[ ] Από τηλεφωνική µας επικοινωνία µου είπατε ότι ο Άγιος Παύλος κατήγετο από Αροανεία Καλαβρύτων ή Σοπωτό;

Transcript

1 Κύριον Ιωάννην Αναγνωστόπουλον Οδ. Απόλλωνος 23Β Αθήνας Αγαπητέ µου Κύριε Αναγνωστόπουλε, 9 Ιουνίου 1996 [ ] Από τηλεφωνική µας επικοινωνία µου είπατε ότι ο Άγιος Παύλος κατήγετο από Αροανεία Καλαβρύτων ή Σοπωτό; Δεν θα έδιδα ιδιαιτέραν σηµασίαν αν δεν είχα προσωπική εµπειρία για τον Άγιο Παύλο του οποίου η Εικόνα ευρίσκεται στο αριστερό κλίτος, προς το Τέµπλον, του Ιερού Ναού της «Καπνικαρέας». Μια κυρία ονόµατι Χριστίνα, πού έµενε στην Ηλιούπολη, οδ. Ζηνοδότου αριθ. 4 (πάροδος τότε της Λεωφ. Βασ. Φρειδερίκης, σήµερα «17 Νοέµβρη»: περιφερειακού Κατεχάκη Αλίµου), σε ιδιόκτητο παληό σπίτι µε µεγάλο οικόπεδο, είχε ειπεί εις τον Ευρυβιάδη Δηµ. Μαριέτη, πως είδε στον ύπνο της έναν Άγιο που της είπε ότι είναι ο Άγιος Παύλος και ότι η Εικόνα του ευρίσκεται εις το ως άνω σηµείο του Ι.Ν. της «Καπνικαρέας». Ο Άγιος στον ύπνο αυτής της κυρίας της είπε: «Χριστίνα να πης στον Ευρυβιάδη Μαριέτη να πάη στην «Καπνικαρέα», να µε εύρη. Είµαι ο Άγιος Παύλος. Να µου ανάψη κερί και να µου ειπή τί θέλει για την Μανόν, και θα το κάνω».

2 Ο Μαριέτης και η Χριστίνα ήσαν γείτονές µας. Αυτοί έµεναν Ζηνοδότου 4 καί εγώ µε την οικογένειά µου έµενα σχεδόν απέναντι, Ζηνοδότου 5. Η διαµονή µου εκεί ήτο από Απρίλιο 1955, έως Ιούνιο Ιδιόκτητη οικοδοµή. Ο Ευρυβιάδης Μαριέτης ήτο ο «παππούς» των θυγατέρων µου, που ήσαν µικρές µαθήτριες τότε, η µία πρώτες τάξεις Γυµνασίου και η άλλη Α Δηµοτικού. Τώρα είναι Καθηγήτριες: η µεγάλη στο Αρσάκειο Ψυχικού, Ειρήνη Αντωνίου, συζ. Κλεάνθους Ισραηλίδη, και η µικρότερη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο του Miami «University of Miami», Florida U.S.A., Βασιλική Αντωνίου, συζ. Χρήστου Δουληγέρη. Τον ελέγαµε «παππού» τον Μαριέτη, διότι επί πολλά χρόνια από το πρωί ως το βράδυ ήτο στο σπίτι µας, και σχεδόν έτρωγε πάντοτε µαζί µας, τουλάχιστον επί δύο δεκαετίες (άνω των 20 χρόνων φιλία), ώσπου τον εκηδεύσαµε προ 10ετίας και πλέον. Το τηλέφωνό του, που µέχρι σήµερα είναι στον Τηλεφωνικό Κατάλογο Αθηνών ως Μαριέτης Ευρυβιάδης , είχε µεταφερθή αργότερα στο σπίτι µας, στην Ζηνοδότου 5 και το µεταφέραµε εν συνεχεία στην οδ. Μιλήτου 98, Αργυρούπολι (πάλι κατοικία µας) αν και είναι νεκρός πέραν των 10 ετών. Ο Ευρυβιάδης Μαριέτης κατήγετο από το Σοχούµ του Καυκάσου. Ήτο πολύ πλουσίας οικογενείας. Είχαν τα Μεταλλεία Καυκάσου, τα οποία οι Μπολσεβίκοι της Ρωσίας άρπαξαν από την οικογένεια Μαριέτη και τα

