ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ (Εάν Υπαρχη ακομη κανεις) Τώρα που η πομφόλυγα της φάρσας που ονομάζεται Ελληνικό Πανεπιστήμιο έσπασε,

Transcript

1 ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ (Εάν Υπαρχη ακομη κανεις) Τώρα που η πομφόλυγα της φάρσας που ονομάζεται Ελληνικό Πανεπιστήμιο έσπασε, νομίζω είναι χρήσιμες μερικές επισημάνσεις. Στις ανώτατες και «ανώτατες» Ελληνικές Σχολές η μεγάλη πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ προσποιείται ότι διδάσκει και ερευνά, η πλειονότητα των φοιτητών προσποιείται ότι σπουδάζει και η Πολιτεία προσποιείται ότι αμοίβει τους μεν και υποστηρίζει οικονομικά τους δε. Α. Τα μέλη ΔΕΠ : είναι ανήκουστο ακόμη και για τριτοκοσμικές χώρες να λέγεται ανερυθριάστως ότι δεν επιθυμούν την αξιολόγηση, αντί να επιζητούν την κατά το δυνατόν αυστηρότερη κρίση του έργου ενός εκάστου και της Σχολής που έκαστος ανήκει. Φυσικά αναγνωρίζω τον κίνδυνο να αποδειχθή ότι πλείστες Σχολές πρέπει να κλείσουν και πολλά μέλη ΔΕΠ να εύρουν άλλο βιοποριστικό επάγγελμα εξ ου και αντίδραση.(εννοειται πολύ περισσότερο κοπιαστικό). Κατά την γνώμη μου αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα και όλα τα άλλα αποτελούν προσχήματα συγκαλύψεως. Νομίζω ότι ήλθε η ώρα να απαιτήσουμε την αξιολόγηση και θα ήταν ευχής έργον να γίνη επί του θέματος ΕΠΩΝΥΜΗ καταγραφή των απόψεων όλων των μελών ΔΕΠ ανά πανεπιστήμιο ώστε να γνωρίζουμε την πραγματική κατάσταση και να μην επιτρέπεται σε περίεργα συσσωματώματα όπως η ΠΟΣΔΕΠ να ομιλούν εξ ονόματος όλων μας. Η νυν εμφάνιση των αξιωματούχων της ΠΟΣΔΕΠ από τα ΜΜΕ, μόνον αίτιο εξευτελισμού αποτελεί. Καλόν θα ήταν να θυμηθούν ότι το αρχαίο ρήμα παιδαγωγώ σημαίνει άγω τους παίδας και όχι άγομαι από τους παίδας. Δεν θα ήταν νομίζω άσκοπο να προταθή η ανά τετραετίαν επαναξιολόγηση όλων των ΔΕΠ ( και της πρώτης βαθμίδος) από εκλεκτορικά σώματα των οποίων η πλειοψηφία θα είναι ουδέτερη (άλλα Πανεπιστήμια εσωτερικού και εξωτερικού) Το δε νυν έχον, δεν

2 αποτελεί υπερβολή το λεχθέν από φίλτατο καλό φίλο και συνάδελφο, ότι οι περισσότεροι εξ ημών αναλόγως του έργου που προσφέρουμε, έχουμε τις υψηλότερες αργομισθίες της Ευρώπης ( με πιθανή εξαίρεση τους Πολιτικούς θα προσέθετα). Β. Οι φοιτηταί: Εδώ η παράνοια φτάνει στο αποκορύφωμα. Οι «επαναστάτες» αγωνίζονται να μην αλλάξη τίποτα. Η αξιολόγηση θα υποβαθμίση τα πτυχία τους! Η εντατικοποίηση (sic) θα βλάψη το επαγγελματικό τους μέλλον! Οι σπουδασταί του Πολυτεχνείου Κρήτης περισπουδάστως καταφέρονται κατά της Πρυτανείας και απαιτούν τη μη σύνδεση με τις επιχειρήσεις αλλά και ταυτοχρόνως απαιτούν εξασφαλισμένη ισόβιο εργασία! Και ουδείς διερωτάται που ακριβώς θα εργασθούν χωρίς τη σύνδεση με τις επιχειρήσεις και βιομηχανίες ; Ταυτοχρόνως οι ίδιοι καταρρακώνουν το περίφημο άσυλο και επιβάλλουν ένα φασιστικό καθεστώς όπου ακριβώς απαγορεύεται η διδασκαλία και έρευνα. Γ. Η πολιτεία: Τρέμει προ του «πολιτικού κόστους». Και φυσικά επί έτη απαξιώνει τα Πανεπιστήμια, πότε μαγειρεύοντας Νόμους- Πλαίσια εξαμβλώματα, όπου καθιερούται η αλληλεξάρτηση (κοινώς αλισβερίσι) μεταξύ των φορέων και πότε κολακεύοντας κάθε ασημαντότητα που είναι δυνατόν να αποδειχθή «ο χρήσιμος ηλίθιος». Φυσικά υποχρηματοδοτεί η δεν χρηματοδοτεί καθόλου τα Πανεπιστήμια. Αλλά ας σκεφθούμε μία υποθετική ιστορία για να διασκεδάσουμε. Εστω ότι η πολιτεία θαυματουργικώς διέθετε το ήμισυ του ετησίου κρατικού προϋπολογισμού στα Πανεπιστήμια. Δεν πιστεύω ότι υπερβάλλω εάν φανταστώ τις σκηνές απείρου κάλλους που θα διαδραματιστούν μεταξύ φοιτητοπατέρων και «πανεπιστημιακών» για το μοίρασμα των λαφύρων. Με ποια κριτήρια άραγε θα μοιραστούν. Το ίδιο σε όλους; Το ίδιο στους λίγους παραγωγικούς και το ίδιο στα

