Νίνα. Λοτσάρη. Κι εγώ έμεινα έκπληκτη με το σεξ απίλ μου ΘΕΜΑ ΘΕΜΑ. Σοφία Καρβέλα Η «σκοτεινή» πλευρά της. «Οταν είδα τη Ζέτα συγκλονίστηκα»

Transcript

1 Σοφία Καρβέλα Η «σκοτεινή» πλευρά της Οι άνθρωποι πίσω από τα πράγματα ΘΕΜΑ ΘΕΜΑ Μιχάλης Χατζηγιάννης «Οταν είδα τη Ζέτα συγκλονίστηκα» Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Ο γιος της Αγγελικής Νικολούλη σκηνοθέτης στο L.A. συνέντευξη Μιχάλης Εξαρχος Ο ράπερ με την πανεπιστημιακή έδρα στο Λονδίνο Base Grill Οι δίδυμοι εστιάτορες έφεραν το τέως βασιλικό ζεύγος στο Μπουρνάζι Κωνσταντίνος Μουσούλης Ανδρέας Φουστάνος «Δεν αποκλείω ούτε γάμο ούτε παιδί» Ζακ Γαλυφιανάκης Ο Ελληνας κωμικός κάνει άνω κάτω το Χόλιγουντ συνέντευξη Νίνα Δάκης Ιωάννου Ανακαίνισε το διαμέρισμά του στο Μανχάταν στρώνοντας χαλί με το πρόσωπό του Λοτσάρη Κι εγώ έμεινα έκπληκτη με το σεξ απίλ μου ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Ευγενία Δημητροπούλου Από το «Νησί» επιστρέφει στη Νομική

2 2 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 δες περισσότερα στιγμιότυπα από τη μοναδική φωτογράφηση της Νίνας Λοτσάρη Νίνα Λοτσάρη «Εντυπωσιάστηκα κι εγώ με το προκλητικό σεξ απίλ μου» Η grande dame των βαριετέ και της όπερας πετάει τις φαντασμαγορικές τουαλέτες ερμηνεύοντας μία άλλη πτυχή του εαυτού της: δεν είναι Gaga, δεν είναι Madonna, είναι μια sexy πριμαντόνα Συνέντευξη: Εβελίνα Σαραντίδη T ην ώρα που ετοιμάζεται να υποδυθεί την «Αντιγόνη» στην ομώνυμη όπερα του πρώην υπουργού Θεόδωρου Στάθη, η πριμαντόνα της Λυρικής Σκηνής Νίνα Λοτσάρη ιντριγκάρει με την εικόνα της και ξεγυμνώνει ψυχή και σώμα σε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη - και φωτογράφηση. - Πώς αντέδρασε ο σύζυγός σας όταν είδε την άκρως αποκαλυπτική φωτογράφησή σας; Δεν σου κρύβω ότι ξετρελάθηκε όταν με είδε φωτογραφημένη σε αυτό το αντισυμβατικό concept. - Ποια ήταν η ανάγκη που σας έσπρωξε να αφήσετε για λίγο στην άκρη το στυλ της grande dame με τις μακριές τουαλέτες και να ποζάρετε ως ένα άγριο και σέξι θηλυκό; Πάντα οι γύρω μου δυσκολεύονταν να με χειριστούν, διότι κουβαλούσα την ταμπέλα τής καθώς πρέπει πριμαντόνας της Λυρικής. Εγώ όμως θεωρώ τον εαυτό μου χαμαιλέοντα και ιδού η απόδειξη! Η αλήθεια είναι ότι όταν μου ζήτησαν από το εξωτερικό να βγάλω φωτογραφικά μια άλλη πλευρά του εαυτού μου, εντυπωσιάστηκα και εγώ από το αποτέλεσμα, γιατί δεν ήξερα ότι είχα ένα τέτοιο προκλητικό σεξ απίλ. Στην Ελλάδα πάντα μου ζητούσαν μια συμβατική φωτογράφηση. Δεν μου είχε δοθεί ποτέ η ευκαιρία να ιντριγκάρω με την εικόνα μου μέχρι τώρα. Οπως ερμηνεύω από τζαζ και ροκ τραγούδια μέχρι αξεπέραστα κομμάτια του Μίμη Πλέσσα στα βαριετέ σόου μου, έτσι και μ αυτές τις φωτογραφίες έβγαλα στο φως τα κρυμμένα πρόσωπα της Νίνας. - Δεν είχατε ενδοιασμούς για μια τόσο προκλητική φωτογράφηση; Οταν δεν ακυρώνεις ό,τι έχεις κάνει, τότε μπορείς να κάνεις τα πάντα, αρκεί να υπάρχει συνέπεια. Δεν πρέπει να είμαστε ρατσιστές ούτε με τη μουσική ούτε με τους ανθρώπους. Θεωρώ φασιστικό όταν δεν επιτρέπεις στον οποιονδήποτε να σου αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πράγματα με αξιοπρέπεια. - Θα τολμούσατε να αλλάξετε κάτι πάνω σας προκειμένου να σβήσετε τα σημάδια του χρόνου; Φροντίζω τον εαυτό μου και έτσι δεν υποτιμώ τον χρόνο. Ετσι και αυτός ως ανταπόδοση μου φέρεται καλά! Αν στο μέλλον νιώσω την ανάγκη να κρύψω τις βαθιές μου ρυτίδες, γιατί να μην το κάνω, αφού και η επιστήμη μού δίνει αυτή τη δυνατότητα; Αυτό που δεν καταλαβαίνω εγώ είναι γιατί θα πρέπει ο καθένας να κάθεται να απολογείται για ένα botox. Σιγά το πράγμα! - Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον πρώην υπουργό Εθνικής Αμυνας και Γεωργίας, Θεόδωρο Στάθη; Μέσα από ένα workshop όπου συμμετείχαν δεκάδες υποψήφιοι, επιλέχτηκα για να υποδυθώ την ομώνυμη ηρωίδα στο λιμπρέτο «Αντιγόνη» του Σοφοκλή σε μουσική του κυρίου Στάθη και σε σκηνοθεσία του διάσημου Αμερικανού Λι Μπρόιερ. Πρόκειται για μια παγκόσμια περιοδεία, η οποία θα ξεκινήσει από το Μέγαρο Μουσικής στις 30 Μαρτίου και φυσικά νιώθω ευγνώμων για την τιμή που μου έκαναν οι δύο αυτοί σπουδαίοι άνθρωποι του χώρου. - Πρόσφατα έγινε μεγάλος ντόρος για τη φημολογούμενη κόντρα σας με τους δύο πρώην συνεργάτες σας στην παράσταση «Μάτα Χάρι», τον Μέμο Μπεγνή και τον Χάρη Ρώμα. Τι ακριβώς συνέβη; Πολλές φορές εσείς οι δημοσιογράφοι έχετε την τάση να εξυπηρετείτε σκοπούς φίλων σας. Κατευθυνόμενα μηνύματα πέρασαν στον Τύπο από ανθρώπους που ήθελαν να μου κάνουν κακό και συγκεκριμένα αναφέρομαι στους δύο αυτούς κυρίους. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι με το τέλος μιας συνεργασίας κάποιοι άνθρωποι ήρθαν σε αντιπαράθεση με την παραγωγή. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο σύζυγός μου (σ.σ.: Κωνσταντίνος Σκορδάλης) ήταν συμπαραγωγός, οι πρώην συνεργάτες μου θέλησαν να «χτυπήσουν» εμένα επειδή εγώ είμαι το γνωστό όνομα της υπόθεσης. Εκείνοι αρνήθηκαν τη συνεργασία μας και όχι εγώ. - Μιλήσατε κατ ιδίαν με τους δύο συναδέλφους σας για να λύσετε τις διαφορές σας; Οσο αυτή η παραγωγή ήταν πάνω στη σκηνή του «Rex» εγώ προσωπικά είχα άψογη συνεργασία μαζί τους και αυτό δεν μπορούν να το διαψεύσουν ούτε εκείνοι ούτε τα υπόλοιπα 35 άτομα του θιάσου. Εκείνοι ωστόσο με έκαναν να απολογηθώ πανελληνίως για πράγματα που δεν γνωρίζω και δεν κατανοώ, εκθέτοντας τον επαγγελματισμό μου. Για μένα αυτό είναι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο, γιατί δείχνεις ότι είσαι ικανός για όλα. Στο παρελθόν έχω συνεργαστεί με εξαιρετικούς ανθρώπους και ουδέποτε πέρασα αυτά που έχω τραβήξει τον τελευταίο μήνα. Εγώ στενοχωριέμαι πολύ με όλα αυτά διότι αυτοί οι δύο συνάδελφοι ήταν προσωπική μου επιλογή για την παράσταση. Μπορεί να νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό μου, αλλά τελικά είχε δίκιο η γιαγιά μου όταν μου έλεγε: «Κοριτσάκι μου, να μην είσαι ποτέ αχάριστη, να προσέχεις όμως πού δίνεις την ευγνωμοσύνη σου». - Πέρα από τα φαντασμαγορικά σόου που ηγείσθε, ποιο είναι το καθημερινό σας πρόσωπο; Αυτό που ο κόσμος βλέπει πάνω στη σκηνή, με όλη αυτή την glamorous υπερένταση, δεν έχει καμία σχέση με την απλή κοπέλα που βγαίνει στη Γλυφάδα για βόλτα με την κόρη της και φοράει αποκλειστικά αθλητικές φόρμες. Παθαίνω τέτοιο overdose καλλωπισμού στη δουλειά, που όταν προκύπτει μια εκδήλωση, ο άνδρας μου είναι αυτός που με τραβά με το ζόρι για να φτιαχτώ και να δώσουμε το «παρών». Το τρίπτυχο της καθημερινότητάς μου είναι: γυμναστική- μαγείρεμα- παιδική χαρά! Υπεύθυνος ενθέτου: Δημήτρης Παγαδάκης Συντακτική Ομάδα: Τζένη Αγιανδρίτη, Χρήστος Ζαμπούνης, Τίνα Μανδηλαρά, Τάσος Θεοδωρόπουλος, Μαρία Λεμονιά, Σοφία Χουντάση, Ρομίνα Ξύδα ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ: ΑΠΕ, EUROKINISSI, NDP, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΤΑΣΟΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ, REUTERS, APEIRON, IML, IDEAL IMAGES, VISUALPHOTOS.COM, PARRIS PRESS

3 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 3 «Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΕ ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΙΔΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΤΟΣΟ ΣΕΞΙ, ΚΑΘΩΣ Η ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥΣ»

