Οδηγίες χρήσης φασματοφωτομέτρου υπεριώδους-ορατού τυπου Shimadzu 160A

Transcript

1 Οδηγίες χρήσης φασματοφωτομέτρου υπεριώδους-ορατού τυπου Shimadzu 160A Το όργανο είναι αυτόματο, ηλεκτρονικό, διπλής δέσμης. Επεξεργάζεται εντολές που δίνει ο χειριστής απο το πληκτρολόγιο, αφού προηγουμένως έχει πατήσει το πλήκτρο ENTER. Το οπτικό σύστημα περιλαμβάνει υποδοχές δυο κυψελιδων, αναφοράς (προς τα πισω) και δειγματος (εμπρος) αντιστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ρύθμισης του οργάνου και κατά την λήψη του φάσματος ο χώρος του δείγματος διατηρείται κλειστός και σχολαστικά καθαρός. Μετά το τέλος της χρήσης του οργάνου τοποθετείται στον χώρο αυτό πακέτο που περιέχει ξηραντικό υλικό. Συνοπτικά, η διαδικασία λήψης φάσματος, εφόσον το όργανο έχει τεθεί σε λειτουργία και έχει ρυθμισθεί, ειναι η ακολουθη: Α Οι δυο κυψελίδες (αναφοράς και δείγματος) γεμίζονται με τα αντίστοιχα διαλύματα μέχρι περίπου τα 3/4 του ύψους τους, σκουπίζονται επιμελώς με χαρτί τουαλέτας ή κουζίνας και τοποθετούνται στις αντίστοιχες υποδοχές. Β Από τον κατάλογο επιλογών, που εμφανίζεται στην οθόνη του οργάνου, επιλέγεται η μέτρηση φάσματος (SPECTRUM) πατώντας το κουμπί 2, εφόσον η επιλογή αυτή έχει τον αύξοντα αριθμό 2 στον παραπάνω κατάλογο. Γ Στον κατάλογο τροποποιήσεων που εμφανίζεται στη νέα οθόνη, γίνονται οι απαραίτητες τροποποιήσεις, ώστε να ρυθμισθούν οι επιθυμητές πειραματικές συνθήκες. Υπάρχει δυνατότητα επιλογής για διόρθωση μιας παραμέτρου κάθε φορά. Εφόσον κάτι τέτοιο είναι επιθυμητό, η απάντηση στην ερώτηση (Parameter Change Y/N?) Είναι YES (πατιέται το αντίστοιχο κουμπί) και στη συνέχεια καθορίζεται από τον πειραματιστή ποια παράμετρος πρόκειται ν αλλάξει, με το πλήκτρο που φέρει τον αντίστοιχο μ αυτήν αύξοντα αριθμό. Εφόσον γίνουν μία προς μία όλες οι απαραίτητες ρυθμίσεις, στο τελευταίο ερώτημα για μεταβολή η απάντηση είναι ΝΟ, οπότε Δ Πιέζεται το πλήκτρο START/STOP (κάτω δεξιά) και αρχίζει η αυτόματη διαδικασία λήψης του φάσματος. Ε Μετά την καταγραφή του φάσματος στην οθόνη, αρχίζει η διαδικασία μελέτης και ανάλυσής του. Η συνήθης απάντηση στην ερώτηση (Data Processing Y/N?) είναι YES. Με βάση τον κατάλογο επιλογών, γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες, οι πιο κοινές από τις οποίες είναι: 2 EXP πραγματοποιείται επέκταση Η συρρίκνωση του φάσματος. Το όργανο τοποθετεί τον δείκτη (cursor) διαδοχικά στα τέσσερα άκρα του φάσματος και στο καθένα απ αυτά αναμένει να εισαχθεί μια νέα τιμή. Ακολουθεί αναπροσαρμογή της οθόνης ώστε να παρουσιάζει το νέο φάσμα με τα νέα όριά του και στη συνέχεια η ερώτηση αν θα επιστρέψει στην αρχική μορφή του φάσματος ή όχι (η συνήθης απάντηση βέβαια, είναι ΝΟ). 