ΔΙΑΖΥΓΙΟ. πριν από τον γάμο Δεν τους βγαίνει η προσπάθεια για συνεργασία ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ 4 ΕΚΔΟΣΕΙΣ!

Transcript

1 001-ΠΡΩΤΗ 02/06/2012 4:28 ΜΜ Page 1 ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ 4 ΕΚΔΟΣΕΙΣ! ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΣηΜΕρα κυριακη, ΜαΖι ΜΕ ΤΟ ΠακΕΤΟ ΤηΣ ΣηΜΕριΝηΣ, ΤΟ IN BUSINESS ιουνιου ΠΟυ κυκλοφορει ΣΤηΝ ΕιΔικη ΤιΜη ΤΩΝ 3,40 ΠρΟαιρΕΤικα κυριακη 3 ιουνιου 2012 Λειβάδια υπό καθεστώς τρομοκρατίας ΣΕΛΙΔΕΣ Ο «εφιάλτης» του Μηχανισμού Στήριξης πάνω από την Κύπρο ΣΕΛΙΔΕΣ 4-6 Στις ουρές για ένα συσσίτιο ΣΕΛΙΔΕΣ 30, O Π O I O Σ E Λ E Y Θ E P A Σ Y Λ Λ O Γ A T A I Σ Y Λ Λ O Γ A T A I K A Λ A T H Σ K Y P I A K H Σ Όλα δείχνουν ναυάγιο στον ενδιάμεσο χώρο P ή γ α ς Φ ε ρ α ί ο ς 3,50 ΕΥΡΩ ΔΙΑΖΥΓΙΟ πριν από τον γάμο Δεν τους βγαίνει η προσπάθεια για συνεργασία ΣΕΛΙΔΕΣ 3, 10-16

2 002 02/06/2012 4:09 ΜΜ Page 2 2 KYPIAKH 3 IOYNIΟΥ 2012 ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ Άλλο οικονομία και άλλο Μαρί; ΤΗΣ ΣΚΕΥΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ stavrousk@simerini.com Ο ΔΗΜHΤΡΗΣ Χριστόφιας είπε πολλά και ενδιαφέροντα κατά την προχθεσινή διάσκεψη Τύπου, που παρέθεσε για την εσωτερική διακυβέρνηση. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, οι αναφορές του για τις εξελίξεις στην οικονομία από τη μια, και για την τραγωδία της έκρηξης στο Μαρί από την άλλη, κυριάρχησαν του ενδιαφέροντος. Υπάρχει, όμως, μια πολύ σημαντική παράμετρος στο γενικό συμπέρασμα των συμφραζομένων του για τα δύο αυτά πολύ μεγάλα ζητήματα, η οποία είναι άκρως ενδεικτική του τρόπου σκέψης και της σύγχυσης στην οποία τέλει, των αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών του, που τον αφήνουν πολλές φορές εκτεθειμένο στα μάτια της κοινής γνώμης. Και εξηγούμαστε. Σε ό,τι αφορά το θέμα της οικονομίας και ειδικότερα τα πολυδιαφημιζόμενα νέα μέτρα, έστειλε ένα ξεκάθαρο και σαφές μήνυμα. Ότι είναι αποκλειστικά και μόνο ο ίδιος που διαμορφώνει την πολιτική του Κράτους, ασκώντας ακριβώς τις εκτελεστικές εξουσίες που του καθορίζει το Σύνταγμα και το προεδρικό μας σύστημα. Ότι δεν είναι ο κάθε υπουργός ξεχωριστά ή οι μανδαρίνοι των Υπουργείων, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, που καθορίζουν την πολιτική. Ας πούμε, λοιπόν, ότι συμφωνούμε πλήρως και πως έχει απόλυτο δίκαιο επί τούτων ο Πρόεδρος. Διερωτόμαστε, ωστόσο: Αυτό δεν ισχύει για όλους τους τομείς και για όλες τις παραμέτρους της διακυβέρνησής του; Προφανώς και ισχύει. Άρα, πώς γίνεται για την τραγωδία στο Μαρί ν αποποιείται κάθε ευθύνη, να βγάζει την «ουρά» του απ έξω, να μιλά για συμπρωταγωνιστές ή κομπάρσους στην υπόθεση της έκρηξης, να δηλώνει απερίφραστα πως δεν αισθάνεται καμία ενοχή; Πώς γίνεται στην περίπτωση της οικονομίας να υπογραμμίζει πως αυτός είναι που καθορίζει την πολιτική του Κράτους, ενώ για την τραγωδία στο Μαρί, που σαφώς και ήταν αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων οι οποίες λήφθηκαν προηγουμένως, να εμφανίζεται αμέτοχος; Προσέγγιση δύο μέτρων και δύο σταθμών ή ό,τι μας συμφέρει καλύτερα, άλλη μια παραδοξότητα στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο Δημήτρης Χριστόφιας. Που τον αφήνει για άλλη μια φορά εκτεθειμένο HΜΕΡΗΣΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Έτος 36ο Αριθμός Φύλλου η Έκδοση 3 Φεβρουαρίου 1976 Εκδότης και Συνιδρυτής: Κώστας Ν. Χατζηκωστής Διατελέσας Διευθύνων Σύμβουλος: Άντης Χατζηκωστής ( ) Διευθύνων Σύμβουλος: Γιώργος Μιχαήλ Διευθυντής Εφημερίδων: Μάνος Μωυσέως Οικονομικός Διευθυντής: Ανδρέας Χατζημάρκου Group Advertising Director: Μαρία Κυριάκου Group Marketing Director: Πέτρος Πέτρου Αρχισυντάκτης: Γιώργος Πλουτάρχου Αρχισυντάκτρια Κυριακάτικης «Σ»: Σκεύη Σταύρου Βοηθός Αρχισυντάκτης: Κωστάκης Αντωνίου Αρχισυντάκτης Business Weekly: Άγγελος Αγγελοδήμου Υπεύθυνος Σελίδωσης: Σάββας Σ. Κατσαρής Φωτογράφος: Γιώργος Μιχαήλ Ιδιοκτησία: Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημοσία Λτδ Brand Manager: Ερωτόκριτος Ερωτοκρίτου Εμπορική Διευθύντρια Εφημερίδων: Γεωργία Τουτουνζιάν Υπεύθυνη Διεκπεραίωσης: Ιφιγένεια Λιασή Κεντρικό Τηλέφωνο Επικοινωνίας: / Φαξ: Εμπορικό Τμήμα: / Φαξ: ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: ΗΛΕΚ. ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ: mail@simerini.com Εκτύπωση: Cassoulides Printing House Διανομή: Kronos Public Ltd Copyright Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημόσια Λτδ Απαγορεύεται αυστηρώς η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά προτίμηση ή κατά διασκευή απόδοση του περιεχομένου (κειμένου ή φωτογραφίας) με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφηση ή άλλο, χωρίς τη γραπτή έγκριση ή άδεια του εκδότη «Εκδοτικός Οίκος Δίας Δημόσια Λτδ». Ο μεγαλύτερος καταυλισμός της Ταϊλάνδης Η ηγέτιδα της αντιπολίτευσης του Μιανμάρ, Aung San Suu Kyi, συνομιλεί με κατοίκους του προσφυγικού καταυλισμού της επαρχίας Τακ στα βορειο-δυτικά της Ταϊλάνδης. Ο συγκεκριμένος καταυλισμός αριθμεί πρόσφυγες και είναι ο μεγαλύτερος από τους εννέα συνολικά καταυλισμούς της χώρας. Ο καιρός 27 0 C Αρθρογραφούν σήμερα στη «Σημερινή» Ο θρίαμβος της κομματοκρατίας Σάββας Ιακωβίδης, ΣΕΛΙΔΑ 18 Ας το φορτωθεί ο επόμενος Γιώργος Πλουτάρχου, ΣΕΛΙΔΑ 19 Οι προγραμματικές αρχές και η ΕΔΕΚ Κωστάκης Αντωνίου, ΣΕΛΙΔΑ C 27 0 C 32 0 C 29 0 C Το ταμείον είναι μείον! Γιάννος Χαραλαμπίδης, ΣΕΛΙΔΕΣ Αριστερή προδοσία Λάζαρος Μαύρος, ΣΕΛΙΔΑ 18 Απόν αντρέπεται Χρύσω Αντωνιάδου, ΣΕΛΙΔΑ 60 ΣΗΜΕΡΑ Ο καιρός θα είναι κυρίως αίθριος, με τοπικά αυξημένες νεφώσεις το απόγευμα στα ορεινά. Οι άνεμοι θα πνέουν το πρωί μεταβλητοί, ασθενείς 3 μποφόρ και αργότερα κυρίως νοτιοδυτικοί ως βορειοδυτικοί, ασθενείς ως μέτριοι, 3 με 4 μποφόρ. Η θάλασσα θα είναι λίγο ταραγμένη. Η θερμοκρασία θα ανέλθει στους 32 βαθμούς στο εσωτερικό, στους 29 στα νότια και ανατολικά παράλια, στους 26 στα δυτικά, στους 27 στα βόρεια παράλια και στους 22 βαθμούς στα ψηλότερα ορεινά. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ Τη Δευτέρα, την Τρίτη και την Τετάρτη ο καιρός θα είναι κυρίως αίθριος και η θερμοκρασία δεν αναμένεται να σημειώσει σημαντική μεταβολή. ΚΥΡΙΑΚΗ Στο Κίεβο, στην Οδησσό και στη Λευκωσία Μάριος Δημητρίου, ΣΕΛΙΔΑ 60 «Ανθρωπάκι του Θεού» Κίκος Λανίτης, ΣΕΛΙΔΑ 60 Άθλιες μεθοδεύσεις Ελένη Θεοχάρους, ΣΕΛΙΔΑ 63 IOYNIΟΥ 2012 [ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ] Αθήνα 24, Αλγέρι 20, Βαρκελώνη 19, Βαρσοβία 8, Βελιγράδι 22, Βιένη 17, Βουδαπέστη 17, Βουκουρέστι 20, Βρυξέλλες 13, Γενεύη 18, Δαμασκός 17, Δουβλίνο 15, Ηράκλειο 17, Θεσσαλονίκη 19, Κάιρο 22, Κάλιαρι 20, Κίεβο 9, Κοπεγχάγη 11, Κουβέιτ 29, Κωνσταντινούπολη 13, Λευκωσία 17, Λισαβόνα 20, Λονδίνο 17, Μαδρίτη 20, Μάντσεστερ 15, Μόσχα 1, Μπαχρέιν 27, Μπορντό 22, Όσλο 11, Παρίσι 19, Πράγα 9, Ρώμη 18, Σαράγεβο 19, Σόφια 18, Στοκχόλμη 6, Ταγγέρη 17, Τάλιν 3, Τελ Αβίβ 19, Τζέντα 29, Τρίπολη 25, Τύνιδα 22, Φρανκφούρτη 14

3 003-ΤΟ ΘΕΜΑ 02/06/2012 4:24 ΜΜ Page 3 KYPIAKH 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Τελευταία παρτίδα για ενδιάμεσο χώρο ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ τους χαρτιά ετοιμάζονται να ρίξουν τα κόμματα του Κέντρου, στην καταληκτήρια, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, παρτίδα της ερχόμενης Τετάρτης, που θα κρίνει το μέλλον της προσδοκώμενης συνεργασίας τους στις προεδρικές εκλογές. Και θα αποτελέσει τη συνέχεια και ολοκλήρωση του ημιτελούς παιγνιδιού της περασμένης εβδομάδας, με αρκετές δυσεπίλυτες εκκρεμότητες. Στόχος του Μάριου Καρογιάν κατά την τελευταία συνάντηση ήταν να «αποδομήσει» τις υποψηφιότητες των υπολοίπων κομμάτων, εγείροντας, αφενός, ζήτημα «αρχηγικών υποψηφιοτήτων» (σαφής στόχευση η υποψηφιότητα Ομήρου), και αφετέρου θέμα υποψηφιοτήτων εκτός διαδικασίας του ενδιάμεσου χώρου (στόχευση η υποψηφιότητα Λιλλήκα). Εγείροντας, παράλληλα, θέμα ΔΗΚΟϊκής πρωτοκαθεδρίας στην επιλογή του υποψηφίου, επιχειρεί να διευκολύνει τους όρους «επιβολής» υποψηφιότητας δικής του επιλογής, προτάσσοντας ως μοναδική πρόταση από πλευράς ΔΗΚΟ, μετά το «ναυάγιο» Κεραυνού, την υποψηφιότητα Χρίστου Μαυρέλλη, η οποία παραμένει πάντοτε στον ορίζοντα αποδεκτικότητας του ΑΚΕΛ. Ενδέχεται, παράλληλα, να επιχειρήσει να εξουδετερώσει την υποψηφιότητα Ομήρου, προτάσσοντας τη δικό του όνομα, σ ένα εξαναγκαστικό «consensus» αλληλοαποκλεισμού των αρχηγών. Η τακτική της ΕΔΕΚ Σ αυτήν την τακτική, ένα ενδεχόμενο σενάριο «απάντησης» των υπολοίπων κομμάτων, θα είναι η κατ αρχήν αποδοχή της άτυπης «πρωτοκαθεδρίας» του Δημοκρατικού Κόμματος όσον αφορά την επιλογή, με απόρριψη, στη συνέχεια, της υποψηφιότητας Χρίστου Μαυρέλλη, αντιπροτείνοντας ότι, για την υπέρβαση του διαφαινόμενου αδιεξόδου, μοναδική λύση είναι μια προεδρική επιλογή. Στο πλαίσιο αυτό, θα προτείνουν στον Μάριο Καρογιάν, ως ηγέτη του μεγαλύτερου, σε εκλογική δύναμη, κόμματος, να πει αν ενδιαφέρεται να ηγηθεί της προσπάθειας. Σε περίπτωση που αρνηθεί, πράγμα που είναι και το πιθανότερο, τότε θα εισηγηθούν ως έσχατη λύση την υποψηφιότητα Ομήρου, πρόταση που, υπό τα δεδομένα, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για το Δημοκρατικό Κόμμα να απορρίψει. Πιθανόν, όμως, η ΕΔΕΚ να ακολουθήσει άλλη τακτική, απορρίπτοντας εκ των προτέρων ως ετεροχρονισμένη και εκτός των συμφωνηθέντων αρχών την αξίωση του ΔΗΚΟ για «πρωτοκαθεδρία», αντιτείνοντας, παράλληλα, ότι, εκείνο που έχει αποκλειστεί εξ αρχής είναι η υποψηφιότητα του Προέδρου του ΔΗΚΟ από τον ίδιο τον Μάριο Καρογιάν, «προκειμένου να υποβοηθηθεί η διαδικασία, και όχι οι αρχηγικές υποψηφιότητες εν γένει, οι οποίες πάντοτε παρέμεναν, εν δυνάμει, στο τραπέζι, ως έσχατη λύση σε περίπτωση αδιεξόδου». Πάντως, πολλά θα εξαρτηθούν από τη στάση του Κινήματος Οικολόγων αλλά και του ΕΥΡΩΚΟ, το οποίο αναδεικνύεται σ έναν απρόσμενο αστάθμητο παράγοντα, με αμφίπλευρες προσεγγίσεις και προς του δύο μεγάλους του Κέντρου, ενισχύοντας ή αποδυναμώνοντας, με τις εκάστοτε τοποθετήσεις του, τους όρους της στρατηγικής τους. Συνεχίζεται ο προβληματισμός στο ΑΚΕΛ 3 Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ συνεχίζεται, δήλωσε χθες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας εξερχόμενος από τα γραφεία του ΑΚΕΛ, όπου παρέστη σε συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος με θέμα τις προεδρικές εκλογές. Ερωτηθείς σχετικά, ο Πρόεδρος Χριστόφιας ευχαρίστησε την ηγεσία του ΑΚΕΛ γιατί τον κάλεσε να λάβει μέρος και να παρακολουθήσει τη συνεδρία του Γραφείου. «Ο προβληματισμός συνεχίζεται, απλώς εγώ έπρεπε να αποχωρήσω. Δεν νομίζω να είναι και παράξενο γιατί μπορεί να πω άποψη ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος σε μια συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου για τις εξελίξεις που αφορούν τις προεδρικές εκλογές. Και το κάνω και θα το κάνω». Σ ερώτηση εάν έδωσε όνομα στο Πολιτικό Γραφείο, απάντησε ότι «δεν συζητούνται ονόματα αυτήν τη στιγμή». Σε σχόλιο ότι υπάρχουν δημοσιεύματα πως έδωσε ονόματα χθες ή σε προηγούμενες συνεδρίες και αν είναι διατεθειμένος να δώσει ονόματα, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι δεν συνηθίζει να καθοδηγείται από δημοσιεύματα. Ερωτηθείς εάν υπάρχει υποψηφιότητα Καζαμία στον τραπέζι, δεν απάντησε. Κληθείς να σχολιάσει την «ομοβροντία των κομμάτων» για τη διάσκεψη Τύπου που παρέθεσε προχθές, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε: «Εσύ περίμενες ότι δεν θα δεχθώ ομοβροντία; Εγώ το περίμενα. Αφού είναι το σύνηθες αυτό, είναι παράδοση πλέον. Τίποτε καλό δεν λέει ή κάνει ο Χριστόφιας και όλοι οι άλλοι, συλλήβδην, σαν μια χορωδία επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Ας κρίνει ο κόσμος». Ερωτηθείς εάν είναι «εις και μόνος», όπως έγραψε χθες μια εφημερίδα, ο Πρόεδρος Χριστόφιας απάντησε: «Αυτό είναι πολύ ανόητο». Υποψήφια Πρόεδρος η Μακαρία Άντρη Στυλιανού ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΗ μάχη των προεδρικών εκλογών του Φεβρουαρίου 2013, εκ μέρους της ομάδας εθελοντών αγανακτισμένων αφυπνισμένων πολιτών, ρίχνεται η εκπαιδευτικός Μακαρία Άντρη Στυλιανού, που υπήρξε «ψυχή» των κινητοποιήσεων έξω από το Προεδρικό μετά τις 11 Ιουλίου 2011 και την τραγωδία στο Μαρί. Σχετική ανακοίνωση -χωρίς να αναφέρει το όνομά της- εξέδωσε την περασμένη Πέμπτη, 31 Μαϊου 2012, η ομάδα υποστήριξης υπερκομματικού υποψηφίου πολίτη για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η 45χρονη Μακαρία Άντρη Στυλιανού είναι βοηθός διευθύντρια στο Β δημοτικό σχολείο Αγλαντζιάς. Είναι μονογονιός, μητέρα τεσσάρων παιδιών, (δύο θυγατέρων 15 και 9 χρόνων και δύο γιων 11 και 10 χρόνων) και κατέχει διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στα Παιδαγωγικά. Πριν διοριστεί στη δημοτική εκπαίδευση (έχει 24 χρόνια υπηρεσίας), υπηρέτησε στρατιωτική θητεία ως εθελόντρια και ήταν λοχίας στην Εθνική Φρουρά για 26 μήνες. Επίσης υπηρέτησε για 4 χρόνια ως αξιωματικός στην Πολιτική Άμυνα, εκπαιδεύτρια Πρώτων Βοηθειών. Ο Moody s μείωσε το μέγιστο δυνατό αξιόχρεο για ελληνικά χρεόγραφα Ο ΟΙΚΟΣ αξιολόγησης Moody s ανακοίνωσε χθες ότι μείωσε τη μέγιστη βαθμίδα, στην οποία μπορεί να τοποθετεί το αξιόχρεο των χρεογράφων, που εκδίδονται στην Ελλάδα, από κρατικά ή ιδιωτικά ιδρύματα, σε Caa2, από B1 ώς σήμερα, επικαλούμενος τον εντεινόμενο κίνδυνο εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη. Η ανακοίνωσή του αυτή δεν αφορά προς το παρόν το κρατικό ελληνικό χρέος, το οποίο ο οίκος τοποθετεί στη βαθμίδα C, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του. Οι όποιες περαιτέρω μεταβολές αξιολόγησης που θα ανακύψουν ως αποτέλεσμα του νέου μέγιστου δυνατού αξιόχρεου θα ανακοινωθούν την ερχόμενη εβδομάδα, διευκρίνισε ο οίκος. Ο οίκος εξήγησε στην ανακοίνωσή του ότι, παρά τον εντεινόμενο κίνδυνο η χώρα να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, τον οποίο χαρακτήρισε πραγματικό, αυτό δεν αποτελεί το σενάριο που θεωρεί το κεντρικό, ή το πιο πιθανό, αν και μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι ενδεχόμενο ο κίνδυνος να αυξηθεί περαιτέρω. [ ΘΕΣΗ ] Λουδοβίκεια σύνδρομα!.. Μετά και από την προχθεσινή συνέντευξη Τύπου του Προέδρου Χριστόφια, οι πολίτες αισθάνονται ακόμα περισσότερο απογοητευμένοι, απελπισμένοι και εξοργισμένοι. Δεν τους έπρεπε ένας τέτοιος Πρόεδρος. Δεν έπρεπε στην Κύπρο ένας τέτοιος, εκτός πραγματικότητας, Πρόεδρος. Επιθετικός, υβριστικός, είρων, χλευαστικός και, προπάντων, αμετανόητος, εξωπραγματικός και άσχετος με τη ζοφερή πραγματικότητα, που όλοι βιώνουμε. Δεν θέλησε να καταλάβει τίποτε και δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει απαντήσεις. Η εντύπωση που ο Δ. Χριστόφιας έδωσε ήταν η εξής: Αφού σε εννιά μήνες δεν θα είναι Πρόεδρος, και το κόμμα του, το ΑΚΕΛ, που τώρα κυβερνά, θα εκδιωχθεί από την εξουσία, τι τον νοιάζει αν ο τόπος πάει κατά βαρβάρων; Ο Πρόεδρος όφειλε να δώσει απαντήσεις και εξηγήσεις στα μεγάλα ζητήματα που ταλανίζουν τον τόπο. Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι αυτά δημιουργήθηκαν επί προεδρίας του. Οι συγκυρίες και η τύχη τα έφεραν αυτός να εκλεγεί Πρόεδρος και, άρα, αυτός καλείται να δώσει λύσεις. Αφού διαζωγράφισε ένα θετικό πορτρέτο της τελευταίας τετραετίας, ο Πρόεδρος παρεκτράπη σε συμπεριφορές και θέσεις που, πόρρω απέχουν από εκείνες ενός προσγειωμένου και σοβαρού ηγέτη. Έδωσε την εντύπωση ότι ζούμε στη χώρα της ουτοπίας, όπου όλα θα λυθούν ως διά μαγείας. Χειρότερα: Έδωσε την εντύπωση ότι το κράτος είναι εκείνος, έστω και αν στηρίζεται στο αγαπημένο κόμμα του, το ΑΚΕΛ, που ουσιαστικά αυτό κυβερνά και όχι οι δυστυχείς υπουργοί. Με υψαύχενα και αλαζονικό τρόπο, ο Δ. Χριστόφιας κατεξευτέλισε τον Υπουργό Οικονομικών, Β. Σιαρλή, όπως τον γελοιοποίησε προηγουμένως ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ. Τον χαρακτήρισε ως άπειρο, πολιτικά, ενώ ταυτόχρονα επέκρινε τον προηγούμενο Υπουργό Οικονομικών, Κ. Καζαμία, ότι δεσμεύτηκε για το 2,5% στο δημοσιονομικό έλλειμμα. Ο Δ. Χριστόφιας χλεύασε προσβλητικά και τον πρώην Πρόεδρο, Γ. Βασιλείου και ειρωνεύτηκε τη φωνούλα του και τις νεοφιλελεύθερες απόψεις του. Ο Πρόεδρος επιτέθηκε χλευαστικά και κατά του Αθ. Ορφανίδη και πρόσβαλε και τον πειθήνιο στο ΑΚΕΛ, Σταυράκη, για την επένδυση του Κατάρ. Ο Δ. Χριστόφιας δεν εξήγησε πού θα βρούμε τα 1800 εκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίηση της Λαϊκής. Περιέπεσε σε αντιφάσεις αν θα ενταχθούμε ή όχι στον Μηχανισμό Στήριξης. Το χειρότερο, που κατερειπώνει πλήρως την όση απέμεινε αξιοπιστία της Κύπρου: Είπε ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε το έλλειμμα στο 2,5% και αγγίξουμε το 3%. Θα μας πουν και μπράβο οι Βρυξέλλες, ισχυρίστηκε. Είναι να διερωτάται κανείς με την απίστευτη αφέλεια ή την ασχετοσύνη του Προέδρου. Είναι ποτέ δυνατόν οι Βρυξέλλες να παίζουν; Δεν αντιλαμβάνεται ότι από τη στιγμή που δεσμευτήκαμε, ως κράτος, να τηρήσουμε το έλλειμμα στο 2,5%, οφείλουμε να είμαστε αξιόπιστοι; Προφανώς όχι! Διότι εμφανώς δεν κατανοεί ότι η πρώτη και θεμελιώδης αρχή της εξωτερικής πολιτικής ενός σοβαρού κράτους και μιας υπεύθυνης κυβέρνησης είναι η, πάση θυσία, διατήρηση και ανάδειξη της αξιοπιστίας του κράτους. Δυστυχώς, με τις τεχνοτροπίες και τις αντιλήψεις Χριστόφια, η Κύπρος κατάντησε το περίγελο των περισσότερων εταίρων μας, που απλώς καγχάζουν και δεν μας θεωρούν σοβαρούς. Πόσο σοβαρός μπορεί να είναι ένας Πρόεδρος όταν για πολλοστή φορά απαξιώνει, προσβάλλει και μειώνει το πόρισμα της έρευνας Πολυβίου, που ο ίδιος διόρισε για την τραγωδία στο Μαρί; Όταν ο αρχηγός του κράτους εκθεμελιώνει θεσμούς, τι να αναμένει από τους πολίτες; Ο Δ. Χριστόφιας εμφανίστηκε εριστικός και με Λουδοβίκεια σύνδρομα. Δεν ενδιαφέρεται καν για την πολιτική και άλλη υστεροφημία του. Δικαίωμά του. Όμως και οι πολίτες δικαιούνται να διαπιστώνουν πικρά ότι ο Δ. Χριστόφιας εξελίσσεται στον χειρότερο Πρόεδρο, που η Κύπρος είχε από κτίσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα παραμείνει ακόμα εννιά μήνες στην Προεδρία

