Λοιμώξεις από τους ιούς των ανθρωπίνων θηλωμάτων - Human Papilloma Viruses HPV. Ερπητικές λοιμώξεις HSV I, HSV II, CMV. Μολυσματική τέρμινθος -MCV

Transcript

1

2 Λοιμώξεις από τους ιούς των ανθρωπίνων θηλωμάτων - Human Papilloma Viruses HPV Ερπητικές λοιμώξεις HSV I, HSV II, CMV Μολυσματική τέρμινθος -MCV

3 Ανήκουν στην οικογένεια των Papillomaviridae Είναι επιθηλιοτρόποι ιοί διπλής έλικας κυκλικού DNA με εικοσαεδρικό καψίδιο και 72 καψομερίδια διαμέτρου nm Περισσότεροι από 100 τύποι 40 υπεύθυνοι για τις λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος Ο αριθμός του τύπου αντιπροσωπεύει την χρονολογική σειρά ταυτοποίησής του

4 Γονιδίωμα με ζεύγη βάσεων Κωδικοποιεί 8 γονίδια: - early ( E1, E2, E3, E4, E5, E6, E7 ) - late ( L1, L2 ) E1, E2 υπεύθυνα για replication DNA Ε6, Ε7 ογκογονίδια L1, L2 κωδικοποιούν τις καψιδικές πρωτεϊνες L1 περιλαμβάνει την χαρακτηριστική αλληλουχία για την μοριακή τυποποίηση των HPV

5 Α. ΜΟΡΤΑΚΗΣ

6 Προσβάλλουν : α. Βλεννογόνους γεννητικού συστήματος β. Δέρμα γ. Βλεννογόνους στόματος, φάρυγγος, λάρυγγος

7 HPV λοιμώξεις I Mandell,Douglas and Bennett s:principles and Practice of Infectious Diseases, th Κλινικές Εκδηλώσεις Α. Βλάβες κατωτέρου γεννητικού συστήματος, πρωκτού, περιγεννητικής και περιπρωκτικής περιοχής 1. Οξυτενή κονδυλώματα 2. Μη θηλωματώδεις ενδοεπιθηλιακές βλάβες α. Καλοήθεις β. Απροσδιόριστες γ. Υψηλής ατυπίας δ. Καρκίνος in situ ε. Καρκίνος διηθητικός HPV - Γονότυποι Γεννητικοί (genital) HPV 6, 11, 40, 42, 43, 44, 54, 61, 72, 81. 6, 11, 16, 18, 30, 31, 33, 34, 35, 39,40, 42, 43, 51, 52, 55, 56, 57, 58, 59, 61, 62, 64, 67, 68, 69, 70 16, 18, 26, 31, 33, 34, 35, 39, 45, 51, 52,53,56,58,59,66,68, 73,82

8 HPV λοιμώξεις II Β. Βλάβες δέρματος Δερματικοί (cutaneous) HPV Κοινά θηλώματα (μυρμηγκιές) Επίπεδα θηλώματα (μυρμηγκιές) Θηλώματα πέλματος (μυρμηγκιές) Θηλωματώδης επιδερμοδυσπλασία (καλοήθης και κακοήθης) Μη θηλωματώδεις δυσπλασίες δέρματος 2, 4, 27, 29, 57 3, 10, 28, 49 1, 2, 4 2, 3, 5, 8, 9, 10, 12, 14, 15, 17, 19,20, 21, 22, 23, 24, 25, 37, 47, 50 37, 38 Mandell,Douglas and Bennett s: Principles and Practice of Infectious Diseases, 6 th edition (2005)

9 HPV λοιμώξεις III Γ. Βλάβες βλεννογόνων (πλην του γεννητικού συστήματος) Υποτροπιάζουσα θηλωμάτωση λάρυγγος Θηλώματα στοματικής κοιλότητας, χειλέων, βλεφάρων, ρινός Καρκίνοι στοματικής κοιλότητας Διάφοροι HPV 6, 11, 30 13, 32, 57 2, 6, 11, 16, 18, 30 Mandell,Douglas and Bennett s: Principles and Practice of Infectious Diseases, 6 th edition (2005)