3 ενοίκιασαν τότε στην Αµερική αντί δολ. Αµύθητο ποσό. Αυτός ο «παππούς» είχε τελειώσει την Ροβέρτιο Σχολή της Κωνσταντινουπόλεως και εκτός της µεγάλης του πνευµατικής καταρτίσεως, εγνώριζε άπταιστα σαν µητρικές του γλώσσες τις: ρωσική, γαλλική, αγγλική, τουρκική, γερµανική καί φυσικά την ελληνική. Φυσικά όλες τέλεια. Είχε σπουδάσει στο Παρίσι. Την Ελληνική και την Παγκόσµια Ιστορία τις εγνώριζε σχεδόν από στήθους. Δεν είχε όµως σχεδόν καθόλου ασχοληθεί µε την Πίστη και την Θρησκεία. Ήτο αδελφός της Σοφίας Δηµητριάδου, συζύγου του γλύπτου Δηµητριάδου πού είχα φτιάξει το γλυπτό άγαλµα του «Δισκοβόλου», που στέκεται απέναντι από το καλλιµάρµαρο Στάδιο των Αθηνών (µεταξύ πολλών άλλων έργων του). Ο Άγιος Παύλος λοιπόν (ο νεοµάρτυς) είπε στην Χριστίνα να ειπή στον Ευρυβιάδη Μαριέτη, αυτόν που γνώριζε πολλά, αλλά τίποτε σχεδόν για Θρησκεία και Αγίους, να πάη στην Καπνικαρέα να ρωτήση να του δείξουν που είναι (η εικόνα του) και να του ζητήση ό,τι θέλει. Ο Ευρυβιάδης Μαριέτης, πολύ καλοκάγαθος, εξεπλήρωσε σαν µικρό παιδάκι την επιθυµία του Αγίου. Ο Ευρυβιάδης Μαριέτης και η αδελφή του Σοφία (Σόνια) είχαν στο σπίτι τους σχεδόν σαν οικότροφο µία χήρα από την Γαλλία, η οποία είχε µία θυγατέρα, την Μανόν. Η Μανόν, γύρω στα είκοσι

4 χρόνια της, ήτο ασθενής από φυµατίωση. Δεν υπήρχαν τότε αντιβιωτικά και η φυµατίωση εθέριζε κόσµο. Παρά τις προσπάθειες και τα έξοδά τους σε γιατρούς η Μανόν έσβηνε. Έφθασε και στα πρόθυρα του θανάτου. Την περιµέναµε από ώρα σε ώρα να φτερουγίσει η ψυχούλα της στον Ουρανό, στην αιώνια ζωή. Ο Μαριέτης, φύσει αγαθός και καλός και πονετικός, εθλίβετο για τον επικείµενο χαµό της Μανόν. Στην άφατή του αυτή θλίψη, παρουσιάσθηκε στην Χριστίνα ο Άγιος Παύλος καί της είπε να πάη ο Μαριέτης να τον εύρη και ό,τι του ζητήση θα το κάνη, αρκεί να ειπή στην Εικόνα του, ότι έρχεται εκ µέρους της Χριστίνας. Πήγε ο Μαριέτης στην Καπνικαρέα, έψαξε, ρώτησε και ηύρε στην αριστερή πλευρά του Ναού, προς το τέµπλον και δεξιά, σε σκοτεινό σχεδόν σηµείο, την Εικόνα του Αγίου Παύλου. Με κεριά προσπάθησε να δη αν ήτο ο Απόστολος Παύλος. Δεν ήτο. Άναψε τα κεριά του καί είπε στην Εικόνα: «Εγώ δε σε ξέρω ποιος είσαι. Έρχοµαι εκ µέρους της Χριστίνας. Σε παρακαλώ να κάνης καλά την Μανόν, που τόσα χρόνια υποφέρει και τώρα πεθαίνει». Και έφυγε για το σπίτι της αδελφής του Σοφίας (Σόνιας) Δηµητριάδου, στην οδό Στησιχόρου, πίσω από τα Ανάκτορα. Πήγε και ηύρε την Μανόν. Η Μανόν σηκώθηκε απύρετη, ενώ πριν έκαιγε από τον πυρετό και έγινε τελείως καλά. Αυτό ήταν το θαύµα του Αγίου Παύλου Καπνικαρέας. Η Μανόν αργότερα παντρεύτηκε και έκανε ένα παιδάκι.

