Με Φρέντυ Γερμανό. Mε αν-φρέντλυ Γερμανό

Transcript

1 Με Φρέντυ Γερμανό Mε αν-φρέντλυ Γερμανό 1

2 Αντί προλόγου: Τα παρακάτω είναι ο επίλογος ενός σάιτ με τίτλο που κάλλιστα συνιστά πρόλογο του παρόντος σάιτ. Αν το λινκ κάποιου τραγουδιού δεν ενεργοποιείται τότε βαλ τε το στο γκουγκλ με αντιγραφή επικόλληση. January 23, 2015 at 5:41 pm Εκπνέει με πάταγο ο πασοκικός εαυτός μας Εσύ άραγε που ήσουν χθες; Προπαντός εσύ που γνώριζες ή ψυχανεμιζόσουν το τι πρόκειται να έλθει, γιατί συνέπραξες; Από δειλία, φόβο, συμφέρον; Του Γιώργου Καραμπελιά «Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι», λέει η παροιμία. Έτσι φαίνεται να συμβαίνει με τη μεταπολίτευση και όλες τις σταθερές υλικές κοινωνικές και νοητικές που δημιούργησε και εξέθρεψε. Όντως, μετά το 2010, πιστέψαμε ότι η ταχύτατη κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ θα ακολουθούνταν σύντομα και από εκείνη της Νέας Δημοκρατίας και της εθνομηδενιστικής αριστεράς και έτσι θα άνοιγε ο δρόμος για μια νέα πολιτική περίοδο στη χώρα. Αυτή ήταν η αίσθηση που κυριαρχούσε στις πλατείες των αγανακτισμένων, ιδιαίτερα από το 2011 και μετά. Όμως, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, μάλλον είχαμε λάβει τις επιθυμίες μας για πραγματικότητα, προσδοκώντας μια σχετικά γρήγορη και ευτυχή κατάληξη της κρίσης που άνοιξε το Δυστυχώς, όλες οι αμαρτίες που είχε επισωρεύσει η μεταπολίτευση ήταν τόσο μεγάλες και πήγαιναν τόσο βαθειά στην ελληνική κοινωνία, αλλοιώνοντας όχι μόνο τις άρχουσες ελίτ αλλά και το ίδιο το λαϊκό σώμα, ώστε μια σύντομη ευθανασία απεδείχθη ευσεβής πόθος. Ακριβώς γιατί φοβόμαστε τα χειρότερα, βιαζόμαστε να θάψουμε ένα παρελθόν που δυστυχώς παραμένει παρόν. Η αθλιότητα των ΜΜΕ Παρά την κρίση, μπορεί να απαξιώθηκαν οι μηχανισμοί ελέγχου και εξαπάτησης που διαθέτει το σύστημα, όπως τα τηλεοπτικά κανάλια και οι εφημερίδες, αλλά, παρόλα αυτά, συνεχίζουν να είναι παρόντα, αλλάζοντας καθημερινά χαίτη και προσωπεία, για να προσαρμοστούν στη νέα εποχή. Χαρακτηριστική η διαδρομή κλασικών ηρώων της μεταπολιτευτικής δημοσιογραφίας (sic): O Γιώργος Κουρής, ο εφευρέτης του αυριανισμού, αφού πέρασε από μια σύντομη θητεία στον καραμανλισμό και τον Σαμαρά, επανήλθε σήμερα δριμύτερος, ως Ηρακλής του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, με την ίδια πάντα αξιοπιστία και υψηλή ποιότητα, «Κόντρα» στο σύστημα και το ευρώ, ένα απεχθές γι αυτόν νόμισμα, διότι έχει πολλά χρέη σε αυτό. Ο Γιώργος Τράγκας, ο πρωτοπόρος της αντιμνημονιακής ρητορείας, ο «ΕΛΑΣίτης» αντιγερμανός, ο σπόνσορας της Χρυσής Αυγής, εμφανίστηκε το Φθινόπωρο του 2014, μαζί με τον εργοδότη του, Ν. Χατζηνικολάου, μνημονιακός, «αντιναζιστής», αντισυριζαίος και «Σαμαρικός». Όμως, ο Χατζηνικολάου τον εγκατέλειψε μπροστά στις εκλογές, στράφηκε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και, τέσσερις μέρες πριν τις εκλογές, μετά την Τετάρτη 21 Ιανουαρίου, απέσυρε τον αγωνιστή Τράγκα από το ραδιόφωνό του. Ο ίδιος ο Χατζηνικολάου, που το Καλοκαίρι απέλυσε τον Σταύρο Λυγερό, προς χάριν του «Ποταμιού» και, στις αρχές του Φθινοπώρου, έγινε «σαμαρικός», όταν άρχισαν να «στρίβουν» τα πράγματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ξαναθυμήθηκε τη δραχμή, που έπαιζε το 2012, φρόντισε να ενισχύσει αγωνιστικές φωνές τύπου Μπογιόπουλου και να υπερπροβάλει τονγιωργάκη Παπανδρέου εξάλλου τον θέλει διακαώς και η Πρεσβεία. Τέλος, η μεγάλη «Ανατροπή» έγινε από το Mega και τον Ψυχάρη, που ξαφνικά ανακάλυψαν πως ήρθε η «ώρα της Αριστεράς», μαζί με την Τρέμη, τον Οικονομέα και τον Ευαγγελάτο! Κακά μαντάτα για τον Πρετεντέρη και τη δική του «Ανατροπή»! Ωστόσο, το χειρότερο δεν είναι πως οι άρχοντες των μήντια συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, αλλά ότι οι Έλληνες πολίτες, σε ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό, εξακολουθούν να τους ακολουθούν! Εξακολουθούν να ανέχονται ένα ραδιόφωνο που, ανάμεσα στις διαφημίσεις, αναφέρει πότε-πότε κάποια είδηση, να παρακολουθούν σκυλοκαβγάδες σε κανάλια της πλάκας, που παριστάνουν τα σοβαρά. Όσο δε για το υποτιθέμενο δημοκρατικό και ανοικτό σε όλους διαδίκτυο, και εκεί δεν έχει αναδειχθεί κάτι το πραγματικά νέο και οι περισσότεροι εξακολουθούν να παρακολουθούν τις