ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΪΟΣ 2012 ΕΤΟΣ Η - ΤΕΥ ΧΟΣ 121

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΪΟΣ 2012 ΕΤΟΣ Η - ΤΕΥ ΧΟΣ 121 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: ai si dor@ote net.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Μαμά δως μου το χρόνο μου ο Άγιος Ισίδωρος ο Άγιος θαλλέλαιος ο Αγία Ειρήνη ο Όταν η ιστορία καλλιεργεί την αδικία o Περί υγείας και ευεξίας Ένα καταπληκτικό βότανο ο Ιατρικό θέμα Μέση ωτίτιδα και διαταραχές λόγου ο Τα νέα από την ζωή του προσκυνήματός μας ο Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών ο Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Η Προβατική Κολυμβήθρα - Ιεροσόλυμα Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 «ΜΑΜΑ, ΔΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ» Μ άιος: Άνοιξις στη φύση. Με την Πρωτομαγιά όχι μόνον εορτή της ευλογημένης εργατιάς, αλλά και της αγάπης. Αγάπης που δεν -πρέπει να- ξεκινά από τη σάρκα. Κι όταν έτσι ξεκινά θεμελιώνεται στέρεα και «ουδέποτε εκπίπτει» [Α Κορινθ. 1,7]. Δυστυχώς σήμερα, με την ραγδαία αλλαγή πραγμάτων, καταστάσεων και αισθημάτων, μειώνεται η αγάπη. Η ανθρώπινη καρδιά πολλές φορές μοιράζεται σε πολλά, πολλές φορές ασήμαντα, φθαρτά και φθοροποιά. Οι σημερινές συνθήκες ζωής και συνυπάρξεως, άλλαξαν και μετέτρεψαν τους ρόλους και εστέρησαν πολλούς από αγάπης, από στοργή, από τρυφερότητα, από μέριμνα και συναισθηματικό σύνδεσμο. Ένα από αυτά τα θύματα είναι και τα παιδιά αρχής γενομένης από την γέννησή τους ακόμη. Και τούτο γιατί η μητέρα είναι υποχρεωμένη να εργάζεται και να λείπει τις περισσότερες ώρες από το σπίτι και το παιδί, το τρυφερό αυτό πλασματάκι, να στερείται το χάδι, τα φιλιά, την αγκαλιά και την αναντικατάστατη φροντίδα και θαλπωρή της μαμάς του. Τα σκέφτομαι αυτά πολλές φορές χωριστά τώρα με την ευκαιρία της λεγομένης «Ημέρας της Μητέρας ή Γιορτή της Μητέρας». Θα ήθελα με το σημερινό μου γραφτό να μεταφέρω στους αγαπητούς μας αναγνώστες ένα υπέροχο άρθρο με τίτλο αυτό που βάλαμε στην αρχή και με υπογραφή Ακυλίνα, γραμμένο στο εξαίρετο περιοδικό «Η Δράσις μας» τεύχος 455, Φεβρουάριος 2009: «Ήταν μία αληθινή χαριτωμένη εικόνα... Στεκόμουν μπροστά στη βιτρίνα κάποιου βιβλιοπωλείου. Παραδίπλα μου, μέσα από το όμορφο δίχρωμο καροτσάκι του, ξεπρόβαλε μία γλυκιά παιδική μορφή. Ήταν δεν ήταν ενός έτους ο μικρούλης που μου χαμογέλασε αφήνοντας να φανούν τα πρώτα κάτασπρα δοντάκια του, ενώ το ροδαλό προσωπάκι του έλαμπε από ενθουσιασμό. Η μανούλα του συζητούσε με κάποια κυρία και ήταν τόσο απορροφημένη, που δεν έδωσε σημασία στο μικρό χεράκι που της τραβούσε το μανίκι. Ο μικρός έσκυψε, με ξανακοίταξε χαμογελώντας και ξανατράβηξε το χέρι της μαμάς του χωρίς όμως να λάβει ανταπόκριση. Ανασηκώθηκε τότε μία-δύο φορές, βγάζοντας παραπονιάρικες φωνούλες, μήπως και πετύχει να εισπράξει την προσοχή και το χαμόγελό της. Μάταιος ο κόπος... Η τρίτη του έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα: Μία τσιριχτή φωνή κι - 4 -

3 ένα εκνευρισμένο πρόσωπο που έσκυψε απειλητικά προς το μέρος του, δύο χέρια που το απώθησαν στην πλάτη του καροτσιού κι ένα παράπονο: Τι να πω πολύ γκρινιάρης μου βγήκε ο μικρός μου. Το καροτσάκι με το πολύτιμο φορτίο του απομακρύνθηκε βιαστικά και άδοξα. Το βλέμμα όμως του μικρού, καθώς κοιτούσε τη μανούλα του να μουρμουρίζει ήταν εκκωφαντικά σιωπηλό. Βοούσε το δικό του παράπονο... Μαμά κοίταξέ με λίγο, είμαι το μικρό σου αγοράκι, η χαρά σου όπως έλεγες τόσες φορές τους πρώτους μήνες της ζωής μου. Τότε σε κοιτούσα μόνο, αναγνώριζα στο πρόσωπό σου τη φωνή της μαμάς μου που άκουγα μέσα σου στους 9 μήνες. Η μυρωδιά σου με γέμιζε ασφάλεια καθώς με κρατούσες τρυφερά! Μαμά μεγαλώνω... Αρχίζω να σου λέω τα πρώτα λογάκια μου, απλώνω τα χέρια μου, αφήνω φωνούλες ενθουσιασμού στα παιχνίδια μου... Με ακούς; Με βλέπεις ; Νιώθεις πόσο σ έχω ανάγκη; Οι δουλειές οι υποχρεώσεις, οι συζητήσεις, οι έξοδοι σε απασχολούν, σ ενδιαφέρουν, σε κουράζουν μα εγώ μεγαλώνω... Καταλαβαίνεις; Όλα αυτά θα επαναληφθούν, εκτός από την παιδική μου ηλικία. Θέλω να με πάρεις αγκαλίτσα και να παίξουμε με τα δάκτυλά μας, να με ακουμπήσεις τρυφερά στο μάγουλό σου και να πούμε τραγουδάκια, να κάτσεις δίπλα μου σαν να μην υπάρχουν έννοιες, ούτε δουλειές και να μου δείχνεις χρωματιστές εικόνες στα βιβλία. Μαμά, εγώ πάντα θα περιμένω πότε θ αφήσεις τις δουλειές να περιμένουν για μένα... Και θα είμαι τότε τόσο χαρούμενος... Δεν είμαι γκρινιάρης, οι περιστάσεις με αναγκάζουν να γίνω, μήπως κλέψω πιο πολλή ώρα από την αγάπη σου. Μαμά, σ αγαπώ! Δός μου το χρόνο μου!» Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Χατζηνικολάου Θεολόγος Ιεροκήρυξ τ.λυκειάρχης - 5 -

