Σ ας καλωσορίζουμε με πολλή χαρά στο

Transcript

1 ΛΑΒστόρι H ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΡΟΒΟΛΟΥ TEΥΧΟΣ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015 Το «Λαβστόρι» στους παλμούς του ΛΑΒ Σ ας καλωσορίζουμε με πολλή χαρά στο ολόφρεσκο τέταρτο τεύχος της εφημερίδας μας «ΛΑΒστόρι». Σε αυτό το τεύχος, που είναι σχεδόν αποκλειστικά αφιερωμένο στις εξωδιδακτικές δράσεις του σχολείου μας, προσπαθούμε να παρουσιάσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα όσα πραγματοποιήθηκαν αυτή τη σχολική χρονιά στο Λύκειό μας. Και ήταν πολλά! Μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και ποικίλα κείμενα των συμμαθητών μας θέλουμε να μεταφέρουμε σ εσάς, φίλοι αναγνώστες, όλα αυτά που κάνουν τη σχολική μας ζωή πιο ενδιαφέρουσα. Διότι το σχολείο δεν προσφέρει μόνο γνώση. Η σημασία της παιδείας και της εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού έχει εδώ και χρόνια επιβεβαιωθεί. Ιδιαίτερα οι Έλληνες από τα αρχαία χρόνια διαπίστωσαν ότι η μόρφωση διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην ολοκλήρωση και την ευτυχία του ατόμου αλλά και του συνόλου. Πολλά φωτισμένα πρόσωπα της ιστορίας μας, φιλόσοφοι και επιστήμονες, έχουν εκφράσει τις απόψεις τους για το σοβαρό ζήτημα της παιδείας. Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα, «διπλά βλέπουν όσοι έμαθαν γράμματα» ενώ ο Πλάτων εκμυστηρεύεται πως «η εκπαίδευση είναι δύναμη που γιατρεύει την ψυχή». Ο ίδιος επισημαίνει επίσης τη σημασία της σύζευξης γνώσης και ήθους. «Κάθε γνώση χώρια από την αρετή δεν είναι σοφία αλλά πανουργία», τονίζει. Το σύγχρονο σχολείο, που υπηρετεί την ορθή μετάδοση γνώσεων, οφείλει να μας μεταλαμπαδεύσει αρχές και αξίες, να μας εφοδιάσει με τις βασικές δεξιότητες που χρειαζόμαστε για να πάρουμε τη θέση μας στην κοινωνία και αργότερα να αναζητήσουμε, να εντοπίσουμε και κρίνοντας να αποκτήσουμε ακόμα περισσότερη γνώση. Μόνο έτσι το σχολείο επιτελεί την αποστολή του, όταν στα θρανία αυτά γεννιούνται χαρακτήρες με κριτική σκέψη, σωστές κατευθύνσεις και οράματα. Πέρα όμως από τις λέξεις και τους αριθμούς, στο σχολείο κρύβονται οι αξίες εκείνες που δίνουν νόημα στη ζωή. Γιατί δε γίνεσαι άνθρωπος μόνο με τα βιβλία. Σε μια κοινωνία που βασίζεται στο σύνολο, η συμμετοχή στα κοινά ζυγίζει όσο και η κατοχή γνώσεων. Αν ο πολίτης δε μεριμνά για τους γύρω του, τότε η συνισταμένη της κοινωνικής προόδου εξασθενεί και αποδυναμώνεται. Οι εξωδιδακτικές λοιπόν δράσεις που διοργανώνονται στο σχολικό χώρο, έχουν σκοπό να μας προετοιμάσουν και πέρα από τις γνώσεις καλλιεργώντας το πνεύμα και αξιοποιώντας τα ταλέντα μας. Από προσωπική εμπειρία θα έλεγα πως αξίζει τον κόπο να λαμβάνουμε μέρος σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, αφού παρόλη την πίεση μάς γεμίζουν με ένα αίσθημα ικανοποίησης. Νιώθουμε ότι προσφέρουμε το λιθαράκι μας στην πρόοδο του συνόλου και ότι συμβάλλουμε έστω και λίγο με το δικό μας τρόπο στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Οι φετινές μας δράσεις καλύπτουν μια ευρεία κλίμακα θεμάτων. Μερικές είχαν στόχο την προσωπική μας ψυχαγωγία, όπως οι επισκέψεις των ομίλων, η μουσική βραδιά και το γλέντι που στήσαμε την Τσικνοπέμπτη. Άλλες πάλι μας έφεραν σε επαφή με διαφορετικούς τρόπους σκέψης για να συναντήσουμε τα ευρωπαϊκά δεδομένα και περιλαμβάνουν προγράμματα όπως το Comenius και το Medimun. Σε μια πιο κουλτουριάρικη νότα, η Ποιητική Βραδιά μάς έφερε σε επαφή με τον τρόπο που προσεγγίζεται η ξενιτιά στην ελληνική ποίηση και το μαθητικό μας Συνέδριο, με θέμα την αειφορία, μάς βοήθησε να αποκτήσουμε περιβαλλοντική συνείδηση αλλά και να γνωρίσουμε τις κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της αειφορίας. Η εφημερίδα μας η ίδια λοιπόν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της δημιουργικότητάς μας, της προθυμίας, του ταλέντου και της ζωντάνιας μας! Το τεύχος μας αυτό, όπως και όλα τα προηγούμενα, περιλαμβάνει επίσης άρθρα γύρω από πολιτικά, κοινωνικά και αθλητικά θέματα που μας απασχόλησαν. Οι συμμαθητές μας έχουν εκφράσει τις απόψεις τους για ενδοσχολικά προβλήματα. Γι γι αυτό εξάλλου δημιουργήσαμε εξαρχής την εφημερίδα! Έχουμε κρατήσει τις στήλες μας που είχαν μεγάλη ανταπόκριση στο προηγούμενο τεύχος, όπως για παράδειγμα η στήλη «Κρατάς Μυστικό», καθώς και τις τρελές μας φωτογραφίες «selfiesouinlav» που όλοι αγαπήσατε! Στην παρέα έρχεται να προστεθεί και ένα αφιέρωμα στους τελειόφοιτούς μας με κάτι πρωτότυπο, το «σελφίσου τζ έγνοια σου!». Ταξιδέψτε λοιπόν μέσα από τις σελίδες του «ΛΑΒστόρι» και περιπλανηθείτε στα δρομάκια των ιδεών μας Απολαύστε! Κυριακή Κουπεπίδου Β1

2 2 Û Ó ÓÙÂ ÍË Û Ó ÓÙÂ ÍË Δ μú ÎÈ Ιδιοκτήτρια Υπεύθυνη κατά νόμο Ελένη Αντωνίου Τσιελεπή, Διευθύντρια Συντακτική Επιτροπή 2015 Άντρεα Φράγκου Ελένη Ταμπουκάρη Ιωάννα Κυριάκου Ελένη Χρίστου Άννα Ζήνωνος Έλενα Χαραλαμπίδου Κυριακή Κουπεπίδου Ραφαέλα Πηγιώτη Άννα Χριστοδουλίδου Παναγιώτα Ζιντίλη Ελένη Θωμά Μαρία Πιερή Γεωργία Μυτιληναίου Γιώτα Γρουτίδου Σώτια Αλωνεύτη Χάρης Χατζηγιάννης Ομάδα Δημοσιογραφίας Γιώργος Χαραλάμπους Άννα Χριστοδουλίδου Γεωργία Σάββα Λυδία Νταμοτσίδου Παναγιώτα Ζιντίλη Ραφαέλλα Κωνσταντίνου Στέλλα Γρηγορίου Αθηνά Καπασακαλίδου Άντρια Φαναρτζή Αντρέας Στέλιου Υπεύθυνος Εκδόσεων Φώτης Φωτίου Β.Δ. Επιμέλεια Ύλης Διόρθωση Κειμένων Φώτης Φωτίου Β.Δ. Ροδούλα Ιωάννου Φωτογραφίες Αναστασία Χριστοδούλου Γ1 Λυδία Νταμοτσίδου Β3 Λογότυπο Εξώφυλλου Χριστίνα Ανδρέου Γ4 Σχεδιασμός Οπισθόφυλλου Αντρέας Προκοπίου Γ1 Άγγελος Παντελή Γ4 Γ1 Γ5 Γ7 Γ8 Β1 Β1 Β1 Β2 Β3 Β3 Α2 Α2 Α5 Α5 Α5 Α5 Β2 Β3 Β3 Β3 Β3 Β3 Β3 Β7 Β7 Β8 Ο σχεδιασμός του οπισθόφυλλου βασίστηκε σε ιδέα της Στέλλας Γρηγορίου Β3 Τις σελίδες και 23 επιμελήθηκε η Γεωργία Σάββα Β3 και η Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Τη σελίδα 24 επιμελήθηκε η Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Σχεδιασμός Σελιδοποίηση Εκτύπωση Theopress Ltd ISSN Ξεδιπλώνει ένα κομμάτι της ζωής της Μιλά για το σχολείο, τις δράσεις μας, μαθητές και καθηγητές Περιμέναμε την κατάλληλη στιγμή να την πλησιάσουμε και να τη φιλοξενήσουμε στις σελίδες μας. Παρά το γεμάτο πρόγραμμά της, μας δέχτηκε με ανοιχτές τις αγκάλες! Όλοι τη γνωρίζουμε Μια γυναίκα δυναμική, με ταπεραμέντο και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Κρύβεται πίσω από κάθε λειτουργία του σχολείου και σαν ανεμοστρόβιλος συντονίζει τα πάντα. Φιλική όπως πάντα μας δέχτηκε φιλόξενα, με ευδιάκριτα τα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν, το χιούμορ και την οικειότητα. Στη συνέντευξή μας είχαμε στόχο να επικεντρωθούμε στη σημασία των εξωδιδακτικών δραστηριοτήτων του σχολείου μας αλλά η Διευθύντριά μας, κυρία Ελένη Τσιελεπή, μάς μίλησε ειλικρινά και αυθόρμητα και για διάφορα άλλα: τον εαυτό της, τους στόχους και τις απόψεις της, για το σχολείο μας, για μαθητές και καθηγητές... Απολαύστε τη συζήτηση που είχαμε μαζί της. Ιωάννα Κυριάκου Γ7, Θεανώ Χαλκιαδάκη Γ1 Άντρεα Φράγκου Γ1, Αναστασία Χριστοδούλου Γ1 Κυρία Τσιελεπή, σήμερα μας δίνεται η ευκαιρία να σας γνωρίσουμε καλύτερα και ως άνθρωπο. Θέλετε να μας πείτε κάτι για τα παιδικά σας χρόνια; Από τα παιδικά μου χρόνια έχω πολύ καλές αναμνήσεις. Είμαι παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας Έζησα πολύ δημιουργικά παιδικά χρόνια. Είχα την αγάπη, τη φροντίδα την έμπνευση από τους γονείς μου, οι οποίοι είχαν πολλή αγάπη για τη μόρφωση και θεωρούσαν ότι η μόρφωση είναι η περιουσία του ανθρώπου. Είναι αυτό που σας λέω και εγώ καμιά φορά Τη μόρφωση τη μεταφέρουμε πάντα μαζί μας και δεν κουρεύεται κιόλας! Ο πατέρας μου ήταν πολύ μορφωμένος, αν και είχε τελειώσει μόνο το δημοτικό. Το ίδιο και η μητέρα μου. Διάβαζαν λογοτεχνία και ήθελαν να μας εμφυσήσουν την αγάπη για τα γράμματα. Αυτό ήταν η πιο μεγάλη παρακαταθήκη που μου άφησαν οι γονείς μου. Είχα πολύ καλή σχέση με τα πέντε αδέλφια μου, είμαι δίδυμη με την αδερφή μου και έγινα από δέκα χρονών θεία. Βρήκαμε συμπαραστάτη! θέλεις κάτι πάρα πολύ το σύμπαν ολόκληρο συνωμοτεί «Όταν να το πετύχεις...» (Πάολο Κοέλιο). Όλη η μαθητική κοινότητα, επιθυμεί η φωνή της, το «Λαβστόρι», να συνεχίσει να ακούγεται και να βελτιώνεται. Είναι Πώς ήσασταν ως μαθήτρια στο Λύκειο; Τότε δεν υπήρχε η έννοια του Λυκείου. Είχα πάει στο πρακτικό. Πίστευαν ότι είμαι θετικό μυαλό, πράγμα το οποίο εκ των υστέρων εγώ αναθεωρώ. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να βάζουμε ταμπέλες στο μυαλό μας αλλά να το αφήνουμε ανοιχτό. Είχα έφεση προς τα μαθηματικά, τη φυσική και τη χημεία και μεγάλη αγάπη γι αυτά τα μαθήματα. Παράλληλα όμως αγαπούσα πάρα πολύ και την ιστορία και από μικρή διάβαζα εγχειρίδια φιλοσοφίας. Θεωρούσα ότι έχουν σχέση. Αυτό είναι που σας λέω καμιά φορά, πως ό,τι μάθετε πρέπει να το μαθαίνετε σφαιρικά. Μου άρεσε το σχολείο και αυτά που έμαθα αργότερα. Σπούδασα Χημικός Μηχανικός. Οι σπουδές μου μού έδωσαν πολλά εφόδια και πολύ μεγάλη ικανοποίηση. Και η ίδια η φοίτηση, το τι έμαθα και το πώς έμαθα να σκέφτομαι είναι μεγάλο κέρδος για μένα. Ήταν δική σας επιλογή να σπουδάσετε Χημικός; Με ποια κριτήρια επιλέξατε το επάγγελμά σας και πού σπουδάσατε; Σπούδασα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Εκεί έκανα και το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό μου. Στην πρώτη γυμνασίου ήθελα να γίνω γεωπόνος και μαθηματικός και στη δευτέρα φυσικός. Στη συνέχεια αρχίσαμε να κάνουμε και Χημεία. Μόλις γνώρισα τη Χημεία τη συνέδεσα με τις ανησυχίες μου για το πώς έχει γίνει ο κόσμος και κατέληξα ότι ήθελα να γίνω χημικός. Από πολύ νωρίς ήταν ξεκάθαρο για μένα και είμαι πολύ ευτυχισμένη που το έκανα. Όταν άρχιζα τις σπουδές μου, υπήρχε η προοπτική να δημιουργήσουν ένα εργοστάσιο παρασκευής χυμών και κατευθυνόμουν προς τα εκεί. Μετά όμως, ως ευέλικτος άνθρωπος, ακολούθησα άλλη πορεία εξίσου δημιουργική. Αισθάνομαι μεγάλη ικανοποίηση γι αυτό το κομμάτι της ζωής μου, για το τι σπούδασα και για το επάγγελμα που κάνω. Είχατε εργοδοτηθεί και κάπου αλλού στο παρελθόν; Δούλεψα έξι χρόνια στην Αθήνα ως επιστημονικός συνεργάτης και παράλληλα ήμουν συνεργάτης στο Τεχνικό Επιμελητήριο και στον οργανισμό Τυποποίησης. Μετά αποφάσισα να έρθω στην Κύπρο ξέροντας ότι υπήρχε το φάσμα, όχι της ανεργίας, αλλά της ετεροαπασχόλησης. Πάντα όμως ασχολούμουν με την εκπαίδευση και άρχισα να προετοιμάζω παιδιά για τις Εισαγωγικές Παγκύπριες Εξετάσεις και δούλευα και στα Κρατικά Ινστιτούτα. Παράλληλα δούλεψα σε κολέγια, όπου έκανα κάποια μαθήματα και μετά διορίστηκα ως Χημικός. Γενικότερα είχα σχέση με την εκπαίδευση αλλά και με την έρευνα. Σας άρεσε η εκπαίδευση ή θα προτιμούσατε να δουλέψετε σε κάποιο χημικό εργαστήριο; Θα μπορούσα να κάνω και τα δύο Απλά η ζωή τα έφερε έτσι. Πιστεύω ότι πάντα πρέπει να αγαπάς τη δουλειά σου, για να μπορείς να προσφέρεις περισσότερα και είμαι πολύ χαρούμενη που ακολούθησα το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Σε ερευνητικό εργαστήριο δούλεψα και ήταν ωραία εμπειρία. Σε κλινικό εργαστήριο δε θα το έβρισκα τόσο ευχάριστο, διότι ναι μεν είναι δημιουργικό αλλά πολλές φορές γίνεται ρουτίνα. Ας περάσουμε τώρα στα δικά μας Έχετε παράπονα από το σχολείο μας, από τους μαθητές ή από τους καθηγητές; Εκείνο που με στενοχωρεί καμιά φορά είναι ότι το σχολείο γίνεται, από μια πολύ μικρή μερίδα μαθητών, χώρος όπου μπορούν να γίνουν βανδαλισμοί και αυτό μου προκαλεί μεγάλη αναστάτωση. Πιστεύω ότι δεν αξίζει το σχολείο, ούτε οι μαθητές, ούτε οι καθηγητές, ούτε κι εγώ να μπαίνουμε σ αυτή τη διαδικασία. Τέτοια φαινόμενα έχουν οικονομικές επιπτώσεις αλλά περισσότερο δημιουργούν αναστάτωση και ανασφάλεια. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι είμαστε μια ζωντανή κοινωνία και γι αυτό πάντα θα προκύπτουν κάποια προβλήματα. Γενικά βλέπω τα πράγματα θετικά, δεν υπάρχει το απόλυτο, το άριστο... Είμαι ευχαριστημένη όταν κάνουμε βήματα προς αυτό. Πιστεύω πώς προσπαθούμε και οδεύουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιστεύετε ότι η Διεύθυνση του σχολείου μας επιτελεί σωστά το έργο της; Εγώ θέλω να σας πω από την πλευρά μου πως έχωπολύ καλή συνεργασία με τους υπόλοιπους συναδέλφους της Διεύθυνσης του σχολείου. Έχουμε κοινό όραμα, το οποίο έχει ως άξονα να μετακινήσουμε τον κάθε μαθητή, ως προσωπικότητα, ένα βήμα πάρα πέρα, στις γνώσεις, στις δεξιότητες, στα συναισθήματα και στο χαρακτήρα του, ώστε να βγει έξω στην κοινωνία καλύτερος άνθρωπος, με περισσότερα εφόδια. Αυτή είναι η κατεύθυνση που έχουμε στο σχολείο και αισθάνομαι ότι δουλεύουμε όλοι προς αυτή. Σίγουρα σε όποια εργασία και να είσαι, όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπινες σχέσεις μπορεί να δημιουργηθούν εντάσεις αλλά αυτό δε μας σταματά από το να δουλεύουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Είναι ανθρώπινο να υπάρχουν διαφορές Καθήκον μας είναι να τις αμβλύνουμε και να προχωρούμε. αλήθεια πως η οικονομική κρίση, που τίποτε δεν άφησε ανέγγιχτο, έφερε προβληματισμό και για την έκδοση της εφημερίδας μας. Μείωση σελίδων, λιγότερο χρώμα... ακόμα και η δωρεάν διανομή μπήκαν στη συζήτηση! Και...το σύμπαν συνωμότησε! Βρέθηκαν χορηγοί! Αξιόλογοι, σεμνοί, μα πάνω απ όλα Άνθρωποι, που -βάζοντας πάνω από το χρήμα άλλα σημαντικότερα- μας ενίσχυσαν οικονομικά στηρίζοντας αθόρυβα και ανώνυμα την προσπάθειά μας. Καθιέρωσαν μάλιστα βραβεία για ενθάρρυνση και επιβράβευση της ποιότητας ιδεών, σκέψης και προβληματισμού των «δημοσιογράφων» μας. Είναι οι ίδιοι Άνθρωποι που εκτιμώντας την προσπάθεια πρόσφεραν το δείπνο στα παιδιά του θεάτρου το βράδυ της παράστασης! Με ανάσα ανακούφισης και συναίσθημα ευθύνης για τη συνέχεια ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς! Οι υπεύθυνοι σύνταξης και επιμέλειας

3 ÂÎapple  ÛË 3 Συνέδριο Ποια η στάση σας απέναντι σε διαφωνίες που μπορεί να παρουσιαστούν ανάμεσα σε καθηγητές και μαθητές; Πιστεύω, σε σχέση με τους συναδέλφους και τη Διεύθυνση του σχολείου, ότι κανένας δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια και μέσα από μια συζήτηση μπορούν να λυθούν πολλά προβλήματα. Μέσα στα πλαίσια της νομοθεσίας πάντοτε. Μπορεί να υπάρχει διαφορετική αντίληψη για κάποια θέματα και αυτό να οδηγεί σε διαφωνία. Πιστεύω όμως πως και η δική μου θέση αλλά και του κάθε συνάδελφου είναι να μπορέσει ο μαθητής να αντιληφθεί πως ό,τι συζητούμε, ακόμα και τα πιο απλά πράγματα, έχει ως κέντρο τη δική του βελτίωση. Ποιοι είναι οι στόχοι σας ως Διευθύντρια; Πώς φαντάζεστε το σχολείο μας στο μέλλον; Ο στόχος, θεωρώντας το σχολείο ως μια κοινότητα ανθρώπων, είναι να προχωρά ο καθένας από εσάς μπροστά με βάση αυτά που αναφέρθηκαν πιο πριν. Προσπαθούμε σε συνεργασία μαζί σας, τη Διεύθυνση του σχολείου και τους καθηγητές να κάνουμε το σχολείο όσο το δυνατό πιο ευχάριστο, ώστε εσείς να μπορείτε να παρακολουθείτε καλύτερα τα μαθήματά σας και να είστε ευτυχισμένοι στο χώρο σας. Η φιλοσοφία που έχω είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τέτοιους χώρους και τέτοιες συνθήκες που θα σας κάνουν να αγαπήσετε το σχολείο, γιατί πιστεύω ότι γενικά ως ιδέα το σχολείο το αγαπάτε. Μας απασχολεί το γεγονός ότι οι καθηγητές μας συνήθως τρέχουν να προλάβουν την ύλη, το ότι οι αίθουσές μας δεν είναι άρτια εξοπλισμένες και τα βιβλία μας είναι πολλές φορές ακατανόητα και κακογραμμένα. Ποια είναι η άποψή σας; Έχω μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για το πώς πρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά. Το σύστημά μας καταλήγει πάντα στην εξέταση και αυτό προκαλεί τα συγκεκριμένα προβλήματα. Δηλαδή αντί το κέντρο της προσοχής μας να είναι ο μαθητής να μάθει να μελετά, να σκέφτεται και να μπορεί να αφομοιώνει την ύλη, στόχος μας συχνά είναι να μάθει αυτά που θα γράψει στο διαγώνισμα. Αυτό το πράγμα κάνει και εσάς και τους καθηγητές σας μηχανάκια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυτά τα φαινόμενα. Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα και με τα εκπαιδευτικά εγχειρίδια αλλά εγώ θα ονειρευόμουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου ο μαθητής δε θα είχε μόνο ένα εγχειρίδιο! Ονειρεύομαι ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου ο μαθητής θα μπορεί να ψάξει, να προβληματιστεί και να κρίνει με την καθοδήγηση του καθηγητή του! Στο πλαίσιο αυτό θα συναποφασίζουν ποιο ή ποια εγχειρίδια είναι πιο κατάλληλα για να χρησιμοποιήσουν. Με τις δράσεις όμως που κάνουμε, όπως για παράδειγμα το συνέδριο, θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση. Σχετικά με τον εξοπλισμό, πιστεύω ότι κάνουμε πολλές ενέργειες και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε όσο γίνεται περισσότερες ειδικές αίθουσες. Ακούσαμε ότι οι τέχνες και το θέατρο δε θα συνεχίσουν να διδάσκονται στα σχολεία Ποια είναι οι άποψη σας σχετικά με αυτό; Αυτές είναι διάφορες εικασίες, δεν έχουμε κάτι επίσημο. Πιστεύω ότι το παιδί πρέπει να έχει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και να καλλιεργείται σε όλους τους τομείς. Ένα παιδί για να μπορέσει να μελετήσει και να μπορεί στο μέλλον να επεξεργάζεται ζητήματα πρέπει σε έναν τομέα να έχει γερές βάσεις και μια σφαιρική γνώση για ένα αντικείμενο. Δεν πιστεύω όμως ότι τα μαθήματα της τέχνης, του θεάτρου κτλ θα πρέπει να γίνονται όπως γίνονται τώρα που πολλές φορές, για να μην κρυβόμαστε, μπορεί να χρησιμοποιηθούν απλά για να καλύψουν οι μαθητές κάποιες ώρες. Είναι πολύ σοβαρά μαθήματα αλλά δε δίνεται, με βάση τη δομή που υπάρχει σήμερα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, η πρέπουσα σημασία σε αυτά. Δηλαδή εγώ θα ήθελα να υπήρχε μια «δέσμη» όπου κάποιος που θα ήθελε π.χ. να ασχοληθεί με το θέατρο να έπαιρνε λογοτεχνία, θέατρο, εικαστικά ώστε να έχει μια συγκεκριμένη σφαιρική καλλιέργεια. Με τον τρόπο που γίνονται τώρα, υπάρχουν βέβαια πολλά παιδιά που ωφελούνται, αλλά ως σύστημα δεν οδηγεί στη σφαιρικότητα της άποψης για το θέατρο, τη μουσική, τις τέχνες κτλ. Άρα πιστεύετε ότι θα ήταν καλό να επιστρέψουμε πίσω στους κλάδους, όπως για παράδειγμα κλασικό, πρακτικό Όχι ακριβώς στους κλάδους Δεν πιστεύω πως πρέπει να πηγαίνουμε προς τα πίσω, όμως το σύστημα χρειάζεται μια επεξεργασία. Μπορεί να είναι καλύτερα να έχουν περισσότερες επιλογές τα παιδιά. Πρέπει όμως να υπάρχει μια προκαθορισμένη δομή της κατεύθυνσης που θα επιλέξει ο μαθητής, η οποία θα έχει και κάποια ευελιξία. Δεν πιστεύω βέβαια ότι τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος προέρχονται από τις επιλογές στη Β και Γ Λυκείου. Τα προβλήματα είναι βαθύτερα και έχουν σχέση με το αν και πόσο ακολουθείται η μαθητοκεντρική εκπαίδευση. Γιορτή Γραμμάτων Ένα μεγάλο πρόβλημα στην εποχή μας είναι αυτό του σχολικού εκφοβισμού. Υπάρχουν τέτοια φαινόμενα στο σχολείο μας; Πώς τα αντιμετωπίζετε; Πιστεύω ότι το σχολείο μας -και το κάθε σχολείο- είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας και αφού στην κοινωνία μας υπάρχει αυτό το φαινόμενο, αντανακλάται και μέσα στο σχολείο, με την έννοια ότι τα παιδιά παίρνουν μηνύματα από παντού. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μην προάγεται ο ρατσισμός και με στενοχωρεί ιδιαίτερα όταν εκδηλώνονται τέτοιες στάσεις. Στο σχολείο μας κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να εξαλείψουμε τέτοια φαινόμενα και καλλιεργούμε τα παιδιά μέσα από τις δράσεις μας προς τη σωστή κατεύθυνση. Για παράδειγμα πριν από μερικά χρόνια στο θέατρό μας συμμετείχαν και παιδιά άλλων εθνοτήτων ενώ φέτος επιλέξαμε να ανεβάσουμε το θεατρικό έργο «Το αγόρι με τη βαλίτσα» που καταπιάνεται με θέματα των μεταναστών Στο διαγωνισμό ποίησης στα πλαίσια της Ποιητικής Βραδιάς τα τελευταία δύο χρόνια κέρδισε το βραβείο μια μαθήτρια της οποίας η μητρική γλώσσα δεν είναι η ελληνική. Πιστεύω λοιπόν ότι μέσα από τέτοιες δράσεις μειώνουμε κάποια φαινόμενα Και αυτό μας οδηγεί στην επόμενη μας ερώτηση Κυρία Τσιελεπή, στο τεύχος αυτό της εφημερίδας μας αναφερόμαστε περισσότερο στις εξωδιδακτικές δράσεις του σχολείου μας και θέλουμε να μας πείτε τη δική σας γνώμη σχετικά με αυτές. Μπορείτε να αναφέρετε τις δράσεις που γίνονται κάθε χρόνο στο σχολείο μας; Το σχολείο μας είναι πολύ δραστήριο και οι μαθητές μας, με τη βοήθεια και καθοδήγηση των καθηγητών τους, συμμετέχουν στη διοργάνωση πολλών τέτοιων εκδηλώσεων, καλλιτεχνικών και πολιτιστικών. Θα αναφερθώ στην Ποιητική Βραδιά και στο Μαθητικό Συνέδριο που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο σχολείο μας και αποτελούν πια θεσμό. Κάθε χρόνο επίσης τα παιδιά συμμετέχουν σε διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως είναι το Comenius και το ME.DI.MUN και σε ποικίλες άλλες δράσεις, όπως είναι τα τελευταία δύο χρόνια η εφημερίδα σας και φέτος η Μουσική Βραδιά που οργανώθηκε από το ΚΜΣ Εκτός από τη βραδιά αυτή οργανώνονται και άλλες δράσεις σχετικές με την ψυχαγωγία περισσότερο, όπως οι εκδηλώσεις τη μέρα της Τσικνοπέμπτης και η βραδιά της τόμπολας σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Γονέων Θεωρείτε σημαντικό να αγκαλιάζουν πολλοί μαθητές τις εκδηλώσεις αυτές; Τι τους προσφέρουν και ποιοι εκπαιδευτικοί και παιδαγωγικοί στόχοι επιτυγχάνονται, κατά τη γνώμη σας, μέσα από αυτές τις δράσεις; Όλες οι δραστηριότητες και οι δράσεις του σχολείου έχουν ως κορωνίδα τη συμμετοχή πολλών μαθητών. Στις περισσότερες υπάρχει μεγάλη συμμετοχή με τη βοήθεια βέβαια των καθηγητών τους. Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω ότι είναι κουλτούρα οι συνάδελφοι να ενθαρρύνουν τους μαθητές να συμμετέχουν, να κάνουν εργασίες, να κάνουν δράσεις πέρα από το να διαβάσουν το μάθημά τους και να γράψουν ένα διαγώνισμα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επίσης η συμμετοχή των παιδιών και των συναδέλφων σε δράσεις προώθησης έρευνας Αυτά όλα είναι δράσεις που δεν υπαγορεύονται από το ωρολόγιο πρόγραμμα αλλά ούτε και είναι θεσμοθετημένες και τις θεωρώ πολύ σημαντικές. Το σχολείο θέλει να δώσει παιδεία στα παιδιά και να βγάλει πολύπλευρες προσωπικότητες, με αναπτυγμένη την κριτική τους σκέψη Θέλει να καλλιεργηθεί και η ψυχή των παιδιών. Η καλλιέργεια της ψυχής περνά μέσα από την ψυχαγωγία, δηλαδή μέσα από την αγωγή της ψυχής. Άρα, δραστηριότητες όπως η Ποιητική Βράδια και οι μουσικές βραδιές βοηθούν τα παιδιά να ανεβάσουν πιο πάνω την ψυχή τους, όχι μόνο τα παιδιά που θα συμμετάσχουν αλλά και τα παιδιά που θα παρακολουθήσουν. Από την άλλη, μέσα στις δεξιότητες που πρέπει να έχει ο πολίτης του 21 ου αιώνα είναι να συνεργάζεται, να σέβεται το διαφορετικό, τους θεσμούς και το συνάνθρωπό του αλλά και να μπορεί να βλέπει πολύπλευρα τα πράγματα και να είναι ενεργός πολίτης με το να ερευνά όλες τις πτυχές ενός θέματος. Όλα αυτά προάγονται μέσα από τέτοιες δράσεις. Κάποιες φορές ακούμε παράπονα από τους συμμαθητές μας αλλά και από τους καθηγητές μας ότι χάνεται πολύς διδακτικός χρόνος στην προσπάθεια να διεκπεραιωθούν αυτές οι εκδηλώσεις. Ποιο είναι το σχόλιο σας; Δε θα έλεγα ότι χάνουμε χρόνο αλλά ότι διαθέτουμε κάποιο χρόνο. Σίγουρα δε θα έπρεπε να χάνεται πολύς πολύτιμος διδακτικός χρόνος... Όμως θα ήθελα να πω για παράδειγμα ότι το Συνέδριο πραγματοποιείται σε εφτά διδακτικές περιόδους όμως τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτό θα χρησιμοποιήσουν πολύ περισσότερο χρόνο ενώ τα παιδιά που θα παρακολουθήσουν θα καταλάβουν σε ένα μεγάλο βαθμό τη διαθεματικότητα μιας ενότητας. Φέτος τα παιδιά θα καταλάβουν ότι η αειφορία είναι μια πολυεπίπεδη έννοια. Είναι πιο δύσκολο να αντιληφθούν τη διαθεματικότητα κάποιων ζητημάτων μέσα από ένα παραδοσιακό μάθημα. Πιστεύω ότι γι αυτό δεν είναι χάσιμο χρόνου το να παρακολουθήσει ένας μαθητής το Συνέδριο, πόσο μάλλον να δημιουργήσει κάτι γι αυτό. Το να μπορεί να ψάξει τη βιβλιογραφία, να μπορεί να κάνει ένα ορθά δομημένο project, να παρουσιάσει μια εργασία και να αντιμετωπίσει ένα κοινό είναι δεξιότητες πολύ σημαντικές, που δεν μπορούν να αποκτηθούν μόνο μέσα από το μάθημα. Το γεγονός ότι οι μαθητές του σχολείου μας δεν παρακολουθούν κάποιες από αυτές τις εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα τη Θεατρική Παράσταση ή την Ποιητική Βραδιά, σας απασχόλησε ως Διεύθυνση; Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Δεν είναι όλοι οι μαθητές έτοιμοι να παρακολουθήσουν μια ποιητική βράδια ή μια θεατρική παράσταση. Επίσης πιστεύω ότι οι μαθητές που πραγματικά ήθελαν να την παρακολουθήσουν ήρθαν τη βραδιά εκείνη. Ακόμα αν θέλουν κάποιοι να την παρακολουθήσουν, μπορούμε να τους την προμηθεύσουμε σε ηλεκτρονική μορφή. Ποια κίνητρα δίνει η Διεύθυνση του σχολείου στους μαθητές και στους καθηγητές, ώστε να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους πολιτιστικές δράσεις; Πρώτα απ όλα πιστεύω πως πρέπει να αγαπούν το σχολείο τους, να θέλουν να προσφέρουν σε αυτό, να επιθυμούν να ανεβάσουν το επίπεδο συμμετέχοντας και οι ίδιοι στις δράσεις. Και αυτό είναι κάτι που δεν κερδίζεται με λόγια αλλά είναι η καθημερινή στάση όλων των μελών του σχολείου. Είναι δηλαδή αυτό που λέμε θετικό κλίμα Από κει και πέρα υλικό κίνητρο δεν υπάρχει και δεν είναι σωστό να υπάρχει. Ας θυμηθούμε το ποίημα Ιθάκη... Η Ιθάκη είναι ο δρόμος, είναι το κίνητρο και η κατάληξη, είναι η δράση για να αποκτήσεις κάτι Ποιητική Βραδιά Πού οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, η απαξιωτική στάση μιας ομάδας μαθητών απέναντι σε αυτές; Μια πρώτη αιτία είναι η χρησιμοθηρική στάση κάποιων παιδιών. Δηλαδή σκέφτονται «εγώ τι θα κερδίσω, θα αυξηθεί ο βαθμός μου;». Θεωρούν λοιπόν πως δε θα έχουν κάποιο άμεσο κέρδος από αυτές τις εκδηλώσεις. Σίγουρα αυτές οι δράσεις δε γίνονται για να αυξήσεις το βαθμό σου, για να μάθεις τα θέματα των εξετάσεων ή για να σε συμπαθήσει ο καθηγητής και να σου βάλει πιο ψηλό βαθμό. Άρα ένας που έχει απλά χρησιμοθηρική στάση απέναντι στο τι κάνει στο σχολείο, είναι δύσκολο να συμμετέχει. Όμως εγώ δεν αδικώ τα παιδιά που έχουν αυτή τη στάση, διότι όλη η κοινωνία μας έχει αυτή τη στάση! Ο τελευταίος που φταίει είναι ο μαθητής. Μια άλλη αιτία που θα ήθελα να αναφέρω είναι το ότι κάποιοι θεωρούν ότι δεν είναι δική τους υπόθεση... Δηλαδή δε βλέπουν το σχολείο σαν ένα δεύτερο τους σπίτι. Άρα δεν έχουν και την επιθυμία να προσφέρουν σε αυτό που αγαπούν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν αγαπούν το σχολείο αλλά υπάρχουν διαβαθμίσεις στην αγάπη και στο κατά πόσο βλέπεις το σχολείο σαν κάτι δικό σου, τον εαυτό σου ως μέλος αυτής της ομάδας, ώστε να φροντίσεις να συμβάλλεις σε όλους τους τομείς με τις δράσεις του. Τέλος, θέλω να σας πω ότι υπάρχουν μερικά παιδιά που βαριούνται και απέναντι σε αυτό το «βαριέμαι» πρέπει να δίνουμε σκληρές μάχες Κάποτε κερδίζουμε κάποτε όχι Υπάρχουν δυσκολίες στην οργάνωση και στη διεκπεραίωση τέτοιων εκδηλώσεων; Υπάρχουν δυσκολίες συντονισμού, κάτι που δεν αφορά τα παιδιά αλλά την οργάνωση του σχολείου. Πρώτιστο μέλημά μας το να μη χάνεται πολύς διδακτικός χρόνος. Αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα, γιατί υπάρχει μεγάλη φιλοτιμία από τη μεριά των συναδέλφων στο θέμα αυτό. Όμως εγώ βλέπω πως, όταν τα παιδιά τελειώσουν το σχολείο, δε θα τους ρωτήσει κανένας πώς λύνεται μια εξίσωση ή πότε έγινε ένα ιστορικό γεγονός. Μπορείς σήμερα εύκολα να το βρεις με τη χρήση του διαδικτύου... Θα χρειαστεί όμως να επεξεργαστείς σε βάθος ένα θέμα, να συνεργαστείς με τους άλλους, να κρίνεις αποδεχόμενος ή απορρίπτοντας δεδομένα... Όλα αυτά τα βασικά δεν μπορείς να τα μάθεις από το google! Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το μάθημα μέσα στην τάξη δε συμβάλλει και στην καλλιέργεια των δεξιοτήτων αυτών. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες; Με τον προγραμματισμό. Πιστεύω ότι κάνουμε πολύ καλή δουλειά. Θέλω να σας φέρω ως παράδειγμα τη θεατρική παράσταση. Τα παιδιά που έλαβαν μέρος στην παράσταση αυτή είχαν αφιερώσει πάρα πολύ από τον ελεύθερο τους χρόνο και δε χάθηκε πολύτιμος διδακτικός χρόνος. Η υπεύθυνη καθηγήτρια ερχόταν εδώ τα Σαββατοκύριακα, ώστε να μη χάνονται μαθήματα είναι θέμα καλής θέλησης Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους μαθητές του σχολείου μέσα από την εφημερίδα μας; Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι να αγαπούν το σχολείο τους και να πιστεύουν ότι οι δάσκαλοί τους έχουν στόχο να τους κάνουν όσο το δυνατό πιο χρήσιμους πολίτες και να τους δώσουν τα εφόδια, ώστε να μπορούν να σταθούν από μόνοι τους στην κοινωνία. Αυτό μπορεί να μη φαίνεται άμεσα και μέσα στο κυνήγι το χρόνου και τις παρατηρήσεις να μη δίνεται ο χρόνος να εξηγηθεί επαρκώς στα παιδιά. Να ξέρετε λοιπόν ότι θέλουμε να γίνετε χρήσιμοι πολίτες με ολοκληρωμένες προσωπικότητες αλλά και να είστε μέσα στο σχολείο ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Αυτό αποτελεί για μας μια καθημερινή πρόκληση. Κυρία Τσιελεπή, σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε καλύτερα και να έχουμε μαζί σας μια τόσο διαφωτιστική και ενδιαφέρουσα συζήτηση.

4 4 ı ÙÚÔ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΑΤΕ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ ΣΑΣ! ª ÁÂ ÙÈÎ Ë ıâ ÙÚÈÎ apple Ú ÛÙ ÛË ÙÔ μ Μετά από πολλές ώρες προβών και κούρασης η μεγάλη μέρα έφτασε! Στις 25 Φεβρουαρίου το σχολείο μας άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο τους Παγκύπριους Μαθητικούς Αγώνες Θεάτρου στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου. «Το αγόρι με τη βαλίτσα» του Μάικ Κένι μας καθήλωσε και οι ηθοποιοί - συμμαθητές μας μάς μετέφεραν όλα εκείνα τα συναισθήματα που ένιωθαν οι ίδιοι εκείνη τη στιγμή, τον πόνο, την αγωνία, την ανασφάλεια για το μέλλον, την απογοήτευση αλλά και την ελπίδα και την αισιοδοξία. Όλοι εμείς που τους παρακολουθήσαμε φύγαμε ενθουσιασμένοι από την υπέροχη αυτή δουλειά αλλά και από τον τρόπο με τον όποιο μέσα από τα απλά κοστούμια και το λιτό σκηνικό αλλά και μέσα από την αυθεντική νεανική ζωντάνια τους κατάφεραν να μας περάσουν τόσο όμορφα μηνύματα. Σας ευχαριστούμε! Άννα Χριστοδουλίδου Β3 άντα αγαπούσα το θέατρο. Πάντα με ενέπνεε, με ταξίδευε, με μάγευε ο τρόπος με τον οποίο ο ηθοποιός μεταμορφωνόταν στη σκηνή. Έτσι λοιπόν στα 15 μου, βρήκα την κατάλληλη ευκαιρία για να γνωρίσω καλύτερα τι εστί θέατρο. Mόλις άκουσα ότι το σχολείο μας θα ανεβάσει θεατρική παράσταση, πήρα τη μεγάλη απόφαση να συμμετάσχω. Κι έτσι έγινε! Όλα ξεκίνησαν στα μέσα Οκτωβρίου. Ακόμη θυμάμαι εκείνη τη μέρα σαν να ήταν χθες. Πρωτοσυναντηθήκαμε ένα διάλειμμα στην αίθουσα 8, μια αίθουσα γεμάτη με άγνωστα πρόσωπα, άγνωστες φωνές, καμιά τριανταριά άτομα. Η κυρία μας συστήθηκε και μας ξεκαθάρισε ότι οι πρόβες θα είναι πολύωρες και κουραστικές. Αλλά αυτό δε με σταμάτησε Ήθελα να μπω στο θέατρο. Ήμουν αποφασισμένη. Οι συναντήσεις μας γίνονταν μετά το σχολείο. Η πρώτη μας συνάντηση μου έκανε μεγάλη εντύπωση, εφόσον οι μισοί είχαμε απομείνει. Για ένα χρονικό διάστημα έμπαιναν και έβγαιναν άτομα στην ομάδα αυτό ήταν ανησυχητικό, όμως στο τέλος η ομάδα διαμορφώθηκε. Και έτσι πήραμε τα κείμενά μας και στρωθήκαμε στη δουλειά. Στην αρχή οι πρόβες ήταν ξεκούραστες αφού κάναμε μόνο ανάγνωση και ανάλυση χαρακτήρων. Ο χρόνος περνούσε χωρίς να το καταλαβαίνω. Όλα είχαν διαμορφωθεί τόσο γρήγορα! Και ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι είχε μείνει μόλις μια εβδομάδα πριν από την παράσταση. Η χειρότερη εβδομάδα της ζωής μου! Οι πρόβες είχαν γίνει απαιτητικές και πιο κουραστικές. Πραγματικά βρισκόμουν σε απόγνωση! Δεν προλάβαινα να διαβάσω τα μαθήματά μου, κοιμόμουν πολύ λίγο, με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να παρακολουθήσω την παράδοση του μαθήματος την επόμενη μέρα. Έφτασα στο σημείο να περνώ πιο πολλές ώρες στο σχολείο παρά στο σπίτι. Ήταν πραγματικά μια πολύ κουραστική περίοδος για όλους μας. Επιτέλους το ημερολόγιο έγραφε 25/2/2015! Έφτασε η μέρα της παράστασης! Το άγχος και η αγωνία που είχα δεν περιγράφονται. Ήταν όλα έτοιμα, το θέατρο είχε γεμίσει. Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί και η αίθουσα ήταν κατάμεστη! Αυτό με ευχαριστούσε ιδιαίτερα, εφόσον ήταν κάτι που δεν περιμέναμε. Όταν ανέβηκα πάνω στη σκηνή ήμουν πολύ αγχωμένη αλλά μετά ξέχασα τα πάντα, μεταμορφώθηκα σε Κρίσια, πήρα τα πάνω μου, συγκεντρώθηκα και έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό. Ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρά! Όταν η παράσταση τελείωσε ακούστηκε το χειροκρότημα. Αχ! Τι ωραίο συναίσθημα! Τα συγχαρητήρια και τα θετικά σχόλια στο τέλος μας ανέβασαν στα ύψη. Ένιωθα ότι πετούσα στους εφτά ουρανούς. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία! Μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου. Κατάφερα να δημιουργήσω ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου, μέσα από το οποίο έμαθα πάρα πολλά. Καταρχάς γνώρισα καινούρια άτομα, εκείνα τα άγνωστα πρόσωπα έγιναν πλέον γνωστά, ήρθα πιο κοντά με ανθρώπους που δε θα γνώριζα κάτω από άλλες συνθήκες και τώρα τους βλέπω στο διάδρομο του σχολείου και τους χαιρετώ και θυμάμαι όλα αυτά που ζήσαμε μαζί. Το θέατρο είναι αυτό που μας σύνδεσε, γιατί -όπως πολύ καλά έχω μάθει- το θέατρο είναι ομαδικό σπορ! Έμαθα τόσα πολλά για αυτό και κατάλαβα πόσο δύσκολο, πόσο χρονοβόρο είναι και πόση σκληρή δουλειά χρειάζεται για να ετοιμαστεί μια θεατρική παράσταση. Και όλα αυτά τα οφείλω σε μια εξαιρετική καθηγήτρια, την κυρία Τέρψη Ψωμά, η οποία μου έμαθε τι σημαίνει θεατρική παράσταση και θέατρο γενικότερα. Για όλα αυτά την ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που κατάφερα να συμμετάσχω και εγώ σε αυτό το υπέροχο ταξίδι, που έχει φτάσει πλέον στο τέλος του. Θα μείνει για πάντα αποτυπωμένο στο μυαλό μου και πάντα θα αναπολώ όλα αυτά που έζησα στη διάρκεια αυτό των τεσσάρων μηνών σκληρής δουλειάς. Να μαι τώρα, γεμάτη εμπειρίες και γνώσεις, έτοιμη να συνεχίσω, ξέροντας ότι όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, για να έρθουν τα καλύτερα Σώτια Αλωνεύτη Α5 Tο θέατρο πάντοτε με ενδιέφερε, μου άρεσε, μου κέντριζε την προσοχή σαν θέαμα... Η φετινή μου όμως συμμετοχή σε θεατρική ομάδα απέδειξε ότι όσο διδακτική και διασκεδαστική κι αν είναι η παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης, ο ενεργός ρόλος σε αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική και συναρπαστική περιπέτεια. Θυμάμαι τις πρώτες μας συναντήσεις που περιλάμβαναν διάφορα παιχνίδια. Διασκεδάζαμε πολύ αλλά δεν πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό μου ότι μας γέμιζαν με τόσες γνώσεις και δεξιότητες οι οποίες μάλιστα αποτέλεσαν τη βάση για το χτίσιμο της θεατρικής μας παράστασης. Για παράδειγμα δέκα κύβοι, πέντε κινητά παράθυρα, ένα πανί και φυσικά η παντομίμα ήταν αρκετά για να σας παραστήσουμε τα εφτά ταξίδια του ήρωά μας! Μελετήσαμε σε βάθος το έργο μας και το επεξεργαστήκαμε πολύ με στόχο να σας συγκινήσουμε αλλά και να σας προβληματίσουμε. Με το τέλος της παράστασης φεύγουμε όλοι μας με άλλη μια πολύτιμη εμπειρία ζωής. Οι πρόβες, που ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ήταν πολύωρες, κουραστικές και απαιτούσαν την παρουσία όλων μας, αφού το θέατρο είναι σπορ ομαδικό, άξιζαν πραγματικά τον κόπο. Πέρα από την επιτυχία της παράστασης κατά τη διάρκεια της οποίας το άγχος μου δεν περιγράφεται γνώρισα καλύτερα τους συμμαθητές μου και ανέπτυξα ισχυρές φιλίες. Μπορώ να πω ότι μέσα από το θέατρο έμαθα να παρατηρώ στα πρόσωπα και τα αντικείμενα γύρω μου τη λεπτομέρεια, γιατί αυτή είναι που τα κάνει να ξεχωρίζουν! Έζησα δύο μήνες σε εντατικούς ρυθμούς που θα μου μείνουν αξέχαστοι, γιατί πρόκειται πραγματικά για αυτό που ονομάζουμε δημιουργική αξιοποίηση του χρόνου! Ήταν υπέροχα και εύχομαι να μου δοθεί ξανά μια τέτοια ευκαιρία, γιατί ο κόσμος του θεάτρου είναι ταυτόχρονα τόσο εξωπραγματικός όσο και ρεαλιστικός και αυτό είναι που κατά τη γνώμη μου τον κάνει... μαγικό! Μαρία Πιερή Α2 ταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία για όλους μας. Πέρασα πολύ ωραία κατά τη διάρκεια των προβών, έστω κι αν το διάστημα που συμμετείχα σ αυτές ήταν μικρό. Δυστυχώς έπρεπε να εγκαταλείψω την ομάδα, γιατί δεν είχα αρκετό χρόνο να αφοσιωθώ αρκετά και να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις μιας θεατρικής παράστασης. Πάντα όμως θα θυμάμαι όλες τις στιγμές που ζήσαμε και όσα μάθαμε από την κ. Τέρψη. Άννα Χριστοδουλίδου Β3

5 appleôèëùèî Ú È 5 Ένα ακόμη ποιητικό ταξίδι στόλισε τη χρονιά μας We μ Ολα τα καλά ξεκινούν μονάχα από μια ιδέα. Έτσι και η Ποιητική Βραδιά είναι μια ιδέα που άρχισε να υλοποιείται στο σχολείο μας πριν μερικά χρόνια και στόχος μας ήταν και φέτος να διατηρήσουμε αυτή την πολύ όμορφη παράδοση. Σε μια περίοδο που τα διαγωνίσματα έπεφταν βροχή αποφασίσαμε να αρχίσουμε πρόβες, ώστε να ετοιμάσουμε μια μαγική βραδιά και μέσα από μια άψογη συνεργασία, μαθητές και καθηγητές, εργαστήκαμε σκληρά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το θέμα μας ήταν η ξενιτιά και απαγγείλαμε πολλά σχετικά ποιήματα αλλά και τραγουδήσαμε τη μαγεία και τον πόνο της. Μετά από δύο μήνες προετοιμασίας τα φώτα της σκηνής άναψαν. Με χαρά είδαμε πως όσοι παρακολούθησαν την παράσταση βίωναν όσα βιώναμε και εμείς εκείνες τις στιγμές και η συγκίνησή τους ήταν μεγάλη. Μα το πιο σημαντικό είναι πως μαθητές και καθηγητές καταφέραμε να συνεργαστούμε αρμονικά, με ενθουσιασμό και όρεξη και να απολαύσουμε από την αρχή μέχρι το τέλος την κάθε στιγμή της. Για την εμπειρία τους μας μίλησαν συμμαθητές και καθηγητές μας που δούλεψαν για την εκδήλωση αυτή. Άννα Ζήνωνος Β1 Στις 19 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας η Ποιητική Βραδιά με θέμα την ξενιτιά. Η βραδιά αυτή αποτέλεσε για μένα μια ξεχωριστή νότα στη σχολική μου πορεία. Ποίηση, μουσική, χορός, τραγούδι έδεσαν αρμονικά και πρόσφεραν σε μας, στους γονείς μας και σε όλο τον κόσμο που μας παρακολούθησε συγκινητικές στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης. Ελένη Θωμά Α2 Ησυμμετοχή μου στην προετοιμασία της Ποιητικής Βραδιάς του Λυκείου Αποστόλου Βαρνάβα ήταν μια πραγματικά πολύ όμορφη και ξεχωριστή εμπειρία! Απολαύσαμε τις πρόβες προσπαθώντας να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σ αυτό το «ποιητικό ταξίδι» γελάσαμε, φωνάξαμε, χορέψαμε, κουραστήκαμε, συγκινηθήκαμε... Οι μαθητές συνδέθηκαν μεταξύ τους, συνεργάστηκαν με υπομονή, πειθαρχία και αλληλοκατανόηση, μα κυρίως αγάπησαν πραγματικά αυτό που έκαναν. Αυτό που με άγγιξε ιδιαίτερα ήταν τα λόγια μιας μαθήτριας λίγο μετά το τέλος της βραδιάς: «Σας ευχαριστώ, κυρία, που μου δώσατε την ευκαιρία να συμμετάσχω σ αυτή την εκδήλωση». Ντίνα Παναγιώτου Φιλόλογος Μια ξεχωριστή ποιητική βραδιά διοργάνωσε το Λύκειό μας. Είχα τη χαρά να συμμετάσχω με μια ομάδα παιδιών των οποίων η εθελούσια συνδρομή, η άψογη συνεργασία, η αγάπη, το μεράκι και ο «επαγγελματισμός» οδήγησαν την όλη προσπάθεια σε μια άρτια παρουσίαση. Υπήρξαν στιγμές χαράς και συγκίνησης, κόπωσης και αγωνίας, ένα αίσθημα ευφορίας και ανάτασης Η ευχαρίστηση όμως μετά το τέλος της βραδιάς μάς έδωσε την ικανοποίηση ότι ήταν μια ευκαιρία να ξεδιπλωθούν τόσα ταλέντα! Θέλμα Σωφρονίου Φιλόλογος Ηποιητική βραδιά στο Λύκειό μας είναι για μας κάθε χρόνο ένα μεγάλο ταξίδι. Πέρσι μείναμε στην Κύπρο διαβάζοντας Κύπριους ποιητές, φέτος φύγαμε μετανάστες. Συναντήσαμε την εργάτρια της Γερμανίας, το χωριανό μας στη μακρινή Αυστραλία, τους πρόσφυγές μας στην Αγγλία. Γυρίσαμε το χρόνο προς τα πίσω και αναπολήσαμε τον αποχωρισμό και το νόστο. Πήραμε το χρόνο μπροστά και είδαμε μικρά μεταναστόπουλα από την πατρίδα μας να παίρνουν και πάλι τον ίδιο δρόμο. Γυρίσαμε τελικά στην πατρίδα, ανάμεσα σε τόσους ξένους που είχαμε αφήσει, αλλά δεν ήταν οι ίδιοι Γιατί γυρίσαμε καλύτεροι άνθρωποι. Λάμπρος Λάμπρου Φιλόλογος Φέτος κάθησα στην καρέκλα του θεατή για να παρακολουθήσω την Ποιητική Βραδιά του ΛΑΒ. Ήταν λιγάκι παράξενο για μένα να κάθομαι χωρίς το άγχος που συνήθως σε διακατέχει πριν την έναρξη της παράστασης, μια και φέτος μετά από τρία χρόνια δεν είχα άμεση και ενεργό συμμετοχή στη «δημιουργία» της ποιητικής βραδιάς του σχολείου μας. Είχα απλά αναλάβει το άχαρο καθήκον της επιμέλειας του προγράμματος της εκδήλωσης τόσο άχαρο που κάπου στην πορεία χάθηκα μέσα στα ονομάτων των μαθητών, των καθηγητών, των ποιητών και των συνθετών και άφησα έξω το Μουσικό μας, τον αγαπητό συνάδελφο Νίκο Νικόλαου. Το συνειδητοποίησα όταν μια κυρία που καθόταν δίπλα μου έψαχνε απεγνωσμένα στο πρόγραμμα να βρει το όνομα του συναδέλφου που έκανε τόοοση δουλειά με τα παιδιά της χορωδίας και της ορχήστρας Πραγματικά αισθάνθηκα απέραντη ντροπή Απολογούμαι από καρδιάς, συνάδελφε Δυστυχώς «το γήρας ουκ έρχεται μόνον» Ιφιγένεια Ποντίκη Φιλόλογος Το LAV music night που διοργανώθηκε για πρώτη φορά φέτος και ήταν Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο! Την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε εν όψει της γιορτής των Γραμμάτων και των Τριών Ιεραρχών! Την πρωτοβουλία του ΚΜΣ να πουλάει lacta και αν θέλουμε να μας τις ταχυδρομεί στα αγαπημένα μας πρόσωπα την παραμονή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου! Να σας βλέπουμε να μετροφυλλάτε τις σελίδες του «ΛΑΒστόρι»! Τους καθηγητές που μας δείχνουν ταινίες στα πλαίσια του μαθήματος Το αγόρι με τη βαλίτσα! Τους μαθητές που συσπειρώνονται και που διοργανώνουν διάφορες δράσεις Να βλέπουμε το κουτί του «Κρατάς Μυστικό» γεμάτο! Τους τριταίους που βάφουν τους τοίχους και το πλακόστρωτο της αυλής! Τα φούτερ των τριταίων! We DO Δ μ Να κερδίζουμε το φλουρί της βασιλόπιτας και το δώρο που μας υποσχέθηκε η Διεύθυνση να μην το έχουμε δει μπροστά μας ακόμη έστω κι αν πλησιάζει το Πάσχα! Να πρέπει να πληρώσουμε για να παρακολουθήσουμε δραστηριότητες των συμμαθητών μας (θέατρο, music night) Να μας βλέπουν υποτιμητικά οι καθηγητές όταν κάνουμε μια απορία λες και κάναμε έγκλημα (δηλαδή να πιστέψω ότι εσύ ήξερες τα πάντα από την κούνια σου;) Να μας απειλείτε με απρόοπτα διαγωνίσματα. Αυτά σας μάθαιναν στο παιδαγωγικό; Να μας κατηγορείτε συνεχώς για χρήση κινητού την ώρα του μαθήματος και μετά από πέντε λεπτά να κτυπά το δικό σας (Γιατί υπάρχει Θεία Δίκη!)... Να μην κάνουμε μάθημα όλο το τετράμηνο και να θυμάστε την τελευταία μέρα να μας αξιολογήσετε σε κάτι που δεν έχουμε διδαχτεί μόνο και μόνο γιατί ξαφνικά θυμηθήκατε ότι πρέπει να βάλετε βαθμούς Όταν θέλουν μαθητές να κάνουν μια ανακοίνωση να χρειάζεται ολόκληρη μάχη - άθλος μέχρι να πάρουν άδεια για να χρησιμοποιήσουν τα μεγάφωνα Όταν εκεί που καθόμαστε αμέριμνοι έρχεται πάνω μας μια νερόφουσκα και μας κάνει μούσκεμα Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Χριστίνα Μιχαήλ Β2 ÁÁÓÒÌË ÏÔ! Μια μεγάλη συγγνώμη στο συμμαθητή μας Παύλο Στέκα Α5 γιατί στο προηγούμενο τεύχος του «ασκήσαμε λογοκρισία» και παραλείψαμε να αναφέρουμε ότι του αρέσει το Λύκειό μας «γιατί έχει πολλά ωραίες κορούες»! Mαρία Πιερή Α2

6 6 14 ο Μαθητικό Συνέδριο Û Ó ÚÈÔ «Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας» Την Τετάρτη 11 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας το 14ο Μαθητικό Συνέδριο με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Τίτλος του Συνεδρίου «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας» και υπότιτλος «περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της αειφορίας». Στα πλαίσια αυτά εργαστήκαμε πάνω σε διάφορα θέματα, όπως το φυσικό αέριο, ο άνθρωπος και το περιβάλλον, το αειφόρο σχολείο, η φτώχεια, το νερό, η διαχείριση των αστικών απορριμμάτων και πολλά άλλα. Μέσα στα εργαστήρια είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε όλες τις πτυχές της αειφορίας, να δούμε το ζήτημα από όλες τις πλευρές του και να κατανοήσουμε ότι η αειφορία δεν αφορά μόνο το φυσικό περιβάλλον αλλά αποτελεί μια στάση ζωής, η οποία επηρεάζει εκτός από το περιβάλλον και κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Η μέρα αυτή άρχισε με την τελετή έναρξης που ήταν φαντασμαγορική. Με ένα εξηντάλεπτο πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε, εκτός από την παρουσίαση των θεμάτων, χορό, τραγούδι, κίνηση, ακόμα και parkour(!) η μέρα αυτή άρχισε πρωτότυπα και δυναμικά. Με συνθήματα όπως «η φύση δε μας ανήκει», «είμαστε μόνο ένα μέρος της φύσης», «γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο», οι συμμαθητές μας μάς εντυπωσίασαν και μάς πέρασαν με τα ταλέντα τους όλα αυτά τα τόσο όμορφα μηνύματα. Η φιλόλογος του σχολείου μας, κ. Ρένα Λεοντίου, και ο καθηγητής Μουσικής, ο κ. Νίκος Νικολάου, μαζί με μια μεγάλη ομάδα ταλαντούχων συμμαθητών και συμμαθητριών μας, κατάφεραν για άλλη μια φορά να μας μαγέψουν και να μας καθηλώσουν. Κατάφεραν να δημιουργήσουν μια υπέροχη ατμόσφαιρα αρχίζοντας το μαθητικό μας Συνέδριο με τον καλύτερο τρόπο. Γιώργος Χαραλάμπους Β2 Αντρέας Στέλιου Β8 Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Στα πλαίσια του Συνεδρίου είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια διάλεξη σχετική με την κοινωνία και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ομιλητής ήταν ο κ. Νεκτάριος Παρτασίδης, Αναπληρωτής Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Κοινωνιολόγων. Δεν μπορώ να πω ότι τα συγκράτησα όλα όσα συζητήσαμε αλλά αυτά που εντυπώθηκαν στο μυαλό μου τα θεωρώ πολύ σημαντικά. Έμαθα πως αν θέλω να κάνω μια αλλαγή μπορώ να την κάνω ακόμα και όταν κανείς άλλος δε συμμερίζεται την άποψή μου. Εμείς οι νέοι πιστεύουμε πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτε στον κόσμο μας όμως οι εργασίες του Συνεδρίου μας με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι ακόμα και με μια μικρή κίνησή μας μπορούμε να αλλάξουμε πολλά. Στέλλα Γρηγορίου Β3 Στις 11 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας το 14ο Μαθητικό Συνέδριο με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη και τίτλο «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας». Με τη βοήθεια της καθηγήτριάς μας, κ. Πόπης Άππιου, είχαμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε. Προβάλαμε σε μια ομάδα συμμαθητών μας μια παρουσίαση που επικεντρώθηκε στο θέμα του «Traffic Jams», δηλαδή στο κυκλοφοριακό πρόβλημα και τις επιβλαβείς συνέπειές του στον άνθρωπο και στο φυσικό περιβάλλον. Για να είμαστε σε θέση να συζητήσουμε το θέμα αυτό τη μέρα του Συνεδρίου εργαστήκαμε ένα ολόκληρο μήνα κατά τη διάρκεια του οποίου μέσω διαδικτύου γνωρίσαμε, ερευνήσαμε, κατανοήσαμε και αναλύσαμε όλα τα σχετικά με αυτό ζητήματα. Προσπαθήσαμε να μεταδώσουμε στους συμμαθητές μας όλα αυτά που μάθαμε και να περάσουμε σημαντικά μηνύματα. Συζητήσαμε επίσης και τρόπους επίλυσης του προβλήματος. Ήταν μια πολύ ωραία και ευχάριστη εμπειρία, μέσα από την οποία κερδίσαμε νέες γνώσεις αλλά και μάθαμε να δουλεύουμε σε ένα ομαδικό περιβάλλον. Αθηνά Καπασακαλίδου Β7 Eμείς, στα πλαίσια του 14ου Μαθητικού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας στις 11 Μαρτίου, ετοιμάσαμε με πολλή προθυμία και όρεξη ένα Quiz γνώσεων με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Μέσα από το παιχνίδι αυτό εκφράσαμε και την αγάπη μας για την αγγλική γλώσσα. Περάσαμε τέλεια, όχι μόνο δημιουργώντας και οργανώνοντας το Quiz με τη βοήθεια της κ. Έλλης Παπαδοπούλου και της κ. Ελένης Καλαϊτζάκη αλλά και παρουσιάζοντας στους συμμαθητές μας αυτό που μας απασχολούσε για περισσότερο από ένα μήνα! Στόχος μας ήταν να συζητήσουμε τη σημασία της αειφορίας στη ζωή μας μέσα από την εκμάθηση καινούριων για εμάς αγγλικών λέξεων. Έχω την άποψη πως επιτεύχθηκε! Γεωργία Σάββα Β3 Στις 11 Μαρτίου στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε το Μαθητικό μας Συνέδριο με θέμα την αειφόρο ανάπτυξη. Στα πλαίσια των εργαστηρίων του συνεδρίου εγώ και η συμμαθήτριά μου Σιμώνη Συμεού του Β7 με τη βοήθεια της καθηγήτριάς μας, κ. Πόπης Άππιου, παρουσιάσαμε μια εργασία στην αγγλική γλώσσα. Θέμα της εργασίας μας ήταν το «Wasting water in tourism», δηλαδή η σπατάλη του νερού στην τουριστική βιομηχανία και οι συνέπειες που αυτή επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον. Όταν έφτασε η στιγμή της παρουσίασής μας είχαμε πολύ άγχος και αγωνία και ανυπομονούσαμε να τελειώσουμε! Στο τέλος όμως νιώσαμε πολύ ευχαριστημένες και περήφανες για τη δουλειά που κάναμε. Το Συνέδριο μου έδωσε μια πολύ καλή εμπειρία. Με βοήθησε να αποκτήσω δεξιότητες απαραίτητες για το μέλλον, όπως π.χ. να είμαι πιο υπεύθυνη, να ερευνώ, να μαθαίνω και να παρουσιάζω στους άλλους ένα σημαντικό θέμα. Ραφαέλα Κωνσταντίνου Β3 Οι πληγές της φύσης το κίνητρό μας Μέσα από την εμπειρία που είχα στο Συνέδριο που διοργάνωσε το Λύκειό μου αντιλήφθηκα ότι η αειφορία είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό που αντανακλάται σε κάθε πτυχή της κοινωνίας μας. Είναι γεγονός πλέον ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλη αναβολή. Ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε περισσότερο με τη σημασία που έχει καθώς και τις συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος. Να κατα νοήσουμε δηλαδή την τραγικότητα της σύγχρονης πραγματικότητας έτσι όπως ξεδι πλώθηκε όχι μόνο σε μας που συμμετείχαμε στο Συνέδριο αλλά και σε όλους όσους μας παρακολούθησαν. Η περιβαλλοντική φθορά ξεκινά από τον καθένα μας ξεχωριστά, αφού ο ανθρώπινος παράγοντας τα τελευταία χρόνια καταχράστηκε τη δυνατότητα που έχει να ζει ελεύθερος. Ανεξαρτητοποιήθηκε από τη φύση χάρη στην τεχνολογική ανάπτυξη αλλά ξέχασε ότι η φύση τον γέννησε και για ιδιοτελείς λόγους θέλησε να αποκόψει τους μητρικούς δεσμούς του με τη μητέρα φύση. Ρύπανση, μόλυνση του περιβάλλοντος, φαινόμενο του θερμοκηπίου, όξινη βροχή Πολυσυζητημένα θέματα Σκέψη και προβληματισμός πολύς Η μητέρα φύση όμως βρίσκεται στο νεκροκρέβατο, σε κρίσιμη κατάσταση. Τα πάντα εξαρτώνται από εμάς. Η συνειδητή και συλλογική κινητοποίηση του ανθρώπου είναι αυτή που θα αναζωογονήσει το ζωντανό νεκρό. Το ίδιο το παιδί ας δώσει πίσω όλα όσα του πρόσφερε η μητέρα του τόσο καιρό. Αειφορία λοιπόν: περιβαλλοντική, κοινωνική, οικονομική. Εγώ, εσύ, ο κόσμος μας. Αν αλλάξουμε όλοι εμείς τον τρόπο ζωής μας, αν ακολουθήσουμε τις αρχές μιας υγιούς και αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης τότε μόνο θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ας μη θεωρούμε τη φροντίδα του πλανήτη ως αγγαρεία ή υποχρέωση. Ας μην αφήσουμε την πληγή που δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι να μεγαλώσει κι άλλο. Ας αποτελέσει η πληγή αυτή κίνητρο για εμάς ώστε να βοηθήσουμε τον κόσμο μας να ορθοποδήσει. Μόνο μια απόφασή μας να κάνουμε πράξη όλα αυτά που συζητούμε και που μας απασχολούν εδώ και πολύ καιρό είναι η καλύτερη αρχή και θα έχουμε ήδη διανύσει το μισό δρόμο προς την επιτυχία. Γιώργος Κτωρής Γ1 Ρίξε και συ μια ματιά στις οθόνες γύρω σου Ένα από τα μηνύματα που στείλαμε την Τετάρτη 11 Μαρτίου μέσα από τις εργασίες του Συνεδρίου μας ήταν «γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο». Εσύ τι θα κάνεις για να συμβάλεις στην αειφόρο ανάπτυξη; Τι πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε; Βλέποντας τον κόσμο γύρω μου συνειδητοποιώ συχνά ότι αυτός ο κόσμος χρειάζεται μεγάλες αλλαγές σε πολλούς τομείς. Ένας από τους τομείς αυτούς, ίσως και ο σημαντικότερος, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος μεταχειρίζεται τη φύση, το περιβάλλον, τη μητέρα γη. Ο σημερινός άνθρωπος, που έχει την εντύπωση ότι τα ξέρει όλα και ότι μπορεί να έχει τον έλεγχο των πάντων, έχει υποτιμήσει τη γη και την έχει εξαθλιώσει δείχνοντας της καθημερινά πως διόλου δε νοιάζεται γι αυτήν. Πώς γίνεται αυτό το «πανέξυπνο» ον να μην έχει ακόμα καταφέρει να αντιληφθεί πως καταστρέφοντας τον πλανήτη αυτό, που τόσο στοργικά τόσους πολλούς αιώνες τον αγκαλιάζει και τόσο απλόχερα του προσφέρει κάθε καρπό του, γίνεται αυτόχειρας; Είναι δυνατό ποτέ να μην έχει ρίξει μια ματιά, έστω και κλεφτή, σε μια από όλες αυτές τις οθόνες που τον περιτριγυρίζουν συνέχεια, και να μην έχει δει ένα σύνθημα σαν κι αυτά; «Σώσε τον πλανήτη», «ο πλανήτης είσαι εσύ». Δεν είναι ότι δεν ξέρει, δεν είναι ότι δεν μπορεί, απλά εθελοτυφλώ εθελοτυφλείς εθελοτυφλεί Εγώ πιστεύω πως ο ανθρωπάκος ξέρει πολύ καλά πως κάθε φορά που χτίζει ένα καινούριο εργοστάσιο ανοίγει άλλη μια πληγή στον πολυτραυματισμένο αυτό πλανήτη. Κι όμως δεν κάνει τίποτα για να το σταματήσει, προτιμά να φορεί κάθε πρωί το πανάκριβο κουστούμι του που ποιος ξέρει ποιο παιδί το είχε φτιάξει με τα χεράκια του στην Μπανγκλαντές, στην Ταϋλάνδη, στο Βιετνάμ, στην Ινδία για ένα ξεροκόμματο. Προτιμά να κυκλοφορεί σαν «κύριος» στην κοινωνία οδηγώντας μια αυτοκινητάρα των 100 χιλιάδων μη δίνοντας δεκάρα για το ότι εκπέμπει πενταπλάσια ποσότητα καυσαερίων. Προτιμά να καταναλώνει σε έξαλλο ρυθμό φαγητό, ρούχα, παπούτσια τη στιγμή που τα παιδιά της Αφρικής πεινούν και που η γη δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοιους τρελούς ρυθμούς κατανάλωσης. Εγώ στα δεκάξι μου, ως έφηβη, πιστεύω πως έχω κάθε δικαίωμα να ελπίζω και να ονειρεύομαι ότι μεγαλώνοντας θα γίνω πολύ καλύτερη. Θα γίνω εγώ η αλλαγή που θέλω να δω στον κόσμο. Για να το πετύχω αυτό θα ξεκινήσω πρώτα από μένα. Θα ιεραρχήσω μέσα μου τις ανάγκες, τους στόχους, τις προτεραιότητές μου λαμβάνοντας υπόψη και τις ανάγκες των άλλων ανθρώπων αλλά και της φύσης. Γιατί σ αυτό τον κόσμο δε ζω μόνη! Έχω σκεφτεί και το πρώτο μου βήμα. Άρχισα ήδη, δειλά δειλά, να το κάνω. Κλείνω κάθε πρίζα αχρείαστα αναμμένη. Μικρή, απλή, εύκολη κίνηση Μπορεί να φαίνεται ασήμαντη αλλά σκέψου όλοι οι άνθρωποι να έκαναν κάτι τόσο απλό Ίσως τελικά να μη χρειάζεται να κάνεις τόσα πολλά για να αλλάξεις τον κόσμο Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

7 Û Ó ÚÈÔ Η κ. Άντρη Θεοφάνους μιλά για τα βιολογικά προϊόντα ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ÚÂ Ó ÚÂ Ó Είμαστε ενημερωμένοι για τα βιολογικά προϊόντα; Στα πλαίσια του 14ου Μαθητικού Συνεδρίου «Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας» με θέμα τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της αειφορίας, μαθητές και μαθήτριες που διδασκόμαστε Οικογενειακή Αγωγή ερευνήσαμε τα βιολογικά προϊόντα και τη θρεπτικότητά τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Στα πλαίσια αυτά ετοιμάσαμε ένα ερωτηματολόγιο με εννιά ερωτήσεις το οποίο απαντήθηκε από όλους τους συμματηθές μας Β τάξης (127). Τα αποτελέσματά της έρευνας, τα διαγράμματα και ο σχολιασμός τους παρατίθενται πιο κάτω. 7 Ραφαήλ Αντωνίου Β4 Στέφανη Τάνεβα Β4 ΠΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ TA BIOΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΧΕΤΕ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΕΣΕΙΣ Ή ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ; 7% / 4% 8% 32% 23% 49% 77% Σ την προσπάθειά μας να μάθουμε περισσότερα για τα βιολογικά προϊόντα επισκεφτήκαμε το βιολογικό κατάστημα «Be Natural» και μιλήσαμε με την ιδιοκτήτριά του, κ. Άντρη Θεοφάνους. Διαβάστε πιο κάτω την άκρως ενδιαφέρουσα συζήτησή μας. Κυρία Θεοφάνους θέλουμε να μας πείτε πόσα χρόνια ασχολείστε με τα βιολογικά προϊόντα. Επαγγελματικά έχω το κατάστημα σχεδόν εφτά χρόνια. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα βιολογικά προϊόντα, επειδή παρατήρησα ότι καταναλώνοντας κάποιες τροφές, είχα σοβαρά προβλήματα με τους μυς και τις κλειδώσεις μου. Όταν όμως άρχισα να τρέφομαι με βιολογικά προϊόντα σταμάτησα να έχω αυτό το πρόβλημα. Ο γιος μου αντιμετώπιζε επίσης τέτοιου είδους προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα μας ενοχλούσαν μερικά συντηρητικά ή χημικά ή ψεκάσματα στις τροφές που καταναλώναμε. Έτσι αποφάσισα να ανοίξω το κατάστημα αυτό. Από που προμηθεύεστε τα προϊόντα σας; Οποιαδήποτε κυπριακά βιολογικά προϊόντα υπάρχουν τα προμηθευόμαστε. Δεν υπάρχουν όμως πολλά. Είναι κυρίως φρέσκα προϊόντα από την Κύπρο, την Αγγλία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει καθόλου την αγορά; Επηρέασε στιγμιαία μετά το «κούρεμα» αλλά επανήλθαμε δριμύτεροι! Ο κόσμος ενδιαφέρεται γι αυτά. Προσπαθούμε πολύ να ρίξουμε τις τιμές αλλά αυτό είναι δύσκολο με τους Κύπριους βιοκαλλιεργητές. Ποιο προϊόν είναι το αγαπημένο των καταναλωτών; Αυτά τα οποία πουλάμε περισσότερο είναι τα φρέσκα προϊόντα, σαλατικά και φρούτα. Πουλούμε και πάρα πολλά προϊόντα για μωρά, ειδικά για βρέφη. Ποια είναι τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του επαγγέλματος; Το μειονέκτημα είναι ότι η δουλειά είναι πολλή ενώ τα κέρδη μικρά και τα προϊόντα ακριβά. Το βλέπω περισσότερο ως κάτι που μου δίνει ευχαρίστηση παρά ως μια επιχείρηση. Με ευχαριστεί που οι άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται περισσότερο με τα θέματα αυτά τα τελευταία χρόνια και νοιάζονται περισσότερο για τη διατροφή τους και κυρίως για τη διατροφή των παιδιών τους. Συχνά, άνθρωποι που πάσχουν από κάποια ανίατη ασθένεια αρχίζουν να προμηθεύονται βιολογικά προϊόντα, ώστε να βελτιώσουν την κατάσταση της υγείας τους. Τις περισσότερες φορές όμως, δυστυχώς, είναι αργά. Μπορείτε να συγκρίνετε κάποια βιολογικά τρόφιμα με τα συμβατικά; Το μηλόξυδο, τα λάδια και οι ξηροί καρποί είναι όλα στην πιο απλή τους μορφή. Δε βάζουμε καθόλου συντηρητικά. Μέσα στο μηλόξυδο βρίσκουμε τη λεγόμενη «μάνα» και διάφορα ένζυμα, τα οποία θεραπεύουν πολλές ασθένειες. Έχουμε ακόμα ρύζι και όσπρια από βιολογικές καλλιέργειες. Μη φανταστείτε ότι όλα μας τα προϊόντα είναι πιο ακριβά από τα μη βιολογικά. Η ζάχαρη μας είναι χρυσή και όχι άσπρη, διότι η άσπρη πλένεται με χημικές ουσίες, όπως είναι η χλωρίνη. Ελαφρώς επεξεργασμένη είναι και η δική μας, απλά εμείς δεν την ασπρίζουμε. Έχουμε ακόμα και γλειφιτζούρια για τα παιδιά. Έχουν μέσα ζάχαρη ως γλυκαντικό αλλά δεν έχουν τις ουσίες Ε και τα χρώματα που έχουν τα κοινά γλειφιτζούρια. Αποτελούνται από χυμό ζαχαροκάλαμου, φυσικές γεύσεις από φραγκοστάφυλο, μήλο, καρότο και κολοκύθα. Η τιμή τους είναι η ίδια με τα γλειφιτζούρια που βρίσκουμε και στα περίπτερα. Έχουμε ακόμα και φυσικά βιολογικά καλλυντικά! Όταν ήμουν μικρή έβαζα κραγιόν και με έπιανε αναγούλα, γι αυτό δε συνήθιζα να βάφομαι. Τελικά έμαθα ότι τα περισσότερα κραγιόν είχαν μέσα βαριά μέταλλα, τα οποία όταν τα βάζεις στο σώμα απορροφούνται και δημιουργούνται πολλές ασθένειες. Τα βαριά μέταλλα έχουν συσχετιστεί με καρκίνο, με κατά πλάκα σκλήρυνση και γενικά με σοβαρές ασθένειες. Υπάρχουν δυστυχώς και μέσα σε αρκετές τροφές. Όσον αφορά τα αυγά, για να θεωρηθούν βιολογικά προϊόντα, πρέπει οι κότες να είναι ελευθέρας βοσκής. Άρα πρέπει να υπάρχει χώρος ίσος ή μεγαλύτερος των 4 τετραγωνικών μέτρων. Τα κοτόπουλα που δε μεγαλώνουν με φυσικές μεθόδους είναι τα κοτόπουλα τα οποία μεγαλώνουν μέσα σε κλουβιά, που φωτίζονται όλο το εικοσιτετράωρο, για να μένουν ξύπνια και να τρώνε περισσότερο. Έτσι τα πτηνά αυτά αναπτύσσονται πιο γρήγορα, γεννούν περισσότερα αυγά και επιφέρουν γρήγορο κέρδος. Όμως λόγω άγχους και υπερέντασης εκκρίνουν τοξίνες, οι οποίες όταν καταναλωθούν μαζί με το κρέας ή τα αυγά, επιβαρύνουν την υγεία του ανθρώπου. Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας. Αντρέας Λοΐζου Β8 Κωνσταντίνος Τουμασής Β8 Λουκία Ναθαναήλ Β8 Μικαέλλα Μαππουρίδου Β8 Άντρια Βασίλη Β8 Σύμφωνα με το πιο πάνω διάγραμμα ένα 49% των μαθητών πιστεύει πως οι γνώσεις του πάνω στο θέμα των βιολογικών προϊόντων είναι αρκετές. Αρκετά μεγάλο ποσοστό (32%) γνωρίζουν πολύ λίγο τα βιολογικά προϊόντα. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το ποσοστό των μαθητών που δε γνωρίζουν καθόλου τα βιολογικά προϊόντα έχει αυξηθεί από 1% σε 8% σε σύγκριση με προηγούμενη έρευνα που έγινε και πάλι στο σχολείο μας γύρω από το θέμα αυτό. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ; 16% 10% 7% 29% 38% Σχετικά με την αγορά βιολογικών προϊόντων ένας στους τρεις απάντησε πως υπάρχει ελλιπής προώθηση ενώ ένας στους πέντε απάντησε πως δε γνωρίζει από πού να τα προμηθευτεί. Το 29% απάντησε ότι είναι ακριβά και το 16% των μαθητών απάντησαν πως δεν τους αφορούν. Εδώ συμπεραίνουμε ότι κατά κύριο λόγο οι μαθητές δεν έχουν επαρκή πληροφόρηση για το πού μπορούν να βρουν τα βιολογικά προϊόντα αφού δεν αναλαμβάνουν οι ίδιοι την αγορά των τροφίμων αλλά οι γονείς τους. Έτσι δεν ενδιαφέρονται για το τι τρόφιμα θα αγοράσουν. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΠΟΥΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ; 33% 67% Βλέπουμε ένα θετικό αποτέλεσμα ότι η πλειοψηφία (67%) γνωρίζει ότι υπάρχουν καταστήματα που πουλούν μόνο βιολογικά προϊόντα ενώ το υπόλοιπο 33% δεν γνωρίζει. ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ; 84% 16% Δυστυχώς στο πιο πάνω διάγραμμα βλέπουμε πως η πλειοψηφία των συμμαθητών μας (84%) δε γνωρίζει αν υπάρχει μάθημα στο σχολείο που να μας πληροφορεί για τα βιολογικά προϊόντα. Τα αποτελέσματα αυτής της ερώτησης αποδεικνύουν πως για ακόμα μια φορά υπάρχει η ανάγκη για καλύτερη ενημέρωση των μαθητών. Συγκεκριμένα στο μάθημα της Οικογενειακής Αγωγής γίνεται διδασκαλία αυτού του κεφαλαίου. Η διδακτέα ύλη αλλά και οι γνώσεις που αποκομίζουν οι νέοι μέσα από αυτό το μάθημα θα πρέπει να γίνονται πιο γνωστά και στους μαθητές που δε διδάσκονται αυτό το μάθημα. Τα βιολογικά προϊόντα θα έπρεπε να απασχολούν τους πάντες ανεξαρτήτως επαγγελματικού προσανατολισμού. Το πιο πάνω διάγραμμα δείχνει πως η πλειοψηφία των μαθητών (77%) έχουν καταναλώσει βιολογικά προϊόντα αφού μόνο το 23% απάντησε αρνητικά σε αυτή την ερώτηση. Αυτό αποδεικνύεται και από έρευνα που διεξήχθη από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο και το Σύνδεσμο Βιοκαλλιεργητών Κύπρου (2012), όπου έδειξε ότι το 86% των Κυπρίων δοκίμασε και αγόρασε βιολογικά προϊόντα. ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΕΣ Ή ΟΧΙ; 14% / 17% Σε αυτή την έρευνα το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών (69%) απαντά θετικά ενώ ένα ποσοστό της τάξης του 17% αρνήθηκε να πάρει θέση λόγω του ότι δεν γνωρίζει. Το ότι τα βιολογικά προϊόντα είναι πιο ακριβά οφείλεται σε συγκεκριμένους παράγοντες: στο υψηλότερο κόστος παραγωγής ( π.χ. οργανικά λιπάσματα, μηχανικός τρόπος καταπολέμησης ζιζανίων, βιολογικές ζωοτροφές), στις μειωμένες αποδόσεις των καλλιεργειών λόγω της εκτατικής φύσης τους, στη μικρή προσφορά που δεν καλύπτει επαρκώς την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων (π.χ. νωπά κηπευτικά, και ζωοτροφές), στην επιβάρυνση του κόστους ελέγχου και πιστοποίησης των προϊόντων. ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΑ; 7% / 8% 69% 85% Στο πιο πάνω διάγραμμα βλέπουμε πως οι περισσότεροι μαθητές πιστεύουν ότι τα βιολογικά προϊόντα είναι πιο υγιεινά ενώ οι υπόλοιποι δε συμφωνούν ή δε γνωρίζουν γιατί είτε δεν το έψαξαν ή δεν δοκίμασαν. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα βιολογικά προϊόντα: Δεν περιέχουν επικίνδυνες ουσίες για την υγεία. Περιέχουν περισσότερες θρεπτικές ουσίες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία σε σχέση με τα κοινά προϊόντα. Περιέχουν μέχρι και 40% περισσότερα αντιοξειδωτικά. Τα κοινά προϊόντα περιέχουν πολύ περισσότερο νερό και λιγότερες θρεπτικές ουσίες. Ουσιαστικά αγοράζουμε νερό στη τιμή του προϊόντος.

8 8 ÂÎ ËÏÒÛÂÈ Μια ξεχωριστή σχολική εκδήλωση Παρακολουθήσαμε, μάθαμε, διασκεδάσαμε...επιτέλους! Στις 29 Ιανουαρίου με το κτύπημα του κουδουνιού για τη δεύτερη περίοδο μαζευτήκαμε στην αίθουσα πολλαπλής χρήσης, για να παρακολουθήσουμε τη γιορτή των τριών Ιεραρχών και των Γραμμάτων. Είχαμε αρνητική διάθεση όπως και κάθε φορά που πρόκειται να παρακολουθήσουμε τέτοιες εκδηλώσεις στο σχολείο. Για ακόμη μια φορά ήμασταν σίγουροι ότι το πιο ενδιαφέρον που θα είχαμε να κάνουμε για τα επόμενα 45 λεπτά θα ήταν να περάσουμε το επόμενο στάδιο στο candy crush ή να σελφιζόμαστε, για να απαθανατίσουμε μερικές ακόμη αείμνηστες στιγμές βαρεμάρας στην εν λόγω αίθουσα. Έλα όμως που η εκδήλωση ξεκίνησε τόσο ασυνήθιστα κι εντυπωσιακά που τράβηξε στη στιγμή την προσοχή όλων μας! Θα τολμούσαμε μάλιστα να πούμε πως ίσως για πρώτη φορά στα χρονικά της η αίθουσα πολλαπλής χρήσης του Λυκείου Αποστόλου Βαρνάβα φιλοξένησε ένα κοινό καθηλωμένο, που ζούσε την κάθε στιγμή της γιορτής και ήταν συνάμα και αναπόσπαστο μέρος της σε τόσο μεγάλο βαθμό που αφήσαμε στην άκρη τα κινητά μας και παρασυρθήκαμε μαζί με τον παλιάτσο σ ένα παραμύθι που μας μετέφερε στην αξία και τη σημασία της παιδείας. Χορός, τραγούδι, μουσική, προβολή, θεατρικά, παραμύθι σε ένα υπέροχο σύνολο που συνδύαζε χιούμορ, ζωντάνια, πολιτισμό και ηχηρά μηνύματα δοσμένα στη σωστή δοσολογία, ώστε να κερδίσει το κοινό. Ήταν μια πραγματική εορταστική εκδήλωση, ένα πανηγύρι χαράς, όπως ακριβώς ταιριάζει στη γιορτή των γραμμάτων. Προσηλωμένοι όλοι εμείς καθόλη τη διάρκεια γελάσαμε μέχρι δακρύων, διασκεδάσαμε και παράλληλα πήραμε με έναν πολύ απλό και όμορφο τρόπο τα σημαντικότερα μηνύματα που αφορούν την αξία των γραμμάτων, τη σημασία της ορθής διαπαιδαγώγησης, τη διαχρονική σημασία του βιβλίου και την ομορφιά της σχέσης που μπορεί να δημιουργηθεί ανάμεσα σε μας και τους καθηγητές μας. Ανέτρεψε την προκατάληψή μας εναντίον παρόμοιων δράσεων στο σχολείο και μας κάνει να ανυπομονούμε για τις επόμενες, για τις οποίες φυσικά έχει βάλει τον πήχη πολύ ψηλά. Η εκδήλωση αυτή αποτέλεσε μια γροθιά στα στερεότυπα των σχολικών εκδηλώσεων, αφού μας απέδειξε ότι είναι πολύ χρήσιμες στο σχολείο και μπορούν να μας προσφέρουν πολλά φτάνει να προσαρμόζονται στις ανάγκες που έχουμε ως μαθητές του Ήταν ένα καλλιτεχνικό μανιφέστο που έδωσε σάρκα και οστά στη θεωρία ότι κάθε σχολική εκδήλωση είναι και πρέπει να είναι μια ευκαιρία για να ερχόμαστε σε επαφή με τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν ώστε να επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Εννοείται ότι σας θαυμάσαμε, σας απολαύσαμε αλλά και σας ζηλέψαμε λιγάκι - και ποιος δε θα ήθελε άλλωστε να έπαιρνε μέρος σ αυτό το χαρούμενο πάρτι; Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο που αφορά τις σχολικές εκδηλώσεις Δε θέλουμε να βλέπουμε συνεχώς τους ίδιους και τους ίδιους αν και η συγκεκριμένη εκδήλωση μέσα σ όλες τις καινοτομίες που έφερε έβγαλε στο σανίδι και νέα φρέσκα προσωπάκια που παρά την «έλλειψη» πείρας μια χαρά τα κατάφεραν! Και ναι, αν τους αναθέταμε να απαγγείλουν Σολωμό ίσως να τα έκαναν μαντάρα Σ αυτό όμως ήταν πραγματικά τέλειοι! Αγαπημένοι μας φιλόλογοι, η μονοτονία σκότωσε τη γάτα ψάξτε λιγάκι και για πρωτοεμφανιζόμενα ταλέντα, αυτοσχεδιάστε - πρωτοπορήστε - καινοτομήστε πριν πεθάνουμε από βαρεμάρα στην επόμενη εκδήλωση! Ομάδα Δημοσιογραφίας Ενδιαφέροντος Β Λυκείου The Best night EVER! αναρωτιούνται πώς θα διατεθούν οι εισπράξεις από τη βραδιά αυτή και θα θέλαμε να μάθουμε κάποια στιγμή! Τέλος να αναφέρω ότι κάποιοι δεν είδαν με καλό μάτι το δωρεάν ποτό που πήγαινε μαζί με το εισιτήριο διότι όπως φαίνεται δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους Γενικά όμως ήταν μια υπέροχη πρωτοβουλία, ένας θεσμός που άρχισε φέτος και ελπίζουμε να συνεχιστεί και του χρόνου. Φυσικά αυτό είναι στα χέρια μας! Εμείς θα είμαστε οι επόμενοι τελειόφοιτοι, εμείς θα εκλέξουμε το επόμενο ΚΜΣ, εμείς θα πρέπει να αναλάβουμε να το οργανώσουμε ξανά. Προσωπικά πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Μ ΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ! Σε όοοοοολους εσάς που βοηθήσατε να διοργανωθεί αυτή η υπέροχη βραδιά! Μπράβο στους συμμετέχοντες, τους διοργανωτές, τους παρουσιαστές, τους «bodyguard», στις κοπέλες που χόρεψαν! Και ένα ακόμα πιο μεγάλο μπράβο στο ΚΜΣ και στους μαθητές που πήραν αυτή την πρωτοβουλία και την έφεραν εις πέρας! Από το Δεκέμβρη ακούστηκε πως το ΚΜΣ ήθελε να διοργανώσει ένα rock night. Τελικά φαίνεται να άλλαξαν γνώμη θέλοντας αυτή η βραδιά να έχει διάφορα είδη μουσικής. Ένα Σάββατο στις αρχές Φεβρουαρίου πραγματοποίησαν μια «οντισιόν», ώστε να επιλέξουν τα μαθητικά συγκροτήματα που θα έπαιρναν μέρος στο «LAV music night». Άρχισαν μάλιστα να το διαφημίζουν κολλώντας φυλλάδια στους τοίχους του σχολείου αλλά και μέσω του facebook. Θα συμμετείχαν και συγκροτήματα από άλλα σχολεία αλλά και οι «OnTour», ένα νεανικό συγκρότημα πολύ αγαπητό στη νεολαία. Και να που ήρθε η μεγάλη μέρα ή μάλλον η μεγάλη βραδιά της Παρασκευής 6 Μαρτίου. Το σχολείο μας ήταν αγνώριστο αφού μια σκηνή είχε στηθεί στο προαύλιο και χρωματιστά βαρέλια ήταν σκορπισμένα σε διάφορα σημεία του πλακόστρωτου. Σιγά σιγά η αυλή γέμισε με κόσμο. Μαθητές του σχολείου μας αλλά και άλλων σχολείων και μερικοί καθηγητές έδωσαν την παρουσία τους στηρίζοντας αυτή τη διοργάνωση. Προσωπικά πέρασα πολύ ωραία τόσο εγώ όσο και η παρέα μου! Τις εντυπώσεις φυσικά έκλεψε το «pyre show» το οποίο δημιούργησε μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Χορέψαμε, σιγοτραγουδήσαμε κι εμείς, απολαύσαμε τα συγκροτήματα, ανακαλύψαμε πως ανάμεσά μας κρύβονται ταλαντούχα άτομα, γελάσαμε, χαρήκαμε Ήταν μια πολύ όμορφη, καλά οργανωμένη βραδιά γεμάτη ζωντάνια. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης γι αυτή τη δράση το είχαμε εμείς οι μαθητές αλλά και η επιτυχία που είχε έδειξαν πολλά. Κατ αρχάς φάνηκε πως έστω κι αν κάποιοι από εσάς μας θεωρείτε τεμπέληδες και ανεύθυνους, αν μας βάλετε να ασχοληθούμε με κάτι που μας αρέσει πραγματικά θα σας αποδείξουμε το αντίθετο. Δεύτερο, εμείς οι μαθητές είμαστε οι καλύτεροι διοργανωτές σχολικών εκδηλώσεων, αφού γνωρίζουμε καλά τον παλμό του σχολείου. Βέβαια να σημειωθεί πως με πολλή δυσκολία ξεπεράστηκαν οι επιφυλάξεις της Διεύθυνσης για την εκδήλωση. Ακόμα και στη χρήση των μεγαφώνων για σχετικές ανακοινώσεις αντιμετωπίσαμε άρνηση που αναιρέθηκε με σκληρές διαπραγματεύσεις! Εντύπωση μας έκανε πως τα συγκροτήματα επέλεξαν κομμάτια από ποικίλα είδη τραγουδιών. Άλλοι μας συγκίνησαν, άλλοι μας έφτιαξαν τη διάθεση, άλλοι μας ενθουσίασαν Κάθε σχήμα όμως είχε κάτι διαφορετικό να μας προσφέρει. Σας ευχαριστούμε, φίλοι μας, και μη σταματήσετε ποτέ να ασχολείστε με τη μουσική! Υπήρξαν όμως και κάποια αρνητικά σχόλια που για χάρη της αντικειμενικότητας οφείλω να αναφέρω. Σε κάποιους συμμαθητές μας δεν άρεσε καθόλου το γεγονός ότι θα έπρεπε να αγοράσουν εισιτήριο εισόδου στην τιμή των 5 ευρώ, για να παρακολουθήσουν μια εκδήλωση συμμαθητών τους που θα γινόταν στο χώρο του σχολείου. Μάλιστα για κάποιους αυτός ήταν ο λόγος που δεν ήρθαν. Βέβαια η αλήθεια είναι πως το ΚΜΣ είχε κάποια έξοδα για την οργάνωση του «Music night» αφού όπως είδαμε έφεραν σκηνή, φώτα, ηχολήπτη, φωτοβολίδες, μικρόφωνα κλπ. Δεν είναι όμως λίγοι αυτοί που Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Τι να πω για αυτή τη βραδιά Ήταν απλά υπέροχη! Φώτα, μουσική, τραγούδι, χορός. Είχα καιρό να διασκεδάσω τόσο και πραγματικά ενθουσιάστηκα! Τα παιδιά που έλαβαν μέρος ήταν υπέροχα και η διάθεση μου εκτοξεύτηκε στα ύψη. Πέρασα χρόνο με τους συμμαθητές μου και καμάρωσα τα ταλέντα του σχολείου μας και όχι μόνο! Μακάρι το ΚΜΣ του σχολείου μας να διοργανώνει πιο συχνά τέτοιες αξέχαστες βραδιές, έτσι ώστε να αναδεικνύονται τα κρυμμένα μας ταλέντα. Σώτια Αλωνεύτη Α5

9 Ú ÛË 9 Οι «Αλκυονίδες» μας χάρισαν στιγμές ευτυχίας Φιλανθρωπία για μένα σημαίνει να χαρίζεις με τις πράξεις σου βοήθεια σε ανθρώπους που η ζωή τους αδίκησε ενώ εσύ στάθηκες πιο τυχερός και είσαι σε θέση να βοηθήσεις. Μια τέτοια πράξη είναι η συμμετοχή μας σε μη κερδοσκοπικούς φιλανθρωπικούς οργανισμούς και η εθελοντική προσφορά εργασίας σε αυτούς. Το φιλανθρωπικό σωματείο «Αλκυονίδες», το οποίο ιδρύθηκε το 1998 και στελεχώνεται αποκλειστικά από εθελοντές και εθελόντριες με ελάχιστα διοικητικά έξοδα, αποτελεί έναν τέτοιο οργανισμό. Από τότε μέχρι σήμερα η οικογένεια των «Αλκυονίδων» μεγάλωσε και επεκτάθηκε σε όλες τις πόλεις με αποτέλεσμα σήμερα να δραστηριοποιείται σε διάφορους τομείς και κυρίως στην κάλυψη αναγκών των ασθενών που στέλλονται από την κυβέρνηση για νοσηλεία, περιλαμβανομένων των ταξιδιωτικών εξόδων και της διαμονής τους. Στις 18 Δεκεμβρίου με πρωτοβουλία της καθηγήτριας μας, κ. Διαμάντως Μαγνήτη, οι μαθητές του τμήματος Οικογενειακής Αγωγής Γ Λυκείου, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τις «Αλκυονίδες» και να συμβάλουμε για λίγο στο έργο τους. Τα συναισθήματα μας ανάμεικτα! Φτιάξαμε και ταξινομήσαμε «πακέτα αγάπης» με τόση χαρά και ενθουσιασμό αλλά και με συγκίνηση. Γίναμε κι εμείς εθελοντές αγάπης! Ευχαριστούμε πολύ την καθηγήτριά μας για αυτή την όμορφη εμπειρία που μας χάρισε. Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας καταλάβαμε την αξία της αλληλεγγύης και της φιλανθρωπίας. Διονυσία Μαρτή Γ7 Ηκαρδιά είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο που λειτουργεί ως αντλία του σώματος. Είναι το σημαντικότερο όργανο του ανθρώπινου σώματος, καθώς και ένα από τα κύρια όργανα του κυκλοφορικού συστήματος. Επηρεασμένοι από αυτό πήραμε την απόφαση στο μάθημα «Άνθρωπος και Υγεία» να μελετήσουμε την καρδιά περνώντας από τη θεωρία στην πράξη, ώστε να έχουμε μια πιο ενδιαφέρουσα εικόνα. Έτσι, μαζί με την καθηγήτρια μας, κ. Νάσω Μελιφρονίδου, κάναμε τομή στην καρδιά ενός αρνιού, που έφερε ο συμμαθητής μας Νικόλας Χριστοδούλου του Β8. Φυσικά όταν πρωτακούσαμε ότι θα κάναμε τομή σε αληθινή καρδιά μας φάνηκε τρελό! Μερικοί δε χάρηκαν και τόσο που θα έβλεπαν για πρώτη φορά καρδιά και άλλα μέρη του σώματος του αρνιού ενώ άλλοι εκφράστηκαν με επιφωνήματα ενθουσιασμού! Οι περισσότεροι από μας περιμέναμε με αγωνία αυτή τη μέρα και όταν περάσαμε επιτέλους στην πράξη ήμασταν κατενθουσιασμένοι. Άλλοι πάλι, οι οποίοι δεν ήθελαν να έχουν ιδιαίτερη σχέση με καρδιές κτλ (!) βρήκαν τη θέση τους στην άλλη μεριά της αίθουσας προκειμένου να μην αηδιάσουν μπροστά στο θέαμα και τη μυρωδιά των οργάνων του ζώου Η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική, αφού μας δόθηκε η ευκαιρία να γίνουμε για λίγο μικροί Όταν θα επισκεπτόμασταν τις «Αλκυόνιδες» δε γνώριζα τι ακριβώς πρέπει να κάνω εκεί αλλά αφού μας εξήγησαν τι πρέπει να κάνουμε και πώς να συνεργαστούμε ένιωσα πολύ ωραία που βοηθήσαμε όλοι να οργανωθούν πακέτα δώρων για τις οικογένειες που έχουν ανάγκη. Ήταν υπέροχη εμπειρία ζωής και ελπίζω να μου ξαναδοθούν τέτοιες ευκαιρίες για παροχή βοήθειας. Μαριάννα Φιλίππου Γ4 Eίχα και εγώ την ευκαιρία να βιώσω μια εμπειρία φιλανθρωπίας στις «Αλκυόνιδες». Όταν μας πρωτοείπε την ιδέα της η καθηγήτριά μας ενθουσιάστηκα, γιατί μου αρέσει να βοηθώ τους ανθρώπους. Έφτασε η μέρα και όλοι ξεκινήσαμε με χαμόγελο. Όταν φτάσαμε εκεί μας καλωσόρισε η υπεύθυνη, γνωριστήκαμε και άρχισε να μας μιλά και να μας εξηγεί το στόχο του οργανισμού και πώς πρωτοξεκίνησε. Ύστερα έφτασε η ώρα της δράσης! Χωριστήκαμε σε διάφορες ομάδες και αρχίσαμε να κάνουμε μικρά πακέτα δώρων για τα παιδιά ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ Χειρουργοί μέσα στην τάξη! και τις οικογένειες που θα έρχονταν να παραλάβουν την ολόψυχη βοήθεια του συνδέσμου. Μάλιστα πριν φύγουμε άρχισε να έρχεται κόσμος. Η πιο ωραία στιγμή που βίωσα εκείνη τη μέρα ήταν όταν είσπραξα για ανταμοιβή ένα μεγάλο χαμόγελο Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό! Θα ήθελα σίγουρα να το επαναλάβω και θα πρότεινα και σε άλλους συμμαθητές μου να προσφέρουν τη βοήθειά τους, γιατί όλος ο κόπος και η κούραση χάνεται όταν χάρη σ εμάς ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο ενός ανθρώπου Νικόλας Γεωργίου Γ2 Tο σημαντικότερο της επίσκεψής μου αυτής ήταν ότι αποκόμισα πως σημασία έχει πάνω απ όλα να είμαστε άνθρωποι ανιδιοτελείς και να μη χάνουμε ευκαιρία να βοηθάμε. Επίσης συνειδητοποίησα ότι η ευτυχία δεν περιστρέφεται γύρω απο τα λεφτά αλλά από όσα εισπράττεις βοηθώντας το συνάνθρωπό σου Λουκάς Παύλου Γ4 χειρουργοί. Παράλληλα μέσω αυτού του μαθήματος σκεφτήκαμε οτι σε πολλούς από μας θα άρεσε να ασχοληθούμε με την ιατρική ή με κάποιο σχετικό επάγγελμα. Άλλοι πάλι αναθεώρησαν τις απόψεις τους και τα σχέδια τους για το μέλλον. Μέσα από τις πλάκες και τα αστεία μας όχι μόνο περάσαμε καλά αλλά μάθαμε και για τα διάφορα μέρη της καρδίας, των νεφρών και των πνευμόνων. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε όλα όσα την αποτελούν: τους δύο κόλπους, τις δύο κοιλίες, την αορτή, τις βαλβίδες (διγλώχινη και τριγλώχινη) και τα τοιχώματά της. Παρατηρήσαμε ότι το μυοκάρδιο γύρω από την αριστερή κοιλία είναι περίπου πέντε φορές παχύτερο από αυτό της δεξιάς κοιλίας. Αυτό συμβαίνει, γιατί από την αριστερή κοιλία το οξυγονωμένο αίμα προωθείται προς την αορτή και από εκεί σε όλες τις αρτηρίες του σώματος (εξαιρούνται οι πνευμονικές), από όπου μεταφέρουν το οξυγονωμένο αίμα σε όλους τους ιστούς. Περάσαμε φανταστικά και το σημαντικότερο μάθαμε πολλά τα οποία δε θα ξεχάσουμε ποτέ! Ευχαριστούμε την καθηγήτριά μας που μας χάρισε μια τόσο μοναδική εμπειρία και που βρήκε τον τρόπο να μας δώσει μοναδικές εμπειρίες και γνώσεις ζωής! Ραφαέλα Πηγιώτη Β2 Χριστίνα Μιχαήλ Β2 Καφές σε αναμονή! Δίνοντας αγάπη απλά, όμορφα, μοντέρνα Ο«καφές σε αναμονή» είναι μια ξεχωριστή και πρωτότυπη πράξη προσφοράς προς το συνάνθρωπο. Να μια ιστορία που διαδραματίζεται στη Νάπολη και αναφέρεται σ αυτή: Ήταν μια φορά δύο φίλοι. Ο ένας από τη Νάπολη και ο άλλος από τη Ρώμη. Κάποια στιγμή συναντήθηκαν στη Νάπολη και πήγαν για καφέ στο καφενείο της γειτονιάς. Εκεί ο ντόπιος θέλησε να κεράσει το φιλοξενούμενό του. Παράγγειλε δύο καφέδες για εκείνους και δύο «σε αναμονή». Ο φίλος του τον κοιτούσε απορημένος αφού είχε ακούσει για «πελάτες σε αναμονή», για «επιβάτες σε αναμονή», μα ποτέ για «καφέδες σε αναμονή». Θέλοντας λοιπόν να μάθει ρώτησε το ντόπιο φίλο του τι ακριβώς σήμαινε αυτό. Τότε εκείνος του είπε πως είναι μια κίνηση την οποία έκαναν οι άνθρωποι από παλιά στη Νάπολη και του εξήγησε ότι κάποιος πελάτης μπορεί να πληρώσει για έναν καφέ που θα περιμένει να κεραστεί σε κάποιον άνθρωπο που δεν μπορεί να τον αγοράσει. Οι δυο φίλοι άρχισαν να λένε τα δικά τους. Καθώς μιλούσαν μπήκε μέσα στο καφενείο ένας ταλαιπωρημένος γεροντάκος με κουρελιασμένα ρούχα και ρώτησε αν υπήρχε κανένας «καφές σε αναμονή». Τότε ο υπάλληλος του πρόσφερε έναν και τα μάτια του έλαμψαν από χαρά. Τα τελευταία χρόνια αυτός ο πρωτότυπος τρόπος προσφοράς στο συνάνθρωπο έχει εξαπλωθεί σε πάνω από 100 πόλεις παγκόσμια. Έχει φτάσει μέχρι και την Αθήνα και ελπίζουμε πως σύντομα θα φτάσει και στη δική μας πόλη. Οι «καφέδες σε αναμονή» πωλούνται με 35% έκπτωση, δίνεται κανονικά απόδειξη και αναγράφεται κάπου πόσοι καφέδες είναι σε αναμονή για εκείνους που θέλουν να τους απολαύσουν. Έτσι τελειώνει η ιστορία για αυτή την όμορφη πράξη αγάπης όμως η φιλανθρωπία και η προσφορά δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτό το κέρασμα μπορεί να φαντάζει πολύ μικρό στα μάτια μας αλλά είναι μια πράξη συμπαράστασης στους ανθρώπους που βιώνουν τη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Μας μαθαίνει πως μπορούμε να προσφέρουμε με χίλιους δυο τρόπους, απλά, διακριτικά, σιωπηλά, φτάνει να έχουμε μέσα μας βαθιά αγάπη και συμπόνια για τους συνανθρώπους μας. Άννα Ζήνωνος Β1 φώτο: Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6

10 10 Û Ó ÓÙ ÍË και τους μαθητές, υιοθέτησε ένα καινούριο θεσμό, το «Τριήμερο Εργασίας». Φέτος είναι η τρίτη σχολική χρονιά που εφαρμόζεται αυτός ο καινούριος θεσμός. ÂÎapple  ÛË Τριήμερο Εργασίας: γιατί θεσμοθετήθηκε, ποιοι είναι οι στόχοι του, τι προσφέρει στους μαθητές της Α Λυκείου; Ω ς μαθητές της Β Τάξης φέτος μπορούμε πια να κρίνουμε καλύτερα και να προβληματιστούμε διαφορετικά για το θεσμό του τριημέρου εργασίας, στον οποίο συμμετείχαμε και εμείς πέρσι. Ο προβληματισμός μας αυτός και η σχετική συζήτηση που είχαμε μέσα στην τάξη μάς οδήγησαν στη Σύμβουλο του σχολείου μας, καθηγήτρια επαγγελματικού προσανατολισμού, κ. Νάσια Τροκκούδη, η οποία ασχολείται με το θέμα του τριημέρου και βοηθά τη Διεύθυνση στην οργάνωσή του. Είχαμε έτσι την ευκαιρία να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας και να θέσουμε τα δικά μας ερωτήματα για τον εν λόγω θεσμό. Διαβάστε τη συζήτηση που είχαμε μαζί της. Γιώργος Χαραλάμπους Β2 Άννα Χριστοδουλίδου Β3 Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Στέλλα Γρηγορίου Β3 Αντρέας Στέλιου Β8 Κ. Νάσια, θέλουμε να μας πείτε πότε θεσμοθετήθηκε το τριήμερο εργασίας για τους μαθητές της Α Λυκείου και για ποιο λόγο καταργήθηκε η εβδομάδα εργασίας στη Β Λυκείου. H Εβδομάδα Εργασίας καταργήθηκε γιατί ο θεσμός είχε εκφυλιστεί. Πολλοί μαθητές δεν παρουσιάζονταν καν στη δουλειά, επέλεγαν να εργαστούν σε συγγενικά τους πρόσωπα και κατέληξε σε μια εβδομάδα διακοπών. Αφού αυτός ο κύκλος είχε κλείσει και δεν εξυπηρετούσε το σκοπό για τον οποίο είχε εφαρμοστεί αρχικά, το Υπουργείο Παιδείας, σε συνεργασία με τη Συνομοσπονδία Γονέων Ποιος είναι ο στόχος του τριημέρου εργασίας; Ο στόχος του τριημέρου εργασίας είναι να φέρει σε επαφή το μαθητή με διάφορα επαγγέλματα. Όχι μόνο με τα επαγγέλματα που τον ενδιαφέρουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αλλά και να τον βοηθήσει να ανοίξει τους ορίζοντές του, να μάθει πώς μπορεί να βρίσκει πληροφορίες για διάφορα επαγγέλματα. Προσφέρει ακόμα την ευκαιρία να πληροφορηθούν σχετικά με επαγγέλματα, τα οποία δε γνωρίζουν καθόλου. Το δικό μας σχολείο μέσα στα πλαίσια του τριημέρου έχει εντάξει και τη χορήγηση ενός τεστ ενδιαφερόντων. Σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο δώσαμε αυτή την ευκαιρία και πέρσι και φέτος σε όλους τους μαθητές της Α Τάξης. Πιο συγκεκριμένα το ψυχομετρικό αυτό εργαλείο, το τεστ «Αριάδνη», σκοπό έχει να βοηθήσει τους μαθητές να διαμορφώσουν μια πιο συγκεκριμένη άποψη για την κλίση που έχουν σε διαφόρους επαγγελματικούς τομείς σε σχέση με τα ενδιαφέροντά τους. Ποιος αποφασίζει σε ποιες δράσεις του τριημέρου θα συμμετέχει το καθένα από τα παιδιά της Α Λυκείου; Αρχικά να διευκρινίσω ότι η δική μου συμμετοχή στο τριήμερο εργασίας είναι μικρή. Εγώ οργανώνω τη χορήγηση του τεστ και εξασφαλίζω τη δωρεάν προσφορά του από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο. Η οργάνωση του τριημέρου απαιτεί πολλή δουλειά και το βάρος της οργάνωσης του τριημέρου έχει η Διευθύντρια του σχολείου και συγκεκριμένοι Βοηθοί Διευθυντές. Αρχικά οι μαθητές συμπληρώνουν ένα ερωτηματολόγιο αναφορικά με επαγγέλματα που τους ενδιαφέρουν. Μετά γίνεται επεξεργασία των ερωτηματολογίων αυτών. Η Διεύθυνση έρχεται σε επαφή με ομάδες επαγγελματιών, που φαίνεται να ενδιαφέρουν τους περισσότερους μαθητές, και καλεί επαγγελματίες να έρθουν στο σχολείο να δώσουν διαλέξεις. Γίνεται προσπάθεια οι επαγγελματίες αυτοί να εκπροσωπούν τον κλάδο τους. Επίσης γίνονται παράλληλα προσπάθειες να εξασφαλιστούν επισκέψεις των μαθητών σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Οι μαθητές χωρίζονται ανάλογα με τις τρεις πρώτες επιλογές τους και μετά αρχίζει μια διαδικασία εκπλήρωσης όσο το δυνατό περισσότερων επιλογών τους. Αντιλαμβάνεστε ότι είναι περίπλοκο και γι αυτό πολλές φορές ο μαθητής νιώθει ότι δε συμμετείχε σε όλα όσα ήθελε. Είναι δύσκολο μέσα σε τρεις μέρες να ικανοποιήσεις τα ενδιαφέροντα όλων των μαθητών. Οφείλω να σας πω ότι στο σχολείο μας δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο τριήμερο και γίνεται με σεβασμό στα παιδιά και τις ανάγκες τους. Αφιερώνονται δηλαδή, όπως προβλέπει και η εγκύκλιος τρεις ολόκληρες μέρες. Τα τελευταία δύο χρόνια κάναμε μεγάλη προσπάθεια και καταφέραμε το τριήμερο να γίνεται πριν οι μαθητές επιλέξουν τα μαθήματα για την επόμενη σχολική χρονιά, δηλαδή στις αρχές Νοεμβρίου. Έτσι η δράση αυτή έχει ουσιαστική και πρακτική σημασία. Αν είχατε τη δυνατότητα να το οργανώσετε εσείς ανεξάρτητα από το Υπουργείο πώς θα το διαμορφώνατε; Τι αλλαγές θα κάνατε; Οι μαθητές που ξέρουν ακριβώς ποιο επάγγελμα θέλουν να ακολουθήσουν σε αυτή την ηλικία αποτελούν εξαίρεση. Η πλειονότητα των μαθητών της Α Λυκείου αναζητούν ακόμα και ψάχνουν διάφορα. Ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η προσωπικότητά τους ενώ τα ενδιαφέροντά τους μπορεί να αλλάξουν όπως και οι ικανότητές τους. Θα μπορούσε λοιπόν το σχολείο να τους δώσει την ευκαιρία να πληροφορηθούν για νέα, άγνωστα επαγγέλματα, του μέλλοντος. τα οποία μόλις αρχίζουν να εμφανίζονται στην εποχή μας, όπως είναι για παράδειγμα τα «πράσινα» και τα «γαλάζια» επαγγέλματα. Επίσης πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο στα πλαίσια του τριημέρου να διοργανώνονται βιωματικά εργαστήρια, όπου οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν επαγγελματικές δεξιότητες, όπως είναι η δεξιότητα της διαπραγμάτευσης και η δεξιότητα της ομαδικής συνεργασίας. Πώς σας φαίνεται ο πιθανός συνδυασμός αυτών των δύο; Δηλαδή δύο μέρες τα παιδιά να δούλευαν και άλλες δύο να έκαναν επισκέψεις και σεμινάρια; Αυτό πρακτικά είναι αδύνατον! Η οργάνωση και πραγματοποίηση τέτοιου τετραημέρου απαιτεί πάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς στα Λύκεια ο χρόνος είναι λίγος, υπερπολύτιμος Επίσης σκεφτείτε με ποιο τρόπο και με ποιο μηχανισμό ένα Λύκειο θα μπορεί να βρει για 184 μαθητές (τόσοι είναι οι μαθητές της Α Λυκείου φέτος στο σχολείο μας) κατάλληλο χώρο εργασίας, όπου θα κερδίσουν και θα μάθουν κάτι Κυρία Νάσια, σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας αφιερώσατε. Το τριήμερο εργασίας που πραγματοποιήθηκε και φέτος στο σχολείο μας για εμάς τους μαθητές της Α Λυκείου είχε στόχο να μας δώσει όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες για διάφορα επαγγέλματα και να μας βοηθήσει να κάνουμε τις επιλογές μας. Για μένα ήταν μια πολύ καλή εμπειρία. Η αλήθεια είναι πως κάποιες διαλέξεις δε με ενδιέφεραν και μου ήταν λίγο βαρετές αλλά κάποιες άλλες μου άρεσαν πολύ και με έκαναν να προβληματιστώ για το τι τελικά θα ακολουθήσω στη ζωή μου. Το τριήμερο περιλάμβανε και δύο επισκέψεις. Η μια δε μου άρεσε, γιατί δεν είχε καμία σχέση με τα δικά μου ενδιαφέροντα. Η δεύτερη όμως με ενθουσίασε, αφού στη διάρκειά της ενημερώθηκα για κάποια επαγγέλματα που θα μου άρεσε πολύ να κάνω! Ομολογώ πως το τριήμερο αυτό με έβαλε σε σκέψεις και με έκανε να προβληματιστώ για το τι θέλω να κάνω στ αλήθεια. Ελπίζω να λειτούργησε με τον ίδιο τρόπο και να ωφέλησε και τους συμμαθητές μου. Με την ευκαιρία θα ήθελα να πω στους συμμαθητές μου να ακολουθήσουν αυτό που πραγματικά τους αρέσει και όχι αυτό που τους προτείνουν οι άλλοι. Η ζωή είναι δική μας και τώρα αρχίζει για μας γι αυτό σκεφτείτε καλά τι θέλετε να κάνετε. Ακολουθήστε την καρδιά σας και επιλέξτε αυτό που αγαπάτε λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και τις ικανότητές σας! Γιώτα Γρουτίδου Α5 Το τριήμερο εργασίας ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Θεωρώ αξιέπαινο το γεγονός ότι δίνεται η ευκαιρία στους μαθητές να γνωρίσουν από κοντά τα επαγγέλματα που τους ενδιαφέρουν. Το γεγονός πως άτομα που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα διάφορα επαγγέλματα, αφιέρωσαν πολύτιμο επαγγελματικό χρόνο για να μας μιλήσουν και να μας βοηθήσουν να κάνουμε τις σωστές επιλογές ήταν πολύ σημαντικό. Θεωρώ όμως πως υπάρχουν ακόμη κάποια περιθώρια βελτίωσης, όπως να αφιερώνεται συστηματικά χρόνος καθ όλη τη διάρκεια της χρονιάς για να ενημερωθούν και να γνωρίσουν όλοι οι μαθητές σε βάθος όλα τα επαγγέλματα. Τέλος, ευχαριστώ το σχολείο για το ενδιαφέρον που δείχνει και που προνοεί για το μέλλον μας. Σώτια Ιωσηφίδου Α4 Έφτασε για μας, τους μαθητές της Α Λυκείου, η στιγμή για τη λήψη μιας από τις σημαντικότερες αποφάσεις που αφορά το απώτερο μέλλον μας, το επάγγελμα που θα επιλέξουμε. Το σχολείο μάς χάρισε την ευκαιρία να βιώσουμε και να αισθανθούμε έστω και για λίγο πώς είναι η ζωή των μεγάλων, ο κόσμος τους! Να πάρουμε μια γεύση για το τι θα συναντήσουμε Ο σκοπός του τριημέρου εργασίας είναι να βοηθηθούμε στην επιλογή μαθημάτων, ώστε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τον κλάδο σπουδών που μας αρέσει. Ο στόχος αυτός για μένα διεκπεραιώθηκε επιτυχώς. Κατά τη διάρκεια των ημερών αυτών καταξιωμένοι επαγγελματίες μας ενημέρωσαν και μας συμβούλευσαν με πολλή προθυμία. Ήταν πολύ εποικοδομητικές αυτές οι συζητήσεις και με βοήθησαν αρκετά στην απόφαση που έλαβα. Ηλέκτρα Χριστοπούλου A7 Το τριήμερο εργασίας για μένα ήταν αρκετά κατατοπιστικό. Με βοήθησε πολύ να λύσω κάποιες απορίες που είχα σχετικά με τα μαθήματα που θα επιλέξω και επίσης να δω πιο καθαρά ότι το μέλλον μου εξαρτάται από τις αποφάσεις που θα πάρω από δω και πέρα. Ήταν δημιουργικό και καθόλου ανιαρό και με έκανε να ενδιαφερθώ ακόμη πιο πολύ για τα μαθήματα που θα επιλέξω. Εκείνες τις τρεις μέρες επισκεφθήκαμε διάφορους χώρους εργασίας, για να γνωρίσουμε επαγγέλματα που μας ενδιαφέρουν. Ήρθαν επαγγελματίες για να μας προετοιμάσουν και να μας μιλήσουν για την ειδικότητά τους. Το τριήμερο μου άρεσε πολύ και το ευχαριστήθηκα διότι ήταν καλά οργανωμένο. Πιστεύω ότι ήταν αναγκαία αυτή η δραστηριότητα πριν την από επιλογή των μαθημάτων μας. Αφροδίτη Χριστοφόρου Α8 Το τριήμερο εργασίας για μένα ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία. Μου έδωσε κατευθυντήριες γραμμές και χρήσιμες πληροφορίες για ορισμένα επαγγέλματα που με ενδιαφέρουν. Όμως πιστεύω πως υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Καταρχάς δε νομίζω ότι χρειάζονται τρεις ολόκληρες μέρες, αφού μερικές από τις διαλέξεις που παρακολούθησα δεν τις είχα επιλέξει. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα τέθηκαν αυτές οι διαλέξεις για να γεμίσουν οι ώρες που έπρεπε να παρακολουθώ κι όχι για να εξυπηρετήσουν τις επιθυμίες μου. Επίσης πιστεύω ότι η ρύθμιση του προγράμματος των διαλέξεων θα έπρεπε να γίνεται με άξονα τα μαθήματα που θα επιλέγαμε για τη Β Λυκείου και όχι με άξονα τους διάφορους επαγγελματικούς κλάδους. Κλείνοντας θα ήθελα να παρακαλέσω να δίνεται περισσότερη έμφαση στις ανθρωπιστικές σπουδές π.χ. στη φιλολογία, στη φιλοσοφία, στη θεολογία, στην ιστορία κλπ. Νεκτάριος Σωτηριάδης A4

11 ÂÎapple  ÛË-ÎÔÈÓˆÓ 11 Κλίση ή εξασφαλισμένη εργοδότηση; Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που ταλανίζουν εμάς τους νέους σήμερα δεν είναι άλλο από την επιλογή επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Αν όχι η σημαντικότερη, η επιλογή επαγγέλματος είναι αναμφίβολα μια από τις πιο σημαντικές και κρίσιμες αποφάσεις της ζωής μας. Πώς όμως θα καταλήξουμε στο κατάλληλο επάγγελμα για μας; Και πώς ξέρουμε πως η επιλογή αυτή θα «φέρει καρπούς» για το μέλλον μας; Ο μοναδικός τρόπος να το μάθουμε είναι θέτοντας ορισμένες προϋποθέσεις και κριτήρια, ώστε το επάγγελμα που τελικά θα ακολουθήσουμε να καλύπτει όλες τις ανάγκες της ζωής μας. Σήμερα, στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, απαραίτητο κριτήριο για την επιλογή επαγγέλματος δεν είναι μόνο ο μισθός ο οποίος εξυπακούεται πως πρέπει να συντηρεί εμάς και τις οικογένειές μας στο μέλλον αλλά φυσικά και η εύκολη εύρεση εργασίας. Την ώρα που καθημερινά τα ΜΜΕ συνεχίζουν να μας θυμίζουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας σε όλο τον κόσμο, επόμενο είναι η εύκολη εργοδότηση να είναι ένα από τα σημαντικά μας κριτήρια. Ωστόσο σημαντικό είναι να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως απαραίτητο κριτήριο δεν είναι αποκλειστικά η εργοδότηση και οι χρηματικές απολαβές αλλά και ο συνδυασμός διαφόρων άλλων κριτηρίων, όπως είναι η προσωπική και η πνευματική ικανοποίηση. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως τέσσερις στους δέκα νέους ανά το παγκόσμιο επιλέγουν κάποιο επάγγελμα, που τελικά δεν τους ικανοποιεί ψυχικά, με κριτήριο την εξασφαλισμένη εργοδότηση ή για οικονομικούς ή ακόμη και οικογενειακούς λόγους. Αλίμονο αν επιλέξουμε ένα επάγγελμα για όλη μας τη ζωή που δε θα ευχαριστεί πρώτιστα εμάς τους ίδιους! Χωρίς να θέλω να μακρηγορήσω η επιλογή καριέρας δεν πρέπει να γίνεται μέσα από ψυχολογικό εκβιασμό ή ανεκπλήρωτα όνειρα κηδεμόνων αλλά μέσα από το διάλογο ανάμεσα στις δύο γενεές, που θα καταλήγει σε μια συμβιβαστική λύση. Κατά τη δική μου άποψη αναγκαία προϋπόθεση είναι επίσης και η ανταπόκριση των ικανοτήτων μας στις απαιτήσεις του επαγγέλματος, ώστε να μας εξασφαλίζει ταυτόχρονα κοινωνική αναγνώριση και σεβασμό δημιουργώντας παράλληλα τις προϋποθέσεις για ανάδειξη και ανέλιξη. Για παράδειγμα θα τα βρούμε σίγουρα δύσκολα αν επιλέξουμε να ακολουθήσουμε το επάγγελμα του ηθοποιού ή του χορευτή, αν δεν έχουμε σχέση με το χώρο. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε για το καλύτερο. Η αισιο- MΑΘHΤΡΙΑ ΚΙ ΕΡΓΑΖOΜΕΝΗ... Όταν άρχισα να δουλεύω δεν αντιμετώπισα καμιά δυσκολία με τα μαθήματα στο σχολείο, διότι συνήθως δουλεύω Σαββατοκύριακα. Φυσικά κάποιες φορές κουράζομαι αλλά αυτό δε με επηρεάζει και τόσο πολύ ακόμα. Οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριές μου μού λένε καμιά φορά να σταματήσω να δουλεύω και πως πρέπει να διαβάζω, για να μη μείνω πίσω στα μαθήματα. Εγώ όμως, όσο κι αν κάποτε επηρεάζομαι από αυτούς, θέλω να συνεχίσω, γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω και μου δίνει μια διαφορετική εμπειρία. Η δουλειά μου είναι το μόνο μέρος που με κάνει να νιώθω ο εαυτός μου. Είναι δύσκολη αλλά την αγαπώ και θέλω να την κρατήσω, ειδικά αφού το να εργάζομαι είναι κάτι που επέλεξα να κάνω και κανείς δε με ανάγκασε. Θυμάμαι ότι από πολύ μικρή ήθελα να ζήσω την εμπειρία της δουλειάς. Και τώρα που τη ζω δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω πόσο ενδιαφέρον είναι να δουλεύει κάποιος. Όταν έγινα 16 χρονών με παρακίνησε η θεία μου να τη βοηθήσω σε ένα εστιατόριο στην οδό Λήδρας. Εκείνη την πρώτη μέρα είχα πολύ άγχος και νόμισα ότι δε θα τα πήγαινα καλά. Ευτυχώς οι άλλοι εργαζόμενοι εκεί με στήριξαν και με βοήθησαν. Μου υποσχέθηκαν μάλιστα Γεύση ζωής Μαρία Τσιροζίδου Β8 δοξία και η επιμονή θα γίνουν οι καλύτεροί μας φίλοι, αν πραγματικά θέλουμε να πετύχουμε στο συγκεκριμένο τομέα, αφιερώνοντας την ψυχή και το πνεύμα μας σε αυτό. Η αλήθεια είναι πως είμαστε αρκετά τυχεροί που έχουμε την ευκαιρία να ακολουθήσουμε τα όνειρα και τις κλίσεις μας και που όλα τα επαγγέλματα ανοίγονται μπροστά μας. Όλοι μας πρέπει να σκεφτούμε ώριμα και συνειδητά για τη μελλοντική μας καριέρα. Καταλήγοντας θα ήθελα να υπογραμμίσω για ακόμα μια φορά τη σπουδαιότητα των σωστών κριτηρίων και πως αυτή η απόφαση θα επηρεάσει θετικά ή αρνητικά όχι μόνο τη ζωή του καθενός μας ξεχωριστά αλλά και το κοινωνικό σύνολο. Γεωργία Σάββα Β3 Λορεντάνα Μποντάρ Β7 ότι θα είναι δίπλα μου ό,τι κι αν χρειαζόμουν. Μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά και με έκαναν να νιώσω πολύ άνετα μαζί τους. Όταν δεν έχουμε φόρτο εργασίας, περνούμε πολύ καλά, κάνουμε τα αστεία μας, πειράζουμε ο ένας τον άλλο... Όταν όμως ξαναρχίσει η δουλειά, γινόμαστε όλοι πολύ σοβαροί και κάνουμε το καθήκον μας με συνέπεια. Κάθε φορά που κάνω ένα λάθος στη δουλειά μου νιώθω τύψεις και ενοχλούμαι. Οι συνάδελφοί μου όμως, που είναι πιο έμπειροι από μένα, μου εξηγούν ότι δεν είναι τίποτα και ότι σιγά σιγά, με το πέρασμα του χρόνου θα μάθω. Οι εμπειρίες που έχω στη δουλειά μου είναι αξέχαστες. Όταν έρχεται η στιγμή να πάω στη δουλειά, νιώθω πολλή χαρά. Για μένα είναι σαν να περνώ χρόνο με μια δεύτερη οικογένεια. Νιώθω ανεξάρτητη και πολύ περήφανη, γιατί έχω πάρει μια μικρή γεύση για το πώς είναι να δουλεύει κανείς, να κερδίζει τα δικά του χρήματα και να μην τα περιμένει όλα από τους γονείς του. Το σημαντικότερο απ όλα είναι το ότι η εμπειρία μου αυτή θα με βοηθήσει στην υπόλοιπη ζωή μου. Με μαθαίνει να χειρίζομαι τα χρήματά μου και με βοηθά να μην είμαι επιπόλαιη όπως είναι συνήθως οι έφηβοι σε σχέση με τις άσκοπες σπατάλες. Ξέρω τώρα πως τα χρήματα κερδίζονται με κόπο και είμαι πολύ προσεκτική. Παράλληλα καταλαβαίνω τους ενήλικες που είναι συχνά διστακτικοί στο να ξοδεύουν. Έμαθα επίσης να προσαρμόζομαι στις συνθήκες και στις απαιτήσεις της εργασίας, να βάζω σε μια σειρά τις ανάγκες και τα θέλω μου, να βάζω προτεραιότητες, ακόμα και να κάνω θυσίες για να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς μου. Με λίγα λόγια νιώθω πιο ώριμη και έτοιμη γι αυτά που θα συναντήσω πολύ σύντομα στη ζωή μου. Λυδία Νταμοτσίδου Β3 ŸÓÂÈÚÔ applefi ÚË Από μικρή έδειχνα ενδιαφέρον στη ζαχαροπλαστική. Τη θεωρώ ένα από τα ομορφότερα και πιο δημιουργικά επαγγέλματα διότι σου δίνει την ευκαιρία να εκφράσεις με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο τον εαυτό σου. Ενώ ήμουν ακόμα δεκατριών χρονών, ανακάλυψα πως είχα το ταλέντο να φτιάχνω διάφορα γλυκά. Μοίραζα τις δημιουργίες μου στους ανθρώπους γύρω μου και πάντα έπαιρνα πολύ θετικά σχόλια. Αυτό ήταν το κίνητρο να συνεχίσω και να δοκιμάζω καινούριες και πιο περίπλοκες κατασκευές. Σιγά σιγά μάλιστα άρχισα να φτιάχνω και τις δικές μου συνταγές και μετά από αυτό αποφάσισα ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με τη ζαχαροπλαστική. Η τέχνη αυτή είναι για μένα ένας τρόπος έκφρασης, κάτι που μου δίνει την ευκαιρία να ζωντανέψω τη φαντασία μου. Φυσικά χρειάζεται υπομονή, φαντασία και ταλέντο αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά είναι που με ελκύουν σε αυτή. Ευτυχώς έχω γύρω μου όλη τη στήριξη που χρειάζομαι για να συνεχίσω να φτιάχνω γλυκά. Όσο για το μέλλον μου με φαντάζομαι να έχω το δικό μου ζαχαροπλαστείο, μέσα στο οποίο θα φτιάχνω υπέροχες δημιουργίες με τα παιδιά μου! Άντρια Φαναρτζή Β Î È ÎfiÌ... Ο ρατσισμός στην Κύπρο του «2015» δίνει τα ρέστα του! Σε κάποια σχολεία της Λευκωσίας ο θεσμός της στολής λαμβάνεται αχρείαστα σοβαρά υπόψη «Αστυνομικός» χτυπάει μετανάστη χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο και μετά τον απελαύνουν! «Ιατροδικαστές» αρνούνται να κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται αδρά απλά από φόβο μήπως κολλήσουν καμιά ασθένεια... Μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΚΟΤ αν και διαλύουν τα συμβόλαιά τους πληρώνονται κανονικά Ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση του αεροπλάνου της Μαλαισίας ακόμη παραμένει μυστήριο Τζιχαντιστές έκαψαν τη βιβλιοθήκη της Μοσούλης με σπάνια χειρόγραφα ανυπολόγιστης αξίας Στέλλα Γρηγορίου Β3

12 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Selfiesou Ù Τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια τον φαντάζομαι ένα διάσημο επιχειρηματία, εεε, διεθυντή σε τέσσερις πολυεθνικές εταιρίες τζαι πέντε γεναίτζιες που πίσω μου να με βουρούν! Αντώνης Πουλλής Γ6 Νιώθω τέλεια τώρα που είμαι τελειόφοιτος! Εν πολλά ωραίο συναίσθημα αν και έσιει πολύ διάβασμα! Νικόλας Λοϊζου Γ6 Για σπουδές σκέφτομαι Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Στέλιος Παναγίδης Γ8 Η πιο καλή ανάμνησή μου από το Λύκειο θα είναι το ότι κάθε μέρα μαθαίνουμε κάτι καινούριο και ότι μου αρέσει που ωριμάζω ως άνθρωπος! Ειρήνη Παπαδοπούλου Γ6 Η καλύτερη μου ανάμνηση από το Λύκειο θα είναι οι φίλοι μου, που θα μου λείψουν βασικά επειδή κάποιοι θα φύγουν Μαρία Παναγή Γ7 Η διαφορά της Γ Λυκείου;;; Εε, έσιει πιο πολύ διάβασμα, πιο πολύ άγχος... Αυτά! Ελένη Ζωττή Γ7 Το τέλος της Γ Λυκείου μου αφήνει μια άσχημη γεύση, γιατί ήταν μια χρονιά γεμάτη άγχος, δυσκολίες και πολύ διάβασμα. Μου αφήνει όμως και πολλές ωραίες αναμνήσεις από το σχολείο και τους φίλους μου. Βαρβάρα Οικονομίδου Γ8 Το πιο ωραίο και αστείο κομμάτι του Λυκείου για μένα ήταν να έχω διπλανή τη Ντόρα! Eλένη Τάουαντρους Γ2 Τώρα που αποφοιτώ θα μου λείψουν οι καθηγητές μου αλλά όχι όλοι! Κυριάκος Πιριπίτσης Γ6 Ευτυχώς που τελειώνω το σχολείο, επιτέλους να φύγω απ εδώ! Χρήστος Γρηγορίου Γ5 Η αποφοίτηση πλησιάζει και νιώθω κάπως παράξενα. Δε θέλω να τελειώσει το σχολείο γιατί νιώθω ότι γερνώ. Κωνσταντίνος Κυριακίδης Γ5 Η πιο αστεία ανάμνηση που έχω από το Λύκειο είναι μια φάρσα που κάναμε σε μια καθηγήτρια Συγκεκριμένα παριστάναμε ότι ήρθε ο Θεός μέσα στην τάξη, η κυρία το χαψε κι έπαθε κρίση πανικού! Γεωργία Ζαντή Γ6 Σκέφτομαι να σπουδάσω Λογιστική και χαίρομαι που πλησιάζει η αυτή η στιγμή. Μαξίμ Κοσιέγεβ Γ6 Η πιο αστεία μου εμπειρία από το Λύκειο είναι ότι πιάσαμε ένα φίλο μας και τον βάλαμε μέσα στις τσουκνίδες κι έτσι είχε φαγούρα για το υπόλοιπο της μέρας! Άγγελος Παντελή Γ4 Η πιο σοφή κουβέντα που άκουσα από καθηγητή μέχρι τώρα είναι ότι «Στη ζωή μόνοι μας γεννιόμαστε, μόνοι μας πορευόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε» Έλενα Καρακικέ Γ4 Από όλες τις μέρες που πέρασα στο Λύκειο οι αγαπημένες μου είναι η μέρα που κλείνουμε για τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι! Ενώ η χειρότερη απ όλες τις μέρες είναι κάθε χρόνο η 10ηΣεπτεμβρίου! Γενικά μου αρέσει πολύ το σχολείο! Κωνσταντίνος Σκουμπρής Γ6 Goodbye m Goodbye m Ά λλη μια σχολική χρονιά πλησιάζ ταία στο ΛΑΒ. Γι αυτό σκεφτήκ εσάς τους τελειόφοιτους, αγαπη αποχαιρετήσετε και θα ανοίξετε τα φτ σας βρήκαμε και σας ρωτήσαμε διάφο σελίδα ολόδική σας. Στόχος μας ήταν τα καταφέραμε αλλά τουλάχιστον προσ αποτέλεσμα Αυτό το τεύχος φυλάξτε κοσι χρόνια αυτές οι σελίδες χαρτί να ξιδεύει προς τα πίσω κάθε φορά που μαγικά πίσω στα αξέχαστα και μοναδικ Λυκείου. Εμείς με τη σειρά μας σας ευχόμαστε ό,τι άλλο θελήσετε να κάνετε στη ζω να ελπίζετε, να αγαπάτε, να δημιουρ Και αφού βγαίνετε στον πηγαιμό για δρόμος, γεμάτος περιπέτειες Θα μας λείψετε! Άλλοι πολύ, άλλοι λί ΠΟΛΥΥΥΥΥΥ! Τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια τον φαντάζομαι φοιτητή κάπου στο εξωτερικό («με κούκλες γυρώ του» ακούγεται στο βάθος!) Γιώργος Κτωρής Γ1 Πιστεύω ότι το σχολείο θα μου λείψει, επειδή έσιει τόσα χρόνια που είμαι δαμαί τζιαι πιστεύκω, ναι,εννά μου λείψει Αφροδίτη Λοΐζου Γ1 Σίγουρα με κάποια άτομα που είμαστε από μικροί θα κρατήσουμε επαφές αλλά πιστεύω ότι δε θα κρατήσουμε με όλους όσους κάνουμε τώρα παρέα Ειρήνη Γερολεμίδου Γ1 Η γεύση που αφήνει το τέλος του Λυκείου είναι μια γλυκόξινη γεύση, γιατί θυμάσαι τους καυγάδες που έκανες με τους καθηγητές αλλά και τις ωραίες ημέρες των εκδρομών και του πασιαμά στην τάξη! Χριστίνα Ανδρέου Γ1 Ελπίζω οι φιλίες μου να κρατήσουν, γιατί έχουμε γίνει πια μια οικογένεια, είμαστε τόσο δεμένοι μεταξύ μας, ειδικά φέτος που έχουμε κοινούς στόχους. Νικολίνα Τραχίλη Γ1 Η διαφορά που έχει Γ Λυκείου είναι πως έχει πιο πολύ διάβασμα, απαιτεί πιο πολύ χρόνο για την κατανόηση των μαθημάτων Σαββίνα Χριστοφόρου Γ5 Αν φύγουμε από την Κύπρο για σπουδές ίσως χαθούμε με κάποιους αλλά πιστεύω πως με άτομα που είμαστε πολύ δεμένοι ή πολλά χρόνια μαζί δε θα αλλάξει κάτι. Μαρία Δημητρίου Γ6 Θα μου λείψουν οι παρέες μου και τα διαλείμματα που ήμασταν όλοι μαζί. Κωνσταντίνος Τσεριώτης Γ7 Νομίζω πως το τέλος αυτής της χρονιάς μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, γιατί από τη μια ήταν μια πολύ ωραία χρονιά, η τελευταία μας και την περάσαμε όσο πιο ωραία γινόταν και από την άλλη έχουμε πολύ διάβασμα και λίγο άγχος, γιατί είναι ο τελευταίος μας χρόνος και πρέπει να τα πάμε καλά. Κλειώ Ηροδότου Γ7 Η Γ Λυκείου είναι δυσκολότερη απ όλες τις προηγούμενες χρονιές, αφού απαιτεί περισσότερο διάβασμα. Μαρία Θεμιστοκλέους Γ2 Θα μου λείψουν οι τρέλες που κάναμε στην τάξη και στα διαλείμματα. Ελένη Χατζηγιακουμή Γ8 Από το Λύκειο θα πεθυμήσω τους πραγματικούς μου φίλους με τους οποίους πέρασα πολύ ωραίες στιγμές, κάναμε βλακείες, πράγματα που θα θυμόμαστε και όταν περάσουν τα χρόνια. Θεωρώ ότι στο σχολείο ήμουν με σωστούς φίλους. Το σχολείο νομίζω δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα άλλο. Μαρίνα Βιολάρη Γ1 Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι πως θα έχω πραγματοποιήσει το όνειρό μου και θα είμαι οδηγός της φόρμουλα 1. Βλαδίμηρος Τζωρτζής Γ6 Το σχολείο δε θα μου λείψει καθόλου, ούτε τα μαθήματα. Χαίρομαι που φεύγω, γιατί θα μπορώ να βγαίνω κάθε μέρα. Το μόνο που θα μου λείψει είναι η κυρία Ρένα και η κυρία Θεώνη Σταύρια Σανιδά Γ3 Σε δέκα χρόνια θα είμαι ένας οικογενειάρχης με δύο ή τρία παιδάκια και αν δεν πετύχω έχουμε κάνει συμφωνία με τους φίλους μου να βάλουμε από ένα κεφάλαιο πέντε χιλιάδων και να ανοίξουμε μια ταβέρνα! Αλέξανδρος Παπακωνσταντίνου Γ8 Θα πεθυμήσω πάρα πολύ τους αγαπημένους μου καθηγητές και τους φίλους μου. Αυτή η χρονιά είχε πολύ πίεση και άγχος, αφού πλησιάζουν οι Παγκύπριες... Shahad Alqarout Γ2

13 ÁÓÔÈ ÛÔ y LAVers y friends ει στο τέλος της. Για κάποιους η τελευαμε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα σε τοί ΛΑΒερς of 97, που σε λίγο θα μας ερά σας στον έξω κόσμο. Σας ψάξαμε, ρα προσπαθώντας να κάνουμε αυτή τη να μας πείτε όλοι από κάτι Τελικά δεν παθήσαμε! Ελπίζουμε να σας αρέσει το το κάπου Και ίσως μετά από δέκα, είγίνουν μια χρονομηχανή που θα σας τατις μετροφυλλάτε Θα σας μεταφέρουν ά ΛΑΒ στόρις που ζήσατε στα χρόνια του καλή σταδιοδρομία στις σπουδές και σε ή σας. Μη σταματήσετε ποτέ να γελάτε, γείτε, να ερωτεύεστε, να ονειρεύεστε! την Ιθάκη, να εύχεστε να ναι μακρύς ο γο, άλλοι λιγότερο, άλλοι ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ Τον εαυτό μου σε 10 χρόνια τον φαντάζομαι με τρία μωρά, δύο κοριτσάκια, ένα αγοράκι τζιαι... ένα σκυλάκι! Άαα τζιαι με τον άντρα μου! Γιολάντα Μιχαήλ Γ4 Παναγιώτα Ζιντίλη Β3 Η Γ Λυκείου μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση Γλυκιά, γιατί έχω γνωρίσει εξαιρετικά άτομα κάποιοι καθηγητές μας δίδαξαν την αξία της ζωής και πικρή γιατί έχουμε ζοριστεί λίγο με τα διαγωνίσματα και το διάβασμα. Ιωάννα Μιχαήλ Γ2 Χαίρομαι που επιτέλους τελειώνω το σχολείο και ανυπομονώ μετά το στρατό να πάω στο πανεπιστήμιο, να σπουδάσω Πληροφορική κι εύχομαι έπειτα να βρω μια καλή δουλειά. Γιάννης Σοφοκλέους Γ6 Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι ότι θα έχω μια ευτυχισμένη οικογένεια, με τρία παιδάκια και πάνω απ όλα υγεία. Μαρία Ζαχαρίου Γ4 Σκέφτομαι να σπουδάσω διοίκηση επιχειρήσεων, αφού μου αρέσει και ως επάγγελμα. Βαλάντω Χατζηγρηγορίου Γ8 Η πιο αστεία μου στιγμή στο Λύκειο είναι όταν έππεσα χαμαί και ο Σνούππης, εγέλαν Δημήτρης Κωνσταντίνου Γ5 Το τέλος του Λυκείου μου αφήνει μια πικρή θα έλεγα γεύση, αφού κάπου εδώ τελειώνει και η μαθητική μου ζωή Παράλληλα όμως είμαι χαρούμενος που θα απαλλαγώ από το βαρύ φόρτο εργασίας του σχολείου και των μαθημάτων. Δημήτρης Δημητριάδης Γ6 Η Γ Λυκείου είναι ωραία, γιατί μου αρέσει να έχω ένα πιεσμένο πρόγραμμα δηλαδή διάβασμα - γυμναστήριο, διάβασμα - γυμναστήριο. Κυριάκος Κυριάκου Γ4 Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι ότι θα είμαι ένας πετυχημένος κτηνίατρος και θα έχω σώσει αρκετά ζώα. Αντρέας Κασουλίδης Γ1 Θα πεθυμήσω πολύ τους φίλους μου, τις παρέες μου, τις πελλάρες μας και γενικά όλα τα μαθητικά μου χρόνια Ιωάννα Καραμάνου Γ1 Η πιο αστεία θα έλεγα εμπειρία μου στο Λύκειο ήταν όταν έμεινα στην ίδια τάξη! Αντρέας Προκοπίου Γ4 Το ότι ήμουν στην ίδια τάξη με το φίλο μου Δημήτρη αλλά και οι «ζυνησιές» που του έδινα αποτελούν τις πιο αστείες μου αναμνήσεις από αυτό το σχολείο. Κυριάκος Κυριάκου Γ5 Τρία χρόνια σ αυτό το Λύκειο πλέον έγινε η καθημερινότητά μου Θα μου λείψει να είμαι συνέχεια μαζί με τους συμμαθητές μου και τους φίλους μου, να λέμε αστεία και να διοργανώνουμε διάφορα. Ελένη Πατσαλοσαββή Γ3 Σίγουρα θα μου λείψει λίγο το σχολείο, γιατί είμαστε όλοι οι μαθητές μαζί σαν οικογένεια ενώ τώρα θα πάρει ο καθένας το δρόμο του Μπορεί να ξανασυναντηθούμε μετά από πολλά χρόνια Ντόρα Δημοσθένους Γ2 Από το σχολείο θα μου λείψουν πάνω απ όλα οι φίλοι μου. Ηχογραφείς τωρά;(!) Εννά τα γράψεις τούτα;(!) Οι στιγμές που περνούσαμε μαζί τα διαλείμματα και ο χαβαλές που κάναμε στην τάξη. Αν και κάποιες φορές είναι πιεστικό, κάποια στιγμή όμως στο μέλλον ίσως λησμονήσουμε αυτές τις στιγμές. Κωνσταντίνος Κουρουκλάρης Γ1 συμβουλή που θα έδινα στους πρωταίους και στους δευτεραίους είναι να απολαύσουν όσο πιο πολύ μπορούν την Α και Β τάξη, επειδή πρέπει να αντέξουν στην Γ, διότι πιστέψετε με έχει πίεση, θα μένετε ως η ώρα 3 ξάγρυπνοι! Αντρέας Χριστοδούλου Γ1 Το τέλος της Γ Λυκείου δε μου αφήνει καμία γεύση! Να τελειώνει το σχολείο, να φέφκω Χρίστος Γρηγορίου Γ5 Βασικά η Γ Λυκείου είναι πιο δύσκολη από τις άλλες χρονιές, έχουμε στόχους να πετύχουμε και πρέπει να καταβάλουμε πιο πολλή προσπάθεια για να τα καταφέρουμε Σιμώνη Αγκαστινιώτη Γ7 Το πιο πιθανόν είναι ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα έχω ανοίξει ένα γυράδικο με το Δημήτρη, επειδή θα έχω αποτύχει στα άλλα (!) και θα το ονομάσουμε «Να σου γυρίζει!». Λοΐζος Σιακαλλής Γ6 Σε δέκα χρόνια φαντάζομαι τον εαυτό μου όπως είμαι τώρα αλλά με περισσότερα χρήματα Νικόλας Θεοδοσίου Γ6 Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που μια φίλη μου προσπαθούσε να μας περιγράψει ένα πουλί λέγοντας μας: «στρου στρου το πουλί που όταν φοβάται κρύβει το κεφάλι του μέσα στο χώμα» ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗ- ΛΟΣ (!) Πάνια Κωνσταντίνου Γ7 Θεωρώ ότι οι αληθινές φιλίες θα κρατήσουν, η αυθεντικότητά τους όμως θα φανεί μετά το σχολείο Όσοι μείνουν μαζί σου είναι οι πραγματικοί σου φίλοι κι ανεξάρτητα με το αν είστε σε διαφορετική χώρα, με αυτούς που πράγματι αξίζουν θα κρατήσετε επαφή. Χαρά Τρουμπούνια Γ1 Εκτός από το πολύ διάβασμα η Γ Λυκείου έχει και πολύ ενδιαφέρον, γιατί διοργανώνουμε πολλά και ξεχωριστά πράγματα, ετοιμάζουμε την καλλιτεχνική Πιστεύω πως ειδικά η δική μας χρονιά είναι πολύ ενωμένη και οργανωμένη. Άννα Μιχαήλ Γ8 Φέτος νιώθω πολύ άνετα, γνωρίζομαι με τους συμμαθητές μου, το σχολείο έχει γίνει δεύτερο μου σπίτι! Η Α Λυκείου ήταν η χειρότερη για μένα γιατί τότε ήμασταν όλοι άγνωστοι σε ένα νέο σχολείο και ήταν χάλια! Βαρβάρα Πιριπίτση Γ5 Το μόνο που θα μου λείψει από το Λύκειο είναι η κυρία Διαμάντω Ανδρέας Θεοχαρίδης Γ2

14 14 ÂÎapple È Â ÙÈÎ appleúôáú ÌÌ Ù COMENIUS PROJECT Save, not waste A brief description of the activities carried out for two years S tudents have worked together for a sustainable society by looking into old ways of preserving food as an example of their cultural heritage and of how to take care of natural resources without creating too much waste. The students have also tried to find new ideas on how to minimize waste. The first step concerned global linguistic and cultural preparation that led to the realization of the first product made by students: a multi-lingual glossary. It was a way of raising interest in each other s languages and culture as well as a practical handbook for communication. It contains every-day life vocabulary as well as technical words related to our topic in all the students different languages. During the first year the students looked back at old ways of cooking and preserving food as a way of learning that good and healthy food can be prepared and kept without using chemical ingredients and paper- and plastic packages. The students mainly shared information during the meetings by having presentations for attending students and teachers but also by writing and publishing articles on the project s home page. Parts of A visit to Czech Republic I sure that m everyone in this school has heard about the European program COMENIUS. This year our school studied a new project called Save, not waste. The purpose of this project is to learn how to save and not waste. We also researched how in the old times people used to preserve food. Our first mobility was in Czech Republic and the place we visited was a small, beautiful village, three hours away from Prague by train, called Lomnice. The mobility took place between the 5th November and 9th November. We all know that taking part in such programs means that you have to work hard. Our team had prepared a presentation about our beloved island and also a mini dictionary with some words in Greek. Then we had to rehearse our presentation a few times and we were ready to leave Cyprus. We had also taken some traditional Cypriot food and drinks with us to treat our future friends Finally the time had arrived We left Cyprus to go to Lomnice As soon as we arrived at the train station in Lomnice we saw the students that would host us to their houses waiting for us. From the first time we saw them we knew that we were going to have a great time in Czech Republic! They were so friendly and nice to us that we felt like at home. They drove us to their houses where we met the rest of their family. All of them were really hospitable and warm and suddenly all our worries disappeared. In the beginning we thought that living with a family wasn t a good idea, but we were so wrong. Living in the same house with someone else helps you understand how people spend their time; how they are thinking and also you get to know them better. their presentations on how to conserve food in their own countries is recorded on a DVD. During the second year the students studied and learned about the waste problem. At first, they investigated what their country does to minimize the waste in order to learn facts. Parts of these studies were conducted in English in order to improve their technical language skills. The reason for that was to facilitate students to talk about the theme. Again the students mainly shared information during the meetings by having presentations for attending students and teachers but also by writing and publishing articles on the project s website. During the meetings they also discussed and tried to come up with ideas of what could be done in the future to address this problem. Furthermore, they together discussed, decided on and prepared products that could be used in order to promote a saving attitude, e.g. posters and a song. An important part of the project was also to raise an interest in and knowledge of other countries and their culture as well as to promote an awareness of being a part of the European community. Throughout our project participants did their research in social habits and local and European policies about waste; we talked with old people, The next day was our first day at SOS Fortika, their school. It was a small school and way different than ours. The students of that school are only students that wish to become waiters, chefs and barmen. What impressed us more about that school was that its students have to take off their shoes when they go there and wear slippers. Anyway, we started our first day with our presentations. Students from all the countries who take part in the program, Poland, Sweden, Italy and Czech Republic showed us their countries through presentations. Therefore, we had the chance to meet their culture, their way of living and thinking. Later, the Czech students prepared flair and flambing show just for us. Then we left the school to see a catholic church and an outstanding statue in front of their town hall, which we had also the chance to visit. We also visited a brewery and a chateau. After a wandering in the village, we returned to the school where we took a look at the mini dictionary to learn some words in Swedish, Polish, Italian and Czech and after that long day we went home to rest. On the second day we did more sightseeing in Lomnice. Even though it was very cold outside, we all were really excited to explore the village. The first place we visited was a monastery with a huge Catholic church. Then we left the monastery to visit a distillery, where we had the opportunity to learn how they make alcoholic drinks and we also tasted some. After sightseeing we had lunch at a restaurant and later we went at a workshop that makes bee wax products. There we could buy a couple of things such as candles, soaps and honey. The last place we visited was the Moravian Karst and more specifically the Mococha abbeys. The next and last day of our trip was full of activities. Firstly, we watched some grandparents, visited villages, castles and museums. All this made us gain a better knowledge of old traditional ways of living (i.e. food, household items, traditional games, dances, clothes and music.) By visiting each other s countries and discovering different cultures all the participants have seen that, yes, there are differences in e.g. language, culture and policies to deal with waste, but mostly they are different ways of solving socio-economic questions common to all countries. So these differences are assets that enrich our lives and we can learn a lot from our fellow European citizens. We have been able to see the unity behind the differences, and we could really feel that we are all a part of the European community. One way of sharing these achievements and giving food for thought was through our web site, a place where to collect both products made by students as well as reports and other information. Other ways of communication were s, (the main communication between teachers), Facebook and Skype. The presentations made by students at each meeting compelled the students to think about their own country and how to present presentations to learn how to preserve food and then we would have the Global Village. At Global Village each participant country should have brought its traditional foods and drinks with to treat other students. It was a really nice experience for us, since we got to taste a lot of different things that we had never had the chance before. The Global Village was truly a big success! Everyone left the room what Global Village took place really satisfied with the new flavors. After that, we had lunch and then we had a workshop. At that workshop we had to collaborate with students from other countries and write a song about whatever we wanted and also an article about our impressions from our trip. After that, we watched an amazing show prepared by the students of SOS Fortika. We sang Christmas songs all together; it was so much fun! In the end, we had a goodbye dinner at the school s restaurant. As soon as we got home at night we packed our stuff and we thanked the family for their hospitality. As usual, saying goodbye was very depressing but unfortunately we had to come back home, right? This trip to Czech Republic will stick in my mind and heart forever! For me it was the most rewarding trip I ve ever been to, that s for sure. We made some incredible new friends from other countries, met new cultures and languages. If I could live that amazing experience again, I d do it with no hesitation! The Comenius program has changed the way we are thinking; has made us more open-minded and acceptable people. I feel very lucky that I ve been given the opportunity to live this unforgettable experience If you ever have the same chance, don t let it go! Marina Theofanous it. Moreover, it was a perfect way of sharing glimpses of their culture as well as an exercise in presenting in English and at the same time keeping their nerves in check. The reason why we had similar presentations at every meeting was that there was a new audience each time as the schools hosted only one meeting; the students participating at the meetings were new as well. This project revealed to students, teachers, parents, staff and communities the richness and customs of our countries. The cooperation between the five schools brought a stronger awareness of being citizens of Europe and set up bridges between our cultures showing that we are unique but united. A visit to Italy Travelling to Italy has been a unique experience, maybe one of the best of my life. Our hosts have been really nice with us and extremely hospitable that they didn t let us pay ANYTHING. They didn t even let us pay for our meals! The other participants in the project were very interesting and every one of them had his own story to share. Swedish people were all about hunting and living in the nature. When we visited the river they were acting like they were in their natural habitat. They could see what others couldn t. They could see the animals in the bushes and on trees, those we thought were invisible. Polish were all about drinks. The first thing they said was let s go drink some beers. They were really good at drinking, even the girls. When we finished our first and couldn t continue drinking, they were already at their 4th and they could easily go on. Unfortunately, we didn t get to know the Czechs very well but all I can say, they were really good at bowling they almost beat us but we tied at the last throw. I think the overall daily program was too much. We had plans for all the day and we got home for only an hour to have a bath and prepare for our outing. It was really exhausting but it was totally worth it. I really look forward to when they come to Cyprus and I m really glad I will have to host someone from another country. Andreas Mylidonis B5

15 ÂÎapple È Â ÙÈÎ appleúôáú ÌÌ Ù 15 Impressions of visit in Sweden I have never imagined myself being in a country like Sweden. The only country, except my own, that I have ever been to is Greece. So, when I was informed by my teachers of the trip in Sweden, I was very excited, but also a little bit nervous. In our little free time, my four schoolmates, the teacher that would accompany us and I had to work hard to prepare the presentations we needed. I was determined about this and in the end I managed to achieve my goal. After about two months, I was ready for Sweden and so was my team. The days passed quickly and it was time to leave for our trip. I was really anxious, because I am a little bit afraid of aeroplanes and we had to change three planes to reach our destination. Despite this, I was full of confidence and courage and that is the reason I didn t understand anything till the time we reached Skellefteå. I was really astounded. Everything was white. There was snow everywhere. It was breathtaking! I couldn t believe it! We were taking photos all the time. When we went to the Naturbruks Gymnasium at Burträsk locality we met all the students of Comenius Program and our hosts too. Filip, my host, was really nice and helpful. We were starving after our twelve-hour trip, but unfortunately, we didn t eat anything because we didn t like the food. It was something like a big potato with raw meat in it and it looked really awful. Thank God, my mother had put some chocolates in my bag... On the day of the global village we got many congratulations for the Halloumi and the Chiromeri plates. The day after our presentations, we went on a mountain to ski. It was night and it was so cold. I couldn t feel my legs. I was scared, but finally we all enjoyed it very much. The next morning, we were divided into teams so that we could write a song. Josephine, a girl from Italy, and I, wrote a perfect chorus. We all sang together our song and it was really amazing. I also sang in front of all the students and teachers the rap song I had written and I felt so proud of myself. After that, we had the chance to visit a place that was full of reindeer s. They were beautiful and friendly. We also went fishing and we tried to put our hands into the freezing water. For a minute we thought that we were going to lose our fingers from the cold, but fortunately we were just fine and happy. We didn t stop laughing. We also went shopping in the town of Skellefteå to buy clothes and souvenirs and for a walk with all the students of Comenius. The last day of our trip we visited a place up on a mountain, like Fort Boyard, where we were going to play a competitive game. We got into groups and we had to complete challenges into a room, so that we could continue with the next. My team was The invisibles and we managed to enter the top five. It was so fascinating that I didn t want to leave. Unfortunately, the week passed very quickly and our time in Sweden was over. We said goodbye to the students, we exchanged phone numbers and presents and we returned to Cyprus. It is an unforgettable experience for me as I visited places that I had never even dreamed of and I made many new friends, whom I look forward to welcoming in my country. Natalia Ioannou Γ1 Elbląg City, Poland As a member of Comenius mobility 5 I gained important experiences. I learned the culture of the majestic country, Poland and made new friends. Poland is a country with a great history from the second world war, because there were so many Hitler s camps where Polish civilians that rebelled were kept. Moreover Poland has enormous catholic churches that are made hundreds of years ago. I also enjoyed my free time there with new friends that I found from Czech republic, Italy, Sweden and Poland. Also each country had a presentation of their own culture, like showing their traditional food, games, dances and talking about their school s policies, laboratories and more. Furthermore I improved my English, by talking with students, teachers and by presenting my country in the global village. It was a very meaningful and enjoyful experience that I won t forget. Orion Tsartsalis B5 Save not Waste Αποσπάσματα από το τραγούδι που έγραψε η Ναταλία Ιωάννου Γ1 στα πλαίσια του προγράμματος για την προστασία του περιβάλλοντος Have you ever thought of mother nature? Everything you do is coming back to you Think about it... Want to save it? Just listen to me... It s hard to save it but if you try you can make it Save the earth believe it let s work all together We will stand united as one forever But hold on Did you ever stop of poison? *** Why do you do this? Tell me why, now, how? It s our earth. Stop it! Enough Think about us Yeah you can be the greatest It s true you must believe it The earth is our home, the oceans and the forests Fight the global warming You know you can do this Protect the air that we breathe We can t live without it Listen what I say oh don t be a fool Just smile and the world will smile back too The future is in our hands *** Save the earth Save the poor innocents Who want to have a life in peace It s better not to be afraid Not to waste goods and time Just close your eyes Don t give up It s just a wonderful life *** You can feel it, you can smell it, you can be one of them who spend their lives protecting the environment You can break all the records that thought never could be broke You ll be the hero of the earth and you ll be proud of this I m sure you can beat the world, it s your job to do And in the end you will see that you needed it to think Oh god I can t wait till this moment it s hard Who s gonna save the world tonight? That s probably you I ll help you if you want *** Meeting in Cyprus During our stay in Cyprus I felt at home! First I would like to say how amazing people there were and how much we enjoyed this experience with them. We ve found new friends. Thank to that we ve experimented the real life in Cyprus and it reminded me where my grandpas live in South Italy! The very first day of the experience we visited LAS school and we had the possibility to have classes with them (the English class was the best ever!),then we walked to a Pyrotechnical Museum where it was possible to smell traditions that in many countries are disappearing! There were old women working on laces,others spunning cotton, creating mosaics with little Italian coloured stones. The first evening we went to a traditional restaurant where we ate fish and meat meze. I ve eaten there the best octopus in my life since now! Amazing! Food in general in Cyprus was incredible, I ve eaten for the first time a kebab and now I know I ll not try it anymore if I m not in Cyprus because it will not be the same! This typical restaurant was close to the Turkish line. It has been strange to understand the Cypriot situation. I knew Turkish occupied the country but I couldn t realize the reality! The most beautiful thing was to listen to guy of our age talking so proudly of their country and so strongly decided to change the future but without violence. We visited the capital city Nicosia and there you could see what happened time ago, It was possible to see rubble of bombs and you could see in Cypriot people eyes the suffering for having to leave their house and their land with people how don t respected you. I think I ll not forget the very strong praying from the Muslim part of Nicosia,It wasn t possible not to hear it! We cannot forget the weather in Cyprus, always warm with breeze,so comfortable. We went to the seaside and we will always remember that day for Federico s falls! The landscape in Cyprus is full of nature and you feel relaxed there. It s time to talk about the last night! Our friend danced for us traditional dances that, I m proud to say it, we ve learnt as well! They played music for us and Parents from the association cooked for us a really tasty meal. We cannot describe how much we enjoyed the company, everyday laughter and even the cries because they symbolize the positive experience we had and the relation we established with people that gave as so much.

16 16 ÂÎapple È Â ÙÈÎ appleúôáú ÌÌ Ù Thank you, MEDI.M.U.N.! Ηαλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι πραγματικά να γράψω Ο λόγος; Ο λόγος είναι ότι θα νιώθω νοσταλγία για την υπόλοιπη μέρα και ότι ποτέ δε θα καταφέρουν να χωρέσουν μέσα σε λέξεις οι γνώσεις που αποκόμισα μέσα από το MEDI.M.U.N. (Mediterranean Model United Nations). Ας πάρουμε το πράγμα από την αρχή. Όταν μου ανακοινώθηκε πως θα συμμετέχω στο φετινό εργαστήρι, ένιωσα τόσο τυχερή και λιγουλάκι αγχωμένη, μιας και θα ήταν η πρώτη φορά που θα λάμβανα μέρος σε κάτι τέτοιο. Μετά την πρώτη συνάντηση, το Νοέμβρη, όπου μας εξήγησαν πώς θα έπρεπε να εργαστούμε και τη διαδικασία που θα ακολουθούσαμε, στρώθηκα στη δουλειά. Παρασκευή, 6 Φεβρουαρίου. Το ψήφισμά μου ήταν έτοιμο και το κρατούσα τόσο σφιχτά από την αγωνία μου, που τελικά το τσαλάκωσα. Ήμουν τόσο περήφανη γι αυτές τις δύο σελίδες, αφού αποτελούσαν τους καρπούς της έρευνας και της προσπάθειάς μου. Ευτυχώς διάλεξα ένα θέμα που με ενδιέφερε πολύ και έτσι καθώς το έγραφα πήρα πολλές και χρήσιμες πληροφορίες τόσο σχετικά με αυτό όσο και για τη χώρα που εκπροσωπούσα, αφού μόλις πατήσαμε το πόδι μας εκεί δεν ήμασταν πλέον μαθητές αλλά χώρες των οποίων τις πολιτικές, την κουλτούρα και τα πιστεύω έπρεπε να ξέρουμε. Χωρίς να το καταλάβω η ώρα πέρασε, χωριστήκαμε στα General Assemblies και έπειτα σε μικρότερες ομάδες ανάλογα με τα θέματά μας. Εκεί ξεκίνησε η πραγματική δουλειά. Βρήκαμε τις χώρες με τις οποίες συμφωνούσαμε και είχαν ένα καλό, δυνατό ψήφισμα δημιουργώντας έτσι μικρότερες ομάδες έξι - οκτώ ατόμων. Μόλις η διαδικασία αυτή τέλειωσε βάλαμε κάτω τα ψηφίσματα της ομάδας μας και αρχίσαμε να διαγράφουμε, να κυκλώνουμε, να υπογραμμίζουμε. Στόχος μας ένα νέο ψήφισμα, που θα συνδύαζε τις ιδέες όλων και θα έπειθε όλους τους υπόλοιπους να το υπερψηφίσουν. Σάββατο, 7 Φεβρουαρίου. Η μέρα που έπεσε το πολύ διάβασμα. Διαβάζαμε λοιπόν κάθε ψήφισμα, μπορούσαμε να ρωτήσουμε τον εκπρόσωπο της ομάδας που το κατέθετε πληροφορίες σχετικά με σημεία που βρίσκαμε αδύνατα και έπειτα ψηφίζαμε. Ευτυχώς το δικό μου General Assembly ήταν γεμάτο με πρωτάρηδες και κανένας δεν ένιωθε αρκετή αυτοπεποίθηση, ώστε να κάνει αρνητικά σχόλια για κάποιο ψήφισμα, οπότε κανένας δεν ένιωσε άσχημα. Δεν μπορούσαμε να μιλάμε, γιατί θα δημιουργούταν φασαρία κι έτσι επικοινωνούσαμε μεταξύ μας με χαρτάκια. Προς το τέλος της ημέρας η κούραση άρχισε να μας καταβάλλει και οι περισσότεροι κατσουφιάσαμε. Έτσι είχαμε την ιδέα με το κορίτσι που καθόταν δίπλα μου να στείλουμε χαρτάκια με αστείες φράσεις σε όλους! Στα περισσότερα ζωγραφίζαμε και μια φάλαινα, δεν ξέρω ακριβώς το γιατί! Πάντως έπιασε πολλοί χαμογέλασαν και αρκετοί απάντησαν κιόλας. Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου. Ψηφίσαμε για τελευταία φορά, ένα θέμα από κάθε General Assembly. Όλα καταψηφίστηκαν! Τόσο αυστηροί κριτές ήμασταν. Αλλά δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η ανεπανάληπτη εμπειρία που είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε! Μάθαμε τόσα πολλά και κάναμε φιλίες, που -ποιος ξέρει- μπορεί και να κρατήσουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στους μαθητές που το οργάνωσαν. Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν φεύγοντας, παρά την κούραση, είναι πόσο τέλειο θα ήταν να είχε κρατήσει μερικές ακόμα μέρες! Αμαλία Χρυσοστόμου Β1 Φέτος το σχολείο μας συμμετείχε και πάλι στο πρόγραμμα MEDI.M.U.N. (Mediterranean Model United Nations), που αποτελεί μια προσομοίωση των Ηνωμένων Εθνών. Απαρτίζεται κυρίως από τρία General Assemblies, δηλαδή ολομέλειες, στις οποίες υπάρχει ένας αντιπρόσωπος της κάθε χώρας - μέλους των Ηνωμένων Εθνών. Το GA1 είναι η Ολομέλεια της Αφόπλισης, το GA2 η Περιβαλλοντική Ολομέλεια και το GA3 η Ανθρωπιστική Ολομέλεια και Ολομέλεια Κουλτούρας. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Ένα τριήμερο συνεργασίας και συζητήσεων για το οποίο φυσικά είχε προηγηθεί αρκετή δουλειά και προετοιμασία. Μέσα από το πρόγραμμα αυτό ανέπτυξα τις ικανότητες της συνεργασίας και της επικοινωνίας. Έμαθα να διασταυρώνω τις πηγές μου και να υποστηρίζω την άποψή μου με επιχειρήματα. Εκτός από τις νέες δεξιότητες που απέκτησα και τις καινούριες γνώσεις που αποκόμισα, γνώρισα νέους ανθρώπους με τους οποίους ελπίζω να ξανασυνεργαστώ στο επόμενο συνέδριο. Άρτεμις Γεωργίου B5 Ηζωή είναι γεμάτη εμπειρίες και εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να τις αρπάζουμε πριν να είναι αργά και μετανιώσουμε. Έτσι κι εγώ δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να συμμετέχω στο 10ο διεθνές συνέδριο του προγράμματος ME- DI.M.U.N. Το πρόγραμμα αυτό διοργανώνεται από μαθητές της Αγγλικής Σχολής Λευκωσίας και διεξάγεται στην αγγλική γλώσσα. Μαθητές Λυκείων γίνονται αντιπρόσωποι κράτους-μέλους του ΟΗΕ και συμμαχώντας με άλλους εκπροσώπους προτείνουν και ψηφίζουν εφικτές λύσεις στις ολομέλειες σε προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο. Στην αρχή ήμουν λίγο διστακτική, γιατί χρειαζόταν πολλή δουλειά ώστε να έχουμε ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι, κυρίως πνευματικά, διότι θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με μαθητές που έχουν χρόνια πείρας στην προφορική παρουσίαση και στην πειθώ. Δηλαδή είχαν την ικανότητα να πείθουν τους άλλους με το λόγο τους, παρουσιάζοντας ισχυρά επιχειρήματα. Η μεγαλύτερη δυσκολία, στην οποία έπρεπε να αντεπεξέλθω, ήταν η χρήση της αγγλικής γλώσσας καθ όλη τη διάρκεια του συνεδρίου. Από την όλη σκληρή προσπάθεια που είχαμε καταβάλει πιστεύω πως βγήκαμε όλοι κερδισμένοι. Είχα εμπνευστεί από συνομήλικους αντιπροσώπους, οι οποίοι ήταν έξυπνοι, γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Τους θαύμασα γιατί ήταν σε θέση να υποστηρίζουν τη γνώμη τους μ έναν τρομερό δυναμισμό και αφοσίωση και που χάριζαν σ εμένα μια ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Το ΜEDI.M.U.N. μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τους συμμαθητές μου και να έρθω πιο κοντά τους αλλά και να αναπτύξω φιλίες με καινούρια άτομα, τα οποία με βοήθησαν οι τρεις μέρες σκληρής δουλειάς να γίνουν λιγότερο κουραστικές. Πέρα απ αυτό αποκόμισα γνώσεις και ικανότητες, όπως για παράδειγμα να συνεργάζομαι με άτομα που δε γνώριζα στο παρελθόν σ ένα ομαδικό αλλά και ανταγωνιστικό κλίμα. Επιπλέον εμπλούτισα το αγγλικό μου λεξιλόγιο και απέκτησα περισσότερη αυτοπεποίθηση. Επίσης μ αφορμή το MEDI.M.U.N. έμαθα πώς η σημερινή κοινωνία σκέφτεται και λειτουργεί. Καταληκτικά θα ήθελα να τονίσω πως η συμμετοχή μου με βοήθησε να γίνω ένας ενεργός πολίτης ξεπερνώντας τα όρια και τις φοβίες μου, όπως να μιλήσω μπροστά σ ένα μεγάλο κοινό επιχειρηματολογώντας για τις απόψεις μου. Θα ήθελα να υπάρξει δεύτερη φορά, ως τελειόφοιτη και καλύτερα προετοιμασμένη, την επόμενη σχολική χρονιά, εφόσον έχω πάρει μια πρώτη γεύση της όλης εμπειρίας. Ελένη Αντωνίου Β5 Ifeel extremely thankful and honored for taking part in this year s MEDI.M.UN. Personally I gained a lot throughout this experience that I surely won t forget. Definitely my participation in this event was extremely beneficial at many levels. At first, I was scared and terrified I thought that I wasn t well prepared and most importantly I didn t know what to expect as it was my first year attending this conference. As soon as I got there all my negative thoughts disappeared. All the participants seemed so confident and friendly that I immediately calmed down. I have to admit I was impressed by the organization and the unity of the members who took part in order to make this event successful! Students from all over Cyprus were gathered to represent their school and make a productive work. They also formed friendships and bonded really well. On the first day we were working in our General Assembly (GA). My GA was about Environment and Resources. There were three topics which the delegate had to choose from. Each participant was the delegate of one U.N member country. For example, I was the delegate of Kazakhstan. We worked into groups based on our topic selection. I was lucky enough to find seven other great people to collaborate with and made such an amazing effort to create a good resolution. Our topic was about persuading the BRIC countries to impose stricter environmental controls for their industrial activities. Of course, it needed previous research in that area so that we were all well informed and prepared about this specific issue. Immediately we started working and exchanging our ideas and opinions on this matter. We managed to finish on time because of our dedication and good communication. Apart from working together I got to know each member of my group better and bonded with each other. As the first day came to an end, second day was the most critical as the debating procedure was about to begin. In order to pass a resolution the majority of delegates had to vote in favour of the resolution. We were all extremely nervous because we pulled together an impressive outcome and we believed it deserved to be passed.. I knew Carolina and Emelios were excellent speakers and prepared to face obstacles that would come into their way. So when our turn came up we stayed positive and confident having faith in our abilities. At the end our hard work was rewarded as our resolution was accepted. All that thank to our unity and collaboration! I can t even describe how happy I felt that moment The day couldn t have ended any better! On the last day the vibe was more pleasant as the debating was over and we got to know each other more as a person and not as the delegate of a country. The closing ceremony was emotional for everyone as we realized that it was the end of such an amazing three day experience. I found many new friends and I m planning on keeping in contact with them! My participation in MEDI.M.U.N helped me not only with my socializing skills and English skills but also provided me with the knowledge of becoming a more aware citizen. I had the opportunity to be informed about several serious issues all over the world. As the new generation we have to be more active citizens about matters not only in our country but also be aware about what is happening around us, because humanity and unity is what we need to make our world a better place. These three days will be forever in my heart and I feel blessed for taking part in events like that. I have earned a lot and I have wonderful memories to carry with me in the future Marilena Tsentidou B2

