Λένα Μαντά, Πρώτη έκδοση: Μάιος 2015, αντίτυπα. Έντυπη έκδοση ΙSBN Ηλεκτρονική έκδοση ΙSBN

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Λένα Μαντά, 2015. Πρώτη έκδοση: Μάιος 2015, 80.000 αντίτυπα. Έντυπη έκδοση ΙSBN 978-618-01-0965-8 Ηλεκτρονική έκδοση ΙSBN 978-618-01-0966-5"

Transcript

1

2 ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μια συγγνώμη για το τέλος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λένα Μαντά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Άννα Μαράντη ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Χρυσούλα Μπουκουβάλα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ελένη Σταυροπούλου Λένα Μαντά, 2015 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε., Αθήνα 2015 Πρώτη έκδοση: Μάιος 2015, αντίτυπα Έντυπη έκδοση ΙSBN Ηλεκτρονική έκδοση ΙSBN Τυπώθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε χαρτί ελεύθερο χημικών ουσιών, προερχόμενο αποκλειστικά και μόνο από δάση που καλλιεργούνται για την παραγωγή χαρτιού. Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του εκδότη κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. Έδρα: Τατοΐου 121, Μεταμόρφωση Βιβλιοπωλείο: Εμμ. Μπενάκη 13-15, Αθήνα Τηλ.: fax: PSICHOGIOS PUBLICATIONS S.A. Head Office: 121, Tatoiou Str., Metamorfossi, Greece Bookstore: 13-15, Emm. Benaki Str., Athens, Greece Tel.: fax:

3

4 ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΛΕΝΑΣ ΜΑΝΤΑ Βαλς με δώδεκα θεούς, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2005 Θεανώ, η Λύκαινα της Πόλης, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2006 Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2007 Η άλλη πλευρά του νομίσματος, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2008 Έρωτας σαν βροχή, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2009 Το τελευταίο τσιγάρο, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2010 Δεν μπορεί, θα στρώσει! (διηγήματα), Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2010 Χωρίς χειροκρότημα, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2011 Όσο αντέχει η ψυχή, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2012 Με λένε Ντάτα, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2013 Ήταν ένας καφές στη χόβολη, δεύτερη έκδοση, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014 Τα πέντε κλειδιά, Εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2014

5 Λίγα λόγια από μένα Επιτέλους, μπορώ να το παραδεχτώ Κάθε βιβλίο, τελικά, έχει εκτός από το άστρο του και άλλο τρόπο για να δημιουργηθεί και να γραφτεί. Νομίζω ότι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα σε παραξενιά! Κατ αρχάς, δεν ήθελε με τίποτα να γεννηθεί στο μυαλό μου! Εκεί που κάτι άρχιζε να δημιουργείται, εκεί σκορπούσε. Άρχισα να κάνω μερικά προσχέδια, να γράφω ονόματα, να σκέφτομαι την πλοκή, κι εκεί που κάτι πήγαινε να βγει, διαλυόταν Τα παράτησα Μόνο το όνομα της ηρωίδας μου ήξερα Μυρσίνη Μου έφερνε κάτι από άρωμα άνοιξης αυτό το όνομα. Και αποφάσισα εντελώς ξαφνικά ότι αυτή η γυναίκα δε θα ήταν σαν τις άλλες. Δε θα ήταν όμορφη, δε θα είχε αρμονικά χαρακτηριστικά, δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει εκθαμβωτική Μόνο κάποια στιγμή στη ζωή της θα μάθαινε να κρύβει τα μειονεκτήματα και να τονίζει τα πλεονεκτήματα. Μια εικόνα με κυνηγούσε συνεχώς, αυτή ερχόταν διαρκώς στο μυαλό μου και με αυτή σκέφτηκα να ξεκινήσω το βιβλίο, αποφασισμένη να το αφήσω στην άκρη μέχρι να ξεδιπλωθεί η ιστορία μέσα μου. Και είναι η πρώτη σκηνή του βιβλίου Ύστερα από αυτήν, όμως, το χάος! Και φυσικά, μόλις την ολοκλήρωσα, συνειδητοποίησα ότι μακράν απείχε από τα προσχέδια που έκανα σχεδόν έναν μήνα! Την επόμενη μέρα, κάθισα να διαβάσω τι είχα γράψει, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε έτοιμη μέσα μου ούτε μια λέξη για να πάω παρακάτω! Εκεί άρχισε η μαγεία! Αυτό που δεν εξηγείται από τον συγγραφέα με λόγια, μόνον οι αναγνώστες το βλέπουν έτοιμο,

6 αναρωτιούνται το «πώς» κι εγώ ποτέ δεν μπορώ να εξηγήσω το «γιατί». Φωτιά στο μυαλό και στα δάκτυλα από εκείνη τη μέρα! Λες και δρούσαν αυτόνομα! Το ακόμη πιο περίεργο είναι ότι έφτανα σ ένα σημείο και μετά πάλι τίποτα. Και την επόμενη μέρα, να διαβάζω τι είχα γράψει και να γεννιούνται όλα μόνα τους και από το πουθενά. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το πού θα οδηγούσα την ιστορία μου! Κρυφτούλι με τους ήρωες, πρώτη φορά μού συμβαίνει, το έζησα κι αυτό! Κι ενώ η ιστορία άρχισε να δημιουργείται, για τίτλο ούτε λέξη Έχω κι αυτή την ιδιοτροπία που οι τίτλοι μου πρέπει απαραιτήτως κάπου να υπάρχουν σαν φράση μέσα στο κείμενο. Έφτασα και ξεπέρασα το μισό βιβλίο και δεν ήξερα πώς θα το τέλειωνα, τον τίτλο, τι θα έκανα με τους ήρωες! Και το πιο περίεργο, να μην έχω και άγχος που ήταν ένα κουβάρι το μυαλό μου και άδειο υποτίθεται από ιδέες. Κι η επομένη να με βρίσκει να γράφω σαν αυτόματο. Πού να το πω και να με πιστέψουν! Επιπλέον, περίπου στη μέση του βιβλίου, έχω μπλέξει μέσα στην επταετία και χρειάζομαι πληροφορίες Αν κάποιος παρακολουθούσε σε ποιες ιστοσελίδες έμπαινα, πολλά θα μου καταμαρτυρούσε για τις πολιτικές μου πεποιθήσεις, αλλά η ανάγκη Κύριος οίδε τι σε υποχρεώνει να κάνεις, κατέληξα. Είδα αμέτρητα βίντεο, έμαθα πράγματα που δεν ήξερα, κάποιες φορές (την ομολογώ την αμαρτία μου) παρασύρθηκα και αντί να γράφω έβλεπα βιντεάκια, άκουγα συνεντεύξεις, μαρτυρίες, ζούσα το κλίμα της εποχής! Σε καλό μού βγήκε βεβαίως Θυμάμαι όμως ότι κάποια στιγμή, πελαγωμένη από τον καταιγισμό πληροφοριών, είπα στην κόρη μου: «Θύμισέ μου να μην ξαναγράψω ποτέ τίποτε άλλο από σύγχρονο μυθιστόρημα!» Εκείνη γέλασε απλώς και υποψιάζομαι τον λόγο Ξέρει πολύ καλά τη μητέρα της. Ο επόμενος ύφαλος ήταν όταν έπρεπε ν αγγίξω ένα θέμα με το οποίο δεν είχα ποτέ καταπιαστεί, ούτε σαν ιδέα Δύο άντρες ομοφυλόφιλοι ήταν για μένα άγνωστη γη για να μην πω γη του πυρός! Για κανένα λόγο δεν ήθελα να θίξω ή να προσβάλλω κάποιον με γνώμονα τις προτιμήσεις του στις ιδιαίτερες στιγμές του.

7 Από την άλλη, μιλάμε για μια εποχή που το καθεστώς, αφενός, θεωρούσε την ομοφυλοφιλία το ίδιο εγκληματική με τον κομμουνισμό και, αφετέρου, η ίδια η κοινωνία είχε στεγανά που άφηναν στο περιθώριο κάθε ερωτική παρέκκλιση! Δεν ξέρω αν τα κατάφερα να μη θίξω, αλλά να περιγράψω ακόμη και κάποιες στιγμές των δύο ηρώων μου, χωρίς να σοκάρω ή να πληγώσω. Εσείς θα μου το πείτε, όπως πάντα Τα κεφάλαια, επίσης, μεγάλοι απόντες του κειμένου. Μια «Αρχή» είχα γράψει και μετά, χαμογελώντας, στο επόμενο κεφάλαιο γράφω τη λέξη «Μέση» και ξέρω ότι θα τη διαγράψω κάποια στιγμή Πλάνη όμως κι εκεί! Το τρίτο κεφάλαιο ξεκινάει κι εγώ γράφω τη λέξη «Τέλος» και νιώθω ακόμη πιο μπερδεμένη. Μετά τις πρώτες σελίδες, όμως, και ω του θαύματος, έρχεται επιτέλους ο τίτλος, που δίνει τίτλο στο επόμενο και τελευταίο κεφάλαιο, και μαζί έρχεται και η ανατροπή που χρειάζομαι και που δικαιολογεί και τον τίτλο που λέγαμε Μπερδεμένα σάς φαίνονται; Έτσι ακριβώς έγιναν! Τώρα ξέρετε περίπου πώς δημιουργήθηκε αυτό το βιβλίο Δεν κατάλαβα πώς γράφτηκε, το μόνο που ξέρω είναι ότι, για άλλη μια φορά, πέρασα πολύ καλά γράφοντάς το. Περίεργα, αλλά πολύ καλά! Και αγάπησα πολύ τη Μυρσίνη μου και όσα πέρασε μέχρι να βρει τον δρόμο της. Πριν σας αφήσω όμως για να ξεκινήσετε κι εσείς το ταξίδι, θέλω να πω κι εγώ μια συγγνώμη για το τέλος Μια συγγνώμη στον άντρα και στα παιδιά μου, που με αυτό το βιβλίο τούς τρέλανα στην κυριολεξία! Έσπασα όλα τα ρεκόρ αφηρημάδας, εκνευρισμού, μελαγχολίας και όλα όσα πέρασαν μαζί μου μέχρι να παραδώσω τη Μυρσίνη μου ώστε να ζωντανέψει στις σελίδες που κρατάτε Μια συγγνώμη από τους φίλους που βίωσαν την πλήρη εξαφάνισή μου, καθώς οι ώρες που δούλευα ήταν απίστευτες και τις άλλες, που δε δούλευα, πάλι χαμένη ήμουν! Τα υπόλοιπα, όπως πάντα, θα τα πούμε από κοντά Εσείς κι εγώ Λένα Μαντά

8

9 Αρχή γροθιά ήταν τόσο δυνατή που όλα αναπήδησαν στο τραπέζι. Πιατάκια του καφέ, φλιτζανάκια, πιατάκια του γλυκού, ποτήρια, όλα βρέθηκαν για κλάσμα του δευτερολέπτου να αιωρούνται πριν προσγειωθούν, άλλα κανονικά και κάποια άτσαλα, στο λευκό ολοκέντητο τραπεζομάντιλο. Η λίγη βυσσινάδα που είχε απομείνει σ ένα από τα ποτήρια, το οποίο δεν μπόρεσε να ανακτήσει την ισορροπία του, άδειασε και ένας λεκές όμοιος με αίμα απλώθηκε. Κακό σημάδι αυτό, σκέφτηκαν οι δύο γυναίκες που ένιωθαν, σε αντίθεση με τα πιατικά, το έδαφος να τρέμει ακόμη κάτω από τα δικά τους πόδια. «Αυτό που είπα, αυτό και θα πεις στον Κλεομένη, κυρα-σμαρούλα!» Η γυναίκα, στην οποία απευθυνόταν, πετάρισε λίγο τα βλέφαρα, αντάλλαξε μια ματιά με την άλλη γυναίκα και μετά τόλμησε να κάνει ένα βήμα προς τον αγριεμένο άντρα. «Κύριε Σαράντη μου», άρχισε, προσπαθώντας να ακουστεί όσο πιο γλυκιά η φωνή της, «δε λέω, τα χίλια δίκια έχεις κι εσύ, αλλά σκέψου τι μου ζητάς να πω στο καημένο το παλικάρι! Ορφανό είναι, τίμιο όμως και δουλευτάρικο! Είδε την Αριστέα σου, του άρεσε και σαν τίμιος άντρας στέλνει προξενιό! Και να σημειώσεις, κύριε Σαράντη μου, ότι λόγο δεν έχει γυρίσει με το κορίτσι σου! Μόνο την έβλεπε από μακριά και του καιγόταν η καρδιά»

