ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ. π α ι ο υ μ ε γίνουμε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΥΡΩΝΑ 21ΜΑΪΟΥ-1 ΙΟΥΝΙΟΥ ου ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΥΡΩΝΑ

Transcript

1 ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 9ου ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΥΡΩΝΑ Λα Ε π α ι ο υ μ ε γίνουμε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΥΡΩΝΑ 21ΜΑΪΟΥ-1 ΙΟΥΝΙΟΥ 1994

2 ουζ ξεφορτω θήκαμε τους κακούς», είπε στους φίλους του ο πανέξυπνος Κουΐκυ και πρόσθεσε: «Έχω μια πελώρια λαχτάρα για Νέσκουικ! Τι λέτε και σεις;». Ν β Η β ί / ΤΩΡΑ ΤΟ Σ ΙΚ Ρ I ΤΟΥ ΚΟΥΪΚΥ ΣΤΑ I ΣΟΥΠΕΡ Μ ΛΡΚΕΤ! κανα το γάλα α π ό λ α υ σ η!

3 ή λ 17* φ ίί τ π ίά ά Ε Λ ά τε Μ, Α π Μ ^ 0 / 4 / ι ι ε Ελάτε παιδιά να παίξουμε όλοι μαζί και σίγουροι νά 'στε πως η χαρά 8α σας βρει. Αγάπη και φίλους μαζί στο 9ο παιδικό φεστιβάλ 8α βρεις. Δώρα πολλά γεμάτα χαρά χαμόγελα φέρνουν στα πρόσωπα των παιδιών. Όλοι μπορούν να παν. Μη διστάζεις νά 'ρ8εις, οι πόρτες για όλους 8ά 'ναι ανοιχτές. Λυπημένος αν μπεις, χαρούμενος 8α βγεις. Σε μια μεγάλη παρέα 8α μπεις και σίγουρος νά 'σαι πως η χαρά 8α σε βρει. Στο πιο διασκεδαστικό φεστιβάλ εσύ μπορείς να πας να κάνεις φίλους που 8α συντροφεύουν για πάντα. Δε 8α ξεχάσουν, γι' αυτό νά 'σαι σίγουρος γιατί παν στο 9ο παιδικό φεστιβάλ. Σ' αυτό 8α βρεις αγάπη, χαρά και ό,τι μπορεί να φανταστεί το γεμάτο φαντασία μυαλό σου μέσα στο 9ο παιδικό φεστιβάλ! Γλυκερία Μπατίλα 11 ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα Ευχαριστούμε τ που για 4η σ στηρίζει το Παιδί

4 V A χ, ψ & 4 / J l / Είμαι ένας τυχερός άνθρωπος. Είχα πάντοτε πολλούς και καλούς φίλους. Φίλοι απ' τη γειτονιά, απ' το σχολείο, απ' το στρατό, απ' τη δουλειά, απ' τους μικρούς και μεγάλους αγώνες της ζωής- Σήμερα όταν συναντιώμαστε και σφίγγουμε το χέρι, όλα περνούν σαν ταινία μπροστά από τα μάτια μου- χαρές και λύπες, αστεία και σοβαρά πράγματα. Είναι προνόμιο να ζεις με φίλους είναι επιτυχία να κάνεις καθημερινά καινούργιους φίλους. Ο τρόπος είναι ένα από τα μυστικά της ζωής. Εύχομαι ολόψυχα, με τις οικογένειές σας, τους δασκάλους και τη δική μας συμβολή, να κατακτήσετε αυτό το μυστικό. Στην υγεία λοιπόν των φίλων σας. Ο Δήμαρχος Δημ. Νικολάίδης ην εταιρεία NESTLÉ υ ν ε χ ό μ ε ν η χρονιά κό Φεστιβάλ Βύρωνα.

5 ^ ^ Π ρ ά [ Μ δ - ιμ ά ) ά π \!, Α γ Μ ι & { & (/) 4α) & 4 0 \ / ' φ ί σ ί Λ ά } %ί/γλύψλ ϋ * Μ \ ψ φ, ν γ ξ, ( ρ ι } ϋ, > Σ ά β β α το 21 - Κ υ ρ ια κή 2 2 Μ α'ιου ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ Δ ε υ τέ ρ α 2 3 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. ΕΝΑΡΞΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ (πλατεία Ταπητουργείου) Τρίτη 2 4 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. Χορευτικά συγκροτήματα Α' Παιχνιδότοπος Τ ετά ρ τη 2 5 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. Θέατρο Παραδοσιακοί χοροί Β' Παιχνιδότοπος Π έμπ τη 2 6 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. Θέατρο Παραδοσιακοί χοροί Α' Παιχνιδότοπος Π α ρ α σ κ ευ ή 2 7 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. Θέατρο Παραδοσιακοί χοροί Β' Παιχνιδότοπος Τρίτη 2 4 Μ α ΐο υ - Π α ρ α σ κ ευ ή 2 7 Μ α ΐο υ Σ ά β β α το 2 8 Μ α ΐο υ ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΥΡΩΝΑ (Ν. Ελβετίας 34) ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 9ου ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ στονκαρεα (Συνοικιακό Κέντρο ΚΑΡΕΑ) Κ υ ρ ια κή 2 9 Μ α ΐο υ 7.00 μ.μ. θέατρο (Στέκι Νεολαίας) Δ ε υ τέ ρ α 3 0 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ μ.μ. Οι μαθητές παρουσιάζουν ΘΕΑΤΡΟ «ΡΑΜΠΑ» «Στη χώρα του Καπαλλού» Τρίτη 3 1 Μ α ΐο υ 7.30 μ.μ. Θέατρο Χορός και θέατρο (πλ. Κολημμένου) Αφιέρωμα στον Κ. Κρυστάλλη Τ ετά ρ τη 1 Ιουνίου 7.30 μ.μ. ΛΗΞΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ (πλατεία Ταπητουργείου) ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ Αποτελεί πλέον δεσμό η φιλοξενία παιδιών από άλλες χώρες αλλά και από ακριτικές περιοχές της Ελλάδας, πιστεύοντας πως αυτός είναι ένας τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας. Για φέτος το 9ο Παιδικό Φεστιβάλ Βύρωνα, φιλοξενεί μαθητές Δημοτικών Σχολείων του Νομού Κιλκίς.

6 ^ Π ο λ ι τ ι σ τ ι κ ό Κέντρο Βύρωνα Σάββατο * (Ν. Ελβετίας 34) Κυριακή 2 2 1ίτίαίου 11 π.μ μ.μ. 5 από τις καλύτερες παιδικές ταινίες «Ε λ ε υ θ ε ρ ώ σ τ ε τον Γ ο υ ΐλ η», σ κ η ν ο θ ε σ ία : Σ ά ιμ ο ν Γουΐλσεν. Π αίζουν: Τζαίημσον Τζαίημς, Τζαίημς Ρίχτερ, Λώρι Πέτι. «Ντένις ο Τρομερός», σκηνοθεσία: Νικ Κασλ. Παίζουν: Γουώλτερ Ματάου, Τζόαν Μπλουράιτ. «Τομ & Τζέρυ». Κινούμενα Σχέδια. Σκηνοθεσία: Φ ιλ Ρόμαν. «Βαθύ γαλάζιο», σκηνοθεσία: Ζακ Λυκ Μπένσον. «Τρεις σωματοφύλακες», σκηνοθεσία: Ρίτσαρ Λέστερ. Παίζουν: Ρίτσαρντ Τσάμπερλεν, Μ άικλ Γυόρκ. ώρα 7.30 μ.μ. Έναρξη του 9ου Παιδικού Φεστιβάλ (Πλατεία Ταπητουργείου) Κλόουν - ταχυδακτυλουργοί - χαρά και χρώματα σας υποδέχονται στην Έναρξη του Φεστιβάλ. Ο Δήμαρχος Βύρωνα κ. Δ. Νικολαΐδης ανοίγει το Φεστιβάλ Τραγούδια από τη ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ με τους Χρήστο Στέργιογλου και Γιάννη Παπαζαχαριάκη Εκπλήξεις Η γιορτή δα τελειώσει με χορό, τραγούδι και πολύ κέφι. Διήμερος Μαραθώνιος Παιδικού Κινηματογράφου ώρα 7.30 μ.μ. Θεατράκι Πλατείας Κολημμένου Τα παιδιά του 5ου & 11ου Σχολικού Συγκροτήματος χορεύουν παραδοσιακούς χορούς με τη συνοδεία μουσικού συγκροτήματος. Τρίτη 24 Μ α ΐο ν Α ' Παιχνιδότοπος (Άλσος Αγίας Τριάδας) Ραντεβού για παιχνίδι με παιχνίδια, μουσική και κλόουν-πειρατές. Τα παιχνίδια συντονίζουν οι Πρόσκοποι της Τοπικής Εφορίας Βύρωνα-Καισαριανής. M a to u t i l / Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα Jf i l a i (Ν. Ελβετίας 34) 7.30 μ.μ. «Λυσιστράτη» από τα παιδιά του 13ου Δημοτικού Σχολείου μ.μ. «Ας παίξουμε τους μεγάλους» του Α. Δελώνη, από τα παιδιά του 3ου Δημοτικού Σχολείου. Πλατεία Ταπητουργείου 7.30 μ.μ. Θεατρική παράσταση «Παράξενα κι όμως ελληνικά» και παραδοσιακοί χοροί από το 10ο Δημοτικό Σχολείο. Β ' Π α ι χ ν ι δ ό τ ο π ο ς (παιδική χαρά - τέρμα τρόλεϋ) Ραντεβού για παιχνίδι. Τα παραδοσιακά παιχνίδια συντονίζουν οι Παππούδες από το ΚΑΠΗ Μεταμόρφωσης. Στο Ραντεβού θα βρείτε και την κλόουν Λουκουμίτσα! Πολιτιστικό Μ α ΐο υ Κέντρο Β ύρ ω να (Ν. Ελβετίας 34) 7.30 μ.μ. «Η χορωδία των φάλτσων» από τα παιδιά του 13ου Δημοτικού Σχολείου μ.μ. Θέατρο: «Άρες-μάρες και τρελλάρες» του Α. Δελώνη, από τα παιδιά του 13ου Δημοτικού Σχολείου. Το 8ο & 15ο Σχολικό Συγκρότημα παρουσιάζει παραδοσιακούς χορούς και τον μάγο Ντομένικο με τα μαγικά του (!) στον χώρο του σχολείου τους. Α ' Παιχνιδότοπος (Αλσος Αγίας Τριάδας) Ραντεβού για τσουλήθρες (διαγωνισμός). Οι Πρόσκοποι και ο κλόουν Αλαντίν με το Τζρνι του σας περιμένουν...

7 Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Ν. Ελβετίας 34) 7.30 μ.μ Θεατρική Παράσταση: «Μικροί μεγάλοι» της Λίας Καραββία, από τα παιδιά του 3ου Δημοτικού Σχολείου. Άλσος Αγίας Τριάδας 7.30 μ.μ. Οι μαθητές του 6ου-7ου και 14ου Σχολικού Συγκροτήματος παρουσιάζουν παραδοσιακούς χορούς και ο κλόουν Αλαντάλων τα κάνει άνω-κάτω. Β ' Παιχνιδότοπος (παιδική χαρά - τέρμα τρόλεϋ) «Ελάτε να παίξουμε, να γίνουμε φίλοι» Τι θα παίξουμε; Έκπληξη! Οι πρόσκοποι σας περιμένουν... ΤΡΙΤΗ 24 - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΜΑΪΟΥ Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Ν. Ελβετίας 34) Έκθεση παραδοσιακού παιχνιδιού. Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 7.00 μ.μ μ.μ μ.μ. Ραντεβού στον Καρέα (Συνοικιακό Κέντρο Καρέα) Ελάτε να παίξουμε με τους προσκόπους πρωτότυπα πρωταθλήματα! Τα Δημοτικά Σχολεία 9ο και 16ο παρουσιάζουν παραδοσιακούς χορούς. Ο Π. Καπετανίδης παρουσιάζει τον Καραγκιόζη σε νέες περιπέτειες... Η Λουκουμίτσα είναι όλο εκπλήξεις! Πολιτιστικό Κ έ ν τ ρ ο Β ύ ρ ω ν α (Ν. Ελβετίας 34) AcuTcpa μ.μ. Οι μαθητές των Δημοτικών Σχολείων παρουσιάζουν δικά τους τραγούδια και παραμύθια. Θέατρο «Ράμπα» 9.00 μ.μ. «Στη χώρα του Καπαλλού» του Κ. Δαρλάση. Ο επαγγελματικός θίασος «ΡΑΜΠΑ» παρουσιάζει σε πανελλήνια πρεμιέρα την οικολογική κωμωδία του Κώστα Δαρλάση «Στη χώρα του Καπαλλού».

8 Θεατράκι (Πλατεία Κολημμένου) 7.30 μ.μ. «Ο Πέτρος και ο Λύκος» του Σεργκέι Προκόφιεφ Μ ΙΑ Χ Ε Χ Ω Ρ ΙΣ Τ Η Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η Σ Τ Ο Π Α Ι Δ Ι Κ Ο Φ Ε Σ Τ ΙΒ Α Λ Τ Ο Υ Δ Η Μ Ο Υ Β Υ Ρ Ω Ν Α. Η Σ Χ Ο Λ Η Χ Ο Ρ Ο Υ Ζ Α Χ Α Ρ Ι Α Δ Η Ζ Ω Ν Τ Α Ν Ε Υ Ε Ι Τ Ο Υ Σ Η Ρ Ω Ε Σ Τ Ο Υ Π Α Ρ Α Μ Υ Θ ΙΟ Υ Μ Ε 2 0 Χ Α Ρ ΙΤ Ω Μ Ε Ν Ε Σ Μ Α Θ Η Τ Ρ ΙΕ Σ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ Αφηγητής: Πουλάκι (Σάσσα): Πάπια (Σόνια): Γάτα (Ιβάνκα): Παππούς: Κυνηγός Βλαντίμιρ: Κυνηγός Μίσσα: Πέτρος: Λύκος: Γεωργία Τσαντούλα 'Ελενα Καροφ υλλάκη Μαρία Ανέστη Σ. Αναγνοστοπούλου Κλειό Υφαντή Αναστ. Σουλτάτη Αναστ. Τσινισιζελη Αννα Τσουχνίκα Χριστίνα Τσαντούλα Στον Ρωσικό χορό: Βάσω Καμπάνη Λούγια Κοσινιάρη Αθηνά Μιχαηλίδου Έφη Πανοπούλου Λύδια Παπανδρέου Αννα Παπαθανασίου Κατ. Παπαθανασίου Δημ. Τριανταφύλλου Κλεοπ. Τσουχνίκα Βασιλική Χαζιράκη 8.30 μ.μ. Το χορευτικό του Πνευματικού Κέντρου Δ. Βύρωνα παρουσιάζει δημοτικούς χορούς. Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα (Ν. Ελβετίας 34) 7.30 μ.μ. Θεατρική παράσταση: «Αγαπημένο μου Ρομπότ» από τους μαθητές του 13ου Δημοτικού Σχολείου. 6 ο 7 ο 1 4 ο Σχολικό Συγκρότημα αφιέρωμα στον Κώστα Κρυστάλλη έκθεση βιβλίου παραδοσιακοί χοροί Πλατεία Ταπητουργείου ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ 7.30 μ.μ. Λήξη του 9ου Παιδικού Φεστιβάλ. Παρέλαση των κλόουν. Ο Δημήτρης Κάσσαρης τραγουδά ελληνικό τραγούδι Ο Δήμαρχος ανανεώνει το ραντεβού για το 10ο Παιδικό Φεστιβάλ. Το συγκρότημα «Μουσικοθεραπευτές» σε τραγούδια απ' όλη την Ελλάδα. Τα τραγούδια ερμηνεύουν οι μικροί Χρήστος και Σταυρούλα Δαλιάνη. Επιμέλεια εντύπων 9ου Παιδικού Φεστιβάλ Βύρωνα: εργαστήρι γραφικών τεχνών «ΕΡΩΔΙΟΣ» ηπείρου 6, τηλ

