Τεύχος 53 Νοέμβριος 2013 ΔΩΡΕΑΝ ΓΝΩΜΕΣ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ σελ.3

Transcript

1 ISSN Χριστιανικό Περιοδικό Πνευματικής Αναζήτησης Τεύχος 53 Νοέμβριος 2013 ΔΩΡΕΑΝ ΓΝΩΜΕΣ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ σελ.3 ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ σελ.5 ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ: Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ σελ.13 ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΔΥΣΗ σελ.21 ΓΙΑΤΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ σελ.23 Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σελ.25 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ σελ.26 Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ σελ.27 ΒΙΒΛΙΟΕΠΙΛΟΓΕΣ σελ.29 ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΤΕΥΧΗ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΜΟΝΟ 1 σελ.63

2 ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ουσιαστικά εκδίδεται πλέον μια φορά τον χρόνο περίπου, λόγω περιορισμού χρόνου και πόρων. Απλώς και πέρυσι και φέτος είναι διπλό τεύχος 64 σελίδων αντί του συνηθισμένου 32σέλιδου στο παρελθόν. Ο σκοπός του περιοδικού μας παραμένει να ερευνά σε βάθος τα σύγχρονα γεγονότα και τα προβλήματα της εποχής μας κάτω από το φως της Αγίας Γραφής δηλαδή του αδιάψευστου Λόγου του Θεού, αλλά και με κέντρο το πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εγγραφείτε στην Ομάδα ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ για να λαβαίνετε το Περιοδικό ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ με . Πώς εγγράφεστε στο group ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ; Πολύ απλά. Στείλτε ένα κενό στο και αυτόματα θα εγγραφείτε. Καλή ανάγνωση! Μανώλης Καλομοίρης Όλα τα εδάφια της Αγίας Γραφής εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά- παραθέτονται από την Νέα Μετάφραση της Βίβλου (ΝΜΒ) που εκδίδει η Ελληνική Βιβλική Εταιρία και είναι εγκεκριμένη από την Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. O ερευνητής της αλή θειας Έτος 15 ο - Τεύχος 53 / Νοέμβριος 2013 ISSN Διεύθυνση: Κατακουζηνού 10, Αθήνα τηλ Κινητό Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο/ erevnitis@yahoo.com Ιστοσελίδες: / / xristianospolitiki.blogspot.gr Χριστιανικό Περιοδικό Πνευματικής Αναζήτησης Copyright Μανώλης Καλομοίρης. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση άρθρων του περιοδικού, -εξαιρούνται όσα είναι μετάφραση από ξένες πηγές- δίχως γραπτή άδεια του Εκδότη, μόνο όταν δημοσιεύονται αυτούσια χωρίς περικοπές, γίνεται σαφή αναφορά στην πηγή, και μας αποστέλλεται ένα αντίτυπο του εντύπου, στο οποίο έγινε η δημοσίευση. Συνδρομές Για να εγγραφείτε ΔΩΡΕΑΝ στην λίστα μας ενημέρωσης, στείλτε κενό στο erevnitis+subscribe@googlegroups.com και αυτόματα θα εγγραφείτε. Το περιοδικό στέλνεται δωρεάν στην Ελλάδα μαζί με κάποια παραγγελία απ το Βιβλιοπωλείο Η ΑΛΗΘΕΙΑ. Για προαιρετικές συνδρομές-συνεισφορές: EUROBANK Εμβάσματα-επιταγές να στέλνονται στο όνομα Μανώλης Καλομοίρης. Ιδιοκτήτης Εκδότης - Διευθυντής Μανώλης Καλομοίρης, Κατακουζηνού 10, Αθήνα "The Researcher of Truth" - Christian Magazine of Spiritual Research Issue no. 53 (November 2013) Publisher: Manolis Calomiris, Katakouzinou 10, Athens, GREECE, tel

3 ΓΝΩΜΕΣ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ ΟΫΛΕΡ, Μαθηματικός του 18ου αιώνα: Αφού η ανωτερότητα της Αγίας Γραφής δεν θα μπορούσε να αποδοθεί στη μεγαλοφυΐα των συγγραφέων της, θεωρούμε την Αγία Γραφή ότι είναι ο Λόγος του Θεού. Ρ.ΜΙΛΛΙΚΑΝ, Φυσικός του 20ου αιώνα: Η Αγία Γραφή πραγματεύεται αναμφισβήτητα τις θεμελιωδέστερες, τις βαθύτερες, τις πάνω από κάθε άλλης παγκοσμίως αναγνωρισμένες αξίες της ανθρώπινης ζωής. Χ.ΚΕΛΛΥ, Γιατρός του 20ου αιώνα: Πιστεύω ότι η Βίβλος είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, εμπνευσμένος υπό μια έννοια εντελώς διαφορετική από οποιοδήποτε άλλο, απλώς ανθρώπινο βιβλίο. ΑΒΡΑΑΜ ΛΙΝΚΟΛΝ, Πρόεδρος των ΗΠΑ τον 19ο αιώνα: Είναι το μεγαλύτερο δώρο που έκανε ο Θεός στον άνθρωπο. Ό,τι οφείλει ο άνθρωπος στο Σωτήρα μας, το γνώρισε από αυτό το βιβλίο. Χωρίς αυτό δεν θα μπορούσαμε να ξέρουμε τι είναι δίκαιο και τι δεν είναι. Όλα τα ύψιστα διδάγματα, τα πιο επιθυμητά, για την ευτυχία του ανθρώπου εδώ στη γη και επάνω στον ουρανό, περιγράφονται μέσα σε αυτό. Καθήκον των εθνών είναι ν' αναγνωρίσουν την υπέρτατη αλήθεια η οποία αναγγέλθηκε μέσω των Αγίων Γραφών και αποδείχτηκε σε όλη την ιστορία, ότι εκείνα τα έθνη μόνο ευλογούνται, των οποίων Κύριος είναι ο Θεός. W.GLADSTONE, Άγγλος πολιτικός του 19ου αιώνα: Οι Άγιες Γραφές στέκουν τόσο πολύ επάνω από κάθε διανοητικό προϊόν, ώστε τίποτε δεν μπορεί να υπάρξει όμοιο ή δεύτερο προς αυτές. TH.WILSON, Πρόεδρος των ΗΠΑ του 20ου αιώνα: Ο Λόγος του Θεού είναι ο λόγος της ζωής. Διαβάστε όχι μικρά αποσπάσματα εδώ και εκεί, αλλά ολόκληρη την Αγία Γραφή. Θα βρείτε μέσα σ' αυτή τι είναι ορθό, τι είναι εκείνο που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Στερήθηκε του καλύτερου πράγματος που υπάρχει στον κόσμο αυτό, εκείνος που στέρησε τον εαυτό του απ' τη γνώση της Αγίας Γραφής. ΖΑΝ ΖΑΚ ΡΟΥΣΣΩ, Γάλλος Φιλόσοφος του 18ου αιώνα: Πόσο φτωχά και ανάξια λόγου και άξια περιφρονήσεως είναι τα βιβλία 3

4 των φιλοσόφων, παρ' όλη τη μεγαλοπρέπεια και τη δύναμη του λόγου τους, μπροστά στην Αγία Γραφή. Είναι λοιπόν, δυνατόν, ένα τέτοιο έργο, τόσο απλό και τόσο υψηλό, να είναι έργο ανθρώπων;. ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΥ, Ρώσος λογοτέχνης του 19ου αιώνα: Σου συνιστώ να διαβάσεις ολόκληρη την Αγία Γραφή. Και θα βρεις ότι η ανθρωπότητα ούτε έχει, ούτε μπορεί να αποκτήσει άλλο βιβλίο εξίσου πολύτιμο. ΙΜΜΑΝΟΥΕΛ ΚΑΝΤ, Γερμανός φιλόσοφος του 18ου αιώνα: Η ύπαρξη της Βίβλου είναι η μεγαλύτερη ευεργεσία για την ανθρώπινη φυλή. Οποιαδήποτε προσπάθεια προς μείωση της αξίας της, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ, Λόγιος του 19ου αιώνα: Μόνο το ευαγγέλιο μπορεί να σώσει το γένος μας. Το βιβλίο αυτό είναι ο χάρτης της επίγειας και της επουράνιας βασιλείας. ΕΡΝΕΣΤΟΣ ΡΕΝΑΝ, Γάλλος Ιστορικός αθεϊστής του 19ου αιώνα: Η Βίβλος έχει στεγνώσει τα περισσότερα δάκρυα κι έχει καλυτερεύσει τις καρδιές των ανθρώπων. FRANÇOIS FENELON, Γάλλος συγγραφέας του 18ου αιώνα: Η Βίβλος ξεπερνά σε απλότητα, ζωντάνια και μεγαλείο όλους τους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης. Οι συγγραφείς της Βίβλου αληθινά εμπνευσμένοι απ' τον Θεό, εκφράζουν πάντα κάτι το θείο και μεγαλειώδες. Οι άλλοι προσπαθούν να υψωθούν επάνω απ' τον εαυτό τους, πάντοτε όμως μένουν χαμηλά και δείχνουν με τα έργα τους την ανθρώπινη ασθένεια και αδυναμία. ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Πατέρας της Εκκλησίας του 4ου αιώνα: Από την άγνοια των Γραφών βλάστησε η μεγάλη καταστροφή των αιρέσεων. Για την κατανόηση του περιεχομένου της η Αγία Γραφή δεν έχει ανάγκη της ανθρώπινης σοφίας, αλλά της αποκαλύψεως του Πνεύματος, για να δεχτούμε από εκεί μεγάλη ωφέλεια, αφού κατανοήσουμε την αληθινή σημασία των ευρισκομένων σε αυτή. Και αν ακόμη αναστηθεί νεκρός ή κατεβεί άγγελος απ' τον ουρανό, τις Γραφές πρέπει να πιστεύουμε περισσότερο, διότι ο Δεσπότης των Αγγέλων και Κύριος των Νεκρών και των Ζώντων, αυτός τις νομοθέτησε. ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, Σύγχρονος ποιητής: Το Ευαγγέλιο έχει μια μοναδικότητα που καμιά ευρωπαϊκή λογοτεχνία δεν μπορεί να τη φτάσει, ενώ η ελληνική λογοτεχνία χαρακτηρίζεται από μεσογειακή επιδερμικότητα. 4