ιστοσελίδες του Ευαγγελάτου, της Στάη του Χαρδαβέλλα, του Θεοδωράκη ή του Κούλογλου! Ανακυκλώνοντας το παλαιό Παράλληλα, και στο πολιτικό επίπεδο δεν έχει εμφανιστεί τίποτε το ουσιαστικά καινούργιο παρά μόνο ανακυκλώσεις των παλιών σχημάτων. Γι αυτό και οι ψηφοφόροι μεταναστεύουν μαζικά από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, που προσφέρει μια ανανεωμένη εκδοχή του «λεφτά υπάρχουν», στη χειρότερη στιγμή της κρίσης, γι αυτό και γοητεύονται από έναν νεαρό πολιτικό που φαντάζει ως μια νέα εκδοχή του Ανδρέα εξάλλου έχει αντιγράψει την ίδια εκφορά του λόγου, τις ίδιες χειρονομίες, τον ίδιο τόνο της φωνής, προφανώς μετά από μελέτη των σχετικών βίντεο, που μπορεί να του προμηθεύουν εν αφθονία ο Κουρής και ο Λαλιώτης. Και με μια κυριολεκτικά σαδομαζοχιστική λογική ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ευχόμενοι και ελπίζοντας ότι δεν θα πραγματοποιήσει αυτά που υπόσχεται, και ότι θα συμβιβαστεί εν τέλει με τους «εταίρους», κατά τον ίδιο τρόπο που εξήλθε από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ ο πρώτος και μεγάλος διδάξας του σύγχρονου μεταπολιτευτικού εκμαυλισμού. Ελπίζοντας ίσως πως κάτι θα αποκομίσουν από τα πολλά υπεσχημένα. Με τη διαφορά, όμως, ότι το 1981 όντως «υπήρχαν λεφτά». Από την άλλη πλευρά, οι αντίπαλοί τους εκστρατεύουν με επικεφαλής έναν ηγέτη προφανώς εκβιαζόμενο από τους Γερμανούς που κρατάνε την «καβάτζα» του Χριστοφοράκου, ο οποίος ικετεύει τις άγιες εικόνες να τον σώσουν, καταφεύγει στον Μπαλτάκο (και την μετωνυμία του, τον Βορίδη) και επισείει τον κίνδυνο του κομμουνισμού και των σοβιέτ χωρίς να αναλογίζεται ότι αυτά αποτελούν μπαμπούλα μόνο για κάποιους ψηφοφόρους που είναι πάνω από ογδόντα χρονών! Γι αυτό και το μόνο «νέο» σχήμα είναι μια συνάθροιση νεοφιλελεύθερων και εθνομηδενιστών, της αριστεράς και της δεξιάς, μηντιακής 2

3 και σημιτικής κατασκευής, με ηγέτη έναν απαίδευτο και αναιδή συστημικό δημοσιογράφο, που παριστάνει τον αντισυστημικό και βρίσκει μια κάποια απήχηση εξ αιτίας του φόβου των βορείων προαστίων και του Κολωνακίου απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα άλλα, το απόλυτο αδιέξοδο. Ο κομμουνιστικός «μπαμπούλας» καραδοκεί είτε στη μπρεζνιεφική εκδοχή του, με την μορφή του Κουτσούμπα και των Σοβιέτ, που όντως ευαγγελίζεται εσχάτως χωρίς βέβαια να τον παίρνει κανείς στα σοβαρά, είτε την «αντάρτικη» στην οποία προσχώρησε, ως ένα ακόμα βήμα στον πολιτικό αυτοχειριασμό του, ο Αλέκος Αλαβάνος. Και ως είθισται σε όλες τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, ο νέος γενικός γραμματέας αντιγράφει την πατέντα της Αλέκας και θυμάται τον τουρκικό κίνδυνο, την κατοχή της Κύπρου και «κατεβάζει» και έναν ελεγχόμενο πάντα αριθμό ελληνικών σημαιών, μέσα στη θάλασσα των κόκκινων λαβάρων, στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις. Και αυτό γιατί γνωρίζει την τρύπα που αφήνει ο πλειοψηφικά εθνομηδενιστικός ΣΥΡΙΖΑ, και για να πείσει εμάς τους «αριστερούς πατριώτες» να τον ξαναψηφίσουμε, όπως όντως κάναμε τόσες φορές, ενώ συνεχίζει να μας καθυβρίζει τον υπόλοιπο καιρό. Προπαντός δε, συνεχίζει να εκπαιδεύει στον ακραίο εθνομηδενισμό και την «αγάπη για τον τούρκικο λαό» την ΚΝΕ, που ανταγωνίζεται επάξια την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα ΕΑΚ στην καταγγελία του ελληνικού «ιμπεριαλισμού». Το ίδιο ή και ακόμα μεγαλύτερο αδιέξοδο και στον λοιπό αντιμνημονιακό χώρο. Το κίνημα των αγανακτισμένων, που εξέθρεψε κάποτε τη Σπίθα, το ΕΠΑΜ και, στους προερχόμενους από τη δεξιά, τους ΑΝΕΛ, πνέει τα λοίσθια. Η Σπίθα δεν πρόλαβε ποτέ να υπάρξει πολιτικά παρά τις μεγάλες προσδοκίες που γέννησε, το ΕΠΑΜ, με τη δραχμική εμμονή του, κλείνει τον κύκλο του, όσο για τους ΑΝΕΛ, παλεύουν να μπουν στη Βουλή στηριγμένοι στα αδιέξοδα των αντιμνημονιακών πατριωτών που τους στήριξαν και σε προηγούμενες εκλογές. Και όμως διαψεύστηκαν οικτρά από τους θεατρινισμούς των Χαϊκάληδων και προπαντός από την ανευθυνότητα με την οποία χειρίστηκαν το θέμα του Προέδρου. Αντί να κάνουν τη «θετική έκπληξη», προτείνοντας μια πραγματικά ανεξάρτητη προσωπικότητα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που θα τους αναδείκνυε σε σημαντική πολιτική δύναμη, αδιαφορώντας για τη χώρα, για την οποία