9 m i n l i a i r i i i u m a i u i a i i x 'i î u h h ; ^ B i M M m S S M m í í f / M ' I ΠΡΙΓΚΙΠΟΝΝΗΣΩΝ & ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ 21 ΒΥΡΩΝΑΣ ΤΗΛ:

10 Όλα τα παιδιά αγαπούν το παιδικό φεστιβάλ. Πηγαίνουν: εκεί γιατί διασκεδάζουν, γελούν, συναντούν τους φίλουςι ρυς και τουςϊβέσ ει πολύ..τσφεστιβάλ αποτέλείται από κινηματογράφο, 8 ε -: άτρ6 και δέατρο σκιών. Είναι,.απαραίτητο και χρήρ μ ο σε κάδε Δήμο να γίνονται εκδηλώσεις δωρεάν. Ο Δήμος προσπαθεί για Ι ό καλύτερο και έχει πετύχει το σκοπό το» Γιατί εκεί πηγαίνουν και παιδιά που δεν έχουν αρκετά χρήματα για να πάνε μόνα τους σέ δέατρο η κινηματογράφο και να ευχαριστηθούν. Αυτό μα^δυμίζρ την εποχή τοϋ ί Περικλή πουίοινε χρήμστα στους φτωχούς γιατί * πίστευε ότι τό δέατρο μορφώνει. 1 Όλα τα παιδιά πρέπει- να ευχαριστήσουν το Δήμο για τις προσπάθειες του. Μιχόλης Τζαγάκης 5ο Δημοτικό Βύρωνα «Πώς δα ή δ ε λ α *ΐίν α ι μια γιορτή» Εγώ δα ήδελα να είναι μιέί γιορτή έτσι: Να έχει πολλά παιδιά από όλο τον κόσμο, χαρούμενα, ευτυχισμένα, να είναι χαμογελαστά, να έχουν στιε χώρες τους σχολειβνό μορφώνονται, να έχομ^ 'ίολλά δέατρο για να ψυχαγωγούνται, θ α ήδελα να μην δημιουργούνβιόλεμοι γιατί σκοτώνονται πολλοί έο ι, γέρο^υναίκες και παιδιά και μετά αυτή η χώρα καταστρέφετσι. θα ιήδελα όλα τα παιδιά του κόσμου να βρίσκονται θερυτή τη γιορτή -με τις' οικογένειές τους και να είναι όλοι πολύ %#υχισμένοί. θ α ήθελα να είχα φτιάξει φιλίες με όλα αυτά τα παιδιά. Ετσι θα ήθελά ναήταν μια γιορτή. θ έφ ό ς Γεωργίου 2ο Δημοτικό Βύρωνα - Στ 1 Ένα ιριχνίδι «Το Τζαμί» Ένα παιχνίδι ποΰ-έπαιζαν παλιότερα τα παιδιά στη Φλώρινα, αλλά και σε άλλα μέρη της πατρίδας μαςήταν το Τζαμί. Στο παιχνίδι αυτά συμμετέχουν 5 έως 20 παιδιά τα οποία χωρίζονται σε δύο ισάριθμες ομάδες. Στην αρχή σημειώνουν στο έδαφος έναν κύκλο μει διάμετρο δύο περίπου μέτρων και στο κέντρο του!ρ υ ν το ένα ε π ά ρ α τ ο άλλο 15 στρογγυλά κομμάτια από κεραμίδια. Σβ συνέχεια με μια μπά- ΙΡ λίγο μεγαλύτερη από ένα πορτοκάλι οι παίκτες των δύο ομάδων με τη σειρά προσπαθούν, 3πό απόσταση 8-10 μέτρων, να γκρεμίσουν τα στημέν3ί ραμίδια. Τα π α ιδ Μ ο υ ανήκουν στην ομάδα του παίχτη που έ ρ ι ξ Β ε τη μπάλα τα κεραμίδια, αμέσως απλώνονται γύρω γύρω από τον κύκλο σε απόσταση μέτρων, ενώ τα παιδιά της άλλης )μάδας απλώνουν τα κεραμίδια στην περιφέρεια ου κύκλου και κρατάνε την μπάλα, ιτη συνέχεια του παιχνιδιού τα παιδιά που είναι κοντά στον κύκλο προσπαδούν με τη μπάλα να χ τυ π ή σ ο υ παιδιά της άλλης ομάδας και να τα βγάζουν έξω από το παιχνίδι, ενώ εκείνα προσπαδούν να πλήάΐίμον τον κύκλο και να μαζέψουν τα κεραυίδια για να τα ξαναστήσουν όρδια στο! κέντρο του κύκλου. Στην προσπάθεια αυτή γίνονται ομηρικές μάχες; και το αποτέλεσμα εξαρτάται από την ταχύτητα αλλά κ α ι ^ Β ρ ν η ρ ί α ^ Ι ^ Μ Μ ^ θ α μπορούσατε να εκδίδετε ένα περιοδικό για ρ φεστιβάλ. Π.χ. τα παιδιά.«! γράΐρουν ή να ζω; γραφίζουν κάτι και στο π ερσ ικό αυτό να το δημοσιεύετε. Επίση^μπορείτε νά γράφετε άρθρα που ενδιαφέρουφτα παιδιά, π.χ. οικολογία, μουσρ κή, αδλητισμός, και. άλλα.. Μπορείτε να γράφετε για τα προβλήμαΐ&του Βύρώνα. Αυτό το περιοδικό να βγαίνει κάδε φορά που ο δήμος- μάς διοργανώνει το παιδικό φεστιβάλ. Εάν τα παιδιά πρυ φυλάνε τον κύκλο μπορέσουν να χτυπήσουν με την μπάλα όλα τα αντίπαλα παιίδιά, τότε έχουν κερδίσει, εάν όμως τα παιδιά που είναι έξω από τον κύκλο κατορθώσουν να μαζέψουν και να στήσουν όλα τα κεραμίδια το ένα πάνω στο άλλο στο κέντρο του κύκλου, τότε φωνάζουν τη λέξη «τζαμί» και είναι αυτά νικητές. ΕυδυμίρΔεσποτόκη Εγώ το φετινό φεστιβάλ θα ήθελα να μην είναι,νια τόσο παιδικές ηλικίες. Να, ας πούμε έχει πά- ΡΦ-,πολύ παιδικά παιχνίδια, παιδική μουσική... θ α ήδελα να έχει κάποια παιχνίδια που να ικανοποιούν / ο Δημοτικό Βύρωνα - Ε εμάς, τα λίγο πιο μεγάλα παιδιά, ί'' 0 θέμα: «Ένα,ρόιχνίδι» Ευχαριστώ Βάνια Περράκη 4ο ΔημοτικόΒύρωνα Όταν η^ιαγιά μου ήτα'ρικρή έπαιζε ένα παιχνίδι Αου λ ύ ετα ι «Ξυλίκι». Παίζεται με δύο ξύλα. Το Ίν α ε ίρ ι μακρύ σαν μπαστούνι και το άλλο πολύ Μια ωραία ιδέα για το Παιδικό Φεστιβάλ 8ά ταν κοντό. Στο κοντό ξύλο όβ μο άκρες του είναι μυτερές. να αρχίζει με παρουσιαστές κλόουν, ντυμένους Λ ο μεγάλο ξύλο χτυπής το μικρά, πετιέ- με τον πιο αστείο τρόπο,. Να παίζουν με πολύ ται πάνω κ<3*τθ:ξαναχτυπάς. Σε κάσε δέκα μέτρο χρωμα μπαλόνια, να κάνουν τούμπες tai να πνίγουν έχουν πόντους Α όσ ο,π ιο πολλούς βαθμούς θα όλους σ' έγατΐοτάμι γέλιου. Τα παιδιά να λέ- πάρει, gro τέλος οποίος θα έχει τουςπιο πολλούς νεόστεία και ανέκδοτα, ενώ να μοιράζργται σε βαθμούς θα είναι ο ν ι κ η τ ή ς ^ ^ ^ ^ * * ολους πολλά και διάφορα δώρα. Στο χώρο του 7ο Δημοτικό Βύρωνα Φεστιβάλ να βρίσκονται παιδιά από όλες τις χώρες. Γέλιο, χορός και τραγούδι. Γιώργος Σ ο υ λο γιά ν^ Ονομάζομαι Νίκη Κεραμίδα και δα σας γράψω 11 ο Δημοτικό Βύρωνα - E? -μ ιδέα που έχω για το «9ο Φεστιβάλ». Προτ!#ω στο φεστιβάλ να παίξουμε το παιχνίδι-; «Ακούστε τον αρχηγό». Αυτό το παιχνίδι παίζεταίε Μ ε λένε Παναγιώτη και είμαι μαθητής της Β τάμε μια ομάδα παιδιών. Αυτή η ομάδα διαλέγει ένα I ξπζτου 16 υ Δημοτικού Σχολείου Καρέα. παιδί για αρχηγό της. Όταν διαλέξουν αρχηγό δα ^ Στο παιδικό φεστιβάλ που γίνεται κάθε χρόνο πρέπει να κάνουν ό,τι τους λέει. Αρχίζοντας πάντα στην περιοχή μας, θα ήδελα να δω δέατρο, Κα με τη φράση «Ο αρχηγός λέει». Αμα δεν πει ραγκιόζη, κλόουν, ταχυδαχτυλουργό και άλλα αυτή την φράσηκα πει π.χ. «Καδήστε κάτω» χωρίς ωραία πράγματα και ναί&ασκεδάσω με τους φίλους να πει «Ο α ρ χ ^ Ις λέει να καδήστε κάτω» και τα μου και να π ε ^ ^ ^ ^ ώ ΐ παιδιά καδήσουν, τό τε χάνουν. Όποιος όμως Παναγιώτης Τσαλαβρέττας κα\ουθήσ^ στά γράμμα τις οδηγίες του αρχηγού 16ο Δημοτικο Βύρωνά1 χωρίς να χάσει είναι ο νικητής. 5ο Δημοτικό 3ι ρίγα Ιο φεστιοαληρυ Δήμου κάνει παρα πολλά πραγματα. θ ά 'θελα να περιέχει ακόμα πάρα πολλά ^πράγματα. Δηλαδή χορούς, τραγούδια, μουσική δίάψορθμ^ολλούς Ιϋ ρ νισ μ ο ύ ς, παιχν λαδή ας π ο ύ μ Λ ο ^ ο θ έ α τρ ο, τσουβαλοδρο μίες, καραγκιόζη, θεατρικά και πολλά ωραία έργα και πολλά πράγματα δά 'δελα να Τ ζ ιέ ρ ι ακόυα κ ^ σ ρ β ά λ τ «Δήμου. Πανοπούλου Ουρανία-Ρανια 7οΔημοτικό Βύρωνα - Δ

