Πατριώτες ή κάτι άλλο;

Transcript

1 RETURN ADDRESS: 6616 N. KENTON AVE., LINCOLNWOOD, IL USA «Φωνάζουν οι κλέφτες να φοβηθούν οι νυκοκυραίοι» Σελ. 3 CHECK OUT OUR ENGLISH SECTION... PAGES ΑΓΟΡΆΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΠΡΟΪΌΝΤΑ... ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ! Πετάξτε τα βιβλία και διδάξτε... ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΊΑ Σελ. 21 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ Αγοράστε ελληνικά προϊόντα, γιατί έτσι θα στηρίξετε και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για τους συμπατριώτες μας! Για να είναι η Ελλάδα οικονομικά ανεξάρτητη! Χωρίς τοκογλύφους! Σελ. 8 HELLENIC VOICE The Hellenic Newspaper of Chicago Μηνιαία Εφημερίδα Έτος Ιδρύσεως 2005 Εθνικό Εθνικό είναι είναιότι ότιείναι είναιαληθινό! αληθινό! Πατριώτες ή κάτι άλλο; Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 Μ ε πατριωτικό παλμό θα εορταστεί η επέτειος της 25η Μαρτίου 1821 από την Ομοσπονδία την Κυριακή 18 Μαρτίου μετά την Θ. Λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με ένα πλούσιο πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει ομιλίες, απαγγελίες, παρουσίαση παραδοσιακών χορών από όλη την Ελλάδα με τον χορευτικό όμιλο «ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ», στο οποίο έχουν καλεστεί όλοι οι Οργανισμοί, Φορείς και Ομογενείς. Επίσης με τη μεγαλειώδη παρέλαση του Ελληνισμού της περιοχής μας, που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί την Κυριακή 22 Απριλίου ε. έ. στις 2:30 μ.μ. στην Ελληνική Γειτονιά της οδού Χάλστεντ, θα κορυφωθούν οι εορταστικές εκδηλώσεις της Ομογένειας. Με ομόφωνη απόφαση της Ομοσπονδίας και της Επιτροπής Παρέλασης, Μέγας Τελετάρχης/ GRAND MARSHAL θα είναι ο Δικαστής κ. Δημήτριος Μπούρας, ένας Έλληνας που τιμάει το Δικαστικό Σώμα και τον Ελληνισμό από τη θέση που υπηρετεί. Εξ άλλου την Κυριακή 25 Μαρτίου, επίσημη ημέρα της Εθνικής μας Εορτής, θα γίνει Δοξολογία, στον Μητροπολιτικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σικάγου κ.κ. Ιακώβου. Το Σάββατο 21 Απριλίου το βράδυ θα δοθεί Δεξίωση προς τιμή του Μ. Τελετάρχη κ. Δημ. Μπούρα, και των Επισήμων. (Ο τόπος θα ανακοινωθεί από την Επιτροπή). Για την οικονομική στήριξη της Παρέλασης, των άλλων εκδηλώσεων και των εξόδων της, θα πραγματοποιηθεί «SMOKER» την Πέμπτη 5 Απριλίου το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων του MERIDIAN. Ενώ θα εκδοθεί και αναμνηστικό φυλλάδιο με ιστορικά γεγονότα της Επανάστασης, με το πρόγραμμα και τη διάταξη της Παρέλασης. Επίσης μετά την Παρέλαση έχει προγραμματιστεί δείπνο για τους Επισήμους και όλους όσους εργάστηκαν για αυτήν, στο φημισμένο εστιατόριο ΠΗΓΑΣΟΣ στο GREEK TOWN. Σύμφωνα με την ανακοίνωση των υπευθύνων της Επιτροπής Παρέλασης, θα γίνουν δύο Πανομογενειακές συγκεντρώσεις στον Άγιο Χαράλαμπο. Η μία την Πέμπτη 15 Μαρτίου στις 7:00 μ.μ. και η άλλη για την κλήρωση των αρμάτων και των πεζών τμημάτων την Τρίτη 27 Μαρτίου στις 6:30 μ.μ. Κατά τους υπολογισμούς των υπευθύνων πάνω από 150 τμήματα θα δώσουν το παρόν στο εθνικό προσκλητήριο του Ελληνισμού για να γιορτάσουν και να τιμήσουν τους ήρωες και τις ηρωΐδες του αθάνατου 21 και να προβληθεί ο Ελληνισμός και οι αξίες του. «Ο Ελληνισμός είναι δυνατός και ενωμένος και θα δώσει το δυναμικό παρών. Αν και οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, καθώς και η άρτια προετοιμασία που γίνεται, από την Επιτροπή Παρέλασης (Συνέχεια στη σελ.11) Αριθμός Φύλλου 85 Μάρτιος Η Εθνική Παρέλαση που γίνεται κάθε χρόνο από την Ομοσπονδία, είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων, των Φιλελλήνων και όλων των ελευθέρων ανθρώπων που σέβονται τις αθάνατες αξίες του Ελληνισμού και πιστεύουν στη δύναμη της Δημοκρατίας και της Αξιοκρατίας. 2. Η Εθνική Παρέλαση πρέπει να πραγματοποιείται κάθε χρόνο με κάθε επισημότητα από την οργανωμένη Ομογένεια γιατί αποτελεί τον καλύτερο πρεσβευτή του Ελληνισμού στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή του Σικάγου. 3. Η ευρεία συμμετοχή Αμερικανών πολιτικών είναι επιβεβλημμένη, γιατί ο Ελληνισμός είναι οικουμενικός, διαχρονικός και αποτελεί την πιο δυναμική μορφή διανόησης στην σύγχρονη κοινωνία. 4. Η συμμετοχή στην Εθνική Παρέλαση των Ελληνοαμερικανικών Οργανώσεων, σε επίπεδο Σωματείων ή Ομοσπονδιών, είναι υποχρεωτική, και 5. Η συμμετοχή στην Εθνική Παρέλαση μεγάλου αριθμού μαθητών και μαθητριών συντελεί στην διατήρηση της Ελληνικής Κληρονομιάς, της Αθάνατης Ελληνικής Γλώσσας και της Ορθοδοξίας στο μέλλον. Ο παραπάνω πεντάλογος είναι τα κύρια χαρακτηριστικά ενός αγνού και ανιδιοτελούς ομογενούς. Είναι ο πεντάλογος του πατριωτισμού. Αντίθετα, 1. Η υπονόμευση της Εθνικής Παρέλασης από άτομα που προσπαθούν να παίξουν ηγετικό ρόλο στην Ομογένεια και ηγούνται Ομοσπονδιών, Συλλόγων ή Φορέων, αποτελεί πράξη αίσχιστης συμπεριφοράς, ηθικής αναλγησίας, ντροπής, αγραμματοσύνης και πνευματικής γύμνιας. 2. Αυτοί οι «απροσανατόλιστοι» που βρίσκονται στην ίδια ευθεία με τους τούρκους του Ερντογκάν είναι οι μόνοι που δεν τιμούν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τους Αθάνατους Ήρωές της, όταν δεν συμμετέχουν στην Εθνική Παρέλαση. 3. Ντροπή και αίσχος σε αυτούς που σαμποτάρουν το έργο της Ομοσπονδίας, που αγωνίζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες, να διοργανώσει την Εθνική Παρέλαση του Ελληνισμού και να δώσει νόημα στη ζωή των Αποδήμων Ελλήνων. 4. Οι «κύριοι» αυτοί αποτελούν την «αιδώ» για τον Ελληνισμό. Είναι οι σύγχρονοι «εφιάλτες»και ανοίγουν την Κερκόπορτα για «να μπουν μέσα στην Πόλη οι εχθροί...» 5. Η πατριδοκαπηλεία τους δεν χωράει άλλο στην Ομογένεια. Δυστυχώς, τους ενδιαφέρουν μόνον οι φωτογραφικές πόζες, τα «λιβανίσματα», να γίνονται τιμητές και συνοδιπόροι των «συκοφαντών», να παίζουν το ρόλο του «αφεντικού» και πως να «σπιλώνουν» συνειδήσεις. Η Ομοσπονδία των Ελληνοαμερικανικών Οργανώσεων του Ιλλινόϊς «Η Ένωση» αγωνίζεται με σοβαρότητα και συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια για: 1. Την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων. 2. Για τα δίκαια της Μακεδονίας. 3. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών. 4. Για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. 5. Για την διατήρηση της Ελληνικής Γλώσσας. 6. Για την Ορθοδοξία. 7. Για την καλλιέργεια και διατήρηση της Ελληνικής Κληρονομιάς, και 8. Για να ζούμε Εθνικά Υπερήφανα στην περιοχή μας. Ας μας πούνε επί τέλους, ποιά είναι η δράση και το σπουδαίο έργο, αυτών των «ηγετών», που τους στηρίξαμε και τους προβάλλαμε τόσα χρόνια, δεχόμενοι - και δικαιολογημένα τις επικρίσεις και την εχθρική στάση φίλων;;; γι αυτή μας, την συμπόρευση - οι οποίοι τώρα έχουν γίνει τιμητές τους, με το αζημίωτο βέβαια - έχοντας πάθει αμνησία και μαλάκυνση εγκεφάλου; Έξεστιν «εκλαμπρότατοι» ασχημονείν!

