#54. ενεργή μηβία: η μόνη διέξοδος η κουήαρ σεξουαλικότητα και το καζάνι της μαγειρίτσας LGBT guide for athens

Transcript

1 #54 CITY UNCOVERED // ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ενεργή μηβία: η μόνη διέξοδος η κουήαρ σεξουαλικότητα και το καζάνι της μαγειρίτσας LGBT guide for athens Φωτό: Γιώργος Γκιζάρης

2 editorial Πολύ συζήτηση τον τελευταίο καιρό για τις κουκούλες. Οι μέθοδοι καταστολής των κουκουλοφόρων θα γίνουν περισσότεροι και αποτελεσματικότεροι, λένε στα αρμόδια υπουργεία. Συζητιέται και η κατάργηση του ασύλου. Οι αστυνομικές δυνάμεις θα έχουν δυνατότητα να συλλαμβάνουν κάποιον μόνο και μόνο επειδή φορά κουκούλα και άρα θα θεωρείται ύποπτο στοιχείο για τρομοκρατικές και άλλου τύπου επιθέσεις. Εμείς, συντασσόμαστε με την άποψη που επιθυμεί πριν τη λήψη τέτοιων μέτρων, την σοβαρή ενασχόληση με την καταστολή της γραβάτας. Αν υπάρχουν ενδυματολογικά στοιχεία που καταδικνύουν έναν τρομοκράτη ή έναν εν δυνάμει τρομοκράτη, τότε πιστεύουμε ότι η γραβάτα και το κοστούμι των 5000 ευρώ είναι οι πρώτοι τρομοκράτες και θα πρέπει να παρθούν σημαντικά μέτρα περιφρούρησής μας από αυτά τα στοιχεία. Πληροφορούμαι επίσης ότι αυτά τα στοιχεία, ως επί το πλείστον, κυκλοφορούν πρωινές ώρες και σπανίως νύχτα, συχνάζουν στα υπουργεία, σε υψηλής αισθητικής χώρους μαζικής εστίασης, φέρουν όπλα μαζικής καταστροφής, όπως πένες μοντ μπλανς, καπνίζουν μακριά χοντρά τσιγάρα -πούρα τα λένε θαρρώ- και κάποιοι από αυτούς κατέχουν μια σειρά μαγαζιών που τα συναντάς πολύ συχνά (σχεδόν σε κάθε γωνιά ή σε κάθε επιχείρηση που κλείνει) και έχουν όλα παρόμοιο έμβλημα και όνομα που συνήθως τελειώνει σε «μπανκ»... Πάμε στα δικά μας τώρα. Δεκαπέντε μέρες πριν, μέσα στην καρδιά των Εξαρχείων, έγινε μια επίθεση στους θαμώνες ενός μπαρ, του Querido Coucou, από κάτι «χαπακωμένους» τύπους, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε από διάφορες πηγές. «Έξω οι αδερφές από τα Εξάρχεια» και άλλα χαριτωμένα συνθήματα ακούστηκαν, την έπεσαν και στον κόσμο που έπινε το ποτό του, ευτυχώς τη γλυτώσαωmε μόνο με ελαφρείς τραυματισμούς. Πολλοί παρόντες δήλωσαν ότι τηλεφώνησαν στην αστυνομία και στο σταθμό πρώτων βοηθειών αλλά τρία τέταρτα μετά δεν είχε εμφανιστεί ψυχή. Οι ψίθυροι λένε ότι η αστυνομικοί δήλωσαν πως χωρίς τα ΜΑΤ δεν έρχονται στην πλατεία... Μια εβδομάδα μετά το περιστατικό και αφού δεν ακούστηκε ως συνήθως- τίποτε σε κανένα κανάλι μεγάλης εμβέλειας, αποφασίσαμε ακτιβιστές LGBTνα βρεθούμε στην πλατεία και να δηλώσουμε την αντίθεσή μας, να μας δουν τουλάχιστον οι άλλοι θαμώνες και οι κάτοικοι των Εξαρχείων. Είναι μεγάλη η ανάγκη μιας σοβαρής προσπάθειας σύνταξης των δυνάμεων που αντιλαμβάνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολότητα και δεν διαχωρίζουν χρώμα, θρησκεία, σεξουαλικό προσανατολισμό, πολιτική τοποθέτηση. Χρειάζεται διαρκώς να ενημερώνουμε και να εκπαιδεύουμε την κοινωνία μας στο διαφορετικό. Την ίδια μέρα ακούστηκαν από μικρή ευτυχώς- μερίδα ακτιβιστών και κάποια συνθήματα για κουφάλες και κρεμάλες που με έκαναν να αναρωτηθώ τι σχέση έχουμε με αυτό το προϊστορικό, σχεδόν, σλόγκαν, πού το θυμήθηκε ο ανθρώπινος νους; Πότε για τελευταία φορά αντικρήσαμε μια κρεμάλα; Τότε, πηρούνισε το μυαλό μου η ανατριχιαστική σκηνή με την οποία «καλωσόρισε» η ανθρωπότητα το έτος 2007: ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσεΐν. Τελικά η βία είναι πιο ύπουλη από ότι νόμιζα... Μαριανέλλα Κλώκα Φωτό: Johann Marx 06 Απριλίου 2009 ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ // CITY UNCOVERED #54 Σύνταξη: Μαριανέλλα Κλώκα Art direction: Κατερίνα Ζουράρη Κείμενα: Ειρήνη Πετροπούλου, Ισαβέλλα Κωνσταντινίδου, Ιωάννα Μόδη, Κωνσταντίνος Ματσούκας, Κωστής Μπίτσιος, Μαριάνθη Λιανού, Andrea Gilbert, Δημήτρης Νίκου, Ευαγγελία Βλάμη. Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιώργος Γκιζάρης Φωτό editorial: Johann Marx Διόρθωση κειμένων: Νίκη Σταυρίδη Επικοινωνία με το έντυπο: Μαριανέλλα Κλώκα Ζαΐμη 45, 10682, Αθήνα, τηλ: // Υπεύθυνη διαφήμισης: Μαριλένα Λιβανού, τηλ: Εκτύπωση: Βιβλιοσυνεργατική α.ε.

3 ελλαδα 03 Γράμμα στον δήμαρχο Αθηναίων ΓΡΑΦΕΙ H ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ATHENS PRIDE 09 Το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αthens Pride είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία σκοπός της οποίας είναι η θετική προβολή των γκέι, λεσβιών, αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών ατόμων και των διεκδικήσεών τους. Από το 2005 οργανώνει μια ετήσια ειρηνική εκδήλωση, δωρεάν και ανοιχτή σε όλον τον κόσμο, στην πλατεία Κλαυθμώνος με παρέλαση στο κέντρο της πόλης, καθώς και άλλες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις ολόκληρο το χρόνο (ημερίδες, συζητήσεις, εικαστικές εκθέσεις κ.ά.). Παρόμοια Φεστιβάλ Pride διεξάγονται παγκοσμίως σε ανάμνηση των γεγονότων στο μπαρ «Στόουνγωλ» της Ν. Υόρκης, στις 28 Ιουνίου Η πλήρως εθελοντική διοργάνωση μοχθεί για την ορατότητα, την αποδοχή, την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό και διεκδικεί τα ίσα δικαιώματα για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα. Καταπολεμά το μίσος, τη διάκριση και την παραπληροφόρηση. Κύριε Δήμαρχε, Στην Ιερά Συναγωγή της Αθήνας, στις 27 Ιανουαρίου, Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, βγάλατε εύγλωττο λόγο εναντίον του μίσους για το διαφορετικό, εναντίον της διάκρισης και υπέρ της ανοχής της διαφορετικότητας. Καλοδεχόμαστε την ευαισθησία σας για το τι υπέφεραν οι Έλληνες Εβραίοι εξαιτίας και μόνο της θρησκείας και της ταυτότητάς τους και την απαίτησή σας να μην ξαναγίνει ποτέ. Όμως πρέπει να γνωρίζετε ότι κατά τη διάρκεια του ναζισμού, δεν ήταν μόνο οι Εβραίοι που έπεσαν θύματα της μισαλλοδοξίας. Θύματα υπήρξαν και άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Όπως συνεχίζει να ζει και να βασιλεύει ο αντισημιτισμός στις ημέρες μας, έτσι επιμένει και συνεχίζει η ομοφοβία. Κύριε Δήμαρχε, Φέτος το Αthens Pride προγραμματίζει την κεντρική εκδήλωσή του για 5η συνεχόμενη χρονιά στις 13 Ιουνίου 2009, με το σύνθημα 100% ΙΣΟΤΗΤΑ. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά καταθέτουμε επίσημη αίτηση στο γραφείο σας για να τεθεί το ετήσιο Φεστιβάλ Athens Pride υπό την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων. Τις προηγούμενες χρονιές αρνηθήκατε τις αιτήσεις μας σε ένα αντιρατσιστικό φεστιβάλ όπως το δικό μας χωρίς μάλιστα να μας τιμήσετε ποτέ με επίσημη γραπτή απάντηση. Θέλουμε να σας επισημάνουμε και να σας υπενθυμίσουμε ότι ο σεβασμός προς τη διαφορετικότητα δεν αφορά μόνο τη θρησκεία ή τη φυλή. Αφορά και τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το βιολογικό αλλά και το κοινωνικό φύλο. Αφορά τον κάθε πολίτη και πολίτισσα της πόλης και της χώρας μας. Πέρυσι σας έγραψαν δήμαρχοι, πνευματικοί, δημόσια πρόσωπα και Pride οργανώσεις άλλων πόλεων του κόσμου*, ζητώντας σας να μας παραχωρήσετε την αιγίδα. Όμως αγνοήσατε τις συμβουλές τους. Φέτος αναμένουμε να αλλάξετε στάση. Η στήριξή σας στο Athens Pride αποτελεί αναγνώριση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την οποία ως Δήμαρχος μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας οφείλετε να παραχωρήσετε. Περιμένουμε τη θετική απάντησή σας. Με τιμή, Η Οργανωτική Επιτροπή του Αthens Pride 2009 *Προσωπικές επιστολές έγραψαν: 1. O Δήμαρχος του San Francisco, California USA, Gavin Newsom 2. Rev. Rowland Jide Macaulay, Pastor, House of Rainbow Metropolitan Community Church, Lagos Nigeria 3. Trisha Clymore and Russell Murphy, Co- Presidents, InterPride Inc 4. The Atlanta Pride Committee Inc, Atlanta, Georgia USA 5. Connecticut Pride, Hartford Rally and Festival Inc USA 6. Jennifer Sheffield, Festival Director, Atlanta Pride Committee Inc 7. Paul D. Sanders, President, Pride Alliance of Long Island, New York 8. Fred Huebener, Chair, Motor City Pride, Detroit, Michigan USA 9. Paul Birrell, Chairman, Pride London, UK Οι πλήρεις επιστολές δημοσιεύονται στο php?option=com_content&view=category&i d=35%3adeltia-typou&itemid=61&layout=d efault&lang=el Το Athens Pride στο Nosotros Σάββατο 25 Απριλίου: Το Athens Pride και η LGBTQ Ομάδα Προβολών του Nosotros διοργανώνουν Εκδήλωση-Συζήτηση-Προβολές με θέμα: «Κινηματογράφος: Συμβολή στη συνειδητοποίηση της LGBT ταυτότητας». Ομιλητές-τριες: Κωνσταντίνος Γιάνναρης σκηνοθέτης, Μαρία Cyber διοργανώτρια Outview - Athens Gay & Lesbian Film Festival, Χρήστος Δήμας σκηνοθέτης, Πάνος Κούτρας σκηνοθέτης, Τάκης Σπετσιώτης σκηνοθέτης, Γιώργος Τσιτιρίδης διοργανωτής του Πανοράματος ομοφυλοφιλικών ταινιών Θεσσαλονίκης 1998 έως 2008, Άγγελος Φραντζής σκηνοθέτης. Προβολές: 19:00 Chip & Ovi Παναγιώτης Ευαγγελίδης (2007) 45 19:45 Οι Τρώες Κωνσταντίνος Γιάνναρης (1990) 35 20:20 Αμερικάνος Χρήστος Δήμας (1999) 22 20:42 Καλλονή Τάκης Σπετσιώτης (1977) 30 21:12 Η Λίζα και οι άλλοι Τάκης Σπετσιώτης (1976) Διάρκεια 8 Ώρα έναρξης προβολών: // Ώρα έναρξης συζήτησης: 21.30

