Αἰσχύλου Προµηθεὺς εσµώτης

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Αἰσχύλου Προµηθεὺς εσµώτης"

Transcript

1 Αἰσχύλου Προµηθεὺς εσµώτης σε µετάφραση Ι. Γρυπάρη ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΡΑΤΟΣ (ΚΑΙ ΒΙΑ) ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΧΟΡΟΣ ΩΚΕΑΝΙ ΩΝ ΩΚΕΑΝΟΣ ΙΩ ΕΡΜΗΣ ΙΑΡΘΡΩΣΗ Πρόλογος Πάροδος Α' Επεισόδιο Α' Στάσιµο Β' Επεισόδιο Β' Στάσιµο Γ' Επεισόδιο Γ' Στάσιµο Έξοδος Αἰσχύλου Προµηθεὺς εσµώτης µετάφραση: Ι. Γρυπάρη Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Σ Κράτος Χθονὸς µὲν ἐς τηλουρὸν ἥκοµεν πέδον, Σκύθην ἐς οἷµον, ἄβατον εἰς ἐρηµίαν. Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ µέλειν ἐπιστολὰς Κράτος Να µας στα πέριορα τ' αλαργινά του κόσµου στους έρηµους κι απάτητους Σκυθικούς δρόµους. Τώρα δουλειά σου, ω Ήφαιστε, όσα ο πατέρας

2 ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις 5 ὑψηλοκρήµνοις τὸν λεωργὸν ὀχµάσαι ἀδαµαντίνων δεσµῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις. τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας, θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν. τοιᾶσδέ τοι ἁµαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην, 10 ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν ιὸς τυραννίδα στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου. Ἥφαιστος Κράτος Βία τε, σφῷν µὲν ἐντολὴ ιὸς ἔχει τέλος δὴ κοὐδὲν ἐµποδὼν ἔτι ἐγὼ δ ἄτολµός εἰµι συγγενῆ θεὸν 15 δῆσαι βίᾳ φάραγγι πρὸς δυσχειµέρῳ. πάντως δ ἀνάγκη τῶνδέ µοι τόλµαν σχεθεῖν ἐξωριάζειν γὰρ πατρὸς λόγους βαρύ. τῆς ὀρθοβούλου Θέµιδος αἰπυµῆτα παῖ, ἄκοντά σ ἄκων δυσλύτοις χαλκεύµασι 20 προσπασσαλεύσω τῷδ ἀπανθρώπῳ πάγῳ ἵν οὔτε φωνὴν οὔτε του µορφὴν βροτῶν ὄψει, σταθευτὸς δ ἡλίου φοίβῃ φλογὶ χροιᾶς ἀµείψεις ἄνθος. ἀσµένῳ δέ σοι ἡ ποικιλείµων νὺξ ἀποκρύψει φάος, πρόσταξε, να γνοιαστείς, και τον άνοµο τούτο στα βράχια στους ψηλούς γκρεµούς να πεδικλώσεις µ' αλύσων ασύντριφτα δεσµά ατσαλένια, γιατί έκλεψε της πάντεχνης φωτιάς τη φλόγα, -τ' άνθος σου εσένα- και το χάρισε τ' ανθρώπου. Τέτοιο κρίµα χρωστάει λοιπόν να µας πλερώσει, για να µάθει του ία την εξουσία να στρέγει και τους φιλάνθρωπους τους τρόπους του ν' αφήσει. Ήφαιστος Κράτος και Βία, για σας η προσταγή του ία τέλειωσε και πια τίποτα δε στέκει 'µπόδιο µα εµέ, δε µου βαστά η ψυχή θεό συγγενή µου στ' άγριο τούτο ποροφάραγγο να δέσω. Όµως να σφίξω την καρδιά µου ανάγκη πάσα, γιατί βαρύ 'ναι ν' αψηφώ του ία το λόγο. Ω εσύ µε τα ψηλά φρονήµατά σου, τέκνον της ορθόβουλης Θέµιδας, θέλεις δε θέλω, σ' αυτή την έρµη την κορφή θα σε καρφώσω, π' ούτε φωνή και κανενός την όψη ανθρώπου θα βλέπεις, µ' από του ήλιου τη φωτιά ψηµένος τ' άνθος της όψης σου θ' αλλάξεις και τη νύχτα θα λαχταράς την πολυξόµπλιαστη να φτάσει,

3 25 πάχνην θ ἑῴαν ἥλιος σκεδᾷ πάλιν ἀεὶ δὲ τοῦ παρόντος ἀχθηδὼν κακοῦ τρύσει σ ὁ λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω. τοιαῦτ ἐπηύρω τοῦ φιλανθρώπου τρόπου. θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον 30 βροτοῖσι τιµὰς ὤπασας πέρα δίκης. ἀνθ ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν ὀρθοστάδην, ἄυπνος, οὐ κάµπτων γόνυ πολλοὺς δ ὀδυρµοὺς καὶ γόους ἀνωφελεῖς φθέγξῃ ιὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φρένες. 35 ἅπας δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νέον κρατῇ. Κράτος εἶεν, τί µέλλεις καὶ κατοικτίζῃ µάτην; τί τὸν θεοῖς ἔχθιστον οὐ στυγεῖς θεόν, ὅστις τὸ σὸν θνητοῖσι προὔδωκεν γέρας; Ἥφαιστος τὸ συγγενές τοι δεινὸν ἥ θ ὁµιλία. 40 Κράτος σύµφηµ ἀνηκουστεῖν δὲ τῶν πατρὸς λόγων οἷόν τε πῶς; οὐ τοῦτο δειµαίνεις πλέον; Ἥφαιστος να σκεπάσει το φως, ως να 'βγεί ο ήλιος πάλι την αυγινή την πάχνη να σκορπίσει κι έτσι κάποιο θά 'χεις κακό να τυραγνιέσαι πάντα, χωρίς να βρίσκεται ψυχή να σ' αλαφρώσει. Τέτοιο έλαβες µιστό γι' αγάπη των ανθρώπων γιατί, θεός εσύ, δεν σκιάχτηκες των άλλων την οργή των θεών και πήγες να προσφέρεις στους ανθρώπους χαρίσµατα πέρ' από το δίκιο, που αντίς γι' αυτά, στον άχαρο το βράχο τούτο ολόρθος κι άγρυπνος φρουρός θε να φυλάγεις, δίχως τα γόνατά σου να λυγάς και θρήνους πολλούς κι ανώφελα θα σκούζεις µοιρολόγια γιατί εύκολα δεν την γυρνάς του ία τη γνώµη κι είναι πάντα σκληρός ο κάθε νέος αφέντης. Κράτος Λοιπόν τι στέκεις κι άδικα ψυχοπονιέσαι τον αντίθεο το θεό και να µη βράζει η οργή σου, που πρόδωκε στον άνθρωπο τ' αξίωµά σου; Ήφαιστος Πολύ βαραίνει, συγγενής και φίλος να 'σαι. Κράτος ε λέω µα πάει να παρακούς και του πατρός σου το λόγο; Και πως πιότερο δεν το φοβάσαι; Ήφαιστος

4 αἰεί γε δὴ νηλὴς σὺ καὶ θράσους πλέως. Κράτος ἄκος γὰρ οὐδὲν τόνδε θρηνεῖσθαι. σὺ δὲ τὰ µηδὲν ὠφελοῦντα µὴ πόνει µάτην. 45 Ἥφαιστος ὦ πολλὰ µισηθεῖσα χειρωναξία. Κράτος τί νιν στυγεῖς; πόνων γὰρ ὡς ἁπλῷ λόγῳ τῶν νῦν παρόντων οὐδὲν αἰτία τέχνη. Ἥφαιστος ἔµπας τις αὐτὴν ἄλλος ὤφελεν λαχεῖν. Κράτος ἅπαντ ἐπαχθῆ πλὴν θεοῖσι κοιρανεῖν 50 ἐλεύθερος γὰρ οὔτις ἐστὶ πλὴν ιός. Ἥφαιστος ἔγνωκα τοῖσδε κοὐδὲν ἀντειπεῖν ἔχω. Κράτος οὔκουν ἐπείξῃ τῷδε δεσµὰ περιβαλεῖν, ὡς µή σ ἐλινύοντα προσδερχθῇ πατήρ; Ἥφαιστος καὶ δὴ πρόχειρα ψάλια δέρκεσθαι πάρα. 55 Κράτος βαλών νιν ἀµφὶ χερσὶν ἐγκρατεῖ σθένει ῥαιστῆρι θεῖνε, πασσάλευε πρὸς πέτραις. Ἥφαιστος περαίνεται δὴ κοὐ µατᾷ τοὔργον Πάντα σου εσύ σκληρός, πάντα κακία γεµάτος. Κράτος εν έχει διάφορο αν τον κλαίω και συ µη χάνεις σ' όσα δεν ωφελούν τον κόπο σου του κάκου. Ήφαιστος Αχ, τέχνη, πως µε τα όλα µου σ' έχω µισήσει! Κράτος Τι να τη βαργοµάς; γιατί, να πούµ' αλήθεια, στα κακά τώρ' αυτά δε φταίει διόλου η τέχνη. Ήφαιστος Μ' άµποτε να τη λάχαινε κανένας άλλος Κράτος Όλα βαριά, εχτός να 'σαι των θεών αφέντης, κι έξω από το ία κανείς ελεύθερος δεν είναι. Ήφαιστος Σύµφωνος, και σ' αυτό λόγο να πω δεν έχω. Κράτος Κάνε λοιπόν και πέρνα του τις αλυσίδες, να µη σε δεί και αργοπορείς ο ίας ο πατέρας. Ήφαιστος Έτοιµα βλέπεις τα λυτάρια του είν' οµπρός σου. Κράτος Πεδίκλωσ' του µ' όλξ τη ζώρη σου τα χέρια, χτύπα µε τη βαριά, στο βράχο κάρφωνε τον. Ήφαιστος Τέλειωσε, να το, κι η δουλειά δεν πάει

5 τόδε. Κράτος ἄρασσε µᾶλλον, σφίγγε, µηδαµῇ χάλα. δεινὸς γὰρ εὑρεῖν κἀξ ἀµηχάνων πόρον. 60 Ἥφαιστος ἄραρεν ἥδε γ ὠλένη δυσεκλύτως. Κράτος καὶ τήνδε νῦν πόρπασον ἀσφαλῶς, ἵνα µάθῃ σοφιστὴς ὢν ιὸς νωθέστερος. Ἥφαιστος πλὴν τοῦδ ἂν οὐδεὶς ἐνδίκως µέµψαιτό µοι. Κράτος ἀδαµαντίνου νῦν σφηνὸς αὐθάδη γνάθον 65 στέρνων διαµπὰξ πασσάλευ ἐρρωµένως. Ἥφαιστος αἰαῖ, Προµηθεῦ, σῶν ὑπερστένω πόνων. Κράτος σὺ δ αὖ κατοκνεῖς τῶν ιός τ ἐχθρῶν ὕπερ στένεις; ὅπως µὴ σαυτὸν οἰκτιεῖς ποτε. Ἥφαιστος ὁρᾷς θέαµα δυσθέατον ὄµµασιν. 70 Κράτος ὁρῶ κυροῦντα τόνδε τῶν ἐπαξίων. ἀλλ ἀµφὶ πλευραῖς µασχαλιστῆρας βάλε. Ἥφαιστος δρᾶν ταῦτ ἀνάγκη, µηδὲν ἐγκέλευ ἄγαν. του µάκρου. Κράτος Πιο πολύ βάρα, σφίγγε, µην τ' αφήσεις λάσκα, κι είν' άξιος να βγεί πέρα κι όπου δεν το ελπίζεις. Ήφαιστος Στεριώθηκε, που πια δε λει, το 'να του χέρι. Κράτος Τ' άλλο τώρα ζώστ' του γερά να µάθει µ' όλες τις µαστοριές, πως µε το ία δεν παραβγαίνει. Ήφαιστος Παράπονο, άλλος απ' αυτόν, λέω να µη µου 'χει. Κράτος Άγρια σαγόνα τώρα σφήνας ατσαλένιας πέρα για πέρα πέρνα του γερά στα στήθια. Ήφαιστος Οϊµένα, κλαίω, Προµηθέα τα βάσανά σου. Κράτος Τα ίδια µας πάλι; και για τους εχθρούς του ία θρηνείς; φυλάου µην κλάψεις για λογαριασµό σου. Ήφαιστος Βλέπεις πράµα, που µάτια δεν βαστούν να βλέπουν. Κράτος Βλέπω που βρίσκει αυτός ό,τι άξιζε να πάθει µα βαλ' του γύρω στα πλευρά µσκαλοζώστρες. Ήφαιστος Ανάγκη πάσα κι οι πολλές φωνές σου ας λείπουν.

6 Κράτος ἦ µὴν κελεύσω κἀπιθωύξω γε πρός. χώρει κάτω, σκέλη δὲ κίρκωσον βίᾳ. 75 Ἥφαιστος καὶ δὴ πέπρακται τοὔργον οὐ µακρῷ πόνῳ. Κράτος ἐρρωµένως νῦν θεῖνε διατόρους πέδας ὡς οὑπιτιµητής γε τῶν ἔργων βαρύς. Ἥφαιστος ὅµοια µορφῇ γλῶσσά σου γηρύεται. Κράτος σὺ µαλθακίζου, τὴν δ ἐµὴν αὐθαδίαν 80 ὀργῆς τε τραχύτητα µὴ πίπλησσέ µοι. Ἥφαιστος στείχωµεν, ὡς κώλοισιν ἀµφίβληστρ ἔχει. Κράτος ἐνταῦθα νῦν ὕβριζε καὶ θεῶν γέρα συλῶν ἐφηµέροισι προστίθει. τί σοι οἷοί τε θνητοὶ τῶνδ ἀπαντλῆσαι πόνων; 85 ψευδωνύµως σε δαίµονες Προµηθέα καλοῦσιν αὐτὸν γάρ σε δεῖ προµηθέως, ὅτῳ τρόπῳ τῆσδ ἐκκυλισθήσῃ τέχνης. ὦ δῖος αἰθὴρ καὶ ταχύπτεροι πνοαί, ποταµῶν τε πηγαί, ποντίων τε Κράτος Και θα φωνάξω και θα γιουχάξω ακόµα. Έρχου κάτω, κιρκέλωσ' του σφιχτά τα σκέλια. Ήφαιστος Να τέλειωσε κι αυτό και µ' όχι πολύ κόπο. Κράτος Χτύπα τώρα γερά τα καρφιά πέρα ως πέρα, γιατ' έχεις δύσκολο κριτή σ' αυτό σου το έργο. Ήφαιστος Ταιριάζει αλήθεια η γλώσσα σου µε τη µορφή σου. Κράτος Κάνε συ αν θες το µαλακό, και το δικό µου µη µου χτυπάς σκληρόψυχο κι αυθάδη τρόπο. Ήφαιστος Πάµε κι έχει ένα γύρο βρόχια στο κορµί του. Κράτος Μεγαλοπιάνου τώρα εδώ κι άρπαζε αν θέλεις τα τίµια των θεών να φέρνεις στους ανθρώπους. και τι µπορούνε τάχ αυτοί να σε συντρέξουν στα βάσανά σου; ψεύτικα οι θεοί σου δίνουν του Προµηθέα τ' όνοµα, γιατί κι ο ίδιος χρειάζεται έναν άλλο να βρείς προµηθέα, για να 'θελε ξεµπλέξεις απ' αυτές τις τέχνες. Προµηθεύς Ω άγιε αιθέρα, κι ω γοργές φτερωτές αύρες, πηγές των ποταµών, των θαλασσίων