τόσο κόπτονται, μπήκαν στο παιγνίδι του τζόγου των εκλογών, συμπράττοντας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη στυμμένη λεμονόκουπα. Και σήμερα, αφού έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στα πρόθυρα της εξουσίας, εκλιπαρούν την ψήφο μας για να μην αφήσουμε μόνο του τον εθνομηδενιστικό ΣΥΡΙΖΑ, στην κυβέρνηση! Τέλος, επειδή το σύστημα είδε πως δεν αντιδράσαμε όπως θα έπρεπε, διέπραξε και την τελευταία πράξη της ύβρεως απέναντί μας. Είχε το θράσος ακόμα και να επαναφέρει τον εκλεκτό της Πρεσβείας, τον μοιραίο άνθρωπο του μνημονίου, στο προσκήνιο, να διεκδικεί την είσοδό του στη Βουλή. Αφού μέτρησαν τις αντιδράσεις μας και τις είδαν ασθενικές, την τελευταία εβδομάδα, τον μετέβαλαν σε πρωταγωνιστή και των τηλεοπτικών συνεντεύξεων, με πρώτον τον Χατζηνικολάου επί δυόμιση ώρες στον «Ενικό». Το πρόβλημα είμαστε εμείς Το πρόβλημα λοιπόν, «υποκριτή αναγνώστη μου, όμοιέ μου, αδελφέ μου» (Σαρλ Μπωντλαίρ), δεν είναι αυτοί, αλλά εμείς. Δηλαδή, το συλλογικό μας σώμα, οι Έλληνες που, για πέντε χρόνια, δεν κατορθώσαμε να αναδείξουμε κάτι αυθεντικά καινούργιο και συνεχίζουμε να ανακυκλώνουμε τα παλιά φθαρμένα υλικά της μεταπολίτευσης. Διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί έναν «δεινόσαυρο» της μεταπολίτευσης και όχι κάτι καινούργιο. Μια ομοσπονδία αριστερών και αριστεριστών, που έχουν διανύσει ολόκληρη τη μεταπολίτευση ιδιαίτερα την περίοδο μετά το 1981 ως παράγοντές της, είτε μέσα σε κυβερνητικά κόμματα, όπως το πλήθος των πασοκικής προελεύσεως στελεχών, είτε στους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους Πανεπιστήμια, ΜΜΕ, κατεστημένη διανόηση, στη συνδικαλιστική νομενκλατούρα κ.λπ. Τι πιο συμβολικό από την τοποθέτηση ενός καθαρά συστημικού και παρεμπιπτόντως σημιτικού διανοούμενου όπως ο Τσουκαλάς επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του; Και το νεαρό της ηλικίας του αρχηγού αποκρύπτει και καμουφλάρει τη βαθειά και γερασμένη μεταπολίτευση που κρύβει μέσα του το κόμμα. Αντίθετα, για παράδειγμα στην Ισπανία, μέσα από τις πλατείες των αγανακτισμένων, αναδείχτηκε ένα νέο πολιτικό κίνημα που υπερκέρασε την παλιά αριστερά και δεν εκφράστηκε ενσωματωνόμενη σε αυτήν, όπως συνέβη στην Ελλάδα. Πώς εξάλλου θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο, όταν στην Ελλάδα ηγέτης των αγανακτισμένων θέλησε να είναι ο Μίκης ή ο σταλινικής κοπής Καζάκης αντί του Πάμπλο Ιγγλέσιας των Ποδέμος; Οι Έλληνες αγανακτισμένοι μέχρι εκεί έφταναν, γι αυτό και μετά «βολεύτηκαν» μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου. Αυτά δυστυχώς παρήγαγε η χώρα μας. Και δεν είναι η ώρα να ξαναμιλήσουμε για την παρασιτική μας έκπτωση. Κάτι λοιπόν συμβαίνει με εμάς, αδελφοί. Πώς είναι δυνατόν το μεγαλύτερο μέρος των ενεργών πολιτικά νέων, όλη αυτή την περίοδο, να βρίσκεται στο πιο γερασμένο κόμμα, το ΚΚΕ, ή στους νεαντερντάλειους της Χρυσής Αυγής; Σε μια κοινωνία που δεν είχε να προσφέρει στη νεολαία της, όλα τα τελευταία χρόνια, τίποτε άλλο έξω από την απόλυτη ιστορική αμνησία και την προσδοκία ενός παρασιτικού εξευρωπαϊσμού, ένα τμήμα της αρπάζεται από «ένα κάποιο όραμα», όποιο και αν είναι αυτό. Μετά τη βροχή Και έτσι, να μαστε μπροστά σε μια νέα μεγάλη κρίση γυμνοί, φοβισμένοι και αβέβαιοι για το αύριο να κρεμόμαστε από τα λόγια του Ντράγκι ή της Μέρκελ, βαφτίζοντας «ελπίδα» ένα κόμμα που δεν προσφέρει κανένα όραμα για τον ελληνισμό στον 21ο αιώνα, πέρα από την επιστροφή στον παλιό καλό καιρό της μεταπολίτευσης, και χωρίς κανένα, κυριολεκτικά κανένα, πολιτικό σχήμα που να μπορεί να εκφράσει τον καημό της ρωμιοσύνης, τον καημό των περισσότερων ανθρώπων αυτής της χώρας. Γιατί βέβαια αυτά που γράφουμε εδώ τα πιστεύουν οι περισσότεροι Έλληνες, άσχετα και πέρα από τι θα ψηφίσουν. Όσοι ψηφίσουν γιατί πολλοί θα απέχουν θα ψηφίσουν από σύμβαση, ή για να εμποδίσουν αυτό που θεωρούν μεγαλύτερο κακό. Πολλοί λίγοι, οι μηχανισμοί των κομμάτων και όσοι προσδοκούν κάποιο όφελος, μικρό ή μεγάλο, είναι πια ταυτισμένοι με αυτό το σύστημα Οι πολλοί ξέρουν πως έχουμε δίκιο, γνωρίζουν ακόμα και την ίδια τη δικιά τους όλων μας ανημπόρια και φθορά. «Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξωφλήσαμε», λοιπόν; Θέλουμε να πιστεύουμε πως όχι, πως