4 4 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Στο στούντιο του εργένικου διαμερίσματός του στην περιοχή Harrods, δυτικά του Λονδίνου Μιχάλης Εξαρχος Ο ράπερ με την πανεπιστημιακή έδρα στο Λονδίνο Από τις γειτονιές του Πειραιά και τους πειραματισμούς με τη hip hop, ο μουσικός που έγινε γνωστός ως Stereo Mike παντρεύει το rap με το ζεϊμπέκικο στην πρότασή του για τη Eurovision και παραδίδει μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Westminster σε μαθητές με ηλικία μεγαλύτερη από τη δική του Της Αναστασίας Αργυριάδου Α πόγευμα Σαββάτου και ο Μιχάλης Εξαρχος, κατά κόσμον Stereo Mike, είναι κλεισμένος στο studio του εργένικου διαμερίσματός του στην περιοχή Harrods, δυτικά του Λονδίνου, γράφοντας μουσική. Ο καιρός -ως συνήθως- είναι μουντός και βροχερός, όμως -όπως λέει ο Μιχάλης- «αν ξεπεράσεις τη μελαγχολία που σου προκαλεί η έλλειψη του μεσογειακού ήλιου, μπορεί να γίνει πολύ δημιουργικός για έναν καλλιτέχνη». Το πρόγραμμα του Μιχάλη είναι το ίδιο τα τελευταία δέκα χρόνια όπου ζει μόνιμα στη βρετανική πρωτεύουσα. Το πρωί παραδίδει μαθήματα ως καθηγητής στο Westminster University (από το 2004), το απόγευμα παραγωγικές ώρες στο studio και το βράδυ έξοδος στο Countdown, εκεί όπου είναι συγκεντρωμένα τα καλύτερα μουσικά στέκια εναλλακτικής μουσικής και καθημερινά έχει ένα ενδιαφέρον live. Οπως ο ίδιος σχολιάζει, στο Λονδίνο είναι πολύ αξιοκρατικά τα πράγματα όσον αφορά στην επαγγελματική εξέλιξη. Ετσι εγκαταλείποντας τις γειτονιές του Πειραιά για να κυνηγήσει τα όνειρά του, βρέθηκε στο Λονδίνο και μετά το τέλος των μουσικών σπουδών του στον τομέα παραγωγής ήχου μοντέρνας μουσικής και ερμηνείας παρέμεινε εκεί, αναζητώντας εργασία στη μουσική βιομηχανία της αγγλικής πρωτεύουσας. Επιασε δουλειά στο Vault Recording Studio ως ειδικός σε χρήση προγραμμάτων R'n'B μουσικής, παρακολουθώντας παράλληλα μεταπτυχιακά σεμινάρια. Ετσι μέσα σε λίγα χρόνια κατέκτησε πανεπιστημιακή έδρα διδάσκοντας παραγωγή ήχου μοντέρνας μουσικής και ερμηνείας. «Με τους περισσότερους μαθητές μου είμαστε σχεδόν συνομήλικοι, κάποιοι είναι και μεγαλύτεροι από εμένα, αλλά αυτό είναι υπέρ μας, γιατί με νιώθουν κοντά τους. Εχουν καθηγητή έναν ενεργό μουσικό ο οποίος μπορεί να τους διδάσκει μια τεχνική που δοκίμασε το προηγούμενο βράδυ στο στούντιο για το προσωπικό του άλμπουμ», σχολιάζει ο ίδιος από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Τα πρώτα του ακούσματα Ο 32χρονος hip hoper θυμάται τις δικές του πρώτες μουσικές εμπειρίες στην Ελλάδα με νοσταλγική διάθεση: Με φίλους ύστερα από συναυλία Πάνω στη σκηνή, μπροστά στο κοινό που πάλλεται στους ρυθμούς του δες «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΠΙΜΟΝΟ ΚΑΙ ΣΑΦΕΣ, ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ» βίντεο με το τραγούδι του Γιώρκα για την Eurovision

5 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 5 Από το Vault Recording Studio ο Μιχάλης Εξαρχος απέκτησε μέσα σε λίγα χρόνια πανεπιστημιακή έδρα, διδάσκοντας παραγωγή ήχου «Εγχώριος ήχος με διεθνή αφήγηση» Ο Μιχάλης είναι υπέρμαχος της άποψης ότι ένας Ελληνας καλλιτέχνης μπορεί να κάνει διεθνή καριέρα Η συζήτησή μας φτάνει στην υπόθεση Eurovision και στη συμμετοχή του στο τραγούδι του Λούκα Γιώρκα «Watch my Dance». Η πρόταση έγινε στον Μιχάλη από τον δημιουργό του τραγουδιού Γιάννη Χριστοδουλόπουλο. Ενθουσιάστηκε με την ιδέα του πειραματισμού rap, πάνω σε κάτι τόσο ελληνικό, όπως ο ρυθμός στα 9/8. Ετσι και δέχτηκε τη συνεργασία. Ενα ζεϊμπέκικο με στοιχεία rap τι θέση μπορεί να έχει σε έναν ευρωπαϊκό διαγωνισμό; «Με περηφάνια θα πω πολύ σημαντική, για τον πετυχημένο συνδυασμό εγχώριου ήχου με διεθνή αφήγηση», επισημαίνει ο Μιχάλης και συμπληρώνει: «Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να έχουμε το θάρρος να παρουσιάσουμε κάτι πραγματικά αντιπροσωπευτικό της κουλτούρας μας, με μοντέρνα στοιχεία, ειδικά στη δεδομένη στιγμή που η χώρα μας προσπαθεί να αναγεννηθεί από την κρίση της». «Πρέπει να έχουμε το θάρρος να παρουσιάσουμε κάτι πραγματικά αντιπροσωπευτικό της κουλτούρας μας», λέει ο Μιχάλης για το τραγούδι που θα πάει στη Eurovision «Οι γονείς μου έπαιζαν μουσικά όργανα και ακούγαμε πάντα πολύ καλούς δίσκους στο σπίτι, από Jean Michel Jarre και Rolling Stones μέχρι ρεμπέτικα και John Lee Hooker. Οταν στα 18 μου τους μίλησα για τα σχέδιά μου, αντιμετώπισα τη ρεαλιστική επιχειρηματολογία τους περί επιβίωσης και μουσικής καριέρας, αλλά το όνειρό μου ήταν τόσο επίμονο και σαφές, που το υποστήριξαν με πάθος και αυτοθυσία». Αν και στο Λονδίνο ο Μιχάλης έχει μια ανερχόμενη πανεπιστημιακή πορεία, δεν εγκαταλείπει τη δισκογραφική καριέρα του στην Ελλάδα, όπου ταξιδεύει πολύ συχνά. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τη συνεργασία του με τη Χαρούλα Αλεξίου στο τραγούδι «Φεύγω», το οποίο ερμήνευσαν μαζί σε συναυλία στο Λυκαβηττό; «Ηδη γράφω ιδέες για το νέo album μου, την KATALH3H και ετοιμάζομαι για την παρουσίαση της Ανέλιξης, που μόλις κυκλοφόρησε και μέσα από το συγκεκριμένο CD το single Απλά Ζωή ακούγεται στα ελληνικά ραδιόφωνα. Εδώ και χρόνια γράφω ένα βιβλίο-ημερολόγιο που εξιστορεί τις περιπέτειες ενός εναλλακτικού μουσικού στη μουσική βιομηχανία, το οποίο σκέφτομαι να εκδώσω με το τέλος της τριλογίας των δίσκων». Παράλληλα, οι συνεργασίες του και στην Ευρώπη είναι εξίσου αξιόλογες, αφού έχει βρεθεί στο ίδιο studio με την αφρόκρεμα της hip hop μουσικής. «Ενας από τους καλύτερους freestylers ζωντανά στο μικρόφωνό μου ήταν ο Skinnyman.Ο Ebola είναι ο καλύτερος παραγωγός που έχω ακούσει. Οι Taskforce φοβεροί αφηγητές. Ο DJ Moodie απίθανος μουσικός στο είδος του κι ο Skrein μοναδικός MC», αναφέρει ο Μιχάλης ενώ περιγράφει με ενθουσιασμό τη σημαντικότερη καλλιτεχνική του εμπειρία στο εξωτερικό: «Ηταν αναμφισβήτητα η συμμετοχή μου στα MTV Europe Music Awards στο Λίβερπουλ ως Best Greek Act το Ακόμα μου φαίνεται σαν όνειρο το γεγονός ότι αντιπροσώπευσα την Ελλάδα στο κανάλι που με μεγάλωσε μουσικά όσον αφορά στα εφηβικά μου δυτικά ακούσματα». Ο Μιχάλης είναι υπέρμαχος της άποψης ότι ένας Ελληνας καλλιτέχνης μπορεί να κάνει διεθνή καριέρα είτε ως μουσικός δημιουργός είτε ως παραγωγός - ως ερμηνευτής μόνο αν μπορεί να εκφραστεί αποτελεσματικά σε διεθνή γλώσσα. Συμπληρώνει όμως ότι στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν τους Ελληνες καλλιτέχνες με ενδιαφέρον, ιδιαίτερα για τον ήχο και την ευελιξία της ελληνικής γλώσσας όταν χρησιμοποιείται στη rap μουσική. «Οχι» στις γκανγκστερικές μεταφράσεις Η γνώμη του βέβαια για την ελληνική R'n'B δεν είναι και τόσο ενθαρρυντική για τους καλλιτέχνες του συγκεκριμένου είδους μουσικής. «Με το σύγχρονο R'n'B δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα γιατί το βρίσκω σαν ένα ξεπλυμένο νέο soul, με απλοϊκά ρυθμικά στοιχεία hip hop, εκτός λίγων εξαιρέσεων. Το ελληνικό hip hop για μένα πρέπει να συνεχίσει την εξέλιξή του πάνω σε δικιά του θεματολογία, αποφεύγοντας τις γκανγκστερικές μεταφράσεις αμερικανικών βιωμάτων. Ταυτόχρονα θα πρέπει να αποφύγει τη μη οργανική ταύτιση με τα τσιφτετέλια υπό τη στυλιστική δικαιολογία κακοπαιγμένου reggaeton».

6 6 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Ο αυτοσχέδιος πολυέλαιος, φτιαγμένος από μπουκάλια και βασιλικά μαχαιροπίρουνα, είναι το διακοσμητικό σήμα κατατεθέν του «Base Grill» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΟΥΒΑΛΑΡΗ Base-Grill Πώς μια «σπαλομπριζόλα» ένωσε το Μπουρνάζι με την Εκάλη Οταν σε ένα μέρος βρίσκονται πλάτη με πλάτη ο Γιώργος Νταλάρας, ο Διονύσης Σαββόπουλος, το τέως βασιλικό ζεύγος Κωνσταντίνος και Αννα-Μαρία και ένας απλός μεροκαματιάρης, τότε είσαι σίγουρος ότι κάτι παράδοξο μπορεί να συμβαίνει. Ειδικά αν αυτό το μέρος βρίσκεται στο Περιστέρι και αν αντικείμενό του έχει απλώς τις μπριζόλες. Για το φαινόμενο «Base Grill» μιλάει πλέον όλη η Αθήνα, αλλά ακόμη και τα blogs στην Αμερική... Tης Τίνας Μανδηλαρά ώντας σε μια πόλη που βλέπει πια στο μικροσκόπιο τους αστικούς της μύθους -δηλαδή πρόσωπα και μέρη που δίνουν λαβή για θέματα στην παρέα και αφορ- Ζ μή για συζητήσεις- δεν μπορούσα να αντισταθώ στο φαινόμενο «Base Grill»: «Χθες έτρωγε εκεί ο Σαββόπουλος», «Είναι το αγαπημένο μαγαζί της Λάτση», «Να δεις που ο Νταλάρας θα γράψει γι αυτούς τραγούδι», «Εχει γράψει ύμνους για μια σπαλομπριζόλα στους τοίχους του μαγαζιού ο Ψινάκης», είναι απλώς μερικά από όλα αυτά που έχω ακούσει γι αυτή την κρεατοταβέρνα. Ετυχε να την επισκεφτούν και κάποιοι γκουρμέ φίλοι και μια κολλητή που έχει κάνει ρεζερβέ στα καλύτερα μαγαζιά του πλανήτη, κι έτσι αποφάσισα κι εγώ να τραβήξω για Περιστέρι. Φτάνει να σκεφτείς ότι οι γκλαμουράτοι αναγκάζονται να παρκάρουν τα υπερπολυτελή θωρηκτά τους ανάμεσα σε αντιπροσωπίες αυτοκινήτων και να επισκεφθούν μια περιοχή που γνώριζαν μόνο από τραγούδια των Πυξ Λαξ, για να υποπτευθείς ότι κάτι τρέχει εκεί κάτω. Για κάποιον λόγο επιμένουν όλοι αυτοί οι τρελαμένοι να πηγαίνουν ξανά και ξανά σε μια «απομακρυσμένη» ταβέρνα με κλασικά καρό τραπεζομάντιλα και ξύλινες καρέκλες. Και οι λόγοι πραγματικά είναι πολλοί. Κατ αρχάς τα δύο αδέλφια, οι δίδυμοι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος, που δείχνουν μάλλον να αγανακτούν με αυτό το δημοσιογραφικό ντελίριο αλλά σε βάζουν στο τραπέζι τους αν έχεις να τους πεις κι εσύ μια καλή ιστορία, και κατά δεύτερον το αριστουργηματικό, πράγματι, φαγητό τους. Αποκαλύπτω εξαρχής αυτό που τελικά κατάλαβα ότι είναι το μυστικό του «Base Grill»: εκεί μέσα θα νιώσεις από την απόλαυση της γεύσης μέχρι τη χαρά της παρέας και θα αντιληφθείς γιατί οι αρχαίοι και ο Ομηρος θεωρούσαν κάποτε την κοιλιά ως το επίκεντρο της ψυχής. Αν λοιπόν ο Πλάτωνας έγραφε έξω από την ιδανική «Πολιτεία» του «απαγορεύεται η είσοδος σε όσους δεν ξέρουν γεωμετρία», εδώ θα μπορούσε να λέει «απαγορεύεται η είσοδος σε όσους δεν έχουν όρεξη για ζωή». Και κυρίως σε όλους όσοι παραμένουν παγερά αδιάφοροι απέναντί της. Και η αλήθεια είναι ότι τα δύο αδέλφια που διαχειρίζονται το μαγαζί, από την κουζίνα όπου μαγειρεύουν μέχρι τη σάλα, πρέπει να απεχθάνονται σφόδρα τη λέξη «αδιαφορία». Ή σε αγαπούν ή σε ξεγράφουν. Δεν πρόκειται πάντως να μπεις στο μαγαζί τους και να κάνουν ότι δεν σε βλέπουν, όποιος κι αν είσαι. Θα σε ταΐσουν, θα σου ανακατέψουν αυτά τα μοναδικά αβγά με τις πατάτες, σαν να πρόκειται για ερωτική τελετουργία, θα σου κόψουν αισθαντικά την μπριζόλα και θα σου θυμίσουν ότι το πάθος μετριέται ακόμη και από μια μικρή λεπτομέρεια: από το διαγώνιο, ντελικάτο κόψιμό της - κάτι σαν τον Γουάιλντ αν έκοβε κρέας. Κι εκεί προς το τέλος θα σου στρώσουν το καλύτερο σεμεδάκι για τη μαστίχα που θα σε βάλουν να γευτείς, θα σε χτυπήσουν στην πλάτη και θα σε κάνουν να νιώσεις για ένα βράδυ ο άρχοντας των δακτυλιδιών ή έστω των κρεάτων. «Αυτό είναι που μας ενδιαφέρει πάνω απ όλα», λένε και οι δύο με μια φωνή: «Η φιλοξενία των ανθρώπων. Νιώθουμε πραγματικά τεράστια τιμή που κάποιος περνάει την πόρτα μας, ανεξάρτητα από το ποια είναι η πρόθεσή του». Τα κρυφά χαρίσματα της ταβέρνας δεν σου αποκαλύπτονται ωστόσο με τη μια. Πιο πολύ αυτή μοιάζει με το λαϊκό κορίτσι της

