ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕΣΩ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΩΝ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Γενική ιεύθυνση Μελέτες ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΚ ΟΣΗ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕΣΩ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΩΝ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Σειρά Αλιεία FISH 111 EL

2 Η παρούσα µελέτη εκπονήθηκε κατ εντολή της Επιτροπής Αλιείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πλαίσιο του ετήσιου ερευνητικού προγράµµατος. Το έγγραφο αυτό δηµοσιεύτηκε στις εξής γλώσσες: ES, DA, DE, EL, EN (πρωτότυπο), FR, IT, NL, PT Συντάκτες : LEI, Κάτω Χώρες Erik Buisman, Ellen Hoefnagel, Luc Van Hoof, Jos Smit PHAROS Fisheries Consultants Ltd, Ηνωµένο Βασίλειο Dominique Rommel Ásgeir Danielson, Ισλανδία Αρµόδιος υπάλληλος : κυρία Beatriz OLIVEIRA-GOUMAS Γενική ιεύθυνση Μελέτες Τµήµα «Γεωργία, Περιφερειακή Πολιτική και Μεταφορές, Ανάπτυξη» Τηλ. (32) Φαξ (32) Ηλεκτρονικό ταχυδροµείο: dg4-agriculture@europarl.eu.int Η συγγραφή του πρωτοτύπου περατώθηκε τον Νοέµβριο του Αντίτυπα του πρωτοτύπου διατίθενται από την Υπηρεσία Εκδόσεων Τηλ. (352) /20347 Φαξ (352) Ηλεκτρονικό ταχυδροµείο: dg4-publications Περισσότερες πληροφορίες για τη Γ 4-Μελέτες διατίθενται στη διεύθυνση: Λουξεµβούργο, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 2003 Οι απόψεις που διατυπώνονται στο παρόν έγγραφο αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των συντακτών και δεν εκφράζουν κατ ανάγκη επίσηµη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επιτρέπονται η αναδηµοσίευση και η µετάφραση για µη εµπορικούς σκοπούς, µε αναφορά της πηγής και προηγούµενη ενηµέρωση του εκδότη, στον οποίο αποστέλλεται αντίγραφο.

3 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Γενική ιεύθυνση Μελέτες ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΚ ΟΣΗ ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΜΕΣΩ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΩΝ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Σειρά Αλιεία FISH 111 EL

4

5 Σύνοψη Η παρούσα έκθεση αναλύει τις δυνατότητες διαχείρισης της αλιείας µέσω συστηµάτων µεταβιβάσιµων δικαιωµάτων αλιείας και την πιθανή εφαρµογή ενός τέτοιου συστήµατος στην κοινή αλιευτική πολιτική της ΕΕ. Μολονότι η µελέτη των µεταβιβάσιµων αλιευτικών δικαιωµάτων θα έπρεπε να περιλαµβάνει όλα τα είδη αλιευτικών δικαιωµάτων που είναι δυνατό να µεταβιβασθούν, η παρούσα µελέτη περιορίζεται στην εξέταση των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Η αλιευτική ικανότητα της ΕΕ υπερβαίνει την παραγωγικότητα των αλιευτικών αποθεµάτων. Τα τελευταία χρόνια διαπιστώθηκε ότι αυτό το πρόβληµα διαχείρισης είναι δυνατό να αντιµετωπισθεί εν µέρει µε τον καθορισµό κατάλληλων δικαιωµάτων πρόσβασης. Ο έλεγχος του συνολικού όγκου των δικαιωµάτων αυτών (σύνολο επιτρεπόµενων αλιευµάτων -TAC- ή συνολικός αριθµός ηµερών αλιείας) θα έπρεπε να συµβάλει στην αποφυγή της υπεραλιείας και στη δηµιουργία κατάλληλων συνθηκών, ώστε ο τοµέας της αλιείας να λειτουργεί µε βάση τις αρχές που διέπουν τους λοιπούς τοµείς της οικονοµίας. Η θεωρία της ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης Κοινή πρακτική στην ΕΕ (µε εξαίρεση τη Μεσόγειο και τη Βαλτική) είναι η κατανοµή καθορισµένων µεριδίων TAC στα κράτη µέλη (σχετική σταθερότητα) και η ύπαρξη εθνικών συστηµάτων κατανοµής των µεριδίων που διασφαλίζουν σε κάθε οργάνωση παραγωγών και κάθε αλιευτική επιχείρηση ένα κατά το µάλλον ή ήττον καθορισµένο µερίδιο της εθνικής ποσόστωσης. Η εµπορευσιµότητα των αλιευτικών δικαιωµάτων παρέχει στους αλιείς τη δυνατότητα να εξισορροπούν τα αλιευτικά δικαιώµατά τους µε τα δυνητικά αλιεύµατά τους. Εάν υπάρχει δυνατότητα αναδροµικής αγοράς και πώλησης, τα αλιευτικά δικαιώµατα είναι δυνατό ακόµη και να προσαρµόζονται στα πραγµατικά αλιεύµατα. Με τον τρόπο αυτό, η ευελιξία του συστήµατος διαχείρισης αυξάνει και ενδέχεται να µειωθούν τα κίνητρα για παράνοµες εκφορτώσεις και απορρίψεις αλιευµάτων. Η διαφορά µεταξύ της ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης και της ατοµικής ποσόστωσης είναι ότι η πρώτη είναι εµπορεύσιµη, ενώ η δεύτερη όχι. Στην πράξη, η ατοµική µεταβιβάσιµη ποσόστωση και η ατοµική ποσόστωση δεν είναι απολύτως αντίθετες έννοιες, καθώς συχνά επιβάλλονται ορισµένοι περιορισµοί στη δυνατότητα µεταβίβασης των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Εξάλλου, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες µη µεταβιβάσιµες ατοµικές ποσοστώσεις µπορούν να µεταβιβασθούν µεταξύ σκαφών της ίδιας εταιρίας. Ένα πλεονέκτηµα των συστηµάτων ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, το οποίο αναφέρεται συχνά στη θεωρία, είναι ότι διευκολύνουν τις κερδοφόρους και επεκτεινόµενες επιχειρήσεις να αγοράζουν τις ποσοστώσεις επιχειρήσεων µε οριακή δραστηριότητα. Οι ατοµικές ποσοστώσεις (µεταβιβάσιµες και µη) παρέχουν κίνητρα για τη µεγιστοποίηση της αξίας των εκφορτώσεων των ειδών που αποτελούν αντικείµενο ποσόστωσης, ιδίως όταν οι τιµές εκ του σκάφους για διαφορετικά µεγέθη ιχθύων που ανήκουν στην ίδια ποσόστωση διαφέρουν σηµαντικά. Η κατάλληλη πολιτική εξαρτάται σε καθοριστικό βαθµό από την ποικιλία του µεγέθους και τη δυνατότητα αλιείας των διαφορετικών αποθεµάτων καθώς και από την ικανότητα των αλιέων να επηρεάζουν τη σύνθεση των αλιευµάτων τους. Η αλιεία είναι συνήθως πολυειδική, γεγονός που δηµιουργεί πολυάριθµα προβλήµατα όσον αφορά τη διαχείρισή της. Εάν η αλιεία ορισµένων ειδών είναι περισσότερο αποδοτική και οι αλιείς µπορούν σε κάποιο βαθµό να επικεντρωθούν στην αλιεία των ειδών αυτών, τότε υπάρχει κίνδυνος υπεραλιείας των πιο οικονοµικά αποδοτικών ειδών. Από την άλλη πλευρά, το σύστηµα των TAC και των ποσοστώσεων µπορεί να οδηγήσει σε απορρίψεις, όταν οι αλιείς δεν διαθέτουν ποσόστωση για τα αναπόφευκτα παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Στο µέτρο που τα συστήµατα ποσοστώσεων που στηρίζονται στα αλιεύµατα παρέχουν κίνητρα για απορρίψεις, τα συστήµατα ποσοστώσεων που στηρίζονται στην αλιευτική προσπάθεια µπορούν να DT\489797EL.doc iii

