(Γραφείο Διευθυντή). ΑΔΑ: 4ΑΛΧ4691ΩΓ-8Ι. Αθήνα, 24/2/2011. Αριθμ. Πρωτ.: Γ99/1/34

Transcript

1 Αθήνα, 24/2/2011 Δ Ι Ο Ι Κ Η Σ Η ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΑΣΦ/ΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ: ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ - ΕΣΟΔΩΝ & ΠΑΡΟΧΩΝ ΓΡΑΦΕΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ Ταχ. Διεύθυνση : Αγ. Κων/νου Αθήνα Αριθ. τηλεφώνου : FAX : E mail : asfika@otenet.gr Αριθμ. Πρωτ.: Γ99/1/34 ΓΕΝΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ ΠΡΟΣ: Όλα τα Περιφερειακά και Τοπικά Υποκαταστήματα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. (Γραφείο Διευθυντή). ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Ως ο συνημμένος πίνακας Διανομής. ΘΕΜΑ : «Ενέργειες Διευθυντών Υποκαταστημάτων μετά την κατάργηση από 01/01/2011 του δικαιώματος άσκησης προσφυγής κατά των αποφάσεων των Τοπικών Διοικητικών Επιτροπών, που επήλθε με την ρύθμιση του άρθρου 18 του ν.3900/2010». Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν.3900/2010 (Φ.Ε.Κ. 213/Α / ), «Εξορθολογισμός διαδικασιών και επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και άλλες διατάξεις» και σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: Α. ΓΕΝΙΚΑ : Όπως είναι γνωστό, με τις διατάξεις του ν.702/77 «Περί υπαγωγής υποθέσεων στα Διοικητικά Δικαστήρια...», (Φ.Ε.Κ.:268/78 Α ), οι ασφαλιστικές διαφορές ουσίας, οι διαφορές δηλαδή ή αμφισβητήσεις που δημιουργούνται μεταξύ εργοδοτών ασφαλισμένων και Ιδρύματος, από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων επιλύονται από τα κατά τόπους αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια, μετά την άσκηση εκ μέρους των ενδιαφερομένων του ενδίκου βοηθήματος της «προσφυγής». Το ένδικο αυτό βοήθημα ασκείται παραδεκτώς, μετά την ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας επίλυσης της αμφισβήτησης που έχει εγερθεί, ήτοι μετά την έκδοση της απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.), του αρμόδιου Υποκαταστήματος του Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ..

2 Οι αποφάσεις των Τοπικών Διοικητικών Επιτροπών των Υποκαταστημάτων αποτελούν, κατ άρθρο 120 του Κανονισμού Ασφάλισης του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., εκτελεστές ατομικές διοικητικές πράξεις, οι οποίες παράγουν έννομα αποτελέσματα και συνεπώς υπόκεινται στον δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας και της ουσιαστικής ορθότητας της έκδοσής τους. Οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 33 του ν.702/77, σε συνδυασμό με αυτές της παρ.2 του άρθρου 9 του ν.733/77 (309/77 Α ) και του άρθρου 20 του Π.Δ. 341/78 (71/778 Α ) παρείχαν και στον Διευθυντή του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ. το δικαίωμα να ασκήσει προσφυγή, ενώπιον του αρμοδίου Διοικητικού Δικαστηρίου, κατά των αποφάσεων της οικείας Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής, εφόσον κατά την κρίση του, έσφαλε κατά τον νόμο και την ουσία στην απόφαση που εξέδωσε επί ενδικοφανούς μέσου (ένστασης), που ασκήθηκε από εργοδότη ή ασφαλισμένο, κατά πράξεών του. Η δυνατότητα άσκησης προσφυγής του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. κατά πράξεων των ιδίων αυτού οργάνων, όπως χαρακτηρίζεται και η Τοπική Διοικητική Επιτροπή του Υποκαταστήματος, διατηρήθηκε και μετά την θέσπιση του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/99 Φ.