Ο Παλμός. της Aνθρωπιάς. Από την Αμερική με αγάπη Ενα «αδελφό ίδρυμα» της ΚΜΜ στην άλλη πλευρά

Transcript

1 ΜΟΣΧΑΤΟ 248 Ο Παλμός της Aνθρωπιάς H Ακαδημία Αθηνών βράβευσε την Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου το 1993 για το κοινωνικό της έργο ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 ETOΣ 37 ο AP. ΦYΛΛOY 398 ΚΩΔ kmerimna@otenet.gr KOPAH 40 MOΣXATO Από την Αμερική με αγάπη Ενα «αδελφό ίδρυμα» της ΚΜΜ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι το Ελληνοαμερικανικό Γηροκομείο (Greek American Rehabilitation and Care Centre). Πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, το οποίο ιδρύθηκε από Έλληνες της αμερικανικής διασποράς έξω από το Σικάγο, για να λειτουργήσει ως απάνεμο λιμάνι για τους αναξιοπαθούντες γέροντες ελληνικής και όχι μόνο καταγωγής. Κεντρική φιλοσοφία του είναι να παράσχει άριστη φροντίδα στους τροφίμους του, αλλά κυρίως να τους προσφέρει αίσθηση κοινότητας και να τους διατηρεί σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό και την καταγωγή τους. Πέρα από τη νοσηλεία και την καθημερινή φροντίδα, αυτή η επαφή είναι τόσο απαραίτητη για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας της διασποράς, οι οποίοι κινδυνεύουν να περάσουν τη δύση της ζωής τους σε μια ξένη χώρα, συχνά μακριά από αγαπημένα πρόσωπα και από οικίες παραστάσεις. Ζητήσαμε από την Πρόεδρο του Δ.Σ. του Ελληνοαμερικανικού Γηροκομείου, την κα. Ελένη Μπούση, να μοιραστεί με τους αναγνώστες μας τις δικές της σκέψεις, που πηγάζουν μέσα από την πολύχρονη δράση της σε πολλά και διαφορετικά φιλανθρωπικά ιδρύματα του εξωτερικού, και την ευχαριστούμε πολύ για την ένθερμη ανταπόκρισή της! Το παζάρι της Κ.Μ.Μ. λειτουργεί όλο το χρόνο Προς: Νοικοκυριά, Βιομηχανίες, Βιοτεχνίες και Καταστήματα Το καθιερωμένο παζάρι μας λειτουργεί όλο το χρόνο. Αποτελεί σημαντική πηγή πόρων, που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε τη συντήρηση και τη φροντίδα των ηλικιωμένων προστατευομένων μας. Στηρίξτε μας δωρίζοντας οποιοδήποτε είδος καινούριο ή σε καλή κατάσταση για τον εμπλουτισμό του παζαριού, καθώς και αγοράζοντας χρήσιμα αντικείμενα σε συμφέρουσες τιμές. Η συμμετοχή σας είναι πολύτιμη! Της Ελένης Μπούση, Προέδρου Ελληνοαμερικανικού Γηροκομείου Σικάγου ********** Αγάπη, Σεβασμός και Καλοσύνη: λέξεις γεμάτες έμπνευση, που συμβολίζουν τον πολιτισμό και το έθνος μας και τις οποίες κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Εμείς σήμερα μπορούμε να συνδεθούμε με αυτές τις ισχυρές λέξεις μέσα από την αφοσίωση, την αγάπη και την συμπόνοια για όλους εκείνους που πονούν, υποφέρουν ασθένειες, είναι έκθετοι και άποροι. Η χώρα μας έχει αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις διασχίζοντας άγρια και γεμάτα πόνο ιστορικά μονοπάτια. Χωρίς πίστη δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αντέξουμε να έχουμε ελπίδα για το μέλλον μας. Οι πρόγονοί μας ποτέ δεν σκέφτηκαν την ιδέα της αποτυχίας. Εργάζονταν αδιάκοπα για να επιτύχουν τους στόχους και τον σκοπό τους. Σήμερα, η πίστη και η ελπίδα καταρρακώνονται. Οι άνθρωποι εγκαταλείπονται αβοήθητοι σε μια χώρα αστάθειας, κριτικής και οικονομικής αναστάτωσης. Χρειάζεται να υποβαστάξουμε και να κινητοποιήσουμε ο ένας τον άλλον μέσα από τις δικές μας φιλανθρωπικές προσπάθειες και μιλώντας πειστικά και με θέρμη για όλους, όσοι αντιμετωπίζουν φρικτές κρίσεις. Πρέπει να αποφύγουμε την υποκρισία και τον εγωισμό, θέτοντας για άλλη μια φορά υψηλά ήθη και αξίες ενώπιον των συμπατριωτών μας. Ως Έλληνες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τον πλούσιο πολιτισμό μας, την κληρονομιά, την πίστη και την Το «αδελφό ίδρυμα» της ΚΜΜ στην Αμερική είναι το Ελληνοαμερικανικό Γηροκομείο (Greek American Rehabilitation and Care Centre) γλώσσα μας. Προσφέραμε στον κόσμο την Δημοκρατία για να έχει την ελευθερία να μιλάει και να ζει με ακεραιότητα. Διαφωτίσαμε τον κόσμο μέσα από τις Τέχνες, την Φιλοσοφία, την Ιατρική, και τις Αξίες του καλού και του κακού. Κάνοντας τα πρώτα μας βήματα σε έναν νέο κόσμο, επιτύχαμε σε κάθε τομέα μέσα από το πάθος μας για παιδεία, παραγωγικότητα και σκληρή εργασία. Γίναμε νομοταγείς πολίτες με διαφάνεια και αξίες. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τις προκλήσεις να μας καταβάλουν σαν κοινωνία. Το ποιοι είμαστε και τι έχουμε κατορθώσει σαν μια μικρή ενότητα είναι εμφανές από τις επιτυχίες μας στο εξωτερικό. Έχω μάθει από ίδια βιώματα ότι ο καθένας έχει ανάγκη από ένα χέρι αγάπης να απλωθεί προς το μέρος του και να τον αγκαλιάσει. Έχοντας ασχοληθεί με πολλές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις στην Αμερική και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, έχω γίνει μάρτυρας του ανθρώπινου πόνου και της οδύνης, αλλά και του γέλιου, της καλοσύνης καθώς Βράβευση ΚΜΜ και πράξεων γενναιοδωρίας και συμπόνοιας. Σε ολόκληρη την ζωή μου έχω δει τον καημό μιας μάνας όταν γεννά ένα παιδί με αναπηρία και τις δυσκολίες που καλείται η οικογένεια να υποφέρει. Καθώς αντιμετωπίζει έναν κυκεώνα προβλημάτων, η οικογένεια αρχίζει να κλονίζεται και να καταρρέει. Γονείς κατακρίνουν ο ένας τον άλλον και τα αδέλφια ντρέπονται για το αγαπημένο τους αδέλφι. Δεν θέλουν να κρίνονται και να στιγματίζονται από τους φίλους τους. Και όμως, μέσα από την ελπίδα και την πίστη τους βρίσκουν τρόπους να αντιμετωπίζουν τα βάσανά τους. Μετουσιώνουν την ατυχία τους σε μια ικανότητα για δύναμη και ανανέωση. Η ενασχόλησή μου με το Ελληνοαμερικανικό Γηροκομείο με έκανε υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα. Έχω αντικρύσει τις χαρές και τις δυσκολίες των συνανθρώπων μας. Έχω γίνει αυτόπτης μάρτυρας των δακρύων, του πόνου και των θριάμβων τόσων πολλών, καθώς τους πλησιάζω και τους αγκαλιάζω με ένα χαμόγελο και ένα απαλό άγγιγμα. Περνώντας χρόνο μαζί τους έχω ακούσει τις πονεμένες και θλιβερές ιστορίες της ζωής τους. Έμαθα ότι αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στην Αμερική για ένα αμερικανικό όνειρο, χωρίς να γνωρίζουν τα εμπόδια που στεκόντουσαν στο διάβα τους. Το να διασχίσουν τον Ατλαντικό Ωκεανό ήταν τραυματικό γιατί δεν γνώριζαν τίποτα για αυτή τη νέα γη. Υπήρχαν πολλά εμπόδια που έπρεπε να ξεπεράσουν: γλώσσα, κοινωνικές διακρίσεις, επιβεβλημένη αλλαγή της ταυτότητας, ακόμα και του ονόματός τους. Αυτό τους ξεπερνούσε, και όμως, η πίστη τους τούς ενδυνάμωσε και τους έδωσε ενέργεια να παλέψουν για το όνειρό τους. Πολλοί δεν εκπλήρωσαν το όνειρό τους για οικονομική επιτυχία, διότι έπρεπε να θρέψουν τις μεγάλες οικογένειες που άφησαν πίσω και να τηρήσουν την υπόσχεσή τους να στηρίξουν την Μητέρα Πατρίδα μας, την Ελλάδα. Πίσω από τα ανήσυχα πρόσωπα και τα δακρυσμένα μάτια τους, βλέπεις τον πόνο στην καρδιά και στην ψυχή τους, καθώς ταπεινά αποδέχονται την μοίρα τους. Για εμένα, αυτοί είναι οι ξεχασμένοι ήρωες της πατρίδας μας, είναι άνθρωποι που προσέφεραν χωρίς να περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Χρειάζεται να παραμείνουμε σταθεροί και ενωμένοι, διαχέοντας ένα πνεύμα ενθουσιασμού, επιμονής και ακεραιότητας σε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Οι άνθρωποι πρέπει να συνεχίσουν σταθερά να έχουν εμπιστοσύνη και να ελπίζουν στους συνανθρώπους τους, παρά τις φορές που κάποιοι απογοήτευσαν την πατρίδα μας. Καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να σώσει μια ανθρώπινη ζωή: τότε μπορούμε να είμαστε καλοί Χριστιανοί με το να ενωθούμε έτσι ώστε και πάλι να επιτύχουμε και να ξεπεράσουμε τα πάντα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με το να επηρεάσουμε και να μεταστρέψουμε τα άτομα να είναι έντιμα, να νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους και να μεταμορφώνονται σε φορείς πάθους και έμπνευσης! ΔΙΑΒΑΣΤΕ Η σημασία του Ευαγγελισμού Mετάφραση και εισαγωγή Μαρία Κουρή Φιλελληνισμός, Επανάσταση & Τέχνη Το Δ.Σ. της Κοινωνικής Μέριμνας Μοσχάτου ΣΕΛΙΔΑ 4 ΣΕΛΙΔΑ 6 ΣΕΛΙΔΑ 7

2 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ «Μικρά Ασία - Η τραγωδία ενός θριάμβου»: μια αξέχαστη βραδυά ΓΗΡΑΤΕΙΑ... Την Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Μοσχάτου, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια πραγματική πανδαισία. Ο έγκριτος θεολόγος και λυκειάρχης κ. Κων/νος Βενιζελέας, γυιός του αειμνήστου ζωγράφου και χαράκτη Παναγιώτη Βενιζελέα και της ακάματης δημοσιογράφου και εκδότριας της εφημερίδας «Το Μοσχάτο μας» κας. Μαρίκας Γεωργοπούλου-Βενιζελέα, μας ανέπτυξε το θέμα «Μικρά Ασία- Η τραγωδία ενός θριάμβου». Όλο το πολυπληθές ακροατήριο επί πολλήν ώρα κυριολεκτικά κρεμόταν από τα χείλη του ομιλητή, που στο τέλος αποθεώθηκε. Τα γεγονότα της Μικράς Ασίας απέχουν πλέον αρκετά από μας, αν επιχειρήσουμε ένα νοερό ταξίδι στον χρόνο. Σίγουρα δεν ζει πια κανείς από εκείνους που έζησαν πραγματικά το μεγαλείο αλλά και την τραγωδία της εποχής εκείνης. Οι παλαιότεροι εξ ημών έχουν γνωρίσει τον απόηχο των γεγονότων εκείνων, όπως τον βίωσαν και τον ενσωμάτωσαν στο υποσυνείδητό τους από τις διηγήσεις των γονέων και των παππούδων. Οι λιγότερο παλαιοί και οι ώριμοι γνωρίζουν ό,τι έμαθαν στο σχολείο τους. Όμως, το μεγάλο πρόβλημα έχουν οι νέοι και τα παιδιά αυτού του τόπου. Όταν πλέον οι Νεοέλληνες εκπαιδευτικοί, προκειμένου να αναφερθούν στα γεγονότα της Σμύρνης, τους διδάσκουν ότι οι Έλληνες συνωστίζονταν στην παραλία της πόλης, για μας τους αδιόρθωτα ρομαντικούς χτυπάει ένα καμπανάκι. Βεβαίως δεν πρόκειται για το καμπανάκι ή μάλλον για την καμπάνα του σβησίματος των ονείρων για την Μεγάλη Ιδέα, για την Μεγάλη Ελλάδα. Η καμπάνα εκείνη χτύπησε λυπητερά και απ ό,τι φαίνεται τελεσίδικα πριν από εκατό περίπου χρόνια. Το σημερινό καμπανάκι όμως φοβόμαστε ότι ίσως να υποδηλοί ότι έχουμε μπει στην τελική ευθεία, που θα οδηγήσει στην συρρίκνωση του Ελληνισμού. Μέχρι του Πρώτου παγκοσμίου Πολέμου η μικρή και προβληματική Ελλάδα, που οι «Μεγάλοι» της εποχής εκείνης δεν της έδιναν ιδιαίτερη σημασία και οι Βαλκάνιοι γείτονές της δεν την θεωρούσαν αστέρι ιδιαίτερης βαρύτητας, είχε το θάρρος (κατά μερικούς θράσος) να ασκεί αλυτρωτική πολιτική, ενώ στο τέλος επεχείρησε κάτι που αντίστοιχό του μόνον ο Μέγας Ναπολέων είχε επιχειρήσει. Για να γίνουν όλα εκείνα βεβαίως ο ελληνικός λαός γαλουχηθεί και προετοιμασθεί από τους ηγέτες και τους ταγούς του δεόντως, ενώ οι πνευματικοί άνθρωποι της εποχής εκείνης του είχαν δημιουργήσει και σμιλεύσει φρόνημα κατάλληλο για «τα ωραία, τα ψηλά και τα μεγάλα». Αντιθέτως κατ εξοχήν σήμερα έχουν επαληθευθεί πλήρως τα λόγια που εδώ και εκατόν δέκα χρόνια είχε βροντοφωνήσει στους συμπατριώτες του ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς, «Σβησμένες όλες οι φωτιές, οι πλάστρες μεσ την χώρα». Όλα αυτά σίγουρα τριγύριζαν διαρκώς στο μυαλό μας την στιγμή κατά την οποία ο κ. Βενιζελέας ξεδίπλωνε με μαεστρία το χρονικό της μεγάλης εποποιίας. Αυτός άλλως τε πρέπει να ήταν και ο σκοπός του. Να καταδείξει στους νεωτέρους ότι ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος η Μικρασιατική εκστρατεία ήταν μια πραγματική εποποιία. Ένας άθλος ενός υπερήφανου λαού μικρού κατά το δέμας αλλά γίγαντα κατά το φρόνημα και το πνεύμα. Όταν το φρόνημα και η ομοψυχία δοκιμάστηκαν από εμφύλιες έριδες (πράγμα που δεν συνέβη στους αντιπάλους μας) το γιγαντιαίο οικοδόμημα που με τόσον κόπο και τόσες ελπίδες είχε δομηθεί κατέρρευσε. Αυτήν την πλευρά φρόντισε να τονίσει ιδιαιτέρως ο ομιλητής, επιμείνας στην ανάλυση των προσωπικοτήτων και των σκέψεων των δύο πρωταγωνιστών, του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Κεμάλ Αττατούρκ. Για ευνοήτους λόγους ο κ. Βενιζελέας απέφυγε να αναφερθεί στις αστοχίες των διαδόχων του Έλληνα ηγέτη. Ασφαλώς γνώριζε πολύ καλά ότι τέτοιες εποποιίες πρέπει να μας ενώνουν κι όχι να μας χωρίζουν. Τα τραγούδια που ακούστηκαν από τα καλλίφωνα μέλη της χορωδίας που ευγενώς προσεφέρθη να πλαισιώσει την εκδήλωση, δημιούργησαν ατμόσφαιρα νοσταλγική και μας μετέφεραν για λίγο στις αξέχαστες «χαμένες πατρίδες». Ήταν μια εκδήλωση που θα θυμόμαστε για πολύν καιρό. Παναγιώτης Α. Ζιωτόπουλος Έρμοι και μόνοι μένετε στο σπίτι νύχτα μέρα και δεν ακούτε των παιδιών, ούτε την καλημέρα. Και σεις. που ζείτε ορφανοί μες στα γηροκομεία, δεν βρέθηκε στο σπίτι σας, θέση για σας, καμία! Εκεί σας εγκατέλειψαν. Σας άφησαν μονάχους! Μες στη φουρτούνα της ζωής, ξεριζωμένους βράχους. Ξεχάστηκαν οι μόχθοι σας, η ζάλη σας κι οι κόποι. Πως δώσατε το είναι σας, για να γενούν ανθρώποι... Να μην τους λείψει τίποτα. Και ξέχασαν ακόμα, το σπίτι που ήταν μια φωλιά, χαμόγελα στο στόμα! Προσμένετε μιαν αγκαλιά να σας ανοίξουν χέρια, μα πάντα μόνοι μένετε. Σ Άνοιξες κι αγριοκαίρια. Το βλέμμα έχετε θολό. και κλειδωμένα χείλη. Το ύφος σας το σκυθρωπό, μισόσβηστο καντήλι... Μα πάντοτε στο μέτωπο σε τρυφερό σκοπό, ζωγραφισμένο έχετε, Όλους τους αγαπώ!... Μ αλλάζει η ζωή στροφές. δεν θα ναι όπως τώρα Θα μεγαλώσουν τα παιδιά και θα ρθει κάποια ώρα, αυτοί που φέρθηκαν σκληρά, μια μέρα θα γεράσουν. Κι όπως φερθήκαν δυστυχώς, τα ίδια θ απολαύσουν... Γιατί, ότι παράδειγμα δώσανε στα παιδιά τους, θε να το βρούνε αύριο, πάνω στα γηρατειά τους!! Ελένη Μουζάκη-Μπουρίτσα Σεπτέμβριος 2007 Ανάγκες σε τρόφιμα και είδη Λαχανικά κατεψυγμένα (φασολάκια, αγκινάρες) Ντοματάκια (κονσέρβα) Χυλοπίτες Πάνες ακράτειας Νο 4 Χαρτοπετσέτες Χαρτιά υγείας O ΠAΛMOΣ THΣ ANΘPΩΠIAΣ Iδιοκτήτης: Mηνιαία Eκδοση του Φιλανθρωπικού Σωματείου Kοινωνική Mέριμνα Mοσχάτου ΚΩΔ Eκδότης - Δ/ντής: Μαρία Κουρή Kοραή 40, Mοσχάτο Tηλ Fax: Συντακτική Επιτροπή: Μαρία Κουρή Τασσώ Γαΐλα Περικλής Ματαράγκας Ειρήνη Κατσούγκρη - Θεοφιλάτου Διορθώσεις: Βάσω Σεραφείμ Yπεύθυνος Aτελιέ: ΔEΣMOΣ N.Γ. ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ Tηλ.: Fax: E. Γιάνναρη 5, Τρόποι συμπαράστασης στο έργο της ΚΜΜ: Οικονομικές δωρεές Οι δωρεές των φίλων του Σωματείου μας κατατίθενται στον τραπεζικό λογαριασμό μας στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος: 148/ Για οποιαδήποτε κατάθεση αποστέλλεται απόδειξη είσπραξης, η οποία επιφέρει μερική φορολογική ελάφρυνση. Σε περίπτωση μη λήψης της, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τα γραφεία μας στα τηλέφωνα & Υλικές δωρεές Είδη διατροφής, υγιεινής και καθαριότητας, ιματισμός, έπιπλα, ηλεκτρονικά είδη, συσκευές, αλλά και κάθε είδους αντικείμενα καινούρια ή σε καλή κατάσταση είναι για εμάς πολύτιμα. Χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των αναγκών των τροφίμων μας ή εμπλουτίζουν το παζάρι μας. Εξαιρετικά σημαντική είναι και η προσφορά δώρων για τις λαχειοφόρους αγορές μας, που αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για τη συνέχιση του έργου μας. Παράθεση γεύματος Παραθέστε ένα γεύμα στους ηλικιωμένους προστατευόμενούς μας στο «Σπίτι της Ανθρωπιάς». Για να το οργανώσετε, επικοινωνήστε μαζί μας. Μπορείτε είτε να μας φέρετε τα τρόφιμα του γεύματος, είτε να προσφέρετε στο Σωματείο οποιοδήποτε ποσό και να οργανώσουμε το γεύμα εμείς, βάσει των επιθυμιών σας. Ζητούν την αγάπη σας Η ΚΜΜ είναι φιλανθρωπικό σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εδώ και 50 χρόνια περιθάλπει άπορους και μοναχικούς ηλικιωμένους σε μια στέγη αγάπης. Το Σωματείο μας δεν λαμβάνει κρατική επιχορήγηση, αλλά συντηρείται αποκλειστικά από τα δικά σας ευγενή αισθήματα. Μην ξεχνάτε τους υπερήλικες προστατευόμενούς μας! Αποζητούν και υπολογίζουν στην αγάπη σας. Δώστε την απλόχερα, την αξίζουν! Θυμηθείτε: οποιαδήποτε προσφορά, μικρή ή μεγάλη, δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, είναι απολύτως αναγκαία! Δωρεά υπηρεσιών Βελτιώστε την ποιότητα ζωής των προστατευομένων μας, προσφέροντάς τους αναγκαίες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα ιατρικής, αισθητικής (πχ. περιποίηση μαλλιών), ψυχαγωγίας κλπ. Άυλες δωρεές Ένα χαμόγελο, μια γλυκιά κουβέντα και αγάπη ομορφαίνουν τη μέρα όλων, πόσο μάλλον εκείνων που βρίσκονται στο λυκόφως της ζωής τους. Μοιραστείτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και ομορφύνετε την ζωή των ηλικιωμένων προστατευομένων μας, κρατώντας τους συντροφιά ή βοηθώντας την καθημερινότητά τους. Παζάρι Προς: Νοικοκυριά, Βιομηχανίες, Βιοτεχνίες και Καταστήματα. Το καθιερωμένο παζάρι μας λειτουργεί όλο το χρόνο και αποτελεί πολύτιμη πηγή εσόδων για τη φροντίδα των ηλικιωμένων μας. Υποστηρίξτε το αγοράζοντας χρήσιμα αντικείμενα σε συμφέρουσες τιμές ή δωρίζοντάς μας είδη καινούρια ή σε καλή κατάσταση για τον εμπλουτισμό του (πχ. είδη ιματισμού, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, βιβλία, παιχνίδια κλπ.). Ενοικίαση «Μιχαλοδημητρακείου Αίθουσας» Η πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Σωματείου μας χωρητικότητας 350 ατόμων διατίθεται προς ενοικίαση για πολιτιστικές και επιστημονικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις φορέων και συλλόγων και για λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις (πχ. χορούς, εορτασμούς πρωτοχρονιάς, επετείων, βαπτίσεων και γάμων, προσφορά καφέ κλπ.). Διαθέτει μικροφωνική εγκατάσταση και κλιματισμό. Για περισσότερες πληροφορίες ή ερωτήσεις σχετικά με τους τρόπους προσφοράς στο Σωματείο μας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα &

3 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Π Ρ O Σ Φ O Ρ Ε Σ Σ Τ Η Ν Κ Μ Μ ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΔΩΡΕΕΣ -Ευτυχία Παπαδαντωνάκη Δημήτριος Ρουσσάκης Βούλα Βούλγαρη...50 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Αριθ.αποδ.242, στη μνήμη συζύγου, γονέων & αδελφών Γιούλα Λουκιδέλλη, στη μνήμη συζύγου της Αριστείδη Παναγιώτης Βρανάς, στη μνήμη συζύγου του Μοσχούλας Ειρήνη Βασιλειάδη, στη μνήμη μητρός της Ευτυχίας Κων/νος Ρεϊσης, στη μνήμη Ειρήνης Χατζηπαναγιώτου Κων/νος Λαγκουβάρδος, στη μνήμη μητρός του Μαργαρίτας Σταματίνα Τριχιά, στη μνήμη μητρός της Κυριακούλας Κομηνού Γεώργιος Λεγάκης, υπέρ αναπαύσεως αδελφής του Μαρίας Ελένη & Αγαθοκλής Τασσιόπουλος, στη μνήμη Παναγιώτη Σιταρένιου Αριθ.αποδ. 243, στη μνήμη νεκρών της οικογένειας Έρτα Πρέσση, στη μνήμη Νικολάου Αντωνίου Αικατερίνη Καρακατσάνη, στη μνήμη συζύγου της Διονυσίου Καρακατσάνη Ζωή Τασσιοπούλου, στη μνήμη της θείας της Ελένης Αποστολίδου Ειρήνη Κρεμμύδα, στη μνήμη γονέων & συγγενών Ζωή Τασσιοπούλου, στη μνήμη Παναγιώτη Σιταρένιου Μαρία Αντωνάκου, στη μνήμη συζύγου της Νικολάου Αντωνάκου ΦΑΡΜΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΕΠΕ -ΤΣΟΧΑΤΑΡΙΔΗΣ ΦΩΤΗΣ -ΚΟΝΤΟΒΕΡΟΣ ΑΕΒΕ -ΙΔΡΥΜΑ «ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ» -ΖΑΧ/ΣΤΕΙΟ «ΚΩΣΤΗΣ» -ΣΑΛΑΠΑΤΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ» -ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΑΕΒΕΚ -HANDMADE CHOCOLATES MAX PERRY ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ -ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ -ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ-ΚΩΝΣΤΑΣ Α.Ε -Κ.ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ -ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΑΘΗΝΩΝ -ΚΟΛΙΤΣΙΔΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΕ -ΑΛΒΕΡΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΡΗΝΗ -ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΑΦΟΙ ΝΑΥΠΛΙΩΤΟΙ Ο.Ε -ΒΟΣΣΟΥ ΕΥΗ -ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΒΟΥΛΑ -ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ -ΓΕΡΑΚΗ ΜΥΡΣΙΝΗ -ΓΙΑΛΟΥΡΗ ΣΤΕΛΛΑ -ΓΙΑΜΑΡΕΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ -ΓΚΙΡΤΖΙΔΗ ΑΡΙΣΤΟΥΛΑ ΔΩΡΕΕΣ ΣΕ ΕΙΔOΣ -ΓΛΥΠΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΔΑΜΙΑΝΟΒΙΤΣ ΧΡΥΣΑΝΘΗ -ΔΑΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ -ΔΑΦΕΡΕΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ -ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗ ΠΟΠΗ -ΔΗΜΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ-ΤΑΥΡΟΥ -ΕΝΩΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ AWOG -ΕΥΚΟΛΙΔΗΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ -ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΑ -ΖΟΥΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ITAL FOOD ΕΠΕ -Ι.Ν.ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΟΣΧΑΤΟΥ -ΚΑΒΑΚΑ ΜΑΡΙΝΑ -ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ -ΚΑΛΠΑΚΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΘΗΝΑ -ΚΑΡΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΣ -ΚΑΡΑΤΖΗ ΙΟΥΛΙΑ -ΚΑΡΜΗ ΜΑΡΙΑ -ΚΑΤΩΠΟΔΗ ΕΥΤΥΧΙΑ -ΚΑΨΟΚΑΒΑΔΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ -ΚΕΤΙΠΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ -ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΑΥΡΟΥ -ΚΟΛΛΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΚΟΛΟΒΟΥ ΓΙΩΤΑ -ΚΟΝΤΑΞΗ ΔΑΝΑΗ ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΔΩΡΕΕΣ -Λέσχη Lions Αθηνών Κέντρο Απόστολος Μαλαμούσης Ελένη Σταμέλου Ντάνα Στασινού Ευτυχία Κατωπόδη Λεωνίδας Κοσμόπουλος Μαρία Μίκελσον Αγγελική Τσίπτση Αικατερίνη Κτιστάκη Σύλλογος Αμερικανίδων Γυναικών Ελλάδος AWOG Παντελής Καραγεώργης Νέλλη Μαρτίνη Μαρουκώ Σαραντοπούλου Αριστούλα Γκιρτζίδη Μαρία Λέφα...20 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -Βούλα & Χαρούλα Ζούβελου, στη μνήμη συζύγου & πατρός Γεωργίου Ζούβελου Στέλιος Τρύφων, αντί στεφάνου, στη μνήμη αγαπημένης του εξαδέλφης Χρύσας Καραγκούνη Ηρώ Κασιμάτη, στη μνήμη εξαδέλφης της Χρύσας Καραγκούνη Ευστράτιος Τσομπάρης, στη μνήμη γονέων Ιωάννου & Ευανθίας Έλλη Μελέτη & ΣΙΑ Ο.Ε, στη μνήμη γιαγιάς της Αλκμήνης Αγούδημου Ελένη Μεθενίτου, στη μνήμη γονέων της & συζύγου της Δημητρίου Σμαράγδα Λιάκου, στη μνήμη της κόρης της Αναστασίας Σωματείο Εργαζομένων ΕΛΤΑ Πειραιά & Νήσων, αντί στεφάνου, στη μνήμη Ιωάννη Χατζηαντωνίου Ελπίδα Ιωάννου, αντί στεφάνου, στη μνήμη Ελένης Παπουτσή Άννα Καπίρη, στη μνήμη Νικολάου Αντωνίου Βασιλική Νταϊλάνη, στη μνήμη Ευάγγελου Νταϊλάνη & συγγενών Μάργα Κυβέλη, στη μνήμη νεκρών Λέσχη Lions Αθηνών Κέντρο L.Ελένη Γκανά, στη μνήμη Αθανασίου Γκανά Σχολή χορού Παπαδάκη, στη μνήμη Ελευθερίας Παναγιωτοπούλου Ζήνα Αδάση, στη μνήμη γονέων ΚΟΝΤΟΖΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΚΑ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΕΙΡΗΝΗ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ -ΚΟΤΟΥΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΚΟΥΤΣΗ ΝΙΚΗ -ΚΡΙΚΙΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ -ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ -ΛΑΓΚΑΔΑ ΕΙΡΗΝΗ -ΛΑΛΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΛΕΚΑΤΣΑΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ -ΛΕΣΧΗ LIONS ΑΘΗΝΩΝ ΕΥΡΩΠΗ -ΛΕΣΧΗ LIONS ΑΘΗΝΩΝ ΚΕΝΤΡΟ -ΛΕΣΧΕΣ LIONS ΘΕΜΑΤΟΣ 117 Α -ΛΙΩΣΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ -ΛΙΜΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ -ΛΟΥΚΗ ΜΑΡΙΑΝΘΗ -ΛΟΥΚΙΔΕΛΛΗ ΓΙΟΥΛΑ -ΛΥΡΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ -ΜΑΡΟΥΔΑ ΙΩΑΝΝΑ -MARKS & SPENSER -ΜΑΡΙΝΟΥ-ΠΑΠΑΤΣΟΥΤΣΟΥ- ΕΛΕΝΗ -ΜΕΝΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΜΟΡΦΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ -ΜΠΑΤΣΑΡΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ -ΜΠΟΖΙΚΗ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ -ΝΑΥΠΛΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ -ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ -ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ -ΠΑΡΘΕΝΙΑΔΗ ΑΝΤΩΝΙΑ -ΠΑΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΠΙΕΡΡΟΥΤΣΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ΠΡΑΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ -ΠΡΙΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ -ΡΑΜΠΑΟΥΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ -ΣΑΛΤΑ ΜΑΡΙΝΑ -ΣΙΜΟΥ ΕΦΗ -ΣΜΑΡΑΓΔΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ -ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ -ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ ΠΟΠΗ -ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ -ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΟΥ ΗΛΙΑΝΑ -ΤΣΕΠΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ -ΤΣΙΡΤΣΙΚΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΤΣΙΧΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ -ΤΣΟΛΑΚΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ -ΦΑΤΣΕΑ ΔΩΡΑ -ΦΙΛΝΤΙΣΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ -ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ -ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΝΙΚΗ Κατέθεσαν στη μνήμη Σταυρούλας Τσανταρίδου: -Οικογ. Δημητρίου Τόλη & Εμμανουήλ Μανουσάκη Βάϊος Τσανταρίδης Οικογ. Π.Τζιλάκου Οικογ. Ιωάννου Νιαράκη Οικογ. Χρήστου Παπασταθόπουλου Οικογ. Ευάγγελου Τσέλιγκα...30 Κατέθεσαν, αντί στεφάνου, στη μνήμη Γεωργίου Αθανασίου τα εξαδέλφια: - Πέτρος Κάγκουρας Φώτης Παναγόπουλος Φώτης Παναγόπουλος Απόστολος Αδαμίδης Σταύρος Πάντος & Λέλα Χλωρού...50 ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ -Μαργαρίτα Αλμπέρτη Στέλιος Ντάντης Θεόδωρος Κακογιαννάκης Γεώργιος Κάτζος Μαρία Μυστακίδου Γεώργιος & Βούλα Βούλγαρη Ηλέκτρα Πορφύρη...20 ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΔΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΕΣ ΤΙΜΕΣ -ΑΔΑΣΗ ΖΗΝΑ -ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΙΝΗ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΟΥ ΚΑΛΟΜΟΙΡΑ -ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΣΟΦΙΑ -ΓΑΛΑΝΑΚΗ ΑΡΤΕΜΙΣ -ΓΕΡΜΑΝΑΚΟΥ ΕΛΕΝΗ -ΓΙΑΝΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ -ΓΟΥΖΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΗ -ΔΡΙΤΣΑΚΗ ΜΑΡΙΝΑ -ΚΑΚΟΥΛΙΔΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ -ΚΑΤΣΑΜΠΙΡΗ ΜΟΡΑ -ΚΑΤΣΙΒΕΛΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ -ΚΟΛΛΙΔΑ ΑΡΓΥΡΩ -ΚΟΣΙΩΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ -ΚΟΣΙΩΡΗ ΑΡΓΥΡΩ -ΚΟΥΤΕΒΙΝΗ ΦΩΤΕΙΝΗ -ΛΑΛΑΟΥΝΗ ΓΚΟΛΦΩ -ΛΕΓΑΚΗ ΣΟΦΙΑ -ΛΕΝΑ ΣΤΕΛΛΑ -ΜΑΓΟΥΛΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ -ΜΑΡΑΒΕΓΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ -ΜΠΟΖΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ -ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΜΩΚΟΥ ΡΟΥΛΑ -ΜΩΡΑΪΤΟΥ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ -ΜΩΡΑΪΤΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΠΑΡΑΣΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ -ΠΙΤΣΑΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ -ΣΕΡΡΑ ΦΑΙΔΡΑ -ΣΕΡΕΜΕΛΗ ΑΙΚΑΤ. -ΣΙΟΥΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ -ΤΣΕΛΕΝΤΗ ΑΙΚΑΤ. -ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ ΜΑΡΘΑ -ΤΡΙΦΥΛΛΗ ΙΩΑΝΝΑ -ΧΑΤΖΗΓΑΒΡΙΗΛ ΕΥΑΓ. -ΧΕΛΙΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Παράθεσε κι εσύ ένα γεύμα στο «ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ» της Κ.Μ.Μ. Κατά το μήνα Φεβρουάριο-Μάρτιο παρέθεσαν γεύμα στους προστατευόμενούς μας, οι παρακάτω: -Βασίλειος Φλουδάς, στη μνήμη θείας του Μερόπης Παπαθεοδώρου, παρευρέθη στο γεύμα η κ. Άννα Καπαράκου -Λέσχη Lions Αθηνών Κέντρο -Ευφροσύνη & Θεόδωρος Κακογιαννάκης, υπέρ υγείας οικογένειας & τέκνων -Ευτυχία & Δημήτριος Οικονόμου, υπέρ υγείας οικογένειας & τέκνων -Γεώργιος & Δέσποινα Τράντζα, υπέρ υγείας οικογένειας & τέκνων -Θεονίτσα Πανηγύρη, υπέρ υγείας οικογένειας & τέκνων -Βούλα & Χαρούλα Ζούβελου, στη μνήμη συζύγου & πατρός Γεωργίου Ζούβελου -Ελένη Μεθενίτου, στη μνήμη γονέων & συζύγου Δημητρίου -Ελένη & Γιάννης Μελέτης, στη μνήμη αγαπημένου τους φίλου Κλέωνα Καμιλάρη Καταγράφονται οι προσφορές φιλανθρώπων από 9 Φεβρουαρίου 2013 έως 18 Μαρτίου 2013

4 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Αποκριάτικες εκδηλώσεις στην ΚΜΜ Αποκριάτικος χορός της Κ.Μ.Μ. Σε μια αίθουσα γεμάτη αποκριάτικο χρώμα εόρτασαν οι φίλοι της ΚΜΜ και φέτος την Τσικνοπέμπτη ( ) βοηθώντας έτσι τους γέροντές μας! Την εορτή μας τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου κ. Ανδρέας Ευθυμίου, ο Σύμβουλος και Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου κ. Αντώνης Μπούτσης, το Επίτιμο μέλος της Κ.Μ.Μ. κ. Παναγιώτης Κουτρόπουλος αλλά και φίλοι και υποστηρικτές του Σωματείου. Οι κεφάτες μελωδίες της ζωντανής ορχήστρας εγγυήθηκαν μια βραδιά γλεντιού και χορού. Η Πρόεδρος και το Δ.Σ. ευχαριστούν το Δήμαρχο Μοσχάτου-Ταύρου για τη συμπαράστασή του στο έργο μας, το ζαχαροπλαστείο «ΚΩΣΤΗΣ» για την προσφορά των γλυκισμάτων και όχι μόνο, καθώς και όλους τους παρευρισκόμενους που μας τίμησαν με την παρουσία τους! Επίσκεψη Ένωσης Αμερικανίδων Γυναικών Ελλάδος Αποκριάτικο ξεφάντωμα!!!!! Ναι, γιατί ΟΧΙ και στην Τρίτη Ηλικία; Ένοιωσαν το ξεφάντωμα οι προστατευόμενοί μας όταν την 1 η Μαρτίου η Ένωση Αμερικανίδων Γυναικών Ελλάδος (A.W.O.G) επισκέφθηκε το Γηροκομείο μας προσφέροντάς τους σερπαντίνες, αποκριάτικα δώρα (μάσκες, καπέλα κλπ) και τραγούδια με την ορχήστρα από τους κκ. Γερ. Συμεωνίδη, Παν. Χαλτάκη και Κώστα Φαμέλη, που με τις μελωδίες τους ξεσήκωσαν όσους μπορούσαν να χορέψουν. Η Πρόεδρος, τα μέλη του ΔΣ της ΚΜΜ και οι προστατευόμενοί μας, ευχαριστούν από καρδιάς τις επί σειρά ετών συμπαραστάτριές μας που αντιπροσώπευσαν την ΕΝΩΣΗ και τους εύχονται «Και του χρόνου»! ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΜΜ! Στις 24/1/2013 η Διεθνής Ένωση Αστυνομικών Πειραιώς & Νήσων πραγματοποίησε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της στην αίθουσα εκδηλώσεων της Διεύθυνσης Αστυνομίας Πειραιά. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Βουλευτής κ. Κ. Κατσαφάδος, Δήμαρχοι, Πολιτευτές, ο Αστυνομικός Δ/ντής, ο Δ/ντής Τροχαίας Πειραιά, ο Πρόεδρος της UNESCO Πειραιώς & Νήσων, ο Αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Συλλόγων UNESCO για την Ευρώπη και πολύς κόσμος. Κατά την εορταστική αυτή εκδήλωση απενεμήθη τιμητική διάκριση στο Φιλανθρωπικό μας Σωματείο για την 50ετή κοινωνική και ανθρωπιστική του προσφορά στους αναξιοπαθούντες ηλικιωμένους συνανθρώπους μας και στο κοινωνικό σύνολο γενικότερα. Το Σωματείο μας εκπροσώπησαν η Αντιπρόεδρος κα. Γλυκερία Καλογεροπούλου και η Σύμβουλος κα. Ελένη Κόλια. Την πλακέτα παρέλαβε από τον Δήμαρχο Πειραιά κ. Βασίλη Μιχαλολιάκο η κα. Καλογεροπούλου, η οποία και ευχαρίστησε για την τιμή και την αναγνώριση της 50ετούς προσφοράς μας στους απόμαχους της ζωής. Απονομή της τιμητικής διάκρισης στην Κ.Μ.Μ., (24/1/2013) από την Ένωση Αστυνομικών Πειραιώς και Νήσων. 22ος ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΚΜΜ Οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι σπουδαία άτομα και μας αγαπάνε πολύ, γι αυτό αξίζουν μια ξεχωριστή μέρα. Σήμερα είναι η ημέρα της τρίτης ηλικίας και ποτέ δεν τους ξεχνάμε. Εγώ την γιαγιά μου την αγαπώ πολύ αλλά χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Πάσχει από μία νόσο που έχουν ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό, την απώλεια μνήμης. Αυτή η νόσος είναι μη θεραπεύσιμη και ονομάζεται Αλτσχάιμερ. Γι αυτό δεν πρέπει να την αφήνουμε μόνη της. Μια μέρα που ο παππούς είχε αναλάβει να την προσέχει, ξεχάστηκε και πήγε στο πάρκο να μιλήσει με τους φίλους του αφήνοντας τη γιαγιά μόνη της. Όταν γύρισε η γιαγιά δεν ήταν σπίτι και η πόρτα ήταν ανοιχτή. Αμέσως μας ενημέρωσε και αρχίσαμε να την ψάχνουμε. Μετά από αρκετή ώρα τη βρήκαμε να κάθεται σε μια γωνία και να κλαίει. Τότε πήγαμε σπίτι και την βάλαμε στο κρεβάτι της. Την επόμενη μέρα καθίσαμε οι δυο 5ο Δημοτικό Σχολείο - 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012 " Μια δύσκολη στιγμή στη ζωή του παππού / της γιαγιά μου. Πως αντιμετώπισε τη δυσκολία αυτή". μας και συζητήσαμε. Μου είπε πόσο φοβισμένη ένιωθε. Νόμιζε ότι ήξερε το δρόμο αλλά κάθε φορά απογοητευόταν. Δεν ήξερε κανέναν και όλοι στα μάτια της, ακόμα και το πιο μικρό παιδάκι, ήταν πιθανοί κίνδυνοι. Κάποια στιγμή βρισκόταν στη μέση του πουθενά. Ένιωθε ότι η ζωή της τελείωνε εκεί. Ξαφνικά οι ελπίδες της εξαφανίστηκαν, ώσπου είδε ένα γνωστό της άτομο. Ήταν ο παππούς. Αμέσως έτρεξε και έπεσε στην αγκαλιά του. Όταν την ξαναεπισκέφτηκα, μου φαινόταν πολύ καλύτερα. Της πρότεινα να πάμε μια βόλτα μέχρι το πάρκο. Εκεί κάτσαμε σε ένα παγκάκι και της υποσχέθηκα ότι δεν θα την αφήσω ποτέ και ότι θα είμαι πάντα δίπλα της για να την προστατεύω! Αυτό το περιστατικό με έκανε να καταλάβω πόσο σημαντική είναι η γιαγιά μου και πόσο λυπημένη θα ήμουν αν δεν την είχα στο πλάι μου. Γεωργία Αργυρού Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012 " Μια δύσκολη στιγμή στη ζωή του παππού / της γιαγιά μου. Πως αντιμετώπισε τη δυσκολία αυτή". Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, επισκεφθήκαμε τη γιαγιά μου και τον παππού μου στο νησί. Η πιο έντονη εικόνα από τις διακοπές μου, είναι να βλέπω τη γιαγιά μου να σέρνει πρώτη το χορό στο πανηγύρι του χωριού. Δεν θα μπορούσα να το φανταστώ πριν από ένα χρόνο αυτό, γιατί η γυναίκα αυτή ήταν στο νοσοκομείο. Στην αρχή, όταν ήταν στο αεροπλάνο, αισθάνθηκε δύσπνοια και πόνους στην πλάτη. Όταν έφτασε σπίτι μας, δεν είπε τίποτα για να μην μας ανησυχήσει, αλλά η μητέρα μου κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε και άρχισε να της κάνει απανωτές ερωτήσεις. Όταν οι γονείς μου κατάλαβαν ότι το πρόβλημα ήταν σοβαρό, την πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Ο γιατρός μας είπε πως είχε πάθει έμφραγμα. Εμάς, τα παιδιά, δεν μας άφηναν να τη δούμε. Φοβόμουν για τα χειρότερα. Φοβόμουν ότι δεν θα την ξαναντίκρυζα και ότι δεν θα ξανάκουγα τις ιστορίες της και 4ο Δημοτικό Σχολείο - 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ όλα αυτά που μου έλεγε απ όταν ήμουν μικρό παιδί. Προσπαθούσα να μπω στο θάλαμο για να τη δω. Όλοι κλαίγαμε, τα χέρια μας έτρεμαν και η καρδιά μας κόντευε να βγάλει φτερά από την αγωνία. Σκεφτόμουν όλες τις ωραίες στιγμές που περάσαμε μαζί. Είμαι σίγουρος πως και η υπόλοιπη οικογένεια σκεφτόταν τα ίδια πράγματα. Μετά από πολλές ώρες, συνήλθε και είπαν στα παιδιά άμα θέλουν να περάσουν να την δουν. Εμείς τρέξαμε γεμάτοι χαρά. Μας είπε να μην ανησυχούμε γιατί αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα, στην ηλικία της. Μας παρηγορούσε και μας έδινε κουράγιο εκείνη, αντί να της δίνουμε εμείς. Ειμαι πολύ χαρούμενος που αυτή η γυναίκα που σέρνει το χορό, είναι η γιαγιά μου. Η περιπέτεια έχει ξεχαστεί αλλά την παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνο να δω αν είναι καλά και της λέω πως πρέπει να προσέχει τον εαυτό της. Νίκος Βιτάλης

5 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Ψυχαγωγικό από Ε.Ε.Σ. Τμημα Πειραιά Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων, η εθελοντική ομάδα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού - Τμήμα Πειραιά, στις 14 Μαρτίου, πραγματοποίησε αποκριάτικη γιορτή για τους προστατευόμενούς μας. Με σκοπό να ευχαριστήσει όσον το δυνατόν περισσότερο τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, κάλεσαν και μέλη από το χορευτικό συγκρότημα του Ομίλου Ελληνικών Χορών του Δήμου Μοσχάτου. Υπεύθυνος της ομάδας του χορευτικού είναι ο κ. Δ. Δανιηλίδης. Ευχαριστούμε πολύ, τόσο τον κ. Δανιηλίδη, όσο και τα μέλη του χορευτικού, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά και κατά το παρελθόν έχουν συμμετάσχει σε ανάλογες εκδηλώσεις. Ένα μεγάλο ευχαριστώ απευθύνουμε επίσης, και στους εθελοντές του Ε.Ε.Σ. για την πρωτοβουλία τους αυτή. Κατά την επαναληπτική Γενική Συνέλευση της ΚΜΜ στις 17 Φεβρουαρίου 2013 εγκρίθηκαν ομόφωνα από το Σώμα όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης: Έκθεση πεπραγμένων. Έκθεση Εξελεγκτικής Επιτροπής & έγκριση απολογισμού οικονομικού έτους ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Έγκριση προϋπολογισμού οικονομικού έτους Έγκριση έκθεσης έλεγχου διαχείρισης αποθήκης τροφίμων & ειδών καθαριότητας. Μετονομασία Φιλανθρωπικού Σωματείου «ΚΟΙΝΩ- ΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ» σε Φιλανθρωπικό Σωματείο «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΜΟΣΧΑΤΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΘΕ- ΟΦΙΛΑΤΟΣ». Η μετονομασία αυτή προτάθηκε από τον τ. Δήμαρχο Μοσχάτου Ταξ. Παπαντώνη και εγκρίθηκε ομόφωνα από την Γενική Συνέλευση, προκειμένου να τιμηθεί ο εμπνευστής, ιδρυτής και πρωτεργάτης της ΚΜΜ Διονύσης Θεοφιλάτος. ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΜΜ- ΔΩΡΕΑ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ «ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ» Εντατικά αλλά με σεβασμό στην καθημερινότητα και στις ανάγκες ησυχασμού των ηλικιωμένων προστατευομένων μας συνεχίζονται οι εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης του «Σπιτιού της Ανθρωπιάς», του κτηρίου της ΚΜΜ. Οι εργασίες αυτές πραγματοποιούνται με την ευγενή δωρεά του Μεγάλου Ευεργέτου μας, του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος». Ο δεύτερος όροφος ολοκληρώθηκε, ενώ ξεκίνησαν οι εργασίες στον πρώτο όροφο. ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΗΠρόεδρος και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΕ- ΡΙΜΝΑΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ σας προσκαλούν, στο ετήσιο μνημόσυνο, στη μνήμη των αποδημησάντων: Μακαριστού Προκαθημένου Μητροπολίτου Νικαίας Γεωργίου, Μεγάλων Ευεργετών, Ευεργετών, Δωρητών, Συμβούλων, Μελών, προσωπικού του Σωματείου, των προστατευόμενών μας, των φίλων και συνδρομητών, καθώς και των κατοίκων της πόλης μας. Το μνημόσυνο θα τελεσθεί στις 31 Μαρτίου 2013 ημέρα Κυριακή και ώρα π.μ., στο Ναϊδριο του προστάτου του Σωματείου μας Αγίου Γερασίμου (οδός Αγ.Γερασίμου 4- Μοσχάτο). Παρακαλούμε να παρευρεθείτε και εσείς, ώστε όλοι μαζί να τιμήσουμε την μνήμη τους και να προσευχηθούμε για την ανάπαυση της ψυχής τους.

6 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Η σημασία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Του Πρεσβ. Μαρίου Κ. Μαμανέα Εφημερίου Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Χαροκόπου - Καλλιθέας Το γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι η αρχή της αναγέννησης της ανθρωπότητας και της αποκατάστασης του ανθρώπου απέναντι στο Θεό. Η αποκατάσταση αυτή ξεκινά με πρωτοβουλία του Θεού, όπως ακριβώς είχε συντελεστεί και στη δημιουργία του κόσμου. Όπως δηλαδή η Εύα υπήρξε η πρώτη γυναίκα σε ένα γένος που τελικά αστόχησε στην προοπτική του να ζήσει με τιμή ενώπιον του Πλάστη του, έτσι η παρθένος Μαρία γίνεται η κλίμακα της ενανθρώπισης του Θεού και της θέωσης του ανθρώπου. Ο Θεός, στο πρόσωπο της Παναγίας, τοποθετεί μία άρρηκτη γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Κατά τον Ευαγγελιστή Λουκά, που φωτίζει με ιστορική αρτιότητα το συμβάν, τον έκτο μήνα από την σύλληψη του Προδρόμου, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, συναντά την Μαρία στο μέρος όπου διέμενε, στη Ναζαρέτ, και της απευθύνει τον χαιρετισμό: Χαίρε, κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου. Το χαίρε του αγγέλου δεν είναι ένας απλός χαιρετισμός, αλλά θυμίζει τις επαγγελίες για την έλευση του Κυρίου στην Αγία Πόλη του (π.χ. Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, Ζαχ. 9:9). Στον χαιρετισμό αυτό, η Μαρία αντιδρά φυσιολογικά για ένα κορίτσι περίπου δεκατεσσάρων ετών, που δεν είχε ιδιαίτερα εκτετεταμένες κοινωνικές επαφές. Οι λέξεις του Γαβριήλ κεχαριτωμένη, ευλογημένη συ εν γυναιξίν δεν είναι από αυτές που συνήθιζε να ακούει ένα κορίτσι. Αρχίζει έτσι να διερωτάται ποταπός είη ο ασπασμός ούτος, δηλ. ποιας προέλευσης (θείας ή μή) ήταν αυτός ο χαιρετισμός, συνετιζόμενη ίσως από το παράδειγμα της σχετικής ολέθριας, γιά το ανθρώπινο γένος, εμπειρίας που είχε η Εύα στον Παράδεισο. Ο άγγελος, την καθησυχάζει με τη φράση Μή φοβού. Αμέσως μετά της δηλώνει ότι βρήκε χάρη από το Θεό και φανερώνει το περιεχόμενο της ευαγγελίας του. Η Μαρία πρόκειται να φέρει στον κόσμο ένα γιο τον οποίο θα ονομάσει Ιησού και ο οποίος έσται μέγας και θα αναγνωριστεί από όλους ως Υιός Υψίστου. Πρόκειται γιά τον εκ της γενιάς του Δαυίδ αναμενόμενο Μεσσία, όπως προείπαν οι προφήτες. Τότε η σεμνή κόρη του απάντησε ταπεινά. «Ιδού λοιπόν, η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα Εκείνου». Καθώς ο Γαβριήλ εξαφανίστηκε από μπροστά της, συντελέστηκε το μεγαλύτερο μυστήριο της ανθρωπότητας. Με τρόπο υπερφυσικό, η Παρθένος συνέλαβε στην άχραντη κοιλιά της, τον Υιό και Λόγο του Θεού. Εκείνον που με την εκούσια θυσία του επάνω στο Σταυρό έσωσε το ανθρώπινο γένος από τον αιώνιο θάνατο και την καταστροφή στην οποία είχε οδηγηθεί μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο και την εμφάνιση της αμαρτίας στον κόσμο. Κανείς ποτέ, από τη δημιουργία του κόσμου και μέχρι τη συντέλειά του, δεν γεννήθηκε και δεν θα γεννηθεί κατά τον τρόπο, κατά τον οποίο γεννήθηκε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Κανείς ποτέ δε γεννήθηκε χωρίς άνδρα. Κανείς δε γεννήθηκε και δε θα γεννηθεί με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος. Σε κανέναν ποτέ δεν κατοίκησε το Άγιο Πνεύμα με τέτοια ολοκληρωμένη πληρότητα, με την οποία εγκατοίκησε στην Παναγία Παρθένο Μαρία. Κανέναν δεν επισκίασε η δύναμη του Υψίστου και τα μητρικά σπλάγχνα καμμίας γυναίκας δεν αγίασε, με τέτοια πληρότητα και δύναμη, όπως τα σπλάγχνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, επισημαίνει ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός, Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, στην επί τω Ευαγγελισμώ ομιλία του. Οι αρχές της εορτής του Ευαγγελισμού δεν είναι γνωστές με απόλυτη ακρίβεια. Το γεγονός ότι η Αγία Ελένη έκτισε στη Ναζαρέτ βασιλική, στην οποία περιλαμβανόταν κατά παράδοση ο οίκος της Θεοτόκου, όπου Αυτή δέχθηκε τον Ευαγγελισμό, επέδρασε ίσως στη σύσταση τοπικής εορτής. Οι πρώτες μαρτυρίες περί αυτής ευρίσκονται στον Άγιο Πρόκλο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, το 430 μ.χ. και στο Πασχάλιον Χρονικόν (624 μ.χ.), όπου χαρακτηρίζεται ως συσταθείσα στις 25 Μαρτίου. Η μεγαλοπρεπής πανήγυρη του Ευαγγελισμού ετελείτο από τους Βυζαντινούς στο ναό των Χαλκοπρατείων, όπου παρίσταντο και οι αυτοκράτορες. Η Βυζαντινή υμνογραφία της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου έχει κορυφαία ποιητική αξία, δεδομένου ότι οι υμνογράφοι σε λίγα λόγια αινέσεως συμπυκνώνουν και όλη τη θεολογία της εορτής. Σημαντικότερο όλων, το απολυτίκιο: «Σήμερον τῆς σωτηρίας ῆμῆν τό Κεφάλαιον, καί τοῆ ῆπῆ αῆῆνος Μυστηρίου ῆ φανέρωσις ῆ Υῆός τοῆ Θεοῆ, Υῆός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τῆν χάριν εῆαγγελίζεται. Διό καῆ ῆμεῆς σῆν αῆτῆ τῆ Θεοτόκῆ βοήσωμεν Χαῆρε Κεχαριτωμένη, ῆ Κύριος μετῆ σοῆ.» Δηλαδή: «Σήμερα είναι η κυριότερη μέρα της σωτηρίας μας και η φανέρωση του Μυστηρίου, που ήταν από πολλά χρόνια κρυμμένο: Ο Υιός του Θεού θα γίνει άνθρωπος, Υιός τής Παρθένου Μαρίας και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα φέρνει. Γι αυτό κι εμείς μαζί μ αυτόν ας πούμε ζωηρά στην Παναγία: Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου.» Οι Παλιοί μας φίλοι ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ Ηκορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός. Η τραγουδίστρια της Νίκης όπως τη βάφτισε ο δημοσιογράφος Αχιλλέας Μαμάκης. Η Βασίλισσα της Κολούμπια. Η Έφη Μπέμπο - όπως ήταν το πραγματικό της όνομα - γενήθηκε το 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης. Ο πατέρας της Αθανάσιος Μπέμπος, ήταν καπνεργάτης. Το 1912 η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου γεννήθηκαν και τα υπόλοιπα αδέρφια της, ο Τζώρτζης, η Αλίκη και ο Ανδρέας. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών, όλη η οικογένεια βρίσκεται στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στο Βόλο. Μεγάλη φτώχεια τότε και η Έφη αναγκάζεται να δουλέψει σαν ταμίας. Η μουσική της άρεσε από τότε και αγόρασε μια κιθάρα όπου έμαθε να παίζει με τη βοήθεια μιας φίλης της. Το 1933 βρίσκεται μέσα σε ένα πλοίο και ταξιδεύει για Θεσσαλονίκη όπου πάει για να βρει τον αδερφό της Τζώρτζη που σπουδάζει εκεί. Μέσα στο πλοίο έχει την κιθάρα της και παίζοντας, τραγουδάει μερικές από τις επιτυχίες της εποχής. Ο κόσμος που την ακούει, ενθουσιάζεται και ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Κων/νος Τσίμπας, ο μεγαλύτερος ιμπρεσσάριος της Θεσσαλονίκης, ο οποίος ενθουσιάζεται και της προτείνει να δουλέψει στο κοσμικό κέντρο Αστόρια της Θεσ/νίκης. Η επιτυχία έρχεται αμέσως και οι θαμώνες κάθε βράδυ την καταχειροκροτούν. Γρήγορα τα νέα ταξιδεύουν στην Αθήνα και της γίνεται πρόταση από τον θεατρικό επιχειρηματία Φώτη Σαμαρτζή, να εμφανιστεί στο θέατρό του. Έτσι, μετά από τη συγκατάθεση των δικών της στις 25 Οκτωβρίου του 1933, εμφανίζεται στο θέατρο Κεντρικόν στην πλατεία Κολοκοτρώνη, στην επιθεώρηση Παπαγάλος 33 με το θίασο Σαμαρτζή - Μηλιάδη. Ντυμένη τσιγγάνα, με την κιθάρα στα χέρια τραγούδησε με τη βαθιά φωνή της και σάστισε τους πάντες. Τέσσερα μπιζ ακολούθησαν και όλοι του θιάσου την συνεχάρησαν για την επιτυχία της.τότε υπέγραψε και συμβόλαιο δρχ., ποσό αστρονομικό για την εποχή για τραγουδιστή νέο. Σε αυτή την παράσταση, ο δημοσιογράφος Πωλ Νορ τη βάφτισε Σοφία Βέμπο. Μετά από αυτή την επιτυχία, ανανέωσε το συμβόλαιό της και εμφανίστηκε πάλι στο Κεντρικόν και στο Μουντιάλ. Της γίνεται πρόσκληση και φεύγει για την Αλεξάνδρεια όπου γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Το 1934 επιστρέφει στην Αθήνα και τραγουδάει στο θερινό θέατρο Σαμαρτζή στην οδό Καρόλου με τραγούδια που γράφονται γι αυτήν όπως το Μη ζητάς φιλιά. Αμέσως την πάνε στην Κολούμπια όπου ο τότε υπεύθυνος της εταιρίας αρνείται να της κάνει συμβόλαιο με τη δικαιολογία ότι η φωνή της ξέφευγε από την καθιερωμένη λετζέρα σοπράνο. Της είπαν ότι έχει αντρικές νότες και άλλα διάφορα. Τραγούδησε λοιπόν, σε δίσκο Παρλοφόν το πρώτο αυτό τραγούδι και ο δίσκος έγινε ανάρπαστος. Ο υπεύθυνος της Κολούμπία τραβάει τα μαλλιά του και τελικά την πείθει να υπογράψει στην εταιρία με συμβόλαιο μακράς διαρκείας. Από κει και πέρα, η μια επιτυχία διαδέχεται την άλλη. Συνθέτες και στιχουργοί, την πολιορκούν και ό,τι τραγουδάει γίνεται επιτυχία. Αφήστε με να πιω, Ας πεθάνω, Να γιατί ακόμα σ αγαπώ. Το 1936 όλη η Ελλάδα τραγουδάει Συγνώμη σου ζητώ και Κάτι με τραβά κοντά σου. Το 1937, εκτός από τις τραγουδιστικές επιτυχίες, της γίνεται πρόταση για να παίξει στην κινηματογραφική παραγωγή του Μιζράχι Προσφυγοπούλα. Μουσική Κώστα Γιαννίδη. Το 1938, είναι η χρυσή εποχή της Βέμπο. Τραγουδάει στην επιθεώρηση Σιλουέτα το Κάποιο μυστικό, Κλαις και ακολουθεί το Ζεχρά του Σουγιούλ και το Άσε τον παλιόκοσμο να λέει. Το 1939 βρίσκεται στο απόγειο της δόξας της. Το 1940, με τα σύννεφα του πολέμου πάνω σε όλη την Ευρώπη, η Βέμπο παίζει στο Θέατρο Μουντιάλ την επιθεώρηση Παύσατε Πυρ, τραγουδάει το Καινούργιο φεγγάρι. Στο μεταξύ ζητάει τραγούδια δημοτικοφανή και γνωρίζει καταπλητική επιτυχία με το Στη Λάρ σα βγαίνει ο Αυγερινός. Η έκρηξη της καριέρας της έρχεται με τον πόλεμο του 40. Φτασμένη τραγουδίστρια, λέει το νεαρό Μίμη Τραϊφόρο, να της διασκευάσει τη Ζεχρά του Σουγιούλ. Κι εκείνος της γράφει τον ύμνο του 40 Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά. Η επιτυχία της στη Λάρ σα βγαίνει ο Αυγερινός, γίνεται Στον πόλεμο βγαίνει ο Ιταλός. Ιταλοί και Γερμανοί την κυνηγούν και της απαγορεύουν να τραγουδάει. Συνέχεια στη σελίδα 8 ΒιΒλίο Γεωργία Κοφινά Δέσποινα Κοκρή-Μπίθα Ελληνική παραδοσιακή μαγειρική ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ Ευγενική προσφορά στη βιβλιοθήκη της Κ. Μέριμνας, το παρουσιαζόμενο βιβλίο μαγειρικής, του οποίου σύμβουλοι έκδοσης, είναι δύο εκλεκτές κυρίες, οι πρεσβυτέρες κ.κ. Γεωργία Κοφινά και Δέσποινα Κοκρή-Μπίθα. Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Το βιβλίο που κρατάτε στγα χέρια σας είναι μία συλλογική προσπάθεια για τη συνέχιση της παραδοσιακής μαγειρικής στις μέρες μας. Στις σελίδες του φιλοξενούνται τοπικές γεύσεις από κάθε γωνιά της Ρωμιοσύνης. Συνταγές πατροπαράδοτες, φτιαγμένες με υλικά εποχής, που έμειναν απείραχτες από τον χρόνο. Αρτύσιμες, νηστίσιμες, γιορτινές, αλλά και για κάθε μέρα του χρόνου. Η ιδέα για την δημιουργία του βιβλίου ξεκίνησε από μία σειρά σεμιναρίων που διοργανώθηκαν στον Ι.Ν. Παμμέγιστων Ταξιαρχών Μοσχάτου με την συγγραφέα και καθηγήτρια μαγειρικής Γεωργία Κοφινά. Στην συνέχεια, τα μέλη της ενοριακής συντροφιάς συγκέντρωσαν, επέλεξαν και μαγείρεψαν τις συνταγές όπως τις έμαθαν από τις μανάδες και τις γιαγιάδες τους, για να εξακριβώσουν αν υπήρχαν λάθη. Με μεγάλη χαρά, λοιπόν, παραδίδουμε το αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής σε όσους αγαπούν την ισορροπημένη και αρμονική γεύση της παραδοσιακής μας μαγειρικής. Κάθε συνταγή είναι εμπλουτισμένη με χρηστικές οδηγίες, πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία, ώστε η παρασκευή των φαγητών να είναι εύκολη για όλους. Ευχόμαστε καλά... μαγειρεύματα και πάντα ν ανταμώνουμε στο ελληνικό τραπέζι της ευφροσύνης, της αλληλοπεριχώρησης και της ευχαριστίας. Δυστυχώς, η οικονομική κρίση, στρέφει τους καταναλωτές στην αγορά προϊόντων αμφιβόλου ποιότητας, με μοναδικό κριτήριο το χαμηλό κόστος τους, αδιαφορώντας για την ποιότητα και τις επιπτώσεις στην υγεία τους. Ταυτόχρονα, παρατηρείται το φαινόμενο της πλήρους απομάκρυνσης του λαού μας από την παραδοσιακή Ελληνική κουζίνα, την κουζίνα της γιαγιάς που δεν είναι τίποτα άλλο από την περίφημη Μεσογειακή κουζίνα, τη μαγειρική που όλο και περισσότερο εμπιστεύονται οι Ευρωπαίοι. Ο συνδιασμός των ανωτέρω με τα διατροφικά σκάνδαλα (π.χ. κρέας αλόγου) που παρουσιάστηκαν πρόσφατα, καθιστά λίαν επίκαιρο το βιβλίο αυτό στον επίλογο του οποίου ο πρωτ. Χριστόδουλος Μπίθας μεταξύ άλλων, σημειώνει: Όχι, δεν είναι αμαρτία το φαγητό, ούτε η παρασκευή του. Όμως, οφείλουμε να αναζητήσουμε και πάλι το μέτρο. Έχουμε υποχρέωση, ό,τι μας χαρίστηκε μέσα από την παράδοση τόσων αιώνων, να το παραλάβουμε και να το χαρούμε, να το μοιραστούμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Κυρίως όμως, να επανανακαλύψομε με έναν τρόπο ζωής, ο οποίος ως κέντρο θα έχει την ευχαριστία εν συνόλω - αρτύσιμες και νηστίσιμες συνταγές, περιλαμβάνει η καλαίσθητη αυτή έκδοση, απ αυτές, για τους αναγνώστες της στήλης παρουσιάζω μία νηστίσιμη λόγω της Σαρακοστής, συνταγή, επιλογή της συγγράφουσας πρεσβ. Δέσποινας Κοκρή- Μπίθα. Υλικά για 8-10 άτομα 1 κιλό ρεβίθια 2 καρότα 2 πιπεριές κόκκινες Ρεβίθια γάστρας 1 κρεμμύδι μεγάλο 4 σκελίδες σκόρδου 2 κουτ. σούπας ρύζι γλασέ 2 κουτ. σούπας δεντρολίβανο 1 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο αλάτι Εκτέλεση Αποβραδίς μουλιάζουμε τα ρεβίθια σε αρκετό χλιαρό νερό. Το πρωί τα σουρώνουμε και τα τρίβουμε πολύ καλά με λίγο αλάτι και 1 κουταλιά της σούπας σόδα. Τα αφήνουμε για 1 ώρα και τα ξεπλένουμε με αρκετό νερό. Τα βάζουμε στη γάστρα και προσθέτουμε τα καρότα σε ροδέλες, τις πιπεριές σε λωρίδες, το κρεμμύδι και το σκόρδο ψιλοκομμένα, το ρύζι, το δεντρολίβανο και το ελαιόλαδο. Τα ανακατεύουμε πολύ καλά και προσθέτουμε τόσο νερό, ώστε μόλις να σκεπαστούν τα ρεβίθια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 ο C για 30 και μετά τους100 ο C-120 o C για 4 ώρες. Σερβίρουμε με λεμόνι και συνοδεύουμε με ρέγκα. Εκκλησιαστικά έθιμα, παραδόσεις και λαογραφικές πληροφορίες, συνοδεύουν τις συνταγές. Είναι δε αξιοπρόσεκτη η εικονογράφηση της κ. Χριστίνας Δουληγέρη-Παπαθέου, καθώς και οι φωτογραφίες του κ. Π. Κωνσταντινίδη. Συλλογική, λοιπόν, δουλειά της Ενοριακής Συντροφιάς του Ι.Ν. Παμ. Ταξιαρχών Μοσχάτου εκδόσεων ΑΘΩΣ (Α. Σταμούλης), το: Ρωμιοσύνης Μαγειρεύματα / Ελληνική παραδοσιακή μαγειρική, έκδοση επιμελημένη, πολυτελής σε πολύ προσιτή τιμή, την οποία μπορείτε οι ενδιαφερόμενοι να την αποκτήσετε απευθυνόμενοι στα βιβλιοπωλεία των εκδόσεων Σταμούλη: α) Αβέρωφ 2 Αθήνα, β) Καραολή & Δημητρίου 87 Πειραιάς. Τασσώ Γαΐλα

7 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Η Ελληνική Επανάσταση και ο Φιλελληνισμός στην Τέχνη Ρομαντισμός και επανάσταση συνιστούν τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της αρχής του 19 ου αιώνα, μιας εποχής με έντονες ιστορικο-κοινωνικές διεργασίες. Οι ρομαντικοί δημιουργοί στράφηκαν στις μεγάλες ιστορικές στιγμές καθώς τα τότε ιστορικά γεγονότα ξεπέρασαν τα εθνικά σύνορα και μετουσιώθηκαν σε συμβολικές αξίες και γόνιμα πνευματικά και καλλιτεχνικά ερεθίσματα. Μόλις ξέσπασε η ελληνική επανάσταση, ένα πλήθος φιλέλληνες, λόγιοι, καλλιτέχνες, ποιητές και απλοί άνθρωποι του λαού, λάτρεις και θαυμαστές της αρχαίας Ελλάδας, φιλελεύθεροι και ρομαντικοί, κινήθηκαν σε μια αληθινή σταυροφορία υπέρ του απελευθερωτικού αγώνα. Ίδρυσαν συλλόγους, άρχισαν τους εράνους και πολλοί κατέβηκαν στην Ελλάδα, όπου αγωνίστηκαν ηρωικά στα πεδία της μάχης πέφτοντας σε αυτά, όπως οι Ιταλοί κόμης Σανταρόζα στην Σφακτηρία και στρατηγός Ραζαλόρ στο Μεσολόγγι. Στο Μεσολόγγι και ο Άγγλος φιλέλληνας λόρδος Βύρων χάρισε την ζωή του αναδεικνύοντας με τον θάνατό του τον ελληνικό αγώνα στα πέρατα του κόσμου σαν οξύτατο πρόβλημα, που δεν μπορούσαν πια να αγνοούν οι κυβερνήσεις ούτε να μειώνουν την σπουδαιότητά του. Ιδιαίτερα, το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης και τα δραματικά της γεγονότα άγγιξαν τις χορδές της καλλιτεχνικής φύσης και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και αιτία για τη δημιουργία καλλιτεχνικών έργων με έντονο φιλελληνισμό. Η Τέχνη και η διανόηση της Ευρώπης δήλωναν την αμέριστη συμπάθεια και υποστήριξή τους προς τους επαναστατημένους Έλληνες. Επικεφαλής, στη Γαλλία ήταν τα μεγάλα ονόματα των γραμμάτων και των τεχνών, λογοτέχνες, ποιητές και συγγραφείς: οι Σατωμπριάν, Φλωριέλ, Πουκεβίλ, Ουγκώ, Βερανζέρος έγραψαν για την Ελλάδα και ύμνησαν τον αγώνα της με φλογερά άρθρα και ποιήματα. Απόγνωση και ελπίδα, μύθος και πεποίθηση: όντας το όραμα της ελληνικής αρχαιότητας σταθερό σημείο αναφοράς και για το γαλλικό επαναστατικό ιδεώδες, όλοι ενθουσιάζονται και χαιρετίζουν την Ελλάδα με τον τρόπο του Vigny στην «Ελένη»: «Κοιτάξτε, είναι η Ελλάδα!... Χαίρε, βασίλισσα των τεχνών! Χαίρε, αθάνατη Ελλάδα! Ώ, κόρη του ήλιου! Ώ, γη της Παλλάδος!» Στην Γερμανία ανάμεσα στους ένθερμους φιλέλληνες εμπνευσμένους από τις αρχαιοελληνικές μνήμες, ανήκουν ο Γκαίτε και ο ποιητής Βίλχελμ Μίλερμε, ο οποίος με το ποίημά του «Ο μικρός Υδραίος» προκαλεί μεγάλη συγκίνηση. Στο δε ποίημα του «Η Ελλάς και ο κόσμος», όπου συνδέει την ελευθερία με την Ελλάδα και τον κόσμο, αναφωνεί : «Χωρίς την ελευθερίαν τι θα ήσουν, ω! Ελλάς, χωρίς εσέ τι θα ήτο ο κόσμος!» Πρωτοφανή απήχηση βρήκαν τα φιλελληνικά θέματα και στους Γάλλους ζωγράφους, που υπερέχουν των άλλων Ευρωπαίων και για την πολυάριθμη παραγωγή τους, αλλά και γιατί αρκετά από τα αριστουργήματα του γαλλικού ρομαντισμού είναι έργα φιλελληνικής εμπνεύσεως. Ο Ντελακρουά, ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους ζωγράφους του ρομαντισμού που αναγνωρίστηκε ως ο αδιαμφισβήτητος υμνητής του ευρωπαϊκού φιλελληνισμού, επηρεασμένος κυρίως από το έργο του Λόρδου Βύρωνα και του Βίκτωρος Ουγκώ που ήταν φίλος του, εμπνεύστηκε τέσσερις πίνακες από τον ελληνικό επαναστατικό αγώνα. Το πρώτο και πιο διάσημο είναι το μνημειώδες έργο του «Η Σφαγή της Χίου» το οποίο παρουσίασε στο επίσημο Σαλόνι Τέχνης στο Παρίσι, δημιουργώντας μεγάλη αίσθηση υπέρ του ελληνικού αγώνα. Το έργο με τη σύνθεση και τα φωτεινά, αλλά γκριζο-κίτρινα χρώματά του αποπνέει όλη την τραγικότητα της σκηνής της σφαγής του άμαχου πληθυσμού, η οποία απεικονίζεται με δραματικότητα, πάθος και ένταση. Η σφαγή των χιλιάδων αθώων της Χίου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, αποτροπιασμό και αηδία στην Ευρώπη. Τα αιματηρά γεγονότα ξεσήκωσαν τα ανθρωπιστικά συναισθήματα Της Μαργαρίτας Κουρή όλων. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι τις απεικόνισαν και ποιητές έψαλλαν τη θλιβερή καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Οι πνευματικοί άνθρωποι παρακολουθούσαν με κομμένη ανάσα τον απελπισμένο αγώνα ενός Delacroix: Η Ελλάδα στα Ερείπια του Μεσολογγίου πτωχού αλλά σπουδαίου λαού, απέναντι στο βάρβαρο ανατολίτη. Άλλο ένα μνημειώδες έργο του Ντελακρουά «Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου» θεωρείται ως απεικόνιση της ιδέας της ελευθερίας και του ηρωικού έως το θάνατο αγώνα των σκλαβωμένων εναντίον του τυραννικού ζυγού. Το έργο έχει έναν έντονο συμβολισμό, καθώς παρουσιάζεται σαν την Ανάσταση της Ελλάδας μέσα από τα ερείπια του Μεσολογγίου, παραπέμποντας στην Ανάσταση του Χριστού μέσα από τον τάφο. Εδώ, όπως και εκεί, οι πέτρες των ερειπίων θυμίζουν την πλάκα του τάφου μέσα από την οποία ανασταίνεται η νέα ελπίδα. Η Νέα Ελλάδα με τα χέρια ανοιχτά, ματωμένα όπως του Χριστού, αναδύεται νικηφόρα μέσα από τα ερείπια της καταστροφής και του θανάτου. Εντυπωσιακή σύλληψη που θέλει να φέρει την Αρχή μέσα από το Τέλος, και προφητική συνάμα, αφού η τραγική πτώση του Μεσολογγίου στάθηκε η αρχή της στροφής της φιλελληνικής πολιτικής των ευρωπαϊκών χωρών. Κρίνοντας τα αποτελέσματα όλης αυτής της κινητοποίησης των καλλιτεχνών φιλελλήνων με τα δεδομένα της εποχής εκείνης, όπου η ενημέρωση ήταν απολύτως περιορισμένη και εξαντλείτο στην κυκλοφορία μόνο κάποιων εφημερίδων, η διακίνηση ατόμων δεν ήταν εύκολη και γρήγορη, δεν υπήρχε η αμεσότητα των σημερινών οπτικοακουστικών μέσων, τηλεόραση κλπ. αντιλαμβάνεται κανείς την χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα της Τέχνης σαν ένα από τα κυρίαρχα μέσα επικοινωνίας μέσω των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων στον τομέα της πληροφόρησης των λαών. Η ηθική υποστήριξη που άντλησε ο αγωνιζόμενος ελληνικός λαός σαν μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας από την προσφορά και των φιλελλήνων καλλιτεχνών, αύξησε την ψυχική του δύναμη να συνεχίσει με πείσμα τον πόλεμο παρά τις όποιες αντιξοότητες για να αποκτήσει την ανεξαρτησία του και την υπόστασή του. Από την πεισματική αυτή συνέχιση και την πίεση της κοινής γνώμης επηρεάστηκαν τελικά οι κυβερνήσεις αλλάζοντας στάση υπέρ των Ελληνικών δικαίων. ΔΙΗΓΗΜΑ Έδυσε το φεγγάρι Εκείνο το ηλιόλουστο ανοιξιάτικο απόγευμα κανείς δεν είχε όρεξη για μάθημα στο παλιό γυμνάσιο της Πλάκας. Οι καθηγητές δεν είχαν καμμιά διάθεση να διακόψουν το ραχάτι τους, καθώς απολάμβαναν το καφεδάκι τους στην σκιά των τεράστιων δέντρων της αυλής του παραδοσιακού κτιρίου, ενώ οι μαθητές λαχταρούσαν να βγουν παραέξω για περίπατο, για τρεχαλητό, για ξεφάντωμα. Μετά από πολλούς δισταγμούς, κάμποσοι μαθητές της τρίτης τάξης παρουσιάστηκαν στον καθηγητή της ιστορίας και τον παρακάλεσαν να τους έκανε το μάθημα στο ύπαιθρο, κάτι που είχε γίνει κι άλλες φορές κατά το παρελθόν. Άλλο που δεν ήθελε κι εκείνος. Αφού στην αρχή έκανε πως αρνείται, απλώς και μόνο για να τηρήσει τα προσχήματα, στην συνέχεια φάνηκε να μεταπείθεται. «Και πού θα ήθελαν παρακαλώ οι κύριοι να γίνει το μάθημα;» τους ρώτησε ειρωνικά. «Μα πού αλλού κύριε Καθηγητά!... στην Ακρόπολη ή κάπου εκεί κοντά» απάντησαν όλοι με ένα στόμα. «Σύμφωνοι, πλην όμως θα μεταβώμεν ευπρεπώς και εν τάξει και ουχί αγεληδόν» πρόσθεσε ο καθηγητής. Μετά από πέντε λεπτά η μικρή ομάδα είχε περάσει ήδη την κατοικημένη περιοχή και ακολουθώντας το μονοπάτι της βόρειας πλευράς του ιερού βράχου, κατευθυνόταν προς τον λόφο του Φιλοπάππου. Όταν έφθασαν στον Άγιο Δημήτρη τον Λουμπαρδιάρη, ο καθηγητής είπε ότι θα ήταν καλύτερα να πήγαιναν προς την Πνύκα. Κανένας βεβαίως δεν είχε αντίρρηση και σε λίγα λεπτά είχαν φθάσει και είχαν αρχίσει να αναζητούν κατάλληλο μέρος για να καθήσουν. Την στιγμή που έδειχναν στον καθηγητή τους μια υπερυψωμένη και τετραγωνισμένη πέτρα, για να καθόταν κι εκείνος, πρόσεξαν έναν ψηλό καλοφτιαγμένο εξηντάρη με πλούσια άσπρα μαλλιά, που το αεράκι τα έκανε να ανεμίζουν. Καθόταν σ ένα βράχο και κοίταζε ώρα πολλή τον λόφο των νυμφών, ενώ κάθε τόσο κουνούσε τα χέρια του. «Όπως βλέπετε έχουμε παρέα» είπε ο καθηγητής συμπληρώνοντας «Ας μη τον ενοχλήσουμε, μια και δεν μας ενοχλεί κι εκείνος». «Κύριε, κύριε!» ακούστηκε τότε μια φωνή, «Μήπως του έχουν ζητήσει να βγάλει κάπου λόγο και ήρθε εδώ, στην περιοχή που μιλούσε στους Αθηναίους και ο Περικλής για να κάνει τις πρόβες του. Δεν στέλνετε κάποιον ν ακούσει τι άραγε να λέει;» Την στιγμή που ο καθηγητής ετοιμαζόταν να επαναφέρει στην τάξη τον εξυπνάκια, ο ξένος γύρισε προς το μέρος των μαθητών και χαμογελώντας κατευθύνθηκε προς το μέρος τους. «Τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας» ακούστηκε μια άλλη φωνή. Όταν έφτασε κοντά τους ο ξένος τους χαιρέτησε ευγενικά και καταλαβαίνοντας με ποιους είχε να κάνει, είπε στον καθηγητή. «Κάνετε πολύ καλά, κύριε Καθηγητά, που προσπαθείτε να συνδυάζετε το τερπνόν μετά του ωφελίμου». «Κι εσείς κύριε» άρχισε να λέει ο καθηγητής. «Θόδωρε» απάντησε ο επισκέπτης. «Κι εσείς κύριε Θόδωρε έρχεστε συχνά εδώ για να ρεμβάσετε και να απολαύσετε την γαλήνη και την ομορφιά του τοπίου;» ρώτησε ο καθηγητής. Του Παναγιώτη Α. Ζιωτόπουλου «Ακριβώς, ακριβώς» είπε τότε ο ξένος, «Έρχομαι για όλα αυτά που είπατε, αλλά και», κόμπιασε για λίγο και μετά συνέχισε «και για να καμαρώσω εσάς, τους μαθητές, που μου θυμίζετε τα νιάτα μου». Σταμάτησε πάλι, πήρε μια ανάσα και δήλωσε με μια περίεργη λάμψη στα μάτια. «Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σ αυτά εδώ τα μέρη, ερχόταν κάποιος άλλος που τον έλεγαν Θεόδωρο και έδινε συμβουλές και ορμήνευε την σπουδάζουσα νεολαία της εποχής εκείνης». «Ποιος ήταν αυτός, ποιος ήταν ρε;» άρχισαν να ψιθυρίζουν οι μαθητές, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον. Τότε ο επισκέπτης, αφού έριξε μια ματιά προς το μέρος του καθηγητού και κατάλαβε ότι «αγρόν ηγόραζεν», στράφηκε προς τα παιδιά λέγοντας, «Ο Κολοκοτρώνης, νέοι μου, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης». Για λίγα λεπτά επικράτησε μια παγερή σιωπή. Ακολούθως ο κύριος Θεόδωρος είπε. «Απ ό,τι κατάλαβα, φαίνεται ότι έδυσε το φεγγάρι». Την στιγμή εκείνη ακούστηκε ένα σούσουρο, ενώ κάμποσοι μαθητές έλεγαν ο ένας στον άλλον «Καλέ, τι λέει αυτός! Εδώ δεν έχει δύσει ακόμη ο ήλιος. Πώς είναι δυνατόν να έχει δύσει το φεγγάρι, αφού ακόμη δεν έχει ανατείλει;» Ο καθηγητής προθυμοποιήθηκε να ρωτήσει τον ηλικιωμένο άνθρωπο, μήπως του συνέβαινε κάτι και μήπως χρειαζόταν βοήθεια. Τότε ο κυρ-θόδωρος βρήκε μια πέτρα, κάθησε και γυρνώντας προς τους άλλους είπε: «Καθήστε παρακαλώ ν ακούσετε μια ιστορία. Έτσι κι αλλοιώς απ ό,τι βλέπω δεν πρόκειται να κάνετε μάθημα κι απ ό,τι κατάλαβα δεν έχετε διάθεση για μάθημα». Ξερόβηξε λίγο και συνέχισε. «Εδώ και κάμποσους αιώνες τα Ελληνόπουλα για να μη μείνουν τούβλα ή ξύλα απελέκητα, πήγαιναν να μάθουν γράμματα την νύχτα, παρακαλώντας συνεχώς το φεγγάρι να έφεγγε για να μη έχαναν τον δρόμο. Το φεγγάρι εκείνο άκουγε τις παρακλήσεις τους και επί τετρακόσια ολόκληρα χρόνια φώτιζε τον δρόμο αλλά και τις ψυχές και τις καρδιές όλων των Ρωμιών. Έτσι βγήκαν άνθρωποι μεγάλοι, σοφοί και φωτισμένοι. Μπορεί στο διάβα τους μετά να βρήκαν κι άλλα φώτα, λαμπερά κι εκτυφλωτικά, όμως η αρχή ήταν εκείνο το χλωμό γλυκό φεγγαράκι». Σταμάτησε, αναστέναξε και πρόσθεσε. «Απ ό,τι καταλαβαίνω κι αισθάνομαι, το φεγγαράκι εκείνο έχει δύσει πια οριστικά, κι απ ό,τι μαθαίνω, τα λεγόμενα μεγάλα μυαλά που ρυθμίζουν τις τύχες αυτής της χώρας του ζήτησαν να μην ξανανατείλει και να μην ξαναφωτίσει πια». Σκούπισε δυο δάκρυα που είχαν φανεί στα μάτια του, σηκώθηκε, τυλίχτηκε καλά στο επανωφόρι του επειδή ένα τσουχτερό βοριαδάκι είχε αρχίσει να φυσάει, και πήρε σιγά-σιγά τον δρόμο της επιστροφής.

8 O ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ Ένα όραμα μπορεί να αλλάξει τον κόσμο 50 Χρόνια Κ.Μ.Μ. Της Κλεονίκης Μ. Κουρή Με αφορμή τις απαρχές και τα 50 χρόνια ζωής της ΚΜΜ, αναδεικνύουμε οράματα ανθρώπων, που συνέβαλαν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής πολλών. Επιδίωξη της στήλης δεν είναι να κρίνει, να συγκρίνει ή να εξισώσει την προσφορά διαφορετικών ατόμων στο κοινωνικό σύνολο, αλλά να προσφέρει ελπίδα -τόσο απαραίτητη στη δύσκολη εποχή που διανύουμε- παρουσιάζοντας πραγματικά παραδείγματα ζωής. Μέσα από αυτά αποδεικνύεται ότι τα όνειρα, όταν πραγματοποιούνται, έχουν τη δύναμη να βελτιώσουν τον κόσμο! ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΣΙΓΑΝΟΥ - ΠΑΡΡΕΝ ( ) Δασκάλα, Λογοτέχνης, Δημοσιογράφος, Φεμινίστρια ΗΚρήτη δεν έβγαλε μόνο πολεμιστές για την ελευθερία της πατρίδος, άνδρες καταξιωμένους σε όλες τις τέχνες αλλά και γυναίκες ηρωίδες δίπλα στους άνδρες. Μια από αυτές είναι η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν. Γεννήθηκε στα Πλατάνια Αμαρίου Ρεθύμνης το 1859, σε μια εποχή που η Κρήτη στέναζε κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό. Οι Κρήτες πολεμούσαν για την ελευθερία της πατρίδος τους, όμως εφρόντιζαν να προστατεύουν τα γυναικόπαιδα, μεταφέροντάς τα στην ελεύθερη πατρίδα. Έτσι η Καλλιρρόη μαζί με τις αδελφές και τη μητέρα της βρέθηκε στην Αθήνα, όπου πήρε φροντισμένη μόρφωση, αρχικά στη Σχολή Σουρμελή στον Πειραιά, μετά στη Γαλλική σχολή Καλογραιών και στη συνέχεια στο Αρσάκειο, απ όπου αποφοίτησε με άριστα το 1878 και έγινε δασκάλα. Τον ίδιο χρόνο ανέλαβε τη διεύθυνση του Παρθεναγωγείου στην Οδησσό της Ρωσίας, όπου άνθιζε ο ελληνισμός. Εκεί παρέμεινε δύο χρόνια, αλλά ήξερε πως η πατρίδα τη χρειαζόταν. Έπρεπε να γυρίσει πίσω και να βρει τρόπο να αρχίσει την δράση για την προστασία, τη μόρφωση και τη χειραφέτηση της Ελληνίδας. Όλα αυτά τα κυνήγησε με έναν αξιοπρεπή και καθαρά γυναικείο τρόπο, χωρίς να περιφρονεί την φυσική αποστολή της γυναίκας για την οικογένεια και την Πατρίδα. Κατ αρχάς, της γεννήθηκε η ιδέα να εκδώσει εφημερίδα για να κάνει γνωστές τις ιδέες της. Με δικά της λόγια: «Όταν ήμουν δέκα ετών παιδί έγραψα διάφορα λογοτεχνικά έργα, αργότερα άρχισα να μεταφράζω τα βιβλία της Ρόζας Ιωσηφίνας, που είχα λάβει ως βραβείο από τη Σχολή Καλογραιών Όλα αυτά χωρίς σκοπόν άλλον από μια ακράτητο επιθυμία να γράφω Αργότερα, μεγαλύτερη πλέον, έγραψα ένα Δραματάκι, με υπόθεσιν τας περιπετείας της πατρίδος μου Κρήτης Κανείς δεν είδε ποτέ τα χειρόγραφά μου αυτά δια να με ενθαρρύνει ή να με αποθαρρύνει. Όταν υπαντρέφτηκα τον Ιωάννη Παρρέν, Δημοσιογράφο, δεν έγραφα πλέον τίποτε. Σιγά-σιγά εύρισκα την ζωήν μου άσκοπον. Άρχισα όμως να παρακολουθώ τας συζητήσεις Δημοσιογράφων και ξύπνησε μέσα μου πάλι ο πόθος να γράψω. Και έτσι γεννήθηκε η εφημερίς των Κυριών». Ήταν η πρώτη γυναικεία εφημερίδα, που εξεδόθη την Ημέρα της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου. Στην εφημερίδα αυτή που κυκλοφόρησε μέχρι το 1918 εξέθετε τη γνώμη της Γυναίκας για την υπόστασή της και την επιθυμία να εξυψώσει τον εαυτό της, να μορφωθεί και να διδάξει τα παιδιά της. Παρά τους επικριτές, πολλοί την ενθάρρυναν, ανάμεσά τους πολλές αξιόλογες Αθηναίες, αλλά και καταξιωμένες προσωπικότητες, όπως ο Παλαμάς, o Ξενόπουλος και ο Δροσίνης. Ταυτόχρονα, η Καλλιρρόη συνέχισε τον αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών. Ίδρυσε το Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης, Κυριακάτικα σχολεία για τις αγράμματες γυναίκες και τα παιδιά, το ίδρυμα ΠΙΚΠΑ, καθώς και την Ένωση Ελληνίδων, της οποίας το εθνικό τμήμα προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες σε συνεργασία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό κατά τον πόλεμο του Με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε το Τμήμα Επαγγελμάτων και Τεχνών και η πρώτη στην Ελλάδα οικοκυρική επαγγελματική σχολή. Μετά από πολλές προσπάθειες και διαβήματα στην Κυβέρνηση της εποχής εκείνης πέτυχε να ψηφισθούν προστατευτικά νομοσχέδια υπέρ των γυναικών και των παίδων, όπως και την εισαγωγή των γυναικών στο Πανεπιστήμιο, στο Πολυτεχνείο και τον διορισμό των γυναικών σε δημόσιες υπηρεσίες. Κορωνίδα του έργου της είναι η ίδρυση του Λυκείου των Ελληνίδων το Όπως έγραφε και η ίδια «Σκοπός του Λυκείου είναι ο σύνδεσμος μεταξύ των Γυναικών, προς εξυπηρέτησιν της προόδου αυτών, την προστασία διά τα γράμματα, την επιστήμη και την διατήρησιν των Ελληνικών Εθίμων και παραδόσεων (των χορών, των ασμάτων, των εθνικών ενδυμασιών κλπ)». Τέλος, το 1930 κατόρθωσε να ψηφιστεί νόμος να ψηφίζουν οι γυναίκες, πράγμα όμως που δεν εφαρμόστηκε πλήρως παρά μετά μια δεκαετία από τον θάνατό της. Υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα που εκπροσώπησε επίσημα την πατρίδα της σε Διεθνή συνέδρια στην Ευρώπη και την Αμερική, ενώ έγραψε πολλά μυθιστορήματα και εντυπώσεις από τα ταξίδια της στο εξωτερικό, πολλά εκ των οποίων μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Το 1936 ο Βασιλιάς της απένειμε τον Χρυσούν Σταυρόν των Ιπποτών του Σωτήρος, ενώ η Ακαδημία Αθηνών τον Αργυρούν Σταυρόν εξαιρέτων πράξεων σε ηλικία 76 ετών. Ο Δήμαρχος Αθηναίων Κ. Κοτζιάς της απένειμε το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, που για πρώτη φορά απενεμήθη σε γυναίκα, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για όσες υπηρεσίες προσέφερε επί μια πεντηκονταετία υπέρ των Ελληνίδων. Ανακηρύχθηκε επίσης επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που πονούσε τους ανθρώπους. Έθεσε ως σκοπό της ζωής της την ηθική και πνευματική ανάπτυξη της Ελληνίδας και εργάστηκε υπεράνθρωπα για αυτό μέχρι το τέλος της ζωής της. Ευγενέστατη, μορφωμένη, γλυκομίλητη και θαρραλέα, ρίχτηκε στον αγώνα για την πραγματοποίηση του ονείρου της και τα κατάφερε. Έφυγε για πάντα στις 16 Ιανουαρίου 1940 σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας μια γραμμή στην αιωνιότητα. Ευχαριστώ τη μητέρα μου Μαρία Σιγανού Κουρή, που με ώθησε να ασχοληθώ με το έργο της. Η Καλλιρρόη υπέγραφε με το όνομα του άνδρα της και κανείς δεν γνώριζε πως η Καλλιρρόη Σιγανού ήταν από τα Πλατάνια Αμαρίου Κρήτης και, προ πάντων, Ελληνίδα. Πρωτοσέλιδο του φύλλου αρ. 80, του «ΠΑΛΜΟΥ», Μάρτιος 1984 Ο κατά Σωκράτη ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου Όταν ρωτήθηκε ο Σωκράτης για να δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου, δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. "Η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς, είπε. Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους; 1. Πρώτα απ' όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις, αντί να ελέγχονται από αυτές. 2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα και λογική. 3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές. 4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και αντιπαθείς ανθρώπους καλοπροαίρετα. 5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους. 6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες και τις αποτυχίες τους. 7. Τελικά, αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και τη δόξα τους". Ο Σωκράτης, που έζησε στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.χ., μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος, μας ανοίγει νέους ορίζοντες σκέψης ακόμη και σήμερα. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ Συνέχεια από τη σελίδα 6 Η Βέμπο μεταμφιέζεται και φεύγει στη Μέση Ανατολή όπου τραγουδάει στην Αίγυπτο, τραγούδια που εμφυχώνουν τους Έλληνες. Προσφέρει όλα τα χρήματά της στον αγώνα, στο Πολεμικό Ναυτικό, χρυσές λίρες. Παντρεύτηκε τελικά τον Τραϊφόρο το 1957, μετά από ένα δεσμό πολυκύμαντο. Το 1949 απόκτησε δική της θερινή θεατρική στέγη, την οδό Καρόλου, το θέατρο Βέμπο. Το 1959, με την εκδίωξη όλων των ξένων από την Αίγυπτο, ανεβάζει την επιθεώρηση στο θέατρο Κυβέλη, επί της οδού Μητροπόλεως Αλά Νασέρ, όπου τραγουδάει μοναδικά Ο άνθρωπός μου. Πολλοί ηθοποιοί από τα γύρω θέατρα, το σκάγανε στο μέσον της δικής τους παράστασης, για να πάνε να δούνε τη Βέμπο να τραγουδάει αυτό το τραγούδι, με συνοδεία φυσαρμόνικας που της έπαιζε η γλυκύτατη Γιώτα Γιάννα. Ακολουθούν ακόμα δυο ταινίες Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη που τραγουδάει το Φεγγάρι είναι κόκκινο του Μάνου Χατζιδάκι και το Στουρνάρα 288. Τη δεκαετία του 60, αραιώνει τις εμφανίσεις της στο θέατρο και την επόμενη χρονιά τις σταματάει. Τη βραδυά του Πολυτεχνείου, η πόρτα της ήταν ανοιχτή και κρύβει τους φοιτητές αρνούμενη να τους παραδώσει στην αστυνομία, που χτυπάει την πόρτα της. Τραγούδησε πάνω από 300 τραγούδια. Η Σοφία μας πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της, που μετατράπηκε σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο, έγινε στο Α Νεκροταφείο. Περικλής Ματαράγκας Καλλιτέχνης