6 εξετασθούν ως εναλλακτική λύση. Ένα τέτοιο σύστηµα µπορεί να αποτελεί λύση για την πολυειδική αλιεία, εάν οι αλιείς δεν είναι σε θέση να επηρεάζουν τη σύνθεση των αλιευµάτων τους ή εάν η αλιεία όλων των ειδών είναι εξίσου αποδοτική. Το σύστηµα ποσοστώσεων που στηρίζεται στην αλιευτική προσπάθεια εµφανίζει άλλα µειονεκτήµατα, όπως είναι η δυσκολία πρόβλεψης της θνησιµότητας λόγω αλιείας βάσει της δεδοµένης δυναµικότητας ενός στόλου, η δυσκολία ελέγχου της συνολικής προσπάθειας όταν εισάγονται νέες επενδύσεις και νέες τεχνολογίες, και η παροχή µειωµένων κινήτρων για την αύξηση της αξίας των αλιευµάτων µέσω του χειρισµού, της αποθήκευσης και της µεταποίησης επί του σκάφους. Αξίζει να σηµειωθεί ότι η επιτυχής διαχείριση ορισµένων ειδών βάσει ατοµικών ποσοστώσεων, µεταβιβάσιµων και µη, είναι δυνατό να έχει θετικές συνέπειες σε άλλους τύπους αλιείας ανοικτής ή περιορισµένης πρόσβασης ή σε άλλα είδη. Επιπλέον, τα συστήµατα διαχείρισης της αλιείας που στηρίζονται σε καθιερωµένα δικαιώµατα, όπως τα συστήµατα ατοµικών ποσοστώσεων, µεταβιβάσιµων και µη, αλλάζουν δύσκολα. Η αποτελεσµατικότητα, ο σχεδιασµός, ο αντίκτυπος και το κόστος ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων σε σύγκριση µε άλλες επιλογές διαχείρισης εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά της αλιείας, το θεσµικό πλαίσιο, τον ιδιαίτερο σχεδιασµό του συστήµατος ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης και το συναφές νοµικό πλαίσιο. Το κατά πόσο το κόστος επιβολής είναι υψηλότερο ή µη στο πλαίσιο του συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων σε σύγκριση µε τις εναλλακτικές επιλογές διαχείρισης εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της αλιείας και από τις υπάρχουσες εναλλακτικές δυνατότητες. Το σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων είναι δυνατό να εφαρµόζεται µε πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να εµφανίζει διαφορετικά νοµικά χαρακτηριστικά. Η ορθή λειτουργία του απαιτεί ωστόσο να καθορίζονται αναλυτικά όλα τα δικαιώµατα, τα προνόµια και οι ευθύνες. Αυτό ισχύει ακόµη περισσότερο σε περίπτωση θέσπισης ενός ευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, καθώς τα κράτη µέλη διαθέτουν πολύ διαφορετικά νοµικά συστήµατα και ενδέχεται να µην προσδιορίζουν τα δικαιώµατα ιδιοκτησίας µε τον ίδιο τρόπο. Τα υπάρχοντα συστήµατα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων εφαρµόζονται σε οµοιογενείς έννοµες τάξεις, εποµένως το πρόβληµα των διαφορών του νοµικού πλαισίου είναι καινοφανές. Η πρακτική της ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης Οι περιπτωσιολογικές µελέτες περιγράφουν τη διαχείριση της αλιείας στις εξής τέσσερις χώρες: το Ηνωµένο Βασίλειο, την Ισλανδία, τις Κάτω Χώρες και τη Νέα Ζηλανδία. Στις τέσσερις αυτές χώρες η αλιεία διαφέρει σε έκταση, η εθνική σηµασία της ποικίλλει και ο σχεδιασµός των συστηµάτων διαχείρισης βάσει ποσοστώσεων είναι διαφορετικός. Στη Νέα Ζηλανδία, οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις συνιστούν δικαιώµατα ιδιοκτησίας, παρόµοια µε άλλα δικαιώµατα ιδιοκτησίας. Στην Ισλανδία και στις Κάτω Χώρες, οι αλιείς δεν διαθέτουν συνταγµατικές εγγυήσεις για τη µη µεταβολή του συστήµατος. Η εµπορία ποσοστώσεων επιτρέπεται ρητά, αλλά υπάρχουν περιορισµοί. Στο Ηνωµένο Βασίλειο, η εµπορία ποσοστώσεων δεν επιτρέπεται ρητά, αλλά δεν είναι παράνοµη. Εποµένως, δεν υπάρχουν περιορισµοί στην εµπορία ποσοστώσεων στο Ηνωµένο Βασίλειο. Η διαχείριση της αλιείας στις προαναφερθείσες χώρες είναι προσανατολισµένη στον περιορισµό των αλιευµάτων και της αλιευτικής προσπάθειας, ώστε να καθίσταται δυνατή η ανανέωση των αποθεµάτων και η µεταφορά πόρων από τον τοµέα της αλιείας σε άλλους τοµείς. Στις τρεις ευρωπαϊκές χώρες, η απασχόληση στους τοµείς της αλιείας και της µεταποίησης αλιευτικών προϊόντων µειώθηκε, η δε σχετική βαρύτητα του τοµέα στην εθνική οικονοµία περιορίστηκε. Στη Νέα Ζηλανδία, το σύστηµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θεσπίστηκε εξ αρχής ως το νέο µόνιµο σύστηµα διαχείρισης της αλιείας. Επίσης, η Νέα Ζηλανδία προχώρησε περισσότερο από τις άλλες χώρες όσον αφορά την ανάθεση διαχειριστικών καθηκόντων στους κατόχους ποσοστώσεων. Οι κάτοχοι ποσοστώσεων καταβάλλουν µεγάλο µέρος του κόστους διαχείρισης του συστήµατος και η κυβέρνηση επιθυµεί να αναλάβουν την ευθύνη καθορισµού των TAC. Στην Ισλανδία, το σύστηµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θεσπίστηκε ως προσωρινό µέτρο για να αποφευχθεί η κρίση στον σηµαντικό τοµέα του γάδου. Βαθµιαία το σύστηµα έγινε αποδεκτό από τους αλιείς. Στις Κάτω DT\489797EL.doc iv

7 Χώρες, οι αλιείς ήταν αρχικά δυσαρεστηµένοι µε το σύστηµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, αλλά το αντιµετωπίζουν πλέον θετικά, εν µέρει λόγω των επιτυχηµένων φορέων συνδιαχείρισης που θεσπίστηκαν. Στην Ισλανδία, στο Ηνωµένο Βασίλειο και στις Κάτω Χώρες, η εφαρµογή και η αποδοχή του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθµό ώστε µπορούµε να πούµε ότι το ανεπαρκές νοµικό πλαίσιο για την αντιµετώπιση των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ως δικαιωµάτων ιδιοκτησίας και για την εµπορία ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων αποτελεί εµπόδιο για την αποτελεσµατική λειτουργία του συστήµατος. Σαφής ένδειξη για τα οφέλη που µπορούν να προκύψουν από την εµπορία των ποσοστώσεων είναι ο µεγάλος όγκος ποσοστώσεων που αποτελούν αντικείµενο εµπορίας, εκεί όπου κάτι τέτοιο επιτρέπεται. Η εµπορία ποσοστώσεων δηµιουργεί ευελιξία που διευκολύνει την αναδιάρθρωση του αλιευτικού στόλου. Επιτρέπει επίσης στους µεµονωµένους αλιείς να προσαρµόσουν τις ποσοστώσεις τους στα απρόβλεπτα της αλιευτικής δραστηριότητάς τους. εν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το σύστηµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων έχει θετικό αντίκτυπο στα αλιευτικά αποθέµατα. Στο Ηνωµένο Βασίλειο και στις Κάτω Χώρες, η αλιεία γίνεται σε κοινά αποθέµατα, τα δε TAC αποφασίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην Ισλανδία, στη Νέα Ζηλανδία και στις Κάτω Χώρες, οι διαφορές µεταξύ εκφορτώσεων και TAC µειώθηκαν βαθµιαία. Μειώθηκαν επίσης οι διαφορές µεταξύ TAC και επιστηµονικών συµβουλών. Το στοιχείο αυτό, καθώς και το γεγονός ότι οι διαχειριστικοί φορείς µπόρεσαν να εφαρµόσουν µεγάλες περικοπές των TAC, δείχνει ότι οι χώρες αυτές διαθέτουν πράγµατι ισχυρά µέσα για τον έλεγχο του όγκου των αλιευµάτων για τα διάφορα είδη. Στις Κάτω Χώρες, το µέγεθος του στόλου µειώθηκε µετά την εισαγωγή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Στη Νέα Ζηλανδία, ο αλιευτικός στόλος και η απασχόληση στον τοµέα της αλιείας αυξήθηκαν, καθώς αυξήθηκε η παραγωγή. Στην Ισλανδία και στο Ηνωµένο Βασίλειο το µέγεθος του στόλου αυξήθηκε µετά τη θέσπιση του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Στην Ισλανδία, στη Νέα Ζηλανδία, στις Κάτω Χώρες και στον πελαγικό στόλο του Ηνωµένου Βασιλείου η παραγωγικότητα και η προστιθέµενη αξία ανά εργαζόµενο είναι υψηλές. Τα εισοδήµατα των αλιέων είναι υψηλά σε σχέση µε τα εισοδήµατα των εργαζοµένων σε πολλούς άλλους τοµείς, ιδίως όσον αφορά τη µη εξειδικευµένη εργασία. Μολονότι είναι αξιοπερίεργο, η θέσπιση των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων δεν φαίνεται να επέφερε σηµαντική αύξηση της αποδοτικότητας της αλιείας. Η απόρριψη ιχθύων χαµηλής αξίας είναι αποδοτική πρακτική στην αλιεία βάσει ποσοστώσεων αλιευµάτων. Ακόµη και αν οι αλιείς ενδιαφέρονται για τη διατήρηση του πόρου, επειδή είναι κάτοχοι ποσοστώσεων και επειδή επιθυµούν να έχουν µακροπρόθεσµη συµµετοχή στην αλιεία, θα ωφεληθούν ατοµικά από την κοινωνικά ανεπιθύµητη απόρριψη, εφόσον µπορούν να πράξουν κάτι τέτοιο χωρίς συνέπειες. Η Ισλανδία και η Νέα Ζηλανδία διαθέτουν πιο ευέλικτες ποσοστώσεις από την ΕΕ, και επιτρέπουν στους αλιείς να υπερβαίνουν τις ποσοστώσεις τους σε ένα έτος µε αντάλλαγµα ίση µείωση των ποσοστώσεών τους το επόµενο έτος. Στο Ηνωµένο Βασίλειο, στις Κάτω Χώρες, στην Ισλανδία και στην παράκτια αλιεία της Νέας Ζηλανδίας υπάρχουν σαφείς αποδείξεις αύξησης της συγκέντρωσης της κατοχής ποσοστώσεων µετά την εισαγωγή του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Είναι συζητήσιµο κατά πόσο η συγκέντρωση των αλιευτικών δραστηριοτήτων θα ήταν µικρότερη, εάν η αλιεία στις χώρες αυτές είχε αποτελέσει αντικείµενο διαφορετικής διαχείρισης. Είναι πολύ δύσκολο να καθορισθεί κατά πόσο η µείωση της αλιευτικής δραστηριότητας σε ορισµένες περιοχές οφείλεται στη δυνατότητα µεταβίβασης των ποσοστώσεων. Στις µελέτες που αφορούν τις Κάτω Χώρες, το Ηνωµένο Βασίλειο και την Ισλανδία επισηµαίνονται οι πολύ υψηλές τιµές των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Οι τιµές αυτές είναι τόσο υψηλές ώστε η αξία µίσθωσης των ποσοστώσεων υπερβαίνει κατά πολύ τα κέρδη της αλιείας. Οι πολύ υψηλές τιµές ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων δείχνουν την απροθυµία ορισµένων αλιέων να DT\489797EL.doc v