3 PEAΚ Καταγράφονται τα μέγιστα (peaks) και τα ελάχιστα (valleys) του φάσματος καθως και οι αντίστοιχες τιμές απορρόφησης σε καθένα από αυτά. 4 DERIV πραγματοποιείται παραγώγιση του φάσματος. Εφόσον γίνει αυτη η επιλογή, το όργανο ζητά την τάξη της παραγώγου (1-4) καθώς και το βήμα που θα χρησιμοποιήσει στον αναλυτικό υπολογισμό (1-9 nm, προτείνεται 4 ή 5). Σε κάθε σημείο της παραπάνω διαδικασίας μπορεί να ζητηθεί καταγραφή του ακριβούς περιεχομένου της οθόνης με την εντολή COPY. ΣΤ Μετά το τέλος της εργασίας, απομακρύνονται οι κυψελίδες από τις υποδοχές τους, αδειάζονται και πλένονται με τον διαλύτη που χρησιμοποιήθηκε και το όργανο, επανέρχεται στον κατάλογο τροποποιήσεων (πατώντας το πλήκτρο RETURN) απ όπου μπορεί ν αρχίσει νέα διαδικασία λήψης φάσματος. Μετά το τέλος όλων των μετρήσεων, το όργανο επιστρέφει στην θέση του καταλόγου επιλογών πατώντας τα πλήκτρα RETRUN και MODE.

2 Οδηγιες χρησης Μαγνητομέτρου Johnson Matthey Η συσκευη βασιζεται στην αρχη της μέτρησης μαγνητικης επιδεκτικοτητας με τη μέθοδο Gouy. Πρέπει να βρισκεται απολυτα σταθερη και οριζοντιομένη σε σταθερο πάγκο, μακρυά απο την επιδραση τοπικων μαγνητικων πεδιων. Κατά συνέπεια δεν προσεγγιζεται απο άτομα που φέρουν ωρολογια, μεταλλικά κοσμηματα και κινητά τηλέφωνα. Η διαδικασια μέτρησης ειναι η ακολουθη: Α Η συσκευη προθερμαινεται για 30 λεπτά περιπου. Β Πριν την εκκινηση των μετρησεων ελέγχεται η οριζοντια θέση της καθως και ο μηδενισμος της κλιμακάς της. Για το σκοπο αυτο ελέχεται ο μηδενισμος της κλιμακας (Range) τοσο στην κανονικη θέση της (X10) Οσο και στη θέση αυξημένης ευαισθησιας (X1). Γ ζυγιζεται άδειος καθαρος σωληνας μέτρησης και καταγράφεται το βάρος του σε g. Δ Ο σωληνας τοποθετειται με προσοχη και μέχρις Οτου ο πλαστικος δακτυλιος που φέρει εξωτερικά έρθει σε επαφη με το εξωτερικο τοιχωμα της υποδοχης του δειγματος (βρισκεται πισω απο την ένδειξη οριζοντιωσης) και σημειωνεται η ένδειξη του οργάνου (R o ). Ε Στον σωληνα προστιθεται λειοτριβημένη ουσια μέχρι Υψους 2-3 cm. Το ακριβές Υψος της ουσιας, που πρέπει να σχηματιζει ομοιογενη συμπαγη στηλη, μετριέται με υποδεκάμετρο (l) και καταγράφεται σε cm. ΣΤ ζυγιζεται το βάρος του σωληνα με την ουσια και απο το συνολο αυτο αφαιρειται το βάρος του σωληνα Ωστε να υπολογισθει (σε g) το καθαρο βάρος της ουσιας (m). Ζ Ο γεμάτος σωληνας τοποθετειται στην υποδοχη μέτρησης και σημειωνεται η ένδειξη του οργάνου (R). Για τον υπολογισμο της μαγνητικης επιδεκτικοτητας ανά μονάδα βάρους, χ g, γινεται χρηση της ακολουθης σχέσης: ( ) 1, 072xlx R R0 χ g = 9 mx10 Φυσικά, η μαγνητικη επιδεκτικοτητα ανά mol ουσιας υπολογιζεται, εφοσον ειναι γνωστο το μοριακο της βάρος ΜΒ, ως: χ μ = χ g x ΜΒ. Εφοσον συνυπολογισθουν και οι σταθερές διαμαγνητικων διορθωσεων χ δ, η διορθωμένη μαγνητικη επιδεκτικοτητα υπολογιζεται ως: Χ corr = χ μ + χ δ Μηδενισμος του οργάνου πραγματοποιειται πριν απο κάθε μέτρηση. Λαμβάνεται μέριμνα ώστε ο χωρος του οργάνου να διατηρειται σχολαστικά καθαρος απο οποιαδηποτε ουσια. Επειδη για τον υπολογισμο της μαγνητικης ροπης του δειγματος απαιτειται η θερμοκρασια μέτρησης, υπάρχει υδραργυρικο θερμομετρο στον χωρο του οργάνου, με το οποιο μπορει να προσδιορισθει η θερμοκρασια, σε βαθμους κελσιου, κατά την ώρα διεξαγωγης της μέτρησης.

