τούς χημικούς πυροσβεστijρας εtς τούς όποlους ή γόμωσις ά1tοtελεϊ τ αι άπό χ ημικά ς ούσfσς και β) τοuς πυροσβεστijρας ϋδατος, ε!ς τοuς δποlους ή γό μωσις εtναι καθαρόν ϋδωρ έκτοξευόμενον διά πεπιεσμένου άτμοσφαιρικοο άέρος η διοξειδlου τοϋ iiνθρακος 1j άζώτου η δι' άεραντλlας. ΓΕΝIΚΑ ΠΕΡΙ ΚΑ Ι ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ Πάντες άνεξαφέ.τως οί πυροσβεστηρες ϋδατος Εχουν σχfjμα κωνικόν η κυλινδpικόν ή δέ χωρητικότης αύτg:ιν ΚtJμσlνετσι άπό 5-15 λίτρας. Α! aνω βάσεις fi κορυψαt τg\ν κυλινδρικg\ν πυροσβεστήρων εtναι κυρτα(, αt δέ κάτω κοίλαι. Τό σχf)μα τοοτο διδε.ται διά νά μη σχηματtζεται γωνtα ε{ς τά σημεία τ&ιν συγκολλήσεων έσωτερικg::ις και έξωτερικg::ι ς τι';:)ν πυροσβεστήρων καl κατ' άκολουθ(αν νά δύνανται v άντέχωσιν εις (σχuράς πιέσεις κατά την λειτουρyίαν των. Καl εtς τούς κωνικοι)ς ~ π (σης τύπους ~φαρμόζεται τό αύτό σύστημα. Εlς fκαστον πuροσβεστi}ρα ϋδατος διακρ(νομεν τ' άκό λουθα ούσιώδη μέρη κα ι έξαρτήματα : α) Τό έξωτερικόν δοχείον. Τοϋτο δίδει ε!ς δλον τόν πυροσβεστηρα τήν έξωτερικt)ν 'μοpφt)ν και χρησιμεύει διά τήν ύ ποδοχηv της βασικfις διαλύσεως. Κατασκευάζεται έξ όρειχ άλκου η λαμαρtνης ~ έξ εlδικοg έσκληpημένοu χάλuβος πάχους 1 1 /, fως 3 χιλιοστ&ν, αt δέ ραφαt εις άλλους μtν τύ"πους εtναι δξυγονοκολλημtναι εtς άλλους δt καρφωτα(. Ε ϊς τινας τύπους τό δοχείον ε1ναι όλομερές. "λπαντα τά έξωτεpικά δοχεία τ&ν "Πυροσβεστήρων έ~η-

44 44 μολυβδοονται έσωτερικώς δ~ά ν' άνθ[στανται ε(ς τήν διάβρωσιν τg\ν όξέων καί τάς όξειδώσεις, έξωτερικg\ς δέ βάφονται μέ έρυθρόν χρc>μα κατ' άπομίμησιν τrρός τό χρc>μα τ&ν ψλοy&ν τών πυρκαϊ&ιν. Ή βάσις ώς έ~τt τό πλείστον προστατεύεται διά μεταλλ(νης στεφάνης, Υνα όττοφεύyων ται τυχαία κτυπήματα ό.π' εύθε(ας έπί τών δοχειων κατά την τοποθέτησ(ν των κατά γης. Έπι της πλαy(ας έπιφανε(σς τg.)ν έξωτερικl3ν δοχε(ων συνήθως έπικολλaται πλάξ έκ χαλκοο η Ιiλλου μετάλου έπt της όποιας άναγράψεται ή μάρκα τοο έργοστασίου, τό ετδος τοο πυροσβεστflρος, ή χωρητικότης, :καί δεικνύεται δι' εικόνας δ τρόπος χειρισμοο τοο πυροσβεστηρος και λειτ.ουρy(ας αύτοο. 'Ωσαύτως έπ' αύτflς άναγράφονται έν(οτε τά είδη των ύλ(l)ν ~ άντικειμένων τών όπο(ων καθ{σταται εόχερής ή κατάσβεσις διά τοο πυροσβεστijρος. Τ' όνωτέρω στοιχεία άναγράφονται έπι της έπιφανείσς τοο έξωτερικοο δοχείου δταν ο! τrυροοβεοτijρες δέν ψtρουσι πλάκα. β) Τό tσωτερικόν δοχείον. ΤοΟτο χρησιμεύει διά τήν ύποδοχην τijς όξικijς διαλύσεως καl σuναντδ:ται μόνον εlς τούς κυλινδρικούς πυροσβεστηρας, δτε γlνεται χρησις θειϊκοο άλουμιν(ου η ψευδαργύρου, οόδέποτε δέ εlς τούς κωνικούς πυροοβεοτijρας. Τ οοτο κατασκευάζεται συνήθως έκ χαλκaο η λαμαρ(νης έπιμολυβδωμένης η έκ φύλλου μολύβδου. Τό πάχος του κυμαίνεται άπό 0.75 Ιίως 1 χιλιοστόν, α! δέ ραψαί αύτοο η ετναι όξυyονοκολλημέναι ij καρψωταt η διπλωμέναι tοχυρc>ς Υνα μή διαψεύγ~ τό ύγρόν. Τό δοχεtον τοοτο Ιίχει πλησ(ον τοο άνω χε(λους του 4 ~ως 6 δπάς, διά νά δύνα τσινά γ(νεται ~ άνάμιξις τ~ν διαλύσεων κατά τήν λειτουργ(αν τοο πυροσβεστηρος, έκτός έάν ή κατασκευη τοο δοχε[ου ετναι τοιαύτη ~στε αuται νά μή ε1ναι άπαρα(τητοι. Είς τινας τύπους πυροσβεστήρων τό δοχεiον τοοτο εtναι ύάλινον μέ παχέα τοιχώματα. Πάντες σι κωνικοt πuροσβεστfίρες άντl έσωτερικοο δο-

45 45 χεfου φέρουν ύάλινον φιαλ(διον μέ λεπτά τοιχώματα, κλει~ στόν η άνοικτόν, τό όποtον τοποθετεϊται έντός μεταλλικοο ψ!λτρου ij θήκης φεροοσης όπάς. Φιαλ!διον φέρουσιν έπ! σης και οι κυλ ινδρικοl πυροσβεστflρες, έφ' δσον δέν χρησιμοποιείται θειϊκόν άλοuμ(νιον η ψευδάργυρος. γ) Τ ο στόμιον έκροης. Τοοτο χρησιμεύει διά τ ι') ν tκτόξευσιν τοο "Περιεχομένου τοο πυροσβεστηρος και εύρf σκετσι εις μέν τοι)ς κυλινδρικούς πuροσβεστηρας έπt τ οο πώματος ~ έπl τϊ;ς πλαγίας δψεως καl πλησ!ον της κορυφϊ;ς τοο πυροσβεστijρος, εlς δέ τούς κωνικούς ε!ς τι')ν κοpυψηv τοο κών ο υ η όλ(γον κάτωθι τούτης, όπότε ε[ς την κορυφι')ν εόρ!σκεται τό σύστημα διευθετήσεως της όξικϊ;ς διαλύσεως. Εlς τό στόμιον έκροης των κuλινδρικων πυρο~ σβεσrήρωv πολλάκις προσαρμόζεται σωλι')ν έξ έλαστικοο Εχων μηκος δσον καl τό ϋψος περ(που τοο πυροσβεστηρος διά νά δυνάμεθα νά κατευθύνωμεν τήν βολήν τοο ϋδατος πρός οιανδήποτε κατεύθυνσιν. Εtς τό στόμιον έκροfjς ώς έπt τό πλείστον τοποθετείται κάλυμμα έκ φελλοο ή έξ έλαστικοο, διά ή έξάτμισις τtον ύγρtον. νά παρεμποδ(ζεται ΓενικC:Ις τό στόμιον τοοτο εύρ[σκεται ε(ς σημείον τοιοοτον, C:ιστε ~ έκκένωσις τοο πυροσβεστt;ρος κατά τήν στιγμήν τfiς λειτουρyιας του νά εtναι εύχεpής διά την καθ' οlανδήποτε yωνίαν κατεύθυνσιν τfjς ύδατ(νης στήλης. δ) Τ όν σωληνίσκον έκκενώσεως. OUroς &ρχεται άπό τόν πυθμένα περίπου τοο πυροσβεστfjρος και διό: μέσου τοο δοχε(ου φθόνει μέχρι τοο στομιου έκρpfjς, μεθ' ou συνδέεται. 'Όλοι ο[ πυροσβεστηρες ϋδατος δέν εtναι έφοδι ασμένοι διά τοιούτου σωληνlσκοu. Οίiτος εtναι άπαρα(τητος ε[ς τούς κωνικούς πυροσβεστfiρας. ε) Τ ο δ ιη θητικόν πλέγμα η φίλτρον. Τοϋτο προσαρμόζεται ε[ς την εϊσοδον τοο σωλην(σκου η δπου δέ.ν ύπόpχει τοιοοτος ε(ς τό στόμιονέκροης, έσωτερικ&ς τούτου. Τό πλέγμα Εχει ώς qκοπόν νό: συyκρατfι τά στερεό: σώματα. fιτοι θραύσματα φιαλιδ{ων, νήματα κλπ. &τινα θό: ήδύναντο

46 46 νά έμφράξωσι τό στόμιον έκροijς η τόν σωληνίσκον κατ/ι τήν λειτουρyιαν τg>ν πυροσβεστήρων. ΤοΟτο κατασκευάζε ται έκ χαλκοο. στ) Τό μεταλλικόν φίλτρον. ΤοΟτο άναρτιtται έκ τg\ν χειλέων. τοο στομ(ου πληρώσεως τοο πυροσβεστfiρος καl χρησιμεύει διά τήν έντός αότοο τοποθέτησιν τοο όαλ(νου φιrrλιδιου. Εύνόητον τυγχάνει δτι δπου εύρεσκεται τό στόμιον πληρώσεως τοο πυροσβεστηρος έκεϊ eύρ(σκεται καl τό μεταλλικόν φ(λ τρον. Πολλοl τύποι πυροσβεστήρων άντί το Ο μεταλ λικοο φίλτρου φέρουν θήκην!.κ ~αμαρίνης η άλλου μετάλλου διάτρυτον. Πολλάκις άντ! θήκης χρησιμοποιοονται έλάσμα τα έκ λαμαρινης η και δύο η τρ(α σιδηρδ: στελέχη, τά όποία συνδέονται καταλλήλως ε(ς τήν βάσιν και τήν κορuφην καt άναρτg>νται έκ τών χειλέων τοο στομεου πληρώσεως τοο πυροσβεστflρος. ζ) Τiι ύάλινον φιαλίδιον. ΤοΟτο χρησιμεύει διά τήν ύποδοχήν τοο όξέος και τ(θεται έντός τοο μεταλλιιcοd φίλτρου. Τό φιαλίδιον δυναrόν νά ετναι κλειστόν κατ' άμφόrερα τά άκρα άεριοσrεyως (άμrιούλα) δτε ό πυ~ ροσβεστήρ λει τουρyεϊ διά κρούσεως η άνοικτόv μέ έλεύθερον πg:ιμα η καί άνευ πώματος, δτε ό τtυpοσβε στηρ λειτουργεί δι' άνατροπfjς χωρίς τό φιαλίδιον νά θραύεται. Εϊς τινας τύπους πυροσβεστήρων τό άνοικτόν φιαλ(διον συyκpατεϊται άπό δύο Εκκεντρα μεταλλιtf&v στε λεχg\ν έπ! τijς 'Πλαγίας δψεώς του περt την βάσιν του, είς δέ τό άνω μέρος συγκρατείται τfi βοηθε!<;<!.νός δίσκου έφαρμοζομένου εtς τό στόμιον αύτοϋ και ό δποίος δ{σκος συνδέεται μετά της δικλεϊδος τοϋ πυροσβεστηρος, έχούσης σχflμα Τ ϊνα δύναται νά σύρηται 1tpός τά Εξω. η) Τiι εμβολον διαρρήξεως η έπικροuστηρα τοϋ φιαλιδίου. Τ οοτο εόρ{σκεται ε(ς τό μέσον τοο πώματος τοο 1tUpοσβεστf)ρος και ετναι μικρόν σιδηροον στέλεχος πε ριβαλλόμενον έν{οτε δι έλατηρ(~ καί δύναται άναλόγως τοο σκοποϋ χρήσεως νά ώθijται πρός τά έσω 1\ νά σύρη ται πρός τά έξω διά τfjς χειρός.

47 47 'Εφ' δσον χημικός πυροσβεστήρ φέρει τοιοοτον <μβο λον, τοοτο σημαίνει δτι εις τό έσωτερικόν τοο πυροσβεοτηρος όπάρχe:ι όάλινον φιαλ{διον, έκτός της περιτττώσεως καθ' ~ν ό πυροσβεστήρ λειτουργεί διά πεπιεσμένου άερ(ου ιόρισκομένου έντός χαλυβδ(νης φιάλης, δτε τοοτο χρησι μεύει διά τήν διάτρυσιν τοο στομ(ου της φιάλης. Εtς τινας τύπους πυροσβεστήρων δυνατόν τό Εμβολον νά φέpη ε[ς τό έσωτερικόν άκρον δ{σκον συνήθως έκ μολύβδου διά τήv 1tωμάτωσιν τοο φιαλιδίου η τοο έσωτερικοο δοχε(pυ, όπότε τοοτο δέν πρέrτει νά κτuπδ:ται.;rρός τά &σω, άλλά νά σύρηται πρ;ς τά fξω. Δυνατόν έπlσης νά ώθi}tαι πρός τά έσω άναλόγως τοο τρόπου κατασκευης καl άσφαλ(σεως αότοο έπl τοο πώματος. Έν(οτε τό έξωτε ρικόν δ:κρον τούτου Εχει σχfiμα Τ, μέ Ενα μποuλονάκι εtς τό μέσον τοο στελέχους διά νά άσφαλ(ζηται. Πο~λο\ τύποι πυροσβεστήρων άντι έμβόλου φέρουν σrρόφιyyα fj δικλείδα άσφαλεlας. Διά της στροφης της στρόψιyyος της δικλείδος έπιτυyχάνεται τό άνοιγμα καί κλε(σιμον τοο πυροσβεστηρος. θ) ΤΟ 'Ιιώμα. ΤοΟτο κατασκευάζεται συνήθως έξ όρeι χάλκου και χρησψεύει &ιό. τό κλεtσιμον τοο στομίου πλη ρώσεως τοο πυροσβεστfιρος. Φέρει έ.νtοτε τρείς σιδηρού ς κόμβους διά νά διευκολύνn τό άνοιγμα η κλεtσψον αύτοο. Εiς τινας τύπους πυροσβεστήρων φέρει κυκλικόν χειριστή ριον διά τήν ταχε(αν κοχλlωσιν και άποκοχλtωσιν αύτοϋ. Τό πι'3μα φέρει έσωτερικ~ς έλαστικόν η δερμάτινον πα~ ρέμβασμα ϊνα τό στόμιον κλεtεται άεροστεγως. ι} την βαλβίδα άσψαλείας ij uπερπιέσεως. Αϋτij λειτουργεί εrτε δι' έλατηρtου εrτε δι' ένσφαlροu τριβ\ως ε'ίτe δι' έκτινάξεως. ια} την χεφολαβήν. Αϋτη εύplσκεται ij έπί τοο πώμα τος η ~πl της πλαγtας δψεως τοο πuροσβεστηρος. Μερικοί τύποι πυροσβεστήρων έφοδιάζονται και διά δευτέρας χειpολαβijς εύρισκομένης εlς τά πλάγια fi τήν βάσιν των. Εlς

48 48 τούς κωνικούς πuροσβεστηρας αϋτη φέρεται άπαραιτήτως ε!ς ' τά πλάγια. ιβ) Τά χημικά προϊόντα. ΤαΟτα εtναι διττανθρακικόν δλας τοο σοδίοu, διαλe.λυμένον έντός ϋδατος και fν έκ τg\ν όξέων (θειϊκόν όξύ, ύδροχλωρικόν όξύ, θειϊκόν άλουμενιον κλπ.) Τά προϊόντα ταϋτα συνήθως καλοονται γομώσεις. ΧΗΜΙΚΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ Υ ΔΑΤΟΣ ΟΙ χημικο! πuροσβεστijρες ϋδατος δέν πληροονται τελε!ως άλλά άφlνεται μικρός χg\ρος κεvόι;. 'Ο χg\ρος οίίτος χρησιμεύει δ ι ά 'rήν ύποδοχήν τg\ν έκ τfjς έπιδράσεως τg)ν χημικ&:ιν προϊόντων παραyομένω~ άερ{ων πρός σχηματισμόν της πιέσεωs και καλείται «ΧΩΡΟΣ ΑΕΡΙΩΝ>. Οίίτος ούδέποτε πρέπει νά εtναι μικρότερος άπό 5'f, τijς όλικijς χωρητικότητος τοο πύροσβεστ~ρος. Ό χ<3ρος. ciερίων ετναι άπαραfτηrος ~πfσης καl είς τινας τύπους πυροσβεστήρων λειτουργούντων διά πεπιεσμένου άτμοσφαιρικοο άέρος lj έτέροu άδρανοος άερ! οu, μή φερόντων χαλuβδ!νην φιάλην. 'Η περιεκτικότης των πυροσβεστήρω ν λογl ζεται τοσα ύ τη δση μετρδ:ται διά τό πληρούμενον μέρος αύτcjν. Λέyοντε ς δηλονότι πuροσβεστfίρας 10 κιλcjν 1 έννοοομεν πυροσβεστfjρα δστις περιέχει 10 κιλά ύyροο πρώτης χημικijς ένερyε!α ς, άνεξαρτήτως τοο διατιθεμένου κενοο χώρου πρός σχη'ματισμόν της πιέσεως. Εl ς τό έμπόριον προσφέρονται σήμ ε ρο ν πυροσβεστfiρες δ ιαφόρων τύπων, χαρακτηρ ι ζομένοι ώ ς 6 1 7, 8, 9, , 12, 13, 14, κα! 15 λιτρg\ν, σuμβα!νει δέ δύο πuροσβεστηρες διαφόρων έργοστασ(ων προσφερόμενοι άμφότεροι ώς τοιοοτοι τgιν 10 λιτρc:ιν νά έμφαν(ζωνται άνισομεyέθεις', καθόσον ~καστος κατασκευασττ)ς μετρa τοι)ς ττυροσβεστfiρας του κατά τόν πλέον συμφέροντα εtς αύτόν τρόπον, όχυ-

49 49 ροόμενος πρό τijς ποικιλlας τ&ιν διαφόρων μ!.τρων ύπό τά όπο!α παρουσιάζεται ή λlτρα. Εlς lκοστον πυροσβεστijρα τό όξύ πρέπει νά ετναι τόσον /όσrε κατά τήν λει τουρylαν ή δημιουρyηθησομένη πlεσις νά ε!ναι έπαρκής, ούχl δέ όπερεπαρκής, έξακολουθοοσα και μετά τήν έκτόξευσιν νά έξέρχεται έν εtδει πεπιεσμένου άερlου. Τοποθέτησις μεyαλυτέρας ποσότητος διά λόγους έπιδε!ξεως lj ταχυτέρας της κανονικfjς ένεργεlας άπαγορεύεται [δίc:τ εις - τοι)ς πυροσβεστflρας τοός περιέχοντας θει"cκόν 1j ύδροχλωρικόν όξύ, τά όποtα ετναι ταχεlας ένεργεlος, έν άντιθέσει πρός τό θειϊκόν άλουμ!νιον ij ψευδάρ yuρον, τ.ά όποτα εfναι βραδεlας ένεργεlας. Ή ποσότης τοο χρησιμοποιουμένου ϋδατος πρέπει νά εtναι τοσαύτη &στε μεtά την λειτουργ!αν νά μη άπομένη τοιοqτοv ιvτός τοο πυροσβεστf"ιpος. Τ οοτο δέν πρέπιι νά πεpιtχ11 ξένας δλας άλλά νά ετναι καθαρόνπρός άποψυγήν έμφράξεως τοο σωληνlσκου έκκενώσεως η τοο ατομlου έκροijς. Ή ποσότης τijς έντός τοο Οδατος διαλυομένης κόνεως διττανθρακικοο &λατος τοο σοδ{ου πρέπει νά εtναι τοσαύτη Ιόστε ή δλη διάλυσις νά πλησιάζn τήν τελεlως κεκορεσμένην, έπ' οόδενι δέ λόy<;> νά όπερβαινn ταύτην. Τ ό ϋψος τg:ιν πυροσβεστήρων δδατος κυμαίνεται άπό Ο, 50-0, 90 τοο μέτρου, τό βάρος κενοο άπό 4-8 χιλιόγραμμα τοο δέ πεπληρωμένου άπό χιλ/μσ. Ο! άριθμοι οuτοι έξσρτc>νται φυσικά άπό τό μέταλλον έξ ou εtνaι κατεσκεuασμένος δ πυpοσβεστήρ, άπό τό -πάχος τοο έξωτε... ρικοcι δοχε(ου και άπό τάς διαστάσεις αύτοο. Κατά τή ν λειτουργlαν τοο πυροσβεστf\ρο ς ή ύδατlνη στήλη αύτοο φθάνει εlς μijκος τά 7-10 μ. και εlς Οψος 5-7 μέτρα. Al άποστάσεις δμως αίiται δυνατόν νά μειωθοον, καθ' δσον έξαρτg')νται σημαντικως έκ της διαμέτρου τοο στομlου έκpοf)ς, της κανονικης ποσοτικης &ναλογιας των χημικων διαλόσεων καl της καλfις καταστάσεως αύτων. Εtς τινας τόπους πυροσβεστήρων ή έκτόξευσις δύναται φθάση τά 12 και πλ!.ον μέτρα. νά

50 50 Η διάμιτρος τοο στομίου έκροijς ε!ναι τοιαύτη, Ι.\στι τό m<ριεχόμενον νά έκτοξεύηται είς άπόστασιν ούχι μικροτέραν τg.\ν 6 μέτρων, ή δέ έκκένωσις νά γίνεται έντός έλα χίστου και μεylστου χρονικοο όρlου ώς κατωτέρω : Χωpηιικότης 6 κ λg.\ν 'Ελάχιστον χρονικόν δριοv 40 δευτερόλεπτα Μέγιστον χρονικόν δριον ao δευτερόλεπτα ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗρΩΝ Υ ΔΑ ΤΟΣ Ά ναλόyως τijς θέσεως το Ο συστήματος διευθετήσεως τfjς όξικης διαλύσεως, τοο τύπου και τοο σχήματος τg)ν χημικ&ν πυροσβεστήρων Οδατος, διακρ(νομεν αύτοuς ε(ς: α) Τούς λειτουρyούντας διά κρούσεως όρθ(ως, ε(ς τού ς όποlου ς τό iίμβολον διαρρήξεως τοο φιαλιδίου εόρίσκεrαι e(ς την βάσιν τοο δοχε!οu (πuροσβεστfjρες κωνικοl). β) Τούς λειτοuρyοόντας διά κρούσεως όpθlως, elς τούς όπο(οuς τό Εμβολον διαρρήξεως τοο ψιαλιδ(ου εύρ{σκετ ο:ι ε[ς τήν κορυφήν τοο κώνου η τιλησlον της κάτω βάσεως τοο δοχείου (πυροσβεστijρες κωνικοl). y) Τ οι)ς λει τουρyούντας διά κρούσεως όρθlως, εlς τοι)ς όποιους τό i!μβολον διαρρήξεως τοο ψιαλιδlου εύρlσκεται εlς τήν Ιiνω βάσιν η κοψυψην τοο δοχείου (τιυροσβεστijρες κυλινδρικοί). δ) Τοuς λειτουργούντας όρθlως διά κρούσεως σψύρας εύρισκομένης _εtς τά πλάγια i\ έντός τοο δοχείου (πυροσβεστijρες κυλινδρικοί). ε) Τοuς λειτουρyούντας δι' άναστροψijς τοο ύαλlνου ψιαλιδlου κατόπιν προηγουμένης ~λξεως τοο έμβόλου η άποσυνδέσεως της δικλείδος άσψαλεlας, τοο πυροσβεστijρος παραμένοντος εtς την όρθίαν θέσιν (πυροσβεστijρες κυλινδρικοί).

51 51 στ) Τοός λειτουργούντας δι' άνατροπijς, εtς τούς όποιους τό όάλινον φιαλίδιον θραύεται διά τijς όλισθήσεως ράβδου Ικ μολύβδου (πυροσβεστijρες κωνικοί καt κυλινδρικοl). ζ) Τοός λειτουργούντας άπλ&ς δι' άνατροπijς (πυρο σβεστijρες κυλινδρικοί). η) "'fοι)ς λειτουρyούντας δι' άνατροπης καtόϊtιν προηγουμένης άποκοχλιώσεως τijς στρόφιyyος lj άποσυνδέσεως της δικλεϊδος η ~λξεως τοο έμβόλου 1j λαβijς (πυροσβεστηpεζ κυλινδpικοι). θ) τ οt) ς λει τουργούντας δι. άνστροπης ε[ς τού ς όποιους τό ύάλινον φιαλίδιον κλε(εται μέ έλεύθερον π&ιμα η παραψένε ι άνοικτόν (πυροσβεστflρες κυλινδρικοί). ι) τους λειτουργούντας διά κρούσεως καί άνατροπfις 1\ και άνηοτpόφως δ\' άνατροπfις καi κρούσεω.ς, τοο τtυpοσβεστfιρος παραμέ.νοντος κατά. την λειτουρy(αν του ε[ς τήv θέσιν τσύτην (πυροσβεστfιρες κuλινδρικοι). Πας χημικθς πυροσβεσrιjρ ύδατος, φέρων σωληyϊσκον έκκενώσεως, λειτουρyεί έν όρθlς_r. θέσει. Πaς χημικός πυροσβεστήρ ϋδατος, μή φέρων σωλ"ηνϊσκον Εκκενώσεως, τ(θεται ε(ς λει τουργιαν δι' άνατρd'πης. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΩΝίΚΟl ΛΕlΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔίΑ ΚΡΟΥΣΕΩΣ ΟΡΘΙΩΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟ\ΟΥΣ το ΕΜΒΟλΟΗ ΔΙΑΡΡΗΞΕΩΙ ΤΟΥ Φ\ΑλΙΔΙΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΙΙ ΤΗΝ βαιιν ΤΟΥ ΔΟΧΕtΟΥ Περιγραφή. Εις τοuς πυpοοβεστfιρας τοο τύπου τούτου (σχ. 1) τό στόμιον πληρώσεως εύρίσκεται εις την βάσιν τοο δοχείου, τijς δ!. έκροης εις την κορυφην τοο κώνου. Τ ό Εμβο\ον διαρρήξεως τοο φιαλιδ(ου εύρίσκeται εις τό μέσον τοο πώματος τοο πυροσβεστηρος και εtναι έφοδισσμένον ώς έπι τό πλείστον ε[ς τό άκρον έσωτεpικg:ις δι' ένός δίσκου ίνα δύναται νό: θpαύη μεγαλυτέραν έπιφάνειαν τοο φιαλι δtου κρ:τά τήν διάρρηξιν τούτου. Τό ~μβολον συγκρατείται tνίοtε ε'(ς ' τινας πυροσβεστijρας εις τήν θέσιν άσψαλ!ας

52 τfi βοηθ lqι έλατηρlου, lς πaρlπτωσιν δέ ώθήσεώς του πρός τά lσω θραύει τό φισλ(διον και tπσνέρχeται ε(ς τήν προτέ ραν του θέσιν. ΈσωτερικG\ς ό πυροσβεστήρ φέρει σωληνt σκον έκκενώσεως τοο ύγροο, ό όποίος άρχεται άπό τόν πυθμένα περ(που τοο δοχε(ου και καταλήγει εις την κορυ φην τοο κώνου τοο πυροοβεστfjρος Ενθα συνδέεται μετά τοο στομ(ου έκ ροf)ς. Έξωτερικως και άπέναντι τοο σωληνlσκου ι)πάρχει λαβή διά τήν μεταφοράν το Ο πuροσβεστfiρος. Τ ό πg\μα 1j βιδώνεται ε(ς τό στόμιον πληρώσεως τοο πυροσβεστηρος fj στερεοοται διά μιδ:ς μεταλλικ~ς πλακός έχοόσης σχημα τόξου, τfiς όποιας τά ι.~ άκρα προσαρμόζονται ε[ς δύο σιδη- ρliς σιαγόνας στερεωμένας μονlμως.. έπl τοο πυροσβεστjjρος. Al σιαγόνις!i-;~~... αuται φέρουν εlς τά άκρα των 6.vό.,,..., μlαν άσφάλειαν (μπουλόνι) διά τ~ν άσφάλισιν της πλακός.. Πλήρωσις. Ύποθέτομεν δτι ό πυροσβεστήρ εt ν αι κενός, κ~θαρός και, -:;:i~!, ~~:;~~. ~~~~~~~. ;~;ομ~:: ά::~:~~~ τκ;ςυ~~~ ;~0~~/a~~~ό;ς ~ι:f~= ρητικότητος τοο πυροσβεστηρος ϋδωρ κός., λειτουργων δι~ καt τό θερμαtνομεν. 'Όταν γινrι χλιαό~~~g~ω\~ρθι{μ~ο~~~ pόν, χύνομεν έντός αύτοο όλ{γον διο:ρρ~ ξεως τοό φιο:λι- κατ' όλιγον την σκόνην τοο διττανδtβ~~~j>~:~~~~~~~~-ήν θρακικοο &λατος τοο σοδtου και άνα κατεόομεν διαρκg\ς τό uγρόν μέ ~ν ξί λον!] μέ μlαν σιδηρδ:ν ράβδον!] και μέ τήν χείρα μας ~ως δτου διαλυθfi έντελg\ς ή σκόνη. Τ ό ϋδωρ δtν πρέπει νά βράστ~ διότι τότε τό aλας κατακάθεται lς τό δοχeί_!>ν χωρίς νά διαλυθft. - Συνfjθως άντt νά θερμαlνωμεν δλον tό ϋδωρ θερμ;.ινο

53 μεν τό τρ[τον τfjς ό:παιτουμένης ποσότητος αότοο και ρ( πτομεν κατόπιν κρύον διά νά γινn χλιαρόν. 'Ακολούθως λαμβάνομεν τόν πυροσβεστijρα καl στηρί ζομεν τήν κορυφήν του έπl σκληροο άντικειμένου, ητοι έπl σανίδος, πέτρας κλπ. καl ούχl έπl άμμου, χώματος η άκαθάρτου μέρους, διά νά μή φραχθft ένδεχομένως ή όπή τοο στομlου έκροijς, ξεβιδώνομεν τό π/ιjμα τfi βοηθείι;χ εlδικοο λειδίου, έξάγομεν τό μεταλλικόν φίλτρον καl χύ νομεν tντός αότοu μέσφ ένός χων(ου η και άνευ τοιούτου τήν άλατοοχον διάλυσιν, μέχρις δτου φθάσn ή έπιφάνεια τοο ύγροο έντός τοο πυροσβεστηρος είς τό σημείον δπου ύπάρχει μία μαύρη ij έρυθρά γραμμή η ή λέξις Water Line fξωθεν τοο πυροσβεστίjρσς, όπότε άμέσως σταματ/ιjμεν τήν περαιτέρω πλήρωσιν. 'Εάν δέ δέν φθάσn τα(ιτην, προσθέτομaν Ιχμέσως ψυχρόν δδωρ ~ως δτσυ ή έπιφάνεια τσο ύγρσο φθάσει εlς τό οημε\ον αότό. θέτομεν [πει τα έντός τοο μεταλλικοο φ(λτρου, τό 6ποίον κpατοομεν εlς όριζοντ{αν διεύθυνσιν, τό όάλινον φιαλιδιον άεροστεγ/ιjς κεκλεισμένον, μέ τήν α!χμήν πρός τά έμπρός, έντός τοο όποιου περικλείεται θειϊκόν ij ύδρσχλωρικόν όξύ 1\ lτeρον όξύ έκτός τοο θειϊκοο άλουμιvίου η συναφές πρός τοοτο και άναρτg:~μεν τό φtλτρον έκ νέου μέ προσοχήν έκ τοο χε!λόυς τοο οτομ{ου πληρώσεως έvτός τοο nυροσβεστijρο; έκ τοο όποιου έξήχθη. 'Ακολούθως λαμβάνομεν τό π/ιjμα και άφοο άνασόρομεν έκ τοι>του πρός τά fξω τό fμβολον διαρρήξεως μέχρι τοο τέλους του, βιδώνομεν τό π&μα σφικτά έπl τοο rtυροσβεστί)ρος και τό σφ(γγομεν 6.κ6μη περισσότερον μέ τό ε(δικόν κλειδίον η κτυπωμεν μt μίαν πέτραν η μ!. ~να σίδηρον, μέ έλαφρά πάντως κτυπή ματα, διά νά μή θραυσθij τό φιαλίδιον, έπl τοϋ ένός έκ των πέριξ τοο πώματος ύπαρχόντων σιδηρ/ιjν κόμβων η προεξοχ/ιjν ij τijς τοξοειδοος πλακός. Λειτουργία: Λαμβάνομεν τόν πυροσβεστijρα άπό τήν λαβήν μέ τήν κορυφήν τοο κώνου πρός τά άνω, τόν φέρο μεν πλησίον τίjς πυρκα ιaς και κτυπ/ιjμεν τό fμβολον διαρ

