ΘΕΑΤΡΙΚΟ: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΑΚΗ (ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΣΤ3, )

Transcript

1 ΘΕΑΤΡΙΚΟ: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΑΚΗ (ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ: ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΣΤ3, ) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Σίγουρα έχετε ακούσει πολλές ιστορίες: άλλες για δράκους και νεράιδες, άλλες για πριγκίπισσες και πρίγκιπες στο άσπρο άλογο. Στην ιστορία που ακολουθεί δε θα συναντήσετε τίποτα από τα παραπάνω, αλλά ελπίζουμε πως θα βοηθήσει κάποιους γονείς και μαθητές να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους «δράκους». Για να βοηθήσουμε τους πιο μικρούς μαθητές, να εξηγήσουμε ότι τα τρία παιδιά της οικογένειας αντιμετωπίζουν κάτι που λέγεται «διατροφικές διαταραχές», που σημαίνει ότι δεν τρώνε σωστά. (δίπλα στον αφηγητή τα τρία παιδιά) Δηλαδή, το αγόρι τρώει πολύ, το ένα κορίτσι δεν τρώει καθόλου, και το άλλο τρώει πάρα πολύ αλλά δεν κρατάει τίποτα μες στο στομάχι του. Οι γονείς δεν τους δίνουν πολλή σημασία. Το θεατρικό το έγραψαν οι μαθητές του ΣΤ3 που συμμετέχουν. ΣΚΗΝΗ 1 Η ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Το έργο μας ξεκινάει στο σαλόνι της οικογένειας Διατροφάκη, μεσημέρι μετά το σχολείο. Για να δούμε τι γίνεται εκεί. (Η μητέρα φτιάχνει τα νύχια της και μιλάει στο τηλέφωνο. Δίπλα, ο Άκης, τρώει πατατάκια.) ΜΗΤΕΡΑ: Και που λες, Τούλα, πήρα ένα καινούριο φόρεμα, πράσινο και ΑΚΗΣ: Τι θα φάμε σήμερα μαμά; ΜΗΤΕΡΑ: Όχι, δε βρήκα το καπέλο που έψαχνα, ούτε μαγιό. Πρέπει να πάω πάλι για ψώνια το απόγευμα. ΑΚΗΣ: Μαμά, δε μ ακούς; ΜΗΤΕΡΑ: Μισό λεπτό Τούλα. Τι θες παιδί μου; ΑΚΗΣ: Τι θα φάμε σήμερα; ΜΗΤΕΡΑ: Δε σου φτάνει μια σακούλα πατατάκια; ΑΚΗΣ: Όχι, είμαι στην ανάπτυξη. ΜΗΤΕΡΑ: Θα δούμε λοιπόν, είπε η γιαγιά σου ότι κάτι θα φέρει. (Μπαίνει η ανορεξική κόρη.) ΑΚΗΣ: Καλώς το μοντελάκι. ΜΗΤΕΡΑ: Πού ήσουν πάλι, γιατί άργησες; ΜΑΙΡΗ: Όπου θέλω ήμουν, τώρα θυμήθηκες να νοιαστείς; ΜΗΤΕΡΑ: Είμαι μητέρα σου και να μου μιλάς καλύτερα. Θα φας σήμερα;

2 ΜΑΙΡΗ: Θα αστειεύεσαι. Μπήκε ο Ιούνιος, πώς θα βγω στην παραλία; Έφαγα ένα μήλο το πρωί, την υπόλοιπη μέρα μόνο νερό. (χτυπάει το κουδούνι) ΑΚΗΣ: Άνοιξε Μαίρη, ήρθε το ντιλίβερι! (μπαίνει η γιαγιά με ένα ταψί φαγητό) ΓΙΑΓΙΑ: Γεια σας παιδιά μου. Δεν άργησα ε; ΑΚΗΣ: Έλα βρε γιαγιά κι έχω πεθάνει της πείνας. ΓΙΑΓΙΑ: Έλα παιδάκι μου να φας να μεγαλώσεις. (πιάνει ένα πιρούνι κι αρχίζει να τον ταΐζει) Εσύ Μαρία μου δε θα φας; Είσαι καλά; Πετσί και κόκκαλο έχεις μείνει. ΜΑΙΡΗ: Πρώτον, με λένε Μαίρη. Δεύτερον, σιγά μη φάω φαγητό με τόσο λάδι. ΑΚΗΣ: Έλα γιαγιά, θα το τιμήσω εγώ το φαγητό σου. (μπαίνει και η βουλιμική κόρη) ΓΙΑΓΙΑ: Καλώς και το κορίτσι μας. ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Γεια σας. Πάω στο δωμάτιο, δε νιώθω καλά. ΓΙΑΓΙΑ: Ούτε εσύ θα φας; ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Τι να φάω βρε γιαγιά, άδειασα το ψυγείο χτες βράδυ. ΓΙΑΓΙΑ: Ο προκομμένος ο μπαμπάς σας θα έρθει σήμερα για φαγητό; ΜΗΤΕΡΑ: Δεν ξέρω, δε με πήρε τηλέφωνο. ΓΙΑΓΙΑ: Θα πάει πάλι να τα πιει μου φαίνεται και θα γυρίσει το βράδυ. ΜΗΤΕΡΑ: Να μην ανακατεύεσαι. Ας κάνει ό,τι θέλει. ΣΚΗΝΗ 2 Η ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Για να δούμε τι συμβαίνει στο σχολείο την επόμενη μέρα. (Ο Άκης και ο φίλος του τρώνε κρουασάν.) ΑΚΗΣ: Μήπως να πηγαίναμε κι εμείς για ποδόσφαιρο; ΦΙΛΟΣ: Αφού δε μας παίζουν. Λένε ότι μπορούμε να παίξουμε μόνο αν κάνουμε την μπάλα. ΑΚΗΣ: Κρίμα, γιατί στ αλήθεια είσαι πολύ καλός! (έρχονται οι συμμαθητές)

3 ΣΥΜΜ. 1: Πάλι τρώτε μωρέ; ΣΥΜΜ. 2: Και τι να κάνουν, πρέπει να μεγαλώσουν. ΣΥΜΜ. 1: Καλά δε βλέπετε πώς είστε; Σαν μοσχαράκια κοντεύετε να γίνετε. (Συνεχίζουν με μερικές προσβολές ακόμα, ενώ ο Άκης με το φίλο του τρώνε. Αποχωρούν από τη σκηνή και πλησιάζει η Άννα.) ΦΙΛΟΣ: Συναγερμός, Άκη, κρύψε το κρουασάν, έρχεται η Άννα. ΑΚΗΣ: Γεια σου Άννα. ΑΝΝΑ: Γεια σου Άκη. Τι κάνεις; ΑΚΗΣ: Καλά, εσύ; Να σου πω, σκεφτόμουν Τώρα που άνοιξε το μαγαζί με τα παγωτά, θέλεις να πάμε το απόγευμα να σε κεράσω ένα παγωτάκι; ΑΝΝΑ: Άσε καλύτερα ΑΚΗΣ: Μα γιατί, δεν είμαστε φίλοι; ΑΝΝΑ: Ναι, αλλά θα με κοροϊδεύουν οι φίλες μου. (φεύγει) (πάνω από τον Άκη οι δύο φωνές όσο εκείνος έχει σκύψει στα χέρια του) ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Μη σε νοιάζει, θα ξεπεράσεις την ανάγκη να τρως συνέχεια. ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Τι να ξεπεράσεις, μια χαρά περνάς, με τα κρουασάν, τις πίτσες, κι ό,τι θέλει η κοιλιά σου. ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Ζήτα βοήθεια από τους γονείς σου. Σταμάτα να τρως. ΑΚΗΣ: (φωνάζει στην κοπέλα του κυλικείου) Πιάσε ένα σάντουιτς απ όλα με κέτσαπ και ένα κρουασάν ακόμα! ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: (στο αγγελάκι) Χα! Πάλι σε κέρδισα! ΣΚΗΝΗ 3 Η (περπατούν οι δύο ανορεξικές φίλες με τις σάκες τους) ΜΑΙΡΗ: Ζυγίστηκα σήμερα Πού να στα λέω ΚΟΛΛΗΤΗ: Φαντάζομαι. Κάνει μπαμ από μακριά πόσο έχεις ανοίξει.

4 ΜΑΙΡΗ: 200 γραμμάρια πήρα τον τελευταίο μήνα! Κοντεύω να τρελαθώ! ΚΟΛΛΗΤΗ: 200 γραμμάρια;; Αχ Μαίρη, εγώ δε βγαίνω μαζί σου στην παραλία. ΜΑΙΡΗ: Χτες το πρωί δεν άντεξα, έφαγα ένα μήλο, αλλά μετά κρατήθηκα και δεν έφαγα τίποτα όλη μέρα. ΚΟΛΛΗΤΗ: Πας καλά;; Δεν είπαμε δυο μέρες δεν τρώμε τίποτα; Μόνο νερό. (φτάνουν στο κυλικείο) ΜΑΡΙΑ: Κορίτσια, τι καλό να σας δώσω; Σαντουιτσάκι, χυμό, τυρόπιτα; (όσο σκέφτεται η Μαίρη, έρχονται δίπλα της το αγγελακι και το διαβολάκι) ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Φάε ένα σάντουιτς, είναι υγιεινό, θα σταθείς στα πόδια σου. ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Και πως θα χάσεις 10 κιλά μέχρι τον άλλο μήνα; Μη φας τίποτα! ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Θα αρρωστήσεις, θα πας στο νοσοκομείο. ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Θα χοντρύνεις και δε θα σε κάνει παρέα η κολλητή σου. ΑΓΓΕΛΑΚΙ: ΦΑΕ! ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: ΜΗ ΦΑΣ! ΑΓΓΕΛΑΚΙ: ΦΑΕ! ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: ΜΗ ΦΑΣ! ΜΑΙΡΗ: Δύο μπουκαλάκια νερό παρακαλώ. ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Κατάλαβέ το, πάντα θα κερδίζω! ΣΚΗΝΗ 4 Η (η βουλιμική βγάζει φαγητά από το ψυγείο, όσο μιλάει ο αφηγητής. Μόλις τελειώσει ο αφηγητής, η βουλιμική κάθεται να φάει και από πάνω της είναι το αγγελάκι και το διαβολάκι) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Είναι τρεις η ώρα τη νύχτα. Όλοι κοιμούνται, αλλά η βουλιμική δεν μπορεί να κοιμηθεί. Δεν έχει φάει τίποτα όλη μέρα και την πονάει το στομάχι της. Ανοίγει το ψυγείο κι ετοιμάζεται να φάει ό,τι βρίσκει μπροστά της.) ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Βρε κορίτσι μου, δεν είπαμε να προσέχεις τη διατροφή σου; ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Μην την ακούς, φάε τώρα που δε σε βλέπουν. ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Γιατί δε βάζεις ένα πρόγραμμα, να τρως φυσιολογικά στη διάρκεια της μέρας ; ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Έλα τώρα, άστην. Ας φάει ό,τι θέλει, ξέρει πώς να μην παχύνει μετά.

5 ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Θα καταστρέψεις το στομάχι σου κι άλλο! ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Θα τα φάω όλα! ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Σε κέρδισα, σε κέρδισα! (κοροϊδευτικά) ΣΚΗΝΗ 5 Η (Στο σαλόνι κάθεται ο πατέρας και βλέπει τηλεόραση, ενώ η μητέρα φτιάχνει πάλι τα νύχια της. Η γιαγιά λύνει σταυρόλεξα.) ΠΑΤΕΡΑΣ: Πού είναι τα καμάρια μου; ΓΙΑΓΙΑ: Τώρα τα θυμήθηκες κι εσύ; ΜΗΤΕΡΑ: Έρχονται από το φροντιστήριο όπου να ναι. (μπαίνουν και τα τρία παιδιά μαζί, στενοχωρημένα και κλαμένα) ΠΑΤΕΡΑΣ: Μα τι έγινε; ΜΗΤΕΡΑ: Τι πάθατε όλοι; ΓΙΑΓΙΑ: Τα παιδιά μου, είστε καλά; Ποιος σας πείραξε; ΑΚΗΣ: Με κοροϊδεύουν όλοι για τα κιλά μου. ΠΑΤΕΡΑΣ: Η αλήθεια είναι πως έχεις παχύνει πολύ τελευταία. ΜΑΙΡΗ: Κι εγώ βαρέθηκα πια να μετράω γραμμάρια. ΜΗΤΕΡΑ: Κορίτσι μου, μισή έχεις μείνει. ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Εγώ έχω χαλάσει το στομάχι μου. ΓΙΑΓΙΑ: Καρδούλα μου, δε σου έλεγα να φας τα μεσημέρια; ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΖΙ: Εσείς φταίτε! ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Μπαμπά, δεν είσαι ποτέ εδώ. ΜΑΙΡΗ: Μαμά, δεν ασχολείσαι μαζί μας. ΑΚΗΣ: Γιαγιά, συνέχεια μας κυνηγάς να μας ταϊσεις. ( οι τρεις μεγάλοι κοιτάζονται μεταξύ τους απορημένοι)

6 ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Δεν είστε δίπλα μας. ΜΑΙΡΗ: Δεν φροντίζετε για εμάς. ΑΚΗΣ: Μας αφήνετε μόνους με τα προβλήματά μας. ΜΗΤΕΡΑ: Ναι, αλλά σας αγαπάμε ΠΑΤΕΡΑΣ: Πολύ ΓΙΑΓΙΑ: Θέλουμε το καλό σας (Πιάνουν τα χέρια, μπαμπάς-βουλιμική, μητέρα-μαίρη, γιαγιά-άκης) ΜΑΙΡΗ: Θα μας βοηθήσετε; ΜΗΤΕΡΑ: Μαζί θα το παλέψουμε. ΑΚΗΣ: Θα είστε δίπλα μας; ΓΙΑΓΙΑ: Για μια ζωή. ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ: Σας χρειαζόμαστε. ΠΑΤΕΡΑΣ: Κι εμείς εσάς. Θα τα καταφέρουμε!!! ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ: Ναι!!! (Κάθονται σε μια άκρη του σαλονιού και αγκαλιάζονται. Βγαίνουν τα δύο αγγελάκια και τα δύο διαβολάκια) ΑΓΟΡΙ ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Λοιπόν, τι έχετε να πείτε τώρα; ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Είστε οι μεγάλοι χαμένοι! ΑΓΟΡΙ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Σιγά. Μπορούμε να ξαναπροσπαθήσουμε. ΚΟΡΙΤΣΙ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ: Κάπως θα τους ανακατέψουμε! ΑΓΟΡΙ ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Πάρτε το απόφαση. ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΓΓΕΛΑΚΙ: Αυτή η οικογένεια (δείχνει την οικογένεια) τα κατάφερε!