10 Κατά την σεξουαλική επαφή ο ιός μέσω μικροτραυματισμών μολύνει τα κερατινοποιημένα πολυδύναμα επιθηλιακά κύτταρα της κατώτερης βασικής στιβάδας στη ζώνη μεταπλάσεως μεταξύ του πλακώδους επιθηλίου του εξωτραχήλου και του κυλινδρικού επιθηλίου του ενδοτραχήλου Μετακίνηση στην κατώτερη βασική στιβάδα κυτταρική υπερπλασία (Ε5,Ε6,Ε7) διαίρεση και διαφοροποίηση στην επόμενη στιβάδα (L1,L2) νέα ιϊκά σωματίδια απελευθέρωση ιών

11 Το ιικό DNA παραμένει σε επισωματική μορφή στον πυρήνα των κυττάρων θηλώματα,κονδυλώματα Εάν το γονιδίωμα ενσωματωθεί στο ανθρώπειο DNA τότε προκύπτει κακοήθης εξαλλαγή Διάσπαση κυκλικού DNA - Ε2, Ε4 δεν ελέγχουν την μεταγραφή των Ε6,Ε7 ανεξέλεγκτη μεταγραφή και άφθονη παραγωγή πρωτεϊνών που αδρανοποιούν τις ογκοκατασταλτικές πρωτεϊνες p53 και prb των κυττάρων όχι θάνατος, ναι ανεξέλεκγτος κυτταρικός πολλαπλασιασμός δημιουργία κλώνου ανευπλοειδικών καρκινικών κυττάρων

12

13

14

15 - Η HPV λοίμωξη είναι η πιο κοινή ιογενής σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος - Η επίπτωση των οξ. κονδυλωμάτων: 2.4/1000/έτος - Η επίπτωση της HPV λοίμωξης δεν έχει διευκρινιστεί - 60% των γυναικών θετικοποιούνται εντός 3 ετών από την πρώτη σεξουαλική τους επαφή Ho et al. N Engl J Med 1998;338:423 Baker et al. Rev Med Virol 2004;14:95

16

17 - Σεξουαλική επαφή - Με αυτο- ήετερο-ενοφθαλμισμό - Κάθετα (από τη μητέρα στο παιδί) -? Από το περιβάλλον (τουαλέτες, εσώρουχα, κλπ)

18 Σεξουαλική επαφή - Διεισδυτική επαφή όχι απαραίτητη (παρθένες - λεσβίες) - Επαφή δακτύλων γεννητικών οργάνων Το 27% των πασχόντων έχουν τον ίδιο HPV τύπο σε δείγματα δακτύλων και γεννητικών οργάνων - Στοματογεννητική επαφή Sonex et al Sex Trans Infect 1999; 75: 317 Winer et al Am J Epidemiol 2003; 157: 21 Marazo et al Am J Public Health 2001; 91: 947

19 Αυτο- ήετερο-ενοφθαλμισμός Τα κονδυλώματα στα παιδιά συχνά οφείλονται στον HPV2 (δερματοτρόπος) που μεταφέρεται με: - Τα χέρια τους - Τα χέρια των ατόμων που τα περιποιούνται

20 Κάθετα ( από τη μητέρα στο παιδί ) - Ανίχνευση HPV DNA στο αμνιακό υγρό - Νεογνά + για HPV DNA % (μητέρες HPV+) % (μητέρες HPV- ) - Νεογνική υποτροπιάζουσα αναπνευστική θηλωμάτωση - Οξυτενή κονδυλώματα Smith et al. Sex Trans Dis, 2004;31:52 Armbruster et al. Gynecol Oncol, 1994;54:152 Silverberg et al. Obstetr Gynecol, 2003;101:645

21 Πρώτες προσπάθειες για την αναζήτηση των HPV στα τέλη της δεκαετίας 1980 Ιχνηθέτες με ραδιενεργό φωσφόρο και υβριδισμός in situ ViraPap, Vira Type Δεν ανίχνευαν όλους τους ογκογόνους τύπους Χαμηλή ευαισθησία Μελέτη γονιδιώματος με Southern Blot

22 Μέθοδος υγρού υβριδισμού Hybrid Capture της εταιρείας Digene ( FDA εγκεκριμένη ) Μέθοδοι PCR σε συνδυασμό με RFLP( ανάλυση πολυμορφισμού μήκους με περιοριστικά ένζυμα) ή υβριδισμό των προϊόντων με ολιγονουκλεοτιδικούς ιχνηθέτες Μέθοδος ανίχνευσης m RNA των ογκοπρωτεϊνών Ε6, Ε7 Ιικό φορτίο ανίχνευση p16 κ.α

23 Μέθοδος Hybrid Capture της εταιρείας Digene - Προτυποποιημένη μέθοδος με υψηλή ευαισθησία - Ανιχνεύει : - 13 τύπους υψηλού κινδύνου ( 16, 18, 31, 33, 35, 39,45, 51, 52, 56,58,59,68 ) - και 5 χαμηλού κινδύνου ( 6,11,42,43,44) - Μειονέκτημα η μη ανίχνευση του υπεύθυνου ιού και των πολλαπλών λοιμώξεων

24 Μέθοδοι PCR Amplicor HPV Test - Ανιχνεύει 13 τύπους υψηλού κινδύνου με υβριδισμό νουκλεϊνικού οξέος στοχεύοντας την L1 περιοχή του γονιδιώματος - Επί θετικού αποτελέσματος τυποποιεί 37 τύπους υψηλού κινδύνου ( Linear Array HPV Genotyping test) - Επιτήρηση επιμολύνσεων

25 Σταδιοποίηση των αλλοιώσεων της HPV λοίμωξης γίνεται με την ορολογία του τεστ Παπανικολάου και της βιοψίας

26 WNL : εντός φ.ο Κ.Φ ASCUS: Atypical Squamous Cells of Undetermined Significance Κοιλοκύτταρα ( HPV λοίμωξη) AGUS : Atypical Glandular Cells of Undetermined Significance LSIL : Χαμηλού βαθμού δυσπλασία HSIL : Υψηλού βαθμού δυσπλασία SqCA: Αδενοκαρκίνωμα CIN I : τραχηλική δυσπλασία χαμηλού βαθμού CIN II : τραχηλική δυσπλασία μετρίου βαθμού CIN III:τραχηλική δυσπλασία υψηλού βαθμού SCC : Αδενοκαρκίνωμα Paterson B: In Manual of Clinical Microbilogy, ASM, pp ,9 th ed., 2007

27 HPV λοίμωξη του τραχήλου μπορεί να δώσει CIN I, CIN II, CIN III Συνήθως η CIN I υποχωρεί αυτόματα όπως και οι ΑSCUS, AGUS, LSIL, HSIL** Μικρό ποσοστό 10%- με HPV λοίμωξη θα παρουσιάσουν εμμένουσα λοίμωξη Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι η δεύτερη κατά σειρά συχνότητας κακοήθεια στις γυναίκες * * Parkin DM et al: CA Cancer J Clin 2005; 55: ** Baseman JG et al : J Clin Virol 2005; 32,S1: S16-24

28 Παράγοντες που σχετίζονται με την εμμένουσα λοίμωξη : -To ογκογενετικό δυναμικό του τύπου του ιού - Το υψηλό ιϊκό φορτίο - Η ανοσοκαταστολή - Το κάπνισμα - Τα αντισυλληπτικά - Άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα - Πολλαπλοί τοκετοί παρατεταμένη έκθεση σε οιστρογόνα

29 Η εφαρμογή του ελέγχου της HPV λοίμωξης με ιολογικές μοριακές μεθόδους σαν screening test απαιτεί επιμόρφωση των ασθενών Η αλλαγή από την κυτταρολογική εξέταση σε ιολογικές μοριακές μεθόδους, η κατανόηση του τρόπου λοίμωξης και η χρήση του νέου εμβολίου θα σημάνουν μια νέα εποχή στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

30 Επίπτωση της λοίμωξης σε γυναίκες με φυσιολογικό τεστ Παπ ανά τον κόσμο : - Αφρική 23.0% - Αμερική 15.6% - Ασία 8.3% - Ευρώπη 6.6% Επίπτωση σε άνδρες ηλικίας ετών : 25.8% WHO HPV information Centre, /statistics/ dynamic /ico/summaryreportsselect.cfm,january 30, 2008

31 Μελέτη δείγματα γυναικών με PCR RLFP θετικά ( 33.8% ) για HPV DNA 62 τύποι με συχνότερους τους 16, 31, 66, 52, 53, 42, 56, 11, 6, 87, δείγματα ανδρών, 51 θετικά (16.5%) Συχνότεροι τύποι 6,11,16, 31, 18, 52, 42, 53 Menzo S et al : BMC Microbiology, 2008, 8: 112

32 5.9% των γυναικών θετικές με HC2 και τυποποίηση με RLFP (δ γυν.) Κατά σειρά συχνότητας οι τύποι των HPV ήταν : - 16, 53, 31, 35, 51, 18,6,11, 34, 37, 38, 42, 54, 55, 61,62, 66, 73, 82, 83-15% των δειγμάτων ήταν συλλοιμώξεις από δύο τύπους και 2.1% από τρεις τύπους ετών, ετών Agorastos T et al : Eur J Cancer Prev 2009(Epub )

