ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ. Δημήτρης Κασέλης: Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο στοργικός οικογενειάρχης, ο ακούραστος εθελοντής

Transcript

1 ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ sd Σάββατο 23 - Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013 Δημήτρης Κασέλης: Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο στοργικός οικογενειάρχης, ο ακούραστος εθελοντής

2 2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Δημήτρης Κασέλης: Ανθρωπος της προσφοράς, του φιλότιμου και της τόλμης Η Οδύσσεια της ζωής του Δημήτρη Κασέλη ξεκίνησε από νωρίς, από τα 15 του χρόνια. Παιδί αθώο και αμούστακο ακόμα, χωρίς χρήματα, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, αλλά οπλισμένο με τη λαχτάρα και τη θέληση να κερδίσει τη ζωή, το τόλμησε. Αφησε το μικρό του νησί, τη Νίσυρο, διέσχισε τα γαλάζια πλάτη του ωκεανού που θαρρεί κανείς πως δεν έχουν αρχίνημα, μα μήτε τελειωμό, κι έριξε αγκυροβόλι στην Αμερική, τη γη της ελευθερίας και της επαγγελίας αρκεί να εργαστεί κανείς. Πέτυχε σε όλα, μα πάνω απ όλα στην οικογένεια που δημιούργησαν μαζί με την αγαπημένη και αφοσιωμένη σύζυγό του, την Αννέτ. Καλός επιχειρηματίας, καλός εθελοντής, μα πάνω απ όλα καλός άνθρωπος. Κι αυτό τα λέγει όλα. Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Παράδοση και Νοστιμιά Krinos Foods, LLC., Northern Blvd. LIC, NY το βιβλίο είναι φίλος (718) ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΔημήτρηςΚασέλης:Οεπιτυχημένοςεπιχειρηματίας, οστοργικόςοικογενειάρχης, οακούραστοςεθελοντής Σελίδα 3 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ 130χρόνιαΝίκοςΚαζαντζάκης:Δενελπίζωτίποτα, δεφοβούμαιτίποτα,είμαιλέφτερος Σελίδα 12 ΘΕΜΑ Ακολουθώνταςτονμύθο του«μαύρουχρυσού»στηνηπειρο Σελίδα 15 ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Στηνπαγίδατηςκατάθλιψης Σελίδα 16 ΘΕΜΑ ΓκολστοΛιντςαπόφοιτητέςγιατασχολείατηςΕλλάδας Σελίδα 17 ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΦωτογραφικέςαναμνήσειςαπότηνΟμογένειατου2002 Σελίδα 18 ΥΓΕΙΑ ΠρακτικέςοδηγίεςγιατιςΠρώτεςΒοήθειες Σελίδα 20 ΥΓΕΙΑ Ωτίτιδεςσταπαιδιά-ΕκκριτικήΩτίτιδα Σελίδα 21 ΤΕΧΝΕΣ ΟθείοςΟσκαρπουέγινεχρυσό αγαλματίδιοηλικίας85ετών Σελίδα 22 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔιάλεκτοιστηνΕλλάδα:Κατέειςαπόντοπιολαλιά; Σελίδα 28 ΘΕΜΑ Ηδιαχρονικήαπασχόληση τωνκατοίκωντηςπεριοχήςελασσόνας Σελίδα 30 ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ Οιδιατροφικέςανάγκεςτωνηλικιωμένωνανθρώπων Σελίδα 32 ΤΑΞΙΔΙΑ ΕλάτεστηνΕλλάδα-και-γιατηνΚαστοριά Σελίδα 33 ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΜάικλΤζόρνταν:Οκορυφαίοςτωνκορυφαίων Σελίδα 34 ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ Γυμναστική:Οιπιοάχρηστεςασκήσειςστογυμναστήριο Σελίδα 35 ΔΙΑΤΡΟΦΗ Διατροφή:Ταπάνταστην...μέση Σελίδα 36 ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ Οιδικέςσαςσυνταγέςμαγειρικήςκαιζαχαροπλαστικής Σελίδα 37 ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ Σελίδα 30 ΠΑΙΔΙ Οιπρώτεςμέρεςμετομωρόστοσπίτι Σελίδα 22

3 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣΩΠΟ 3 Του Θεοδώρου Καλμούκου Ο Δημήτρης Κασέλης, είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει πάντοτε ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του το χαμόγελο, κι έχει να πει πάντοτε έναν καλό λόγο για τον καθένα, διότι η καρδιά του ξέρει να αγαπά όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις. Είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, αφού με ό,τι καταπιάστηκε πέτυχε, ένας αφοσιωμένος σύζυγος, ένας στοργικός πατέρας και παππούς, κι ένας ακούραστος εργάτης του εθελοντισμού και του κοινού καλού, εργαζόμενος αγόγγυστα και ουσιαστικά, αθόρυβα και με τον δικό του σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο. Ενα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής του που πάει πίσω σε βάθος σαράντα και πλέον χρόνων είναι αφιερωμένο στην ιστορική κοινότητα του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού Βοστώνης, στην οποία πριν από ένα μήνα εκλέχτηκε ομόφωνα πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου. Μαζί με τη σύζυγό του, Αννέτ, η οποία πριν μερικούς μήνες κόσμησε το μηνιαίο περιοδικό «ΓΥΝΑΙΚΑ» του «Εθνικού Δημήτρης Κασέλης: Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο στοργικός οικογενειάρχης, ο ακούραστος εθελοντής Κήρυκα» είναι η συντονιστική πνοή και δύναμη των εκπαιδευτικών, πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων του Καθεδρικού Ναού Βοστώνης. Γεννήθηκε στα Νικιά της νήσου Νισύρου όπου παρέμεινε μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων που τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια φοίτησε στο Γυμνάσιο στη Ρόδο, όπου παρέμεινε μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου και στο τέλος του Μαΐου αναχώρησε για την Αμερική σε ηλικία 15 ετών με πρόσκληση του πατέρα του, ο οποίος είχε έλθει ήδη εδώ. Εξήγησε πως «επειδή τότε έπρεπε να έλθεις με πρόσκληση από αδελφό ή αδελφή, οπότε η θεία μου έφερε στην Αμερική τους γονείς μου και τον μεγάλο μου αδελφό το 1956 και στα δύο χρόνια που ήταν εκείνοι εδώ έκαναν πρόσκληση σε μας τα παιδιά που ήμαστε κάτω από 18 χρόνων και ήλθαμε». «Θυμάμαι πως ήταν 6 Ιουνίου του 1958 και ήλθαμε με το πλοίο Βασίλισσα Φρειδερίκη. Ημαστε τέσσερα αδέλφια, ο μεγαλύτερος αδελφός μου ήταν 17 χρόνων, άλλοι δύο αδελφοί μου και η αδελφή μου. Το ταξίδι διήρκεσε δέκα τρεις μέρες, αλλά τις πρώτες μέρες υπήρχε τόση τρικυμία στον ωκεανό που νόμιζα ότι δεν θα φτάναμε. Επειτα όμως από τέσσερις μέρες γαλήνεψε η θάλασσα και ήταν εντάξει το ταξίδι», μας είπε. Εφηβοι και παιδιά και τα τέσσερα αδέλφια Κασέλη ταξίδευαν μόνα τους το υπερατλαντικό ταξίδι κι όπως ήταν φυσικό φοβόντουσαν. Είπε «και βέβαια φοβόμασταν, αλλά είχαμε έναν εξάδελφο, ο οποίος εργαζόταν πάνω στο πλοίο και του είχε πει ο πατέρας μου πρόσεχε τα παιδιά και πραγματικά μας πρόσεξε αυτός ο εξάδελφός μας πάρα πολύ ιδιαίτερα όταν ήταν πολλή τρικυμία που δεν μπορούσαμε να σηκωθούμε γιατί όλοι ήταν ζαλισμένοι εκτός από εμένα. Κι έτσι στις 6 Ιουνίου φτάσαμε στη Νέα Υόρκη». Η χαρά του Δημήτρη Κασέλη που έφτανε στην Αμερική, τη γη της επαγγελίας και των ονείρων του, ήταν τόσο μεγάλη που πέταξε τα ρούχα του στη θάλασσα. «Οταν φτάσαμε στη Νέα Υόρκη και είδα από μακριά το άγαλμα της ελευθερίας μάζεψα όλα τα ρούχα μου και τα Ο Δημήτρης Κασέλης με την αγαπημένη του σύζυγο Αννέτ, στο σπίτι τους στο Ντένταμ της Μασαχουσέτης. Ο Δημήτρης Κασέλης με την αγαπημένη του σύζυγο Αννέτ, τα παιδιά και τα εγγόνια τους τα οποία είναι η ζωή τους όλη, σε στιγμές ευτυχίας. παπούτσια μου εκτός από αυτά που φορούσα κι είχα ντυθεί καλά διότι σε λίγο θα βγαίναμε κι όπως ήταν η βαλίτσα άνοιξα το παράθυρο και τα πέταξα στη θάλασσα. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου μου είπε Δημήτρη τι κάνεις εκεί, τρελός είσαι; Κι εγώ του απάντησα μα καλά δεν έχεις καταλάβει ότι πηγαίνουμε στην Αμερική;». Ο Δημήτρης, άνθρωπος εκ φύσεως αυθόρμητος και εκδηλωτικός, θέλοντας να εκφράσει την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του για την εκπλήρωση του ονείρου της ζωής του έκανε μια πολύ συγκινητική κίνηση. Είπε πως «μόλις κατέβηκα από το πλοίο γονάτισα έκανα το σημείο του σταυρού και φίλησα με σεβασμό και αγάπη τη γη της Αμερικής. Ο πατέρας μου μου είπε, Δημήτρη τι κάνεις εκεί; Κι εγώ του απάντησα πατέρα, ευχαριστώ το Θεό που ήλθαμε σ αυτή τη χώρα». Συνέχισε, λέγοντας πως «ενθουσιάστηκα από την πρώτη στιγμή βλέποντας το τεράστιο λιμάνι, τα θεόρατα κτίρια, την κίνηση. Μας πήρε από το πλοίο μία εξαδέλφη μας, η κόρη της θείας μας που μας έφερε στην Αμερική. Ηταν ένα πανέμορφο κορίτσι και φαινόταν σαν μοντέλο ομορφιάς, κι όταν πήγαμε να πάρει το αυτοκίνητό της από το παρκινγκ εμφανίστηκε μ ξεσκέπαστο αυτοκίνητο Κάντιλακ, που μόλις το είδα τρελάθηκα. Κάθισα στο πίσω κάθισμα με τα αδέλφια μου κι όταν περνούσαμε τον 59ο Δρόμο σηκώθηκα όρθιος και φώναζα από τη χαρά μου». Οταν φτάσαμε στο σπίτι στην Αστόρια μαζεύτηκαν θείες, ξαδέλφια, και θυμάμαι ο ένας μάς έδινε πέντε δολάρια, ο άλλος ένα πουκάμισο, ένα παντελόνι. Την άλλη μέρα που σηκώθηκα έβαλα πάλι τα ίδια ρούχα διότι δεν είχα άλλα, τα είχα πετάξει. Την τρίτη μέρα που σηκώθηκα έβαλα Συνέχεια στη σελίδα 4

4 4 ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Δημήτρης Κασέλης: Επιχειρηματίας, οικογενειάρχης, εθελοντής Συνέχεια από τη σελίδα 3 πάλι τα ίδια ρούχα. Η μητέρα μου με ρώτησε Δημήτρη, δεν έχεις ρούχα να αλλάξεις αλλά φορείς όλο τα ίδια; Βγάλτα να σου τα πλύνω και να τα σιδερώσω, οπότε ο μεγαλύτερος αδελφός μου της είπε άφησε τον τρελό μόλις είδε το άγαλμα της Ελευθερίας ενθουσιάστηκε και πέταξε τα ρούχα του στη θάλασσα. Εγώ εν τω μεταξύ είχα μαζέψει 33 δολάρια κι αυτό δεν το ξεχνώ ποτέ ότι είχα 33 δολάρια στα χέρια μου τα οποία μου τα είχαν δώσει ο θείος μου, τα εξαδέλφια μου, οι συγγενείς. Περπάτησα από το σπίτι ένα τετράγωνο στην οδό Στάνγουεϊ που ήταν ένας δρόμος γεμάτος καταστήματα. Μπήκα σ ένα μαγαζί που πουλούσε ρούχα, δεν ήξερα αγγλικά για να συνεννοηθώ και έψαχνα να βρω κάποιο παντελόνι. Με είδε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, κατάλαβε ότι δεν γνώριζα τη γλώσσα, με πήρε και με βοήθησε να βρω στα δικά μου μέτρα για παντελόνι, για παπούτσια, για εσώρουχα και μου έδειξε ένα δωμάτιο και μου είπε πήγαινε μέσα εκεί να τα δοκιμάσεις. Μπήκα λοιπόν μέσα στο δωματιάκι αυτό, ντύθηκα κανονικά με τα καινούργια ρούχα και παπούτσια, πήρα τα παλιά μου ρούχα τα έβαλα μέσα σε μία σακούλα και βγήκα έξω έτοιμος να φύγω. Πλήρωσα δώδεκα δολάρια Ο Δημήτρης Κασέλης, ο οποίος πριν από ένα μήνα εκλέχτηκε παμψηφεί πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου του Καθεδρικού Ναού Βοστώνης μαζί με άλλους συμβούλους περιφέρουν τον Επιτάφιο. για όλα κι αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Πήγα στο σπίτι με είδε η μητέρα μου, ξαφνιάστηκε και μου είπε Δημήτρη τι έγινε; Τι ρούχα όμορφα είναι αυτά; Κι εγώ της απάντησα, είδες, Αμερική, πάει εγώ ντύθηκα κιόλας. Της έδωσα τα παλιά ρούχα να τα πλύνει» και συμπλήρωσε «κι έτσι άρχισε η ζωή μου στην Αμερική». Ο κ. Κασέλης, είπε, πως «από την πρώτη στιγμή αγάπησα την Αμερική, από την πρώτη στιγμή άρχισε ο θαυμασμός μου για τούτη τη χώρα. Στο σπίτι που μέναμε είχαμε μία μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση κι στον αείμνηστο πατέρα μου άρεσε να βλέπει τηλεόραση και προπαντός τις Κυριακές τον ιεροκήρυκα Μπίλυ Γκράχαμ που εξηγούσε το ευαγγέλιο, αν και δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Τότε είχαν βγει οι έγχρωμες τηλεοράσεις, κι εγώ άρχισα να δουλεύω και μάλιστα εβδομήντα ώρες την εβδομάδα με μισθό 17 δολάρια. Βρήκα τη δουλειά ως εξής: Η μητέρα μου δούλευε σ ένα ζαχαροπλαστείο στην Αστόρια με το όνομα Κισμέτ που το όριζε ένας Ελληνας από την Κωνσταντινούπολη, ο Μάικ Ηλιάδης, ο οποίος έψαχνε να βρει ένα μικρό παιδί να τον βοηθά και να τον μάθει την Συνέχεια στη σελίδα 6 With love and congratulations to my husband Jimmy I am extremely proud of you. You have always been there for me, for our children and for the community you serve. Your loving wife, Annette Thank you Dear Papou Jimmy for teaching us the spirit of Christian faith, charity and philanthropy by example. We love you, Stacie, Annalise, Anthony, Arthur, Annette, Angelica, Sophia, Demi and Baby James.