4 ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΧΙΟΥ Τη δεκάτη Τετάρτη (14η) του αυτού μηνός (Μαΐου) του αγίου Μάρτυρος Ισιδώρου του εν Χίω. Ο Άγιος Ισίδωρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια. Ήταν στρατιώτης με το βαθμό του Εφέδρου στο Ρωμαϊκό στρατό, σιτιστής και ένθερμος Χριστιανός. Επί αυτοκράτορα Δεκίου έφθασε στην Χίο ο ρωμαϊκός στόλος με ναύαρχο το Νουμεριανό. Ο Ισίδωρος και ο Χριστιανός φίλος του Αμένιος εγκαταστάθηκαν σ ένα σπίτι στον Κάμπο. Τα βράδια που προσεύχονταν στο Θεό, λάμψεις και φλόγες κατέβαιναν στη σκεπή του σπιτιού τους από τον ουρανό. Τότε πολλοί από τους γείτονές τους εντυπωσιάστηκαν και πείσθηκαν από τον Ισίδωρο και τον Αμένιο ότι αυτό το φως ήταν θεϊκή επιταγή και βαπτίσθηκαν Χριστιανοί. Το γεγονός διαδόθηκε γρήγορα. Μάλιστα ο Εκατόνταρχος Ιούλιος το ανέφερε στο ναύαρχο Νουμέριο. Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή. Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στεναχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία. Παρά τις θερμές παρακλήσεις του πατέρα του,ο Ισίδωρος έμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Από τη σταθερότητά του οργίσθηκε πολύ ο ειδωλολάτρης πατέρας που παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει. Ο Άγιος βασανίσθηκε σκληρά, μαστιγώθηκε, σύρθηκε δεμένος σε άλογο και τέλος αποκεφαλίστηκε στις 14 Μαΐου 250 μ.χ. Το σώμα του το έριξαν σε μια ρεματιά για να το κατασπαράξουν τα αγρίμια σύμφωνα με διαταγή του Νουμερίου έπρεπε να παραμείνει άταφο. Παρόλο που φυλασσόταν από οπλισμένους στρατιώτες, μια ευσεβής γυναίκα η αγία Μυρόπη (2 Δεκεμβρίου η μνήμη της) κατάφερε να ξεφύγει την προσοχή των φρουρών, να πάρει και να ενταφιάσει με τιμές το άγιο σκήνωμά του. Αυτό έγινε αφορμή και του δικού της μαρτυρίου. Μαρτύρησε και ενταφιάστηκε κατόπιν δίπλα στον Άγιο Ισίδωρο. Ο άγιος Ισίδωρος είναι πολιούχος της Χίου και προστάτης των αρτοποιών. Σε όλη τη Μεσόγειο, επίσης, τιμάται ως προστάτης των ναυτικών. Οι Χιώτες έχτισαν τον 5ο αιώνα μ.χ. πάνω στον τάφο του ένα πολύ ωραίο ναό σε τρίκλιτη βασιλική. Το 1225μ.Χ. (μετά την Άλωση της Πόλης από τους Φράγκους) τα τίμια λείψανά του μεταφέρθηκαν στη Βενετία. Εκεί θαυματούργησαν σώζοντας την πόλη από επιδημία πανούκλας. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης οι Βενετοί έφτιαξαν προς τιμήν του Αγίου εξαιρετικό παρεκκλήσιο - 6 -

5 στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, στολισμένο με μωσαϊκά. Το 1967μ.Χ.(18 Ιουνίου) ένα μέρος από τα άγια λείψανά του αποδόθηκε επίσημα στην εκκλησία της Χίου, και εκτίθενται προς προσκύνηση στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου στην πόλη της Χίου. Έκτοτε και κάθε χρόνο,το ιερό λείψανο του Αγίου Πρωτομάρτυρος λιτανεύεται μεγαλόπρεπα στη Χίο,δέχεται τις ευλαβικές εκδηλώσεις των πιστών και στέλνει πλούσια την ευλογία του στους Ναυτικούς Χιώτες που τον έχουν προστάτη τους, αφού και ο Άγιος ζυμώθηκε με την αρμύρα της. Η τιμή του πρωτομάρτυρος της αγιοτόκου και μυροβόλου Χίου, Αγίου Ισιδώρου, δεν περιορίζεται μόνο στα στενά γεωγραφικά όρια του νησιού, αλλά επεκτείνεται με την ύπαρξη ιερών ναών επ ονόματί του τόσο στα γειτονικά νησιά της Λέσβου, της Σάμου και της Ικαρίας, όσο και σε νησιά της Δωδεκανήσου (Ρόδος, Λέρος), αλλά και των Κυκλάδων (Νάξος, Μύκονος). Επίσης στο Ναό μας -Άγιοι Ισίδωροι Λυκαβηττού- με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Ισιδώρου του εν Χίω. Από την παραμονή -με πανηγυρικό αρχιερατικό εσπερινό- αλλά και την κυριώνυμο ημέρα της εορτής με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, λιτανεία και παράκληση του Αγίου. Στολίζεται ο ναός και η εικόνα του Αγίου. Ετοιμάζεται Αβραμιαία φιλοξενία για όλους τους προσκυνητές Άγιος Ισίδωρος και η Μαστίχα Χίου Αν και δεν αναφέρεται στο συναξάριο του Αγίου Ισιδώρου, υπάρχει μια παράδοση στη Χίο που συνδέει τον Σχίνο και τη Μαστίχα της Χίου με τον Άγιο Ισίδωρο. Στον τόπο που βασάνιζαν τον Άγιο Ισίδωρο οι Σχίνοι - τα Μαστιχόδεντρα δηλαδή- έβγαλαν ευωδιαστά δάκρυα, την Μαστίχα, κλαίγοντας για το μαρτύριο του Αγίου Ισιδώρου. Μια παραλλαγή της ίδιας παράδοσης αναφέρει ότι Μαστίχα βγάζουν μόνο οι Σχίνοι στις περιοχές που ο Άγιος Ισίδωρος δάκρυσε ή μάτωσε από τα βασανιστήρια που του έκαναν. Λέγεται ότι δοκίμασαν πολλοί να μεταφέρουν και να καλλιεργήσουν σε αλλά μέρη, μαστιχόδεντρα φυτεμένα μέσα σε γλάστρες, αλλά το αποτέλεσμα ήταν να παράγουν απλό ρετσίνι και όχι μαστίχα. Όπως κι αν έχει, η Μαστίχα είναι πραγματικά ένα θείο δώρο, μια ευλογία για το νησί της Χίου. Απολυτίκιον. Ήχος δ. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ. Ως στρατευθείς τω Βασιλεί των αιώνων, των επιγείων την στρατείαν α- πώσω, και ευθαρσώς εκήρυξας Χριστόν τον Θεόν όθεν τον αγώνα σου, τον καλόν εκτελέσας, Μάρτυς θεοδόξαστος, του Σωτήρος εδείχθης όν εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Ισίδωρε. Ξανθή Σπυροπούλου Φιλόλογος - Συγγραφέας - 7 -

6 Ο ΑΓΙΟΣ ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΣ Ο Άγιος Θαλλέλαιος ανήκει στην εικοσάριθμη ομάδα των Αγίων Αναργύρων. Καταγόταν από επιφανή οικογένεια του Λιβάνου της Φοινίκης και έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Νουμεριανού, ο οποίος βασίλευσε περί το 284μΧ. Πατέρας του ήταν ο αρχιερέας Βερούκιος και μητέρα του η ευσεβής Ρωμυλία. Κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του διδάχτηκε τα ιερά γράμματα από τους ευσεβείς γονείς του και όταν μεγάλωσε στόλισε την ψυχή του με όλες τις αρετές. Επειδή αγαπούσε πολύ την φιλανθρωπία, αποφάσισε να σπουδάσει την Ιατρική επιστήμη, με την οποία θα είχε την δυνατότητα να βοηθά τους ανθρώπους. Πράγματι, από τότε που έγινε ιατρός, δεχόταν στο σπίτι του όλους τους ανθρώπους, που είχαν ανάγκη βοηθείας, τους περιποιόταν ο ίδιος και χαιρόταν να τους θεραπεύει. Πιο πολύ όμως αγαπούσε και φρόντιζε τους πτωχούς, τους οποίους σήκωνε ο ίδιος στους ώμους του και τους μετέφερε στο σπίτι του για να τους ανακουφίσει. Τόση μεγάλη ευσπλαχνία έδειχνε σε όσους είχαν ανάγκη, ώστε δεν περίμενε να τον καλέσουν εκείνοι αλλά πήγαινε μόνος του προς αυτούς και τους έδινε την υγεία τους δωρεάν. Γιατί εκτός από την φιλανθρωπία ασκούσε και την ακτημοσύνη και δεν θέλησε ποτέ να αποκτήσει χρήματα ή περιουσία. Ήταν δε τόσο πολύ ταπεινός, ώστε μόνος του περιποιόταν τις πληγές των αρρώστων και τις θεράπευε. Ζώντας, λοιπόν, καταυτόν τον τρόπο αξιώθηκε να λάβει από τον Θεό αποστολικά χαρίσματα. Έτσι θεράπευε τους ασθενείς χωρίς να χρησιμοποιεί φάρμακα ή ιατρικά εργαλεία, ενώ ταυτόχρονα κήρυττε με μεγάλη παρρησία τον Χριστό, προσπαθώντας να ελκύσει όλους στην χριστιανική πίστη. Γι αυτό δεν έκανε καμιά διάκριση μεταξύ χριστιανών και ειδωλολατρών, αλλά τους θεράπευε όλους με πολλή αγάπη. Πολλές ήταν οι θαυμαστές θεραπείες, που με την βοήθεια του Θεού και την χάρη του Τιμίου Σταυρού έκανε ο Άγιος Θαλλέλαιος. Τυφλοί έβλεπαν, χωλοί περιπατούσαν, μουγγοί εύρισκαν την λαλιά τους και τα δαιμόνια εγκατέλειπαν τους ανθρώπους και έφευγαν μακριά, όταν ο Άγιος έκανε το σημείο του Τιμίου Σταυρού στα μέτωπά τους. Όλοι οι άρρωστοι, που πήγαιναν σε αυτόν, γίνονταν υγιείς στην ψυχή και στο σώμα. Έτσι διαδόθηκε η φήμη του αγίου, ως σπουδαίου ιατρού, σε όλο τον κόσμο. Τότε εκείνος άρχισε να πηγαίνει από τόπου εις τόπον, δήθεν για να θεραπεύει, στην πραγματικότητα όμως για να κηρύττει την χρι

