Πλήρης ρήξη χωρίς επιστροφή

Transcript

1 01- KATHI 23-2_KATHI NEW 01/03/14 00:30 Page 1 ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Eτος 5 ο Aρ. φύλλου 281 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΣHMEPA Πλήρης ρήξη χωρίς επιστροφή Πρόεδρος Αναστασιάδης και Αβέρωφ Νεοφύτου σε μετωπική σύγκρουση με Νικόλα Παπαδόπουλο Η παραίτηση ολόκληρου του Υπουργικού Συμβουλίου την Παρασκευή και όχι μόνο των τεσσάρων υπουργών του ΔΗΚΟ (Φωτίου, Κενεβέζου, Λακκοτρύπη και Πετρίδη) ήταν η μεγάλη έκπληξη που ετοίμασε το Προεδρικό στον Ν. Παπαδόπουλο, καθώς οι επιθέσεις κατά του Προέδρου Αναστασιάδη από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ, εκλήφθησαν να έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Παράλληλα, η ρήξη είναι εμφανής πλέον και στις σχέσεις Αβ. Νεοφύτου με τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ. Αξιωματούχοι του μισού ΔΗΚΟ που αντιστρατεύεται την τακτική Νικόλα θεωρούν ότι δεν θα ήταν πολιτικά έντιμο οι τέσσερεις ΔΗΚΟϊκοί υπουργοί να «τιμωρηθούν» από τον Νίκο Αναστασιάδη, εξυπηρετώντας τις προσωπικές φιλοδοξίες του Ν. Παπαδόπουλου, εκτίμηση με την οποία δεν φαίνεται να διαφωνούν οι προεδρικοί, γεγονός που καθιστά τον επικείμενο ανασχηματισμό πολύ ενδιαφέροντα και ίσως να είναι περισσότερο ανασύνταξη δυνάμεων του παρόντος Υπουργικού, με την προσθήκη νέου Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Σελ. 4 Πυριτιδαποθήκη η Κριμαία ΔΗΚΟ Πατά σε δύο βάρκες καθώς γίνεται λόγος και για διάσπαση Ο ΟΖΝΤΙΛ ΝΑΜΙ ΣΤΗΝ «Κ» Ανασφαλείς οι Τ/κ χωρίς εγγυήσεις Έρογλου και Αναστασιάδης θα κληθούν να λάβουν δύσκολες πολιτικές αποφάσεις διαμηνύει ο λεγόμενος «ΥΠΕΞ» του ψευδοκράτους Οζντίλ Ναμί και υποδεικνύει ότι κλειδί είναι η οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κοινοτήτων. «Οι Ε/κ θα πρέπει να κατανοήσουν ότι οι Τ/κ δεν θα αισθάνονται ασφαλείς σ ένα καθεστώς χωρίς τουρκικές εγγυήσεις» και προειδοποιεί με αδιέξοδο «εάν η ε/κ πλευρά καθυστερήσει τη λύση λόγω αερίου». Για το Βαρώσι λέει ότι θα πρέπει να συζητηθεί στο εδαφικό. Σελ. 12 ΕΛΛΑΔΑ Η «Ελιά», το «Ποτάμι» και η Κεντροαριστερά Εβδομάδα με πολλές εξελίξεις, ανατροπές και εκπλήξεις είχε η ελληνική πολιτική σκηνή: Η σύμπραξη του ΠΑ- ΣΟΚ με τους «58» ναυάγησε, ενώ έκανε την εμφάνισή του «Το Ποτάμι», το νέο κόμμα του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη. Σελ. 20 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 14η Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού Γεωργία Ντέτσερ και Γεωργία Χόπλαρου, μίλησαν στην «Κ» για τον θεσμό που λαμβάνει χώρα στις 7, 8 και 9 Μαρτίου στο Ριάλτο Λεμεσού. Αρκετοί παράγοντες συνέβαλαν στην ανάπτυξη του χορού στην Κύπρο. Ζωή, σελ. 1 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ «Έξυπνο» μάτι για τους οδηγούς Επικοινωνία από όχημα θα βοηθάει τον οδηγό να αντιληφθεί ότι υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος. Ζωή, σελ. 7 Σε πυριτιδαποθήκη, που μπορεί να κρίνει τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία, εξελίσσεται η στρατηγικής σημασίας Χερσόνησος της Κριμαίας. Η κατάληψη κρατικών κτηρίων στην πρωτεύουσα της περιοχής, Συμφερούπολη, από φιλορώσους πολιτοφύλακες και η απόφαση της τοπικής Βουλής για δημοψήφισμα με το ερώτημα της αυτονομίας ενισχύουν τους φόβους για απόσχιση. Σελ. 22 Λύση Διαιτητών για κόκκινα δάνεια Νέα φόρμουλα στην Ελλάδα Σημαντικές αλλαγές στη διαδικασία της ρύθμισης των τραπεζικών οφειλών για τα υπερχρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά προβλέπει το αρχικό σχέδιο που θα αντικαταστήσει τον υφιστάμενο νόμο. Η βασική τομή που επιφέρει είναι ότι καθιστά υποχρεωτική για τον δανειολήπτη την προσφυγή σε «ειδική διαδικασία διαμεσολάβησης». Σελ. 19 Ερντογάν στο έλεος του YouTube Φθορά και για το ΑΚP Γνήσια ή όχι, τα νέα ηχητικά ντοκουμέντα που εμπλέκουν τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε σκάνδαλο διαφθοράς μπορεί να αλλάξουν δραματικά το πολιτικό σκηνικό, παραμονές των κρίσιμων δημοτικών εκλογών. Οι τελευταίες πληροφορίες δείχνουν ότι έχει αρχίσει η πτώση στα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος. Σελ. 21 Πόκερ με το ισραηλινό αέριο Οι πιθανές λύσεις και η εμπλοκή Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας Με κινούμενη άμμο συμφερόντων μοιάζει το σκηνικό των ενεργειακών σχεδιασμών Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, με τις τρεις χώρες να επιθυμούν διακαώς τη συνεργασία αλλά από την άλλη να βρίσκονται και σε διακριτική διάταξη σύγκρουσης. Στο πρωτόγνωρο αυτό παζλ προκαλεί προβληματισμό η διαπίστωση πως τα συμφέροντα 10+1 πλευρές των Όσκαρ Μερικές ώρες απομένουν μέχρι την 86η τελετή απονομής των Όσκαρ. Φαβορί είναι τρεις ταινίες που εκφράζουν μία κυρίαρχη πολιτική τάση στο σημερινό Χόλιγουντ γύρω από την επανεξέταση πλευρών της αμερικανικής ιστορίας. Ζωή, σελ. 3 της Ελλάδας και της Κύπρου δεν είναι απαραιτήτως ταυτόσημα. Σε κάθε περίπτωση, σημαντικότερη παράμετρος των εξελίξεων είναι ο τρόπος που θα επιλεγεί για τη μεταφορά του αερίου, κυρίως του ισραηλινού, η ύπαρξη του οποίου είναι διαπιστωμένη και σε μεγάλες ποσότητες, αλλά και άμεσα εκμεταλλεύσιμη. Σελ. 11 ΑSSOCIATED PRESS Ένα διαζύγιο μερικών δισ. Η ιστορία Ριμπολόβλεβ ΑSSOCIATED PRESS Πρωταγωνιστές σε μία ιστορία αγάπης με λυπητερό τέλος είναι το ζεύγος Ριμπολόβλεβ, που έστρεψε επάνω του τα φλας του παγκόσμιου ενδιαφέροντος μετά τις έριδες για ένα διαμάντι αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ. Διακύβευμα της αντιπαράθεσης του Ρώσου μεγιστάνα με την εν διαστάσει σύζυγό του είναι η τεράστια περιουσία του, μέρος της οποίας βρίσκεται και στην Κύπρο. Σελ. 14 Επανέρχεται ο όρος «επίσημο» και «ανεπίσημο», όπως την περίοδο Σελ. 6 ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ H απομόνωση φοβίζει Προεδρικό-ΔΗΣΥ Σοβαρές απώλειες για το κυβερνητικό στρατόπεδο σε μία κομβική στιγμή. Σελ. 4 ΑΡΘΡΑ Ένας χρόνος διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη Του Κωνσταντίνου Πετρίδη. Σελ. 6 Ένας χρόνος (απο)δεσμεύσεων Του Στέφανου Στεφάνου. Σελ. 6 Γιατί φύγαμε από τη συγκυβέρνηση Του Μαρίνου Μουσιούττα. Σελ. 4 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Σκοπιμότητες αντί ουσίας Η καταψήφιση την Πέμπτη από τη Βουλή του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις ήταν μία επίδειξη, όχι μόνο παραλογισμού και μικροτήτων, αλλά και ανεπάρκειας. Το μόνο που ήταν δεδομένο από την αρχή είναι πως οι αποκρατικοποιήσεις θα γίνουν, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο. Ωστόσο, όσοι διαφωνούσαν δεν έκαναν το προφανές υπό τις συνθήκες και επιχείρησαν να αποφύγουν το αναπόφευκτό, αντί να προσπαθήσουν να το ελέγξουν. Όλα τα ζητήματα που τέθηκαν καθεστώς υπαλλήλων, συμπεριφορά του ιδιώτη, ποιότητα των υπηρεσιών, εθνική ασφάλεια θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσα από σαφή διατύπωση του πώς θα αποκρατικοποιηθούν οι ημικρατικοί και μέσα από την ενίσχυση της εποπτείας. Αντί τούτου, αφήνουν την όλη κίνηση να γίνει χωρίς έλεγχο, αφού προσηλώνονται στις μικροπολιτικές σκοπιμότητες, αντί στην ουσία. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ K SPORTS THN ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Σελ. 19 ΓΕΝΕΥΗ 2014 Φώτα στραμμένα στο λαμπερό Σαλόνι Η 84η διεθνής έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης ανοίγει τη Πέμπτη τις πύλες της στο κοινό και τα μάτια στρέφονται στις πιο επιβλητικές παρουσιάσεις. ΑΠΟΕΛ Στα πρότυπα ευρωπαϊκών κλαμπ Η διοίκηση Πετρίδη προσλαμβάνει τεχνικό διευθυντή, αναπτύσσει συνεργασία με τη Βαλένθια, αλλάζει τη δομή λειτουργίας των ακαδημιών. ΟΜΟΝΟΙΑ Οι τρεις καυτές προτεραιότητες Τα κριτήρια Μαρτίου, η πρόσληψη προπονητή και η ανανέωση του συμβολαίου του Εφραίμ είναι οι τρεις «καυτές πατάτες» του νέου Δ.Σ. ΑΝΟΡΘΩΣΗ Η ταυτότητα του χρέους Στα μέσα Μαρτίου θα περάσει η πρόταση για δημιουργία εταιρείας και έτσι μέρος του χρέους θα μετοχοποιηθεί. Νούμερα και στοιχεία από το χρέος.

2 02-KATHI NEW_Master_cy 28/02/14 21:13 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Μέση οδός δεν υπάρχει ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ/ Γράφει ο ΜΙΧAΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛAΣ ΔΗΚΟ. Απολαύστε υπεύθυνα Πριν από 13 μήνες από αυτή εδώ τη στήλη παρουσιάστηκαν δύο άρθρα (5/2/1013 και 12/2/2013) με τίτλο «Πόλεμος ενόψει 1 και 2». «Δανείζομαι» σήμερα χαρακτηριστικά αποσπάσματα που είχα παραθέσει τότε, καταδεικνύοντας ότι στην προεκλογική εκστρατεία δεν ακούσαμε οποιαδήποτε σοβαρή ανάλυση σχετικά με το διεθνές περιβάλλον που μας επηρεάζει άμεσα, παρά αερολογίες σχετικά με το ποιος εκ των υποψηφίων θα μας έφερνε γρηγορότερα το φυσικό αέριο! Γράφαμε λοιπόν τότε: «Ο Πλάτων ( π. Χ.) είπε ότι, «διά την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται». Κατά την αντίληψή μας, η μεγάλη κρίση που βιώνει τώρα η Αμερική και η Ευρώπη, θα ξεπεραστεί μόνο με έναν πόλεμο. Οι ΗΠΑ, που γέννησαν την κρίση, ζουν σήμερα με μηνιαίο δανεισμό που κυμαίνεται γύρω στα 70 δισ. δολάρια. Συνεπώς, είναι ο πρώτος χρεώστης διεθνώς που έχει ανάγκη έναν πόλεμο. Ταυτόχρονα, έχει και την πολεμική μηχανή για να τον κάνει, ελπίζοντας ότι θα βγει από αυτόν ξανά ως ο μέγας πιστωτής, όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πού μπορεί όμως να γίνει σήμερα ένας μεγάλος πόλεμος; Από τη στιγμή που οι διαφιλονικούμενες μεγάλες πηγές των υδρογονανθράκων «συναντώνται» στη Μέση Ανατολή και το Ιράν με το 10% της παγκόσμιας παραγωγής, δεν είναι υπό αμερικανική επιρροή και δίνει λαβή με τις «πυρηνικές του φιλοδοξίες», είναι το ιδανικό πεδίο πολέμου». [ ] «Αυτών λεχθέντων, τα ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων, είναι: Σε μία τέτοια αντιπαράθεση, ποια θέση θα πάρει η Ε.Ε., τι θα κάνει η Λευκωσία και πώς θα αντιδράσει η Τουρκία; Ή μήπως καλύτερα είναι να συνεχίσουμε να συζητούμε το περίγραμμα λύσης του Κυπριακού;». [ ] «Στα μετόπισθεν ενός τέτοιου πολέμου, η Κύπρος το πιθανότερο είναι ότι θα κερδίσει πολλά. Μπορεί όμως και να χάσει πολλά. Χρειάζεται όμως να ξέρει τι κάνει, διότι όπως είπε και ο Τσόρτσιλ, «δεν υπάρχει μέση οδός στον πόλεμο». Αυτά τότε. Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, με τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ να μεθοδεύουν την έναρξη ενός νέου καταστροφικού πολέμου στη Μ. Ανατολή και την επίσης ιμπεριαλίστική Ρωσία να επανακτά τον ρόλο του αντίπαλου δέους. Ουκρανία, Βενεζουέλα, επαναθέρμανση της κρίσης στη Συρία, Λιβύη των ατάκτων στρατών και Αίγυπτος του Σίσι που έκλεισε τις προάλλες το μάτι στον Πούτιν, Ιράκ που σπαράζεται από τον μακρόχρονο εμφύλιο, είναι μερικές από τις εστίες που συνθέτουν το σύγχρονο ψυχροπολεμικό μέτωπο. Ένα μέτωπο στο οποίο θριαμβέυουν πράκτορες, πληρωμένοι μισθοφόροι, φανατικοί θρησκόληπτοι, εθνικιστές, ναζιστές, νεοφανείς πολιτικοί εκδικητές και διεφθαρμένοι ολιγάρχες. Ένα μέτωπο στο οποίο η απώλεια της ανθρώπινης ζωής αγιάζει τα μέσα και τα Μέσα Ενημέρωσης έχουν επιλέξει παράταξη Σε αυτό σύνθετο γεωστρατηγικό περιβάλλον, η ευρωπαϊκή Κύπρος καλείται να σήμερα να πάρει αποφάσεις. Η Κύπρος και όχι η ε/κ και τ/κ πλευρά κεχωρισμένα. Δεν μπορούν να γίνουν δύο διαφορετικές επιλογές, διότι η γεωγραφία μας είναι κοινή, όπως κοινή θα είναι και η μοίρα μας στην προδιαγραφόμενη σύρραξη στη Μέση Ανατολή. Η Ε.Ε. με τις βαθιές οικονομικές αντιθέσεις και πολιτικές αντιπαλότητες, δεν μπορεί να μας δώσει διέξοδο, καθότι και η ίδια είναι περισσότερο πρόβλημα για τις ΗΠΑ αντί για σύμμαχος. Η απόφαση είναι πρώτα και κύρια δική μας, διότι δυστυχώς στον πόλεμο μέση οδός δεν υπάρχει... paraschosa@kathimerini.com.cy Στις 4 Φεβρουαρίου 1907, ο Βλαντιμίρ Λένιν σηκώθηκε σχεδόν όπως κάθε νύχτα εν τω μέσω ενός ύπνου ταραγμένου, για να ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του να συνέλθει. Οι πόνοι στο στομάχι ήταν αφόρητοι και το προσκύνημα πάνω από τη λεκάνη με το στάσιμο νερό, δεν ωφελούσε σε κάτι. Καθώς όμως σήκωσε το κεφάλι του, ένιωσε το αίμα του να παγώνει. Μια φιγούρα, μια σκιά βρισκόταν δίπλα του. Εγώ οδηγώ προς τη θλιμμένη χώρα, εγώ προς τον απέθαντο τον πόνο, εγώ προς τις ψυχές τις κολασμένες. Δικαιοσύνη τον Πλάστη μου έχει σπρώξει κι η Δύναμη μαστόρεψέ με η θεία, η υπέρτατη Σοφία κι η πρώτη Αγάπη. Ο Βλαντιμίρ τα έχασε. Η φιγούρα που θα μπορούσε να είναι ο Βιργίλιος ή ο Μπέμπελ, του μίλησε και πάλι με βελούδο όμως τώρα ανάμεσα στα φωνήεντα. Η τέχνη του να κάνει συμμαχία με τον διάβολο ή με τη γιαγιά του, είναι δύσκολη τέχνη. Είναι δύσκολο να βεβαιωθείς ότι εξαπατάς τον διάβολο, αντί να εξαπατά ο διάβολος εσένα. Την επόμενη μέρα, ο Βλαντιμίρ Λένιν χρησιμοποίησε αυτό το δεύτερο τσιτάτο για να πει ότι στους συντρόφους ότι αν το απαιτούν οι συνθήκες μπορείτε να κάνετε συμφωνία είτε με τον διάβολο είτε με τη γιαγιά του. Αν το απαιτούν οι συνθήκες, που μεταξύ μας, σχεδόν πάντα το απαιτούν, ειδικά όταν μιλάμε για την πολιτική και τις επιχειρήσεις. Από αυτά τα δυο πεδία, θα ασχοληθώ με το πρώτο. Ξέραμε ότι η συμμαχία με το ΔΗΚΟ θα κατέρρεε την επαύριον της εκλογής Νικόλα Παπαδόπουλου στην αρχηγία. Από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα, όλη αυτή η πορεία, ήταν η πορεία την οποία είχε βήμα προς βήμα ήδη «δει» μέσα στο μυαλό του ο Νικόλας. Και αυτό έκανε, εμπλέκοντας σε αυτό τους πάντες για να έχει αγκωνάρι δομημένο. Από τον απλό ψηφοφόρο του κόμματος που ψήφισε για αρχηγό και όργανα, από το εκτελεστικό μέχρι την κεντρική επιτροπή. Χρειάστηκαν τρεις στάσεις και ΣΚΙΤΣΟ: Μυρτώ Αριστείδου πολλές κάλπες για να μας πει ο Νικόλας το αυτονόητο. Ότι, όποιος δεν συμφωνεί πλέον μαζί του, είναι και εκτός κόμματος αλλά και φέρνει ο ίδιος τον εαυτό του εκτός κυβέρνησης. Είναι αρκετό να είναι κανείς τόσο φιλόδοξος; Δεν ξέρω. Με τρομάζουν όλα αυτά τα υπερφίαλα «εγώ», όπως είναι του Νικόλα (χωρίς να λέω αν είναι σωστό ή λάθος) όπως τρόμαξε ο Λένιν όταν είδε στο μυαλό του μια σκιά να του μιλάει για μια θλιμμένη χώρα και μια συμμαχία με τον διάβολο. Ξέραμε ότι ο Νικόλας θα φύγει, φευ, μη μου πείτε δα ότι δεν το ήξερε ο Νικόλας, είδαμε και διαβάσαμε και ποιοι υποστήριξαν μέσω του Τύπου την παραμονή και ποιοι την απομάκρυνση του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση για να δικαιωθεί το «εγώ» του Νικόλα. Το θέμα είναι απλό. Ο Νικόλας σαν νέος αρχηγός και επειδή τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι σκέφτεται (σαν κάθε νέος άλλωστε), πήρε την απόφαση να φύγει γιατί δεν μπορεί να είναι δεύτερος, το ένα, και γιατί δεν συμφωνεί με το Κοινό Ανακοινωθέν, το δεύτερο. Τράβηξε δηλαδή με άλλα λόγια, το κόμμα του, σε μια περίοδο εσωστρέφειας και περισυλλογής την ώρα που τρέχανε οι απανωτές εξελίξεις με τα νομοσχέδια και τις αποκρατικοποιήσεις. Όλος ο κόσμος χανόταν, για πρώτη φορά είχαμε τέτοιας έντασης επεισόδια στη Βουλή και είχαμε και me το ΔΗΚΟ να ασχοληθούμε, σαν το θυμωμένο παιδάκι που δεν του δίνει κανείς σημασία. Ο Νικόλας σαν νέος αρχηγός και επειδή τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι σκέφτεται, πήρε την απόφαση να φύγει γιατί δεν μπορεί να είναι δεύτερος. Και του δώσαμε, αυτό ήθελε άλλωστε. Με όλα τα φώτα στραμμένα πάνω του πια, πως θα μπορούσε ο Νικόλας να χάσει το πρώτο και μεγαλύτερο στοίχημα που έβαλε ως πρόεδρος του ΔΗΚΟ, να βγάλει δηλαδή το κόμμα από την κυβέρνηση; Αν δεν τα κατάφερνε, ποιο θα ήταν το κύρος του; Το έρεισμά του; Δείτε και έτσι και θα καταλάβετε, ίσως και να δείτε και εσείς, τη χρονική εξέλιξη των πραγμάτων όπως την είδε ο Νικόλας. Και θα την απολαύσετε κιόλας αλλά κάντε το με υπευθυνότητα. Μόνο καμιά σκιά δίπλα σας μη δείτε, κάποιον Βιργίλιο ή Μπέμπελ να σας μιλάει και να προσπαθεί να σας πείσει εκείνος για συμμαχία προς το συμφέρον σας, για συμμαχία με τον διάβολο. Όσο για τη φράση του Μαρξ, εφόσον αυτός τελικά την είπε απλά ο Λένιν νόμιζε ότι ήταν ο Μπέμπελ, το να εξαπατήσεις εσύ το διάβολο αντί ο διάβολος εσένα δεν είναι και το συνηθέστερο, έτσι; Ειδικά όταν ξέρουμε ότι κρύβεται στις λεπτομέρειες έστω κι αν ο Δάντης τον έβλεπε παντού! tsikalasm@sppmedia.com Ο ΦΙΛΙΣΤΩΡ Επιλογή: ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ 49 χρόνια πρίν στην «Κ» 2.ΙΙΙ.1965 ΑΠΕΛΑΣΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ: Βέρνη, Μάιος.- Η ελβετική Κυβέρνησις απεφάσισε τελευταίως να απελάση εκ της χώρας το 5% όλων των ξένων εργατών. [...] Το διάταγμα ζητεί από όλας τας ελβετικάς επιχειρήσεις να απολύσουν το 5% των ξένων εργατών των από του προσεχούς Ιουνίου. Ενα άλλο 5% προβλέπεται να απολυθή μέχρι του Ιουνίου του Αι υπηρεσίαι εργασίας και η αστυνομία έλαβον οδηγίας να προχωρήσουν εις την εκτέλεσιν του διατάγματος χωρίς να λάβουν υπ όψιν των τας ιδιαζούσας προσωπικάς περιπτώσεις των εργατών. ΕΟΚ ΕΝΑΝΤΙ ΗΠΑ: Βρυξέλλαι, 1.- Αι εξ χώραι της Κοινής Αγοράς προειδοποίησαν σήμερον ότι συντόμως θα αρχίσουν να πωλούν δολλάρια έναντι αμερικανικού χρυσού. Κατά την έκθεσιν της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Επιτροπής τα αποθέματα εις χρυσόν και συνάλλαγμα της Κοινής Αγοράς ηυξήθησαν πέραν του 1,5 δισεκατομμυρίου δολλαρίων κατά το Το σύνολον του αποθέματος δεν αποκαλύπτεται αλλά αναφέρεται ότι η αύξησις οφείλεται κυρίως εις την αφθονίαν δολλαρίων προερχομένων εκ των αμέσων αμερικανικών επενδύσεων εις την Ευρώπην. Αλλος συντελεστής είναι το ότι αι υπό ανάπτυξιν χώραι δαπανούν την εκ δολλαρίων βοήθειαν εις την Ευρώπην όπου αγοράζουν βιομηχανικά προϊόντα. Η διαμάχη μεταξύ χρυσού και δολλαρίου ήρχισεν από την πρόσφατον δήλωσιν του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας στρατηγού ντε Γκωλλ περί επανόδου εις τον «χρυσούν κανόνα» εγκαταλειπομένης της «χρυσής ρήτρας συναλλάγματος». ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ: Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νικόλαος Μπακόπουλος ανεκοίνωσεν ότι αι οικοδομικαί εργασίαι εις το ανεγειρόμενον σωφρονιστικόν κέντρον Κορυδαλλού βαίνουν με ταχύτατον ρυθμόν, αποπερατωθείσης ήδη της ανοικοδομήσεως τριών πτερύγων χωριτικότητος 360 κρατουμένων. Ευθύς ως περατωθούν και αι υπό κατασκευήν αναγκαίαι βοηθητικαί εγκαταστάσεις θα μεταφερθούν εις Κορυδαλλόν οι κρατούμενοι εις τας φυλακάς Καλλιθέας, εν συνεχεία δε και οι κρατούμενοι εις τας λοιπάς φυλακάς Αθηνών και Πειραιώς. ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Τα νέα βιβλία. Nicolaos Hourmouziades: Production and imagination in Euripides. Form and function of the scenic space. Δημοσιεύματα της Ελληνικής Ανθρωπιστικής Εταιρίας, σειρά δευτέρα, αριθ. 5. Αθήναι Σελίδες ΧΙ 180. Με άριστα το 10 1Στη Πολιτική. Εμένα κάτι δεν μου κάθεται σ αυτά που έγιναν την Πέμπτη. Ο Λαχματζούν που είναι κολλητός του Healthy ψήφισε εναντίον της κυβέρνησης. Ο Αντωνίου, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, που είναι κολλητός του Νικόλα ψήφισε με τον Λαχματζούν. Την ώρα της ψηφοφορίας ο Νικόλας σήκωσε το χέρι και όταν φώναξε «ψηφίστε ρεεε» οι άλλοι έπαιζαν candy crush. 2Στις αγάπες. Η αγάπη του «Φ» προς την οικογένεια Παπαδοπούλου είναι δεδομένη και χρονολογείται από τη χρυσή πενταετία. Ένας νέος έρωτας όμως μπήκε βίαια στην καρδιά του «Φ», αυτό το όμορφο αγόρι-υπουργός. Μία γυναίκα δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες ένας είναι για λεφτά ο άλλος για αγάπη, ο ένας είναι για δουλειά κι ο άλλος για ραχάτι 3Στον Βενιαμίν. Βγήκε ο Βενιαμίν από το Προεδρικό και όταν τον ρώτησαν αν θα πάει σε άλλο υπουργείο, απάντησε «αν θα φύγω, θα πάω σπίτι μου». Δεν φεύγεις λέμε εμείς... EΝΩΝΟΥΜΕ ΔΥΝAΜΕΙΣ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Ψηφίστε ρεεεε... 4Στον Βενιαμίν. Πάντως, να το δει λίγο αυτό ο Healthy με τις απειλές του υπουργού Εσωτερικών, και αν θέλει καμιά συμβουλή να φωνάξει τον Πάτροκλο Σταύρου να του πει τι έκανε ο Μακάριος με τον οriginal Βενιαμίν. 5Στον Πρίγκιπα. Έτσι είναι αγαπητό μου παιδί. Μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις. Και το πρόβλημά σου είναι πως μόλις ξεκίνησε το Healthy πάρτι 6Στους συνδικαλιστές. Το να διαδηλώνουν οι συνδικαλιστές με τους μισθούς των ευρώ ως δυσπραγούντες πολίτες είναι σαν να κατεβαίνει η Βασίλισσα της Αγγλίας σε απεργία πείνας. Δώστε παντεσπάνι στον λαό. 7Στον Αβέρωφ. Το πόσο τον ενδιέφερε αν θα περάσει το νομοσχέδιο ή όχι τον Πάφιο, φαίνεται από τα tweets που έστελνε την ώρα της συνεδρίας (ναι-ναι ο ίδιος). Δεκατέσσερα tweets ο αθεόφοβος, ούτε ο ιδρυτής του twitter Jack Dorsey (@jack) να ήταν! Άντε και με καλό στο snapchat και στο vine να πιάσουμε και τα πιπίνια. 8Στο ΑΚΕΛ. Το κόμμα έχασε κατά κράτος στα σόσιαλ μίντια την Πέμπτη από τον Jack. Η Grand Dame ΦΙΛΙΠΠΟΣ Κάντε follow γιατί επέλλαννέν με... του social gossip Ειρήνη Χαραλαμπίδου την ώρα της συζήτησης διάβαζε στο ipad της τα νέα βιβλία του «Αριστοτέλη» και η γλυκύτατη κομματική νύφη Μαρίνα (@marinasavva1) όσο και να προσπάθησε, νικήθηκε εύκολα από τον Jack. Ο γόης του κόμματος Βαλεντίνος (@polykarpouv) ήταν εκτός ρυθμού και η επαγρύπνηση έπινε ζιβάνες στα καφενεία. Χάλια. 9Στο δίκαιο του εργάτη. Πάντως οι Κύπριοι συνδικαλιστές μέχρι και τις διαδηλώσεις τις κάνουν με ωράριο. Μόλις έγινε 14:25 οι περισσότεροι άφησαν τα πλακάτ στους Φιλιππινέζους βοηθούς της οργάνωσης και βρέθηκαν στα αυτοκίνητα έτοιμοι για το σπίτι. Τέζα οι ξένοι δημοσιογράφοι. Στον Χρήστο. Μπορούσε να 10 πάει Επίτροπος, μπορούσε να πάρει ό,τι υπουργείο ήθελε, μπορούσε να μείνει αντιβασιλέας στο Μέγαρο. Αυτός διάλεξε εκλογές για ευρωβουλευτής. Ο αντι-βολεμμένος, Χρήστος Στυλιανίδης. Respect. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αρχισυντάκτης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Υπεύθυνος Οικονομικού: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΣΙΑΝΗΣ Υπεύθυνος Καλλιτεχνικού: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ

3 03-ADV BOC_Master_cy 28/02/14 18:53 Page 1

4 04-POLITIKI_Master_cy 2/28/14 11:43 PM Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠOΛITIKH Κυριακή 2 Mαρτίου 2014 Mε έντονο άρωμα ΔΗΚΟ ο επικείμενος ανασχηματισμός Μετωπική πλέον η σύγκρουση Προεδρικού και Πινδάρου με τον Νικόλα Παπαδόπουλο H απομόνωση φοβίζει Προεδρικό και Πινδάρου Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Tου ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ «Αύριο θα υπάρξουν εκπλήξεις», έλεγε στην «Κ» αργά το βράδυ της Πέμπτης στέλεχος του κυβερνητικού περιβάλλοντος αποφεύγοντας να κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε ζήτημα ανασχηματισμού της κυβέρνησης, μετά την οριακή απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ για αποχώρηση από τη συγκυβέρνηση και παραίτηση των τεσσάρων ΔΗΚΟϊκών υπουργών και των τριών προέδρων Ημικρατικών Οργανισμών. Το πρωί της Παρασκευής συνήλθε εκτάκτως το Υπουργικό Συμβούλιο, αφού είχε προηγηθεί την Πέμπτη το βράδυ μακρά σύσκεψη του σκληρού πυρήνα της κυβέρνησης υπό τον Πρόεδρο Αναστασιάδη με τους Ιωάννη Κασουλίδη, Χάρη Γεωργιάδη, Σωκράτη Χάσικο, Κωνσταντίνο Πετρίδη και Χρήστο Στυλιανίδη. Η εντύπωση που είχε δημιουργηθεί ήταν πως το μέγα ζήτημα που θα εξέταζε η έκτακτη συνεδρία του Υπουργικού ήταν αυτό της απόρριψης από τη Βουλή την Πέμπτη του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις. Ωστόσο, μετά το Υπουργικό ήρθε η πρώτη έκπληξη με τη δήλωση Γ. Λακκοτρύπη, ότι υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους όχι μόνο οι τέσσερεις ΔΗ- ΚΟϊκοί υπουργοί αλλά όλα τα μέλη του Υπουργικού, ωστόσο «ο Πρόεδρος μάς ζήτησε να παραμείνουμε στις θέσεις μας για τις επόμενες 15 μέρες έως ότου λάβει τις αποφάσεις του». Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω ο Γ. Λακκοτρύπης, «έσπειρε» τις πρώτες υποψίες περί της φύσης του ανασχηματισμού που θα ακολουθούσε. Είπε χαρακτηριστικά, ότι «είτε με το ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση είτε όχι, η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει και να το συνεχίσει για να προχωρήσει και να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα», ενώ όταν ρωτήθηκε αν, στην περίπτωση που ο Πρόεδρος του ζητήσει να παραμείνει υπουργός και μετά τις 15 μέρες, θα το δεχθεί, ο Γ. Λακκοτρύπης δεν το απέκλεισε. Είπε απλώς «δεν θέλω να προτρέχω». Παράλληλα, ο Ιωάννης Κασουλίδης εξερχόμενος του Προεδρικού έκανε γνωστό ότι δεν πάει για Επίτροπος στην Κομισιόν και παραμείνει διπλά στον Πρόεδρο λόγω των εξελίξεων στο Κυπριακό, ενώ τη δεύτερη έκπληξη της ημέρας συμπλήρωσε η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Χρήστου Στυλιανίδη για τις Ευρωεκλογές, η οποία και δημιούργησε μία πιο καθαρή εικόνα για τις προθέσεις Προεδρικού-Πινδάρου και αντικαθιστούσε τις υποψίες «ότι κάτι σοβαρό τρέχει», με ένα νέο στρατηγικό σχέδιο για την επόμενη μέρα. Ήταν φανερό ότι ο ΔΗΣΥ με ισχυρότατη ομάδα κρούσης κατεβαίνει στις ευρωεκλογές με σημαιοφόρους τους Ε. Θεοχάρους, Χρ. Στυλιανίδη, Λ. Χριστοφόρου στοχεύοντας σε τρεις έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο, την ίδια στιγμή που το ΔΗΚΟ, μοιρασμένο και πατώντας σε δύο βάρκες, μοιάζει ότι θα δυσκολευτεί πολύ να βρει άλλους πέντε αξιόλογους υποψηφίους να πλαισιώσουν το σίγουρο φαβορί της χολωμένης με τον Νικόλα Παπαδόπουλο Αντιγόνης Παπαδοπούλου και με δεδομένο ότι έτσι όπως είναι «Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν μπορεί να παρασυρθεί στο καταστροφικό παιχνίδι του Νικόλα Παπαδόπουλου και να τιμωρήσει τέσσερεις υπουργούς που δούλεψαν σκληρά δίπλα του αλλά και έπαιξαν τουλάχιστον δύο από αυτούς και σημαντικό ρόλο στην εκλογή του» τονίζει αξιωματούχος του ΔΗΚΟ. <<<<<<< Οι υφιστάμενοι υπουργοί του ΔΗΚΟ είναι ίσως οι μόνοι που μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα του 2004, μεταξύ του «ναι» και του «όχι». το κόμμα θα έχει πιθανότατα σημαντικές διαρροές στις Ευρωεκλογές. Ήταν ταυτόχρονα φανερό ότι το παγερό κλίμα μεταξύ Νικόλα Παπαδόπουλου και Νίκου Αναστασιάδη, «σκέπασε» και τον Αβέρωφ Νεοφύτου, μετά τα όσα διαδραματίστηκαν το βράδυ της Πέμπτης στη Βουλή, ο οποίος Νεοφύτου, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, το τελευταίο που περίμενε ήταν να δεχτεί πισώπλατα χτυπήματα από τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ Iσως παραμείνουν οι τέσσερεις Η ρήξη έδειξε να έχει για τον Νικόλα τρία μέτωπα: το άλλο μισό ΔΗΚΟ, το Προεδρικό και την Πινδάρου και εκείνο που έμενε να συμπληρώσει το παζλ ήταν ο επικείμενος ανασχηματισμός. Στην εικόνα ολόκληρου του στρατηγικού σχεδιασμού Προεδρικού-Πινδάρου ήρθε να προσθέσει ένα σημαντικό κομμάτι το μήνυμα του Προέδρου Αναστασιάδη στο facebook και στο twitter την Παρασκευή: «Είμαι αποφασισμένος η χώρα να συνεχίσει στο δρόμο της σταθεροποίησης και της ανάκαμψης». Μήνυμα που κινείτο γύρω από τον ίδιο άξονα με αυτό της δήλωσης Λακκοτρύπη, «είτε με το ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση είτε όχι, η Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει στο δύσκολο έργο που έχει αναλάβει και να το συνεχίσει για να προχωρήσει και να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα». Η ταυτότητα νοήματος ήταν χαρακτηριστική και το ερώτημα που προέβαλλε ήταν αν στο νέο στρατηγικό σχέδιο έχουν θέση οι τέσσερεις ΔΗΚΟϊκοί υπουργοί αλλά και ποια θα ήταν αυτή; Θα παραμείνουν στο Υπουργικό Συμβούλιο, θα αναλάβουν άλλες θέσεις ή θα προχωρήσουν στη δημιουργία νέα πολιτικής κίνησης; Οι ίδιοι προς το παρόν τηρούν σιγήν ιχθύος. Ωστόσο, στέλεχος του ΔΗΚΟ από το στρατόπεδο Καρογιάν, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο στο νέο Υπουργικό Συμβούλιο να περιλαμβάνονται κάποιοι ή και όλοι από τους ΔΗΚΟϊκούς υπουργούς. Οι πληροφορίες της «Κ» αναφέρονται στην υποβολή παραίτησης και των τεσσάρων (Φωτίου, Κενεβέζου, Λακκοτρύπη και Πετρίδη) από το ΔΗΚΟ εντός των προσεχών ημερών και στην εξέταση όλων των ενδεχομένων και όλων των δυνατών κινήσεων που θα τεθούν ενώπιόν τους, πάντα σε συνεννόηση με τον Μ. Καρογιάν, ο οποίος αναδεικνύεται ξανά ως βασικός παίκτης στο εσωκομματικό και όχι μόνο παιχνίδι. Σημαντική γέφυρα Μέλος Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗΚΟ και στενός συνεργάτης ενός εκ των τεσσάρων υπουργών, όταν ρωτήθηκε σχετικά από την «Κ», απάντησε δηκτικά ότι: «Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν μπορεί να παρασυρθεί στο καταστροφικό παιγνίδι του Νικόλα Παπαδόπουλου από τη στιγμή που είναι φανερό ότι ο τελευταίος προωθεί σχεδιασμούς προσωπικών φιλοδοξιών, με προκάλυψη το εθνικό θέμα και να τιμωρήσει τέσσερεις υπουργούς που δούλεψαν σκληρά δίπλα από τον Πρόεδρο και τουλάχιστον δύο από αυτούς έπαιξαν και σημαντικό ρόλο ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΔΗΚΟ, στην εκλογή Αναστασιάδη στην προεδρία. Ο Νικόλας εξάλλου είναι φανερό ότι δεν εκπροσωπεί του ΔΗΚΟϊκούς, απλώς έχει κατορθώσει να πάρει στα χέρια την ταμπέλα του ΔΗ- ΚΟ. Αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν συμπαρασταθεί στους τέσσερεις υπουργούς τώρα, θα χάσει και όλες τις προσβάσεις που έχει ως κυβέρνηση και ως πρόεδρος τώρα στο ΔΗΚΟ. Οι δημοσκοπήσεις είναι ενδεικτικές σχετικά με τη σημαντικότητα των προσβάσεων στις οποίες αναφέρομαι. Το 58% του ΔΗΚΟ στηρίζει τη διαδικασία των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού και στις δύσκολες ώρες που έρχονται, δεν φτάνουν στον Πρόεδρο μόνο οι δυνάμεις που μπορεί να κινητοποιήσει ο ΔΗΣΥ». Ένας άλλος αξιωματούχος του ΔΗΚΟ, που ήταν παρών στη συζήτηση υπέδειξε κι ένα συναφές και εξαιρετικά σημαντικό, όπως είπε, ζήτημα που προκύπτει και για το οποίο είναι αναγκαία η παρουσία ισχυρών στελεχών του ΔΗΚΟ στην εξουσία σήμερα. Οι τέσσερεις υπουργοί του ΔΗΚΟ είναι ίσως οι μόνοι που μπορούν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ του «ναι» και του «όχι» που δημιουργήθηκε το Εξάλλου, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρέπει να μην ξεχνά ότι το ΔΗΚΟ, με το οποίο συμφώνησε ως υποψήφιος Πρόεδρος, δεν είναι το ΔΗΚΟ που έχει σήμερα απέναντί του. Άρα δεν οφείλει εξηγήσεις στον Νικόλα Παπαδόπουλος. Το αντίθετο συμβαίνει, αφού ο κ. Παπαδόπουλος πολέμησε εκείνη τη συμφωνία, όπως και την υποψηφιότητα Αναστασιάδη». ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Η συμπλήρωση του πρώτου χρόνου διακυβέρνησης βρίσκει το Προεδρικό σε έντονο προβληματισμό. Η διάσπαση του κυβερνητικού συνασπισμού από το ΔΗΚΟ ανατρέπει τους μέχρι τώρα σχεδιασμούς του Προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος επιθυμούσε διακαώς τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη για να μπορέσει να διαχειριστεί τα μείζονα ζητήματα της οικονομίας και το Κυπριακό. Η αλλαγή του εσωκομματικού σκηνικού στο ΔΗΚΟ, μετά την επικράτηση του Νικόλα Παπαδόπουλου, είναι ένας παράγοντας που δημιουργεί νέα δεδομένα, με κρισιμότερο τη διάσπαση του κεντροδεξιού συνασπισμού, για τη συγκρότηση του οποίου ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υποχρεώθηκε προεκλογικώς σε πολλαπλές πολιτικές υποχωρήσεις. Τόσο στο Προεδρικό όσο και στον Δημοκρατικό Συναγερμό είναι διάχυτη η ανησυχία για τα πολλαπλά εμπόδια που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση αλλά και το κυβερνών κόμμα στην εφαρμογή αντιδημοφιλών πολιτικών που κρίνονται αναγκαίες λόγω των υποχρεώσεων έναντι των διεθνών δανειστών. Αυτό ακριβώς το σημείο έγινε αντιληπτό τις τελευταίες ημέρες όταν το κόμμα δέχθηκε αφόρητη πίεση ακόμη <<<<<<< Με σοβαρές πολιτικές απώλειες ο πρώτος χρόνος διακυβέρνησης και μάλιστα σε μία κομβική χρονική στιγμή. και από φίλα προσκείμενες συνδικαλιστικές οργανώσεις που αντιδρούν στις αποκρατικοποιήσεις. Η έλλειψη πολιτικών στηριγμάτων δημιουργεί έναν «πολιτικό Γολγοθά τον οποίο θα κληθούμε να ανέβουμε» όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στην «Κ» κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, ενώ παρόμοια ήταν και η πολιτική ανάγνωση των εξελίξεων από αξιωματούχο του κυβερνώντος κόμματος, που δεν έκρυψε την ανησυχία του ιδιαίτερα γιατί όλες αυτές οι μεταβολές συντελούνται σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή. «Την ώρα που η προσπάθεια επικεντρώνεται στην επανεκκίνηση της οικονομίας υποχρεωνόμαστε σε κυβερνητική επανεκκίνηση» είπε χαρακτηριστικά. Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών υποχρέωσαν το Προεδρικό σε αλλαγή σχεδιασμών, με πρώτη προτεραιότητα την αποφυγή πολιτικής αποσταθεροποίησης που θα δυναμιτίσει την προσπάθεια οικονομικής σταθερότητας. Στο Προεδρικό αναγνωρίζουν ότι το εγχείρημα απαιτεί αριστουργηματικές κινήσεις, σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα είναι τόσο οριακά που εύκολα μπορούν να βάλουν την κυβέρνηση στη δίνη μιας πολιτικής καταιγίδας. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το όποιο ταυτόχρονο οικονομικό «ατύχημα» δεν αποκλείεται να δημιουργήσει μια εικόνα μη αναστρέψιμη. Η απόρριψη του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις ανέδειξε ακόμη ένα σοβαρό ζήτημα που προβληματίζει ιδιαίτερα τον ΔΗΣΥ. Η αποκοπή των οδών συνεργασίας με το ΔΗΚΟ, ιδιαίτερα με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ανεξαρτήτως προθέσεων, σκοπιμοτήτων και τακτικής, είναι κάτι που κατά κύριο λόγο καίει την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα. Κι αυτό γιατί η συνέχιση του εχθρικού κλίματος μεταξύ των δύο πρώην εταίρων θα φέρει το κυβερνών κόμμα στη δυσχερή θέση της απομόνωσης, κάτι που συγκρούεται μετωπικά με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Πινδάρου, τόσο επί προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη όσο και μετά την ανάληψη της αρχηγίας της παράταξης από τον Αβέρωφ Νεοφύτου. ΑΡΘΡΟ / Του ΜΑΡΙΝΟΥ ΜΟΥΣΙΟΥΤΤΑ Επιβεβλημένη η αποχώρηση του ΔΗΚΟ από τη συγκυβέρνηση Σ τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του Δημοκρατικού Κόμματος στις 21 Φεβρουαρίου, τέθηκαν προς συζήτηση και αναλύθηκαν διεξοδικά οι παράγοντες εκείνοι που στάθμισαν τη θέση του κόμματος σε μία σημαντική στιγμή της πολιτικής ιστορίας του τόπου και επέβαλαν τη λήψη απόφασης για αποχώρησή του από τη συγκυβέρνηση. Πρόκειται για παράγοντες που κατοχύρωσαν τη διατήρηση των πάγιων θέσεων και των αρχών του κόμματος, την ανάληψη της ευθύνης του απέναντι στους πολίτες στο πλαίσιο της ηθικής και πολιτικής δεοντολογίας και παράλληλα επιβεβαίωσαν την ορθότητα της απόφασης αυτής με την επικύρωσή της από την Κεντρική Επιτροπή του ΔΗΚΟ στις 26 Φεβρουαρίου. Η απόφαση του ΔΗΚΟ εκφράζει τη διαφωνία του για το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη Έρογλου, με το οποίο παραβιάζεται η συμφωνία του Προέδρου Αναστασιάδη με το ΔΗΚΟ και τίθεται η έναρξη των διαπραγματεύσεων σε μία λανθασμένη βάση και ως εκ τούτου μία κακή λύση του Κυπριακού. Η απόφαση αποχώρησης από τη συγκυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι για το ΔΗΚΟ η διαχείριση του Κυπριακού, η προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας και η υπεράσπιση των συμφερόντων του Κυπριακού Ελληνισμού επιβάλουν ένα πλαίσιο χειρισμών που δεν καθορίζεται από συμβιβασμούς και υποχωρήσεις που θα οδηγήσουν την Κύπρο σε νέες περιπέτειες. Έμπρακτη έκφραση της επιδίωξης της τουρκικής πλευράς, αποτέλεσε η συμφωνία που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης έχει υπογράψει με τον κ. Έρογλου, η οποία ενισχύει την τουρκική προπαγάνδα και αδιαλλαξία, μέσω της οποίας η τουρκική πλευρά πετυχαίνει τους περισσότερους διαχρονικούς στόχους της, πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων και ανεξαρτήτως της έκβασής τους. Με την εν λόγω συμφωνία που είναι διάσπαρτη από εποικοδομητικές ασάφειες, τελείται επαναφορά στη φρασεολογία και τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν, αναγνωρίζεται η ύπαρξη συμφωνηθέντων θεμάτων, καθώς παραχωρεί χωριστή κυριαρχία στους Τουρκοκύπριους, επαναφέρει την έννοια της διπλής ιθαγένειας, παραπέμπει σε κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν αναφέρεται σε πτυχές που αφορούν στην ελληνοκυπριακή πλευρά, όπως η ασφάλεια, η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων, η επιστροφή των προσφύγων και το περιουσιακό. Το περιεχόμενο της Συμφωνίας Αναστασιάδη Έρογλου ακύρωσε τη δεσμευτική προγραμματική συμφωνία του Προέδρου Αναστασιάδη με το Δημοκρατικό Κόμμα που επικυρώθηκε από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος στις Η συμμετοχή του Δημοκρατικού Κόμματος στην κυβέρνηση είχε τεθεί στο πλαίσιο προσπάθειας υλοποίησης αυτής της προεκλογικής συμφωνίας και με συνέπεια προσφέρθηκε στήριξη σε πολιτικές αποφάσεις που είτε ήταν συμβατές με αυτή τη συμφωνία, είτε επιβάλλονταν στη χώρα μας μετά την υπογραφή του Μνημονίου. Μία τέτοια συμμετοχή όμως θα είχε υπόσταση και σημασία, μόνο αν η λήψη αποφάσεων, ιδιαίτερα για ζητήματα υψίστης και καθοριστικής σημασίας, θα διαμορφώνονταν από κοινού. Η παραβίαση του σημείου 2 του κεφαλαίου 6 (Χαρακτηριστικά λύσης), του σημείου β του κεφαλαίου 7 (Νέος κύκλος συνομιλιών), της τελευταίας παραγράφου του κεφαλαίου 5 (απόσυρση «γενναιόδωρων προσφορών») και της προτελευταίας παραγράφου του Κεφαλαίου 6 (δέσμευση περί μη επαναφοράς του Σχεδίου Ανάν) υπέδειξε την επιλογή μιας στάσης εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας που υπαγορεύει τη λήψη μονομερών αποφάσεων για θέματα επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού, χωρίς τη συμμετοχή του Δημοκρατικού Κόμματος και με ταυτόχρονη απαξίωση των προειδοποιήσεων και απόρριψη των προτάσεών του. Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι εναντίον των διαπραγματεύσεων ως τρόπου επίλυσης του Κυπριακού, θεωρεί όμως καθοριστική την αναγκαιότητα διεξαγωγής αυτών στο πλαίσιο υπεράσπισης του δικαίου, των αρχών και αξιών μας. Ο παράγοντας αυτός επιβάλει ότι το Δημοκρατικό Κόμμα θα συνεχίσει με συνέπεια και υπευθυνότητα να τοποθετείται εντός και εκτός Κοινοβουλίου σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυπριακή πλευρά απέναντι στους δανειστές και την Τρόικα στο πλαίσιο του Μνημονίου, οι οποίες αποτελούν τη μοναδική οδό εξόδου από την οικονομική κρίση και το Μνημόνιο. Το Δημοκρατικό Κόμμα θα συνεχίσει να συμμετέχει δημιουργικά στο Εθνικό Συμβούλιο που θα πρέπει να λειτουργεί ως χώρος δημιουργικής συζήτησης και χάραξης συνολικής στρατηγικής στο εθνικό θέμα και όχι ως πηγή εκ των υστέρων ενημέρωσης των πολιτικών κομμάτων. Τέλος και παρά τη διαφωνία του ΔΗΚΟ με τη Συμφωνία Αναστασιάδη Έρογλου θα συνεχίσει η κατάθεση προτάσεων και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής πλευράς, εντός και εκτός Κύπρου. Ο κ. Μαρίνος Μουσιούττας είναι γενικός γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος.

5 03-ADV LANITIS_Master_cy 28/02/14 18:54 Page 1

6 06-POLITIKI_Master_cy 28/02/14 22:01 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Το ΔΗΚΟ ανάμεσα σε συμπληγάδες Επανέρχεται ο όρος «επίσημο» και «ανεπίσημο» όπως και κατά την περίοδο με διγλωσσία και εσωστρέφεια Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ Ο Μάρτιος φαίνεται ότι θα είναι μήνας σοβαρών εξελίξεων στον κομματικό χάρτη με επίκεντρο το ΔΗΚΟ, αφού η φουρτούνα ενδοκομματικά συνεχίζεται και δεν λέει να κοπάσει, εάν δεν ξεκαθαρίσει πλήρως και το σκηνικό με τους τέσσερεις υπουργούς, κυρίως όπως αυτό διαμορφώνεται τα τελευταία 24ώρα. Οι πληροφορίες δίνουν και παίρνουν με αναφορές μάλιστα περί πιθανής διάσπασης του ΔΗΚΟ με πρωταγωνιστές τους τέσσερεις υπουργούς και με δύο - τρεις βουλευτές να προσανατολίζονται για ένα νέο Κίνημα, το οποίο αμέσως να προχωρήσει σε συνεργασία με τον Νίκο Αναστασιάδη και έτσι να δημιουργηθεί μία νέα πολιτική κίνηση, η οποία αφενός θα επιχειρήσει να αντλήσει δύναμη από τη βάση του ΔΗΚΟ και αφετέρου θα βρίσκεται σε «προνομιακή θέση» έναντι του κόμματος του Νικόλα Παπαδόπουλου, αφού θα έχει άμεση συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα. Από την άλλη, τα ανωτέρω κρίνονται από κομματικά στελέχη ως «έπεα πτερόεντα» χωρίς όμως να αποκλείουν το ενδεχόμενο, αν και η προσπάθεια υποβάθμισης μιας τέτοιας εξέλιξης ήταν εμφανής. Τούτο βεβαίως δεν συνεπάγεται ούτε ότι κάτι τέτοιο αποκλείεται αλλά ούτε και ότι κάτι τέτοιο επιβεβαιώνεται. Πολιτικά, πίσω από τις λέξεις, θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι κομματικοί αξιωματούχοι και προφανώς δεν θα έδιδαν ιδιαίτερη σημασία σε κάτι τέτοιο, έτσι ώστε αφενός να μη δοθεί ιδιαίτερη υπόσταση στην όποια εξέλιξη και αφετέρου να μην υποσκάπτεται το κόμμα από τα ίδια τα στελέχη του. «Η χάρη του Αβέρωφ» Πάντως, η εκτίμηση στην οποία καταλήγουν όλες οι πλευρές είναι πως στο ΔΗΚΟ δεν πρόκειται να επέλθει νηνεμία, εάν δεν ξεκαθαρίσει το θέμα των τεσσάρων υπουργών, λαμβανομένων υπόψη και των τελευταίων εξελίξεων, αφού στην περίπτωση επαναδιορισμού τους, είτε και των τεσσάρων είτε μερικών εξ αυτών, τότε μία πιο σφοδρή σύγκρουση μεταξύ του Νικόλα Παπαδόπουλου και του Νίκου Αναστασιάδη θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Οι σχέσεις όμως του πρώτου δεν βρίσκονται σε καλή πορεία ούτε και με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Ο Νικόλας Παπαδόπουλος βρίσκεται μπροστά από μεγάλους σκοπέλους στο ΔΗΚΟ και το στοίχημα είναι να δημιουργήσει συνθήκες ενότητας, με τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής, ειδικά μετά την πρώτη «ήττα» στη Βουλή, να μην είναι τα αναμενόμενα. Το δεύτερο μεγάλο τεστ για τον ίδιο θα είναι την ερχόμενη Τρίτη. <<<<<<<< Γίνεται λόγος ακόμη και για διάσπαση του ΔΗΚΟ με Κίνηση, η οποία αμέσως να συνάψει συνεργασία με τον Νίκο Αναστασιάδη. ιδιαίτερα μετά και το τελευταίο γεγονός στην Ολομέλεια την περασμένη Πέμπτη, όπου ο Αβέρωφ Νεοφύτου «δεν έκανε τη χάρη» στον Νικόλα Παπαδόπουλο να αποδεχτεί μερικές από τις πέντε τροπολογίες έτσι ώστε να υπάρξει συναίνεση αλλά κυρίως θα «βοηθούσε» τον νέο πρόεδρο του ΔΗΚΟ να «ελέγξει» την Κοινοβουλευτική του Ομάδα και να μη διαφανεί ως μία «πρώτη ήττα Νικόλα». Δεύτερο τεστ την Τρίτη Όπως και να έχουν τα πράγματα, είναι ξεκάθαρο ότι στο ΔΗΚΟ έχει επανέλθει η φρασεολογία που χρησιμοποιείτο κατά κόρον κατά την περίοδο του με το «επίσημο» και «ανεπίσημο» ΔΗΚΟ, κάτι που βεβαίως δεν προμηνύει ηρεμία και βεβαίως ούτε και «συμπαγή ενότητα», όπως την υποσχόταν ο Νικόλας Παπαδόπουλος προεκλογικά. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν αποκλείονται κινήσεις από πλευράς του κ. Παπαδόπουλου, λίαν συντόμως, με στόχο από τη μία να δώσει στίγμα «επανένωσης του κόμματος» και ενισχύοντας από την άλλη την «ομάδα του» ενδοκομματικά. Κινήσεις του τύπου επανένταξη του Ζαχαρία Κουλία στην ΚΟ του ΔΗΚΟ (ο οποίος «βοήθησε» τον Νικόλα Παπαδόπουλο στην ψηφοφορία για τους Ημικρατικούς ψηφίζοντας υπέρ) όπως και ενεργότερης εμπλοκής του Γιώργου Κολοκασίδη. Και τούτα, διότι ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ενδοκομματική κρίση όσο το δυνατό πιο σύντομα, αφού λίαν συντόμως το κόμμα θα πρέπει να εισέλθει σε προεκλογική εκστρατεία για την πρώτη εκλογική μάχη της νέας ηγεσίας και σαφώς το όποιο αποτέλεσμα θα έχει σοβαρό αντίκτυπο προς το πρόσωπο του ιδίου. Η διαχείριση της κατάστασης με το Νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις, την ερχόμενη Τρίτη στην έκτακτη Ολομέλεια, θα αποτελεί μία «τροχιοδεικτική βολή» για το κατά πόσο ο Νικόλας Παπαδόπουλος κατάφερε να προσαρμόσει όλες τις απόψεις εντός της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, ώστε και οι οκτώ βουλευτές να συμπλεύσουν. Όπως εκτιμούν κομματικοί κύκλοι, η ερχόμενη Τρίτη θα είναι ένα «δεύτερο τεστ» για τον Νικόλα Παπαδόπουλο και θα είναι ενδεικτική για το τι μέλλει γενέσθαι εντός του ΔΗΚΟ, εάν δηλαδή η κρίση θα οξύνεται ή εάν θα αρχίσει να υποχωρεί. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Το 10ήμερο που «χάλασε» τη συγκυβέρνηση Στις 24 Ιανουαρίου 2014 ο Νικόλας Παπαδόπουλος απέστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην οποία του έδινε λίγο-πολύ τα εύσημα για τις κινήσεις του στο Κυπριακό και μέσω της οποίας εξέφραζε την ικανοποίηση του ΔΗΚΟ για την επιστολή του Νίκου Αναστασιάδη προς τον Μπαν Κι Μουν, της 2ας Ιανουαρίου, στην οποία η ελληνοκυπριακή πλευρά κατέγραφε τις προϋποθέσεις, κάτω από τις οποίες θα αποδεχόταν το Κοινό Ανακοινωθέν και κατ επέκταση την έναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό. Στις 5 Φεβρουαρίου 2014 η κατάσταση άλλαξε άρδην και ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ ανακοίνωσε εμμέσως πλην σαφώς την αποχώρηση του κόμματος από τη συγκυβέρνηση λόγω των εξελίξεων στο Κυπριακό και την αποδοχή από την ε/κ πλευρά του συγκεκριμένου Κοινού Ανακοινωθέντος. Τι μεσολάβησε όμως σε αυτό το 10ήμερο, στο οποίο ήρθαν τα πάνω κάτω; Οι δύο πλευρές, Προεδρικό και ΔΗΚΟ, προβάλλουν η καθεμία τη δική της εκδοχή ως προς τη διαχείριση και την όποια συνδιαβούλευση υπήρξε. Ας προχωρήσουμε όμως σε μία ανασκόπηση των γεγονότων εκείνου του 10ήμερου. Στις 26 Ιανουαρίου 2014, η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» δημοσιεύει συνέντευξη του Βρετανού Ύπατου Αρμοστή στη Λευκωσία, Μάθιου Κιντ, ο οποίος αν και σημειώνει ότι «αυτή η προσπάθεια για το Κοινό Ανακοινωθέν συνεχίζεται», το όλο πνεύμα της συνέντευξης του κινείται κυρίως σε δύο σημεία: Πρώτον, ότι το πρώτο παράθυρο ευκαιρίας που ήταν έως τον Απρίλιο του 2014 ίσως να το έχουμε ξεπεράσει αλλά τονίζει πως η περίοδος μεταξύ των εκλογών στην Τουρκία (Αύγουστο 2014) και των εκλογών στα Κατεχόμενα (άνοιξη 15) δεν θα πρέπει να πάει χαμένη. Δίνει δηλαδή το στίγμα μιας δεύτερης χρονικής συγκυρίας, κατά την οποία θα μπορούν να σημειωθούν σημαντικές εξελίξεις στο Κυπριακό. Δεύτερον, αγγίζει το ενδεχόμενο συνεργασίας Κύπρου Τουρκίας στα θέματα ενέργειας ακόμη και με άλυτο το Κυπριακό, εάν οι δύο χώρες θεωρήσουν ότι έχουν κοινό συμφέρον προς τούτο. Εν ολίγοις, μέσα από τη συνέντευξη γινόταν κατανοητό πως πιθανότατα οι όποιες σημαντικές εξελίξεις να σημειώνονταν εντός φθινοπώρου του Οι εξελίξεις όμως αλλάζουν με την κάθοδο της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιας για ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις, Βικτόριας Νούλαντ, σε Αθήνα και Λευκωσία αρχές Φεβρουαρίου. Στις 2 Φεβρουαρίου 2014 η κ. Νούλαντ πραγματοποιεί επαφές στην Αθήνα και στις 4 Φεβρουαρίου 2014 η Αμερικανίδα αξιωματούχος βρίσκεται στη Λευκωσία. Μέχρι την κάθοδο της κ. Νούλαντ, τα πράγματα στο Κυπριακό βρίσκονταν σε στασιμότητα, με τις δύο πλευρές να έχουν το βλέμμα στραμμένο στις προτάσεις και αντιπροτάσεις που υποβλήθηκαν μεταξύ των δύο στις 18 Δεκεμβρίου 2013, όταν στην Κύπρο βρέθηκε ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Παράλληλα, όλες οι πληροφορίες ήθελαν τις δύο πλευρές αμετακίνητες στις τελευταίες τους προτάσεις για το Κοινό Ανακοινωθέν, παρά τις όποιες προσπάθειες καταβάλλονταν από πλευράς των Αμερικανών, και με την προσωπική εμπλοκή του εδώ πρέσβη των ΗΠΑ. Η παρέμβαση των ΗΠΑ φάνηκε πως ήταν καταλυτική, αφού οι επαφές γίνονταν κατευθείαν με την Άγκυρα, η οποία και έδωσε τη δέσμευσή της σε προσχέδιο του Κοινού Ανακοινωθέντος. Στις 5 Φεβρουαρίου, διαρρέεται στον Τύπο το ανεπίσημο προσχέδιο του Κοινού Ανακοινωθέντος και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την ίδια μέρα καλεί εκτάκτως τον γ.γ. του ΑΚΕΛ στο Προεδρικό. Αργότερα συνάντηση έγινε και μεταξύ Νίκου Αναστασιάδη και Νικόλα Παπαδόπουλου, ενώ λίγη ώρα μετά στο Προεδρικό μετέβη ο τέως πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, ο οποίος το απόγευμα της ίδιας μέρας διευκρίνισε μέσα από γραπτή του δήλωση ότι στο Προεδρικό παρευρέθηκε μετά από πρόσκληση του Ν. Αναστασιάδη. Τα σύννεφα πολέμου μεταξύ Νικόλα Αναστασιάδη είχαν πυκνώσει ενόψει και του δεύτερου γύρου ενδοκομματικών εκλογών στο ΔΗΚΟ για τα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου και Κεντρικής Επιτροπής, οι οποίες έγιναν στις 9 Φεβρουαρίου και οι οποίες μετατράπηκαν σε ψήφο υπέρ ή κατά της παραμονής στην κυβέρνηση. Στις 11 Φεβρουαρίου 2014 η πρώτη συνάντηση Αναστασιάδη Έρογλου είναι γεγονός και επισημοποιείται το Κοινό Ανακοινωθέν. Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Νικόλας Παπαδόπουλος συγκαλεί το Εκτελεστικό Γραφείο για την πρώτη του συνεδρία, στην οποία τίθεται το θέμα αποχώρησης ή όχι, με το αποτέλεσμα να διαμορφώνεται υπέρ της πρότασης του Προέδρου για αποχώρηση με 22 ψήφους υπέρ, 15 κατά και 2 αποχές. Στις 26 Φεβρουαρίου, η απόφαση επικυρώνεται και από την ΚΕ του κόμματος με 16 ψήφους διαφορά και με αποτέλεσμα 97 ψήφους υπέρ και 81 κατά της αποχώρησης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ Ό ταν πριν από έναν χρόνο αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, βρεθήκαμε από τη μία στιγμή στην άλλη αντιμέτωποι με το χάος που προκάλεσε ο κίνδυνος κατάρρευσης της χώρας. Ένα χρόνο μετά, ανακαλούμε στη μνήμη τις στιγμές που ζήσαμε στο Eurogroup, τις εντάσεις που βιώσαμε στο Προεδρικό με τις τράπεζες να είναι κλειστές και να μην μπορείς να προβλέψεις πότε θα ανοίξουν, αν ανοίξουν. Με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μας συμβουλεύει για την εφαρμογή σχεδίου εκτάκτου ανάγκης, καθώς ο κίνδυνος να ζήσουμε στιγμές Αργεντινής με σκοτωμούς και λεηλασίες ήταν ορατός. Τα αποθέματα ενέργειας και τροφίμων εξαντλούνταν και δεν μπορούσαν να γίνουν εισαγωγές. Οι καταθέσεις κινδύνευαν στο σύνολό τους. Ήταν μία πραγματικότητα που προσομοίαζε με σενάριο ταινίας τρόμου. Πολλοί, τουλάχιστον αμέσως μετά το πρώτο Eurogroup, έδειχναν να μην κατανοούν την τραγικότητα των στιγμών και πίστευαν ότι υπήρχαν περιθώρια τακτικισμών. Η πρώτη συμφωνία στο Eurogroup απορρίφθηκε από τη Βουλή. Αυτές τις ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος διακυβέρνησης. Τα προβλήματα είναι ακόμα σοβαρά. Έκλεισαν επιχειρήσεις, υπάρχει ανεργία, μειώθηκαν τα εισοδήματα. Αρχίσαμε όμως να στεκόμαστε στα πόδια μας. Με σκληρή δουλειά εφαρμόζουμε το Πρόγραμμα και εξασφαλίσαμε τρεις πολύ θετικές αξιολογήσεις από την Τρόικα αποφεύγοντας άλλα επώδυνα μέτρα. Τα spreads των κυπριακών κρατικών ομολόγων μειώθηκαν κατακόρυφα, ενώ ΑΠΟΨΗ / Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ Ένας χρόνος διακυβέρνησης μετά από χρόνια συνεχών υποβαθμίσεων, οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης άρχισαν να αναβαθμίζουν την κυπριακή οικονομία. Πολύ πιο γρήγορα απ ό,τι αναμενόταν, οι αγορές άρχισαν να μας δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης. Οι Τράπεζες και τα Συνεργατικά είναι πλήρως ανακεφαλαιοποιημένα. Με λίγα λόγια σώσαμε τη χώρα από την άτακτη χρεοκοπία. Κανείς δεν αμφισβητεί πλέον την Κύπρο ως μέλος της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Όπως έγραψε τις προάλλες η βρετανική Daily Telegraph, «η Κύπρος επέστρεψε από τον θάνατο». Από την κόλαση του Μαρτίου του 2013 στους κανονικούς ρυθμούς ζωής τον Μάρτιο του Στη διαχείριση της κρίσης, το σημαντικότερο πρόβλημα που βρήκαμε μπροστά μας ήταν αυτό της αξιοπιστίας. Από τότε που Κύπρος κατάφερε να ενταχθεί στην Ε.Ε. με άλυτο το πρόβλημά της, μέχρι το 2013, η διεθνής αξιοπιστία της χώρας μας κατακρημνίστηκε. Δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε στα αίτια. Ο πολίτης έχει αντίληψη του πώς και γιατί χάθηκε η διεθνής αξιοπιστία της Κύπρου. Μία από τις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης Αναστασιάδη ήταν να αποκαταστήσει τη διεθνή αξιοπιστία της Κύπρου. Να επαναπροσδιορίσει την εξωτερική μας πολιτική, να αξιοποιήσει τις διεθνείς συγκυρίες και να δημιουργήσει προοπτικές επίλυσης του Κυπριακού. Γιατί είναι η λύση του Κυπριακού που θα εκσυγχρονίσει πραγματικά τη χώρα και θα δώσει ώθηση στην κυπριακή οικονομία. Ο Πρόεδρος κέρδισε χρόνο για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Έθεσε συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να έχουν οι συνομιλίες προοπτική κατάληξης και τις εξασφάλισε. Για πρώτη φορά από τότε που ο Ρ. Χόλμπρουκ εργάστηκε για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., οι ΗΠΑ αναμιγνύονται δυναμικά στο Κυπριακό. Αποκτήσαμε με τη Βρετανία τις καλύτερες σχέσεις που είχαμε εδώ και πολλά χρόνια, και πετύχαμε τη συμφωνία αξιοποίησης των περιουσιών στις βρετανικές βάσεις. Προσπαθούμε να αναδείξουμε τη λύση του Κυπριακού ως μία αναγκαιότητα για τη σταθερότητα και την περιφερειακή ασφάλεια στην περιοχή. Μόλις έχει αρχίσει ένας νέος κύκλος συνομιλιών, που ελπίζουμε να είναι ο τελευταίος και να καταλήξουμε σε λύση. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά οι προοπτικές είναι καλύτερες. Όλα αυτά δεν είναι τυχαίες εξελίξεις. Είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης προσπάθειας που έγινε στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο. Είναι η κεφαλαιοποίηση της υπομονής, την επιμονής και της στρατηγικής του Προέδρου στον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης. Δεν είμαστε βέβαιοι αν θα φτάσουμε στη λύση, διότι δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Όμως, στον βαθμό που μας αφορά θα εργαστούμε για τη λύση. Γιατί αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που χρειάζεται η Κύπρος. Τα όσα ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν απέδειξαν πόσο καταστροφικός μπορεί να είναι ο λαϊκισμός. Οι προκλήσεις που αφορούν το μέλλον τώρα αρχίζουν και δεν υπάρχει χώρος για άλλα λάθη. Επιβάλλεται μόνο η υπευθυνότητα και η πολιτική σταθερότητα. Ο κ. Κωνσταντίνος Πετρίδης είναι υφυπουργός παρά τω Προέδρω. ΑΠΟΨΗ / Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ Ένας χρόνος (απο)δεσμεύσεων Έ νας χρόνος διακυβέρνησης είναι αρκετός για να δώσει επαρκή δείγματα γραφής. Τα χαρακτηριστικά της διακυβέρνησης είναι πολλά. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η ευκολία με την οποία ο Πρόεδρος και η κυβέρνησή του αποδεσμεύονται από σαφείς δεσμεύσεις που προεκλογικά ανέλαβαν. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα σταχυολογήσουμε μερικά σημαντικά. Δέσμευση 1η: «Δεσμεύομαι απέναντι στους Κύπριους και ξένους επενδυτές ότι δεν πρόκειται ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». (Δηλώσεις Αναστασιάδη ) Αποδέσμευση 1η: Στις 15 Μαρτίου ο κ. Αναστασιάδης συμφωνούσε με την Τρόικα το κούρεμα καταθέσεων, για το οποίο δήλωνε στους Financial Times στις ότι «θα ήταν καταστροφικό για την Κύπρο». Δηλαδή, ο κ. Αναστασιάδης όχι μόνο αναίρεσε δέσμευση αλλά υπέγραψε κάτι για το οποίο γνώριζε ότι ήταν καταστροφή. Από τότε οι κυβερνώντες δηλώνουν ότι ο Πρόεδρος υποχρεώθηκε να υπογράψει το κούρεμα για να μη χρεοκοπήσει η Κύπρος. Η Κύπρος δεν χρεοκόπησε, απλώς καταστράφηκε. Δέσμευση 2η: «(Για να καλύψουμε τις άμεσες ανάγκες) θα καταβάλουμε προσπάθεια, είτε μέσω ενός προσωρινού δανεισμού από ξένη χώρα είτε με ένα μακροπρόθεσμο δάνειο ενδεχόμενα κι όχι υψηλό» (Αναστασιάδης, ομιλία Λάιονς Λεμεσού, ). Με αυτή τη δήλωσή του ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκίνησε τη φιλολογία η οποία πρόθυμα ανατροφοδοτήθηκε από τα φίλα προσκείμενα στον πρόεδρο ΜΜΕ περί της δήθεν εξασφάλισης όχι ενός αλλά δύο γεφυρωτικών δανείων που θα κάλυπταν τις άμεσες ανάγκες της Κύπρου. Αποδέσμευση 2η: Τα πολυδιαφημισμένα γεφυρωτικά δάνεια δεν τα είδε ποτέ κανείς. Και κατά μία περίεργη σύμπτωση όσοι προεκλογικά πρωταγωνίστησαν στη διαφήμισή τους, δεν τα αναζήτησαν ποτέ. Δέσμευση 3η: «Τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ημικρατικών οργανισμών (ΑΤΗΚ, ΑΗΚ, Αρχή Λιμένων)». (Eπιστολή Αναστασιάδη στους εργαζόμενους ημικρατικών). Αποδέσμευση 3η: Ενώ προεκλογικά η δέσμευση Αναστασιάδη ήταν κατηγορηματικά εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων, μετά τις εκλογές άρχισαν οι δηλώσεις περί της ανάγκης για αναδιάρθρωση των ημικρατικών οργανισμών διαμέσου των ιδιωτικοποιήσεων. «Ας αφήσουμε τις ιδεολογίες κατά μέρος», δήλωνε ο Αβέρωφ Νεοφύτου στις 7 Ιανουαρίου 2014, για να δηλώσει ακολούθως ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι απαραίτητο εκσυγχρονιστικό μέτρο. Αυτή είναι η πραγματική θέση του ΔΗΣΥ. Προεκλογικά όμως δεν έλεγαν την αλήθεια στους πολίτες. Δέσμευση 4η: «Θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να εξεύρουμε άλλες πηγές χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, ώστε να αποτρέψουμε την ενεργοποίηση της πρόνοιας για ιδιωτικοποιήσεις» (επιστολή Αναστασιάδη στους εργαζόμενους των ημικρατικών οργανισμών). Αποδέσμευση 4η: Ο Πρόεδρος δεσμευόμενος να βρει εναλλακτικούς τρόπους για αποφυγή των ιδιωτικοποιήσεων αντί να αξιοποίηση τη δυνατότητα που του παρείχε το προηγούμενο μνημόνιο, το άλλαξε ώστε να το κάνει εντελώς συγκεκριμένο και δεσμευτικό. Προς επίρρωση τούτου παραθέτουμε τις πρόνοιες των δύο μνημονίων στο επίμαχο θέμα: «Αν είναι απαραίτητο για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους, οι Αρχές της Κύπρου θα εξετάσουν πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης κρατικών και ημιδημόσιων εταιρειών» (προηγούμενο Μνημόνιο). «Οι κυπριακές αρχές θα ξεκινήσουν ένα σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων της ΑΤΗΚ, της ΑΗΚ και της Αρχής Λιμένων». (Μνημόνιο Αναστασιάδη). Η διαφορά είναι ευδιάκριτη και κανείς δεν μπορεί να την κρύψει. Δέσμευση 5η: «Δεν υπάρχει περίπτωση να φέρουμε αντιλαϊκά μέτρα. Αντίθετα, θα δούμε ποια σημεία του μνημονίου μπορούν να τύχουν επαναδιαπραγμάτευσης και θα τα θέσουμε» (Αναστασιάδης , ΡΙΚ). Αποδέσμευση 5η: Στον κρατικό προϋπολογισμό του 2014, η κυβέρνηση πρότεινε και πέτυχε να περάσει με τις ψήφους του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ, αποκοπές στις κοινωνικές παροχές ύψους 127 εκατ. γι αυτό και ακολούθως προσπάθησε να κουτσουρέψει την κοινωνική σύνταξη. Μία λεπτομέρεια: η πρόνοια του μνημονίου προβλέπει για το 2014 μείωση των κοινωνικών παροχών κατά 28 εκατ. Η κυβέρνηση αύξησε τη μείωση... μόνο κατά 99 εκατ. Οι συνεχείς αποδεσμεύσεις του Προέδρου δεν υπενθυμίζουν απλώς τη δημόσια παραδοχή του ότι μετά το κούρεμα καταθέσεων κατέστη αναξιόπιστος. Υπενθυμίζουν και τη ρήση του Λίνκολν ότι «μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό». Οι πολίτες κατανοούν πλέον ότι οι κυβερνώντες υφάρπαξαν την ψήφο τους με ψευδοδεσμεύσεις και πλέον δεν τους εμπιστεύονται. O κ. Στέφανος Στεφάνου είναι μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ.