10 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ «Κυρα-Σμαρούλα, εμένα δε με ρίχνεις με τις γαλιφιές και το ξέρεις! Ο μορφονιός σου, εκτός από την Αριστέα, είδε και υπολόγισε και την προίκα της! Λοιπόν, αν θέλει τις λίρες μου, τότε για γάμο έχουμε μόνο τη Μυρσίνη! Αυτή είναι η μεγαλύτερη, αυτή θα παντρευτεί πρώτη, δεν αλλάζω εγώ τα έθιμα!» «Κύριε Σαράντη μου, έτσι που μιλάς θα νομίσει κανείς ότι η μεγάλη είναι και μεγαλοκοπέλα! Είκοσι τεσσάρων χρόνων είναι η Μυρσίνη σου και είκοσι δύο η Αριστέα!» «Και λοιπόν; Είναι ή δεν είναι πιο μεγάλη;» «Ναι, αλλά η Αριστέα είναι πιο όμορφη!» της ξέφυγε της προξενήτρας και δαγκώθηκε. «Και τι έχει να κάνει η ομορφιά με τον γάμο; Η Μυρσίνη είναι προκομμένη, νοικοκυρά και μυαλωμένη! Γερή και δυνατή για να του κάνει παιδιά!» «Μα την Αριστέα θέλει! Δεν του αρέσει η Μυρσίνη, πώς να το κάνουμε τώρα;» διαμαρτυρήθηκε απαυδισμένη πια η προξενήτρα. «Μίλα κι εσύ, κυρία Βαρβάρα μου! Είναι και δικά σου τα κορίτσια!» Δεν έπρεπε να το πει αυτό, αλλά το κατάλαβε όταν ήταν πια αργά. Η γροθιά του άντρα προσγειώθηκε με περισσότερη δύναμη στο τραπέζι κι αυτή τη φορά, και όσα από τα κεράσματα είχαν μείνει όρθια ακολούθησαν το παράδειγμα της βυσσινάδας. Καφέδες και γλυκά αράδιαζαν νέα σχέδια στο κοφτό, και το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί η Βαρβάρα ήταν ότι, εξαιτίας του άντρα της, είχε καταστραφεί ένα πανέμορφο τραπεζομάντιλο που είχε παιδευτεί για να κεντήσει. «Εδώ μέσα τον πρώτο λόγο έχω εγώ, κυρά μου!» άστραψε και βρόντηξε ο Σαράντης Σερμένης, και σηκώθηκε, για να συνεχίσει κοφτά: «Λοιπόν, κυρα-σμαρούλα, γιατί είπαμε και πολλά, και δε χρειάζονται. Εγώ παντρεύω τη Μυρσίνη! Αν τη θέλει, έχει καλώς, παίρνει την προίκα και πάνε στην ευχή του Θεού. Αλλιώς ας ρίξει τα μάτια του αλλού, γιατί εμείς, εκτός από τη με-

11 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ γάλη, δεν έχουμε για παντρειά καμιά άλλη! Συνεννοηθήκαμε;» Δεν είχε νόημα να πει τίποτε άλλο η κυρα-σμαρούλα και το ήξερε. Κι αν δεν ήθελε να το παραδεχτεί, μια ανεπαίσθητη κίνηση του κεφαλιού της Βαρβάρας Σερμένη τής έδωσε να καταλάβει πως έπρεπε να φύγει. Με βαριά καρδιά χαιρέτησε και βγήκε γρήγορα από το διώροφο σπίτι, όπου λίγη ώρα πριν έμπαινε χαρούμενη για τα καλά νέα που έφερνε. Δεν έριξε δεύτερο βλέμμα πίσω της, το μυαλό της ήταν φουρτουνιασμένο, το στήθος της φούσκωνε από θυμό. Τι άνθρωπος ήταν αυτός; Πώς μπορούσε να σκέφτεται έτσι; Δεν ήταν πια και το 1800! Σε λίγο καιρό θα έμπαινε το 1964, ο κόσμος προχωρούσε και άλλαζε, αλλά όχι το σπιτικό του Σαράντη Σερμένη. Δεν υπήρχε άνθρωπος στην περιοχή τους που να τον συμπαθούσε, αλλά όλοι παραδέχονταν πως ήταν καλός οικογενειάρχης και έξυπνος έμπορος. Το μπακάλικο που διατηρούσε σ εκείνη τη γειτονιά της Αθήνας ήταν μεγάλο και η πελατεία του δεν τον άλλαζε με τίποτα, παρόλο που ήξεραν όλοι ότι χωρίς λεφτά ο Σαράντης δεν έδινε ούτε μπαγιάτικη κονσέρβα, που λέει ο λόγος. Το βερεσέ δεν το ήξερε και δεν το παραδεχόταν. Τεφτέρι δεν είχε για κανέναν. «Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν!» έλεγε και δεν αστειευόταν καθόλου. Είχε έρθει στη γειτονιά το 1935 από την Πελοπόννησο, νιόπαντρος με τη δεκαοκτάχρονη Βαρβάρα, και είχε ανοίξει ένα μικρό μπακάλικο από τότε. Ο κόσμος της περιοχής, όσο κι αν προσπάθησε, δεν έμαθε τίποτα για το παρελθόν του ζευγαριού. Σαν να έπεσαν από τον ουρανό, χωρίς συγγενείς, χωρίς φίλους και χωρίς να μιλάνε για το ποιους ή τι άφησαν πίσω. Το κυριότερο: τους λόγους που τους οδήγησαν να φύγουν από τον τόπο τους και να εγκατασταθούν στην Αθήνα ολομόναχοι. Η Βαρβάρα ήταν συμπαθητική αλλά λιγομίλητη, και πολύ σύντομα έμεινε έγκυος στο πρώτο της παιδί που ήταν αγόρι. Ο Λέανδρος γεννήθηκε το 1936 και ο Σαράντης στο μαγαζί του κερνούσε τρεις μέρες λουκούμια για τον πρωτότοκο. Προτού

12 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ κλείσει τρεις μήνες το μωρό, η Βαρβάρα διαπίστωσε ότι ήταν πάλι έγκυος και αυτή τη δεύτερη φορά ήταν πάλι γιος. Ο Πολυκράτης γεννήθηκε το 1937 και ο Σαράντης ένιωσε πολύ υπερήφανος για τον εαυτό του. Εκτός από τα λουκούμια που για ακόμη μια φορά βγήκαν πάνω στον πάγκο του, αυτή τη φορά φιλοτιμήθηκε να πάρει στη γυναίκα του δώρο ένα χρυσό δακτυλίδι. Η τρίτη εγκυμοσύνη της Βαρβάρας ήρθε έναν χρόνο μετά, αλλά τα λουκούμια του Σαράντη βγήκαν μόνο για μια μέρα. Αυτή τη φορά μια κόρη γεννήθηκε μόλις μπήκε το 1939, η Μυρσίνη^ αφενός, ένα κορίτσι δε χρειαζόταν, κατά τον Σαράντη, μεγαλύτερο κέρασμα, και, αφετέρου, οι φήμες για μια δύσκολη παγκόσμια κατάσταση που ίσως επηρέαζε και την Ελλάδα πύκνωναν και έπρεπε να προσέχουν με τα περιττά έξοδα. Η επιχείρηση μεγάλωνε και ο Σαράντης όλες του τις οικονομίες τις έκανε χρυσές λίρες και τις φυλούσε σε μέρος που δεν ήξερε κανείς. Μόνο η Βαρβάρα καταλάβαινε πότε μια νέα λίρα πήγαινε να συμπληρώσει τις προηγούμενες, γιατί ο άντρας της, έπειτα από κάθε αγορά μιας λίρας, γύριζε σπίτι με τα μουστάκια του να γελάνε, ήταν ευδιάθετος και με το φαγητό του ήθελε ένα ποτήρι κρασί. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ο Σαράντης βρέθηκε στην πρώτη γραμμή αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του με τρία παιδιά και ένα μαγαζί να κουμαντάρει. Η Βαρβάρα, όταν τον αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια, ήξερε ότι πιο πολύ πονούσε ο άντρας της που άφησε πίσω του το μαγαζί του και τις λίρες του, παρά την ίδια και τα παιδιά. Δεν είχε αυταπάτες για τον λόγο που την παντρεύτηκε ο Σαράντης. Μπορεί να ήταν πολύ νέα τότε, αλλά τα κουτσομπολιά δεν ήταν καθόλου διακριτικά και η Βαρβάρα είχε κρυφακούσει στην εκκλησία δύο γυναίκες να μιλάνε για το σκάνδαλο που προσπαθούσε να συγκαλυφθεί από τον πατέρα του Σαράντη. Ο Λέανδρος Σερμένης είχε δύο γιούς: τον Σαράντη και τον Περικλή. Ο Περικλής, που ήταν ο μεγαλύτερος, παντρεύ-

13 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ τηκε μια κοπέλα από τον Πύργο, που οι φήμες έλεγαν ότι είχε ξετρελάνει όλη την περιοχή με την απαράμιλλη ομορφιά της. Η Στεφανία πέταξε από τη χαρά της όταν ο γιος του Λέανδρου Σερμένη έστειλε προξενιό για να τη ζητήσει σε γάμο. Μπορεί να ήταν όμορφη, ωστόσο η προίκα της δεν ήταν σοβαρή και ο Περικλής ήταν ένας γαμπρός που όλες τον επιθυμούσαν, μια και η οικογένειά του είχε μεγάλη περιουσία. Ο γάμος έγινε πολύ σύντομα και η νύφη εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού. Ο Σαράντης τότε ήταν είκοσι τριών χρόνων Ο Λέανδρος Σερμένης ήταν ένας άνδρας αγέλαστος, σκληρός και απότομος. Η γυναίκα του η Μυρσίνη δεν είχε δει ποτέ το χαμόγελό του, αλλά είχε νιώσει πολύ τακτικά το βαρύ χέρι του, και τον φοβόταν όπως μια σκλάβα τρέμει τον αφέντη της καθώς και το δικαίωμα ζωής και θανάτου που έχει πάνω της. Κανένας δεν τη ρώτησε αν τον ήθελε για άντρα της, ορφανή όπως ήταν, βάρος στον θείο και στη θεία που τη μεγάλωναν. Έτσι είδαν στον Λέανδρο την ευκαιρία να ξεφορτωθούν το παραπανίσιο στόμα που τάιζαν. Η Μυρσίνη, με το που πάτησε το πόδι της στο σπίτι του Λέανδρου σαν νύφη, κατάλαβε ότι η θέση της δε θα ήταν καλύτερη απ ό,τι στο σπίτι των θείων της. Δούλα την είχαν κι εκείνοι, δούλα θα ήταν και για το υπόλοιπο της ζωής της. Τόσο η πεθερά όσο και ο πεθερός της δεν την υπολόγισαν ποτέ γι άνθρωπο, ούτε και ο άντρας της φυσικά. Έκανε τις πιο βαριές δουλειές, δεν είχε λόγο, δεν είχε άποψη, σχεδόν δεν της μιλούσε κανείς, εκτός κι αν ήταν για να τη διατάξει να κάνει κάτι. Και τότε ακόμη το μόνο που άκουγε ήταν ένα «έλα δω, μωρή!» και κάθε φορά ήθελε να ουρλιάξει, καθώς αυτή η σύντομη φράση, που συχνά συνοδευόταν κι από βλαστήμια, της έδινε στα νεύρα. Το όμορφο

14 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ όνομά της δεν ακουγόταν μέσα σ εκείνο το σπίτι, όπως και ο ήχος της φωνής της. Με σκυμμένο το κεφάλι έκανε πάντα τις δουλειές της, ακόμη κι αν ήταν άρρωστη ή ψηνόταν στον πυρετό. Για εκείνη όμως το χειρότερο ερχόταν τις νύχτες. Ο Λέανδρος, σχεδόν κάθε βράδυ που ερχόταν στο κρεβάτι τους, της τραβούσε βίαια τη νυχτικιά προς τα επάνω και το εσώρουχο προς τα κάτω, σκαρφάλωνε πάνω της και, χωρίς ούτε ένα χάδι ή ένα φιλί, ταλαιπωρούσε μουγκρίζοντας το ήδη κουρασμένο κορμί της και μετά έπεφτε δίπλα της και κοιμόταν, δίχως να της πει ούτε καληνύχτα. Στην αρχή, ο πόνος έκανε τη Μυρσίνη να αντιστέκεται^ τότε, πριν από τον βιασμό της, προηγείτο ένα γερό χέρι ξύλο, οπότε, με το πρόσωπο παραμορφωμένο από τα χαστούκια του, υπέμενε και το υπόλοιπο μαρτύριο. Μετά το πήρε απόφαση και απέφευγε τουλάχιστον το ξύλο. Κι όλα αυτά στα σιωπηλά, γιατί στο διπλανό δωμάτιο κοιμόνταν τα πεθερικά της. Η πεθερά της, το πρώτο κιόλας πρωινό που την είδε με τα μάγουλα μελανιασμένα, την πλησίασε και της άστραψε ένα χαστούκι. Η Μυρσίνη με δακρυσμένα μάτια τόλμησε να ρωτήσει μόνο: «Γιατί; Τι έκανα;» «Για να μάθεις να κρατάς το στόμα σου κλειστό, βρόμα! Σαν τη δαμάλα έσκουζες χθες το βράδυ! Την όρεξή σου είχαμε ο πεθερός σου κι εγώ;» «Μα με χτύπησε ο Λέανδρος!» τόλμησε να πει η κοπέλα. «Και καλά σού έκανε! Μια σωστή γυναίκα κάνει ό,τι της λέει ο άντρας της! Έτσι και ακούσω άλλη φορά φωνή, αλίμονό σου!» την απείλησε. Και η Μυρσίνη δάγκωνε τα χείλη της κάθε βράδυ, και την άλλη μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Φοβόταν και ν αναπνεύσει μην τους ενοχλήσει και τη δείρουν, γιατί πάνω της ξεσπούσαν όλοι. Η χειρότερη φορά, όμως, ήταν μόλις έξι μήνες μετά τον γάμο της. Με υψηλό πυρετό, αλλά χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν,

15 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ αφού ήξερε ότι κανένα δε θα συγκινούσε το ότι πονούσαν όλα της τα κόκαλα και, από πάνω, θα την κατηγορούσαν και για τεμπελιά, ξεκίνησε τις καθημερινές ασχολίες της. Η άβολη στάση για το άρμεγμα έκανε τους πόνους της χειρότερους, αλλά έσφιγγε τα δόντια και συνέχιζε. Ωστόσο, όταν χρειάστηκε να μεταφέρει τις καρδάρες με το γάλα, ζαλίστηκε και έπεσε. Με απελπισία είδε το γάλα να χύνεται κι όταν με κόπο σηκώθηκε και διαπίστωσε ότι το μοναδικό της φόρεμα είχε σκιστεί, έβαλε τα κλάματα, σίγουρη πως η τιμωρία της θα ήταν πολύ σκληρή. Για μια στιγμή σκέφτηκε ακόμη και να το σκάσει για να γλιτώσει. Από τα χείλη της έτρεχε αίμα, το μέτωπό της την πονούσε, τα γόνατά της είχαν γδαρθεί άσχημα και ο πυρετός την έκανε να τρέμει. Σωριάστηκε λιπόθυμη, τελικά, και έτσι τη βρήκε η πεθερά της λίγο αργότερα. Φώναξε και τον γιο της και η Μυρσίνη πέρασε δύσκολες ώρες στα χέρια τους, καθώς τη χτυπούσαν μάνα και γιος και την έβριζαν για τη ζημιά που είχε κάνει. «Άχρηστη σκύλα!» ούρλιαζε ο Λέανδρος καθώς την είχε αρπάξει από τα μαλλιά και την έσερνε μέχρι το σπίτι. «Πάει το γάλα, μωρή, και τώρα θέλεις και καινούργιο φουστάνι! Που ανάθεμα την ώρα που σε φορτώθηκα!» Η Μυρσίνη εκείνες τις στιγμές πίστεψε πως θα πέθαινε και μέσα της ευχαριστούσε τον Θεό που, επιτέλους, θα την απάλλασσε από τα μαρτύριά της. Ύστερα από αρκετή ώρα ξυλοδαρμού, όμως, συνειδητοποίησε πως τελικά δεν ήταν τόσο εύκολος ο θάνατος και πως ο άνθρωπος είχε τεράστιες αντοχές στον πόνο. Τόσο ο Λέανδρος όσο και η πεθερά της κουράστηκαν να τη χτυπούν και την παράτησαν σαν ματωμένο κουρέλι στο δάπεδο της κουζίνας. Έμεινε εκεί, εντελώς ανήμπορη, δίχως να μπορεί να αισθανθεί ούτε πόνο πια. Αυτό που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ήταν ότι πέρασε το κατώφλι του σπιτιού τους ο παπα- Γρηγόρης, ο οποίος έψαχνε τον Λέανδρο για να του ζητήσει να επιδιορθώσει τα κεραμίδια της εκκλησίας, προτού πιάσουν οι

16 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ πολλές βροχές. Ο ιερέας μπήκε χαμογελαστός και έχασε το χρώμα του όταν αντίκρισε τη Μυρσίνη στο δάπεδο αιμόφυρτη, γεμάτη μώλωπες και γδαρσίματα, με τα ρούχα σχισμένα, ασάλευτη σαν πεθαμένη. Από την ταραχή του δεν πρόσεξε καν ότι δίπλα στο τζάκι κάθονταν ο Λέανδρος και η μητέρα του. Νόμισε ότι κάποιος επιτέθηκε στην κοπέλα και άρχισε να φωνάζει για βοήθεια. Αμέσως μετά όμως, όταν μάνα και γιος τον πλησίασαν ψύχραιμοι, κατάλαβε σε δευτερόλεπτα τι είχε συμβεί. «Τι κάνατε, μωρέ, στο κορίτσι;» ζήτησε να μάθει αγριεμένος. Και ήταν τέτοια η φρίκη στο βλέμμα του και η οργή στη φωνή του, που λες και αντιλήφθηκαν οι δύο δήμιοι το μέγεθος της πράξης τους και ντράπηκαν. «Μα δεν ξέρεις τι έκανε, παπά μου» έσπευσε να δικαιολογηθεί η μητέρα του Λέανδρου. Ο παπα-γρηγόρης, όμως, ύψωσε το χέρι του και τη σταμάτησε. «Λέξη μην πεις! Έλα να με βοηθήσεις να την ξαπλώσουμε τη δύστυχη και ζέστανε νερό να ξεπλύνουμε τις πληγές της. Μετά θα τα πούμε!» Απρόθυμοι και οι δύο υποχώρησαν στη βροντερή φωνή του ιερέα. Ο Λέανδρος σήκωσε τη Μυρσίνη και την ξάπλωσε στο κρεβάτι και η μητέρα του έπραξε καταπώς της ζητήθηκε. Άλλαξε μάλιστα τη νύφη της, της φόρεσε τη νυχτικιά της και την καθάρισε από τα αίματα. Ο παπα-γρηγόρης άπλωσε το χέρι του στο μέτωπό της και τους κοίταξε με μάτια που άστραφταν από το θυμό του. «Ψήνεται το κακόμοιρο στον πυρετό! Αν τυχόν και πάθει κάτι, αλίμονό σας, αντίχριστοι!» τους απείλησε. «Δεν ντραπήκατε, μωρέ; Άνθρωποι είστε εσείς γιά κτήνη; Κι εσύ, Αντριανή, μου παριστάνεις την καλή χριστιανή και κάθε Κυριακή μού διπλώνεσαι στις μετάνοιες; Τι σου καμε το ορφανό το κορίτσι και το σακατέψατε μάνα και γιος;» Το βλέμμα τους τώρα έδειχνε ότι μόλις είχαν συνειδητοποιή-

17 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ σει τι έκαναν, και σ αυτό προστέθηκε και η ντροπή που τους είχαν ανακαλύψει. Ο γέροντας, όμως, δεν είχε τελειώσει μαζί τους και τα επόμενα λόγια του, χωρίς και ο ίδιος να το ξέρει, έκαναν τη διαφορά. Η Μυρσίνη μέσα στον λήθαργο όπου είχε βυθιστεί από τους πόνους και τον πυρετό δεν ήταν δυνατόν να αντιληφθεί ότι εκείνη τη στιγμή γινόταν η αρχή για να αλλάξει έστω και ελάχιστα η ζωή της προς το καλύτερο. Ο παπα-γρηγόρης έκανε ένα βήμα και πλησίασε τη γυναίκα, την έπιασε από τους ώμους και κάρφωσε το βλέμμα του στο δικό της. «Σε ξέρω από κοπέλα», της μίλησε αυστηρά. «Εγώ σε πάντρεψα, αν θυμάσαι. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που έτρεξες στην εκκλησία μου, στα ίδια χάλια με τη νύφη σου σήμερα. Το θυμάσαι, Αντριανή;» «Τι λες, παπά μου;» έκανε να τον διακόψει ο Λέανδρος, ξαφνιασμένος από την αποκάλυψη. «Άκουγε και μη μιλάς!» τον διέταξε ο παπάς και ξαναστράφηκε στη γυναίκα που τα μάτια της είχαν αγριέψει. «Εγώ δε σε φοβάμαι!» της είπε. «Εσύ πρέπει να φοβάσαι τον ίδιο τον Θεό! Αντί να συμπονέσεις τη νύφη σου, αντί να εμποδίσεις τον γιο σου να της κάνει όσα σου έκανε εσένα ο άντρας σου, άπλωσες κι εσύ χέρι πάνω στο κορίτσι που το έχετε δούλα εδώ μέσα! Και το χωριό ξέρει! Και κουβεντιάζει! Κάποιες γυναίκες, απ έξω απ έξω, μου τα πρόλαβαν, αλλά δεν ήθελα να πιστέψω ότι εσύ είχες κάνει τέτοια αμαρτία! Γιατί, Αντριανή, τόση κακία; Δεν είναι, ξέρεις, δανεικά όσα πέρασες εσύ, και τώρα θέλεις η νύφη σου να σ τα ξεπληρώσει! Κι αν θυμάσαι, εγώ ήμουν εκείνος που, όταν έμαθα τι περνούσες, πήγα και βρήκα τον πατέρα και τ αδέλφια σου και τους ανάγκασα να έρθουν εδώ και να δώσουν ένα τέλος στο μαρτύριό σου! Ακόμη ξύλο θα έτρωγες! Μόνο που τούτο το ορφανό δεν έχει κανέναν για να σας φοβερίσει!» «Παπά, τι λες;» επέμεινε ο Λέανδρος που άκουγε εμβρόντητος τις αποκαλύψεις για ένα παρελθόν που του ήταν άγνωστο.

18 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ «Ποτέ δε θυμάμαι τον πατέρα μου να σήκωσε χέρι στη μάνα μου!» Ο ιερέας άφησε την Αντριανή που έκλαιγε και στράφηκε στον άντρα. «Και τότε εσύ γιατί χτυπάς αυτό το κακόμοιρο το κορίτσι; Τι σου έκανε; Την ήθελες και την πήρες, κανένας δε σου τη φόρτωσε με το ζόρι!» Ο Λέανδρος τον κοιτούσε μουδιασμένος και ο παπα-γρηγόρης συνέχισε πιο μαλακά τώρα: «Αυτά που άκουσες είναι η αλήθεια και τα δάκρυα της μάνας σου τούτη τη στιγμή το αποδεικνύουν!» Και πράγματι η Αντριανή έκλαιγε σιωπηλά^ το παρελθόν είχε ζωντανέψει μέσα της, ο πόνος εκείνων των ημερών ήρθε και τη διέλυσε. Η ανάμνηση της δικής της νιότης, εγκλωβισμένης σ έναν γάμο χωρίς αγάπη, χωρίς τρυφερότητα, ήταν το μαχαίρι που άνοιξε μια παλιά πληγή. Το χαρούμενο κορίτσι που έτρεχε στις πλαγιές με τα μαλλιά λυτά ήταν ο άλλος της εαυτός, που έθαψε βαθιά πριν από χρόνια τα οποία πλέον φάνταζαν αιώνες. Γέρασε πριν την ώρα της, το γέλιο χάθηκε, πέταξε μακριά σαν τρομαγμένο πουλί, τα χείλη έσφιξαν, η καρδιά πέτρωσε, κι όταν αντίκρισε τα νιάτα της Μυρσίνης, δεν το άντεξε. Είχε δίκιο ο παπα- Γρηγόρης. Σαν να προσπαθούσε να ξεπληρώσει πάνω στη νύφη της τα δικά της δάκρυα, τους δικούς της πόνους. «Μάνα, τι λέει ο παπάς;» θέλησε να μάθει ο γιος της. Η Αντριανή όμως έκλεισε τα μάτια^ καινούργια δάκρυα ανάβλυσαν από τα μάτια της και κούνησε το κεφάλι αρνητικά, μην μπορώντας να αρθρώσει λέξη. «Λέανδρε, εγώ σου μιλάω τώρα κι εμένα ν ακούς!» του τράβηξε την προσοχή πάλι ο γέροντας. «Είναι μεγάλη αμαρτία, παιδί μου, να φέρεσαι έτσι στη γυναίκα σου και αυριανή μάνα των παιδιών σου. Γι αυτό», πρόσθεσε και η φωνή του δυνάμωσε, ξαναπαίρνοντας αυστηρό τόνο, «στο εξής, έτσι και σηκώσετε το χέρι σας ξανά στη Μυρσίνη, να το ξέρετε ότι θα σας αφορίσω! Θα ρίξω πέτρα και ανάθεμα επάνω σας, θα σας διαπομπεύσω στο χωριό, δε θα έχετε γωνιά να σταθείτε! Με καταλάβατε και οι δύο;»

19 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Δυο κεφάλια χαμήλωσαν αφού πρώτα ένευσαν καταφατικά. Ο παπα-γρηγόρης έφυγε, αφού βέβαια τους προειδοποίησε ότι θα επέστρεφε την επομένη για να δει πώς πήγαινε η Μυρσίνη. «Και από δω και πέρα να λογαριάσετε εμένα για προστάτη της και μαζί μου δεν τα βάζει κανείς! Εγώ στο πλευρό μου έχω τον Θεό, αυτό να θυμάστε!» τους πέταξε και βρόντηξε την πόρτα πίσω του. Οι δύο συνένοχοι δεν αντάλλαξαν ούτε βλέμμα μόλις έμειναν μόνοι τους. Μια σιωπηλή συναίνεση σφραγίστηκε με την άκρη του ματιού. Η μάνα δεν μπορούσε να μιλήσει, αισθανόταν ντροπιασμένη που το μυστικό της το ήξερε πλέον το ίδιο το παιδί της^ και ο γιος δεν ήθελε, δεν άντεχε να μάθει λεπτομέρειες για την κακοποίηση της μάνας του που στο μυαλό του ήταν ίδια με την Παναγία. Της είχε μεγάλη αδυναμία κι ωστόσο το έκρυβε, γιατί ο πατέρας του πάντα του έλεγε: «Στις γυναίκες, Λέανδρε, δε δίνεις θάρρος, είναι άτιμα πλάσματα! Έπειτα, γιε μου, ο άντρας δεν κρύβεται στα φουστάνια των γυναικών! Αλλιώς δεν είναι άντρας!» Σαν παιδί δεν τον άφηνε να κλάψει, ούτε του επέτρεπε να βρει παρηγοριά στην αγκαλιά της μάνας του, ακόμη κι αν είχε χτυπήσει πάνω στα παιχνίδια του, ακόμη κι αν ήταν άρρωστος. Έτσι ο γιος μεγάλωνε και, μόνο όταν δεν ήταν μπροστά ο πατέρας του, τολμούσε να της δείξει την αγάπη του. Μόλις πριν από λίγη ώρα είχε μάθει ότι η μάνα του υπέφερε στα χέρια του άντρα της και ντράπηκε που τώρα έκανε κι εκείνος το ίδιο στη δική του γυναίκα. Ήταν όμοιος λοιπόν με τον άνθρωπο που συχνά ένιωθε ότι δεν αγαπούσε, κι αυτό, όταν ήταν μικρός, τον έκανε να φοβάται τον Θεό, που έλεγε ότι πρέπει ν αγαπάμε τους γονείς μας. Ο Λέανδρος κουβάλησε ξύλα και φούντωσε τη φωτιά για να ζεσταθεί το δωμάτιο κι άλλο, και μετά έφυγε με το κεφάλι χαμηλωμένο, χωρίς να τολμήσει να ρίξει ούτε ματιά προς τη μάνα του, αλλά ούτε και προς τη γυναίκα του. Μόλις έκλεισε πίσω του την πόρτα, η Αντριανή άρχισε να βάζει κομπρέσες με ξιδόνερο

20 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ στο μέτωπο της άρρωστης για να της πέσει ο πυρετός. Της έφτιαξε σούπα και την τάισε κουταλιά κουταλιά. Η Μυρσίνη αντιλαμβανόταν ελάχιστα τι γινόταν γύρω της, αλλά, αν είχε τις αισθήσεις της, θα ήταν σίγουρη πως είχε πεθάνει και είχε πάει στον Παράδεισο, όπου ένας καλός άγγελος της έπαιρνε τον πυρετό με ένα δροσερό πανί, έβαζε στις μελανιές της μολυβόνερο και στις πληγές της μια αλοιφή που την ανακούφιζε. Ο πατέρας του Λέανδρου, όταν μπήκε στο σπίτι, ξαφνιάστηκε με την κατάσταση που αντιμετώπισε, αλλά η γυναίκα του, αγέλαστη, του είπε: «Εντολές του παπα-γρηγόρη!» Και δεν του ξαναμίλησε. Εκείνος κάτι κατάλαβε και έσφιξε τα χείλη, καθώς του ξύπνησαν οι μνήμες, όταν ο μεγάλος αδελφός της Αντριανής, πριν από πολλά χρόνια, του είχε κολλήσει το μαχαίρι που έσφαζε τα πρόβατα στον λαιμό και τον είχε απειλήσει ότι θα είχε την ίδια τύχη, αν ξανασήκωνε χέρι στην αδελφή του. Πολύ αργότερα είχε μάθει ποιος καθοδήγησε την οικογένεια της γυναίκας του για να τον συνετίσει. Μάλιστα, ο κουνιάδος του είχε προχωρήσει και του είχε σπάσει και δυο δόντια από τον ζήλο του να ευχαριστήσει τον ιερέα, που και τότε με αφορισμό είχε απειλήσει για να σώσει την Αντριανή από τον βάναυσο άντρα της. Κατά κάποιο τρόπο αισθάνθηκε δικαιωμένος που και η γυναίκα του είχε υποστεί την ίδια ταπείνωση με εκείνον, σίγουρα από τον παπά. Ήπιε το κρασί του αμίλητος, ενώ σκεφτόταν σε πόσους μπελάδες έβαζαν τους άντρες τα θηλυκά. Κι αν δε γεννούσαν όλες αυτές, θα ήταν εντελώς άχρηστες. Και η δικιά του άχρηστη είχε βγει. Έναν γιο τού έκανε και μετά, λέει, γύρισε η μήτρα της και δεν μπορούσε να συλλάβει. Έτσι του είχε πει η μαμή. Από τότε δεν την είχε ξαναπλησιάσει, δεν είχε ξαπλώσει δίπλα της σαν άντρας της, ας ήταν καλά το «σπίτι» στον Πύργο, που είχε και όμορφες και πρόθυμες γυναίκες, όχι σαν τη δική του που ήταν ίδια με κούτσουρο στα χέρια του. Περίμενε να δει και τα χαΐρια

21 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ της νύφης του τώρα. Έξι μήνες και ακόμη δεν είχαν δει τίποτα. Πάντως, εκείνος τις στέρφες προβατίνες τις έσφαζε Η γερή κράση της Μυρσίνης την έστησε γρήγορα στα πόδια της, αλλά από την ώρα που άνοιξε τα μάτια της, μόλις έπεσε ο πυρετός, αναρωτήθηκε αν είχε πάθει ζημιά το μυαλό της. Πρώτα απ όλα, η πεθερά της δεν την άφησε να σηκωθεί, όταν εκείνη θέλησε να γυρίσει στις δουλειές της. «Πρέπει να δυναμώσεις» της είπε κοφτά και την έσπρωξε στα μαξιλάρια. Έπειτα, την τάιζε στο στόμα εκείνη την πρώτη μέρα, ενώ τις υπόλοιπες της έφερνε το φαγητό στο κρεβάτι. Όταν επιτέλους σηκώθηκε, βρήκε να την περιμένουν δύο ολοκαίνουργια φορέματα που της τα έδωσε η πεθερά της, αγέλαστη όπως πάντα, αλλά τουλάχιστον ήρεμη. «Το ένα σ το πήρα για να το φοράς στις δουλειές και το άλλο για την εκκλησία. Ο παπα-γρηγόρης είπε πως θέλει να πηγαίνεις κάθε Κυριακή να σε βλέπει» «Ευχαριστώ, μάνα» απάντησε η Μυρσίνη και τόλμησε να αφήσει ένα δειλό χαμόγελο να σχηματιστεί στα χείλη της. Αμέσως μετά πήρε το χέρι της πεθεράς της και το φίλησε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη. Επειδή όμως είχε χαμηλωμένα τα μάτια, δεν είδε την έκπληξη που αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά της γυναίκας απέναντί της^ κι εκείνη, για να κρύψει αυτό που αισθάνθηκε, γύρισε την πλάτη στη νύφη της και δεν της είπε λέξη. Ακόμη, ο άντρας της μπορεί να μην της μιλούσε πολύ, αλλά δεν την έβριζε. Κανείς τους δεν αναφέρθηκε στο περιστατικό που λίγο ακόμη και θα την έστελνε στον άλλο κόσμο, αλλά η Μυρσίνη δεν περίμενε φυσικά να της ζητήσουν και συγγνώμη. Της αρκούσε που δεν τη βλαστημούσε κανείς, που δεν τη χτυπούσε κανείς και την άφηναν να κάνει τις δουλειές της, ενώ τις Κυριακές η εκκλησία ήταν μια απρόσμενη κοινωνική εκδήλωση στην οποία πλέον συμμετείχε. Πήγαινε πάντα με την πεθερά της και

22 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ ευχαριστούσε τον Θεό για τον άνεμο που είχε φυσήξει στη ζωή της και την είχε έστω και ελάχιστα δροσίσει, ενώ μετά το τέλος της λειτουργίας ο παπα-γρηγόρης την έπαιρνε παράμερα, χωρίς να φέρει αντίρρηση η πεθερά της, και τη ρωτούσε μ ενδιαφέρον πώς περνούσε κι αν είχε κανένα παράπονο από τον άντρα της και τα πεθερικά της. Το βλέμμα του ακουμπούσε πάνω της με ενδιαφέρον και στοργή, κι αυτό έφερνε δάκρυα στα μάτια της Μυρσίνης, που με τον καιρό άρχισε να τρέχει κοντά του, ακόμη και τις καθημερινές, όταν μπορούσε να ξεφύγει για λίγο από τις δουλειές της. Ο Λέανδρος ήταν φυσικά πάντα απότομος και αγέλαστος, τα λίγα λεπτά που εκτόνωνε τον εαυτό του δεν άλλαξαν κάθε βράδυ, αλλά η Μυρσίνη με αυτά μπορούσε να ζήσει. Ωστόσο, όταν έμεινε έγκυος στο πρώτο της παιδί, έτρεμε από τον φόβο της μέχρι να γεννηθεί, μήπως και ήταν κορίτσι. Ο πεθερός της την τρόμαξε περισσότερο, γιατί όταν το έμαθε είπε ξερά: «Κοίτα μη βγάλεις κανένα θηλυκό, και μας φτάνουν δύο εδώ μέσα! Αν τολμήσεις και δεν κάνεις αγόρι, θα πνίξω κι αυτό κι εσένα!» «Κάνε δουλειά σου!» τον αποπήρε η Αντριανή. «Κορίτσι δε θα κάνει, μη φοβάσαι! Την έχω ποτίσει σερνικοβότανο και θα βγει ο Περικλής!» Η Μυρσίνη ήξερε ότι δεν είχε πιει ποτέ της τέτοιο βοτάνι κι έτσι έριξε μια κλεφτή ματιά στην πεθερά της που δούλευε δίπλα της, μια και καθάριζαν χόρτα για μια πίτα, ωστόσο το ύφος της ήταν ανεξιχνίαστο. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο η Μυρσίνη αισθάνθηκε μια παράξενη ζεστασιά για τη γυναίκα που της είχε φερθεί τόσο σκληρά τον πρώτο καιρό. Ένιωσε ότι η Αντριανή συνωμοτούσε μαζί της, εν αγνοία της όμως. Δάγκωσε τα χείλη μη χαμογελάσει, αλλά ο φόβος για το παιδί που κουβαλούσε παρέμενε μέσα της τους υπόλοιπους μήνες. Αν έκανε κορίτσι, δεν ήξερε πόσο θα μπορούσε να την υπερασπιστεί η πεθερά της, και αν θα το ήθελε κιόλας

23 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Πήρε βαθιά ανάσα μόνο όταν βγήκε το αγόρι από τα σπλάχνα της και η μαμή φώναξε ενθουσιασμένη: «Να σου ζήσει! Αγόρι!» Η Μυρσίνη έγειρε πίσω στα μαξιλάρια και δυνατοί λυγμοί τράνταξαν το κορμί της. Η πεθερά της βρέθηκε δίπλα της και της έπιασε το χέρι. Οι δυο γυναίκες κοιτάχτηκαν και η Αντριανή τής είπε σιγανά: «Το σερνικοβότανο κάνει θαύματα!» Για ελάχιστες στιγμές η κοπέλα δεν κατάλαβε, αλλά το ύφος της πεθεράς της ανάμεσα στα δάκρυα γέννησε ένα χαμόγελο που συναντήθηκε μ αυτό της μεγαλύτερης γυναίκας. Για πρώτη φορά μοιράζονταν ένα μυστικό και βαθιά μέσα της η Μυρσίνη την ένιωσε σαν φίλη που είχαν κάνει μαζί την ίδια σκανταλιά. Ο ερχομός του μικρού Περικλή ανανέωσε τον αέρα στο σπίτι, καθώς τόσο ο πεθερός της όσο και ο άντρας της βελτίωσαν τη συμπεριφορά τους απέναντί της, γεγονός που έφερε αντίθετα αποτελέσματα στην ψυχή της κοπέλας. Αντί να χαρεί για τον σεβασμό τους, όμως, γέμισε περιφρόνηση για τους δύο άντρες, που έδιναν αξία στα θηλυκά μόνο όταν γεννούσαν γιους. Η καθημερινότητα της οικογένειας άλλαξε μ ένα μωρό ανάμεσά τους, οι δουλειές αυξήθηκαν, ωστόσο η Μυρσίνη ήταν απόλυτα ευτυχισμένη, όταν έπαιρνε τον γιο της αγκαλιά για να τον θηλάσει. Με την πεθερά της δε μιλούσαν πολύ, αλλά κατά έναν μαγικό τρόπο δε χρειαζόταν πια. Ένας άνεμος συντροφικότητας έπνεε ανάμεσά τους, η μία έτρεχε να προλάβει να κάνει τις δουλειές της άλλης για να μην κουραστεί και πολλές φορές χαμογελούσαν όταν η κούνια του παιδιού γινόταν σημείο συνάντησης. Προτού χρονίσει ο Περικλής και τον βαφτίσουν, η Μυρσίνη ανακοίνωσε πρώτα στην πεθερά της και μετά στον άντρα της ότι περίμενε κι άλλο παιδί, κι αυτή τη φορά, χωρίς να το πει σε κανέναν, παρακάλεσε τον Θεό να της δώσει ένα κοριτσάκι. Αλλά Εκείνος δε θέλησε να της κάνει το χατίρι. Ακόμη ένας γιος προστέθηκε στην οικογένεια και η Μυρσίνη είδε τον πεθερό της για πρώτη φορά να ρίχνει το βλέμμα του πάνω της επιδοκιμαστικά,