3 Σύνθεση και μελέτη ενώσεων συναρμογής του δισθενούς νικελίου A. NiBr 2 (PPh 3 ) 2 ( , σελ. 298) Σε κωνική φιάλη τοποθετούνται περίπου 20 ml ισοπρονανόλης και ποσότητα 1 mmol NiBr 2.3H 2 O (γιατί αυτό κι όχι άλλη ένωση του νικελίου;) με ήπια θέρμανση και ανάδευση. Μόλις το στερεό διαλυθεί προστίθενται σταδιακά και με προσοχή 2 mmol PPh 3 και η θέρμανση με ανάδευση συνεχίζεται μέχρις ότου συμπληρωθεί η καταβύθιση του στερεού προϊόντος. Το προϊόν διηθείται σε χάρτινο ηθμό, πλένεται με μικρή ποσότητα κρύας αιθανόλης και ξηραίνεται στον αέρα. Β. Ni(dtc) 2 ( , σελ. 300) Σε κωνική φιάλη τοποθετούνται περίπου 40 ml μεθανόλης και 2 mmol κονιοποιημένου NaOH και 2 mmol διαιθυλαμίνης. Ακολουθεί ανάδευση μέχρι να διαλυθεί το στερεό NaOH. Κατόπιν προστίθενται σταδιακά περίπου 3 mmol διθειάνθρακα (καλύτερα να έχει διαλυθεί σε μικρή ποσότητα του διαλύτη). Η ανάδευση συνεχίζεται για λεπτά και ακολουθεί η προσθήκη σε μικρές δόσεις 1 mmol NiCl 2.6H 2 O που έχει διαλυθεί στην ελάχιστη ποσότητα μεθανόλης. Με την ολοκλήρωση της καταβύθισης του στερεού προϊόντος η φιάλη ψύχεται σε παγόλουτρο και κατόπιν διηθείται σε χάρτινο ηθμό και το ίζημα πλένεται με μικρή ποσότητα ψυχρής μεθανόλης και ξηραίνεται στον αέρα. Γ. Ni(salen) ( , σελ. 238) Σε κωνική φιάλη που περιέχει περίπου 40 ml μεθανόλης προστίθενται 2 mmol αιθυλενοδιαμίνης (en) και 4 mmol σαλικυλικής αλδεϋδης (sal). Το μίγμα θερμαίνεται ήπια για περίπου 30 λεπτά. Κατόπιν ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου και προστίθενται, με ανάδευση 2 mmol NiCl 2.6H 2 O. Η φιάλη θερμαίνεται με σύγχρονη ανάδευση για μισή περίπου ώρα και κατόπιν ψύχεται σε παγόλουτρο. Το προϊόν διηθείται, πλένεται με μικρή ποσότητα ψυχρής μεθανόλης και ξηραίνεται στην ατμόσφαιρα. dtc= διθειοκαρβαμιδικό ιόν salen= διιμίνη προερχόμενη από σαλικυλική αλδεϋδη (sal) και αιθυλενοδιαμίνη (en). NiBr 2.3H 2 O 272,5 NiCl 2.6H 2 O 237,7 PPh 3 262,2 σαλικυλική αλδεϋδη 122,1 d= 1,17 NaOH 40,0 αιθυλενοδιαμίνη 60,1 d= 0,90 Διαιθυλαμίνη 73,1 d= 0,70 CS 2 76,1 d= 1,26 Ζητήματα: Στοιχειομετρία των ενώσεων (γνωστή αφού δίνονται οι μοριακοί τύποι). Αριθμός συναρμογής του μετάλλου. Γεωμετρική διάταξη του μορίου στο χώρο. Φασματοσκοπικά στοιχεία που το επιβεβαιώνουν. Καταγραφή των φασματοσκοπικών δεδομένων. Ανάλυση των φασμάτων και «εκχύλιση» της πληροφορίας που σχετίζεται με την συναρμογή τους. Σύγκριση φασμάτων IR και Vis των δοτών και των συμπλόκων. Μερικά στοιχεία για τις απλές «οργανικές συνθέσεις» που πραγματοποιήθηκαν. Χημικές αντιδράσεις που πραγματοποιήθηκαν. Δεδομένα για την ηλεκτρονιακή δομή, την συναρμογή και την χημική συμπεριφορά του νικελίου. Br PPh 3 Ni PPh 3 Br Et 2 N S S Ni S S N O Ni N O NEt 2 O OH H H 2 N NH 2 N N OH HO

4 Συνθεση συμπλοκων ενωσεων του κοβαλτιου Στοχοι: Η σύνθεση και μελέτη της συναρμογής των δοτών σε μια ομάδα ενώσεων συναρμογής. Η οξείδωση του κεντρικού μεταλλικού ιοντός μιας ένωσης συναρμογής. Η μελέτη αντιδράσεων αντικατάστασης των συναρμοσμένων δοτών. Η σύνθεση ένωσης συναρμογής με ετερογενή κατάλυση. Η μελέτη του χηλικού φαινομένου με τη σύνθεση των κατάλληλων ενώσεων συναρμογής Η μελέτη της φασματοχημικής σειράς μιας ομάδας δοτών, σε μια συγκεκριμμένη κατηγορία συμπλόκων. σύνθεση συμπλόκου οξείδωση κεντρικού μετάλλου αντίδραση αντικατάστασης συναρμοσμένου δότη CoCl 2 + NH 3 H 2 O Δ 2 π. HCl Co(NH 3 ) 5 Cl 3 { [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2 } H + H 2 O Co(NH 3 ) 5 (OH 2 )Cl 3 { [Co(NH 3 ) 5 (OH 2 )]Cl 3 } NO 2 - H+ Co(NH 3 ) 5 (NO 2 )Cl 2 { [Co(NH 3 ) 5 (NO 2 )]Cl 2 } ή { [Co(NH 3 ) 5 (ΟΝΟ)]Cl 2 } μελέτη ισομέρειας σύνδεσης σύνθεση χηλικής ένωσης συναρμογής καταλυτική σύνθεση συμπλόκου [Co(en) 3 ]Cl 3 en CoCl 2 ΝΗ 3 [Co(NH3 ) ενεργός 6 ]Cl 3 άνθρακας μελέτη χηλικού αποτελέσματος 1 η Εργαστηριακή Περίοδος Συνθεση του συμπλοκου [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2 απο CoCl 2. Φύλαξη του προϊόντος από κάθε ομάδα. Σύνθεση των συμπλόκων [Co(NH 3 ) 6 ]Cl 3 και [Co(en) 3 ]Cl 3. Συγκέντρωση των στερεών ενώσεων σε κοινό ηθμό διήθησης για όλες τις ομάδες. Σύνθεση σύμπλοκης ένωσης με μοριακό τύπο Co(NH 3 ) 5 Cl 3 Σε κωνική φιάλη των 100 ml τοποθετουνται 1g NH 4 Cl και 6 ml πυκνή αμμωνία. Στη φιάλη προστίθενται, κάτω απο ισχυρή ανάδευση, 2g CoCl 2.6H 2 O. Μετά το τέλος της προσθήκης και με ισχυρή ανάδευση προστίθενται κατά σταγόνες 1,5 ml H 2 O 2 30%. Ακολουθεί η προσθήκη κατά σταγόνες, 6 ml πυκνού διαλύματος HCl. Το διάλυμα θερμαίνεται για λεπτά τους C και ακολούθως ψύχεται σε παγόλουτρο. Το στερεό προϊόν διηθείται και πλένεται, αν απαιτηθεί, στον ηθμό με μικρές ποσότητες παγωμένου ύδατος.