4 Η City Uncovered παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη... The last Botox 04 λεξικο αρτεμίδωρος ο δαλδιανός ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΩΑΝΝΑ ΜΟΔΗ Αρχαίος έλληνας συγγραφέας, εξηγητής ονείρων και μάντης. Ένας σοφός της αρχαιότητας με στάση αποδοχής απέναντι στην ομοφυλοφιλία, που το έργο του κατόρθωσε να μην εξαφανιστεί από άλλους «σοφούς» των επόμενων γενεών. Έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μετά Χριστόν. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία που εξελίσσεται στη σύγχρονη Αθήνα. Μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβαίνει στη βίλλα της διπλανής πόρτας!!! Ο διαπλεκόμενος μεγαλοδικηγόρος, η -δεν με παίρνει για άλλο botox!- μεγαλομανής σύζυγός του, ο -κόσμος το χει τούμπανο- gay γιός τους και φυσικά ο εραστής τους! Μια φαινομενικά καθώς πρέπει οικογένεια των Βορείων Προαστίων προσπαθεί να βρει διέξοδο στην πεζή καθημερινότητά της. Ατέλειωτες ώρες με Gucci, Prada, δείπνα στο Βυζαντινό, botox, sex, κρέμες La Prairie, δώρα από τον Καίσαρη, κι άλλο botox, κι άλλο sex (αυτά τα δυο πάνε πάντα μαζί - όταν δείτε το έργο θα καταλάβατε γιατί) Η άδεια και χωρίς ενδιαφέρον ζωή της σύγχρονης Ελληνίδας ή, εν πάση περιπτώση, της σύγχρονης Ελληνίδας μοντέλας που κατάφερε μεν να παντρευτεί τον μπούλη της αλλά πλήττει μέχρι θανάτου. Ένας φόνος θα έρθει αναπάντεχα για να ανατρέψει τα πάντα. Μέσα σε ένα μοιραίο Σαββατοκύριακο 4 άτομα θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο με τις χρόνιες φοβίες τους και θα αναγκαστούν να τις αντιμετωπίσουν. Κείμενο-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης Βοηθός σκηνοθέτη: Tόνια Ντούσκα Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Θεοδοσιάδου Σκηνικά κοστούμια: Κατερίνα Ζουράρη Μουσική επιμέλεια: Μίλτος Σαμαράς Casting: Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης Κασσάνδρα Μπαφαλούκου Μάνος Αμανάκης Μιχάλης Μαυραγάνης έπρεπε οπωσδήποτε να του φτιάξω μια Εύα... μου ξέσκιζε όλους τους ελέφαντες! από τα «Απόρρητα Σχέδια» του Σ. Αιζενστάιν Ο Αρτεμίδωρος ήταν Εφέσιος αλλά πήρε την επωνυμία Δαλδιανός από την πόλη Δάλδεις της Λυδίας (σημερινή κεντροδυτική Τουρκία μέχρι και παράλια Αιγαίου) από όπου καταγόταν η μητέρα του. Ταξίδεψε πολύ σε όλη τη Μεσόγειο για να συλλέξει το υλικό του βασικού έργου του που είναι τα «Ονειροκριτικά» και είναι το μόνο από τα έργα του που διασώθηκε. Άλλα έργα του (χαμένα) είναι τα «Οιωνοσκοπικά» και τα «Χειροσκοπικά». Η ονειροκριτική στα χρόνια που γράφτηκε το βιβλίο του Αρτεμίδωρου (εποχή του Αδριανού) ήταν κλάδος της μαντικής που την μελετούσαν και οι στοχαστές και φιλόσοφοι της εποχής εκείνης, ανάμεσά τους και οι Στωικοί. Τα «Ονειροκριτικά» αποτελούνται από 5 βιβλία και είναι μια συγκριτική μελέτη πολλών από τις αρχαίες λαογραφικές παραδόσεις. Βέβαια είναι μια πηγή πληροφόρησης για τις απόψεις - και τις δεισιδαιμονίες - που επικρατούσαν την εποχή εκείνη. Το βιβλίο αυτό αγαπήθηκε πολύ και κατά τη μεσαιωνική περίοδο και πολύ αργότερα ως και στον 20ο αιώνα. Ο Αρτεμίδωρος μεταφέρει στο έργο του μια πλούσια γραπτή παράδοση η οποία χωρίς αυτό σήμερα θα ήταν χαμένη. Επηρέασε καθοριστικά τα μετέπειτα βιβλία που γράφτηκαν για τα όνειρα και την ερμηνεία τους, από το Βυζάντιο μέχρι τις ισλαμικές χώρες. Και ο Φρόιντ έκανε ενδελεχή μελέτη αυτού του βιβλίου πριν συγγράψει το δικό του για την ερμηνεία των ονείρων. Τον Αρτεμίδωρο αναφέρει και ο Γιώργος Σεφέρης στις «Δοκιμές» όπου υπογραμμίζει τη σημασία και επίδραση του έργου του στους λαϊκούς ονειροκρίτες. Τα «Ονειροκριτικά» αρχικά εκδόθηκαν το 1518 από το τυπογραφείο του Άλντο Μανούτιο στη Βενετία. Ο Αρτεμίδωρος έχει μια πολύ ευνοϊκή άποψη για την ομοφυλοφιλία (ο λόγος για τον οποίο περιλαμβάνεται στα λεξικά της ομοφυλοφιλίας και της queer άποψης γενικότερα). Την περιγράφει σαν κάτι φυσικό, νόμιμο και συνηθισμένο, που αποτελεί μέρος των ηθών και εθίμων. Έτσι λοιπόν όταν μέσα σε κάποιο όνειρο εμφανίζονται σύμβολα που παραπέμπουν σε ομοφυλικές σχέσεις ο Αρτεμίδωρος το ερμηνεύει ως προάγγελο χαρμόσυνων γεγονότων. Μόνη εξαίρεση τα στοιχεία που συμβολίζουν αιμομικτική σχέση μεταξύ πατέρα και γιου ή σχέση μεταξύ ενεργητικού δούλου και αφέντη. Το ενδιαφέρον του Αρτεμίδωρου για τα όνειρα με σεξουαλικό περιεχόμενο εμπνέεται χωρίς αμφιβολία από τα βιβλία των ονείρων της αρχαίας Αιγύπτου που αναφέρονται ανοιχτά στο θέμα. Αργότερα οι βυζαντινοί συγγραφείς που εμπνεύστηκαν από το έργο του Αρτεμίδωρου επέλεξαν να διώξουν από τα κείμενά τους τις αναφορές στην ομοφυλοφιλία, επηρεασμένοι από την ιδεολογία του χριστιανισμού, ή ακόμη προτίμησαν να μιλήσουν αρνητικά γι αυτό το θέμα Από τις 7 Μαΐου στο bar-theatre VANILLA PROJECT (Σαρρή 37, Ψυρρή) [Πηγές: Lionel Povert Dictionnaire Gay / Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα / Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη / διαδικτιακή εγκυκλοπαίδεια wikipedia] ουν από το κοινωνικό κλισέ της Συγγρού και διεκδικούν μια ζωή σαν όλων μας όσο και οι κυρίες της Συγγρού.