7 κυµάτων 90 ἀνήριθµον γέλασµα, παµµῆτόρ τε γῆ, καὶ τὸν πανόπτην κύκλον ἡλίου καλῶ. ἴδεσθέ µ οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός. δέρχθηθ οἵαις αἰκείαισιν διακναιόµενος τὸν µυριετῆ 95 χρόνον ἀθλεύσω. τοιόνδ ὁ νέος ταγὸς µακάρων ἐξηῦρ ἐπ ἐµοὶ δεσµὸν ἀεικῆ. φεῦ φεῦ, τὸ παρὸν τό τ ἐπερχόµενον πῆµα στενάχω, πῇ ποτε µόχθων 100 χρὴ τέρµατα τῶνδ ἐπιτεῖλαι. καίτοι τί φηµι; πάντα προυξεπίσταµαι σκεθρῶς τὰ µέλλοντ, οὐδέ µοι ποταίνιον πῆµ οὐδὲν ἥξει. τὴν πεπρωµένην δὲ χρὴ αἶσαν φέρειν ὡς ῥᾷστα, γιγνώσκονθ ὅτι 105 τὸ τῆς ἀνάγκης ἔστ ἀδήριτον σθένος. ἀλλ οὔτε σιγᾶν οὔτε µὴ σιγᾶν τύχας οἷόν τέ µοι τάσδ ἐστί. θνητοῖς γὰρ γέρα πορὼν ἀνάγκαις ταῖσδ ἐνέζευγµαι τάλας. ναρθηκοπλήρωτον δὲ θηρῶµαι πυρὸς 110 πηγὴν κλοπαίαν, ἣ διδάσκαλος τέχνης πάσης βροτοῖς πέφηνε καὶ µέγας πόρος. τοιῶνδε ποινὰς ἀµπλακηµάτων τίνω ὑπαιθρίοις δεσµοῖς πεπασσαλευµένος. κυµάτων χαµογέλασµα αναρίθµητο, κι ολωνών µάνα, ω Γή! και συ που όλα τα βλέπεις, Ήλιε, δείτε µ' εγώ θεός απ' τους θεούς τι πάσχω! Κοιτάξτε, τι άτιµα βάσανα µε ξεσκίζουν, που αιώνες αµέτρητους θα υποφέρω τραβώντας τα. Γιατί τέτοιο ο καινούργιος άρχοντας των θεών για µένα σοφίστηκεν ατιµότατο δεσµό! Τωρινές συµφορές, τρισαλίµονο, κι όσες άλλες, στενάζω, µου µέλλονται, ποτέ που τάχα µια άκρη θενά 'βρω; Κι όµως τι λέγω; όλα εγώ από πριν τα ξέρω ξάστερ' οσά 'ναι για να ρθουν, ουδέ θα µ' έβρει καµιά συµφορά ανέλπιστη κι έτσι της µοίρας το γραφτό πρέπει πιο ελαφρά να υποφέρω, µια που γνωρίζω πως κανείς µε της ανάγκης δεν ηµπορεί τη δύναµη να πολεµήσει. Μα πάλι ούτε να κλείσω ούτε να µην κλείσω το στόµα µου µπορώ, γιατί, για να προσφέρω στους ανθρώπους τα δώρα µου, έµπλεξα σε τούτες ο δύστυχος τις συµφορές, και το κλεµµένο πλερώνω µες στο νάρθηκα της φωτιά σπέρµα που κάθε τέχνης δάσκαλος για τους ανθρώπους έχει φανεί κι η πιο µεγάλη τους κυβέρνια. Τέτοιο 'ν' το κρίµα που πλερώνω καρφωµένος

8 ἆ ἆ ἔα ἔα. κάτω απ' τον ξέσκεπο ουρανό σ' αυτό το βράχο. Α, α! 115 τίς ἀχώ, τίς ὀδµὰ προσέπτα µ ἀφεγγής, θεόσυτος, ἢ βρότειος, ἢ κεκραµένη; ἵκετο τερµόνιον ἐπὶ πάγον πόνων ἐµῶν θεωρός, ἢ τί δὴ θέλων; ὁρᾶτε δεσµώτην µε δύσποτµον θεόν 120 τὸν ιὸς ἐχθρόν, τὸν πᾶσι θεοῖς δι ἀπεχθείας ἐλθόνθ ὁπόσοι τὴν ιὸς αὐλὴν εἰσοιχνεῦσιν, διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν. φεῦ φεῦ, τί ποτ αὖ κινάθισµα κλύω 125 πέλας οἰωνῶν; αἰθὴρ δ ἐλαφραῖς πτερύγων ῥιπαῖς ὑποσυρίζει. πᾶν µοι φοβερὸν τὸ προσέρπον. Ποιός αχός, ποια κρυφή µου ήρθε δω µυρουδιά; Θεϊκιά τάχα ή ανθρώπινη, ή κι απ' τα δυό µαζί; Σαν ποιός στο βράχο εδώ στα πέρατα της γης ήρθε να δει τα βάσανά µου; ή τι να θέλει; Με βλέπετε τον άµοιρο θεό δεσµώτη τον εχθρό του ιός, που στην έχθρητα και των άλλων θεών όλων έπεσα, στην αυλή του ιός όσοι µπαίνουνε, απ 'αγάπη πολλή των ανθρώπων. Οϊµένανε, οϊµέ! Τι 'ναι τούτο που τώρα κοντύτερα σαν πουλιών αγρικώ φτεροθόρυβο να σφυρίζει αλαφρά περιτόγυρα; ό,τι και να 'ναι που φτάνει, το τρέµω. Π Α Ρ Ο Ο Σ 128β µηδὲν φοβηθῇς φιλία γὰρ ἅδε τάξις πτερύγων θοαῖς ἁµίλλαις προσέβα 130 τόνδε πάγον, πατρῴας µόγις παρειποῦσα φρένας. κραιπνοφόροι δέ µ ἔπεµψαν αὖραι κτύπου γὰρ ἀχὼ χάλυβος 130β διῇξεν ἄντρων µυχόν, ἐκ δ ἔπληξέ µου τὰν θεµερῶπιν Μη φοβηθείς ολότελα φίλοι 'µαστε που ερχόµαστε σ' αυτό το βράχο, η συντροφιά µας, µε τις διπλογοργόστροφες πετώντας τις φτερούγες µας. Μόλις και καταφέραµε τη γνώµη του πατέρα µας και κατά δω το φύσηµα τ' ανέµου µας προβόδησε γιατί ως τα βάθη της σπηλιάς αχός σα βρόντηµα βαριάς επέρασε και µ' έκαµε να ξιπαστώ και κατά µέρος τη δειλή

9 αἰδῶ 135 σύθην δ ἀπέδιλος ὄχῳ πτερωτῷ. αἰαῖ αἰαῖ, τῆς πολυτέκνου Τηθύος ἔκγονα, τοῦ περὶ πᾶσάν θ εἱλισσοµένου χθόν ἀκοιµήτῳ ῥεύµατι παῖδες 140 πατρὸς, Ὠκεανοῦ, δέρχθητ, ἐσίδεσθ οἵῳ δεσµῷ, προσπορπατὸς τῆσδε φάραγγος σκοπέλοις ἐν ἄκροις 143β φρουρὰν ἄζηλον ὀχήσω. λεύσσω, Προµηθεῦ φοβερὰ 145 δ ἐµοῖσιν ὄσσοις ὀµίχλα προσῇξε πλήρης δακρύων σὸν δέµας εἰσιδούσᾳ πέτραις προσαυαινόµενον ταῖσδ ἀδαµαντοδέτοισι λύµαις. νέοι γὰρ οἰακονόµοι κρατοῦσ, Ὀλύµπου νεοχµοῖς 150 δὲ δὴ νόµοις Ζεὺς ἀθέτως κρατύνει. τὰ πρὶν δὲ πελώρια νῦν ἀιστοῖ. εἰ γάρ µ ὑπὸ γῆν νέρθεν θ Ἅιδου τοῦ νεκροδέγµονος εἰς ἀπέρατον Τάρταρον ἧκεν, 155 δεσµοῖς ἀλύτοις ἀγρίως πελάσας, ὡς µήτε θεὸς µήτε τις ἄλλος τοῖσδ ἐπεγήθει. νῦν δ αἰθέριον κίνυγµ ὁ τάλας αφήνοντας τη συστολή εχίµησα ανυπόδετη µε το άρµα φτερωτό. Προµηθεύς Οϊµένανε, οϊµέ! Της πολύτεκνης κόρες Τηθύας και που σ' όλη τη γη περιτρόγυρα µε τ' ακοίµητο ρέµα του στρέφεται του πατέρα Ωκεανού θυγατέρες, µε τι δέσιµο ιδείτε, κοιτάξετε, καρφωµένος σε τούτης της φάραγγας τα ψηλά τα γκρεµνά, φρουρά αζήλευτη θενά φυλάξω! Τα βλέπω, Προµηθέα, κι εµπρός στα µάτια µου έτσι απλώθηκε µια καταχνιά θολή, γιοµάτη µε δάκρυα, που είδα πως σ' αυτόν απάνω τον ξερόβραχο ξεραίνεται το σώµα σου σφιχταλυσοπερίπλεχτο µες σε πεδούκλια ατσάλινα, π' αλύπητα το φτείρουνε. Γιατί καινούργιοι κυβερνούν θεοί το δοιάκι τ' ουρανού κι ο ίας που εξουσιάζει τώρα δυνατά, µε νέους νόµους τους παλιούς αντικατάστησε θεσµούς, κι όσες δυνάµεις ήταν πριν, τώρα ποδοπατά. Προµηθεύς Μα είθε κάτω απ' τη γη, και πιο κάτω κι απ' τον Άδην ακόµη τον άραχλο στον απέραντο Τάρταρο µ' έστελνε σκληρά µ' άλυτα σίδερα ζώνοντας, για να µην εγελούσαν τουλάχιστο ή θεός ή όποιος άλλος στα πάθη µου.

10 ἐχθροῖς ἐπίχαρτα πέπονθα. 160 τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν, ὅτῳ τάδ ἐπιχαρῆ; τίς οὐ ξυνασχαλᾷ κακοῖς τεοῖσι, δίχα γε ιός; ὁ δ ἐπικότως ἀεὶ θέµενος ἄγναµπτον νόον 165 δάµναται Οὐρανίαν γένναν, οὐδὲ λήξει, πρὶν ἂν ἢ κορέσῃ κέαρ ἢ παλάµᾳ τινὶ τὰν δυσάλωτον ἕλῃ τις ἀρχάν. ἦ µὴν ἔτ ἐµοῦ, καίπερ κρατεραῖς ἐν γυιοπέδαις αἰκιζοµένου, 170 χρείαν ἕξει µακάρων πρύτανις, δεῖξαι τὸ νέον βούλευµ ὑφ ὅτου σκῆπτρον τιµάς τ ἀποσυλᾶται. καί µ οὔτι µελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν θέλξει, στερεάς τ 175 οὔποτ ἀπειλὰς πτήξας τόδ ἐγὼ καταµηνύσω, πρὶν ἂν ἐξ ἀγρίων δεσµῶν χαλάσῃ ποινάς τε τίνειν τῆσδ αἰκείας ἐθελήσῃ. 180 σὺ µὲν θρασύς τε καὶ πικραῖς δύαισιν οὐδὲν ἐπιχαλᾷς, ἄγαν δ ἐλευθεροστοµεῖς. ἐµὰς δὲ φρένας ἐρέθισε διάτορος φόβος δέδια δ ἀµφὶ σαῖς τύχαις, Ενώ τώρα σαν ξέφαντο σκιάχτρο τραβώ µ' όσα να χαίρονται οι εχθροί µου. Ποιος έχει απ' τους θεούς τόσο σκληρή καρδιά, που µε τα πάθη αυτά σου να γελά; Τα βάσανα σου ποιος δε συµπονεί; έξω απ' το ία, γιατ' αυτός µ' οργή παντοτινή και µε τη γνώµη του που δεν αλλάζει τη γέννα τ' Ουρανού δαµάζει και δε θα σταµατήσει πριν ή την καρδιά του χορτάσει, ή µ' όποιον τρόπο την αρχή κανείς την άπαρτη του αρπάοει. Προµηθεύς Όµως έγνοια του, κι αν σε σκληρότατα χεροπέδουκλα εγώ βασανίζοµαι, την ανάγκη µου ακόµα θα λάβει των µακάρων ο Πρύτανης, να του πω την καινούργια βουλή, πως θα χάσει εξουσία και θρόνο. Μα όλες τότε οι γητειές οι µελίγλωσσες της πειθώς δε θα µε ξεπλανέψουνε, µ' ουδέ µπρος σε φοβέρες ζαρώνοντας θα του τη φανερώσω, πριν τ' άδικα µου αφαιρέσει δεσµά, και τις παίδειες µου στρέξει αυτές να πλερώσει Μα είσαι και συ θρασύς και στις πικρές σου αυτές τη γνώµη δε λυγάς τις συµφορές. Τη γλώσσα σου καθόλου δεν κρατείς κι εµέ το νου µου ερέθισε φόβος πολύ βαρύς, γιατί µ' αυτά που σου 'τυχαν φοβούµαι και που θα σώσεις, διαλογούµαι,

11 185 πᾷ ποτε τῶνδε πόνων χρή σε τέρµα κέλσαντ ἐσιδεῖν ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράµυθον ἔχει Κρόνου παῖς. να βρεις λιµάνι µια φορά στα τωρινά βάσανα σου, γιατ' είναι ασύντυχη η βουλή του ία κι αµάλαχτη η καρδιά του οἶδ ὅτι τραχὺς καὶ παρ ἑαυτῷ 190 τὸ δίκαιον ἔχων Ζεύς. ἀλλ ἔµπας [ὀίω] µαλακογνώµων ἔσται ποθ, ὅταν ταύτῃ ῥαισθῇ τὴν δ ἀτέραµνον στορέσας ὀργὴν εἰς ἀρθµὸν ἐµοὶ καὶ φιλότητα Προµηθεύς Ξέρ' ότι 'ναι σκληρός και στα χέρια του πως το δίκιο κρατεί µα στοχάζοµαι θα γενεί έναν καιρό µαλακόγνωµος σαν του πέσει η βαριά στο κεφάλι µα µερώνοντας τότε την άκαµπτη την οργή του σε αγάπης συνταίριασµα 195 σπεύδων σπεύδοντί ποθ ἥξει. µ' εµέ πρόθυµο πρόθυµα θα 'ρθει. Α' Ε Π Ε Ι Σ Ο Ι Ο 196 πάντ ἐκκάλυψον καὶ γέγων ἡµῖν λόγον, ποίῳ λαβών σε Ζεὺς ἐπ αἰτιάµατι, οὕτως ἀτίµως καὶ πικρῶς αἰκίζεται δίδαξον ἡµᾶς, εἴ τι µὴ βλάπτει λόγῳ. Όλα φανέρωσε µας τα, και ιστόρησε µας, επάνω σε τι φταίξιµο σε βρήκε ο ίας κι έτσι άτιµα κι έτσι πικρά σε βασανίζει µάθε κι εµάς - αν δε σου φέρνει βλάβη ο λόγος. ἀλγεινὰ µέν µοι καὶ λέγειν ἐστὶν τάδε, 200 ἄλγος δὲ σιγᾶν, πανταχῇ δὲ δύσποτµα. ἐπεὶ τάχιστ ἤρξαντο δαίµονες χόλου στάσις τ ἐν ἀλλήλοισιν ὠροθύνετο, οἱ µὲν θέλοντες ἐκβαλεῖν ἕδρας Και να τα λέω πονώ, µα πάλι να σωπαίνω πόνος κι αυτός, κι από παντού κακά και µαύρα. Αµέσως π' αρχινήσανε οι θεοί την έχθρα κι έπιασε η αµάχη να φουσκώνει ανάµεσα τους κι άλλοι ζητούσανε να βγάλουν απ'

12 Κρόνον, ὡς Ζεὺς ἀνάσσοι δῆθεν, οἱ δὲ τοὔµπαλιν 205 σπεύδοντες, ὡς Ζεὺς µήποτ ἄρξειεν θεῶν, ἐνταῦθ ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων πιθεῖν Τιτᾶνας, Οὐρανοῦ τε καὶ Χθονὸς τέκνα, οὐκ ἠδυνήθην. αἱµύλας δὲ µηχανὰς ἀτιµάσαντες καρτεροῖς φρονήµασιν 210 ᾤοντ ἀµοχθεὶ πρὸς βίαν τε δεσπόσειν ἐµοὶ δὲ µήτηρ οὐχ ἅπαξ µόνον Θέµις, καὶ Γαῖα, πολλῶν ὀνοµάτων µορφὴ µία, τὸ µέλλον κραίνοιτο προυτεθεσπίκει, ὡς οὐ κατ ἰσχὺν οὐδὲ πρὸς τὸ καρτερόν 215 χρείη, δόλῳ δὲ τοὺς ὑπερσχόντας κρατεῖν. τοιαῦτ ἐµοῦ λόγοισιν ἐξηγουµένου οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι τὸ πᾶν. κράτιστα δή µοι τῶν παρεστώτων τότε ἐφαίνετ εἶναι προσλαβόντα µητέρα 220 ἑκόνθ ἑκόντι Ζηνὶ συµπαραστατεῖν. ἐµαῖς δὲ βουλαῖς Ταρτάρου µελαµβαθὴς κευθµὼν καλύπτει τὸν παλαιγενῆ Κρόνον αὐτοῖσι συµµάχοισι. τοιάδ ἐξ ἐµοῦ ὁ τῶν θεῶν τύραννος ὠφεληµένος το θρόνο τον Κρόνο και να πάρει ο ίας την εξουσία, κι άλλοι το ενάντιο προσπαθούσαν, να µη γίνει ποτέ του ο ίας βασιλιάς - εγώ ζητώντας το συµφερότερο να πείσω τους Τιτάνες, τους γιους της γης και τ' Ουρανού, δεν µπόρεσα όµως γιατί καταφρονώντας τους γλυκούς τους τρόπους, στου λογισµού τους την αποκοτιά, εθαρρούσαν άκοπα µε τη δύναµη τους να νικήσουν. Μα εµένα µου 'χε η µάνα µου Θέµις και Γαία (µε τα πολλά της µια µορφή τα ονόµατα της) όχι µονάχα µια φορά το προφητέψει, πως τίποτα δεν είναι µε τη βία να γίνει, µα µε το δόλο όποιοι µπορέσουν θα νικήσουν. Κι όταν εγώ τους τα 'λεγα και τα εξηγούσα ούτε να στρέψουν να µε δουν καταδεχτήκαν. Το πιο καλό λοιπόν που 'χα να κάµω τότε, ήταν να πάω µε τη µητέρα και στο ία πρόθυµο πρόθυµος κι εγώ να παραστέξω. Κι είναι δικιά µου συµβουλή που του Ταρτάρου ο βαθυσκότεινος κρυψώνας τον σκεπάζει τον παµπάλαιο Κρόνο µε τους σύµµαχους του. Κι όµως ενώ τέτοια καλά είδε από µένα

13 225 κακαῖσι ποιναῖς ταῖσδὲ µ ἐξηµείψατο. ἔνεστι γάρ πως τοῦτο τῇ τυραννίδι νόσηµα, τοῖς φίλοισι µὴ πεποιθέναι. ὃ δ οὖν ἐρωτᾶτ, αἰτίαν καθ ἥντινα αἰκίζεταί µε, τοῦτο δὴ σαφηνιῶ. 230 ὅπως τάχιστα τὸν πατρῷον ἐς θρόνον καθέζετ, εὐθὺς δαίµοσιν νέµει γέρα ἄλλοισιν ἄλλα καὶ διεστοιχίζετο ἀρχήν βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων λόγον οὐκ ἔσχεν οὐδέν, ἀλλ ἀιστώσας γένος 235 τὸ πᾶν ἔχρῃζεν ἄλλο φιτῦσαι νέον. καὶ τοῖσιν οὐδεὶς ἀντέβαινε πλὴν ἐµοῦ. ἐγὼ δ ἐτόλµησ ἐξελυσάµην βροτοὺς τὸ µὴ διαρραισθέντας εἰς Ἅιδου µολεῖν. τῷ τοι τοιαῖσδε πηµοναῖσι κάµπτοµαι, 240 πάσχειν µὲν ἀλγειναῖσιν, οἰκτραῖσιν δ ἰδεῖν θνητοὺς δ ἐν οἴκτῳ προθέµενος, τούτου τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην αὐτός, ἀλλὰ νηλεῶς ὧδ ἐρρύθµισµαι, Ζηνὶ δυσκλεὴς θέα. ο άρχοντας των θεών, µ' εξόφλησε µε τούτη την κακιά πλερωµή, γιατί κατάρα το 'χει ο τύραννος να µην πιστεύεται σε φίλους. Και τώρα αυτό που µε ρωτάτε, για ποια αιτία έτσι άτιµα µου φέρνεται, θα σας 'ξηγήσω. Ευτύς που κάθισε στον πατρικό του θρόνο κι αµέσως στους θεούς τιµές να ορίζει αρχίζει άλλες και στον καθένα και να τους µοιράζει µε τάξη την αρχή, χωρίς όµως καθόλου για τους ανθρώπους να γνοιαστεί, µα είχε στο νου του να τους 'ξοντώσει ολότελα κι άλλους να σπείρει. Σ' αυτά δε βρέθηκε κανείς ν' αντιµιλήσει, µα εγώ µονάχα ετόλµησα, και τους ανθρώπους έσωσα να µην κατεβούν στον Άδη στάχτη. Γι' αυτό µε τέτοιες συµφορές καταπονιούµαι, αβάσταγες να τις τραβώ κι άθλιες να βλέπεις. Κι ενώ όλη τη συµπόνια µου για τους ανθρώπους έδειξα εγώ, δεν τ' αξιώθηκα να λάχω κι ο ίδιος την όµοια, µα έτσι µ' έχουν διορθώσει σκληρά - που ντρόπιασµα άτιµο του ία να στέκω. 245 σιδηρόφρων τε κἀκ πέτρας εἰργασµένος ὅστις, Προµηθεῦ, σοῖσιν οὐ Ατσάλι έχει καρδιά κι από πέτρα πλασµένος όποιος στα πάθια τα δικά σου

14 συνασχαλᾷ µόχθοις ἐγὼ γὰρ οὔτ ἂν εἰσιδεῖν τάδε ἔχρῃζον εἰσιδοῦσά τ ἠλγύνθην κέαρ. Προµηθέα, δε συµπονά µα εγώ δε χρειαζόµουν ούτε να τα 'βλεπα, και ράγισε η καρδιά που τα είδα. καὶ µὴν φίλοις <γ > ἐλεινὸς εἰσορᾶν ἐγώ. Αλήθεια, ελεεινός οι φίλοι να µε βλέπουν. µή πού τι προύβης τῶνδε καὶ περαιτέρω; Μα πε µου, µην προχώρησες πιο πέρ' ακόµα; 250 θνητούς γ ἔπαυσα µὴ προδέρκεσθαι µόρον. Τους έπαυσα στα µάτια εµπρός να 'χουν τo χάρο. τὸ ποῖον εὑρὼν τῆσδε φάρµακον νόσου; Ποιο γιατρικό για την αρρώστια αυτή τους βρήκες; τυφλὰς ἐν αὐτοῖς ἐλπίδας κατῴκισα. Τυφλές ελπίδες θρόνιασα µες στην καρδιά τους. µέγ ὠφέληµα τοῦτ ἐδωρήσω βροτοῖς. Μεγάλο αυτό στον άνθρωπο χάρισες κέρδος. πρὸς τοῖσδε µέντοι πῦρ ἐγώ σφιν ὤπασα. Μα έξω απ' αυτά και τη φωτιά του 'δωσ' ακόµα. 255 καὶ νῦν φλογωπὸν πῦρ ἔχουσ ἐφήµεροι; Κι έχουν τη λαµπερή φωτιά οι λιγόζωοι τώρα;

15 ἀφ οὗ γε πολλὰς ἐκµαθήσονται τέχνας. Όπου πολλές µ' αυτή θα διδαχτούνε τέχνες. τοιοῖσδε δή σε Ζεὺς ἐπ αἰτιάµασιν-- Λοιπόν για τέτοιες αφορµές και σένα ο ίας - αἰκίζεταί τε κοὐδαµῇ χαλᾷ κακῶν. Άγρια παιδεύει, κι ούτε λέει για να λουφάξει. οὐδ ἔστιν ἄθλου τέρµα σοι προκείµενον; Κι εµπρός σου τέλος των βασάνων σου δε βλέπεις; 260 οὐκ ἄλλο γ οὐδέν, πλὴν ὅταν κείνῳ δοκῇ. Άλλο κανένα, εκτός όταν αυτός το κρίνει. δόξει δὲ πῶς; τίς ἐλπίς; οὐχ ὁρᾷς ὅτι ἥµαρτες; ὡς δ ἥµαρτες οὔτ ἐµοὶ λέγειν καθ ἡδονὴν σοί τ ἄλγος. ἀλλὰ ταῦτα µὲν µεθῶµεν, ἄθλου δ ἔκλυσιν ζήτει τινά. Πώς θα το κρίνει; και τι ελπίζεις; δεν το βλέπεις πως έφταιξες; κι ότι έφταιξες, ούτε σε µένα καρδιά µου κάνει να το λέγω, και σου δίνει πόνο και σένα µ' ας αφήσαµε αυτά τώρα κι έλα, κοίτα να βρεις τρόπο για να γλιτώσεις. 265 ἐλαφρὸν ὅστις πηµάτων ἔξω πόδα ἔχει παραινεῖν νουθετεῖν τε τὸν κακῶς πράσσοντ ἐγὼ δὲ ταῦθ ἅπαντ ἠπιστάµην. ἑκὼν ἑκὼν ἥµαρτον, οὐκ ἀρνήσοµαι Εύκολο είναι για κείνον που 'χει όξω το πόδι απ' τα δεινά, να δίνει συµβουλές κι ορµήνειες στο δυστυχή µα εγώ τα γνώριζα όλα τούτα Ήθελα κι έφταιξα - ήθελα! και δεν τ' αρνιούµαι

16 θνητοῖς ἀρήγων αὐτὸς ηὑρόµην πόνους. για να βοηθήσω τους θνητούς, βρήκα εγώ πόνους 270 οὐ µήν τι ποιναῖς γ ᾠόµην τοίαισί µε κατισχνανεῖσθαι πρὸς πέτραις πεδαρσίοις, τυχόντ ἐρήµου τοῦδ ἀγείτονος πάγου. καί µοι τὰ µὲν παρόντα µὴ δύρεσθ ἄχη, πέδοι δὲ βᾶσαι τὰς προσερπούσας τύχας 275 ἀκούσαθ, ὡς µάθητε διὰ τέλους τὸ πᾶν. πίθεσθέ µοι πίθεσθε, συµπονήσατε τῷ νῦν µογοῦντι. ταὐτά τοι πλανωµένη πρὸς ἄλλοτ ἄλλον πηµονὴ προσιζάνει. και πάθια µα δεν το 'λπιζα µε τέτοιες παίδειες πάνω σε γκρίφια ουρανοκρέµαστα να λιώσω του έρηµου αυτού κι απόκοσµου που 'λαχα βράχου. Μα έτσι τα τωρινά µη µου θρηνείτε πάθη κι ελάτε κάτω εδώ ν' ακούσετε την τύχη που µε προσµένει κι όλα µάθετε ως το τέλος. Μη µου αρνηθείτε ό,τι ζητώ κι ελεηθείτε έναν που πάσχει η συµφορά όµοια γυρνώντας πότε στον ένα κάθεται, πότε στον άλλο. οὐκ ἀκούσαις ἐπεθώυξας 280 τοῦτο, Προµηθεῦ. καὶ νῦν ἐλαφρῷ ποδὶ κραιπνόσυτον θᾶκον προλιποῦσ, αἰθέρα θ ἁγνὸν πόρον οἰωνῶν, ὀκριοέσσῃ χθονὶ τῇδε πελῶ, τοὺς σοὺς δὲ πόνους Με τη γνώµη µας ήταν το κάλεσµα, Προµηθέα, που µας έκαµες και µε πόδι ελαφρό τώρ' αφήνοντας το γοργόδροµο θρόνο µας και τον πάναγνο αιθέρα, το πέραµα των πουλιών, στην απόκρηµνη θα πεζέψω αυτή γης, για ν' ακούσω 285 χρῄζω διὰ παντὸς ἀκοῦσαι. πέρα ως πέρα τους πόνους σου. Ὠκεανός ἥκω δολιχῆς τέρµα κελεύθου διαµειψάµενος πρὸς σέ, Προµηθεῦ, τὸν πτερυγωκῆ τόνδ οἰωνὸν γνώµῃ στοµίων ἄτερ εὐθύνων 290 ταῖς σαῖς δὲ τύχαις, ἴσθι, συναλγῶ. τὸ τε γάρ µε, δοκῶ, συγγενὲς Ωκεανός Μακρινή πήρα στράτα και ξάκρισα και σε σένα εδώ έφτασα, Προµηθέα, κυβερνώντας µε νόηµα και χωρίς χαλινάρια το γοργόφτερο τούτο πετούµενο. Γνώριζε το, συµπάσχω στα πάθη σου,

17 οὕτως ἐσαναγκάζει, χωρίς τε γένους οὐκ ἔστιν ὅτῳ µείζονα µοῖραν νείµαιµ ἢ σοί. 295 γνώσῃ δὲ τάδ ὡς ἔτυµ, οὐδὲ µάτην χαριτογλωσσεῖν ἔνι µοι φέρε γὰρ σήµαιν ὅ τι χρή σοι συµπράσσειν οὐ γάρ ποτ ἐρεῖς ὡς Ὠκεανοῦ φίλος ἐστὶ βεβαιότερός σοι. γιατί βέβαια πρώτα η συγγένεια µ' αναγκάζει, µα κι έξω απ' αυτή κανέν' άλλο σε µοίρα καλύτερη από σε δε θα βάλω. Θα το δεις και µονάχος σου, µάταια πως δεν το 'χω να λέω γλυκόλογα κι έλα, πε µου, τι πρέπει να κάνοµε, γιατί φίλο πως έχεις ποτέ δε θα πεις από µένα πιο βέβαιο, τον Ωκεανό. 300 ἔα τί χρῆµα λεύσσω; καὶ σὺ δὴ πόνων ἐµῶν ἥκεις ἐπόπτης; πῶς ἐτόλµησας, λιπὼν ἐπώνυµόν τε ῥεῦµα καὶ πετρηρεφῆ αὐτόκτιτ ἄντρα, τὴν σιδηροµήτορα ἐλθεῖν ἐς αἶαν; ἦ θεωρήσων τύχας 305 ἐµὰς ἀφῖξαι καὶ συνασχαλῶν κακοῖς; δέρκου θέαµα, τόνδε τὸν ιὸς φίλον, τὸν συγκαταστήσαντα τὴν τυραννίδα, οἵαις ὑπ αὐτοῦ πηµοναῖσι κάµπτοµαι. Α! τι 'ναι τούτο; και λοιπόν και συ έχεις έρθει τα πάθη µου να δεις; πώς τόλµησες ν' αφήσεις τ' οµώνυµο σου ρέµα και τα θολωτά σου τ' ατόφια σπήλια, στη σιδεροµάνα ετούτη για να 'ρθεις γη; κι έφτασες για να δεις αλήθεια τα πάθη και τη µοίρα µου να συµπονέσεις; Να, βλέπε φρίκη! αυτόν του ία το φίλο, που είχε µαζί ενεργήσει ν' ανεβεί στην εξουσία, µε τι τρόπο παιδεύοµαι τώρ' απ' τον ίδιο. Ὠκεανός ὁρῶ, Προµηθεῦ, καὶ παραινέσαι γέ σοι 310 θέλω τὰ λῷστα, καίπερ ὄντι ποικίλῳ. γίγνωσκε σαυτὸν καὶ µεθάρµοσαι τρόπους νέους νέος γὰρ καὶ τύραννος ἐν θεοῖς. εἰ δ ὧδε τραχεῖς καὶ τεθηγµένους λόγους ῥίψεις, τάχ ἄν σου καὶ µακρὰν Ωκεανός Τα βλέπω, ναι, και θέλω, αν και γνωρίζω πόσον είσαι σοφός, µια καλή γνώµη να σου δώσω Τον εαυτό σου γνώρισε κι άλλαξε τρόπους σύµφωνους µε τους νέους καιρούς, αφού και νέος άρχοντας µέσα στους θεούς ορίζει τώρα. Μ' αν θέλεις έτσι απόκοτα και τραχιά