33 Μελέτη σε 173 ασθενείς με PCR Συχνότεροι τύποι HPV : 6, 11, 16, 18, 31, 33, 51, 53 Συλλοίμωξη - με δύο τύπους 22% - με τρεις τύπους 24% - με τέσσερες τύπους 12% Εργαστήριο αναφοράς STD s και AIDS, Νοσοκ. Α.Συγγρός, Υπεύθυνη: Αναπλ.Καθηγήτρια Μ. Χατζηβασιλείου

34 Herpes Simplex Virus I ( HSV I ) Herpes Simplex Virus II ( HSV II ) Varicella-Zoster Virus ( VZV ) Human Herpes Virus 6 ( HHV 6 ) Human Herpes Virus 7 ( HHV 7 ) Human Herpes Virus 8 ( HHV 8) Cytomegalovirus ( CMV ) Epstein-Barr Virus ( EBV )

35 Υποοικογένεια (α) Alphaherpesvirinae - Γένος Simplex Virus : HSV - I, HSV - II - Γένος Variccelovirus : HVZ Υποοικογένεια (β) Betaherpesvirinae - Γένος Cytomegalovirus : CMV - Γένος Roseolavirus: HHV- 6A, HHV- 6B, HHV-7 Υποοικογένεια (γ) Gammaherpesvirinae - Γένος Lymphocryptovirus : EBV - Γένος Rhadinovirus : HHV- 8

36 DNA ιοί που προσβάλλουν το δέρμα και τους βλεννογόνους Αλληλουχία νουκλεοτιδίων κοινή κατά 40-50% - μελέτη γονιδιώματος για πρώτη φορά τη δεκαετία 1960 Λανθάνουσα ύπαρξη σε νευρικά γάγγλια ( τρίδυμο HSV I, οσφυοϊερά HSV II ) - υποτροπές ασυμπτωματική απέκκριση (shedding) Συστηματικές επιπλοκές - νεογνικός έρπητας, εγκεφαλίτις, συστηματική νόσος

37 HSV I προσβάλλει τη στοματική κοιλότητα - μετάδοση στη παιδική και την εφηβική ηλικία με τον συγχρωτισμό Λιγότερες υποτροπές, πιθανώτατα απουσία ασυμπτωματικής απέκκρισης HSV II κύρια αιτία του έρπητα γεννητικών οργάνων - περισσότερες υποτροπές, ύπαρξη ασυμπτωματικής απέκκρισης Οι αλλαγές στην σεξουαλική συμπεριφορά και η απουσία αντισωμάτων στη παιδική - εφηβική ηλικία ευθύνονται για την αύξηση εμφάνισης έρπητα γεννητικών οργάνων με αίτιο τον HSV I

38 Ευρεία εξάπλωση ερπητικών λοιμώξεων Δυσχέρεια στην κλινική διάγνωση* Ύπαρξη αποτελεσματικής αντιϊκής θεραπείας επιβάλλουν την εφαρμογή ταχείας, αλλά και μεγάλης ειδικότητας και ευαισθησίας εργαστηριακής προσέγγισης * L. Koutsky et al N Eng J Med 1992; 326:1533-9

39

40

41

42

43 Διερεύνηση δερματικής βλάβης : - αναζήτηση ιών, αντιγόνων ή DNA του ιού Ορολογική διάγνωση : - προσδιορισμός αντισωμάτων

44 Κυτταροκαλλιέργεια Άμεσος ανοσοφθορισμός Ανοσοενζυμική μέθοδος ( ΕΙΑ) Αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR) συμβατική ή πραγματικού χρόνου (Real time PCR)

45

46 Σε άτομα με ενεργείς βλεννογοδερματικές ερπητικές βλάβες ανεξαρτήτως ανατομικής θέσης η HSV PCR τείνει να γίνει η μέθοδος αναφοράς και να αντικαταστήσει την κυτταροκαλλιέργεια

47 100% 90% 80% Percentage of HSV positive 70% 60% 50% 40% 30% HSV-1 HSV-2 20% 10% 0% Years