απλώς εκπνέει, με ένα τελευταίο ταρατατζούμ, ένα φθαρμένο σύστημα, πως θα υποχρεωθούμε να πετάξουμε, μετά τη Δευτέρα πια, σαν το δέρμα του φιδιού τον ίδιο τον παλιό πασοκικό-μεταπολιτευτικό εαυτό μας, που ούτε εμείς θέλουμε πια, αλλά δεν έχουμε βρει ακόμα με τι να τον αντικαταστήσουμε. Το , ελπίσαμε, θελήσαμε, να θέσουμε ένα τέλος στη μεταπολίτευση, με όρους σχετικά ευνοϊκούς ακόμα για την Ελλάδα. Δεν το μπορέσαμε, γιατί άλλα μεγάλα ιστορικά γεγονότα πλανητικών διαστάσεων αποφάσισαν για μας και, για τα είκοσι περίπου χρόνια που ακολούθησαν, μέχρι το 2009, βιώσαμε την παρακμή, μέσα στην αποθέωσή της, τον παρασιτικό εκσυγχρονισμό. Το 2010, έχοντας συνειδητοποιήσει πως τελείωνε μια ιστορική εποχή, ελπίσαμε στην υπέρβαση, ώστε να περιορίσουμε το μέγεθος της καταστροφής. Ωστόσο όχι, πρέπει να πιούμε το ποτήρι μέχρι το τέλος, πρέπει να εξαντλήσουμε μέχρι το τέλος τη ρητορική, τη λογική και τους ανθρώπους της μεταπολίτευσης, για να μπορέσουμε να δούμε και πάλι φως. Από τη Δευτέρα, μέσα στην οχλοβοή των γεγονότων που έρχονται, θα περάσουμε σε μια νέα φάση επιτέλους. Από τη Δευτέρα θα αρχίσουμε μια νέα πορεία. Και επειδή όλα τα παλιά κουπιά είναι σπασμένα ή σάπια, θα χρειαστούμε καινούργια. Αυτή εξάλλου είναι η τραγωδία της μεταπολίτευσης. Κράτησε πάρα πολύ, απίστευτα πολύ, ενώ ουσιαστικά ό,τι θετικό έφερε είχε λήξει ήδη από το Και όμως, συνέχισε να επιβιώνει, για να μας οδηγήσει ξέπνοους στην καταστροφή, χωρίς να υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές ή πνευματικές δυνάμεις στο παλιό σύστημα για να την αντικαταστήσουν. Γι αυτό και η τόση δυσκολία της αλλαγής απέναντι στην καθολική προδοσία και έκπτωση των ελίτ. Γι αυτό και θα πρέπει να εφεύρει ο ίδιος ο λαός, σχεδόν εκ του μηδενός, αυτές τις νέες δυνάμεις. Το καινούργιο λοιπόν θα βγει μέσα από την εξάντληση οριστική, αμετάκλητη, καθολική του παλιού μας εαυτού, ενός εαυτού που ενδύεται τις θλιβερές ή απατηλές φιγούρες των κορυβαντιούντων μηδενικών που ισχυρίζονται πως μας εκπροσωπούν. περιοδικό Άρδην - εφημερίδα Ρήξη 3

4 January 25, 2015 at 3:20 am Όταν οι σοβαρότερες αναλύσεις είναι σαν αυτές τότε ο μόνος λόγος να ψηφίζει κανείς την πλειοψηφία που έρχεται είναι για να βοηθάει με οτι θετικό έχει σε ότι θετικό δει αντί να κάνει σκέτη κριτική Για την αυριανή μέρα, ή μάλλον ήδη σημερινή (χαράματα η ώρα τρεις που λέει και το τραγούδι και πάλι είναι) ας βάλουμε απλώς σχετικά τραγούδια, 1) το Όλα αλλάζουν και 2) το Έρχονται τα πουλιά : (January 25, 2015 at 1:32 pm Σε νεαρό Συριζιώτη που μου είπε άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς;, επειδή του έστειλα το λινκ Καραμπελιά που ανάρτησα, απαντώ (και όχι μόνο για την δικιά μου έχθρα αλλά και για του Καραμπελιά) «Άμα έχεις τέτοιους εχθρούς τι τους θέλεις τους φίλους;». Επίσης του λέω πως όταν προ καιρού είπα Ελλάδα και μου απάντησε άλλος νεαρός Συριζιώτης ότι αυτή την λεξη την λεει κι ο Μιχαλολιάκος του απάντησα οτι την λεξη διεθνισμος την λεει κι ο Γιωργακης. Και επίσης ότι την λεξη Τσόμσκυ την είπε κι ο Μιχαλολιάκος και άρα αν πάψουν να την λένε τότε ο Μιχαλολιάκος θα έχει επιτύχει τον εξής θρίαμβο και με τον απλούστερο τρόπο: Θα καταργεί λέξεις και έννοιες που έχουν επιρροή απλώς και μόνο προφέροντάς τες σαν σκύλος που κατουράει σε μια κολώνα και μετά οι άλλοι σκύλοι την αναγνωριζουν σαν δική του. Και αν μόνο από μέτρημα ψήφων καταλαβαίνουν την φιλία οι νεαροί ας τους πω, για να χαρούν, ότι μετά από τετοιες κουβέντες μεταξύ ημών των εχθρών καθηγητών, συνάδελφος είπε «Νομίζω ότι μετά από αυτά είμαι καθόλα έτοιμη να ψηφίσω! Τον Πρόεδρο του 15μελούς φυσικά» και μας έστειλε και το εξής λινκ: ) January 25, 2015 at 3:21 am 1) (μετάφραση στα Αγγλικά: 2) January 25, 2015 at 11:58 am To δεύτερο τραγούδι μπαίνει και στο δεύτερο μέρος της επόμενης ανάρτησης με μετάφραση LA UNITED FRUIT CO. Cuando sono la trompeta, estuvo todo preparado en la tierra, Όταν ήχησε η σάλπιγγα όλα στη γη ήταν έτοιμα y Jehova repartio el mundo a Coca-Cola Inc., Anaconda, Ford Motors, y otras entidades και ο Θεός μοίρασε τον κόσμο στην Κόκα Κόλα ΑΕ, στην Ανακόντα, στη Φόρντ Μότορς και σε άλλες οντότητες La compania Frutera Inc. se reservo la mas jugoso Η εταιρία Φρουτερία Α.