54 54 ρήξεως έπl σκληροο άνηκειμένου, ~τοι έπl σαν(δός ~ τοlχοu η τραπέζης ~ πέτρας η πατώματος κλπ., όπότε τό φιαλlδιον θραύεται και τό όξό χυνόμενον άνσμιyνύεται μετά της διττανθρακικης διαλίισεως. Κατά τήν άνάμιξιν τών ύγρg\ν λαμβάνει χώραν 'χημική άντ!δρασις, άποτέλεσμα της όπο!ας ε!ναι ή παραγωγή μεγάλης ποσότητος διοξει δlου τοο άνθρακος ώς έμψα(νεται έκ της άκολούθου έξι σώσεως. 2NaHCO, + H,SO, = :-ιa,so, + 2Η,0 + 2CO, θι ιiκόυ Ci6ωρ διοξιlδιον Νάη)Ι ΟΥ 6-νθρα κο ς Τό διοξε(διον τοο δ:νθρακος, ώς άέριον πού εtναι, άνέρχεται ύπό μορφήν φυσαλίδων εις τήν έπιφάνειαν τfjς ύγρaς μάζης, τούτέστιν πρός τήν κορuφήν τοο κώνου, δπου αl φυσαλίδες αuται -διαρρήyνυνται καί τό έλευθερούμενον άέριον πληροί τόν μεταξu τijς έτι:ιφσνε{ας της διαλύσεως καί τοο κώνου τοο πuροσβεστfjρος κενόν χι:.3ρον. 'Επειδή δέ 6 χ&ρος ούτος ετναι μικρός και ή ποσότης, τοο άερίοu διοξειδfου τοο άνθρακος μεγάλη, κατ' άνάyκην γίνεται συμπύκνωσις τούτου και παράγεται οϋτω έντός τοο πuροσβεστηρος ισχυρά π(εσις φθάνοuσσ συνήθως τάς 5-8 άτμοσψαlρας, ητις πlεσις έξαναγκάζει τό έντός τοο δοχε(ου ϋδωρ νά διέρχεται διά μέσου τοο σωλην(σκοu έκκενώσεως και νά tκτοξεύηται έκ τοο στομ[ου έκροfiς τοο πυροσβεστηρος εlς άρκετήν άπόστασιν ώς ύδατίνη στήλη, την όπο(αν κατευθόνομεν έπl τfις έστtας τοο πυρός διά μικρaς κλlσεως τοο πυροσβεστijρος _'Εάν ή κατάσβεσις τοο πυρός έπιτευχθη μέ τό ημισυ τοο περιεχομένου το Ο πυροσβεστ~ρος, κλεtομεν πρός στι γ μήν μέ τόν άντlχειρά μας τό στόμιον έκροης και άνασκα λεύομεν τήν έστlαν, ϊνα βεβαιωθg\μεν μήπως <χουν παρα μεlνη άκόμη ήμικεκαυμένα σημεία, όπότε άψlνομεν νά διαψύγη και τό ύπόλοιπον ύγρόν. Τοuς πυροσβεστijρας τούτους κατά τήν λειτουργlαν των

55 55 κρατg:.μεν έκ τijς χειρ ολαβijς μέ τήν κορυφήν τοο κώνου όλ!γον πρός τά κάτω,!να τήν όδατ!νην στ~λην δυνάμεθα κατευθύνωμεν τφός τήν έστ(αν τοο πυρός. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΩΝΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡf"ΟΥΝΤΕΣ ΔΙΑ ΚΡΟΥΣΕΩΣ ΟΡΘΙΩΣ Ell ΤΟΥΙ ΟΠΟΙΟΥΣ το ΕΜΒΟΛΟΝ ΔΙΑΡΡΗΞΕΩΙ ΤΟΥ ΦΙΑΛΙΔΙΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕlΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗΝ ΤΟΥ ΚΩΝΟΥ 'Ή ΕΙΣ ΤΑ ΠλΑΓΙλ ΠΛΗΣΙΟΗ- ΤΗΙ βασεωι ΤΟΥ ΔΟΧΕΙΟΥ...,.;;;.~~~.,.;;-.. ~ ; ι Περιγραφή. Ε!ς τούς πυροσβeστijρας τοο τύπου τούτου (σχ. 2) τό σύστημα δtευθετήσεως το 0 ψιαλιδ(ου μετά 1 ι;.;,,...,. :~-};J..,,.~~t::,.. - '.:.. ;;:: ~:-:.::.;..,..~.;;,..,,_ Σχ. 2 Σχ. 3 Χημικοί "Πυροσβεστηρες Οδατος κωνικοί, λειτουργοϋvτες δtά κρούσεως όpθtως, τών όποιων τό t:μβολον διαρρήξεως τοϋ ψιαλιδ!ου εόρtσκεται εtς τήν κορuψήν τοϋ κώνου. τοο έμβόλου και τό στόμιον πληρώσεως εύρ(σκοντα ι είς τήν κορυφήν τοϋ κώνου, τό δέ σ τόμ ιον έκροης έπί της πλαγ(ας έπιφανε(ας τοο π uροι:jβεσ τηρο ς και ε(ς τό ϋψος π ερ{που τfjς βάσεως... τοο μεταλλικοο φlλτρου. Ό σωλήν

56 56 έκκενώσεως άρχεται tκ τοο πυθμένος περ(που τοο δοχε{ου και συνδέε1'αι εtς τό άνωτέρω στόμιον. Είς τινας τύπου 1tυpοσβεστήρων (σχ.4) τό σόστημα διευθετήσεως τijς όξικflς διαλόσεως εόρίσκεται ε(ς τά πλάγια πλησίον της βά σεως τοο δοχε(οu. Πλήρωσις. Ή 1tλήρωσις ένερyεϊται καθ' δμοιον τρ ό πον ώς τοϋ πυροσβεοτηρος τοο προηγουμένου τύπου, μέ την διαφοpάν δτι οίίτος στηρίζεται ούχt μέ τι'jν κορuφήν τοο κώνου 1tpός τό ~δσψος, άλλά έπt της βάσεώς του ώ ς συνήθως εύρίσκεται. Λειτουργία. Ή λειτοuρylα εtναι ή αύτι'j ώς καl το Ο προηγουμένου τύπου πυροοβεστfjρος, fjτοι, διά της θρα ύ σεως τοο φιαλιδ(ου κσl άναμιξεως Ι.0,. 1'f"'i~ - τg\ν όyρg\ν, 1tαpάyεται μεγάλη ποσ ό της άερίοu διοξειδίου τοο άνθρακ ος. δπερ έξαναyκάζει τό όypόν νά έξ/~ ~:;:-,~- χεται τοο στομίου έν είδει βολfις. pος _ Ε(ς τοuς πυρεσβεστfjρας τοιίrοu( θ όπάρχει παραπλεύρως τοο στο μ\οu 'ιγμ.,._ πληρώσεως «βαλβtς άνα11νο~ ς ' Oι.,,riιt..r οι πυροσβeστf}ρες οuτοι ε tνσι πλε t11ι "ι 8 ( " _ ονεκτικώτεροι τοο προηγουμένου τ ύ που, καθ' δσον στηρ(ζονται δρθιοι έπl Σχ. 4- Χημικό ς πuρο- της βάσεώς των καί διευκολύνουν τή ν ~f~ ~~~ι~οδu~τ:~ν κ~~;; πλήρωσιν καί τήν τοποθέτησ(ν τω ν κρο ύσεως όρθίως, τρϋ έπι οιασδήποτε όριζοντ(ας tπιφανε(σς, ~~;~~ ξε~~ τοgμ:~:~~ έν& δ προηγούμενος τύπος άπσιτεi δι ο u εόρίσκe. ται εις τό: εlδικόν ύποστήρι yμα διά την άνάρ π~j~~ ς ~~;}~~;ειο~~ς τησ{ν του έπι τ~ν το[χων και έπt _ πλέον κατά τήν ττλήρωσιν πρέπει νά κρατηται δι άμφοτέρων τg)ν χειρ~ν.

57 57 ΠΥΡΟΙΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥ ΛΙΝΔΡΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΙ ΔΙΑ ΚΡΟΥΙΕΩΣ ΟΡΘΙΩΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ το ΕΜΒΟΑΟΝ ΔΙΑΡΡΗΞΕΩΣ. ΤΟΥ Φ/Αλ/ΔΙΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΙΣ το ΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΟΧΕIΟΥ Περιγραφή. Τ ό στόμιον πληρώσεως μετά τοο πώματος, τό μεταλλικόν φίλτρον, τό φιαλίδιον, τό ~μβολον διαρρή ξεως καί ή βαλβίς άναπνοίjς εύρίσκονται ε!ς τό /Χνω μέ pος τοο δοχεlου, τό δέ στόμιον έκροης ε[ς τά πλάγια καl περι τήv βάσιν τοο πuροσβεστηρος, έπικοινωνοον έσωτερικ&ι; μετά σωληvlσκοu έκκενώσεως. (σχ. 5). Έ.. c.sίr.. s.i.e;,~... Πλήρωσις. Ξεβ ιδώ- e.;:'" φ,.,:ι;j;..,. νομeν τό π&μα, έξά- ~~~:_~ γομεν τό μεταλλικόν φlλτpον κα\ χύνομεν lw~", έντός τοο πuροσβε- "-"-.,. σrijρος τήν βασικήν διάλυσιν. 'Ακολούθως θέτομεν τό φιαλίδιον + :>."Ι'"~ tντός τοο μεταλλικοο φlλτpοu καl έπανατο- Σχ. 5.- Χημικός πυροοβεστήρ Οδα το ς ;;:ε~~~~νε:ο~::~:~~ i~~~:{.~;~ Φ~~~~~:~:~r! 0 ε~~~u ~f ~ νσβιδώνομεν τό πl3μα δ.νω μέρος τοο δοχειοv. και ό πυροοβεστήρ ε1ναι ~τοιμος διά χρίjσιv. Λειτουργία, Κ τuπι;\μεv διά τίjς χειρός, τό φιαλιδιον θραύεται και έκ της προσμ[ξεως και ό.ντίδpάσεως των ίιγρωv Ίtαpάγεται έντός τοο πuροσβεστflpος μεγάλη πσqότης άερίου διοξειδtου τοο δ:νθρακος, δ11ερ έξαναyκάζει τό ύyρό v vά έξέρχεται τοο στομίου έκροjjς έv ε!δει βολίjς. Οί κυλινδρικοl ττυροσβεστfιρες οί δποίοι εtναι έφοδιασμένοι μέ eμβολοv διαρρήξεως, φέρουν έσωτερικι;\ς άπα ραιτήτως (έκτός έάv ύ1tάρχη έvτός αύτι;\v Χ\Χλυβδίvη φιάλη.

58 μέ πεπιεσμένον άέριον) ύάλινον φιαλ{διον μέ θει (κόν η όδροχλωρικόν η gτερον όξύ έκτός τοο θειϊκοο άλουμινlοu η ψευδαργύρου. οι πυροσβεσrfiρες οuτοι κατά τήν λειrουρ γ(αν των δέον νά κλεtνωνται όλ{γον ύπό τοο χειριστοο. Σχ. 6 Σχ. 7 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥΑΙΝΔΡΙΚΟΙ ΑΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΟΡΘΙΩΣ ΔΙΑ ΣΦΥΡΑΣ ΕΥΡΙΙΚΟΜΕΝΗΙ ΕΙΙ ΤΑ ΠλΑΓΙΑ ΤΟΥ ΔΟΧΕΙΟΥ Περιγραφή. Οι πυροσβεστfiρες οίίτοι (σχ. 9) φέρουν έσωτερικl.\ς θfικην έξ έλαφροο μετάλλου άνηρτημένην!κ τοο χεlλους τοο στομlου πληρώσεως τοο πυροσβεσrηρος και άνοικτήν κατ' άμφότερα τά Ιiκρα. ένrός της όποιας τ{θεται ύάλινον ψιαλ(διον (κύλινδρος) άεροστεγgις κεκλει σμένον. Τό φ!αλίδιον τοοτο δέν εχει τήν ίδ(αν διάμετρον

59 59 καθ' 8λον τό μηκος αύτοο ώς συμβ α(νει μέ άλλους τύπους κωνικ(;)ν πυροσβεστήρων, άλλά κατά τό ημισυ παρουσ ι ά ζει στενωτέρσν διάμετρον μέ έλαφράν διό γκωσ ι ν περl τό μέσον αύτοο. Ε!ς τό νάτω άκρον της θήκης, χωρ lς δμως νά συνδέε ται μετ' αύτfiς,... ύπάρχει δακτύλιος μετά σιδηροο μοχλfσκου, τοο όπο{ου τό ~ν άκρον στερεοοται!πι της έσωτερικfiς έπιψανε{ας τοο δοχε(ου τοο πuροσβεστηρος. Τό φιαλfδιον τοποθε- r,.;, 1,,; τείται έντός τijς θήκηι; μέ Ι(rί?< τήν στενωτέραν κοpuψήν πρός τά έμπρός, διέρχεται όλlyον τόν δακτύλιον καί ~:~r:::" ~~Ρ;~:ά δ.~:τ~: Έε,ωτερικι:Jς τοq πuρο σβεστijρος όπάpχει σφύρα της όrιο(σς τό ~ν άκρον σuyκρατεϊrσι καταλλfjλως περ! την κορυψην τοο δο χεlου, τό δέ άλλο, δπερ ά ποτe.λεί την κεφαλήν ταύ. ~ 'f"~:?- της, εόρ!σκεται έξωθεν άκρι β&ις τοο άνωτέρω μοχλ{ - Σχ. 8.-"Ετερος τότrος χημισκου. Ή σφύρα δύναται vά κοο ΤΙuροσβεσιflpος Οδατος κινηται έλεuθέρως πρός τά ~~~ν~t~~~~~~ειχ~θf~~~ν~~a άνω και κάτω. Έπι τοο πα- δτιοlοu 'tό lμβοi\ον διαρρήτώματος τοϋ πuροσβεστη- ~~~\~οϋτ~ια;~~ιο~έ~~~ιοξ~q ρbς ούδέν έξάρτημα έφαρ δοχε!οu μόζεται. Ή σψύpα είς τινας τ ύπ ους εύpισκεται έντός τοο πuροσβεστfjρος, δυναμένη vά περιστρέφηται πέριξ σιδηροο &ξο νος στερεωμένου ε[ς τ ό κέντρον τοο δοχεlου. Ο ι πuροσβεστηρες οuτοι εtναι έψοδια σ μένοι έσωτεpικως μέ σωληνϊσκον...έκκενώσεως, εtς τό άκρον τοο όποιου

60 60 συνδέεται ένlοτε έξώτερικι\\ς έλαστικός σωλήν μήκους 0,50 τοο μέτρου περ(που. Πλήρωσις. Ά νοlγοντες τό πι\\ μα το Ο πυροσβεστijρος έξάγομεν τήν θήκην καί άφοο καθαρlσωμεν τα6την ώς και τό δοχείον άπό ~ά θραύσματα τοο προηγουμένου φιαλιλιδ(ου, χύνομεν έντός αύτοο τήν διάλυσιν τοο διττανθρα κικοο δ:λατος τοο σοδ(ου. 'Ακολούθως θέτομεν τό φιαλtδιον έντός της θήκης καί έπανστοποθετοομεν ταύτηv εlς τήν θέσιν της, προσέχοντες νά μή θραυσθij τό φιαλίδιον. Βιδώνομεν τό πg.\μα και άσφαλlζομεν τήν σφύραν δι' ένός οιδηροο μοχλ(σκου 'ίνα μή ταλαντεύεται κατά τήν μετσφοράν η μετακ( νησιν τοο πυροσβεστηρος. Λειτουργία. Λαμβάνομεν τόν πυροσβεστ~ρα και τόν φέρομεν εlς τόν τόπον δπου πρόκειται νά γlνn χρijσις αότοο (πυρκαϊάν, /iσκησιν) άφαιροομεν τόν μοχλlσκον της σφύρας και μέ τήν χείρα άνυψώνομεν τα6την πρός τά δ;vω και κατόπιν τήν άφlνομεν έλευθέραν, ϊνα ή κεφαλή σύτίj( κτυπήσn μέ δύναμιν τό δοχε1ον, όπότε ό ε{ς τό έσωτερtκόν εόρισκόμενος μοχλ(σκος δονείται κσt θι)σύει διά τοο διm:u λιδlου τήν κορυψήν τοο ύαλlνου φια λιδίου. ΟΟτω τό όξύ χύνεται εις τό δοχείον και παράγεται συνεπειccτ της άντι t> '"-~ν J,.;.<ιt Yr δράσεως τι\\ν ύγρι\\ν διοξει t" ' διον τοο &νθρακος, δπεp.,.'>.\;~, πιέζον τό ύγρόν πρός τά κό - <tι..ο.λ,j'8.ι τω άνιχγκάζει αύτό νά έξ- :ε.,;.,.. έλθn έκ τοο προστομιο υ ;;~Ρ ~δ~τ~~~~~~~δρ~~b;, 0 fε~: w")."'.,~... oi τ~ο έλασ... τικοο σωλfiνος!ν,,..., v~ e.,.,q ειδει βολης. οι πυροσβεστηρες οuτοι κατά τήν λειτοuρ- ~).-cpeν γ(αν δέν άνατρέποντσι, έκτός έάν ή σφύρα εύρlσκε ~~~. Δ~::ςδι:~η~u:ν 0 ασ:p::τ~ τοuργ&ν όρθίως διά οψόpας. σύτοο σϋτη περιστρέφετσι και θραύει τό φιαλ(διον ε(ς τό κάτω δ:κρqν.

61 61 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥ ΑΙΝΔΡΙΚΟΙ ΑΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙ' ΑΝΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΥΑΛΙΝΟΥ ΦΙΑΛIΔ!ΟΥ ΚΑΤΟΠIΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΕλΞΕΩΙ "Η ΑΠΟΣΥΝΔΕΙΕΩΣ "Η ΑΠΟΚΟΧλΙΩΙΕΩΙ ΤΗΙ ΔΙΚλΕΙΔΟΙ ΑΙΦΑλΕΙΑΙ Περιγραφή. Οι πυροσβεστijρε, ο1ίτοι (σχ. 10) άντι θή κη, η μετ:χλλικοο φιλ τρου φέρουν δόο σιδηρδ: στελέχησuν δε δεμένα καταλλήλω' ει, τήν κορuφήν, μέ δύο έκκεντρα περt τό μέσον αότ&ν, διά τ&ιν όπο(ων συγκρατείται ί:ιάλινον :~~~:~:ε:~ι~~~ ~~:;::tl- ~... λ;j,οφ βάσιν του. Τό ~''""".Ρ ~ιtι.u-ε, στόμιον τοο φια.. r.... ~."~ :,..Y4ljD'1R"11Ί Χιδ ιου το6του ~:,~' κλεlετσι στεγα- '.ι... ~... v&ις διά δ!σκοu, ε...,ν.:ιι.!κ μολύβδου ~ Π οr μtκας, συνδεο.. μtνου μεθ' tνός Σχ. 10.-Χημικ ός 'Ιt u p ο σβ εστήρ ϋδατος κ υλι ν σιδηροο στελt- δpικός, λε.ιτ ο υργ& ν δι' ά ναοτρ οφfl ς τοο ύ αλ ( χους, δπερ διερ νcιu φιαλιδtοu ( κ~~~~ι;εf~~):ως: τη ς δικλeίδο ς χόμενον διά μέσου τοο πώματος τοο ltυpοσβεστfiρος κατa.. λήyει έξωτερικ/3' ει, σχijμα Τ. 'Ενlοτε άν τl σιδηροο στε λέχοu, ό πυροσβεσιήρ φέρει δικλε1δα η στρόφιγγα. 'Ο σωληνισκος έκκενώσεως συ ν δέεται έν [οτε έξωτερι Ί<~ς μετά έλαστιί<οο σωλfινο ς έχο ν τος μfiκο ς δσον τό ϋ ψος τοο δοχε{ου περ{που Πλήρωσις, Ξεβιδώνομεν τό 1t/3μα καl έ ξά γ ομεν τά σιδηρδ: στελέχη μετά τοο φιαλ ιδίο υ. Χύ νο μ εν έντό, το Ο δο χ ε(ου τήν βασιί<ήν διάλuσιν Ί<αi πληροομε ν τό φιαλtδιον μέ θει'(κόν ~ uδροχλωρικόν η ~τερον όξύ, άκολο ύ θως άσψα λιζομεν τό στόμιον αύτοο μέ τόν δισκον και τά έπαναθέ τομεν εlς τήν θέσιν των, βιδώνοντες καλ~ς τό Π~μα τ.οο 1tUpοσβ στίjρο,.

62 62 Λειτουργία. Σόρομεν πρός τά fξω τήν δικλείδα έκ τf\ς λαβfiς, ό δίσκος έλευθερώνει τό στόμιον τοο φιαλιδίου, δτι τοοτο άναστρέφεται διά τοο [δ(ου αότοο βάρους και τό όξύ χόνεται έντός της βασικfiς διαλόσεως. Διά τfiς μίξεως Σχ 'Έτερος τόπος χημικοϋ πυροσβεστfjρος ϋδατος κυλινδρικοο, λειτοuργοϋνrος δι' άναστροψης τοϋ ύαλινοu φιαλιδίου (κατόπιν ~λξεως 1fj~ δι'<λείδος άσφαλε{ας). τ&ιν ύγρ<3ν παράγεται συνεπε(α άντιδράσεως αύτ~ν με γάλη ποσότης άερίου διοξειδίου τοο Ιiνθρακος, δπερ έκτοξεύει τό ύγρόν έκ τοο πυροσβεστfιρος ε[ς άρκε τήν άπόστασιν. Ε!ς τοuς πυροσβεστfιρας τούτους ώς βλέπομεν άναστρέψεται τό φιαλtδιον και ούχl ό πυ ροσβεστήρ. 'Εξ Ιiλλου τό στόμιον τοο φιαλιδίου άσψα λ(ζεται στεyαν<3ς 1 &στε κατά την μετακ(νησιν fι με τσφοράν τg\ν πυρο σ βεστήρων τοότων νά μή έπέρχετσι μlξις τg\ν όyρg\ν. 'Επί πλέον έπειδή τό φιαλίδιον δέν θραύεται, δέν άπαιτεϊται διηθητικόν πλέγμα πρό της εισόδου τοο σωλην(σκου έκκενώσεως.

63 63 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥι\ΙΝΔΡΙΚΟΙ! ΚΑΙ ΚΩΝΙΚΟΙ ι\εlfουργουνfεσ ΔΙ' ΑΝΑfΡΟΠΗΣ ΕΙ! ΤΟΥ! ΟΠΟΙΟΥΣ το ΦΙΑΑΙΔΙΟΝ ΘΡΑ ΥΕΤ ΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟλΙΣΘΗΣΕΩΣ ΡΑΒΔΟΥ ΕΚ ΜΟΑΥΒΔΟΥ Περιγραφή. Ε!ς τούς πυροσβεστijρας τούτους (σχ. 12) τό μεταλλικόν φίλτρον όποτελεί τρόπον τινά μικρόν σωλ~να φθάνοντα σχεδόν μέχρι τοο πυθμένος τοο δοχεlου, ε!ς τήν βάσιν δ'-αότοο (τοο μεταλλικοο φlλτρου) όπάρχει μικρά pό.βδος έκ μολύβδου δυναμένη νά.ι~ ~ ~:~~~~ι~; (:~~~~P~f)τ:~~a: 6 ά~:~~vτ:~, ;~7;:ν :ή~ς σ~:~~~έ;:;ιν~α~t~~::;ό~τ::τ;~~: ~w~ ~ν ληνος π.λησιον τοο πώματος τοο πυ- ροοβεστijρος. τ ό στόμιον έκροijς εύ- ;~fί~... ρfσκεται έπι τοο πώματος τοο πupοσβεσrijρσς, κεκαμμένον παραλλήλως πρός τι')ν βάσιν τοο πυροσβεστίjρος και φέpει πρό τfις εtσόδου του έσωτερι~(:)ς φιλτρον δ1ά νά συγκρατft τά ~;~βε 1 ~d;ρχ~~~~~~ :~: θραυσματα τοο φιαλιδιοu κατά τήν νι1<.ός, λ~ιτου-fγ&~ δι' λειτουpy!αν τοο πυροσβεστfiρος. Τ ό ~~~τ~~~~~διον 6 e~~~~: στόμιον τοοτο λόyφ της κάμψεώς ται δι' όλισθή?'εως ρό: του χρησιμο ποιείται καί ώς χειρο- βδου έκ μολυβδου. λσβι') διά τι')ν μεταψοράν τοο πυροσβεστijρος. Πλήρωσις. Έξάγομεν τό πg\μα και τόν φιλ τροειδij σωλί)να και χύνωμεν τήν βασικήν διάλυσιν έντός τοο δο~ χεlου. 'Ακολούθως θέτομεν τό ύάλινον φιαλιδιον εις τόν άνωτέρω σωλί)να και έπανατοποθετοομεν τοοτον εις τήν θέσιν του, προσέχοντες νc(μη κλι νωμεν αύτόν 1τρό της το~ ΠΟθετήοεώς του έντός τοq 1tυpοσβεστijpος και όλισθήοη ή ράβδος τοο μολόβδου καl ~ραύση τό ψιαλlδιον. Βιδώνομεν Επειτα τό π(;.)μα και 6 πυροσβεστή ρ εtvαι lτοιμος δι/χ χρijσιν.

64 64 Λειτουργία. Άναστρεφομ!.νου τοο πυροοβeσrf\ρος, ~'ι ράβδος τοο μολύβδου όλισθαίνει και θραύει τό φιαλίδιον, όπότε έπέρχεται μ!ξις των όγρων και παραγωγή όερ!ου διοξειδ!ου τοο Ιίνθρακος δπερ λόγ~ της μεγάλης ποσότητος και της (σχυρδ:ς πιέσεως έξαναγκάζeι τό ύγρόν νά έκτοξεύηται. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥ ΛΙΝΔΡΙΚΟΙ ΜΕΤ Α ΕΣΩΤΕΡιΚΟΥ ΔΟΧΕΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙ' ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ Των πυροσβεστήρων τοο τόπου τούτου (σχ. 13) τό έσωτερικόν δοχείον πληροοται μέ θειϊκόν όλουμ!νιον fj ψευδάργυρον διαλελυμένον ' έντός Οδατος. ~~~.!f..α." Περιγραφή. Τό!.σωτερικόν -~~~i-.ιt:jr:;; ~~~ε~~ν Φ:~~:~.~ε::~:~ν~ις ~;~: y,.,,f,,":t,~. λύβδοu κσί άνσρτδ:ται έκ too "Ι~ ~;~λ~~~τ:~~κ:~σ~~~~{=~ί~~~~~ η:ερισσοτέρους ττuροσβεστηρας τοϋ τύ1tου τούτου ή βάσις τοϋ έσωτερικοο δοχε(ου στηρίζεται ε{ς τόν πι:θμένσ τοο έξωτερικοο διά λόγους άσφαλείας. Τ ό δοχείον τοοτο ώς έπι τό πλείστον έχει σχfjμα φιάλης καί φέρει πλησίον των χειλέων τοο στομ!ου του 4 - ϋ όπάς διά η\ν πρόσμιξιν τg:ιν διαλύσεων, κό: r Σχ. 13.-Χημικό ς πuρ ο σβε- τωθεν δέ τg:ιν όπg:ιν έψαpμόζεοτι'jp.(jδατος κυλιδρικός με- ται πg>μα έλεόθερον έκ μολύδου. τ~0~ 0 Ρ~~~ι~~ ~~~~~ου~~~ι- Τ ό στόμιον έκροf1ς εύρ(σ~εται παρά τήν κοpυφήν τοο έξωτερικοο δοχε!ου, είς δέ τήν είσοδον αότοο έσωτερικως δέν

65 ., τίθεται διηθητικόν πλέγμα και τοοτο διότι ό πυροσβεστήρ δέν φέρει ύάλινον φιαλίδιον, Ι.\στε νά ύ1<άρξn κίνδυνοι; έμφράξεως αύτοο έκ τ&ιν θραυσμάτων του. Παρά ταοτα δμως ετς τινας τύπους πυροσβεστήρων ύπάρχει φίλτρον διά νά σuyκρατfi ώρισμένα (ζήματα τοο διτταν θρακικοο &λατοc; τοο σοδ{ου καt άλουμιν{ου. Οι πυροσβεστflρες οότοι δεν φέρουν σωληνίσκον έκκενώσεως. ΟUτοι φέρουν συνήθως δύο χειρολαβάι; έξ ών ή μέν μία εύρίσκεται ε(ς την άντίθετον πλευρόν τοο στομίου έκροfiς, ~ δέ άλλη κάτωθεν της βάσεως τοο έξω~ερικοο δοχείου. Πλήρωσις. Διαλύομεν τό διτ"τανθοακικόν δ:λας τοο σοδlου, άναλόyως της χωρητικότητος τοο πυροσβεστηρος,έντός ϋδατος καt χύνομεν την διάλuσιν έντός τοο έξωτερικοο δοχείου. 'Ακολούθως διαλύομεν τό θειϊκόν. άλουμίνιον έντός ύδατος' "Καί χ6νομεν ~ηv. διάλυσιν έντός τοο έσωτερικοο δοχεtου. ί οποθετοομεν τό δεύτερον δοχείον έντός τοϋ έξωτερικοο και θέτομεν τά πώματα πρ{3τον ε[ς τό έσωτερικόν και κατόπιν ε[ς τό έξωτερικόν. Τό πωμα τοο έοωτερικοο δοχείου είς /iλλουι; μέν πυροσβεοτfjρας βιδώνεται, εtς Ο:λλοuς δέ άσφαλ(ζεται καταλλήλως. Λειτουργία. 'Αναστρεφομέ.νου τοο πυροσβεστηρος, τό έσωτερικόν πqμα τιtπτει, αι διαλύσεις άναμιγνύονται και παράγεται συνεπε(q: άντιδράσεως τqν ύγρ&ν μεγάλη ποσότης δ. οξ ει δ[ου τοσ άνθρακος, δπερ άνέρχεται διαρκl3ς ύπό μορφήν ψlσαλ(δων ε!ς τήν tπιψάνειαν τηι; ύyρδ:ι; μάζης. Al ψυσαλ(δες διαρρήγνυνται καί τό έν αύταϊς 6.έριον έλευθερούμενον καταλαμβάνει τόν μεταξu της έπιφανεtας τοο ύyροο και τfις κορυψfjς (πρώην π υθμένας) τοο δοχείου χωρον. 'Επειδή δέ ό χωρος οuτος εtναι μικρός και ή ποσότης τοο άερ(ου μεγάλη, κατ' άνάγκην γ(νεται συμπύκνωσις τοο άερίοu και άναπτύσσεται ισχυρά π(εσις φθάνουσα τάς 7-8 άτμοσψοίρας, ϊ;τις έξαναyκάζει τήν διάλuσιν νά έξέλθη τοο στομ[ου έκτοξεύσεως ώς ύδατινη στήλη εtς άρκετήν άπόστασιν. Ot πυpοσβεστflρες οuτοι, άν και παρουσιάζουν μεγάλην

66 66 άπλότητα ε[ς τήν πλήρωσ<' και τόν χειρισμόν, δμως έχουν τό έξfjς μειονέκτημα. Κατά τάς άποτόμους μετακινήσεις η και έλαφράν κλίσιν, εtναι ένδεχόμeνον νά γινn πρόσμιξις των ύγρgιν και νά άρχtση ή λειτουργία πριν νά φθάσωμεν εις τόν τόπον τf\ς πuρκαϊδ"ς. Δέν θεωροομεν Ο:σκοπον νό τον[σωμεν ένταοθα, δτι καί άν άκόμη μικρά ποσότης τfjς μιaς έκ τg\ν δύο διαλύσεων ε[σέλθn ε[ς τήν άλλην, ή άντιδρασις μεταξύ τg\ν ύγρg\ν προχωρεί βραδέως κατά τήν άνάπαuσιν τοο πυροσβεστηρος και οϋτω μετά παρέλευσιν χρόνου η νός έπέρχεται άλλο(ωσ'ις τ&ν διαλύσεων μέ άποτέλεσμα τήν τελείαν έεασθένησιν τι'ιιν χη μικl3ν προϊόντων και τήν μή λει, τουργίαν τοο πυροσβεστfjρο ς ~,&, κατά τήν στιγμήν τfίς χρήσεω ς,, " κατά τρόπον έντελg\ς άσφαλη ~::; διά μεταλλικοο δίσκου, περιβα λ ' " λο μέ ν ου διά δέρματος η! λσ ~ ι Εtς τούς πυροσβeστfjραςτω ν,,,... ~~ :~ νεωτέρων.τύπων, τό στόμιον τοσ... ~ έσωτερικοο δοχε(ου φράσσεται I! j στικοο η άνευ τοιούτου (σχ. 25) r Ό δ(σκος οδτος συνδέεr α: ~ μετά σιδηροο στελέχους, ό j ιι~ λήγοντος συνήθως έξωτερικώς # τοο πυροσβεστηρος Έις σχfjμα Τ. ~~~~4.Ξδ~i~~κό;u~ι~~~!~~ διά νά δύναται νά σύρεται πρό ς Ι.ν λειτοuρyιq::. τά.εξω fι νά ώθfjται πρός τά εσω. μέσου τοο Τό στέλεχος τοοτο διέρχεται διά πώματος τοο έξωτερικοο δοχείου και περιβάλλεται έσωτερικg\ς fi και έξωτερικg\ς τοο πυροσβεστfjρος δι' tλατηριου, σκοπός τοο όπο ( ου εtναι νά σuyκρατfi στερε&ς τόν δfσκον έτιι τοο στομ(ου τοο έσωτερικοο δοχε(οu. Ε!ς τινας πυροσβεστηρας, εχοντας τό στόμιον έκροijς i πι το Ο πώματος, ύπάρχει καl δεύτερος δ(σκος, δμοιος πρός τόν φράσσοντα τό έσωτeρικόν δοχetον, σuyκρατοάμ.ιrνος

67 67 καταλλήλως τfi βοηθε!α έτέρου έλατηρ!ου, διά τοο ό1tοίου κλε(εται έσωτερικ&ς ή ε'ίσοδος τοο στομ[ου ~:κ:pοη ς. Έν(οτε έπl ' τοο πώματος τοο έξωτερικοο δοχε(ου ύπάρχουν δύο έyκοπαi, έκ τg>ν όπο(ων, ή μέν μεα άντιστοιχεϊ εtς τήν θέσιν πωματώσεως και άσφαλ(σεως τοο έσωτερικοο δοχε{ου, ή δέ έτέρα εlς τήν θέσιν τijς ά1tελευθερώσεως τ ό\ν στομ[ων. Οϋτω, διά της στηρ(ξεως τοο σιδηροϋ στελέχους ε[ς την άνω έ yκ οπήν, οι δύο δ(σκοι άπομακρύνονται και έλευθερώνουν άμφότεpα τό: στci μια τοο έσωτερι-κοο δοχε(ου και στομ[ου έκρqfjς. Διά τόν άνωτέρω σκοπόν χρησιμοποιείται εtς πολλούς τύπους 11uροσβεστήρων, άντl σιδηροϋ στελέχους, δικλεtς fj στρόφιyξ fj!!μβολον, διά τijc ά1tοκοχλιώσεως η άποσυνδέσεως τg:'.ιν δπο(ων έπιτυyχάνετ.αι τό & νοιγμα τlόν στομίων (σχ. 26 καt 28). 'Έτερον πλεονέκτημά τό δποϊον παρουσιάζουν ol πυροοβεοτt;pες οuτοι, ώς και πά ν τες έν γένει ο[ Εχοντες σ χ iiμα κυλινδρικόν, εtνσι δτι δυνάμεθα νά διαλόσωμεν τά χημικά προϊόντα!ντός τg>ν [δ(ων δοχείων των πυροσβεστήρων και κατά συνέπειαν δέν άπαιτείται Ετερον δοχείον διά τήv διάλυσιν αύτg>ν. ' Ή διάλυσις τfις χημικfις οόσ(ας τοο έσωτερικοο δοχε(ου δέον νά γίνεται έξω άπό τό έξωτερικόν δοχείον τοο πυρόσβεστfjρος, πρό δέ τfjς έπανατοποθετήσεώς του πρέπει νά σκουιιcζεται καλα~ς έξωτερικg':ις μέ Εν οίονδήποτε μαλακόν ϋφασμα fj ράκος κct! δχι μέ τάς χείρας, διότι και ή 1tαραμικρά ποσότης τοο θειϊκοο άλουμινtοu προκαλεί συνεπε(q; άντιδράσεως σοβαράν έξασθένησιν τfις βασικfις διαλύσεω ς. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΟΙ ΕΙΣ Δt' ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΙ το Υ ΑλΙΝΟΝ ΦIΑλΙΔΙΟΝ ΚλΕΙΕΤ AI ΜΕ ΕλΕΥΘΕΡΟΝ ΠΩΜΑ Ή ΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΚΤΟΝ Περιγραφή. Εtς τοός πυροσβεστfiρα ς τοο τόπου τοότο υ (σχ. 15) δέν ύπάρχει μηχανισμός διαρρήξεως τοο φιαλιδtου καθ' δοον τοοτο κλεtεται μt έλεύθερον ττg:ψα έκ μολύβδου 1\ ύάλου, διά νά άντέχη ε(ς τάς διαβρώσεις τό\ν

