1. «Όσο δεξιώτερα...»

Transcript

1 «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» 19 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ «Όσο δεξιώτερα...» Πρωταπριλιά! Ένας πολυσυζητημένος στρατηγός, ο Βασί λειος Καρδαμάκης, αρχηγός ΓΕΣ ως το τέλος του 1962 (γνωστός από το δόγμα του «Όσο δεξιώτερα, τόσο καλύτερα...»), ζήτησε να δει τον Αμερικανό στρατιωτικό ακόλουθο συνταγματάρχη Μπόλντρι. Αν ήταν άλλος στη θέση του, θα ζητούσε να δει τον πρέσβη ή τον «σταθμάρχη» της CIA. Αυτός προτίμησε να μιλήσει μ έναν αξιωματικό του πήγαινε καλύτερα. Το μήνυμα το οποίο του μετέφερε δεν ήταν πρωταπριλιάτικο: αξιωματικοί ετοίμαζαν πραξικόπημα! Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν ότι τέτοιες σκέψεις και συζητήσεις γίνονταν συνήθως προεκλογικά κυρίως όμως το ότι ο στρατηγός ήταν απόλυτος: «Η απόφαση για το πραξικόπημα είναι ήδη ειλημμένη, πλέον το ζήτημα δεν είναι αν θα γίνει, αλλά πότε!» Ο συνταγματάρχης Μπόλντρι θορυβήθηκε. Ειδοποίησε αμέσως τον προϊστάμενό του υποστράτηγο Φιτς, αρχηγό της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Πενταγώνου (DIA), με προσωπική επιστολή, και την πρεσβεία μ ένα άκρως απόρρητο έγγραφο. Ως επικεφαλής της κίνησης ο Καρδαμάκης ανέφερε τρεις αξιωματικούς.

2 20 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Ταξίαρχος Οδυσσέας Αγγελής. Συνταγματάρχης Αλέξανδρος Χατζηπέτρος. Αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Τα ονόματα ήταν με τη σειρά βαθμού, στην πραγματικότητα ο Παπαδόπουλος έπρεπε να προηγείται, όπως εύκολα διαπίστωνε κανείς, γυρίζοντας λίγο πίσω, για να δει τις... πολιτικές ανησυχίες αξιωματικών παλαιότερα και ως πρόσφατα Τον Αύγουστο, λίγους μήνες μετά την εξαγγελία του «Δόγματος Τρούμαν» και του «Σχεδίου Μάρσαλ», αντιπροσωπεία της παραστρατιωτικής ακροδεξιάς οργάνωσης «Ιερός Δεσμός Ελλήνων Αξιωματικών» (ΙΔΕΑ), που γεννήθηκε στη Μ. Ανατολή και ανδρώθηκε κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, επισκέφθηκε διαδοχικά την πολιτική ηγεσία (κατά σειρά: Σοφούλη, Βενιζέλο, Παπανδρέου, Μαρκεζίνη, Βαρβούτη και Κανελλόπουλο) και τον αρχηγό ΓΕΣ στρατηγό Γιατζή και συζήτησε μαζί τους την ιδέα της διακυβέρνησης της χώρας από το στρατό. Στη συνέχεια (Σεπτέμβριος) η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τον Αμερικανό ταγματάρχη Πωλ Άντρεποντ, βοηθό στρατιωτικό ακόλουθο, για το τελικό «οκέι». Η απάντηση δόθηκε τον Νεοέμβριο, ύστερα από αρκετή σκέψη (και συνεννόηση με τα «κεντρικά»), ήταν αρνητική, αλλά άφηνε ανοιχτό το θέμα: ο Άντρεποντ τους είπε ότι θα ήθελε να ξέρει, μελλοντικά, τις απόψεις τους Τον Οκτώβριο, πριν κλείσει δίμηνο από το τέλος του Εμφυλίου, δημιουργείται μια «Επιτροπή Πολιτικού Αγώνα» του ΙΔΕΑ, στην οποία μετέχουν οι «υπουργοί» του Μεταξά Αποστο