5 ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ Τι είναι ρατσισμός και ξενοφοβία; Ρατσισμός είναι η πίστη στην βιολογική ή φυλετική ανωτερότητα της δικής σου φυλής ή έθνους, και ταυτόχρονα ότι οι άλλες φυλές και έθνη είναι αντίστοιχα κατώτερα από την δική σου, ή η πίστη στη φυλετική καθαρότητα, κάτι που έχει αποδειχθεί αντιεπιστημονικό. Επίσης ο ρατσιστής αποδίδει συλλογική ευθύνη, π.χ. Για μια εγκληματική ενέργεια δεν θα αναφέρει μόνο ότι τον έκλεψε ο τάδε αλλά παράλληλα θα γενικεύσει και θα θεωρήσει συλλογικά ένοχη την ομάδα στην οποία ανήκει ο παραβάτης (π.χ. όλοι οι Αλβανοί είναι κλέφτες ή όλοι οι Πακιστανοί είναι βιαστές κλπ). Κάτι που προφανώς είναι εσφαλμένο! Ο όρος «ξενοφοβία» είναι σύνθετος και ουσιαστικά σημαίνει το φόβο προς το ξένο, το καινούργιο, το άγνωστο, και ιδιαίτερα προς τους ξένους. Θα δούμε τι μας λέει η βασική πηγή της χριστιανικής πίστης, η Αγία Γραφήπου οι χριστιανοί πιστεύουμε ότι είναι ο θεόπνευστος Λόγος του Θεούκαθώς και οι Πατέρες της Εκκλησίας για το θέμα του ρατσισμού και των διακρίσεων, καθώς και τη στάση που πρέπει να έχουμε προς τους ξένους. Και έχει πολλά να μας πει! -Βασική διδασκαλία της Αγίας Γραφής είναι ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα φυλής ή εθνότητας ή θρησκείας ή φύλου, είναι εικόνες του Θεού. Διαβάζουμε στη ΓΕΝΕΣΗ 1:26-27: Μετά είπε ο Θεός: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση, κι ας εξουσιάζει στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σ όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ αυτήν». Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την εικόνα, «κατ εικόνα Θεού» τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και γυναίκα. Βλέπουμε λοιπόν πώς κάθε άνθρωπος, λευκός ή μαύρος ή μελαψός, Δυτικός ή Ασιάτης, Έλληνας ή Νιγηριανός, άνδρας ή γυναίκα, ετεροφυλόφιλος ή ομοφυλόφιλος, χριστιανός ή μουσουλμάνος ή Εβραίος ή άθεος, είναι ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Συνεπώς κάθε πράξη μας ή σκέψη μας ή στάση μας προς τις ζωντανές εικόνες του Θεού, τους ανθρώπους διαφόρων φυλών και θρησκειών, είναι πράξη-σκέψη- στάση προς τον ίδιο τον Θεό, το Δημιουργό μας! Πώς θα συμπεριφερόμασταν στον ίδιο τον Θεό; Το ίδιο να συμπεριφερόμαστε και προς τους ανθρώπους διότι είναι εικόνες του Θεού! -Διαβάζουμε στις ΠΡΑΞΕΙΣ 17:26: Δημιούργησε από έναν άνθρωπο όλα τα έθνη των ανθρώπων και τους εγκατέστησε πάνω σ όλη τη γη, και όρισε πόσον καιρό θα υπάρχουν και 5

6 μέσα σε ποια σύνορα θα κατοικούν. Αυτό δηλώνει όπως και το προηγούμενο εδάφιο, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε κοινή βιολογική καταγωγή! Συνεπώς κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι δήθεν έχει διαφορετική ή ανώτερη βιολογική προέλευση! Η Αγία Γραφή απορρίπτει με σαφήνεια τον ρατσισμό ή φυλετισμό! -Ας δούμε τι λέει η Βίβλος σε πλήθος αναφορών σχετικά με τη στάση του λαού Ισραήλ απέναντι στους ξένους και μάλιστα στο αυστηρό καθεστώς της Παλαιάς Διαθήκης. Πρώτα θα δούμε το καθεστώς διαβίωσης των ξένων στο λαό Ισραήλ. Τι δικαιώματα και υποχρεώσεις είχαν; -Διαβάζουμε στο ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 26:9,11 για το λαό Ισραήλ: Και μας έφερε σ αυτό τον τόπο και μας έδωσε τη χώρα αυτή, χώρα που ρέει γάλα και μέλι. Έτσι μαζί με τους Λευίτες και τους ξένους που ζουν ανάμεσά σας θα απολαμβάνετε όλα τα αγαθά, που ο Κύριος, ο Θεός σας θα δίνει σ εσάς και στις οικογένειές σας. Ο Θεός που έφερε τον Ισραήλ στη Χαναάν πρόσταξε όλοι οι κάτοικοι να απολαμβάνουν τα αγαθά της γης, Ισραηλίτες και ξένοι, χωρίς καμιά διάκριση θρησκείας ή εθνότητας! -Διαβάζουμε στην ΕΞΟΔΟ 20:10 για την αργία του Σαββάτου: η έβδομη μέρα είναι μέρα ανάπαυσης, αφιερωμένη σ εμένα, τον Κύριο το Θεό σου. Την ημέρα αυτή δεν επιτρέπεται να κάνεις καμιά εργασία ούτε εσύ ούτε ο γιος σου ούτε η θυγατέρα σου ούτε ο δούλος σου ούτε η δούλη σου ούτε τα ζώα σου ούτε ο ξένος που κατοικεί στις πόλεις σου. Βλέπουμε ότι η εβδομαδιαία αργία του Σαββάτου, η μέρα ξεκούρασης ίσχυε όχι μόνο για τους Ισραηλίτες, αλλά και για τους ξένους, ακόμα και για τους δούλους! Όλοι έπρεπε να ξεκουράζονται μια φορά την εβδομάδα! -Διαβάζουμε στο ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 24:14-15: Μην εκμεταλλεύεσαι ποτέ τον μισθωτό, το δυστυχισμένο και το φτωχό συμπατριώτη σου ή τον ξένο που ζει σε μια από τις πόλεις της χώρας σου. Να του δίνεις κάθε μέρα το ημερομίσθιό του, πριν απ τη δύση του ήλιου γιατί είναι φτωχός και το έχει ανάγκη. Αλλιώς αυτός θα φωνάξει με αγανάκτηση εναντίον σου στον Κύριο, κι αυτό θα σου καταλογιστεί για αμαρτία. Κι εδώ βλέπουμε το ενδιαφέρον του Θεού για την κοινωνική δικαιοσύνη: Απαγορεύει την εκμετάλλευση των φτωχών, είτε Ελλήνων, είτε ξένων, και προστάζει να πληρώνονται πριν το τέλος της μέρας αλλιώς θα λογαριαστεί ως αμαρτία στους εργοδότες. Συνεπώς και στο ημερομίσθιο έχουν ίδιο δικαίωμα Έλληνες και ξένοι στα μάτια του Θεού! -Διαβάζουμε στο ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 27:19: «Καταραμένος όποιος διαστρεβλώνει το δίκιο του ξένου, του ορφανού και της χήρας». Κι όλος ο λαός θα πει: «Αμήν». Η παρακοή του νόμου του Θεού φέρνει ως συνέπεια την κατάρα, δηλαδή την στέρηση της 6

