ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΕΤΟΣ Η - ΤΕΥ ΧΟΣ 127

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΕΤΟΣ Η - ΤΕΥ ΧΟΣ 127 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: ai si dor@ote net.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Για ένα μόνο πράγμα να φοβόμαστε ο Η αισιοδοξία του χριστιανού ο Ο Άγιος Ορέστης ο Η Σύναξις των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ο Βρες το δικό σου μεγαλείο o Ποδήλατο o Ομάδα εργασίας o Περί υγείας και ευεξίας Ελιές o Ιατρικό θέμα Αγγειοκινητική ρινίτιδα ο Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Νοεμβρίου o Διήγήσεις απο γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Το Φρέαρ του Ιακώβ Σαμάρεια Παλαιστίνης Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ Π ολλά τα ανθρώπινα δεινά, παλιά και σήμερα. Πολλοί οι φοβερισμοί και οι τρομοκρατήσεις. Πολλές οι εκτιμήσεις και απορρίψεις. Πολλοί οι προσανατολισμοί και αποπροσανατολισμοί. Αιρέσεις, πλάνες, σχίσματα αντιπαραθέσεις και εσφαλμένες μεταφράσεις και ερμηνείες και αυτών των ιερών κειμένων. Αλλού ευαισθησίες και αλλού αδιαφορία. Κατά καιρούς στην χώρα μας έχουμε τέτοια φαινόμενα και αντιδράσεις. Και πολλάκις η επίσημη Εκκλησία (Σύνοδος) συσκέπτεται, παίρνει αποφάσεις και κατά χρέος, ενημερώνει το ποίμνιόν της. Αυτό έκανε και η διοικούσα Εκκλησία Κρήτης, η οποία σε πρόσφατη συνεδρίασή της ενημερώνει τον λαό της Κρήτης: αναφορικά με το θέμα της ηλεκτρονικής κάρτας συναλλαγών του πολίτη προτρέπει και παρακαλεί τον ιερό κλήρο και τον ευσεβή Λαό της Κρήτης, να μην τρομοκρατείται από ανεύθυνους, να προσδοκά τον πρόσωπο του ερχομένου Κυρίου Ιησού Χριστού. Υπενθυμίζει δε τα λόγια του διορατικού Γέροντος Πορφυρίου...αν εμείς έχουμε μέσα μας τον Χριστόν, δεν μπορεί μα τίποτα να μας πειράξει ο αντίχριστος. Ο αντίχριστος: σκέπτομαι, ακούω και διαβάζω τόσα και τόσα για τον αντίχριστο ότι θα έλθει..., ο αντίχριστος έχει έλθει τώρα και αιώνες. Και δεν το λέμε μόνον εμείς, και από δικούς μας, αλλά στηριζόμενοι στον Ευαγγελιστήν Ιωάννην, ο οποίος ειδικά στην Α Επιστολή του, Κεφ.4, στιχ.3, λέγει σχετικά:... και τούτο εστί το του αντιχρίστου ο ακηκόατε ότι έρχεται, και νυν εν τω κόσμω εστίν ήδη. Σχετικά είναι και τα χωρία της επιστολής του 2,18 και 2,22. μάλιστα στο 2,18 λέγει ότι είναι πολλοί οι αντίχριστοι: και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν. Να φοβόμαστε και να προσέχουμε μήπως εμείς με τα λόγια μας, την ζωήν μας και τις προκλήσεις μας (που ανθούν ανάμεσα στους λεγομένους χριστιανούς γινόμαστε αντίχριστοι και βαπτισθέντες στο όνομα του Ιησού Χριστού. Έτσι τώρα με την κάρτα του πολίτη, για την οποία πολλοί έχουν πανικοβληθεί μήπως άραγε δεν φωνάζουμε για τις ταυτότητες, για το ΑΜΚΑ. Και όμως τα δεχθήκαμε, άλλωστε δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Θυμηθείτε και τις περιβόητες λαοσυνάξεις. Το ίδιο τώρα και με την κάρτα του πολίτη, για την οποία ασφαλώς και διαφωνούμε. Ωστόσο, τόσες αλήθειες του Χριστού και των ιερών βιβλίων της Καινής Διαθήκης και αυτής της Αποκαλύψεως του Ευαγγελιστού Ιωάννου όχι μόνον αντιπαρερχόμαστε, αλλά και εναντιωνόμαστε

3 Σχετικές με τις σκέψεις μου είναι και το γραφτό του καταξιωμένου και μαχητικού αρχιμανδρίτου π. Δανιήλ Αεράκη, συγγραφέως πολλών βιβλίων και εκδότου του ορθοδόξου μαχομένου περιοδικού ΙΩΑΝΝΗΣ ο ΒΑΠΤΙΣ- ΤΗΣ, και με τίτλο την πραγματικότητα να φοβόμαστε (τεύχος 548, Νοεμβρ.2010,σελίς176): είναι γεμάτη από συμβολισμούς και συμβολικές εικόνες η Αποκάλυψις, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Το επικίνδυνο είναι να θέλει καθενός να ερμηνεύει κατά το δοκούν αυτούς τους συμβολισμούς και το πιο ολέθριο και καταστρεπτικό είναι να δέχεται τα συμβολικά ως πραγματικά. Τραγικό δε για τη σωτηρία είναι: Να μην σκέπτεται ένας ορθόδοξος τον Ιησού Χριστό της πραγματικότητας, αλλά να σκέπτεται συνεχώς π.χ το θηρίο της συμβολικότητας. να μην πορεύεται κατά τις εντολές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αλλά να ασχολείται με ένα και μοναδικό, πέρα για πέρα συμβολικό αριθμό, που αναφέρεται στο 15ο κεφάλαιο. να μην τον απασχολεί η αγάπη του 13ου κεφαλαίου της Α προς Κορινθίους, αλλά να τον απασχολεί η περιέργεια γύρο από έναν άγνωστο αριθμό χξστ του 13ου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως. να μη χαίρεται με τον σταυρό της λυτρώσεως, αλλά να τρομοκρατείται με κάποιο συμβολικώς λεγόμενο χάραγμα. να μη μιλάει για την πολύτιμη θεόπνευστη Χάρτα της αποκαλύψεως, δηλαδή, με το Ιερό ευαγγέλιο, αλλά να τρομοκρατείται με κάποια κάρτα, με κάποιο αριθμό, με κάποια ταυτότητα, με κάποια κάρτα του πολίτη. Είναι τραγικό να μας ξεγελά ο Διάβολος, ο αντίχριστος, με μαγικούς αριθμούς και να μας κοιμίζει μπροστά στους εφιαλτικούς πειρασμούς. Ο Χριστιανός ένα φοβάται: την αμαρτία. για τον χριστιανό ένα είναι το όντως εσχατολογικό: Το γρηγορείτε του Χριστού. Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Θεολόγος- τ. Λυκειάρχης- Ιεροκήρυξ - 5 -