24 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ όταν σηκώθηκε από το κρεβάτι και του πήγε το μωρό για να του δώσει την ευχή του. Ο Λέανδρος είχε πλέον αλλάξει εντελώς απέναντί της. Πρώτα απ όλα, ο τρόπος με τον οποίο της φερόταν η μητέρα του τον ξάφνιασε και αποφάσισε να τη μιμηθεί. Χέρι δεν άπλωσε ποτέ ξανά επάνω της, ούτε της μίλησε με προσβλητικό τρόπο. Μετά τον πρώτο γιο έδειχνε να τη σέβεται πιο πολύ, και με τον δεύτερο, η Μυρσίνη έκπληκτη διαπίστωσε ότι μπορούσε πια να του αντιμιλάει αν σε κάτι δε συμφωνούσε κι εκείνος να μην αντιδρά άσχημα. Μπορεί να θύμωνε και κατά το συνήθειό του να άνοιγε την πόρτα και να έφευγε, αλλά τουλάχιστον επέστρεφε ήρεμος. Κι ενώ για το πρώτο παιδί δεν τέθηκε φυσικά θέμα για το όνομα, πήρε του πατέρα του, για το δεύτερο τον άκουσε κεραυνοβολημένη να τη ρωτάει τι όνομα θα του έδιναν. Παραλίγο και θα της έπεφτε από τα χέρια το πιάτο με την καυτή σούπα που κρατούσε. Δε βιάστηκε ν απαντήσει η Μυρσίνη. Του σέρβιρε πρώτα να φάει, του έκοψε ψωμί και μετά κάθισε απέναντί του στο τραπέζι χωρίς να τον κοιτάζει όμως. Με το δάχτυλο διέγραφε τα σχέδια στο υφαντό τραπεζομάντιλο και παρέμενε σιωπηλή. «Δεν άκουσες τι σε ρώτησα;» της είπε πριν αρχίσει να τρώει. «Σε άκουσα αλλά σκέφτομαι Εσύ τι ιδέα έχεις, άντρα μου;» αντιγύρισε διπλωματικά. «Η μάνα μου μου είπε πως πρέπει να πάρει το όνομα του δικού σου πατέρα! Αλλά δεν το ξέρω!» «Δεν το ξέρεις, γιατί δε ζήτησες ποτέ να το μάθεις. Σαράντη τον έλεγαν Αλλά ποιος θα το βαφτίσει; Μήπως θέλει να δώσει δικό του όνομα;» «Μου το ζήτησε ο Βλάσης ο Περατάρης» «Καλός άνθρωπος κι αυτός και η γυναίκα του. Τι του απάντησες;» «Πως θα το σκεφτώ Αν δεχτεί να πάρει το παιδί τ όνομα του πατέρα σου και όχι δικό του, λέω να του το δώσω»

25 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Η συζήτηση είχε τελειώσει και ο άντρας άρχισε να τρώει, ενώ η Μυρσίνη χαμογέλασε δειλά και, σαν είδε την πεθερά της, της έσφιξε μόνο το χέρι, κι εκείνη εισέπραξε το ευχαριστώ της κοπέλας. Οι δύο γιοι του Λέανδρου, ο Περικλής και ο Σαράντης, δεν είδαν ποτέ άλλο παιδί στο σπίτι τους, παρόλο που η Μυρσίνη έμεινε έγκυος στο τρίτο δύο χρόνια μετά. Η κύηση δεν έφτασε στο τέλος της και η αποβολή φαίνεται πως της κόστισε την ικανότητα να κάνει άλλα παιδιά. Και παρά το ότι ο πεθερός της γκρίνιαζε συνεχώς, ο Λέανδρος δε φάνηκε να επηρεάζεται και οι νυχτερινές έφοδοι στο κορμί της συνεχίστηκαν, χωρίς εκεί ν αλλάξει το παραμικρό. Καμιά τρυφερότητα, πάντα με βιασύνη και πάντα με το ροχαλητό του να λέει την καληνύχτα που εκείνος δεν είχε σκεφτεί καν να προφέρει. Τα χρόνια που κυλούσαν ξάφνιαζαν τη Μυρσίνη γιατί δεν τα συνειδητοποιούσε. Έβλεπε τ αγόρια της να μεγαλώνουν και μετά ν αντρώνουν, και προσπαθούσε να κρύβει βαθιά μες στην ψυχή της την αδυναμία που έτρεφε για τον Σαράντη. Ίσως έφταιγε το γεγονός ότι ο Περικλής ήταν ίδιος ο Λέανδρος, ενώ ο Σαράντης είχε τα δικά της χρώματα και τα σκούρα μάτια της. Δεν το ήξερε η Μυρσίνη, δεν είχε χρόνο να το συνειδητοποιήσει, ούτε της το είπε ποτέ κανείς, αλλά ήταν όμορφη γυναίκα και οι δύο γέννες δεν είχαν αλλάξει το ντελικάτο κορμί της. Τα μαλλιά της, αν και τα έδενε πάντα σφιχτά και φορούσε μαντίλι, ήταν κυματιστά και όταν τα έλουζε έλαμπαν σαν τη φλούδα του ώριμου κάστανου. Στον χαρακτήρα, όμως, ήταν εντελώς το αντίθετο. Ο Περικλής ήταν χαμηλών τόνων, λιγομίλητος αλλά ευγενικός, χαμογελούσε γλυκά και όταν το έκανε, άλλαζε όλο του το πρόσωπο, γινόταν σχεδόν όμορφος, γιατί με την κλασική έννοια του όρου δεν ήταν όμορφος ούτε σαν παιδί ούτε σαν παλικάρι αργότερα. Αντίθετα, ο Σαράντης ήταν αμίλητος, σκληρός και ατίθασος, αλλά πουθενά δεν περνούσε απαρατήρητος. Σαν παιδάκι τα τερά-

26 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ στια μαύρα μάτια του κυριαρχούσαν στο σοβαρό του προσωπάκι, και αργότερα, σαν παλικάρι, αιχμαλώτιζαν βλέμματα και καρδιές. Και τα δυο παιδιά δούλευαν σκληρά κοντά στον πατέρα τους και στον παππού τους, και αυτό είχε αποτέλεσμα ν αυξηθεί η περιουσία ακόμη περισσότερο. Για τις δύο γυναίκες του σπιτιού, ωστόσο, αυτό δεν είχε καμιά σημασία. Τα κελάρια γέμιζαν από το βιος, τα χωράφια κάρπιζαν ευλογημένα από τα αντρικά χέρια, αλλά εκείνες το μόνο που έβλεπαν με καμάρι ήταν οι δύο λεβέντες που είχαν ξεπεράσει τον πατέρα τους σε ύψος, κι ας μην είχαν ακόμη κλείσει καλά καλά τα δεκαοκτώ ο ένας και τα δεκαέξι ο άλλος. Αυτό που ανησυχούσε τη Μυρσίνη, αλλά δεν το κουβέντιασε ούτε με την πεθερά της, ήταν ότι, ενώ είχαν μικρή διαφορά ηλικίας, τα δύο αδέλφια δεν είχαν στενή σχέση. Και παρ όλη την αδυναμία που είχε στον μικρότερο γιο της, έβλεπε ότι ο Σαράντης διεκδικούσε πάντα ό,τι ανήκε στον μεγάλο. Κι ένα κομμάτι ξύλο να σκάλιζε ο Περικλής, του το άρπαζε ο Σαράντης. Τις σπάνιες φορές που ο Λέανδρος έλεγε μια καλή κουβέντα στον γιο του, αν τον παίνευε για κάτι που είχε κάνει σωστά, τα σκούρα μάτια του Σαράντη γίνονταν ακόμη πιο σκοτεινά, και μόνο η Μυρσίνη πρόσεχε εκείνη τη μικροσκοπική φλεβίτσα στον κρόταφό του να πάλλεται σαν ταμπούρλο που χτυπά πολεμικό εμβατήριο. Αμέσως μετά ο μικρός της απομακρυνόταν και συχνά τον παρατηρούσε να βασανίζει κάποιο από τα σκυλιά τους στην αυλή. Τότε δάγκωνε τα χείλη της και έτρεχε κοντά του να τον κανακέψει για να του πάρει τον θυμό, αλλά εκείνος δε στεκόταν στην αγκαλιά της ούτε λεπτό. Όσο μεγάλωναν η κατάσταση δεν άλλαζε, μόνο γινόταν χειρότερη. Ο Σαράντης έκανε τα πάντα για να εντυπωσιάσει τον πατέρα τους, να πάρει τα εύσημα ακόμη και για επιτεύγματα του αδελφού του, και ο Περικλής δε μιλούσε, στεκόταν πάντα ένα βήμα πίσω από τον πληθωρικό αδελφό του. Μόνο μια φορά, σαν ήταν παιδιά, αρπάχτηκαν άσχημα και τότε ο Λέανδρος τους έδειρε και τους δύο πολύ.

27 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ήταν στο δημοτικό, όταν στα θρησκευτικά ο δάσκαλος τους είπε την ιστορία του Ησαύ και του Ιακώβ και το πώς με δόλιο τρόπο ο Ιακώβ πήρε από τον αδελφό του τα πρωτοτόκια για ένα πιάτο φακή. Ο Σαράντης γύρισε στο σπίτι κι όταν είδε στο πιάτο του τις φακές που είχε μαγειρέψει η μητέρα του, στράφηκε στον αδελφό του που έτρωγε αμέριμνος: «Περικλή, αν σου δώσω και το δικό μου πιάτο με τις φακές, θα μου δώσεις τα πρωτοτόκια;» τον ρώτησε πολύ σοβαρός. Ο Περικλής τον κοίταξε με απορία. «Μα πώς να σου τα δώσω; Εγώ γεννήθηκα πρώτος!» απάντησε με σιγουριά. «Μα αφού θα φας και τις δικές μου φακές, θα μου τα δώσεις!» «Και τι θα τα κάνεις;» τον ρώτησε καχύποπτα τώρα ο μεγάλος αδελφός. «Τι σε νοιάζει εσένα; Δώσ τα μου εσύ κι εγώ ξέρω τι θα τα κάνω!» Ο Περικλής άφησε κάτω το κουτάλι του και στράφηκε στον αδελφό του απειλητικά. Ακόμη δεν είχε ξεχάσει ότι του άρπαξε το ζαχαρωτό που του είχε δώσει ο νονός του τις προάλλες. «Δε σου δίνω τίποτα!» αποκρίθηκε έτοιμος για καβγά και ο Σαράντης δεν έκανε ποτέ πίσω σε οποιαδήποτε πρόκληση. Σαν δύο μικρά κριάρια, ένωσαν τα κεφάλια και έσφιξαν τις γροθιές τους. Η Μυρσίνη, που είχε βγει λίγο στην αυλή, άκουσε τη φασαρία και έτρεξε, αλλά ο Λέανδρος που τυχαία βρέθηκε στο σπίτι την πρόλαβε. Όταν οι δύο γονείς μπήκαν στην κουζίνα, το πάτωμα είχε γεμίσει σπασμένα πιάτα ανακατεμένα με φακές, οι καρέκλες ήταν στην άλλη άκρη και τα δύο αγόρια δέρνονταν με μανία. Ο Λέανδρος προχώρησε θυμωμένος, τους χώρισε και μετά τους άρπαξε από τ αυτιά με τόση δύναμη που ο θυμός και των δύο παιδιών εξανεμίστηκε και έμεινε μόνο ο αφόρητος πόνος των αυτιών τους που ήταν ανάμεσα στα δάχτυλα του πατέρα τους. Έμειναν και τα δύο ακίνητα για να γλιτώσουν τα χειρότερα, αλλά δεν τα κατάφεραν. Βαρύ το χέρι που έπεσε πάνω τους και αμέσως

28 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ μετά σειρά είχε η δερμάτινη λουρίδα, που σφύριξε ανατριχιαστικά στον αέρα πριν αφήσει κόκκινα σημάδια στα πόδια τους. Η Μυρσίνη δάγκωσε το χέρι της για να μείνει αμέτοχη, να μην πει λέξη, να μην εμποδίσει την τιμωρία που, ενώ θεωρούσε ότι ήταν δίκαιη, την πονούσε φριχτά, καθώς άκουγε τα αγόρια της να φωνάζουν σαν πληγωμένα αγριμάκια, καθώς έβλεπε ύστερα από κάθε προσγείωση της λουρίδας ακόμη ένα κόκκινο σημάδι πάνω τους. Όταν ο Λέανδρος έκρινε πως είχαν τιμωρηθεί αρκετά, πέρασε πάλι τη ζωστήρα στο παντελόνι του και τους κοίταξε αυστηρά, χωρίς να πτοηθεί από τα δακρυσμένα μάτια τους. «Την επόμενη φορά που θα χτυπηθείτε, να το κάνετε έξω από το σπίτι!» είπε με τη βροντερή φωνή του. «Δεν το έχω για ρήμαγμα το σπιτικό μου! Άμα πάτε στο δικό σας, σπάστε ό,τι σας κάνει κέφι! Και τώρα να πάτε να φέρετε νερό από το πηγάδι, για να καθαρίσει η μάνα σας!» Έφυγε και η Μυρσίνη θα μπορούσε να γελάσει με τον άντρα της, αν δεν αντίκριζε τα δυο της αγόρια γδαρμένα, χτυπημένα και δακρυσμένα. Όλη του η αυστηρότητα ξύπνησε για δύο σπασμένα πιάτα και δύο πεταμένες καρέκλες, δεν τον ένοιαξε η αιτία που έφτασαν τα δυο τους παιδιά να αλληλοσπαράσσονται. Άφησε κατά μέρος το συμμάζεμα της κουζίνας και έκλεισε στην αγκαλιά της τα δυο αγόρια. Άκουσε να ρουφάνε τις μυτούλες τους με παράπονο, η προσωπική διαμάχη είχε προσωρινά ξεχαστεί μπροστά στον κοινό πόνο, αλλά κανείς από τους δύο δεν έδειχνε πρόθυμος ν αποκαλύψει την αιτία της συμπλοκής. Βοήθησαν όμως τη μητέρα τους να επαναφέρει την κουζίνα στην προηγούμενη κατάστασή της, γιατί πάντα υπήρχε ο φόβος μήπως επιστρέψει ο πατέρας τους και έχουν συνέχεια. Η Μυρσίνη, όταν τελικά απέσπασε από τον Περικλή την αλήθεια για τον καβγά, δάγκωσε τα χείλη της στενοχωρημένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ο μικρός της ζήλευε τόσο τον αδελφό του, για ποιο λόγο διεκδικούσε ό,τι του ανήκε. Και ήταν κάτι που έβλε-

29 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ πε να συμβαίνει ολοένα και πιο συχνά, όσο μεγάλωναν. Με τα λίγα που ήξερε, με το ένστικτό της σε επαγρύπνηση, προσπαθούσε να καλύψει εκείνη τα κενά που προφανώς υπήρχαν στην ψυχή του Σαράντη^ αλλά δεν το κατάφερνε, το ένιωθε Πολλά χρόνια αργότερα, εκείνη η Κυριακή δεν έμοιαζε με τις άλλες και η Μυρσίνη το κατάλαβε αμέσως μόλις κάθισε στο τραπέζι, αφού πρώτα τους είχε σερβίρει όλους. Ο άντρας και ο πεθερός της φέρονταν, βέβαια, όπως πάντα, ωστόσο ο Περικλής σκάλιζε το φαγητό του άκεφος και ο Σαράντης έδειχνε νευρικός. Αντάλλαξε ένα βλέμμα με την πεθερά της, αλλά κι εκείνη φαινόταν να έχει πλήρη άγνοια για τα αίτια του εκνευρισμού των αγοριών. Κι ενώ ο άντρας της και ο πεθερός της συζητούσαν για ένα καινούργιο χωράφι που ήθελαν να σπείρουν, ο Περικλής, χωρίς να το συνηθίζει, τους διέκοψε: «Πατέρα, θέλω κάτι να πω!» Απόλυτη ησυχία επικράτησε, η Μυρσίνη κράτησε την αναπνοή της. Κάτι συνέβαινε λοιπόν, δεν ήταν η ιδέα της. Ο Λέανδρος στράφηκε στον γιο του και η έκπληξη για την αναίδειά του ήταν τόσο μεγάλη, που ξέχασε να θυμώσει. Τον κοίταξε με απορία και αυτό έδωσε στον Περικλή την ευκαιρία να ξεροκαταπιεί πριν πει με μια ανάσα όσα τόση ώρα πρόβαρε στο μυαλό του: «Πατέρα, αγαπώ μια κοπέλα από τη Βαρβάσαινα και θέλω να την πάρω!» Ο μοναδικός ήχος που έσπασε την παγωμένη σιωπή που ακολούθησε ήταν από το κουτάλι της Αντριανής που προσγειώθηκε στο πιάτο της. Αμέσως μετά στράφηκε στη Μυρσίνη, που όμως είχε χαμηλώσει το κεφάλι φοβισμένη. Νύφη που δεν είχε διαλέξει ο άντρας της; Τι θα έκανε ο Λέανδρος τώρα; Τον άκουσε ν ανασαίνει βαριά κι αυτό δεν ήταν καλό σημάδι, ενώ ο πεθερός της ήδη ξερόβηχε^ μια ανάσα ήταν από το να ξεσπάσει μάχη στο σπίτι. «Τι έκανε λέει;» ξέσπασε ο Λέανδρος και χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι. «Πώς το είπες αυτό;»

30 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ Ο Περικλής ένιωσε το σάλιο του να στεγνώνει, αλλά ο έρωτας που ένιωθε του έδωσε το κουράγιο να μιλήσει. «Αγαπώ μια κοπέλα», επανέλαβε αργά και καθαρά, «και θέλω να την πάρω. Είναι από τη Βαρβάσαινα και μπορεί να μην έχουν περιουσία σαν εμάς, αλλά ο παππούς και ο πατέρας της ήταν από αυτούς που μπήκαν στον Πύργο ένοπλοι τότε με τις φασαρίες για τη σταφίδα. Η οικογένειά της έδωσε πολλούς αγώνες για να έχουμε σήμερα τον Σταφιδικό Οργανισμό» «Και τι πάρε δώσε έχεις εσύ με δαύτην;» ρώτησε πάλι ο Λέανδρος, που δε φάνηκε να εντυπωσιάζεται από τα κατορθώματα της οικογένειας της κοπέλας. «Πού τη γνώρισες;» «Στο πανηγύρι, πατέρα, το καλοκαίρι. Αλλά από τότε δεν την έχω βγάλει από το μυαλό μου Και είπα, αν συμφωνείς κι εσύ, να στείλεις προξενιό Δεν έχω μιλήσει με την κοπέλα, δε σε πρόσβαλα πατέρα, σου το ορκίζομαι!» Επιτέλους η Μυρσίνη πήρε βαθιά ανάσα. Ευτυχώς ο γιος της είχε πει όλα τα σωστά και το ύφος του Λέανδρου είχε μαλακώσει, αφού βεβαιώθηκε ότι ο γιος του δεν είχε πάρει καμιά πρωτοβουλία. Τον είδε ν ανταλλάσσει κι ένα βλέμμα με τον πεθερό της, που όμως δεν προμήνυε τίποτα κακό. Ο παππούς πήρε τώρα τον λόγο. «Προίκα έχει;» ρώτησε ξερά. «Δεν ξέρω, παππού, αλλά σας το είπα, δεν είναι σαν εμάς είναι όμως όμορφη, πολύ όμορφη!» «Η ομορφιά δεν τρώγεται!» τον έκοψε ο παππούς του και ο νεαρός άντρας χαμήλωσε το κεφάλι. «Έτσι πήραμε και τη μάνα σου και δεν έφερε εδώ μέσα ούτε ένα μαντίλι!» «Σας έκανα όμως δύο λεβέντες, δούλεψα και δουλεύω χρόνια τώρα σαν άντρας!» Η φωνή της ήταν αυτή; Τα χείλη της σχημάτισαν αυτές τις λέξεις; Ούτε και η Μυρσίνη το πίστευε. Είχε αντιμιλήσει στον πεθερό της και συνέχιζε με θράσος να κρατάει ψηλά το κεφάλι και να τον κοιτάζει στα μάτια. Ακόμη κι ο Λέανδρος δεν αντιμι-

31 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ λούσε στον πατέρα του και το είχε κάνει εκείνη! Μια γυναίκα Παραδόξως η οργή του πατέρα στράφηκε προς τον γιο και όχι προς εκείνη. «Άντε να μου χαθείς!» του φώναξε. «Αφήνεις ένα θηλυκό να μιλάει έτσι στον πατέρα σου! Αντί να την αρπάξεις και να της δώσεις ένα μάθημα, κάθεσαι και την καμαρώνεις!» Ο Λέανδρος για πρώτη φορά έδειχνε να μην ξέρει τι να κάνει. Χωρίς και ο ίδιος να το θέλει, κοίταξε πρώτα τη μητέρα του, αλλά η Αντριανή τού αντιγύρισε το βλέμμα ανέκφραστη. Ωστόσο ήταν φανερό ότι δε συμφωνούσε με τον άντρα της. Η Μυρσίνη εκμεταλλεύτηκε τη σιωπή και συνέχισε να μιλάει στον πεθερό της. «Πατέρα, δεν ήθελα να πω κακό, ξέρεις πόσο σε σέβομαι» πρόφερε μαλακά. «Ζητάω συγγνώμη αν σε θύμωσα, αλλά αυτό που ήθελα να εξηγήσω είναι ότι σημασία δεν έχει η προίκα. Η κοπέλα να είναι καλή και σεβαστική, να ναι γερή, να δώσει γιους και να σταθεί άξια στο πλευρό του Περικλή μας, όπως στάθηκε η μάνα σ εσένα, όπως στάθηκα κι εγώ στον γιο σου» Τα λόγια της, διαλεγμένα ένα ένα και με μαεστρία, γεμάτα διπλωματία που ούτε η ίδια ήξερε ότι διέθετε, έφεραν την ηρεμία πάλι. Τα φρύδια του πεθερού της ήρθαν στη θέση τους, την κοίταξε πιο ήρεμος. «Τώρα τα είπες πιο σωστά!» της πέταξε. «Αλλά ο Περικλής μπορεί να πάρει όποια θέλει, με χωράφια, με ζώα, με σπίτι και να ναι από τον Πύργο, να ξέρουμε πούθε κρατάει η σκούφια της!» «Πατέρα», πήρε επιτέλους τον λόγο ο Λέανδρος που είχε ξαναβρεί τη φωνή του, «θα ρωτήσω και θα μάθω για τη νύφη, μια και τη θέλει ο Περικλής. Αν δεν έχει τίποτε άσχημο αυτή και η οικογένειά της, λέω να του κάνουμε το χατίρι!» «Κάνε ό,τι θέλεις!» πέταξε ο γέρος κι αυτή ήταν η συγκατάθεσή του, προτού συνεχίσει να τρώει. Τον μιμήθηκαν όλοι, αλλά η Μυρσίνη δεν ηρέμησε. Αυτό που την ανησύχησε ήταν το ύφος του μικρού. Ο Σαράντης δεν έδειχνε ικανοποιημένος με την εξέλιξη, το ύφος του τώρα φανέρω-

32 ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ νε θυμό και κάποια απογοήτευση. Κάτω από το τραπέζι, η πεθερά της της έπιασε το χέρι και όταν η Μυρσίνη τής έριξε ένα κλεφτό βλέμμα, είδε στα χείλη της μια υποψία χαμόγελου. Η ηλικιωμένη γυναίκα είχε τη χαρά ότι γρήγορα θα έβλεπε και δισέγγονο και δεν παρατήρησε τίποτε άλλο. Οι εξελίξεις ήταν γρήγορες. Ο Λέανδρος πήρε τις πληροφορίες που ήθελε και βεβαιώθηκε ότι η νύφη που είχε διαλέξει ο γιος του μπορεί να μην είχε σπουδαία προίκα, αλλά εκτός από πραγματική καλλονή ήταν εξαιρετικά προκομμένη, και το χωριό είχε να το λέει για το ήθος και την ευγένειά της. Κανόνισε λοιπόν να στείλει προξενιό στο σπίτι της και το ανακοίνωσε το βράδυ στο τραπέζι τους. Ο Περικλής, κατακόκκινος από τη χαρά του, συγκρατήθηκε και είπε μόνο ήσυχα: «Ευχαριστώ, πατέρα» Η Αντριανή με πλατύ πλέον χαμόγελο ευχήθηκε για την ώρα την καλή και μόνο η Μυρσίνη δεν έλεγε να πάρει τα μάτια της από τον μικρότερο γιο της. Το βλέμμα του δεν της άρεσε καθόλου και την άλλη μέρα που βρέθηκαν οι δυο τους, δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. «Τι έχεις εσύ;» τον ρώτησε αυστηρά, την ώρα που σκάλιζαν μαζί το περιβόλι. «Σαν τι θες να χω;» της αντιγύρισε χωρίς να σταματήσει τη δουλειά του. «Τα μούτρα σου εδώ και μέρες είναι μέχρι το χώμα!» «Αυτά είναι, τι να κάνουμε τώρα;» Η Μυρσίνη σταμάτησε το σκάλισμα και τον ανάγκασε να σταματήσει κι εκείνος. Τον κάρφωσε με το βλέμμα θυμωμένη. «Σου μιλάει η μάνα σου και όχι κάποιος φίλος σου!» είπε αγριεμένη. «Μπορεί να μεγάλωσες και να ξέχασες πώς ήταν όταν σου μαύριζα τον πισινό, αλλά αν με θυμώσεις κι άλλο, μπορεί να σ το θυμίσω!» Ο Σαράντης δεν μπόρεσε να μη χαμογελάσει με τα λόγια της μητέρας του, μόνο που φαντάστηκε την εικόνα της μικροκαμω-

33 ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ μένης Μυρσίνης να προσπαθεί να τον φτάσει για να τον δείρει. Την κοίταξε πιο ήρεμος τώρα. «Θες την αλήθεια, μάνα;» έκανε και στηρίχθηκε με τα δυο χέρια στο στειλιάρι που κρατούσε. «Και βέβαια θέλω την αλήθεια! Τι διάολος σε καβάλησε από τη μέρα που μας μίλησε ο αδελφός σου για την κοπέλα που θέλει;» «Δεν ξέρω! Αλλά δε θέλω να παντρευτεί αυτός πρώτος!» «Γιε μου, είσαι με τα σωστά σου; Να μη σου πω ότι είναι ο μεγαλύτερος, να σε ρωτήσω όμως το άλλο: έχεις εσύ καμιά που τηνε θέλεις και σου είπαμε όχι;» «Δεν είναι αυτό! Έπειτα, γιατί δέχτηκε ο πατέρας, μια που ούτε προίκα έχει, ούτε αμπέλια, ούτε ζώα;» «Κι εσένα αυτό τι σε πονάει;» «Και πήρες το μέρος του κι εσύ!» την κατηγόρησε ο γιος της. Η Μυρσίνη τον κοιτούσε και προσπαθούσε να καταλάβει τι αντάρα ήταν αυτή που του θόλωνε το μυαλό. Σήκωσε το χέρι της και του χάιδεψε τα μαλλιά. Άλλες φορές ο Σαράντης θα τραβιόταν εκνευρισμένος και θα τη μάλωνε, θυμίζοντάς της πως δεν ήταν κορίτσι αλλά άντρας. Εκείνη τη στιγμή όμως δεν αντέδρασε, σαν να ήταν και πάλι μικρό παιδάκι. «Παλικάρι μου», τον κανάκεψε η Μυρσίνη με περίσσια τρυφερότητα, «μη μιλάς έτσι, μη θυμώνεις με τον αδελφό σου. Εκείνος βρήκε το ταίρι του, θα βρεις κι εσύ το δικό σου και τότε θα γίνει και για σένα γλέντι τρικούβερτο! Δεν ήρθε η ώρα σου όμως ακόμη! Μη ζηλεύεις, αντράκι μου, τον Περικλή, είναι αίμα σου! Αντί να χαρείς για εκείνον, να σταθείς πλάι του σαν αδελφός, εσύ είσαι όλο θυμό και αντάρα! Αμαρτία, παιδί μου! Το ίδιο σας αγαπάμε, λεβέντη μου, γιατί κουβαλάς τόσο κακό στην ψυχή σου;» Με τα τελευταία της λόγια το βλέμμα του ξανασκλήρυνε, της έσπρωξε τα χέρια και έφυγε σχεδόν τρέχοντας από κοντά της. Έμεινε η Μυρσίνη μόνη καταμεσής του περιβολιού και από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα. Κάτι δεν είχε κάνει σωστά με αυτό της το παιδί Τώρα πια φοβόταν

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

Θα σε γαργαλήσω! Μάικ ο Φασολάκης. Μαρί Κυριακού. Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση. Μαρί Κυριακού, 2010

Θα σε γαργαλήσω! Μάικ ο Φασολάκης. Μαρί Κυριακού. Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση. Μαρί Κυριακού, 2010 ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μάικ ο Φασολάκης Θα σε γαργαλήσω! ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μαρί Κυριακού ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Λήδα Βαρβαρούση ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Άννα Μαράντη ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Γιώργος Παζάλος ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Μερσίνα

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

ÅéêïíïãñÜöçóç: Λήδα Βαρβαρούση

ÅéêïíïãñÜöçóç: Λήδα Βαρβαρούση ÅéêïíïãñÜöçóç: Λήδα Βαρβαρούση ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μάικ ο Φασολάκης Οι περιπέτειες του Μάικ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μαρί Κυριακού ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Λήδα Βαρβαρούση ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Άννα Μαράντη ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά 1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν

Διαβάστε περισσότερα

Λένα Μαντά: «Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει τίποτα αρνητικό»

Λένα Μαντά: «Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει τίποτα αρνητικό» GOOD LIFE20.05.2016 Λένα Μαντά: «Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει τίποτα αρνητικό» Η συγγραφέας που έχει πουλήσει περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα, αριθμός ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ. Ο στην πόλη. Η σειρά προβάλλεται στο

ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ. Ο στην πόλη. Η σειρά προβάλλεται στο ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ Ο στην πόλη Η σειρά προβάλλεται στο ΣΕΙΡΑ: ΜΙΚΡΗ ΠΥΞΙΔΑ ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: CLAUDE IN THE CITY Από τις Εκδόσεις Hodder Children s Books, Μεγάλη Βρετανία 2011 TΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Ο Κλοντ στην πόλη

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμορφος κόσμος

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμορφος κόσμος ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Όμορφος κόσμος Φροντίζουμε όλα τα πλάσματα Η Αγία Μελανγκέλ: η προστάτιδα του περιβάλλοντος Εξακόσια χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, γεννήθηκε στα καταπράσινα δάση της Ιρλανδίας μια

Διαβάστε περισσότερα

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #20. «Δεκαοχτώ ψωμιά» Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #20. «Δεκαοχτώ ψωμιά» Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #20 «Δεκαοχτώ ψωμιά» Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #20 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια εδώ Δεκαοχτώ ψωμιά

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

ΜΑΝΟΣ ΓΑΒΡΑΣ. Οι φίλοι με φωνάζουν ΦΙΣΤΙΚΗ! Εικονογράφηση: Mαργαρίτα Ζεβελάκη

ΜΑΝΟΣ ΓΑΒΡΑΣ. Οι φίλοι με φωνάζουν ΦΙΣΤΙΚΗ! Εικονογράφηση: Mαργαρίτα Ζεβελάκη ΜΑΝΟΣ ΓΑΒΡΑΣ Οι φίλοι με φωνάζουν ΦΙΣΤΙΚΗ! Εικονογράφηση: Mαργαρίτα Ζεβελάκη ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Φιστίκιος ο Αιγινήτης (Βιβλίο Α ) ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μάνος Γαβράς ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Μαργαρίτα Ζεβελάκη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

ΙΑ ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

ΙΑ ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ 1η Σελίδα Η Γιώτα θα πάει για πρώτη φορά κατασκήνωση. Φαντάζεται πως θα περάσει πολύ άσχημα μακριά από τους γονείς και τα παιχνίδια της για μια ολόκληρη εβδομάδα. Αγχώνεσαι ή νοιώθεις άβολα όταν είσαι

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

Λένα Μαντά, 2015 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε., Αθήνα Πρώτη ηλεκτρονική έκδοση: Μάιος 2015 ISBN

Λένα Μαντά, 2015 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε., Αθήνα Πρώτη ηλεκτρονική έκδοση: Μάιος 2015 ISBN ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μια συγγνώμη για το τέλος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λένα Μαντά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Άννα Μαράντη ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Χρυσούλα Μπουκουβάλα ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ελένη Σταυροπούλου Λένα Μαντά,

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια

Διαβάστε περισσότερα

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας...

Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Διαβάστε αποσπασματικά το παραμύθι: Ο Αϊ-Βασίλης και...το όνομα του παιδιού σας... Το παραμύθι είναι και για αγοράκι αλλά, για της ανάγκες του δείγματος σας παρουσιάζουμε πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένα

Διαβάστε περισσότερα

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά σε μια μεγάλη πα ραλία με βουνά απαλής, λευκής άμμου, όπου μόνο τα σπίτια έχουν όνομα, ενώ οι δρόμοι όχι; Σε ένα από αυτά τα αξιαγάπητα σπίτια, με το όνομα Βαλκάρλος,

Διαβάστε περισσότερα

Λένα Μαντά, 2015 Φωτογραφίας εξωφύλλου: Anja Weber Decker/Arcangel Εικονιδίου εξωφύλλου: Svetlana Prikhnenko/Shutterstock

Λένα Μαντά, 2015 Φωτογραφίας εξωφύλλου: Anja Weber Decker/Arcangel Εικονιδίου εξωφύλλου: Svetlana Prikhnenko/Shutterstock ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Μια συγγνώμη για το τέλος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λένα Μαντά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Άννα Μαράντη ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Τζίνα Γεωργίου ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Ελένη Σταυροπούλου Λένα Μαντά, 2015

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα.

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα. Τ ην πρώτη μέρα, την είδα να χαμογελάει. Ήθελα αμέσως να τη γνωρίσω. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη γνώριζα. Δεν ήμουν ικανή να την πλησιάσω. Πάντα περίμενα τους άλλους να το κάνουν και ποτέ δεν ερχόταν κανείς.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις.

ΕΡΓΑΣΙΕΣ. Α ομάδα. Αφού επιλέξεις τρία από τα παραπάνω αποσπάσματα που σε άγγιξαν περισσότερο, να καταγράψεις τις δικές σου σκέψεις. Α ομάδα ΕΡΓΑΣΙΕΣ 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει μέσα

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός»

«Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 «Ο Σάββας η κλώσσα και ο αετός» (Πόντος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #26 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα τα παραμύθια

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. Μια ολοκληρωμένη περιγραφή της εικόνας: Βρέχει. Σήμερα βρέχει. Σήμερα βρέχει όλη την ημέρα και κάνει κρύο.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ. Μια ολοκληρωμένη περιγραφή της εικόνας: Βρέχει. Σήμερα βρέχει. Σήμερα βρέχει όλη την ημέρα και κάνει κρύο. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (Γ ΤΑΞΗ) ΟΝΟΜΑ; ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ (ρήμα) Μια ολοκληρωμένη περιγραφή της εικόνας: ΜΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΘΕΛΕΙΣ Βρέχει.

Διαβάστε περισσότερα

ταν ήμουνα μικρή, σαν κι εσάς και πιο μικρή, ο παππούς μου μου έλεγε παραμύθια για νεράιδες και μάγισσες, στοιχειωμένους πύργους, δράκους και ξωτικά. Εγώ φοβόμουν πολύ και τότε εκείνος μου έσφιγγε το χέρι

Διαβάστε περισσότερα

Το βιβλίο αυτό ανήκει στην:...

Το βιβλίο αυτό ανήκει στην:... 20 κλασικά αλλά και καινούρια παραμύθια με πριγκίπισσες Το βιβλίο αυτό ανήκει στην:... ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: PRINCESS STORIES Από τις Εκδόσεις Igloo Books, Μεγάλη Βρετανία 2009 ΤΙΤΛΟΣ BIBΛΙΟΥ: Ιστορίες για

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μπήκα στο χωριό, νύχτωνε πια, οι πόρτες όλες σφαλιχτές, μες στις αυλές τα σκυλιά μυρίστηκαν

Διαβάστε περισσότερα

Οι αριθμοί σελίδων με έντονη γραφή δείχνουν τα κύρια κεφάλαια που σχετίζονται με το θέμα. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ

Οι αριθμοί σελίδων με έντονη γραφή δείχνουν τα κύρια κεφάλαια που σχετίζονται με το θέμα. ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑ Τί σε απασχολεί; Διάβασε τον κατάλογο που δίνουμε παρακάτω και, όταν συναντήσεις κάποιο θέμα που απασχολεί κι εσένα, πήγαινε στις σελίδες που αναφέρονται εκεί. Διάβασε τα κεφάλαια, που θα βρεις σ εκείνες

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Χριστούγεννα. Ελάτε να ζήσουμε τα. όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Χριστούγεννα (μέσα από ιστορίες και χριστουγεννιάτικα παιχνίδια) 1 Στόχοι: Μέσα από διάφορες

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στα βάθη του ωκεανού µια µικρή σταγόνα, ο Σταγονούλης. Έπαιζε οληµερίς διάφορα παιχνίδια µε τους ιππόκαµπους και τις µικρές γοργόνες και ήταν πολύ ευτυχισµένος. Όµως, ήταν

Διαβάστε περισσότερα

A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES.

A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES. A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES. 1. Η συγγραφέας του βιβλίου μοιράζεται μαζί μας πτυχές της ζωής κάποιων παιδιών, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες. α) Ποια πιστεύεις ότι είναι τα

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ. Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗ Εικονογράφηση Βίλλυ Καραμπατζιά Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί

Διαβάστε περισσότερα

ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ. Ο πάει διακοπές. Η σειρά προβάλλεται στο

ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ. Ο πάει διακοπές. Η σειρά προβάλλεται στο ΑΛΕΞ Τ. ΣΜΙΘ Ο πάει διακοπές Η σειρά προβάλλεται στο ΣΕΙΡΑ: ΜΙΚΡΗ ΠΥΞΙΔΑ ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: CLAUDE ON HOLIDAY Από τις Εκδόσεις Hodder Children s Books, Μεγάλη Βρετανία 2011 TΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Ο Κλοντ πάει

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη

Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Το ημερολόγιό μου Πηνελόπη Οι πρώτες μου σκέψεις Ο Οδυσσέας έφυγε και τώρα είμαι μόνη μου. Πρέπει να τα έχω όλα υπό έλεγχο Όμως, με τους μνηστήρες στα πόδια μου δε μπορώ άλλο!!! Πρέπει κάτι να κάνω γιατί

Διαβάστε περισσότερα

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Αποστόλη Λαμπρινή (brines39@ymail.com) ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν. Θα σε χτυπάνε, θα σε πονάνε,

Διαβάστε περισσότερα

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ 12. Οιδίποδας Επτά επί Θήβας Ένα μωρό που το πέταξαν, γιατί κάποιος χρησμός έλεγε ότι μεγαλώνοντας θα σκοτώσει τον πατέρα του, έγινε μετά από χρόνια ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας. Χωρίς να φταίει, έφερε καταστροφή, και το χειρότερο,

Διαβάστε περισσότερα

Μεγάλο βραβείο, μεγάλοι μπελάδες. Μάνος Κοντολέων. Εικονογράφηση: Τέτη Σώλου

Μεγάλο βραβείο, μεγάλοι μπελάδες. Μάνος Κοντολέων. Εικονογράφηση: Τέτη Σώλου Συλλογή Περιστέρια 148 Εικονογράφηση εξωφύλλου: Εύη Τσακνιά 1. Το σωστό γράψιμο Έχεις προσέξει πως κάποια βιβλία παρακαλούμε να μην τελειώσουν ποτέ κι άλλα, πάλι, από την πρώτη κιόλας σελίδα τα βαριόμαστε;

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Εργασία για το σπίτι. Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Εργασία για το σπίτι Απαντούν μαθητές του Α1 Γυμνασίου Προσοτσάνης 1 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Απαντά η Μαρίνα Βαμβακίδου Ερώτηση 1. Μπορείς να φανταστείς τη ζωή μας χωρίς

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

Πόλεμος για το νερό. Συγγραφική ομάδα. Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική

Πόλεμος για το νερό. Συγγραφική ομάδα. Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική Πόλεμος για το νερό Συγγραφική ομάδα Καραγκούνης Τριαντάφυλλος Κρουσταλάκη Μαρία Λαμπριανίδης Χάρης Μυστακίδου Βασιλική 3 ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου Τάξη ΣΤ1 Θεσσαλονίκη 2006 ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ Άκουγα

Διαβάστε περισσότερα

25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά

25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά Η αγαπημένη μου συλλογή με χριστουγεννιaτικες ιστορiες 25 μαγικές ιστορίες για μικρά παιδιά Μετάφραση: Έρρικα Πάλλη Éditions Auzou, 2015 Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε., 2018 All rights reserved. Τυπώθηκε στην

Διαβάστε περισσότερα

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018

Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: Στόχος μου είναι να πείσω τους αναγνώστες μου να μην σκοτώσουν το μικρό παιδί που έχουν μέσα τους 11 May 2018 by Rena Mavridou Αγαπητή Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη, πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή

Διαβάστε περισσότερα

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα. Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Παναγιώτα Πλησή, Ðñþôç Ýêäïóç: Ιανουάριος Έντυπη έκδοση ÉSBN Ηλεκτρονική έκδοση ÉSBN

Παναγιώτα Πλησή, Ðñþôç Ýêäïóç: Ιανουάριος Έντυπη έκδοση ÉSBN Ηλεκτρονική έκδοση ÉSBN TÉÔËÏÓ ÂÉÂËÉÏÕ: Τι κρατάει η µαµά; ÓÕÃÃÑÁÖÅÁÓ: Παναγιώτα Πλησή ΕΞΩΦΥΛΛΟ ÅÉÊÏÍÏÃÑÁÖÇÓÇ: Γιώτα Κοκκόση ÅÐÉÌÅËÅÉÁ ÄÉÏÑÈÙÓÇ ÊÅÉÌÅÍÏÕ: Κυριακή Κάσση ÇËÅÊÔÑÏÍÉÊÇ ÓÅËÉÄÏÐÏÉÇÓÇ: Ελένη Σταυροπούλου ΜΑΚΕΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς

Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς Εντυπώσεις μαθητών σεμιναρίου Σώμα - Συναίσθημα - Νούς A...Τα αισθήματα και η ενεργεία που δημιουργήθηκαν μέσα μου ήταν μοναδικά. Μέσα στο γαλάζιο αυτό αυγό, ένιωσα άτρωτος, γεμάτος χαρά και αυτοπεποίθηση.

Διαβάστε περισσότερα

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: - "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα...

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Αμέσως έβγαλα το κινητό από τη θήκη και έστειλα μήνυμα στο κινητό της μαμάς πού

Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Πριν πολλά χρόνια, ζούσε σε μια πόλη της Ναζαρέτ μια νέα και καλή γυναίκα που την

Διαβάστε περισσότερα

ΟΥΛΙΤΣ Α ΡΑ Φ 6 ΕΤ. Παναγιώτα Πλησή ΣΙΑ ΓΝΩ ΑΝΑ ΦΙΛ ΖΩΝΗ. Εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός ΟΥ Θ ΓΙΑ ΜΑ. την οικογένεια

ΟΥΛΙΤΣ Α ΡΑ Φ 6 ΕΤ. Παναγιώτα Πλησή ΣΙΑ ΓΝΩ ΑΝΑ ΦΙΛ ΖΩΝΗ. Εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός ΟΥ Θ ΓΙΑ ΜΑ. την οικογένεια ΟΥΛΙΤΣ Α ΡΑ Φ 5-6 ΕΤ Παναγιώτα Πλησή EYEΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ ΦΙΛ ΑΝΑ ΓΝΩ ΣΙΑ ΩΝ ΟΥ ΑΙΝ ΜΕ Θ... ΓΙΑ ΜΑ Εικονογράφηση: Γιώργος Σγουρός την οικογένεια ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Ο μπαμπάς που αγαπάει η μαμά μου ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Παναγιώτα

Διαβάστε περισσότερα

Συνήγορος: Μπορείτε να δηλώσετε την σχέση σας με το θύμα; Paul: Είμαι ο αδελφός της ο μεγαλύτερος. Πέντε χρόνια διαφορά.

Συνήγορος: Μπορείτε να δηλώσετε την σχέση σας με το θύμα; Paul: Είμαι ο αδελφός της ο μεγαλύτερος. Πέντε χρόνια διαφορά. Εισαγγελέας Συνήγορος: Μπορείτε να δηλώσετε την σχέση σας με το θύμα; Paul: Είμαι ο αδελφός της ο μεγαλύτερος. Πέντε χρόνια διαφορά. Συνήγορος: Πώς ήταν η σχέση σας με την αδελφή σας; Paul: Την αγαπούσα,

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

ΠΩΣ N A EΧΕΙΣ ΑΝΝΑ ΜΠΑΡΝΣ

ΠΩΣ N A EΧΕΙΣ ΑΝΝΑ ΜΠΑΡΝΣ ΠΩΣ N A EΧΕΙΣ ΑΝΝΑ ΜΠΑΡΝΣ ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: HOW TO BE MINDFUL Από τις Εκδόσεις Vie Books, Αγγλία 2016 ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Πώς να έχεις ενσυνείδηση ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Anna Barnes ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Έρικα Πάλλη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

Ο Φώτης και η Φωτεινή

Ο Φώτης και η Φωτεινή Καλλιόπη Τσακπίνη Ο Φώτης και η Φωτεινή Μια ιστορία για ένα παιδί με αυτισμό Επιστημονική επιμέλεια: Σοφία Μαυροπούλου Εικονογράφηση: Κατερίνα Μητρούδα Βόλος 2007 Περιεχόμενα Προλογικό σημείωμα...1 Ο

Διαβάστε περισσότερα

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΦΩΤΙΤΣΑΣ - ΣΤΑΓΟΝΙΤΣΑΣ Copyright Συνοδινού Ράνια Follow me on Twitter: @RaniaSin Smashwords Edition ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή

Διαβάστε περισσότερα

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές...

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές... 1.... εξ ουρανού... στο δωμάτιό του... ακατάστατο. Ακούει μουσική δυνατά... παίζει ηλεκτρική κιθάρα... χτυπιέται [πλάτη στο κοινό]... πόρτα κλειστή... ανοίγει... μπαίνει η μάνα του... σάντουιτς σε πιάτο...

Διαβάστε περισσότερα

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

Εικονογράφηση: Θοδωρής Τιμπιλής

Εικονογράφηση: Θοδωρής Τιμπιλής TÉÔËÏÓ ÂÉÂËÉÏÕ: Πασχαλοσουπίτσα ÓÕÃÃÑÁÖÅÁÓ: Γιώργος. Λεµπέσης ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Θοδωρής Τιµπιλής ÅÐÉÌÅËÅÉÁ ÄÉÏÑÈÙÓÇ ÊÅÉÌÅÍÏÕ: Ευδοξία Μπινοπούλου ÇËÅÊÔÑÏÍÉÊÇ ÓÅËÉÄÏÐÏÉÇÓÇ: Μερσίνα Λαδοπούλου ΜΑΚΕΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ:

Διαβάστε περισσότερα

Το τετράδιο αυτό ανήκει σε:......

Το τετράδιο αυτό ανήκει σε:...... Το τετράδιο αυτό ανήκει σε:...... 50 μοτίβα για να χαλαρώσετε INSPIRATION JARDIN Από τις Εκδόσεις Dessain et Tolra/Larousse, Γαλλία 2013 ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΤΕΤΡΑΔΙΟ ANTI-STRESS ΚΗΠΟΣ Dessain et Tolra/Larousse,

Διαβάστε περισσότερα

Bao Publishing s.r.l. Via Leopardi 8, Milano, Italy, 2015 Published by arrangement with Atlantyca S.p.A. Πρώτη έκδοση: Φεβρουάριος 2017

Bao Publishing s.r.l. Via Leopardi 8, Milano, Italy, 2015 Published by arrangement with Atlantyca S.p.A. Πρώτη έκδοση: Φεβρουάριος 2017 ΣΙΛΒΙΑ ΤΖΙΑΝΑΤΙ ΜΑΝΟΥΕΛΑ ΝΕΡΟΛΙΝΙ 2 ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: CI VORREBBE UN' AMICA AMICIZIA Από τις Εκδόσεις Bao, Μιλάνο ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Ρώτα τη Λίλα (ΒΙΒΛΙΟ 2) Τα πάντα για τη φιλία ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Silvia Gianatti

Διαβάστε περισσότερα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Εισαγωγή Τεχνικές για ηρεμία Ηρεμία στο σπίτι Κοιμήσου καλά, νιώσε καλά Αίσθηση ηρεμίας στη δουλειά...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. Εισαγωγή Τεχνικές για ηρεμία Ηρεμία στο σπίτι Κοιμήσου καλά, νιώσε καλά Αίσθηση ηρεμίας στη δουλειά... ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: HOW TO BE CALM Από τις Εκδόσεις Vie Books, Αγγλία 2016 ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: Πώς να είσαι ήρεμος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Anna Barnes ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Έρρικα Πάλλη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μαρία Σεβαστιάδου

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius

Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Μάρτιος 2011 Αυτό το βιβλίo είναι μέρος μιας δραστηριότητας του Προγράμματος Comenius Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟ-ΜΑΝΩΛΗ Πολύ παλιά, αιώνες πριν, ο Negru Voda, ο κυβερνήτης της Ρουμανίας, ήθελε να χτίσει ένα μοναστήρι

Διαβάστε περισσότερα

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Κωνσταντίνα Τσαφαρά Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Πάνε δέκα χρόνια που λείπει ο σύζυγός μου, ο Οδυσσέας. Τον γιο του τον άφησε μωρό και τώρα έχει γίνει πια ολόκληρος άντρας και

Διαβάστε περισσότερα

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν.

Δεν είναι λοιπόν μόνο οι γυναίκες που έχουν αυτήν την ανάγκη, αλλά κι οι άντρες επίσης, όσο σκληροί κι αν το παίζουν. Σε όποιο στάδιο της σχέσης κι αν βρίσκεστε, είτε είστε στην αρχή της είτε είστε ήδη δυο χρόνια μαζί, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ, όπως η ανάγκη να νιώθει κάποιος ελκυστικός, απαραίτητος

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα της Εβελίνας Στο τέλος κάθε χρόνου, η παλιά μου γυμνάστρια, οργανώνει μια γιορτή με χορούς, παραδοσιακούς και μοντέρνους. Κάθε χρονιά, το θέμα της γιορτής είναι διαφορετικό. (π.χ.

Διαβάστε περισσότερα

Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη

Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη Χάρτινη Αγκαλιά Συγγραφέας: Ιφιγένεια Μαστρογιάννη Επιμέλεια εργασίας: Παναγιώτης Γιαννόπουλος Περιεχόμενα Ερώτηση 1 η : σελ. 3-6 Ερώτηση 2 η : σελ. 7-9 Παναγιώτης Γιαννόπουλος Σελίδα 2 Ερώτηση 1 η Η συγγραφέας

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love)

ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ. Στίχοι τραγουδιών του. Δεν υπάρχει γιατρειά για την αγάπη (Ain t no cure for love) http://hallofpeople.com/gr.php?user=κοέν%20λέοναρντ ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΚΟΕΝ Στίχοι τραγουδιών του Από το http://lyricstranslate.com/el/leonard-cohen-lyrics.html (Ain t no cure for love) Σε αγαπούσα για πολύ, πολύ

Διαβάστε περισσότερα

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Σπυριδούλα Μπέλλα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Αιγαίου 9/5/2017 Επικοινωνιακή ικανότητα γνώση ενός ομιλητή ως

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα

Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα Η πριγκίπισσα με τη χαρτοσακούλα Ρόμπερτ Μανσκ Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου Κάποτε υπήρχε μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Ελισάβετ Ζούσε σε ένα κάστρο και είχε ακριβά ρούχα πριγκίπισσας Επρόκειτο

Διαβάστε περισσότερα