3 «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» 21 λίδης, Πολυζωγόπουλος, οι απόστρατοι αξιωματικοί Ζαχαράκης, Ασημακόπουλος, Μπούρας, ο πολιτευτής Σαββόπουλος και θεωρήθηκε μια πρώτη κίνηση για την ίδρυση κόμματος από τον Παπάγο μελλοντικά, καθώς μάλιστα η εφημερίδα που ετοίμαζαν θα λεγόταν Εθνικός Συναγερμός Τον Φεβρουάριο (κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου) δύο ταξίαρχοι του ΙΔΕΑ επισκέπτονται τον αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα και του προτείνουν να αναλάβει την... πρωθυπουργία μετά από στρατιω τικό πραξικόπημα το οποίο ετοιμαζόταν! Τα γεγονότα επισπεύσανε τις εξελίξεις και τις διαφοροποιήσανε ελαφρώς, αλλά η ιδέα για δικτατορία του ΙΔΕΑ ήταν καταστατικά κατοχυρωμένη ως «μόνη λύσις», η οποία «επιβληθήσεται εν καιρώ και όταν αι περιστάσεις το επιτρέψουν προς το καλό της Πατρίδος», όπως ανέφερε η υπ αριθμ. 8 άκρως απόρρητη εγκύκλιος της οργάνωσης. Και επειδή «εις πολλούς κύκλους η φράσις ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ του ΙΔΕΑ ίσως προξενήσει κακήν εντύπωσιν», βλέπουμε να χρησιμοποιείται μια φρασεολογία που θα μας γίνει οικεία πολλά χρόνια μετά: «Διά την σωτηρίαν του ασθενούς, όταν προχωρήση η σήψις, μόνον τα δραστικά φάρμακα επιφέρουν την ίασιν και η σήψις δυστυχώς προχωρεί εις την κρατικήν λειτουργίαν επικινδύνως»! Στις το βράδυ, ανακοινώνεται η είδηση της παραίτησης του στρατάρχη Αλ. Παπάγου από το στράτευμα. Αιφνιδιασμός και ανησυχία στις τάξεις του ΙΔΕΑ χάνουν τον «προστάτη τους» ή «αφανή αρχηγό», κατ άλλους... Μια ομάδα αξιωματικών αποφασίζει να κινηθεί, με αίτημα να επιστρέψει ο Πα

4 22 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ πάγος στο στράτευμα, αλλά και να στείλει ένα μήνυμα ταυτόχρονα: «Εδώ είμαστε!» Συγκεντρώθηκαν στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού (Α5/ΓΕΣ), στρατιωτικά τμήματα κατέλαβαν καίρια σημεία στο κέντρο της Αθήνας, τους δύο ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα αεροδρόμια Τατοΐου και Ελευσίνας. Οι στρατιωτικές κινήσεις θα συνεχιστούν ως τις 6.30 το πρωί, όταν ο Παπάγος θα κατέβει στο ΓΕΣ και θα στείλει στα σπίτια τους τους ζωηρούς ΙΔΕΑτες αξιωματικούς... Μετά τα γεγονότα παραπέμφθηκαν σε δίκη 17 αξιωματικοί: οι ταξίαρχοι Αθ. Φροντιστής, Αλ. Χρηστέας, Στ. Ταβουλάρης, Ηρ. Κοντόπουλος, Μ. Μάντζος, οι συνταγματάρχες Αλ. Νάτσινας, Κ. Καραβίτης, Ν. Γωγούσης, Κ. Αναγνωστόπουλος, Δ. Παπαδόπουλος, Δ. Καραχάλιος, Γ. Κουρούκλης, Δ. Τσομπάτος και οι αντισυνταγματάρχες Ν. Παρλαβάντζας, Στ. Σκληρός, Π. Χρηστόπουλος, Ι. Καραμπότσος. Η κυβέρνηση Πλαστήρα, κάτω από την πίεση ανακτόρων και Αμερικανών, τους αμνήστευσε με το ΒΔ Στο σκεπτικό της «Εισηγητικής Εκθέσεως» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι: «Η ανακάλυψις της αληθείας, συνδυασμένη με διοικητικάς κυρώσεις θα πείση μεν τους αρχηγούς της εκνόμου οργανώσεως περί των ολεθρίων ταύτης συνεπειών, θα αναγκάση δε εκατοντάδας πλανηθέντων νέων ιδίως αξιωματικών, να μην ακολουθούν εφεξής τους παρεκτραπέντας ανωτέρους των...» «Από της στιγμής αυτής, ο πατριωτισμός των αξιωματικών εγγυάται την παρά των ολίγων αναγνώρισιν του παραπτώματός των, την υπό των πολλών ομολογίαν της πλάνης των και την παρ όλων διάλυσιν του Στρατιωτικού Συνδέσμου» (ΙΔΕΑ)! 1 Ένα ευχολόγιο, χωρίς νόημα, που έδειχνε την πλήρη αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να πάρει στοιχειώδη μέτρα για τους ΙΔΕΑτες αξιωματικούς. Τι ακολούθησε;

5 «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» Ο στρατάρχης Παπάγος δεν επέστρεψε στο στράτευμα μετά την καταστολή του κινήματος. Ίδρυσε τον «Ελληνικόν Συναγερμόν», κέρδισε τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951, αλλά κυβέρνηση σχημάτισαν τα κεντρώα κόμματα ο Παύλος και πολύ περισσότερο η Φρειδερίκη δεν του συγχωρούσαν ότι τους υποσχέθηκε να μην πολιτευθεί και δεν κράτησε το λόγο του. Πολύ σύντομα, όμως, τα βρήκαν, ο Αμερικανός πρέσβης Τζων Πιουριφόυ... τακτοποίησε το θέμα του εκλογικού νόμου (επέβαλε στον Πλαστήρα το πλειοψηφικό), και το Κέντρο, που κυβερνούσε μετ εμποδίων από το 50, παρέδωσε το 1952 την εξουσία στη Δεξιά για 11 χρόνια Οι «παρεκτραπέντες αρχηγοί της εκνόμου οργανώσεως» του ΙΔΕΑ ανέλαβαν την ηγεσία του στρατεύματος (Α/ΓΕΕΘΑ ο Αθ. Φροντιστής, Α/ΓΕΣ ο Β. Καρδαμάκης!), καίρια πόστα στον κρατικό μηχανισμό, ενώ πήραν... «κατ αποκοπήν» τις Μυστικές Υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν: «Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών» (ΚΥΠ): στρατηγός Αλ. Νάτσινας. (Υπαγόταν απ ευθείας στον πρωθυπουργό.) «Γενική Διεύθυνσις Εθνικής Ασφαλείας» (ΓΔΕΑ): στρατηγός Ηρ. Κοντόπουλος. (Υπαγόταν στο υπουργείο Εσωτερικών. Υπουργός Γ. Ράλλης, υφυπουργός Δ. Δαβάκης.) «Υπηρεσία Πληροφοριών και Διαφωτίσεως»: στρατηγός Ν. Γωγούσης. (Υπαγόταν στο υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως. Υπουργός Δημήτριος (Τάκος) Μακρής, υφυπουργός Αχ. Γεροκωστόπουλος.) 3. Κάποιοι «πλανηθέντες νέοι αξιωματικοί» είχαν συστήσει μια νέα παραστρατιωτική οργάνωση και επειδή θυμήθηκαν την καταγωγή «των πατεράδων τους» (ο ΙΔΕΑ αρχικά, στη Μ. Ανατολή, λεγόταν ΣΑΝ: «Σύνδεσμος Αξιωματικών Νέων») την ονόμασαν ΕΕΝΑ («Ένωσις Ελλήνων Νέων Αξιωματικών») και

6 24 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ άρχισαν να... κινούνται, με επικεφαλής έναν αντισυνταγματάρχη, γνωστό στο στράτευμα και ως... «Νάσερ»: τον Γεώργιο Παπαδόπουλο Οι Αμερικανοί και τα ανάκτορα αποφάσισαν να επιλέξουν τον υπουργό Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνο Καραμανλή για διάδοχο του Παπάγου, πριν ακόμα αποβιώσει ο στρατάρχης (αρκετά πριν!...) και πριν επιβιώσει οποιαδήποτε άλλη λύση, όπως, π.χ., πρωθυπουργοποίηση του Στ. Στεφανόπουλου ή του Π. Κανελλόπουλου, οι οποίοι ήταν αντιπρόεδροι της κυβέρνησης του «Συναγερμού». Όταν η δύσκολη αυτή προσπάθεια τελείωσε, ξεπεράστηκαν τα όποια (συνταγματικά, πολιτικά, ηθικά...) εμπόδια, πέθανε κι ο Παπάγος (βασική προϋπόθεση), η Φρειδερίκη, υπερβολική και ενθουσιώδης πάντα, έγραψε στον Αμερικανό στρατηγό Μάρσαλ, με τον οποίο διατηρούσε μια σχεδόν ερωτική αλληλογραφία, το περίφημο «Η χώρα αισθάνθηκε σαν να είχε πιει σαμπάνια...»! «Σας διαβεβαιώ ότι για μια ακόμη φορά, ο σύζυγός μου και εγώ βρεθήκαμε στη μέση ενός πολιτικού ψυχιατρείου. (...) Βαδίζαμε προς πλήρες χάος. Και έπειτα ο Παπάγος πέθανε. Μέσα σε μερικές ώρες, ο σύζυγός μου διώρισε Πρωθυπουργό της Ελλάδος ένα νέον άνδρα, αυτοδημιούργητον, από τη Μακεδονία. (...) Η χώρα αισθάνθηκε σαν να είχε πιει σαμπάνια...» 2 Είπαν τότε κάποιοι, ότι η βασίλισσα δεν ρώτησε αν «η χώρα» γνώριζε τη σαμπάνια. Μήπως ρώτησε για τον Καραμανλή; Και μπορεί να αργήσαμε να γνωρίσουμε τη σαμπάνια, τον Καραμανλή όμως τον γνωρίσαμε για καλά: βουλευτής από το 1935, υπουργός από το 1946, έγινε δύο φορές πρωθυπουργός ( και ), άλλες τόσες Πρόεδρος της Δημοκρα

7 «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» 25 τίας ( και ) και κυριάρχησε με όλη τη σημασία της λέξης στην πολιτική ζωή του τόπου για 60 χρόνια, φαινόμενο μοναδικό όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα! Πρέσβεις, «σταθμάρχες» και αυλικοί... Ο δρόμος προς την εξουσία για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ήταν στα πλαίσια της εποχής εκείνης, με τα ανάκτορα και τους Αμερικανούς να ρυθμίζουν το πολιτικό παιχνίδι, είχε όμως και τις ιδιαιτερότητές του. Ο Σερραίος πολιτικός χαρακτηριζόταν για την επιμονή και την υπομονή του. Όταν ήταν μικρός, έλεγε «θα γίνω αρχηγός!» σε όσους τον ρωτούσαν «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» και το εννοούσε! Όταν έγινε 25 χρόνων, αποφάσισε να πολιτευθεί (εκλογές 1932). Ο πατέρας του τον απέτρεψε («Δεν θέλω να μπει στο σπίτι μου το χτικιό», έλεγε για την πολιτική), αλλά σ εκείνον τον εκπληκτικό διάλογο που είχαν ξεκαθάρισε τις προθέσεις του: ΓΙΟΣ: «(...) Ποτέ μου δεν υπολόγισα, ποτέ μου δεν λογάριασα, ούτε την επαγγελματική επιτυχία, ούτε το γόητρο, ούτε τον καλό γάμο, ούτε τίποτε από αυτά που φαίνεται να πιστεύεις. Αν πρόκειται για να τακτοποιηθώ, να παντρευτώ, να αποκατασταθώ, πρέπει να το πάρεις απόφαση: δεν θα είμαι ποτέ λογικός κατά τον τρόπο αυτό. Αν έχω φιλοδοξία, αυτή αποβλέπει αλλού, υπερβαίνει κατά πολύ τον εαυτό μου. (...) Θα ήθελα να αφιερωθώ στους ανθρώπους του λαού μου, γι αυτούς και διά μέσου αυτών θα ήθελα να δικαιώσω το πέρασμά μου από τον κόσμο αυτό...»

8 26 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΠΑΤΕΡΑΣ (προφανώς έκπληκτος): «Του λαού σου;» ΓΙΟΣ: «Μάλιστα, σ αυτούς που πρώτοι θα μ έχουν υποδείξη και εκλέξη. Και αργότερα, αν είναι δυνατόν, σ όλους εκείνους του έθνους μου»! 4 Όταν έγινε 49 χρόνων, ανέλαβε την πρωθυπουργία... Μετά το θάνατο του πατέρα του, δεν πήρε μέρος στις εκλογές του 1933 περίμενε 3 χρόνια για να μετάσχει και να εκλεγεί βουλευτής με το «Λαϊκόν Κόμμα» στις εκλογές του 1935 και 36. Στη συνέχεια, περίμενε 8 χρόνια, εντελώς αμέτοχος στα όσα συνέβαιναν γύρω του (Δικτατορία - Κατοχή - Αντίσταση), έως ότου επανέλθει ο ομαλός πολιτικός βίος. (Και αργότερα, 11 χρόνια στο Παρίσι, για να ξαναγυρίσει στην Αθήνα και στην εξουσία για άλλα 21 χρόνια!...) 1946 Καθοριστική χρονιά. Επανεκλογή και πρώτο ταξίδι στην Αμερική. Έχει ένα σοβαρό πρόβλημα με την ακοή του: μια κληρονομική ωτοσκλήρυνση από τον παππού του, που δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει ούτε σε Αυστρία - Γερμανία όταν πήγε το Το καλοκαίρι, έρχονται δύο ευχάριστα μηνύματα: ο πρωθυπουργός Κ. Τσαλδάρης τού προτείνει να τον κάνει υπουργό και ο καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας, από την Αμερική, όπου βρίσκεται, τον πληροφορεί ότι ένας σπουδαίος γιατρός θεραπεύει την ωτοσκλήρυνση με εγχείρηση και τον καλεί να πάει εκεί... ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (στον Τσαλδάρη): «Θα πάω στην Αμερική και εάν μεν η εγχείρηση μου αποδώσει την ακοήν μου, είμαι στη διάθεσή σας. Εάν δεν μου την αποδώσει, θα παραιτηθώ και από βουλευτής και από δικηγόρος και θα πάω σπίτι μου»!

9 «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» 27 Ο Τσαλδάρης θα τον διευκολύνει: τον ορίζει μέλος μιας επιτροπής που βρίσκεται ήδη στις ΗΠΑ (Βενιζέλος, Αιλιανός, Μπακάλμπασης) και έχει ανεπίσημες συνομιλίες για την αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα. Τα πράγματα θα εξελιχθούν καλύτερα απ ό,τι μπορούσε να φανταστεί Στο διάστημα αυτό που έμεινε στις ΗΠΑ «έκανε την εγχείρηση και αποκαταστάθηκε η ακοή του», ενώ κινήθηκε με τα λοιπά μέλη της επιτροπής, γνώρισε προσωπικότητες όπως τον Τρούμαν, τον Ουάλλας, τον Άτσεσον και επεσκέφθη τον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τον ΟΗΕ, τράπεζες, τα υπουργεία Εμπορίου και Ναυτιλίας κ.ά. Είδε και τον είδαν... Αμέσως μετά την επιστροφή του γίνεται διαδοχικά υπουργός Εργασίας (Νοέμβριος 46 - Φεβρουάριος 47), Μεταφορών (Μάιος - Οκτώβριος 48) και Κοινωνικής Προνοίας (Νοέμβριος 48 - Ιανουάριος 50) Εκλέγεται βουλευτής αλλά στο χώρο της αντιπολίτευσης, αφού την περίοδο κυβερνά το Κέντρο. Παρ όλα αυτά, όταν σχηματίζεται μια βραχύβια ( ) κυβέρνηση Βενιζέλου - Παπανδρέου - Τσαλδάρη (!), θα αναλάβει το υπουργείο... Εθνικής Αμύνης, προς γενική κατάπληξη, αφού δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο και ήταν γνωστό ότι τον εκάστοτε υπουργό Αμύνης τον επέλεγαν τα ανάκτορα ο προηγούμενος, π.χ., ήταν εξωκοινοβουλευτικό, ανακτορικό πρόσωπο: ο ναύαρχος Σακελλαρίου...

10 28 ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ 1951 Βουλευτής του «Ελληνικού Συναγερμού» πλέον (αφού μεταπήδησε από το «Λαϊκόν Κόμμα» (ΛΚ) στο κόμμα του Παπάγου, μαζί με τη μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων του), μετά τις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου, πραγματοποιεί το δεύτερο και πιο ουσιαστικό ταξίδι στις ΗΠΑ: Δεκέμβριος 51 - Φεβρουάριος 52. Πηγαίνει «μετά από πρόσκληση της αμερικανικής κυβερνήσεως» και το μόνο που ξέρουμε για το τρίμηνο αυτό είναι ό,τι λέει ο ίδιος, αποφεύγοντας να αναφερθεί σε οτιδήποτε συγκεκριμένο: «Επεσκέφθην διαφόρους περιοχάς και εμελέτησα ειδικά θέματα»!!! (Παράλληλα, θα υποβληθεί σε άλλη μία επιτυχή χειρουργική επέμβαση για την ωτοσκλήρυνση.) 1952 Μετά το πρώτο ταξίδι στις ΗΠΑ έγινε υπουργός Εργασίας, μετά το δεύτερο και την επικράτηση του Παπάγου στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου γίνεται υπουργός Δημοσίων Έργων και θεωρείται επιτυχημένος «με την πάροδο του χρόνου εξασφάλιζε την ομόθυμη αναγνώριση για το έργο που είχε επιτελέσει...» αναφέρεται στο Αρχείο Δύο χρόνια μετά τις εκλογές, ο πανίσχυρος υπουργός Συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης (φυσιολογικά αδιαμφισβήτητος διάδοχος του Παπάγου) θα έρθει σε σύγκρουση με τον στρατάρχη και θα αποχωρήσει αρχικά από την κυβέρνηση και τελικά από το κόμμα με 23 βουλευτές. Η «ώρα του Καραμανλή» έχει φτάσει...