11 Μια φ ο ρ ά ήταν έ ν α ς ά ν θ ρ ω π ο ς που ό λ ο έκ λ α ιγ ε, το ν φ ώ να ζα ν κλαψ ιάρη. Μ ια μέρα τον άκουσα κάτι παιδιά, μόλ ις πήγαν κοντά το υ το ν ρώ τη σ α ν τα παιδιά γιατί κλαίει. Τ ό τε α υ τό ς τους λ έ ει ότι τον φ ω νάζανε κλαψιάρη. Λίγο πιο π έρ α ε ίχ ε μια τ α μ π έ λ α που έ λ ε γ ε «Π ροσ οχή στα γα ρ γα λόδεντρα». Τ ό τε ένα από τα παιδιά είπε να τον πάμε στα γ α ρ γα λόδεντρ α. Μ ό λ ις τον πήγαν στα γ α ρ γ α λ ό δ εν τρ α ά ρ χισ ε να γ ελ ά ει και φ ώ να ζε να το ν β γά λουν. Ό τα ν β γήκε από τα γ α ρ γ α λ ό δ ε ν τρ α το υ ς ευ χ α ρ ί σ τη σ ε γιατί είχ ε πάρα πολύ κα ιρ ό να γελάσ ει. Αγγελική Διονυσοπούλου 2 ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ1 Ο ι γονείς μου είχαν ένα πολύ καλό φίλο. Κάνανε πολύ παρέα μαζί του. Εμείς παίζαμε πολύ με τα παιδιά του ιδίως το καλοκαίρι που πηγαίναμε μαζί σ ε δ ιά φ ορα μέρη. Πριν 2 μήνες α υ τό ς ο φίλος των γονιών μου α ρ ρ ώ σ τη σ ε β α ριά και π έ8ανε. Ό λ ο ι σ τενοχω ρ εθ ή κα μ ε πολύ. Ο ι γ ο νείς μου π ο λ λές φ ο ρ έ ς το ν θ υ μούνται και κλαίνε. Η μητέρ α μου πάει και κά νει π α ρ έα στη γυναίκα το υ και στα παιδιά του. Ή ταν πολύ κα λός άνθρω π ος και ν έο ς και τον αγαπούσα και εγώ πολύ. Τώ ρα που βλέπ ω τους γονείς μου τόσ ο λυπημένους καταλαβαίνω πόσ ο πολύτιμη είναι μια φιλία. Ελπ ίζω ο α γ α π η τό ς φ ίλ ο ς τω ν γονιώ ν μου έχ ει που βρίσκειται να είναι καλά και να ξ έ ρει ότι δ εν θ α τον ξεχ ά σ ο υ μ ε ποτέ. Ν ικολέτα Κρυστάλλη 2 ο Δημοτικό Βύρωνα Το θ λιμένο αηδονάκι Μ ια μεγάλη π αρέα από παιδιά αποφάσισαν να πάνε μια εκδ ρ ο μ ή την ερ χ ό μ ε νη Κυριακή. Π ερίμεναν με μεγάλη ανυπομονησία να έ ρ θ ε ι αυτή η μ έρ α και έκαναν όνειρ ο να περάσουν όσ ο καλύτερ α γίνεται στην εξο χ ή. Α λ λ ο ς έ λ ε γ ε να π α ίξο υ μ ε μπάλα, ά λ λ ο ς έ λ ε γ ε να περπατήσουμε και κάποιος ά λ λ ο ς έ λ ε γε πως θα παίξουμε επιτραπέζια παιχνίδια. Τ έλος, ή ρ θ ε αυτή η μ έρ α της εκρ ο δ μ ή ς και τα παιδιά αφού γέμισαν τα σακίδιά το υ ς με διά φ ορα πράγματα μπήκαν σ το πούλμαν και ξεκίνησ α ν ξεσ η κ ώ ν ο ντα ς το ν κόσ μο από τις χ α ρ ο ύ μ εν ες φ ω νές τους και απ' τα τραγούδια τους. Μ ε τ ά από ώ ρ ε ς έφ τα σ α ν σ ' ένα δ ά σ ο ς και τα μάτια τους θαμπώ θηκαν από την ομορφιά της φύσης. Π ανύψ ηλα καταπράσινα δ έν τρ α χ ά ρ ι ζαν την όμορφ η σκιά τους, πολύχρωμα λουλούδια μοσχομύριζαν παντού, χιλιάδ ε ς πουλιά, χα ρ ούμενα κελ α η δ ο ύ σ α ν και ένα όμορ φ ο μικρό ποταμάκι κυλούσ ε τα κρυστάλλινα νερά του. Η ομορφ ιά ήτανε κάτι που μόνο στα παρ α μύθια μ π ο ρ ο ύ σ ες να την β ρ εις. Τα παιδιά έτρ εχ α ν χαρούμενα εδ ώ κι εκ εί παίζοντας διά φ ορα παιχνίδια. Ξάφνου όμω ς ένα π α ρ ά ξενο κελάηδημα τ ρ ά β η ξ ε την π ρ ο σ ο χ ή το υ ς. Δ ε ν ήταν χ α ρ ο ύ μ εν ο σ αν τω ν ά λ λω ν πουλιών α λλά έμ ο ια ζε σαν κλάμα. Τα παιδ ιά π ερ ίερ γ α, π ροχώ ρησ αν π ρος την μεριά που ακουγόταν α υ τό το κελάηδημα και είδαν ένα αηδονάκι που κα θότα ν πάνω σ ' έν α κ λ α δ ί να θ ρ η ν εί για το ν β α ρ ιά τρ α υ μ α τισ μ έν ο σ ύ ν τρ ο φ ό το υ που είχ ε λ α β ω θ εί από το όπ λο κάποιου κυνηγού. Λυπημένα κάθησ αν και άκουγαν τον θρήνο του πουλιού. Το μεγά λο το υ ς κέφι χ ά θ η κ ε από το θ έ α μ α που αντίρκισαν και έδ ω σ α ν ό ρ κ ο ότα ν μ ε γαλώ σουν ποτέ να μη βλά ψ ουν τα πουλιά γιατί και αυτά πονούν ό σ ο και οι άνθρωποι. Χριστιάνα Δ ερ το υ ζιά δ ο υ 2 ο Δημοτικό Βύρωνα Ιστορία της νύχτας Η νύχτα άρχισ ε σιγά-σιγά ν' απλώνει τα δίχτυα τη ς. Η κίνηση σ το υ ς δ ρ ό μ ο υ ς α ρ α ίω σ ε, οι ά νθ ρ ω π ο ι κ ο υ ρ α σ μ έν ο ι από τη δ ο υ λ ειά το υ ς όλη μέρα, γυρνούσ α ν σ το σπίτι τ ο υ ς για να ξ ε κ ο υ ρ α στούν και να ηρεμήσουν. Τ ό τε μέσα σ ' όλη αυτή την ησυχία, παιδιά μικρά που θ α έπ ρεπ ε να βρίσκονται σ το κρ εβ ά τι το υ ς άρχιζαν δουλειά. Τα χέρια το υ ς ήταν γεμάτα λουλούδια που προσπαθούσαν να τα πουλήσουν για να β γά λο υ ν μ ερ ο κ ά μ α το. Η δυσ τυχία σ ' ό λ ο της το μεγαλείο. Η δ ο υ λ ειά είναι δύσ κολη, α λλά ο φ ό β ο ς α κόμη μ ε γ α λ ύ τε ρ ο ς μήπως γ υ ρ ί σουν χωρίς χρήματα. Τ ό τε τους περιμένει ξύλο, πείνα και ό,τι ά λ λ ο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Ερχονται γ ιο ρ τές, τ' Α γιο Πάσχα. Ό σ ο σ κέφ τομαι ότι η θυσία του θ ε α ν θ ρ ώ που σ ' αυτά τα παιδιά, και σ τα παιδιά που β ρ ίσ κ ο ν α τι σ ε π ο λ έμ ο υ ς δ ε θ α το υ ς π ρ οσ φ έρ ει καμία χαρά. Λυπάμαι. Η καρδιά μου γεμίζει πόνο. θ α ήθελα αν μπορούσα να το υ ς π ροσ φ έρω κάτι που θ α τα κάνει ευτυχισμένα. Ένα πράγμα υπάρχει και μπορώ να κάνω γ ι' α υ τά. Ν α π ρ ο σ ε υ χ η θ ώ σ το ν Ε σ τα υρω μένο να μην υ π ά ρξουν ά λ λα δυστυχισμένα παιδιά στον Κόσμο Γιάννης Π ολιτόπ ουλος Στ 2 ο Δ ημοτικό Βύρωνα Ο χιονάνθρω πος που δ εν ή θ ε λ ε να λιώ σει Μ ια φ ορά κι έναν καιρό σ ε ένα μακρινό τόπ ο υπήρχε η εποχή το υ χειμώ να. Ό π ω ς ό λ ο ι ξ έ ρ ο υ μ ε ο χειμώ να ς δίνει ξεχω ρισ τή χαρά στα παιδιά. Έτσι βρήκαν την ευκα ιρία να βγουν έ ξω και να χα ρούν την όμορφ η αυτή εποχή. Κ ά θ ε παιδί έφτιαχνε και τον δικό του χιονάνθρω π ο και τον σ τό λ ιζε με ό,τι πιο ό μ ο ρ φο μπορούσε. Μ α κάποιο παιδί έφ τια ξε ένα χιονάνθρω πο που ήταν ξεχ ω ρ ισ τό ς και πολύ πιο ό μ ο ρ φ ο ς απ ό τ ο υ ς ά λ λους. Ή ταν πολύ όμορφα εκείνο το χειμώνα α λλά όπω ς όλοι ξέ ρ ο υ μ ε ό λα τα ω ραία πράγματα τελειώ νουν, γρήγορα. Π έρ α σ ε λοιπόν ο χειμώ νας και ή ρ θ ε το κα λο κα ίρ ι. Έτσι, σιγά σιγά οι χιο νά ν θρωποι έλιω σαν. Ό μ ω ς α υ τό ς δ εν ή θ ε λ ε να λιώ σει. Έτσι λοιπόν κ α τέβ η κ ε στη θ ά λ α σ σ α του μακρινού αυτού μ έρ ο υ ς και πήρε μια μικρή β α ρ κούλα και προσ π ά θ η σ ε να π ερ ά σ ει σ την α π ένα ντι όχθη όπου εκ εί υπήρχε χειμώνας. Κατά κακή του τύχη όμω ς η βά ρκα αυτή ήταν τρύπια. Π ο λ έμ η σ ε πολύ με τα κύματα φ ο β ο ύ μ εν ο ς να μη λιώ σ ει και κα τά φ ε- ρ ε να π ερ ά σ ει απ ένα ντι. Τ ο ό μ ο ρ φ ο ό ν ειρ ο που είχ ε όμω ς, να ζήσει και να μη λιώ σει, δ εν πραγματοποιήθηκε γιατί μ ε τά απ ό λ ίγ ε ς μ έ ρ ε ς έ λ ιω σ ε. Ή τα ν όμω ς έν α ς χιονάνθρω πος φανταστικός που θ α μείνει πάντοτε στη μνήμη μας. Ειρήνη Ναλμπαντή 2 ο Δημοτικό Βύρωνα - Στ Μ ια φ ο ρ ά ζο ύ σ ε ένα παιδί που το έ λ ε γαν Π έτρ ο. Α υ τό το παιδί δ ε ν είχ ε φίλ ο υ ς, γιατί ήταν φ τω χός. Καμιά φ ο ρ ά πήγαινε να παίξει με τα παιδιά, αλλά αυτά το έδιωχναν, επειδή δ εν είχε παιχνίδια να παρουσιάσει. Τ ό τε ά κο υ σ ε πως γίνεται το 9 ο παιδικό φεστιβάλ. Αποφάσ ισ ε να πάει. Ό τα ν έ φ τα σ ε ε κ ε ί τρ α γ ο ύ δ η σ ε, έ φ α γ ε γλυκά και έ π α ιξε μ ε πολλά παιδιά. Έπαψε πια να είναι σκυθ ρ ω π ό ς και σ τεν ο χ ω ρ η μ ένο ς κι ήταν γ ελ α σ τό ς κι ευτυχισ μένος Γιώργος Π λατής 3 ο Δ ημοτικό Βύρωνα - Ε1

12 να περάσουμε ω ολοι μα() ο Πέτρος, η Φανή, η Ντίνα και η Μαιρη, Κ5 Γιώργος και η Κλαίρη. Πάμε παιδιά με ανεμελιά να δ ια σ ύ ρ ο υ μ ε και να γελάσουμε Το φεστιβάλ είνοββορ και ξεγνοιασιά Η τα παιδιά. Πάμε λοιπόν όλοι μα στο φεστιβάλ εγώ κι εσύ. Ο Λ Ελάτε β ρ ο ύ μ ε φίλοι Ελάτε να παίξουμε ν α ^ υ μ ε φίλοι ην έχρθα να ξεχάσουμε στο πιτς φυτίλι. να παίξουμε κυνηγήτό, π κρυφτή ^ Λευκοί και μαύρο) όλοι μαζί να δείξουμε ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις στη γη. Ελστε να στήσουμε παιχνίδι τρελό στο τέλος να πέσουμε μες ατόΐερό. 'ωμάς Μακρής»Βύρωνα Ε ί. Στο 9ο φεστιβάλ το παιδικό που γίνεται στονβυρωνα τον ξακουστό ελάτε παιδιά να παίξουμε και να χαρούμε νομργουδήσουε κβ /ΐκοι να γίνουμε. Γιάννης Καράμπελας 9ο Δημοτικό Βύρωνα: Ο φίλοι μου Ο φίλος μου ο θοδωρής καταρχήν είναι βαρύς και ο φίλοςμου ο Λάκηςί είναι σκέτος διαβολάκης. Απ' την άλλη η Μαιρούλα νιαουρίζε ν γατούλα, και ο Κώστας και η Πόπη παίζουν πάντα μ' ένα τόπι. ΠώςναουνεΛ/οηδώ κάνω πάνταρό,τι μπορώ με μια σκέψη πως πολύ του να μας έρθει ί Αλκής Μίχος 3 Δημοτικό Βύρωνα Μια φορά κι έναν καιρό στο φεστιβάλ γινότανε χορά είχε γέλια και χαρές., 0 1" Είχε τόσα δα μωρά και μεγάλουε-όαν τυριά. Να κι ένα *αλαμποκάς που ψγρραλαμπόκι, Λ κι ένα ρβγωτάς που δίνει παγωτά. Ρ Ι όλαρυτά παιδιά ί\ γίνοντφ^το φεστιβάλ. \ Σιάνα Νταμπάνη 40%ημρτικό Βύρωνα - Ε Η ζωή είναι ωραία όταν έχεις γιο παρέα φίλους και φίλες που αγαπάς και την ώρα σου περνάς. : Μ φιλία στη ζωή μας ϊ δίνέτλόμψη στην ψυχή μας και χαιρόμαστε πολύ με τους φίλους μας μαζί. Από μικροί μαθαίνουμε τι πάει να πει φιλία. Είναι να δίνεις, να αγαπάς να δίνεις ευτυχία. -Ο νό μ α τα : Ειρήνη Παπακωστάκη, Δέσποινα, Χατζητρακώσα, Βίκυ Παπαποστόλου, Αννα Πιτικάκη και Χαδούλα Σολωμού. -13οΔημοτικό Βύρωνα Η φιλία στηνιψυχή: είναι η μισή ζωή Την φιλάμε, την φυλάμε σαν 8εό τί]ν προσκυνάμε. Η φιλία, η φιλία, είναι άπη και ευτυχία. Η αγάπη, η φιλία είναι η πιο γλυκιά αγία. Μ ες στο περιβόλϋ ν8ίζει τίποτα δεν τη φ οβ. Η φιλία, η φιλία είναι αγάπη και ευτυχίεβϊ. Ονόματα: Σοφία Φ& Χριστιάννά Σκοπελίτη. \ 13ο Δημοτικό Η φιλία Η φιλία είναι μια όλα τα παιδιά ενωμένα άσπρα, μαύρα αγαπημένα η αξία είναι μία, όλα τα παιδιά ενωμένα, και ποτέ τους τσακωμένα μια ζωή αγαπημένα. Μ φιλία είναι μια. Έλα Κώστα και Μ 9β ) και μικβρύλα Ρ οζα λκ^ι στην παρέα την δίκιά μας που ζητάει Ελευθέριο και ατέλειωτη φιλία. Ελα τώρα να γνωρίσεις,τη«*'έιρήνη, την αγάπη, την γαλήνη μια ζωή σε μας 8α μείγβγ η αγάπη κι η ειρήνη^ 1 Η φιλία είνόι'μία όλα τα παιδιά ενωμένα άσπρα, μαύρα αγαπημένα. Η φιλία είναι μία. Κώστας Τούρλας 13ο Δημοτικό Βύρωνα Στ] Το τραγούδι των παιδιών Ω, Αγάπη, Ειρήνη, Φιλία, γιατί οι άνθρωποι σας:έχουν καταδικάσει, να μείνετε αιώνια φυλακισμένες; 'ΐ 4. Βέβαια, βρίσκεστε βαθιά στην καρδιά των αν8ρ 1 πων... πολύ βαθιά, <ρ*>ς... 5 Και αυτοί δεν κάνουν καμιά προσπάθεια να σας ε Μ «θερώσουν, παρά κάθονται με σταυρωμένα χέρια και περιμένουν κάποιος να λύσει τ^,προβλήματά τους. Γι' αυτό παιδιά απ' όλατον κόσμο ελάτε να παίξουμε... είναί πολύ νωρίς ακόμη; γιά να μπούμέ'σϊμτάσανα... Ας αφήσουμε τους μεγάλους να πολεμούν, να μαλώνουν ίέιάξύ τους, κι ελάτε να παίξουμε, να τραγουδ ή σ ο υ ^ Τα τραγούδια μας που δε δα βγαίνουν από τα στόματά μας, αλλά από τις; καρδιές μας, θα αγκαλιόσουντηγη... Μια γλυκιά αίσθηση θα σκορπιστεί παντού... Ιο όο- ί.ρμβώδες τραγούδι ^ π ολέμου θα σταματήσει, για να ηχήσ%το τραγο ιψας, το τραγούδι της φιλίας και της αγάπης. θεάνθρωποι θα συμφιλιωθούν και πάλι... Η ειρήνη, η φιλία και η αγάπηθα επικρατήσουν ξα. Γιατί οι καρδιές των παιδιών είναι αγνές, γεμάτες αγάπη. Ευγενία Παπαγιαννακοπούλου 1 Λημοτικό Βύρωνα - Ε1 ψ ί σ π ί ά } βί/ρύΐνλ