4 COVER 02/06/2012 1:28 ΜΜ Page 4 4 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 IOYNIΟΥ 2012 ΣΤΙΣ ΔΑΓΚΑΝΕΣ Του ΜηχΑνισΜοY η ΚYπροσ Μετά το κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού προς την Κύπρο Πρόσω ολοταχώς σε Μηχανισμό Σταθερότητας Θα πάμε ή δεν θα πάμε; Ας πάμε τώρα με τους δικούς μας όρους, παρά αργότερα με τους σκληρούς όρους που ενδεχόμενα να μας επιβάλει η Τρόικα, λένε οι μεν. Ας το αφήσουμε για μετά και βλέπουμε, λένε οι δε ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ» που θα καθορίσει και τις εξελίξεις βρίσκεται σε ένα θέμα που απασχολεί πια καθημερινά την Κύπρο και ακούει στο όνομα Λαϊκή Τράπεζα ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ Μ πορεί η Κύπρος να αποφύγει τον Μηχανισμό Στήριξης και να σταθεί στα πόδια της; Η ένταξη ή μη στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ή στον Μηχανισμό Στήριξης, όπως καθιερώθηκε να λέγεται, είναι ένα θέμα που τείνει να μετατραπεί σε ένα μέρος της καθημερινής μας ζωής, με απρόβλεπτες μέχρι στιγμής επιπτώσεις. Από τη μια η κατάσταση στο χρηματοοικονομικό σύστημα της Κύπρου, από την άλλη η κατάσταση τής κυπριακής οικονομίας γενικότερα αλλά και η εύθραυστη θέση των δημοσίων οικονομικών, αλλά κυρίως το κλείσιμο της στρόφιγγας του δανεισμού προς την Κύπρο, οδηγούν προς μια πορεία χωρίς επιστροφή, προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Εκτός κι αν γίνει κανένα θαύμα! Το «κλειδί» στην υπόθεση, που θα καθορίσει και τις εξελίξεις, βρίσκεται σε ένα θέμα που απασχολεί πια καθημερινά την Κύπρο και ακούει στο όνομα Λαϊκή Τράπεζα. Αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεχθεί το ομόλογο που εκδίδει το κυπριακό κράτος για στήριξη τής ανακεφαλαιοποίησης τής Λαϊκής Τράπεζας και τη χρηματοδοτήσει με ρευστό, η Κύπρος μπορεί και να γλιτώσει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (European Stability Mechanism) γνωστό και ως ESM. Σε αντίθετη περίπτωση, η πορεία προς τον Μηχανισμό δεν είναι πια ένα άπιαστο, απατηλό όνειρο αλλά μια πραγματικότητα, καθώς το κράτος θέλει χρήματα και πιστεύει ότι θα τα βρει μέσω του Μηχανισμού, όχι μόνο για να στηρίξει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την έκθεσή του στα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά και για να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της Κύπρου και να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες που γίνονται όλο και πιο πιεστικές εξαιτίας της έλλειψης ρευστού και των σκληρών όρων που ζητούνται για τη σύναψη δανείων. Το ταμείο είναι μείον Σίγουρα ο Μηχανισμός δεν είναι ο αυτοσκοπός αλλά η προδιαγεγραμμένη πορεία ενός κράτους, μιας οικονομίας και ενός τραπεζικού συστήματος που δεν βρίσκει χρήματα με ελκυστικούς όρους και χαμηλό κόστος για να καλύψει τις «τρύπες» του. Η μέχρι σήμερα άτρωτη και αλώβητη κυπριακή οικονομία, το μέχρι πρότινος εύρωστο τραπεζικό σύστημα οδηγούνται σε έναν Μηχανισμό Στήριξης, που εκτιμάται ότι θα έλθει όχι χωρίς θυσίες και επώδυνα μέτρα για τον κυπριακό λαό, καθώς τίποτε δεν προσφέρεται δωρεάν. Η Τρόικα (ΔΝΤ, Ε.Ε. και ΕΚΤ) θα ζητήσει από την Κύπρο να παρουσιάσει και να εφαρμόσει ένα οικονομικό πρόγραμμα - μνημόνιο, που πιθανότατα ν αγγίζει σοβαρές πτυχές θεμάτων μέχρι τώρα ταμπού, όπως κατάργηση της ΑΤΑ, περιορισμός αριθμού δημοσίων υπαλλήλων και ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων και ημικρατικών οργανισμών, αλλά και αύξηση του εταιρικού φόρου με άμεσες επιπτώσεις για τις εταιρείες διεθνών δραστηριοτήτων (πρώην υπεράκτιες) που είναι εγγεγραμμένες στην Κύπρο. Το ενδεχόμενο η Κύπρος να οδηγηθεί σε έναν Μηχανισμό Στήριξης δεν είναι τωρινό. Από πέρσι τον Αύγουστο οι οίκοι χρηματοπιστωτικής αξιολόγησης Standard & Poor s και Fitch προειδοποιούσαν για την πορεία της Κύπρου προς τον Μηχανισμό. Ο πρώτος χαρακτήριζε ως αρνητική την προοπτική της εξυπηρέτησης τού μακροπρόθεσμου χρέους της χώρας και εκτιμούσε ότι «η κατάσταση των δημοσιονομικών της κυπριακής Κυβέρνησης δεν είναι πλέον βιώσιμη» και έθετε την Κύπρο υπό κατάσταση παρακολούθησης. Ο δεύτερος επεσήμαινε ότι «η Κύπρος ενδέχεται να χρειαστεί να προσφύγει στον Μηχανισμό Στήριξης». Κυβέρνηση και κόμματα ροκάνιζαν τον χρόνο, διαφωνούσαν για το περιεχόμενο των μέτρων που έπρεπε να λάβουν, έκλειναν τα αφτιά και τα μάτια μπροστά στις διαρθρωτικές αδυναμίες της κυπριακής οικονομίας μέχρι που η βόμβα μεγατόνων της έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα έσκασε και μαζί της συμπαρέσυρε το στέρεο μέχρι σήμερα οικοδόμημα της κυπριακής οικονομίας. Το δάνειο των 2,5 δισ. των Ρώσων δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις «τρύπες», η συμφωνία για στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας χρειάζεται ρευστό για να ενεργοποιηθεί και τα χρονικά περιθώρια εξαντλούνται.

5 COVER 02/06/2012 1:28 ΜΜ Page 5 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 IOYNIΟΥ 2012 στισ ΔΑΓΚΑνΕσ Του ΜηχΑνισΜοY η ΚYπροσ Καλλιεργείται το έδαφος 5 ο υπουργοσ Οικονομικών κ. Βάσος Σιαρλή άρχισε εδώ και βδομάδες να καλλιεργεί το έδαφος για το ενδεχόμενο η Κύπρος να προσφύγει στον Μηχανισμό Σταθερότητας, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι ότι το ταμείο είναι μείον και χρειάζεται ρευστό. Σε μια λακωνική δήλωσή του, που λέει πολλά, προειδοποιεί για τα δύσκολα που έρχονται και αφήνει τα πράγματα να οδηγηθούν από μόνα τους. «Αν πάρουμε εγκαίρως τα δέοντα μέτρα θα μπορούμε να ζητήσουμε χρηματοδότηση από τον Μηχανισμό Στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να μας επιβληθούν σκληροί όροι». Από την άλλη ο νέος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου κ. Πανίκος Δημητριάδης μιλά χωρίς ενδοιασμούς για το ενδεχόμενο ένταξης της Κύπρου στον Μηχανισμό. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Δημήτρης Χριστόφιας, που μέχρι τώρα έπαιρνε το θέμα αλλού, τώρα άρχισε να αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα τής κατάστασης και να «μετρά και το σεντ» όπως είπε χαρακτηριστικά, ώστε η Κύπρος να αποφύγει τον Μηχανισμό που, όπως αναφέρει, είναι για πολλές άλλες χώρες απάνθρωπος και φθοροποιός για τον κόσμο, για τον απλό άνθρωπο». Κι όμως όσο ποτέ άλλοτε τα περιθώρια στενεύουν και δεν αποκλείεται ακόμη και επί προεδρίας του η Κύπρος να βρεθεί στον Μηχανισμό με όλα τα επακόλουθα. Η φιλολογία και η παραφιλολογία δίνουν και παίρνουν, τα σενάρια και οι εκτιμήσεις για τα υπέρ και τα κατά της ένταξης σε Μηχανισμό Σταθερότητας κορυφώνονται, οι οικονομολόγοι και οι οικονομικοί αναλυτές -ανάλογα με την οικονομική σχολής σκέψης στην οποία ανήκουν- δημοσιοποιούν τις εκτιμήσεις τους. Ο λαός ανησυχεί - φοβάται μην πάθει ό,τι έπαθε η Ελλάδα, τρέμει για τα χειρότερα - διερωτάται «πώς μας κατάντησαν, τι μας περιμένει;». Aπό την άλλη το οικονομικό επιτελείο του Βάσου Σιαρλή στο Υπουργείο Οικονομικών εργάζεται εδώ και καιρό στη βάση ενός τέτοιου σεναρίου. Το ερώτημα είναι πότε και με ποιους όρους η Κύπρος θα ζητήσει τη Στήριξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού; «Κλειδώνουν» τη συμμετοχή σημερα τα πράγματα δείχνουν ότι είμαστε πολύ κοντά, ίσως πιο κοντά από ποτέ. Η Βουλή ψηφίζει νομοσχέδιο, με το οποίο η Κύπρος ετοιμάζεται και νομοθετικά για ένα τέτοιο σενάριο και «κλειδώνει» τη συμμετοχή της στον Μηχανισμό. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, «επειδή εάν ο μη γένοιτο χρειαστεί, η Κύπρος δεν θα μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του Μηχανισμού εφόσον δεν έχει πρότερα κυρώσει τη Συνθήκη». Όλα παίρνουν σιγά - σιγά τον δρόμο τους, μια προδιαγεγραμμένη πορεία που καθορίστηκε από τη στιγμή που η Κύπρος εκτέθηκε ανεπανόρθωτα ως οικονομία από την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση και τη κρίση χρέους της Ευρωζώνης, έχει εκτεθεί σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και βρίσκεται σε ένα λεπτό και καθοριστικό σημείο δημοσιονομικού εκτροχιασμού, σε περίπτωση που δεν καταφέρει να υλοποιήσει τον δημοσιονομικό στόχο για μείωση του ελλείμματος στο 2,5%. Από την άλλη οι συνεχείς υποβαθμίσεις της κυπριακής οικονομίας και των τραπεζών κάμνουν το ρευστό πολύ ακριβό, τα ταμεία στερεύουν και επείγει η εισροή κεφαλαίων όχι μόνο για να στηριχθεί το χρηματοοικονομικό σύστημα αλλά και για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες του Δημοσίου. Η πορεία δεν είναι τόσο εύκολη και απλή όσο αφήνεται να εννοηθεί. Η λέξη κλειδί είναι πειθώ. Η Κύπρος έχει μεν το δικαίωμα ως κράτος μέλος της Ευρωζώνης να υποβάλει αίτημα υποστήριξης για παραχώρηση δανείων και διευκολύνσεων από τον Μηχανισμό. Όμως ταυτόχρονα έχει υποχρέωση και καθήκον να πείσει την Τρόικα ότι μπορεί να εκπληρώσει τους όρους τής στήριξης, παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα που θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επίσης, το πρόγραμμα θα πρέπει να γίνει ομόφωνα αποδεκτό από τους Υπουργούς Οικονομικών της Ζώνης του ευρώ (Eurogroup).