7 ευλογίας του Θεού. Και είναι τόσο σημαντική η κοινωνική αδικία, που ο Θεός λέει ότι είναι καταραμένος όποιος διαστρεβλώνει το δίκαιο του φτωχού, ντόπιου ή ξένου! Καταραμένος όποιος αδικεί τον ξένο! -Διαβάζουμε στον ΙΕΖΕΚΙΗΛ 47:21-23 για το εσχατολογικό μέλλον του Ισραήλ. Θα μοιράσετε τη χώρα ανάμεσα στις φυλές των Ισραηλιτών. Θα την μοιράσετε με κλήρο για σας και για τους ξένους που ζουν ανάμεσά σας και έχουν αποκτήσει παιδιά στη χώρα σας. Θα συμπεριφέρεστε στους ξένους σαν ν ανήκουν στο λαό του Ισραήλ. Αυτοί θα πάρουν κλήρο γης μαζί μ εσάς, μαζί με τις φυλές των Ισραηλιτών. Σ όποια φυλή κατοικεί ο ξένος, εκεί θα του δώσετε το μερίδιό του. Αυτά λέω εγώ ο Κύριος, ο Θεός». Το εντυπωσιακό σε αυτή τη προφητική περικοπή, είναι ότι στο εσχατολογικό Ισραήλ που οραματίζεται ο προφήτης, έχουν ισότιμη θέση Ισραηλίτες και ξένοι σε σημείο που ακόμα και η γη Ισραήλ μοιράζεται στους Ισραηλίτες αλλά και στους ξένους και στα παιδιά των ξένων που γεννήθηκαν εκεί! Τώρα ας δούμε τις εντολές σχετικά με τους ξένους στον λαό Ισραήλ. -Διαβάζουμε στην ΕΞΟΔΟ 22:20 Ξένον δεν πρέπει να τον καταπιέζετε ούτε να τον εκμεταλλεύεστε, γιατί κι εσείς ήσασταν κάποτε ξένοι στην Αίγυπτο. Τι λέει εδώ; Απαγορεύει σαφώς ο Θεός την εκμετάλλευση και την καταπίεση των ξένων! -Διαβάζουμε στο ΛΕΥΙΤΙΚΟ 19:33-34: Αν κάποιος ξένος έρθει να μείνει μαζί σας στη χώρα σας, μην τον εκμεταλλευτείτε. Να του φέρεστε όπως σ έναν συμπατριώτη σας να τον αγαπάτε σαν τον εαυτό σας, γιατί κι εσείς ξένοι ήσασταν στην Αίγυπτο. -Το γνωστότερο εδάφιο Να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου από το Λευιτικό της Παλαιάς Διαθήκης προέρχεται, όσο κι αν μας κάνει εντύπωση, κι όχι από τη Καινή Διαθήκη! Η Καινή Διαθήκη απλά το επιβεβαιώνει. Τι μας λέει εδώ; Ότι όχι μόνο να μην εκμεταλλευτείτε τον ξένο που καταφεύγει στη χώρα σας, αλλά να του συμπεριφέρεστε ΟΠΩΣ ακριβώς συμπεριφέρεστε στους συμπατριώτες σας, τους Έλληνες! Να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη χωρίς διάκριση, Έλληνα ή ξένου. Κι όχι μόνο αυτό! Αλλά να τον αγαπάμε τον ξένο όπως τον εαυτό μας! Όχι σαν φτωχό συγγενή! -Διαβάζουμε στο ΛΕΥΙΤΙΚΟ 25:35: Αν ένας συμπατριώτης σου, που ζει κοντά σου, φτωχύνει και δυστυχήσει, εσύ πρέπει να τον ενισχύσεις, όπως θα έκανες αν ήταν ξένος ή πάροικος, ώστε να μπορέσει να ζήσει κι αυτός μαζί σου. 7

8 Η εντολή του Θεού στον λαό Του είναι να βοηθάνε τον συμπατριώτη τους που πέφτει στη φτώχεια και την εξαθλίωση, όπως βοηθάνε τον ξένο ή τον μετανάστη! Ο Θεός θέλει οι δικοί Του άνθρωποι να ενδιαφέρονται για τους φτωχούς και εξαθλιωμένους, χωρίς καμία διάκριση Έλληνα ή ξένου! Γι' αυτό και δήθεν φιλανθρωπίες τύπου τρόφιμα μόνο για Έλληνες, ή αίμα μόνο για Έλληνες κλπ δεν έχουν καμία σχέση με το Ευαγγέλιο και την Ορθοδοξία! -Διαβάζουμε στο ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 10:17-19: Γιατί ο Κύριος, ο Θεός σας, αυτός είναι ο Θεός των θεών και ο Κύριος των κυρίων, ο μεγάλος Θεός, ο ισχυρός και φοβερός, που δε μεροληπτεί για κανέναν και δεν εξαγοράζεται με δώρα. Είναι εκείνος που αποδίδει στον ορφανό και στη χήρα το δίκιο τους, που αγαπάει τον ξένο και του δίνει ψωμί και ρούχα. Να αγαπάτε, λοιπόν, τους ξένους, γιατί κι εσείς ήσασταν ξένοι στην Αίγυπτο. Ο Θεός δεν μεροληπτεί, είναι δίκαιος και ζητάει να έχουμε ίση μεταχείριση προς τους φτωχούς, Έλληνες ή ξένους. Ο Θεός λέει ότι αγαπάει τον ξένο και του παρέχει τροφή και ρούχα, προφανώς όχι ουρανοκατέβατα αλλά μέσω των ανθρώπων Του, μέσω του λαού Του. Και μας δίνει εντολή Να αγαπάμε τους ξένους. Και όσον αφορά τον λαό Ισραήλ που αρχικά απευθύνθηκαν αυτά τα λόγια, τους λέει ο Θεός Να αγαπάτε τους ξένους, γιατί κι εσείς ήσασταν ξένοι στην Αίγυπτο. Σε μας, τους Έλληνες θα έλεγε Να αγαπάτε τους ξένους, γιατί κι εσείς ήσασταν ξένοι στην Αμερική, τη Γερμανία, την Αυστραλία, την Αφρική. Να μην το ξεχνάμε αυτό, κι επίσης να μη ξεχνάμε ότι οι ίδιοι και παρόμοιοι λόγοι που οδήγησαν εκατομμύρια Έλληνες να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, οδηγούν δεκάδες χιλιάδες φτωχούς αλλοδαπούς να φεύγουν από τις πατρίδες τους και να καταφεύγουν στην Ελλάδα, οι περισσότεροι ως ενδιάμεσο προορισμό, λιγότεροι ως τελικό προορισμό. -Βέβαια να σημειώσουμε ότι δεν τηρούσε ο Ισραήλ πάντα τις εντολές αυτές για τους ξένους. Διαβάζουμε στον ΙΕΖΕΚΙΗΛ 22: 7,29: Οι κάτοικοί σου καταφρονούν τους γονείς τους, καταπιέζουν τους ξένους που ζουν ανάμεσά τους και αδικούν τις χήρες και τα ορφανά. Οι ισχυροί της χώρας καταπιέζουν και ληστεύουν αδικούν τον φτωχό κι εκείνον που έχει ανάγκη και εκβιάζουν τον ξένο που παροικεί στη χώρα. Ο Θεός αποδοκιμάζει την συμπεριφορά τους (τη συμπεριφορά των ισχυρών) προς τους φτωχούς, Ισραηλίτες και ξένους γιατί τους καταπίεζαν, τους λήστευαν, τους αδικούσαν και τους εκβίαζαν. Για να θυμηθούμε πόσες φορές Έλληνες εργοδότες εκβιάζουν μετανάστες χωρίς χαρτιά να μην απαιτούν πληρωμή για την εργασία τους, αλλιώς τους απειλούν ότι θα τους 8