Ε. σερβιρίστηκε την πιο ζουμερή, la costa central de mi tierra, la dulce cintura de America. την κεντρική ακτή της χώρας μου, τη γλυκιά μέση της Αμερικής. Bautizo de nuevo sus tierras como Republicas Bananas, Ξαναβάφτισε τα εδάφη της ως «δημοκρατίες της Μπανάνας», y sobre los muertos dormidos sobre los heroes inquietos και πάνω σε κοιμισμένα πτώματα, και πάνω σε ακοίμητους ήρωες, que conquistaran la grandeza, la libertad y las banderas, που κατέκτησαν το μεγαλείο, την ελευθερία και τις σημαίες establecio la opera bufa, la opera bufa ίδρυσε την όπερα παλιάτσων enajeno los albedrios, regalo coronas de Cesar, αλλοτρίωσε προσωπικά πεπρωμένα, δώρισε κορώνες του Καίσαρα, desenvaino la envidia atrajo la dictadura de las moscas, έβγαλε απ τη θήκη του το φθόνο προσέλκυσε τη δικτατορία από (σκατό;)μυγες moscas Trujillos, moscas Tachos, moscas Garias, moscas Martinez, (σκατό;)μυγα Τρουχίλο, (σκατό;)μυγα Τάχο, (σκατό;)μυγα Γκαρία, (σκατό;)μυγα Μαρτίνεζ, moscas Ubico (σκατο;)μυγα Ουμπίκο 4

5 moscas humedas de sangre humilde y mermelada, (σκατό;)μυγες μουσκεμένες σε αίμα και μαρμελάδα, moscas borrachas que zumban sobre las tumbas populares, (σκατό;)μυγες μεθυσμένες, (σκατό;)μυγες σαν κηφήνες, πάνω στους ομαδικούς λαϊκούς τάφους, moscas de circo, sabias moscas entendidas en tirania. (σκατό;)μυγες τσίρκου, (σκατό;)μυγες σοφές εξασκημένες στην τυρανία. Entre las mochas sanguinarias la Frutera desembarca, Ανάμεσα στις αιμοδιψείς (σκατό;)μυγες η Φρουτερία ινκ. ξεμπαρκάρει, arassando el café y las frutas, en sus barcos que deslizaron como bandejas el tesoro λυμαίνεται τον καφέ και τα φρούτα με τα πλοία της που εξαφανίζουν, σαν φαντάσματα σε δίσκους, τους θησαυρούς de nuestras tierras, de nuestras tierras sumergidas. των χωρών μας, των χωρών μας που έχουν βυθισθεί. Mientras tanto, por los abismos azucarados de los puertos, Εν τω μεταξύ στις ζαχαρένιες αβύσσους των λιμανιών caian indios sepultados en el vapor de la manana: Ινδιάνοι που καταρρέουν θάβονται με την ομίχλη του πρωϊνού: un cuerpo rueda, ένα σώμα κατρακυλάει, una cosa sin nombre, un numero caido, ένα πράμα χωρίς όνομα, ένα νούμερο πεσμένο, ένα νούμερο καμένο, un racimo de fruta muerta derramada en el pudrilero. ένα μάτσο άψυχα φρούτα, αδειασμένο στη χωματερή. Vienen los Pajaros Έρχονται τα πουλιά Todo era vuelo en nuestra tierra Todo era vuelo en nuestra tierra Como gotas de sangre y plumas Σαν σταγόνες από αίμα και φτερά los cardenales desangraban οι καρδερίνες μάτωσαν el amanecer de Anahuac την αυγή του Αναχουακ Todo era vuelo en nuestra tierra Todo era vuelo en nuestra tierra El tucan era una adorable Tο toucan (;) ήταν σαν αξιαγάπητο caja de frutas barnizadas, κουτί από λαμπερά φρούτα, el colibri guardo το κολιμπρί διατηρούσε las chispas originales τις πρώτες σπίθες del relampago της αυγής y sus minusculas hogueras και οι μικροσκοπικές του φωτιές ardian έκαιγαν en el aire inmovil στον ήσυχο αέρα 5

6 Todo era vuelo en nuestra tierra Todo era vuelo en nuestra tierra Los ilustres loros llenaban Γυαλιστεροί παπαγάλοι γέμιζαν la profunditad del follaje τα βάθη των φυλλωμάτων como lingotes de oro verde σαν. recien salidos de la pasta de los pantanos sumergidos y de sus ojos circulares miraba una argolla amarilla vieja como los minerales (αδυνατούμε να αποδώσουμε τις ομορφότατες εικόνες πουλιών με λέξεις ακόμη καλύτερες από το βίντεο που τις αποδίδει με φόντο. την βλάστηση ή τον ουρανό ) Vuela una montana marina hacia las islas, Ένα θαλάσσιο βουνό πετάει προς τα νησιά una luna de aves que van hacia el Sur, ένα φεγγάρι από πουλιά που φτερουγίζουν Νότια sobre las islas fermentadas del Peru πάνω απ τα ανθισμένα νησιά του Περού Es un rio vivo de sombra, Είναι ένα ζωντανό ποτάμι από σκιά, es un cometa de pequenos ένας κομήτης από μικρούλες corazones innumerables καρδιές αμέτρητες que oscurecen el sol del mundo που προκαλούν έκλειψη στον ήλιο του κόσμου como un astro de cola espesa σαν ένα μετέωρο με παχιά ουρά palpitando hacia el archipelago που σαν σφυγμός πάλλει προς το αρχιπέλαγος Y en el final del iracundo mar, Και στο τέλος της οργισμένης θάλασσας en la lluvia del oceano, μέσα στη βροχή που έπεσε στον ωκεανό, surgen las alas del albatros, οι φτερούγες του άλμπατρος σηκώνονται como dos sistemas de sal σαν δυο συστήματα αλατιού estableciendo en el silencio επιβάλλοντας μες στη σιωπή entre las rachas torrenciales, ανάμεσα σε χειμάρρους από σκουξίματα, con su espaciosa jerarquia με την ευρύχωρη υπεροχή τους el orden de las soledades. την σειρά και την τάξη μέσα στα άγρια. 6