18 ἀνωτέρω 315 θακῶν κλύοι Ζεύς, ὥστε σοι τὸν νῦν ὄχλον παρόντα µόχθων παιδιὰν εἶναι δοκεῖν. ἀλλ, ὦ ταλαίπωρ, ἃς ἔχεις ὀργὰς ἄφες, ζήτει δὲ τῶνδε πηµάτων ἀπαλλαγάς. ἀρχαῖ ἴσως σοι φαίνοµαι λέγειν τάδε 320 τοιαῦτα µέντοι τῆς ἄγαν ὑψηγόρου γλώσσης, Προµηθεῦ, τἀπίχειρα γίγνεται. σὺ δ οὐδέπω ταπεινὸς οὐδ εἴκεις κακοῖς, πρὸς τοῖς παροῦσι δ ἄλλα προσλαβεῖν θέλεις. οὔκουν ἔµοιγε χρώµενος διδασκάλῳ 325 πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτενεῖς, ὁρῶν ὅτι τραχὺς µόναρχος οὐδ ὑπεύθυνος κρατεῖ. καὶ νῦν ἐγὼ µὲν εἶµι καὶ πειράσοµαι ἐὰν δύνωµαι τῶνδέ σ ἐκλῦσαι πόνων. σὺ δ ἡσύχαζε µηδ ἄγαν λαβροστόµει. 330 ἢ οὐκ οἶσθ ἀκριβῶς ὢν περισσόφρων ὅτι γλώσσῃ µαταίᾳ ζηµία προστρίβεται; λόγια να ρίχτεις, όσο κι αν ψηλά θρονιάζει ο ίας, πάντα θα σ' άκουγε, ώστε αυτά που απ' την οργή του τώρα τραβάς, να φαίνονται παιχνίδι, αλήθεια. Μ' άφησε πια, ταλαίπωρε, τη γνώµη που 'χεις και κοίτ' απ' τα δεινά σου αυτά πώς να γλιτώσεις. Ίσως παλαιικά σου φαίνονται όσα λέγω, όµως, να, και τα επίχειρα ποια 'ναι της γλώσσας, που τα πολύ περήφανα τα λόγια ξέρει. Και συ ποτέ σου ταπεινός, ουδέ λυγίζεις στις συµφορές, µα ζητάς κι άλλες να προσθέσεις στις τωρινές µ' αν θ' άκουγες τις συµβουλές µου, στα κέντρα δε θα λάχτιζες, αφού το βλέπεις πως είν' τραχύς και ανεύθυνος ο νέος µονάρχης. Τώρα πηγαίνω εγώ και θα κοιτάξω αν είναι τρόπος απ' τα δεινά σου αυτά να σε γλιτώσω. Μα ησύχαζε και τα πολλά τα λόγια ας λείπουν. Ή δεν το ξέρεις, µ' όλη τη σοφία την τόση, πως γλώσσα αστόχαστη ζηµιά δική της φέρνει; ζηλῶ σ ὁθούνεκ ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς τούτων µετασχεῖν καὶ τετολµηκὼς ἐµοί. καὶ νῦν ἔασον µηδέ σοι Σε ζηλεύω που βρίσκεσαι έξω από αιτία, µόλο που τόλµησες να λάβεις σ' όλα µέρος. Μ' άφησ' µε τώρα κι έγνοια σου από

19 µελησάτω. 335 πάντως γὰρ οὐ πείσεις νιν οὐ γὰρ εὐπιθής. πάπταινε δ αὐτὸς µή τι πηµανθῇς ὁδῷ. µένα εκείνου τη γνώµη βέβαια δε γυρνάς, γιατί δεν έχει εύκολο τόσο αυτί µόν' κοίταξε µην πάθεις κι ο ίδιος τίποτε κακό απ' αυτό δρόµο. Ὠκεανός πολλῷ γ ἀµείνων τοὺς πέλας φρενοῦν ἔφυς ἢ σαυτόν ἔργῳ κοὐ λόγῳ τεκµαίροµαι. 340 ὁρµώµενον δὲ µηδαµῶς ἀντισπάσῃς. αὐχῶ γὰρ αὐχῶ τήνδε δωρεὰν ἐµοὶ δώσειν ί, ὥστε τῶνδέ σ ἐκλῦσαι πόνων. Ωκεανός Είσαι, καθώς φως φανερό µου τ' αποδείχνεις, άλλους πολύ αξιότερους σοφούς να κάνεις παρά τον εαυτό σου µα µη µου αντικόβεις το δρόµο που ξεκίνησα, γιατί το λέω και το καυχιούµαι, πως αυτό το δώρο εµένα θα κάµει ο ίας κι απ' τα δεσµά θενά σε λύσει. τὰ µὲν σ ἐπαινῶ κοὐδαµῇ λήξω ποτέ 343β προθυµίας γὰρ οὐδὲν ἐλλείπεις. ἀτὰρ µηδὲν πόνει. µάτην γὰρ οὐδὲν ὠφελῶν 345 ἐµοὶ πονήσεις, εἴ τι καὶ πονεῖν θέλεις. ἀλλ ἡσύχαζε σαυτὸν ἐκποδὼν ἔχων ἐγὼ γὰρ οὐκ, εἰ δυστυχῶ, τοῦδ εἵνεκα θέλοιµ ἂν ὡς πλείστοισι πηµονὰς τυχεῖν. οὐ δῆτ ἐπεί µε καὶ κασιγνήτου τύχαι 350 τείρουσ Ἄτλαντος, ὃς πρὸς ἑσπέρους τόπους ἕστηκε κίον οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς Χάρη σου το χρωστώ και δε θα την ξεχάσω όλη την τόση προθυµία που δείχνεις όµως µην κοπιάζεις, γιατί ανώφελα θα πάνε για µένα οι κόποι σου, αν σκοπό το 'χεις κι αλήθεια Κάθου ήσυχος λοιπόν κι έξω απ' αυτά τραβήξου, γιατί, αν εµένα ώρα κακιά µε ήβρε, ποτέ µου δε θα 'θελα 'ξαιτίας µου να πάθουν κι άλλοι. Όχι µε φτάνει κι όσο τ' αδελφού µου η µοίρα του Άτλαντα µε πονεί, που στους Εσπέριους τόπους στέκει στηρίζοντας στους ώµους την κολόνα

20 ὤµοις ἐρείδων, ἄχθος οὐκ εὐάγκαλον. τὸν γηγενῆ τε Κιλικίων οἰκήτορα ἄντρων ἰδὼν ᾤκτιρα, δάιον τέρας 355 ἑκατογκάρανον πρὸς βίαν χειρούµενον Τυφῶνα θοῦρον πᾶσιν [ὅς] ἀντέστη θεοῖς, σµερδναῖσι γαµφηλαῖσι συρίζων φόβον ἐξ ὀµµάτων δ ἤστραπτε γοργωπὸν σέλας, ὡς τὴν ιὸς τυραννίδ ἐκπέρσων βίᾳ 360 ἀλλ ἦλθεν αὐτῷ Ζηνὸς ἄγρυπνον βέλος, καταιβάτης κεραυνὸς ἐκπνέων φλόγα, ὃς αὐτὸν ἐξέπληξε τῶν ὑψηγόρων κοµπασµάτων. φρένας γὰρ εἰς αὐτὰς τυπεὶς ἐφεψαλώθη κἀξεβροντήθη σθένος. 365 καὶ νῦν ἀχρεῖον καὶ παράορον δέµας κεῖται στενωποῦ πλησίον θαλασσίου ἰπούµενος ῥίζαισιν Αἰτναίαις ὕπο κορυφαῖς δ ἐν ἄκραις ἥµενος µυδροκτυπεῖ Ἥφαιστος ἔνθεν ἐκραγήσονταί ποτε 370 ποταµοὶ πυρὸς δάπτοντες ἀγρίαις γνάθοις τῆς καλλικάρπου Σικελίας λευροὺς γύας τοιόνδε Τυφὼς ἐξαναζέσει χόλον θερµοῖς ἀπλάτου βέλεσι πυρπνόου ζάλης, τ' ουρανού και της γης - κακοβάσταγο βάρος. Κι ακόµα είδα και πόνεσα της Γαίας το θρέµµα που 'χε µονιά του τις σπηλιές της Κιλικίας, το γαύρο µ' εκατό κεφάλια τον Τυφώνα, τέρας φριχτό, να τον δαµάζει η βία κι είχε κεφάλι σ' όλους τους θεούς σηκώσει ενάντια, σφυρίζοντας µε τ' άγρια του σαγόνια τρόµο κι από τα µάτια του άστραφτε γοργόνειες φλόγες, που 'θελ' από το θρόνο του το ία να ρίξει µα ήρθεν επάνω του άγρυπνο του ία το βέλος ο κατεβάτης κεραυνός, φωτιά και λάβρα, που από τις µεγαλόστοµες τις κοµποφάνειες τον τράνταξε κι ίσα στο ψυχικό βαρώντας στάχτη θρύψαλα βρόντησε τη δύναµη του. Και τώρα ανώφελο κορµί παραριγµένο κοντά σ' ένα της θάλασσας στενό θαµµένος κάτω απ' το βάρος κείτεται βαθιά της Αίτνας και στις κορφές της κάθεται σφυροκοπώντας ο Ήφαιστος µύδρους, που από κει φωτιάς µια µέρα θα ξεχυθούνε ποταµοί, µ' άγριες σαγόνες της Σικελίας σπαράζοντας τους πλούσιους κάµπους τέτοιο ο Τυφώνας µάνισµα θενά ξεβράσει µε καυτά ρέµατα άσµιχτης πύρινης

21 καίπερ κεραυνῷ Ζηνὸς ἠνθρακωµένος. 375 σὺ δ οὐκ ἄπειρος, οὐδ ἐµοῦ διδασκάλου χρῄζεις σεαυτὸν σῷζ ὅπως ἐπίστασαι ἐγὼ δὲ τὴν παροῦσαν ἀντλήσω τύχην, ἔστ ἂν ιὸς φρόνηµα λωφήσῃ χόλου. µπόρας, αν κι απ' του ία τον κεραυνό καρβουνωµένος. Μα εσύ έχεις κρίση κι από µε δεν περιµένεις να σε διδάξω όπως µπορείς να σωθείς κοίτα κι εγώ τη µοίρα αυτή που µε ήβρε θα υποφέρω ώσπου η οργή µες στην καρδιά του ία να πέσει. Ὠκεανός οὔκουν, Προµηθεῦ, τοῦτο γιγνώσκεις, ὅτι 380 ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι; Ωκεανός Μα δεν το ξέρεις, Προµηθέα, κι αυτό: πως είναι γιατρός τα λόγια πάνω στης οργής τη βράση; ἐάν τις ἐν καιρῷ γε µαλθάσσῃ κέαρ καὶ µὴ σφριγῶντα θυµὸν ἰσχναίνῃ βίᾳ. Όταν στην ώρα την πληγή κανείς µαλάζει κι όχι να τη ζουλά σκληρά στο φόρµισµά της. Ὠκεανός ἐν τῷ προθυµεῖσθαι δὲ καὶ τολµᾶν τίνα ὁρᾷς ἐνοῦσαν ζηµίαν; δίδασκέ µε. Ωκεανός Κι όταν ένας τολµά το ζήλο του να δείξει, ποια ζηµιά βλέπεις; µάθε µου και µε να ξέρω. 385 µόχθον περισσὸν κουφόνουν τ εὐηθίαν. Περιττό βλέπω κόπο κι άµυαλη ελαφρότη. Ὠκεανός ἔα µε τῇδε τῇ νόσῳ νοσεῖν, ἐπεὶ κέρδιστον εὖ φρονοῦντα µὴ φρονεῖν δοκεῖν. Ωκεανός Άφησ' µε στην αρρώστια αυτή, γιατί 'ναι κέρδος σωστά να κρίνεις κι άλλος γι' άµυαλο να σ' έχει.

22 ἐµὸν δοκήσει τἀµπλάκηµ εἶναι τόδε. ικό µου θα φανεί το αµάρτηµα αυτό να είναι. Ὠκεανός σαφῶς µ ἐς οἶκον σὸς λόγος στέλλει πάλιν. Ωκεανός Βλέπω, µε στέλνει ο λόγος σου από κείθε πού 'ρθα. 390 µὴ γάρ σε θρῆνος οὑµὸς εἰς ἔχθραν βάλῃ. Μην τύχει κι η συµπόνια µου σ' έχθρα σε ρίξει. Ὠκεανός ἦ τῷ νέον θακοῦντι παγκρατεῖς ἕδρας; Ωκεανός Τάχα του παντοδύναµου του νέου κυρίου; τούτου φυλάσσου µή ποτ ἀχθεσθῇ κέαρ. Αυτόν φυλάγου, µήπως σου οργιστεί ποτέ του. Ὠκεανός ἡ σή, Προµηθεῦ, συµφορὰ διδάσκαλος. Ωκεανός άσκαλο τη δική σου συµφορά θενά 'χω. στέλλου, κοµίζου, σῷζε τὸν παρόντα νοῦν. Πήγαινε, τράβα φύλαγε τη γνώση που 'χεις. 395 Ὠκεανός ὁρµωµένῳ µοι τόνδ ἐθώυξας λόγον. λευρὸν γὰρ οἷµον αἰθέρος ψαίρει πτεροῖς τετρασκελὴς οἰωνός ἄσµενος δέ τἂν σταθµοῖς ἐν οἰκείοισι κάµψειεν γόνυ. Ωκεανός Με βρίσκει ο λόγος σου έτοιµο να ξεκινήσω, γιατί και το τετράποδο πουλί αναδεύει στον πλατύ αιθέρα τα φτερά, που µε χαρά του στα δικά του παχνιά θα λύγιζε τα γόνα.

23 Α' Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο στένω σε τᾶς οὐλοµένας τύχας, Προµηθεῦ 400 δακρυσίστακτα δ ἀπ ὄσσων ῥαδινὰν λειβοµένα ῥέος παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς ἀµέγαρτα γὰρ τάδε Ζεὺς ἰδίοις νόµοις κρατύνων 405 ὑπερήφανον θεοῖς τοῖς πάρος ἐνδείκνυσιν αἰχµάν. πρόπασα δ ἤδη στονόεν λέλακε χώρα, µεγαλοσχήµονά ἀρχαιοπρεπῆ < > στένουσι τὰν σὰν 410 ξυνοµαιµόνων τε τιµάν, ὁπόσοι τ ἔποικον ἁγνᾶς Ἀσίας ἕδος νέµονται, µεγαλοστόνοισι σοῖς πή- µασι συγκάµνουσι θνατοί. 415 Κολχίδος τε γᾶς ἔνοικοι παρθένοι, µάχας ἄτρεστοι, καὶ Σκύθης ὅµιλος, οἳ γᾶς ἔσχατον τόπον ἀµφὶ Μαι- ῶτιν ἔχουσι λίµναν, 420 Ἀραβίας τ ἄρειον ἄνθος, ὑψίκρηµνον οἳ πόλισµα Καυκάσου πέλας νέµονται, δάιος στρατός, ὀξυπρῴροισι βρέµων ἐν αἰχµαῖς. 425 [µόνον δὴ πρόσθεν ἄλλον ἐν πόνοις Προµηθέα, την ασύντυχη µοίρ' αυτή σου θρηνώ κι απ' τα µάτια µου αβάοτηγο βρύση τρέχει και την όψη µου βρέχει δάκρυ θερµό. Γιατ' ο ίας µε νόµους δικούς του σκληρά κι άθεα αυτά κυβερνά και στους πριν τους θεούς µε περήφανο χέρι ακουµπάει στο λαιµό τους µαχαίρι. Πέρα και πέρ' αντηχάει και περνά πάσα χώρα οδυρµός, κι όλα τώρα θρηνούν τη δική σου και των δυο σου αδερφών µεγαλόσχηµη αρχαιόπρεπη τιµή. Κι όσοι θνητοί κατοικούν την αγία πλατιά Ανατολή συµπονούν τα δικά σου βαριόµοιρα πάθη. Και µαζί της Κολχίδος οι ατρόµαχτες στους πολέµους παρθένες, κι οι ορδές των Σκυθών, που στην άκρη της γης κάθονται γύρω στη Μαιώηδα λίµνη, Και της Άριας ο άρειος (1) ο ανθός που κρατούν το ψηλόγκρεµνο κάστρο κοντά στου Καυκάσου τα µέρη και φρουµάζουν (2), τροµάρα στρατός, µ' αθερόκοψες σπάθες στο χέρι. [Ένα µόνον ως τώρα έχω γνωρίσει θεόν άλλο, που τέτοιο µαρτύριο

24 δαµέντ ἀδαµαντοδέτοις Τιτᾶνα λύµαις εἰσιδόµαν, θεόν, Ἄτλαντος [αἰὲν]; ὑπέροχον σθένος κραταιόν, <ὃς> οὐράνιόν [τε] πόλον άγριο µε πεδούκλια ατσαλένια δαµάζει, τον Τιτάνα τον Άτλαντα - ω πόνοι! που όλο πάντα το βάρος της γης 430 νώτοις <στέγων> ὑποστενάζει.] και τ' ουράνιου του θόλου σηκώνει και βουβά 'ναστενάζει.] βοᾷ δὲ πόντιος κλύδων ξυµπίτνων, στένει βυθός, κελαινὸς δ Ἄιδος ὑποβρέµει µυχὸς γᾶς, παγαί θ ἁγνορύτων ποταµῶν Και συµπονώντας ο πόντος βογκά, στενάζει ο βυθός, κρυφανταριάζουν βαθιά τα µαύρα της γης καταχθόνια και µε τ' αγνά ρέµατα τους θρηνούν των ποταµών οι πηγές 435 στένουσιν ἄλγος οἰκτρόν. στου φριχτού µαρτυρίου αού την ψυχοπόνια. Β' Ε Π Ε Ι Σ Ο Ι Ο µή τοι χλιδῇ δοκεῖτε µηδ αὐθαδίᾳ σιγᾶν µε συννοίᾳ δὲ δάπτοµαι κέαρ, ὁρῶν ἐµαυτὸν ὧδε προυσελούµενον. καίτοι θεοῖσι τοῖς νέοις τούτοις γέρα 440 τίς ἄλλος ἢ γὼ παντελῶς διώρισεν; ἀλλ αὐτὰ σιγῶ καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑµῖν λέγοιµι τἀν βροτοῖς δὲ πήµατα ἀκούσαθ, ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν ἔννους ἔθηκα καὶ φρενῶν ἐπηβόλους. 445 λέξω δέ, µέµψιν οὔτιν ἀνθρώποις ἔχων, ἀλλ ὧν δέδωκ εὔνοιαν Μην το θαρρείτε ξιπασιά µου ή περηφάνια που δε µιλώ µες στη βουβή τη συλλογή µου σπαράζοµαι να βλέπω αυτή µου την κατάντια. Κι όµως, στο βάθος, σε ποιον άλλο παρά εµένα χρωστούνε οι νέοι αυτοί θεοί τις τιµές που 'χουν; Μ' αυτά τ' αφήνω, κι είναι περιττό να κάνω λόγο, γιατί τα ξέρετε τώρα τα πάθη των ανθρώπων ν' ακούσετε, πώς, ενώ πρώτα σαν τα µωρά ήταν, νου τους έβαλα και φρένες κι όχι παράπονο µ' αυτούς πως έχω, µόνο για να σας δείξω την καλή προαίρεση

25 ἐξηγούµενος οἳ πρῶτα µὲν βλέποντες ἔβλεπον µάτην, κλύοντες οὐκ ἤκουον, ἀλλ ὀνειράτων ἀλίγκιοι µορφαῖσι τὸν µακρὸν βίον 450 ἔφυρον εἰκῇ πάντα, κοὔτε πλινθυφεῖς δόµους προσείλους, ᾖσαν, οὐ ξυλουργίαν κατώρυχες δ ἔναιον ὥστ ἀήσυροι µύρµηκες ἄντρων ἐν µυχοῖς ἀνηλίοις. ἦν δ οὐδὲν αὐτοῖς οὔτε χείµατος τέκµαρ 455 οὔτ ἀνθεµώδους ἦρος οὔτε καρπίµου θέρους βέβαιον, ἀλλ ἄτερ γνώµης τὸ πᾶν ἔπρασσον, ἔστε δή σφιν ἀντολὰς ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα τάς τε δυσκρίτους δύσεις. καὶ µὴν ἀριθµόν, ἔξοχον σοφισµάτων, 460 ἐξηῦρον αὐτοῖς, γραµµάτων τε συνθέσεις, µνήµην ἁπάντων, µουσοµήτορ ἐργάνην. κἄζευξα πρῶτος ἐν ζυγοῖσι κνώδαλα ζεύγλαισι δουλεύοντα σάγµασὶν θ, ὅπως θνητοῖς µεγίστων διάδοχοι µοχθηµάτων 465 γένοινθ, ὑφ ἅρµα τ ἤγαγον φιληνίους ἵππους, ἄγαλµα τῆς ὑπερπλούτου χλιδῆς. θαλασσόπλαγκτα δ οὔτις ἄλλος ἀντ ἐµοῦ λινόπτερ ηὗρε ναυτίλων µου. Και λοιπόν πρώτα βλέπαν και του κάκου έβλεπαν, άκουγαν και δεν άκουγαν, µα όµοιοι µε ονείρων µορφές σ' όλο το µάκρος της ζωής τους όλα τα πάντα έτσι ανάκατα σύγχυζαν, κι ούτε πλιθόχτιστα προσήλια σπίτια ξέραν, ούτε τα ξύλα να δουλέυουν, µα σ' ανήλια σπήλια χωσµένοι ετρύπωναν σαν τ' αχαµνά µερµήγκια. Και ούτε χειµώνα εγνώριζαν βέβαιο σηµάδι, ούτε ανθοφόρας άνοιξης, ούτε του θέρους του καρπερού κανένα, µα έτσι επορευόνταν µε δίχως κρίση, ώσπου τους έδειξα των άστρων τις αξεδιάλυτες ανατολές και δύσεις. Κι εγώ τον αριθµό, την πιο τρανή σοφία, και των γραµµάτων τα συνθέµατα τους βρήκα, της µνήµης, της µητέρας των Μουσών, εργάτες. Κι έζεψα πρώτος στο ζυγό τα ζώα σκυµµένα κάτω από ζεύγλες (1) και σαµάρια, για να παίρνουν τους πιο µεγάλους πάνω τους κόπους του ανθρώπου. Κι έδεσα χαλινόστεργα (2) τ' άλογα στο άρµα, της αρχοντιάς της µεγαλόπλουτης καµάρι και τα θαλασσοπλάνητα δε βρήκεν άλλος πάρεξ εγώ λινόφτερα (3) του ναύτη

26 ὀχήµατα. τοιαῦτα µηχανήµατ ἐξευρὼν τάλας 470 βροτοῖσιν, αὐτὸς οὐκ ἔχω σόφισµ ὅτῳ τῆς νῦν παρούσης πηµονῆς ἀπαλλαγῶ. πέπονθας αἰκὲς πῆµ ἀποσφαλεὶς φρενῶν πλανᾷ, κακὸς δ ἰατρὸς ὥς τις ἐς νόσον πεσὼν ἀθυµεῖς καὶ σεαυτὸν οὐκ ἔχεις 475 εὑρεῖν ὁποίοις φαρµάκοις ἰάσιµος. τὰ λοιπά µου κλύουσα θαυµάσῃ πλέον, οἵας τέχνας τε καὶ πόρους ἐµησάµην. τὸ µὲν µέγιστον, εἴ τις ἐς νόσον πέσοι, οὐκ ἦν ἀλέξηµ οὐδέν, οὔτε βρώσιµον, 480 οὐ χριστόν, οὐδὲ πιστόν, ἀλλὰ φαρµάκων χρείᾳ κατεσκέλλοντο, πρίν γ ἐγώ σφισιν ἔδειξα κράσεις ἠπίων ἀκεσµάτων, αἷς τὰς ἁπάσας ἐξαµύνονται νόσους. τρόπους τε πολλοὺς µαντικῆς ἐστοίχισα, 485 κἄκρινα πρῶτος ἐξ ὀνειράτων ἃ χρὴ ὕπαρ γενέσθαι, κληδόνας τε δυσκρίτους ἐγνώρισ αὐτοῖς ἐνοδίους τε συµβόλους γαµψωνύχων τε πτῆσιν οἰωνῶν σκεθρῶς αµάξια. Μα ο άµοιρος! ενώ ήβρα τέτοιες σοφές τέχνες για τους ανθρώπους, τίποτα για µε τον ίδιο δεν έχω να σωθώ απ' αυτές τις συµφορές µου. ε σου 'πρεπε αυτό που 'παθες έξω απ' το νου σου παραστρατείς και σαν κακός γιατρός, που πέσει σ' αρρώστια, τα 'χασες και συ και δε γνωρίζεις ποια φάρµακα να γιατρευτείς έχεις ανάγκη. Τ' άλλα ν' ακούσεις πιότερο θενά θαυµάσεις, τι µηχανές σοφίστηκα και πόσες τέχνες κι η πιο µεγάλη - που αν κανείς ήθε αρρωστήσει, δεν είχε αντίδοτο κανένα, ούτε να πάρει, ούτε να πιει, ούτε αλειφτεί, και µαραινόταν έτσι µε δίχως γιατρικά, ώσπου εγώ πάλι έδειξα τ' ανεκάτωµα λογής φαρµάκων την πάσ' αρρώστια τους µ' αυτά να πολεµούνε. Και τους πολλούς της µαντικής χώρισα τρόπους κι έκρινα πρώτος, απ' τα ονείρατα ποια πρέπει να βγουν αλήθεια, και τους έµαθα να κρίνουν τ' αρπαχτά λόγια και τις συντυχιές του δρόµου. Κι ακόµα τα πετάµατα των άγριων όρνιων

27 διώρισ, οἵτινές τε δεξιοὶ φύσιν 490 εὐωνύµους τε, καὶ δίαιταν ἥντινα ἔχουσ ἕκαστοι, καὶ πρὸς ἀλλήλους τίνες ἔχθραι τε καὶ στέργηθρα καὶ συνεδρίαι σπλάγχνων τε λειότητα, καὶ χροιὰν τίνα ἔχουσ ἂν εἴη δαίµοσιν πρὸς ἡδονὴν 495 χολή, λοβοῦ τε ποικίλην εὐµορφίαν. κνίσῃ τε κῶλα συγκαλυπτὰ καὶ µακρὰν ὀσφῦν πυρώσας δυστέκµαρτον ἐς τέχνην ὥδωσα θνητούς, καὶ φλογωπὰ σήµατα ἐξωµµάτωσα, πρόσθεν ὄντ ἐπάργεµα. 500 τοιαῦτα µὲν δὴ ταῦτ ἔνερθε δὲ χθονὸς κεκρυµµέν, ἀνθρώποισιν ὠφελήµατα, χαλκόν, σίδηρον, ἄργυρον, χρυσόν τε τίς φήσειεν ἂν πάροιθεν ἐξευρεῖν ἐµοῦ; οὐδείς, σάφ οἶδα, µὴ µάτην φλύσαι θέλων. 505 βραχεῖ δὲ µύθῳ πάντα συλλήβδην µάθε, πᾶσαι τέχναι βροτοῖσιν ἐκ Προµηθέως. µή νυν βροτοὺς µὲν ὠφέλει καιροῦ πέρα, σαυτοῦ δ ἀκήδει δυστυχοῦντος. ὡς ἐγὼ εὔελπίς εἰµι τῶνδέ σ ἐκ δεσµῶν ἔτι 510 λυθέντα µηδὲν µεῖον ἰσχύσειν ιός. όρισα καθαρά, ποια είναι δεξιά σηµάδια και ποια ζερβά, καθώς και τις συνήθειες που 'χουν, τις έχθρες, τις φιλίες, τα συνταιριάσµατά (4) τους. Εγώ, και τι λογής τα σπλάχνα πρέπει να 'ναι, τι χρώµα να 'χουν για ν' αρέσουν στους θεούς τους και της χολής και του λοβού (5) τις τόσες όψεις και µες στη σκέπη τυλιχτούς καίοντας τους γοφούς (6) και της ράχης το κόκαλο, δύσκολης τέχνης το δρόµο στους ανθρώπους άνοιξα, και µάτια στης φλόγας έδωσα τα πριν τυφλά σηµάδια. Μα έξω απ' αυτά και τα κρυµµένα µες στα σπλάχνα της γης, χαλκό και σίδερο, χρυσάφι, ασήµι, του ανθρώπου βοηθήµατα, ποιος από µένα πως τα ήβρε πρώτος θενά πει; βέβαια κανένας, εκτός να φλυαρεί αν θέλει έτσι του βρόντου. Και µ' ένα λόγο σύντοµο σου λέω να ξέρεις στον Προµηθέα χρωστούν οι άνθρωποι όλες τις τέχνες. Μα ενώ ωφελείς τον άνθρωπο πέρ' απ' το µέτρο, στη δυστυχία µην παρατάς µονάχα εσένα µα εγώ έχω ελπίδα να λυθείς απ' τα δεσµά σου κι όχι πιο λίγη δύναµη απ' το ία να πάρεις.

28 οὐ ταῦτα ταύτῃ µοῖρά πω τελεσφόρος κρᾶναι πέπρωται, µυρίαις δὲ πηµοναῖς δύαις τε καµφθεὶς ὧδε δεσµὰ φυγγάνω τέχνη δ ἀνάγκης ἀσθενεστέρα µακρῷ. 515 τίς οὖν ἀνάγκης ἐστὶν οἰακοστρόφος; Μοῖραι τρίµορφοι µνήµονές τ Ἐρινύες τούτων ἄρα Ζεύς ἐστιν ἀσθενέστερος; οὔκουν ἂν ἐκφύγοι γε τὴν πεπρωµένην. τί γὰρ πέπρωται Ζηνὶ πλὴν ἀεὶ κρατεῖν; 520 τοῦτ οὐκέτ ἂν πύθοιο µηδὲ λιπάρει. ἦ πού τι σεµνόν ἐστιν ὃ ξυναµπέχεις. ἄλλου λόγου µέµνησθε, τόνδε δ οὐδαµῶς καιρὸς γεγωνεῖν, ἀλλὰ συγκαλυπτέος ὅσον µάλιστα τόνδε γὰρ σῴζων ἐγὼ εν είν' γραφτό απ' τη µοίρα τέτοιο ακόµα τέλος αυτά να λάβουν, µα αφού δαµαστώ από µύρια βάσανα, τότε θα λυθώ, γιατί έχει η τέχνη πολύ πιο λίγη δύναµη απ' την ανάγκη. Και ποιος να κυβερνά το δοιάκι της ανάγκης; Μοίρες οι τρεις κι οι Ερινύες που δεν ξεχνούνε. Ώστε είναι πιο απ' αυτές αδύνατος ο ίας; Βέβαια να φύγει απ' το γραφτό δε θα ήταν τρόπος. Και τι άλλο του γραφτό παρά εξουσία αιώνια; Μ' όλα τα παρακάλια αυτό δε θα το µάθεις. Μυστήριο θα 'ναι βέβαια που έτσι τα κρύβεις. Άλλη οµιλία ας αλλάζαµε, γιατί δεν είναι καιρός γι' αυτό το λόγο, που όσο πιο κρυµµένος πρέπει να µένει κι έτσι µόνο αν τον φυλάγω, 525 δεσµοὺς ἀεικεῖς καὶ δύας απ' τ' άπρεπα δεσµά και πάθη θα

29 ἐκφυγγάνω. γλιτώσω. Β' Σ Τ Α Σ Ι Μ Ο µηδάµ ὁ πάντα νέµων θεῖτ ἐµᾷ γνώµᾳ κράτος ἀντίπαλον Ζεύς, 530 µηδ ἐλινύσαιµι θεοὺς ὁσίαις θοίναις ποτινισοµένα βουφόνοις παρ Ὠκεανοῦ πατρὸς ἄσβεστον πόρον, 535 µηδ ἀλίτοιµι λόγοις ἀλλά µοι τόδ ἐµµένοι καὶ µήποτ ἐκτακείη ἁδύ τι θαρσαλέαις τὸν µακρὸν τείνειν βίον ἐλπίσι, φαναῖς θυµὸν ἀλδαίνουσαν ἐν εὐφροσύναις. φρίσ- 540 σω δέ σε δερκοµένα µυρίοις µόχθοις διακναιόµενον < >. Ζῆνα γὰρ οὐ τροµέων ἰδίᾳ γνώµᾳ σέβῃ θνατοὺς ἄγαν, Προµηθεῦ. 545 φέρ, ὅπως ἄχαρις χάρις, ὦ φίλος εἰπὲ ποῦ τίς ἀλκά; τίς ἐφαµερίων ἄρηξις; οὐδ ἐδέρχθης ὀλιγοδρανίαν ἄκικυν, ἰσόνειρον, τὸ φωτῶν Μη µ' αξιώσει αντίδικη τη δύναµη του ο ίας, οπού τα πάντα κυβερνά, να στήσει στη δική µου γνώµη ενάντια κι εγώ ας µη λείψω στους θεούς αγνής βοδιών θυσίας να κάνω προσφορά στ' άσωστα του πατέρα Ωκεανού ακρογιάλια, κι ούτε ποτέ µε λόγο ας αµαρτήσω, µ' άσβηστη πάντα µες στο νου τη γνώµη αυτή ας κρατήσω. Είναι γλυκό µε θαρρετές ελπίδες της ζωής µου όλες τις µέρες να περνώ, και ν' ανασταίνω µε χαρές καθάριες την ψυχή µου. Μα εσένα - σύγκορµη σπαρνώ (1) να βλέπω µύρια να ξεσκούν µαρτύρια, Προµηθέα, γιατί, χωρίς να φοβηθείς το ία, πας στους ανθρώπους τους θνητούς µε τη δική σου ιδέα και δίνεις τόση αξία. Άδωρο δώρο η χάρη τους τι τ' όφελος, αλήθεια και ποια από τους λιγόζωους βοήθεια; εν το είδες; πόσο αδύναµο κι ολιγοδρανισµένο (2), τυφλό σα µέσα σ' όνειρο ζαλεύει (3) τ' ανθρώπινο κοπάδι ' µποδεµένο (4) ;