Ε.Κ. 97 Α ), αφού το Ίδρυμα, δια των καθ ύλην αρμοδίων Διευθυντών των Υποκαταστημάτων, αναγνωρίζεται ως διοικητική αρχή στην οποία, με τις διατάξεις της περίπτωσης β της παρ.2 του άρθρου 64 του ως άνω Κώδικα, παρέχεται ρητώς το δικαίωμα αυτό. Με τις κοινοποιούμενες διατάξεις: α) Αντικαθίσταται η παράγραφος 2 του άρθρου 64 του Κ. Δ. Δ. και απαλείφεται η διάταξη της περίπτωσης β. β) Καταργείται η παράγραφος 4 του άρθρου 33 του ν.702/77. Καταργείται επί της ουσίας ή εκλείπει πλέον η δυνατότητα άσκησης προσφυγής εκ μέρους των Διευθυντών των Υποκαταστημάτων κατά των αποφάσεων των Τοπικών Διοικητικών Επιτροπών. Το δικαίωμα αυτό διατηρείται υπέρ εκείνου, ο οποίος έχει άμεσο, προσωπικό και ενεστώς έννομο συμφέρον και εκείνου, στον οποίο αναγνωρίζεται τέτοιο δικαίωμα από ειδική διάταξη νόμου. Συνεπώς και υπέρ του εργοδότη και του ασφαλισμένου. Σημειώνεται ότι, η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 33 του ν.702/77 είχε καταργηθεί και πάλι κατά το παρελθόν, με τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 8 του ν.1407/84, αλλά επανήλθε σε ισχύ με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν.1649/84 (Γενικά Έγγραφα Διοίκησης Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ.: Γ58/4/ , Γ58/909/ και Γ58/5/ ). 2

3 Β. ΧΡΟΝΟΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ. Όπως ορίζεται ρητά στο άρθρο 70 του ν.3900/2010, η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από 1/1/2011. Συνεπώς από την ίδια ημερομηνία έπαψε να ισχύει (καταργήθηκε) και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 33 του ν.702/77. Γ. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ. Κατόπιν των ανωτέρω και με σκοπό την αντιμετώπιση των συνεπειών από την έκδοση μη σύννομων ή αβάσιμων, κατά την κρίση, αποφάσεων των Τοπικών Διοικητών Επιτροπών των Υποκαταστημάτων, παραγγέλλουμε προς τους αρμόδιους Διευθυντές τα κάτωθι: 1. Για τις αποφάσεις των Τ.Δ.Ε. που έχουν εκδοθεί μέχρι 31/12/2010 πρέπει να ασκούνται προσφυγές ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων κατά τα γνωστά και σύμφωνα με τις οδηγίες της εγκυκλίου 62/79 της Διοίκησης Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ.. Οι προσφυγές αυτές θα πρέπει να ασκούνται εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός της προθεσμίας των ενενήντα (90) ημερών από την έκδοση τους, όπως ορίζεται στο άρθρο 66 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Επισημαίνεται ότι, επειδή από την νομοθεσία που διέπει την έκδοση των αποφάσεων των Τ.Δ.Ε. δεν προβλέπεται η δημοσίευσή τους ως ημερομηνία έκδοσης αυτών, ορίζεται η ημερομηνία της σχετικής συζήτησης, κατά την οποία έχουν ληφθεί από το εν λόγω Συλλογικό Όργανο. 2. Οι αποφάσεις των Τ.Δ.Ε. που εκδίδονται μετά την 1/1/2011, εφόσον κατά περίπτωση κρίνονται κατά τον νόμο και την ουσία αβάσιμες, θα επανεισάγονται στις Τοπικές Διοικητικές Επιτροπές που τις εξέδωσαν, με ειδική εμπεριστατωμένη εισήγηση των Διευθυντών και με αίτημα την ανάκλησή τους. Το δικαίωμα αυτό, της επανεισαγωγής δηλαδή οριστικώς κριθείσας αποφάσεως, παρέχεται στο Ασφαλιστικό Όργανο από τις γενικές, περί ανάκλησης παράνομων διοικητικών πράξεων, διατάξεις του α.ν.261/68. Σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, οι ατομικές Διοικητικές Πράξεις, όπως χαρακτηρίζονται και οι αποφάσεις των Τ.Δ.Ε., ανακαλούνται από το Όργανο που τις εξέδωσε, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, το οποίο έχει ορισθεί σε πέντε (5) χρόνια κατ ανώτατο όριο, εφόσον αυτό πεισθεί ότι είναι παράνομες. 3

