εικ 1. Ενδεικτικές μη επιτρεπόμενες περιπτώσεις διαμόρφωσης όγκων με πολλαπλά σπασίματα.

Transcript

1 Δ. ΕΙΔΙΚΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ - ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΛΑΪΚΕΥΜΕΝΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΜΗΣΗ ΝΕΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΩΝ Επισημαίνεται ότι αντικείμενο της μελέτης είναι ο καθορισμός μορφολογικών όρων δόμησης στον άμεσο περιβάλλοντα χώρο των οικισμών. Αποφάσεις που ορίζουν χρήσεις γης, κανονιστικούς ή ειδικούς όρους δόμησης, περιορισμό ή και απαγόρευση δόμησης στην πέριξ των οικισμών περιοχή, όπως Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης και Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης, αποφάσεις καθορισμού ζωνών προστασίας αρχαιολογικών χώρων ή φυσικού περιβάλλοντος, κ.ά., εξακολουθούν να ισχύουν ως έχουν. Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται διαφορετικά από τις διατάξεις του παρόντος, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ΠΔ/ "Δόμησις Εκτός Σχεδίου", όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Δεδομένου του ιδιαίτερου φυσικού τοπίου, καθώς και της αρχιτεκτονικής αξίας των υπό μελέτη παραδοσιακών οικιστικών συνόλων η οικοδομική δραστηριότητα στο χώρο υπαίθρου περιμετρικά αυτών, θα πρέπει να συγκροτείται από ήπιες κατά το δυνατόν επεμβάσεις, ώστε αφενός, να μην αλλοιώνει την ταυτότητα των περιοχών, αφετέρου δε να μη λειτουργεί ανταγωνιστικά του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος των οικισμών. Προς την κατεύθυνση αυτή, για κάθε είδους κατασκευές στις εν λόγω περιοχές, επιβάλλεται η γνωμοδότηση από το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, στη βάση των διατάξεων που διατυπώνονται ακολούθως: 1. Κλίμακα κτηριακών όγκων (μέγεθος, έκταση, συνθετική δομή): Κατ' αντιστοιχία όσων ορίστηκαν για τη δόμηση εντός των ορίων των οικισμών, οι νέες κατασκευές θα πρέπει να έχουν λιτή γεωμετρική μορφή, αποτελούμενη από διακεκριμένες μονάδες πρισματικών όγκων, καθαρών σχημάτων ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου, που μπορούν να συνδυάζονται μεταξύ τους (π.χ. σε σύνθετη διάταξη Γ). Απαγορεύονται συνδυασμοί που οδηγούν σε πολύπλοκες κατόψεις με πολλαπλά σπασίματα. (εικ 1) Οι όγκοι που διαμορφώνονται θα πρέπει να είναι εν γένει συμπαγείς. Η κλιμάκωση των όψεων μπορεί να επιτυγχάνεται με τη σύνθεση διαφορετικού ύψους μονάδων. Ο μέγιστος ενιαίος όγκος κάθε διακεκριμένης μονάδας ορθογωνίου, χωρίς να υπολογίζεται ο όγκος της στέγης, ορίζεται σε Vmax=400 m 3 για μονώροφα κτίσματα και σε Vmax=700 m 3 για διώροφα. εικ 1. Ενδεικτικές μη επιτρεπόμενες περιπτώσεις διαμόρφωσης όγκων με πολλαπλά σπασίματα. Για όγκους πάνω από το Vmax επιβάλλεται η διάσπαση σε επιμέρους διακριτές μονάδες με τις προδιαγραφές επιφανείας και όγκου που ορίζονται παραπάνω, έστω κι αν πρόκειται για λειτουργικά ενιαίο οικοδόμημα. Οι μονάδες μπορούν να βρίσκονται είτε σε επαφή διαμορφώνοντας ενιαία σύνθεση, είτε σε απόσταση μεταξύ τους. - Στην περίπτωση τοποθέτησης σε επαφή επιβάλλεται ο διαχωρισμός των εν επαφή μονάδων ως προς την κάτοψη, τουλάχιστον κατά 1,00 μ., ως προς τη μία ή την άλλη διεύθυνση. Προτιμάται εν γένει ο συνδυασμός διαφορετικού ύψους όγκων. - Στην περίπτωση που τοποθετούνται σε απόσταση, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 1α του Άρθρου 6 του ΠΔ/ "Δόμησις Εκτός Σχεδίου" [ΦΕΚ270/Δ/85], όπως τροποποιήθηκε από το Ν 4258/14 [ΦΕΚ 94/Α/ σύμφωνα με την οποία: " 1. Προκειμένου για την ανέγερση κατοικιών εφαρμόζονται και οι ακόλουθοι ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης επιπλέον των όσων αναφέρονται στο Αρθ1 του παρόντος. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 1

2 "α) Επιτρέπεται η διάσπαση του ενιαίου κτιρίου μετά τη σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής και με τις εξής προϋποθέσεις: αα) Τα επί μέρους, μετά τη διάσπαση, κτίρια σε κάθε περίπτωση αποτελούν ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο, ββ) Στην περίπτωση που προβλέπεται ενιαίο κτίριο το οποίο αποτελεί σύνθεση περισσοτέρων όγκων, η σύνδεση αυτών επιβάλλεται να έχει πλάτος κατ' ελάχιστον 1,20 μ. και προσμετράται τουλάχιστον σε έναν από τους συντελεστές δόμησης ή κάλυψης ή και σε περίπτωση που προβλέπονται περισσότερα ανεξάρτητα κτίρια αυτά δεν δύναται να είναι περισσότερα από τρία και δεν δύνανται να απέχουν, ανά δύο, απόσταση μεγαλύτερη του 2Δ, όπως το Δ ορίζεται στο Αρθ3 του Ν4067/12." * Διευκρινίζεται ότι η παραπάνω διάταξη αποσκοπεί στην κλιμάκωση της εκάστοτε κτιριακής σύνθεσης για την καλύτερη δυνατή προσαρμογή της στο τοπίο, με στόχο την αποφυγή των ενιαίων ογκωδών κατασκευών που συναντώνται στον ύπαιθρο χώρο της Περιφερειακής Ενότητας. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν ενθαρρύνει την αντιδιαμετρική προσέγγιση του ζητήματος, την πολυδιάσπαση δηλαδή της επιτρεπόμενης δόμησης που θα είχε ως αποτέλεσμα είτε τη δημιουργία ενιαίων οικοδομών που απαρτίζονται από πολλαπλούς μικρότερους όγκους διαμορφώνοντας εν τέλει φλύαρες κατασκευές (εξάλλου οι πολύπλοκοι συνδυασμοί απαγορεύονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου), είτε τη χωροθέτηση πολλών μεμονωμένων / ανεξάρτητων οικίσκων στο εσωτερικό των γηπέδων. Απαγορεύεται σε κάθε περίπτωση η διασπορά όγκων στο εσωτερικό του γηπέδου, που έχει ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του ακαλύπτου. Η τελική κτιριακή σύνθεση στη βάση όσων προαναφέρθηκαν, θα πρέπει να αποτελεί συνεκτικό σύνολο με ενιαία αρχιτεκτονική ταυτότητα και να οργανώνεται λαμβάνοντας υπόψη ως συνθετικό στοιχείο τον υπαίθριο χώρο. Απαγορεύεται η επανάληψη πανομοιότυπων οικοδομών. Απαγορεύεται επίσης η δημιουργία καμπύλων επιφανειών ή όγκων στα πρίσματα των κτισμάτων. Απώτερος στόχος των παραπάνω διατάξεων είναι η εναρμόνιση, κατά το δυνατόν, της πραγματοποιούμενης δόμησης στον ύπαιθρο χώρο του κάθε οικισμού, με την επικρατούσα οικοδομική κλίμακα και τα γενικά χαρακτηριστικά των κτιριακών όγκων εντός των ορίων του, όπως επίσης ο περιορισμός των παραβάσεων ή ατυχών μεταφράσεων του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου στη σύγχρονη οικοδομική δραστηριότητα. 2. Ογκοπλαστική διάρθρωση (αναλογίες, σχέση ανοικτών, κλειστών και ενδιάμεσων - ημιυπαίθριων - χώρων): Δεδομένης της άρρηκτης σύνδεσης μεταξύ των κλειστών, ανοιχτών και ενδιάμεσων χώρων των κτισμάτων, ως βασικού χαρακτηριστικού της τοπικής αρχιτεκτονικής παράδοσης που θα πρέπει να διατηρηθεί στη σύγχρονη οικοδομική δραστηριότητα, επισημαίνεται ότι: Σε κάθε κτιριακή σύνθεση, ο υπαίθριος χώρος των οικοδομών θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξαρχής ως δομικό στοιχείο αυτής, και όχι να προκύπτει ως "υπόλοιπο" των κτιριακών όγκων. Τυχόν ενδιάμεσοι-ημιυπαίθριοι χώροι, καθώς και ο υπαίθριος των οικοδομών ανοίγονται κατά το δυνατόν νότια ή νοτιοανατολικά, επιδιώκοντας το βέλτιστο προσανατολισμό των "εξωστρεφών" τμημάτων της σύνθεσης, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις παραμέτρους προσαρμογής των όγκων στη γεωμορφολογία της εκάστοτε περιοχής (βλ. παράγραφο 3 και 15 του παρόντος). 3. Προσαρμογή στο έδαφος και στην φυσική κλίση του εδάφους (έντονη κλίση, διατήρηση φυσικών σχηματισμών, υφιστάμενων ξερολιθιών, δένδρων κ.λ.π): Οι οικοδομικοί όγκοι θα πρέπει να προσαρμόζονται στη φυσική κλίση του αναγλύφου, διατηρώντας κατά το δυνατόν τη συνέχεια του εδάφους και συμβάλλοντας κατ' αυτόν τον τρόπο στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό: Η διαμόρφωση των ακαλύπτων χώρων πρέπει να συντείνει στην προστασία του υπάρχοντος φυσικού περιβάλλοντος του ίδιου του γηπέδου όπως και των όμορών του, με την ελαχιστοποίηση των εκσκαφών και τη διατήρηση των φυσικών στοιχείων (δένδρα, βράχια κλπ.). Προς την κατεύθυνση αυτή, το αρμόδιο Σ.Α. δύναται να επιβάλλει την κλιμακωτή προσαρμογή των κτιριακών όγκων στο έδαφος με τη δημιουργία επιμέρους επιπέδων, για λόγους προστασίας της Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 2