5 Σύνθεση σύμπλοκης ένωσης με μοριακό τύπο Co(NH 3 ) 6 Cl 3 Σε κωνική φιάλη των 100 ml τοποθετειται 1 g CoCl 2.6H 2 O και 0,6 g NH 4 Cl. Το μίγμα διαλύεται στην ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα ύδατος. Μόλις επιτευχθεί η διάλυση, προστίθενται 0,2 g ενεργού άνθρακα και περίπου 10 ml πυκνής αμμωνίας. Το μίγμα ψύχεται στους 0 C. Κατοπιν προστίθεται σταδιακά 1 ml H 2 O 2 30%. Ακολουθεί θέρμανση για 30 λεπτά τους C, διήθηση εν θερμώ και ψύξη σε παγόλουτρο, όπου προστίθενται μερικές σταγόνες πυκνού HCl. Το τελικό προϊον διηθείται υπο κενό. Σύνθεση σύμπλοκης ένωσης με μοριακό τύπο Co(en) 3 Cl 3 Παρασκευάζεται διάλυμα 7,5 ml περιεκτικοτητας 30% κ.ο. σε αιθυλενοδιαμινη. Το διάλυμα εξουδετερωνεται με την προσθηκη 1 ml πυκνου HCl. Σε ποτηρι ζέσεως διαλυεται 1,5 g CoCl 2.6H 2 O στον ελάχιστο απαιτουμενο όγκο ύδατος και κατόπιν προστίθεται σταδιακά το διάλυμα της αιθυλενοδιαμινης. Το μιγμα τοποθετείται σε παγόλουτρο, όπου προστιθενται σταδιακά 1,5 ml H 2 O 2 30%. Ακολουθει θέρμανση του μιγματος με συμπυκνωση, μέχρις ότου παρατηρηθεί ο σχηματισμός μιας κρούστας στην επιφάνεια του διαλύματος. Το ποτήρι ψύχεται, αρχικά σε θερμοκρασια δωματιου και στη συνέχεια σε παγολουτρο, Οπου προστιθενται σταγονες πυκνου HCl. Το τελικο προϊον διηθειται υπο κενο. Σύνθεση σύμπλοκης ένωσης με μοριακό τύπο Co(NH 3 ) 5 (OH 2 )Cl 3 Σε κωνική φιάλη των 100 ml τοποθετειται 0,5 g του συμπλόκου Co(NH 3 ) 5 Cl 3 (που είναι [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2 ) και περίπου 10 ml διαλύματος αμμωνίας 5% (η πυκνή αμμωνία έχει περιεκτικότητα 25%). Το μείγμα θερμαίνεται ήπια μέχρις ότου διαλυθεί το στερεό. Προσοχή! Επιμονή στην ανάδευση, όχι στην αύξηση της θερμοκρασίας!. Η κωνική φιάλη ψύχεται στους 10 C περίπου και στη συνέχεια, κάτω από ανάδευση προστίθενται σταγόνες πυκνού υδροχλωρικού οξέος. Το χρώμα και η υφή του περιεχομένου της κωνικής φιάλης μεταβάλλονται σταδιακά. Η προσθήκη του υδροχλωρικού οξέος σταματά όταν έχει σταματήσει ο σχηματισμός ατμών (αιωρήματος χλωριούχου αμμωνίου) πάνω από το διάλυμα ενώ είναι εμφανής και ο σχηματισμός ενός κοκκινωπιού ιζήματος..στο σημείο αυτό η ισορροπία στο διάλυμα έχει μετατοπιστεί προς το επιθυμητό σύμπλοκο. Η διήθηση γίνεται σε κοινό χωνευτήριο Gooch για όλες τις ομάδες. Από το τελικό προϊόν η κάθε ομάδα θα λάβει ποσότητα ώστε να δημιουργήσει υδατικό διάλυμα συγκέντρωσης 1x10-2 M για την λήψη του φάσματος υπεριώδους-ορατού της ένωσης καθώς και μέτρησης της αγωγιμότητάς του. Μελέτη των ενώσεων του κοβαλτίου Θα ληφθούν φάσματα ορατού σε διαλύματα 1x10-2 M για