4 Παράνομες, χαρακτηρίζονται οι αποφάσεις που είναι αντίθετες με ρητή διάταξη νόμου καθολικής εφαρμογής ή με την ερμηνεία που δόθηκε σ αυτήν, από αρμόδια Όργανα της Πολιτείας (Συμβούλιο Επικρατείας, Άρειος Πάγος). Παράνομες, επιπλέον είναι και οι αποφάσεις που εκδόθηκαν «κατά πλάνη περί τα πράγματα», η οποία συντρέχει όταν το Όργανο που τις εξέδωσε στηρίχθηκε σε αντικειμενικώς ανύπαρκτα πραγματικά περιστατικά ή προϋποθέσεις. 3. Στις περιπτώσεις όπου, παρά την επανεισαγωγή των υποθέσεων με εμπεριστατωμένη εισήγηση, οι Τ.Δ.Ε. εμμένουν στις παράνομες, όπως ανωτέρω ορίστηκε, αποφάσεις τους, θα πρέπει να ενημερώνεται άμεσα η Διοίκηση, προκειμένου να λάβει, αν απαιτηθεί, τα ενδεδειγμένα μέτρα. Οι αποφάσεις που πρόκειται να επανεισαχθούν θα πρέπει να εκτελούνται, με έγγραφη ενημέρωση του ενδιαφερόμενου (εργοδότη ασφαλισμένου), ότι θα επανεισαχθούν για νέα κρίση στην Τ.Δ.Ε. Με ευθύνη των Διευθυντών των Υποκαταστημάτων, θα πρέπει να καταβάλλεται από τα αρμόδια Υπηρεσιακά Όργανα κάθε προσπάθεια ώστε, οι αποφάσεις που εκδίδονται από τις Τ.Δ.Ε. να εμπεριέχουν την ορθή κρίση του Συλλογικού αυτού Οργάνου, για να αποτρέπεται η έκδοση αβάσιμων κατά τον νόμο και την ουσία, αποφάσεων. Προς τούτο, θα πρέπει η σχετική εισήγηση να περιέχει επαρκή και βάσιμα στοιχεία, ώστε να καθίσταται πλήρως αιτιολογημένη η άποψη της Υπηρεσίας. Απαραίτητα δε, θα πρέπει να μνημονεύονται, οι εφαρμοστέες στην κρινόμενη υπόθεση διατάξεις, τυχόν Νομολογία και οι σχετικές Εκγύκλιοι της Διοίκησης Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ.. Συν/να: 3 φύλλα ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ & ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΕΛΛΑΣ 4

5 ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ. 1. Γρ. κ. Διοικητή. 2. Γρ. κ.κ. Υποδιοικητών. 3. Γρ. κ.κ. Γεν. Διευθυντών. 4. Γρ. κ.κ. Συντονιστών. 5. Διευθύνσεις Διοίκησης. 6. Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων Σταδίου 29, Αθήνα. 7. Επιχειρησιακή Ομάδα Ασφαλιστικών Εισφορών 8. Ομάδα Εκπαιδευτών Αθήνας 9. Ομάδα Εκπαιδευτών Θεσσαλονίκης (Υποκατάστημα Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Πύλης Αξιού). 10. Ομάδα Υποδομών Ηλεκτρονικής Εξυπηρέτησης και Τηλεπικοινωνιακών Υπηρεσιών 11. Ομάδα Υποδομών Λειτουργικών Παρεμβάσεων & Διαδικασιών 12. Ανάδοχος Ο.Π.Σ. Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ. 13. Ομάδα Υποδομών Προετοιμασίας και Συλλογής Στοιχείων 14. Επιτροπή Διαχείρισης Ο.Π.Σ. Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ. 5

6 4413 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου Δεκεμβρίου 2010 NOMOΣ ΥΠ ΑΡΙΘ Εξορθολογισμός διαδικασιών και επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και άλλες διατάξεις. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή: ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 1 1. Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποι ουδήποτε διοικητικού δικαστηρίου μπορεί να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας με πράξη τριμελούς Επιτροπής, αποτελούμενης από τον Πρόεδρό του, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο και τον Πρόεδρο του αρμό διου καθ ύλην Τμήματος, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου εν διαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων. Η πράξη αυτή δημοσιεύεται σε δύο ημερήσιες εφη μερίδες των Αθηνών και συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθε ται το ίδιο ζήτημα. Μετά την επίλυσή του, το Συμβού λιο της Επικρατείας μπορεί να παραπέμψει το ένδικο μέσο ή βοήθημα στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεσμεύει τους διαδίκους της ενώπιόν του δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. Στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας μπορεί να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ίδιο ως άνω ζήτημα, και να προβάλει τους ισχυρισμούς του σχετικά με το ζήτημα αυτό. Για την εν λόγω παρέμβαση δεν καταλογίζεται δικαστική δαπάνη, η δε μη άσκησή της δεν δημιουργεί δικαίωμα ασκήσεως ανακοπής ή τριτανακοπής. 2. Όταν διοικητικό δικαστήριο επιλαμβάνεται υπόθε σης, στην οποία ανακύπτει τέτοιο ζήτημα, μπορεί με απόφασή του, που δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα, να υποβάλει σχετικό προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το δεύτερο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται αναλόγως. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι υποχρεωτική για το δικαστήριο που υπέβαλε το ερώ τημα και δεσμεύει τους παρεμβάντες ενώπιόν του. Άρθρο 2 Κατ αποφάσεως διοικητικού δικαστηρίου που κρίνει διάταξη τυπικού νόμου αντισυνταγματική ή αντίθετη σε άλλη υπερνομοθετική διάταξη, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, χωρεί ενώπιον αυτού, κατά παρέκ κλιση από κάθε άλλη διάταξη, αίτηση αναιρέσεως, αν πρόκειται για διαφορά ουσίας, ή έφεση, αν πρόκειται για ακυρωτική διαφορά. Αν το Συμβούλιο της Επικρα τείας διαπιστώσει ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της διάταξης αυτής, μπορεί, εφόσον η απόφαση αυτή υπόκειται σε έφεση ενώπιον άλλου δικαστηρίου, να του παραπέμψει την υπόθεση προς εκδίκαση. Άρθρο 3 1. Μέσα σε τριάντα ημέρες από την άσκηση αίτησης αναιρέσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας από το Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, του οποίου η νομική υπηρεσία και η δικαστική εκπροσώ πηση διεξάγεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή από μέλη του, το αναιρεσείον, με επιμέλεια του υπο γράφοντος το αναιρετήριο δικαστικού πληρεξουσίου, αποστέλλει στο Ν.Σ.Κ. αντίγραφο του αναιρετηρίου, των προσβαλλόμενων αποφάσεων, των εισαγωγικών εγγράφων της κύριας δίκης και των παρεμπιπτουσών δικών, καθώς και των υπομνημάτων των διαδίκων. 2. Το κατά την επόμενη παράγραφο αρμόδιο όργανο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, μέσα σε τρεις μήνες από την άσκηση της αίτησης, εκφράζει τη γνώμη του για το παραδεκτό και το βάσιμο τουλάχιστον ενός, από τους λόγους της, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη και τη νομολογία του οικείου δικαστηρίου. Αν μέσα στη προθεσμία αυτή, το αναιρεσείον δεν καταθέσει στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο έχει κατατεθεί η αναίρεση, κυρωμένο αντίγραφο θετικής γνώμης, η αίτηση αναιρέσεως θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε και δεν διαβιβάζεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η υπόθεση εισάγεται προς συζήτηση μόνον ως προς τους λόγους του αναιρετηρίου, ως και τους προσθέτους, για τους οποίους υπάρχει ήδη θετική γνώμη του Νομικού Συμ βουλίου του Κράτους.

7 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) Η προηγούμενη παράγραφος δεν καταλαμβάνει τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος υποθέσεις. Άρθρο 17 Στο άρθρο 42 του ΚΔΔ προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής: «4. Αν από την έρευνα του φακέλου της υπόθεσης προκύψουν υπόνοιες για παράνομη ενέργεια ή παρά λειψη διοικητικού οργάνου, η οποία μπορεί να επισύρει κατά νόμο τον προσωπικό καταλογισμό του ή διαπιστω θούν πλημμέλειες ή κενά της διοικητικής διαδικασίας αποστέλλεται, με πρωτοβουλία του εισηγητή δικαστή, αντίγραφο της δικαστικής απόφασης, από την οποία προκύπτει η σχετική ενέργεια, παράλειψη ή πλημμέλεια, με ειδική επισήμανση αυτής στο οικείο διαβιβαστικό έγγραφο, στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, προκειμένου ο τελευταίος, ύστερα από σχετική έρευνα, να ενημερώσει το αρμόδιο για την υποβολή της αίτη σης καταλογισμού όργανο και να προβεί σε κάθε άλλη απαιτούμενη ενέργεια της αρμοδιότητάς του.» Άρθρο Η παράγραφος 2 του άρθρου 64 του ΚΔΔ αντικα θίσταται ως εξής: «2. Προσφυγή μπορεί επίσης να ασκήσει ο Υπουργός Οικονομικών, καθώς και τα όργανα, στα οποία έχει με ταβιβαστεί η αρμοδιότητα αυτή με απόφασή του, υπέρ του Δημοσίου κατά των πράξεων των φορολογικών οργάνων του τελευταίου, οι οποίες εκδίδονται κατ εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας.» 2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 33 του ν. 702/1977, η οποία είχε καταργηθεί με το εδάφιο γ της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 1407/1984 και επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 8 του ν. 1649/1986 (ΦΕΚ 149 Α ), καταργείται. Άρθρο 19 Η παρ. 2 του άρθρου 75 του ΚΔΔ αντικαθίσταται ως εξής: «2. Τα κατά το ουσιαστικό δίκαιο έννομα αποτελέ σματα της άσκησης της αγωγής επέρχονται, ως προς τον εναγόμενο, από την επίδοσή της σε αυτόν από τον ενάγοντα. Η παραγραφή, η οποία σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο διακόπηκε, αρχίζει πάλι μόνο από την τελεσιδικία της απόφασης ή την κατάργηση της δίκης.» Άρθρο Στο άρθρο 79 του ΚΔΔ προστίθεται νέα παράγρα φος 5 ως εξής: «5. Σε περίπτωση προσφυγής κατά πράξης ή παρά λειψης φορολογικής ή τελωνειακής αρχής: α) Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη ή παράλειψη κατά το νόμο και την ουσία, μέσα στα όρια της προσφυγής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. Κατ εξαίρεση, ο κατά το νόμο έλεγχος της προσβαλλόμενης πράξης ή παρά λειψης, χωρεί αυτεπαγγέλτως, προκειμένου να διακριθεί αν υπάρχει παράβαση δεδικασμένου. β) Η πράξη ακυρώνεται για παράβαση διάταξης που ρυθμίζει τον τύπο ή τη διαδικασία έκδοσης της πράξης, μόνον αν ο προσφεύγων επικαλείται και αποδεικνύει βλάβη, η οποία δεν μπορεί να αποκατασταθεί διαφο ρετικά παρά μόνο με την ακύρωση της πράξης. γ) Όταν κατά την επιβολή ορισμένης κύρωσης η αρχή διαθέτει εξουσία επιμέτρησης την οποία, παρά το νόμο, είτε δεν άσκησε καθόλου είτε άσκησε πλημμελώς, το δικαστήριο, ελέγχοντας κατά τα ανωτέρω, τη σχετική πράξη, ασκεί το ίδιο την εξουσία αυτή, επιβάλλοντας την προσήκουσα κύρωση και μεταρρυθμίζοντας αντι στοίχως την πράξη. δ) Αν η προσφυγή στρέφεται κατά παράλειψης οφει λόμενης νόμιμης ενέργειας, το δικαστήριο, κατά την επίλυση της διαφοράς, δικάζει κατά πλήρη δικαιοδοσία και, είτε ακυρώνει εν όλω ή εν μέρει την παράλειψη, αποφαινόμενο αυτό για την ύπαρξη και την έκταση του δικαιώματος ή της υποχρέωσης, είτε απορρίπτει την προσφυγή.» 2. Με την επιφύλαξη του επόμενου εδαφίου, οι διατά ξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 79 ΚΔΔ, όπως το άρθρο αυτό συμπληρώνεται με την προηγούμενη παρά γραφο, εφαρμόζονται και επί των εκκρεμών φορολογι κών και τελωνειακών εν γένει υποθέσεων, των οποίων η πρώτη συζήτηση σε πρώτο βαθμό διεξάγεται ενενήντα ημέρες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος. Δεν εφαρμόζεται επί των εκκρεμών υποθέσεων η διά ταξη της περίπτωσης β της ανωτέρω παραγράφου 5. Άρθρο 21 Η περίπτωση δ της παραγράφου 4 του άρθρου 92 του ΚΔΔ αντικαθίσταται ως εξής: «δ) αν πρόκειται για φορολογική διαφορά με αντικεί μενο την αναγνώριση ζημίας, η οποία δεν καλύπτεται με συμψηφισμό του συνολικού εισοδήματος που προσ διορίστηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά είναι εκ πεστέα, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, από το φορολογητέο εισόδημα επόμενων οικονομικά ετών, εφόσον το ποσό της εκπεστέας κατά τον τρόπο αυτόν ζημίας υπερβαίνει το ποσό των δεκαπέντε χιλι άδων ευρώ.» Άρθρο 22 Στο άρθρο 93 του ΚΔΔ προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής: «3. Προκειμένου για χρηματικού αντικειμένου φορο λογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, ο εκκαλών οφείλει να καταβάλει μέχρι την ημερομηνία της αρχικής δικασίμου, με ποινή απαραδέκτου της έφεσης, ποσοστό 50% του οφειλόμενου, σύμφωνα με την πρωτόδικη από φαση, κύριου φόρου, δασμού, ή τέλους εν γένει, εκτός αν έχει χορηγηθεί αναστολή σύμφωνα με το άρθρο 209Α. Το καταβλητέο ποσό υπολογίζεται από την αρμόδια φο ρολογική ή τελωνειακή αρχή, η οποία συντάσσει ατελώς, μετά από αίτηση του εκκαλούντος, ειδικό σημείωμα, με το οποίο βεβαιώνεται και η καταβολή του.» Άρθρο 23 Μετά το άρθρο 105 του ΚΔΔ προστίθεται νέο άρθρο 105Α ως εξής: «Άρθρο 105Α Αίτηση επανάληψης της διαδικασίας 1. Δικαστική απόφαση, για την οποία κρίθηκε με από φαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ότι εκδόθηκε κατά παραβίαση δικαιώμα τος που αφορά το δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Σύμ βασης, υπόκειται σε αίτηση επανάληψης της διαδικασί ας ενώπιον του δικαστηρίου που την εξέδωσε.

8 4428 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) Η παρέμβαση ασκείται με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν στην αντίστοιχη δίκη. Η παρέμβαση ασκείται ατελώς και δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή οι διατάξεις για τη δικαστική δαπάνη. Άρθρο 68 Η αποζημίωση για υπερωριακή απασχόληση κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες και νυκτερινές ώρες, των μηνών Μαρτίου, Απριλίου, Μαΐου, Ιουνίου 2010, που οφείλεται στους υπαλλήλους των καταστημάτων κρά τησης, καταβάλλεται εντός του έτους 2010 από τις εγ γεγραμμένες πιστώσεις του Τακτικού Προϋπολογισμού έτους Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Άρθρο 69 Καταργούμενες διατάξεις Από τη θέση σε ισχύ του παρόντος καταργούνται: α) το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρ θρου 17 του π.δ. 18/1989, όπως ισχύει, β) η παράγραφος 2 του άρθρου 2 του ν. 3659/2008, γ) η παράγραφος 5 του άρθρου 71 του ΚΔΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 του ν. 3659/2008, δ) το τρίτο και το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 127 του ΚΔΔ, που προστέθηκαν με το άρθρο 14 του ν. 3659/2008, ε) το άρθρο 273 του ΚΔΔ, στ) η παράγραφος 4 του άρθρου 1 του ν. 702/1977, ζ) κάθε άλλη ρύθμιση αντίθετη στις διατάξεις του παρόντος. Άρθρο 70 Η ισχύς του παρόντος αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2011, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατά ξεις. Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους. Αθήνα, 17 Δεκεμβρίου 2010 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ι. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ Α. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κρά τους. Αθήνα, 17 Δεκεμβρίου 2010 Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ Χ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ * * ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ 34 * ΑΘΗΝΑ * ΤΗΛ * FAX ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: webmaster.et@et.gr