7 January 26, 2015 at 8:24 am 1)TEΛEIA! Βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ με το μέγιστο με το οποίο θα μπορούσε να βγει χωρίς αυτοδυναμία. Και, όπως είχε γινει και πριν λίγα χρονια στην καλοκαιρινή, δεύτερη, φορά που τα αποτελεσματα ήταν ανάγλυφα αναγνώσιμα σαν λαϊκή εντολή που έλεγε σε εμπιστευόμαστε στα τάδε,πρόσεξε όμως τα ταδε κλπ κλπ. Έτσι και τωρα σε θελουμε δυνατό μα όχι αυτοδυναμο και θέλουμε, ειδικά, τον Καμμένο να σε προσέχει (Μέχρι και ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ τον ψήφιζαν επί τούτου λέγοντας: αφού θα βγει που θα βγει άρα η επόμενη μέριμνα είναι να μην είναι αυτοδύναμος αλλά να έχουμε τον σωστό επόπτη του ) Και το οτι πήγε πάνω απο το ΠΟΤΑΜΙ η Χ.Α.δείχνει οτι κανείς δεν ψηφίζει πια ανάλογα με το πόσο βλέπει ανθρώπους στο γυαλί αφού το γυαλί δεν το πιστεύει (άσε που στην Ελλαδα την φυλακή την εχει κανείς σαν προβολή απο μόνη της. Και επίσης αν είχαν προβολή σε γυαλί όλο και κάποια μαλακία θα είχαν πει και θα έπεφταν τα ποσοστά τους ενώ τώρα η αποσιώπηση τους ωφέλησε) 2)Τώρα δουλειά! Όχι άλλα λόγια, κλείσαν οι κάλπες..τι σημαίνει αυτό για το παρόν σάιτ; Σημαίνει οτι κλείνει. Επιμηκύναμε μεν τον μήνα που λέγαμε, για να βοηθάμε, έστω συμβολικά όσα της ενημέρωσης χρειαζόταν κι άλλη διάδοση, και επίσης για να διαδίδουμε μερικές αναλύσεις για διεθνή νέα από τρεις-τέσσερις αγλόφωνες πηγές αλλά τώρα που ο ενδιαφερόμενος έμαθε πια ποιές είναι, τις βρίσκει και μόνος του, και όσον αφορά τα Ελληνικά θέματα ΠΡΩΤΑ η δουλειά και ΜΕΤΑ η ενημέρωση για το τι δουλειά ήταν και τι αποτελέσματα ειχε. Ας βρούμε λοιπόν τι να κάνουμε, ας το αρχίσουμε και αν υπαρξει λόγος επανερχόμαστε ή ανοίγουμε άλλο σάιτ με τίτλο και σκοπούς πιο συναφείς με την φύση της δουλειάς January 26, 2015 at 2:11 pm Κυριε καλησπερα! ελπιζω να ειστε καλα.πως να μην ειστε δηλαδη με τετοια νικη! Ημουν με την αδελφη μου χθες στα Προπυλαια και σας ψαχναμε λεγαμε εδω θα ειναι αποκλειεται να λειπει αλλα δυστυχως δεν σας βρηκαμε ευελπιστω να κατεβηκατε να γιορτασετε στην συναξη. με εκτιμηση η μαθητρια σας.. Όντως απο τα Προπυλαια ξεκιναω οταν κατεβαινω. Για χτες σου απαντω μεσω του διαλογου που ειχαμε με την αδελφή σου Και αν οπως λενε βγει διψηφια διαφορά ή προταθει προεδρος Αναστασιος Αλβανιας ή και τα δυο μεχρι και στην Ομονοια να πανηγυρισω θα παω. ΥΓ: Ας το δουμε σαν μια Ελληνικη τρελλα στα καλά της σημεια που υπαρχουν οσο και τα κακα της, σαν την αυτοκτονικη Ελλάδα που παει με χαμογελο να επιστρατευθει για Πινδο Κύριε Αλεβίζο κι εγώ στην Ομόνοια θα είμαι! μπας και έρθει η ελπίδα..μαζι με όλους τους υπόλοιπους αυτοκτονικούς όπως το θέτετε εσείς, απελπισμένους και αγανακτισμένους όπως τους λέω εγώ!!! PODEMOS!!! EPIΣTΡAΔEΒMENOS AΡΑ ΠΟΔΕΜΟΣ (κατα το σκέπτομαι άρα υπάρχω, αγωνίζομαι άρα υπάρχω, αγαπώ άρα υπάρχω κλπ) Πραγματικά αυτοκτονικοί είναι οι υπόλοιποι, οι αυτοκτονικοί με εισαγωγικά ειναι αυτοι που ίσως και να μεινουν ζωντανοί είτε οι ίδιοι ειτε άλλοι μέσω των προσπαθειών τους. Η ελπίδα ήδη ήρθε. Τώρα να έρθει και η προσπάθεια αλλιώς θα μείνουμε με την ελπίδα στο χέρι τουλάχιστον πλέον έχουμε κάτι..έχουμε την ελπίδα εγώ την κυρία την είδα..εσείς πού είσασταν?? προορίζεστε για υπουργος παιδειας? χαχαχαχαχα Δεν με ειδες γιατι τελικα δεν ηρθα. Απο την κυρια σας δες το παρακάτω κειμενο που ειχε γραψει πριν λιγες μερες ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ Επειδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων κουράστηκαν να κάνουν τις συνηθισμένες ερωτήσεις, μελέτησαν τη σπάλα του αρνιού και προβλέπουν ότι : Πρώτος σε σταυρούς προτίμησης θα αναδειχθεί ο σκελετός της Αμφίπολης Ο Χάρι Πότερ θα στείλει επιστολή διαμαρτυρίας στον Σαμαρά όπου θα του γράφει : «Επιστράτευσες το φόβο, τους τραπεζίτες, τους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες σου, παιδιά, οικογένειες, τους Καραμανλήδες- πρεσβύτερο και νεώτεροκαι ξέχασες εμένα. Αλλά μόνο εγώ με τα μαγικά μου θα μπορούσα πραγματικά να σε βοηθήσω. Αντε γεια.» 7

