ΕΝΩΣΙΣ. T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν

Transcript

1 Αδέλφια μην φοβάστε τίποτε! Η Παναγιά είναι μαζί μας! ΕΝΩΣΙΣ T ζ ι α ς γ ι ν ε ί τ ο γ α ί μ α ν μ α ς α υ λ ά τ ζ ι ι ν Ελληνικά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά και Καλή Αντίσταση! 2 8 Δ Ε Κ Ε Μ Β Ρ Ι Ο Υ n T E Y X O Σ 1 2 n Ε Τ Ο Σ 7 ο n B Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Σ n Τ Ι Μ Η Ε Υ Ρ Ω Αν φύει ο Ντάουνερ, εν να φύω τζι εγιώ. Τζι εγιώ. Εγιώ έφυα ήδη, γαμώτο! Ρε Δρουσιώτη, κανόνιστην τούντην κορούν, να ρτει στο Τζιελλάτζιιν να την τζιεράσω κανέναν κουραπιέν... Η ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΟ-ΚΥΠΡΙΑ ΑΝΤΡΟΥΛΛΑ ΣΙΕΗΤΤΑΝΟΓΛΟΥ, ΜΙΣ ΚΕΒΕ 2013, ΠΟΖΑΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ

2 2 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Δεκεμβρίου 2013 Iδιο κτη σία ΩΣIH ΠI ΣΩ ΛTΔ T.K NO MOΣ ΛEY KΩ ΣIAΣ - EΛ ΛAΣ TH ΛE O MOIO TY ΠON: yialousa@cytanet.com.cy Διε υ θυ ντής Bάσος Φτωχόπουλλος Β Διευθυντής Αλέκος Μιχαηλίδης Aρ χι συ ντά κτης Eλενίτσα Ευτυχίου Σελιδοποίηση Σοφία Γεωργίου Ομαδάρχης Έκδοσης Στελ. Τρύφωνος Διορθώσεις Ιόλη Μιχαηλίδου Νεολαία Αυτομόλησε Μασκόττα Αυτομόλησε Πληροφοριοδότες Ντίνος Μιτσίδης (για ζυμαρικά), Πρόδρομος Προδρόμου (πληροφορίες για κακές συνήθειες Νίκου Αναστασιάδη), Ζαχαρίας Κουλίας (πληροφορίες για κάφτζιες Μάριου Κάρογιαν), Ελίτα Μιχαηλίδου (υλικό για να γράφουμε), Dave Mills (πληροφορίες για τη δυσκοιλιότητα του βρετανού ύπατου αρμοστή), Άριστος Μιχαηλίδης (για Φιλελεύθερο), Λάζαρος Μαύρος (για Σημερινή), Γ. Καρεκλάς (για το ΡΙΚ), Ντίνος Οδυσσέως (για Λ. Παπαφιλίππου) Yπεύθυνες κομμωτηρίου Μ. Κάρογιαν, Λ. Κουρσουμπά Lifestyling Κ. Κενεβέζος, Ρ. Ερωτοκρίτου Oικονομικοί Σύμ βου λοι Έχουν χρεωκοπήσει Nομικοί Σύμ βου λοι Γιώργος Χριστοδούλου (δύσκολες υποθέσεις), Λέαντρος Παπαφιλίππου (φίλος εκλεκτός), Kωστάκης Aιμιλιανίδης (δωρεάν υποθέσεις), Πέτρος X Σάββας (τις Kυριακές), Στέλιος Δρυμιώτης (όταν δεν είναι μεθυσμένος), Xρήστος Kληρίδης (όταν κερδίζουμε το Λόττο). ΠΡΟΣΟΧΗ: Μη χρησιμοποιείτε δικηγόρους του απορριπτικού χώρου. Είναι πανάκριβοι. Δικαστές στην πούγκαν μας Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε τα ονόματά τους για να μην τους κάψουμε. Χορηγοί Η γεναίκα του Κάρογιαν, Γνώμη, Μακδόναλτς, Νoble Energy, Μ. Σαρρής, ΘΟΚ BOC και άλλοι δώδεκα ύποπτοι οργανισμοί. Xρηματοδότες Κατάρ, Ισραήλ, Ιράν τζιαι η θκεια μας η Βαλλού που τα Λεύκαρα. Eπίσημος Λογοκριτής Μακάριος Δρουσιώτης, Πάμπος Χαραλάμπους Επίσημος Πόντιος Γιώργος Αμπατσίδης Πόντιος παρά του Πόντιου Κυριάκος Παύλου άλλως ρακετίαρ GO BACK DOG PUBLICATIONS: ΗΕCΤOROS 39A, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in sin, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Το επόμενο τεύχος της εφημερίδας ΕΝΩΣΙΣ θα κυκλοφορήσει στις 25 Ιανουαρίου, μέρα Σάββατο όπως πάντα. Παρακαλούνται οι συνεργάτες μας να αποστείλουν τα κείμενά τους διορθωμένα έως τις 15 του μηνός, διότι θα κλείσει το τυπογραφείο και μας πιέζει ο χρόνος. ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Μαζί με την εφημερίδα σε αυτό το τεύχος προσφέρουμε με μόνο 10 ευρώ 5 βιβλιαράκια από τη σειρά Κείμενα-Κειμήλια. Τα τέσσερα ανήκουν στην παράδοση του νησιού μας (Η 9η Ιουλίου, Το τραούιν του Διγενή, Ο θρήνος της Παναγίας, Του Αρμούρη) και το άλλο σ την ορθόδοξή μας παράδοση (Ακάθιστος Ύμνος). Αυτή ήταν η έκπληξη για την οποία γράψαμε στο προηγούμενο τεύχος. Μη χάσετε αυτήν την προσφορά. Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΜΗΝΟΣ Το επόμενο βιβλίο που θα προσφέρουμε μαζί με την εφημερίδα τον Ιανουάριο είναι Η γενοκτονία των Ελλήνων του Φάνη Μαλκίδη. Θα πωλείται στα 10 ευρώ μαζί με την εφημερίδα. Μην το χάσετε! ΛΕΥΚΩΣΙΑ L&A MERX LTD NO 1 AΡΜΕΝΙΑΣ 53 Β-Γ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΑΟΥΛΗ ΛΕΩΦ. ΚΕΝΝΕΝΤΥ 91Β ΗILTON HOTEL B/SHOP AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 98 ΠΕΡ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΔΗΣ ΛΕΩΦ. ΟΜΗΡΟΥ 1, ΑΓΑΛΜΑ ΜΙΛΤΗΣ & ΕΥΓΕΝΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ MORE BLUE TRADING LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 114Α ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΡΩ ΛΑΡΝΑΚΟΣ 119 CHRIS - NIC ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 13Γ, ΠΑΛ/ΣΣΑ ΛΟΪΖΟΣ & ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΙΓΕΩΣ 28Β ΠΕΡ. ΤΟ ΟΚΤΑΓΩΝΟ ΛΤΔ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ 15 MISSEDCALL KIOSK LTD ΛΕΩΦ. ΝΙΚΗΣ 32 ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΑΡΩ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ 44 ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ ΛΤΔ - ΑLFA MEGA NIΚΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ 3 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΔΙΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ 39, ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΕΡΙΟΥ 68 ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 13Γ, ΚΑΤΩ ΛΑΚΑΤΑΜΙΑ ΠΕΡ. ΜΙΡΑΧΗΣ ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 89, ΛΥΚΑΒΗΤΟΣ DELTANIMAR TRADING LTD ΛΗΔΡΑΣ 205Α ΠΕΡ. ΜΑΚΡΥΔΡΟΜΟΣ ΛΗΔΡΑΣ 58 RNIK ENTERPRISES LTD ΓΡΗΓ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ 61 RUNAWAY TRAD. LTD ΛΕΩΦ. ΛΕΜΕΣΟΥ 190, ΤHE MALL ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΙΣΤΗ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ 1 GRIZZLY BEAR LTD No 1 ΛΕΩΦ. ΡΙΚ 27 ΠΟΥΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ 123Γ C.L.E. ENTERPRISES LTD KEΡΥΝΕΙΑΣ 134 ΧΡΙΣΤΟΣ & ΠΑΝΙΚΚΟΣ ΛΟΡΔΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ 26, ΠΑΛ/ΣΣΑ CHRIS 1 STOP N301 ΛΕΩΦ. ΑΘΑΛΑΣΣΗΣ 101 ΝΙΚΟΣ Χ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΛΤΔ AΓΙΟΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ 99Α ΠΕΡ. ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 104 Μ&Τ ΜETOCHIOU KIOSK ΜΕΤΟΧΙΟΥ 57 BARCINO LTD ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 131 Κ.Κ. ΤΗ MAGAZINO LTD ΣΤΑΣΙΝΟΥ 34 GALLOPCA C/STOREA ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ 24Δ, ΑΚΡΟΠΟΛΗ Π.Ι.Μ. ΒΟΥΝΟ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 35 Κ. ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ & ΥΙΟΙ ΛΤΔ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 51 ΜΠΟΥΑΤ «Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ» Η ταινιοθήκη της «ΑΧΑΡΙΣΤΗΣ» συνεχίζει τις προβολές της και τη Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου, αλλά και τις επόμενες Δευτέρες με εξαίρεση την 6η του μηνός, πάντα στις 8:00 το βράδυ, σε ένα αφιέρωμα στην κωμωδία. Στις 30 Δεκεμβρίου θα προβληθεί η ταινία «Φανερός Πράκτωρ 000» με τον αλησμόνητο Θανάση Βέγγο, στις 13 του μηνός θα προβληθεί η ταινία «Παρακαλώ, γυναίκες μην κλαίτε» των Τσιώλη και Βακαλόπουλου, ενώ στις 20 η «Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περράκη. Να υπενθυμίσουμε ότι στον χώρο λειτουργεί μπαρ με πολύ χαμηλές τιμές και η είσοδος για τις προβολές παραμένει ελεύθερη. Κάθε Σάββατο στις 21:30, το μουσικό σχήμα ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ, με τους Χρίστο Πέτρου (τραγούδι, μπαγλαμά), Σταύρο Κυριακίδη (κιθάρες, τραγούδι) και Γιώργο Παόττο (μπουζούκι), παρουσιάζει ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. Η είσοδος είναι 4 ευρώ. Για κρατήσεις και πληροφορίες: και ΒΟΗΘΕΙΑ Παρακαλούμε όσους συνεργάτες ή και αναγνώστες μας έχουν την ευχέρεια, να διαφημίζουν τα προϊόντα τους στην εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ, θα μας βοηθήσουν κι εμάς να κρατηθούμε όρθιοι σ αυτούς ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΡΑΚΟΥΜΕΛ ΕΛΑΙΩΝΩΝ 2, ΣΤΡΟΒΟΛΟΣ ΚΟΥΛΛΗΣ & ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 13 FANTASTI PAVILLION LTD ΛΥΚΑΒΗΤΟΥ 44 Μ&Τ ΜΕΤΟCHIOU KIOSK-LUCK7 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 70 ΠΟΥΡΓΟΥΡΗ ΣΟΥΛΛΑ Ε. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ 45, ΜΑΚΕΔΟΝΙΤΙΣΣΑ L&A MERX LTD NO 2 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 40 Χ.Α.Π/ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΜ/ΡΙΚΗ ΛΤΔ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΑΒΑΡΗ 9 FAST SPACE LTD ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ 47 Μ. ΤΣΟΥΤΣΟΥΚHΣ ΚΑΝΤΑΡΑΣ 83 KUOPIO HOLDINGS LTD ΤΣΕΡΙΟΥ 170 CHRIS CASH & CARRY TΣΕΡΙΟΥ 110 ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ Α. ΚΟΜΠΟΣ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 3Β, ΠΕΡΑ ΧΩΡΙΟ ΝΗΣΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑ MΗΝΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΡΤΑΣ ΛΤΔ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 3 ΠΑΦΙΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΤΔ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ 36, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡ. ΕΛΕΝΑ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ 9, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ BOROKI ENTERPRISES LTD ΧΡ/ΛΑΟΥ ΙΑΚΩΒΙΔΗ 26 ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΓΡΗΓ.ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ SO EASY KIOSKS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 58, ΛΕΙΒΑΔΙΑ DOXA INVESTMENTS LTD ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 35 SO EASY KIOSKS LTD ΠΕΤΡ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΥ 3, ΧΟΙΡΟΚΟΙΤΙΑ ΛΕΜΕΣΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ & ΥΙΟΣ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ 41 Τ&Ε MICHAELIDES NEWSAGE ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 218 MULTIBREAM LTD ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΩΣ 65Α CHRISTODOULOU BROS LTD ΓΛΑΣΤΩΝΟΣ 86 KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ Α 159 ΠΕΡ. Ν.Τ. EXPRESS LTD ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 86, ΜΕΣΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΠΑΦΟΣ Χ-PRESS-K&K PATSAL LTD AΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 14 ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΛΑΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 15 STOKKOS BROS LTD EΛΕΥΘ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64 Α/ΦΟΙ ΚΟΥΝΤΟΥΡΕΣΙΗ ΛΤΔ ΑΡΧ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ 19, ΚΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΤΙΟΥ ΛΕΩΦ. ΕΜΠΑΣ 104 AMMOXΩΣΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ & ΧΡΙΣΤ. ΚΑΛΛΙΚΑ ΤΕΥΚΡΟΥ ΑΝΘΙΑ 20, SHOP 4 Α&Μ DOMINO SHOP LTD 1ης AΠΡΙΛΙΟΥ 100 τους δύσκολους καιρούς. Το ένα τέταρτο της σελίδας χρεώνεται 30 ευρώ και μισή σελίδα 60 ευρώ. Βοηθήστε και δεν θα μείνει πάνω μας. Ενημερωτικά, δεν διαφημίζουμε γερμανικά προϊόντα. ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της έλλειψης πληρωμένων διαφημίσεων οφείλουμε να σας ενημερώσουμε ότι η εφημερίδα μας θα γίνει 16σέλιδη, τουλάχιστον προς το παρόν. Σε επίπεδο ύλης δεν πρόκειται να χάσετε τίποτα. Θα γίνουν περικοπές στα κείμενα και θα αναδιοργανωθεί η ύλη. ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ Σας ενημερώνουμε επίσης ότι κυκλοφορεί το νέο βιβλίο-αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Καβάφη με ζωγραφιές και ποιήματα. Μαζί με το πρώτο βιβλίο που αφιερώσαμε στον ποιητή, ελπίζουμε να τιμήσαμε επαρκώς τον μεγάλο μας ποιητή ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΝΩΣΙΣ Το 2014 η εφημερίδα μας κλείνει 20 χρόνια κυκλοφορίας και παρέμβασης. Ελπίζουμε να αντέξουμε και να συνεχίσουμε να αποτελούμε φίδι στον κόρφο όσων προσπαθούν να αλώσουν την ελληνική και ορθόδοξη παράδοση του λαού μας. Σας πληροφορούμε ότι στο τέλος του νέου χρόνου θα εκδοθεί μεγάλος τόμος με όλα τα τεύχη της εφ. ΕΝΩΣΙΣ από το 1994 μέχρι το Όσοι επιθυμούν να τον αγοράσουν, να αρχίσουν να κάνουν οικονομίες. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Θυμάστε αυτά τα τρία νούμερα των σχεδίων Ανάν; Έχουν κάνει την επανεμφάνισή τους τρομοκρατώντας τον κόσμο με τις τουρκολαγνικές δηλώσεις τους. BEWARE OF THE DOG Σαββάκης Παλαιολόγος ο Tρίτος, επίσημος σκύλος της Ένωσις. Προσοχή, δαγκώνει! ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ Η ΕΦ. ΕΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ vasosftohopoullos.wordpress.com

3 28 Δεκεμβρίου 2013 Χρόνια πολλά, ρε μιτσιοί. Ελπίζω να ενηστέψετε θκυο τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Εν τζι είμαστεν Τούρτζιοι. 3 ΠAPAKAΛΩ, ΠEPAΣTE N AYTOKTONHΣETE Tο μεγάλο πρόβλημα των Ελλήνων της Κύπρου δεν είναι ο Eρντογάν με τις προκλητικές δηλώσεις του, ότι π.χ. δεν υπάρχει η Κυπριακή Δημοκρατία, ούτε ο αηδιαστικός Nταβούτογλου, αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες, οι οποίοι, κουρασμένοι πια, ηττημένοι στα μυαλά και στην ψυχή, μα και ταυτοχρόνως ελεεινοί έμποροι, τολμούν να προτείνουν λύσεις που ούτε στα πιο κρυφά όνειρά τους δεν ονειρεύτηκαν οι κατακτητές μας. Tο είπε, άλλωστε, ο μακαρίτης ο Nεοκλής Σαρρής, πως το Κυπριακό θα είναι ουσιαστικά λυμένο, όταν οι Έλληνες της Κύπρου αρχίσουν να σκέφτονται με τουρκικά μυαλά. Tο φιλμάκι που έδωσε πρόσφατα το KEBE (Kυπριακό Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο) στη δημοσιότητα, παρ ότι είναι μία συμπαραγωγή με το αντίστοιχο τουρκοκυπριακό επιμελητήριο, και φυσικά με τη βοήθεια των γνωστών ανανικών οργανώσεων, δείχνει ξεκάθαρα το όραμα των συναγερμικών εθνικαφρόνων, όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά και για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Για να μας πείσουν οι εξυπνόβλακες του ΔHΣY, έβαλαν ως πρωταγωνιστή στο φιλμάκι τον νομπελίστα Πισσαρίδη, νομιζόμενοι πως μ αυτόν τον τρόπο θα αποκτούσαν και το κύρος ενός σπουδαίου και καταξιωμένου επιστήμονα. Mόνο που ο επιστήμονάς τους λέει κοινοτυπίες και TIΠOTA το OYΣIΑΣTIKO, λέει πράγματα που μόλις και του βγαίνουν από το στόμα, σαν να μην είναι σίγουρος ότι έπρεπε να τα πει. Eκθέτει για πολλοστή φορά τον εαυτό του και τα βραβεία Nόμπελ. Aς πάμε, όμως, απ την αρχή. Tο φιλμάκι πρώτα μας δείχνει τα αδιέξοδα της Οικονομίας και αφηγείται τις ιστορίες δύο Ελληνοκυπρίων και δύο Τουρκοκυπρίων που τα βρίσκουν σκούρα με τη δουλειά τους. Oι νέοι, ένα αγόρι (E/κ) κι ένα κορίτσι (T/κ), σκέφτονται να μεταναστεύσουν, διότι στην Κύπρο δεν βρίσκουν δουλειά. Mετά δύο επιχειρηματίες τα βρίσκουν σκούρα και αλλάζουν επάγγελμα, για να μπορέσουν να φάνε και να ζήσουν τις οικογένειές τους. Ήδη η Mάρθα Bούρτση κλαίει. Όχι, όμως, για πολύ, διότι «αν αρχίσει η επανεκκίνηση της Οικονομίας σε μια ενιαία πατρίδα», τότε τα μαύρα σύννεφα της κρίσης θα εξαφανιστούν και ποιος να μας εξηγήσει καλύτερα πώς από τον Πισσαρίδη; Mα ο ίδιος ο νομπελίστας μιλά σαν να απευθύνεται σε μωρά του δημοτικού σχολείου, λέγοντας κοινοτυπίες, πράγματα αυτονόητα, απ αυτά που θα μπορούσε να πει ακόμη κι ένας μέτριος μαθητής του γυμνασίου μας. Λέει ο μέγας Πισσαρίδης πως αν υπάρξει λύση, θα υπάρξουν και επενδύσεις, πως οι ξένοι θα νιώθουν περισσότερη ασφάλεια για να επενδύσουν στην Κύπρο. AΦEPIM! Mόλις τελειώνει τη διάλεξή του ο Πισσαρίδης, αρχίζει τα ίδια κι ένας τουρκοκύπριος οικονομολόγος, εξ ίσου αφελής με τον νομπελίστα μας. Πριν προλάβεις να θυμώσεις και να σκεφτείς πως πρέπει να πας έξω από το KEBE και να αρχίσεις να ρίχνεις πέτρες, ο Πισσαρ ιδης κάνει το OΘΩMANIKO θαύμα του. Aρχίζει να μας εξηγεί πως εάν γίνει συνθήκη με την Tουρκία για την αποφυγή διπλής φορολογίας, τότε η Κύπρος θα γίνει ένας μεγάλο παράδεισος, διότι θα μπορούμε να εισάγουμε εμπορεύματα από την Tουρκια και να τα πουλάμε σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Δεν τελειώνει εκεί. Mας πληροφορεί για τα μεγέθη της Τουρκίας και τη σημασία της στην περιοχή, για να μας πει ότι θα αυξηθεί το εμπόριο με την Tουρκία, θα αυξηθεί το εμπόριο και οι ελληνοτουρκικές κοινοπραξίες, τα πλοία μας θα αλωνίζουν στα τουρκικά λιμάνια, με αποτέλεσμα να φέρνουν χρυσάφι στον τόπο να φαν κι οι κότες, θα αυξηθεί ο τουρισμός, ακόμη και τα πανεπιστήμια θα γίνουν μεγαλύτερα και καλύτερα λόγω φυσικού αερίου (αυτό δεν το κατάλαβα ούτε εγώ), θα έρθει νερό από την Tουρκία για να ξεδιψάσουν οι τουρίστες και η προπαγάνδα για την ENΩΣH της Κύπρου με την Tουρκια δεν σταματά. Πού να δείτε κιόλας το δεύτερο φιλμάκι του KEBE. Oνομάζεται «OI EIΔHΣEIΣ TΩN ENNIA TO 2030», όπου ένας τούρκος δημοσιογράφος και μία ελληνίδα συνάδελφός του παρουσιάζουν τις απίστευτα καλές ειδήσεις μια ενωμένης TOYPKOελληνικής CYPRUS. Όλα καλά και ρόδινα στη νέα πολιτεία. H μόνη κακή είδηση είναι στο τέλος, στα αθλητικά, όπου ο παίκτης της NICOSIA UNITED, Πανίκκος Kαφιετζόγλου, πρέπει να φύγει από την Κύπρο, διότι τον αγόρασε η Άρσεναλ για 60 εκατομμύρια ευρώ. O Πανίκκος γεννήθηκε στην Αγγλία, στο Λονδίνο, κοντά στο γήπεδο της Άρσεναλ από τούρκο πατέρα και ελληνίδα μητέρα. Aκόμη κι εδώ η σημειολογία παραπέμπει στον γαμιά Τούρκο που γαμά την Ελληνίδα και όχι αντιστρόφως. Mη δείτε αυτά τα φιλμάκια, αν δεν είναι γερά τα νεύρα σας ή, μάλλον, δείτε αυτά τα φιλμάκια και ελάτε να δούμε όλοι μαζί πώς θα ξηλώσουμε το KEBE πριν μας μετατρέψει σε αποικία και προτεκτοράτο της Τουρκίας κι όλα αυτά για να είναι γεμάτο ξανά το ψυγείο μας. Aσσιχτίρ, προδότες. Ξέρω πως δεν πρέπει να γράφω με αυτούς τους τόνους, ξέρω επίσης ότι η αγανάκτηση δεν είναι ο καλύτερος οδηγός για να παλέψεις εναντίον του εχθρού, όμως το KEBE μάς έχει παραχέσει. Πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα, συλλογικά και υπεύθυνα για να πλήξουμε όλους αυτούς τους πεμπτοφαλαγγίτες πριν να είναι αργά. Πρέπει πια όλοι να γνωρίζουν πως δεν είναι μόνοι τους σ αυτόν τον τόπο και πως όλα εδώ πληρώνονται. Δεν μπορούν ανεξέλεγκτα να μας οδηγούν στην τουρκοποίηση και να μη νιώθουν ότι κινδυνεύει και αυτών η ύπαρξη, όχι από εμάς, αλλά από τα ίδια τους τ αδέλφια, τους Τούρκους. Καλούμε τους έντιμους έμπορους και βιομήχανους, εάν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι στο KEBE, ν αποχωρήσουν αμέσως. Καλούμε τον κόσμο να φτύνει τα μέλη του KEBE και να τα γιουχαΐζει όπου και αν βρίσκονται. Καλούμε όλο τον κόσμο ν αντιδράσει και να μην αφήσει αυτούς τους λίγους Οθωμανούς να μας υποδουλώσουν ξανά στην Tουρκία. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσω στους KEBEζέδες πως αυτά τα κολπάκια τα έκαναν οι Νεότουρκοι με τους βιομήχανους και τους έμπορους στις αρχές του περασμένου αιώνα. Ως και κοινές εταιρείες έφτιαξαν με τους έλληνες και τους αρμένηδες επιχειρηματίες, μόνο για να τους σφάξουν ή να τους γαμήσουν λίγα χρόνια μετά. Θα πρέπει να αντιδράσουμε TΩPA, αλλιώς θα πρέπει στα σοβαρά ν αυτοκτονήσουμε. Δεν μπορούμε να μεταναστεύσουμε, είμαστε ηλικιωμένοι για τέτοια, οπότε η μόνη λύση μπροστά στην KEBEποίησή μας είναι η αυτοκτονία. Όχι η δική μας, η δική τους. KOYPAΓIO, KAΛEΣ ΓIOPTEΣ KAI H ΠANAΓIA MAZI MAΣ. B.Φ. EYXEΣ Mην είσαι ψεύτρα δίγνωμη, μη μου μιλάς με μάσκα, γιατί κι εγώ έχω καρδιά, τι κι αν φορώ τραγιάσκα. Mη σε θαμπώνουν τα λεφτά, μη σε γελούνε, φως μου, μες στο τσαντίρι μου θα βρεις τις ομορφιές του κόσμου. Κι αν είμαι, μάτια μου, φτωχός, έχω καρδιά με μπέσα. Μαζί με μένα σαν θα ρθεις θα ζεις σαν πριγκηπέσα. Στίχοι: Γ. Λελάκη Τραγούδι: O ανεπανάληπτος Απόστολος Χατζηχρήστος Κάθε φορά που κάποια κοπέλα θα σας καλεί κάτω από ένα γκι (άλλο σκατό που μας ήρθε από την αλλοδαπή) να σας δώσει ένα φιλί, απαντάτε μ αυτό το σπουδαίο τραγούδι. Aν δεν καταλάβει, σημαίνει πως έτσι κι αλλιώς δεν αξίζει. Mε τ έ τ ο ι ο υ ς ύμνους ας υποδεχτούμε τον καινούργιο χρόνο. Σκοτώστε τον Ρούντολφ το ελαφάκι και σπάστε τα μπελς που κάνουν τζίνγκολ, πριν μας κακοποιήσει σεξουαλικά κι εμάς ο Άη Βασίλης των Ευρωπαίων. Σε μια φάτνη γεννήθηκε ο δικός μας Χριστός κι από την Καισαρεία έρχεται ο Άη Βασίλης μας και μάλιστα την πρωτοχρονιά, όχι από τις 15 του Νοέμβρη. Καλή χρονιά και καλή εξέγερση. ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Την πιο κάτω επιστολή την έστειλε φίλος από τη Γερμανία σε άλλον φίλο στην Αθήνα. Τη δημοσιεύω, διότι περιεκτικά περιγράφει χωρίς πάθος τη σημερινή μας κατάσταση. Δεν είμαστε μόνοι, αγαπητοί φίλοι. Κουράγιο. ΣΩΤΗΡΗ ΜΟΥ. ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ, ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΠΟΥ ΠΑ - ΡΑ ΓΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟ - ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟ-ΕΚΛΟΓΩΝ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΠΟΞΕΡ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑ ΠΑΘΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩ - ΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥΣΤΟ-ΛΕΣΒΙΩΝ (ΕΠΟΝΤΑΙ ΚΟΠΡΟΛΑΓΝΟΙ, ΦΕΤΙΧΙ - ΣΤΕΣ, ΚΤΗΝΟΒΑΤΕΣ, ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ, ΣΑΔΟΜΑΖΟΧΕΣ, ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ, ΚΛΠ), ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΟΥΜΕ. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΑΙΔΟΙΑ, ΚΩΛΟΥΣ, ΒΥΖΙΑ ΝΑ ΕΚΛΙΠΑΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΣΕΞ ΕΝΑΝΤΙ ΜΙΚΡΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΜΕΡΙ - ΚΑΝΙΚΑ ΦΙΛΜ ΜΕ ΒΑΜΠΙΡΙΑ, ΕΞΩ - ΓΗΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ- ΝΤΑΗΔΕΣ ΝΑ ΔΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΦΑ - ΖΟΥΝ ΚΑΚΟΥΣ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥΣ ΠΑ - ΛΑΙΑΣ ΚΟΠΗΣ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΟΦΤΙΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟ - ΣΙΑ ΚΑΝΑΛΙΑ, 10 ΛΕΠΤΑ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΜΟΥ - ΣΙΚΩΝ ΤΑΛΕΝΤΩΝ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΔΟΛΦΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΟΡΓΙΟ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗΣ.

4 4 ΚΑΛΑ ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΝ ΤΟ ΑΝΑΝΙΚΟΝ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ 28 Δεκεμβρίου 2013 ΒΡΑΒΕΙΑ H ΒΡΑΒΕΙΑ Τα Χριστούγεννα της υποκρισίας μας l KΛEΦTHΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον παρ ότι το διεκδίκησαν άλλοι 359 παράγοντες. (Δεν μπορούμε να δημοσιεύσουμε το όνομά του, όχι διότι φοβόμαστε τον λίβελλο, αλλά επειδή ο ίδιος έχει πάρει και το βραβείο KATZIAPHΣ THΣ XPONIAΣ, καθώς και πολλούς επαίνους και μνείες). KATZIAPHΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Nίκο Αναστασιάδη. Mνεία στον Xρήστο Στυλιανίδη, παρ ότι δεν είναι κλέφτης. Tα λίγα που πήρε από τη ΓIOYNOΠΣ τότε ήταν για τις υπηρεσίες του στην προώθηση του σχεδίου Aνάν. l ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΤΑΚΑ THΣ XPONIAΣ: «Tούντον πούττον που θωρείς εν εβρέθηκεν ΑΠΟΕΛίστας να τον γαμήσει». (Την είπε η Σ. K. ως Άντρη, φανατική χουλιγκάνισσα της Ομόνοιας στο TIBI 69 μ.x.) l MEIONOTHTA ΠOY ΣHKΩNEI KKEΛΛEΝ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στους Mαρωνίτες που, όχι μόνο εκπροσωπούνται στο υπουργικό με έναν υπουργό, έχουν στο προσκήνιο και το νέο φρούτο του προκλητικού Συναγερμού τον Μάριο Μαυρίδη. Έπαινος στο KΙΣA για το σκηνοθετημένο φιλμάκι του με τον επαγγελματία μαύρο, τον μαύρο που σπάει το πόδι του και συλλαμβάνεται από έναν κακούργο μπάτσο και το φιλμάκι κάνει τον γύρο του κόσμου και πού είσαι ακόμα. Μνεία στους Πακιστανούς που δεν καταδέχονται να προσεύχονται με άλλους ισλαμιστές και θέλουν να τους κτίσουμε δικό τους τζαμί. Why not? Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βιώνουμε μία εποχή εθνικής και ηθικής παρακμής. Έχουμε απεμπολήσει σε μεγάλο βαθμό πολλά από τα στοιχεία της ταυτότητάς μας. Ζούμε σε μία κοινωνία πλέον όπου το ατομικό συμφέρον τίθεται υπεράνω του εθνικού ή κοινωνικού και η αδιαφορία και η απάθεια αντικατέστησαν την κοινωνική αλληλεγγύη που μας χαρακτήριζε. Τα ευγενή οράματα και οι ηθικές αρχές θεωρούνται ξεπερασμένα και τη θέση τους έχουν πάρει η χωρίς όρια ματαιόδοξη επιδίωξη υλικών αγαθών και άλλων απολαύσεων της ζωής. Φυσικό επόμενο ήταν να απομακρυνθούμε και από την Ορθόδοξη παράδοσή μας. Ο Ελληνισμός για αιώνες είχε τον δικό του τρόπο να βιώνει τις μεγάλες θρησκευτικές εορτές, μέσα σε πλαίσια που δεν ξέφευγαν των μηνυμάτων που αυτές εξέπεμπαν. Δυστυχώς, η ασέβεια που μας χαρακτηρίζει είχε σαν συνέπεια τουλάχιστον ο τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων να ξεφύγει πλήρως από τον παραδοσιακό και μακριά από τα διαχρονικά μηνύματα της Γέννησης του Χριστού. Όπως πολύ εύστοχα ειπώθηκε, τα Χριστούγεννά μας είναι πλέον χωρίς Χριστό. Έχουμε μετατρέψει τη γιορτή της αγάπης και της ταπεινότητας σε γιορτή του καταναλωτισμού, της επίδειξης πλούτου και της ξέφρενης και αχαλίνωτης πολλές φορές διασκέδασης. Έχουμε φθάσει στο σημείο οι υπεραγορές, οι διάφορες πολυεθνικές, αλλά και πολλά καταστήματα, να ξεκινούν τους «εορτασμούς» των Χριστουγέννων από τον Οκτώβριο! Δεν το κάνουν βέβαια επειδή είναι φανατικοί Χριστιανοί και αδημονούν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Αντί να κυνηγούμε την κάθαρση της ψυχής μας, κυνηγούμε μανιωδώς τις προσφορές των καταστημάτων. Αντικαταστήσαμε τον δικό μας αυθεντικό Άγιο Βασίλη, τον Καππαδόκα, τον ταπεινό φωστήρα των ελληνικών γραμμάτων, με τον μεθύστακα λευκογένη γέροντα της «Κόκα Κόλα». Ανακαλύψαμε δε τα τελευταία χρόνια και τα ξωτικά του Αγίου Βασίλη, που ουσιαστικά είναι δαιμόνια της γερμανικής μυθολογίας, ακόμη δε και τη γυναίκα του! Το πλέον, όμως, ανησυχητικό είναι ότι τα πιο πάνω ξενόφερτα έχουν εισχωρήσει και στην παιδεία μας. Έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια αρκετές σχολικές εορτές λόγω των παιδιών μου και έχω μιλήσει με αρκετούς άλλους φίλους γονείς για το περιεχόμενο των δικών τους σχολικών εορτών τουλάχιστον στη στοιχειώδη εκπαίδευση. Εκείνο το οποίο δυστυχώς διαπιστώνω είναι ότι στην πλειοψηφία τους οι χριστουγεννιάτικες εορτές δεν έχουν σχέση με Χριστούγεννα. Ξενόφερτα τραγούδια, ξωτικά, χοροί και μουσικές που δεν συνάδουν με το είδος της γιορτής. Μέχρι και ροκ-εντ-ρολ παίχθηκε σε κάποια εορτή! Διερωτάται κανείς αν το Υπουργείο Παιδείας τα βλέπει αυτά και τι μέτρα παίρνει. Οι διάφορες εκπαιδευτικές οργανώσεις τι κάνουν; Ασχολούνται μήπως μόνο για ζητήματα που επηρεάζουν το μισθολόγιό τους; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω από την απομάκρυνση από την παράδοση και τη θρησκεία μας βρίσκονται μεταξύ άλλων και εκτός των συνόρων κέντρα που εργάζονται μεθοδικά και υποχθόνια για την εθνική μας αλλοτρίωση και για μία παγκόσμια θρησκεία. Οι διάφορες αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες είναι δυστυχώς αλωμένες από ανθρωπάκια είτε ελεγχόμενα είτε ανήμπορα να αντιδράσουν. Η αντίσταση στον εθνικό και θρησκευτικό μας αποχρωματισμό ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Δεν πρέπει να περιμένουμε τον κάθε κομματικό ταγό να αντιδράσει. Οφείλουμε να αντιδράσουμε είτε σε προσωπικό επίπεδο, αρνούμενοι να υιοθετήσουμε οτιδήποτε αντιβαίνει στη διατήρηση της ταυτότητάς μας, διαμαρτυρόμενοι εκεί που μπορούμε, όπως στους εκπαιδευτικούς για το περιεχόμενο των εορτών τους, ή πιέζοντας διάφορους φορείς όπως την Εκκλησία να πάρουν δυναμικότερη θέση. Η οργάνωσή μας σε μικρές τοπικές κοινωνικές ομάδες θα κάνει αποτελεσματικότερη την προσπάθειά μας. Επίσης την εθνική και θρησκευτική αγωγή των παιδιών μας οφείλουμε να την αναλάβουμε εμείς, διότι, όπως δυστυχώς αποδεικνύεται, τα σχολεία, έστω και αν υπάρχουν ακόμη εκπαιδευτικοί που στέκονται στο ύψος τους, δεν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε. Ο αμετανόητος ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια έμφαση και υπερτονισμός της ανάγκης διατήρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και πολύ σωστά. Την ανάγκη αυτήν διαλαλούν σχεδόν όλα τα μεγάλα ή μικρά κόμματα, κινήματα ή σχήματα. Ως εδώ καλά, όμως δεν μας λένε τι θα κάνουμε παρακάτω. Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι μια μονόπλευρη πολιτική, βασισμένη στη διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να σταθεί μακροπρόθεσμα χωρίς μια δεύτερη παράλληλη πολιτική ενίσχυσης των δεσμών με το Εθνικό Κέντρο που να καλύπτει συγκροτημένα και αδιάλειπτα τους τομείς της Παιδείας, Άμυνας, Διπλωματίας, Οικονομίας και το Δημογραφικό. Αν εξαιρέσουμε τα δύο μεγάλα κόμματα του τόπου, οι ηγεσίες των οποίων τα έχουν οδηγήσει μέσω της επιδίωξης της ΔΔΟ (Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας) σταθερά σε μια αδιέξοδη πολιτική που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε αλλοτρίωση (ήδη τη βιώνουμε τα τελευταία 20 χρόνια) της εθνικής μας ταυτότητας, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις λίγο ή πολύ δείχνουν τελευταία να πείθουν πως κατανοούν πως η διατήρηση του κυπριακού Ελληνισμού στον τόπο καταγωγής τους είναι πρώτιστης σημασίας και η απαλλαγή από τη συνταγή της ΔΔΟ επιτακτική. Παρ όλ αυτά, οι τελευταίες δεν φαίνεται να κατανοούν πως η μόνη ρεαλιστική, βάσιμη και μακρόχρονη λύση για τον Ελληνισμό της Κύπρου είναι η ταύτιση και συμπόρευση με τον υπόλοιπο Ελληνισμό. Δυστυχώς ούτε στην Ελλάδα φαίνεται οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας να έχουν αντιληφθεί ότι χωρίς την Κύπρο, ο Ελληνισμός συρρικνώνεται καταλυτικά, σε βαθμό που τίθεται σε μεγάλη αμφιβολία εάν μπορεί να υπάρξει Ελληνισμός στην Ελλάδα σε βάθος χρόνου. Αυτό μπορεί να φανεί ξεκάθαρα από τους χάρτες που κυκλοφορούν, απεικονίζοντας τις ΑΟΖ των δύο χωρών. Εάν προσθέσουμε την έκταση των δύο ελληνικών ΑΟΖ είναι άλλη η δυναμική που αναπτύσσεται από το αν τις βάλουμε ξεχωριστά ή, χειρότερα, εάν η μία από τις δύο χαθεί, περνώντας σε ξένα χέρια. Οι «πατριωτικές» δυνάμεις της μεγαλονήσου αντιλαμβάνονται τον κυπριακό Ελληνισμό ως κτήμα της Κύπρου, ως μία κατάκτηση κυπριακή, χωρίς να επικεντρώνονται στο ότι Ελληνισμός στην Κύπρο υπάρχει, επειδή υπάρχει Ελλάδα. Άρα για τη διαιώνιση του κυπριακού Ελληνισμού, απαραίτητη προϋπόθεση είναι: (α) η επιβίωση της Ελλάδας ως ελληνικός πολιτισμός, (β) η επιβίωση της Κύπρου ως δεύτερος ελληνικός πολιτισμός και (γ) η συμπόρευση των δύο σε όλα τα μεγάλα θέματα που προαναφέραμε. Δυστυχώς, ακόμα και μέσα στις «πατριωτικές» δυνάμεις της Κύπρου δυσκολεύεται κάποιος να βρει «πατριώτες» που αντιλαμβάνονται το παρόν και το μέλλον της Κύπρου συνυφασμένο με το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας (και ανάποδα). Ακόμα και οι πιο, φαινομενικά, έλληνες κύπριοι πατριώτες, όταν αναφέρονται στην Ελλάδα και στους Ελλαδίτες, γίνεται φανερή η απαξίωση που δείχνουν προς τη Μητέρα Πατρίδα. Ασφαλώς τα ίδια από την ανάποδη, πλην ελαχίστων μεμονωμένων εξαιρέσεων, ισχύουν και στον ελλαδικό χώρο ως προς το πώς βλέπουν την Κύπρο και τους «αδελφούς» Έλληνες Κύπριους. Η εντύπωση που έχω είναι ότι και στις δύο πλευρές του Ελληνισμού, λαός και εξουσία ως επί το πλείστον ενδιαφέρονται για τη διατήρηση των κεκτημένων, δηλαδή της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας ως χώροι στους οποίους θα συνεχίζουν να ευημερούν κάποιες «ξεχωριστές μονάδες», χωρίς ποτέ να δίνεται έμφαση στο συνολικό και τελικά στο εθνικό. Είναι βέβαιο πως πάνω από το 80% του πληθυσμού σε Κύπρο και Ελλάδα δεν θέλει να «λερωθεί», αλλά περισσότερο «βολεύεται» με την παρούσα ημικατάσταση που ως στόχο έχει πάνω από όλα την υλική ευμάρεια. Όσοι, λοιπόν, διαφωνούν με τη μονόπλευρη υλική ευμάρεια, βάζοντας πάνω από όλα την πνευματική ευμάρεια που συνεπάγεται ιδανικά και αρχές με πρώτες τις έννοιες του Έθνους, της πατρίδας, της οικογένειας και της θρησκείας, ας μαζευτούν και ας ιδρύσουν ένα Πανεθνικό Κίνημα Χάραξης Εθνικής Ελληνικής Πολιτικής, κοινής για Ελλάδα και Κύπρο. Αμήν! ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

5 28 Δεκεμβρίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com Εν να πιάω τζιείν τον Ντάουνερ που τον λαιμόν να τον κάμω να κλάσει πατάτες. Αλλά άμαν έσιεις τον Στυλιανίδην τζιαι τον Δρουσιώτην μες στο Προεδρικόν, πού να πάεις να σταθείς; 5 ΣΧΟΛΙA l ΣΧΟΛIA Στίχοι για το 2014 Euskadi Ta Askatasuna Απολογισμός Αφιερώνουμε τους πιο κάτω στίχους του Μιχάλη Γενίτσαρη, όχι στη Μέρκελ, αλλά σε όσους θεωρούν ότι δεν υπάρχει κατοχή και πως θα μας συγυρίσουν οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί. Γυρίστε πλευρό Ζηλεύουνε δε θέλουνε ντυμένο να με δούνε, θέλουν μπατίρη να με δουν για να φχαριστηθούνε. Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω. Μα εγώ πάντα βολεύομαι γιατί την εσαλτάρω σε κάνα αμάξι Γερμανού και πάντα τη ρεφάρω. Σάλτα ρίξε τη ρεζέρβα γίνε ντου και σήκω φεύγα. Βενζίνες και πετρέλαια εμείς τα κυνηγάμε, γιατί έχουνε πολλά λεφτά και μόρτικα γλεντάμε. Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω. Οι Γερμανοί μας κυνηγούν μα εμείς δεν τους ακούμε, εμείς θα τη σαλτάρουμε ώσπου να σκοτωθούμε. Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω. Χαρά να σε γιαούρτωνα εκεί που ρητορεύεις εκεί που με χειροκροτάς χωρίς να το πιστεύεις παίρνεις την αλήθεια μου και μου την κάνεις λιώμα απ το πόδι με τραβάς βαθιά μέσα στο χώμα. Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ Χριστόφιας, προεδρικές, Αναστασιάδης, κούρεμα καταθέσεων, ΟΧΙ, ΝΑΙ, Ανεργία, Κατοχή, Νέο Σχέδιο Ανάν Ω καιροί, ω ήθη! Πάει κι αυτό το 2013, λοιπόν. Ζούμε σε περίεργες εποχές, όλοι το έχουμε καταλάβει. Κάποτε πρέπει να κάνουμε και τους δικούς μας απολογισμούς. Τι κάναμε και τι δεν κάναμε. Επειδή, να δείτε που κάποτε θα μας πούνε και «τσογλανοπαρέες που κάνουν κριτική». Όπως είχαμε γράψει και στο προηγούμενο φύλλο της εφ. ΕΝΩΣΙΣ, είναι βαθύ το πρόβλημα της νεολαίας μας. Ο νέος πλέον είναι κλεισμένος σε έναν υπολογιστή, οι «αγώνες» πλέον γίνονται από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (ακούτε όρο) και η ανταλλαγή προβληματισμών γίνεται με σχολιάκια και τσατ. Αν είναι δυνατόν. Ξεκινάμε. Θυμόμαστε όλοι την προεκλογική περίοδο. Χωρίς να υποβαθμίζουμε τη χρησιμότητα του διαδικτύου, δεν είναι ψέμα πως εξαιτίας της υπερβολικής του χρήσης, υποβαθμίζεται η ποιότητα της σκέψης και του λόγου. Οι εκστρατείες του Αναστασιάδη, του Λιλλήκα, του Μαλά έγιναν περισσότερο μέσω του φέισμπουκ και του τουίτερ, παρά μέσω συγκεντρώσεων και κοινωνικών «διαβουλεύσεων». Ασφαλώς, επειδή οι Συναγερμικοί, μπήκαν σε αυτό το παιχνίδι πολύ πριν τους άλλους, κατόρθωσαν να κερδίσουν τον «διαδικτυακό πόλεμο». Τέλος πάντων. Βγήκε ο Αναστασιάδης με τεράστιο ποσοστό. Προς Θεού, δεν λέμε πως βγήκε μόνο εξαιτίας του διαδικτύου, αλλά έπαιξε κι αυτό σημαντικό ρόλο. Όλα αυτά τα γράφουμε επειδή υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνία. Στα καφενεία δεν γίνεται σχεδόν καμία συζήτηση πια. Δεν ακούει ο ένας τον άλλον, επειδή είναι πιο σημαντικό το φρι γουάι φάι. Ζούμε καθολικά σαν Ευρωπαίοι κακής πάστας. Κλεισμένοι σε ένα σμαρτ φόουν χωρίς ανησυχίες και σκέψεις. Απ το μπουμ του κουρέματος μέχρι την υπογραφή του μνημονίου, το φέισμπουκ κατακλείστηκε από δεκάδες χιλιάδες αντιμνημονιακά σχόλια. Κι όμως, κατά την ψήφιση του μνημονίου στη Bουλή, η πλατεία ήτανε άδεια. Ούτε 400 δεν ήμασταν. Όλοι έχουμε ευθύνες. Επειδή όμως το νέο σχέδιο Ανάν βρίσκεται έξω απ την πόρτα μας, είναι καιρός να συνέλθουμε. Να δημιουργήσουμε αυτόνομες κοινότητες νέων που θα συζητούν ακόμα και στις εξόδους τους. Να ανταμώσουμε ξανά, να δώσουμε περισσότερο βάρος στην κοινωνικοποίηση και λιγότερο στα φόλλοου του τουίτερ. Δεν θα μας σεβαστεί κανείς επειδή έχουμε πολλά «λάικ», ούτε επειδή γράφουμε κάθε μέρα σχόλια εναντίον του Αναστασιάδη και της τρόικας. Το 2014 ας είναι η χρονιά μας. Ας δακρύσουμε ξανά, είτε από χημικά είτε απ τη συγκίνηση της υλοποίησης ενός αγώνα είτε επειδή θα συλλάβουν τον αδερφό μας είτε ακόμα κι απ την επιβλητική όψη μιας ωραίας κοπελιάς σε μια γεμάτη πλατεία. Η εξέγερση δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, στον δρόμο, στον δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις, λέει κι ένα σύνθημα. Παιδιά, σηκωθείτε Αλ. Μιχ. ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Ουκρανό φωτομοντέλο περιτριγυρισμένο από πέντε σκατάες προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. ΦΩTO NTPOΠH THΣ XPONIAΣ Συνεργάτης της εφημερίδας, o Σάββας Ιακωβίδης, δήλωσε πως η φωτογραφία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ! Mόνο που ο αγαπητός συνεργάτης δεν ήξερε πως ο Νταβούτογλου είναι Eβραίος.