7 στιανική πίστη και να οδηγεί τους ανθρώπους στην ευσέβεια. Ο Νουμεριανός, ο οποίος βασίλευε κατά τον καιρό εκείνο, εκίνησε μεγάλο διωγμό κατά των χριστιανών και έστειλε σε όλη την επικράτεια ανθρώπους του με εξουσία να θανατώνουν τους χριστιανούς και να εξαλείψουν με κάθε τρόπο το όνομα του Χριστού. Τότε ο άγιος βρισκόταν στη Έδεσσα της Μικράς Ασίας. Ο Τιβεριανός, ο τοπικός ηγεμόνας, έστειλε τους στρατιώτες του και έφεραν ενώπιό του τον άγιο Θαλλέλαιο και αφού διέταξε να τον δείρουν, τον πρόσταξε να φύγει από τον τόπο του. Έτσι ο Άγιος έφυγε από την Έδεσα και πήγε στα μέρη της Κιλικίας, όπου συνέχιζε να κηρύττει την χριστιανική πίστη και να θεραπεύει τους ανθρώπους. Μερικοί ειδωλολάτρες, όμως, από φθόνο τον διέβαλαν στον τοπικό άρχοντα, τον Θεόδωρο, λέγοντας ότι εξαπατά τον κόσμο μεταχειριζόμενος ψευδοϊατρική και πλανά τον λαό, ότι θεραπεύει τους ασθενείς με το όνομα του Ιησού Χριστού. Τότε ο Θεόδωρος διέταξε και τον έφεραν στο κριτήριο, όπου μετά από σύντομη απολογία τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Τον έδειραν, του ξέσκισαν τις σάρκες με σιδερένια νύχια, τον λόγχισαν και έκαψαν με αναμμένους δαυλούς τις πληγές του. Ο μάρτυς, όμως, υπέμεινε τα βασανιστήρια με αξιοθαύμαστη υπομονή και συνέχιζε να ομολογεί την πίστη του στον Χριστό. Τον έριξαν τότε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, μέσα σε μία βάρκα για να παρασυρθεί από τα κύματα και να πνιγεί. Αλλά η θάλασσα, μετά από την προσευχή του αγίου, γαλήνεψε και τον έβγαλε ασφαλή στην στεριά κοντά στην πόλη των Αιγών. Όταν ο ηγεμόνας άκουσε το θαύμα, έμεινε εκστατικός και διέταξε να φέρουν πάλι τον μάρτυρα στο κριτήριο. Τότε συγκεντρώθηκαν εκεί πολλοί ειδωλολάτρες και άλλοι ιατροί, οι οποίοι φθονούσαν τον Θαλλέλαιο και παρακινούσαν τον άρχοντα να θανατώσει τον μάρτυρα. Εκείνος, για να καταπαύσει την οργή του λαού, διέταξε να ρίξουν τον μάρτυρα σε τέσσερα φοβερά λιοντάρια. Εκείνα, όμως, αντί να ξεσκίσουν τον μάρτυρα, έπαιζαν ήρεμα σείοντας φιλικά τις ουρές τους. Ο τύραννος τότε ντροπιασμένος διέταξε να θανατώσουν τον μάρτυρα με αποκεφαλισμό. Έτσι ο μάρτυς του Χριστού Θαλλέλαιος έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου στις 20 Μαΐου του έτους 284μΧ. Τότε πολλοί ειδωλολάτρες, μεταξύ των οποίων και ο δάσκαλος του Αγίου στην ιατρική επιστήμη, βλέποντας την ανδρεία και την υπομονή του καθώς και τα θαύματά του, πίστεψαν στον Χριστό και μαρτύρησαν μαζί του. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 20 Μαΐου. Μαρία Παπαχρήστου- Εφορακοπούλου Παθολόγος-Ενταντικολόγος - 9 -

8 ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΕΙΡΗΝΗ Η Αγία Ειρήνη γεννήθηκε στην πόλη Μαγεδών της Περσίας στις αρχές του 4ου αιώνα και ήταν θυγατέρα του Λικίνιου και της Λικινίας και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη. Όταν η Αγία έγινε έξι χρόνων, ο πατέρας της, την έκλεισε να ζει σε ένα πύργο με πολλές υπηρέτριες. Τη διαπαιδαγώγησή την εμπιστεύτηκε σ ένα από τους πιο σοφούς διδασκάλους της εποχής, το γέροντα Απελλιανό. Ο Απελλιανός γρήγορα διαπίστωσε, ότι ήταν πολύ έξυπνη και εύστροφη, γι αυτό φρόντισε να της μάθει πολλά γράμματα. Ένα όμως δεν της έμαθε, τη Χριστιανική Πίστη στο Σωτήρα Χριστό το οποίο κατόρθωσε μια απλή κρυπτοχριστιανή υπηρέτρια, που λόγω της τιμιότητας και των αρετών της, έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους γονείς της Αγίας. Όταν η Αγία αποφάσισε να γίνει χριστιανή, ένας ιερέας που ονομαζόταν Τιμόθεος μπήκε στον πύργο και τη βάπτισε κρυφά και τη μετονόμασε σε Ειρήνη. Το γεγονός δεν άργησε να φθάσει στα αυτιά του πατέρα της, και μάλιστα η Αγία κατέστρεψε τα είδωλα της πατρικής οικίας, ομολογώντας έτσι δημόσια την πίστη της στο Χριστό. Για το λόγο αυτό βασανίστηκε στην αρχή από τον ίδιο της τον πατέρα. Προκειμένου να την πείσει να αλλάξει την πίστη της, διέταξε να την δέσουν και να την βάλουν σε άλογα να την ποδοπατήσουν. Τα άλογα δεν πείραξαν καθόλου την Αγία, όμως ένα απ αυτά επιτέθηκε στον πατέρα της και με δυνατές κλωτσιές, τον σκότωσε. Όταν η Αγία είδε τον πατέρα της πεθαμένο, λυπήθηκε αλλά είπε σε όλους να μη φοβούνται, γιατί όλα είναι δυνατά για όσους πιστεύουν. Τότε άρχισε να προσεύχεται με θέρμη στο Χριστό και ώ του θαύματος ο πατέρας της ανεστήθει. Ο Λικίνιος αμέσως βαπτίστηκε χριστιανός και μαζί του η σύζυγος του Λικινία, αλλά και χιλιάδες ατόμων που παρακολουθούσαν το θέαμα. Ο Λικίνιος άφησε τη βασιλεία και κατοίκησε στον πύργο που είχε φτιάξει για την κόρη του και πέρασε την υπόλοιπη ζωή του με νηστεία και προσευχή. Τον διαδέχθηκε ο Σεδεκίας, που μάταια προσπαθούσε να πείσει την Αγία να θυσιάσει στα είδωλα. Όταν είδε ότι δεν τα κατάφερνε, την έριξε σε ένα βαθύ λάκκο που ήταν γεμάτος με φίδια και κάθε είδους από ερπετά, αλλά αυτά δεν πείραξαν καθόλου την Αγία. Τότε ο Σεδεκίας έδωσε εντολή να πριονίσουν τα πόδια της Αγίας, αλλά με τη Θεία Χάρη

