Õ Ð Ï Õ Ñ Ã Å É Ï Ð Ï Ë É Ô É Ó Ì Ï Õ Ê Ñ Á Ô É Ê Ï Ù Ä Å É Ï È Å Ó Ó Á Ë Ï Í É Ê Ç Ó. ìáñôßïõ ìå ôá öôåñü ôçò åëëçíéêþò ìïõóéêþò

Transcript

1 Õ Ð Ï Õ Ñ Ã Å É Ï Ð Ï Ë É Ô É Ó Ì Ï Õ Ê Ñ Á Ô É Ê Ï Ù Ä Å É Ï È Å Ó Ó Á Ë Ï Í É Ê Ç Ó 3-23 ìáñôßïõ 2009 ìå ôá öôåñü ôçò åëëçíéêþò ìïõóéêþò

2 ç Äéïßêçóç ô ï õ Ê. Ù. È. Πρόεδρος Δ.Σ. Αντώνης Γυφτόπουλος Διευθυντής Παύλος Δημητριάδης Αντιπρόεδρος Δ.Σ. Νικόλαος Λιακόπουλος Μέλη Δ.Σ. Χρίστος Γαλιλαίας Σίμος Παπάνας Μάρθα Ιωαννίδου

3 ðåñéå üìåíá σελ. 4 Λίγα λόγια από τον Πρόεδρο σελ. 5 Λίγα λόγια από τον Διευθυντή σελ. 6 Βιογραφικά Συνθετών σελ. 27 Βιογραφικά Ερμηνευτών σελ. 45 Πρόγραμμα Εκδηλώσεων

4 Ê Ñ Á Ô É Ê Ï Ù Ä Å É Ï È Å Ó Ó Á Ë Ï Í É Ê Ç Ó Θα μπορούσε το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης να αποτελεί φάρο πολιτισμού. Στην κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε όσοι ταχθήκαμε είτε να διοικούμε, είτε να υπηρετούμε στον εκπαιδευτικό και καλλιτεχνικό αυτό Οργανισμό. Το Ελληνικό Κράτος επενδύει διόλου ευκαταφρόνητα ποσά και από εμάς εξαρτάται να αξιοποιήσουμε τα δημόσια χρήματα που διαχειριζόμαστε. Το ανθρώπινο καλλιτεχνικό δυναμικό θεωρείται το καλύτερο στον καλλιτεχνικό χώρο. Υποδομές και εξοπλισμός υπάρχουν και μπορούν να αξιοποιηθούν ακόμη καλύτερα. Τον τελευταίο χρόνο που συμμετέχω στη διοίκηση του φορέα έχω διαπιστώσει ότι στο επίπεδο της διοικήσεως του Ωδείου, υπάρχει και ευγενής οραματισμός για το μέλλον του Ωδείου. Το πρόγραμμα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων με τον γενικό τίτλο «Με τα Φτερά της Μουσικής» εξειδικεύεται με γόνιμο και δημιουργικό τρόπο στο «Μήνα Ελλήνων Συνθετών» και γίνεται «Με τα Φτερά της Ελληνικής Μουσικής». Ταλαντούχοι καλλιτέχνες που συνεργάζονται ή διδάσκουν στο Ωδείο μας θα ερμηνεύσουν έργα Ελλήνων συνθετών, πολλοί εκ των οποίων είτε ανέδειξαν το Ωδείο ως καθηγητές, είτε αναδείχθηκαν ως καλλιτέχνες μετά από τις σπουδές τους στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Πολλές φορές οι άνθρωποι του Κρατικού Ωδείου και δίκαια υπερηφανεύονται ότι το Κρατικό Ωδείο είναι το μοναδικό Κρατικό Ωδείο της Ελλάδας. Όμως αυτό εκτός από τίτλο τιμής είναι και ιερή υποχρέωση ως προς την κοινωνία της Θεσσαλονίκης και της Ελλάδας για όσο το δυνατόν καλύτερη εκπαιδευτική και καλλιτεχνική δουλειά. Η μοναδική μουσική βιβλιοθήκη του Κρατικού Ωδείου οφείλει να επιτελεί το εκπαιδευτικό της σκοπό και είναι ευθύνη αυτών που εργάζονται στη βιβλιοθήκη να επιτελούν σωστά το έργο τους. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια με τις εκτεταμένες και αρκετά δαπανηρές εργασίες ψηφιοποίησης του αρχείου της βιβλιοθήκης (που έγινε με εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους και με πρωτοβουλία της σημερινής διοίκησης) υπάρχει ένα εκπληκτικό και πολύτιμο υλικό το οποίο πρέπει τώρα να αξιοποιηθεί. Ο «Μήνας Ελλήνων Συνθετών» είναι η ευκαιρία που έχουμε, μετά τη διάσωση εκτεταμένων και μοναδικών μουσικών αρχείων που ανήκουν σε Έλληνες συνθέτες να τα αναδείξουμε. Πιστεύουμε ότι μέσα από την ανάδειξη των Ελλήνων συνθετών, εμείς οι ίδιοι ως λαός και ως πολιτισμός αναδεικνυόμαστε και αυτό αξίζει κάθε κόπο. Αντώνης Γυφτόπουλος Πρόεδρος Κ.Ω.Θ. - Δικηγόρος