7 07 - POLITIKI_Master_cy 28/02/14 22:02 Page 7 Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 7 Η ανατροπή που έφερε το αδιέξοδο ΔΗΚΟϊκές ασκήσεις επί χάρτου για τις αποκρατικοποιήσεις με έντονο παρασκήνιο και αριθμοί που δεν βγήκαν Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ Η τύχη που είχε το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις στην Ολομέλεια της περασμένης Πέμπτης, αποτελεί επανάληψη των όσων είχαν διαδραματιστεί και πάλι στον ίδιο χώρο, για ένα επίσης μνημονιακό νομοσχέδιο το περασμένο καλοκαίρι. Με μία διαφορά: Η ίδια η Βουλή που τότε το απέρριψε ευθύς <<<<<<< Η καταψήφιση του νομοσχεδίου τερματίζει μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα τη συνεργασία με τον Δημοκρατικό Συναγερμό σε επίπεδο Βουλής. αμέσως, προχώρησε και διόρθωσε την απόφασή της αφήνοντας πίσω αλγεινές εντυπώσεις. Το «κακό» τρίτωσε με το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, το οποίο θα τεθεί και πάλι ενώπιον των κομμάτων την ερχόμενη Τρίτη. Το σκηνικό που στήθηκε στην τελευταία Ολομέλεια είχε ως επίκεντρο πρωτίστως το ΔΗΚΟ και κατά δεύτερο λόγο τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Τα όσα διημείφθησαν πίσω από κλειστές πόρτες και εντός της Ολομέλειας κατά την κρίσιμη στιγμή της ψηφοφορίας, οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα που ξέφυγε από τα πλάνα των δύο κομμάτων και των κοινοβουλευτικών τους ομάδων. Την ώρα που η Ολομέλεια της Βουλής άρχιζε τις εργασίες της, οι βουλευτές των δύο κομμάτων καταλάμβαναν τα έδρανά τους με τη βεβαιότητα ότι το επίμαχο νομοσχέδιο δεν κινδύνευε να αποτελέσει επανάληψη του προηγούμενου νομοσχεδίου για τον Συνεργατισμό. Τα σενάρια του ΔΗΚΟ Η στάση των οκτώ βουλευτών του ΔΗΚΟ στην Ολομέλεια, ήταν φυσικό να τραβήξει το ενδιαφέρον κομμάτων αλλά και συντεχνιακών. Η τακτική που θα ακολουθούσε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, μέχρι πρότινος συνεργάτης του ΔΗΣΥ, κλείδωσε στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας στον 2ο όροφο. Σύμφωνα με πηγές που είχαν πρόσβαση στα όσα λέχθηκαν εντός, οι βουλευτές του ΔΗΚΟ προσήλθαν στην Ολομέλεια με τρία πιθανά σενάρια, στα οποία δεν υπήρχε η απόρριψη του νομοσχεδίου είτε διά της καταψήφισης είτε διά της αποχής: Το πρώτο σενάριο προέβλεπε ότι το ΔΗΚΟ θα ψήφιζε το νομοσχέδιο εάν και εφόσον ο Δημοκρατικός Συναγερμός ψήφιζε τέσσερις από τις πέντε τροπολογίες του κόμματος. Τα σχόλια του Αβέρωφ Νεοφύτου στο Twitter, μεσούσης της συνεδρίασης της Ολομέλειας, ενόχλησαν το ΔΗΚΟ με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των βουλευτών να συνταχθούν με τους Μάριο Καρογιάν και Αθηνά Κυριακίδου και να τηρήσουν αποχή έναντι του νομοσχεδίου. Το δεύτερο σενάριο προέβλεπε όπως σε περίπτωση που δεν υπήρχε κίνδυνος καταψήφισης του νομοσχεδίου, δύο βουλευτές (Μάριος Καρογιάν και Αθηνά Κυριακίδου) να τηρήσουν αποχή. Το τρίτο σενάριο προέβλεπε όπως η Αθηνά Κυριακίδου τηρήσει αποχή εάν υπήρχε κίνδυνος να μην περάσει το νομοσχέδιο. Μερικά λεπτά πριν από την έναρξη των εργασιών της Ολομέλειας το ΔΗΚΟ εμφανιζόταν να προσδοκούσε στη στήριξη του ΑΚΕΛ στις τροποποιήσεις που θα κατέθετε, προκειμένου να περάσουν, πληροφορία Το «νέο νομοσχέδιο» την Τρίτη που φαίνεται ότι αποσκοπούσε να λειτουργήσει πιεστικά στον Συναγερμό. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση στις μέχρι τότε αντιδράσεις ΔΗΚΟϊκών βουλευτών, δεν υπήρχε το ενδεχόμενο απόρριψης του νομοσχεδίου. Ο ΔΗΣΥ ψηφίζει Πριν από την κρίσιμη συνεδρία της Ολομέλειας η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού εξέτασε τα τελευταία δεδομένα και καθόρισε το πλαίσιο κινήσεων, όχι επί του νομοσχεδίου αλλά επί Χωρίς διαφοροποιήσεις που να ικανοποιούν τις προϋποθέσεις που έχει θέσει το ΔΗΚΟ, η κυβέρνηση έστειλε ήδη στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις, η τύχη του οποίου θα κριθεί σε έκτακτη Ολομέλεια την Τρίτη το μεσημέρι. Η κυβέρνηση επιμένει ότι η επίμαχη τροπολογία του ΔΗΚΟ για τη μονιμότητα των θέσεων εργασίας στους υπό αποκρατικοποίηση ημικρατικούς, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή λόγω Τρόικας. Από την πλευρά του ΔΗΚΟ αφήνεται να διαρρεύσει ότι το κόμμα, και στην επόμενη Ολομέλεια δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο υποστηρίζοντας ότι έχει κάνει ήδη αρκετές υποχωρήσεις από τις πάγιες θέσεις του. των τροποποιήσεων του ΔΗΚΟ. Συναγερμικός βουλευτής προσερχόμενος στην Ολομέλεια απάντησε με εμφανή ανακούφιση στην «Κ» ότι «το νομοσχέδιο περνάει». Όπως μας είπε, η απόφαση που πήραν οι βουλευτές του Συναγερμού ήταν να ψηφίσουν τις τροπολογίες του ΔΗΚΟ, με μία μικρή λεκτική διαφοροποίηση της προτελευταίας τροπολογίας για τη μονιμότητα των εργαζομένων και τις θέσεις που κατέχουν στους ημικρατικούς οργανισμούς. Κατά τη διάρκεια των τοποθετήσεων των αρχηγών των κομμάτων ήταν εμφανές ότι οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ βουλευτών ΔΗΚΟ και ΔΗΣΥ συνεχιζόντουσαν. Το σκηνικό στάσης του ΔΗΚΟ έναντι του νομοσχεδίου διαμορφώθηκε μετά τις ομιλίες των προέδρων των δύο κομμάτων, αλλά και την ενόχληση που προκάλεσαν στο ΔΗΚΟ τα σχόλια του Αβέρωφ Νεοφύτου στο Twitter μεσούσης της συνεδρίασης. Τη στάση του Συναγερμού ξεκαθάρισε με τον πλέον επίσημο τρόπο ο πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος από το βήμα της Ολομέλειας έκανε γνωστό ότι ο ΔΗΣΥ δεν θα ψηφίσει τις τροπολογίες του ΔΗΚΟ: «Απεύχομαι στην προσπάθειά σας να λούσετε το μωρό να το πνίξετε», είπε χαρακτηριστικά ο Α. Νεοφύτου. Το γάντι σήκωσε αργότερα ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Άγγελος Βότσης ο οποίος δεν έκρυψε την ενόχλησή του για τη στάση του ΔΗΣΥ. Η πρώτη ψυχρολουσία ήλθε στην ψήφιση του νομοσχεδίου κατά άρθρο, όπου από το ΔΗΚΟ υπέρ ψήφισε μόνο ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ενώ οι υπόλοιποι βουλευτές τήρησαν αποχή. Στην ψηφοφορία του νομοσχεδίου φάνηκε η αλλαγή πλεύσης του ΔΗΚΟ σε σχέση με τα όσα είχαν αποφασισθεί στην συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αντί της καταψήφισης, η πλειοψηφία των βουλευτών ακολούθησε την επιλογή Καρογιάν -Κυριακίδου. Πρόσωπα που ήταν δίπλα στα έδρανα του ΔΗ- ΚΟ υποστηρίζουν, ότι την ώρα της ψηφοφορίας ο Νικόλας Παπαδόπουλος παρότρυνε κάποιους βουλευτές του να σηκώσουν το χέρι τους την ώρα που ο πρόεδρος της Βουλής, ζητούσε από τους βουλευτές να δηλώσουν ποιοι ψηφίζουν υπέρ του νομοσχεδίου. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

8 08-PARAPOLITIKA_Master_cy 01/03/14 00:28 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Κέρδισε το ΔΗΚΟ «Αν ψήφιζε ο Μάριος Καρογιάν την Πέμπτη το βράδυ, υπέρ του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις κανείς δεν θα έλεγε ότι ήταν η ψήφος του που έγειρε την πλάστιγγα. Όλοι θα έλεγαν ευτυχώς που ψήφισε ο Νικόλας και πέρασε το νομοσχέδιο. Όμως άμα κοιτάξει κανείς τα πράγματα προσεκτικά θα αντιληφθεί ότι η αρνητική ψήφος του Μάριου κέρδισε το παιχνίδι. Υπό ποία έννοια; Τώρα το νομοσχέδιο πάει με τροπολογίες στη Βουλή την Τρίτη, άρα ο Καρογιάν πιστός στις δεσμεύσεις του προς το κόμμα κέρδισε το παιχνίδι για το ΔΗΚΟ και όχι ο Νικόλας!». Τάδε έφη αξιωματούχος του ΔΗΚΟ και πηγή της στήλης. Τον έγραψε κανονικά Τα τεφτέρια του με τον Νικόλα Παπαδόπουλο φαίνεται να έσκισε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, καθότι ο δεύτερος αντιλήφθηκε πλέον ότι ο πρώτος «έκανε τη δουλειά του μαζί του και τον έγραψε κανονικά». Αυτή την εκτίμηση κάνουν παφήτικες πηγές της στήλης που σημειώνουν ότι ο Αβέρωφ με τον τρόπο του συνέδραμε στην εκλογή Νικόλα στην προεδρία του ΔΗΚΟ, στη βάση της λογικής ότι αντί να έχει ο Αναστασιάδης «στην τσέπη» τον σύμμαχο Καρογιάν, να έχει ο ίδιος «στην τσέπη» τον επί χρόνια ανεπίσημο σύμμαχο Νικόλα. Όταν λοιπόν ο Νικόλας τον πούλησε την Πέμπτη στη Βουλή, ο Πάφιος τα πήρε στο κρανίο. Στο στρατόπεδο, ωστόσο, Νικόλα είναι εξοργισμένοι επειδή ο ΔΗΣΥ, λόγω Αβέρωφ δεν ψήφισε την τροπολογία του ΔΗΚΟ που είχε και τη σύμφωνη γνώμη του υπουργού Οικονομικών. Μύλος η κατάσταση και μάλιστα με σπασμένη φτερωτή Μπάρμπα ροζ Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, διατύπωνε την Παρασκευή στο ΡΙΚ την απορία του γιατί δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να ρωτήσει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη γιατί δεν αποχώρησε από τις συνομιλίες, αφού την περασμένη Κυριακή στη συνέντευξή του στην «Κ» είχε διακηρύξει ότι «εάν επαναληφθούν οι παρενοχλήσεις από την Τουρκία εντός της κυπριακής ΑΟΖ θα αποχωρήσω από τις συνομιλίες» και το Μπαρμπαρός την επόμενη μέρα είχε μπει στην κυπριακή ΑΟΖ. Μα το Μπαρμπαρός φίλτατε Νικόλα διέπλεε διεθνή ύδατα και όχι δεσμευμένη από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχή στην ΑΟΖ και κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανένα να πλέει σε διεθνή ύδατα. Διαφορετικά οι θάλασσες Ο Νικόλας μπήκε στην ΑΟΖ Αναστασιάδη Μάρκο μου, ξέρεις πόσο εκτιμούσε ο μακαρίτης ο παπάς μου τον παπά σου; θα είχαν γίνει ένα απέραντο πεδίο αντιπαραθέσεων μεταξύ κρατών. Prohibited Στην επιστολή που ο Νικόλας Παπαδόπουλος απέστειλε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη σχετικά με την Κοινή Διακήρυξη και διά της οποίας επισημαίνει τα «αμαρτήματα» στα οποία υπέπεσε ο κ. Αναστασιάδης αποδεχόμενος το κείμενο, σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι στην 4η παράγραφο όπου αναφέρεται ότι, «η ένωση της ομοσπονδίας ή μέρους αυτής με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή η οποιασδήποτε μορφής διχοτόμηση ή απόσχιση ή οποιαδήποτε άλλη μονομερής αλλαγή στην κατάσταση πραγμάτων θα απαγορεύεται», αντί «is prohibited» ο Νικόλας Παπαδόπουλος υπογραμμίζει ότι θα έπρεπε να ήταν «will be prohibited». Ο Ιανός, ανέτρεξε στο αγγλικό κείμενο της διακήρυξης και παραθέτει το σχετικό απόσπασμα αυτούσιο: «Union in whole or in part with any other country or any form of partition or secession or any other unilateral change to the state of affairs will be prohibited» Dear Nicolas is prohibited to put in risk the future of Cyprus. Η προσφυγή Η απόφαση του ΔΣ της ΚΤ να αποσύρει την προσφυγή κατά της απόφασης του Προέδρου της Δημοκρατίας σε σχέση με την παύση του υποδιοικητή Σπύρου Σταυρινάκη γεννά ερωτηματικά για την ανεξαρτησία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και κατά πόσο μπορούν να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία της ίδιας της ΚΤ. Αν η υπόθεση εξάλλου ήταν τόσο καθαρή υπέρ της απόφασης του Προέδρου, γιατί δεν αφέθηκε να την κρίνει το Ανώτατο; Ως γνωστό όλα τα μέλη του ΔΣ διορίστηκαν από την παρούσα κυβέρνηση και οι ετήσιες απολαβές τους αυξήθηκαν από ευρώ στις Επιπλέον, διορίστηκαν και δύο εκτελεστικοί σύμβουλοι με ετήσιο μισθό πέριξ των ετησίως. Πάντως, χάθηκε η ευκαιρία να κριθεί η συνταγματικότητα της απόφασης του Προέδρου. Κάποιοι μάλλον αυτό επιδίωκαν εξ αρχής και γι αυτό ζήτησαν να μην υπάρξει προσφυγή της ΚΤ στο Ανώτατο. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Αθηνά Κυριακίδου Η βουλευτής του ΔΗΚΟ Αθηνά Κυριακίδου με την ανεπανάληπτη ατάκα. Το δικό μου Κόμμα έχει μοιραστεί στα δύο ποιο από τα δύο κομμάτια πρέπει να αγαπώ! Άντε και καλά Καρναβάλια! Ο Γενικός Θυμίζουμε, μια και το έφερε η κουβέντα ότι σε ερώτηση αν θεωρεί ότι θα έπρεπε να επισπευτεί η διαδικασία για το θέμα του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, ο γενικός εισαγγελέας είπε πριν από δύο εβδομάδες ότι επισπεύδεται όσο το δυνατόν επιτρέπουν οι συνθήκες. Ακόμα να θυμίσουμε στον γενικό εισαγγελέα ότι όταν πριν από δύο εβδομάδες ρωτήθηκε αν θα οδηγηθούν κάποιες υποθέσεις στη δικαιοσύνη, ο κ. Κληρίδης είπε ότι «ευελπιστούμε πως αυτό θα αρχίσει εντός των επόμενων προσεχών εβδομάδων». Πόσων κύριε Εισαγγελέα. Πέντε; Δέκα; Πόσων; Δεν ξεχνώ! Συνάδελφοι ποιητές Ο καλός συνάδελφος Γιώργος Φράγκος μετά την περιπέτεια υγείας που είχε, επανήλθε δριμύτερος και παρουσιάζει την ποιητική του συλλογή «Παλαιοπωλείο ασμάτων», την προσεχή Τρίτη στις 7:30 μ.μ. στη Δημοσιογραφική Εστία στη Λευκωσία. Για την ποιητική του Γιώργου Φράγκου θα μιλήσει ένας άλλος Γιώργος, συνάδελφος και ποιητής, ο του ΚΥΠΕ Γιώργος Χριστοδουλίδης, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνει ο πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου Γιώργος Μολέσκης. Ο μουσικοσυνθέτης Λάρκος Λάρκου θα παρουσιάσει τραγούδια του, σε στίχους από το «Παλαιοπωλείο ασμάτων». Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ ΑΜΕΡΩΤΑ / Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Θα είναι το ΔΗΚΟ το ΠΑΣΟΚ της Κύπρου; ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Ναι στον φόβο του αύριο Ιδεολογικά οι ομοιότητές τους είναι λίγες. Αλλά σίγουρα τα δύο κόμματα έχουν άλλα, πολλά κοινά: Κυβέρνησαν και τα δύο κόμματα περισσότερα από είκοσι χρόνια από το 1974 και μετά. Έχουν ή είχαν και τα δύο κόμματα πολύ καλές σχέσεις με τις συντεχνίες και έλεγχαν κατά κόρον, μέσω των στελεχών τους συνδικαλιστών τις καίριες υπηρεσίες των δύο χωρών. Στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ μεσουρανούσε τη δεκαετία του Το ίδιο και το ΔΗΚΟ στην Κύπρο. Το ΔΗΚΟ κατέγραψε μάλιστα στις βουλευτικές εκλογές του 1985 το υψηλότερο ποσοστό στην ιστορία του, προσπερνώντας, για πρώτη και μόνη φορά, το ΑΚΕΛ στην 2η θέση. Ο λαϊκισμός εκείνης της δεκαετίας, τα απερίσκεπτα ωφελήματα σε υπαλλήλους, η διόγκωση της δημόσιας υπηρεσίας και το βόλεμα ημετέρων είναι κοινές διαπιστώσεις σε Κύπρο και Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε την Ελλάδα και από το 1993 μέχρι το Τα κακώς κείμενα δεν άλλαξαν παρά την αλλαγή του προέδρου του κόμματος και πρωθυπουργού. Ο Σημίτης, αν και πιο εκσυγχρονιστής από τον Ανδρέα, δεν κατάφερε να αφαιρέσει τα βαρίδια από τα πόδια του κόμματος και να αποτινάξει τον πυρήνα των κομματικών συνδικαλιστών. Αντιθέτως το «πάρτι» με τους βαρόνους του κόμματος πήρε διαστάσεις. Στην Ελλάδα του μνημονίου όμως το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε. Από 44% το 2009, συρρικνώθηκε στο 12% το 2012 με ηγέτη και πρωθυπουργό (τραγική ειρωνεία;) τον Γιώργο Παπανδρέου. Όταν το κόμμα δεν κατάφερε να ικανοποιήσει τους βαρόνους, τους συνδικαλιστές, αυτούς που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, αυτοί έφυγαν. Ο πύργος αποδείχτηκε χάρτινος και αποκαλύφθηκαν τα σαθρά θεμέλια του οικοδομήματος. Η πολιτική κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ τελείωσε άδοξα και άγαρμπα, όταν έχασε τον έλεγχο και δεν έβαζε τους κανόνες του παιχνιδιού. Στην Κύπρο έχουμε Προεδρική Δημοκρατία. Το ΔΗΚΟ μπορεί να μην πήρε ποτέ τα αριθμητικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, αλλά έπαιρνε εκείνα που χρειάζεται για να ασκήσει τον χιλιοειπωμένο ρυθμιστικό του ρόλο. Έτσι πέραν από τη «χρυσή» για το κόμμα δεκαετία , κατάφερε να κυβερνήσει και την πενταετία αλλά και να συμβάλει στην εκλογή τριών ακόμη Προέδρων της Δημοκρατίας. Στρατηγικά μάλιστα, Η πολιτική, όπως και η ζωή είναι κύκλος. Η πολιτική κυριαρχία κερδίζεται και δεν μπορεί να είναι μακρόβια. Χάνεται όταν κάνει και αυτή τον κύκλο της. Το πώς κερδίζεται και το πώς χάνεται όμως, εξαρτάται κυρίως από τους παίκτες της, τους πολιτικούς. τα υπουργεία που το κόμμα σχεδόν πάντα επέλεγε, ήταν αυτά με το περισσότερο «βόλεμα». Οι διασυνδέσεις του ΔΗΚΟ με τις συντεχνίες ήταν διαχρονικά καλές. Φροντίζει πάντα να έχει τους ανθρώπους του σε θέσεις κλειδιά για ευνόητους λόγους. Και ερχόμαστε στην Κύπρο του Στην Κύπρο του μνημονίου και της Τρόικας. Που δεν μας παίρνει να χαϊδεύουμε άλλο πια τα αφτιά κανενός, που δεν μπορούμε να βάλουμε τίποτα πια κάτω από το χαλί και που δεν μπορεί κανείς πολιτικός να ρίχνει την ευθύνη σε άλλους. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες τους. Σε αυτό το σκηνικό λοιπόν, ο νέος πρόεδρος του ΔΗΚΟ επέλεξε να ξεκινήσει τη θητεία του με εσωστρέφεια και προσπαθεί να πείσει τα σώματα του κόμματός του για τις προσωπικές του επιλογές. Προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες. Από τη μία το βαθύ ΔΗΚΟ των συνδικαλιστών, και από την άλλη η μικροπολιτική. Δεν θα καταφέρει να ισορροπήσει και θα βρεθεί στη μέση του ωκεανού σε πανικό και χωρίς πυξίδα. Όταν το οικοδόμημα του ΔΗΚΟ κατανοήσει πως το κόμμα δεν μπορεί πια να υποστηρίξει τα αιτήματά του θα κοιτάξει αλλού. Όταν τα στελέχη συνδικαλιστές του κόμματος θα νιώσουν ξεκρέμαστοι από το κόμμα δεν θα μπορέσουν να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους του κόμματος που δεν θα έχουν λόγο να μείνουν εντός του ΔΗΚΟ. Και ακόμη δεν μιλήσαμε ούτε για Κυπριακό, ούτε για πιθανή πολιτική διάσπαση του κόμματος. dmdemetriou@me.com «Αλλού τους τρώει και αλλού κνήθονται» ήταν το σχόλιο λαϊκού φιλόσοφου, μεταξύ πιλότας και καφέ. «Φωνάζουν όλοι για τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά ξέχασαν ότι πριν από μερικούς μήνες όλοι αυτοί έγλυφαν και εκλιπαρούσαν. Οι άνθρωποι της εξουσίας για μερικές ψήφους και ο κοσμάκης για μία ξεχωριστή θεσούλα στο Δημόσιο». Σήμερα το σύστημα της διαπλοκής καταρρέει υπό το βάρος της διαφθοράς και της χρεοκοπίας του κράτους και όλοι φωνάζουν για να κατοχυρώσουν τα «αμαρτωλά» κεκτημένα τους. Από την άλλη ο φτωχόκοσμος παρακολουθεί απηυδισμένος, εκλιπαρώντας για ένα κομμάτι ψωμί στα κοινωνικά παντοπωλεία και μια οποιαδήποτε θεσούλα, για το μεροκάματο. Το «μαχαίρι» των δανειστών, έφερε στην ανεργία έναν στους πέντε εργαζόμενους, με θύματα κυρίως τους εργάτες, τους νέους επιστήμονες και τους άλλους «μικρούς». Σήμερα για πρώτη φορά η «ππάλα» των τροϊκανών, αγγίζει τους «προνομιούχους» εργαζόμενους στους ημικρατικούς οργανισμούς. Οι ιδιωτικοποιήσεις σημαίνουν απλώς, χαμηλότερους μισθούς, σημαίνουν σκληρότερη εργασία και το κυριότερο σημαίνουν καθημερινή αγωνία, αν θα υπάρχει και αύριο δουλειά. Τώρα που το ταμείο είναι μείον, τώρα που το φαύλο σύστημα αδυνατεί να τη θρέψει με το ρουσφέτι, τη γραφειοκρατία, επιχειρεί να απαλλαγεί από το βάρος, θυσιάζοντας τα «παιδιά» του. Η Βουλή, σε μία απρόσμενη εξέλιξη, απέρριψε την νομοθεσία για τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι η δεύτερη «επανάσταση», μετά την καταψήφιση της πρώτης απόφασης του Γιούρογκρουπ για οριζόντιες αποκοπές καταθέσεων από όλες τις Τράπεζες. Λίγες μέρες αργότερα, ήρθε ο «πέλεκυς» με τη διάλυση της Λαϊκής, το κουτσούρεμα της Τράπεζας Κύπρου και το ξεπούλημα των παραρτημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα. Το ερώτημα είναι τι θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα και πόσο «ακριβά» θα πληρώσει η Κύπρος, την απόρριψη του μνημονιακού νομοσχεδίου για τις ιδιωτικοποιήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανένας δεν πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα, αφού ο φόβος πνίγει και τις ισχυρότερες φωνές διαμαρτυρίας. Η Κύπρος μπορεί να είναι «ο πιο καλός ο μαθητής» της τρόικας, στο πείραμα των Γερμαναράδων και των άλλων συνοδοιπόρων τους, με τα «κουρέματα» και το ξεπούλημα των τραπεζών. Αλλά φαίνεται ότι το πειραματόζωο, άρχισε να «κλωτσά» και να διαμαρτύρεται, γιατί φοβάται ότι μετά το πείραμα, το πειραματόζωο θα θανατωθεί. Τα δυνατά νέα μυαλά, άρχισαν να αναζητούν την μοίρα τους στο εξωτερικό. Οι νοικοκυραίοι βλέπουν να Το χειρότερο είναι η αγανάκτηση για την αδυναμία του συστήματος εξουσίας να τιμωρήσει τους ενόχους της καταστροφής, τους οποίους όλοι οι νουνεχείς γνωρίζουν πολύ καλά. γκρεμίζονται τα όνειρά τους, αφού αδυνατούν προσφέρουν την καλή μόρφωση που επιθυμούν στα παιδιά τους, ενώ σε πολλές περιπτώσεις και οι ίδιοι βυθίζονται στο βάραθρο της ανεργίας και της αδυναμίας να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Και το χειρότερο, είναι η αγανάκτηση, για την αδυναμία του συστήματος εξουσίας, να τιμωρήσει τους ενόχους της καταστροφής, τους οποίους όλοι οι νουνεχείς τους γνωρίζουν παρά πολύ καλά. Αλλά πόσοι είναι νουνεχείς σε αυτόν τον τόπο; Ειρωνεία της τύχης ή πληρωμή αμαρτιών του παρελθόντος. Ακόμη στάζουν αίμα τα δολάρια των Λιβανέζων, των Ιρακινών, των Γιουγκοσλάβων και των Ρώσων, άλλων πολλών εξαπατημένων, τα οποία μεταφέρθηκαν από μεγαλοαπατεώνες, στους καλούς κλεπταποδόχους της Κύπρου. Κατά τα άλλα το πάμπλουτο νησί της Μεσογείου, με το φυσικό αέριο, με τις ζηλευτές υποδομές, αλλά με τους αδύνατους ηγέτες, βγαίνει σήμερα στο σφυρί, ξεπουλιέται, όσο-όσο για ένα κομμάτι ψωμί. «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» και όλα εδώ πληρώνονται, όπως λέει και ο λαός. Η νέα ταπείνωση της Κύπρου και του λαού της, μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά αποτελεί και ισχυρή δύναμη ελπίδας, για ένα καλύτερο μέλλον. Η αλαζονεία του «μαύρου» χρήματος και οι μεγαλοϊδεατισμοί των εθνικών συνθημάτων, σήμερα καταρρέουν με ένα ηχηρό παφλασμό. Και πάνω από τα ερείπια, σίγουρα θα αναγεννηθεί μία καλύτερη κοινωνία και σίγουρα μία αδιάφθορη γενιά θα αναλάβει σύντομα τα ηνία. Οι νέοι άνθρωποι χωρίς τις ενοχές και τα πάθη του παρελθόντος σίγουρα αποτελούν ισχυρή δύναμη ελπίδα για το αύριο.

9 09-GNOMES CY_Master_cy 28/02/14 23:24 Page 9 Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Μπουλούκι κακών ηθοποιών η Βουλή Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΕΙΛΙΝΗ «Προσπαθώ να καταλάβω αν είμαστε adrenalin junkies ή απλώς καθυστερημένοι» έγραψε μία χρήστης του twitter την Πέμπτη το βράδυ, λίγα λεπτά μετά την απόρριψη του νόμου για τις ιδιωτικοποιήσεις από τη Βουλή. Εκπληκτική ατάκα που αποδίδει σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Το χαμηλότατο επίπεδο της πολιτικής ζωής και βέβαια ημών, της κοινωνίας, που εκλέγουμε τόσα πολλά νούμερα να μας εκπροσωπούν. Οι περισσότεροι βουλευτές, φάνηκε καθαρά, είναι ένα μπουλούκι κακών ηθοποιών. Ούτε ένα θέατρο της προκοπής δεν μπορούν παίξουν. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να αυτοθαυμάζονται, να ακκίζονται και να μεγαλοστομούν. Την ίδια ώρα που έβαζαν την Κύπρο στη δίνη στάσης πληρωμών, διαμαρτύρονταν γιατί το ΡΙΚ δεν πρόβαλε σε ζωντανή μετάδοση το πανηγύρι τους. Αν δεν είχαν δικό τους μαγαζί να παίζουν, δεν θα έβρισκαν σανίδι να πατήσουν ούτε στο τελευταίο επαρχιακό καφενείο. Την Πέμπτη η Βουλή είχε πρεμιέρα με το νομοσχέδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ένα έργο από την έκβαση του οποίου εξαρτάται η επόμενη δόση του δανείου. Οι ηθοποιοί ήλθαν αδιάβαστοι και χωρίς πρόβες. Έτρεχαν φαίνεται τις κανονικές τους δουλειές και δεν πρόλαβαν. Ειδικά στο μπουλούκι του <<<<<<< Την ίδια ώρα που έβαζαν την Κύπρο στη δίνη στάσης πληρωμών, βουλευτές διαμαρτύρονταν γιατί το ΡΙΚ δεν πρόβαλε σε ζωντανή μετάδοση το πανηγύρι τους. ΔΗΚΟ σφάζονταν μεταξύ τους μέχρι αργά την προηγούμενη νύχτα για το αν θα φύγουν ή όχι από την κυβέρνηση. Ο καβγάς, όπως πάντα σε τέτοια κόμματα αρχών, γινόταν για την καρέκλα. Δεν είχαν χρόνο να μελετήσουν άλλα σενάρια. Δεν κατάφεραν ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Άλλες ατάκες πέταγε στη Βουλή ο πρόεδρος Νικόλας, άλλες οι «καρογιανικοί» βουλευτές και ο ίδιος ο τέως. Φάνηκε καθαρά στην ψηφοφορία. Παραφωνία, ο βουλευτής Αντώνης Αντωνίου που, παρότι «παπαδοπουλικός», μέσα στη σύγχυση βρέθηκε να τηρεί αποχή μαζί με τους δυσαρεστημένους. Κατά τα άλλα, Άγγελος Βότσης και Αθηνά Κυριακίδου προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο τζόγος με τους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων ήταν υπέρβαση. Επιβεβλημένη, μάλιστα, αφού ΔΗΣΥ, κυβέρνηση και Τρόικα δεν δέχονταν τις τροποποιήσεις του ΔΗΚΟ στο νομοσχέδιο. Μία από αυτές έλεγε ότι οι εργαζόμενοι στους ημικρατικούς θα κρατούσαν τη θέση και τα δικαιώματά τους ακόμα κι αν θέση αυτή καταργείτο. Ευτυχώς, δεν ζήτησαν και κάτι άλλο που έχει να κάνει με σωματική επαφή. Οφείλω, πάντως, να ομολογήσω ότι, την επομένη, ο κ. Παπαδόπουλος δεν τα έριξε στους ηθοποιούς. Αναγνώρισε πως ο θίασος δεν ήταν την Πέμπτη σε καλή ημέρα. Το ΑΚΕΛ, στην παράσταση της Πέμπτης έβαλε αυτογκόλ. Βάσισε όλη την παρουσία του σε σενάριο παλιό και κακογραμμένο. Έβαζε τους ηθοποιούς να ζητούν επαναδιαπραγμάτευση των ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες το ίδιο το κόμμα είχε δεχθεί να μπουν στο μνημόνιο, όταν ήταν κυβέρνηση. Οι θιασάρχες, μάλιστα, υποχρέωσαν ηθοποιούς και κομπάρσους να επιμένουν στις συγκεκριμένες ατάκες, παρά το κράξιμο του κοινού. Αφήνω κατά μέρος ότι το ΑΚΕΛ ζητούσε επαναδιαπραγμάτευση λίγες μέρες πριν λήξει η προθεσμία για την εκταμίευση της επόμενης δόσης. Είπαμε, έφταιγε το σενάριο και η ακαμψία των θιασαρχών. Για την ΕΔΕΚ και τους υπόλοιπους, τους κομπάρσους, δεν έχω πολλά να πω. Στη δική τους περίπτωση, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ειδικά, όταν πριν από λίγο καιρό, σε άλλη παράσταση και με διαφορετικό σενάριο, η ΕΔΕΚ έμπαινε σαν σίφουνας στη σκηνή, ζητούσε μετοχοποίηση των ημικρατικών και στρατηγικό επενδυτή εδώ και τώρα. Άγνωστο γιατί έκαναν αλλαγές στο σενάριο της Πέμπτης. Ίσως τους είχαν ζαλίσει τα χτυπήματα από το κοινό ανακοινωθέν στο Κυπριακό. Άφησα τον ΔΗΣΥ και την κυβέρνηση τελευταίους. Οι σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές μιας παράστασης καρπώνονται την επιτυχία, αλλά επωμίζονται και την αποτυχία. Στη σκηνή είπαν τα λόγια τους καλά. Προηγουμένως, όμως, συμπεριφέρονταν ως πριμαντόνες. Δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους για να ικανοποιήσουν λίγο τη ματαιοδοξία καλλιτεχνών από τον θίασο του ΔΗΚΟ. Τους άλλους τους είχαν χαμένους. Θα έπρεπε να ξέρουν ότι οι άνθρωποι της τέχνης έχουν αδυναμίες Ευτυχώς γι αυτούς, ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ήταν σε μεγάλη φόρμα σε σόλο παράσταση που έδωσε το βράδυ της Πέμπτης στο ΡΙΚ. Έκανε ρελάνς και παραδέχθηκε πως ο ίδιος και το κόμμα του είναι για δεκαετίες μέρος του προβλήματος, που δίνει κακό θέατρο στο κυπριακό κοινό. Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα. ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΑΔΕΣ / Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Επικίνδυνες προεδρικές ακροβασίες Από την πρώτη μέρα της εκλογής του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποσχέθηκε ότι θα πολιτεύεται συναινετικά και ενωτικά, ότι δεν θα φέρνει την πολιτική ηγεσία προ ειλημμένων αποφάσεων αλλά θα διαβουλεύεται με όλες τις δυνάμεις, αξιοποιώντας τη συλλογική σοφία. Υποσχέθηκε και πολλά άλλα ο Πρόεδρος αλλά δεν είναι του παρόντος. Θα περιοριστούμε στα δύο κυρίαρχα ζητήματα, την οικονομία και το Κυπριακό. Στην οικονομία οι χειρισμοί του Προέδρου έχουν δύο πτυχές: H πρώτη αφορά την ύψιστη προτεραιότητα που έθεσε ευθύς εξαρχής για τη σταθεροποίηση της κατάστασης. Η δεύτερη έχει να κάνει με τις προσπάθειες ανάκαμψης. Στο θέμα της σταθεροποίησης της οικονομίας η κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη πιστώνεται με θετικό πρόσημο. Παρά τα σοβαρά σφάλματα που μπορεί να εντοπίσει κανείς κατά τις πρώτες ημέρες των αστοχιών και των αυτοσχεδιασμών, με αποκορύφωμα το φιάσκο στο Eurogroup, κάθε καλοπροαίρετος κριτής αναγνωρίζει ότι η νέα κυβέρνηση παρέλαβε μία οικονομία στα πρόθυρα κατάρρευσης και αργά αλλά σταθερά την έβαλε σε μία τροχιά που αν μη τι άλλο δημιουργεί την αίσθηση ότι δεν πορεύεται στο άγνωστο. Από εκεί και πέρα, εκείνο για το οποίο ελέγχεται η κυβέρνηση είναι ότι στα ζητήματα του μνημονίου επιμένει μονοδιάστατα να είναι «τροϊκανικότερη» της Τρόικας σε σημείο που οπλίζει με επιχειρήματα όσους την κατηγορούν για υπερβάλλοντα ζήλο. Για παράδειγμα στο καυτό θέμα των μετοχοποιήσεων η κυβέρνηση Αναστασιάδη και το κυβερνών κόμμα έδειξαν να κυριαρχούνται από ένα ακραίο πολιτικό γόητρο που αγγίζει τα όρια του καταστροφικού εγωισμού. Αντί να αναζητήσουν τη μέγιστη δυνατή συναίνεση προτίμησαν να καταφύγουν στο φοβικό δίλημμα «ή αυτό ή στάση πληρωμών», μεταθέτοντας στις πλάτες των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων το βάρος της ευθύνης για ό,τι θα ακολουθήσει. Η τακτική αυτή υιοθετήθηκε παλαιότερα κατά την ψήφιση των νομοσχεδίων για τον Συνεργατισμό, που ανέδειξε δύο λυπηρά στοιχεία του πολιτικού μας συστήματος: Την επιπολαιότητά του και την υποκρισία του. Η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα επιχείρησαν και την περασμένη Πέμπτη να <<<<<<< Οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις και η ευθύνη για την πολιτική σταθερότητα. παίξουν με τους ίδιους όρους, με τη βεβαιότητα ότι θα εκθέσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, εάν επιχειρήσουν να απορρίψουν το νομοσχέδιο. Στην ουσία όμως εκείνος που εκτίθεται είναι η κυβέρνηση και προσωπικώς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε στον Πρόεδρο τι έλεγε προεκλογικώς για τους ημικρατικούς. Τα θυμάται πολύ καλά, εξάλλου η επιστολή με τις διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις φέρει την υπογραφή του. Ο Πρόεδρος έχει υποχρέωση να αντιληφθεί ότι είναι ο θεματοφύλακας της πολιτικής σταθερότητας και σαν τέτοιος οφείλει να λειτουργεί. Θα περιμέναμε λοιπόν ότι θα ασκούσε την επιρροή του προς την Τρόικα, διεκδικώντας λίγο χρονικό περιθώριο ώστε όλα να γίνουν με τον πλέον σωστό τρόπο. Αντ αυτού εξάντλησε την ενέργειά του, ζητώντας αστυνομική έρευνα για τους διαδηλωτές που διαμαρτυρήθηκαν στη Βουλή! Την ίδια τακτική ακολουθεί δυστυχώς ο Πρόεδρος και στο Κυπριακό. Επί επτά μήνες προειδοποιούσε αριστερά και δεξιά τους ξένους ότι δεν θα μπει σε διάλογο χάριν του διαλόγου, ότι δεν θα δεχθεί εκκίνηση με ασάφειες και πολλά άλλα και τι έκανε; Δέχθηκε ένα κείμενο το οποίο βρίθει τόσων ασαφειών που ούτε μεταξύ μας δεν συνεννοούμαστε. Αντί τουλάχιστον να αναγνωρίσει ότι άλλα έταξε και άλλα κάνει, προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει πλάνο και ξέρει πού πάει. Το γεγονός και μόνον ότι προτού συμπληρώσει έναν χρόνο στην εξουσία έχασε τον στρατηγικό του εταίρο και έμεινε χωρίς πολιτικά στηρίγματα, είναι κάτι που θα πρέπει να τον προβληματίσει, γιατί είμαστε βέβαιοι ότι αντιλαμβάνεται πως στην πολιτική τέσσερα χρόνια χωρίς σύμμαχο είναι ένας αιώνας. Ενόψει των δυσκολιών που έρχονται στο Κυπριακό αλλά και στην οικονομία ο Πρόεδρος θα πρέπει να διαλέξει τους πιο άξιους και τους πιο ικανούς για να στελεχώσουν την κυβέρνησή του. Αν αναλωθεί σε κινήσεις που θα υπηρετούν τις προσωπικές ατζέντες ορισμένων που μέσα σ έναν χρόνο δοκιμάστηκαν και απέτυχαν, αλλά κυρίως, εάν εμπλακεί στον πόλεμο εξουσίας και φθοράς που μαίνεται στο ΔΗΚΟ, τότε πολύ γρήγορα θα πάθει χειρότερα από τον προκάτοχό του. Ψύχραιμα, λοιπόν. Και νούσιμα. antoniouy@kathimerini.com.cy ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 Το φαινόμενο ΔΗΚΟ «Πρώτιστος στόχος είναι το κοινό πρόγραμμα. Σημασία έχει και το πρόσωπο υπό την έννοια ότι πρέπει να μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Αλλά επαναλαμβάνω δεν αποκλείουμε τίποτα, ούτε συνεργασία με τον κ. Αναστασιάδη ούτε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Είμαστε κόμμα του Κέντρου. Τονίζω όμως φορτικά ότι η πρόταση του ΔΗΚΟ, αυτή τη στιγμή, είναι αυτή του κοινού υποψηφίου. Διότι βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και πρέπει να παραμεριστούν οι όποιες φιλοδοξίες και κομματικές σκοπιμότητες». Αυτά δήλωσε ο Νικόλας Παπαδόπουλος στην «Κ» στις 26 Φεβρουαρίου 2012, ανοίγοντας πρώτος από πλευράς ΔΗΚΟ το ενδεχόμενο συνεργασίας ακόμη και με τον Νίκο Αναστασιάδη. Στις 27 Σεπτεμβρίου 2012 όμως ο Νικόλας Παπαδόπουλος απέρριψε ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη ως ακατάλληλη. Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. Τον Φεβρουάριο του 2012, ο τότε πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, δήλωσε πως δεν αποκλείεται η συνεργασία στις Προεδρικές του 2013 με το ΑΚΕΛ (νοουμένου ότι υποψήφιος δεν θα είναι ο Δ. Χριστόφιας), αλλά τελικά κατέληξε σε συνεργασία με το ΔΗΣΥ και με τον Νίκο Αναστασιάδη. Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. <<<<<<< Το ΔΗΚΟ είναι κάτι σαν το «π». Άρρητος αριθμός. Δεν τελειώνει ποτέ Έως το 2011, το ΔΗΚΟ ήταν στη συγκυβέρνηση του τόπου με τον Δημήτρη Χριστόφια (παρά τις αφόρητες πιέσεις οπαδών για αποχώρηση) με δεδηλωμένη θέση ότι η παραμονή στην κυβέρνηση είναι για το καλό του τόπου, αλλά μόλις αντιλήφθηκε ότι ο Δ. Χριστόφιας «κάηκε» με το Μαρί με κίνδυνο να καεί και το ίδιο για τις επόμενες προεδρικές, αποχώρησε από τη συγκυβέρνηση, ασχέτως εάν για το καλό του τόπου απαιτείτο η παραμονή του τότε όσο ποτέ άλλοτε. Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. Στις 21 Φεβρουαρίου 2014, ο Νικόλας Παπαδόπουλος εισηγήθηκε την αποχώρηση του ΔΗΚΟ από τη συγκυβέρνηση αλλά τα μέλη των Δ.Σ. των Ημικρατικών να μπορούν να παραμείνουν και να μην αποχωρήσουν. Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. Στις 26 Φεβρουαρίου 2014, ο Μάριος Καρογιάν επιχειρηματολόγησε εντός της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος υπέρ της παραμονής στην κυβέρνηση για «Πολιτική Σταθερότητα» και στις 27 Φεβρουαρίου 2014, ψήφισε στη Βουλή των Αντιπροσώπων «Πολιτική Αστάθεια» με αποτέλεσμα να τρέχουμε τώρα για έκτακτη Ολομέλεια την Τρίτη για να ψηφίσουμε εκείνο που απορρίψαμε (!!!). Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. Όλα τα ανωτέρω και πολλά άλλα σημαίνουν ΔΗΚΟ. Ένα κόμμα, το οποίο κινείται μέσα από την παραδοξότητα και το οξύμωρο σχήμα των τοποθετήσεων και των θέσεών του. Αποδέχονται για παράδειγμα την 8η Ιουλίου αλλά ελάχιστοι ΔΗΚΟϊκοί αποδέχονται τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Γενικά πρόκειται για ένα κόμμα φαινόμενο. Ένα κόμμα, το οποίο έμαθε από την ίδρυσή του να συνυπάρχει και με ΑΚΕΛ αλλά και με ΔΗΣΥ. Ένα κόμμα, το οποίο έχει ως βάση λειτουργίας του τη συμπόρευση με την εκάστοτε εξουσία, όσο περισσότερο γίνεται, και αν πρέπει για να ανανεώσει την παραμονή του με άλλο κόμμα κάνει και κανένα διάλειμμα, αποχωρώντας. Αυτό θα πει ΔΗΚΟ. Έμαθε να ακροβατεί και να σχοινοβατεί ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία φέρουν τεράστια ευθύνη για τη σημερινή κομματική κατάντια, αφού αυτά τα δύο, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, είναι αυτά που εκτρέφουν (κυρίως) το ΔΗΚΟ με στόχο την ευκολότερη διαδρομή προς την εξουσία. Το ΔΗΚΟ είναι κάτι σαν το «π». Άρρητος αριθμός, ο οποίος δεν τελειώνει ποτέ... Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν, αν όχι ανυποληψία προς τους πολίτες και τους οπαδούς, όταν τη μία μέρα τους κάνεις μαθήματα περί «σοβαρότητας και σταθερότητας» και την επομένη για μικροπολιτικά και μικροκομματικά παίγνια πράττεις το αντίθετο; Και τι άλλο θα μπορούσε να ήταν εκτός από ανευθυνότητα και κοροϊδία εάν παίζεις με τις τύχες ενός τόπου, μόνο και μόνο από «πίκκα»; Πολύ ορθώς παρατήρησε ένας φίλος: «Ενόσω οι πολίτες επιδεικνύουν υπευθυνότητα, αυτοί έχουν περιθώριο για να επιδεικνύουν ανευθυνότητα. Αν αντιστρέψουμε όμως τους όρους, τότε δεν θα ξέρουν τι τους γίνεται». Όμως εν κατακλείδι, έχουμε αυτούς που μας αξίζουν. Στα χέρια μας είναι να τους αλλάξουμε Υγ. Διερωτώμαι τι θα ψηφίσει ο Μάριος Καρογιάν την ερχόμενη Τρίτη, υπέρ, κατά ή και πάλι αποχή ; tsangarisp@kathimerini.com.cy Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΑΓΓΑΡΗ AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ H απόλυτη κατανόηση του Νικόλα Αγαπητέ κ. Παπαδόπουλε, Απευθύνομαι σε σας λόγω της συνταρακτικής σας δήλωσης ότι κατανοείτε, (και μάλιστα απόλυτα) τη στάση των πέντε βουλευτών του κόμματός σας να τηρήσουν αποχή στην ψηφοφορία του νομοσχέδιου για τις αποκρατικοποιήσεις, με αποτέλεσμα αυτή η αποχή, την οποία εσείς κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα), να φέρει ξανά την Κύπρο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αφού, λοιπόν, κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα) τη στάση αποχής σε αυτή την τόσο κρίσιμη, για τη χώρα, ψηφοφορία, πάει να πει πως θεωρείτε ότι είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε βουλευτή ο οποίος εκλέγεται για να προασπίζει τα συμφέροντα του λαού και όχι τα δικά του ή του κόμματος του να απέχει από τη λήψη κρίσιμων, για τον λαό, αποφάσεων. Είστε δηλαδή της πεποίθησης ότι ένας βουλευτής δικαιούται να μην παίρνει θέση, να μην τοποθετείται ξεκάθαρα, αλλά να νίπτει τα χείρας του, απέχοντας από αποφάσεις, από τις οποίες θα κριθεί η επόμενη μέρα του πολίτη αυτού του τόπου. Και βάσει ποιας ακριβώς λογικής κ. Παπαδόπουλε και ποιας πολιτικά υπεύθυνης στάσης, κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα), την αποχή του οποιουδήποτε βουλευτή από την επόμενη μέρα του κάθε πολίτη αυτού του τόπου; Και τι ακριβώς σημαίνει αποχή κ. Παπαδόπουλε; Αποχή σημαίνει ούτε ναι ούτε όχι, σημαίνει δεν έχω άποψη ούτε υπέρ ούτε κατά, σημαίνει πως ούτε κρύο ούτε ζέστη μου κάνει αν αύριο εσύ ο πολίτης δεν πάρεις τη σύνταξή σου ή ολόκληρο τον μισθό σου ή αν έχει ή αν δεν έχει το κράτος να σε πληρώσει. Σημαίνει πως εγώ κύριε πολίτη, είμαι ένας βουλευτής ο οποίος παρότι με έχεις εκλέξει για να έχω άποψη και κρίση και κυρίως αίσθημα ευθύνης, σε γράφω στα τέτοια <<<<<<< Και τι ακριβώς σημαίνει αποχή κ. Παπαδόπουλε; Αποχή σημαίνει ούτε ναι ούτε όχι, σημαίνει δεν έχω άποψη ούτε υπέρ ούτε κατά, σημαίνει πως ούτε κρύο ούτε ζέστη... μου και απέχω από το καθήκον μου να έχω άποψη και κρίση και κυρίως αίσθημα ευθύνης. Σημαίνει πως εγώ κύριε πολίτη, ο βουλευτής που με εμπιστεύτηκες με την ψήφο σου, απέχω από την οικονομική δυσπραγία που θα σου προκληθεί, απέχω από το στρίμωγμα στο οποίο θα σε ρίξει ξανά η Τρόικα, απέχω από την υποχρέωση που έχω να λογοδοτώ σε σένα και κοινώς απέχω από το αν έχεις ή αν δεν έχεις στον ήλιο μοίρα. Αυτό είναι που κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα) κ. Παπαδόπουλε; Αυτή είναι δηλαδή για σας μια πολιτική θέση απολύτως κατανοητή; Και μη μου απαντήσετε με τα μικροπολιτικά σας επιχειρήματα περί μη συνεργασίας της κυβερνητικής πλευράς στις προσπάθειες του κόμματος σας να καταλήξετε σε ένα συναινετικό νομοσχέδιο. Διότι, αν πράγματι θεωρείτε πως αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος να θέσει ο οποιοσδήποτε βουλευτής που δεν παίρνει θέση τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και τους πολίτες της ενώπιον της πολύ σοβαρής πιθανότητας να μην πάρουν τις συντάξεις ή τους μισθούς τους, τότε γιατί δεν τηρήσατε κι εσείς αποχή; Γιατί δεν ψηφίσατε κατά του νομοσχεδίου; Γιατί ταχθήκατε υπέρ; Για το συμφέρον ποιου; Κι αν ταχθήκατε υπέρ διότι κρίνατε πως η απόρριψη του νομοσχεδίου δεν θα ήταν προς το συμφέρον του πολίτη, τότε πώς γίνεται να κατανοείτε την αποχή (και μάλιστα απόλυτα) των βουλευτών σας, η οποία οδήγησε στην απόρριψή του άρα και σε ένα πλήγμα στο συμφέρον του πολίτη; Κι αν εκείνο που πρωτίστως σας ενδιαφέρει είναι το συμφέρον της χώρας, γι αυτό άλλωστε και υποστηρίξατε τόσο απόλυτα την ανάγκη αποχώρησης του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση, τότε πώς γίνεται την ίδια ώρα να κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα) πολιτικές κινήσεις που θέτουν το συμφέρον της χώρας σε κίνδυνο; Δηλαδή από τη μία αποχωρείτε από την κυβέρνηση διότι πιστεύετε ότι η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα σε μία εθνική καταστροφή και από την άλλη κατανοείτε (και μάλιστα απόλυτα) την αποχή των βουλευτών σας η οποία επίσης οδηγεί τη χώρα σε μία καταστροφή; Μα ποιον ακριβώς κοροϊδεύετε κ. Παπαδόπουλε; Ή μήπως εκτός από διχασμένο κόμμα έχετε και διχασμένη προσωπικότητα;

10 10-EPISTOLES CY_Master_cy 28/02/14 20:22 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Σαν το Νησί του Πάσχα Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΠΙΤΣΗ Τ ο Νησί του Πάσχα το γνωρίζετε ή, τουλάχιστον, έχετε ακούσει γι αυτό. Ίσως να μη θυμάστε λεπτομέρειες, γι αυτό επιτρέψτε μου να σας θυμίσω μερικά πράγματα, επειδή στη συνέχεια θα προσπαθήσω να τα συνδέσω με το δικό μας νησί. Ούτως ή άλλως, η περίπτωση του Νησιού του Πάσχα μπορεί να παραλληλιστεί με τη σύγχρονη πορεία της ζωής μας, όχι μόνο στον τόπο μας, αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Το Νησί του Πάσχα, το οποίο οι ντόπιοι το ονομάζουν Ράπα Νούι (Rapa Nui), θεωρείται το πλέον απομακρυσμένο μέρος του κόσμου, στον Ειρηνικό Ωκεανό. Για να γίνει αυτό αντιληπτό, η απόστασή του από την πλησιέστερη ηπειρωτική χώρα, τη Χιλή, είναι χιλιόμετρα, ενώ από το Λονδίνο είναι χιλιόμετρα. Έχει ονομαστεί Νησί του Πάσχα, επειδή ανακαλύφθηκε από τους Ευρωπαίους την Κυριακή του Πάσχα του έτους Για να θυμάται κανείς αυτό το νησί δεν έχει παρά να φέρνει στο μυαλό του τα τεράστια αγάλματα από ηφαιστειακή πέτρα που βρίσκονται εκεί, μερικά μάλιστα στημένα σε βάθρα κατά μήκος της ακτής. Έχουν έντονα προεξέχον πηγούνι, που θα έλεγε κανείς ότι φανερώνει μιαν αποφασιστικότητα και μια βεβαιότητα. Ατυχώς, όχι σοφία και προνοητικότητα, που αυτές μόνο θα μπορούσαν να σώσουν τους κατοίκους του νησιού από την τελειωτική καταστροφή. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα των ερευνών των αρχαιολόγων, το νησί κατοικήθηκε μεταξύ του 400 και του 700 μ.χ. από κατοίκους της Πολυνησίας που έφτασαν εκεί με τα διπλά κανό τους. Ο πληθυσμός τους έφτασε μέχρι τις 20 χιλιάδες, αλλά ο πολιτισμός τους αναστάληκε ξαφνικά γύρω στο Έτσι, όταν έφτασαν εκεί οι πρώτοι Ευρωπαίοι δεν είχαν μείνει παρά λιγότεροι από 2000 κάτοικοι και αυτοί χωρίς στοιχειώδεις ικανότητες επιβίωσης. Στο νησί δεν υπήρχαν δέντρα ούτε ζώα για την κάλυψη των βασικών αναγκών αυτών των ανθρώπων. Όταν, δε, είδαν την πληθώρα των γιγάντιων πέτρινων αγαλμάτων, απόρησαν πώς ήταν δυνατό να είχαν κατασκευάσει οι άνθρωποι εκείνοι αυτά τα τεράστια και πολλά στον αριθμό αγάλματα, που προφανώς τα λάτρευαν ως θεούς. Η θεωρία ότι τα κατασκεύασαν εξωγήινοι μόνο αστεία μπορούσε να θεωρηθεί. Έτσι, την απάντηση την έδωσε, όπως ήταν φυσικό, η επιστημονική έρευνα. Η μελέτη της γύρης των φυτών, η οποία διατηρείται σε χαμηλότερα στρώματα εδάφους, απέδειξε πως όταν το νησί αποικήθηκε είχε πλούσια χλωρίδα που την αποτελούσαν κυρίως φοινικόδεντρα. Των οποίων, όμως, ο αριθμός άρχισε αργά αλλά σταθερά να μειώνεται, μέχρι που το 1400 εξαφανίστηκαν εντελώς. Οι επιμηθείς κάτοικοι του νησιού δεν σκέφτηκαν ποτέ τι θα έκαναν σαν θα τελείωναν τα δέντρα. Τα έκοψαν όλα για να κτίσουν σπίτια, να φτιάξουν κανό για το ψάρεμα, να φτιάξουν εργαλεία αλλά και για τη μετακίνηση των τεράστιων αγαλμάτων, που φαίνεται πως συναγωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα φτιάξει το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό. Το τέλος δεν άργησε να έρθει, επειδή το οικοσύστημα δεν άντεξε. Χάθηκαν τα δέντρα, χάθηκαν τα πουλιά, χάθηκαν τα ξύλα για την κατασκευή κανό για ψάρεμα, χάθηκε η ζωή. Και τότε επιδόθηκαν στον κανιβαλισμό. Στο τέλος τους έφταιγαν και οι θεοί τους, γι αυτό και έριξαν τα αγάλματά τους. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως είναι υπερβολικό να συγκρίνουμε τα γεγονότα στο Νησί του Πάσχα με ό,τι συμβαίνει σήμερα στον μικρόκοσμο της Κύπρου. Φοβούμαι πως δεν είναι, επειδή είναι συχνά που ενεργούμε όπως εκείνοι, απερίσκεπτα και εγωιστικά. Δέστε τους πολιτικούς μας πώς συμπεριφέρονται τώρα που φτάσαμε στα δύσκολα, τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό ζήτημα και σκεφτείτε αν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα σωθούμε. Οι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα ήταν απομονωμένοι και απληροφόρητοι. Δεν είχαν την απαιτούμενη γνώση. Οι δικοί μας, όμως, που την έχουν, πώς ενεργούν; Εξακολουθούν ακόμα να λαϊκίζουν, λες και είμαστε ο ομφαλός της γης. Πρέπει κάποτε να πέσουν και τα δικά τους αγάλματα. lampitsis.p@cytanet.com.cy Ασφάλεια σε μία επανενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο Σε μία εποχή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (Κοινό Ανακοινωθέν, έναρξη συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού, επαφές Μαυρογιάννη, Οζερσάι στην Αθήνα), η κοινή γνώμη διερωτάται, απορεί, κάνει εκτιμήσεις, προβλέψεις για τα επόμενα βήματα ή τις τελικές εξελίξεις. Απολύτως φυσιολογικό για έναν λαό που έχει περάσει από χίλια μύρια κύματα, έχει εμπειρίες και βιώματα, συνεπώς, θέτει ερωτήματα, κάνει θεμιτούς υπολογισμούς για το μέλλον. Μία αδρή ματιά στο χθες βεβαιώνει ότι στη νήσο κυριαρχεί μία πρακτική σύμφωνα με την οποία το Κυπριακό είναι της απόλυτης και αποκλειστικής διαχείρισης του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας, της εκάστοτε σύνθεσης του Εθνικού Συμβουλίου ή και της διπλωματικής ικανότητας του Υπουργείο Εξωτερικών να αναπτύσσει πρωτοβουλίες. Πολλές φορές τίθεται στην ημερήσια ατζέντα η επόμενη κίνηση στο Κυπριακό, οι διπλωματικές προβλέψεις, η επόμενη Σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου κ.λπ. Το ερώτημα είναι καθαρό. Σε αυτή την περίοδο ποιος είναι ο ρόλος του Τ ην ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο πρέσβης κ. Μαυρογιάννης επιστρέφει από την Άγκυρα. Κατά την ιστορική του επίσκεψη ο διαπραγματευτής της ε/κ πλευράς αναμενόταν να συζητήσει με τον γενικό διευθυντή του τουρκικού υπουργείου των Εξωτερικών μία σειρά από θέματα. Ψηλά στην ατζέντα του ευρισκόταν και οι ρυθμίσεις ασφάλειας που θα ισχύσουν στη μελλοντική Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία (ΕΚΔ). Θέλω να ελπίζω ότι αυτή τη φορά η Τουρκία θα προσεγγίσει το θέμα με την αναγκαία ευλυγισία ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε μία συμφωνία. Για να γίνει αυτό κατορθωτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό από τουρκικής πλευράς πως η ΕΚΔ ως μετεξέλιξη της ΚΔ είναι ένα πλήρως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. και όχι μία υπό κηδεμονία πρώην αποικία όπως ήταν το Η ΕΚΔ, ως πλήρες μέλος, θα συμμετέχει όπως και η ΚΔ σήμερα σε όλες τις πολιτικές της Ε.Ε. περιλαμβανόμενης εκείνης της Κοινής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας (ΚΠΑΑ). Επίσης, θα δύναται να συμμετέχει και σε όσες άλλες πολιτικές κυρίαρχα η ίδια αποφασίσει στο μέλλον μέσα από τα ομοσπονδιακά της όργανα. Η στενή σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε. και η συμμετοχή των Τ/κ στα ομοσπονδιακά όργανα είναι ο μόνος αποδεκτός τρόπος να διασφαλιστούν οι όποιες ανησυχίες ή και επιφυλάξεις της Τουρκίας στο θέμα αυτό. Πέραν αυτού η αυριανή ΕΚΔ θα πρέπει να ενσωματωθεί πλήρως στην ευρωατλαντική αρχιτεκτονική ασφάλειας εντασσόμενη στο ΝΑΤΟ. Παρά τις ισχυρές ενστάσεις του ΑΚΕΛ η ένταξη στο ΝΑΤΟ αποτελεί τον δρόμο διά του οποίου θα μπορέσουμε να καταργήσουμε το σύστημα των εγγυήσεων του Οι ρυθμίσεις ασφαλείας του 1960 έχουν συνολικά και κατ επανάληψη αποτύχει. Χρειάζεται η εκ βάθρων αλλαγή τους. Ήρθε η ώρα που και η Τουρκία και οι Τ/κ θα πρέπει να κατανοήσουν πως η ασφάλεια της μιας κοινότητας δεν μπορεί να υπάρξει σε βάρος της ασφάλειας της άλλης. Εδώ να επισημάνω πως διά της ένταξης στο ΝΑΤΟ θα ικανοποιηθεί και μία από τις απαιτήσεις της Τουρκίας που είναι η διατήρηση της στρατηγικής ισορροπίας Ελλάδας και Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο. Σε καμία όμως περίπτωση η διασφάλιση της ισορροπίας αυτής δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της ΕΚΔ. Σε ό,τι αφορά την ίδια την ΕΚΔ υπάρχει ανάγκη να προβλεφθεί η λειτουργία ενός ομοσπονδιακού Υπουργείου άμυνας. Αυτό θα είναι υπεύθυνο για τη σχεδίαση και την υλοποίηση της αμυντικής πολιτικής της ΕΚΔ, αφού προηγουμένως αυτή τύχει έγκρισης από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η συγκρότηση και λειτουργία κυπριακών ενόπλων δυνάμεων (ΚΕΔ) κρίνεται αναγκαία ώστε να διαχειριστούν τις μικρού μεγέθους απειλές και κινδύνους. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δοθεί στα ζητήματα της προστασίας των ενεργειακών υποδομών επί της Κύπρου και εντός της ΑΟΖ. Επιπρόσθετα οι ΚΕΔ θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, της τρομοκρατίας και άλλων κινδύνων. Η ύπαρξη των ΚΕΔ θα καταστήσει επίσης την παρουσία της ΕΛΔΥΚ και της Μικροί «παίκτες», περισσότερες ελπίδες πολίτη, των κομμάτων, των οργανωμένων μικρών ή μεγαλύτερων κινήσεων πολιτών, των δήμων, γενικά της κοινωνίας των πολιτών; Η παραδοσιακή απάντηση είναι, κυρίως, η αναμονή, αν έχουμε εξελίξεις να τις σχολιάσουμε ή να αντιδράσουμε, να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε. Η σύγχρονη απάντηση είναι η άσκηση της δημόσιας διπλωματίας. Πάνω σε αυτή την ανάλυση διασυνδέεται ένα επόμενο βήμα και αυτό αφορά τη μικρή αλλά αποφασιστικής σημασίας παρέμβαση της κοινωνίας των πολιτών πάνω σε κρίσιμες διαστάσεις του κυπριακού μέλλοντος ασφάλεια, αποχώρηση κατοχικού στρατού, οικονομία, ανοικοδόμηση, ανάπτυξη, επικοινωνία/σχέσεις των δύο κοινοτήτων. Δημόσια διπλωματία σημαίνει ότι οι κοινωνικές δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την εξέλιξη των πραγμάτων από θεατές γίνονται μικροί παίκτες, συζητούν, ανταλλάσσουν απόψεις, κάνουν εκτιμήσεις, αναπτύσσουν έναν πολυφωνικό διάλογο για το κυπριακό μέλλον. Αυτή η εξέλιξη συμβάλλει στην πρόοδο πάνω σε δύο επίπεδα: πρώτο, δημιουργεί Του ΠΕΤΡΟΥ ΖΑΡΟΥΝΑ Toυ ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ ΚΥΠΕ ΤΟΥΡΔΥΚ αχρείαστη. Σημειώνω ότι μέσα στην κοινή διακήρυξη έχει γίνει έμμεσα αποδεκτό ότι τα θέματα της συνταγματικής τάξης δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των εγγυητριών δυνάμεων όπως ήταν το 1960 αλλά και στο ορθά απορριφθέν σχέδιο Ανάν αλλά σε εκείνες του ανώτατου δικαστηρίου της ΕΚΔ. Αυτό εξ άλλου είναι που εφαρμόζεται και στην υπόλοιπη Ε.Ε. Σε ό,τι αφορά το καθεστώς των βάσεων υπάρχει ανάγκη για διαφοροποίησή του. Η πρόσφατη συμφωνία ΚΔ ΗΒ αποτελεί τον πρόδρομο για επιστροφή στην κυριαρχία της ΕΚΔ και την αρμοδιότητα του ε/κ κρατιδίου του 80% του εδάφους του και όχι το μικρό ποσοστό που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν. Επίσης, οι πρόνοιες του κοινού ανακοινωθέντος Κάμερον Αναστασιάδη ανοίγουν τον δρόμο για να τεθούν συγκεκριμένοι όροι και προϋποθέσεις για την όποια εμπλοκή των βάσεων σε κρίσεις που εξελίσσονται στην περιοχή μας. Στο πλαίσιο του νέου καθεστώτος των βάσεων είναι απαραίτητο να ξεκαθαριστεί κατά τρόπο που δεν επιδέχεται άλλων ερμηνειών ότι οι βάσεις δεν έχουν κανένα δικαίωμα επί της κυπριακής ΑΟΖ. Τέλος εξίσου σημαντική θα είναι η εμπλοκή και του ΝΑΤΟ στη διαδικασία υλοποίησης της λύσης γενικά και των ρυθμίσεων ασφαλείας ειδικότερα. Εκτιμώ πως και το ΑΚΕΛ αν έχουμε μία ικανοποιητική συνολική συμφωνία μπροστά μας θα λειτουργήσει υπεύθυνα όπως έκανε και στο παρελθόν αλλάζοντας τη θέση του για την ένταξη στην Ε.Ε. Ο κ. Πέτρος Ζαρούνας είναι διεθνολόγος και μέλος της ομάδας εργασίας για την ασφάλεια που λειτουργεί στο πλαίσιο του Εθνικού Συμβουλίου. πολίτες με στέρεη γνώση του περιβάλλοντος, και, δεύτερο, επιτρέπει στην πολιτική ηγεσία να αντιλαμβάνεται καλύτερα τις αγωνίες, τους προβληματισμούς της κοινωνίας και εν τέλει συνεισφέρει στην προαγωγή της πολιτικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στον πολίτη και τον πολιτικό. Ορισμένα παραδείγματα είναι χειροπιαστά: η αξιοποίηση της διέλευσης από και προς τα Κατεχόμενα με στόχο την επικοινωνία και την ανταλλαγή απόψεων όπως αρκετά κόμματα ε/κ και συντεχνίες οργανώνουν, η πρωτοβουλία για την Αμμόχωστο, οι επαφές οργανωμένων ενώσεων με επίκεντρο την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, το επιτυχημένο παράδειγμα της Κοντέας μέσα από την Επιτροπή για την Πολιτιστική της Κληρονομιά, οι πρωτοβουλίες από κοινότητες ή Δήμους στην κατεχόμενη Κύπρο για αναπαλαίωση ή επιδιόρθωση εκκλησιών ή μνημείων, οι οργανωμένες πρωτοβουλίες γύρω από τη θρησκευτική παράδοση στην Αμμόχωστο, την Κοντέα ή το Νέο Χωριό Κυθρέας. Σε πολλούς πολίτες αυτού του τόπου έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι τίποτα δεν γίνεται, είμαστε μικροί και αδύναμοι, θα γίνει ό,τι θέλουν οι «ξένοι», δεν μας ακούει κανείς, όλα είναι χαμένος χρόνος. Η απάντηση σε αυτή τη θεώρηση των πραγμάτων βρίσκεται στα χειροπιαστά αποτελέσματα που έχει η προσπάθεια της κοινότητας της Κοντέας για ανασυγκρότηση και επαναλειτουργία του Αγίου Χαραλάμπους μία προσπάθεια που για ολοκληρωθεί σε σημερινές συνθήκες κράτησε οκτώ χρόνια! Μία ηχηρή απάντηση σε αυτή τη θεωρία του «τίποτα δεν γίνεται», βρίσκεται στην πυκνή και παραγωγική δράση της Τεχνικής Επιτροπής για την Πολιτιστική Κληρονομιά. Αυτές οι δράσεις δεν επιλύουν το κεντρικό πολιτικό θέμα της κατοχής, αυτό αφορά την πολιτική ηγεσία. Ωστόσο, αυτές οι δράσεις είναι ωφέλιμες, γιατί κρατούν ανοικτό τον δρόμο της ελπίδας και δείχνουν έναν τρόπο ότι τίποτα δεν μας χαρίζεται, ότι πολλά μπορούμε να πετύχουμε με σχέδιο, αυτοπεποίθηση και πείσμα. Για μία συμφωνημένη διευθέτηση του Κυπριακού Των ΑΛΙ ΕΡΕΛ και ΑΛΕΚΟΥ ΤΡΙΓΓΙΔΗ Ηπροσεκτική και νηφάλια εξέταση των παραμέτρων και του διεθνούς περιβάλλοντος που επηρεάζουν την κατάσταση στην περιοχή μας και παρεμβαίνουν στη δυναμική μιας διευθέτησης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μία άμεση ανάγκη για ανάληψη δράσης τόσο στο επίπεδο των πολιτικών, καθώς όσο και της κοινωνίας των πολιτών, και να επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα προς το συμφέρον των Κυπρίων. Η κοινή διακήρυξη που επιτεύχθηκε μεταξύ των μερών για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό υπό τις καλές υπηρεσίες του ΟΗΕ και με τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας επισύρει πρωταρχική ανάγκη ώστε οι πολιτικοί και οι απλοί πολίτες των δύο τμημάτων της Κύπρου να ενώσουν τις προσπάθειές τους για να προετοιμάσουν την κοινωνία να υποστηρίξει την επίτευξη συναίνεσης <<<<<<<< Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης οι απαιτήσεις της κοινωνίας έχουν αλλάξει την κουλτούρα της πολιτικής ελίτ στην Κύπρο προς μία πραγματικά πατριωτική φιλοκυπριακή προσέγγιση. στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων υπό το πνεύμα τόσο της κοινής διακήρυξης, καθώς και με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τις συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και του 1979, το σχέδιο του ΟΗΕ για μία συνολική λύση και τη συμφωνία του 2008 σχετικά με την ομοσπονδιακή δομή της Νέας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Κύπρου και της ισοτιμίας των δύο συνιστωσών πολιτειών. Στη νέα διαδικασία πιστεύουμε η ηγεσία της διαπραγματευτικής ειδικής ομάδας, πρέπει να προσεγγίσει το κυπριακό πρόβλημα έξω από τα κοινότυπα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν οι δύο πλευρές, με καινοτομική σκέψη, συμφωνήσουν να μην επικεντρωθούν στο πρόβλημα και τις διάφορες διαφωνίες που έχουν μέχρι σήμερα, αλλά στη λύση του προβλήματος. Ως εκ τούτου, στην προσπάθεια να σχηματίσουν μία κοινή πρόταση οι δύο πλευρές πρέπει να εργαστούν για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μέσω ταυτόχρονης ικανοποίησης βασικών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της κάθε πλευράς. Οι προσεχείς εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από τα μέρη στην Κύπρο ως μία ευκαιρία για να αναδείξουν τη σημασία της συμμετοχής των Τουρκοκυπρίων στη διαδικασία. Τα πολιτικά κόμματα και οι ομάδες θα πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση της παροχής κινήτρων στους Τουρκοκύπριους ώστε να εργαστούν για την εκλογή δύο Τουρκοκυπρίων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να τονίσουν την ανησυχία τους για την απομόνωσή τους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και να καθορίσουν τη δέσμευσή τους για ενεργό συμμετοχή στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Υπό τις συνθήκες ανωμαλίας που εξακολουθούν να επικρατούν στη χώρα μας, οι εκλογές μπορεί να πραγματοποιηθούν σε εκείνες τις περιοχές στις οποίες η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κύπρος ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο (πρωτόκολλο 10, άρθρο 2). Για τους σκοπούς των εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η εθνική εκλογική περιφέρεια διαχωρίζεται σε περισσότερες από μία εκλογικές περιφέρειες όπως εφαρμόζεται σήμερα στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Κύπρος θα πρέπει να χωρίσει την εκλογική της περιφέρεια σε δύο εκλογικές περιφέρειες, στο ελληνόφωνο εκλογικό σώμα και στο τουρκόφωνο εκλογικό σώμα. Η παρουσία των Τουρκοκυπρίων ως βουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβουλίου θα μπορούσε να σφραγίσει τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον διασφαλισμένο κάτω από την έννοια της ασφάλειας που παρέχει η συμμετοχή ως αναπόσπαστο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης οι απαιτήσεις της κοινωνίας έχουν αλλάξει την κουλτούρα της πολιτικής ελίτ στην Κύπρο προς μία πραγματικά πατριωτική φιλοκυπριακή προσέγγιση, και ως εκ τούτου όλα τα μέρη μπορούν να εργαστούν σήμερα από κοινού για να φθάσουν σε αποτελέσματα στα περισσότερα θέματα για να επωφεληθούν όλοι. Για τον σκοπό αυτό η συνεργασία των κύριων πολιτικών δυνάμεων που αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, είναι απαραίτητη και θα πρέπει όλοι να εργαστούν επιμελώς προς την αποδοχή και την εφαρμογή μιας συμφωνημένης λύσης που μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο της νέας προσπάθειας. Οι κύριοι Αλί Ερέλ και Αλέκος Τριγγίδης είναι μέλη της κίνησης «Φωνή Κυπρίων».

11 11 - POLITIKI_Master_cy 28/02/14 19:24 Page 11 Κυριακή 2 Mαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 Πόκερ με το ισραηλινό αέριο Οι πιθανές λύσεις μεταφοράς του και η εμπλοκή Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας Ο κ. Ανδρέας Μαυρογιάννης με τον Τούρκο υφυπουργό Εξωτερικών Φ. Σινιρλίογλου. Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ <<<<<<< Τα ενεργειακά κοιτάσματα εξελίσσονται στον καθοριστικό παράγοντα που αλλάζει τα δεδομένα στο Κυπριακό. Το φυσικό αέριο εξελίσσεται ραγδαία στον καθοριστικό παράγοντα που αλλάζει τα δεδομένα στο Κυπριακό, αλλά και στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο, και φέρνει στην επιφάνεια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων με μείζονες γεωστρατηγικές συνέπειες. Οι πρωταγωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με μία κινούμενη άμμο συμφερόντων, τα οποία ενώ σε ένα συσχετισμό δυνάμεων είναι συμπληρωματικά, σε άλλον καθίστανται αντικρουόμενα. Στο πρωτόγνωρο αυτό παζλ προκαλεί προβληματισμό η διαπίστωση πως τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου δεν είναι απαραιτήτως ταυτόσημα. Στη σκιά των παραπάνω διλημμάτων, και υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας για ταχεία επίλυση του Κυπριακού, ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης κάνει τη στρατηγική επιλογή να ταχθεί υπέρ της ενεργειακής διασύνδεσης με την Άγκυρα, με προϋπόθεση τη λύση, κίνηση που προκαλεί και αντιδράσεις στο εσωτερικό της Κύπρου. Η Τουρκία από την πλευρά της έσπευσε τις προηγούμενες ημέρες να στείλει σε τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ, την οποία αμφισβητεί, το σεισμογραφικό σκάφος «Μπαρμπαρός» συνοδευόμενο από πολεμικό πλοίο. Σε κάθε περίπτωση, σημαντικότερη παράμετρος των εξελίξεων Το κόστος μεταφοράς του αερίου από το κοίτασμα «Λεβιάθαν» θα επιτελέσει καθοριστικό ρόλο στην τελική επιλογή των Ισραηλινών. είναι ο τρόπος που θα επιλεγεί για τη μεταφορά του αερίου, κυρίως του ισραηλινού, η ύπαρξη του οποίου είναι διαπιστωμένη και σε μεγάλες ποσότητες, αλλά και άμεσα εκμεταλλεύσιμη. Θα επιλέξει το Ισραήλ να το μεταφέρει προς την Τουρκία μέσω αγωγού που θα περνάει και από το κυπριακό έδαφος, ή θα το κάνει μέσω υποθαλάσσιου αγωγού που θα παρακάμπτει το κυπριακό έδαφος, διαπερνώντας πάντως την ΑΟΖ της Κύπρου, όπως και αυτές του Λιβάνου και της Συρίας; Θα απορρίψει τελικά τον αγωγό και θα στραφεί προς τη συμπίεση ή την υγροποίηση του αερίου, με προοπτική μεταφοράς του από πλοία ελληνικών συμφερόντων; Και όλα αυτά, ενώ το Τελ Αβίβ διαμηνύει ότι επενδύει στην αυτονομία, προσβλέποντας και στις ασιατικές αγορές; Αν επιλεγεί ο αγωγός μέσω Κύπρου προς Τουρκία, μένει η Ελλάδα στο περιθώριο; Αν, τελικά, το Ισραήλ υπερβεί τις δυσκολίες στις σχέσεις του με την Άγκυρα και προχωρήσει στην κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού προς την Τουρκία, μένουν έξω και η Ελλάδα και η Κύπρος; Το ενδεχόμενο χρήσης των ήδη υφιστάμενων τερματικών υγροποίησης στην Αίγυπτο συμφέρει, και πόσο ασφαλές είναι με δεδομένη την αστάθεια στη χώρα του Σίσι, του Μουμπάρακ και του Μόρσι; Παράλληλα, το αισθητά χαμηλότερο κόστος όλων των παραπάνω επιλογών «απειλεί», αν δεν καθιστά έωλο, το σχέδιο για την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού από τα ισραηλινά, και τα όποια κυπριακά κοιτάσματα, προς την Κρήτη και από εκεί προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Από την άλλη, τίθεται το ερώτημα εάν θα επιλέξουν οι Ισραηλινοί να εξαρτώνται από την Άγκυρα. Και αν ναι, θα καλύπτουν τις συνεχώς αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας ή θα τροφοδοτούν και την Ευρώπη; Και θα θελήσει η τελευταία να καταστήσει την Τουρκία χώρα διέλευσης και για επιπρόσθετες ποσότητες αερίου; Την ίδια ώρα, η βιωσιμότητα ενός τερματικού υγροποίησης στο Βασιλικό, το οποίο επιθυμεί η Λευκωσία ώστε να καταστεί κόμβος διακίνησης αερίου, είναι αβέβαιη και εξαρτάται από τις ποσότητες που θα βρεθούν. Στα παραπάνω ερωτήματα πρέπει να προσθέσει κανείς και το ουσιαστικότερο όλων, που αφορά την αβεβαιότητα σχετικά με το μέγεθος των κοιτασμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ, παράμετρος που ισχύει και γι αυτά που φαίνεται να υπάρχουν νοτίως της Κρήτης, στο Ιόνιο και αλλού στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Ικανοποίηση για τον χιαστί διάλογο Κατ αρχήν θετική είναι σε όλες τις πλευρές η αποτίμηση των εναρκτήριων επαφών των διαπραγματευτών Μαυρογιάννη και Οζερσάι σε Άγκυρα και Αθήνα αντίστοιχα. Τα Υπουργεία εξωτερικών σε Τουρκία και Ελλάδα, καθώς και οι δύο πλευρές στην Κύπρο, αναφέρονται σε ένα αισιόδοξο πρώτο βήμα, ιστορικής σημασίας με έντονους συμβολισμούς, καθότι οι δύο διαπραγματευτές είναι οι πρώτοι εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων που πραγματοποιούν τέτοιες επισκέψεις στις πρωτεύουσες των δύο χωρών, εδώ και δεκαετίες. Ιδιαίτερες πληροφορίες δεν έγιναν γνωστές, λόγω της δέσμευσης των δύο πλευρών για εμπάργκο δηλώσεων. Για ιστορικές και πολύ εποικοδομητικές συνομιλίες έκανε λόγο ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Κουντρέτ Οζερσάι, αμέσως μετά τη δίωρη συνάντηση που είχε με τον γ.γ. του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, κ. Αν. Μητσιάλη. Από την πλευρά του ελληνικού ΥΠΕΞ δεν έγιναν δηλώσεις, ο κ. Μητσιάλης είπε μόνο ότι όλα πήγαν καλά. Ο κ. Οζερσάι έκανε δηλώσεις μετά το γεύμα στα τουρκικά μέσα που συνόδευαν την αποστολή. Υπενθύμισε πως για πρώτη φορά μετά 55 χρόνια ένας διαπραγματευτής της τουρκοκυπριακής κοινότητας έρχεται στην Αθήνα (είχε προηγηθεί ο Ραούφ Ντενκτάς το 1959), ενώ δήλωσε ότι το κλίμα ήταν θερμότερο από κάθε δική του προσδοκία. Ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής εξέθεσε στον κ. Μητσιάλη τις απόψεις της δικής του κοινότητας και εκείνος τις ελληνικές θέσεις. Επί της ουσίας των συνομιλιών δεν θέλησε, πάντως, να πει κάτι. Σύμφωνα με τουρκοκυπριακές πηγές, οι συνομιλίες βρίσκονται ακόμη στην αρχή και η κατάσταση είναι λεπτή. Ταυτόχρονα με τον κ. Οζερσάι, στην Άγκυρα έγινε δεκτός ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής κ. Ανδρέας Μαυρογιάννης από τον Τούρκο υφυπουργό εξωτερικών κ. Φ. Σινιρλίογλου. Τον κ. Μαυρογιάννη συνόδευε στην Τουρκία ο νομικός του σύμβουλος, Πόλυς Πολυβίου και το μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας Πόλυ Ιωάννου. Σύμφωνα με πληροφορίες του τουρκικού Τύπου, ο Σινιρλίογλου είπε ότι η Άγκυρα υποστηρίζει ειλικρινά τις διαπραγματεύσεις Κύπρου και ότι θα συνεχίσει να συμβάλλει για τη λύση στο νησί. Πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι ο κ. Μαυρογιάννης ανέπτυξε το πολιτικό όραμα της επανένωσης και έδωσε το μήνυμα ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στη λύση. Είπε ότι πρέπει να γυρίσουμε σελίδα, ότι έχει αλλάξει η εποχή και γενικά έδωσε ένα θετικό μήνυμα ότι πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία και να ολοκληρωθεί. Μάλιστα, ζήτησε την κατανόηση της Άγκυρας, δηλαδή να αντιληφθεί και τις θέσεις της ε/κ πλευράς, ενώ άφησε ανοιχτό τι θα συζητήσει στο μέλλον με την Άγκυρα.

12 12-POLITIKI_Master_cy 2/28/14 7:39 PM Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠOΛITIKH Κυριακή 2 Mαρτίου 2014 Ο ΟΖΝΤΙΛ ΝΑΜΙ ΣΤΗΝ «Κ» Να απομακρυνθούμε από τις προκαταλήψεις Oλα θα εξαρτηθούν από τη στάση των δύο ηγετών Eρογλου και Αναστασιάδης θα κληθούν να λάβουν δύσκολες αποφάσεις Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΣΤΕΛΓΙΑ Η νέα, ενωμένη Κύπρος θα δημιουργηθεί με την οικοδόμηση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Το κοινό ανακοινωθέν δημιούργησε το κατάλληλο έδαφος για τη συνέχεια των συνομιλιών και οι δύο ηγέτες θα πρέπει να πραγματοποιήσουν σημαντικά βήματα επωφελούμενοι από τη δυναμική την οποία δημιουργεί το κοινό ανακοινωθέν, εκτιμά ο λεγόμενος «υπουργός Εξωτερικών» στα Κατεχόμενα, Οζντίλ Ναμί. Σε συνέντευξη στην «Κ» υποστηρίζει ότι σήμερα, στην τ/κ πλευρά, με την υποστήριξη και της Τουρκίας, έχει δημιουργηθεί μία πολιτική βούληση για τη λύση του Κυπριακού. «Σε περίπτωση που η ε/κ πλευρά ανταποκριθεί θετικά σε αυτή τη βούληση, πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε στη λύση του προβλήματος» αναφέρει, χαράζοντας κόκκινες γραμμές για το θέμα των εγγυήσεων και του Βαρωσιού. Ο Ντερβίς Έρογλου δήλωσε πρόσφατα ότι υπό τις κατάλληλες συνθήκες ο νέος κύκλος των διαπραγματεύσεων ενδέχεται να οδηγήσει σε λύση τους επόμενους 3 5 μήνες. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη; Ποια είναι η δική σας γνώμη για το μέλλον των συνομιλιών; Όλα θα εξαρτηθούν από τη στάση την οποία θα τηρήσουν οι ηγέτες στο τραπέζι των συνομιλιών. Το κοινό ανακοινωθέν δημιούργησε το κατάλληλο έδαφος για τη συνέχεια των συνομιλιών. Οι δύο ηγέτες θα πρέπει να πραγματοποιήσουν σημαντικά βήματα επωφελούμενοι από τη δυναμική την οποία δημιουργεί το κοινό ανακοινωθέν. Πιστεύω ότι μέχρι σήμερα σπαταλήσαμε πολύτιμο χρόνο για το κοινό ανακοινωθέν. Χάσαμε τέσσερις πολύτιμους μήνες εξαιτίας αυτού του προβλήματος. Γι αυτό τον λόγο δεν επιθυμώ να προβλέψω τη χρονική διάρκεια του νέου κύκλου των συνομιλιών. Επαναλαμβάνω ότι όλα θα εξαρτηθούν από τη στάση των δύο ηγετών, οι οποίοι θα κληθούν να λάβουν δύσκολες πολιτικές αποφάσεις. Αναφερθήκατε στην πολιτική βούληση των δύο ηγεσιών. Με «Οι Ε/K θα πρέπει να κατανοήσουν ότι οι Τ/K δεν θα αισθάνονται ασφαλείς σ ένα καθεστώς, στο οποίο δεν θα υπάρχουν οι τουρκικές εγγυήσεις». τα σημερινά δεδομένα πώς κρίνετε τη στάση των δύο πλευρών στις διαπραγματεύσεις; Σε σημαντικά ζητήματα όπως η μία κυριαρχία και η μία υπηκοότητα, οι δύο πλευρές συμφώνησαν σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο αυτών των αρχών. Αυτή η εξέλιξη έδειξε ότι οι δύο πλευρές έχουν την πολιτική βούληση για τη λύση. Ωστόσο, βρισκόμαστε ακόμη στις αρχές της διαδικασίας. Ελπίζουμε ότι οι δύο ηγέτες θα δείξουν την ίδια βούληση και στη συνέχεια των διαπραγματεύσεων. Σήμερα, στην τ/κ πλευρά, με την υποστήριξη και της Τουρκίας, έχει δημιουργηθεί μία πολιτική βούληση για τη λύση του Κυπριακού. Σε περίπτωση που η ε/κ πλευρά ανταποκριθεί θετικά πιστεύω ότι θα οδηγηθούμε στη λύση του προβλήματος. Οι τελευταίες τοποθετήσεις του Ντερβίς Έρογλου προκαλούν μεγάλο προβληματισμό στην ε/κ πλευρά. «Ένας ηγέτης, ο οποίος μέχρι σήμερα ακολούθησε τη γραμμή του taksim (της διχοτόμησης) θα μπορούσε να υποστηρίξει την επανένωση της νήσου;» Αυτό το ερώτημα απασχολεί την ε/κ ηγεσία. Συμμερίζεστε αυτόν τον προβληματισμό; Δεν θα πρέπει να πραγματοποιούμε απαισιόδοξες προβλέψεις και αναλύσεις για την πορεία των συνομιλιών. Και η τ/κ πλευρά θα μπορούσε να θεωρήσει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ο ηγέτης ενός πολιτικού κόμματος, το οποίο αποτελεί τη φυσική συνέχεια της ΕΟΚΑ. Σήμερα θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στα θετικά σημεία της πολιτικής γραμμής των δύο ηγετών. Ο κ. Αναστασιάδης είπε «ναι» στο Σχέδιο Ανάν. Ο κ. Έρογλου συνέχισε να διαπραγματεύεται από το σημείο που σταμάτησε ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Ο ίδιος ενημέρωσε τον ΟΗΕ ότι έχει αποδεχθεί όλες τις συγκλίσεις στο Κυπριακό. Θα πρέπει να απομακρυνθούμε από τις προκαταλήψεις. Ανοίγουμε μία νέα σελίδα στο Κυπριακό. Η νέα, ενωμένη Κύπρος θα δημιουργηθεί με την οικοδόμηση εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να οικοδομηθεί αυτή η εμπιστοσύνη; Στο τραπέζι των συνομιλιών, στα σημαντικά ζητήματα οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν διαφορετικές απόψεις. Η ε/κ πλευρά υπογραμμίζει τη σημασία της κατάργησης των εγγυήσεων και της επιστροφής των προσφύγων στα Βαρώσια και στο βόρειο κομμάτι της νήσου. Η τ/κ πλευρά από τη μεριά της επιλέγει να γυρίζει την πλάτη σε αυτά τα αιτήματα. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε καταφέρει να δημιουργήσουμε το κατάλληλο κλίμα για τη συζήτηση αυτών των σημαντικών ζητημάτων. Για να συζητήσουμε αυτά τα ζητήματα, πρώτα από όλα, θα πρέπει να συμφωνήσουμε για τον καταμερισμό της εξουσίας και το ζήτημα της διακυβέρνησης στο ομόσπονδο σύστημα. Το κοινό ανακοινωθέν σηματοδότησε μία ιστορική συμφωνία σε αυτό το πεδίο. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν για την πολιτική ισότητα, τη διζωνικότητα, τον δικοινοτικό χαρακτήρα της ομοσπονδιακής λύσης, τη μοναδική κυριαρχία και τη μοναδική υπηκοότητα. Ακόμη, οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι οι εξουσίες των ιδρυτικών κρατών θα βασίζονται στις «επιμέρους εξουσίες» του ομόσπονδου κράτους. Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, το ομόσπονδο κράτος δεν θα έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στις αρμοδιότητες των ιδρυτικών κρατών. Με τον ίδιο τρόπο, τα ιδρυτικά κράτη δεν θα έχουν τη δυνατότητα να επεμβαίνουν στις αρμοδιότητες και στις εξουσίες του ομόσπονδου κράτους. Θα έχουμε δύο ιδρυτικά κράτη. Το τ/κ ιδρυτικό κράτος θα έχει ίσες αρμοδιότητες και εξουσίες με το ε/κ ιδρυτικό κράτος. Οι Κύπριοι μαζί με την υπηκοότητα του ομόσπονδου κράτους θα έχουν και την υπηκοότητα του ιδρυτικού κράτους (σ.σ. ο κ. Ναμί χρησιμοποιεί τον όρο «εσωτερική υπηκοότητα»). Το κοινό ανακοινωθέν μάς οδήγησε σε συμφωνία σε αυτά τα σημαντικά ζητήματα. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο λύσης. Με βάση αυτό το πλαίσιο, πλέον, είμαστε σε θέση να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις για τα σημαντικά ζητήματα, στα οποία αναφέρεστε. Θα ήθελα την άποψή σας σχετικά με τον μέλλον του Βαρωσιού. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Έρογλου έχει δηλώσει ότι η τ/κ πλευρά είναι έτοιμη να συζητήσει το μέλλον της κλειστής πόλης. Η τ/κ πλευρά πιστεύει ότι το Βαρώσι αποτελεί μία πτυχή του εδαφικού, που είναι ένα από τα έξι κεφάλαια των συνομιλιών. Το κάθε κεφάλαιο συσχετίζεται με τα άλλα κεφάλαια. Γι αυτό τον λόγο, η τ/κ πλευρά πιστεύει ότι θα πρέπει να συζητήσουμε το Βαρώσι στο πλαίσιο του εδαφικού. Δεν μπορούμε να συζητήσουμε το συγκεκριμένο ζήτημα ως ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Εφόσον περιμένουμε τη λύση εδώ και 40 χρόνια, θα πρέπει να αναμένουμε το τέλος των διαπραγματεύσεων για τα έξι κεφάλαια έτσι ώστε να βρούμε μία λύση στο ζήτημα του Βαρωσιού. Η τ/κ πλευρά δεν επιθυμεί να διαπραγματευτεί την κατάργηση ή την τροποποίηση των εγγυήσεων. Η ε/κ πλευρά επιμένει σε αυτό το ζήτημα. Πιστεύετε ότι την επόμενη περίοδο, οι δύο ηγεσίες θα μπορέσουν να βρουν μία λύση σε αυτό το πρόβλημα; Δεν θα ήθελα να εκφράσω άποψη για ένα ζήτημα, το οποίο δεν το έχουν προσεγγίσει ακόμη διεξοδικά οι δύο ηγέτες. Οι Ελληνοκύπριοι θα πρέπει να κατανοήσουν ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν θα αισθάνονται ασφαλείς σ ένα καθεστώς, στο οποίο δεν θα υπάρχουν οι τουρκικές εγγυήσεις. Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι το Σχέδιο Ανάν προσάρμοζε τις εγγυήσεις στη νέα, ομοσπονδιακή πραγματικότητα. Προβλέπω ότι στη νέα περίοδο θα δρομολογηθεί μία παρόμοια φόρμουλα. Ο ενεργειακός πλούτος ανήκει και στους δύο Εκλογές, χρέη και πολιτική σταθερότητα Πιστεύετε ότι το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο ενδέχεται να επηρεάσουν την πορεία των διαπραγματεύσεων; Πιστεύω πως ναι. Οι δύο κοινότητες αναζητούν διέξοδο από την οικονομική κρίση. Το φυσικό αέριο μπορεί να εξασφαλίσει τη διέξοδο από την κρίση. Η πιο οικονομική λύση για τη μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου στη Δύση περνά από τα εδάφη της Τουρκίας. Εάν η ε/κ πλευρά καθυστερήσει τη λύση λόγω αερίου ενδέχεται να οδηγηθούμε σε αδιέξοδο. Οι δύο πλευρές θα λάβουν υπόψη τους την εν λόγω πραγματικότητα και θα επικεντρώσουν την προσοχή τους στις συνομιλίες. Ωστόσο, θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή μας και σε έναν κίνδυνο, ο οποίος συσχετίζεται με το ζήτημα της ΑΟΖ. Σε περίπτωση που η ε/κ πλευρά επιλέξει να καθυστερήσει τη λύση του Κυπριακού με βάση την υποστήριξη και τις υποσχέσεις κάποιων διεθνών παραγόντων, ενδέχεται να οδηγηθούμε σε ένα αδιέξοδο. Κάποιοι στην ε/κ πλευρά ενδέχεται να επιλέξουν τη χρήση του φυσικού αερίου ως ένα μέσο πίεσης στις συνομιλίες. Κάτι παρόμοιο συνέβη κατά την περίοδο της ένταξης της νήσου στην Ε.Ε. Ο συνομιλητής της ε/κ πλευράς κ. Μαυρογιάννης επεσήμανε ότι δεν τίθεται θέμα «μεριδίου των Τουρκοκυπρίων στην ΑΟΖ». Κατά την άποψή του, ο ενεργειακός πλούτος της νήσου, είναι ένα ζήτημα, το οποίο αφορά όλους τους πολίτες της νήσου και όχι τις δύο κοινότητες ξεχωριστά. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη; Σε αυτό το νησί υπάρχουν δύο ιδρυτικοί παράγοντες, οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Η στάση του κ. Μαυρογιάννη δεν συμβαδίζει με την υφιστάμενη πραγματικότητα. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον κ. Μαυρογιάννη. Σέβομαι το έργο και την προσωπικότητά του. Ωστόσο, θα πρέπει να υπενθυμίσω στον ίδιο ότι η ομοσπονδιακή λύση θα έχει διζωνικό «Το Βαρώσι θα πρέπει να το συζητήσουμε στο κεφάλαιο του εδαφικού και όχι ξεχωριστά», δηλώνει ο Οζντίλ Ναμί στον Νίκο Στέλγια. και δικοινοτικό χαρακτήρα. Ο ενεργειακός πλούτος της νήσου ανήκει στους Τουρκοκύπριους και στους Ελληνοκύπριους. Τα έσοδα από αυτόν τον πλούτο θα ανήκουν στην ομόσπονδη κυβέρνηση. Το ομόσπονδο κράτος θα μοιραστεί τα συγκεκριμένα έσοδα με το τ/κ και το ε/κ ιδρυτικό κράτος. Θεωρώ περιττό να αναφέρω ότι η τ/κ πλευρά δεν συμφωνεί με τη σημερινή άποψη της ε/κ ηγεσίας στο συγκεκριμένο ζήτημα. «Μέχρι τη λύση τα έσοδα ανήκουν στη δική μου κοινότητα». Δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε με κάτι τέτοιο. Οι διαπραγματεύσεις ξεκινούν σε μία περίοδο κατά την οποία η Τουρκία, η Ελλάδα και η Κύπρος οδηγούνται σε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις. Ποια θα είναι η επίδραση αυτών των αναμετρήσεων στις συνομιλίες; Θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένη την επίδραση αυτών των εκλογών στις συνομιλίες. Γι αυτό τον λόγο, οι δύο ηγέτες θα πρέπει να επικεντρωθούν στις συνομιλίες. Θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ένα γρήγορο αποτέλεσμα. Οι εκλογές κρύβουν ρίσκα. Εκτός από τις εκλογές, είμαστε αντιμέτωποι και με σαρωτικές πολιτικές εξελίξεις στις δύο ηγεσίες. Στην ε/κ πλευρά, το ΔΗΚΟ αποχωρεί από την κυβέρνηση. Στη δική σας πλευρά, η συνέχεια της «κυβέρνησης συνεργασίας» δεν είναι δεδομένη. Σας προβληματίζουν αυτές οι εξελίξεις; Ναι, με προβληματίζουν. Ο ηγέτης της τ/κ αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει φτάσει στο σημείο να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη για το κοινό ανακοινωθέν. Το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο λαμβάνει μέρος στην κυβέρνησή μας, προβληματίζεται για το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος. Αυτές οι εξελίξεις με προβληματίζουν. Πιστεύω ότι και οι δύο πλευρές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι το κοινό ανακοινωθέν δημιουργήθηκε με βάση τις υφιστάμενες πολιτικές ισορροπίες. Ελπίζω ότι οι συγκεκριμένες ισορροπίες θα έχουν συνέχεια και κατά τη διάρκεια των συνομιλιών. Χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα κατά τη διάρκεια των συνομιλιών. Θα ήθελα να ζητήσω την άποψή σας για την οικονομική πτυχή της λύσης. Η δική σας κοινότητα έχει οικονομικά χρέη στην Τουρκία. Η ε/κ πλευρά έχει υπογράψει μία συμφωνία με την Τρόικα. Τι θα γίνει με αυτά τα χρέη μετά τη λύση; Το συγκεκριμένο ζήτημα έχει έρθει στο προσκήνιο των συνομιλιών. Το Σχέδιο Ανάν είχε αναφορά σε αυτό το θέμα. Τα χρέη, τα οποία έχουν συναφθεί πριν από τη συνολική λύση, θα αφορούν την κάθε κοινότητα ξεχωριστά. Οι Ελληνοκύπριοι θα είναι υπεύθυνοι για τα χρέη τους στην Τρόικα. Με τον ίδιο τρόπο, εμείς θα είμαστε υπεύθυνοι για τα χρέη μας στην Τουρκία.

13 13 - POLITIKI_Master_cy 28/02/14 18:34 Page 13 Κυριακή 2 Mαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 Η Κοινή Δήλωση δεν είναι μια νέα Ζυρίχη Γενικά το περιεχόμενό της είναι θετικό με κάποιες σημαντικές διατυπώσεις αλλά και με κάποια αρνητικά στοιχεία Του δρος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΜΠΟΥ Η συζήτηση των συνταγματικών πτυχών της Κοινής Δήλωσης είναι απαραίτητη, όμως προϋποθέτει κατανόηση του σχετικού συνταγματικού λεξιλογίου. Η ύπαρξη διαφορετικών ερμηνειών για το ίδιο κείμενο είναι απόλυτα δικαιολογημένη ένεκα της φύσης της νομικής επιστήμης, όμως ο σεβασμός στην άλλη άποψη είναι ταυτισμένος με τη νομική επιστήμη. Ως προς την αποτίμηση του περιεχομένου της Κοινής Δήλωσης, αυτό είναι γενικά θετικό με κάποιες σημαντικές διατυπώσεις αλλά και με κάποια αρνητικά στοιχεία. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που ιδανικά θα θέλαμε, ούτε όμως θεωρείται ως από μόνο του να είναι καταστροφικό. Ουσιαστικότερο είναι πώς από τούδε και στο εξής θα χρησιμοποιηθεί η Κοινή Δήλωση. Δεν αποτελεί μία νέα Ζυρίχη και ούτε θα μπορούσε άλλωστε, δεδομένου ότι η πρωτογενής συντακτική εξουσία έχει ασκηθεί οριστικά και αμετάκλητα με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην πρώτη παράγραφο της Κοινής δήλωσης γίνεται για πρώτη φορά σε συμπεφωνημένο κείμενο των ηγετών των δύο κοινοτήτων ρητή αναφορά στην Ε.Ε. σε συνδυασμό με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθερίων. Επίσης, γίνεται αναφορά σε Ελληνοκύπριους (Ε/κ) και Τουρκοκύπριους (Τ/κ), εγκαταλείποντας τη διαχωριστική ορολογία του Συντάγματος του Στη δεύτερη παράγραφο, η αναφορά σε στόχο για διευθέτηση το συντομότερο δυνατό, στην ουσία αφαιρεί την επιβολή χρονοδιαγραμμάτων. Η αναφορά σε άλυτα βασικά θέματα αποκλείει τη βάση <<<<<<< Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που ιδανικά θα θέλαμε, ούτε όμως θεωρείται από μόνο του να είναι καταστροφικό. Για πρώτη φορά σε κείμενο των ηγετών των δύο κοινοτήτων γίνεται ρητή αναφορά στην Ε.Ε. σε συνδυασμό με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθερίων. όπως αυτή περιγράφεται στην Κοινή Δήλωση, παράλληλα όμως δεν ξεκαθαρίζει εάν υπάρχουν προηγούμενες συμπεφωνημένες πτυχές. Επίσης, η αλληλένδετη συζήτηση θεμάτων ουσιαστικά απορρίπτει τη θέση της άλλης πλευράς περί συζήτησης του εδαφικού και των εγγυήσεων στο τέλος, αρχή που πρέπει να εφαρμοστεί κατά τη διαπραγμάτευση. Τέλος, γίνεται αναφορά σε χωριστά δημοψηφίσματα που όμως δεν αποτελεί αναγνώριση κυριαρχίας, αφού εάν αυτό συνέβαινε θα ίσχυε από το Στα χωριστά δημοψηφίσματα γίνεται αναφορά και στην 4η παράγραφο και πρέπει να τονιστεί ότι αυτή στα δεν σημαίνει παρθενογένεση αλλά νέα ρύθμιση των εσωτερικών συνταγματικών πραγμάτων. Από τα δημοψηφίσματα θα προκύψει η ομοσπονδία και δεν θα είναι άσκηση πρωτογενούς συντακτικής εξουσίας αφού αυτή ασκήθηκε το 1960, ούτε αναθεωρητικής εξουσίας αλλά απλής συντακτικής εξουσίας αφορούσας την αναδιοργάνωση του υφιστάμενου Κράτους. Αυτή θα ασκηθεί από τους Ε/κ και Τ/κ και όχι από τις κοινότητες και είναι απαραίτητη διότι η μετεξέλιξη του Συντάγματος 1960 γίνεται κατά τρόπον μη προβλεπόμενο από το αρ. 182, άρα απαιτείται μία νέα εξουσιοδοτική διαδικασία που όμως δεν είναι ιδρυτική. Στην τρίτη και τετάρτη παράγραφο, επιβεβαιώνονται τα τρία singles με σημαντικότερο το θέμα της πηγής για αυτά να είναι «η ενωμένη Κύπρος ως μέλος της Ε.Ε. και ΟΗΕ» που σημαίνει ως ήδη μέλος, άρα παραπέμπει σε μετεξέλιξη. Ως προς την κυριαρχία, κρίνεται ότι η έννοια της κυριαρχίας συγχέεται από κάποιους με τη δυνατότητα άσκησης εξουσίας ή αρμοδιότητας. Δηλαδή, συγχέεται η συντακτική εξουσία με τη συστατική ή συντεταγμένη εξουσία. Η πρώτη είναι η πανηγυρική διακήρυξη της δημιουργίας του νέου και ακολουθείται από τη διεθνή αναγνώριση ύπαρξης κράτους. Η δεύτερη έχει οργανωτικό χαρακτήρα και συντάσσει και δημιουργεί τα όργανα του κράτους. Ο τρόπος με τον οποίο το κράτος συστήνεται και συντάσσεται μετά την πανηγυρική άσκηση της πρωτογενούς συντακτικής εξουσίας, που πηγάζει από τη λαϊκή κυριαρχία, δεν μπορεί να επιφέρει ακύρωση της αναγνώρισης κράτους. Για παράδειγμα, ακόμη και σε περίπτωση δεσποτικών καθεστώτων δεν έχουμε «απο-αναγνώριση» δηλαδή ακύρωση της κυριαρχίας, αλλά αμφισβήτηση του τρόπου άσκησης της εξουσίας εσωτερικά. Όμως, προβληματική είναι η αναφορά σε κυριαρχία που προέρχεται εξίσου από Ε/κ και Τ/κ, διότι «εξίσου» είναι ανησυχητικό όμως όχι στον βαθμό που να αναγνωρίζει χωριστή και αυτόνομη κυριαρχία. Αυτό διότι η αναφορά είναι σε Ε/κ και Τ/κ και όχι στις κοινότητες. Η λαϊκή κυριαρχία είναι το όλον και μεγαλύτερη από το άθροισμα των επιμέρους μερών που το αποτελούν και δεν προσωποποιείται ατομικά, άρα δεν προκύπτει ύπαρξη ατομικής και χωριστής κυριαρχίας για τον κάθε πολίτη. Θεμελιώδες είναι το ζήτημα των εξουσιών, με τις ομοσπονδιακές να καθορίζονται από το Σύνταγμα και το υπόλοιπο, που το προτιμώ από το κατάλοιπο, να εκχωρείται στις πολιτείες. Αυτό είναι σημαντικότατο, αφού η πηγή των αρμοδιοτήτων των πολιτειών είναι το Σύνταγμα και δεν προκύπτουν δικαιωματικά ένεκα της ύπαρξης των πολιτειών. Το Σύνταγμα είναι που ασκεί αυτή την αποφασιστική λειτουργία και όχι οι πολιτείες, όπως διαχρονικά ζητούσε η τ/κ πλευρά. Από την κατανομή των αρμοδιοτήτων και την κατηγοριοποίησή ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ τους θα εξαρτηθεί η επιτυχία της διαπραγμάτευσης προς αυτό το ζήτημα, άρα θέματα ενέργειας, εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και οικονομίας πρέπει να δοθούν στο ομοσπονδιακό επίπεδο. Επίσης, πρέπει να ρυθμιστούν τα θέματα συντρεχουσών αρμοδιοτήτων, διότι σημαντικός αριθμός αρμοδιοτήτων θα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία που εκ φύσεως δημιουργεί προστριβές. Τέλος, το θέμα των implied powers ρητά δίδεται στην κεντρική κυβέρνηση και αυτό είναι θετικό δεδομένης της πρακτικής αδυναμίας προκαθορισμού του ακριβούς περιεχομένου των αρμοδιοτήτων. Eλλείψεις και διαχείριση Ως προς τις ελλείψεις της Κοινής Δήλωσης, προτιμότερη θα ήταν η αναφορά σε κυπριακό λαό και η πρόβλεψη για ρήτρα υπέροχης υπέρ όχι μόνο του Συντάγματος αλλά και των ομοσπονδιακών νόμων ειδικά για τις συντρέχουσες αρμοδιότητες. Συμπερασματικά, βασικό στοιχείο επιτυχίας είναι η διαχείριση της Κοινής Δήλωσης. Η διαχρονική έμφαση στη λειτουργικότητα πρέπει να εμπλουτιστεί με τον στόχο της συνοχής του κράτους, διότι λειτουργική μπορεί να είναι και μία χαλαρή ομοσπονδία. Συνοχή εννοείται ως η συνεκτικότητα του συστήματος, η αίσθηση του ανήκειν, η ουσιαστική υλοποίηση της αρχής της ομοσπονδιακής πίστης από όλους τους εμπλεκόμενους. Επίσης, ως προς τη ΔΔΟ, η έμφαση που παραδοσιακά δίδεται στη διζωνικότητα και τον δικοινοτισμό, πρέπει να δοθεί εξίσου στον όρο «ομοσπονδία». Ο δρ Κωνσταντίνος Κόμπος είναι επίκουρος καθηγητής Δημοσίου Δικαίου, Τμήμα Νομικής, Πανεπιστήμιο Κύπρου. *

14 14-POLITIKI_Master_cy 28/02/14 20:37 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Κυριακή 2 Mαρτίου 2014 Ένα διαζύγιο αξίας μερικών δισεκατομμυρίων Το πανάκριβο διαμάντι δεν είναι το μόνο ανάμεσα στον Ρώσο μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ και την εν διαστάσει σύζυγό του, Έλενα Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ <<<<<< Η περιπετειώδης διαδρομή του γιατρού από την πόλη Περμ που έκτισε μία αυτοκρατορία. Απόγευμα της Δευτέρας στα δημοσιογραφικά γραφεία στη Λευκωσία καταφθάνει ένα με το οποίο ανακοινώνεται η σύλληψη της Έλενας Ριμπολόβλεβα, εν διαστάσει σύζυγος του 48χρονου Ρώσου μεγιστάνα Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ. Αποστολέας της ανακοίνωσης η Βοlton Trustees Limited, Επίτροπος και διαχειρίστρια του Διεθνούς Κυπριακού Εμπιστεύματος «Domus Trust», η οποία κατήγγειλε την 47χρονη Έλενα για κλοπή ενός διαμαντιού αξίας 25 εκατ. ευρώ, με δικαιούχους τις κόρες τους, την 24χρονη Αικατερίνα (Κάτια) και τη 12χρονη Άννα. Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά, η Αστυνομία επιβεβαίωσε τη σύλληψη της Ριμπολόβλεβα, η οποία κλήθηκε για κατάθεση, αφέθηκε ελεύθερη υπό όρους για 2 3 μέρες, και αφού κλήθηκε ξανά για ανακριτική κατάθεση, αναχώρησε για την Ελβετία. Όπως πληροφορούμαστε οι ανακρίσεις δεν έχουν περατωθεί και θα συνεχιστούν στην Ελβετία και την Αγγλία. Το περιστατικό υπήρξε η αφορμή ώστε ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ να απασχολήσει και πάλιν τη δημοσιότητα. Η τελευταία φορά που έστρεψε πάνω του τα φώτα ήταν τον περασμένο Απρίλιο όταν έγινε γνωστό ότι η μεγάλη του κόρη αγόρασε τον Σκορπιό. Το περιστατικό με το διαμάντι είναι ένα από τα πολλά επεισόδια του σίριαλ γύρω από το ζεύγος Ριμπολόβλεβ. Η γνωριμία τους που κατέληξε σε γάμο άρχισε στο Ιατρικό Ινστιτούτο της ρωσικής πόλης Περμ πριν από 30 σχεδόν χρόνια, όταν ήταν φοιτητές ιατρικής. Το 1989 απέκτησαν την πρώτη τους κόρη, Κάτια όταν η τότε Σοβιετική Ένωση βούλιαζε στο άγνωστο. Ο νεαρός Ντμίτρι κλήθηκε να συντηρήσει την οικογένειά του με τον πολύ χαμηλό μισθό του γιατρού. Επειδή δεν τα έβγαζε πέρα έβαλε σε εφαρμογή το πρώτο επιχειρηματικό του πλάνο. Μαζί με τον πατέρα του καθηγητή ιατρικής ίδρυσαν την εταιρεία Magnetics, η οποία ασχολείτο με μαγνητοθεραπεία. Σιγά σιγά ο Ντμίτρι διεύρυνε το πεδίο των επιχειρηματικών του ενδιαφερόντων. Η έλλειψη χρήματος και αγαθών ευνόησαν τα σχέδιά του. Μεγάλες εταιρείες δεν πλήρωναν την εταιρεία του για τη θεραπεία των εργαζομένων τους σε χρήματα, αλλά σε είδος, δηλαδή Την ίδια περίοδο είχε ραγίσει οριστικά και το γυαλί του γάμου του με την Έλενα, η οποία διεκδικούσε και μερίδιο από την Τράπεζα, γεγονός που οδήγησε στον γνωστό νομικό πόλεμο για τα εμπιστεύματα στην Κύπρο. Και οι δύο πλευρές δίνουν μεγάλη σημασία στο διαμάντι, παρότι η τεράστια αξία του, είναι μηδαμινή σε σχέση με τα δικά τους μεγέθη, ενδεχομένως γιατί θα κρίνει και τη συνολική οικονομική αξία του υπό έκδοση διαζυγίου. Μεταξύ τους έχουν πολλές ανοικτές δικαστικές υποθέσεις στο πλαίσιο της διαδικασίας του διαζυγίου τους, με στόχο να διευθετήσουν τις περιουσιακές τους διαφορές που αφορούν σε μετρητά, ακίνητα, έργα τέχνης, μετοχές, κοσμήματα κ.λπ. Το διαμάντι ροζ χρώματος, σε σχήμα αχλαδιού 15,43 καρατίων είναι εφαρμοσμένο πάνω σε δαχτυλίδι με άσπρη διαμαντένια βάση. Αγοράστηκε από τον οίκο Graff στο Λονδίνο και στοιχίζει ευρώ. Η τελευταία φορά που το συγκεκριμένο δαχτυλίδι εθεάθη ήταν το 2009 όταν η Έλενα το δάνεισε στην κόρη της στην Ο Ρώσος μεγιστάνας Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ ενώ ανακοινώνει την απόκτηση του Ραντάμελ Φαλκάο από την AS Monaco, της οποίας είναι μεγαλομέτοχος. Τακτικός επισκέπτης στην Κύπρο Άνθρωπος της υγιεινής διατροφής, ο Ριμπολόβλεβ λατρεύει την άσκηση με αδυναμία στο τζόκινγκ και το θαλάσσιο σκι. Είναι λιγομίλητος και δεν τον χαρακτηρίζει η άνεση μπροστά στους παπαράτσι. Την Κύπρο την επισκέπτεται τακτικά, αλλά πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έχει μια αδυναμία στην Κύπρο, όπου συχνά παραθερίζουν οι γονείς του, στους οποίους είχε διοργανώσει πριν από δύο χρόνια ένα εντυπωσιακό πάρτι για την επέτειο του γάμου τους, για το οποίο ναύλωσε πτήση για να φέρει συγγενείς και φίλους από τη Ρωσία. Φημολογείται ότι ενοικιάζει μια έπαυλη λίγο έξω από τη Λευκωσία για να διαμένει κατά τις καθόδους του στο νησί. Η προ μερικών μηνών αιφνίδια επίσκεψή του στο ΓΣΠ για να παρακολουθήσει έναν αγώνα του ΑΠΟΕΛ προκάλεσε ένα όργιο φημολογίας ότι σχεδίαζε να αγοράσει το ιστορικό σωματείο. Τελικά μάλλον τον αγώνα ήθελε να δει και τίποτε άλλο. με προϊόντα σε μειωμένες τιμές, τα οποία πωλούσε. Λόγω της έλλειψης αγαθών πολύ γρήγορα ο Ντμίτρι απέκτησε αρκετή περιουσία και σύμφωνα με το Forbes, το 1992 είχε ήδη το πρώτο εκατ. δολάρια. Οι επενδύσεις του δεν είχαν σχέση με το εμπόριο αλλά στράφηκε στο χρηματιστήριο και έγινε ο πρώτος στην περιοχή της γενέτειράς του, Περμ, που απέκτησε το πιστοποιητικό του ρωσικού Υπουργείου Οικονομικών που του έδινε το δικαίωμα να διαχειρίζεται αξιόγραφα. Το μεγάλο πάρτι των ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων ευνόησε τον Ντμίτρι, ο οποίος άρχισε να επενδύει. Το 1994 ίδρυσε μία τράπεζα και απέκτησε τις μετοχές μερικών βιομηχανιών της Περμ. Το 1995 πώλησε το μεγαλύτερο μερίδιο των μετοχών του στις διάφορες βιομηχανίες, ενοποίησε τις επενδύσεις του, επικεντρώνοντας την προσοχή του στη βιομηχανία καλίου και ειδικότερα στην εταιρεία Uralkali. Από τη φυλακή στη χλιδή Η μεταβατική αυτή περίοδος στη Ρωσία δημιούργησε τις προϋποθέσεις για πλιάτσικο. Ήταν η περίοδος της διάλυσης του κράτους, της οικονομικής κρίσης και της αύξησης της εγκληματικότητας. Το 1995 ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ αντελήφθη ότι εκτός από πλούτη απέκτησε και εχθρούς. Ανησυχώντας για την ασφάλεια της οικογένειάς του, το 1995 έστειλε τη σύζυγό του και την κόρη τους Αικατερίνα στην Ελβετία, ενώ ο ίδιος συνέχισε να εργάζεται στη Ρωσία. Τοπικές εφημερίδες έγραψαν ότι σχέδια για τη δολοφονία του έπεσαν στο κενό. Ωστόσο, έναν χρόνο αργότερα βρέθηκε στη φυλακή κατηγορούμενος για συνωμοσία για τη δολοφονία ενός συνεργάτη του στην Uralkali. Έμεινε έγκλειστος για περίπου έναν χρόνο αλλά αποφυλακίστηκε, όταν αποδείχθηκε ότι ήταν αθώος. Το 2001 αποκτά με την Έλενα τη δεύτερη κόρη τους, Άννα και η επόμενη δεκαετία του Ριμπολόβλεβ είναι απόλυτα επιτυχής. Εξασφάλισε την πλειοψηφία των μετοχών και τον έλεγχο της Uralkali, η οποία κατέλαβε δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια αγορά καλίου και ορυκτών λιπασμάτων. Το επόμενο βήμα ήταν η επέκταση στη Λευκορωσία. Το 2005, σύμφωνα με το Reuters, η Uralkali και η Belaruskali ένωσαν τις εμπορικές τους δραστηριότητες κάτω από την ομπρέλα της Λευκορωσικής Εταιρείας Καλίου, επικεφαλής της οποίας τέθηκε ο ίδιος. Έτσι, η Uralkali από μία περιφερειακή εταιρεία αξίας $100 εκατ. το 2008 έφθασε να είναι ένας κολοσσός του λονδρέζικου χρηματιστηρίου με κεφαλαιοποίηση $35 δισ. Νομικός πόλεμος για την περιουσία <<<<<< Μετρητά, ακίνητα, έργα τέχνης, μετοχές και κοσμήματα. Ελβετία. Η ίδια υποστηρίζει ότι το κόσμημα βρίσκεται στην κατοχή της από το 2008 και μάλιστα, αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν το δαχτυλίδι να ανήκει στο εμπίστευμα που δημιουργήθηκε το Το δαχτυλίδι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, της είχε δοθεί ως δώρο τον Μάρτιο του 2008 και φτιάχτηκε για να ταιριάζει ακριβώς στο δάχτυλό της. Κατηγορεί τον σύζυγό της ότι προσπαθεί να την εξαναγκάσει να παραιτηθεί από τα δικαιώματά της στο πλαίσιο της διαδικασίας του διαζυγίου που εκκρεμεί ενώπιον των Ελβετικών Δικαστηρίων από το τέλος Δεκεμβρίου Από την πλευρά του, ο Sergey Chernistsyn, εκπρόσωπος Τύπου του Ριμπολόβλεβ, σχολιάζοντας τη σύλληψη της εν διαστάσει συζύγου, δήλωσε ότι «Ο κ. Rybololvev έχει ενημερωθεί για την κατάσταση. Εκφράζει τη λύπη του, αλλά αντιλαμβάνεται γιατί οι Επίτροποι του Εμπιστεύματος είναι αναγκασμένοι από τη νομοθεσία να προστατεύσουν την περιουσία του Εμπιστεύματος. Είναι λυπηρό, γιατί η διαμάχη μεταξύ της συζύγου του και των Επιτρόπων του Εμπιστεύματος έχει κλιμακωθεί σ αυτό το σημείο. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Rybolovlev είχε προτείνει στην κ. Rybolovleva το ποσό του $1 δισ. (ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων) για να διευθετηθεί κατά φιλικό τρόπο το θέμα του διαζυγίου τους. Ενώ αρχικά αποδέχθηκε την πρόταση, μεταγενέστερα υπαναχώρησε από τη συμφωνία διευθέτησης με στόχο να εξασφαλίσει ακόμα μεγαλύτερη αποζημίωση μέσω ενός νομικού πολέμου εναντίον των Εμπιστευμάτων των θυγατέρων της». Από την πλευρά της, η Βοlton Trustees Limited, (του δικηγορικού Οίκου Ανδρέα Νεοκλέους), ως επίτροπος του Κυπριακού Διεθνούς Εμπιστεύματος «Domus Trust» (που κατηγορεί την Έλενα Ριμπολόβλεβα για κλοπή), υποστηρίζει ότι έχει νομικό καθήκον και υποχρέωση να διατηρεί και να προστατεύει τα περιουσιακά στοιχεία του εμπιστεύματος, δικαιούχοι του EPA οποίου είναι οι δύο θυγατέρες του ζεύγους Ριμπολόβλεβ. «Για σκοπούς εκπλήρωσης των καθηκόντων πίστεως του επιβάλλεται όπως λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του τίτλου και της νόμιμης ιδιοκτησίας των περιουσιακών στοιχείων του εμπιστεύματος με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο και πάντοτε σύμφωνα με τους ισχύοντες Νόμους» αναφέρει η Βοlton Trustees Limited και καταλήγει: «Είναι απόλυτα σημαντικό για την Κυπριακή Δημοκρατία, ως ένα αξιόπιστο διεθνές οικονομικό κέντρο, να προστατεύει όλες τις εταιρείες και τα εμπιστεύματα τα οποία έχουν επενδύσει σε αυτή και έχουν επιδείξει εμπιστοσύνη στην οικονομία της όπως και στο χρηματοοικονομικό και νομικό της σύστημα. Ουδεμία πρόθεση υπάρχει εκ μέρους της Bolton Trustees Ltd ως επιτρόπου της Domus Trust να προβεί σε οιαδήποτε σχόλια επί της ουσίας του παραπόνου που υπεβλήθη στις αστυνομικές αρχές, εκτός του ότι έχει πιστεύει και έχει πλήρη εμπιστοσύνη στο κυπριακό νομικό σύστημα και την Κυπριακή Δικαιοσύνη». Η Τράπεζα Κύπρου και το γυαλί που ράγισε Τον Ιούνιο του 2010 ο Ριμπολόβλεβ πώλησε το 53% των μετοχών της Uralkali σε έναν άλλο Ρώσο δισεκατομμυριούχο, τον Σουλεϊμάν Κερίμοβ. Το ποσό της πράξης δεν αποκαλύφθηκε, ωστόσο πιστεύεται ότι ξεπέρασε τα $5,3 δισ. Ένα μέρος από τα έσοδα αυτά ήταν η αιτία που έφερε τον Ριμπολόβλεβ στην Κύπρο δύο μήνες μετά. Αποκτά μέσω της Odella Resources πέριξ του 10% των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, ωστόσο, τα φιλόδοξα επενδυτικά του σχέδια για την Κύπρο ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Ίσως γιατί ο ίδιος δεν συνάντησε την ανταπόκριση που θα ήθελε. Μάλιστα, αισθανόταν ότι κάποιοι τον αντιμετώπιζαν όχι ως επενδυτή αλλά σαν απειλή για την Τράπεζα. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η απόφαση που ελήφθη το 2011 από τη διοίκηση της τράπεζας για αύξηση του κεφαλαίου της κατά 600 εκατομμύρια χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει. Παρότι ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχος της Τράπεζας Κύπρου δεν είχε ιδέα για την απόφαση, που σήμαινε για τον ίδιο μείωση του μετοχικού του μεριδίου, αν δεν ασκούσε το δικαίωμα αγοράς νέων μετοχών. Ήταν καλοκαίρι του 2011 όταν ήρθε στην Κύπρο και φώναξε στο κότερό του «My Anna» (αφιερωμένο στην κόρη του) τους άλλους μετόχους για αποκατάσταση της τάξης. Όπως έγραψε η «Κ» στις 15 Ιουλίου 2012, στη συνάντηση εκείνη, που έμεινε γνωστή και ως «το meeting της ναυτίας», οικοδεσπότης ήταν ο κ. Ριμπολόβλεβ μαζί με τους επίτροπους (trustees) των εμπιστευμάτων (trust) της οικογένειας του του δικηγορικού γραφείου Ανδρέας Νεοκλέους. Παρόντες ήταν επίσης οι Ανδρέας Ηλιάδης, Θεόδωρος Αριστοδήμου, Κώστας Σεβέρης, Γιάννης Πεχλιβανίδης, Γιάννης Κυπρή και Αντρέας Αρτέμης. Το γυαλί είχε ραγίσει. Το ποσοστό του στην Τράπεζα μειώθηκε δραματικά μετά το «κούρεμα» του περσινού Μαρτίου. Ο «Οίκος της Φιλίας», ο Σκορπιός και οι δωρεές Ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεβ κατέχει τον αριθμό 119 στη λίστα του Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Στη Ρωσία βρίσκεται 14ος στη λίστα. Από όλα τα υπάρχοντά του το πιο γνωστό είναι το διάσημο ακίνητο Maison de l Amitie («Οίκος της Φιλίας») που άνηκε στον Ντόναλντ Τραμπ στην πολιτεία της Φλώριδας, αξίας $95 εκατ. Τον Δεκέμβριο του 2011, η κόρη του, Αικατερίνα, αγόρασε το πιο ακριβό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη με θέα το Central Park του Μανχάταν, για το ποσό των $88 εκατ. Τον Απρίλιο του 2013, η Αικατερίνα αγόρασε και το νησί Σκορπιός στην Ελλάδα, από την Αθηνά Ωνάση Ρουσέλ, έναντι 100 εκατ. στερλινών. Από τον Δεκέμβριο του 2011 ο Ριμπολόβλεβ είναι ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας ΑS Monaco. Επιχείρησε την αγορά της Δυναμό Μινσκ και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά τελικά στράφηκε στη Μονακό, όταν βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού. Την αναγέννησε κυριολεκτικά και <<<<<< Μία θυελλώδης συνάντηση στο κότερο «Μy Αnna» το καλοκαίρι του Η Αικατερίνα Ριμπολόβλεβα στον Σκορπιό, τον περασμένο Μάιο, μετά την απόκτησή του από την Αθηνά Ωνάση, με τον δήμαρχο Λευκάδας. Η εν διαστάσει σύζυγος του Ριμπολόβλεβ, Έλενα. φέτος διεκδικεί το πρωτάθλημα Γαλλίας και τη συμμετοχή της στο Champions League. Το χαρτοφυλάκιό του περιλαμβάνει επενδύσεις στην Ελβετία (καταθέσεις και ακίνητα) και μία τεράστια συλλογή έργων τέχνης. Ταυτόχρονα έκανε και κοινωνικά ανοίγματα. Υποστήριξε το σχέδιο αποκατάστασης της βασιλικής κατοικίας (Oranienbaum) στην Αγ. Πετρούπολη, πατρίδα του Πούτιν, χρηματοδότησε το Ίδρυμα Ρώσων Ολυμπιονικών, βοήθησε στην αποκατάσταση του μοναστηρίου Zachatievsky στη Μόσχα, το οποίο ανοικοδομείται με πρωτοβουλία του επικεφαλής της Ρώσικης Ορθόδοξης Εκκλησίας Πατριάρχη Αλέξιου Β και μεταγενέστερα του Πατριάρχη Κυρίλλου. O Ριμπολόβλεβ είναι ο μεγάλος δωρητής για την ανέγερση του ρωσικού ναού του Αγίου Νικολάου στην περιοχή Καλόγηροι στη Λεμεσού, τον οποίο θεμελίωσε ο Πατριάρχης Κύριλλος τον Ιούνιο του 2012, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, όταν επισκέφθηκε την Κύπρο. AΠΕ

15 15 - EPIKAIROTHTA_Master_cy 28/02/14 19:08 Page 15 Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Αποκαλύψεις για τον πενταπλό φόνο Λογαριασμοί στην Κύπρο για το κόλπο με τις νάρκες Η άγνωστη δήλωση Μαμαλικόπουλου για τις φυλακές Λάρνακας, ο ρόλος του Αλβανού κρατούμενου Dorian V. και η επίσκεψη της Αντιτρομοκρατικής ΑΘΗΝΑ Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΟΥΛΙΩΤΗ Ο πενταπλός φόνος το καλοκαίρι του 2012 στην Αγία Νάπα ήταν ένα από τα αγριότερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν ποτέ στην Κύπρο. Τα θύματα ήταν σωματοφύλακες του επιχειρηματία Φ. Καλοψιδιώτη. Άγνωστες πτυχές της έρευνας για το πενταπλό φονικό που διαπράχθηκε στην Αγία Νάπα τον Ιούνιο του 2012 αποκαλύπτουν τα πρακτικά του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας Αμμοχώστου, τα οποία φέρνει στο φως της δημοσιότητας η «Κ». Για την υπόθεση καταδικάστηκαν πρωτοδίκως (την 7η Φεβρουαρίου) σε ποινή ισόβιας κάθειρξης ο 30χρονος Έλληνας αντιεξουσιαστής Δημήτρης Μαμαλικόπουλος και ο 42χρονος (επίσης Έλληνας) Αναστάσιος Τσεχιλίδης. Ένα από τα στοιχεία που παρουσιάζουν ενδιαφέρον είναι το περιεχόμενο της άγνωστης μέχρι σήμερα ανωμοτί δήλωσης του Μαμαλικόπουλου από το εδώλιο του κατηγορουμένου. Κατέθεσε αρχικά ότι ανήκει στον αντιεξουσιαστικό χώρο καθώς και ότι επισκέφθηκε την Αγ. Νάπα επειδή είναι γεμάτη διασκέδαση, γυναίκες και ναρκωτικά. Αναφερόμενος σε επαφές με συγκρατούμενούς του στις φυλακές Λάρνακας, προσπάθησε να εμφανίσει τον εαυτό του ως θύμα πλεκτάνης: «Με όσους τυγχάνει να μιλώ στις φυλακές», ισχυρίστηκε ο 30χρονος, «την επομένη τους καλούν να δώσουν μαρτυρία εναντίον μου δίνοντάς τους ταυτόχρονα και υποσχέσεις». Από τα πρακτικά της δίκης προκύπτει ότι αστυνομικός του ΤΑΕ Αρχηγείου της Κυπριακής Αστυνομίας είχε επισκεφθεί Αλβανό κρατούμενο προκειμένου να του ζητήσει να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση του πενταπλού φονικού στην Αγία Νάπα. Συγκεκριμένα, ο αστυνομικός Μ.Μ. συνάντησε στις 2 Ιουλίου 2013 στις φυλακές Λάρνακας τον Αλβανό κρατούμενο Dorian V.: «σκοπός της συνάντησης ήταν να πεισθεί να καταθέσει στην παρούσα υπόθεση (σ.σ.: το πενταπλό φονικό) και να υιοθετήσει την κατάθεση που είχε δώσει για την άλλη» αναφέρεται στα έγγραφα. Ο συνήγορος του 30χρονου αντιεξουσιαστή, Λύσανδρος Λυσάνδρου, δήλωσε στην «Κ» ότι ο Dorian V. είχε συλληφθεί κατηγορούμενος για απόπειρα δολοφονίας σε βάρος του Κύπριου επιχειρηματία Φ. Καλοψιδιώτη, έχοντας στην κατοχή του το πιστόλι Glock με το οποίο λίγο καιρό πριν ο Μαμαλικόπουλος είχε εκτελέσει τους πέντε σωματοφύλακες του Καλοψιδιώτη. Στην κατάθεσή του στο δικαστήριο ο αστυνομικός Μ.Μ. απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι είχε ξανασυναντήσει τον Dorian V. καθώς και ότι σκοπός της συνάντησης (πραγματοποιήθηκε εντός της φυλακής) ήταν να τον πείσει να καταθέσει ψευδώς εναντίον του Μαμαλικόπουλου. Η Έδρα έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του αστυνομικού λέγοντας ότι «δεν διατηρούμε την παραμικρή αμφιβολία για την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία του μάρτυρα». Στο διάστημα κράτησής του στα γραφεία της Αντιτρομοκρατικής το καλοκαίρι του 2012 (αμέσως μετά τη σύλληψή του) ο Μαμαλικόπουλος φέρεται να είχε πει ατύπως στους Έλληνες αξιωματικούς ότι είχε πάρει μέρος στην ένοπλη επίθεση στο Α.Τ. Αγ. Παρασκευής, τον Οκτώβριο του Λίγο καιρό μάλιστα μετά την αιματηρή επίθεση στα γραφεία της Τ.Ο. της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής είχε επισκεφθεί τον Μαμαλικόπουλο στη φυλακή με σκοπό να αποσπάσει πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα των δραστών. Στο επίκεντρο έρευνας της Αντιτρομοκρατικής βρέθηκε και ο συγκατηγορούμενος του Μαμαλικόπουλου, Αναστάσιος Τσεχιλίδης. Ο 42χρονος, αμέσως μετά την ανακοίνωση της ετυμηγορίας του δικαστηρίου, κατέθεσε χειρόγραφο σημείωμα στην κυπριακή Αστυνομία στο οποίο δήλωνε πρόθυμος να αποκαλύψει την ταυτότητα του ηθικού αυτουργού της πενταπλής δολοφονίας, καθώς και πληροφορίες για γιάφκες και μία δολοφονία στην Ελλάδα για τα οποία του είχε μιλήσει ο Μαμαλικόπουλος. Ενώπιον του δικαστηρίου ο Τσεχιλίδης κατέθεσε ότι «ήμουν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή» καθώς και ότι «το όλο θέμα ήταν όπως το σενάριο της ταινίας Φόβος και παράνοια στο Las Vegas». Προκειμένου να αιτιολογήσει την παρουσία του στην Αγ. Νάπα δήλωσε ότι «ξέρουμε ότι είναι τόπος που προσφέρεται για έκλυτη ζωή, ιδανικό πεδίο για κάθε ηδονοθήρα». Οι ισχυρισμοί Τσεχιλίδη στους Κύπριους αξιωματικούς ελέγχθηκαν από κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής που επισκέφθηκε εκ νέου την Κύπρο προ δύο περίπου εβδομάδων. Πάντως, μιλώντας στην «Κ» ο Κύπριος συνήγορός του Βασίλης Μπίσσας δήλωσε ότι «το γεγονός πως η Αστυνομία δεν έχει προχωρήσει σε περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης κατατείνει στο συμπέρασμα ότι δεν έχει λάβει σοβαρά υπόψη τους ισχυρισμούς του 42χρονου». CNPP AΘΗΝΑ Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΑΝΔΡΟΥ Συντονισμένες είναι πλέον οι προσπάθειες των ελεγκτικών αρχών, προκειμένου να εντοπιστούν οι μαύρες τρύπες στα οικονομικά των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), καθώς, πέραν των ελληνικών αρχών, στις έρευνες έχουν μπει δυναμικά και οι διωκτικές αρχές της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες, σχετικά με τις έρευνες για τη ΜΚΟ με τις νάρκες, οι κυπριακές αρχές χειρίζονται αιτήματα δικαστικής συνδρομής για το άνοιγμα λογαριασμών σε εξωχώριες εταιρείες που διατηρούσε στο παρελθόν στο νησί ο επικεφαλής της, Κώστας Τζεβελέκος. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι κυπριακές αρχές προχωρούν στο άνοιγμα των λογαριασμών των εν λόγω εταιρειών, που είχαν αναπτύξει δραστηριότητα τα προηγούμενα χρόνια, σε μία προσπάθεια να εντοπιστεί διακίνηση χρημάτων που δόθηκαν για τους σκοπούς της συγκεκριμένης ΜΚΟ, αλλά χρησιμοποιήθηκαν για άλλους ιδιοτελείς στόχους. Και ενώ γι αυτήν την περίπτωση, η αρμόδια ανακρίτρια συντάσσει κατηγορητήρια για τους λοιπούς εμπλεκομένους, μεταξύ των οποίων και ο κ. Αλεξ Ρόντος, που ήδη ενημέρωσε τις δικαστικές αρχές ότι είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή τους, με εισαγγελική εντολή, το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) έχει θέσει σε έρευνα και άλλες οργανώσεις για τις οποίες υπάρχουν ενδείξεις κατασπατάλησης χρημάτων που πήραν από το Δημόσιο. Πηγές από την Εισαγγελία έκαναν λόγο, για επτά, προς το παρόν, ΜΚΟ, που έχουν μπει στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ με γενικευμένους ελέγχους στα οικονομικά τους, αλλά και σε λογαριασμούς των υπευθύνων τους.

16 16-GNOMES ELLADA_Master_cy 28/02/14 18:03 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Kυριακή 2 Μαρτίου 2014 Το καμίνι της πολιτικής και το πράσινο τσάι Το 2014 δεν είναι 1914, αλλά είναι επικίνδυνο Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ Μπορεί να συμφωνώ ή να διαφωνώ με κάποιον, αλλά από την ώρα που αποφασίζει να μπει για τα καλά στο καμίνι της πολιτικής τού βγάζω το καπέλο, όποιος και αν είναι, ό,τι και αν πιστεύει. Και να το πω και αλλιώς; Δεν βγάζω το καπέλο σε όλους εκείνους που φλερτάρουν με το καμίνι της πολιτικής, αλλά στο τέλος της ημέρας προτιμούν τη ζεστασιά και τη θαλπωρή των σαλονιών. Ετσι δεν γίνεται πολιτική! Ετσι δημιουργούνται σύλλογοι φιλολογικού προβληματισμού και αναγνωστικές λέσχες. Θα μου πείτε, γιατί τόσος θαυμασμός για εκείνους που τολμούν να εμπλακούν με την πολιτική. <<<<<< Στη χώρα των ιδεο - ληψιών, όπου οι πάντες και τα πάντα γίνονται καρικατούρες, χρειαζό - μαστε ανθρώπους που πάνε κόντρα στα ταμπού χωρίς να φοβούνται. Ο ι ανθρωποθυσίες είναι η αδήριτη ανάγκη κατά την άσκηση της εξουσίας. Οι Οθωμανοί επέλυσαν το πρόβλημα με τρόπο βίαιο και σκαιό. Με εντολή του νέου σουλτάνου, κάποιος ευνούχος στραγγάλιζε με ένα μεταξωτό κορδόνι τον αδελφό του μονάρχη. Τα πολιτικά ήθη βελτιώθηκαν, αλλά η πολιτική παραμένει το πεδίο της πιο σκληρής αντιπαραθέσεως, όχι μόνο μεταξύ των κατά συνθήκη αντιπάλων, που εν πάση περιπτώσει θα δικαιολογούνταν. Το φαινόμενο έχει διαστάσεις περίπου οικουμενικές. Στην άκρως δικτατορική και μονολιθική Σοβιετική Ενωση ο διάδοχος αποκαθήλωνε τον προκάτοχό του, με κραυγαλέα έκφανση αυτού του φαινομένου την πολιτική καρατόμηση του Ιωσήφ Στάλιν από τον Νικήτα Χρουστσόφ που τον διαδέχθηκε. Ακόμη και στη χώρα που εφηύρε το κοινοβουλευτικό σύστημα, στη Βρετανία, η βίαιη αποκαθήλωση του τότε Συντηρητικού πρωθυπουργού Εντουαρντ Χιθ από τη Μάργκαρετ Θάτσερ επιβεβαιώνει ότι η ανθρωποθυσία εντάσσεται εάν δεν είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής διαδικασίας. Υπάρχει και άλλη μορφή ανθρωποθυσίας που εκπηγάζει από την ψήφο των πολιτών. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο «πατέρας της νίκης» του Β Παγκοσμίου Πολέμου, συνετρίβη στις εκλογές του 1945 από τον ηγέτη των Εργατικών Κλέμεντ Ατλι. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που ενέπλεξε την Ελλάδα στη μικρασιατική περιπέτεια, δεν εξελέγη καν βουλευτής στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου Σε περιόδους κρίσεως και αδιεξόδου, τα έθνη αναζητούν ηγέτη υπερφυσικών δυνατοτήτων. Συχνά τη θέση τους καταλαμβάνουν μετριότητες ή γελωτοποιοί. Αλλά ουδέποτε είναι συμπαθείς, ακόμη και οι ηγέτες αδιαμφισβητήτου διαμετρήματος. Το πλήθος τούς Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Γιατί είναι ό,τι πιο δύσκολο, ψυχοφθόρο και «βρώμικο» μπορεί κάποιος να φαντασθεί. Οποιος αποφασίσει να μπλέξει, ξέρει καλά ότι πρέπει να ξεχάσει οτιδήποτε έχει να κάνει με την ιδιωτική του ζωή και επίσης πρέπει να φυλάγεται από «παράπλευρα πυρά» που δεν μπορεί κανείς να φαντασθεί. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε τη δεκαετία του 1960 ότι ο φασισμός σαν πολιτικό σύστημα έχει μια λογική, ο κομμουνισμός το ίδιο. Στην Ελλάδα όμως, πρόσθετε, το πολιτικό σύστημα είναι ένα απέραντο καφενείο. Σήμερα είναι ένα απέραντο, τηλεοπτικό πρωτίστως, καφενείο που έχει μετατραπεί σε ρινγκ και στο οποίο τα πάντα επιτρέπονται: μπουνιές, κλωτσιές, τα πάντα. Θέλει τόλμη, συνεπώς, σήμερα η πολιτική και πολύ, μα πάρα πολύ γερό στομάχι. Στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κανείς δεν μπορεί πια να κρυφτεί, είναι εκτεθειμένος στην καλόπιστη κριτική, στη συκοφαντία, στην απόλυτη παράνοια, αλλά και την επαφή με υγιή κομμάτια της κοινής γνώμης που διψούν για δικτύωση. Με τον ίδιο τρόπο που βλέπω όσους μπαίνουν στο ρινγκ της πολιτικής, ομολογώ πως αντιμετωπίζω και ανθρώπους σαν τον Αδωνι Γεωργιάδη ή τον Πέτρο Τατσόπουλο, ακόμη και τον Γιάννη Βαρουφάκη, γιατί δεν φοβούνται να κυλισθούν στη «λάσπη» του δημόσιου διαλόγου υποστηρίζοντας τις απόψεις τους. Στη χώρα των ιδεοληψιών, όπου οι πάντες και τα πάντα γίνονται καρικατούρες και μπαίνουν σε στερεότυπα, χρειαζόμαστε ανθρώπους που πάνε κόντρα στα ταμπού χωρίς να φοβούνται. Οσο για εκείνους που θέλουν να συνεχίσουν να πίνουν πράσινο τσάι και να «στηρίζουν απ έξω» ή να βλέπουν τα πράγματα από ψηλά, τι να πει κανείς... Μου θυμίζουν ένα μακρινό μου πρόγονο, ο οποίος ήθελε πολύ να εκλεγεί βουλευτής αλλά, όπως έλεγε δημόσια, «τον ενδιέφεραν μόνο οι εκλεκτές ψήφοι». Οι χώρες χρειάζονται ελίτ, πρωτοπόρες ομάδες σκέψης κ.λπ., κ.λπ. Αλλο όμως αυτό και άλλο να βγάζουν κάποιοι την ψυχή ενός κόσμου που περιμένει κάτι καινούργιο στον δικό τους χώρο και την ύστατη ώρα να κάνουν πίσω γιατί τους τρόμαξε η θερμοκρασία και η ένταση του καμινιού της πολιτικής. Η κοινωνία δεν περιμένει κανέναν ξεχασμένο προφήτη να κατέβει από το βουνό να τη σώσει... Οι ανθρωποθυσίες στην πολιτική Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ παρακολουθεί όπως οι θεατές στο τσίρκο. Θαυμάζουν τη δεξιότητα του σχοινοβάτη, αλλά κατά βάθος περιμένουν την πτώση και τη συντριβή του. Διότι η επίδειξη λαμβάνει χώρα ημερησίως, ενώ η πτώση και η συντριβή συντελούνται άπαξ. Ο υπερβαίνων το μέτρο είναι ον αφύσικο και τερατώδες. Οι πολιτικές ανθρωποθυσίες στην Ελλάδα είναι πάμπολλες, και ενδιαφέρον έχουν οι συντελούμενες εντός της ίδιας παρατάξεως. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ενταφίασε την πολιτική συμβολή του Αλέξανδρου Παπάγου, τον οποίο διαδέχθηκε. Ο Ευάγγελος Αβέρωφ εστράφη με βιαιότητα εναντίον του προκατόχου του, Γεωργίου Ράλλη, και στη συνέχεια ακολούθησε και η διαμάχη μεταξύ «μητσοτακικών» και «καραμανλικών». Στην Κεντροαριστερά οι ανθρωποθυσίες συντελέσθηκαν κυρίως μεταξύ των μελών της μοιραίας δυναστείας των Παπανδρέου. Οι συγκρούσεις του Ανδρέα Παπανδρέου με τον πατέρα Γεώργιο υπήρξαν βίαιες, με ολέθριες συνέπειες για τη χώρα, και στη συνέχεια ο Γιώργος Παπανδρέου αναίρεσε εκ βάθρων την εξωτερική πολιτική του πατέρα του. Τέλος, ο κ. Αλέξης Τσίπρας καρατόμησε τον κ. Αλέκο Αλαβάνο, που τον ανέδειξε στην εξουσία του Συνασπισμού. Στο πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας, σήμερα καλλιεργείται μια άγονη διαμάχη μεταξύ της σημερινής ηγεσίας και των «καραμανλικών». Ουδείς υπαινιγμός βεβαίως εις βάρος του προέδρου Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος -όπως δήλωσε στην «Κ» προ καιρού- συναντάται και συζητεί με τον κ. Κώστα Καραμανλή και το ίδιο πράττει ασφαλώς με την κ. Ντόρα Μπακογιάννη. Κλίμα δυσπιστίας δηλητηριάζει την πολιτική ζωή, εν ονόματι μιας αρχηγικής μονολιθικότητος, που όμως οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αποσύνθεση. Αυτή η χρονιά φέρει το ιστορικό βάρος της εκατοστής επετείου της έναρξης του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, το μακελειό στο οποίο σκοτώθηκαν 15 εκατομμύρια άνθρωποι, διαλύθηκαν τρεις αυτοκρατορίες και έγινε αφορμή για διενέξεις που δεν τελείωσαν με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά συνεχίζονται έως σήμερα στη Μέση Ανατολή. Το 2014 δεν είναι το 1914, όπου οι χώρες της Ευρώπης ήταν τόσο μπλεγμένες σε στρατιωτικές συμμαχίες που μία δολοφονία ήταν αρκετή να τις οδηγήσει όλες μαζί σε πόλεμο. Ξαφνικά, όμως, η εκρηκτική κατάσταση στην Ουκρανία, στην περιφέρεια της Ευρώπης, προσδίδει νέα αστάθεια στη δική μας εποχή. Το 1914 είναι η χρονιά που άλλαξε τον κόσμο, όπου το όραμα ενός συνεχώς καλύτερου μέλλοντος, κυρίως λόγω τεχνολογικών εξελίξεων, τσακίστηκε πάνω σε μια εφιαλτική βιομηχανία θανάτου. Η τεχνολογική πρόοδος, οι ανεπαρκείς έως βλακώδεις κυβερνήσεις σε σημαντικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ο πυρετός του εθνικισμού συνέστησαν ένα ασταθές μείγμα που περίμενε απλώς την αφορμή για να εκραγεί. Η δολοφονία του διαδόχου του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και της γυναίκας του στο Eίναι πολλά τα συμπτώματα στον συλλογικό ελλαδικό μας βίο που συνηγορούν στη διαπίστωση ότι η ακρισία έχει εξελιχθεί σε εθνική μας νόσο. Mοιάζουμε ανίκανοι οι πολίτες στη σημερινή Eλλάδα να κρίνουμε (διακρίνουμε - συγκρίνουμε) ποιότητες, να ξεχωρίσουμε (σταθμίσουμε) τι μας συμφέρει και τι μας βλάπτει, να διαβαθμίσουμε την επικινδυνότητα μιας απειλής ή την ωφελιμότητα μιας ευκαιρίας. Eχει μειωθεί εντυπωσιακά η ικανότητά μας να αξιολογούμε προσόντα, επιδεξιότητες, κατάρτιση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τη ζωή μας. Eμπιστευόμαστε με απίστευτη αφέλεια τσαρλατάνους, χειροκροτούμε εκστασιασμένοι τυχάρπαστους απατεώνες και μικρονοϊκούς κομπορρήμονες. Σίγουρα, πρέπει να αποτελούμε ιδανική για τους διαφημιστές «αγορά» ευκολόπιστων καταναλωτών. Aποδείχνουμε καθημερινά ανύπαρκτες τις αντιστάσεις μας στη χειραγώγηση, στην εσκεμμένη φημολογία, στην εξαπάτησή μας από συνθηματολογίες. Παιδαριωδώς αφελείς υιοθετούμε κάθε ηλίθια «πληροφορία», κάθε ανεξέλεγκτη φαρμακερή κακολογία ή έπαινο ή ετικέτα για οποιονδήποτε. Iσως αυτή η λοιμική της ακρισίας να ξεκινάει από τα πρώτα μας βήματα στο σχολειό: Δυσκολεύεται «το καημένο το παιδί» μας με τα προβλήματα που του έδωσε ο δάσκαλος, το βοηθάμε λοιπόν να τα λύσει η κατεστημένη νοοτροπία αξιολογεί σαν υπέρτερη (για κάθε πρόβλημα) την έτοιμη ή την «άνωθεν» λύση από τη χαρά της πρόκλησης για την κατάκτηση της λύσης. Στο ελλαδικό σχολείο το «πρόβλημα», η «άσκηση», είναι επαχθές χρέος, αναγκαίο κακό, όχι χαρά αναμέτρησης με τη δυσκολία, παιχνίδι κριτικής ευρηματικότητας, αφορμή να ανακαλύψεις τις ικανότητες του μυαλού σου. Δεν ξέρω αν υπάρχει επί γης άλλη κοινωνία όπου να ευδοκιμούν «λυσάρια» βιβλία που προσφέρουν έτοιμες τις λύσεις όσων προβλημάτων περιέχονται στα σχολικά βιβλία για την άσκηση των μαθητών ή έτοιμη τη μετάφραση και τη γραμματική - συντακτική ανάλυση των αρχαίων κειμένων. Στο Eλληνόπουλο πάντως χαρίζονται όλοι οι κόμποι λυμένοι, όλα έτοιμα για χρηστική κατανάλωση. Iδια είναι και η λογική του «εξεταστικού συστήματος» στο Eλλαδέξ: χρηστική λογική της «απομνημόνευσης» στις πανελλήνιες (εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο) εξετάσεις, λογική που καθιστά χρηστικά αυτονόητη και την «αντιγραφή» στα πανεπιστημιακά έδρανα (στατιστικά σε ποσοστό 85%). Aκριβώς η ίδια λογική έχει οδηγήσει τη χώρα μας και στο απόγειο της εκβαρβαρωτικής χρησιμοθηρίας, το «φροντιστήριο»: Nα υποκαθιστά τη σχολική (οπωσδήποτε), συχνά και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση το χρυσοπληρωμένο ιδιωτικό μάθημα (το «ιδιαίτερο»). Mε τέτοιον έγκαιρο εθισμό στην ευκολία, στην καταναλωτική εκδοχή της εκπαίδευσης, είναι απολύτως φυσιολογικό επακόλουθο η ακρισία: η ανικανότητα διάκρισης του ορθού από το λάθος, του έγκυρου από το εσφαλμένο, της επίμοχθης κατάκτησης από την απερίσκεπτη πρόσληψη και παραδοχή. Γινόμαστε πολίτες και περιμένουμε τις λύσεις των προβλημάτων μας έτοιμες, σαρκωμένες σε «χαρισματικούς» ηγέτες, ή τις αναζητάμε σε «λυσάρια» ιδεολογημάτων, ελιξήρια «κεντροαριστεράς» ή «κεντροδεξιάς» σολομωνικής σε «συνταγές Φραγκοβανδάλων μάγων». Aπολύτως φυσιολογικό και τα σχόλια των αναγνωστών αυτής εδώ της επιφυλλίδας, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, να επαναλαμβάνουν μονότονα, χρόνια τώρα, τη σταθερή επίκριση: «Kάνεις μόνο κριτική, δεν προτείνεις λύση» «κατακρίνεις τους πάντες, χωρίς να έχεις να αντιτάξεις κάτι το συγκεκριμένο θετικό» «έρχονται εκλογές, τους βγάζεις όλους σκάρτους, ποιον επομένως να ψηφίσουμε;». Σε προφορικές συζητήσεις, μετά από διαλέξεις ή παρουσιάσεις βιβλίων, το αίτημα γίνεται προστακτική έκκληση: «Πες μας ποιον να ψηφίσουμε, κατεβάστε σχήμα εσείς, οι πνευματικοί Σεράγεβο, στις 28 Ιουνίου του 1914, ήταν η σπίθα στην μπαρουταποθήκη. Αλλά ουδείς από τους πρωταγωνιστές των εξελίξεων στη Βιέννη, στο Βερολίνο, στη Μόσχα, στο Βελιγράδι, στο Παρίσι και στο Λονδίνο περίμενε το μέγεθος της φρίκης που θα ακολουθούσε μετά την αρχή του πολέμου, 37 ημέρες αργότερα. Οι κίνδυνοι σήμερα είναι διαφορετικοί απ αυτούς του 1914, αλλά δεν είναι ούτε λίγοι ούτε ασήμαντοι. Η Ουκρανία αποτελεί ένα άκρως επικίνδυνο πεδίο εξελίξεων, που μπορούν να έχουν σημαντικότατες επιπτώσεις πέρα από τα σύνορα της χώρας. Η Ευρώπη δεν κινδυνεύει από τον αυτοματισμό των στρατιωτικών συμμαχιών που είχαμε το 1914, αλλά, αντιθέτως, από την ασυναρτησία της ηγεσίας της και από την τάση απομονωτισμού των Ηνωμένων Πολιτειών (κάτι που ήταν έντονο και το 1914, έως το 1917 οπότε οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στον Μεγάλο Πόλεμο). Η αμηχανία αυτή δίνει χώρο στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, η οποία, θέλοντας να ελέγξει απολύτως τα γεγονότα στην Ουκρανία, έδρασε με τέτοια έπαρση που προκάλεσε την πτώση του συμμάχου της, προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, και οδήγησε στη σημερινή αστάθεια. Τώρα, η Ρωσία έθεσε σε πολεμική ετοιμότητα όλες τις δυνάμεις της στο δυτικό μέτωπο, από την Ουκρανία μέχρι τη Φινλανδία, ενώ φιλορωσικές ομάδες κατέλαβαν την Πέμπτη την τοπική Βουλή στην Κριμαία. Το 1914, καθοριστικός παράγοντας στην κάθοδο προς τον πόλεμο ήταν η ρωσική «μερική επιστράτευση» που έγινε προς στήριξη της Σερβίας, μετά το τελεσίγραφο από τη Βιέννη, και που απαιτούσε τέλος στον σερβικό αλυτρωτισμό και αυστριακή συμμετοχή στις έρευνες για τη διαλεύκανση του φόνου στο Σεράγεβο. Αυτό έθετε σε αμφισβήτηση την κυριαρχία της Σερβίας και δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Σήμερα, η Μόσχα θέτει τα δικά της τελεσίγραφα, απειλεί την Ουκρανία και (εμμέσως ή αμέσως) υπονομεύει την εδαφική ακεραιότητά της. Οπως η Σερβία το 1914, η Ουκρανία δεν μπορεί παρά να αντισταθεί, με όποιο κόστος. Το 2014 βρίσκει τη μοναδική υπερδύναμη σε μετάβαση. Μετά δύο αποτυχημένους, μακρόχρονους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, οι ΗΠΑ βρίσκονται έτοιμες να στρέψουν την πλάτη στον κόσμο. Μόλις την Πέμπτη, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, κατήγγειλε τον «νέο απομονωτισμό» που αναπτύσσεται στη χώρα του, λέγοντας ότι η Αμερική άρχισε να δρα σαν ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Aκρισία, η εθνική μας νόσος Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ταγοί να σας ακολουθήσουμε». Eίναι απόλυτα σεβαστή η αγωνία των ανθρώπων, κατανοητή η ασφυξία που νιώθουν εγκλωβισμένοι σε ένα πολιτικό σύστημα εντελώς πια ανυπόληπτο, κραυγαλέα ανίκανο, αμετανόητα φαύλο, ανήθικο-σάπιο ώς το μεδούλι του. Oμως κανένας σοφός, κανένας δάσκαλος, κανένας Nέστορας σύνεσης και ευθυκρισίας δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ευθύνη του πολίτη να κρίνει το ορθότερο πρακτέο. Oι λύσεις στα κοινωνικά-πολιτικά προβλήματα γεννιώνται από τη συνισταμένη της ατομικής ευθύνης των πολιτών, την κοινωνική δυναμική που προκύπτει από αυτή τη συνισταμένη, είναι συνάρτηση οι λύσεις της κατά κεφαλήν καλλιέργειας των πολιτών. Δεν αντιπαλεύονται καταστροφικές κρίσεις, ούτε η πολιτισμική παρακμή, με ετοιματζίδικες συνταγές ή με θεόπεμπτους ηγέτες. Δουλειά και χρέος του δασκάλου είναι να φωτίζει τα προβλήματα, τα πραγματικά τους δεδομένα, να τα αναλύει με ορθολογισμό και τιμιότητα. Nα ελευθερώνει την κρίση του πολίτη από ψευδαισθητικές υποβολές, ψυχολογικές αγκυλώσεις, σκόπιμες στρεβλωτικές οπτικές. Tελικά, όμως, την ευθύνη της κρίσης για το συμφερότερο την έχει ο πολίτης. Aυτός θα αποφασίσει αν θα προκρίνει το μη χείρον, αν θα εμμείνει ασυμβίβαστος στη λευκή ψήφο, αν θα επιλέξει την αποχή από την εκλογική διαδικασία. Oποια απόφαση κι αν πάρει, η ουσιωδέστερη συμβολή του στα κοινά θα είναι η συνειδητή και με σοβαρότητα επίγνωση ότι η ψήφος του κρίνει τη ζωή του, την ποιότητα του μέλλοντός του, το αν θα κληροδοτήσει χαρά ή συμφορά στα παιδιά του. φτωχή χώρα. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης, η οποία είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους ρυθμούς της ισχυρότερης χώρας-μέλους, της Γερμανίας, η οποία, με τη σειρά της, αποτρέπει αποφάσεις που θα έδιναν την υπόσταση της υπερδύναμης στην Ε.Ε. Το είδαμε επανειλημμένως στην κρίση χρέους η Ε.Ε. δεν πήρε μέτρα ώστε να θωρακιστεί στο σύνολό της, επιλέγοντας να επιτρέψει τους αδύναμους κρίκους (Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία) να καθορίζουν την ισχύ ολόκληρης της Ενωσης. Παρ όλες τις δηλώσεις τους, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θα εμπλακούν στην Ουκρανία. Η Ευρώπη βρίσκεται πάντα δύο βήματα πίσω από τις εξελίξεις. Η Ρωσία δρα χωρίς έλεγχο, χωρίς περίσκεψη. Η Ουκρανία κινδυνεύει να βυθιστεί σε εμφύλιο πόλεμο. Η Τουρκία μπαίνει σε φάση αστάθειας. Ο ΟΗΕ ακυρώνεται από τα βέτο των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας. Οι χώρες της Ευρώπης δεν δεσμεύονται από συμμαχίες που θα τις οδηγούσαν σε πόλεμο. Κινδυνεύουν, όμως, από αυτό που έφερε την καταστροφή πριν από έναν αιώνα: ηγεσίες ανίκανες να διαχειριστούν δύσκολες καταστάσεις, ανίκανες να φανταστούν τις συνέπειες της αποτυχίας τους. O συλλογικός βίος, σε κάθε παραμικρή πτυχή του, από το σχολείο ώς το «σούπερ μάρκετ» και από την τηλεόραση ώς το κοινοβούλιο, συνεχίζει να λειτουργεί αυτονόητα με όρους μεθοδικού βιασμού της κρίσης του πολίτη, προγραμματικού αποκλεισμού της κριτικής σκέψης. H ακρισία έχει παγιωθεί ως εθνικό μας νόσημα, ενδημική συμφορά, συλλογική αναπηρία. Zήσαμε τα τελευταία χρόνια εξευτελιστικές επιπτώσεις, καταστροφικές συνέπειες της ακρισίας μας: Xειροκροτήσαμε και οδηγήσαμε στη Bουλή κομματικούς αρχηγούς, που κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα τους εμπιστευόταν έστω και τη διαχείριση περιπτέρου. Ψηφίσαμε πρωθυπουργό με ολοφάνερη διανοητική υστέρηση, υπουργό υπεύθυνο για την άμυνα της χώρας έναν κοινό λωποδύτη, τηλεκατευθυνόμενα πρακτοράκια να διαχειρίζονται την οικονομία, τυχάρπαστα προϊόντα της κομματικής κουζίνας να έχουν την ευθύνη της παιδείας και του πολιτισμού των Eλλήνων, προσφέραμε βουλευτικούς θώκους σε τραμπούκους θιασώτες της βίας τι άλλο πρέπει να δούμε για να τρομάξουμε από την ακρισία μας; Συμπληρώνουμε φέτος σαράντα χρόνια διαιώνισης ενός συμπτώματος, που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είχε διάρκεια λίγων μηνών ή, το μέγιστο, ενός - δύο ετών: Mιλάω για την αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους, τον βανδαλικό πρωτογονισμό καταρρύπανσης ή και καταστροφής μνημείων, δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων, την κουρελαρία και βρωμιά των αφισοκολλήσεων την εξωραϊσμένη σαν «ελεύθερη διακίνηση ιδεών». Kραυγάζει το σύμπτωμα ότι, δίχως φραγμούς, η ακρισία μεταβάλλει τη συνύπαρξη σε «ένα απέραντο φρενοκομείο». ΑΠΕ

17 17-ELLADA_Master_cy 28/02/14 17:32 Page 17 Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 ΦΑΛΗΡΕΥΣ / Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ Στον σοβιετικό λαβύρινθο του Υπαρκτού Ελληνισμού Υπάρχει, οπωσδήποτε, κάποια συνάφεια μεταξύ των στοιχείων εκείνων που αποτελούν την ιδιαιτερότητα του Υπαρκτού Ελληνισμού. Δεν είναι τυχαίο, ας πούμε, ότι είμαστε οι μόνοι στην Ευρώπη που διαθέτουμε ακραιφνές σταλινικό κόμμα, του οποίου το εκλογικό ποσοστό δεν κυμαίνεται σε δεκαδικά ποσοστά. Ούτε είναι τυχαίο ότι οι έννοιες «Αριστερά» και «κανονικότητα» ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό για ένα υπολογίσιμο κομμάτι της κοινωνίας μας. Τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει στην τύχη, όταν υπάρχει και εφαρμόζεται στην Ελλάδα η εγκύκλιος για τις επιστημονικές εκδηλώσεις του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) της 1ης Σεπτεμβρίου 2013 (αρ. πρωτ ). Πρόκειται για ένα αριστούργημα σοβιετικού τύπου ρύθμισης περί το είδος της εκδήλωσης που λογίζεται ως επιστημονικό συνέδριο με ερευνητικούς σκοπούς, ώστε υπό την προϋπόθεση αυτή η οργανωτική αρχή να τυγχάνει και ιδιαίτερης φορολογικής μεταχείρισης. Κοιτάξτε, λ.χ., πώς προσδιορίζονται «εξαιρέσεις του ετήσιου αριθμού συμμετοχών Ε.Υ. σε επιστημονικές εκδηλώσεις Εξωτερικού (τύπου Α )». Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, υπό ποιες προϋποθέσεις ένας γιατρός μπορεί να υπερβεί τον αριθμό των ετησίων συμμετοχών σε συνέδρια που επιτρέπει ο κανονισμός: «Εάν ο Επαγγελματίας Υγείας είναι ομιλητής, πρόεδρος, μέλος της οργανωτικής επιτροπής. 1ος - 2ος και τελευταίος συγγραφέας σε εργασία (προφορική ανακοίνωση ή poster) που έχει εγκριθεί να παρουσιαστεί στην εκδήλωση.εάν η ομιλία ή ανακοίνωση είναι προϊόν συνεργασίας παραπάνω της μιας κλινικής ή του ενός εργαστηρίου τότε η εξαίρεση τύπου (α) περιλαμβάνει και τον τρίτο καθώς και τον προτελευταίο συγγραφέα (1ος - 2ος Ο Αλέξης Τσίπρας, εκ των συμπροέδρων του ΣΥΡΙΖΑ (Τσιπριστές - Λαφαζανιστές), φαιδρύνει τις στιγμές επιφανών στελεχών τής υπ αυτόν πτέρυγας του κόμματος. - 3ος προτελευταίος και τελευταίος συγγραφέας)». «Πιάσ το αυγό και κούρευτο», όπως θα έλεγε ο Μπάιρον της λαϊκής Δεξιάς. Μέσα στις χιλιάδες λέξεις ούτε που μπορώ να φαντασθώ πόσες χιλιάδες της εγκυκλίου περιλαμβάνονται και οι εξής: «Οι επιστημονικές εκδηλώσεις δεν πρέπει να γίνονται σε τουριστικούς προορισμούς κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων τουριστικών περιόδων, ήτοι θερινών (20/06 έως 15/09), χειμερινών (15/12 έως 15/01) και σε καμία περίπτωση σε χιονοδρομικούς προορισμούς για την περίοδο 15/12 έως 15/03». Θα το χαρακτήριζα σκανδαλώδες. Ευλόγως διερωτάται κάποιος προς τι η συγκεκριμένη απαγόρευση, όταν το λέει ο κοινός νους και το δείχνει η διεθνής πρακτική ότι ο συνδυασμός τερπνού και ωφελίμου είναι ο κανόνας για τέτοια συνέδρια. Γιατί, τέλος πάντων, οι Αμερικανοί μπορούν να τα κάνουν στο Βέγκας και εδώ πρέπει να αποφεύγονται οι τουριστικοί προορισμοί; Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, γιατί ο άλλος να μη διαλέξει την Τουρκία στην άλλη πλευρά του Αιγαίου για να κάνει το συνέδριο. Την Τουρκία, η οποία και έχει περισσότερα ξενοδοχεία για τουρισμό υψηλού επιπέδου και καλύτερο σέρβις προσφέρει ας μην κοροϊδευόμαστε. Από μια άλλη πλευρά, δε, αναρωτιέται κάποιος πώς είναι δυνατόν το κράτος, διά του υπουργείου Ανάπτυξης, να επιδοτεί με εκατομμύρια ευρώ την κατασκευή συνεδριακών κέντρων σε μεγάλα ξενοδοχεία της χώρας και το ίδιο κράτος, διά του υπουργείου Υγείας και του εποπτευομένου ΕΟΦ, να απαγορεύει την αξιοποίηση επενδύσεων στις οποίες έχει συμβάλει! Ο Αδωνις Γεωργιάδης και η Ολγα Κεφαλογιάννη είναι λογικοί άνθρωποι, πώς επιτρέπουν τη θεσμοθέτηση τέτοιου παραλογισμού; Θέλουμε επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα ή όχι; Αν θέλουμε, αυτή η ηλίθια απαγόρευση πρέπει να αρθεί αμέσως. EUROKINISSI / ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ Δεν χάνεται με τίποτα! Κάνετε τον κόπο να δείτε το βίντεο που θα βρείτε στην εξής διεύθυνση: « tch? v=be5bitqsw20». Ο απερίγραπτος τύπος τον οποίον θα θαυμάσετε στις εικόνες του είναι (ενδέχεται να είναι) ο επόμενος επίτιμος διδάκτορας του Καποδιστριακού, κατόπιν προτάσεως του Τομέα Φιλοσοφίας. Για τους ρέκτες, να διευκρινίσω ότι αυτό είναι το τμήμα του Μεγάλου Πελέ της Φιλοσοφίας και του Θεάτρου. Αλλά, από την άλλη πλευρά, γιατί όχι; Αν τα ενεργειακά κοιτάσματα αντιστοιχούν πράγματι σε έσοδα 150 δισ. ευρώ σε προοπτική τριακονταετίας, ο Υπαρκτός Ελληνισμός θα συναντήσει επιτέλους το ιστορικό πεπρωμένο του και οι Ελληνες θα γίνουν αυτό που είναι στο βάθος: Αραβες, χοντροί, πλούσιοι, κακομαθημένοι... Ωστόσο, αφήνοντας τη φαντασία μου να επεξεργασθεί σενάρια, μου περνά από τον νου η τρελή υπόθεση μήπως η απαγόρευση είναι υποβολιμαία εκ μέρους άλλου επαγγελματικού κλάδου, ο οποίος επιδιώκει την ευνοϊκή για τον ίδιο αποκατάσταση της τιμής στην οποία το κράτος πληρώνει ορισμένα προϊόντα του. Αλλά τι τολμώ να πω! Σταματώ εδώ αυτό το σημείωμα, ζητώ συγγνώμη και σπεύδω να βάλω πιπέρι στο στόμα μου... Flight of fancy «Ζω την Αθήνα, ζω τη γειτονιά μου, ζω τα προβλήματα και κυρίως περπατώ καθημερινά στους δρόμους της Αθήνας και έχω πλήρη γνώση της πόλης μας». Είπε και ελάλησε και αμαρτίαν ουκ είχε. Υστερα, ανέβασε στο Facebook μια νυκτερινή φωτογραφία του Καλλιμάρμαρου και μας το πρότεινε για βραδινή βόλτα. Καθώς η φαντασία του άνοιξε τα φτερά της και τινάχτηκε ψηλά σαν κορυδαλλός το ξημέρωμα, του διέφυγε ότι το Καλλιμάρμαρο και το άλσος του Αρδηττού κλείνουν για το κοινό μετά τη δύση του ηλίου. Κρίμα τους επικοινωνιολόγους που δουλεύουν για λογαριασμό του... Βαρεθήκαμε ήδη... Επεσε με τέτοια φόρα στα βαθιά, ώστε δεν πρόσεξε ότι το διαφημιστικό φιλμάκι της υποψηφιότητάς του στο Διαδίκτυο είναι άκου τώρα σύμπτωση! το ίδιο με ένα διαφημιστικό ιδιοκτησίας του Δήμου Αθηναίων. Επειτα αποκάλυψε, λες και ενδιαφερόταν κανείς, ότι είναι οροθετικός. Υστερα ότι διετέλεσε συνοδός κυρίων επί πληρωμή. Τώρα προβλέπει ότι στον πρώτο γύρο των δημοτικών στην Αθήνα θα σαρώσει ο Κασιδιάρης. Ας δώσει κάποιος λίγη σημασία στον Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Αρχίζει να γίνεται επικίνδυνος για τον εαυτό του. Θα μου πείτε: «Μα περισσότερο από όσο είναι ήδη;». Αυτό να μου πείτε... Περί κρισιμότητας Δεν έχω αμφιβολία ότι η κατάσταση στην Ουκρανία παραμένει κρίσιμη όσο ποτέ. Για να σας δώσω να συλλάβετε το μέτρο της κρισιμότητας, αναζητήστε στο Διαδίκτυο και τον Τύπο φωτογραφίες του νέου πρωθυπουργού της Ουκρανίας. Προσέξτε την παιδικότητα της φυσιογνωμίας του και, ύστερα, για να νιώσετε όπως πρέπει να νιώθουν οι Ουκρανοί, φαντασθείτε να ήταν πρωθυπουργός στην Ελλάδα ο Νότης Μηταράκης...

18 18-ELLADA_Master_cy 28/02/14 18:04 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Δύο τα μεγάλα «αγκάθια» με τρόικα H ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, οι μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ και ο βασικός διαπραγματευτικός στόχος του κ. Στουρνάρα Του ΒΑΣΙΛΗ ΖΗΡΑ Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και οι μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ είναι τα θέματα στα οποία θα κριθεί κυρίως η έκβαση του νέου γύρου των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, οι οποίες αυτή τη φορά διεξάγονται υπό την πίεση του χρόνου και των υψηλών δανειακών αναγκών του Μαΐου, αλλά και με πολλά ερωτήματα ως προς τις επιδιώξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Εάν κλείσουν αυτά τα δύο ζητήματα, τα οποία είναι ανοικτά, το μεν πρώτο εξαιτίας της τρόικας και κυρίως του ΔΝΤ, το δε δεύτερο με ευθύνη της Αθήνας, τότε θα βρεθούν συμβιβασμοί και στα άλλα ανοικτά θέματα, εκτιμούν στελέχη του οικονομικού επιτελείου. Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας θέλει να έχει ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση (staff level agreement) ή στη χειρότερη περίπτωση να έχει επέλθει συμφωνία στα βασικά θέματα έως το Eurogroup Ανυποχώρητη η ΤτΕ για την έκθεση της BlackRock της 10ης Μαρτίου. Ο κ. Στουρνάρας ανησυχεί ότι εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό, υπάρχει ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών: 1. Νέα καθυστέρηση θα προκαλέσει την οργή των Ευρωπαίων ομολόγων του, οι οποίοι πείσθηκαν με πολύ κόπο στο τελευταίο Eurogroup να δώσουν εντολή στην τρόικα να επιστρέψει στην Αθήνα και περιμένουν μια «ελληνική επιτυχία» πριν από τις ευρωεκλογές. 2. Θα δώσει επιπλέον επιχειρήματα σε όσους στο ΔΝΤ επιθυμούν την ταχύτερη δυνατή απεμπλοκή του Ταμείου από τα προγράμματα βοήθειας ανεπτυγμένων οικονομιών. Εκφράζοντας αυτήν την ενισχυόμενη τάση εντός του ΔΝΤ, η γενική διευθύντριά του, Κριστίν Λαγκάρντ, έχει επισημάνει αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα σε συνεδριάσεις του Eurogroup ότι παρά τις εντυπωσιακές επιδόσεις της Ελλάδας, το πρόβλημα δείχνει ανυπέρβλητο, υποδεικνύοντας «κούρεμα» του χρέους. Ωστόσο, τυχόν αποχώρηση του ΔΝΤ θα περιπλέξει την κατάσταση, ειδικά εάν η συζήτηση για κάτι τέτοιο ανοίξει πριν από τις ευρωεκλογές. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να καλύψει τα κεφάλαια του ΔΝΤ και θα αναζωπυρωθεί η συζήτηση για νέο πακέτο και «κούρεμα» σε μια στιγμή που κανένας δεν το επιθυμεί. Στην Αθήνα δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, οι διαρροές περί 20 δισ. κεφαλαιακών αναγκών για τις ελληνικές τράπεζες, τις οποίες χρεώνουν στο ΔΝΤ, να εντάσσονται σε μια στρατηγική απαγκίστρωσης. Αντίθετα, εάν η διαπραγμάτευση ολοκληρωθεί έγκαιρα και αρθεί η αβεβαιότητα για την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας, <<<<<< Στόχος να επέλθει συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 10ης Μαρτίου Ποιοι οι κίνδυνοι σε περίπτωση επιπλοκών. ενισχύονται οι πιθανότητες σταδιακής επιστροφής στις αγορές και η όποια συζήτηση για τα κενά χρηματοδότησης τα επόμενα χρόνια θα τεθεί σε μια πολύ πιο ευνοϊκή βάση για την Ελλάδα. Σε ό,τι αφορά τα θέματα της διαπραγμάτευσης: 1. Τράπεζες. Η ΤτΕ δεν προτίθεται να ενδώσει στις πιέσεις του ΔΝΤ, ενώ ο κ. Στουρνάρας έθεσε το θέμα και στα δύο τελευταία Eurogroup, αποσπώντας τη διαβεβαίωση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, ότι τα στρες τεστ είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του εθνικού επόπτη, δηλαδή της ΤτΕ. 2. Δημοσιονομικά: Η τρόικα έθεσε το θέμα της λήψης από τώρα «προληπτικών μέτρων» (contigency measures) που θα καλύψουν πιθανό κενό από τις δικαστικές αποφάσεις για τα ειδικά μισθολόγια. Μάλιστα, σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, η τρόικα έχει ζητήσει να συμπεριληφθούν από τώρα στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Ο κ. Στουρνάρας θα υποστηρίξει ότι στην περίπτωση της Πορτογαλίας, όπου κι εκεί πολλά δημοσιονομικά μέτρα κατέπεσαν στα δικαστήρια, δεν ζητήθηκαν προληπτικά μέτρα και η τρόικα περιορίστηκε στη δέσμευση της κυβέρνησης της Λισσαβώνας ότι θα λάβει ισοδύναμα. Το άλλο ανοικτό ζήτημα είναι το δημοσιονομικό κενό του Η τρόικα επιμένει ότι η «τρύπα» είναι υψηλότερη των 2 δισ. ευρώ, ενώ στο οικονομικό επιτελείο θεωρούν ότι είναι μικρότερη του 1 δισ. ευρώ. 3. ΟΟΣΑ: Στο συγκεκριμένο ζήτημα η Αθήνα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, καθώς δεν υπάρχει ούτε ένας στην Ευρωζώνη που να βλέπει με κατανόηση τις ενστάσεις της κυβέρνησης στις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα, την κατηγορούν ότι υποχωρεί στις πιέσεις κατεστημένων συμφερόντων και σκληραίνουν τη στάση τους και στα άλλα ανοικτά ζητήματα. Προβληματισμός Βρυξελλών για διαπραγματεύσεις Της ανταποκρίτριάς μας στις ΒΡΥΞEΛΛΕΣ ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ Κανένα περιθώριο για υποχώρηση στο ζήτημα των κεφαλαιακών αναγκών δεν άφησε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), Γεώργιος Προβόπουλος. Tο ύψος τους θα ανακοινωθεί την ερχόμενη εβδομάδα. Οπως δήλωσε κατά την παρουσίαση της Ετήσιας Εκθεσης, η ΤτΕ ολοκλήρωσε την άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, υιοθετώντας μια συντηρητική προσέγγιση για να διασφαλίσει την αξιοπιστία της. Είχε προηγηθεί συνάντησή του με τους επικεφαλής της τρόικας χωρίς ωστόσο να υπάρξει συμφωνία. Εκεί επιβεβαιώθηκε η διαφορετική προσέγγιση των δύο πλευρών στο ζήτημα του υπολογισμού των κεφαλαιακών αναγκών. Η απόσταση των δύο πλευρών αφορά τη λογιστική απεικόνιση των δυνητικών ζημιών από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, όπως έχουν προσδιοριστεί από την BlackRock, διαφορά που οδηγεί σε μια απόκλιση περίπου 2 δισ. ευρώ. Η ΤτΕ εκτιμά τις κεφαλαιακές ανάγκες στη ζώνη των 6 δισ. ευρώ και <<<<<< Τι υποστηρίζει η ελληνική πλευρά, τι εκτιμά η πλευρά των ελεγκτών και ποια η διαφορά που τους χωρίζει. η τρόικα στα 8 δισ. Το δημοσίευμα των FT που προκάλεσε -στιγμιαίασοκ στην Αθήνα καθώς υποστήριζε ότι το ΔΝΤ υπολόγιζε τις κεφαλαιακές ανάγκες στα 20 δισ. δεν φαίνεται να έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Ωστόσο η ΤτΕ από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι το stress test έχει πραγματοποιηθεί με τη δέουσα επιμέλεια, υπογραμμίζοντας ότι ως εθνική εποπτική αρχή δεν μπορεί να συναινέσει σε κεφαλαιακές ανάγκες οι οποίες δεν εδράζονται σε πραγματικά στοιχεία. Με την αναλυτική δημοσίευση της έκθεσης και της μεθοδολογίας που εφαρμόστηκε, σημείωσαν πηγές της ΤτΕ, όλοι θα μπορούν να κρίνουν τα αποτελέσματα εκ του ασφαλούς. Τα αποτελέσματα του stress test των τραπεζών υπολογίζεται ότι θα ανακοινωθούν μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή 7 Μαρτίου από την ΤτΕ, μετά περίπου δίμηνη καθυστέρηση. Οπως σημείωσε ο κ. Προβόπουλος στην τρέχουσα άσκηση, η BlackRock αξιολόγησε στοιχεία με μεγαλύτερη ανάλυση για τα εγχώρια χαρτοφυλάκια των δανείων, ενώ εκτίμησε και τις ανάγκες για τα δάνεια των μεγαλύτερων θυγατρικών των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό. Επιπλέον, αυτή τη φορά, η ΤτΕ χρησιμοποίησε ως εξωτερικούς συμβούλους τις εταιρείες Ernst & Young και Rothschild. Οπως εκτιμούν τραπεζικά στελέχη, οι κεφαλαιακές ανάγκες κυμαίνονται στα επίπεδα των 2,5 δισ. ευρώ για τη Eurobank, στα 2 δισ. ευρώ για την Εθνική Τράπεζα, ενώ για την Τράπεζα Πειραιώς διαμορφώνονται σε επίπεδα χαμηλότερα των 500 εκατ. ευρώ. Η Alpha Bank δεν θα χρειαστεί πρόσθετα κεφάλαια. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θα έχουν περιθώριο να συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια μέχρι το τέλος Νοεμβρίου. Ηδη υπάρχουν διαβουλεύσεις ώστε να ζητηθεί από την τρόικα επιμήκυνση του χρονικού περιθωρίου. Η Eurobank, πάντως, μόλις ψηφιστεί το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο, θα προχωρήσει άμεσα σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, με στόχο να συγκεντρώσει μέχρι τις αρχές Απριλίου τα απαραίτητα κεφάλαια. Μεγάλο μέρος της αύξησης θα καλυφθεί από ξένους στρατηγικούς επενδυτές, οι οποίοι ήδη έχουν συμφωνήσει με τη διοίκηση της τράπεζας. Πηγές της Εθνικής Τράπεζας υπογραμμίζουν ότι η τράπεζα δεν θα προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου και θα καλύψει τις όποιες ανάγκες της με έμμεσες ενέργειες. Την επόμενη εβδομάδα θα ανακοινωθεί από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), Γεώργιο Προβόπουλο, το ύψος των αναγκών των τραπεζών. Στόχος του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα είναι η συμφωνία με τους δανειστές για την ανακεφαλαιοποίηση να έχει επιτευχθεί μέχρι 10 Μαρτίου. Οι συζητήσεις της ελληνικής πλευράς με την τρόικα αυτή τη φορά διεξάγονται υπό την πίεση του χρόνου και των υψηλών δανειακών αναγκών του Μαΐου. ΑΠΕ ICON «Ολα τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης αυτή τη στιγμή είναι ανοιχτά» έλεγε στην «Κ» την Πέμπτη πηγή της τρόικας στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα είναι το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Το ποσό που θα χρειαστούν εκτιμάται, τελικά, γύρω στα 8 δισ. Τα περί 20 δισ. που δημοσίευσαν οι Financial Times δείχνουν να αποτυπώνουν πιο πολύ την άποψη του ΔΝΤ και είναι ένα πόσο που «βγαίνει» με βάση το δυσμενέστερο σενάριο για την οικονομία. «Τα 5 δισ. που υπολόγιζε μέχρι πρόσφατα η Τράπεζα της Ελλάδας αφορούν το ευνοϊκό» έλεγαν οι ίδιες πηγές. «Η τρόικα, όμως, δεν χρειάζεται να εγκρίνει αυτά τα stress tests. Ούτε στην Ιρλανδία εγκρίναμε ή επαληθεύσαμε τα δικά τους stress tests». Ιδανικό όμως θα ήταν τα δύο νούμερα, αυτά της τρόικας και αυτά της Τράπεζας της Ελλάδος, να μην είναι τελείως διαφορετικά γι αυτό και αυτήν την εβδομάδα, το κλιμάκιο της τρόικας είχε όλη την προσοχή του στραμμένη σε αυτό το θέμα. Τέλος Οκτωβρίου, πάντως, θα δημοσιευθούν και τα stress tests που θα κάνει η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και επειδή θα είναι πιο πρόσφατα, (τα stress tests της Blackrock αποτυπώνουν την κατάσταση των τραπεζών το δεύτερο εξάμηνο του 2013) και πιο ακριβή, θα περιγράφουν καλύτερα από οποιονδήποτε την <<<<<<<<< Η θέση τους για τα stress tests, τις ομαδικές απολύσεις και το χρηματοδοτικό κενό. κατάσταση με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Το θέμα των μαζικών απολύσεων ήταν το επόμενο μεγάλο θέμα που παρακολούθησαν οι Βρυξέλλες αυτήν την εβδομάδα, αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα. Την πιο σκληρή στάση εξακολουθούν να κρατούν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ. «Αυτή τη στιγμή το θέμα υπάρχει στο τραπέζι χωρίς όμως καμία πλευρά να το πιέζει ιδιαίτερα. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να το συνδέσουν μαζί με άλλες μεταρρυθμίσεις και να επανέλθουν στο μέλλον με μεγαλύτερη πίεση, σαν ένα χαρτί διαπραγμάτευσης» έλεγαν στην «Κ» πηγές της τρόικας. Αλλη πηγή, που ξέρει πολύ καλά τη λειτουργία του ΔΝΤ, υποστήριζε ότι το Ταμείο λειτουργεί διαφορετικά από τους άλλους δύο εταίρους, καθώς δεν βάζει στην ζυγαριά των μεταρρυθμίσεων το πολιτικό κόστος. «Το ΔΝΤ δεν μπορεί να κατεβάσει την μπάρα επειδή έρχονται εκλογές, αυτό μπορούν να το κάνουν οι Ευρωπαίοι και γι αυτό μάλλον βρίσκεται και το ΔΝΤ σε αυτήν την τρόικα, για να κάνει αυτόν τον έλεγχο με την πάνω από 30 χρόνια εμπειρία του» τονίζεται χαρακτηριστικά. Σχετικά με το χρηματοδοτικό κενό του 2015, πηγές της τρόικας έλεγαν ότι «δεν είναι θέμα δικό της, αλλά των Βρυξελλών» και πρόσθεταν πως όλα φαίνεται να εξαρτώνται από το αν η Ελλάδα θα μπει σε καινούργιο πρόγραμμα αλλά και τι θα καταφέρει να δανειστεί από τις αγορές. Οπότε αυτό δεν είναι ένα θέμα που θα κλείσει σε αυτήν την αξιολόγηση. Για το πόσο τελικά θα είναι το δημοσιονομικό κενό, η τρόικα περιμένει τα τελικά νούμερα του 2013, της Eurostat, για το πρωτογενές πλεόνασμα. «Θα υπάρχει κενό, μικρότερο από αυτό που περιμέναμε, αλλά θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση αν αυτό εξαφανιστεί τελείως» έλεγε πηγή της τρόικας. Στο θέμα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, η Κομισιόν είναι πιο ελαστική, το ΔΝΤ πιο αυστηρό και η ΕΚΤ βρίσκεται κάπου στη μέση. Τέλος, για το αν θα κλείσει η διαπραγμάτευση πριν από το Eurogroup του Μαρτίου (10/03), πηγή της τρόικας εκτιμούσε ότι υπάρχουν πάνω από 50% πιθανότητες να συμβεί.«σίγουρα όλοι έχουν σκοπό να τελειώσουν στο τέλος της επόμενης εβδομάδας αλλά δεν θα κλείσουν μία συμφωνία μόνο και μόνο επειδή ο χρόνος τούς πιέζει».

19 19-ELLADA_Master_cy 28/02/14 15:48 Page 19 Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 19 Διαμεσολαβητής για τις τραπεζικές οφειλές Τι προβλέπει το σχέδιο που θα αντικαταστήσει τον νόμο Κατσέλη Θεσπίζεται χρονοδιάγραμμα τριών μηνών για τη διαμεσολάβηση Του ΘΑΝΟΥ ΤΣΙΡΟΥ Τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, γνωστό και ως νόμο Κατσέλη, ξαναγράφει η κυβέρνηση. Ηδη τα αρμόδια υπουργεία Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης έχουν συντάξει προσχέδιο, το οποίο, όπως προκύπτει από το κείμενο που εξασφάλισε η «Κ», επιφέρει σημαντικότατες αλλαγές ειδικά όσον αφορά τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ο δανειολήπτης. Μάλιστα, μεταβατική διάταξη που έχει συμπεριληφθεί στο προσχέδιο ορίζει ότι οι προωθούμενες αλλαγές θα ισχύσουν όχι μόνο γι αυτούς που θα προσφύγουν μετά την ημερομηνία ψήφισης του νέου νόμου, αλλά και για τους περισσότερους από δανειολήπτες που έχουν ήδη καταθέσει αίτηση υπαγωγής σε κάποιο από τα Ειρηνοδικεία της χώρας. Οι ουσιαστικές αλλαγές είναι οι εξής: 1.Καθίσταται υποχρεωτική για τον δανειολήπτη η προσφυγή σε «ειδική διαδικασία διαμεσολάβησης». Θα διεξάγεται ενώπιον δικηγόρου, ο οποίος θα ορίζεται από τον εκάστοτε δικηγορικό σύλλογο και ο οποίος θα αμείβεται τόσο από τον οφειλέτη όσο και από τους πιστωτές, δηλαδή τις τράπεζες. 2. Καθίσταται υποχρεωτική η εκπροσώπηση από δικηγόρο για τον δανειολήπτη και στο στάδιο της διαμεσολάβησης, εφόσον το σύνολο των οφειλών του υπερβαίνει τις ευρώ. 3. Σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης, μπαίνει μια πρόσθετη προϋπόθεση για τον δανειολήπτη προκειμένου αυτός να καταθέσει στο δικαστήριο αίτηση υπαγωγής στον νόμο. Αυτή είναι η σύνταξη «έκθεσης από οικονομικό εμπειρογνώμονα», πρακτικά οικονομολόγο ή λογιστή. Η έκθεση αποτελεί πραγματική «ακτινογραφία» της οικονομικής κατάστασης του οφειλέτη καθώς θα πρέπει να αναφέρει, εκτός από τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία, όλες τις καταθέσεις, τα ομόλογα ή τις μετοχές που έχει στην κατοχή του, το εισόδημα που του χρειάζεται για να ζήσει, ακόμη και το ποσό που μπορεί να εξασφαλιστεί από τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που έχει ο οφειλέτης στην κατοχή του. 4. Προβλέπεται δυνατότητα ενίσχυσης των Ειρηνοδικείων που έχουν να αντιμετωπίσουν αυξημένο αριθμό αιτήσεων, με ειρηνοδίκες που υπηρετούν στην ίδια εφετειακή περιφέρεια. Μεταβατική διάταξη <<<<<< Χρονοδιάγραμμα τεσσάρων μηνών για την εκδίκαση της υπόθεσης. στο σχέδιο νόμου προβλέπει τη διαδικασία «κινητικότητας» ειρηνοδικών και από άλλες περιοχές. Με τις προωθούμενες αλλαγές, η κυβέρνηση αποσκοπεί στο να εξαλείψει το φαινόμενο ο δανειολήπτης που υποβάλλει σήμερα αίτηση υπαγωγής να εξασφαλίζει δικάσιμο ύστερα από 12 χρόνια. Το ζήτημα αφορά άμεσα τις τράπεζες, καθώς όσοι προσφεύγουν στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά εξασφαλίζουν αναστολή των αναγκαστικών μέτρων (πλειστηριασμούς κ.λπ.) καταβάλλοντας το 10% των μηνιαίων δόσεων που όφειλαν να καταβάλουν μέχρι τη στιγμή της υποβολής της αίτησης. Οταν όμως οι δανειολήπτες παίρνουν δικάσιμο για το 2027, το πρόβλημα διογκώνεται και για την τράπεζα και για τον οφειλέτη. Για την επίσπευση των διαδικασιών, προωθούνται δύο αλλαγές: α. Η θέσπιση αυστηρών χρονοδιαγραμμάτων (τρεις μήνες για τη διαμεσολάβηση και τέσσερις μήνες για την εκδίκαση της υπόθεσης σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης) και β. Ψήφιση μεταβατικής διάταξης για τον επαναπροσδιορισμό των υποθέσεων που έχουν ήδη φτάσει στα Ειρηνοδικεία. Πραγματογνώμονας για την περιουσία Η υποβολή της αίτησης διαμεσολάβησης συνεπάγεται αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη και των εγγυητών του, για όσο διαρκεί η διαδικασία. Το χρονικό διάστημα δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες. Εφόσον η οφειλή υπερβαίνει τις ευρώ, είναι υποχρεωτική η παράσταση δικηγόρου. Ο διαμεσολαβητής «επιχειρεί την προσέγγιση των μερών με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας ρύθμισης της οφειλής, με βάση το σχέδιο διευθέτησης που έχει υποβάλει ο οφειλέτης και τις παρατηρήσεις και αντιρρήσεις που κατέθεσαν επ αυτού οι δανειστές». Εάν επιτευχθεί συμφωνία εντός 15 ημερών, το πρακτικό της διαμεσολάβησης κατατίθεται στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου. Για να υπάρξει συμφωνία, απαιτείται σύμφωνη γνώμη του 51% των πιστωτών. Εάν δεν επιτευχθεί συμβιβασμός, ο διαμεσολαβητής εντός 15 ημερών συντάσσει πρακτικό αποτυχίας το οποίο είναι απαραίτητο για τον οφειλέτη, για να προσφύγει στο δικαστήριο. Σε πραγματογνώμονα θα πρέπει να καταφύγει υποχρεωτικά ο δανειολήπτης που θα θελήσει να προσφύγει στα δικαστήρια. Ποια θα είναι η δουλειά του; Θα συντάσσει οικονομοτεχνική έκθεση, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη με εύλογο τρόπο την περιουσία, τα εισοδήματα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη και τα συμφέροντα των πιστωτών. Το προσχέδιο νόμου περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, η οποία θα πρέπει να ολοκληρώνεται το πολύ μέσα σε τρεις μήνες. Βήμα προς βήμα, έχει ως εξής: Ο οφειλέτης απευθύνεται στον δικηγορικό σύλλογο του τόπου κατοικίας του. Σε κάθε δικηγορικό σύλλογο, συγκροτείται «ειδικό σώμα διαμεσολαβητών δικηγόρων». Δικηγόροι που παρέχουν υπηρεσίες σε τράπεζες δεν μπορούν να μπουν στον κατάλογο των διαμεσολαβητών. Ειδικά για το 2014, αν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός διαμεσολαβητών, προβλέπεται από το σχέδιο νόμου η ανάθεση της υπόθεσης σε δικηγόρους με «σχετική εμπειρία, οι οποίοι θα συμμετέχουν σε σεμινάριο 10 ωρών για τη διαμεσολάβηση». Οι τράπεζες, μέσα σε 15 εργάσιμες από την υποβολή του αιτήματος, παραδίδουν χωρίς επιβάρυνση αναλυτική κατάσταση οφειλών. Για κάθε παράβαση αυτής της υποχρέωσης προβλέπεται πρόστιμο στις τράπεζες το οποίο κυμαίνεται από έως ευρώ. O αιτών οφειλέτης υποβάλλει φάκελο, ο οποίος πρέπει να περιέχει: α)κατάσταση των εισοδημάτων και της περιουσίας του, τόσο του ιδίου όσο και του ή της συζύγου. β)κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους. γ) Σχέδιο διευθέτησης οφειλών. δ) Υπεύθυνη δήλωση του οφειλέτη, ότι δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία, πλην όσων αναφέρονται στην αίτησή του. O οφειλέτης μπορεί να προτείνει διαμεσολαβητή. Αν αυτός δεν γίνει δεκτός από την τράπεζα, ο διαμεσολαβητής ορίζεται από τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου. Η διαδικασία επιλογής ολοκληρώνεται σε πέντε εργάσιμες. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

20 20-ELLADA_Master_cy 28/02/14 18:16 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 Αναζητείται μια χειρονομία καλής θέλησης για Αθήνα Από το Βερολίνο ενόψει του Μαΐου Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος και πολλοι πολιτικοί συμμετείχαν στην πρώτη δημόσια εκδήλωση της κίνησης των «58» που έγινε στο θέατρο Ακροπόλ. Οι... παιδικές ασθένειες της Κεντροαριστεράς Τα αναχώματα στην πρωτοβουλία των «58», ποιοι και πώς τα έστησαν και το αποτέλεσμα Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Προ ολίγων μηνών, στις 14 Οκτωβρίου 2013, όταν οι «58» δημοσίευαν την περίφημη ιδρυτική διακήρυξή τους, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, ακόμη και αρκετοί στο εσωτερικό της πρωτοβουλίας ήταν ήδη διχασμένοι. Ξεκινούσε, εν ολίγοις, έχοντας τη βρεφική ασθένεια της Κεντροαριστεράς: εκείνη του κατακερματισμού και του φατριασμού. Ο πρώτος διχασμός ήταν αναμενόμενος. Το ΠΑΣΟΚ υποδέχθηκε διά του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου την πρωτοβουλία, ενώ η πλειοψηφούσα τάση της ΔΗΜΑΡ και ο κ. Φ. Κουβέλης την απέρριψαν. Επειτα, άρχισαν οι περαιτέρω κατακερματισμοί και διαφωνίες. Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ υπήρχε εξαρχής διχασμός σε δύο ομάδες. Αναφανδόν υπέρ της σύμπραξης με την πρωτοβουλία ήταν εξαρχής οι κ. Ι. Μανιάτης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Οδ. Κωνσταντινόπουλος και Χρ. Πρωτόπαπας. Πιο σκεπτικοί και από απόσταση παρακολουθούσαν τις εξελίξεις πρόσωπα όπως οι κ. Φώφη Γεννηματά, Κ. Σκανδαλίδης και Ν. Ανδρουλάκης, ενώ την ίδια περίοδο μεγάλωσε και η απόσταση των λεγόμενων «παπανδρεϊκών» τόσο από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσο και από την επιχειρούμενη σύμπραξη. Οι «58» προκάλεσαν -αρχικά- ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα στη συνοχή της ΔΗΜΑΡ. Ευθύς εξαρχής διαφοροποιήθηκε από τις επιλογές του κ. Κουβέλη ο πρώην γραμματέας του κόμματος κ. Σπ. Λυκούδης, ενώ στελέχη όπως οι κ. Στ. Λιβαδάς και Γερ. Γεωργάτος προσχώρησαν στους «58» (αν και ο κ. Γεωργάτος αποχώρησε τελικά προ δύο εβδομάδων). Οι κ. Α. Παπαδόπουλος και Γρ. Ψαριανός λίγο Της ΔΩΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Το Σαββατοκύριακο Μαρτίου, σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, θα οριστικοποιηθούν οι αποφάσεις για τις ευρωεκλογές, τόσο όσον αφορά τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου, όσο και αναφορικά με το περιεχόμενο της διακήρυξης με την οποία θα κατέλθει στις ευρωεκλογές το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Κουμουνδούρου θα επιμείνει, όπως ήδη έχει πει ο κ. Αλέξης Τσίπρας, στη θέση ότι οι ευρωεκλογές έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος για την κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, στον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για ένα ενδιάμεσο στάδιο προς τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό, η καμπάνια που σχεδιάζουν θα εμπεριέχει και τα δύο στοιχεία: αυτό της προώθησης της ιδέας ότι είναι εφικτή μία διαφορετική Ευρώπη, μία διαφορετική ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα προκύψει από ένα νέο συσχετισμό δυνάμεων στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα, η καμπάνια θα εμπεριέχει το στοιχείο της αποδοκιμασίας στην <<<<<< Φατρίες, κατακερματισμοί και διαφωνίες από την αρχή της κίνησης μεταξύ των σχηματισμών που θα συμμετείχαν. έλειψε να βρεθούν οικειοθελώς εκτός κόμματος, καθώς αγνόησαν κάθε παραίνεση του κ. Κουβέλη και στήριξαν με την παρουσία τους πολλές από τις εκδηλώσεις των «58». Ωστόσο, το σημαντικότερο πρόβλημα των «58» είναι ότι δεν κατόρθωσαν, τελικά, να εξελιχθούν ποτέ σε κάτι παραπάνω από αυτό το οποίο εξαρχής ήταν. Δηλαδή μια ομάδα ανθρώπων με ικανότητα να συζητούν για πολλά ζητήματα, να θέτουν μια μεταρρυθμιστική ατζέντα, αλλά να μην κατορθώνουν, τελικά, να την επιβάλουν ελλείψει κομματικού μηχανισμού. Στο ΠΑΣΟΚ υπήρξαν εξαρχής απρόθυμοι να παραχωρήσουν αυτό τον μηχανισμό, καθώς θεωρούσαν ότι εκχωρούν τμήματα του κόμματος χωρίς προφανή -δημοσκοπικά ή εν ευθέτω χρόνω, εκλογικά- οφέλη. Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των προσώπων που απάρτισαν τους «58». Αν και η «γραμμή» του κ. Ι. Βούλγαρη εγκρινόταν κάθε φορά κατά πλειοψηφία (άλλωστε δεν αποτελούσε προσωπική του απόφαση, αλλά προϊόν διαβούλευσης μεταξύ των «58»), ουσιαστικά εντός της ολομέλειας υπήρχαν πάντα φωνές όπως εκείνη του κ. Χρ. Δερβένη ο οποίος, άλλωστε, είναι πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ, συνομιλητής Ο σταυρός προτίμησης η τελευταία πράξη Οι σχέσεις ΠΑΣΟΚ και «58» άγγιξαν το σημείο της μη επιστροφής το μεσημέρι της Κυριακής 9 Φεβρουαρίου, όταν δημοσιοποιήθηκε η απόφαση των κ. Αντ. Σαμαρά και Ευάγγελου Βενιζέλου για πραγματοποίηση των ευρωεκλογών με σταυρό προτίμησης και όχι λίστα. Οι περισσότεροι -αν όχι όλοι -εκ των «58» πληροφορήθηκαν την απόφαση από τα ΜΜΕ. Στην ολομέλεια που πραγματοποιήθηκε το ίδιο βράδυ ο κ. Βενιζέλος κατηγορήθηκε από κάποιους ακόμη και για «πολιτικό αμοραλισμό». Από τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για σταυροδοσία στις ευρωεκλογές μέχρι και το τελικό ναυάγιο μεσολάβησαν ακριβώς 16 ημέρες. Στη διάρκεια αυτών, η άτυπη επιτροπή προετοιμασίας της κοινής συνδιάσκεψης των κομμάτων και κινήσεων που απαρτίζουν την «Ελιά» συνεδρίασε τρεις φορές. Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις οι εκπρόσωποι των «58» ήταν διστακτικοί στο να κλείσουν οποιαδήποτε συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα των κ.κ. Λοβέρδου και Μόσιαλου. Η τρίτη ήταν και η τελευταία. Λίγη ώρα νωρίτερα είχε ανακοινωθεί η απόφαση των «58» να μην συμμετάσχουν οργανωτικά στη συνδιάσκεψη, ούτε και να προσφέρουν πρόσωπα για το ευρωψηφοδέλτιο. Το επόμενο βράδυ, στην προγραμματισμένη εκδήλωση των «58» στην Ελευσίνα, ένας εκ των ομιλητών, ο κ. Στ. Μπένος δεν προσήλθε καν, ενώ οι παρευρισκόμενοι ρωτούσαν αν η «Ελιά» υπάρχει ακόμα... του κ. Βενιζέλου, εξ αυτών που συμμετέχουν σταθερά στα τραπέζια που παραθέτει στους συνεργάτες του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση. Εκ των πλέον μετριοπαθών ο κ. Γ. Παγουλάτος τασσόταν πάντα υπέρ συμβιβαστικών λύσεων, ενώ ο κ. Ν. Μπίστης, ο οποίος -εκτός απροόπτουθα περιληφθεί στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, θεωρούσε ότι η σύμπραξη πρέπει να πραγματωθεί πάση θυσία. Ο κ. Μπίστης ίσως είναι και ο μοναδικός εκ των «58» ο οποίος επιθυμούσε εξαρχής να είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής, με ή χωρίς λίστα. Κάθε φορά που γινόταν συζήτηση για άλλον υποψήφιο, φαινόταν και η δυστοκία πολλών από τους «58» απέναντι στο ενδεχόμενο μιας πολύμηνης προεκλογικής εκστρατείας, με εξαίρεση την -προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ- κ. Αθηνά Δρέττα, η οποία, επίσης, παρουσιαζόταν πρόθυμη. Στην πορεία, παρά την αμφιθυμία και τις ενστάσεις, άρχισε να πραγματοποιείται ενός είδους ώσμωση των «58» με το ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο τοπικό. Οι νομαρχιακές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ πρακτικά άρχισαν να παραχωρούν τις υποδομές τους, προκειμένου να γίνουν οι εκδηλώσεις των «58», τόσο στο λεκανοπέδιο Αττικής όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Οι δυσκολίες προσέγγισης ΠΑΣΟΚ και «58» δεν έπαψαν να υφίστανται ούτε μετά την προσχώρηση του κόμματος του κ. Α. Λοβέρδου και της «Δυναμικής Ελλάδας» του κ. Η. Μόσιαλου στην «Ελιά». Μάλιστα, έγινε σαφές ότι, πλέον το ευρωψηφοδέλτιο θα συμπληρωνόταν με τρόπο «ομοσπονδιακό», άρα εκ των πραγμάτων με το ΠΑΣΟΚ να διαθέτει την υπεροπλία. «Ενδιάμεσο στάδιο» οι ευρωεκλογές Στον ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνουν τακτική, εκστρατεία και αναζητούν υποψηφίους ασκούμενη κυβερνητική πολιτική και το αίτημα για αλλαγή κυβέρνησης. Τα μηνύματα, λοιπόν, που θα κυριαρχήσουν στην προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές θα είναι: «Για μια νέα Ελλάδα σε μία άλλη Ευρώπη», «Η Ευρώπη που φτιάχνουν δεν είναι αυτή που θέλουμε», αλλά και «Ωρα να φύγουν», «Πρόκριμα για μία μεγάλη ανατροπή». Τις προηγούμενες ημέρες συγκροτήθηκε η επιτροπή του κόμματος για τις ευρωεκλογές με υπεύθυνο τον Ρ. Ρινάλντι και μέλη τους Ν. Παππά, Π. Σκουρλέτη, Γ. Μπαλάφα, Αλ. Καλύβα, Κ. Ησυχο, Γ. Μηλιό, Στ. Παππά και Μ. Δαρειώτη. Η επιτροπή θα επεξεργασθεί το κείμενο της διακήρυξης για τις ευρωεκλογές, θα προετοιμάσει τις εισηγήσεις για το ευρωψηφοδέλτιο και θα σχεδιάσει ένα πρόγραμμα συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων ανά την Ελλάδα, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας. Το ευρωψηφοδέλτιο εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έντονου προβληματισμού και εντατικών εσωκομματικών διεργασιών. Στην Κουμουνδούρου αναμένουν την τελική διατύπωση του νόμου για τις ευρωεκλογές, αλλά και τις κινήσεις στις οποίες θα προχωρήσουν τα άλλα κόμματα όσον αφορά τη σύνθεση των δικών τους ψηφοδελτίων. Παραδέχονται, ωστόσο, ότι η αντικατάσταση της λίστας από σταυροδοσία δυσκολεύει τους χειρισμούς και τις επιλογές, όπως και το γεγονός ότι όλη η χώρα θα θεωρηθεί μια ενιαία εκλογική περιφέρεια. Αυτό αναγκαστικά, όπως λένε, στρέφει προς την επιλογή «επώνυμων» υποψηφίων, που μπορούν να λειτουργήσουν πολυσυλλεκτικά και είναι αναγνωρίσιμοι σε ευρύ κοινό. Για τη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών είναι αναγκαίος ο συνδυασμός ονομάτων που θα αντιπροσωπεύει όλες τις τάσεις, ενώ θα επιδιωχθούν συνεργασίες με πρόσωπα εκτός κόμματος, που διαθέτουν αντιμνημονιακό πρόσημο. Παράλληλα, στον ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν να βρουν υποψηφίους που να έχουν τουλάχιστον βασικές γνώσεις του τρόπου λειτουργίας της Ε.Ε. και των θεσμών της. Ο νυν ευρωβουλευτής Ν. Χουντής θα είναι εκ νέου υποψήφιος, ενώ το όνομα του κ. Δημήτρη Παπαδημούλη, με δεδομένο ότι έχει περάσει από τις Βρυξέλλες, συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Από την εσωκομματική αντιπολίτευση, υπάρχουν εισηγήσεις για τους κ. Κ. Ησυχο και Α. Νταβανέλλο, ενώ ως συνεργαζόμενοι θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο ψηφοδέλτιο οι κ. Γ. Βαρουφάκης, Γ. Κατρούγκαλος και Κ. Χρυσόγονος, που είναι και μέλος της Κ.E. του ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωκομματική ισορροπία κρίνεται απαραίτητη για την επιτυχή έκβαση της προεκλογικής εκστρατείας, καθώς, όπως αναφέρουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, για την εκλογή 5-6 ευρωβουλευτών θα απαιτηθεί, καθένας από αυτούς να λάβει περισσότερους από περίπου σταυρούς. Η μάχη, βέβαια, στο εσωτερικό του κόμματος θα δοθεί και για τις τελικές διατυπώσεις στη διακήρυξη για τις ευρωεκλογές, όπου θα επανακάμψουν οι διαφωνίες για τον ρόλο της Ευρώπης, για τη θέση της Ελλάδας σε αυτήν και έναντι αυτής, για τις προοπτικές του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, με το «φάντασμα» της πολυφωνίας και των διαφορετικών προσεγγίσεων να πλανάται εκ νέου πάνω από την Κουμουνδούρου. «Κάθε τι έξυπνο το έχουμε ήδη σκεφτεί. Πρέπει μόνο να προσπαθήσουμε να το ξανασκεφτούμε». Με αυτή τη ρήση του Γκαίτε στο μυαλό τους βασανίζονται εσχάτως Αθήνα και Βερολίνο. Αναζητούν μία κίνηση-φράση στήριξης της Ευρωζώνης προς την Αθήνα που δεν θα μοιάζει χιλιοειπωμένη, θα υπονοεί έστω μια υπόσχεση μελλοντικής αρωγής προς τη χώρα μας αλλά παράλληλα δεν θα ενοχλεί ούτε την κοινή γνώμη στην Ελλάδα ούτε αυτήν στη Γερμανία. Ειδικά ενόψει των κρίσιμων ευρωεκλογών του Μαΐου. Οι ισορροπιστές στο Μαξίμου και στην καγκελαρία στύβουν το μυαλό τους για να βρουν την ιδανική χειρονομία καλής θέλησης, η οποία θα μπορούσε να κυμαίνεται από μία επίσκεψη της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ μέχρι μία απλή δήλωση με ασαφείς δεσμεύσεις περί ελάφρυνσης του χρέους, ενδεχομένως όμως και τίποτα. Διότι από μόνη της η παρουσία της κ. Μέρκελ, και δώρα φέρουσας, δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί ότι εξασφαλίζει ψήφους στο κυβερνών κόμμα. Πιθανότατα μάλιστα θα αποτελούσε υποστηρικτική προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και από τη γερμανική πλευρά διαψεύδεται μέχρι στιγμής η φημολογία περί ταξιδιού της καγκελαρίου πριν από τις εκλογές του Μαΐου. «Αν δεν υπάρξει αξιολόγηση, μην περιμένετε κάτι χειροπιαστό», είναι η συνήθης επωδός. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ευρωφοβική Εναλλακτική για τη Γερμανία που βρέθηκε πολύ κοντά στο όριο του 5% στις ομοσπονδιακές εκλογές πιέζει τους Χριστιανοδημοκράτες από τα δεξιά να μην προχωρήσουν σε περαιτέρω παραχωρήσεις προς την Αθήνα. Μετά την κατάργηση του εκλογικού ορίου 3% από το Συνταγματικό Δικαστήριο για τις ευρωεκλογές, αναμένεται άλλωστε να εκτοξευθούν στη Γερμανία ακραίοι κομματικοί σχηματισμοί, που ελάχιστη σχέση έχουν με την Ευρώπη. Παρ όλα αυτά οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι αυτές που ανησυχούν περισσότερο για τις συνέπειες ενός κακού εκλογικού αποτελέσματος στην κυβερνητική σταθερότητα στην Αθήνα. Ενδεικτικά είναι τα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου τον τελευταίο μήνα που εμφανίζουν το Βερολίνο να μελετά κινήσεις στήριξης προς τη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό είδαν το φως της δημοσιότητας εναλλακτικά σενάρια που μελετά το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, στα οποία περιλαμβάνονται μέχρι και η απομείωση του χρέους. Οσον αφορά το τρίτο πακέτο, η εφημερίδα Welt έγραψε αυτήν την εβδομάδα πως στο Βερολίνο υπάρχουν νέες σκέψεις για τον τρόπο χορήγησης βοήθειας στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί ιθύνοντες εξετάζουν πλέον το ενδεχόμενο να δοθούν περισσότερες ελευθερίες στους Ελληνες να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις, αφού η μέχρι τώρα πρακτική του μαστιγίου δεν έχει αποβεί ιδιαίτερα αποτελεσματική. Καίριας σημασίας, τέλος, για την ενίσχυση της κυβέρνησης αναμένεται να αποδειχθεί η ανάδειξη του υποψηφίου προέδρου της Κομισιόν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στο Δουβλίνο την επόμενη εβδομάδα, όπου σημειωτέον θα υπάρξει ένα σύντομο τετ-α-τετ του Ελληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με την κ. Μέρκελ. «Σφήνα» μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ Το «Ποτάμι» και πού αποσκοπεί Η ανακοίνωση της πρόθεσης του κ. Στ. Θεοδωράκη να ιδρύσει κόμμα, την Τετάρτη, δηλαδή την αμέσως επόμενη μέρα από τη γνωστοποίηση της αποτυχίας των «58» να συμπράξουν με το ΠΑΣΟΚ ενόψει των ευρωεκλογών δεν είναι τυχαία. Ο 50χρονος δημοσιογράφος, ιδιοκτήτης του διαδικτυακού τόπου «protagon.gr», ίδρυσε το «Ποτάμι» (όπως λέγεται το νέο κόμμα) με βασική στόχευση να διεκδικήσει ένα μερίδιο από τον κατακερματισμένο πολιτικό χώρο ο οποίος βρίσκεται μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ. Η πολυδιάσπαση της Κεντροαριστεράς ενδεχομένως ευνοούσε έναν άνθρωπο της επικοινωνίας, με πολυετή εμπειρία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και διαχρονικά διατυπωμένες δημόσιες θέσεις υπέρ της λεγόμενης μεταρρυθμιστικής ατζέντας. Οι καλές σχέσεις του κ. Θεοδωράκη με πρώην πρωθυπουργούς όπως οι κ. Κ. Σημίτης και Γ. Παπανδρέου, αλλά και με πρόσωπα τα οποία υπηρετούν την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις ως κεντρικό πολιτικό πρόταγμα, σκιαγραφούν με τρόπο ανάγλυφο και τις γενικότερες αντιλήψεις του για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την πολιτική. Αλλωστε και ο ίδιος, ήδη αναφέρθηκε σε μια εκτενή κοινωνική ατζέντα, η οποία απορρέει, σε σημαντικό βαθμό από τη θεματολογία που έχει διαχειριστεί δημοσιογραφικά (μεταναστευτικό, ναρκωτικά, σκουπίδια, κόστος υγειονομικής περίθαλψης κ.ο.κ.). Oλα αυτά θα γίνουν πιο σαφή και συγκεκριμένα, από την Τρίτη και έπειτα, όταν ο κ. Θεοδωράκης θα ανακοινώσει τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου του «Ποταμιού» (ο ίδιος δεν θα περιλαμβάνεται σε αυτό) και, πιθανώς, την ατζέντα που θέτει. Ορισμένοι αντιμετωπίζουν την ενεργοποίηση του κ. Θεοδωράκη ως ένα ακόμη σύμπτωμα περαιτέρω μετάλλαξης της ελληνικής πολιτικής σκηνής στα χρόνια της κρίσης. Πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας γνωστός δημοσιογράφος, παρουσιάζει εκπομπές υψηλής τηλεθέασης και συντηρεί έναν από τους πιο δημοφιλείς ιστότοπους στο Διαδίκτυο, αποφασίζει να δημιουργήσει πολιτικό κόμμα. Παρατηρούν, λοιπόν, αρκετοί ότι η περίπτωση του κ. Θεοδωράκη ενδεχομένως αποτελεί μια πρώτης τάξεως ένδειξη «ιταλοποίησης» της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Βέβαια, το συγκεκριμένο σενάριο μένει να δοκιμασθεί και στην πράξη, δηλαδή στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Το αποτέλεσμα θα χρησιμεύσει για την εξαγωγή γενικών πολιτικών συμπερασμάτων, καθώς η σταυροδοσία καθιστά πια μετρήσιμη και την επιρροή προσώπων με δημόσια παρουσία, όπως, εν προκειμένω, ο κ. Θεοδωράκης. Ο ίδιος επισημαίνει πως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα κρίνει αν το εγχείρημα θα φτάσει ώς τις εθνικές εκλογές. Σε περίπτωση αποτυχίας, ήδη προανήγγειλε ότι θα επιχειρήσει να επιστρέψει στη δημοσιογραφία. Στο άρθρο με το οποίο προανήγγειλε το κόμμα περιγράφει το ευρωψηφοδέλτιο ως μια ομάδα «φοιτητών, διανοουμένων, οικονομολόγων, εργατών, καλλιτεχνών, ανέργων, εμπόρων, γιατρών και αρχιτεκτόνων» και περιγράφει ως «εχθρούς της παράταξης» όσους είναι «λαϊκιστές, εθνικές και ευρωσκεπτικιστές».