τις ενώσεις Co(NH 3 ) 5 Cl 3, Co(NH 3 ) 6 Cl 3, Co(NH 3 ) 5 (OH 2 )Cl 3 και Co(en) 3 Cl 3. Από την μελέτη των φασμάτων αυτών θα διαπιστωθεί (με βάση τον συντελεστή ε) ποιες κορυφές είναι d-d τύπου και θα μπορέσει να καταστρωθεί μια φασματοχημική σειρά για τους δότες NH 3, Cl, H 2 O, NO 2 και ΟΝΟ. Σε φάσματα υπερύθρου για ένα ή δύο από τα σύμπλοκα αυτά, θα εντοπισθούν, με βάση και την βιβλιογραφία, οι ταινίες που οφείλονται στις δονήσεις του συναρμοσμένου νερού και της συναρμοσμένης αμμωνίας. Θα διερευνηθεί η δυνατότητα μετρήσεων μαγνητικής επιδεκτικότητας στα σύμπλοκα του κοβαλτίου και θα εξαχθούν συμπεράσματα για την ηλεκτρονιακή δομή των συμπλόκων ενώσεων που συντέθηκαν. Θα γίνουν μετρήσεις αγωγιμότητας σε υδατικά διαλύματα 1x10-3 M των συμπλόκων που συντέθηκαν, με στόχο την διευκρίνιση της δομής των συμπλόκων (αριθμός αντισταθμιστικών ιόντων χλωρίου). Θα παρασκευασθούν διαλύματα που θα περιέχουν σε 100 ml ύδατος από 1 mmol από τα σύμπλοκα Co(NH 3 ) 6 Cl 3 και Co(en) 3 Cl 3. Ακολούθως θα παρασκευασθούν διαλύματα που θα περιέχουν από 3 mmol ενός διθειοκαρβαμιδικού άλατος (όπως αυτό συντέθηκε στο πείραμα με τις ενώσεις του νικελίου). Θα πραγματοποιηθούν οι αντιδράσεις μεταξύ των συμπλόκων του κοβαλτίου και των διθειοκαρβαμιδικών αλάτων σε θερμοκρασία δωματίου και θα γίνουν οι σχετικές παρατηρήσεις.

6 Μελέτη των ισομερών σύνδεσης ενός δότη Σύνθεση του νιτρωδο (nitrito) συμπλόκου του τύπου Co(NH 3 ) 5 (ΟΝΟ)Cl 2 Σε κωνική φιάλη διαλύονται 3 g του συμπλόκου Co(NH 3 ) 5 Cl 3 (που είναι [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2 ) στην ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα αραιής αμμωνίας (10%). Η φιάλη θερμαίνεται ήπια, αν απαιτηθεί. Πραγματοποιείται προσεκτική εξουδετέρωση με υδροχλωρικό οξύ 4 Μ (το πυκνό οξύ έχει συγκέντρωση 12 Μ). Προσοχή! Πρέπει το διάλυμα να έχει ακριβώς ουδέτερο ph ή έστω όξινο αλλά πολύ κοντά στο ουδέτερο. Η φιάλη ψύχεται στον πάγο και κατόπιν προστίθενται 3,5 g KNO 2 και το διάλυμα, αφού αναδευθεί καλά με το χέρι, αφήνεται να ηρεμήσει για περίπου 1 ώρα. Ακολουθεί ψύξη σε παγόλουτρο και διήθηση του προϊόντος. Η διήθηση γίνεται σε κοινό χωνευτήριο Gooch για όλες τις ομάδες. Σύνθεση του νιτρο (nitro) συμπλόκου του τύπου Co(NH 3 ) 5 (ΝΟ 2 )Cl 2 Σε κωνική φιάλη διαλύονται 3 g του συμπλόκου Co(NH 3 ) 5 Cl 3 (που είναι [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2 ) στην ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα αραιής αμμωνίας 2 Μ (η πυκνή αμμωνία έχει περιεκτικότητα 15 Μ) με ήπια θέρμανση. Ακολουθεί ψύξη σε θερμοκρασία δωματίου