17 ÂÎapple  ÛË-Ù Ó 17 ÚÂappleÔÚÙ Αθλητισμός και τέχνες διάχυτα στο ΛΑΒ Ταλαντούχοι συμμαθητές μας στις σελίδες μας Όλοι μας έχουμε ενδιαφέροντα και χόμπι, πράγματα που μας ευχαριστούν να κάνουμε. Πολλές φορές αναρωτιόμαστε πώς όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες καταφέρνουν να μας προσφέρουν όλα αυτά που εμείς απολαμβάνουμε καθημερινά Πολλοί υποστηρίζουν πως το ταλέντο ενός ανθρώπου στη μουσική, στην τέχνη, στο χορό κτλ είναι θείο δώρο. Τα παραμύθια γράφουν πως όταν γεννιέται ένα παιδάκι οι καλές νεράιδες μαζεύονται και του χαρίζουν τα ταλέντα και τις αρετές που θα το συντροφεύουν στη ζωή του. Επιστημονικές έρευνες απέδειξαν πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με την τέχνη έχουν ανεπτυγμένη μια περιοχή του εγκεφάλου τους, η οποία αφορά την οπτική φαντασία, δηλαδή μπορούν να επεξεργάζονται καλύτερα τις εικόνες που βλέπουν, να τις συνδυάζουν, να τις αλλάζουν και να τις αποδομούν. Από εδώ καταλαβαίνουμε πως το έμφυτο ταλέντο που έχουν οι άνθρωποι της τέχνης είναι πράγματι θείο δώρο. Οι χορευτές για παράδειγμα έχουν το ταλέντο να αντιλαμβάνονται καλύτερα το ρυθμό και πέρα από την τεχνική, να μπορούν να αφήνονται ελεύθεροι στη μουσική και να εκφράζονται μέσα από τις χορευτικές τους κινήσεις. Από την άλλη, οι σπουδαιότεροι μουσικοί είναι και οι πιο ιδιόμορφοι άνθρωποι. Τι είναι αυτό όμως που τους κάνει τόσο ξεχωριστούς; Σύμφωνα με έρευνες η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου από μικρή ηλικία ευνοεί την ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων διότι απαιτεί συγχρονισμό ανάμεσα στις κινήσεις των χεριών και στα οπτικοακουστικά ερεθίσματα που δέχεται ο οργανοπαίκτης. Άλλες μελέτες πάλι έδειξαν πως καθώς ένας μουσικός αυτοσχεδιάζει η λειτουργία του εγκεφάλου του σχετίζεται άμεσα με τη λειτουργία του προφορικού λόγου και της σύνταξης. Η μουσική, όπως και κάθε είδος τέχνης, είναι τρόπος έκφρασης των σκέψεων και προβληματισμών μας. Εκείνοι που ακούγοντας ένα τραγούδι ένιωσαν ένα δάκρυ να κυλά στο μάγουλό τους γνωρίζουν πολύ καλά πως η μουσική έχει τη δύναμη να μας συγκινεί. Αυτή φυσικά δεν είναι η μόνη δύναμη που έχει η μουσική. Έχει επίσης σημαντική επίδραση στον εγκέφαλο, αφού επηρεάζει τμήματα της μνήμης και της όρασης. Ο καθένας μας αντιδρά με διαφορετικό τρόπο, γι αυτό εξάλλου έχουμε τις δικές μας προτιμήσεις ως προς το είδος της μουσικής που είναι το αγαπημένο μας. Όταν ακούμε μουσική απελευθερώνεται μια χημική ουσία στον εγκέφαλό μας που μας κάνει να νιώσουμε καλύτερα σε όποια φάση κι αν βρισκόμαστε. Αυξάνει τις αντοχές και την συγκέντρωσή μας κάνοντας τη ζωή μας πιο ποιοτική. Και το καλύτερο είναι πως έχει θετικό αντίκτυπο σε ασθενείς, οι οποίοι χρειάζονται κάτι να τους ανεβάσει, να τους ηρεμήσει, να τους βοηθήσει να αποβάλουν το άγχος, πράγμα που είναι πολύ σημαντικό για την ψυχική υγεία του κάθε ανθρώπου. Οι τέχνες λοιπόν είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Για τον κάθε καλλιτέχνη η τέχνη του είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει. Για μένα η μουσική είναι τρόπος έκφρασης, καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές και τρόπος ζωής. Στο σχολείο μας υπάρχουν πολλά παιδιά με ταλέντο στη μουσική, στα αθλητικά, στο χορό, στο θέατρο, στην υποκριτική, στη ζωγραφική και αυτό φαίνεται μέσα από τις πολλές και ποιοτικές εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο. Ας γνωρίσουμε μερικούς από τους καλλιτέχνες του «ΛΑΒ» και ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν για την τέχνη που αγαπούν. Άννα Ζήνωνος Β1 Οχορός για μένα είναι έκφραση, είναι κάτι αγχολυτικό, ξεκούραση αλλά μερικές φορές και κούραση! Χωρίς χορό στη ζωή μου θα ήμουν λιγότερο χαρούμενη και περισσότερο αγχωμένη, αφού κάθε φορά που δεν αισθάνομαι καλά λέω «χόρεψε και θα περάσει»! Αυτός είναι και ο λόγος που δε θέλω να κάνω το χορό μου επάγγελμα. Θέλω να παραμείνει πάντα ο τρόπος διαφυγής μου από τις σκοτούρες και τη ρουτίνα και όχι να μου γίνει ρουτίνα. Χορεύοντας νιώθω τη μουσική και γίνομαι ένα μαζί της. Ταξιδεύω με το μυαλό μου και όλα μοιάζουν πιο αισιόδοξα, πιο όμορφα. Θα ήθελα να μπορούσα να αφιερώσω περισσότερες ώρες σε αυτόν αλλά δυστυχώς το ασφυκτικό μου πρόγραμμα δεν το επιτρέπει. Όμως όποτε βρίσκω χρόνο και υπάρχει μουσική γύρω μου τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει... Ακόμα και αν βρίσκομαι στο διάδρομο του σούπερ μάρκετ απέναντι από τα μακαρόνια! Hμουσική βρίσκεται στη ζωή όλων των ανθρώπων, αφού είτε την παράγουν οι ίδιοι είτε την απολαμβάνουν ως ακροατές. Για μένα η μουσική είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορώ να εκτονώνομαι και ένα χόμπι, το οποίο μου χαρίζει όμορφες στιγμές. Συγκεκριμένα ασχολούμαι τέσσερα χρόνια με το σαξόφωνο και το τραγούδι. Το τραγούδι μου προσφέρει ιδιαίτερη ευχαρίστηση, γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να εκφράζω διάφορα συναισθήματα ανάλογα με τους στίχους και τη μελωδία του. Επιπρόσθετα απολαμβάνω την επικοινωνία με τους ανθρώπους, όταν νιώθω ότι ακούγοντάς με περνούν καλά και αισθάνονται όμορφα. Γι αυτούς τους λόγους θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το τραγούδι προσπαθώντας μέσα από τα σχετικά μαθήματα να βελτιωθώ. Για πολλούς η αγαπημένη τους δραστηριότητα έχει να κάνει με το χορό, το τραγούδι, το θέατρο ή τη ζωγραφική. Για μένα είναι ο αθλητισμός και συγκεκριμένα το ποδόσφαιρο. Το ομαδικό αυτό παιχνίδι μου δίνει τη δυνατότητα να γυμνάζομαι, να κρατάω τη φόρμα μου αλλά και να διασκεδάζω! Μέσα από το ποδόσφαιρο αυξάνω το «βεληνεκές» των δυνατοτήτων μου, όπως είναι η ευκινησία, η ταχύτητα και η αντοχή. Επίσης είναι ένας εύκολος τρόπος να αποβάλλω το άγχος και την έντασή μου. Το σημαντικότερο όμως για μένα είναι πως το ποδόσφαιρο με κάνει να ξεχνιέμαι από τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες μου, να αφιερώνομαι και να απολαμβάνω εκείνη τη στιγμή. Για πολλούς το κολύμπι μπορεί να είναι απλά ένα χόμπι, για μένα όμως είναι πάθος. Η καθημερινότητά μου και ο τρόπος ζωής μου διαφέρει από άλλους συνομήλικούς μου λόγω των καθημερινών προπονήσεων. Μερικές φορές μου είναι δύσκολο να ρυθμίσω τις απαιτήσεις του σχολείου παράλληλα με τις προπονήσεις μου, όμως βρίσκω τρόπους να αντεπεξέρχομαι, επειδή αγαπώ πραγματικά αυτό το άθλημα. Έχει γίνει πλέον μέρος της ζωής μου. Με αυτό νιώθω ότι ξεφεύγω από τη ρουτίνα και τις έγνοιες. Με το κολύμπι χαλαρώνω και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που κάνω κάτι με πάθος. Ένα απλό «μπράβο» της προπονήτριάς μου με ικανοποιεί και μου δίνει τόση δύναμη και αυτοπεποίθηση, που με κάνει να πιστεύω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Αμαλία Χρυσοστόμου Β1 Θεόδωρος Θεοδούλου Β4 Ορφέας Καλαμένιος Β1 Κατερίνα Ττίκκου Β5 Έχετε μπροστά σας άλλη μια δόση από τις ξεκαρδιστικές στιγμές μας στην τάξη και από τις λιγάκι άτυχες στιγμές μαθητών και καθηγητών, από ατάκες και λάθη που έγραψαν ιστορία! Αλλά ας μην ξεχνάμε πως «γλώσσα λανθάνουσα αλήθειες λέγει» Τα παρακάτω δεν αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας αλλά -καλώς ή κακώς- είναι πραγματικά γεγονότα έτσι όπως ειπώθηκαν στα πλαίσια του μαθήματος. Μαθ: Εγώ τι είμαι; Καθ: Ζώον! Πιάσαμε ΛΑΒράκι μέσα στην τάξη! Δ «Ì ÚÁ ÚÈÙ ÚÈ» ÙÔ μ Καθ: Αγαλλιάζομαι Καθ: Τι δώρο να κάμω της γυναίκας μου για τον Άγιο Βαλεντίνο; Μαθ: Κυρία να πάω τουαλέτα; Καθ: Κάτι πρέπει να γίνει μες τούτη την τάξη με τη τουαλέτα! Μα θωρείτε με τζαι κατουρκέστε; Μαθ: Ποιο; Καθ: Το παπιό! Μαθ: Κύριε, μα γιατί σήμερα είσαι έτσι ιδιότροπος; Καθ: Τούτην την πρόταση εν να τη βάλω στο διαγώνισμα. Αρέσκει μου, γουστάρω την! Καθ: Εν ασέβεια τούν το πράμα γιατί μιλάτε ενώ μιλώ. Φυσικά τζιαι εγώ εν ασέβεια που σας διακόπτω που την κουβέντα σας (Όλα είναι σχετικά που λέμε) Καθ: Έτσι εν να χουμεν τωρά; Μαθ: Μα ό,τι κάμουμεν εν λάθος; Καθ: Μεν με θωρείτε έτσι τωρά Προς το τέλος του τετραμήνου που εν να βάλλω βαθμούς εν να λεπτύνω, εν να ομορφύνω Μεν σας πω ότι εν να ψηλώσω τζιόλας! Καθ: Πόσοι που σας είσαστε ερωτευμένοι; Παναγιώτα Ζιντίλη Β3

18 18 ÎÔÈÓˆÓ Û Ó ÓÙ ÍË O Μ Ο Ρ Φ Ε Σ Σ Τ Ι Γ Μ Ε Σ Μ Ε Τ Η Μ Ι Κ Α Ε Λ Α ªÂ ÙÔ ÙÚ ÁÔ È ÙË ÌÈÏ ÛÙÈ Î Ú È Ì Î È ÛÙÔ «ÛÙfiÚÈ» Θέλοντας να γνωρίσουμε καλύτερα την τραγουδίστρια Μικαέλα Χατζηεφραίμ, η οποία μας κρατά συντροφιά κάθε εβδομάδα σε έναν από τους δημοφιλέστερους χώρους διασκέδασης εμάς των νέων, στο «Καλλιπόλεως 4», της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τον εαυτό της αλλά και για την πορεία της στο τραγούδι. Μέσα από αυτή τη συνέντευξη ανακαλύψαμε αυτό τον τρυφερό άνθρωπο που κρύβει μέσα της και μοιραζόμαστε μαζί σας τη συζήτηση που είχαμε. Άννα Ζήνωνος Β1 Ραφαέλα Πηγιώτη Β2 Μικαέλα μου, καλωσόρισες στο ΛΑΒ! Ο κόσμος σε γνωρίζει ως μια επιτυχημένη τραγουδίστρια και η αγάπη σου για τη μουσική είναι κάτι που δεν κρύβεται. Αρχικά θα ήθελα να γνωρίσουμε λίγο τον άνθρωπο που κρύβεται μέσα σου! Πώς είναι η Μικαέλα ως άνθρωπος; Έχουμε μάθει πως ασχολείσαι και με κάτι άλλο στη ζωή σου, θα ήθελες να μας πεις τι είναι αυτό; Ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια! Αρχικά, επειδή αναφέρεστε στις επιτυχίες μου, θέλω να τονίσω ότι απλά κάνω τη δουλειά μου και τίποτα περισσότερο Μια «καριέρα» στο τραγούδι χρειάζεται πολύ δρόμο πριν ονομαστεί έτσι! Σαν άνθρωπος είμαι γενικά ήρεμη. Όχι τόσο εκρηκτική όσο ίσως απαιτεί το επάγγελμά μου. Εκτός από τις μουσικές μου σπουδές στο πιάνο και στη φωνητική, έχω τελειώσει Θεατρολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σήμερα εκτός από μαθήματα φωνητικής, κάνω και θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά με ελαφριάς μορφής δυσκολίες και ειδικές ικανότητες. Τι σε έκανε να ασχοληθείς με τη Θεατρολογία; Ήταν ένα παιδικό όνειρο ή προέκυψε στην πορεία; Προέκυψε στην πορεία! Συγκεκριμένα άλλαξα άρδην μαθήματα στο λύκειο για να ακολουθήσω αυτό! Πήγαινα για πρακτικής κατευθύνσεως σπουδές αλλά οι καλλιτεχνικές μου ανησυχίες με έκαναν να αλλάξω πορεία. Με ποιο τρόπο διδάσκεις και τι είναι αυτό που θα ήθελες να κρατήσουν οι μαθητές σου από εσένα; Είναι πολύ ενδιαφέρον μάθημα! Εντάσσεται πλέον στα Λύκεια και περιλαμβάνει μεγάλο εύρος θεμάτων, από Αρχαίο Δράμα μέχρι Ευρωπαϊκό Θέατρο, από Φιλοσοφία του Δράματος μέχρι και Αρχιτεκτονική του Θεάτρου. Στα σχολεία σήμερα γίνεται και πρακτικά το μάθημα αυτό. Δηλαδή εκτέλεση θεατρικού κειμένου. Καταλήγει φυσικά στην ανθρώπινη ζωή από την οποία εμπνέεται έτσι κι αλλιώς. Οι μαθητές μου θέλω να κρατήσουν ό,τι τους γεμίζει με εφόδια για να προχωρήσουν γερά στη ζωή τους. Στα πλαίσια του επαγγέλματός σου ως Θεατρολόγος έχεις δουλέψει και με άτομα με ειδικές ικανότητες... Κάνω θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά με ελαφριάς μορφής δυσκολίες, π.χ. με δυσκολίες άρθρωσης ή ομαδοποίησης και σε παιδιά με ελαφριά μορφή αυτισμού. Το θεατρικό παιχνίδι τα βοηθά να αναπτύξουν δεξιότητες κοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα είναι και διασκεδαστικό! Έχεις κρατήσει κάτι από τους μαθητές σου; Τι θα σου μείνει αξέχαστο; Πολλά! Αγαπώ πολύ τους μαθητές μου. Αξέχαστος θα μου μείνει ένας μαθητής μου με νοητική στέρηση, στο Ελληνικό Παιδικό Μουσείο στην Αθήνα, ο οποίος έφτιαχνε τα πάζλ που του δίναμε από την ανάποδη! Για να δεις ότι τα πλάσματα αυτά έχουν άλλες ικανότητες πέραν αυτών που θεωρούμε εμείς «φυσιολογικές». Πότε μπήκε η μουσική στη ζωή σου; Με τη μουσική ασχολούμαι από 5 ετών. Με πιάνο και θεωρία κτλ. Πάντα τραγουδούσα στις χορωδίες αλλά δε σκεφτόμουν ποτέ ότι θα γινόμουν τραγουδίστρια. Κι όμως! Ποιες δυσκολίες κρύβονται πίσω από μια μουσική καριέρα και ποιοι οι θησαυροί προκύπτουν από την επιτυχία ενός τραγουδιστή; Υπάρχουν πολλά και διάφορα. Το σημαντικότερο είναι πώς τα χειρίζεται ο καθένας μας και πώς αντιλαμβάνεσαι την καριέρα. Είναι αυτό που σας είπα στην αρχή της κουβέντας μας. Εγώ άφησα πολλά πράματα πίσω ερχόμενη από την Αθήνα στην Κύπρο μετά από 11 χρόνια ζωής εκεί. Κέρδισα άλλα όμως. Πάντα κάτι χάνεις και πάντα κάτι κερδίζεις. Μέσα από την επιτυχία του ένας τραγουδιστής επηρεάζει θετικά τον κόσμο και τον κάνει να διασκεδάζει μαζί του. Αυτό για μένα είναι θησαυρός! Ποια ήταν η πιο έντονη ίσως και τρελή στιγμή που έζησες στη μουσική σκηνή; Πολλές έντονες στιγμές! Η πιο τρελή ήταν όταν πιάστηκε το τακούνι μου σε χαραμάδα της εσωτερικής σκηνής πριν βγω και αναγκαστικά βγήκα ξυπόλυτη μέχρι να με βοηθήσουν οι συνάδελφοι! Είχε πλάκα... Από τη μέχρι τώρα πορεία σου δε λείπει ούτε η συμμετοχή σε μουσικό talent show! Ποια είναι η άποψή σου για αυτά; Θα ωθούσες ένα παιδί να πάρει μέρος σε αυτά; Τα talent show έχουν και την κακή και την καλή πλευρά τους! Εξαρτάται πώς το χειρίζεται ο κάθε διαγωνιζόμενος! Συμμετείχα και εγώ ναι, είναι κάτι που θα το θυμάμαι πάντα και δε μετανιώνω αλλά τα πράγματα τότε ήταν διαφορετικά. Ο εγκλεισμός ήταν ό,τι πιο αρνητικό μπορώ να σκεφτώ! Ενώ σήμερα τα shows αυτά είναι Κυριακάτικα και οι διαγωνιζόμενοι κινούνται στο δικό τους περιβάλλον, δε ζουν στο μικρόκοσμο ενός παιχνιδιού! Άρα γενικά οι ευκαιρίες σήμερα είναι καλύτερες και εάν είσαι σεμνός και βαδίζεις συνετά τότε σε βοηθά ένα τέτοιο παιχνίδι γιατί σε γνωρίζει το ευρύτερο κοινό. Πώς είναι να εργάζεσαι και ως θεατρολόγος και ως τραγουδίστρια; Θα άλλαζες κάποιο από τα δύο σου επαγγέλματα; Θα ωθούσες κάποιον να ασχοληθεί με το τραγούδι ή τη θεατρολογία; Δε θα άλλαζα τίποτα! Μη σου πω θα πρόσθετα κιόλας! Είμαι δραστήριος άνθρωπος και κάνω πράξη το «γηράσκω αεί διδασκόμενος»! Φυσικά και θα ωθούσα τα σημερινά παιδιά να ασχοληθούν με τη μουσική ή το Θέατρο. Με το σωστό τρόπο! Μουσική και τραγούδι δε σημαίνει αρπάζω ένα μικρόφωνο και άντε φύγαμε Έχει ταλεντάρες που είναι αυτοδίδακτες, δεν το συζητώ αλλά σήμερα έχουμε στα πόδια μας όλα τα μέσα για να μάθουμε πολλά. Αποκλείεται να θέλει κάποιος να μάθει κάτι και να μην μπορέσει. Δεν είναι μόνο το χαρτί του πανεπιστημίου! Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι όλα τα καλά για το νέο έτος. Καλές επιτυχίες. Σε ευχαριστούμε που δέχτηκες να μας μιλήσεις και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία. Ταξιδεύοντας με φαντασία στη μαγεία του μέλλοντος Οκαθένας από μας φαντάζεται το μέλλον με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Το πώς όμως εγώ προσωπικά φαντάζομαι το μέλλον ίσως φανεί παράξενο σε κάποιους από εσάς σε κάποιους άλλους πάλι οικείο. Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι το μέλλον είναι η ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης, η οποία θα επηρεάσει πολλούς τομείς της ζωής μας. Όλα γύρω μας θα πάρουν ένα διαφορετικό χαρακτήρα και μιαν άλλη μορφή. Πρώτα τα σπίτια μας. Στο μέλλον δε θα τα αποκαλούμε απλά «σπίτια» αλλά «έξυπνα σπίτια». Η είσοδος στο σπίτι μας θα γίνεται με αναγνώριση προσώπου ή δακτυλικού αποτυπώματος. Οι καθρέφτες των σπιτιών θα μετατρέπονται σε οθόνες αφής με τις οποίες θα μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε μετατρέποντάς τις έτσι σε οθόνες υπολογιστών. Η κουζίνα θα μετατραπεί και αυτή σε «έξυπνη κουζίνα», αφού η οργάνωση τροφίμων και κουζινικών ειδών θα αποτελεί πλέον παιχνιδάκι. Με τη χρήση ενός tablet θα μπορούμε να εισάγουμε πληροφορίες σχετικά με το πού βρίσκεται το κάθε αντικείμενο. Επιπρόσθετα η λίστα τροφίμων θα καταχωρείται και αυτή στο tablet μέσω αναγνώρισης της φωνής μας, χωρίς δηλαδή να χρειάζεται καν να αγγίξουμε τη συσκευή. Ένας πιο προσωπικός χώρος, όπως για παράδειγμα το δωμάτιο, θα είναι και αυτός προσαρμοσμένος στις ευκολίες που θα μας δίνει η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Θα μπορούμε εύκολα να δούμε ποια ρούχα έχουμε έτοιμα στο ντουλάπι μας αλλά και ποια μπορούμε να συνδυάσουμε μεταξύ τους, ώστε να δημιουργήσουμε ένα όμορφο σύνολο. Τα σχολεία δε θα είναι πια τόσο βαρετά όσο τα έχουμε εμείς γνωρίσει. Οι μαθητές αντί τσάντα θα έχουν μια μικρή συσκευή, στην οποία θα τοποθετούν όλα τα βιβλία, τετράδια και σημειώσεις, αφήνοντας πίσω το μεγάλο βάρος της τσάντας και το πρόβλημα που αυτό συχνά προκαλεί στην πλάτη. Τα θρανία θα είναι πλέον υπολογιστές με οθόνες αφής τους οποίους θα μπορούν οι μαθητές να χρησιμοποιούν είτε για διάβασμα είτε ακόμα για αναζήτησή πληροφοριών στο διαδίκτυο. Όλες οι αίθουσες διδασκαλίας θα είναι εξοπλισμένες με υπολογιστές μέσω των οποίων οι καθηγητές θα παραδίδουν το μάθημά τους κάνοντάς το πιο ευχάριστο, πιο απολαυστικό και πιο εύκολο για τους μαθητές τους. Τέλος, η μεγάλη αυτή ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας θα συμβάλει στη βελτίωση της υγείας και στην αποτελεσματικότερη θεραπεία ασθενειών. Τα νοσοκομεία θα χρησιμοποιούν εξελιγμένες μεθόδους διάγνωσης και θεραπείας ενός προβλήματος. Επίσης οι γιατροί θα μπορούν να ενημερώνονται μέσω του δικού μας κινητού τηλεφώνου για την κατάσταση της υγείας μας. Αυτό ακούγεται λίγο παράξενο αλλά να πώς λειτουργεί. Τα κινητά θα μπορούν να μετρούν τους παλμούς της καρδιάς μας, τη θερμοκρασία του σώματός μας ακόμα και τον ύπνο μας δηλαδή αν κοιμόμαστε καλά, αν έχουμε δυσκολίες στο να κοιμηθούμε ή αν ξυπνάμε συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Επιπλέον θα μπορούμε να σημειώνουμε αν υπάρχουν προβλήματα στην υγεία μας και γενικά θα είμαστε σε θέση να αναφέρουμε την κλινική μας εικόνα μια συγκεκριμένη ημέρα. Όλες αυτές οι πληροφορίες θα καταχωρούνται στο κινητό μας και θα στέλνονται απευθείας στον επιβλέποντα ιατρό μας. Έτσι ο ιατρός θα έχει τη δυνατότητα να καταλάβει αν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα, ώστε να μας συστήσει κάποια θεραπεία ή θα μπορεί να μας κανονίσει μια συνάντηση για τη διάγνωση της ασθένειας. Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει το μέλλον θα φέρει ένα διαφορετικό άγγιγμα στην ανθρώπινη ζωή κάνοντάς την πιο ευχάριστη, πιο ξέγνοιαστη και πιο απλή σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς! Εύχομαι να σας έδωσα μια γεύση για το πώς φαντάζομαι ότι θα είναι το άμεσο μέλλον μας και να σας έκανα να ανυπομονείτε για αυτό! Γιώργος Σάββα Α7

