PAU XUÑO 2014 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "PAU XUÑO 2014 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II"

Transcript

1 PAU XUÑO 2014 Código: 36 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1 = 3 puntos, exercicio 2 = 3 puntos, exercicio 3 = 2 puntos, exercicio 4 = 2 puntos) OPCIÓN A 1) A condición de equilibrio para o prezo, en unidades monetarias, de tres produtos P 1, P 2 e P 3, relacionados entre si, dá lugar ao seguinte sistema de ecuacións lineais: x + y + z = 6; x + y z = 0; 2x y + z = 3, sendo x, y e z os prezos dos produtos P 1, P 2 e P 3, respectivamente. (a) Expresa o sistema en forma matricial AX = B. Calcula a matriz inversa de A, sendo A a matriz cadrada de orde 3 dos coeficientes. (b) Calcula os prezos de equilibrio para eses tres produtos x, y, z. 2) Os beneficios (en centos de miles de euros anuais) estimados por unha pequena empresa durante un período de catro anos, axustáronse á función B(x) = x 3 6x 2 + 9x, 0 x 4, onde B(x) representa os beneficios da empresa aos x anos transcorridos dende a súa constitución (x = 0 corresponde ao ano 2006). (a) Nalgún ano a empresa non tivo beneficios? Xustifica a resposta. (b) Determina os intervalos de tempo nos que os beneficios aumentaron e nos que diminuíron. Que información nos proporcionan sobre a evolución dos beneficios neses catro anos? Calcula os beneficios máximo e mínimo e os anos en que se produciron. (c) Utilizando os resultados anteriores e calculando, se o hai, o punto de inflexión, representa a gráfica de B(x). 3) Estase a planificar levar a cabo unha enquisa con pequenas empresas dunha poboación. Escollerase unha mostra aleatoria simple de empresas a partir do listado telefónico. Por experiencia, sábese que só a metade das empresas coas que se contacta responden. Se se contacta con 150 empresas, (a) Cal é o número esperado de empresas que responden? (b) Cal é a probabilidade de que como máximo respondan 70 empresas? 4) Supoñamos que o IMC (índice de masa corporal) en nenas de 13 anos dunha poboación segue unha distribución normal, N(µ, σ = 4). (a) Se o 6 68% das citadas nenas está en risco de sobrepeso, é dicir, o seu IMC é superior a 22 5, calcula o valor do IMC medio, µ, para as nenas de 13 anos da poboación. (b) Se o IMC para as nenas de 13 anos da poboación segue unha distribución N(16 5, 4) e se extrae unha mostra aleatoria de 64 nenas de 13 anos desa poboación, calcula a probabilidade de que o IMC medio da mostra estea por debaixo de 15 3 (por debaixo do peso axeitado) OPCIÓN B 1) Consideremos o seguinte sistema de inecuacións: y x 2 0; y + x 6 0; 2y 5 x. (a) Representa graficamente a rexión factible e calcula os seus vértices. (b) Calcula en que punto ou puntos desa rexión alcanza os valores máximo e mínimo a función f(x, y) = x + 2y. (c) Responde ao apartado anterior se se engade y 0 ao sistema de inecuacións anterior. 2) Estimase que o número de unidades vendidas de certo produto N, aos t meses de introducilo no mercado, vén dado por: N(t) = t, t 0. (a) O número de unidades vendidas aumenta ou diminúe ao transcorrer os meses? Xustifica a resposta, estudando o crecemento ou decrecemento da función N(t). (b) Determina entre que meses as vendas son superiores a 500 e inferiores a 800 unidades. (c) As vendas tenden a estabilizarse arredor dalgunha cantidade? Xustifica a resposta. 3) Sexan A e B dous sucesos tales que a probabilidade de que ambos os dous acontezan simultaneamente é 1/10 e a probabilidade de que non aconteza ningún dos dous é 1/5. Ademais sábese que P(A / B) = 1/4. (a) Calcula a probabilidade de que aconteza algún dos dous sucesos. (b) Calcula a probabilidade de que aconteza o suceso A. 4) Nun recente estudo afírmase que hai un 5% de lesións de xeonllo entre futbolistas que xogan sobre céspede e calzan un novo modelo de botas de fútbol. De 250 futbolistas que xogan sobre céspede e que calzan botas de fútbol convencionais déronse 20 de tales lesións. (a) Formula un test para contrastar a hipótese de que a proporción de lesións de xeonllo xogando con botas convencionais non supera á de tales lesións xogando co novo modelo, fronte a hipótese de que si a supera. (b) A que conclusión se chega cun 5% de nivel de significación? Chégase á mesma conclusión cun 1% de nivel de significación?

2 PAU SETEMBRO 2014 Código: 36 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1 = 3 puntos, exercicio 2 = 3 puntos, exercicio 3 = 2 puntos, exercicio 4 = 2 puntos) a 2 1) Dadas as matrices A = 1 b, B = (a) Calcula B 1, matriz inversa de B. OPCIÓN A e C = (b) Determina os valores que deben tomar a e b para que se verifique A B I = C t, I é a matriz identidade de orde 2 e C t é a matriz trasposta de C. 2) O beneficio B (en miles de euros) para unha compañía que gasta unha cantidade x (en miles de euros) en publicidade estímase por: B(x) = 0,1x 3 + 6x , 0 x 60. (a) Calcula a cantidade de diñeiro que a compañía debe gastar en publicidade para que lle produza un beneficio máximo e calcula o devandito beneficio. Que cantidade de diñeiro en publicidade lle produce un beneficio mínimo? (b) Representa a gráfica da función, utilizando os resultados anteriores e calculando concavidade, convexidade e punto de inflexión. 3) Certa poboación de persoas maiores de 70 anos está formada por un 40% de homes e un 60% de mulleres. A porcentaxe de persoas dependentes nesa poboación é do 10% entre os homes e do 20% entre as mulleres. (a) Calcula a porcentaxe de persoas dependentes nesa poboación de maiores de 70 anos. (b) Elexida unha persoa ao azar da citada poboación, cal é a probabilidade de que sexa muller ou non sexa dependente? 4) A proporción de mulleres dunha poboación portadoras de hemofilia é descoñecida. Para estimala elíxese unha mostra aleatoria de 500 mulleres entre as que se encontran 80 portadoras da enfermidade. (a) Calcula un intervalo do 95% de confianza para a proporción de mulleres portadoras de hemofilia desa poboación. (b) Supoñendo que aínda non se tomou a mostra e queremos facer a estimación cometendo un erro non superior ao 2%, cun 95% de confianza, de que tamaño debería ser a devandita mostra? OPCIÓN B 1) (a) Representa a rexión do plano definida polo sistema de inecuacións: y + 2x 6, y x, 4y x 3, e calcula os seus vértices. Xustifica se os puntos P(1, 1/2) e Q(1/2, 1) pertencen ou non a esta rexión. (b) Calcula en que punto ou puntos desta rexión a función f (x,y) = y + 2x alcanza o valor máximo. 2) Os ingresos (en millóns de euros) obtidos por certa factoría no período comprendido dende o ano 2000 ao 2010, estimáronse pola función 1 I(x) = 4 (x 5)2 + 17, 1 x < 7, onde x é o tempo transcorrido en anos (x = 1 corresponde ao ano 2000) x x 59, 7 x 11 (a) Calcula os ingresos obtidos no ano 2002 e no ano (b) Determina a evolución dos ingresos no período comprendido dende o 2000 ata o 2010 (crecemento e decrecemento da función I(x)). Calcula os ingresos máximo e mínimo. (c) Determina entre que anos dese período os ingresos non superaron os 18 millóns. 3) Sábese que P(B A) = 0,7, P(A B) = 0,4 e P(A) = 0,2. (a) Calcula P(A B) e P(B). Xustifica se son independentes ou non os sucesos A e B. (b) Calcula P(A B), onde B representa o suceso complementario ou contrario de B. 4) Nun estudo sociolóxico afirmábase que o tempo medio que os mozos están conectados á Rede non supera as 60 horas mensuais. Deséxase contrastar se actualmente segue en vigor ese estudo e, para iso, entrevístanse 400 mozos seleccionados ao azar e obtense que o tempo medio é de 62 horas. Supoñemos que o tempo dedicado polos mozos a conectarse á Rede segue unha distribución normal, de desviación típica 15 horas mensuais. (a) Formula un test para contrastar a hipótese de que o tempo medio mensual dedicado actualmente polos mozos a conectarse á Rede e o que afirma o estudo, fronte á alternativa de que aumentou. A que conclusión se chega cun 1% de nivel de significación? (b) Usando a información recollida na mostra, calcula o intervalo do 95% de confianza para o tempo medio mensual dedicado actualmente pola poboación de mozos a conectarse á Rede.