5 φλασια 05 Οι τρανς υπάρχουμε και σας χαιρετάμε... ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΒΛΑΜΗ Δυο χρόνια τώρα η Ισπανία έχει ψηφίσει νόμο για τη ληξιαρχική διόρθωση φύλου, χωρίς να υποχρεώνει τις-τους τρανς σε χειρουργική διόρθωση φύλου. Με αφορμή την πρόταση του Εθνικιστικού κόμματος των Βάσκων ώστε η διαδικασία να περιοριστεί σε ένα χρόνο από τα δύο που ισχύουν ως τώρα, η εφημερίδα Público πριν καιρό δημοσίευσε συνεντεύξεις με τρανς και μια έρευνα που δείχνει ότι το 90% των τρανς γυναικών και 20% των τρανς ανδρών δεν βρίσκουν δουλειά, με αποτέλεσμα οι τρανς γυναίκες να αναγκάζονται να στραφούν στην πορνεία. Ο δωδεκάχρονος Τιμ που έγινε Κιμ Γνωρίσαμε την Ρωξάνη, μια γυναίκα που ένα μικρό λάθος στο σώμα της την αναγκάζει χρόνια να κουβαλά αντρικό όνομα αλλά γυναικείο κοινωνικό φύλο. Μας είπε για την mainstream κουλτούρα που μιλά εκ μέρους των τράνς και δηλώνει παραπλανητικά και προσβλητικά πως αυτό που κάνουν είναι αλλαγή φύλου αλλά η τρανς αλήθεια είναι ότι αυτό που συμβαίνει είναι απλά μια κατά το δυνατόν διόρθωση ενός λάθους σώματος. Οι τρανς δεν είναι έκφυλες ιερόδουλες στην Συγγρού ή γκέι πιο ανώμαλες και από τους συνήθεις γκέι. Μας εξήγησε ότι για χρόνια πολεμούσε, η ίδια να πεισθεί, ότι θα αλλάξει και θα βιώσει το σώμα της ως ανδρικό, σαν από θαύμα. Τα χρόνια πέρασαν και το σώμα της συνέχισε να το ζει ως γυναικείο. Τώρα τελευταία το πήρε απόφαση και ξεπέρασε το φόβο του κοινωνικού φύλου. Δήλωσε σε κόσμο ότι είναι τρανς και διεκδικεί χωρίς να διορθώσει τίποτε να μπορεί να κυκλοφορεί όπως αισθάνεται. Να μην χρειάζεται να πείσει, με ψυχιατρικές εκθέσεις και δικαστήρια ότι είναι γυναίκα. Να μπορεί να ταξιδέψει στο εξωτερικό χωρίς να τρελαίνεται ο έλεγχος διαβατηρίων με τα γένια που βλέπει στην φωτογραφία και τις γόβες που φορά η Ρωξάνη. Η Μαρία μας πέτυχε σε μια βόλτα κι ήταν ποταμός. Έτσι γεννήθηκα τι να κάνω; Εγώ δεν άλλαξα τίποτε, είμαι ερμαφρόδιτη. Ξέρω πολλές τράνς αλλά πείτε μου που να πάω να με στηρίξουν; Δεν θέλω ψυχολογική στήριξη, νοιώθω μια χαρά, δεν έχω να λύσω ή να πεισθώ για κάτι. ΔΟΥΛΕΙΑ ΘΕΛΩ. Όπου πηγαίνω η εμφάνισή μου κάνει τις εργοδότριες-ες να μην με προσλαμβάνουν. Ο πατέρας μου είναι σοβαρά άρρωστος κι η μάνα μου δεν φτάνει για να στηρίξει και τους δυο μας. ΔΕΝ ΘΕΛΩ να πάω στη Συγγρού, θέλω να ζήσω χωρίς κυνηγητά με την αστυνομία, χωρίς πληρωμές κάτω απ το τραπέζι για προστασία κάθε είδους. Δεν θέλω να βρεθώ στα πάρε με τώρα ούτε στα θέλω να σε ακούσω. Προτείναμε να απευθυνθεί στην Αρχή Συνήγορος του Πολίτη, μόλις κάποιαος της αρνηθεί δουλειά εξ αιτίας της ταυτότητας τού κοινωνικού της φύλου. Ο νόμος 3304/2005 είναι ξεκάθαρος στο ότι δεν μπορούν να μην προσλάβουν κάποια με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου. Άξιες τόσο οι κυρίες που ξεφεύγουν από το κοινωνικό κλισέ της Συγγρού και διεκδικούν μια ζωή σαν όλων μας όσο και οι κυρίες της Συγγρού.

6 06 αφιερωμα ενεργή μηβία*: η μόνη διέξοδος ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΛΙΑΝΟΥ Η εικόνα της Αθήνας παραδομένη στις φλόγες έκανε τις καρδιές όλων να βροντοχτυπήσουν άρρυθμα. Γιατί η φωτιά είναι σύμβολο... Σύμβολο κάθαρσης και συνάμα καταστροφής. Οι φωτιές του Δεκέμβρη 2008 κατέστρεψαν, όμως δεν «καθάρισαν» απολύτως τίποτα. Αντίθετα, η δολοφονία του πρώτου μαθητή και τα ακραία γεγονότα που ακολούθησαν φαίνεται να πυροδότησαν κι άλλες δολοφονικές απόπειρες: τον πυροβολισμό δεύτερου μαθητή και στη συνέχεια τρένων εν κινήσει, το βιτριόλισμα συνδικαλίστριας και τη δολοφονική απόπειρα εναντίον αστυνομικού. Μήπως έχουμε μπει σ έναν κύκλο βίας; Είναι αναμφισβήτητο ότι βρισκόμαστε σε σημείο καμπής και ότι υπάρχει ένα γενικότερο αίτημα αλλαγής πορείας και μεταρρυθμίσεων. Το ζήτημα είναι πώς παλεύουμε και πώς κάνουμε πολιτική. Ευτυχώς υπήρξαν κάποιες καθιστικές διαμαρτυρίες στα λευκά, ξαγρύπνιες με κεράκια, κατάληψη θεάτρου και η κατάθεση «δώρων» και «στόλισμα» σε χριστουγεννιάτικα δέντρα για να μας υπενθυμίσουν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι πάλης από αυτούς που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Η φιλοσοφία Η ενεργή μη βίαιη πολιτική δράση συνδέεται στενά με την έννοια του ανθρωπισμού. Δηλαδή το σεβασμό της ανθρώπινης ύπαρξης (φυσικής και ψυχικής) και την πίστη και τη διαπίστωση (με στατιστική επιβεβαίωση) ότι η βία γεννά βία. Το επίθετο «ενεργή» προστέθηκε για να υποδηλώσει και τονίσει ότι μη βία δε σημαίνει παθητικότητα αλλά δράση και συχνά, όπως θα φανεί παρακάτω, μέχρι τελικής πτώσης. Επίσης βασίζεται σε μια φιλοσοφία μη βίας που αφορά όλες της διαστάσεις της ανθρώπινης ζωής, από την εσωτερική κατάσταση του ατόμου και τις διαπροσωπικές σχέσεις, στις σχέσεις σε επίπεδο κοινωνικών ομάδων και τις διεθνείς σχέσεις. Άνθρωποι όπως ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είναι οι «μαχητές» οι πιο στενά συνδεδεμένοι στη συνείδησή μας με την ενεργή μη-βίαιη δράση. Είναι οι σύγχρονοι φιλόσοφοι και «κωδικοποιητές» αυτής της μορφής πολιτικής δράσης. Υποστήριξαν δε τη μη βία σαν τρόπο ζωής. Δεν ήταν και δεν είναι οι μόνοι. Ο Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ (19ος αιώνας) ήταν ο φιλόσοφος που θεμελίωσε θεωρητικά τη μέθοδο της «πολιτικής ανυπακοής» (civil disobedience) ως δικαίωμα των πολιτών στο ομώνυμο δοκίμιό του. Μιλούσε συγκεκριμένα για την επιβολή άδικων φόρων. Ένας ακόμα, αν και σπανίως τον σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο, μη βίαιος κοινωνικός μαχητής ενάντια στη φτώχια και την κακοποίηση ήταν ο Ιησούς Χριστός. Μέθοδοί του οι πορείες και η διδασκαλία! Στην αρχαία Ρώμη Η μαζική «αποχώρηση» των Πληβείων πολιτών (secessio plebis) εκτός των ορίων της πόλης και η συγκέντρωσή τους στον λόφο Αβέντι ήταν μια μορφή γενικής απεργίας. Οι Πληβείοι αποτελούσαν την πλειοψηφία και έλεγχαν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της πόλης και η εγκατάλειψή της από μέρους τους οδηγούσε στην παράλυσή της. Σε αποχώρηση του 494 π.χ., κέρδισαν τη δημιουργία του Βήματος του Λαού (Tribunus plebis) που ήταν ένα σώμα εκλεγμένων εκπρόσωπων που είχαν ασυλία και την πολιτική δύναμη να προστατεύουν Πληβείους από αυθαιρεσίες Πατρικίων και κατώτατων δικαστών. Αργότερα το Βήμα (πάλι μέσω αποχώρησης) απέκτησε το δικαίωμα άσκησης βέτο (ναι, τότε εφευρέθηκε!) στις αποφάσεις δικαστικών αλλά και της Γερουσίας ολόκληρης. Το 449 π.χ. κέρδισαν τους Δώδεκα Πίνακες που ήταν η καταγραφή και δημοσίευση συγκεκριμένων νόμων και δικαιωμάτων (η παράδοση, μάλιστα, θέλει τους Ρωμαίους να στέλνουν αποστολή στη Αθήνα για να μελετήσει το θέμα). Το 287 π.χ. κέρδισαν την Lex Hortensia (νόμος της Ορτανσίας) που έδινε στους Πληβείους το δικαίωμα να εγκρίνουν, ή μη, νόμους μέσω δημοψηφίσματος. Με λίγα λόγια η πάλη των τάξεων στην αρχαία Ρώμη αφορούσε εκδρομές στην εξοχή. Γιατί έκαναν και συμβολικές αποχωρήσεις. Ήταν ή δεν ήταν τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι;;; Η πράξη Οι σύγχρονες μέθοδοι της ενεργής μη-βίας καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δράσεων που είναι σε κάποιο βαθμό ήδη γνωστές. Αυτό που ενισχύει το δυναμισμό τους είναι η μεθοδικότητα, η στρατηγική στην εφαρμογή τους και η επιμονή στη χρήση τους. Γενικά, ταξινομούνται σ ένα τρίπτυχο. Α. Η διαμαρτυρία. Στόχος της είναι η γνωστοποίηση ζητημάτων, θέσεων ή/και αντιθέσεων σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Διαδηλώσεις, πορείες, αγρύπνιες, δημόσιες ομιλίες, συναυλίες, το μοίρασμα έντυπου υλικού, η συγκέντρωση επιστολών, τραγούδια, προσφορά λουλουδιών, συνθήματα και συμβολικοί θόρυβοι Β. Η μη βίαιη παρέμβαση. Αφορά κυρίως δράσεις που στόχο έχουν την αλλαγή μιας κατάστασης ή την παρεμπόδιση της ροής της κανονικότητας της καθημερινότητας. Η απεργία, η αποχή και η αποχώρηση από εκδηλώσεις ή συνελεύσεις, το μποϋκοτάζ επιχειρήσεων και καταστημάτων, οι «ανθρώπινες αλυσίδες», οι αναρριχήσεις σε κτίρια ή οι καταλήψεις τους, το μπλοκάρισμα δρόμων και η συμβολική ή μη συμβολική καταστροφή προϊόντων είναι τέτοια παραδείγματα. Γ. Η πολιτική ανυπακοή ή μη συμμόρφωση. Έχει δύο διαστάσεις. Η μία είναι της ανυπακοής σε συγκεκριμένους νόμους π.χ. η άρνηση πληρωμής φόρων και δόσεων δανείου, η άρνηση εκπλήρωσης στρατιωτικής θητείας. Η δεύτερη είναι η ανυπακοή στη νομιμότητα κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας π.χ. η διέλευση και παραμονή σε χώρους που αποκλείονται στο ευρύ κοινό, όπως αεροδιάδρομοι και στρατόπεδα, και κάποιες μορφές καταλήψεων κτιρίων. Η πληροφόρηση/ενημέρωση, δηλ. η έρευνα και η γνωστοποίηση προβλημάτων, και η πειθώς, δηλ. ο διάλογος και η συζήτηση με συμμετέχοντες και περαστικούς, αν και συνήθως συγκαταλέγονται στις διαμαρτυρίες, είναι σημαντικά εργαλεία σε όλες τις μορφές δράσεων. Ουσιαστικά, είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της ενεργής μη βίας. Εννοείται πως αυτές οι μέθοδοι αποτελούν ένα «συνεχές»: διαμαρτύρομαι, παρεμβαίνω, δεν υπακούω. Μια δράση μπορεί να περιέχει στοιχεία από κάθε μια από τις παραπάνω κατηγορίες. Οι δράσεις αυτές κινούνται πάνω σε δύο άξονες: Ο ένας είναι του «ενεργού-πιο ενεργού» και ο δεύτερος του «νόμιμου-μη νόμιμου». Έτσι μπορεί να έχουμε από τη μία, μια διαμαρτυρία με τη μορφή μιας απόλυτα σιωπηλής καθιστικής αγρύπνιας μπροστά, π.χ. στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Και από την άλλη, μια παρέμβαση με τη μορφή ειρηνικής κατάληψης, σε ώρα λειτουργίας, ενός δημόσιου ή ιδιωτικού κτιρίου (π.χ. υπουργείο ή τράπεζα) που να συνοδεύεται από τυμπανοκρουσίες, συνθήματα, ανακοινώσεις, θεατρικά δρώμενα και την κατάθεση συγκεκριμένου αιτήματος (ή πρότασης νόμου) το οποίο έχει συνυπογράψει πλήθος ανθρώπων. Οι μεγάλες νίκες του εικοστού αιώνα Το κίνημα των Σουφραζέτων για την γυναικεία ψήφο είναι ίσως το πρώτο μαζικό κίνημα το οποίο χρησιμοποίησε σχεδόν όλες τις μη βίαιες μεθόδους δράσης. Ιδιαίτερα στη Μ. Βρετανία οι Σουφραζέτες, γυναίκες όχι μόνον της εργατικής τάξης, έκαναν πορείες και διαδηλώσεις σε μικρές και μεγάλες πόλεις κατά χιλιάδες. Συνυπέγραφαν επιστολές που παραδίδονταν σε νομοθετικά σώματα. Ανέπτυσσαν επιχειρήματα, διοργάνωναν ομιλίες και προσπαθούσαν να πείσουν. Αλυσοδένονταν σε κάγκελα και μποϋκοτάρισαν την Απογραφή του 1911 με το σύνθημα «αν όχι ψήφος τότε όχι πληροφορία» (no vote, no information). Έφαγαν αυγά, ντομάτες, ξύλο. Μία, η Έμιλυ Ντέιβιντσον, το 1913 έπεσε κάτω από το άλογο του βασιλιά Γεωργίου του Ε σε ένδειξη διαμαρτυρίας και σκοτώθηκε. Εκατοντάδες φυλακίστηκαν και εκεί συνέχισαν με απεργίες πείνας. Υπέστησαν και το βασανιστήριο της λήψης τροφής «δια σωλήνωσης». Το κοινοβούλιο (για να μην έχει την ευθύνη του θανάτου τους στη φυλακή) πέρασε νόμο ο οποίος επέτρεπε την απελευθέρωσή τους μέχρι ν αναρρώσουν και μετά απαιτούσε την εκ νέου φυλάκισή τους. Όσες με την αποφυλάκισή τους δεν «έβγαιναν στην παρανομία», μετά την ανάρρωση και επαναφυλάκισή τους συνέχιζαν την απεργία πείνας. Κέρδισαν την ψήφο. Το κίνημα τους είχε διάρκεια σχεδόν εικοσαετίας ( ) Το κίνημα εθνικής ανεξαρτησίας της Ινδίας υπό την ηγεσία του Μαχάτμα Γκάντι κατάφερε αυτό που θεωρείτο ακατόρθωτο. Το τέλος της αποικιοκρατίας (με την αποχώρηση των Βρετανών) αλλά και την αρχή του κοινωνικού μετασχηματισμού της Ινδίας. Δίδαξε, με τους λόγους του αλλά και την συμμετοχή του, στους εξαθλιωμένους και μη Ινδούς τις τακτικές της μη-συνεργασίας: παραίτηση από θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, άρνηση επαίνων και τίτλων, και αποχώρηση από το εκπαιδευτικό σύστημα που επέβαλλαν οι Βρετανοί. Η πολιτική ανυπακοή εφαρμόστηκε με την τακτική του μποϋκοτάζ εισαγόμενων προϊόντων και το εθελούσιο κλείσιμο καταστημάτων και αγορών.