4 Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ Α ν ακούσει κανείς δελτίο ειδήσεων σήμερα, τα τέσσερα από τα πέντε θέματα είναι οικονομικά. Και βέβαια, όλα μιλούν για τη ζοφερή οικονομία, τοπική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Ασφαλώς υπάρχει το οικονομικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους περισσότερους Έλληνες λίγο ή πολύ. Σε κάποιους αναπτύχθηκε η φοβία, χωρίς ουσιαστικά να άλλαξαν οι συνθήκες ζωής τους. Σε άλλους ήλθε σαν εφιάλτης, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τις δυσκολίες. Σε πολλούς χτύπησε την πόρτα η ανεργία, ενώ τραγικές καταστάσεις ακούγονται καθημερινά πλέον, με άλλους που χάνουν τις περιουσίες τους, άλλους δίνουν τα παιδιά τους γιατί δε μπορούν να τα ζήσουν, ενώ πολλοί ακόμα φτάνουν, δυστυχώς, να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Κάθε άνθρωπος, πολύ περισσότερο δε αυτός που λέει ότι είναι χριστιανός, θα πρέπει να κινείται σ αυτά που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο. Άλλωστε, ο Χριστός, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και οι άγιοι όλων των εποχών, δεν αδιαφορούσαν για ό,τι απασχολούσε τον άνθρωπο της εποχής τους. Στην επιστολή του ο Αδελφόθεος Ιάκωβος (Κεφ.2, 15) γράφει: «Ας πάρουμε την περίπτωση που κάποιος αδελφός ή κάποια αδελφή δεν έχουν ρούχα να ντυθούν και στερούνται το καθημερινό τους φαγητό. Αν κάποιος από σας τους πει: Ο Θεός μαζί σας! Εύχομαι να βρείτε ρούχα και να χορτάσετε φαγητό, ποιο το όφελος, αν δεν τους δώσει τα απαραίτητα που χρειάζεται το σώμα; Έτσι και η πίστη αν δεν έχει έργα είναι νεκρή». Όμως ο Χριστός μάς έδειξε μιαν άλλη θεώρηση των οικονομικών δυσκολιών. Αυτή που δεν αγχώνεται και δεν αγωνιά, αλλά εμπιστεύεται την πρόνοια του Θεού. Μια πρόνοια και μια έννοια που επεκτείνεται ακόμα και στα πετεινά του ουρανού και στα κρίνα του αγρού. «Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι σπουδαιότερη από την τροφή; Και το σώμα δεν είναι σπουδαιότερο από το ντύσιμο;» (Ματθ. 6, 25). Και μας καλεί σε μιαν υπέρβαση του άγχους, τονίζοντάς μας ότι «για όλα αυτά αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται το Θεό». Μπορεί η συνεχής υπόμνηση από τα δελτία ειδήσεων για την οικονομική κρίση, όπως και η καθημερινή πραγματικότητα, να γίνονται πειρασμός για τη σιωπή και απουσία του Θεού από τη ζωή μας, όμως ξέρουμε εμπειρικά ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ξέρουμε ότι η φωνή της καρδιάς, της ταπεινής και - 6 -

5 απλής, που απευθύνεται μ εμπιστοσύνη στο Θεό, πάντα ακούγεται. Μπορεί ν αργεί ή να μην έρχεται όπως θέλουμε αλλά τελικά η παρουσία Του είναι δεδομένη, αφού Εκείνος θέλησε να είμαστε τα παιδιά Του. «Μα ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί θα του δώσει λιθάρι; Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι; Αφού, λοιπόν, εσείς, παρ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά σας καλά πράγματα, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας σας θα δώσει αγαθά σ όσους του ζητούν» (Ματθ. 7, 9). Πόσο πολύ βοηθάει τον άνθρωπο η πίστη του Χριστού να έχει εμπιστοσύνη στο μέλλον και αισιοδοξία, στοιχείο θεμελιώδες μιας υγιούς προσωπικότητας. Όπως το μικρό παιδί αισθάνεται ασφαλισμένο στην αγκαλιά της μάνας του, έτσι και ακόμη περισσότερο ασφαλισμένος νιώθει ο χριστιανός εκείνος που πιστεύει ολόψυχα, ότι είναι ένα λογικό πρόβατο στα παντοδύναμα χέρια του Θεού. Και μόνο που το σκέπτεται, και μόνο που το συλλογίζεται παίρνει θάρρος και κουράγιο. Αισθάνεται το χέρι του Χριστού να τον σκεπάζει και να τον προστατεύει. Λέει ο ψαλμωδός: «Κύριος φωτισμός μου καί σωτήρ μου, τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου, άπό τίνος δειλιάσω;» (Ψαλμός 28, στίχ. 1). Γι αυτό ακριβώς και ο απ. Παύλος μπορούσε να διακηρύττει σε τόνο θριαμβευτικό: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ» (Φιλιπ. δ 13). Όλα τα επιτυγχάνω κι όλα τα κατορθώνω με τη δύναμη του Χριστού. Έχω το Χριστό δίπλα μου, στο πλευρό μου. Νιώθω το Χριστό μέσα στην καρδιά μου. Τι έχω να φοβηθώ και από τι έχω να δειλιάσω; Ποιος μπορεί να με αρπάξει από τα χέρια του Χριστού και να μου κάνει κακό; Ποιος αμφιβάλλει ότι μια τέτοια ζωντανή πίστη στην παρουσία του Θεού κοντά μας και στην ακαταμάχητη βοήθεια και προστασία Του μπορεί να γίνει για το χριστιανό ανεξάντλητη πηγή ψυχικής δύναμης προς αντιμετώπιση των δυσκολιών και των κινδύνων της ζωής; Η πίστη αυτή στη στοργική φροντίδα του Πανάγαθου Θεού, που είναι ο επουράνιος Πατέρας μας, δίνει τέτοιο αίσθημα ασφάλειας και τόση σιγουριά στον αληθινό χριστιανό, ώστε να μπορεί να μένει γαλήνιος και στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του. Καθώς μάλιστα βλέπει την πίστη του αυτή να επαληθεύεται σε κάθε βήμα της ζωής του, όπου διακρίνει συνεχώς και χειροπιαστά το χέρι της Θείας Πρόνοιας και προστασίας, τόσο και περισσότερο η ελπίδα του στην προστασία και στη βοήθεια του Θεού γίνεται αληθινή άγκυρα, η οποία τον κρατεί ήρεμο και ασάλευτο σε κάθε φουρτούνα της ζωής. Δεν θα έσφαλλε λοιπόν κανείς, αν έλεγε πως το καλύτερο φάρμακο για την απαλλαγή του ανθρώπου από το άγχος και την αγωνία της ζωής είναι η ζωντανή πίστη στην Πατρική Πρόνοια του Θεού. Χωρίς καμία αμφιβολία ο συνειδητός χριστιανός έχει τη μεγαλύτερη αισιοδοξία και εμπιστοσύνη για το μέλλον, που μπορεί να έχει άνθρωπος πάνω - 7 -