19 appleôïèùèûìfi - ÎÔÈÓˆÓ «Είναι ένα θάμα το Αττικό στην ιστορία του κόσμου, και σκαλιστό ένα ποίημα στον Αθηναίο το βράχο, το ποίημα της εντέλειας» Κωστής Παλαμάς Παρθενώνας, η τέλεια φιλοσοφία ή η τυχαία τελειότητα; Μ ια μικρή βόλτα στην Ακρόπολη μπορεί να προσφέρει στον κάθε επισκέπτη, ξένο ή Έλληνα, μιαν αξέχαστη εμπειρία. Χρειάζονται μόνο πέντε λεπτά να παρακολουθεί κανείς αυτό τον αρχαίο ναό, για να θαμπωθεί από την ομορφιά του. Και βέβαια όπως έχετε καταλάβει μιλάμε για τον Παρθενώνα. Έχετε όμως ποτέ διερωτηθεί πώς, πότε και γιατί χτίστηκε; Αυτή ήταν και η δική μας απορία, όταν επισκεφθήκαμε το μνημείο. Θαμπωμένες από την ομορφιά του θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα. Διερευνήσαμε το θέμα, παρακολουθήσαμε ντοκιμαντέρ και αναζητήσαμε απαντήσεις. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από μια σύντομη περιγραφή. Ο Παρθενώνας χρονολογείται την εποχή του Περικλή, 2500 χρόνια πριν, τη χρυσή εποχή όπου και γεννήθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτό το αριστούργημα της κλασικής Ελλάδας ξεπροβάλλει στην κορυφή της Ακρόπολης ως το κέντρο συμπλέγματος ναών και βωμών. Το πιο διακεκριμένο γλυπτό της Αρχαίας Ελλάδας είναι αφιερωμένο στην Αθηνά Παρθένο και κοσμούσε το κέντρο του ναού. Είναι φτιαγμένο από χρυσό και ελεφαντόδοντο και υψώνεται στα 12 μέτρα. Αυτός λοιπόν είναι ο Παρθενώνας. Το πιο πολυαντιγραφόμενο κτήριο στον κόσμο. Όμως όσο όμορφος και λαμπρός και αν φαίνεται ο Παρθενώνας σήμερα, δεν είναι παρά η σκιά του παρελθόντος του. Αυτό το φαινομενικά τέλειο οικοδόμημα, με όλους τους κίονές του να μοιάζουν με ευθείες γραμμές, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο τέλειο. Παρουσιάζει ελάχιστες ευθείες γραμμές κι όμως είναι κτισμένο με τέλειες αναλογίες και τεράστια ακρίβεια. Κάθε κίονας αποτελείται από 11 κομμάτια και το καθένα από αυτά έχει μία και μοναδική θέση. Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα ερωτήματα για αυτό το ναό κτισμένο κάπου 2500 χρόνια πριν, μέσα σε εννιά χρόνια από το 447 ως το 438 πχ. Καταρχάς πώς κατάφεραν οι αρχαίοι Έλληνες να κτίσουν χωρίς τη χρήση τεχνολογίας αυτό το ναό με τόση ακρίβεια; Και αφού η πηγή μαρμάρων βρισκόταν 17 χιλιόμετρα μακριά πώς κατάφεραν να μεταφέρουν τα τόσο βαριά μάρμαρα στην κορυφή της Ακρόπολης και να τα τοποθετήσουν σε τόσο ύψος; Όμως τα ερωτήματα δε σταματούν εδώ Ο κάθε βράχος φαίνεται πως είχε σμιλευτεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να εφαρμόζει απόλυτα το κάθε κομμάτι σε μία μόνο θέση αλλά και να ολοκληρώνεται η τέλεια διακόσμηση του ναού. Μέσα από αρχαιολογικές έρευνες έχουν προκύψει κάποιες θεωρίες οι οποίες ίσως κρύβουν τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Φαίνεται πως για τον Παρθενώνα δούλευαν πάνω από 200 τεχνίτες, οι οποίοι σμίλευαν με το χέρι το κάθε μάρμαρο, πράγμα που εφαρμόζουν και οι αρχαιολόγοι σήμερα, αφού η τεχνολογία δεν τους βοηθά να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό των αρχαίων Ελλήνων. Χρησιμοποιήθηκε έντονα η χρυσή αναλογία και η κλίμακα 4 9. Το εσωτερικό πλάτος του ναού είναι 100 αττικά πόδια, δηλαδή 30,80 μέτρα, το μήκος του 69,48 και το ύψος του 13,72. Μέσα σε αυτά τα νούμερα εκφράζονται καταπληκτικές αναλογίες! (μήκος πλάτος=9 4 και ύψος πλάτος=4 9) Το αττικό πόδι βρίσκεται σε άμεση σχέση με τον αριθμό Φ εκφράζοντας έτσι τη Χρυσή Τομή. Ο Χρυσός Αριθμός Φ ή αλλιώς ο αριθμός 1,61803 συναντάται συχνά στη φύση, στις αναλογίες του προσώπου μας, του σώματός μας, στα λουλούδια και στα φυτά, στην Τέχνη, στους ζωντανούς οργανισμούς, ακόμα και στη δομή του σύμπαντος και στις τροχιές των πλανητών. Η Χρυσή Τομή, είναι ένας από τους μέγιστους κανόνες για να εκφραστεί το Ωραίο. Το Ωραίο υπόκειται πάντα σε αυτούς τους κανόνες, γι αυτό και η επιστήμη της Αισθητικής διδάσκει πως υπάρχει αντικειμενικά το Ωραίο, το οποίο τείνει πάντα στο χρυσό αριθμό Φ, (1,61803). Όσο περισσότερο οι αναλογίες πλησιάζουν προς τον αριθμό 1,61803 τόσο πιο ωραίο είναι το δημιούργημα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πολύ έντονα στις τέλειες αναλογίες και χρησιμοποιούσαν το ανθρώπινο σώμα ως το δικό τους μέτρο τελειότητας, μιας και μέσα από αυτό πηγάζει η Χρυσή Τομή. Σύμφωνα και με τον Πρωταγόρα, ο άνθρωπος είναι το μέτρο σύγκρισης όλων των πραγμάτων. Ο τρόπος μέτρησης κατά την κατασκευή του Παρθενώνα ήταν ένας συνδυασμός δωρικού και ιωνικού τρόπου αλλά παρουσιάστηκε και για πρώτη φορά το κοινό σημερινό ανθρώπινο πόδι ως τρόπος μέτρησης. Μέσα στον Παρθενώνα όμως θα συναντήσουμε και την ακολουθία Φιμπονάτσι, δηλαδή την ακολουθία στην οποία ο κάθε αριθμός είναι ίσος με το άθροισμα των δύο προηγούμενων, καθώς και τον αριθμό π = 3,1419 Εδώ όμως προκύπτει ακόμα ένα μεγάλο αίνιγμα. Γνώριζαν οι δημιουργοί του ναού αυτούς τους αριθμούς και τις σχέσεις τους και πώς κατάφεραν να τους εφαρμόσουν με τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια σε ένα ναό; Μήπως το πάθος τους για τη δημιουργία του τέλειου ναού τους οδήγησε τυχαία στη δημιουργία του πιο θαυμαστού σήμερα οικοδομήματος; Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει βέβαια και στην αντισεισμικότητα του κτίσματος. Από τη δημιουργία του, εδώ και είκοσι πέντε αιώνες, στέκεται ακόμα εκεί στην Ακρόπολη, ένδοξος να παρακολουθεί το θαυμασμό στα μάτια όσων τον βλέπουν με δέος στο πέρασμα των αιώνων διατηρώντας τα μυστικά του καλά κρυμμένα μέσα σε κάθε του κομμάτι Αγονάτιστος μπροστά στους σεισμούς, ιδιότητα που παρουσιάζεται κυρίως χάρη στην πυραμιδοειδή κατασκευή του. Οι κίονες, υφίστανται μία εξόγκωση γνωστή ως «ένταση» στο μέσον περίπου του ύψους του κίονα. Αυτό τους παρέχει μια ανεπαίσθητη κλίση προς τα μέσα. Αυτή η κλίση σημαίνει πως αν προεκτείνουμε νοερά τους άξονες προς τα πάνω, θα ενωθούν σε κάποιο ύψος σχηματίζοντας μια νοερή πυραμίδα. Στην πραγματικότητα όμως ο Παρθενώνας δεν «πατάει» απ ευθείας στο χώμα του γυμνού βράχου, αλλά βρίσκεται πάνω σε χτισμένους κυβόλιθους, δεμένους και καλά στερεωμένους στον αττικό βράχο διαμορφώνοντας έτσι ένα επίπεδο. Το κυριότερο μυστικό του Παρθενώνα, που ξεγελά τον κάθένα που τον περιεργάζεται, είναι οι φαινομενικά «εντελώς» ευθείες του γραμμές, που προκαλούν απορία πώς είναι αυτό δυνατόν. Κι όμως αυτές οι γραμμές στην πραγματικότητα δεν είναι ευθείες Ξεγελούν τα μάτια μας, που παρουσιάζονται ανήμπορα να καταλάβουν τι συμβαίνει. Αυτό είναι που μας αφήνει έκθαμβους, η οπτική τελειότητα! Στην πραγματικότητα μια ευθεία γραμμή ξεγελά το μάτι δημιουργώντας σιγά-σιγά οφθαλμαπάτες από μικρές καμπύλες πάνω στην ευθεία. Με τον Παρθενώνα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η οπτική τελειότητα εξηγείται από τη Μάργκαρετ Λίβινγκστον, η οποία διατύπωσε τη θεωρία 19 πως οι Έλληνες γνώριζαν για τις οφθαλμαπάτες. Εξηγεί πως επινόησαν ένα σύστημα οπτικών βελτιώσεων με ελαφριές καμπύλες, ώστε όλα να φαίνονται τέλεια, αποδεικνύοντας έτσι την οξεία παρατηρητικότητα των αρχαίων Ελλήνων. Καμπυλώσεις παρουσιάζονται σε όλα σχεδόν τα μέρη του αρχαίου ναού με κυριότερα το στυλοβάτη, το επιστύλιο, τα τρίγλυφα, το γείσο αλλά και το αέτωμα. Τα πιο πάνω αποτελούν κάποια από τα κυριότερα μυστικά του Παρθενώνα και υπάρχουν πολλά ακόμα πιο παράδοξα για τα οποία οι αρχαιολόγοι δεν έχουν διατυπώσει ακόμα καμία πειστική θεωρία. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να απαντήσει στο ερώτημα γιατί όταν υπάρχει ηλιοφάνεια στον Παρθενώνα σχηματίζονται σκιές που δείχνουν άλλους πλανήτες και ορισμένα σημεία της γης; Ποια σημεία της γης δείχνουν, ποιους πλανήτες και τι συμβολίζουν άραγε; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει εκτός ίσως από τους ίδιους τους αρχαίους Έλληνες! Γνώριζαν όμως κι αυτοί; Σκέφτηκαν όλα αυτά πριν κτίσουν τον Παρθενώνα; Μήπως το μεγαλύτερο μυστικό του Παρθενώνα να είναι πως χτίστηκε τυχαία στην προσπάθεια των Ελλήνων να χτίσουν κάτι τέλειο; Αλλά πόσο τυχαία μπορεί να είναι η τελειότητα; Με ή χωρίς μυστικά, η Ακρόπολη, ήταν, είναι και θα παραμένει πάντα το πιο γοητευτικό, το πιο λαμπρό, το πιο υπέροχο μνημείο του κόσμου! Ένα καθαρά ανθρώπινο δημιούργημα που αποδεικνύει τη σπουδαιότητα του ανθρώπινου μυαλού. Είναι άξιο θαυμασμού το πώς άνθρωποι σαν και εμάς κατάφεραν χωρίς καμιά (τουλάχιστον από όσα ξέρουμε) τεχνολογική υποστήριξη να φτιάξουν αυτό το λαμπρό δημιούργημα. Τέλος κλείνουμε με την απάντηση που έδωσε η Άννα Τζιροπούλου στην ερώτηση γιατί ο Παρθενώνας δε βρίσκεται στα επτά θαύματα του κόσμου: «Η Ακρόπολις των Αθηνών ξεπερνά κάθε ανθρώπινο θαύμα, αγγίζει τα όρια του θείου, της θεϊκής εντέλειας. Και ως εντέλεια, ήταν, είναι και έσσεται ήματα πάντα, ασύγκριτη και μοναδική. Ό,τι τελειότερο έχει να επιδείξει ο ανθρώπινος πολιτισμός. Επάνω στον ιερό βράχο των Αθηνών, έσμιξαν με αρμονία πρωτόφαντα και ανεπανάληπτα ο Λόγος, το Κάλλος, το Μέτρο.» Ραφαέλα Πηγιώτη Β2 Έλενα Χαραλαμπίδου Β1 Σ την καθημερινή μου ζωή βλέπω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον τόπο μας χρειάζονται βοήθεια. Πρόσφατα μου ζήτησε κάποιος να του δώσω χρήματα, γιατί δεν είχε φαγητό. Μου πούλησε και λίγο κλάμα αλλά αντί να πάρει όσα του έδινα, ζήτησε χαρτονόμισμα. Εκείνη τη στιγμή με πλημμύρισαν διάφορα συναισθήματα, θυμού και αγανάκτησης περισσότερο, γιατί περνούσε απ το μυαλό μου ότι εδώ οι άνθρωποι τα περιμένουν όλα έτοιμα, ότι δε δουλεύουν, ότι βρίσκουν εύκολη λύση τη ζητιανιά και την ελεημοσύνη. Αντίθετα στην Αφρική, στις Φιλιππίνες, στην Ινδία και σε τόσες άλλες χώρες στον κόσμο δεν μπορούν καν να ζητήσουν... Βρίσκονται στο έλεος του Θεού και ζουν με όσα έχουν και με όσα εμείς τους προσφέρουμε. Είναι στ αλήθεια μαγικό για εμένα και συγκινούμαι όταν κάνουμε φιλανθρωπικά παζαράκια, βαπτίζουμε παιδάκια και μαζεύουμε τρόφιμα και παιχνίδια παλιά δικά μας, για να τα στείλουμε στους ανθρώπους των χωρών αυτών. Γι αυτό και οι ιεραποστολές που οργανώνονται συχνά με στόχο να βοηθήσουν τις υπανάπτυκτες χώρες με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Mε εισφορές έχουμε καταφέρει πολλοί άνθρωποι να έχουν αντλίες πόσιμου νερού στην Ακτή του Ελεφαντοστού και στο Μαλάουι. Σε αυτές τις περιοχές ο στόχος είναι να κτιστούν περισσότερες εκκλησίες για τη διάδοση του χριστιανισμού αλλά και να βοηθηθούν άνθρωποι που πεθαίνουν από αρρώστιες, γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, φάρμακα και τα απαραίτητα για ιατρική περίθαλψη. Πολύ σημαντική ενέργεια θεωρώ τη δημιουργία ενός χωριού για ανάπηρους στη Σιέρρα Λεόνε. Εμείς βιώνουμε κρίση! Αυτοί; Ποιο φαγητό; Ποια δικαιώματα; Ποια ελπίδα; Οι άνθρωποι είχαν υποστεί τις συνέπειες ενός εμφύλιου πολέμου, που έγινε τη δεκαετία του 1990 και είχε ως αιτία τον έλεγχο των αδαμαντωρυχείων της περιοχής. Στον πόλεμο συμμετείχαν μετά από απειλές και μικρά παιδιά, στα οποία δίνονταν ναρκωτικά, ώστε να είναι σε θέση να πολεμούν. Πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν, ακρωτηριάστηκαν και παιδάκια έμειναν ορφανά. Μετά από χρόνια το χωριό αυτό χτίστηκε και ονομάζεται Γότερλοο αλλά σήμερα απειλείται από τον ιό Έμπολα, όπως και ολόκληρη η χώρα. Η Σιέρρα Λεόνε είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη έξαρση διάφορων επιδημιών. Στο διαδίκτυο αναφέρεται χαρακτηριστικά πως «Αν δε βοηθήσουμε τώρα, τότε σύντομα το «Χωριό των Αναπήρων» θα είναι παρελθόν, γιατί όλοι οι κάτοικοι θα έχουν προσβληθεί από τον ιό Έμπολα». Για μένα αυτό είναι η κορύφωση του δράματος για τους ανθρώπους αυτούς, γιατί δεν τους έφταναν τα κακά του πολέμου τώρα απειλούνται και από έναν αντίπαλο που δεν μπορεί ακόμη ν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Θέλω να σας μιλήσω και για την Κένυα, τη δεύτερη μεγαλύτερη «παραγκούπολη» μετά τη Βραζιλία. Περίπου άνθρωποι ζουν σε παράγκες οι οποίες έχουν στηθεί σε μικρή απόσταση από το κέντρο του Ναϊρόμπι - μια σύγχρονη πόλη με ουρανοξύστες και λεωφόρους. Στην «παραγκούπολη» Κιμπέρα ζει μια οικογένεια με οκτώ παιδάκια σε ένα χώρο 3x3 ενώ όλοι οι κάτοικοι της Κένυας πληρώνουν ενοίκιο 7,5 ευρώ το μήνα για να ζήσουν κάτω από άθλιες συνθήκες, μέσα στη βρωμιά και στη δυσωδία των ανοικτών βόθρων (δεν υπάρχει δίκτυο με καθαρό τρεχούμενο νερό ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ούτε καν αποχετεύσεις). Για πολλούς από τους κατοίκους της Κιμπέρα η τουαλέτα δεν είναι παρά μια τρύπα βαθιά ανοιγμένη στο χώμα, γεγονός που εξηγεί τα συχνά κρούσματα τυφοειδούς πυρετού, χολέρας και άλλων νοσημάτων. Λιγότερο από το 20% των κατοίκων της «παραγκούπολης» έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι υπόλοιποι φωτίζουν τις παράγκες με λάμπες λαδιού ή πετρελαίου. Ο ένας στους δύο κατοίκους είναι άνεργος ή υποαπασχολείται με δουλειές του ποδαριού για την εξασφάλιση ενός πιάτου φαγητού. Πολλές γυναίκες ηλικίας χρονών είναι μητέρες οροθετικές στον ιό ΗΙV που προκαλεί το AIDS. Η πλειοψηφία των παιδιών μετά βίας τελειώνει το δημοτικό και αμέσως μετά καταφεύγουν στο έγκλημα για να ζήσουν. Σε πολλές χώρες της Αφρικής, της Ασίας, όπως του Ιράκ και του Ιράν, τα κορίτσια δεν έχουν δικαιώματα, είναι θύματα κακομεταχείρισης ενώ συχνά τα πουλούν οι ίδιοι οι γονείς τους για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Άλλα πάλι εξαναγκάζονται να παντρευτούν στην ηλικία των 10, 12, 14 χρόνων Γι αυτούς τους λόγους πολλά από αυτά εγκατελείπουν τα σπίτια τους ή αυτοκτονούν ακόμα και σήμερα. Δε θέλω να παραλείψω ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα τραγικά, που συμβαίνουν στον κόσμο μας, το φαινόμενο της παιδικής εργασίας το οποίο εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του Ακόμα και σήμερα παιδιά σε όλο τον κόσμο δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς ασφάλεια. Τα περισσότερα είδη παιδικής εργασίας σε όλο τον κόσμο είναι «καταναγκαστικά». Τα παιδιά αυτά δεν πηγαίνουν σχολείο, δεν έχουν κοινωνική ζωή, είναι ευάλωτα σε φυσική και σεξουαλική εκμετάλλευση, δεν παίζουν, δε διασκεδάζουν, δεν έχουν καμιά υποστήριξη από γονείς και φίλους. Ελπίζω ότι με όλα αυτά να κατάφερα να σας ταξιδέψω μακριά, πολύ μακριά αλλά και τόσο κοντά, εκεί όπου οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι, γιατί κάποτε πλούσιοι και ισχυροί πολιτισμοί τους πήραν αυτό που έκανε τη δικιά τους χώρα πλούσια. Εκεί που παιδάκια δεν έχουν γονείς και πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Ελπίζω να είδατε πίσω από τις λέξεις μου, σε κάθε γραμμή μου, αυτά όλα που κρύβονται μέσα τους, τον πόνο, τη θλίψη, την απελπισία, την αγανάκτηση. Ελπίζω να ξύπνησα μέσα σας την επιθυμία να βοηθήσετε και εσείς με το δικό σας τρόπο τους «γιατρούς χωρίς σύνορα», τη Unicef και άλλους παγκόσμιας εμβέλειας κοινωφελείς οργανισμούς, ώστε να φτιάξουμε γι αυτούς σπίτια που δεν γκρεμίζονται, να δώσουμε σε αυτούς φαγητό και πόσιμο νερό, να χαρίσουμε ζωή σ αυτούς που δεν έχουν Ελένη Ταμπουκάρη Γ5

20 20 appleôïèùèî -ÔÈÎÔÓÔÌ Νέα Κυβέρνηση, νέες ελπίδες (;) ÂÏapple Í Ó Ú ÂÙ È; ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: ΕΒΑΛΕ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ Να λοιπόν που κληθήκαμε για τρίτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια να εκλέξουμε κυβέρνηση στην Ελλάδα. Τα διλήμματα πάντα πολλά, οι υποσχέσεις πάντα περισσότερες... Αυτές οι εκλογές όμως είχαν κάτι το αλλιώτικο, καθώς ο ελληνικός λαός έχει λησμονήσει την ανάπτυξη, έχει βαρεθεί την πείνα, την ανεργία, την υπογεννητικότητα, την εγκληματικότητα και το συνεχή οικονομικό έλεγχο από την Ευρώπη. Ως Έλληνας υπήκοος μπορώ να το βεβαιώσω... Μετά από μερικές μέρες πανελλήνιας ανησυχίας και άγχους, η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα αναρριχήθηκε στην εξουσία και από τις πρώτες ημέρες επιδιώκει να δώσει το πολιτικό της στίγμα εξαγγέλλοντας σειρά μέτρων στη βάση των όσων είχε υποσχεθεί προεκλογικά στον ελληνικό λαό. Πώς το πήρε ο μέσος Έλληνας; Τι ελπίδες έχει; Τι προσδοκίες; Οι ερωτήσεις πολλές αλλά η απάντηση μία. Ο μέσος Έλληνας πλέον δεν έχει επιλογή! Αναγκάζεται να ελπίζει πως η νέα κυβέρνηση θα φέρει ανακούφιση από την πείνα, θα καταπολεμήσει την ανεργία, τη λαθρομετανάστευση, την άδικη φορολόγηση, το ρατσισμό και..., καθώς η λίστα είναι ατελείωτη, να αναστήσει το ελληνικό κράτος. Το κύρος και η αξιοπρέπεια του ελληνικού έθνους έχει τραυματιστεί, σχεδόν μοιραία, και είναι χρέος του κ. Τσίπρα και των υπουργών του να υποδυθούν ρόλους γιατρού και νοσοκόμου, να καθησυχάσουν τον (κόσμο) ελληνικό λαό που περιμένει αγωνιωδώς την τύχη του κακόμοιρου ασθενή στην αίθουσα αναμονής, να ορμήσουν στο χειρουργείο και με έξυπνες κινήσεις να τον σώσουν (εννοώντας την Ελλάδα) φέρνοντας πίσω το χαμόγελο. Ο μέσος Έλληνας, έχει και άπιαστα όνειρα. Επιζητεί μια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα πάψει να διαχωρίζεται σε ευημερούσα, βόρεια Ευρώπη και φτωχή, καταχρεωμένη νότια Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή συνείδηση του μέσου Έλληνα έχει ωριμάσει, περιμένει καρπούς μέσα από τις στάσεις, τις πράξεις, τη διαχείριση και την αποφασιστικότητα της ελπιδοφόρας ελληνικής κυβέρνησης. Έως τώρα η πίστη του ελληνικού λαού έχει αποδειχθεί από τις πολλαπλές συγκεντρώσεις υποστήριξης. Πράγματι όλη αυτή η κινητοποίηση, όλη η νέα ελπίδα θα έχουν αποτέλεσμα; Όσο και να το φιλοσοφούμε, όλη η δύναμη είναι μαζεμένη στα χέρια της καινούριας κυβέρνησης. Της την έδωσε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του. Ας ελπίσουμε η ισχύς αυτή να χρησιμοποιηθεί δίκαια και συνετά... και προπαντός πως θα φέρει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Χάρης Χατζηγιάννης Α5 Από τα μέσα Ιανουαρίου και ακόμη εντονότερα μετά την εκλογή του στη θέση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, αν και μόλις 40 ετών, ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, συγκεντρώνει επάνω του τα βλέμματα της Ευρώπης. Άλλα εχθρικά, άλλα καχύποπτα, άλλα γεμάτα ελπίδα Έχουν γραφτεί γι αυτόν δεκάδες άρθρα πρωτοσέλιδα, φτιάχτηκαν αμέτρητες γελοιογραφίες και εκατοντάδες ρεπορτάζ ενώ η διακυβέρνησή του μετράει μόνο ενάμιση μήνα ζωής. Είναι ο πιο πολυσυζητημένος πρωθυπουργός της Ευρώπης για κάποιους ηγέτης ενώ για άλλους, δημαγωγός. Αναμφισβήτητα όμως ο νέος πρωθυπουργός είναι μια σπίθα ελπίδας για τον ελληνικό λαό, από τον οποίο τα πέντε τελευταία χρόνια, οι ίδιες οι κυβερνήσεις της χώρας είχαν στερήσει την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, το δικαίωμα στο όνειρο Ο Έλληνας δεν τολμούσε να σηκώσει κεφάλι, γιατί ένα τσούρμο διεφθαρμένοι επιχειρηματίες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι βάφτιζαν την πολύπλευρη καταστροφή στη χώρα «αναγκαία θυσία» και «σώσιμο» και αγωνίζονταν να πείσουν τον ελληνικό λαό πως όλα αυτά δεν είναι τίποτα πέρα απ αυτό που ο ίδιος άξιζε και για το οποίο μάλιστα ευθύνεται. Να όμως που οι Έλληνες σήκωσαν κεφάλι, όπως τα καταφέρνουν πάντα άλλωστε. Ο καημένος ο Ραγιάς ξύπνησε και μάλιστα έδειξε μεγάλη ανυπακοή στη Μέρκελ, η οποία προσπαθώντας να προλάβει το «κακό», έκανε μια δήλωση 100% υπονοούμενο προς τον ελληνικό λαό, κάτι σαν «Δικαιούσαι να ψηφίσεις μόνο αν ψηφίσεις σωστά». Οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα και η απειλή του Τσίπρα, που είχε το θράσος να μιλάει για ελπίδα, προκάλεσαν στη Γερμανίδα Καγκελάριο αλλεργία! (και κατά τα άλλα παραπονιέται και κατσουφιάζει κάθε φορά που γίνεται λόγος για νεοφασιστικούς χειρισμούς της Γερμανίας ). Το μόνο που κατάφερε πάντως είναι να γίνει συμπρωταγωνίστρια σε δεκάδες γελοιογραφίες (γιατί φυσικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο καινούργιος γοητευτικός Έλληνας πρωθυπουργός!) αφού στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα με 36,34% και 149 έδρες. Ο Τσίπρας σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να πραγματοποιήσει αυτά για τα οποία άλλοι μάχονται μια ζωή Δικαίως αποκαλείται ως ο πρωθυπουργός που σπάει τα ταμπού αφού έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας από το 1865, ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρώτος στην ιστορία του κράτους που ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, πράγμα που δεν έμεινε διόλου ασχολίαστο. Πάντως αυτή του η κίνηση δείχνει ότι παραμένει σταθερός στα ιδεώδη του αφού έχει δηλώσει άθεος, δεν έχει τελέσει θρησκευτικό γάμο με τη σύντροφό του - η οποία είναι και ο εφηβικός του έρωτας - ούτε έχει βαφτίσει τα δύο παιδιά του, πράγματα που θα λεγε κανείς πως δεν αρμόζουν στον πολιτικό αρχηγό μιας συντηρητικής κοινωνίας κολλημένης στους θεσμούς του γάμου και της οικογένειας, όπως είναι δηλαδή η ελληνική κοινωνία. Τέλος, κρατά την προσωπική του ζωή έξω από τα φώτα της δημοσιότητας αποφεύγοντας τις φωτογραφήσεις με τη σύντροφο και τα παιδιά του. Αυτοί που γνωρίζουν καλά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν λόγο για μια προσωπικότητα που δύσκολα αποπροσανατολίζεται και ποτέ δε μετακινεί το βλέμμα του από το στόχο. Είναι ήπιων τόνων, δύσκολα θυμώνει ή ξεσπά αλλά και αν το κάνει, το ξεχνά εύκολα. Συνεργάτες του αλλά και βουλευτές ουκ ολίγες φορές τον έχουν χαρακτηρίσει ως «cool». Κατά την επαφή του με τους πολίτες, δε δυσκολεύεται να χαρίσει ένα πλατύ χαμόγελο και να προβεί σε χειρονομίες που προδίδουν οικειότητα. Είναι όμως και από τους ανθρώπους που θέλουν να έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων. φώτο: Ραφαέλα Χατζηιωάννου Β6 Ο Τσίπρας φαίνεται να έχει το μικρόβιο του επαναστάτη, γεγονός που δε χαροποιεί ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους εταίρους, που προτιμούν ηγέτες εύκολα χειραγωγούμενους και που βάζουν χωρίς δεύτερη σκέψη υπογραφές τοποθετώντας ταυτόχρονα τη θηλιά στο λαιμό του λαού. Το ενδιαφέρον του για την πολιτική το έδειξε από μικρή ηλικία και εντάχθηκε στο χώρο της Αριστεράς. Το 1988 εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Στις μαθητικές κινητοποιήσεις του 1990 και του 1991 ενάντια στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όταν είχαν καταληφθεί περισσότερα από 9 στα 10 σχολεία, ήταν εκπρόσωπος του σχολείου του στο συντονιστικό των μαθητών και συμμετείχε στην ομάδα που συνομιλούσε με την κυβέρνηση. Στα φοιτητικά του χρόνια- στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών- συμμετείχε στη νεολαία του Συνασπισμού όπου επίσης έκανε αισθητή την παρουσία του. Ήταν δηλαδή ένας μικρός επαναστάτης που δε δεχόταν τις περικοπές στα δικαιώματα των νέων και στην παιδεία και που μεγαλώνοντας έγινε ένας πολιτικός-επαναστάτης, αφού δηλώνει πως θέλει να αλλάξει τα πάντα στην τραυματισμένη από την οικονομική κρίση και τα Μνημόνια Ελλάδα και να «παρασύρει» σε αυτή την αλλαγή τις χώρες της Ε.Ε. Όμως η πιο μικρή αλλά συνάμα και πιο μεγάλη επανάστασή του είναι το ότι αρνείται να φορέσει γραβάτα, αξεσουάρ απαραίτητο για τους πλείστους πολιτικούς. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια έχει προκαλέσει σάλο στα ΜΜΕ που τον θέλουν να δηλώνει ότι θα βάλει γραβάτα μόνο όταν φύγει το μνημόνιο. Πώς όμως θα το καταφέρει αυτό; Τι το διαφορετικό έχει η στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα; Τι το καινούριο έβαλε στο τραπέζι και με το οποίο κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού; Κατ αρχήν ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά διαχώρισε την έννοια της δανειακής σύμβασης από αυτήν του μνημονίου θέτοντας την προοπτική για συνέχιση της δανειακής σύμβασης χωρίς μνημόνια. Ο Τσίπρας στην προεκλογική του εκστρατεία υποσχέθηκε σκληρή διαπραγμάτευση με κόκκινες γραμμές σ ευρωπαϊκό επίπεδο και την άμεση έναρξη υλοποίησης του προγράμματος της Θεσσαλονίκης για την αποκατάσταση της ανθρωπιστικής κρίσης και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Όπως δήλωσε και ο ίδιος: «Η λιτότητα δεν αποτελεί ιδρυτική Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι το μέσον που μας οδήγησε στην καταστροφή μέχρι σήμερα. Η λογική μας δεν είναι δάνεια πάνω στα δάνεια, είναι να βρούμε μία βιώσιμη και αμοιβαία επωφελή λύση για το πρόβλημά του δημόσιου χρέους, δεν υπάρχει σωτηρία του ευρώ με κράτη που να χρωστάνε σχεδόν διπλάσιο ΑΕΠ δημόσιο χρέος... ΣΥΡΙΖΑ και λιτότητα είναι δύο έννοιες ασύμβατες. Διότι σήμερα ο ΣΥ- ΡΙΖΑ δεν είναι μόνον μία δύναμη ελληνική, είναι αν θέλετε μία δύναμη με πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρόσημο. Σήμερα οι λαοί στον ευρωπαϊκό νότο, ξεπερνούν το φόβο, τη φοβία, την αμηχανία, και προσπαθούν να διεκδικήσουν αυτό που τους αξίζει, να ζήσουν ισότιμα μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η Ευρώπη δεν έχει ενοικιαστές και ιδιοκτήτες, είμαστε όλοι ισότιμα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ελαφρυνθούν τα χαμηλά στρώματα και τα μεσαία στρώματα. Θα επιβαρυνθούν κάποιοι. Κάποιοι έχουν δίκιο να φοβούνται. Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι φοροφυγάδες και οι λαθραίοι και είναι αυτοί που έχουν πάρα πολύ μεγάλα εισοδήματα». Πέρα από όλα αυτά ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να έκρυβε και έναν άσσο στο μανίκι που δεν είναι άλλος από τον Υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησής του, το Γιάνη Βαρουφάκη (τον μόνο Γιάνη με ένα ν), έναν ικανό, ευφυή και πολλές φορές απρόβλεπτο άνθρωπο που έχει στρέψει πλέον τα φλας της δημοσιότητας πάνω του κλέβοντας κυριολεκτικά όλη τη δόξα από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο νέος Υπουργός δηλώνει έτοιμος για σκληρές διαπραγματεύσεις και για συγκρούσεις αν χρειαστεί. Πάντως το ναι σε όλα φαίνεται πως δε θα το καταφέρουν οι Ευρωπαίοι. Τουλάχιστον όχι από αυτή την κυβέρνηση. Πολύ εύστοχα μίλησε ο Βαρουφάκης για τη λιτότητα σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική σατιρική εφημερίδα «Charlie Hebdo» που πρόσφατα χτυπήθηκε βάναυσα από τους τζιχαντιστές: «Η Ευρώπη πρέπει να κάνει κάτι ώστε η Ελλάδα να επανέλθει στην ευημερία. Αυτό συνεπάγεται το τέλος αυτής της τιμωρητικής και παράλογης λιτότητας. Στο Μεσαίωνα οι γιατροί συνιστούσαν τις αφαιμάξεις που συχνά προκαλούσαν την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του ασθενούς στην οποία ο γιατρός απαντούσε με επιπλέον αφαιμάξεις. Ιδού το είδος της λογικής που περιγράφει τέλεια σήμερα τη στάση της Ευρώπης: όσο αποτυγχάνει η λιτότητα, τόσο περισσότερη λιτότητα συνταγογραφείται.» Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, πως οι προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αποδώσουν καρπούς. Ο Μουιτάμπα Ραχμάν, επικεφαλής αναλυτής της Eurasia Group σημειώνει: «Ο κόσμος στην Ελλάδα δεν έχει καταλάβει ακόμη το μέγεθος της μεταστροφής της κυβέρνησης. Θα πρέπει να κάνει το 95% των πραγμάτων που είχε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση. Το εκλογικό σώμα θέλει διαφορετικά πράγματα. Θέλει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ και παράλληλα να τελειώσει η λιτότητα και σε κάποιο σημείο οι επιθυμίες αυτές είναι ασυμβίβαστες μεταξύ τους.» Επίσης αρκετοί αναλυτές σημειώνουν πως οι προσεχείς μήνες δεν θα είναι εύκολοι για τον Τσίπρα. Ο Κάρστεν Μπρζέσκι, επικεφαλής οικονομολόγος της ING στη Γερμανία, λέει: «Θα είναι πολύ δύσκολο να ευχαριστήσει και τους δανειστές και τους ψηφοφόρους του. Υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορεί να πουλήσει στους ψηφοφόρους όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού και ο βραδύτερος ρυθμός των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτό που ζήτησε η πλειοψηφία, να φύγει δηλαδή η Τρόικα, δε συνέβη». Ο χρόνος και η ιστορία θα δείξουν τις πραγματικές προθέσεις και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής Τσίπρα. Ας ελπίσουμε ότι θα έρθει μια μέρα που η λιτότητα και οικονομική κρίση δε θα υπάρχουν πια, θα ανήκουν στο παρελθόν Και γιατί όχι αύριο; Η ταπεινή μου γνώμη όμως είναι πως το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει όταν οι Έλληνες αποφάσισαν να τον ψηφίσουν ώστε να ξεφύγουν από τους άθλιους πολιτικούς χειρισμούς που τους έφεραν σ αυτή την κατάσταση. Το πρώτο βήμα έγινε όταν τόλμησαν να ξεστομίσουν τη λέξη «ελπίδα» και όταν απαίτησαν να μπει μια οριστική τελεία στη λιτότητα. Αν ισχύει αυτό που υποστηρίζουν μερικοί ότι η τέταρτη εξουσία είναι τα ΜΜΕ τότε γιατί τόσος σάλος για το τίποτα; Για να ασχολείται το CNN και το New York Times με το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη πάει να πει πως κάτι κάνουν σωστά. Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι η αντιπολίτευση που δήθεν ανησυχεί για τη στρατηγική που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ Μην αγχώνεστε κύριοι πιο χάλια απ όσο τα έχετε κάνει εσείς δεν πρόκειται να γίνουν τα πράγματα! Παναγιώτα Ζιντίλη Β3