13 Η Κότα και ο Κ όκορας- Ή ταν μια κότα και έν α ς κόκορα ς. Ξύπνησε το πρωί η κότα και βρήκε ένα καλαμπόκι. Φ ώ να ξε κα, κα, κα. Ξύπνησε ο κόκορας, και της eine: - Γιατί φ ω νάζεις τό σ ο πολύ; - Εύρηκα έν α καλαμπόκι, είπ ε η κότα. Έλα να το πάμε στο φούρνο, να κάνουμε ψωμί. - Εμένα μ ε πονάει το πόδι μου, είπ ε ο κόκορα ς. Έτσι έφ υ γε η κότα μόνη της. Το έψ ησ ε το ψωμί τη κότα. Ο κό κορα ς μύρισε και πάει κι αυτός. Πηγαίνει εκ εί και κοιτάει. Η κότα το είχε τελειώ σ ει το ψωμί. - Γιατί δ εν μού 'δ ω σ ες κι εμένα; είπε ο κόκορας. - Εγώ ή ξε ρ α πως σ ε πόναγε το στάχι σου, είπ ε η κότα. Έτσι ο κ ό κ ο ρ α ς δ εν έφ α γ ε ψωμί. Παναγιώτα Πρίφτη 3 ο Δημοτικό Βύρωνα Ο μικρός Κωνσταντίνος και οι π εριπ έτειές του ^ ^ ^ [ \ α ι $Λ ν.ί> ( Ρ ίσ π ίά } βνρω ψ Α ι c l c ^ i i ^ Μ ια φ ορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παιδάκι που πήγαινε πρώτη τάξη. Το παιδάκι αυτό το λ έγα ν ε Κωνσταντίνο. Του Κωνσταντίνου οι γ ο νείς π έθαναν ότα ν ήταν δ ύ ο χρονών. Τ ό τε τον Κωνσταντίνο τον πήγανε γειτόνοι σ ε ένα κοντινό ο ρ φ α ν ο τρ ο φ είο, επ ειδ ή δ ε ν ε ίχ ε τίπ οτε ά λ λο σ τον κόσ μο παρά ένα μόνο γατάκι, του ΚΟΥΚΙ. Εκεί σ το ο ρ φ α νοτρ ο φ είο ήτανε πολλά παιδάκια μα κανένα δ εν το έ κ α ν ε π α ρέα. Μ ια μ έρ α β ρ έ θ η κ ε ένα ζευ γά ρ ι και υ ιο θ έτη σ ε το ν μικρό Κωνσταντίνο. Μ α ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ δυστυχισμένος, γιατί οι γονείς που είχε δ εν ήταν κα δόλου καλοί. Ο πατέρ α ς το υ δ ε ν α γ α π ο ύ σ ε κ α θ ό λ ο υ τα ζώ α και του είπε να διώ ξει α μέσ ω ς το γατάκι του. Ο Κωνσταντίνος σ τενοχω ρ ή θ η κε και το ίδιο β ρ ά δ υ απ οφάσ ισε να φύγει από το σπίτι με το γατάκι του. Ό τα ν έφ τα σ ε η ώ ρ α να φύγει ο Κωνσ τα ντίνος μ ε λίγο φ α ί που είχ ε πάρει κρυφά από την κουζίνα, έφ υγε αποφασισ μένος να β ρ ει τους αληθινούς του γ ο νείς, β έβ α ια μη ξέρ ο ν τα ς ότι οι γονείς του είχαν πεθάνει. Έτσι, ο Κωνσταντίνος αποφασισμένος έφ υγε και κατευθύνθηκε προς το δάσ ος. Ο Κωνσταντίνος πέρ α σ ε πολλά εμπόδια. Στην αρχή βρήκε μια κακιά γριά θ έλ ο ν τα ς να του δώ σ ει έν α μ ή λ ο σ το ο π ο ίο ε ίχ ε β ά λ ε ι έν α φ ά ρμακο που άμα δάγκω νε το μήλο ο Κω νσταντίνος θ α κοιμόταν και δ εν θα ξυπνούσε ποτέ μα ποτέ. Μ α ο Κωνσταντίνος είχ ε σ υ μ β ο υ λ ευ τεί από την δ α σ κ ά λ α το υ ο ρ φ α ν ο τ ρ ο φ ε ίο υ να μην παίρνει πράγματα από ξέν ο υ ς α ν θ ρ ώ πους. Έτσι και δ ε ν πήρε το μήλο. Στη συνέχεια ο κα κός ο λύκο ς ή θ ε λ ε να του πει ο Κωστάκης το σπίτι τω ν γονιών του. Μ α ο Κωνσταντίνος είχε α κούσ ε να μη λ έ μ ε πού μ έν ο υμε σ ε ά λ λ ο υ ς α ν θ ρ ώ πους για να μην μας κάνουν κακό. Μ ε τά β ρ ά δ ια σ ε και ο Κωνσταντίνος νύσ ταξε. Τ ό τε ξάπ λω σ ε κάτω από ένα δ έν τρ ο να κο ιμ η θ εί. Μ ε τ ά από λίγο δ υ ο λ η σ τές ή θ ελα ν να του πάρουν το φαγητό ή ό,τι ά λ λ ο πολύτιμο έβ ρ ισ κ α ν. Μ α ο Κωνσ τα ν τίν ο ς δ ε ν ε ίχ ε τίπ ο τα μ έσ α σ το τσαντάκι, γιατί ό σ ο φαί είχ ε πάρει από το σπίτι του, το είχε ήδη φάει. Σ το τέ λ ο ς που περπάτησε ακόμα πάρα πολύ δ ρ ό μο β ρ ή κε ένα σπιτάκι που εκ εί έμ ενα ν δ υ ο γέροι. Ο Κωνσταντίνος χτύπησε την π όρτα και ε ίδ ε μια καλή γριά. Α υτή η γιαγιά αναγνώ ρισε πως ο Κωνσταντίνος ήταν ο μονάχος εγγονός της από το μικρό του γατάκι, του Κούκι. Έτσι, ο Κωνσταντίνος έζη σ ε ευτυχισμένα και χαρούμενα με το ν παπού και τη γιαγιά κι εμ είς ακόμα καλύτερα! Δήμητρα Μ π αλάσ κα 3 ο Δ ημοτικό Βύρωνα - Ε1 Το έ λ α το κι ο β ά το ς Ένας β ά το ς είχ ε φ υ τρ ώ σ ει κά τω από έν α ψ ηλό έ λ α το. Ε κείνο κ ά θ ε χ ρ ό ν ο ψήλω νε κι άπλωνε τα κλαδιά του. Ο β ά το ς έμ εν ε χαμηλός και ταπεινός. Μ ό ν ο κάπου κάπου καμιά χελώ να ερ χό τα ν να κρυφτεί στα κλαδιά του. Το έλ α το, β λ έ ποντας από ψηλά το Β άτο παίνευε τον εα υ τό του και του έλ εγε: - Εγώ είμαι ό μ ο ρ φ ο και λ υ γερ ό κο ρ μ ο. Γι' αυτό οι άνθρπωοι με έχουν στις ε κ κ λ η σ ίες κ.ά. Εσύ ό μ ω ς είσ α ι τε λ ε ίω ς ά χ ρ ησ το ς, ό λ ο ι σ ε π εριφ ρονούν. Δ ε ν μπορείς να π αραβγείς μαζί μου. Τα λόγια αυτά του περήφανου έλ α το υ πλήγωσαν το βάτο, που του απάντησε: - Είναι α λ ή θ εια αυτά που λ ες. Α λλά, αν θ υ μ η θ είς τα τσ εκούρια και τα πριόνια που σ ου κ ο μ μ α τιά ζ ο υ ν το κο ρ μ ί, θ α π ροτιμούσ ες κι εσ ύ να ήσουν βάτος. Έτσι, ο ταπ εινός β ά το ς έδ ω σ ε ένα καλ ό μάθημα σ το έλ α το που δ εν ξανακορ ό ιδ ε τον βάτο. Τάσ ος Παγγίδης 3 0 Δημοτικό Βύρωνα - Ε2 Ο άχρησ τος σκύλος Ήταν κάποτε ένα ς κυνηγός, που είχε ένα πολύ καλό και έξυπνο σκυλί. Οσμίζονταν εύ κο λ α τα θ η ρ ά μ α τα και έ τρ ε χ ε τό σ ο πολύ που δεν του γλίτωνε τίποτα. Ο κυνηγός τον αγαπούσε πολύ και δεν έπαψε ο ύτε 1 στιγμή να τον παινεύει σε γνωστούς και φίλους. «Έχω τον καλύτερο σκύλο του κόσμου. Δ εν του 'χει φύγει ούτε 1 λα γός μέχρι τώρα.» Ο σκύλος που τον άκουγε καμάρωνε και ένιω θε ευτυχισμένος. Ο μ ω ς μια μέρα καθώ ς κοιμόταν π έρασε ένα αμάξι και του έσπασε το πόδι. Ο καημένος ο σκύλος δ εν μπορούσε πια να τρ έχ ει όπως πρώτα και να πιάνει τους λαγούς και τα άλλα αγρίμια. Ο κυνηγός δυσαρεστήθηκε πολύ με αυτό που έπ α θ ε ο σκύλος. «Τι να σ ε κάνω τώ ρα πια. Μ ο υ είσ αι ά χρησ τος. Ά δικα θα τρω ς το ψωμί σου. Ο μ ω ς δ ε σ ε διώχνω, σ ε λυπάμαι. Κάθισε σε μια γωνιά να μη σε βλέπω και στενοχωριέμαι.» Ο ι γείτο νες άρχισαν να τον συμβουλεύουν να δ ιώ ξει α υ τό το σκυλί. «Δ εν π ειράζει», απαντούσε ο κυνηγός. «Τον λυπάμαι, τον δυστυχισ μένο. Α ρ γ ό τερ α, ότα ν μπ ορέσω, θα πάρω κανέναν άλλο σκύλο.» Ο δυσ τυχισ μένος ο σ κύλος τα ά κουγε αυτά και σ τενοχω ριόταν πολύ και, κούτσα-κούτσα αποφάσισε να πάει μια β όλτα σ το δ ά σ ο ς. Εκεί κ α θ ώ ς ξά π λ ω σ ε στον ίσκιο οσμίστηκε κάτι μανιτάρια που είναι πολύ ακριβά. Έσκαψε με τα μπροστινά του πόδια και έβ γα λε στην επιφάνεια πολλά μανιτάρια. Α ρ γ ό τερ α σαν ο κυνηγός ε ίδ ε τα μανιτάρια δ εν πίστεψε τα μάτια του. Χ άιδεψ ε με συγκίνηση τον έξυπνο σκύλο του και του είπε: - Είσαι πολύ καλός! Μ ε τα μανιτάρια που θα οσμίζεσαι θ α κερ δ ίζο υ μ ε περισσότερ α από ό,τι με τους λαγούς. Έτσι, η καλοσύνη του κυνηγού του βγήκε σ ε καλό. Ο σκύλος που δ εν έδ ιω ξε δεν ήταν κα θ ό λ ο υ μα κα θ ό λ ο υ άχρησ τος. Μ ε τη βοήθειά του κέρ δ ιζε λεφτά. Χ ρήσ τος Ν ο 3 8 ο Δ ημοτικό Βύρωνα - Στ2 Τα παιδιά της Ε λλάδας γίνονται φίλοι με τα παιδιά της Τουρκίας Σ το νησί μας, στη Λ έρ ο, σ το Δ ημοτικό Σ χ ο λείο της Α γίας Μ α ρ ίνα ς, τα παιδιά της Τ ετά ρ τη ς τά ξη ς σ τέλνουν γράμματα στα παιδιά της Τουρκίας. Ό μ ω ς και τα παιδιά της Τουρκίας το υ ς στέλνουν. Μ ' αυτή την α λ λη λ ο γ ρ α φ ία τα παιδιά τη ς Ε λλάδας με τα παιδιά της Τουρκίας γίνα νε φίλοι. Ο δ ά σ κ α λ ό ς το υ ς τό τε τα έπ εισ ε να πάνε στην Τουρκία να τα γνωρίσ ουν. Ό τα ν πήγαν στην Τουρκία και συναντήθηκαν ένιω σαν πως ήταν πραγματικά αδέρφ ια! Ασημίνα Γκράτσου 1 ό ο Δ ημοτικό Βύρωνα - Β