6 στη γη. Άλλωστε η ελπίδα στο Θεό, βασική αρετή για κάθε χριστιανό, τι άλλο είναι παρά εμπιστοσύνη στο μέλλον και αισιοδοξία; Το μόνο που ακόμα χρειάζεται είναι θερμή προσευχή για «τα προς σωτηρία αιτήματα», όχι μόνο για μας αλλά και για τους άλλους καθώς «ο χριστιανισμός πρέπει να γίνει ή ουσία της ζωής μας. Στο φως του πρέπει να εξετάσουμε όλα τα προβλήματα και όχι να τον κλείνουμε μέσα σε καθορισμένα πλαίσια. Είναι απαραίτητο να πνευματοποιήσουμε την ζωή που βρίσκεται έξω από τις πόρτες της Εκκλησίας. Ό χριστιανός δεν μπορεί να κλείνεται στο καβούκι του, πρέπει να υποφέρει για τα δεινά του άλλου...» (π. Dimitri Doudko) Οι άρχοντες του «κόσμου τούτου» μπορεί να έχουν τα δικά τους σχέδια για μας. Όμως, όπως λέει ο σοφός λαός μας, «άλλα λογάν τα βόδια κι άλλα λογάει ο ζευγάς». Αρκεί να ζητήσουμε από το Θεό κι εκείνος ξέρει καλύτερα. «Η εμπιστοσύνη στον θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται». «Να αναθέτουμε το μέλλον μας στο Θεό. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσευχόμαστε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της ελπίδας»(γέρων Παΐσιος). Κων/νος Δημητρακόπουλος Δάσκαλος - 8 -

7 Ο ΑΓΙΟΣ ΟΡΕΣΤΗΣ Ο Άγιος Ορέστης έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού ( μχ). Γεννήθηκε στα Τύανα της Καππαδοκίας από γονείς χριστιανούς, οι οποίοι τον κατήχησαν στην χριστιανική πίστη από την μικρή του ηλικία και τον δίδαξαν όσα γνώριζαν για την νέα θρησκεία. Ο νεαρός Ορέστης ήταν ένα παιδί με πολλά χαρίσματα. Φιλομαθής και πανέξυπνος απέκτησε σπάνια μόρφωση. Όμως από όλες τις επιστήμες αγάπησε πιο πολύ την ιατρική, την οποία σπούδασε με επιμέλεια και έγινε ένας πετυχημένος γιατρός. Η πατρίδα του, τα Τύανα, ήταν ο τόπος της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας. Πολύ γρήγορα έγινε γνωστός σε όλη την πόλη, γιατί θεράπευε με επιτυχία και τις πιο δύσκολες ασθένειες. Πολλοί ασθενείς τον ζητούσαν καθημερινά και εκείνος γεμάτος αγάπη τους δεχόταν και τους θεράπευε όλους αφιλοκερδώς. Φρόντιζε, όμως, μαζί με την υγεία του σώματος να τους χαρίζει και την υγεία της ψυχής τους. Την εποχή εκείνη οι περισσότεροι κάτοικοι των Τυάνων ήσαν ειδωλολάτρες. Ο νεαρός γιατρός, ο οποίος γνώριζε ότι η υγεία της ψυχής είναι το καλλίτερο φάρμακο για την υγεία του σώματος, προέτρεπε τους ασθενείς του να μη προσκυνούν τα είδωλα και να πιστέψουν στον Χριστό, που είναι ο αληθινός Θεός. Έτσι, με την προτροπή του αγίου, πολλοί άφηναν την ειδωλολατρία και ασπάζονταν τον χριστιανισμό. Την εποχή εκείνη, το 303 μχ, ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός κήρυξε μεγάλο διωγμό κατά των χριστιανών. Σκοπός του ήταν να εξολοθρεύσει τους χριστιανούς και να εξαφανίσει τελείως την χριστιανική πίστη. Γι αυτό έστειλε στις ανατολικές επαρχίες τον Μαξιμίνο ή Μάξιμο, έναν φανατικό ειδωλολάτρη, με την εντολή να θανατώσει όλους τους χριστιανούς. Όταν ο Μάξιμος έφτασε στα Τύανα, πληροφορήθηκε ότι ο Ορέστης είναι χριστιανός και παρασύρει τους κατοίκους στην νέα θρησκεία. Διέταξε τότε να τον συλλάβουν και να τον φέρουν μπροστά του. Ο Άγιος Ορέστης με ηρωϊσμό και παρρησία ομολόγησε επανειλημμένα την χριστιανική του ιδιότητα και την βαθιά πίστη του στον Χριστό. Αυτό εξόργισε τον Μάξιμο, ο οποίος διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Τον χτύπησαν άγρια με ρόπαλα και του προξένησαν θανάσιμα τραύματα. Μετά τον έριξαν στην φυλακή και διέταξαν να μη του δίνουν τροφή και νερό, γιατί πίστευαν ότι θα πεθάνει γρήγορα. Ο Χριστός όμως θεράπευσε τα τραύματά του και τον διατήρησε υγιή, παρά την πλήρη ασιτία στην οποία τον είχαν υποβάλλει. Όλοι εξεπλάγησαν, όταν μετά από εφτά ημέρες που τον έβγαλαν από την φυλακή, ήταν απολύτως υγιής

8 Ο Μάξιμος, τότε, διέταξε να οδηγήσουν τον μάρτυρα στον μεγάλο ναό του Δία και να τον παρακινήσουν να θυσιάσει στους Θεούς. Εκεί ο Άγιος Ορέστης αρνήθηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα, τα οποία με την προσευχή του γκρεμίστηκαν και έγιναν σκόνη. Όταν ο Μάξιμος αντίκρισε την καταστροφή των ειδώλων, θύμωσε πολύ και διέταξε να του τρυπήσουν τους αστραγάλους με καρφιά, να τον δέσουν με αλυσίδες σε ένα άγριο άλογο και να τον σύρουν σε ένα δρόμο γεμάτο πέτρες. Έτσι ο μάρτυρας βρήκε φρικτό θάνατο, καθώς το άλογο τον έσυρε 30 χιλιόμετρα μακριά, μέχρι την τοποθεσία που λεγόταν Βάτος. Έπειτα ο Μάξιμος διέταξε να πετάξουν το σώμα του μάρτυρα στον παρακείμενο ποταμό, από όπου ξεβράστηκε κοντά στην πόλη των Τυάνων. Στον τόπο που βρέθηκε το τίμιο λείψανο του Αγίου Ορέστη γίνονταν πολλά θαύματα και πολλοί ασθενείς θεραπεύονταν. Αργότερα, όταν ο Μέγας Κωνσταντίνος με το διάταγμα των Μεδιολάνων σταμάτησε τους διωγμούς, οι χριστιανοί των Τυάνων έχτισαν ναό προς τιμήν του Αγίου μάρτυρα και θαυματουργού Ορέστη. Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Μαρία Εφορακοπούλου-Παπαχρήστου Παθολόγος-Εντατικολόγος Το εσωτερικό στο προσκυνητάριο του Χριστού στο περιβάλλοντα χώρο των Αγίων Ισιδώρων