3 γεωμορφολογίας των περιοχών. Απαγορεύεται κάθε εκσκαφή ή επιχωμάτωση, εκτός από τις απολύτως αναγκαίες για το περίγραμμα της οικοδομής και για την τυχόν διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου κατά το δυνατόν στο άμεσο περιβάλλον του κτίσματος χωρίς σε καμία περίπτωση να υπερβαίνουν τα κατά περίπτωση μέγιστα μεγέθη που ορίζονται στην παρ. 3α του Άρθρου 17 του Ν4067/12 "Νέος Οικοδομικός Κανονισμός" [ΦΕΚ79/Α/9412], όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Η κατασκευή των κάθε είδους τοιχίων γίνεται από ξηρολιθοδομή (ξερολιθιά), κατ' αντιστοιχία των αναβαθμών του αγροτικού τοπίου, είτε από εμφανή λιθοδομή, υποχρεωτικά με λίθους τοπικής προέλευσης, με τις προδιαγραφές κατασκευής της παρ.10 του παρόντος. Επισημαίνεται η διατήρηση της διάταξης περί απαγόρευσης της κατασκευής κτηρίων σε υποστυλώματα, βάσει της παρ.9 του Άρθρου 1 του ΠΔ/ "Δόμησις Εκτός Σχεδίου" [ΦΕΚ270/Δ/85], όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Κατ αντιστοιχία όσων ισχύουν εντός των οικισμών, δεν επιτρέπεται το ύψος τυχόν υπόγειων χώρων να υπερβαίνει τα 2,20 μ, άλλως προσμετρώνται στον συντελεστή δόμησης. Η διαμόρφωση των ακαλύπτων χώρων πρέπει επίσης να συντείνει στη διατήρηση τυχόν φυσικών σχηματισμών και υφιστάμενων δένδρων, όπως επίσης ξερολιθιών, αλωνιών και λοιπών στοιχείων που μαρτυρούν τη συνέχεια της αγροτικής παράδοσης του τόπου κ.α. Η παράμετρος της προστασίας των στοιχείων αυτών θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται εξαρχής υπόψη στην επιλογή της τοποθέτησης του οικοδομικού όγκου εντός του γηπέδου. * Με στόχο την τήρηση της παραπάνω διάταξης, η ύπαρξη και θέση τυχόν αναλόγων στοιχείων περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στην τοπογραφική και φωτογραφική αποτύπωση της μελέτης. Επιτρέπεται η κατασκευή υπαίθριων κολυμβητικών δεξαμενών εφόσον κριθεί από το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής ότι η χωροθέτηση και η μορφή τους δεν αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του δομημένου και αδόμητου περιβάλλοντος χώρου, τα αξιόλογα στοιχεία του αγροτικού τοπίου, όπως επίσης το ανάγλυφο της περιοχής. Ως μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια ορίζονται τα 60 τ.μ. Οι νέες οικοδομές δε θα πρέπει να παραμορφώνουν ή να ξεπερνούν σε ύψος κορυφογραμμές ή λοφώδεις και βραχώδεις εξάρσεις της περιοχής, ώστε να μην αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του φυσικού τοπίου. * Με στόχο την τήρηση της διάταξης, η θέση του γηπέδου επισημαίνεται σε απόσπασμα χάρτη ΓΥΣ της ευρύτερης περιοχής του οικισμού, κλίμακας 1:5000, που συνοδεύει το τοπογραφικό διάγραμμα, προκειμένου να συσχετιστεί το μέγιστο πραγματοποιούμενο ύψος με την κρίσιμη κορυφογραμμή, λοφώδη ή βραχώδη έξαρση της περιοχής. Είτε η κορυφογραμμή ή έξαρση, εμπίπτει εντός του γηπέδου είτε βρίσκεται σε απόσταση εκτός αυτού, το προς εξέταση τμήμα της είναι αυτό που προκύπτει από την προβολή των κορυφών των ορίων του γηπέδου σε αυτή. Το προς ανέγερση δηλαδή κτίσμα εξετάζεται από τα κατάντι της κορυφογραμμής - έξαρσης και όχι από άλλη οπτική γωνία. Τα ακριβή υψόμετρα για το παραπάνω τμήμα κορυφογραμμής- έξαρσης θα προκύπτουν από το τοπογραφικό διάγραμμα του γηπέδου το οποίο θα αποτυπώνει με υψομετρικές καμπύλες και την όμορη ανάντι λωρίδα μέχρι την κορυφογραμμή- έξαρση. Το μικρότερο υψόμετρο του τμήματος της κορυφογραμμής- έξαρσης που αντιστοιχεί στο γήπεδο σύμφωνα με τα παραπάνω, θα είναι και το ανώτατο του προς ανέγερση κτιρίου. (βλέπε και έγγραφο ΕγγρΔΤΕ/α/5979/162/22207(Δ/νση Τοπ. Εφαρμογών). Σε περίπτωση κλίσης γηπέδου μεγαλύτερης του 40%, απαγορεύεται η δόμηση με εξαίρεση λιθόχτιστο ισόγειο κτίσμα εμβαδού έως 15 τ.μ. και μέγιστου ύψους μέχρι 3,00, συμπεριλαμβανομένης της στέγης, μετρούμενο από το γύρω φυσικό ή διαμορφωμένο έδαφος. Εφόσον μόνο ένα τμήμα του γηπέδου έχει κλίση άνω του 40%, επιτρέπεται η δόμηση στο υπόλοιπο τμήμα αυτού. Η αρτιότητα και η μέγιστη επιτρεπόμενη δόμηση μπορούν να υπολογίζονται στο σύνολο του γηπέδου, με την προϋπόθεση ότι η επιφάνεια του δομήσιμου τμήματος επαρκεί. Στην περίπτωση που η επιφάνεια του εν λόγω τμήματος δεν επαρκεί, η επιτρεπόμενη δόμηση μειώνεται αναλόγως. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται υπέρβαση του μέγιστου ύψους ή αριθμού ορόφων, όπως αυτά ορίζονται κατά περίπτωση, βάσει του παρόντος. Σε κάθε περίπτωση είναι υποχρεωτική η υποβολή χάρτη ΓΥΣ της ευρύτερης περιοχής, κλίμακας 1:5000, με την επισήμανση του γηπέδου σε αυτό. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 3