2 2 Μάρτιος 2012, Ελληνική Φωνή PEQIEVOLEMA Εκδήλωση 25ης Μαρτίου Πατριώτες ή κάτι άλλο;...1 Θείος Λόγος...2 Άρνηση πραγματικότητας...2 Σφηνάκια...3 Νoμικές συμβουλές...3 Σοβαροσατιρικά...4 Πού πάνε τα λεφτά... 4 Ιεροψάλτες...5 Ομογενειακή λογοτεχνία...6 Το πνεύμα του μήνα...7 Περί νηστείας...7 Στήλη υγείας και διατροφής...8 Ήπειρος...9 Νεκρολογία...11 Για την κ. Κανέλλη...12 Ελληνική οικογένεια...12 Εκδηλώσεις παροικίας...13 Greece on the Razor s Edge...14 Step in the Right Direction-Almost.15 As the World Churns...16 A Mystery No More...17 Συνέντευξη Α. Καλλία Ψωμί και ελιά...19 Δομή έναντι νοοτροπίας...19 Τα δάνεια του Άγγλοι πρεσβευτές...20 Μισθός βουλευτή...21 Πετάξτε τα βιβλία...21 Εκλογές το συντομότερο...22 Έλληνας.. Κύπριος...22 Οι γερμανικές εκτελέσεις...23 Το αδιέξοδο της σημερινής...24 HELLENIC VOICE * ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΝΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 2005 OWNER-PUBLISHER *ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ DIMITRIOS N. GEORGAKOPOULOS ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΟΝΙΜΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Νικόλαος Αηδόνης, Σπύρος Αρβανίτης, Σπύρος Δαρσινός, Πέτρος Μάστορης, Βασίλης Πορτοκάλης, Μάρκος Τέμπλαρ, Αιδ. π. Δημήτριος Τριανταφύλλης, Ιωάννης Ρομπάκης ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗ: Βασιλική Φαλίδα ΕΙΔΙΚΟΊ ΣΥΝΕΡΓΆΤΕΣ Δρ. Φάνης Μαλκίδης,Βάσω Β. Παππά, Εditor- English Section: Bob Nicolaides ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Ηλίας Ηλιόπουλος *Εμμανουήλ Φουστερής Χρήστος Κουκοβίνης *Κώστας Καρατσαλής * Φωτεινή Σκανδαλή U.S.A. ADRESS 6616 N. Kenton Ave. Lincolnwood IL Tel: (1847) *Fax: (1847) hvoicenews@gmail.com ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ Χρήστος Κουκοβίνης Πύλου 9, Δάσος Χαϊδαρίου, Αθήνα Τ.Κ Τηλ: Φαξ: ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Του ΠΡΕΣΒ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΎΛΛΗ Gregory Bull/AP Photo Έ Τουλάχιστον μισό εκατομμύριο άνθρωποι - άνδρες κυρίως, αλλά και γυναικόπαιδα - εισέρχονται (επαναλαμβάνουμε: εισέρχονται) στο Μεξικό παρανόμως κάθε χρόνο ως λαθρομετανάστες από άλλες χώρες της Λατινική Αμερικής. Πολλοί το βλέπουν ως ένα σταθμό προς περαιτέρω λαθρομετανάστευση προς τις Η.Π.Α. Η πορεία αυτή είναι άκρως επικίνδυνη. Εκατοντάδες πεθαίνουν στις ερήμους από αφυδάτωση και ασιτία, χιλιάδες διαμελίζονται από τα τρένα όπου σκαρφαλώνουν και κρύβονται κάτω από τα βαγόνια, ενώ σχεδόν όλοι υφίστανται περιστασιακή υποδούλωση, βασανισμούς και άλλα από τους Μεξικανούς αγρότες και άλλους ληστές που τους περιμένουν στα γνωστά σημεία διαβάσεως. Ο βιασμός των γυναικών είναι δεδομένος και τόσο γνωστός ώστε οι γυναίκες παίρνουν αντισυλληπτικά πριν ξεκινήσουν. Άλλοι πηγαίνουν με σχεδίες από την Κούβα. Αυτή η διαδρομή δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη. Εκτός από τους κινδύνους της εκθέσεως - για αβέβαιο «Σαρακοστιανά Μηνύματα» Σήμερα είναι ο πιο κατάλληλος καιρός να ευχαριστούμε τον Ιησούν Χριστόν τον Θεό μας, που μας αξίωσε να φθάσουμε σε τούτη την περίοδο του εκκλησιαστικού μας ημερολογίου, περίοδο που μας καλεί όλους, διακόνους, ιερείς και αρχιερείς σε πραγματική μετάνοια, σε αγώνες πνευματικούς, ώστε με τη Χάρι του, να φωτισθούμε να αγαπήσουμε, για να απολαύσουμε το γλυκοχάραμα καλύτερων ημερών. Ναι, έφθασε ο καιρός, για πνευματικό πόλεμο εναντίον των δαιμόνων, και με έργα φιλανθρωπίας να δαμάσουμε τα διάφορα πάθη και να καθαρίσουμε τους εαυτούς μας, από κάθε μολυσμό, για να αξιωθούμε να προσκυνήσουμε τα σεπτά Πάθη και την ένδοξο Ανάστασι του Χριστού μας. Τούτες τις ημέρες της ευλογημένης αυτής περιόδου θα ψάλλουμε στους ιερούς μας ναούς, ύμνους που θα φέρνουν δάκρυα στα μάτια, που θα μας ομιλούν για την προσωπική μας εσωτερική κατάστασι, για την ταπεινοφροσύνη, που θα μας προειδοποιούν για την παρουσία μας στο Ουράνιο Δικαστήριο, για να δώσουμε λόγο της επίγειας ζωής μας, τους φόβους και τους τρόμους της ψυχής που έρχονται στη σκέψι μας, για τις άθλιες και αμαρτωλές πράξεις μας, αλλά και την ελπίδα να χορτάσουμε τους καρπούς της ευσπλαχνίες και μακροθυμίες του Κυρίου μας. Μεταφέρω σε ελεύθερη απόδοσι λόγια μερικών ύμνων από την υμνογραφία της Εκκλησίας μας: «Να μη προσευχόμεθα με εγωϊσμό, με επίδειξι, σαν το Φαρισαίο, γιατί ο Θεός ταπεινώνει τους εγωϊστές και υψώνει και ευλογεί τους ταπεινούς. Δεν μπορώ να σηκώσω τα μάτια μου στον ουρανό γιατί είναι βαριά από τις αναρίθμητες αμαρτίες μου. Όμως δέξου με Κύριε, σαν τον Τελώνη που μετάνοιωσε και ελέησέ με τώρα που και εγώ έχυσα τόσα δάκρυα». «Κύριε, άνοιξε τις πόρτες της μετανοίας γιατί όταν θυμάμαι τα πολλά κακά που έχω κάνει στη ζωή μου, τρέμω τη φοβερή της κρίσεως ημέρα. Θαρρώ όμως στο έλεός σου. Κύριε, ελέησέ με και σβύσε τελείως τις παρανομίες μου. Ψυχή μου ξύπνα από τον βαρύ ύπνο, μετάνοιωσε, το τέλος πλησιάζει, η κρίσι έρχεται, θα πειθαρχείς, σήκω να σου μιλήσει ο Θεός που είναι παντού». «Χάρισέ μας, ύπνο ελαφρό φρουρισμένο με τη χάρι σου, με την ευλογία σου, μακρυά από διαβολικά όνειρα, και να είσαι κοντά μου Παναγία που μας αγκαλιάζεις με τη μητρική σου αγάπη, χαίρε Μητέρα του Θεού που εγέννησες τον Σωτήρα του κόσμου, χαίρε Παναγία που είσαι η ελπίδα μας». Αδέλφια μου, περνάμε κρίσιμες στιγμές. Παγκοσμιοποιητές, εκκλησιομάχοι, εχθροί της αλήθειας, σκοτεινές δυνάμεις, νεοεποχίτες και νεοπατερικοί θεολόγοι, προσπαθούν με κάθε τρόπο να «Άρνησις της πραγματικότητος» μας νοθεύσουν την πίστι και την ταυτότητά μας. Καλούμεθα σε πνευματική περισυλλογή, σε ψυχικό συναγερμό, σε μετάνοια, σε πραγματική νηστεία, αφοσίωσι στα πάτρια και υπακοή το θέλημα του Θεού. Ο απόστολος Παύλος, μας συμβουλεύει: «Είναι πια καιρός να σηκωθούμε από τον ύπνο της αδιαφορίας, γιατί τώρα είναι πιο κοντά μας η σωτηρία, παρά ποτέ που πιστέψαμε. Τούτη η ζωή μοιάζει με νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, η δε ημέρα της δεύτερης παρουσίας, επλησίασε. Ας πετάξουμε τα έργα του σκότους και ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός, της αρετής, της αγάπης. Ας συμπεριφερόμαστε με σεμνότητα, με ευπρέπεια, όχι άσεμνα φαγοπότια και μεθύσια, ούτε ακολασίες και ασέλγειες και φιλονικίες και ζηλοτυπίες. Αλλά φορέσατε το ρούχο της ψυχής σας, τον Κύριο Ιησούν Χριστόν, ώστε σε όλη σας τη ζωή να μοιάσετε με τον Κύριό μας. Και να μη φροντίζετε για τη σάρκα, πως να ικανοποιείτε τις παράνομες επιθυμίεσας» Ρωμαίους 13, Αμήν. Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΝΟΥ χρονικό διάστημα - στον τροπικό ήλιο, την δίψα και την πείνα, ο Κόλπος του Μεξικού βρίθει από καρχαρίες που δεν διστάζουν να πηδήξουν πάνω στις σχεδίες για να αρπάξουν θύματα. Αυτό θυμίζει μια άλλη έξοδο. Εκείνη των «ανθρώπων με τις βάρκες» (boat people) από το Βιετνάμ μετά την νίκη των κομμουνιστών, που τόσο ευχαρίστησε την αριστερά διεθνώς και στην Αμερική. Προσωπικές μαρτυρίες ελλήνων ναυτικών ομιλούν για ανθρώπους που έπλεαν πάνω στα πιο απίθανα αυτοσχέδια κατασκευάσματα προκειμένου να διαφύγουν από τον. «παράδεισο». Σε μια περίπτωση, μια γυναίκα ήταν μόνη στην μέση του πελάγους πάνω σε μια μπανιέρα. Οι άνθρωποι αυτοί έπεφταν θύματα πειρατών (πόσο ίδια είναι η ανθρώπινη αγριότης!) που τους πήγαιναν σε ερημονήσια, τους λήστευαν, βασάνιζαν και βίαζαν και εν συνεχεία πουλούσαν τα κορίτσια ενώ σκότωναν τους «άχρηστους» άνδρες και γέρους. Ο τρόπος με τον οποίον προσπαθούσαν να διαφύγουν από την Ανατολική Γερμανία, πάνω και κάτω από το Τείχος, και τα θύματα είναι γνωστά. Αυτή η έμπρακτη, συvνεχής και κραυγαλέα, απόδειξη της φυγής προς την Δύση δεν έχει χτυπήσει κανένα «καμπανάκι» στην προοδευτική αριστερά. Ιδίως η φυγή προς την Αμερική, το πρότυπο της ελευθέρας οικονομίας ή του «Καπιταλισμού», όπως τον αποκαλούν, απαξιωτικά, και της πρωταγωνίστριας της παγκοσμιοποιήσεως, προς το παρόν. «Προς το παρόν», γιατί αφενός η Κίνα και η Ινδία ανέρχονται ταχύτατα και αφετέρου η ουσία της παγκοσμιοποιήσεως είναι ακριβώς ότι δεν θα υπάρχουν πρωταγωνιστές). Στον πανεπιστημιακό χώρο - που μας απασχολεί εδώ - στην Αμερική είναι τα δεκαοχτώ από τα είκοσι πρώτα Πανεπιστήμια στον κόσμο, ενώ τα δικά μας δεν βρίσκονται μέσα στα διακόσια. «Με ποια κριτήρια;», ρώτησε φοιτητής στην τηλεόραση. Κλασική περίπτωσις αρνήσεως της πραγματικότητος. Με τα κριτήρια των μισθών των αποφοίτων κατά την ημέρα της αποφοιτήσεως. Θέλετε να ακούσετε έναν μισθό που συνεφωνήθη προ δύο μηνών; δολάρια ετησίως. Σε απόφοιτο Ινδικού Πανεπιστημίου. Με εμφάνιση στελέχους πολυεθνικής, ο απόφοιτος αυτός δεν έμοιαζε μέλος «ομάδας κρούσης» για κατάληψη και βανδαλισμούς. Με τα μυαλά που κουβαλάνε οι καταληψίες εδώ δεν πρόκειται ποτέ να δούνε αυτά τα χρήματα, όσα πανεπιστήμια και να κλείσουνε, όσα εξάμηνα και να χάσουνε. Σε ποιον κόσμο ζουν και, κυρίως, τι νομίζουν ότι θα επιτύχουν; Τα συμβαίνοντα δείχνουν ότι όλος αυτός ο κόσμος των διαμαρτυρομένων δεν έχει επαφή ούτε με τον τρόπο λογικών συλλογισμών, ούτε με την πραγματικότητα.