8 εγκαταλείψουν τον τοµέα, πιθανώς επειδή δεν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες απασχόλησης ή επειδή νιώθουν συναισθηµατικά δεµένοι µε τον τοµέα της αλιείας. Η ΚΑΠ και η ατοµική µεταβιβάσιµη ποσόστωση Η ΚΑΠ επικεντρώνεται στη διαχείριση των αποθεµάτων αντί της διαχείρισης του τοµέα. υστυχώς, ένα σύστηµα διαχείρισης που στηρίζεται σε µάλλον αβέβαια βιολογικά στοιχεία δεν µπορεί να αποτελεί βάση για µακροπρόθεσµη διαρθρωτική διαχείριση των αποθεµάτων. Παρά την εφαρµογή της ΚΑΠ τα τελευταία 25 χρόνια, τα αποθέµατα ιχθύων µειώθηκαν σταθερά. Τα αλιεύµατα φαίνεται να υπερβαίνουν τις δυνατότητες των αποθεµάτων. Ο µόνος τρόπος µε τον οποίο η ΚΑΠ επιχειρεί να αντιµετωπίσει το πρόβληµα των απορρίψεων είναι θεσπίζοντας τεχνικά µέτρα που συµβάλλουν στη µείωση της αλιείας ιχθύων κάτω του κανονικού µεγέθους. Το ισχύον σύστηµα ποσοστώσεων της ΕΕ όχι µόνο δεν επιτυγχάνει τον έλεγχο των απορρίψεων, αλλά παρέχει επιπλέον κίνητρα για τη διατήρηση επί του σκάφους των ιχθύων µεγαλύτερης αξίας. Μολονότι η ΚΑΠ επικεντρώνεται στη διαχείριση των εκροών, έχουν καταβληθεί προσπάθειες διαχείρισης των εισροών µέσω του πολυετούς προγράµµατος προσανατολισµού. Ωστόσο, επί του παρόντος, είναι αδύνατο να γνωρίζουµε ποια είναι η βέλτιστη αλιευτική ικανότητα για την αλιεία των TAC. Επιπλέον, τα πολυετή προγράµµατα προσανατολισµού θεσπίζονται για κάθε κράτος µέλος, ενώ οι ποσοστώσεις θεσπίζονται ανά απόθεµα και ανά θαλάσσια περιοχή, και όχι ανά χώρα. Οι προσπάθειες ελέγχου της αλιευτικής προσπάθειας απέβησαν άκαρπες. Η ικανότητα του στόλου της ΕΕ είναι πλεονάζουσα, ενώ η αποδοτικότητα είναι χαµηλή σε πολλά τµήµατα του στόλου. Τα κίνητρα για την αναδιάρθρωση του τοµέα είναι ανεπαρκή και µη ελκυστικά. Οι αλιείς είναι δυσαρεστηµένοι µε την ΚΑΠ, και επικρατεί ένα γενικό κλίµα δυσπιστίας µεταξύ των ενδιαφεροµένων φορέων. Επί του παρόντος, τα TAC καθορίζονται για ένα έτος οι αυξοµειώσεις των ποσοστώσεων από έτος σε έτος καθιστούν δύσκολο τον επιχειρηµατικό σχεδιασµό για τους πλοιοκτήτες. Φαίνεται να υπάρχει αντίθεση µεταξύ της ανάγκης σταθερότητας για τη διαχείριση των επιχειρήσεων και της ανάγκης ευελιξίας για τη διαχείριση των µεταβαλλόµενων αποθεµάτων. Στο πλαίσιο της ισχύουσας ΚΑΠ, τα κράτη µέλη έχουν την ευχέρεια να αναπτύξουν τα δικά τους συστήµατα διαχείρισης ποσοστώσεων. Το γεγονός αυτό επέτρεψε την ανάπτυξη συστηµάτων προσαρµοσµένων στις τοπικές κοινωνικές, οικονοµικές και πολιτικές συνθήκες, αλλά είχε επίσης ως αποτέλεσµα τα συστήµατα διαχείρισης να διαφέρουν ελαφρώς από κράτος σε κράτος. Πρόσθετη δυσκολία αποτελεί το γεγονός ότι τα νοµικά συστήµατα των κρατών µελών διαφέρουν σηµαντικά. Ορισµένα κράτη µέλη εξακολουθούν να χορηγούν ενισχύσεις για τον εκσυγχρονισµό του στόλου ή τη µείωση του κόστους εκµετάλλευσης. Οι επιδοτήσεις και η ποικιλοµορφία των ρυθµίσεων για την επιβολή του συστήµατος δηµιουργούν ανισότητα µεταξύ των ευρωπαίων αλιέων. Η Μεσόγειος, στην οποία ασκείται πολυειδική αλιεία, υπάγεται σε ένα τελείως διαφορετικό σύστηµα διαχείρισης και όχι στην ΚΑΠ. Εκ των πραγµάτων, όλα τα συστήµατα ποσοστώσεων εξελίσσονται σε συστήµατα µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Επί του παρόντος, οι ποσοστώσεις µεταβιβάζονται µεταξύ των κρατών µελών µε τη µεταφορά ποσοστώσεων και µε την ανταλλαγή ποσοστώσεων. Καθώς αυξάνουν οι δυνατότητες ελεύθερης µεταφοράς βασικών προϊόντων, ανθρώπων και κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ, είναι ζήτηµα χρόνου να ακολουθήσει και η διεθνής εµπορία ποσοστώσεων. Η σχετική σταθερότητα αποτελεί εξαίρεση στις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίου και εργασίας. Όσον αφορά την εφαρµογή ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στο πλαίσιο της ΚΑΠ, η θέσπιση ενός κοινοτικού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα παρείχε τη νοµική βάση για τις πρακτικές αυτές καθώς και ρυθµίσεις για τη διεθνή εµπορία αλιευτικών δικαιωµάτων εξασφαλίζοντας, ως εκ τούτου, µεγαλύτερη διαφάνεια. Η ευελιξία ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων εξαρτάται κυρίως από τους κανόνες που αφορούν τη µεταφορά και τη διαιρετότητα. Τα προσδοκώµενα οικονοµικά οφέλη από τις DT\489797EL.doc vi