7 Οι σύγχρονες μέθοδοι της ενεργής μηβίας καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δράσεων που είναι σε κάποιο βαθμό ήδη γνωστές. Αυτό που ενισχύει το δυναμισμό τους είναι η μεθοδικότητα, η στρατηγική στην εφαρμογή τους και η επιμονή στη χρήση τους. Λέων Τολστόι Εφαρμόστηκε, επίσης, με τη μαζική, συμβολική (και όχι μόνο) παραγωγή προϊόντων, όπως το αλάτι και τα υφάσματα, που η παραγωγή τους απαγορεύονταν πλέον στην Ινδία και στα οποία επιβάλλονταν υψηλοί φόροι εισαγωγής. Η συλλογή και επεξεργασία αλατιού από τις παραλίες (μετά από πορείες χιλιομέτρων) και η παραγωγή υφασμάτων με τη χρήση αργαλειών και ρόκας (όχι του σαλατικού) επέφεραν σειρά βίαιων προσπαθειών καταστολής. Οι νεκροί και φυλακισμένοι χιλιάδες. Οι απεργίες πείνας ήταν στην «ημερήσια διάταξη» και εκατοντάδες πέθαιναν. Στο τέλος με σύνθημα «εγκαταλείψτε την Ινδία, κάντε το ή πεθάνετε» (quit India, do or die) οι Ινδοί άρχισαν να συμπεριφέρονται, στην καθημερινότητα τους, σαν οι Βρετανοί να ήταν ανύπαρκτοι. Κέρδισαν την ανεξαρτησία τους το 1947, μετά από 25 χρόνια αγώνα. Το κίνημα των Αφροαμερικάνων στις ΗΠΑ (δεκαετίες 50 & 60) υπό την ηγεσία του Μ. Λ. Κινγκ αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα γιατί πέτυχε όχι μόνο την κατάργηση των νόμων φυλετικού διαχωρισμού που εφαρμόζονταν σε πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής στο Νότο αλλά και την ενεργοποίηση της «μαύρης ψήφου» (black vote) την οποία οι λευκοί απέτρεπαν μέσω συστημάτων απειλών, εκφοβισμών και νομικών τερτιπιών. Πέρα από τις πολυήμερες πορείες από πόλη σε πόλη του Νότου και τις ειρηνικές διαδηλώσεις άρχισαν να «μη συμμορφώνονται» με το να κάθονται στα λεωφορεία, στα καφέ και στα εστιατόρια σε θέσεις που τους απαγορεύονταν. Άρχισαν να «απέχουν» από τη χρήση των λεωφορείων. Έκαναν κι άλλα. Με τη βοήθεια λευκών φοιτητών, δικηγόρων και γιατρών από το Βορρά οργάνωσαν καμπάνιες με στόχο την εγγραφή σε εκλογικούς καταλόγους. Δεν ήταν εκατό, διακόσιοι και πεντακόσιοι. Ήταν χιλιάδες και επέμειναν για μήνες ολόκληρους. Έφαγαν ξύλο με τη σέσουλα, νερό από πυροσβεστικές αντλίες με τους τόνους και σύρονταν στα δικαστήρια και στις φυλακές κατά εκατοντάδες μέχρι που μπλόκαραν το δικαστικό σύστημα. Πολλών κάηκαν τα σπίτια και μερικοί δολοφονήθηκαν. Δεν σήκωσαν χέρι να χτυπήσουν κανένα, δεν έσπασαν και δεν έκαψαν τίποτα. Στο τέλος κέρδισαν την κατάργηση των φυλετικών διαχωρισμών. Ο αγώνας τους κράτησε μια δεκαετία ( ) Τρεις κριτικές της ενεργής μη βίας 1. Ο «φυσικός» χαρακτήρας της βίαιης συμπεριφοράς του είδους μας. Σ αυτό ήδη έχουν απαντήσει οι κοινωνικές επιστήμες. Οι άνθρωποι διαμορφώνονται ανάλογα με τις συνθήκες τους. Αν αυτές δεν είναι βίαιες δεν θα είναι και οι άνθρωποι. Επίσης, στη «φύση» του άνθρωπου, χάρη στην ανεπτυγμένη δυνατότητα νόησης και συναίσθησης, είναι η δυνατότητα «να δουλέψει» με τον εαυτό του και να μετατοπίσει τη συμπεριφορά του. 2. Η αναποτελεσματικότητά της δεδομένου ότι πάντα θα έχει να αντιμετωπίσει τη βίαιη αντίδραση των υποστηρικτών αυτών εναντίον των οποίων παλεύει ή του συστήματος το οποίο απειλεί. Η επιτυχία της μη βίαιης δράσης προϋποθέτει την ύπαρξη αίσθησης δικαιοσύνης αλλά και συμπόνιας εκ μέρους των εκπροσώπων του συστήματος, η οποία δεν υπάρχει απαραίτητα. Αυτή η διαπίστωση είναι σωστή γιατί όλοι γνωρίζουμε για ειρηνικές απεργίες, πορείες και εξεγέρσεις που έχουν κυλιστεί στο αίμα. Παρ όλα αυτά πολλές έχουν πετύχει το στόχο τους. Όμως γνωρίζουμε και για απεργίες, πορείες και εξεγέρσεις που είτε ξεκίνησαν είτε εξελίχθηκαν βίαια, γιατί οι συμμετέχοντες απάντησαν βίαια, οι οποίες επίσης ματοκυλίστηκαν και δεν πέτυχαν το στόχο τους. 3. Η αμφισβήτηση των μεθόδων της ως μη βίαιων μεθόδων. Υπάρχουν δύο διαστάσεις. Η πρώτη θέτει θέμα ορισμού της βίας και της μη βίας και η δεύτερη αναφέρεται στη «σχετικότητα της βίας». Οι συμβολικοί θόρυβοι, η παρεμπόδιση της κυκλοφορίας σ ένα δρόμο ή της εισόδου σ ένα κατάστημα το οποίο μποϋκοτάρεται ή μια απεργία, λέγεται ότι μπορούν να βιωθούν ως βία σε αυτούς οι οποίοι υφίστανται τα αποτελέσματά τους. Η αλήθεια είναι ότι και εντός των κόλπων των ενεργών μη βίαιων ακτιβιστών υπάρχουν διαφωνίες. Έχει διαφορά αν, π.χ. σε μια ανθρώπινη αλυσίδα που παρεμποδίζει την είσοδο σ ένα υποκατάστημα της εταιρείας ρούχων GAP (γνωστή για τη χρήση παιδικής εργασίας), η παρεμπόδιση εισόδου γίνεται με παράκληση ή με απαγόρευση. Αν και σε μια μακρόχρονη καμπάνια που κλιμακώνεται η «απαγόρευση» μπορεί να είναι αποδεκτή, ο στόχος συνήθως είναι η εθελούσια άρνηση, μέσω της πληροφόρησης και της πειθούς, του εν δυνάμει πελάτη να κάνει τα ψώνια του από εκείνο το μαγαζί εκείνη την ημέρα (ή και οποιαδήποτε άλλη). Το «μέτρο» των πραγμάτων Αν, καθώς περιμένουμε στο φανάρι για να περάσουμε το δρόμο, κάποιος μας πει καλημέρα προσφέροντας ένα λουλούδι και μας ζητήσει να διαβάσουμε και να υπογράψουμε ένα κείμενο διαμαρτυρίας κι εμείς απαντήσουμε ανάποδα, γιατί έχουμε ξυπνήσει από κακό όνειρο ή γιατί δεν προλαβαίνουμε, τότε μάλλον το πρόβλημα είναι δικό μας. Ας αναλογιστούμε, επίσης, αν η «βία» που βιώνουμε, επειδή δεν έχουμε μια μέρα πρόσβαση στο GAP, είναι συγκρίσιμη με τη βία της συστηματικής χρήσης παιδικής εργασίας. Τελευταία, μάλιστα, άκουσα από εξεγερμένο πως και η απεργία είναι βία απέναντι σ αυτόν που θέλει να εργαστεί. Όμως για τους πραγματικά μη βίαιους ακτιβιστές το να είναι κανείς «απεργοσπάστης» είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Το ενδιαφέρον, πάντως, είναι ότι οι ενεργοί μη βίαιοι ακτιβιστές δέχονται αντιφατικές κριτικές. Από τη μία ότι είναι αναποτελεσματικοί γιατί δεν δέχονται τη βία κι από την άλλη ότι την εξασκούν. Οι κερδισμένοι που ακολούθησαν το «καλό παράδειγμα» Το ειρηνιστικό, το ομοφυλόφιλο και το περιβαλλοντικό κίνημα αναπτύχθηκαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και λειτουργούν σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Οι οργανώσεις που τα απαρτίζουν είναι εκατοντάδες και βρίσκονται σε συνεργασία μεταξύ τους. Και τα τρία αυτά κοινωνικά κινήματα εφαρμόζουν τη μεθοδολογία της ενεργής μη βίαιης δράσης. Ειδικά το ομοφυλόφιλο και το περιβαλλοντικό κίνημα έχουν να επιδείξουν σημαντικές επιτυχίες στο δυτικό κόσμο. Το ομοφυλόφιλο κίνημα όρισε και ανέλυσε την ομοφοβία, εσωτερικευμένη και συστημική, μετέτρεψε την πορεία σε μουσικο-κοινωνικοπολιτική εκδήλωση και εφάρμοσε τις καθιστικές διαμαρτυρίες με δημόσια φιλιά. Κέρδισε την αλλαγή νοοτροπίας, νομοθεσίας και το γάμο. Το περιβαλλοντικό κίνημα έκανε επιστημονικές έρευνες, οργάνωσε συμβολικές και πραγματικές καταλήψεις εργοστασίων που μολύνουν το περιβάλλον, χωματερών, εργοστασίων καύσης οικιακών απορριμμάτων και πλοίων. Έκανε και νομοθετικές προτάσεις. Κέρδισε τη νομοθέτηση περιβαλλοντικού ελέγχου εταιρειών, την ανακύκλωση, και την προστασία ειδών και φυσικών περιοχών. Το ειρηνιστικό κίνημα, αν και ενεργό, δυνατό και πολυπληθές, δεν έχει πετύχει πολλά. Όχι γιατί έχει αποτύχει η ενεργή μη βία σαν μέθοδος αλλά για δύο άλλους λόγους. Ο στόχος του δεν είναι «τοπικός» αλλά «διεθνής» και είναι μεγαλεπήβολος. Είναι η ανατροπή του βίαιου συστήματος διοίκησης του πλανήτη που είναι ο πόλεμος. Η ελληνική πραγματικότητα Ο κόσμος μας είναι γεμάτος μικρά και μεγάλα κινήματα που δρουν και πετυχαίνουν με τις παραπάνω τακτικές. Στην Ελλάδα έχουμε ακούσει για την ενεργή μη βίαιη δράση όμως γνωρίζουμε λίγα για τους κανόνες που διέπουν την εφαρμογή της κι ακόμα λιγότερα για τη φιλοσοφία της. Η αλήθεια είναι ότι στη βίαιη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της χώρας μας κινδυνεύουμε και η απλή διαφωνία με κάποιον να θεωρηθεί «βίαιη πράξη». Ίσως επειδή για την πλειοψηφία των Ελλήνων, πολιτικοποιημένων και μη, η βίαιη αντίδραση, φραστική και φυσική, είναι όχι μόνο αποδεκτός τρόπος εκτόνωσης αλλά και μαγκιά. Ή μήπως επειδή επιμένουμε αρτηριοσκληρωτικά στη φαντασίωση της βίαιης επανάστασης; Ή μήπως επειδή έχουμε ξεχάσει τι θα πει κοινωνικό κίνημα; Πού είναι οι Λαμπράκηδες; Ας τους ψάξουμε ανάμεσα στους γονείς μας και στους δικούς τους. Άνθρωποι που συνέβαλαν στη μη βίαιη πάλη είναι ο ρώσος συγγραφέας Λέων Τολστόι, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο Λεχ Βαλέσα, ο Μάριο Ροντρίγκεζ Κόμπος ή Σίλο (Αργεντινή), ο Σέζαρ Σάβεζ (ΗΠΑ), η Πέτρα Κέλλυ (Γερμανία), η Ριγκομπέρτα Μεντσού (Γουατεμάλα), η Σιρίν Εμπάντι (Ιράν) και οι Μπέτυ Γούιλιαμς και Μέριντ Κόριγκαν (Βόρεια Ιρλανδία). * Χρησιμοποιούμε τη λέξη «μηβία» ελλείψει μιας άλλης που να δηλώνει το αντίθετο της βίας. Μαχάτμα Γκάντι Μ.Λ.Κίνγκ Αϊστάιν Λεχ Βαλέσα Σίλο