και οξύνιση με υδροχλωρικό οξύ 4 Μ (το πυκνό οξύ έχει συγκέντρωση 12 Μ) μέχρι τιμής ph=4.. Προστίθενται 4,5 g KNO 2 με ήπια θέρμανση. Αν εμφανισθεί ένα κόκκινο αιώρημα η θέρμανση συνεχίζεται μέχρις ότου αυτό εξαφανισθεί. Ακολουθεί ψύξη σε παγόλουτρο και σταδιακή προσθήκη 20 ml πυκνού υδροχλωρικού οξέος. Το τελικό προϊόν αφήνεται να ψυχθεί στο παγόλουτρο και κατόπιν διηθείται. Η διήθηση γίνεται σε κοινό χωνευτήριο Gooch για όλες τις ομάδες. Από τα δύο αυτά προϊόντα, θα ληφθεί μικρή ποσότητα και αφού ξηρανθεί με την πίεσή της στην επιφάνεια ηθμού, θα χρησιμοποιηθεί για την λήψη φασμάτων υπερύθρου των ενώσεων. Θα πρέπει επίσης να ετοιμασθούν υδατικά διαλύματα συγκεντρώσεως 1x10-3 M για την λήψη του φάσματος υπεριώδους-ορατού των ενώσεων καθώς και μέτρησης της αγωγιμότητάς τους. Ζητούμενα: Η ταυτοποίηση των δονήσεων της νιτρωδο ομάδας στις δύο ενώσεις. Προσοχή, στην μία περίπτωση πρόκειται για τις συμμετρικές και ασύμμετρες δονήσεις της ομάδας Ο-Ν-Ο και στην άλλη για τις δονήσεις που αναφέρονται στους δεσμούς Ο-Ν και Ν=Ο αντίστοιχα. Ο εντοπισμός των χαμηλότερης ενέργειας ηλεκτρονιακών διεγέρσεων στις ενώσεις. Με τον τρόπο αυτό, στο τέλος του πειράματος θα υπάρχουν δεδομένα για τα φάσματα ορατού για τις ακόλουθες ενώσεις [Co(NH 3 ) 6 ] 3+, [Co(NH 3 ) 5 Cl] 2+, [Co(NH 3 ) 5 (OH 2 )] 3+, [Co(NH 3 ) 5 (ΝO 2 )] 2+ και [Co(NH 3 ) 5 (ONO)] 2+ και άρα μπορεί να πραγματοποιηθεί η απόπειρα σχηματισμού της φασματοχημικής σειράς για τα εξής μόρια NH 3, Cl, H 2 O, NO 2, ONO. Μπορεί να γίνει διάκριση για το ποιο από τα δύο ισομερή είναι το κινητικώς και ποιο το θερμοδυναμικώς σταθερότερο; Μπορεί να αποδειχθεί με κάποιο πρόσθετο πείραμα ποιο είναι το θερμοδυναμικώς σταθερότερο από τα δύο σύμπλοκα; Αν γίνει αυτό, να σχεδιαστεί ποιοτικά το διάγραμμα της πορείας της αντίδρασης νίτρωσης του [Co(NH 3 ) 5 Cl]Cl 2

7 Αξιολόγηση αποτελεσμάτων μετρήσεων αγωγιμότητας Οι τιμές που δίνει το όργανο (μs cm -1 ) ισοδυναμούν με τις τιμές της επίσημης μονάδας του διεθνούς συστήματος (mho cm 2 mol -1 ). Για διάφορους διαλύτες, έχουν καθοριστεί περιοχές τιμών που, αν έχουν μετρηθεί σε διαλύματα συγκέντρωσης Μ δίνουν τον σχετικό χαρακτηρισμό του μελετώμενου συστήματος ως ηλεκτρολύτη ή όχι, καθώς και τον τύπο του ηλεκτρολύτη στον οποίο ανταποκρίνεται. Νερό (Η 2 Ο) Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1:4 > 550 Ακετονιτρίλιο (MeCN) Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1: Μεθανόλη (MeΟΗ) Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1: Ηλεκτρολύτης 1:

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17