9 ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις συνδέονται σε µεγάλο βαθµό µε την ευελιξία που παρέχεται στους αλιείς και στους υπεύθυνους για τη διαχείριση των πόρων. Υπάρχουν δύο τουλάχιστον τρόποι για την εισαγωγή ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στην ΕΕ: 1. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις αποφασίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία και τις διαχειρίζεται. Στην περίπτωση αυτή, οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις πρέπει να ορίζονται ως µερίδιο των συνολικών TAC για το συγκεκριµένο είδος. 2. Η Επιτροπή επιβάλλει την εισαγωγή εθνικών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων από τις εθνικές αρχές των κρατών µελών και απαιτεί οι εν λόγω ποσοστώσεις να είναι διεθνώς εµπορεύσιµες. Στην περίπτωση αυτή, οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις ορίζονται ως µερίδιο της εθνικής ποσόστωσης. Μολονότι θα απολέσει τη σηµασία της µετά την εισαγωγή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στην ΕΕ, η έννοια της σχετικής σταθερότητας µπορεί να διαδραµατίσει κάποιο ρόλο στην αρχική κατανοµή των εν λόγω ποσοστώσεων. Στην ΕΕ δεν υπάρχει προηγούµενο όσον αφορά τις ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που θα εφαρµοσθούν τέτοιου είδους ποσοστώσεις σε χώρες µε διαφορετικά νοµικά συστήµατα. Προκειµένου να αποφευχθούν οι αντιφάσεις µεταξύ της έννοιας των ευρωπαϊκών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων και των διαφορετικών εθνικών νοµοθεσιών των κρατών µελών, το δικαίωµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων πρέπει να προσδιορίζεται µε σαφήνεια. Η καταχώρηση των ποσοστώσεων και η επιβολή του συστήµατος θα πρέπει να ελέγχονται σε κεντρικό επίπεδο, καθώς οι εθνικές αρχές θα απολέσουν τη φυσική ικανότητα επιβολής των κανόνων όταν δεν θα υπάρχει πλέον η έννοια της «εθνικής ποσόστωσης». Από την άλλη πλευρά, η ιδιοκτησία ποσοστώσεων θα παράσχει τη δυνατότητα περιφερειακής συνδιαχείρισης από τους ενδιαφερόµενους φορείς. Στην περίπτωση αυτή, η περιφερειακή έκταση της συνδιαχείρισης θα καθορίζεται από τα όρια των αλιευτικών αποθεµάτων. Γενικά, όσο περισσότερες προϋποθέσεις επιβάλλονται στην ιδιοκτησία τόσο πιο ασθενές θα είναι το σχετικό δικαίωµα. Εξάλλου, η επιβολή πολλών προϋποθέσεων στην ιδιοκτησία και την εµπορία των αλιευτικών δικαιωµάτων θα περιορίσει την προσδοκώµενη αποδοτικότητα του συστήµατος. Ωστόσο, ό,τι και αν αποφασισθεί, ο ορισµός και η ρύθµιση των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο σαφείς και διάφανοι. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις θα ορίζονται ως µερίδιο των TAC ενός και µόνο είδους, τα οποία συνδέονται µε ένα αλιευτικό απόθεµα σε ορισµένη περιοχή. Για τα είδη που αλιεύονται µαζί, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα επιλογής ενός από αυτά, το γεγονός αυτό µπορεί να ληφθεί υπόψη κατά τον καθορισµό των TAC. Σε ορισµένες περιπτώσεις πολυειδικής αλιείας, ιδίως όταν τα είδη δεν µπορούν να επιλεγούν µεµονωµένα, η λύση ενδέχεται να βρίσκεται στις πολυειδικές ποσοστώσεις. Στις περιπτώσεις αυτές, πρέπει να διευκρινίζεται η σχέση µε τα TAC ενός είδους των ειδών που περιλαµβάνονται στις πολυειδικές ποσοστώσεις. Εάν τα είδη µπορούν να αποµονωθούν εν µέρει, καλύτερη λύση είναι η επιβολή ποσοστώσεων ανά είδος µε δυνατότητα ανταλλαγής ποσοστώσεων σε συγκεκριµένες προκαθορισµένες αναλογίες. Κάθε µορφή διαχείρισης της αλιευτικής ικανότητας ανά τµήµα στόλου θα δηµιουργήσει εντάσεις όσον αφορά την ελευθερία εµπορίας των ποσοστώσεων. Για την εισαγωγή ενός ευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, φαίνεται λογικό να αντικατασταθούν οι εθνικές άδειες αλιείας µε κοινοτικές άδειες αλιείας, για λόγους συνεκτικής διαχείρισης. Το δικαίωµα αλιείας θα µπορούσε επίσης να συνδέεται άµεσα µε την κατοχή ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, αφήνοντας κατ αυτόν τον τρόπο τη διαχείριση της αλιευτικής ικανότητας στην αγορά και µεγιστοποιώντας την αποδοτικότητα των εµπορεύσιµων αλιευτικών δικαιωµάτων. Πιθανή συνέπεια των ευρωπαϊκών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων είναι ότι η εµπορία αλιευτικών δικαιωµάτων θα συµβάλει στην εξισορρόπηση της κατοχής ποσοστώσεων και της αλιευτικής ικανότητας, τόσο σε ατοµικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο στόλων. Τελικώς, η κατοχή αλιευτικών δικαιωµάτων θα περιέλθει στους πιο αποδοτικούς αλιείς. DT\489797EL.doc vii

10 Όσον αφορά την εφαρµογή ενός ευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στο πλαίσιο της ΚΑΠ, οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται είναι η ύπαρξη TAC και ο σχεδιασµός ενός συστήµατος αρχικής κατανοµής TAC σε µεµονωµένους αλιείς. Επίσης, για πρακτικούς λόγους, οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις πρέπει να αφορούν περιορισµένο αριθµό ειδών, είτε τα κύρια εµπορικά είδη είτε είδη µε ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον. Η επιτυχής εφαρµογή ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων απαιτεί την πλήρωση ορισµένων πρακτικών και θεσµικών προϋποθέσεων για την υλοποίηση όλων των δυνατών οφελών του συστήµατος. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις πρέπει να µεταβιβάζονται ελεύθερα. Όσον αφορά την πανευρωπαϊκή πτυχή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, θα απαιτηθεί η θέσπιση νοµικού πλαισίου για τα ατοµικά δικαιώµατα ιδιοκτησίας στην αλιεία της ΕΕ. Η αποτελεσµατική επιβολή, η ύπαρξη κατάλληλης βάσης δεδοµένων και η ανοικτή αγορά για τις ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις θα εξασφαλίσουν τη διαφάνεια και την αξιοπιστία του συστήµατος. Η διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ανά είδος στην πολυειδική αλιεία απαιτεί κανόνες για τους συνδυασµούς των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων των µεµονωµένων αποθεµάτων. Οι αλιείς πρέπει ανά πάσα στιγµή να διαθέτουν οµάδες ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων που συµφωνούν µε τη σύνθεση των αλιευµάτων τους. Το σύστηµα των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα µπορούσε να τελεί υπό τη διαχείριση της Επιτροπής, αλλά θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα πιο αποτελεσµατικό να παραχωρηθεί η διαχείριση σε περιφερειακές επιτροπές διαχείρισης, οργανωµένες ανά αλιευτική περιοχή. Ο τοµέας της αλιείας θα µπορούσε να εκπροσωπείται στις περιφερειακές επιτροπές διαχείρισης. Όπως προαναφέρθηκε, οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις µπορούν να θεσπισθούν για κάθε απόθεµα για το οποίο έχουν ορισθεί TAC και ποσοστώσεις. Η εισαγωγή της διαχείρισης βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα ωφελήσει τόσο τα αποδοτικά όσο και τα λιγότερο αποδοτικά τµήµατα του στόλου. Τα πιο αποδοτικά τµήµατα του στόλου θα έχουν την ευκαιρία να επεκτείνουν τις επιχειρηµατικές δραστηριότητές τους. Τα λιγότερο αποδοτικά τµήµατα του στόλου θα έχουν τη δυνατότητα να πωλήσουν τα αλιευτικά δικαιώµατά τους και να λάβουν αποζηµίωση για την αποχώρησή τους από τον τοµέα. Βαλτική θάλασσα Στη Βαλτική θάλασσα η διαχείριση της αλιείας του γάδου µπορεί να γίνει µε αποτελεσµατικό τρόπο µέσω ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, οι οποίες θα αποτελούν αντικείµενο εµπορίας µεταξύ των στόλων βενθοπελαγικών τρατών και άλλων τµηµάτων των στόλων της ανίας, της Γερµανίας και της Σουηδίας. Από το 2004, η διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα αφορά επίσης τους στόλους των νέων κρατών µελών, δηλαδή της Πολωνίας, της Λεττονίας και της Λιθουανίας. Η αλιεία ρέγγας και παπαλίνας αφορά τµήµατα των στόλων των σηµερινών κρατών µελών της ΕΕ (Γερµανία, ανία, Σουηδία και Φινλανδία) καθώς και τµήµατα στόλων των υποψηφίων κρατών µελών (Πολωνία, Εσθονία και Λεττονία). Καθώς η ρέγγα και η παπαλίνα αλιεύονται µαζί από τα περισσότερα τµήµατα στόλων, για τα είδη αυτά µπορεί να εξετασθεί το ενδεχόµενο πολυειδικών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Βόρεια θάλασσα, Μάγχη, Σκαγεράκης και δυτικές ακτές της Σκοτίας Η αλιεία κορεγόνου στη Νότια θάλασσα είναι µεικτός τύπος αλιείας. Η διαχείριση των αποθεµάτων µπορεί να γίνει βάσει ποσοστώσεων ανά είδος, υπό την προϋπόθεση ότι οι αλιείς κατέχουν ποσόστωση για όλα τα είδη που υπόκεινται σε ποσοστώσεις και περιλαµβάνονται στα αλιεύµατά τους. Για τις δοκότρατες από τις Κάτω Χώρες και το Βέλγιο, ο γάδος και το νταούκι του Ατλαντικού αποτελούν παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Η διαχείριση της αλιείας της γλώσσας και της ευρωπαϊκής χωµατίδας στη Βόρεια θάλασσα µπορεί να γίνει ως µεικτός τύπος αλιείας, µε ποσοστώσεις ανά είδος για την ευρωπαϊκή χωµατίδα και τη γλώσσα. Προκειµένου να συµµετέχουν στην αλιεία, οι αλιείς θα πρέπει να κατέχουν ποσοστώσεις για τον γάδο, DT\489797EL.doc viii

11 το νταούκι του Ατλαντικού και άλλα είδη παρεµπιπτόντων αλιευµάτων. Στην αλιεία καραβίδας απαιτούνται ποσοστώσεις για παρεµπίπτοντα αλιεύµατα γάδου και άλλα παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Τα είδη της πελαγικής αλιείας (ρέγγα, σκουµπρί, σαφρίδι και προσφυγάκι) και τα είδη που εφοδιάζουν τη βιοµηχανική αλιεία (αµµόχελα, παπαλίνα, σύκο της Νορβηγίας, σαφρίδι και προσφυγάκι) θα µπορούσαν να αποτελέσουν αντικείµενο διαχείρισης βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ανά είδος, καθώς µπορούν να αλιευθούν µεµονωµένα. Νότια θαλάσσια ύδατα Τα εκτεταµένα αποθέµατα µπακαλιάρου αλιεύονται κυρίως στην περιοχή αυτή. Η διαχείριση του αποθέµατος αυτού θα µπορούσε να γίνει ως µεικτός τύπος αλιείας, µε ποσοστώσεις ανά είδος για τον µπακαλιάρο. Οι αλιείς πρέπει να κατέχουν ποσοστώσεις για όλα τα παρεµπίπτοντα αλιεύµατα των ειδών που υπόκεινται σε ποσόστωση. Η διαχείριση της αλιείας κορεγόνου στην Ιρλανδική θάλασσα και την Κελτική θάλασσα θα µπορούσε να γίνει βάσει ποσόστωσης ανά είδος για τον γάδο, τον µπακαλιάρο εγκλεφίνο και τα πλατύψαρα. Η διαχείριση της αλιείας άλλων βυθόβιων ιχθύων, π.χ. ζαγκέτας και πεσκανδρίτσας, θα µπορούσε επίσης να γίνει βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ανά είδος, επιπλέον των ποσοστώσεων για τα συναφή παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Ιβηρική χερσόνησος Η διαχείριση της αλιείας βυθόβιων ιχθύων στα ανοικτά της Ιβηρικής χερσονήσου θα µπορούσε να γίνει ως µεικτός τύπος αλιείας, µε ποσοστώσεις ανά είδος για τον µπακαλιάρο, τη ζαγκέτα και την πεσκανδρίτσα. Η αλιεία σαρδέλας και γαύρου γίνεται κυρίως από ισπανικά, πορτογαλικά και γαλλικά γρι-γρι. Τα τµήµατα αυτά θα µπορούσαν να επωφεληθούν από την εισαγωγή της διαχείρισης βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων για τα προαναφερθέντα είδη. Μεσόγειος θάλασσα Η εφαρµογή TAC στην περιοχή αυτή είναι αµφισβητήσιµη λόγω του µεγάλου αριθµού ειδών που περιλαµβάνονται στα αλιεύµατα. Εποµένως, η περιοχή της Μεσογείου δεν µπορεί να επωφεληθεί από ένα σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, µε εξαίρεση ίσως την αλιεία τόνου. ιαχείριση µεικτού τύπου αλιείας µέσω ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων Κατά τον σχεδιασµό του συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η αλιεία στην ΕΕ είναι σχεδόν παντού µεικτός τύπος αλιείας. Η πιο γενική µορφή ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων είναι εκείνη στην οποία κατανέµονται ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις ανά απόθεµα για κάθε απόθεµα της συγκεκριµένης αλιείας: κάθε ατοµική µεταβιβάσιµη ποσόστωση ορίζεται ως µερίδιο σε όλα τα αποθέµατα για τα οποία έχουν καθορισθεί TAC. Εάν αλιεύεται µικρός αριθµός από τα στοχευόµενα είδη σε µία σχετικώς σταθερή σύνθεση αλιευµάτων, µπορεί να εφαρµοσθεί η λεγόµενη µέθοδος του «ισοδύναµου γάδου». Στην περίπτωση αυτή, ορίζεται µία ατοµική µεταβιβάσιµη ποσόστωση για το σύνολο του κυριότερου στοχευόµενου είδους και υπολογίζονται ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις για συγκεκριµένα είδη σε σχέση µε τη συνολική ατοµική µεταβιβάσιµη ποσόστωση χρησιµοποιώντας συντελεστές ισοδύναµου γάδου. Μία άλλη µέθοδος, η οποία ενδείκνυται κυρίως όταν είναι δυνατό να προσδιορισθεί ένα κυρίαρχο στοχευόµενο είδος, συνίσταται στον καθορισµό ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης µόνο για το κύριο στοχευόµενο είδος, θεωρώντας τα υπόλοιπα είδη ως παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Όταν η αλιεία δεν µπορεί να επικεντρωθεί σε ένα είδος και δεν υπάρχει µία κύρια οµάδα αποθεµάτων στην αλιεία, όπως συµβαίνει για παράδειγµα στη Μεσόγειο, µπορεί να ορισθεί µία πραγµατική πολυειδική ποσόστωση. Το σύστηµα των ποσοστώσεων ανά απόθεµα αποτελεί τη βάση του συστήµατος που βρίσκεται εγγύτερα στην έννοια των µεταβιβάσιµων δικαιωµάτων. Η διευκόλυνση της γενικής αυτής αρχής DT\489797EL.doc ix

12 αποτελεί ένα ορθό πρώτο βήµα για την εισαγωγή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων σε όλους τους τύπους αλιείας της ΕΕ όπου κάτι τέτοιο είναι δυνατό. Σύµφωνα µε τις περιπτωσιολογικές µελέτες, ο τελικός σχεδιασµός της διαχείρισης των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων για κάθε αλιεία θα αναπτυχθεί σταδιακά µε τη συµµετοχή των ενδιαφεροµένων φορέων. Συµπέρασµα Η διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων παρέχει κίνητρα για την επίτευξη της βέλτιστης κατανοµής των πόρων (εργασία, κεφάλαιο και αλιευτικά αποθέµατα), µε αποτέλεσµα η σπανιότητα του προϊόντος να αντικατοπτρίζεται στην τιµή του. Αναγνωρίζεται ότι οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις εµφανίζουν µειονεκτήµατα που συνδέονται µε το γεγονός ότι παρέχουν κίνητρα για απορρίψεις και µε το ενδεχόµενο κάποιες αλιευτικές κοινότητες να απολέσουν τα αλιευτικά δικαιώµατά τους. Επίσης πρέπει να αναµένονται δυσκολίες σχετικές µε την παρακολούθηση και την επιβολή του συστήµατος. Θεωρητικά, τα εµπορεύσιµα αλιευτικά δικαιώµατα αποτελούν πρόδροµο της τάσης για συγκέντρωση των αλιευτικών δικαιωµάτων, γεγονός που σηµαίνει ότι θα µειωθεί ο αριθµός των κατόχων ποσοστώσεων. Ωστόσο, οι περιπτωσιολογικές µελέτες δεν παρέχουν αδιάσειστες αποδείξεις για τέτοιες τάσεις συγκέντρωσης. Οι περιοχές που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία δεν είναι πάντα εκείνες στις οποίες οι αλιευτικές δραστηριότητες είναι πιο αποδοτικές. Ως εκ τούτου, η δυνατότητα εµπορίας των ποσοστώσεων µπορεί να οδηγήσει σε πώληση ποσοστώσεων από ορισµένες αλιευτικές κοινότητες, προκαλώντας πιθανώς προβλήµατα ανεργίας. Ωστόσο, πρέπει να τονισθεί ότι οι συνέπειες αυτές είναι δυνατό να επέλθουν ακόµη και χωρίς (τυπικά) εµπορεύσιµα αλιευτικά δικαιώµατα. Στις ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις ενδέχεται να επενδύσουν επίσης επενδυτές εκτός του τοµέα της αλιείας (π.χ. επιχειρήσεις µεταποίησης, αλυσίδες υπεραγορών). Η έκταση του φαινοµένου θα εξαρτηθεί από τις προϋποθέσεις ιδιοκτησίας των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Η συνέπεια αυτή είναι λιγότερο πιθανή, εάν οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις συνδέονται µε τα σκάφη. Ωστόσο, πρέπει να τονισθεί ότι πολλά από τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα του συστήµατος θα εµφανίζονταν και µε εναλλακτικά συστήµατα διαχείρισης, ορθά εφαρµοσµένα, τα οποία βασίζονται στην κατανοµή ατοµικών αλιευτικών ποσοστώσεων. Επίσης, τα περισσότερα µειονεκτήµατα που συνδέονται µε τη διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ισχύουν επίσης για τα εναλλακτικά συστήµατα διαχείρισης. Σε σύγκριση µε ένα σύστηµα µη µεταβιβάσιµων ατοµικών δικαιωµάτων, όπως αυτό που ισχύει στο πλαίσιο της ισχύουσας ΚΑΠ, τα οικονοµικά οφέλη των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων συνδέονται σε µεγάλο βαθµό µε την ευελιξία που παρουσιάζουν για τους αλιείς. Όλες οι περιπτώσεις δείχνουν ότι οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις µπορούν να έχουν ως αποτέλεσµα ένα πρακτικό και λειτουργικό σύστηµα διαχείρισης. Σε όλες τις περιπτώσεις, η λειτουργία του συστήµατος βελτιώθηκε, καθώς οι αλιείς έµαθαν βαθµιαία να λειτουργούν στο πλαίσιό του και το αποδέχθηκαν. Τη σαφέστερη ένδειξη για τα οφέλη της νόµιµης εµπορίας ποσοστώσεων αποτελεί ο µεγάλος όγκος ποσοστώσεων που αποτελούν αντικείµενο εµπορίας στις περιπτώσεις όπου αυτή επιτρέπεται. Στις ευρωπαϊκές περιπτώσεις, η πρακτική και η αποδοχή του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων αναπτύχθηκε σε τέτοιο βαθµό, ώστε µπορούµε να πούµε ότι το ανεπαρκές νοµικό πλαίσιο για την αντιµετώπιση των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ως δικαιωµάτων ιδιοκτησίας και για την εµπορία ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων αποτελεί εµπόδιο για την αποδοτική λειτουργία του συστήµατος. Το µέγεθος του στόλου δεν µειώθηκε σε όλες τις περιπτώσεις µετά την εισαγωγή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Ωστόσο, σε ορισµένες περιπτώσεις, το σύστηµα των ποσοστώσεων έχει εδραιωθεί σε τέτοιο βαθµό ώστε η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα δεν βοηθά τους αλιείς να αποκτήσουν δωρεάν πρόσθετες ποσοστώσεις. DT\489797EL.doc x

13 εν υπάρχουν αδιαµφισβήτητες αποδείξεις ότι το σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων είχε θετικό αντίκτυπο στα αποθέµατα ιχθύων, ιδίως εάν η αλιεία αφορά κοινά αποθέµατα. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαφορές µεταξύ εκφορτώσεων και TAC µειώθηκαν βαθµιαία. Υπάρχουν σαφείς αποδείξεις ότι τα συστήµατα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων δεν επέλυσαν τα προβλήµατα των απορρίψεων. Ωστόσο, εάν µεγάλο µέρος της εµπορίας ποσοστώσεων αφορούσε την προσαρµογή της σύνθεσης των ποσοστώσεων, µπορεί κανείς να συµπεράνει ότι οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις συνέβαλαν στην καλύτερη εξισορρόπηση των ατοµικών δικαιωµάτων και των πραγµατικών αλιευµάτων. Υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για ορισµένες αυξήσεις στη συγκέντρωση των ποσοστώσεων, η οποία αναµένεται να οδηγήσει σε βελτίωση των οικονοµικών συνθηκών. Είναι συζητήσιµο κατά πόσο τα θετικά οικονοµικά αποτελέσµατα και οι τάσεις συγκέντρωσης θα ήταν µικρότερες σε περίπτωση διαφορετικής διαχείρισης της αλιείας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τιµές αγοράς και µίσθωσης ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων είναι σχετικά υψηλές. Το γεγονός αυτό εµποδίζει την είσοδο νέων παραγόντων στην αλιεία και δεν επιτρέπει στις περιοχές που απώλεσαν τις ποσοστώσεις τους να τις επανακτήσουν. Εκ των πραγµάτων, όλα τα συστήµατα ποσοστώσεων τείνουν να εξελιχθούν σε συστήµατα µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Επί του παρόντος, οι ποσοστώσεις αλλάζουν χέρια µεταξύ των κρατών µελών, µε τη µεταφορά ποσοστώσεων και την ανταλλαγή ποσοστώσεων. Τα αποθέµατα µειώνονται σταθερά, παρά την εφαρµογή της ΚΑΠ τα τελευταία 25 χρόνια. Το ισχύον σύστηµα ποσοστώσεων της ΕΕ όχι µόνο δεν έχει καταφέρει να θέσει υπό έλεγχο τις απορρίψεις, αλλά παρέχει επιπλέον κίνητρα για τη διατήρηση επί του σκάφους των ιχθύων µεγαλύτερης αξίας. Η εισαγωγή ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στην ΕΕ θα είχε πολλές συνέπειες στο θεσµικό, νοµικό και πολιτικό πλαίσιο της ΚΑΠ. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις στην ΕΕ θα µπορούσαν να αποφασίζονται και να τελούν υπό τη διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εναλλακτικώς, το έργο αυτό θα µπορούσε να ανατεθεί στα κράτη µέλη. Και στις δύο περιπτώσεις, είναι προφανές ότι η αρχική κατανοµή θα βασιζόταν στη σχετική σταθερότητα και στα µερίδια εθνικών ποσοστώσεων, µε βάση το ατοµικό ιστορικό αλιείας ή τις ισχύουσες εθνικές ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις πρέπει να αφορούν συγκεκριµένα αποθέµατα, και δεν πρέπει να επιτρέπεται η µεταφορά ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ενός είδους µεταξύ διαφορετικών αποθεµάτων. Προκειµένου να αποφευχθούν οι αντιφάσεις µεταξύ της έννοιας των ευρωπαϊκών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων και των διαφορετικών εθνικών νοµοθεσιών των κρατών µελών, το δικαίωµα της ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης δεν πρέπει να ορίζεται ρητώς ως δικαίωµα ιδιοκτησίας. Η θέσπιση ενός πανευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα µεταβάλει τα συµφέροντα των εθνικών και περιφερειακών φορέων διαχείρισης, καθώς τα συµφέροντα που σχετίζονται µε τα τοπικά αποθέµατα θα ενταχθούν σε διεθνές πλαίσιο και δεν θα συνδέονται πλέον µε τα εθνικά τοπικά συµφέροντα. Στη νέα κατάσταση, η ιδιοκτησία ποσοστώσεων θα παρέχει τη βάση για περιφερειακή συνδιαχείριση από τους ενδιαφερόµενους φορείς σε διεθνές επίπεδο. Η εισαγωγή ενός πανευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων προϋποθέτει ένα αξιόπιστο πανευρωπαϊκό σύστηµα καταχώρησης των ποσοστώσεων, παρακολούθησης και επιβολής του. Η εισαγωγή ενός πανευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων θα παράσχει τη νοµική βάση για την υφιστάµενη διεθνή εµπορία αλιευτικών δικαιωµάτων και θα δηµιουργήσει µεγαλύτερη ασφάλεια και διαφάνεια. Το ερώτηµα «ποια αλιεία ενδείκνυται για συστήµατα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων» δεν συνδέεται µε τις θάλασσες ή τα αλιευτικά πεδία, αλλά µε τον πολυειδικό χαρακτήρα της αλιείας. Ως προς αυτό, δεν υπάρχει σαφής διάκριση µεταξύ µονοειδικής και πολυειδικής αλιείας. Σχεδόν παντού στην ΕΕ η αλιεία αφορά περισσότερα του ενός είδη. Σηµαντικό είναι κατά πόσο οι αλιείς µπορούν να DT\489797EL.doc xi

14 στοχεύουν συγκεκριµένα είδη. Η προϋπόθεση αυτή δεν πληρούται στην περίπτωση της πολυειδικής αλιείας της Μεσογείου και στην περίπτωση της πολυειδικής αλιείας στον Ατλαντικό όπου χρησιµοποιούνται πολλαπλά αλιευτικά εργαλεία. Αναπόφευκτα πρέπει να αναπτυχθούν εξατοµικευµένες λύσεις, όπως προκύπτει και από τις περιπτώσεις που αναλύονται. Οι πιθανές συνέπειες ενός πανευρωπαϊκού συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων αντιστοιχούν στα συµπεράσµατα της θεωρητικής ανάλυσης και των περιπτωσιολογικών µελετών. Η εµπορία αλιευτικών δικαιωµάτων θα έχει ως αποτέλεσµα περισσότερη ευελιξία και καλύτερη εξισορρόπηση των ποσοστώσεων και των αλιευτικών ικανοτήτων, σε ατοµικό επίπεδο και σε επίπεδο στόλου. Οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις ενδέχεται να επιφέρουν αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων που εξαρτώνται από την αλιεία. Ωστόσο, πρέπει να τονισθεί ότι πολλές από τις συνέπειες αυτές θα εµφανίζονταν και µε εναλλακτικά συστήµατα διαχείρισης που βασίζονται στην κατανοµή ατοµικών αλιευτικών ποσοστώσεων. Η διαπεριφερειακή και η διακρατική µεταφορά ποσοστώσεων ενδέχεται να επηρεάσει τη γεωγραφική κατανοµή των εκφορτώσεων και, ως εκ τούτου, τον εφοδιασµό των τοπικών µεταποιητικών βιοµηχανιών σε πρώτες ύλες. Ο ειδικός σχεδιασµός του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων εξαρτάται από τη συγκεκριµένη αλιεία, δηλαδή από τα σχετικά αποθέµατα, την αλιευτική περιοχή και τη σύνθεση του στόλου. Στην περίπτωση της πολυειδικής αλιείας, υπάρχουν αρκετές επιλογές για τον σχεδιασµό του συστήµατος ποσοστώσεων, από τις πολλαπλές ποσοστώσεις ανά είδος έως τις συνολικές πολυειδικές ποσοστώσεις. Στη Βαλτική θάλασσα µπορεί να γίνει αποτελεσµατική διαχείριση της αλιείας γάδου µέσω ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Καθώς η ρέγγα και η παπαλίνα αλιεύονται µαζί από τα περισσότερα τµήµατα στόλων, για τα είδη αυτά ενδέχεται να εξετασθεί η εφαρµογή πολυειδικών ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Η διαχείριση της αλιείας κορεγόνου στη Βόρεια θάλασσα µπορεί να γίνει βάσει ποσόστωσης ανά είδος, υπό την προϋπόθεση ότι οι αλιείς κατέχουν την ποσόστωση για όλα τα είδη που υπόκεινται σε ποσοστώσεις και περιλαµβάνονται στα αλιεύµατά τους. Η διαχείριση της αλιείας της ευρωπαϊκής χωµατίδας και της γλώσσας µπορεί να γίνει βάσει ποσόστωσης ανά είδος. Στην αλιεία καραβίδας, απαιτούνται ποσοστώσεις για τα παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Η διαχείριση της πελαγικής αλιείας (ρέγγα, σκουµπρί, σαφρίδι και προσφυγάκι) και της αλιείας ειδών που τροφοδοτούν τη βιοµηχανική αλιεία (αµµόχελα, παπαλίνα, σύκο της Νορβηγίας, σαφρίδι και προσφυγάκι) θα µπορούσε να γίνει βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ανά είδος, καθώς µπορούν να αλιευθούν χωριστά. Η διαχείριση του αποθέµατος µπακαλιάρου στα νότια θαλάσσια ύδατα θα µπορούσε να γίνει βάσει ποσοστώσεων ανά είδος για τον µπακαλιάρο, οι δε αλιείς πρέπει να κατέχουν ποσοστώσεις για όλα τα παρεµπίπτοντα αλιεύµατα των ειδών που υπόκεινται σε ποσοστώσεις. Η διαχείριση της αλιείας κορεγόνου στην Ιρλανδική και την Κελτική θάλασσα θα µπορούσε να γίνει βάσει ποσοστώσεων ανά είδος για τον γάδο, τον µπακαλιάρο εγκλεφίνο και τα πλατύψαρα. Η διαχείριση της αλιείας άλλων βυθόβιων αποθεµάτων θα µπορούσε επίσης να γίνει βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ανά είδος, επιπλέον των ποσοστώσεων για τα συναφή παρεµπίπτοντα αλιεύµατα. Η διαχείρισης της αλιείας βυθόβιων ειδών στα ανοικτά της Ιβηρικής χερσονήσου θα µπορούσε να γίνει ως µεικτός τύπος αλιείας, µε ποσοστώσεις ανά είδος για τον µπακαλιάρο, την ζαγκέτα και την πεσκανδρίτσα. Η εφαρµογή TAC στη Μεσόγειο είναι αµφισβητούµενη, λόγω του µεγάλου αριθµού ειδών που περιλαµβάνονται στα αλιεύµατα. Εποµένως, η περιοχή της Μεσογείου δεν µπορεί να επωφεληθεί του συστήµατος των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, µε εξαίρεση ίσως την αλιεία τόνου. DT\489797EL.doc xii

15 Κατά τον σχεδιασµό του συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι σχεδόν παντού στην ΕΕ η αλιεία είναι µεικτός τύπος αλιείας. Από όλους τους υπάρχοντες τρόπους χειρισµού του µεικτού τύπου αλιείας, το σύστηµα των ποσοστώσεων ανά απόθεµα για τα κυριότερα στοχευόµενα είδη αποτελεί τη βάση του συστήµατος που βρίσκεται εγγύτερα στην ουσία των µεταβιβάσιµων δικαιωµάτων. Η διευκόλυνση της γενικής αυτής αρχής αποτελεί ένα ορθό πρώτο βήµα για την εισαγωγή των ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων σε όλους τους τύπους αλιείας της ΕΕ όπου αυτό είναι δυνατό. Οι περιπτωσιολογικές µελέτες δείχνουν ότι ο τελικός σχεδιασµός της διαχείρισης βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων για κάθε αλιευτική περιοχή πρέπει να αναπτύσσεται βαθµιαία µε τη συµµετοχή των ενδιαφερόµενων φορέων. Συνοπτική παρουσίαση του εγγράφου Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται συνοπτική παρουσίαση της µελέτης και του ιστορικού της. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται το ιστορικό υπόβαθρο των δικαιωµάτων ιδιοκτησίας στη διαχείριση της αλιείας, και ειδικότερα οι ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις και το νοµικό πλαίσιο των δικαιωµάτων ιδιοκτησίας. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τέσσερις περιπτώσεις στις οποίες εφαρµόζονται ατοµικές µεταβιβάσιµες ποσοστώσεις. Πρόκειται για το ολλανδικό σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων, για το σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων σκάφους της Ισλανδίας, το σύστηµα αλιευτικών ποσοστώσεων του Ηνωµένου Βασιλείου και το σύστηµα ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων της Νέας Ζηλανδίας. Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται σύγκριση των τεσσάρων συστηµάτων διαχείρισης βάσει ποσοστώσεων, όπως αυτά περιγράφηκαν στις περιπτωσιολογικές µελέτες. Στο πέµπτο κεφάλαιο αξιολογούνται οι αδυναµίες της ισχύουσας κοινής αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ, µε έµφαση στον αντίκτυπο της ΚΑΠ στα αποθέµατα, στην κυριαρχία της βιολογίας µε τη διαχείριση των εκροών αντί της διαχείρισης των εισροών, στη θεώρηση της ΚΑΠ από τους ενδιαφερόµενους φορείς, στο χρονοδιάγραµµα για τον σχεδιασµό στο πλαίσιο της ΚΑΠ, στις εθνικές πτυχές της ΚΑΠ, στην ειδική θέση της Μεσογείου και σε ζητήµατα σχετικής σταθερότητας. Στο έκτο κεφάλαιο αναλύεται η πιθανή εφαρµογή ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων στο πλαίσιο της ΚΑΠ. Εξετάζονται ζητήµατα που αφορούν την αρχή της σχετικής σταθερότητας, την επικουρικότητα, τις νοµικές συνέπειες καθώς και το σχεδιασµό και τις συνέπειες ενός συστήµατος ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων. Το έβδοµο κεφάλαιο περιέχει τα κύρια πορίσµατα και τα συµπεράσµατα της έκθεσης. DT\489797EL.doc xiii

16 Κατάλογος πινάκων Πίνακας 3.1. Πίνακας 3.2. Πίνακας 3.3. Εξέλιξη του ολλανδικού συστήµατος διαχείρισης ποσοστώσεων για την αλιεία γλώσσας και ευρωπαϊκής χωµατίδας 22 Εξέλιξη του ολλανδικού συστήµατος διαχείρισης ποσοστώσεων για την αλιεία γάδου και νταουκιού του Ατλαντικού 23 Εξέλιξη του ολλανδικού συστήµατος διαχείρισης ποσοστώσεων για την αλιεία ρέγγας 24 Πίνακας 3.4. Εθνικές οργανώσεις αλιείας στις Κάτω Χώρες 27 Πίνακας 3.5. Πίνακας 3.6. Πίνακας 3.7. Πίνακας 3.8. Κατανοµή των κατόχων ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων ως προς το µέγεθος της ατοµικής µεταβιβάσιµης ποσόστωσης, εκπεφρασµένη ως µερίδιο (ποσοστό) της συνολικής κατανεµηµένης ποσόστωσης των Κάτω Χωρών για τη γλώσσα το 1988, το 1994, το 1997 και το Μερίδιο επιχειρήσεων που κατέχουν περισσότερα από ένα σκάφη, σε στόλο και αλιευτικά δικαιώµατα (%) 32 Μέγεθος του αλιεύσιµου αποθέµατος γάδου, TAC και εκφορτώσεις. (σε χιλιάδες τόνους) 38 Εκφορτώσεις ορισµένων σηµαντικών ειδών των ισλανδικών υδάτων (σε χιλιάδες τόνους) 39 Πίνακας 3.9. Μέγεθος του ισλανδικού αλιευτικού στόλου (εκτός σκαφών χωρίς κατάστρωµα) 40 Πίνακας Μέσος αριθµός ηµερών στη θάλασσα 41 Πίνακας Προστιθέµενη αξία ανά ανθρωποέτος. Μονάδα: χιλιάδες κορόνες Ισλανδίας 42 Πίνακας Έσοδα, καθαρά κέρδη 43 Πίνακας Μεταβιβάσεις ποσοστώσεων για όλα τα είδη. Μονάδα: τόνοι «ισοδύναµου τόνου» 45 Πίνακας Μεταβιβάσεις ποσοστώσεων µεταξύ σκαφών - Μονάδα: τόνοι 45 Πίνακας Γεωγραφική κατανοµή των κατεχόµενων µεριδίων ποσοστώσεων, αθροισµένων σε τρέχουσες τιµές 46 Πίνακας Περιφερειακή κατανοµή των εκφορτώσεων 46 Πίνακας Κατανοµή των εκφορτώσεων ανάλογα µε το µέγεθος της αλιευτικής πόλης το Πίνακας Κατανοµή µεριδίων ποσοστώσεων σε τρέχουσες τιµές ανάλογα µε το µέγεθος της αλιευτικής πόλης 47 Πίνακας Κατανοµή µεριδίων ποσοστώσεων στα κύρια είδη ποσοστώσεων - Άθροιση βάσει τρεχουσών τιµών 48 Πίνακας Κατανοµή µεριδίων ποσοστώσεων στα κύρια είδη ποσοστώσεων - Άθροιση βάσει τρεχουσών τιµών, οι συγχωνεύσεις ελήφθησαν υπόψη 48 DT\489797EL.doc xiv

17 Πίνακας Αριθµός επιχειρήσεων σε κάθε κατηγορία µεγέθους (ορίζεται ως προς τη συνολική κατανεµηµένη ποσόστωση Το άθροισµα της ποσόστωσης γίνεται χρησιµοποιώντας µέσες τοµές στη διάρκεια ενός έτους ποσόστωσης) 49 Πίνακας Μερίδιο της αξίας των αλιευµάτων (τιµές εκ του σκάφους) σε εκατοµµύρια κορόνες Ισλανδίας 49 Πίνακας Εκφορτώσεις στο Ηνωµένο Βασίλειο ( ) 51 Πίνακας Στόλος του Ηνωµένου Βασιλείου ( ) 52 Πίνακας Ο στόλος του Ηνωµένου Βασιλείου κατά τµήµατα ( ) 52 Πίνακας Απασχόληση, αριθµός αλιέων στο Ηνωµένο Βασίλειο ( ) 52 Πίνακας Λιµένες εκφόρτωσης βυθόβιων ειδών στο Ηνωµένο Βασίλειο ( ) 53 Πίνακας Κύριες εκφορτώσεις του στόλου του Ηνωµένου Βασιλείου κατά πελαγικό λιµένα ( ) 53 Πίνακας Η αλιεία ως µερίδιο του ΑΕγχΠ του Ηνωµένου Βασιλείου ( ) 54 Πίνακας Απόσπασµα του πίνακα πελαγικών ειδών «Αξία αλιευµάτων 100 µονάδων ορισµένης κατανεµηθείσας ποσόστωσης» - Ηνωµένο Βασίλειο Πίνακας Απόσπασµα του πίνακα βυθόβιων ειδών «Αξία αλιευµάτων 100 µονάδων ορισµένης κατανεµηθείσας ποσόστωσης» - Ηνωµένο Βασίλειο Πίνακας Απόσπασµα του πίνακα κατανοµής πελαγικών ειδών του Ηνωµένου Βασιλείου για τρία αποθέµατα το Πίνακας Απόσπασµα του πίνακα κατανοµής βυθόβιων ειδών του Ηνωµένου Βασιλείου για τρία αποθέµατα 60 Πίνακας Ο ρόλος των ενώσεων κατόχων ποσοστώσεων και της κυβέρνησης στη συνδιαχείριση 77 Πίνακας Αρχικά TAC σε σύγκριση µε τα αλιεύµατα του Πίνακας Όγκος και αξία των εξαγωγών θαλάσσιων ειδών της Νέας Ζηλανδίας ( ) 80 Πίνακας Εξέλιξη των τιµών των ποσοστώσεων για επιλεγµένα είδη 80 Πίνακας Ιδιοκτησία ποσοστώσεων 81 Πίνακας ιάρθρωση του στόλου ( ) 81 Πίνακας Απασχόληση στον τοµέα της αλιείας ( ) 82 Πίνακας 6.1. Πίνακας 6.2. Πίνακας I.1. Κύριες κατηγορίες αποθεµάτων κατάλληλων για διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων και κύριοι αλιευτικοί στόλοι που θα επωφεληθούν από τη διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων 102 Βιοµηχανικά είδη κατάλληλα για διαχείριση βάσει ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων 103 Κύρια αποθέµατα κατάλληλα για διαχείριση µέσω ατοµικών µεταβιβάσιµων ποσοστώσεων και κύριοι εµπλεκόµενοι αλιευτικοί στόλοι 117 DT\489797EL.doc xv

18 Κατάλογος σχηµάτων Η διαχείριση της αλιείας Σχήµα 3.1. Παραγωγικότητα της αλιείας, συνολικά µεγέθη αποθεµάτων και αλιευµάτων. είκτες Σχήµα 3.2. Κατανοµή της αλιείας για τα κύρια είδη βυθόβιων ιχθύων 42 Σχήµα 3.3. Μεικτά κέρδη µετά την απόσβεση, αλλά προ τόκων (και όλων των εξόδων των ποσοστώσεων) ως µερίδιο της προστιθέµενης αξίας ( ) 43 Σχήµα 3.4. Λόγος της τιµής εκµίσθωσης της ποσόστωσης και της αγοραίας τιµής (ιχθυόσκαλα) των ιχθύων Ιαν εκ Σχήµα 3.5. Κόστος της µίσθωσης ποσοστώσεων γάδου στο Ηνωµένο Βασίλειο ( ) 65 DT\489797EL.doc xvi

19 Κατάλογος ακρωνυµίων AID LNV NEAFC NRLMG NVB NZLRIC TAC TOKM ΚΑΠ ΠΠΠ ΣΠΑ ΣΠΣ Υπηρεσία Γενικών Επιθεωρήσεων (Algemene Inspectie Dienst LNV) Υπουργείο Γεωργίας, ιαχείρισης του Περιβάλλοντος και Αλιείας των Κάτω Χωρών Επιτροπή Αλιείας του Βορειοανατολικού Ατλαντικού Εθνική οµάδα διαχείρισης της καραβίδας Ένωση ολλανδών αλιέων (Nederlandse Vissersbond) Συµβούλιο του τοµέα της καραβίδας της Νέας Ζηλανδίαςl Συνολικά επιτρεπόµενα αλιεύµατα Te Ohu Kai Moana (Επιτροπή αλιείας της συνθήκης του Waitingi) Κοινή αλιευτική πολιτική Πολυετές πρόγραµµα προσανατολισµού Συµβούλιο Προϊόντων Αλιείας (Productschap Vis) ορυφορικό σύστηµα παρακολούθησης σκαφών DT\489797EL.doc xvii

20 Κατάλογος ειδών που υπάγονται στο σύστηµα διαχείρισης βάσει ποσοστώσεων της Νέας Ζηλανδίας Η διαχείριση της αλιείας Κωδικός είδους Κοινή ονοµασία Συνολικά επιτρεπόµενα εµπορικά αλιεύµατα 1998 (τόνοι) Παράκτια είδη µε πτερύγια BCO γαλάζιος µπακαλιάρος BNS λαβράκι BYX µπερυτσίδα ELE καλλόρυγχος 715 FLA πλατύψαρα GMU κέφαλος GUR ερυθρό καπόνι HPB βλάχος JDO χριστόψαρο JMA µπλε τροµπέτα 604 JMA µαυροσαύριδο RCO κόκκινος µπακαλιάρος SCH καρχαρίας αγέλης SNA λούτζενος SPO γαλέος STA λύχνος TAR ψευτοσαργός TRE κοκκάλι Αστακοειδή CRA καραβίδα Άλλα ασπόνδυλα PAU αυτί της θάλασσας SQU καλαµάρι Είδη µε πτερύγια υδάτων µέσου βάθους BAR φίδι HAK µπακαλιάρος HOK γρεναδιέρος της Νέας Ζηλανδίας LIN ποντίκι SKI βασιλικός εσκολάρ SWA στικτοχειλού WAR µπλε χειλού Είδη µε πτερύγια βαθέων υδάτων OEO ψευτόκοτα ORH καθρεπτόψαρο DT\489797EL.doc xviii