8 08 αφιερωμα η κουήαρ σεξουαλικότητα και το καζάνι της μαγειρίτσας ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΣΑΒΕΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ Θέλω να παραπονεθώ για την επαναληπτικότητα των συνηθειών της ανθρώπινης φυλής. Καταλαβαίνω την σημασία τους για την λειτουργία της συλλογικής μνήμης, αντιλαμβάνομαι τον ρόλο τους στο συνδετικό ιστό που λέγεται κοινωνία, κατανοώ την σημαντικότητα τους για την ταυτοποίηση κάποιας ομάδας ανθρώπων. Αλλά βαριέμαι... Όσο μεγαλώνω τόσο πιο πολύ βαριέμαι. Πού το βρίσκουν αυτό το κέφι για τσιμπούσια με νεογέννητα αρνάκια για μυριοστή φορά, βάψιμο αβγών για εκατομμυριοστή φορά, ρήσεις του στυλ άθεος/η είμαι αλλά στην ανάσταση θα πάω γιατί μ αρέσει η λειτουργία, είναι μυστικιστική, ή το άλλο στον επιτάφιο πάω πάντα, αλλά δεν δεν είμαι θρήσκα / ος για να μπερδευόμαστε όλες και όλοι. Υπάρχουν άραγε ελαφρυντικά στην ύπαρξη αυτής της εορτής; Μετά από έντονη σκέψη καταλήγω ότι ενώ προσωπικά δε βλέπω τίποτα, βλέπω όμως ότι κάνει καλό σε πολλά άτομα γύρω μου που την περιμένουν σαν και τί. Ως κουήαρ άνθρωπος, λοιπόν, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά να αποδεχτώ ότι κάποιοι άνθρωποι έτσι πορεύονται και τί να κάνουμε, ας το βουλώσω, υπέρ της έννοιας της διαφορετικότητας. Να το βουλώσω μεν αλλά να πω όμως μία αντίρρηση. Αυτοί και αυτές οι διαφορετικοί άνθρωποι που τη βρίσκουν με το πάσχα, καταλαβαίνουν να υποθέσω ότι η εορτή αυτή ανήκει σε μία θρησκεία που είναι πάρα πολύ διάσημη για την τσιμεντοσύνη της, την ακαμψία της, την αιμοδιψία της, την δια ροπάλου επιβολή των δογμάτων της, και, το πιο σημαντικό απ όλα, τα ίδια της τα δόγματά και τις διδασκαλίες της και το βιβλίο της στο οποίο είναι βασισμένη που ουσιαστικά καλύπτει, ευλογεί και ενθαρρύνει όλο το εύρος της ανθρώπινης φύσης: φριχτής, καλής, ειδεχθούς, εξαιρετικής, απαίσιας, ευγενικής, με αποτέλεσμα όλοι κα όλες να βυθιζόμαστε μέσα της εδώ και καναδύο χιλιετηρίδες. Με πολλή δυστυχία, ενοχή, αίμα, πόνο και αδικία. (Για τις περιπτώσεις κρουσμάτων της πνευματικής ανάτασης απευθυνθείτε αλλού. Τόχω ακούσει αλλά δεν τόχω δει) Με αυτές τις πονεμένες λέξεις, οδηγούμαστε αυτόματα στο θέμα μας, με αφορμή το πάσχα, που είναι: Θρησκεία και κουήαρ σεξουαλικότητα, σκόρπιες σκέψεις Δεν είναι εύκολο ένα κουήαρ άτομο σε επαφή με τον εαυτό της / του, και με πλήρη επίγνωση της αναγκαστικής περιθωριοποίησης του / της από τη θρησκεία και την ύπουλη και κακοήθη λειτουργία της μέσα στην κονωνία των ανθρώπων να μιλάει ήρεμα για μία θρησκευτική εορτή και να μη της ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, όταν βλέπει αυτό το πατριαρχικό όργιο ευδαιμονίας της μείζονος σεξουαλικότητας και του μέινστρημ να πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς. Πάλι θα παιχτεί το παιχνίδι των κανιβαλιστικών οικογενειακών σχέσεων με σάλτσα ενοχής, πάλι θα γίνουν υπαίθρια πανηγύρια με τα κουήαρ άτομα να μη παρασύρονται ούτε λεπτό από την οργιώδη ανοιξιάτικη βλάστηση ώστε να μη προδοθούνε στους κύκλους τους. Πάλι οι μελανοί ιερείς θα λένε ό,τι τους κατέβει για την ελληνική παράδοση, τις χαμένες πατρίδες, τον σταυρωμένο θεάνθρωπο και άλλα βούντου, κι εσύ θ αναρωτιέσαι πώς είναι τόσο εύκολη η ισοπέδωση του χρόνου που ξαφνικά σε φτύνει στο μεσαίωνα. Κάπου διάβασα ότι λέγεται χρονικός επαρχιωτισμός. Υπάρχει όμως χώρος για την κουήαρ σεξουαλικότητα μέσα στο καζάνι της μαγειρίτσας; Προσωπικά, βασικά, πιστεύω πώς όχι, ως έχουν τα πράγματα τώρα. Αν το ζητούμενο είναι μία θρησκεία διαθέσιμη προς επιλογή με τους ίδιους όρους που είναι οι άλλες, με ούτε ίχνος διάθεσης για καταρράκωση ομάδων ανθρώπων που δεν ανήκουν στην πλειοψηφία και δεν βλάφτουν κανέναν, τότε ας περιμένουμε μερικές ζωές ακόμα. Ακούω γύρω μου ότι ο τωρινός ιεράρχης είναι εξαιρετικός και ότι κρατάει αυτή την φορά την εκκλησία μακριά από κατά μέτωπο συγκρούσεις, γιατί θεωρεί ότι δεν είναι της εκκλησίας συμπεριφορά αυτή. Μια χαρά ακούγεται αυτό. Αλλά όπως λέει και ο λαός, ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη. Εάν αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά ένας καλός άνθρωπος, θα έλεγα ότι μάλλον τυχαίο είναι και ότι ο επόμενος θα είναι όπως οι προηγούμενοι σαράντα. Τα λέω αυτά γιατί είμαι καχύποπτη κουήαρ και αν δε δω πανηγύρια στην στερεά Ελλάδα με ομόφυλα, τρανς άτομα και ζευγάρια να χορεύουν στα φανερά και ελεύθερα κάτω από τα πλατάνια στον ήχο του κλαρίνου και του τουμπελεκιού, δεν πείθομαι για τις καλές προθέσεις οποιασδήποτε μεγάλης εαρινής θρησκευτικής εορτής. Εννοείται ότι αν και κατάπτυστη μειονότητα, εμείς οι κουήαρ πάντοτε συμμετείχαμε μέσα στους χορούς και στα μεταμεσονύκτια τσιμπούσια με άντερα και στομάχια. Κακά τα ψέμματα, οικογένειες μας ξεφούρνισαν κι εμάς. Πόσες και πόσες στιγμές δεν βράσαμε όταν η θεία τάδε δε μας ευχήθηκε ένα καλό παιδί του χρόνου, που μια χαρά θα ήταν αν εννούσαν το φύλο που είχαμε εμείς στο μυαλό μας. Αλλά αν το υποψιαζόντουσαν θα γινόταν της κακομοίρας πάνω από το τετράποδο πτώμα του αθώου αμνού και η σούβλα μπορεί να κατέληγε και με άλλα κρέατα πάνω της. Οπότε αισθάνομαι ότι όντως έχω το δικαίωμα να παραπονεθώ για την επανάληψη αυτής της εορτής που από τα παιδοφάσκια μας μάς έβαλε μέσα στο πνεύμα του κυρίαρχου ρεζίμ, της κυρίαρχης νοοτροπίας, του απόλυτου κυρίαρχου γενικότερα, το οποίο όμως δε μας αφορούσε σε βασικά πράματα. Αν το πάσχα συμβαίνει άνοιξη, αυτό σημαίνει ότι μέσα στο πνεύμα του κάπου σημαδεύει και την ερωτικότητα της φύσης. Κάτι που τον κουήαρ εαυτό μας θα μπορούσε να τον / την αγγίξει αν πιστεύαμε και στα υπόλοιπα, βέβαια. Βλέπω όμως γύρω μου λεσβίες, γκέι, τρανς, μπάι, να θέλουν να μπουν στο πανηγύρι και να μπαίνουν με τις ταυτότητες τους κρυμένες μέσα στο βρακί τους. Αυτά δεν είναι ωραία πράματα. Οι μανούλες και οι πατερούληδες που παίζουν το παιχνίδι του κάτι υποψιάζομαι αλλά καλύτερα να πεθάνω πριν πω τίποτε και το παπαδαριό με την γενικότερη κατακραυγή και ελεεινή καταδίκη από τα άγια στόματά τους όλων των σεξουαλικοτήτων μας, σαν να θεωρούν το πάσχα λίγο το ριγκ που παίζουν ελεύθερα. Γι αυτούς τους λόγους το βαριέμαι και θα πάω ταξίδι πάλι αυτές τις μέρες. Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιες λύσεις πια.