30 550 ἀλαὸν γένος ἐµπεποδισµένον; οὔποτε < > τὰν ιὸς ἁρµονίαν θνατῶν παρεξίασι βουλαί. ἔµαθον τάδε σὰς προσιδοῦσ ὀλο- ὰς τύχας, Προµηθεῦ. τὸ διαµφίδιον δέ µοι µέλος προσέπτα 555 τόδ ἐκεῖνό θ, ὅ τ ἀµφὶ λουτρὰ καὶ λέχος σὸν ὑµεναίουν ἰότατι γάµων, ὅτε τὰν ὁµοπάτριον ἕδνοις 560 ἄγαγες Ἡσιόναν πείθὼν δάµαρτα κοινόλεκτρον. Όµως του ία την πάνσοφη αρµονία βουλή θνητού δεν την παρασαλεύει. Το 'µαθ' αυτό, τα πάθη σου είδα τα φριχτά κι ένας αλλιώτικος σκοπός στο νου µου, Προµηθέα, πετά όχι σαν κείνο που 'ψαλλα µια µέρα, όταν γαµπρός στο νυφικό κρεβάτι σου µ' αριθµητά προικιά την κέρδισες κι οδήγαες µόνος µόνη την κόρη του πατέρα µου Ησιόνη. Σηµειώσεις: (1) σπαρνώ: σπαράζω, χτυπιέµαι (2) ολιγοδρανισµένος: αµήχανος, απαθής (3) ζαλεύω: σαλεύω, σκιρτώ (4) µποδεµένος: δυσκολεµένος, παγιδευµένος Γ' Ε Π Ε Ι Σ Ο Ι Ο Ἰώ τίς γῆ; τί γένος; τίνα φῶ λεύσσειν τόνδε χαλινοῖς ἐν πετρίνοισιν χειµαζόµενον; τίνος ἀµπλακίας ποινὰς ὀλέκῃ; 565 σήµηνον ὅποι γῆς ἡ µογερὰ πεπλάνηµαι. ἆ ἆ, ἒ ἔ, Ιώ Ποια χώρα; τι έθνος; ποιος τάχα είναι αυτός που τον βλέπω σ' αυτό τον γκρεµνό καρφωτό να τον δέρνουνε τέτοιες φουρτούνες; Σαν τι κρίµα πλερώνεις µ' αυτή την ποινή, που κακοθανατάς; Πε µου, ω πε µου, σε ποια χώρα γης να πλανήθηκα η µαύρη; Αχ! Αχ!

31 χρίει τις αὖ µε τὰν τάλαιναν οἶστρος, εἴδωλον Ἄργου γηγενοῦς, ἄλευ ἆ δᾶ φοβοῦµαι τὸν µυριωπὸν εἰσορῶσα βούταν. ὁ δὲ πορεύεται δόλιον ὄµµ ἔχων, 570 ὃν οὐδὲ κατθανόντα γαῖα κεύθει. ἀλλ, ἐµὲ τὰν τάλαιναν ἐξ ἐνέρων περῶν κυναγετεῖ, πλανᾷ τε νῆστιν ἀνὰ τὰν παραλίαν ψάµµαν. ὑπὸ δὲ κηρόπλαστος ὀτοβεῖ δόναξ 575 ἀχέτας ὑπνοδόταν νόµον ἰὼ ἰὼ πόποι, ποῖ µ ἄγουσι τηλέπλαγκτοι πλάναι; τί ποτέ µ, ὦ Κρόνιε παῖ, τί ποτε ταῖσδ ἐνέζευξας εὑρὼν ἁµαρτοῦσαν ἐν 580 πηµοναῖσιν; ἓ ἕ, οἰστρηλάτῳ δὲ δείµατι δειλαίαν παράκοπον ὧδε τείρεις; πυρί <µε> φλέξον, ἢ χθονὶ κάλυψον, ἤ ποντίοις δάκεσι δὸς βοράν, µηδέ µοι φθονήσῃς εὐγµάτων, ἄναξ. 585 ἄδην µε πολύπλανοι πλάναι γεγυµνάκασιν, οὐδ ἔχω µαθεῖν ὅπα πηµονὰς ἀλύξω. κλύεις φθέγµα τᾶς βούκερω παρθένου; πῶς δ οὐ κλύω τῆς οἰστροδινήτου κόρης, Πάλι την άθλια µε κεντά ένας οίστρος...(1) να το, του Αργού το φάντασµα του γίγαντα βόηθα θεέ! τον βλέπω, να, ο βοσκός µε µύρια µάτια που 'ρχεται και σκιαχτά τριγύρω του τηρά, που και νεκρό δεν τόνε κρύβει η γης, µ' απ' τον κάτω κόσµο βγαίνοντας σαλαγάει και µε γυρνά στην άµµο του γιαλού την άθλια νηστικιά. Και το σουραύλι του βαριά σφυρίζει ένα σκοπό που σα νανούρισµα ύπνο φέρνει. Αλίµονο µου αλί! πού πάλι µε τραβούν οι µακροπεριπλάνητοι παραδαρµοί; Σε τι µε βρήκες να 'φταιξα, του Κρόνου γιε, σε τι; και µες σε τέτοιες συµφορές µ' έζεψες, όίµέ, κι έτσι µε τυραγνάς τη µαύρη µε άγριας τρέλας σκιάξιµο έξω νου; Φωτιά ρίξε και κάψε µε, ή χώσε µε στη γης, δώσε µε στα θεριά του πέλαου να µε φαν, µα µη αποστρέψεις, θε µου, τις ευχές µου µε σώνει όσοι µε γύµνασαν µακροπαραδαρµοί, και να µην ξέρω πού τέλος θα βρουν οι συµφορές µου. Ακούεις της βοϊδοκέρατης παρθένας τη φωνή; Πώς δεν ακούω την οιστροκέντητη την κόρη

32 590 τῆς Ἰναχείας; ἣ ιὸς θάλπει κέαρ ἔρωτι, καὶ νῦν τοὺς ὑπερµήκεις δρόµους Ἥρᾳ στυγητὸς πρὸς βίαν γυµνάζεται. Ἰώ 593 πόθεν ἐµοῦ σὺ πατρὸς ὄνοµ ἀπύεις; εἰπέ µοι τᾷ µογερᾷ τίς ὤν; 595 τίς ἄρα µ, ὦ τάλας, τὰν τάλαιναν ὧδ ἔτυµα προσθροεῖς; θεόσυτόν τε νόσον ὠνόµασας, ἃ µαραίνει µε χρίουσα κέντροις, <ἰώ>, φοιταλέοισιν ἓ ἕ σκιρτηµάτων δὲ νήστισιν 600 αἰκείαις λαβρόσυτος ἦλθον, <Ἥρας > ἐπικότοισι µήδεσι δαµεῖσα. δυσδαιµόνων δὲ τίνες οἵ, ἓ ἕ, οἷ ἐγὼ µογοῦσιν; ἀλλά µοι τορῶς 605 τέκµηρον ὅ τι µ ἐπαµµένει παθεῖν, τί µῆχαρ, ἢ τί φάρµακον νόσου, δεῖξον, εἴπερ οἶσθα θρόει, φράζε τᾷ δυσπλάνῳ παρθένῳ. λέξω τορῶς σοι πᾶν ὅπερ χρῄζεις µαθεῖν, 610 οὐκ ἐµπλέκων αἰνίγµατ, ἀλλ ἁπλῷ λόγῳ, ὥσπερ δίκαιον πρὸς φίλους οἴγειν στόµα. πυρὸς βροτοῖς δοτῆρ ὁρᾷς Προµηθέα. του Ινάχου, που φλογίζει την καρδιά του ια µ' έρωτα: κι όπου τώρα µισητή απ' την Ήρα στους άσωστους γυµνάζεται άθελα της δρόµους; Ιώ Πούθ' έχεις του πατέρα µου τόνοµα συ ακουστά; πέ µου της πολυπαθιασµένης, ποιος είσαι, ποιός; πού, ώ δύστυχε, στην δύστυχην εµέ µου τάπες έτσι αληθινά και τη θεόσταλτη ωνοµάτισες αρρώστεια, πού µε µαραίνει αλείφοντας µε µανιακά κεντριά κ' ήρθα µ' ακράτηγη φορά σκιρτόντας νηστικιά από θεόργητες βουλές κατατρεµένη. Μ' απ' τους δυστυχισµένους ποιοί τόσα τραβούνε όσα εγώ; Φανέρωσε µου ξάστερα τί άλλο µε περιµένει νάναι να υπάρχη λυτρωµός και της αρρώστειας γιατρικό; δείξε µου συ, αν το ξέρης. Μίλα µου, φώτισε µε εσύ την άθλια την παραδαρµένη. Όλα θα σου τα πω, πού λαχταράς να µάθης, µε λόγια απλά και ξάστερα, δίχως να πλέκω αινίγµατα, µα όπως σε φίλους είναι δίκιο ν' ανοίγης στόµα: Λοιπόν είµαι ο εγώ, πού στους ανθρώπους τη φωτιά έχω δώσει.

33 Ἰώ Ιώ ὦ κοινὸν ὠφέληµα θνητοῖσιν φανείς, τλῆµον Προµηθεῦ, τοῦ δίκην πάσχεις τάδε; 615 ἁρµοῖ πέπαυµαι τοὺς ἐµοὺς θρηνῶν πόνους. Ἰώ οὔκουν πόροις ἂν τήνδε δωρεὰν ἐµοί; λέγ ἥντιν αἰτῇ πᾶν γὰρ ἂν πύθοιό µου. Ἰώ σήµηνον ὅστις ἐν φάραγγί σ ὤχµασεν. βούλευµα µὲν τὸ ῖον, Ἡφαίστου δὲ χείρ. Ἰώ 620 ποινὰς δὲ ποίων ἀµπλακηµάτων τίνεις; τοσοῦτον ἀρκῶ σοι σαφηνίσας µόνον. Ἰώ καὶ πρός γε τούτοις τέρµα τῆς ἐµῆς πλάνης δεῖξον, τίς ἔσται τῇ ταλαιπώρῳ χρόνος. τὸ µὴ µαθεῖν σοι κρεῖσσον ἢ µαθεῖν τάδε. Ἰώ Ώ, πού είδαν τόσο όλοι οι θνητοί καλό από σένα, δύστυχε Προµηθέα, γιατί να πάσχης τέτοια; Ότι κ' έπαψα πια να θρηνώ τα δεινά µου. Ιώ Τότε λοιπόν αυτή τη χάρη δε µου κάνεις; Λέγε ν' ακούσω, κι ό,τι µου ζητάς θα µάθης. Ιώ Πέ µου, ποιος σ' αλυσόδεσε σ' αυτούς τους βράχους; Του ία είναι η βουλή και του Ηφαίστου το χέρι. Ιώ Καί ποιο το κρίµα το βαρύ πού έτσι πλερώνεις; Είναι αρκετά κι αυτά πού σου έχω φανερώσει. Ιώ Μα κάν δε θα µου πής να ξέρω ακόµη, πότε τέλος θα δω η ταλαίπωρη στους παιδεµούς µου; θάταν καλύτερα για σε να µην το µάθης. 625 µήτοι µε κρύψῃς τοῦθ ὅπερ µέλλω Μη µου το κρύβης ό,τι 'ναι γραφτό Ιώ

34 παθεῖν. ἀλλ οὐ µεγαίρω τοῦδέ σοι δωρήµατος. Ἰώ τί δῆτα µέλλεις µὴ οὐ γεγωνίσκειν τὸ πᾶν; φθόνος µὲν οὐδείς, σὰς δ ὀκνῶ θράξαι φρένας. Ἰώ µή µου προκήδου µᾶσσον ὡς ἐµοὶ γλυκύ. 630 ἐπεὶ προθυµῇ, χρὴ λέγειν. ἄκουε δή. µήπω γε µοῖραν δ ἡδονῆς κἀµοὶ πόρε. τὴν τῆσδε πρῶτον ἱστορήσωµεν νόσον, αὐτῆς λεγούσης τὰς πολυφθόρους τύχας τὰ λοιπὰ δ ἄθλων σοῦ διδαχθήτω πάρα. 635 σὸν ἔργον, Ἰοῖ, ταῖσδ ὑπουργῆσαι χάριν, ἄλλως τε πάντως καὶ κασιγνήταις πατρός. ὡς τἀποκλαῦσαι κἀποδύρασθαι τύχας ἐνταῦθ, ὅπου µέλλοι τις οἴσεσθαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων, ἀξίαν τριβὴν ἔχει. Ἰώ 640 οὐκ οἶδ ὅπως ὑµῖν ἀπιστῆσαί µε χρή, να πάθω. ε σ' το ζηλεύω αυτό πού µου ζητάς το δώρο. Ιώ Λοιπόν γιατί µ' αργείς και δε µου λες τα πάντα; Φτάνει να θες, µα δεν τολµώ να σε ταράξω. Ιώ Μη γνοιάζεσαι για µε πιότερο κι απ' την ίδια. Ανάγκη, αφού έχεις τόση βία και λοιπόν άκου. Μη ακόµα δός κ' εµένα µέρας απ' τη χάρη πρώτα νακούσωµε απ' αυτή να µας πή η ίδια τη συµφορά και τίς βαριόµοιρές της τύχες, κι όσ' άλλα πιά της µέλλουνται, από σε ας τα µάθη. Σε σένα στέκει, Ιώ, τη χάρη να των κάµης, µια πού είναι µάλιστα κι αδερφές του πατρός σου γιατί και να κλαυτή κανείς και να θρηνήση τα πάθη του, όταν θα βρή δάκρυα από κείνους πού τον ακούουν, ο κόπος του δεν πάει του κάκου. Ιώ ε ξέρω πώς µπορώ να µη σας υπακούσω.