7 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 7 Οι δίδυμοι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος, ιδιοκτήτες της ταβέρνας που έχει κάνει επώνυμους και μη να κονταροχτυπιούνται για μια καρέκλα δες φωτό με τις διασημότητες που έχουν παρελάσει από την ταβέρνα Οι επώνυμοι πελάτες Αγάπη Πολίτη Ηλίας Ψινάκης Γιώργος Νταλάρας Διονύσης Σαββόπουλος Το τέως βασιλικό ζεύγος διπλανής πόρτας που αρχίζει και σου ξεδιπλώνει απίστευτα χαρίσματα όταν ξεκλειδώσεις την καρδιά της. Ετσι, λοιπόν, ώρα με την ώρα τα αδιάφορα διαφημιστικά στους τοίχους γίνονται «μικρά διακοσμητικά που μαζεύτηκαν ένα-ένα από το Μοναστηράκι και από προμηθευτές», το μεγάλο φωτιστικό που στολίζει το ταβάνι «φτιάχτηκε με τα χεράκια μας, άσε που τα κρεμαστά μαχαιροπίρουνα έχουν σφραγίδα από τα παλιά ανάκτορα», ενώ οι κατάλογοι, γεμάτοι ευρηματικότητα και χιούμορ, «είναι δουλεμένοι στο χέρι στην αρχή και αργότερα επεξεργασμένοι με ειδικές γραμματοσειρές». Σε αυτό το ετερόκλητο ντεκόρ δείπνησε πρόσφατα και το τέως βασιλικό ζεύγος, ο Κωνσταντίνος με την Αννα-Μαρία, βλέποντας τα αγορασμένα από το Μοναστηράκι μαχαιροπίρουνα που κάποτε ανήκαν στο οικογενειακό τους τραπέζι, να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια τους. Το σίγουρο πάντως είναι ότι παρά τη σκηνοθεσία και τα αδιανόητα γευστικά πιάτα, αυτό που παίζει ρόλο είναι ότι τα δύο αδέλφια έχουν γίνει, χάρη σ αυτή τη δουλειά, κάτι σαν ψυχογιατροί, ανθρωπολόγοι, πρακτικοί φιλόσοφοι. Επιπλέον, έχουν πάντα έναν καλό λόγο να πουν για τους συναδέλφους τους και τους διάσημους Ελληνες σεφ, αν και μεγάλη αδυναμία φαίνεται να τρέφουν και οι δύο για τη «δασκάλα» τους, όπως αποκαλούν την Εύη Βουτσινά, η οποία παραδέχονται ότι τους έχει επηρεάσει τα μέγιστα. Αγαπούν πολύ και τον Μαμαλάκη, ενώ προσκυνούν τον Λαζάρου -«όταν έφαγα φαγητό από τα χέρια του Λαζάρου», μου λέει ο ένας εκ των δύο, ο Βαγγέλης, «ένιωθα ότι έφαγα από τα χέρια του Θεού». Και δεν πρόκειται για υπερβολές, εδώ η υπερβολή δεν υπάρχει ως λέξη, αλλά μόνο ως απόλυτος ρεαλισμός. Για «χέρια του Θεού» εξάλλου κάνουν λόγο και οι ίδιοι οι πελάτες-θαμώνες του «Base Grill», όπως αυτοί που κοσμούν τις φωτογραφίες στην είσοδό του: Λαζόπουλος, Σαββόπουλος, διάφοροι Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές και τόσοι άλλοι από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με τον τενόρο που αφού έφαγε στο μαγαζί άρχισε να τραγουδά a capella στη μέση της αίθουσας κομμάτι από τον «Βιολιστή στη στέγη», άκρως ευχαριστημένος από αυτό που είχε γευτεί. Ή τον Ελληνοαμερικανό που είχε φτάσει στην ταβέρνα λέγοντας ότι έχει φάει στα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, μεταξύ των οποίων και σ εκείνη του Peter Luger's. «Τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν γνώρισα ποτέ τον Peter Luger στην Αμερική», είχε πει χαρακτηριστικά στον Σπύρο, συμπληρώνοντας με χιούμορ: «Γιατί ο Peter Luger βρίσκεται εδώ, είσαι εσύ!». Πώς όμως ο «Peter Luger»-Βαγγέλης ή «Peter Luger»-Σπύρος Λιάκος βρέθηκαν να προτιμούν τις ανήλιαγες κουζίνες από την περιπέτεια του έξω κόσμου - και γιατί ασχολήθηκαν με τη μαγειρική; «Και οι δύο είχαμε από μικροί μανία με το φαγητό, πραγματικό πάθος με οτιδήποτε αφορά αυτό το κορυφαίο κομμάτι πολιτισμού. Σιγά-σιγά, λοιπόν, αποφασίσαμε, ύστερα κι από την προτροπή διάφορων φίλων, να επικοινωνήσουμε αυτό που κάναμε μεταξύ μας στον κόσμο κι έτσι βρεθήκαμε τα τελευταία πέντε χρόνια, δηλαδή από τότε που ανοίξαμε, να ασχολούμαστε με αυτό καθημερινά επί δεκαέξι ώρες την ημέρα, χωρίς καν να νιώθουμε κουρασμένοι», λένε και οι δυο με μια φωνή. Οσο για τους πελάτες, δεν τους νοιάζει πραγματικά ποια είναι η ταυτότητα αυτού που τρώει, αρκεί που βρίσκεται εκεί. «Γι αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να χρησιμοποιήσεις μέσον ή την ιδιότητά σου για να κλείσεις πιο εύκολα τραπέζι. Για εμάς όλοι οι πελάτες είναι ίσοι. Και θα ασχοληθούμε πραγματικά το ίδιο με όλους. Στο κάτω-κάτω και οι πολύ πλούσιοι και οι πολύ φτωχοί τρώνε και οι δυο με τα χέρια». Εδώ νιώθεις την απόλαυση του φαγητού όχι με τη ματιά του ψώνιου, αλλά με την πώρωση, το πάθος και τη συναισθηματική φόρτιση του ανθρώπου που τρελαίνεται για την ίδια τη γεύση της ζωής. Γιατί αυτό είναι τελικά το στοίχημα του «Base Grill»: δεν είναι ούτε η σπαλομπριζόλα ούτε η εναλλαγή των γεύσεων, ούτε καν ακόμη η σπιτική ταβερνίσια θαλπωρή. Είναι η αίσθηση ότι αυτοί οι τύποι δεν λένε τη λέξη «ψυχή» χωρίς νόημα και δεν σου ρίχνουν στο τραπέζι ένα πιάτο φαΐ, αλλά ένα κομμάτι από τον εαυτό τους, ως πραγματικοί και αιώνιοι ερασιτέχνες (εραστές δηλαδή της τέχνης τους). «Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της», έλεγε ο Καβάφης και μπορείς κάλλιστα να πεις ότι υπάρχουν και ποιητές της σάρκας-και δη της μπριζόλας- και κατοικοεδρεύουν στο Περιστέρι. Σμαράγδα Καρύδη Αννα Βίσση

8 8 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Αναζήτησε μια αυτόνομη καριέρα στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα το Χόλιγουντ να είναι πλέον το δεύτερο σπίτι του Μόνο Χριστούγεννα και καλοκαίρι έρχεται στην Ελλάδα Ο Κωνσταντίνος Μουσούλης κάνει το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα: βρίσκεται πίσω από την κάμερα και ασχολείται με τη σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Μουσούλης Ο «άγνωστος» γιος της Αγγελικής Νικολούλη Το χαμηλών τόνων πνευματικό παιδί του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή που κάνει καριέρα στο Λος Αντζελες Της Μαρίας Λεμονιά Αγγελική Νικολούλη O Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ γιος -και μοναχοπαίδι- της γνωστής και ως «Ελληνίδας Μις Μαρπλ» είχε δείξει από πολύ μικρή ηλικία την αγάπη του για την Εβδομη Τέχνη, ενώ το ίδιο πάθος εκδήλωνε για τα ταξίδια, σκοπεύοντας κάποια στιγμή να γυρίσει όλο τον κόσμο: «Από μικρός όταν τον ρωτούσες με τι ήθελε να ασχοληθεί απαντούσε χωρίς δισταγμό: Με τη σκηνοθεσία. Οι ταινίες ήταν πάντα η μεγάλη του αδυναμία», υποστηρίζουν φίλοι του και συνεχίζουν: «Την εποχή που εμείς πιστεύαμε ότι οι μόνοι λόγοι ύπαρξης είναι το φαγητό και τα μπαρ, ο Κωνσταντίνος ήταν ένας τρελαμένος σινεφίλ». Αμέσως μετά το λύκειο ο Κωνσταντίνος Μουσούλης φεύγει για σπουδές στην Αμερική, και συγκεκριμένα στο Los Angeles Film School. Η διάσημη σχολή της Sunset Boulevard δίνει τη δυνατότητα στους φοιτητές της να συμμετάσχουν σε σημαντικές δουλειές, κάτι που έχει γίνει κατά το παρελθόν με τις ταινίες «Μatrix», «Spiderman» και «Βack to the Future». Από τις ιστορικές εγκαταστάσεις της έχουν περάσει αστέρια της μουσικής όπως ο Ελβις Πρίσλεϊ και οι Rolling Stones, οι οποίοι διατηρούσαν για χρόνια εκεί τα στούντιό τους, ενώ συνεργάζεται με αστέρες του σινεμά όπως ο σκηνοθέτης Ολιβερ Στόουν και οι ηθοποιοί Νικ Νόλτε και Αντζελίνα Τζολί. Κάπως έτσι μπήκε στον χώρο και ο Κωνσταντίνος. Η ιδιαίτερη οπτική του στην αποτύπωση εικόνων και συναισθημάτων δεν έμεινε απαρατήρητη από τους καθηγητές του, οι οποίοι τον ενθάρρυναν να έρθει σε επαφή με γνωστές εταιρείες παραγωγής. Κι όλα αυτά χωρίς να γνωρίζει κανείς ότι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η μητέρα του είναι μία από τις πιο γνωστές TV περσόνες, η οποία επί 30 χρόνια εξιχνιάζει εγκλήματα και εντοπίζει εξαφανισμένους ανθρώπους. Η αδυναμία του Προέδρου Ο Κωνσταντίνος από παιδί έχει μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Αυτό τουλάχιστον έλεγε και ο νονός του Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος πριν από πολλά χρόνια τού έδωσε το όνομά του. Κάποιοι θυμούνται ακόμη την αδυναμία που έτρεφε ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον μικρό Κωνσταντίνο, όπως και στον πατέρα του, ο οποίος υπήρξε στενός συνεργάτης του. Παρά τους ανθρώπους της πολιτικής και των media, τους οποίους συναναστράφηκε χάρη στην οικογένειά του, ο ίδιος αναζήτησε μια αυτόνομη καριέρα στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα το Χόλιγουντ να είναι πλέον το δεύτερο σπίτι του. Σε αντίθεση με το νεαρό της ηλικίας του, έχει υπογράψει ντοκιμαντέρ αλλά και ταινίες τόσο ως σκηνοθέτης όσο και ως παραγωγός. Στην τελευταία δουλειά της Νία Βαρντάλος «Μy Life in Ruins» συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη, με την ίδια ιδιότητα υπέγραψε το «Τhe Last Chance», ενώ στην ταινία «Τhe Tramp» σήκωσε το βάρος της σκηνοθεσίας, της παραγωγής και του σεναρίου - γι αυτή την τελευταία μικρού μήκους ταινία σχολιάζουν οι ειδήμονες: «Τα πλάνα κόβουν την ανάσα από τη συγκίνηση. Είναι σαφώς μια μοντέρνα οπτική πίσω από την κάμερα». Ο Κωνσταντίνος ζει στην καρδιά του Χόλιγουντ και, παρά τα επιτυχημένα επαγγελματικά του βήματα και το ηχηρό επώνυμο της μητέρας του, κρατά εξαιρετικά χαμηλό προφίλ. Αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι κάθε είδους δημοσιότητα, ενώ αν κάποιος του ζητήσει συνέντευξη με εξαιρετικά ευγενικό ύφος θα του αρνηθεί λέγοντάς του: «Σας ευχαριστώ, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη». Επικοινωνεί με τους παλιούς συμμαθητές του από την Ελλάδα μέσω Facebook και εγκαταλείπει την πατρίδα της Εβδομης Τέχνης μόνο δύο φορές τον χρόνο: τα Χριστούγεννα και λίγες μέρες το καλοκαίρι. Στη Μέκκα του Κινηματογράφου έχει ήδη δημιουργήσει έναν στενό φιλικό κύκλο, μεταξύ των οποίων είναι και ο κολλητός του Tεό Αλεξάντερ (κατά κόσμον Θοδωρής Ζουμπουλίδης), που δεν έχει παίξει μόνο στη διεθνή παραγωγή «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος», αλλά πρωταγωνιστεί και στο δημοφιλές αμερικανικό σίριαλ «Τrue Blood», και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία Ο Κωνσταντίνος στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ

9 9 Πρώτο Θέμα Kυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Χαρακτηριστικό έργο της Κλερ Ρόχας Δάκης Ιωάννου Η εκκεντρική ανακαίνιση του σπιτιού του στη Νέα Υόρκη Το διαμέρισμα του πιο διάσημου Ελληνα συλλέκτη στην 5η Λεωφόρο έδωσε θέμα στον ξένο Τύπο και τροφή στα κοσμικά πάρτι της Upper East Side του Μανχάταν, αφού οι τοίχοι διακοσμήθηκαν με γκράφιτι και στο πάτωμα στρώθηκαν χαλιά από κάλτσες με το πορτρέτο του ιδιοκτήτη Της Μαρίας Λεμονιά Ο συλλέκτης Δάκης Ιωάννου ια ανακαίνιση είναι αρκετή για να πάρουν φωτιά τα ξένα media, ιδίως όταν αυτή τελείται από τον M αντισυμβατικό συλλέκτη Δάκη Ιωάννου, ο οποίος βαρέθηκε τη διακόσμηση στο εξαιρετικά κλασικό διαμέρισμά του στην 5η Λεωφόρο και είπε να κάνει τη διαφορά: «Ηταν πολύ συντηρητικό για τα δεδομένα ενός ανθρώπου που έχει αισθητική άποψη και έχει αφιερώσει τη ζωή του στο πρωτοποριακό και το προχωρημένο. Ο Δάκης Ιωάννου ζει μέσα από το καινούριο. Οταν έριξε στις θάλασσες τη θαλαμηγό Guilty, κάποιοι έπαθαν σοκ βλέποντας ένα πλωτό έργο τέχνης, που είχε φιλοτεχνήσει ο φίλος του Τζεφ Κουνς, να τα βάζει με τα μποφόρ και τη θαλασσινή αλμύρα», σχολίασε ο αμερικανικός Τύπος. Η αλήθεια είναι ότι ο Ελληνοκύπριος συλλέκτης έχει πάντα τον τρόπο να κάνει περιοδικά όπως το «Νew York Magazine» να ασχολούνται μαζί του. «Το φρεσκάρισμα ενός διαμερίσματος δεν κρύβει καμιά είδηση», θα έλεγε κάποιος. Με τη μόνη διαφορά ότι όταν αυτό βρίσκεται στη διάσημη 5η Λεωφόρο και μάλιστα στον 48ο όροφο του διάσημου Τrump Tower, όπου διαθέτουν διαμερίσματα πολλοί πλούσιοι, διάσημοι, και κυρίως συντηρητικοί, τα πράγματα αλλάζουν «Σιγά μην επηρεαζόταν από τον καθωσπρεπισμό των γειτόνων του!» υποστηρίζουν άνθρωποι από το περιβάλλον του για να συμπληρώσουν: «Ισα-ίσα που τα κλισέ και οι συντηρητικές συμπεριφορές τον κάνουν να βγάζει περισσότερο χιούμορ από μέσα του. Ακόμη και οι επιλογές των έργων του είναι μια γροθιά στο στομάχι εκείνων που πιστεύουν ότι η επαγγελματική επιτυχία και τα εκατομμύρια που απορρέουν από αυτήν πρέπει να συνοδεύονται με comme il faut συμπεριφορές και σοβαροφανείς κινήσεις. Ο Ιωάννου έχει καταρρίψει τέτοια στερεότυπα εδώ και πολλά χρόνια». Από πού ξεκινά μια ανακαίνιση; Mα φυσικά από τους τοίχους! Με τη μόνη διαφορά ότι όταν είσαι άνθρωπος της τέχνης, και δη ο Δάκης Ιωάννου, δεν φωνάζεις τον μπογιατζή, αλλά έναν καλλιτέχνη. Και επειδή η εκκεντρικότητα ρέει με το παραπάνω στο αίμα κάθε καταξιωμένου συλλέκτη, ο Δάκης Ιωάννου επιστράτευσε τον φίλο του και σύμβουλό του Τζέφρι Ντάιτς, ο οποίος ηγείται του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης του Λος Αντζελες (MoCA). Ο αισθητικά προωθημένος Ντάιτς, με τη σειρά του, επιστράτευσε έξι καλλιτέχνες που διαπρέπουν στα γκράφιτι, προτρέποντάς τους να βγάλουν τα απωθημένα τους στα ντουβάρια. Ετσι, κάποιοι έκαναν τις δημιουργίες τους κάδρα, ενώ κάποιοι άλλοι, πιο προχωρημένοι, φιλοτέχνησαν τους ίδιους τους τοίχους. Ο Αρα Πάτερσον αποτύπωσε μια στατική εικόνα τηλεοπτικής πραγματικότητας, ενώ η Κλερ Ρόχας δημιούργησε ένα έργο το οποίο απεικονίζει δύο γυμνούς άνδρες πάνω σε ταύρους. Το τελευταίο μάλιστα τοποθετήθηκε πάνω από τον καναπέ του σαλονιού του Ελληνα συλλέκτη. Το όλο σκηνικό έδεσε με μια σειρά μίνιμαλ επίπλων. Σημαντική λεπτομέρεια του interior design, ένα εκκεντρικό χαλί -ειδική παραγγελία- που χαρακτηρίστηκε από τον ιδιοκτήτη του ως «έργο τέχνης». Είναι κατασκευασμένο από κάλτσες και φέρει την υπογραφή του ευφάνταστου καλλιτέχνη Τζιμ Ντρέιν, ο οποίος γνωρίζοντας τα γούστα του billionaire δεν δίστασε να αποτυπώσει με πάτσγουορκ από κάλτσες ολόκληρη την οικογένεια Ιωάννου! Ακόμη και οι πιο προχωρημένοι φίλοι του συλλέκτη έδειξαν αμήχανοι όταν συνειδητοποίησαν ότι πατούν επάνω στον Δάκη Ιωάννου, τη σύζυγό του Λιέττα και τα τέσσερα παιδιά τους. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο συλλέκτης σοκάρει τους δικούς του ανθρώπους. Πριν από κάποια χρόνια, στον γάμο της κόρης του, είχε παραγγείλει στον Τζεφ Κουνς μία τούρτα, σωστό έργο τέχνης, κομμάτια της οποίας κρατάει μέχρι και σήμερα. Η μοντέρνα τέχνη, βλέπετε, δεν είναι για χόρταση! Η Κλερ Ρόχας δημιούργησε ένα ιδιαίτερο έργο με δύο γυμνούς άνδρες πάνω σε ταύρους και ο Τζιμ Ντρέιν ένα πάτσγουορκ από κάλτσες Ο φημισμένος Trump Tower στην 5η Λεωφόρο του Μανχάταν όπου κατοικεί ο Δάκης Ιωάννου

10 10 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Η Ευγενία χειρίζεται με ψυχραιμία την αναγνωρισιμότητα και την επιτυχία που της πρσφέρει η συμμετοχή της στη μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία του φετινού χειμώνα Ευγενία Δημητροπούλου Από το «Νησί» επιστρέφει στα έδρανα της Νομικής Η διαδρομή της «Αννας», που ξεκίνησε ως κινηματογραφική «νύφη» του Παντελή Βούλγαρη, έκανε ένα πέρασμα από την τηλεόραση ως «single» και βρήκε ξανά στον δρόμο της νυφικά ροδοπέταλα μαζί με την επιτυχία Της Τίνας Μανδηλαρά Ο ταν η Ευγενία τολμούσε να μπει στο καράβι της ηθοποιίας μαζί με εκατοντάδες «Νύφες» δεν ήξερε τι καλός «γάμος» την περίμενε στη στεριά. Για την ακρίβεια, αυτό που δεν ήξερε είναι ότι μετά τον μεγάλο «προξενητή» Παντελή Βούλγαρη, ο οποίος την επέλεξε ανάμεσα σε άλλες 700 υποψήφιες νύφες για την υπερπαραγωγή του -που άφησε το στίγμα της στο ελληνικό σινεμά-, θα έβρισκε και πάλι στον δρόμο της νυφιάτικα ροδοπέταλα Μόνο που αυτά θα αφορούσαν στον χώρο μιας φιλόδοξης καριέρας. Η Ευγενία Δημητροπούλου είχε ήδη θητεύσει στο πλευρό σημαντικών σκηνοθετών όπως ο Δημήτρης Μαυρίκιος και έτρεφε μεγάλα σχέδια για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Είχε έρθει και η αναγνωρισιμότητα από την τηλεόραση λόγω του «τρελιάρικου» ρόλου που ερμήνευε στο «Singles 2 ½» για να της χαρίσει ένα υπέροχο ταξίδι. Δεν είχε τίποτε πλέον να φοβάται. Το καράβι έπλεε σε ήρεμα νερά. Τίποτε ίσως εκτός από τη μεγάλη ανταπόκριση που ήρθε πρόσφατα και κάπως απότομα για την «Αννα» του πολυσυζητημένου «Νησιού». Οταν την είχα γνωρίσει από κοντά στα παρασκήνια της σειράς πέρυσι το καλοκαίρι, θυμάμαι ότι οι φίλοι της στο Facebook ήταν συγκεκριμένοι, άνθρωποι του χώρου και κάποιοι θαυμαστές. Και ξαφνικά, μετά την προβολή των πρώτων επεισοδίων, αυτοί χιλιοπολλαπλασιάστηκαν, με αποτέλεσμα η Ευγενία να μετράει πλέον εκτός από τη Facebook A σελίδα της και Facebook B, ένα site ειδικό για τους θαυμαστές της και κάμποσα ακόμα που πίνουν ψηφιακά νερό στο όνομά της. Δεν ξέρω πώς ακριβώς χειρίζεται η ίδια αυτή τη «μανία με την Αννα», αλλά όλα δείχνουν ότι μάλλον το κάνει με περισσότερη ψυχραιμία από ό,τι κανείς θα περίμενε. Απόδειξη ότι αφήνει στην άκρη τα συγχαρητήρια, τις κολακείες και τα άπειρα δώρα και επιστρέφει ξανά στα φοιτητικά έδρανα. Για την ακρίβεια, η Ευγενία αποφάσισε μέσα στην τούρλα της διασημότητας να επιστρέψει στο πανεπιστήμιο, για να δώσει τα τελευταία μαθήματα που της μένουν προκειμένου να τελειώσει τη Νομική. Οχι ότι πρόκειται να ασχοληθεί με τη δικηγορία, αλλά το σύνδρομο της μαθήτριας δεν θα την εγκαταλείψει ποτέ. Είναι άλλωστε από αυτές που θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν τον τίτλο της απουσιολόγου, αφού κατάφερε να τελειώσει το σχολείο με ένα 20άρι σημαδεμένο πάνω στο απολυτήριό της. Γι αυτό και ήταν από τις πρώτες που πέρασαν στη Νομική. Ηταν επίσης από τις πρώτες που την άφησαν - έστω παροδικά. Πάντοτε άλλωστε ονειρευόταν, Ο ρόλος της Αννας στο «Νησί» έστρεψε πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας από τότε που οι φιλόλογοι γονείς της τη βομβάρδιζαν με βιβλία του Ντοστογιέφσκι, του Τσέχοφ και των Γάλλων μυθιστοριογράφων, να είναι κάποια από τις ηρωίδες τους. Φανταζόταν τον εαυτό της να ενσαρκώνει ρόλους, να γίνεται μια από τις ακραίες ηρωίδες που μελετούσε εξονυχιστικά. Ή να παίζει στην Επίδαυρο, την οποία επισκεπτόταν ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι με τους γονείς της. Δεν τα κατάφερε και άσχημα: ερμηνεύοντας έναν δύσκολο ρόλο στις «Τρεις στιγμές» του Πέτρου Σεβαστίκογλου στο πλευρό ιερών θεατρικών τεράτων όπως η Ρούλα Πατεράκη, είχε την ευκαιρία να ξεπεράσει τη συμβατικότητα των κοριτσιών που υπαγορεύει το όμορφο, γλυκό και αβρό παρουσιαστικό της. Και αυτό είναι κάτι που θα της προσφέρει υποκριτικά ο ρόλος της φαινομενικά ανάλγητης Αννας στο «Νησί», μιας κοπέλας εντελώς αντίθετης εσωτερικά από το πράο παρουσιαστικό της (και την οποία η ίδια έχει δηλώσει ότι λατρεύει ως ρόλο ακριβώς γι αυτές τις αντιθέσεις της). Στην πραγματικότητα πάντως η Ευγενία Δημητροπούλου είναι ένα πολύ γλυκό πλάσμα, με την αμεσότητα και την εγκαρδιότητα των κοριτσιών της ηλικίας της. Τη θυμάμαι το καλοκαίρι σε ένα διάλειμμα των γυρισμάτων, πανέμορφη, να πειράζει τις μακριές κοτσίδες της και να μου διηγείται ανέκδοτα από την παραμονή των ηθοποιών στην Κρήτη. Μου έλεγε τα καλύτερα λόγια για τους κατοίκους, που την είχαν ενθουσιάσει με την εγκαρδιότητά τους. «Μόνο που», όπως παραδεχόταν, «στην Κρήτη με έχουν αναγκάσει να πίνω ρακές, εγώ που δεν έβαζα ποτέ στο στόμα μου αλκοόλ. Ασε που όπου με βλέπουν θέλουν να μου ψήσουν και καφέ, που συνοδεύεται από τα απαραίτητα κουλουράκια». Μου μίλαγε με χαρά για τον ρόλο της, για ένα σκυλάκι που είχαν υιοθετήσει στα διαλείμματα των γυρισμάτων, για το πόσο πολύτιμη και εξίσου «δασκαλίστικη» ήταν η συνεργασία της με τον σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη, για το πόσο λατρεύει πλέον την Κρήτη, την οποία δεν ήθελε να αφήσει με τίποτε. Πάντως και στην Αθήνα η Ευγενία έχει την τύχη να μένει σε μια υπέροχη περιοχή όπως το Μετς, να κατηφορίζει με τα πόδια στα Εξάρχεια όπου συχνάζει και να λέει ιστορίες από τη μετά Αννα εποχή της. Οσο για την «Αμελί» με την οποία διαρκώς την παρομοιάζουν, δεν νομίζω ότι της μοιάζει τόσο λόγω εξωτερικής ομοιότητας όσο για την ίδια ανάγκη της να ονειρεύεται ότι μπορεί τελικά να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο. Τουλάχιστον αυτό που δεν έχει ευτυχώς αλλάξει για την ώρα είναι ο αυθόρμητος και άμεσος εαυτός της. Η Ευγενία Δημητροπούλου με τον Στέλιο Μάινα, τη Γιούλικα Σκαφιδά και τον Γιάννη Στάνκογλου, την τηλεοπτική της οικογένεια στο «Νησί»

11 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 11 MΕΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΤΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΗΦΟΡΙΖΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ, ΟΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΕΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑ ΑΝΝΑ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ δες βίντεο με την Ευγενία Δημητροπούλου να πρωταγωνιστεί σε επεισόδιο στο «Νησί» «ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΝΑ ΠΙΝΩ ΡΑΚΕΣ, ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΒΑΖΑ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΑΛΚΟΟΛ» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΗ

12 12 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Μιχάλης Χατζηγιάννης «Oταν είδα τη Ζέτα, συγκλονίστηκα!» Ο δημοφιλής καλλιτέχνης μίλησε για «ΟΛΑ» στην εκπομπή του Θέμου Αναστασιάδη: τα 10 χρόνια πορείας του στον χώρο του τραγουδιού, τους γονείς του, τους φίλους του και τον έρωτά του με τη Ζέτα Μακρυπούλια - είναι σαφές ότι πλέον θέλει να τον μοιράζεται με όλο τον κόσμο Της Σοφίας Χουντάση ατάθεση ψυχής» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η συνέντευξη που έδωσε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης στον Θέμο Αναστασιάδη και στην εκπομπή «Oλα 11». Σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, μίλησε για πρώτη φορά για τα παιδικά του χρόνια, την οικογένειά του, Κ τη δεκαετή δισκογραφική πορεία του, αλλά και για τον έρωτά του με τη Ζέτα Μακρυπούλια. Με μεγάλη άνεση και χωρίς ενδοιασμούς απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις του Θέμου Αναστασιάδη και του Βαγγέλη Περρή, με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί και στο τηλεοπτικό κοινό το μικρό παιδί που κρύβει μέσα του, καθώς και πολλά άγνωστα στοιχεία τόσο της προσωπικής όσο και της επαγγελματικής ζωής του. Οπως εκμυστηρεύτηκε, οι γονείς του ήταν αυτοί που τον βοήθησαν να ακολουθήσει τον δρόμο της μουσικής όταν στα δώδεκά του χρόνια γράφτηκε σε ωδείο για να μάθει κιθάρα και πιάνο: «Στα 18 μου πήρα μέρος στη Eurοvision εκπροσωπώντας την Κύπρο. Η συμμετοχή μου ήταν εθνικό θέμα. Τότε με άκουσε ο Γιώργος Χατζηνάσιος και μου ζήτησε να με δει την επόμενη μέρα. Εκείνη την εποχή υπηρετούσα στον Στρατό και του είπα ότι θα πάω την επόμενη βδομάδα. Και έτσι έγινε. Γνώρισα τον Γιώργο Χατζηνάσιο με τον οποίο κάναμε το Αγγιγμα Ψυχής, το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία. Oλοι τότε άκουγαν μια φωνή αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι πίσω από αυτή τη φωνή κρυβόταν ένας 18χρονος», είπε χαρακτηριστικά ο ερμηνευτής. «ΗΜΟΥΝ «ΟΤΑΝ ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ ΣΕ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε ένα άγνωστο περιστατικό της ζωής του που του συνέβη στην ηλικία των 14 ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ετών: «Τραγουδούσα στην Πράσινη Γραμμή στην Κύπρο με μια κιθάρα και μου λένε: Είναι στο μαγαζί ο ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ, Γιώργος Νταλάρας. Νόμιζα πως θα μου έπεφτε η κιθάρα από τα χέρια. Οταν δε ήρθε και μου μίλησε, όσο Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ, ΤΟ ΕΙΠΑ ΑΝΟΙΧΤΑ. πλησίαζε έλεγα μέσα μου ότι θα ανοίξει η γη και θα με καταπιεί. Τότε μου είπε: Οταν έρθεις στην Αθήνα ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ έλα να με βρεις». Ο Μιχάλης έδειξε ότι δεν ξεχνάει ανθρώπους που τον βοήθησαν κατά το παρελθόν, αναφέρθηκε σε συνεργασίες του με μεγάλους καλλιτέχνες και ευχαρίστησε τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Γιώρ- ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ γο Νταλάρα, τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Χαρούλα Αλεξίου και τον Πασχάλη Τερζή. ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΙΩΣΑ Στη συνέχεια, όσον αφορά στις ερωτήσεις σχετικά με τη σύντροφό του Ζέτα Μακρυπούλια, απαντούσε με μεγάλη άνεση. «Η γνωριμία έγινε στα βραβεία του MAD. Την είδα και συγκλονίστηκα. Στην Πάρο εξε- ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΜΗΧΑΝΑ ΣΚΕΨΗΣ» λίχθηκε η σχέση. Ημουν αρνητικός σε κάποια πράγματα όπως είναι η δέσμευση, αλλά πάντα υπάρχει ένας άνθρωπος που σου αλλάζει τον τρόπο σκέψης και σου μεταδίδει άλλα πράγματα. Η έγνοια ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ» μου ήταν πάντα η μουσική και όλα τα άλλα ερχόντουσαν σε δεύτερη μοίρα. Τώρα κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Εγώ ζω το σήμερα και το τώρα, γιατί το αύριο και το μεθαύριο ποτέ δεν ξέρεις πώς θα είναι. Οταν ένιωσα ότι δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε το είπα ανοιχτά. Δεν περιμέναμε να έχει τέτοιο απόηχο. Δεν ήθελα να πάρει το θέμα τέτοια διάσταση γιατί ένιωσα αμήχανα και περίεργα. Υπάρχει πιο στενή επαφή μεταξύ μας. Ζούμε μαζί στο ίδιο σπίτι και όλα είναι καλά, αλλά αυτή την περίοδο δεν σκέφτομαι τα παιδιά». Ο δημοφιλής καλλιτέχνης αποκάλυψε επίσης ότι η Ζέτα είναι το πρώτο κορίτσι που έχει πάει στους γονείς του με «σοβαρό σκοπό», όπως είπε γελώντας στον Θέμο. Και μπορεί ο Μιχάλης Χατζηγιάννης να μας ταξίδεψε μουσικά ερμηνεύοντας μεγάλες του επιτυχίες μέσα από την εκπομπή «ΟΛΑ 11», αλλά αυτή την Κυριακή με το «Πρώτο ΘΕΜΑ» κυκλοφορεί το επιτυχημένο του CD «Aκατάλληλη σκηνή». Με μεγάλη άνεση και χωρίς ενδοιασμούς, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις του Θέμου Αναστασιάδη και του Βαγγέλη Περρή στην εκπομπή «OΛΑ 11»

13 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 13 «ΖΩ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ» ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΡΟΥΛΑ ΡΕΒΗ

14 14 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Η «σκοτεινή» πλευρά της «Μεγάλωνε ο θυμός μου και για να τον εκτονώσω άρχισα να τα καταστρέφω αμέσως μόλις σταμάτησα να καταστρέφω τον εαυτό τελευταία της δουλειά ως designer δεν είναι τυχαία. Το κορίτσι που μεγάλωσε σε έναν «ψεύτικο» κόσμο με την εμμονή ότι έπρεπε να Της Ρομίνας Ξύδα Η κόρη του Νίκου Καρβέλα και της Αννας Βίσση γεννιέται πριν από 28 χρόνια σ έναν κόσμο που στοιχημάτισε από την πρώτη κιόλας στιγμή τόσο στην εικόνα όσο και στην επιτυχία της. Κάπως έτσι, το κοριτσάκι που μισεί όσο τίποτε άλλο τα στοιχήματα άρχισε να απεχθάνεται τις στημένες εικόνες μ έναν τρόπο που θα αγγίξει πολλές φορές τα όρια της αυτοκαταστροφής: πολλά κιλά, πολλά σχολεία, πολλοί τσακωμοί κι ακόμη περισσότερη μοναξιά θα πρωταγωνιστήσουν για καιρό στο σύμπαν της μικρής Σοφίας που, όπως συμβαίνει σε παιδιά διασημοτήτων, αδυνατούσε να φτάσει την «τέλεια» εικόνα των «τέλειων» γονιών. Η σχέση της με την Αννα Βίσση θα ξεπεράσει πολλές φορές το επίπεδο του θαυμασμού και του ανταγωνισμού, για να παραχωρήσει τη θέση της σε μία διαρκή μάχη με πολλές προστριβές. Θα περάσουν χρόνια, πολλά χρόνια, μέχρι να φτάσει η στιγμή που η Σοφία θα αγαπήσει τη μητέρα της, απαλλαγμένη πια από κάθε ίχνος αντιζηλίας: «Η μάνα μου δεν πέφτει με τίποτα και γι αυτό τη γουστάρω τόσο πολύ», θα πει αναφερόμενη σε οικονομικές διαμάχες με πρωταγωνίστρια την Αννα Βίσση, για να «γεμίσει» στη συνέχεια το κενό της σχέσης τους με τα παρακάτω λόγια: «Οχι, δεν θα λεγα το ίδιο για τη μητέρα μου κάποια χρόνια πριν. Γιατί τότε δεν καταλάβαινα, ήμουν ανόητη. Τότε, το μόνο που έβλεπα ήταν μια πολύ ωραία γυναίκα κι εμένα: ένα κοντόχοντρο πλάσμα!». Το «κοντόχοντρο» αυτό πλάσμα θα ταλαιπωρήσει πολλές φορές τον εαυτό του με αμέτρητες δίαιτες και ακόμη περισσότερες «απαγορεύσεις» μέχρι να αγγίξει την εξωτερική τελειότητα. Προσπάθειες που θα την οδηγήσουν, όπως η ίδια έχει παραδεχτεί, στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου με σοβαρή γαστρεντερίτιδα: «Ημουν έναν μήνα με χάπια. Το στομάχι μου είχε διαλυθεί. Με τη γαστρεντερίτιδα είχα φτάσει 45 κιλά». Μέχρι το τέλος των μαθητικών της χρόνων η Σοφία, εκτός από τον εαυτό της, θα ταλαιπωρήσει και τους γονείς της. Στα 17 της χρόνια αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ελλάδα, για να σπουδάσει υποκριτική και σκηνοθεσία στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα με τις σπουδές της θα δουλέψει σε μαγαζί με ρούχα, όχι λόγω «έλλειψης χρημάτων» αλλά «ελλείψει αυτοπεποίθησης», όπως θα πουν αργότερα άνθρωποι του περιβάλλοντός της. «Η Σοφία ζούσε διαρκώς με την αγωνία να αποδείξει ότι αξίζει χωρίς το αναγνωρίσιμο επώνυμό της. Οτι μπορεί και μόνη της. Και ότι είναι έτοιμη να παλέψει χωρίς την παραμικρή βοήθεια προκειμένου να πετύχει τον στόχο της». Κάπως έτσι, θα βρεθεί λίγο αργότερα στους διαδρόμους του MEGA προσπαθώντας επί έναν μήνα να πάρει έναν ρόλο στο σίριαλ «31 δρόμοι». Τον ρόλο θα τον πάρει - άγνωστο αν έβαλε το χεράκι της και η διάσημη μαμά της. Οχι όμως και την επιτυχία, αφού το σίριαλ κόβεται νωρίς λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Οι κρίσεις πανικού, όπως η ίδια έχει αποκαλύψει, δεν θα αργήσουν να έρθουν - για να κοπάσουν λίγο αργότερα, όταν η αναγνωρισιμότητα της κλείσει ξανά το μάτι: η Σοφία γίνεται το κεντρικό πρόσωπο καμπάνιας γνωστής εταιρείας καλλυντικών, η προσδοκώμενη ομοιότητα με τη μητέρα της είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και ο χώρος της μόδας γίνεται το επόμενο μεγάλο της στοίχημα Το ανικανοποίητο κορίτσι τού «ξέρω ότι μπορώ να τα καταφέρω και καλύτερα» μπήκε πριν από λίγο καιρό στον χώρο της μόδας και σε συνεργασία με την κολλητή της μαμάς, την ενδυματολόγο του «Sex and the City» Πατρίτσια Φιλντ, δημιουργεί τη δική της σειρά ρούχων με τη διόλου τυχαία επωνυμία SKar που συνδυάζει τα αρχικά του ονόματός της με την ηχητική σημασία της λέξης στα αγγλικά (σ.σ. ουλή). Οχι, δεν σχεδιάζει, καταστρέφει. Μνήμες, απόπειρες, προσπάθειες, στοιχήματα «Πώς προέκυψε η ιδέα για τα σκισμένα μπλουζάκια; Μεγάλωνε ο θυμός μου, και για να τον εκτονώσω άρχισα να τα καταστρέφω αμέσως μόλις σταμάτησα να καταστρέφω τον εαυτό μου», θα αποκαλύψει στη «Vogue», για να συμπληρώσει: «Παλαιότερα ήθελα να είναι τα πάντα τέλεια πάνω μου, εσωτερικά και εξωτερικά. Δυστυχώς, πολλές φορές έφτανα σε ακραία, ακόμα και επικίνδυνα σημεία για να τα καταφέρω. Κοιτάζω πια να είμαι ανέμελη και να διασκεδάζω με τα ελαττώματά μου». Το καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο της Σοφίας

15 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 15 Oι δαίμονες του παρελθόντος «Οχι, δεν έχω απαλλαγεί εντελώς από όλους τους δαίμονες του παρελθόντος. Ξέρω, όμως, ότι αν αγαπάω τον εαυτό μου τότε όλα θα πάνε καλά», εξομολογείται η ίδια ιδιωτικώς και δημοσίως. Και μάλλον λέει την αλήθεια, αφού το τελευταίο διάστημα αν παρατηρήσει κάποιος τη Σοφία καλά, θα καταλάβει πως τίποτα πάνω της δεν θυμίζει εκείνο το κορίτσι με τα θλιμμένα μάτια και το κρατημένο χαμόγελο στα χείλη, που αγωνιούσε για την επιτυχία, την πρωτιά, την τελειότητα και το «δανεικό» χειροκρότημα Σοφίας Καρβέλα μου». Τα λόγια αυτά της Σοφίας που αναφέρονται στην είναι σε όλα πρώτη, δεν έμαθε ποτέ να λέει ψέματα Η Σοφία Καρβέλα μπαίνει στον χώρο της μόδας και δημιουργεί τη δική της σειρά ρούχων με τη διόλου τυχαία επωνυμία SΚar - που ηχητικά παραπέμπει στη λέξη «ουλή» δεν εξαντλείται στο σκίσιμο των T-shirts, αφού η ίδια φροντίζει μέσω της τέχνης της να μεταλαμπαδεύσει στο κοινό της βαθύτερα νοήματα γράφοντας επάνω στα κομματιασμένα μπλουζάκια ατάκες του τύπου: «I wanna tell you that I don t want you but you still haven t called» (σ.σ.: Θέλω να σου πω ότι δεν σε θέλω αλλά δεν μου τηλεφωνείς). Οσο για την πηγή της έμπνευσής της και το fan club της; «Εμπνευσή μου είναι οι εμπειρίες μου, οι ασυναρτησίες μου, οι υστερίες μου και αποδέκτες των συγκεκριμένων ρούχων είναι τα κορίτσια που παρατάνε πράγματα ή τους λείπουν κάποια άλλα. Εκείνα που βρίσκονται σε θεραπεία ή έχουν ολοκληρώσει κάποια. Εκείνα που θα ήθελαν να ναι αγόρια και τα αγόρια που θα ήθελαν να είναι κορίτσια. Ολοι οι κυνικοί αλλά και συναισθηματικοί άνθρωποι». Πέρα από τις σκοτεινές δηλώσεις της, εντύπωση προκάλεσε επίσης και το μοντέλο που η ίδια χρησιμοποιεί για το λανσάρισμα της συγκεκριμένης σειράς ρούχων, αφού πρόκειται για μια drag queen μέσης ηλικίας και όχι για κάποιο πανέμορφο μοντέλο. Οσο για τα υπόλοιπα όνειρα της 28χρονης Σοφίας; «Να απαγάγει τον αδελφό της Ανδρέα και να τον πάρει μαζί της στην Αμερική!», θα πουν άνθρωποι του περιβάλλοντός της. Η λατρεία που τρέφει η Σοφία για τον μικρό Ανδρέα, γιο του Νίκου Καρβέλα και της Αννίτας Πάνια, είναι άλλωστε κάτι παραπάνω από γνωστή, αφού από τις πρώτες μέρες της σύλληψής του είχε δηλώσει: «Οταν η Αννίτα μού είπε ότι θα αποκτήσω αδελφάκι, ήταν ίσως το καλύτερο νέο που έχω ακούσει ποτέ! Στο μικρό θα φροντίσω να εξηγήσω εγώ από νωρίς πώς είναι η κατάσταση». Πέρα από αυτό η καθημερινότητά της εμπερικλείει έναν δεσμό που μετράει πολλά χρόνια -με πολλούς χωρισμούς κι ακόμη περισσότερες επανασυνδέσεις με τον επιχειρηματία Θανάση Πανουργιά, ο οποίος είναι μέτοχος σε μεγάλα κλαμπ της Αθήνας-, ατέλειωτες κουβέντες με τη συγκάτοικό της Βιβιάνα και αμέτρητες ώρες γυμναστικής, την οποία κατά βάθος μισεί, αγνοώντας ενδεχομένως ότι ο ψυχαναγκασμός της τελειότητας σπάνια υπακούει στα «θέλω» μας.

16 16 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 If you can't get the joke, get a life! Ο στυλίστας της βασιλικής αυλής Νίκος Ζαχαριάδης κρίνει ως άνδρας τις εμφανίσεις της εβδομάδας ΑΙΝΙΓΜΑ Γιατί ξαφνικά όλες ντύνονται όπως ακριβώς η Τζούλια Ρόμπερτς όταν έπαιζε το call girl πολυτελείας στο «Pretty Woman»; ΜΑΡΙΑ ΣΟΛΩΜΟΥ Η Υπέρ «Πάττυ» Αγών 20/02/2011 «ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ» ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΑΝΟΥ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ Αν ήταν Ινδιάνα, θα τη φώναζαν «H λευκή κυρία που ξέχασε να δέσει τα κορδόνια και να βάλει το παντελόνι της» Τι θέλει να μας πει: «Εγώ είμαι εναλλακτική και κατά του κατεστημένου και δεν μπαίνω στο τριπάκι να ντυθώ για να αρέσω σε κανέναν, ΟΚ;» Τι βλέπουμε εμείς: Εναν παράξενο μηχανισμό με δύο λωρίδες στα γόνατα, σαν να πρόκειται για κάποια ειδική ορθοπεδική συσκευή στήριξης! ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ Η Απολυτ(η)αρχική 21/02/2011 ΜΠΟΥΤΙΚ «MCM» ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΣΑΝΤΩΝ MCM ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΤΣΙΑ ΦΙΛΝΤ Αν ήταν Ινδιάνα, θα τη φώναζαν «Η αχτένιστη κυρία που είναι ντυμένη σαν τους στρατιώτες του ιππικού» Τι θέλει να μας πει: «Τέτοιο vintage σακάκι μόνο όσοι είμαστε μέσα στη μόδα ξέρουμε σε ποιο υπόγειο της Νέας Υόρκης θα το βρούμε» Τι βλέπουμε εμείς: Το look του Adam Ant, του επικεφαλής του συγκροτήματος της δεκαετίας του '80 με την ονομασία «Adam and the Ants» ΤΑΜΤΑ Η Κόμισσα της Πάπρικας 20/02/2011 «DIOGENIS STUDIO» ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΒΡΑΔΥ Αν ήταν Ινδιάνα, θα τη φώναζαν: «Η κυρία με τα κόκκινα μαλλιά που έχει γραμμένο ένα βιβλίο στο παντελόνι της» Τι θέλει να μας πει: «Σε λίγα χρόνια οι άνθρωποι δεν θα λένε "Η Τάμτα ντύθηκε σαν..." αλλά "Αυτός είναι ντυμένος σαν Τάμτα"» Τι βλέπουμε εμείς: Μια καθηγήτρια Γαλλικών του Αρσακείου Παρθεναγωγείου, μιας άλλης εποχής, που δανείστηκε από τη μοδίστρα φίλη της ρούχα για τον χορό του σχολείου Πρόκειται για μια συντονισμένη κίνηση με στόχο να ξυπνήσει πάλι τη χτυπημένη από την κρίση και τις συνεχείς αποτριχώσεις ανδρική λίμπιντο; Για μια επαναστατική πράξη του τύπου «κάτω η ψευτοηθικολογία, συμπαράσταση στα call girls»; Για την πραγματοποίηση μιας ομαδικής φαντασίωσης της σύγχρονης γυναίκας την οποία χάρη στη μόδα μπορεί επιτέλους να κάνει πραγματικότητα; Ή προσπαθούν να πουν κάτι άλλο, που το «διαφορετικό» ανδρικό μυαλό δεν είναι ακόμα σε θέση να συλλάβει; Πέρα από όλα αυτά πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον τα φιλανθρωπικά gala και τα κοσμικά πάρτι της πόλης θυμίζουν τα πάλαι ποτέ στριπτιζάδικα, όπου κορίτσια από τις ανατολικές χώρες, ντυμένα ακριβώς έτσι, έβγαζαν μεροκάματο χορεύοντας είτε επάνω σε στύλους είτε prive. Η μόνη διαφορά με το σήμερα βρίσκεται στο ότι τα ρούχα πλέον έχουν επάνω τους τα λογότυπα ακριβών οίκων και πιθανότατα είναι φτιαγμένα από πιο καλά υλικά. Λες και οι σχεδιαστές των οίκων υψηλής ραπτικής αποφάσισαν να αλώσουν ένα ακόμα άβατο: μετά τa ρούχα των μαύρων hip-hoppers του «γκέτο» (που αποτέλεσαν τη βάση των κολεξιόν μερικά χρόνια πριν), τα στριπτιζάδικα και τα πεζοδρόμια. Ετσι κι αλλιώς, τα ρούχα το ίδιο μήνυμα στέλνουν. Απλώς φορεμένα στον δρόμο λένε «πόσο πάει» ενώ σε κοσμικές εκδηλώσεις λένε «βαριέμαι και θέλω να ντυθώ κάποια άλλη».

17 Ouch! To look «H θεία μου η Χ(τ)ίπισσα» 1 Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα Fabulous μαντίλα κεφαλιού με νεκροκεφαλές Χωρίς αυτή τη fabulous funky λεπτομέρεια και το σωστό δέσιμο, θα ήταν απλώς ένα μαύρο γιαγιαδίστικο τσεμπέρι 2 Fabulous πεταλουδέ γυαλί με μπλε φακούς 3 KILLERS Οι μικρές λεπτομέρειες που δεν έπρεπε (και δεν ήθελαν) να περάσουν απαρατήρητες Το γούνινο καπέλο του συντρόφου Μπρέζνιεφ στο κεφάλι της Μπήλιως Τσουκαλά Υπάρχουν κάποιες ημέρες στη ζωή κάθε ανθρώπου που αισθάνεται τη μεγάλη σοβιετική παράδοση να ξυπνάει μέσα του και θέλει να ντυθεί σαν να ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τις παγωμένες στέπες της εξορίας. Στη νοσταλγική γραμμή των fabulous γυαλιών της «Jackie-O», αλλά με μοδάτο μπλε detail για να μη δείχνουν γεροντίστικα 3 Fabulous κόκκινο δερμάτινο μπουφάν Το πτυχίο Ψυχολογίας με «Λίαν Καλώς» στα χέρια του μοντέλου Κωνσταντίνας Πρασσά Το fabulous κόκκινο χρώμα του προφανώς έχει χρησιμεύσει και ως οδηγός για την απόχρωση της βαφής των μαλιών! 4 4 Fabulous ακατανόητο ρούχο σαν φράκο Ο fabulous τρόπος που ανεμίζει, πίσω, δείχνει ότι πρόκειται για ένα ρούχο που για να είναι fabulous πρέπει να φοριέται ριχτό Η βασική διαφορά ενός μοντέλου με πτυχίο από μια απλή φοιτήτρια με πτυχίο, είναι ότι το μοντέλο είναι εκπαιδευμένο να το κρατάει με πολύ πιο κομψό τρόπο, σαν να το διαφημίζει για να σε πείσει να πάρεις κι εσύ ένα τέτοιο Fabulous χακί τσαντάκι με φερμουάρ και σχέδια Ενα χαρακτηριστικό κομμάτι της collection, με fabulous μουντζούρες επάνω σε πράσινο δέρμα που κάνουν λίγο «μιλιτέρ» 6 Fabulous γαλάζιο δερμάτινο λουρί μπότας Χωρίς αυτή τη σημαντική λεπτομέρεια, η μπότα δεν θα ήταν fabulous αλλά μια απλή λυμένη μπότα που θα κινδύνευε να βγει Η φωτογραφία του Πάτισον από το φιλμ «Twilight», πάνω στην μπλούζα της Καίτης Γαρμπή Ενα απλό διαφημιστικό Τ-shirτ δείχνει ότι έχει πια ξεφύγει από τον ψυχαναγκασμό της επίδειξης και έχει κατακτήσει την απλότητα του σταρ που δεν έχει να αποδείξει τίποτα και γι' αυτό φοράει ό,τι βρει. Εστω και με βαμπίρ. H Πατρίτσια Φιλντ στην μπουτίκ της MCM στο Κολωνάκι παρουσιάζει τις τσάντες που σχεδίασε η ίδια

18 18 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 «ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΝΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ, ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ BACKGROUND ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ. ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΚΛΑ ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ Ή ΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΪΤΗ;» Ανδρέας Φουστάνος «Δεν αποκλείω ούτε γάμο ούτε ένα α Ο πλαστικός χειρουργός ανοίγει την καρδιά του στο «ΘΕΜΑ People», μιλά για τις γυναίκες της ζωής του και εξηγεί γιατί οι νεότερες δεν «αντέχουν» στο πλάι του Της Ρομίνας Ξύδα «Ε ίμαι ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να ερωτευτεί ακόμη και το πιο λαϊκό κορίτσι» ή «Τη γυναίκα για να την έχεις πρέπει να την κάνεις να περνάει καλά. Οι κοιλιακοί σου και μόνο δεν αρκούν γι αυτό!». Ο γνωστός πλαστικός χειρουργός εκτοξεύει ατάκες κάνοντας κάθε άλλη εισαγωγή εντελώς περιττή... -«Τη γυναίκα πρέπει να τη βλέπουμε, όχι να την ακούμε». Κατά πόσο ασπάζεστε τα συγκεκριμένα λόγια του Σοφοκλή; Αν ο Σοφοκλής το θέτει στον ερωτικό τομέα, έχει απόλυτο δίκιο. Ο έρωτας είναι στα μάτια, όχι στην ακοή. Ερωτικά, και είμαι κατηγορηματικός σ αυτό, δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι με μια άσχημη γυναίκα, όσο έξυπνη κι αν ήταν. -«Συνεννοούμαι καλύτερα με τις μικρότερες», δηλώσατε πρόσφατα. Ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της καλύτερης συνεννόησης σε σχέση με τις μεγαλύτερες γυναίκες; Ο λόγος είναι ότι δεν έχω μεγαλώσει ακόμη. Αισθάνομαι ότι έχω τις ίδιες ανησυχίες όπως τότε που ήμουν παιδί: να δημιουργήσω και να φτιάξω πράγματα. Μια μικρότερη γυναίκα έχει κέφι να κάνει πολλά. Μια μεγαλύτερη είναι κουρασμένη και αδύναμη να σε ακολουθήσει. -Εσείς έχετε τις αντοχές να ακολουθήσετε μια γυναίκα πολύ μικρότερη; Για να είμαι με πολύ μικρότερες σημαίνει ότι τις έχω. Δεν θέλω να το υπερηφανευτώ, αλλά πολλές φορές δίπλα μου οι μικρότερες κουράζονται πολύ περισσότερο από εμένα. -Η καινούρια σας σχέση είδε το φως της δημοσιότητας μέσα από τρυφερά φωτογραφικά ενσταντανέ. Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν είδατε τις φωτογραφίες αυτές; Καμία. Αδιαφόρησα πλήρως. Εφόσον είμαι δημόσιο πρόσωπο, ο καθένας μπορεί να με τραβήξει φωτογραφία. Αν δεν ήθελα, θα καθόμουν σπίτι μου. Οι επώνυμοι που «κρύβονται» παριστάνουν ότι κρύβονται. Αυτοί που παίζουν κρυφτούλι με τους δημοσιογράφους είναι οι πρώτοι που τους έχουν καλέσει! Και αυτό το δήθεν με ανατριχιάζει. -Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στην καινούρια σας αγαπημένη; Εγώ στον έρωτα είμαι ένας πολύ αυθόρμητος άνθρωπος. Περνάω καλά κι αυτό είναι που μετράει. -Δηλαδή το προφίλ της, το background της, δεν ήταν κάτι που μετρήσατε; Ποιο προφίλ και ποιο background; Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να ερωτευτεί ακόμη και το πιο λαϊκό κορίτσι. Μια κομμώτρια, μια κοπέλα που δουλεύει σε πάγκο λαϊκής... Οι άντρες που κοιτάνε κοινωνικές θέσεις, τάξεις και background στον έρωτα είναι χαμένοι από χέρι. Σε μια γυναίκα που είναι κούκλα θα κοιτάξω αν ο πατέρας της ήταν βιομήχανος ή αν τελείωσε τη Σχολή

19 «ΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ; ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ. ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ» Ο γνωστός πλαστικός χειρουργός με τη νέα του αγαπημένη σε τρυφερό ενσταντανέ Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 Πρώτο Θέμα 19 «Ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης κι όταν φύγει βαριέμαι» -Δεν φοβάστε όμως ότι μια εικοσάρα σε δέκα χρόνια μπορεί να σας βαρεθεί; Καθόλου. Ποιος μπορεί να μιλάει σήμερα για το «μια ζωή»; Είναι τόσο δύσκολο, τόσο ουτοπικό. Ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης. Τελεία και παύλα. Κι όταν φύγει ο έρωτας βαριέμαι. Απεχθάνομαι τα βαρετά. -«Πάντα με πλησίαζαν οι γυναίκες για το πακέτο : το οικονομικό και το επαγγελματικό», έχετε πει. Δεν σας ενοχλεί αυτό; Ποια γυναίκα δεν τα κοιτάζει αυτά; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Καμία δεν θέλει δίπλα της έναν άντρα απλώς και μόνο για την ομορφιά του. Τη γυναίκα για να την έχεις πρέπει να την κάνεις να περνάει καλά. Οι κοιλιακοί σου και μόνο δεν αρκούν γι αυτό! -Η πρώην αγαπημένη σας κυρία Βίκυ Μανώλη ευχήθηκε πρόσφατα σε εσάς και την αγαπημένη σας, με ειρωνικό μάλλον τόνο, «να ναι καλά οι άνθρωποι, να μαστε όλοι καλά...». Εσείς τι θα της ευχόσαστε; Δεν θα ήθελα να σχολιάσω. -Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στον χωρισμό με την κυρία Μανώλη; Πέρασε ο έρωτας. Η σχέση έκανε τον κύκλο της. Και έκλεισε. Οριστικά. Ο Ανδρέας Φουστάνος με την πρώην αγαπημένη του, κυρία Βίκυ Μανώλη κόμη παιδί» Μωραΐτη; Ποτέ μου δεν υπήρξα υποχείριο του χρήματος, του show off και του δήθεν. Αυτά είναι ψωνίστικα πράγματα και κοιτάξτε να τα ξεπεράσετε εσείς οι νέοι. -Δεν θα σας ενοχλούσε δηλαδή το σχόλιο ότι ένας μεγαλογιατρός είναι με κάποια που δεν του ταιριάζει κοινωνικά; Καθόλου. Κάποτε παντρεύτηκα κάποια που τραγουδούσε στα μπουζούκια. Κι όταν την παντρεύτηκα δεν ήταν ακόμα πρώτο όνομα. Πολλοί τότε με κατηγόρησαν. Εγώ τους αγνόησα. Επέλεξα τη Νατάσα και έκανα μαζί της και παιδί - κι ας ανήκαμε σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. -Κυκλοφορεί επίσης η φήμη ότι σκέφτεστε να ανεβείτε για τρίτη φορά τα σκαλιά της εκκλησίας. Ισχύει κάτι τέτοιο; Αν ίσχυαν όλα αυτά τα δημοσιεύματα, θα είχα ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας πάνω από 100 φορές. Ωστόσο δεν αποκλείω έναν ακόμη γάμο, ούτε άλλο ένα παιδί.

20 20 Πρώτο Θέμα Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011 δες Του Χρήστου Ζαμπούνη περισσότερες φωτό από τους πίνακες του διάσημου γλύπτη άν δεν έχεις βγάλει δολάρια μέχρι τα τριάντα σου είσαι αποτυχημένος», υποστηρίζει, χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια να κερδίσει με εξηγήσεις τη συμπάθειά μου ο γλύ- «E πτης που έγινε διεθνώς γνωστός χρησιμοποιώντας το μικρό του ελληνικό όνομα. Παρίσι, τέλη της δεκαετίας του 80, εστιατόριο «La Closerie des Lilas». O Τάκις είναι ο βασιλιάς του Μονπαρνάς, και οι σερβιτόροι, αυτοί οι αδιαφιλονίκητοι κριτές της φήμης, τον περιποιούνται με ιδιαίτερες τιμές, ενώ από τα γύρω τραπέζια οι θαμώνες τού ρίχνουν κλεφτές ματιές, όπως συμβαίνει συνήθως με τις διασημότητες. Τίποτε δεν προδικάζει μια παρόμοια διαδρομή, όταν ο Παναγιώτης Βασιλάκης βλέπει το φως της μέρας το 1925 στην Αθήνα. Εκτος στη σειρά μιας οικογένειας με επτά παιδιά, παρατηρεί τον πατέρα του να καταστρέφεται οικονομικά και τη μητέρα του να αρνείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. «Ξαφνικά στα οκτώ μου χρόνια έπαψα να ανήκω σε κάποια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη. [...] Νιώθαμε σαν να είμαστε πάνω σ ένα πλοίο που βυθίζεται, από θαύμα σε θαύμα, όμως τη γλυτώναμε. [...] Οταν ο πατέρας μου μπήκε στη φυλακή για χρέη, για ένα χρόνο, όλοι στην οικογένεια τρώγαμε μόνο ψωμί και τυρί. Οταν άνοιγαν τα σχολεία πολλές φορές δεν είχαμε παπούτσια. Ετσι αρχίζαμε το σχολείο στη μέση της χρονιάς. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν η υπερηφάνεια των γονιών μας που δεν ήθελαν να δείξουν τη φτώχεια τους. Γι αυτό ποτέ δε δεχτήκαμε βοήθεια σε ρούχα, για παράδειγμα, από καμία από τις οργανώσεις που υπήρχαν τότε. Ισα, και με δυσκολία, μας άφηναν να τρώμε στο συσσίτιο του σχολείου», σημειώνει στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε το 1961 στη Γαλλία και το 2005 στην Ελλάδα. Η γερμανική κατοχή και ο Εμφύλιος που ακολουθεί δεν τιώνουν διόλου την κατάστασή του. Το αντίθετο μάλλον. «Δεν βελ- είχα κανένα εισόδημα... και όταν λέω κανένα εισόδημα, εννοώ κανένα να εισόδημα - είχα δύο φίλους εκεί, στου Λουμίδη, ντά στην πλατεία Κλαυθμώνος που ήταν το Ναυτικό και ένας φίλος μου αλήτης είχε έναν τενεκέ και ένα κουτάλι και όποτε χτυπούσε σάλπιγγα πηγαίναμε κο- και τρώγαμε τα υπολείμματα. Το καζάνι τελείωνε κι ο μάγειρας έδινε σε 5-6 αλήτες και πάλι μετά έπρεπε να κάνω 8 χιλιόμετρα ιόμετρα με τα πόδια μέχρι τους Αγίους Αναργύρους όπου έμενα και μέχρι να γυρίσω πεινούσα πάλι», θα διηγηθεί στη μο- ναδική συνέντευξη που μου παρεχώρησε στα 25 χρόνια γνωριμίας μας. Την καλλιτεχνική του φύση θα την ανακαλύψει στα εφηβικά του χρόνια. «Μάιος Ο διάβολος παίρνει ανθρώπινη μορφή και μ επισκέπτεται. Θέλω να αποκτήσω ταλέντο και δύο ώρες κάθε μέρα τραβάω γραμμές στο μαυροπίνακα. Ευθείες γραμμές, καμπύλες γραμμές, ημικύκλια. Δεν μπορώ να καθίσω σε καρέκλα. Θέλω να περπατάω συνέχεια. Ηλεκτρίζομαι». Χωρίς την ενθάρρυνση των δικών του και με έντονα βιοποριστικά προβλήματα ο Τάκις δεν θα αντέξει πολύ τη μεταπολεμική ελληνική πραγματικότητα. Το 1954 αναχωρεί για μόνιμη εγκατάσταση στο Παρίσι. «Κανονικά δεν έφυγα από την Ελλάδα. Με διώξανε. Είμαι εξόριστος. Δεν με αφήσανε να επιζήσω. Με καταδιώξανε για το παράξενο φέρσιμό μου που για μένα ήταν το σωστό. Προσπάθησαν για παράδειγμα να με βάλουν στη Σχολή Καλών Τεχνών, τη βρήκα γελοία, στην ανώτερη κοινωνία τούς βρήκα γελοίους, βαρετούς». Στη γαλλική πρωτεύουσα θα ριχτεί με τα μούτρα στη δουλειά και επηρεασμένος από την εφεύρεση των ραντάρ θα δημιουργήσει τα πρώτα του σινιάλα. Πολύ σύντομα η καλλιτεχνική πρωτοπορία θα αναγνωρίσει το πηγαίο ταλέντο του και θα τον εντάξει στους κύκλους της. «Συνάντησα τον Ιβ Κλάιν το Γίναμε φίλοι αμέσως. Εκείνη την εποχή ο Ιβ μιλούσε το ίδιο κακά αγγλικά με μένα κι εγώ δεν μιλούσα σχεδόν καθόλου γαλλικά. Εμενε κοντά μου και τον συναντούσα συχνά στο Σελέκτ. Σιχαινόμουν, το κομφορμιστικό του ντύσιμο και την αθλητική του εμφάνιση, αλλά είχε τη γοητεία ενός παιδιού...». Τότε γνωρίζει τον Μαρσέλ Ντισάν, τον Τζακομέτι και τον Αλέξανδρο Ιόλα στην γκαλερί του οποίου θα εκθέσει στη Νέα Υόρκη. Το 1958 είναι μια χρονιά-κλειδί, διότι θα ανακαλύψει τα μαγνητικά πεδία τα οποία θα απο- τελέσουν τη βάση του έργου του. Θα ακολουθήσουν κι άλλες επινοήσεις νέων μορφών καλλιτεχνικής εκφράσεως που θα του ανοίξουν τις πόρτες των μεγαλύτερων μουσείων του κό- σμου. Το 1968, το περίφημο ΜΙΤ, (Massachusetts Institute of Technology, ελληνιστί Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης), τον προ- σκαλεί ως επισκέπτη ερευνητή. Είναι η ώρα των ηλεκτρομαγνητικών γλυπτών. Οι «New York Times» θα γράψουν τότε ότι «ο Τάκις πα- ντρεύει την επιστήμη με την τέχνη».τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα πειραματιστεί σε ποικίλες μορφές τέχνης και σκέψης, από τη μουσική έως τον χορό και από την αρχαία τραγωδία έως τη φιλοσοφία. Τάκις Ο προκλητικός καλλιτέχνης Εχει εκθέσει στα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου, θεωρείται από τους σημαντικότερους εν ζωή καλλιτέχνες διεθνώς, κι όμως η Αθήνα σνομπάρει την τέχνη του, την ίδια ώρα που το Παρίσι φιλοξενεί 76 γλυπτά του στην Place de la Defense