3 Ελληνική Φωνή, Μάρτιος RUGMAJIA ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ «Φωνάζουν οι κλέφτες να φοβηθούν οι νυκοκυραίοι» Έχουν περάσει οκτώ μήνες από τότε που η μηχανή λάσπης, έχει «πιάσει δουλειά» και έχει βρωμίσει την Ομογένεια με συκοφαντίες και ψευτιές. Έχουν περάσει οκτώ μήνες από τότε που η Ομογένεια έχει δεχτεί από κάποιους «εθελοντές» και τον «μέντορά τους», την κατασυκοφάντησή της. Γιατί γι αυτό πρόκειται. Όμως οι οπαδοί του Γκέμπελς με το ενσυνείδητο σκόρπισμα ψεύτικων και αναληθών ειδήσεων και πληροφοριών έχουν κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα. Τη δυσφήμιση της Ομογένειας! Οι άνθρωποι που υπηρετούν σε κάποια θέση έρχονται και παρέρχονται και ίσως μετά από λίγα χρόνια ξεχαστούν, όπως ξεχάστηκαν τόσοι και τόσοι, οι οποίοι πέρασαν από το κατώφλι της. Στην ιστορία της Ομογένειας δεν έχει παρουσιαστεί τέτοιο φρικιαστικό φαινόμενο που να το έχουν σοφιστεί τέτοιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι. Όχι αλλοεθνείς, αλλά κάποιοι αναξιόπιστοι, ασυνείδητοι και εμπαθείς που κατά λάθος ανήκουν στο ανθρώπινο γένος. Γιατί κάθε υγιής νους και κάθε λογικός άνθρωπος χρησιμοποιεί τον λόγο, τον κόσμιο λόγο, και τον δημοκρατικό διάλογο και προσέχει να μην πληγώσει τους συνανθρώπους του. Όταν κάποιος, που δεν συμφωνεί με κάποιες αποφάσεις - και έχει όλο το δικαίωμα να διαφωνήσει μέσα στα συλλογικά όργανα και να αντιτάξει τις θέσεις του - τις συζητάει μέσα σε αυτά. Δεν παραπληροφορεί ούτε διαδίδει ψευτιές! Δεν έχει όμως το δικαίωμα ούτε το νομικό, ούτε το ηθικό να ρίχνει το δηλητήριο της διχόνοιας. Η διχόνοια είναι ένα ελάττωμα που προσβάλλει τις αρετές και τα ιδανικά, ένα ποτάμι που κυλάει το αιώνιο μίσος. Και το μίσος φέρνει την διαστρέβλωση και την απρέπεια και δείχνει εμπάθεια και κακοψυχία. Και δυστυχώς αυτές είναι ψυχικές αρρώστιες και διαταραχές και διακρίνουν τους ανθρώπους με όχι ισορροπημένη προσωπικότητα. Οι σωστοί άνθρωποι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, και απαντούν με τον κόσμιο λόγο, και δεν δείχνουν το ηθικό τους ξεπεσμό, προσπαθώντας να ρίξουν λάσπη σε ανθρώπους που αποδεδειγμένα πρόσφεραν και προσφέρουν με κατάθεση ψυχής στην κοινωνία, και δεν τους μοιάζουν στις πράξεις και στα έργα! Και ξέρουν αυτοί, «οι εθελοντές» και «οι κοτσιδολάχνοι», για πια έργα μιλάμε! Δυστυχώς, τους τοιούτους ανθρώπους, δεν τους διακρίνει, ούτε η τόλμη, ούτε η γενναιότητα και ούτε η ευαισθησία να παραδεχτούν την αλήθεια, γιατί είναι ελλιπείς στο ηθικό ανάστημα, και η αμάθεια και το θράσος, τους Επίδοση στο εξωτερικό για δίκη στην Ελλάδα Μία από τις θεμελιώδεις αρχές στο δίκαιο κάθε πολιτισμένης χώρας είναι ότι στην δίκη πρέπει να ακουσθούν όλες οι πλευρές, δηλ. αυτό που οι αρχαίοι πρόγονοι ημών έλεγαν με την φράση «μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης» και οι λατίνοι έλεγαν ως audio alteram partem, δηλαδή να ακουσθεί και η άλλη πλευρά. Για να πραγματωθεί αυτή η βασική προϋπόθεση του κράτους δικαίου, η δίκη πρέπει να γνωστοποιηθεί προς εκείνον κατά του οποίου στρέφεται, δηλαδή στον εναγόμενο και μάλιστα ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα προ της δίκης, ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να προετοιμάσει τους ισχυρισμούς, του εν σχέσει προς όσα υποστηρίζονται στην στρεφομένη εναντίον του αγωγή. Η γνωστοποίηση της δίκης γίνεται με επίδοση διά δικαστικού επιμελητού στην κατοικία του αντιδίκου, ώστε ο τελευταίος να λάβει επικυρωμένο αντίγραφο της αγωγής, καθώς και έγγραφη ενημέρωση για τον τόπο και τον χρόνο που θα λάβει χώρα η συζήτηση της δίκης. Όταν το πρόσωπο προς το οποίο γίνεται η επίδοση διαμένει ή έχει την έδρα του εκτός Ελλάδος, η επίδοση γίνεται τυπικώς στον Εισαγγελέα του δικαστηρίου στο οποίο εκκρεμεί η δίκη. Ο Εισαγγελέας παραλαμβάνει το έγγραφο και αμελλητί το αποστέλλει στον Υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος πρέπει να το διαβιβάσει στην αλλοδαπή προς εκείνον προς τον οποίον γίνεται η επίδοση. Κατά τον ελληνικό νόμο η επίδοση θεωρείται ότι έχει συντελεσθεί με την επίδοση στον Εισαγγελέα στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτή η επίδοση δεν εξασφαλίζει ότι ο εναγόμενος έλαβε πράγματι γνώση της δίκης, διότι για να γίνει αυτό πρέπει το δικόγραφο να του επιδοθεί στην κατοικία του στο εξωτερικό, πράγμα που συχνά είναι χρονοβόρο, δεδομένων των διαφορετικών νομικών συστημάτων και συνθηκών κάθε χώρας. Εδώ λοιπόν εφαρμογή έχει η Σύμβαση της Χάγης της , που έχει κυρωθεί και αποτελεί νόμο στην Ελλάδα από το 1983 (Ν. 1334/1983). Η Σύμβαση αυτή με απλά λόγια προβλέπει ότι παρά το γεγονός ότι το ελληνικό δίκαιο ορίζει ότι επίδοση στον κάτοικο εξωτερικού έχει γίνει με την επίδοση στον Εισαγγελέα στο ελληνικό δικαστήριο, για να θεωρηθεί ότι έχει τηρηθεί η βασική προϋπόθεση κάθε πολιτισμένου δικαιϊκού συστήματος, δηλ. η επίδοση προ ελαχίστης προθεσμίας του δικογράφου, πρέπει να αποδεικνύεται εγγράφως ότι το δικόγραφο έχει πράγματι παραδοθεί με κάποιον επίσημο και αποδεικνυόμενο τρόπο στα χέρια του εναγομένου στην αλλοδαπή, ώστε αυτός να λάβει γνώση και να προλάβει να προετοιμασθεί με εξεύρεση εγγράφων, επικοινωνία με δικηγόρο του, αναζήτηση μαρτύρων κλπ. Σύμφωνα με την υπ αριθ. 426/2011 απόφαση του Δ Τμήματος του Αρείου Πάγου, για να διασφαλίζεται η περιέλευση του εγγράφου στον παραλήπτη του και να αποφεύγονται οι πλασματικές επιδόσεις και η ερήμην του διαδίκου διεξαγωγή της δίκης «η απόδειξη της επιδόσεως των διαβιβαζόμενων.στο εξωτερικό εγγράφων, πρέπει να προκύπτει είτε από το χρονολογημένο και δεόντως επικυρωμένο αποδεικτικό παραλαβής, από αυτόν προς τον οποίον απευθύνεται, είτε με πιστοποιητικό της αρχής του κράτους προς το οποίο η αίτηση, που να εμφαίνει το γεγονός, τον τόπο και την χρονολογία της επίδοσης, έτσι που να βεβαιώνεται. ότι αυτός προς τον οποίο γίνεται η επίδοση ή η κοινοποίηση έλαβε γνώση του προς επίδοση εγγράφου». Ως προληπτικό μέτρο, οι ομογενείς καλό είναι να φροντίζουν να βρίσκονται σε επικοινωνία με το πλησιέστερο Προξενείο της Ελλάδος, στο οποίο να γνωστοποιούν την διεύθυνση και το τηλέφωνό τους για την περίπτωση που αναζητηθούν για να τους επιδοθούν δικαστικά έγγραφα από την Ελλάδα, πολύ δε περισσότερο, αν έχουν στην Πατρίδα δικαστήρια ή άλλες νομικές εκκρεμότητες. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Master of Laws. bmbioxoi@otenet.gr * ktimatologiolaw@yahoo.gr οπλίζουν με τη χυδαιότητα. Μοιάζουν με τα σκυλιά που γαβγίζουν για να ακούγονται και να φοβήσουν, ενώ αυτά φοβούνται περισσότερο. Μοιάζουν με γουρούνια που ευχαριστιούνται πιο πολύ στο βούρκο της εκδίκησης, παρά στο καθαρό νερό της αυτοκυριαρχίας. Η αυτοκυριαρχία κάνει τον άνθρωπο να ξεπερνάει πράξεις που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή του, και τη ζωή των άλλων. Η αυτοκυριαρχία κλείνει την πόρτα για να μην περάσει κάποια συμφορά. Ο θυμός που γεννιέται από την εκδίκηση, μετατρέπεται σε αδικία, στη μη ακολουθία λογικών μέσων και βεβιασμένων αποφάσεων και γίνεται αιτία δυστυχίας. Γίνεται αιτία στο γκρέμισμα κάθε ηθικής αρχής, σε ταπεινές πράξεις, που αργά ή γρήγορα θα συναντήσουν τις συνέπειες, που δεν τις είχαν φανταστεί. Κάθε πράξη όταν δεν υπερβαίνει την λογική, την ηθική και τους νόμους είναι ανεκτή και έχει και ένα χρονικό όριο. Ενώ αυτή που περικλείει δόλο, και που παρουσιάζεται έντεχνα με υπονοούμενα και χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, δεν είναι δυνατόν να είναι παραδεχτή, αλλά ανήθικη και κολάσιμη. Γι αυτό καλείται η δικαιοσύνη να δώσει την απάντηση. Και η δικαιοσύνη θέλει αποδεικτικά στοιχεία και αποδεικτικά στοιχεία βρεθήκανε και υπάρχουν και θα μιλήσουν πολύ σύντομα για τους παρακάτω λόγους: 1. Όταν κάποιοι αποσπούν τα οικονομικά βιβλιά, για να θολώσουν τα «νερά», 2. Όταν κάποιοι παίρνουν χρήματα να τα δώσουν για κάποιο σκοπό και τα οικειοποιούνται, 3. Όταν με ξένα χρήματα αγοράζουν αντικείμενα για τον εαυτό τους, 4. Όταν ενσυνείδητα με ψευτιές και αόριστα, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, κατηγορούν και συκοφαντούν ανθρώπους και θεσμούς. Οι άνθρωποι που ζουν με το ψέμα είναι καταφρονεμένοι από τους συνανθρώπους τους (και από τα ίδια τα παιδιά τους), δεν έχουν καλά αισθήματα. Η ψυχή τους είναι βουτηγμένη στην ανεντιμότητα, γιατί σπέρνουν πολύ κακό, πολλή διχόνοια. Αν νομίζουν ότι αυτό που κάνουν είναι προτέρημά τους, γι αυτό και το διαφημίζουν και υπερηφανεύονται πως είναι έξυπνοι, τότε δεν καταλαβαίνουν πόσο ανόητοι γίνονται, πόσο ζημιώνουν τους εαυτούς τους και την κοινωνία. Όμως τα λόγια του θυμόσοφου λαούς μας, είναι επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε: «Φωνάζουν οι κλέφτες να φοβηθούν οι νοικορυαίοι». Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ* ΤΑΚΗΣ Ν. ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ACCOUNTING & INCOME TAX SERVICES OVER 27 YEARS OF EXPERIENCE OVER 27 YEARS OF EXPERIENCE NK FINANCIAL SERVICES 3924 W. Devon Ave. #202 Lincolnwood, IL Tel: (847) Fax: (847) TNS59@AOL.COM

4 4 Μάρτιος 2012, Ελληνική Φωνή ΣΟΒΑΡΟ-ΣΑΤΙΡΙΚΑ Μεγάλη ημέρα σήμερα με άνθη και με δώρα για τον παπα-παναγιώτη Μαλαμή και την παπαδιά Θεοδώρα. ΜΕ ΑΝΘΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΩΡΑ Μπροστά στο Βήμα το Ιερό μεσ του Θεού το Σπίτι δώσανε την υπόσχεση μ ευλάβεια και πίστη. Γράφει ο ΠΈΤΡΟΣ ΜΆΣΤΟΡΗΣ Ο Σωτήρης επακολουθεί με αποστολή φερμένος που στου Χριστού το κάλεσμα γίνεται ιερωμένος. Πενήντα χρόνια αχώριστοι με κάθε επιτυχία στα μονοπάτια της ζωής μ αγάπη και ευτυχία. Με όλο χαρές και όνειρα άρχισε η ζωή τους κι η ευλογία του Θεού ολότελα δική τους. Ένατος ο Δημήτριος στο τέρμα αξιωμένος μαζί με τ άλλα τα παιδιά κι αυτός θεοφερμένος. Πενήντα χρόνια πιο μπροστά σε μια συνάντησή τους μια δύναμη από ψηλά άγγιξε την ψυχή τους. Αγάπη όμως πιο πολύ τ όνειρο πιο μεγάλο όταν ερχόνταν τα παιδιά τόνα μετά το άλλο. Μια άξια οικογένεια προβάλλει μεσ στον κόσμο με Άγια καθοδήγηση στης Αρετής το δρόμο. Νιώσανε ένα αίσθημα στις πρόωρες στιγμές τους τα μάτια τους μιλήσανε μίλησαν κι οι καρδιές τους. Πρώτη τους κόρη η Δήμητρα δεύτερη η Μαρία ακολουθεί η Λεμονιά που φέρνει ευημερία. Ευχές για άλλη μια φορά με άνθη και με δώρα στον παπα-παναγιώτη Μαλαμή και στην παπαδιά Θεοδώρα. Κι αφού ήρθε η ώρα η καλή και η ευλογημένη έδωσαν όρκο στο Θεό για πάντα ενωμένοι. Ο Κωνσταντίνος δεν αργεί και έρχεται συνάμα το πρώτο αγόρι πάντοτε στην Παναγία τάμα. Που με αναμνήσεις ζωντανές στα περασμένα χρόνια βρίσκουν χαρά στα τόσα τους ευλογημένα εγγόνια. Ο Αντώνης με παράκληση με προσταγή ο Σπύρος με εντολή ο Άγγελος η των Αγγέλων κύρος. Φωτογραφία αριστερά : Τα παιδιά του Πατήρ Μαλαμή. Φωτογραφία δεξιά : Ο Πατήρ Μαλαμής, η παπαδιά Θεοδώρα και τα εγγόνια τους. ΠΟΎ ΠΆΝΕ ΤΑ ΛΕΦΤΆ ΤΟΥ ΠΑΚΈΤΟΥ ΤΗΣ ΔΙΆΣΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ; Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην «The Telegraph» ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής Ντάνιελ Τζον Χάναν αναφέρει: «Αναρωτιέστε γιατί η Ελλάδα είναι τόσο ανίκανη να ανακάμψει με τα χρήματα που της προσφέρονται; Μελετήστε το γράφημα...». Έτσι όπως αναφέρει ο Ντάνιελ Τζον Χάναν, κάτι το οποίο είναι απόλυτα ακριβές θα συμπληρώναμε εμείς, από το κάθε ευρώ που χορηγείται ως αρωγή στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δαπανήσει για να στηρίξει την ανάπτυξη μόλις 19 λεπτά, ενώ τα υπόλοιπα 81 λεπτά του ευρώ δαπανώνται για την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας. «Δαπανώνται για τη διάσωση των τραπεζιτών και των ομολογιούχων από τις συνέπειες των δικών τους ατυχών επενδύσεων», όπως αναφέρει ο ευρωβουλευτής. Συγκεκριμένα, από το κάθε ευρώ του πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, 40 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στα ταμεία των ξένων χρηματοπιστωτικών ομίλων που δάνεισαν την Ελλάδα, ενώ 23 λεπτά καταλήγουν στα ταμεία των ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών που κατέχουν ελληνικά ομόλογα. «Τέλος, 18 λεπτά από το ευρώ που προορίζεται για τη διάσωση της Ελλάδας καταλήγουν στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ)». Αξίζει να αναφέρουμε ότι κλείνοντας το σχόλιο του ο Χάναν αναφέρει ότι «γι άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι φτωχοί σώζουν τους πλούσιους». Μάλλον μεγάλο δίκαιο έχει. Πηγή: badmoney.gr * info@badmoney.gr

5 5 Ελληνική Φωνή, Μάρτιος 2012 Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΩΔΉ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΆΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΊΟΥ Η εφημερίδα μας πολλές φορές έχει ασχοληθεί με τους υμνωδούς του Υψίστου, - έτσι τους ονομάζουμε - αναγνωρίζοντας το σπουδαίο ρόλο και έργο που επιτελούν οι ιεροψάλτες μας, εδώ στην ξενητιά, οι οποίοι κόντρα στα χιόνια και στο ξεροβόρι, με πολλές αντίξοες συνθήκες καιρικές, αλλά και οικονομικές, με ριζωμένο το θρησκευτικό συναίσθημα βαθιά μεσ στην ψυχή τους και με αναλλοίωτο το αίσθημα της ευθύνης, ξεκινούν πριν ακόμα χαράξει η αυγή και βρίσκονται στο αναλόγιό τους για να δώσουν ότι έχουν μέσα στα στήθια τους - την ψυχή τους - τους αφιερώνει αυτό το μικρό έπαινο! Σ εκείνους, που φιλότιμα κονταρομαχούν με το ξεφάντωμα και με κάθε ανθρώπινη εκδήλωση, που θα μειώσει την απόδοσή τους, σε όλες τις Ακολουθείες της Θείας Λειτουργίας μας, αποφεύγουν με λύπη και πόνο, καθώς οι απαιτήσεις του εκκλησιάσματος αγγίζουν τα όρια του μεγίστου. Σ εκείνους, που ανεπηρέστοι από οποιαδήποτε μεταβολή στις κορυφές ή στις παρυφές των πυραμίδων της κοινότητας και της εκκλησίας, μένουν ασάλευτα πιστοί στην ιερή αποστολή τους, και προσφέρουν και δίνουν, και φιλοδοξούν να ευχαριστούν, να αρέσουν και να πικραίνονται όταν δεν μπορούν να το πετύχουν. Σ εκείνους, που σοβαροί ευθυτενείς και ακέραιοι, μένουν και θα μένουν στη θέση τους, που δεν χειροκροτούνται ποτέ, δεν διαφημίζονται, δεν προβάλλονται και δεν επιβάλλονται ψεύτικα και τεχνικά, παρά μόνο με τις αξίες τους, με τη μελέτη τους την αφοσίωσή τους και την απόδοση στο έργο τους και την αποστολή τους. Σ εκείνους, που δεν απεργούν, δεν επαναστατούν, δεν διαμαρτύρονται, όπως άλλες συντεχνίες ή φορείς, αλλά μένουν ζωντανοί και δημιουργικοί με μεγάλο βεληνεκές και με στόχο να απαλύνουν τις ψυχές των πιστών μέσα στον ιερό χώρο της εκκλησίας και όχι μόνο. Σ εκείνους, που παραμένουν υπάλληλοι και μόνιμα υφιστάμενοι, χωρίς προαγωγές, χωρίς αναγνώριση, χωρίς κατοχύρωση, χωρίς νόμους και διατάξεις, περιφρονημένοι - μερικές φορές - από τους νόμους της Κοινότητας και της Εκκλησίας, χωρίς μεταβολές στους όρους της εργασίας τους, αντιμετωπίζοντας καρτερικά, την άκρως ιδιότυπη και τις πε- ρισσότερες φορές, προσβλητική για την αξιοπρέπειά τους μεταχείριση, με την ελπίδα για μια έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς και πιστοποίηση της συμβολής τους, στο επίμονο και επίμοχθο έργο της Εκκλησίας με ελάχιστες προσβάσεις για την επίλυση προσωπικών ή οικογενειακών τους προβλημάτων. Σ εκείνους, τους μόνους επαγγελματίες, που λόγω της προσβλητικής αμοιβής τους που λαμβάνουν, ντρέπονται να βροντοφωνάξουν την ιδιότητά τους. Σ εκείνους, στους μεγαλύτερους Εθνικούς, Εκκλησιαστικούς και Παραδοσιακούς Τραγουδιστές της φυλής μας, εδώ στη χώρα που ζούμε, την Αμερική, που ψάλλουν και εκφράζονται στην πιο μελωδική, θεϊκή γλώσσα του κόσμου, σε αυτούς που την διατηρούν, την προβάλλουν και την φυλάττουν στην ψυχή και την καρδιά τους, ευχόμαστε ολόψυχα κάθε ποθητή ευτυχία και χαρά σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Στον Πρόεδρο του Συλλόγου Ιερψαλτών Σικάγου «Ιωάννης Δαμασκηνός» κ. Νικόλαο Καραβίτη, τον ακούραστο και ακάματο εραστή της Βυζαντινής μας Υμνολογίας, καθώς και στο Δ. Σ. και τα μέλη, ευχόμαστε να συνεχίσουν να υπηρετούν την ελληνική μας Κοινότητα, να είναι πάντα υγιείς, για να μπορούν να υμνούν αδιαλείπτως τον Κύριο, εις τους αιώνες των αιώνων. Ενοικίαση αυτοκινήτου σε 23 σημεία στην Ελλάδα. Τύποι αυτοκινήτων: Αυτόματα, Οικονομικά, Οικογενειακά, SUV, 4WD, 9ΘΕΣΙΑ. Τιμές από 25 Ευρώ για μηνιαία ενοικίαση! Θέλεις οι διακοπές σου στην Ελλάδα να είναι χωρίς προβλήματα; Ελάτε σε μας για να σας προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας

6 6 Μάρτιος 2012, Ελληνική Φωνή ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - Η ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ PIECH Decorating Inc. Commercial Painting Residential Painting Building Maintenance BILL MATARAGAS Phone: Fax: Mobile: Γράφει ο ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ ΔΆΓΛΑΣ Καίγονταν ο Ατλαντικός από τους τυφώνες. Ο ένας πίσω από το άλλο λες και ήταν προσχεδιασμένα. Άδειο και γερό το καράβι λογάριζε ναι μεν αργά, αλλά ατζάρδα. Ενός χρόνου κατασκευή, καρφωτό, φτιαγμένο στην Αγγλία. Πρωτόμπαρκος ο Μερτσίνας στο καράβι. Είχαν φύγει από το Hull της Αγγλίας, άδειοι. Κάτι δεν του άρεσε σ αυτό το ταξίδι. Δεν είχε αρχίσει καλά. Όχι γιατί ο Ατλαντικός ήταν φουρτουνιασμένος, αλλά για την υγεία του. Αλλά ας γυρίσω λίγο πίσω. Δυο μέρες πριν φύγουνε από το Hull, συνέβη κάτι που τον ανησύχησε. Συγκεκριμένα είχε πάει σινεμά με μια σοκολατιέρα - έτσι λέγανε τα κορίτσια πιο νέα από δεκαοκτώ χρονών - και βγαίνοντας περπάτησαν ως το σταθμό των λεωφορείων. Αυτή θα έπαιρνε το τελευταίο να πάει στο σπίτι της. αυτός το τελευταίο να πάει στο καράβι. Εννέα και μισή το βράδυ ήτανε. Τότες η Αγγλία κοιμότανε πολύ νωρίς. Καθημερινές, τα μπαρ κλείνανε στις επτά και από τις εννέα και ύστερα έπεφτε νέκρα. Φιληθήκανε ξανά και πάλι περιμένοντας το λεωφορείο. Τελικά ήρθε και αποχαιρετηθήκανε. Έφυγε. Μόνο φιλιά, αυτό ήτανε. Όχι ψαχουλέματα. Άλλωστε ο Μερτσίνας, 16 χρονών και εκεί γύρω το κορίτσι σ αυτή την ηλικία. Έμεινε μόνος. Κοίταξε το ρολό ι του όπου να ταν θα ερχότανε το λεωφορείο. Κοίταξε δεξιά - αριστερά. Ψυχή. Ούτε αυτοκίνητο, ούτε άνθρωπος. Ήταν χειμώνας και η ομίχλη άρχιζε να πέφτει χαμηλά. Σε λίγο δεν θα έβλεπες μόνο τα θαμπά χρυσοκίτρινα φώτα. Ξαφνικά, ένας πόνος στο στομάχι τον έκανε να πέσει πάνω στα κάγκελα για να μην σωριαστεί στο δάπεδο. Έμεινε αναίσθητος για πόση ώρα. Ούτε θυμότανε. Δυο λεπτά, πέντε, δέκα;. Ξαφνικά είδε ένα ταξί να σταματάει και τον οδηγό να πετάγεται δίπλα του. τον σήκωσε από τα κάγκελα. Του μίλαγε. Άρχισε κάπως να συνέρχεται. - Να με πας στον ντόκο έντεκα, του είπε. Ήξερε αρκετά αγγλικά ο Μερτσίνας γιατί από μικρός πάλευε με ένα λεξικό. Τον βοήθησε ο οδηγός και φύγανε. Δεν ήταν μακριά. Όσο να φθάσουν ο πόνος πέρασε. «Τι ήταν; Τι είναι;», αυτό τον βασάνιζε. Φθάνοντας στο καράβι πήγε γραμμή στον υποπλοίαρχο για να τον στείλει στο γιατρό. Πράγμα που έγινε την άλλη μέρα. Ο γιατρός τον κοίταξε, τον ξανακοίταξε, του είπε πού είχε τον πόνο και τελικά του έδωσε ένα μπουκάλι με υγρό σαν ασβέστη και εξήγησε στον ανθυποπλοίαρχο που ήταν μαζί του στο γιατρό για διερμηνέας πώς να το παίρνει και πόσες φορές την ημέρα. Δεν τον είχε πείσει η γνωμάτευση του γιατρού και αυτό τον βασάνιζε. Ως εκείνη τη στιγμή αν και ήταν δεκάξι χρονών η ζωή τον είχε χαστουκίσει αρκετά. Δεν χρειάζονταν να φάει νοκ-άουτ γροθιά τώρα. Και πού, στη μέση του πούστη του κατουροφτιαγμένου Ατλαντικού. Ναι, είναι φτιαγμένος από κατούρημα από τα σκυλόψαρα. Δεν του χρειαζότανε να τον βρει τέτοιος πόνος πάλι σε τέτοιο αφιλόξενο περιβάλλον. Αλλά και το πλήρωμα του καραβιού δεν ήταν καλύτερο. Ήταν όλοι συγγένιο από το ίδιο νησί. αυτός μονάχα από το Βραχονήσι και ο δεύτερος μηχανικός από το Γαλαξίδι. «Οι δυο ξένοι», έτσι τους έλεγαν. Τους έβαλε γράσο στα μάτια ο Μερτσίνας όμως. Σε δυο μήνες τον προβίβασε ναύτη ο καπετάνιος. Πράγμα σωτήριο για τον Μερτσίνα γιατί στο σπίτι του στο Βραχονήσι ήταν μάνα άρρωστη, δυο αδέλφια το ίδιο και ο γέρος άνεργος για να τους τρέχει στους γιατρούς. Η προαγωγή σε ναύτη, σήμαινε τριπλάσιο μισθό. Ακούραστος, ξύπνιος, άρπαζε γρήγορα, πράγμα που το εκτίμησε ο προχωρημένος σε ηλικία καπετάνιος. «Ωρέ, σας έβαλε γυαλιά το νιάνιαρο, ωρέε!...». Κοίταξε την πάλη του καραβιού με τα πελώρια κύματα και του κοβόταν η ανάσα. Να και η γροθιά. Την αρμένισε η ζωή και βρήκε το Μερτσίνα. Δίπλωσε από τον πόνο και ό,τι είχε φάει βγήκανε μαζεμένα. Πιάνοντας τα κουβούσια των αμπαριών έφθασε στο πίσω ντεκ που ήταν η καμπίνα του. έμενε μόνος. Όπως άνοιγε την κλειστή πόρτα του διαδρόμου, να ο δεύτερος φάτσα που ανέβαινε από το λάδωμα στο τιμονάκι κάτω. - Ωρέ μικρέ! Τι έπαθες; Είσαι κατακίτρινος. Μήπως σε έπιασε η θάλασσα; Τον βοήθησε να μπει στην καμπίνα του. - Έπαθα το ίδιο μάστορα πάλι, πριν φύγουμε από το Hull, του είπε κλαψιάρικα. - Πάω να το πω στον υποπλοίαρχο. Φεύγω. Έμεινε μόνος στους τέσσερις σιδερένιους τοίχους και πόναγε. Πήγε ο υποπλοίαρχος και καλύτερα να μην πήγαινε. Δυο λεπτά στα όρθια. - Τι έχεις; Μήπως σε έπιασε η θάλασσα; Θα το πω στον καπετάνιο. Αυτό ήταν όλο. Ήρθε το βράδυ χωρίς ψυχή να πατήσει στο δωμάτιό του. ούτε σταλιά νερό στο στόμα του. ο Ατλαντικός το βιολί του και μάλλον θα κουβέντιαζε με το θάνατο. «Να τον τελέψω ή άσ τονε, μια χαψά είναι για τα σκυλόψαρα». Ανατρίχιασε σ αυτές τις σκέψεις. Ήρθε το πρωί χωρίς ο πόνος να έχει λασκάρει και έτρεμε. Πήγε ο λοστρόμος να δει τι έγινε. Χαφιές. Του λέει ότι το κάνει επίτηδες για να μείνει στην Αμερική. Τι να του έλεγε; Άνοιξε η πόρτα. Ήταν ο δεύτερος. - Ωρέ μικρέ, φοβάμαι πως έχεις σκωληκοειδήτη. Να μην έρθεις ταξίδι. Άκουσες;. του είπε και έφυγε γρήγορα. Φοβότανε μήπως τον δουν και πάει στ αυτιά του καπετάνιου. Οι δουλειές τότες ήταν λίγες. «Ωραία», σκέφθηκε ο Μερτσίνας. «Μου λέει να μην πάω ταξίδι και που είμαι;». Καμιά βοήθεια. Λες και ήταν σκύλος όχι άνθρωπος. μια μέρα πριν φθάσουνε στο Norfolk της Βιρτζίνια, χαράματα, συνήλθε χωρίς κανένα, απολύτως κανένα γιατροσόφι. Φαίνεται πως ο θάνατος τον είχε λησμονήσει ή έκανε λάθος στο μέτρημα. Σηκώθηκε και σιγά-σιγά έκανε βήματα μέσα στο δωμάτιό του. Ναι, είχε περάσει ο πόνος. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και αηδίασε. Πώς είχε γίνει έτσι; Κίτρινος, χωρίς ζωή στο πρόσωπό του. Πάλι ο άγγελος, η φωνή του ήθους. - Ρε μικρέ! Σηκώθηκες. Ο μάστορας. Σε τρεις ώρες φθάνουμε. Θα πάμε γραμμή για φόρτωση. Να πας στο γιατρό αμέσως. Άκουσες, παιδί μου; - Δεν έχω δολάριο πάνω μου. Πού θα. - Σταμάτα. Θα σου φέρω εγώ και χρήματα και τι θα ζητήσεις, πού να σε πάει το ταξί. Φεύγω. «Ετούτος κάτι ξέρει. Είναι μια ζωή στη θάλασσα», αναλογίστηκε. Έκανε όπως του είπε. Ζήτησε από τον υποπλοίαρχο να τον στείλει στο γιατρό κι αυτός γέλαγε. - Εδώ δεν έχουμε καιρό για ανάσα και ζητάς γιατρό; Σε δέκα ώρες θα φύγουμε. Άσε την αρρώστια σου Μερτσίνα, του είπε και έφυγε. Γύρισε στο δωμάτιό του. ήθελε να κλάψει, να ξεσπάσει, μα δάκρυα δεν έρχονταν στα μάτια του. ήθελε να φωνάξει μα δεν είχε δύναμη. Άρχισε ν αλλάζει ρούχα χωρίς να έχει καταλήξει κάπου. Έπλενε με νερό το πρόσωπό του όταν άνοιξε η πόρτα. - Έλα μικρέ. Έτσι τον φώναζε πάντα. - Εδώ. Τρία δολάρια και το μέρος που θα πας, Μαρίνα Χόσπιταλ. Έτσι; Μην έρθεις ταξίδι, γιόκα μου. Είναι αμαρτία. Φεύγα που σου λέω. Καλή τύχη. Μη φοβάσαι. Φεύγω. Δεν πρόλαβε. Ήθελε να τον αγκαλιάσει. Έφυγε. Έβαλε τα μονά στην τσέπη του και διάβασε το σημείωμα. Ύστερα σαν κάτι να τον χτύπησε, μέριασε κάθε σκέψη και άρχισε να ετοιμάζεται. Κλείδωσε ό,τι ρούχα είχε στη βαλίτσα του, τράβηξε την πόρτα και έφυγε γρήγορα. Κατέβηκε στον ντόκο, είδε την είσοδο με τον αστυνομικό. Προχώρησε ίσια σ αυτόν. - Θέλω ταξί, «όφισερ», να πάω στο Μαρίνα Χόσπιταλ. - Να, απ έξω στην αράδα είναι τα ταξί «γιανγκ μπόυ». Είσαι άρρωστος. Κούνησε το κεφάλι του. τον ακολούθησε ο αστυνομικός λίγα βήματα έξω και ο ίδιος του φώναξε ταξί. - Καλή τύχη «γιανγκ μπόυ». Καλή τύχη, του είπε όπως του έσπρωχνε την πόρτα του ταξί. Μαρίνα Χόσπιταλ, «ντράιβερ», είπε στον ταξιτζή. Ήταν μαύρος ο ταξιτζής, γύρω στα πενήντα του. Οδηγούσε και τον κοίταζε πίσω από τον καθρέφτη του. Δίσταζε να τον ρωτήσει. - Από πού είσαι «γιανγκ μπόυ»;. ρώτησε τελικά. - Έλληνας. Δούλευα στο καράβι. Αρρώστησα. του είπε με δυσκολία. - Μη φοβάσαι. Θα γίνεις καλά. Έχουν καλούς γιατρούς εδώ. Κούναγε το κεφάλι του. σταμάτησε μπροστά στην κυρία είσοδο και πήγε μαζί του ως το γραφείο χωρίς να δεχτεί χρήματα. Έφυγε γρήγορα. Είχε αφήσει το ταξί να δουλεύει με τα φώτα ν αναβοσβήνουν. Δυο ώρες αργότερα ο Μερτσίνας ήταν στο τραπέζι να χειρουργείται με οξεία σκωληκοειδίτιδα. Μια ηλικιωμένη νοσοκόμα του είπε όταν ξύπνησε τι έγινε. - «Λάκυ μπόυ, βέρυ λάκυ», έλεγε. Αυτό έπιανε μόνο όταν τον περιποιότανε. Αργότερα, ήρθε ένας νέος ρασοφόρος - ήταν διάκος στην ελληνική εκκλησία του Norfolk - για να τον δει και να κάνει το διερμηνέα. Δεν είχαν πάρει κανένα στοιχείο του. Το όνομά του και το όνομα του καραβιού είχαν μόνο. - Λέγε παιδί μου. Μήνα, μέρα και χρονολογία για να τα πω στα αγγλικά στη νοσοκόμα. Τα έχασε ο Μερτσίνας με την ερώτηση. Ούτε μέρα ούτε μήνα ήξερε. Μόνο χρονολογία. Ό,τι χαρτιά είχε πάρει στην Ελλάδα, μόνο χρονολογία γράφανε. Ντροπιάστηκε. Τα κάλυψε, λέγοντας μήνα και μέρα ό,τι του ήρθε στο μυαλό κι αυτά βάλανε κάτω. Ο γραμματέας στην Κοινότητα φαίνεται, έγραφε κάθε χρόνο στα μητρώα πόσα μωρά γεννηθήκανε και έγραφε ό,τι μέρα και μήνα του κατέβαινε στο μυαλό, στο τσάκα-τσάκα, κουσούρι της φυλής μας κι αυτό. Πληροφόρηση από τους γονείς σωστά. Ζήταγε πολλά πράγματα ο Μερτσίνας. Φύγανε. Ο διάκος του είπε ότι θα γύριζε την άλλη μέρα και το έκανε, φέρνοντας μαζί του γλυκά ελληνικά από γυναίκες της ενορίας. Θυμήθηκε το δεύτερο μηχανικό. «Χρωστάω τη ζωή μου σ αυτόν τον άνθρωπο. θα τον ξαναδώ να τον ευχαριστήσω;», αναρωτήθηκε. Όχι. Λάκκος του έγινε ο Βόσπορος όταν ανατινάχτηκε το μηχανοστάσιο σ ένα γκαζάδικο του Νιάρχου. Άρχισε να κλαίει όταν διάβασε το όνομά του στην εφημερίδα.

7 Ελληνική Φωνή, Μάρτιος ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΜΑΡΤΙΟΣ Της ΜΑΡΊΑΣ ΓΕΩΡΓΑΛΆ Ένας Άγγελος πετούσε πάνω από τη γη. Περιπλανιόταν πάνω απο ερήμους, θάλασσες, βουνά... Σαββατόβραδο λίγο πριν τα μεσάνυχτα, μπροστά στην τηλεόραση, αιχμαλωτίζομαι από ένα συγκλονιστικό ντοκυμαντέρ για τη γενοκτονία της φυλής των Tutsi απο τους εξτρεμιστές Hutu το 1994 στη Ρουάντα. Οκτακόσιες χιλιάδες ψυχές, άνδρες, γυναίκες, παιδιά,σφαγιάζονταν επί μέρες απο ορδές πεινασμένων λύκων -συμπατριωτών τους, «συνανθρώπων» τους. Τα πτώματα γέμιζαν τα ποτάμια της Ρουάντα και κυλούσαν στα ποτάμια της κεντρικής Αφρικής. Ο φακός έδειχνε το «στρατό» των μακελάρηδων Hutu, αποτελούμενο από ξυπόλητους άνδρες, κυρίως εφήβους και παιδιά(!) με τουφέκια στα χέρια και ματσέτες (μακριά μαχαίρια σα σπαθιά), να περιμένουν στην άκρη του δρόμου την αποχώρηση των διπλωματικών αποστολών από τη χώρα και των λευκών οχημάτων της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ, για να ολοκληρώσουν το αποτρόπαιο έργο τους. (Αργότερα,οι εξτρεμιστές Hutu θα αποκαλούσαν τους επιζήσαντες Tutsi «αυτοί που δεν εξολοθρεύτηκαν».) Η σκηνή ήταν ανατριχιαστική. Τα θηρία καιροφυλακτούσαν. Μπροστά στην κάμερα, ένα πλήθος ανυπεράσπιστων ανθρώπων που είχαν καταφύγει στα κτίρια της ειρηνευτικής αποστολής, εκλιπαρούσαν τους δυτικούς να μη τους εγκαταλείψουν. Μια όμορφη νέα γυναίκα με διεσταλμένα από την απόγνωση μάτια, άπλωνε τα χέρια ικετευτικά. Οι λιγοστοί αποχωρούντες διπλωμάτες τα είχαν χαμένα και κουνούσαν αμήχανα το κεφάλι «ναι,ναι...». Συγκλονισμένα μέλη των διπλωματικών αποστολών, διοικητές της ειρηνευτικής δύναμης και δημοσιογράφοι, μιλούσαν μπροστά στην κάμερα, χρόνια μετά, για την αδυναμία τους να σταματήσουν το μακελειό, καθώς ογδόντα χώρες στον ΟΗΕ αρνήθηκαν να στείλουν στρατό (μετά τη δολοφονία δεκαέξι Βέλγων κυανοκράνων) και οι ΗΠΑ δε θέλησαν να αναμειχθούν και εγκατέλειψαν τη χώρα στο έλεος των σφαγέων. Άνθρωποι θλιμμένοι, νιώθοντας ένοχοι που είχαν δραπετεύσει από εκείνο το λουτρό αίματος αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες αβοήθητες ψυχές, ξετύλιγαν τη φριχτή εμπειρία που σημάδεψε τη ζωή τους και την οδύνη τους για την απάθεια της «υψηλής» πολιτικής... Συγκλονισμένη κι εγώ, στο τέλος του ντοκυμαντέρ, άνοιξα τον Άτλαντά μου κι έψαξα στο χάρτη της Αφρικής τη Ρουάντα. Εψαχνα γύρω στα πέντε λεπτά να βρω αυτή τη φοβερή χώρα που αναστάτωσε την ανθρωπότητα και τα δελτία ειδήσεων στο τέλος του εικοστού αιώνα. Βρήκα το Τόγκο, το Μάλι, τη Μποτσουάνα, βρήκα τη Σουαζιλάνδη... Μα, πού στο καλό είναι κρυμένη... Ρουάντα εδώ, Ρουάντα εκεί...α, νάτη. Χωμένη ανάμεσα σε τέσσερα κράτη, στριμωγμένη μαζί με το, επίσης μικρό, Μπουρουντί, από τις -τεράστιες- Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, Κένυα και Τανζανία, με πρωτεύουσα το Κιγκάλι, με έκταση τ.χ. (το ένα πέμπτο της Ελλάδας) και πληθυσμό γύρω στα επτά εκατομμύρια (μείον ένα εκατομμύριο περίπου που σφαγιάστηκε...) η καταπράσινη αυτή μικροσκοπική χώρα, απέναντι από τη φημισμένη κενυατική λίμνη Βικτώρια, είχε φαίνεται, αρκετό χώρο για να παιχτεί στο έδαφός της το έργο ενός από τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα της Ιστορίας και του περασμένου αιώνα. Μια ακόμη γενοκτονία. Μια γιγαντιαία ανθρωποκτονία. Ο Άγγελος-Αητός πετάει πάνω από τις χώρες της Αφρικής, που ο καταπράσινος παράδεισός τους ακόμη βάφεται κόκκινος από εμφύλιους σπαραγμούς, πάνω από την ανασκαμμένη Μέση Ανατολή και το ματωμένο Ιράκ, στέκεται και κοιτάζει σκεφτικός κουνώντας το κεφάλι. «Γελοία, παράφρονα ανθρωπάκια», συλλογίζεται. «Εξευτελισμένα πλάσματα, σπαράξτε τις ίδιες σας τις σάρκες να χορτάσετε. Ο διεστραμμένος σας εγωισμός, ανήμερο θηρίο που βρυχάται και χορταίνει ή με αίμα ή με χώμα. «Φάτε» και «φαγωθείτε».» Περνάει έξω από φωτισμένα παράθυρα, μπαίνει μέσα σε σπίτια. Κι εκεί, μικροί πόλεμοι, σφαγές και τραγωδίες, λόγια πικρά, βέλη αιχμηρά, μίσος, εμπάθεια, ανταγωνισμός, αυταρχισμός, ζήλεια, μνησικακία, μοχθηρία, γκρίνια, μιζέρια, βλασφημία... «Πω πω..., τι την ήθελα αυτή τη βόλτα πάνω στη Γη...». θρηνεί ο Άγγελος μαδώντας τα φτερά του. «Τους δόθηκε ένας παράδεισος και τον έκαναν κόλαση. Εξόρισαν το Φως,το Θεό, και παραδόθηκαν στους δαίμονες, στο σκοτάδι». Κοιτάζει λίγο πιο κάτω σε μιαν ανοιχτή τηλεόραση, Ανόητα κάποιοι χαχανίζουν κουτσομπολεύοντας, επιδεικνύοντας τη ματαιοδοξία τους, τσακώνονται, φωνάζουν όλοι μαζί σαν κοκκόρια. Όπου κι αν ρίξει τη ματιά του, ρηχότητα, διαφθορά, έγκλημα... «Αυτός ο πλανήτης χρειάζεται απολύμανση», σκέφτεται ο Άγγελος απελπισμένος. «Επιβρέξει επί αμαρτωλούς παγίδας, πυρ και θείον και πνεύμα καταιγίδος η μερίς του ποτηρίου αυτών» (ψαλμός 10,στ.6). Ο Άγγελος ετοιμάζεται να πλήξει σαν κεραυνός με την πύρινη ρομφαία του τη δαιμονισμένη γη. Και ξαφνικά, οι αιθέρες δονούνται από μιαν υπέροχη μελωδία που φθάνει από τον αμαρτωλό πλανήτη και υψώνεται ως θυμίαμα: «Χαίρε Νύμφη, Ανύμφευτε»... Σκύβει και κοιτάζει καλύτερα. Αθόρυβα και ταπεινά, ανάμεσα στα αιμάτινα ποτάμια και τους μακελάρηδες της Ρουάντα, ένας «συνάδελφός» του, ο λοχαγός Imbaye Diang, παρατηρητής του ΟΗΕ από τη Σενεγάλη, αρνείται να εγκαταλείψει τη χώρα και μένει με κίνδυνο της ζωής του κρύβοντας και σώζοντας από τη σφαγή εκατοντάδες ή και χιλιάδες ανθρώπους (κανείς δεν ξέρει). Μ ένα υπέροχο χαμόγελο, ο μαύρος Άγγελος εργάζεται απτόητος για τη σωτηρία των απελπισμένων, μέχρι που τον σκοτώνουν κι αυτόν. Οι ελάχιστοι ηρωικοί σύντροφοι που είχαν απομείνει ν αγωνιστούν μαζί του, δε βρίσκουν ούτε σακκούλα να τυλίξουν το νεκρό του σώμα. Κι όταν κατάφεραν να βρουν ένα κομμάτι πλαστικό και το τύλιξαν με κολλητική ταινία, τα μακριά του πόδια προεξείχαν. Θρηνώντας οι σύντροφοί του αποχαιρέτησαν τον άνδρα με το παράξενο χαμόγελο. Ο Αγγελος σκύβει και κοιτάζει καλύτερα. Στη Γη διασκορπισμένους, βλέπει αμέτρητους κρυφούς Αγγέλους που αγωνίζονται να σώσουν ζωές, γιατρούς χωρίς σύνορα και οικολογικές οργανώσεις, ανθρωπιστές και απλούς ανθρώπους που πασχίζουν να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, ψυχές που απευθύνουν έκκληση στο Μεγάλο Συμπονετικό Πνεύμα. Και λέει μέσα του: «Για χάρη του χλωρού, ας μην κάψουμε το ξερό. Τ αδέλφια μου αγωνίζονται σ αυτόν εδώ τον πλανήτη. Ας τους δώσουμε μια ευκαιρία.» Και βάζει την πύρινη ρομφαία στο θηκάρι. Μάρτιος, ο μήνας των Χαιρετισμών της Μητέρας του Θεού ή του Θεού-Μητέρας, και, θρησκευόμενοι είτε όχι, είναι καλή εποχή να στραφούμε προς την Ουσία, προς το Πνεύμα της Αγάπης μέσα μας, προς το Φως. Καλό Μάρτη, φίλοι μου. Γράφει ο ΒΑΛΈΡΙΟΣ ΤΣΑΚΝΉΣ Η νηστεία είναι θεσμός πανάρχαιος και θεόδοτος. Τη νομοθέτησε ήδη στον παράδεισο ο Θεός. Την όρισε ο Μωσαϊκός νόμος. Την επικύρωσε ο θεάνθρωπος Ιησούς, τόσο με το λόγο Του, όσο κα με το παράδειγμά Του. Την τήρησαν οι απόστολοι και οι πρώτοι χριστιανοί. Τη θεσμοθέτησε η Εκκλησία, γιατί η υπακοή στη νηστεία, είναι ταπείνωση στον Χριστό και την Εκκλησία Του! Ισχυροποιείται η θέληση, δουλαγωγείται το σώμα, Περί νηστείας των Ορθοδόξων χριστιανών καθαρίζεται ο νους, μαλακώνει η καρδιά, καταστέλλονται οι σαρκικές ορμές, θεραπεύεται η ψυχή. (Ισχυρό όπλο εναντίων των δαιμόνων). «Παν καλόν και αγαθόν δια της νηστείας κατορθούται και τελειούται». Γρ. Παλαμάς. Ο άγιος Αντώνιος: «Εφόδιο υπομονής στις κακοπάθειες». Η νηστεία συστήνει την καθολική εγκράτεια, αποτρέπει την υποδούλωση στα κτιστά, ενισχύει την προσευχή που γίνεται φτερό στην πορεία της προς τον ουρανό. Δεχθείτε, λοιπόν με χαρά την νηστεία. Δεχθείτε οι φτωχοί τη σύντροφό σας. Δεχθείτε οι υπηρέτες την ανάπαυσή σας. Δεχθείτε οι πλούσιοι αυτή που σας σώζει από τον κίνδυνο του κορεσμού και νοστιμίζει όσα η συνεχής απόλαυση ανοσταίνει. Οι άρρωστοι δεχθείτε τη βασίλισσα μητέρα της υγείας, οι υγιείς την εξασφάλιση της ευεξίας. Η νηστεία είναι η αποξένωση από τα πάθη και τις αμαρτίες: Να μην αδικήσεις κανένα. Να συγχωρήσεις τον πλησίον σου για τη λύπη που σου προξένησε, για το κακό που σου έκανε, για τα λεφτά που σου χρωστάει. Διαφορετικά, «μολονότι δεν τρως κρέας, τρως τον ίδιο τον αδελφό σου». Η νηστεία δεν ασκεί επιδραση μόνο στα άτομα, επηρεάζει και ολόκληρη την κοινωνία.. Συμμορφώνει και καθησυχάζει σύντομα όλους τους ανθρώπους. Επιβάλλει σιγή στα ξεφωνητά και τις κραυγές, εξορίζει τους τσακωμούς και τις διαμάχες, απομακρύνει την κατάκριση και την καταλαλιά. Ω Νηστεία! Επικρατείς τέλεια ειρήνη, σαν ένας αυστηρός δικαστής. Για όλες όμως τις άνω αρετές, κορυφαίο τύπο και υπογραμμό έχουμε τον ίδιο τον Κύριο. Ο Κύριος λοιπόν, έπειτα από νηστεία σαράντα ημερών, άρχισε το έργο Του, εδώ στη γη. Πρώτα οχύρωσε και εξόπλισε με τη νηστεία τη σάρκα, που πήρε για χάρη μας, κι ύστερα δέχτεκε τους πειρασμούς του διαβόλου. Αφού, λοιπόν τέτοια αγαθά μας προσφέρει η βασίλισσα αυτή των αρετών, ας τη δεχτούμε χωρίς καμιά κατήφεια, χωρίς κανένα γογγυσμό. Όλοι πρόθυμα ας τιμήσουμε το πνευματικό τραπέζι, που μας παραθέτει η νηστεία, εξαγνίζοντάς μας, και προετοιμάζοντάς μας, για την αιώνια θεία ευφροσύνη του παραδείσου.