6 6 ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΤΖΙ ΕΡΚΕΤΑΙ ΣΧΕΔΙΟΝ, ΡΕ ΚΥΠΡΑΙΟΙ 28 Δεκεμβρίου 2013 Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ l Τ Ι Τ O Ν Ο Μ Α Χ Ι Ε Σ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΙΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Πόσον καλώς προς φιλοσοφίαν «νεναυάγηκα» «Nόσημα η οίησις σφόδρα δοκούντος αιρετού»: Για τα νοσήματα της φυλής, που μας έφαγαν, «δυσχωρίαν και σπάνιδα παρασκευάζοντα», την κορδωμένη επιθυμία για τα υλικά που τόσην, τώρα, μας έφεραν ένδεια και απελπισία, ο κύπριος φιλόσοφος έναν βγάλαμε, κι αυτός με φοινικούν αίμα, φοινικικής ημικαταγωγής Όπως η «ποδάγρα και αι αρθρίτιδες», τα «επί του σώματος αρρωστήματα», για τον σοφόν τα νοσήματα της ψυχής. Ο Ζήνων ο σικκιμετζής, ο της «απαθείας» και «αταραξίας» σχολάρχης. Φασίν και απαθήν είναι τον σοφόν. Ο έμπορας Ζήνων, ο δικός μας, ο «σικκιμετζής» ή Στωικός, όταν με το πλοίο του που κουβαλούσε πορφύρα από τη Φοινίκη ναυάγησε στην αγκαλιά της φιλοσοφίας, σε βιβλιοπωλείο του Πειραιώς: «Νυν ευπλόηκα, ότε νεναυάγηκα» Ακολουθώμεν, ω σοφέ, ημείς οι «ρυπορύπαροι» (πώς απεκάλεσαν τους μαθητές σου) Whoops! Γράψτε «λάθος» όσα έλεγα για το ευρώ, λέγει ο νομπελίστας μας. Mα, δεν είχε γράψει οπισθοσέλιδο άρθρο στην Αλήθεια κι ο πολύς Μαυρίδης, του ΔΗΣΥ, ότι «ΔΕΝ φταίει το Ευρώ για την Κρίση, αλλά η ασυδοσία μας»; Πολιτικοί, οικονομολόγοι, νομπελίστες ή «οιονεί» οικονομολόγοι, από έδρας, καθέδρας, άμβωνος (συμβαίνει και αυτό εν Κύπρω) ή, κυρίως, από τηλεοράσεως, στου κασίδη το κεφάλι. Όλα τα νούμερα κερδίζουν, ίσως, αλλά οι αριθμοί χάνουν. Πάντα. Mens compos? Τα ανήσυχα μυαλά στρέφονται στην επιστήμη, τα χαρισματικά και ευαίσθητα στις τέχνες, τα πρακτικά στις επιχειρήσεις. Τα υπόλοιπα γίνονται οικονομολόγοι. Στον αφρό το άφρον Mακαρίσαντες υμών το απειρόκακον, ου ζηλούμεν το άφρον. Aπό τον Θουκυδίδη. Για την απειρίαν και το άφρον της προσέγγισης των ηγετών μας στις συνομιλίες με την Τουρκία. «Justice precedes Conciliation. Αnd presupposes Truth». «Η πραγματική παρακαταθήκη του μαχητού ηγέτη, Νέλσονος Μαντέλα Η Δικαιοσύνη προϋποτίθεται της Συμφιλίωσης και προϋποθέτει την Αλήθεια και τη θαρραλέα παραδοχή της. Όλα τα άλλα είναι φρούδα και απατηλά. Κι αυτοκαταστροφικά». Κύριε Πρόεδρε, και οι συν σοι. «κερδαλεώτερον ἐστὶ ὁμολογέειν τῷ Πέρσῃ» ἐπιστάμενοί τε ὅτι κερδαλεώτερον ἐστὶ ὁμολογέειν τῷ Πέρσῃ μᾶλλον ἤ περ πολεμέειν οὐ μὲν οὐδὲ ὁμολογήσομεν ἑκόντες εἶναι. καὶ τὸ μὲν ἀπ ἡμέων οὕτω ἀκίβδηλον νέμεται ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. Συμφορώτερο ήταν οι Λακεδαιμόνιοι να συμφωνήσουν με την προσφορά των Περσών και να προδώσουν τους υπόλοιπους Έλληνες, για να πάρουν εξουσία πάνω τους, παραδίδοντάς τους στους Πέρσες. Να, όμως, πώς μας δείχνει ο Ηρόδοτος πως απήντησαν στους Πέρσες, στις αρχαίες τρόικες. Honi soit qui mal y pense To Παράσημον της Καλτσοδέτας, «The Order of the Garter». Ουδέν μεμπτόν; Ελλάδα: «143 εφοριακοί με εμβάσματα άνω των ». Honi soit qui mal y pense. Eνδροπή σε όποιον το πονηρόν βάλει στον νου του. Διότι ουδέν μεμπτόν! O Χάρης βγήκε παγανιά Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, Χάρης (αρχαϊστί: Χάρων) είναι η σκοτεινή φυσιογνωμία που απαιτεί και παίρνει τον τελευταίο, τελευτιαίο οβολό μας, οδηγώντας μας στον Άδη, στον χαμό μας, στο αιώνιο σκότος Φέξε μου και γλίστρησα. Λουκιανού, Διάλογος Χάροντος-Μενίππου ΧΑΡΗΣ ἀπόδος, ὦ κατάρατε, τὰ οθνεῖα. (Ξηλώσου, συφοριασμένε, καὶ δῶσε τὰ χρωστούμενα τῶν ξένων). ΜΕΝΙΠΠΟΣ βόα, εἰ τοῦτό σοι, ὦ Χάρων, ἥδιον. (Γκάριζε ὅσο γουστάρεις, Χάρη, μιὰ καὶ τὴ βρίσκεις ἔτσι). Biathanatos: αυτομολώντας από τη ζωή. Θάρρος ή δειλία, πόσο ασύγγνωστη, και για ποιους, η απόγνωση; Για τους αρχαίους Έλληνες, και ιδίως τους φιλοσόφους, και μάλιστα τους Στωικούς, η αυτοκτονία είναι έλλογη κι εκούσια πράξη, σε ένα φρόνιμο ισολογισμό των ηδονών ή πόνων της ζωής. Για τους Χριστιανούς είναι αμαρτία, αν και «παίζει» πόσο μπορεί να λογιστεί αυτοκτονία η Θυσία του Κυρίου. Ή των μαρτύρων, όπως ο Ιγνάτιος, που περίμενε τον θάνατο με τον πόθο του εραστού. Σήμερα, εποχή της μοναχικής, ατομικιστικής νεωτερικότητας και των απέλπιδων αδιεξόδων της Κρίσης, ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξάνει ραγδαίως. Στις ΗΠΑ οι αυτοκτονίες, ήδη στις ετησίως, υπερβαίνουν τις δολοφονίες. Αλλά δεν αντιμετωπίζονται με την ίδια δραστικότητα σαν κοινωνικό πρόβλημα. Στην Ελλάδα και Κύπρο των μνημονίων, «θάπτονται» κι οι ίδιες, σαν κοινωνικό πρόβλημα, μαζί με τα θύματά τους. «Να οργανωθούμε ρεεεε!!!» Ο αμερικανός «philosopher of the longshoremen» (ο φιλόσοφος των φορτοεκφορτωτών πλοίων, των αχθοφόρων), ο Eric Hoffer, γνωστός και για τους αιχμηρούς αφορισμούς του, συχνά από την μπακούνια σοφία του γύρω από τη «δικτατορία επί του προλεταριάτου» (που θα έλεγεν ο Μπακούνιν): το σαλάγισμα των μαζών από τους μαζοπατέρες στα μαζικά κινήματα. Ξανά και ξανά φέρνει στον νου μας η λαοβοσκή των «οργανωμένων συνόλων» τον καυτό σαν ατσάλι αφορισμό του αχθοφόρου φιλοσόφου: «κάθε μαζικό κίνημα ξεκινά σαν υψηλή ιδέα, εξελίσσεται σε μπίζνα κι εκφυλίζεται σε συμμορία». Δεν έχουν τον Θεό τους οι μαζομαζεμένοι, αφού «τα μαζικά κινήματα ξεσηκώνονται και εξαπλώνονται χωρίς πίστη σ έναν Θεό, αλλά ποτέ χωρίς πίστη σ έναν διάβολο»: «Mass movements can rise and spread without belief in a God, but never without belief in a devil» «Πώς γίνεται στον κάθε παλαβιάρη, κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν», θα το έθετε, όμοια αφοριστικά, ο Νικόλας ο Άσιμος. Βουλευτής: «Δεν είναι ευθύνη μας η καταπολέμηση της ανεργίας» Αλήθεια, πότε νομιμοποιείται μία κυβέρνηση; Και πότε απονομιμοποιείται; Η παροχή ευκαιριών εργασίας με επιτυχή οικονομική πολιτική και ασφάλισης και ανεκτής διαβίωσης (σήμερα και επιβίωσης) δεν είναι όροι νομιμοποίησης μιας εξουσίας που διαχειρίζεται το κοινό αγαθό; Ο βουλευτής Ταμήλος, της ΝΔ στην Ελλάδα, νίπτει τας χείρας του. Θα ειπωθούν παρόμοια και στην Κύπρο, όπου πράττονται ήδη τα όμοιά τους: Αναφορικά με το μεγάλο θέμα της ανεργίας, ο βουλευτής Τρικάλων τόνισε ότι η καταπολέμησή της δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης Με το θράσος της ηθικής, εν τέλει, ανευθυνότητας. Ο λιμός κι οι λιμουζίνες Και στους γενικούς διευθυντές δωρεάν λιμουζίνες. Και στους υφυπουργούς, επιμένει ο Προδρομής. Και μη τους άπτου τους 13ους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, αποφάσισε η βουλή (έχουν εξαφανισθεί εδώ και χρόνια των ιδιωτικών ). Η κοινωνική διαστρωμάτωση, «αναλγησία», στα παλαιά μου ελληνικά. Και στα παλαιά των υποδημάτων των. Αγγελάκη Ρουκ: Οι ήρωες της ποιήτριας «Κατερίνα, ποιοι είναι οι πραγματικοί σας ήρωες;» «Οι επιζώντες». Η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ για το Lifo.gr. Αν την είχαν ρωτήσει ποιοι είναι οι αντιήρωές της, που εχθαίρει ή που την απογοητεύουν, σαν άνθρωπο και σαν ποιήτρια; Σίγουρα θα είχε απαντήσει: «Οι επιβιώνοντες». Η σιωπή των αμνών Σ έναν τόπο που βουλιάζει στη σιωπή των αμνών και τη συναλλαγή, σε κάθε επίπεδο, αντί για τις αναγκαίες ρήξεις και ανατροπές, διαπιστώνουμε καθημερινά συμβιβασμούς και την επιβολή των χρυσών μετριοτήτων. Αντί του έρωτα, προέχει ο ισολογισμός των αισθημάτων, αντί του μεταφυσικού τρόμου, η διεκπεραίωση της επιθυμίας. Ιδού γιατί η έννοια πολιτισμός σήμερα είναι σύμφυτη με την έννοια της μελαγχολίας. Γράφει ο Μάνος Στεφανίδης. Στο Πολιτισμός στην Εποχή της Μελαγχολίας. «Γιατί, όπως και να το κάνουμε, δεν μπορεί να γίνει καπιταλισμός με την Πανσέληνο». Ή τον Πανσέληνο. Ανδρέας Λαδόμματος: Εποχή της Εληάς και του Ελαιόλαδου Eδώ ο Ελαιών έγινε ακριβά οικόπεδα και πολυτελείς κατοικίες, ελέω, όχι ελαίω, των Αγίων Πατέρων ημών Βοσκημάτων βίος ή ανθρώπων κοινωνία; Ούτω γαρ αν δόξειε το συζήν επί των ανθρώπων λέγεσθαι, και ουχ ώσπερ επί των βοσκημάτων το εν ταυτώ νέμεσθαι. Ο Φιλόσοφος, ο Αριστοτέλης. Στα Ηθικά Νικομάχεια. Συμβιώνουν, ως φίλοι επ αγαθώ, οι άνθρωποι, αποσκοπούντες στο κοινό αγαθό. Δεν βόσκουν απλώς μαζί, σαν τα κουράδια, στον αυτόν τόπο. Όπως πράτταμε, και το πληρώνουμε αυτό δια της κουράς μας ή και σφαγής, στην Κύπρο. Κουρείς, κουρές, κορόιδα Φύγε, ω κομμωτή κομμωτών επιφωνεί, μεταφράζοντας Μπωντλαίρ, ο Καρυωτάκης. Ενώ, εν μέσω της κρίσεως, παρακολουθούμε τίλλοντες το επίλοιπον των τριχών της κεφαλής, να οργανώνονται επιχειρηματικά συνέδρια των κομμωτών της υφεσιακής μας «τριχοτομημένης» χώρας. Συμβάλλουμε κι εμείς, στα σοβαρά, το δικό μας «τριχός εγκώμιον», όπως έκανε, 18 αιώνες πιο παλιά, ο αρχαίος μας ρήτωρ, ο Δίων ο Χρυσόστομος, για να πάρει την απάντηση από τον θιγέντα συνάδελφό του, Επίσκοπο Κυρήνης, Συνέσιο, με το «Φαλάκρας Εγκώμιον» Ετυμολογία, λοιπόν, και χρόνοι του «κείρω», κουρεύω. Αποκόπτω, και μτφ. καταστρέφω, ερημώνω. Ακούτε, κουράδια; Μέλλων κερώ, αόρ. έκειρα, πρκ. κέκαρκα, υπερσ. εκεκάρκειν. Μέση φωνή: κείρομαι, μέσ. μελ. κερούμαι, μέσ. αόρ. εκειράμην, παθ. αόρ. α εκάρθην, αορ. β εκάρην, παθ. πρκ. κέκαρμαι, μετ. κεκαρμένος, ως οι βουδισταί ή ως ποδοσφαιρισταί της τελευταίας μοδός Εν ακαρεί την κάραν κεκαρμένοι Προστίθεται και η αιπολική ή βοσκο-πολιτική ερμηνεία της κουράς ή κουρέματος, η αφορώσα τα πειθήνια αιγοπρόβατα, γίδια ή κουράδια. Άκομψον προσλαμβάνοντα αυτά εμφάνισιν, ως κεκαρμένοι κύπριοι αίγαγροι ή κουρεμένα γίδια, εις εμπαιγμόν των υπό πάντων, άλλως κουρόγιδα ή κορόιδα

7 28 Δεκεμβρίου 2013 ΕΔΩΚΕΤΕ ΚΑΝΕΝΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΑΠΟΥ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟΝ ΣΑΣ ΟΞΑ ΕΝ ΕΚΑΝΟΥΣΕΝ; 7 ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 H ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 H ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 H ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 ΜΙΚΡΑ ΚΙ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΝΕΚΡΟΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Γλαύκο Κληρίδη, που κατάφερε να ξεζουμίσει τον θάνατό του όσο κανένας άλλος ηγέτης αυτού του τόπου. Μνεία στον κυπριακό λαό που, αφού δεν έχει πεθάνει ακόμη, νομίζει πως είναι αθάνατος. BPABEIO THΣ XPONIAΣ: Το βραβείο απονέμεται στο βραβείο που έδωσε ο Γιωρκάτζης στην Eλένη Mαύρου, για τις υπηρεσίες της στη μετατροπή της Λευκωσίας σε τριτοκοσμική πόλη. ATEΛEIΩTO EPΓO THΣ XPO - NIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στη διάπλαση της Πλατείας Eλευθερίας. Φαίνεται ότι το έργο θα τελειώσει, όταν οι Κυπραίοι σταματήσουν να τρων σουβλάκια σιεφταλιά και οι ΑΚΕΛικοί ΑΚΕΛόχορτο. AXPEIAΣTH ΣΠATAΛH THΣ XPO NIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στο δημαρχείο και στην κυβέρνηση, για την αναπαλαίωση και ανάπλαση των προσόψεων των οικιών στο Καϊμακλί και στη Λευκωσία. Mε τις πρώτες βροχές τα σπίτια στην πλειοψηφία τους ερείπια χωρίς στέγη θα γίνουν όπως ήταν πριν. Eύγε, έξυπνοι Κυπραίοι. HΘOΠOIOΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Σοφοκλή Κασκαούνια, για τον ρόλο του ως πατέρας στο σκετσάκι «O ΓAMOΣ» στο TIBI 69 μ.χ. Mνεία στον Nίκο Αναστασιάδη, για τον ρόλο του αντινταουνερικού στο έργο «PIXNΩ ΣTAΧTH ΣΤΑ ΜΑ ΤΙΑ ΤΟΥ ΚΥ ΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ». KOMMENA ΔENTPA THΣ XPO - NIAΣ: Το βραβείο απονέμεται στα δέντρα της Πλατείας Eλευθερίας. O Θεός μακαρίσει τα. ΣKATAEΣ. EPHMOΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στην AΓOPA TOY AΓIOY ANTΩNIOY. Oι πεντέξι μαγαζάτορες της αγοράς άρχισαν και μοιάζουν με βεδουίνους. Mνεία στη Σαχάρα. THΛEOΠTIKH «ΜΠIMΠO» THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στη Βαλεντίνα Σοφοκλέους και μνεία στη Χριστιάνα Αριστοτέλους. NEO THΛEOΠTIKO ΦPOYTO THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στη γυναίκα του Kάρογιαν, κυρία Ροντίκα, και η μνεία στον ίδιο τον Kάρογιαν. KPAΣI THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στο MΠPOYΣKO. Φίλος μου ταβερνιάρης μού είπε πως πρόσφατα πελάτης του ζήτησε: «Μπρούσκον ολάν, ποτζιείνον που δείχνει η τηλεόραση». ATAKA THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στην ατάκα «Πε ότι εκαΐλισά σου τζιαι εγάμησές με, τι θα καταλάβεις;» Tην είπε νεαρή παρουσιάστρια σε μεγαλοπαράγοντα τηλεοπτικού καναλιού. Mνεία πάει στην ατάκα του Αναστασιάδη «Όποιος με πιάσει μεθυσμένο, να του δώσω όσα χρήματα θέλει». AΛKOOΛIKOΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Αντρέα Γεωργίου από τον Λυθροδόντα. Ώσπου να πάει στην τουαλέτα η γυναίκα του, ήπιε μιαν πότσαν ζιβανία σχεδόν μονορούφι. Όταν τον ρώτησε η γυναίκα του «Τι πίνεις;», απάντησε «Έννεν που την γουλειάν σου, α εναίκα, εγιώ φορώ τα πατταλόνια». Έπαινος στον Nίκο Αναστασιάδη και μνεία επίσης στον Nίκο Αναστασιάδη. ΛOYZEP THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Mάριο Kάρογιαν. Eτάισεν την μισήν Kύπρον, έβαλεν τους Συναγερμικούς να τον ψηφίσουν και παρ όλ αυτά, δεν τα κατάφερε να κερδίσει τον πρίγκιπα. ΔHMOΣIOΓPAΦOΣ THΣ XPO - NIAΣ: Tο βραβείο μοιράζονται εξίσου οι Γιάννης Kαρεκλάς και Κώστας Γεννάρης, για την προσφορά τους στο γλείψιμο της τέταρτης εξουσίας προς τις υπόλοιπες εξουσίες. Έπαινος στον Βίκτωρα Παπαδόπουλο, που από τον ΛOΓO- MEΓKA, κατάφερε να κνίθει τα αρχίδια του στο Προεδρικό. Mνεία στον Mακάριο Δρουσιώτη, που κνίθει τ αρχίδια άλλων στο Προεδρικό. ANAΣTAΣIAΔIKH EΦHMEPIΔA THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται εξίσου στην AΛHΘEIA του Xάσικου και στον ΠOΛITH του Διον. Διον. Έπαινος στη ΣΗ - ΜΕ ΡΙΝΗ και μνεία στη XAPAY - ΓH, η οποία, με τις μαλακίες που γράφει, ενισχύει συνεχώς τον Πρόεδρό μας. KAΦENEIO THΣ XPONIAΣ: Φέτος δεν θα δοθεί βραβείο, διότι καθημερινώς ανοίγουν πολλά καινούργια καφενεία και δεν προλαβαίνουμε να τα επισκεφτούμε και να τα αξιοποιήσουμε. Έπαινος στο καφενείο του Aντρίκκου στην Eπισκοπή και μνεία στο ΘEPA ΠEY THPIO ME ΛAΓXO - ΛIAΣ, στην πρώην πουτανογειτονιά της Xώρας. ΞEΠEΣMENA KAΦEΝΕIA THΣ XPONIAΣ: Tα καφενεία της Mακαρίου τα καημένα. Aθθυμάστε που επίνναμεν τον καφέν 5 ευρώ τζιαι εν εδιαμαρτυρούμασταν; ΞEΣKIΣMENA KAΦE THΣ XPO - NIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στα ξενικά καφενεία αλυσίδας τα οποία σας πίνουν το αίμα. Φονιάδες των λαών Aμερικάνοι, το θυμάστε; AΠATH THΣ XPONIAΣ συν AΠA - TEΩNAΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο δεν απονέμεται, λογω τετραψήφιου αριθμού υποψηφίων. Γράψτε οποιοδήποτε όνομα πολιτικού ή οικονομικού παράγοντα και κατά 97,9% θα είστε μέσα. Έπαινος στους Δημήτρη Χριστόφια και Nίκο Αναστασιάδη, που εναλλάξ εξαπάτησαν τον κυπριακό Ελληνισμό ουκ ολίγες φορές. Mνεία στους ίδιους. ΣKATAΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Δημήτρη Χριστόφια, αν και είναι σκληρό ένα τέτοιο βραβείο να το παίρνει ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έπαινος στον Nίκο Αναστασιάδη, για την ικανότητά του εθνικοφρωνικά να μας χώνει τη μούρη στα σκατά, και μνεία στους Aλέκο Mαρκίδη και Nίκο Pολάνδη, που κάθε τόσο επανεμφανίζονται για να μας ψυχοπλακώνουν και να μας απειλούν πως ένα νέο σχέδιο Aνάν είναι προ των πυλών. Σκατάες. ΠΡΩΗΝ ΠPOEΔPOΣ ΠOY OYΣIA - ΣTIKA NOMIZEI OTI AKOMH EINAI ΣTO ΠPOEΔPIKO ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον Δημήτρη Χριστόφια που συμπεριφέρεται ακόμη ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. NEO EΠAΓΓEΛMA THΣ XPO - NIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στο ιερό επάγγελμα του OIKONO - MOΛOΓOY, που αίφνης φύτρωσε σαν μανιτάρι σε όλη την Kύπρο μας. Έπαινος στο επάγγελμα του καφεϋπάλληλου (3-4 ευρώ την ώρα) και μνεία στις κύπριες νεοπουτάνες των ξενοδοχείων μας. XAΠI THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στο ΓΛOYKOΦAZ για τον διαβήτη τύπου B και έπαινος στο ΛIΠITOP των 20 γραμμαρίων. Έπαινος στο πρόζακ και στο παναντόλ, που παραμένουν σταθερές αξίες στη μικρή μας Kύπρο. EΛITA THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στην Eλίτα Mιχαηλίδου και έπαινος στον Γιάγκο Mικελλίδη. ΠOPTOΣ THΣ XPONIAΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον πόρτο που αμόλησε ο Mικελλίδης ζωντανά σε ένα από τα προγράμματα της Ελίτας, λέγοντας πως το σώμα του έχει τους δικούς του κώδικες. Έπαινος στους αναστασιαδικούς πόρτους που αμολά καθημερινώς ο Γεννάρης του PIK και μνεία στον Άντρο Κυπριανού. l Tο 72% των Κυπρίων πιστεύει πως ο Άη Βασίλης έρχεται από τη Νορβηγία. Eνα άλλο 11% πιστεύει πως έρχεται από τη Φινλανδία. Άλλη μία απόδειξη πως πάμε κατά διαόλου. l Ένας κάττος μπορεί να ζήσει με τρία πόδια, όπως κι ένας σκύλος. Έως τώρα κανένας άνθρωπος δεν κατάφερε να ζήσει με τρία πόδια. l Mε τους οργασμούς δεν τα πάνε καλά οι γυναίκες μας. Έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δείχνει πως μόνο το 37% των κύπριων γυναικών φτάνει σε οργασμό. Tα πρωτεία τα έχουν οι Λεμεσιανές, με ποσοστό 58%, και τελευταίες είναι οι Παφίτισσες, με ποσοστό 13%. Ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι μία Παφίτισσα απάτησε τον άντρα της με το ρεκόρ 54 εραστών χωρίς ποτέ να φτάσει σε οργασμό έστω και με έναν. Φτάνει σε οργασμό μόνο με τον άντρα της. H Αθηνά Kυριακίδου παρ ότι δεν φτάνει σε οργασμό, συνεχώς φωνάζει ΓIEΣ ΓIEΣ ΓIEΣ, παρατήρησε μία ερευνήτρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. l O Χρύσανθος Tσουρούλης του ΣIΓMA, παρ ότι έχει παιδί, δεν έχει παντρευτεί τη μητέρα του παιδιού του. O λόγος έχει να κάνει με την οικονομική κρίση. Ένας γάμος τη σήμερον ημέρα θέλει πάνω από πέντε χιλιάδες ευρώ, χωρίς να εγγυάται κανείς ότι θα τα μαζέψει από τα φακελάκια. l Στον γάμο της κόρης του Χριστόφια, ο Αναστασιάδης έδωσε 200 ευρώ. l Στην Kορέα και την Ιαπωνία οι σσιιστομμάτηες παντρεύονται κατά εκατοντάδες στον ίδιο χώρο. Πολλοί γαμπροί φεύγουν με άλλην γυναίκα, μιας και οι σσιιστομμάτισσες μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους. l H Ανδρούλλα Γκιούροβα δεν απεκάλεσε την Eλένη Mαύρου «πασιά λεσβία» όταν πήρε τη θέση της στην Xαραυγή. Tης είπε μόνο: Eύχομαι στην καρέκλαν πον να κάτσεις να προεξέχει μεγάλον πέος. l H Ελένη Mαύρου, όταν ήταν πιο νέα, ποθούσε τον Δημήτρη Χριστόφια, αλλά δεν τόλμησε να του το πει ποτέ. Mια φορά, όμως, στο κάμπινγκ της EΔON, προσποιήθηκε πως μια κατσαρίδα ανέβηκε από το πόδι της προς το βρακούιν της και κάλεσε τον Χριστόφια να την πιάσει, αφού πρώτα σήκωσε τη φούστα της πάνω. O Χριστόφιας, στη θέα του βρακιού της, είπε, προφανώς για την κατσαρίδα, NEKATΣIΩ. l O Nεοκλής Συλικιώτης, όταν καθαρίζει τη μύτη του, τα κακκάθκια τα τοποθετεί κάτω από την καρέκλα του, σε αντίθεση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου που τα πετά χαμαί, διακριτικά φυσικά. l Mία οικογένεια με δύο γονείς και δύο παιδιά του δημοτικού, χωρίς να έχει να πληρώσει ενοίκιο, θέλει 1200 ευρώ για να ζήσει λίγο πιο πάνω από το όριο της μεγάλης φτώχειας. Mε δύο παιδιά του γυμνασίου, η οικογένεια θέλει 1700 ευρώ και με δύο παιδιά που σπουδάζουν ούτε 2800 ευρώ δεν φτάνουν. Προσοχή, λοιπόν, βρείτε και δεύτερη δουλειά και τρίτη ή πείτε της συζύγου σας, εάν τρώγεται, να κάνει και λίγες βίζιτες. l Tο πέος του γαϊδάρου (όχι του Nίκου Tορναρίτη, αλλά του κανονικού) είναι πάνω από 12 ίντσες, φτάνοντας πολλές φορές στα δύο πόδια, ειδικά εάν η γαϊδάρα (όχι η Aθηνά Kυριακίδου) είναι στρινιάρα. l O Μάριος Kάρογιαν πίνει λεξοτανίλ και τρώει φουστούτζια ολόκληρα, χωρίς να φκάλλει το κέλυφος. Aυτά φυσικά μετά την ήττα του από τον πρίγκιπα. l Aν κατουρήσουν ούλλοι οι Tούρτζιοι της Tουρτζιάς στο άνοιγμαν της Λήδρας, η Kύπρος εν να πλημμυρίσει μέσα σε πέντε ώρες. Tην κουβέντα την είπε συναγερμικός αμπελοφιλόσοφος, για να εντυπωσιάσει με τις γνώσεις του ΔΗΚΟϊκό καφετζή που επέμενε ότι οι Tούρκοι φοούνται να πιάσουν ούλλην την Κύπρον, άμπα τζιαι βρεθούν αντιμέτωποι με την Αγγλίαν. Θαμώνας που άκουγε τον διάλογό τους εβούρησεν βουρητός μες στην τουαλέτταν του καφενείου, αλλά εν ηξέρουμεν τι έκαμεν ακριβώς. l Tο 2014 δεν θα είναι καλύτερο από το Χρόνια πολλά και καλή χρονιά. B.Φ.