8 Το αεροπλάνο του ΠΑΣΟΚ θα καταπέσει από το υπέρβαρος του κυβερνήτη και των λαθών του. Τα συντρίμμια του δεν θα βρεθούν ποτέ, όπως συνέβη και με το μαλαισιανό. Ο Ζουράρις θα εμφανισθεί αλα μπρατσέτα με τον Χαϊκάλη για να του εξηγήσει το «ξυναμφότερον» του Θουκυδίδη. Η Αττικό Μετρό θα μετονομάσει τη στάση «Νομισματοσκοπείο» σε Ραχήλ Μακρή. Ο Σ. Θεοδωράκης θα εγκαταλείψει το σακκίδιο και θα κυκλοφορεί με τσάντα Louis Bobolon. Στην ερώτηση πώς κρίνει τα αποτελέσματα θα απαντήσει: «Εγώ δεν θα γίνω φελούκα στο Νείλο, αλλά κανό στο μολυσμένο Δούναβη, γιατί το «Ποτάμι» είναι ευρωπαϊκό κόμμα». Η Αστυνομία, μέχρι απόψε το βράδυ, θα έχει συλλάβει την Αγγελική, τη φίλη του Ξηρού, και λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες θα μπουζουριάσει και τη σύντροφο του Μαζιώτη, μεταμφιεσμένη σε Σαρλό για να μην την αναγνωρίζουν. Ο Γ. Α. Παπανδρέου που πιστεύει ότι έχει το ηγετικό χάρισμα του παππού ή του πατέρα του, θα εμπλουτίσει τα ελληνικά του μαθαίνοντας την παροιμία άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας». Μετά τη ματαιωθείσα συνέντευξη του Σαμαρά στην Ο. Τρέμη, στα πάνελ του καναλιού θα ανεμίζει ένα σημαιάκι του ΣΥΡΙΖΑ που θα γράφει «Με το κύρος και τη σφραγίδα του ΜEGA. Στις αλλεπάλληλες λιποθυμίες του Σαμαρά στο άκουσμα των αποτελεσμάτων, θα τον συνεφέρνει η Ντόρα με ένα διάλυμα από νερό και δηλητήριο, σαν κι αυτό που έσταξε σε προεκλογική ομιλία της «για την κρίση φταίνε αυτοί που έριξαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη». Από τα γερμανικά υποβρύχια θα κάνει δηλώσεις ο Ε. Βενιζέλος μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, γιατί το Ζάππειο του έφερε γρουσουζιά και από τα γραφεία στη Χ. Τρικούπη του έκανε έξωση ο ιδιοκτήτης. Στο ΚΚΕ θα ψήσουν αρνιά αν βγει πρώτο κόμμα η Ν.Δ. Ο Γκλέτσος θα στήσει αυτί για να ακούσει τους «Ψίθυρους της κάλπης». Από το Χόλυγουντ θα ζητήσουν από το Φ. Κουβέλη να πρωταγωνιστήσει μαζί με τον Σ. Λυκούδη στο remake της ταινίας «Δυο ξένοι στην ίδια πόλη». Ο μόνος που θα γυρίσει μετεκλογικό σποτάκι θα είναι ο Γ. Καρατζαφέρης. Μαζί με τον Α. Τσοχατζόπουλο και μουσική υπόκρουση «χέρι- χέρι με τη μίζα». H γερμανική πρεσβεια θα ενημερώσει τον Σόιμπλε για κείνο το παλιό τραγουδάκι Πίσω από τις λέξεις κρυβεται ο Αλέξης Αντε και καλή ψήφο. Γιατί οι εκλογές είναι γιορτή της δημοκρατίας και όχι πιστωτικό γεγονός. January 26, 2015 at 8:24 am Ισως, να θελει λιγη επεξηγηση το γιατι σουστειλα λινκ τησ παγκρατοφρενειαςjanuary 26, 2015 at 8:24 am που λίγο πολύ λεει οχι άλλα μπραβο μας/κλεισαν οι καλπες λευτεριας λιπασμα κι η καποια δουλεια (προφανως κατα το οχι αλλα δακρυα κλεισαν οι ταφοι εσυ τα ξερεις πιο καλα κι απο μενα αυτα ) Στο στελα και σαν απαντηση+χαχαχαχαχα στο δικο σου υπουργος παιδειας+ χαχαχαχα, εννοω οτι όπως θα εχεις παρατηρησει εγω μονο ενα πραγμα ξερω και αν πιανει και σε υπουργειο παιδειας καλώς,αλλιως ειμαι ακαταλληλος, εννοω οτι όλα τα υπουργεια τα βλεπω σαν υπουργια εργασιας = οτι οτιδηποτε για να γινει σωστα θελει δουλεια πολλή. Ναι μεν λεω ολοι 20 και προτζεκτ σε οτιδηποτε και με οποιοδηποτε φορματ κι ασ κοψει το λαιμο του το υπουργειο αμα το θελει με καποιο συγκεκριμενο φορματ ή σε καποιο αλλο θεμα αλλά αυτο που θα κανουμε με τον δικο μασ τροπο να το διαλεξουμε με παθοσ και να το στηριξουμε με ανθρωποωρες χωρισ να μας νοιαζει ουτε το ξενυχτι ουτε ο βαθμος.κι οπως ισως καταλαβεσ το οτι μαζευτηκα νωρισ απ τισ 11 δεν ηταν οτι εφυγα απο την παρεα για να κοιμηθω αλλα γιατι μουρχονατν ιδεες για την επομενη δουλεια και ηθελα να σκεφτω και αποτελεσμα ήταν οτι το πρωι τερματισα το σάιτ (δεν ενοοω οτι θα το ξεμονταρω, απλως δεν θα προσθετω άλλα για να συγκεντρωθω στα επομενα όπως καποτε συγκεντρωθηκα και προσθεσα στο αλπαγκρατι κατι εκτενές αλλά μονο εναμισυ χρονο μετα και υστερα τιποτε αλλά το ξεμονταρισα στα τρια χρονια κι οχι νωριτερα. Εν ολιγοισ 1)για υπουργοσ δεν κανω γιατι ωσ μαθητης υπηρξα κοπανατζησ και εξαντλουσα ολεσ τισ απουσιες που γινοταν 2) για κοπανατζησ δεν κανω γιατι όπως μουλεγαν οι φιλοι καλά ρε μαλάκα, κανουμε ολοι κοπανεσ, κανεισ κι εσυ αλλά για να διαβασεισ παραπανω; διοτι με βιβλια (δικησ μου όπως επιλογης, οχι υπουργειου) εκανα κοπανεσ και πηγαινα σε παγκακια σε παρκα να τα διαβασω (και τα ζευγαράκια με νομιζαν μπανιστηρτζη που εφερνε τα βιβλια για ξεκαρφωμα) Αφήνω το (αυτο) βιογραφικο και παμε όλοι για δουλειά., χαρηκα και που σε ακουσα και που δινεσαι σε ολα με παθος και εργατικοτητα 8