3 σμήνη των «διδασκάλων και ερευνητών», που εμφανίζονται στις 11 κάθε ημέρα και αποχωρούν στις 12; Οι καρχαρίες που επιπίπτουν επί του αιμάσσοντος θύματος θα είναι παιδική σκηνή μπροστά στα όσα θα αντικρύσουμε. Δ. Τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια: Νομίζω ότι είναι το πρόσχημα της αναταραχής. Προσωπικά αδιαφορώ εάν θα γίνουν ή δεν θα γίνουν. Ούτως ή άλλως οι ταγοί μας τα τέκνα τους δεν τα αποστέλλουν στο «Δημόσιο Δωρεάν Πανεπιστήμιο» αλλά στα καλύτερα (και πανάκριβα) Πανεπιστήμια της Εσπερίας. Ας ρωτήσουν τα πρωτοπαλλήκαρα των καταλήψεων πού εθήτευσαν ή θητεύουν τα τέκνα των καθοδηγητών τους και θα εκπλαγούν. Εάν πρόκειται να εμφανισθούν Ελληνικά Harvard και Cambridge καλώς να ορίσουν. Αλλά πιστεύω ότι και εδώ θα θριαμβεύση το Ελληνικό δαιμόνιο και θα έχουμε μία από τα ίδια (μόνον που δεν θα τα χρυσοπληρώνη ο Ελληνικός Λαός στο σύνολό του). Επί πλέον, εάν εσύ προσφέρεις δωρεάν το προϊόν σου και ο άλλος προτιμά να πληρώνη ακριβά για να αγοράση παρόμοιο προϊόν, τότε πρέπει οι δωρεάν προσφέροντες και μη ευρίσκοντες αξιόλογο αγοραστή να επιστρέψουν στα πατρογονικά χωράφια τους. Επιπλέον, όλοι κάνουμε ότι αγνοούμε τις δεκάδες χιλιάδες Ελληνες που καταφεύγουν χρυσοπληρώνοντας σε «Πανεπιστήμια» αμφιβόλου υποστάσεως των πρώην Ανατολικών χωρών. Και επανέρχονται ιδίως οι «Απόφοιτοι» της Ιατρικής αξιούντες ευκόλους εξετάσεις αναγνωρίσεως πτυχίων και ασφαλώς ισόβιο (και αυτοί) επαγγελματική αποκατάσταση. Η δε Πολιτεία εμφανίζεται πάντοτε ως πρόθυμος προαγωγός έτοιμη να ικανοποίηση και αυτά τα δικαιώματα του Λαού.

4 Με τα ανωτέρω, γνωρίζω ότι θίγω ένα ποσοστό σημαντικών συναδέλφων και πραγματικά σπανίων φοιτητών. Προς τους πρώτους απευθύνω το βαθύτατο σεβασμό μου για όσα επιτελούν ματώνοντας καθημερινά. Ειλικρινώς, πιστεύω ότι οποιοδήποτε βραβείο Nobel ερχόταν να εργασθή στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, θα επετύγχανε ελάχιστο μέρος των επιτευγμάτων των ολίγων αυτών ρομαντικών. Προς τους δευτέρους απευθύνω την βαθύτατη λύπη μου διότι αν και αποτελούν εκλεκτό υλικό, έχουν σήμερα ως μόνη διέξοδο την προσπάθεια να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και αυτοί θα διαπρέψουν όπου μετοικήσουν, όπως και δεκάδες άλλοι πρό αυτών. Αλλά τι πρέπει να σκεφθή κανείς για μια Πολιτεία που κάνει το παν για να διώξη τους ικανωτέρους νέους της και να αγωνίζεται να κρατήση ότι χειρότερο έχει να επιδείξη ο τόπος αυτός. Απόδειξη στην Ιατρική, ο τρόπος επιλογής για ειδικότητα όπου οι λίστες αναμονής φτάνουν τα 6-9 έτη στις καλές Κλινικές. Κατόπιν τούτου, ποιοι άραγε μένουν και περιμένουν και ποιοι φεύγουν; Τέλος,δεν μπορώ παρά να απευθύνω τα συλλυπητήριά μου και στις δύο αυτές αξιόλογες ομάδες, διότι δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να επιβάλλουν τις δικές του ς απόψεις και το δικό τους τρόπο ζωής σε αυτή την Απάτη που λέγεται σύγχρονο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, αλλά επιτρέπουν στις οργανωμένες κλίκες των καλοβολεμένων (φοιτητών τε και καθηγητών ) να γελοιοποιούν τους ιερούς όρους Γνώση και Παιδεία. Φιλικώτατα Η.Κουρούμαλης, Καθηγητής Γαστρεντερολογίας

5