9

10 10 θεατρο/tv σινεμα ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ disco lives**** ΓΡΑΦΕΙ O ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΙΤΣΙΟΣ η συνεχδοχή της Ν.Υ.*** Του Δημήτρη Δημόπουλου. Όλα φαίνεται ότι ξεκίνησαν από την αγάπη του σκηνοθέτη Γιώργου Κατινά για την ντίσκο μουσική και για την εποχή των 80 s. Κατά δήλωσή του πάντα περνάει καλά σε αυτού του είδους τα πάρτι, και αποφάσισε να τα συνδυάσει με μία θεατρική παράσταση. Έτσι προέκυψε το πρώτο party-theatre που παρουσιάζεται στην Ελλάδα (αν και θυμάμαι και το «Η φάση του πάρτυ») με σκοπό να περάσουμε καλά. Έξι ήρωες μας αποκαλύπτουν τη μοναδικότητα τους, αντιστεκόμενοι στην ομογενοποίηση του πάρτι. Είναι ο Άρης, ο Βασίλης, η Βέρα, η Ειρήνη, η Νότα (με τον αμίμητο, παραληρηματικό λόγο της) και ο Τάκης. Και είναι και αυτοί στο πάρτι! Και πάντα με τα καλύτερα χιτ των 80 s. Υπεύθυνοι dj s οι Αλέξανδρος & Δήμητρα. Το θέαμα ξεκινά δειλά και αισθάνεσαι περίεργα. Μόλις ζεσταθεί όμως ο θίασος και καταλάβουμε τι βλέπουμε, όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Παίζουν οι Γιάννης Αθητάκης, Γιάννης Διαμαντής, Σταυρούλα Μουσούλη (ως «υποψήφια νύφη»), Μελίνα Ντόβολου, Αβραάμ Παπαδόπουλος, και Έλενα Τριανταφύλλου, τολμώντας να εκτεθούν σε απαιτητικό νεανικό κοινό και σε αντισυμβατικό χώρο. Όχι σαν τους βολεμένους 40άρηδες συναδέλφους τους που προσποιούνται την τόλμη ενώπιον του ασφαλούς κοινού του Εθνικού. Κάποια από τα κείμενα είναι χιουμοριστικά, άλλα σκωπτικά και ρεαλιστικά (όπως αυτό του μονάρχιδου ήρωα) και άλλα απλά διασκεδαστικά. OBI UPTOWN (Ευριπίδου και Σκουλενίου 2, πίσω από την Πλ. Κλαυθμώνος). Παραστάσεις: Κάθε Πέμ. και Παρ. 22:30. Τιμές εισιτηρίων: 16 (με ποτό). 80 λεπτά. Κρατήσεις θέσεων: , Tv Φιλοσοφικού και υπαρξιακού περιεχομένου ταινία, που περιέχει κάποιες πικρές αλήθειες. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον Τσάρλι Κάουφμαν, γνωστό δημιουργό της ταινίας «Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού». Το φιλμ περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια του θεατρικού σκηνοθέτη Κέιντεν Κοτάρντ (ο Φίλιπ Σέϊμουρ Χόφμαν σε έναν ρόλο διαφορετικό από το «Doubt») να ανεβάσει ένα νέα έργο. Το αδιέξοδο του δημιουργού και η κρίση ταυτότητας έχει απασχολήσει και άλλες ταινίες («Adaptation», «Σφαίρες πάνω από το Μπρόντγουεϊ») «εγκεφαλικών» κινηματογραφικών σκηνοθετών (Σπάικ Τζονζ, Γούντι Άλεν). Έτσι και από το «Η συνεκδοχή της Νέας Υόρκης» δεν λείπουν οι μούσες τους Κάθριν Κινέρ (στον ρόλο της συζύγου) και Νταϊάν Γουίστ (που εμφανίζεται στο τελευταίο μισάωρο της δίωρης ταινίας). Το γυναικείο καστ συμπληρώνουν οι Σαμάνθα Μόρτον (που πάχυνε), Μισέλ Γουΐλιαμς, Έμιλι Γουότσον, η «χαμένη» Τζένιφερ Τζέισον Λι (η λεσβία αντίζηλος), και η Χόουπ Ντέιβις. Η μοναδικότητα των ιδεών του Κάουφμαν καθιστά προφανώς γοητευτική την συνεργασία μαζί του για ένα άξιο επιτελείο χολιγουντιανών ηθοποιών. Μην θεωρήσετε την ταινία «κουλτουριάρικη» και την φοβηθείτε πάντως. Θα στερηθείτε την απόλαυση ενός φιλμ που αναμειγνύει στοιχεία παιδικής φαντασίας με βαθιά συναισθήματα, θυμίζοντας και άλλα σενάρια του σκηνοθέτη («Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς», «Human Nature»). Η μαγεία της ταινίας έγκειται στο ότι ενώ αρχικά φαίνεται να αναφέρεται σε έναν ήρωα ξένο προς τον θεατή, προς το τέλος αισθάνεσαι ότι μιλά για την δική σου ζωή. Γι αυτό και ξέρεις ότι το επερχόμενο τέλος όσο ολοκληρώνεται η υπόθεση, υπενθυμίζει τον αναπόφευκτο δικό σου θάνατο. Ατάκες: «Ο καθένας μας απογοητεύει μόλις τον γνωρίσουμε καλύτερα». «Το θέατρο είναι η απαρχή της σκέψης». Dvd ΚΡΑ! Στον Νίκο Μάνεση που μόλις ανανέωσε το συμβόλαιό του στον πολύπαθο Alpha βγήκε στο «Κους Κους» στις 17/03 να δηλώσει: «Έχουμε δει κάτι σαν άνδρες, κάτι σαν γυναίκες στον «Πρωϊνό Καφέ». Γιατί να μην δούμε και τρανσέξουαλ;». Την επόμενη μέρα τζάμπα προσπαθούσε να ανασκευάσει («βάλτε σκυλάκι καννίς εκεί που είπα τρανσέξουαλ»). Μάλιστα έκραξε τα αντίπαλα κανάλια που του τα έσουραν, απαγορεύοντας μάλιστα την αναπαραγωγή των δηλώσεών του! Σιγά ρε μεγάλε! watchmen: tales of the black freighter & under the hood (η αυτοβιογραφία του night owl) Το Tales of the Black Freighter, δίνει ζωή στην ιστορία του κόμικ. Το σενάριο των Alex Tse («Watchmen») και Zack Snyder (σκηνοθέτης του «Watchmen») πραγματεύεται τις θρυλικές περιπέτειες ενός ναυαγού πειρατή στην προσπάθειά του να γυρίσει στην πατρίδα του. Η αυτοβιογραφία του Hollis Manson αφηγείται τα γεγονότα που τον οδήγησαν στο να γίνει ο μασκοφόρος Nite Owl, που ως σωστός φετιχιστής στο «Watchmen» του «σηκωνόταν» μόνο με την στολή. Οι πρωταγωνιστές Carla Gugino (Τζούπιτερ), Matt Frewer (Μολώχ), Stephen McHattie και Jeffrey Dean Morgan (Κομίντιαν) εμφανίζονται με τους ρόλους που έχουν στο «Watchmen». Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό

11 εικαστικα 11 Lina Bertucci: Women in the Tattoo Subculture ΓΡΑΦΕΙ Η ANDREA GILBERT Η τελετουργική πράξη της δερματοστιξίας και άλλων επιδερμικών επεμβάσεων στο ανθρωπινό σώμα (τατουάζ, κέντημα, τρύπημα, κλπ) είναι τόσο παλιά όσο ο ίδιος ο πολιτισμός. Ανέκαθεν, τα διάφορα σχέδια και η τοποθέτησή τους, πέρα από διακοσμητική αξία, είχαν αναγνωρίσιμη σημασία: ιεραρχική, φυλετική και βιωματική. Αντίθετα με τα στολίδια, ενδυμασίες, κομμώσεις και βαψίματα, δηλώνουν την ταυτότητα μ έναν τρόπο αμετάκλητο και αμετάβλητο. Ένα τατουάζ είναι ουσιαστικά δέσμευση ζωής. Η αμερικανίδα φωτογράφος Lina Bertucci αναζητά και καταγράφει την ατομική προσωπικότητα ξεχωριστά, αλλά και το πώς εντάσσεται και λειτουργεί μέσα σε συγκριμένη κοινωνική ομάδα. Η πιο πρόσφατη δουλειά της εξετάζει τη γυναίκεια συμμετοχή στη σύγχρονη υποκουλτούρα του τατουάζ. Η πολύχρονη έρευνα της την πήγε σε διάφορα μέρη της Αμερικής, σε συνέδρια στον πραγματικό χώρο και σε ομάδες στον κυβερνοχώρο. Στην πορεία, ανακάλυψε ότι η κουλτούρα σε αντίθεση με τη μόδα του τατουάζ δεν αφορά μία και μόνο αντίληψη, «αιτία», στάση ή συγγένεια. Στην πραγματικότητα, εμπεριέχει πολλές ταυτότητες και «συμμαχίες» οι οποίες μοιάζουν άλλοτε με λέσχες, κι άλλοτε με φυλές. Ωστόσο, πέρα από την αίσθηση της κοινότητας που βρίσκουν πολλές γυναίκες στο τατουάζ, το αντιμετωπίζουν και ως μια απόλυτη έκφραση ελευθερίας και μοναδικότητας. Η Bertucci εστίαζε το ενδιαφέρον και το φακό της στις γυναίκες οι οποίες δίνουν ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα στη θέση, στο συνολικό ντιζάιν, στο συμβολισμό και στην εικαστική ή σχεδιαστική άποψη δηλαδή, σ εκείνες που χρησιμοποιούν ολόκληρο το σώμα τους σαν καμβά, σαν ζωγραφική επιφάνεια. Σε μεγάλο βαθμό, οι 21 φωτογραφίες της έκθεσης αναιρούν τα στερεότυπα της περιθωριοποιημένης, ολίγον μαζόχας tattooed lady. Βλέπουμε γυναίκες ηλικίας 19 έως και 59 ετών, όμορφες ή όχι, διαφόρων επαγγελμάτων. Υπάρχουν καλλιτέχνιδες, αλλά και νταντάδες, δασκάλες, δικηγόροι, μηχανικοί, μαμάδες και νοικοκυρές, οι οποίες ποζάρουν σε μάλλον κλασικές στάσεις. Η Bertucci πάντως θέλησε να τις αφήσει να παρουσιαστούν όπως ήθελαν οι ίδιες, με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουμε ότι δεν τις κινεί μόνο η επιδειξιομανία. Αντιλαμβανόμαστε, μάλιστα, ότι το τατουάζ είναι κάλυψη και προστασία, αλλά και προσωπική δοκιμασία. Για παράδειγμα, η αισθησιακή 22χρονη γραφίστρια Sara επέλεξε ένα τατουάζ που θα αναδεικνύει το υπέροχο στήθος της, και ποζάρει με σχεδόν φιδίσια χάρη. Η 44χρονη Jean, η οποία χειρίζεται βαριά μηχανήματα, είναι σαν να φοράει μια πολύχρωμη ολόσωμη φόρμα, στην ιαπωνική παράδοση που προσεγγίζει ολόκληρο το σώμα ως περιβάλλον κατάλληλο για σχεδιασμό, σε αντίθεση με τη δυτική παράδοση του κολάζ, όπως βλέπουμε στην Kerstin. Η 24χρονη φοιτήτρια ηθοποιίας δουλεύει σε vintage shop, κάτι που αντανακλά στην επιλογή των τατουάζ, του ντυσίματος και πόζας που παραπέμπουν στη δεκαετία του 40. Από την άλλη, η 21χρονη κομμώτρια Corrina, αντί για ένα χρωματιστό, σχετικά ανώδυνο τατουάζ, υποβλήθηκε σε μια δοκιμασία αντοχής η οποία παραπέμπει σε μια πανάρχαια, πρωτόγονη τελετή, μ ένα πολύπλοκο σχέδιο κεντήματος που έχει αφήσει ουλές. Το σημερινό ενδιαφέρον μανία, μάλλον για το τατουάζ και άλλες επεμβάσεις, όπως το piercing, δύσκολο εξηγείται μόνο ως αναζήτηση ατομικής έκφρασης, καλλωπισμού ή επιθυμίας να ανήκεις κάπου. Μπορεί να προέρχεται και από μια γενικευμένη αγωνία για το σώμα καθαυτό. Από την άλλη, ίσως η βεβήλωση του σώματός σου να είναι ο κατεξοχήν τρόπος να το ελέγξεις, στο σύγχρονο κόσμο. Όπως και να έχει, το στιγματισμένο σώμα αποκαθιστά το μυστήριο και τη δύναμη της τέχνης στην καθημερινότητα μας. Sara, 22, Γραφίστρια, Ultrachrome archival photograph Μέχρι Γκαλερί Ελένη Κορωναίου, Δημοφώντος 30 & Θορικίων 7, Πετράλωνα/ Θησείο, μετρό Κεραμεικός ΤΡ-ΠΑ & , ΣΑ