68 68 όξέων, δεδομένου δτι τό φιαλίδιον πληροοται fj μέ θειϊκόν η μέ ύδροχλωρικόν όξύ, η ούδόλως κλείεται, παραμένον άνοικτόν. 'Ωσαύτως δέν ύπάρχει σωλήν έκκενώσεως." Τό στόμιον έκροfiς εύρίσκεται πλησίον τfjς &νω βάσεως τοο έξωτερικοο δοχείου. Οί πυροσβεστfιρες οδτοι ούδέποτε πλη ;!ί]a.jl ~ :~~~:~γυ~~ν θ~~cκ::ιση~λοκu:/ν~~:τε~ "' '~i οι φέροντες ύάλινον φιαλίδιον. ~::ll~ι καl ~ξ~~ο~~:~ ό ~=~:~~κο:vε;ι ~~ρ:~~:. τά τοο φιαλιδίου. Χύνομεν έντός τοο δοχείου τήν βασικ~ν διάλυσιν και πλη ιr,σcrι:γ "' ροομεν τό φιαλίδιον μέ ~ν όξύ, χωρlς νά έξάyωμεν τοοτο έκ της θήκης του. lδ~ t~';.1~~~~~v~~&~p 11 ~~~~ Ακολούθως θέτομεν τό φlλ τρον fι 'Ρ~:~ςμιτ:λιι:~~~~~:~νω~~ τήν θήκην με τό έντός αότ(.;')ν φιαλ(δι ον εις την θέσιν των και άφοο θέσωμεν τό πgιμα έnt τσο φιαλιδίου, βιδώνομεν κατόπιν τό π{.)μα τοο έξω- 'ί,~~l~rι~ τερικοο δοχείου. r;ι~)..ι1"1σν Λειτουργία. Διά τ'f]ς ά- Φιccl;I,or νατροπf1ς τοο πuροσβεστ η. 04 i.o-> ~:~όξ:~:~ξ'τ~α~ ύ~~~~. ~~ -~'-~":~,,:ι_ εtς πάντας τους μέχρι τοοδε περιγραφέντας πuροσβεστη ρας. Εlς τό στόμιο' έκροijς προσσρμόζεται έν(οτε έ λσστικός σωλήν, διά νά δu- Πpοι;ι:~rιοr' _ νάμεθα νά κατευθύνωμεν τήν βολήν τοο ύyροο μέ ΕύΚολ(αν Πpός Ο(ανδήποτε Σχ. 16 'Έ τ ιρο( Τύ>1ος χημ1110ο >ΙU διεύθuνσιν. ροοβι.οτη~~ς δ:ν:~::~ς 1,()λ,ι.ttοuργQν

69 69 ΕnΑΝΑΠΛΗΡΩΣΙΣ ΚΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΝ ΤΩΝ οι χημικοl πuροσβεστijρες ϋδατος πρέπει μετά τήν XPii σιν των νά έπαναπληροονται άμέσως. Ή έπαναπλήρωσις ένερyείται ώς ό.κολούθως, μέ μικράς βεβαlως παραλλαyάς, ά \'αλόγως τοο τύπου τοϋ πuροσβεστfjρος. 1) Ξεβlδώνομ εν τό πώμα 1~αt θέτο~εν αύτό κατά μέρος, μέ τήν!οωτερικήν πλεuράν πρός τά άνω, πpός άποψuyήν έπικολ λήοεως ξένων ούσι&ν εlς τάς Ί<οχλιώσεις του. Κατά την άφαιρεσιν τοο πώματο ς, πρέπει νά: ιφατ&μεν τό στόμιον πληρώσεως τοο πuροσβεστηρος μα.. κράν άπό τό πρόσωπόν μας, διότι ε1ναι δυνατόν 6 ττυροσβεοτήρ νά εύptσκεται άκόμη ύπό πίεσιν συνεπεία έμφράξεως τοο σrομfου tκpoflς. πρayμα δπeρ πολλάκις συνέπεσε νά παρατηρήσωμεν εlς δοκιμάς πuροσβε σrήρων, και εtναι ένδεχόμενον νά έκτιvαχθfi μέ δύναμιν καt νά μδ'ς κτυπήση καί δfι έπικινδύνως. Εtς πολλούς δμως τύπους πυρο.. Σχ. 17.-Χημικός πuροσβεστ'ήρων, ή άπότομος αϋτη ~~~~~~τ~δu~;ο~νκ~~.ι~~: έκτ(ναξις τοο πώματος άποψεύ- ~~: ~ς, ;~~λ?~~~ου πτ;ρ~: 0 γεται, καθόσον περι την τρ[την μένει άνοικτόν. σπείραν (κοχλιωσιν) τοο πώματος η τοο χε[λοuς τοο δοχε[ου ύπάρχουν κuκλικ&ς αύτων μικραι όπα[, αί όποίαι Εχοuν ώς σκοπόν, δταν τό πωμα

70 70 άποκοχλιοοται, νά έπιτρέπουν εlς τό ύπό π(eσιν άέριον νά έξέρχεται έκ των όπων τούτων και μάλιστα διά συρι γμοο, πρδ:γμα δπeρ μας ειδοποιεί νά σταματήσωμεν πρός στιγμήν τό ξεβίδωμα τοο πώματος, διά νά παρέλθn ό κ(νδυνος έκτινάξεως και εtτα νό: προερχώμεθα εtς τήν άφα(ρεσιν αύτοο. Έπειδη αt όπαι συνήθως ψράσσοντάι, διά τοοτο πρέne.ι πάντοτε πρό της έπαναπληρώαεως των πυροσβεστήρων νά καθαρ(ζωνται έπιμελώς. 2) Έξάyομεν τό μεταλλικόν φίλτρον fj τήν μεταλλικήν θήκην καί πλύνομεν σύτά μέ καθαρόν ϋδωρ,~ άφοο πρώτον άφαιρέσωμεν πάντα τά έντός αύτων, τυχόν ύπάρχοντα τεμάχια τοο θραuσθέντος όαλ[νου φιαλιδίου κ.λ.π. 3) r:jλύνομεν τό έσωτερικόν τοο πυροσβεστijρος μέ θεpμόν δδωρ 3-4 φοράς, ώς και τήν έσωτερικήν έπιφάνειαν τοο πώματος, διά νά καθαρισθοον δλα τά έξαρτήματα1 flτοι δισκοι, έλατήρια, όπαι κ.λ.π. καl έξάyομεν τάς τυχόν ε[ς τόν πυθμένα αύτοο εόρισκομένας στερεάς ϋλας, ήτοι θραύσματα ψιαλιδ(ων κ.λ. τr. 4) ~Με τρc.ψεν τ' άrrαιτούμενα χημικά προ (δντα η δταv ταοτα εtνα ι συσκευασμένα, άvοιγομεv τό. κ.υτtα καl 1τpο ' σέχομεν νά μή πέσn τό ύάλινον φιαλίδιον και θραυσθfi, 'Επειδή μάλιστα ή σφράγισις τιι>ν άεροστεγιι>ς κλεισμένων φιαλιδ(ων :εtναι λετrτοτάτη, πρέπει νά προσέχωμεν πάρα πολύ, διότι μέ τήν έλαφροτάrην προστριβήν lj πρόσκρουσιν τaοτα θραύονται, έάν δέ τοϋτο συμβfi καθ~ ~ν στιγμήν τό: κρατωμεν ε[ς τάς: χείρας, εtναι ένδεχόμενοv νά καταστρέψωμεν τά ένδύματά μας κ:χι άκόμη νά l>ποστιι>μεν σοβαρά έγκαύματα. 5) Διαλύο.μεν τελείως τό δι ττανθρακικόν &λας τοο σοδίου εlς χλιαρόν ϋδωρ έντός καθαροο δοχείου, Τό ϋδωρ δέν πρέπει νά Ε)({Ι βράσeι, διότι τό δλας δέν διαλύεται, άλλά κατακάθε ται ε[ς: τό δοχείον. Χύvομεv κατόπιν τήν διάλυσιν έντός τοο έξωτερικοο δόχεtοu και τtροσθέτομεν, tάν ή διάλυσις δέν έτταρκjj, ψυχρόν ϋδωρ, ϊνα ή έπιφάνεια'

71 71 τοϋ ύyροο ψθάσn e ι ς τό ώρισμέν ον σημείον πληρώσεως τοο δοχειοu. Ό πυροσβe.στήρ δέν πρέ πει νά πληροοτσι ένη~λως, διότι εtναι ένδεχόμενον σuνεπε(ς_χ τf1ς ισχuρδ:ς συμπυ κνώσεως τών άερ(ων )(ατά τήν λειτοuργ(αν νά Εχωμεν άπο- ~ τελέσματα δυσάρεστα. 'Εάν ό πυροσβεστήρ πρόκειται νά χρησψοποιηθfί διά δευτέραν _φοράν διαρκούσης τijς πυρκαϊδ:ς, δέν εtναι 6:παρα(ιητον νά διαλύσωμεν τάς κόνeις ε(ς χλιαρόν ϋδωρ. Ε[ς τούς κυλι νδρικοι) ς πυροσβεστfiρας ~ διάλυσις δύναται νά yιvn και έντός των δοχε(ων των πυροσβεστήρων, άλλά τότε πρέπeι ή άνάδευσις μέ σιδηρδ:ν η ξυλ!νην ράβδον νά γ!νιται μετά προσοχijς, πρός άποψυyήν άποξέσeως τijς έσωτeρικijς έπιμολυβδώσεως τοο δοχειου. Αϋτη καλόν ε!ναι νά ένeρyηται διά της χeφός. 6) 'Εάν eις τό στόμιον έκροης προσαρμόζeται διά φpαγμα έξ έλα σηκοϋ, άποσuνδέομεν τόν έλαστικόν σωλ~νσ και d:φαιροομεν τό παλαιόν. ΦυσG:>μeν μέ τό στόμα Εlς τό στόμιον έκpοfiς και παρατηpοομεν έάν έντός τοο πuροσβεστfιρος ε(ς τήν έπιφάνειαν τοο ύγροο άνέpχονται φuσαλ(δες, τοοθ' δπερ δεικνύει δτι δ σωλήν!κκενώσεως ετναι ά.πηλαγμέ.νος ξένων ούσι~ν η σωμάτων. Φυσ~μεν εlς τόν έλαστικόν σωλf\να, tάν ύπάρχη τοιοοτος, διά νά βε βαιωθ&μεν δτι ετναι καθαρός έσωτερικ&ς. Παρενθέτομεν νέον έλαστικόν διάφραγμα ε!ς τό στόμιον έκροης και προσαρμόζομεν τόν σωλijνα έξ έλαστικοο. Ή d:νωτέοω έρyασ(α έκτελεϊται και δταν ό πυροσβεστήρ δέν φέρει έλaστι~ κόν σωλf\να. Τό στόμιον έκροf\ς, δ σωλήν έκκενώσεως και τό σόστημcι διεuθετήσeως τf\ς όξικf\ς διαλύσεως μετά το Ο πώματος τοο πuροσβεστf\pος, πρέπει νά προσέχωμεν νά ετναι έντελg:>ς καθαρά καί νά μή παρουσιάζουν έyκολλήσεις άλά.των. 7) 'Εάν χρησιμοποιηται Ιίμβολον διαρρήξεως, πρέπeι νά έλέγχηται έάν λειτοuργft κανονικ&ς. Σuνιστδ"ται νά λιπα[νεται τοοτο έλαφρότατα. 8) θέτομeν τό φια λιδιον μέ τ(j όξu εις τό μεταλλικόν

72 72 φίλτρον η θήκην κανονικg\ι;, Ιjτοι μέ τήν αlχμήν 1tpός τά έμπρός. 'Εάν ό πυροσβεστήρ ψέρn έσ,.>τερικg\ς δοχείον, τότε έξάyομεν τοοτο άπαραιτήτως έκ τοϋ έξωτερικοiί δοχε(ου καί όφοο διαλύσωμεν έντός αύτοο τό θειϊκόν όλουμίνιον, θέτομεν όκολούθως αύτό έντός τοο πυροσβεστηρο ς, 1tpοσέχοντες νά μη ύπάρχωσιν έπt της έξωτερικijς έπιψανε{ας διαλύματα θειϊκοο όλουμιν(ου. 9) ΑΙ κοχλιώσεις τοο στομ!ου πληρώσεωι; τg\ν δοχείων 1tpέπε ι νά λιπαίνωνται έλαψρg\<;, χωρtς δμως νά ψράσσωνται α{ δπαt διαφυγf\ς όερίου, έφ' δσον έννοείται ύπάρχουν τοιαοται. Κατόπιν βιδώνομεν τό π&μα στερε&ς. 10) 'Εάν χρησιμο ποιfjται σψόρα, πρέπει ν' άσψαλ!ζεται διά τοο μοχ λ!σκου. ~7;,:J.~ 'c-r~~ Σχ Διάφοροι τύποι χημικg:ιv τιυροσβεοτήρωv Οθατος, λει1ουργούν1ωv όρθίως διά διαρρήξεως τοο ύο.λ(vου ψιαλιδιου.

73 73 ΒΑΛΒIΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ Δέν ετναι σιταν(α ~ πeρ(τττωσις κατά τήν όπο(αν τά προστόμια έκροης τa~ν πυροσβεστήρων ϋδατος περιβάλλονται ε(ς τό άκρον άπό δ:λατα τ(i)ν διαλύσεων, τά δποία ένlοτε περιχύνονται τaιν προστομ{ων χω ρ ίς νά Exn γινn ούδεμία μετακίνησις η κλίσις τιζιν πυροσβεστήρων έκ τfjς θέσεώς τω ν. ΤοΟτο δ μ ως συ μ βα ίνει μόνον εtς τοι)ς πυροσβεστηρας τούς έ χ οντα ς έσωτερικg:ι ς σωληνίοκον έκκενώσεως, οόδέποτε δε εlς τοuς πυροσβεστijρας τοι)ς μή φέροντας τοιοοτον, π' ήν τijς περιπτώσεως καθ' ijv ijθελεν έπέλθη μlξις Εστω και σταγόνων τg}ν διαλύσεων, όπότε ή έμφάνισις άλάτ ων όψε(λεται εις την άντ(δρασιν τ&ιν χημικ{ζ)ν ούσιων. "Οιαν δπυροσβεστήρ ετναι πλήρης καί ή θερμοκρασία τοο περιβάλλοντος ύψηλ ή, ώς π. Χ κατa τό θέρος η και τόν χειμ~νσ ε[ς Νοσοκο μ εία, Γραφεία κλπ., δπου δ ι ά τg)ν καλοριφέρ η Ιiλλων μέσων θ ε ρμάνσεως διατηρείται εlς τούς θαλάμους καί τούς διαδρόμο υ ς ύψηλ~') θερμοκρασία, - tτιέρχεται έξάτμι σι ς τώv διαλύσεων έντό ς τοο τrυροσβεστijρος και άήρ ύyρός, δ:αψεύyων διά τοο σωληνlσκου έκκεvώσεωc;, φθάνει μέ χ ρ t τοο έξωτερtκοο άκρου τοο προσrσμ/ου έκροfις, Ενθα έξατμιζόμε ν ος κατα λ ε(πει έντός της όπfjς τοο σrομtου έκρο~ς, ώς καί έξωτερικώς τούτου, &λατα τ&ιν διαλύσεων. Έάν ή ένέργεια αϋτη σuνεχισθfi, τό στόμιον φράσσεται (σχuρg}ς κα(, ε[ς Ίtεp(πτωσιν θέσεω ς τοο πυροσβe.στηρος εtς λειτουργ{αν, ετναι ένδεχόμeνον νά έπέλθn διάρρηξις τοο έξωτερίκοο δοχείου τοο πυροοβεστij pος, σuνe.1tε(q: τfις έν αύτς> άναπτuσσομένης μεγάλης πιέσεως. Ή ~μψραξις τοο στομίου έκροijς ε!ναι δυνατόν νά ετναι μερική. Εις τάς περιπτώσεις ταύτας δέν πρέπει ν άναμένωμεν δπως ή βολη τοο ύγροο έκτοξευθij εlς τάς κανο, ι. κάς άποστάσεις. 'Εξ άλλου ένίοτε αϋτη διακόπτεται,

74 74 καθ' δσον κατά τήν fξοδον τοο ύyροο παρεμβάλλονται διάφορα [ζήματα το Ο δι ττανθρακικοο άλατος το Ο σοδlου, δ:τινα φράσσοuσι τό στόμιον- κατά μικρά χρόνικά διαστήματα. ~σπως παρεμποδ(σωσι την συμπύκνωοιν τοο έκ της έξατμtσεως των διαλύσεων παραγομένου άέρος, ~:πεννό ησαν οι διάφοροι κατασκευασται πυροσβεστήρων την τοποθέτησιν έπι τg)ν δοχείων μιδ:ς έκ των τριων ιςατωτέρω περιγραφομένων βαλβίδων άναπνοης. α) Μπίλλια εύρισκομένη είς τήν κορuφήν τοο πuροσβεστfjρος, έντός κοίλης μεταλλίνης σφαίρα)> φερούσης δύο πολύ μικράς όττάς, δι' ών έπικοινωνeϊ τό έσωτερικόν. τοο πυροσβεστηρος μετά της άτμοσφαίρας, tπικάθηται έλα φρ/3ς έπt τfjς όπfjς. Όταν tντός τοο πυροσβεστfjρος παρουσιάζεται και λlαν μικρά έξάτμισις των διαλύσεων, =-&: ό άήρ (έξάτμισις) ά ΜΛό.λλ,.. ~ ναyκάζει τήν μπlλλισ νά Urreyelρεται καl Αι-..-r... ν' άφlνn ούτως αύτόν νά διαφεύy{1 ε!ς την Σχ. 19.-Βαλβtδe c,: άναπνοης χημιtςg::.ν ά.τμοσφαtραν. Αντι tη.ι ροοβεοτήρων δδατος. tfις μπtλλιας έ.ν(οτε χρησιμοποιείται δίσκος έξ έλαστικοο (σχ. 19). Οι!τω, τσο άέρος διαφεύγοντος διά της όπfiς ταύτης, άποφεύγεται ή ~ξοδος αύτοο έκ τοο στομ(οu έκροijς και κατά συνέπειαν ή παρουσια άλάτων έπt τοο στομιοu. Κατά τήν λειτουρyίαν τοο πυροσβεστηρος τό έξ άντιδράσεως των χημικg)ν προϊόντων παραγόμενον διοξε(διον τοο. δνθρακος δέν έξέρχεται έκ της βαλβίδος άναπνοης, καθ δσον ή μπίλλια η ό έλαστικός δίσκος ύπεyείρεται ά πό την ισχυράν π(εσι ν το Ο διοξειδtου το Ο άνθρακος και :~~:~~~ς~ήν πρός τήν ότμοσφαίραν όπήν της βαλβίδος β) Εlς τό έξωτερικόν δκρον τοο σωληνίσκοu έκκενώσεως ~ εtς τήν κορuφήν τοο πuροσβεστηρος προβλέπετσι

75 75 ~νσς θαλαμίσκος. 'Ο θαλαμiσκος οuτος άποτελεί ~να έπιπρόσθετον χl.3ρον, ό όποίος καταλαμβάνεται άπό τήν έξάτμισιν των χημικων διαλύσεων καί οϋτως άποψεύyεται ~ συσσώρευσις άλάτων έντός τοο στομ{ου έκροfjς και κατά συνέπειαν ή έμφραξις τοο τeλευτα[ου. γ) Εlς τό σημείον ~ν~α συνδέεται ό έλαστικός σωλήν μετά τοο σωλην(σκου έκκενώσεως παρεμβάλλεται διάφραγμα.έκ λεπτοοέλασrικοο. ΤοΟτο ειναι [κανόν ν' άνθ(σταται εlς έλαφράν αuξησιν τfjς πιέσεως, προερχομένην έκ τfjς έξατμlσεως τοο όγροο και νά μή έπιτρέππ τήν fξοδον αύτοο και κατά συνέπειαν τόν σχηματισμόν άλάτων έπι τοο στομlου. Τ ό διάφραγμα τοοτο θραύεται εύκόλως άπό τήν Ισχυράν π(εσι ν τοο έκτοξευομένου ύyροο, κατά τήν λει τοuργ(αν το0 1 πυpοσβεστηρος.... Π'1ΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΑΘΑΡΟΥ Υ ΔΑΤΟΣ Oi πυροσβεστfjρες, οuτοι καλοονται καθαροο ϋδατος, διότι πληροϋνται μέ κ:χθαρόν ϋδωρ, ή δέ έκτόξευσις αότοο δέν γlνεται δι' άερίου παραγομένου διά τfjς έπιδρά- σεως χημικ&ν προϊόντων, άλλά δι' άερ(οu τό δποϊον ε[σά~ γεται μετά τήν πλήρωσιν τοο πuροσβεστfιρος δι' ϋδατος. Τά όέρια ταοτα ετναι: -Τό διοξείδιον τοο Ιiνθr-ακος. -Ό άτμοσφαιρικός άήρ. -Τό Ιiζωτον. Έκ των άνωτέρω άερ(ων τό διοξε(διον τοϋ δ:νθρακος χρησιμοποιείται ε{ς εύρείαν κλ(μακα. Τ ά άέρια ταοτα εύρ(σκονται έντός χαλuβδ(νων ψιαλων fι και έντόq τοο.δοχε[ου ύπό π(εσιν 10 περ(ποu άτμοσψαι~ ρ{.}ν, Είς τινας δμως τύπους πυροσβεστήρων 'r'ι π[εσις έντός τg\ν φιαλg\ν φθάνει τάς 30 και πλέο> άτμοσφαίρας. Ή εlα αγωγή τοο άερ[οu έντός τοο δοχε(οu y(νεται έκ τοο στο~ μίου έκροfjς δι' άεραντλίας ποδηλάτου fi αότοκινήτου. 'Ωσαύτως και ή πλήρωσις της φιάλης, έάν αϋτη φέρn στρό-

76 76 φιγyα η βαλβlδα πιέσεως, ένερyείται κατά τόν αύ τ όν ώς άνωτέρω τρόπον. Ε[ς πάσαν περ(πτωσιν καθ' fιν τό στόμιον της φιάλη ς σψραyίζεται διά ψύλλου μετάλλου, ή φιάλη δέον ν' άποστέλληται ε[ς έργοστάσιον παραyωγης τών άνωτέρω άερ(ων πρός έπαναπλήρωσιν. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΑΘΑΡΟΥ Υ ΔΑ ΤΟΣ ΛΕ ΙΤΟ ΥΡ ΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙΑ ΠΕΠΙΕΙΜΕΝΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ 'Ή ΑΤΜΟΙΦΑ\ΡΙΚ ΟΥ ΑΕΡΟΣ " Η ΑΖΩΤΟΥ Σχ. 20 Πυροοβεστflρες καθ α ροο Οδα τος κυλινδρικοί, λειτοuργοοντες διά διατpύσε ως τη ς φιάλης, διά β ε. λό ν η ς ε όρισκομένη ς ει ς τi)ν κορuφήν τοο δοχείου. Σχ. 21 ~~::~~~~βεστήρων ϋδα το ς και Εχει σχη μ α κ υλιν δ ρικόν 'Εκ τ~ν χειλέων τοο στ ομιοu πληρώσεως άναρτaται έντός τοο δοχείου φιάλη έκ χάλυβος ij και έκ λαμαρίνης

77 77 χονδροο πάχους(ι,6!'ως 2 χιλ.) ή όποια πληροοται μέ διοξείδιον τοο άνθρακος ij άζωτον fj άτμοσφαιρικόν άέρα ύπό πίεσιν. (Σχ. 20 και 21). Τό στόμιον της φιάλης σφραγίζεται δια ψύλλου χαλκοο η μολύβδου, δπερ διατρυπδ:ται διά σι 1"ι6Ι'ι"" Ίιιpο.;ζ _ δηpδ:ς βελόνης στηριζομένης κα- Σχ. 22.-Πuροσβεστήp καθαροο Οδατος κωνικός, λειτοuργ&ν διά διατρύσεως τής φιάλης διά βελόνης, εύρισκομένης εtς τήν βάσιv του δοχε{οu. ταλλήλως έπl τοο πώμαtος τοο στομ[οu πληρώσεως τοο π uρο. σβεστijρος. Ή βελόνη περ ιβάλ λεται δι 2 έλατηρ(ου, 'ίνα μετά τήν διάτρuσι ν το Ο στομlου τής φιάλης έπσνέρχεται ε[ς τήν προτέραν της θέσιv άφ!νοuσα τό στόμιον έλεύθερον. Ή κεφαλή της βελόνης προστατεύεται διά καλύμματος. Ό πυροσβεστήρ φέρει έσωτερικg')ς, καί ένtοτε καi ή φι άλη, σωληνϊσκον έκκενώσεως. Ό πυροσβεστήρ πληροο ται μέ καθαρόν ϋδωρ. Ε!ς τούς πcροσβεστflρας τούς Εχοντας σχflμα κωνικόν ή φιάλη εόρ(σκεται ε[ς τήν βάσιν τοο δοχείου (Σχ. 22). Λειτουργία. 'ΑφαφοΟμεν τό κάλυμμα τijς βελόνης καί κτύ πg:ιμεν ταύτην δι~ ένός σκληροο άντικειμένου, δτε ή βελόνη δια τρuπδ: τό σιόμιον της φιάλης καί τό άέριον έκρέον διά λεπ τοτά~ της χαραyijς κσί πληροον τόν κενόν «χώρον όερ(ων» πιέζει τό ϋδωρ, δπερ διά τοο στομ[ου έκροflς έκτοξεύεται ε(ς άρκετήν άπόστασιv. Διά 11ροσαρμογfl ς κσταλλήλου διατρύτου 11ροσrομ[ου - έπt τοο στομ[οu έκροης, δύναται τό ϋδωρ νά έκτοξεύηται ύπό μορφή~ όμ!χλης.

78 78 ο ιιυροσβsσ rή ρ δέν πρέ ιι e ι ν ' άνσ τρέm~τσι κσν... λειtουργίαν, δ ιότι δ ια φ ε ύγ ει τό ά έ ρ ιον, έν11> τό Οδωρ,.,.._. μένει ένrός το Ο δο χείου. ~y..-+.,t Σχ Πuροοβεοτι\ρ καθαροϋ Οδατος κuλινδρικδι;, λ.ιιwυρyον διό' οτρόt ιγyος. Σχ. :U. - Πuροοβaοτ~ρ καθαρ ο Ο δ δατος κυλ ιν δρ ι κ ό ς, λει τοuργg}ν διά m!οιe.ω ς βαλβ ιδος. Εlς πολλούς τύ πους πυρο σ βεσ τή ρων τ ό άν οι γμα και κλε!mμον της φιάλης 1\ τοο στο μί ου τοο δ οχε ί ου, δτα ν δ 11υροσβεστήρ δέν ψ t ρπ ψ ιόλην, γ ίνετ α ι ο ύχ! δ ιά βελ ό νης όλμι διά στροψfjς στρ6φιγyος (σ χ. 23)!\ m έοεως βαλ β! &ος (σχ. 24) διά της χοιρός. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑΙ ΠΟΣΟΣΟΤΗΤΕΣ ΥΓΡΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕλΕΓΧΟΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΟΣ λ ΥΤΩΗ α) Πυροσβεστηρες θει"(κοϋ όξέος των 10 λιτρών: - 'λπσιτουμέ νη ποσότης ό ξ έ;.ς γραμμάρια 11Uκν6- τητος βαθμqν Μ11ώμέ. Πυκνότης διαλύμματος διττανθρσκικοο νατριοu έντ6ς

79 79 άπεσταγμένου et δυνατόν Οδατος 8-10 βαθμl.\ν Μπωμέ (σχεδόν κεκορεσμένη). β) Πυροσβεστijρeς όδροχλωρικοϋ όξέος των 10 λιτρων: 'Απαιτουμένη ποσότης όξέος 200 γραμμάρια, πυκνότητας 20 περ!που βαθμl.\ν Μπωμέ, Πυκνότης διαλύμματος δι ττανθρακικοο νατρίου έντό ς όπεσταγμένου et δυνατόν ϋδατος 8-10 βαθμl.\ν Μπωμέ. γ) Πυροσβεστijρες θειϊκοϋ άλουμινίου των 10 λιτρων. Άπαι τουμένη ποσότης θειϊκοο άλουμινίου 1200 γραμμάρια. Πυκνότης διαλύμματος θειϊκοο άλουμι νιου βα θμων Μπωμέ τοc δέ διττανθρακικοο νατρ!ου Μπομέ. 'Απαιτουμένη ποσότης κόνεως διττανθρακικοο νατρ(ο u δι' lκοστον πυροσβεστijρα 1000 γραμμάρια. Ε\ς τούς πυροσβεστijρας θειϊκοο καί ύδροχλωρι κοο όξέος τά τυχόν έκ μολύβδου μέρη αύτl.\ν (δοχεία περιέ χονrα rά όξέα, καλύμματcr των δοχεlων κ.λ.π.) δέον νά ε1 ναι Ικ καθαροο μοδύβδου μη περιέχοντος ούδέ την έλα χtστηv ποσότητα άντιμονtοu, καθόσον τότε προσβάλ λ ονται ~πό τcιν έν λόyφ όξέων. Ή ποσότης των όξέων (έκτός τοο θειϊκοο άλοuμιν(ου ~ψευδαργύρου) δύνατάι νά εtναι μεyαλυτέρα άπό τάς άνωτέρω. 'Εν τοια6τη περιπτώσει τό όξύ δέον νά εtvαι όραιότερον. ΧΩΡΟΣ ΚΑΤΑλλΗλΟΣ ΔΙΑ ΤΗΝ. _ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΙΝ Ή ΑΝΑΡΤttΣΙΝ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ οι πυροσβεσ~ijpες ϋδατος δέον ν ά τοποθετl.\νται εις μέρη Ενθα ή θερμοκρασία κυμαίνεται άπό βαθμού~ Κελσ!ου. Τά μέρη ταοτα πρέπει νά εtναι άπσραιτήτως προ σιτά και έμφανij εlς πάντα. Κατά προτ!μησιν δέον νά έκλtyωνται ο{ διάδρομοι, ο{ προθάλαμοι, ο( χl.\ροι πρό τl.\ν εl~όδων τl.\ν γραφείων, δωματ!:ν κλπ.