5 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣΩΠΟ 5 Στον αγαπημένο μας αδελφό ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΣΕΛΗ εγκάρδιες ευχές και συγχαρητήρια για την ιδιαίτερη τιμή που του γίνεται δημοσίως από τον «Εθνικό Κήρυκα» στο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ, για την επιτυχή πορεία της ζωής του, στην οικογένεια, στις επιχειρήσεις αλλά και στον εθελοντισμό με τον οποίο έχει σημαδέψει επί πολλά χρόνια την κοινωνική και πολιστική ζωή του Καθεδρικού Ναού Βοστώνης. Δημήτρη, μας κάνεις υπερήφανους και χαιρόμαστε όλοι μας για σένα. Σου ευχόμαστε υγεία, χαρά και πάντα επιτυχίες σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής σου. Με πολλή αγάπη, τα αδέλφια σου Καλλιόπη Καβουνίδου, Αννα Βιβινιώτη, Σοφία Λοϊζου, Θεόφιλος Κασέλης, Κωνσταντίνος και Στέλλα Κασέλη, Ευδοξία και Ευάγγελος Σιδεριάς, με τις οικογένειές τους

6 6 ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Congratulations to Jimmy for his dedication and years of service to the Cathedral of Boston. He is a very special person with so much love in his heart. With love, Margie and George, Beatrice and Taki, Elaine and Nick, Dorothy and Gary, and Families Congratulations to our beloved DIMITRI for your well deserved recognition from ETHNIKOS KIRIX. Wishing you health, happiness and continued success always. With Love John and Pauline Saledas and Family Θερμά συγχαρητήρια και εγκάρδιες ευχές στον αγαπημένο μας εξάδελφο Δημήτρη Κασέλη για το αφιέρωμα αυτό, που γίνεται σε αναγνώριση της επιτυχίας του στον επαγγελματικό τομέα, για την όμορφη οικογένειά του, αλλά και για την προσφορά του που έχει σημαδέψει για πολλά χρόνια την πολιτιστική ζωή του Καθεδρικού της Βοστώνης. Αγαπημένε μας εξάδελφε Δημήτρη με συγκίνηση και πολλή αγάπη συμμετέχουμε γιατί εκτός από συγγενείς, μεγαλώσαμε μαζί από παιδιά και πάντοτε βρίσκεσαι στο πλευρό μας. Σε σένα, στην αγαπημένη σου σύζυγο Ανέτ στα παιδιά και στα εγγόνια σου ευχόμαστε υγεία και ευτυχία. Καλλιόπη, Γιώργος και Ανθούλα Κατσιματίδη Ο Δημήτρης Κασέλης δέχεται τιμητική πλακέτα από τον Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθόδιο για τις πολύχρονες και πολύτιμες υπηρεσίες του στον Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού Βοστώνης. Συνέχεια από τη σελίδα 4 Δημήτρης Κασέλης: Επιχειρηματίας, οικογενειάρχης, εθελοντής τέχνη της ζαχαροπλαστικής. Με πήρε η μητέρα μου εκεί στο ζαχαροπλαστείο, μου άρεσε και έμεινα εκεί και εργαζόμουν και τα βράδια πήγαινα στο σχολείο για να μάθω την αγγλική γλώσσα. Εκεί, στο Κισμέτ δούλεψα δέκα ολόκληρα χρόνια και να σας πω ότι το φύλλο που κάνουμε τον μπακλαβά, τις τυρόπιτες, το κάνουμε τώρα μόνοι μας. Εμαθα να ανοίγω το φύλλο που είναι μια ολόκληρη τέχνη, να το κόβω, να κάνω τα γλυκά, μ έμαθε πολύ καλά τη δουλειά του ζαχαροπλάστη. Επειτα από 4-5 χρόνια αγόρασε ένα άλλο μαγαζί, το Μέλκον απέναντι από τον ναό του Αγίου Δημητρίου το οποίο το όριζε κάποιος Αρμένης και μάλιστα ο κ. Ηλιάδης άρχισε να φτιάχνει σ αυτό και σπιτικό χαλβά και ταχίνι. Αφησε εμένα υπεύθυνο μάνατζερ στο πρώτο μαγαζί». Οταν ο Δημήτρης έμαθε τη δουλειά και απόκτησε πείρα ήθελε να κάνει κάτι δικό του, κι όπως είπε. «σιγά-σιγά άνοιξα το δικό μου μαγαζί το Colossus Bakery, ήταν ένα όμορφο ζαχαροπλαστείο και πρόσφερε και καφέ. Συνάμα έκανα χονδρική πώληση φύλλου, σπανακόπιτας, γλυκών εδώ στη Μασαχουσέτη και τη Βοστώνη και η Ευαγγελία Τσάκαλη από την εταιρεία Σάμος τότε που ήταν από τους καλύτερούς μου πελάτες μου έδωσε την ιδέα να έλθω Ο Δημήτρης Κασέλης βλέπει με συγκίνηση τον εγγονό του, Δημήτρη, ο οποίος γεννήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου, καθώς τον κρατά ο πατέρας του Γιάννης.

7 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣΩΠΟ 7 Ο Δημήτρης και η Αννέτ Κασέλη με την φίλη τους, Φαίη Ανδρεάδη, σε πολιτιστική εκδήλωση που είχαν διοργανώσει στο κοινοτικό κέντρο του Καθεδρικού Ναού Βοστώνης. Ο Δημήτρης Κασέλης πάντοτε με το χαμόγελο στα χείλη και έχοντας να πει έναν καλό λόγο για όλους. Ο Δημήτρης Κασέλης κρατά στην αγκαλιά του τον νεογέννητο εγγονό, ο οποίος θα λάβει το όνομα του, Δημήτρης. εδώ και να ανοίξω επιχείρηση, λέγοντάς μου ότι δεν υπάρχει τίποτε παρόμοιο ελληνικό στη Βοστώνη. Οταν ήλθα στη Βοστώνη το 1973 είδα ότι ναι μεν έχει Ελληνες εδώ αλλά ήταν διασκορπισμένοι από εδώ κι από εκεί και κατάλαβα ότι δεν ήταν καιρός για να ανοίξει κάποιος ζαχαροπλαστείο εδώ διότι ήταν περισσότερο Ελληνοαμερικανοί, δεν είχε Ελληνες εξ Ελλάδος όπως ήταν στην Αστόρια και προτιμούσαν τα ελληνικά είδη, κι έτσι αποφάσισα κι αντί για ζαχαροπλαστείο να αγοράσω πίτσα στην περιοχή του Ολστον από έναν άλλον Ελληνα και πήγα πολύ καλά. Είχα εφτά Ελληνες υπαλλήλους, στη συνέχεια άνοιξα άλλα τρία μαγαζιά πίτσας σε διαφορετικά μέρη κι έπειτα από πέντε χρόνια, το 1978, κάποιος Κινέζος μου έκανε προσφορά να αγοράσει ένα από τα μαγαζιά μου. Του έδειξα και τα άλλα τρία μαγαζιά και μου είπε μου αρέσουν όλα, οπότε κάναμε συμφωνία και τα πούλησα όλα κι αυτός τα έκανε κινέζικα εστιατόρια». Δραστήριος, εργατικός και τολμηρός άνθρωπος ο Δημήτρης Κασέλης άλλαξε τελείως επιχειρηματικό προσανατολισμό και μπήκε στον τομέα των αυτοκινήτων και συγκεκριμένα στην επισκευή των αμαξωμάτων τους. Είπε πως «άνοιξε εταιρεία ενοικίασης μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στην Συνέχεια στη σελίδα 8 We admire how much you care. You take your volunteer work very seriously and the church is a major part of your life. It s not every day, a man like you comes along who gives so much of himself to his church and his family. Congratulations on being honored in this way. Love your children, Lisa, Joanna, John and our families

8 8 ΠΡΟΣΩΠΟ Δημήτρης Κασέλης: Επιχειρηματίας, οικογενειάρχης, εθελοντής Συνέχεια από τη σελίδα 7 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ περιοχή Ντόρτσεστερ της Βοστώνης με το όνομα Express Auto Rent A Car». Εξήγησε πως «αυτό που έκανα ήταν πως αγόραζα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από τους πλειστηριασμούς και τα ενοικίαζα με την ημέρα ή την εβδομάδα ή τον μήνα και έκανα ένα μεγάλο στόλο αυτοκινήτων μέχρι 82. Με πλησίασε μία μεγάλη εταιρεία από τη Νέα Υόρκη, μου έκανε μία πολύ καλή προσφορά αλλά δεν ήθελα να πουλήσω διότι πήγαινα πολύ καλά, ενώ ταυτόχρονα νοίκιαζα και πουλούσα αυτοκίνητα». Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι δεν είχε ιδέα από αυτοκίνητα. Είπε πως «δεν ήξερα τίποτε από αυτοκίνητα αλλά έκανα τον σταυρό μου και προχώρησα. Οταν πούλησα τα εστιατόρια στα οποία ήμουν από τις 5 το πρωί μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα είπα κάτι πρέπει να κάνω, κι έτσι πήρα την απόφαση και μπήκα στον τομέα των αυτοκινήτων χωρίς να ξέρω τα αυτοκίνητα και μέχρι σήμερα δεν τα ξέρω». Ανοιξε όμως ένα τεράστιο γκαράζ, προσέλαβε μηχανικούς και τεχνίτες επισκευής αμαξωμάτων των αυτοκινήτων διότι όταν έχεις εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων πάντοτε υπάρχουν τρακαρίσματα και ατυχήματα κι έπρεπε να φροντίζω και να συντηρώ τα αυτοκίνητα μόνος μου. Ο γιος μου τελείωνε το κολέγιο τότε και τον ρώτησα αν επιθυμούσε να έλθει μαζί μου στην επιχείρηση, είμαστε μαζί 4 με 5 χρόνια και μια μέρα του έδωσα τα κλειδιά και του είπα γιε μου είναι δικό σου. Αυτό που έκανε ο Γιάννης είναι ότι πούλησε τα περισσότερα αυτοκίνητα Ο Δημήτρης Κασέλης και η Αννέτ Κασέλη χαμογελούν ευτυχισμένοι την ημέρα των αρραβώνων τους το 1964, κρατώντας τον δίσκο με τις μπομπονιέρες. Το αγαπημένο και ταιριαστό ζεύγος, Δημήτρης και Αννέτ Κασέλη, χαμογελούν ευτυχισμένοι την ημέρα του γάμου τους το Ο Δημήτρης Κασέλης, κρατά στην αγκαλιά του με στοργή την πρώτη του εγγονούλα και της υπόσχεται πως όταν μεγαλώσει θα της αγοράσει ένα αυτοκίνητο «Τζάγκουαρ». αλλά διεύρυνε τις επισκευές των αμαξωμάτων και πηγαίνει πολύ καλά κι έχει συμβόλαιο με το Expressway Toyota και επισκευάζει όλα τα μοντέλα της Toyota καινούργια και μεταχειρισμένα». Μιλώντας για τα αυτοκίνητα, ο Δημήτρης είπε ότι «το Toyota είναι ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα που εισάγονται από την Ιαπωνία, κατόπιν είναι η Honda και η Nissan. Είχα αγοράσει ένα Nissan Maxima το οποίο κράτησα επί δέκα χρόνια και το οποίο δεν μου παρουσίασε κανένα πρόβλημα, αλλά κάνοντας εργασίες με την Toyota είχα ευκαιρία να παίρνω καλές τιμές και άλλαξα και αγοράζω Toyota Campy το οποίο μου αρέσει πάρα πολύ, είναι πολύ καλό αυτοκίνητο». Πριν από δώδεκα χρόνια ο Δημήτρης συνταξιοδοτήθηκε. Απλώς επισκέπτεται τον γιο του τον Γιάννη στο γκαράζ πίνουν καφέ και φεύγει. Στην ερώτηση πώς ήταν η οικονομία τότε που ήλθατε και πώς είναι σήμερα, είπε «θυμάμαι το 1959 είχα ένα εξάδελφο ο οποίος με αγαπούσε και με πήρε στην Τράπεζα και μου άνοιξε τον πρώτο λογαριασμό και μου έβαλε 30 δολάρια, κι αυτό δεν το ξεχνώ ποτέ. Ο τόκος τότε ήταν 3,50 δολάρια και τώρα κατάντησε να είναι ούτε ένα τοις εκατό κι αυτό είναι ντροπή. Η οικονομία ήταν όπως και σήμερα, πήγαινες να αγοράσεις γάλα και κόστιζε 10 σεντς, ψωμί 5 σεντς, όλα ήταν φτηνά ανάλογα με τα χρήματα που έκανες, τα ίδια σχεδόν είναι και σήμερα διότι όλοι τους κάνουν καλούς μισθούς». Σε μία κλίμακα από το 0 μέχρι το 10 κατά τον κ. Κασέλη «η οικονομία βρίσκεται γύρω στο 3», ενώ αν την βλέπει να ανεβαίνει, είπε «πώς να ανεβεί όταν δεν ανοίγουν θέσεις εργασίας και δεν έχουν ευκαιρίες οι επιχειρηματίες να προσλάβουν ανθρώπους. Οι ασφάλειες είναι υψηλές, και επίσης ο κόσμος επιφυλάσσεται από το να ξοδεύει σήμερα δεν είναι όπως παλιά που ανέβαινε η οικονομία. Κάποτε θυμάμαι ότι παίρναμε