9 καταδώσουν στην αστυνομία προς απέλαση! -Άλλη σημαντική αλήθεια είναι ότι ο Θεός αγαπάει όλη την ανθρωπότητα χωρίς διακρίσεις. Διαβάζουμε στο ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ 3:16: Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. Ο Θεός προσφέρει τον Υιό Του να πάρει τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων πάνω Του για να τους λυτρώσει! Έτσι η αγάπη του Θεού αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τη φυλή ή τη θρησκεία που ανήκουν! - Όσοι πιστεύουν, αποδέχονται το Ευαγγέλιο, δηλαδή, τα καλά νέα της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, αποτελούν την Εκκλησία, την κοινότητα των λυτρωμένων από κάθε φυλή, έθνος, γλώσσα και θρησκεία. Διαβάζουμε στη ΓΑΛΑΤΕΣ 3:28: Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό. Για το Ευαγγέλιο, όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα φύλου, φυλής ή θρησκείας είμαστε ίσοι και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά διάκριση ή προκατάληψη μεταξύ όσων θέλουν να είναι χριστιανοί. -Και ποια είναι η στάση που αναμένει ο Θεός από τους χριστιανούς απέναντι στους φτωχούς και αδυνάτους, απέναντι στους ξένους; Διαβάζουμε στο ΜΑΤΘΑΙΟ 25: 34-36, 40,45 για τη παραβολή της κρίσης: Θα πει τότε ο βασιλιάς σ αυτούς που βρίσκονται δεξιά του: ελάτε, οι ευλογημένοι απ τον Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία που σας έχει ετοιμαστεί απ την αρχή του κόσμου. Γιατί, πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε, γυμνός και με ντύσατε, άρρωστος και μ επισκεφθήκατε, φυλακισμένος κι ήρθατε να με δείτε. Τότε θα τους απαντήσει ο βασιλιάς: σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά για έναν από τους άσημους αδερφούς μου, τα κάνατε για μένα. Και θα τους απαντήσει: σας βεβαιώνω πως αφού δεν τα κάνατε αυτά για έναν από αυτούς τους άσημους αδερφούς μου, δεν τα κάνατε ούτε για μένα. Όλα αυτά που ο Χριστός λέει αφορούν στην εποχή μας τους εξαθλιωμένους μετανάστες που καταφθάνουν στη πατρίδα μας, διότι είναι πεινασμένοι, διψασμένοι, ξένοι, άστεγοι, χωρίς καθαρά ρούχα, πολλοί άρρωστοι και αρκετοί φυλακισμένοι (η συντριπτική πλειοψηφία διότι δεν έχει χαρτιά). Ο Κύριός μας λέει πως για να έχουμε είσοδο στην βασιλεία Του, θα πρέπει να 9

10 δείχνουμε έμπρακτο ενδιαφέρον και αγάπη σε όλους όσους πράγματι έχουν ανάγκη, και μεταξύ αυτών ανέφερε και τους ξένους. Η ομάδα ανθρώπων που συμπεριφέρονταν με αγάπη και καλοσύνη προς τους φτωχούς και αδυνάτους, Έλληνες ή ξένους, ήταν σαν να συμπεριφέρονταν έτσι καλά προς τον ίδιο τον Ιησού Χριστό! Και η άλλη ομάδα ανθρώπων που αρνήθηκαν να συμπεριφερθούν με αγάπη και καλοσύνη προς τους φτωχούς, Έλληνες ή ξένους ήταν σαν να φέρθηκαν έτσι απάνθρωπα και αδιάφορα στον ίδιο τον Χριστό! Και όχι μόνο αδιαφόρησαν, αλλά ίσως να τους κυνήγησαν και να τους αντιμετώπισαν με βία τους φτωχούς και τους ξένους! Γιατί λέει έτσι ο Χριστός; Γιατί σύμφωνα με την βιβλική διδασκαλία ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού! Συνεπώς η αντιμετώπιση με αδιαφορία και απανθρωπιά ή μίσος ή προκατάληψη ή μισαλλοδοξία κάθε ανθρώπου-εικόνας του Θεού, είναι σαν να αντιμετωπίζουμε με κακία τον ίδιο τον Θεό, τον ίδιο τον Ιησού Χριστό! Έτσι το θέτει η Αγία Γραφή! Αυτό μας οδηγεί σε ένα πολύ σημαντικό σημείο, στη γνωστή ιστορία του Καλού Σαμαρείτη. Διαβάζουμε στο ΛΟΥΚΑ 10:25-37 για έναν νομοδιδάσκαλο που είπε στον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον μου;» Πήρε τότε αφορμή ο Ιησούς και είπε: «Κάποιος άνθρωπος, κατεβαίνοντας από τα Ιεροσόλυμα για την Ιεριχώ, έπεσε πάνω σε ληστές. Αυτοί τον ξεγύμνωσαν, τον τραυμάτισαν και έφυγαν παρατώντας τον μισοπεθαμένο. Από κείνο το δρόμο έτυχε να κατεβαίνει και κάποιος ιερέας, ο οποίος τον είδε, αλλά τον προσπέρασε χωρίς να του δώσει σημασία. Το ίδιο και κάποιος λευίτης, που περνούσε από κείνο το μέρος παρ όλο που τον είδε κι αυτός, τον προσπέρασε χωρίς να του δώσει σημασία. Κάποιος όμως Σαμαρείτης που ταξίδευε, ήρθε προς το μέρος του, τον είδε και τον σπλαχνίστηκε. Πήγε κοντά του, άλειψε τις πληγές του με λάδι και κρασί και τις έδεσε καλά. Μάλιστα τον ανέβασε στο δικό του το ζώο, τον οδήγησε στο πανδοχείο και φρόντισε γι αυτόν. Την άλλη μέρα φεύγοντας έβγαλε κι έδωσε στον πανδοχέα δύο δηνάρια και του είπε: φρόντισέ τον, κι ό,τι παραπάνω ξοδέψεις, εγώ όταν ξαναπεράσω θα σε πληρώσω. Ποιος λοιπόν απ αυτούς τους τρεις κατά τη γνώμη σου αποδείχτηκε πλησίον εκείνου που έπεσε στους ληστές;» Ο νομοδιδάσκαλος απάντησε: «Εκείνος που τον σπλαχνίστηκε». Τότε ο Ιησούς του είπε: «Πήγαινε, και να κάνεις κι εσύ το ίδιο». Αυτή η παραβολή είναι καταπληκτική γιατί σε λίγες γραμμές διδάσκει τι σημαίνει να αγαπάμε τον πλησίον μας! Πλησίον κατά τον Χριστό δεν είναι μόνο ο γείτονας ή ο συγγενής μας, ούτε μόνο ο ομοεθνής μας! 10

11 Πλησίον είναι και ο αλλόθρησκος και ο αλλοεθνής που θα βρεθεί στον δρόμο μας! Μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Χριστός έγινε ΑΣΤΕΓΟΣ και ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ! Άστεγος όταν γεννήθηκε: Τον καιρό που αυτοί ήταν εκεί, ήρθε η ώρα της Μαριάμ να γεννήσει, και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο. Τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε σ ένα παχνί, γιατί δε βρήκαν μέρος στο πανδοχείο (Λουκάς 2:6-7). Πρόσφυγας για να γλιτώσει τη ζωή του αυτός και η οικογένειά του από τον διωγμό που κήρυξε ενάντιά του ο Βασιλιάς του Ισραήλ Ηρώδης: ένας άγγελος του Θεού παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ στο όνειρό του και του είπε: «Σήκω αμέσως, πάρε το παιδί και τη μητέρα του και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης όπου να ναι θα ψάξει να βρει το παιδί, για να το σκοτώσει». Ο Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, πήρε το παιδί και τη μητέρα του και μέσα στη νύχτα έφυγε στην Αίγυπτο εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης (Ματθαίος 2:13-15). Ο ίδιος ο Ιησούς και οι γονείς του έγιναν πρόσφυγες και μετανάστες γιατί κινδύνευε η ζωή τους! Δεν θα πρέπει να σκεφθούμε ότι αντίστοιχα χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες καταφθάνουν στη πατρίδα μας για παρόμοιους λόγους: επειδή κινδυνεύει η ζωή τους από πολέμους, συγκρούσεις, πείνα, διωγμούς, φτώχεια; Τι θα γίνονταν αν η Αίγυπτος επαναπροωθούσε και έδιωχνε με απέλαση τον λαθρομετανάστη Ιησού και την οικογένειά του πίσω στο Ισραήλ του Ηρώδη; Δεν θα τον έστελνε σε ουσιαστική καταδίκη σε θάνατο πολύ πριν την ώρα Του; Τι λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας; Θα δούμε δύο αναφορές σχετικές: μία από τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης και μία από τον Μέγα Βασίλειο. Πρώτα τι λέει ο Γρηγόριος Νύσσης: Ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε γύρω μας να αφθονούν οι γυμνοί και οι άστεγοι. Είναι πάμπολλοι οι πρόσφυγες που χτυπούν τις πόρτες μας. Πάμπολλοι είναι και οι ξένοι και οι μετανάστες. Όπου κι αν κοιτάξεις, θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι έχουν το ύπαιθρο. Κατάλυμα βρίσκουν στις στοές, τις παρόδους και τα ερημικότερα σημεία της αγοράς. Φωλιάζουν σε τρύπες όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες. Το ρούχο τους είναι διάτρητα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη διάθεση όσων δίνουν ελεημοσύνη. Για τροφή ό,τι τύχει. Πίνουν νερό από τις κρήνες όπως τα ζώα, και για ποτήρια έχουν τις χούφτες τους. Για αποθήκη έχουν την κοιλιά τους, όσο μπορεί αυτή να συγκρατήσει ό,τι μπαίνει μέσα. Τραπέζι τους είναι τα γόνατά τους διπλωμένα. Κρεβάτι, το έδαφος. Μπάνιο, κάποιος ποταμός ή λίμνη, όπως τα έχει προσφέρει ακατέργαστα και κοινά σε όλους ο Θεός. Η 11