35 σαφεῖ δὲ µύθῳ πᾶν ὅπερ προσχρῄζετε πεύσεσθε καίτοι καὶ λέγουσ αἰσχύνοµαι θεόσσυτον χειµῶνα καὶ διαφθορὰν µορφῆς, ὅθεν µοι σχετλίᾳ προσέπτατο. 645 αἰεὶ γὰρ ὄψεις ἔννυχοι πωλεύµεναι ἐς παρθενῶνας τοὺς ἐµοὺς παρηγόρουν λείοισι µύθοις "ὦ µέγ εὔδαιµον κόρη, τί παρθενεύει δαρόν, ἐξόν σοι γάµου τυχεῖν µεγίστου; Ζεὺς γὰρ ἱµέρου βέλει 650 πρὸς σοῦ τέθαλπται καὶ συναίρεσθαι Κύπριν θέλει σὺ δ, ὦ παῖ, µὴ πολακτίσῃς λέχος τὸ Ζηνός, ἀλλ ἔξελθε πρὸς Λέρνης βαθὺν λειµῶνα, ποίµνας βουστάσεις τε πρὸς πατρός, ὡς ἂν τὸ ῖον ὄµµα λωφήσῃ πόθου." 655 τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι συνειχόµην δύστηνος, ἔστε δὴ πατρὶ ἔτλην γεγωνεῖν νυκτίφοιτ ὀνείρατα. ὁ δ ἔς τε Πυθὼ κἀπὶ ωδώνης πυκνοὺς θεοπρόπους ἴαλλεν, ὡς µάθοι τί χρὴ 660 δρῶντ ἢ λέγοντα δαίµοσιν πράσσειν φίλα. ἧκον δ ἀναγγέλλοντες αἰολοστόµους χρησµοὺς ἀσήµους δυσκρίτως τ Ένα προς ένα, ξάστερα, θακούσετε όλα πού ζητάτε από µε, κι αν µε ντροπή θα λέγω τη θεόργητή µου συµφορά και της µορφής µου το παράλλαµ' αυτό, πώς µε βρήκε, τη µαύρη! Συχνά τη νύχτα στην παρθενική µου κλίνη ερχόνταν υπνοφαντασιές και µε πλάνευαν µε λόγια δολερά: "ώ τρισευτυχισµένη, πώς κάθεσαι τόσον καιρό παρθένα ακόµη, ενώ σε περιµένει η πιο µεγάλη τύχη; γιατ' έχει ο ίας φλογιστή απ' του ερωτά σου τα βέλη, και να µοιραστή ποθεί µαζί σου τη γλύκα της αγάπης σου µα µη αποστρέψης του ία τους γάµους κ' έβγα, κόρη, στα λειβάδια της Λέρνας, στού πατέρα σου τα βοσκοτόπια, για να χόρταση ο πόθος σου του ία το µάτι." Τέτοια όνειρα µε τάραζαν όλες τίς νύχτες την άµοιρη, ως που τόλµησα να κάµω λόγο στον πατέρα γι' αυτά των ύπνων µου τα σκιάχτρα. Καί κείνος στέλνει στην Πυθώ και στη ωδώνη συχνούς θεοπρόπους, για να µάθη, τί αν θα κάµη ή τί αν θα πή, τους θεούς θέλει ευχαρίστηση. Μα δυσοπείκαστους χρησµούς γυρνόντας φέρνουν, σκοτεινά και τυφλά κι αξεδιάλυτα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

Αἰσχύλου Προμηθεὺς Δεσμώτης

Αἰσχύλου Προμηθεὺς Δεσμώτης ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1-127 ΠΑΡΟΔΟΣ 128-195 ΠΡΩΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 196-398 ΠΡΩΤΟ ΣΤΆΣΙΜΟ 399-435 ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 436-525 ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΆΣΙΜΟ 526-560 ΤΡΙΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 561-; ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ ;-1092 ΕΞΟΔΟΣ 907-1093 Αἰσχύλου Προμηθεὺς

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαίο Θέατρο και Δημοκρατία

Αρχαίο Θέατρο και Δημοκρατία ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 1 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Εα Η σύγκρουση ανάμεσα στις παραδοσιακές αξίες της πόλης και στο νέο κριτικό πνεύμα: η αμφισβήτηση της πόλης προς τον ίδιο τον εαυτό της (30 ) Φύλλο εργασίας για τους ηθοποιούς που

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "ΕΛΕΝΗ" ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ στίχοι: 987-1098 ΕΛΕΝΗ: Ικέτισσα, ω! παρθένα, σου προσπέφτω και σε παρακαλώ απ της δυστυχίας

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ. Δεύτερος μύθος: Πίστευαν πως ο θεός Ποσειδώνας χτυπώντας την τρίαινά του στη γη

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ. Δεύτερος μύθος: Πίστευαν πως ο θεός Ποσειδώνας χτυπώντας την τρίαινά του στη γη ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ Στην Αρχαία Ελλάδα οι άνθρωποι για να εξηγήσουν τα φαινόμενα της γης έφτιαχναν μύθους. Για το σεισμό είχαν σκεφτεί πολλούς που κάποιοι είχαν σχέση με γίγαντες και θεούς. Πρώτος μύθος: Πίστευαν

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: Αριθμός δίσκου: Kal-301.

Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: Αριθμός δίσκου: Kal-301. Απόψε μες στο καπηλειό :: Τσιτσάνης Β. - Καβουράκης Θ. :: 1953 Αριθμός δίσκου: Kal-301 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=9248 Απόψε μες, απόψε μες στο καπηλειό που τα μπουζού-, που τα μπουζούκια

Διαβάστε περισσότερα

0001 00:00:11:17 00:00:13:23. Έλα δω να δεις. 0002 00:00:13:23 00:00:15:18. Η Χλόη είναι αυτή; 0003 00:00:16:21 00:00:18:10. Ναι.

0001 00:00:11:17 00:00:13:23. Έλα δω να δεις. 0002 00:00:13:23 00:00:15:18. Η Χλόη είναι αυτή; 0003 00:00:16:21 00:00:18:10. Ναι. 0001 00:00:11:17 00:00:13:23 Έλα δω να δεις. 0002 00:00:13:23 00:00:15:18 Η Χλόη είναι αυτή; 0003 00:00:16:21 00:00:18:10 Ναι. 0004 00:01:06:17 00:01:07:17 Σου έδειξα τη φωτογραφία; 0005 00:01:07:17 00:01:10:10

Διαβάστε περισσότερα

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ ΑΘΗΝΑ 2019 ΝΕΦΕΛΗ / ΘΕΑΤΡΟ / ΑΠΑΝΤΑ Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ Αισχύλου, Προμηθέας Δεσμώτης, μετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης Πρώτη έκδοση, Ιούλιος

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού

Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Ιερά Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2013 Ύµνος της οµάδας της Προσευχής Όµορφη ώρα στο προσευχητάρι αηδόνια, τζιτζίκια και

Διαβάστε περισσότερα

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 1 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ 1 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ Ευλογημένη τρεις φορές Του Οκτώβρη αυτή η μέρα, Που διώξανε τους Ιταλούς Απ την Ελλάδα πέρα. Ευλογημένος ο λαός που απάντησε το όχι ευλογημένος ο στρατός που με τη ξιφολόγχη, πάνω στην

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16. «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 «Η κόρη η μονάχη» (Καστοριά - Μακεδονία) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #16 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Δυο μάτια παιχνιδιάρικα :: Κάνουλας Κ. - Παγιουμτζής Σ. :: Αριθμός δίσκου: DT-142.

Δυο μάτια παιχνιδιάρικα :: Κάνουλας Κ. - Παγιουμτζής Σ. :: Αριθμός δίσκου: DT-142. Δυο μάτια παιχνιδιάρικα :: Κάνουλας Κ. - Παγιουμτζής Σ. :: 1939 Αριθμός δίσκου: DT-142 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=5465 Θα πάρω, θα πάρω πένα και χαρτί, να γράφω, να γράφω ένα χρόνο,

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.

3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει. 1 Άκλιτα μέρη Μόρια Λέγονται οι άκλιτες λέξεις, οι περισσότερες μονοσύλλαβες, που δεν ανήκουν κανονικά σ ένα ορισμένο μέρος του λόγου. Αυτά έχουν κυρίως επιρρηματική σημασία και χρησιμοποιούνται στο λόγο

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών Γυµνασίου - Λυκείου Μακρυνίτσα 2008 Ύµνος της οµάδας των Αρχαγγέλων Στον κόσµο που όλοι νιώθουν µοναξιά Η Αγάπη Του υπάρχει και ελπίζω Κι αν έφυγα

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

Playlist με τίτλο: Κώστας Κανούλας. Δημιουργήθηκε από georgina.levitikou στις 25 Ιανουαρίου 2016

Playlist με τίτλο: Κώστας Κανούλας. Δημιουργήθηκε από georgina.levitikou στις 25 Ιανουαρίου 2016 Playlist με τίτλο: Κώστας Κανούλας Δημιουργήθηκε από georgina.levitikou στις 25 Ιανουαρίου 2016 Κίτρινο σαμαροσκούτι :: Κάνουλας Κ. - Παγιουμτζής Σ. :: 1940 Αριθμός δίσκου: AO-2620 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=15115

Διαβάστε περισσότερα

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Δεν είσαι εδώ Τα φώτα πέφταν στην πλατεία, η πόλις ένα σκηνικό και δεν είσαι δώ! Κρατάω μια φωτογραφία στην τσέπη μου σαν φυλακτό και δεν είσαι δώ! Στους

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ Να γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών είμαστε μες στο δικό μας κόσμο Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει Τα πιο

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών Γυµνασίου - Λυκείου Μακρυνίτσα 2007 Ύµνος της οµάδας της Αντίστασης Με µνήµη κενή µε όνειρα ξένα γρανάζι κι εσύ στην ίδια µηχανή! Γυρνάς στον τροχό

Διαβάστε περισσότερα

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Σπυριδούλα Μπέλλα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Αιγαίου 9/5/2017 Επικοινωνιακή ικανότητα γνώση ενός ομιλητή ως

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 2017

ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 2017 ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 2017 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ ΑΘΗΝΑ 2017 ΝΕΦΕΛΗ / ΘΕΑΤΡΟ / ΑΠΑΝΤΑ Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ Σοφοκλέους, Οιδίπους επί Κολωνώ, μετάφραση Δημήτρης Δημητριάδης Σχεδιασμός βιβλίου:

Διαβάστε περισσότερα

Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: Αριθμός δίσκου:

Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: Αριθμός δίσκου: Βαλεντσιάνες :: Λαύκας Γ. - Χασκήλ Σ. :: 1947 Αριθμός δίσκου: 275203 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=7616 Μάτια σαν δυο μαύρα διαμάντια, χείλη σαν τα ρόδα τ' Απρίλη! Μάγια σκορπάτε, (κι)

Διαβάστε περισσότερα

ταν ήμουνα μικρή, σαν κι εσάς και πιο μικρή, ο παππούς μου μου έλεγε παραμύθια για νεράιδες και μάγισσες, στοιχειωμένους πύργους, δράκους και ξωτικά. Εγώ φοβόμουν πολύ και τότε εκείνος μου έσφιγγε το χέρι

Διαβάστε περισσότερα

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η μουσική..............................................11 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΧΟΡΔΟ Η αρχοντοπούλα κι ο ταξιδευτής........................15 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΡΟΥΣΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη.   γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό http://hallofpeople.com/gr/bio/roumi.php ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ Επιλεγμένα ποιήματα γλυκαίνει καθετί πικρό το χάλκινο γίνεται χρυσό το θολό κρασί γίνεται εκλεκτό ο κάθε πόνος γίνεται γιατρικό οι νεκροί θα αναστηθούν

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΕΤΡΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΕΤΡΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΕΤΡΙΑΣ ΑΙΩΝΙΟ ΦΩΣ ΑΜΑΡΥΝΘΟΣ 2015 Οι μαθητές μας διαβάζουν τους αρχαίους τραγικούς μας και τον Αριστοφάνη. Ενώνουν μεταφρασμένους στίχους των έργων τους και... δημιουργούν! ΧΡΗΜΑ Καμιά

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου

Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου η αγάπη ξαπλώνει όταν έχεις ευχές να σπαταλήσεις ο αέρας τελειώνει κι οξυγόνο ζητάς να συνεχίσεις όσα πρόλαβες πήρες της ψυχής σου

Διαβάστε περισσότερα

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37

Περιεχόμενα. Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό Αν έχεις τύχη Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς... 37 Περιεχόμενα Εφτά ξύλινα αλογάκια κι ένα αληθινό............. 11 Αν έχεις τύχη..................................... 21 Η μεγάλη καφετιά αρκούδα κι εμείς............... 37 7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda:7199_alogaki_pasxalitsa_arkouda

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού

Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ημοτικού Μακρυνίτσα 2009 Ύμνος της ομάδας «Στη σκέπη της Παναγίας» Απ τα νησιά τα ιερά στην Πάτμο φτάνω ταπεινά απ τα νησιά όλης της γης ακτίνες ρίξε

Διαβάστε περισσότερα

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ page 1 / 5 1)ΠΗΡΕ ΦΩΤΙΑ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ 2)ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ 3)ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΟΥΝΕ ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ 4)ΤΑ 'ΠΑΙΞΑ ΟΛΑ 5)ΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ 6)ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΩ 7)ΤΑ ΚΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ. Τρίγωνα, κάλαντα σκόρπισαν παντού. κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού. ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά

ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ. Τρίγωνα, κάλαντα σκόρπισαν παντού. κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού. ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ Τρίγωνα, κάλαντα, σκόρπισαν παντού κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού, τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά Άστρο φωτεινό, θα βγει γιορτινό μήνυμα

Διαβάστε περισσότερα

Θα φύγω :: Παπαϊωάννου Ι. - Ευγενικός Α. :: Αριθμός δίσκου: GA

Θα φύγω :: Παπαϊωάννου Ι. - Ευγενικός Α. :: Αριθμός δίσκου: GA Θα φύγω :: Παπαϊωάννου Ι. - Ευγενικός Α. :: 1956 Αριθμός δίσκου: GA 7888 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=5211 Για ένα πείσμα σου κουτό, θα φύγω να ξενιτευτώ, Θα πάρω σβάρνα το ντουνιά για

Διαβάστε περισσότερα

«Η νίκη... πλησιάζει»

«Η νίκη... πλησιάζει» «Η νίκη... πλησιάζει» έµµετρο θεατρικό για της 25 η Μαρτίου εµπνευσµένο απ το παραµύθι της Ευγενίας Φακίνου «Τα Ελληνάκια» www.mkitra.com 1 Πράξη Πρώτη Σκηνή 1η Βγαίνουν δύο αφηγήτριες. Μια φορά κι έναν

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Παρόμοια νὰ σκεφθῇς ὅτι καὶ ἕνας ποὺ στέκεται κοντὰ σὲ μία μεγάλη πυρκαϊά, διατηρεῖ τὴν θερμότητα γιὰ πολὺ καιρὸ καὶ μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσί του ἀπὸ τὴν φωτιά. Άραγε ἀπὸ ποιὰ ἄρρητη εὐωδία φιλανθρωπίας, ἀπὸ

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2010 Ύμνος της ομάδας «Ευαγγέλιο» Βιβλία και μαθήματα ζωγραφισμένα σχήματα και τόσα βοηθήματα να μη δυσκολευτώ Απ όλους τόσα έμαθα

Διαβάστε περισσότερα

Το μενταγιόν που θύμιζε μισοφέγγαρο. Περάσανε κάποιοι μήνες. Ο Μάρκος, από την ώρα της ανατολής κι όσην ώρα

Το μενταγιόν που θύμιζε μισοφέγγαρο. Περάσανε κάποιοι μήνες. Ο Μάρκος, από την ώρα της ανατολής κι όσην ώρα Το μενταγιόν που θύμιζε μισοφέγγαρο Περάσανε κάποιοι μήνες. Ο Μάρκος, από την ώρα της ανατολής κι όσην ώρα 95 Τριστάνος και Ιζόλδη 009-168 new.qxp_011-126.qxd 10/09/19 17:40 Page 96 ΜΑΝΟΣ ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ ο ήλιος

Διαβάστε περισσότερα

( Ανεβαίνουν στη σκηνή μία-μία οι Σουλιώτισσες αναμαλλιασμένες, φτάνουν στο γκρεμό, τον βλέπουν απότομα κάνουν τρομαγμένες πίσω )

( Ανεβαίνουν στη σκηνή μία-μία οι Σουλιώτισσες αναμαλλιασμένες, φτάνουν στο γκρεμό, τον βλέπουν απότομα κάνουν τρομαγμένες πίσω ) Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟ: Βουνό, βράχοι, έλατα, πέτρες και πίσω συννεφιασμένος ουρανός. ΡΟΛΟΙ : Λένω Μπότσαρη,, Μαριγώ, Τασιά, Μόρφω, Γιωργής, Νικολής, Τούρκος 1 ος,τούρκος 2 ος. ( Ανεβαίνουν στη σκηνή

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν

Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν Πριν από πολλά χρόνια ζούσε στη Ναζαρέτ της Παλαιστίνης μια νεαρή κοπέλα, η Μαρία, ή Μαριάμ, όπως τη φώναζαν. Η Μαρία ήταν αρραβωνιασμένη μ έναν άνδρα που τον έλεγαν Ιωσήφ. Οι γονείς της, ο Ιωακείμ και