6 006-ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:29 ΜΜ Page 6 ΣΤΙΣ ΔΑΓΚΑΝΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΟΥ ΜΗχΑΝΙΣΜΟY Η ΚYΠΡΟΣ Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ. Πώς υποβάλλεται το αίτημα για δάνειο ΠΟΙΑ διαδικασία θα ακολουθηθεί; Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής: Από τη στιγμή που υποβάλλεται αίτημα από ένα κράτος μέλος της Ζώνης του ευρώ για οικονομική ενίσχυση, χρειάζονται τρεις μέχρι τέσσερις εβδομάδες για να ετοιμαστεί ένα πρόγραμμα στήριξης. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, θα επισκεφθούν την Κύπρο εμπειρογνώμονες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ για να εκτιμήσουν την κατάσταση και να συνεργαστούν με το κυπριακό κράτος για την εκπόνηση ενός οικονομικού προγράμματος, του γνωστού Μνημονίου. Στη συνέχεια το πρόγραμμα προωθείται στο Eurogroup για έγκριση, και με την ενεργοποίηση του Μηχανισμού, εντός μερικών ημερών δίνεται το πράσινο φως για την εκταμίευση του δανείου. ΘΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΟΥΝ έντονες προσπάθειες, ώστε η Κύπρος να αποφύγει ένα «σκληρό» Μνημόνιο Τα στοιχήματα του Σιαρλή ΤΑ ΔΥΟ στοιχήματα για τον Υπουργό Οικονομικών Βάσο Σιαρλή και το επιτελείο του αυτήν τη στιγμή είναι: Πρώτο, να καταβληθούν έντονες προσπάθειες, ώστε η Κύπρος να αποφύγει ένα «σκληρό» Μνημόνιο, πράγμα που θα το καταφέρει μόνο εάν πείσει την Τρόικα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αξιόπιστη έναντι των δεσμεύσεών της και ότι θα υλοποιήσει τις υποχρεώσεις τού οικονομικού προγράμματος - μνημονίου που θα συμφωνηθεί. Δεύτερο, να παρουσιάσουν και να πετύχουν την ψήφιση από την Ολομέλεια της Βουλής ενός «πακέτου» μέτρων που ν αφορά και το σκέλος των εσόδων και το σκέλος των εξόδων (περικοπές δαπανών και αύξηση εσόδων), ώστε να δοθεί το πρώτο ηχηρό μήνυμα ότι λαμβάνονται μέτρα. Τρίτο, να εγκαινιάσουν έναν ουσιαστικό διάλογο με καταληκτική ημερομηνία και χρονοδιαγράμματα για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που αφορούν στρεβλώσεις στον δημόσιο τομέα και την οικονομία, με κύριο αντικείμενο αλλαγές στον θεσμό της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής, και αλλαγές στον δημόσιο τομέα. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θεωρείται σχεδόν απομακρυσμένο σε μια περίοδο επικείμενων προεδρικών εκλογών και κομματικών αντιπαραθέσεων. Τέταρτο, να καταφέρουν να κάνουν αποδεκτά τα κυπριακά ομόλογα ως εξασφάλιση έναντι της χρηματοδότησης από πλευράς του Mηχανισμού, ώστε η Κύπρος να μην υποχρεωθεί να λάβει επώδυνα μέτρα. Αυτό το ενδεχόμενο είναι αρκετά δύσκολο αν ληφθεί υπόψη ότι η αξιολόγηση τού κυπριακού ομολόγου από τους Moody s και S&P είναι κάτω από το επενδυτικό όριο και έχει καταταχθεί στην κατηγορία «σκουπίδια». Επίσης οι προσπάθειες θα στραφούν και για ικανοποίηση του αιτήματος για «διαχωρισμό» του προβληματικού χαρτοφυλακίου της Λαϊκής Τράπεζας στην Ελλάδα, από τις υπόλοιπες δραστηριότητές της. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν σωτήριο -υπό τις περιστάσεις- καθώς επιτυγχάνεται η μικρότερη συνεισφορά του κράτους στην ανακεφαλαίωση της τράπεζας, παρόλο που μέχρι στιγμή προσκρούει σε προβλήματα. Tι είναι o Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ Μηχανισμός Σταθερότητας (European Stability Mechanism - ESM) είναι ένα μόνιμο πρόγραμμα χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα 17 μέλη τής Ευρωζώνης, το οποίο διαδέχεται από την 1η Ιουλίου 2012 το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης. Με τον Μηχανισμό κινητοποιείται η χρηματοδότηση και παρέχεται στήριξη σταθερότητας, υπό αυστηρούς όρους, προς τα μέλη που αντιμετωπίζουν ή απειλούνται από σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης. Ο Μηχανισμός αντικαθιστά το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που συμφωνήθηκε από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 9 Μαΐου 2010, με στόχο να διατηρηθεί η οικονομική σταθερότητα στην Ευρώπη.

7 007-OLOSELIDE 01/06/2012 6:32 ΜΜ Page 7 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ

8 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:30 ΜΜ Page 8 8 ΚυΡΙΑΚΗ 3 IOYNIΟυ 2012 ΠΟλιΤιΚη ςύμμαχοι της πτώχευσης και Μηχανισμός ςτήριξης Το ταμείον είναι μείον! το υπέρβαρο δημόσιο, τα χρέη των τραπεζών και η αδύναμη σπονδυλική στήλη της οικονομίας Ο ΕπΙτρΟπΟς Αρμόδιος για θέματα Νομισματικής και Οικονομικής Πολιτικής, Όλι Ρεν, έβαλε στην ίδια μοίρα και στο ίδιο καλάθι με την Ελλάδα και την Ισπανία, και το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Μείωση μισθών και ανεργία ΥΠΟ αυτές τις συνθήκες, προκύπτει το ακόλουθο πρόβλημα: Τι θα συμβεί εάν επιβληθούν φόροι χωρίς περικοπές μισθών στο Δημόσιο; Στη βάση αυτού του σεναρίου, που ακούγεται καλό για τους δημόσιους υπαλλήλους, υπάρχει ο κίνδυνος, η απώλεια των εισοδημάτων τους να είναι μεγαλύτερη μέσω της φορολογίας παρά μέσω των περικοπών! Επειδή, δε, οι φόροι θα αρπάξουν και τον ιδιωτικό τομέα, θα οδηγήσουν σε νέες μειώσεις μισθών και σε νέες απολύσεις, σε αύξηση της ανεργίας, καθώς και σε στραγγαλισμό της αγοράς. Από τη φορολογία θα είναι πολλαπλή η ζημιά. Το παράδειγμα της Ελλάδας και άλλων χωρών, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, είναι ενδεικτικό: Οι φόροι δεν επιφέρουν περισσότερα έσοδα από εκείνα που το κράτος εισέπραττε πριν από την κρίση! Όχι μόνο λόγω της φοροδιαφυγής, αλλά και επειδή οι μισθωτοί έγιναν φτωχότεροι και επειδή οι αναπτυξιακές μονάδες του ιδιωτικού τομέα όπως και οι ξένοι επενδυτές εξαφανίστηκαν. Συνεπώς, αυτό το οποίο συνέβη στην Ελλάδα υπάρχει ο κίνδυνος να συμβεί και στην Κύπρο, με αποτέλεσμα να υπάρξουν και υψηλές φορολογίες και μείωση μισθών και με απολύσεις, χωρίς, όμως, ανάκαμψη, αλλά με περισσότερη βύθιση προς την ύφεση και στην πρακτική του κυκλικού ελλείμματος. Η κρίση στην Ευρωζώνη, αντί να εκτονώνεται, οξύνεται. Η Ισπανία είναι η επόμενη χώρα μετά την Ελλάδα που χρειάζεται δίκτυ ασφαλείας, λόγω της δύσκολης κατάστασης στην οποία βρίσκεται το τραπεζικό της σύστημα. Και αληθές είναι ότι ο Επίτροπος Αρμόδιος για θέματα Νομισματικής και Οικονομικής Πολιτικής, Όλι Ρεν, έβαλε στην ίδια μοίρα και στο ίδιο καλάθι το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. ΒΡυξΕλλΕς Στην ουσία έστειλε το Του Δρος των μήνυμα ότι η ανακεφαλαιοποίηση των κυ- Διεθνών Σχέσεων ΓιΑννΟΥ πριακών τραπεζών δεν ΧΑρΑλΑμΠιΔη μπορεί να γίνει από τους ιδιώτες και τις αγορές. Όμως, λόγω της υφιστάμενης οικονομικής κατάστασης, ούτε το κράτος μπορεί να πληρώσει, οπότε η επόμενη επιλογή είναι αυτή της προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που σημαίνει επιβολή όρων. Γι αυτό και θεωρείται ορθή η θέση ότι ο χαμηλός εταιρικός φόρος είναι κόκκινη γραμμή. Διότι, η αύξηση του εταιρικού φόρου θα είναι καταστροφική. Πολλές φορές, οι κρίσεις αποτελούν αιτία και ευκαιρία για να κατανοήσουν όλοι την έγκαιρη προώθηση διαθρωτικών αλλαγών, κυρίως στο δημόσιο, με ταυτόχρονη εισαγωγή μοντέλου ανάπτυξης και στήριξης του ιδιωτικού τομέα για να ξεπεραστούν σταδιακά και σταθερά τα οικονομικά προβλήματα και να προκύψει ανάπτυξη μέσα από ένα σύγχρονου κράτος, χωρίς τα βάρη και τα χρέη του παρελθόντος. Οι φόροι σκοτώνουν την αγορά Μιλώντας την περασμένη Τετάρτη κατά τη διάρκεια διάσκεψης Τύπου, εξ αφορμής των εκθέσεων αξιολόγησης των κρατών μελών της Ευρωζώνης που εκδόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Επίτροπος Ρεν τόνισε στην ουσία ότι το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου βρίσκεται ένα βήμα πριν από την είσοδό του στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ)! Επειδή οι Τράπεζες δεν μπορούν να προσφύγουν στον Μηχανισμό Στήριξης, θα προσφύγει το κράτος για να καλύψει το κενό. Συναφώς, αναφέρεται στην έκθεση ότι, εφόσον το κυπριακό κράτος υιοθέτησε νομοθεσία που προνοεί δική του παρέμβαση στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, σημαίνει ότι δεν μπορεί να βρει τα κεφάλαια και δη για τη Λαϊκή, που φθάνουν έως και τα 2,5 δισ. ευρώ, από τον ιδιωτικό τομέα και τις αγορές. Εφόσον, δε, το κράτος δεν μπορεί να τα παραχωρήσει, τότε η μοναδική επιλογή είναι το ΕΤΧΣ. Σημειώνεται ότι, το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 13,8% περίπου επί του κυπριακού ΑΕΠ, που ΠΩΣ μπορει να προκύψει η σωτηρία της κυπριακής οικονομίας μέσω της ελληνικής τραγωδίας φθάνει με βάση τα στοιχεία της Ε.Ε. τα 18 δισ. ευρώ. Συνεπώς, το δημόσιο χρέος θα επωμιστεί νέο βάρος. Και, ως εκ τούτου, θ ανατραπούν οι προβλέψεις που το θέλουν για το 2013 να σκαρφαλώνει στο υπερβολικό 78% επί του ΑΕΠ. Θα είναι πολύ μεγαλύτερο εάν δεν υπάρξουν περικοπές στο Δημόσιο. Παραλλήλως, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι δεσμευμένη να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα από το 6,3%, που είναι σήμερα, στο 2,5% επί του ΑΕΠ το Είναι σαφή τα όσα αναφέρονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ότι, δηλαδή, επιβάλλονται διαρθρωτικές αλλαγές στον δημόσιο τομέα και περιορισμός της σπατάλης, καθώς και ότι τα κυπριακά νοικοκυριά και ο ιδιωτικός τομέας είναι υπερχρεωμένοι και ότι επιβάλλεται η στήριξη της ανταγωνιστικότητας. Όσο δε για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, επιβάλλεται η λήψη νέων επιπρόσθετων μέτρων στο πλαίσιο διαρθρωτικών αλλαγών. Και γίνεται κατανοητό ότι: 1. Οι διαρθρωτικές αλλαγές επιβάλλονται για τη μείωση του ελλείμματος, καθώς και για την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. 2. Η κάλυψη του επιπρόσθετου χρέους της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών είτε θα προκύψει μέσω νέων φόρων είτε θα πρέπει -πράγμα που είναι αναπόφευκτο- να γίνει μέσω περικοπών στο Δημόσιο. Για το Δημόσιο και την οικονομία το ερώτημα έχει ως εξής: φόροι ή περικοπές μισθών και ωφελημάτων; Ή και τα δυο, οπότε οι όποιοι φόροι θα εξοντώσουν τον ήδη εξαντλημένο από την κρίση ιδιωτικό τομέα, καθώς και την αγορά. Η προστασία της μισθοδοσίας και των δημόσιων υπαλλήλων Η προςταςια της εργασίας του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και της μισθοδοσίας θα πρέπει να τεθεί στη βάση περιόδου κρίσης. Διότι, αυτά τα οποία θα χάσουν οι εργαζόμενοι σήμερα θα είναι πολύ λιγότερα από αυτά τα οποία θα χάσουν την επαύριον, εάν δεν λάβουν μέτρα άμεσα. Και αντίστροφα: Θα είναι πολύ περισσότερα αυτά που θα χάσουν οι εργαζόμενοι την επαύριον εάν δεν είχαν τη σοφία να ελάμβαναν μέτρα χθες. Πάντως είναι πρόδηλο ότι, όσο το Δημόσιο συνεχίζει να είναι σπάταλο είτε λόγω υψηλών και μη συμβατών με τις νέες συνθήκες μισθολογίων είτε κακής διαχείρισης, όλο και περισσότερο θα κινδυνεύουν οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων. Οι ίδιοι και οι συντεχνίες τους πρέπει να ζητήσουν αλλαγές που θα προστατεύσουν τις εργασιακές τους σχέσεις τώρα και στο μέλλον, ξεκινώντας από την αλλαγή των όρων πρόσληψης, ώς τον τρόπο λειτουργίας και ώς τη διαδικασία ανέλιξης, ακόμη και εξόδου από το Δημόσιο όσων δεν μπορούν ν ανταποκριθούν. Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν πρέπει να προωθηθούν μόνον από την Κυβέρνηση, αλλά από τους ίδιους τους δημόσιους υπαλλήλους. Εάν δεν το πράξουν σήμερα, θα τους επιβληθούν νέα μέτρα και χειρότερα στη συνέχεια. Συνεπώς, ο ρόλος πλέον των συντεχνιών δεν πρέπει να είναι εγκλωβισμένος στην παλιά λογική της σύγκρουσης, αντιμετωπίζοντας τον εργοδότη, είτε αυτός είναι το κράτος είτε ιδιώτης, εχθρικά, αλλά συνεργασιακά.

9 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:31 ΜΜ Page 9 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ Η πελατειακή σχέση και η πτώχευση Επιτροπή διαχείρισης κρίσης ΟΥΤΩΣ ή άλλως, οι φόροι δεν είναι λύση. Η επιβολή νέων φόρων θα πλήξει ακόμη περισσότερο τον ιδιωτικό τομέα και την αγορά. Θα γίνουν και οι πολίτες και το κράτος φτωχότεροι. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο Δημόσιο, το οποίο σπαταλά περισσότερα από αυτά που μπορεί να εισπράττει και να παράγει. Και η πραγματικότητα αυτή είναι, εκτός των άλλων, αποτέλεσμα της πελατειακής σχέσης που υιοθετήθηκε και στην Ελλάδα και στην Κύπρο επί μακρόν καθορίζοντας την πολιτική συναλλαγή με την εξουσία. Αληθές είναι ότι σήμερα η Κύπρος, και κυρίως η Λαϊκή, είναι εκτεθειμένη στα ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, επειδή το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει τον κίνδυνο πτώχευσης. Και το ελληνικό κράτος πτωχεύει επειδή σπαταλούσε πολύ περισσότερα από αυτά που έπρεπε και επειδή κάθε Κυβέρνηση βόλευε γενναιόδωρα τους ημετέρους. Επειδή οι συντεχνίες συμπεριφέρονταν ως κράτος εν κράτει ασκώντας την εξουσία που τους δίδει το Σύνταγμα καταχρηστικά και επειδή το κομματικό σύστημα υποχωρούσε για χάρη της εξουσίας, παραχωρώντας αφειδώς θέσεις. Και οι θέσεις αυτές σήμαιναν χρήμα, το οποίο οι Κυβερνήσεις αντλούσαν επί τη βάσει δανείων. Και τώρα ήρθε ο λογαριασμός! Επειδή όμως το ταμείον είναι μείον, η χώρα οδηγήθηκε εκτός αγορών μιαν ανάσα πριν από την πτώχευση και τα κρατικά ομόλογα έγιναν χώμα. Καπνός! Εάν η Ελλάδα προχωρούσε έγκαιρα σε μεταρρυθμίσεις και σε διαρθρωτικές αλλαγές, εάν οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι κατανοούσαν ότι έπρεπε να τερματιστεί το μοντέλο του κρατικισμού και το σοβιετικό μοντέλο, η τύχη της χώρας θα ήταν διαφορετική. Επειδή το φαινόμενο της Ελλάδας προηγήθηκε, επειδή το βλέπουμε καθημερινά μπροστά μας και επειδή μας κτυπά την πόρτα, εάν συνεχίζουμε να την ανοίγουμε, δεν θα έχουμε καμιά δικαιολογία για όσα χειρότερα θα συμβούν. Διότι, η έκθεσή μας στα ελληνικά ομόλογα είναι το ένα πρόβλημα, η κακή οικονομική κατάσταση όμως της χώρας είναι αποτέλεσμα και άλλων πραγματικοτήτων, όπως της κακής κυβερνητικής διαχείρισης, της πολυδάπανης και αντιπαραγωγικής δημόσιας υπηρεσίας, της φοροδιαφυγής και της αδυναμίας καταρτισμού μοντέλου ανάπτυξης στη βάση των νέων δεδομένων. Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ οικονομία μπορεί να διασωθεί και να ανακάμψει εάν παραδειγματιστεί από την τραγωδία της Ελλάδας, η οποία θα μας κτυπήσει ακόμη πιο δυνατά την πόρτα εάν η χώρα φύγει από το ευρώ και επανέλθει στη δραχμή. Το κυπριακό τραπεζικό σύστημα θα δεχθεί ακόμη ένα φοβερό κτύπημα. Γι αυτό, εκτός των λοιπών διαρθρωτικών μέτρων που θα πρέπει να υιοθετηθούν άμεσα, θα πρέπει να συγκληθεί, όπως φορτικά αναφέρουμε από αυτές τις στήλες επί μακρόν, ένα Συμβούλιο για τη Διάσωση της Οικονομίας με τη συμμετοχή της Κυβέρνησης, των κομμάτων και των υποψηφίων για την Προεδρία και άλλων φορέων, για να χαραχθεί υπεύθυνη οικονομική πολιτική επί της οποίας θα στηριχθεί και δεν θα βρεθεί στο κενό ο επόμενος Πρόεδρος. Για να υπάρχει συνέχεια, συνέπεια και υπευθυνότητα. Γίνεται, δε, σαφές ότι εάν το Συμβούλιο αυτό λάβει αποφάσεις, θα αποφευχθούν οι δημαγωγίες ενόψει εκλογών που θα συγχύσουν και τον λαό και τις αγορές. Ακόμη, και αν δεν συγκληθεί ένα τέτοιο Συμβούλιο, θα πρεπε να είχε συγκληθεί ήδη μια Επιτροπή Διαχείρισης Κρίσης, η οποία θα είχε ως εντολή την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της κρίσης στον τραπεζικό τομέα και η οποία τώρα θα έπρεπε να ετοιμάσει σενάρια δράσης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που θα προκύψουν για την Κύπρο, και δη στο τραπεζικό της σύστημα και στην οικονομία γενικότερα, εάν η Ελλάδα μεταφερθεί από το ευρώ στη δραχμή. Οι κρίσεις είναι τμήμα του παγκόσμιου συστήματος και μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν οι ηγεσίες και τα κράτη, καθώς και οι πολίτες δεν γίνονται θύματα πανικού και όταν έγκαιρα ξυπνήσουν και όταν κατανοήσουν ότι οι εποχές και οι συνθήκες άλλαξαν, καθώς και ότι ο ζημιογόνος τρόπος λειτουργίας του παρελθόντος πρέπει να λήξει. Για να μην επέλθει πτώχευση και εξοντωτικά μνημόνια. Για να μην έχει ημερομηνία λήξης η οικονομία, το ίδιο το κράτος και ο πολίτης. Η μοιρολατρία και η απραξία, καθώς και η δημαγωγία και ο λαϊκισμός είναι οι κύριοι σύμμαχοι της κλιμάκωσης της κρίσης και της πτώχευσης. Και εφόσον κανείς δεν θέλει να πτωχεύσει η κυπριακή οικονομία, λογικό είναι να αλλάξει η λειτουργία του κράτους, δηλαδή να έχουμε λιγότερο κράτος και περισσότερη ιδιωτική πρωτοβουλία και ανάπτυξη. Στις πράξεις και όχι στα λόγια.

10 010-ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:32 ΜΜ Page ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και Οικολόγοι με διαφορετικές προσεγγίσεις Ενδιάμεσο... ναυάγιο Πώς ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος οδηγήθηκε σταδιακά σε κατάρρευση, ανυποληψία και απαξίωση - Ατζέντες, κρυψιβουλίες και υστεροβουλίες χαντάκωσαν την εναλλακτική πρόταση εξουσίας Ο ι καλές προθέσεις δεν εμπεριέχουν κατ ανάγκην καλές διαθέσεις, γι αυτό και δεν έχουν πάντα τις επιθυμητές καταλήξεις. Η προσπάθεια του λεγόμενου «ενδιάμεσου χώρου» να συμπήξει ένα άλλο μέτωπο και να προσφέρει μια νέα προοπτική, μια νέα ζείδωρη έξοδο από τα ζοφερά προβλήματα και μια νέα πρόταση εξουσίας, ήταν εκ προοιμίου καταδικασμένη σε αποτυχία. Εξ αρχής το τοπίο σημαδεύτηκε από προσωπικές ατζέντες, κρυψιβουλίες, υστεροβουλίες, αλληθωρίσματα και μηχανεύσεις, που απέβλεπαν σε ότιδήποτε άλλο παρά στην ένωση δυνάμεων του λεγόμενου κεντρώου χώρου. Το ΔΗΚΟ και ο Πρόεδρός του από την αρχή φάνηκε ότι επιδίωκαν όχι μόνο να ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ εμφανιστούν ως το ΙΑΚΩΒΙΔΗ «μεγάλο κόμμα» του s.iacovides κέντρου και του ενδιάμεσου χώρου, αλλά να παίξουν παιγνίδια σε βάρος και εκμεταλλευόμενοι τους άλλους τρεις - ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και Οικολόγους. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Η προσπάθεια του Μ. Καρογιάν να ελέγξει και, σε κάποιο στάδιο, να ρυμουλκήσει τον ενδιάμεσο χώρο σε ατραπούς που εκείνος προεπέλεξε, φάνηκε μήνες πριν αρχίσει η προσπάθεια. Από τις αρχές του χρόνου προανήγγειλε προσπάθεια του ενδιάμεσου χώρου να προσφέρει την εναλλακτική προοπτική εξουσίας πέραν και μακριά από το δίλημμα ΑΚΕΛ ή ΔΗΣΥ, Χριστόφιας (ή όποιος Χριστόφιας) ή Αναστασιάδης. Λογικά θα ανέμενε κανείς ότι το ΔΗΚΟ και ο Μ. Καρογιάν θα ήταν συνεπείς στις διακηρύξεις τους. Επιβεβαίωσαν το αντίθετο! Με αποτέλεσμα, από την ίδια μέρα της συναπόφασης των τεσσάρων (3/4/2012), για τη σύσταση συντονιστικού οργάνου, που θα διαμόρφωνε την προγραμματική διακήρυξή τους, ο Μ. Καρογιάν δήλωσε: «Εμείς ούτε προαποκλείσαμε ούτε κλείσαμε πόρτες ποτέ σε κανέναν». «Ευρύτατες συγκλίσεις» Όπως αποδεικνύεται σήμερα, μετά από αυτήν την πολύμηνη δύστοκη προσπάθεια, ΤΩρΑ, ΑΣ ετοιμαστούν να κατασπαραχθούν από το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ ο Μ. Καρογιάν είχε προαποφασίσει ότι με κάθε δυνατό τρόπο θα ανατίναζε την προσπάθεια του ενδιάμεσου χώρου, ακριβώς για να τον παραδώσει εύκολη λεία στα δύο μεγάλα κόμματα, ανάλογα με τον λουφέ της εξουσίας και της συναλλαγής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Μ. Καρογιάν, παρά τις αντιδράσεις των άλλων τριών και ειδικά των Οικολόγων, άρχισε τις επαφές με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ και τον ΓΓ του ΑΚΕΛ διότι, είπε, «ο ενδιάμεσος χώρος μπορεί και πάλι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να είναι και πρωταγωνιστής αλλά και καταλύτης σε ό,τι αφορά τη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων για να υπάρξουν οι ευρύτατες δυνατές συγκλίσεις». Υποτίθεται ότι από την ώρα που τα τέσσερα κόμματα συνασπίσθηκαν σε έναν κοινό σκοπό, για να βγάλουν τον τόπο «από μια πολυεπίπεδη κρίση», κατά τον Καρογιάν, όφειλαν να μιλούν και να ενεργούν ως μια φωνή. Κι όμως: Από τις πρώτες ώρες διαφάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Μ. Καρογιάν επιδίωκε να ακολουθήσει άλλους δρόμους. Σε συνέντευξή του στον Μιχ. Παπαδόπουλο της «Σ» (8/4/2012), ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ ήταν περισσότερο από κρυστάλλινος στις προθέσεις του: «Χωρίς τα μεγάλα κόμματα ή έστω ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν είναι εύκολο -όχι φυσικά ακατόρθωτο- να δημιουργηθεί αυτού του είδους ο συνασπισμός εξουσίας». Τον μιμήθηκε σε κάποιο στάδιο και ο Γ. Ομήρου της ΕΔΕΚ. «Παρασυναγωγές» Την ίδια μέρα (16/5/2012) που οι Οικολόγοι διευκρίνιζαν έντονα ότι δεν μετέχουν «σε προεκλογικά μαγειρέματα και παρασκήνια ούτε σε παρασυναγωγές και μυστικές συναντήσεις», ο Μ. Καρογιάν συναντήθηκε με τον ΓΓ του ΑΚΕΛ. Στόχος του, όπως δήλωσε, ήταν να δώσει έμφαση στην ανάγκη για επίτευξη ευρύτερων συνεργασιών. «Το ζητούμενο και από τις δύο, νομίζω, πλευρές», είπε, «παραμένει να μην αφήσουμε σε καμία περίπτωση τα δευτερεύοντα και τα επουσιώδη, να κατισχύσουν των μειζόνων και των ουσιαστικών». Ποια ήταν τα μείζονα και ποια τα δευτερεύοντα; Η δυσαρέσκεια των Οικολόγων ενόχλησε σφόδρα τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ, που με δήλωσή του, μετά από συνάντηση με την Ι. Παναγιώτου, προσπάθησε πάλι να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις μονομερείς επαφές του με το ΑΚΕΛ, όταν τα άλλα κόμματα επέμεναν σε ενιαία αντιμετώπιση των μεγάλων κομμάτων. Οι Οικολόγοι επέμεναν και στο θέμα της επιλογής του υποψηφίου ότι αυτός έπρεπε να επιλεγεί μέσα από εκλογικό συνέδριο, στο οποίο θα συμμετείχαν αναλογικά τα τέσσερα κόμματα, καθώς και η κοινωνία των πολιτών. Η πρότασή τους δεν έγινε αποδεκτή. Μεθοδεύσεις και κρυψιβουλίες ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ εξελίξεις με τα ονόματα υποψηφίων (Μ. Κεραυνός, Χρ. Μαυρέλλης και άλλοι) ήταν οι σταγόνες που φαίνεται έκαναν να ξεχειλίσει η αγανάκτηση των τριών εναντίον του Προέδρου του ΔΗΚΟ. Όπως μαθαίνουμε, ο Μ. Καρογιάν εξ αρχής ήταν προαποφασισμένος να συνεργαστεί με ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, αγνοώντας και παραγνωρίζοντας την προσπάθεια του ενδιάμεσου, για τον οποίο έλεγε ότι παθιαζόταν να επιτύχει. Στις συναντήσεις του με τους Ομήρου, Συλλούρη και Παναγιώτου ακολουθούσε μια σταθερή και συγκεκριμένη στρατηγική. Όπως μας λέχθηκε, «ο Μάριος ακολουθούσε τακτική κινουμένης άμμου. Δεν ήξερες πού και πότε ήταν επικίνδυνος. Γλιστρούσε διαρκώς όπως το χέλι και κάθε φορά έθετε νέες θέσεις, όταν οι προηγούμενες ανατρέπονταν». Στην τελευταία συνάντηση έθεσε θέμα δεοντολογίας και ηθικής για ονόματα υποψηφίων και επέκρινε τον Ομήρου που, με απόφαση του κόμματος, δήλωσε ότι θα είναι υποψήφιος. Εδώ να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ υπέπεσε σε σοβαρό ολίσθημα και αφόρητη πρόκληση, που συνέβαλε στην απαξίωση της ΕΔΕΚ και του ενδιάμεσου, προτείνοντας τον Μάριο Ηλιάδη, γνωστό και θερμό υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, ως υποψήφιο. Ο Μ. Καρογιάν υποστήριξε ότι αφού το ΔΗΚΟ είναι το μεγαλύτερο κόμμα του χώρου, δικαιούται να επιλέξει τον υποψήφιό του, πράγμα που απέρριψαν οι άλλοι. Για την ΕΔΕΚ, το ΕΥρΩΚΟ και τους Οικολόγους, τα πράγματα είναι τώρα περισσότερο από ξεκάθαρα στην τραγικότητά τους: Αφέθηκαν ή ανέχθηκαν να τους εμπαίξει και να τους διαβουκολήσει ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, που ευθύς εξ αρχής απέβλεπε σε προσωπική ατζέντα και σε συνεργασία με το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Όμως, μεγάλες ευθύνες φέρουν και ο Ομήρου και ο Συλλούρης, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Πέρα από κρυψιβουλίες, προσωπικές ατζέντες και υστεροβουλίες, τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου προέβησαν στο οξύμωρο και αναποτελεσματικό: Έβαλαν το αμάξι της προγραμματικής διακήρυξής τους πριν από τα άλογα του εν δυνάμει υποψηφίου. Με αποτέλεσμα κανείς σοβαρός άνθρωπος να μη θέλει να καταστεί η Φιλιππινέζα και ο αχυράνθρωπος του χώρου. Ήταν εκ προοιμίου, συνεπώς, αναμενόμενο ότι, υπό τέτοιες προϋποθέσεις, η προσπάθεια των κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου ήταν καταδικασμένη σε ναυάγιο. Τώρα, ας ετοιμαστούν να κατασπαραχθούν από το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ. Η καχυποψία των άλλων και οι προειδοποιήσεις των Οικολόγων Ποιο ήταν το σαφές μήνυμα Καρογιάν προς τους άλλους τρεις; Ότι από μόνοι τους δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρόταση εξουσίας και, άρα, έπρεπε να συνεργαστούν με ένα, τουλάχιστον, από τα δύο μεγάλα κόμματα. Αυτή η θέση αναιρούσε πλήρως τις πολλές και σχεδόν καθημερινές διαβεβαιώσεις του, ότι ο ενδιάμεσος χώρος θα ήταν ο καταλύτης και ο ρυθμιστής των εξελίξεων και ότι «τώρα είναι η ώρα της κοινωνίας», ή ότι «απαιτείται αλλαγή ρότας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του Κυπριακού και σε ό,τι αφορά την οικονομία και άλλα ζητήματα». Η συνέντευξη Καρογιάν στη «Σ» ήταν η αποκάλυψη των πραγματικών προθέσεων του Προέδρου του ΔΗΚΟ έναντι των άλλων τριών και των σχεδιασμών του για το μέλλον. Με αφορμή πυκνά δημοσιεύματα σε όλα τα ΜΜΕ για τα τεκταινόμενα στον ενδιάμεσο χώρο και ειδικά τις μηχανεύσεις Καρογιάν, σε δηλώσεις του (11/4/2012), επιχείρησε να διασκεδάσει εντυπώσεις και να δώσει νέες διαβεβαιώσεις πιστής συνεργασίας και συναντίληψης με τους άλλους τρεις. Την επομένη, η ΕΔΕΚ με ανακοίνωσή της διαβεβαίωνε ότι ούτε ανησυχεί ούτε προβληματίζεται. Το δε ΕΥΡΩΚΟ, καθ ομολογίαν αξιωματούχου του, πίστευε ακράδαντα ότι η προσπάθεια με την ΕΔΕΚ και τους Οικολόγους ήταν «να γωνιάσουν τον Μάριο», ώστε να μην τους κάνει χαλάστρες Οι μόνοι που αντιλήφθηκαν εξ αρχής τα παιγνίδια, που ο Μ. Καρογιάν έπαιζε, ήταν οι Οικολόγοι. Στις 18/4/2012, σε επιστολή της ΓΓ του Κινήματος Ιωάννας Παναγιώτου προς τους Καρογιάν, Ομήρου και Συλλούρη, υπογραμμιζόταν ότι «όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες οδηγούν στην ανάγκη εμπέδωσης μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων μας αλλά και μεταξύ των μελών και ψηφοφόρων μας κλίματος εμπιστοσύνης». Οι Οικολόγοι κατέγραψαν αυτό που οι άλλοι απέφευγαν να ομολογήσουν. Ότι, δηλαδή, η εμπιστοσύνη μεταξύ τους διερράγη πριν τσιμεντωθεί. Με αφορμή συναντήσεις Καρογιάν και Ομήρου με τα μεγάλα κόμματα, οι Οικολόγοι προειδοποιούσαν ότι οι μεγάλοι επιδιώκουν να εφαρμόσουν την πολιτική «διαίρει και βασίλευε», «για να διασπάσουν τη συνεργασία μας και να τη διαβάλουν ενώπιον της κοινωνίας». Γι αυτό εισηγούντο όπως οποιαδήποτε πρόσκληση για συνάντηση με τους μεγάλους να αντιμετωπίζεται «συγκροτημένα από τα τέσσερα κόμματα». Τρεις ημέρες αργότερα, στις 21/4/2012, οι Οικολόγοι επανέρχονται με δήλωση του βουλευτή τους Γ. Περδίκη, και ζητούν «συνέπεια, σοβαρότητα και ειλικρίνεια». Υπογραμμίζουν ότι είναι αδιανόητο να συζητούν το κοινό πρόγραμμά τους και να αναζητούν υποψήφιο και ταυτόχρονα να υπάρχει ανοικτή διαδικασία συζήτησης οποιουδήποτε από τα τέσσερα κόμματα με οποιοδήποτε κόμμα από τα μεγάλα. «Στη δική μας αντίληψη», έλεγε ο Γ. Περδίκης, «δεν επιτρέπονται μεμονωμένες κινήσεις και διχαστικοί ελιγμοί». Στις 11/5/2012 και στις 16/5/2012, οι Οικολόγοι ήταν πιο έντονοι στις προειδοποιήσεις τους και επέμεναν στην ιδέα της ομάδας, ενώ αρνούνταν να μπουν στο παιγνίδι των ονομάτων υποψηφίων.

11 011-OLOSELIDE 01/06/2012 6:33 ΜΜ Page 11 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ

12 ΡΕΠΟΡΤΑΖ 02/06/2012 1:33 ΜΜ Page ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Τίτλοι τέλους για τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου Στη νεκρή ζώνη του Κέντρου Η συνάντηση της ερχόμενης Τετάρτης αναμένεται, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, να επισημοποιήσει το ναυάγιο της προσπάθειας Ε νδιάμεσος χώρος Προσπαθώ να τον σκεφτώ ως μια μεταφορά. Μου έρχεται στον νου η νεκρή ζώνη Η νεκρή ζώνη, ωστόσο, ως το περίφραγμα μιας επαναπροσεγγιστικής φαντασμαγορίας, με το «υπερταξικό» και «υπερεθνικό» καρναβάλι της τέχνης να εποικίζει κάθε τόσο την αφιλόξενή της επικράτεια. Ή, μια άγονος γραμμή που διασχίζει τη λησμονιά της περιφρονημένης πολιτοφροσύνης προς την εκβολή τού τίποτα. Αλλά από τότε που μπήκε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, ως μια από τις γραμματικές της πολιτικής μας γλώσσας, απότοκο ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ μιας κεντρομόλου μετατόπισης στον «ενδιά- ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ papadopoulosm μεσο χώρο μεταξύ δύο κυρίαρχων πόλων της δεξιάς και της αριστεράς» -χρειάστηκε, για να συμβεί αυτό, το δεξιό ΔΗΚΟ να ισορροπήσει τις εξουσιοθηρικές αριστερόστροφες διαπλεύσεις του και η ΕΔΕΚ να εκμαιεύσει μέσα από τον τριτοκοσμικό σοσιαλισμό της την ευρωδημοκρατική συνιστώσα και να προστεθούν στη συντροφιά οι «Πράσινοι» της ιδιότυπης κυπριακής Οικολογίας και το αποσυνάγωγο δεξιό κράμα του ΕΥΡΩΚΟ-, έχει γίνει μια από τις σταθερές μορφές της πολιτικής οικειότητας. Για κάποιους, το κέντρο, τόσο ανόμοιο ιδεολογικοπολιτικά, με μόνη συγκολλητική ουσία τη σύγκλιση μάλλον παρά την ταύτιση στο Κυπριακό, είναι ένας πολιτικός μη τόπος, ένας γεωγραφικός προσδιορισμός στην απερημοποιημένη ήπειρο του πολιτικού μας συστήματος, μια κατά σύμβασιν αναφορά ως «οι πέραν των δύο πόλων πολιτικές δυνάμεις» ή οι δυνάμεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης, τώρα που, εδώ και αρκετό καιρό, το αναφομοίωτο αμάλγαμα της συγκυβέρνησης κατέρρευσε. Ή, ακόμα, ένας αιθεροβάμων πολιτικός εσμός, που συνονθυλεύεται στα κενά αέρος του επιμολυσμένου πολιτικού μας διαστήματος. Εδώ και δύο μήνες, περίπου, σε πείσμα κάθε κακόβουλης πολιτικής Κασσάνδρας, επιχείρησε να λάβει σάρκα και σχήμα, να βγει από τις ετερόφωτες τροχιές της πολιτικής του διασποράς και να αποκτήσει συνοχή, εκτόπισμα και όγκο, να συσταθεί στην «τρίτη δύναμη εξουσίας» που μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική προοπτική στον τόπο, διαπλέοντας τις Συμπληγάδες του «δικομματικού παλαιοκομματισμού». Στο βωμό των φιλοδοξιών Φιλόδοξο εγχείρημα μεν, έκθετο, ωστόσο, στις υποβόσκουσες φιλοδοξίες των φορέων του, που αρχήθεν φάνηκε να επισκιάζουν την επιδεικτική ορμή των αρχικών «καλών προθέσεων». Και, αίολο, ταυτόχρονα, καθώς πώς θα μπορούσε να προκύψει το νέο, με κύρια συνιστώσα τον πάντοτε ευάρμοστο Τζόκερ (ΔΗΚΟ) του επικατάρατου παλαιοκομματισμού (αλλά και τις κληροδοτημένες νοσηρότητες ενός εκφυλισμένου πολιτικού συστήματος); Που ήταν εμφανές πως περίπου σύρθηκε (ο Τζόκερ) με το ζόρι στη λασπόβια επιχωμάτωση του Κέντρου, προκειμένου το νέο οικοδόμημα να ορθωθεί ανθεκτικότερο και, γιατί όχι, να διαλάβει, από μικρομεσαία πολυκατοικία, προοπτική ουρανοξύστη. Τι θα μπορούσε, λοιπόν, να πετύχει με αυτούς τους αμφίβολης εμβέλειας όρους ένα καρέ από Τζόκερ, Ρήγα, Βαλέ και Ντάμα, που του έλειπε, όμως, ο Άσος, αλλά και η κοινή στρατηγική βλέψη, από το να μπει σε μια παρτίδα από πριν χαμένη και με σημαδεμένο το τέλος; Ένα τέλος που φαίνεται να επέρχεται αναπόδραστο την ερχόμενη Τετάρτη, παρά τις ρητορικές αμετροέπειες κάποιων από τους πρωταγωνιστές της και τη μεθεόρτια θλίψη άλλων, και παρά την ετεροχρονισμένη «ηδονή των παρατάσεων» στην οποίαν αρέσκονται οι θιασώτες των αμφίρροπων μαχών, που επιφέρουν μόνον τον πόνο της αμοιβαίας αλληλοεξόντωσης.

13 ΡΕΠΟΡΤΑΖ 02/06/2012 1:33 ΜΜ Page 13 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ Τίτλοι τέλους ΜΙΛΩΝΤΑΣ με παράγοντες του Κέντρου τις τελευταίες ημέρες ήταν αναντίλεκτη, αν και όχι εκπεφρασμένη δημοσία, η πεποίθηση ότι η επόμενη συνάντηση θα σηματοδοτήσει το κλείσιμο της αυλαίας, γι αυτήν την παράσταση των «πολλαπλών ρόλων» και των «υποδόριων χειρονομιών», που ξεκίνησε με μια ενδόμυχη ελπίδα, υποκείμενη, ωστόσο, σε μια βαρύθυμη αμοιβαία καχυποψία. Ήδη μαίνεται ανέφελος ο ενορχηστρωμένος καταλογισμός των ευθυνών μαζί με τη συντεταγμένη κουστωδία των υπονοουμένων, που αναμένεται να οξυνθούν μετά και την επίσημη κήρυξη του αδιεξόδου. Άλλωστε, νωπή είναι η επίρριψη της ευθύνης από τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ Μάριο Καρογιάν στην ΕΔΕΚ και στους Οικολόγους για το ναυάγιο της υποψηφιότητας Μάκη Κεραυνού, αλλά και οι επαναλαμβανόμενες αιχμές δυσπιστίας των τελευταίων, που εξαπολύθηκαν για την «παγιδευτικά παρελκυστική» συμπεριφορά του Δημοκρατικού Κόμματος από την έναρξη της προσπάθειας. Εξόχως δηκτικές προς την ηγεσία του ΔΗΚΟ ήταν και οι βολές που εξαπολύθηκαν τις τελευταίες ημέρες από τον αναπληρωτή πρόεδρο της ΕΔΕΚ, Μαρίνο Σιζόπουλο, ο οποίος έκανε λόγο για έλλειψη διάθεσης και πραγματικής βούλησης για ευόδωση της προσπάθειας εκ μέρους κάποιων δυνάμεων, για συντονισμένη παρεμβολή προσκομμάτων, ώστε να εκτροχιαστεί και να επιβραθυνθεί η διαδικασία, και για τακτικισμούς που στοχεύουν στον εκφυλισμό της. Το νέο πλαίσιο ΔΗΚΟ ΤΟ ΘΕΜΑ των κριτηρίων, του ρόλου και των όρων εντολής του κοινού υποψηφίου καθώς και η διασαφήνιση εκ μέρους των τριών άλλων κομμάτων αν αναγνωρίζουν την «πρωτοκαθεδρία» του ΔΗΚΟ στην επιλογή αυτού του τελευταίου αποτελούν τα τελευταία «σημεία τριβής», που απειλούν με κατάρρευση την εξυφαινόμενη προσπάθεια, εν μέσω πλήρους καταρράκωσης της αξιοπιστίας της. Παράλληλα, οι ασυμφωνίες και η αμοιβαία δυσπιστία αυξάνονται, σε μια χρονική στιγμή που, «κανονικώς εχόντων των πραγμάτων», η διαδικασία θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί, με τους πρωταγωνιστές να ανταλλάσσουν δημοσία απειλές ότι την Πέμπτη θα μιλήσουν έξω απ τα δόντια και όχι με υπονοούμενα για τις ευθύνες και τους φορείς τους - προαναγγέλλοντας, ουσιαστικά, το άδοξο τέλος της προσπάθειας. Εν τούτοις, με δεδομένη την επιδίωξη του ΔΗΚΟ να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο κριτηρίων και προϋποθέσεων, απομένουν μερικές εξόχως ενδιαφέρουσες κινήσεις στη σκακιέρα, που δεν αποκλείεται να αναδιαμορφώσουν τα δεδομένα, κυρίως ως προς τη μορφή και την ένταση της κατάληξης. Σκέφτονται την επόμενη ημέρα Μέσα σ αυτό το ασταθές και διαταραγμένο πεδίο ζυγιάζονται και οι βηματισμοί της επόμενης ημέρας, σε περίπτωση που η διαδικασία καταρρεύσει. Όπως σημειώσαμε και σε πρόσφατο ρεπορτάζ, στον χώρο του ΔΗΚΟ άρχισαν ήδη να ενεργοποιούνται δυνάμεις προς όλες τις κατευθύνσεις, την ίδια ώρα που στελέχη επιχειρούν μια ύστατη, «εναγώνια» προσπάθεια για διάσωση της προοπτικής του ενδιάμεσου χώρου, καθώς εκτιμούν ότι τα πολιτικά συνεπακόλουθα ενδεχόμενης κατάρρευσής της θα είναι καταστροφικά για σύνολο τον χώρο του Κέντρου αλλά και για το ΔΗΚΟ. Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκονται τα τελευταία 24ωρα σε διαρκή διαβούλευση, αναζητώντας λύσεις υπέρβασης του αδιεξόδου, ακόμα κι αν το κόμμα χρειαστεί να καταφύγει σε «έσχατες» λύσεις, όπως είναι η υποστήριξη υποψηφιότητας Γιαννάκη Ομήρου, παρά τις δυσχέρειες ενός τέτοιου διαβήματος. Λύση η οποία, ωστόσο, εσχάτως εμφανίζεται αρκετά απομακρυσμένη, καθώς το ΔΗΚΟ φαίνεται να προετοιμάζεται για μετωπική σύγκρουση και «ηρωική» έξοδο από τη συνεργασία. Τα εν λόγω στελέχη προσανατολίζονται ακόμα και προς την επιλογή ενός άλλου υποψηφίου, πέραν εκείνων που πρωταγωνίστησαν τις τελευταίες ημέρες, προκειμένου να καταστεί δυνατή η εξεύρεση κοινής συνισταμένης. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ που η διαδικασία καταρρεύσει ζυγιάζονται μέσα σ αυτό το ασταθές και διαταραγμένο πεδίο και οι βηματισμοί της επόμενης ημέρας Μόνο και με όλους ΣΤΟ εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος άρχισαν ν ακούγονται φωνές ακόμη και για αυτόνομη κάθοδο στον πρώτο γύρο των εκλογών, και επιλογή προγραμματικών συμμάχων κατά τη δεύτερη Κυριακή. Ισχυρή είναι παράλληλα η τάση για συνεργασία με τον ΔΗΣΥ, είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο των εκλογών, ενώ άλλα στελέχη υποστηρίζουν τη σύμπλευση, με τη μορφή δικομματικής συνεργασίας, με το ΑΚΕΛ. Μάλιστα, τα στελέχη που υποστηρίζουν τη συνεργασία με τον ΔΗΣΥ και τον Νίκο Αναστασιάδη, επικαλούνται απόφαση της Γραμματείας του ΔΗΚΟ, σύμφωνα με την οποία μία από τις δυνατές επιλογές του κόμματος είναι η συνεργασία με τον ΔΗΣΥ είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Άλλα πάλι στελέχη υποστηρίζουν ότι, το κόμμα, σε περίπτωση που η υποψηφιότητά του αποτύχει να περάσει στον δεύτερο γύρο, δεν θα πρέπει, σε καμία περίπτωση, να στηρίξει κάποιον από τους υποψηφίους των δύο μεγάλων κομμάτων. Ισχυρή, ωστόσο, είναι και η τάση για υποστήριξη υποψηφιότητας Γιώργου Λιλλήκα, η οποία, υπό τα διαμορφωθέντα δεδομένα, θεωρεί ότι θα ήταν η μοναδική ουσιαστική προοπτική σύζευξης του ενδιάμεσου χώρου με σοβαρές προοπτικές εκλογικής επιτυχίας, χωρίς να απορρίπτονται άλλες λύσεις. Κοινή είναι η αίσθηση, πάντως, ότι η προοπτική της υποψηφιότητας Χρίστου Μαυρέλλη είναι πολύ περιορισμένη όσον αφορά τον ενδιάμεσο χώρο. Ωστόσο, κάποια στελέχη θεωρούν πως θα μπορούσε ν αποτελέσει το δέλεαρ για μια ενδεχόμενη συνεργασία με το ΑΚΕΛ, επιλογή, βεβαίως, που παρουσιάζεται εξαιρετικά προβληματική σε πάρα πολλά επίπεδα. Ενιαίο μπλοκ; Από πλευράς ΕΔΕΚ, η κύρια προσπάθεια θα εστιαστεί στην υιοθέτηση κοινής στάσης από τα υπόλοιπα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, με στόχο, πρώτον, να αυξηθεί η πίεση επί του Δημοκρατικού Κόμματος, και, δεύτερον, σε περίπτωση κατάρρευσης της προσπάθειας, να καταστεί δυνατή η σύμπηξη ενός ενιαίου μετώπου των τριών κομμάτων, που με την εφέλκυση δυνάμεων και από άλλους χώρους, ψηφοφόρων και στελεχών του ΔΗΚΟ μη εξαιρουμένων, να πορευθεί προς τις εκλογές, είτε υπό την «ηγεσία» του Γιαννάκη Ομήρου είτε του Γιώργου Λιλλήκα. Εγχείρημα που θα εξαρτηθεί, εν πολλοίς, από το ρόλο που θα θελήσει να διαδραματίσει ο Δημήτρης Συλλούρης, ο οποίος υφίσταται ισχυρές πιέσεις και στο εσωτερικό του ΕΥΡΩΚΟ για μη σύμπλευση με τους χειρισμούς Καρογιάν.

14 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:35 ΜΜ Page ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Με μνημόνιο θα οδεύσει η Κύπρος στις κάλπες του Φεβρουαρίου Αναζητείται Πρόεδρος να αποπληρώσει χρέος Με αύξηση 75% του χρέους, ο Δ. Χριστόφιας αναδεικνύεται «ηγέτης της χρεοκοπίας», ενώ την ίδια ώρα ο Μάριος Καρογιάν ψάχνει υποψήφιο που θα μπορεί να ρυμουλκήσει το ΑΚΕΛ Το χρέος αυξήθηκε 50% μέσα σε τρία χρόνια ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ μάς έχουν από καιρό κλείσει την πόρτα. Η ελπίδα για νέο διακρατικό δανεισμό από κάποια «ιδιαίτερα φίλη» χώρα μοιάζει να εξανεμίζεται. Επομένως, η Κύπρος δεν φαίνεται να γλιτώνει από ένα κάποιο μνημόνιο δημοσιονομικής εξυγείανσης. Αντίθετα απ ό,τι πολλοί νόμιζαν, η Δημοκρατία δεν θα προσφύγει για να βρει χρηματοδότηση για τις τράπεζες, αλλά για τις ανάγκες του ίδιου του κράτους. Το εξωτερικό χρέος από 8,3 δις το 2008, έχει εκτιναχθεί σε 12,7 δις στο τέλος του Μια αύξηση δηλαδή 50% μέσα σε τρία χρόνια! Σ αυτό το εφιαλτικό νούμερο, εάν προσθέσει κανείς και την αναγκαστική κρατική «ένεση» στη Λαϊκή Τράπεζα, εκτοξεύεται στο απίστευτο 14,5 δις. 75% υψηλότερο χρέος με απλά λόγια, απ ό,τι στην αρχή της προεδρικής θητείας του Δημήτρη Χριστόφια. Αν από το περασμένο καλοκαίρι οι περισσότεροι ισχυρίζονταν ότι ο απερχόμενος Πρόεδρος θα περάσει στην ιστορία ως ο αρνητικός ήρωας με το δράμα στο Μαρί, τώρα προς το τέλος της θητείας του περισσότερο φαίνεται ως «πρόεδρος της χρεοκοπίας». Οι πρώτες μέρες του φετινού καλοκαιριού είναι πράγματι πολύ κρίσιμες. Για την Ελλάδα, για την Κύπρο, για την οικονομία. Σε μεγάλο βαθμό θα αποφασίσουν οι κάλπες στις 17 του μήνα, αν η Ελλάδα θα συνεχίσει την τιτάνια προσπάθεια σωτηρίας μέσα στην Ευρωζώνη ή αν θα «βαρέσει κανόνι» και θα βρεθεί στη μοναξιά μιας χρεοκοπίας της δραχμής. Μαζί κρίνεται εν πολλοίς και το οικονομικό μέλλον της Κύπρου. Αν όμως αυτό ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΤΣΟΥΡΟΥΛΛΗ το ζήτημα δεν έχει κριθεί ακόμα και οι περισσότεροι εικάζουν ότι οι Έλληνες ψηφίζοντας δεν θα αποδειχθούν οι ιδανικοί αυτόχειρες, το σίγουρο αυτήν την ώρα είναι ότι η Κύπρος βαίνει ολοταχώς στον Μηχανισμό Στήριξης, ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με την Ελλάδα τελικά. Αναζητούνται 3 δις Την ώρα που ο ενδιάμεσος χώρος αναζητεί υποψήφιο για τις εκλογές, το ΑΚΕΛ καραδοκεί. Όποιος όμως και αν είναι ο επόμενος πρόεδρος της χώρας, θα πρέπει να βρει τρόπους για να αποπληρωθούν 3 δις μέσα στο Κανείς δεν ξέρει αυτήν την ώρα πού και πώς μπορεί ΟΠΟΙΟΣ και αν είναι ο επόμενος πρόεδρος της χώρας, θα πρέπει να βρει τρόπους για να αποπληρωθούν 3 δις μέσα στο 2013 να βρεθούν τέτοια κεφάλαια. Μόνη απάντηση είναι ο Μηχανισμός Στήριξης. Τις μέρες αυτές το ομολόγησε και ο καινούργιος Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας. Γι αυτό και το Υπουργείο Οικονομικών σπεύδει να φέρει καινούρια πρόσθετα μέτρα λιτότητας. Τα οποία όμως βραχυκυκλώθηκαν στις διαδρομές Προεδρικού-Εζεκία Παπαϊωάννου-Συντεχνιών. Ταυτόχρονα, τα σενάρια των κυπριακών προεδρικών εκλογών μοιάζουν να ξαναγράφονται, μετά την απομάκρυνση του ενδεχομένου ο άλλοτε Υπουργός Οικονομικών Μάκης Κεραυνός να αποτελέσει μια συναινετική υποψηφιότητα του κεντρώου χώρου, η οποία στη συνέχεια φλερτάρει και με το ΑΚΕΛ. Οι πληροφορίες και η σεναρολογία των τελευταίων ημερών έλεγαν ότι παρά τις πιέσεις ορισμένων από τους εταίρους του, το ΔΗΚΟ δεν ήταν έτοιμο να αγκαλιάσει την υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα, ως του αμέσως επόμενου μνηστήρα για την υποψηφιότητα των ενδιάμεσων. Η αντι-πρόταση του ΔΗΚΟ ήταν και πάλιν κάποιος «καθαρά κεντρώος» υποψήφιος, ο οποίος στη συνέχεια θα αγκαλιαζόταν, σχεδόν υποχρεωτικά, και από το ΑΚΕΛ. Έτσι, μετά το όνομα του Εκτελεστικού Διευθυντή της Ελληνικής Τράπεζας, έπεσε στο τραπέζι το όνομα του πρώην Υπουργού Χρίστου Μαυρέλλη. Το ερώτημα συνεπώς είναι κυρίαρχο: Έχουν πράγματι γίνει οι όποιες συνεννοήσεις ανάμεσα στην ηγεσία του ΔΗΚΟ και το ΑΚΕΛ; Επισήμως τίποτα τέτοιο δεν ισχύει, αλλά οι πληροφορίες και παρασυναγωγές με ειδικούς απεσταλμένους δίνουν και παίρνουν. Στην κομματική πολυκατοικία της Διγενή Ακρίτα θεωρούν ότι αν το Κέντρο διαθέτει κατάλληλο και «μετριοπαθή» κοινό υποψήφιο, το ΑΚΕΛ θα σκεφτεί δυο φορές τη δοκιμασία του περάσματος στον β γύρο και μάλλον θα αναζητήσει αναβίωση της άλλοτε τριμερούς. Αλλά με καινούργιους όρους. Και καινούργιους παίκτες. Και με το ΔΗΚΟ να έχει το πάνω χέρι. Σε αυτό, λένε έγκυρα πληροφορημένες πηγές, βοηθά και η «απειλή» που μοιάζει να πλανάται, ότι, αν δεν πετύχει αυτό το σενάριο, ο Μάριος Καρογιάν είναι έτοιμος να στραφεί στον Νίκο Αναστασιάδη από τον πρώτο γύρο και να κλείσει νωρίς την παρτίδα και εντός και εκτός κόμματος Είναι όμως πραγματικά έτοιμος ο Μάριος Καρογιάν να τους «αδειάσει» όλους, κάνοντας μέτωπο με τον πιο ισχυρό προεδρικό υποψήφιο; «Μόνο ο ίδιος μπορεί να γνωρίζει κάτι τέτοιο», λένε στενοί του συνεργάτες Την ίδια ώρα, ο Νίκος Αναστασιάδης και η Πινδάρου κρατούν διακριτική στάση αναμονής. Την εβδομάδα αυτή ο υποψήφιος της δεξιάς παρουσίασε σε μια δεύτερη δόση προτάσεις διακυβέρνησης. Επέλεξε να μιλήσει για τον εκσυγχρονισμό του κράτους και συνεχίζει να δουλεύει την προοπτική του με μια λογική «διαλόγου με την κοινωνία». Στο επιτελείο του Νίκου Αναστασιάδη προσπαθούν πάντως να ετοιμαστούν καλύτερα για τη μεγάλη μάχη της οικονομίας. Γιατί, όπως υπογραμμίζουν, ο επόμενος πρόεδρος καλείται να βγάλει τη χώρα από τη μαύτη τρύπα. Ηγετικό στέλεχος από το περιβάλλον του προέδρου του ΔΗΣΥ μας έλεγε ότι «θα έπρεπε να παρακαλάνε τον Νίκο Ανασταασιάδη να δεχτεί να αναλάβει την οικονομία, εδώ που την έφεραν». Κοινός υποψήφιος με «κληρονομιά Χριστόφια»; ΣΥΝΕΠΩΣ το εκπληκτικό είναι ότι το πολιτικό σύστημα παρουσιάζεται πλήρως απορροφημένο από την προεδρολογία και κανείς δεν είναι έτοιμος να προτείνει λύσεις και να δώσει απαντήσεις στην κρίση χρέους που έχει μπει πια μέσα στο ίδιό μας το σπίτι. Το σημείο αιχμής και το μεγάλο «αγκάθι» για μια τυχόν συνεργασία του ΑΚΕΛ με τους άλλοτε εταίρους του, που εγκατέλειψαν τον Δημήτρη Χριστόφια στη μέση, είναι η περίφημη πολιτική διακήρυξη. Η γραμμή του κόμματος της αριστεράς είναι ήδη δεδομένη: «οι μάσκες έπεσαν, για την κρίση φταίνε οι τράπεζες». Επομένως, όποιες και αν είναι οι πιθανότητές τους στις εκλογές, είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν μέχρι τέλους την προεδρία του άλλοτε Γενικού Γραμματέα τους. Το ΑΚΕΛ δεν συζητά το ενδεχόμενο στη διεκδίκηση των επόμενων Προεδρικών να γίνει κάποια «αυτοκριτική» για τον απολογισμό Χριστόφια. Πληροφορίες λένε ότι κάτι τέτοιο ήταν και μέρος της συμφωνίας, προκειμένου ο απερχόμενος πρόεδρος να μην επαναδιεκδικήσει. Πώς θα μπορούσε ένας κοινός υποψήφιος που θα τον υποδείξει το Κέντρο να παίξει τέτοιο ρόλο; Η Εζεκία Παπαϊωάννου δεν θα δεχόταν ποτέ ως προεκλογικό «συμβόλαιο» κάποιο κείμενο σαν εκείνο που ετοίμασαν οι εταίροι του ενδιάμεσου χώρου. Ούτε και θα έκαναν προεκλογικό υπέρ κάποιου υποψηφίου που θα κρατούσε αποστάσεις από τα πεπραγμένα της πενταετίας Χριστόφια. Αυτή είναι η ταμπακιέρα της αδυναμίας σύμπηξης νέας τριμερούς, πέραν από τις γνωστές περιπέτειες της ονοματολογίας.