8 8 Λάου λάου να φάτε την Πρωτοχρονιάν. Τζι ό,τι μείνει πέψετέ το του Κάρογιαν, του φτωχού. vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Δεκεμβρίου 2013 ΣKATAΣ THΣ XPONIAΣ To Tέλος της Φιλοσοφίας Tο βραβείο απονέμεται στον ΔHMHTPH XPIΣTOΦIA. EΠAINOΣ στον Δημήτρη Χριστόφια τον B, κύριο Νίκο Αναστασιάδη. MNEIA στην grande poutana της πολιτικής, κύριο Μάριο Κάρογιαν. ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΣKATAΣ THΣ XPONIAΣ Tο βραβείο απονέμεται στον Τσετσένο - Μαρωνίτη Μ. ΜΑΥΡΙΔΗ του Συναγερμού. ΣKATΟ THΣ XPONIAΣ Tο βραβείο απονέμεται στον Χάρη Γεωργιάδη, ΕΠΑΙΝΟΣ στον Άριστο Δαμιανού και ΜΝΕΙΑ στον Ανδρέα Πιτσιλλίδη. Μέσα ή έξω από τον κύκλο της φιλοσοφίας, οι «αντιφιλοσοφικές φιλοσοφίες» που σαλπίζουν το «Τέλος της Φιλοσοφίας» είναι το χαρακτηριστικό του 20ού αιώνα. Η φιλοσοφία του 20ού αιώνα έχει ιδωθεί, στις πιο γενικές της γραμμές, ως μια δραστηριότητα που πρέπει να αντιμετωπισθεί ως πρόβλημα η ίδια και να «λυθεί» ή «διαλυθεί» και «ξερριζωθεί» τόσο ριζικά, ώστε να μην αναφυεί ποτέ ξανά. Το σύνολο της ιστορίας της Δυτικής φιλοσοφίας έχει εκληφθεί, για παράδειγμα από τον Martin Heidegger, ως μια παρέκκλιση, μια ρήξη στην εσωτερική σχέση του Ανθρώπου και του Είναι, στην οποία πρέπει να επιστρέψουμε, ώστε μέσα από την ιαματική αποκατάσταση της ενότητας αυτής να σωθούμε. Η φιλοσοφία πρέπει να επιστρέψει στα πρακτικά προβλήματα της ανθρώπινης ζωής και να παραιτηθεί από την αλαζονική αξίωση ότι έχει τα δικά της προβλήματα, υπέδειξε κι ο πραγματιστής φιλόσοφος John Dewey. H φιλοσοφία πρέπει να περιοριστεί στη διασάφηση των επιστημονικών εννοιών, υπέδειξαν κι οι λογικοί θετικιστές, για τους οποίους μόνο η επιστήμη προσφέρει πραγματική γνώση και αντιπροσωπεύει γνωστικές πρακτικές, κάθε παρέκκλιση από τις οποίες οδηγεί σε ανοησίες, όπως είναι όλες οι μη εμπειρικά επαληθεύσιμες προτάσεις. Η Φιλοσοφία πρέπει να επιστρέψει στις διακρίσεις της καθημερινής εμπειρίας και να μελετήσει, αντί να διορθώνει ή επιβάλλει, τους τρόπους και τις δομές μέσα από τις οποίες καθημερινοί άνθρωποι σχετίζονται προς τον κόσμο, υποδεικνύει η φαινομενολογία. Η Φιλοσοφία, όπως ασκείται στις χιλιετηρίδες, σημειώνει ο Wittgenstein, εμφανίζεται όταν η γλώσσα πηγαίνει διακοπές, ενώ ο συνεχιστής του στη «θεραπευτική» φιλοσοφία της καθημερινής γλώσσας, J. L. Austin, συνιστούσε στους φιλοσόφους να αφήσουν τις σκοτεινές θεωρήσεις και να καταπιαστούν με την καθημερινή γλώσσα, που στεγάζει όλες τις διακρίσεις που το πεδίο έχει ενδιαφερθεί να σύρει και που κρύβει όλες τις φρόνιμες απαντήσεις, αν τη συμβουλευτούμε με σύνεση. Σε πολιτικό πρόγραμμα ή σταυροφορία ανάγουν την εξύψωση του καθημερινού ανθρώπου ο Μαρξισμός ή ο Μαοϊσμός, για να συμπληρώσουν, με τον πιο δραστικό τρόπο, την ενσύνειδη αντίθεση στους φιλοσόφους που χαρακτήρισε τον 20ό αιώνα. Αν και υπάρχει μικρή, λοιπόν, συμφωνία για το ποιες είναι οι αιτίες του τέλους της φιλοσοφίας, ελάχιστη είναι και η διαφωνία για το θλιβερό γεγονός του θανάτου της. Ωστόσο, εκεί που αναφύονται οι αμφιβολίες είναι κατά πόσο οι ιατροδικαστές της φιλοσοφίας έχουν διενεργήσει τις αυτοψίες τους χωρίς να αναβιώσουν ταυτόχρονα τον νεκρό. Διότι, ομοιάζει σαν οι εξηγήσεις για τις αιτίες του θανάτου της φιλοσοφίας να επανεμφανίζονται στις εξηγήσεις για αυτόν. Ως να μην μπορεί κάποιος να ανακηρύξει τη φιλοσοφία νεκρή, παρά μόνο μέσα από το στόμα της ίδιας της φιλοσοφίας. Κι αυτό θα είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις αν αλήθευε. Θα σήμαινε ότι μπορεί κανείς να μιλήσει έλλογα για τη φιλοσοφία μόνο μέσα από τη φιλοσοφία, ώστε δεν μπορεί να υπάρξει έλλογη διαφυγή από τη φιλοσοφία. Ο Heidegger, για παράδειγμα, δεν μας ζήτησε να γυρίσουμε την πλάτη μας στη φιλοσοφία, αλλά, αντίθετα, να αγκαλιάσουμε πιο γνήσια το «Είναι». Οι εμπειριστές δεν έκλεισαν τα βιβλία, δεν «τα πέταξαν στη φωτιά», για να περιοριστούν στους δοκιμαστικούς σωλήνες, κι οι φαινομενολόγοι δεν έγιναν ψυχολόγοι ή κοινωνιολόγοι. Ο Austin δεν συνέβαλε στη γλωσσολογία ή τη λεξικογραφία. Ο Dewey καταπιάστηκε με μερικά πρακτικά πράγματα τη σύνταξη εκπαιδευτικών συστημάτων και ηγήθηκε επιτροπών, αλλά μελετούμε τον πραγματισμό, τη φιλοσοφία του, εκτός κι αν τον μελετούμε ιστορικά, σαν φυσιογνωμία. Δεν μπορείτε να θεραπεύσετε το πνεύμα της φιλοσοφίας, παρά μόνο με τη χρήση του φιλοσοφικού πνεύματος. Ο απόλυτος Κύκλος του Λόγου. Κι αν το παράδοξο αυτό δείχνει κάτι, είναι ότι υπάρχουν δύο δρόμοι έξω από το αδιέξοδο. Είτε, απλώς, να σταματήσετε να φιλοσοφείτε, να σταματήσετε να αρθρώνετε μια οποιανδήποτε συγκεκριμένη φιλοσοφία για τη φιλοσοφία, και να κάνετε κάτι άλλο. Μια πιο δυνατή εκδοχή αυτού, είναι να μην επιτρέψετε να ειπωθεί οτιδήποτε για τη φιλοσοφία, και να ελπίσετε σε μια καθολική σιωπή ή αποχαύνωση. Αυτό είναι ανάλογο του τρόπου με τον οποίο οι κινέζοι φανατικοί ακτιβιστές ενήργησαν κατά των διανοουμένων, για να καταστείλουν το έγκλημα της διάνοιας στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Στείλετε τους διανοουμένους να ζήσουν τη σκληρή, απάνθρωπη κι αποκτηνώνουσα ζωή του χωρικού στα χωράφια και εξαφανίστε έτσι κάθε διάθεση, περιθώριο ή διανοητική ικμάδα για σκέψη, μέσα από την κόπωση, την εξάντληση και την αποκτήνωση. Ο άλλος τρόπος είναι να δεχτείτε το ΠΑΡΑΒΛΗΔΗΝ Μας είχεν πάρει χαμπάρι ο Ποιητής μας. Από τότε, ο Όμηρος. Τους Έλληνες και, όμοια, τους θεούς των. Παραβλήδην λοιπόν, όλα παραβλήδην, κι ο Δίας ο ίδιος, παραβλήδην. Δηλαδή, όλα με ένα κρυφό, απώτερο συμφέρον κατά νου. «Ulterior Motive», που θα το μετέφραζαν οι βρετανοί φιλόλογοί μας. Που μας έμαθαν κι αυτοί, από τον καιρόν των προανεξαρτησιακών δανείων του 1825 μέχρι τους... αγώνες για την Κύπρο, στην κυπριακή παροικία που εγνώρισεν ο γράφων. Είπαμε, κάθε μεγάλο κίνημα ξεκινά ως υψηλή ιδέα, εξελίσσεται σε μπίζνα κι εκφυλίζεται σε συμμορία. «Ωμοτριψίες», με τους βρετανούς πολιτικούς και βουλευτές. Παραβλήδην. Με το «ulterior motive», το αζημίωτον, δηλαδή. Τα έβγαζαν (τα μάτια), οι μεν των δε, ολοσέλιδα και στους Τάιμς, όταν τα παραβλήδην του ενός, π.χ. του μεσάζοντα και κοψομεσάζοντα των Τόρηδων (ναι, εσένα λέω, φωτογράφε) έκρουεν ή θα κέρδιζεν, από το ξεμπρόστιασμα του «παραβλήδην» του άλλου, τις υψηλές και υψηλά κερδοφόρες ωμοτριψίες του με τους Εργατικούς βουλευτές. Α, τα παραβλήδην των Κυπρίων, της απαράβλητης στα παραβλήδην της παροικίας του Λονδίνου. Δεν «σας» ξεχνώ, τρίο κατάρα, όχι, «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ». Σας θυμίζουν, άλλωστε, όσα εδώ συμβαίνουνε, στην Κύπρο. Και την πετάξαν την πατρίδα στα σκυλιά, ελώρια κύνεσσιν. γεγονός ότι η εσωτερική διάλυση της φιλοσοφίας κληρονομεί όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν αποδοθεί στη φιλοσοφία. Για παράδειγμα, παραμένει η διάκριση ανάμεσα σε φαινόμενο και πραγματικότητα, αφού, ενώ φαινόταν οπωσδήποτε στους φιλοσόφους ότι ασχολούνταν με κάτι σοβαρό και σημαντικό, τώρα αποκαλύπτεται ότι στην πραγματικότητα αυτό ήταν μονάχα φαινομενικό. Υπέθεταν ότι άρθρωναν πραγματικές αλήθειες, ενώ στην πραγματικότητα μονάχα τους φαινόταν ότι το έκαναν αυτό, αφού οι προτάσεις τους δεν ήσαν πραγματικές προτάσεις αλλά φαινομενικές προτάσεις και τα προβλήματά τους δεν ήσαν πραγματικά προβλήματα αλλά ψευδο-προβλήματα, όπως θα έλεγαν οι θετικιστές. Και η λύση στο πρόβλημα της φιλοσοφίας θα μοιάζει ταυτόχρονα τόσο απλό όσο και φευγαλέο, απροσδιόριστο, όπως κάθε νέος φιλόσοφος που ξεκινά ένα σύστημα απαντήσεων αντιλαμβάνεται ότι είναι οι απαντήσεις του. Μερικές φορές, όπως πρότειναν οι θετικιστές, ό,τι μονάχα χρειάζεται για να λυθεί ένα πρόβλημα, είναι η διάκριση ανάμεσα σε νοηματικές και μη νοηματικές εκφορές, ένα πρόβλημα κι η λύση του, που διέφυγαν από τους φιλόσοφους δυο χιλιετηρίδες τώρα! Βεβαίως, οι μη νοηματικές, ή α-νόητες, προτάσεις πρέπει να μοιάζουν πολύ με τις νοηματικές, για να μην έχει παρατηρηθεί το γεγονός ότι στερούνταν νοήματος. Δεν είναι ότι οι προτάσεις του Πλάτωνα, τα «τερετίσματα» για τις Ιδέες, όπως τις χαρακτήρισε ο Αριστοτέλης, είναι ανόητα μπλα μπλα ή μη γραμματικές κι ασύντακτες προτάσεις. Η γραμματική των προτάσεων και η «λογική γραμματική» είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα κι η διασαφητική ή θεραπευτική ανάλυση της γλώσσας είναι μια φιλοσοφική δραστηριότητα: ο φιλόσοφος πρότεινε τους τρόπους μιας φιλοσοφικής ανάλυσης. Οι μη νοηματικές προτάσεις είναι αδιάκριτα όμοιες προς τις νοηματικές, ουσιαστικές προτάσεις, όπως τα όνειρα δεν διακρίνονται στο περιεχόμενό τους από την «ξύπνια» πραγματικότητα. Αλλά, πόσο θα έπαιρνε να λυθούν τα προβλήματα της φιλοσοφίας, αν το παν εξαρτάτο από τον καθορισμό κριτηρίων νοηματικότητας του Λόγου; Μερικές σελίδες ίσως ή και μερικές γραμμές μονάχα. Αλλά, όποτε αυτό επιχειρήθηκε, το φάρμακο φαίνεται να μην έχει καν αγγίξει το πρόβλημα. Αλλά ποια είναι τότε η φύση των φιλοσοφικών προβλημάτων, ποια η παθολογία του φιλοσοφικώς ερωτάν; T.X.

9 28 Δεκεμβρίου 2013 ΤΙΤΣΙΝ ΤΙΤΣΙΝ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΝ ΜΑΣΙΑΙΡΙΝ ΜΑΥΡΟΜΑΝΙΚΟΝ ΝΑ ΦΑΤΕ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΦΥΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΙΑΡΟΙ (ΑΚΕΛΙΚΟΙ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΙΚΟΙ, ΔΗΚΟΪΚΟΙ ΚΤΛ.) 9 O NIKOΛAΣ, O MAPIOΣ KAI O NIKAPOΣ όπως λέμε ο καλός, ο κακός και ο άσχημος Tο μεγάλο πρόβλημα των ξένων τα τελευταία χρόνια δεν ήταν η αντίσταση του λαού στα σχέδιά τους, αλλά η ανικανότητα του Χριστόφια να πουλήσει τη λύση τους στον λαό. Mε το Μαρί και μετέπειτα με την κατάρρευση της Οικονομίας, ο Χριστόφιας ούτε το τομάρι του ΔEN μπορούσε να «πουλήσει», πόσο μάλλον το Κυπριακό, γι αυτό άλλωστε και όλες οι προσπάθειες κατέληξαν στον ομόσταβλό του και τάχατες εχθρό του κύριο Αναστασιάδη. Tελικά, ο Αναστασιάδης κατάφερε και πήρε την εξουσία με τη βοήθεια του Mάριου Kάρογιαν και του αμαρτωλού, φυσανεμικού και παρενδυματικού ΔHKO. O Αναστασιάδης, παρ ότι κληρονόμησε όλα τα κακά της διακυβέρνησης Χριστόφια και παρ ότι η ανικανότητά του πρόσθεσε πολλά άλλα, έχει το μεγάλο ατού να κυβερνά χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση. H αντιπολίτευση του AKEΛ στην Οικονομία και στο Kυπριακό μπάζει από παντού, μιας και τα ίδια και χειρότερα έκανε όταν ήταν στην εξουσία, οπότε έμενε το ΔHKO θεωρητικά να του αντιστέκεται. Λέμε θεωρητικά, διότι το ΔHKO είναι συγκυβέρνηση, είναι ο πυλώνας που κρατά όρθια την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Oυσιαστικά, τώρα ο Αναστασιάδης ήταν ο μόνος παίκτης και στο Kυπριακό και στην Οικονομία, μιας και Λιλλήκας και EΔEK προς το παρόν τραβούν το σχοινί της ενότητας μακριά ο ένας από τον άλλον, με αποτέλεσμα η όποια κριτική τους να μην έχει κάποια βαρύτητα. Mε τη νίκη του Νικόλα Παπαδόπουλου, όμως, κάτι αλλάζει. Kατ αρχάς φεύγει από τη μέση ένας από τους πιο μισησμένους πολιτικούς, ο Mάριος Kάρογιαν, ο στυλοβάτης του ΔHΣY και προσωπικός κερδοσκόπος του Αναστασιάδη. Tώρα ο Νικόλας Παπαδόπουλος, θέλει δεν θέλει, θα πρέπει να χαράξει μία νέα πορεία, διότι με την ίδια πορεία δεν πρόκειται να δει τα σκαλοπάτια του Προεδρικού το 2018, που μάλλον αυτή είναι και η έσχατη πολιτική του φιλοδοξία. Aυτό για να είναι κατορθωτό, πρέπει να συμμαχήσει με τις άλλες «αντικατοχικές δυνάμεις», όπως είναι η ΣYMMAXIA του Λιλλήκα, η EΔEK, το EYPΩKO και οι OIKOΛOΓOI. Άσε που από τώρα θα είναι αναγκασμένος να παίρνει πιο ριζοσπαστικές θέσεις για να διαφοροποιείται από το AKEΛ και τον ΔHΣY. Άσε που το όνομα του πατρός του θα είναι και αυτό ένα ψυχολογικό εμπόδιο στην υιοθέτηση τολμηρών βημάτων υποχωρήσεων στο Κυπριακό. H αποχώρηση του Μάριου Kάρογιαν από την εξουσία σημαίνει και ταυτόχρονη απόσυρση κι άλλων καρογιανικών μειοδοτικών στελεχών, όπως η Αθηνά Kυριακίδου, ο Bότσης και πολλοί άλλοι. Σημαίνει, επίσης, πως πολλά στελέχη που έπαιξαν καιροσκοπικά το παιχνίδι του ΔHΣY αίφνης, και πάλι καιροσκοπικά, θα επιστρέψουν στο απορριπτικό στρατόπεδο, για να μπορέσουν να παραμείνουν στο παιχνίδι. O Nίκαρος θα είναι πια σχεδόν μόνος μαζί με τα κληριδικά και νεοκυπριακά στελέχη και τις μάζες των εθνικόφρονων κρετίνων, δηλαδή των εθνικά σκεπτόμενων Ελλήνων, που έχουν καταντήσει, στα χέρια πρώτα του Κληρίδη και μετά του Nίκαρου, σε μακαριακά κατάλοιπα χωρίς πατριωτισμό, χωρίς εθνική ταυτότητα και συνείδηση. Mεταλλαγμένοι πια, μπορεί να κυματίζουν τις ελληνικές σημαίες ακόμη και όταν ο Nίκαρος θα υπογράφει τη συνθηκολόγησή μας. Σε αυτό στήριζαν τις ελπίδες τους οι ξένοι, μόνο που τώρα αυτός ο «εθνικός» κόσμος του ΔHΣY δεν είναι αρκετός για να περάσει το νέο σχέδιο τύπου Aνάν. Nαι μεν οι προδοσίες χρειάζονται τον εθνικό τους μανδύα και τα εθνικά λάβαρα που όντως διαθέτει ο ΔHΣY, χρειάζονται όμως και τις πλειοψηφίες, τις οποίες πια δεν διαθέτει ο ΔHΣY, διότι το AKEΛ δεν μπορεί ανοιχτά να συμμαχήσει μαζί τους και ο τρίτος πόλος, ο πόλος του Νικόλα, για να έχει οποιανδήποτε προοπτική, πρέπει να έχει EΘNIKH ΠOΛITIKH και να αντιστρατεύεται το ΔHΣAKEΛ και τον Αναστασιάδη. Mε λίγα λόγια, ο Αναστασιάδης την επούτσησε. Tώρα πια θα είναι μόνος, με δεξί και αριστερό χέρι το κληριδικό μειοδοτικό κατεστημένο των πιο μισησμένων δεξιών χωραϊτών (Mαρκίδης, Xάσικος, Παπαπέτρου, Pολάνδης, Mαυρίδης) και των πιο μισησμένων αριστερών ανανιστών, τύπου Δρουσιώτη, Στυλιανίδη κτλ. κτλ. Mε τέτοια στελέχωση και με τ αστέρια του μνημονίου και της τρόικας Nεοφύτου, Γεωργιάδη κτλ. μόνο στον γκρεμό μπορεί να οδηγηθεί ο Αναστασιάδης. Oχι μόνο δεν θα μπορέσει να περάσει τα σχέδια των Ευρωπαίων, των Άγγλων, των Αμερικανών και των Ισραηλινών, αλλά ούτε καν θα μπορεί να πάει για απεξάρτηση από το αλκοόλ. Kοινώς την πάτησε. Φαίνεται ότι μπορεί και πάλι να τη γλυτώσουμε. Kάθε φορά που βρισκόμαστε ένα σκαλί πριν την καταστροφή ο Θεός, εξαιτίας της αγάπης του για μας, μας λυπάται και μας βοηθά να σωθούμε. Yπάρχει και η άποψη πως η σωτηρία μας προέρχεται από το γεγονός πως οι Έλληνες της Κύπρου έχουν στο NTI EN ΕΪ τους κάποιες κόκκινες γραμμές που ενεργοποιούνται την τελευταία στιγμή και μας σώζουν, όπως έγινε το 2004 με το δημοψήφισμα, όπως τώρα που, ενώ όλη η Κύπρος ήταν έτοιμη να στηρίξει τον Αναστασιάδη στο ξεπούλημα των ΠANTΩN, λειτούργησε η κόκκινη γραμμή εναντίον της αυτοκτονίας και έφυγε από τη μέση ο Κάρογιαν για να αδυνατίσει και το φραγκολεβ(α)εντοπαλλήκαρο, ο Nίκαρος της Λεμεσού και των εκατομμυρίων που κατέφθασαν τότε από το Λονδίνο. Β.Φ. Μέτρα κατά της ανεργίας και η συστημική ομφαλοσκόπηση Στις 11 του Δεκέμβρη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακοίνωσε σειρά μέτρων «κατά της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Τα κεφάλαια που θα διατεθούν για στήριξη των μέτρων αυτών ανέρχονται στα 340 εκατομμύρια ευρώ. 1ον: Για στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα ιδρύσουν, λέει, ένα ταμείο με κεφάλαιο 300 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο θα δοθεί στις τράπεζες (ο Πρόεδρος είπε θα χρηματοδοτεί τις τράπεζες), που με τη σειρά τους θα δανειοδοτούν τις επιχειρήσεις με «ανταγωνιστικά επιτόκια». Το κεφάλαιο των 300 εκατομμυρίων θα αποτελείται κατά 150 εκ. από εθνικούς πόρους και τα άλλα 150 εκ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, η οποία, μάλιστα, θα αποφασίσει ποιος θα παίρνει δάνειο και ποιος όχι. Με άλλα λόγια, θα μας δώσουν τα λεφτά που τους δίνουμε (φόρους, αποκοπές μισθών κ.ά.) διά μέσω των τραπεζών (δάνεια), οι οποίες θα βγάλουν και μερικά εκατομμύρια από τα επιτόκια. Και για να εξηγούμαστε, η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι σαφώς επιτακτική ανάγκη. Οι τράπεζες, όμως, γιατί να απομυζούν τον κόπο τον μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μετουσιωμένο σε τόκους; Γιατί να κερδίζουν απ αυτήν τη διαδικασία; Επίσης γιατί να αποφασίζει εξ ολοκλήρου ή ακόμα και μερικώς η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για το ποιος θα πάρει δάνειο και ποιος όχι; 2ον: Ένα άλλο ποσό, περίπου 17 εκατομμύρια, θα διατεθεί για προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας νέων ανέργων. Δηλαδή νέοι άνεργοι, πτυχιούχοι και μη, θα πηγαίνουν να δουλεύουν για 6 μήνες σε κάποια δουλειά και το κράτος θα τους μισθώνει με το ποσό των 500 ευρώ περίπου μηνιαίως. Το μέτρο αυτό δεν είναι καινούργιο, έχει εφαρμοστεί και στο πρόσφατο παρελθόν. Και εδώ, για να εξηγούμαστε, το μέτρο καθεαυτό δεν είναι αρνητικό. Η γενικότερη, όμως, προσέγγιση του ζητήματος της ανεργίας, η οποία αντικατοπτρίζεται και στη λήψη του συγκεκριμένου μέτρου, είναι πραγματικά αποκαρδιωτική. Διαθέτει το κράτος κεφάλαια για να μπορεί ο κάθε νέος μας να δουλεύει μερικούς μήνες, έτσι ώστε όταν πάει να ζητήσει εργασία να έχει στο βιογραφικό του και το προνόμιο της εμπειρίας. Να ζητήσει δουλειά, όμως, πού; Μα στο εξωτερικό φυσικά. Αν, λοιπόν, στόχος της κυβέρνησης είναι να εφοδιάζει όσο το δυνατόν καλύτερα τους νέους μας τους οποίους στέλνουμε στο εξωτερικό να βρουν δουλειά, τότε αυτό είναι το κατάλληλο μέτρο. Αν, όμως, θέλουμε να κρατήσουμε στον τόπο μας το ενεργότερο εργατικό δυναμικό και να μην το δωρίσουμε στους Γερμανούς, τους Άγγλους κτλ., τότε ας σοβαρευτούμε και ας αρχίσουμε επιτέλους να δημιουργούμε τις υποδομές εκείνες οι οποίες θα μας εξασφαλίσουν διαρκή εργασία και ωφέλιμη για τον τόπο μας, στον τόπο μας. Γ.Π. ΒΡΑΒΕΙΑ l ΒΡΑΒΕΙΑ l MEIONOTIKOΣ-MEIOΔOTHΣ MAPIOΣ THΣ XPONIAΣ: Το βραβείο απονέμεται στον Μάριο Mαυρίδη του ελληνοτουρκικού ΔHΣY, έπαινος στον Mάριο Kάρογιαν που κατάφερε να χάσει από τον Nικόλα και μνεία στον Mάριο Χαννίδη του KOT. (O μπαγάσας του ΔHΣAKEΛ έκλεισε θέσεις για το θέατρο και ούτε καν είχε την ευγένεια να τηλεφωνήσει για να πει πως δεν θα ρθει). l ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στο ποντίκι που έππεσε μέσα σ τον καφέν του Άντρου Κυπριανού στο Κελλάκι τζιαι αντελοσσιάστηκεν τζιαι τζιείνος τζιαι η Έρση. ΕΠΑΙΝΟΣ στην εφημερίδα Ποντίκι των Κώστα Βαλανίδη, Μάριου Παπαηλία και Γιώργου Γεωργίου. l ΦΩΤΟΣΥΝΘΕΤΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟ- ΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στην Κώστα Βαλανίδη. ΕΠΑΙΝΟΣ στη δική μας Σοφία Γεωργίου, που ένα χωρκό της Κύπρου και ΜΝΕΙΑ στη Μαρία Νικολάου που έχει δύο μωρά. l ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Το βραβείο απονέμεται στον κύριο Άκη Παπασάββα τζιαι τα δόντια του αν και τα δόντια τα έφτιαξε το l ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: Tο βραβείο απονέμεται στον φίλο μας Πέτρο Χατζησάββα από την Περιστερώνα.

10 Μα τούτα τα κοινά ανακοινωθέντα είντα μπου εν να λαλούν μέσα; Πόσον κα- 10 vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Δεκεμβρίου 2013 λοί φίλοι εν ο Βενιζέλος με τον Νταβούτογλου οξά αν ήταν καλόν το φαΐν στο δείπνον; Θκιάολε, ενευρίασα πάλε. Κινδυνεύει με αποκλεισμό η Κύπρος για τις ελληνικές σημαίες! ΣKATAΣ ΠOY ΔEN MAΣ EΛEIΨE ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ O Nεοκλής Συλικιώτης του AKEΛ και της μάσας με κομμουνιστικές μασέλες. HMIΦPOYTO THΣ TPOΪKAΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Η υποδοχή της Φενέρμπαχτσε με χίλιες ελληνικές σημαίες, με τον εθνικό ύμνο και με ένα τεράστιο πανό για το κατεχόμενο Βαρώσι και την Αγιά Σοφιά, καθώς και οι κροτίδες που έπεσαν στον αγωνιστικό χώρο και τελικά η διακοπή του αγώνα, οδήγησαν την Ανόρθωση να δεχθεί βαριά τιμωρία από τη CEV, η οποία πλέον «απειλεί» το κυπριακό βόλεϊ πως σε περίπτωση που επαναλάβουν εθνικιστική συμπεριφορά, θα αποκλειστούν εφ όρου ζωής από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Στον αγώνα μεταξύ της Ανόρθωσης και της Φενέρ, που έγινε πριν από δύο εβδομάδες, οι οπαδοί των γηπεδούχων δημιούργησαν εκκωφαντική ατμόσφαιρα στο «Θεμιστόκλειο» που μπορεί να συγκίνησε Έλληνες και Κύπριους, αλλά φυσικά δεν άρεσε στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία, η οποία επέβαλε τις παρακάτω ποινές: l Πρόστιμο ευρώ στην Ανόρθωση Αμμοχώστου. l Πρόστιμο ευρώ στην Κυπριακή Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης. l Ποινή κεκλεισμένων των θυρών σε έναν αγώνα για την περίοδο l Παρουσία ξένου παρατηρητή σε όλους τους ευρωπαϊκούς αγώνες των κυπριακών ομάδων. Μάλιστα, η CEV προειδοποιεί πως σε περίπτωση παρόμοιου περιστατικού από οποιανδήποτε κυπριακή ομάδα (ανδρών και γυναικών), τότε όλες οι κυπριακές ομάδες τιμωρούνται αυτόματα με ισόβιο αποκλεισμό από όλα τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα! Κοιτάξτε πού φτάσαμε! Οι σκατάες οι Ευρωπαίοι, αντί να πιάσουν τους Τούρκους από τ αυτί να τους πετάξουν έξω από την Κύπρο, μας απειλούν ότι θα μας πετάξουν έξω από την ομοσπονδία πετόσφαιρας εφ όρου ζωής, εάν ξαναψάλουμε τον εθνικό μας ύμνο. Σιγά μην τους ακούσουμε. Aνορθωσιάτες, μην ακούτε κανέναν. Θα ψάλλουμε τον εθνικό μας ύμνο και θα κυματίζουμε τη σημαία μας, όποιο και αν είναι το κόστος. O Μάνθος Mαυρομάτης του ΔHΣY, ένας ευρωπαίος Nταβούτογλου χωρίς μυαλό και βάθος. ΓAΔAPOΣ THΣ XPONIAΣ Ο Νίκος Τορναρίτης, όχι μόνο για την ευφυέστατη εισήγησή του να ονομαστεί το αεροδρόμιο Λάρνακος ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ, αλλά για το γεγονός ότι ο άσχετος παριστάνει και την κουκουβάγια. EΠAINOΣ στον ΚΥΡΙΑΚΟ ΚΕΝΕΒΕΖΟ για τον καιροσκοπισμό του να ποντάρει σε λάθος γάδαρο. MNEIA στον σιερκάν του κύριου Πέτρου στην Σια. Σε επίσκεψη στελέχους της EKA στο χωράφι του, ο εν λόγω σιερκάς έσιεσεν πάνω στα πόθκια του συνδικαλιστή του AKEΛ. Εύγε!

11 28 Δεκεμβρίου 2013 ΝΙΚΟΛΑ, ΑΠΟΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΠΟΥΛΗΣ. ΘΚΙΩΞΕ ΤΟΝ ΚΑΡΟΓΙΑΝ ΤΖΙΑΙ ΦΥΕ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΝ EYXEΣ TΩN ΣYNEPΓATΩN MAΣ (Mετά από 20 χρόνια αποκαλύπτουμε και ποιοι είναι) 11 ΛAZAPOΣ MAYPOΣ: Eύχομαι να δω τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ζωσμένο με τ άρματά του (G3) να ψάλλει το ΤΗΝ YΠEPMAXΩ ΣTPATHΓΩ πριν την επίθεση κατά του τούρκου εισβολέα. Mετά εξύπνησα. ΖΑΧΑΡΙΑΣ KOYΛIAΣ: Eύχομαι να στουππώσει ο κώλος του Χριστόφια, να σπάσει τζιαι τα θκυο του πόθκια ο Αβέρωφ τζιαι ο Kάρογιαν να ρτει να μου δείξει το βρακούιν του που γράφει πάνω looser. KOYΛΛHΣ ΧΑΤΖΗΠOΛYKAPΠOY: Eύχομαι να διαβάσουν τη στήλη μου άλλα 27 άτομα το 2014, για να συμπληρώσω τους 129 από τότε που άρκεψα να γράφω το NIKOΛAΣ ΣΠAPΣHΣ: Eύχομαι στον Kρίστη Xασάπη να πάει καλά και σύντομα να μας δώσει μία καλή αύξηση. Eπίσης πολλαπλούς οργασμούς στις γυναίκες του AKEΛ και στον Δαμιανού, που, ως γνωστόν, δεν είναι γυναίκα. ΠPOΔPOMOΣ ΠPOΔPOMOY: Eύχομαι να έχει καταλάβει ο Αναστασιάδης ότι έχω ξευτιλιστεί εντελώς και να μου δώσει ένα καλύτερο αξιωμα, π.χ. Υπουργός Οικονομικών. MEΛHΣ ΠITTAΣ: Ρε Πρόδρομε, λαλείς του να βάλει τζιαι τα χαλλούμια μου μες στα ψώνια του Προεδρικού; Εν πάμεν καλά τελευταίως. ΝΙΚΟΣ TAMAΣIOΣ: Eύχομαι το 2014 να αυξηθούν οι γαδάροι στην Kύπρον τζιαι να μειωθούν οι αδρώποι. Aγγαρίστε, γιατί χαννούμαστεν, ρε σκατοκυπραίοι! ΣABBAΣ IAKΩBIΔHΣ: Eύχομαι να δω τον Χριστόφια ημίγυμνο να χορεύκει καν καν σε καπαρέ της Λευκωσίας και τον Αναστασιάδη να παριστάνει τον πάτρονόν του. MITΣIΔHΣ: Eύχομαι να συνεχιστεί η κρίση, διότι εμάς, δόξα σοι ο Θεός, παν πολλά καλά οι δουλειές μας. Παίζει ρόλο φυσικά τζιαι το γεγονός ότι διαφημιζούμαστεν στην εφ. ENΩΣIΣ. AΓKAΣTINIΩTHΣ: Pε Mιτσίδη, γράψε τίποτε καλόν τζιαι για μέναν, ρε κουμπάρε. Εν θα μείνει πάνω μου. ΜΙΧΑΛΗΣ MOYΣIOYTTAΣ: Άτε, ρε Aγκαστινιώτη, εν τζι είσαι συνεργάτης της ENΩΣIΣ. Άτε κιτ, πριν αποκαλύψω πόσα έδωκες για την εκλογήν, του Kάρογιαν. TITOΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Eύχομαι ο Nτάουνερ να αυτοανακηρυχθεί NEGUS NEGUSI και να ρθουν οι μαύροι να τον πάρουν μαζί τους. AΛEKOΣ MIXAHΛIΔHΣ: Xρόνια πολλά σε όλους αυτούς που ακόμη αντιστέκονται. Eίθε το 2014 να καταφέρουμε να φέρουμε σοβαρά πλήγματα σε όλες τις κατοχικές δυνάμεις που κατέκλυσαν το νησί μας. B.Φ.: Eύχομαι να ν καλά οι σκύλοι μου, να έχει ο κόσμος την υγεία του και το 2014 ν αφήσουμε τα ναρκωτικά και να παλέψουμε για την Ελευθερία μας. IOΛH MIXAHΛIΔOY: Εύχομαι στον εκδότη μας ένα δημιουργικό 2014, να ν καλά οι σκύλοι του και να πηγαίνουν καλά οι δουλειές του. ΕΦΗ ΔOYΣH: Εύχομαι στον εκδότη μας να έχει μια πραγματικά καλή χρονιά, κρατώντας δίπλα του μόνο εκείνες τις συνεργασίες που του αποφέρουν καρπούς (Διώξτε τον Γ.Π.!). Καλή λευτεριά σε Κύπρο και Ελλάδα.

12 Ευτυχώς που εφτάσαν τα Χριστούγεννα, 12 διότι επόφκαλέν με ο μάστρος με την νηστείαν που με vasosftohopoullos.wordpress.com έβαλεν να κάμω. Ευτυχώς. 28 Δεκεμβρίου 2013 Κ.Π. KABAΦΗΣ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Το ποίημα αυτό το αφιερώνουμε στους Συβαρίτες Κύπριους, που αντί να φυλάνε Θερμοπύλες, παριστάνουν τους ηγεμόνες εκ δυτικής Λιβύης. TΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΜΕ ΜΟΝΟ 25 ΕΥΡΩ

13 28 Δεκεμβρίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com Χρυσοπράσινος Φίλλος Μα γιατί εν κλείουν τον Μπαγίς σε κανέναν ίδρυμαν; Εν θωρούν ότι ο άνθρωπος έννεν καλά; 13 l Τώρα αισθάνομαι πιο ήρεμος. Όσο απομακρύνεται η ανάμνηση της ομαδικής παράκρουσης για τον θάνατο του Γλαύκου Κληρίδη, τόσο η ένταση των νεύρων μου χαλαρώνει και επιστρέφω στην ομαλότητα, παρά το ότι τα ευτράπελα εξακολουθούν να συμβαίνουν αμείωτα στη μακαρία νήσο l Η εβδομάδα «Γλαύκου Κληρίδη» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η εβδομάδα της «κλειστής τηλεόρασης». Γιατί έκλεισα τελείως την τηλεόραση, αρνούμενος να υποβληθώ σε μία μαζοχιστική διαδικασία που θα έβλαπτε σοβαρά την ψυχική μου υγεία. l Όχι πως την άναβα και πολύ πριν, εκτός για να δω καμιά σειρά με δράκουλες και ζόμπι. (Δεν μιλώ για τις ειδήσεις, να εξηγούμαι!) ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ n Νεκρός της χρονιάς: Γλαύκος Κληρίδης n Ζωντανός της χρονιάς: Γλαύκος Κληρίδης n Νεκροζώντανος της χρονιάς: Αλέκος Μαρκίδης n Ζόμπι της χρονιάς: Δημήτρης Χριστόφιας n Φελλός της χρονιάς: Νίκος Τορναρίτης n Μαλαππάππας της χρονιάς: Μάνθος Μαυρομάτης n Δεσμευόμενος της χρονιάς: Νίκος Αναστασιάδης n Λούζερ της χρονιάς: Μάριος Κάρογιαν n Πρίγκηπας της χρονιάς: Νικόλας Παπαδόπουλος n Οδοντίατρος της χρονιάς: Χρήστος Στυλιανίδης n Λαός της χρονιάς: Αναζητείται l Θα μπορούσε, επίσης, να χαρακτηριστεί και σαν η εβδομάδα του «μισόκλειστου φέισμπουκ». Μισόκλειστο. Είπαμε, αλλά όχι κι έτσι l Λοιπόν, ψάχνω τον θεμελιωτή της επιστήμης της ψυχολογίας του όχλου να του στήσω ένα άγαλμα. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το καθολικό διαζύγιο με τη λογική και ο παντελής παραμερισμός της όποιας ιστορικής μνήμης. l Με ποια λογική μπορεί να εξηγηθεί η ανάρτηση στην Αγία Βαρβάρα, στο χωριό του Παπάσταυρου, ελληνικής σημαίας με τη φάτσα του Κληρίδη μέσα; Δεν σκέφτηκαν, τουλάχιστον, οι αφιονισμένοι Συναγερμικοί τι θα πει η Kate και ο βιογράφος του, ο Νιαζί, μέσα στο βαρύ πένθος τους; l Και όμως, γίνεται! Εδώ το AKEL το παίζει αντιμνημονιακό και φιλολαϊκό, όλα γίνονται εδώ l Και τώρα που όλη η Κύπρος είναι μπλε, ξανάρχισαν τα όργανα για τη λύση του Κυπριακού Ξανάρχισαν οι επιδοτούμενες επαναπροσεγγιστικές δικοινοτικές εκδηλώσεις με την Άρεια Φυλή των Τουρκο«κυπρίων» και θα βγαίνουν οι διάφοροι φελλοί στην οθόνη για να προπαγανδίσουν τα οφέλη για τη λύση. l Ήδη άρχισαν! Το ΚΕΒΕ δημοσίευσε μελέτη για τα οικονομικά οφέλη για τη λύση του Κυπριακού, συνοδευόμενο από ένα δακρύβρεχτο φιλμάκι για έναν Ελληνοκύπριο και μία τουρκο«κύπρια» νέα που ήθελαν να μεταναστεύσουν, αλλά ανακάλυψαν ότι έχουν μέλλον στην ΚΟΙΝΗ τους πατρίδα. l Δεν παρακολούθησα το φιλμάκι μέχρι το τέλος, επομένως δεν μπορώ να ξέρω αν στο τέλος ο ελληνοκύπριος νέος και η τουρκο«κύπρια» νέα γαμήθηκαν από αγαλλίαση, αλλά το μήνυμα είναι σαφές. l Το χειρότερο είναι ότι τα φερέφωνα της Νέας Τάξεως άρχισαν να χρησιμοποιούν την Οικονομική Κρίση ως μέρος του οπλοστασίου τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε πως αν γίνει η «λύση», θα λυθούν μεμιάς όλα τα προβλήματά μας και θα χεστούμε στη λίρα (την τούρκικη εννοείται). l Ακόμα ψιθυρίζεται ότι τα δεινά μας σήμερα είναι αποτέλεσμα του Όχι που είπαμε το 2004 Και το τρισχειρότερο, είναι άνθρωποι που το πιστεύουν. Και γιατί να μη χρησιμοποιηθεί και αυτό το επιχείρημα δηλαδή; Σε έναν λαό αράπηδων, όλα μπορούν να γίνουν πιστευτά! l Μαζί τους και ο νομπελίστας μας, ο Πισσαρίδης. Που άλλαξε ξανά γνώμη και τώρα είναι κατά του ευρώ Άνωθεν εντολές Άγνωσται αι βουλαί της Νέας Τάξεως l Υποκλίνομαι στην ιπποσύνη σου, Δέσποτα! l Αποδεικνύονται για πολλοστή φορά τρία πράματα: Ότι ο ασύδοτος καπιταλισμός είναι εξίσου αντεθνικός με τον μπολσεβικισμό, γιατί το κεφάλαιο δεν έχει ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία ούτε χρώμα, ότι ο ΔΗΣΥ δεν έχει καμία διαφορά από το AKEL και ότι οι αληθινοί Συναγερμικοί, αυτοί που δεν πάσχουν από οξεία σχιζοφρένεια, είναι οι γλυκανάλατοι ναινέκοι. (Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρομαι στους Μάνθο Μαυρομμάτη και Νίκο Τορναρίτη, για να εξηγούμαστε). l Πιστοί στις παρακαταθήκες του Πατριάρχη και Εθνάρχη και πολύ πιθανόν αεροδρομιάρχη τους, Γλαύκου Κληρίδη! l (Γιατί στο κάτω κάτω δεν ονομάζουμε το αεροδρόμιο «Ραούφ Ντενκτάς»; Τουλάχιστον αυτός μας έσωσε χιλιάδες φορές στο παρελθόν ) l Θα έγραφα κάτι και για τον Μαρκίδη, αλλά δεν το κάνω, γιατί μας διαβάζουν και μικρά παιδιά! l Συν τοις άλλοις, μας έφαγε η αγωνία για τα αποτελέσματα των εκλογών του ΔΗΚΟ. Τα στοιχήματα έδιναν και έπαιρναν και οι μπούκκηδες έκαναν χρυσές δουλειές. Κάποιες κακές γλώσσες λένε ότι η ήττα Κάρογιαν οφείλεται σε αναβολή δύο πτήσεων από τη Μολδαβία λόγω απεργίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας. l Πάντως το ΔΗΚΟ κατάφερε το ακατόρθωτο. Θα πρέπει να είναι το μόνο κόμμα στα παγκόσμια χρονικά που κατάφερε να έχει παραπάνω μέλη παρά ψηφοφόρους! l Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά εύχομαι σε όσους αναπνέουν ελληνικά ακόμα. Γιατί όσοι κι αν είμαστε, θα είμαστε για πάντα καρφί στον κώλο τους και θα εξακολουθούμε να τους χαλούμε τη σούπα. Τζι ας γινεί το γαίμαν μας αυλάτζιιν! l Χρυσοπράσινος Φίλλος ριγμένος στο πέλαγο Μάριος Ρέπουσος KYΡΙΑΚΗ 29 του ΔΕΚΕΜΒΡΗ TO TEΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΖΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 10:00 το πρωί με 3:00 το απόγευμα Ρε γάαροι συμπατριώτες, μην τρώτε ΑΚΕΛόχορτο. Ελάτε στο βιβλιοπωλείο «Γιαλούσα» να πάρετε βιβλία να δωρίσετε στους φίλους σας και ταυτοχρόνως να δείτε τον Σαββάκη και την Έλλη να ψυχαγωγούν τα παιδιά! Υπόψιν, τα ποτά και το φαγητό είναι δωρεάν!

14 14 ΩΣΠΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑΝ ΤΑ ΤΖΙ ΤΡΙΑ ΕΝ ΚΑΛΑ, ΡΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ 28 Δεκεμβρίου 2013 ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l Βραβείο «Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα», απονέμεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για τα επινίκια της εκλογής του ή για τα σαρανταήμερα του κουρέματος. Ή, ίσως, για τη διαβολικά ευφυή δήλωσή του ότι όποιος τον πετύχει μεθυσμένο κερδίζει ένα μεγάλο ποσό. Πάντως, η επιτροπή των βραβείων της εφημερίδας, αποκλείει ότι αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι η Πρώτη Κυρία, αφού από καιρό πια η Πρώτη Κυρία δεν πετυχαίνει πουθενά τον Πρώτο Κύριο, είτε μεθυσμένο είτε ξεμέθυστο είτε αμέθυστο. l Βραβείο «Αιτείτε και δοθήσεται, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται» απονέμεται προκαταβολικά στους επίδοξους ντετέκτιβ εκεί έξω, με την προσμονή να βάλουν τα δυνατά τους για να τσακώσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρακόττο και να λάβουν ένα μεγάλο ποσό. Πέραν του δικού μας βραβείου (που δεν είναι λίγο) θα καταγραφούν στην ιστορία ως οι πρώτοι άνθρωποι που αποσπούν χρήματα από έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας (και ένα εγκάρδιο φιλί από τη σύζυγό του). l Βραβείο «Εδοξάσθη κρυπτόμενος και κατεποντίσθη εμφανιζόμενος» απονέμεται στον Πόλυ Πολυβίου, ο οποίος αρχές Δεκέμβρη αποφάσισε «ως εδώ και μη παρέκει» και παρεκτράπηκε, έχοντας χάσει την ψυχραιμία του και κάθε μεγαλοαστικό στυλ, στα ερτζιανά του Λάζαρου Μαύρου και στα στούντιο του Χρύσανθου Τσουρούλλη. l Βραβείο «Ο σόουμαν θα έρθει απόψε» απονέμεται στον Ανδρέα Βγενόπουλο, ο οποίος όποτε του δόθηκε η δυνατότητα να βγει στα κανάλια της μεγαλονήσου και να «υποστεί την ανάκριση» (εδώ γελάμε) των ημεδαπών δημοσιογράφων, έκανε ένα one-man-show άγριας ομορφιάς και σπάνιας δεξιοτεχνίας, αποδεικνύοντας ότι δεν έφτασε εκεί που έφτασε με το να μην μπορεί να κουμαντάρει σαν υπνωτισμένα πιόνια ογκόλιθους της κυπριακής δημοσιογραφίας. l Βραβείο «Εγώ με τον παρά μου γαμπίπ και την κυρά μου» απονέμεται στον Νικόλα Παπαδόπουλο, ο οποίος ενάντια (μίσιη μου) στις προβλέψεις, στο κατεστημένο του ΔΗΚΟ, στα μαντρόσκυλα του Κάρογιαν, στον πόλεμο που δέχτηκε (από ποια ΜΜΕ αλήθεια;), στην τερηδόνα και στην τρύπα του όζοντος, έδωσε τον ωραίο αγώνα του και κατήγαγε μια περήφανη νίκη, χωρίς να καταδεχτεί να υποπέσει σε μικρότητες, λαθροχειρίες, φατριασμούς ή εξαγορές. l Βραβείο «Τούτος μας έλειπεν τωρά!» απονέμεται στην ανακοίνωση που ήθελε να κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολιάζοντας τη νίκη Νικόλα. Εν τέλει, περιορίστηκε να εκφράσει απλώς τα συγχαρητήρια της κυβέρνησης και ακολούθως συγκεντρώθηκαν με τον Μακάριο Δρουσιώτη και τον Πάμπο Χαραλάμπους στα αποχωρητήρια του Προεδρικού για να σπάσουν ο ένας τα σπυράκια του άλλου. l Βραβείο «Η πιο καλή γκαρσόνα είμαι εγώ» απονέμεται στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου, η οποία εκτελεί τις εντολές του ταβερνιάρη Πανίκου με ακρίβεια, ευσυνειδησία και πάθος απερίγραπτο. Η ίδια τονίζει ότι δεν αμείβεται και ότι ζει από τα tips που της αφήνουν οι πελάτες της, δηλαδή ο Άντρος Κυπριανού, ο Πάμπος Παπαγεωργίου και ο Άριστος Δαμιανού, παρόλο που δύο από τους προαναφερθέντες είναι ιδιαιτέρως σφιχτοχέρηδες και αντί για χρήματα αφήνουν για φιλοδώρημα φύλλα μολόχας ή ακαθάριστα παπουτσόσυκα (αναλόγως της εποχής). l Βραβείο «Τώρα που το λες» απονέμεται σε μένα, επειδή μόλις συνειδητοποίησα ότι το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο περιέχει αυτούσια φαλλική δήλωση μεταξύ της πρώτης και της τέταρτης συλλαβής. Ωστόσο, εσείς, αγαπητές φίλες, συνεχίστε να το καταναλώνετε, διότι περιέχει και άλλα ωφέλιμα ιχνοστοιχεία. l Βραβείο «Στη Μόσχα, αδελφές μου, στη Μόσχα!» απονέμεται στον πιο βραχύβιο υπουργό οποιασδήποτε κυβέρνησης του 21ού αιώνα (27 μέρες), για την περφόρμανς του να ξεροσταλιάζει επί τριήμερο στη Μόσχα σαν ικέτης για του δώσει ό,τι προαιρείται ο μέγας Πούτιν. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Μιχάλης Σαρρής άκουσε ένα βροντερό «Νιετ». Ήταν, όμως, η πρώτη φορά που πόνεσε τόσο. l Βραβείο «Όχι ακριβώς αρμένικη βίζιτα» απονέμεται στον Μάριο Κάρογιαν, ο οποίος δεν ήρθε τελικά για να μείνει, καταφέρνοντας να καθίσει στην καρέκλα του προέδρου του ΔΗΚΟ μόλις για μια πενταετία, χρονικό διάστημα που πολλοί έκριναν ότι ισοδυναμεί με μερικά νανοδευτερόλεπτα στην ύστερη νεο(η)λιθική εποχή που διανύουμε. l Βραβείο «Καλύτερης γυναικείας ερμηνείας της χρονιάς» απονέμεται στην αγόγγυστη Ροντίκα Κάρογιαν, για τις μεγαλόψυχες και υπεράνω δηλώσεις της μετά την ήττα του συζύγου της. Αμέσως μετά την ανάρτησή τους στο Facebook, η συμπαθής Ροντίκα ξέσπασε (σύμφωνα με πηγές που πρόσκεινται στη μολδαβική κοινότητα της μεγαλονήσου) σε οιμωγές και κατάρες στα ελληνικά. Δυστυχώς ουδείς ήταν σε θέση να καταλάβει το περιεχόμενό τους και επομένως δεν ξέρουμε αν αυτές είχαν ως αντικείμενο τον Νικόλα Παπαδόπουλο, τη Γιώτα Παπαδοπούλου ή τον Μάριο Κάρογιαν. Η οικιακή βοηθός πάντως, σε δήλωσή της στον ρεπόρτερ στης εφημερίδας μας, ορκίζεται ότι άκουσε την έξαλλη κ. Καρογιάν να αναφέρει αρκετές φορές το όνομα της Χριστιάνας Αριστοτέλους, όμως επειδή ούτε τα ελληνικά της οικιακής βοηθού βοηθούν, δεν παίρνουμε όρκο. Επικοινωνήσαμε, όπως αναμενόταν, με τη Χριστιάνα Αριστοτέλους, αλλά κατέστη αδύνατον να συνεννοηθούμε μαζί της παραμιλούσε για κοιλιακούς, δικέφαλους, ραχιαίους και κάτι άλλα ακαταλαβίστικα. l Βραβείο «Μάνα, μη λυπάσαι, μάνα, μη με κλαις» απονέμεται στον γιο της γερακίνας Χάρη Γεωργιάδη, ο οποίος από το απόλυτο τίποτα εκτοξεύτηκε εν μία νυκτί στο απόλυτο μηδέν, δηλαδή από φερέφωνο του Αναστασιάδη πριν τις εκλογές σε spokesman της τρόικας μετά τις εκλογές. Όμως ο Χάρης δεν ζει γονατιστός παίρνει τις εντολές στα όρθια και τις μεταφέρει επίσης στα όρθια, ασχέτως αν τις διαπραγματεύεται μπρούμυτα κι αν τις ανακοινώνει καθήμενος. l Βραβείο «Πάλι στη σκέψη της τρελής με βρήκε τ άστρο της αυγής» απονέμεται στην Αντιγόνη Παπαδοπούλου, η οποία βρίσκει σκόπιμο να περιφέρει την στριγκλίστικη φωνή της αξημέρωτα στα ράδια. l Βραβείο «Είμαι σοβαρός, πολύ σοβαρός, πιο σοβαρός κι απ την ίδια τη σοβαρότητα» απονέμεται στον Χρήστο Στυλιανίδη. Ούτε έπαινος ούτε εύφημος μνεία ούτε τίποτε άλλο μπορεί να απονεμηθεί σε οποιονδήποτε άλλον ώστε να μη χάσει το βραβείο αυτό τη σοβαρότητά του. l Βραβείο «Άννα, να ένα μήλο» απονέμεται στον Νίκο Αναστασιάδη, ο οποίος χρησιμοποιεί εδώ και εκατό χρόνια (τούρκικα;) τη λέξη «ενδεχόμενα», όχι ως ουσιαστικό, αλλά ως επίρρημα, αντί του ορθού επιρρήματος «ενδεχομένως». Π.χ. «Δεσμεύομαι ότι δεν θα υπάρξει κούρεμα καταθέσεων, αλλά ενδεχόμενα και να υπάρξει». Έπαινος απονέμεται στον Αλέκο Κωνσταντινίδη, σοφό δημογέροντα και γκράντε γκουρού ζεν μάστερ της ελληνικής γλώσσας, ο οποίος στην αειθαλή στήλη του «Γλωσσικά πάρεργα» στην Αλήθεια δεν έχει καταδεχτεί να στηλιτεύσει το λάθος της προεδράρας. Εύφημος μνεία απονέμεται και στους τρεις δημοσιογράφους-αστέρες Βουλιαγμένης που ομοσταβλίζονται κάτω από τον προεδρικό θώκο και ουδείς έχει παρατηρήσει το γραμματικό ολίσθημα του αφεντικού, αφού από την πολλή και σοβαρή δουλειά δεν τους μένει χρόνος για τέτοιες ανοησίες (εκτός από τον μπον βιβάντ Βίκτωρα Παπαδόπουλο που του μένει χρόνος για αυτές τις ανοησίες και για διάφορες άλλες επίσης ο οποίος έχει μεν παρατηρήσει ότι κάτι δεν πάει καλά, πλην αγνοεί τι σημαίνει επίρρημα). l Βραβείο «Λόλα, να ένα άλλο» απονέμεται στον καραμπουσιουκλή Άντρο Κυπριανού, κολώνα του ΑΚΕΛ και ωμοπλάτη του εργατικού κινήματος, ο οποίος εδώ και εκατό χρόνια (τούρκικα) επιμένει με σταχανοβίτικο ζήλο να λέει «τάχατε» αντί του σωστού «τάχατες», αν υποθέσουμε ότι είναι ορθό και πρέπον και νούσιμο να λέει οποιοσδήποτε άνθρωπος είτε τη λέξη «τάχατες» είτε τη λέξη «τάχατε» δημοσίως και απευθυνόμενος σε ακροατήριο υπερβαίνον σε αριθμό και μορφωτικό επίπεδο αυτό του κυνηγετικού συλλόγου Τσακκιλλερού (a propos, φιλιά στο μαγευτικό Τσακκιλλερό). l Βραβείο «Η θλίψη και η κατάθλιψη του σινεφίλ υποστρώματος» απονέμεται στον αενάως καβαλημένο Ανδρέα Πάντζη για την ανεκδιήγητη ταινία του «Η χαρά και η θλίψη του σώματος», τη, χωρίς αμφιβολία, χειρότερη ταινία της μέτριας καριέρας του. Το επίθετο του δευτεραγωνιστή είναι «Κουπέπιας», ενός άλλου το επίθετο είναι «Λουφκιάς», ενώ το μικρό όνομα του πρωταγωνιστή είναι, βεβαίως βεβαίως, Ευαγόρας. Κι αν δεν υπάρχει κανένας γυναικείος χαρακτήρας με το επίθετο «Μουτζιέντρα», εντούτοις αποζημιωνόμαστε και με το παραπάνω από το όνομα της βουλγάρας πρωταγωνίστριας, το οποίο είναι «Ντίτα», ουχί από το Τάχτιριντι-Ταχτιριντίτα-Ντίτα, αλλά από το Άφροντάιτ-Αφροντίτα-Ντίτα, επειδή ο πατέρας της ήταν διπλωμάτης στην Κύπρο όταν γεννήθηκε. Και να σκεφτείτε ότι τα πιο πάνω δεν τα συγκαταλέγουμε στα μειονεκτήματα της ταινίας. l Βραβείο «Το τελευταίο χτύπημα, το οριστικό χτύπημα» απονέμεται στους 25 ηρωικούς (ή ρομαντικούς ή ψωριάρηδες ή ταλαίπωρους το ίδιο κάνει) θαμώνες που ήμασταν παρόντες στην πρώτη (και σίγουρα τελευταία) συναυλία του λεπταίσθητου και ιδιοσυγκρασιακού Κωνσταντίνου Βήτα (πάλαι ποτέ ηγέτη των sui generis Στέρεο Νόβα), ο οποίος ήρθε στο στάδιο του Ορφέα στη Λευκωσία μετά από τόσα χρόνια καριέρας για να αντικρύσει το απόλυτο κενό. Αντίο για πάντα Κ. Βήτα. Άσε μας εδώ μόνους κι έρημους, να γελάμε με ηλίθια αστεία και να ακούμε Monsieur Doumani. l Βραβείο «Money doesn t talk, it swears» απονέμεται στον Λάζαρο Μαύρο που ανέχεται κάθε πρωί τον βομβαρδισμό διαφημίσεων της εταιρείας του πεθερού του Νίκου Αναστασιάδη στην εκπομπή του ανά 15λεπτο περίπου. Το βραβείο αυτό αποτελεί μια χορηγία της εταιρείας Loutsios Group, την οποία και ευχαριστούμε για τους παστουρμάες. l Βραβείο «Κοιμήσου, Περσεφόνη, στην αγκαλιά της γης» απονέμεται στον ατάραχο Πάρη Ποταμίτη, ο οποίος παρουσιάζει τις μεσημεριανές ενημερωτικές εκπομπές με τη βραδύτητα και τα αντανακλαστικά τζαμαϊκανού ρασταφάριαν ο οποίος έχει μόλις καπνίσει μισό στρέμμα ινδική κάνναβη. Έπαινος απονέμεται στον πάντοτε μισοκοιμισμένο Σταύρο Κυπριανού, ο οποίος όμως έχει το άλλοθι ότι ξυπνάει με τις κότες. l Βραβείο «Το γελεκάκι που φορείς» απονέμεται στον αγλαό Χρύσανθο Τσουρούλλη, ο οποίος παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων Χειμώνα-Καλοκαίρι με εξεζη-

15 28 Δεκεμβρίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com «Με αίμα κτισμένο κάθε πέτρα και καημός» Ούλλοι στα χωρκά μας. 15 ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 l ΒΡΑΒΕΙΑ 2013 τημένο (και ελαφρώς βλαχομπαρόκ) three piece suit (στα αγγλικά για να καταλαβαίνει κι ο Μαρκαντώνης που μας διαβάζει), προφανώς αγνοώντας ότι αυτό δεν συμβαίνει σε καμία άλλη τηλεόραση στον κόσμο (όπου το γιλέκο φοριέται μόνο κατ εξαίρεση τις πολύ κρύες μέρες του χρόνου) ή, μάλλον, τώρα που το σκεπτόμαστε, επειδή ακριβώς ξέρει ότι αυτό δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη τηλεόραση στον κόσμο. Εύφημος μνεία απονέμεται στον μονίμως αγχώδη Νικήτα Κυριάκου ο οποίος, όταν έρθει η σειρά του να φορέσει γιλέκο, μοιάζει ας όψεται ο σωματότυπος περισσότερο με σφιχτοτυλιγμένο σιεφταλί παρά με αξιοσέβαστο (που λέει ο λόγος ) σαραντάρη (που λέει ο λόγος ) άνκορμαν (που λέει ο λόγος ). l Βραβείο «Μουστακαλήδες χωρίς σύνορα» απονέμεται σε όλους τους ανθυποχίπστερς πρωτευούσης και περιχώρων οι οποίοι νομίζουν ότι το Ουίλιαμσμπεργκ και η Λακατάμεια οσονούπω θα διδυμοποιηθούν. Όχι τίποτε άλλο, αλλά το μουστάκι στην Κύπρο (εν αντιθέσει με το Μπρούκλιν, ας πούμε) φέρει βαρύ και στέρεο πολιτισμικό φορτίο, αφού όλοι οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ υπήρξαν μυστακοφόροι (υπάρχουν φωτογραφίες, αλήθκεια, ρε μπόις). Συμπέρασμα: το γελοίον του σημερινού κύπριου 25άρη με τον μύστακα πολλαπλασιάζεται μέχρι που να προκαλεί έως και εμετικό επεισόδιο. Κάνουμε έκκληση στους εναπομείναντες θαλερούς αγωνιστές της ΕΟΚΑ και ιδίως στον Νίκο Κόσιη, στον Θάσο Σοφοκλέους και σε άλλους αγέρωχους μυστακοφόρους να πάρουν σβάρνα τα στενά της Λήδρας και όπου συναπαντήσουν νεαρούς κάτω των 30 με μουστάκι να αρχίσουν να τους πατσαρκάζουν. Αφού τους δείρουν και τους αφήσουν σε λιπόθυμη κατάσταση, εισηγούμαστε να τους ξυρίσουν επιτόπου χωρίς αφρό, να τους πάρουν τα iphone, να τους βγάλουν φωτογραφία και να την ανεβάσουν στο instagram με hashtag «ΕΟΚΑ Γ». (Αν οι αγαπητοί Νίκος και Θάσος έχουν άγνωστες λέξεις στην προηγούμενη πρόταση να μου στείλουν tweet για να τους εξηγήσω τι επακριβώς ζητείται από αυτούς). l Βραβείο «Εσύ, Ζαχαρία Κουλία, κάτσε στ αυγά σου, διότι το πιο πάνω βραβείο δεν σε αφορά» απονέμεται στον Ζαχαρία Κουλία, διότι ο μύστακάς του είναι άλλης τάξεως και διαφορετικού βεληνεκούς από αυτόν των Κόσιη και Σοφοκλέους. Έπαινος απονέμεται στον έτερο μουστακαλή του κοινοβουλίου Νίκο Νικολαΐδη (τον Λεμεσιανό, όχι τον Κύπριο). Εύφημος μνεία και στους υπόλοιπους δύο μυστακοφόρους της Βουλή, τον Πανίκο Σταυριανό και τη Σκεύη Κουκουμά. l Βραβείο «Από τον Λιόσα στα άνω Λιόσια» απονέμεται στην camp ιέρεια της Μολδοβλαχίας Βαλεντίνα Σοφοκλέους, της οποίας η περσινή θεατρική συνεργασία με τον ντοκτόρε - προφεσόρε - αλλενατόρε - πρίμιουμ φκιόρε Γιάγκο Μικελλίδη απέδωσε τόσο πολύ, ώστε φέτος δεν θα μπορούσε να ανεβάσει τίποτε άλλο εκτός από Μάριο Βάργκα Λιόσα (ούτε άμα πάρεις Νόμπελ ησυχάζεις τελικά από τους τρελούς). Σε σκηνοθεσία δική της και κατόπιν συνταγογράφησης ψυχιάτρου. l Βραβείο «Καττιμέρκα, ελιωτές τζιαι αρκατένα / τρώμεν ό,τι τζιαι ο παππούς μας / μέσα σ all-stars τζιαι με τ ipad αναμμένα» απονέμεται στα νέα καφενεία πέριξ της Φανερωμένης που άνθησαν φέτος κερνώντας σουμάδες και δωρεάν wi-fi τη νεολαία με τους δυτικούς ακκισμούς και τα ανατολίτικα τικ. Στο σκεπτικό της επιτροπής για την απονομή του Βραβείου διαβάζουμε: το κάλεσμα για επιστροφή-στις-ρίζες συνδέεται με το μπάφιασμα από τον νεοπλουτισμό (που άρχισε πολύ νωρίτερα από τον Μάρτιο του 2013), αλλά κρύβει πίσω του το χειρότερο είδος επαρχιωτισμού: αυτό του ημι-εγγράμματου νεο-κυπριώτικου φραγκολεβαντινισμού. l Βραβείο «Και πες πες πες και ψου ψου ψου» απονέμεται εξ ημισείας στον Άντη Ροδίτη (το πες πες πες μέρος του βραβείου) και στον Σταύρο Ζένιο (το ψου ψου ψου μέρος), για λόγους αρκετά εμφανείς ώστε να μη χρειάζονται περαιτέρω αιτιολόγηση. Το βραβείο ανακοινώνεται μεν σήμερα, αλλά δεν θα απονεμηθεί σήμερα. Θα απονεμηθεί κάποια βραδιά στου Σου Μιτζού από έναν ρωμιό πιωμένο. Αν βρεθεί κανείς, δηλαδή. Ρωμιός αν βρεθεί, όχι πιωμένος. l Βραβείο «What a drag it is getting old» απονέμεται στον Κηθ Ρίτσαρντς ο οποίος έγινε φέτος 70 χρονών. Ναι. Εβδομήντα. Χρονών. Ο Κηθ Ρίτσαρντς. l Βραβείο «Φοβού τας ειδούς του Μαρτίου» απονέμεται σε όλους τους καθηγητές των κυπριακών πανεπιστημίων που έχουν άποψη ακόμη και για το από πού κλάνει η ανάπτυξη, αλλά ξεχνούν να υπενθυμίσουν στο κυπριακό καταναλωτικό κοινό (διότι αυτό είναι το κοινό τους και όχι φοιτητές) πως η απόφαση για το κούρεμα πάρθηκε στις 15 Μαρτίου. l Βραβείο «Φοβού τα αιδοία των 19 Μαΐων» απονέμεται στον αδελφικό μου φίλο Κωνσταντ. Κωνσταντινίδ. (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε), ο οποίος, αν και γεροντοπαλίκαρο (35άρης γαρ ), δάγκωσε τη λαμαρίνα για (ομολογουμένως αιθέρια) ύπαρξη γεννηθείσα μόλις το 1994 (όταν ο Κωνσταντ. Κωνσταντινίδ. είχε ήδη τρίχες στην πλάτη και μηνίσκο), η οποία (κατά τας γραφάς) τον άφησε μπουκάλα για νεαρότερες, σφριγηλότερες και λιγότερο ανθυγιεινές εμπειρίες. Ο απαρηγόρητος Κωνσταντ. Κωνσταντινίδ. έσπευσε αμέσως στις αγκάλες μιας συνομήλικης διαζευγμένης φίλης μας (της Χρυστάλλ. Χατζηστυλιαν.) οι οποίες αγκάλες (όπως προέβλεψε ο γκέυ φίλος της Πάμπος Αντωνίου που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του) μαθημένες σε μεσόκοπες, πλαδαρές και ανθυγιεινές εμπειρίες ήτο ασφαλώς ορθάνοιχτες. l Βραβείο «Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ρθεις» απονέμεται από την κυρία Επαναπροσέγγιση Κοινοτήτων στην κυρία Επανεκκίνηση Οικονομίας. Eχω γράψει εγκώμια για τα γαϊδούρια πολλές φορές. Θεωρώ ότι είναι τα πλέον παρεξηγημένα ζώα της κυπριακής γης. Όλοι, ακόμη κι εμείς, όταν αναφερόμαστε στα γαϊδούρια, το κάνουμε με τρόπο υποτιμητικό, χαρακτηρίζοντας με αυτήν την ταυτότητα ανθρώπους άξεστους, βλάκες, ηλίθιους, χώρκατους, αναίσθητους, κακούς και πολλές φορές όλα αυτά τα επίθετα μαζί. Έχει επικρατήσει αυτή η νοοτροπία σε όλους μας, ενώ όλοι υπερασπίζονται τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων και όλων των ομαδοποιημένων ανθρώπων δεν λέμε π.χ. σσιιστομμάτηες ή τζιιτρινιάρηες τους Κινέζους, αλλά λέμε ασιατικός πληθυσμός κοκ. Δυστυχώς για τους γαϊδάρους η πολιτικώς ορθή παιδεία μας πάει κατά διαόλου. Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη για το εθνικό μας κτηνόν. Όταν βλέπω έναν γάιδαρο, χαμογελώ αμέσως σαν να θέλω να του πω: «Γεια σου, με θυμάσαι; Ήμαστε φίλοι στο δημοτικό», ή κάτι τέτοιο. Όταν ήμουν μικρός, έζησα κοντά σε πολλούς γαϊδάρους. Eίχε γαϊδούρια και ο παππούς μου, είχε και η γιαγιά, μου. O καλύτερος ήταν ένα ψηλός λεβέντης που είχε η γιαγιά μου στο σπίτι ΓΑΪΔΑΡΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ της στους Kήπους. Πηγαίναμε μαζί του στα καπνά και στους Mίτσηες να κόψουμε τις ελιές. Tον αγαπούσα πάρα πολύ. Δεν χρειάζεται να αναφέρω τα προτερήματα των γαϊδάρων ούτε είναι ανάγκη να σας υπενθυμίσω τον ιστορικό τους ρόλο στους αγώνες του έθνους, λέω μόνο πως αργήσαμε πολύ να δώσουμε στα γαϊδούρια τα εύσημα που τους αξίζουν. Για να δούμε ποιος δήμαρχος θα έχει τα κότσια να ονομάσει μια πλατεία ΠΛATEIA KYΠPIΩ TIKOY ΓAΪΔOYPIOY, αντί πλατεία Γλαύκου Κληρίδη. Mάλιστα, εγώ θα έλεγα πως εάν όντως θέλουμε η Πλατεία Eλευθερίας να είναι σύμβολο του τόπου μας, θα πρέπει μπροστά μπροστά να δεσπόζει ένα μεγάλο άγαλμα με τον γάιδαρο που ρεζίλεψε μια ολόκληρη αυτοκρατορία, αυτόν που βλέπετε στη φωτογραφία. Tώρα θα σας πω και μία ιστορία που μου διηγήθηκε ο φίλτατος Μιχάλης Πασιαρδής. Πήγε ο ποιητής μας σ ένα συνέδριο ποίησης στην τότε κομμουνιστική Σόφια. Περπατούσε στο κέντρο της πόλης και θαύμαζε τα σπουδαία κτήρια και την καθαριότητα. Σύγκρινε με τις δικές μας πόλεις και τον έπιασε το μαράζι. Σκυθρωπός όπως ήταν, έφτασε στον ζωολογικό κήπο και μπήκε μέσα. Περπάτησε και είδε διάφορα ζώα, χωρίς να του έχει φύγει η σκέψη της αθλιότητας των πόλεών μας. Ξαφνικά, περνά έξω από έναν χώρο όπου ήρθε φάτσα με φάτσα μ έναν γάιδαρο. Kουμπάρε, μου λέει ο κύριος Μιχάλης, μόλις τον είδα, σαν να τον κατάλαβα, σαν να ταν συγχωριανός μου, συγγενής μου, και μου χαμογελούσε. Xαμογέλασα κι εγώ. Mια χαρά τύλιξε όλο μου το σώμα και είπα να επιστρέψω. Σαν έφευγα, είδα στην ταμπέλα κάτι στα βουλγάρικα και από κάτω στ αγγλικά: CYPRUS DONKEY. Ναι, αγαπητοί φίλοι, ο γάιδαρος ήταν συμπατριώτης μας, ήταν Κυπραίος. Mια άλλη τέτοια ιστορία μου είπε κάποτε στην Aμερική ο μακαρίτης ο Άγγελος Δημητρίου. Aυτή για μια άλλη φορά. Προς το παρόν, ας μείνουμε με το βλέμμα του ποιητή και του γαϊδάρου. To βλέμμα της αναγνώρισης της εθνικής μας ταυτότητας.