14 Τα δόντια του αγριόχοιρου Κ ρ υ λ ο υ ρ ια σ μ έν η σ τη φ ω λιά τη ς μια α λ ε π ο ύ 'χ ώ ν ε υ ε το κο το π ο υ λ ά κι που Ιαπό νω ρίς κα τα βρ όχθισ ε με απληστία. Ρ ύπνος την είχε μισαπάρει, ότα ν άκου- Β κοε π αράξενους και ενοχλητικούς ήχους κοντά της. Σ τρ ιφ ο γ ύ ρ ισ ε ενο χλημένη, σ κέπ ασ ε τα αυτιά της μ ε τη φουντω τή ουρά ιης,, α λλά τίποτα!1 θ ό ρ υ β ο ς την τρ έλ α ν ε! Π ετά γ ετα ι κ α κ ο δ ιά θ ετη έ ξω και βλέπ ει έναν α γριόχοιρο που α κ ό ν * ζ ε το υ ς χ α υ λιό δ ο ντες του. Α μάν με τη μανίσ σ ου πια, χ ο ν τρ ο γ ο ύ ρ ο ^ ν ο!.το υ φ ώ ναξε. Π οιος σ ε κυνηγάει και τρ ίβ εις τα δόντια σου; Σταμάτα επ ιτέλους! Μ η θ υ μ ώ νεις κυρά Μ α ρ ώ, καί ά σ ε μ ε να τελειώ σ ω το ακόνισμα των όπλων μου, Σαν μ ε κυνηγήσουν θ ά να'γαργά για τ έ το ιες π ο λ υ τέλειες. Δ εν το ξ έ ρ ε ις πως «Τα φ ρ ό ν ιμ α π α ιδιά πριν π ειν ά σ ο υ ν τρώ νε;» Έξυπνη όμω ς ή αλεπού, κα τά λ α β ε πως είχ ε δίκιο ο αγριόχοιρος. Γύρισ ε ήσυχη στη φω λιά της. Τι να γίνει; Έμπλεξα μ ε π ολεμισ τές! μονο λο γούσ ε και ξαναχουζούρεψ ε. ;ί Ν ίκος Γκαρτοβίτης 7 ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ Ο μαγικός αναπτήρας Ηταν εν α ς φ α ντα ρ ο ς που γυρναγε από τον πόλεμο, ίο ν ε ίδ ε ι. α γριά μάγισσα και του λ έ ε ι: πρέπει, να κ α τ έβ ε ις στην κουφάλα ε ν ό ς δ έν τρ ο υ γιατί εγ ώ είμαι γριά και εκ εί μέσ α έχει 3 δ ια δ ρ ό μ ο υ ς και ϋνα ι γεμάτοι ο κα θ έν α ς από φ λουρ ιά. Εγώ θ έ λ ω μόνο να μου φ έρ εις έναν αναπτήρα που έχασ ε η γιαγιά μου α λ λ ά, λ έ ε ι, για να τα π ά ρ εις ό λ α α υ τά πρέπει να σκοτώ σεις 3 σκύλους. Μ πήκε μέσα λοίγτ ^ αλλά αντί να το υ ς σκοτώ σει αυτούς το υ ς σ κύλους το υ ς έ δ ε - σ και ότα ν έφ ευ γ ε το υ ς έλ μ ρ ε. Μ ε τά κ α τά λ α β ε ότι α υ τό ς ο αναπτήρας είχ ε μεγάλη αξία, γι' αυτό τον πήρε και άρχισ ε να τρ έχει μόνο με τα λ εφ τά που είχε. Τα ξ ό δ ε ψ ε γρήγορα και δ εν είχ ε ο ύ τε ρούχα να πάρει και έτσι θυμήθηκε τον αναπτήρα. Τον άναψ ε κι έτσι εμφανίστηκαν μ ιρ ο ο τ ό το υ οι τ ρ ε ις σ κύλοι και του λ έ ν ε : τι θ έ λ ε ις, α φ έντη μας. Λ έει: θ έ λ ω λ εφ τά κι α μέσ ω ς πριν περάσουν 2 λεπτά ήρθαν ό λ α γεμάτα σ το στόμα από ένα-σακουλάκι με λεφτά: Και μια μ έρ α ά κ ο υ σ ^ ια μια πριγκηποπούλα κι ή θ ε λ ε πολύ να την δ ει κι έτσι άναψ ε τον αναπτήρα ότα ν β ρ ά δ υ α σ ε κι είπ ε σ τους τρ εις σ κύλους κι οι σκύλοι πήγαν και του την έφ ερ α ν και α υ τό ς δ εν ά ν τ ε ξ ε και την φ ίλησ ε. Μ ε τ ά δ ιέ τ α ξ ε τους σκύλους του να την πάνε πίσω και λ έ ε ι: μ ετά, μαμά, ε ίδ α ένα ό ν ε ιρ ο ότι ρ ρ ε ι^ σ κ ύ λ ο ι μ ε πήγαν σ το σπίτι ε ν ό ς ί.. Ο παπηού,ρ και η γιαγιά Μ ια φ ορά κι έναν κα ιρό ζούσ αν σ ' ένα καταπ ράσινο δ ά σ ο ς μέσ α σ ' ένα σπιτάκι & 1 ς παππούς και υια γιαγιά. Α υτοί σ ' ό λ η Τους τη ζωή παρακολούσαν τον θ ε ό να το υ ς δώ σ ει ένα παιδάκι α λ λά δ εν το αποχτούσαν μέχρι που έφ τα σ α ν σ ' αυτή την ηλικία και δ ε ν μπ ορούσ αν τώ ρ α πια να κάνουν. Η α λ ή θ ε ια είναι πώς σ ' όλη το υ ς τη ζωή μάλωναν μ ετα ξύ τους. Μ ε το παραμικρό μάλω ναν και γινόταν μ ενά λο ς καβγάς. Π ροσ π αθούσαν πάντα να β ρ ο υ ν μια αφορμή για να μαλώ σουν και μόλις άρχιζαν αργούσαν πόλύ να σταματήσουν. Μ ια μ έρ α αποφάσισαν να πάνε σ το δ ά σ ο ς για να μαζέψ ουν τρόφ ιμα για το σπίτι τους. Λοιπόν ξεκίνησ αν και οι δ υ ο και πήγαν! σ το δάσ ος. Βρήκαν πολλά τρόφιμα. Πή-. ρ α ν τό σ α πολλά που δ ε ν μπ ορούσ αν να τα σηκώσουν. Η γιαγιά τό τε είπ ε να φω νάζουν κανένα ζώ ο του δ ά σ ο υ ς για να το υ ς βοηθήσ ει όμω ς ο παππούς δ ε ν συμφώ νησε γιατί έ λ ε γ ε πως άμα προσπαθήσει π ερισ σότ ε ρ ο 8 α τα κ α τ α φ έ ρ ε ι. Π ρ ά γ μ α τι ο παππούς ότα ν έ β α λ ε π ερισ σ ότερη δύναμη κα τά φ ερ ε να τα σηκώ σει όμω ς το σακί μ ε το β ά ρ ο ς τω ν τροφ ίμω ν έγινε τρύπα και τα τρόφ ιμα έπ εφ τα ν ο ^ το σακι χω ρίς να κα τα λα β α ίνει τίποτα, ο παππούς και η γιαγιά. Ό τα ν έφ τα σ α ν σ το σπιτάκι το υ ς ο σ ά κος είχ ε α δ ειά σ ει και ο παππούς το ν κ α τέβ α σ ε από τό^* ώμο το υ και τον άφ ησ ε σ το πάτωμα. Τ ό τε κα τά λα βαν ότι ο σ ά κος είχ ε α δ ει- I άσ ει. Η γιαγιά τ ό τ ε πήρε ένα ρ ό π α λ ο I και χτύπησε τον παππού σ το κεφ ά λι και * π έ θ α ν ε ο παππούς. Ύ σ τερ α α π ' την ( σ τεν α χ ώ ρ ια τη ς η γιαγιά π έθ φ ν ε. Και: δ ε ν έ μ ε ιν ε κα ν έν α ς ά νθ ρ ω π ο ς για να π ρ ο σ τα τεύ ει το δ ά σ ο ς απ ό το υ ς ά λ λους ανθρώπαυς. Μ ' αυτό το παραμύθι μ ά θ α μ ε ότι ο καβγάς και ο τσακω μός δ ε «φέρνουν κανένα α π ο τ έ λ ε σ μ ά 4.ημήτρης Π ούλσ ς I 2 ο Δ ημοτικό Βύρωνα - Στ Μ ια φ ο ρ α ήτα ν εν α πολυ κ α κ παιδί που το έ λ ε γ α ν Σ τέλ ιο. Α υ τό τ ο παιδί ό τα ν σ υνα ντούσ ε κάποιο παιδί τ ο βάρ α γ ε πάρα πολύ. Ό τα ν τα παιδιά τη ς γειτονιά ς το ν έβ λεπ α ν έτρ εχ α ν α μέσ ω ς σ το σπίτι τους. Ο Σ τέλ ιο ς μια μ έρ α κάθ η σ ε σ ε ένα παγκάκι και συλλογίστήκε. Γιατί ό λ α τα παιδιά ότα ν με βλέπουν πάνε α μέσ ω ς σ τα σπίτια τους; Ό τα ν βράδ ια σ ε και πήγε σ το σπίτι του στνοχωρημ έν ο ς να κο ιμηθεί το υ είπαν οι γ ο νείς του τι έχει. Α υ τό ς έ τ ρ ε ξ ε σ το δω μάτιό του και έκλα ιγε. Την άλλη μ έρ α ότα ν πήγ ε σ το σ χ ο λείο είπε σ ε ό λ α τά 'ϊια ιδ ιά που τα είχ ε δβίρει συγγνώμη. Α πό τό τε ο Σ τέλ ιο ς ό γ ιν ε κα λό παιδί και ό λ α τα παιδιά τον έπαιζαν. Μ α ρ ία Παπαζήση 2 ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ1,υπνο Η ταν μια φ ορα κι ενα ν καιρό ενα ο μορ- φ ο ελά φ ι σ ' ένα δάσ ος. Μ ια μ έρ α κ2β θ ώ ς πήγαινε να πιει ν ερ ό του είχαν σ τήί σει ε ν έ δ ρ α κάποια λιοντάρια. Α υτό τα είχ ε δει, πήγε, ήπιε τ ο ν ερ ό και τό τε τα λιοντάρια το πλησίασαν. Α υτό σαν έ ξυ πνο που ήταν έ τ ρ ε ξ ε πάρα πολύ γ ρ ή γ ο ρα. Τα λ ιο ν τά ρ ια ό μ ω ς κουράσ τηκαν*;: πολύ γρήγορα και το άφησαν να φύγει έσ τα ϊ^& ι αν π εινίρραν. Το ελά φ ι απομακρύνθηκε λίγο από τα λιοντάρια. Καθ ώ ς περί ια^ ούσ ε εμφανίστηκαν ξαφ νικά μπροστά >ου τρ ε ις λύκοι. Το ελά φ ι δ ε ν ή ξ ε ρ ε τι να κά νει. Ν α πάει πίσω ήταν αδύνα τον γιατί ήταν τα λιοντάρια. Ν α π ά ε μ π ρ ο ς δ ε ν μ π ο ρ ο ύ σ ε γ ια τί ήταν οι λύκοι. Τ ό τέ σ κέφ τηκε να φω νάξει να έ ρ θ ό ίϊμ α ά λλα ζώα. Τ ό τε φώ ναξ ε και ή ρθαν ό λ α :α ζώ α του δ ά σ ο υ ς για να το σώσουν. Τ ό τε οι λύκοι έφυγαν και το ελά φ ι πήγε στη μαμά του και έ ζ ε σαν αυτοί καλά και ε μ ε ίς καλύτερα. Κ έλλυ Παπαζήση 2 σ % ιμ ο τικ ό Βύρωνα

15 Παιδιά που ζητούν... Παιδιά, που οι καρδιές τους ζητούν αγάπη και θέλουν να χτίσουν τον κόσμο ξανά. Παιδιά που ζητούν να πάψουν τα μίση και η Ειρήνη να βασιλέψει και πάλι στη γη. Παιδιά που ενωμένα με τη φλόγα της πίστης ζητο η αλήδεια να λάμψει σαν ήλιος. Παιδιά που ζητούν τη σφαίρα ολόκληρη στα χέρια να την κρατήσουν και να την σηκώσουν ψηλό, ψηλά προς το ΦωςΙ Ειρήνη Αυγερινού 8ο Δημοτικό Βύρωνα Το παιδικό Φεστιβάλ Ημέρα γιορτής και κέφι πολύ. Τα πουλιά πετάνε, τα παιδιά τραγουδάνε. Όταν ξάφνου σκάει μπαλόνι όλοι στέκονται σαν αστυνόμοι. Μετά γελάνε και τραγουδάνε «Χαρείτε παιδάκια». Όταν τελειώνει το παιδί θυμώνει. Κι όλοι μαραίνονται κι όλοι δακρύζουν. Παιδικό φεστιβάλ, η χαρά για τα παιδιά. Τραγούδι, ποίημα, ιστορία, παραμύθια όλα εκεί δα τα βρεις. Φεστιβάλ, φεστιβάλ, παιδικά φεστιβάλ. Χορός, τραγούδι, μουσική έλα μαζί μας στη χαρά Να παίξεις, να χορέψεις φίλος να γίνεις με παιδιά πολλά. 9ο Δημοτικό Βύρωνα Παιδικό φεστιβάλ, η ώρα πέρασε πέρασε, έφυγε μακριά, και τώρα όλα τα παιδιά στο σπίτι τρέχουν χαρωπά. Νίκη Καρλή 9ο Δημνοτικό Βύρωνα - Δ Ελάτε να γίνουμε ΦΙΛΟ! Ελάτε να γίνουμε φίλοι όλης της γης τα παιδιά παράδειγμα για τους μεγάλους η αγάπη μας μες στην καρδιά. Η φιλία κι η συνεργασία ας ενώνει εμάς τα παιδιά κι η αρχή της ειρήνης ας γίνει από τώρα σε κάδε καρδιά. λ* * * V ) / ^ 1 ήο. φ α τ ί ίιά Λ >νρύ>ν# η ο,χ ^ Λ ΐΛ Ας είμαστ' εμείς ενωμένα της γης τα μικρά παιδιά το αύριο είναι δικό μας νάρθει στη ζωή η χαρά. Συγχαίρω το δήμο Βύρωνα, για το Φεστιβάλ, γιατί διασκεδάζει και ψυχαγωγεί τα παιδιά. Σοφία Αναγνωστοπούλου 3ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ2 Ελάτε να παίξουμε να γίνουμε φίλοι «λα λα λαλαλά» Ελάτε να παίξουμε να γίνουμε φίλοι σε μια φιλία που δεν τελειώνει ποτέ. Ελάτε παιδιά όλου του κόσμου σε ένα παιχνίδι που δεν τελειώνει ποτέ! Η αγάπη και η Ειρήνη ας μας ενώσουν για πάντα παιδιά όλου του Κόσμου! Μαριλένσ Πετροπούλου 16ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ Ελάτε να παίξουμε όλοι μαζί να τραγουδήσουμε για τη ζωή. Φίλοι να γίνουμε με άλλους λαούς με μαύρους, με κίτρινους και με λευκούς. Ελάτε να δείξουμε τη δύναμή μας να αγωνιστούμε για τη ζωή μας. Αφήστε τα όπλα μαζέψτε λουλούδια και ελάτε να φτιάξουμε καινούρια τραγούδια. Να πάψουν οι πόλεμοι να γίνει ειρήνη να βασιλεύει στον κόσμο γαλήνη. θ α είμαστε όλοι ευτυχισμένοι φίλοι σαν θά 'μαστέ αγαπημένοι. Ελένη Παπαγρηγορίου 13ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ2 Οι κλόουν Κάποτε ήταν ένα φεστιβάλ και είχε απ' όλα μέσα δύο κλόουν γελαστούς και δύο λυπημένους. Και τα παιδιάκια πήγανε και τους δύο κλόουν πιάσανε. Εδώ είναι φεστιβάλ τους είπαν μην κλαίτε, να γελάτε. Πιο δίπλα ήταν οι άλλοι κλόουν οι χαμογελαστοί και τα παιδιά τους έδειξαν και είπαν να σαν κι αυτούς γελάστε. Κι οι δύο κλόουν γέλασαν και τα παιδιά χαρήκαν και τότε όλα μαζί φωνάξανε: ΖΗΤΩ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ»! Παίξτε μαζί μας Παιχνίδι αρχινά, ας ξεκινήσουμε ας δώσουμε τα χέρια, ας φτιάξουμε γραμμή που να πηγαίνει από τη γη μέχρι τ' αστέρια. Ιωάννα Μπολιάρη 4ο Δημοτικό Βύρωνα Παίξτε μαζί μας, όλου του κόσμου τα παιδιά. Παίξτε μαζί μας σ' αυτή τη γη. Εμείς τις τύχες μας κρατόμε. Παίξτε μαζί μας, μαύρα και κίτρινα παιδιά. Παίξτε μαζί μας, είμαστε φίλοι και πολύ σας αγαπάμε. Παιχνίδι αρχινά, ας ξεκινήσουμε ας δώσουμε τα χέρια ας γίνουμε αδελφοί σ' αυτή τη γη θα φτάσουμε ως τ' αστέρια. Ασία ή Αφρική, Αμερική και Αυστραλία η γη είναι μικρή και τα παιδιά τα ενώνει η φιλία. Κωνσταντίνα Σπανού 3ο Δημοτικό Βύρωνα - Ε1 Ελάτε να παίξουμε να γίνουμε φίλοι, να τραγουδήσουμε να χορέψουμε και να γλεντήσουμε όλοι μαζί. Ελάτε να παίξουμε να γίνουμε φίλοι να κάνουμε ομάδα να γίνουμε αδέλφια και να νικήσουμε όλοι μαζί. Μάκης Μακρής 16ο Δημοτικό Βύρωνα Δ