Διαβάστε περισσότερα

«ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» Δ. Σολωμός Δελτίο τύπου 1) Το Σάββατο 15-03-08 πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα τέχνης από το 1 ο ΓΕΛ και υπό την αιγίδα του Δήμου Κοζάνης παράσταση με θέμα: «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω Λέγε-λέγε λόγια Λέγε-λέγε λόγια, - πώς να σου το πω - όταν σε ακούω κόβομαι στα δυό! Λέγε-λέγε κι άλλα, λέγε ως την αυγή, 1 / 17 όνειρα μεγάλα κάνουν οι

Διαβάστε περισσότερα

w w w. s t i x o i. i n f o

w w w. s t i x o i. i n f o Μαύρο πουλί κλαψιάρικο φύγε μακριά από μένα μα όλα μου τα όνειρα τα είδα σκοτωμένα Μα όλα μου τα όνειρα καιρό είναι θαμμένα Λένε για μένα Στίχοι:Στέφανος Βορδώνης Μουσική:Παραδοσιακό Εκτελέσεις: έφανος

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Αγοριών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2010 ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΕΛΕΧΩΝ-ΜΑΓΕΙΡΙΣΣΩΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΖΥΜΗΣ Ψεύτικες οι υποσχέσεις -των ανθρώπων παραμύθιατου Θεού ο Λόγος όμως

Διαβάστε περισσότερα

Ιερα Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού

Ιερα Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Ιερα Μητρόπολις Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2011 Ύμνος της ομάδας «Υπακοή» Σιγανά βαδίζεις πάντα σιωπηλή άγρυπνη ν ακούσεις των

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας Ένα μωρό που το πέταξαν, γιατί κάποιος χρησμός έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα σκοτώσει τον πατέρα του, έγινε μετά από χρόνια ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας. Χωρίς να φταίει, έφερε καταστροφή, και το χειρότερο,

Διαβάστε περισσότερα

Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης

Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης www.24grammata.com σελ. 1 Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Φαρφουλάς, Τεύχος 15 (Αθήνα 2012) στα πλαίσια του αφιερώματος για την Αφή. Δημοσιεύεται κατόπιν αδείας του

Διαβάστε περισσότερα

Προτεινόμενα κείμενα για προσκλητήρια

Προτεινόμενα κείμενα για προσκλητήρια Προτεινόμενα κείμενα για προσκλητήρια ΒΑΠΤΙΣΗΣ 400 Προσοχή, προσοχή!!! Η βουτιά δε θα επαναληφθεί!!! Να είστε όλοι εκεί, μεγάλοι και μικροί, να δείτε ένα κουκλί, βρεγμένο σαν παπί!!! Βαπτίζομαι την & ώρα

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ ΣΑΑΝΤΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ Τα παιδιά του Αδάμ είναι τα άκρα ενός σώματος, Μοιράζονται όλα την ίδια ρίζα. Όταν ένα άκρο περνάει τις μέρες του

Διαβάστε περισσότερα

πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει

πανέτοιμος για να έλθει είναι πολύ πρόθυμος και έτοιμος κάθε στιγμή με ευχαρίστηση, με χαρά, με καλή διάθεση, να έλθει να επισκιάσει και να βοηθήσει Κύριε των Δυνάμεων «Κύριε των δυνάμεων μεθ ημών γενού». Πώς ο Κύριος θα είναι μαζί μας. Ο Χριστός είναι δύναμη. «Κύριε των δυνάμεων μεθ ημών γενού». Άραγε τί θέλουν να πουν αυτά τα λόγια; Κάτι καλό όμως

Διαβάστε περισσότερα

Η μάνα σου θα τα πληρώσει (Τί σου λέει η μάνα σου για 'μένα) :: Σκαρβέλης Κ. - Βέζος Σ. :: 1935

Η μάνα σου θα τα πληρώσει (Τί σου λέει η μάνα σου για 'μένα) :: Σκαρβέλης Κ. - Βέζος Σ. :: 1935 Η μάνα σου θα τα πληρώσει (Τί σου λέει η μάνα σου για 'μένα) :: Σκαρβέλης Κ. - Βέζος Σ. :: 1935 Αριθμός δίσκου: http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=1751 Τι σου λέγει η μάνα σου για μένα κι όλο

Διαβάστε περισσότερα

Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: Αριθμός δίσκου: DG

Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: Αριθμός δίσκου: DG Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: 1955 Αριθμός δίσκου: DG-7137 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=143 - Χαράματα στην πόρτα μου, άραγε ποιός χτυπάει; Χαράματα στο σπίτι μου,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑ 4η 15. Bούλομαι δὲ καὶ ἃς βασιλεῖ πρὸς τὴν πόλιν συνθήκας ὁ Λυκοῦργος ἐποίησε διηγήσασθαι: μόνη γὰρ δὴ αὕτη ἀρχὴ διατελεῖ οἵαπερ ἐξ ἀρχῆς κατεστάθη: τὰς δὲ ἄλλας πολιτείας εὕροι

Διαβάστε περισσότερα

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να λες στη γυναίκα. σου ότι την αγαπάς και να της το δείχνεις.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να λες στη γυναίκα. σου ότι την αγαπάς και να της το δείχνεις. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Να λες στη γυναίκα σου ότι την αγαπάς και να της το δείχνεις. Επιμέλεια: Βασιλική Σωτηριάδη Θεού πλάσμα είναι η γυναίκα. Με την αποστροφή σου δεν προσβάλλεις εκείνην, αλλά

Διαβάστε περισσότερα

Λόγοι για την παιδαγωγική της οικογένειας (Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Λόγοι για την παιδαγωγική της οικογένειας (Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης) 22 Οκτωβρίου 2019 Λόγοι για την παιδαγωγική της οικογένειας (Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης) Θρησκεία / Κοινωνικά θέματα / Πνευματική ζωή «Είναι πολλά πράγματα, τα οποία ο άνθρωπος δεν τα γνωρίζει, ή, αν τα

Διαβάστε περισσότερα

Για μια χήρα παιχνιδιάρα :: Τούντας Π. - Ρούκουνας Κ. :: Αριθμός δίσκου: DG

Για μια χήρα παιχνιδιάρα :: Τούντας Π. - Ρούκουνας Κ. :: Αριθμός δίσκου: DG Για μια χήρα παιχνιδιάρα :: Τούντας Π. - Ρούκουνας Κ. :: 1935 Αριθμός δίσκου: DG-6143 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=7688 'Δίσκος Columbia DG-6143 / 1934, Τραγ.: Μαριώ Σαλονικιά ' Σ ένα

Διαβάστε περισσότερα

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού

Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Ευλογηµένο Καταφύγιο Άξιον Εστί Κατασκήνωση Κοριτσιών ηµοτικού Μακρυνίτσα 2008 Ύµνος της οµάδας Ύµνος των Αγίων Ανδρόνικου και Αθανασίας Έχει του «αύριο» κρυµµένη την ελπίδα και τη φυλάει σαν τελευταία

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ)

Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ) Σύνδεση προτάσεων Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με τη σύνδεση των προτάσεων στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ) Με πόσους τρόπους συνδέονται οι προτάσεις; Οι προτάσεις

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους

Διαβάστε περισσότερα

1 ο ΓενικόΛύκειοΚοζάνης Σχολική Βιβλιοθήκη. Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης Ελπίδα Ματιάκη

1 ο ΓενικόΛύκειοΚοζάνης Σχολική Βιβλιοθήκη. Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης Ελπίδα Ματιάκη 1 ο ΓενικόΛύκειοΚοζάνης Σχολική Βιβλιοθήκη Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης Ελπίδα Ματιάκη ΓιάννηςΡίτσος 1909-1990 Γεννήθηκε στημονεµβασιάτο 1909 «Κυρά Μονοβασιά µου, πέτρινο καράβι µου. Χιλιάδες οι φλόκοι σου και

Διαβάστε περισσότερα

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα

Έρωτας στην Κασπία θάλασσα 1 Έρωτας στην Κασπία θάλασσα 3 Mona Perises ISBN: Email: monaperises@yahoo.com 4 Mona Perises Έρωτας στην Κασπία θάλασσα Μυθιστόρημα - Μέρος δεύτερο Mona Perises Ελλάδα Ιράν/Περσία Ελλάδα 5 Τι είναι η

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Κωνσταντίνα Τσαφαρά Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Πάνε δέκα χρόνια που λείπει ο σύζυγός μου, ο Οδυσσέας. Τον γιο του τον άφησε μωρό και τώρα έχει γίνει πια ολόκληρος άντρας και

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΓΙΑ ΤΟΝ Γ

ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΓΙΑ ΤΟΝ Γ Πέρος Ζαχαρίας Ζαχαρίας Πέρος ψευδώνυμο, του σπουδαστή της Αντιρύπανσης Ζαχαρία Περογαμβράκη. Στην Κοζάνη ασχολήθηκε με το Θέατρο σαν ερασιτέχνης ηθοποιός σε αρκετές παραστάσεις, συμμετείχε σε μία ταινία

Διαβάστε περισσότερα

Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: Αριθμός δίσκου: DG

Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: Αριθμός δίσκου: DG Άνοιξε και μετάνιωσα :: Χιώτης Μ. - Καζαντζίδης Σ. :: 1955 Αριθμός δίσκου: DG-7137 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=143 - Χαράματα στην πόρτα μου, άραγε ποιός χτυπάει; Χαράματα στο σπίτι μου,

Διαβάστε περισσότερα

Τζιορντάνο Μπρούνο

Τζιορντάνο Μπρούνο http://hallofpeople.com/gr/bio/bruno.php Τζιορντάνο Μπρούνο Αποσπάσματα από έργα του (Την εποχή που εκκλησία και επιστήμη θεωρούσε υποδεέστερο το γυναικείο φύλο, ο Μπρούνο έγραψε): Εξετάστε λίγο την αλήθεια,

Διαβάστε περισσότερα

(Αντιλαμβάνεται τη Ρωξάνη που βγαίνει από της Κλομίρης.)

(Αντιλαμβάνεται τη Ρωξάνη που βγαίνει από της Κλομίρης.) ΣΥΡΑΝΟ Ε, όχι δα, μικρέ μου, τόσο μόνο; Μπορούσες χίλια πράγματα να πεις με άλλον τόνο! Άκουσε! Επιθετικά: «Αχ είχα τέτοιο μύτο, να τονε κόψω η πρώτη μου απόφαση θα ήτο!». Και φιλικά: «Προσέξτε την, θα

Διαβάστε περισσότερα

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... τον Δάσκαλο μου, Γιώργο Καραθάνο την Μητέρα μου Καλλιόπη και τον γιο μου Ηλία-Μάριο... Ευχαριστώ! 6 ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα

Κάιν καί Ἄβελ. ΜΑΘΗΜΑ 3ο. Γένεσις 4,1-15

Κάιν καί Ἄβελ. ΜΑΘΗΜΑ 3ο. Γένεσις 4,1-15 ΜΑΘΗΜΑ 3ο Γένεσις 4,1-15 Κάιν καί Ἄβελ Σέ κάποιους ναούς -ἴσως τό ἔχετε δεῖ- εἶναι ζωγραφισμένο πάνω ἀπό τήν Ὡραία Πύλη ἕνα μεγάλο μάτι. Ξέρετε γιατί; Γιά νά μᾶς θυμίζει μιά μεγάλη ἀλήθεια, ὅτι ὁ Θεός

Διαβάστε περισσότερα

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ

ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΙΑ 1 Πάλης ξεκίνηµα Πάλης ξεκίνηµα νέοι αγώνες οδηγοί της ελπίδας Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι λευτεριάς λίπασµα Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους µήνυµα στέλνουν Απάντηση

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΗΝΙΚΑ. Η ιστορία διαδραματίζεται έξω από το σπίτι της Μήδειας στην Κόρινθο. Άρα σκηνικό θα είναι η πρόσοψη του σπιτιού.

ΣΚΗΝΙΚΑ. Η ιστορία διαδραματίζεται έξω από το σπίτι της Μήδειας στην Κόρινθο. Άρα σκηνικό θα είναι η πρόσοψη του σπιτιού. ΜΗΔΕΙΑ -ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ Η τραγωδία ξεκινάει με την παραμάνα να εξιστορεί τα βάσανα της Μήδειας το πως απαρνήθηκε σπίτι και οικογένεια για να ακολουθήσει τον Ιάσονα που τώρα τους παράτησε για την

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (από μετάφραση) Α : Κείμενο: Ευριπίδη Ελένη, Πρόλογος, 1 η Σκηνή (στ.26-58)

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (από μετάφραση) Α : Κείμενο: Ευριπίδη Ελένη, Πρόλογος, 1 η Σκηνή (στ.26-58) http://glotta.ntua.gr/opal/announcements ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (από μετάφραση) Α : Κείμενο: Ευριπίδη Ελένη, Πρόλογος, 1 η Σκηνή (στ.26-58) Tα βάσανά μου θα σας ιστορήσω. Oι τρεις

Διαβάστε περισσότερα

Είσαι ένας φάρος φωτεινός

Είσαι ένας φάρος φωτεινός Είσαι ένας φάρος φωτεινός Του Προμηθέα η φωτιά βάζει τη σπίθα στην καρδιά και θα γεμίσει απ αυτή λάμψη ολόκληρη η γη φιλόξενα την πόρτ ανοίγεις κι απλόχερα το φως σου δίνεις αθάνατη εσύ θα μείνεις κρατάς

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) Αφηγητής 2 Αφηγητής 3 Παπα-Λάζαρος Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) Παιδί 2

ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) Αφηγητής 2 Αφηγητής 3 Παπα-Λάζαρος Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) Παιδί 2 ΤΟ ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΡΟΛΟΙ: 1. Αφηγητής 1(Όσους θέλει ο κάθε δάσκαλος) 2. Αφηγητής 2 3. Αφηγητής 3 4. Παπα-Λάζαρος 5. Παιδί 1 (Όσα θέλει ο κάθε δάσκαλος) 6. Παιδί 2 7. Παιδί 3 8. Παιδί 4 9. Παιδί 5 10. Μητέρα

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ Διασκευή για Παιδικό Θέατρο Χαραμή Ευγενία Αύγουστος 2008 Επικοινωνία: echarami@yahoo.gr Περιεχόμενα ΕΙΚΟΝΑ 1- Ένα ορφανό στα σκαλιά της Εκκλησιάς...3 ΕΙΚΟΝΑ 2- Οι καμπάνες...7 ΕΙΚΟΝΑ

Διαβάστε περισσότερα

The best of A2 A3 A4. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ, α Από το Α συμβούλιο των θεών με την Αθηνά στην Ιθάκη. ως τη μεταστροφή του Τηλέμαχου.

The best of A2 A3 A4. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ, α Από το Α συμβούλιο των θεών με την Αθηνά στην Ιθάκη. ως τη μεταστροφή του Τηλέμαχου. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ, α 26-497 Από το Α συμβούλιο των θεών με την Αθηνά στην Ιθάκη ως τη μεταστροφή του Τηλέμαχου The best of A2 A3 A4 2015-2016 Σοφία Χαντζή Τι εγωιστές που είναι αυτοί οι άνθρωποι! Φορτώνουν

Διαβάστε περισσότερα

Βεδουΐνα :: Χιώτης Μ. - Λαζαρίδου Θ. :: Αριθμός δίσκου: B

Βεδουΐνα :: Χιώτης Μ. - Λαζαρίδου Θ. :: Αριθμός δίσκου: B Βεδουΐνα :: Χιώτης Μ. - Λαζαρίδου Θ. :: 1948 Αριθμός δίσκου: B-74149 http://rebetiko.sealabs.net/display.php?recid=6459 Με μαγεμένη την καρδιά, μπροστά στ' αστέρια, έχει ο νιος παραδοθεί, στα δυο της χέρια.

Διαβάστε περισσότερα

Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ (στ. 441-581) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ. ΚΡΕΩΝ: Σε σένα, σε σένα μιλώ, που σκύβεις το κεφάλι στο έδαφος,ομολογείς ή αρνείσαι ότι τα έκανες αυτά εδώ;

Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ (στ. 441-581) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ. ΚΡΕΩΝ: Σε σένα, σε σένα μιλώ, που σκύβεις το κεφάλι στο έδαφος,ομολογείς ή αρνείσαι ότι τα έκανες αυτά εδώ; «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ Β ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ (στ. 441-581) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΡΕΩΝ: Σε σένα, σε σένα μιλώ, που σκύβεις το κεφάλι στο έδαφος,ομολογείς ή αρνείσαι ότι τα έκανες αυτά εδώ; ΑΝΤΙΓΟΝΗ: Και ομολογώ ότι τα έκανα

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα