ENø I XPI TOºIA EN EI AI PO OTH OYTE KATA OTH T È ÁÈÓÂ ÙÔ Á Ì Ó Ì Ï Ù ÈÈÓ. 25 IOY IOY 2009 TEYXO 7 ETO 3 ÔÓ B ƒπ ΔIMH EYPø 2.00

Transcript

1 È ÊˆÓÒ Ì ÙËÓ ÂÊ. ENø I. Ù appleô Ì ÙÔÓ ÂÎ Ì ÚË ENø I T È ÁÈÓ ÙÔ Á Ì Ó Ì Ï Ù ÈÈÓ 25 IOY IOY 2009 TEYXO 7 ETO 3 ÔÓ B ƒπ ΔIMH EYPø 2.00 EÁÒ ÓÔÌ ˆ fiùè Ô XÚÈÛÙfiÊÈ ÂÓ ÏÏ Ô Ï Î. ŒÓÓÂÓ ÁÂÓÓËÌ ÓÔ appleúô fiùë! XPI TOºIA EN EI AI PO OTH OYTE KATA OTH

2 2 ƒπ μƒøª π 25 Iουλίου 2009 ΩΣIH ΠIΣΩ ΛTΔ I ÈÔÎÙËÛ ø IH I ø T T.K NOMO EYKø IA - E A TH EOMOIOTY ON: yialousa@cytanet.com.cy. È ı ÓÙ B ÛÔ ºÙˆ fiappleô ÏÏÔ AÚ ÈÛ ÓÙ ÎÙÈ EÏÂÓ ÙÛ Ù Ô Ù appleëù ÙÚÈ E È Ó ÙÛ Ô ÊÔ OÌ ŒÎ ÔÛË AÏ. MÈ ËÏ Ë, TÂÏ. ÙÚ ÊˆÓÔ ÓÂÚÁ Ù Z ÁÔ ÏË Dream Team, B ÛÔ ÂˆÚÁ Ô, P. K ÙÛÈ Ô ÓË, fi Ú, ÔÎÎÔ Ì È ÌÈÛÈË, EÏÂÔ K ÚÔÁÈ Ó, Ï ÈÔ Î È Ó ÔÈ ÔÚ ÔÓÙÂ Î È Ë ÎÔ ÙÛ M Ú Ì Ó Ì ÙËÓ M ÚÈÎÎÔ Ó appleô Ù Â Î Ú Lifestyling EÈÚ ÓË X Ú Ï Ìapple Ô, E ÂÎ apple ˆ ÓÓÔ, Ù ÚÔ XÚÈÛÙÔ Ô ÏÔ, XÚ ÛÙË ÔÙÙ Ë,. ºˆÙ Ô OÈÎÔÓÔÌÈÎÔ Ì Ô ÏÔÈ BÁÂÓfiappleÔ ÏÔ Î È OÚÊ Ó Ë NÔÌÈÎÔ Ì Ô ÏÔÈ ÓÙÚÔ apple ÊÈÏ appleappleô ( appleôı ÛÂÈ ÂÓ ÓÙ ÔÓ Δ 1), ƒ ÎÎÔ ª appleappleô Ú Ë (ÁÈ appleôı ÛÂÈ ÙÔ Û ÓÂÚÁ ÙË Ì ˆÎÚ ÙË ÂÓ ÓÙ ÔÓ ÙÔ ÓÙÚ ÙÚÔ ), KˆÛÙ ÎË AÈÌÈÏÈ Ó Ë ( ˆÚÂ Ó appleôı ÛÂÈ ), ÙÚÔ X (ÙÈ K ÚÈ Î ), Ô Î apple ÊÈÏ appleappleô (Ì Ó ÌÔ ÙÔÓ), Ù ÏÈÔ Ú ÌÈÒÙË (fiù Ó ÂÓ Â Ó È ÌÂı ÛÌ ÓÔ ), XÚ ÛÙÔ KÏËÚ Ë (fiù Ó ÎÂÚ Ô Ì ÙÔ fiùùô) ÈÎ ÛÙ appleô Ô ÌÂÓ ÛÙËÓ appleô ÁÎ Ó Ì ÂÓ ÌappleÔÚÔ ÌÂ Ó ËÌÔÛÈ ÛÔ Ì ٠ÔÓfiÌ Ù ÙÔ ÁÈ Ó ÌËÓ ÙÔ Î Ô Ì XÚËÌ ÙÔ fiùâ Ó ÂÛÌÔ Î Ù ÛÈÂÌÌ ÓˆÓ ª  ΈÛ, Úfi ÚÔÌÔ ÂÙÚ Ë (ÛÂ Ì ÓÈÙ ÚÎ ) ΔÚ appleâ appleúô ( ÚÈÛÙÔ Ì ÙÔÓ Û Ìapple Ú ÛÙ ÙË Ì Ã Ú. Ù Ú ÎË. AÓ ÙÔ Ì ıâè ÙÔ AKEL Î Ù ÛÈË ÙÔ ). Eapple ÛËÌÔ ÔÁÔÎÚÈÙ B ÛÔ ÂˆÚÁ Ô, Mapple ÌappleË K Ú ÙÛË, AÓ ÚÔ ÏÏ ÎÈÔ Úˆ GO BACK DOG PUBLICATIONS: TOMBAZI 18, LEFKOSIA, KYPROS. TEL.: All rights reserved. Nothing appearing in Union (and may your blood become avladjin) newspaper may be reprinted, reproduced by sex or transmitted through viri, either holy or in part, by any electronic or mechanical means without prior written permission from the dog. Warning to lawyers: Writs for libels, slander or wrongdoings will not be accepted from anyone. A Ù ÏÔÈapplefiÓ Ù Ó... Δ ª Δ Àà Tο επόμενο τεύχος της εφ.ενωσισ θα κυκλοφορήσει όπως πάντα το Σάββατο της τελευταίας εβδομάδας του Αυγούστου, δηλαδή στις 29 του μηνός. Παρακαλώ θερμά όλους τους συνεργάτες μας και ιδιαιτέρως τους ξεροτζιέφαλους να μας αποστείλουν τις συνεργασίες τους εγκαίρως, δηλαδή πριν τις 20 του Αυγούστου, για να μπορέσουμε κι εμείς, ενώ εσείς θα κάνετε διακοπές, να εκδώσουμε την εφημερίδα μας, ανεξαρτήτως λάλλαρου. π À ƒ Δø Παρακαλούμε τους συνεργάτες μας όπως φέτος κάνουν καλές διακοπές σε τόπους ελληνικούς, εκεί που κυριαρχεί το μέτρο και η φύση δένει με τον άνθρωπο, για να μας υπενθυμίζει τι είχαμε και τι χάνουμε. Ξεκουραστείτε καλά, αγαπητοί συνεργάτες. Aυτό το φθινόπωρο και τούτο τον χειμώνα δεν θα τον βγάλουμε εύκολα. Γεμίστε καλά τις μπαταρίες σας, φαίνεται ότι φέτος θα δώσουμε ίσως την τελική μας μάχη και όποιον πάρει ο χάρος. Àƒπ Ζητούμε ξανά συγγνώμη για την μη κυκλοφορία του ΘΟΥΡΙΟΥ. Χάσαμε την σειρά μας στο τυπογραφείο και γι' αυτό καθυστερήσαμε. Τώρα πήραμε την σειρά μας και αρχές του Σεπτέμβρη θα τον έχετε όλοι ΔΩΡΕΑΝ. ª Δπ Δ Εγκαινιάζουμε από σήμερα, στην σελίδα 14, όχι χωρίς ανάλογη ικανοποίηση, την συνεργασία μας με έναν νέο εικοσάχρονο συνεργάτη, Κερυνειώτη. Που, αν θέλετε το πιστεύετε, ζει στην Κερύνεια, γράφει τα κείμενά του στην Κερύνεια, σ' ένα βράχο στο Λιμανάκι και μας τα στέλλει από την Κερύνεια με την πόστα. Αν θέλετε να σας δείξουμε και τον φάκελο με την σφραγίδα της Kυπριακής Δημοκρατίας. Λέγεται Κ. Αρεστής. Σημειώστε τ' όνομα του. ªËÓ ÍÂ Ó Ù ÙËÓ ÈÛÙÔÛÂÏ ÙË «ø π» ÛÙÔ ÃÚ ÛÔappleÚ ÛÈÓÔ Ê ÏÏÔ Πέθανε ο Ισμέτ Γκιουνέι! (Ο Αλλάχ μακαρίσει τον). Α, δεν ξέρετε ποιος είναι ο κύριος; Είναι ένας Τουρκοκύπριος καλλιτέχνης. Ο ίδιος είναι άγνωστος, αλλά ένα από τα έργα του είναι πασίγνωστο. Πρόκειται για την κυπριακή σημαία! Δεν έχει τον Αλλάχ του ο Themistocleous. Από το ΡΙΚ πάλι λείπει η Ελληνική σημαία. Ο μισελληνισμός των επαγγελματιών σφουγγοκωλάριων δεν έχει όρια. Θα ποντάρει στις διακοπές ο μπαγάσας, τώρα που είναι άδεια η Λευκωσία. Όπως και τα σαΐνια που σκέφτηκαν τη λεωφορειολωρίδα. Θα πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που κατασκευάζει λεωφορειολωρίδες χωρίς να έχει λεωφορεία! Ο πιο επιτυχημένος Υπουργός της Κυπριακής Δημοκρατίας ever, είναι ο σημερινός Υπουργός Παιδείας. Είπε: «Και να παραβιάσουν οι Συγκλητικοί το Νόμο τι θα γίνει; Θα πάτε να τους συλλάβετε»; Όσο πάω συμπαθώ αυτό τον τύπο. Λαϊκή εντολή! Εδώ και τώρα να παραιτηθεί η Κυβέρνηση και η Βουλή και να αναλάβει η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου μας. Πρόεδρος ο Ζένιος, αντιπρόεδρος ο Χριστοφίδης και επίσημος καρπαζοεισπράκτορας ο Α. Δημητρίου. Θα αναρωτιόταν κανείς για το ρόλο των φοιτητών. Η Κύπρος έχει ένα ακμαίο επαναστατικό φοιτητικό κίνημα. Το μόνο ζήτημα που έκανε τους φοιτητές μας να κατεβούν στους δρόμους είναι το θέμα συνταξιοδότησης στα 63. Λες και όλοι τους σκοπεύουν να γίνουν κυβερνητικοί. Αλλά τι να περιμένεις από ένα πανεπιστήμιο όπου το ΔΗΣΑΚΕΛ παίρνει 90% στις εκλογές; Το ΕΥΡΩΚΟ στ' αχνάρια του Συναγερμού. Ιδρύει φοιτητική παράταξη στο πανεπιστήμιο που εκ των πραγμάτων θα πολεμήσει την «ακραία» αντιομοσπονδιακή και Ενωτική «Α.Φ. Έπαλξη». Το ίδιο έγινε και με την Πρωτοπορία πριν κάτι χρόνια στην Αθήνα όταν πήγε να καπελώσει το ΔΡΑΣΙΣ - ΚΕΣ. Τις διαπραγματεύσεις είχε αναλάβει προσωπικά ο τότε πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ, ο μέγιστος Νίκος Χρυσάνθου Αναστασιάδης. Σας εύχομαι ολόψυχα να πιάσετε μαλλί, κύριε Συλλούρη. Ο Μάριος Καρογιάν ξανακτίζει το ΔΗΚΟ. Την εργολαβία ανέλαβε ο Μιλτιάδης Νεοφύτου. Ενδιαφέρουσες οι προτάσεις της κυρίας Ερατούς Κοζάκου Μαρκουλλή για επαναπροσέγγιση των δύο κοινοτήτων! Η κυρία λέει ότι χρειάζεται όραμα και αποφασιστικότητα! Μεταξύ άλλων μέτρων προτείνει: Εκμάθηση της Τουρκικής γλώσσας στα σχολεία και τη δημόσια υπηρεσία, δημιουργία 3ου καναλιού του ΡΙΚ στην Τουρκική, υποτιτλισμός τηλεοπτικών προγραμμάτων στην Ελληνική και την Τουρκική, εισήγηση από την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση της Τουρκικής ως επίσημης γλώσσας. Συμφωνώ απόλυτα και εισηγούμαι με τη σειρά μου μια σειρά μέτρων που θα συμπληρώσουν το μεγαλεπήβολο όραμα της Μαρκούλ Χανούμ: Υποχρεωτική περιτομή σε όλους τους άρρενες πολίτες της Δημοκρατίας άνω των δέκα ετών. Προσθήκη της κκελές του Κεμάλ Ατατούρκ στο νόμισμα των δύο Ευρώ. Συστηματικές επαφές μεταξύ Ελληνοκύπριων λεσβίων και Τουρκοκύπριων λεσβίων και δημιουργία ενός δικοινοτικού πανλεσβιακού φόρουμ στο πρότυπο του πανσυνδικαλιστικού φόρουμ. Κοινές πολιτιστικές εκδηλώσεις και στις δύο κοινότητες όπως δικοινοτική gay parade και θεσμοθέτηση βραβείων από δικοινοτική επιτροπή. Καθιέρωση της διδασκαλίας του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία με έμφαση στο Οθωμανικό. Μετονομασία οδών, όπως της λεωφόρου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου σε λεωφόρο Μωάμεθ του Πορθητή και της Γρίβα Διγενή σε Χρίστου Πουργουρίδη. (Εδώ μας πρόλαβε ο Δήμαρχος Λεμεσού που ονόμασε δρόμο της πόλης του σε οδό Τζελάλ Μπαγιάρ). Ανέγερση τεμενών απέναντι από όλες τις εκκλησίες με μιναρέδες στο ίδιο τουλάχιστον ύψος με τα καμπαναριά. Οικονομική στήριξη σε δικοινοτικούς οίκους ανοχής και επιχορήγηση επισκέψεων χαμηλόμισθων πολιτών και από τις δύο κοινότητες. Γιατί δεν μετακομίζεις στην Τουρκία, κυρά μου, να σου περάσει; Α ρε Τάσσο, λάθη που έκανες! Δεν την άφηνες στο σπίτι της να πλένει πιάτα! Με τέτοιους κούφους μες τον κόρφο σου πως να μη χάσεις τις εκλογές και πως να μην ποφκαρτείς μετά; Η 9η Ιουλίου είναι η επέτειος του δήθεν απαγχονισμού του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού από τους Τούρκους. Τι απαγχονισμούς και πράσινα άλογα! Την μπουγάδα του πήγε να απλώσει ο άνθρωπος, γλίστρησε και πιάστηκε ο λαιμός του στο σκοινί. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια των εθνικιστών - σωβινιστών. Παρουσιάζουμε το νέο τσιτάτο του AKEL. Ταιριάζει πολύ με το ύφος του νέου του Γενικού Γραμματέα: «Διζωνικήδικοινοτικήομοσπονδίαμεπολιτικήισότηταόπωςαυτήκαθορίζεταιαπόταψηφίσματατωνηνωμένωνεθνών». Viva la revolucion! Ξεράστε ασύστολα! Χρυσοπράσινος φίλλος ριγμένος στο πέλαγο. Μάριος Ρέπουσος ME A H EK H H PO ºI OY OMONOIATE BEWARE OF THE DOG ÎË Ï ÈÔÏfiÁÔ Ô TÚ ÙÔ, Âapple ÛËÌÔ ÛÎ ÏÔ ÙË «ŒÓˆÛÈ». ÚÔÛÔ, ÁÎÒÓÂÈ! Kυκλοφορεί σύντομα από τις Eκδόσεις Aιγαίον ένα βιβλιαράκι του Tσε Γκεβάρα που αποδεικνύει ότι ο μεγάλος επαναστάτης δεν ήταν δυστυχώς ούτε Oμονοιάτης και ευτυχώς ούτε AKEΛικός. PATRIA O MUERTE!

3 Kάθε πέρσι και καλύτερα στο οδόφραγμα. 25 Iουλίου Tέρμα στους εθνοπατέρες! ıóèîˆïôáèîfió ÂÎ ÔÙÈÎfiÓ ÛËÌ ˆÌ κίνδυνος διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με ένα νέο σχέδιο τύπου Ανάν είναι πλέον ορατός ακόμη και σε αυτούς που είτε άμεσα είτε έμμεσα υποστηρίζουν την κυβέρνηση Χριστόφια. Δεν έχει σημασία που όλοι αυτοί πιστεύουν ότι το νέο σχέδιο θα επανενώσει την πατρίδα μας και δεν θα είναι καταστροφικό, αλλά που είναι πια συνείδηση σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού και όλους τους παράγοντες, ντόπιους και ξένους πως η ΛΥΣΗ είναι ζήτημα μηνών, ζήτημα όχι του τι θα δώσουμε και τι πάρουμε, αλλά του πώς αυτή η λύση ΑΥΤΗ την φορά θα ΠΕΡΑΣΕΙ και θα γίνει αποδεκτή ΚΑΙ από τον λαό. Δεν έχει νόημα να συζητήσουμε τις υποχωρήσεις του Χριστόφια ή την στήριξη που του παρέχουν ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ ούτε καν αν το σχέδιο θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από το σχέδιο Ανάν. Ούτε έχει νόημα να μεμψιμοιρούμε για τις πολλαπλές απόπειρες φίμωσης και ευνουχισμού των αντιστάσεων του λαού μας. Ούτε έχει νόημα να κλαίμε την μοίρα μας για τον μεγάλο πόλεμο που υφίσταται κάθε τι το ελληνικό και εθνικό σ' αυτόν τον τόπο, ώστε να μπορούν οι διάφοροι φωστήρες του εξωτερικού, μα και οι αυξανόμενοι ντόπιοι να επιβάλουν στον εξασθενημένο εθνικά λαό μας τα ομόσπονδα ελληνοτουρκικά και στην ουσία τούρκικα ιδεολογήματα, ώστε η λύση να μην βρει την αντίσταση που πρέπει και να περάσει έστω και με μικρή διαφορά. Έφτασε η ώρα της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ, η ώρα της ΡΗΞΗΣ και της συγκρότησης ενός ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ της οποιασδήποτε λύσης από την κυβέρνηση Χριστόφια και τους συνοδοιπόρους της. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα ούτε να χάσουμε τίποτα, παρά τις αλυσίδες με τις οποίες μας έχουν δεμένους εδώ και χρόνια. Πρέπει από τώρα δυναμικά να γίνει αισθητή η παρουσία μας. Κανείς πια δεν μπορεί να σταματήσει τον σχεδόν εθνάρχη Χριστόφια, παρά ο ίδιος ο λαός και ειδικά οι πρόσφυγες και όλα τα άλλα καταπιεσμένα στρώματα του κυπριακού ελληνισμού. ΜΟΝΟ η δύναμη του λαού και η παρουσία του στους ΔΡΟΜΟΥΣ μπορεί να ανακόψει τον δρόμο του ολέθρου. Δυστυχώς αυτό δεν το είχε καταλάβει ούτε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και με το να διαλέξει την στήριξη του Χριστόφια με τους πολυπληθέστατους οπαδούς αντί το μειοψηφικό κίνημα του ΛΑΟΥ τα έκανε θάλασσα και βρέθηκε εκτός εξουσίας από τα ρεμάλια τα οποία ο ίδιος στήριξε. Ο ΛΑΟΣ στους δρόμους, ακόμη και χωρίς μιαν πολιτική οντότητα να τον στηρίζει όπως ήταν ο Παπαδόπουλος, είναι μία ΟΓΚΩΔΗΣ À ƒ À Eø TO TE O δύναμη, έστω και αν αριθμητικά αρχικώς θα είναι ισχνή. Ο Χριστόφιας και οι ξένοι αυτό τρέμουν. Αυτό φοβούνται. Δεν είμαστε ακόμη στα τελευταία στάδια και, αν προσέξατε καλά, ο Χριστόφιας είναι σε συνεχή άμυνα ζητώντας συνεχώς εθνική ενότητα και αρραγές εσωτερικό μέτωπο, παρότι όλα τα κόμματα πλην των πολύ μικρών του ΕΥΡΩΚΟ και των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ τον υποστηρίζουν. Είναι ΟΛΟΙ μαζί του και παρ όλα αυτά είναι συνεχώς απολογητικός και προσπαθεί κι αυτός και οι λοιποί κυβερνώντες, μα και το κόμμα του, να μας πείσουν ότι δεν είναι προδότες και δεν πρόκειται να τα δώσουν όλα, ωσάν και οι προδοσίες να είναι μόνο όταν κάποιος τα δίνει όλα. Τρέμουν όχι μόνο οι κυβερνητικοί, μα και οι ιθύνοντες του ΔΗΣΑΚΕΛ και οι κουίσλιγκ του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ και άλλων πολιτικών δυνάμεων, οι οποίοι για 30 αργύρια υποστηρίζουν τον μίσιι μου εθνάρχη α-αρχίδια Χριστόφια. Όλοι αυτοί τρέμουν ακόμη και την σκιά τους, διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι υποθηκεύουν το μέλλον του νησιού στους Τούρκους, γνωρίζουν πολύ καλά ότι παίζουν κουμάρι με την ύπαρξη του ελληνισμού σ' αυτόν τον ελληνικότατο τόπο. Τρέμουν και ακόμη ο κόσμος δεν έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους. Τρέμουν, ενώ ο κόσμος παθητικά αποδέχεται όλα όσα συμβαίνουν χωρίς ουσιαστική αντίδραση. Τρέμουν έστω και αν δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα οποιαδήποτε αντίσταση στα άνομα σχέδιά τους. Τρέμουν διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια σπίθα μπορεί να ανάψει φωτιά σ' ολόκληρο τον κάμπο. Τρέμουν, διότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ πως δυο νέοι στην Δερύνεια το 1996 ρεζίλεψαν την Τουρκική Κατοχή και μαζί της ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο της υποταγής και της υποτέλειας. Τρέμουν, διότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ πως το 2004 λίγες εκατοντάδες αποφασισμένοι πολίτες των γενικώς αποκαλούμενων εθνικιστών και ακραίων στοιχείων εκεί έξω από το Προεδρικό έδωσαν το ΜΗΝΥΜΑ σε όλους ότι η ΠΡΟΔΟΣΙΑ έχει και το κόστος της. Η καρδιά και η ψυχή των αγωνιστών στους δρόμους δεν μετριέται με συμβατικούς τρόπους. Ο άνθρωπος που παλεύει για την ύπαρξή του, όπως και η μητέρα που προστατεύει τα μωρά της, δεν φοβάται να υπερβεί τον εαυτό του και να κάνει θαύματα, βάζοντας τα με πολύ ισχυρότερες δυνάμεις. Ο άνθρωπος που τον πνίγει το δίκαιο και έχει καθαρό μυαλό, μπορεί ακόμη και αυτοκρατορίες να γελοιοποιήσει. Σας αποκαλύπτω ένα μέρος μόνο ενός σχεδίου που σκέφτηκε ένας 17χρονος μαθητής, ώστε να μην μπορέσει να προσγειωθεί το αεροπλάνο της πολιτικής μας ηγεσίας σε περίπτωση που θα επέστρεφαν από το Μπούργκενστοκ με την αποδοχή του σχεδίου στις βαλίτσες τους. Χωρίς την χρήση βίας και χωρίς να διακινδυνέψει η ζωή κανενός, το αεροπλάνο και οι ηγέτες μας - ηγέτες non grata στην ίδια τους την πατρίδα - δεν θα μπορούσαν να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο. Εννοώ στο αεροδρόμιο της Λάρνακας και της Πάφου, διότι στο αεροδρόμιο της Τύμπου θα τους υποδέχοταν οι έποικοι και οι τουρκοκύπριοι με ζουρνάδες και νταούλια. Συναγωνιστές, PATRIA O MUERTE, όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Tσε. BIB IO ø EIO IA OY A TOMOI TH ENø I Το καλύτερο δώρο για σας και τους φίλους σας είναι μια σειρά από όλους τους τόμους της ΕΝΩΣΙΣ που έχουν κυκλοφορήσει από το 1994 μέχρι το Οι δώδεκα τόμοι (κάποιοι είναι διπλοί) πωλούνται στην τιμή των 320 ευρώ. Παραγγείλατε ΤΩΡΑ για να προλάβετε. Υπάρχει περιορισμένος αριθμός αντιτύπων. ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ την εφημερίδα σας τώρα. Επίσης πωλείται μόνος του και ο τόμος του 2008 στην τιμή των 40 ευρώ. Κρατήστε τα αντίτυπά σας από τώρα. TOMO 2008 ΓIA ΠAPAΓΓEΛIEΣ: yialousa@cytanet.com.cy EN EXNø Û È, ÌÔ, Ë ÎfiÚË appleô ÙË Û ÓÂÈ ÔÏÔ Ó Î appleôèô ÚˆÙ appleèîúfi, appleô ÏËÛÌÔÓ ıëîâ ÎÔÈÙÒÓÙ appleúô Ù appleâú ÛÌ Ó, ÎÈ ÙÛÈ ı' appleôìâ ÓÂÈ. Ù ÌÔÓË Û ÌÈ' ÎÚË, fiappleˆ ÂΠÓË, Û apple Ú ÙÔ Ó Ô ÎfiÛÌÔ, Ô Î ÈÚfi. ŒÓ ÎfiÌË ı 'ÛÔ Ó ÓÂÎÚfi, Ó ÔÈ ÓÂÎÚÔ ÂÓ Â Ó ÙË Á Ï ÓË. Οι στίχοι είναι από ποίημα του μεγάλου Καρυωτάκη. Ακούοντάς τους τραγουδημένους από τον πρόωρα αδικοχαμένο Νίκο Ξυλούρη, αναλογίστηκα πολλά πράγματα. π.χ. ποιους ποιητές και τραγουδιστές είχαμε και ποιους έχουμε τώρα και μ' έπιασε κατάθλιψη. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι οι ποιητές μας, οι τραγουδιστές μας είναι πλάι μας, είναι μέσα μας, είναι μαζί μας. Με αυτούς στην ψυχή μας και στον νου μας, μ' αυτούς στο πλευρό μας τον Δεκέμβρη θα αναμετρηθούμε με διαβόλους και Μπαρόσους και Ανάνους και Τούρκους και γενίτσαρους δικούς μας και όλο το σκυλολόι. Ας κοπιάσουν. Αισιοδοξώ. Οι ποιητές και η Παναγιά είναι μαζί μας. OUR SMALL ENGLISH SUPPLEMENT Eπιστολή που λάβαμε: Dear ENOSIS newspaper And may your blood become whatever. Recently a Cypriot friend gave me the English supplement from your newspaper and when I read it I was absolutely and utterly shocked and disgusted. I am an old age pensioner and I've been living in this lovely island with my husband for the last 20 years and have never been insulted so much until I read your improper and racist newspaper. We came from England to live here, bought a house in the village of Tohni, with very high expectations and to be honest I must admit everybody here has been very friendly with us making our retirement very pleasant. After reading your supplement I must confess that I feel threatened and frightened especially now that my husband is on a wheelchair and cannot protect me. I cannot understand your hate against the English people. They come here and leave their money to boost your economy and you are so rude to them. I am seriously thinking of selling my house and returning to England but before I do that I will report you to the authorities and if they do not respond I will write to the honorable mr Christofias and complain about this unbelievable disrespect towards the people that support Cyprus not only economically but also politically. You may not know this but my husband and I are both members of the E.O.P.G.A.T.R.A (English Oldage Pensioners Greek And Turkish Reconciliation Association) and the English Association of Tohni and Dipkarpaz save the donkey fund. May you repent Mary Whithers Tohni village South Cyprus Dear old fucking bitch If you were the type of English people that live in Cyprus and complained against your compatriots that buy our houses and our land in the occupied part of the island you would have nothing to worry about because the supplement is not written for those English people. Obviously you are the other fucking sort of English people that live in this country so quite rightly you feel threatened. I do not wish to spent precious space of the newspaper in answering your pathetic letter. I will make just a few polite comments since after all you are an old age pensioner and I must show my respect. You do not leave your money in Cyprus you only leave your dirty shit. The sooner you leave all of you and your bases the better for us. It is obvious that when you were young you were a poutanaki and when you got older you became a fucking karapoutanos and now at your old age instead of asking God for forgiveness for the wrongdoings that you imperialist country inflicted on the peoples of the colonies you threaten us with reporting us to your fucking vaporaki Christofias. May your husbands brakes on his wheelchair jam on the top of the hill and take a ride towards the river and if there isn't any water so he will drown may he brake both legs and be beaten by the notorious fina of Tohni. As for you old hug and your friends from Rizokarpaso and not Dipkarpaz may the heroic donkey of Cyprus indulge in the blow job that you give him. P.S: Please take your false teeth before you give the donkey a blow job, skateni.

4 4 ø π π Δ ª π Δ 25 Iουλίου 2009 AÎÔ ˆ, Ï appleˆ, ÌÈÏ ˆ... Δ ÃΔ Δ ª Δπ ª ια εξαιρετική φάρσα που παρουσιάστηκε στην Αθήνα κατά τη σεζόν που μας πέρασε ήταν το έργο «Στάχτη στα μάτια». Πρόκειται για τη διασκεδαστική ιστορία δύο γυναικών της πάλαι ποτέ αριστοκρατίας οι οποίες προσπαθούν να εξαπατήσουν η μια την άλλη. Θέμα της εξαπάτησης; Ο πλούτος, η αίγλη, το μεγαλείο. Οι δύο αυτές συμπεθέρες ανταγωνίζονται χωρίς όρια πάνω σε μια πλατφόρμα σνομπισμού και ψεύτικης λάμψης για να αποδείξουν η κάθε μια τη δική της ανωτερότητα. Το αποτέλεσμα είναι η γελοιοποίηση. Υποκρισία, διπλοπροσωπία, μεγαλομανία. Στάχτη στα μάτια προς κάθε κατεύθυνση καθώς η αλήθεια βρίσκεται σε συνθήκες ασύμμετρης απειλής. Παρότι το έργο γράφτηκε στα μέσα του 19ου αιώνα μοιάζει ανατριχιαστικά επίκαιρο. Ολοφάνερα άρρωστοι άνθρωποι που ζητούν υπόσταση από ένα ακριβό ρούχο ή παπούτσι. Δεν έχουν όνομα και δανείζονται τα ονόματα Λουί Βουϊτόν, Γκούτσι, Πράντα κ.ά. Δεν έχουν προσωπικότητα και αντιγράφουν λόγια, πράξεις, συμπεριφορές της κενόδοξης ελίτ του καλλιτεχνικού χώρου. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι θα υπήρχαν άνθρωποι που θα έφταναν στα όρια της απελπισίας απλά και μόνο επειδή η οικονομική κρίση τους εμποδίζει από το να προμηθευτούν την νέα συλλογή του τάδε ή του δείνα σχεδιαστή. Και όμως σε περιοδικό lifestyle παρουσιάστηκε γυναίκα σε απόγνωση να πωλεί να παλιά της σύνολα για να πάρει καινούρια. Άναψε κεριά σε ξωκλήσια, προσευχήθηκε, έκανε τάματα για να βρεθεί λύση στο δραματικό αδιέξοδό της! Κωμικές καταστάσεις, φάρσες που δεν αφήνουν περιθώρια σοβαρής προσέγγισης. Χάθηκε εντελώς η αίσθηση του σημαντικού από το ασήμαντο. Όλοι κινούμαστε πια στη δίνη μιας καταλυτικής φαιδρότητας. Πρόσωπα που ξεπήδησαν από πίνακα του Ζήνωνα Τζέπρα. Αηδία, αλητεία, όπως θα έλεγε και η Ρίκα Διαλυνά. Είμαστε τελικά η κοινωνία του κίβδηλου και του πλασματικού. Μια κοινωνία όπου άλλο είναι και άλλο δείχνει. Όλοι προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια όλων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κοινωνία μας είναι γεμάτη με άτομα που αρέσκονται να έρχονται σε ερωτική επαφή με το ίδιο φύλο, αλλά όταν τα αποκαλέσεις gay παθαίνουν υστερία και νευρικό παροξυσμό. Όπως είπε και ένας Νεϋορκέζος σκηνοθέτης για κάποιο Κύπριο (όνομα και μη χωριό): «He has sexuality issues». Άλυτα σεξουαλικά θέματα! Οι πιο πολλοί έχουν διαφορές με τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της απουσίας αυθεντικότητας και αλήθειας σ' αυτό τον τόπο. Σύνδρομα και συμπλέγματα που ανάγουν τις καταβολές τους στο απώτερο παρελθόν. Φοβάται ο καθένας ότι θα τον περιγελάσουν, ότι θα τον κοροϊδέψουν. Έρωτας στα χρόνια της χολέρας. Γίναμε όλοι εχθροί του εαυτού μας με ανοικτές διαφορές με τη βαθύτερη ουσία μας. Στάχτη στα μάτια. Αγώνας για να κρύψει ο καθένας αυτό που στ' αλήθεια είναι. Μάσκες και προσωπεία συνδιαλέγονται το ένα με το άλλο. Κότες που θέλουν να περνάνε για κυρίες, Ζαχοπουλλάδες του Πολιτισμού, πέρλες σε λαιμούς κοράκων, «φανατικά» αρσενικά που συχνάζουν σε χυδαία καμπαρέ κι όμως στα μύχια της ψυχής τους αναζητούν «άλλα», κατίνες με περίβλημα λογίων, ρασοφόροι διαολάνθρωποι, κήρυκες της αγάπης μισαλλόδοξοι κάτω από το σκούφο του Αγίου Κασσιανού. Κινούμενα σχέδια με δύο διαστάσεις. Μια φενάκη που έχει σκεπάσει τον ουράνιο θόλο. Ένα λουλούδι που σε ελκύει με την επιφανειακή ομορφιά του, αλλά όταν το πλησιάσεις αντί να μυρίζει βρωμά. Μιχαήλ Δούκας ιαβάζουμε στην Σημερινή 7 Ιουλίου 2009 ( Σύναξη επιχειρηματιών στην κατοικία του Μίλετ ) οτι ο Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας που έγινε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Σερ Στέλιος Χατζηιωάννου, πρωτοστατεί στην βρετανική προσπάθεια να μας επιβάλουν τα δύο συνιστώντα στέιτς μέσω...τσέπης! Με ένα εκ. ευρώ για βραβεύσεις!!! Μάλιστα, μήνυμα στην εκδήλωση έστειλε και ο εκπρόσωπος του Αττίλα Μ. Αλί Ταλάτ. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Σερ Στέλιο που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία να βραβεύσει αυτούς που επιδεικνύουν τη θέληση να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις μαζί στην Κύπρο, στην κοινή μας πατρίδα, σημείωσε. Θα έπρεπε να ήταν πολύ πιο ικανοποιημένος - ο κατά την Βασίλισσα Ελισάβετ Σερ Στέλιος - αν τον ευχαριστούσαν π.χ. οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες, ιδιοκτήτες των κλεμμένων από τους Τούρκους και Τουρκοκύπριους περιουσιών, για την βοήθειά του στην προσπάθειά τους να εργάζονται για την απελευθέρωση των κατεχομένων εδαφών και της ημικατεχόμενης μας πατρίδας. Παρά να δέχεται να τον ευχαριστεί ο εκπρόσωπος της Άγκυρας και του στρατού εισβολής και κατοχής για τις βραβεύσεις του για όσους δέχονται να συνεργάζονται αγνοώντας την τουρκική συνεχιζόμενη κατοχή - για κοινές επιχειρήσεις στα κατεχόμενα! (Βραβείο δικοινοτικής συνεργασίας υπό την ονομασία Stelios Award την ανακοίνωση του Σερ Στέλιου την έκανε ο Βρετ. Υπ. Αρμοστής κ. Πίτερ Μίλλετ)). Η διαρκής ειρήνη, κύριε Χατζηιωάννου, που επιθυμείς, αν πράγματι επιθυμείς να βοηθήσεις την κατάσταση στην Κύπρο, ξεκινά με την από μέρους σου ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗΣ στην πατρίδα μας και ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ- ΤΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΥΦΤΩΝ ΕΠΟΙΚΩΝ που μας κουβάλησαν για να αλλοιώσουν τον δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχομένων. Και την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟ- ΚΥΠΡΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ. Αυτά, δεν Δεράστια αντίδραση, ύβρεις και ειρωνείες προκάλεσε η εξαγγελία από τον Υπουργό Συγκοινωνιών του μέτρου εφαρμογής της ειδικής λωρίδας 2+ στην λεωφόρο Μακαρίου / Λεμεσού. Μέτρο ανεφάρμοστο και επικίνδυνο με όλες αυτές τις οδηγάρες που λυμαίνονται τους κυπριακούς δρόμους! Κυκλοφοριακό χάος, ρύπανση και πολτοποιημένοι μοτοσικλετιστές είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Στην αριστερά προνομιούχο λωρίδα 2+ θα κινούνται μόνο οι έχοντες 2 επιβάτες στο αυτοκίνητο, τα δίκυκλα, τα λεωφορεία, τα ταξί, τα ασθενοφόρα και τα αναπηρικά ενώ στην απομένουσα δεξιά λωρίδα θα κινούνται οι μοναχικοί οδηγοί που αποτελούν σήμερα το 70% του συνόλου. Η μέχρι σήμερα ασφαλής στροφή αριστερά θα καταστεί δολοφονική για τους μη προνομιούχους ενώ η στροφή δεξιά για τους 2+ θα είναι πια εγχείρημα «Μ' ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό ξεκινήσαμε κι δυο μας...». Και όμως υπάρχει λύση που θα επαναφέρει την οδική τάξη και ασφάλεια και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας! τα βλέπεις κύριε Σερ; Θα μπορούσες ακόμα, να μαζέψεις ακόμα δύο τρεις συναδέλφους σου επιχειρηματίες και να... βραβεύετε με τα εκατομμύρια ευρώ σας, όχι τους ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΕΧΟ- ΝΤΑΙ, αλλά όλους τους κουβαλητούς έποικους μεταφέροντάς τους πίσω στην Ανατολία απ όπου τους κουβάλησαν στα χώματά μας! Τότε, θα μπορούσες να τύχεις και των ευχαριστιών των ΔΙΚΩΝ σου ανθρώπων, των Ελληνοκυπρίων προσφύγων και όχι του εκπροσώπου του Αττίλα. ÎÂÏÈÎÔ ÓıÚˆappleÔÈ OÈ ÂappleÈ Ú Â ÛÂÈ ÙÔ ÂÚ Ã Ù ËȈ ÓÓÔ! Μα στα πολιτιστικά φεστιβάλ σας αφήνετε σκουπίδια στο πέρασμά σας; Δεν σας έμαθε ο πρόεδρός σας ότι είναι πολιτισμός να αφήνουμε το χώρο που δανειστήκαμε καθαρό; Καθαρό γιατί το περιβάλλον ανήκει σε όλους μας. Ντροπή! Είστε υπερβολικά απολίτιστοι! Είδα ακελικούς την ώρα που τραγουδούσε ο Θηβαίος, κανείς δεν είναι της γης το αλάτι να βάζουν πάνω στα σουβλάκια τους αλάτι. Μετά να πίνουν την κόκα κόλα και να πετούν τα σκουπίδια τους χάμω. Ντροπή! Ακόμα θα μπορούσες να βραβεύσεις π.χ. με ένα εκατομμύριο ευρώ όσους θα ανελάμβαναν να απελευθερώσουν τον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο από το σοβινιστικό έκτρωμα που τον κατατρώει με εκείνο το «Τι ευτυχία να είσαι Τούρκος»! Κρίμα όμως! Ε, λοιπόν, νομίζετε είναι τυχαία που δίνει τους Τίτλους η Βασίλισσα Ελισάβετ; Φανούλα Αργυρού Πρόσφυγας από την κατεχόμενη Νεάπολη Λευκωσίας Λονδίνο Ê ÓÙ Û ÛÙËÓ ÂÍÔ Û : ÈÎfi ÙÚÔÙÔ Ú 2+ Στα φώτα Καλησπέρα και στα φώτα της Αστυνομίας Λυκαβητού θα στέκουν επαγγελματίες επιβάτες (και επιβάτιδες), ντυμένοι με ευδιάκριτες πορτοκαλιές ή ρόζ φόρμες που θα φέρουν το σήμα 2+. Οι ένστολοι 2+, έναντι ενός μικρού αντιτίμου, μετά από απλό νεύμα των μοναχικών οδηγών, θα επιβιβάζονται στα αυτοκίνητα και ο οδηγός θα τους αφήνει επί της Μακαρίου / Λεμεσού όταν πια δεν θα τους χρειάζεται. Οι επαγγελματίες επιβάτες θα αναζητούν πελάτη από τα ενδιάμεσα σημεία και θα γυρίζουν τελικά στα σημεία «πιάτσας». Μπορεί να δημιουργηθούν εταιρείες, με επαγγελματίες επιβάτες, οι οποίες θα διαθέτουν και κάρτες μέλους στους ενδιαφερόμενους οδηγούς ενώ με την συνδρομή Golden ή Platinum θα είναι δυνατή η (προαιρετική) παροχή επεκταμένων υπηρεσιών επιβίβασης από τους φέροντες / φέρουσες ροζ φόρμες! Ήρων ο Αλεξανδρεύς, Έλλην μηχανικός και γεωμέτρης.

5 Tο ΔHKO και η EΔEK 25 Iουλίου 2009 εγκληματούν! 5 VIVA LA REVOLUC ION VIVA ø À Ãπ Δ π 15 Ιουλίου χρόνια μετά εκδηλώσεις μνήμης και καταδίκης για το προδοτικό πραξικόπημα. Σε όλη την Κύπρο θυμούνται την βάρβαρη εκείνη μέρα, που οι εθνικιστές, τραμπούκοι πραξικοπηματίες πρόδωσαν την Κύπρο κι αναγκαστικά οι Τούρκοι επιχείρησαν να επιβάλουν την ειρήνη. Στους χριστιανομουσουλμανικούς ναούς μνημόσυνα για τους νεκρούς του πραξικοπήματος. Με ψήφισμά της η ελληνική βουλή αφαιρεί από τον μεγαλύτερο προδότη Γεώργιο Γρίβα τον τίτλο «άξιο τέκνο της πατρίδας» Ιουλίου χρόνια μετά την εισβολή, η ενωμένη κυπριακή ομοσπονδία θυμάται... ότι κάτι είχε εκείνη την μέρα... Κάτι... οτιδήποτε. Καμιά πενηνταριά μεσήλικες διαδηλώνουν στην Πάφο, μόνο εκεί επιτρέπεται. Στην Λευκωσία δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Μια συνηθισμένη μέρα. Άλλωστε τώρα πια είναι ενωμένοι Κύπριοι. Το «κυπριακό ομόσπονδο έθνος» είναι πια μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη. Ο Γλαύκος Κληρίδης διανύει το 155ο έτος ζωής. Είναι βέβαια στο κρεβάτι, αλλά είναι ο γηραιότερος άνθρωπος στην γη. EPøTH H Î È IA øni MO π ª Στην εξουσία βρίσκεται το ΔΗΣΑΚΕΛΙΚΟ ΡΕΠΟΥΠΛΙΚΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ με πρόεδρο τον τρισέγγονο του Κεμάλ Ατατούρκ και αντιπρόεδρο τον γιο της Χριστίνας Χριστόφια... Αλήθεια, έτσι θα καταντήσουμε;;; «Οι πατέρες μας ισχνότεροι από τους παππούδες μας γέννησαν εμάς που είμαστε ακόμα πιο ισχνοί κι εμείς θα φέρουμε μια γενιά ακόμα πιο εξασθενημένη.» Οράτιος Δεν μπορώ να υποστηρίξω τα πιο πάνω λόγια του Οράτιου. Θέλω να ελπίζω ότι κάποιοι θα αντισταθούν. Κάποιοι δεν θα αφήσουν την Κύπρο να γίνει έτσι το Μην τους ακούτε, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ. ΖΗΤΩ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ O ΑΓΩΝ. Αλέκος Μιχαηλίδης Γιατί ο Mακαριότατος δεν έδωσε 15χιλιάδες ευρώ για να κατεβάσει τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου της 20ής Iουλίου 2009 στην Πλατεία Eλευθερίας με... A. Γάδαρο B. Eλικόπτερο Γ. Aερόστατο Bρείτε την σωστή απάντηση και κερδίστε έξι επισκέψεις δωρεάν σε γνωστό ψυχίατρο XO IAKIA Απογοήτευση εκφράζουν πολλοί Ανανιστές, θεωρώντας ότι ο Χριστόφιας έχασε το momentum για λύση. Θα έπρεπε να ήταν λυμένο από τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησής του και με ύφος 10 σοφών εξηγούν ότι είναι προτιμότερη μια κακή λύση παρά το status quo! Τι είναι αυτό που τους πείθει ότι μια κακή λύση θα διαρκέσει και δεν θα είναι χειρότερα από το status quo, δεν μας εξήγησαν. "18 προτάσεις για την συμφιλίωση", εισηγήσεις της τέως Υπουργού Εξωτερικών Ερατώς Κοζάκου- Μαρκουλλή. Μία από τις εισηγήσεις τής εν λόγω κυρίας «η δωρεάν διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας». Είδατε, όταν το έχει ο άνθρωπος να είναι γενναιόδωρος! Όταν ο Χριστόφιας επιμένει «ότι δεν π ª Δ À Δπ Δ Ã À ƒ π ª ª π - øª À ÚÈ Î 09 ÁÔ ÛÙÔ 2009 Συμπληρώνονται φέτος 13 χρόνια από την θυσία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού στη μαρτυρική γη της Αμμοχώστου. Η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ- Σολωμού που συστάθηκε πρόσφατα και απαρτίζεται από ανθρώπους που ανήκουν στον χώρο της μοτοσικλέτας, σκοπεύει να προσδώσει μαζικότητα στην φετινή πορεία των μοτοσικλετιστών για την προβολή της θυσίας των δύο ηρώων. Στην προσπάθεια μας αυτή, θεωρούμε πολύτιμη τη συμμετοχή του κάθε μοτοσικλετιστή, τη συνεισφορά των οργανωμένων συνόλων αλλά και του απλού Έλληνα Κύπριου. Πιστεύουμε πως η διατήρηση της συλλογικής μνήμης αποτελεί σημαντικό όπλο στον κρίσιμο αγώνα που διεξάγει σήμερα ο κυπριακός ελληνισμός για την εθνική του επιβίωση στις πατρογονικές εστίες. Αύγουστος Αύγουστος 2009 ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΩΡΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ: ΛΕΥΚΩΣΙΑ - Περίπτερο Οκτάγωνο 7:30 πμ ΛΕΜΕΣΟΣ - Υπεραγορά Ορφανίδης 7:30 πμ ΛΑΡΝΑΚΑ - Κυκλικός κόμβος Ριζοελιάς 8:00 πμ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ - Κυκλικός κόμβος Αγ. Νάπας 8:30 πμ δέχεται εγγυήτριες δυνάμεις γιατί πολλά υπέφερε ο τόπος και μπλα μπλα μπλα», τι τον τρώει πιο πολύ, η Ελλάδα ή η Τουρκία; Ρωτάμε, γιατί η μεν Τουρκία, εγγυήτρια ή όχι, σε 5 είναι 'δώ, ενώ η Ελλάδα; Χριστόφιας: «Να ετοιμάσουμε τον κόσμο, είναι έτοιμος για λύση, όχι όμως γι' αυτή την λύση» - τα ελληνικά δικά του - με το ζόρι να μας γαμήσει ο σύντροφος. «Γιατί ο «Astra» δεν είναι μόνο ραδιόφωνο». Βέβαια δεν είναι μόνο ραδιόφωνο. Είναι και ο κάλλος στον εγκέφαλό σας και η μαλακία που σας δέρνει. Έκραξαν οι ελλαδικές εφημερίδες τις «Νεφέλες» του ΘΟΚ στην Επίδαυρο. Είναι ανάγκη κι εσείς να επιμένετε στην Επίδαυρο; Δεν έχει κανένα καλοκαιρινό θεατράκι σε καμιά μικρή επαρχία; T IKOY IA KPHTH IANOMEI : MIT I H HMO IA ETAIPEIA T

6 6 Δ Δ º Δ Δ Δ πδπ 25 Iουλίου 2009 APOIKIAKH ENø I Γράφει η Waterloo Sunset  ÙË Î È Ô ÎÏ ÊÙË! Αντιγράφουμε από την ομογενειακή Λονδίνου Ελευθερία 2 Ιουλίου 2009: Θυμάστε την ανταπόκριση του Ρόιτερ, που έλεγε ότι ο Χριστόφιας και ο Ταλάτ, σύμφωνα με ξένο διπλωμάτη, τσακώνονται και οι φωνές τους ακούγονται έξω από την αίθουσα; Οργίλος ο Χριστόφιας το διέψευσε, λέγοντας ότι είναι ψέμα. Και για να...πείσει, είπε ότι κανένας ξένος διπλωμάτης δεν βρίσκεται στο χώρο των συνομιλιών. Την περασμένη Κυριακή, ο Ταλάτ ρωτήθηκε στη συνέντευξή του στον Πολίτη : Σε κατ ιδίαν συναντήσεις ένας διπλωμάτης σάς άκουσε να μαλώνετε μεγαλοφώνως. Είναι αλήθεια; Ταλάτ: Είναι αλήθεια. Ηταν πολύ άσχημα τα πράγματα στο θέμα του Λιμνίτη. Μαλώσαμε με τον Χριστόφια... Τελικά, όμως, όσο κι αν μαλώνουμε, μπορούμε να τα βρίσκουμε. Τα συμπεράσματα δικά σας. Τα συμπεράσματα ΟΛΩΝ μας. Εδωσε ο Χριστόφιας όσα ζήτησε ο κλέφτης για να ικανοποιηθεί ο Αττίλας! Για να μείνει ικανοποιημένος και ο ξένος διπλωμάτης που κηδεμόνευε! Και βέβαια η Τουρκία! Αλλά να μείνει και η ρετσινιά του...ψεύτη στον Χριστόφια! Ε, κουτουρού ήταν που τον προώθησαν οι Βρετανοί στην προεδρία και φαγώθηκαν να διώξουν τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο; Όμως, μια λαϊκή θυμοσοφία λέει ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται... È ÂÎ ÌËÙÚÔÁÔÓ appleúfiûê ÁÂ Î È ÔÈ appleôèîôè! Η Μαρκέλλα Τσιάκκα, πρόεδρος της Κίνησης Προσφύγων και Εκτοπισμένων Μητέρων, επισημαίνει ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να διαφεύγει άλλο από τις ευθύνες της να δώσει την προσφυγική βοήθεια και προς τους εκ μητρογονίας πρόσφυγες. Η διεκδίκηση αφορά παιδιά που έχουν μητέρες εκτοπισμένες και δεν έχουν λάβει οποιαδήποτε κρατική βοήθεια για το στεγαστικό τους πρόβλημα (Σημερινή 7/7/09). Και ο βουλευτής Λευτέρης Χριστοφόρου κατηγορεί τον πρόεδρο της Επιτροπής της Βουλής Αριστοφάνη Γεωργίου για συμπαιγνία του κυβερνώντος ΑΚΕΛ, στην πλάτη των παιδιών αυτών τον αριθμό - που παίρνουν μόνο υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Όμως, ο Πρόεδρος Χριστόφιας του ΑΚΕΛ δεν πτοήθηκε πολιτικής...ευελιξίας να δηλώσει την αποδοχή κουβαλητών γύφτων, η κάθοδος των οποίων αποτελεί έγκλημα πολέμου! Και να δούμε και πόσοι ήδη πήραν την κυπριακή ιθαγένεια με τον προηγούμενο Ακελιστή υπ. Εσωτερικών προτού αποκαλυφθεί η συμπαιγνία νομιμοποίησής τους... Βέβαια, εκεί που προσπαθούν να εξοντώσουν τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες για να προωθήσουν την αποδοχή των δύο συνιστώντων στέιτς, θα τους αφήσει ο κηδεμόνας Μίλλετ να βοηθήσουν και να αναγνωρίσουν άλλους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες; Κα Μαρκέλλα μας, πάρε το απόφαση. Δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των παιδιών αυτών. Δεν το επιτρέπει ο επιτηρητής Βρετανός Υπ. Αρμοστής Πίτερ Μίλλετ. Εκείνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις πλέον δυναμικά το θέμα. Κατέβασε τις χιλιάδες προσφυγοπαίδων έξω από το Προεδρικό, έξω από τα γραφεία που διαπραγματεύονται οι Χριστόφιας/Ταλάτ και οι διζωνικές επιτροπές τους (με την κυρία Μαρκουλλή της τουρκικής γλώσσας...) και στήσε εκεί δύο τρία αντίσκηνα για διαρκείας διαμαρτυρίες. Ελεύθεροι πολίτες, σε Δημοκρατία βρισκόμαστε. Το δικαιούστε. Έτσι έκαναν για ΧΡΟΝΙΑ στο Λονδίνο έξω από την πρεσβεία της Νοτίου Αφρικής οι Μαύροι για να κερδίσουν τα δικαιώματά τους. Εκείνοι ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ την ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία των δύο συνιστώντων στέιτς. Και κανένας δεν μπορούσε να τους σταματήσει. Μάλιστα τους πρόσεχε και η βρετανική αστυνομία... Επιτέλους και στην Κύπρο να δοθεί ένα τέρμα στις αλαζονείες και ψευδαισθήσεις. Εμπρός λοιπόν, δείτε το πρόβλημα όπως έχει. Δον Ιούλιο-Αύγουστο του 1974 ο Ελληνισμός έχασε μια καθοριστική μάχη, δεν έχασε όμως τον πόλεμο. Αυτό θα τον έχανε οριστικά αν η Τουρκία προχωρούσε στην κατάληψη όλης της Κύπρου. Αν η ηγεσία του Ελληνισμού που προέκυψε αμέσως μετά τα γεγονότα διαπνεόταν από γνήσια πατριωτικά αισθήματα και διορατικότητα, θα χάραζε ευθύς μια μακροχρόνια απελευθερωτική πορεία. Σύζευξη Ελλάδας Κύπρου σε όλους τους τομείς, ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, διεθνής διαφώτιση και γαλούχηση της νεολαίας στα εθνικά ιδανικά θα έπρεπε να ήταν η άμεση αλλά και διαχρονική αντίδραση του έθνους. Αλλά αντ' αυτού το έθνος αποφάσισε συνθηκολόγηση. Ξεκίνησε άμεσα αποδεχόμενο την πολυπεριφερειακή ομοσπονδία για να οδηγηθούμε 3 χρόνια αργότερα στις συμφωνίες κορυφής και στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Έκτοτε η ΔΔΟ, στόχος των Τούρκων προ του 1974, έγινε η σημαία του «αγώνα» μας. Ας ανατρέξετε σε χαρακτηρισμούς αξιωματούχων όλων των αποχρώσεων προ του 1974 για την Ομοσπονδία (όχι για ΔΔΟ, αλλά απλώς Ομοσπονδία). Οι πιο μετριοπαθείς την θεωρούσαν σαν συνώνυμο της διχοτόμησης. Η αποδοχή αυτού του στόχου από την πολιτική ηγεσία τότε,ήταν σχετικά εύκολη. Την υπέγραψε ο Μακάριος, ο οποίος διεκδικούσε το αλάθητο την τότε εποχή και οι όποιες αντιδράσεις από τους υποστηρικτές του ήταν πάντα σε χαμηλούς τόνους και μακριά κατά κανόνα από τα φώτα της δημοσιότητας. Η δε ενωτική παράταξη, αποδιοπομπαίος τράγος της προδοσίας του 1974 και έχοντας στο πηδάλιο της ένα άνθρωπο ξένο προς την ιδεολογία της και ευνοούμενο των Άγγλων, ήταν μοιραίο να ακολουθήσει τη λογική της συνθηκολόγησης. Μοναδικές οάσεις μέχρι το 1996 οπότε εμφανίστηκαν ÏÈ ÂÚ È appleèûùòûâè πό απατημένος τώρα έγινε παραπλανημένος! Ο θεόβλακας, ας πρόσεχε τότε που ο γηραιός Πίτσιλος, ο κορυφαίος παπατζής* πολιτικός του ελληνισμού, του έκανε το ρηγάκι! Εδώ Ανάν, εκεί Ανάν, πού είναι ο Ανάν; Και δώστου οι κλακέρ να τον προτρέπουν να στοιχηματίσει διότι ο γεράκος ξεκούτιανε και ήθελε να δώσει την πατρίδα του στους Τούρκους - μεγάλη ευκαιρία! Εδώ Ανάν, εκεί Ανάν που είναι ο Ανάν; Πείσθηκε ο χαζός και έπαιξε! Εδώ Ανάν, εκεί Ανάν, να ο Ανάν και του γύρισε η φάτσα του Τάσσου. Απορημένη φάτσα επαρχιώτη στην Ομόνοια ο Γκύντερ, σφύριξε και ο τσιλιαδόρος «σύρμα» και τό 'σκασαν οι μάγκες με τα λεφτά του φασιστόμουτρου**! Heil Günter! Ξ. οι Νέοι Ορίζοντες με καθαρά αντιομοσπονδιακές θέσεις, ήταν ορισμένες φοιτητικές παρατάξεις όπως το Δράσις-ΚΕΣ,ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Α_, μικρές ομάδες ατόμων, μεμονωμένες προσωπικότητες, η εφημερίδα Ένωσις και ίσως κάποιοι άλλοι. Για την επίτευξη αυτού του στόχου καλλιεργήθηκε στο λαό πνεύμα ηττοπάθειας, η ειρήνη αναδείχθηκε σαν υπέρτερο της ελευθερίας αγαθό, ενώ οι νεοκύπριοι βρίσκοντας προσφορότερο πλέον έδαφος συνέχισαν να διαβρώνουν την Εθνική συνείδηση των Ελλήνων της Κύπρου. Μοιραίο επακόλουθο αυτής της πορείας ήταν να οδηγηθούμε σε λύσεις τύπου Ανάν. Το σχέδιο αυτό δεν ήλθε ουρανοκατέβατο, ήταν προϊόν της συγκεκριμμένης πορείας. Ευτυχώς διάφοροι συγκυριακοί παράγοντες όπως η παρουσία του Τασσου στην προεδρία, αλλά και η άμεση αντίδραση ομάδων πολιτών μας έσωσαν τότε. 35 χρόνια μετά τη βάρβαρη εισβολή του Αττίλα και οι οιωνοί δυστυχώς δεν είναι άριστοι. Αυτή τη στιγμή όλα δείχνουν ότι θα ξαναβιώσουμε τον εφιάλτη του Ο Χριστόφιας αποδεικνύεται ο πλέον ανεκδιήγητος αλλά και επικίνδυνος πρόεδρος. Έχει ήδη προβεί σε απαράδεκτες παραχωρήσεις ενώ Δ ÂÚ apple ÈÁÓ È : Heil Günter! * Τον Δεκέμβρη του 44 οι οπαδοί του ΚΚΕ, σε συλλαλητήριο στην Αθήνα, φώναζαν στον Γεώργιο Παπανδρέου: «Παπανδρέου παπατζή, μας ξεγέλασες και συ, Παπανδρέου παπατζή Χίτης ήσουνα και συ!». Ο ημέτερος εξ Αγρού παπατζής έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον αείμνηστο Γεώργιο Παπανδρέου! ** Μόνο ένα φασιστόμουτρο θα έλεγε ότι οι Κύπριοι πρόσφυγες είναι προνομιούχοι αφού τους επιτρέπεται να «επισκέπτονται» τις καταπατημένες περιουσίες τους! Χάιλ Γκύντερ, στο Διάβολο Γκύντερ! είναι ξεκάθαρο ότι προετοιμάζει ποικιλοτρόπως το έδαφος για την επερχόμενη λύση. Ο ξένος παράγοντας εξαγοράζει συνεχώς συνειδήσεις. Η Εθνική Φρουρά έχει υποβαθμιστεί δραματικά, η Ελληνική μας Παιδεία βάλλεται συστηματικά, η εγκληματικότητα βρίσκεται στα ύψη, η λαθρομετανάστευση απειλεί τη δημογραφία και των ελεύθερων περιοχών, ο δε κρατικός μηχανισμός θυμίζει οίκο ανοχής. Όσο όμως αναπνέουμε, ελπίζουμε. Οφείλουμε όσοι ακόμα σκεφτόμαστε Ελληνικά και δεν διαβρωθήκαμε ηθικά να συνειδητοποιήσουμε τον επερχόμενο θανάσιμο κίνδυνο και να αντιδράσουμε άμεσα. Το πρώτο στάδιο του αγώνα μας είναι η αναχαίτιση του ορατού πλέον, νέου σχεδίου. Αν το πετύχουμε ανοίγουμε το δρόμο για μια νέα διεκδικητικότερη πορεία, αν όχι ο Ελληνισμός στην Κύπρο αποκτά ημερομηνία λήξης. Οφείλουμε να κερδίσουμε την επερχόμενη καθοριστική μάχη. Είναι χρέος μας προς τα παιδιά μας και τις μελλοντικές γενιές αλλά και χρέος σε όσους αγωνίστηκαν και έπεσαν με το όραμα της Ένωσης, είτε πολεμώντας τον Άγγλο αποικιοκράτη, είτε τον Τ/κ στασιαστή, είτε τον Τούρκο εισβολέα. Ο αμετανόητος πμ ƒ Δƒπ ø π πμ ƒ ƒ Δ À Δƒ À

7 25 Iουλίου 2009 ª ƒ À π π Δø ø À ª ø Δ À 7 APOIKIAKH ENø I APOIKIAKH ENø I APOIKIAKH ENø I Γράφει η Waterloo Sunset ΔÔÎÔÁÏ ÊÔÈ, applefiúóôè, ÎÏ ÊÙÂ, ψappleÔ ÙÂ, Ì ÊÈfi ÔÈ, Ó ÚÎÔ ÌappleÔÚÔÈ... appleó Ù ÚÂÂÂ... Βρε, πώς κατάντησε αυτός ο τόπος! Ανοίγεις τις εφημερίδες και είναι πλέον γεμάτες αντί από γνωστικά άρθρα, κριτικές και ενημερωτικές ειδήσεις από πάσης πανουργίας κλεψιές, βρωμιές, πορνείες, ασυδοσίες, ναρκωτικά, εμπρησμούς, βιασμούς και ιστορίες βίου και πολιτείας των εγκληματιών! Τώρα βγήκαν στην επιφάνεια και ο ανθόσπαρτος βίος των τοκογλύφων! Μα για τ ονομα του Θεού και της Παναγίας! Εδώ μιλάμε για ένα ημικατεχόμενο νησί με λιγότερο νόμιμο πληθυσμό του ενός εκατομμυρίου. Πώς κατάντησε έτσι και σέρνεται σαν την Πόρνη της Μεσογείου όπως την ονόμασε κάποτε ο ανεκδιήγητος Κ. Μητσοτάκης στα κατώτερα σκαλοπάτια της ατίμωσης; Η Τουρκία κάνει καλά την δουλειά της και εμείς βρισκόμαστε στους δέκα ουρανούς ότι είμαστε...καλοί άνθρωποι, ανθρωπιστές και σεβόμαστε τα...ανθρώπινα δικαιώματα. Γέμισε ο τόπος από εθελοντικές, μη κυβερνητικές οργανώσεις, που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια για την υπεράσπιση των...ανυπεράσπιστων λαθρομεταναστών! Οι περισσότεροι εκ των οποίων μας στέλλονται βάση σχεδίου από την Τουρκία!!! Τελικά, τέρμα όλα. Για να σωθεί πλέον η Κύπρος χρειαζόμαστε έναν Ελληνοκύπριο Ίνοκ Πάουελ*. Όλοι οι ξένοι κουβαλητοί αιτητές ασύλου, λαθρομετανάστες και λοιποί ανεπιθύμητοι, να πέρνουν 200 ευρώ στο χέρι και ένα αεροπορικό εισιτήριο και να στέλλονται είτε στις χώρες τους είτε σε άλλες ΜΕΓΑΛΕΣ ευρωπαικές χώρες, που σηκώνουν τέτοια τόσο πολιτικώς όσο και κοινωνικώς και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ. Για λόγους εθνικής επιβίωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και των νομίμων και μονίμων φορολογούμενων πολιτών της. Ολες οι χώρες μέλη της Ε.Ε. καθώς και άλλες που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. έχουν δικαίωμα για ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ να παίρνουν ριζοσπαστικά μέτρα. Το ίδιο και ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ δικαίωμα έχει η ημικατεχόμενη από την Τουρκία δύσμοιρη μας πατρίδα Κύπρος. Δώστε και σώστε την Κύπρο μας. Οσο είναι καιρός. Ξυπνάτε ρεεε... Χάνεται η πατρίδα μας και άστε τους επιτήδειους και επιτήδειες με τις...φιλανθρωπίες και ανθρώπινα τάχα δικαιώματα. Τα πρώτα ανθρώπινα δικαιώματα που οφείλουν όλοι να σεβαστούν είναι τα δικά μας που μας τα κατασπαράζουν ανελέητα. Για διερωτηθείτε γιατί όλοι αυτοί ξαφνικά ξεφύτρωσαν για να ενδιαφέρονται για όλους αυτούς τους ξένους και δεν ενδιαφέρονται και για τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφυγοπαίδων μας; Για τα δικαιώματα όλων όσων δικών μας τραυματίστηκαν και έμειναν σακάτηδες για όλη τους τη ζωή υπερασπιζόμενοι την πατρίδα από τα βόλια των Αττίλων, πολεμώντας κατά τις δύο τουρκικές εισβολές; Και εκείνων που έκαψαν οι βόμβες ναπάλμ της τουρκικής αεροπορίας στην Τυλληρία το 1964; Ποιοι τους γνωρίζουν; Πόσα τους δίνουν σε...συντάξεις, ποιοι τους αναγνωρίζουν; H Î Ú ÙÒ Ô ÎÔ ª ÚÎÔ ÏÏ Î È Ë ÙÔ ÚÎÈÎ ÁÏÒÛÛ Δεν ντράπηκε τα μούτρα της και βγήκε και η κα Μαρκουλλή να μας πλασάρει τις τουρκικές επιδιώξεις ωσάν και έκανε μέγα επίτευγμα! Η κα Άινστάιν, κατά τα άλλα Ποντιακής καταγωγής παρακαλώ...και υποστηρίχτρια προφανώς του εκτρώματος Ανάν... Δεν την έφτανε η συμμετοχή της στις επιτροπές Χριστόφια βγήκε να προβάλει άκουσον άκουσον προτάσεις που πρέπει να εισηγηθεί η Κυπριακή Κυβέρνηση! Και ποιες είναι αυτές; Δώστε και δώστε στους Τουρκοκύπριους παρακαλώ μέχρι σκασμού και αναγνώρισης!!! Μεταξύ των 18 προτάσεών της και η προτροπή όπως η κυβέρνηση Χριστόφια εισηγηθεί την τουρκική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα της Ε.Ε.! Ούτε τουρκική εισβολή, ούτε τουρκική κατοχή, ούτε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων, ούτε σφετερισμός περιουσιών, ούτε λεηλασίες και συλήσεις πέραν των 500 Εκκλησιών στα κατεχόμενα, ούτε αποζημιώσεις για τους 800 και πλέον βιασμούς γυναικών μας από τους Αττίλες κατά την τουρκική εισβολή, το μόνο που ενδιαφέρει την κα Μαρκουλλή είναι πώς να...ξεχαρβαλωθούμε οικονομικώς και πολιτικώς για να ικανοποιηθούν οι Τουρκοκύπριοι!!! Ένα αίτημα καθαρώς τουρκικό! Που μπήκε μπροστά από τουρκικής καταγωγής ευρωβουλευτές και Εγγλέζους φιλότουρκους από το 2005/6 για εξυπηρέτηση τουρκικών συμφερόντων και την αναγνώριση των δύο κρατών στην Κύπρο! Αλλά, όπως αποκαλύφθηκε η επισημοποίηση της τουρκικής γλώσσας ως γλώσσας της Ε.Ε. περιλαμβάνετο στο Σχέδιο Ανάν το οποίο απορρίψαμε. Γι αυτό και μετά το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων οι Τούρκοι και φιλότουρκοι έβαλαν μπροστά στην υλοποίηση της Ανανικής πρόνοιας με το έτσι θέλω... Νάσου και η Ερατώ Μαρκουλλή να μας κάνει την έξυπνη, ανανική επαναπροσεγγίστρια, όπως έναν κουρτισμένο Jack in the box ÈÌÔ ÔÛ ÙˆÓ Ù٠ψÓ- Back to basics Το είπα στην προηγούμενη έκδοση: Το επαναλαμβάνω. Γιατί δεν ποινικοποιείται η προδοσία στην Κύπρο; Γιατί ούτε ένας Ελληνοκύπριος βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ΤΟΛΜΑ να θέσει επί τάπητος το θέμα στην Βουλή για ποινικοποίηση της προδοσίας; Να δοθεί επιτέλους και ένα τέλος στην ασυδοσία και προδοσία που διαπράττεται με τα εκατομμύρια που αιμοδοτούν δικοί μας τα καζίνα του Αττίλα; Και να κλείσουν όχι να ανοίγουν τα οδοφράγματα. Συνεχίζουμε να έχουμε ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΗ. Back to basics, όπως λένε και οι Εγγλέζοι όταν μιλούν για τα δικά τους... Ú È ÛÙÔ ÂÚÌapple ÈÙ Ó Ήλθε, είπε και απήλθε και ο τελευταίος των Αμερικανών, Μάθιου Μπράιζα (βοηθός του βοηθού υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ). Αλλά τι περιμέναμε άραγε από τον σύζυγο Τουρκάλας από την Κωνσταντινούπολη; Searche la femme, όπως λένε και οι Γάλλοι. Όμως, ίσως να τον ξεφορτωθούμε για λίγο. Σύμφωνα με πληροφορίες στο διαδίκτυο ο Daniel Fried (τον ξέρετε βέβαια για την δήλωσή του ότι είχαν υποσχεθεί την Κύπρο στην Τουρκία με το σχέδιο Ανάν...) εισηγήθηκε στη Χίλαρι Κλίντον να διορίσει τον Μπράιζα πρέσβη των ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν! Καταβόδιο... * Δ Δ WATERLOO Αγαπητή μου Σάνσετ Γουότερλου, Καταλαβαίνω την αγωνία σου με τους μετανάστες όμως η Κύπρος δεν χρειάζεται ένα Ίνοκ Πάουελ όπως ισχυρίζεσαι αλλά μια πολιτική περί μετανάστευσης που θα προστατεύει τα συμφέροντα του τόπου μας και του λαού μας χωρίς να καταπιέζει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των όσων μεταναστών θα κρίνουμε ότι μπορούμε να φιλοξενήσουμε προσωρινά στον τόπο μας. Ένας Ίνοκ Πάουελ το μόνο που θα καταφέρει είναι να ενισχύσει τον ηλίθιο ρατσισμό των Κυπρίων και να ενισχύσει τα επιχειρήματα των πεμπτοφαλαγγιτών, που με το πρόσχημα τον αντιρατσισμό είναι ικανοί να ζητήσουν να έρθουν και άλλοι έποικοι στην Κύπρο για να μην γράψω τίποτα πιο ακραίο. Στις κρίσιμες περιόδους και σε κρίσιμα ζητήματα όπως είναι το δημογραφικό πρέπει κανείς να μην παίζει το παιχνίδι της αντίδρασης. Σήμερα πολλοί συναγωνιστές, προφανώς αγανακτισμένοι με την υποτέλεια των ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ και την ανικανότητα μας να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο σωτηρίας, απογοητεύονται και παίρνουν θέσεις τύπου «καλύτερα να μας πιάσουν όλους οι Τούρκοι να τελειώνουμε» ή «αν έρθει κι άλλο σχέδιο Ανάν εγώ θα ψηφίσω ναι να παν στ' ανάθεμα οι Κυπραίοι». Κατανοείς, είμαι σίγουρος, τα αδιέξοδα αυτής της λογικής όπως είμαι σίγουρος ότι κατανοείς το μέγα λάθος που κάνουν διάφοροι, οι όποιοι βλέποντας όλα τα λάθη των ηγετών μας ισχυρίζονται ότι ΜΟΝΟ μια ΧΟΥΝΤΑ θα μας έβαζε σε τάξη. ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν ενθυμούνται σε ποια τάξη μας έβαλε η Χούντα και έκτοτε τραβούμε τα μαλλιά μας. Β.Φ Υ.Γ Ζήτω συγγνώμη από τους συνεργάτες μας που κατά καιρούς κάνω αυτές της διευκρινίσεις αλλά δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς. Aapplefi ÙÔ M ÙˆappleÔ K appleú ˆÓ ºÔÈÙËÙÒÓ H.B. ÂÓ Í ÓÒ ÙÔ «ÂÓ Í ÓÒ»...Φέτος, στη δεύτερη εκδήλωση «Βάφουμε Συνειδήσεις» του Κινήματός μας, επιλέξαμε να διαμαρτυρηθούμε για την παράνομη εισβολή και την συνεχιζόμενη κατοχή του Αττίλα στο νησί μας από την θάλασσα. Η θάλασσα ήταν η αρχή του κακού αυτού -«Είναι δύσκολο να πιστέψω πως μας τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας» λένε οι στίχοι του Μόντη- και εμείς ευελπιστούμε πως κάποτε θα είναι και το τέλος του......ο φετινός μας στόχος είναι η αναμόχλευση των συνειδήσεων των ίδιων των Κύπριων πολιτών. Το ξεφτισμένο, πια, «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» τροφοδοτείται εκ νέου από την νεανική μνήμη και γίνεται «Δεν ξεχνώ το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ». Χαλούμε τη θέα σε όσους πίστεψαν, έστω για ένα λεπτό, ότι ο κυπριακός ορίζοντας περιορίζεται στα νότια παράλια. Χαλούμε τη θέα σε όσους πίστεψαν, έστω για ένα λεπτό, ότι η ακτογραμμή της πατρίδας μας δεν τελειώνει στην Κερύνεια. Χαλούμε τη θέα σε όσους, σαγηνευμένους από την ομορφιά της, αποκοιμήθηκαν και ξέχασαν πως είναι καθήκον τους κάθε μέρα να αγωνίζονται για την ελευθερία της πατρίδας... ΔÀ ƒ ºπ Στην εκπομπή της Χαραλαμπίδου ο Γριβικός, που έγινε σοσιαλιστής και μετά νεογενίτσαρος Τάκης Χατζηδημητρίου, εκθείαζε το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη του θεωρητικού των εθνομηδενιστών και ανιστόρητων ραγιάδων για να αγαλλιάζεται ο σταλινικός, όχι του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου αλλά ο σταλινικός των εκκαθαρίσεων και των γκούλαγκ Κολοκασίδης και φυσικά ο Αζίνας όχι αυτός της αντίστασης κατά των εισβολέων αλλά ο άλλος του συνεργατισμού. Όταν ο Δημήτρης Ταλιαδώρος τούς επισήμανε ότι το βιβλίο δεν είναι σοβαρό και είναι γεμάτο ανακρίβειες, δίνοντας μάλιστα και ένα προσωπικό παράδειγμα όπου αναφέρεται ο ίδιος ως ένας από τους δολοφόνους που έκαναν απόπειρα εναντίον του Μακαρίου, ο γριβικός που έγινε αρνάκι δήλωσε πως αυτό ήταν ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. Μόνο που το τυπογραφικό λάθος έγινε τρεις φορές και άλλες τόσες και στην εφημερίδα POLITIS όπου ο Μακάριος Δρουσιώτης βρίσκει έδαφος και αυτοκαλλιεργείται. Η πανέξυπνη Ειρήνη (έξι σελίδες της αφιέρωσε ο Φωτίου στο Δάουν ντάουν) ισχυρίστηκε ότι ο Ταγιαδόρος το έκανε για να υπερασπίσει το όνομα της οικογένειας του. Δυστυχώς ο Ταλιαδώρος δεν την χαστούκισε.

8

9 25 Iουλίου 2009 π º μø º πƒ - 9 AÓ ÙÚÈ ÏÏÂ M ÚÎÔ ÏÏ : TÔ ÓÒÙ ÙÔ ÛÙ ÈÔ ÙË appleôïèùèî Û ÌÈ ΕΩΡΩ ότι είναι χάσιμο χρόνου και χώρου να ασχοληθούμε στα σοβαρά με την πρόταση της Ερατούς Κοζάκου - Μαρκουλλή για την συμφιλίωση με τα ηλίθια 18 σημεία της. Η Μαρκουλλή δεν είναι η πρώτη και προφανώς δεν θα είναι και η τελευταία που θα κατεβάσει αυτές τις εξωφρενικές και αφελέστατες προτάσεις. Εδώ και 35 χρόνια αυτά ακούμε συνεχώς. Η συμφιλίωση μπορεί να είναι μία λογική πρόταση μόνο όταν αρθούν οι λόγοι που υπάρχει έχθρα και αντιπαλότητα. Οι λόγοι της αντιπαράθεσής μας είναι η εισβολή και η συνεχιζόμενη ΚΑΤΟΧΗ. Όταν οι Τούρκοι φύγουν από την Κύπρο και οι Τουρκοκύπριοι το πάρουν απόφαση ότι θα επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες και θα ζήσουν μαζί μας, όχι ως προνομιούχοι πολίτες, αλλά ως ισότιμοι πολίτες σε μιαν δημοκρατική και ενιαία Κύπρο, τότε θα έχει νόημα να δούμε πώς μπορούμε με κάποιες κινήσεις να ξεπεράσουν και οι δύο εθνότητες τις προκαταλήψεις και τις τυχόν αντιπαλότητες. Όσο συνεχίζεται η κατοχή και όσο η Τουρκία και ο διεθνής παράγοντας ασκούν πιέσεις σε ΜΑΣ, για να υποκύψουμε στα τετελεσμένα της κατοχής, οι προτάσεις της Μαρκουλλή και της οποιασδήποτε Μαρκουλλή είναι προτάσεις πεμπτοφαλαγγίτικες, προτάσεις στην υπηρεσία του τουρκικού επεκτατισμού, προτάσεις ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς δεν λύνονται με ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΕΣ. Δεν λύνονται με ωραιοποιημένα τεχνάσματα ούτε με χαζοχαρούμενους ευσεβοποθισμούς. Ούτε προφανώς με το τούμπωμα της μιας κοινότητας, όπως κατά καιρούς έχουν προτείνει οι νεογενίτσαροι. Τα μεγάλα ποιήματα, κόρη Μαρκουλλή, ΔΕΝ γράφονται με στίχους ελληνοτουρκικούς ούτε τα μεγάλα εικαστικά έργα είναι καμωμένα με 3 ελληνικές πινελιές και 5 τουρκικές και άτε και μιαν αγγλική. Ούτε μπορεί να υπάρξει πραγματική συμφιλίωση, εάν δεν σεβαστεί ο ένας τον πολιτισμό του άλλου και προφανώς εσείς τους Τούρκους τούς έχετε γραμμένους εκεί που μας έχετε κι εμάς. Όχι μόνο δεν τους σέβεστε, προσπαθείτε να τους κάνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι και αυτό είναι μέγα εμπόδιο στην πραγματική συμφιλίωση. Δεν έχουμε, κυρία Μαρκουλλή, έναν κοινό πολιτισμό με τους Τουρκοκύπριους, ή αν θέλετε, ο κοινός μας πολιτισμός είναι η σκατοκακή χρήση της αγγλικής και ακόμη χειρότερα η χρήση και το μπαστάρδεμα της κυπριακής διαλέκτου. Φυσικά σ' αυτά τα κοινά σημεία τού πολιτισμού σας θα πρέπει να προσθέσουμε και την έμφυτή σας ροή προς το ΚΙΤΣ. Ως εκ τούτου, κόρη Μαρκουλλή, προτείνουμε να υιοθετήσεις μερικά από τα δικά μας σημεία, αν θέλεις καλά αποτελέσματα. 1) Άλλαξε το όνομά σου σε ΕΡΑΤΩ ΚΟΖΑΚΟΥ ΕΣΣΙΕΞIΞΙ ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ και θέσπισε νόμο, όπως όλοι οι συγγενείς σου υιοθετήσουν και ένα τουρκικό επίθετο ή ακόμη και πρώτο όνομα. 2) Υιοθετήστε την μπούργκα όλες εσείς οι κυρίες του συμφιλιωτικού Χριστόφια, τουλάχιστον αρχικώς για τις Κυριακές και μετά βλέπουμε, έστω και αν από κάτω από τις τζιελλαπίες εννά 'σαστεν ολοτίτσιρες ή εννά φοράτε βρακούθκια τάγκα Θα ήταν ακόμη πιο δυναμικό εάν κάποιες, που δεν πολυχρησιμοποιούν τις κλειτορίδες τους, τις έκαναν περιτομή, όπως κάνουν διάφορες μουσουλμάνες στην Αφρική, για να δείξουμε και στους ξένους ότι δεν κάνουμε απλώς την καύλα μας αλλά παίρνουμε στα σοβαρά την συμφιλίωση. 3) Οργανώστε γύρω από τα τείχη της παλιάς πόλης στην τάφρο ένα μεγάλο ελληνοτουρκικό όργιο με κύριο σύνθημα «γαμιόμαστε για την ειρήνη» και όποιου δεν του σηκώνεται και υποσκάπτει την ελληνοτουρκική ασέλγεια, να περνά από τα μεχμετζίκ να του τραβούν θκυο μανίτζια να δει την γλύκα. Πάνω στα τείχη έτσι για να υποδείξετε και την οικολογική πτυχή της συμφιλίωσης, δείξτε και βίντεο με τον κοινό κουρκουτάν της Κύπρου να λιάζεται και στις δυο ζώνες της Κύπρου, ενώ εσείς γαμιέστε. 4) Κάντε τους μεικτούς γάμους υποχρεωτικούς, όχι φυσικά για όλο τον πληθυσμό, αλλά για περίπου το 50 % για τις δυο κοινότητες και για άλλο 69% για τους δικοινοτικούς με τους καημένους τους έποικους. Αυτά και πολλά αλλά μπορείτε να κάνετε, κυρία Μαρκουλλή, για να υπάρξει συμφιλίωση, όμως εγώ για κάθε ενδεχόμενο θα σας παρότρυνα όλους εσάς, που έχετε αυτές τις ιδέες, να φοράτε πάντα προφυλακτικά, ακόμη και το καλοκαίρι, διότι υπάρχει ο κίνδυνος αντί να κάνετε την συμφιλίωση, να πιάετε την συφφιλίωση. Y.Γ: Τζιαι, κόρη Μαρκουλλή, αφού θέλεις μιαν θέση στην κυβέρνηση του Χριστόφια, γιατί εν του το είπες κατευθείαν τζιαι έκατσες τζιαι εκοπίασες τζιαι έγραψες τούντα σημεία τζιαι εταλαιπώρησες μας τζιαι εμάς τζιαι ανάγκασές μας να σου γράφουμεν γράμματα; Εν το ξέρεις ότι ο Χριστόφιας εν πληθωρικός τζιαι χωρεί σας ούλλους, όπως λαλούμεν: ΟΥΛΛΟΙ OI ΣΣΙΥΛΛΟΙ ΜΙΑ ΤΖΙΟΙΛΙΑ; Η Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή προτείνει όπως η Κύπρος ζητήσει την υιοθέτηση της τουρκικής γλώσας σαν επίσημης γλώσσας της ΕΕ, ένα πάγιο τουρκικό αίτημα. Ακόμη κάποιοι διερωτώνται γιατί ο Τάσσος έχασε τις εκλογές. Με την πιο πάνω κυρία ΥΠΕΞ και με κάποια άλλα φρούτα υπουργούς, τι περίμενε; Καθοριστικό ρόλο στην κατάντια του κυπριακού προβλήματος είναι ότι μεγάλο ποσοστό των αξιωματούχων του κράτους από την αρχή της δημιουργίας του, είχε είτε ελλείμματα πατριωτισμού είτε ελλείμματα νοημοσύνης. Αγγλοαναθρεμμένοι, ανίκανοι και αυλοκόλακες αλλά και νεοκύπριοι κατείχαν και κατέχουν τις πλείστες υπουργικές θέσεις και άλλα καίρια αξιώματα. Η ΔΔΟ αποτελεί ουσιαστικά μέρος των κατοχικών τετελεσμένων. Πόσο μάλλον η αποδοχή αριθμού εποίκων και η εκ περιτροπής προεδρία. Συνεπώς επετειακές εκδηλώσεις που διοργανώνονται από άτομα ή καταστάσεις που στηρίζουν τις πιο πάνω επιλογές, όπως η πρόσφατη στο προεδρικό, είναι αστείο Eapple Î ÈÚ Û fiïè να θεωρούνται αντικατοχικές. Το πνεύμα τους είναι περισσότερο κατοχικό παρά αντικατοχικό. Εικόνα αποσύνθεσης παρουσιάζει η Εθνική Φρουρά. Είναι και αυτή μία επιδίωξη της κυβέρνησης για να μειώσει το αίσθημα ασφάλειας και να ενσπείρει την απογοήτευση στο λαό. Έτσι στρώνεται καλύτερα ο δρόμος προς την κυοφορούμενη απαράδεκτη λύση Έγκυροι διπλωματικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν την πολιτική Χριστόφια στο Κυπριακό ως gay πολιτική.θυμίζει την περίπτωση του άνδρα που του πιάνουν τα οπίσθια και αντί να αντιδράσει δυναμικά, λέει στον επίδοξο βιαστή του ότι μπορεί να συζητήσει να προβεί σε περαιτέρω παραχωρήσεις. Ο λαός πώς αντιδρά στα πιο πάνω; Βυθισμένος στον άκρατο καταναλωτισμό αδυνατεί να αντιληφθεί τη λαίλαπα που έρχεται.όταν θα διαπιστώσει και πάλι τι του μαγειρεύουν πίσω από την πλάτη, θα είναι ίσως πολύ αργά και θα πληρώσει τότε το τίμημα της αδιαφορίας του. ΘΠΠ Υπάρχει κάποιος (δημοσιογράφος ή κάποιος από τους "σωβινιστές"που δεν είναι συνεπαρμένος από το "κλίμα συμφιλίωσης" των ημερών) για να κάνει στον Ευέλικτο πρόεδρό μας την ακόλουθη ερώτηση; Επί ημερών τέτοιου "καλού κλίματος", που υποτίθεται "γεννά" προοπτική για τέτοια "μοναδική ευκαιρία για λύση", πώς και έγιναν τόσοι εορτασμοί για την "ειρηνευτική επιχείρηση" που έκανε η Τουρκία το 1974; Μπορεί επίσης κάποιος από αυτούς τους αφελείς και ονειροπαρμένους του "κλίματος της συμφιλίωσης" που επικρατεί μεταξύ "συντρόφων" Ταλάτ και Χριστόφια να μας εξηγήσει τι είδους συμφιλίωση κτίζεται με την τεράστια τουρκική σημαία στον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο να αναβοσβήνει αυτές ειδικά τις μέρες; Και τι είδους αισθήματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης εμπνέει στους Έλληνες της Κύπρου το νέο άγαλμα του σφαγέα των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ, του οποίου το σπαθί δείχνει προς τον νότο; «Το μισοφέγγαρο στον Πενταδάκτυλο δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε την προδοσία και το δίδυμο έγκλημα» και «μας καλεί σε συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση» μας είπε ο Στεφάνου. Μεγάλα λόγια (για να μην πούμε κάτι άλλο), κυβερνητικέ εκπρόσωπε Θα χειροκροτούσαμε και θα τα θεωρούσαμε ως την αποστομωτική απάντηση στα πιο πάνω ερωτήματα, αν δεν σας ξέραμε απ' έξω κι ανακατωτά. Δυστυχώς για τους Έλληνες αυτού του τόπου, ο "αγώνας" σας, όχι μόνο δε θα σβήσει το μισοφέγγαρο αλλά θα το νομιμοποιήσει. Όσο για τη δικαίωση που οραματίζεστε (συνεταιρικό κράτος Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας), μόνο ως η δικαίωση των τουρκικών προσδοκιών μπορεί να χαρακτηριστεί. Συγκινήθηκε πάλι ο Χριστόφιας για τον κλάδο ελαίας που του έφερε ο Ταλάτ από τους "ανεξάρτητους τουρκοκύπριους νέους". Άραγε υπήρχε και κανένας έποικος νέος φιλειρηνιστής ανάμεσά τους; Ποτέ δε θα το μάθουμε. Σημασία έχει ότι σύντροφος Ταλάτ εμμένει σε αδιάλλακτες θέσεις αλλά με κλάδους ελαίας και πλατιά χαμόγελα κερδίζει το παιγνίδι των εντυπώσεων. Όσο για τους "τ/κ φιλειρηνιστές νέους" φοβόμαστε μήπως και εννοούν "ειρήνη" του 19ου αιώνα (με αφέντες και γκιαούρηδες). Πόση οξυδέρκεια, Θεέ μου, αυτός ο πρόεδρος μας Τι είπε ο "έξυπνος" Ταλάτ σε συνέντευξή του; «Προσδοκούμε να λυθεί το Κυπριακό μέχρι να λάβουν οποιαδήποτε απόφαση τα βρετανικά δικαστήρια στην υπόθεση Όραμς». Πολύ έξυπνος ο "κύριος". Αλλά με αυτούς που έχει να κάνει, ούτε καν εξυπνάδα δεν χρειάζεται. Απλώς συνέπεια στον παραλογισμό και αναμονή. Σοκαρίστηκαν οι ηγέτες μας για τη θέση των Τούρκων για πενταμερή. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πρόκειται να υποβαθμιστεί σε κοινότητα, λένε, για να συμμετάσχει σε πενταμερή. Πολύ κατηγορηματικοί οι ηγέτες μας εδώ. Θέλουν οπωσδήποτε να δείξουν ότι δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους σ' αυτό το θέμα. Δυστυχώς όμως, εδώ και χρόνια, το πουλί έχει πετάσει. Γιατί με τις "διακοινοτικές συνομιλίες" αυτό ακριβώς κάνουν. Και το σπαθί τους είναι γεμάτο από... μύγες. Μεθοδεύουν συμφωνία πριν από το δημοψήφισμα. Να δώσουν δηλαδή τα χέρια εκ των προτέρων, να υπογράψουν λύση και μετά να τρέχει ο λαός να τους τα χαλάσει. Θα μπορεί όμως να τους τα χαλάσει; Εδώ είναι το ερώτημα. Πόση "ευελιξία" χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο αποδεκτό; Ακόμα κι αυτός ο ευέλικτος πρόεδρος που έχουμε, δύσκολα θα δεχθεί κάτι τέτοιο. Εκτός κι αν είναι έτοιμος για το πρώτο του γιαούρτωμα! Δεν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα, μας διαβεβαιώνουν οι ξένοι. Και οι κυβερνώντες τα ίδια λένε και κορδώνουν γιατί λέγεται ότι επέδειξαν αποφασιστικότητα απειλώντας ότι θα αποχωρήσουν από τις συνομιλίες αν υπάρξουν. Σιγά μην τους πιστέψουμε. Ό,τι κι αν μας πουν, τα χρονοδιαγράμματα είναι εκεί. Τελικά, μας θεωρούν πολύ βλάκες όλοι αυτοί οι κύριοι κι ίσως αυτό μας συμφέρει. Άστε τους να μας υποτιμούν Όπως στο ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΥΠΡΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΔΗΣ

10 O Xριστόφιας ας απειλήσει τους Tούρκους τζιαι όι εμάς! 25 Iουλίου 2009 ÎÒÏÔ ÙË fiúóèı À Δ À ª Δ ƒ Δø À-Ãπ Δ ºπ -ª ƒ À ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Θυμάσαι που εντύννεσουν Kυπριωτοπούλλα τζιαι εκράτες μιαν βαττούν τζιαι θκυο τσέστους για να κάμνεις διαφώτισην στην Νέαν Υόρκην; ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Πρέπει να κοιτάζουμε προς τα μπρος. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μπρος γκρεμός ή πίσω ρέχχα; ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Με το όραμά μου θα πάμε μπρος και θα ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Μάλιστα. Το σπυρούιν πα στο κωλομέριν σου έγιανεν; ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Μα δεν έχω σπυρούιν πα στον κώλο. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τότε γιατί τρώει σε ο κώλος σου τζιαι μάσιεσαι με το ζόριν να μας οθωμανοποιήσεις; ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Αν εννοείτε τα 18 μου σημεία για την συμφιλίωση, ένα έχω να πω. Αν όλοι μάθουμε τούρκικα, τότε σε δέκα χρόνια δεν θα υπάρχει κυπριακό πρόβλημα. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τα σκατά σου βρωμούν; ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Μα φυσικά. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Ε, είδες, εν έλυσες το πρόβλημαν. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Τι εννοείς; ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έτο, έμαθες να κάθεσαι πα στο κάθισμαν για να σιέζεις, αλλά τα σκατά σου πάλε εν χτιτζιόν. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Επιτέλους καταλάβετέ το, πρέπει να μάθουμε να κάνουμε πράγματα μαζί με τους Τουρκοκύπριους ακόμη και να ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Τζιαι να σιέζουμεν μαζίν, ε εν αντέχεσαι! Εδώ το στόμαν του Ταλάτ εν πιο χτιτζιόν που τον κώλον μας τζιαι εσού προτρέπεις μας να σιέζουμεν μαζίν με τους Τουρκοκύπριους, αλώπως θέλεις να μας εξοντώσεις πριν την λύσην. ΜΑΡΚΟΥΛΛΗ: Οι κοινές εκδηλώσεις θα φέρουν την λύση. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έντζιε εν εσού που φταίεις, αλλά ο Τάσσος που εν σου εδίαν δκυο πάτσους κάθε πρωίν να φέρεις τα μίλια σου. Ηλίθια! Μαλάκω! ªπ ƒ À Δ À Ì ÙÔ ƒ π ª ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έτσι εννά σε έχουμεν κάθε χρόνον τωρά; ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ: Ναι, ώσπου οι Τούρτζιοι να έρτουν πιο δα. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Γαμώ την ράτσαν σου. ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ: Εγιώ γαμώ το έθνος σας. ªπ ƒ Δ ƒ À Δ À ª Δ SILLY KIOTH KΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Έσιεις ράφτεναν; ΣΙΛΛΥ ΚΙΟΤΗΣ: Είμαι περήφανος που ο γιος μου επήεν στρατόν. ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΝΙΘΑΣ: Πφφ, πάλε έκλασες; IKE EK OM H ΜΗΝ το συζητάτε! Η πιο σικέ εκπομπή της κυπριακής τηλεόρασης είναι η εκπομπή ΤΟ ΣΥΖΗΤΑΜΕ της απαράδεκτης και σιχαμένης Ειρήνης Χαραλαμπίδου, η οποία ανέλαβε εργολαβικά να δυσφημεί κάθε τι το εθνικό υπάρχει σε αυτό τον τόπο. Η υπερασπίστρια του νεογενιτσαρισμού, με μαεστρία στήνει τους καλεσμένους της συνήθως τρεις γενίτσαρους έναντι ενός ουδέτερου ή αδιάφορου συνομιλητή και με τις παρεμβάσεις της και τον αυταρχισμό της έναντι του καλεσμένου, που της στήνει πόδι, καταφέρνει να κάνει το άσπρο μαύρο. Κόρη Ειρήνη, η κακία σου πια φαίνεται και στο πρόσωπό σου. Ήσουν πιο συμπαθητική όταν επάτας τα κουμπιά του Ευχάριστου Σαββατόβραδου. Τώρα είσαι σαν την μέγαιρα που τρώει συνεχώς όξινα. ΟΞΙΝΗ!

11 25 Iουλίου 2009 ƒπ À Δ ª π π À ª Ãπ π ª 11 ªÂ appleôèôó ı appleëá Ó ÙÂ È ÎÔapple, Ó ÙÔ Âapple ÙÚÂapple ÙÔ ÙÂÚfiÓ Û ÌÈÛ ; ªÂ Ì Ù ÌÔ ÂappleÈÙÚ appleâè Ù apple ÓÙ. ÎfiÌ Î È Ó apple ˆ È ÎÔapple Ì ÙËÓ ŒÏÛË. ª Ó ÌÔ ÙÔÓ, ÚÂ,  ÓÙ Î ÏÔ Ë appleô ÓÈ... ªÂ ÙÔÓ ºÔ ÏË! Ù ÍÂÈ, ÕÓÙÚË ÌÔ ; ΔˆÚ appleèûùâ ÎÂÈ ÌÔ ; ŒÛÈÂÈ ÁÁÔ ÚÈÓ, Ú appleappleâ  ÁÎË! ÕÙÂ, Ú ª Ú, Ù ÏÂȈÓ Ì ÙÂ Ï ÙÛÂ Ù È È Î Ú- ÙÂÚÔ Ó Ì ÂÈ ÙÔ Ô appleappleâú apple Ú ÓÙ È. apple Ú ÓÙ È ; ª appleô Ù ÙˆÚ ; È Û appleâúèì Óˆˆˆ/ ÙÛÈÁ ÚÔ Ó ÌÌ ÂÂÓÔ... ªÂ ÙÔÓ ª Î ÚÈÔ ÚÔ ÛÈÒÙË, ÙÔÓ appleúôûˆappleèîfi ÌÔ ÎÔÌÌˆÙ Î È Ó ÎÏˆÓ ÛÈÏÈÎfi ÌappleÏÂÁÌ ÓÔ apple Óˆ apple' Ù' Ù... Ì Ó ÌÔ ÚÂ,  ÓÙ ÛappleÔ Ô appleóâ Ì - ÙÈÎfi ÓıÚˆappleÔ ÂÓ ÙÔ ÙÔ Ô Δ ÎË, ÛÈfiÚ. ÏÒappleˆ ÂÓÓ apple ˆ μú Í ÏÏÂ Ó ÙÔ ÊÈÏÒ ÙÔ ÛÈ ÚÈÓ ÙÔ, Î ÌÌÈ Ó ÂÊÙÔÌ Ó. ÊÂÈ Ó apple ÂÈ ÛÙ' Ó ııâì Ó, ÚÂ. Δ ÈÔÈÌÈÛÌ ÓÂ. ÏÏ ÁÈ Ó apple ÓÙ Ûˆ ÛÙËÓ ÂÚÒÙËÛ Û, ÂÁÈÒ appleô ÙÔ Ã ÏÙÔÓ ÂÓ Ù Ú ÛÛˆ. ªÂ Ù È ÓËÓ appleô Âapple ÛÙ ÓÂÓ appleôïï appleô Á Ú ÂÈ ÙÔÓ ÎfiÛÌÔÓ Ù È Û ÂÈ Ù ÊÙˆ Ù ÎÔappleÂÏÏÔ ıîè  ÓÙ ÌappleÔ ÙËÓ Ï ÏÔ Ó, ÔÏ Ó ıîè ÔÏÂ Ì ÚÂ, ÂÛÙ Ì ÙËÛÂÓ Ô ÓÔ ÌÔ Ù ÂÏ Ó Ù ÔÏ Ó, ÚÂ Ô Ï. ªÂ ÙËÓ ÓÙÈÁfiÓË apple ÔappleÔ ÏÔ. ÙËÓ apple ÈÚÓ ÁÈ È ÎÔapple ÛÙËÓ Ï Î È ı ÙË Î ÌÓ fi,ùè Î ÌÂ Î È Ô Á Ì ÌÓÔÓ ÛÙËÓ Û ÓÔÓfiÌ Ù ÙË. ƒâ apple apple! Δ È ÓË Ù Ó Ë πêèá ÓÂÈ! Ó ııâì Ó ÙËÓ ÒÚ Ó appleô ÙÔÓ ÂÎ Ù Û ÛÙËÓ appleôïèùèî Ó, ÙÔÓ ÚfiÎÔÏÔÓ. ƒâ ÓÙÚ ; ÚÙˆ Ù È ÂÁÈÒ ÌÈÙ ÛÔ ;! ıı Ì ıëî. Ï ÓË ÂÔ ÚÔ. ÏÔ applefi ÛÙÔÓ appleóôó ÙÔ ÂıÒÚÂÓ appleâùâè- Ó ÚÎ. μúˆìèûì ÓÂ. º  appleô appleï ÌÔ.

12 Nαι κύριε Xριστόφια, υπάρχουν προδότες και δεν είναι ποινικό αδίκη Iουλίου 2009 μα να το διαλαλούμε! H AYTOY E OXOTH O APXIE I KO O KI PI KAI PøHN NEA IOY TINIANH O ENTIMOTATO POE PO TøN IKA THPIøN ËÌ ÙÚÈÔ Ô Aã M Î ÚÈÔ Ô ã Barrister at Low. ÔÏ ÏfiÔ.

13 Mα ο Xριστόφιας έγινε βασιλιάς; Aκατάχνωτα! 25 Iουλίου TÔ ÛappleÚÔÁÏÂÓÙÔ È (white party) ÙË EÓÒÛˆ Mεγάλη επιτυχία σημείωσε το white party της εφ. ENΩΣIΣ που είχε σαν στόχο να μαζέψει χρήματα υπέρ των μαύρων μεταναστών που λυσσιοπεινούν στη χώρα μας και σε άλλες χώρες. Όλες οι κοσμικές κορούες έκαναν την εμφάνισή τους με τα άσπρα τους, «Xιονάτες» όπως πρέπει, πλην της Έρσης Xριστόφια η οποία παρανόησε την πρόσκλησή μας νομίζοντας ότι την εκαλέσαμε σε why party. Eξού και το ερωτηματικό πάνω στο φουστάνι της! Tου χρόνου δεν θα την καλέσουμε στο summer πάρτυ μας άμπα τζιαι έρτει ντυμένη με κανένα σάμμα του γαδάρου! Xάσε κανένα κιλό κόρη Στέλλα! Στην πραγματικότητα τα πόδκια της ένεν ζαβά. Eν ο φακός του φωτογράφου της Xαραυγής που την έβκαλεν έτσι! H λέιτυ φούξια πάντα στιλάτη και ωραία παρά τα 32 της χρόνια! Kόρη Mαρίτα, έντζιαι σε πυζιάμα πάρτυ που σε καλέσαμε! Tζιαί κόρη, πρόσεχε να μεν κορατζιήσεις πουθενά με τζιείντα κολιέ! H πανύψηλη νυμφούλα του νοτιά με ένα - θα λέγαμε φτηνιάρικο φόρεμα - μάλλον πρώην νυφικό το οποίο μετατράπηκε σε φουστάνι για το πάρτυ. H απογοητευτική Έρση, η οποία επιτέλους πρέπει να μάθει κυπριακά αν θέλει να την καλούμε στα πάρτυ μας! AP H TEPAT OME O EæHMA XAPOY OKPEMA KAI A A Y IEINA KAI EY EY TA KY PIAKA PO ONTA

14 14 ƒπ π π π ø 25 Iουλίου 2009 Ι ΠΑΡΑΝΤΖΙΕΛΛΙΕΣ ΤΟΥ ΒΛΟΥΡΗ ΣΤΟΝ ΑΓΓΟΝΑΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΡΕΣΤΗΝ, ΠΟ' ΠΗΕΝ ΝΑ ΤΟΝ ΠΟΣΙΑΙΡΕΤΗΣΕΙ ΠΡΙΝ ΝΑ ΦΥΕΙ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑΝ, ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ 109 ΧΡΟΝΩΝ ΤΖΙ ΕΜΠΟΡΕΙΕΝ ΝΑ ΜΕΝ ΤΟΝ ΕΞΑΝΑΘΩΡΕΝ. ' Δ μ Àƒπ Δ ' Να πας στο καλόν τζιαι στην ευτζιήν μου τζιαι... Τζιαι; Έτο, να γλέπεσαι που τες γεναίτζιες. Να γλέπεσαι που τες γεναίτζιες, μα πον' να 'ρτει η ώρα σου να δήσεις γεναίκαν στην τζιεφαλήν σου, εγιώ εν θα 'μαι δαμαί μα εν' να σε θωρώ πόμακρα, να δκιαλέξεις εσού την γεναίκαν που θέλεις, όι η γεναίκα εσέναν. Στην εκκλησιάν, την ώραν πον' να λαλούν η γυνή να φοβάται τον άντραν, αφού το λαλεί τζαι το ευαγγέλιον, να την πατήσεις πα' στο πόιν. Αν μεν θέλεις, που σέβας, να μεν την πατήσεις, να μεν την πατήσεις. Μ' αν γελαστεί τζιείνη να σε πατήσει πα' στο πόιν, να σηκωθείς τζιαι να φύεις τζιαι να μεν φοάσαι, εν θα σε καταγνώσει κανένας, τζι ο κόσμος εν' να λαλεί, καλά να της κάμει, εν' λαλεί το ευαγγέλιον ο άδρωπος να φοάται την γεναίκαν του. Μ' αν μεν σε πατήσει, να μείνεις να τελειώσει το μυστήριον, τζαι ν' αγαπάς την γεναίκαν σου, να την τιμάς τζιαι να την σέβεσαι, τζιαι να μεν βκαίννεις που τον λον της, γιατί εν τζιαι βκάλλεις πάσιιν με τον γέναικον. Τζι αν σου πει να δώκεις κάτω που το δώμαν, ούτε που να το σκεφτείς ότι εν θα δώκεις. Να δώκεις. Να παρακαλείς μόνον ναν' το δώμαν χαμηλόν. Τζι' άμα εν' να ξαναμπείς έσσω, την ώραν πον' να καθαρίζει λουβίν να μαειρέψει να φάει ή πον' να δκιεβάζει την αθημερίαν της ή εν' να θωρεί τηλεόρασην, αν σου πει, μα έδωκες κάτω που το δώμαν τζι εν εσκοτώθηκες, να της πεις εγιώ μιαν φοράν έδωκα όπως μου είπες, σαν εδκιάλεες πιο ψηλόν δώμαν ή έναν καμπαναρκόν ή έναν μιναρέν. Τζι αν σου πει να δώκεις σ' έναν λάκκον να λατσιιστείς, να μεν αρνηθείς, να δώκεις. Να παρακαλάς μόνον τον Θεόν, ναν' ξέβαθος ο λάκκος. Τζι άμα σε δει πον' να ξεβείς πάνω τζι αρωτήσει σε, μα έδωκες μες στον λάκκον τζι εν επνίηκες, να της πεις πάλε, εγιώ μιαν φοράν έδωκα. Έννεν ανάγκη όμως να της το φατσιήσεις, όπως με το δώμαν, σαν εδκιάλεεν πιο βαθύν λάκκον. Το πολλύν Κύριε ελέησον βλάφτει, μιαν φοράν λαλούμεν τον λον, να της πεις κάτι φρέσκον, περίτου δυνάμενον: Ότι εγιώ έδωκα μες στον λάκκον, μα επαρακάλεια τον Θεόν ναν' ξέβαθος ο λάκκος, Θεός ήταν, Χριστός ήταν, επάκουσεν μου, γιατ'εν σου επάκουσεν εσέναν, αν τον επερικάλεσες, εν' να τα βάλουμεν τωρά τζιαι με τον Θεόν; Ν' αγαπάς την γεναίκαν σου τζαι να της κρώννεσαι. Τζιαι την Κυριακή πον' να σου βάλει ρούχα καθαρά πα' στην καρκόλαν σου τζιαι κλάτσες, πον' να πάτε εκκλησιάν ή σε κανέναν γάμον, να φορήσεις τες ποΐνες ή τες σκάρπες σου, τα παπούτσια σου θέλω να πω, όπως εν' να κρατείς τες κλάτσες διπλωμένες μες την φούχταν, να τα σφοντζιίσεις πρώτα καλά, να γυαλλίσουν, τζι ύστερα να φορήσεις τες κλάτσες τζαι τα παπούτσια. Τζι αν σε αρωτήσει, μα πότε τα εγυάλισες τζι έν σε είδα, να της πεις, εψές που ετζιοιμάσουν του καλού τζιαιρού τζι εν μ' έπαιρνεν ο ύπνος, ή τζιαμπροού πο' πήα στην Χώραν σ' έναν λούστρον. Αν καμιάν φοράν πον' να' σιετε ξένους, πάνω στη δισπίρκασήν της, βάλει σε να κόψεις τες κόρτες του ψουμιού, να τες κόψεις. Να σταθείς μόνον που πάνω που την βούρναν, για να μεν παουρίζει ότι ππέφτουν τα ψιχούθκια χαμαί τζι εν' να σας φάει το μυρτόνιν. Μ' αν εν' τζιείνη προυμουττισμένη μες στην βούρναν για άλλην δουλειάν, μεν γελαστείς να την κουντήσεις για να πάεις εσούνι, να κλώσεις τζιείττε μέρου, πίσω της, πάνω στο ταβλίν ή πάνω στον πάγκον, να κόψεις τες κόρτες τζι άμα ποσπαστείς, με τρόπον, σαν να θέλεις κάτι, ν' αννοίξεις το συρτάριν τζιαι να συνάξεις μέσα τα ψιχούθκια με την ανάποδην του σιερκού σου. Τζι αν ύστερα που πέντε, δέκα μέρες ή το Πάσκαν πον' να καθαρίζει που γωνιάς αρωτήσει σε που εβρεθήκαν τα ψιχούθκια μέσα στο συρτάριν με τα προτσομάσιαιρα, να παίξεις τον πελλόν τζιαι να της πεις, πού θέλεις να ξέρω, εσού είσαι η νοικοτζιυρά. Αν σε βάλει να συνάξεις τα ποτσίαρα που την αυλήν, κάτω που την στραταρκάν, μέσα που το τσιακκιλούιν, πον' να κάτσετε τους ξένους σας, όι να της πεις όι. Να κάτσεις να τα συνάξεις έναν έναν. Αν βαρκιέσαι ή αν μεν σου το επιτρέπει ο εγωισμός σου, να βάλεις τους μιτσιούς να τα συνάξουν, εν' αντροπή, πε τους, να' ρκουνται οι ξένοι μας τζι ο τόπος ναν' γεμάτος ποτσίαρα. Τζι αν σου πουν-το μήλον κάτω που την μηλιάν-σύναξε τα εσού που τα επέταξες, τάξε τους μιαν μπακκίραν για το καθέναν, να δεις πον' να σου κάμουν την αυλήν γυαλλίν στο δευτερόλεπτο. Εν έσιει πράμαν πον' έσιει την λύσην του. Ν' αγαπάς την γεναίκαν σου τζιαι να της κρώννεσαι τζιαι να μεν της αντιπολοάσαι. Άησ' την να λαλεί τζιαι να λαλεί. Ο Θεός έδωκεν της πολλήν γλώσσαν τζιαι λλιόττερον νουν, ανάποδα τ' αδρώπου, για τούτον φωνάζει τζιαι πολλολοά, για να μεν φαίνεται το λειψιμιόν της. Άησ' την. Τζι αν εν' πελλάρες που λαλεί, σούζε την τζιεφαλήν σου, βάλλε που το έναν τζι έβκαλλε που το άλλον. Ο Θεός έδωκεν μας τα φκια, να βάλλουμεν μέσα εκατόν τζιαι να κρατούμεν δέκα, αν τα εκρατούσαμεν τζιαι τα εκατόν, ήταν να τσακρίσει όπως την παττίχαν. Αν πει τζιαι καμιάν σωστήν κουβένταν, που μέσα μέσα φεύκει τους, βελόνιασ' την, κάμε της χμ!, μα μεν της το δείξεις, γιατί εν' να το πάρει πάνω της τζι εν' να θέλει να σε καβαλλιτζιέψει. Ν' αγαπάς την γεναίκαν σου τζιαι να της διάς. Να της διάς, να της διάς, να της διάς τζιαι να της ι-μπουκκώνεις. Πο' ούλλα, ότι φανταστείς, ριάλια, ρούχα, πελεζίκκια, πωρικά, σουτζιούκκον τζιαι λοκκούμια, προπαντός σουτζιούκκον τζιαι λοκκούμια, με την σέσουλαν, γιατί η γεναίκα ώσπου τρώει θέλει. Να της διάς, για να'σιεις να παίρνεις. Να σου γρωστεί, όι να της γρωστείς. Για να την έσιεις πάντα τσιλλημένην που κάτω. μ' Τούτες τζι άλλες πολλές παραντζιελλιές ελάλεν ο Βλουρής στον άγγονάν του τον Αρεστήν, πο' πήεν να τον ποσιαιρετήσει. Έπεψέν τον η μάνα του η Σιερίνα. Να πάεις ρε, ο παππούς σου εν' πανεπιστήμιον, να δούμεν αν ι-ζιεί πον' να στραφείς. Έσιει πάνω που δέκα χρόνια που λαλούμεν ότι έγειρεν τα εκατόν, εσταματήσαμεν πιον να μετρούμεν. Εκρώστηκέν της, επήεν. Γειά σου, παππού. Καλώς τον. Φεύκω αύριον για τες Αθήνες να σπουδάσω. Να πάεις στο καλόν τζιαι στην ευτζιήν μου τζιαι... Τζιαι; Έτο να γλέπεσαι που τες γεναίτζιες. Τούτον μόνον του είπεν. Εν έθελεν παραπάνω ο Αρεστής. Τα άλλα ούλλα που έγραψεν ο Αρεστής, τζι άλλα τόσα τζιαι διπλάσια που θα εμπόρειεν να γράψει, εν του τα είπεν με λόγια, εν εχρειάζετουν. Ελάλεν του τα με έργα, μιαν ζωήν, δεκαεννιά χρονών που έφυεν, με τον τρόπον του. Με τον τρόπον που εσυντύχαννεν, με τον τρόπον που εγέλαν ή εθύμωννεν, με τον τρόπον που επαρπάταν, με τον τρόπον που εδούλευκεν. Τον Αρεστήν επέψαν τον οι γονιοί του να σπουδάσει, μα να δκιαλέξει τζιείνος την σπουδήν του, όποιαν έθελεν. Άλλοι ελαλούσαν του να σπουδάσει γιατριζιήν, άλλοι δικηγοριτζιήν, άλλοι οικονομιτζιήν, αν έθελεν τζιαι την γερατιτζιήν, που 'ταν ο πρόπαππούς του ο Παπά-Βασίλης του Παπά-Βλουρή. Ο ίδιος επροτίμησεν, αφού εμετρήθηκεν καλά με το εφταξούσιον του, την δασκαλιτζιήν. Άμα επάτησεν στην δασκαλιτζιήν τζιαι με τα δκυό του πόθκια, υστερόττερα, εσκέφτηκεν να δοτζιιμαστεί τζιαι στην ποιητιτζιήν. Τζιαι πολλά καλά έκαμεν. Πρώτα γιατί, όπως αποδείχτηκεν, είσιεν την μες στο γαίμαν του το ίδιον, όπως τζιαι την δασκαλιτζιήν. Τζι ύστερα, επειδή εσκέφτηκεν, ότι η ποιητιτζιή δυναμώννει την δασκαλιτζιή δυναμώννει την ποιητιτζιήν-με μιαν σιηπεθκιάν δκυο τρυόνια. Τζιαι μακάρι να πετύχει ή στον έναν ή στον άλλον ή τζιαι στα δκυο. Μα όσον τζιαι να πετύχει, ούτε που να το σκεφτεί ότι εμπορούσεν ν' αξαμωθεί με τον παππού του τον Βλουρήν στην δασκαλιτζιήν τζιαι στην ποιητιτζιήν του. Όι μόνον γιατί τζιείνος τζι αν την είσιεν μες στο γαίμαν του, μέσα στα κόκκαλά του, μα γιατί η δασκαλιτζιή τζι η ποιητιτζιή του Αρεστή ήταν εις τα λόγια, του παππού του ήταν εις τα έργα. Έρκατα, έρκατα, έρκατα, πο' λάλεν που τον άλλον όχτον της, των γεναικών, τζι η νύφφη του η Σιερίνα. Τζι εκατόν ταπατζιές ψουμιά να φάει ο Αρεστής, εν πιάνει πάζαν. Τζιαι ξέρει το. Μα τζι αν ακόμα γίνει το απίστευτον τζιαι φτάσει τον ή τζιαι ρέξει τον στην δασκαλιτζιήν τζιαι στην ποιητιτζιήν του, σ' έναν μόνον εν θα τον έφταννεν ποττέ, στην γαμετιτζιήν του, πον' η ρίζα της δασκαλιτζιής τζιαι της ποιητιτζιής τζιαι κάθε επιστήμης: -Έλα η δύναμή σου Θεέ μου, να μπω; -Έμπα, με το δεξίν σου. Άου! -Γιατί έσιει δεξίν τζι αριστερόν; Ή ούλλος εν' να μπω ή τίποτε. -Έμπαιννε τζιαι σσιώπηννε. Άου λαλώ σου. -Ακόμα εν σου έντζιισα. -Ακόμα εν μου έντζιισες, ρέξε εσού που κάτω, να σου αχτυπούν με τον βούρτουλαν, να δω εγιώ αν θα πονείς τζι αν θα λαλείς άου άου. Άου άου! -Να ποσιατίσω; -Εν σου είπουν να ποσιατίσεις, μ' αλαβρά αλαβρά, να φτάσει να τρυπώσει, εν τζι εν' μέσα στον στάβλον που μπαίννεις, εν' μες στο ιερόν, που την άγιαν πόρταν μου. ΑΟΥΟΥΟΥ! -Να βκω; -Όι να μεν ι-βκείς. Επάθκιασες να μπεις τζι εν' να ξεβείς; Σαν έμπης πο' μπης, μείνε, τζι έμπα αλλονάκκον. -Εν έσιει αλλονάκκον. -Εν έσιει; -Όι, εν έσιει. -Ε, έβκα τζιαι ξανάμπα. Κ. Αρεστής Δπ ª π ª Υποστηρίξτε όλοι την Αθλέτικ Μπιλμπάο... Η ομάδα των Βάσκων αυτονομιστών, παράδειγμα για τις ξενομανείς ελληνικές ομάδες που αν παίζει ένας Έλληνας είμαστε ευτυχισμένοι. Η Αθλέτικ κλαμπ του Μπιλμπάο αρνείται να εντάξει στη δύναμή της οποιονδήποτε μη Βάσκο και οφείλουμε να τους συγχαίρουμε... Η xomonoiaspor, ο panathinaikos και γενικά όλες οι ομάδες ας αλλάξουν και ονόματα... Εύγε στους Βάσκους. Ε.Τ.Α. ÀΔ À Ã Δ Πήγα κι εγώ στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας το πρωί της 20ης Ιουλίου.. Κι αντί να συγκινηθώ για το μνημόσυνο των τόσων πεσόντων της εισβολής θόλωσα, γιατί όποτε κινούταν ο πρόεδρος, ο Τζίμυ, αναφερόταν με το επίθετο Αυτού εξοχότης. Έλεος. Δεν θυμάμαι αν και τους προηγούμενους προέδρους, έλεγαν έτσι αλλά είναι αδιανόητο. Ακόμα λίγο να μας αναγκάζουν να του φιλούμε το χέρι. Κύριε ελέησον... Ας αφήσει και γένια και να μπει αρχιεπίσκοπος. Εκεί να δεις εξοχότητα... RICHARD CHEESE Ακούστε Richard Cheese, αξίζει. Ο εν λόγω τραγουδιστής της Τζαζ, εκτός απ' τα δικά του τραγούδια, παίρνει γνωστά τραγούδια και τα τζαζοποιεί, αλλάζει δηλαδή τη μουσική και τα κάνει τζαζ. Οφείλω να πω ότι ενθουσιάστηκα. Είναι πολύ καλός. Κατεβάστε απ' το διαδίκτυο τραγούδια του. Θα σας αρέσει. Και μην ακούτε βλακείες. Η πειρατεία δεν σκοτώνει τη μουσική. Αλέκος Μιχαηλίδης

15 25 Iουλίου 2009 Oύτε ο Xριστόφιας εν προδότης, ούτε η Aστυνομία εν διεφθαρμένη. 15 Eγώ είμαι σσιύλλος; Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή Βασίλης Γκουρογιάννης, Μεταίχμιο, 2009, σελ. 456 Œλεγα τον προηγούμενο μήνα (αν δεν το θυμάστε ή αν σας τρώει η περιέργεια, μπείτε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας και δείτε), μεταξύ άλλων, πως ο Βασίλης Γκουρογιάννης φτιάχνει τις ιστορίες του γύρω από τρεις άξονες. Ο πρώτος: ένα ερέθισμα της τρέχουσας ή πρόσφατης επικαιρότητας με σαφείς αναφορές και υπαινιγμούς σε πρόσωπα και πράγματα, νωπό ακόμα παρά τον χρόνο που διαρρέει από τη σύλληψη μέχρι την έκδοση ενός βιβλίου (εδώ: το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού). Γύρω από τον δεύτερο άξονα στήνεται ένα αλισβερίσι ανάμεσα σε μια ποιητική, κάποιες φορές άκρως λυρική έως και υπερβατική, γλώσσα και σε μια αντι-ποιητική, σχεδόν καθομιλουμένη, πρόζα, στα διαλογικά μέρη. Τέλος, και περισσότερο ως ενδιάθετο γνώρισμα του ίδιου του συγγραφέα ως πολιτικού όντος παρά ως απόπειρα ιδεολογικού χρωματισμού του κειμένου του, μια εικονοκλαστική διάθεση σε ότι αφορά τη θεωρούμενη ως εθνικώς ορθή προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων. Έχοντας αυτό το τελευταίο κατά νου, ομολογώ πως άνοιξα το βιβλίο κάπως κουμπωμένος. Καθώς το προχωρούσα όμως, η δυσπιστία μου υπαναχωρούσε. Τούτο δεν οφειλόταν στη διάγνωση καμιάς (ανακουφιστικής) ιδεολογικής σύμπτωσης αλλά στη διαπίστωση ότι έβλεπα άλλο έργο απ' αυτό που νόμιζα πως είχα κόψει εισιτήριο για να δω. Το Κόκκινο εστιάζει στο ψυχολογικό τοπίο των πρωταγωνιστών, στοχάζεται στα περί του πολέμου - απλώνεται και ως θρίλερ μυστηρίου αφού ο βασικός ήρωας κρύβει, μέχρι τέλους, ένα σημαντικό μυστικό. Για τον συγκεκριμένο πόλεμο του '74, για το προηγηθέν πραξικόπημα, για τα δικά μας λάθη, τίποτα το εμφανώς αιρετικό ή το αντεθνικό. Περίεργο; Περιμένετε. Διατηρώ την υποψία, χωρίς να έχω κάποια απόδειξη περί τούτου, πως ο Β.Γκ. ενώ κατέβηκε καλά διαβασμένος για τα γεγονότα του Ιουλίου και Αυγούστου του 1974, και, δη, για τα έργα και τις ημέρες της ΕΛΔΥΚ, αν εξεταζόταν εις βάθος πάνω στο Κυπριακό από το 1950 μέχρι το 1970, θα παρέδιδε λευκή κόλλα. Διατηρώ επίσης την υποψία, πως αυτή του την αδυναμία την γνώριζε καλά και καθότι επιδέξιος και ευφυής συγγραφέας, ζουμάρισε 450 τόσες σελίδες σε μια μικρή (οσονδήποτε κορυφαία και τραγική) περίοδο του κυπριακού δράματος. Μια στιγμή, θα αντιτείνει κάποιος, ο συγγραφέας ήθελε να γράψει και έγραψε για την εμπειρία των ΕΛΔΥΚάριων από το πραξικόπημα και την εισβολή μέχρι τις μέρες μας, γούστο του και καπέλο του. Εσύ κάθεσαι και τον κρίνεις για πράγματα που δεν είπε στο μυθιστόρημα που δεν έγραψε. Χμ, όχι ακριβώς. Πιστεύω ότι ο Β.Γκ. είναι εξαίσιος ντριμπλαδόρος. Πιστεύω επίσης πως του λείπει η μακρινή μπαλιά, ή, για να χρησιμοποιήσω ένα όρο του συρμού, «η σύνδεση με τα προηγούμενα». Για να σχολιάσει κανείς το πραξικόπημα και την εισβολή ίσως και να αρκεί το πλατσούρισμα στην επιφάνεια των πραγμάτων. Για να κατανοήσει όμως κάποιος τον κόσμο του '74 και την εντεύθεν κυπριακή ιδιοσυστασία, απαιτείται, νομίζω, βυθοσκόπηση. Φοβούμενος πως το θέμα του (το Κυπριακό είναι θεριό - δεν είναι ούτε Μακεδονικό ούτε ελληνικός εμφύλιος) είναι κατά πολύ υπεράνω των δυνάμεών του (και τίνος δεν είναι, εδώ που τα λέμε;), ο συγγραφέας παρά να θαλασσοδέρνεται, επιλέγει απάνεμο λιμάνι. ΕΛΔΥΚάριοι του τότε και του τώρα, με ολίγην από σημερινή Κύπρο. Την οποία δεν καταλαβαίνει καθόλου. Και δεν την καταλαβαίνει επειδή δεν την γνωρίζει. Και δεν την γνωρίζει επειδή, επιμένω KYK OºOPEI TON AY OY TO È ÌÓÔ Î È ÔÈ ÂÎÚÔ (ª ÚÔ μã) εγώ, η έρευνά του άρχισε και σταμάτησε στο 1974 συν, υποψιάζομαι, κάνα δυο πρόσφατα ταξίδια στην Κύπρο για επί τόπου αυτοψία. Να κρίνω εξ όνυχος τον λέοντα; Τα απλά πραγματολογικά λάθη, (π.χ. Πόχνη - δις- αντί για Τόχνη, μια Κύπρια ονόματι Χρουσάλλα, παρακαλώ, η αναμενόμενη αποτυχία στην αποτύπωση της κυπριακής διαλέκτου με τη συλλήβδην προσθήκη του τελικού «ν», (τι βολικό κλισέ, αλήθεια) ή με ακατανόητη σύνταξη -κορυφαίο παράδειγμα: «σταις μάχαις εμείς γκρεμίσαμεν πολλά περισσότερους στρατιώτες», λες κι οι Κύπριοι είναι μαθητευόμενες Φιλιππινέζες). Να πάω παραπέρα; Η αποτύπωση της σημερινής Λευκωσίας διόλου δεν πείθει, τα δε λόγια των Κυπρίων ηρώων του, ηχούν φάλτσα. Ένα μικρό παράδειγμα: στο ξενοδοχείο της Λευκωσίας όπου διαμένουν οι ΕΛΔΥΚάριοι, εργάζεται ως σερβιτόρα μια 20χρονη τουρκοκύπρια (να με πάρει και να με σηκώσει αν στην πραγματικότητα υπάρχει έστω και μία, αλλά, τέλος πάντων, φανεροί οι σκοποί του συγγραφέα). Ο πρωταγωνιστής ρωτά τον Κύπριο διευθυντή αν είναι Ιορδανή ή Αιγύπτια (α, καλά ) και εκείνος του απαντά, «Α, μπα δικό μας κορίτσι είναι. Παφίτισσα, αλλά γεννήθηκε στα Κατεχόμενα. Ζει με την οικογένειάν της στο Δίκωμον, πρόσφυγες από τον νότον στον βορράν». Διερωτώμαι κατά πόσο ακόμα και ο πιο φλογερός επαναπροσεγγιστής θα σύστηνε μια 20χρονη Τ/κ που γεννήθηκε στα Κατεχόμενα και δεν μιλά γρι ελληνικά σε έναν Ελλαδίτη ως «δικό μας κορίτσι». Αλλά αυτά δεν ενοχλούν και πολύ. Εκείνο που ενοχλεί, είναι ότι την αδυναμία του να τσιμπολογήσει στις σκοτεινές σελίδες του ελληνοκυπριακού παρελθόντος και να τις παρουσιάσει ως αντιεθνικιστικό δόλωμα, την αντικαθιστά με ύποπτες και μάλλον ασυγχώρητες αποσιωπήσεις σε παρόντα χρόνο (για αυτό σας είπα πιο πάνω, να περιμένετε). Παράδειγματος χάριν, προσωπικά με προβλημάτισε πολύ μια υποσημείωση. Δύο έχει όλες κι όλες το βιβλίο. Η μία επεξηγεί τι είναι τα «Μεχμετζίκ» και η άλλη, κάτω από τα χωριά Πόχνη, Αλόα, Σανταλάρι, Μαράθα λέει, «χωριά όπου διαπράχθηκαν θηριωδίες εις βάρος Τουρκοκυπρίων, με εκατοντάδες εκτελέσεις αμάχων». Οι «εκατοντάδες» είναι τόσες ώστε η λέξη μόλις να δικαιούται τον πληθυντικό αριθμό, και όχι ο τεράστιος αριθμός που υπαινίσσεται η διατύπωση. Έστω. Δεν θα άξιζε, όμως, να επισημανθεί πως οι θηριωδίες διαπράχθηκαν από μια δράκα ανεξέλεγκτων ελληνοκύπριων εξτρεμιστών της ΕΟΚΑ Β και όχι κατόπιν πολιτικού σχεδιασμού ή νόμιμων διαταγών; Πολύ με προβλημάτισε, ομολογώ η παράλειψη. Αλλά με προβλημάτισε κάτι άλλο, ακόμα περισσότερο. Και λέω ακόμα περισσότερο, επειδή η πρόθεση του συγγραφέα για αντιεθνικιστική κατήχηση διαλανθάνει υπό τον μανδύα της μυθοπλασίας και κρύβεται ομολογουμένως, πολύ επιδέξια, στις λεπτομέρειες. Καημένη μου ΕΛΔΥΚ, τι σου 'μελλε να πάθεις στα _ σχεδόν του βιβλίου οι απόστρατοι ΕΛΚΥΚάριοι περνούν στα κατεχόμενα για να συναντηθούν με Τούρκους παλαίμαχους της εισβολής, σε μια συγκέντρωση του στυλ «Ανώνυμοι Αλκοολικοί». Κάπου εδώ, σε ό,τι με αφορά, η αληθοφάνεια παίρνει την άγουσα. Καθ' οδόν συναντάει την προπαγάνδα να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. Δεν χαιρετιούνται μιας και η πρώτη δεν αναγνωρίζει την τελευταία της οποίας η συγκάλυψη είναι σχεδόν τέλεια. Γιατί, σχεδόν; Μα, επειδή, από την εκδρομή απουσίαζε ένας (ένας, αλλά όχι λέων) ΕΛΔΥΚάριος, ο Νικήτας (καμία ειρωνεία από τον ονοματοθέτη συγγραφέα, καμία απολύτως) ο οποίος, «λόγω ιδεολογίας ή ιδεοληψίας» απείχε, αφού «θεωρούσε ότι από εθνική υπερηφάνεια δεν πρέπει να περάσουν στα Κατεχόμενα, δηλαδή στα ελληνικά εδάφη, δίνοντας διαβατήρια και ταυτότητες στους κατακτητές». Είναι εύγλωττη η υποδόρια ειρωνεία της φράσης; Είναι σαφές τι απέμεινε από την εποποιία των ανδρών της ΕΛΔΥΚ στο πεδίο της μάχης; Ένας, μονήρης, μάλλον γραφικός, ΕΛΔΥΚάριος, ένας όλος κι όλος που δεν καταδέχεται να επιδείξει ταυτότητα για να περάσει στα Κατεχόμενα («δηλαδή στα ελληνικά εδάφη») κι αυτός, ενδεχομένως, λόγω «ιδεοληψίας». Α, ρε Λαυρέντη εγώ που μόνο τόξερα Τέλος πάντων, πέρα από το ιδεολογικό στίγμα του βιβλίου απομένει να το δούμε και από, αμιγώς, λογοτεχνική - υφολογική σκοπιά. Αυτός ο αναγνώστης, όσο συχνά ένιωσε την ανάγκη να βγάλει το καπέλο στον συγγραφέα για την στιλπνή γλώσσα, τις εξαίσιες περιγραφές χώρων και προσώπων, την περίτεχνη ανάδειξη της λεπτομέρειας, τις μεταφορές-ξυράφι (π.χ. «ο κάθε ελλαδίτης στρατιώτης στην Κύπρο είναι από μόνος του ένας εμφύλιος πόλεμος»), εξίσου συχνά ένιωσε πως έπρεπε να ξαναβάλει το καπέλο στη θέση του (π.χ. «η αλήθεια είναι ότι δεν τον άφηνε να σπρώξει το χέρι της στη σιδερένια του φύση», μα, είναι τώρα αυτή ερωτική περιγραφή, αντάξια ενός στυλίστα όπως ο Β.Γκ.;). Δυστυχώς, όσο προχωρούσε το διάβασμα, δεν έμενα συχνά ασκεπής, αφού έβρισκα τη σπουδή του συγγραφέα να δώσει φράσεις έμπλεες στοχασμού και ποιητικότητας, φράσεις άξιες απανθίσματος από μελλοντικούς φιλόλογους, όχι απλώς υπερβολική αλλά και ολίγον εξεζητημένη. Κυρίως, όμως, κόντρα, εντελώς κόντρα στο θέμα του. Χυμώδης και πλουμιστή γλώσσα για να πραγματευθεί ένα στόρι χοϊκό, ξερό και κατάστεγνο, σαν τον κυπριακό δεκαπενταύγουστο. Για μια στιγμή, το ομολογώ, πεθύμησα τον Θανάση Βαλτινό. Η δυσφορία μου υπήρξε ελεγχόμενη, προς τούτο συνέβαλε και η μαεστρία του συγγραφέα να ξέρει πότε και πώς να σπάσει την ενδοσκόπηση του ήρωα με διάλογο και δράση, μέχρι τις τελευταίες εκατό σελίδες του μυθιστορήματος. Στις τελευταίες εκατό, όπου υποτίθεται ο συγγραφέας παίζει τα ρέστα του, ένιωσα πως ο Β.Γκ. αντί να το βαθύνει το πράγμα, όπως εμφανέστατα προτίθετο, το πλάτυνε. Η γλώσσα, εκεί που έριχνε κλεφτές ματιές στο καθρεφτάκι της, τώρα (χειρότερη στιγμή δεν μπορούσε να βρει) κοίταζε το ολόγραμμά της στο καθρέφτη και αυτοθαυμαζόταν («ναι! είσαι η ομορφότερη!»), εις βάρος της πλοκής, εις βάρος του δράματος, εις βάρος της αβίαστης μέθεξης, εις βάρος, ω! ας το πω επιτέλους, της αληθινής, μη χρήζουσας διαμεσολάβηση, εμπειρίας. Δεν ξέρω αν είναι απόρροια αυτού του αυτισμού, αλλά η κορυφαία σκηνή του μυθιστορήματος, με τον γιατρουδάκο να παριστάνει τον ανακριτή προς αποκάλυψη του μυστικού που κρύβει ο πρωταγωνιστής, μου φάνηκε προσχηματική, κάλπικη και βεβιασμένη. Λέει κάπου ο ήρωας προς το τέλος του βιβλίου, «το βίωμα δεν παραχωρείται, ούτε διδάσκεται». Εμ, πολύ φοβάμαι πως το βίωμα επίσης δεν αναπαρίσταται με φτιασιδωμένη γλώσσα, ούτε υποκαθίσταται από εργώδες μυθοπλαστικό ταρατατζούμ. Θα διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη. Το Κόκκινο θα «παίξει» σε μακρές και βραχείες λίστες για τα πολλά εν Αθήναις λογοτεχνικά τρόπαια. Δεν αποκλείω να τσιμπήσει και κανένα βραβείο. Αν αυτό συμβεί, εξακολουθώ να διακινδυνεύω εγώ, στο σκεπτικό της βράβευσης θα επισημαίνονται ως αρετές του βιβλίου ό,τι υποδείχθηκε εδώ ως ψεγάδι. Και κάπως έτσι θα εκπληρωθεί εκ νέου το υπό του προφήτου ρηθέν, το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει. Ευάγγελος Καραμίχος

16 16 ª Δπ π Δ - ƒøδ ƒ ªª ; 25 Iουλίου 2009 νομοθεσία που έχει θεσπιστεί για την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, καταπατεί κατάφωρα τα δικαιώματα των καπνιστών, γεγονός που αναγνωρίζεται από τον κάθε προβληματικό πολίτη που βρίσκεται στα πρόθυρα μαζικής καρδιακής προσβολής. Ήδη η βουλή έχει μελετήσει το θέμα και εντός των ημερών ανακοινώνει αντισταθμιστικά μέτρα προς ανακούφιση των πληγέντων καπνιστών. Όπως έχει διαρρεύσει, οι καπνιστές θα δικαιούνται να κατουρούν πάνω σε μη καπνιστές που θα βρίσκονται σε κλειστούς χώρους, ενώ θα μπορούν να ρεύονται και να κλάνουν στην διαπασών στις τράπεζες και στα περίπτερα. Παράλληλα, θα δημιουργηθούν ειδικές λέσχες καπνιστών όπου οι θαμώνες θα αναποδογυρίζουν τους σερβιτόρους και αφού τους τοποθετούν υπόθετο, θα τους ξεφυσούν σαν κινέζικοι δράκοι το καπνό των τσιγάρων τους, για να πήξει- άκουσον άκουσον- ο κώλος τους. Μια κι ο λόγος το χει φέρει στις διαρροές, να σας διαρρεύσουμε πως οι τελευταίες αναλύσεις DNA, αποκαλύπτουν πως ο Μάικλ Τζάκσον καταγόταν από την Κύπρο μας, μάλιστα ήταν απόγονος αριστοκρατικής οικογένειας από την Χοιροκοιτία. Ο Μάικλ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν ο εντομολόγος του χωριού τον κατεδίωξε με τα εξαπτέρυγα και του είπε εν ψυχρώ να «πάει να γαμηθεί να ασπρίσει.» Ο κακός αυτός εντομολόγος φέρει ακέραια την ευθύνη για τα ουκ ολίγα προβλήματα του βασιλιά της πόπ και ήδη το FBI καταζητεί τον Μιχάλη Βιολάρη προς διευκόλυνση των ανακρίσεων. πδ ƒπ Δ π πƒ Δ ΔO Στο μεταξύ, σε βαρυσήμαντη συνέντευξη του στο περιοδικό Economist, ο κ. Χριστόφιας ξεκαθάρισε πως το αγαπημένο του γλυκό είναι το καρυδάκι αλλά πως το καλοκαίρι του αρέσει επίσης και το κερασάκι. Στην συνέχεια και απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ανάφερε πως δεν θυμάται ποια ήταν η τελευταία φορά που έχει κάνει σεξ, δεσμεύτηκε όμως μόλις θυμηθεί, να στείλει στο έγκυρο περιοδικό το σχετικό απόκομμα με . Την συνέντευξη συνοδεύει φωτογραφία του Κύπριου Προέδρου, που τον παρουσιάζει με φουστανέλα να καταδιώκει κροκόδειλους στον Αμαζόνιο. Άσχημα είναι όμως τα νέα που φθάνουν από την βουλή. Όπως ανακοινώθηκε, κατά την διάρκεια τελευταίας συνεδρίας του σώματος και ενώ συζητείτο το θέμα της «τοκογλυφίας», αριθμός βουλευτών ξεσκοπίστηκε και θεώρησε πως το υπό συζήτηση θέμα ήταν αυτό της «κωλογλυφίας.» Ως αποτέλεσμα πολλοί βουλευτές άρχισαν να τοποθετούνται (άλλοι υπέρ άλλοι εναντίον) πάνω σ'αυτό το δεύτερο θέμα και έτσι προκλήθηκε μεγάλη σύγχυση στην συζήτηση. Τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή όταν οι μισοί βουλευτές υποστήριξαν τα χαμηλότοκα δάνεια ως μέτρο απάμβλυνσης του προβλήματος, ενώ οι άλλοι μισοί πρότειναν τα χαμηλόκωλα δάνεια ως την λύση. Αίφνης επικράτησε ένταση στην συνεδρία και η κ. Αντιγόνη Παπαδοπούλου χτύπησε επανειλημμένα τον κ. Καρογιάν στο κεφάλι με ένα σκουπόξυλο, την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι βουλευτές τραβούσαν τα μαλλιά ο ένας του άλλου. Ευτυχώς το επεισόδιο έληξε με την επέμβαση του Ναυτικού που κανονιοβόλησε το κτίριο της βουλής. Το μόνο ίσως ευχάριστο νέο αυτή την εβδομάδα, είναι η δηλωθείσα πρόθεση της κυβέρνησης να υποστηρίξει το project της ΝΑΣΑ για την πραγματοποίηση νέας επανδρωμένης αποστολής στο φεγγάρι, προσφέροντας τον κ. Κουλία ως εθελοντή αστροναύτη στην πρώτη προσσελήνωση που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέχρι το Οι Αμερικανοί είναι ενθουσιασμένοι μαζί μας διότι ο κ. Ζαχαρίας είναι άνθρωπος που χαίρει μεγάλης εκτίμησης στο διάστημα. Φαίνεται πάντως πως ο ίδιος δεν είναι και πολύ ενθουσιασμένος με την ιδέα μια και ως γνωστόν, βαριέται πολύ σε χώρους που δεν έχουν ατμόσφαιρα. Αυτό το γνωρίζουν και οι Αμερικανοί που για να τον δελεάσουν παρουσιάζονται διατεθειμένοι να εκτοξεύσουν στο φεγγάρι και το αγαπημένο του διπλοκάμπινο. Τέλος, ο Υπουργός Εμπορίου μόλις εξήγγειλε νέο κοινωνικό μέτρο που έχει χαροποιήσει αφάνταστα τους συμπολίτες μας που βγήκαν ξεβράκωτοι στους δρόμους ζητωκραυγάζοντας. Βάσει του μέτρου, όποιος δεν έχει ψυγείο και θέλει ηλεκτρισμό, μπορεί να υποβάλλει αίτηση για σχετικό επίδομα στο Υπουργείο. Πορφύριος Ρουπιρόζα KYK OºOPEI E ψ Ë K appleúô ÙÔ Û ÓÂÚÁ ÙË Ì Ó ÎÔ EÏ ıâú Ô ª έσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου, ο συγγραφέας επιχειρεί να ζωντανέψει ένα μελλοντικό φανταστικό σενάριο, το οποίο προκύπτει μετά από μια Ομοσπονδιακή λύση του Κυπριακού που επιδρά καταλυτικά σε όλες τις πτυχές της ζωής των κατοίκων. Στόχος του, είναι να ζήσει έντονα ο αναγνώστης "το κλίμα των ημερών", στη μετά τη λύση εποχή. Ο Κώστας, ο ήρωας του μυθιστορήματος βρίσκεται ενώπιον ενός μεγάλου διλήμματος. Μια σκληρή μάχη μαίνεται μέσα του. Σύντομα όμως, πρέπει ν' αποφασίσει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το αδιέξοδο θα γίνει λιγότερο εφιαλτικό. Από τη μέρα που πήρε την επιστολή που ήταν υπογραμμένη από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών και Άμυνας της Ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, για να παραδώσει το όπλο που του είχε εμπιστευτεί η πατρίδα, μόνο αυτός ο εφιάλτης γυροφέρνει στο μυαλό του. Το δίλημμα είναι φοβερό και τον κόβει στα δύο. Από τη μία είναι η θέληση για ζωή κι από την άλλη το κάλεσμα του χρέους. Θα παραμερίσει τις αξίες και τα ιδανικά του, για να "ζήσει" «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες;» Έχει το δικαίωμα να είναι τόσο εγωιστής; Να "ζει" χωρίς μνήμη, χωρίς συνείδηση, χωρίς περηφάνια κι αξιοπρέπεια; Θ' αθετήσει τον μακρινό, αλλά όχι ξεχασμένο όρκο του Έλληνα Αξιωματικού ή θα είναι τελικά συνεπής, στο δικό του συναπάντημα με την ιστορία; Όσο πλησιάζει η σημαντική εκείνη μέρα, τόσο πλησιάζει κι η ώρα της αλήθειας. Τότε είναι που θα μάθει από τι πραγματικά είναι φτιαγμένος και τι είδους κληρονομιά θ' αφήσει στην Ελευθερία, την κόρη του. Μια σειρά από γεγονότα γεμάτα περιπέτειες και συγκρούσεις ανάμεσα στους ήρωες, κάνει το μυθιστόρημα πολύ ενδιαφέρον. Η φιλοπατρία, η κραυγή του πόνου, η αγωνία γι' αυτόν τον έρμο τόπο, το πάθος για την ελευθερία, η αγάπη για την οικογένεια και η αυτοθυσία είναι τα κυρίαρχα στοιχεία. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί έντεχνα τους χαρακτήρες, ζωντανεύει τα γεγονότα με τον χρωστήρα του λόγου και τους πλούσιους διαλόγους και δίνει μια ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί μετά τη λύση. ÔÈËÙÈÎ Ú È Î Ùˆ applefi ÙËÓ ÈÔ ÏÈ Ó apple ÓÛ ÏËÓÔ δήμος Στροβόλου όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος διοργάνωσε ποιητική βραδιά κάτω από την πανσέληνο του Ιούλη, εφτά του μήνα. Οργάνωνε και συντόνιζε την όλη εκδήλωση το περιοδικό Ακτή. Η βραδιά στήθηκε στο μικρό αμφιθέατρο του πάρκου του Στροβόλου. Ο δήμαρχος ανοίγοντας την εκδήλωση είπε, τι καλά που φωταγωγήθηκε το πάρκο. Ναι, τι καλά ένας προβολέας μας στράβωνε τα μάτια όλο το βράδυ στις κερκίδες. Λες και μας τιμωρούσε για την παρουσία μας. Τρεις ποιητές διάβασαν ποιήματά τους. Δυο κυρίες και ένας κύριος. Στο ανάμεσα μια γλυκιά πολωνή έπαιζε πιάνο. Τι όμορφη βραδιά σκεφτόμουνα λίγο καλύτερα να ήταν τα ποιήματα καλύτερη θα ήταν η βραδιά. Ο διπλανός μου κύριος κοιμόταν. Ίσως να τον είχε αποκοιμίσει η ομορφιά του φεγγαριού. Ως εδώ καμία κακία. Η ώρα που δυο από το κοινό θα διάβαζαν ένα αγαπημένο τους ποίημα έφτασε. Είχα αγωνία. Ποιο ποίημα αγαπούν οι άνθρωποι εδώ; Περίμενα Καβάφη Σεφέρη Αναγνωστάκη Λιπέρτη Βασίλη Μιχαηλίδη Σαχτούρη κανένα δημοτικό τραγούδι Ο κύριος Νέαρχος Κληρίδης και η κυρία Λιλή Μιχαηλίδου δίπλα δίπλα στις κερκίδες είχαν εκφράσει τη μεγάλη επιθυμία να διαβάσουν το αγαπημένο τους ποίημα. Πήραν το μικρόφωνο. Πρώτα ο κύριος και μετά η κυρία. Διάβασαν με καμάρι. Ο κόσμος ρωτούσε ποιου ποιητή ήταν τα ποιήματα; Καμάρωσαν οι ποιητές της κερκίδας. Τα ποιήματα που μόλις είχαν απαγγείλει ήτανε δικά τους. Τα αγαπημένα τους ποιήματα ήταν τα δικά τους. Εγώ όμως που τώρα δεν είμαι πάνω στην κερκίδα θέλω να απαγγείλω τους δικούς μου αγαπημένους στίχους εξαιρετικά αφιερωμένοι στην κυρία Λιλή Μιχαηλίδου. 'Που τ' άππωμαν εκάμασ σε καβάτζ'ιν οι γονιοί σου Τζιαι 'σου χαμαί πκιον εν πατάς, Ήνταν που μου φτεροπετάς; Εν τζι είσαι μανισ'ή σου.

17 Kόρη Mαρκουλλή, γιατί 25 Iουλίου 2009 έν πάεις στην Tουρκία να μάθεις 17 τούρτζικα, τζι αν θέλεις μείνε ποτζιεί! M «ÏÏË» ÎıÂÛË; HΟμάδα Σταύρου Λαμπράκη, μια ομάδα νεαρών που δρα υπό την «ηθική αυτουργία» του ποιητή Σταύρου Λαμπράκη, δημιουργεί έργα με σύνθημα το «Δεν Ξεχνώ». Η έκθεση αποτελεί μια έντονη κριτική αντίδραση στην κοινωνική αποξένωση, την ηθική έκπτωση και την ιστορική αλλοτρίωση σε σχέση με τα σημαντικότερα γεγονότα του τόπου μας, των οποίων η κορύφωση ήταν η ασύμμετρη βία του Η Ομάδα Λαμπράκη αντιδρά στην κοινωνικο-πολιτική τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα σε σχέση με το '74, που έφεραν την κοινωνία του σήμερα στην ευτέλεια: στο δρόμο που καταλήγει σε νεοκύπριους με τροποποιημένη μνήμη. Μια εργολαβική μνήμη που απώτερο σκοπό έχει να διευκολύνει τον τρόπο ζωής της επιφανειοκρατίας και του εμποροκεντρικού υλισμού. Της απερισκεψίας, της απάθειας, της Εύκολης Λύσης, του υπερκαταναλωτισμού, της κακομάθειας και της ρατσιστικής εκμετάλλευσης εργατών. Αυτή η νοοτροπία είναι εν μέρει υπεύθυνη για απαράδεκτες πολιτικές εκπτώσεις, που θέλουν την κατάληξη του κυπριακού προβλήματος στο Σχέδιο Ανάν ή σε κάποια φαλκιδευτική παραλλαγή του. Και που θέλουν τη φράση «Δεν Ξεχνώ», να κρίνεται ως «τετριμμένη» και «αναχρονιστική» που πρέπει να εξαφανιστεί από την εκπαίδευση. Και που τη θέλει να κυκλοφορείται σαν άλλη μία συνήθης φράση, γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες σε ανταλλαγές μηνυμάτων. Η έκθεση αποτελεί μια ιδεαλιστική γροθιά στο πρόσωπο αυτής της κοινωνίας. O στόχος της είναι να αναδείξει ότι η ζωή μας στην Κύπρο πρέπει να είναι ένας αγώνας κατά της βίας, της καταπίεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ρατσισμού. Ένας αγώνας που εκπορεύεται από τη βάση μας, από την καταγωγή μας και τα βιώματά μας. Διεκδικεί τον επανακαθορισμό της κοινωνικής μας ταυτότητας, αντλώντας απευθείας από τα τραυματικά γεγονότα των συγκρούσεων που κατέληξαν στο 1974: δολοφονίες, απαγωγές, προσφυγοποίηση, κακουχία. Τα ίχνη είναι ακόμα παντού. Η κατοχή υφίσταται. Οι 40,000 Τούρκοι στρατιώτες είναι εδώ. Η Αμμόχωστος τελεί υπό ομηρία. Οι αγνοούμενοι αγνοούνται. Τούρκοι εγκληματίες μόλις τώρα άρχισαν να ομολογούν. Η έκθεση λαμβάνει χώρα σε ένα παλιό αρχοντικό στην εντός των τειχών Λευκωσία. Αποτελείται από εικαστικά έργα, προβολές βίντεοκλιπ, εγκαταστάσεις και εννοιακά έργα. Ο ομάδα προσκαλεί τον κόσμο να την επισκεφτεί. Να αφιερώσει λίγο χρόνο για να ανανεώσει την δέσμευσή του με ένα καλύτερο ήθος. Να θυμηθεί το δίκαιο του τόπου. Η έκθεση θα λάβει χώρα από 20 Ιουλίου έως 11 Σεπτεμβρίου Χώρος διεξαγωγής: Όθωνος 4, Λευκωσία (έναντι Σεβερείου βιβλιοθήκης). KYK OºOPEI OIH H TI EK O EI AI AION MO I KYK OºOPH AN E ENH EOXAPOY MAPIA Y IøTOY BA O Y API H

18 18 Δ π π π ƒ ø Δ ºπ Δ ºƒ ª 25 Iουλίου 2009 ΗάλληΈνωσις π ø Δ ºπ ºπ Δø ªπ Πρωτοδημοσιεύουμε τρία μικρά αποσπάσματα από την πολυαναμενόμενη μελέτη του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη «Εισαγωγή στην φιλοσοφία των κόμικ» η οποία θα κυκλοφορήσει το 2010 από τις εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ apple ÚÎÙfi ÛÔÛÈ ÏÈÛÌfi ÛÙ ÙÚÔ ÌÊ Τα Στρουμφ (The Smurfs, Les Schtroumpfs) είναι περισσότερο γνωστά στο ευρύ κοινό μέσα από την τηλεοπτική σειρά των Hanna-Barbera της δεκαετίας του 1980, τα 421 επεισόδια της οποίας εξακολουθούν να προβάλλονται σε επαναλήψεις με μεγάλη επιτυχία. Εντούτοις η πρώτη εμφάνιση των Στρουμφ έγινε το 1958 σε μορφή κόμικ στο βελγικό περιοδικό Le Journal de Spirou. Δημιουργός τους υπήρξε ο βέλγος σχεδιαστής κόμικς Pierre Culliford, γνωστότερος ως Peyo. Τα κόμικς που αφορούν τα Στρουμφ έχουν μεταφραστεί σε 25 γλώσσες και έχουν πωλήσει συνολικά περισσότερα από 25 εκατομμύρια άλμπουμ. Συνολικά ο Peyo έγραψε 16 άλμπουμ με ιστορίες των Στρουμφ, ενώ άλλα 10 άλμπουμ γράφηκαν μετά τον θάνατό του. Τα Στρουμφ υπήρξαν εξαιρετικά επιτυχημένα, έχοντας καταστεί μέρος της καθημερινής κουλτούρας, με πωλήσεις εκατομμυρίων CD με τα τραγούδια των Στρουμφ, παιχνιδιών και άλλων αντικειμένων εμπορικού χαρακτήρα. Εκείνο που ίσως δεν καθίσταται άμεσα αντιληπτό είναι πως τα Στρουμφ συνιστούν την πιο πετυχημένη εικονική αντανάκλαση μιας κομμουνιστικά δομημένης κοινωνίας. Αν και αρχικά η ταύτιση των Στρουμφ με τον υπαρκτό σοσιαλισμό αντιμετωπίστηκε με επιφύλαξη, εντούτοις πλέον είναι κοινός τόπος ότι όντως οι ιστορίες των Στρουμφ απεικονίζουν μια κομμουνιστική κοινωνία. Η παραδοχή αυτή οδήγησε σε μια σειρά από θεωρίες συνομωσίας σύμφωνα με τις οποίες τα Στρουμφ υπήρξαν δημιούργημα της κομμουνιστικής προπαγάνδας με σκοπό την ομαλή ενσωμάτωση των δυτικών παιδιών στον κομμουνιστικό τρόπο σκέψης. ΔÔ ÓÙ ÏÏ ÎÙÈÎfi ÈÎÔÓÔÌÈÎfi ÛÙËÌ ÙÔ ÙÚÔ ÌÊÔ ˆÚÈÔ Η ιστορία των Στρουμφ ξεκινάει ως ακολούθως: «Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα ξεχασμένο χωριουδάκι στο δάσος όπου κατοικούσαν κάποια μικροσκοπικά πλασματάκια που τα έλεγαν στρουμφάκια. Στο ίδιο δάσος ζούσε και ο κακός Δρακουμέλ, ο μοχθηρός γεμάτος κακία μάγος, που έλεγε συνεχώς: 'Ω! πόσο σας μισώ απαίσια στρουμφάκια. Σίγουρα μια μέρα θα βρω το δρόμο για το στρουμφοχωριό σας'. Κι εσείς αν είστε καλά παιδάκια, σίγουρα θα συναντήσετε κάποια μέρα τα στρουμφάκια». Η πιο πάνω διατύπωση παραπέμπει, όπως είναι λογικό, σε παιδικό παραμύθι. Τα Στρουμφ είναι μικρά μπλε ανθρωποειδή πλάσματα που φορούν άσπρους σκούφους, με εξαίρεση τον Μπαμπαστρούμφ που είναι ντυμένος στα κόκκινα και κατοικούν στο στρουμφοχωριό. Μια δεύτερη ανάγνωση όμως οδηγεί στην διαπίστωση πως η ομοιόμορφη εμφάνιση των Στρουμφ δεν στερείται νοήματος. Η κοινωνία των Στρουμφ είναι μια κοινωνία δομημένη γύρω από ένα πρώιμο ανταλλακτικό οικονομικό σύστημα, στο οποίο υπέρτατος στόχος είναι η εξυπηρέτηση του κοινού καλού, μέσα από την κατανομή των πόρων και την αλληλοϋποστήριξη των κατοίκων του χωριού. Πρόκειται δηλαδή για ένα μοντέλο οικονομίας στο οποίο έκαστος συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και στον τομέα που του αρμόζει καλύτερα, ενώ λαμβάνει τα οικονομικά αγαθά ανάλογα με τις ανάγκες του. Το χρήμα δεν υπάρχει ως έννοια στο στρουμφοχωριό, ενώ η έννοια της ατομικής ιδιοκτησίας ή των κοινωνικών τάξεων φαίνεται να απουσιάζει. Έκαστο Στρουμφ έχει ισότιμο κοινωνικό καθεστώς και δικαιώματα (με εξαίρεση τον Μπαμπαστρουμφ που είναι primus inter pares - πρώτος μεταξύ ίσων για λόγους που θα αναλύσουμε στη συνέχεια). Το στρουμφοχωριό αντιστοιχεί επομένως ως σύστημα πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης στην ανώτατη βαθμίδα σοσιαλιστικής κοινωνίας, στην οποία δεν λαμβάνεται υπόψη η έννοια των ατομικών μέσων παραγωγής ή οι κοινωνικές τάξεις ή η ατομική ιδιοκτησία, έννοιες που αντικαθίστανται από την συλλογική κοινοκτημοσύνη, την κατανομή των πόρων ανάλογα με τις ανάγκες εκάστου μέλους της κοινωνικής ομάδας και ως απαιτείται και τη συμμετοχή εκάστου στην παραγωγή στον κοινωνικό ρόλο που του αρμόζει καλύτερα. ªapple Ìapple ÛÙÚÔ ÌÊ ˆ fiîîèóô Ù Ú Μέσα στην πλήρη ισότητα των Στρουμφ, ο Μπαμπαστρουμφ είναι ο πρώτος μεταξύ ίσων, ο πάνσοφος 'κόκκινος πατέρας' που φροντίζει για τη διασφάλιση της ευημερίας, της ισότητας και της μακροημέρευσης των κατοίκων του χωριού. Η γενειοφόρα φιγούρα του παραπέμπει στον Μαρξ, αν και ο ρόλος του στην Στρουμφοκοινωνία δεν διαφέρει από αυτόν του Λένιν, δηλαδή του 'πρώτου κομμουνιστή' και ιδεολογικού πατέρα της κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης του στρουμφοχωριού. Δεν είναι επομένως τυχαίο που η αγγλική ονομασία των Στρουμφ, SMURF έχει ερμηνευθεί ως ακρωνύμιο του Socialist Men Under Red Father. Σε κάθε περίπτωση ο Μπαμπαστρούμφ διατηρεί τα πρωτεία, όχι διότι έχει εκλεγεί ως 'Πρόεδρος' ή 'Πρωθυπουργός' του Στρουμφοχωριού, αλλά διότι είναι αυτός που γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ποιες είναι οι αρχές του μαρξισμού και πως αυτές πρέπει να διέπουν την ζωή των Στρουμφ. Ο Μπαμπαστρουμφ επιβάλλεται ως ηγέτης, μέσα από την γνώση του για τις αξίες του κοινωνικού συστήματος αλληλοβοήθειας και ισότιμου καταμερισμού των οικονομικών πόρων, μέσα από τις ικανότητές του ως διπλωμάτης και ιδεολογικός καθοδηγητής και μέσα από τις μαγικές του ικανότητες και γνώσεις αλχημείας που του επιτρέπουν να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τους εχθρούς των Στρουμφ και να επιλύει τα καθημερινά πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του στρουμφοχωριού. Είναι για τον λόγο αυτό που ο Μπαμπαστρούμφ απεικονίζει μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο οργάνωσης του στρουμφοχωριού, μια ανάμειξη του ιδεολογικού πατέρα Μαρξ, όσο και του ηγέτη της επανάστασης Λένιν, τόσο δηλαδή του ιδεολογικού πατέρα και καθοδηγητή, όσο και του ισχυρού ηγέτη. Το επιχείρημα ενός Στρουμφ ως προς την ορθή πορεία δράσης ξεκινά συνήθως με την έκφραση 'ο Μπαμπαστρούμφ είπε ', κατά τον ίδιο τρόπο που οι παραδοσιακοί κομμουνιστές παρέπεμπαν στο Κεφάλαιο ή στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο για να υποστηρίξουν τα επιχειρήματά τους. Σε ορισμένα κόμικς μάλιστα ο Μπαμπαστρουμφ εκφράζει και πτυχές της προσωπικότητας του Στάλιν, μέσα από μια πιο βίαιη και έντονη προσωπικότητα που εξοργίζεται όταν τα Στρουμφ δεν υπακούν ή δεν εκτελούν με τον ορθό τρόπο τις εντολές του. Η τιμωρία για μη υπακοή με τις εντολές του Μπαμπαστρούμφ είναι η εξορία στο δάσος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως λειτουργούσε η εξορία στα γκούλαγκ της Σιβηρίας. Ο Σπιρτούλης από την άλλη συνιστά παρωδία του Τρότσκι. Θεωρώντας τον εαυτό του βοηθό και φυσικό διάδοχο του Μπαμπαστρούμφ, ο Σπιρτούλης, με τα τροτσκικά μικροσκοπικά στρογγυλά γυαλιά, προβαίνει συχνά σε σχέδια που φαίνεται να προτείνουν μια διαφορετική προσέγγιση στον κλασικό στρουμφικό πρότυπο ζωής, προχωρώντας μέχρι και σε επαναστατικό πραξικόπημα. Ο Σπιρτούλης όμως αδυνατεί να πείσει τα Στρουμφ για τις ιδέες του, όταν επεμβαίνει στην σκηνή ο Μπαμπαστρούμφ, ο οποίος ως φυσικός ηγέτης και ιδεολογικός καθοδηγητής τελικά επιβάλλει την πορεία που επιβάλλει ο ορθός στρουμφισμός (μαρξισμός). Το κλασικό πέταγμα του Σπιρτούλη έξω από το χωριό παραπέμπει εύγλωττα στην εξορία του Τρότσκι, καθώς και στην απόρριψη των τροτσκιστών από τον κύκλο των κρατούντων του κομμουνιστικού κόμματος στην πρώην ΕΣΣΔ. Όπως ο Τρότσκι δεν έγινε ποτέ αποδεκτός από τον στενό κύκλο της ηγεσίας του κομμουνιστικού κόμματος, έτσι και ο Σπιρτούλης φαντάζει με αμφισβητία της ηγεσίας και των κλασικών μαρξιστικών δομών τις οποίες εκφράζει ο Μπαμπαστρούμφ. Τα χαρακτηριστικά που οι αντιτροτσκιστές απέδιδαν στον Τρότσκι εμφανίζονται και στον Σπιρτούλη: αλαζονεία, μεγαλομανία, πολύπλοκες εκφράσεις, κομπορρημοσύνη και αυτοδιαφήμιση. τα FEEDING MIA FARROW μέσα του Ιούλη είδαμε στην APOTHEKE κάτω στην Πράσινη Γραμμή ένα πολύ ενδιαφέρον έργο του Γερβάντ Ντερ Παρτόγκ με τον παραπλανητικό, θα έλεγα, αν και συμβολικά εύστοχο τίτλο, «Feeding Mia Farrow» ή «Ταΐζοντας μια Φαραώ», όπως πάλι εύστοχα μετέφρασε ένας κυνικός επισκέπτης. Το έργο του Γερβάντ αποτελείται από προσωπικά κινηματογραφικά γυρίσματά του, κατά τον πόλεμο στο Σεράγεβο, όπου ο πόνος των ανθρώπων ως τέχνη πια γίνεται αντιληπτός με αλλά κριτήρια. Εάν το αρχειακό υλικό του Γέρβαντ κατέληγε στο να είναι ένα ή δύο ντοκιμαντέρ για το μαζικό μέσον της τηλεόρασης, να είστε σίγουροι ότι δεν θα είχε την δύναμη και τη δυναμική της ανατροπής που έχει ως έργον τέχνης. Λίγοι θα έχουν δει αυτό το έργο. Δεν πειράζει. Σημασία έχει ότι το υλικό του καλλιτέχνη ως έργον τέχνης ανατρέπει την λογική της φρίκης του πολέμου, του πόνου και της δυστυχίας μέσα από την ασφάλεια της σάλας του σπιτιού μας με τσίπιτος και λονγκ ντρινγκς. Εδώ ίσως βρίσκεται και η σύνδεση του έργου του Γερβάντ με την πρόσφατη απεργία πείνας της Μία Φάρροου και προφανώς της κάθε Μία Φάρροου, που δια μέσου των μέσων και των κανόνων των μέσων και με μιαν γερή δόση υποκρισίας δημοσιοποιείται ο πόνος των τριτοκοσμικών λαών ως χρηστικό προϊόν, που πρέπει ηθικολογώντας να αγοραστεί ή να πουληθεί. Το έργο στημένο δίπλα από την Πράσινη Γραμμή, όπου το 1974 οι Τούρκοι έκαναν τον δικό μας πόνο αρχειακό υλικό, παίρνει και μιαν άλλη διάσταση. Ο χώρος όπου βλέπουμε το βίντεο δεν είναι το σαλόνι μας ούτε καμιά αίθουσα πολυτελείας. Αντιθέτως, είναι ένας χώρος ολίγον προβληματικός. Παλιό σπίτι, καταθλιπτικό λόγω και επέμβασης των ιθυνόντων, μαύρη και πένθιμη αίθουσα και μια οθόνη λίγο πιο ψηλά απ' ό,τι αντέχει ο λαιμός, συν η κλεισούρα και οι οσμές μιας άλλης εποχής, ώστε να μην ξεχνιόμαστε, ειδικά όλοι εμείς εδώ σε αυτόν τον τόπο που έχουμε αναγάγει την φιλανθρωπία σε τηλεοπτικό ριάλιτι. Κάτι άλλο. Οι τραυματίες, οι νεκροί, οι φτωχοί και ταλαιπωρημένοι και όλοι οι πονεμένοι του Γερβάντ δεν είναι εξωτικοί Αφρικανοί και άλλοι τριτοκοσμικοί αλλά ΛΕΥΚΟΙ σαν εμάς, σαν τους παππούδες μας και τους πατεράδες μας και τα παιδιά μας. Αυτές οι εικόνες στην APOTHEKE του δικού μας «Μπερλίν» είναι μια άλλη γροθιά στο στομάχι. Αφού πάρεις αυτή την γροθιά, μετακινείσαι σε έναν διπλανό χώρο με ένα άλλο βίντεο, όπου ο Γερβάντ με άλλες εικόνες πια ανατρέπει την διάθεσή σου και σε μεταφέρει στον κόσμο... O Γερβάντ αποδεικνύει ότι μπορεί να υπάρξει τέχνη σ αυτόν τον τόπο χωρίς να είναι κιτς και ιδεολογικοποιημένο και χωρίς να το πάρει χαμπάρι το Y.Γ.

19 25 Iουλίου 2009 Ãπ Δ º πƒ π Δ À Δπ Δ Ãπ À ø Ιουλίου Θέατρο Στροβόλου Συγχαρητήρια στον Τάσο Καρακατσάνη Συγχαρητήρια στην Ειρήνη Χηράτου Φτου στην Έρση του Χριστόφια ίχα την χαρά να βρεθώ στο ΟΑΚΑ και να απολαύσω τον Carlos Santana και το συγκρότημά του στις 8 Ιουλίου. Πέραν της μαγείας της μουσικής που μας πρόσφερε χάρηκα πραγματικά μια κυρία, κατά πάσα πιθανότητα γιαγιά, που καθότανε μπροστά μου. Κυρία καθώς πρέπει, κανονική Ελληνίδα με σγουρά μαλλιά, περιττά κιλά και όχι ιδιαίτερα καλοστεκούμενη. Ήταν εκεί να απολαύσει τη μουσική, να χορέψει και να τραγουδήσει. Αυτό έκανε χωρίς να σκεφτεί τι θα πει κανένας, χωρίς να σχολιάσει κανένας και βέβαια χωρίς να ενοχλεί κανένα. Καιρός να θυμούμαστε και στη Κύπρο να χαιρόμαστε όλοι το τι μας ευχαριστεί και να μας αφήνουν οι καρακατίνες / καρακατίνοι και οι ανοργασμικοί /κές ήσυχους να χαιρόμαστε αυτές τις ωραίες σπάνιες στιγμές. ΗάλληΈνωσις Δ apple Ú Ì ıè ÙÔ ÏÙ-πÏ Μια φορά κι ένα καιρό στα βάθη της Ανατολή ζούσε ένας κακός μπέης που ήθελε να κατακτήσει όλο το σύμπαν, ο Αλτ Ιλύ. Και τα κατάφερε με εξαίρεση ένα μικρό νησάκι που το έλεγαν Κάσσι και που στη γλώσσα των λουλουδιών σήμαινε φως Ένα παραμύθι, ένα θεατρικό- ποιητικό κείμενο της Ειρήνης Χηράτου που ζωντάνεψε με τη μουσική ο καταπληκτικός Τάσος Καρακατσάνης. Ένα έργο για τους αγνοούμενούς μας. Ένα έργο συγκινητικό, ένα έργο που στέκεται με το κεφάλι ψηλά απέναντι στο σχέδιο ανάν, το νάτο, τις κόκκινες μεγάλες δυνάμεις. Όπως είπε και η ποιήτρια, ακολουθήστε το φως το φεγγαριού είναι αργά μόνο για τους δειλούς Ιούλιος 2009 ώρα περισυλλογής ποιος είπε ότι οι νεκροί δεν κρατάνε ημερολόγιο; Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης. Κρίμα όμως που ο κόσμος στη Λευκωσία ήτανε πολύ λίγος. Κρίμα που η κυρία Χριστόφια είχε επί την αιγίδα της αυτή την εκδήλωση. Κρίμα που η κυρία Χριστόφια βγήκε στη σκηνή με μαύρο στενό φουστάνι και με κίτρινες κόλλες και μίλησε. Μίλησε και είπε πριν το μνημόσυνο για τους αγνοούμενους για επαναπροσέγγιση, για εθνικισμό, για τους καλούς φίλους μας τους τουρκοκύπριους. Κρίμα Κι όπως λέει η ποιήτρια της παράστασης, ο χρόνος είναι χρήμα ποτέ δεν κατάλαβα αυτή την τετράγωνη λογική ζώντας σε μια ολοστρόγγυλη γη ÏÏ Â Ó È ÒÚÔ ÂÔ (Απόσπασμα από ομιλία του Μανούσου Μανουσάκη για τις βιοκαλλιέργειες) ª ιαν φορά κι έναν καιρό, όταν ο Θεός δημιουργούσε τον κόσμο, άρχισε να μοιράζει τις χώρες στους διάφορους λαούς. Αφού τέλειωσε, λοιπόν, έγειρε να ξεκουραστεί. Ξαφνικά ακούει έξω από την πόρτα του φωνές. Πετάγεται από το στρώμα του, ανοίγει την πόρτα του και τι να δει; Τους Έλληνες! «Τι έχετε εσείς και φωνάζετε;» τους ρωτάει. «Εμάς μας ξέχασες!» του λένε. «Και πού ήσασταν;» «Ε... να... αργήσαμε λίγο.» Σκέφτεται, σκέφτεται ο Θεός και τους λέει στενοχωρημένος: «Έχει περισσέψει ένας μικρός τόπος. Τον κράταγα να κάνω τις διακοπές μου όταν γεράσω. Πάρτε τον και θα δω πώς θα βολευτώ.» Και τους έδωσε την Ελλάδα! Τότε ήμασταν τυχεροί που αργήσαμε. Αλλά συνεχίσαμε να αργούμε. Και δεν θα 'μαστε για πάντα τυχεροί... Ας δούμε την χώρα που μας χαρίστηκε από ψηλά. Βουνά και χαράδρες, ακρογιαλιές και ποτάμια, λιβάδια και δάση, νησιά και θυμάρι, ελιές, πορτοκαλιές και μυρωδάτες λεμονιές και πάλι ελιές. Αρχαίοι θεοί στο μέγεθος του ανθρώπου, Ορθοδοξία στα μέτρα του ανθρώπου. Δημοκρατία και στην ζωή και στο θείο. Και φιλοσοφία και αυτοσαρκασμός και γέλιο και κλάμα και κέφι και μοιρολόγια και μεράκι και βαριεστημάρα και σύμπνοια και διχόνοια, αλλά πάντα όλοι μαζί, σαν να κλείνουμε το μάτι ο ένας στον άλλον και τίποτα να μην μετράει και πάρα πολύ, παρά μόνον η χαρά της ζωής. Για όλα αυτά δεν χρειάστηκε να κάνουμε κάτι εμείς. Αυτά μας δόθηκαν. Και τώρα πρέπει να συνεχίσουμε. Εμείς! ÏÏ Â Ó È ÒÚÔ ÂÔ (2) fiúë ÙˆÓ ÈÒÓ Στη μαθήτριά μου Μαρία. Ξέρω, δεν μπόρεσες ν' αντέξεις Μαρία. Προτίμησες το θάνατο. Θα γλύτωνες από τη φοβερή δοκιμασία. Ήσουν γενναία. Σε θυμούμαι πάντα με τα ερωτηματικά στα μάτια σου που δεν μπορούσα τότε να καταλάβω. Τώρα ξέρω. Ζητούσες την ουσία των πραγμάτων, όχι φωτοσκιάσεις. Διψούσε η ψυχή σου φως. Το βλέμμα σου στη μνήμη μου ακόμα ζωντανό. Σκοτείνιασε ο ουρανός όταν σ' είδα στη φωτογραφία ανάμεσα Ταύρου Βουκολίδα καταμεσής του δρόμου. Εκεί σταμάτησε το χαμόγελο κι η γαλάζια θάλασσα των ματιών σου, όταν σου φύτεψαν μια σφαίρα στο κεφάλι, γιατί αρνήθηκες τον εξευτελισμό. Κόρη των Αχαιών, άλλη Μαρία Συγκλητική, ο θάνατος στιγμή αθανασίας. Κλαίρη Αγγελίδου 14 Ιουλίου 2009 τις διακοπές μου στο Μάρμαρι Νότιας Εύβοιας διαπίστωσα δυο τρία σημαντικά πράγματα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Α) Είναι ωραίο για τα μάτια του ανθρώπου να μην βλέπει χιλιάδες διαφημίσεις. Στο Μάρμαρι πέρασα από πολλές ταβέρνες και για να φάω και κάνοντας τους περιπάτους μου. Πουθενά, μα σε κανένα τραπέζι δεν είδα έστω και μιαν κόκα κόλα, ένα αναψυκτικό. Σπουδαίο θέαμα το οποίο αξίζει και μελέτης. Επίσης στα τόσα και τόσα παραλιακά και όχι μόνο μαγαζιά, δεν είδα μιαν διαφημιστική ταμπέλα από αυτές της κόκα, της πέπσι, της Κάρλσπερκ, που τόσο μολύνουν την όρασή μας. Β) Ο άνθρωπος και η φύση μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά φτάνει να μην ανακατεύονται οι Κυπραίοι. Στο Μάρμαρι με τις ωραίες παραλίες του και τα σπουδαία βουνά του νοιώθεις ότι βρίσκεσαι σ' ένα φυσιολογικό περιβάλλον με ζώα, ερπετά, ζωύφια, έντομα, ψάρια, πουλιά, δέντρα, θάμνους και λουλούδια να σου δίνουν την αίσθηση ότι είσαι σε γη ελληνική όπως κάποτε ήταν και η Κύπρος, πριν αποφασίσουν οι ντιβέλοπερς να την γαμήσουν ποικιλοτρόπως. Σ' αυτό το μυρωδάτο τοπίο ακόμη και οι τουρίστες ελληνοποιούνται και δεν ενοχλούν. Γ) Εφανταστήκετε τους Σκαλιώτες ή τους Κοτσιινοχωρκάτες τα βράδια να κλείνουν τους παραλιακούς τους δρόμους, για να παίζουν τα παιδιά με τα ποδήλατά τους και τα σκυλιά τους, ενώ τρώει η υπόλοιπη οικογένεια στις ταβέρνες μαζί με τα ντόπια γατιά; Δ) Η Ελλάδα είναι τόπος ευλογημένος. Το Ελληνικό κράτος πρέπει να είναι ο πιο ανθελληνικός οργανωμένος θεσμός σε ολόκληρη την Ευρώπη. È ÛÎfiÓ οιτώ μια τα χελιδόνια, μια τον ουρανό. Και μετά, μετά το μεγάλο ρώτημα του ποιητή, άραγε οι άλλοι πλανήτες θα μας δεχτούν με τέτοια διαγωγή; Τα μάτια σκουντουφλάνε σε μορφές πρωτόγνωρες. Ο ήλιος βασιλεύει μαζί με μνήμες παιδικές. Πες μου κυρ ήλιε να χαρείς, πες μου πού πας να κοιμηθείς όταν απλώνεται η βραδιά και ο ύπνος παίρνει τα παιδιά; Πυρακτωμένο ουράνιο σύμπλεγμα, ανθρωπόμορφα σύννεφα, δύση ηλίου, τα χελιδόνια στήσαν χορούς Συγκινητική ανθρώπινη σιωπή, συγκινητική ανθρώπινη μνήμη. Μπορώ να μιλήσω αληθινά. Έκλαψα σήμερα εγώ, εγώ που θεωρώ τα πράγματα δεδομένα. Πυροφυλάκιο Τράουνα, πιο πέρα αυτό του Τρίπυλου, της Ζαχαρούς. Το τοπίο παράξενα άγριο, τα πεύκα πολύ μικρά με μέτρο σύγκρισης την ηλικία του νησιού. - Εκείνες τις μέρες η φωτιά έκανε τη νύχτα μέρα, λέει και μασά το ψωμί του ο πυροφύλακας. Αληθινά υπήρξαν εκείνες οι μέρες Καταπλάκωσε η καταχνιά, το αεράκι παγωμένο. Ποια να είναι άραγε τούτη η θάλασσα που στέλνει μήνυμα; Την είχα ειλικρινά ξεχάσει. Ο πυροφύλας με κατατοπίζει στο χώρο. - Να, εκεί η Λεύκα, οι Σόλοι, η Βαρίσια, μες σ' εκείνο το αρκάτζι οι ειρηνευτές. Τα μάτια προσπαθούν να καλύψουν την απόσταση. - Πόσο κοντά, πόσο αγαπημένα. Δάκρυα. Παράξενο. Εσύ θεωρείς τα πράγματα δεδομένα. - Οι σκόνες... - Πήγε και σήμερα η μέρα, μουρμουρίζει δίπλα ο πυροφύλακας. Οκτώ και εννιά πρώτα λεπτά, ο ήλιος βυθίζεται, οι σκέψεις βυθίζονται με όλο τους το βάρος. Παράλογο ή λογικό βάρος δεν διευκρινίζεται. Οκτώ και δέκα πρώτα λεπτά Έχει πια χαθεί η Μόρφου Αγαπημένη, δεν ξέρω αν ντράπηκες σήμερα και κρύφτηκες μες στην καταχνιά ένα ξέρω, θα ξανάρθω. Ο ήλιος έφυγε με τόση σιγουριά!

20 Tες μίζες πώς θα τες μοιράσουν; 20 Tο AKEΛ εν να δώκει πάνω που 25 Iουλίου % του Kάρογιαν; ΗάλληΈνωσις ºøTO TOY MHNA ΞΕΝΗ ΤΑΙΝΙΑ ÀΔΔπ FOR EVER Με αυτήν την φωτογραφία εγκαινιάζουμε την νέα μας στήλη. Όπως βλέπετε απεικονίζει τον Πούτιν, πρωθυπουργό της Ρωσσίας, με την λεζάντα από κάτω FOR EVER. Μην νομίζετε ότι ο δημιουργός της φανέλας αυτής είναι κανένας Ρώσσος φανατικός οπαδός του Πούτιν. Ένας ξημαρισμένος Μυκονιάτης είναι, που λόγω επαφής με τες Kυπραίες που κατεβαίνουν στο νησί του για εύκολο σεξ, εφηύρε το λογοπαίγνιο για να υποδηλώνει την προτίμησή του στο κυπριακό πουττίν. Πολύ έξυπνο εκ μέρους του, μόνο που ούλλες οι Kυπραίες αρωτούσαν τον αν επήεν πρόσφατα στην Ρωσσίαν. Αίσχος, κόρη Kυπραίες! ƒ ªπΔ π π, ƒ ø πδ Dirty Harry (1971) Του Don Siegel Με τους Κλιντ Ίστγουντ, Χάρι Γκουαρντίνο, Άντριου Ρόμπισνσον Κανείς δεν γνωρίζει ποια θα ήταν η μοίρα της ταινίας αν τον πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιρνε τελικά ο Φρανκ Σινάτρα. Ένα ατύχημα που είχε λίγο πριν να ξεκινήσουν τα γυρίσματα, έκανε την παραγωγή να στραφεί στον Ίστγουντ, ο οποίος απογείωσε πραγματικά τον ρόλο και έκανε τον «Βρώμικο Χάρι», χωρίς υπερβολή, μια από τις θρυλικότερες κινηματογραφικές μορφές. Δεν είναι τόσο το ίδιο το σενάριο που ελκύει (χωρίς να σημαίνει πως είναι αδιάφορο) όσο το στήσιμο και το φέρσιμο του Ίστγουντ μπροστά στην κάμερα. Το μαύρο χιούμορ, οι τρομερές ατάκες, το κλασικό πλέον τρίξιμο των δοντιών και η αδιαφορία του ήρωα, που φτάνει στα όρια του κυνισμού, γεμίζουν ολόκληρη την ταινία. Η δε ατάκα «do you feel lucky punk?» έχει γίνει θρυλική, όπως και τόσες άλλες. Ο αδίστακτος ντετέκτιβ Χάρι Κάλαχαν με το φοβερό magnum είναι ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο, ακόμη και σήμερα. Πολλοί αποθέωσαν τον κινηματογραφικό ήρωα, άλλοι μίλησαν για «φασιστικά πρότυπα» και για «βίαιες επιρροές». Όπως και να έχει, ο «βρώμικος Χάρι» αποδεικνύει περίτρανα πως οι ταινίες δράσης του '70 και του '80 ήταν κατά πολύ καλύτερες των σημερινών, διότι απλούστατα πλέον όλα βασίζονται στον εύκολο εντυπωσιασμό που προκαλούν τα ειδικά εφέ κι όχι τόσο στο προσωπικό στίγμα των ηθοποιών. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ TAINIE OY PE EI NA EITE ΝΟΚ ΑΟΥΤ (1986) Του Παύλου Τάσιου Με τους Γιώργο Κιμούλη, Κώστα Αρζόγλου, Φάνη Χηνά Το αριστούργημα του Παύλου Τάσιου παραμένει θρυλικό όχι μονάχα διότι πρόκειται για μια ξεχωριστή ταινία, αλλά και για τις αντιδράσεις που προκάλεσε μόλις ανακοινώθηκαν τα βραβεία στο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ένας σκηνοθέτης ανάμεσα στο κοινό σηκώθηκε από τη θέση του και φώναξε προς τον Τάσιο «αυτό που προτείνεις στην ταινία σου είναι ο θάνατος!». Ο Τάσιος κινήθηκε προς το μέρος του και τελικά ο Κιμούλης κατάφερε να τον απομακρύνει από την αίθουσα. Πόσο δίκιο και πόσο άδικο όμως υπάρχει σε αυτή την κατηγορία; Ο Κιμούλης παίζει έναν ανασφαλή άνθρωπο που έχει παραιτηθεί από τη ζωή και βρίσκει αποκούμπι στον αλκοολισμό. Ξαφνικά δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα και του ανακοινώνεται πως θα δολοφονηθεί. Ο ήρωας τότε ξαφνικά αλλάζει βιοθεωρία και προσπαθεί, αποκλεισμένος στο σπίτι του, να γλιτώσει. Η κατάληξή του στο τέλος του φιλμ και η απόφασή του να αγαπήσει τη ζωή όπως είναι, φάνηκαν σε μερικούς σαν συμβιβασμός και εκούσια υποδούλωση. Ας μην ξεχνάμε πως η δεκαετία του 80 υπήρξε παγκοσμίως μία εποχή αντισυμβατικότητας και αντίδρασης προς το κατεστημένο και μοιραία το φιλμ ερμηνεύτηκε και πολιτικά. Όπως και να 'χει όμως, ουδόλως αυτό αφαιρεί κάτι από την ομορφιά του. Είναι από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, όπως βέβαια και ο Τάσιος («οι προστάτες», «παραγγελιά», «τα βαποράκια») από τους κορυφαίους δημιουργούς του εγχώριου κινηματογράφου. Αξιολογότατη και η μουσική επένδυση της ταινίας, με τραγούδια του Σιδηρόπουλου (ερμηνεύει το ομώνυμο κομμάτι), του Παπακωνσταντίνου, του Μπονάτσου και του Μηλιώκα. Α.Μ. ŸÙ Ó Ô ÏÔ Û ÔÏÂ Ù È ÌÂ ÙËÓ ÎËappleÔ ÚÈÎ! Δ αξιδάκι αναψυχής στην Πράγα, μεσούντος του θέρους, 4 μέρες, το απόλυτο κοπροσκύλιασμα. Βόλτες στα δρομάκια της πόλης του Κούντερα όπου οι Τσέχοι δεν διστάζουν να μιλήσουν για την Γερμανική εισβολή και κατοχή και το κομμουνιστικό τους παρελθόν! Πέρα από την διακριτική ιστορική μου αναζήτησηπαντού υπάρχουν Γερμανοί και Ρώσοι τουρίστες- τις τοπικές γαστρονομικές σπεσιαλιτέ, τις τσέχικες μπύρες, τα ψώνια, στις ώρες που με εγκατέλειπε η σύζυγός, συντροφιά μου είχα το καινούργιο βιβλίο του Σάββα Παύλου «Αύριο κλάδεμα», Εκδόσεις Κουκκίδα. Ο κύριος Θεοφάνους στα περίεργα πλοκάμια του Ισπανού, παραλίγο δόκτορος, κ. Θακέλ και του Γάλλου Δρ. Μανή μέσα σε μυστηριώδη παρισινά μπουντρούμια, άντρο κάποιας παγκόσμιας νεοταξικής οργάνωσης (;), είναι το ευφυέστατο σκηνικό που στήνει ο Σάββας Παύλου για να μας κατακλύσει με εικόνες και φαντασιώσεις που αρχικά φαίνονται τόσο άσχε- XEI E IN AMºI A OI ΔÔ Â Ìapple ÎÈÎÔ ÙÔ Ã ÚË ÙÔ Î ÙÒÊÏÈ τες μεταξύ τους, τόσο ασυνάρτητες αλλά στο τέλος συγκλίνουν με απόλυτα μαθηματικό τρόπο! Μια ευρηματική λογοτεχνική Παπούσκα* που βγάζει από μέσα της διαρκώς βέβηλες και ανατρεπτικές ιδέες, σε κάνει κατά διαστήματα να κλείνεις το βιβλίο και να «ταξιδεύεις», σου ξαναφέρνει την ζωή σου σε γρήγορα φλαςμπακ. «Ύπουλος» ο Σάββας Παύλου, με πειστική και σωστή τεχνική ορολογία ακόμη και για τεχνολογίες που τις έχει εφεύρει ο ίδιος σε οδηγεί μέχρι την τελευταία σελίδα με το μυαλό και την φαντασία σου στα «κόκκινα». Ένα «γαλλικό λογοτεχνικό κλειδί» για την ψυχή του καθενός! Έχουμε λοιπόν : Μίλαν Κούντερα Vs Σάββας Παύλου σημειώσατε 2! Παπούσκα: Παραδοσιακή σλαβική κούκλα που περιέχει στο εσωτερικό της αριθμό μικρότερων ομοιωμάτων της. Ψαρά μαλλιά, χαμόγελο γαλάζιο. Θυμάμαι εκείνο το ξημέρωμα, όταν τον κατάπιε η Εγνατία μετά από μιαν αδρή κρασοκατάνυξη. 'Ήθελα να δω πώς ξυπνά η πόλη'. Η ονειρική βόλτα στα κάστρα, η ήμερη κουβέντα, το διαμέρισμα στο οποίο αποφασίστηκε η κατάληψη τον Νοέμβριο του Ό,τι λείπει από τα πανεπιστημιακά έδρανα και την εξεταστέα ύλη. Μιαν τέτοια νύχτα, ανάμεσα σε φίλους, μουσική, μεζέδες και ποτήρια, μας είχε ψιθυρίσει: 'Τρία πράγματα αξίζουν τελικά. Η καλή παρέα, το χαμόγελο...' Περιμέναμε το τρίτο. Σάλταρε απ' το κάθισμά του κι έφερε έναν γύρο πατώντας πάνω στο ζεϊμπέκικο που έπαιζε. Τώρα που το χτυπημένο πόδι τού φίλου μου τον προδίδει, νοιώθω την ψυχή του να αγωνιά να το στήσει ξανά μπροστά μας. Σ' αυτή την αιώνια ελληνική στάση, που ξορκίζει το κακό την ίδια ώρα που αυτή θρηνεί τους νεκρούς μας, την ίδια ώρα που αυτή ερωτεύεται. Βελούχης Αρειώτης Μπουχτισμένα προγούλια να ξερνάνε αενάως πολυεπίπεδες αναλύσεις περί νεανικής παραβατικότητος, οι οποίες αναδίδουν μιαν γνώριμη βρώμα δημοσιοθεσίτικου βολέματος. Με θλίβουν τα ξεθωριασμένα βλέμματα των τηλεθορυβούντων πολυπραγμόνων. Η απαντήσεις που ψάχνω ενεδρεύουν στο εφηβικό πρόσωπο του Γιώργου Μεράντζα την ώρα που ιστορεί την δίκοπη ζωή μας. Εκεί ακριβώς καταφεύγω όταν γυρεύω να ψηλαφήσω τα σημερινά αδιέξοδα. Από την στιγμή που έχετε αναθέσει σ' όλον αυτόν τον εμετικό συρφετό των πνευματικώς εκπουστευμένων αναπήρων να διαμορφώσει την αισθητική των παιδιών σας, είναι δυνατόν να αναρωτιέστε γιατί αλληλοχαρακώνονται μέσα στα γήπεδα; Μια ήδη καμένη γενιά, η οποία επιβεβαιώνει τον Δαρβίνο από την ανάποδη. Βελούχης Αρειώτης Ξ.