9 θεραπεύτηκε αμέσως, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Μετά και απ αυτό το θέαμα, έδωσε εντολή και την έδεσαν σ ένα τροχό με μαχαίρια που περιστρεφόταν με τη δύναμη του νερού, ενός χείμαρρου ποταμού. Όμως το νερό σταμάτησε να κυλάει και ο τροχός δεν έβλαψε την Αγία Ειρήνη. Αυτά τα θαύματα, βλέποντάς οι παρευρισκόμενοι, έγιναν αφορμή να αλλάξουν την πίστη τους, και χιλιάδες άνθρωποι και να βαπτιστούν Χριστιανοί. Τότε ελευθέρωσαν την Αγία Ειρήνη και της επέτρεψαν να κυκλοφορεί στην πόλη ελεύθερη, διδάσκοντας το Λόγο του Θεού και κάνοντας πολλά θαύματα. Η φήμη της έφθασε μέχρι την Περσία και ο βασιλιάς της Σαβώριος διέταξε τον αποκεφαλισμό της το έτος 340 μ.χ. Αφού την εκτέλεσαν, άγγελος Κυρίου την ανέστησε. Κρατώντας τότε ένα κλαδί από ελιά επισκέπτεται το βασιλιά Σαβώριο που βλέποντάς την ζωντανή πίστεψε στο Χριστό και βαπτίστηκε Χριστιανός και μαζί του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι. Ύστερα από μία μαρτυρική και πολυβασανισμένη ζωή, η Αγία αισθάνθηκε πως πλησίαζε το τέλος της. Έτσι, προετοιμάστηκε και πέθανε ειρηνικά, ευχαριστώντας τον Θεό που την αξίωσε να υποφέρει τόσα πολλά για τη δόξα Του. Η μνήμη της Αγίας Ειρήνης γιορτάζεται από την Αγία μας Εκκλησία μας στις 5 Μαΐου. Κατά τη Φραγκοκρατία το λείψανό της φυγαδεύτηκε στην Πάτρα, όπου στη συνοικία Ριγανόκαμπος, υπήρχε ο σταυροπηγιακός ναός της Αγίας Ειρήνης που είχε χτιστεί για να φιλοξενήσει το λείψανο της αγίας. Στις 5 Μαρτίου του 1231 ο Λατίνος Αρχιεπίσκοπος Πάτρας Αντέλμος φυγάδεψε, από την Πάτρα στη Δύση, πολλά ιερά κειμήλια ανάμεσα στα οποία και το ιερό λείψανο της Αγίας Ειρήνης κάνοντάς το δώρο στο μοναστήρι του Hautecombe στη Σαβοΐα της Ιταλίας. Το λείψανο της Αγίας Ειρήνης επιστράφηκε στις 5 Οκτωβρίου 2002 και φυλάσσεται σήμερα στο ναό της Αγίας Ειρήνης στο Ριγανόκαμπο. Ο ναός αυτός είναι χτισμένος στην τοποθεσία όπου βρισκόταν ο παλιός. Δέησιν προσάγαγε τω Θεώ, Ειρήνη θεόφρον, παράσχειν τοις α- μαρτωλοίς, άφεσιν πταισμάτων και δεινών σωτηρίαν, τοις πίστει θερμοτάτη σοι καταφεύγουσι. Επιμέλεια κειμένου π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης

10 ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ! Τ ο απαρτχάιντ είναι σίγουρα γνωστό σε όλους, γιατί απασχόλησε επί πολλά χρόνια την παγκόσμια κοινότητα. Μιλάμε φυσικά για την πολιτική των φυλετικών διακρίσεων, στη Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία κυρίως. Θύμα ένας υπήρξε και ο Dr. HAMILTON NAKI, ένας νοτιοαφρικανός, που πέθανε το Μάη του 2005, σε ηλικία 78 ετών. Το νέο δε γράφτηκε ένας εφημερίδες, αλλά η ιστορία του είναι μια από ένας καταπληκτικότερες του 20ού αιώνα. Ο Νaki ήταν ένας μεγάλος χειρούργος! Ποιος, ωστόσο, φαντάζεται πως ήταν εκείνος που, το 1967, στην Πόλη του Ακρωτηρίου, στη Νότια Αφρική αφαίρεσε από το σώμα δωρήτριας την καρδιά, η οποία στη συνέχεια μεταμοσχεύθηκε στον Louis Washkanky, κατά τη διάρκεια ένας πρώτης επιτυχημένης μεταμόσχευσης ανθρώπινης καρδιάς. Κι ένας, Ο Νaki ήταν το δεύτερο πιο σημαντικό μέλος ένας Equipe, ένας ομάδας που έκανε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς στην ιστορία, μια εργασία πολύ λεπτή, αφού η καρδιά έπρεπε να αφαιρεθεί με πολλή προσοχή και να διατηρηθεί με μέγιστη φροντίδα. Αλλά, στη χώρα του απαρτχάιντ δεν ήταν δυνατόν να εμφανιστεί δημόσια. Επειδή ήταν μαύρος. Ο άμεσα διάσημος ήταν ο επικεφαλής ένας ομάδας, ο λευκός Κρίστιαν Μπάρναρντ. Ένας δούμε από την αρχή την ιστορία αυτού του μεγάλου ανθρώπου, που η ιστορία του επιφύλαξε ένα πολύ μικρό βιογραφικό. O Naki είχε αρχίσει να εργάζεται καθαρίζοντας αίθουσες. Ήταν ένας τύπος περίεργος και μάθαινε ταχύτατα. Έμαθε χειρουργική παρακολουθώντας ένας λευκούς γιατρούς να πειραματίζονται ένας μεταμοσχεύσεις πάνω σε σκύλους και χοίρους. Φορούσε το σκούφο και τη μάσκα του χειρουργού, αλλά δεν είχε σπουδάσει ποτέ ιατρική ή χειρουργική! Είχε εγκαταλείψει το σχολείο στα 14 του... και στην ουσία ήταν ο κηπουρός ένας Ιατρικής Σχολής ένας Πόλεως του Ακρωτηρίου. Έγινε με την πάροδο του χρόνου και την απίστευτη θέλησή του τόσο καλός χειρουργός, που ο Κρίστιαν Μπάρναρντ του ζήτησε να γίνει μέλος ένας Equipe του. Υπήρχε βέβαια ένα πρόβλημα: Σύμφωνα με ένας Νοτιοαφρικανικούς νόμους, ο μαύρος Naki δεν μπορούσε να

11 χειρουργήσει λευκούς ή να αγγίξει το αίμα τους. Μα το νοσοκομείο τον θεωρούσε τόσο δεξιοτέχνη και άξιο, που έκανε για εκείνον μια εξαίρεση. Τον «μεταμόρφωσε» σε χειρουργό, αλλά «λαθραίο». Εκείνος συνέχισε να σπουδάζει και να δίνει τον καλύτερο εαυτό του, ά- σχετα από τη φυλετική διάκριση που υφίστατο. Ήταν ο καλύτερος. Έκανε μαθήματα ένας λευκούς φοιτητές, αλλά ο μισθός του αντιστοιχούσε στο μισθό ένας τεχνικού εργαστηρίου. Αυτός ήταν ο μεγαλύτερος μισθός, που το νοσοκομείο μπορούσε να πληρώσει σε ένα μαύρο. Ζούσε σε μια παράγκα, σε ένα γκέτο ένας περιφέρειας, χωρίς ηλεκτρισμό και τρεχούμενο νερό, ένας όφειλαν οι μαύροι. Ο Hamilton Naki δίδαξε χειρουργική επί 40 έτη και συνταξιοδοτήθηκε ως κηπουρός, με μηνιαία σύνταξη 275 δολαρίων! Όταν το απαρτχάιντ καταργήθηκε του πρόσφεραν ένα παράσημο και τον τίτλο του επίτιμου ιατρού τιμής ένεκεν (honoris causa). Καιρός είναι στην εποχή της τεχνολογίας, που έχει το μεγάλο προτέρημα να μην αφήνει τίποτα στο σκοτάδι, να μάθει πια ο κόσμος ποιος ήταν ο Hamilton Naki: ένας εξαιρετικός γιατρός και ένας καταπληκτικός Άνθρωπος. Σοφία Αντωνιάδου Καθηγήτρια Φιλόλογος Ο Γέρων Χρυσόστομος ηγούμενος του Αββά Γερασίμου μαζί με τον πατέρα Δημήτριο την μικρή Ειρήνη-Νίκη και πνευματικά του παιδιά

12 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ & ΕΥΕΞΙΑΣ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΟΤΑΝΟ-SUPERFOOD ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΙΔΙΚΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙ Π έρα από τις άλλες super-τροφές, όπως η Σπιρουλίνα, η Χλωρέλλα και το Ιπποφαές, για τις οποίες σας μιλήσαμε στο τεύχος του Νοεμβρίου 2011, το Οmanitus Ganoderna Lucidum, ή το «μανιτάρι των Θεών», ή Ganoderma Lucidum είναι ένα φαγώσιμο μανιτάρι, με καταπληκτικές ιδιότητες, που χρησιμοποιείται στην ασιατική ιατρική εδώ και 2000 χρόνια, για την καταπολέμηση διαφόρων παθήσεων. Το λάδι του, στο οποίο οφείλει και τις ευεργετικές του ιδιότητες, προέρχεται από τους σπόρους του μανιταριού, (βλ. συνημ. Φωτογρ.) και είναι έως και 70 φορές πιο ισχυρό από τη σάρκα του, δίνοντας έτσι ανώτερα αποτελέσματα από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο πρόληψης. Η ονομασία του έχει ελληνική προέλευση, από το ελληνικό γάνος (γάνο=λαμπερό), και τη λέξη δέρμα (derma) δηλ. ganoderma= λαμπερό δέρμα. Η δράση του είναι καταγεγραμμένη στο αρχαιότερο κινέζικο ιατρικό κείμενο «Shinnoh Honsohkyo» στο οποίο, σύμφωνα με μία ταξινόμιση 365 ειδών, το λάδι του ganoderma lucidum καταλαμβάνει την πρώτη θέση στα «ανώτερα φάρμακα» καθώς παρουσιάζει τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες από οποιοδήποτε άλλο βότανο. Γι αυτό άλλωστε ήταν γνωστό και ως το «Μυστικό των Αυτοκρατόρων» αφού αποτελούσε την τροφή των βασιλέων, οι οποίοι το θεωρούσαν κλειδί για την αθανασία. Φημίζεται για την εκπληκτική του θεραπευτική δράση.πρόκειται για φυτό το οποίο προσφέρουν στον οργανισμό ακριβώς αυτό που χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή προσαρμόζοντας δηλαδή τη δράση του ανάλογα με τις ανάγκες μας. Το ganoderma lucidum περιέχει 400 βιοενεργά μικροσυστατικά που συμβάλλουν θετικά στην ομαλή λειτουργία του οργανισμού και επιδρούν σημαντικά στη θωράκισή του

13 Επίσης, περιέχει στερόλες, ακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες, μέταλλα, αμινοξέα, τερπενοειδή, πολυσακχαρίτες, μονοσακχαρίτες, αλκαλοειδή, κουμαρίνη, τανίνη, μανιτόλη, πρωτεϊνες, και πολλά ακόμα ενεργά συστατικά τα οποία βοηθούν την επαναφορά του σώματος στην αρχική φυσική του κατάσταση και δρουν ρυθμιστικά ομαλοποιώντας τις λειτουργίες του οργανισμού. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, το λάδι του μανιταριού Ganoderma lucidum μπορεί να βοηθήσει στα παρακάτω: Στη χοληστερόλη, στην υπέρταση και την υπόταση, στην αϋπνία, το στρες, και την κατάθλιψη. Ως αντιοξειδωτικό στην ενίσχυση της υγείας του ήπατος, στη μείωση των επιπέδων σακχάρου του αίματος, στην αντισταμινική, αντιαλλεργική και αντιική προστασία, και στην καταπολέμηση της ανδρικής ανικανότητας. ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ Πόλυ Βαρτζιώτη - Γαλενιανού Διαιτολόγος Φερρών 22, Πλατεία Βικτωρίας, Αθήνα Κιν. : , Tηλ , Fax/Τηλ: m.galenianos1000@tellas.gr Μιχάλης Γ. Γαλενιανός Ασφάλεις ζωής, Υγείας, Σύνταξης Αυτοκινήτων, Πυρός, κλπ. Τηλ m.g.galenianos@gmail.com Ο πατήρ Ιουστίνος ηγούμενος του Φρέατος του Ιακώβ με την πνευματική του κόρη Ειρήνη-Νίκη

14 ΙΑΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΜΕΣΗ ΩΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Έ να πολύ ενδιαφέρον κεφάλαιο στο βιβλίο του καθηγητή ΩΡΛ κ. Χελιδόνη, αναφέρεται στα προβλήματα του λόγου που μπορεί ν αποκτήσουν τα παιδιά που πάσχουν από επαναλαμβανόμενα επεισόδια μέσης ωτίτιδας. Τα προβλήματα του μέσου ωτός είναι από τα πιο συνηθισμένα στην πρώιμη παιδική ηλικία. Για τα περισσότερα παιδιά τα προβλήματα αυτά είναι μόνο παροδική ενόχληση και ποτέ δεν δημιουργούν μακροχρόνιο πρόβλημα. Μερικά παιδιά ωστόσο παρουσιάζουν χρόνια ή επαναλαμβανόμενα προβλήματα του μέσου ωτός κατά τα οποία το ένα επεισόδιο φαίνεται να έρχεται αμέσως μετά το άλλο. Εφόσον τέτοια προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν μετρίου βαθμού βαρηκοΐα τα παιδιά που τα παρουσιάζουν έχουν συχνά δυσκολία να μάθουν να μιλούν και να ακούν με προσοχή. Όταν αμφιβάλετε για την ανάπτυξη του λόγου του παιδιού, ή έχετε την αίσθηση ότι δεν ακούει, ζητήστε ΩΡΛ εκτίμηση, και ξεκινήστε όσο το δυνατόν νωρίτερα την θεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα προβλήματα στο μέσο αυτί δεν επιμένουν και η συναφής βαρηκοΐα δεν είναι τέτοια που να επηρεάζει την ανάπτυξη του λόγου. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις, τα προβλήματα στο μέσον ους εμποδίζουν την εξέλιξη του λόγου. Έτσι ο λόγος δεν αναπτύσσεται ικανοποιητικά αλλά αντίθετα προκαλείται διαταραχή της γλώσσας και της ομιλίας. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής είναι ιδιαίτερα χρήσιμα γιατί τότε τα παιδιά μαθαίνουν τις βάσεις για την ανάπτυξη του λόγου. Τότε τα παιδιά πρέπει να ακούν κάθε φθόγγο που λένε οι γονείς τους αρκετά καθαρά ώστε να μπορούν να σκιαγραφήσουν τον τρόπο παραγωγής του. Επίσης πρέπει να μάθουν πότε να χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο φθόγγο ώστε να κάνουν μια πρόταση γραμματικά σωστή. Για παράδειγμα, πρέπει να ακούσουν ότι ένα «ς» μπαίνει στο τέλος του πληθυντικού για να δηλώσει τη γραμματική αυτή κατηγορία (π.χ. πατάτες) ή ότι ένα «εις» χρησιμοποιείται για να δηλώσει δεύτερο ενικό πρόσωπο στα ρήματα, (π.χ. παίζεις). Πολλοί σημαντικοί φθόγγοι τοποθετούνται στο τέλος των λέξεων αλλά συχνά λέγονται σε μικρότερη ένταση και έμφαση από ό,τι φθόγγοι που παρουσιάζονται στην αρχή ή στο τέλος των λέξεων. Έτσι οι τελικοί φθόγγοι τελικά ακούγονται δύσκολα ακόμη και από τέλεια αυτιά ενηλίκων

15 Είναι σημαντικό να μπορεί ο γιατρός να εξηγήσει στους γονείς ότι το ερώτημα δεν είναι: «πώς το παιδί μου αντιδρά στην ομιλία συγκρινόμενο με άλλα παιδιά της ηλικίας του;». Το ερώτημα είναι «Πώς το παιδί μου αντιδρά στην ομιλία στην περίοδο που τα αυτιά του έχουν πρόβλημα ή είναι γεμάτα από υγρό, σε σύγκριση με την περίοδο που τα αυτιά του είναι καθαρά και υγιή;». Χρήσιμες συμβουλές, προς τους γονείς, ώστε να βοηθήσουν το παιδί τους να αντεπεξέλθει στην βαρηκοΐα μετρίου βαθμού που μπορεί να συνοδεύει τα προβλήματα του μέσου ωτός: 1. Υψώνετε λίγο την ένταση της φωνής σας καθώς μιλάτε. Αυτό μπορεί να είναι σημαντική βοήθεια στην ικανότητα του παιδιού να σας ακούσει. 2. Καθίστε κοντά στο παιδί σας όταν του μιλάτε και αφήστε να βλέπει το πρόσωπο σας. 3. Χρησιμοποιείτε περισσότερη προσωδία και έμφαση στην ομιλία σας. Αυτό θα διευκολύνει το παιδί σας να ακούσει και να καταλάβει αυτά που λέτε. 4. Επαναλαμβάνετε αυτό που λέτε με τα ίδια λόγια ή με λόγια που σημαίνουν το ίδιο πράγμα, 5. Διορθώνετε τα λάθη στην ομιλία του παιδιού σας κατά τον ακόλουθο τρόπο, χωρίς να του λέτε ότι έχει κάνει λάθος: Παιδί: «Κούκλα κάθομαι» Γονιός: «Ναι η κούκλα κάθεται» 6. Χρησιμοποιείτε χειρονομίες καθώς μιλάτε για να χρωματίσετε τα λόγια σας και χρησιμοποιείστε μικρές παύσεις μεταξύ των λέξεων. 7. Μιλάτε στο παιδί σας όλη την ώρα και διαβάζετε του συχνά. 8. Δίνετε στο παιδί πολλές ευκαιρίες να μιμηθεί τα δικά σας λόγια. 9. Δείξτε του πως είναι σημαντικό να ακούσει και να προσέχει. Διδάξτε του ν ακούει κατά το δικό σας παράδειγμα καθώς εσείς ακούτε το παιδί σας και τους άλλους προσωπικά όπως σας μιλούν. 10. Επιβραβεύετε την προσπάθεια του να μιλήσει και να μιμηθεί τα δικά σας λόγια. 11. Πληροφορήστε το δάσκαλο του παιδιού σας και οποιονδήποτε άλλο περνά αρκετό χρόνο μαζί του, ότι το παιδί μπορεί να έχει δυσκολίες στο να ακούσει. Μιλήστε για τις παραπάνω προτάσεις σας μαζί τους. Τα παιδιά πάντα χρειάζονται βοήθεια για την ανάπτυξη του λόγου τους και πολύ περισσότερο όταν έχουν πρόβλημα στο μέσο ους. Οι γονείς μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο και συχνά έτσι μπορούν να προλάβουν μια διαταραχή του λόγου. Συλλιγαρδάκης Νικόλαος Ωτορινολαρυγγολόγος

16 TA NEA ΑΠΟ TH ΖΩΗ TOY ΠΡΟ ΣΚΥ ΝΗ ΜΑ ΤΟΣ ΜΑΣ Λίγες ημέρες πριν την Μεγάλη Εβδομάδα πραγματοποιήθηκε μία σύντομη προσκυνηματική εκδρομή στους Αγίους Τόπους από μία μικρή ομάδα του Ιερού Ναού μας αποτελούμενη από τον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο την κόρη του Ειρήνη-Νίκη, τον μοναχό Κωνσταντίνο Ηλιάδη και τον Ιωάννη Μανουσαρίδη. Αναχώρησαν την Δευτέρα 26 Μαρτίου και επέστρεψαν τη Παρασκευή 30 Μαρτίου και στο διάστημα αυτό των λίγων η- μερών επισκέφθηκαν αρκετά προσκυνήματα εντός και εκτός της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ. Πρώτη επίσκεψη ήταν στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, εκεί προσκύνησαν τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου μας, τον Φρικτό Γολγοθά και την Αγία Πλάκα της Αποκαθηλώσεως, ενώ την ίδια ημέρα είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν το Σεπτό Τάφο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Την επόμενη ημέρα επισκέφθηκαν για προσκύνηση το Ιερό Σπήλαιο της Γεννήσεως του Θεανθρώπου στη Βηθλεέμ, αλλά και πολλές Ιερές Μονές όπως του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, των Αγίων Γεωργίου και Ιωάννου των Χοζεβιτών, του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, Μάρθας και Μαρίας στην Βηθανία, Αγίων Ποιμένων εν Μπετσαχούρ καθώς και στο Φρέαρ του Ιακώβ όπου συνάντησαν το πατέρα Ιουστίνο ο οποίος τους ευλόγησε. Ιδιαίτερες στιγμές συγκίνησης έζησαν όταν επισκέφθηκαν την Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου, όπου ο ηγούμενος Γέρων Χρυσόστομος τους υποδέχθηκε με πολλή αγάπη και με την αβραμιαία του φιλοξενία. Απρόσμενη έκπληξη περίμενε τον πατέρα Δημήτριο και την συνοδεία του αφού ο πατήρ Χρυσόστομος του οδήγησε μέσα από το μονοπάτι της ερήμου στο σπήλαιο όπου ασκήτεψε και αγίασε η Αγία Μαρία η Αιγυπτία. Εξαιρετική ευλογία είχαν οι συναντήσεις με τον Σεπτόν Ποιμενάρχη της Αγίας Γης, τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο τον Γ, ο οποίος με πολύ αγάπη και μεγάλη απλότητα, υποδέχθηκε, ευλόγησε και φιλοξένησε τον πατέρα Δημήτριο και την συνοδεία του στο Πατριαρχείο. Στην συνείδηση όλων των Ορθοδόξων ο Μακαριώτατος είναι ο Άξιος και Ευλογημένος Ποιμενάρχης της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, ο οποίος έχει επωμισθεί το βάρος και την ευθύνη της διακονίας και φύλαξης όλων των Παναγίων Προσκυνημάτων συνεχίζοντας την πορεία σχεδόν 2 χιλιάδων ετών παρουσίας των Ελλήνων οι οποίοι αξιώθηκαν από τον Κύριό μας να είναι αυτοί οι διακονητές και φύλακες των Ιερών Προσκυνημάτων της Αγίας Γης. Μίας διακονίας που αμέτρητες φορές πληρώθηκε με την ζωή και το αίμα των μοναχών, ιερέων και

17 ιεραρχών από τις επιδρομές, τις σφαγές και τις λεηλασίες αλλοθρήσκων αλλά και σταυροφόρων ενώ έσχατο παράδειγμα αποτελεί ο νέος Άγιος Ιερομάρτυς Φιλούμενος, ο μαρτυρήσας στο Φρέαρ του Ιακώβ στη Σαμάρεια. Ο Σεπτός Πατριάρχης με τα πνευματικά χαρίσματα που τον διακρίνουν, την άπειρη αγάπη και αυταπάρνηση, το αγωνιστικό του πνεύμα σε συνδυασμό με το ήθος και την προσωπικότητά του αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς νέους, τα βήματα των οποίων κατευθύνει ο Κύριος προς τα ευλογημένα εκείνα χώματα. Ζητούμε με σεβασμό την ευχή του Μακαριωτάτου Πατριάρχη μας και την ύψιστη ευλογία του Παναγίου Φωτός το οποίο το Μεγάλο Σάββατο θα κατέλθει δια των αξίων Του χειρών εις τον Πανάγιο και Σεπτό Τάφο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Την Πέμπτη 29 Μαρτίου στην αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχείου πραγματοποιήθηκε η ρασοφορία του ιεροσπουδαστού της Πατριαρχικής Σχολής Σιών, Γεωργίου Λιβιεράτου πνευματικού τέκνου του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου Λουπασάκη, μέσα σε κλίμα χαράς και συγκίνησης. Ευχόμαστε στον Γεώργιο πάντα να έχει την ευλογία του Παναγίου Τάφου και πρόοδο στην ζωή του. Εκ μέρους του Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ.κ. Θεοφίλου, αλλά και των ιεροσπουδαστών της Σχολής της Σιών απευθύνουμε τις εγκάρδιες και θερμές ευχαριστίες μας προς την εταιρεία ρούχων Prince Oliver για την εξαιρετικής σημασίας δωρεά ρούχων [υποκάμισα, παντελόνια, ζώνες κ.λ.π.] προς τα παιδιά της σχολής. Μεταβιβάζουμε τις ευχές και τις ευλογίες του Μακαριωτάτου προς τον διευθυντή κ. Περικλή Γκιόλια, τον κ. Αθανάσιο Ταγαρούλια στέλεχος της εταιρείας και φίλο του ιερού ναού και τους υπαλλήλους της εταιρείας για υγεία και πρόοδο, όπως και την ευχή να αξιωθούν να επισκεφθούν για να προσκυνήσουν τον Πανάγιο Τάφο και τα ιερά προσκυνήματα της Αγίας Γης. Την Κυριακή 1 Απριλίου Ε των Νηστειών και εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ενώ στο τέλος ο πατήρ Δημήτριος μας αφηγήθηκε τις πρόσφατες εμπειρίες κατά την επίσκεψή του στην Αγία Γη. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η διήγηση περί του βίου και της άσκησης της Οσίας Μαρίας από την κόρη του εφημερίου μας, Ειρήνη-Νίκη, η οποία με γλαφυρότητα αλλά και κατάνυξη διάβασε το συναξάρι Της. Με κατάνυξη τελέσθηκαν και εφέτος οι ιερές ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος στον ιερό μας ναό, ενώ οι πιστοί που προσέρχονταν καθημερινά,

18 παρακολουθούσαν και συμμετείχαν με συγκίνηση και δέος στο Θείο Δράμα από την αρχή του μέχρι την κορύφωσή του στο Σταυρικό θάνατο του Κυρίου μας, την Ταφή Του και την ένδοξη Ανάστασή Του. Οι μοναδικές αυτές Θείες ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας με τους ανεπανάληπτους και θεόπνευστους ύμνους και τροπάρια, έδωσαν τη δυνατότητα σ όσους προσήλθαν να προσευχηθούν αλλά και να νιώσουν περισσότερο τη σημασία και την υπέρτατη αξία της Θυσίας του Θεανθρώπου Χριστού πάνω στο Σταυρό για τη σωτηρία του κόσμου. Ίσως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι, ακόμα και αυτοί που από αμέλεια ή βιοτικές μέριμνες, ζουν μακρυά από τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας, αυτές τις Άγιες ημέρες έρχονται ξανά κοντά στο Χριστό, και την Αγία Του Εκκλησία. Οι ημέρες αυτές συγκλονίζουν όλους, πιστούς και λιγότερο πιστούς, γιατί μέσα από το μαρτύριο του Κυρίου μας, τους εξευτελισμούς, τις ύβρεις, τους κολαφισμούς και τους βασανισμούς που υπέμεινε έως τέλους αδιαμαρτύρητα και σιωπηλά, αποκαλύπτεται η άπειρη φιλανθρωπία Του, η τέλεια αγάπη Του και το απέραντο Έλεός Του για τον πεπτωκότα άνθρωπο. Ποιος άνθρωπος δεν συγκινείται στο άκουσμα του ιερέως τη Μ. Πέμπτη το βράδυ, Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας... και να μην νιώθει ρίγη αντικρίζοντας τον Μόνο Αναμάρτητο και Ανεξίκακο Κύριο να υψώνεται ως κακούργος στο Σταυρό, εν μέσω δύο ληστών, για να χαρίσει σε όλους ακόμα και τους σταυρωτές Του, τη σωτηρία. Τέτοιες στιγμές όπου οι καρδιές των πιστών χτυπούσαν δυνατά, νιώσαμε πολλές φορές ακούγοντας τον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο να αναγιγνώσκει τα Ιερά Ευαγγέλια και να συγκινείται ιδιαιτέρως κάθε φορά που αναφερόταν στα πάθη του Χριστού. Αρχής γενομένης από την Κυριακή των Βαΐων το πρωί, εισήλθαμε στην Αγία Μεγάλη Εβδομάδα με τον όρθρο και τη Θ. Λειτουργία με πλήθος πιστών στους οποίους διανεμήθηκαν σταυροί από βάγια που φτιάχτηκαν από τις κυρίες και τους νέους του ναού μας. Το βράδυ της ίδια ημέρας έγινε με συγκίνηση και κατάνυξη η υποδοχή του Νυμφίου Χριστού στην κάτω είσοδο του περιβάλλοντα χώρου και όλοι οι πιστοί συνοδεύοντας τον εφημέριο μας που κρατούσε στα χέρια του την Αγία και Σεπτή εικόνα του Νυμφίου, σε φυσικό ανθρώπινο μέγεθος, ανέβηκαν τα σκαλοπάτια έως τον ναό, ψάλλοντας συνεχώς το τροπάριο Ιδού ο Νυμφίος έρχεται.... Στη συνέχεια εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Δευτέρας με την ανάμνηση του ενάρετου και πάγκαλου Ιωσήφ, με υπέροχα τροπάρια όπως το Τον νυμφώνα σου βλέπω... και το Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος.... Τη Μ. Δευτέρα το βράδυ εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Τρίτης με την ανάγνωση από τον εφημέριο μας του Ευαγγέλιου της παραβολής των δέκα παρθένων ενώ πιο χαρακτηριστικά ήταν τα τροπάρια Εν ταις λαμπρότησι των αγίων σου... και το δοξαστικό Ιδού σοι το τάλαντον

19 Τη Μ. Τρίτη το βράδυ εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Τετάρτης, όπου έγινε μνεία της αλειψάσης τον Κύριο μύρω Πόρνης γυναικός... με τους θαυμάσιους ύμνους της ημέρας αυτής όπως το Σε τον της παρθένου Υιόν,..., Ότε η αμαρτωλός... και με κορυφαίο βέβαια, το μέγα δοξαστικό τροπάριον της μοναχής Κασσιανής, το οποίο απέδωσε η χορωδία του ναού μας με τον πρωτοψάλτη μας Νικόλαο Καββαθά. Τη Μ. Τετάρτη το απόγευμα τελέσθηκε το Μέγα Ιερό Ευχέλαιο και στη συνέχεια εψάλλει η ακολουθία του Όρθρου της Μ. Πέμπτης με θαυμάσια τροπάρια όπως το Συντρέχει λοιπόν το συνέδριον των Ιουδαίων..., Σήμερον το κατά του Χριστού πονηρόν συνήχθη συνέδριον... και το δοξαστικό Μυσταγωγών σου Κύριε, τα οποία αναφέρονται στην παράνομη και αμαρτωλή συνωμοσία των Ιουδαίων εναντίον του Κυρίου μας, αλλά και στον αγώνα του Χριστού να εμψυχώσει και να στηρίξει τους μαθητές Του στην επερχόμενη Υπέρτατη δοκιμασία Του. Τις ημέρες Μ. Δευτέρα πρωί, Μ. Τρίτη πρωί και Μ. Τετάρτη πρωί τελέσθηκαν Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες ενώ την Μ. Πέμπτη το πρωί τελέσθηκε η Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου όπου αντί χερουβικού ύμνου και κοινωνικού, εψάλλει το γνωστό σε όλους τροπάριο Του Δείπνου Σου του Μυστικού.... Είναι μεγάλη και σπουδαία αυτή η ημέρα και η Θεία Λειτουργία στη οποία η Εκκλησία μας καταδεικνύει πως ο Χριστός θεμελίωσε το Μέγα Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, στο οποίο λαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα Του εις την Θείαν Του Ανάμνησιν και την ένωσιν μας μαζί Του εις την αιωνιότητα. Την Μ. Πέμπτη το βράδυ, εψάλλει η ακολουθία των Παθών του Κυρίου μας, η πιο μεγάλη απ όλες τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας, με τα πιο πολλά τροπάρια, τα περισσότερα από τα οποία είναι αριστουργήματα ποιητικής και μουσικής σύνθεσης και στα οποία παρακολουθούμε την πορεία του Θείου δράματος έως την κορύφωσή Του. Μετά την προδοσία και την παράδοση του Χριστού, την παράνομη δίκη και καταδίκη Του, παραδόθηκε στα χέρια των Ρωμαίων στρατιωτών και υπέστη βασανισμούς, εμπτυσμούς, ραπίσματα, κολαφίσματα, ύβρεις και γέλωτες. Εξέδυσαν τα ιμάτιά Αυτού και ενέδυσαν Αυτόν με χλαμύδα κόκκινη, έθηκαν επί την κεφαλήν Του στέφανον εξ ακανθών, ενώ στην δεξιάν Του χείρα έδωκαν κάλαμον. Έπειτα εφυλακίσθη και την επομένη ήρε τον Σταυρόν Του από το Πραιτώριο έως τον Φρικτο Γολγοθά, όπου εκεί υψώθη εν μέσω δύο ληστών συσταυρωμένων και εκεί υπέστη τους ήλους, τον σπόγγον με το όξος, την λόγχην και τον Θάνατον

20 Πόσο συγκλονιστικά η Αγία μας Εκκλησία με τα τροπάριά της και τις Ευαγγελικές περικοπές περιγράφει τα όσα υπέστη ο Φιλάνθρωπος Χριστός από το πλάσμα των Χειρών Του, τον άνθρωπο. Μετά το 5ο Ευαγγέλιο οι εκκλησιαζόμενοι και ο εφημέριος κατέβηκαν έως την κεντρική είσοδο του περιβάλλοντα χώρου, απ όπου ξεκίνησε η αναπαράσταση της μαρτυρικής πορείας του Κυρίου με το Σταυρό. Την ώρα που ο πατέρας Δημήτριος σήκωνε στον ώμο το Σταυρό του Λυτρωτή μας και ανέβαινε αργά τα σκαλοπάτια προς το ναό, οι πιστοί με αναμμένα τα αγιοκέρια, τον συνόδευαν με πλημμυρισμένη την καρδίαν τους από συγκίνηση. Εισερχόμενοι στο ναό με σβηστά τα φώτα, μόνο με τον πένθιμο ήχο των καμπάνων στην απόλυτη σιγή που επικρατούσε, παρακολουθούσαμε το Πάνσεπτο Σώμα του Κυρίου μας να υψώνεται εκούσια στο Σταυρό για τη δική μας σωτηρία. Εκείνο το βράδυ, ο Σταυρός του Κυρίου καλύφθηκε ολόκληρος από διάφορα τιμαλφή, κομβοσχοίνια, μικρούς σταυρούς κ.α., που οι πιστοί τοποθέτησαν για ευλογία και τα ξαναπήραν την επόμενη ημέρα μετά την Αποκαθήλωση, ενώ ο ναός παρέμεινε ανοιχτός όλο το βράδυ για τον στολισμό του Επιταφίου του Κυρίου με τη συμμετοχή πολλών νέων ανθρώπων ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας προσήλθαν πολλοί άνθρωποι απ όλη την Αθήνα να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Τη Μ. Παρασκευή το πρωί έγινε η Ακολουθία των Μ. Ωρών, μετά ακολούθησε ο εσπερινός, και η Αγία Αποκαθήλωση, μέσα σε μία πολύ συγκινητική ατμόσφαιρα, με τα υπέροχα τροπάρια «Ότε εκ του ξύλου σε νεκρών ο Αριμαθαίας» και το εξαίσιο δοξαστικό «Σε τον αναβαλλόμενον». Η ακολουθία ολοκληρώθηκε γύρω στις 13:00 το μεσημέρι και στη συνέχεια εψάλλει τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών προσφιλών κεκοιμημένων. Το βράδυ της Μ. Παρασκευής εψάλει η ακολουθία του Όρθρου του Μ. Σαββάτου, και ο Επιτάφιος θρήνος, με μεγάλο πλήθος πιστών να παρίσταται και να ψέλνει τα Εγκώμια. Όλοι μαζί ακολούθησαν την περιφορά του Επιταφίου, στις οδούς Σαρανταπήχου και Δόξαπατρή ενώ με πολλή ευλάβεια συμπροσευχήθηκαν την διάρκεια των δεήσεων που έγιναν στα τακτά σημεία των στάσεων. Στην επιστροφή στο Ναό, μπροστά στην είσοδο, ακούσαμε την κραυγή του Προφητάνακτα και Ψαλμωδού Δαβίδ «άρατε τας πύλας οι άρχοντες υμών, και επάρθητε πύλαι αιώνιοι, και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης»[ψαλμός κβ 7] και στη συνέχεια όλοι οι πιστοί πέρασαν κάτω από τον στολισμένο Επιτάφιο. Το Μ. Σάββατο, η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, τελέσθηκε επί του Επιταφίου. Λόγω της συνδέσεώς της με τον εσπερινό του Πάσχα ήταν

21 πανηγυρική και Αναστάσιμη. Με την καρδιά γεμάτη αγαλλίαση ακούσαμε το «Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην.». Το βράδυ η Αναστάσιμη ακολουθία άρχισε με τον Κανόνα «Κύμματι θαλάσσης.», στις 11, αφού προηγουμένως έγινε με άκρα επισημότητα και συγκίνηση η υποδοχή του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων. Σαρανταπέντε λεπτά αργότερα ακούστηκε το «Δεύτε λάβετε φως». Στις 12 τα μεσάνυχτα ακούστηκε ο χαρμόσυνος ύμνος «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» Η πανηγυρική Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου συνεχίστηκε με την παρουσία πολλών πιστών ως το τέλος. Μετά το πέρας μαζί με το αντίδωρο, προσφέρθηκαν στους πιστούς κόκκινα αυγά, τυρί και κουλουράκια. Την Δευτέρα 23 Απριλίου το πρωί ετελέσθη Θεία Λειτουργία εις τη μνήμη του Αγ. Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας εψάλλει το τρισάγιο για την ανάπαυση της μακαριστής γερόντισσας Μακαρίας μοναχής ηγουμένης της ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και Αγ. Εφραίμ Νέας Μάκρης. Είναι γνωστό στους περισσότερους το έργο της γερόντισσας Μακαρίας και κυρίως η αποκάλυψη των Ιερών λειψάνων του Αγ. Εφραίμ και η ανάδειξη του ονόματός του σε όλο τον κόσμο. Ας έχουμε την ευχή της. Επί τη ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γεωργίου απευθύνουμε θερμές ευχές στους: Γεώργιο Ράπτη φοιτητή Μηχανολογίας στο ΤΕΙ Πειραιά, Γεώργιο Καράμπελα, Γεώργιος Αργυρόπουλος, τις κυρίες Γεωργία Χριστοδούλου, Γεωργία Κοκκινάκη μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου του ναού μας, και Γεωργία Θεοδωροπούλου-Κατσαρού. Θερμές ευχές, χρόνια πολλά και ευλογημένα προς τον κ. Λεωνίδα Παγιάτη, Διοικητικό προϊστάμενο στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αθηνών ο Άγιος Σάββας επί τη εορτή του Αγίου Λεωνίδα επισκόπου Αθηνών [15 Απριλίου]. Αναστάσιμες Θ. Λειτουργίες τελέσθηκαν, την Διακαινήσιμο Δευτέρα και Τρίτη, οπότε τιμήθηκαν οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη και την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς

22 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΜΑΪΟΥ 2012 Σάββατο 5 Μαΐου Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης & Αγίου μεγαλομάρτυρος Εφραίμ Νέας Μάκρης [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 6 Μαΐου ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, Ιώβ του πολυάθλου [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 9 Μαΐου ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Αγίου Χριστοφόρου μάρτυρος, Ησαΐου του Προφήτου Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία θα ψαλεί το Ιερό μνημόσυνο της μακαριστής + Ειρήνης της Προσκυνήτριας [7μ.μ.] Αγιασμός των οχημάτων στην πλατεία του Ιερού Ναού Κυριακή 13 Μαΐου ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Αγίας Γλυκερίας [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΜΑΙΟΥ Κυριακή 13 Μαΐου Αρχιερατικός Εσπερινός [7.30 μ.μ.] [10 μ.μ.] ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ Δευτέρα 14 Μαΐου ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ [7 π.μ.] Όρθρος & Αρχιερατική Θεία Λειτουργία [6 μ.μ.] Ευχέλαιο [7.00 μ.μ.] Μεθεόρτιος Εσπερινός [8.00 μ.μ.] Περιφορά της εικόνος των Αγίων Ισιδώρων [8.30 μ.μ.] Παράκληση του Αγίου Ισιδώρου

23 Κυριακή 20 Μαΐου ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ, ανακομιδή λειψάνου Αγ. Νικολάου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία ο σύλλογος Χιωτών Αττικής θα εορτάσει τον Άγιο Ισίδωρο, προστάτη της Νήσου Χίου Δευτέρα 21 Μαΐου Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 22 Μαΐου [8μ.μ.] ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Στο τέλος της Αγρυπνίας θα μοιραστούν στους προσκυνητές κουλουράκια & αυγά. Τετάρτη 23 Μαΐου [6.30 μ.μ.] Εσπερινός της Αναλήψεως Πέμπτη 24 Μαΐου ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 27 Μαΐου ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ, Αγίου Ιωάννου του Ρώσου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό

24 ΔΙΗ ΓΗ ΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕ ΡΟ ΝΤΙ ΚΟ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Είπε ο αββάς Ευάγριος: «Είναι μεγάλη υπόθεση να προσεύχεται ο άνθρωπος χωρίς να περισπάται και μεγαλύτερη είναι να ψάλλει χωρίς να περισπάται». Είπε πάλι: «Όταν εμφανισθεί στην καρδιά σου λογισμός πού σε καταπολεμεί, μη ζητάς στην προσευχή σου άλλα αντ άλλων, αλλά ακόνιζε εναντίον του εχθρού το ξίφος των δακρύων». Ρώτησαν κάποιοι τον αββά Μακάριο: - «Πώς πρέπει να προσευχόμαστε;» Και ο Γέροντας τους είπε: - «Δεν χρειάζεται να φλυαρούμε, αλλά να υψώνουμε τα χέρια και να λέμε: «Kύριε, όπως θέλεις και όπως γνωρίζεις, ελέησέ με». Να μη θέλεις οι υποθέσεις σου να προχωρούν, όπως εσύ νομίζεις, αλλά όπως αρέσει στον Θεό. Έτσι θα είσαι ατάραχος και θα ευχαριστείς στην προσευχή σου τον Θεό». Επιμέλεια κειμένου π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης Αναμνηστική φωτογραφία μετά την ρασοφορία του ιεροσπουδαστή Γεωργίου Λιβιεράτου [πρώτος από δεξιά] με τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο