ΠΑΝΟΣ ΚΑΖΟΛΗΣ. Αέρα θέλει η Πουτανιά

Transcript

1

2 ΠΑΝΟΣ ΚΑΖΟΛΗΣ Αέρα θέλει η Πουτανιά AKAKIA 2013

3 Copyright Panos Kazolis 2013 Published in England by AKAKIA Publications, 2013 AKAKIA Publications St Peters Vicarage Wightman Road London N8 0LY, UK Πάνος Καζόλης ΑΕΡΑ ΘΕΛΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΙΑ Cover Image: Original Painting by Giannis Zacharopoulos Αυθεντικό Έργο του Γιάννη Ζαχαρόπουλου All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, translated, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, microfilming, recording, or otherwise, without the prior permission in writing of the Author and the AKAKIA Publications, at the address above. ISBN: Copyright Panos Kazolis 2013 Copyright.co.uk Deposit Number: DEP London, UK

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΖΙΝΑ ΚΛΑΪΝΤΕΡΜΑΝ ΤΟ ΚΙΒΟΥΡΙ Ο ΒΑΗΣ Ο ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ Ο ΧΟΡΟΠΗΔΗΤΟΣ Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ Ο ΜΑΖΟΧΑΣ Ο ΘΕΣΑΡΧΗΣ ΚΡΥΦΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΜΑΡΚΟΣ ΛΑΚΗΣ Ο ΚΟΤΖΑΚ Η ΚΟΝΤΗ ΑΠΕΙΛΗ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ ΤΟ ΧΟΥΦΤΑΛΟ ΜΑΝΟΛΟ ΝΤΙ ΚΟΡΝΤΟΒΑ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ...ΚΑΙ ΜΕ ΦΕΓΓΑΡΙ

5 ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ Το κουδούνισμα λειτούργησε σαν πινέζα στο κάθισμά του. Κοίταξε το τηλέφωνο με αηδία, το διαβολόστειλε μέσα του και έκανε νόημα στον μικρό να σωπάσει. -Κόφτο λίγο ρε φίλε. Ο Γιάννης ο μικρός σταμάτησε την λογοδιάρροια και κάρφωσε τα μάτια του στην συσκευή που χτυπούσε για δεύτερη φορά. Ο Θάνος πήρε το ακουστικό. -Ναι; -Νικολαϊδης, από Λάρισα παίρνω. Καλησπέρα σας. -Καλησπέρα. -Θέλω ένα δίκλινο ακόμη κύριε. Τελικά θα είμαστε δύο ζευγάρια. -Μισό λεπτό, μισό λεπτό. Λάθος πήρατε. -Δεν πήρα τον Αστέρα; Το ξενοδοχείο; -Όχι, άνθρωπέ μου, λάθος. -Συγγνώμη. -Καλά. Έκλεισε το τηλέφωνο και γύρισε στο μικρό που ετοιμαζόταν να ξαναρχίσει. -Μη με κουράζεις άλλο με τις ίδιες μαλακίες ρε Γιάννη. Βαρέθηκα πια. Εδώ και μια ώρα ο Γιάννης, ο μικρός τον είχε στριμώξει και τον διάβαζε για την ανακαίνιση που ήταν απαραίτητη στο μαγαζί και είχαν την ευκαιρία να την κάνουν τώρα, που περνούσαν κάτι σαν «μόρτ σεζόν».

6 Αγαθές και άγιες ήταν οι προθέσεις του μικρού, αλλά ο Θάνος ένα μήνα έσπαγε το κεφάλι του να βρει από ποιον να δαγκώσει τα δύο εκατομμύρια για να γίνει η δουλειά και φυσικά δεν έβρισκε κανένα. -Ακου ρε Γιάννη, τα λέμε και αργότερα. Δεν ήρθαμε για αυτό τώρα. Έχουμε δουλειά να... Το τηλέφωνο τον τίναξε ξανά στον αέρα και δεν άντεξε να μην το μπινεδιάσει φωναχτά. -Αει σιχτίρ. Με κοψοχόλιασε το μπουρδέλο. Εμπρός; -Αστέρας εκεί; -Λάθος. -Λάθος; -Λάθος. Αφήνοντας το ακουστικό στη θέση του σκεφτόταν ότι αυτό το ρημάδι έχει να κουδουνίσει για καλό, κάνα τρίμηνο. -Κοίτα Γιάννη, όπως είπαμε λεβέντη μου, θα τα πούμε αργ... Αυτή τη φορά το κουδούνισμα του φάνηκε δυνατότερο. Το πρώτο που του'ρθε ήταν να το πετάξει στον τοίχο μετά σκέφτηκε να βρίσει και να το κλείσει και όταν σήκωσε το ακουστικό, αποφάσισε ότι είναι πολιτισμένος. -Ορίστε. -Από Αθήνα τηλεφωνώ. Ένα μονόκλινο για την Παρασκευή 27 του μηνός. -Μονόκλινο είπατε; -Ναι, ναι μονόκλινο. -Δεν έχουμε κύριε. Είμαστε πλήρεις. -Α, έτσι, κρίμα. -Ναι, κρίμα. Αει παράτα μας τώρα.

7 Κατέβασε στα γρήγορα δύο χοντρές γουλιές απ'το ποτό του, και βρόντηξε το ποτήρι στον πάγκο. -Πάμε να φύγουμε ρε Γιάννη, πριν την κάνουμε ψώνιο, γαμώ τα τηλέφωνά τους, τους κλέφτες και μην ξεχάσεις να τους ξανακολλήσεις για να το διορθώσουν. Ήταν στη μέση του μαγαζιού όταν ξαναχτύπησε. -Πάρ'το εσύ ρε Γιάννη, γιατί εγώ θα κάνω φόνο. -Ναι; -Το 325 παρακαλώ. -Όχι. -Όχι; Τι θα πει όχι; -Θα πει ότι δεν στο δίνω το 325. Απλό δεν είναι ρε κοπέλα μου; -Άλλο πάλι τούτο. Και γιατί; -Για να βάλεις μυαλό ρε τσουλάκι και να σταματήσεις να τραβιέσαι στα ξενοδοχεία και αν τολμήσεις να ξαναπάρεις θα το πω και στον πατέρα σου. Πουτανάκι, ε, πουτανάκι! Σκασμένος στα γέλια ο μικρός έκλεισε το τηλέφωνο και ο Θάνος καμάρωνε τον συνεργάτη του. -Μπράβο ρε συ Γιάννη, σε γουστάρισα. Τελικά κάνεις κέφι να'ρθεις στο αεροδρόμιο, να παραλάβουμε τις γυναίκες; Είχαν φτάσει στη πόρτα του προθάλαμου και το τηλέφωνο χτύπησε πάλι. -Γάμα το ρε Θάνο. Πάμε να φύγουμε και άστο να τραγουδάει μονάχο του. Όσο κοντοστάθηκαν στο προθάλαμο και ο μικρός ψαχούλευε τις τσέπες του να βρει το κλειδί, ο Θάνος περιεργαζόταν αφηρημένος το μαγαζί του. Σπασμένη η δουλειά το τελευταίο τρίμηνο, τον έβαζε σε μαύρες σκέψεις και ένιωθε να τον ζώνουν τα φίδια.