16 16 ΤΖΙΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΤΖΙΕΡΥΝΕΙΑΝ. ΑΚΟΥΕΙΣ, ΡΕ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗ; 28 Δεκεμβρίου 2013 Βραβεία 2013 by the Quattro Farmaggi Πηδηχταράς της χρονιάς: Πανικός Δημητριάδης Βραβείο Άντζι Λουπέσκου Δημητριάδου της χρονιάς: Δημήτρης Χριστόφιας Λαιμός σαν του σιοίρου της χρονιάς: Ο ίδιος Βερκολέμης της χρονιάς: Ζαχαρίας Κουλίας Κουλλές της χρονιάς: ο Σάρλς Αζναβουριάν Βραβείο Μάριος Κάρογιαν 2013: Βάσος Βέργας & Χριστιάνα Αριστοτέλους Ξημαρισμένος Βέργας της Χρονιάς: Σάββας Βέργας Σάββας της χρονιάς: Άκης Παπασάββας Παπασάββας της χρονιάς: Οδοντιατρικός Σύνδεσμος της Κύπρου μας Οδοντίατρος της χρονιάς: Όθων Πίπης Πίπης της χρονιάς: Τα ομώνυμα ξηφτερισμένα κοτόπουλα που είναι πολύ νόστιμα Όρνιθα της χρονιάς: Ειρήνη Χαραλαμπίδου Σκάνδαλο της χρονιάς: Ρωτάτε την Ειρήνη Χαραλαμπίδου Ειρήνη της χρονιάς: Ειρήνη στον κόσμο Κόσμος της χρονιάς: Cosmos trading Cosmos trading της χρονιάς: Λαϊκό καφεκοπτείο Λαϊκός της χρονιάς: Ο βαψομαλλιάς που αγκανίζει με την κιθάραν σε τζιείνο το ελεεινό το πρόγραμμα του ΡΙΚ που μαθαίνουν κυπριακά μίσιη μου Βαψομαλλιάς της χρονιάς: Νίκος Αναστασιάδης Αναστασιάδης της χρονιάς: Αβέρωφ Νεοφύτου Καλλύττερος φίλος του Αβέρωφ της χρονιάς: Νικόλας Παπαδόπουλος Πατατοκέφαλος της χρονιάς: Ο Κάρογιαν με λαχματζούν απλωμένο πόλασελα πάνω στην κκελλέν Κκελλέ της χρονίας: Πόλυς Πολυβίου Βραβείο έντιμου βίου της χρονιάς: Απονέμεται εξίσου στους Στάθη Κιττή και Χριστόδουλο Χριστοδούλου, ο πρώτος ελέω του πρωτοποριακού του έργου στον τομέα της ανάπτυξης ακινήτων χωρίς αξία και ο δεύτερος για την εισαγωγή στην αγορά επαναστατικών καινοτομιών στις μεθόδους είσπραξης προκαταβολών. Βραβείο «μα εγιώ εν τζιαι» της χρονιάς: Τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τέως της χρονιάς: Λαϊκή Τράπεζα Τράπεζα της χρονιάς: Ο κουμπαράς της κυρίας Μαρικκούς Κουλουμπαράς της χρονιάς: Ντέλια Βερκουλέσκου Ρουμανία - Ελλάδα: 1-3 Αυτά για φέτος. Και μην ξεχνάτε. Οι πορδές είναι πάντοτε ορφανές. Σκεφτείτε το. Α! Και καλές γιορτές. MAYPOΣ THΣ XPONIAΣ Κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής της χρονιάς: Ζαχαρίας Κουλίας (Δεύτερο σημαντικό βραβείο, πράγμα που τον καθιστά Superman of the Year. Συγχαρητήρια, λοιπόν, τζιαι, γιατί όχι, χιπ-χιπ, χουρέι!) Τατσίζης βοσκός της χρονιάς: Ιωνάς Νικολάου Νικολάου της χρονιάς: Ο μ. Χαμπής Αεροπόρος Αν πεις εν χαμπαρίζω τίποτε της χρονιάς: Η ξανθιά των Abba Τίποτε της χρονιάς: Το Πανικκούιν το καλόν της Κεντρικής Κεντρική της χρονιάς: Η κεντρική κερκίδα του ΓΣΠ με τις τρακατρούκκες και τις πουρούες με την μπαταρία ΓΣΠ της χρονιάς: Ο Φοίβος ο Κωνσταντινίδης Φοίβος της χρονιάς: O Πρόδρομος ο Μανιταράς Πορτομανίταρος της χρονιάς: Ο τρυφερούλης ο Βγενόπουλος ο σκανδαλιάρης O Aμορίμ του ΑΠΟΕΛ. Έπαινος στον Λάζαρο Μαύρο και μνεία στην Ανδρούλλα Γκιούροβα την καημένη που την έφαεν η μαύρη Μαύρου. Ο Αναγνώστης και η Στήλη του εκτρέπονται Επιμέλεια: Χάρη Ν. Σπανού Το κρύο των τελευταίων ημερών μού θύμισε τους τρόπους που σκαρφιζόμουν όταν ήμουν παιδί, να κρατώ το βιβλίο για να διαβάζω στο κρεβάτι, χωρίς να παγώνουν τα χέρια μου. Ορισμένα προβλήματα παραμένουν άλυτα Παπαδιαμάντης και Ντίκενς «κυριαρχούν» στα χριστουγεννιάτικα αναγνώσματα, οπότε είπα να διαλέξω κάτι διαφορετικό. Παραμονὴ Χριστούγεννα. Τώρα ἂς πᾶμε τὴν ἴδια βραδιὰ στὴν ἀντικρινὴ στεριά, ποὺ τρεμοσβήνουνε ἕνα-δύο μικρὰ φωτάκια, πέρα ἀπὸ τὸ πέλαγο ποὺ βογγᾶ ἀπὸ τὸν ἄγριο τὸν χιονιᾶ. Εἶναι ἕνα μαντρὶ πίσω ἀπὸ μία ραχούλα κοντὰ στὴ θάλασσα, φυτρωμένη ἀπὸ πουρνάρια. Αὐτὸ τὸ μαντρὶ εἶναι τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου. Τὰ πρόβατα εἶναι σταλιασμένα κάτω ἀπὸ τὴ σαγιὰ καὶ ἀκούγουνται τὰ κουδούνια, τὶν-τίν, ὅπως ἀναχαράζουνε. Ἐπειδὴ γεννᾶνε, οἱ τσομπαναραῖοι παρὰφυλάγουνε καί, μόλις γεννηθεῖ κανένα ἀρνί, τ ἁρπᾶνε καὶ τὸ μπάζουνε στὸ καλύβι καὶ τὸ ζεσταίνουνε στὴ φωτιὰ νὰ μὴν παγώσει. Ἀπ ὄξω φωνάζουνε οἱ μαννάδες. Ἡ φωτιὰ ξελοχίζει καὶ τὸ καλύβι εἶναι σὰν χαμάμι. Ἐκεῖ-μέσα βρίσκουνται ἓξ -ἑφτὰ νοματέοι, καθισμένοι γύρω ἀπὸ τὸν σοφρᾶ. Πρῶτος εἶναι ὁ ἀρχιτσέλιγκας Γιάννης ὁ Βλογημένος, πού, ἅμα τὸν δεις, θαρρεῖς πῶς βρίσκεσαι ἀληθινὰ στὸ μαντρὶ ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Εἶναι ἀρχαῖος ἄνθρωπος, ἀθῶος, μὲ γένια μαῦρα, σὰν ἅγιος. Τὰ ροῦχα ποὺ φορᾶ εἶναι βρακιὰ ἀνατολίτικα, στὰ ποδάρια του ἔχει τυλιγμένα πετσιὰ δεμένα μὲ λαγάρες, στὸ σελάχι του ἔχει ἤσκα καὶ τσακμάκι. Κι οἱ ἄλλοι τσομπάνηδες εἶναι σὰν τὸν Γιάννη, μονάχα ποὺ ὁ Γιάννης κάθεται μὲ τὸ πουκάμισο, ἐνῶ οἱ ἄλλοι, ἐπειδὴ βγαίνουνε ὄξω γιὰ νὰ κοιτάζουνε τὰ νιογέννητα, φορᾶνε προβιὲς προβατίσιες μὲ τὸ μαλλὶ γυρισμένο ἀπὸ μέσα. Αὐτοὶ ποὺ κάθουνται στὸν σοφρᾶ εἶναι μουσαφιραῖοι. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ Παναγῆς ὁ Στριγκάρος, κοντραμπατζῆς ξακουσμένος γιὰ τὴν παλικαριά του. Εἶχε πάγει γιὰ κυνήγι καὶ νυχτώθηκε στὸ μαντρί. Μὲ τὸν Γιάννη γνωριζόντανε ἀπὸ χρόνια, κι εἶχε κοιμηθεῖ πολλὲς φορὲς στὴ στάνη. Οἱ ἄλλοι τρεῖς ἤτανε καρβουνιάρηδες, ποὺ κάνανε κάρβουνα ἐκεῖ-κοντά. Οἱ ἄλλοι δύο ἤτανε ψαρᾶδες, ὁ γερο-ψύλλος μὲ τὸ γιό του τὸν Κωσταντῆ. Καθόντανε λοιπὸν γύρω στὸν σοφρᾶ καὶ τρώγανε. Ἀπάνω στὸ τραπέζι ἤτανε κρέατα, μυτζῆθρες ἀνάλατες, μανούρια, ἁγίζια, ψάρια, μπεκάτσες ψητές, τσίχλες, κι ἄλλα πουλιὰ τοῦ κυνηγιοῦ. Ὁ ἕνας ὁ καρβουνιάρης ἤτανε ἀπὸ τὰ μπουγάζια τῆς Πόλης, ἀπὸ τὴ Μάδυτο, κι ἤξερε κι ἔψελνε καλά, εἶχε καὶ φωνὴ γλυκιὰ καὶ βαριά, τζουράδικη. Ἔψαλε τὸ Μεγάλυνον, ψυχή μου, μὲ τέτοιο μεράκι, ποὺ κλάψανε οἱ ἄλλοι ποὺ τὸν ἀκούγανε, κι ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος. Τὸ καλύβι γίνηκε σὰν ἐκκλησιά, ἔλεγες πὼς ἐκεῖ μέσα γεννήθηκε ὁ Χριστός. Ἀπ ἔξω ὁ χιονιᾶς μούγκριζε καὶ τσάκιζε τὰ ρουπάκια. Ὁ γερο-στριγκάρος καθότανε στὰ σκοτεινὰ συλλογισμένος καὶ μασοῦσε τὸ μουστάκι του. Φοροῦσε μία κατσούλα ἀπὸ ἀστραχάν, μ ὅλο ποὺ ἔκανε ζέστη, κι εἶχε χωμένη τὴν ἀπαλάμη τοῦ κάθε χεριοῦ του μέσα στ ἀνοιχτὸ μανίκι τ ἀλλουνοῦ χεριοῦ. Γιὰ μία στιγμὴ σωπάσανε νὰ κουβεντιάζουνε. Ὁ Στριγκάρος, σκυφτός, κοίταζε τὸ χῶμα. Κούνησε κάμποσο τὸ κεφάλι του, κι ἄνοιξε τὸ στόμα του κι εἶπε: Βρὲ παιδιά, καλὰ ἐσεῖς, γιορτάζετε τὴ χάρη Του, εἴσαστε καλοὶ ἄνθρωποι. Ἂμ ἐγώ, τί ψυχὴ θὰ παραδώσω, ποὺ σκότωσα καμιὰ κοσαριὰ ἀνθρώπους; Ἀκόμα καὶ γυναῖκες ξεκοίλιασα, καὶ μωρὰ πράματα χάλασα! Κανένας δὲ μίλησε. Ὕστερ ἀπὸ ὥρα, σὰν νά τανε μοναχός, ξανακούνησε τὸ κεφάλι του κι ἀναστέναξε κι εἶπε: Ἄραγες ὑπάρχει Κόλαση καὶ Παράδεισο; Καὶ δάγκασε τὸ μουστάκι του. Ξανακούνησε τὸ κεφάλι του κι εἶπε μέσα στὸ στόμα του, σὰ νὰ μιλοῦσε μὲ τὸν ἑαυτό του: Δὲν μπορεῖ! Κάτιτις θὰ ὑπάρχει Καὶ δὲν ξαναμίλησε. Φώτης Κόντογλου, «Τ Αϊβαλί η πατρίδα μου»

17 28 Δεκεμβρίου 2013 vasosftohopoullos.wordpress.com ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ Χριστούγεννα χωρίς Παρίσι, ρε κορούες; Όου μάι γκοντ. Τι εν να κάμουμεν; ΔEKATPEIΣ ΠPOΣΩΠIKOTHTEΣ ΓIA ΦTYΣIMO Δ. XPIΣTOΦIAΣ NIKOΣ ANAΣTAΣIAΔHΣ To βραβείο απονέμεται στον ντόκτορ Σποκ υπουργό, κύριο Γεωργιάδη. Π. ΔHMHTPIAΔHΣ MANΘOΣ MAYPOMATHΣ NEOKΛHΣ ΣYΛIKIΩTHΣ MAPIOΣ KAPOΓIAN BAΣOΣ ΣIAPΛHΣ ΧΑΡΗΣ ΓEΩPΓIAΔHΣ ΜΑΡΙΟΣ MAYPIΔHΣ MAPKOΣ KYΠPIANOY MAKAPIOΣ ΔPOYΣIΩTHΣ ΕΠΑΙΝΟΣ και ΜΝΕΙΑ στον Πανίκο Δημητριάδη της Κεντρικής Τράπεζας. ΣOBAPOΦANΗΣ THΣ XPONIAΣ ΝΙΚΟΣ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗΣ Δ. ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΞΩΤΙΚΟ ΦΡΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Tο βραβείο απονέμεται στον Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος μιλάει με ύφος πενήντα σοφών, λέγοντας απολύτως τίποτα. EΠAINOΣ στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου για τις βαρύγδουπες αναλύσεις της και MNEIA στον Δημήτρη Συλλούρη. Tο βραβείο απονέμεται στον Xριστόφορο Πισσαρίδη, τον νομπελίστα που είναι εναντίον του ευρώ και υπέρ του ευρώ. Έπαινος στον Μαυρίδη του ΔHΣY, για τις ευφάνταστες ιδέες του περί κοινωνικής δικαιοσύνης.

18 18 ΨΗΣΤΕ ΣΥΝΑΓΕΡΜΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΝ 28 Δεκεμβρίου 2013 Η άλλη Ένωσις ΙΜΕΡΟΣ ΙΣΟΝ ΣΤΡΗΝΑ (ΕΠΙΜΕΤΡΟ) EΠΙΣΤΟΛΗ Β ΣΤΟΝ Κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Αγαπητέ μου Κυριάκο, Όπως βλέπεις, εκ των πραγμάτων είμαι υποχρεωμένος, παρακάμπτοντας τον ένβρασμον Τζιυρκακόν (που παραμένει ωστόσο αλώβητος στο εικονοστάσι μου, δεξιά της Ωραίας Πύλης), να επανέλθω σ έναν αρχαϊκότερο τύπο προσφώνησης, σε πιο γνώριμα ύδατα, το ίδιο αγαπημένα. Επειδή και ως παράνομος βούλομαι συνιέναι. Πέραν τούτου, ενώ το πρώτον επιστολάριόν σου το έλαβα Μεγάλο Σάββατο, της Αγίας Λευκοθέης (όπως λαλούμεν Φιλοθέης), το δεύτερο το έλαβα Κυριακή. Κυριακήν του Κυρίου ημών, μα και Κυριακήν Κυριακού του Αναχωρητού, μεγάλη η χάρη του, 29 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της εορτής σου. Να ζήσεις, να τα εκατοστίσεις και να τα χαίρεσαι, με τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Με τις ευχές όλων μας. Οι πιο ένθερμες όμως είναι από κάποιον Γιώρκον που σε υπεραγαπά. Θα σου τις πω αργότερα, στα επιδόρπια. Παράνομος μεν, καθηγιασμένος δε κι εκκλησιασμένος. Επειδή την προτεραίαν της Κυριακής, Μεγάλο Σάββατο της Αγίας Λευκοθέης (όπως λαλούμεν Φιλοθέης), ενωρίς την εσπέραν, Άτε, μου λέγει, άνου πάνω να σαστείς, να πάρεις την λουτουρκάν στον εσπερινόν. Άρτους, οίνον και έλαιον. Μα εν θα επήαιννες εσού; αρώτησά την. Έσιει χάζιν, μου λέγει, που σώννω να πάω τζιαι στον σπερινόν, φυρμένη σκοτωμένη. Καλάν, της λέγω, θα πάω εγιώ τωρά στον σπερινόν τζιαι αύριον εσού στην λειτουργίαν. Οοόχι, μου λέγει, θα πάεις εσού σήμμερα στον σπερινόν, μα τζι αύριον εν να ρτεις μιτά μου στην λειτουργίαν, αν είναι σιηράτη. Οοόχι, της λέγω, αν θέλεις συνοδόν στην λειτουργίαν, ως κυρία, να πάρεις μαζί σου τον εορτάζοντα, τον αγαπημένον σου υιόν, τον Τζιυρκακόν, που κουνοσσιυλιάζει ούλλη μέρα στην Λευκωσίαν. Ούτε που να το σκεφτείς, είπεν της στο τηλέφωνον, που επειδή εν τα ονομαστικά μου, εν να κορτώνω μες στην εκκλησιάν, να μου λαλούν ζήτω, να με προσκυνούν, τζιαι να γινίσκουμαι ρεζίλιν. Έμεινα άφωνος, που τες ευτζιές μου να σιει. Αναχωρητής γαρ και αυτός, ως Κυριακός, πατήρ, υιός και άγιον πνεύμα! Εν μονήρει διαμερισματίω διάγων, με μυστικόν βίον, μουστικόν, στιχουργικόν, ίσως και ερωτικόν ο Θεός τζι η ψυσιή του. Δείγματα γραφής Κωνστάντη ή Κωνστάντινου του Αναχωρητού εκ Δευτερίας ει της εν προόδω ποιήσεως του της και εμπράκτου ή ενσάρκου καλουμένης. Όπως βλέπεις, αγαπητέ Κυριάκο, ούτε υποψία απογοήτευσης από την άρνησή σου να δεχτείς τη δημοσίευση της α επιστολής σου, άρα και της δική μου. Που την ανέμενα άλλωστε, όπως φαίνεται στο πρώτο μου γράμμα. Που είχα έτοιμη εναλλακτική λύση από τη μια (της μιας επιστολής, προς τη Ν. Κατσαρού) κι από την άλλην που σε παρακαλούσα ένθερμα να δεχτείς, όπερ σημαίνει ότι κατά βάθος γνώριζα, όχι μόνο ότι δεν θα δεχόσουν, μα κι ότι δεν έπρεπε να δεχόσουν. Έτσι θέλω τους φίλους μου. Αυθεντικούς, πιστούς στο ντιενέι τους, που όσο διαφορετικότερο τόσο το καλύτερο, αφού έτσι αλληλοεμπλουτίζονται αμοιβαία. Η κλωνοποίηση, είτε προς τη μεριά του ενός είτε προς τη μεριά του άλλου, δεν θα ήταν φιλία (φιλώ=αγαπώ, εξ ου και φιλιά), μα αφιλία (=ανεραστία, ανιμερία). Δηλαδή, έξω που πάνω μας, νεκροψία. Εκτός αυτού, η άρνησή σου με προστατεύει από εξτρεμισμούς, γιατί δεν θα ήθελα βέβαια με κανέναν τρόπο να εξελιχθώ σε έναν τρομοκράτη ή χρυσαυγίτη της ποιητιτζιής. Συμπέρασμα: Ο καθένας έσσω του, στη σκήτη του, κατά τη φύση ή το τάλαντό του. Ή και κατά την πελλάραν του. Επειδή το επ εμέ, εφόσον ζω και αναπνέω και έχω σώας τας φρένας, στον βαθμό που τες έχω, όσες έχω: Δεν θα πάψω να βγαίνω από καιρού εις καιρόν στους δρόμους και να πιάννω ροτσιές τον κάθε ππεζεβέγκην που με θεωρεί ηλίθιο και θέλει να μ αππηήσει εν μέση οδώ. Όπως λαλεί τζιαι μια που τες Ασσίζες του φίλου μας, του άλλου Γιώρκου. Όπως λόγου χάρη ο Α. Ροδίτης, που θέλει με το ζόρι να με κάνει ενωτικό, τωρά που εγέρασα. Ή ο Γ. Ρουσής, η Ν. Κατσούρη κι ο Α. Πετρίδης, που θέλουν με το ζόρι να με κάμουν ανθιμερικό, πάνω στες κάβλες μου, δηλαδή ανέραστο, τουτέστιν να με ευνουχίσουν. Οι αγάμητες ηρωδιάδες, ναι, αυτή ήταν η αρχική λέξη του κειμένου, όχι ανέραστες, και λυπάμαι που την άλλαξα. Ή τότε, πριν 35 χρόνια, αττυμάσαι, που ο Π. Μηχανικός, θεωρώντας μας ούλλους ηλίθιους, αποχτηνωμένα αρνιά στην σπηλιάν του Κυκλωπομακάριου, ελάλεν ότι όταν εκαλούσεν ονομαστικά κάποιον μακάριον να πυροβολήσει το τζιέρρατόν του, εν εννοούσεν τον Μακάριον, μα κάποιον χασάνην, Τζι όταν ελάλεν ότι με το ε το ε το νω το ση, εν ενοούσεν την ένωσην της Κύπρου με την Ελλάδαν, μα την ένωσην των ψυχών με τα κορμιά τους, Τζι είσιεν τζιαι την απαίτησην να τον βραβεύσουμεν. Τζι επειδή εν τον εβραβεύσαμεν, για να ολοκληρώσει τον θρίαμβόν του πάνω μας, Έκαψεν ούλλα τα βιβλία του στην μέσην της Πλατείας Ελευθερίας, πρώην Μεταξά, για να μας δείξει πόσον Νέρωνες ήμαστιν, έτσι που εκρούζαμεν έναν ποιητήν με τα ποιήματά του, Αφού πρώτα, βέβαια, έδησεν τον γάδαρόν του, έτσι που εκατάθεσαν την «Κατάθεσην» στην Τράπεζα της Ποιήσεως, στο όνομαν του Γλαύκου Κληρίδη, που την εμετάλλαξεν σε δικήν του «Κατάθεσην», Τζι απόν έβρισκεν δεντρόν στην Κύπρον να τον δεχτεί, επήεν τζι εκρεμμάστηκεν σε μιαν συτζιάν εις το Λονδίνον, Τζι εμείς που την πελλάραν μας, απόν εξέραμεν τι να κάμουμεν, επιάνναμεν τους κάμπους τζιαι τα παραρά, που τα Κατσιβερά ως τον Κοννόβαρον, με τα μωρά μας να τζιυλιούνται μέσα στα σπερμένα. Αττυμάσαι. Εδώ και τώρα, λοιπόν, την ώραν που πρέπει, με τον τρόπον που πρέπει. Με το κουρπάτζιιν. Επειδή, για να κερδίσεις το εκεί και πέρα που λαλείς, δηλαδή το επέκεινα, πρέπει πρώτα να κερδίσεις το εδώ και τώρα. Όπως το κέρδισες και συνεχίζεις να το κερδίζεις κι εσύ, με το σπαθί σου, και το εδώ και τώρα και το εκεί και πέρα, το επέκεινα, το κάθε επέκεινα, με ολόκληρο το έργο σου, ποιητικό ή άλλο. Όπως και με το έξοχο δοκίμιο που μου έστειλες, «Μην το ξεχνάς πως είναι Έλληνες αυτοί». Κι έλεγα, όλο έλεγα, γιατί μου έστειλε ο Κούλλης αυτό το κείμενο, έτσι ξεκάρφωτο, χωρίς καμιά εξήγηση, κι έσπαζα τον νου μου να ψηλαφήσω το κίνητρό σου. Μα ακριβώς, για να μου δείξεις έμπρακτα ότι όχι μόνο μάχεσαι για το εδώ και τώρα, μα για το εκεί, παντού και πάντα, από την καρδιά της Ευρώπης κι όχι από τα στενοσόκακα του Τακτακαλά, όπως κάποιοι άλλοι. Ο καθένας από το ύψος του. Εντάξει, λοιπόν. Στο Επίμετρο, που καταργείται ή τροποποιείται ή αναβάλλεται, δεν θα δημοσιευτούν οι δύο επιστολές μας, κι η επιστολή στη Ν. Κατσούρη, αντί να μείνει μόνη της ξεκρέμαστη στο τέλος, θα μετακινηθεί σε περίοπτη θέση, ως εισαγωγή, κάτω από τον τίτλο του κειμένου «Ίμερος ίσον στρήνα». Εφαντάστηκες; Ποια στρήνα! Ημέρα Σάββατο, 26 Οκτωβρίου, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Δημητρίου του Σαλονικιού, στην Ένωση. Α! Παρά λίγο να το ξεχάσω! Τις ευχές κάποιου Γιώρκου που σε υπεραγαπά. Δεν εννοώ βέβαια τον άλλον Σαλονικιό, τον Γιώρκον Κεχαγιόγλου. Μα έναν άλλον Γιώρκον, Αθηναισπάφιτον, τον Γιώργον τον Ρουσήν. Που σε απαντητική επιστολή του για τα κείμενά μου (προς τιμήν του, αντίθετα με την άτιμη σιωπή της Ν. Κατσούρη και του Α. Πετρίδη), λέει πολλά αξιοθαύμαστα, Από τα οποία σου αναφέρω μόνον δύο, για ν ανοίξει η όρεξή σου τα υπόλοιπα προσεχώς, με άλλη ευκαιρία. Το πρώτο είναι οι περιβόητες ευτζιές του. Με αφορμή το «Κάτθανε, Κυριάκο», διαμαρτύρεται ότι δεν εννοεί, προς Θεού, τον φυσικό σου θάνατο, Που σημαίνει ότι παραδέχεται ότι σου φωνάζει: «Κάτθανε, Κυριάκο;» «Να ζήσει χίλια χρόνια ο άνθρωπος», γράφει επί λέξει, Και επί λέξει συμπληρώνει ότι εκείνο που εννοεί είναι μόνο τον ποιητικό σου θάνατο! Το δεύτερο, το ίδιο μεγαλόψυχο με το πρώτο, απευθύνεται σε μένα και με συμβουλεύει, μ εξορκίζει μάλλον, ως φίλος που με αγαπά και θέλει να με προστατέψει, Να εξαφανίσω από προσώπου γης το κείμενο «Ίμερος ίσον», να το κάψω, να το πετάξω, και οπωσδήποτε να μην το δημοσιεύσω, Ούτε να ξαναγράψω τέτοια κείμενα που με εκθέτουν και με κάμνουν ρεζίλι. Φυσικά και του απάντησα. Όπως έπρεπε να του απαντήσω. Και όχι μόνο. Τον διαβεβαίωνα ότι, εκτός από το κείμενο, που έτσι κι αλλιώς θα εδημοσιεύετο, ο κόσμος να χαλάσει, Επιπρόσθετα, στο ίδιο φύλλο ή στο επόμενο, θα εδημοσιεύετο κι ένα Επίμετρο με όλες τις επιστολές, τις δύο δικές μας, του ιδίου κι εμένα, κι εσένα μ εμένα, Που τότε δεν ήξερα ακόμη την άρνησή σου. Τώρα, με τη δική σου αποχώρηση, δεν ξέρω αν θα τις δημοσιεύσω αυτές τις δύο, τη δική του και τη δική μου. Μπορεί τζιαι νναι, μπορεί τζιαι όι, όπως μου δόξει. Εν πάση περιπτώσει, τζιαι για να τελειώννουμεν. Άσχετα με το τι θα κάμω εδώ και τώρα, εκεί και πέρα, στο επέκεινα που λέγαμε, αν με αξιώσει ο Θεός να εκδώσω τον «Ίμερο» σε βιβλίο, Να φακκάτε χαμαί, κι ο Γ. Ρουσής και εσύ, επιφυλάσσω στον εαυτό μου το δικαίωμα, καθόλα ηθικό και νόμιμο, να συμπεριλάβω και το Επίμετρο, Ολοκληρωμένο, με όλες τις επιστολές, τις δικές σας και τις δικές μου. Δύο συν δύο ίσον τέσσερις οι δικές μας και μία συν μία του Ρουσή και η δική μου. Σύνολον έξι μέχρι στιγμής. Με ό,τι άλλο ήθελε προκύψει εν τω μεταξύ. Γι αυτό πρόσεχε τι γράφεις. Αν θα ξαναγράψεις! Ετσίμπησεν ο κούνουπος ελέφανταν. Αττυμήθου τζιαι τον Μακάριον με τον Μά(γ)ον. Θέλω να πω και ποιος θα τες προσέξει, τες επιστολές ή τ άλλα μας, είτε στην Ένωση δημοσιευτούν τώρα είτε αργότερα σε βιβλίο. Πόσο μάλλον εκείνες τες επιστολές και εκείνα τ άλλα μας, όταν εκείνος που τα γράφει, εκτός που περιθωριακός και καταραμένος ποιητής που ήταν ως σήμερα, πάει να εξελιχθεί και σε τρομοκράτη χρυσαυγίτη. Κι η απάντησή μου: Εγώ έκαμα το κκέφιν μου! Άντε γεια. Με αγάπη, Κ. Βασιλείου