9 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣΩΠΟ 9 Οι αείμνηστοι γονείς του Δημήτρη Κασέλη, Γιάννης και Μερόπη, μαζί με τον επίσης αείμνηστο μεγαλύτερο αδελφό του Γιώργο. Το ζεύγος Δημήτρη και Αννέτ Κασέλη, με τα χαριτωμένα εγγονάκια τους, τα οποία λατρεύουν κυριολεκτικά και για τα οποία μιλούν με αγάπη και καμάρι. 15% στα CD κι ο κόσμος τότε έβαζε χρήματα στην άκρη, έκανε κάτι». Σύντροφος και συνοδίτης στη ζωή είχε και έχει ο Δημήτρης την αγαπημένη του σύζυγο Ανέτ. Γνωρίστηκαν σε ομογενειακό χορό. Είπε ότι «ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους τότε ήταν ο σύλλογος Ανδρος στον οποίο ανήκε η οικογένεια της Ανέτ, κι έτυχε να πάω με τα αδέλφια μου στο χορό των Ανδρείων το ξενοδοχείο Αστορ στο Μανχάταν. Πρόεδρος του συλλόγου ήταν ο πατέρας της Αννέτ. Πήγα λοιπόν με τα αδέλφια μου και την ξαδέλφη μου στο χορό. Μάλιστα, θυμάμαι ότι ήταν ένα χορευτικό συγκρότημα από το σχολείο Πλάτων της Νέας Υόρκης και χόρεψαν τον καλαματιανό κι άλλους χορούς και βέβαια νησιώτικους. Μέσα σ αυτόν τον χορευτικό όμιλο ήταν και η Ανέτ και η αδελφή της και η ξαδέλφη μου. Οταν τους είδα που χόρευαν είπα στην ξαδέλφη μου ποιο είναι εκείνο το κορίτσι; Κι εκείνη μου απάντησε, α, είναι του προέδρου η κόρη. Της ζήτησα να χορέψουμε, ήμαστε μικρά παιδιά τότε, εγώ 17 χρονών και η Αννέτ 16. Θυμάμαι σ εκείνον τον χορό τραγουδούσε ο Νίκος Γούναρης, Εύα Στιλ, Μανόλης Χιώτης. Μαζί μου ήταν κι ο μεγάλος μου αδελφός. Καθώς χορεύαμε κάποιος με χτύπησε στον ώμο, γύρισα να δω κι ήταν ο αδελφός μου ο οποίος χόρευε την αδελφή της Αννέτ και συστηθήκαμε. Ζήτησα το τηλέφωνο της Αννέτ, κι έπειτα από μια εβδομάδα είπα στον αδελφό μου εκείνο το κορίτσι που χόρευες ήταν όμορφο και καλό γιατί δεν του τηλεφωνείς να βγείτε έξω, εγώ θα τηλεφωνήσω στην αδελφή της. Μου είπε δώσε μου λίγες μέρες να το σκεφθώ. Περίμενα, πέρασε μία εβδομάδα, πέρασαν δύο, είδα ότι ο αδελφός μου δεν έκανε τίποτε, πήρα τηλέφωνο την Αννέτ, αλλά είχε κανόνες στην οικογένειά της, πήγαινε στο σχολείο. Επειτα από ένα μήνα βγήκαμε έξω, στη συνέχεια βγαίναμε μία φορά τον μήνα πηγαίναμε στον κινηματογράφο, περπατούσαμε στο πάρκο, την επισκεπτόμουν στο σπίτι, κι αυτό έγινε επί πέντε χρόνια. Τελείωσε το Γυμνάσιο πήγε στο Κολέγιο, τελείωσε στον τομέα σχεδίων μόδας και μετά αρραβωνιαστήκαμε και πάνω στον χρόνο παντρευτήκαμε στην εκκλησία της Μεταμόρφωσης στην Κορόνα. Στη Νέα Υόρκη γεννήθηκαν και τα τρία μας παιδιά, η Βασιλική, η Ιωάννα και ο Γιάννης, εκεί βαπτίστηκαν. Σπούδασαν όλα». Είπε ότι «το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή μου είναι η οικογένεια, η σύζυγός μου, τα παιδιά και τα εγγονάκια μας, εννιά εγγόνια, ο τελευταίος εγγονός ο Δημήτρης γεννήθηκε Συνέχεια στη σελίδα 10 Ο Δημήτρης Κασέλης, ντυμένος με την στολή του Αη Βασίλη είναι περικυκλωμένος από τα εγγόνια του, στο καθένα από τα οποία έδωσε κι από ένα δώρο. Διακρίνεται η σύζυγός του Αννέτ.

10 10 ΠΡΟΣΩΠΟ Δημήτρης Κασέλης: Επιχειρηματίας, οικογενειάρχης, εθελοντής ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια από τη σελίδα 9 τώρα 2 Φεβρουαρίου. Μου δίνουν μεγάλη χαρά και ευχαριστώ τον Θεό γι αυτό». Το μυστικό που διατήρησε τη σχέση τους με την Αννέτ ζωντανή και επιτυχημένη είπε πως «είναι η αγάπη, ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοκατανόηση» ενώ αν εξακολουθούν να είναι ερωτευμένοι, είπε «και βέβαια είμαστε ερωτευμένοι». Οταν τον ρωτήσαμε: με επιχειρήσεις, με σύζυγο, με παιδιά, πώς έβρισκες τον χρόνο και ασχολιόσουν με τον Καθεδρικό Ναό, απάντησε: «όταν υπάρχει θέληση μπορείς να βρεις χρόνο για όλα» και συμπλήρωσε «ακόμα και τη λίγη ώρα που εξοικονομούσα τη διέθετα εκεί γιατί με έκανε και αισθανόμουν καλά. Στον Καθεδρικό είμαι από το 1974, ήμουν στο συμβούλιο επί 16 χρόνια, βγήκα λίγο και πέρυσι με κάλεσαν να ξαναμπώ στο συμβούλιο και πριν από ένα μήνα μου έκαναν έκπληξη, με εξέλεξαν ομόφωνα πρόεδρο». Οπως ανέφερε «είναι μία όμορφη κοινότητα, αισθάνομαι πως είναι η δεύτερη μου οικογένεια, τους γνωρίζω σχεδόν όλους και μου αρέσει πάντοτε να βοηθώ, να κάνω κάτι». Είπε ότι «ο Καθεδρικός είναι σε πολύ καλή κατάσταση, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τον αγαπούν και αυτή την εποχή είμαστε στη διαδικασία αναπαλαίωσης της κοινοτικής αίθουσας του δευτέρου ορόφου και θα ξοδέψουμε σχεδόν ένα εκατομμύριο δολάρια». Οταν τον ρωτήσαμε για τον αριθμό των μελών, επεσήμανε ότι «δεν είναι εκεί που θα επιθυμούσαμε να είναι, έχουμε λίγο παραπάνω από πεντακόσια, πολλοί ανήκουν και σε άλλες κοινότητες αλλά διατηρούν και τη συνδρομή τους στον Καθεδρικό. Διαμένουν παντού στη Μασαχουσέτη διότι σήμερα δεν μένουν πολλοί πλέον στη Βοστώνη αλλά στα προάστια». Στην ερώτηση πώς βλέπει το μέλλον του Καθεδρικού αφού οι οικογένειες έχουν διασκορπιστεί στα προάστια, απάντησε: «προσπαθούμε σήμερα να φέρουμε τους νέους πίσω διότι οι περισσότεροι δεν θέλουν να έλθουν στην εκκλησία και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Εχουμε προγράμματα, έχουμε τα πάντα. Μία φορά τον μήνα προσκαλούμε τους φοιτητές από τα κολέγια για τη Λειτουργία και στη συνέχεια τους προσφέρουμε δείπνο. Το αρχίσαμε πριν από ένα χρόνο με περίπου 15 φοιτητές και σήμερα είναι περί τους 60». Σχετικά για τα οικονομικά είπε ότι «έχουμε πολύ καλούς ενορίτες οι οποίοι δίνουν, αν και πολλοί ανήκουν σε άλλες εκκλησίες, η καρδιά τους είναι στον Καθεδρικό». Μιλώντας για το ετήσιο Ελληνικό Φεστιβάλ είπε ότι «τα έσοδα της Ο Δημήτρης Κασέλης, σ ένα όμορφο οικογενειακό στιγμιότυπο με την σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά τα οποία ανέθρεψαν με αρχές και αξίες. Ο Δημήτρης Κασέλης, πάντοτε ανοιχτόκαρδος και χαμογελαστός, καλωσορίζει στο σπίτι του στο Ντένταμ της Μασαχουσέτης τον «Εθνικό Κήρυκα» στον οποίο διηγήθηκε την πορεία της ζωής του. εκκλησίας, ο προϋπολογισμός, εξαρτώνται κατά το ένα τέταρτο από αυτό, είναι μεγάλη υπόθεση το φεστιβάλ». Στην ερώτηση τι θέλετε να πετύχετε σαν πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου, είπε «να δω την εκκλησία γεμάτη κάθε Κυριακή», ενώ όταν τον ρωτήσαμε πόσες φορές την βλέπετε γεμάτη σήμερα, είπε «δυστυχώς μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο». Στην ερώτηση γιατί έχει φύγει ο κόσμος από τις εκκλησίες στη Νέα Αγγλία, στη Βοστώνη, συμπεριλαμβανομένου και του Καθεδρικού Ναού ανέφερε πως «δεν έχω ιδέα, μακάρι να ήξερα και θα το διόρθωνα, όλες οι εκκλησίες έχουν το ίδιο πρόβλημα». Για το Ελληνικό Σχολείο είπε «αναλόγως έχομε αρκετούς μαθητές, κάπου εξήντα φέτος και προσπαθούμε να καλύψουμε μερικά έξοδα για να έχουμε περισσότερους μαθητές, κάθε παιδί πληρώνει 350 δολάρια τον χρόνο». Στην ερώτηση γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν δημιουργήθηκε ένα Ημερήσιο Ελληνικό Σχολείο υπό την ηγεσία του Καθεδρικού Ναού στην περιοχή της Βοστώνης, είπε «εάν δείτε την ιστορία του Καθεδρικού ήταν η πρώτη εκκλησία η οποία είχε 700 μαθητές στο Ελληνικό Σχολείο εκείνα τα χρόνια όταν ο π. Ιάκωβος Κουκούζης ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος ήταν προϊστάμενος. Πρέπει να βρεις και τις προσοντούχες δασκάλες για να διδάξουν στα παιδιά σωστά την ελληνική γλώσσα». Πρόσθεσε δε, πως «αν υπήρχε ένα Ημερήσιο Ελληνικό Σχολείο και βέβαια θα έστελνα τα παιδιά μου, αλλά και σαν παππούς σήμερα θα έστελνα τα εγγόνια μου». Στην ερώτηση γιατί δεν έχουμε ένα Ημερήσιο Σχολείο, είπε πως «φαίνεται ότι δεν συνεργαζόμαστε» και πρόσθεσε «τα συμβούλια, οι εκκλησίες, πρέπει αν συγκεντρώνονται και να συνεργάζονται από κοινού σαν μία οικογένεια. Πρέπει να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον». «Πώς πηγαίνουμε ως Ελληνοαμερικανική Κοινότητα;», ρωτήθηκε, για να δώσει την απάντηση: «όχι τόσο καλά όσο πηγαίναμε πιο μπροστά, αλλά προσπαθούμε να πάμε καλύτερα. Δείτε την ελληνική παρέλαση λόγου χάρη». Ενώ σε άλλη ερώτηση για το τι συμβαίνει στη Βοστώνη: «δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει». Τόνισε, πως «όλα στη ζωή εξαρτώνται από την ηγεσία». Πιστεύει ότι «είναι καλό να υπάρχουν Μητροπόλεις διότι ο κόσμος εξυπηρετείται καλύτερα». Για την Ελλάδα επεσήμανε ότι «είναι το καμάρι της ζωής μας, το αίμα μας, το Εθνος μας».

11 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ Στο επόμενο Περιοδικό Σάββατο 2 - Κυριακή 3 Μαρτίου 2013 Αφιέρωμα στον Νίκο Μπάρδη Παράγοντας στα πολιτιστικά και αθλητικά θέματα που απασχολούν την Ομογένεια στη Νέα Υόρκη ΔΩΡΕΑΝ MAZI ME TON «ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ»

12 12 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ 130 χρόνια Νίκος Καζαντζάκης: Δεν ελπίζω τίποτα, Μια μέρα, πριν 130 ακριβώς χρόνια, είδε το φως του κόσμου ο Νίκος Καζαντζάκης. Ηταν η 18η Φεβρουαρίου 1883, στο τουρκοκρατούμενο Μεγάλο Κάστρο, όταν ο έμπορος κρασιών Μιχάλης και η Μαρία Καζαντζάκη αποκτούσαν το πρώτο τους παιδί, που επρόκειτο να γίνει ένας από τους κορυφαίους διανοητές όλων των εποχών και ο πλέον μεταφρασμένος στο εξωτερικό Ελληνας συγγραφέας. Ηταν Παρασκευή των ψυχών. «Είχα γεννηθεί, μαθές, Παρασκευή, στις 18 του Φλεβάρη, τη μέρα των ψυχών, κι γριά μαμή με φούχτωσε στα χέρια της, με πήγε στο φως και με κοίταξε καλά καλά, σαν να βλεπε λες μυστικά σημάδια απάνω μου, με σήκωσε αψηλά κι είπε: Ετούτο το παιδί, να μου το θυμηθείτε, μια μέρα θα γίνει δεσπότης», γράφει ο ίδιος στην «Αναφορά στον Γκρέκο». «Οταν αργότερα έμαθα την προφητεία ετούτη της μαμής, τόσο καλά ταίριαζε με τις πιο κρυφές λαχτάρες μου, που την πίστεψα μια μεγάλη ευθύνη από τότε έπεσε πάνω μου και δεν ήθελα να κάνω πια τίποτα που να μην το κανε ένας δεσπότης. Πολύ αργότερα, όταν είδα τι κάνουν οι δεσποτάδες, άλλαξα γνώμη για ν αξιωθώ την αγιοσύνη που λαχτάριζα, δεν ήθελα να κάνω τίποτα που να το κάνουν οι δεσποτάδες». Τη μάνα του την περιγράφει ως άγια γυναίκα, μα τον πατέρα του ως έναν βαρύ, αγέλαστο Κρητικό, που σπάνια γελούσε και σπάνια εκδήλωνε τα τρυφερά του συναισθήματα. Τις πρώτες θύμησές του από τη ζωή, που ταυτόχρονα ήταν οι επιρροές για τις μετέπειτα αναζητήσεις του, τις περιγράφει ο ίδιος στην «Αναφορά στον Γκρέκο». «Ο,τι έπεσε στο παιδικό μυαλό μου τυπώθηκε μέσα του τόσο βαθιά και με τόση το δέχτηκα απληστία, που δε χορταίνω, και τώρα στα γεράματα, να το ξαναφέρνω στο νου και να το ξαναζώ θυμούμαι με άσφαλτη ακρίβεια τις ολοπρώτες μου γνωριμιές με τη θάλασσα, με τη φωτιά, με τη γυναίκα και με τις μυρωδιές του κόσμου. Η πρώτη θύμηση της ζωής μου είναι ετούτη: σούρθηκα μπουσουλώντας στο κατώφλι δεν μπορούσα ακόμα να σταθώ όρθιος με λαχτάρα, με φόβο, πρόβαλα έξω στον ανοιχτό αέρα της αυλής το ανάπαλο κεφάλι. Ως τώρα κοίταζα μέσα από το τζάμι του παραθυριού, μα δεν έβλεπα τώρα δεν κοίταξα μονάχα, είδα για πρώτη φορά τον κόσμο όραμα καταπληκτικό! Το μικρό περιβολάκι της αυλής μού φάνταξε απέραντο βούισμα από χιλιάδες αόρατα μελίσσια, μυρωδιά μεθυστικιά, ήλιος ζεστός, πηχτός σαν μέλι, ο αγέρας άστραφτε σαν νάταν αρματωμένος με σπαθιά, κι ανάμεσα από τα σπαθιά προχωρούσαν καταπάνω μου έντομα με πολύχρωμες ακίνητες φτερούγες, όρθια, σαν άγγελοι. Τρόμαξα, έσυρα φωνή, γέμισαν τα μάτια μου δάκρυα κι ο κόσμος αφανίστηκε. Μιαν άλλη μέρα, θυμούμαι, ένας άντρας με αγκαθωτά γένια με πήρε στην αγκαλιά του και με κατέβασε στο λιμάνι. Οσο ζυγώναμε άκουγα ένα θεριό να βρουχιέται και ν αναστενάζει, σα να φοβέριζε ή σαν να ταν λαβωμένο κι εγώ φοβόμουν, τινάζουμουν μέσα στην αγκάλη του αντρός, ήθελα να φύγω και σκλήριζα σαν πουλί. Αξαφνα, δριμιά μυρωδιά από χαρούπι, κατράμι και σαπημένα κίτρα. Ανοιγαν τα σπλάχνα μου να τη δεχτούν κι έτριζαν. Ανατινάζουμουν πεταρίζοντας μέσα στα μαλλιαρά χέρια που με σήκωναν, και στο απογύρισμα ενός δρόμου, τι θεριό ήταν αυτό, τι δροσιά, τι απέραντο αναστέναγμα - αλάκερη η θάλασσα, σκούρα λουλακιά, χοχλαστική, όλο φωνές και μυρωδιές, χύθηκε μέσα μου αφρίζοντας γκρεμίστηκαν τα μαλακά μελίγγια μου και γέμισε γέλια, αρμύρα και φόβο η κεφαλή μου. Κι ύστερα θυμούμαι μια γυναίκα, γειτόνισσά μας, την Αννίκα μικρομάνα, αφράτη, νιόπαντρη μακριά ξανθά μαλλιά, μεγάλα μάτια κι εγώ θα μουν ως τριών χρονών έπαιζα το δειλινό εκείνο στην αυλή, μύριζε το περβολάκι καλοκαίρι. Η γυναίκα έσκυψε, με πήρε και με ανέβασε στην ποδιά της και με αγκάλιασε κι εγώ έκλεισα τα μάτια, έπεσα στον ανοιχτό κόρφο της και μυρίζουμουν το σώμα της. Αρωμα ζεστό, πηχτό, ξινή μυρωδιά γάλα και ιδρώτα, άχνιζε το νιόπαντρο σώμα, κι εγώ ανάπνεα βαλαντωμένος, κρεμασμένος στον όρθιο κόρφο. Κι άξαφνα μου ρθε ζαλάδα. λιποθύμησα κι η γειτόνισσα τρόμαξε, με κατέβασε και μ απίθωσε ανάμεσα σε δυό γλάστρες βασιλικό, κατακόκκινη. Κι από τότε πια δε με ανέβασε στην ποδιά της με κοίταζε με τα μεγάλα μάτια της, τρυφερά πολύ, και χαμογελούσε. Και μια νύχτα καλοκαιριάτικη καθόμουν πάλι στην αυλή μας, στο σκαμνάκι μου. Θυμούμαι, σήκωσα τα μάτια κι είδα, για πρώτη φορά, τ άστρα. Πετάχτηκα απάνω, φώναξα με τρόμο: Σπίθες! Σπίθες Απέραντη πυρκαγιά μού φάνταξε ο ουρανός, και το μικρό κορμί μου καίγουνταν. Τέτοια ήταν η πρώτη επαφή μου με τη γης, με τη θάλασσα, με τη γυναίκα, με τον έναστρο ουρανό. Και τώρα ακόμα, στις βαθιές στιγμές της ζωής μου, με την ίδια απαράλλαχτη λαχτάρα, σαν όταν ήμουν μωρό, ζω τα τέσσερα ετούτα φοβερά στοιχεία. Και τότε μονάχα, ακόμα και σήμερα, νιώθω πως ζω βαθιά - όσο βαθύτερα μπορούν η ψυχή μου και το κορμί μου - τα τέσσερα αυτά στοιχεία, όταν κατορθώσω να ξαναζήσω την ίδια κατάπληξη, τρομάρα και χαρά που μου δωκαν όταν ήμουν μωρό. Κι επειδή ήταν ετούτες οι πρώτες δυνάμες που έκαμαν συνειδητά κατοχή στην ψυχή μου, έσμιξαν και οι τέσσερις μέσα μου αξεδιάλυτα κι έγιναν ένα. Θαρρείς κι είναι το ίδιο πρόσωπο που μεταλλάζει μάσκες. Οταν κοιτάζω τον έναστρο ουρανό, πότε περβόλι μου φαίνεται ανθισμένο, πότε θάλασσα σκοτεινή κι επικίντυνη, πότε σιωπηλό, πλημμυρισμένο δάκρυα πρόσωπο. Κι ακόμα: κάθε μου συγκίνηση, κάθε ιδέα, κι η πιο αφηρημένη, είναι καμωμένη από τα τέσσερα ετούτα πρωταρχικά συστατικά και το πιο μεταφυσικό πρόβλημα παίρνει μέσα μου σώμα φυσικό, ζεστό, που μυρίζει θάλασσα και χώμα κι ανθρώπινο ιδρώτα. Ο Λόγος, για να με αγγίξει, πρέπει να γίνει ζεστή σάρκα. Τότε μονάχα καταλαβαίνω, όταν μπορώ να μυριστώ, να δω και ν αγγίξω». Η ζωή και το έργο του Το έργο του παραμένει ζωντανό, επίκαιρο και «αγγίζει» τις ψυχές ανθρώπων από όλο τον κόσμο. Ο κορυφαίος Κρητικός λογοτέχνης και στοχαστής, Νίκος Καζαντζάκης, έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στο χώρο της λογοτεχνίας, της διανόησης αλλά και της πολιτικής. Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1883, στο Ηράκλειο, και ο κόσμος θρήνησε το χαμό του στις 26 Οκτωβρίου Το φθινόπωρο του 1902, ο Καζαντζάκης πηγαίνει στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική Σχολή. Το Δεκέμβριο του 1905, παίρνει με άριστα το δίπλωμα του διδάκτορος της Νομικής. Την ίδια χρονιά εμφανίζεται στα γράμματα με το πρώτο του μυθιστόρημα Οφις και κρίνο. Για ένα διάστημα εγκαθίσταται στην Αθήνα και συνεργάζεται ως χρονογράφος στην εφημερίδα Ακρόπολις. Τον Οκτώβριο του 1907, φεύγει για το Παρίσι, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή, ενώ συγχρόνως παρακολουθεί τις παραδόσεις του φιλοσόφου Ανρί Μπερξόν στο Collège de France. Από τον Απρίλιο του 1910, εγκαθίσταται στην Αθήνα και λίγο αργότερα ξεκινά η συμβίωσή του με τη Γαλάτεια, με την οποία θα στεφανωθεί ενάμισυ χρόνο αργότερα. Ο συγγραφέας δεν αποδέχεται το διορισμό του στη θέση του γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας και προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα εισόδημα ως μεταφραστής ή επιδίδεται σε ποικίλες επιχειρήσεις. Στους Βαλκανικούς πολέμους, κατατάσσεται ως εθελοντής και υπηρετεί στο ιδιαίτερο γραφείο του πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου. Η γνωριμία του με τον Σικελιανό το 1914, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο πνευματικών αναζητήσεων. Οι δύο φίλοι μελετούν μαζί και περιηγούνται την Ελλάδα. Από το φθινόπωρο του 1917 μέχρι τον Ιανουάριο του 1919, ο Καζαντζάκης ταξιδεύει στην Ελβετία. Λίγο μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, διορίζεται γενικός διευθυντής του Υπουργείου Περιθάλψεως και εργάζεται για τον επαναπατρισμό των Ελλήνων του Καυκάσου. Η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920 εσήμανε το τέλος της υπηρεσίας του Καζαντζάκη στο Υπουργείο Περιθάλψεως. Απογοητευμένος από τις πολιτικές εξελίξεις και από τη δολοφονία του φίλου του Ιωνα Δραγούμη, ο συγγραφέας πηγαίνει για ένα μήνα στην Γερμανία (Ιανουάριος 1921). Επιστρέφοντας, απομονώνεται στην Κηφισιά μαζί με τον φίλο του Κ. Σφακιανάκη και δουλεύει την τραγωδία Χριστός. Στη συνέχεια, ταξιδεύει στην Κρήτη και την Πελοπόννησο, και όταν εξασφαλίζει συνεργασία με τον εκδότη Δ. Δημητράκο, φεύγει για τη Βιέννη. Παραμένει εκεί το καλοκαίρι, αφοσιωμένος στη συγγραφή. Η παράξενη δερματοπάθεια που εμφανίζεται στο πρόσωπό του, την οποία ο γιατρός Στέκελ (Stekel) χαρακτήρισε ως «masque de sexualité» [=μάσκα της σεξουαλικότητας], γίνεται αφορμή για να μελετήσει τις θεωρίες του Φρόυντ. Από το φθινόπωρο του 1921, εγκαθίσταται στο Βερολίνο. Δουλεύει την Ασκητική, παρακολουθεί το συνέδριο των Αναμορφωτών Παιδείας, γνωρίζεται με τον «πύρινο κύκλο» της Ραχήλ Λιπστάιν και περνά στον αστερισμό του Λένιν. Το καλοκαίρι του 1923, περιηγείται την Γερμανία και επισκέπτεται τη γενέτειρα του Νίτσε. Αρχές του 1924, ταξιδεύει στην Ιταλία και παραμένει στην Ασίζη μέχρι τον Απρίλιο. Λίγο μετά την επιστροφή του