48 Tegument proteins (include VP 16) Lipid membrane gb Required for infectivity gd Required for infectivity: most potent inducer of neutralizing antibodies Double stranded DNA gc Binds to Cb3 component of complement nm DNA capsid gg Little cross-reactivity between HSV-1 and HSV-2 gg: used for type-specific serological assay gh Required for virus entry: induces neutralizing antibodies VP5 ge Binds to Fc of IgG Major capsid protein: other polypeptides also found in capsid Adapted from Griffiths PD and Volpi A (Eds.) Progress with diagnostic tests and vaccine for alpha herpes viruses. IHMF, 1997

49

50 HSV Western Blot: Univ. of Washington, Ashley R. et al Ανοσοαποτύπωση, Lee et al Monoclonal antibody blocking ELISA, Gopal et al Type specific ELISA s, 2000 Point of care tests, 2007

51 POCkit HSV-2 : Ως αντιγόνο κεκαθαρμένη λεκτίνης gg-2 HerpeSelect gg-1 ή gg-2 ELISA: Ως αντιγόνο ανασυνδυασμένη gg-1 ή gg-2 HerpeSelect Immunoblot : Το ίδιο αντιγόνο

52 Επίπτωση λοίμωξης PPV(%) NPV (%) % Ψευδώς θετικά % Ψευδώς αρνητικά 5 % 71% 100% 29% 0% 10 % 83 % 100% 17% 0% 15 % 88 % 99% 12% 0% 20 % 90 % 99% 10% 1% Εφαρμογή των type specific ELISA s* σε σχέση με την επίπτωση της λοίμωξης *Ευαισθησία 95%, Ειδικότητα 98% Scoular A: Sex Transm Dis 2002;78:

53 Ασαφής ο προσδιορισμός IgM - κυρίως με αναπτυγμένα στο εργαστήριο ( in house ) αντιδραστήρια Στις αναζωπυρώσεις 65% των ασθενών έχουν μόνον IgG ενώ 35% έχουν IgG και IgM * *Ashley R., Herpes 1998 : 5, 33-38

54 Προβληματικός ο προσδιορισμός των IgM Ανιχνεύονται στην πρωτολοίμωξη αλλά και στις αναζωπυρώσεις Δίδουν διασταυρούμενες αντιδράσεις σε συλλοίμωξη με άλλο τύπο ιού

55 Ο ορολογικός έλεγχος στα παιδιά δεν είναι αξιόπιστος για να τεκμηριωθεί σεξουαλική κακοποίηση Leach C,Ashley R et al, Clin Diagn Lab Immunol,2002; 9(5): Ramos S,Lukefahr JL et al, Pediatr Infect Dis, 2006;25(10):902-5

56 Πρωτοπαθής λοίμωξη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε αυτόματη αποβολή, πρόωρο τοκετό, νεογνικό έρπητα Συχνότητα νεογνικού έρπητα 30% - 50% εάν η λοίμωξη συμβεί στο τελευταίο τρίμηνο,1% στο πρώτο τρίμηνο Συνήθως μετάδοση κατά τον τοκετό ή περιγεννητικά

57 Ο προσδιορισμός αντισωμάτων ανιχνεύει τις οροαρνητικές γυναίκες Η ύπαρξη αντισωμάτων δεν αποτελεί ένδειξη για καισαρική τομή, καθορίζει όμως την συμβουλευτική αγωγή για την έγκυο και τον σύντροφό της

58 HSV II αντισώματα σε υψηλό ποσοστό σε χώρες της Β.Ευρώπης απ ότι της Νοτίου Υψηλότερο ποσοστό στην Αφρική και περιοχές της Αμερικής Χαμηλά ποσοστά σε χώρες της Ασίας Smith and Robinson, J Infect Dis, 2002,186 S 3-82

59 Ισραήλ: HSV I 59,8% HSV II 6,5% δείγματα Ιταλία : HSV I 61,4% HSV II 4,9% δείγματα Ολλανδία:HSV I 65% HSV II 20% δείγματα Σουηδία : HSV I 31% HSV II 0,5% δείγματα Αγγλία : HSV II 9,7% Βέλγιο : HSV II 18,2%

60 Σε ασθενείς ηλικίας 0-60 ετών ορολογικός έλεγχος αντισωμάτων με δειγματοληψία αίματος Φεβρουάριος Μάρτιος Συμμετέχοντες: - Νοσοκομείο Α. Συγγρός - Μαιευτήριο Ε. Βενιζέλου - Νοσοκομείο Παίδων Αγ. Σοφία Ασθενείς από την ευρύτερη περιοχή Αθηνών και την επαρχία, Έλληνες, HIV αρνητικοί, Hep B αρνητικοί, με ιστορικό ελεύθερο HSV λοίμωξης Καταγραφή δημογραφικών στοιχείων και παραγόντων σε σχέση με την σεξουαλική δραστηριότητα * Papadogeorgakis H et al: Int J of STD and AIDS, 2008,19:

61 Seroprevalence of Herpes Simplex Virus Infections in Greece, Fig. 1: HSV-1 seroprevalence by age-group and gender 100 HSV-1 seroprevalence (%) and 95% CIs Males Females 0 <

62 Seroprevalence of Herpes Simplex Virus Infections in Greece, Fig. 2: HSV-2 seroprevalence by age-group and gender 35 HSV-2 seroprevalence (%) and 95% CIs Males Females 0 <

63 Seroprevalence of Herpes Simplex Virus Infections in Greece, Fig. 3: Prevalence of HSV-1 and HSV-2 co-infection by age-group and gender HSV-1 and HSV-2 co-infection (%) and 95% CIs < Males Females

64 HSV-Ι 72% HSV-ΙΙ 10% Σημαντικοί παράγοντες (Significant independent risk factors) : - για τον HSV-ΙΙ : μεγαλύτερη ηλικία, γυναίκες, διαζευγμένες, καπνίστριες, με μεγάλο αριθμό σεξουαλικών συντρόφων >4 - για τον HSV-I: χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, κάτοικοι επαρχίας Αντισώματα στη συλλοίμωξη από HSV-Ι και HSV-ΙΙ υπάρχουν σε χαμηλό ποσοστό και στα δύο φύλα σε ηλικία <15 ετών πιθανή χρήση προστατευτικού εμβολίου

65 Μετάδοση του ιού γίνεται κάθετα και οριζόντια: - Συγγενώς - Περιγεννητικά (5-20%) - μητρικό γάλα, κολπικές εκκρίσεις ( 10% των γυναικών ) - Μετά την γέννηση Στενή επαφή με άτομα που φέρουν τον ιό σε: - σάλιο, ούρα, μητρικό γάλα, δάκρυα, κόπρανα, κολπικές εκκρίσεις, σπέρμα και αίμα Απέκκριση ιού για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την πρωτολοίμωξη

66 Αυξημένη επίπτωση της λοίμωξης από πολλαπλά στελέχη CMV σε συνύπαρξη κολπίτιδας (BV) οφειλομένης σε Gardnerella vaginalis, Mobiluncus Bacteroides spp Δυνατόν να εμφανίζεται με εμπύρετα έλκη των έξω γεννητικών οργάνων Δεν φαίνεται να συμμετέχει στην υπογονιμότητα Δυνατόν να προδιαθέτει σε αυτόματη διακοπή κύησης Tanaka K et al : J Med Vir 2006, 78(6): Sewell CA et al : AIDS Patient Care STD s 2001,15(9): Eggert Kruse W : Fertil Steril 2009, 91(1):67-82

67 Οφείλεται στον Molluscum Contagiosum Virus - MCV - οικογένεια Poxviridae - υποοικογένεια Chordopoxviridae - γένος Molluscipoxvirus Τρείς υπότυποι - RLFP σε υλικό βιοψίας MCV I, MCV II χωρίς ιδιαίτερη γεωγραφική ή ανατομική κατανομή

68 Στα παιδιά προκαλεί λοιμώξεις δέρματος στην κοιλιακή χώρα, άκρα (όχι παλάμες και πέλματα), πρόσωπο, μάτια Σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα στους ενήλικες με εμφάνιση στα γεννητικά όργανα, μηρούς, κατώτερη κοιλιακή χώρα Οζίδια ποικίλλου μεγέθους με ομφαλωτή μορφή

69

70

71 Η εργαστηριακή προσέγγιση περιλαμβάνει : a. Την ηλεκτρονική μικροσκόπηση υλικού από τις βλάβες - αναζήτηση του ιού β. Την ιστολογική εξέταση των βλαβών Η διάγνωση είναι συνήθως συνδυασμός της κλινικής εικόνας και της ιστολογικής εξέτασης

72 Η εργαστηριακή διαγνωστική προσέγγιση των ιογενών λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών συμβάλλει ουσιαστικά στην διάγνωση και την πρόληψη νοσημάτων με ευρύ κοινωνικό φάσμα όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, ο έρπητας των γεννητικών οργάνων και ο νεογνικός έρπητας

73