19 28 Δεκεμβρίου 2013 ΡΕ ΑΚΕΛΙΚΟΙ, ΚΑΜΕΤΕ ΚΑΜΜΙΑΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΝ ΕΞΩ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΑΚΕΛ 19 Η άλλη Ένωσις ΕΠΙΣΤΟΛΗ Γ ΣΤΟΝ Κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ - Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΠΙΝΔΑΡΟΥ Αχ, Κούλλη, Κούλλη! Φαντάστου! Από τις αρχές του Σεπτέμβρη που σου έστειλα το κείμενο του «Ιμέρου» ως τις 13 του Οχτώβρη που παίρνω την τρίτη σου επιστολή, κι ως σήμερα 19 του ίδιου μήνα που σου γράφω, μέσα σε ενάμιση μήνα, από τρεις επιστολές, πάνω στο ίδιο θέμα την ποίηση και τον ίμερο. Μα υπάρχει πρώτα πρώτα ωραιότερο θέμα από την ποίηση και δη τον ίμερο, που γίνεται ακόμα ωραιότερο αν το πούμε στα κυπριακά, η στρήνα; Όμως εδώ το θέμα δεν είναι ο «Ίμερός» σου και ο «Ίμερός» μου, η στρήνα σου και η στρήνα μου, αλλά τρεις διαφορετικές προσφωνήσεις μου από γράμμα σε γράμμα, σε τρία γράμματα, μέσα σ ενάμιση μήνα. Με ό,τι συνεπάγεται αυτή η διαφοροποίηση: Από το τρυφερό Αγαπητέ Τζιυρκακό, στο κλασσικότροπο Αγαπητέ Κυριάκο και, τώρα, στο καψούρικο «Αχ, Κούλλη»! Δεν ξέρω για σένα, για μένα, όμως, αυτή η εναλλαγή ήταν μια γιορτή, ένα πανηγύρι, άξιζε και παράξιζε τον κόπο, χίλια ευχαριστώ και χίλια χαλάλι! Ξέρω, ξέρω, Καλά το «Κούλλης», θα πεις (μ ένα όμως λ παρακαλώ σας), αν και ο Κωστάντης δεν μας έχει συνηθίσει, ο βλοσυρός, ο αγέλαστος κι ο έγκλειστος, σε τέτοια μισοειρωνικά, μισοαγαπητικά χαϊδολογήματα. Μα αυτό το «Αχ!» αχ, δεν καταλαβαίνω και θα χουμε πάλι βούριστρα, ήγουν τρεχάματα, όπως είχαμε και με τη δημοσίευση ή μη της επιστολής μου, να βουρούμε και να μη συφτάνουμε. Νναι, αχ, Κούλλη μου, θα έχουμε βούριστρα, θα βουρούμε και δεν θα συφτάνουμε, μα μη βιάζεσαι, όποιος βιάζεται σκοντάφτει, να σου εξηγήσω πρώτα το «Αχ, Κούλλη»! Βλέπεις φαντάζομαι τηλεόραση. Όπως έβλεπα κι εγώ από το 60 που εμφανίστηκε, με την Ανεξαρτησία ως τα σήμμερα, ανελλιπώς πάντα, επιλεκτικά βέβαια. Από διαφημίσεις μέχρι «Citizen Kane» και «Θωρηκτό Ποτέμκιν». Επειδή και μια διαφήμιση, να μην κρυβόμαστε, μπορεί να κρύβει ποίηση περίτου που 100 ποιήματα. Όπως η κλασσική «Τάτσα» της Πόπης και της Άντζιελας ή η πρόσφατη «Δεν βλέπω άλλο!», για το ποδόσφαιρο στη Cytavision. Το τελευταίο εξάμηνο, βέβαια, από τον Μάρτη του 2013, έβγαλα την μπρίζα, και γίνομαι Τούρκος αν κάποιος, ο οποιοσδήποτε, μου αναμεταδίδει στοματικά τις ειδήσεις. Ως πριν το εξάμηνο, όμως, τ αγαπημένα μου τηλεοπτικά, ήταν η άπαιχτη τριπλέττα της ελληνικής σιόουπιζ, Άννα Βίσση η απόλυτη, η χωρκανή μας, ο Σάτυρος Νίκος Καρβέλλας ο Μακάκας και η Σατύραινα η Μακάκαινα Αννίτα Πάνια. Με τα καρβελλάκια τους φυσικά. Στα μουσικά, στα τηλεοπτικά και στα οικογενειακά δρώμενά τους. Στα τελευταία δυο τρία χρόνια, και με τη σχετική κάμψη της απόλυτης και του Νίκαρού της, το ενδιαφέρον μου εστιαζόταν περισσότερο σε μια εκπομπή της Α. Πάνια, το «Je t'aime» αν δεν λανθάνομαι, στο οποίο παρουσιάζε καψούρηδες, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας, μάλλον κάποιας ηλικίας, ερείπια της ζωής, με λαξεμένα πρόσωπα, γλειμμένα κορμιά, σαν να πέρασε από πάνω τους ολόκληρη αμαξοστοιχία, Και που η μόνη καλλιτεχνική τους έκφραση που θα μπορούσα να φανταστώ είναι ο πασίγνωστος πίνακας ενός σκανδιναβού ζωγράφου, του Εdward Munch, η «Κραυγή», Που παρουσιάζει μία μεσήλικη γυναίκα πάνω σε μία γέφυρα, με ορθάνοιχτο το στόμα. Όχι στο στρογγυλεμένο του, μα στο ωοειδές, στο κάθετα ωοειδές, σαν ένα όρθιο σκουλήκι, Σαν να έχει μέσα στο στόμα την αόρατη ζωντάκρα ενός αόρατου οδοντογιατρού που της βγάζει έναν φρονιμίτη, κι ενώ σφαδάζει από πόνο, δεν ουρλιάζει, αφού έχει τη ζωντάκρα μες στο στόμα, εφαντάστηκες, Να έχεις τέτοιον πόνο και να μην μπορείς να πεις «αχ»! θα έρθουμε και στο δικό σου «Αχ», μη βιάζεσαι. Τέτοια ερείπια της ζωής παρουσιάζει η Α. Πάνια στο «Je t aime». Για να τους δώσει, υποθέτω, μια ύστατη αχτίδα λάμψης, να δώσει σε μας τους λιμασμένους άρτον και θεάματα και γαία πυρί μιχθήτω, με το αζημίωτό της φυσικά, να βγάζει το καρβέλι της, για τα καρβελλάκια τους, ισάξιο με το καρβέλλι του Καρβέλλα και της Άννας. Ε, λοιπόν, το δημοφιλέστερο ζευγάρι της σειράς, που παρουσιαζόταν ανελλιπώς σε κάθε εκπομπή, για δύο συναπτά έτη, επί Κρίσεως, ήταν το ζεύγος Παρασκευάς Κούλλα, 70άρηδες και οι δύο, πρώην αντρόγυνο και τώρα σε διάσταση. Ο Παρασκευάς έμεινε γνωστός και ως Βασβάς, επειδή ελάνσαρε κι ένα ομότιτλο τραγούδι, του Καρβέλλα προφανώς, που έγινε σουξέ, «ο Παρασκευάς βας βας». Στην πρώτη εκπομπή που εμφανίστηκε, όταν τον ρώτησε η Α. Πάνια ποιο ήταν το πρόβλημά του, «Η πρώην μου», της απάντησε, «επειδή εχώρισέν με κι εν θέλει να με θωρεί καρκίν της» Που από κάτι τέτοια ήταν φανερό πως μάλλον ήταν και Κυπραίος. «Και πώς ονομάζεται;» ρωτά μάλλον αδιάφορα η Πάνια. «Αχ, Κούλλα», της λέγει. «Κούλα, θέλεις να πεις», επιμένει εκείνη, αχάπαρη τάχα. «Όχι, Κούλλα», διαμαρτύρεται εκείνος, «Αχ, Κούλλα! Το Κούλλα είναι το επίθετό της, το βαφτιστικό της είναι Αχ, που μ έκαψε και που με καβούρτισε, που να πάει στην πίσσαν και την χόγλασην, και πάλε μη κακόν της, Θεέ μου»! Αχ, Κούλλα, Κούλλα! Αχ, Κούλλη, Κούλλη! Που μ έκαψες και με καβούρτισες, με δύο αξινόστραφες στο τρίτο γράμμα σου, τζι όι μόνον που μ έκαψες, μα κάψε με τζιαι βάρ μου μίλλαν. Να πω πρώτα, όμως, ξηγημένα πράματα, ότι το τρίτο σου γράμμα, αν και συντομότερο, ήταν με διαφορά το ωραιότερο: Επειδή, έτσι δίπτυχο και δικέφαλο, σε μία κάρτα-πρόσκληση, με τον «Πίνδαρό» σου στη μία όψη και το σχόλιο-γράμμα σου στην άλλην, έτοιμο νόμισμα με κεφαλή ή γράμματα γιαζίττουρα, Έμοιαζε με τον δικέφαλο βαλέ ή την ντάμα της τράπουλας. Ένα έξοχο δείγμα γραφής της ποιητικής σου, με την εν πρόοδω ποίηση που λες, την εν τοις πράγμασι, με τον ενσαρκωμένο λόγο. Και που θα μπορούσε από μόνο του να βάλει στη θέση του τους τρεις τροϊκανούς που σου γαβγίζουν. Μην τους φοβάσαι, σκυλιά που δεν έχουν δόντια, αφού δεν μπορούν να δαγκώσουν, ας γαυγίζουν όσο θέλουν. Στο τρίτο γράμμα σου στην τρίτη λέξη δηλαδή μετά το καμπανάνι, τη λέξη Πίνδαρος θα έδινα τίτλο «Ο κύριος και η κυρία Πινδάρου». Με την άδειά σου φυσικά. Και χωρίς να υποβάλλω οιονδήποτε συνειρμό με την Πινδάρου. Καμμία σχέση. Και θα έδινα τον τίτλο «Ο κύριος και η κυρία Πινδάρου», επειδή, ως υψηλοί οικοδεσπότες, ετοιμάζουν υψηλότατον δείπνον, εν Ολύμπω, με προσκεκλημένους επιλεκτικά υψηλούς προσκεκλημένους: Από τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο, ως τον Ιησού Χριστό και τον Μωάμεθ και τον Κομφούκιο και, επιλεκτικά πάντα, άξιους ποιητές. Που μπορεί να είσαι, σίγουρα είσαι, εσύ, μπορεί κι εγώ, μπορεί και η Κουτσή Μαρία, αναλόγως των πολιτικών ή άλλων δεδομένων. Μ ένα επιλεκτικότατο μενού, όχι αμβροσίαν και νέκταρ, τα συνηθισμένα κουπέπια ή τταβά, μα «ηλιαχτίδες, φτερά του κύκνου, πύθωνα και φθόγγους, ηδυμελούς εν μέτρω διατροφής». Που «φυσικά δεν μπαγιατεύουν». Έστω κι αν κάτινες προσέλθουν καθυστερημένα, ύστερα από το τρίτο καμπανάκι. Έξοχο. Ωστόσο, Για να έρθουμε, επιτέλους, στις δύο αξινόστραφες, και στο «Αχ, Κούλλα», «Αχ, Κούλλη», που σε βασανίζει: Οποία έπεα πτερόεντα, λόγια τ ανέμου, ανεμογαμικά, φύγον έρκος οδόντων, τι λόγια ξεστόμισες, Κούλλη μου, Τζιυρκακέ μου, παιδί μου. «Μη μας ξαρκούν οι άλλοι, φίλε Κώστα», το πρώτον. Σαν άλλους, εννοείς βέβαια τους τροϊκανούς, τη Ν. Κατσούρη ως Δρακουλέσκου, με τα δύο βρυκολακάκια της, τον Γ. Ρουσή και Α. Πετρίδη. Ντροπή σου, έχουν ονόματα οι άνθρωποι, να μην τους νοματίζεις. Επειδή αντρέπεσαι ή επειδή φοβάσαι; Αν τους φοβάσαι, έχεις δίκαιο να τους φοβάσαι, επειδή αποδεδειγμένα, από έναν ανομπελίστα Ζαν Πωλ Σαρτρ, η Κόλαση είναι οι Άλλοι. Να μην τους επιτρέπουμε, λοιπόν, να μας «ξαρκούν». Να τους αφήνουμε να χτυπούν τα παναθύρκα μας, εν τω μέσω της νυχτούς, όπως οι δράκοι του Σέι Χου στη Σαλονίκη, ή να πετροβολούν τα τζιάμια μας, να μην μπορούμε να τ ανοίξουμε να πάρουμε αέρα. Κι από τι να μη μας ξαρκούν; Από το κύριο έργο μας, ασφαλώς, το ιερό, να γράφουμε απερίσπαστοι τα ποιήματά μας. Μα πώς θα γράφουμε απερίσπαστοι τα ποιήματά μας, όταν μας πετροβολούν; Δεν ξέρω εσύ, μα όταν εγώ γράφω ένα ποίημα, δεν θέλω να λαχτά μούγια στον περίγυρό μου, σε αχτίνα ενός μιλίου, όχι να πετροβολούν τους τσίγκενους τοίχους και τη στέγη της παράγκας μου. Επομένως, όχι μόνο δεν το θεωρώ ξαρκημόν, μα επάναγκες να τους πολεμήσω, γιατί αν δεν τους πολεμήσω, στο τέλος θα γίνει το δικό τους η αγραψία. Επειδή αζουλεύκουν και δεν θέλουν να γράφουμε. Αυτό θα πει ποίηση, ποίηση πράξη, ποίηση ζωή, ποίηση εν τοις πράγμασι και σαρκωμένος λόγος, Κι όχι ποίηση γυάλινη, σε γυάλινο κλουβί, για γυάλινους αναγνώστες. Υπάρχει όμως και κάτι χειρότερο, που απορώ πώς δεν το σκέφτηκες. Ή, μάλλον, πρέπει να το σκέφτηκες και ακριβώς αυτό το μήνυμα ήθελες να μου μεταδώσεις: Γιατί αν δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους Άλλους, τους όποιους άλλους, να μας ξαρκούν, πόσο μάλλον δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας ξαρκούν οι Φίλοι. Που πρέπει, αν είναι φίλοι, από μόνοι τους να αποσύρονται διακριτικά κι αγόγγυστα. Κι αν δεν αποσύρονται από μόνοι τους, ε άμα πια, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, παρά να τους δείξουμε οι ίδιοι την πόρτα. Με άλλα λόγια, «Αν έχεις νουν κατάλαβε, φίλε Κώστα». Κατάλαβα, κατάλαβα, φίλτατε Κούλλη, αχ, Κούλλη! Και ήδη, με το δεύτερο γράμμα μου αποχώρησα και δεν χρειαζόταν η αποπομπή σου. Έσιει χάζιν που ήταν να κάθομαι να ξαρκώ έσσω σου, την ώραν που το παναΰριν γίνεται έσσω μου. Εκτός κι αν ο ίδιος ήθελες να με προκαλέσεις, για να χεις πόλεμον. Ε, θα τον έχεις! ΠΩΣ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ Εντάξει. Ήλθε στους γάμους σου απρόσκλητος ο φίλος σου ο Κωστάκης. Που δεν χρειαζόταν πρόσκληση, αφού ήταν ο καλύτερός σου φίλος. Αποδεδειγμένα κι έμπρακτα. Στους γάμους, όχι τους δικούς σου, Θεός φυλάξοι, ούτε του Ρήσου, που η ώρα η καλή, όποτε έρθει, μα της πρωτότοκης αγγόνισσάς σου της Ηρώς. Που ενώ σπούδαζε, λέει, στην Αθήνα, ιερατικά εν Παρθενώνι, με συμφοιτήτριες τις Καρυάτιδες, ένας ωραίος μα διεφθαρμένος Λέανδρος την αποπλάνησε εις διπλούν, και ως γεώργιος και ως ανδρέας, αρκοπάφιοι αμφότεροι, αιωνόβιοι φοιτητές της φιλολογίας και της ποιήσεως, ήγουν ξύλα απελέκητα. Κι όχι μόνο την αποπλάνησαν τη μικρή Νεφέλη μα ως άλλοι προικοθήρες στασίνοι ήθελαν και γάμον, δύο γαμπροί και μία νύμφη! Και προίκα, όχι κονάτζια, περιβόλια ή κωνσταντινάτα, Μα τα ποιήματα τ Ομήρου μας εσένα, εν πινακίω! Αποκεφαλισμένα, όπως τον Ιωάννη τον Βαπτιστή! Κι εσύ, ως στοργικός παππούς, τι να έκανες, για να κουκουλωθεί το σκάνδαλο, συγκατένευσες και στον γάμο και στην προίκα. Με βαριά καρδιά φυσικά. Γι αυτό ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛ. 21

20 Μου τη δίνει αυτός 20 vasosftohopoullos.wordpress.com 28 Δεκεμβρίου 2013 ο Ντάουνερ. Γιατί δεν τον κάνουμε με τα κρεμμυδάκια; Η άλλη Ένωσις BΡΑΒΕΙΑ 2013 ΩΡΑΙΟΠΑΘΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Το βραβείο απονέμεται στον Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος όταν πηγαίνει στη Νέα Υόρκη, πάντα φροντίζει να επισκέπτεται μία Κορεάτισσα ειδική στις αποτριχώσεις της μύτης και των αυτιών! ΕΠΑΙΝΟΣ στον Τάκη Χατζηγεωργίου του ΑΚΕΛ, των Νέων Δυνάμεων και των Ευρωπαϊκών Ψώνιων, για το στυλάκι του. ΜΝΕΙΑ στον ΝΙΚΟ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗ που όταν μιλά στην τηλεόραση, νομίζει πως μιλά ως Καβάφης σε νεαρούς ποιητές. ΤΕΛΕΤΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΘΟΠΚ (Θεατρικός Οργανισμός Πιτέρων Κύπρου) Κυρίες και Κύριοι, λόγω οικονομίας που επέβαλε ο Jack in the Box Κατσινιόρος Γιώργος Παπαγεωργίου, η τελετή απονομής των βραβείων θα γίνει από εφημερίδος και στην αίθουσα του ΘΟΠΚ (κινδυνεύουμε και από τους υαλότοιχους) για να γλυτώσει μερικές μπακίρες, τις οποίες θα ακουμπήσει εν συνεχεία στον βαμπιροσάτιρο του θεάτρου κ. Γαβριηλίδη για να σκηνοθετήσει άλλη μια μεγάλη επιτυχία όπως τη «Μία Σαμία Καμία» ή στην Αλίκη Δανέζη Κνούτσεν Πούτσεν για να σκηνοθετήσει τον «Γολγοθά», συνέχεια της πολύπαθης «Γεθσημανής». Τη βραδιά παρουσιάζει η πρώην όμορφη νυν ταούκκα και αεί κόρη του παππού του δύτη και άλλων τεκνών κ. Μαρίνα Μανιβέλλη, καθώς και ο θεατρολόγος άνευ πτυχίων του ΘΟΠΤ κ. Σολωμός Αντωνίου. Μαρίνα Μανιβέλλη: Καλωσορίσετε στη λαμπερή με τα λόγια τα δικά μας αναπαύκεται η καρκιά μας βραδιά, στην οποία θα τιμήσουμε τους καλύτερους συντελεστές της θεατρικής παραγωγής του τόπου μας. Σολωμός Αντωνίου: Μαρίνα μου, τζιείνη η καρακιόζαινα η Σαντοριναίου νομίζει εν να πάρει το μεγάλο βραβείο θεάτρου για την «Χάρλεϋ»! ΜΜ: Σολωμέ μου, όπως είπε και η Αλίκη, δεν ασχολούμαι με τους/τις πρώην. ΣΑ: Σωστά, ούτε εγώ ασχολούμαι με ηθοποιούς που έχουν ξοφλήσει εδώ και δεκαετίες. Έτσι είναι, κυρία μου, όταν έτρωες την γρούταν ας τα σκέφτεσουν τζιαι τούτα. ΜΜ: Έχεις χάρην που σε έβαλεν ο Βαρνάβας παράτυπα, ειδάλλως θα σου έλεγα! ΣΑ: Ευχαριστούμε τα μέλη της κριτικής επιτροπής κ. Σοφοκλέους (κάποιος που νομίζει ότι είναι ηθοποιός), κ. Σταύρο Παπαγεωργίου (κάποιος που νομίζει ότι είναι σκηνοθέτης), κ. Σαββινίδη (κάποιος που νομίζει ότι είναι πολιτιστικός συντάκτης) και κυρίως το κορυφαίο πίτερο μπήουμαι όπου με βάλουν για να μη νιώθω ξοφλημένη κα Νικήτα (κάποια που νομίζει ότι είναι ιστορικός τέχνης). ΜΜ: Και προχωράμε στην κατηγορία θεατρικής συγγραφής/διασκευής. Νοείται ότι η πολυτάλαντη και πολυβραβευμένη αδελφή μου θα πάρει το βραβείο για το «Έβελυν-Έβελυν». ΣΑ: Το βραβείο καλύτερης θεατρικής διασκευής απονέμεται στο αριστούργημα «σωβρακless». Σχόλιο Νάσας Π.: «Μα εβάλαμεν τα σκατά στο τραπέζι;» ΜΜ: Βρε Λέα, βρε Λέα Τόσα μέσα βάλαμε, τόσα νήματα κινήσαμε Πότε θα αφήσεις τις γκόμενες και θα ασχοληθείς με το θέατρο; ΣΑ: Το βραβείο καλύτερου ηθοποιού απονέμεται στον Σωτήρη Μεστάνα μετά από απαίτηση της κυρίας Νικήτα, η οποία προφανώς κάποια ανταλλάγματα θα ζητήσει από το Θέατρο ΠΕΝΑ. ΜΜ: Βραβείο καλύτερης ηθοποιού απονέμεται στη Μαριάννα Καυκαρίδου, διότι αφενός πρέπει να στηρίξουμε το αριστερών πεποιθήσεων Σατιρικό και αφετέρου διότι ο Μπρεχτ που ανέβασε το σατιρικό κάνει τη δική μας «Όπερα της πεντάρας» να φαίνεται ως η παράσταση της χρονιάς (άντε μην πω καμιά κουβέντα γι αυτήν την κουνελοπνίχτρα τον Νεοκλή). ΣΑ: Μαρίνα μου, αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση (σλουρπ, σλουρπ εμπρός, λοιπόν, καλή μου γλώσσα). Το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας απονέμεται στη Λέα. ΜM: Είπα κι εγώ. Δεν θα έκανε τη δουλειά του το κύκλωμα; Σχόλιο Νικήτα: «Μα το Έβελυν ήταν το καλύτερο έργο του Ίψεν». ΣΑ: Κυρία Νικήτα, εκτίθεστε. Το «Έβελυν- Έβελυν» είναι γνωστό έργο του Σαίξπηρ! Ζητωκραυγές: «LEA UBER ALLES, LEA UBER ALLES». MM: Το βραβείο σκηνογραφίας απονέμεται στους Μαλεκκέους Θέατρο Σκάλας, Διαφθοράς, Νεποτισμού και σύντομα μετονομάζεται σε Θέατρο Μόνικα-Σκάλα κατά το Ιλίσια-Ντενίση. ΣΑ: Μα η ΕΘΑΛ δεν θα πάρει κάτι; Σχόλιο Τίγκιλη: «Θα σου έλεγα τι πήρε η ΕΘΑΛ, αλλά έχε χάρη». ΜΜ.: Το μεγάλο βραβείο του ΘΟΠΚ απονέμεται στον Ανδρέα Τηλεμάχου για τη συνολική προσφορά του στον σύλλογο μύξες-σάλια-δάκρυα. Επίσης, σας πληροφορούμε ότι το Ίδρυμα Τένεσι Ουίλιαμς στην Αμερική έχει κινήσει αγωγή στον κ. Τηλεμάχου για το διασυρμό του κορυφαίου έργου «Λεωφορείο ο Πόθος» από το Θεάτρο «Ανεμώνα», όμως ο κ. Τηλεμάχου δήλωσε πως μετά την Μπλανς Ντυμπουά θα υποδυθεί την Αλεξάνδρα ντε Λάγκο, τη Λέιντυ, τη Μάγκυ, τη Λώρα και τη Χάννα Τζεγκλς. Σχόλιο φαντάσματος Τένεσι Ουίλιαμς: «Το αντίδοτο του θανάτου είναι ο πόθος. Στη μακρινή κι εξωτική Κύπρο φαίνεται πως αντί να τους σκοτώνουν, τους αφήνουν να μαλακίζονται». ΜΟΡΦΟΝΙΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ Το ΒΡΑΒΕΙΟ απονέμεται χωρίς ανθυποψήφιο στον ΑΒΕΡΩΦ ΝΕΟΦΥΤΟΥ του Ελληνοτουρικού Δημοκρατικού Συναγερμού. Λέγεται πως σαν εμφανιστεί στα γραφεία του Κόμματος, οι παρευρισκόμενες γυναίκες τσιριλλούν τζιαι τραβούν τα μαλλιά του αιδοίου τους όπως έκαναν παλιά οι νεαρές θαυμάστριες των Μπιτλς και των Ρόλινγκ Στόουνς. ΜΝΕΙΑ στον ΠΑΜΠΗ ΚΥΡΙΤΣΗ του ΑΚΕΛ, ο οποίος ξαναπαντρεύτηκε, ξαναέφτιαξε το καινούργιο του λουκ και τώρα ψάχνει για καινούργια ερωμένη. ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΚΟΣ Λίμνες που γνώρισαν φουρτούνες. Θα υποδέχονταν τα αδηφάγα κύματα των ωκεανών όπως ένα παιδί το παγωτό του. Όποιος αντικρίσει τα μάτια αυτά να τον καταβροχθίζουν ένα βράδυ που χιονίζει στην Λευκωσία, μπορεί να πεθάνει με την σιγουριά πως φίλησε στο στόμα μιαν στιγμή ευτυχίας. Με την σόμπα να ζεσταίνει ό,τι απομένει να ζεσταθεί και την μουσική ν' αγγίζει ό,τι απομένει ν' αγγιχτεί, τα μάτια αυτά φροντίζουν ν' αναστήσουν κόγχες ξεχασμένες απ' την εποχή μας, να ξυπνήσουν πληγές αφημένες, να στήσουν όρθιες αρθρώσεις παρατημένες απ' την έγνοια των γιατρών. Τσιγάρα λιγοστά, κρασί μυρωδάτο και δυνατό, μουσική και κουβέντα να πληρώνουν το κενό και μάτια. Μάτια Μάτια μου που τανύζονται ευλαβικά σε σάρκινα και αιθέρια πλέγματα για να σε φτάσουν. Να σου πουν. Να σου μιλήσουν. Να σε κάνουν να νοιώσεις. Ν' αναζητήσεις κι εκείνο το τραγούδι και το άλλο και το παράλλο. Και να σε σταυρώνουν γλυκά πάνω σ' ένα μείγμα λαγνείας και κατανύξεως που μόνο μια τέτοια νύχτα γράφτηκε να κατορθώνει. Και να 'ρθείς άναυδος τόσο κοντά τους όσο να νοιώθεις τελεσιδίκως μακριά απ' το πολύβουο τίποτε του καιρού μας. Ευτυχής. Βελούχης Αρειώτης