4 εικ 2. Στα σχήματα 1,2 και 3 παρουσιάζονται περιπτώσεις επιτυχούς προσαρμογής του κτιριακού όγκου στο φυσικό ανάγλυφο. 4. Προτεινόμενη φύτευση (κατά προτίμηση με τοπικά είδη φυτών): Για τον πέριξ του ορεινού οικισμού Παλαιόκαστρο χώρο που εντάσσεται στη Δ.Ε. Πολυγύρου του Δήμου Πολυγύρου, προτείνονται οι παρακάτω φυτεύσεις: ΚΑΣΤΑΝΙΑ (Castanea sativa) ΟΞΙΑ (Fagus sylvatica) ΔΡΥΣ (Quercus spp) ΠΕΥΚΗ ΜΑΥΡΗ (Pinus nigra) ΣΦΕΝΔΑΜΙ (Acer sp.) ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ (Tilia spp ) ΓΑΥΡΟΣ (Carpinus betulus) ΦΤΕΛΙΑ (Ulmus laevis) ΙΠΠΟΚΑΣΤΑΝΙΑ (Aesculus hippocastanum) ΚΑΡΥΔΙΑ (Jugleans regia) Για τον πέριξ του ημιορεινού οικισμού Παρθενώνα χώρο, που εντάσσεται στη Δ.Ε. Σιθωνίας του Δήμου Σιθωνίας, προτείνονται οι παρακάτω φυτεύσεις: ΙΠΠΟΚΑΣΤΑΝΙΑ (Aesculus hippocastanum) ΚΑΣΤΑΝΙΑ (Castanea sativa) ΚΟΥΜΑΡΙΑ (Arbutus unedo) ΚΟΥΤΣΟΥΠΙΑ (Cercis siliquastrum) ΚΡΑΝΙΑ (Cornus mas) ΚΥΠΑΡΙΣΣΙ (Cupressus sempervirens) ΠΕΥΚΗ ΜΑΥΡΗ (Pinus nigra) Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 4

5 ΠΛΑΤΑΝΙ (Platanus orientalis) ΣΦΕΝΔΑΜΙ (Acer pseudoplatanus) ΦΤΕΛΙΑ (Ulmus laevis) 5. Ύψη και αριθμός ορόφων: Στον ύπαιθρο χώρο των οικισμών, τα κτίσματα επιβάλλεται να είναι μονώροφα. Επισημαίνεται ότι το εγκεκριμένο ΓΠΣ του Δήμου Σιθωνίας, Νομού Χαλκιδικής [ Απόφ. 1660/ ΦΕΚ 406/ΑΑΠ/ , όπως τροποποιήθηκε βάσει των ΦΕΚ 534/ΑΑΠ/ και ΦΕΚ 205/ΑΑΠ/ ] προτείνει τον ορισμό ειδικών όρων δόμησης κατά τα συνήθη οριζόμενα σε ζώνες Β Αρχαιολογικών χώρων. Διώροφα κτίσματα επιτρέπονται μόνο σε, κατά παρέκκλιση, άρτια γήπεδα εφόσον δεν εξαντλείται ο επιτρεπόμενος συντελεστής δόμησης. Σε ότι αφορά το μέγιστα επιτρεπόμενα μεγέθη, διατηρούνται τα αναφερόμενα στην παραγράφου 1δ του Άρθρου 6 του ΠΔ/ 'Δόμησις Εκτός Σχεδίου" (ΦΕΚ270/Δ/31585 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), που ορίζεται σε 4,00μ. για μονώροφα κτίσματα και 7,50μ. για διώροφα. Το ύψος του κτιρίου μετράται από τη φυσική στάθμη του εδάφους σε κάθε σημείο του περιγράμματος του κτιρίου, έτσι ώστε η προβολή του ύψους του κτιρίου σε καμία περίπτωση να μην υπερβαίνει το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος. * Επισημαίνεται ότι αποφάσεις που ορίζουν διαφορετικό ύψος ή αριθμό ορόφων στην πέριξ των οικισμών περιοχή, όπως Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης και Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης, αποφάσεις καθορισμού ζωνών προστασίας αρχαιολογικών χώρων ή φυσικού περιβάλλοντος, Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου κ.ά., εξακολουθούν να ισχύουν ως έχουν. 6. Είδος στέγασης (στέγη, δώμα, ένταξη συστημάτων ΑΠΕ - πράσινες στέγες εάν προτείνονται κ.λ.π.): Επιβάλλεται εν γένει η επικάλυψη με στέγη. Κάθε διακεκριμένη μονάδα ορθογωνίου (βάσει των προδιαγραφών επιφανείας και όγκου που ορίστηκαν στην παράγραφο 1 του παρόντος) καλύπτεται με μία τετράριχτη ή δίριχτη στέγη. Στην περίπτωση επικάλυψης με στέγη ισοϋψών εν επαφή ορθογωνικών όγκων σε σύνθετες διατάξεις π.χ. διάταξη Γ ή Π, επιβάλλεται η διαμόρφωση ενιαίας κεραμοσκεπής, που ακολουθεί το περίγραμμα της κάτοψης του υποκείμενου ορόφου. (εικ. 3) εικ 3. Στα δύο πρώτα σχήματα παρουσιάζονται οι ενδεικνυόμενοι τρόποι κάλυψης των κτιριακών όγκων. Στο τρίτο σχήμα παρουσιάζεται μη αποδεκτός τρόπος κάλυψης. Δεδομένου ότι η επαναλαμβανόμενη, σε σειρά, στέγαση ισοϋψών εν επαφή μονάδων με συνεχόμενες τετράριχτες ή δίριχτες στέγες, οδηγεί εν γένει σε ακαλαίσθητες συνθέσεις όγκων, πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή κατά τον έλεγχο των μελετών, ώστε να μην γίνονται αποδεκτές τέτοιου είδους επιλύσεις. (εικ. 4) Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 5

6 εικ 4. Στα σχήματα παρουσιάζονται ενδεικτικοί μη επιθυμητοί τρόποι κάλυψης ισουψών μονάδων εν επαφή. Στην περίπτωση επικλινούς στέγασης: Η μέγιστη επιτρεπόμενη κλίση ορίζεται σε 35%, ενώ η επικάλυψη επιβάλλεται να γίνεται από κεραμίδια βυζαντινού, ρωμαικού ή γαλλικού τύπου, χρώματος κεραμιδί (απαγορεύεται το κόκκινο), ώχρα ή καφέ (terracotta). Η μέγιστη επιτρεπόμενη προεξοχή της στέγης περιμετρικά του κτίσματος, συμπεριλαμβανομένης τυχόν προεξοχής του υλικού επικάλυψης, ορίζεται στα 0,20 μέτρα. Το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος της στέγης ορίζεται στα 1,50 μ. Μέσα στη στέγη απαγορεύεται η διάνοιξη ανοιγμάτων και η δημιουργία ορόφου, ή τμήματος ορόφου. Δεν επιτρέπεται η εκτέλεση οικοδομικών εργασιών που ακολουθούν αυτές του φέροντα οργανισμού και της πλήρωσης των τοίχων του κτιρίου πριν από την πλήρη αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της στέγης. Η κατασκευή της στέγης, ολοκληρώνεται ακόμα και εάν δεν εξαντλείται ο επιτρεπόμενος συντελεστής δόμησης ή ακόμα και εάν προβλέπεται μελλοντικά η ανέγερση επιπλέον ορόφου. Απαγορεύεται κάθε είδους κατασκευή πάνω από τη στέγη εξαιρουμένων των καπνοδόχων. Στέγαση με δώμα επιτρέπεται σε ισόγεια κτίσματα κύριας ή βοηθητικής χρήσης και καθαρής ορθογωνικής μορφής, μέγιστης επιφανείας 30 τ.μ. Στην περίπτωση δώματος: Δεν επιτρέπεται η προεξοχή της πλάκας περιμετρικά της τοιχοποιίας, ενώ απαγορεύονται επίσης οι εμφανείς αναμονές. Απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή κλειστού όγκου στα δώματα (π.χ. απόληξη εσωτερικού κλιμακοστασίου). Το στηθαίο βατού δώματος μπορεί να διαμορφώνεται χτιστό ή με κιγκλίδωμα. Το δάπεδο βατού δώματος μπορεί να διαμορφώνεται από φυσικούς λίθους, τσιμεντοκονία, ή φυσικά υλικά (συμπιεσμένα αδρανή υλικά κ.λ.π). Ως προς την επικάλυψη των μη βατών δωμάτων επιβάλλεται η χρήση φυσικών υλικών (π.χ. συμπιεσμένων αδρανών υλικών: χαλίκια, συνδυασμός αδρανών και αργίλου κ.λ.π). 7. Αναλογίες και θέση ανοιγμάτων, τύποι κουφωμάτων: Για το σύνολο των υπό μελέτη περιοχών ισχύουν όσα ορίστηκαν για τη δόμηση στο εσωτερικό των αντίστοιχων οικιστικών συνόλων, διατηρώντας τις ιδιαιτερότητες που τυχόν διατυπώνονται για τους επιμέρους οικισμούς, και στον ύπαιθρο χώρο αυτών. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 6

7 8. Μορφολογικά και άλλα στοιχεία (λιτότητα και καθαρότητα στις μορφές, ενθάρρυνση των μορφολογικών προσεγγίσεων που βασίζονται στην τήρηση των αξιών και των αρχών της παραδοσιακής αγροτικής αρχιτεκτονικής και της αφαιρετικής αναφοράς σε αυτές): Ισχύουν όσα ορίστηκαν για τη δόμηση στο εσωτερικό των αντίστοιχων οικιστικών συνόλων, διατηρώντας τις ιδιαιτερότητες που τυχόν διατυπώνονται για τους επιμέρους οικισμούς, και στον ύπαιθρο χώρο αυτών. 9. Περιφράξεις Οι περιφράξεις των γηπέδων κατασκευάζονται υποχρεωτικά από εμφανή λιθοδομή χωρίς τονισμένους αρμούς ή ξηρολιθοδομή, με τις προδιαγραφές της παραγράφου 10 του παρόντος, κατ' αντιστοιχία των αναβαθμών του αγροτικού τοπίου. Οι αυλόπορτες μπορούν να είναι ξύλινες ή και μεταλλικές απλού σχεδίου χωρίς πολύπλοκα διακοσμητικά στοιχεία που παραπέμπουν σε ψευδοπαραδοσιακές μορφές. Οι τυχόν υφιστάμενες παραδοσιακές περιφράξεις ιδιοκτησιών διατηρούνται ή αποκαθίστανται στην αυθεντική τους μορφή, ως προς τα υλικά, τους χρωματισμούς και τις διαστάσεις. 10. Υλικά (προτεινόμενα υλικά, τεχνικές κ.λ.π.) που να είναι αυθεντικά και όχι απομιμήσεις άλλων, συμβατά με το ύφος της περιοχής, εναρμονιζόμενα μεταξύ τους χωρίς πολύπλοκους συνδυασμούς (κατά προτίμηση τοπικά υλικά π.χ. πέτρα) και πλαίσιο για την χρήση σύγχρονων εμφανών υλικών: Στον ύπαιθρο χώρο των εν λόγω οικισμών οι εξωτερικές όψεις κατασκευάζονται υποχρεωτικά από εμφανή λιθοδομή. Επιτρέπεται επίσης ο συνδυασμός πέτρας με επιφάνειες ξύλου στη φυσική του απόχρωση καθώς και σύγχρονες οικολογικές προσεγγίσεις στη βάση φυσικών υλικών (π.χ. τεχνική Rammed earth για κατασκευές από χώμα). Εφαρμόζονται οι προδιαγραφές λιθοδομών που έχουν αναφερθεί ήδη για την εντός των οικισμών δόμηση. Οι ξηρολιθοδομές ή ξερολιθιές διαμορφώσεων εξωτερικού χώρου και περιφράξεων δομούνται κατά τον παραδοσιακό τρόπο χωρίς τη χρήση κονιάματος μεταξύ των λίθων. Απαγορεύεται η επίχριση υφιστάμενων παραδοσιακών κτισμάτων με εμφανή, εξωτερικά, λιθοδομή. Σε περιπτώσεις νέων εργασιών σε υφιστάμενα κτίσματα, το αρμόδιο Σ.Α. δύναται να επιβάλλει, κατά την κρίση του και την απομάκρυνση ακαλαίσθητων επενδύσεων (π.χ. με λίθινες πλάκες), με στόχο την αισθητική αναβάθμιση του ύπαιθρου χώρου των οικισμών. Επενδύσεις με λεπτές πλάκες, πλακάκια ή κάθε είδους πλακίδια απαγορεύονται. Συνολικά, προτιμάται η χρήση φυσικών, τοπικών υλικών (π.χ. ξύλο, πέτρα), υφών (π.χ. ματ επιφάνειες) και διατομών (π.χ. λεπτές μεταλλικές κατασκευές), που ενσωματώνονται διακριτικά στη φυσιογνωμία του δομημένου περιβάλλοντος. Με στόχο την τήρηση των παραπάνω διατάξεων, τα υλικά των όψεων και περιφράξεων ή άλλων στοιχείων του περιβάλλοντος χώρου (π.χ. περγκολών) θα πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς και με πλήρη στοιχεία στα σχέδια - τεύχη της αρχιτεκτονικής μελέτης, μετά τη θεώρηση των οποίων δεν επιτρέπονται αλλαγές. 11. Χρωματισμοί (τυχόν προτεινόμενοι χρωματισμοί με στόχο την καλύτερη ένταξη των κτηρίων στο τοπίο): Ως προς τους χρωματισμούς των λοιπών στοιχείων (εξώστες, κουφώματα, κιγκλιδώματα, στέγαστρα κ.λ.π.) εφαρμόζονται όσα ορίστηκαν για τη δόμηση στο εσωτερικό των αντίστοιχων οικιστικών συνόλων, συμπεριλαμβανομένων τυχόν απαγορεύσεων. Με στόχο την τήρηση των παραπάνω διατάξεων, πέραν των υλικών, οι χρωματισμοί των όψεων και κάθε είδους στοιχείων προς κατασκευή (κουφωμάτων, κιγκλιδωμάτων, στεγάστρων κ.λ.π.) θα πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς με πλήρη στοιχεία στα σχέδια και τεύχη της αρχιτεκτονικής μελέτης. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 7

8 12. Στοιχεία τεχνολογικού εξοπλισμού κτισμάτων ( τοποθέτηση κλιματιστικών, ηλιοθερμοσίφωνες κ.λ.π.): Ισχύουν όσα ορίστηκαν για τη δόμηση στο εσωτερικό των οικισμών. 13. Νέες μορφολογικές αναζητήσεις (πλαίσιο για νέα κτίσματα): Στα πλαίσια της ενθάρρυνσης της ελεύθερης αρχιτεκτονικής δημιουργίας, οικοδομές που συγκροτούν μια διαφορετική, ενδεχομένως δυναμική ή και ευρηματική προσέγγιση, δύναται να εξετάζονται μεμονωμένα και να εγκρίνονται κατ' εξαίρεση από το αρμόδιο Σ.Α. εφόσον αποτελούν τεκμηριωμένες συνθετικά και κατασκευαστικά προτάσεις, που επιτυγχάνουν τη δημιουργική συνδιαλλαγή με το γειτονικό παραδοσιακό περιβάλλον και το φυσικό τοπίο, εισάγοντας νέες μορφές, ικανές να ανταποκριθούν σε σύγχρονες ανάγκες. Σε κάθε περίπτωση, οικοδομές που δε σέβονται την κλίμακα του χώρου, όπως επίσης τα φυσικά χαρακτηριστικά και την ταυτότητα της περιοχής δε θα γίνονται αποδεκτές. Εναλλακτικές προτάσεις στέγασης ή επικάλυψης θα μπορούσαν επίσης να γίνουν αποδεκτές από το αρμόδιο Σ.Α. εφόσον αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης συνθετικά αρχιτεκτονικής προσέγγισης, που δεν προσβάλλει την φυσιογνωμία του οικισμού ενώ ενσωματώνεται στο τοπίο. 14. Βιοκλιματική αρχιτεκτονική και μορφολογική σύνθεση με συμβατότητα στα παραδοσιακά τοπικά πρότυπα: Στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική η διαμόρφωση των κτισμάτων καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τους περιορισμούς του φυσικού περιβάλλοντος, με τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση των δυνατοτήτων που αυτό παρέχει, προκειμένου να επιτευχθούν οι βέλτιστες συνθήκες άνεσης στο εσωτερικό των κτιρίων. Συνεπώς, η κατανόηση των βασικών αξόνων δόμησης των παραδοσιακών προτύπων και η ενσυνείδητη αναπαραγωγή τους μέσα σε ένα αναθεωρημένο πλαίσιο σύγχρονων αναγκών, διασφαλίζει τόσο την εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών του βιοκλιματικού σχεδιασμού, όσο και την μορφολογική ένταξη των νέων κτιριακών δομών στο υφιστάμενο περιβάλλον. Σε αυτήν την κατεύθυνση επισημαίνονται τα ακόλουθα: Χωροθέτηση - προσανατολισμός Η χωροθέτηση και ο προσανατολισμός των κτισμάτων θα πρέπει να προσδιορίζεται με βασικά κριτήρια, αφενός τη μεγιστοποίηση των ηλιακών κερδών και την ανεμοπροστασία το χειμώνα και αφετέρου την εκμετάλλευση των ανέμων και την ηλιοπροστασία το καλοκαίρι. Στοιχεία που πιθανόν προξενούν ανεπιθύμητη σκίαση, εμποδίζοντας τον ηλιασμό των κτισμάτων όπως π.χ. γειτονικά κτίρια ή λόφοι, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον αρχικό σχεδιασμό. O προσανατολισμός του μεγάλου (διαμήκη) άξονα του κτιρίου στον άξονα ανατολής - δύσης, με τρόπο ώστε το κτίριο να ανοίγεται προς το νότο, εν γένει συμβάλλει στη μέγιστη αξιοποίηση της ηλιακής ακτινοβολίας. Αντιστοίχως, ουσιαστική κρίνεται και η εκμετάλλευση της κλίσης του εδάφους με τη διαμόρφωση πλάτης προστασίας προς το βορρά ή προς τους επικρατούντες ανέμους. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δίνεται στην προστασία και αξιοποίηση του άμεσου αλλά και ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος. Η υφιστάμενη αξιόλογη βλάστηση θα πρέπει να διατηρείται και να αξιοποιείται κατά το δυνατό για την ηλιοπροστασία, το σκιασμό και ανεμοπροστασία των κτισμάτων. Η ενσωμάτωση τμήματος του κτιρίου ή και του συνολικού όγκου του (υπόσκαφα κτίρια) στο έδαφος, σε περίπτωση επικλινούς εδάφους, αξιοποιεί τη θερμική αδράνεια της γης, εξασφαλίζοντας σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του κτιρίου. Κέλυφος Η επιλογή του προσανατολισμού και του μεγέθους των ανοιγμάτων θα πρέπει να εξασφαλίζει τα μέγιστα ηλιακά κέρδη το χειμώνα και τον περιορισμό τους το καλοκαίρι και ταυτόχρονα να προσφέρει φυσικό φωτισμό/ηλιασμό και διαμπερή φυσικό αερισμό, λαμβάνοντας υπόψη παράλληλα τη διεύθυνση και την ισχύ των ρευμάτων αέρα της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό, ενδείκνυται τα μεγαλύτερα ανοίγματα των κτιρίων να προσανατολίζονται προς το νότο, ενώ η εκτεθειμένη στο βορρά πλευρά να διαμορφώνεται από συμπαγείς τοίχους με μικρά ανοίγματα. Ουσιαστική κρίνεται και η δημιουργία "ενδιάμεσων" στεγασμένων υπαίθριων χώρων και εξωστών κατά κανόνα με νότιο - νοτιοανατολικό προσανατολισμό για την ελαχιστοποίηση της άμεσης Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 8

9 θέρμανσης του κελύφους. Συστήματα σκίασης - ηλιοπροστασίας Η τοποθέτηση ξύλινων σκούρων εξωτερικά των ανοιγμάτων αποτρέπει τον εγκλωβισμό της ηλιακής ακτινοβολίας στο εσωτερικό του κτιρίου κατά τους θερμούς μήνες και παράλληλα λειτουργεί ως κινητή μόνωση κατά τη περίοδο του χειμώνα. Εναλλακτικά, τα σκούρα μπορούν να διαθέτουν μηχανισμό ανάκλησης που επιτρέπει την ταυτόχρονη λειτουργία τους ως σκίαστρα. (εικ. 5) εικ 5. Ενδεικτική απεικόνιση σκούρου με μηχανισμό ανάκλησης. Η ελαχιστοποίηση της διείσδυσης της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας μπορεί να επιτευχθεί και με κατακόρυφα εξωτερικά σκίαστρα ελαφριάς κατασκευής, κατά κανόνα με ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό, που μπορούν να συνδυάζονται με σύστημα ξύλινων ή μεταλλικών ρυθμιζόμενων ή μη περσίδων ηλιοπροστασίας ή με αναρριχητικά φυτά. Αντιστοίχως, κατασκευές περγκολών σε συνδυασμό είτε με ελαφριές διάτρητες επικαλύψεις μεταλλικών ή ξύλινων διατομών, είτε με αναρριχητικά φυτά οριζόντιας ανάπτυξης, εξασφαλίζουν τη δημιουργία ευνοϊκού μικροκλίματος στους υπαίθριους χώρους. Υλικά και χρωματισμοί Οι ανοιχτοί χρωματισμοί στις εξωτερικές επιφάνειες των κτιρίων δρουν θερμοαπωθητικά, αποτρέποντας την υπερθέρμανση. Οι επιστρώσεις σκληρών υλικών στον περιβάλλοντα χώρο θα πρέπει να περιορίζονται στις απολύτως απαραίτητες. Παράλληλα η εφαρμογή υδατοδιαπερατών επιστρώσεων από φυσικά υλικά (π.χ. πατημένο χώμα) εξασφαλίζει ευνοϊκό μικροκλίμα κατά τους θερμούς μήνες. Περιβάλλον - Βλάστηση Καθοριστικής σημασίας κρίνεται η δημιουργία αυλών και η διαμόρφωσή τους με κατάλληλες φυτεύσεις για τη βελτίωση του μικροκλίματος περιμετρικά του κτίσματος. Η φύτευση φυλλοβόλων δέντρων στο νότο με την κατάλληλη τοποθέτηση, λειτουργεί ως στοιχείο ηλιοπροστασίας και πηγή δροσισμού κατά τους θερμούς μήνες, ενώ η φύτευση αειθαλών στο βορρά λειτουργεί ως στοιχείο ανάσχεσης των ανέμων κατά τους ψυχρούς μήνες. Ενθαρρύνεται η εφαρμογή φυτεμένων δωμάτων, δεδομένης της διττής συμβολής τους, σε ενεργειακό επίπεδο και σε επίπεδο αισθητικής αναβάθμισης της εικόνας των οικισμών. Η χρήση της τεχνολογίας του φυτεμένου δώματος βελτιώνει σημαντικά τις θερμομονωτικές ιδιότητες του κτιρίου, τόσο κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου όσο και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως φίλτρο αέρα, συγκρατώντας ρύπους και σκόνη. Επικουρικά και εφόσον είναι τεχνικά εφικτό, θα μπορούσε να συνδυαστεί και με σύστημα αξιοποίησης όμβριων. Θα πρέπει να προτιμώνται κατά το δυνατό ενδημικά φυτικά είδη. Διαχείριση του νερού Στο πλαίσιο οικολογικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων, προτείνεται η συλλογή και αξιοποίηση των όμβριων υδάτων σε υπόγειες δεξαμενές ή στέρνες. Το νερό που συλλέγεται, αποθηκεύεται προσωρινά και χρησιμοποιείται για δευτερεύουσες χρήσεις όπως πότισμα κήπων, πλύσιμο αυτοκινήτων κτλ. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 9

10 15. Ειδικές προτάσεις κριτηρίων για τρόπους ένταξης στο τοπίο σε περιοχές με σημαντικές θέες και προστατευόμενα στοιχεία με βάση την μελέτη σημαντικών οπτικών φυγών (π.χ. σε περιπτώσεις εξαιρετικού τοπίου ή τοπίου με θέα σε φυσικά ή πολιτιστικά στοιχεία μπορεί να προταθεί πλήρης ενσωμάτωση των κτηρίων στο έδαφος - υπόσκαφα κτήρια, διατήρηση ορίζοντα και κορυφών λόφων, ακτών κ.λ.π.) : Η κατασκευή υπόσκαφων κτηρίων βάσει του ορισμού που διατυπώνεται στην παράγραφο 88, του Άρθρου 2 του Ν4067/12 [ΦΕΚ 79 / Α /9-4-12], όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, μπορεί να γίνει αποδεκτή σε γήπεδα με κλίση άνω του 20% για λόγους ένταξης στο ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον του χώρου υπαίθρου των οικισμών. Ακολούθως παρατίθεται ο σχετικός ορισμός: " παρ.88: "Υπόσκαφο είναι το κτίριο ή το τμήμα κτιρίου που κατασκευάζεται υπό τη στάθμη του φυσικού εδάφους και παρουσιάζει μόνο μια ορατή όψη. Η κατασκευή του γίνεται κάτω από τη στάθμη του φυσικού εδάφους, με επέμβαση σε αυτό και πλήρη επαναφορά στην αρχική του μορφή. Τα υπόσκαφα κτίρια μπορούν να έχουν κύρια χρήση." Ειδικότερα, σε τυχόν άρτια γήπεδα σε κρίσιμα σημεία κορυφογραμμών, το αρμόδιο Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής μπορεί να επιβάλλει την πλήρη ενσωμάτωση του όγκου στο έδαφος, σε συνδυασμό με τη χρήση φυσικών πρωτογενών υλικών στην ορατή όψη των όγκων. Σε κάθε περίπτωση, το μέγιστο ύψος του όγκου υπό τη στάθμη του φυσικού εδάφους, δε δύναται να υπερβαίνει τα 4,00 μ. Η κατασκευή υπόσκαφων κτισμάτων σε περιοχές με αρχαιολογικό ενδιαφέρον επιτρέπεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων. 16. Προτεινόμενες τυπολογίες ανάλογα με την γεωμορφολογία της περιοχής (π.χ. για περιοχές με κλίσεις): Σε περιοχές με κλίση στον ύπαιθρο χώρο των υπό μελέτη οικισμών, ως προτεινόμενες τυπολογίες σε ότι αφορά την τοποθέτηση των κτιριακών όγκων σε σχέση με τις ισοϋψείς του εδάφους, ορίζονται οι αντίστοιχοι αρχιτεκτονικοί τύποι που εντοπίστηκαν εντός των ορίων των οικισμών, σύμφωνα με τη παράγραφο 8 του αντίστοιχου εκλαϊκευμένου τεύχους. 17. Λοιπές απαγορεύσεις Στο σύνολο των υπό μελέτη περιοχών του ύπαιθρου χώρου απαγορεύεται: Η εγκατάσταση προκατασκευασμένων ή λυόμενων οικίσκων ή τροχοβιλών. Η δημιουργία νέων οικιστικών αναπτύξεων - οικισμών με ιδιωτική πολεοδόμηση όπως ΠΕΡΠΟ, Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί, ΠΠΑΙΠ κ.λπ. Κάθε είδους δομική εργασία χωρίς την προηγούμενη έκδοση οικοδομικής άδειας. 18. Προστασία Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς Με στόχο τη διατήρηση και προστασία των δειγμάτων της Αρχιτεκτονικής κληρονομιάς που διασώζονται (συχνά σε ερειπιώδη κατάσταση) στο εσωτερικό της Περιφερειακής Ενότητας, απαγορεύεται η κατεδάφιση, η κάθε είδους καταστροφή ή αλλοίωση των παραδοσιακών κτισμάτων που απαντώνται στην ύπαιθρο υπό την μορφή συγκροτημάτων εξειδικευμένης αγροτικής χρήσης ή μεμονωμένων κτισμάτων (π.χ. "κατοικιών", "καλυβών", "ελαιοτριβίων" κ.α.) καθώς και λοιπών συναφών στοιχείων (π.χ. αλωνιών, βρυσών, μαντρών κ.α.). Σε ότι αφορά την επισκευή, αποκατάσταση ή αναστήλωση όλων των παραδοσιακών κτηρίων και κατασκευών που περιγράφονται ως άνω, ισχύουν όσα διατυπώνονται στην αντίστοιχη παράγραφο περί προστασίας της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς εντός των ορίων των οικισμών. 19. Έλεγχος από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κάθε οικοδομική εργασία (ανέγερση, προσθήκη, επισκευή, αποκατάσταση κ.α.) στον πέριξ των οικισμών ύπαιθρο χώρο, ελέγχεται υποχρεωτικά από το αρμόδιο Σ.Α. Η διάταξη αποσκοπεί στον αποτελεσματικό έλεγχο της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος, περιμετρικά των οικισμών με στόχο αφενός την προστασία του άμεσου περιβάλλοντος αυτών, αφετέρου δε την ανάδειξη των ίδιων των οικιστικών συνόλων. Β' ΦΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 10