16 Ο Σαμψών ** ' λ Μ ια φορά και έναν κα ιρ ό'σ ' ένα μεγάλο αγροτόσπιτο μ ε πάρα πολχά ζώα ζούσ ε και η μικρή Λόϋσυ. Η Λούσυ ήταν ένα π ο- ^ ύ ω ραίο και χαριτω μένο σκυλάκι ιίου ο ε λίγες μ έρ ες 8 α γινόταν μητέρα. Η χαρά της ήταν μεγάλη και τό δείχνε κάνοντα ς δ ιά φ ο ρ ε ς τρ ε λ ίτ σ ε ς σ τα παιδιά ουσαν μεαα στο αγροτοσπιτο. Η που περίμεναν όλοι ήρθε. Σ ε λίγο δίπλα από την Λούση ήταν (6) έξι μ ικ ρ ά σ κ υ λ ά κ ια που ήτα ν πάρα πολύ - όμορφ α. Μ ό ν ο το ένα από α.υτά ήταν πολύ μικρό και αδύνατο, το χρώ μα του ήταν μαύρο ενώ όλα τα ά λλα α δελφ ά - κια του ήταν κάτασπρα. Ή ταν όλα μαζεμένα γύρω από την μανούλα το υ ς κ α β ρουφούσαν αχόρταγα τό γ α λ α που τους έδινε, όμω ς εκείνο* συνεχώ ς το έσπρωχναν και το έδιωχναν από κοντά τους. Τι λυπημένο που ήταν γι' αυτή την συμπεριφ ορά των αδελφ ώ ν του! Σ ε λίγες μ έρ ες η μητέρα του κα τά λα β ε τι συμβαίνει και μάλωσε τί αδέλφ ια του για την συμπεριφ ορά τους. Ο μικρός Σαμψών, έτσι τον ονόμασαν κοροϊδευτικά τα παιδιά, σ τενοχω ριότα ν πολίύ κι έτσ ι κάποια μ έρ α έφυγε από το αγροτόσπιτο. Είχε α κ ο ύ σ ε γ ι β η ν πόλη που έ λ ε γ α, ά λλα ζώ α ότι σ ' δυτήν κανένας δ εν εν δ ια φ ε ρ ό τα ν για το ν δ ιπ λ α ν ό το υ, αν ήταν άσχημος ή ό μ ο ρ φ ο ς και έτσ ι αποφάσ ισε να φύγει και να μείνει πια εκεί. Ό τα ν μ ετά από π ο λλές ώ ρ ες κατάφ ε- ρ ε να φτάσ ει σ ' αυτήν την πόλη, τό 'χ ά σ ε : Ο ι δρόμοι ήταν γεμάτοι αυτοκίνητα, τα π εζοδρόμια γεμά τα άνθρώ π ους που π ερπ α τούσ α ν β ια σ τικά. Δ ε ν υπήρχαν ζώ α και τα σπίτια ήταν τό σ ο ψηλά που νόμιζε πώς έφταναν τον ουρανό. Πόση φ α σ α ρ ία ε ίχ ε ά υ τή η π όλη! Ό μ ω ς η Ρ Λ ή δ εια ήταν πως κανένας μα κανένας δ εν κοιτούσ ε αν α υ τό ς που ήταν δίπλα του ήταν άσχημος όμορφ ο ς, μαύρος ή ά σ π ρος. Α υ τό έ δ ω σ ε κο υ ρ ά γ ιο σ το ν φ ίλο μας να*11ύνεχίσει την εξερ εύ ν η σ ή του. Ο ι ώ ρ ε ς π ερ νούσ α ν και η νύχτα δ εν.ά ρ γ η σ ε να πάρει τη θ έσ η, της ημέρ α ς. Ο Σαμψών γυρνούσ ε σ τους δ ρ ό μους κουρασ μένος και πεινασμένος τό- ; ; σ ο πολύ που ά ρ χ ισ ε να μ ετα ν ο ιώ ν ει πσϊί έφ υ γ ε από το σπιτάκι του μακριά από την μ α νο ύ λα ιο που τό σ ο πολύ το ν α γα π ο ύ σ ε. Στην σ κέψ η αυτή έν α δά κρυ ξέψ υ γε άπό τα μάτια του Σαμψών και κύλησε πάνω σ τα μάγουλά του. Ίίο λ ύ 8α ή θ ελ ε να ήταν τώ ρα κοντά της και να μην ήταν μόνος και χαμένος μέσα στην αδιάφορη πόλη. Ια ψ νΐκά ένα μικρό χεράκι χα ΐδ εψ ε το κέφαλάκι του φίλου μας. Ή ταν ένα ό μ ο ρ φ ο κοριτσ άκι που α υακα λούοε την μαμά του να πάρουν το σ κυλί!# σ το σπίτι τους. Εκείνη της είπε πως για λίγες μ έρ ες μπορεί να πάρει τον φίλο μας στο σπίτι μέχρι αυτός να δυναμώσει και να γυρίσει σ το σπίτι του. Το σπίτι ι ου πήγαν τον Σαμψών ήταν μια μ ε γάλη πολυκατοικία. Έτσι ήταν αδύνατον να μείνει εκεί ο φίλο μας για πολύ καιρό γιατί 8 α ήταν σαν μια όμορφ η φυλακή, όπω ς έ λ ε γ ε ο μπαμπάς της Ν α τά σ α ς. Μ ε τά από λίγες μ έρ ες περιποίησης και ξεκούρασ ης, ο Σαμψών με πολύ μεγάλη λύπη^ιου άφηνε τη Ν α τόοα αλλά και πολύ χαρά που 8 α γύριζε κοντά στην μ α 8 νούλα του πήρε τον δ ρ όμο του γυρισμού. Έ τρ εχε-έτρεχε ασταμάτητα από βιασύνη να β ρ εθ εί στο όμορφ ο και ήσυχο περιβ ά λ λο ν που γεννήθηκε, μ ες τα δ έν τρ α με τα ζώα μακριά από τα αυτοκίνητα, Τα τσιμένα και τη φασαρία. Ο δ ρ ό μ ο ς του φαινόταν α τέλ ειω το ς κα ό λ ο έ τρ ε χ ε κι έτρ εχ ε ώσπου άρχισε νά Βρίσκεται στην Ρόμορφη εξοχή. Παντού ακούγονταν χαρούμενα τιτιβίσματα πουλιών και τα χρώματα τη ς φύσης ήταν τό σ ο πολλά που νόμιζε ότι πρώτη φορά τα Βλέπει. Τόσο κ α ιρ ό στην πόλη σ υ ν ή θ ισ ε το γ κ ρ ίζ ο χρώμα των σπιτιών και νόμιζε πως είχαν χ α θ εί ό λα τα χρώ ματα από τη γη. Απο μακριά είδ εΐίπ ιτέλ ο υ ς το μικρό α γροτό- : σπιτο να ξεπ ροβάλλει όπως ο ήλιος την αυγή. Τό γάβγισμά του έγινε έντονο σαν να ή θ ελ ε να.ιάδουν όλοι ότι γύρισε πί- ^βω. Λούσυ το γνώ ρισ ε κι έ τ ρ ε ξ ε να.»τον προϋπαντήσει. Έγλειφε ο Σαμψών την Λούου ασταμάτητε? κουνούσε τρ ελ ά την ουρά του και ποτέ μά,ροτέ δ εν τον ένοια ξε πια αν ήταν λίγο δ ια φ ορετικός από τα α ο ε λ φ ια το υ αν ήτα ν ο μ ο ρ φ ο ς η άσχημος αφού είχ ε κάποιον δίπλα του που νοιαζόταν και τον αγαπούσε σαν την μητέρα του. Ό λ α τα ζώα τον αγαπούσαν και τον φρόντιζαν πιο πολύ από πριν γιατί τους μίλησε για την αδιαφορία των ανθρώπων που ^ μ γ ^ σ τ ^ π ό ^ κ α ι πήραν όλοι ένα καλό μάθημά: Ν ' αγαπούν και να π ροσ έχουν ο έν α ς ^ # ν λ θ. Γιώργος Α 8α να σ όπ ουλο 7 ο Δημοτικό Βύρωνα - Στ Η Α λεπ ού και ο Κ άβουρας!!! Κάποτε μια αλεπ ού και έν α ς κά β ο υ ρ α ς έγιναν σ ύ ν τρ ο φ ο. Συμφώ νησαν λοιπόν να σπ είρουν σιτάρι και να μοιρασ τούν tcw καρπό. Κατά τον θ ερ ισ μ ό η αλεπ ού κ ο ρ ο ΐδ εψ ε τον κά β ουρα λ έγο ν τά ς του ότι α υ τή α α π ροσέχει να μην ά θ ρ τ γ ο τα εκείνος. Ο κά β ο υ ρ α ς α φ ού θ έ ρ ισ ε και αλώ νισ ε μοναχός του ήταν έτοιμο ς για τη μοιρασ ά M F Στη μοιρ α σ ιά η α λεπ ο ύ λ έ ε ι σ το ν κά- Μ / ^ 1 Βουρα «πάρε εσ ύ το άχυρο και παίρνω εγ ώ το γέννημα». Ο κά β ο υ ρ α ς που κατά λ α β ε την πονηριά της αλεπ ούς της ε ί πε να τρ έξο υ ν κι όπ οιος φ τάσ ει.πρώτος σ το σ ω ρό μ ε το ν καρπό α υ τό ς θ α τον πάρει ό λ ο. Ο κ ά β ο υ ρ α ς έ β α λ ε μπροστά την α λεπ ού και πιάστηκε κρυφά απ' την ουρά της και έτσ ι ότα ν έ ο 'α σ α ν κο ντά σ το τέρ μ α η αλεπ ού γύρισ ε για να δ ει πού ήταν ο κά βουρας: Ό τα ν γύρισε, π ήδηξε ο κάβ(>υρας απ' την ο υ ρ ά της και β ρ έ θ η κ ε πάνω σ το σ ω ρ ό μ ε το ν καρπό. Έτσι πήρε α υ τό που το υ ά ξιζ ε και η αλεπ ού έφ υγε ντροπιασμένη χωρίς να έχει κερ δίσ ει τίποτα. Ανασ τασία Βασιλάκη 3 ο Δ ημοτικό Βύρωνα-Ε2 Χ τες το β ρ ά δ υ ονειρ εύτηκα ότι βρισ κόμουν σ ε μια πόλη πανέμορφη και καταπράσινη, όπου Τον γαλα νό ο υρανό δ εν έ κ ρ υ β ε το νέφ ος. Τα παιδιά έπαιζαν ναρ ουμενοι στα παρκα κατω απ τον ίσκιο τερ ά σ τιω ν δ έν τρ ω ν και ά λ λ α α δ λ ο ύ - νταν ή δ ια σ κ έδ α ζ α ν δημιουργικά σ τα αθλητικά και πολιτιστικά στέκια της γειτονιάς τους. Ό λ ο ι φ ρόντιζαν και σ έ β ο νταν το περιβάλλον. Ο ι οδηγοί ήταν προσεκτικοί και ευγενικοί και εργαζόμενοι και παιδιά κυκλοφορούσαν με ποδήλατα. Τα σπίτια απείχαν μ ετα ξύ το υ ς και είχαν ένα ν ανθισ μένο κήπο το καθένα. Σε ένα τέτο ιο ευχάρισ το περιβάλλον οι άνθρωποι είχ α ^δ ιά - 8εσ η για εργασία, διασκέδαση και φιλικές σχέσεις. Τα πάντα δούλευα ν ρολόι' και όλοι απόδιδαν. Ό τα ν όμω ς ξύπνησα διαπίστωσα ότι η πόλη που ζωη είναι τ ε λείω ς διαφορετική από εκείνη που είδα. Α λλά νομίζω ότι αν όλοι είχ α μ ε ίδιους στόχους, η Α θήνα 8 α γινόταν σαν αυτή που είδα και καλύτερη. Επαμ. Σαμπ ατάκος 3 ο Δ ημοτικό Βύρωνά : Ια ρομύθι Μ ια φ ο ρ ά κι έν α ν κα ιρό, σ ' ένα σ χ ο λ ε ίο ήταν έ ν α ς πολύ κ α λ ό ς μ α θητής, που όλα τα παιδιά τον κοροΐδευα ν, και πάντα ή τα ν ΐέξω από την παρέα. Σ ε μια άλλη τάξη, ένα ς κακός μαθητής είχ ε τα ίδ:α σ χ εδ ό ν π ροβλήματα μ ε το ν κα λό μαθητή. Μ ια μ έρ ό λο ιπ ό ν, σ ε μια γιορτή του σχολείου, οι δ υ ο μ α θ η τές συναντήθ η κα ν κατά λ ά θ ο ς και σ υζήτησ αν για τα προβλήματά το υ ς και σ το τέ λ ο ς κ ι έλυσ αν μαζί. Κι έτσι έζησ α ν αυτοί καλά κι εμ είς κ α λ ύ τερ ό ; Α ργυρής Μ ητσ ό π ο υ λο ς 5 ο Δ ημοτικό Βύρωνα I > ψ ί σ ί χ ΐ ά }

17 ν Ελάτε να παίξουμε, να γίνουμε φίλοι μέσα στο γλέντι του 9ου Φεστιβάλ Να δούμε τους κλόουν να παίζουν κιθάρα, και το λιοντάρι να κουνά την ουρά. Να πάρουμε κι άλλα παιδιά του κόσμου μές στην τρελή μος ομορφιά. Να κάνουμε τρέλες και παιχνίδια, να γίνουμε φίλοι τελικά παιδιά! (Στο 9ο παιδικό φεστιβάλ θα ήθελα να ήταν η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Μαρίζα Κωχ.) Βανέσα Κριτσοτσοχρήστου 16ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ Ελάτε παιδιά Ελάτε παιδιά. Ελάτε παιδιά τα χέρια μας να δώσουμε και να μην ξαναμαλώσουμε. Ελάτε παιδιά. Ελάτε παιδιά άσπροι, μαύροι, κίτρινοι την καρδιά να ενώσουμε και αχώριστοι φίλοι να νιώσουμε. Όλοι μαζί. Όλοι μαζί θα κάνουμε μια φιλία ξεχωριστή. Όλοι μαζί. Όλοι μαζί. Σοφία Κασσιάρα 13ο Δημοτικό Βύρωνα - Στ2 Ελα να γνωριστούμε παίζοντας Απλώνω το χέρι μου να το κρατήσει κάποιος γνωστός, μα παντού άγνωστοι τριγυρνούν πάνω στον κόσμο, μα εγώ αναζητώ κάποιον γνώριμο να μου απλώσει το χέρι, χαμόγελο να μου χαρίσει. ΡΕΦΡΑΙΝ - Έλα να γνωριστούμε παίζοντας, να αναζητήσουμε φιλίες παντοτινές, έλα να γνωριστούμε παίζοντας, εσύ έχεις τη δύναμη. θέλω μια ζωή καλή με φίλους και τραγούδια, θέλω να τρέχω και να τραγουδώ με φίλους που γνωρίζω, δε θέλω να Βλέπω πια κανένα πικραμένο πρόσωπο, δε θέλω να βλέπω πια κανένα δάκρυ να κυλάει. Μελοποίηση: Στίχοι: Παίζουν: Ανδρέας Μιμπίλας Σοφία Μουτάφη Ανδρέας Μπιμπίλας (πιάνο) Νίκος Τζιβάρας (βιολί) Γιώργος Μπιμπίλας (κιθάρα) Αν μου κλείσεις το μάτι, θα σου κάνω νόημα για να φωτίσουμε τη γη με τη φιλία μας! Τασούλα Μπουρλέσσα 13ο Δημοτικό Βύρωνα - Ε Για τη χαρά Όταν ο ήλιος λάμπει στη χρυσή ακρογιαλιά και τα πουλιά κελαηδούνε έχεις μια ζεστή αγκαλιά. Το καλοκαιρινό δειλινό έπρεπε να ήσουνα εδώ να δεις εμέ και τα πουλιά που τραγουδούν για τη χαρά. Για τη χαράαα, για τη χαράαα, για τη χαράαα όλου του κόσμου. Η χαρά του ανθρώπου είν' το παν μονάχα έτσι περνάει καλά μονάχα έτσι βλέπει και μπροστά και τραγουδά και τραγουδά σαν τα πουλιά Γ ια τη χαράαα, για τη χαράαα, για τη χαράαα, όλου του κόσμου. Κατερίνα Καράντζα 2ο Δημοτικό Βύρωνα - Στί Το Φεστιβάλ αρχίζει και η αυλή μας γεμίζει και όλα το παιδιά θα αρχίσουν στο σούπερ φεστιβάλ να ήσουν!!! Μπράβο 12ο σχολείο κοντά στο δημαρχείο με έναν κλόουν αστείο που μου θυμίζει Pío κτυπάει το θρανίο είναι πραγματικό θηρίο. Πώπωϋ! χαρές και γέλια που διασκεδάζουν όλοι σαν τα μικρά πουλιά στα αμπέλια που τα θαυμάζουν όλοι. Δάσκαλοι και παιδιά όλοι μια καρδιά φωνάζουν δυνατά με μια ψυχή με μια καρδιά Ζήτω το Παιδικό Φεστιβάλ του Δήμου Βύρωνα. θεοδώρα Καραούλα 12ο Δημοτικό Βύρωνα Μια φορά κι έναν καιρό, πήγαινα για το βουνό, κι είδα κέφι και χαρά και παιδάκια χαρωπά. Ρώτησα τι νά ναι εκεί και μου 'παν έλα κι εσύ, πήγα κι είδα Φεστιβάλ παιδιά και όμορφα γλυκίσματα. Το Φεστιβάλ Άννα-Μαρία Χρήστου 4ο Δημοτικό Βύρωνα Φιλία θα φυλάς τα μυστικά μου, Μαρία; θα μου κρατάς συντροφιά τις ημέρες κάτω από τον ήλιο, Κώστα; θ α μ' αφήνεις να σου σκουπίζω τον ιδρώτα από το μέτωπο, όταν τελειώνουμε το παιχνίδι, Αννα; θα τρέχουμε μαζί στις παραλίες και στις πλατείες, Μιχάλη; θα μου δίνεις το χέρι στις δύσκολες στιγμές, Ελένη, για να σου δίνω εγώ την καρδιά μου; θα έρθεις να ενωθούμε, Γιώργο, για να ενώσουμε τον κόσμο; θέλω να φύγω απ' αυτή την πόλη θέλω να φύγω απ' αυτή την πόλη θέλω να φύγω απ' την κόλαση ψάχνω να βρω μια κάποια λύση κανείς δε μπορεί να με βοηθήσει άνθρωποι με στολές τριγύρω, νέφος, θάνατος στην πόλη γύρω με κάνουνε να νιώθω ξένος ένας άνθρωπος αρρωστημένος θέλω να φύγω όσο είναι καιρός μα δεν μπορώ, νιώθω νεκρός Αθήνα πόλη φάντασμα, Αθήνα πόλη γκέτο, μια ζούγκλα οικόπεδο που σου φέρνει έμετο μια πάλη με ιστορία μα χωρίς μυαλό, Αθήνα, Αθήνα, Αθήνα. Δημήτρης Καλαπόδης 2οΔημοτικό Βύρωνα-Στ

18 Ο: Κώστας έχει προβλήματα Μ ια φ ο ρ ά κι έ ν α ν κ α ιρ ό 'ζ ο ύ σ ε έν α αγόρι πόυ το 'έλ εγα ν Κώστα. Το σπίτι του ήταν κοντά σ το δ ά σ ο ς και συχνά π ήγα ινείβ όλτα ε κ ε ί. Μ ις μ έρ α ο Κώ-~ &Γτας πήγε σ το δ ά σ ο ς ε κ ε ί ε ίδ ε ένα σκυλάκι. Είχε μαύρο σώμα, άσπρη ο υ ρά, γαλανά μάτια. Ο Κ ώ σ τας σ κ εφ τό ταν: ν ξ ^ π ά ρ ω, να μ ψ τ σ πάρω. Τότε πήγε σ τό 1σπίτι και οι γονείς του είπαν να μ η φ ο πάρει. Και τό τε πήγε στην Μ α ρ ία και της είπε όλη την ιστορία. Έπειτα τ η ν ; ρ ώ τη σ ε αν ή θ ε λ ε ^ ά το κ ρ α τή σ ει κι;: εκείνη δέχτηκε. Από τό τε ο Κώστας πήγ α ζ ε κ ά θ ε α π ό γευ μ α και έ β λ ε π ε το σκυλάκι, ϋίου το λέγαν η Μίκη. Ά κλησ τη Μ πόχτη 1,6ο Δ ημοτικό Βύρω να - Α Π αραμύθι Γύρω σ το , σ το πατρικό μου χωριό, ζο ύ σ ε ο σ κύλος του παππού μου, ο ίκαραμάνης. Ή τα ν ένα μ εγ α λό σ ω μ ο, γ ε ρ ο δ ε μ έ ν ο, έξυπνο και ευκίνητό σκυλί. Είχε-ύψος 1 μ. περίπου, με.εντυπωσιακό ανάστημα. Ή ταν σταχτί μ ε μ α ύ ρ ες β ο ύ λες, μ ε πολύ ανοιχτό σ τήθος, κα θώ ς και γερ ά πό- Μα. Ή ταν πιστός σ ύντροφ ος, γενναίος πολεμιστής, φ ό β ο ς και τρ ό μ ο ς για περα ότικό και επ ίδ ο ξο κλέφτη. Ο Κ αραμάνης έζη σ ε κοντά στον παππού σ ε έν α ο ρ έινό χω ριό μ ε άγρια φύση, του νομού Α ιτω λοακαρνανίας. Ό τα ν όμω ς στα έγινε το τεχνητό φ ράγμα ιώ ν Κ ρεμασ τώ ν τα παραποτάμια χω- (ρ α φ ια πνίγηκαν, έτσ ι οι χω ρικοί αναγκάσ τηκαν να ψ ά ξο υ ν για κ α λ ύ τερ η τύχη στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η μοίρα του παππού μου δ εν ήταν διαφορετική. Πήρ ε και αυτός*,;# ό δ ρ ό μ ο για την ξενητιά. Μ α ζ ί με τις αναμνήσεις του όμω ς, σ το χωριό, άφ ησ ε και το ν Καραμάνη. Π έρα - 5^. α ρ κετό ς καιρός και ο δυστυχής Καρ α μ ά ν η ς τρ ιγυρνο ύ σ ε απ ό σ τάνη σ ε στάνη ψάχνοντας για το αφεντικό του ή; :; ένά κομμμάτι ψωμί, Το σκυλί που προκαλ ο ύ σ ε το δ έ ο ς και το θαυμασμό, τώ ρα π ρ ο κα λ ο ύ σ ε το ν ο ίκ το και τη λύπηση. Για να επιβιώ σει α ναγκάσ τηκε να κλέψ είλ ίγ ό ψωμί. Δ ε ν π ρ ό λα β ε όμω ς να το Ι^ α ρ ε ί και έγινε αντιληπτός. Ένας πυροβολισ μός ακούσ τηκε και ο Καραμάνης, σ ω ριάστηκε ν εκρ ό ς. Ή τδ ν για α υτόν η λύτρωρη. ισε κι α υ τό ς το τίμημα του πο ξ τη ζωή του. ^ τ ο ρ ι ο ^ Γ Γύρω στο? σ το χ ω ρ ιό μ ο ΰ τσ το σπίτι ιου παιιπού μου ζο ύ σ ε ένα σκυλί, η Τοακούμου. Ή ταν μεγαλόσ ω μο, καφετγ μ ε μ α ύ ρ ες Β ούλες, πολύ έξυπ νο και,: ε υ έλ ικ το και πολύ γρήγορο. Είχε ύψ οα περίπου ι μ έτρ ο και είχ ε φ ο β ερ ή δύν.ίμη. Ή ταν π ισ τός σ ύντροφ ος, θ α ρ ρ α λ έ ο ς κ α θ ώ ς κάί τ ρ ό μ ο ς και φ ό β ο ς, για όποιον κλέφτη ε ίχ Ι θ ελή σ ει να πλησιάσει το σπίτι. Β ρισ κότα ν πάντα σ ε ετο ι μότητα αν και, θ ρ ε φ ό τα ν με. έν α ζ ε ρ ό κομμάτι ψωμί την ημέρα. [Εζησε κάμποσα χρόνια'μαζί με τον παππού μου σ ' ένα μικρό χω ριό του νομού Α ιτω λοακαρνανία ς, το ν Τρίκλινο. Η κύ ρια ειδικότητά της για την οποία φημίζονταν ήταν η επ ιδεξιότητά της σ το σ κότωμα των φιδιών. Τα έπιανε με δύναμη και τα τίνα ζε πάνω σ το π ρόσω π ό τη ς. Ύ σ τερ α τα ά φ η ν ε κάτω να δ ει αν ζούνε δ ίν ο ν τα & ίο υ ς τη χαριστική βολή. Είχε όμω ς ά δ ο ξο τέ λ ό ς. Ο ι ιδιοκτήτες τη ς την άφησ αν κ ρ στην π ροσ π άθειά τ η ς να κλέψ ει λίγάίτυρί και γάλα την πυρ ο β ό λη σ α ν. % Γιάννης Τσιάκαλος 8 ο Δ ημοτικό Βύρωνα Ένας κύκνος εκπέμπει SOS Ένα φ θινοπ ω ρ ιν ό η λ ιο β α σ ίλεμ α, στην ήσυχη λίμνη, ο ήλιος ρίχνει ίίς Τελευταίε ς ακτίνες του. Ένας π ερ ήφ α νος κ α τά λ ευ κ ο ς κύκνος^ σ τολίδι της λίμνης, προχω ρεί αργά από πάνω στα ήρεμα ν ερ ά της. Δ ε μου φαίνεται να κολυμπά, οι κινήσεις! του είναι κάπως παράξενες! Σ τέκ ο μ α ι και το ν π α ρ α κ ο λ ο υ θ ώ απ ό μακριά. Σηκώνει ψηλά το κεφάλι του, το τεντώ νει με δύναμη κι ύ σ τερα πάλι με δύναμη το β ο υ τά μ έρ ρ σ το ν ερ ό. Π ρ ο σ π α θ εί να κ ρ α τή σ ^ιρ ό κεφάλι του ψηλά, α λ λ ' α υ τό π έφ τει πάλι μέσ α σ το νερό. Κ α τα λ α β α ίν ω πως δ ε ν μ π ο ρ εί να το ρ τα μ α τή σ ει ό ρ θ ιο. Π λησιάζω πιο κονίά και σ ε μια στιγμή οι μ εγ ά λ ές φ τερ ο ύ γ ες του χτυπουν το ν ερ ο μ ε δύναμη., Λ r,γ ν ITI -aé#* Υεττερα, ησυχία στη λίμνη... Δ ά κρ υ σ α! Π ά ει τ ο σ το λ ίδ ι τη ς λίμνης μας, είπα, ^ θ η κ ε! Μ α μια ά λλη καινούργια μ έ ρ α θ α έρ χ σ νταν το επ όμενο πρωινό. Η ζωή τη ς λίμνης χά νετα ι Ίσως σ ειρά,τώρα έχουν τα ψ άρια της, να α κ ο λ ο υ θ ήσ ουν τον κύκνο μ α ς» Η ανθρώπινη α μ έλ εια νέμισ ε δηλητήριο ίή λίμνη της περιοχής. Μ α ρ ία Λ ιαμέτη 1Οο Δημοτικό Βύρωνα - Δ Μ ια φ ορα ήταν ενα αγόρι που το ε λ ε - γαν Γιαννάκη. Ό λ ο ι το ν έλ εγα ν κα ι-δειλ ό. Ένα απόγευμα κ α τέβ η κ ε σ το ποτάμι για ψ άρεμα. Α φ ού π έρασ ε λίγη ώ ρ α, ο Γιαννάκης ε το ιμ ά σ τη κ ε για ναγγυρίσ ει σ το σπίτι του. Σ το δ ρ ό μ ο ά κουσ ε-φ ω νές. Τ ό τε π έρασ ε από μπροστά του μια κυρία και ο Γιαννάκης την ρώ τησ ε τι γίνεται. Η κυρία jo u απάντησε πως καιγόταν ένα ο ρ φ α ν ό ΐρ ο φ είο. Τ ό τ έ τ ο άγόρι έ τ ρ ε ξ ε προς τ ο 'μ έ ρ ο ς απ' όπου έρ χ ο - νταν οι φω νές. Κ α τε ιδ ε το ο ρ φ α ν ο τρ ο φ είο τυλιγμένο στις φ λ ό γ ες. Ο γιαννάκης ήταν κι α υ τό ς ο ρ φ α ν ό ς, και χω ρίς να χάσ ει ο ύ τε λεπ τό έ τ ρ ε ξ ε να σώ σει και τ ' ά λλα παιδιά που ήταν μέσα. Τ ό τε π ήρε έ ν α σ χ ο ιν μ κα ι έ δ ε σ ε «τη ν μια άκρη έναν γά ντζο και τό 'ρ ιξε απίνάντι. Και a g e την άλλη άκρη το έ δ ε σ ε σ ε μια κό λ ό ν α. Τ ό τε ισ ο ρ ρ ό π η σ ε πάνω σ το σχοινί και πήγε ω ς την ά λλη ά κρη του σχοινιού, πήρε τα δυο παιδιά και τα πέρ α σ ε α π έναντι. Ό λ ο ς ο κ ό σ μ ο ς που γνώ ριζε τον Γιαννάκη τώ ρα τον έλ εγα ν ό λοι γενναίο. Και έτσ ι από τ ό τ ε α υ τ Λ έζησ α ν καλά και εμ είς καλύτερα. Ντίνα Ν ταλάνου 5 ο Δ ημοτικό Βύρωνα Ο Κ Ο Ρ Κ Ο Δ Ε ΙΛ Ο Σ ΚΑΙ ΤΑ Ζ Ω Α Μ ια φ ορά κι έναν καιρό ζο ύ σ ε σε; μια λίμνη κοντά σ το δ ά σ ο ς έν α ς μικρούλης κο ρ κό δ ειλο ς. Α υ τό ς δ εν ά φ η ν έ τα ά λ λ α Jkí>a να π α ίξο υ ν. Ό λ η τη ν η μ έ ρ α έπ αιζε μ ε τα ν ερ ά ρ λ λ ά είχ ε ένα ελ ά τ- τω μ α ίιδ έν ή θ ε λ ε να πλύνει τα δ ό ν τ ια του. Ό μ ω ς μια μέρ α τον πόναγαν πάρα πολύ τα δ ό ντια του. Ό λ α τα ζώ α σ το δ ό σ α ς το ν -κ ο ρ ο ϊδ ε ύ α ν ε ; Τ ό τε ή ρ θ ε έν α ς τρυπ οκά ρυδος που ή θ ε λ ε να του καθα ρίσ ει τα δόντια. Α υ τό ς δ έχ τη κ ε με χ α ρ ά. Κι απ ό τ ό τ ε χου έ π λ ε ν ε κ ά θ ε πρωί και κ ά θ ε β ρ ά δ υ τα δ ό ν τια του. Από τό τε ο κ ο ρ κ ό δ ειλ ο ς ήταν πολύ καλ ό ς με ό λ α τα ζώ α σ το δά σ ος. Βαγγέλης ' 9 ο Δ η μ ο τικ ό Βύρωνα - Δ

19 Π αραμύθι Μ ια φ ο ρ ά κι έ ν α ν κ α ιρ ό, ήτα ν σ την Αλβανία ένα παιδί πολύ ά κεφ ο και νευρικό. Έμενε μόνο του σ' ένα πολύ ό μ ο ρ φο σπίτι. Μ ια μέρα που ε ίδ ε ότι τα λ ε φτά που του είχαν αφήσει οι γονείς του, έφ ταναν μόνο για ένα μήνα, πήγε να πιάσει δουλειά. Π έρ α σ ε από π ολλές δ ο υ λ ειές, μα σ το τέλ ο ς, όλοι τον έδιω χναν γιατί ήταν πολύ ν ευ ρ ικό ς και δ εν είχ ε υπομονή. Β λ έπ ετε, σ την π εριοχή του, δ εν υπήρχε καμία παιδική χαρά ή πλατε ία να δ ια σ κ εδ ά σ ει. Έτσι ήταν πολύ νευρικό. Μ ια μ έρ α του ή ρ θ ε ένα γρά μ μα που έ λ ε γ ε ότι γίνεται το Π αιδικό Φ ε σ τιβάλ στην Ελλάδα και έχει την δυνατό τη τα να πάει κι εκείν ο ς άμα ή θ ελ ε. Τ ό τε πήγε και ε ίδ ε το υ ς κλόουν, έπ α ιξε δ ιά φ ο ρ α παιχνίδια, έ β λ ε π ε τις π α ρασ τάσ εις με τις μα ριονέτες, β ρ ή κε καινούργιους φίλους, χ ό ρ ευ ε κι έτσι ξέχα - σ ε τα δικά του προβλήματα. Ό τα ν γύρισ ε στην πατρίδα του ήταν πια πολύ ή ρ ε μος και έπ αιζε με όλα τα παιδιά της γειτο ν ιά ς του χω ρ ίς να δ η μ ιο υ ρ γ εί π ροβλήματα. Α κόμα β ρ ή κε μια δουλειά και έζη σ ε καλά κι εμ είς καλύτερα. Βόλια Δούναβη 5 ο Δημοτικό Βύρωνα «Ένα τρ ε λ ό παραμύθι» Μ ια φ ορά και έναν καιρό ήταν μια χ ε λώ να και π έρ να γε μπ ροσ τά από έν α εσ τιατόριο. Ο ι άνθρωποι μόλις άνοιγαν το μαγαζί και κουβαλούσ αν τις κ α ρ έ κλες του μαγαζιού για να τις τοπ οθ ετήσουν στα τραπ έζια. Η χελώ να που για πρώτη φ ορά έ β λ επ ε εσ τια τό ρ ιο ρώ τησε: μα γιατί κο υ ρ ά ζεσ τε και δ εν τις β ά ζ ε τ ε ό λ ε ς σ ε ένα τραπ έζι να ξε μ π ε ρ δ εύ ετε; Και οι άνθρωποι της αποκρίθηκαν: Δ ε θ έλ ο υ μ ε γιατί οι άνθρωποι που θ α αντικρύσ ουν τέ το ιο εσ τια τό ρ ιο δ ε θ α ξανάρθουν. Μ α, καλά, εσ ύ δ ε μας β ο η θ ά ς αντί να κάθεσ αι και να κοιτάς; Α μπα, εγώ δ ε θ έ λ ω διότι θ α χαλάσ ω την φράντζα καθώ ς θα σηκώνω τις καρ έκ λ ες. Ο ι άνθρω π οι έμ εινα ν μ' ανοιχτό το σ τόμα ακούγοντας την απάντηση τη ς χ ελ ώ ν α ς. Ό μ ω ς η χ ελ ώ να έφ υ γ ε ανενόχλητη. Κ ατερίνα Δ ούναβη 5 ο Δημοτικό Βύρωνα χ σ ΐιψ ίε ς Ιστορία Μ ια φ ορά ήταν ένα παιδί που ήταν ανάπηρο. Ό λ ο ν τον κόσ μο τον έβ λ επ ε μ έ σα από το π α ρ ά θ υ ρ ό του. Ό τα ν πήγε στο χωριό που έμ εν ε η γιαγιά του γνώρ ισ ε έν α π αιδί που ή ξ ε ρ ε να π α ίζει φ λ ο γέρ α. Σιγά-σιγά, έ μ α θ ε και ο Γιάννης να παίζει φ λογέρα, να φτιάχνει λο υ λούδια από χαρτί, να φτιάχνει κα λα θά - κια, να γνω ρίζει το ν κόσ μο κα λ ύ τερ α, να παίζει με τα ά λλα παιδιά. Και πρώτα που δ ε ν ή θ ε λ ε να π αίζει, να πηγαίνει β ό λ τες με τη μαμά του, που νόμιζε πως δ ε θ α γινόταν καλά ποτέ, τώ ρα είχε α λ λ ά ξει και π ροσπαθούσε με χίλιους τρ ό πους, κάνοντας τις θ ερ α π είες του να γίνει καλά. Η μαμά του χαιρόταν όπω ς η γιόγιά του και ο θ είο ς του και του έδ ι ναν θ ά ρ ρ ο ς και κουράγιο, του έφ ερ να ν παιγνίδια και π ολλά δ ώ ρ α και α υ τό ς π ροσπαθούσε πάντα για ένα κα λύτερ ο α ύ ρ ιο. Ο γ ια τρ ό ς έ φ ε ρ ν ε κ α λ ύ τε ρ α α π ο τελέσ ματα και σ το τέ λ ο ς ο Γιάννης σηκώ θηκε από την αναπηρική κα ρέκλα του. Ξένια Μ ιχελή 9 ο Δημοτικό Βύρωνα Μ ια φ ορά και έναν καιρό έν α ς β ο σ κό ς ξεκίνησ ε να πάει σ το βουνό τα π ρόβατά του για να βοσκήσουν. Α νεβ α ίνοντα ς σ το β ο υ νό, ά κ ο υ σ ε, κάτι σ αν κλάμα. Π ηγαίνοντας προς τα εκ εί που ά κουγε το κλά μ α τι ν ο μ ίζ ε τ ε πως ε ίδ ε ; Έναν κρ ο κ ό δ ειλ ο πιασμένο ανάμεσ α σ ε μ ε γ ά λ ες π έτρ ες και μεγά λα δ έν δ ρ α, που τα είχ ε παρασύρει κάποια μεγάλη καταιγίδα. Φ ο β ή θ η κε τό σ ο ο β ο σ κό ς που γύρισ ε να φύγει. Τ ό τε ο κ ρ ο κ ό δ ε ιλ ο ς του είπε: - Σ ε παρακαλώ, ελ ε υ θ έ ρ ω σ έ μ ε από τις π έτρ ες και τα δένδρα. - Ν α σ ε ελ ευ θ ερ ώ σ ω, του λ έ ε ι ο τσ ο πάνος, α λλά φ οβάμαι μη με φας. - Δ ε θ α σ ε φάω. Το κα λό που θ α μου κάνεις θ α στο ξεπληρώσω. Ο β ο σ κ ό ς το ν λυπ ήθηκε και ε λ ε υ θ έ ρω σ ε τον κρ ο κό δ ειλο. Α υ τό ς τον ευχα ρίστησε και ο βοσ κός συνέχισε να α νεβαίνει σ το β ουνό μαζί μ ε τα π ρόβατά του. Α ρχισ ε να πέφτει ο ήλιος και ο β ο σ κός σ κέφ τηκε ότι πρέπει να φύγει από το βουνό και να πάει σ το σπίτι του. Σ ε λ ίγ ο κ ο υ ρ ά σ τη κ ε και κ ά θ η σ ε σ ε ένα δ έ ν τρ ο από κάτω για να ξεκ ο υ ρ α σ τεί. Εκείνη την στιγμή ά κουσ ε κάτι από πίσω του, και τι να δει: ήταν έν α ς μ εγ ά λο ς λύκο ς που ήταν έτο ιμ ο ς να επ ιτεθ εί στα πρόβατά του. Βάζει μια φωνή ο τσοπάν ο ς και στη στιγμή βλέπ ει το ν κρ ο κό δ ειλ ο να τρ έχ ει και να αρπ ά ζει το ν λύκο και να το ν π ετάει πολύ μακριά. Τ ό τε ο τσοπάνος ευχα ρίσ τησ ε με τη σ ειρά του το ν κ ρ ο κ ό δ ε ιλ ο και απ ό τ ό τ ε έγινα ν δύο αχώριστοι φίλοι. Ελένη Μ ε τα ξ ά 9 ο Δημοτικό Βύρωνα Π αραμύθι Μ ια φ ο ρ ά κι έναν καιρό ήταν έν α ς κακός άνθρω π ος που δ εν αγαπούσε καθ ό λ ο υ τα ζώ α. Ό τα ν έ β λ ε π ε πουλιά το υ ς π έτα γ ε π έ τρ ε ς μ ε τη σ φ εν τό ν α. Κ λώ τσ αγε το υ ς σ κύλους και τις γά τες. Μ ια μέρα που το σπίτι του έπιασε φωτιά κι αυτός κοιμόταν και δ εν είχε καταλ ά β ει τη φω τιά, έν α ς σ κύλο ς γ ά β γ ιζε και τρ α β ο ύ σ ε το σεντόνι. Α υ τό ς ο άνθρω π ος ξύπνησε και βγήκε έξω. Α π ό τ ό τ ε α γ α π ο ύ σ ε τα ζώ α και τα έπ αιρνε μέσ α σ το σπίτι και τα τάιζε. Α γ γ ελο ς Π απαγεωργίου 9 ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ Μ ε τ ά από μια επίσκεψ η σ το σπίτι της ηλικιωμένης θ εία ς μου, β ρ έθ ηκα πλουσ ιό τ ε ρ ο ς κ α τά τ έ σ σ ε ρ α μπ ουκά λια. Έψαξα σ το πααλιομπάουλο με τις σ κόν ες και τις α ρ άχνες. Τα μπουλάκια αυτά ήσαν χ α ρ α γμ έν α κι έγ ρ α φ α ν: Α Σ Π Ρ Ο (Α γ ελα δο τρ ό φ ος, Ασπροπύργου), ΕΒΓΑ (Ελληνική Β ιομηχα νία Γ ά λ α κ το ς Α.Ε.], Μ ΙΝ Ε Ρ Β Α το λ ά δ ι και το γ ά λ α Α ΣΤΥ (Α γ ε λ α δ ο τ ρ ο φ ικ ό ς σ υ ν ε τα ιρ ι σ μός Αττικής). Μ ε εντυπώσιασαν πολύ αυτά τα μπουκάλια διότι με έκαναν να α ρ χ ίζω να φ α ν τά ζ ο μ α ι τ ό τ ε πριν 5 0 χ ρ ό ν ια σ τη ν Α θ ή ν α που π ε ρ ν ο ύ σ ε μπ ροσ τά απ' τα σπίτια ο γ α λ α τά ς και μ ο ίρ α ζε το γάλα. Μ ε β ο ή θ η σ ε σ ' α υ τό η παλιά ασ π ρόμαυρη κω μω δία το υ Θ α ν ά σ η Β έγγου που σ αν μ ικ ρ ό ς το υ γ α λα κτο π ω λ είο υ τη ς γ ειτο νιά ς πάνω σ το π οδήλα τό του μ ο ίρ α ζε όσ α μπουκάλια γάλα δ εν του είχα ν σπάσει στη δ ια δ ρ ο μ ή. Φ α ίνετα ι πως τα μπουκάλια τη ς θ ε ία ς μου ήταν μέσ α σ ' αυτάι Α γ γ ελο ς Χιώτης 9 ο Δημοτικό Βύρωνα - Δ

20 Ελάτε παιδάκια παιδάκια καλά 3λα τα παιδιά μαζί ψάχνουν πάντα κατιτί. Γογλέντι.τοχορόίΐ ιτο φεστιβάλ τα φετινό. Μα παίξουνε παιχνίδια <αι να μάδουν παράμύδια. Καμόγελο γλυκ^ρελό το παιδί μου το Λ^ο. < ρ ^ ' αγόρια στη σειρά χαμογελάνε ζωηρά ξρ ά. ίο σπιτάκι τους ξεχνά^ και τη μαμά τους δε ζητάνε. οιασιά χαμογελ ί 1 Μαζί τ'άλλο το πρωί συ^ τάνε για ό,τι συμβαίνει εκεί. Η Βραδιά η γλυκιά αυτήν:; 9α τους μείνετδαυμαστή. Στέλα Κούκου Σαν οι άνδρωποι είναι φίλοι, στην καρδιρίτου και στα χείλη, έχουν γλύκα από σταφύλι, είναι πάνμ^ιτυχισμό/οι, γελαστοί»αγαπημένοι. Γιώργος Παλαιολόγος. 9 16ο Δπυοτικό Βύοωνα - Β ή ο. [\ Μ $ Λ ϋ ά Ενα αστέρι στο χέρι κρ ξεχνάς, να τοδυυάσαι, όπου κι αν πας. 4ο Δημοτικό Βύρωνα ψ ί σ ί χ ΐ ά } βΐ/ρω ν#