5 Ο Ευρυβιάδης Μαριέτης µας έλεγε: «Εγώ έχω το µεγαλύτερο µέσον. Ξέρω τον Άγιο Παύλο στην Καπνικαρέα. Όταν θέλετε οτιδήποτε, θα πάτε στον Άγιο Παύλος και θα του λέτε: Έρχοµαι από τον Ευρυβιάδη Μαριέτη, θέλω να µου κάνης αυτήν την χάρι, και θα σας την κάνω οπωσδήποτε». Κάθε πρώτη του µηνός, εκάστου µηνός, ό,τι καιρός κι αν ήτο, ο Μαριέτης πήγαινε και άναβε µια χούφτα κεριά για όλους που ήθελε να τους γίνει κάτι, και γινότανε. Πήγαινε και για τα παιδιά µου, όταν έδιναν εξετάσεις στο Γυµνάσιο, Λύκειο, Πανεπιστήµιο, πιάνο, ξένες γλώσσες κ.λ.π., άναβε τα κεριά και έλεγε: «Άγιε Παύλε φώτισε την Ειρήνη (ή την Βασιλική), να γράψη καλά, για άριστα, γιατί είναι καλά παιδιά, να µην στενοχωρηθούν». Και βέβαια πάντα τα παιδιά έπαιρναν άριστα! Βεβαίως και εγώ και η οικογένειά µου πηγαίναµε, όχι βέβαια σε τακτά χρονικά διαστήµατα, στην Καπνικαρέα και προσευχόµεθα ιδιαίτερα στον Άγιο Παύλο, τον άγνωστο για µας και τον Μαριέτη. Δεν γνωρίζαµε µέχρι τώρα ούτε καταγωγή του, ούτε πως και που αγίασε, ούτε βίο του. Γνωρίζαµε µόνο ότι αυτός ο Άγιος δεν είναι ο απόστολος των Εθνών, αλλά είναι «ο θαυµατουργός». Σας ευχαριστώ, αγαπητέ Κύριε Ιωάννη Αναγνωστόπουλε, που µου είπατε, έστω και τηλεφωνικώς, µερικά σύντοµα για τη ζωή και το µαρτύριο του «Νεοµάρτυρος», όπως τον ονοµάσατε,

6 και που αυτός ο Άγιος Παύλος της Καπνικαρέας, όπως µου είπατε, έζησε στο πατρικό σας σπίτι στην Αροανεία Καλαβρύτων. Έχετε ιδιαιτέραν ευλογίαν του Θεού, και ο Άγιος Παύλος να είναι πάντοτε στο πλευρό σας να σας στηρίζη, να σας ενισχύη και να σας οδηγή στο καλό. Με πολλή εν Χριστώ αγάπη και εκτίµησι Αντώνιος Ευαγγ. Αντωνίου τ. Δ/ντης Τραπεζών Εµπορικής και Επενδύσεων, µέλος της Διοικήσεως της Εµπορ. Τραπέζης και Πρόεδρος της Παννελληνίου Ενώσεως Φίλων Πολυτέκνων. Μιλήτου 98, Αργυρούπολις.