9 Ασ βρουμε κι ενα πιο ποιητικο φιναλε για ολα αυτα αντι να το πουμε απλώς σαν το σκασε και δουλευε που θα πουμε ο καθεανσ στον εαυτό του Ταξιδιωτη δεν υπαρχει μονοπατι, τα μονοπατια δημιουργουνται απο το περπατημα Traveler there are not paths, paths are made by walking Toi qui marches, il n existe pas de chemin, [l chemin se fait en marchant το Ισπανικο οριτζιναλ ήταν Caminante no hay camino, se hace camino al andar.. /Antonio Machado Ιταλικα και Γερμανικα δεν ξερω πως λεγεται αλλά Ελληνικα λεγεται και σαν Μπαμπα ειναι μακρια η στερια; Σκάσε και κολύμπα αλλά τωρα απο δω και μπρος ολοι μασ πρωτα θα περπαταμε και μετα θα μιλαμε..,.,, χάρηκα πολύ που σ ακουσα/με εκτιμηση σττις προσπάθειές σου που τις συνοδευεισ παντα με δουλεια January 27, 2015 at 4:05 pm Σημείωση:Το πώς θα είναι σίγουρος κάποιος αναγνώστης ότι χωρίς όνομα και υπογραφή τα κορίτσια αυτά υπάρχουν και δεν είναι μυθιστορηματικά ευρήματα (όπως και δεν θα το σκεφτούν ούτε για μια στιγμη οι συμμαθητές τους στο Παγκράτι που, με το ότι πρόκειται για δυο αδελφές, ήδη τις αναγνώρισαν, άσε πια με το ότι διαβάζουν πολύ και ότι ξέρουν από τραγούδια ) και το πώς δεν θα νομίσει κάποιος αναγνώστης ότι απλώς τις κολακεύω, είναι απλό: Υπογραφή συνιστά το ότι η μεγάλη αδελφή που αποφοίτησε τον Ιούνιο είναι η αριστούχος που πήρε στις Πανελλαδικές τα περισσότερα μόρια σε όλη την Ελλάδα (άρα τι να κολακεύσω;! Απλώς να ευχηθώ στην κατά δυο χρόνια μικρότερη αδελφή και στα δικά της!) Άρα ο δύσπιστος ας κάνει γκουγκλ να την βρει (αλλά αν την θέλει για συνέντευξη του θυμίζω κι ότι όταν η τηλεόραση εμφάνισε τους τοπ κλπ ήταν εκείνη που είπε στην μαμά της να πει ότι ήταν στα Κουφονήσια (ή κάπου εκεί τέλος πάντων) και γιά για συνέντευξη έψαχναν τους φροντιστές της. Και εμαθαν ότι έμπαινε Νομική αλλά προτίμησε την ψυχολογία διότι, απλώς, εκείνο το θέμα ήταν που την ενδιέφερε. Προσθέτω ότι παίζει και κιθάρα και ότι, προσωπικά, την είχα μόνο σε πρότζεκτ όπου μου έκανε πολύ καλή εργασία για το Έντεχνο τραγούδι στην Ελλάδα) January 27, 2015 at 4:27 pm Υστερόγραφο στο όλο σάιτ: Τελικά το ότι η ενημέρωση και η διάδοσή της, προφορικά ή ηλεκτρονικά, δεν συνιστούν αυτά καθ εαυτά δουλειά αλλά απλώς αυτοϋποχρέωση του πολίτη, δεν συνεπάγεται και ότι το να τα μοιράζεται κάποιος και με άλλους κάνει κακό σε κανέναν, π.χ. με το να καθυστερεί εκείνους ή τον εαυτό του από άλλες υποχρεώσεις (αφού απλώς αντιγραφή-επικόλληση κάνει). Άρα η Παγκρατοφρένεια θα συνεχίσει αλλά σπάζοντας σε δυο μέρη: Ένα Ελληνόφωνο με τίτλο «ΣΥΡΙΖΟφρένεια» και ένα Αγγλόφωνο με τίτλο «Cosmophrenia» με νέα διεθνή (και όχι κατ ανάγκη σχετιζόμενα με SYRIZA) Μόλις θα είναι έτοιμα τα λινκ τίτλου, οι σελίδες εισόδου κλπ θα τα αναρτήσω και εδώ, στην επόμενη σελίδα: 9

10 SYRIZOfreneia.info Υπεύθυνος περιεχομένου: Γιάννης Αλεβίζος, φυσικός Αντί προλόγου.pdf Cosmophrenia.info Put together by Yiannis Alevizos Mέχρι λίγο μετά τις εκλογές, μέχρι δηλαδή τις 27 Ιανουαρίου 2015, ο χώρος των σχολίων ενός προηγούμενού μας σάιτ, με τίτλο είχε λειτουργήσει και σαν τόπος ανάρτησης ηλεκτρονικών άρθρων με αναλύσεις που λάβαμε ή βρήκαμε και θεωρήσαμε ενδιαφέρουσες για τα νέα είτε στην Ελλάδα είτε αλλού, Ελληνόφωνες ή Αγγλόφωνες, π.χ. για την Ουκρανία και την υπόθεση Σαρλί και, φυσικά, τις Ελληνικές εκλογές. Επίσης για πολιτιστικές υποθέσεις ή υποθέσεις εκπαίδευσης. Σαν τέτοιο χώρο λέγαμε να τον διατηρήσουμε για καιρό, αλλά ας συνεχίσουμε καλύτερα με τους χώρους σχολίων δυο διαφορετικών σάιτ: να βάζουμε δηλαδή χωριστά, δηλαδή εδώ, τα είτε Αγγλόφωνα άρθρα είτε και τα Ελληνόφωνα αλλά περί των τεκταινομένων αλλού και όχι στην Ελλάδα, και ας βάλουμε στο αφ'ενός τα ελληνόφωνα (είτε σχετίζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε οχι!) και αφ'ετέρου όσα Αγγλόφωνα σχετίζονται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Για άρθρα και των δυο κατηγοριών που υπήρξαν πριν από τις εκλογές οι ενδιαφέρομενοι ας επισκεφτούν τα σχόλια του 10