12 ζωή τους είναι πλέον γεμάτη μετακινήσεις και αγριάδα, όμως δεν ήταν έτσι εξαρχής. Ας όψονται η συμφορά και η ανάγκη (Γρηγορίου Νύσσης, Περί φιλοπτωχίας και ευποιίας, λόγος Α' PG 46,457 A-C, παρμένο από το βιβλίο Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ-Θ.ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, σελ ). Και σχολιάζει ο Θανάσης Παπαθανασίου: Ιδιαιτέρως αξίζει να προσέξουμε ότι ο συντάκτης του κειμένου φαίνεται πως διαθέτει κριτήρια κοινωνικά, αφού την αιτία της αθλιότητας την εντοπίζει στη 'συμφορά' και την 'ανάγκη', και προφανώς όχι στο DNA που -κατά ορισμένους- προκαθορίζει γενετικώς τους αλλοδαπούς ως εγκληματίες! (ο.π.π. σελ.44). Τώρα ερχόμαστε στον Μέγα Βασίλειο: Αν χτυπήσει την πόρτα σου κάποιος που πασχίζει να αντιμετωπίσει την ανάγκη του, μη ζυγίσεις τα πράγματα με ανώμαλο τρόπο. Μην πεις, δηλαδή, 'Αυτός είναι φίλος, είναι ομόφυλος, με έχει ευεργετήσει παλιότερα, ενώ ο άλλος είναι ξένος, αλλόφυλος, άγνωστος'. Αν κρίνεις άνισα, ούτε συ θα ελεηθείς. Μία είναι η ανθρώπινη φύση, και ο ένας και ο άλλος είναι άνθρωπος. Κοινή είναι και στους δύο η ανάγκη, κοινή η φτώχεια. Πρόσφερε και στον αδελφό και στον ξένο, στον μεν αδελφό σου να μη γυρίσεις την πλάτη, τον δε ξένο κάν' τον αδελφό σου. Ο Θεός θέλει να στηρίζεις τους αναγκεμένους, κι όχι να κάνεις διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Δε θέλει να δίνεις στον ομόφυλο και να αποδιώχνεις τον ξένο. Όλοι είναι ομόφυλοι, όλοι είναι αδέλφια, όλοι είναι παιδιά ενός πατέρα. Υπάρχει κόσμος που τον ξερίζωσε κάποια συμφορά και δεν του έχει απομείνει τίποτα, παρά μόνο η ψυχή και το σώμα του. Εμείς όμως, όσοι έχουμε γλυτώσει άγευστοι συμφορών, ας μοιραστούμε με εκείνους την ευημερία μας. Ας αγκαλιάσουμε τους αδελφούς μας που μόλις μετά βίας έχουν διασωθεί (Περί ελεημοσύνης λόγος Δ', PG 32, 1160D- 1161A. Παρμένο από το βιβλίο Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ Ο ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ, σελ.49-50). -Ο Ρατσισμός προσβάλλει τον χαρακτήρα της αγάπης του Θεού και δυσφημεί τον Χριστό στα μάτια του κόσμου. Διαβάζουμε ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:24 Όπως λέει η Γραφή, εξαιτίας σας διασύρεται το όνομα του Θεού από τους ειδωλολάτρες. Δηλαδή όταν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί και ταυτόχρονα πέφτουμε θύματα ρατσιστικών ιδεολογημάτων, τότε παρακούμε την βιβλική διδασκαλία και ξεφεύγουμε εντελώς από τον χριστιανισμό! Και μάλιστα στην ανθρωπολογία, δηλαδή στο ποιος είναι ο άνθρωπος σύμφωνα με τον ίδιο τον Θεό, τον Δημιουργό μας. Αμφισβητούμε ότι ο άνθρωπος κάθε φυλής ή θρησκείας είναι εικόνα του Θεού όπως μας λέει η Βίβλος! Ως συνέπεια παρουσιάζουμε μια κακή -διαστρεβλωμένη εικόνα της 12

13 χριστιανικής πίστης και του Χριστού του ίδιου προς τους ανθρώπους που δεν είναι χριστιανοί! Δυσφημούμε τον Χριστό και την εκκλησία! Συνεπώς όσοι χριστιανοί επηρεάζονται από ρατσιστικές, ξενοφοβικές ιδέες και προκαταλήψεις, πρέπει να μετα-νοήσουν, δηλαδή να αλλάξουν νου, αντίληψη! Να υιοθετήσουν την άποψη του Θεού, την άποψη της Αγίας Γραφής, την άποψη των Πατέρων της Εκκλησίας! Είναι αντιχριστιανικός και απάνθρωπος ο ρατσισμός! Είναι εντελώς αντίθετος στο αποκαλυμμένο -μέσω της Αγίας Γραφήςθέλημα του Θεού. Τι είδαμε όσον αφορά τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής σχετικά με τον ρατσισμό; 1. Όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα φυλής ή εθνότητας ή θρησκείας ή φύλου, είναι εικόνες του Θεού. 2. Ισραηλίτες και ξένοι είχαν ισότιμη θέση και ίδια δικαιώματα στον αρχαίο Ισραήλ, χωρίς διάκριση. 3. Για το Ευαγγέλιο, όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα φύλου, φυλής ή θρησκείας είμαστε ίσοι. 4. Πρέπει να συμπεριφερόμαστε στον ξένο όπως στους συμπατριώτες μας και να τον αγαπάμε σαν τον εαυτό μας. 5. Πλησίον είναι και ο αλλόθρησκος και ο αλλοεθνής που θα βρεθεί στον δρόμο μας! 6. Η όποια καλή ή κακή συμπεριφορά μας και στάση μας απέναντι στον φτωχό και τον ξένο, μετράει για τον Θεό ως στάση και συμπεριφορά απέναντι στον Χριστό! Μανώλης Καλομοίρης ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ: Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ. Νομίζω πως κάθε φοβία που δεν συνδέεται με την αντικειμενική αδυναμία του ανθρώπου μπροστά σε απρόβλεπτα και καταστροφικά φυσικά φαινόμενα, όπως είναι οι σεισμοί και οι κατακλυσμιαίες πλημμύρες ή οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, υποκρύπτει έλλειμμα ως προς τη συγκρότησή μας, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο. Στις ανθρώπινες σχέσεις συχνά οι φοβίες είναι ανομολόγητες, κεκρυμμένες και συνδέονται με την άρνηση αποδοχής του διαφορετικού συνανθρώπου. Οι λόγοι της διαφορετικότητας μπορεί να είναι εθνοτικοί, φυλετικοί, γλωσσικοί ή θρησκευτικοί ή ακόμα διαφοράς ως προς θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού του Άλλου. Αυτού του είδους οι φοβίες πηγάζουν από 13

14 καχυποψίες που συχνά είναι φυλαγμένες στα απώτατα διαμερίσματα της συνείδησης (ασυνείδητο ή υποσυνείδητο) και μπλοκάρει τον ψυχισμό μας με εμμονές. Οι εμμονές που μας κάνουν δυσπροσάρμοστους απέναντι στην ανεπιφύλακτη αποδοχή του γείτονα της διπλανής πόρτας, τροφοδοτούνται σχεδόν πάντοτε από την άγνοια ή από πλέγμα νοσηρών προκαταλήψεων, που σε πνευματικό ή ιδεολογικό επίπεδο δρουν αλλοτριωτικά, καθιστώντας τον άνθρωπο δέσμιο ακραίων και αντικοινωνικών μορφών μισαλλοδοξίας. Η ισλαμοφοβία έχει αναγνωρισθεί ως μια ιδιαίτερη μορφή μισαλλοδοξίας, μαζί με την ξενοφοβία και τον αντισημιτισμό («Διεθνές Φόρουμ της Στοκχόλμης για την Καταπολέμηση της Μισαλλοδοξίας» Ιανουάριος 2001). Τα χαρακτηριστικά αυτού του συμπλεγματικού φαινομένου είναι η προκατάληψη, που μπορεί να πάρει ακραίες διαστάσεις έχθρας κατά των Μουσουλμάνων, χωρίς να συντρέχει κάποιος επί πλέον λόγος. Η ισλαμοφοβία μολονότι δεν πρωτοεμφανίστηκε μετά την 11 η Σεπτεμβρίου του 2001, εντούτοις η επίθεση στην καρδιά της Νέας Υόρκης έκανε το φαινόμενο να μεταμορφωθεί σε ωστικό κύμα σε κοινωνίες του Δυτικού κόσμου. Οι αναλυτές της ισλαμοφοβίας τα τελευταία χρόνια, αποδίδουν την έξαρση του φαινομένου κυρίως σε δυο λόγους. Από τη μια μεριά το Ισλάμ αντιμετωπίζεται από πολλούς στη Δύση, περισσότερο σαν ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία παρά ως θρησκεία και μάλιστα ιδεολογία ασύμβατη προς τις αρχές που συνθέτουν τον Δυτικό Πολιτισμό. Από την άλλη μεριά, η μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση Μουσουλμάνων σε χώρες της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, έχει ενισχύσει τις ξενοφοβικές τάσεις που ήδη προϋπήρχαν σε κοινωνίες απροετοίμαστες για μια τέτοιου είδους «εισβολή». Η ελληνική κοινωνία λόγου χάρη, ήταν εντελώς απροετοίμαστη να δεχθεί στους κόλπους της τον μεγάλο αριθμό μεταναστών, που εισέβαλλαν ξαφνικά. Μια εθνική κοινωνία με υψηλότατο ποσοστό εθνικής, γλωσσικής και θρησκευτικής ομοιογένειας, δέχεται ένα πλήγμα στο στεγανό της οικοδόμημα. Ένα σημαντικό ποσοστό των μεταναστών στην Ελλάδα είναι Μουσουλμάνοι, πολλοί από την Ασία, λιγότεροι από την Αφρική και αρκετοί από την Αλβανία. Στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει σημαντική μουσουλμανική κοινότητα με Βρετανούς πολίτες τρίτης και τέταρτης γενιάς. Η Runnymede Trust, μια βρετανική οργάνωση που λειτουργεί ως δεξαμενή σκέψης (think tank), το 1996 είχε συστήσει μια επιτροπή για τη μελέτη του φαινομένου της ισλαμοφοβίας στη χώρα, όσον αφορά τους Βρετανούς Μουσουλμάνους. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν το 1997 και το συμπέρασμα ήταν, ότι η ισλαμοφοβία αποτελεί ένα φαινόμενο που «προκαλείται από αβάσιμο φόβο και από απέχθεια κατά των Μουσουλμάνων, που οδηγεί σε 14

15 πρακτικές αποκλεισμού και διακρίσεων». Η ισλαμοφοβία και οι επιπτώσεις της στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά την 11 η Σεπτεμβρίου είχε απασχολήσει το 2002 το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τον Ρατσισμό και την Ξενοφοβία σε σχετική έρευνα που οργάνωσε. Η συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων που ζουν σε χώρες της Δύσης, προκειμένου να διαφυλάξουν την ταυτότητά τους ανέπαφη, επιλέγουν συχνά την ελάχιστη δυνατή συμμετοχή τους στις κοινωνίες που ζουν και αυτοπεριορίζονται σ ένα γκέτο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που το μουσουλμανικό γκέτο επιβάλλεται τεχνηέντως από φανατικούς ιμάμηδες και ουλεμάδες, που μ αυτό τον τρόπο μπορούν να ελέγχουν πολύμορφα τους απλούς πιστούς. Αυτή η κατάσταση πάντως κάνει τους Μουσουλμάνους μετανάστες να αντιμετωπίζονται ως ξένο σώμα, ενώ τους καθιστά απροσάρμοστους στις κοινωνίες υποδοχής. Για Μουσουλμάνους δεύτερης και τρίτης γενιάς, που έχουν αποκτήσει την ιθαγένεια των χωρών εγκατάστασής τους, όπως συμβαίνει ιδίως στη Βρετανία και στη Γαλλία, οι άνθρωποι εμφανίζουν μια ιδιόμορφη διπολικότητα στην συμπεριφορά τους καθώς η κοινωνική πραγματικότητα στην οποία ζουν, σε σημαντικά ζητήματα συγκρούεται με δήθεν μουσουλμανικά έθιμα που κουβαλούν από τις πατρίδες καταγωγής τους. Η προσήλωση των Μουσουλμάνων της Δύσης στην πίστη και στην τήρηση των παραδόσεών τους συχνά παραμένει ακατανόητη για τους Χριστιανούς γείτονές τους. Το κοσμικό πνεύμα που διέπει τις δυτικές κοινωνίες έχει αλλοιώσει σε μεγάλο βαθμό παραδοσιακές χριστιανικές κοινότητες, που έχουν γίνει κοινωνικοί θεσμοί μάλλον, παρά πυρήνες καλλιέργειας πνευματικότητας. Αυτή η κατάσταση αφορά και τις Ελληνορθόδοξες Ενορίες, εδώ και στη Διασπορά. Αν η κατ όνομα χριστιανική Δύση δεν είχε καταστεί υποχείριο ενός απροκάλυπτου υλισμού και τεράστιας υποβάθμισης του πρωτείου του Πνεύματος, θα ήταν σε θέση να εκτιμήσει την ευσέβεια των Μουσουλμάνων και να αναλάβει πρωτοβουλίες διαλόγου χάριν της αμοιβαίας κατανόησης. Η απροθυμία κατανόησης των Μουσουλμάνων από τους Χριστιανούς παρατηρείται ακόμα και στη Δυτική Θράκη, μολονότι εδώ οι Μουσουλμάνοι είναι γηγενείς, συνυπάρχουν με τους Χριστιανούς επί αιώνες και υπήρξε μακρά περίοδος ως τον 20 ο αιώνα, που οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της περιοχής αποτελούσαν την πλειοψηφούσα ομάδα πληθυσμού. Η στάση των Χριστιανών, που σταδιακά μετά το 1922 αναδείχθηκαν πλειοψηφική κοινότητα στη Δυτική Θράκη, κατά τη γνώμη μου οφείλεται στην καλλιέργεια μιας υποβόσκουσας ιδεοληψίας, ότι ο Χριστιανισμός είναι ανώτερη θρησκεία, σε αντίθεση με τον «Μωαμεθανισμό», όπως υποτιμητικά αναφέρεται συχνά το Ισλάμ, που είναι μια θρησκεία κατώτερη και 15

16 απευθύνεται σε απολίτιστους ανθρώπους. Εκτός της παραπάνω αρνητικής ιδεοληψίας, η μουσουλμανική κοινότητα της Θράκης ως το πολύ πρόσφατο παρελθόν βρισκόταν στο περιθώριο της απαξίας του ελληνικού κράτους και της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την ανεξάλειπτη μομφή της πέμπτης φάλαγγας εις βάρος της εθνικής ασφάλειας του κράτους. Στην Ελλάδα ο Μουσουλμάνος, ανεξάρτητα από την εθνοτική καταγωγή του ταυτίζεται με τον Τούρκο, που για πολλούς Έλληνες και Ελληνίδες είναι ακόμα το αρχέτυπο του εθνικού εχθρού και το Ισλάμ συνδέεται μ αυτόν τον μυθικό εχθρό. Πρόκειται για τερατούργημα του εθνικοθρησκευτικού σκοταδισμού, καρπός άθλιας παραπληροφόρησης και βάναυσης κακοποίησης της ιστορίας. Η ισλαμοφοβία της Δύσης βρίσκει το άλλοθί της συχνά στο κίνημα Σαλαφί εντός του σουννιτικού Ισλάμ, αλλά και στις βάρβαρες πρακτικές που εφαρμόζει το ολοκληρωτικό καθεστώς του σιϊτικού Ιράν κατά αντιφρονούντων και κατά παραβατών του ισλαμικού νόμου. Η συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων ανήκει δυστυχώς στις πιο υπανάπτυκτες οικονομικά ομάδες του παγκόσμιου πληθυσμού, με επακόλουθη συνέπεια την κοινωνική περιθωριοποίησή τους. Αξίες που στη Δύση είναι αυτονόητες, όπως δημοκρατικές ελευθερίες και δημοκρατικοί θεσμοί, σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και κατοχυρωμένη ισονομία μεταξύ γυναικών και ανδρών, σε κράτη με μουσουλμανικό πληθυσμό είτε αγνοούνται πλήρως, είτε είναι εκτεταμένα ελλειμματικές. Στις μουσουλμανικές χώρες οι μεγάλες λαϊκές μάζες απλώς επιβιώνουν, ενώ ο πλούτος των λίγων και ισχυρών είναι σκανδαλώδης και προκλητικός. Επακόλουθο αυτής της τραγικής κατάστασης είναι οι απόκληροι μεταξύ των Μουσουλμάνων του κόσμου να ψάχνουν ελπίδα, όχι για ένα καλύτερο αύριο αλλά για να κρατηθούν στη ζωή σήμερα. Οι Σαλαφίτες ή Σαλαφί είναι κίνημα που εξαγγέλλει προσήλωση στο γράμμα του Κορανίου και επιστροφή στην τήρηση των αρχών και των κανόνων της πρώιμης Κοινότητας των Πιστών (Ούμμα), υπό την καθοδήγηση του ίδιου του Προφήτη και των Δικαίων Χαλιφών (Αμπού Μπακρ, Ομάρ, Οσμάν, Αλή). Πρόκειται για την επίκληση μιας ουτοπίας από το παρελθόν, της εποχής των σεβάσμιων προγόνων, των αλ σαλάφ, εξ ου και το όνομα του κινήματος Σαλαφί! Οι Σαλαφί με το όνομα Ουαχαμπίτες αποτελούν την κυρίαρχη ιδεολογία της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, με το όνομα Ντεομπάντι ασκούν σημαντική επιρροή σε Πακιστάν, Ινδία και Μπαγκλαντές, αλλά και σε μουσουλμανικές κοινότητες της Βρετανίας με μέλη καταγωγής από τις παραπάνω χώρες. Με την εκλογή του Μοχάμεντ Μόρσι ως προέδρου της Αιγύπτου, ανθρώπου των Αδελφών Μουσουλμάνων της χώρας, οι Σαλαφί, ως Κουτμπίδες, επηρεάζουν τη χώρα του Νείλου επίσημα, κάτι που συνέβαινε επί πολλά χρόνια πριν, στο 16

17 περιθώριο της νομιμότητας, επί καθεστώτος Μουμπάρακ. Οι πρόσφατες συγκλονιστικές λαϊκές εξεγέρσεις αμφισβήτησης της πολιτικής Ερτογάν στην Τουρκία, αποκάλυψαν και εκτός συνόρων της χώρας αυτής, τις ισλαμιστικές επιβολές της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚ Parti) σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών της γειτονικής μας χώρας. Η σχεδόν παντοδύναμη κυβέρνηση Ερτογάν επέβαλλε απαγόρευση διάθεσης αλκοόλ μετά τις 10 το βράδυ, μετέτρεψε ηθικές επιταγές του Ισλάμ, μάλιστα αμφίβολης γενικής ισχύος, σε υποχρεωτικούς κανόνες συμπεριφοράς για όλους τους πολίτες αλλά και για τους ξένους επισκέπτες της χώρας. Λόγου χάρη απαγορεύεται σε ερωτευμένα ζευγάρια να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους δημόσια. Μια μόνη γυναίκα που θέλει να μετακινηθεί στην Τουρκία με μέσα μαζικής μεταφοράς έχει να αντιμετωπίσει ένα σωρό δυσκολίες έως απαγορεύσεις, εντελώς παράλογες, αν δεν συνοδεύεται από έναν προστάτη ή κηδεμόνα (σύζυγο, αδελφό, πατέρα, φίλο ). Στους κόλπους των Σαλαφί έχουν κυοφορηθεί οι Τζιχαντιστές, γνωστοί ως Σαλαφίτες Τζιχαντιστές. Οι Τζιχαντιστές επιδιώκουν ακόμα και με τη χρήση τυφλής βίας να επιβάλλουν τον ιερό νόμο του Ισλάμ (Σαρία), επικαλούμενοι έναν δικής τους εκδοχής ιερό πόλεμο (τζιχάντ), κατά των απίστων αλλά και των αποστατών από το κατ αυτούς αμόλυντο Ισλάμ. Απώτατος στόχος τους είναι η επιβολή του Ισλάμ παγκόσμια και η εγκαθίδρυση του ισλαμικού κράτους. Νομίζω πολύ σωστά η παραμόρφωση του Ισλάμ εκ μέρους των Σαλαφί κάθε απόχρωσης, των Τζιχαντιστών και των Σιϊτών του ολοκληρωτικού καθεστώτος του Ιράν, επειδή πρόκειται για φορείς μιας ολοκληρωτικής πολιτικοθρησκευτικής ιδεολογίας που κακοποιεί το Ισλάμ, το Κοράνιο και την παράδοση (σούννα) του προφήτη Μωάμεθ, ορθά επικράτησε να ονομάζεται Ισλαμισμός και οι υπέρμαχοί της Ισλαμιστές. Ο Ισλαμισμός γενικά και οι πρακτικές δράσης των ισλαμιστών, στοχεύουν ακόμα και με τη βία να ωθήσουν την ιστορία στο παρελθόν. Είναι προσκολλημένοι στο γράμμα του Κορανίου και σε μια μονολιθική ερμηνεία του μουσουλμανικού νόμου που παραπέμπει σε άλλες εποχές. Αν θυμηθούμε το καθεστώς των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν αλλά και ειδήσεις που φτάνουν ως εμάς από το Ιράν, σε σχέση με την εκτέλεση ποινών «παραβατών» του ισλαμικού νόμου, μπορούμε να καταλάβουμε τί σημαίνει ο Ισλαμισμός. Ο Ισλαμισμός είναι συγγενής ιδεολογική παραμόρφωση μιας θρησκείας, όμοια με τον φανταμενταλισμό Ευαγγελικών Χριστιανών και με τον Ζηλωτισμό, που είναι οικείος μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών. Είναι καρπός της ανθρώπινης αδυναμίας εμπρός στον εγωισμό μας. Γιατί στ αλήθεια οι ιδέες ή τα πιστεύω, αυτά καθ αυτά από μόνα τους, αγνοούν το στοιχείο 17

18 του απόλυτου. Το εγώ μας τα ντύνει με το κύρος του αμετάβλητου απόλυτου και στη συνέχεια τα επιβάλλει και στους τριγύρω μας. Στο Ιράκ, στη Συρία, στην Αίγυπτο τα κύρια θύματα της μανίας των Σαλαφιτών παραμένουν οι Χριστιανοί! Το ίδιο όμως κινδυνεύουν και Μουσουλμάνοι που αρνούνται ένα Ισλάμ που προκαλεί τρόμο. Οι Σούφι λόγου χάρη στο Ιράν είναι υπό διωγμό εδώ και χρόνια, ενώ στη Σαουδική Αραβία κινούνται υπόγεια! Στην Αίγυπτο πολλοί Μουσουλμάνοι υπήρξαν θύματα των φανατικών που τους καταδίκασαν σαν άπιστους. Μεταξύ των θυμάτων της τυφλής βίας υπήρξε και ο Νομπελίστας συγγραφέας Ναγκίμπ Μαχφούζ, που διέφυγε μεν το θάνατο, αλλά έμεινε ανάπηρος ως το τέλος της ζωής του αδύναμος να γράφει. Κι ερχόμαστε τώρα στο ερώτημα, ποια μπορεί να είναι η στάση των Χριστιανών, ως ανθρώπων καλής θέλησης και επιγνώσεως του βάρους της ιδιότητάς τους, απέναντι στην ισλαμοφοβία ; Οι Χριστιανοί κατά το παρελθόν, κάθε άλλο παρά φιλικοί ήταν απέναντι στο Ισλάμ. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μολονότι έζησε στην αυλή χαλιφών της Δαμασκού, ως έμπιστος αξιωματούχος τους, εξέλαβε το Ισλάμ σαν μια χριστιανική αίρεση και το αντιμετώπισε με επιθετική σφοδρότητα και υπερβολή. Υπήρξε μακρά περίοδος που οι Χριστιανοί θεολόγοι ταύτιζαν τον προφήτη Μωάμεθ με τον αντίχριστο, ενώ χαρακτηριστικά, στο συναξάρι του αγίου Αλεξάνδρου του Δερβίση, η Μέκκα αποκαλείται «καθέδρα του Σατανά». Τέλος, ο κακόβουλος μύθος που έπλασε η χριστιανική Δύση για το Ισλάμ, σαν θρησκείας της βίας και του ξίφους, δεν έχει ατονήσει, ούτε έχει γίνει δεκτή η σαθρότητά του. Χριστιανοί θεολόγοι άρχισαν να μιλούν τελευταία για θεολογία των θρησκειών υπονοώντας μάλλον μια πορεία κατανόησης των ετερόθρησκων αδελφών μας, που μοιράζονται μαζί με τους Χριστιανούς το ίδιο κόσμο του Θεού. Ίσως αυτή η στροφή να είναι δείγμα παραδοχής της αδυναμίας των ανθρώπων της Εκκλησίας να συλλάβουν τα ακραία όριά της. Γιατί η Εκκλησία του Χριστού πιστεύεται πως ταξιδεύει ακατάπαυστα, ως νοητό πλοίο, μέσα στην ιστορία. Διασχίζει θάλασσες γαλήνιες μα και πόντους οργισμένους, με ασφαλές ιστίο την πνοή του Αγίου Πνεύματος. Και το Πνεύμα αγνοεί εντελώς τα κάθε είδους στεγανά, που αν τυχόν τα συναντήσει τα συντρίβει. Υπερβαίνει κάθε μορφής περιορισμούς, που ορθώνονται συνήθως από την άγνοια και την εμπαθή αδυναμία μας. Ο προφήτης Μωάμεθ, όπως μαρτυρεί η ιστορία, διέθετε μια σπάνια ευφυΐ α. Αποκάλυψε μια θρησκεία και θεμελίωσε έναν πολιτισμό, το Ισλάμ, που σημαίνει ειρήνη και υποδηλώνει συμφιλίωση (K. Armstrong Muhammad: A Western Attempt to Understand Islam, 1991 i.f..). O ισλαμικός κόσμος, που σήμερα υπερβαίνει το ενάμιση δισεκατομμύριο ψυχών, έχει βυθιστεί τους τελευταίους αιώνες σ έναν σκοτεινό μεσαίωνα. 18

19 Αξίζει να λάβουμε υπόψη μας ότι με εξαίρεση τους Μουσουλμάνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εκείνους που ζούσαν μοιρασμένοι σε φυλές της αραβικής ερήμου στο Εμιράτο της Ντιρίγια, που εξελίχθηκε θεαματικά στο σημερινό Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, όλοι οι άλλοι Μουσουλμάνοι του κόσμου, στην Ασία και στην Αφρική, ως τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο ζούσαν σε αποικίες των ιμπεριαλιστών της Δύσης, ή σε σκιώδη ανεξάρτητα κράτη, ουσιαστικά υποχείρια δυτικών δυνάμεων, όπως η Αίγυπτος ως την επανάσταση του Νάσερ. Οι δυτικές δυνάμεις όταν αποχώρησαν από τις μουσουλμανικές χώρες κληροδότησαν μεγάλο απόθεμα διαφθοράς στους λαούς, που τους παραχώρησαν δήθεν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Η δυτικού τύπου κοινοβουλευτική δημοκρατία ανακηρύχθηκε από τους ισχυρούς του κόσμου ως το τέλειο πολιτικό σύστημα και στις άλλοτε αποικίες των Βρετανών και των Γάλλων κυρίως, εγκαταστάθηκε σαν πολίτευμα καρικατούρα! Το δράμα της μεγάλης ταπείνωσης των Μουσουλμάνων συνεχίζεται ως σήμερα. Θύτες οι Δυτικοί επικυρίαρχοι, θύματα οι Μουσουλμάνοι. Στο Ιράκ, αντί του Σαντάμ έφεραν εμφύλιο σπαραγμό κι έφτιαξαν ένα αδύναμο, διχασμένο κράτος, εξαρτημένο από τις Η.Π.Α. και τη Μεγάλη Βρετανία. Το ίδιο έχει συμβεί στο Αφγανιστάν. Διώχθηκαν υποτίθεται οι Ταλιμπάν για να γίνουν οι περήφανοι λαοί αυτής της χώρας ζητιάνοι των δυνάμεων του Ν.Α.Τ.Ο.. Οι Μουσουλμάνοι που γίνονται Σαλαφί αναζητούν κάτι στέρεο για να κρατηθούν μακρυά από την απελπισία και την απογοήτευση της ιστορίας τους. Οι Τζιχαντιστές με τη βία και τον τρόμο που σκορπούν, κυρίως σε δυτικές μεγαλουπόλεις είμαι βέβαιος πως εκδικούνται τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους για την πίκρα και την απαξία που κουβαλούν στις συνειδήσεις τους, για την ταπείνωση στην οποία τους είχαν καταδικάσει επί αιώνες οι ισχυροί της γης. Γενικά οι Ισλαμιστές, απογοητευμένοι από την αδικία και την βαρβαρότητα του καπιταλισμού, από τα αδιέξοδα του υπαρκτού σοσιαλισμού, αλλά και ενός αμοραλιστικού εθνικισμού, όπως συμβαίνει με τον Κεμαλισμό στην Τουρκία, έψαξαν στην παράδοση τους που πηγάζει από το Ισλάμ, τα στοιχεία που συνθέτουν μια δυναμική πολιτική ιδεολογία για να αντιπαραθέσουν τη δική τους Ουτοπία στην ειδωλολατρία του Δυτικού Κόσμου. Το φοβικό σύνδρομο κατά των Μουσουλμάνων είναι ακύρωση των αξιών του πολιτισμού μας, γιατί όμοια με τον αντισημιτισμό καλλιεργείται μισαλλοδοξία εναντίον ανθρώπων γι αυτό που είναι. Ο Άραβας Μητροπολίτης Βύβλου και Βότρυος Όρους Λιβάνου Γεώργιος Khodr, έχει συνείδηση, ότι η κληρονομία του Πατέρα των πιστών, του Αβραάμ, φτάνει ως τον προφήτη Μωάμεθ, ως μία μυστική οδός που φανερώνει την πρόνοια του Θεού! Ο ίδιος Επίσκοπος δηλώνει ότι μέσα στις σελίδες του Κορανίου συναντά διάσπαρτα τα ίχνη του Ιησού Χριστού. 19

20 Ο James S. Cutsinger, καθηγητής Θεολογίας και Θρησκευτικής Σκέψης στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, θέτει στον εαυτό του το ερώτημα: «Είναι δυνατόν ένας Χριστιανός Ορθόδοξος, όπως εγώ, να σέβεται το Ισλάμ ως μια θρησκεία που αποκαλύφθηκε από τον ίδιο Θεό που λατρεύω, χωρίς να απαρνιέται όσα η δική μου παράδοση διδάσκει ως προς την θεότητα του Ιησού Χριστού, ακόμα και όταν αυτά που πιστεύουν οι Μουσουλμάνοι για τον Ιησού τον γιο της Μαριάμ είναι τόσο σημαντικά διαφορετικά»; Η απάντηση που δίνει είναι: «Πιστεύω απόλυτα πως ναι»! (Paths to the Heart, World Wisdom 2002, σ. 227). Αν διαβάσουμε από τη Σούρα Αλ Χατζ (22) του Κορανίου το άγιετ (εδάφιο) 40, θα πληροφορηθούμε πως οι Μουσουλμάνοι δέχονται να θέσουν σε κίνδυνο και τη ζωή τους για να διαφυλάξουν, όχι μόνο τα τζαμιά τους, αλλά και τα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τις συναγωγές «γιατί μέσα σ αυτά δοξάζεται το όνομα του Αλλάχ»! Αξίζει να αναφέρουμε τον περίφημο Αχτιναμέ του Μωάμεθ, που ο ίδιος ο Προφήτης παραχώρησε προς τους Μοναχούς της Μονής του Σινά, έθεσε την υπογραφή του και αναγνώρισε προνόμια στους Χριστιανούς, «που ζουν κοντά αλλά και μακρυά». Ως μάρτυρας αυτής της μακραίωνης σχέσης σεβασμού των Μουσουλμάνων προς τους Χριστιανούς Μοναχούς της Αγίας Αικατερίνης υφίσταται εντός του μοναστηριού και δίπλα στο καθολικό της ένα τέμενος με μιναρέ, χάριν των Βεδουίνων της περιοχής. Δεν μπορώ να παραλείψω ένα ακόμα περιστατικό, που δεν και τόσο γνωστό. Όταν πλέον ο προφήτης Μωάμεθ είχε εγκατασταθεί στην πόλη Γιαθρίμπ, την κατοπινή Μεντίνα, και οργάνωσε την Κοινότητα (Ούμμα) των πιστών, μια αντιπροσωπεία Χριστιανών από την πόλη Νατζράν, της σημερινής Υεμένης, τον επισκέφθηκε με σκοπό να συζητήσουν θεολογικά θέματα και κυρίως την θεότητα του Ιησού Χριστού. Στη Μεντίνα δεν υπήρχαν Χριστιανοί και εκκλησίες. Οι άνθρωποι από τη Νατζράν θέλησαν να συναχθούν για λατρευτικούς λόγους. Και τότε, ο ίδιος ο Προφήτης τους παραχώρησε το μικρό τέμενος των Μουσουλμάνων, παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων από τους συντρόφους του, για να τελέσουν την ευχαριστιακή σύναξή τους και άλλες ακολουθίες! (The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishâq s Sîra Rasûl Allâh, A. Guillaume trans., Oxford 1968). Σώζεται επίσης η εξής παράδοση μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Όταν ο Μωάμεθ επέστρεψε ως προφήτης και ηγέτης των πιστών στη Μέκκα, μια από τις πρώτες πράξεις του ήταν να αποκαθάρει το κτίσμα της Κάαμπα από τα είδωλα που ήταν παρατεταγμένα στους εσωτερικούς τοίχους του. Μάλιστα φρόντισε προσωπικά γι αυτό. Εκτός από τα ποικίλα είδωλα υπήρχε και μια αγιογραφία της Παρθένου Μαρίας με το Βρέφος Ιησού. Λέγεται λοιπόν, πως ο Προφήτης στάθηκε μπροστά στην εικόνα και άπλωσε τα χέρια του, κατά τέτοιο τρόπο που κάλυπτε την εικόνα 20