8 8 Μάρτιος 2012, Ελληνική Φωνή Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ Η άλλη πλευρά της υγείας Συντάκτες: AΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΓΙΑΤΖΊΔΗΣ, M.D., Μοριακή βιολόγος: ΚΛΕΟΠΆΤΡΑ ΖΟΥΜΠΟΥΡΛΉ, MEDLABNEWS.GR Η Ελλάδα του μνημονίου, προσπαθεί να εξασφαλίσει πόρους από παντού. Αφαιμάζει τους Έλληνες μισθωτούς, φορολογούμενους με τον ένα φόρο μετά τον άλλο και περικόπτει έξοδα και δαπάνες απ όπου μπορεί. Επειδή όμως δεν μπορεί, αλλά η Τρόικα πιέζει αναγκάζεται να περικόπτει από όπου είναι πιο εύκολο. Το πιο εύκολο είναι λοιπόν σε μαζικούς κλάδους της οικονομίας, που με μια και μόνη απόφαση, μπορούν να περικοπούν έξοδα και να φανούν και στην Τρόικα. Έτσι στο μάζεμα της Υγείας σαρώνεται το φάρμακο, οι προμήθειες και φυσικά και οι γιατροί. Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης είναι οι πολίτες να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα όπως: Η μεγάλη οικονομική πίεση των πολιτών τους αναγκάζει να συνωστίζονται στα κρατικά νοσοκομεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα υγείας που έχουν. Η μεγάλη αυτή αύξηση του αριθμού των ασθενών στα κρατικά νοσοκομεία έχει ως αποτέλεσμα να δίνονται ραντεβού για επεμβάσεις ή για γιατρούς μετά από μήνες. Η ανεργία κτυπά την πόρτα όλο και περισσότερων συμπατριωτών μας και η φτώχεια και η ανέχεια στέλνει όλο και περισσότερο κόσμο στα συσσίτια. Ο φτωχοί και οι άνεργοι, των οποίων ο αριθμός διαρκώς αυξάνεται, δεν μπορούν να πληρώσουν το κόστος που έχει επιβληθεί για την παροχή υπηρεσιών υγείας στα δημόσια νοσοκομεία, στο πλαίσιο ενός ευρέως προγράμματος λιτότητας. Παιδιά λιποθυμούν από πείνα στα σχολεία. Η κακή σίτιση πέρα από την αδυναμία συγκέντρωσης στο μάθημα, εγγυμονεί κινδύνους στην υγεία τους. Βέβαια η κακή πρόσληψη των απαραίτητων βιταμινών, ιχνοστοιχείων εγκυμονεί και κίνδυνο στην ανάπτυξή τους. Στα νοσοκομεία παρουσιάζονται ελλείψεις σε όλα τα είδη προμηθειών, από χαρτί τουαλέτας μέχρι καθετήρες και σύριγγες. Ηλεκτρονικός εξοπλισμός δεν επιδιορθώνεται και τίθεται σε αχρηστία. Μεγάλα νοσοκομεία στην Αθήνα δεν έχουν την δυνατότητα να επισκευάσουν ιατρικά μηχανήματα και πολύ δε περισσότερο να τα αντικαταστήσουν με αποτέλεσμα ολόκληρα τμήματα να υπολειτουργούν. Οι προμηθευτές των νοσοκομείων είτε γιατί τους οφείλονται τεράστια ποσά ετών είτε γιατί δεν ρισκάρουν να μπλέξουν σε καταστροφικές για τις εταιρείες διαδικασίες διαγωνισμών όπου θα πληρωθούν μετά από χρόνια ή ακόμα μπορεί και να μην πληρωθούν ποτέ, δεν συμμετέχουν σε διαδικασίες διαγωνισμών. Εταιρείες προμηθευτικές έχοντας μεγάλα ανοίγματα σε οφειλές, αφού δεν έχουν πληρωθεί από τα κρατικά ταμεία, κλείνουν με αποτέλεσμα και μηχανήματα που θα έπρεπε να συντηρούν να μένουν χωρίς την υποστήριξη της αντιπροσωπείας. Ο Ιδιωτικός κλάδος της υγείας νοσεί και αυτός βαρύτατα. Άλλες μονάδες ΠΦΥ υπάγονται στο άρθρο 99 της πτώχευσης, και άλλες κλείνουν μπρος στην αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις υπέρογκες υποχρεώσεις, δανεισμούς τραπεζών κλπ Οι συνεχείς αλλαγές - συγχωνεύσεις ταμείων, αλλαγές γραφειοκρατικών συνθηκών, ηλεκτρονική παρακολούθηση συνταγογράφηση κάνουν μεγάλους σε ηλικία γιατρούς να βγαίνουν στην σύνταξη και να κλείνουν τα ιατρεία τους ή να περιορίζουν την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε ασφαλισμένους κρατικών ταμείων. Ο ασφυκτικός περιορισμός εγκρίσεων εξετάσεων και φαρμάκων που συνταγογραφούν οι συμβεβλημένοι ιατροί κρατικών ασφαλιστικών ταμείων, αναγκάζουν τους ασθενείς να επιβαρύνουν την ήδη περιορισμένη σε δυνατότητες τσέπη τους. Η πρόσβαση στα φάρμακα έχει επηρεαστεί, καθώς ορισμένες φαρμακοβιομηχανίες, στις οποίες οφείλονται δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, δεν είναι πρόθυμες πλέον να προμηθεύσουν τα ελληνικά νοσοκομεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μήνες έχουν παρουσιαστεί ελλείψεις σε ακριβά φάρμακα αλλά και στα πιο απλά όπως η ασπιρίνη. Τελικά το υπουργείο υγείας έχει καταφέρει να κάνει περικοπές άνω των 2,5 δις αλλά η Τρόικα ζητά να περικοπούν και άλλο για το Έτσι το υπουργείο πάει να καταφέρει αυτό που έκανε ο Χότζας στον γάιδαρό του. Ο Χότζας είχε ένα γάιδαρο που τον βοηθούσε στις καθημερινές του δουλειές. Κάποια περίοδο που τα οικονομικά του, δεν πήγαιναν καλά, σκέφτηκε να μειώσει τα έξοδά του γαϊδάρου του μειώνοντας σιγά-σιγά την τροφή του! Άρχισε να του μειώνει το σανό τόσο ώστε σ ένα μήνα σταμάτησε τελείως να του δίνει τροφή. Ο γάιδαρος, φυσικά ψόφησε. Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, είπε: «Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος έμαθε να μην τρώει, ψόφησε». Έτσι θα πάθει και η υγεία των Ελλήνων. Και από εκεί που επενδύσαμε στην πρόληψη και είχε φτάσει ο Έλληνας ασθενής να μένει στην Ελλάδα και να μην ταξιδεύει στο εξωτερικό, για να του παρέχετε υψηλή ποιότητα παροχή ιατρικών υπηρεσιών τώρα όλα να βρίσκονται σε αποσάθρωση. Τον τελευταίο χρόνο παρατηρείται το φαινόμενο οι ασθενείς να κάνουν έρευνα αγοράς για να κάνουν τις εξετάσεις τους, να διαπραγματεύονται ακόμα την συμμετοχή τους στις εξετάσεις. Επίσης παρατηρείται ότι δεν προσέρχονται για πρόληψη όπως είχε για χρόνια καθιερωθεί, αλλά έρχονται ασθενείς παραμελημένοι, που έχουν προσπαθήσει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της υγείας τους μόνοι τους, και αφού φτάσουν στο απροχώρητο αναγκάζονται να αναζητούν την βοήθεια του γιατρού. Η καθημερινή πίεση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της κατάθλιψης και της μελαγχολίας. Τα καθημερινά ανυπέρβλητα οικονομικά και όχι μόνο προβλήματα οδηγούν σε αύξηση των εγκεφαλικών και καρδιολογικών επεισοδίων. Επίσης καταγράφεται αύξηση σε περιστατικά διαβήτη, οστεοπόρωσης αλλά και καρκίνων. Υπάρχουν και άλλες επιβαρύνσεις που οφείλονται σε έμμεσα προβλήματα. Αύξηση ατυχημάτων μια και δεν έχουν συντηρηθεί τα αυτοκίνητα όπως θα έπρεπε αλλά και οι άνθρωποι βυθισμένοι στα καθημερινά προβλήματα είναι απρόσεκτοι και αφηρημένοι. Τελικά με όλα αυτά εκείνο που καταφέρνει είναι να περισταλούν δαπάνες για την Υγεία από την μια πλευρά και να μετακυλίεται το κόστος στην τσέπη των ανήμπορων πλέον πολιτών. Όμως το κοινωνικο-οικονομικό κόστος αυτής της διαδικασίας θα είναι τεράστιο για τις επόμενες δεκαετίες αλλά και για τις επόμενες γενιές. Η αύξηση των ασθενειών και η κακή ανάπτυξη των νέων θα έχει συνέπειες που μπορεί να είναι δυσανάλογα υψηλότερες αυτών που εξοικονομούνται σήμερα. Και το κόστος μετακυλίεται στις ασφάλειες είτε κρατικές είτε ιδιωτικές που καλούνται να αποζημιώσουν βαριές ασθένειες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόταν μάζεμα στον χώρο της Υγείας, αλλά άλλο μάζεμα και άλλο διάλυση. ΑΓΟΡΆΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΆ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΏΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΊΔΑ ΜΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΎΦΟΥΣ σκέψη μας εδώ στο protagon είναι Η πολύ απλή. Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; Τι σημαίνει σε επενδύσεις, σε νέες θέσεις εργασίας; Σε πολύπλοκα προβλήματα λοιπόν, χρειάζονται απλές λύσεις. Στροφή στο ελληνικό τρόφιμο, στο ελληνικό ποτό, στροφή στον Έλληνα παραγωγό. Και σιγά-σιγά ή γρήγορα-γρήγορα, στροφή στο ελληνικό ρούχο και το ελληνικό παπούτσι. Μην ψαρώνετε από τα πολυδιαφημισμένα ξένα προϊόντα, μη θεωρείτε μόδα την κατανάλωση τους. Οι πολυεθνικές του τροφίμου, του ποτού, του ρούχου, της συσκευής, μας έκαναν να τρώμε πλαστικά σαν Αμερικάνοι, να ντυνόμαστε σαν Βρεττανοί ή Ιταλοί, να πίνουμε σαν Γάλλοι, να γίνουμε γκατζετάκηδες σαν Γιαπωνέζοι. Η ματιά μας πρέπει να είναι ανοικτή στον κόσμο, αλλά όχι ως το σημείο να περιφρονήσουμε τους εαυτούς μας και να υιοθετήσουμε συμπεριφορές συλλογικής καταστροφής μας. Ως εδώ. Αξίζουμε πολύ περισσότερα και ως παραγωγοί και ως καταναλωτές και ως αυτεξούσιοι πολίτες.