80 80 Οι κυλινδρικοί πυροσβεστfiρες τοποθετοονται ένlοτε tπι τοο δαπέδου. Ώς έπί τό πλείστο ν δμως οίίτοι άναρτωνται έκ τijς χειρολαβijς η ένός κρίκου εόρισκομένου έπί τ~ς πλαγίας έπιφανε[ας και περl την άνω βάσιν τg\ν δοχείων έκ σιδηρ!.\ν καρφι!.\ν έμπεπηyμένων είς τούς το!χους. Διά λόγους εύπρεπειας καl άσφαλε(ας, τοποθετοονται έπ(. οης έπt σιδηράς πλακός, στηριζομένης καταλλήλως εις τόν τοίχον. οι κωνικοι nυροσβεστfiρες στηρ{ζονται έπι ε[δικ&ν σι δηρ!.\ν όποστηριyμάτων έχόντων σχijμα άρπάyης, μήκους δσον τό ϋψος τοο πυροσβεστt;ρος. Τό ύττοστήριyμα φέρει ε[ς τό κάτω άκρον δύο (2) σιδηρά έλάσματα, διά τg\ν δπο(ων συγκρατείται ό πυροσβεστηρ και συνάμα άσφαλ[ ζεται τό eμβολον διαρρήξεως τοο φιαλιδίου, εις δέ τό άνω άκρον της άyκύλης φέρει δακτόλιον, έντός τοο όπο(οu εισέρχεται ή κορυφη τοο κώνου τοο πυροσβεστijρος. Ό πυροσβεστήρ διά νά μη περιστρέφεται φέρει εlς τό μέσον Ιtνα κρίκον, ό δποϊος διαπερδται άπό μlαν κινητt,ν ά'yκύλην εί.ψισκομένην ε[ς τό μέσον τοο όποστηρlyματος. Τό άνωτέρω όποστfιριyμα προο ρ[ζεται διά κωνικοuς τιυροσβεστijρας eχοντας τό φιαλίδιον διαρρήξεως εlς την βά σιν τοο δοχειου 11 εις τά πλάγια τούτου πλησίον της βάσεως., Ol πuροσβεστηρες, ο[ δποϊοι Εχουν τό.ν μηχαν ι σμόν διαρρήξεως τοο φιαλιδίου εις την κορuψην τοο κώνου, τοπο. θετοονται συνήθως έπt τοο δαπέδου fj έπl σιδηράς πλακός στηριζομένης εlς τόν τοϊχο ν, ώς άνωτέρω έλέχθη διά τού ς κυλινδρικοuς πυpο σβεσ τηρας. 'Εν ούδεμι~ περ ιπ τώσει έπιτρέ.πεται ν'. άναρτωνται ο[ πυροσβεστf1ρες έντός δωματίων, γραφείων κλπ. καί μάλιστα έάν ταοτα κλειδώνονται. Το... Οτο ένέχει μεγάλην σημασ(αν,.. διότι ε(ς περίπτωσιν έκρήξεως πuρκαϊδ:ς έντός δωματίο~ η yραψείου, θά ετνα ι τοόλάχιστον δυσχερές, άν μή ό:δυνατον, λόγ~ το Ο καπνοο, νά ε(σέλθωμεν έντός άύτg:ιν Ή δυσχέρεια αόξάνεται άκόμη περισσότερον έάν π~ρι-

81 81 σταται άνάyκη νά χρη σιμο π οιήσωμεν τ όν πυροσβεστijρα κατά τήν νύκτα. Οϋτε δπισθeν των θυρ&v πρέπει ν' άναρτωνται ~ νά τοποθετι3νται, διότι μέ τό άνοιγμα της θύρας δuνi1'τόν νά κτυπηθοον και εtναι ένδεχόμενον νά y(νn άνάμιξις τg.')ν διαλύσεων έστω καί ε[ς μικράς ποσότητας καί νά έπέλθn μέ τήν Π\~φοδον τοο χρόνου έξασθένησις τfjς άντι δραστικfiς ικανότητος τ&ιν χημικων προϊόντων, εtς σημείον ~στε νά μ ή δύναται νά λειτουρyήσn ό πυροσβεστήρ κατά τήν στι yμήν τijς χρήσεως. Οόδέποτε πρέπει νά γίνεται χρijσις κλίμακας η κάθί σματος ij τραπέζης η έτέρου μέσου διά τήν κατάβασι ν το Ο πυροσβεστfiρος έκ τοο το (χ ου. ΟUτοι δέον ν' άναρτ&νται έπί τοο τοίχου ε!ς ϋψος 1,50 gως 1,70 τοο μέτρου. Έάν ή γό- μωσις τοο έσωτερικσο δοχεlου ij φιαλιδίου δέν άσφαλlζε ται, πρtπει ν' άποφεύyηται ή κλίσις τοο πυροσβεστfiρος κα τά τήν μεταφοράν, τοοθ' δπερ δύναται νά συμβfi (δίι;ι κατά τήν άνάβασιν η κατάβασιν κλlμακος, διότι έπέρχεται μlξις και tκτ6ξευσις τοο όyροο πρό τijς άφίξεώς μας εlς τ ήν έστlαν roo πυρός. ΕΠ Ι ΘΕ ΩΡΗ Σ ΙΣ ΚΑΙ Δ ΟΚ Ι Μ Η Π Υ ΡΟ Σ ΒΕΣ Τ Η Ρ ΩΝ Υ ΔΑΤΟΣ 'Έκαστος πυροσβεστήρ ϋδατος πρέπει νά έπιθεωρijται άνά 6μη ν ον έξωτερικg\ς καl έσωτερικg\ς. Και έξωτερικg\ς μέν έξετάζεται έάν τά διάφορα έξαρτήματα αότοο, fiτοι τό στόμ ι ον έκροijς, τό iίμβολον διαρρήξεως τοο ψ.ιαλιδ!ου κ. λ. π. δ ι ατηροονται καθαρά, έσωτερικt:.)ς δέ έάν τά χημικά προϊόντα εύρ(σκονται έν καλft καταστάσει, ώς και άν ή έπιφάνeια τοο δοχε(ου και τά έντός αότοο εύρισκόμενα έξαρτήματα, Ιjτοι φ!λτρον, έσωτερικόν δοχείον fj φιαλίδιον κ.λ. π. δέν εtναι όξειδωμένα. Ε[ς περ{πτωσιν καθ' tjv παρατηροονται όξειδώσεις η αl γομώσεις Εχουν ύποστεί άλλο{ωσιν, δ πuροσβεστήρ έκκενοοται, πλύνεται μέ θερμόν ϋδωρ 3-4 φοράς και άκολούθως έπσναπληροοται διά νέας

82 82 γομώσεως. 'Ο fλεyχος τg\ν χημικg\ν προϊόντων γ!νεται ώς άλλαχοο έκ>ίθεται διά τοο άερομέτρου ΜΠΩΜΕ. "Αν και ot πυροσβεστfjρες έπιμολuβδοϋνται έσωτερικg>ς διά νά άντέχοuν εtς τήν διάβρωσιν τg::ιν όξέων, έν τούτοις μέ τήν πάροδον τοο χρόνου ετναι δυνατόν νά λάβη χώραν ήλεκτρολuτικτ) ~ις ένέργεια μέ δ:μεσον σ.υνέπειαν την έ ξασθένησιν των τοιχωμάτων τοο δοχε(ου. Διά τόν λόγον τοοτον πρέπει άνά πδ:σαν 2ετ(αν τά δοχεtα νά δοκιμάζωνται εtς πίεσιν 20 τοόλάχιστον άτμοσφαιρ&ν έπt 5 λεπτά. Ή γόμωσις δέον ν' άντικαθlστα ται άπαραι τήτως μετά παρέλευσιν 6μήνοu άπό της χρονολογίας της πληρώσεως τοο πυροσβεστηρος. ΕΝΔΕΙ;ΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ οι πuροσβεστfiρες ϋδατος ένδε{κνυνται διά την κα τάσβεσιν των κοινc:ιν.fl Ο:λλως καλουμένων ξηρωνπuρκαϊgjν, ~τοι χόρτου, χάρτου. ξύλων, έn.ίπλων, ύψσσμάτων, σιτηρων κ.λ.π., άντενδείκνυται δέ άπολύτως ή χρησιμοποtησtς των διά την κστσπολέμησιν πυρκαϊg)ν εύφλέκτων ύγp&ν, ήλεκτρικοο ρεύματος, θε { ου, φωσφόρου, λιπg)ν, έ.λαtου κ,α ι χημικg:.ν προϊόντων. ΓενικG)ς οuτοι ε1ναι κατάλληλοι διό: γραφεία, δωμάτια, σταύλοuς, άποθήκας και έργοστάσια Ενθα δέν χρησιμοποιοονται εϋφλεκτα ύγρά καt χημικά προϊόντα. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ - Εtναι κατάλληλοι διά την προσβολη ν πυρκαϊg\ν εύρισκομένων έν τft άρχικft των έκδηλώσει. -Διά τόν χειρισμόν των άπαι τείται ~ν (1) μόνον ιιτομον. - 'Όταν διατηροgνται έν καλft καταστάσει, b χειριστής εtναι.βέβα ιος διά τήν άποτελεσματ-ικότητα αότ&ν. - Η χω ρητικότης των εtναι έπαρκης διά την καταπολέμησιν μικροενάρξεων πυρκαϊg\ν.

83 83 -Ή ένέργειά των εtναι σχεδόν στιγμιαία. - Τιθενται ε[ς λειτουργίαν διά μιδ:ς μόνον κινήσεως (ώθησις tj κίνησις έξαρτ.ήματος fj άπλfj άνατροπίι). -Τό μfjκος τfjςβολfjς δύναταινά φθάσnτά7 καt πλέον μέτρα. Κατά συνέπειαν δυνάμεθα νά προσβάλωμεν ττασαν έστίαν πυρός. τήν όποlαν δέν δυνάμεθα νά πλησιάσωμεν, ώς π. χ. πυρκαϊάς όρόψων. ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ Υ ΔΑΤΟΣ -Ό rαν ό πυροσβεστήρ τεθft δπαξ είς λει τουργίαν πρέπει νά έκκενωθft τελε(ως έφ 2 δσον τό περιεχόμενον έκτοξεύεται διά χημικfjς άντιδράοεως των ούσιων. -Ή βολή τοο όγροο εtναι καλός άγωyό; τοο ήλεκφισμοϋ και καtά συνέπειαν ύψίσταται κίνδυνος ήλεκτροπληξ\ας διά τόν χειριστήν. -'λπαιτοον προφύλαξιν έκ τοο ψύχους καt τfjς όψηλ~ς θερμοκρασίας.

84 Κ!ΦΑΛΑIΟΝ Γ '. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΑΦΡΟΥ Qt πυ ροσ βεστfjρες άφροο έπ εννοήθησαν [δια ιτέρως δ ι ά τήv κα τ άσβεσ ιν τg'>ν πυρκαϊg.jν εύφλέr.:των όγρg>ν. Π ρό τfjς έφευρέσεως τοο άφροο, τό πρόβλημα τijς κατασβέσεως τg>ν πυρκαϊ&ιν τgjν εύφλέκτων ύyρg>ν fljτo άρκετ ά δύσκολον νά λυθft, δεδομένου δτ ι τό ϋδωρ, ώς τυγχάνει γνω σ τ όν, δέν δύνα τ αι νά χρησιμοποιηθfi έν π ροκειμέν<t> οοτε ί> π ό τήν μορφήν τijς συμπαyοος βολfjς, οϋτε και διά δ ιε σ,κο ρπι σμένης το ι αύτης, καθ' δσον τοοτο ώς βαρύτερον τ G'>ν εύφλέκτων όγρg'>ν βυθlζεται έντός αύτg:.ιν και προκαλεt τ η ν έξάπλωσ ( ν των. Ά ναλόyως τ οο τρό που π αραyωyijς το Ο άφροο εις τοί>ς πυ ροοβεσ τ flρας, δtακρ{νομεν αύτόν ε[ς χημικόν και μηχα νικόν. Ο Ο τω ένεφαν(σθησαν ε(ς τό έμπόριον δύο κατηyορία ι πυροσβεστήρων άφροο, ijτοι ot χημ ι κοι ττυροσβεστfjρ ε ς άφροο και οι πυροσβεσ τ ijρες μηχανικοο άφροο fj Ιiλλως άεραψροο. Χ ημ ικός άφρός καλείται έκείν ο ς ό όποίος παράγε τ α ι δι ά τ ης ά ν τιδράσεως χημικl3ν ούσιl3ν, μηχαν ι κός δt ό πα ρ αγό με νος δ ι ά τ ijς μηχανικης όδοο, Ιj τ οι διά τfjς μίξεως ο ύσ ι G'>ν με τ' ά τμ οσφαιρικοο άέpος e.[ς καταλλήλους ποσοτι κ_άς άναλοylας. ΠΕΡιΓΡΑΦΗ Π Υ ΡΟΣΒΕ ΣΤΗΡΩΝ ΧΗΜιΚ ΟΥ ΑΦΡΟΥ Τ όν π ρg>τον ττυροσβεστηρα χημικοο άφροο ττεριέyραψεν ό Γ άλλ ο ς χ η μικός Λαυρέντιος έν ετει 1906, κατά τήν έν ΒακοΟ της Ρωσσtας διαμονήν του, ώς άκολούθως : «'Η συσκευη μου άποτελείται άπό ~ν δοχείον, τό δποίον χωρ[ ζετ αι εtς τ ό μέσον καθέτως δ ι ένός άδιαπεράστου διαφρά yμα τ ος. Εις τό Εν διαμέρισμα τίθεται μlα όξική διάλυσις, ε ι ς δέ τό ετερον μία βασική διάλυσις ήνωμένη μέ μι.αν άψροποιόν ϋλην. 'Όταν άπαι τfίτα ι άφρός, ή συσκεuη κλί νεται και τ ά δύο κεχωρισμέyα ύγρcχ άψμιγνύοντα ι έν τ ός _ μακρ~ο σ τομ[ου εύρισκομένοu ε[ς τό άνω χείλος της συ σκευης και έξέρχονται έκ τοο στομίου ώς άφρός. Μι. μιαν

85 85 τοιαύτην συσκεuήν, Εχοuσαν τό σχημα ποτ[στρας, κατέσβεσα ένώπιον τg)v μελ&ν τf}ς Έπιτροπfiς 'Ασψαλε(ας τt3ν Έρyοστασfων πετρελα(ων τοο ΒακοΟ έπιψάνeιαν πετρελαfου 5 τ. μ. 1 τό όποίον Εκαιεν έπt ήμfσειαν ~ρανι. Ή ύπό τοο Λαuρεντ(ου περιγραφομένη συσκευή άποτελεϊ άναμφισβητήτως την βάσιν κατασκεufiς τ&ν νεωτέρων τύπων πυροσβεστήρων άφροο, ουτινες έκτοξεύουν ώς κα - Σχ. ;;.-Πuροσβεσ τ ήρ χημικοο άψροο κuλινδρι: ~~~τ~~~~ς~σκ~~6~~ν 0 ~~~;~~~~~ε~~ιτ;~[~~';.:;. δος άσφαλe(ας. τωτέρ ω έκθέτο.μεν τό περιεχόμενόν των οόχt διά περιχό σεως, άλλά έν είδει Ισχυρaς βολ~ς. 'Ως ol χημικοl πυροσβεστηρες ϋδατος, οϋτω και ot πuροσβεστfiρες άφροο εtναι κυλινδρικοl η κωvικο(, κατασκευάζονται έκ τοο αύτοο μετάλλου, έττιμολυβδοονται έσωτερι-

86 86 κq)ς, φέρουν τ' αότά όναλόγως τοο τύπου κα ι της κατασκευflς έξαρτήματα, ετναι της αότfiς χωρητικότητος και δοκιμάζονται εις την αύτην πιεσιν. Τό σχijμα και ~ διάμετρος τοο στομ ( ου έκτοξεύσεως εtναι τοιαοτα. l.>στε, δταν ό πυροσβεστηρ τιθεται εις λειτουρytαν, ή βόλη νά ύπερβαινn τά έπτά μέτρα, ό δέ άφρός νά έκτοξεύεται έντός έλαχίστου και μεγιστου χρονικοο δρίου ώς κατωτέρω: Χωρητικότης Πυροσβεστηρ 6 λιτριι>ν 10» 14 'Ελάχιστον χρονικόν δριον 20 δευτερόλ Μέγιστον χρονικόν δριον 60 δευτερόλ. 90 ιοο Κατά την πλήρωσιν τg.\ν πυροσβεστijρων άφροο ε!ναι έπ [ σης όπσρα[τητον ν' όψίνεται μικρός χω ρος κενός διά την ύποδοχην τοο άεριου πιέσεως. ΟUτος ούδέποτε πρέπει νά εινσι μικρότερος όπό 5 ~ 0 της όλικfjς χωρ η τικό τ ητος τοο πuροσβεστfjρος. Ol κυλινδρικο! π υροσβεστfτρες χημικοο άφροο φέρουν έσωiερικιι>ς δοχείον, τό ό ττοϊον ετναι έ:πισης κυλινδpικόν (σχ. 25 και 27). Τ οοτο κατασκευάζεται συνήθως έκ φύλλου λαμαρlνης γαλβανισμένης η έξ όρειχάλκου η ρολύβδου η έξ ύάλου χονδροο πάχους. Ή χωρητικότης τοο έσωτερικοο δοχείου έξαρτaται έκ της χωρητικότητος τοϋ έξωτερικοο τοιούτου, εtναι δέ περtποu δύο gως πέντε λιτριι>ν, έκτός έάν 6 πυροσβεστηρ λειτουργfi μέ 'θειϊκόν η ύδροχλωρι- ~~i ::~~;~~f.~i~~i~i :~;ο 6 σ~ 0 ~σ~~~τε ψέ~νε~ι ~~::ι~~~~ο ~~Χέ~~~ε~ ~;~;~~:f:(ί!~~~ ~ ι~~- ρικόν δοχείον δύναται νά εtναι χωρις πι;)- :1:~~~;:r~:~:::~. ~αύ~λ:~. Φ~; ~~ι~~όςν :τ~ι~~τ;~ν~τ~~λ~:~ 0 ν~ όσφαλtζετα ι τό στόμιον αύτοο διά δtσκου, δστις κατά την

87 87 λειτουργ(αν τοο πuροσβεστfjρος άπελεuθεpώνει τό στόμιον, δι' ~λξeως πρός τά /!ξω της δικλείδας άσψαλείας. Τ ό δοχείον τοοτο άναρτδ:ται καταλλήλως έκ τqν χειλέων τοο έξωτερικοο δοχε(οu καt φέρει άνωθεν τfjς θέσεως τοο πώματος fj τοο δίσκου άσψαλίσεως 4 /!ως 's όπάς διά τήν κατά τήν στιγμήν της λειτουργίας τοο πυροοβεστfjρος μίξιν των ύγρων. Ο! πυροσβεστfjρες άψροο δυνατόν νά ε Τναι έψοδιασμένοι μέ σωληνϊοκον έκκενώσεως (ώς ε(ς τσuς χημικούς πuροοβεστfjρας ϋδατος),(σχ. 1~ως10) ij καί/iνeυ τοιοότου (σχ, 25, 27, 28 και 29). 'Ως έπι τό πλείστον ετναι Ιiνευ φίλτρου ij διηθητικοο πλέγματος καl φέρουσι βαλβίδα ύπερπιέσεως. Εις τό στόμιον έκτοξε6σεως συνδέεται έν[οτε έλαστικός σωλήν μετά προστομίου, /!χων μfjκος δσον τό ϋψος 'tteptttou τοο πuροσβεστflρος. Οι πυροσβεστfjρες άψροο οόδόλως σχεδόν διαφέρουν των χημικων πυροσβεστήρων ϋδατος, εlμή μόνον κατά τήν διάμετρον τοο στομ{ου έκτοξεόσεως και τήν χημικήν γόμωοιν. 'Επίσης ή πλήρωσις αύτων γίνεται ώς των χη μικων πυροσβεστήρων ϋδατος. Πρός παραγωγήν χημικοο άψροο άπαιτοονται: -Ύδωρ.. -Διττανθρακικό ν -"Εν όξό. νάτριον. -Άψροποιός ϋλη (yλυκόρριζα, σαπωνίνη, κ.λ π.). Εlς τούς κυλι ν8ρ1 κού'ς πυροσβεστfjρας διά την πλήρωσιν τοο έσωτερικοο δοχε{ου χρησιμοποιείται γενικg:~ς θειϊκόν άλοuμίνιον ij θειϊκός ψευδάργυρος. Εtς το ύς κωνικούς πυροσβεστfiρας ούδέποτε χρησιμοποιείται θειϊκόν ό:λουμ(νιον η ψευδάργυρος, καθ' δσον ή διάλυσις τούτου ό:παιτεί, ώς άνωτέρω έλέχθτf, δοχείον μεγάλης χωρητικότητος. Ή διάλυσις των χημικ~ν προϊόντων των πυροσβεστή ρων άψροο γ(νεται άκριβως κατά τόν tδιον τρόπον ώς; και των χημικων πυροσβεστήρων ϋδατος, ούν τft προσθήκη δτ<

88 ββ i} άφpοποιός ϋλη τ(θεται πάντοτε έντός τοc έξωτερικοο δο χε(οu τοο πυροσβεστfiρος, ούδέποτε δέ εlς τό έσωτερικόν. ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩ.Ν ΑΦΡΟΥ οι πυροσβεστί;pες χημικοο άψροο διαιροονται εlς τρεϊς κυρίως όμάδας : α ' ) Είς τοuς λειτουργοοντας δι' άπλfjς άνατροπi;ς. β') Εις τοός λειτοuρyοονταc δι' άνατροπflς κατόπιν ά.. ποσυνδέσεως τflς δικλείδος άσφαλε(ας. γ ' ) Εις τούς λει τουργοοντας διό: κρούσεως (θραοσις φιαλιδίου, διάτρυσις σφραγίσεως χαλυβδίνης φιάλης). Οι πυροσβεστijρες μηχανικοq άψροο διαιροονται εlς δόο όμάδας: α'} Έκεtνουςεις τους όποιους τό περιεχόμενον έκτοξεύε ται δι' άεραντλίας, άπλfjς!\ διπλfjς ένεργείας. β') Έκε(νους ε[ς τούς όπο(ους τό περιεχόμενον έκτοξεύεται διά διοξειδιου τοο άνθρακος η άτμοσφαιρικοο άέρος η άζώτοu, εύρισκομένων ύπό πfεοιν έντός χαλuβδlνης φιάλης η και άνευ τοιαύτης έντός τοο έξωτερικοο δοχε(ου. Οι πυροσβεστfjρες μηχανικοο άψροο fj Ιiλλως άεραψροο άπαιτοον άπαραιτήτως την χpf1σιν εtδικοο καλείται παραγωγεός άφpοο. αύλοο, 6 όττοίος Ό συντελεστή ς διογκώσεως τq.σον τοο χημικοο δσον και τοο μηχανικοο άφροο ττρέπει νά εtναι '(σος πρός δέκα Ιiως δέκα πέντε, ~τοι πυροσβεστήρ τg>ν δέκα λιτρων ττρέ πει ν' άποδlδn άφρόν λιτρgιν.. 'Άπαντες ot χημικοι ττuροσβεστfiρες ϋδατος δύνανται νά χρησιμοποιηθ&σι καί ώς πυροσβεστflρες; άφροο, ύπό τήν προuπόθεσιν δτι ή διάμετρος τοο στομιου έκροης δέον νά εtναι τοιαύτη, t,jστε τό περιεχόμενον νά έκτοξεύηται έντός τοϋ άνωτέρω μεγ[στοu καt έλαχιστου χρονικοο όρ{ου. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ λειτουργουντεσ ΔΙ' ΑΠλΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (σχ. 27 κα\ 29) _Εις περίπτωσιν άνάyκης χρησιμοποιήσεως τοο πυροσβεστηρος λαμβάνομεν αότόν άπό τήν χειραλαβήν έκ τijς θέ-

89 89 σεώς του (όποθέτομεν δτι ό πυροσβεστήρ ετναι πλήρης) τόν φέρομεν πλησεον της έστ(ας τοο πυρός και τόν άναποδο γuρ(ζομεν. Τότε αί δύο διαλύσεις, i]τοι τό διττανθρρ:κικόν νάτριον μετά της άφροποιοο ϋλης και τό θειϊκόν άλοuμ[ νιον η όξύ, άναμιyνύονται και έκλύε rαι συνεπε[q: της άντιδράσεως αίιτων άφθονος ποσότης / άερ(ου διοξειδ(οu τοο &νθpακος ύπό μορφ~ν φuσαλίδc.:ιν, τό δποί -ιfξfiξf:b ον, έψ:'δσον συνεχ{ζεται ή άντ( δρασις, διαρκ&ις έκλύeται. Ή έργασ(α δμως αϋτη δέν σταμα- Ιψ τfχ!δg:>. Ή άψροποιός ϋλη μ! τήν έμφάνισιν των φυσαλ(δων περι βάλλει άμέσως άπ' δλα τά μέρη τά τοιχώματα σότωv και παρεμποδίζει τό πλείστον μέρος αύτg:>ν νά διαρραγfi. Αί φυσαλίδες, ώς εlδικως έλαφρότεραι τ&ιν διαλύσεων, άνυψοον.ται καl καταλαμβάνουν τόν.μe.ταξu της έ πιφανε{ας τοο ύγροο και τοο τωθ μένος τοο πυροσβεστηρος κενόν χ~ρον ά:ερ[ων».μέρος τοο άeρι- Σχ. 27.-Πυροσβεστήρ χημιουτοο παραγομένου έκτων παρά κοο άψροϋ κυλινθρ.ικός, μaτήν έπιφάνειαν τοο ύγροο στρώ- τά έσωτερικοο δοχείου, μάτων φuσικά διαφεύγει 1tpός τά λειτο4ργωv δι ' _άπλfjς 6:- άνω διά τfις διαρρήξεως των φu- vατροπης. σαλ[δων κατά τάς πρώτας στιyμάς της ά:ντιδράσεως. 'Όλαι αι ψuσαλ[δες δέν άνέρχονται εtς τόν κενόν χωρον των άερίων, άλλά μόνον μέρος αύτων, ητοι δσαι έπαρκοον διά νά κορεσθfi 6 κενός χll>ρος, τό άλλο μέρος, τό όjιοίον ώς άντιλαμβάνετα( τις ε'fναι τό μεγαλύτερον, παραμένει έντός τ~ν διαλύσεων ιfτοιμον νά δεχθfi τήν πίεσιν τ~ν ί.ιπερκειμένων στρωμάτων διά τήν έκτόξευσιν. ΟUτως έντός δευτe-

90 90 ρολέπτοu τfiς Ι.\ρας δλη σχεδόν ή διάλυσις μετατρέπεται εlς μιαν άφρ ώδη μaζdν σuνισταμένην άπό /iπειρον πλ ijθος ψuσαλ(δων περιεχουσ&ν διοξε(διον τοϋ άνθρακος. "Επειδή δ μως ό κενός χιι>ρος τll>ν άερ[ων εtναι μικρός ή δέ ποσότης τοο διοξειδ(ου τοο άνθρακος μεγάλη, κατ' άνάyκην τοοτο, μή εύρίσκον διέξοδον, συμπιέζει πρός τά κάτω μέ ττ(εσιν 6-8 άτμοσψαιριι>ν δλην τήν άφρώδη μάζαν, ώς έάν ή έ πιφάνεια της διαλύσεως άπετέλη ύδραυλικόν φρδ::yμα καί έκτοξεύει την διάλuσιν έκ τοο στομ(οu έκροfjς έν είδει βο~ λfiς, έπειδή δ' αϋτη χει μορφήν όψροο, διά τοοτο και οι ΠU ροσβεστfιρε~ ο Uτο ι έλαβαν τήν όνομασ{αν πυροσβεσrfiρες όψροο. ch τελειοποtησις των φυσαλίδων, τούτέστιν ή περιβολή τ~ν τοιχωμάτων αύτg>ν διά τfjς άφροποιοο Dλης, συνeχl~ ζεται έπ{σης και κατά τήν Εξοδον τfiς διαλύσεως, ήτοι έν τft βολft. 'Εάν τό προϊόν της όξικης διαλύσεως τοο πυροσβεστf} ρος εtναι θειϊκόν άλοuμ{νιον, ή άντ!δρασις τl3v χημικl3ν πrοϊόντων λαμβάνει χώραν κατά τόν άκόλοuθον χημικόν τόπον: = 2AL(OH), + 3Να,SΟ, + 6CO, AL, (SO,), + 6ΝαΗCΟ,. λ~οι~~1~~ον Δ~~~~~efρ~:~- ~~~~~~~~:ν ~:~ ~~:~ g~9~~~~~ν 'Εάν τό προϊόν τijς όξικijς διαλύσεως εtναι θειϊκόν όξύ ή όντlδρασις λαμβάνει χώραν κατά τόν άκόλοuθον χημι κον τόπον: 2ΝαΗCΟ, + H,SO, = Να,sο. + 2Η,Ο + 2CO, ~~~τα::~:,~~ θι~~~όν ~C:~~~:: ~ Vδωρ το~ο,ξ~~~'::οι; Συyκρ(νοντες τάς ποσότητας τοο διοξειδ(ου τοο άνθρα~ κος τ~ν δόο άνωτέρω τόπων, τταρατηροομεν δτι ή έκ της άντιδράσεως τοο θειϊκοο άλουμιν(ου ττοσότης διοξeιδ(ου :~:.~:σ'ci~~~:;.ια της τταραγομένης έκ της άντιδράσεως τοq δρ;~ν.άφpοποιός Ολη δέν λαμβάνει μέρος εtς τήν άντ[.

91 91 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙ' ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑ ΤΟΠΙΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΙ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΕΩΣ ΤΗΙ ΔΙΚΛΕIΔΟΣ ΑΣΦ_ΑΑΕΙΑΣ (Σχ. 25, 26 καί 28) 'Εάν δ πυροσβεστήρ φέρει δικλείδα άσφαλεlας έπ! τοο πώματος, άπαyκιστροομεν ταότην, ϊνα έλευθερωθft τό... : ι.φ δσον στόμlον τοο έσωτερικοο δοχεlου η τοο φιαλιδlοu, ώς έπlσης κα!ιτδ έσωτε~ρι~~:~.~:~"ιστομlοu ι.:: ~.ε..,.... Ο - " ~~ " ;-1 ι ~ s~~~~ ~j ~~~~ 'l:~~~t utaν. 'j.:~~~~w '~~~7!~':,ιuόν. "~;;~~ι!;~ον Σχ. 28 Σχ. 29, Πυροσβεστfjρες κυλινδρικοί έσωτερικοq χημικοο άψροο μετά δοχει ο u, λειτοuργοοντες α) δι' άνατρο;ιης κατόπιν άποσυνδέσεω ς της δικλεlδος άσφαλειας (σχ. 28) και β) δι' άπλης άνατροττfj ς (σχ. 29). έννοείται ή δικλεtς εtναι έφοδιασμένη διά δύο δ(σκων, και άμέσως άνατρέττομεν τόν πυροσβεστijρα, δτε σι διαλύσεις άναμιγνύονται και 1tαpάγεται άφρός, ώς άνωτέρω έκτ{θεται, δστις έκτοξεύεται έκ τοο στομ(ου έκροfiς. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ Δ\' ΕΠΙΚΡΟΥΣΕΩΙ 'Εάν δ πυροσβεστήρ φέρn έπ! τοο πώματος eμβολον διαρήξεως η άλλως έπικρουστηρα (ώς εις τοι)ς χημικοι)ς πυροσβεστίjρας ϋδατος (σχ. 1 ~ως 8) κτuπg\μεν αύτόν μέ ~να σκληρόν άντικε(μενον η διά της χειρός μας, όττότε τό έντός αίιτοο εύρισκόμενον φιαλjδιον θραύεται και tπέρχεται

92 92 άνάμιξις τg\ν προϊόντων και παραγωγή άψροο, ό όwοtος έκτοξεύεται έκ τοο στομ(ου έκροfjς. 'Εάν άντι φιαλιδίου όπάρχn χαλ υ βδίνη φιάλη μέ πέπιεσμένον διοξε(διον τοο άνθρακος fι άτμοσφαιρι κόν άtρα, διατρυπδ:ται ή σφράγισις τfiς φιάλης ~ άνοιγεται τό στόμιον αύτfiς διά στρόψι γγος και τό άέριον έξερχόμενον tκ λεπτοτάτη ς χαραγ~ς έκτοξεύει τό όγρόν. οι πυροσβ στf]ρες οuτοι έφοδιάζονται άπαραιτήτως μέ έλαστικόν σ~ λf1να, εις τό άκρον τοο όποιου συνδέετα ι ειδικός αύλός τύπου ΚΟΜΕΤ. ΠΥρΟΣΒΕΗΗΡΕΣ MHXANIKOY ΑΦΡΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙΑ ΠΕΠΙΕ;ΜΕΝΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔIΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ Ό πnροί:ιβεστήρ οuτος (σχ. 30) κατασκευάζεται έξ όρειχάλκου ~ έκ λαμαρίνης και e1ναι χωρητικότητος λιτρgιν. ~~~~ ρ(ως μερων: Qί) τος άποτeλεiται έκ τpιg)ν KU α) 'Από τό δοχε!ον έντός τοο ό ποιου τlθeται fι όφροποιός διάλυσις. β) 'Από τήν χαλυβδlνην ψιάλην, π<πληρωμένην μέ διοξείδιον τοο δν θ?ακος ~ δλλο άδρανές άέριον, ύπό.. ~;:.:,.,. π(εσιν άτμοσφαιρων..,!:!::c::, λίjν~ ~ ~::υ~ν~ν~~ ~~;ί~::~~:;::.ω./ι;r;=: δ) 'Από lνα ε(δικόν αύλόν τύπου Κομέτ διά τήν παραγωγήν άψροο. Ό πυροσβεστήρ φέρει έσωτερικg\ς σωληνϊσκον έκκενώσeως, έξωτερικως ~~;ι~ ~~~~Ο~;:~g ~ ~i~ : δt χeιρολαβήν, διά τήν εύχερη μετα- ~0~~οχ:::~)η~..!~~:;~ ~:~ φο~άν του. _ θ\ως διδ 11c 111 ιo~tνov δι οξc ι- Η φιάλη τοποθeτειται!ξωτερικg)ς δ Ι οv τ ο ο a ν ρ σ11:ο ς. τοο πυροσβeστfjρος έντός θήκης και έπικοινωνετ μετά τοο έσωτερικο_ο του διά σωλην[σκου.

93 93 Διά τήν τυχόν διακοπήν έκτοξεύσεως της άφροποιοο διαλύσεως κατά τόν χρόνον λειτοuργ(ας τοο πuροσβεστηρος, οuτος φέρει δικλείδα εις τό άκρον τοο σωλην(σκου έκκενώσεως. Ή άφροποιός ϋλη, εόρισκομένη έν ύγρ{i: καταστάσει, χόνεται έντός τοο πυροσβεστf1ρος μέσft) χων{οu ~ και άνευ τοιοότοu. Τ ό πωμα κλε[ει στεyαν&ς τό στόμιον πληρώσεως, Υνα μή διαφεύyn τό διοξείδιον τοο Ιiνθρακος κατά τήν λειτοuρy(σν τοο ττuροσβεστflρος. Ό πuροσβεστήρ φέρει εlς τό μέσον τοο πώματος άσφάλειαν ύτrερπιέσεως. ' Λειτουργία. Είς περίπτωσιν άνάγκης λαμβάνομεν τόν πuροσβεστijρα ά ό τήν χειρολαβήν, τόν φέρομεν πλησίον τοο τ6που της πυρκαϊδ:ς, τόν τοποθετοομεν κατά γης καt μt τό ινα χέρι πιάνομεν τόν etδικόν αύλόν, μt τό άλλο δt άνοίγομεν τήν στρόφιγγα της φιάλης. Τό άέριον διοξείδιον τοο δνθρακος, διά της (δ{ας αύτοο πιέσεως, έκκρέει tκ τijς φιάλης διά τοο σωληνίσκοu μέσα εtς τόν πuροσβεσrfiρα και συμπιέζει την ό:φροποιόν διάλυσι ν μt τήν άνω~. τέρω πtεσιν εις τόν σωληνίσκον έκκενώσεως και έκείθεν εις τόν αόλόν, δπου άναμιγνύεται μετά άτμοσφαιρικοο,ρέρος, τόν όποτον παραλαμβάνει άπ' εύθε(ας έκ τfις άτμο σφαίρας δι' άπορροφήσεως και μετατρέπεται εις άφρόν. 'Ο πuροσβεστήρ οuτος κατά τήν λειτουρy(αν δέν άνατρέπεται, άλλά παραμένει έντελως δρθιος στηριζόμενος καταιyfις. 'Εάν κατά την κατάσβεσιν παρ(σταται άνάyκη ν~ άνα σκαλεύσωμεν τήν έστ(αν τοο πυρός η νά μεταφέρωμεν τόν πυροσβεστijρα εlς ~τερον σημείον καt διά νά μή έκτοξεύεται άσκόπως 6 άφρός, κλείομεν τήν δικλείδα τήν εύρισκομένην εtς τόν σωληνίσκον έκκενώσεως, μετά δέ την άνωτέρω έρyασ[αν άνο[yομεν πάλιν τήν δικλείδα και άφ[νο μεν νά έκτοξεuθfi 6 ύπόλοιπος άφρός. Όταν ~ δ~κλεtς κλε(εται κατά την διάρκειαν της λει-

94 94 τουργ(ας τοο πuροσβ εστfjρος, πρέπει νά κλείεται και ~ στρόφιγξ της φιάλης, πρός άποφυγήν ένδεχομένης έκrινά ξεως της άσφαλε[ας Uπερπιέσεως, σuνεπε{ιιτ ε[σροης μεγάλης ποσότητος άερίου έντός τοο πυροσβεστijρος, fj καl άσκόττου έκκενώσεως της φιάλης. Ή έκτόξεuσις της βολfiς διαρκεί δύο ττερ[ποu λεπτά l:i:vεu διακοττης και παράγει κατά τόν χρόνον τοοτον ση μαντικl}ν ποσότητα άφροο, έξσρτωμένην έκ της χημικijς συστάσεως τη ς άφροποιοο ϋλης και τf1ς καλfjς συντηρήσεως τοο πυροσβεστηρος. 'Εάν ή πυρκαϊά δέν κατασβεσθfi μέ μίαν γόμωσιν, πλη ροομεν τόν πυροσβεστηρσ διά νέας άφροποιοϋδιαλύσεως και άντικαθ ι στ~μεν τήν φιάλην διά νέας, πλήρους διοξειδ(ου τοο &νθρακο ς. Μετά τήν σύνδεσιν τ οο σωληνlσκου της φιάλης, άνο(yομεν τήν σφόφιyyα αύτfjς και ένερyοομεν ώς άνωτέρω περιγράφεται. Ό πυροσβεστήρ μετ/χ την έκκένωσιν και έφ' δσον δέν πρόκειται νά χρησιμοττοιηθfi όμέ σως πάλιν, πρέπει νά πλύνεται μέ θερμόν ϋδωρ. Ή φιάλη δύναται νά πληρωθfi όντl διοξειδίου τοο άνθρ"ακος και μέ οtονδήποτε ι!;:.r,;," ~~~;~~νό~~~~"ι,~\/3έ1).ότμο- ~~~ι?τ~ρ~~ε~~~~~~~;:οοςά;ι;!ο~~ νατα~~ά :~~:~~σ;;~ι ;~;~~~~~~ ~:~~~~~~~δ~~i~tοι~~~~ιτ~~;_- διαλύσεως μέ καθαρόν δδωρ, δτε yων όρθιως διά πεπιεσμένου δμως κατά την λει τοuρytαν έκ - άτ~οσψαιpικ;ο ό:έpος. τοξεύεται ούχι άψρός άλλά ϋ- δωρ. Εν τοιαuτη περιπτώσει τό άέριον έν τft φιάλη δέν

95 95 ετναι άναγκαίον νά εόρ(σκεται. ύπό π(εσιν 34 άτμοσφαιρc>ν. Πίεσις 8-10 άτμοσφαιρc>ν ε!ναι άρκετή διά τήν έκτόξευσιν τοϋ Οδατος. Πλεονεκτήματα: Ό πυροσβεστήρ παρέχει συνεχη έκτόξεuσιν άφροο μέχρι τελε(ας έκκενώσεως καί εόχέρειαν διακομfjι; της βολfiς. Μειονεκτήματα: 'Απαιτείται νά eχωμεν έφεδρικάς φιάλαι;πεπληρωμέναι; μέ άδρανέι; άέριον καί άφροποιόν ϋλην. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ λειτουργουντεσ ΔΙΑ ΧΕIΡΑΝΤλΙΑΣ ΔIΠλΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Ό πuροσβεστήι; οuτοι; (σχ. 32) άποτελεϊται έξ ένόι; δοχειου κυλινδρικοο χωρητικότητος περ(ποu 15 λιτρι:3v, κα Η.Ο"Κευασμένοu έξ έλάσματος σιδηροο, πάχους ένός ~ως δύο χιλιοστc>ν, έπιψεuδαργυρωμένου η και έπιμολυβδομένου έσωτερικg:ις. 'Εντός τοο δοχε(ου στερεοοται καταλλήλως χειροκίνητοι; άντλlα διπληι; ένεργεlας. μετά ξυλίνηι; λαβfις. Ειδικώτεροv ή χειραvτλ(α άποτελεϊται όπό ινα κuλινδρικόν σωλi]να, έντός τοο δπο[οu δύναται νά κινfίται Εμβολον, άμφότερα κατεσκευασμένα έξ όρειχάλκου πρόι; άποψυγήν όξειδώσεωι;. Ό σωλήν τijι; χειραντλίας και τό έμβολον φέρουν εις tάς βάσεις των άνά μ(αν μεταλλ(νην σφαϊραν (μπlλιαν) αυτινες. παίζουν τόν ρόλον βαλβϊδοι;. Είς τό κάτω μέρος της χειρολαβijς τijς χειραντλίαι; συνδέεται διά περικοχλ(οu έλαστικός σωλην μήκους 1 περίπου μέτρου και διαμέτρου 1/2 της ίντσας. Εις τό Ιiτερον άκρον τοο σωλflνος τούτου ττροσαρμόζeται εtδικός αύλός τύττου Κομέτ, διά τήν παραγωγήν τοο άφροϋ. Διά τήν μεταφοράν, ό πυροσβεστήρ φέρει κινητήν σιδηpδ:ν χειρολαβήν και κάλυμμα άνοιyόμενον κατά τό fίμισυ, πρός ττλήρωσιν καί έπιθεώρησιν τοο δοχεtου καί της χεφαντλίαι;. 'Ωσαύτως παρά τήν βάσιν φέρει έξωτερικc>ς

96 96 έσοχήν, διά τήν στήριξιν τοο ποδός κατά τήν λειτουργlαv τοϋ πυροσβεστfιρος. Λειτουργία. ΠληροΟμεν τόν πυροσβεστijρα δι' Οδατος, ρlπτομεν έντός αύτοο 500 γραμμάρια άφροποιοο ϋλης καί άνακατεύομεν μέ τό χέρι μας η μέ μlαν ξυλlνην ράβδον τό μίγμα. 'Ακολούθως φέρομεν τόν πuροσβεστη ρα πλησlοv της έστlας τijς πuρκα'!δ:ς λaμβάνοντες μέ τήν άριστεράv χείρα μας τόν αύλόν και μέ τήν δεξιάν τήν λαβήν της χειραντλlας και άρχίζομεν νά ένεργοομεν έπι τijς άντλlας. Κατά τό πpό\τον τράβηγμα τοο έμβόλου πρός τά έξω, ή βαλβις τοο σωλijvος τijς χειραντλlας άνuψοοται και ή διάλυσις όρμ~ μέσα εtς τόν σωλ ijνα της χειραντλίας, φθάνουσα βάσει τf}ς άρχης τ~ν σuyκοινωνούντων δοχε(ων έντός αύτοο εtς τό αύτό ϋψος, εις τό δποtον εύρ[σκετσι και ή έπιφάνεια τοο ύγροο τοο δοχειου. Σημειωτέον δτι ή εtσροή τοο ύyροο έντός τοο σωλijνος τijς χειραντλ(ας ύποβοηθεtται και έκ τ:οο κενοο, τό δποίον δημιουρyείται κοτά τό τράβηγμα τοο έμβόλοu πρός τά lξω. "Όισv.rιtζωμεν τό έμβολον πρός τά κάτω. "ι βαλβ/ς τijς χειραντλίας κλε(εται διά της πιέσεως τοο όyροο και άνο(γει ή βαλβlς τοο έμβόλου, δτε τό όyρόν εισέρχετα ι έντό ς αότοο. Οϋτω διά της άλληλοδιαδόχοu άναβάσεως και καταβάσεως τοο έμβόλοu τό όyρόν πιέζεται και φθάνει εις τόν έλαστικόν σωλijνα και έκείθεν ξ{ς τόν εtδ ι κόν αύλόν, Ενθα μετατρέπεται ε!ς άeραφρόν καί -έ:<τοξεύεται έκ τοο προστομ(ου αύτοο έν είδει βολfjς. Ό πuροσβεστr)ρ οuτος δύναται νά τcληροοται συνεχt;')ς κατά την διάρκειαν της κατασβέσ εως, πρayμα δπερ έ πιτρέπει δπως άνευ διακοπης και έπι μακρόν χρόνον έργαζώμεθα διά τήν κατάσβεσιν τιυρκαϊg>ν, εύρισκομένων είς τό πρ&τον στάδιον τf}ς έξελ[ξεώς των, έν άντιθέσει πρός άλλους τύπους πυροσβεστήρων άφροο, ot όπόϊοι μετά τήν έκκένωσιv της πρώτης γομώσεως άπαιτοον άρκετόν χρονικόν διάστημα διά τήν έπαναπλήρωσ{ν των. Ό πuροσβεστήρ οuτος δύναται νά πληροοται μέ ϋδωρ

97 97 και νά χρησιμοποιηται διά τήν έκτόξευσιν αύτοό. Διά τfjς προσαρμοyης καταλλήλου διατρίιτου ττροστομ{ου εις τό άκροφύσιον τοο σωληνος, δόναται τό ϋδ-ωρ νά έκτοξεύετctι όπό μορφήν όμίχλης. Ή έκrόξευσις της βολης φθάνει εις μηκος τά 8 μέτρα και εις ϋψος τά 5 μέτρα και πλέον. Ό "πυρο σβεστήρ φέρει εις τά πλάγια θήκην έντός της δποlας τοποθετοονται συνήθως 3 γομώσεις έφεδρικαl έκ 500 γραμμαρίων έκάστη έντός λευκοσιδηριl>ν δοχεlων άεροστεγg\ς πωμα τισμένων. 'Εκ 4 γομώσεων δυνάμεθα νά έχωμεν διά τοο πυροσβεστfjρος τούτου έντός πέντε λεπτων της Ι!Jρας 400 καl πλέον λίτρας άεραφροο. Μετά τήν παοσιν της tp"/ασlας κατασβέσεως η άοκi\οεως δι' ό:φροο, πρέ πει τό δοχεtον και δλα τά ~ξσρτήματα καλg\ς μέ θερμόν ϋδωρ. Πλεονεκτήματα: Έφ' )lίi 1! 1 1 νά πλύνωνται J l_.r::---;====r==~ ~.:.ι~ -11.-ΞΙΞ!Ξδσον ~χωμεν ε[ς την διάθε- Σχ. 32 -Πuροσβεστήρ μηχανικοο ~~:ς:~\~:~:~~κ:τ~/~r:σ-ι άφροο α~ε~ι~~~~;ν~~~lί~~-αντλtλlαν έξυπηρεηκδς. 'Η παραγωγή τοο άφpοο ετναι έξαιρετικ&ς μεγάλη έν σχέσει πρός την ποσότητα τοο χρησιμοπ:ηουμένου μιγματος. Παρέχει εύχέρ"ειαν διακοττfις τfις βολf)ς και δύναται νά μεταφέρεται εύκόλως άπό ΙΞ.να τόπον εlς άλλον. 'Ενδε(κνυται κυρ{ως διά την έκ πυρκαϊg.ιν ττροστασ[αν Βιοχηχανικων έyκαταστάσεων. Inlι;1,.ι. Μ:ιC1οιοu: ΤQό:ιοι ΗΟί μjοι;1, ΗΟJοσβίοιιιοc,..,,_ίώ -Οveοοβιοι;ιe '

98 98 Μειονεκτήματα: ΕΤναι δύσκολος ή έξεύρεσις τijς άφροποιοο ϋλης και παρουσιάζει διακεκομμένην βολήν. ΕrJΑΝΑΠλΗΡΩΣΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩ~ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ Οl 1tυροσβεστijρες χημικοο άφροο, μετά τήν χρfiσιν των, ηρέπει νά έπαναπληροονται άμέσως κατά τόν άκόλουθον τρόπον: - ' ΑφαφοΟμεν τό πg)μα δ ι άποκο χ λιώσεω ς, έφ' δσον τοοτο φέρει κοχλιώσεις. τοο -Έξάγομεν τό έσωτερικόν δοχείον η φιαλlδιον μετά φlλ τρου. -Πλύνομεν δλα τά μέρη καt έξαρτήματα τοο πυροσβεστηρος μt θερμόν ϋδωρ και άπομακpύνομεν πδ:ν στε ρεόν σ~μα εόρισκόμε.νον έντός α~τοο. -Διαλύομεν τελε(ως έvτός ϋδατος τά χημικά προϊόντα ε[ς χωριστά καθαρά δοχεiα. Τά χημικά προϊόντα συνήθως φυλάσσονται έντός tσφραyισμένων κuτlων, rνσ μή άπορροφοον ύγρασιαν. -Χύνομεν μέσιe ένός χων(ου f1 και άνευ τοιούτου τήν βασικήv διάλυσιν εις τό έξωτερικόν δοχείον. -ΧύνομεVτην όξικήν διάλuσιν ε(ς τό έσωτερικόν δοχείον ~ φιαλ(διον και έπανατοποθετοομev τοοτο tντός τοο πu ροσβεστi)ρος, προσέχοντες νά μη χuθfi Εστω και έλαχ{άτη ποσότης τοο ύyροο Εξω τοο δοχείου. 'Εάν ijθελε συμβji τοιοοτον τι, πρέπει νά σπογγιζωμεv καλ~ς τά τοιχώματα τοο δοχεlου μέ ~ν ϋφασμα. Τ ό σπόγγισμα διά των χειρων μας μόνον δέv εtναι άρκετόν. -'Εάν χρησιμοποιfjται δικλεtς fj έπικρουστήρ διαρρήξεως φιαλιδίου!i διατρύσεως της σφραγίσεως χσλυβδίνη ς φιάλης, πρέ1tει νά φέpωμεν τήν δικλείδα fj τόν έπικρουστfjρα εις τήν άνοικτήν θέσιν τοο πuροσβεστf\ρος. -Φυσωμεν έντός τοο στομlοu έκροfjς διά νά βεβαιωθq-

99 μeν δτ ι δ σωλη νtσκος έκκενώσεως δέν εtναι φραγμένος. -Λιπα(νομεν έλαψρως τόν έπικρουστf)ρα καί τάς κοχλ ι ώσεις τοϋ πώματος καί βιδώνομεν αύτό σφιχτά. Φέρομεν τήν δικλείδα άσφαλε!ας, έφ' δσον δ πυροσβεστήρ ετναι έφωδιασμένος διά τοιαύτη ς, εlς τη ν κλeιστljν θέσιν τ οο πυροσβεστijρος. ΟΡ.ΓΑΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΑΦΡΟΥ Διά τδν έλεyχον τg)ν πυροσβεστήρων άφροο χρ η σιμο ποιοονται τ' αύτά δργανα &ηνα περιγράφονται άνωτέρω διά τόν έλεyχον τg)ν πυροσβεστήρω ν ϋδατος. ΕΛΕΓΧΟΣ Υr ΡΩΙιΙ ΠΥρΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ 'Ο έλεγχος τg)ν όyρg)ν τg)ν πυροσβεστήρων χημικοο άφροο ένεργεtται καθ' δμοιον τρόπον καθ' δν καt 6 έλεγχος τg)ν πυροσβεστήρων ϋδατος. 'Εκτό ς τοο άνωτέρω τρόπου έλέyχοu τg)ν όyρg)ν ύπάρχει και ~τερος τοιο Ο τ ος εύκολώτερος, &μα δε και~ρακτικώτερος: '/\πό τήν βασικήν διάλυσιν λαμβάνομεν ~ν (1) κοχλιάριον τijς ο,ούπας πλijρες ύγροο, άπό δέ τήν όξικήν ~ν (1) κοχλιάρ ιον τοο καφέ πλijρες δξέος και θέτομεν τά δε!yματα μέσα ε(ς ~να ύά)ηνον όγκομετρικόν κύλινδρον. Διά τfις μfξεως τ(.;)ν ύγρ&ν έπέρ χε ται άντtδρασις αύτ~ν και παράγεται έντός τοd κυλίνδρου άφρός, δ ' όπστος άνέρχετα ι έν αύτφ. 'Εάν ό δγκος τοο άφροο φθάνn τό 10-12πλάσ ιον τοd δγκοu τοο ύγροο, τοοτο εtναι σημείον δη aι διαλύσεις εύρtσκονται έν κσλfι καταστάσει, flτοι διατηροον τήν ίκανόrητα της άντιδρόσεώς των, έάν δέ ή έκτασις τοο άψροο δέν φθάνn τόν άνωτέρω δγκον, άλλ' εύρ(σκεται κάτω τοο ~ptou τούτου, τότε αί διαλύσεις πρέπει ν' άντικαθt στανται διά και ν' νέων. Οι πυροσβεστηρες χημικοο άφροο πρέπει ν' άνοίγωνται άναταράσσωνται τά ύγρά αύτι13ν καθ' ~καστον μ ηνα.

100 Δέον νά μή χρησιμοποιιι>μεν τήν (δ(αν ράβδον διά τό όνακάτωμα άμφοτέρων τ&ν διαλύσεων. Τό άνακάτωμα πρέπει νά γίνεται μέ ρόβδον έκ ξύλου πρός όποφυγήν όποξέσεως της έπιμολυβδώσεως τοο πυροσβεστηρος. Ol πυροσβεστηρες χημικοο όφροο πρέπει νά δοκιμόζωνται ε(ς π(εσιν 22 άτμοσψαιρ&ν κατά τετραγωγικόν έκατοστόν άνό: πδ:ν δεύτερον Ετος. Ή γόμωσις τ&ν πυροσβεστήρων τούτων δέον ν' άντικαθ(σταται άπαραιτήτως μετά παρέλευσιν 6μήνου όπό τfjς πληρώσεώς των. - Τά περιεχόμενα όξέα πρέπει νά μετρ&νται έπσκριβ&ς ε[ς τάς άναλογούσας ποσότητας. Τοποθέτησις μεyαλυτέρας ποσότητος, διά λόγους έπιδεlξεως η ταχυτέρας της κανονικflς ένεργειας, άπαγορεύεται, (δtq. ε[ς τούς περιέχοντας όξέα ταχε(ας ένεργε[ας. Τό όξύ πρέπει νά εtναι τόσον, &στε κατά την λειτουργlαν, ή δημιουρyηθησομένη πίεσις νά εtναι έπαρκής διά τήν έκτόξευσιν της διαλύσεως, ouχl δέ κσl ύπερεπσρκής. Ή ποσότης της έντός τοο ϋδατος διαλυομένης κόνεως τοο διττανθρακικοο ναrρlου,'πρέπει νά εfναι τοσαύτη, ~στε ή δλη διάλυσις νά πλησιάζn τήν κεκορεσμένην, έπ' ούδενι δέ λόy<ι> νά όπερβαlνn αύτήν. Ή ποσότης της όφροποιοο ούσ(ας δέον νά εtνσι τοσαύτη, &στε ό τταραyόμενος άφρός νά εtναι παχύρευστος, ούχι δμως και τόσον, ~στε νά προκαλft τήν Εμφραξιν τοο στομ(ου!κτοξεύσεως. Συνιστa_ται δπως εlς τούς πυροσβεστηρας όφροο μ ή χρησιμοττοιηται ώς όξύ τό θειϊκόν, καθ' δσον τοοτο διασπa τόν άφρόν, μή διατηρούμενος εlμή έπ έλάχlστο ν.'ομοlως συ: νιστδ:ται πρός άποφuyήv ζημιgιν (διαβρώσεις, καuστικαι έπιδρά~εις) μή χρησιμοποι~ται θειtκόν η ύδροχλωρικόν όξύ, καθ δσον ταοτα εtναι ταχε{ας ένερyε{ας, έκτοξεύόuσιν άμέσως τόν έκ τfjς χημικijς έπιδράσεως παραyόμενον άφρόν και συνεπιι>ς δέν δυνάμεθα νά ε'(μεθα βέβαιοι δτι έξουδετερώθη πλήρως τό όξύ, κατά τήν στιγμήν της έκτο-

101 101 ξεύσεώς του, και δη κατέστη συνεπιζ!ς άποδοτικόν και άβλαβές. ΠλΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΑΦΡΟΥ Οι πυροσβεστijρες άφροο ίίχουν πολλά κοινά πλεονεκτήματα μέ τοι'jς πυροσβεστf)ρας Uδατος καl έπιπροσθέτως τά άκόλουθα: -'Ο άφρό ς καλύπτει τήν καιομένην ~πιφάνειαν τfjς και άποκλε(ει τό όξυγόνον. - Δέν έπηρεάζεται άπό ρεύματα άέρος. - 'Επιπλέει τ13ν όyρ13ν. ϋλης ΜΕ/ΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΑΦΡΟΥ Τά κυριώτερα μειονεκτήματα εtναι δτι: -'Ο άφρός άναμιyνύεται μέ ώρισμένα ύγρά και καθιστ11 ταοτα άχρησιμοποίητα. -Δέν δύνανται νά χρησιμοποιηθοον κατά τ~ν πuρκαϊc..ν ήλεκτρικοο ρεύματος ι'!ψηλijς τάσεως. Κ.ΑΤΑΣΒΕΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΦΡΟΥ 'Ο χημικός άφρός έκτοξευόμενος έπι τοο πυρός Ιίχει τριπλίjν κατασβεστικήν έπίδρασιν: α) Πιπτων έπl τ&ν καιομένων άντικειμένων καλύπτει ταοτα, έμποδίζων οϋτω τήν έπαφήν των μετά τοο όξυγόνοu τοο άτμοσφαιρικοο άέρος. β) Αι ψυσαλlδες θερμαινόμεναι διαρρήγνuνται και τό έν αόταίς άέpιοv διοξειδιον τοο άνθρακος έλευθερούμενον οχηματlζει πέριξ τijς έστlας τοο πυρός άερι13δες άκαυστον στρ&μα, δπερ έμττοδtζει ~τι περισσότερον ττ)ν ετσδυσιν τοο όξυγόνου τοο άέρος και τήν μετ' αύτοο έπαφήν τijς καιομένης ϋλης. y) Λόγφ της όγρaς καταστάσεως τ13ν τοιχωμάτων τ13ν φυσαλίδων, ό άφρός έξατμlζεται, συντελ13ν οϋτω εlς τόν ι'jποβιβασμόν της θερμοκρασ{ας τοο καιομένοu σώματος. Κατά τήν κατάσβεσιν διά μηχανικοο άφροο δέν σχηματίζεται

102 102 ύ1tεράνω τfίς έστίας και τοο στρώματος τοο άψροο άεριl.\ δες στρg')μα άκαύστοu άερ(οu, καθόσον αt φυσαλ(δες αύτοο δέν περιέχουν διοξε (διον τοο Ο:νθρακος άλλά άτμοσφαιρικόν άέρα. 'Ο άφρός δ δποϊος τιαρασκε.υάζεται άπό γλοιώδεις ού- σ(ας δέν έξαπλοοται άρκετά ταχέως έπl της έπιφανε(ας των ύγρων και σχ.ηματ(ζeι βραδέως τό t<αλυπτικόν στρωμα. ΠολUς άφρός είς βραχύτερον χρόνον σβύνει τήν πυρκαϊάν ένωρ[τερον καί καλλ(τερον άπό όλ(γον άφρόν έκτο~ευόμενον έπι μακρότερον χρόνον. - Ό άψρός δέν βλάπτει οϋτε τό δέρμα, οϋτε τάς βλε\"ογόνους, οϋτε τούς όψθαλμοuς και γενικl.\ς εtναι άβλαβής, ώς μη περιέχων ούδεμ(αν ούσ(αν ητις έξωτερικl.\ς δύναται νά έπιδράσn η έσωτερικl.\ς δηλητηριωδl.\ς είς τήν ύγείαν τli>v άνθρώπων και τl.\v ζώων. Έπt πλέον ό άφρός!'χει τό 1tλεονέκτημα νά έλαττώνn τόν κσπνόν, πρθ:yμα δπερ διευκολύνει τόν tπιχeιροοντα τήν κατάσβεσι ν νά προσε"yyfσn τήν έστlαν τοο πυρός. ΓΕΝΙΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Ό άφρός ένδείκνυται κυρίως διά τήν κατάσβοοιν.,.. πυρκαϊg')ν όριζοντ(ων έπιφανει&.ιν. Ούχ' ηττον δμως δύναται νά χρησιμοτrοιηθfi και έπl κατακορύψων τοιούτων μέ άποτελέσματα κατά τι μικροτέρας σημασ(ας. Γενικ&ς οuτος χρησιμοποιi}ται διό: τήν κατάσβeσιν: Βενζίνης Πα_ραψίνης Καμψορaς Πετρελαίου ΚηροΟ Ρητίνης Βενζόλης Χρωμάτων Τερεβuνθίνης Αtθέρος 'Ελαίων Λιπl.\ν Οινοπνεύματος Βeρνικ{ων 'ΕλαστικοΟ Μαζούτ Πίσαης Θείου Νσ6ψ.αλίνης Ξύλων 'Υφασμάτων Σελλουλο!δης 'Ανθράκων Χόρτου :~;~~~:ίνης ΣιτηρC>ν Φωτ.:χερίου

103 103 Δύναται νά χρησιμοποιηθft έπίσης μέ μερικάς προφυλάξεις έπl τοο ήλεκτρικοο ρεύματος χαμηλijς τάσεως, έφ' δσον εtναι παχύρεuστος. ΟΡΓΑΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ Υ ΔΑ ΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΥ Διά νά έλ έγχωνται οι πυροοβεοτfjρες και συγκεκριμένω ς τά έν αύτοiς περιe χ όμεν α ύyρά, ύπάρχει ειδικόν δρyανον μετρήσεως πuκνότητο ς αύτg)ν (Μπωμόμετρον= μέτρον Μπωμέ). Το Ο το δύναται νά μετρδ: την ττυκνότητα τ&ιν όγρων άltό 0-70 βαθμg\ν Μπωμέ. 'Επειδή ή μέτρησις γίνεται δι' έμβαπτίσεως και ισορροπήσεως το Ο άερομέτρου έντός των ύ yρ&ιν, etς πλε{στους δι' δοους πυροσβεστfjρας τό περιεχόμενον όξό εfναι μικρaς ποσότητος, Ιjτις δέ ν δύ ν αται νά μετρηθft διά τοο συνήθους τού του όρyάνο u, δέον νά: μεταχειρι ~ώμεθα άερόμετρον Μπωμέ μικρόν ~ καταλλήλως διεοκευασμένον. Διά νά έλέγχωμε ν τό πaχος και τήν ποιότητα τοο έλάσματος, ιξ ou εtναι κατεσιr_.s υασμένο ς δ πuροσβεστήρ, με~ ταχειριζόμεθα ε ίδικόν παχύμετρον εχον δύο μακρά σκέλη, ~νοόμενα κατά την μ(αν Ο:κραν αύτ&v και σχηματ(ζοντα γωνίαν έψ' ης ό πάρχει μετρητής μετά δείκτου δεικνύων εις χιλιοστά τό πaχος τοο μετρουμένου έλάσματος. 'Όσον άψο ρa τήν ποιότητα τοο έλάσματος, έάν δηλαδή ε Τναι γαλβανισμένον η δχι, ό έλεγχος γίνεται διά γυμνοο όφθαλμοο. Κατά τόν Ιίλεγχον δέον νά έψιστaται ή προσοχή μή τυχόν είς τι σημείον τοο έλάσματο (τό γαλβάνισμα παρουσιάζει ρωγμήν τινα μέοφ τijς όποιας θά i'jτo δυνατή ή προσβολή τοο σιδήρου όπό τg\ν όξέων τοο πυροσβεστijρος. Ό έλεγχος τfjς πιέσεως τg\ν πυροσβεστήρων δ~ον νά γί νεται δι' έργαστηριακf\ς έξετάσεως οδτως, &σtε νά έλέyχe ται έπακριβg\ς ή πίεσις όφ' ijν λειτουργοοοι α1 βαλβίδες άοψαλείας και ή πίεσις δι' ijν lκαστος πυροοβεστήρ εfναι ήγγυημένος.

104 _!.!Ι!. ΣΥΝΕΠΕΙΑΙ ΚΑΚΗΣ ΧΡΗΙΕΩΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΥ t: -: 'Εάν πυροσβεστήρ 08ατος ~ &φροο λειτοuρyg>ν όρθ!ως, άνατραπft, διαφεύγει τό &έριον καl τό ύyρόν παραμένει έν τφ δο χεl<ι> (σχίjμα 33). Τό αόrό συμβα!νeι, έάν πυpοσβεστήρ λeιτοuρyg>ν δι ' άναrροπjjς, έπανcz φεpθft κατά τήν 8ιάρκeιαν τijς λειτουρylας του εlς τήν όρθlαν θέσιν. ΑΝΤΙΨΥΚΤΙΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΥΔΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΥ ΑΙ διαλύσεις τg>ν πυροσβεστήρων Οδαrος καl άφροο, δrαν εόpεθοον εlς θερμοκρασ(αν κάτω τσο μηδενός, πήyνυνται. Πρός άποφυyήν τοο ιcιν&όνοu τούτου τ!θενrαι έντός τg>ν πυροσβεστήρων ώρισμέναι οόόlαι καλούμενοι άvτιψuκτικαl. Τ οιαοται ε!σ!ν : α) Τό χλωριοϋχον dcσβέστιον. ΤοΟτο ειναι Ιiλας λευκόν λαμβανόμενον βιομηχανικg>ς ώς δευτερεοον προτόν κατ(ι.τήν παρασκευήν τijς άμμων!ας Ικ τσο χλωριοόχοu άμμων!συ κα\ όδροξειδ!οu τσο άσβaστlου κατά τόν άκόλουθον χημικόν τόπον: 2NH,CL + Cα(QH), = CαCL, + 2ΝΗ, + 2 Η,Ο Χ~:~~ν~~~ν ~~~~,8τ~~ν ~~ι;~~~ν 'Αμμωνια +.. Υδωρ Τό Ιiλας τοοτο Ι!ιαλύeται μέσα elςτήνβασικήνθιάλυσιν τοο ΑξωτεpικοΟ 8oχalou τοο πuροσβεστjjρος καl προκαλaί αlσθητήν κατάπτωσιν τijς θaρμοκρασ!ας τijς βασικljς διαλύσι!ως μέχρι 50- Κ. κάτω τοο μηδaνός. -. β) Ή yλυκερ!νη. -Α!!τη παράyaται alς μεyάλας ποσότητας ώς δεuτερeοον προϊόν κατό τήν σαπωνοποιησιν των

105 105 παχέων σωμάτων. Περιέχεται κυρίως εlς τό χο!ρειον λίπος. ΕΤναι ύyρόν παχύρρευστον, l:ί:χρουν και δοσμον, μέ γεοσιν έλαφρι.;ς yλυκεϊαν και εtναι όλ!γον βαρύτερον τοο ϋδατος (εlδ. βάρος 1.26). Ή γλυκερίνη διαλυομένη έντός τijς βασικijς διαλύσεως τοο πυροσβeστfiρος, δύναται νά προψuλάξn ταύτην έκ τοο ψύχους άσφαλl.\ς μέχρι 17' κάτω τοο μηδενός. Αϋτη δέν πρέπει νά χρησιμοποιijται εις πυροσβεστfjρας μέ γόμωσιν θειϊκοο άλουμιν!ου ~ ψευδαργύρου. γ) Ό τετραχλωριοϋχος άνθραξ. Οδτος εtναι ύyρόν δύσ ψλεκτον και δύναται νά προφυλάξ(l τήν yόμωσιν τοο πυρσσβε στijρος έκ τοο ψύχους μέχρι 24' κάτω τοο μηδενός. 'Εκτός τl.\ν άνωτέρω χρησιμοποιοονται και gτερα χημικ ό προϊόντα, ώς π.χ. τό χλωριοοχον άμμώνιον, τό χλωριοοχον μαγνήσιον, τό άνθρακικόν κάλιον και νάτριον κ.λ.π. ΑΙ άντιψυκτικαι διαλύσεις δέν πρέπει νά χρησιμοποιοοντα ι εlς μεyάλας ποσότητας, άλλά μόνον εις μικράς και τοοτσ διότι έπιβραδύνουν τήν ικανότητα τfiς άντιδράσεως ~ι::iv χημικ&ιν προϊόντων καί μειώνουν τήν έκτόξευσιν της lο"ι;. Αοται καθιστοον τόν άψρόν ύδαρij.

106 ΚΕΦΑλΑ)ΟΝ Δ'. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ Τούς πυροσβε;:,τηρας ξηρaς κόνεως δυνάμεθα νά κα τατάξωμεν εlς τρείς όμάδας: α) Έκe(νοuς εtς τοuς όπο(ους ή κόνις τοποθετείται έντός κυλινδρικοο κuτ(ου καt έκ τοο όποιου έκτινάσσεται διά κιν ήσεως τοο κυτ(ου διά των χειρg'>ν. β) Έκεινοuς εις τοuς όποιους ή κόνις τοποθετείται έντός σφαιρικοο κυτ{ου και έt<τοξεύeται δι' έκρήξεως αύτοο και γ) ~Εκεtνοuς εtς τοuς όποιους ή κόνις τοποθετείται έντός κuλινδρικοο δοχείου καl έκτοξεύεται διά πεπιεσμένου διο ξειδ(ου τοο άνθρακος. Ή γόμωσις τg:>ν πυροσβεστήρων ξηρaς κόνεως άποτελείται ΓΟΜΩΣΙΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ ό:πό: - διττανθpακικόν νάτριον... 1 /, - κόνιν έγχυματικg'>ν ζωuφ[ων fj κόνιν τοο ΚΙΖΕΛ- ΓΚΟΥΡ (έλαφρόπεφα) κονιοποιημένον χαλικϊτιν (πυρ(τιον) / 1 Συνήθως εlς τό άνωτέρω μίyμα προσθέτουν ψω~ψοροο χα aλατα. Al κόνεις τοο ΚlΖΕΛΓΚΟΥΡ και τg:>ν φωσφορούχων άλάτων προστίθενται διά v άπορροφc:jσι τήν ύγρασ(αν τοο άτμοσφαιρικοο άέρος πρός άποφυyήν πε τρώσεως!j βωλοποιήσεως τοο μ(γματος. 'Έτερον μϊγμα κατασβεστικfiς κόνεως άποτελείται άπό: - διττανθρακικόν νάτριον.....,..., ΞΕ~;Ξ;:~~:;~Ξ~Ξ~~ν:::::.:::: i:::::::: J~:;, Τό άνωτέρω μίyμαχρησιμοποιεϊται κuρ(ως ό~ό πο~λcj: Αμερικανικα~ν έργοστασ(ων κατασκεuf)ς πυροσβεστήρων ξηpδ:ς κόνeω5. Αί τρείς τελευτatαι κόνεις χρησιμοποιοονται διά τήν άπορρόφησιν τijς ύyρασ!ας. '/,

107 107 Έτερα προϊόντα χρησιμ6ποιούμενα διά τήν πλήρωσιν τg\ν πυροσβεστήρων ετναι κόνις μαρμάρου!\ γύψου η τσιμέντου fi κιμωλίας fi άργίλου!\ τέφρα. ΑΙ κόνεις δμως αuται ι;~όδέ rτοτε χρησιμοποιοονται μόναι, άλλά άναμι γνόονται μέ νάτριον, τό δποίον άποτελεϊ την βάσιν της κατασβεστικfiς ένεργείας τοο πυροσβεστijρος και τοο όποίου ή άναλογία έν τφ μίγματι κυμαίνεται άπό 45-60'/,. 'Εν(οτε διά νά χρωματ(σωσι τό μϊγμα τfjς κατασβεστικης κόνεως προσθέτουν 1-2'1. περ[που κόνιν όξειδ(ου τοο σιδήρου!\ μολύβδου. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ λειτουργουντεσ ΔΙΑ ΚΙΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΤΙΟΥ οι πuροσβεστfiρες οuτοι ε tναι κυλινδρικά έπιμ ήκη κυτια μέ βαθμιαίαν ένίοτε εϋρυνσιν πρός τό στόμιον έεαγωγijς τijς κόνεως (σχ. 34). Κατασκευάζονται έκ πεπιεσμένου Σχ. 34-Πuροσβεσ'(ήρ ξηρδ:ς κόνεως, λειτουργ&ν διά κινf~σεως τοο κuτ[ου διά τ&ν χειρ&ν. χάρτου κqι εtναι χωρητικότητος 1-7 κιλg\ν. Κυρίως δμως κατασκευάζονται έκ βακελίτου (εlδικg\ς έπεξηργασμένης ρητίνης) f\ έκ γαλαλίθου (ούσία άφλεκτος)!\ έξ άλλου πλαστικοο μίγματος μή προσβαλλομένου όπό τijς,:,υρασίας {φυτοβακελίτης). Ταότα φέρουσι παρά τό στόμιον έξαγωγijς της κόνεως ε[δικόν συρμάτινον πλέγμα, Ύνα ή έκτόξευσις τfiς περιεχομένης εις τόν πυροσβεστfiρα κόνεως γίνεται βαθμιαίως και ούχl άποτόμως. Τ ό πg\μα κατασκευάζεται έπίσης έκ τijς αύτfiς ϋλης, έξ i'jς καl τό κυτίον, και φέρει έπ' αύτοο λαβήν διά τήν άνάρτησιν τοο πυροσβεστijρος. 'Ελλείψει λαβijς άναρτaται έπι τοο τοιχου δι' tμάντος δστις προσδένεται ε[ς

108 108 τό &νω μέρος τοο κυτίου. 'Ο πυροσβεστήρ -πληροοται τελείως διά κόνεως. Λειτουeγία. Έν περιπτώσει ττυρκαϊaς, λαμβάνομεν τόν πυροσβεστfjρα διά τι.>ν χειρι.>ν και έψ' δσονεύρίσκεται άνηρ τημένος έπl το(χου τόv σύρομεν μέ δύναμιν πρός τά κάτω, Ίνα άποσπασθft τό πl3μα και παραμε(νn εις την θέσιν του,φέρομe.ν αότόν ττλησ[ον τοο τόπου πυρκαϊδ:ς καl έκτινάσσομεν τήνκόνιν διά κινήσεως τοο κυτ[ου διά τl3ν χειρ&ν μας. προσπαθοοντες δπως ή κόνις ρ[πτεται μέ δύναμιν tπl τοο πυρός. Τό πι.>μα έπίσης δύναται νά έξαχθfi και διά τι.>ν χειρι.>ν. Ή κατασβεστικη ένέρyεια τοο πυροσβεστf)ρος τοότου εtναι πολύ μικρά. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙ' ΕΚΡΗΞΕΩΣ Ό πυροσβεστηρ οuτος άποτελείτσι έκ κυτfου πεπιεσμ : νου χάρτου, σχήματος: συνήθως σφαιρικοο, έντόc; τοο όποlου τίθεται διττανθρακικόν νάτριον μετ έλαχ(στης ποσότητος έκρηκτικijς ϋλης. Εlς τήν &νω βάσιν αύτοο φέρει θρυαλίδα (φυτijλι). Λειτουργtα.'Εν ττεριπτώσει πυρκα'cδ:ς, τό κυτ(ον ρ(πτεται έντός αύτijς και τό πορ διά τijς θρυαλίδος μεταδίδεται ε[ς τήν έκρηκτικήν ϋλην ~ έάν αύτός οuτος ό -.:υροσβεστήρ θερμανθfi έξωτερικι.>ς μέχρις 90 ~ως 100 βαθμι.>ν, έκρήyνυται και ή περιεχομένη κόνις τοο διττανθρακικοο νατριοu έκτι~ νάορεται πέριξ τοο σημείου έκρήξεως καt ε[ς άκτϊνα 3-4 μέτρων, διά πυροσβεστf1pα τ&>ν 5 λιτρ&ν. ΤοιοΟτοι πυροσβεσrfjρες δέν πpοσψέpονται έν ΤΙ/> έμποpί<ι>, μή ε(σαχθέντες έξ- άλλοδαπijς Λόy~ της λεπτότητος τ~ν τοιχωμάτων τ&>ν κuτ[ων καθlοταται δύσκολος ή διατήρησις αύτι.>ν, μολονότι ~ έξωτερικ~ έπιφάνεια προστατεύεται δι' ε!δικης έπαλε(ψεως. Τ ό άποτέλεσμα τfjς κατασβεστικfjς ένερyείας τοο πυροσβεστijρος τούτου ετναι άνάλοyον πρός τό τοο προη-

109 09 γουμένου τύπου πυροσβeστfjρος άλλά περισσότερον ένεργη τικόν. Ή φλόξ κτυπδ:ται μέ δύν αμιν καί τό πορ σβύνει. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΟΝΕΩΣ ΔΙΤΤ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ ΝΑ ΤΡΙΟΥ ΜΕΤΑ Φ/ΑλΗΣ ΔΙΟΞΕIΔIΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ (σχ. 35,36,37 καί36) Ό πυροσβeστήρ άποτελεtται άπό ~ν κυλι νδρικόν η κω νικόν δοχεtον έκ λαμαρ!νης, έντός τοο όποιου ύπάρχει σύστημα σωληνώσεων συνδεομένων έξωτερικ(;)ς μετά χα λυβδlνης φιάλης. Ό πυρο σβεστήρ πληροοται διά λε πτfjς κατασβεστικfiς κό νεως, ή όποια έχει ώς βά σιν τό διττανθρακικόν νάτριον, ή δέ φιάλη διά διοξειδίου τοο δνθρακος, εύ ρισκομένου ύπό π{εσιν άτμοσφαιp13ν. Ή φιάλη τοποθeτεtται έντός θήκης έξωτερικ13ς τοο κυλινδρι <οο δοχείου η καί έντός αύτοο.:αί Χn εlς δύναται ν~ άντέ πίεσιν 250 άτμοσφαιρgjν. Διά τό άνοιγμα καί ;~~~~ι~~;;:ι~~~ά~~ς~;~ι:: i::;~ ~) σμένου όρειχάλκου. 'Ο κύ- ;εtς 35 κ:rι~ε~~ες~τίfετ~ηp:~~~~ λινδρος εtναι κατεσκεuα- διοξειδlοu τοο &.νθρα~ος, εύρισμένος ε{ς τρόπον &στε v σκομένης έξωτερικg:ι ς του δοχε{οu. άντέχn εtς διπλασ{αν πtεσιν άπό τήν άναπτυσσομένην κατά τήν λειτουργlαν τοο πυροσβεστijρος. Ή χωρητικότης τ(;)ν πυροσβεστήρων τούτων etναι 4 ~ως 10 χιλιοyράμμων. Ή φιάλη συνήθω ς προσδένεται μετά roo δοχείου καί δι lμάντων. Ό πυροσβεστήρ φέρει έ νlοτε άναρτijρα, δστις προστατε6ει την δικλείδα τ~ς φιάλης και τό στόμιον έκτοξεύσεως. Φ~ρει έπlσης, βαλβίδα όπερπιέσεως ή όποια έκτι-

110 110 νάσσεται, δταν ή π(εσις κατά τήν λειτουργ(αν τοο πυρο σβεστfjρος ύπερβft τάς 12 άτμοσψατρας. Τ ό στόμιον!.κτοξεύσεως κλε(εται έλαφρg>ς διά καλύμματος έξ έλαστικοο fj φελλοο, ϊνα μη διαφεύyη ή κόνις, δταν ό πυροσβεστηρ εόρ(σκεται έν άδρανε(σ. Τό κάλυμμα τοοτο όπομακρύνeται λόγφ τfiς πιέσεως τfiς κόνεως κατά τήν λει τουρy{αν το Ο πuροσβεστfjρος. Πλήρωσις. Ξεβιδώνομεν τό πg:>μα ; πληροομεν τό δοχείον μέ κόνιν καί έπσναβιδώνο~εν τό πg>μα. ΠληροΟμεv την ψιάλην μt άέριον διοξε(διον τοο Ο:νθρακος και συvδέο μεν ταύτηv μt τόν σωληvίσκον του δοχειου. Λειτουργία. n~;::z ~p~ l'ιt t 1.i c;.ι1.j7~. +.ό.λ.ι Οιοιιι&lοο Έν. περιπτώσει πυρκαϊδ:ς λαμβάνομεν τόν πuροσβεστηρα διά τfjς όριστερδ:ς χειρός, άπό τό στόμιον. έκτοξεύσεως, διά δέ της δεξιδ;ς την δικλεϊδα της ψιόλης και πλησιάζομεν την έστlαν, στρέφομεν τήν στρόφιγγα τijς φιάλης βραδέως πρός τ' άριtrτερά καί τό όνθρακικόν όξύ, λόy<;> της:πιέσεώς)ου, διοχετεύεται διά τι'1ιν σωληνώσεων εtς τόν κύλινδρον, δπου διασκορπδ:ται καί δημιουργεί στρόβιλον διευκολόνοντα την άνάμιξιν αύτοο μετά της κόνεως. Ή κόνις οϋτω πιεζομένη, έκτοξεύεται έκ τοο στομίου έκτοξεύσεως Σχ 36 Πupοοβεστηρ ξηρaς κό ύττό μοpψην νέφους ε[ς ά- ~~~ξ~ ιδ~;~ν~g~κ~~θ~~~~ ς~ι~tρi~ πόσ;ασιν 5-7 μέτρων. οκομένης ένtός τοί} δοχειοu Η π(εσις ή όπο(α άτταιτείται διά την λειτουρy(αν τοο ττυροσβεστηρος etναι 6-7 άτμόσφαιραι. 'Εάν ή πυρκαϊά οβύσn πρό της τελείας!.κκε-

111 νώσεως τοο δοχείου, κλείομεν τήν στρόφιγγα τϊ;ς φιάλης καί ή λειτοuρy(α τοο ττυροσβεοτηρος σταματft. Ή έναττομείνασα κόνις δύναται νά χρησιμοποιηθft μετά την συμπλήpωσιν αύτfjς διάνέας, διά τήν κατάσβεσιv έτέρα; πυρκαϊaς ΚΑΤΑΣΒΕΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΝΕΩΣ Τό διττανθρακικόν νάτριον, έρχόμενον ε!ς έπαφήν μετά τ-οο πυρός, θερμαίνεται καί μετατρέπεται ε[ς διοξε{διον τοο Ιiνθρακος, τό όποϊον σχηματίζει άεριg\δ ε ς στρg\μα πέριξ τοο καιομένου σώματος, έμποδ!ζον οϋτω την τροφοδότησιν τοϋ πυρός διά τοο όξυγόνου της άτμοσφα ί ρ ας. At λοιπdl κόνεις δέν άποσuντ(θενται άλλά καλύrττοuν άπλa>ς τήν καιομένην έπιφάνειαν, ύποβοηθοοσαι οϋτως εlς την άπομόνωσιν τοο πυρός. ΓΕΝΙΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕίΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Ό πυροσβεστη ρ ξηρας κόνεως χρησιμοποι είται δι ά τη ν κατάσβεσιν πυρκαϊ&ιν στερεgjν σωμάτων, ήτοι ξύλων, Χόρτων, νημάτων, ύψασμά των κλπ., διά την κατάσβεοιν πυρκαϊων εύφλέκτων όyρων και άεp(ων, ητοι βενζ!νης, πετρελα!ου, οlνοπνεύμaτος, βερνικ(ων, άσετυλίνης κλπ., διά την κατάσβεσιν πυρκαϊ&>ν ήλεκτρι κ&ν έγκαταστάσεων ύψη. λijς και χαμηλf\ ς τάσεω ς, ~τοι μετασχηματιστg\ν, ή λεκτροκινητήρων κλπ. ΙφκετG\ν χιλιάδων βόλ τ. Ή κόνις εtναι κακό ς ό:γωγός - τοq ήλεκτρισμοο ~~g1;άί,~~ο~~:f;1~0~η~:~ ~~~~~~~vι:ύ 6 ρ~. Καt κατά συνέttειαν οόδεlς σκ ο μ tνης tξω t ιρι κ Qς too δοχιιοu κtνδυνος όττάρχει~διό: τόν χειριστην κατά τή ν κατάσβεσιν.

112 112 Δύναται νά χρησιμοπο.ιηθft μέχρις βόλτ. Ή διατήρησις τ~ν πυροσβεστήρων τούτων δέν έπιτρt~ πεται εl ς μέρη ί>γρά, καθ' δσο ν ή ί>γρασlα έπιδρa έπl τijς κόνεως, μεταβάλλουσα ταύτην εlς μίαν μδ:ζαν συμπαγij και πετρώδη. Όμοlω ς δέν έπιτρέπεται ή διατήρησις τούτων εlς μέρη έξαιρετικg\ς θερμά, λόγ<;> τοο κινδύνου έκρήξεως τijς φιάλης τοο διοξειδίου τοο Ιi v θρακος. Κρούσεις και {σχuρα ί πιέσ ε ις έπί τ&ιν ψιαλων δέον ν' άποψεύγωνται. Ή στρόφιγξ τijς φιάλη ς δέον νά κλεln άεροστεyg\ς τό στόμιον tαύτης, καθ' δσον έλαχ(στη έκψuγή και διοχεύτεuσις τοο άεριου έντός τοο δοχε(οu προκαλεί πέτρωσιν τfι ς κόνεω ς. Ό πυροσβεστήρ δέν πρέπει νά χρησιμοποιijται εlc;, πυρκ α ϊάς ά ν οικτ&ν χώ ρων, άλλά μόνον, έντό ς κλειστων χώρων, καθ' δσον ή κόνι ς παρασύρεται άπό τό ρεομα τοο άέρος καl διασκορπίζεται χωρίς νά δύναται νά φθάσn τήν έστlαν τοο πυρός. ώ ς ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΞΗΡΑΣ ΚΟΝΕΩΣ Ό έλεγχος τg)ν π υροσβεστήρων ξηριtς κόvεως y!νεται έξijς: Έξάyομεν τήν κό νιν και, έάν μέν δέν iίχn ί>ποστεί άλλοιωσιν, την κοσκιν(ζομεν. διά Jσυμπληρωιiατικfjς πο σότητος. Ό έλεγχος δέον νά γίνε fή'ρδ~s;;~~t.ιςε ττ:τι;~<ιλυ.fςο~~;ξ;,t:~ 100 δνθροοςος 1~ι;ό 1 ~~~~1t;~c: tξωtφιοι;qς κσt τήν έπανατοποθετοομεν έάν δέ iίxn πετρώσει, τήν άντικαθιστωμεν διά νέας. Ζυylζομεν τήν φιάλην καl έάν τό βάρος ταύτης - δέν άνταποκρ(νεται πρός τό κανονικόν, πληροομεν ταύτην ται άνά έξά μ ηνον. Έπl τijς φιάλης άναyράφεται τό βάρος έκάστης τούτων κενης και τό βάρος τό όποϊον πρέπει νά <xn κα ν ον ι κgις πληρουμένη.

113 ΚΕΦΑλΑΙΟΝ ΕΌ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΑΝΘΡΑΚ9Σ Τούς Πυροσβεστηρας τετραχλωpιούχου άνθρακος δια κρίνομεν ε!ς : α) Τούς λειτουργοοντας διά ττεπιεσμένου άτμοσφαιρι κοο άέρος εισαγομένου τfi βοηθειc< άεραντλίας ποδηλάτου η αύτοκινήτοu. β) Τούς λειτουργοοντας διά διοξειδίου τοο &νθρακος εύρισκομένου ύπό πίεσιν 17 άτμοσφαιρgιν περίπου έντός χαλυβδίνης φιάλης. γ) Τούς λει τουργοϋντας δι' άεραντλίας. δ) Τούς λειτουργοοντας δι' άντλίας διπλijς ένεργείάς. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΤΕΤΡΑΧΑΩΡΙΟΥΧΟΥ Τά δοχεία τg\ν πυροσβεστήρων τετραχλωριούχου &νθρα κος κατασκευάζονται έξ όρειχάλκοu πάχους 1'/, χιλιοστοο τούλάχιστον fj έτέρου μετάλλου έσωτερικι;;ς έπιμολυβδωμένου. Ή πίεσις είς ijν τά δοχεία δοκιμαζόμενα δέον νά άντέ χωσιν ετναι άτμόσφαιραι. Ή οτρόφιγξ aύτι;;ν δέον νά κλείn άεροστεγι;;ς. Τά δοχεία προσφέρονται εις τό έμπόπόριον εις μεγέθη 1-7 λιτpgιν. Ή ττίeσις ύφ' Ιjν δέον νά τελι;;σι πλήρη ετναι 6 άτμόσψαιραι. ΈξωτερικG>ς το Ο σrομ(ου έκροfjς δέν έπι τρέπεται τοποθέτησις ούδενός καλύμματος. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧΑΩΡΙΟΥΧΟΥ λειτουργουντει ΔΙΑ ΠΕΠΙΕΙΜΕΝΟΥ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΑΕΡΟΣ οι ττυροσβeστijρeς οίίτοι (σχ. 34) φέρουν etς τόν cιτυθμένα σ-τόμιον διά τήν πλήρωσιν, κλειόμενον διά σιδηροο πώματος, elς δέ τήν κορυφήν μικρόν στόμιον έκροijς και στρόφιγγα, διά τό &νοιγμα καl κλείσιμον τοο πυροσβeστηρος. Εlς τά πλάγια φέρουν χειρολαβήν. Οίίτοι ετναι χωρητικότητος 3-7 λιτρι;;ν,

114 114 οι πυροσβεστηρες τg\ν 5, 6 καί 7 λιτρg\ν φέρουσι συνήθως πλησίον τοο στομίου έκροης μανόμετρον, τό δποϊον δεικνύει την π{εσιν τοο άέρος δταν δ πυροσβεστήp ~~~~t "'tώιιι.)f εόρίσκεται έν άδρανεl<;< και δταν εύρισκεται έν λειτουργl<;<. Τ δ στόμιον έκροljς συγκοινωνεί μέ σωληνϊσκον έκκενώσεως, άπολήyοντα εις τόν πυθμένα σχεδόν τοο δοχείου. Ή στρό- Δοχιίο ψιγξ και τό στόμιον έκροης Ύ7e " εύρίσκονται προσηρμοσμένα εις τόν σωληνίσκον έκκενώσεως κατά τρόπον, &στε,. διά της στροψης τijς στρό ~- nληrω- φι γγος νά εχωμεν δ:μεσον ιrιωf "' έκτόξευσιν τετραχλωριού ;ι~ί~3χ~~π~~~;~~~~ηρ λ~~~~~;~;;: xou., δtά πεπιεσμtνοu άτμοσψαιρικοίί Πληρωσις. Προκειμέάέρος. νου νά πληρώσωμεν τόν πυροσβεστf1ρα διά τετραχλωριούχου, άνο(yομεν τό εlς τόν πυθμένα αότοο στόμιον και διά χων(ου η καl άνευ τοιούτου πληροομεν αότόν, κλε(οντες μετά ταοτα τό στόμιον διά τοο πώματος. Προσαρμόζομεν μfαν άεραντλ(αν αύτοκινήτου!j ποδηλάτου εlς τό στόμιον έκροης, άψοο πρg\τον θέσωμεν μίαν άνταλλακτικήν βαλβίδα, ή δποlα παραδ{δεται όπό τοο άντιπροσώπου η κατασκεuαστοο τg'>ν πυροσβεστήρων τοότων όμοο μέ τόν πυροσβεστijρα, άνοlγομεν τήν στρόφιγγα κα! ένεργοομεν διά τijς χειρός έπ! της άεραντλ(ας. Όταν ή π[εσις τοο άέρος έντός τοο πu~ ροσβεστηρος φθάσn τάς 6-8 άτμοσψαίρας, παόομεν τήν έπ! της άεραντλlας ένέργειαν και κλεlομεν τήν στρόφιγγα. (Είς τούς πυροσβεστηρας τούς έφοδιασμένους μέ μανόμετρον, ή πlεσις δεικνόεται διά της βελόνης έπ! της πλα-

115 tls κός αύτοο). ΆφαιροΟμεν τήν άεραντλίαν και τήν άνταλλακτικήν βαλβίδα και ό πυροσβεστήρ ετναι ιτοιμος πρός χρήσιν. Ή άνταλλακτική βαλβις σκοπόν eχει νά μή έπιτρέπn τήν έξοδον τοο τετραχλωριούχου κατά την είσαγωγην roo άέρος. Ό πυροσβεστήρ δέν πρέπει νά πληροοται τελείως, άλλά πρέπει νά άφίνεται μικρός χg;ρος κε>'ός διά τόν άτμοσψαιpικόν άέρα. Λειτουργία. Διά τfjς άριστερί'iς χειρός λαμβάνομεν τόν πυροσβεστfjρα έκ τfjς χειρολαβijς καί διά τijς δεξιάς τήν στρόφιγγα, πλησιάζσμεν την έστίαν τοc πυρός καl στρέφομεν τήν στρόφιγγα έκ δεξιg;ν πρός τ' άριστερά. Τότε ό ύπό πίεσιν άήρ, δ όποίος ώς έλαφρότερος κατέχει τό άνω tfjς έπιφανείας τοο ύγροο μέρος τοο δοχείου, συμπιέζει πρός τά κάτω τόν τετραχλωριοοχον, 6 δποίος διά μέσου τοο σωληνίσκου έκκεvώσεως φθάνει εις τό στόμιον έκροijς καl έκεϊθεν έκτοξεύεται έν εtδει βολijς συνεχοος καί άδιακόπου εις άπόστασιν πλέον τg)ν 7 μέτρων. Ό πυροσβεστήρ οδτος κατά τήν λειτουργίαν πρέπει νά κραrηται πάντοτε δρθιος, ούδέποτε Μ. νά άναστρέφεται,. Καθ' δσον τότε έκφεύγει δ άήρ, έν4'1 δ τετραχλωριοοχος παραμένει εις τόν πυροσβεστfjρα. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ λειτουργουντεσ ΔΙΑ ΠΕΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΔΙΟΞΕIΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ Εtς τούς πυρόσβεστfιρας τοο τύπου τούτου τό διοξε(διον τοο δ:νθρακος εύρ(σκεται ύπό π{εσιν 17 πeρ(που ά:τμοσφαιριι>ν έντός χαλυβδίνης φιάλης. Αϋτη όναρτί'iται καταλλή- - λως έντδς τοο πυροσβεστijρος έκ τg;ν χειλέων τοο στομίου πληρώσεως η προσαρμόζεται εις την βάσιν αύτοο. Μικρά έκ χάλυβδος βελόνη, fις τό μijκος έξαρτί'iται έκ τοο μεγέθους τοο πυροσβεστijρος και τijς φιάλης, εύρίσκεται προσηρμοσμένη εις τό κέντρον τοο πώματος τοο στομίου

116 116 πληρώσεως μέ τό αtχμηρόν /Χκρον πρός τά έσω. Αϋτη δόναται νά ώθfjται πρός τά έσω και νά σόρηται πρός τά έξω, διατηροοσα aμα πλήρη στεγανότητα. 'Εν!οτε συyκρατεiται τft βοηθε!ς:c έλατηρ!ου. Λειτουργία. Κατόπιν κτυπήματος της βελόνης διά τινος σκληροο άντικειμένου, αϋτη προχωρεί πρός τρ: Εσω και διατρυπδ: τό έκ μολόβδου σφράγισμα της χαλυβδ!νης φιάλης. Τότε τό ύπό π!εσιν άέριον έξέρχεται έκ λεπτοτάτης χαραγης και καταλαμβάνον τόν &νω της έπιψανε(ας τοο όyρόο χgιρον, συμπιέζει τόν τετραχλωριοοχον, ό όποίος διά τοο άνο!yματος της στρόφιyyος τοο πυροσβεστfίρος έκτοξεύεται έκ τοο στομίου έκροης. - Ό πυροσβεστήρ οίίτος δέν πρέπει κατά την λειτοuρy(αν -ΗΒ Ι νά άνατρέπεται, καθ' δσον διαφεύyει τό άέριον, ~νφ ό τετραχλωρ ιοοχος παραμένει εlς τό. δοχείον. Τ ό μειονέκτημα τοοτο τl.3v όνωτέρω δύο τύπων πυροσβεστήρων, τουτέστιν ή διαψυγη τοϋ άερ!ου κατά τήν άναστpοφήν τοο πuροοβεστflρος, άττοφεύyε- ~;l~v;ws ::~:~vθ:νnσ:~~~:σ;~:ριέ;~νμ~~ ~~b~~~-4 ~~::!"ιο;~fά τ~;&~~f!;~ σο~ τοο δοχεισu τοο πuροσβε- t 1 6Λ~10~~~δ~~~y~0~ ~~e;~~ι:~.μ,νοv σ~ηρο; ~;~δσυνδεθfi μέ δίιο ε(διάπολήγουν δύο έλαφρώς ~ν~τοι α σωιλ;:ι0 :~~' :~~ :::ιι:~ τό Ι!ν άκρον συγκρατείται καταλήλως, το.ο μέν ένός έκ τυο ~~~μ~νος τοο δοχε!ου, τοο δέ έτέρου έκ τijς κορυφης αύδ ' Οταν ό πυρ?σβεστήρ κρατείται δρθιος, τούτέστιν ταν ή στpόφιyξ ευρ!σκεται πρός τά /Χνω, ό πρός τήν κο-

117 117 ρυφήν τοο πupοσβεστηpος εύρισκόμενος σωληνίσκος κα τέρχεται διά τοο Ιδ!ου αύτοο βάρους όλ!yον καt φράσσει τήν βαλβ!δα αύτοο, ένg.\ ό gτερος σωληνίσκος, κατερχόμε νος έπlσης διά τοο!δ!ου αύτοο βάρους, άφ!νει άνοικτήν τήv άντ!στοιχον αύτοο βαλβ!δα, δτε δ τετραχλωριοοχος, πιεζόμενος άπό τό διοξε!διον τοο Ιiνθρακος η τόν άτμοσφαιρικόν άέρα ε(σέρχεται διά μέσου τοο πρός τήν βάσιν τοο πuροσβε στijpος εόρισκομένου σωλην!σκου ε[ς τόν σωλη νϊσκοv έκκενώσεως και έκτοξεύεται έκ τοο στομ(ου έκροfjς. 'Εάν άντιθέτως ό πυροσβεστήρ άντιστραφft, ητοι δταν ή στρό φιγξ εόρ!σκεται πρός τό <δαφος, κλε!εται ή βαλβ!ς τοο πρός τόν πυθμένα τοο πυροσβεστηρος εύρισκομένυυ σωληνίσκου και άνο!γεται ή έτέρα βαλβ!ς. Οϋτω οιανδήποτε κλ!σιν και άν λάβη δ πυροσβεστήρ, τό άέριον ούδέποτε διαφεύγει, πρό της έντελοος έκτοξεύσεως τοο τετραχλωριούχου. (σχ. 35). ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΑΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΙ ΔΙ' ΑΕΡΑΝΤ λιαι (σχ. 36 καl 37) οι πυροσβεστijρες οuτοι ετναι μετάλλινσ δοχεία χωρητικότητος 7-12 λιτρg.\ν, _.Λaι.:. ένrός τ&ν όποιων τφοσαρμόζεται καταλλήλως άε- Μα.νόl''"'tραντλ!α διά τήν εισαyωyήν -. άτμοσφαιρικοο άέρ ος. ΕΤς σωληνίσκος έκκενώσεως άρχεται άπό τόν πυθμένα σχεδόν τοο δοχειου και έξέρχεται έκ της κορ υ φης αύτοο, έλαστικοο fι καναβ{νοu σωλijνος Ενθα συνδέεται μετ μετ' άκροφυσ(ου, διά.σ.ω')-.-ν\cru..ο<,ε, cνώcn.ω<" -npod''c'όt"~o... :~:eέυνν:~~τ~~ι~~~~~~~~:: ~~f~~~~~pt:~~!~;~τό:~~:l1:f3~~ 0 ς~ τερικg:ις τοο πυροσβεστfiρος καί έπι τοο σωλην{σκου έκκε νώσεως, ύπάρχει δικλεtς χρησιμεύουσαδιά τό κλε!σιμοντοο

118 118 πυροσβεστijρος, τόσον κατά τήν πλήρωσιν δι' άέρος, δσον κα! δταν ό πυροσβεστήρ είιρίσκεται έν άδρανείc;<. Αϋτη χρη σιμεύει έπίσης διά τήν έν &pc;< λειτουργίας τοο πυροσβε στijρος διακοπήν ταύτης, ώς κα! διά τήν παρεμπόδισιν τfjς έξατμίσεως τοο τετραχλωριούχου. Είς τήν κορυψήν φέρει στόμιον διά τήν πλήρωσιν ώς κα! μανόμετρον διά τήν πα ρακολούθησιν τfjς πιέσεως. 'Ο πυροσβεστήρ δέν πληροοται ;~Ρο~~ ε;τ~~~~ρ~εςτρ;~~~~ τελείως, άλλ' άφίνεται μικρός χgιρος κενός διά τήν όποδοχήν τοο άέρος. Λειτουργία. Λαμβάνο μεν διά τfjς δεξιaς τήν λαβήν τοο έμβόλου τijς άεραντλίας, άψοο προηyουμέ νως κλε{σωμεν τήν δικλείδα τοο σωλην(σκου έκκενώσεως και ένερyοομεν έπι τοο έμβόλοu τijς άεραντλ( ας, μέχρις δτου τό μανόμετρον δείξn πίεσιν 6-8 άτμοσψαιρgιν. 'Ακολούθως άνοίyομεν διά τfjς μιας χει ρός τήν δικλείδα τοο στο- ~~~~μ~:κ~~:~~~ς ά~~η~α~~ ριουχου δ:vθρακος λει- άκροψόσιον τοο έλαστικοο τοuργοϋντος δι'άεραντλεας σωλflνος. Ή άεραντλ(α ένlοτε στερεοοται έξωτερικ~ς τοο τrυροσβεστflρος, δτε αοτη συγκοινωνεί μετά τοο έσωτερικοο τοο δοχείου διά σωληνίσκου (σχ. 38).

119 Σχ. 38.-Πuροσβεστήρ τeτραχλωριοόχου c1iνθρακος λeιτουργg)v δι' άεραντλ{ας. Αίίτη εόρ(σκeται ~ξωτερικg)ς τοο δοχειου. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΛΕIΤΟΥΡΓΟΥΝΤΕΣ ΔΙ' ΑΕΡΑΝΤΛΙΑΣ ΔΙΠλΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Ή έκτόξευσις τοο τετραχλωριούχου δι' άεραντλίας διπλfις ένεργείας τ&ιν Άγγλικ&ιν έργοστασιων κατασκευf\ς πυροσβεστήρων (PYRENE) άποτελεί τό τελειότερον &μα δέ και τό άπλούστερον_ σύστημα τfις συγχρόνου τεχνικfις κατασκευης πυροσβεστήρων. (Σχ. 39). ' Ό τύπος τοο πυροσβεστi;ρος τούτου lχει λάβει δλως (διαιτέρως τεραστ(αν διάδοσιν ε{ς τόν κόσμον, λόγft? τ&ιν rrολλg:>ν αύτοο πλεονεκτημάτων. Δι' αότοο εtναι έψοδιασμένα πλείστα αότοκ[νητα παντός τόπου. Ό πυροσβeστήρ ετναι κυλινδρικός καl κατεσκευασμέ

120 122 Ανερχομένου τοο έμβόλου τό ύyρόν τοο σωλijνος αύ τοο συμπιέζεται εις τόν σωλijνα της έξόδου πρός τό στό μιον έκροfjς και άπόέκεϊ έκτοξεύεται έν είδει βολijς. 'Όταν δλοι ο! σωλijνες εtναι πλήρεις, δ τετραχλωριοοχος Ακτο ξεύεται ε!ς έκάστην διαδρομήν άνόδου και καθόδου τοο έμβόλου. Τ ό πg\μα τοο στομ!ου πληρώσεως φέρει βαλβ!δα ή δπο(α έπιτρέπει ε!ς τόν άτμοσψαιρικόν άέρα νά εισέρχεται ε!ς τόν πυροσβεστfjρα και νά πληροί τό μερικόν κενόν τό προ καλούμενον έκ τfjς έκτοξεύσεως τοο ύyροο. Ή βαλβις αuτη ώσαύτως προλαμβάνει τήν έξάτμισιν, δταν ό πυροσβεστήρ εύρ!σκεται έν άδρανε!c;χ. Ή χειρολαβή εtναι κο!λη κα! φέρει έλατήριον, τό όποϊον πιέζει πgιμα έκ ψελλοο, έyκεκλεισμένον έντός ψύλλου έξ όρειχόλκου και τό δποϊον φράσσει. τόν σωλfjνα έξόδοu το Ο ύyροο, δταν δ πυροσβεστήρ εύρ!σκεται έν άδρανε!c;χ. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΤΕΤΡΑΧλΩΡΙΟΥΧΟΥ ΕΠΙ ΑΕΡΟΠλΑΝΩΝ οι άνωτέρω περιyραψέντες ψορητο! πυροσβεστijρες τετραχλωριούχοu δέν εtναι καθόλου ττρακτικοι διά πυρκαϊάς άεροπλάνων εύρισκομένων έν πτήσει, καθόσον δ πιλότος Σχ. 40.-Πυροσβε~τf)ρ τετραχλωριούχοu δ:νθρακος ~πι άεροπλάνοu. δtν χει τήν ~υνατότητα μηδέ και τήν.εύχέρειαν νά χ ~ σιμοποιήσn αυτόν έκεϊ δπου θά παρ!στατο άνάyκη. ρη

121 t23 'Ένεκα τοο λόγου τούτου προέβλεψαν τήν τοποθέτησιν πuροσβεστfjρος τετραχ λωριοίιχου, ό όποίος νά εtναι στερεωμένος μονίμως καt νά λειτουρyfi αύτομάτως. (Σχ. 40) Έyyύς τοο κινητfjρο ς τοποθετείται δοχείον πλfjρες τετραχλωριούχου, έπικοινωνοον διά σωληνίσκου μετά φιάλης, περιεχούσης άδρανές άέριον όπό πίεσιν (διοξείδιον τοο άνθρακος η άζωτον). 'Έτερος σωλήν, άναχωρg:.ν έκ τοο δοχείου τοο πυροσβεστijρος, διακλαδοοται ε!ς έτέρους μικροτέρους σωληνίσκους έπl τοο κινητfjρος, ουτινες (σωληνίσκοι) άπολήyουν εlς είδικά στόμια, έξ ών ό τετραχλωριοοχος έκτοξεύεται έν είδει ψιλijς βροχfjς καί ούχl βολfjς. Ό τρόπος οίίτος τfjς διά ψεκασμοο κατασβέσεως πυρκαϊάς άποτελεί τι;> δ-:τι τό τελειότερον σύστημα. Τά εlδικά οτόμια εόρίσκονται κυρίως πλησίον τg:.ν έξαρτημάτων των!κτεθειμένων ε!ς πυρκαϊάν, ώς π.χ. ε1ναι ό έξαερωτήρ, ή μαγνητοηλεκτρική συσκευή, ή άποθήκη βενζίνης κ.λ.π. Ό πυροσβεστήρ οuτος συμπληροοται δι' ένός άyyελτfjτijρος πυrκα 'ίάς, λει τουρyοοντος αύτομάτως εtς πάσαν!πικίνδυνον ϋψωσιν τfjς θερμοκρασίας ijτις Ιjθελε παρουσιασθfi έκ τοο κι νητfjρος έξωτερικως αύτοο. Ή ένέρyεια τοο άyyελτfjρος ε1ναι διττή: α) Δεικνύει έπl έρυθροό πίνακος διά βελόνης τόν κtν- δυνeν πuρκαϊaς καt β) Προκαλεί τό άνοιγμα τοο πώματος τfjς φιάλης τοο πυροσβεστfjρος, διά τfiς διακοπijς ένός σύρματος. 'Η αύτόματος διακοπή τοο σύρματος έπέρχεται διά τήξεως εύτήκτου μετάλλου, παρεμβαλλομένου έν τι;> σύρματι ε!ς μικρά διαστήματα, δταν ή έξωτερική θερμοκρασία το Ο κινητfjρος φθάση τούς 90 βαθμούς. Τ ό σύρμα διέρχεται τεταμένον έξ δλων των έξαρτημάτων τijς μηχανfjς, τ&ν ύποκειμένων εις κ{νδuνον πυρκαϊaς και εtναι έψοδιασμένον κατά τό ~ν aκρον δι' έλατηρίου συνδεομένου ε(ς τό πg:.μα της φιάλης.

122 124 ΚΑΤΑΣΒΕΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΤΕΤΡΑΧΑΩΡΙΟΥΧΟΥ 'Ο τετραχλωριοοχος έκτοξευόμενος έπ! τοο πυρός θερμαίνεται και παράγει μεγάλην ποσότητα άκαύστων άτμl3ν. ol όποίοι περιβάλλουν τήν έστίαν και!μποδίζουν τήν έπαφήν τοο όξυγόνου τοο άτμοσφαιρικοο άέρος μετά τοο πυρός, έπερχομένης οϋτω της κατασβέσεως αύτοο, και άφ'!.τ!.ρου, έπειδι) δ τετραχλωριοοχος ετναι ύγρός, συντελεί εις τόν ύποβιβασμόν τijς θερμοκρασίας δι' άψαιρέσεως θερμότητας. ΓΕΝΙΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Q[ πυροσβεστflρες τετραχλωριούχου άνθρακος ένδε(κνuν ται. διά κατασβέσεις πυρκα'ίl3ν μηχανl3ν παντός τύπου αύ τοκινήτων καί άεροπλάνων, ήλεκτρικl3ν έyκαταστάσεων και λοιπg\ν μηχανημάτων σχέσιν έχόντών μέ ήλεκτρικά ρεύματα χαμηλijς και όψηλijς τάσεως, έφ' δσον ή χρησιμο-. ποίησις τούτων θά έγένετο έν άνοικτιf> χώρc;> (Οπαιθρον), άπαyορευομένης της λειτουρy(ας αύτl3ν καθόσον κατά την κατάσβεσιν παράγονται έν κλειστ~ χώρφ, άέρια χλωρ{οu και όδροχλωρίου λίαν δηλητηριώδη διά τά άναπνευστικά δργανα και συγκεκριμένως τούς πνεύμονας, εις τούς δποιμ ους έπιφέρουσι διαβρ ώ σεις, σι 6ττοίαι δύνανται νά ε tναι.άν{ατοι και θανατηφόροι. Εtς περίπτωσιν κqθ' f\ν fiθελε γtνn χρfjσις αότg\ν έν κλeιστι;> Χ ώρφ, έλλε(ψει Ιiλλου κατασβεστικοο μέσου, δέον εύθύς, μετά τήν κατάσβεσιν τοο πυρός νά άνο(yωνται έντελ&ς τά ~αράθυρα και αl θύραι ϊνα άερισθft ό χg\ρος. Η έκτόξεuσις τοο όγροο τοο τετραχλωριούχου έκ τg\ν φορητg\ν 11υροσβεστήpων δύναται Vά φθάσn ε[ς f.ijκoς τά 7 και πλέον μέτρα. Κατά συνέπειαν δύναται της νά κατα~ πολεμήση τό 110ρ έξ άποστάσεω ς, ττρθ:γμα δπερ έπιτρέπει ~~~~ότνο~νε ργοοντα τήν κατάσβεσιν νά διατηρj\ τήν ψυχραι- Ή διάρκεια έκτοξεύσεως τοο ύγροο έξαρτθ:ται έκ τijς χ ωρητικότητος τοο πυροσβεστηρος και τijς διαμέτρου τοο

123 125 στομ!ου έκροίjς. ΑΟτη ετναι περ!που 60 δευτερόλεπτα διά πυροσβεστfjρα βάρους ύγροο μιάς λίτρας, 80 δευτερόλεπτα διά βάρους δύο λι τρι3ν και 120 δευτερόλεπτα διά βάρους ύγροο πέντε λιτρ/3ν. 'Ο τετραχλωλιοοχο ς δέον νά ετναι καθαρός και aνευ ϋδατος. Al ιδιότητες αuται κρ{νονται άπαρα!τητοι δπως άποψεύγηται ή διάβρωσις τ/3ν μηχανημάτων και "ίνα μή παύση τό ύγρόν νά ετναι κακός άγωγός τοο ήλεκτρισμοο. Τόν πυροσβeστijρα τετραχλωριούχου δυνάμεθα νά όναγνωρίσωμεν καi μάλιστα έξ όρκετης όποστάσεως όπό τήν χαρακτηριστικήν όσμήν, ή όποία προδίδει τήν παρουσ(αν του. Πλεονεκτήματα. Λειτουργία aμεσος, eύχέρεια διακοπfjς, eλεγχος εύχερής, κακός όyωγός τοο ήλεκτρισμοο. Μειονεκτήματα. 'Απαγορεύεται ή χρίjσις του εlς ύπόγεια καl κλειστοuς χώρους, ώς καί έπι τg'.ιν έμπρηστικg'.ιν βομβι3ν. ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΤΕΤΡΑΧΛΩΡΙΟΥΧΟΥ οι πυροσβεστijρες τετραχλωριούχου δέον νά έλέγχωνται άνά tξάμηνον. Ό λεγχος τούτων ένεργετται ώς όκολούθως: - α) των λειτουργούντων διά: πεπιεσμένου άερίου. Άνο(γομεν τήν στρόφιγγα καi άψίνομεν νά διαψύγn ύγρόν. 'Εάν ή έκτόξευσις δέν ύπερβαίνn τά 5 μέτρα, συμπληροϋμeν αύτόν κατά τ' άνωτέρω λεχθέντα δι' άέρος, μέχρις δτου ή πίεσις έντός τοο πυροσβεστίjρος ύπερβfi τάς 6 άτμοσψα!ρας. 'Ακολούθως έξετάζεται ή καθαρότης τοο ύγροο διά γυμνοο όφθαλμοο και μετράται ή πυκνότης αύτοο δι" άερομέτρου Μπωμέ. 'Εάν ή πυκνότης ετναι 54 βαθμι3ν και liνω, σημαίνει δτι τό ύyρόν εόρ{σκεται έν καλfi καταστάσει, β) Τών λειτουργούντων δι" άντλίας. Σύρομεν δύο η τρετς φοράς τό έμβολον τίjς άντλίας πρός τά iίσω και Εξω ταχέως και, έάν κατά ττ)ν κ(νησιν ταύτην παροuσιάζε-

124 126 ται άντlστασις, λιπαlνομεν τό έμβολον. 'Ακολούθως έξετάζεται τό ύyρόν ώς άνωτέρω έλέχθη καt έάν ή ποσότης αότοο έχει έλαττωθη σuνεπε(ς:ι έξατμlσεως, σuμπληροομeν αότό διά νέας ποσότητος τετραχλωριούχοu. y) Τών λειτουργούντων διά διατpύσεως τijς φιάλης. Τό ύyρόν έλέyχεται ώς άνωτέρω άναφέρομεν. 'Επειδή ή πίεσις τοο άερlου της φιάλης των πυροσβεστήρων τοο τύπου τούτο~ δέν δύναται νά έλεyχθfi εrμη μόνον δι' άνο(γματος της φιάλης, όπότε τό άέριον θά διαφύyn έξ όλοκλήρου καt δέον μετά ταοτα ή φιάλη ν' άποοταλfi εlς ε[δικόν έργοστάσιον πρός έπαναπλήρωσιν, διά τοοτο δ πυροσβε στήρ οuτος τεlνει νά καταρyηθft.

125 ΚΕΦΑλΑΙΟΝ ΣΤ'. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ Γενικά περί κατασκεuτjς πυροσβεστήρων διοξειδίου τοu άνθρακος. Ό πυροσβεστήρ διοξειδίου τοο Ιiνθρακ ος άποτελείται άπό τά έξijς κυρίως μέρη : α) Τήν χαλυβδ!νην ψιάλην, ψέρουσαν ε!ς τήν κορυψήν μικράν όπήν, διά την πλήρωσιν τοο πυροσβεστijρος διά διοξειδίου, ώς καί διά τήν έκτόξευσιν τούτου. Έπι τοο στομ(ου τijς φιάλης προσαρμόζεται στρόφιγξ (Σχ. 41)!\ βαλβtς μετά σκανδάλης, διά τό άνοιγμα και κλεισιμον τijς φιάλης,!\ στερεοοται καταλλήλως σιδηρά βελόνη (σχ. 42), -διά - τήν διάτρυσιν αόίfίς. β) 'Από ~να εuκαμπτον Σχ Πuροοβεοτήρ δ.σξει- μετάλλινον!\ έξ ύψάσμαδlου τοϋ άνθρακος μετά στρό - τος πεποτισμένου δι' έλαψιγγος. στικοο, σωλfjνα μεγάλης 11ιέσεως. Οδτος καλείται συνήθως χιονοσωλήν. γ) 'Από ~να αύλόν έν είδει πεπλ ατυσμένης χοάνης. Τ ό ~ν άκρον τοο χιονοσωλfινος συνδέεται ε[ς τόν αύ λόν, τό δέ ~τερον εtς τήν όπήν έκροfjς τijς φιάλης. Ή χωρητικότης τ&ν πυροσβεστήρων τούτων εtναι 1 Ιiως 8 κιλ(;.)ν. Ή φιάλη πληροοται μέ διοξεlδιον τοο Ιiνθρακος έν ύγρ~ καταστάσει κατά τά δύο τρ(τα τfjς δλικfiς χωρητικότητος C!ύτflς και κατασκευάζεται ϊνα άντέχη εις ττ(εσιν 190 Ιiως 250 άτμοσψαιpό'>ν. 'Εσωτερικό'>ς φέρει σωληνίσκον έκκενώ-

126 128 σεως εlς δέ τά πλάγια έξωτερικ~ς μεγάλην χειρολαβήν διά τήν μεταφοράν lj κα! άπλ~ς μlαν σ1δηράν λαβήν προσηρμοσμένην εlς τόν λαιμόν τijς φιάλης. 'Ο αύλός κατασκευάζεται έκ πεπιεσμένου χάρτου, ή δέ χειρολαβή έκ ξύλου fi έλαστικοο, πρός άποφυγήν ψύξεως τ~ν χειp~ν τοο χειριστοο. ΟUτος χρησιμεύει άφ' ένός μέν Υνα κατεuθύνωμεν τήν έκτόξευσιν τοο διοξειδlου, άφ' έτέρου δ. ϊνα παρεμποδ(ζn κατά τήν λειτοuρy(αν τοο πυpοσβεστfiρος τήν εtσοδον άτμοσφαιρικοο άέpος ε(ς τό έσωτερικόν τfις φιά λης... Α νευ τοο αόλοο τούτου τό έκτοξευόμενον διοξείδιον ένεργε! ώς φυσητήρ καί αύξάνει λόγ<{j της ταχύτητάς του την Εντασιν τοο πυρός. 'Εάν 6 πυροσβεστήρ φέρn βελόνην, ή όπή τοο στομlου τ~ ς φιάλης σφραγlζεται διά μολύβδου fi φύλλου χαλκοο, δπερ κατά τήν λειτουργ(αν τοο πuροσβεστηρο ς διατρυπaται όπό της βελόνης. Έάν δέ φέρn στρόφιγγα fj βαλβ lδα, τδ Ό τόμιο ν τ~ς φιάλης άνοlγεται διά της στροφίjς τ~ς στρόφιγγος fi πιέσεως τίjς βαλβlδος διά τίjς σκανδάλης. Τό ούσι&δε~ χαρακτηριστικόν τοο συστήματος άνο{ξεως τίjς φιάλης ετναι δτι πρέπει ή όπή τοο στομlου ταύτης νά έλευθεροοται ταχέω ς κα! νά - παρέχn έλευθέραν τήν διέλευ σιν εις τό ύγρόν, καθ' δσον έν έναντ(ς:ι: περιπτώσει τό στό μιοv τσύτης φράσσεται, συνε πe(ς:ι: στερεοποιήσεως τοο διοξειδ(ου. Διά τόν λόyον τοοτοv κατά τήν κατασκευήν της, φ ιάλης λαμβάνεται μέ;>ιμνα, δπως ή όπή μή ετναι μικράάλλά σχετικ~ς μεγάλης διαμέτρου. 'Ο μηχανισμός έκκενώσεως συνήθως κατασκευάζεται κατά τρόπον &στε τό διοξε(διον νά έκτοξεόεται έlς ifv ~ως δύοι περ(ττου λεπτά. Ό χιονοσωλι\ν πρέπει νά εtναι πάντοτε ύψηλfις πιέσ ε(uς, καθ' δσον τό περιεχόμενον της φιάλης διατηpεί:ται ύπό ~τιεσιν 80 lως 90 άτμοσφσιρg.\ν, ή όποια πιεσις μεταβιβάζεται κατά ~ήν έ)(τόξευσ~ν ε[ς τόν χιονοσωλfiνα. Ο δ!σκος σφραγίσεως χρησιμοποιείτα ι καt ώς β'αλβlς ύπερπιέσεως έκτινάσεται δέ. αότομάτως, δταν 1"

127 129 πίεσις τοο πυροσβεστfiρος όπερβfi τάς 110 άτμοσψαίρας περ[που. _ Εlς τοι)ς πυροσβεστηρας τούς φέροντας στρόφιγγα lj σιc:ανδάλην, αοται συνήθως άσφαλ(ζονται διά λεπτοο σύρμα τος η σιδηροο μοχλίσκου, πρός άποψυγήν τυχαίας η άσκόποu, λ. χ. έκ περιεργίας, λειτουργίας τοο πυροσβεστηρο ς. Λειτουργία. Άνοιγομένης της φιάλης δι' ένός τ&ν άνωτέρω τρόπων, τό διοξείδιον έκτοξεόεται διά της Ιδίας αότοο πιέσεως ε(ς τόν χιονοσωλfjνα και τόν αύλόν Jiν μέρος τοο. έκρέοντος διοξειδ(ου στερεοποιείται ε{ς χιόνα, flτις έκτο ξεύεται ύπό της συγχρόνως σχηματιζομένης 6μίχλης τοο διοξειδίου. ΚΑΤΑΣΒΕΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ Ή κατασβεστική ένέργεια τοο διοξειδlου βασίζεται : α) Ε!ς τήν παρακώλυσιν τfiς- έπαφης τοο όξυγόνου τοο άέρ~ς μετά τοο ~αιομένοu άντικειμένου, καl β) ε!ς τήν!σχυράν ψοξιν, συνεπείςχ της χαμηλijς θερμοκρασίας της χιόνος τοο άνθρακικοο όξέος (-79 ). ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Ol ττυροσβεστfiρες διοξειδίου τοο άνθρακος ένδεtκνuνται διά την προστασ(αν έργοστασίων έπεξερyασ(ας ύλ&ν η ύγρ&ν εόκόλως άναψλεγομένων, tργοσταοιων χ ημικg.jν προϊόντων, φωταερίου, χρωμότω v, βερνικtων, άσετυλ(νης και γενικ(.3ς δπου θερμαίνονται fi διυλίζονται ύγρ.ά έξαιρετικ&ς εϋφλεκτα π. Χ άσετόvη, α[θήρ, ο(- [ι~ &ι : ~ ~~~ρ:~f;~~~ δ~~: νόπνευμα κλπ. τά β aλόν ης. 'Ωσαύτως ένδε{κνυνται διά τήν τφοστασ(αν πλοίων, άεροπλάνων, έργοστασtων παραγωγfjς ήλεκτρικοο ρεύματος, "Ηλlα.ιl. M~iτooov ; ΤικΙ :ιο Hib-- ιdοα ιcα,ιι.αβίο-c "'"iho'w -Πvρoofh ι:ι njρ C 9

128 τηλεφωνικ&.ιν και τηλεyραφικcιν ~yκαταστάσεων, ήλεκrρι.. κων ύποσταθμcιν, κινητήρων έσωτερικflς καύσεως, ήλεκτροκινητήρων, μετασχηματιστ&»ν, διακοπτcιν, ήλεκτρικ&ν θερμαστρg)ν, ήλεκτρικcιν κουζιν&jν, Κινηματοθεάτρων κλπ. ΠΑΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ Τ ά κuριώτερα -πλεονεκτήματα ~οο διοξειδιου τοο άνθρακος ώς κατασβεστικοο μέσου δυνάμεθα νά συνοψ(σωμεν ώς κατωτέρω: α) Ε!ναι έξαιpετικg\ς ταχείας ένερyεlας, ή &έ ένέργειά του εtναι άνεξάρτητος της άτμοσφσιρικfις θερμοκρασιας. β) Εtναι άέριον ό:δρανές, τούτέστιν δέν διατηρεί τήν καοσιν, διασκορπlζεται ταχέως και δέν άφίνει ίχνη. Δέν έπιδρ<?: χημικcις ύπό κανονικός συνθήκας και δέν προκαλεί ζημlας διά της χρήσεώς του, έξαιρέσει πιθανg\ς ε'ίς τινας περιπτώσεις, καθ' δ:ς δύναται νά Exn. ~νεκα τοο παραyο~ μένου ισχυροο ψύχους, έπ(δρασ[ν τι να έπι ε(δg.>ν έρχομένων εις l:ί:μεσον έπαφηv μετά τοο ύyροο, ούχι δμως και τοο άερlου. y) Ε!ναι κακός άyωyός το Ο ήλεκτρισμοο. Τ οοτο, έν συνδυασμφ μέ την καθαρό~ητα, κ.αθιστq: αύτό ιδιαιτέρως κατάλληλοv διά τήν κατάσβεσιν πuρκ:αϊ~ν ήλεκτρικ&v έγκαταστάσεων και συσκευωv. δ) Δόvαται νά χρησιμοποιηθfi έπί εύφλέκτωv ύλ&ν, έχο1,.1σα~ν μικρόν βαθμόν 6.ναφλέξεως, π.χ. έπι διθειο_ύχου άνθρακος, ο[νοπνεύματος, βενζενης κ.λ.π. ε) 'Επειδή ε1ναι άέpιον, εlσδύει παντοq έξ δλων τg\ν όpατg\ν και άποκρύψων μερg\ν: ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ Τά κυριώτερα μειονεκτήματα εί:ναι: α) Τό όλικόν βάρος τοο nυροσβεστηρος, έν συγκρlσει μέ τό βάρος τοg έκρέοντος άερlου, ε1ναι σημαντικόν. Δι' ~να μικρόν ψοpητόν nυροσβεστfιρα τοg ήμlσεο ς κιλοο &ιοξειδl-

129 131 ου, τό μικτόv βάρος ετναι fξ (6) περlποu κιλά, δι' ενα πuροσβεστijρα τqο ένός κιλοο διοξeιδlου, τό μικτόν βάρος ε1ναι 14 πeρlπου κιλά καl διά πυροσβεστijρα gξ κιλg\ν διοξειδlοu, κιλά. β) Δέν όπάρχει όρατός Ιiλεyχος τοο περιεχομένου. ΟΙ πuροσβeστfiρες δέον νά ζυylζωνται κατά χρονικά διαστήματα, Χνα διαπιστοοται μή τυχόν eλαβε χώραν διαφυγή τοο άeρlου. y) Δέον v' άποστέλλωνται μετά τήν χρ~σιν των εlς έρyοστάσιον πρός έπαναπλήρωσιν, οι πυροσβεστηρες διοξειδlου δέν πρέπει νά χρησψοποιοονται έπt τg\ν έμπρηστικgιν βομβgιν, καθ' δσον τό μέταλλον τijς βόμβας καιeται μέσα ε!ς τό άέριον διοξεlδιον, ώς νά εόρισκεται εις τόν άέρα. ΕΑΕΓΧΟΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ οι πυροσβεστfiρες διοξειδ{ου έλέyχονται διά ζυylσeως. Έπl της φιάλης άναyράφεται τό βάρος έκάστης τούτων κeνijς καl τό βάρος τό όποϊον πρέπει νά <xn κανονικg\ς πληρουμένη διά διοξειδlου. οι πuροσβεστηρες οuτοι δέον νά φυλλάσωνται ε!ς μέρη ένθα ή θερμοκρασlα δέν όπερβα!νει τούς 35 Κ. Δέν έπιτρέltεται νά προσβάλλωνται όπό τ&,ν ήλιακ{i)ν άκτ[νων. Δέον v άποφεύγωνται έπ' αύτg>ν κρούσεις και [σχuραl πιέσεις.

130 ΙCMAMION Ζ.' ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕθΥλΙΟΥ 'Ιδιότητες μpωμιοόχοu : "Εριυναι ιc~tδιιξαν δτι r6 βρωμιοοχον μaθόλιον ιcαrtxeι tξαφerικός κατασβeαrικός Ιδιόrητας. Τ οdτο ε [να& όyρόν lkχρουν, όφιiμινον δt V.ι6- θeρον ι[ς rljν <!ιτμόαφαιραν tξατμlζaται ταχtως όπό τljν σuνfιθη θeρμοκρασlαν. Ό συνrιλεστής όνασrολijς τijς κα6- σιως a(ναι πιρlποu 3,5 '/, Ο( -δt όtμο[ Του 3,27 ψοpός βα ρότeροι τοd ότμοσφαιρικοd ptρος. Τ ό βρωμιοdχον μaθόλιον tκrοξιόιται tκ των πυροσβεστήρων όιιό χαμηλljν π!εσιν. 'Η tκκtνωσις ύποβοηθεiται Ιν τινι μtτf>'ι' δι' έξατμlσεως τοd όyροd. Μια λίτρα βρωμιοόχου μιθυλιου παράγει 7,4 πιριπου κυβικούς πόδας όtριον. Τό άtριον τοοτο etναι δη λητηρι//ιδις και tόν elσιτνeυσθfi tν συμπυκνώσ ει tπι άρκε τόν χρόνον, e!ναι Ικανόν νό tπιφέρη rόν θάνατον. Τά δη λητηριώδη άέρια, τά όποία παpόγονται έκ τοο βρωμιού χου, e[ναι μικρσl ποσότητες ύδροχλωρικοο όξέος. βρωμοφωσyενιου (πιθαν//ις μόνον στιγμιαιως) καl έλεuθtροu βρωμιου. ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ οι πυροσβεστηρες βρωμ ι ούχου μεθυλ!ου eτναι χαλύβδι ναι φιάλαι, πληρούμεναι μέ βρωμιοοχον μεθύλιον ύπό πlεσι ν 4-5 άτμοσφαιρων. ΑΙ φιάλαι κατασκευάζονται Ιiνευ ρσφfjι;, τό δέ στόμιον πληρώσεω ς και έκ τοξεύσεως τοσ βρωμιούχου σφραγ!ζεται, μετό τήν πλήρωσιν, διά δισκου έκ χαλκοο ~ tτtρου μετάλλου Οι πυροσβεστijρες οuτοι ταξινομοονται εtς μεγέθη άνα λόγως τοο βό:pους τοο πεp tεχο μένου των, τό όποtον ποικίλλει όπό μιδ:ς μέχρι 4 λιτρων. Τρείς κυρ(ως τύποι κατ α σκευάζο ν ται: α) :ο τ?πος τ~ς δι' έμβόλου διατρήσεως τijς φιάλης. β). ο τ~πος τη ς διά βαλβlδος λειτουργίας τfj ς φιάλη ς. γ) Ο τυπο ς τη ς διά στpόφιγγος λειτουργία ς τfi ς φ ιάλη ς. Πpό ς άποφυγήν τυχαίας λειτουργίας ι; κτυπημάτων έπt των τοιχω μάτων τfiς φιάλης, τό f μβολον και ή φιάλη προ στατεύοvται δι' εtδικοο προφυλακτfjρος.

131 133 : nυροσβεστηρεσ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕΘΥ ΛΙΟΥ λεiτουργουντεσ ΔΙΑ ΔΙΑΤΡΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΦΙΑλΗΣ ΔΙ' ΕΜΒΟλΟΥ Ό πυροσβεστήρ ο1iτος (σχ. 43) μετά τήν πλήρωσιν σφραylζεται έρμητικg\ς δι' ένός η δύο δίσκων έκ φύλλων χαλκοο. Είς τήν βάσιν φέρει <μβολον σχήματος Τ περιβαλλόμενον δι' έλατηρίου. Είς τά πλάγια φέρει χειρολαβήν διά τήν μεταφοράν του., Λειτουργία. 'Εν περιπτώσaι χρήσεως τοο πυροσβεστijρος 'κτυπg.'.ιμεν έπι σκληροο άντικειμένου τό Εμβολον, τό 6ποίον προχωροον πρός τά eσω, διατρυπa τήν έκ χαλκοο σψράyισιν και έπανέρχεται τft βοήθει'<" τοο έλατηρ!ου ε(ς τήν άρχικήν του θέσιν. 'Α νοιχθέντος οϋτω τοο στομ{ου τflς φιάλης, τό βρωμιοοχον έκτοξεύεται, διά της ίδίας αύτοο πιέσεως, έν ε!δει βολijς, ε!ς άρκετήν άπόστασιν. 'Όταν ή ψιάλη διατρυθft ή έκτόξευσις δέν Ιτο.. 1 " δόνσται νά διακοπft πρό της έντελοος. ι..,.:.ς έκκενώσεως της φιάλης. - ~~'t'ιως ΠVΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ BPOMIOVXOV ΜΕ6ΥλΙΟΥ +.<ii... r Σχ. 43.-Πuροοβεσtήp λειτουργουντεσ ΔΙΑ ΒΑλΒΙΔΟΣ βρωμιούχου μεθuλlου ο πυροσβεστήρ οuτbς (σχ. 44) πλη- :;~:~ι:fζ~~ο δι:το:t~~ ροοται καt λειτουργεί σχεδόν ώς 6 της ψιάλης δι' έμβόλοu. πuροσβεστηρ τοο προηγουμένου τόπου, μέ την διαφοράν, δτι κατά. την λειτοuρy(αν του δυνάμεθα νά διακόψωμεν τήν έκτόξευσιν τοο ύγρόο διά πιέσεως της βαλβίδος. Ή βαλβις συγκρατείται εις τήν θέσιν άσφαλείας τft βοηθεί<;> ένός σιδηροο έλάσματος και σκανδάλης, περιβάλλεται δέ δι' έλατηρίου. ΈσωτερικG\ς ή φιάλη έφοδιάζεται μέ σωληνϊοκον έκκενώσέως, ό όποϊος συγκοινωνετ μέ τό στόμιον έκροης. Λειτουργία. Δι' άνυψώσεως τijς σκανδάλης έκ τοο άκρου της, τό σιδηροον!ίλασμα έλευθερώνει τήν βαλβίδα,

132 134 Σχ. 44 Σχ. 45 Πυροσβεστf}ρες βpωμιούχοu μεθuλ(ου, λειτουρyοίίvτες διά βαλβtδος (σχ. 44') καί διά στρόφιyyος (σχ. 45). και θελήσωμεν νά διακόψωμεν τήν λειτουργ(αν, φέρομεν τό άκρον τίjς σκανδάλης πρός τήν έτέραν πλευράν τοο πυροσβεστηρος, δτε ή βαλβις κατέρχεται και φράσσει τό στόμιον τίjς φιάλης. 'Εάν άφ!σωμεν τήν σκανδάλην, ή βαλβlς άνέρχeτσι και οϋτω τό στόμιον άποφράσσεται πάλιν. 0 ΠΥ ΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕΘΥΑΙΟΥ λειτουργουντει ΔΙΑ ΙΤΡΟΦΙΓΓΟΙ Ό πυροσβεστήρ οδτος (σχ. 45) δέν σφραγlζεται διά δ! σκου έκ μετάλλου, οϋτε φέρει βαλβ!δα. Τ ό άνοιγμα και κλεlσιμον γlνεται διά στρόφιγγος καt μιδ:ς δικλείδος, εύρισκομένης έπl τοο στομ(οu έκροης. ΈσωτερικG::Ις φέρει σωληνϊ. κον έκκενώσεως, ε[ς δt τό στόμιον έκρόfις προσαρμό- ~::~ι~~~~~ σωλήν, διά τήν κατεύθυνσιν της βολης τοο Λειτουργία: Μέ τό άνοιγμα της στρόφιγγος και της

133 135 δικλεiδος, έλευθεροοται τό στόμιον τοο σωλην(σκ.ου!κκενώσεως, ώς και τό στόμιον της έκροης, και τό ύγρόν έκτο fεύεται διά τfjς lδ(ας αύτοο πιέσεως ε(ς άρκετήν άπόστασιν. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Ώς ό τετραχλωριοοχος άνθραξ, οοτω και τό βρωμιοοχον μεθύλιον ε!ναι κακός άγωγός τοο ήλεκτρισμοο καί χρησιμοποιείται διά τήν κατάσβεσιν ήλεκτρικg\ν έyκαταστά σεων και λοιπl.3ν μηχανημάτων, σχέσιν έχόντων μέ τά ήλεκτρικά ρεύματα. ΕlδικG\ς χρησιμοποιείται διά τήν κα τάσβεσιν πυρκαϊl.3ν κινητήρων αότοκινήτων, άεροπλάνων, ώς έπlσης οlνοπνεύματος, βενζινης κλπ. 'Απαγορεύεται ή χρfiσις του έντός κλειστg\ν χώρων. ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ. Τό βρωμιοοχον μεθύλιον ε!ναι έξαιρετικι;jς ταχειας ένεργειας. Ε!ναι δ:οσμον και δέν έπιψέ ρει ζημιας έπι τg\ν ύψασμάτων και εύθραύστων ύλικg\ν. ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ. Ή γόμωσις ε!ναι σχετικg\ς δαπανηρά, οι δέ άτμοι τοξικο!. Διά τήν έπαναπλήρωσιν δέον ν' άποσταλίl 6 πυροσβεστήρ εις έρy~στάσιον. οι πυροσβεστfiρες βρωμιούχου μεθυλιου δέν χρησιμο ΤtοιοΟνται εύpέως, πιθαν&ς ~νεκα της όψηλfις τιμfις των. ΕΛΕΓΧΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕΘΥ ΛΙΟΥ οι πυροσβεστfiρες βρωμιούχου έλέγχονται άνά έξάμη νον διά ζυγίσεως. Έπl τfiς έξωτερικijς έπιψανείας της ψιά λης άναγpάφεται τό βάρος ταύτης κενijς και τό βάρος τfiς γομώσεως. 'Εάν τό όλικόν βάρος τοο πυροσβεστijρος ε! ναι όλιγώτερον τοο κανονικοο. 6 πυροσβεστηρ έφ' δσον λειτουργεί διά στρόψιγyσς, δέον νά πληροοται διά προσθήκης βρωμιούχου.

134 ΚΕΦΑλΑΙΟΝ Η.' ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΕΠΙ ΔΙΤΡΟΧΩΝ Ή ΤΡΙΤΡΟΧΩΝ ΑΜΑΞΙΩΝ Π υροσβεστfiρες, ot όποίοι δέν δύνανται νά μεταψeρ Μ θg.'.ισιν διά τ ών χειρών, τοποθετοονται έπl διτρόχων ή τριrρό - χων άμαξlων. ΟUτοι δύναντα ι νά εtναι είτε ϋδατος, είτε άφρο Ο, ε'(τε δ ιοξειδ(ου τοο &νθρακος, ε'ίτε ξηρa:ς κόνεως., ΟUτοι τuyχάνωσιν κατάλληλοι (δ(~ διά την προστασ(αν βιομηχανικώ\!. έγκαταστάσεωv. Τ οο ϋδατος καί άφροο εtναι χωρητικότητός 30 ~ 34 ~ 50 yαλλονlων και λειτουρyοον καθ' δμοιον τρόπον ώς και σι φορητοί πυροσβ εσ τίjρες. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΥΔΑΤΟΣ ΕΠΙ ΔΙΤΡΟΧΟΥ ΑΜΑΞΙΟΥ Οι πυροσβεστηρες οuτοι (σχ. 46) άποτελοονται έκ τg\ν κάτωθι μερg.'.ιν : r α) ΤοΟ έξωτερικοο κυλlνδρου. β) ΤοΟ έό'ωτερικοο κυλίνδρου~ φιάλης. y) ΤοΟ μηχανισμοο τ~ς κοχλιωτ~ς βαλβlδο ς, δι' Ιjς κλεl ; εται έρμητικ&ς τό στόμιον :roo έσωτερικοο κuλινδρου. δ) ΤοΟ aξονος μετά τg\ ν τροχgιν. ε) Τίjς χειρολαβίjς και στ) ΤοΟ έλαστικοο σωλf)νος, μήκους 10 περίπου μέμ τρων, μετ' αύλοο. Λειτουργία : Λαμβάνομεν τόν πυροσβεστηρα άπό τr)ν χειρολσβήν και στηρlζομεν αό τή ν έπt το Ο έδάφους (έφ' δσον ή βαλβlς εί>ρlσκεται πρός τό μέρο ς τijς χ ειρολαβij ς) δτε ~ κορuφη τοο πυροσβεστf)ρος κλ(νει πρός τά κάtω. Ξεβιδώνομεν τόν μηχανισμόν τίj ς βαλβlδος, τά δύο κεχωρισμέ.να όγρά άναμι γνύον ται καl π άράγεται ουνεπεια τfiς άντιδρό:σεως αότωv διοξε[διον τοο άνθρακος, τό δ~οτον έκτοξεύει τό όγρόν διά τοο αόλοο ε(ς άρκ ε τήν ό:πόστα ο ν Οι πυροσβεστηρες οuτοι δύναν ται νά πληρωθοον :αί μέ καθαρόν μόνον ϋδωρ. Τότε διά τήν έκτόξευσιν αύτοο χρησιμοποιείτα ι χαλυβδ lνη φιάλη, πλήρης άτμοσφαιρικοο

135 137 άέρος fj διοξειδίου τοο άνθρακος ύπό πίεσιν, ijτις έπικοινωνεί μετά τοο έσωτερικοu τοc πuροσβεστηρος διά σωληνίσκου και κατά τήν στιγμήν της θέσεως τοο πuροσβεστijρος εις λειτουρy(αν άνοίyεται, δτε τό άέριον συμπιέζον τό ϋδωρ έκτοξεύει αύτό διά τοο αύλοο. Ή φιάλη ε1ναι περιεκτικότητος κιλων ύyροο άερ(ου. οι άνωτέρω πυροσβεστίjρες έψοδιάζονται μέ μανόμετρον, ϊνα δεικνύεται ~ πίεσις κατά τήν λειτουργ(αν των. Πλήρωσις. Μόλις κεvωθίj ό πυροσβ ε σ τ ή ρ. δέον νά έπαναπληρωθfi ώς ο Τ- οντe. τάχιστα κaι 'ffurιpι κατά τόν έξfjς tcάtta~1-..oι: τρ6uον: α) ΆψαιροΟ / μεν τόν μηχανισμόν της κοχ~ιωτίjς βαλβίδος. β) ΆψαιροΟμεν τόν έσωτε- ρικόν κύλινδρον. ~~-0~ :;:~pucfu~o~~~τ~τ~i~~~ς ~~~ξί~~.f\ ~~: γ) Ά!αλιρο0- ~~~~~~ν 1fδ~~~;~:t,~t~~ιτ~~ιξ~~ςσ~~~Φ~~7;~~ μεν τ 6 ν 1;. αστι- λαβfjς έττl τοϋ έδάψοuς. κόν σωλf}να. δ) Πλύνομεν καλg\ς άπαντα τά μέρη, άψαιρουμένων των τυχόν tπ αότων έπικεκολλημένωv στεριων ούσιων (έγκολλήσεις άλάτων). ε) Διαλύομεν καλgις τάς (δύο εtδgιν) κόνεις, διά νά σχη ματισθfi ή διάλυσις.

136 138 στ) Χύνομεν τό κύριον ύyρόν (διττανθρακικόν νάτριον) έντός τοο έξωτερικοο κυλίνδρου. ζ) Χύνομεν τό lτερον ύyρόν (θειϊκόν ψευδάρyυρον fj θει ϊκόν όξύ κ.λ.π.) έντός τοο έσωτερικοο κυλίνδρου fj φιάλης. Ό έξωτερικός κύλινδρος δέον νά μή πληρωθft μέχρι χειλέων. η) ΤοποθετοΟμεν μετά προσοχfiς τόν έσωτερικόν κύλινδρον έντός τοο έξωτερικοο ~αl κλείομεν τοοτον έρμη τικg>ς, διά τfjς έπανακοχλιώσεως τοο μηχανισμοο τflς βαλβίδος. 'Εάν 6 πυροσβεστήρ λειτουργfi διά πεπιεσμένου άερίου, τοότέστιν έάν ετναι έψοδιασμένος μέ χαλυβδίνην.ψιάλην, οuτος δέν φέρει έσωτερικόν κόλι νδρον. ΠΥΡ9ΣΒΈΣΤΗΡΕΣ ΑΦΡοΥ εnι ΔΙΤΡΟΧΩΝ ΑΜΑΞΙΩΝ οι πuροσβεσ"τηρες οδτοι (σχ. 46) κατασκευάζονται άκριβ&ις ώς και οι άνωτέρω περιγραφόμενοι πυροσβeστfjρeς ϋδατος, μέ μόνην τήν δισφοράν, δη εις τόν ι.;ωτερικόν κύλινδρον προστ{θεται άφροποιός ϋλη. δ Ή πλήρωσις, ό!'λεγχος;ή λειτουργία καl ή έπαναπλή ρωσις αότ&ιν ένεργείται καθ' δμοιον τρόπον, ώς και τg)ν φορητ/ιjν πυροσβεστήρων άφροο. Κατά τήν τοποθέτησιν τοο έσωτερικοο κυλ[νδρου, άrταιτε!ται μεγαλυτέρα προσοχή, Υνα μή έκχυθοον σταγόνες έπl τijς έξωτερικijς πλευρδ:ς αύτοο. 'Εάν συμβft τοιοοτον τι, δέον νά σπογyισθοον καλ/ιjς. 'Ο αόλός των πυροσβεστήρων τούτων δέον νά εtναι διαμέτρου ' /, τη ς ϊντζας, έν άντιθέσει πρός τόν τοο ϋδατος, δ δποϊος δέον νά εtναι διαμέτρου 11. τfiς ϊντζας. "Ο ταν ot πuροσβεστfiρες οuτοι πληροονται μέ ε[δικόν ό:φροποιόν ύγρόν, άπαιτοον διά τήν παραγωγήν ό:φροο εtδικόν αύλόν τύπου ΚΟΜΕΤ, ή δέ έκτόξευσις γίνεται διά πεπιεσμέ~ου διοξειδίου η ό:τμοσψαιρικοο άέρος.

137 ~ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ ΕΠΙ ΔΙΤΡΟΧΩΝ ΑΜΑΞΙΩΝ Ή ΜQΝΙΜΩΣ ΕΓΚΑ ΤΕΣΤΗΜΕΝΟΙ οι έπl διτρόχων άμαξιων η μονίμω ς έγκατεστημένοι πυροσβεστfiρες διοξειδ{ου, λειτουργοον καθ' δμοιον τρόπον, ώς και ot ψορητοl τοιοοτοι. Al ψιάλαι τοποθετοονται έπl τl.3ν άμαξίων άνά δύο fj τέσσαρες fj ~ξ fj όκτώ όμοο κdl συγκοινωνοον μεταξύ των διά σωλην(σκου, δστις συνδέεται μετ' εύελίκτου, μεταλλίνου fj κσl έξ έλαστικοο, σωλfiνος ύψηλ fiς πιέσεως, φέροντος ε!ς τό άκρον χοανοειδfi αόλόν. Εlς μον[μους έγκαταστάσεις, α{ φιάλαι τοποθετοονται άνά ~ξ fj όκτώ κλπ. όμοο, συγκοινωνοοσαι μεταξι) των διά σωληνίσκων, ουτινες συνδέονται μετά χσλυβδίνων σωλήνων, καταληγόντων εlς τά διάφορα διαμερίσματα τl.3ν κτιριακ&ιv- έyκαταστάσεων. Ή λειτουρy[α τούτων η:ροκαλεiται διά τήξεως εύτήκτου μετάλλου fj άλλων μέσων, ύπό τfις θερμότητος της πυρκαηίς!\ καί διά τfjς χειρός. Οδrοι χρησιμοποιοονται κυρ(ως διά τήν προστασ(αν έργοστασ(ων, πλο(ων κλπ. Έκάστη φιάλη τg:ιν πυροσβεστήρων τούτων εtναι ριεκτικότητος 30 χιλιογράμμων. ΠΥΡΟΙβΕΣΤΗΡΕΙ ΞΗΡΑΙ ΚΟΝΕΩΙ ΕΠΙ ΔΙΤΡΟΧΩΝ ΑΜΑΞΙΩΝ οι tτυροσβεστfjρες οίίτοι (σχ. 47) κατασκευάζονται ώς καl οι φορητοί πυροσβεστfiρες ξηρaς κόνεως καί έψοδιάζονται διά φιάλης διοξειδίου τοο άνθρακος. Ε!ς τό στόμιον έκτοξεύσεως προσαρμόζεται σωλην έλαστικός μετ' άκροφυσ(ου, διά' νά κατευθύνωμεν την κόνιν έπl της έστίας τοο πυρός.

138 140 ΟUτοι εtναι χωρητικότητος κιλων και λειτσυρ 6 γοον ώς κσί ο{ φορητοί ~οιοοτοι. Σχ. 47.-Πυροσβεστήρ ξηρaς κόνεως ~πι διφόχοu άμαξιοu. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΕΩΣ Ol τιυροσβεστfjρες οuτοι ένδεικνυνται διά τήν καταπολέμησιν των αύτων, ώς και οι φορητοί πυροσβεστfιρες, ειδων πuρκαϊων, άλλά μεγαλuτέρας έντάσεως. 'Όταν εύρίσκονται εις τό ϋπαι θρον, πρέπει νά πpοστατεύωνται άπό τάς άκτ{νας τοο ήλίου διά ξυλ{νοu παρα- 11~ματος, tνα μη έξατμίζεται τό περιεχόμενον αότg\ν.

139 ΚΕΦΑΑΙΟΝ Θ. ' ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΤΟ Υ Σ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕ ΟΝ ΝΑ Πι\ΗΡΩΣΙΝ ο ι Φ ΟΡΗΤΟΙ Π Υ ΡΟΣ ΒΕΣΤΗΡΕ Σ Π Υ ΡΟΣΒΕΙΤΗΡΕΣ ΥΔΑΤ ΟΣ Ο U τ οι δέον νά πληρωσι τούς κάτωθι δρους : α) Νά εtναι κατεσκευασμένοι έκ λαμσρ(νης, έσωτεpικg.'jς κα ι /.ξωτεpικιι>ς γαλβαν ι σμένης, πάχους 2-3 χιλιοστιι>ν. β) ΑΙ άνω και κάτω βάσεις αύτιι>ν νά ώσιν ή μέν κυρτή ή δέ κο!λη, ϊνα μ η σχηματ(ζωσι εις τά σημεία /.πικολλήσεως yων(σς. y) Τό στόμιον έκροης τ ούτων νά εόρ ( σκεται ε[ς σημείον. τοιοοτον, i.'>στε ~ έκτδξευσις τοο ίιyροο κατά την ώραν τfjς λειτουργίας νά έκτελfjται εύχερgjς, διά την καθ' οlανδή π οτε γων(αν κα τ εύθυνσιν τfiς ύδατ!νης σ τ ήλης, έπιτρεπομένου έσωτερ ι κοο σωληνίσκοu πρός έπ(τευξιν τοο σκοποο τοότόυ. δ) Τ ό στόμι ο ν έξαγ ω γης νά ψέpn κάλυμα έκ ψελλοο, άπ οκλeιομένων τών έξ έλαστικοο fι κηpοο καλυμμάτων. ε) Τ όπgjματών πυροσβεστήρων νά εtναι κατεσκεuασμένον κατ ά προτ!μησιν έξ όρε ι χάλκου καινά ψέρn έσωτepικιι>ς έλαστικόν ~ δεpμάτινον παpέμβασμα. στ) Al ραφαί τών παρειών νά ώσι κατά προτtμησιν όξυyονοκολλημένσι, δiϊλον δτι ούχι κσρψωτ. σι fi δι' άνσδ ιπλώσεως. ζ) Ή π!eσις άντοχijς τll>ν κυλινδpικιι>ν δοχε!ων νά μή εtνα ι κστωrέρσ. τljν 20 άτμοσφσιρc>ν. η) Ή βαλβις άσφαλε!ας νά λειτουργft κατά πpοτ!μησιν δι" Ι.λατ ηρ!ου η ένψαlροu τριβέως καt εις π!εσιν ούχι κατωτ έ pαν τιι>ν 12 άτμοσψαιριι>ν. θ) Τά περιεχόμενα όξέα νά ώσι άκριβιι> ς τόσω> χι λιοyράμμων, δσον χιλιογράμμων προσφέρεται Ιfκσστος πu ροσβεστήρ άναλόγως τοο μεγέθους του, άπαγορευομένης τfις ύπάρξεως μεγσλυτέρσς ποσότητος. ι ) Τ ό πιpιεχόμενον ϋδωρ ποσοτ ι κιι>ς νά μη δημιουργft ά δ ι άλu τ α έν τι;> πυροσβεστijρι ύπολε!μματ α.

140 142 ισ) Ή ποσότης τη ς έν τι;> ϋδστι δισλυομένης κόνeως διττανθρακικοο νστρ(ου νά όπολοy(ζεται δι' ΙtκαστΌV ΠU ροσβεστijρσ τοιαύτη, ι\\στε ή 1\λη διάλυσις νά προσεγγlζn τήν κεκορεσμένην, έπ' ούδενt δέ λόγ<ι> νά όπερβσινn ταύτην. ιβ) Ή πυκνότης έκάστου δισλύμματος νά καθορlζεται έκ τg\ν προτέρων εtς βσθμοuς ΜΠΩΜΕ, Ι.\στε νά εtναι εύχερής ό!ίλεγχος τούτων. ιγ) Ε!ς τούς λειrουργοοντας διά κρούσεως πυροσβεστηρσς, δέον έσωτερικg.'.ις τοο στομ(οu :έκροfiς νά ό~άρχn ψlλτρον έκ χαλκοο η διηθητικόν όρειχάλκινον πλέγμα. ιδ) Νά ψέρωσιν έξωτερικg\ς σήμ<χνσιν τijς στάθμης τοο Οδστος. ιε) Ή χωρητικότης νά μη ετναι κατωτέρα τg>ν 5 λιτρg>ν, οοτε μεyαλuτέρα τ&:ιν 14 λιτρ&ν. _ ιστ) Ό χgφος &νωθεν τοο σημε(ου τf)ς στάθμ ης τοο ϋδστος νά μη ετναι μικρότερος τοο 1 /,0 τοο κάτωθεν τοο σημε(οu χώρου. ιζ) Νά φέρωσι σημειωμένον τό έτος κατασκεurjς, τ,i,v χωρητικότητα, τό δνομσ τοο κατασκεuαστοο, ώς καί τήν π(εσιν ε(ς. t]ν άντέχει ό 1tUpοσβεστfιp κα'τό: τετpαγ. ~Κα.. τοστόμετρον. ιη) Ή γόμωσις τοο έσωτερικοο δοχείου ν' άσφσλίζεται στεγανως. ιθ) 'Ως έλάχιστον μijκος βολijς όρlζετσι ή άπόστσσις τι:;)ν 7 μέτρων. ΠΥΡΟΙΒΕΣΤΗΡΕΙ ΑΦΡΟΥ σ) Τά άνωτέρω tσχύουσι και διά τοuς πυροσβεστηρας άφροο. Έπl πλέον δέον δπως ή ποσότης τijς έν διαλύσει ριπτομένης άφροποιοο ούσlσς (γλυκόρριζσ, σσπωνlνη κ.λ.π.) ύπολογ(ζηται τοσαύτη, l.)στε νά έξασφαλ(ζηται τό παχύ~ ~:~σ~~;μ~ο~ έ:~~~:~:εέ~~~ άφροο Ιiνευ φόβου έμφράξεως β) Ό άψρός μετά τήν έκτόξευσιν νά παραμένn άδιάλυ-

141 143 τος tπι 20' λεπτά κατ ' έλάχ ι στον δριον και νά μή κατα λε(πn ίχνη άκαθαρσιων μετά τήν διάλυσ(ν του και y) Ώς όξέα τι3ν πυροσβεστήρων τού τ ων δέον.. νά προτιμ&νται τό θειϊκόν άρylλιον και άντ(στοιχα αότοο, ούχι δέ τό θειϊκόν όξύ η τό ύδροχλωρικόν το ι οοτον. Π ΥΡΟ ΣΒΕΣΤΗΡ ΕΣ ΤΕΤΡΑΧλΩΡΙΟΥΧΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ σ) Τά κυλ ι νδρικό: δοχεία τούτων δέον νά ώσι κατεσκευσσμένα έξ όρe ιχαλκίνου σωλijνος άνευ ραφης, πάχους ένός χιλιοστοο τούλάχιστον η έτέρου μετάλλου έσωτερικως έπιμολυβδομένου. β) Ή πίεσ ι ς άντοχijς τιι>ν κυλινδρικιι>ν σωλήνων δέον νά μή ε!ναι κα τωτέρα τll>ν 10 ~ως 12 άτμοσφαιρllιν. y) Ή στρόφ ι yξ αότιι>ν νά ε!ναι κων ι κή και νά κλείn άεροστεγως. δ) Ό περιεχόμενος έν όyρ<ϊ: καταστάσει τετραχλωριοοχος Ciνθραξ δέον νά ί'ί καθαρός. ε) Έξω τ ερικcjς τοϋ στομίου έιφοijς δέν έπιτρέπeται τοποθέ τ ησις ούδενός καλύμματος. Π ΥΡΟΣβΕ ΣΤ ΗΡ ΕΣ ΞΗΡ Α Σ ΚΟΝΕΩΣ ΜΕΤ Α ΦIΑλΗΣ ΑΝΘΡΑ Κ Ι ΚΟΥ ΟΞ Ε ΩΣ α) Τά δοχεία τά περιέχοντα τήν κόνιν δέον νά ετναι μετάλλινα μέ ροφάς είτε κσρφωτάς είτε 6ξυγονοκολλημένας. β) Ή πίεσις άντοχfjς τll>ν δοχείων τοότων νά μή ε!ναι κατωτf:ρα τ&ν 15 άτμοσφαιρg.>ν. γ) Τ ά δοχεία νά φέρωσι βαλβίδας όnερπιέσεως έκτινασσομένας και λειτουργούσας εις τάς 12 άτμοσφα[ρας. δ) Α! φιάλαι, ε[ς τάς δποίας περιέχεται τό ύπό τι{εσιν άέριοv, δέον νά εtναι κατεσκεuασμέναι έκ χάλυβος και ν" όντέχωσιν ε[ς πίεσιν 150 άτμοσφαιρc>ν. ε) Έπ ι τg:ιν φ ιαλων δέον νά ύπάρχωσι κεχαραyμέναι ένδeίξεις : βάρος της φιάλης, ποσότης τοο περιεχομένου άερ{οu και πίεσις όπό την δπο(α>ι δέον τοοτο νά εύρ(σκετσι.

142 144 στ) Ή δικλεtς _διοχετε6σεως τοο διοξειδίου τοο δ:νθρακος δέον νά κλεί η την φιάλην άεροστεγιι>ς, πρός άποφυγι'}ν πετρώσεί.>ς (βωλοποιήσεως) της κόνεως. ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΔIΟΞΕIΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘpΑΚΟΣ α) Ή φιάλη ή περιέ χουσα τό ύπό πίεσιν διοξείδιον τοο άνθρακος δέον νά εtναι κατεσκεuασμένη έκ χάλuβος. β) Ή πίεσις εlς Ιjν δέον ή φιάλη νά άντέχn εtναι 250 άτμόσφαιραι. γ) Τό περιεχόμενον διοξείδιοv νά εύρίσκεται έν ί>γρζί καταστάσει. δ) Έφ' έκάστης φιάλης δέον νά ετναι σημειωμένον τό βάρος αύτfiς κενης καl τό βάρος αύτης κανονικιι>ς πληρουμένης. ε) Ή έκτόξευσις νά γίνεται δι' εlδικης πεπλατυσμένης χοάνης, συνδεομένης μέ τήν φιάλην διά μεταλλίνου εύκάμπτοu σωλfjνος ύψηλης πιέσεως και στ) Ή χοάνη νά φέρn χειρολαβήν ξυλίνην fj έξ έλαστικοο. Την περιγραφην τg>ν τεχνικ(3ν δρων τg)ν τιυροσβεστή ρων βρωμιο6χου μeθυλίου άποψε6γομεν, λόγφ 'της μικράς αύτ&ν χωρητικότητος καί της μη διαδόσεώς των tv 'Ελλάδι εις εύρεία'-: κλίμακα.

143 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Έ-γκρι τική Διαταγή Αρχηyε(οu Πυροσβ. Σώματος.. Σελίς 3 Βιβλιογpαφ{α..... Πρόλογος... ΜΕΡΟΣ 1 ΚΑΥΣJΜΑ ΚΑΙ ΑΚΑΥΣΤΑ ΣΩΜλΤΑ ΠΥΡΚΑ Ι ΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΣ ΑΥΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α.' 'Εν δψει τοο κινδύνου.. Τρόπ οι προσταο(ας, Διάκρισι ς πυρκαϊ~ν. Ξηραί πυρί<αϊαl......,. Πυρκαϊαί έλαιωδ~ν ούσι&>ν καί εόψλέκτων ύγρωv. Ή λι:.κ τρικαί τrυρκαϊαί,.. Ειδικαί πuρκαϊαi ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β.' Καύσιμα καί άκαυσ τ α σώματα,, Στερεά καύσιμα σώματα Στερεά άκαυστα σώματα.. 7. 'Υγρά καύσιμα σώματα. 'Υγρά άκαυστα σώματα... 'Αέρια καύοψα,.. 'Αέρια άκαυστα Ρευστά καύσιμα σώματα. Συστατικά τatv καυο(μων σωμάτων ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ.' Καϋσις..... Βραδεία καοσις. Τ αχεϊα καϋσι ς,.,.. Γενικά τrερί καύσεως 'Ανάφλεξις...,... Φλόγες Αότόματος άνάψλεξις

144 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Τρόπος κατασβέσεως ττυρι<αϊg:ιν. Μέσα κατασβέσεως πυρκαϊων Κατάσβεσις διά ψόξεως...,.. 'Εκτόξευσις όγρων κατασβεσηκg:ιν μέσων Κατάσβεσις δι' άπομονώσεως... Δ.' Σaλiς ΜΕΡΟΣ 11 ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γενικά ττερί πυροσβεστfιρων... Α.' Χωρητικότης ττυροσβeστfιρων Έν!ργeια και τρόπος λειτουρylας. Διατήρησις πυροσβευτfιρω.... Πόθεν έξαρτδ:ται ή tπιτυχlα ι<ατασβ6σεως του πυρός Διάι<pισις πυροσβεσ rήρων..... "Έτeραι όνομασ{αι. ~.. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Π υροσβεστfjpες ϋδατος , Γaνικά περί κατασι<ευfjς πυροσβεστήρων ιjδατος καί τg:ιν έξαpτημάτων αότg:ιν...,. Χημικοί πυροσβεστijρες ιjδατος.. Διάκρισις χημικg:ιν πυροοβεοιήρων ιjδατος,,.. Πυ ροοβeοιijρες κωνικοt λειτουρyοονrες διά κροόσeως όρθίως εις τοός δπο(ους τό Ι!μβολον διαρρήξεω ς τοο φιαλιδίου εύρίοκεται εις τήν βάσιν roo δοχείου.. Πυροοβεστflpες κωνικοί λeιτουρyοοντες διά κρούσεως όρθ{ως εις Ούς όπο{οuς τt lμβολον δ{αρpfιξεως τοο φιαλιδ(οu εύρίσκsται εις τήν κορuψήν τοο κώνου ~ εlςτά πλάγια ττλησ(ον τfjς βάσεως τοο δοχε(οu. Πυροοβεστfjρες κυλινδρικοι λει τουργοϋvτες διό: κρούσt.ως όpθ(ως εtς τοό ς όττο(ους τό ~μβολον διαρρήξεως τοο φιαλιδιου εόρ(σκεται εις τό δ:νωμέρος τοο δοχε(ου Πuροοβεσrfjρες κυλινδρικοι λeιτουρyοονιες όρθίως διά Οφόpας εύρισκομένης εις τά πλάγια τοο δοχείου..,, Πυροσβεστijρες κυλινδριi<οι λειτουργοοντες δι' άναστρο- φfl ς τοο ύαλ(νου φιαλιδίου κατόπιν ττροηγουμένn ς ~λξεως fl άποσuνδέσεως ι, άποκοχλιώσεως τfjς δι- Πυ;:~~~~~fj~:~_:~~~~~ι~οϊ κ~ι κ~~ικόί. λ~ι ;ο~ρ~ο ϋ~τε 0 ς δι άνατροπης εις. τούς όποιους τό φιαλίδιον θραύ~ Β.'

145 εται διά τfjς όλισθήσεως ράβδου έκ μολύβδου... Σελtς 63 Πυροσβεστfjρες κυλινδρικοι με 1:ά έσω τ ερικοο δoxetou λειτουργοϋvτες δι' άνατροπfjς.,,.,, Πυροσβεστfjρες κιιλινδρικοt λειτουργοϋνrες δι' άνατροπfjς εις τους όπο(ους τό ύάλινον ψtαλ(διον κλεlεται μέ βλεόθερον π&μα η μένει άνοικ rόν....,. 67 'Επαναπλήρωσις κωνικ&ν καt κυλινδρικ&ν πυροσβεστή - ρων ϋδατος μετά τήν χρησιν των.. 69 Βαλβις άναπνοfjς πυροσβεστήρων!jδατος 73 Πυροσβεστηρες καθαροο δδατος, Πυροσβεστηρες καθαροο δδατος λε ι τουργοοντες διά πεπιεσμένου διοξειδ(ου τοο δ:νθρακος η άτμοσψαιρι κοϋ άέρος η άζώτου Άπαιτοόμεναι ποσότητες Uyρ&ν χημικ&ν πυροσβεστήρων ϋδατο ς και ιλεγχος πυκνότητας αύτ&ν... Χ&ρο ς κατάλληλος διά τήν τοποθέτησιν η άνάρτησιν t&ιν πυροσβεστήρων δδατος 'Επιθεώρησις καl δοκιμή πυροσβεστήρων 81 ϋδατος... 'Ενδείξεις Κατί:χ:σβέσεως πυροσβεστήρων ϋδατος.. 82 Πλεονεκτήματα πυροσβεστήρων υδατος. 82 Μειονεκτήματα πυροσβεστήρων ϋδατος. 83 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ: Πυροσβεστfjρες άφροϋ..... Πeριγραψή πυροσβεστήρων χημικοο άψροϋ.. Διαιρεοις πυροσβεστήρων άψροο Πυροσβεστfjρες χημικοο άφpοο λειτουργοοντες δ'ι' άπλfjς άνατρσπης Πυροσβεσ'tηρες χημικοί} άψροο λειτουρyοοντες δι' άνατρο11ης κατόπιν προηγ ο υμένης άποσυνδέσεως της δικλείδας άσψαλε(ας Πυροσβεστfjρες χημικοο άφροϋ λειτουργοϋντες δι' έπικρούσεως Πυροσβεστηρες μηχανικοϋ άψροο λειτουρyοϋντες διά πεπιεσμένου διοξειδίου τοο άνθρακος Πυροσβεστfjρες μηχανικοϋ άψροο λειτουργοοντες διά χειραντλ{ας διπλfjς ένεργεlας,..... 'Επαναπλήρωσις πυροσβεpτήρων χημικοο άψροο.. "Οργανα έλέγχου πυροσβεστf}ρων άψροο... "Ελεγχος όγρ~ν πυροσβεστf~ρων χημικοϋ άψροο. Πλεονεκτήματα πυροσβεστήρων άψροϋ Μειονεκτήματα πυροσβεστήρων άφροο... Κατασβεστική ένέργεια τοg άφροο _.. Σελις

146 Γενικαι!νδεiξεις 0 κατασβέσεως ''Όργανα έλέγχοu πυροσβεσrήρων ϋδατος καί άφροϋ Συνέπειαι κακης χρήσεως πυροσβεστήρων Οδατος και άψροϋ Άνtιψυκτικαί διαλύσεις πυροσβεστήρων Οδαrος άφροο. Σaλlς ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'. Πυροσβεσrfjρες ξηρδ:ς κόνεως.. Γόμωσις πυροσβεσ r ήρων ξηρa_ς κόνεως Πυροσβεστfiρες ξηρaς κόνεως λει τουργοϋνrες διά κι~ νήσεως τοίι κυτίου Πυροοβεστflρες ξηράς κόνεως λειτουργοϋνrες δι' έκρήξεω ς Πuροσβεστfjρες κόνεως διττανθρακικοϋ νατρίου μετά φιάλη ς διοξειδίου τοϋ άνθρακο ς. Κατ α σβεστική ένέργεια τflς κόνεως... Γενικαί ένδe.ίξεις καrασβέσε<.>ς... 'Έλεγχος πυροοβεο rήρων ξηρaς ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'. Πυροσβεοτfjρες τe.τραχλωριούχου d:νθρακος. Κατα σκευή πυροσβεστήρων τετραχλωριούχοu. Πuροοβεστfjρες τετραχλ"'ριούχοu λειτοuρyοϋντες δ ι ά πεπιεσμέ11οu άτμοοφαφικοϋ άέρος.... Πυροοβεοτfjρες τεφαχλωριούχου λειτουρ;yοοντες διά πεπιεσμένου διοξειδίου τοϋ &νθρακος..,.. Πυρ ο οβεοτfjρες 'tετραχλωριούχοu λειτοuργοοντες δι ' άεραντλ(ας ,. Πυροσβεο τ fjρες τετραχλωριούχοu λειτουρyοϋντες δι' άεραντλ(ας διπλfjς ένεργείας...,,. Πuροσβεστfιρε~ τετραχλωριούχοu έπι άεροπλάνων.. Κu:τα σβe.οτική ένέργεια τοϋ τετ-ραχλωριούχου,.. Γενικ α ί ένδε(ξεις κατ~σβέσεως......,.. 'Έλεγχος πυροσβεστήρων τετραχλωριούχου., ΚΕΦΑΛΑ Ι ΟΝ ΣΤ. Πuροσβεσ τ fiρες 'διοξειδlου τοϋ άνθρακος. ΚατασβεστικJ'1ι ένέργεια τοq διοξειδίου.., 'Ενδείξεις κατασβέσεως,.. Πλεονεκτήματα πυροσβεστήρων δι~ξ~ιδί~u Ό Ό "_ ~ειονεκτήματα πυροσβεστήρων διοξειδίου. Ελεγχος πυροσβεστήρων διοξειδίου

147 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Πυροσβεστijρες βρωμιούχου μεθυλίου. 132 Κατdοκευή πυροσβεστήρων βρωμιούχοu. 132 Πυροσβεστfjρες βρωμιούχοu λειτοuργοϋντες διά διατρύ σεως τfjς φιάλης δι ' έμβόλοu Πυροσβεστfjρες βρωμιούχ. λειτουργοοντες διά βα λβtδος 133 Πυροσβεστfjρες βρωμιούχου λειτουρyοοντες διά στρό φιγγος 'Ενδείξεις κατασβέσεως..., Πλεονεκτήματα πυροσβεστήρων βρωμιούχου 135 Μειονεκτήματα πυροσβεσ τ ήρων βρωμιούχου...,. 135 'Έλεγχος τιυροσβεστfφων βρωμιούχοu 135 'Ενδείξει ς κατασβέσεως Ζ.' ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η.' Πυροσβεοτηρες έπι διτρόχων ~ τριτρόχων άμαξtων 136 Πuροσβεστηρες Uδατος έπt διτρόχου άμ αξ ( ο u 136 Πυροσβεστηρες άφροο έπt διτρόχων άμαξ(ων Πυροοβεστf}ρες διοξειδίου τοο άνθρακος έτιt διτρόχων άμαξ(ων ~ μον(μως ιiyκατεστημένοι Πυροσβεστfjρες ξηρaς κόνεως έπl διτρόχων άμαξlων 139 Ένδe{ξεις κατασβέσεως.., 140 ΚΕΦΑΛΑJΟΝ θ.' Τεχνικοl δροι τούς ό110εοuς δέον νά πληρ&σιν ol φοpητοι πυροσβeστfjρες

148 ΠVΡΟΣΒΕΣΤΗΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΥΡΚΑ+ΛΣ ΤΕΤΡΛΧ ΛΩΡΙΟΥΧΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ ΑΦΡΟΥ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΑΝΘΡΑΚΟΣ ΒΡΩΜΙΟΥΧΟΥ ΜΕΘΥ Λ 1 ΟΥ ΠΛΗΡΕΙΣ ΣΥΣΚΕΥΛΙ ΠΛΡΑΓΩΓΗΣ Λ Φ ΡΟΥ ΣΤΛΘΕΡΑΙ ΕΓΚΑ ΤΑ ΣΤ ΛΣΕ 1 Σ CO, (Διοξειδίου &νθρα κος) 'Αγγλικης Κατασκευijς 8 Τό άρχαιότερον καί ε!δικότερον τοu κόσμου 'Αvεyνωρισμtνοι άπό το!ιβε OH\CES CΟΜΗΠΕ ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΧΡ. Β. ΧΑΤΣΟΠΟΥ ΛΟΣ Α 0 Η Ν Λ 1 - ΠΛΤΗΣΙΩΝ 22 Τηλέφ ; Τηλ/ματα: ΣΦΑΙΡΑΧΑ

149 Ελ.λΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΡΩΝ 11ΡΟΝΟΙΑ Π. ΚΡΗΤΙΚΟ Σ δ. Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥ ΛΟΣ ΑΚ ΑΑΔΗΜΙΑΣ 87 - ΑIΘ Η_ΙΙ Α 1 ΑΝΩΤ!ΕΡΟΙ ΟλΩΝ ΕΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕ ΣΜΑΤ Α ΣΤΕΡΕΟΤ Η ΤΑ ΑΝΤΟΧΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΙ 'Ν -.. ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΥΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΩΝ 111

150