3 CONVOCATORIA DE XUÑO OPCIÓN A EXERCICIO 1 (3 puntos) (a) 2 puntos: Expresar o sistema en forma matricial: 0,50 puntos. Calcular a inversa da matriz pedida: 1,50 puntos. (b) 1 punto: Expresión da matriz dos prezos: 0,25 puntos. Polo cálculo dos prezos de equilibrio: 0,75 puntos. EXERCICIO 2 (3 puntos) (a) 0,50 puntos: Por solucións da ecuación: 0,25 puntos. Por resposta: 0,25 puntos. (b) 1,75 puntos: Determinar a primeira derivada: 0,25 puntos. Intervalos de crecemento e de decrecemento: 0,50 puntos. Información sobre a evolución dos beneficios nos catro anos: 0,50 puntos. Beneficios máximo e mínimo e anos nos que se produciron: 0,50 puntos. (c) 0,75 puntos. Punto de inflexión: 0,25 puntos. Representación gráfica da función: 0,50 puntos. EXERCICIO 3 (2 puntos) (a) 0,50 puntos: Polo cálculo do número esperado pedido: 0,50 puntos. (b) 1,50 puntos: Formular a probabilidade pedida: 0,25 puntos. Paso da binomial á normal: 0,50 puntos. Corrección de medio punto: 0,25 puntos. Tipificación: 0,25 puntos. Paso a táboas e resultado final: 0,25 puntos. EXERCICIO 4 (2 puntos) (a) 0,75 puntos: Formular a condición imposta no enunciado do exercicio: 0,25 puntos. Buscar o punto crítico na táboa: 0,25 puntos. Polo cálculo da media: 0,25 puntos. (b) 1,25 puntos: Determinar a distribución de X : 0,25 puntos. Formular a probabilidade pedida: 0,25 puntos. Tipificación: 0,25 puntos. Paso a táboas: 0,25 puntos. Resultado final: 0,25 puntos.

4 CONVOCATORIA DE XUÑO OPCIÓN B EXERCICIO 1 (3 puntos) (a) 1,5 puntos: Vértices da rexión factible: 0,75 puntos (0,25 puntos por cada un deles). Representación gráfica da rexión factible: 0,75 puntos (por debuxar as rectas e a rexión do plano limitada por elas e os tres vértices). (b) 0,75 puntos: Punto da rexión no que a función obxectivo alcanza o valor máximo: 0,25 puntos. Puntos da rexión nos que alcanza o valor mínimo: 0,50 puntos. (c) 0,75 puntos: Nova rexión factible: 0,25 puntos. Punto da nova rexión no que a función obxectivo alcanza o valor máximo: 0,25 puntos. Puntos da nova rexión nos que alcanza o valor mínimo: 0,25 puntos. EXERCICIO 2 (3 puntos) (a) 1,25 puntos: Determinar a primeira derivada: 0,75 puntos. Xustificar que o número de unidades vendidas aumenta: 0,50 puntos. (b) 1,25 puntos: Solución para a primeira desigualdade: 0,50 puntos. Solución para a segunda desigualdade: 0,50 puntos. Especificar o intervalo de tempo pedido: 0,25 puntos. (c) 0,50 puntos: Resolver o límite da función dada: 0,50 puntos. EXERCICIO 3 (2 puntos) (a) 1 punto: Formular a probabilidade pedida: 0,25 puntos. Relacionar a probabilidade da intersección de contrarios coa da unión, e identificar na expresión obtida a probabilidade dada no enunciado : 0,50 puntos. Obter o resultado: 0,25 puntos. (b) 1 punto: Calcular P(B), partindo do dato da probabilidade condicionada: 0,50 puntos. Formular a probabilidade da unión de sucesos e chegar ao resultado pedido: 0,50 puntos. EXERCICIO 4 (2 puntos) (a) 0,75 puntos: Cálculo da proporción mostral: 0,25 puntos. Especificar as hipóteses nula e alternativa: 0,50 puntos. (b) 1,25 puntos: Avaliar o estatístico de contraste para a mostra dada: 0,25 puntos. Establecer a rexión crítica, para o 5% de nivel de significación: 0,25 puntos. Conclusión: 0,25 puntos. Establecer a rexión crítica, para o 1% de nivel de significación: 0,25 puntos. Conclusión: 0,25 puntos.

5 CONVOCATORIA DE SETEMBRO OPCIÓN A EXERCICIO 1 (3 puntos) (a) 1 punto: Calcular a inversa da matriz B: 1 punto. (b) 2 puntos: Operar alxébricamente coas matrices dadas: 1,25 puntos. Resolver a igualdade de matrices, obtendo os valores de a e b: 0,75 puntos. EXERCICIO 2 (3 puntos) (a) 2 puntos: Determinar a primeira derivada: 0,25 puntos. Calcular os puntos críticos: 0,25 puntos. Comprobar en que punto se presenta o máximo e en cal o mínimo: 0,50 puntos. Polo beneficio máximo e especificar a cantidade de diñeiro que debe gastar en publicidade para que lle produza ese beneficio máximo: 0,50 puntos. Determinar as cantidades de diñeiro para que lle produzan un beneficio mínimo: 0,50 puntos. (b) 1 punto: Estudo da concavidade, convexidade e punto de inflexión: 0,50 puntos. Representar a gráfica da función: 0,50 puntos. EXERCICIO 3 (2 puntos) (a) 1 punto: Aplicar o teorema das probabilidades totais identificando cada unha das probabilidades do enunciado do exercicio e resultado: 0,75 puntos. Expresión da porcentaxe pedida: 0,25 puntos. (b) 1 punto: Formulación da probabilidade pedida: 0,25 puntos. Expresión da probabilidade da unión anterior, identificando as probabilidades da fórmula: 0,50 puntos. Resultado final: 0,25 puntos. EXERCICIO 4 (2 puntos) (a) 1 punto: Expresión do intervalo de confianza: 0,25 puntos. Calcular numéricamente os extremos do intervalo: 0,50 puntos. Expresar o intervalo de confianza pedido: 0,25 puntos. (b) 1 punto: Identificar o radio do intervalo cos valores numéricos que lle corresponden: 0,50 puntos. Cálculo de n: 0,50 puntos.

6 CONVOCATORIA DE SETEMBRO OPCIÓN B EXERCICIO 1 (3 puntos) (a) 2,25 puntos: Vértices da rexión factible: 0,75 puntos. Representación gráfica da rexión factible: 1 punto (por debuxar as rectas e a rexión do plano limitada por elas e os tres vértices). Xustificar se os puntos P e Q pertencen ou non a esta rexión: 0,50 puntos. (b) 0,75 puntos: Puntos da rexión no que a función obxectivo alcanza o valor máximo: 0,75 puntos. EXERCICIO 2 (3 puntos) (a) 0 50 puntos: Determinar os ingresos no ano 2002: 0,25 puntos. Determinar os ingresos no ano 2007: 0,25 puntos. (b) 1,75 puntos: Determinar a primeira derivada en cada un dos anacos da función: 0,50 puntos. Determinar os intervalos de crecemento e de decrecemento: 0,50 puntos Responder á pregunta de evolución dos ingresos no período comprendido dende o 2000 ata o 2010: 0,25 puntos. Ingresos máximo e mínimo: 0,50 puntos (c) 0,75 puntos: Solución para as desigualdades: 0,50 puntos. Especificar o intervalo de tempo pedido: 0,25 puntos. EXERCICIO 3 (2 puntos) (a) 1 punto: Formular a probabilidade condicionada: 0,25 puntos. Calcular a probabilidade da intersección dos sucesos A e B: 0,25 puntos. Calcular a probabilidade do suceso B : 0,25 puntos. Xustificar que os sucesos non son independentes: 0,25 puntos. (b) 1 punto: Formular a probabilidade da unión de sucesos e chegar ao resultado pedido: 1 punto. EXERCICIO 4 (2 puntos) (a) 1,25 puntos: Especificar as hipóteses nula e alternativa: 0,25 puntos. Establecer a rexión crítica: 0,25 puntos. Avaliar o estatístico de contraste para a mostra dada: 0,25 puntos. Decidir se aceptamos ou rexeitamos a hipótese nula: 0,25 puntos. Conclusión: 0,25 puntos. (b) 0,75 puntos: Calcular numéricamente os extremos do intervalo: 0,50 puntos. Especificar, cun 95% de confianza, o tempo medio mensual dedicado actualmente pola poboación de mozos a conectarse á Rede: 0,25 puntos.

7 CONVOCATORIA DE XUÑO O/A alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das dúas opcións (A ou B) OPCIÓN A Exercicio 1. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Sexa o seguinte sistema de ecuacións lineais x + y + z = 6; x + y z = 0; 2x y + z = 3, sendo x, y e z os prezos dos produtos P 1, P 2 e P 3, respectivamente. (a) 2 puntos. Expresa o sistema en forma matricial AX = B. Calcula a matriz inversa de A, sendo A a matriz cadrada de orde 3 dos coeficientes x 6 Expresar o sistema en forma matricial y = puntos z Calcular A 1 = puntos (b) 1 punto. Calcula os prezos de equilibrio para eses tres produtos x, y, z. x Expresión da matriz dos prezos, y = z Resolver, obtendo os prezos de equilibrio,, e polo tanto o prezo dos produtos P 1, P 2 e P 3 é 1, 2 e 3 unidades monetarias, respectivamente puntos (0 25 puntos por cada un deles). Exercicio 2. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Os beneficios (en centos de miles de euros anuais) estimados por unha pequena empresa durante un período de catro anos, axustáronse á función B(x) = x 3 6x 2 + 9x, 0 x 4, onde B(x) representa os beneficios da empresa aos x anos transcorridos dende a súa constitución (x = 0 corresponde ao ano 2006). (a) 0 50 puntos. Nalgún ano a empresa non tivo beneficios? Xustifica a resposta. Solucións da ecuación B(x) = 0 x x 2 6x + 9 ( ) = 0 x = 0 e x = 3 Responder á pregunta do exercicio A empresa non tivo beneficios no ano 2006 e no puntos. (b) 1 75 puntos. Determina os intervalos de tempo nos que os beneficios aumentaron e nos que diminuíron. Que información nos proporcionan sobre a evolución dos beneficios neses catro anos? Calcula os beneficios máximo e mínimo e os anos en que se produciron. Determinar a primeira derivada: B (x) = 3x 2 12x + 9 Calcular os puntos críticos: B (x) = 0 3x 2 12x + 9 = 0 x = 1 e x = 3 e facer o estudo do crecemento e do decrecemento da función (0, 1) (3, 4) x signo de B (x) x = 1/2 B (1/2) > 0 (1, 3) x = 2 B (2) < 0 x = 7/2 B (7/2) > 0 No intervalo (0, 1) e no (3, 4) os beneficios aumentaron No intervalo (1, 3) os beneficios diminuíron Información sobre a evolución dos beneficios neses catro anos:

8 A empresa foi aumentando os seus beneficios dende o instante da súa constitución, ano 2006, ata o ano Os beneficios diminuíron entre o 2007 e o 2009, volvendo aumentar ata o ano puntos. No ano 2007 e no 2010, tiveron un beneficio máximo anual de euros. No 2009 (e no 2006) o seu beneficio foi mínimo de 0 euros, é dicir, non tiveron beneficios puntos. (c) 0 75 puntos. Utilizando os resultados anteriores e calculando, se o hai, o punto de inflexión, representa a gráfica de B(x) B (x) = 6x 12, B (x) = 0 x = 2, polo que o punto de inflexión preséntase no (2, 2) Representación gráfica da función 0 50 puntos. Recuperamos toda a información que tiñamos sobre B(x) e representamos a súa gráfica Exercicio 3. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Estase a planificar levar a cabo unha enquisa con pequenas empresas dunha poboación. Por experiencia, sábese que só a metade das empresas coas que se contacta responden. Se se contacta con 150 empresas, (a) 0 50 puntos. Cal é o número esperado de empresas que responden? Definimos a variable aleatoria binomial X = número de empresas que responden, en mostras de 150 empresas. X B(n = 150, p = 0 5) E(X ) = n p = = 75. En mostras de 150 empresas, espérase que respondan 75 delas 0 25 puntos. (b) 1 50 puntos. Cal é a probabilidade de que como máximo respondan 70 empresas? Formular a probabilidade pedida: P(X 70) Paso da binomial á normal: ( ) 0 50 puntos. X B(n = 150, p = 0 5) X N µ = n p = 75, σ = n p(1 p) = 6 12 Corrección de medio punto: P(X 70) = P( X < 70 5) ( ) = P Z < Tipificación: P(X 70) = P X < = P(Z < 0 73) Paso a táboas e resultado final: P(Z < 0 73) = 1 P(Z < 0 73) = = Exercicio 4. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Supoñamos que o IMC (índice de masa corporal) en nenas de 13 anos dunha poboación segue unha distribución normal, N(µ,σ = 4) (a) 0 75 puntos. Se o 6 68% das citadas nenas está en risco de sobrepeso, é dicir, o seu IMC é superior a 22 5, calcula o valor do IMC medio, µ, para as nenas de 13 anos da poboación.

9 Definimos X = índice de masa corporal, IMC, dunha nena de 13 anos desa poboación, X N(µ,σ = 4). Pódese facer directamente sobre as gráficas da distribución normal X e a da súa tipificación Z, 22 5 µ = z = puntos Despexando µ = puntos Ou tamén así Formular a condición imposta no enunciado do exercicio: P ( X > 22,5) = Tipificar e buscar o punto crítico na táboa: P Z > 22 5 µ 4 = µ = 1 5 Táboas 4 Cálculo da media: µ = = 16 5 (b) 1 25 puntos. Se o IMC para as nenas de 13 anos da poboación segue unha distribución N(16 5, 4) e se extrae unha mostra aleatoria de 64 nenas de 13 anos desa poboación, calcula a probabilidade de que o IMC medio da mostra estea por debaixo de 15 3 (por debaixo do peso axeitado) Determinar a distribución de X, X N µ = 16 5, σ n = 0 5 0,25 puntos. Formular a probabilidade pedida: P(X < 15 3) 0,25 puntos. Tipificación: P(X < 15 3) = P Z < = P(Z < 2 4) 0,25 puntos. Paso a táboas: P(Z < 2 4) = P(Z > 2 4) = 1 P(Z < 2 4) 0,25 puntos. Resultado final: 1 P(Z < 2 4) = = ,25 puntos.

10 OPCIÓN B Exercicio 1. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Cosideremos o seguinte sistema de inecuacións: y x 2 0; y + x 6 0; 2y 5 x. (a) 1 50 puntos. Representa graficamente a rexión factible e calcula os seus vértices. Vértices da rexión factible 0 75 puntos, polos vértices: A (1/3, 7/3); B (2, 4); C (7, 1) (0 25 puntos por cada un deles). Representación gráfica da rexión factible (por debuxar as rectas e a rexión do plano limitada por elas e os tres vértices) 0 75 puntos: A rexión factible está delimitada polos vértices A, B e C (gráfico (1)). y y B B A A y x = 2 D D 0 E x 0 E x C 2y + x= 5 y x = 2 C 2y + x= 5 y + x = 6 y + x = 6 gráfico (1) gráfico (2) (b) 0 75 puntos. Calcula en que punto ou puntos desa rexión alcanza os valores máximo e mínimo a función f (x,y) = x + 2y. A función obxectivo alcanza o valor máximo no punto B (2, 4) A función obxectivo alcanza o valor mínimo nos puntos A (1/3, 7/3), C (7, 1) 0 25 puntos, e nos infinitos puntos do segmento AC (c) 0 75 puntos. Responde ao apartado anterior se se engade y 0 ao sistema de inecuacións anterior. Identificar a nova rexión factible (ver gráfico (2)), que está limitada polos vértices A (1/3, 7/3), B (2, 4), D (6, 0) e E (5, 0) A función obxectivo alcanza o valor máximo no punto B (2, 4) A función obxectivo alcanza o valor mínimo nos puntos A (1/3, 7/3), E (5, 0) e nos infinitos puntos do segmento AE Exercicio 2. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Estímase que o número de unidades vendidas de certo produto N, aos t meses de introducilo no mercado, vén dado por: N(t) = t, t 0. (a) 1 25 puntos. O número de unidades vendidas aumenta ou diminúe ao transcorrer os meses? Xustifica a resposta, estudando o crecemento ou decrecemento da función N(t). Determinar a primeira derivada: N (t) = puntos. 2 (2 + t) Xustificar que o número de unidades vendidas aumenta ao transcorrer os meses, estudando o signo da primeira derivada: N (t) > 0, para todos os valores de t, logo N(t) é crecente en todo, e en particular no intervalo (0,+ ) 0 50 puntos. (b) 1 25 puntos. Determina entre que meses as vendas son superiores a 500 e inferiores a 800 unidades. Primeira desigualdade: N(t) > t > t < t > 4 t > puntos. 2

11 Segunda desigualdade: N(t) < t 10 < 800 > t < 10 t < puntos. 2 + t Especificar o intervalo de tempo pedido, Entre o segundo e o oitavo mes as vendas superan as 500 unidades e son inferiores a 800 unidades (c) 0 50 puntos. As vendas tenden a estabilizarse arredor dalgunha cantidade? Xustifica a resposta. Resolver o límite da función dada, lim N(t) = lim t + t t = lim lim = 1000 t + t t As vendas tenden a estabilizarse arredor das 1000 unidades 0 50 puntos. (Tamén se podería resolver representando a gráfica da función) Exercicio 3. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Sexan A e B dous sucesos tales que a probabilidade de que ambos os dous acontezan simultaneamente é 1/10 e a probabilidade de que non aconteza ningún dos dous é 1/5. Ademais sábese que P(A / B) = 1/4. (a) 1 punto. Calcula a probabilidade de que aconteza algún dos dous sucesos. As probabilidades que nos están dando no enunciado son P A B ( ) = 1/ 10, P A B ( ) = 1/ 5 Formular a probabilidade pedida: P ( A B) Relacionar a probabilidade da intersección de contrarios coa da unión: P ( A B) = P ( A B) = 1 P ( A B) Identificar na expresión obtida a probabilidade dada no enunciado: 1 5 = 1 P ( A B ) Resultado P ( A B) = 4 5 (b) 1 punto. Calcula a probabilidade de que aconteza o suceso A. Calcular a probabilidade do suceso B, partindo dos datos da probabilidade condicionada e da ( ) = P ( A B ) intersección P A B 1 P(B) 4 = 1 10 P(B) P(B) = 2 5 Formular a probabilidade da unión de sucesos, P A B 0 50 puntos. ( ) = P(A) + P(B) P ( A B) 4 / 5 = P(A) + 2 / 5 1/ 10 Chegar ao resultado pedido P(A) = 1/2 Pódese responder coa táboa, pero para iso é necesario calcular primeiro P(B) coa definición de probabilidade condicionada, como fixemos no apartado (b), P(B) = puntos + pola táboa 1 punto + polo apartado (a) 0 50 puntos (formular a unión + resultado). O apartado (b) xa está evaluado na táboa. B B A 1/10 2/5 1/2 A 3/10 1/5 1/2 2/5 3/5 1

12 Exercicio 4. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Nun recente estudo afírmase que hai un 5% de lesións de xeonllo entre futbolistas que xogan sobre céspede e calzan un novo modelo de botas de fútbol. De 250 futbolistas que xogan sobre céspede e que calzan botas de fútbol convencionais déronse 20 de tales lesións. (a) 0 75 puntos. Formula un test para contrastar a hipótese de que a proporción de lesións de xeonllo xogando con botas convencionais non supera á de tales lesións xogando co novo modelo, fronte a hipótese de que si a supera. Sexan p : proporción de lesións de xeonllo entre xogadores de fútbol que calzan botas convencionais Parámetro poboacional descoñecido (é o que nos mandan contrastar) ˆP : proporción de lesións de xeonllo entre futbolistas que calzan botas convencionais, en mostras de 250 deses futbolistas (estimador puntual de " p ") ˆp = 20 / 250 = 0 08 (estimación puntual de p) 0 25 puntos Formulación das hipóteses H 0 : p 0 05 H 1 : p > puntos. (b) 1 25 puntos. A que conclusión se chega cun 5% de nivel de significación? Chégase á mesma conclusión cun 1% de nivel de significación? ˆP p Estatístico de proba: N(0,1) p(1 p) n Avaliar o estatístico de proba, baixo a hipótese H 0 certa, para a mostra dada: z ob = = Establecer a rexión crítica, para α = 0 05, (1 645,+ ) (ver gráfica (1)) Decisión z ob = > z crít = Rexeito H 0, polo tanto Cun risco de equivocarnos dun 5% concluiremos que, sobre a base da mostra dada, a proporción de lesións de xeonllo con botas convencionais é maior que co novo modelo de botas gráfica (1) gráfica (2) Establecer a nova rexión crítica, para α = 0 01, (2 33,+ ) (ver gráfica (2)) Decisión z ob = < z crít = 2 33 Acepto H 0, polo tanto Non chegariamos á mesma conclusión, xa que cun 1% de risco de equivocarnos non poderiamos rexeitar H 0, co que non poderiamos concluír que se supera a proporción de lesións de xeonllo

13 CONVOCATORIA DE SETEMBRO O/A alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das dúas opcións (A ou B) OPCIÓN A Exercicio 1. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Dadas as matrices A = a 2 1 b, B = e C = (a) 1 punto. Calcula B 1, matriz inversa de B. Calcular a inversa de B, por calquera método B 1 = (b) 2 puntos. Determina os valores que deben tomar a e b para que se verifique A B I = C t, I é a matriz identidade de orde 2 e C t é a matriz trasporta de C. Operar alxébricamente coas matrices dadas: 2 I = Ct = a 4 a A B 1 = a 2 a 1 2b b 0 50 puntos. A B I = b 3 (b + 1) 2 2 Resolver a igualdade de matrices, obtendo os valores de a e b: a 2 = 0 a = 2 1 2b = 1 b = 1 Comprobar a compatibilidade do valor de a = 2 na outra igualdade a + 3 = 2 e do valor de b = 1 na 2 igualdade 3 (b + 1) = 3 2 Exercicio 2. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) O beneficio B (en miles de euros) para unha compañía que gasta unha cantidade x (en miles de euros) en publicidade estímase por B(x) = 0 1x 3 + 6x , 0 x 60. (a) 2 puntos. Calcula a cantidade de diñeiro que a compañía debe gastar en publicidade para que lle produza un beneficio máximo e calcula o devandito beneficio. Que cantidade de diñeiro en publicidade lle produce un beneficio mínimo? Determinar a primeira derivada B (x) = 0 3x x Calcular os puntos críticos x = 0, x = 40 Comprobar en que puntos se presentan o máximo e o mínimo B (x) = 0 6x + 12 B (0) > 0, B (40) < 0 deducindo que en x = 0 B(x) presenta un mínimo 0 25 puntos e en x = 40 B(x) presenta un máximo Polo beneficio máximo e especificar a cantidade de diñeiro que debe gastar en publicidade para que lle produza ese beneficio máximo: Deben gastar euros en publicidade (0 25 puntos), para que o seu beneficio sexa máximo, sendo o devandito beneficio de euros (0 25 puntos)

14 Determinar que cantidade de diñeiro en publicidade lle produce un beneficio mínimo: Para x = 0 B(0) = 400 e para x = 60 B(60) = 400, polo tanto Se non gastan nada en publicidade (0 25 puntos), ou se gastan euros (0 25 puntos) o beneficio que obteñen é mínimo (b) 1 punto. Representa a gráfica da función, utilizando os resultados anteriores e calculando concavidade, convexidade e punto de inflexión. B (x) = 0 x = 20, no intervalo (0, 20) a función é cóncava cara arriba (convexa), no intervalo (20, 60) é cóncava cara abaixo (cóncava) O punto (20, 2000) é o punto de inflexión Representación gráfica 0 50 puntos. Exercicio 3. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Certa poboación de persoas maiores de 70 anos está formada por un 40% de homes e un 60% de mulleres. A porcentaxe de persoas dependentes nesa poboación é do 10% entre os homes e do 20% entre as mulleres. (a) 1 punto. Calcula a porcentaxe de persoas dependentes nesa poboación de maiores de 70 anos. Denominamos aos sucesos H : unha persoa (> de 70 anos) desa poboación é home, M : unha persoa (> de 70 anos) desa poboación é muller, D : unha persoa (> de 70 anos) desa poboación é dependente. Os datos que recollemos do enunciado son: P(H) = 0 4; P(M) = 0 6; P(D H) = 0 1; P(D M) = 0 2. Formular a probabilidade pedida: P(D) Utilizar o teorema das probabilidades totais e sustituir os valores de cada probabilidade na fórmula anterior: P(D) = P(H) P(D H) + P(M) P(D M) = = puntos. Expresión da porcentaxe pedida: O 16% desa poboación de persoas maiores de 70 anos é dependente No caso de facelo co diagrama de árbore, a puntuación sería: 0 50 puntos pola árbore puntos por chegar ao resultado final puntos pola expresión da porcentaxe. (b) 1 punto. Elixida unha persoa ao azar da citada poboación, cal é a probabilidade de que sexa muller ou non sexa dependente? Formular a probabilidade pedida P M D ( )

15 Expresión da probabilidade da unión anterior P ( M D) = P(M) + P(D) P(M D) Identificar as probabilidades da fórmula P ( M D) = P(M) + P(D) P(M D) = (1 0 16) Resultado final P ( M D) = 0 96 Exercicio 4. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) A proporción de mulleres dunha poboación portadoras de hemofilia é descoñecida. Para estimala elíxese unha mostra aleatoria de 500 mulleres entre as que se encontran 80 portadoras da enfermidade. (a) 1 punto. Calcula un intervalo do 95% de confianza para a proporción de mulleres portadoras de hemofilia desa poboación. Sexan p : proporción de mulleres portadoras de hemofilia desa poboación (parámetro poboacional descoñecido) ˆP : proporción mostral de mulleres desa poboación portadoras de hemofilia, en mostras de 500 mulleres (estimador puntual de " p ") ˆp = = 0 16 (estimación puntual de p) Expresión do intervalo de confianza: P P p(1 p) z α 2 p p(1 p) P + z n α 2 = 1 α n L 1 Calcular numéricamente os extremos do intervalo, avaliando para a mostra dada os estatísticos L 1 e L 2, de forma que, o parámetro p decoñecido estimámolo polo valor particular de ˆP para a mostra dada, resultando: L 2 L 1 L avaliamos para a mostra dada avaliamos para a mostra dada = = = = Responder á pregunta no contexto do problema, concluíndo que en base a mostra dada, estímase cun 95% de confianza, que a proporción de mulleres portadoras de hemofilia desa poboación, está entre un 12 8% e un 19 2% (b) 1 punto. Supoñendo que aínda non se tomou a mostra e queremos facer a estimación cometendo un erro non superior ao 2%, cun 95% de confianza, de que tamaño debería ser a devandita mostra? ˆP p O estatístico a utilizar é p(1 p) n N(0,1). Como nos din que non se tomou ningunha mostra, entón non coñecemos unha estimación puntual previa de p, polo que teremos que tomar, obrigatoriamente, o caso máis desfavorable para p, p = 1/2, xa que a función f(p) = p(1 p) se maximiza para p = 1/2. Formulamos a marxe de erro non superior ao 2%: z α 2 p(1 p) n 0 02 Substituímos na fórmula: n Despexamos n 2401 Concluímos Para garantir ese erro, con ese nivel de confianza, necesitamos tomar mostras de 2401 ou máis mulleres desa poboación 0 50 puntos.

16 OPCIÓN B Exercicio 1. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) (a) 2 25 puntos. Representa a rexión do plano definida polo sistema de inecuacións: y + 2x 6, y x, 4y x 3 e calcula os seus vértices. Xustifica se os puntos P(1, 1/2) e Q(1/2, 1) pertencen ou non a esta rexión. Vértices da rexión factible 0 75 puntos, polos vértices: A ( 1, 1); B (2, 2); C (3, 0) (0 25 puntos por cada un deles). Representación gráfica da rexión factible (por debuxar as rectas e a rexión do plano limitada por elas e os tres vértices) 1 punto: y B Q(1/2, 1) C y = x A 4 y = x 3 P(1, 1/2) y + 2 x = 6 x O punto P(1, 1/2) si pertence á rexión factible (está na recta AC) O punto Q(1/2, 1) non pertence á rexión factible, xa que non verifica a desigualdade y x (b) 0 75 puntos. Calcula en que punto ou puntos desta rexión a función f (x,y) = y + 2x alcanza o valor máximo. A función obxectivo alcanza o valor máximo nos puntos B (2, 2) 0 25 puntos, C (3, 0) 0 25 puntos, e nos infinitos puntos do segmento BC Exercicio 2. (A puntuación máxima deste exercicio é 3 puntos) Os ingresos (en millóns de euros) obtidos por certa factoría no período comprendido dende o ano 2000 ao 2010, estimáronse pola función 1 I(x) = 4 (x 5)2 + 17, 1 x < 7, onde x é o tempo transcorrido en anos (x = 1 corresponde ao ano 2000) x x 59, 7 x 11 (a) 0 50 puntos. Calcula os ingresos obtidos no ano 2002 e no ano No ano 2002, I(3) = 18, 18 millóns de euros No ano 2007, I(8) = 21, 21 millóns de euros (b) 1 75 puntos. Determina a evolución dos ingresos no período comprendido dende o ano 2000 ata o ano 2010 (crecemento e decrecemento da función I(x)). Calcula os ingresos máximo e mínimo.

17 Determinar a primeira derivada en cada un dos anacos da función I (x) = 0 50 puntos. Determinar os intervalos de crecemento e de decrecemento No (1, 7) I (x) = 0 x = 5 No (7, 11) I (x) = 0 x = 9 1 (x 5), 1< x < 7 2 2x + 18, 7 < x < 11 valor x signo de I (x) (1, 5) (5, 7) x = 2 x = 6 I (2) < I (6) 0 > 0 valor x signo de I (x) (7, 9) (9, 11) x = 8 x = 10 I (8) > I (10) 0 < 0 Nos intervalos (1, 5) e (9, 11) I(x) é decrecente Nos intervalos (5, 7) e (7, 9) I(x) é crecente Evolución dos ingresos no período comprendido dende o ano 2000 ata o 2010: Os ingresos diminuíron dende o ano 2000 ata o 2004 e tamén dende o ano 2008 ata o ano Dende o ano 2004 ata o 2008 os ingresos aumentaron. En x = 5 I(x) presenta un mínimo; I(5) = 17 En x = 9 I(x) presenta un máximo; I(9) = 22 Valoramos a función a función nos extremos: en x = 1 I(1) = 21; en x = 11 I(11) = 18. Polo tanto o 5 é un mínimo absoluto e o 9 un máximo absoluto. Concluímos : A factoría tivo uns ingresos mínimos de 17 millóns de euros A factoría tivo uns ingresos máximos de 22 millóns de euros (c) 0 75 puntos. Determina entre que anos dese período os ingresos non superaron os 18 millóns de euros. No primeiro anaco 1 4 (x 5) (x 5) x 7 No segundo anaco x x non ten solución no intervalo [7, 11] Contextualizar A factoría non superou os 18 millóns de euros entre os anos 2002 e puntos. Tamén se pode contestar a este apartado buscando as interseccións da recta y = 18 coa gráfica da función I(x). Exercicio 3. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Sábese que P(B A) = 0 7, P(A B) = 0 4 e P(A) = 0 2 (a) 1 punto. Calcula P(A B) e P(B). Xustifica se son independentes ou non os sucesos A e B. Formular a probabilidade condicionada P(B A) = P(A B) P(A) Calcular a probabilidade da intersección dos sucesos P(A B) = = 0 14 Calcular a probabilidade do suceso B, P(A B) = 0 4 = 0 14 P(B) = 0 35 P(B) Xustificar que A e B non son independentes, por exemplo, coa definición: P(A B) P(A)

18 (b) 1 punto. Calcula P(A B), onde B representa o suceso complementario ou contrario de B. Formular a prababilidade da unión P(A B) = P(A) + P(B) P(A B) Expresión na fórmula anterior da probabilidade do suceso contrario e da intersección de sucesos dependentes P(A B) = P(A) P(B A) = (1 0 7) 0 50 puntos. Resultado P(A B) = 0 79 Pódese responder coa táboa, pero para iso é necesario ter os resultados do apartado (a) para poder completala, repartíndose os puntos: 0 50 pola táboa por formular a unión resultado final. B B A A Exercicio 4. (A puntuación máxima deste exercicio é 2 puntos) Nun estudo sociolóxico afirmábase que o tempo medio que os mozos están conectados á Rede non supera as 60 horas mensuais. Deséxase contrastar se actualmente segue en vigor ese estudo e, para iso, entrevístanse 400 mozos seleccionados ao azar e obtense que o tempo medio é de 62 horas. Supoñemos que o tempo dedicado polos mozos a conectarse á Rede segue unha distribución normal, de desviación típica 15 horas mensuais. Sexan: X = tempo, en horas/mes, que un mozo está conectado á Rede no momento actual X N(µ,σ = 15h / mes). X : media mostral : tempo medio que un mozo está conectado á Rede (no momento actual), en mostras de 400 mozos x = 62 horas / mes valor particular para a mostra dada (a) 1 25 puntos. Formula un test para contrastar a hipótese de que o tempo medio mensual dedicado actualmente polos mozos a conectarse á Rede e o que afirma o estudo, fronte á alternativa de que aumentou. A que conclusión se chega, cun 1% de nivel de significación? H Especificar as hipótesis nula e alternativa: 0 : µ 60 H 1 : µ > 60 Estatístico de proba: X µ σ n N(0,1) Esteblecer a rexión crítica: (2 33, ) Avaliar o estatístico de proba, baixo a hipótese H 0 certa, para a mostra dada: z ob = Decisión: z ob = 2 67 (2 33, ) Rexeito H Conclusión: Cos datos desta mostra e con risco de equivocarnos dun 1%, concluiriamos que o tempo medio mensual que dedican os mozos, actualmente, a conectarse á Rede, aumentou (b) 0 75 puntos. Usando a información recollida na mostra, calcula o intervalo do 95% de confianza para o tempo medio mensual dedicado actualmente pola poboación de mozos a conectarse á Rede. Calcular numéricamente os extremos do intervalo e puntos Responder á pregunta no contexto do problema: En base á mostra dada, estímase cun 95% de confianza, que a media de horas mensuais que os mozos dedican actualmente a conectarse á Rede, está entre horas e horas

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

PAU Xuño 2015 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

PAU Xuño 2015 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II PAU Xuño 015 Código: 36 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1 = 3 puntos,

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2013 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

PAU XUÑO 2013 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II PAU XUÑO 2013 Código: 36 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1 = 3 puntos,

Διαβάστε περισσότερα

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS PAAU (LOXSE) XUÑO 005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS Código: 61 O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS 61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra 3 puntos; Análise 3,5 puntos;

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS 61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. BLOQUE DE ÁLXEBRA (Puntuación máxima 3 puntos) 1 0 0 1-1 -1 Sexan as matrices

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS 61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. BLOQUE DE ÁLXEBRA (Puntuación máxima 3 puntos) Un autobús transporta en certa

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Puntuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 puntos, eercicio = 3 puntos, eercicio

Διαβάστε περισσότερα

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso áuniversidade XUÑO 218 Código: 2 MATEMÁTICAS II (Responde só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS 61 O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. BLOQUE DE ÁLXEBRA (Puntuación máxima 3 puntos) Exercicio 1. Determinar a matriz X na seguinte ecuación matricial A 2 X =

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 06 Código: 6 MATEMÁTICAS II (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio = 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21 PRIMEIRA PARTE (Parte Común) (Nesta primeira parte tódolos alumnos deben responder a tres preguntas. Unha soa pregunta de cada un dos tres bloques temáticos: Álxebra Lineal, Xeometría e Análise. A puntuación

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

CiUG COMISIÓN INTERUNIVERSITARIA DE GALICIA

CiUG COMISIÓN INTERUNIVERSITARIA DE GALICIA CiUG COMISIÓN INTERUNIVERSITARIA DE GALICIA PAAU (LOXSE) XUÑO 2001 Código: 61 O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. Puntuación máxima de cada un dos exercicios:

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos V. PROBABILIDADE E ESTATÍSTICA 1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos 1 Experimento aleatorio. Concepto e exemplos Experimentos aleatorios son aqueles que ao repetilos nas mesmas condicións

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

Mostraxe Inferencia estatística

Mostraxe Inferencia estatística Mostraxe Inferencia estatística A mostraxe e a inferencia estatística utilízase para coñecer as características dunha poboación a partir dun grupo pequeno de elementos da mesma e para coñecer os erros

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

Sistemas e Inecuacións

Sistemas e Inecuacións Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

Inecuacións. Obxectivos

Inecuacións. Obxectivos 5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS Páina 0 REFLEXIONA E RESOLVE Coller un autobús en marca Na gráfica seguinte, a liña vermella representa o movemento dun autobús que arranca da parada e vai,

Διαβάστε περισσότερα

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS PAU 2011-2012 MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS Circular informativa curso 2011-2012 Como directora do Grupo de Traballo de Matemáticas Aplicadas ás Ciencias Sociais e no nome de todo o grupo, póñome en

Διαβάστε περισσότερα

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos 9 Funcións e gráficas Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Coñecer e interpretar as funcións e as distintas formas de presentalas. Recoñecer o dominio e o percorrido dunha función. Determinar se unha

Διαβάστε περισσότερα

I.E.S. Xelmírez. euros, é unha variable aleatoria continua X con función de densidade

I.E.S. Xelmírez. euros, é unha variable aleatoria continua X con función de densidade 14 de marzo de 2007 PROBLEMAS DE MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS ESTATÍSTICA 1. A talla dos homes en idade militar en certo país, segue unha distribución normal de media 175 cm. e desviación

Διαβάστε περισσότερα

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( ) .. MATEMÁTICAS I PENDENTES (º PARTE) a) Calcula m de modo que o produto escalar de a(, ) e b( m, 5 ) sea igual a 5. b) Calcula a proección de a sobre c, sendo c,. ( ) 5 Se (, ) e y,. Calcula: a) Un vector

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)

Διαβάστε περισσότερα

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL) L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais CADERNO Nº NOME: DATA: / / Os números reais Contidos. Os números reais Números irracionais Números reais Aproximacións Representación gráfica Valor absoluto Intervalos. Radicais Forma exponencial Radicais

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo.

CADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo. Estatística Contidos 1. Facer estatística Necesidade Poboación e mostra Variables 2. Reconto e gráficos Reconto de datos Gráficos Agrupación de datos en intervalos 3. Medidas de centralización e posición

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES TEMA / CÁLCULO INTEGRAL MATEMÁTICA II 07 Eames e Tetos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atriución Compartir igual.0 Internacional. A INTEGRAL INDEFINIDA.. DEFINICIÓN DE INTEGRAL

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz: NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

1. Formato da proba [CM.PM.001.Z]

1. Formato da proba [CM.PM.001.Z] [CM.PM.00.Z]. Formato da proba Formato! A proba consta de vinte cuestións tipo test.! As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas das que soamente unha é correcta. Puntuación! Puntuación: 0,50

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8 Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 8 Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións Páxina 1 de 45 Índice 1. Programación da unidade...3

Διαβάστε περισσότερα

Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido

Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido 9 Funcións e gráficas Obxectivos Nesta quinceer na aprenderás a: Coñecer e interpretar as funcións e as distintas formas de presentalas. Recoñecer ou dominio e ou percorrido dunha función. Determinar se

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Estatística. Unidade didáctica 4. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Ámbito científico tecnolóxico. Estatística. Unidade didáctica 4. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 4 Estatística Índice 1.1 Descrición da unidade didáctica... 3 1.

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas 5 Expresións alxébricas Obxectivos Crear expresións alxébricas a partir dun enunciado. Atopar o valor numérico dunha expresión alxébrica. Clasificar unha expresión alxébrica como monomio, binomio,... polinomio.

Διαβάστε περισσότερα

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1_.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1. Ordena de menor a maior as seguintes fraccións: 1 6 3 5 7 4,,,,, 3 5 4 8 6 9. Efectúa as seguintes operacións e simplifica o resultado:

Διαβάστε περισσότερα

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 3 Polinomios Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Achar a expresión en coeficientes dun polinomio e operar con eles. Calcular o valor numérico dun polinomio. Recoñecer algunhas identidades notables,

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE MATEMÁTICA II 06 Exames e Textos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atribución Compartir igual 40 Internacional

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos VIII. ESPZO EULÍDEO TRIDIMENSIONL: Áglos perpediclaridade de rectas e plaos.- Áglo qe forma dúas rectas O áglo de dúas rectas qe se corta se defie como o meor dos áglos qe forma o plao qe determia. O áglo

Διαβάστε περισσότερα

Optimización baixo incerteza en redes de gas.

Optimización baixo incerteza en redes de gas. Traballo Fin de Mestrado Optimización baixo incerteza en redes de gas. Ana Belén Buide Carballosa Mestrado en Técnicas Estatísticas Curso 2016-2017 ii iii Proposta de Traballo Fin de Mestrado Título en

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos

Διαβάστε περισσότερα

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS Índice 1. Ecuacións de primeiro e segundo grao... 1 1.1. Ecuacións de primeiro grao... 1 1.. Ecuacións de segundo grao.... Outras ecuacións alébricas... 5.1. Ecuacións

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula

Διαβάστε περισσότερα

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas. Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio Proba de Matemáticas Código CMPM001 Páxina 1 de 9 Parte matemática. Matemáticas 1. Formato da proba Formato A proba consta de vinte cuestións tipo test.

Διαβάστε περισσότερα

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome: DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste

Διαβάστε περισσότερα

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e

Διαβάστε περισσότερα

Educación secundaria para persoas adultas. Ámbito científico tecnolóxico. Módulo 4 Unidade didáctica 4. Estatística e probabilidade.

Educación secundaria para persoas adultas. Ámbito científico tecnolóxico. Módulo 4 Unidade didáctica 4. Estatística e probabilidade. Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 4 Unidade didáctica 4 Estatística e probabilidade Páxina 1 de 37 Índice 1. Programación da unidade...3 1.1 Encadramento da

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar. 1 Números reais Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Clasificar os números reais en racionais e irracionais. Aproximar números con decimais ata unha orde dada. Calcular a cota de erro dunha aproximación.

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2 EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS Dds s ecucións seguintes indic s que son lineis: ) + + b) + u c) + d) + Dd ecución linel + comprob que s terns ( ) e ( ) son lgunhs ds sús solucións

Διαβάστε περισσότερα

Estatística. Obxectivos

Estatística. Obxectivos 1 Estatística Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir os conceptos de poboación e mostra. Diferenciar os tres tipos de variables estatísticas. Facer recontos e gráficos. Calcular e interpretar

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico. Polinomios Contidos 1. Monomios e polinomios Expresións alxébricas Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 2. Operacións Suma e diferenza Produto Factor común 3. Identidades notables Suma

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B ÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada apartado). Cuestións 4 puntos ( cada

Διαβάστε περισσότερα

Semellanza e trigonometría

Semellanza e trigonometría 7 Semellanza e trigonometría Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Recoñecer triángulos semellantes. Calcular distancias inaccesibles, aplicando a semellanza de triángulos. Nocións básicas de trigonometría.

Διαβάστε περισσότερα

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos º- Dados os puntos A(,, ), B(, 4), C( 5,, ) EXERCICIOS XEOMETRÍA Acha as coodenadas dun cuato punto D coa condición que o cuadiláteo ABCD sexa un paalelogamo º- Escibi as ecuacións paaméticas, na foma

Διαβάστε περισσότερα

Atlas de ondas. de Galicia

Atlas de ondas. de Galicia Atlas de ondas de Galicia Edita: XUNTA DE GALICIA Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas (MeteoGalicia, Área de predición numérica) Instituto Enerxético de Galicia (INEGA) Ano: 2009

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: DETERMINANTES., calcula a matriz X que verifica A X = A 1 B, sendo B =

EXERCICIOS DE REFORZO: DETERMINANTES., calcula a matriz X que verifica A X = A 1 B, sendo B = EXERCICIOS DE REORZO: DETERMINANTES Pr A, lul riz X que verifi AX A B, sendo B ) Define enor opleenrio e duno dun eleeno nunh riz drd ) Dd riz A : i Clul o rngo, segundo os vlores de λ, de A λi, sendo

Διαβάστε περισσότερα

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119 Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα

Probabilidade. Obxectivos. Antes de empezar

Probabilidade. Obxectivos. Antes de empezar 12 Probabilidade Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir os experimentos aleatorios dos que non o son. Achar o espazo da mostra e distintos sucesos dun experimento aleatorio. Realizar operacións

Διαβάστε περισσότερα

Selectores bootstrap do parámetro de suavizado para a estimación non paramétrica da función de densidade con datos dependentes

Selectores bootstrap do parámetro de suavizado para a estimación non paramétrica da función de densidade con datos dependentes Traballo Fin de Mestrado Selectores bootstrap do parámetro de suavizado para a estimación non paramétrica da función de densidade con datos dependentes Inés Barbeito Cal Mestrado en Técnicas Estatísticas

Διαβάστε περισσότερα

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ). 22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple

Διαβάστε περισσότερα

Problemas xeométricos

Problemas xeométricos Problemas xeométricos Contidos 1. Figuras planas Triángulos Paralelogramos Trapecios Trapezoides Polígonos regulares Círculos, sectores e segmentos 2. Corpos xeométricos Prismas Pirámides Troncos de pirámides

Διαβάστε περισσότερα

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS 1. La ecuación hipergeométrica x R y α, β, γ parámetros reales. x(1 x)y + [γ (α + β + 1)x]y αβy 0 (1.1) Dividiendo en (1.1) por x(1 x) obtenemos (x 0, x 1) y + γ (α

Διαβάστε περισσότερα

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir

Διαβάστε περισσότερα