15 ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:35 ΜΜ Page 15 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΜΕΣΑ στον «ενδιάμεσο χώρο», δυνάμεις και πρόσωπα που άρχισαν να χάνουν την υπομονή τους έχουν συνασπισθεί γύρω από το «αναπότρεπτο» μιας υποστήριξης στον Γιώργο Λιλλήκα. Για πολλούς μια τέτοια επιλογή θα φαινόταν εντελώς φυσιολογική. Είναι νέος και με «καθαρό προφίλ» στο εθνικό ζήτημα, υπήρξε από τους στενότερους συνεργάτες του Τάσσου Παπαδόπουλου και δεν ανήκει σε κανένα από τα συγκεκριμένα κόμματα, άρα μπορεί να είναι πραγματικά κοινός υποψήφιος... Λέγεται όμως ότι η ηγεσία του ΔΗΚΟ ούτε να το συζητήσει δεν θέλει. Διότι πρώτο κάτι τέτοιο αποκλείει αυτόματα οποιαδήποτε ιδέα συνεργασίας με το ΑΚΕΛ. «Ακόμα και στον δεύτερο γύρο», λένε συνεργάτες του Μάριου Καρογιάν, «δεν υπάρχει περίπτωση το ΑΚΕΛ να μπορεί να στηρίξει Λιλλήκα. Αλλά και δεύτερο, ο ίδιος ο Γιώργος Λιλλήκας αντιπροσωπεύει κάποιου είδους απειλή». Έπειτα, σε περίπτωση ατυχούς εκλογικού αποτελέσματος, μοιάζει «πολύ επικίνδυνος» για τις λεπτές ενδοκομματικές ισορροπίες. Κάποιοι δεν ξεχνούν τις φιλοδοξίες που εκδηλώθηκαν στην περίοδο μετά το Δημοψήφισμα για να ηγηθεί ο ίδιος (μέσω Τάσσου) ενός «διευρυμένου ΔΗΚΟ». Ποιοι θέλουν/δεν θέλουν τον Γιώργο Λιλλήκα 15 Το πραγματικό ερώτημα ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ νιώθουν εντελώς ξένοι με όλα αυτά τα σενάρια και τις σκέψεις. Η αγωνία κορυφώνεται για την Ελλάδα όσο πλησιάζει η 17η Ιουνίου. Την ίδια ώρα μαθαίνουν κάθε μέρα και περισσότερα για τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται ήδη η κυπριακή οικονομία. Θα μπορέσει ο καινούργιος πρόεδρος να βγάλει μαζί με τη χώρα το 2013, χωρίς να θυσιάσει τους πολίτες; Οι κομματικοί σχεδιασμοί και συνδυασμοί είναι βέβαιο ότι θα γίνουν. Τις εκλογές όμως θα κερδίσει εκείνος που θα πει κάποια πειστική και στερεή είδηση για το αύριο της χώρας. Δηλαδή, για την αντιμετώπιση της μαύρης τρύπας του χρέους και για λίγη-κάποια ανάπτυξη. Δεν χρειάζεται να είναι οικονομολόγος ή εμπειρογνώμονας. Χρειάζεται όμως να είναι ένας ηγέτης με κύρος και αποφασιστικότητα, μακριά από κομματικούς σχεδιασμούς.

16 016-ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:36 ΜΜ Page ΚΥΡΙΑΚΗ 3 IOYNIΟΥ 2012 Κυβέρνησε τον τόπο 20 χρόνια, αλλά πάντοτε με στήριξη του ΑΚΕΛ Η πορεία του ενδιάμεσου χώρου προς την εξουσία Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ευκαιρία χάνεται μέσα στα λάθη και τον πολιτικό πλανηταρχισμό που χαρακτηρίζει τα κεντρώα κόμματα Ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος (παλαιότερα απεκαλείτο Κέντρο), υπήρξε, μετά την καταστροφή του 1974, και τον θάνατο του Μακαρίου, η πολιτική παράταξη που εκαλείτο να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Οι υποψήφιοι του χώρου διευκολύνοντο, τότε, από δύο συγκυρίες: 1. Την εθελούσια αποχή του ΑΚΕΛ από τη διεκδίκηση της εξουσίας, επειδή τότε εκρίνετο από την τότε ηγεσία του ότι ανάληψη της εξουσίας από το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ και μεσούσης της έντασης του Ψυχρού Πο- ΑΝΤΩΝΙΟΥ antoniouc λέμου, θα έδινε και αιτιάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, και στην Ευρωπαϊκή Δύση, να δώσουν το πράσινο φως στην Τουρκία για να ολοκληρώσει τα σχέδιά της κατά της Κύπρου. 2. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός εθεωρείτο ο λεπρός του πολιτικού συστήματος της Κύπρου. Η κατηγορία ότι εστέγασε πραξικοπηματικά στοιχεία, η ανάληψη της εξουσίας από τον Γλαύκο Κληρίδη, απόντος του Μακαρίου, την οποία η τότε ηγεσία της ΕΔΕΚ χαρακτήριζε μεταπραξικόπημα και ο αφορισμός που επικρατούσε εκείνην την εποχή και χαρακτήριζε τον ηγέτη του ΔΗΣΥ ως ενδοτικό πολιτικό, έτοιμο να υπογράψει αντεθνική λύση, καθιστούσε ανέφικτη οποιαδήποτε εκλογική συνεργασία κεντρώων κομμάτων (βασικά τότε του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ) με τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Η μόνη επιλογή ήταν, ως εκ τούτου, η εκλογή κεντρώου ηγέτη, ως Προέδρου της Δημοκρατίας, με τη στήριξη πάντα του ΑΚΕΛ, και χωρίς αντάλλαγμα την υπουργοποίηση κομματικών στελεχών του ΑΚΕΛ. Αλλά με μόνη εξαργύρωση, την αποδοχή της πολιτικής ΑΚΕΛ στο Κυπριακό. Κάτω από τις συνθήκες αυτές, ο κεντρώος χώρος μονοπώλησε για 15 χρόνια τη διακυβέρνηση του τόπου. Δύο θητείες με τον Σπύρο Κυπριανού και μία θητεία με τον Γιώργο Βασιλείου, που δεν ανήκε μεν στις οργανωμένες κεντρώες δυνάμεις, αλλά η φιλοσοφία του χαρακτηριζόταν ως κεντρώα. Στο διάστημα εκείνο, μία απόπειρα των οργανωμένων δυνάμεων του κέντρου να διεκδικήσουν εξουσία με τον Πασχάλη Πασχαλίδη, απέβη οδυνηρή. Ο Πασχαλίδης εν μέσω των δύο υποψηφίων των μεγάλων κομμάτων, του Γλαύκου Κληρίδη και του Γιώργου Βασιλείου, συνετρίβη και Σύνδρομο... Αλέξη Τσίπρα κατέλαβε ηγέτες και στελέχη, που δεν μελέτησαν την ιστορία του χώρου τους αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο. Ο τερματισμός της παντοκρατορίας Η παντοκρατορία του κεντρώου χώρου τερματίστηκε το 1993, κυρίως λόγω της πολιτικής Βασιλείου στο Κυπριακό, η οποία θεωρήθηκε από το ΔΗΚΟ ως ζημιογόνα για το εθνικό θέμα και ως οδηγούσα σε αποδοχή αντεθνικής λύσης. Την ίδια περίοδο, και ύστερα από επανειλημμένες αποτυχίες του Γλαύκου Κληρίδη να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο ηγέτης του Δημοκρατικού Συναγερμού κατανόησε ότι ήταν αδύνατη η αναρρίχησή του στην εξουσία, αν δεν καλλιεργούσε νέο κλίμα με τον κεντρώο χώρο και κυρίως με το ΔΗΚΟ και αν δεν αναπροσάρμοζε την πολιτική του στο Κυπριακό, προς πιο απορριπτικές κατευθύνσεις. Η στρατηγική Κληρίδη αποδείχθηκε πέρα για πέρα επιτυχής. 1. Φρόντισε να αξιοποιήσει την έντονη αντίδραση του ΔΗΚΟ κατά της πολιτικής Βασιλείου, τασσόμενος κατά της Δέσμης Ιδεών Γκάλι, έστω και αν αρχικά η αντιμετώπιση των Ιδεών από τον ΔΗΣΥ ήταν θετική. 2. Μερίμνησε, ώστε να σπάσει ο πάγος μεταξύ των δύο κομμάτων, κυρίως των μαζών τους. Πώς; Αφενός στήριξε την εκλογή του Αλέξη Γαλανού στην Προεδρία της Βουλής και, αφετέρου, στήριξε τις υποψηφιότητες του ΔΗΚΟ σε πολλούς δήμους, στις τότε δημοτικές εκλογές. 3. Αξιοποίησε τις όχι αδικαιολόγητες φοβίες του ΔΗΚΟ και του ΔΗΣΥ, ότι επανεκλογή Βασιλείου θα σήμαινε περαιτέρω συρρίκνωση της παντοδυναμίας των κομμάτων. Ο Γιώργος Βασιλείου είχε καταφέρει, τότε, με την επικοινωνιακή πολιτική του, να προσηλυτίσει παράγοντες, στελέχη, και μάζες ακόμη, του ΔΗΚΟ αλλά και του ΔΗΣΥ, γεγονός που δημιουργούσε ανησυχίες ότι άλλη μια πενταετία Βασιλείου θα αποδυνάμωνε εντελώς τον κομματικό χώρο της κεντροδεξιάς. Αυτά όλα, συν τα λάθη του Βασιλείου που εφησύχασε στο υψηλό ποσοστό που έλαβε στον πρώτο γύρο των εκλογών και η αλαζονική δήλωση που έκαμε το βράδυ της πρώτης Κυριακής, διά της οποίας καλούσε τον Γλαύκο Κληρίδη να αποσυρθεί από τη διεκδίκηση της προεδρίας, άλλαξαν εντελώς το σκηνικό και έθεσαν τέρμα στη διακυβέρνηση του τόπου από τον κεντρώο χώρο. Η επιλογή του Τάσσου ΔΕΚΑ χρόνια κυβέρνησε ο Γλαύκος Κληρίδης, αλλά όταν έχασε την υποστήριξη των κεντρώων κομμάτων στην εκλογή του 2003, έχασε και τις εκλογές. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ έκαμε τότε την καλύτερη επιλογή. Αποφάσισε να ζητήσει από τον Τάσσο Παπαδόπουλο να υποβάλει υποψηφιότητα και να στηρίξει την υποψηφιότητά του. Έναν πολιτικό προερχόμενο από τον κεντροδεξιό χώρο, με πατριωτική δράση στον αγώνα της ΕΟΚΑ, με μεγάλη υποστήριξη στον κύκλο των αγωνιστών και γενικά της δεξιάς, μακαριακό, έντονα αντικληριδικό, με πολιτική διεκδικητική στο Κυπριακό. Ήταν ένας πολυσυλλεκτικός υποψήφιος όχι μόνο μέσα στους κεντρώους χώρους, αλλά και στην παραδοσιακή δεξιά. Τα μεγάλα λάθη της διακυβέρνησης Κληρίδη -Χρηματιστήριο, πύραυλοι, αναβάθμιση σε καίριες θέσεις ηγετικών στελεχών των Ενωμένων Δημοκρατών που αποτελούσαν κόκκινο πανί για τα κεντρώα κόμματα, έλευση του εκτρωματικού σχεδίου Ανάν και η τάση αποδοχής του, εκείνο το γελοίο εφεύρημα της 16μηνης θητείας, και άλλα- αποτέλεσαν την ταφόπετρα στη διακυβέρνηση Κληρίδη και έφεραν τον Τάσσο Παπαδόπουλο στην εξουσία από τον πρώτο γύρο των εκλογών. Οι δυνάμεις του κεντρώου χώρου επέστρεφαν στο Προεδρικό ύστερα από απουσία δέκα χρόνων. Η διακυβέρνηση Παπαδόπουλου, ήταν μοιραίο να μη συνεχίσει. Το ΑΚΕΛ έκρινε ότι είχε έλθει η ώρα να κυβερνήσει και η διείσδυσή του μέσα στον κεντρώο χώρο, τα τελευταία χρόνια, συν το ανθρώπινο πρόσωπο του Δημήτρη Χριστόφια και οι σχέσεις που είχε αναπτύξει ως Πρόεδρος της Βουλής με παράγοντες και μάζες της κεντροδεξιάς, όπως και η διαρροή κεντρώων ψηφοφόρων προς τους υποψηφίους των δύο μεγάλων κομμάτων, αποτέλεσαν πλήγμα για τον Τάσσο Παπαδόπουλο, που αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο. Ούτε το γεγονός ότι υπήρξε ο στυλοβάτης του Όχι του κυπριακού λαού κατά του σχεδίου Ανάν, ούτε η δύναμη που αντλούσε ως εξουσία, ούτε η επιτυχής οικονομική πολιτική που εφάρμοσε, υπήρξαν στοιχεία ικανά να πείσουν το εκλογικό σώμα. Σύνδρομο... Τσίπρα σήμερα ΔΥΟ φορές, ο ενδιάμεσος χώρος, προσπάθησε να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας με δικές του δυνάμεις και απέτυχε παταγωδώς και στις δύο. Οι υποψήφιοί του ούτε καν κατάφεραν να εισέλθουν στον δεύτερο γύρο των εκλογών. Σήμερα, ο ενδιάμεσος χώρος και οι κεντρώοι ψηφοφόροι επιχειρούν νέα απόπειρα. Κάτω από βασικές προϋποθέσεις, θα μπορούσε, αυτήν τη φορά, να επιτύχουν. Υπάρχει αφενός μέσα στο ΑΚΕΛ μια λογική διαφοροποίηση, λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανεπιτυχούς οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τα φτωχά και λαϊκά στρώματα, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ, καταβάλλουν το μεγαλύτερο κόστος της κρίσης. Και, λογικά, θα πρέπει να αναζητήσουν καλύτερες επιλογές από εκείνες που θα τους προσφέρει το κόμμα τους. Δεν θα κατευθυνθούν ασφαλώς προς τον Νίκο Αναστασιάδη, αλλά προς έναν υποψήφιο Πρόεδρο του κεντρώου χώρου, μη εχθρικό προς τον χώρο τους, ικανό, πολυσυλλεκτικό, που εμπνέει αξιοπιστία, εμπιστοσύνη και ικανότητα να διαχειριστεί συνετά το εθνικό θέμα και να οδηγήσει τον τόπο εκτός των οικονομικών αδιεξόδων. Ηγέτες και στελέχη του κεντρώου χώρου αποδείχθηκαν, μέχρι στιγμής, να μην αντιλαμβάνονται τις ευνοϊκές συγκυρίες που έχουν μπροστά τους. Με τις προσωπικές ατζέντες, τις αδεξιότητες, τους δογματισμούς, την αλαζονεία, τα αλληθωρίσματα τους, και τα μοιραία λάθη τους, έχουν απολέσει την εμπιστοσύνη όχι μόνο ψηφοφόρων άλλων πολιτικών χώρων, αλλά και των κεντρώων πολιτών. Προχώρησαν σε ανάδειξη υποψηφίου-γλάστρας, θεωρούν ότι οι προγραμματικές διακηρύξεις τους είναι ευαγγέλιο που δεν μπορεί να τύχει διαπραγμάτευσης, πιστεύουν ότι αποτελούν τους πλανητάρχες του πολιτικού συστήματος και απαγορεύουν στον υποψήφιό τους να διαπραγματευθεί με άλλες δυνάμεις. Το μήνυμά τους είναι περίπου ελάτε εσείς οι άλλοι, να μας προσκυνήσετε, να αποδεχθείτε χωρίς συζήτηση το πρόγραμμά μας και να στηρίξετε την εξουσία μας. Είναι συμπεριφορές που θυμίζουν... Αλέξη Τσίπρα. Αλλά τουλάχιστον αυτός αισθάνεται νικητής και δικαιούται να λέγει ότι είναι δικαιωμένος από τη λαϊκή ετυμηγορία. Οι... Τσίπρες του ενδιάμεσου χώρου, ποια λαϊκή ετυμηγορία κέκτηνται;

17 017-ΠΟΛΙΤΙΚΗ 02/06/2012 1:38 ΜΜ Page 17 ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ «Δραχμαγεδδών» και «Grexit» στοιχειώνουν την Ευρώπη Δύο βδομάδες σε δύο λέξεις Αγωνία για το τι θα φέρει η κάλπη στην Ελλάδα, την μεθεπόμενη Κυριακή. Τα διλήμματα και οι αποφάσεις των ψηφοφόρων θα καθορίσουν πολλά Ι κμάδα ελπίδας ξεπρόβαλε στον ορίζοντα όσον αφορά το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Παρά τη σκληρή στάση που χαρακτηρίζει το ΔΝΤ και αυτή διοχετεύτηκε δημοσίως μέσω της πρόσφατης συνέντευξης που έδωσε η Κριστίν Λαγκάρντ στη βρετανική «Guardian», εντούτοις την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Τζέρι Ράις ανέφερε εμμέσως, πλην σαφώς, ότι αναμένει να ακούσει προτάσεις αναδιαπραγμάτευσης. Είναι όμως τουλάχιστον δύσκολα τα δεδομένα, αφού το πακέτο βοήθειας που φορτώθηκε η Ελλάδα δεν αφήνει πολλά περιθώρια αναδιαπραγμάτευσής του, ειδικά ΤΟΥ ΠΑΝΑΓιΩΤΗ τη στιγμή που οι όροι ΓΡΗΓΟΡιΟΥ έχουν συμφωνηθεί εδώ p.gregoriou και καιρό. σύμφωνα με αποτελέσματα της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας όσον αφορά το έλλειμμα και τα δημοσιονομικά, το μνημόνιο δεν έχει ακόμα αποδειχθεί και τόσο προσοδοφόρο για τα οικονομικά του κράτους. Οι «Νew York Times», σε δημοσίευμά τους, εξηγούν πως τα χρήματα του ελληνικού δανείου επιστρέφουν στους δανειστές της Ελλάδας, αφήνοντας ελάχιστα για την εξυπηρέτηση των εσωτερικών αναγκών της χώρας. «Τη στιγμή που η συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση είναι αβέβαιη, η Ελλάδα συνεχίζει να λαμβάνει δισεκατομμύρια ευρώ ως έκτακτη βοήθεια από μίαν αποκαλούμενη τρόικα δανειστών, που επιβλέπει τη διάσωσή της. Αλλά σχεδόν καθόλου από αυτά τα χρήματα δεν πηγαίνουν στην ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να πληρώσει για ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Αντίθετα, διοχετεύονται κατευθείαν πίσω στην τσέπη της τρόικας», αναφέρει το άρθρο. Στεγνή αμερικανική τοποθέτηση; Ίσως. Αλλά δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Σώζονται οι τράπεζες Τεράστια μερίδα της βοήθειας κατευθύνεται προς τις τράπεζες. Είναι σαφές. Οι τράπεζες ΣΕ ΠΕΡιΠΤΩΣΗ ΕΞΟΔΟΥ της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αναλυτής των «Financial Times» επισημαίνει ότι θα ακολουθήσει αναρχία, λεηλασίες και ιαιότητες είναι ο κινητήριος άξονας της οικονομίας και ο ακρογωνιαίος λίθος της εγχώριας αγοράς. Αλλά τη βοήθεια λαμβάνουν και αρκετές οι οποίες δεν φαίνεται ότι μπορούν να ξεπεράσουν τον σκόπελο που βρίσκεται ενώπιόν τους και τα λεφτά αυτά απλώς οδηγούνται σε μιαν απύθμενη χοάνη. Μέχρι στιγμής έχουν κλείσει τρεις μικρές συνεταιριστικές τράπεζες, της Αχαϊκής, Λαμίας και Λέσβου - Λήμνου. Έχει υπολογιστεί ότι μόλις 19 λεπτά (σεντ) του ευρώ καταλήγουν από κάθε ευρώ στην ελληνική κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα 81 λεπτά απορροφώνται για τη διάσωση των τραπεζών και των ομολογιούχων, και φυσικά για τους τόκους. Η βρετανική «Guardian» σε άλλο δημοσίευμά της απάντησε για λογαριασμό των Ελλήνων. «Η κ. Λαγκάρντ γνωρίζει καλύτερα από πρώτο χέρι. Κι όταν εκ του θεσμικού της ρόλου διακηρύττει πως έφθασε η ώρα της πληρωμής του λογαριασμού, ακυρώνει τη λογική και τα επιχειρήματα της ίδιας. Γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο των τραπεζών της Β. Ευρώπης στην κρίση χρέους που στραγγαλίζει την Ελλάδα. Γνωρίζει πως πίσω από τη σημερινή κρίση βρίσκονται γαλλικές και γερμανικές τράπεζες. Αυτές δάνειζαν αλόγιστα χρήματα στο ελληνικό κράτος, στις ισπανικές και ιρλανδικές τραπεζικές φούσκες. Το φτηνό χρήμα που διοχετεύθηκε στις χώρες της περιφέρειας, είναι η θεμελιώδης αιτία της ευρωκρίσης». Την ίδια ώρα, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων του καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι και κορυφαίος, σήμερα, οικονομικός παράγοντας Λαμπρή ευκαιρία Οι ΠΟΛιΤΕΣ της Ελλάδας έχουν μια λαμπρή ευκαιρία τη μεθεπόμενη Κυριακή να αποφασίσουν το μέλλον τους ή πιο συγκεκριμένα ποιος θα είναι αυτός που θα τους οδηγήσει σε αυτήν την κρίσιμη καμπή της χώρας. Και οι δύο δρόμοι φαίνονται σκληροί και δύσβατοι. Είτε παραμένει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη ένας φτωχός συγγενής, έστω και με κάποιες χαλαρώσεις του Μνημονίου να υποφέρει κάτω από το Μνημόνιο, ή οδηγείται εκτός Ευρωζώνης επαναφέροντας τη δραχμή, με ανυπολόγιστες ζημιές όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. H Ευρώπη και όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα. της Αυστρίας Χάνες Άντρος είναι ξεκάθαρος: «η σωτηρία της Ελλάδας είναι μια σωτηρία των τραπεζών και, έως σήμερα, στους ίδιους τους Έλληνες δεν έφθασε ούτε ένα λεπτό του ευρώ», υποστηρίζει σε συνέντευξή του. Χαρακτηρίζει ακόμα το πακέτο στήριξης της Ελλάδας ως «απερίσκεπτη θεραπεία», που θα μπορούσε να στείλει τον ασθενή ακόμη και στον θάνατο, καθώς, χωρίς θεραπεία των αιτίων, η «επιβληθείσα, υπερβολική, εξαναγκαστική λιτότητα» δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Ο νικητής έχει βγει Η 17η Ιουνίου θα κρίνει τουλάχιστον πολλά. Το θρίλερ μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται από τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις, θα είναι για γερά νεύρα αλλά τόσο στην προηγούμενη εκλογική διαδικασία όσο και σε αυτήν που έρχεται, υπάρχει αδιαφιλονίκητος νικητής. Ο αντιμνημονιακός πόλος. Με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να μη συγκεντρώνουν ούτε το 35% των ψήφων, οι υπόλοιπες δυνάμεις που έχουν εκφραστεί ανοιχτά είτε ολοκληρωτικά κατά του Μνημονίου, είτε είναι υπέρ της χαλάρωσης των όρων του συγκεντρώνουν το υπόλοιπο ποσοστό. Ακόμα κι αν αποτελούν ή όχι άτυπο δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του Μνημονίου οι επόμενες εκλογές, τα επικρατέστερα σενάρια είναι τα εξής: Πλειοψηφεί η ΝΔ, με τον Αντώνη Σαμαρά να εξασφαλίζει τις 50 μπόνους έδρες και αναζητεί ξανά τις υπόλοιπες έδρες που θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει κυβέρνηση συνεργασίας. Με το δεύτερο σενάριο ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζει την πρωτιά και με τις 50 έδρες θα ήταν πολύ πιο εύκολο να βρει συμμάχους για να φτιάξει κυβέρνηση. Όμως το πρώτο σενάριο που φαντάζει πιο κοντινό, θα βρει τον Αντώνη Σαμαρά επόμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας με ένα τεράστιο ποσοστό του λαού να μη στηρίζει το Μνημόνιο. Όλα θα κριθούν στο αν ο Αντώνης Σαμαράς αντέξει στην πίεση και συνεχίσει κανονικά το πρόγραμμα ή αν θα οδηγηθεί η χώρα σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Αναρχία, λεηλασίες, βιαιότητες «Δραχμαγεδδών» είναι η καινούργια λέξη που έχει προστεθεί στο λεξιλόγιό μας μετά το GREXIT (ελληνική έξοδος) και έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της σε ιστοσελίδες ξένων ΜΜΕ. Αναφέρεται στην αλληλουχία των δεινών που συνεπάγεται μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για την Ευρωζώνη. O οικονομικός αναλυτής Μάρτιν Βολφ, σε άρθρο του στους «Financial Times», προβλέπει χάος στην Ελλάδα, όπου το κράτος δεν θα πληρώνει τα σώματα ασφαλείας, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει αναρχία, λεηλασίες και βιαιότητες. Θεωρεί, μάλιστα, πιθανή την εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος, ενώ αναφέρεται στην προδιαγεγραμμένη υποτίμηση της νέας δραχμής και στη συνεπακόλουθη ιλιγγιώδη εκτίναξη του πληθωρισμού Δεν είναι, όμως, λίγοι οι οποίοι θεωρούν ότι όλα αυτά έχουν έρθει και η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει.

18 018-ΓΝΩΜΕΣ 02/06/2012 4:25 ΜΜ Page KYPIAKH 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ Ο θρίαμβος της κομματοκρατίας ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Ηλ.διεύθυνση: s.iacovides@simerini.com Λ ένε μερικοί: «Τα κόμματα είναι τα κύτταρα της Δημοκρατίας». Μόνο που δεν διευκρινίζουν: Τα κόμματα στην Κύπρο κατάντησαν τα καρκινικά κύτταρα μιας παθογενούς Δημοκρατίας. Ποιοι ισχυρίζονται ότι τα κόμματα είναι δήθεν τα «κύτταρα της Δημοκρατίας»; Οι κομματικοί ηγέτες, οι παρατρεχάμενοί τους και όσοι σιτίζονται, βολεύονται, εκμεταλλεύονται και νέμονται τα παραφερνάλια της κομματικής ισχύος. Έχει επιβεβαιωθεί πάρα πολλές φορές ότι τα κόμματα λειτουργούν χωρίς εσωκομματική δημοκρατία. Αντίθετα επιβάλλεται η τυραννία του ηγέτη και η κολακεία των περί αυτών. Δέστε πρόσφατο παράδειγμα: Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, σε μια πλέρια άσκηση δημοκρατίας δεν ενημέρωνε τα συλλογικά όργανά του για όσα μηχανευόταν στον ενδιάμεσο χώρο ή για τις επαφές του με τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ. Σε όλα τα κόμματα, κατά καιρούς, καταγράφηκαν πρωτοφανείς παραβιάσεις και δικτατορικές τάσεις στην άσκηση ηγεσίας ή στην επιβολή θέσεων ή ευνοουμένων. Πόσα παρατράγουδα αποκαλύφθηκαν στα ΜΜΕ ή πόσες φορές μέσα από τα κόμματα αναδυόταν δύσοσμη η αποφορά των ενδοκομματικών αντιπαραθέσεων, υπονομεύσεων, διαβολών, μαχαιρωμάτων, στιγματισμών ή αχρειοτήτων Χρειάζεται να προσδιορίσουμε τι είναι τα κόμματα; Θεωρητικά, αποτελούν κοινωνικές οργανώσεις, που εκφράζουν τις επιλογές των πολιτών και τις μετασχηματίζουν σε πράξη. Τα κόμματα θεωρούνται ακόμα συσπειρώσεις πολιτών, που αγωνίζονται για κοινά συμφέροντα και κοινούς οραματισμούς. Ή μηχανισμοί, που μεταποιούν τη λαϊκή βούληση σε πολιτική του κράτους. Τι ιδεατοί ορισμοί Ο μεγάλος Γερμανός διανοητής, Max Weber, έβλεπε στα κόμματα «αγέλες χωρίς ψυχή». Γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, «που υπακούν σε έναν αρχηγό και αγωνίζονται για την άλωση της εξουσίας, όχι για να εκτελέσουν κάποιο έργο ή για να διακονήσουν κάποια υψηλή υπόθεση, αλλά για να αρπάξουν θέσεις και αξιώματα και να πραγματώσουν ιδιοτελείς σκοπούς». Όσο για τους «κομματικούς αγώνες», αποκλειστική επιδίωξή τους είναι η κατάκτηση προνομίων. Ας μην αναφερθούμε στον ορισμό, που ο Άγγλος συγγραφέας, Τζόναθαν Σουίφτ, έδωσε με διαχρονική ακρίβεια, στο κόμμα: «Η τρέλα των πολλών να γεμίζουν μερικών την τσέπη». Γιατί αναφερόμαστε ξανά στα κόμματα, στις τεχνοτροπίες και συμπεριφορές τους; Επειδή τον τελευταίο καιρό, και ειδικά την περ. Πέμπτη, είδαμε ξανά την αποθέωση της αδίστακτης κομματοκρατίας. Ιδού τι συνέβη: Το πρωί, στο Τρίτο του ΡΙΚ, ο Υπουργός Οικονομικών (και στέλεχος του ΑΚΕΛ) Βάσος Σιαρλή, ανακοίνωνε ότι, με βάση τις προειδοποιήσεις των Βρυξελλών, θα εξήγγελλε το απόγευμα μέτρα, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης. Το μεσημέρι, πάλι στο ΡΙΚ, ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, ρωτήθηκε και για την οικονομία και τα μέτρα που, εντός της ημέρας, ο Υπουργός Οικονομικών θα εξήγγελλε. Με ύφος Προέδρου της Δημοκρατίας, απάντησε: «Οι θέσεις της Κυβέρνησης είναι αυτές που λέω εγώ!». Με απλά λόγια: «Όσα σχεδιάζει ο Υπουργός Οικονομικών, μην τα λαμβάνετε υπόψη. Το ΑΚΕΛ αποφασίζει και για την οικονομία και το ΑΚΕΛ διαφωνεί με τα μέτρα που ετοιμάστηκαν». Μπορεί να διερωτηθεί κανείς με αφέλεια: «Ποιος κυβερνά τον τόπο;». Απάντηση: «Μα, φυσικά, το ΑΚΕΛ!». Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΑΚΕΛ, ως κυβερνών κόμμα, επιβάλλει την πολιτική και τη θέλησή του. Το έκανε με τον Χαρ. Σταυράκη, έστω και αν αυτός ενεργούσε πειθήνια και υπάκουα στις εντολές της Εζεκίας Παπαϊωάννου. Το έκανε και με τον Κίκη Καζαμία, μέχρι που απηύδησε ο άνθρωπος και υπέβαλε την παραίτησή του. Δεν έχουμε δημοκρατία αλλά κομματικό κράτος, που διοικείται από το ΑΚΕΛ. Τα ίδια, φυσικά, συνέβαιναν και σε προηγούμενες εποχές. Κοιτάξτε πόση δημοκρατία υπάρχει και εκδηλώνεται στα άλλα κόμματα. Όλοι όσοι ανήκουν σε κόμματα, οφείλουν να υπακούν στην πολιτική και στην γραμμή τους. Αν διαφωνούν, λασπώνονται, διαβάλλονται, ελεεινολογούνται ή και εκβάλλονται κλοτσηδόν ως αιρετικοί και υπονομευτές της άγιας ενότητας και συνοχής του οσίου κόμματος. Κοιτάξτε τι συμβαίνει και στον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο. Τα τέσσερα κόμματα είχαν μια μοναδική και κλασική ευκαιρία να απαγκιστρωθούν από τα κομματικά γρανάζια και στερεότυπα και να αναζητήσουν εξωκομματικό υποψήφιο. Τι έκαναν; Πρότειναν καθαρά κομματικούς ή φίλους ή διαπλεκόμενους με τα κόμματά τους. Πρότειναν ακόμα και υποψηφίους που συγκρούονταν με τη στάση τους στο τερατούργημα Ανάν (όπως το φοβερό ατόπημα Ομήρου να προτείνει τον θιασώτη του Ανάν, Μάριο Ηλιάδη). Χειρότερα: Ανέσυραν από τη ναφθαλίνη πολιτικά απολιθώματα και βροντόσαυρους για να τους προτάξουν ως υποψηφίους σε μια Κύπρο, που απαιτεί πλέον νέον αίμα, νέα λιοντάρια και όχι ελέφαντες, που οδεύουν στο πολιτικό κοιμητήριό τους. Κι ύστερα τα κόμματα διερωτώνται γιατί οι πολίτες απαξιώνουν, αποστρέφονται και βδελύσσονται την πολιτική και τα κομματικά εξαπτέρυγά τους. ΣΤΙΓΜΑ Πρώτη η ΕΔΕΚ παραβίασε τις προγραμματικές αρχές ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Ηλ.διεύθυνση: antoniouc@simerini.com Βουλευτές και στελέχη της ΕΔΕΚ, όπου εμφανιστούν, είναι ανυποχώρητοι σε τούτο: Όποιος θέλει να στηρίξει τον υποψήφιο του ενδιάμεσου χώρου, πρέπει απαραιτήτως να αποδεχθεί τις προγραμματικές αρχές μας. Αυτές οι αρχές είναι αδιαπραγμάτευτες και αποτελούν κόκκινες γραμμές. Αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες σκοπιμότητες που μπορεί να υποκρύβονται πίσω από τις αδιάλλακτες αυτές δηλώσεις, εμείς, χάριν συζητήσεως θα αποδεχθούμε ότι αυτή η ιερή προσήλωση στις προγραμματικές αρχές, ως να αποτελούν ευαγγέλιο, ή παπική οδηγία που δεν επιδέχονται ούτε διαπραγμάτευση, ούτε την παραμικρή αλλοίωση, είναι αποτέλεσμα προσήλωσης σε αρχές που δεν μπορούν να αλλοιωθούν. Όμως, πώς είναι δυνατόν, η ΕΔΕΚ από τη μια να είναι τόσο δογματική και στοχοπροσηλωμένη σε αυτές τις αρχές, να ζητά την αυστηρή και απαρέγκλιτη τήρηση και αποδοχή τους από άλλους, και την ίδια στιγμή,να τις παραβιάζει κατάφωρα η ίδια; Εξηγούμεθα: Οι προγραμματικές αρχές απορρίπτουν ασυζητητί λύση στο πλαίσιο του σχεδίου Ανάν. Και την ίδια στιγμή ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ ρίχνει στο τραπέζι, σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα και πληροφορίες, το όνομα του Μάριου Ηλιάδη, για τον οποίο λέγεται, χωρίς ποτέ να το διαψεύσει ο ίδιος, ότι υποστήριξε το σχέδιο Ανάν. Φίλος, φίλτατος ο Μάριος Ηλιάδης. Ούτε ο υπογράφων παθαίνει αλλεργία έναντι όσων υποστήριξαν το σχέδιο Ανάν. Ούτε καν πιστεύει ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αντιμετωπίζονται ως λεπροί και να μην καλούνται να υπηρετήσουν τον τόπο. Όμως, το θέμα αρχής είναι άλλο: Πώς η ΕΔΕΚ, σε μια τόσο αδιάλλακτη και δογματική προσήλωση Η Κύπρος απαιτεί νέα λιοντάρια και όχι ελέφαντες, που οδεύουν στο πολιτικό κοιμητήριό τους στις προγραμματικές αρχές του ενδιάμεσου χώρου, απαιτεί από τρίτες δυνάμεις να προσκυνήσουν αυτές τις αρχές, να τις αποδεχθούν πλήρως και χωρίς διαπραγμάτευση, και την ίδια στιγμή, να τις παραβιάζει στο καίριο και σημαντικό θέμα του υποψηφίου; Σημειώνουμε τις δηλώσεις που έκαμε ο Γιαννάκης Ομήρου, αμέσως μετά την έγκριση των προγραμματικών αρχών, σε συνάρτηση με το σχέδιο Ανάν. Είπε: Θέλω να πω το εξής για να Ο Μάριος Ηλιάδης υποστήριξε, ή όχι, το σχέδιο Ανάν; μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Το σχέδιο Ανάν στην παράγραφο ένα, προέβλεπε για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αλλά εκ του περιεχομένου του, ο κυπριακός ελληνισμός, έκρινε ότι αυτό το σχέδιο ήταν άδικο, ετεροβαρές, προέβλεπε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων, τη διατήρηση εγγυήσεων και ως εκ τούτου απέρριψε αυτό το σχέδιο. Ενόψει αυτών, της συντριπτικής απόρριψης του σχεδίου Ανάν από τον κυπριακό Ελληνισμό, και από τα συλλογικά όργανα και τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της ΕΔΕΚ, αλλά και των άλλων τριών κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου, πώς νομιμοποιείται ο Γιαννάκης Ομήρου να προτείνει στον ενδιάμεσο χώρο, υποψήφιο που υποστήριξε το σχέδιο Ανάν; Εκτός και αν ο Μάριος Ηλιάδης, κακώς χαρακτηρίστηκε ως υποστηρικτής του σχεδίου, και αντίθετα αγωνίστηκε για την απόρριψή του, οπότε νομιμοποιείται και η ΕΔΕΚ να τον προτείνει. Διαφορετικά, παραβιάζει σκανδαλωδώς τις προγραμματικές αρχές και την πολιτική όλων των κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου, περιλαμβανομένης και της δικής της! Δυστυχώς, είναι μέσα από τέτοιες παλινδρομήσεις, ασυνέπειες, δογματισμούς, κρυφές ατζέντες, που η προσπάθεια του ενδιάμεσου χώρου καταλήγει σε φιάσκο. Κάποιοι, κάμνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, να οδηγήσουν τον υποψήφιο του ενδιάμεσου χώρου σε αποτυχία. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στην ΕΔΕΚ. Αλλά γενικώς σε όσους απαρτίζουν τον ενδιάμεσο χώρο. Έχουμε υποβάλει επανειλημμένα το κρίσιμο ερώτημα και ακόμη να απαντηθεί: Ο ενδιάμεσος χώρος, όσες φορές κατέβηκε σε προεδρικές εκλογές με δικό του υποψήφιο, χωρίς ευρύτερη στήριξη από άλλες δυνάμεις, έχασε τη μάχη από τον πρώτο γύρο. Ανέδειξε Πρόεδρο, μόνο όταν υποστηρίχθηκε και από άλλες δυνάμεις, και κυρίως το ΑΚΕΛ. Ας μας πουν, λοιπόν, και ας απαντήσουν στους κεντρώους ψηφοφόρους, οι ηγέτες και τα στελέχη του ενδιάμεσου χώρου: Πώς θα μπορέσουν να εκλέξουν από μόνοι τους κεντρώο Πρόεδρο το 2013, όταν απαιτούν γην και ύδωρ και πλήρη αποδοχή της πολιτικής τους, από τρίτες δυνάμεις; Πώς θα αντιμετωπίσει ο προβληματισμένος ψηφοφόρος έναν υποψήφιο Πρόεδρο που παρουσιάζεται ενώπιόν του, όχι αυτόφωτος, όχι με δική του πολιτική και πρόγραμμα, αλλά με κάποιες κατευθύνσεις που του ετοίμασαν άλλοι; Πώς θα πείσουν το εκλογικό σώμα ότι αυτή η προσπάθεια είναι σοβαρή, όταν στην πορεία των διαβουλεύσεών τους υπέπεσαν σε τόσα χονδροειδή λάθη που την κατέστησαν διάτρητη και αναξιόπιστη; ΕΙΡΗΣΘΩ Αριστερή προδοσία των ελπίδων ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του λαού αισθάνεται ότι η διακυβέρνηση Χριστόφια υπήρξε η χειρότερη που είχε ποτέ ο τόπος μετά την καταστροφή του Ένα μεγάλο μέρος αυτής της πλειοψηφίας θεωρεί ότι η προεδρία Χριστόφια υπήρξε συμφορά για τον λαό. Ιδίως εκείνα τα πλήθη των ψηφοφόρων που είχαν την πεποίθηση ότι με την αριστερά για πρώτη φορά επιτέλους στην εξουσία, καλύτερες μέρες θα ξημέρωναν για τους μη προνομιούχους πολίτες, για το νοικοκύρεμα του κράτους, για τη φιλολαϊκή διακυβέρνηση, την κοινωνική δικαιοσύνη, για τα δίκαια των εργαζομένων, για τον έμπρακτο σεβασμό στον απλό άνθρωπο, που ήσαν ανέκαθεν στα ερυθρά, πράσινα, λευκά και άλλων χρωμάτων λάβαρα του ΑΚΕΛ. Π Ι Κ Ρ Η η διάψευση αυτών των πεποιθήσεων: Η οδυνηρή κατάρρευση των ελπίδων που εναπέθεσαν στην αριστερά, στο ΑΚΕΛ και στον Χριστόφια, ώθησαν για πρώτη φορά τόσο μεγάλα ποσοστά του λαού να νιώθουν φρικτά προδομένοι. Απελπισμένοι πάνω στα ερείπια των ελπίδων τους. Ξεκρέμαστοι, αβοήθητοι κι απροστάτευτοι μέσα στη λαίλαπα της ανεργίας, της καταστροφής της μεσαίας τάξης, της υποβίβασης του βιοτικού επιπέδου, της απελπιστικής αβεβαιότητας για την τύχη της νέας γενιάς, της εξάρθρωσης της κοινωνικής συνοχής. Γ Ν Η Σ Ι Ο ΤΕΚΝΟ της αριστερής προδοσίας των ελπίδων υπήρξε το πρωτοφανές στη μακρόχρονη ιστορία του ΑΚΕΛ: Όταν, για πρώτη φορά στην ιστορία του, ανέλαβε την προεδρία του κράτους και πόλασελα βόλεψε και διόρισε και προήγαγε και προσφοροδότησε τους δικούς του κομματικούς, επαιρόμενο μάλιστα από τις λιμουζίνες με τις αστυνομικές φρουρές της ηγεσίας του, για τα εκατομμυριούχα κομματικά του ταμεία, είδε, στη ραγδαία κατάπτωση των εκλογικών του ποσοστών, τον λαό να του γυρίζει με αποτροπιασμό την πλάτη. Είδε τους δικούς του ψηφοφόρους να δραπετεύουν από τα ψεύδη της πολιτικής του και να γιγαντώνουν σε «πρώτη δύναμη» την Αποχή: Την απαξίωση της πολιτικής. Την απέχθεια προς το κόμμα. Την αηδία προς τους κομματικούς. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, έχοντας μόνο του την εξουσία, είδε τον περασμένο Δεκέμβρη το ΑΚΕΛ τα ποσοστά του στο εκλογικό σώμα να κατέρχονται στο 18%, με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης και την Αποχή ν ανεβαίνει στο 33,36%, άγνωστο προς τα πού θα στραφεί εχθρικότατα αγανακτισμένη Χ Ε Ι Ρ Ο Τ Ε Ρ Ο, όμως, της αριστερής προδοσίας των ελπίδων είναι το γεγονός ότι: Η διαμορφωθείσα επί της τετραετίας Χριστόφια πλειοψηφία του λαού (που εξανάγκασε το ΑΚΕΛ και σε εσπευσμένη απόσυρση του Χριστόφια εννέα μήνες από τις προεδρικές εκλογές), βιώνοντας και υποφέροντας τη γενικότερη παρακμή των κομμάτων των παρηκμασμένων κομματικών ηγεσιών, δεν έχει ακόμα πού την κεφαλήν κλίναι

19 019-ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ 02/06/2012 4:01 ΜΜ Page 19 KYPIAKH 3 IOYNIΟΥ Με διαφάνεια μπροστά στους δημότες Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 150 ημερών θητείας του Δημοτικού Συμβουλίου Έγκωμης, ο Δήμαρχος Ζαχαρίας Κυριάκου και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου συγκάλεσαν μεγάλη Πανδημοτική Συγκέντρωση και έδωσαν με πλήρη διαφάνεια μια καθαρή εικόνα στους δημότες, για όλα τα θέματα που απασχολούν τον Δήμο. Ο Δήμαρχος, μέσα από κατατοπιστικές διαφάνειες, έδωσε ιδιαίτερο βάρος στα οικονομικά στοιχεία και κατέστησε τους δημότες κοινωνούς της κατάστασης στην οποία περιήλθε η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μετά τις αποκοπές που επέβαλαν Κυβέρνηση και Βουλή, στην κρατική χορηγία. Έδωσε, επίσης, στοιχεία για άλλα σοβαρά θέματα όπως είναι το κυκλοφοριακό, το πράσινο, η καθαριότητα, τα πολεοδομικά κ.ά. Θα ήταν ευχής έργο εάν όλοι οι Δήμαρχοι και Δημοτικά Συμβούλια προέβαιναν σε τέτοιους ανοικτούς απολογισμούς, για να δέχονται απευθείας και τη ζωντανή κριτική αλλά και εισηγήσεις από τους δημότες. Μ.Μ. Οι «καταραμένες» οι τράπεζες Με... κοτζιάκαρες μοιρολογίστρες μοιάζουν τον τελευταίο καιρό η Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ. Από το πρωί μέχρι το βράδυ μοιρολογούν και καταριούνται τις τράπεζες για τα οικονομικά προβλήματα. «Α, μάνα μου, μανούλλαααα μουουου. Τι μας εκάμασιν οι τρισκατάρατες οι τράπεζες, που να τες φάσιν οι κουφάες οι τριτζιέφαλες. Για ούλλα τα κακά φταίουσιν οι τράπεζες, που να χουν τζιαι να μεν τρώσιν, ίσιαλλα Θεγέ μου!» Αυτήν ακριβώς την εικόνα δίνουν, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, μέχρι τον ΓΓ του ΑΚΕΛ και τους εκπροσώπους του κόμματος. Επιτίθενται συνεχώς στις τράπεζες, ως την πηγή της κακοδαιμονίας, για να πείσουν τον «απλό άνθρωπο» ότι μόνο αυτές φταίνε. Ωραία. Φταίνε οι τράπεζες και παραφταίνε. Αλλά επειδή φταίνε οι τράπεζες, η Κυβέρνηση δεν πρέπει να πάρει μέτρα για να σώσει την οικονομία; Δεν έχει άλλον τρόπο να λύσει το πρόβλημα από τις κατάρες και τα αναθέματα; ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΥΛΛΟΥΡΗΣ Πρόεδρος ΕΥΡΩΚΟ «Δεν είναι σωστό να δώσουμε σήμερα στη δημοσιότητα όνομα ή ονόματα. Αφήστε να έχει και λίγη πλοκή το πράγμα...». * Πάμε για action ή horror; ΒΑΣΟΣ ΣΙΑΡΛΗ Υπουργός Οικονομικών «Μπορούμε να πάρουμε τη χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης χωρίς όρους». * Χρυσώνει το κώνειο. ΜΑΚΗΣ ΚΕΡΑΥΝΟΣ Ανώτατος Εκτελεστικός Διευθυντής Ομίλου Ελληνικής Τράπεζας «Η απάντησή μου στην πρόταση παραμένει ότι δεν ενδιαφέρομαι να είμαι υποψήφιος». * Φαντάζω για βουδιστής μοναχός; Ε, όι τζιαι να πάει ο Αλωνευτής στο ΑΠΟΕΛ, τα γέρημα, ούλλα τζιαι να τα αντέξω, τούτον εν αντέχεται... Σύντροφος εξευτελίζει σύντροφο [ Aπ την καλή... και την ανάποδη ] ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΒΕΡΩΦ ΝΕΟΦΥΤΟΥ Αναπληρωτής πρόεδρος ΔΗΣΥ «Στο θέμα του νέου πακέτου μέτρων, το μόνο κομμάτι που μπορεί να σχολιάσει κάποιος, είναι, εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;». * Μάλλον στον δρόμο που φέρει το όνομα του Πάπη... Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά φαίνεται πως το κακό παράγινε. Κατέστη πλέον σύνηθες στα ΑΚΕΛικά δώματα να εξευτελίζουν συντρόφους και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο. Θυμάστε εκείνη την ανεκδιήγητη ειρωνική αποστροφή Χριστόφια κατά του Γ. Κολοκασίδη, του ΑΚΕΛ. Επειδή ο Γιαννάκης Κολοκασίδης πήρε περισσότερες ψήφους από τον Δ. Χριστόφια, σε μια κομματική εκλογική αναμέτρηση, απευθυνόμενος σε αυτόν με έκδηλη ειρωνεία, είπε: «Αυτόν το παιδάκι, ο Γιαννάκης». Κι ας είναι ο Γ. Κολοκασίδης από τα παραδοσιακά, εργατικά και πιστά στελέχη του ΑΚΕΛ. Ιδού που ένας άλλος ΓΓ του κόμματος, ο Άντρος Κυπριανού, συνεχίζει την παράδοση. Με αφορμή τα μέτρα για την οικονομία, που ο Υπουργός Οικονομικών θα εξάγγελλε την Πέμπτη, ο Α. Κυπριανού, σε συνέντευξή του στο ΡΙΚ, και με ύψος μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση ποιος κυβερνά και ποιος αποφασίζει για τον τόπο, είπε: «Οι θέσεις της Κυβέρνησης (για τα μέτρα για την οικονομία) είναι αυτές που λέω εγώ!». Μετάφραση: «Βάσο Σιαρλή, να σκάσεις, θα κάνεις ό,τι αποφασίζει το ΑΚΕΛ και όχι ό,τι θέλεις εσύ και οι τεχνοκράτες του Υπουργείου Οικονομικών». Ο Βάσος Σιαρλή ήταν για πάρα πολύ καιρό εξ απορρήτων σύμβουλος του Προέδρου Χριστόφια σε θέματα οικονομίας. Είναι, όμως, και στέλεχος του ΑΚΕΛ. Αν ήταν άλλος στη θέση του, θα τα βροντούσε και θα αποχωρούσε με αξιοπρέπεια. Επειδή, όμως, είναι σύντροφος του συντρόφου Άντρου, που τον προσέβαλε, τον μείωσε και τον εξευτέλισε δημόσια, και επειδή το άγιο κόμμα έχει πάντα δίκαιο, γι αυτό σιώπησε, δεν αντέδρασε και δεν πρόκειται να μιλήσει. Τα σχόλια δικά σας Σ.Ι. ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ Επικεφαλής ΣΥΡΙΖΑ «Οι μισοί νέοι είναι άνεργοι, πολλοί μεταναστεύουν. Τα δημόσια νοσοκομεία είναι υπό κατάρρευση. Τι άλλο θέλουν από τον ελληνικό λαό;». * Την ψυχή του. Kρίνει ο K. ANTΩNIOY ΑΝΤΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Γ.Γ. ΑΚΕΛ «Εγώ εκφράζω τις θέσεις του Προέδρου Χριστόφια και της Κυβέρνησης». * Μετά από εμένα, ουδείς. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ Ας το φορτωθεί ο επόμενος ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ploutarchoug@simerini.com Ένα διαρκές χάιδεμα των αφτιών των δημοσίων υπαλλήλων αποτέλεσε η προχθεσινή διάσκεψη Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας για την εσωτερική διακυβέρνηση και, ειδικότερα, οι απαντήσεις που έδωσε στο θέμα της λήψης νέων μέτρων για την οικονομία. Ο κ. Χριστόφιας απέκλεισε κάθε μέτρο που θα προϋποθέτει θυσίες και περικοπές από τους εργαζομένους στο Δημόσιο, διαμηνύοντας εμφαντικά πως δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα, τα οποία θα κουτσουρεύουν, κατά την έκφρασή του, τα δικαιώματά τους, ενόσω είναι ο ίδιος Πρόεδρος. Ως θέμα αρχής και σε υγιείς οικονομικές συνθήκες, απολύτως ορθή θα κρινόταν η προσέγγιση του Προέδρου στο εν λόγω ζήτημα. Γιατί φυσικά και δεν υπάρχει κανείς που να θέλει να κουτσουρεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, όχι μόνο στον δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Όμως, στη δύσκολη οικονομική κατάσταση, την οποία βιώνει η χώρα μας, πέρα από αόριστες και γενικόλογες τοποθετήσεις, δεν μας είπε ο Πρόεδρος με ποιους τρόπους σκοπεύει η Κυβέρνησή του ν αντιμετωπίσει τα δεδομένα που έχει ενώπιόν της. Εκτός από την προσπάθεια είσπραξης των ανείσπρακτων φόρων, στην οποία έδειξε να εστιάζεται, σε ποιες άλλες ενέργειες προσανατολίζεται να προβεί, προκειμένου ν αποσοβηθούν τα χειρότερα για την οικονομία μας; Πώς θα κινηθεί για να δώσει την περιβόητη ώθηση στην ανάπτυξη, όταν όλα τα πολυδιαφημιζόμενα αναπτυξιακά έργα βλέπουμε να μένουν μόνο στα χαρτιά, αλλά πρακτικά τίποτα να μην προχωρεί; Πώς θα βγάλει τις επιχειρήσεις από τον αναπνευστήρα και πώς θ ανακόψει το αλυσιδωτό ντόμινο κατάρρευσης του εργασιοοικονομικού μας συστήματος; Σε τίποτα από αυτά δεν έδωσε πειστικές και ξεκάθαρες απαντήσεις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δημιουργώντας την εντύπωση πως πολιτεύεται πλέον, απλώς, ως διαχειριστής των προβλημάτων, χωρίς να θέλει ή να επιδιώκει την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Στον Δημήτρη Χριστόφια απέμειναν μόλις λίγοι μήνες μέχρι την ολοκλήρωση της θητείας του. Γιατί να έρθει και να στρέψει σε αυτήν τη φάση μια τεράστια μερίδα της κυπριακής κοινωνίας και αυτήν εναντίον του; Άλλωστε, το κλίμα σε βάρος του είναι ήδη βαρύ. Γιατί να το κάνει ακόμα πιο βαρύ, την ώρα μάλιστα που και το κόμμα του, το ΑΚΕΛ, βρίσκεται προ του φάσματος να βρεθεί εκτός εξουσίας; Γιατί να μην προσπαθήσει με κάθε τρόπο να περισώσει όσες από τις πιθανότητες τού απέμειναν για να κερδίσει τις εκλογές, με όποιον υποψήφιο τελικά κι αν τις διεκδικήσει; Στο Προεδρικό και στο ΑΚΕΛ γνωρίζουν πως, εκτός συγκλονιστικών ανατροπών, μετράνε μέρες για να βρεθούν στην αντιπολίτευση. Όπως γνωρίζουν εξίσου καλά ότι η οποία πιθανή λήψη επώδυνων «αντιλαϊκών» μέτρων θα συνεπάγεται για τους ίδιους τεράστιο πολιτικό κόστος, κόστος που θα έρθει να προστεθεί στο ήδη μεγάλο, το οποίο έχουν επωμιστεί κατά την τετραετή διακυβέρνησή τους. Γιατί, λοιπόν, να το φορτωθούν και αυτό; Ας το φορτωθεί ο επόμενος

20 ΡΕΠΟΡΤΑΖ 02/06/2012 1:39 ΜΜ Page ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 OΔΟΙΠΟΡΙΚΟ στην τρομοκρατημένη κοινότητα Λειβαδιών Τους κλέβουν την ώρα που κοιμούνται Στο χωριό των μαζικών διαρρήξεων και κλοπών Συγκλονιστικές οι ιστορίες των κατοίκων της κοινότητας Λειβαδιών, που ζουν με τον φόβο αδίστακτων διαρρηκτών που εισβάλλουν και ρημάζουν, καθημερινώς, σπίτια της κοινότητας ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑΕΞ ΚΑΙ ΚΛΕΟΠΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΦΩΤΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΗΛ Τ ον φόβο και τον τρόμο σκορπούν στην Κοινότητα Λιβαδιών, όπως και σε όλη την Κύπρο, αδίστακτοι διαρρήκτες και κλέφτες που εισβάλλουν, επί καθημερινής βάσεως, σε αυλές και σπίτια, αρπάζοντας ό,τι βρουν στο διάβα τους. Στη συγκεκριμένη κοινότητα το πρόβλημα φαίνεται να προσλαμβάνει τρομακτικές διαστάσεις, παρόλο που ημερησίως περιπολεί την περιοχή «Αστυνομικός της Γειτονιάς». Στην κατ ευφημισμόν οδό Δικαιοσύνης διαπράχθηκαν τρεις διαρρήξεις σπιτιών τους τελευταίους μήνες. Οι περιπτώσεις κλοπών και διαρρήξεων που έφθαναν στα αφτιά μας αυξάνονταν καθώς περπατούσαμε στις υπόλοιπες γειτονιές του χωριού. Εντύπωση μας προκάλεσε το γεγονός ότι τα περισσότερα σπίτια διέθεταν πόρτες ασφαλείας, σύστημα συναγερμού και κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν και οι θρασείες μέθοδοι που ακολουθούν οι δράστες, προκειμένου να φθάσουν στη λεία τους. Μάλιστα, δεν ενδιαφέρονται καν αν οι ιδιοκτήτες λείπουν από σπίτια τους. Ενδεικτικές είναι οι συγκλονιστικές μαρτυρίες που ακολουθούν: ΟΙ ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ σπιτιών παγκύπρια, σύμφωνα με στοιχεία της «Σ», έφθασαν τις 823 το πρώτο τετράμηνο του 2012 «Ζητούμε περισσότερη προστασία» ΚαΙτη Καλαμαρά - κάτοικος: «Πριν από περίπου τρεις βδομάδες και ενώ εμείς απουσιάζαμε από το σπίτι, ο γείτονάς μου είδε από απόσταση κάποιους να βγαίνουν από την αυλή μας, να μπαίνουν σε αυτοκίνητο και να φεύγουν βιαστικά. Μας ειδοποίησε αμέσως και εμείς με τη σειρά μας καλέσαμε την Αστυνομία, η οποία πήρε καταθέσεις, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να τους εντοπίσει. Λίγες μέρες αργότερα, και συγκεκριμένα το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, οι δράστες επέστρεψαν και αυτήν τη φορά μπήκαν από το παράθυρο, την ώρα που εμείς κοιμόμασταν. Εμείς δεν πήραμε χαμπάρι τίποτα. Το πρωί, όμως, ο άντρας μου βρήκε όλα τα ντουλάπια του αποχωρητηρίου ανοιχτά. Στη συνέχεια κατέβηκε στο σαλόνι, για να διαπιστώσει ότι η κεντρική πόρτα ήταν ορθάνοιχτη και ότι οι τσάντες και τα πορτοφόλια μας ήταν πετάμενα στο πάτωμα. Μας έκλεψαν μερικές εκατοντάδες ευρώ και τρία κινητά. Το μόνο κινητό που δεν πήραν μαζί τους ήταν αυτό του άντρα μου, επειδή είναι παλιό. Ευτυχώς για τον άντρα μου, γιατί έχει αποθηκευμένα σημαντικά τηλέφωνα της δουλειάς του. Από τον φόβο μη μας ξανάρθουν, το σπίτι είναι όλη την ημέρα κλειδωμένο. Ευχαριστώ τον Θεό που δεν μπήκαν στα δωμάτιά μας, δεν ξέρεις ποτέ τι μπορούσε να συμβεί. Η Αστυνομία γνωρίζει ότι καθημερινώς γίνονται διαρρήξεις και κλοπές στο χωριό, αλλά εξακολουθεί να μην κάνει περιπολίες τα βράδια. Ο περίπατος του «αστυνομικού της γειτονιάς» το απόγευμα, δεν είναι αρκετός. Ζητούμε περισσότερη προστασία!»