9 Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ Κ ατά την Αγία Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο Θεό) σε σπουδαίες ιστορικές περιστάσεις, που πρόκειται να εκδηλωθεί ή να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση. Τη σχέση, τώρα, που έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την α- ποστολή τους. Βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή, και ιδιαίτερα, στους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ , στην δε Καινή Διαθήκη (Ματθ. ιη 10), καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α στίχ. 14, όπου ο συγγραφέας αναφωνεί: «ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;». Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα οποία ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους που μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή; Επικεφαλής δε των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. Π.χ. όταν ο Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία και αλλού. Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και αλλού. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου που επιτελούν οι άγγελοι, η Εκκλησία μας όρισε την γιορτή της 8ης Νοεμβρίου. Τα τάγματα των αγγέλων είναι εννέα, τα οποία ταξινομούνται σε τρεις τρίχορες ιεραρχίες ή ταξιαρχίες, κατά τον ακόλουθο τρόπο: Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι - Κυριότητες, Δυνάμεις, Εξουσίες - Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι. Ιδίωμα της πρώτης ιεραρχίας είναι η πύρινη σοφία και η γνώση των ουρανίων, ενώ έργο τους ο θεοπρεπής ύμνος του «γελ». Η δεύτερη ιεραρχία έχει ως ιδίωμα τη διευθέτηση των μεγάλων πραγμάτων και την διενέργεια των θαυμάτων, ενώ έργο τους είναι ο τρισάγιος ύμνος «Άγιος, Άγιος, Άγιος». Τέλος ιδίωμα της τρίτης ιεραρχίας είναι να εκτελούν θείες

10 υπηρεσίες και έργο τους αποτελεί ο ύμνος «Αλληλούια». Πέρα από τα ονόματα των εννέα τάξεων, η Αγία Γραφή μας φανερώνει και τα προσωπικά ονόματα ορισμένων αγγέλων. Γνωρίζουμε το Γαβριήλ, που σημαίνει «ήρωας του Θεού», από την εμφάνισή του στο προφήτη Δανιήλ, στο προφήτη Ζαχαρία και στη Θεοτόκο. Γνωρίζουμε το Μιχαήλ, που σημαίνει «τις ως ο Θεός ημών», ενώ εμφανίζεται πολλές φορές στη Παλαιά Διαθήκη. Ο Ραφαήλ είναι ο τρίτος άγγελος που γνωρίζουμε, το όνομά του σημαίνει «ο Κύριος θεραπεύει» και εμφανίζεται στον Τωβίτ μεταφέροντας τις ανθρώπινες προσευχές στο θρόνο του Θεού. Τέλος γνωστός από την εβραϊκή παράδοση είναι και ο Ουριήλ. Επιμέλεια Μάγκος Ιωάννης Ο Τάφος του Αγίου Δημητρίου - Θεσσαλονίκη

11 ΒΡΕΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟ Σε κάποια τάξη του Γυμνασίου έγραψα αυτό το ποίημα, με αφορμή ένα ποίημα του Ιωάννη Γρυπάρη του σχολικού εγχειριδίου. Ωστόσο, σήμερα με την καταρρακωμένη αυτοπεποίθηση, όλοι μας έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ως άτομα και ως έθνοςστις δικές μας δυνάμεις και να τις ενεργοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό, οπότε το ποίημα είναι όσο ποτέ επίκαιρο. Στη ζωή που αλύπητα συνωμοτεί κατά σου συχνά έχεις την ανάγκη άλλων κι εκείνοι τη δικιά σου. Έχεις όνειρα που ψάχνουν την πραγμάτωσή τους στη ζούγκλα των ανθρώπων του σήμερα, του μίσους. Γι αυτά μη γελαστείς και στηριχτείς στους άλλους, τους πιο πολλές φορές ψεύτικους μα μεγάλους. Κοίτα τον ταπεινό κι ευγενικά φιλόδοξο εαυτό σου κι ανακάλυψε το μόνο μεγαλείο: το δικό σου. Μπορεί να μην είσαι το λαμπρό αστέρι, που στη δόξα ποτέ δε βρίσκει ταίρι. Ίσως δεν έχεις πλούτη, μα μπορείς να κάμεις, γιατί κατέχεις τις πραγματικές δυνάμεις κάποιες δυνάμεις, που πηγάζουν από σένα για να σου δώσουν την αξία πέρα από μεγαλεία ξένα. Κάνε ένα βήμα μπρος, μόνος μα σωστός και θα δεις πως είσαι όντως δυνατός. Μη σπαταλάς την άσπιλη προσωπικότητά σου, παίζοντας ρόλο ανώνυμου δορυφόρου, που τριγυρνά απρόσωπα σε διαστάσεις χώρου γύρω από κάτι που συνειδητά ωθεί στη συμφορά σου. Ίσως βαθιά να κουραστείς και να λιποψυχήσεις θυμήσου όμως τη μέρα της χαράς που θ αντικρίσεις αν μόνος, βασισμένος στο «μικρό» σου μεγαλείο, βρεις μέσα σου κρυμμένο σωστό χρυσωρυχείο. Μην ψάχνεις σ ό,τι λάμπει για να βρεις χρυσό

12 αυτό συχνά είν υποκριτικό, είναι φτιαχτό. Στη ζωή που θέλεις κάτι να δημιουργήσεις βρες το κουράγιο για ν αντιμετωπίσεις το ότι γύρω σου πολλά «μεγάλα» θ αντικρίσεις. Μην κοιτάξεις σφαλερά το μέγεθός τους. Ρίξε το βάρος στο περιεχόμενό τους. Εκεί, κάπου σε μια γωνιά του συμπεράσματός σου Να είσαι σίγουρος: σε περιμένει ο εαυτός σου. Πάψε λοιπόν να κτίζεις σπίτια πάνω στην άμμο, χωρίς θεμέλια, έρμαια στο κύμα και στον άνεμο. Βρες εσένα σαν γερό θεμέλιο την ελπίδα να στηρίξεις Το «μεγάλο» είν αυτό που θα δημιουργήσεις. Σοφία Αντωνιάδου Καθηγήτρια Φιλόλογος Προσκυνητάριο του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα

13 ΠΟΔΗΛΑΤΟ Π οδήλατο. Αρχικά, απαραίτητα προστατευτικά σε κεφάλι και αρθρώσεις. Κατάλληλη ενδυμασία. Ανάλογη διάθεση. Δύναμη στα πόδια για να δώσουν ώθηση στα πετάλια, ώστε να γυρίσουν αυτά και εν τέλει οι ρόδες. Και βζουυυν φύγαμε. Προετοιμάζεσαι από μικρό, ή μάλλον σε προετοιμάζουν, να μάθεις ποδήλατο. Στην αρχή με βοηθητικά ροδάκια, για να μην πέσεις και χτυπήσεις. Αφού περάσει ο καιρός και τρυφτείς με το καινούργιο σου ποδήλατο και κατά συνέπεια την νέα σου ασχολία,σου αφαιρούν τα βοηθητικά εξαρτήματα ώστε να μάθεις να ισορροπείς σε δύο τροχούς. Και όταν αυτό το καταφέρνεις είσαι πανευτυχής. Δε χορταίνεις να βολτάρεις με το κουρσάκι σου. Μετά από πολύ καιρό όμως, βρίσκεις μια νέα ασχολία, πολύ πιο ελκυστική ως προς τα ενδιαφέροντά σου από τη μέχρι πρότινος και καταπιάνεσαι με αυτήν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το ποδήλατό σου να μένει σκονισμένο και σκουριασμένο από την ακινησία στην αποθήκη. Έχει χάσει τη λάμψη και τη ζωντάνια που εσύ ο ίδιος κάποτε του έδινες. Αυτό όμως, παραμένει εκεί πιστό. Πάντα εκεί,προσμένοντας εσένα για μια νέα βόλτα μαζί του. Κάπως έτσι,θα μπορούσε κανείς να περιγράψει και τη ζωή. Σε μαθαίνουν από μικρό το σωστό και το λάθος,το πρέπει και το δεν πρέπει,το ναι και το όχι. Κι εσύ, μες τη παιδική σου αφέλεια και τόσο όμορφη άγνοια ρωτάς ακατάπαυστα το τι και το πώς. Επιμένεις στο θέλω και το δε θέλω. Μένεις μετεξεταστέος στο μου αρέσει και το...αυτό θα κάνω. Παιδικός εγωισμός τόσο ισχυρός. Παρ όλαυτά, τίθεσαι σε κανόνες και μπαίνεις στο προκαθορισμένο καλούπι σου. Φαντάσου τα στρατιωτάκια που έπαιζες μικρός,όλα πανομοιότυπα. Κάτι παρόμοιο λοιπόν, και σε αυτήν την περίπτωση. Εν συνεχεία, αφού καλουπωθείς ακολουθείς τους κανόνες. Είναι ωραίο να ξέρεις τα όρια τόσο του κόσμου όσο κυρίως τα δικά σου. Αυτό ίσως, θα μπορούσε να τεθεί και ως ορισμός της αυτογνωσίας. Όμως, κάποια στιγμή, αντιλαμβάνεσαι πως τα όρια κουράζουν και θες να τα υπερβείς ή και να σταθείς αντίθετα προς αυτά. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Δεν ξεπερνάς τα όρια. Εξάλλου το δηλώνει και η ο- νομασία τους. ΟΡΙΑ:έως εκεί ορίζεται κάτι. Δεν ξεπερνιούνται. Αυτό που θες να παραβγείς είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Να τον ξεπεράσεις όσο περισσότερο μπορείς. Στην πραγματικότητα,αν το καλοσκεφτείς μια ζωή, προσπαθείς να κοντράρεις,να υπερβείς και ξεπεράσεις κατά πολύ,όχι τους γύρω σου, μα τον ίδιο σου τον εαυτό. Κι όταν δεν τα καταφέρνεις, τότε πεισμώνεις γίνεσαι

14 λιγουλάκι εγωιστάκος-που συνήθιζε να μου λέει κι εμένα ο παππούς μου-και θολώνεις. Ύστερα που ηρεμείς τα βλέπεις όλα σφαιρικά και άντε πάλι από την αρχή μέχρις ότου φτάσεις το στόχο σου. Μία αέναη πάλη με τον εαυτό σου. Μία συνεχής προσπάθεια με το εγώ σου, ώστε να μπορέσεις να ισορροπήσεις όχι σε δύο τροχούς-σαν άλλος ποδηλάτης-, αλλά σε έναν. Αυτόν της ζωής σου. Και κάπου εδώ, ταιριάζει το λαικό και τόσο σοφό ρητό: Ρόδα είναι και γυρνάει.πολύ σωστά. Όλα γυρίζουν. Τριγυρίζουν. Ανακυκλώνονται. Αναμοχλεύονται. Και εν τέλει διαλευκάνονται και παίρνουν τη μορφή και τη σειρά που τους αρμόζει. Για να μπορέσεις να ισορροπήσεις όμως στον τροχό της ζωής σου,θα πρέπει να είσαι εφοδιασμένος και με τα απαραίτητα αντίβαρα. Με άλλα λόγια,να έχεις σταθμισμένα και αρμονικά δεμένα τα όμορφα της ψυχής σου με τα στραβά και ανθρώπινα που κρύβει ο καθένας μας μέσα του. Εξάλλου τα λάθη είναι ανθρώπινα. Για εμάς δηλαδή, τους θνητούς και τόσο λίγους απέναντι στο Θεό μας. Τώρα πρόσεξε και μια τελευταία συμβουλή. Μην αφήσεις τη ρόδα σου μόνη της να γυρίζει έχοντάς την στον αυτόματο πιλότο. Κι αυτό γιατί, η ρόδα σου θα ξωκύλει χάνοντας έτσι τους ρυθμούς της,με αποτέλεσμα να υπολειτουργεί σαν ξεκούρδιστο ρολόι. Όσον αφορά εσένα θα γίνεις ράθυμος και ο νους σου χαμένος στα χάη των ουρανών. Κοίτα εσύ να οδηγείς τον τροχό σου,όσο αυτό βέβαια είναι δυνατόν,και όχι οι καιροί. Αφέσου στις δυνάμεις σου και τη θέληση του Θεού. Αυτός θα σε οδηγήσει εκεί που πάντα ήθελες αληθινά,μα ποτέ δεν τόλμαγες να ονειρευτείς. ΥΓ:Κι αν κάποτε η ρόδα σου σκαλώσει σε λακκούβα και πέσεις στις λάσπες, μη φοβηθείς και δε σηκωθείς ξανά. Θυμήσου όταν ήσουν μικρός κι έπεφτες κάτω με το κουρσάκι σου,έχοντας γράσα αλυσίδας και ανοιγμένα γόνατα. Θυμάσαι; ΓΕΛΟΥΣΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ και έτρεχες πάλι από την αρχή καβάλα στο ποδήλατο. Ο μεγαλύτερος θησαυρός του ανθρώπου μετά την αγάπη είναι οι ανεξίτηλες παιδικές του αναμνήσεις. Καλές βόλτες φίλοι μου! Με εκτίμηση Σμυρναίου Φωτεινή

15 ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ πρακτική, που βρίσκει συνεχώς νέους υποστηρικτές, είναι η ανάθεση των υποθέσεων μιας Η επιχείρησης σε ομάδες εργασίας και όχι σε μεμονωμένα άτομα. Η πρακτική αυτή κερδίζει έδαφος, αφού προσφέρει πλεονεκτήματα σε όλα τα επίπεδα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και τα μειονεκτήματα είναι μικρά έως και ασήμαντα. Μερικά από τα πλεονεκτήματα είναι: α) η συγκέντρωση γνώσης και η πιθανότητα μεγαλύτερης εξειδίκευσης στο πρόβλημα, β) η μεγαλύτερη συγκέντρωση ιδεών για επίλυση στο πρόβλημα, γ) η ταχύτητα στις διαδικασίες και το αποτέλεσμα, δ) η μείωση σφαλμάτων και ε) η συμμετοχή αρκετών ατόμων σε αρκετές υποθέσεις, που δίνει καλύτερη εικόνα στους εργαζόμενους για την ε- πιχείρηση, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητά τους. Πιθανά μειονεκτήματα είναι το κόστος ( το οποίο αν διαχειριστεί η επιχείρηση σωστά, θα αποσβεστεί και θα έχει και κέρδη ), η ασυμφωνία των μελών της ομάδας (που πιθανών να οδηγήσει σε ρήξη τα μέλη της ), ο επιμερισμός των εργασιών στις ομάδες αποτελεί πρόκληση και για έμπειρους στο χώρο και τέλος η συρρίκνωση της ευελιξίας σε θέματα άμεσων αποφάσεων. Μετρώντας θετικά και αρνητικά είναι πιθανό να διαπιστώσουμε ότι, η επιλογή της συγκεκριμένης πρακτικής πρέπει να γίνεται από έμπειρους και ικανούς επιχειρηματίες που έχουν στην διάθεσή τους ανάλογο προσωπικό. Είναι επίσης σημαντικό να τηρείται αρχείο και να παρακολουθείται η ποιότητα και η απόδοση των ομάδων με σκοπό την συνεχή βελτίωση. Είναι σημαντικό να εξετάζουμε τρόπους λειτουργίας μίας επιχείρησης που θα ταιριάζουν στο αντικείμενο δραστηριοποίησης, στο σκοπό και την αποστολή της. Θεόδωρος Παπαδόπουλος