5 Ο κύκλος συναυλιών «Μήνας Ελλήνων Συνθετών» είναι μία ομαδική προσπάθεια ανάδειξης της Ελληνικής Μουσικής Δημιουργίας που πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά. Συντελεστές της διοργάνωσης και φέτος είναι το καλλιτεχνικό δυναμικό του Κ.Ω.Θ. αλλά και άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες της πόλης μας, που μέσα από την συμμετοχή τους εκφράζουν έμπρακτα την επιθυμία όλων μας για την στήριξη ενός θεσμού που δίνει το βήμα αποκλειστικά στους Έλληνες δημιουργούς, τόσο τους παλαιότερους όσο και τους σύγχρονους. Είναι σημαντικό να τονισθεί η παρουσία της νέας γενιάς των Ελλήνων συνθετών που δίνει το δικό της στίγμα στον μουσικό μας πολιτισμό συνεχίζοντας, εμπλουτίζοντας και ενδυναμώνοντας την μουσική παράδοση που παρέλαβε από τους παλαιότερους καταξιωμένους πλέον στην χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό, συνθέτες. Στον φετινό κύκλο συναυλιών η δυναμική είναι ακόμη μεγαλύτερη καθώς η συμμετοχή σχημάτων όπως η χορωδία και η ορχήστρα πνευστών του ΚΩΘ αλλά και η χρήση κρουστών οργάνων, έρχεται για να αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο την ποικιλία και την δημιουργικότηκα της μουσικής που θα παρουσιαστεί. Ξέρουμε ότι το μουσικόφιλο κοινό της πόλης θα αγκαλιάσει και φέτος την προσπάθεια αυτή πραγματοποιώντας μία γόνιμη συνάντηση με την Ελληνική Μουσική και εξερευνώντας περιοχές μουσικής σύλληψης, κοσμοθεωρίας, τεχνικών και εκφραστικότας, ριζικά διαφορετικές από εκείνες της δυτικής μουσικής γενικά, αλλά εμπνευσμένες από τις ιδιαιτερότητες του Ελληνικού χώρου και τον ξεχωριστό χαρακτήρα του Ελληνικού πολιτισμού. Παύλος Δημητριάδης Διευθυντής Κ.Ω.Θ. - Πιανίστας σελ 5

6 óõíèýôçò Á ó ô ñ é í ß ä ç ò Í ß ê ï ò ΑΣΤΡΙΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ Ο συνθέτης πιανίστας και μαέστρος Νίκος Αστρινίδης γεννήθηκε στις 6/5/1921 στο Άκερμαν της Βεσσαραβίας (Ρουμανία) από Έλληνα πατέρα και μητέρα Ρουμανορωσσίδα. Τις πρώτες του σπουδές (πιάνο & Θεωρητικά) πραγματοποίησε στην γεννέτειρα του σε ηλικία 11 ετών, ενώ λίγα χρόνια αργότερα άρχισε τις πρώτες απόπειρες του στη σύνθεση. Το 1939 πήγε στο Βουκουρέστι όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο της πόλης, ενώ πήρε μαθήματα και από τον Dinu Lipatti. Παράλληλα σπούδασε χημεία στο εκεί Πανεπιστήμιο. Με την εισβολή των σοβιετικών στη Βεσσαραβία, το καλοκαίρι του 1940 και έπειτα από περιπέτειες, αυτός και οι γονείς του έφτασαν στην Παλαιστίνη. Εκεί κατατάχτηκε στην Ελληνική βασιλική αεροπορία και έπειτα από σύντομη εκπαίδευση στάλθηκε στο μέτωπο της Λιβύης, όπου υπηρέτησε για δύο χρόνια. Με την απόσπαση του στο υπουργείο αεροπορίας στο Κάιρο, το 1943 μπόρεσε να συνεχίσει με προσωπική μελέτη τις σπουδές του. Από το 1943 ως το 1945 έδωσε περίπου 80 συναυλίες στη Μέση Ανατολή. Το Σεπτέμβριο του 1944 συμμετείχε ως πιανίστας στο διεθνές φεστιβάλ ο Eistedfood, που λόγω του πολέμου έγινε στο Κάιρο. Εκεί του απονεμήθηκε το Α βραβείο στο πιάνο και στη σύνθεση για το νέο του τότε έργο Κυπριακή ραψωδία. Τον επόμενο χρόνο (1945) διηύθυνε στην όπερα του Καίρου το πρώτο του μεγάλο συμφωνικό έργο Οιδίπους Τύραννος. Το 1946 απολύθηκε από την αεροπορία με το βαθμό του σμηνία και για ένα χρόνο συνέχισε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα έχοντας αποκτήσει μεγάλη φήμη στους μουσικούς κύκλους του Καίρου. Τον Οκτώβρη του 1947 και έχοντα ήδη γραφτεί δι αλληλογραφίας στην Schola Cantorum έφτασε στο Παρίσι όπου ολοκλήρωσε και τυπικά τις σπουδές του παίρνοντας τον επόμενο χρόνο δίπλωμα δεξιοτεχνίας πιάνου και δίπλωμα σύνθεσης με βαθμό Άριστα. Αμέσως μετά την αποφοίτηση του άρχισε ασταμάτητες περιοδίες ως πιανίστας σε όλο σχεδόν τον πλανήτη, είτε δίνοντας ρεσιτάλ είτε συμπράτωντας με άλλους καλλιτέχνες. Συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με την υψίφωνο Lilly Ponce, τον βιολοντσελίστα Bernard Michelin, τις βιολονίστριες Janine Andrade, Collete Frantz Devy Erlich, Christian Ferras, Henryk Szeryng και Jacques Thibaud. Από το 1948 ως το 1965 έδωσε περισσότερες από συναυλίες ως πιανίστας Εμφανίστηκε σε όλες τις ηπείρους, εκτός από την Ωκεανία (Αυστραλία & Νέα Ζηλανδία) και στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Επί τρεις συνεχείς περιόδους από το 1959 ως το 1962 βρισκόταν στις Γαλλικές Αντίλλες, όπου ύστερα από εντολή της Γαλλικής Κυβέρνησης, μαζί με την Colette Franz ίδρυσαν και διηύθυναν μία σχολή μουσικής. Επίσης ίδρυσε και διηυθυνε την ορχήστρα Δωματίου των Γαλλικών Αντιλλών. Την Ελλάδα την επισκέφθηκε πρώτη φορά το 1952 και από τότε ερχόταν κάθε χρόνο για συναυλίες. Το 1965 ανέλαβε την διεύθυνση της Φιλαρμονικής και της μικτής χορωδίας του Δήμου Θεσσαλονίκης ως το 1986 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε όλον τον κόσμο σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν εκδοθεί από την Ricordi Americana και το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας. Έχει διευθύνει όλες τις Ελληνικές συμφωνικές ορχήστρες. Σημαντικές οι εμφανίσεις από το 1970 σε μεγάλα φεστιβάλ στην Ρουμανία, Βουλγαρία, Κύπρο, Αθήνα και Οχρίδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος η οποία του απέμεινε το χρυσό βραβείο για την προσφορά του στη μουσική ζωή της χώρας. Υπήρξε από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της δημιουργίας όπερας δωματίου Β. Ελλάδος και διετέλεσε και ως μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής του Κ.Θ.Β.Ε. Έχει διευθύνει την μαντολινάτα Θεσσαλονίκης από το 1979 και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης ως το Είναι μέλος ης Societe des Auteurs, Compositeurs et Editeures και της Societe Internationale pour la mousique Contemporaine στη Γαλλία απο το 1951 και της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. σελ 6

7 óõíèýôçò Æ á á ñ ï ð ï ý ë ï õ ë ë ç ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΛΗ Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 6 ετών ξεκινά τις μουσικές της σπουδές στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης απ όπου και αποφοιτά με τα πτυχία ωδικής (τάξη Θεόδωρου Μιμίκου), Αρμονίας (τάξη Ιωάννη Δαμιανού) και δίπλωμα πιάνου (τάξη Χρυσούλας Καλαϊτζή - Ξιφιλίδου) ενώ παράλληλα φοιτά στην τάξη μονωδίας της κας Φέμπης Νικολαϊδου - Σταματάτου. Φεύγει για το Παρίσι όπου συνεχίζει τις σπουδές της στο πιάνο με την Monique Haas (καθηγήτρια του Conservatoire National Superieur de Paris) και στα θεωρητικά με τον Laurent Petitgirard (καθηγητή της Ecole Normale de Musique de Paris) οπου και αποκτά το Ανώτατο Δίπλωμα Σύνθεσης μουσικής για κινηματογράφο. Αμέσως μετά την απόκτηση του τίτλου σπουδών ξεκινά ως υπότροφος σπουδές στην ηλεκτροακουστική μουσική στο Groupe des Recherches Musicales INA- GRM του Radio France με τους Michel Chion και Jacques Lejeune.Σε όλη τη διάρκεια των σπουδών της στο Παρίσι, είχε την τύχει να χαίρει της καθοδήγησης και επίβλεψης του συνθέτη Marcel Mihalovici, καθώς και του συνθέτη, πιανίστα, μουσικολόγου Antonio Ruiz-Pipo. Ως πιανίστα έχει δώσει ρεσιτάλ στη Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, Φιλανδία και Ελλάδα, ενώ η συνθετική της δραστηριότητα περιλαμβάνει συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ (Γαλλία, Πορτογαλία, Ελλάδα) συνθέσεις κατά παραγγελία για τηλεταινίες, ντοκιουμαντέρ, ραδιοφωνικά σήματα, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, ηλεκτροακουστικές συνθέσεις, καθώς και κάθε μορφής μουσικών συνόλων. Μετά από δεκαπενταετή παραμονή στο Παρίσι, επανέρχεται στη γενέτειρα όπου και ζει διδάσκοντας πιάνο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και στο Ωδείο Τούμπας Κ. Ματσίγκου, ενώ παράλληλα σκιτσογραφεί έχοντας στο ενεργητικό της 5 ατομικές εκθέσεις και αρκετές παρουσιάσεις στον έντυπο τύπο. σελ 7

8 óõíèýôçò Æ ç ó ü ð ï õ ë ï ò Â ý ñ ù í ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΣ ΒΥΡΩΝ Γεννήθηκε στο Τσοτύλι του νομού Κοζάνης. Σε παιδική ηλικία ήρθε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη, και, επιδεικνύοντας έφεση και αγάπη στη μουσική, άρχισε να μελετά - αρχικά μόνος του - Οργανολογία, Αντίστιξη, Φούγκα και ό,τι αφορά στη Σύνθεση. Παρακολούθησε μαθήματα κλαρινέτου και σαξόφωνου με τον Αγάπιο Χατζηνάσιο. Συγχρόνως μελετούσε παρτιτούρες κλασσικών έργων, κυρίως Ντβόρζακ, Τσαϊκόφσκι και Στραβίνσκι, από τον οποίο επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Παράλληλα σπούδασε Νομικά στο Α. Π. Θ. και άρχισε να ασκεί το λειτούργημα του Συμβολαιογράφου. Χωρίς να εγκαταλείψει τη μουσική που αγαπούσε ιδιαίτερα, άρχισε να συνθέτει πλήθος έργων, πολλά από τα οποία έθεσε υπό την κρίση του αείμνηστου Σόλωνος Μιχαηλίδη, ο οποίος τον χαρακτήρισε ως ένα εκ των νέων Ελλήνων συνθετών. Συμμετείχε σε μία ομάδα που ιδρύθηκε από μουσικούς (Γ. Θυμή, Ν. Λουκίδου κ. ά.) με σκοπό την ανάπτυξη θεμάτων αναφορικά με τις τάσεις της σύγχρονης κλασσικής μουσικής. Δυστυχώς, οι συνθήκες δεν επέτρεψαν τη συνέχιση της ομάδας. Δε σταμάτησε όμως να έρχεται σε επαφή με μαέστρους ξένων Συμφωνικών Ορχηστρών, με σκοπό την ενημέρωσή του στις εξελίξεις της σύγχρονης μουσικής. Συνέθεσε έργα μουσικής δωματίου, πρελούδια, φούγκες, μπαλέτο, κονσέρτο για ορχήστρα, και το 1ο μέρος μίας συμφωνίας. σελ

9 óõíèýôçò È Ý ì å ë ç ò Ä ç ì Þ ô ñ ç ò ΘΕΜΕΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το Ως απόφοιτος του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης-στο βιολί και στα θεωρητικά της μουσικής- συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία DAAD στο Μόναχο, όπου μελέτησε βιολί με τον καθηγητή Kurt Stiehler και μουσικολογία, βυζαντινολογία και αρχαία ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, απ όπου αποφοίτησε ως διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής. Διετέλεσε διευθυντής του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης ( ) και από το 1985 καθηγητής μουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος επί τέσσερις θητείες. Επίσης διετέλεσε κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής της Κρατικής Ορχήατας Θεσσαλονίκης. Από το Σεπτέμβριο του 1998 είναι ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, διετέλεσε εκπρόσωπος του Διεθνούς Συμβουλίου Παραδοσιακής Μουσικής (ICTM)στην Ελλάδα, μέλος της γερμανικής Εταιρείας Μουσικής Έρευνας και της Διεθνούς Εταιρείας Εθνομουσικολογίας, μέλος του Προεδρείου του Διεθνούς Οργανσμού Λαικής Τέχνης (IOV), καθώς επίσης τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης. Το 1990 τιμήθηκε από τη Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος με το χρυσό βραβείο μουσικής προσφοράς. Πραγματοποίησε πολλές διαλέξεις και συμμετείχε σε διεθνή μουσικολογικά συνέδρια. Έχει πολυάριθμες δημοσιεύσεις, μεταξύ άλλων για την ελληνική μουσική (έντεχνη και παραδοσιακή), για τη διδακτική του βιολιού κ.α. Από τα νεανικά του χρόνια ασχολείται επίσης με τη σύνθεση, αν και τα περισσότερα του έργα είδαν το φως κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, στις οποίες διαμόρφωσε μια δική του μουσική γλώσσα. Συνθέσεις του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. σελ

10 óõíèýôçò Ê ï õ ì å í ô Ü ê ç ò Ã é þ ñ ã ï ò ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Ρέθυμνο 1959). Εξαιρετικά ταλαντούχος και πολυβραβευμένος σύγχρονος συνθέτης. Σπούδασε στο Ωδείο Ρεθύμνου με το ζεύγος Αποστολάκη και στο Ελληνικό Ωδείο με τον Διαμαντή Διαμαντόπουλο. Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα και Σεμινάρια με τους Γ.Α. Παπαϊωάννου, Ι. Ξενάκη, Π. Μπουλέζ, Γκ. Λίγκετι και Α. Γκαιρ. Άρχισε να συνθέτει από 15 ετών. `Εχει συνθέσει για ορχήστρα, όπερα, ορατόριο, έργα μουσικής δωματίου, μουσική μπαλέτου, μουσική για ορχ. δωματίου, σκηνική μουσική και μουσική αρχαίων τραγωδιών. Έχει πάρει μέρος σε πολλά διεθνή Φεστιβάλ (σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική). Είναι μέλος της ΕΕΜ και γεν. γραμματέας του ΕΣΣΥΜ. Συνεργάζεται με την Ομάδα Εδάφους από το `Εχει τιμηθεί με το Β βραβείο του Δήμου Αθηναίων, με το διεθνές Βραβείο της Ρώμης ( ) και με το βραβείο Ν. Καζαντζάκης (1995). Έργα του, εκτός από την Ελλάδα, έχουν παρουσιαστεί σε Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Χονγκ-Κονγκ, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Σουηδία, Ελβετία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ουγγαρία, κ.λπ. Αντιπροσωπευτικότερες συνθέσεις του: Καθημερινές αυτοκτονίες (σύγχρονη όπερα σε κείμενο του συνθέτη, για φωνητικό κουαρτέτο, 2 ηθοποιούς και ορχ., ), Ο μολυβένιος στρατιώτης (χορογραφική σουίτα σε 5 μέρη, για φλάουτο, βιολί, πιάνο και κρουστά, 1982), Ανωλόλυξε και κατήδε βάρβαρα μέλη μαγεύουσα (κουαρτέτο εγχ., 1982), Ο Στράτης Θαλασσινός στον κάτω κόσμο (χορόδραμα για δύο κουιντέτα, μπάσο κοντίνουο 9 οργάνων και βαρύτονο, ), Elpomai ( Έλπομαι : ορατόριο για 44 έγχορδα, 10 χάλκινα πνευστά, 28 φωνές και σόλο βαρύτονο, 1984), Σύμμολπα (Ι: για πιάνο 1984, ΙΙ: για φλάουτο, κλαρινέτο, βιολί, βιόλα, πιάνο 1984 αναθ. 1986, ΙΙΙ: για 16 όργανα 1984 αναθ. 1986, IV: για 10 όργανα 1984, V: 1984), Έσεται ήμαρ (όπερα σε 6 σκηνές για σοπράνο, βαρύτονο και οργανικό σύνολο, 1986), Ypsipolisapolis (για κοντράλτο και 10 όργανα, 1988), Symfania ( Συμφάνεια Ι: για δύο πιάνα 1988, ΙΙ: για τσέλο και πιάνο 1988), Πάτρια (για υψίφωνο, μεσόφωνο, κλαρινέτο, βιολί, τσέλο, κοντραμπάσο και κλαβεσέν, 1987), Χορόμιμος (για πιάνο,1988), Μικρό κοντσέρτο (για πιάνο και 6 όργανα, 1989), Φύλλον ατίμητον (για ορχ. 1990), Έρως-Δαίμων (σε στίχους από τη Σαπφώ για κοντρα-τενόρο και 2 πιάνα, 1991), Κοντσέρτο (για πιάνο και 10 όργανα, 1991` αναθ. 1992), Βάκχες (όπερα από τον Ευριπίδη σε διασκευή του συνθέτη, ), Τα φεγγάρια-σαπφώ (χορόδραμα, 1993), Μελωδία (για μαντολίνο, 1994), Η Ιφιγένεια στο γεφύρι της ρτας (χορόδραμα για υψίφωνο, 2 πιάνα και τρομπέτα, 1994), «Ρέκβιεμ», που χορογραφήθηκε από την «Ομάδα Εδάφους» (Νοέμβριος 1995) και ηχογραφήθηκε σε CD, «Κοντσέρτο της Θεονόης» (για φωνή και ορχ., Α βραβείο του Παν-μεσογειακού Διαγωνισμού σύνθεσης στη Σικελία, 1995), κ.λπ. Τελευταίο μουσικό του επίτευγμα: η παρτιτούρα για 17 μουσικούς και 6 τραγουδιστές, που συνόδευε την παράσταση του «Δράκουλα» (Μάιος 1997) από την Ομάδα Εδάφους (η οποία και δισκογράφησε το έργο με τα στοιχεία ΟΕ CD02). Επίσης: «Μίσσα Αρμόνιε Βέρμπι» («Missa Harmoniae Verbi» «Λειτουργία για την αρμονία του Λόγου»). λλοι δίσκοι του: «Requiem/Ιφιγένεια στο Γεφύρι της Άρτας» (1996), με την Τζένη Δριβάλα (ΟΕS 19 CD) και «Παραμύθια των Α/φών Γκριμμ» (1996) με την Όλια Λαζαρίδου (LYRA 0198 CD). σελ 10