12 12 μουσικη εξοδος MUSIC BLAH BLOG ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΥ Εντυπωσιακό line up για μία ακόμη χρονιά θα μας προσφέρει το Rockwave Festival, που φέτος θα διεξαχθεί το τετραήμερο 27 έως 30 Ιουνίου στον κλασικό πλέον χώρο του Terra Vibe στην Μαλακάσα. Την πρώτη μέρα Placebo, Moby και οι τσιγγάνοι Gogol Bordelo που όλοι μάθαμε από την εκρηκτική συνεργασία με τη Madonna στο Live Earth, την δεύτερη μέρα οι Killers και η Duffy με το Grammy καλύτερου ποπ άλμπουμ στις αποσκευές της και η πιο heavy συνέχεια με Motley Crue, W.A.S.P. και τους Slipknot την τελευταία μέρα του φεστιβάλ, που φέτος συμπληρώνει 13 χρόνια ζωής. Για το επόμενο διάστημα, η πρώτη εμφάνιση στην Ελλάδα των Cassius, από τα σημαντικότερα dance σχήματα της Γαλλικής σκηνής, αλλά και η συναυλία του αγαπημένου Youssou N Dour στο Μαρούσι για την ενίσχυση των σκοπών της Action Africa, κλέβουν την παράσταση. Καλή Ανάσταση σε όλους και για τον καθένα από μας. Κάθε Τρίτη, Νέα Αρχιτεκτονική, ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ (Έναρξη 23:00, Είσοδος με ποτό 13 ) 11/4, Fuzz Club, CASSIUS (Έναρξη 24:00, Είσοδος 25 ) 22/4, Ποδηλατοδρόμιο Ο.Α.Κ.Α, YOUSSOU N DOUR (Έναρξη 21:00, Τα έσοδα θα διατεθούν στην ΜΚΟ Ελληνική Δράση Αφρικής ) πανδαισία χρωμάτων Για την ελληνική ηλεκτρονική σκηνή έχουμε ξαναμιλήσει και χαίρομαι πάρα πολύ όταν νέες μουσικές προτάσεις που έχουν κάτι να πουν, βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα κουρασμένα από τα τετριμμένα αυτιά μας. Δυο αδέλφια από τη Βέροια, η Εύα και ο Φίλης Ιερόπουλος, μετά από τις ξεχωριστές προσωπικές τους διαδρομές, ένωσαν την αγάπη τους για τη μουσική και το 2006 δημιούργησαν το σχήμα Χρώματα. Στα μουσικά τους τοπία, μια έμφυτη παιδικότητα που αναβλύζει ακατέργαστα συναισθήματα, εκφράζεται μέσα από ανεπιτήδευτες και μινιμαλιστικές μελωδίες και σε συνδυασμό με τα αέρινα φωνητικά, δημιουργούν έναν ξεχωριστό ήχο, που κλείνει το μάτι με νόημα στην Λένα Πλάτωνος και την Λιλιπούπολη. Γνωρίστε τη μουσική των Χρωμάτων κάνοντας μια βόλτα στο myspace.com/ chromatamusic και αναζητήστε το πρώτο τους άλμπουμ, που κυκλοφορεί από την ανεξάρτητη Coo Records σε επιλεγμένα σημεία που επίσης θα δείτε στη σελίδα τους. is that it? Από μικρός είχε το μοναδικό χάρισμα να κάνει πάντα τη διαφορά, να στέκει ένα σκαλί παραπάνω από τους άλλους, πολλές φορές πάνω από τον ίδιο του τον εαυτό, να ξεσηκώνει με την παρουσία του και με την αδιαμφισβήτητη μουσική του ιδιοφυία. Ανακοίνωσε ότι αποσύρεται και θέλησε να αποχαιρετήσει το κοινό του έτσι όπως τους έχει συνηθίσει να τον βλέπουν, πάνω στη σκηνή, να δίνει ό,τι έχει. Η ανταπόκριση του κόσμου εξέπληξε ακόμα και τον πλέον αισιόδοξο και οι 10 εμφανίσεις που αρχικά ανακοινώθηκαν στο Λονδίνο με τον τίτλο This Is It έγιναν 20, για να καταλήξουν 50, όλες πλέον με την ένδειξη sold out. Μέσα σε λίγες μόλις ώρες από την διάθεση των εισιτηρίων εξαφανίστηκαν είτε στα ταμεία, είτε μέσω δικτύου περίπου μαγικά χαρτάκια, ένα ρεκόρ απίστευτο που είναι σχεδόν αδύνατο να καταρριφθεί. Οι διοργανωτές προσπαθούν να τον πείσουν να κάνει παγκόσμια περιοδεία, αλλά ο ίδιος μάλλον έχει το μυαλό του περισσότερο στο παράλληλο δισκογραφικό του αντίο. Έτσι αποχαιρετάς όταν λέγεσαι Michael Jackson. ακούστε Στη σελίδα των Χρωμάτων στο myspace δώστε βάση στο Χειμωνιάτικο Βαλσάκι. Από τα καλύτερα κομμάτια που άκουσα τελευταία. myspace.com/chromatamusic καθιερωμένες προτάσεις LGBT Κάθε Δευτέρα και micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Στις δύσκολες εποχές που ζούμε το συγκρότημα ΕΚ-ΠΟΙΗΣΗ μας ταξιδεύει στους δρόμους της μουσικής και της ποίησης, συναντά την Σοφία Βέμπο και τον Στράτο Διονυσίου, την ποίηση της Κικής Δημουλά, τον Καβάφη και τον Μάνο Ελευθερίου, με γνωστά αλλά και καινούργια τραγούδια και μουσικές, φωτίζει τις ψυχές μας. Έναρξη: Κάθε micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Γυναικεία μουσικά βήματα με dj την Lady E σε ήχους από ethnic μέχρι electro. Απολαύστε το ποτό σας μετά τις το βράδυ, στην τιμή των 8. Κάθε Ταξίδι bar, Ζαγρέως 23 & Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι Ζωντανό πρόγραμμα με Έλενα Δεληχρήστου και Κώστα Big bar, Φαλαισίας 12, Βοτανικός Για τους λάτρεις της αυθεντικής ροκ σκηνής υπάρχει ο dj Sakis και το μπαρ των αρκούδων. Καθαρό ποτό και micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Η βραδιά της Τσάρλα Μέντερες! Άρωμα, ήχοι και γεύσεις από την Ανατολή με την Τσάρλα στα deck. Μια δυνατή και νοσταλγική εμπειρία... Κάθε Kazarma club, Κωνσταντινουπόλεως 84, Γκάζι Ζωντανό Karaoke show με τον Κώστα Κούντο, γι αυτούς που θέλουν να νιώσουν σταρ έστω και για ένα Μεζεδοπωλείο Σαπφώ, Μεγ. Αλεξάνδρου 35, Μεταξουργείο, Κάθε Παρασκευή ζωντανό ελληνικό πρόγραμμα. Καθημερινά εκλεκτοί μεζέδες για όσες ξέρουν από την καντίνα της Ερεσού και για όσες θέλουν να micraasia, Κωνσταντινουπόλεως 70, Γκάζι Ο Δημήτρης Αποστολόπουλος παντρεύει το σμυρνέικο καμπαρέ των αρχών του 20ου αιώνα με τις βαρκελωνίστριες φλαμένκριες των τσιγγάνων της Ισπανίας και προσθέτει μια δόση «δρόμου» από τις βαλκανικές ορχήστρες. Στο ούτι ο Γιάννης Ζαχαρόπουλος. Έναρξη: Κάθε Almaz, Τριπτολέμου 12, Γκάζι, τηλ Τα καθιερωμένα live της Κυριακής που συνεχίζονται και φέτος με πολύ μεγάλη επιτυχία - ανεβάζουν τους τόνους από νωρίς και κρατούν δυνατά μέχρι αργά το βράδυ. Την περασμένη κυριακή ακούσαμε την Ευσταθία που τραγούδησε για όλες τις Big bar, Φαλαισίας 12, Βοτανικός Μέρα - έκπληξη στο Big: ένας από τους θαμώνες κάθε φορά διαλέγει τη μουσική και αναλαμβάνει να διασκεδάσει bears and admirers. Μην το Γρανάζι, Λεμπέση 20, Μακρυγιάννη Ζωντανό πρόγραμμα από τους Michali Razi & the Badees. Έναρξη: Ταξίδι bar, Ζαγρέως 23 & Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι Μάρθα Μεναχέν και Χρύσα Κοττάκη και με συχνές εναλλαγές η Λιάνα και η Σοφία υπόσχονται να σας ανεβάσουν τη διάθεση με ένα live interactive πρόγραμμα για όλα τα γούστα, με φωνές που αξίζει να ανακαλύψετε. special event Σάββατο/Κυριακή 4-5 Απριλίου H LifeZone παρουσιάζει 4 Delice parties σε δυο μέρες! Dj set στα μπαρ DelSol, Mybar, στο κλαμπ ArtHouse, after party sto club Kazarma και closing party στην σάουνα Alexander. Σάββατο 4 Booze Cooperativa, Κολοκοτρώνη 57, Μοναστηράκι Heterofriendly night με guest djs. Είσοδος με ποτό 10 ευρώ. Παρασκευή 24 Fcuk, Κελεού 3, Γκάζι Μετά το πρώτο fist party και την τρομερή του επιτυχία ήταν αδύνατον να μην επαναληφθεί...αυτή τη φορά υπάρχει αυστηρό dress code topless! Open doors Πέμπτη 30 Big bar, Φαλαισίας 12, Βοτανικός Εκεί που εδώ και πέντε χρόνια παίζουν οι αρκούδοι, έχουν γενέθλιο πάρτυ. Δώρο έκπληξη για δυο τυχερούς υπό τους ήχους του Dj Dionissi K. Επισκεφτείτε και το νέο site: 23 Απριλίου μετά τις ΙΑΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ Η Μαριανέλλα Κλώκα, στο βιβλιοπωλείο του Ιανού, αναλαμβάνει να προτείνει βιβλία που είναι για κάποιο λόγο ξεχωριστά......μέσα στα πλαίσια των βιβλιοπροτάσεων ανθρώπων του πολιτισμού σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο.

13

14 LGBT guide city of athens Μ. Αλεξάνδρου 134 & Ι. Οδός Γκάζι Αθήνα for Coffee Blue Train Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Fantaseed Triptolemou 8, Gazi Mirovolos (Metaxourgeio station / use red metro line) Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Higgs coffee, tea, food, drink (Omonia station / use red metro line) Eupolidos 4, Pl. Kotzia, tel: to Eat Mamaca s Persefonis 41, Gazi TEL: Kanela Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: Prosopa Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Sappho Megalou Alexandrou 35, Metaxourgeio TEL: Myrovolos Giatrakou 12, Metaxourgeio TEL: Metaxurgio use red metro line: Metaxurgio station to Chat Cafe 4U Ipokratous 44, Exarchia TEL: Enidrio Singrou 13, Makrigianni TEL: to Drink Big Bar Falesias 12, Votanikos TEL: Mayo Persefonis 33, Gazi TEL: Onar Estin Ellasidon 2 & Pireos, Gazi Taxidi Bar Zagreos 23 & Konstantinoupoleos 46, Gazi Micraasia Lounge Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: El Cielo (taratsa) summer Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Gazi area use blue metro line: Keramikos station Koukles Zan Moreas 32, Singrou, Koukaki TEL: Polychromo Lembesi 12, Makrigianni TEL: Trap S. Donda 10 & Singrou 35, Koukaki TEL: Granazi bar Lempesi 20 & Kallirois avenue TEL: Makrigiani use red metro line: Metaxurgio station Pieros Trikorfon 10 & Alitsis, Victoria Sq. Sammis Filis 34, Victoria Sq. TEL: Test Me Pipinou 64, Victoria Sq. TEL: Fantastico Aristotelous 37, Victoria sq. TEL: Viktoria use green metro line: Viktoria station top greek lesbian site greek gay site greek gay site City Uncovered the queer newspaper Zaimi 45 / Exarhia / Athens cityuncovered.blogspot.com

15 Sex shops to Dance Fou Club Keleou 8, Gazi TEL: Kazarma Konstantinoupoleos 84, Gazi TEL: Noiz Konstantinoupoleos 70, Gazi TEL: S-Cape Megalou Alexandrou 139, Gazi TEL: Sodade Triptolemou 10, Gazi TEL: Moe Keleou 1-5, Gazi Gazi area use blue metro line: Keramikos station Lamda Club Lembesi 15 & Singrou TEL: Makrigiani area use red metro line: Akropoli station to Cruise Limanakia, Limni Vouliagmenis Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Ribas Bus No. E22 from Sina str. & Panepistimiou Orfeos Str. Votanikos Agias Annis Votanikos Pedion Areos, Areos Park, Alexandras Av. Zappion Park, Center, Sintagma Vassilissis Olgas Av. National Gardens, Center Amalias Av. (toilets) Leather shop Rubber Rise-Rubber Productions Spiridonos Trikoupi 22, Exarchia Erotica Center Kapodistriou 44, Vathis Sq., Athens TEL: Lotus DVD P.O Box 28025, 11402, Gizi TEL: Extreme Agiou Konstantinou 57, Omonia TEL: Pink Visual Liosion 68, Stathmos Larisis TEL: Videoplanet Stadiou 61, Athens (Center) Videorama Em. Benaki 1, Athens (Center) Silverstar Klisthenous 7, Omonia TEL: X-Pleasure Lazaraki 4 & Papandreou, Glifada TEL: Hotline Panepistimiou 64, Athens (Center) TEL: Emporio Video Socratus 39, 1st floor TEL: Patision 24, 1st floor TEL: Filis 100, Victoria TEL: Kifisou 100 eisodos KTEL TEL: Fc_uk Keleou 3 TEL: To relax Alexander sauna Monday: partner s day Thursday: young day Meg. Alexandrou 134 & Iera Odos, Gazi - Athens TEL: / Flex Gym Visis & Poliklitu 6, Monastiraki TEL: Ira baths Zinonos 4 TEL: LGBT Athens map already available in pocket size & in copies greek gay site greek gay site of Antivirus mag greek gay online magazine Colorful Planet lgbt publications & bookstore Antoniadu 6 / Pedion Areos /Athens greek gay site about sexual health

16