13 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ 13 δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος στην Ελλάδα, ο Καζαντζάκης γνωρίζει την Ελένη Σαμίου, τη γυναίκα που έμελλε να τον συντροφέψει στην υπόλοιπη ζωή του. Ωστόσο, δεν θα παραμείνει για πολύ στην Αθήνα. Τον Ιούλιο του 1924, πηγαίνει στην Κρήτη και τον Αύγουστο παραθερίζει στο ερημικό ακρογιάλι του Λέντα μαζί με την Ελένη, μελετώντας Ομηρο, Γκαίτε και Αισχύλο. Στο Ηράκλειο παραμένει έναν ολόκληρο χρόνο. Ξεκινά τη μεγαλόπνοη σύνθεση της Οδύσσειας και πιθανότατα συγγράφει το Συμπόσιον. Επιπλέον, σχεδιάζει, χωρίς επιτυχία, παράνομη πολιτική δράση, γεγονός που προκαλεί τη σύλληψη και την εικοσιτετράωρη κράτησή του στην Ασφάλεια Ηρακλείου. Τον Ιούλιο του 1925, επιστρέφει για λίγο στην Αθήνα, αλλά δεν αργεί να φύγει ξανά για ένα ταξίδι στα νησιά του Αιγαίου. Σ αυτό το ταξίδι, θα ανακαλύψει στην Αίγινα τον τόπο της μελλοντικής του εγκατάστασης. Από τον Οκτώβριο του 1925, ξεκινά για τον Καζαντζάκη μια μεγάλη περίοδος ταξιδιών σε όλο τον κόσμο. Σε κάθε ταξίδι του συλλέγει εικόνες, ιδέες και εμπειρίες, τις οποίες ενσωματώνει σε κάθε επόμενη επεξεργασία της Οδύσσειας. Επιστρέφοντας από την Ευρώπη τον Απρίλιο του 1933, ο Καζαντζάκης πηγαίνει στην Αίγινα, τον τόπο που είχε ήδη διαλέξει για μόνιμη εγκατάσταση. Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Καζαντζάκης παραμένει κυρίως στην Αίγινα, απομονωμένος, και στρέφεται προς τη σύνθεση μυθιστορημάτων. Το 1942, πηγαίνει στην Αθήνα, όπου συναντά το Σικελιανό μετά από είκοσι χρόνια, και ζητά από τον ομηριστή καθηγητή Ι.Θ. Κακριδή βιβλιογραφικά βοηθήματα για να μεταφράσει την Ιλιάδα. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, επιστρέφει στην πρωτεύουσα, που συγκλονίζεται από τις εμφύλιες συγκρούσεις, και αναπτύσσει πολιτική δράση. Υποβάλλει υποψηφιότητα στην Ακαδημία Αθηνών, αλλά αποτυγχάνει για δύο ψήφους, και εκλέγεται πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το καλοκαίρι του 1945 περιοδεύει στην Κρήτη ως μέλος της κυβερνητικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Γερμανικών Ωμοτήτων. Το Νοέμβριο του 1945, στεφανώνεται την Ελένη Σαμίου και διορίζεται υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Σοφούλη, αλλά τρεις μήνες αργότερα παραιτείται. Αρχές του 1946, παρακολουθεί την παράσταση του έργου του Καποδίστρια στο Βασιλικό Θέατρο και το Μάιο προτείνεται ως υποψήφιος για το βραβείο Νομπέλ μαζί με τον Αγγελο Σικελιανό. Το καλοκαίρι του 1946 ο Καζαντζάκης αναχωρεί για την Ευρώπη, οριστικά, όπως αποδεικνύεται. Διαμένει για ένα διάστημα στην Αγγλία, προσκεκλημένος του Βρετανικού Συμβουλίου, και στη συνέχεια εγκαθίσταται στο Παρίσι και διορίζεται φιλολογικός σύμβουλος στην UNE- SCO. Το Μάρτιο του 1948, παραιτείται και εγκαθίσταται μόνιμα στην Αντίμπ της γαλλικής Kυανής Aκτής. Η τελευταία δεκαετία της ζωής του είναι εξίσου δημιουργική και έντονη. Eχοντας κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση, γράφει μυθιστορήματα και θεατρικά έργα, μεταφράζει, ταξιδεύει. Από το 1951, η υγεία του ολοένα κλονίζεται. Χάνει το δεξί του μάτι, ενώ κατά καιρούς εισάγεται στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Φράιμπουργκ για τη θεραπεία της καλοήθους λεμφοειδούς λευχαιμίας που τον ταλαιπωρεί. Παρ όλα αυτά, ξεκινά να συνεργάζεται με τον Κίμωνα Φράιερ, για τη μετάφραση στης Οδύσσειάς του στα αγγλικά. Το έργο του όμως προκαλεί αντιδράσεις από εκκλησιαστικούς κύκλους, που ζητούν τη δίωξή του. Τον Ιούνιο του 1957, ο Καζαντζάκης αφήνει την Αντίμπ και ξεκινά μαζί με την Ελένη και το ζεύγος Ευελπίδη για την Κίνα, προσκεκλημένος της κινεζικής κυβέρνησης. Μετά από ένα περίπου μήνα περιήγησης στη χώρα, φτάνουν αεροπορικώς στην Καντόν, και ετοιμάζουν την επιστροφή τους μέσω Ιαπωνίας. Ο Καζαντζάκης εμβολιάζεται για ευλογιά και χολέρα, αλλά παθαίνει μόλυνση και νοσηλεύεται στο Εθνικό Νοσοκομείο της Κοπεγχάγης. Καθώς επιδεινώνεται η κατάσταση του, μεταφέρεται στην πανεπιστημιακή κλινική του Φράιμπουργκ. Παρ όλο που ξεπερνά τη μόλυνση, προσβάλλεται από ασιατική γρίπη και πεθαίνει στις 26 Οκτωβρίου 1957 στο Φράιμπουργκ. Η σορός του μεταφέρεται οδικώς από το Φράιμπουργκ στην Αθήνα και αεροπορικώς στο Ηράκλειο, όπου εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα στον Aγιο Μηνά. Η κηδεία του γίνεται στις 5 Νοεμβρίου, στο κατάμεστο από κόσμο Ηράκλειο. Ενταφιάζεται στον προμαχώνα Μαρτινέγκο. Στον τάφο του δεσπόζει ένας μεγάλος ξύλινος σταυρός από ακατέργαστους κορμούς και η επιγραφή «Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος». Εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο Πλήθος εκδηλώσεων διοργανώνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη που φέτος γιορτάζει 25 χρόνια ζωής. Φέτος, παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο «25 χρόνια αφοσίωσης στον Νίκο Καζαντζάκη». Αποτελείται από 47 πίνακες με άφθονο φωτογραφικό υλικό και απεικονίζει τις εκατοντάδες ποικίλες δραστηριότητες σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα παρουσιαστεί στη Διεθνή Εκθεση βιβλίου στη Θεσσαλονίκη (από 16 έως 19 Μαΐου) Αναμνηστική φωτογραφία από τα γυμνασιακά του χρόνια, το 1898 και στην Αθήνα, στο Πολιτιστικό κέντρο «Ελληνικός Κόσμος» (από 26 Απριλίου έως το τέλος Μαΐου). Διαλέξεις και άλλες εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί να γίνει σε Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Αρμενία, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ιαπωνία, Κίνα, Κύπρο, Λουξεμβούργο, Μ. Βρετανία, Ουκρανία, Τουρκία και Χιλή. Στον Αγιο Νικόλαο, στις 2 Μαρτίου θα πραγματοποιηθούν διαλέξεις των καθηγητριών-φιλολόγων Εφη Μπουκουβάλα - Κλώντζα και Μαρία Κωστάκη για την «Οδύσσεια». Θα ακουστεί, επίσης, ένα απόσπασμα της μουσικής δημιουργίας του Μανόλη Κουναλάκη, εμπνευσμένης από το μεγάλο αυτό έπος. Στις 3 Μαρτίου, στην Κριτσά θα γίνει η προβολή της ταινίας «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» όπου και γυρίστηκε. Συνδιοργανωτές: ΔΕΦΝΚ, Δήμος Αγίου Νικολάου και Αντιπεριφέρεια Λασιθίου. Επίσης, θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις στον Πολύγυτο, τη Ρόδο, την Αθήνα, την Κόρινθο και την Αίγινα. Εκδηλώσεις θα γίνουν στις 10 Αυγούστου στο Κράσι και στις 11 του μήνα στο Καστέλλι Φουρνής (Λασίθι). Θα γίνει αδελφοποίηση του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη, στις 29 Σεπτεμβίου 2013, με τον «Οίκο Albert Schweitzer», στο Gunsbach (Αλσατία, Γαλλία). Ο σύλλογος «Alsace-Crète» και η ΔΕΦΝΚ θα συμπράξουν σε αυτήν την εκδήλωση. Το Τμήμα του Σίδνεϋ της ΔΕΦΝΚ έκανε νέα δωρεά στο Μουσείο, το οποίο αντιμετωπίζει, ως γνωστόν, οικονομικές δυσχέρειες. Το έργο του Η εργογραφία αυτή του Νίκου Καζαντζάκη, όπως την έχει συγκεντρώσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, αναφέρεται στις πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις των αντίστοιχων έργων του. 1.Πεζογραφία Οφις και Κρίνο, Αθήνα, 1906 (με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβανή) Τόντα Ράμπα, Αθήνα, Δίφρος, 1956 (μετάφραση από τη γαλλική έκδοση του 1931,Γιάννης Μαγκλής) Le jardin des Rochers, 1939 (και σε μετάφραση Παντελή Πρεβελάκη με τίτλο Ο Βραχόκηπος, Αθήνα, Εστία, 1960) Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Αθήνα, Δημητράκος, 1946 Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Αθήνα, Δίφρος, 1954 Οι Αδερφοφάδες, Αθήνα, 1963 Ο Καπετάν Μιχάλης, Αθήνα, Μαυρίδης, 1953 Ο τελευταίος πειρασμός, Αθήνα, Δίφρος, 1955 Ο Φτωχούλης του Θεού, Αθήνα, Δίφρος, 1957 Αναφορά στον Γκρέκο, Αθήνα, χ.ε., Δοκίμια Ο Φρειδερίκος Νίτσε εν τη Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας, Ηράκλειο, Στ.Μ. Αλεξίου, 1909 H. Bergson, Αθήνα, τυπ. Μαίσνερ και Καργαδούρη, 1912 Salvatores Dei - Ασκητική, Αθήνα, 1927 Ιστορία της Ρώσικης λογοτεχνίας Α, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 1930 Ιστορία της Ρώσικης λογοτεχνίας Β, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 1930 Συμπόσιο, Αθήνα, Ελένη Καζαντζάκη, Θέατρο Ο Πρωτομάστορας, Αθήνα, έκδοση των Παναθηναίων, 1910 (με το ψευδώνυμο Πέτρος Ψηλορείτης) Νικηφόρος Φωκάς, Αθήνα, Στοχαστής, 1927 Χριστός, Αθήνα, Στοχαστής, 1928 Οδυσσέας, Αθήνα, Στοχαστής, 1928 Νικηφόρος Φωκάς, Αθήνα, Πυρσός, 1939 Μέλισσα, Αθήνα, 1939 (ανατύπωση από τη Νέα Εστία) Ιουλιανός, Αθήνα, Ο Πιγκουίνος, 1945 Ο Καποδίστριας, Αθήνα, Νικ. Αλικιώτης, 1946 Σόδομα και Γόμορρα, Αθήνα, 1949 (ανάτυπο από τη Νέα Εστία) 4.Ταξιδιωτική λογοτεχνία Τι είδα στη Ρουσία Α, Αθήνα, Στοχαστής, 1928 Τι είδα στη Ρουσία Β - Γ, Αθήνα, Στοχαστής, 1928 Ταξιδεύοντας Α. Ισπανία, Αθήνα, Πυρσός, 1956 Ταξιδεύοντας Β. Ιαπωνία - Κίνα, Αθήνα, Πυρσός, 1938 Ταξιδεύοντας Γ. Αγγλία, Αθήνα, Πυρσός, 1941 Ταξιδεύοντας. Ισπανία, Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Αλεξάνδρεια, εκδ. Βιβλιοπωλείου Σεράπειον, 1927 Ταξιδεύοντας. Ιταλία, Αίγυπτος, Σινά, Ιερουσαλήμ, Κύπρος, Αθήνα, O Μοριάς, Ποίηση Οδύσσεια, Αθήνα, Πυρσός, 1938 Τερτσίνες, Αθήνα, Αλληλογραφία Επιστολές προς τη Γαλάτεια, Αθήνα, Δίφρος, 1958 Τετρακόσια γράμματα του Κα- Συνέχεια στη σελίδα 14

14 14 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ 130 χρόνια Νίκος Καζαντζάκης ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνέχεια από τη σελίδα 13 ζαντζάκη στον Πρεβελάκη, Αθήνα, Ελένη Καζαντζάκη, 1984 Ανέκδοτες επιστολές Καζαντζάκη - Από τα νεανικά έως τα ώριμά του χρόνια ( ), Με πρόλογο και σχόλια του Μηνά Δημάκη, Αθήνα, έκδοση του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη, 1979 Το χρονικό μιας δημιουργίας - Ανέκδοτη αλληλογραφία Καζαντζάκη - Μαρτινού, Επιμέλεια Γιώργος Ανεμογιάννης, Βάρβαροι Κρήτης, έκδοση μουσείου Νίκου Καζαντζάκη, Παιδική λογοτεχνία Μέγας Αλέξανδρος, Αθήνα, Ελένη Καζαντζάκη, 1979 Στα παλάτια της Κνωσού, Αθήνα, Ελένη Καζαντζάκη, Μεταφράσεις William James, Η θεωρία της Συγκινήσεως, Αθήνα, Φέξης, 1911 Φρειδερίκου Νίτσε, Η γέννησις της τραγωδίας, Αθήνα, Φέξης, 1912 Φρειδερίκου Νίτσε, Τάδε έφη Ζαρατούστρας, Αθήνα, Φέξης, 1913 T. P. Eckermann, Συνομιλίαι Εκκερμανν με τον Γκαίτε, Αθήνα, Φέξης, 1913 C. A. Laisant, Η Αγωγή επί τη βάσει της επιστήμης, Αθήνα, Φέξης, 1913 Μ. Μαίτερλιγκ, Ο θησαυρός των ταπεινών, Αθήνα, Φέξης, 1913 Ch. Darwin, Περί της γενέσεως των ειδών, Αθήνα, Φέξης, 1915 Louis Bόchner, Δύναμις και Υλη, Αθήνα, Φέξης, 1915 H. Bergson, Το γέλιο, Αθήνα, Φέξης, 1915 Νικολό Μακιαβέλλι, Ο Ηγεμόνας, Αθήνα, Γαλαξίας, 1961 Johanes Joergensen, Ο Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, Αθήνα, 1951 Πλάτων, Αλκιβιάδης δεύτερος, Αθήνα, Φέξης, 1912 Πλάτων, Ιων, Μίνως, Δημόδοκος, Σίσυφος, Κλειτοφών, Αθήνα, χ.χ. Ομηρος, Ιλιάδα, Αθήνα, 1955 (μετάφραση Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή) Ομηρος, Οδύσσεια, Αθήνα, 1965 (μετάφραση Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή) Δάντης, Η θεία Κωμωδία, Αθήνα, Κύκλος, Διασκευές Ιούλιος Βερν, Οι πειραταί του Αιγαίου, Αθήνα, Δημητράκος, 1931 Ιούλιος Βερν, Περιπέτειες Κινέζου στην Κίνα, Αθήνα, Δημητράκος, 1931 Ιούλιος Βερν, Η χώρα των αδαμάντων, Αθήνα, Δημητράκος, 1931 Ιούλιος Βερν, Ο γύρος του κόσμου εις 80 μέρες, Αθήνα, Δημητράκος, 1931 Ιούλιος Βερν, Η πλωτή πολιτεία, Αθήνα, Δημητράκος, 1942 Ιούλιος Βερν, Από τον Καύκασο στο Πεκίνο, Αθήνα, Δημητράκος, 1942 Ιούλιος Βερν, Μιχαήλ Στρογκώφ, Αθήνα, Δημητράκος, 1942 Ιούλιος Βερν, Ροβήρος ο κατακτητής, Αθήνα, Δημητράκος, 1943 Μπούλβερ - Λύττων, Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 1933 Μαίην Ρυντ, Οι νέοι Ροβινσώνες, Αθήνα, Νίκας και Σία, χ.χ. Μπήτσερ Στόου, Το καλύβι του Μπαρμπα Θωμά, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 193; Μπόνσελς, Μάγια η Μέλισσα, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 1931 Ντίκενς, Ολιβερ Τουίστ, Αθήνα, Ελευθερουδάκης [1933] Ντωντέ, Το μικρούλικο, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 193; Σουίφτ, Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ, Αθήνα, Ελευθερουδάκης, 193; Γκοπάλ - Μουκέρι, Ο ελέφας Καρί, Αθήνα, Ελευθερουδάκης [1931] 10. Συγκεντρωτικές εκδόσεις Θέατρο - Τραγωδίες με βυζαντινά θέματα, Αθήνα, Δίφρος, 1956 Θέατρο - Τραγωδίες με διάφορα θέματα, Αθήνα, Δίφρος, 1956 Ανέκδοτες επιστολές - Ο Νίκος Καζαντζάκης γράφει., Επιμέλεια - Εισαγωγή -Σχόλια Θανάσης Παπαθανασόπουλος, Βάρβαροι Ηρακλείου, έκδοση ιδρύματος Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, χ.χ. Ο Καζαντζάκης στη μουσική Μανώλη Καλομοίρη, Ο Πρωτομάστορας, όπερα (ή «μουσική τραγωδία») σε δύομέρη και ένα ιντερλούδιο, για τενόρο, δύο σοπράνο, άλτο, βαρύτονο και μπάσο,ορχήστρα, δύο μικτές χορωδίες και μπαλέτο, 1915 / 1929 / 1940, βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη Μίκη Θεοδωράκη, Ζορμπάς, το μουσικό θέμα από την ταινία Alexis Zorbas τουμιχάλη Κακογιάννη, 1964 Μίκη Θεοδωράκη, Αλέξης Ζορμπάς, μπαλέτο - σουίτα σε 23 σκηνές γιαμετζοσοπράνο, μικτή χορωδία, δύο μπουζούκια, δύο κλαρινέτα και συμφωνικήορχήστρα, 1988, πρώτη παρουσίαση στην Αρένα της Βερόνας, Ιταλία Μάνου Χατζηδάκι, Ο Καπετάν Μιχάλης (Eργο 24), μουσική και τραγούδια για τηθεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη πουανέβηκε από το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο σε διασκευή Κώστα Κοτζιά - Γεράσιμου- Σταύρου και σκηνοθεσία Μάνου Κατράκη Ο Καζαντζάκης στον κινηματογράφο 1. Celui qui doit mourir (1957) Το 1955 ο Νίκος Καζαντζάκης συνεργάζεται με τον Jules Dassin στο σενάριο μιας κινηματογραφικής μεταφοράς του μυθιστορήματός του Ο Χριστός ξανασταυρώνεται. Η κινηματογραφική αυτή διασκευή θα ολοκληρωθεί το 1956 και θα κυκλοφορήσει το 1957 υπό τον τίτλο Celui qui doit mourir (Αυτός που πρέπει να πεθάνει). O Νίκος Καζαντζάκης θα παρευρεθεί στην πρώτη προβολή της ταινίας, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Σκηνοθεσία: Jules Dassin Σενάριο: Ben Barzman, Jules Dassin, Νίκος Καζαντζάκης Διάλογοι: Andre Obey Παραγωγή: Indusfilms (Paris), Prima Films, Cinetel, Filmsonor, Da Ma Produzione (Roma) Παραγωγός: Henri Berard Διεύθυνση παραγωγής: Wilhelmine Berard, Yves Laplanche Διεύθυνση φωτογραφίας: Jacques Ο Νίκος Καζαντζάκης με τις αδελφές του Αναστασία και Ελένη, τον αδελφό τής μητέρας του, Αντώνη Χριστοδουλάκη, τη μητέρα του Μαρία και τα εξαδέλφια του. Natteau, Gibert Chain Καλλιτεχνική διεύθυνση και σκηνογραφία: Max Douy Μουσική: Georges AuricΚοστούμια: Christiane Coste Ηθοποιοί: Μελίνα Μερκούρη, Jean Servais, Pierre Vaneck, Nicole Berger, Fernand Ledoux, Gregoire Aslan, Gert Frobe, Maurice Ronet, Roger Hanin, Carl Mohner, Teddy Bilis, Rene Lefevre, Lucien Raimbourg, Joseph Dassin, Δήμος Σταρένιος, Aννα Αρμάου Διάρκεια: Alexis Zorbas (1964) Η ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη Alexis Zorbas, γνωστότερη ως Zorba the Greek,γυρίστηκε το 1964 με βάση το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά. Εκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και τον Απρίλιο του επομένου βρέθηκε να διαγωνίζεται στα Οσκαρ. Υποψήφια για 7 βραβεία της Ακαδημίας, μεταξύ των οποίων και τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου ανδρικού ρόλου και διασκευασμένου σεναρίου, θα αποσπάσει τελικά τρία: Δεύτερου γυναικείου ρόλου για τη Ρωσίδα Lila Kedrova, διεύθυνσης φωτογραφίας για τον Walter Lassally και καλλιτεχνικής διεύθυνσης για τον Βασίλη Φωτόπουλο. Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά) Παραγωγή: Μιχάλης Κακογιάννης, Anthony Quinn Διεύθυνση φωτογραφίας: Walter Lassally Καλλιτεχνική διεύθυνση: Βασίλης Φωτόπουλος Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Ηθοποιοί: Anthony Quinn, Alan Bates, Ειρήνη Παππά, Lila Kedrova, Pia Lindstrom, Σωτήρης Μουστάκας, Αννα Κυριακού Διάρκεια: The Last Temptation of Christ (1988) Ο Martin Scorsese ήρθε σε επαφή με τον Τελευταίο Πειρασμό του Νίκου Καζαντζάκη όταν η ηθοποιός Barbara Hersley, συνεργάτριά του σε προηγούμενη ταινία, του έδωσε το βιβλίο στη διάρκεια των γυρισμάτων. Ο κατά Scorsese Τελευταίος Πειρασμός του Χριστού κυκλοφόρησε το 1988 και την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας. Η υποδοχή από το κοινό και τις αρχές είχε όλα τα γνωρίσματα της υποδοχής που είχε συναντήσει το ίδιο το μυθιστόρημα, 35χρόνια πριν. Σε ορισμένες χώρες η ταινία δεν βγήκε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες ύστερα από δικαστική απαγόρευση. Και στην Ελλάδα, προκάλε σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στην είσοδο των λιγοστών αιθουσών προβολής που τη φιλοξένησαν, ενώ δεν έχει προβληθεί ποτέ από κανένα τηλεοπτικό κανάλι. Σκηνοθεσία: Martin Scorsese Σενάριο: Paul Schrader, Jay Cocks, Martin Scorsese (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη Ο Τελευταίος Πειρασμός) Παραγωγός: Barbara de Fina Μουσική: Peter Gabriel Ηθοποιοί: Willem Dafoe, Harvey Keitel, Barbara Hersley, Verna Bloom, David Bowie, Harry Dean Stanton Διάρκεια: 164 Πηγές: Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, Πατρίς, Εκπαιδευτική Τηλεόραση

15 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΘΕΜΑ 15 Ακολουθώντας τον μύθο του «μαύρου χρυσού» στην Ηπειρο Της Μ. Τζώρα Τη διαδρομή του στα μονοπάτια της αναζήτησης του «μαύρου χρυσού» στην Ηπειρο θυμάται ο 92χρονος Ορέστης Καπέρδας, ίσως ο μοναδικός επιζών από όσους εργάστηκαν στην εταιρεία γεωτρήσεων που είχε εγκατασταθεί, πριν από τον πόλεμο του 1940, στον συνοικισμό Λυκοστάνη, στα Γραμμενοχώρια της Ζίτσας, στο νομό Ιωαννίνων. «Αν σπάσεις πέτρα εκεί, καίγεται, παίρνει φωτιά» λέει, για να αποδώσει παραστατικά το γεωλογικό φαινόμενο στον τόπο του. Ο κ. Καπέρδας «έβγαλε μεροκάματο» από την πρώτη μέρα, το 1939, που τα συνεργεία κάποιας ιταλικής εταιρείας, όπως λέει, ήρθαν από την Αυλώνα της Αλβανίας και εγκαταστάθηκαν δύο χιλιόμετρα πιο κάτω από το χωριό του, τον Πολύλοφο. Αν και πέρασαν από τότε 73 χρόνια, ο υπερήλικας - που ήταν 19 ετών τότε -μας διηγείται με διαύγεια όλα τα γεγονότα, που εκείνη τη δύσκολη περίοδο έδωσαν «ανάσα» στην περιοχή και την οικογένειά του. Η εταιρεία - θυμάται - έδωσε εργασία σε πολλούς και από τα γύρω χωριά, τη Δραγοψά, τη Λυκοστάνη και το Γραμμένο. Οταν έφτασαν οι Ιταλοί, άνοιξαν δρόμο και έφτιαξαν μια ξύλινη γέφυρα για να περάσουν τα μηχανήματα και στην απέναντι όχθη του ποταμιού, που διασχίζει την κοιλάδα. Η εταιρεία, για να στεγάσει το προσωπικό της έκτισε έναν πέτρινο ξενώνα. Οταν ολοκληρώθηκαν αυτά τα έργα, «τρύπησαν» το βουνό και δημιούργησαν μια μεγάλη «γαλαρία», μήκους περίπου 100 μέτρων. Εκεί, όπως μας λέει ο κ. Ορέστης, έκαναν μετρήσεις και μελέτες στα τοιχώματα του τούνελ, που έσταζαν πίσσα. Ο ίδιος εργαζόταν στην απέναντι πλαγιά, στα «τρυπάνια», όπου γίνονταν οι γεωτρήσεις. «Τα τρυπάνια κόλλαγαν στην πίσσα», θυμάται, χαμογελώντας, και μας περιγράφει ότι η κούραση για να τα καθαρίσουν ήταν μεγάλη. Οι έρευνες και οι προσπάθειες για την εξόρυξη του πετρελαίου σταμάτησαν μετά τη γερμανική εισβολή και η εταιρεία εγκατέλειψε τα μηχανήματα και έφυγε. Ζητήσαμε από τον κ. Ορέστη Καπέρδα να θυμηθεί το όνομα της εταιρείας, όμως η μνήμη του δεν τον βοήθησε. Αναζητώντας σχετικές πληροφορίες με το θέμα, εκείνη την περίοδο, η ιταλική εταιρεία που δραστηριοποιήθηκε στην Αλβανία ήταν η AGIP, με τη θυγατρική της Azienda Italiana Petrοli Albanesi (AIPA), από το Κατά την περιήγηση στην περιοχή, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Πολύλοφος, Δραγοψά και τον συνοικισμό Λυκοστάνη, διαπιστώνει ο επισκέπτης ότι, σήμερα, υπάρχουν τα απομεινάρια του ξενώνα, ο οποίος λεηλατήθηκε μετά την αποχώρηση των Ιταλών, τα πηγάδια των γεωτρήσεων, που όμως είναι σφραγισμένα με τσιμέντο, και η «γαλαρία», την είσοδο της οποίας έχουν φράξει τα πουρνάρια. Ο πρόεδρος της Κοινότητας Σπύρος Βέργος, που ήταν και ο ξεναγός μας στην περιοχή, αναφέρει πως οι ντόπιοι, από τότε προσέδωσαν το τοπωνύμιο «Πετρέλαια» στην περιοχή. «Οταν σταματήσουν οι πολλές βροχές, την άνοιξη και το καλοκαίρι, ο τόπος μυρίζει πετρέλαιο, ενώ το ποτάμι κατεβάζει πίσσα», υποστηρίζει ο κ. Βέργος και μας υποδεικνύει κάποια σημεία στην κοίτη, όπου το χρώμα των πετρωμάτων είναι διαφορετικό. Ο μύθος των υδρογονανθράκων στο νομό Ιωαννίνων ζωντανεύει και πάλι, σήμερα όχι μόνο στη Ζίτσα αλλά και στο Πωγώνι, όπου πριν από 52 χρόνια, το 1960, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ερευνητικές γεωτρήσεις στη Λάβδανη. Οι προσδοκίες ξαναγεννήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, λόγω των εξελίξεων και ειδικά της πληροφορίας ότι ο Εθνικός Φορέας Διαχείρισης Υδρογονανθράκων βρίσκεται στο στάδιο της αξιολόγησης των προσφορών του για την ανάθεση έρευνας - εξόρυξης κοιτασμάτων πετρελαίου σε περιοχές στον νομό Ιωαννίνων. Οι τοπικές κοινωνίες, κυρίως στη Ζίτσα και το Πωγώνι παρακολουθούν με ενδιαφέρον τη διαδικασία. Ο δήμαρχος Πωγωνίου Κώστας Καψάλης, μιλώντας λέει ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν ενθαρρυντικές ενδείξεις για κοιτάσματα πετρελαίου σε περιοχή του χωριού Νεγράδες, στο Καλπάκι, το οποίο απέχει 25 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα. Εκεί, το 2003, είχε γίνει ερευνητική γεώτρηση σε βάθος 4000 μέτρων, όμως σαφείς απαντήσεις δεν είχαν δοθεί τότε. Η εύρεση και η εξόρυξη πετρελαίου στους Νεγράδες θα δώσει οικονομική «ανάσα» TOLL FREE (855) NY AREA (718) FAX (718) στο Πωγώνι, επισημαίνει ο Δήμαρχος, καθώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και θα υπάρξουν ανταποδοτικά οφέλη. Ομως, τονίζει ότι θα πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στην αποφυγή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ενα από τα σενάρια που συζητούνται είναι και το γεγονός ότι στη γειτονική Αλβανία, στην περιοχή του Μπάλσι, η οποία βρίσκεται ακριβώς βόρεια του Καλπακίου, σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, υπάρχουν πετρελαιοπηγές. Αυτό το δεδομένο μεγαλώνει την αισιοδοξία των κατοίκων, οι οποίοι αναμένουν με αγωνία την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την εγκατάσταση εταιρείας στον τόπο τους.

16 16 ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Στην παγίδα της κατάθλιψης ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Εχει χαρακτηριστεί η νόσος του 21ου αιώνα. Ο λόγος για την κατάθλιψη, την ψυχική διαταραχή που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα απειλήσει έναν στους δέκα από εμάς κάποια στιγμή της ζωής μας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προβλέπει ότι μέχρι το 2020 η κατάθλιψη θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα υγείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η κατάθλιψη είναι δύο φορές πιο συχνή στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες. Μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία, ωστόσο φαίνεται ότι «προτιμά» τους άνδρες και τις γυναίκες μεταξύ 25 και 45 ετών. Σήμερα, η οικονομική κρίση και οι κλυδωνισμοί που αυτή επιφέρει στο βιοτικό μας επίπεδο και τις σχέσεις μας θεωρείται ένας ακόμη καθοριστικός παράγοντας για τη συνεχή αύξηση των περιστατικών κατάθλιψης. Τα πιο επικίνδυνα σημάδια: Το σημαντικότερο σύμπτωμα της κατάθλιψης είναι η κακή διάθεση: ένα επίμονο αίσθημα λύπης, απελπισίας ή και αγωνίας. Πολύ συχνά, όμως, η κατάθλιψη δεν εκδηλώνεται με αρνητική διάθεση, αλλά με έντονο άγχος ως κυρίαρχο σύμπτωμα. Αρκετές φορές, επίσης, ειδικά στους άνδρες, αλλά και στους ηλικιωμένους, εκδηλώνεται με νευρικότητα και έντονο θυμό. Τέλος, μπορεί το άτομο να αισθάνεται μουδιασμένο συναισθηματικά, αδύναμο να νιώσει είτε θετικά είτε αρνητικά συναισθήματα. Από εκεί και πέρα, η ανηδονία είναι ένα ακόμη σημαντικό σύμπτωμα της κατάθλιψης. Αυτό σημαίνει ότι τίποτα από ό,τι μέχρι τώρα μας ευχαριστούσε, π.χ. το παιχνίδι με τα παιδιά μας, μια συνομιλία με τους φίλους μας, μια βραδιά στον καναπέ με τον σύντροφό μας, δεν μας δίνει πλέον χαρά. Μάλιστα, μία από τις ερωτήσεις που περιλαμβάνουν τα επίσημα τεστ διάγνωσης της κατάθλιψης είναι το αν το τελευταίο διάστημα (σ.σ. κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων εβδομάδων) έχει μειωθεί το ενδιαφέρον ή η ευχαρίστηση που παίρνουμε από όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες που μας ευχαριστούσαν στο παρελθόν. Οι ειδικοί εξηγούν ότι για να διαγνωστεί ένα καταθλιπτικό επεισόδιο είναι απαραίτητη η ύπαρξη είτε της κακής διάθεσης είτε της ανηδονίας και η παρουσία τουλάχιστον τεσσάρων συμπτωμάτων από τα παρακάτω: Ασχημος ύπνος, αλλαγές στην όρεξη, μόνιμη κούραση, μειωμένη λίμπιντο, διέγερση ή επιβράδυνση, αισθήματα ενοχής, δυσκολία συγκέντρωσης, καθώς και αδυναμία λήψης αποφάσεων, σκέψεις θανάτου και αυτοκτονίας. Συναγερμός και στο σώμα: Η Η κατάθλιψη προτιμάει άντρες και γυναίκες ηλικίας ετών. κατάθλιψη εκδηλώνεται και με σωματικά συμπτώματα που πολλές φορές μοιάζουν με εκείνα του στρες, όπως η δύσπνοια που συχνά περιγράφεται σαν ένα βάρος στο στήθος, οι ενοχλήσεις από το γαστρεντερικό σύστημα (π.χ. ναυτία, διάρροια), οι ταχυκαρδίες, οι πόνοι (π.χ. στο στήθος, στην πλάτη), τα μουδιάσματα στα άκρα και ο πονοκέφαλος. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις τα σωματικά συμπτώματα είναι αυτά που θορυβούν τον πάσχοντα και τον στρέφουν στον καρδιολόγο, τον γαστρεντερολόγο ή τον πνευμονολόγο. Συχνά ο ειδικός ψυχικής υγείας δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή του ασθενούς. Οι ασθενείς κατά κανόνα επισκέπτονται τους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, οι οποίοι τελικά αποκλείουν το ενδεχόμενο παθολογικών προβλημάτων και παραπέμπουν τον ασθενή στον ψυχολόγο ή τον ψυχίατρο. Το πέρασμα στην κατάθλιψη: Οι στενοχώριες αποτελούν φυσιολογικές συναισθηματικές καταστάσεις από τις οποίες όλοι περνάμε. Oταν κάποιος αισθάνεται άσχημα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα βυθιστεί πιο βαθιά στη θλίψη. Με το πέρασμα του χρόνου και τη βοήθεια των οικείων μας ανθρώπων σταδιακά θα ξεπεράσουμε τη στενοχώρια. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο περίγυρός μας, καθώς και ο τρόπος που έχουμε δομήσει τη ζωή μας - δηλαδή το αν έχουμε ενδιαφέροντα και δραστηριότητες - θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την προσαρμοστικότητά μας σε πιεστικές καταστάσεις και απώλειες. Για ποιο λόγο όμως ορισμένοι άνθρωποι βυθίζονται πιο βαθιά στη θλίψη, νιώθουν παγιδευμένοι στο κενό και φτάνουν στο σημείο να πιστέψουν ότι τελικά τίποτα δεν έχει νόημα πια; Τι είναι αυτό που ωθεί κάποιους να βιώνουν τη ζωή με βαρύ αίσθημα συντριβής; Η απάντηση δεν είναι απλή, δεδομένου ότι η κατάθλιψη θεωρείται πολυπαραγοντική νόσος. Γονίδια και περιβάλλον: Οσοι έχουν ιστορικό κατάθλιψης στο άμεσο συγγενικό περιβάλλον τους (μητέρα, πατέρας) έχουν δύο έως τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κατάθλιψη. Η γενετική προδιάθεση καθιστά κάποιον πιο ευάλωτο στην κατάθλιψη. Μελέτες σε διδύμους και σε υιοθετημένα παιδιά τεκμηριώνουν τη βαρύτητα του γενετικού παράγοντα. Εχει διαπιστωθεί ότι οι μονοζυγωτικοί δίδυμοι έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν αν νοσεί και ο άλλος δίδυμος. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι η νόσος χτυπά υιοθετημένα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες με ιστορικό κατάθλιψης, παρότι ζουν και μεγαλώνουν σε άλλο περιβάλλον. Ο γενετικός παράγοντας είναι ισχυρός μεν, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και τον ρόλο του περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν υπάρχει η γενετική προδιάθεση, αυτή δεν αρκεί για να βυθίσει κάποιον στην κατάθλιψη. Τον καθιστά όμως πιο ευάλωτο ψυχικά σε περίπτωση που εκτεθεί σε κάποιο σοβαρά στρεσογόνο γεγονός, όπως η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ο χωρισμός, η απόλυση ή η απότομη υποβάθμιση του βιοτικού του επιπέδου. Με άλλα λόγια, όταν υπάρχει η γενετική προδιάθεση, τότε αυτά τα δυσάρεστα περιστατικά μπορεί να αποτελέσουν τον καταλύτη που θα πυροδοτήσει ένα καταθλιπτικό επεισόδιο. Αλλοι παράγοντες που μπορεί να παίξουν ρόλο στην εκδήλωση κατάθλιψης σχετίζονται με τον αρνητικό τρόπος σκέψης, τις ψυχοπιεστικές καταστάσεις στην παιδική ηλικία, τις ασθένειες, καθώς και με την κατάχρηση ουσιών. Η ψυχοθεραπεία: Αν και η θεραπεία που εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης εξαρτάται από την προσέγγιση κάθε ειδικού, σήμερα συνήθως προτιμάται η γνωσιακή - συμπεριφορική προσέγγιση, που σκοπό έχει να επιφέρει αλλαγές στη νοοτροπία, να διορθώσει λανθασμένες σκέψεις και εκτιμήσεις, απλουστεύσεις ή υπερβολές, και να φέρει την ισορροπία στον τρόπο σκέψης του ασθενούς, που θα τον ωθήσει σε μια πιο ρεαλιστική εκτίμηση και αντιμετώπιση της κατάστασης. Ο καταθλιπτικός ασθενής έχει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, όπως εξηγούν οι ειδικοί. Συνήθως τα βλέπει όλα πολύ πιο μαύρα από όσο είναι - και παρότι η κατάσταση μπορεί να είναι όντως άσχημη, συνήθως είναι καλύτερη από αυτήν που νομίζει ο ίδιος. Ο σκοπός της θεραπείας είναι να τροποποιήσει τις γνωσιακές στρεβλώσεις του ασθενούς και να τον βοηθήσει να αποκτήσει διαφορετική οπτική γωνία της πραγματικότητας που βιώνει. Επίσης, το υποστηρικτικό δίκτυο του πάσχοντος (φίλοι, συγγενείς), καθώς και τα ενδιαφέροντά του, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που θα τον βοηθήσουν να ξεπεράσει την κατάθλιψη. Ναι ή όχι στα αντικαταθλιπτικά; Η λήψη αντικαταθλιπτικών χαπιών είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση μιας σοβαρής καταθλιπτικής διαταραχής, αλλά δεν ισχύει το ίδιο και για τις περιπτώσεις ήπιας και μέτριας κατάθλιψης. Ωστόσο, η πραγματικότητα που επικρατεί όσον αφορά τη λήψη αντικαταθλιπτικών είναι διαμετρικά αντίθετη. Με άλλα λόγια, στη χώρα μας κάθε χρόνο αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς η χρήση αντικαταθλιπτικών. Το φαινόμενο αποδίδεται στο ότι τα φάρμακα συχνά αποτελούν την «εύκολη λύση», σε συνδυασμό με το μεγάλο ποσοστό εγκατάλειψης της ψυχοθεραπείας, που κάτω από τις συνθήκες της τρέχουσας οικονομικής κρίσης είναι ακόμη μεγαλύτερο. Από εκεί και πέρα αξίζει να γνωρίζετε πως διπλάσιες περίπου γυναίκες από ό,τι άνδρες φαίνεται να πάσχουν από κατάθλιψη. Επιπλέον, οι γυναίκες, πέραν της κοινής κατάθλιψης, εμφανίζουν και κατάθλιψη μετά τον τοκετό (επιλόχεια κατάθλιψη), προεμμηνορρυσιακή δυσφορική διαταραχή (πριν την έμμηνο ρύση) και εμμηνοπαυσιακή κατάθλιψη. Οι άνδρες, από την άλλη μεριά, είναι πιο πιθανό να καλύψουν τα συμπτώματά τους πίσω από το αλκοόλ ή τον τζόγο. Ακόμη, ζητούν πιο δύσκολα βοήθεια από το κοντινό τους περιβάλλον ή από έναν ειδικό. Επομένως, εκτιμάται ότι η στατιστική αλλοιώνεται λόγω αυτών των συμπεριφορών, που θεωρούνται χαρακτηριστικές του ανδρικού φύλου. Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, η διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι μεγάλη και αποδίδεται σε βιολογικές ανομοιότητες των δύο φύλων. Από την άλλη μεριά, όλο και περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και οι κοινωνικές διαφορές ανδρών και γυναικών. Πηγή: «vita.gr»

17 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΘΕΜΑ 17 Γκολ στο Λιντς από φοιτητές για τα σχολεία της Ελλάδας Τα γκολ «ζεσταίνουν» συνήθως τις κερκίδες. Τα τέρματα, όμως, που σημειώθηκαν στο Λιντς της Αγγλίας θα ζεστάνουν - στην κυριολεξία - δημόσια ελληνικά σχολεία που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και αδυνατούν να προμηθευτούν πετρέλαιο για να καλύψουν τις ανάγκες των μαθητών. Κάτω από έναν ήλιο που θύμιζε περισσότερο Ελλάδα - αν και λίγα 24ωρα πριν χιόνιζε - πραγματοποιήθηκε, το περασμένο Σάββατο, στο Πανεπιστήμιο του Λιντς ένα ξεχωριστό ποδοσφαιρικό τουρνουά, με τη συμμετοχή φοιτητών από χώρες όλου του κόσμου και τη στήριξη του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου «Δεσμός». Στόχος ήταν να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, τα οποία θα καλύψουν τη θέρμανση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας μας, στο πλαίσιο του προγράμματος «Δεσμός για τα σχολεία». Οι ποδοσφαιριστές, από νωρίς, φόρεσαν τα αθλητικά τους, οι σαράντα εθελοντές πήραν θέσεις ως διαιτητές, φωτογράφοι και υπεύθυνοι καθαριότητας των γηπέδων, και η μπάλα στήθηκε στη σέντρα 44 φορές! Οσοι και οι αγώνες που διεξήχθησαν σε ένα ιδιαίτερα εορταστικό κλίμα. Οι 24 ομάδες, με περισσότερους από 170 παίκτες, έβαλαν τα δυνατά τους και αγωνίστηκαν σκληρά για τον συγκεκριμένο φιλανθρωπικό σκοπό. Και ύστερα από αμφίρροπες αναμετρήσεις βγήκε νικητής! Τα χρήματα θα σταλούν στα ελληνικά σχολεία... με «αγάπη» από την Μποτσουάνα, την ομάδα που κατέκτησε την πρώτη θέση στο συγκεκριμένο τουρνουά. «Από την πρώτη στιγμή έως την τελευταία όλα ήταν όπως τα ονειρευόμασταν. Ελπίζουμε αυτό να ήταν ένα έναυσμα για όλους τους Ελληνες του εξωτερικού, ώστε να δραστηριοποιηθούν και να προσφέρουν οτιδήποτε στην πατρίδα μας και σε όσους έχουν ανάγκη» δήλωσε ο 21 ετών Κυριάκος Κυριακόπουλος, εκπρόσωπος του «Δεσμού» και φοιτητής στο τμήμα Μηχανολόγων - Μηχανικών του πανεπιστημίου του Λιντς. Οπως απέδειξαν οι φοιτητές της Αγγλίας, για να προσφέρει κάποιος σε όσους έχουν πραγματικά ανάγκη, δεν χρειάζεται να βρίσκεται δίπλα τους. Μπορεί να το κάνει και από απόσταση. Αρκεί να έχει διάθεση! Πηγή: Δεσμός ΞΕΝΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΕΠΙΔΡΑ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ; (Β) Αείμνηστου Αιδ. Σπύρου Ζωδιάτη, δ.θ., δ.φ. Γραφικό ανάγνωσμα: Πράξεις 16:16-34 Συνεχίζουμε σήμερα το θέμα που αρχίσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας. Αφήσαμε στο πρώτο εκείνος μέρος τον απ. Παύλο και το Σίλα μέσα στη φυλακή να ψάλουν και να δοξολογούν το Θεό. Και μείναμε με το ερώτημα: ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα ήταν πως τους άκουσαν οι άλλοι φυλακισμένοι, έτσι που η φυλακή μετατράπηκε σε κέντρο ευαγγελισμού. Δεν μπήκαν στη φυλακή οι απόστολοι μ' αυτό το σκοπό. Το έργο που συντελέστηκε στις καρδιές των άλλων φυλακισμένων ήταν προϊόν της ασυναίσθητης επίδρασης των αποστόλων πάνω τους. Αν ο Θεός επιτρέψει να βρεθούμε σε μια άσχημη ή ανεπιθύμητη κατάσταση, είναι για να ασκήσουμε έστω και ασυναίσθητα τη χριστιανική μας επίδραση πάνω στους άλλους. Κι αυτό θα συμβεί αν δεχόμαστε καθετί από το χέρι του Θεού με χαρά κι ευγνωμοσύνη και όχι με παράπονο και γογγυσμούς. Συχνά με την ασυναίσθητη επίδραση μας κατορθώνουμε πολύ περισσότερα πράγματα απ' ό,τι θα μπορούσαμε να κατορθώσουμε με δικά μας σχέδια και μελετημένα προγράμματα. Ας μην ξεχνάμε πως οι άνθρωποι παρακολουθούν τις λεπτομέρειες στη ζωή μας. Όσο μικρό κι αν είναι το φως σου μέσα στο πυκνό σκοτάδι, λάμπει και φωτίζει ψυχές. Φτάνει να είναι το φως του Χριστού και φτάνει να κρατάς το φως αυτό αναμμένο. Δεν υπάρχει φωνούλα χαράς και δοξολογίας που βγαίνει από το στόμα μας, όσο αδύνατη κι αν είναι, που να μην ακούγεται από κάποιον. Η ασυναίσθητη επίδραση μας πάνω στους άλλους είναι το αποτέλεσμα της βίωσης της χριστιανικής μας ζωής, έτσι όπως τη θέλει ο Χριστός. Και φέρνει ευτυχία όχι μονάχα στους άλλους, αλλά και σ' εμάς τους ίδιους. Εκείνος που κυνηγά την ευτυχία μακριά από το Χριστό απογοητεύεται. Η ευτυχία δεν είναι αποτέλεσμα εξωτερικών περιστάσεων, αλλά καρπός της εσωτερικής κατάστασης του ανθρώπου. Όταν ο άνθρωπος δεχτεί το Χριστό σαν Σωτήρα του κι αποκτήσει την ψυχική του ειρήνη, ό,τι κι αν συμβεί νιώθει ευτυχισμένος. Ο Παύλος κι ο Σίλας έψαλλαν μέσα στο σκοτάδι της φυλακής, γιατί ένιωθαν την παρουσία του Θεού μέσα τους. Γιατί ο Χριστός ήταν στ' αλήθεια μέσα τους. Άραγε συμβαίνει το ίδιο και μ' εσένα που λέγεσαι χριστιανός; Νιώθεις την παρουσία του Θεού μέσα σου κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν βρίσκεσαι; Κι άραγε επιδρά ευεργετικά η ζωή σου πάνω στους άλλους που σε βλέπουν και σε ακούνε; Αν όχι, ο Χριστός είναι έτοιμος να σου χαρίσει μια τέτοια ζωή, φτάνει να Του το ζητήσεις με πίστη και μετάνοια. Αν δεν έχεις το Λόγο του Θεού, γράψε μας να σου στείλουμε μια Καινή Διαθήκη. Η αξία της είναι 12 δολάρια μαζί με τα ταχυδρομικά. Αν δεν μπορείς να την πληρώσεις, ευχαρίστως να σου τη στείλουμε δωρεάν. Ζήτησε μας επίσης να σε εγγράψουμε στο μηνιαίο χριστιανικό περιοδικό Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓ- ΓΕΛΙΟΥ. Θα σε βοηθήσει να κατανοήσεις τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, να μάθεις για τη ζωή που προσφέρει ο Χριστός, για τη διδαχή Του, για τις αξιώσεις Του, για το θαύμα της αναγέννησης και την αλλαγή που επιφέρει στην ανθρώπινη ζωή. Κι ακόμα θα μαθαίνεις κάθε μήνα νέα από το παγκόσμιο ιεραποστολικό έργο, τα οποία θα σε αφήσουν κατάπληκτο με τα όσα πραγματοποιεί ο Θεός σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Είναι πραγματικά ένα περιοδικό μοναδικό στο είδος του. Η ετήσια συνδρομή του είναι μόνο 25 δολάρια, μαζί με τα ταχυδρομικά. Κάνε το τσεκ στο όνομα: ΤHE VOICE OF THE GO- SPEL και μαζί με το απόκομμα αυτό στείλε το στη διεύθυνση: ΤΗΕ VOICE OF ΤΗΕ GOSPEL 6815 SHALLOWFORD RD. CHATTANOOGA TN Μόλις πάρουμε την παραγγελία σου θα σου στείλουμε αμέσως το πρώτο τεύχος, και στη συνέχεια κάθε μήνα τακτικά. Αν θέλεις και την Καινή Διαθήκη, κάνε το τσεκ για 37 δολάρια. Δε θα το μετανιώσεις ποτέ.

18 18 ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ Φωτογραφικές αναμνήσεις από την Ομογένεια του 2002 ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Ο Γιώργος Γεωργακόπουλος τότε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Υόρκης, ομιλεί σε πανομογενειακή συγκέντρωση για την προετοιμασία της παρέλασης της 25ης Μαρτίου. Από εκδήλωση προς τιμή του επιχειρηματία Νίκου Γαβαλά στην κοινότητα του Καθεδρικού Ναού Αγίου Δημητρίου Αστόριας. Διακρίνονται ο τότε προϊστάμενος της κοινότητας Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Κουρούνης, σημερινός Μητροπολίτης Νέας Ιερσέης, ο τότε Επίσκοπος Απαμείας Βικέντιος της Μονής Χρυσοβαλάντου, Πάνος Σταυριανίδης, Αλκέτας Παναγούλιας, Νίκος Νικολιδάκης. Από την τιμητική εκδήλωση του Καθεδρικού ναού Αγίου Δημητρίου για τον επιχειρηματία και υποστηρικτή της κοινότητας Νίκο Γαβαλά. Διακρίνονται ο τότε Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Κουρούνης, η Μαρία Μακεδώ, ο Νίκος Ανδριώτης,ο Μιχάλης Γιάνναρης, ο Τιμολέων Κόκκινος, η Αραβέλλα Σιμωτά, ο Βασίλης Φιλίππου, ο Αναστάσιος Κουλαρμάνης Παράσταση καραγκιόζη στο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού. Διακρίνεται ο Χάρης Διακοβασίλης στην διάρκεια της παράστασης ενώ τα παιδάκια τον παρακολουθούν αποροφημένα Στιγμιότυπο από συνεδρίαση της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας. Διακρίνονται ο Χρίστος Βουρνάς, ο Δημήτρης Καραλέκας, ο Ντιν Σπήλιος, ο Βασίλης Ξυδιάς, ο Ηλίας Γκούρος Από την παρουσίαση του βιβλίου του Αρχιμανδρίτη Κλεόπα Στρογγύλη για τον βίο του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του θαυαματουργού στην κοινότητα της Κορόνας στην Νέα Υόρκη. Διακρίνονται ο πρόξενος της Κύπρου Βασίλης Φιλίππου,ο Επίσκοπος Μελόης Φιλόθεος, ο Αρχιμανδρίτης Κλεόπας Στρογγύλης, ο Βασίλης Λιβανός, η Ελένη Λυδάκη, ο Νίκος Κλαδόπουλος, ο Χρίστος Τριπουλάς

19 ΣΑΒΒΑΤΟ 23 - ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ 19 Από την χειροτονία σε Επίσκοπο του Αντωνίου Πούλου στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος της Νέας Υόρκης. Διακρίνονται ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής αείμνηστος Ιάκωβος, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος ο οποίος ενδύει με τα αρχιερατικά άμφια τον νεοχειροτονηθέντα Επίσκοπο Φασιανής Αντώνιο. Ο ομογενής Μιχάλης Βολίκας ιδιοκτήτης του χρυσοχοείου «Πάνθεον» στην Αστόρια Νέας Υόρκης επιδεικνύει υψηλής τέχνης και ποιότητας χρυσαφικά. Από εκδήλωση στο Κρητικό Σπίτι στην Αστόρια Νέας Υόρκη παρουσία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Φασούλα. Διακρίνονται επίσης ο Νίκος Καστρινάκης και ο Βασίλης Φιλίππου. Από το τιμητικό γεύμα για το ζεύγος Γαβαλά στο κοινοτικό κέντρο του Καθεδρικού ναού Αγίου Δημητρίου Αστόριας, το οποίο είχε σημειώσει επιτυχία με την προσέλευση εκατοντάδων ομογενών. Ο Κώστας Πρέντζας ιδιοκτήτης του ανθοπωλείου Pavilion Floras στην Αστόρια Νέας Υόρκης ετοιμάζεται για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, η οποία είναι η γιορτή των ερωτευμένων και των λουλουδιών.

20 20 ΥΓΕΙΑ Πρακτικές οδηγίες για τις Πρώτες Βοήθειες ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ Συνεχίζουμε το νέο αυτό κεφάλαιο του Περιοδικού στα θέματα Υγείας με πρακτικές εφαρμογές γιατρών και νοσηλευτών. Με οδηγό κυρίως το βιβλίο «Το αλφαβητάρι των Α Βοηθειών», της Κων. Καραγκούνη. Φυσικά ο οδηγός αυτός δεν ακυρώνει, ούτε αντικαθιστά τους γιατρούς και τους ανθρώπους που γνωρίζουν άριστα τις Πρώτες Βοήθειες. Επίδεση άκρου χεριού - Πηχεοκαρπικής Αρθρωσης και άκρου ποδιού - Ποδοκνημικής άρθρωσης Παρακάτω περιγράφεται η μέθοδος με το χέρι, ενώ το ίδιο ισχύει και για το πόδι. Χρησιμοποιήστε κυλινδρικό επίδεσμο. α. Κρατήστε σταθερά με το ένα χέρι τον β ρ α χ ί ο ν α και με το άλλο κάντε δυο ίσες περιστροφές γύρω από την πηχεοκαρπική άρθρωση, με την κεφαλή του επιδέσμου. Αρχίστε από τη βάση της παλάμης εσωτερικά του χεριού. β. Τραβήξτε τον ε π ί δ ε σ μ ο διαγωνίως πάνω στη ράχη του χεριού, ώστε η άκρη του να ακουμπήσει στη βάση του μικρού δακτύλου και γυρίστε τον επίδεσμο εσωτερικά στη βάση των δακτύλων και μετά χιαστί στη βάση του αντίχειρα. Κάντε μια διαγώνια περιστροφή στην παλάμη και τέλος δυο ίσες περιστροφές γύρω από τον καρπό. γ. Εάν θέλετε να ακινητοποιήσετε και τα δάκτυλα, περιστρέψτε τον επίδεσμο γύρω από τα δάκτυλα χιαστί μέχρι επάνω και επιστρέψτε κατά την ίδια φορά μέχρι τον καρπό όπου θα τον στερεώσετε με κλιπ ή παραμάνα. ΠΡΟΣΟΧΗ: Αφήστε ελεύθερη την άκρη των δακτύλων για να ελέγξετε την κυκλοφορία του αίματος. Τις ίδιες κινήσεις με το άκρο του χεριού κάνετε και στο άκρο πόδι (α, β, γ, δ). Σημείωση: Οι επίδεσμοι υποστήριξης για την άρθρωση την ποδοκνημική και την πηχεοκαρπική πρέπει να επεκτείνονται αρκετά πιο πέρα από την άρθρωση για να κρατούν ακινητοποιημένο καλύτερα το μέλος. Επίδεση δακτύλου Ο επίδεσμος που χρησιμοποιείται για να ακινητοποιήσετε ένα δάκτυλο έχει το σχήμα σωλήνα και κρατάει επίσης επιθέματα ή γάζες στη θέση τους. Στο εμπόριο συνοδεύεται μ ένα εργαλείο εφαρμογής για την πιο εύκολη επίδεση του. Σημείωση: Σε περίπτωση που δεν βρείτε στο φαρμακείο το εργαλείο εφαρμογής της σωληνοειδούς γάζας, μπορείτε να πάρετε έναν ελαστικό επίδεσμο μικρού πλάτους και να τον περιστρέφετε σε μορφή σπείρας γύρω γύρω από το δάκτυλο, στηρίζοντας το τέλος με ένα κλιπ ή τραυμαπλάστ. ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι σπειροειδείς περιστροφές να μη γίνονται σφιχτά, ώστε να μην εμποδίζουν την ροή του αίματος. Επίδεση προστασίας επιθεμάτων του άκρου ποδιού και του άκρου χεριού Παρακάτω περιγράφεται η μέθοδος με το πόδι, ισχύει όμως το ίδιο και για το χέρι. Χρησιμοποιήστε τριγωνικό επίδεσμο. α. Τοποθετήστε στο πάτωμα ένα κομμάτι υφάσματος σε σχήμα τριγωνικό ή έναν τριγωνικό επίδεσμο και πατήστε στο κέντρο του. Πρώτα αναδιπλώστε την άκρη της πλευράς που βρίσκεται στη μεριά της φτέρνας. β. Φέρνετε τη μια γωνιά προς τα πάνω έτσι, ώστε να σκεπάσει το πόδι, και τις δυο γωνίες, αριστερά και δεξιά της άρθρωσης, τις τυλίγετε γύρω από την άρθρωση. γ. Δένετε με ένα σταυρόκομπο τις δυο γωνίες του τριγωνικού επιδέσμου πάνω στην κορυφή του άκρου ποδιού (σταθερά αλλά όχι σφιχτά, ώστε να μην εμποδίζεται η κυκλοφορία του αίματος). δ. Φέρνετε την τρίτη γωνία προς τα έξω και πάνω από τον κόμπο και στηρίζετε τον επίδεσμο με μια παραμάνα ασφαλείας. Επίδεση ακινητοποίησης ποδιών Χρησιμοποιήστε φαρδείς και μακριούς επιδέσμους για την ακινητοποίηση ενός ή και των δύο ποδιών και απαραίτητα βρείτε μια πετσέτα για να την τοποθετήσετε ανάμεσα στα μέλη. α. Τοποθετήστε τα δυο πόδια παράλληλα και βάλτε κάτω από την ποδοκνημική άρθρωση και λίγο πιο πάνω ένα φαρδύμακρύ επίδεσμο. Ενδιάμεσα από τα δυο πόδια, σε σχήμα κυλινδρικό, βάλτε μια πετσέτα μπάνιου. β. Δέστε σε σχήμα χιαστί τα δυο πόδια και την πετσέτα μεταξύ τους, πηγαίνοντας αντίθετα τις άκρες, προς τις πατούσες του τραυματία. γ. Κάντε κόμπο δένοντας σφιχτά κάτω από τις πατούσες (όχι μέχρι του σημείου να διακοπεί η ροή του αίματος). Μ έναν άλλο φαρδύ επίδεσμο δέστε τα δυο πόδια στα γόνατα για να ακινητοποιηθούν. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο κόμπος να είναι από την πλευρά που δεν υπάρχει τραυματισμός ή εάν έχουν τραυματιστεί και τα δυο πόδια στο ενδιάμεσο κενό που δημιουργούν. Γάζες - αυτοκόλλητα επιθέματα Η γάζα ως επικάλυμμα Η γάζα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν δεν υπάρχει κάποιο αυτοκόλλητο επίθεμα για να τοποθετηθεί πάνω από την πληγή. Οι γάζες είναι αποστειρωμένες και κυκλοφορούν συνήθως σε ατομικά περιτυλίγματα. α. Παίρνετε ένα κομμάτι βαμβάκι και το διπλώνετε δυο φορές έτσι, ώστε κατά μήκος και πλάτος να μπορεί να καλύψει το τραύμα. β. Τυλίξτε τo βαμβάκι με γάζα και, αφού φροντίσετε την πληγή, τοποθετήστε το από πάνω. γ. Στερεώστε τη γάζα και το βαμβάκι με τραυμαπλάστ ή επίδεσμο. Τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για να τοποθετήσετε ένα π ρ ο σ τ α - τ ε υ τ ι κ ό κάλυμμα από γάζα και βαμβάκι πάνω στην πληγή δείχ ν ο ν τ α ι με σαφήνεια (α, β, γ, δ) χωρίς να χρειάζεται περιγραφή. Οι γάζες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να κρατήσουν στη θέση τους το βαμβάκι, τα απολυμαντικά φάρμακα ή να προστατεύουν τις πληγές από τις μολύνσεις μέχρι να θεραπευτούν. Αυτοκόλλητα επιθέματα Ο σκοπός των αυτοκόλλητων επιθεμάτων είναι η εξωτερική προστασία των μικρών τραυμάτων και η εξασφάλιση ότι το φάρμακο θα μείνει πάνω στην πληγή μετά την τοποθέτηση του. Στο εμπόριο κυκλοφορούν σε διάφορα μεγέθη και είναι συσκευασμένα σε ατομικά - αποστειρωμένα περιτυλίγματα. Αυτό είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα τους σε σχέση με τους επιδέσμους. Αποτελούνται από: α. Ταινία με αυτοκόλλητο υλικό σε διάφορα μεγέθη. β. Επίθεμα από γάζα ή κυτταρίνη πάνω στην αυτοκόλλητη ταινία. γ. Προστατευτικό κάλυμμα που ξεκολλάει πριν από τη χρήση, προστατεύοντας έτσι και το αυτοκόλλητο υλικό και το επίθεμα. Τοποθέτηση: α. Αφαιρέστε το προστατευτικό κάλυμμα και κρατήστε το επίθεμα από τις δυο άκρες του αριστερά και δεξιά. Π Ρ Ο - Σ Ο Χ Η : Μ η ν ακουμπήσετε τη γάζα γιατί είναι αποστειρωμένη. Τοποθετήστε το απευθείας στην πληγή τοποθετώντας τη γάζα στο σωστό σημείο. Πιέστε τις άκρες του στο δέρμα. ΠΡΟΣΟΧΗ: Κολλούν εύκολα στο στεγνό δέρμα. Σημείωση: Κυκλοφορούν στο εμπόριο αδιάβροχα, υφασμάτινα, πολύχρωμα, διαφανή αυτοκόλλητα επιθέματα για δάκτυλα και φτέρνες. Ενέσεις ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ της ενδομυϊκής ένεσης γιατί η ενδοφλέβια πρέπει απαραιτήτως να γίνεται από γιατρό ή κάποιον κατάλληλα εκπαιδευμένο. Με την τεχνική της ενδομυϊκής ένεσης, εάν τηρηθούν αυστηρά όλοι οι βασικοί κανόνες, δεν υπάρχει περίπτωση κινδύνου για την υγεία του ασθενούς. Η τεχνική της ενδομυϊκής ένεσης Κατάλληλα σημεία α. Πλένετε καλά τα χέρια σας και τα αποστειρώνετε με οινόπνευμα. Αναταράσσετε το φιαλίδιο με το φάρμακο και πριονίζετε το λαιμό του με το ειδικό πριονάκι. β. Τοποθετείτε τη βελόνα με το προστατευτικό της κάλυμμα πάνω στη σύριγγα και μετά το αφαιρείτε με προσοχή χωρίς να αγγίξετε καθόλου τη βελόνα. Βάζετε τη βελόνα αμέσως στο φιαλίδιο και αναρροφάτε το φάρμακο. γ. Κρατάτε τη βελόνα προς τα πάνω και επιδιώκετε την έξοδο δυο τριών σταγόνων του φαρμάκου. δ. Κάνετε απολύμανση του σημείου που θα γίνει η ένεση μ ένα βαμβάκι με οινόπνευμα και εισάγετε τη βελόνα με χέρι σταθερό και μέτρια δύναμη. Κάνετε αναρρόφηση με το έμβολο για λίγο για να ελεγχθεί εάν μπαίνει αίμα στη σύριγγα και, εάν δεν μπαίνει, πιέζετε το έμβολο για να αδειάσετε το φάρμακο. ΠΡΟΣΟΧΗ: Η ένεση γίνεται πάντα κάθετη. Σε περίπτωση που κατά την αναρρόφηση μπει αίμα στη σύριγγα, επαναλαμβάνετε το τρύπημα σε άλλο σημείο. ε. Μετά την έξοδο της βελόνας πρέπει να γίνει ένα μικρό μασάζ πάνω στο σημείο που έγινε η ένεση μ ένα κομμάτι βαμβάκι με οινόπνευμα για να διαλυθεί το φάρμακο. Τέλος σκεπάστε προσεχτικά τη βελόνα με το προστατευτικό κάλυμμα και πετάξτε όλα τα σύνεργα της ένεσης στο καλάθι των αχρήστων. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ζητήστε από τον ασθενή να είναι χαλαρός κατά τη διάρκεια της ένεσης και οπωσδήποτε να μην κινείται.