11 óõíèýôçò Ê õ ñ é á ê Ü ê ç ò Ã é þ ñ ã ï ò ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Γεννήθηκε το 1967 στο Ρέθυμνο. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση με τον Ιωσήφ Παπαδάτο και βυζαντινή μουσική με το Λυκούργο Αγγελόπουλο στο ωδείο «Φ.Νάκας» στην Αθήνα. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου «Φ.Μέντελσον» της Λειψίας, όπου σπούδασε σύνθεση, με το Δημήτρη Τερζάκη, και ηλεκτροακουστική σύνθεση με τον Έκχαρντ Ραίντγκερ. Έχει συνθέσει πάνω από εβδομήντα έργα για σολίστες, ποικίλα σύνολα, ορχήστρα, μουσική για το θέατρο, για παιδικό θέατρο, μουσική για φιλμ, και έργα μουσικού θεάτρου. Έργα του έχουν ηχογραφηθεί σε CD από την FM records και την ΑΡΚΥΣ από την οποία και εκδίδονται. Από το 2006 έχει εκλεγεί επίκουρος καθηγητής σύνθεσης στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. σελ 11

12 óõíèýôçò Ê ù í ó ô á í ô é í ß ä ç ò Ã é Ü í í ç ò ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ( ) Γεννημένος στη Σμύρνη φοίτησε αρχικά στην Ευαγγελική Σχολή της πόλης, όπου και πήρε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής από τον Δημοσθένη Μιλανάκη. Διαμόρφωσε ωστόσο τη μουσική του προσωπικότητα στη Γερμανία και συγκεκριμένα στη Δρέσδη και το Βερολίνο όπου πραγματοποίησε συστηματικές μουσικές σπουδές τόσο στο πιάνο (με τον Καρλ Ραίσλερ) και τα ανώτερα θεωρητικά (με τον Μ.Μ. Μράσζεκ), όσο και την διεύθυνση ορχήστρας (με τον Καρλ Έρενμπεργκ και την ενορχήστρωση (με τον Κουρτ Βάιλ). Κατά τη διάρκεια των σπουδών και της δράσης του στο εξωτερικό γνωρίστηκε με το Νίκο Σκαλκώτα με τον οποίο υπήρξε και συμμαθητής. Το 1931 επιστρέφοντας στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα όπου με το ψευδώνυμο «Κώστας Γιαννίδης» (το οποίο προέκυψε με αναστροφή του ονόματος και του επωνύμου του) έγινε έκτοτε γνωστός ως συνθέτης ελαφρών τραγουδιών σε γαλλικό ύφος. Συνέθεσε ακόμη σειρές από οπερέτες και επιθεωρήσεις και εν γένει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Συνεργάστηκε μάλιστα με τον Αλέκο Σακελλάριο, τον Πωλ Νορ και τον Δημήτρη Γιαννουκάκη. Ως Γιάννης Κωνσταντινίδης έχει συνθέσει έργα για ορχήστρα, μουσική δωματίου, πιάνο, τραγούδι και χορωδία. Το μουσικό του ύφος φέρει επιρροές από τον (ύστερο) γαλλικό ιμπρεσσιονισμό και διακρίνεται από μία χαρακτηριστικής αίσθηση λιτότητας, μουσικής ακρίβειας και ευαισθησίας, στοιχεία τα οποία ανιχνεύονται ακόμα και στις πιο «ελαφρές» του συνθέσεις. Σε όσα από τα έργα του περιλαμβάνονται επεξεργασίες των δημοτικών τραγουδιών ο συνθέτης (σε αντίθεση με την προσέγγιση που υιοθέτησαν άλλοι συνθέτες όπως ο Μ. Καλομοίρης και ο Μ. Βάρβογλης), επέλεξε να διατηρήσει αναλλοίωτα τα μουσικά θέματα των δημοτικών τραγουδιών και να τα χειριστεί με ακρίβεια και λακωνικότητα σε ό,τι αφορά τα μουσικά μέσα καθώς και με σεμνότητα στο ύφος. Διατήρησε τη μελωδική φράση κυρίαρχη και ανάλαφρη μέσα σε μια σχεδόν «διάφανη» εναρμόνιση και με τον τρόπο αυτό πέτυχε να δώσει στο δημοτικό μέλος μια νέα διάσταση. σελ 12

13 óõíèýôçò Ê ù í ó ô á í ô é í ß ä ç ò Í ô ß í ï ò ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΝΤΙΝΟΣ (Ιωάννινα 1929). Διακεκριμένος σύγχρονος βιολιστής και συνθέτης. Αρχισε βιολί κατά την Κατοχή στα Ιωάννινα (με την `Ολγα Μέντζου). Κατόπιν σπούδασε βιολί, θεωρητικά και σύνθεση στο Ελληνικό Ωδείο (με τους Τόνυ Σούλτσε, Μ. Βάρβογλη και Γ.Α. Παπαίωάννου) κάνοντας και ιδιαίτερα μαθήματα με τους Γ. Λυκούδη και Λήδα Κουρούκλη (μουσική δωματίου). Aπεφοίτησε το 1952 με Α βραβείο και έπαθλο Δ. Λαυράγκα κι αμέσως μετά ( ) έδωσε στην αίθουσα του Ωδείου Αθηνών αξιομνημόνευτο ρεσιτάλ. Από το 1952 ήταν βιολιστής στην ΚΟΑ (μόνιμος από το 1955 ώς την , που απεχώρησε) και στη Συμφωνική της Ραδιοφωνίας (με την οποία έπαιξε ως σολίστ υπό τη διεύθυνση του Ι. Μπουστίντουι το 1ο Κοντσέρτο του Μπρουχ). Το 1957 πήγε με 3ετή υποτροφία στις ΗΠΑ και έκανε λαμπρές μουσικές σπουδές (στη Σχολή Τζούλιαρντ Ν. Υόρκης, παίρνοντας δίπλωμα βιολιού και παρακολουθώντας μαθήματα σύνθεσης με τους `Ιρβιν Φάιν και Ρόμπερτ Κράφτ). Το 1961 επέστρεψε στην Αθήνα και εκτός από τη συμμετοχή του στην ΚΟΑ, ανέλαβε εξάρχων στη ΜΟΑ. Το 1963 έφυγε οριστικά για την Αμερική και εργάστηκε ως βιολιστής στη Συμφωνική της Ινδιανάπολης (ώς το 1965) και ως εξάρχων στην εκεί Συμφωνιέτα. Παράλληλα μελέτησε στο Παν/μιο της Ιντιάνα και στη συνέχεια, στο Παν/μιο του Μίτσιγκαν (όπου και έκανε τη διατριβή του στη σύνθεση το 1968) εξελισσόμενος σε ονομαστό εκτελεστή, καθηγητή και συνθέτη. `Επαιξε ως εξάρχων σε πολλές Συμφωνικές των ΗΠΑ, αλλά και ως σολίστ συνέπραξε με σημαντικές Ορχήστρες. Επίσης εμφανίστηκε σε πολλά ρεσιτάλ. Από το 1966 διδάσκει στο Παν/μιο της Λουιζιάνας (καθηγητής από το 1968 και Boyd Professor από το 1986). Από το 1974 διευθύνει το Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής του Παν/μίου, ενώ από το 1980 διευθύνει το Τμήμα σύνθεσης. Το 1990 έκανε μεγάλη περιοδεία στην Κίνα, δίνοντας διαλέξεις, παρουσιάζοντας συνθέσεις του και διευθύνοντας τη Συμφωνική του Σεν- Ζεν (σε Πεκίνο, Σαγκάη, Καντόνα και Σεντσέν). Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις, μεταξύ των οποίων το Α βραβείο Όπερας Δωματίου του Παν/μίου του Μπρούκλιν και 17 ASCAP για συνθέσεις του. Επίσης τιμήθηκε από την Εθνική Μουσική Εταιρία Παιδαγωγών Αμερικής με βραβείο διδασκαλίας. Ως συνθέτης είναι πολυγραφότατος (σε όλα τα μουσικά είδη). Παραθέτουμε ορισμένα από τα έργα του: 5 Συμφωνίες (1967, Ενδοσκοπήσεις : 1983, Συμφωνία για ορχ. πνευστών, άρπα και κρουστά: 1988, 1995, 1996), 3 Φαντασίες του Μεσονυκτίου (1989, 1989, 1990), Κοντσέρτο για βιολί, τσέλο, πιάνο και ορχ. (1967), Κοντσέρτο για ορχ. (1979), Κοντσερτίνο για ευφώνιο ή τούμπα και ορχ. (1980), Σουίτα του Διάκου (για κιθάρα και ορχ., 1982), Hommage (λαϊκό κοντσέρτο για φλάουτο και ορχ. 1988), Κίνα Α, Β, Γ, Δ (4 κοντσέρτα για σόλο όργανα και ορχ. δωματίου, ), 2 Κουαρτέτα εγχ. (1967, 1979), 2 Τρίο για βιολί, τσέλο και πιάνο (1966, 1984), 2 Ραψωδίες για όμποε ή φλάουτο (με άρπα 1977, με πιάνο 1978), Κουαρτέτο για ξύλινα (1966), Κουιντέτο για χάλκινα (1979, μεταγραφή και για ξύλινα), Τρίο για φλάουτο, βιόλα, κιθάρα (1970), Τρίο για 2 βιολιά και βιόλα (1971), Σονάτα για βιόλα και πιάνο (1971), Σονάτα για τσέλο (ή βιολί) και πιάνο (1971), 36 Σπουδές για 2 βιολιά ( ), 3 Αφιερώσεις (3 κουαρτέτα για διάφορα όργανα 1974, 1977, 1978), Aφιερώσεις για ορχήστρα ( Dedications for orchestra, Παίχτηκε από την ΚΟΑ στις με μαέστρο τον Γ. Θυμή), Αφιερώσεις για μπάντα ( Dedications for band, 1974), Σουίτα για 2 πιάνα (1985), Μπαλάντα για βιολί και πιάνο (1987), Μεταβλητότητα για κορνο και κουαρτέτο εγχ. (1989), 3 Σονάτες για βιολί σόλο (1968, 1976, 1979), Σονάτα για κιθάρα (1976), Σονάτα για πιάνο (1977), 3 Φαντασίες (για σόλο ευφώνιο 1978, για σόλο κλαρινέτο 1979, για σόλο φλάουτο 1979), κ.λπ. Επίσης, πλήθος έργα συμφωνικής μουσικής, μουσικής δωματίου, για σόλο όργανα και για οργανικούς συνδυασμούς κάθε είδους (για 4 τούμπες, για 4 σαξόφωνα, για σύνολο τρομπονιών, για τρομπέτες, για άρπα και κρουστά, κ.λπ.). Έχει γράψει και δεκάδες φωνητικά έργα σε ποίηση Ελλήνων και αγγλόφωνων ποιητών καθώς και αρχαίων λυρικών (με συνοδεία ορχήστρας, ορχήστρας δωματίου ή οργανικούς συνδυασμούς). Εδώ εντάσσονται και οι 2 φημισμένες όπερές του: Intimations ( Nύξεις, μονόπρακτη σε κείμενο Ντ. Μάντεν, για υψίφωνο, γυναικεία φωνή, αφηγητή, κλαρινέτο, βιολί, άρπα και κρουστά ή για φωνές και ορχ., 1981) και Αντιγόνη (3πρακτη από τον Σοφοκλή σε αγγλική απόδοση των Ν. Φιτς και Ρ. Φιτζάραλντ με παρεμβολές αρχαιοελληνικών κειμένων, για 9 σολίστ μικτή χορωδία, ανδρική χορωδία, ηλεκτρ. μπάσο, 1989). Στα φωνητικά έργα ανήκουν και τα τραγούδια του (για φωνή-πιάνο και για χορωδίες). Τέλος, έχει επενδύσει μουσικά τα πασίγνωστα σκηνικά έργα Αμλετ (2 φλάουτα, 2 τρομπέτες, τρομπόνι, άρπα και κρουστά, 1983), Ο θάνατος του εμποράκου (1986), Οιδίπους τύραννος (φλάουτο και κιθάρα, 1989). To 1989 κυκλοφόρησε ο δίσκος του «Chamber Works» (VESTIGE 8008). Το 1994 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ δίσκος ακτίνας με έργα του, ενώ έργα του υπάρχουν επίσης σε 2LP και 9 CD. σελ 13

14 óõíèýôçò Ì é á ç ë ß ä ç ò Ó ü ë ù í ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΣΟΛΩΝ Γεννήθηκε στη Λευκωσία (1905), όπου ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές κάτω από δύσκολες συνθήκες. Συνέχισε στο Trinity College ( ), στην Ecole Normale του Παρισιού ( , Αντίστιξη και Φούγκα: N. Boulanger) και στη Schola Cantorum (Σύνθεση: G. Lioncourt, Διεύθυνση Ορχήστρας: M. Labey). To 1934 επέστρεψε στην Κύπρο, όπου ίδρυσε το Σύλλογο Συναυλιών της Λεμεσού, την Κυπριακή Συμφωνική Ορχήστρα και το Ωδείο Λεμεσού, το οποίο διηύθυνε μέχρι το Το 1957 ανέλαβε τη διεύθυνση του Κ.Ω.Θ. και το 1959 διορίστηκε μόνιμος αρχιμουσικός της νεοϊδρυθείσας «Συμφωνικής Ορχήστρας Βορείου Ελλάδος», η οποία το 1966 μετονομάστηκε σε «Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης». Το 1970 αποσύρθηκε από το Κ.Ω.Θ. και την Κ.Ο.Θ. και μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και απεβίωσε, το Η σορός του ενταφιάστηκε στην Κύπρο. Χαρισματική προσωπικότητα ο Μιχαηλίδης υπήρξε, εκτός από συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας, παιδαγωγός, θεωρητικός και μουσικολόγος, με πλούσιο ερευνητικό έργο και σημαντικά συγγράμματα. Διετέλεσε μέλος σημαντικών μουσικών συμβουλίων και συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές διεθνών διαγωνισμών μουσικής. Οι πολυάριθμες συνθέσεις του είναι εμπνευσμένες από την ελληνική αρχαιότητα, τη βυζαντινή παράδοση και την ελληνική και κυπριακή δημοτική μουσική, αλλά και τα τραγικά γεγονότα της ιστορίας του 20ού αι. της Κύπρου. Εντάσσεται στην Εθνική Μουσική Σχολή της Ελλάδας, εκπροσωπώντας τη Σχολή της Κύπρου. Κύρια χαρακτηριστικά του μουσικού ύφους του είναι ο λυρισμός και η διαύγεια, στοιχεία που του ενέπνευσε και η γαλλική παιδεία του. σελ 14

15 óõíèýôçò Ì ð á ë ô Ü ò ë ê ç ò ΜΠΑΛΤΑΣ ΑΛΚΗΣ Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε μουσική (βιολί και ανώτερα θεωρητικά) στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Μέχρι το τέλος των μουσικών του σπουδών στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε συνεργάτης του Μουσικού Τμήματος του ΑΠΘ, έκτακτο μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, διευθυντής διάφορων χορωδιών της πόλης και συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της «Εβδομάδας νέων καλλιτεχνών» που εξακολουθεί να διοργανώνει η Δ.Ε.Θ («Διεθνείς Μουσικές Μέρες»). Το 1970 παρουσιάστηκε το πρώτο του έργο για ορχήστρα από την ΚΟΘ υπό τη διεύθυνση του δασκάλου του Σόλωνα Μιχαηλίδη. Την ίδια περίοδο έγραψε τη μουσική για αρκετά θεατρικά έργα που παρουσίασε το Κ.Θ.Β.Ε. Το 1974 πήρε το πτυχίο Νομικής του Α.Π.Θ. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στην Hochschule der Künste του Βερολίνου από όπου πήρε το δίπλωμα σύνθεσης και διεύθυνσης ορχήστρας. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1978 και εργάζεται στο Κρατικό Ωδείο και στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας. Από το 1983 έως το 1992 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Από το 1994 έως το 1997 είχε τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κατά την περίοδο ανέλαβε ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ. Σήμερα είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Πάτμου «η Θεία Αποκάλυψη της Μουσικής» και διευθυντής του Ωδείου «Μουσικό Κολλέγιο» στη Θεσσαλονίκη και του «Ελληνικού Ωδείου» στην Αθήνα. Παράλληλα διδάσκει στη Σχολή Μουσικολογίας του Τμήματος Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Από τον Οκτώβριο του 2004 είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Δημοτικής Ορχήστρας Κέρκυρας Ο Άλκης Μπαλτάς είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Έργα του (μουσική δωματίου, χορωδιακά, για ορχήστρα, όπερα κ.τλ.) έχουν πολλές φορές εκτελεστεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Συνθέσεις του έχουν βραβευτεί τόσο στην Ελλάδα (διαγωνισμοί Υπουργείου Πολιτισμού και Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών) όσο και σε στο εξωτερικό (σε δύο διεθνείς διαγωνισμούς του 2004, στην Ισπανία και Ιταλία) Ως μαέστρος έχει διευθύνει εκτός της Ελλάδας στην Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο, Τσεχοσλοβακία, Σουηδία, Αυστρία, Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρο, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, Ηνωμένες Πολιτείες, Αργεντινή, Αυστραλία, Αγγλία. σελ 15

16 óõíèýôçò Ð á ñ á ó ü ð ï õ ë ï ò Ð Ü ñ ç ò ΠΑΡΑΣΧΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΗΣ Γεννήθηκε στην Μεσολακκιά Σερρών. Η οικογένεια του μετακομίζει στη Θεσσαλονίκη όταν ήταν ακόμα μωρό. Κατάλαβε νωρίς ότι οι καλοί άνθρωποι δεν πάνε πουθενά και αποφάσισε να ξενιτευτεί. Σπούδασε μουσική στο Παρίσι, όπου έμεινε 12 χρόνια. Είχε την ευκαιρία να παίξει μουσική σ ολόκληρη την Ευρώπη και να επινοήσει διάφορους τρόπους για να ζήσει από τη μουσική. Έγραψε μουσική για θέατρο, χορό και κινηματογράφο, τηλεοπτικές σειρές, ντοκιμαντέρ, ορχήστρες για παραστάσεις όλων των ειδών και για την ψυχή του. Κυκλοφόρησε τρεις δίσκους. Για τον ίδιο και για το έργο του έγραψαν διάφορα σε εγκυκλοπαίδειες, βιβλία περιοδικά, λεξικά, εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έτσι έγινε διάσημος Β κατηγορίας, ίσως και Γ. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και εδώ και λίγα χρόνια δεν γράφει μουσική, περιγράφει μουσικά τον κόσμο. σελ 16

17 óõíèýôçò Ó á ì á ñ Ü ò ñ Þ ó ô ï ò ΣΑΜΑΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Γεννημένος στη Δράμα το 1956 ο Χρήστος Σαμαράς σπούδασε αρμονία, αντίστιξη και φλάουτο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τους Ι. Δαμιανό, Κ. Νικήτα και Ε. Αικατερίνη αντίστοιχα, ενώ κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε ξεκινήσει και τις πρώτες του απόπειρες σύνθεσης (Τρία Σκίτσα, 1969). Στη συνέχεια μελέτησε σύνθεση κοντά στους Φ. Τσέρχα και Ε. Ουρμπάννερ καθώς και φλάουτο με τους Λ. Ριβιέρ και Ρ. Βολφ στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης από όπου αποφοίτησε το 1981 και 1982 αποκτώντας δίπλωμα σύνθεσης και παιδαγωγικής στο φλάουτο αντίστοιχα. Στο διάστημα της επόμενης διετίας ( ) ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται έργα για ορχήστρα, φωνητικά έργα, μουσική δωματίου, έργα για σόλο όργανα (πιάνο, βιολί, φλάουτο, κιθάρα),τραγούδια και χορωδιακά. Οι αναζητήσεις του κυμαίνονται ανάμεσα στην τονική εκδοχή της μουσικής, η οποία εκπροσωπείται στα πρώτα του έργα και την ατονική, η οποία τον απασχόλησε περισσότερο κατά το διάστημα των σπουδών του στη Βιέννη. Επιχείρησε να επιτύχει συγκερασμό των διαφορετικών αυτών διαθέσεων και τις χειρίστηκε με τρόπο ώστε να ενισχύσει τη δομή και τη φόρμα του έργου. Ο Χρήστος Σαμαράς έχει αλλεπάλληλες φορές αποσπάσει βραβεία σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς σύνθεσης: το 1984 απέσπασε το β βραβείο στο διαγωνισμό σύνθεσης του Ηalemn, για το έργο «Ασκητική», το 1985 το β βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό «Karl Maria von Weber» της Δρέσδης για το «Τέταρτο Κουαρτέτο εγχόρδων», το 1989 το α βραβείο στο διαγωνισμό Alea III του Πανεπιστημίου της Βοστώνης για το έργο «Απολογία ΙΙ» και τις χρονιές 1987 και 1990 βραβεύτηκε στο διαγωνισμό σύνθεσης της Στέγης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών στην Αθήνα για τις συνθέσεις του «Παραδρομές» και «Μονόγραμμα» αντίστοιχα. Έργα του Χρήστου Σαμαρά έχουν εκτελεστεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης καθώς και στην Αυστραλία και τις Η.Π.Α., ενώ έχουν αλλεπάλληλες φορές μεταδοθεί και από ραδιοφωνικούς σταθμούς τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Σήμερα ο Χρήστος Σαμαράς είναι καθηγητής στο τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και αποτελεί μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. σελ 17

18 óõíèýôçò Ó é Ý ì ð ç ò Ê þ ó ô á ò ΣΙΕΜΠΗΣ ΚΩΣΤΑΣ Γεννήθηκε στη Φλώρινα το Σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, απ όπου πήρε όλα τα πτυχία θεωρητικών µε άριστα. Από το Δηµοτικό Ωδείο Θεσσαλονίκης πήρε δίπλωµα βυζαντινής µουσικής µε άριστα και από το Ωδείο Μουσικό Κολέγιο δίπλωµα σύνθεσης µε άριστα παµψηφεί. Εργάστηκε σε Ωδεία, στη Δευτεροβάθµια Εκπαίδευση και από το 1990 είναι καθηγητής στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση. Από το 1998 διδάσκει Αρµονική και Μορφολογική Ανάλυση στο Τµήµα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο Δηµοτικό Ωδείο Κουφαλίων από το 1996 και για το χρονικό διάστηµα ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής και του Ωδείου Φίλιππος Νάκας της Θεσσαλονίκης. Έχει συνθέσει έργα για σόλο όργανα, για µικρά και µεγάλα οργανικά σύνολα, καθώς και για φωνή, χορωδία, ορχήστρα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει οργανώσει πολλά σεµινάρια σύγχρονης µουσικής και έχει ασχοληθεί συστηµατικά µε την ανάλυση, την ενορχήστρωση και τη µεταγραφή έργων. Έχει συγγράψει και επιµεληθεί µουσικές εκδόσεις. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου του York. Είναι µέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. σελ 18

19 óõíèýôçò Ó ö õ ñ ß ä ç ò Ã é þ ñ ã ï ò ΣΦΥΡΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το Σύγχρονος πιανίστας, μαέστρος και συνθέτης. Σπούδασε θεωρητικά και πιάνο στο ΚΩΘ με τους Α. Μπαλτά, Κ. Νικήτα, και Ελ. Ξεναρίου). Συνέχισε ανώτατες σπουδές στην Κρατική Ακαδημία Τεχνών της Καρλσρούης, μαθητεύοντας στους A. Weiss και Μ. Schmidt (Διεύθυνση Ορχήστρας) και τον Walter Zimmermann (σύνθεση). Τέλος ακολούθησε τον Zimmermann στην Ανώτατη Κρατική Ακαδημία (HDK) του Βερολίνου τελειοποιούμενος στη σύνθεση. σελ 19

20 óõíèýôçò Ô ó ï ý ã ê ñ á ò Ê þ ó ô á ò ΤΣΟΥΓΚΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Συνθέτης και μουσικολόγος, γεννήθηκε το 1966 στο Βόλο, όπου και ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές (πιάνο, ακορντεόν και θεωρητικά). Συνέχισε στη Θεσσαλονίκη (πτυχίο αντίστιξης, φούγκας και δίπλωμα σύνθεσης στην τάξη του Χρήστου Σαμαρά). Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ, στο οποίο και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα της μουσικής ανάλυσης. Είναι λέκτορας του ΤΜΣ του Α.Π.Θ, καθηγητής θεωρητικών στο Κ.Ω.Θ. και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Έργα του έχουν βραβευθεί σε διαγωνισμούς σύνθεσης και έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από καταξιωμένους σολίστες ή σύνολα (Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, Ενόργανο Σύνολο της Κ.Ο.Α, dissonart Ensemble, Iowa Brass Quintet, Uwe Matschke, Θ. Σωτηριάδης, Οδ. Καρύδης, κα). σελ 20