16 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ ΕΛΙΕΣ Παρέχουν πολύτιμες για τον οργανισμό ουσίες. Από τα Ομηρικά χρόνια οι ελιές αποτελούσαν πολύ βασικό τρόφιμο, κυρίως για αγρότες, βοσκούς και ταξιδιώτες. Στην σύγχρονη Ελλάδα η ελιά διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στο τραπέζι, κυρίως κατά την διάρκεια της σαρακοστής. Κορυφαία δε χρήση της ελιάς γίνεται στην αρτοποιία. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα σε εξαγωγές ελιάς μετά την Ισπανία. Η βασίλισσα των Ελληνικών επιτραπέζιων ελιών και μια από τις πιο γνωστές παγκοσμίως είναι αυτές των Καλαμών. Γυαλιστερές με σχιστή σάρκα, καφτί-μαύρο χρώμα και χαρακτηριστικό αμυγδαλωτό σχήμα. Υπάρχουν οι τσακιστές, οι ζαρωμένες, οι μαύρες και πράσινες ελιές (κορυφαίες της Χαλκιδικής), οι θρούμπες, και αυτές του Βόλου, της Αμφίσσης, του Αγρινίου, της Στυλίδας και της Αταλάντης. Οι περισσότεροι τρόποι με τους οποίους οι Έλληνες επεξεργάζονται τις ελιές, παραμένουν οι ίδιοι ανά τους αιώνες. Οι ζαρωμένες μαύρες ελιές είναι πιθανότατα οι πρώτες που καταναλώθηκαν. Οι αρχαίοι Ελληνες γνώριζαν ότι για να διατηρηθούν οι ελιές για μεγάλο χρονικό διάστημα, εκτός από το πάστωμα, μπορούσαν να τοποθετηθούν μέσα σε ελαιόλαδο ή σε ξύδι, σε άλμη, σε μέλι, σε μούστο σταφυλιού, ή σε συνδυασμό μελιού και κρασιού. Στην συνέχεια τις σφράγιζαν σε πήλινες στάμνες. Στην Ζάκυνθο συναντάμε τα «περιστεράκια», πατάτες μαγειρεμένες με ελιές, στην Κρήτη τις οφτές ελιές, και σε άλλα μέρη της Ηπειρώτικης Ελλάδος ψήνονται ή τηγανίζονται ως μεζές. Μπορούμε να τις αρωματίσουμε με ότι μπαχαρικό ή μυρωδικό θέλουμε, από ολόκληρες φέτες λεμονιού μέχρι ρίγανη, θρούμπι, μάραθο, μπούκοβο (κόκκινο πιπέρι ) κ.λ.π. Μέσα σε λεμόνι και σκόρδο, διατηρούνται θαυμάσια οι μικρές πράσινες ελιές. Συνταγή: Ελιές τηγανιτές με ταραμοσαλάτα Τι γεμίζουμε με ταραμοσαλάτα ( με κορνέ με μικρό στόμιο), τις αλευρώνουμε, τις βουτάμε σε χτυπημένο αυγό, και τέλος στην φρυγανιά. Τις τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά, τις τοποθετούμε σε απορροφητικό χαρτί και σερβίρουμε με οδοντογλυφίδες. (η συνταγή είναι του Σέφ Λευτέρη Λαζάρου)

17 Παραδοσιακές συνταγές ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ ΜΕ ΑΜΠΕΛΟΦΥΛΛΑ ΥΛΙΚΑ ½ κιλό αμπελόφυλλα 3 ½ φλυτζάνι του τσαγιού ρύζι 1 φλυτζάνι του τσαγιού παρθένο ελαιόλαδο 1 ½ φλυτζάνι του τσαγιού ψιλοκομμένα ξερά κρεμμύδια 1 φλυτζάνι του τσαγιού ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια 1 φλυτζάνι του τσαγιού νερό 1 ματσάκι μαιντανό 1 ματσάκι ψιλοκομμένο άνιθο λίγο δυόσμο 2 μικρά λεμόνια αλάτι και πιπέρι ΕΚΤΕΛΕΣΗ Αφού ζεματίσουμε για λίγο τα αμπελόφυλλα,τα στραγγίζουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά ( εκτός από τον χυμό του λεμονιού ) και τυλίγουμε τα ντολμαδάκια, φροντίζοντας να είναι απ έξω το γυαλιστερό μέρος του φύλλου. Τοποθετούμε τα ντολμαδάκια κοντά το ένα με το άλλο σε σειρές. Πάνω από τα ντολμαδάκια βάζουμε ένα βαρύ πιάτο για να τα σκεπάζει, και να τα πιέζει, ώστε να μην ανοίξουν την ώρα που θα βράζουν. Μετά ρίχνουμε τον χυμό του λεμονιού, και τόσο νερό που να σκεπάζει το φαγητό. Τα σιγοβράζουμε μέχρι να πιουν το νερό. Όταν το ρύζι έχει βράσει τότε τα ντολμαδάκια είναι έτοιμα. Τα σερβίρουμε στο πιάτο ή σε πιατέλα, είτε ζεστά είτε κρύα. Σε μέρες που δεν νηστεύουμε, μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο κιμά. ΚΑΛO ΧΕΙΜΩΝΑ Πόλυ Βαρτζιώτη - Γαλενιανού Διαιτολόγος Φερρών 22, Πλ.Βικτωρίας, Αθήνα Τηλ , Κιν m.galenianos1000@tellas.gr Μιχάλης Γ. Γαλενιανός Ασφάλεις Ζωής, Υγείας, Σύνταξης Αυτοκινήτων, Πυρός, Αμοιβαία Κεφάλαια Κιν , Τηλ m.g.galenianos@gmail.com

18 ΙΑΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ Αγγειοκινητική Ρινίτιδα Το κεφάλαιο της ρινίτιδος είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο της ΩΡΛ. Υπάρχουν πολλά είδη ρινίτιδος. Ένα από τα συνηθισμένα είναι και η αγγειοκινητική ρινίτιδα. Πρόκειται για μία παθολογική κατάσταση που μοιάζει με την αλλεργική ρινίτιδα, αλλά δεν έχει τα ειδικά αλλεργικά χαρακτηριστικά της. Στην περίπτωση αυτή η παθογένεια οφείλεται σε αγγειοκινητικές διαταραχές και ειδικότερα φαίνεται να είναι το αποτέλεσμα αύξησης του τόνου του παρασυμπαθητικού από ακαθόριστη αιτία. Ο αυξημένος τόνος μπορεί να είναι συνεχής ή διαλείπων. Όταν είναι διαλείπων οι εκδηλώσεις της ρινίτιδας επηρεάζονται από κλιματολογικές μεταβολές και αλλαγές της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, της έκθεσης στο ψύχος κλπ. Η συμπτωματολογία της αγγειοκινητικής ρινίτιδας συνίσταται στην α- πόφραξη της μύτης, που συνήθως γίνεται διαδοχικά στη μία ή την άλλη θαλάμη, και με άφθονη ορώδη ρινόρροια, που συνοδεύεται από φταρνίσματα. Οι εκδηλώσεις αυτές παρουσιάζονται συνήθως με συχνούς ή αραιούς παροξυσμούς,, ανάλογα με την εποχή (ιδίως το χειμώνα) και το περιβάλλον. Με την πρόσθια ρινοσκόπηση φαίνεται ο βλεννογόνος συνήθως υπεραιμικός και οιδηματώδης και οι κάτω κόγχες υπερτροφικές. Η θεραπεία περιλαμβάνει τα αγγειοσυσπαστικά και τη καυτηρίαση των κάτω ρινικών κογχών. Συλλιγαρδάκης Νικόλαος Ωτορινολαρυγγολόγος Το καθολικό της Ιεράς Σκήτης Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων

19 ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ Την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου στις 8 μ.μ εκοιμήθη στο Λαϊκό νοσοκομείο μετά από πολύχρονη μάχη με την επάρατη νόσο η αγαπημένη μας Μαρία Πιτσά ετών 32. Η Μαρία ήταν επίτροπος του ιερού μας ναού αλλά η διακονία της ήταν πολύπλευρη καθώς ασχολήθηκε με το βιβλιοπωλείο και το φιλόπτωχο ταμείο προσφέροντας αθόρυβα και διακριτικά. Με την επάρατη νόσο πάλεψε περίπου 11 χρόνια υπομένοντας αγόγγυστα, μάλιστα δε όποτε την ρωτούσαν πως πηγαίνει η υγεία της αυτή απαντούσε ακόμα και αν πονούσε εκείνη τη στιγμή όλα καλά, αυτή η ηρωική απάντηση ήταν πάντα στα χείλη της μέχρι και το τέλος. Ήταν ευγενής, καλόκαρδη με το χαμόγελο στα χείλη, πρόθυμη να βοηθήσει αλλά και να παρηγορήσει. Πολλά για τον εαυτό της δεν έλεγε, ό τι ήταν το κρατούσε δικό της και το κατέθετε στον Κύριο. Με το άγγελμα της εκδημίας της στο νοσοκομείο κατέφτασαν ο εφημέριος μας πατήρ Δημήτριος με ομάδα νέων του ναού μας για να συμπαρασταθούν στην οικογένειά της. Την επόμενη ημέρα Πέμπτη 11 Οκτωβρίου στους Αγίους Ισιδώρους τελέστηκε Θεία Λειτουργία και εν συνεχεία η εξόδιος ακολουθία παρουσία της οικογενείας της, συγγενών, φίλων αλλά και πολλών προσκυνητών του ναού, ενώ η ταφή έγινε στο 3ο κοιμητήριο στη Νίκαια. Ο εφημέριος του Ναού πατήρ Δημήτριος, τα μέλη Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και του Φιλοπτώχου Ταμείου εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στους γονείς της Ιωάννη και Μαργαρίτα και στον αδελφό της Δημήτρη. Αιωνία η μνήμη της. Την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου τελέσθηκε νυχτερινή Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά, αλλά και του Αγίου ιερομάρτυρος Ισιδώρου του εν Βαλή Ηρακλείου Κρήτης και των τέκνων του Γεωργίου και Ειρήνης. Το ιστορικό της ανευρέσεως των Αγίων έχει ως εξής: Την Άνοιξη του 1956, ο Βαφο-Δημήτρης (Φραγκιαδάκης Δημήτριος του Γεωργίου) μπακάλης και ιεροψάλτης του χωριού είδε στον ύπνο του ένα παπά να του λέει να πάει και να σκάψει στον περίβολο του παλιού δημοτικού σχολείου σε ένα συγκεκριμένο μέρος και να τον «βγάλει» από εκεί. Του είπε δε ότι ήταν παπάς και τον έσφαξαν οι Σαρακηνοί μαζί με τα δυο παιδιά του, την Ειρήνη και το Γεώργιο. Ο Βαφο-Δημήτρης τον ρώτησε πως

20 τον λένε και πήρε την απάντηση παπα-τσιτέρη. Το όνομα ο Βαφο-Δημήτρης το έγραψε σε μια κούτα παπούτσια (ελβιέλες) και κοιμήθηκε ξανά. Σε λίγο ήρθε πάλι ο παπάς και του είπε ξύπνα να κάνεις αυτό που σου είπα. Πήγε πράγματι στο σημείο που του υποδείχτηκε και έσκαψε, και βρήκε ένα τάφο με τρεις σκελετούς, ενός ενήλικα και δύο παιδικούς. Προς τιμή του μάρτυρος «Τσιτέριου» αναγέρθηκε από τους Βαλιανούς ναός τον Σεπτέμβρη του 2003 στο όνομα «Αγ. Ισίδωρος ο νεομάρτυρας», κατά προτροπή του οικείου μητροπολίτη. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας οι πιστοί είχαν τη δυνατότητα να προσκυνήσουν τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Ισιδώρου. Tο Σάββατο 20 Οκτωβρίου τιμήθηκε η μνήμη του Οσίου πατρός ημών Γερασίμου του νέου Ασκητού στον οποίο είναι αφιερωμένο το αριστερό κλίτος του ιερού ναού. Ο Άγιος Γεράσιμος είναι προστάτης και έφορος της νήσου Κεφαλλονιάς στην οποία ο άγιος ίδρυσε την ιερά μονή με το όνομα Νέα Ιερουσαλήμ. Σ αυτή τη μονή υπάρχει το άφθαρτο λείψανό του το οποίο επιτελεί πολλά θαύματα. Την παραμονή της εορτής Παρασκευή 19 Οκτωβρίου τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός ενώ το πρωί της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Η ημέρα αυτή της εορτής του Αγίου Γερασίμου είναι ιδιαίτερη για δύο λόγους. Πρώτον γιατί την ημέρα αυτή πριν από 17 χρόνια ο πρώην Μητροπολίτης Κισσάμου & Σελίνου και σεβάσμιος γέροντας κ. Ειρηναίος Γαλανάκης χειροτόνησε εις διάκονο τον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο, στον ιερό ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Άνω Γλυφάδας [Τερψιθέα] ο οποίος έλαβε τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης & δεύτερον γιατί την ίδια ημέρα πριν από έξι χρόνια τοποθετήθηκε στον Βράχο εντός του ναού η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου σε ειδική τελετή παρουσία πλήθους πιστών. Από τότε μέχρι σήμερα τιμάται με πολλή ευλάβεια, κατάνυξη και πίστη και είναι πάρα πολλοί οι πιστοί και ιδιαιτέρως οι νέοι που εναποθέτουν στην χάρη και τη μεσιτεία της τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους και τα αιτήματά τους. Ευχόμαστε η Χάρη & η Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, δια πρεσβειών του Οσίου πατρός ημών Γερασίμου, να επισκιάζουν όλους τους νέους και τους προσκυνητές του ιερού ναού μας. Τέλος ευχόμαστε στον πάτερα Δημήτριο καλή συνέχεια της διακονίας του στο Άγιο Θυσιαστήριο των Αγίων Ισιδώρων. Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου στα Χανιά της Κρήτης. Εκεί ο εφημέριός μας πατήρ Δημήτριος, είχε κτίσει πριν 35 χρόνια στον προαύλιο χώρο της πατρικής

21 του οικίας ένα μικρό ναό προς τιμή του προστάτου του Αγίου Δημητρίου και από τότε επιτελείται κάθε χρόνο η πανήγυρίς του στο χώρο αυτό. Έτσι και φέτος την παραμονή της εορτής, Πέμπτη 25 Οκτωβρίου το απόγευμα τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και ακολούθησε η Ιερά Παράκληση του Αγίου. Το πρωί της Παρασκευής 26 Οκτωβρίου τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία παρουσία πολλών πιστών από τα Χανιά, ενώ πολλοί προσκυνητές από τους Αγίους Ισιδώρους τίμησαν με την παρουσία τους την εορτή του Αγίου Δημητρίου. Όσοι παρευρέθησαν στις λατρευτικές συνάξεις είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου Δημητρίου ενώ μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μοιράστηκαν διάφορα γλυκίσματα. Το απόγευμα της κυριωνύμου ημέρας τελέσθηκε ο μεθεόρτιος εσπερινός, με την ιερά παράκληση και τα εγκώμια του Αγίου Δημητρίου. Το εκκλησιαστικό συμβούλιο, το Φιλόπτωχο Ταμείο, η Νεότητα και η Συντακτική επιτροπή του περιοδικού μας, εύχονται ολόθερμα και εγκάρδια προς τον εορτάζοντα εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο, επί τη ονομαστική του εορτή, ο Κύριός μας, η Υπεραγία Θεοτόκος και ο προστάτης του Άγιος Δημήτριος να του χαρίζουν Έτη Πολλά, Ειρηνικά, Ευλογημένα, Καρποφόρα και να διακονεί πάντα με ταπείνωση, αγάπη, πίστη και αίσθημα ευθύνης το Άγιο Θυσιαστήριο του Κυρίου μας, όπου ΑΥ- ΤΟΣ θα τον καλεί. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς

22 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Πέμπτη 1 Νοεμβρίου Αγίων Αναργύρων Κοσμά & Δαμιανού, Δαβίδ εν Ευβοία [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 4 Νοεμβρίου Ε ΛΟΥΚΑ, Αγίων Ιωαννικίου, Νικάνδρου, [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Πέμπτη 8 Νοεμβρίου Των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ & Γαβριήλ [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Παρασκευή 9 Νοεμβρίου Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, Αγίας Θεοκτίστης [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 11 Νοεμβρίου Η ΛΟΥΚΑ, Αγίων Μηνά, Βίκτωρος & Βικεντίου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 13 Νοεμβρίου Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Πέμπτη 15 Νοεμβρίου ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Εσπερινός & ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ [6.30 μ.μ.] Αγίου αποστόλου Ματθαίου [16 Νοεμβρίου] Κυριακή 18 Νοεμβρίου Θ ΛΟΥΚΑ, Αγίων Πλάτωνος & Αναστασίου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το 40ήμερο μνημόσυνο της Μαρίας Πιτσά [εκκλησιαστικής επιτρόπου του Ιερού μας Ναού] Τετάρτη 21 Νοεμβρίου ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία

23 Κυριακή 25 Νοεμβρίου ΙΓ ΛΟΥΚΑ, Απόδοσις της εορτής των Εισοδίων, Μερκουρίου μεγαλ. & Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Δευτέρα 26 Νοεμβρίου Αγίου Στυλιανού [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τετάρτη 28 Νοεμβρίου [6.30μ.μ.] Εσπερινός & Νυχτερινή Θεία Λειτουργία Αγίου μάρτυρος Φιλουμένου του Ιεροσολυμίτου [29 Νοεμβρίου] Θα τεθεί για προσκύνημα τεμάχιο ιερού λειψάνου του Αγίου μάρτυρος Φιλουμένου Παρασκευή 30 Νοεμβρίου Αγίου αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Σάββατο 1 Δεκεμβρίου Αγίων Ναούμ & Φιλαρέτου [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο του μικρού μας φίλου Προκοπίου-Δημητρίου. [6 μ.μ.] Αναστάσιμος Πανηγυρικός Εσπερινός Αγίας Μυρόπης Στον Ιερό Ναό ευρίσκεται προσκυνητάρι της Αγίας Μυρόπης Κυριακή 2 Δεκεμβρίου ΙΔ ΛΟΥΚΑ, Αγίας μάρτυρος Μυρόπης [7-11 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τη αυτή ημέρα η κοίμηση το Οσίου Πατρός Πορφυρίου Ιερομονάχου του Καυσοκαλυβίτου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα τελεστεί το ιερό μνημόσυνο του γέροντος O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό

24 ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Τίποτε δεν πρέπει να κάνουμε για επίδειξη Πήγε ένας αδελφός στον αββά Θεόδωρο της Φέρμης και άρχισε να μιλάει και να ερευνά για πράγματα τα οποία ακόμη δεν είχε αρχίσει να τα εφαρμόζει. Και του λέει ο Γέροντας: «Ακόμη δεν βρήκες πλοίο, ούτε τις αποσκευές σου φόρτωσες, και πριν ταξιδέψεις, έφτασες κιόλας σ εκείνη την πόλη; Πρώτα άρχισε την εργασία και καθώς την κάνεις, θα φθάσεις σ αυτά που τώρα λες». Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Μάθε στην καρδιά σου να εφαρμόζει αυτά που διδάσκει η γλώσσα σου». Είπε επίσης: «Οι άνθρωποι παρουσιάζουν με πληρότητα τη διδασκαλία, αλλά ελάχιστα απ αυτά εφαρμόζουν». Είπε ο αββάς Ποιμήν: «Εκείνος που με κάθε τρόπο επιδιώκει τη φιλία των ανθρώπων, απομακρύνεται εντελώς από τη φιλία του Θεού. Δεν είναι καλό να θέλει κανείς να αρέσει σε όλους. Γιατί η Γραφή λέει: Αλοίμονό σας όταν όλοι οι άνθρωποι σας επαινούν». Επιμέλεια π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης