Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους κυρίους Ιωάννη Πρωτονοτάριο, Επίκ. Καθηγητή Ε.Μ.Π και Βασίλη Τσάμη, επιστημονικό συνεργάτη του Ε.Μ.Π.

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους κυρίους Ιωάννη Πρωτονοτάριο, Επίκ. Καθηγητή Ε.Μ.Π και Βασίλη Τσάμη, επιστημονικό συνεργάτη του Ε.Μ.Π."

Transcript

1 Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τους κυρίους Ιωάννη Πρωτονοτάριο, Επίκ. Καθηγητή Ε.Μ.Π και Βασίλη Τσάμη, επιστημονικό συνεργάτη του Ε.Μ.Π., για την πολύτιμη συνεισφορά τους στην εκπόνηση αυτής της διπλωματικής εργασίας, την εξεταστική επιτροπή, καθώς επίσης και τον κύριο Αριστοτέλη Ραυτόπουλο, Διπλωματούχο Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών Ε.Μ.Π., για την συνολική συνεισφορά του στην διαμόρφωση αυτής της διπλωματικής εργασίας.

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Αντικείμενο της Διπλωματικής Εργασίας Δεδομένα της μελέτης... 5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ... 6 ΕΔΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ Γεωτρήσεις, επί τόπου δοκιμές και εργαστηριακές δοκιμές Πενετρομετρήσεις... 8 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΔΟΚΙΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΑΝΤΟΧΗΣ... 9 ΚΑΙ ΣΥΜΠΙΕΣΤΟΤΗΤΑΣ Τυποποιημένη δοκιμή διεισδύσεως (SPT) Περιγραφή της δοκιμής Σημασία της δοκιμής SPT και άλλων επί τόπου δοκιμών κατά την εκτίμηση την παραμέτρων αντοχής και συμπιεστότητας αμμωδών και αργιλικών εδαφών Εκτίμηση της γωνίας διατμητικής αντοχής φ κοκκωδών στρώσεων από τον αριθμό κρούσεων Ν SPT Συσχέτιση του αριθμού κρούσεων Ν SPT με την αστράγγιστη διατμητική αντοχή u των αργιλικών στρώσεων Εκτίμηση του μέτρου ελαστικότητας E s κοκκωδών εδαφικών στρώσεων συναρτήσει του αριθμού κρούσεων Ν SPT Επί τόπου δοκιμή πτερυγίου (F.V.T.) Δοκιμή στατικής πενετρομέτρησης (C.P.T.) Περιγραφή, παραλλαγές και πεδίο εφαρμογής της δοκιμής Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της δοκιμής Γενικά σχόλια για τη δοκιμή CPT ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ Περιγραφή Εδαφικών Στρώσεων Εκτίμηση αντιπροσωπευτικών εδαφικών παραμέτρων Στρωματογραφία υπολογισμού ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΛΕΓΧΟΙ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΚΥΚΛΟΥΣ ΟΛΙΣΘΗΣΗΣ Έλεγχος θραύσης εδάφους (φέρουσας ικανότητας) Κατανομή πιέσεων επαφής Αναλυτικός έλεγχος της φέρουσας ικανότητας για μονόστρωτο σύστημα... 59

3 5.1.3 Έλεγχος φέρουσας ικανότητας σε δίστρωτο σύστημα για λοξή έκκεντρη φόρτιση κατά Meyerhof Hanna Έλεγχος γενικότερης ευστάθειας με κύκλους ολίσθησης α. Γενικά β. Η Μέθοδος Bishop ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΘΙΖΗΣΕΩΝ Αναλυτική εκτίμηση καθιζήσεων Αργιλικές στρώσεις Κοκκώδεις στρώσεις ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΒΑΘΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΜΕ ΠΑΣΣΑΛΟΥΣ Εκτίμηση Φ.Ι. πασσάλου υπό κατακόρυφη φόρτιση με στατικού Τύπους Αντοχή αιχμής κατά Terzaghi Αντοχή λόγω πλευρικών τριβών Εκτίμηση επιτρεπόμενου κατακόρυφου θλιπτικού φορτίου πασσάλου μεγάλης διαμέτρου κατά DIN Επιλογή οριακού θλιπτικού φορτίου Q p και επιτρεπόμενου φορτίου Q m Εκτίμηση επιτρεπόμενου αξονικού εφελκυστικού φορτίου πασσάλου Έλεγχος έκκεντρης φόρτισης πασσαλοομάδας Καθιζήσεις πασσαλοομάδας ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΦΟΡΤΙΣΗ ΠΑΣΣΑΛΩΝ Γενικά για την μέθοδο BROMS Μηχανισμοί λειτουργίας, αναλυτικές σχέσεις και Νομογραφήματα με αδιαστατοποιημένους συντελεστές στις διάφορες περιπτώσεις Καθαρώς συνεκτικό έδαφος Πάσσαλοι ελεύθερης κεφαλής Εκτίμηση δείκτη εδάφους K h κατά την οριζόντια διεύθυνση Προφορτισμένες άργιλοι Κανονικά φορτισμένες άργιλοι Μη συνεκτικά εδάφη Εκτίμηση οριακής ροπής θραύσεως πασσάλου από οπλισμένο σκυρόδεμα... 1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΡΓΙΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΜΕ ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ ΧΑΛΙΚΟΠΑΣΣΑΛΟΥΣ Λειτουργία των χαλικοπασσάλων Κατασκευή και γεωμετρικά/μηχανικά χαρακτηριστικά δικτύου χαλικοπασσάλων Εκτίμηση του συντελεστή ενίσχυσης βελτίωσης εδάφους β=1/y (όπου Y ο συντελεστής μείωσης των καθιζήσεων ενισχυμένου εδάφους) κατά Priebe

4 9.4 Εκτίμηση παραμέτρων αντοχής ισοδ., φ ισοδ. ενισχυμένου σύνθετου μικτού εδάφους Έλεγχος έναντι αστοχίας του χαλικοπασσάλου εκτίμηση καθιζήσεων μεμονωμένου χαλικοπασσάλου ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΛΥΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΑΝ Έλεγχος απευθείας θεμελιώσεως στην επιφανειακή άμμο Λύσεις βαθειάς θεμελίωσης με πασσάλους Αβαθής θεμελίωση στην επιφανειακή άμμο μετά από προηγούμενη βελτίωση της υποκείμενης μαλακής αργίλου με συνδυασμό προφόρτισης/στραγγιστηρίων Αβαθής θεμελίωση στην επιφανειακή άμμο μετά απο προηγούμενη βελτίωση/ενίσχυση της υποκείμενης αργίλου με προφόρτιση και χαλικοπασσάλους ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.1 Τοπογραφικό διάγραμμα Π. Εδαφοτεχνικές τομές Π.3 Τομή πενετρομέτρησης Π.4 Αναλυτικοί υπολογισμοί εναλλακτικών λύσεων Π.4.1 Απευθείας αβαθής Π.4. Λύσεις βαθειάς θεμελίωσης με πασσάλους Πάσσαλοι Φ Π.4.3 Βελτίωση αστράγγιστης διατμητικής αντοχής της μαλακής αργιλικής στρώσης λόγω φόρτισης με επίχωμα Καθιζήσεις Ενίσχυση εδάφους με χαλικοπασσάλους ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1 Αντικείμενο της Διπλωματικής Εργασίας Η διπλωματική αυτή εργασία έχει σαν αντικείμενό της την μελέτη εναλλακτικών λύσεων θεμελίωσης ενός μεσόβαθρου γέφυρας σε περιοχή με στρωματογραφία που περιλαμβάνει στρώση μαλακής αργίλου. 1. Δεδομένα της μελέτης Η μελέτη θεμελιώσεως βασίστηκε στα παρακάτω δεδομένα: α) Εντατικά μεγέθη μεσόβαθρου υπό στατική και σεισμική φόρτιση όπως στον παρακάτω πίνακα Εντατικά μεγέθη Στατική φόρτιση Σεισμική φόρτιση Κατακόρυφο φορτίο ΣV (kn) Οριζόντιο φορτίο ΣΗ (kn) Ροπή κάμψεως ΣM (knm) β) Συγκεντρωτικά αποτελέσματα δύο ερευνητικών γεωτρήσεων (με ανάλογο αριθμό επί τόπου και εργαστηριακών δοκιμών) γ) Τομή μιας στατικής πενετρομετρήσεως (CPT) με ηλεκτρικό κώνο Τόσο οι δύο γεωτρήσεις όσο και η πενετρομέτρηση έγιναν στην περιοχή του υπό κατασκευή μεσόβαθρου όπως φαίνεται στο Τοπογραφικό Διάγραμμα του Παρατήματος. 5

6 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΔΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ Η εδαφοτεχνική έρευνα περιλάμβανε την εκτέλεση δύο () γεωτρήσεων με παράλληλη εκτέλεση επί τόπου και εργαστηριακών δοκιμών και μιας δοκιμής στατικής πενετρομετρήσεως..1 Γεωτρήσεις, επί τόπου δοκιμές και εργαστηριακές δοκιμές Το βάθος της γεώτρησης Γ1 είναι.00 μέτρα και της Γ είναι επίσης.00 μέτρα. Ως στάθμη αναφοράς έχει ληφθεί η επιφάνεια του εδάφους. Παράλληλα, κατά την προχώρηση των γεωτρήσεων σε διάφορες στάθμες έγιναν οι εξής επί τόπου δοκιμές: Τυποποιημένη Δοκιμή Διείσδυσης (SPT) για την εκτίμηση του απαιτούμενου αριθμού κρούσεων για διείσδυση 30m του διαιρετού δειγματολήπτη Terzaghi, ο οποίος συναρτάται με την επί τόπου πυκνότητα αμμωδών στρώσεων και την συνεκτικότητα αργιλικών στρώσεων. Επί τόπου δοκιμές πτερυγίου (FVT) για την εκτίμηση της μέγιστης απαιτούμενης ροπής για την πλήρη περιστροφή του πτερυγίου και μέσω αυτής της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u μαλακής αργίλου. Η διάνοιξη της γεώτρησης έγινε με περιστροφικό γεωτρύπανο με χρήση νερού και κατάλληλων κοπτικών ώστε να εξασφαλίζεται το μέγιστο ποσοστό πυρηνοληψίας και να μειώνεται στο ελάχιστο ο κίνδυνος διατάραξης και απόπλυσης του εδάφους. Για να εξασφαλίζεται ορθότερη εικόνα της στρωματογραφίας έγινε συνεχής δειγματοληψία και ελήφθησαν τα ακόλουθα είδη δειγμάτων: Αντιπροσωπευτικά ημιδιαταραγμένα δείγματα με δειγματολήπτη απλού τοιχώματος, «εν ξηρώ» (δείγματα με φραγμό), δηλαδή με διακοπή της παροχής νερού προς την κοπτική κεφαλή. 6

7 Αντιπροσωπευτικά ημιδιαταραγμένα δείγματα με το διαιρετό δειγματολήπτη Terzaghi κατά την εκτέλεση της πρότυπης δοκιμής διεισδύσεως (SPT). Αδιατάρακτα δείγματα με ειδικό δειγματολήπτη τύπου SHELBY. Κατά τη διάρκεια της γεώτρησης έγιναν Τυποποιημένες Δοκιμές Διεισδύσεως για την εκτίμηση της επί τόπου πυκνότητας ή συνεκτικότητας των εδαφικών στρώσεων. Τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών αναγράφονται στη γεωτεχνική τομή της γεώτρησης. Τα δείγματα της γεώτρησης μεταφέρθηκαν στο εργαστήριο όπου υποβληθήκαν στις παρακάτω εργαστηριακές δοκιμές: i. Δοκιμές κατάταξης: Κοκκομετρικές αναλύσεις με κόσκινα. Κοκκομετρικές αναλύσεις με υδρόμετρο. Προσδιορισμός ορίων Atterberg (LL, PL). ii. Δοκιμές προσδιορισμού φυσικών χαρακτηριστικών: Προσδιορισμός φυσικής υγρασίας w. Προσδιορισμός υγρού και ξηρού φαινόμενου βάρους γ. Προσδιορισμός ειδικού βάρους γ s. iii. Δοκιμές παραμέτρων διατμητικής αντοχής και παραμορφωσιμότητας: Δοκιμές ανεμπόδιστης θλίψης για τον προσδιορισμό της αντοχής σε ανεμπόδιστη θλίψη q u και επομένως της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u. Δοκιμές μονοδιάστατης στερεοποίησης (συμπιεσομέτρου) για τον προσδιορισμό των παραμέτρων συμπιεστότητας, δηλαδή του μέτρου συμπίεσης E s, των δεικτών συμπιεστότητας C /C r καθώς και του συντελεστή στερεοποίησης C v. Τριαξονική δοκιμή χωρίς αρχική στερεοποίηση και χωρίς αρχική στράγγιση κατά τη επιβολή της αποκλίνουσας τάσης (UU) για τον προσδιορισμό της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u. 7

8 Τριαξονική δοκιμή με αρχική στερεοποίηση, χωρίς στράγγιση με παράλληλη μέτρηση πίεσης πόρων (CUPP) για τον προσδιορισμό των παραμέτρων αντοχής σε αναφορά ενεργών τάσεων, φ. Τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών εμφανίζονται στα φύλλα των Εδαφοτεχνικών Τομών Γεωτρήσεων στο Παράτημα.. Πενετρομέτρηση Παράλληλα με την εκτέλεση των γεωτρήσεων στην περιοχή όπου πρόκειται να κατασκευασθεί το βάθρο εκτελέστηκε και δοκιμή Στατικής Πενετρομετρήσεως (CPT). Χρησιμοποιήθηκε ηλεκτρικός κώνος και καταγράφηκαν τόσο η αντίσταση αιχμής q όσο και λόγος τριβών f s R= f % q. 8

9 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΔΟΚΙΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΑΝΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΙΕΣΤΟΤΗΤΑΣ 3.1 Τυποποιημένη δοκιμή διεισδύσεως (SPT) Περιγραφή της δοκιμής Η δοκιμή αυτή γίνεται κατά την προώθηση της γεωτρήσεως και συνιστά στην έμπηξη μέσα στο έδαφος, στην επιθυμητή κάθε φορά στάθμη, ενός διαιρετού δειγματολήπτη συνολικού μήκους 80m (Σχ. 3.1), έτσι ώστε τα κατώτερα 45m να πληρωθούν με υλικό της συγκεκριμένης εδαφικής στρώσεως. Ειδικότερα, στο επιθυμητό βάθος ανασύρεται ολόκληρη η διατρητική στήλη, καθαρίζεται ο πυθμένας της γεωτρήσεως μέχρι τη στάθμη που φθάνει η σωλήνωση και στη συνέχεια αφαιρείται ο κλασικός δειγματολήπτης με την κεφαλή και το κοπτικό άκρο και αντικαθίσταται από διαιρετό δειγματολήπτη Terzaghi, εξωτερικής διαμέτρου 50mm και εσωτερικής 34.5mm, ο οποίος με τη βοήθεια της επιμηκυνόμενης διατρητικής στήλης καταβιβάζεται στη στάθμη εκτελέσεως της δοκιμής. Στο τελευταίο στέλεχος της στήλης σημειώνονται τρία διαστήματα, καθένα μήκους 15m και στη συνέχεια προσαρμόζεται (βιδώνεται) σε αυτό η διάταξη που περιέχει τον κριό βάρους 63.5kg που διανύει σταθερό ύψος πτώσεων 76.0m. H = 76 m 80 m 15 m 30 m 3 m Σχήμα 3.1 B = 68.5 Kgr 3.45 m 5.00 m 9

10 Κατά σειρά γίνεται μέτρηση α) του αριθμού κρούσεων για τη διείσδυση στο έδαφος του ακραίου τμήματος 15m του δειγματολήπτη (δηλαδή του κατώτερου διαστήματος του τελευταίου στελέχους), ο οποίος τελικώς δεν λαμβάνεται υπ όψη λόγω της διαταράξεως που θεωρείται ότι έχει υποστεί το αμέσως κάτω από τον πυθμένα της γεωτρήσεως τμήμα της εδαφικής στρώσεως, β) του συνολικού αριθμού κρούσεων που απαιτούνται για τη διείσδυση των υπολοίπων δύο τμημάτων του δειγματολήπτη (δηλαδή των υπολοίπων δύο διαστημάτων του στελέχους) συνολικού μήκους 30m που χαρακτηρίζεται ως αριθμός κρούσεων Ν της δοκιμής SPT στην αντίστοιχη στάθμη. Στην περίπτωση πολύ μαλακού εδάφους, οπότε η διείσδυση γίνεται με το ίδιο βάρος δειγματολήπτη και διατρητικής στήλης θεωρείται Ν=0, ενώ όταν ο αριθμός κρούσεων φθάνει την τιμή Ν=50 και το αντίστοιχο τμήμα του δειγματολήπτη δεν έχει διεισδύσει πλήρως στο έδαφος (είτε πρόκειται για το πρώτο π.χ. 50/5m, είτε για το δεύτερο π.χ. (45-50)/3m, είτε και για τρίτο τμήμα του π.χ. ( )/m γίνεται μέτρηση του διαστήματος που περισσεύει στο στέλεχος και, με αφαίρεση, προκύπτει το μήκος του διεισδύσαντος τμήματος, (προφανώς<15m) και θεωρείται ότι το έδαφος στη συγκεκριμένη στάθμη εμφανίζει άρνηση διεισδύσεων Ν>50 και στους υπολογισμούς τίθεται συντηρητικά Ν= Σημασία της δοκιμής SPT και άλλων επί τόπου δοκιμών κατά την εκτίμηση την παραμέτρων αντοχής και συμπιεστότητας αμμωδών και αργιλικών εδαφών Στα αργιλικά εδάφη είναι δυνατή η λήψη πρακτικώς αδιατάρακτων δειγμάτων, στα οποία δεν έχει υποστεί σημαντική αλλοίωση η εδαφική δομή λόγω π.χ. περιστροφής κατά τη δειγματοληψία ή κατά τη διείσδυση του δειγματολήπτη με σύνηθες πάχος τοιχώματος. Τα δείγματα αυτά λαμβάνονται με τη βοήθεια ειδικών δειγματοληπτικών λεπτών τοιχωμάτων με κατάλληλη διαμόρφωση της αιχμής, οι οποίοι απλώς εισπιέζονται στην εδαφική στρώση ανασυρόμενοι στη συνέχεια με το εδαφικό υλικό με το οποίο έχουν πληρωθεί. Τέτοιοι δειγματολήπτες είναι οι δειγματολήπτες τύπου SHELBY (με εσωτερικό αναβαθμό και πλαστικό σωλήνα), τύπου DENISON, ο εμβολοφόρος δειγματολήπτης (PISTON SAMPLER) κ.α. Επομένως στα αργιλικά, αργιλοϊλυώδη (ακόμη και αμμοϊλυώδη με υψηλά ποσοστά ιλύος) εδάφη, οι 10

11 παράμετροι αντοχής και συμπιεστότητας προσδιορίζονται πρωτίστως από εργαστηριακές δοκιμές σε πρακτικώς αδιατάρακτα δείγματα και, δευτερευόντως, από εμπειρικές συσχετίσεις με τα αποτελέσματα επί τόπου δοκιμών όπως: Της αντίστασης αιχμής q του κώνου της δοκιμής στατικής πενετρομετρήσεως (δοκιμή CPT, βλέπε 3.3), ή Τον αριθμός κρούσεων Ν της δοκιμής SPT (χαμηλός βαθμός αξιοπιστίας). Εξαίρεση αποτελεί για μαλακές και μέσης συνεκτικότητας αργίλου ( u <75kPa) η εξαιρετικά αξιόπιστη επί τόπου δοκιμή πτερυγίου (FVT, βλέπε 3.), μέσω της οποίας προσδιορίζεται η επί τόπου αστράγγιστη διατμητική αντοχή u και μάλιστα χωρίς να μεσολαβήσει ο κύκλος αποφόρτισης επαναφόρτισης που αντιπροσωπεύει η διαδικασία δειγματοληψίας επαναφόρτισης στην εργαστηριακή συσκευή του δείγματος στις αρχικές τάσεις. Στα κοκκώδη (αμμώδη) εδάφη αντίθετα δεν είναι δυνατή η λήψη πρακτικώς αδιατάρακτου δείγματος (κυρίως λόγω απώλειας του αμμώδους δείγματος κατά την ανάσυρση) και επομένως τόσο η παράμετρος αντοχής (γωνία διατμητικής αντοχής φ) όσο και η παράμετρος συμπιεστότητας E u (μέτρο μονοδιάστατης συμπίεσης) προσδιορίζονται έμμεσα από εμπειρικές συσχετίσεις τους με το αριθμό κρούσεων Ν SPT ή την αντοχή κώνου q της δοκιμής CPT Εκτίμηση της γωνίας διατμητικής αντοχής φ κοκκωδών στρώσεων από τον αριθμό κρούσεων Ν SPT Προκειμένου να εκτιμηθεί η γωνία διατμητικής αντοχής κοκκωδών εδαφικών στρώσεων θα πρέπει ο μέσος αριθμός κρούσεως Ν της Τυποποιημένης Δοκιμής Διείσδυσης, (ο οποίος προκύπτει ως μέσος όρος όλων των τιμών Ν της στρώσεως) να διορθωθεί ως εξής: Λόγω στάθμης υπόγειου ορίζοντα Η διάρθρωση αυτή γίνεται μόνο εφόσον συντρέχουν ταυτόχρονα οι παρακάτω προϋποθέσεις: 11

12 i. Εδαφικό όριο από άποψης διαπερατότητας (λεπτή άμμος ή ιλυώδης άμμος), με ποσοστό διερχομένου υλικού από το κόσκινο Νο 40 (d=0.4mm) μεγαλύτερο του 50%, ii. μετρούμενη τιμή Ν>15, και iii. πραγματοποίησή της γίνεται κάτω από την Σ.Υ.Ο. Η σχέση που παρέχει τη διορθωμένη λόγω Σ.Υ.Ο. τιμή Ν είναι: όπου: 1 N' 15 (N-15) Ν : η διορθωμένη τιμή λόγω Σ.Υ.Ο. Ν: η μετρούμενη τιμή Ν Λόγω πιέσεως υπερκείμενων γαιών Η διόρθωση αυτή γίνεται με σκοπό να εξαλειφθεί η ανομοιούμενη επιρροή της τιμής της πίεσης υπερκείμενων γαιών στην τιμή του Ν και η τελευταία αυτή να εξαρτάται αποκλειστικά από την σχετική πυκνότητα D r της αμμώδους στρώσεως. Η εφαρμοζόμενη για τη διόρθωση αυτή σχέση είναι: όπου: N C N' N : η διορθωμένη τιμή αριθμού κρούσεων λόγω πίεσης υπερκείμενων C Ν : ο διορθωτικός συντελεστής κατά Pek Hanson Thornburn συναρτήσει της πίεση υπερκείμενων γαιών στη στάθμη της δοκιμής που προκύπτει από το Σχ. 3., στο οποίο παρατίθεται για λόγους σύγκρισης και η καμπύλη Lias και Whitman καθώς και αριθμητικές συσχετίσεις μεταξύ C N και Ν. N': η διορθωμένη τιμή λόγω Σ.Υ.Ο. (αν δεν απαιτείται η διόρθωση αυτή προφανώς N' = Ν). 1

13 Εμπειρικές σχέσεις για τον συντελεστή CN (Σημείωση: σο kn/m ) Πηγή CN Liao and Whitman ' (1960) σ Skempton (1986) Seed et al. (1975) Peket al. (1974) ο σ' σ' ο log log σ' ο ο σ'ν C N Skempton (1986) Lias and Whitman (1986) για σ' ο.5 kn / m.5 Σχήμα 3. Συσχέτιση σ' CN ν Από το μέσο όρο των διορθωμένων τιμών N προκύπτει με βάση το Σχ.3.3 η γωνία διατμητικής αντοχής φ από το Νομογράφημα των Pek Hanson Thornburn. O Wolff έδωσε την ακόλουθη αναλυτική σχέση για την καμπύλη συσχέτισης N φ των Pek Hanson Thornburn: Πολύ χαλαρή Χαλαρή Φ N N (ο) 0 Μέση Πυκνή Πολύ πυκνή Αντίσταση διείσδυσης SPT (πτώσεις/30m) Γωνία τριβής (μοίρες) Σχήμα 3.3 Συσχέτιση N φ 13

14 Εξάλλου, για τον προσδιορισμό της γωνίας φ συναρτήσει της μέσης τιμής N εφαρμόζονται και οι παρακάτω εμπειρικές σχέσεις: κατά OSAKI : κατά DUNHAM : φ 0N 15 φ 1N 5 (παρέχει μία άνω οριακή τιμή για την γωνία φ) Προσφάτως (1996) οι Hatanaka και Uhida έδωσαν την, παραπλήσια προς εκείνη του OSAKI, εμπειρική συσχέτιση μεταξύ διορθωμένης τιμής N και γωνίας φ (βλ. Σχ. 3.4) 50 φ = 0 N +0. 0N C N C + 17 φ 30 0N C Ν Γωνία εσωτερική τριβής, φ Τιμή SPT, Ν (κρούσεις) ο 45 ο 40 ο 35 ο 30 ο 5 ο Ορθή ενεργός τάση σ' (kpa) Σχήμα 3.4 Συσχέτιση σ' N φ ν ν 14

15 Εναλλακτικά, μπορεί να εκτιμηθεί η γωνία φ συναρτήσει της μέσης ενεργού πίεσης υπερκείμενων γαιών σ νο και του μέσου μετρούμενου αριθμού κρούσεων Ν της δοκιμής SPT (ή Ν εάν προηγηθεί η διόρθωση λόγω Σ.Υ.Ο.) από το Νομογράφημα του De Mello (Σχ. 3.4) Συσχέτιση του αριθμού κρούσεων Ν SPT με την αστράγγιστη διατμητική αντοχή u των αργιλικών στρώσεων Προκειμένου να εκτιμηθεί η αστράγγιστη διατμητική αντοχή u χρησιμοποιούνται εναλλακτικά τα Νομογραφήματα των Sowers και Stroud. Γενικά παρόλο που χρησιμοποιούνται ευρέως αυτές οι δύο μέθοδοι για τον προσδιορισμό της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u η αξιοπιστία τους θεωρείται μάλλον μειωμένη. Γι αυτό είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται κάποιες άλλες μέθοδοι, ώστε να προσδιοριστεί με ακρίβεια η αστράγγιστη διατμητική αντοχή u της αργιλικής στρώσης. Εξάλλου, οι Hura et al (1971) έδωσαν την αναλυτική σχέση: (Kpa ) u 9 N 0.7 Επίσης ο Shmertmann (1975) επεσήμανε την επίδραση της ευαισθησίας (sensitivity, st) της αργίλου στη μετρούμενη τιμή Ν και έδωσε την καμπύλη του Σχ. 3.5, όπου απεικονίζεται η μείωση του λόγου Ν μετρ /Ν (St=1) συναρτήσει της αύξησης της ευαισθησίας S t. 1.0 N N Cμετρ. St Ευαισθησία,S t Σχήμα 3.5 Καμπύλη Shmertmann (1975) 15

16 Επί πλέον, οι Mayne και Kemper (1988) έδωσαν την παρακάτω αναλυτική σχέση για τον προσδιορισμό του λόγου προφορτίσεων OCR από την τιμή Ν: OCR ((N / σ' )) ν Στην παραπάνω σχέση η ενεργός πίεση υπερκειμένων σ ν εκφράζεται σε MN/m (=MPa). Τέλος, στον ακόλουθο πίνακα εμφανίζεται η συσχέτιση μεταξύ του αριθμού των κρούσεων Ν και της αντοχής σε ανεμπόδιστη θλίψη q u (= u ) αργιλικών εδαφών και ο αντίστοιχος χαρακτηρισμός τους από άποψη συνεκτικότητας. Πίνακας 3.1 Αριθμός κρούσεων Ν Συνεκτικότητα δοκιμής SPT Αντοχή ανεμπόδιστης θλίψεως, qu (kn/m ) 0 Very soft Soft Medium stiff Stiff Very stiff > 30 Hard > Εκτίμηση του μέτρου ελαστικότητας E s κοκκωδών εδαφικών στρώσεων συναρτήσει του αριθμού κρούσεων Ν SPT Το μέτρο ελαστικότητας (Young) E s των αμμωδών εδαφικών στρώσεων (επομένως, έμμεσα και το μέτρο μονοδιάστατης συμπίεσης) δύνεται από τον τύπο: E(1 v) s Es D (1 v)(1 v) όπου ν ο λόγος του Poisson, οι τιμές του οποίου για τους συνηθέστερους εδαφικούς τύπους παρουσιάζονται στον ακόλουθο πίνακα, εξαιτίας της γνωστής αδυναμίας λήψεως πρακτικώς αδιατάρακτου δείγματος, το μέτρο ελαστικότητας Ε s συσχετίζεται με τοn μετρούμενο αριθμό κρούσεων Ν SPT. Οι σχέσεις έχουν την μορφή: όπου C' : C' C1 C E C NC C N C' s

17 Για το C έχουν προταθεί τιμές 6 και 15 (και μικρότερες για ιλυώδεις άμμους), ενώ γενικά για το C 1 οι προτεινόμενες τιμές υπερβαίνουν το 50. Σωστότερη αντιμετώπιση θα ήταν η επί τόπου εκτίμηση των συντελεστών C 1, C για τον υπόψη αμμώδη σχηματισμό. Η αυξημένη τιμή E s μιας προφορτισμένης άμμου προκύπτει συνήθως με πολλαπλασιασμό της αντίστοιχης τιμής της αποφόρτισης άμμου επί OCR. Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι κυριότερες από τις προταθείσες εμπειρικές συσχετίσεις. Πίνακας 3. Τύπος εδάφους / υλικού Διακύμανση τιμής λόγου Poisson v Κορεσμένη άργιλος Αργιλικοί σχηματισμοί Αμμώδης άργιλος Ιλύς Άμμοι μέσης πυκνότητας έως πυκνές και αμμοχάλικα Άμμοι χαλαρές έως μέσης πυκνότητας Αιολικοί σχηματισμοί (Loess) Βράχοι (αναλόγως τον τύπο) Πάγος 0.36 Σκυρόδεμα 0.15 Χάλυβας

18 Πίνακας 3.3 Εμπειρικές συσχετίσεις Es Nspt Τύπος κοκκώδους εδάφους Απροφόρτιστη άμμος E = 500 (N + 15) s E = (N + 5) s Συσχέτιση Es (kpa) -N Ερευνητής Παρατηρήσεις ' E = CN+C s 1 Λεπτή άμμος πάνω από ΣΥΟ C1=330, =500 Λεπτή άμμος κάτω από ΣΥΟ C1=490, ' Άμμος C1=450, C =3900 ' Άμμος με χαλίκια C1=1050, C =3800 ' Ιλυώδης άμμος C1=530, C =400 ' E = CN+C s 1 ' C =4000 για Ν>15, ' C =0 για Ν<15 Ιλύς με άμμο C1=300 Λεπτόκοκκη άμμος C1=350 Μεσόκοκκη άμμος C1=450 Χοντρόκοκκη άμμος C1=700 Άμμος με χαλίκια C1=1000 Χαλίκια με άμμο C1=100 ' E = CN+C s 1 ' Άμμος C1=800, C =7500 ' Ιλυώδης άμμος C1=690, C =600 ' Αμμώδης ιλύς C1=490, C =300 E = CN+C ' s 1 C1=1060, ' C =1600 ' C ' C =700 Webb (1969) Shultze Menzebah (1961) Αναστάσιος Αναγνωστόπουλος (1974) Παπαδόπουλος Αναγνωστόπουλος (1987) D Appolonia et al (1970) Από δοκιμές με περιστροφική πλάκα κάτω από ΣΥΟ. Ισχύει για αργιλώδη άμμο. Βάσει αποτελεσμάτων δοκιμών SPT σε αμμώδες σχηματισμούς στην Ελλάδα Από συσχέτιση τιμών Ν με εργαστηριακές τιμές Εs σε δείγματα φορτισμένα μέχρι την πίεση υπερκειμένων, αποφορτισμένα και επαναφορτισμένα Αντίστροφες αναλύσεις καθιζήσεων και επιβεβαίωση τιμών από δοκιμές μονοδιάστατης 18

19 Τύπος κοκκώδους εδάφους Κορεσμένη άμμος Προφορτισμένη άμμος E = E s (OCR) (NC)ÖOCR Άμμος με χαλίκια Αργιλώδης άμμος Ιλύες, αμμώδεις ιλύες ή αργιλώδεις ιλύες s E = 00 (N + 15) s Εs=6000 N συμπίεσης Συσχέτιση Es (kpa) -N Ερευνητής Παρατηρήσεις Εs=5000 N Parry (1971) Υπερεκτίμηση Es κυρίως για Ν>0 E = 750 (1 - ν ) Ν,(ν ο λόγος Poisson) Fouvren (1963) s Εs=(600 έως 900) Ν Εs=7000 N E = ν p (kg /m ) 0.5 s όπου ν = 46. logν p ± 57.6 (kg /m ) και P <1. η ενεργός πίεση υπερκειμένων o Εs=(35000 έως 50000) log Ν =(15000 έως 000) ln N Εs= Ν Εs=100(Ν+6) Εs=600 (Ν+6) για Ν 15 Εs=600 (Ν+6) +000 Ν>15 Εs=30 (Ν+15) Εs=300 (Ν+6) 0 Japanese Design Strutures Shultze Melzer (1965) Trofimenkov (1974) D Appolonia et al (1970) Καμπύλες φορτίου καθιζήσεων των Terzaghi Pek Παρέχει την ελάχιστη τιμή για κατασκευές Από δοκιμές διεισδύσεως επί τόπου και σε δοκιμαστικά φρεάτια. Ισχύει για ξηρές απροφόρτιστες άμμους Σχέση εφαρμοζόμενη στην πρώην ΕΣΣΔ. Αμφιβολία όσον αφορά την τυποποίηση της δοκιμής (ώστε να προκύπτουν συγκρίσιμες τιμές Ν) Μέση κεντροβαρική εξίσωση από τα δεδομένα των D Appolonia et al κατά Bowles 19

20 Θα πρέπει τέλος να αναφερθούν τα εξής σε σχέση με τις εμπειρικά προσδιοριζόμενες τιμές του μέτρου ελαστικότητας Ε s συναρτήσει του αριθμού κρούσεων Ν SPT : i. Το μέτρο ελαστικότητας σε προφορτισμένες άμμους είναι αισθητά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της απροφόρτιστης άμμου αλλά η διαφορά είναι πολύ μεγαλύτερη στο μέτρο ελαστικότητας κατά την οριζόντια διεύθυνση (E h ), (το οποίο προκύπτει από επί τόπου δοκιμές σε γεωτρήσεις) από όση είναι στο μέτρο ελαστικότητας κατά την κατακόρυφη διεύθυνση (Ε ν ), (το οποίο υπεισέρχεται στου υπολογισμούς καθιζήσεως). ii. Σε περίπτωση εκσκαφής προστερεοποιημένης άμμου η αποτόνωση λόγω αφαιρέσεως υπερκείμενων γαιών έχει σαν συνέπεια χαλαρότερη διάταξη του κοκκώδους σχηματισμού και συνεπώς μικρότερο Ε s. iii. Ενώ είναι σχετικά δύσκολη η πιστοποίηση του λόγου προφορτίσεως (OCR) αμμώδους σχηματισμού, η διαπίστωση της «συγκόλλησης» των κόκκων είναι αρκετά ευκολότερη (η οποία συνεπάγεται αύξηση του Ε s ) κυρίως αν στα δείγματα ανασύρονται «φακοί» (συσσωματώματα) άμμου. 3. Επί τόπου δοκιμή πτερυγίου (F.V.T.) Η επί τόπου δοκιμή πτερυγίου εκτελείται και αυτή (όπως η δοκιμή SPT) στο εσωτερικό των γεωτρήσεων και αποσκοπεί στον προσδιορισμό της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής κυρίως μαλακών αργιλικών στρώσεων χωρίς να παρεμβληθεί δειγματοληψία. Το πτερύγιο αποτελείται από δύο κάθετα διασταυρούμενες ορθογωνικές λεπίδες με λόγω ύψους προς πλάτος H/Β =. Στην κορυφή του, το σύστημα φέρει στέλεχος επιμηκυνόμενο μέχρι την κεφαλή της γεώτρησης, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει η δοκιμή σε οποιοδήποτε βάθος. Στην κορυφή του στελέχους προσαρμόζεται κατάλληλη διάταξη μέσω της οποίας επιβάλλεται στρεπτική ροπή μετά τη βύθιση των λεπίδων μέσα στην αργιλική στρώση και στο επιθυμητό βάθος. Η επιβαλλόμενη ροπή αυξάνεται σταδιακά μέχρι ότου η άργιλος αστοχεί υπό αστράγγιστες συνθήκες σε διάτμηση, οπότε η ροπή λαμβάνει τη μέγιστη τιμή της. Η εξάντληση της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής επέρχεται τόσο στην παράπλευρη επιφάνεια του διαμορφούμενου δια της περιστροφής κυλίνδρου όσο και στις βάσεις του. 0

21 Η επί τόπου αστράγγιστη διατμητική αντοχή u υπολογίζεται με τις παρακάτω παραδοχές: 1. Ταχύτητα περιστροφής αρκετά μεγάλη ώστε να μην προλαβαίνει να συντελεστεί στράγγιση (6 ο έως 1 ο /λεπτό).. Ομογενές και ισότροπο έδαφος. 3. Ομοιόμορφη κατανομή διατμητικών τάσεων στις δύο βάσεις της διαμορφούμενης με την περιστροφική επιφάνεια. 4. Κυλινδρική παράπλευρη επιφάνεια διαμέτρου D ίση με το πλάτος των λεπίδων Β. 5. Όχι προοδευτική αστοχία. Ροπή περιστροφή, Τ Εκτιμώμενη κυλινδρική διατμητική επιφάνεια με διατμητική τάση ίση με u στη μέγιστη δύναμη περιστροφής Ύψος πτερυγίου (Η) Πλάτος λεπίδας (D) Σχήμα 3.6 Μηχανισμός δοκιμής πτερυγίου (FVT) 1

22 Βάσει του παραπάνω Σχ. 3.6 έχουμε: Μέγιστη ροπή D/ 3 D/ u u u u πd H πd HC 4πr T πrδrrr πd H 1 D 1 u k 3 H u DH D όπου Κ=π 6 3 Επειδή ισχύει πάντοτε H =D, 3 3 D 3 K π D D. 6 Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι γεωμετρικές διαστάσεις των συνήθων πτερυγίων καθώς και το φάσμα αντοχών u των αργίλων, στις οποίες προσιδιάζει η εφαρμογή κάθε τύπου πτερυγίου. Πίνακας 3.4 Αστράγγιστη διατμητική Διαστάσεις πτερυγίου αντοχή αργίλου (kpa) Ύψος (mm) Πλάτος (mm) < >75 Ακατάλληλη η δοκιμή πτερυγίου Πρακτέα, η μέγιστη ροπή Μ προσδιορίζεται από τον αριθμό των υποδιαιρέσεων Ν του οργάνου κατά την ανάπτυξη της μέγιστης ροπής και τη ροπή C που αντιστοιχεί σε κάθε υποδιαίρεση σύμφωνα με τη βαθμονόμηση του οργάνου (Τ=Μ max =CN). Επομένως, η επί τόπου αστράγγιστη αντοχή προσδιορίζεται τελικά από τη N C σχέση u στην οποία ο λόγος C/K σύμφωνα με τη βαθμονόμηση του K κάθε πτερυγίου προκύπτει από τον παρακάτω πίνακα: Πτερύγιο Σταθερά C/K kg/m kg/m kg/m

23 Εναλλακτικά, η αστράγγιστη αντοχή u προσδιορίζεται με βάση τη μέγιστη ροπή Τ(=Μ max ) απευθείας από τη σχέση (kpa) u T(N m)/k* π D H D όπουk* H με διαστάσεις πτερυγίου D και H σε m. Επειδή H=0 έπεται ότι Κ*= (D σε m). Οι κυριότερες πηγές σφαλμάτων στην εκτίμηση της τιμής u είναι η κακή βαθμονόμηση του οργάνου κατά τον προσδιορισμό του αριθμού των υποδιαιρέσεων Ν που αντιστοιχεί στη μέγιστη στρεπτική ροπή Μ max, η διαφορετική από την προκαθορισμένη ταχύτητα περιστροφής και τα ελαττωματικά πτερύγια. Εξ άλλου, η παρουσία αμμοïλυωδών ενστρώσεων στην άργιλο λόγω του φαινομένου της διασταλτικότητας έχει σαν συνέπεια εξαιρετικά αυξημένες τιμές της μέγιστης στρεπτικής ροπής (μη αντιπροσωπευτικές της τιμής u ) και πιθανή «στρέβλωση» του πτερυγίου. Αντίθετα, η δοκιμή είναι ιδανική για την περίπτωση «ευαίσθητων» (sensitive) αργίλων στις οποίες η αναζυμωμένη (remolded) αστράγγιστη αντοχή rem u είναι αισθητά μικρότερη από την τιμή u της αργίλου με την κανονική δομή. Για τον προσδιορισμό της αναζυμώμενης αστράγγιστης αντοχής rem u, μετά την πρώτη αστοχία (στην τιμή Τ=Μ max ) το πτερύγιο περιστρέφεται κατά ορισμένους πλήρεις κύκλους με αποτέλεσμα να αναζυμωθεί πλήρως το αργιλικό έδαφος στην περίπτωση αυτή η αναζυμωμένη αστράγγιστη αντοχή rem u της αργίλου δίνεται απο τις παραπάνω σχέσεις. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι τιμές αρχικής αστοχίας u που προέκυψαν από εκτέλεση δοκιμών FVT συγκρίθηκαν με αποτελέσματα «αντίστροφων αναλύσεων» (bak analysis) πραγματικών αστοχιών σε μαλακές αργίλους στη Σκανδιναβία φορτιζόμενες με επιχώματα (όπου η πραγματική τιμή αρχικής αστοχίας u προέκυψε από τη γνωστή μεθοδολογία των κύκλων ολίσθησης με παραδοχή F=1, Σ μαν =ΣΜ ευστ ) και προέκυψαν αποκλίσεις, οι οποίες ήσαν τόσο εντονότερες όσο περισσότερο «πλάσιμη» ήταν η άργιλος (δηλαδή μεγαλύτερες τιμές LL και PI). Έτσι ο Bjerrum εισηγήθηκε την εισαγωγή ενός διορθωτικού συντελεστή λ ώστε να προσαρμοσθεί η μετρούμενη τιμή u(fvt) στην πραγματικά αναμενόμενη τιμή u της αρχικής αστοχίας κατά τη σχέση: διορθ u λ μετρ u(fvt) 3

24 Στο Σχ. 3.7 εμφανίζεται η καμπύλη συσχέτισης του διορθωτικού συντελεστή λ με τον δείκτη πλασιμότητας ΡΙ κατά Bjerrum και ενώ στον ακόλουθο πίνακα εμφανίζεται η αναλυτική σχέση της καμπύλης «λ ΡΙ» του Bjerrum και άλλων ερευνητών λ I Σχήμα 3.7 Συσχέτιση Ip λ για δοκιμές πτερυγίου Πίνακας 3.5 Εμπειρικές σχέσεις για εκτίμηση διορθωτικού συντελεστή λ Πηγή Bjerrum (197) Morris an Williams (1994) Morris an Williams (1994) Aas et al. (1986) Συσχετισμός λ = log(pi) PI = plastiity index (%) λ=1.18 e for PI>5 λ=7.01 e - (LL) LL=liquid limit (%) βλ. παρακάτω σχήμα 1.4 λ Κανονικά στερεοποιημένη άργιλος Προστερεοποιημένη άργιλος σ' ενεργός γεωστατική πίεση υπερκείμενων ν C ν mvst /σ' 4

25 3.3 Δοκιμή στατικής πενετρομέτρησης (C.P.T.) Περιγραφή, παραλλαγές και πεδίο εφαρμογής της δοκιμής Η στατική πενετρομέτρηση (CPT) είναι μία δοκιμή που προσδιορίζει την αντίσταση με πίεση μέσω στελεχών. Υπάρχει ποικιλία πενετρομετρικών συσκευών που αναφέρεται στον τύπο, στη μορφή και τις διαστάσεις της πενετρομετρικής αιχμής (κώνου), στο σύστημα μέτρησης της αντίδρασης διείσδυσης, στον προωθητικό μηχανισμό, στο σύστημα αγκύρωσης κτλ. Ο κώνος είναι προσαρμοσμένος στο κατώτερο μέρος μιας σειράς στελεχών και η δομική συνίσταται στη συνεχή ή σε καθορισμένα διαστήματα μέτρηση της αντίστασης που παρουσιάζει το έδαφος στη διείσδυση του κώνου. Γίνεται επίσης μέτρηση και καταγραφή της συνολικής αντίστασης του κώνου και των στελεχών και πιθανώς της τοπικής αντίστασης τριβής με ειδικό μανδύα. Από την πενετρομέτρηση, της οποίας ένα τυπικό διάγραμμα αποτέλεσμα φαίνεται στο Σχ. 3.8, παίρνουμε ενδείξεις και πληροφορίες που αναφέρονται: Στην εδαφική στρωματογραφία Στην ομοιογένεια των σχηματισμών Στον πιθανό χαρακτηρισμό του εδάφους Στην επισήμανση του ανθεκτικού υπόβαθρου Στην αντοχή του εδάφους Στη συμπλήρωση πύκνωση της εδαφικής τομής 5

26 (kg) (kg/m ) 1 3 (m) q Αντοχή κώνου Απεικόνιση ολικής δύναμης Σχήμα 3.8 Καταγραφές δοκιμής CPT Η στατική πενετρομέτρηση είναι αναποτελεσματική στις περιπτώσεις πυκνών αμμοχαλικωδών αποθέσεων καθώς και στις περιπτώσεις αργιλικών εδαφών που περιέχουν χαλίκια και κροκάλες. Τα στελέχη που είναι σωλήνες του 1m, χρησιμεύουν για την προστασία και οδήγηση της πενετρομετρικής αιχμής και την προστασία του συστήματος μετρήσεων. Τύποι κώνων Αρχικά ο απλός μηχανικός ολλανδικός κώνος είχε βάση με εμβαδόν 10m και γωνία κορυφής 6 ο και προωθείτο στο εσωτερικό του εδάφους με ταχύτητα m/se σε βήματα των 0m με παράλληλη καταγραφή της αντιστάσεως q που συναντούσε. Η εκτέλεση της δοκιμής γινόταν σε δύο στάδια (Σχ. 3.10): α) Ανεξάρτητη προώθηση μόνο του κώνου β) Προώθηση όλης της στήλης 6

27 Ταχύτητα προωθήσεως V=1.5.5m/se Στέλεχος (α) 0 m Κώνος Q s =Q st Q (β) max = 7 m Q Q, Q st : Μετρούμενες δυνάμεις σε Μηχανικά Πενετρόμετρα Q st Σχήμα 3.9 Στη συνέχεια στον απλό μηχανικό κώνο προστέθηκε ο μανδύας Begemann για ανεξάρτητη μέτρηση της πλευρικής τριβής F s (Σχ. 3.10). 60 ο Κώνος με 3.56m διάμετρο βάσης ( Εμβαδόν βάσης: 10m ) Άνοιγμα Κωνικός μανδύας για περιορισμό των πλευρικών τριβών και αποφυγή της διείσδυσης κόκκων στο κενό μετά την προώθησή του μανδύα. Η ανεξάρτητη προώθηση του μανδύα καταγράφει τις πλευρικές τριβές. Σχήμα 3.10 Μανδύας 7

28 Μετά την προσθήκη του μανδύα τριβής Begemann η εκτέλεση της δοκιμής στατικής πενετρομετρήσεως γίνεται πλέον σε τρία στάδια, όπως φαίνεται και στο Σχ. 3.11: α) Προώθηση μόνο του κώνου β) Προώθηση του κώνου μαζί με τον μανδύα γ) Προώθηση όλης της στήλης Ταχύτητα προωθήσεως V=1.5.5m/se 0 m Μανδύας Τριβής Στέλεχος Qs (α) Q s Q s =Qt Qs Q Κώνος (β) Qs Qs =Qs Q max=? m 7 Q max=? m 7 (γ) Qs Q, Qs, Qt : Μετρούμενες δυνάμεις σε Μηχανικά Πενετρόμετρα Qt Σχήμα 3.11 Διαδικασία δοκιμής CPT Νεότερη εξέλιξη αποτελεί ο ηλεκτρικός κώνος (Σχ. 3.1) όπου για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται μηκυνσιόμετρα (strain gauges) για την καταγραφή τόσο της αντιστάσεως αιχμής q όσο και της αντιστάσεως πλευρικής τριβής F s. Εδώ τα στελέχη, ο κώνος και ο μανδύας είναι «σταθερά» συνδεδεμένα και η προώθηση είναι συνεχής με σταθερή ταχύτητα, ενώ τόσο η αντίσταση του κώνου Q όσο και η αντίσταση της πλευρικής τριβής στο μανδύα Q s καταγράφονται ανά 8

29 κανονικά διαστήματα. Διακοπή της προώθησης γίνεται μόνο για την επιμήκυνση της στήλης με προσθήκη στελεχών. Ορισμένοι ηλεκτρικοί κώνοι είναι εφοδιασμένοι με ηλεκτρονικά κλισιόμετρα για την καταγραφή τυχόν αποκλίσεων των στελεχών από την κατακόρυφη διεύθυνση κατά την προώθηση λόγω συνάντησης σκληρής εδαφικής στρώσεως ή κροκαλών. 1. Κώνος (10m ) 5. Δακτύλιος προσαρμογής. Κύτταρο φόριτσης 6. Αδιάβροχος σφικτήρας 3. Μηκυνσιόμετρα 7. Καλώδιο 4. Μανδύας τριβής (150m ) 8. Σύνδεση με ράβδους Σχήμα 3.1 Ηλεκτρικός κώνος Ακόμη νεότερη εξέλιξη αποτελούν ο πιεζοκώνος (Σχ. 3.13), στον οποίο παράλληλα με τις αντιστάσεις αιχμής και πλευρικής τριβής, μετράται και η υπερπίεση του νερού των πόρων που δημιουργείται κατά τη διείσδυση. Η μέτρηση γίνεται με τη βοήθεια πορώδους λίθου, τοποθετημένου στην περιοχή της αιχμής του κώνου. dj: Διάμετρος tj: Πάχος μανδύα τριβής uj: Μετρούμενη πίεση νερού q: Μετρούμενη αντίσταση κώνου fs: Μετρούμενη τριβή μανδύα qt: Συνολική αντίσταση κώνου ft: Συνολική αντίσταση μανδύα an: Λόγος τριαξονικής δοκιμής περιοχής κώνου bn: Λόγος τριαξονικής δοκιμής περιοχής μανδύα hs: Ύψος μανδύα τριβής Τριβή μανδύα: ft = fs -(πdtu+πd3t3u3)/(πdhs) ft fs bnu Αντίσταση κώνου: qt =q+(1-an)u Πορώδης Αισθητήρας Πλήρης κώνος αιχμής Πορώδης Αισθητήρας Σχήμα 3.13 Διορθώσεις αποτελεσμάτων κώνου και μανδύα - τύποι αισθητήρων 9

30 Παρατηρήσεις: Q τ : η διορθωμένη τιμή αντιστάσεως της αιχμής στην οποία τυποποιημένο κώνο 10m, α μεταξύ 0.75 και 0.85, οπότε: d 1 α D (για q q ( )u q 0.0 u διορθ μετ μετρ τ Ανάλογη διόρθωση ισχύει και για τη διορθωμένη τριβή του μανδύα διορθ μετρ s s T t n n και του πιεζοκώνου/τριβής, στον οποίο s s u A A u A s καταγράφονται η αντίσταση αιχμής, η τριβή του μανδύα και η πίεση πόρων. Στο Σχ παρουσιάζονται τα συνήθη αποτελέσματα όπως καταγράφονται σε δοκιμές CPT με πιεζοκώνο, ενώ στο Σχ τα πλήρη αποτελέσματα για δύο δοκιμές σε άργιλο με και χωρίς μέτρηση πιέσεων πόρων. Αντίσταση αιχμή κώνου Συνολική q α Ολική πίεση κώνου αιχμής q q p π o Ενεργός πίεση κώνου αιχμής q' q u Δu o GW q p' o Βάθος δοκιμής po qa uo Δu p' o u α) Δεδομένα καταγραφής και συνιστώσες πιέσεων πόρων β) Δεδομένα από (α) μέσω Η/Υ Σχήμα 3.14 Δεδομένα καταγραφής δοκιμής CPT 30

31 Τριβή μανδύα q s, (kpa) Αντίσταση αιχμής q, (ΜPa) Λόγος τριβών f k (%) u, kpa q, kpa q, kpa x 10 f k, % Βάθος σε μέτρα (m) α) Δοκιμή CPT χωρίς καταγραφή πιέσεων πόρων α) Δοκιμή CPT με καταγραφή πιέσεων πόρων Σχήμα 3.15 Δεδομένα καταγραφής δοκιμής CPT Μετρούμενα (και έμμεσα προσδιοριζόμενα) μεγέθη κατά την εκτέλεση της δοκιμής CPT Τα μετρούμενα μεγέθη κατά την εκτέλεση της πενετρομέτρησης, που προκύπτουν άμεσα ή έμμεσα, είναι τα ακόλουθα: Η αντίσταση ή αντοχή κώνου q Q A Συνολική δύναμη κώνου Επιφάνεια βάσης Η τοπική πλευρική τριβή s Q A s s Δύναμη που χρειάζεται για την προώθηση του μανδύα τριβής Επιφάνεια μανδύα Στα μηχανικά πενετρόμετρα, όπου ο μανδύας προωθείται μαζί με τον κώνο, είναιqs Qs Q. όπου: : H δύναμη που απαιτείται για την κοινή προώθηση κώνου και μανδύα Q s Q : H δύναμη που απαιτείται για την προώθηση μόνο του κώνου 31

32 Η ολική δύναμη Q t Είναι η δύναμη που απαιτείται για την προώθηση όλης της στήλης (κώνος + στέλεχος). Η συνολική πλευρική τριβή Είναι η διαφορά μεταξύ της ολικής δύναμης και της δύναμης που απαιτείται για την προώθηση μόνο του κώνου. Qst Qt Q. Ο λόγος τριβών Rf Είναι ο λόγος R f /q % f s, ο οποίος αποδείχθηκε ότι έχει μείζονα σημασία γιατί αποτελεί ένδειξη κατάταξης του εδαφικού σχηματισμού. Παράγοντες που επηρεάζουν τα αποτελέσματα των στατικών πενετρομετρήσεων Μία πρόχειρη συγκεφαλαίωση των παραγόντων που επηρεάζουν τα αποτελέσματα των στατικών πενετρομετρήσεων είναι η ακόλουθη: Γεωμετρικά χαρακτηριστικά πενετρομετρικών συσκευών Κοκκομετρική διαβάθμιση και μορφή κόκκων Συμπιεστότητα εδαφικών σχηματισμών Βαθμός κορεσμού Είδος πενετρομέτρου (τύπος κώνου και σύστημα μετρήσεων) Ταχύτητα διείσδυσης Σχετική πυκνότητα Γεωστατική τάση Στάθμη υδροφόρου ορίζοντα Λόγος προστερεοποίησης (OCR) Διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ εδάφους και εργαστηρίου όπου έγινε η βαθμονόμηση της συσκευής (Σε ορισμένα πενετρόμετρα υπάρχει «αισθητήρας» θερμοκρασίας, ώστε να γίνεται η σχετική αναγωγή των αποτελεσμάτων). 3

33 Απαιτούμενοι έλεγχοι κατά την εκτέλεση της δοκιμής στατικής πενετρομετρήσεως (CPT) Έλεγχος θέσης πενετρομετρήσεως και αποφυγή εκτέλεσής της σε απόσταση μικρότερη του 1.00m από γειτονική πενετρομέτρηση ή.50m έως 3.00m από γειτονική υπάρχουσα γεώτρηση. Εξασφάλιση δυνατότητας άσκηση της μέγιστης προωθητικής δύναμης του μηχανήματος (5-00kΝ). Έλεγχος ευθυγραμμίας στελεχών. Με την απόκλιση των στελεχών από την κατακόρυφη (αλλά και με στρέβλωση των στελεχών και μη αναστρέψιμες βλάβες στον κώνο) συνδέεται η τυχόν εμπλοκή της πενετρομετρήσεως σε εδαφική στρώση με υψηλό ποσοστό χονδρών χαλικιών ή κροκαλών. Όταν συναντώνται οι ανωτέρω σχηματισμοί, θα πρέπει: Να γίνει προδιάτρησή τους, εάν έχουν μικρό σχετικά πάχος (έως 5.00m περίπου), ή Να διακοπεί η εκτέλεση της δοκιμής, εάν το πάχος τους είναι μεγάλο Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της δοκιμής Γενικά Τα αποτελέσματα της δοκιμής CPT έχουν ευρεία εφαρμογή στα πλαίσια των γεωτεχνικών ερευνών δεδομένου ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για: Ι τον χαρακτηρισμό των διαφόρων εδαφικών στρώσεων σε μία θέση (άμμοι, άργιλοι, ιλύες κτλ.). IIα IIβ IIγ την εκτίμηση της σχετικής πυκνότητας D r την εκτίμηση της μέγιστης γωνίας τριβής Φ max την εκτίμηση του μέτρου Ελαστικότητας (Young) Ε ή Συμπιέσεως E s ( D) Για μη συνεκτικά εδάφη (άμμους, ιλύες κλπ.) IIIα την εκτίμηση του μέτρου Συμπιέσεως E s ( D) 33

34 ΙΙΙβ την εκτίμηση της Αστράγγιστης Διατμητικής Αντοχής S u ( D) Για συνεκτικά εδάφη (Αργίλους και πλαστικές ιλύες) IIIγ την εκτίμηση της ευαισθησίας (sensitivity) S t Οι αντίστοιχες συσχετίσεις είναι κατ εξοχήν εμπειρικές (όπως και στη δοκιμή SPT), βασίζονται όμως στην κατανόηση των μηχανισμών θραύσεως και παραμόρφωσης του εδάφους που προκύπτει από τη θεωρητική προσομοίωση της δοκιμής CPT με τη συμπεριφορά πασσάλων. Χαρακτηρισμός εδαφικής στρώσεως βάσει των αποτελεσμάτων δοκιμής CPT Τα περισσότερα συστήματα κατατάξεως εδαφών βασίζονται στο συνδυασμό της αντίστασης κώνου q και του λόγου τριβών R f. Γενικά, λόγοι τριβών R f μεταξύ 0.5 και 3 είναι αντιπροσωπευτικοί ιλυοαμμωδών ή ιλυωδών ή ιλυοαργιλωδών εδαφικών στρώσεων, ενώ οι τιμές του λόγου R f των καθαρά αργιλικών στρώσεων κυμαίνονται μεταξύ 3 και 6.5 (και σε οργανικά εδάφη, όπως η τύρφη, ο R f φθάνει σε τιμές της τάξεως 8 10). Αντίστοιχα, και ανάλογα με την αντοχή της στρώσεως, οι τιμές της αντοχής q κυμαίνονται συνήθως, σε αμμώδεις στρώσεις, μεταξύ q < ΜΡα και q >30 ΜΡα, ενώ σε αργιλικές μεταξύ q <0.4 ΜΡα και q >40 ΜΡα. Στα παρακάτω σχήματα (Σχ. 16α, Σχ. 16β και Σχ. 16γ) εμφανίζονται τα κυριότερα συστήματα κατάταξης εδαφών βάσει της αντοχής αιχμής κώνου q και του λόγου τριβών f. s R f % q 34

35 μοςχον(πτλειλυδρήήά,λμώδαρίλυδηλώγςοστεττφφώπρεομώιηπρύ) SM & SP ML CL - CH Ασταθής άμμος Αυξανόμενο ποσοστό λεπτόκοκκων Αυξανόμενο μέγεθος κόκκων Μη συνεκτικό χονδρόκοκκο Αυξανόμενος δείκτης πόρων Ευαίσθητο εδαφικό μείγμα Μη συνεκτικό χονδρό(λεπτό)κοκκο Αυξανόμενη σχετική υδαρότητα συνεκτικό, μη συνεκτικό λεπτόκοκκο Αυξανόμενο Ko συνεκτικό λεπτόκοκκο Τύρφη C =00 kpa u 50 kpa 0.4 Ευαίσθητη άργιλος 0..5 kpa 15 kpa Αντίσταση κώνου (MPa)Ά Λόγος τριβών (%) Σχήμα 16α Κατάταξη εδαφών κατά Douglas & Olson βάσει αποτελεσμάτων δοκιμής CPT με ηλεκτρικό κώνο 40 Αντίσταση κώνου (MPa) ριαυμορίγοοςηςάμχαλ η1.3 ένηςμοίκηςςάμμοςμράςηδάδηγιλγιλρράγιλοςςοςολόγος τριβών Τοπική τριβή (MPa) Σχήμα 16β Κατάταξη εδαφών κατά Begemann βάσει αποτελεσμάτων δοκιμής CPT με ομώνυμο μηχανικό κώνο 35

36 36 Σχήμα 16β Κατάταξη εδαφών κατά Begemann βάσει αποτελεσμάτων δοκιμής CPT με ηλεκτρικό κώνο Σχήμα 16γ Κατάταξη εδαφών κατά Shmertmann & Sanglerat βάσει αποτελεσμάτων δοκιμής CPT με κώνο Αντίσταση Αιχμής Κώνου (kg/m ) Λόγος τριβώνπολύμαλακήμαλακήστιφρήπoλύστιφρήμέσηςσυνεκτικότηταςμηευαίσθητημηρηγματωμένηάργιλοςχωρίςοργανικάαμμώδειςκαιιλυώδειςάργιλοιοργανικέςάργιλοικαιανάμικταεδάφημίγματαιλύοςκαιάμμουαργιλώδηςάμμοικαιιλύεςάμμοςπολύπυκνήπυκνήμέσηςπυκνότηταςχαλαρήπολύχαλαρήοιτιμέςλόγουτριβώνεμφανίζουνμειωμένηακρίβειαστιςμικρέςτιμέςqκαισεμικράβάθηκάτωαποτηνεπιφάνειατουεδάφουςπαρατηρήσεις:1.ανάμενεταιεπικάλυψηστουςτύπουςεδαφώνπουσημειώνονταιπαρακάτω.πρτιμότερεςοιτοπικέςσυσχετίσεις..βασίζεταισεεργασίατουbegewann(1965)καισυσχετίσειςσεεδάφητηςβόρειαςκαικεντρικήςφλόριντα μεσόκοκκηάμμοςλεπτόκοκκηάμμοςιλυώδηςάμμοςαργιλώδηςάμμοςιλυώδηςίλυςτυρφώδηςάργιλοςιλυώδηςάργιλοςαμμώδηςάργιλοςτύρφηάργιλοςχονδρόκοκκηάμμοςΑντίσταση κώνου (MPa) Τοπική τριβή (MPa) Λόγος τριβών

37 Εκτίμηση φυσικών και μηχανικών χαρακτηριστικών αμμωδών εδαφών από αποτελέσματα δοκιμής CPT Οι Robertson Campanella έδωσαν τις καμπύλες συσχέτισης της αντίστασης αιχμής του κώνου MN/m q με την ενεργό πίεση υπερκειμένων στη ' ΜΝ/m στάθμη της δοκιμής σν και τη σχετική πυκνότητα Dr που εμφανίζονται στο Σχ και αφορούν επίσης κανονικά φορτισμένες άμμους, ενώ οι καμπύλες τους Σχ συσχετίζουν την αντοχή MN/m q, με την πίεση υπερκειμένων σ ' ΜΝ/m ν και τη γωνία διατμητικής αντοχής Φ χαλαζιακών άμμων. Ο Kulhawy και Maine μάλιστα έδωσαν και την παρακάτω αναλυτική έκφραση για τις καμπύλες αυτές: 1 q Φtan log σ ' ν Ενώ οι Robertson Campanella δίνουν την τιμή Φ από την εξίσωση: q Φ με 5 Φ 50 ο ο ο ' 30σz Αντίσταση αιχμής κώνου q (MN/m ) Dr(%)= Ενεργός πίεση υπερκείμενων σ'ν (kn/m ) 30 ο 3 ο 36 ο 34 ο Σχήμα 3.17 Σχήμα ο 40 ο φ=48 ο 46 ο 44 ο 4 ο 37

38 Οι Shmertmann & Villet Mithell έδωσαν τις καμπύλες συσχέτισης q (MPa), - P o (kpa) - % Dr του Σχ για κανονικά φορτισμένες άμμους Κατακόρυφη ενεργός τάση σ (kpa) Dr = Σχήμα 3.19 Σε περίπτωσης προφορτισμένης άμμου θα πρέπει από τη μετρηθείσα αντίσταση αιχμής της προφορτισμένης άμμου q,ocr να εκτιμηθεί η αντίσταση q,n της αντίστοιχης κανονικά φορτισμένης άμμου και να εισαχθεί το Νομογράφημα του Σχ προκειμένου να εκτιμηθεί η σχετική πυκνότητα Η εξίσωση που εφαρμόζεται για την αναγωγή της qocr σε q,n, είναι: D. r q ' OCR q,n K Ko,n o,ocr 1 X 1 όπου το Χ κυμαίνεται μεταξύ 0.5 (για OCR ) και 0.5 (για OCR 15) και β K /K OCR με τιμές β 0.3 έως 0.5, ειδικότερα β 0.40 o,ocr o,n (άμμος μέσω πυκνότητας), β 0.48 (πυκνές άμμοι) και β 0.5 (που πυκνές άμμοι). Γενικότερα β

39 Εφόσον εκτιμηθεί η σχετική πυκνότητα D r (συναρτήσει των q και σ ) μπορεί να προκύψει έμμεσα η τιμή της γωνίας διατμητικής αντοχής φ της άμμου με αντίστοιχη γνώση της κοκκομετρικής της διαβαθμίσεως. Εναλλακτικά έμμεση εκτίμηση της γωνίας φ μπορεί να γίνει μέσω του συντελεστή φέρουσας ικανότητας Nγ q σε MN / m. Άλλες καμπύλες απευθείας συσχετίσεως μεταξύ q φ ή q σ νο φείναι των Kahl et al, Kerisel, Muhs and Weiss, Meltzer (Σχ. 3.0) και Durgunoglu και Mithell (Σχ. 3.1) αντιστοίχως ' ν 100 φ=46 ο q (Mpa) ο 4 ο 40 ο Κατακόρυφη ενεργός τάση σ (kn/m ) 10 3 ο 34 ο 36 ο 38 ο ο 35 ο 40 ο 45 ο φ' Αντίσταση κώνου, q (MN/m ) Σχήμα 3.0 Σχήμα 3.1 Το Σχ. 3.0 παρέχει μία τιμή φ συντηρητική (κάτω όριο) για ομοιόμορφη άμμο (κυρίως χαλαζιακή)), κανονικά φορτισμένη, μέτριας συμπιεστότητας. Για προφορτισμένες άμμους ή φ θα είναι 1 ο έως ο μικρότερη από την εκτιμώμενη βάσει του Σχ Για περισσότερο συμπιεστές άμμους η φ θα είναι κατά ο μεγαλύτερη, ενώ για ιδιαίτερα συμπιεστές άμμους ακόμα μεγαλύτερη. Τέλος, η φ μειώνεται αυξανομένης της πλευρικής πίεσης ως εξής: 39

40 o ο Dr έως 1 o ο 0.35 Dr 0.65 έως 3 o ο 0.65 Dr έως 5 o ο Dr έως 8 Όσον αφορά το μέτρο παραμορφωσιμότητας αυτό εκφράζεται από την σχέση: E s a q a M Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζονται οι τιμές του συντελεστή συσχέτισης s M DE a q σύμφωνα με τα αποτελέσματα διαφόρων ερευνητών. 40

41 Πίνακας 3.6 Συσχέτιση Es q α/α Ερευνητές Σχέση 1 Buisman (1940) E = 1.5q s Άμμος Trofimenkov(1964) E s =.5q E s = q Τύποι κοκκωδών εδαφών στους οποίους εφαρμόζεται Άμμος 3 De Beer (1963) E = 1.5q s Άμμος Shultze & Melzer (1965) E =1/ mvs 0.5 s v =301.1logq -38.3p o ± 50.3 Bahelier & Parez (1965) E s = α q α =0.8 έως 0.9 α =1.3 έως 1.9 α =3.8 έως 5.7 α =7.7 De Beer (1965) A- = CA συμπ / C συμπ Thomas (1968) E s = α q α =3 έως 1 Webb (1969) E s =.5q +3. MN / m E s =1.7q +1.6 MN / m Meigh & Corbett (1969) E s =1/ mv = αq Vesi (1970) R E s = 1 1+D q Dr = σχετ.πυκ. Ξηρά άμμος Καθαρά άμμος Ιλυώδης άμμος Αργιλώδης άμμος Μαλακή άργιλος Προφορτισμένη άμμος Άμμος Άμμος κάτω από τη στάθμη υπόγειου νερού αργιλώδης άμμος κάτω από τη στάθμη υπόγειου νερού (περιεκτικότητα αργίλου-0%) Μαλακή ιλυώδης άργιλος Άμμος 11 Shmertmann (1970) E = q s Άμμος Παρατηρήσεις Υπερεκτιμά τις καθιζήσεις με έναν παράγοντα περίπου δύο Κάτω όριο Μέσος όρος Υπερεκτιμά τις καθιζήσεις με έναν παράγοντα περίπου δύο Βασίζεται σε δοκιμές διεισδύσεως επί τόπου και εργαστηρίου, η συμπιεστότητα βασίζεται στις τιμές e, emax και emin. Συντελεστής συσχετίσεως = για 90 δοκιμές, ισχύει για P = 0 έως 0.8 kg / m o C από επί τόπου δοκιμές Ασυμπ και Cσυμπ από δοκιμές συμπιεσόμετρου C συμπ =.31+e /C e, A συμ =.31+e /C e Βασίζεται σε δοκιμές διεισδύσεως και συμπιέσεως σε μεγάλους θαλάμους. Μικρές τιμές του α για μεγάλες τιμές του q αποδίδονται σε θραύση των κόκκων. Βασίζεται σε δοκιμές περιστροφικών πλακών, συσχετίζεται καλά με τις καθιζήσεις πετρελαιοδεξαμενών Βασίζεται σε δοκιμαστικές φορτίσεις πασσάλων και παραδοχές σχετικές με το πεδίο των τάσεων Βασίζεται σε δοκιμές περιστροφικής πλάκας Δσ=tsf 41

42 α/α Ερευνητές Σχέση Gielly & Συνεργάτες (1969) E s = αq Snglerat & Συνεργάτες (197) q <7 bars 3 < α <8 7<q <0 bars < α <5 q >0 bars 1 < α <.5 Τύποι κοκκωδών εδαφών στους οποίους εφαρμόζεται Άργιλοι μικρής πλαστικότητας (CL) Παρατηρήσεις Βασίζεται σε 600 συγκρίσεις μεταξύ επί τόπου δοκιμών και εργαστηριακών δοκιμών συμπιεσομέτρου. q >0 bars 3 < α <6 q >0 bars 1 < α <6 q >0 bars < α <6 Ιλύες μικρής πλαστικότητας (ML) Πολύ πλαστικές ιλύες και άργιλοι (ΜΗ, CH) q >1 bars < α <8 q >7 bars Οργανικοί ιλύες (OL) 1 50<w< <α <4 100 < w < 00 1 < α <1.5 w > < α <1 Τύρφη και οργανική άργιλος (Pt, OH) 0 < q < 30 bars < α <4 q > 30 bars 1.5 < α <3 Χαλίκια q < 50 bars α = q > 100 bars α =1.5 q > 1 bars, w < 30% C < 0. q > 1 bars, w < 5% C < 0. 5% < w < 5% 0. < C < % < w < 100% 0.3 < C < 0.7 q <7 bars, 100% <w < 130% 0. 7 < C < 1 w < 130% C < 1 Bogdanovi (1973) E s = aq q > 40 kg / m 3 a = < q < 40 a = 1.5 έως <q <0 a=1.8 έως.5 5<q <10 a=.5 έως 3.0 Shmertmann (1974) E s =.5q E s = 3.5q Άμμος Άμμοι αμμώδεις χαλίκια ιλυώδεις κεκορεσμένη άμμος Αργιλώδεις ιλύες Ιλυώδη άμμο και ιλιώδεις κορεσμένες άμμοι με ιλύ Άμμοι NC Άμμοι NC Βασίζεται σε ανάλυση καθιζήσεων για περίοδο άνω των 10 ετών L/B=1 έως αξονοσυμμετρική φόρτιση L/B 10 φόρτιση επίπεδης παραμόρφωσης 4

43 De Beer (1974) C<3/ q /σ ο Α > ε 3/ q /σ ο Ε s =1.6q 8 E s = 1.5q, q > 30 kg / m 3 E 3 s = 3q,q <30 kg / m E s > 3 / q ή E s = q E s = 1.9q E = 5 / q KN / m s E = 5 / 3 q KN / m s E s = αq, 1.5 < α < Trofimeknov (1974) E s = 3q E s = 7q Meyerhof (1974) s=pb/q s=καθίζηση Άμμοι NC Άμμοι OC Άμμος Άμμος Άμμος Άμμος Λεπτή έως μέση άμμος Ιλυώδεις άμμοι, ΡΙ<15% Άμμοι Άμμοι Άργιλοι Μη συνεκτικό έδαφος Alperstein & Leifer (1975) E= 11 έως q Προφορτισμένη άμμος Veismanis (1974) E s = 3 11 q E s = 5 30q Parkin et al (1980) E s = 3 11q Chapman & Donald (1981) E s = 3 4q E s = 8 15q Baldi et al (198) E s > 3q E s = 3 9q Κανονικά φορτισμένη άμμος Προφορτισμένη άμμος Κανονικά φορτισμένη άμμος Κανονικά φορτισμένη άμμος. Η τιμή 3 αποτελεί κατώτατο όριο. Προφορτισμένη άμμος. Η τιμή 1 αποτελεί μέσο όρο. Κανονικά φορτισμένη άμμος Προφορτισμένη άμμος Χρήση στο Βέλγιο 3<ε<10 Χρήση στο Βέλγιο Χρήση στη Βουλγαρία Χρήση στην Ελλάδα Χρήση στην Ιταλία Χρήση στην Νότιο Αφρική Χρήση στη Μεγάλη Βρετανία Χρήση στη Ρωσία Συντηρητική εκτίμηση, βασιζόμενη σε ανάλυση κατακόρυφων παραμορφώσεων Το Εs καθορίζεται από εργαστηριακές δοκιμές σε ανασυντιθέμενα δείγματα Βασίζεται σε αποτελέσματα πειραμάτων σε θάλαμο βαθμονόμησης 43

44 Εκτίμηση των φυσικών και μηχανικών χαρακτηριστικών αργιλικών εδαφών από τα αποτελέσματα δοκιμής CPT Η προώθηση του πενετρομέτρου υπό σταθερά μεγάλη ταχύτητα (0 mm /se±5) προκαλεί «θραύση» της αργίλου υπό αστράγγιστες συνθήκες (ταχεία φόρτιση). Έτσι στη σχέση της φέρουσας ικανότητας υπό συνθήκες ταχείας φόρτισης όπου: qult Nu Po q ult : Η φέρουσα ικανότητα υπό αστράγγιστες συνθήκες u : Η αστράγγιστη διατμητική αντοχή P o : Η ολική γεωστατική τάση σ vo στη στάθμη θεμελιώσεων Ν : Συντελεστής φέρουσας ικανότητας (5.00 έως 5.70 για αβαθή θεμέλια και 9.00 για πασσάλους) Επίσης θα πρέπει να γίνουν οι παρακάτω αντικαταστάσεις: q αντί q ult N k αντί N Οπότε η αστράγγιστη αντοχή u θα προκύπτει από τη σχέση: u q P N k o Στην παραπάνω αυτή σχέση q είναι η αντίστοιχη αιχμής του κώνου, Ρ ο =σ νο η ολική γεωστατική τάση στη στάθμη εκτέλεσης της δοκιμής και Ν κ ο συντελεστής κώνου (ανάλογος του συντελεστή φέρουσας ικανότητας Ν ), οποίος δεν είναι σταθερός αλλά εξαρτάται: i. από τον τύπο και το σχήμα του κώνου του πενετρομέτρου (size effets) ii. από το δείκτη πλαστικότητας PI % και την ευαισθησία (st) της αργίλου (βλ. Σχ. 3.), που προέρχεται από έρευνα των Lunne και Eide.Η συνθήκη διακύμανσης του N κ είναι μεταξύ 10 και

45 iii. από την ταχύτητα διείσδυσης του πενετρομέτρου (rate effet) iv. από τον λόγο προφορτίσεως (OCR) και τη δομή (marofabri) της αργίλου v. από τυχόν ανισοτροπία της αργίλου ως προς την αντοχή, το βαθμό «γήρανση» (ageing) της αργίλου, τυχόν σιμέντρωση και το λόγο του μέτρου διάτμησης προς την αστράγγιστη αντοχή ( u /S u ) vi. την παρουσία κόκκων ιλύος ή άμμου σε διάφορα ποσοστά 30 S = u q - p o N k >50 Range in St Συντελεστής κώνου Nk Δείκτης πλαστικότητας Ip (%) Σχήμα 3. 45

46 3.3.3 Γενικά σχόλια για τη δοκιμή CPT Η δοκιμή CPT είναι ιδιαίτερα δημοφιλής λόγω κυρίως: της ευκολίας εκτέλεσης και ερμηνείας των αποτελεσμάτων του μικρού σχετικά κόστους (δεν απαιτείται εκτέλεση γεώτρησης) της δυνατότητας συνεχούς αποτύπωσης των χαρακτηριστικών του εδάφους της μεγάλης εμπειρίας, η οποία έχει συσσωρευτεί σχετικά με την εκτίμηση φυσικών και μηχανικών εδαφικών στρώσεων Με τις χρησιμοποιούμενες σήμερα τεχνικές, η εφαρμογή της δοκιμής περιορίζεται σε επιφανειακές αποθέσεις (έως15-0m βάθος) λεπτόκοκκων εδαφών (άμμων, ιλύων, αργίλων) μέσης έως μικρής πυκνότητας και διατμητικής αντοχής. Κατά την εκτίμηση των εδαφικών παραμέτρων από αποτελέσματα δοκιμών CPT θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη: ο εμπειρικός χαρακτήρας των συσχετίσεων οι συσχετίσεις αυτές συνεχώς εξελίσσονται και βελτιώνονται Τόσο η δοκιμή SPT όσο και η CPT είναι ταχύτατες, έτσι η τιμή της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u είναι αυξημένη λόγω μεγάλης ταχύτητας φορτίσεως (rate effet). 46

47 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ 4.1 Περιγραφή Εδαφικών Στρώσεων Το έδαφος στην περιοχή του έργου αποτελείται από τις κάτωθι στρώσεις: 1. Τεφρής Ιλυώδους Άμμου μέσης πυκνότητας, με μέσο πάχος στρώματος 5.0 μέτρα.. Καστανής Αργίλου πολύ μαλακής έως μαλακής, μέσης πλαστικότητας με μέσο πάχος στρώματος 7.0 μέτρα. 3. Τεφρής Άμμου μέσης πυκνότητας με ενστρώσεις ιλυώδους άμμου κατά θέσεις με μέσο πάχος στρώματος 10.0 μέτρα. Με βάση τις επί τόπου αλλά και τις εργαστηριακές δοκιμές προσδιορίστηκαν τα φυσικά και μηχανικά χαρακτηριστικά των προαναφερθέντων στρωμάτων. Στους παρακάτω πίνακες εμφανίζονται η διακύμανση και οι μέσες τιμές των κυριοτέρων φυσικών και μηχανικών χαρακτηριστικών καθεμιάς εδαφικής στρώσης. Αναλυτικά η στρωματογραφία που διαπιστώθηκε στην περιοχή του έργου έχει ως εξής: Στρώση 1: Ιλυώδης Άμμος Στρώση τεφρής ιλυώδους άμμου μέσης πυκνότητας. Κατά το Ενοποιημένο σύστημα ταξινόμησης εδαφών (A.U.S.C.S.) χαρακτηρίζεται ως SM (τοπικά SW). Τα βάθη στα οποία συναντάται είναι: Γεώτρηση Γ1: 0 έως -5.00m Γεώτρηση Γ: 0 έως -5.30m Για το υγρό φαινόμενο βάρος η μέση τιμή προκύπτει / 18.9kN/m 47

48 Έτσι εκτιμάται μέση τιμή υγρού φαινόμενου βάρους γυγρ kN/m. Ακολουθεί σχετικός πίνακας με τη διακύμανση των χαρακτηριστικών της στρώσης: Φυσικά Μηχανικά % Διερχόμενο Πλήθ. Μέσος Χαρακτηριστικά Από Έως Τιμών όρος Ποσοστό χαλικιών Ποσοστό άμμου (10) Ποσοστό άμμου (40) Ποσοστό αργιλοιλύος (00) Υγρασία Δείκτης πλαστικότητας (PL) Δείκτης υδαρότητας (LL) Σχετική υδαρότητα (ΙL) Ειδικό βάρος γs (kn/m 3 ) Υγρό φαινόμενο βάρος γυγ (kn/m 3 ) Δείκτης πόρων Αριθμός κρούσεων Ν δοκιμής SPT Αντίσταση αιχμής κώνου q δοκιμής CPT (Μpa) 5.75 Λόγος τριβών Rf δοκιμής CPT (%) 3 Στρώση : Άργιλος Στρώση καστανής αργίλου πολύ μαλακής έως μαλακής μέσης πλαστικότητας με μέσο πάχος στρώματος 7.0 μέτρα. Κατά το Ενοποιημένο σύστημα ταξινόμησης εδαφών (A.U.S.C.S.) χαρακτηρίζεται ως CH OH (τοπικά CL OL). Γεώτρηση Γ1: μέτρα Γεώτρηση Γ: μέτρα 48

49 Για το υγρό φαινόμενο βάρος η μέση τιμή από τις δύο γεωτρήσεις προκύπτει: γυγρ (kn/m 3 ) Γεώτρηση 1 Γεώτρηση Ακολουθεί σχετικός πίνακας με τη διακύμανση των χαρακτηριστικών της στρώσης: Φυσικά Μηχανικά % Διερχόμενο Πλήθ. Χαρακτηριστικά Από Έως Τιμών Μέσος όρος Ποσοστό χαλικιών Ποσοστό άμμου (10) Ποσοστό άμμου (40) Ποσοστό αργιλοιλύος (00) Ποσοστό αργίλου με υδρόμετρο Υγρασία Δείκτης πλαστικότητας (PL) Δείκτης υδαρότητας (LL) Σχετική υδαρότητα (ΙL) Ειδικό βάρος γs (kn/m 3 ) Ξηρό φαινόμενο βάρος γd (kn/m 3 ) Υγρό φαινόμενο βάρος γυγ (kn/m 3 ) Δείκτης πόρων Αριθμός κρούσεων Ν δοκιμής SPT Αντίσταση αιχμής κώνου q δοκιμής CPT (Μpa) 0.54 Λόγος τριβών Rf δοκιμής CPT (%) 7 49

50 Στρώση 3: Τεφρή Άμμος Τεφρή άμμος μέσης πυκνότητας με ενστρώσεις ιλυώδους άμμου κατά θέσεις με μέσο πάχος στρώματος 10.0 μέτρα. Κατά το Ενοποιημένο Σύστημα Ταξινόμησης Εδαφών (A.U.S.C.S.) χαρακτηρίζεται SM. Γεώτρηση Γ1: μέτρα Γεώτρηση Γ: μέτρα Για το υγρό φαινόμενο βάρος η μέση τιμή από τις δύο γεωτρήσεις προκύπτει: γυγρ (kn/m 3 ) Γεώτρηση 1 Γεώτρηση Είναι: / 0.0kN/m Έτσι εκτιμάται μέση τιμή υγρού φαινομένου βάρους γ υγρ =0.0kΝ/m 3. Ακολουθεί σχετικός πίνακας με τη διακύμανση των φυσικών και μηχανικών χαρακτηριστικών της στρώσης: Φυσικά Μηχανικά % Διερχόμενο Πλήθ. Χαρακτηριστικά Από Έως Τιμών Μέσος όρος Ποσοστό χαλικιών Ποσοστό άμμου (10) Ποσοστό άμμου (40) Ποσοστό αργιλοιλύος (00) Δείκτης πλαστικότητας (PL) Ξηρό φαινόμενο βάρος γd (kn/m 3 ) Υγρό φαινόμενο βάρος γυγ (kn/m 3 ) Δείκτης πόρων Αριθμός κρούσεων Ν δοκιμής SPT Αντίσταση αιχμής κώνου q δοκιμής CPT (Μpa) 14.4 Λόγος τριβών Rf δοκιμής CPT (%) 50

51 4. Εκτίμηση αντιπροσωπευτικών εδαφικών παραμέτρων Στρωματογραφία υπολογισμού Από αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των επί τόπου και εργαστηριακών δοκιμών που εμφανίζεται αναλυτικά στο Παράτημα, προέκυψε η παρακάτω στρωματογραφία υπολογισμού. Η εκτίμηση γίνεται με βάση των επιτόπου και εργαστηριακών δοκιμών. Στην περιοχή έγιναν δύο γεωτρήσεις Γ1 και Γ που έδειξαν: 1. Τεφρή ιλυώδη άμμο μέσης πυκνότητας, με μέσο πάχος στρώματος 5.0 μέτρα.. Καστανή άργιλο πολύ μαλακής έως μαλακής μέσης πλαστικότητας με μέσο πάχος στρώματος 7.0 μέτρα 3. Τεφρή άμμος μέσης πυκνότητας με ενστρώσεις ιλυώδους άμμου κατάθεσης με μέσο πάχος στρώματος 10.0 μέτρα. Γεώτρηση Γ1: μέτρα Γεώτρηση Γ: μέτρα Παρακάτω παρουσιάζονται τα αποτελέσματα. Στρώμα 1: Τεφρή ιλυώδης άμμος μέσης πυκνότητας, με μέσο πάχος στρώμ. 5m Εμφανίζεται σε μέσο βάθος μέτρα. Παράμετροι αντοχής: ' 0, φ' 0 Γεώτρηση Γ1 Γεώτρηση Γ Βάθος Ν ' σ νο CN NC=CN*N Έγινε διόρθωση λόγω στάθμης υπογείου ορίζονται σε όλες τις τιμές αφού πρόκειται για Ιλυώδη Άμμο σε κάθε περίπτωση Ν>15 σύμφωνα με τη σχέση N' N

52 Επίσης έγινε διόρθωση λόγω πίεσης υπερκείμενων γαιών σύμωνα με τη σχέση NC C N *N' (C N κατά Pek Hanson Thornburn). Από τον παραπάνω πίνακα προκύπτουν οι μέσες τιμές για κάθε βάθος: Βάθος μέτρα ΣΝ C NC NC 1.83 Είναι τώρα: Pek Hanson Thorngurn: N o OSAKI: φ' 0 Ν 15 φ' o 0 φ' 1Ν DUNHAM: N' σ' νο KPa οπότε από πίνακα σύμφωνα με τον De Mello είναι φ=3 ο Τελικά από τα παραπάνω φ=33 ο Για το μέτρο μονοδιάστατης συμπίεσης είναι: Shulze & Menzenbah (1967) Υπενθυμίζεται ότι Ν =14.75 E C NC', όπου: C C C ' s 1 1 Από Webb E 500N 15 και E 333.3N 5 s Tassios Anagnostopoulos (1987) Es C1NC' C' 4000 για Ν>15 C' 0 για Ν<15 Εδώ C 350 και C' 0 s 1 5

53 Papadopoulos Anagnostopoulos (1987) Farrent E C C N s 1 με C 690 C Es v N όπου ν=0.7 (λόγος Poisson) Τελικά προκύπτει μέσο E s =9335kN/m Στρώμα : Καστανή άργιλος πολύ μαλακή έως μαλακή, μέσης πλαστικότητας, με μέσο πάχος στρώματος 7.0 μέτρα. Εμφανίζεται σε μέσο βάθος m. Παράμετροι Αντοχής: Υπό συνθήκες αστράγγιστες (ταχεία φόρτιση) ' 0, φ'=0 Αρχικά γίνεται εκτίμηση της μέσης αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u της στρώσης βάσει των επί τόπου εργαστηριακών δοκιμών: Από δοκιμές αντοχής ανεμπόδιστης θλίψης όπου u q u/προκύπτει: Γεώτρηση Γ1 Γεώτρηση Γ Βάθος qu (kpa) u(kpa) Από την Γ1 στα 6.80m βάθος έχουμε από δοκιμή FVT u =13.0kPa. Στα 6.70m έχω u =1.0kPa και στα 10.00m βάθος u =14.0kPa. Από την Γ στα 7.40m βάθος έχουμε από δοκιμή FVT u =16.0kPa. Στα 8.00m έχω u =18.0kPa και στα 10.00m βάθος u =16.0kPa. Βάθος Τιμή u (kpa) Σύμβολο FVT qu/ qu/ FVT UU UU 53

54 Μέσω της μεθόδου ελαχίστων τετραγώνων προκύπτει ότι: Οπότε στα 8.5m είναι u u 0.4kPa/mz 4.6kPa 15.0kPa και σ' νο( 8.5) kPa Εκτίμηση της φορτικής ιστορίας Αργίλου Διερεύνηση με βάση τις τιμές του λόγου u/σ' Χαρακτηριστικές τιμές του λόγου u/σ' νο αποφόρτιστων αργίλων συναρτήσει των φυσικών τους χαρακτηριστικών είναι : νο Skempton : σ' u νο PI 0.16 Bjerrum Simons : Karisson Vieberg : u σ' νο σ' u νο σ' u νο PI LL 0.14 Μέση εκτιμώμενη τιμή : σ' u νο

55 Τέλος, από δοκιμή συμπιεσομέτρου στην Γ προκύπτουν ως αντιπροσωπευτικές οι παρακάτω τιμές παραμέτρων συμπιεστότητας: C =0.35, C r =0.04, C v =7x10-4 m /se=.18m /έτος Στρώμα 3 Τεφρή άμμος μέσης πυκνότητας με ενστρώσεις ιλυώδους άμμου κατά θέσεις με μέσο πάχος στρώματος μέτρα. Εμφανίζεται σε μέσο βάθος m. Παράμετροι Αντοχής : ' 0, φ' 0 Γεώτρηση Γ1 Γεώτρηση Γ Βάθος Ν σ'νο CN NC=CN*N Έγινε διόρθωση λόγω στάθμης υπογείου ορίζοντα σε όλες τις τιμές αφού πρόκειται για Ιλυώδη Άμμο σε κάθε περίπτωση Ν>15 σύμφωνα με την σχέση Ν =15+0.5(Ν-15). Επίσης έγινε διόρθωση λόγω πίεσης υπερκείμενων γαιών σύμφωνα με τη σχέση NC CN N' (C N κατά Pek Hanson Thornbur). C Από τον παραπάνω πίνακα προκύπτουν οι μέσες τιμές για κάθε βάθος: Βάθος μέτρα NC NC N Είναι τώρα: Pek Hanson Thornburn : N N 3.36 όπου NC 18.1 o 55

56 OSAKI: φ' 0 Ν 15 φ' ο DUNHAM: φ' 0 Ν 5 φ' νο N' σ' 11, kPa οπότε από πίνακα σύμφωνα με τον De Mello είναι φ=34 ο Τελικά από τα παραπάνω φ=34 ο Για το μέτρο μονοδιάστατης συμπίεσης είναι: Shulze & Menzenbah (1967) Υπενθυμίζεται ότι Ν =5.8 E C NC' όπου s 1 C C C ' 1 Από Webb E 500N 15 και E 333.3N 5 s Tassios Anagnostopoulos (1974) E C NC' s 1 C' 4000 για Ν>15 C' 0 για Ν<15 Εδώ C 450 και C' Papadopoulos Anagnostopoulos (1987) Farrent Es 750 1v N E C C N s 1 με C 800 C όπου ν=0.35 (λόγος Poisson) Τελικά προκύπτει μέσο E s =,100kN/m s ο 56

57 Με βάση τα παραπάνω η τελική υπολογιστική στρωματογραφία εμφανίζεται στο παρακάτω σχήμα. 0,00 N γ φ Ε I Ι κορ Ι SI kN/m 33 ο 9335kPa 3 ΣΤΡΩΜΑ Ι Άμμος Μέσης Πυκνότητας ΣΤΡΩΜΑ ΙΙ Μαλακή Άργιλος -1.5 Σ.Υ.Ο. -5,00 γ κορ IΙ uii II rii II 18. 5kN/m kPa C 035. C 004. u p' uii = z -1,00 ΣΤΡΩΜΑ ΙΙΙ Άμμος Μέσης Πυκνότητας N γ φ Ε I Ι κορ Ι SI kN/m 34 ο 100kPa 3 -,00 ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ 57

58 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΕΛΕΓΧΟΙ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΚΥΚΛΟΥΣ ΟΛΙΣΘΗΣΗΣ 5.1 Έλεγχος θραύσης εδάφους (φέρουσας ικανότητας) Κατανομή πιέσεων επαφής Για την εκτίμηση των πιέσεων επαφής, αρχικά προσδιορίζεται η απόσταση ξ του σημείου εφαρμογής της ισοδύναμης συνισταμένης από το άκρο Ο της βάσεως από τη σχέση: ΣΜ ΣΜευστ ΣΜ ξ ΣV ΣG ΣP i ανι ανατρ Στη συνέχεια υπολογίζεται η εκκεντρότητα e, από τη σχέση: B e ξ Διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις: 1. B B e 6 Η συνιστάμενη βρίσκεται εκτός του κεντρικού τρίτου της βάσης της θεμελίωσης και γίνεται παραδοχή αδρανούς περιοχής πλάτους (Β-3ξ). Η κατανομή πιέσεων επαφής είναι τριγωνική, όπως φαίνεται στο Σχ B H e B V σ max Σχήμα 5.1 Κατανομή πιέσεων επαφής 58

59 B. 0 e 6 Η συνιστάμενη βρίσκεται ενός του κεντρικού τρίτου της βάσης της θεμελίωσης και H e V οι θλιπτικές ακραίες τάσεις είναι ομόσημες. Η κατανομή πιέσεων επαφής είναι τραπεζοειδής, όπως φαίνεται στο Σχ. 5.. σ min B σ max Σχήμα 5. Κατανομή πιέσεων επαφής 5.1. Αναλυτικός έλεγχος της φέρουσας ικανότητας για μονόστρωτο σύστημα Ο γενικός τύπος υπολογισμού της φέρουσας ικανότητας αβαθούς, έκκεντρης και λοξής φόρτισης κατά DIN 4017, είναι: q s b i N q γ Ds b i N 1 s b i γ Β' Ν u 1 q q q q γ γ γ γ Στο Σχ. 4.3 φαίνεται η κατά προσέγγιση επιφάνεια ολισθήσεως, καθώς και όλα τα μεγέθη τα οποία υπεισέρχονται. Οι βασικές παραδοχές και οι επεξηγήσεις των συμβολισμών, αναλύονται παρακάτω: Θεμέλιο: Ορθογωνικό BxL, όπου B<L Έδαφος: Ομοιογενές Φόρτιση: Κεντρική λοξή κατά τη διεύθυνση της πλευρά Β. Για έκκεντρη λοξή φόρτιση κατά τη διεύθυνση της πλευράς L, τίθεται στον τρίτο όρο L, ενώ για διπλή εκκεντρότητα απαιτούνται δύο έλεγχοι τόσο κατά τη διεύθυνση Ω όσο και κατά τη διεύθυνση L. Ν, Ν q, Ν γ : Συντελεστές φέρουσας ικανότητας εξαρτώμενοι από τη γωνία εσωτερικής τριβής του κάτω μέρους της επιφάνειας έδρασης του εδάφους. Προκύπτουν από τους παρακάτω αναλυτικούς τύπους ή πίνακες: 59

60 H εφδs V e b Έκκεντρο και λοξό φορτίο R 1 δs Συνισταμένη R 1 και Ε p δs d d H δp γ, φ, γ 1 e b Επιφάνεια θραύσεως Παθητική ώθηση E p e α>b Πραγματική διατομή (α b) Όπου α>b α α' e α Διατομή υπολογισμών (α b ) e b e b b e b b' α e α e α' e α e α<b Πραγματική διατομή (α b) όπου α<b Διατομή υπολογισμών (α b ) Σχήμα 5.3 Κατά προσέγγιση επιφάνεια ολισθήσεως 60

61 Πίνακας 5.1 N q 1 sinφ expπtanφ 1-sinφ 1 Ν N -1 q tan φ Ν Ν -1 tanφ γ q φ Ν Nq Nγ φ Ν Nq Nγ γ1: Φαινόμενο βάρος του εδάφους άνω της επιφάνειας εδράσεως. γ: Φαινόμενο βάρος του εδάφους κάτω από την επιφάνειας εδράσεως που αντιστοιχεί σε ενεργές τάσεις. : Συνοχή του κάτω μέρους της επιφάνειας του εδάφους. D: Βάθος θεμελίωσης. B : Μειωμένο πλάτος θεμελίωσης κατά τη διεύθυνση της εκκεντρότητας Β, σύμφωνα με τη σχέση: B' B e B, όπου: e B ΣM B. ΣV Για την εκκεντρότητα κατά τη διεύθυνση της L, ισχύει αντίστοιχα: L' L e L, όπου e L ΣM ΣV L 61

62 S, Sq, Sγ: Συντελεστές σχήματος πέδιλου (κατά Vesi, 1975) που δίνονται από τις σχέσεις: Sq Nq 1 B' S,για φ=0: S 10. N 1 L' Sγ L' q Β' B' Sq 1 sinφ L' όπου Β'<L' b, bq, bγ: Συντελεστές λοξότητας βάσης πέδιλου (κατά Vesi, 1975) που δίνονται από τις σχέσεις: 1 bq α q b b, για φ=0: b 1 N tanφ π b b 1αtanφ q γ i, i q, i γ : Συντελεστές απόκλισης του φορτίου από την κατακόρυφο (γωνία θ) κατά DIN 4017, που δίνονται από τις σχέσεις: tanθ iq 10.7 B' L' 1 V u tanφ 3 i i q 1 i q q N 1 tanθ iγ 1 B' L' 1 V u tanφ 3 Για φ=0: i i 1 και i 1 γ q V tanθ u π B' L' 6

63 5.1.3 Έλεγχος φέρουσας ικανότητας σε δίστρωτο σύστημα για λοξή έκκεντρη φόρτιση κατά Meyerhof-Hanna Η περίπτωση αφορά την έδραση του θεμελίου στη λύση της προφόρτισης για τη βελτίωση της αργιλικής στρώσης μέσω αύξησης της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u. Στο μηχανισμό θραύσης εμπλέκεται η βελτιωμένη άργιλος για την οποία εκτιμάται μία μέση τιμή της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u σε όλο το πάχος του αργιλικού στρώματος. Ο έλεγχος της φέρουσας ικανότητας γίνεται κατά Meyerhof-Hanna (Σχ. 5.4), με βάση τη σχέση: osθ Η Pu minp u1, Pu γ1η1d Ki is tanφ1 Η Β' o H Β θ P u Έδαφος 1 (κοκκώδες) γ 1 =0, φ 0 Έδαφος (αργιλικό) γ u 0, φ u =0 Σχήμα 5.4 : Έλεγχος φέρουσας ικανότητας κατά Meyerhof-Hanna όπου : Β'=Β- e P P u1 u k : η φέρουσα ικανότητα κατά DIN 4017 για έδραση του θεμελίου στην υπερκείμενη μη συνεκτική στρώση (θεωρούμενη μεγάλου πάχους) : η φέρουσα ικανότητα κατά DIΝ 4017 για έδραση του θεμελίου σε βάθος D H επί της υποκείμενης αργιλικής στρώσης: 1 Pu s b i N q γ1 Dsq bq i q.nq s γ.b γ.i γ γ Β' Νγ Για να προκύψει η τιμή της φέρουσας ικανότητας p u στην οποία εμπλέκονται και τα δύο στρώματα, θα πρέπει στην τιμή p u, να προστεθεί ο όρος που αφορά τη διάτρηση της υπερκείμενης στρώσης με εξάντληση των παθητικών ωθήσεων και μετά να αφαιρεθεί η διαφορά (γ 1 Η) κατά την οποία θα πλεόναζε η p u, λόγω της πραδοχής της θεμελιώσεως σε βάθος (D+H), αντί του ορθού D. 63

64 Ο συντελεστής απόκλισης i s, προκύπτει από το παρακάτω σχήμα (Σχ. 5.5) συναρτήσει της συνισταμένης ως προς την κατακόρυφο γωνίας θ και της γωνίας εσωτερικής τριβής φ. Συντελεστής απόκλισης is φ=30 o φ=40 o φ=50 o 0 10 ο 0 ο 30 ο 40 ο 50 ο Γωνία απόκλισης του φορτίου θ Σχήμα 5.5 Συντελεστής απόκλισης is συναρτήσει της συνισταμένης ως προς την κατακόρυφο γωνίας θ και της γωνίας εσωτερική τριβής φ. Ο συντελεστής Κ s προσδιορίζεται ως εξής: p 1. Αρχικά από τον λόγο u p u1 των τιμών φέρουσας ικανότητας του θεμελίου πλάτους Β, φορτιζόμενου με ομοιόμορφη πίεση και εδραζόμενου στην επιφάνεια της αργίλου και του κοκκώδους στρώματος της άμμου και συναρτήσει της γωνίας εσωτερικής τριβής φ, βρίσκουμε το λόγο δ φ όπως φαίνεται στο παρακάτω σχήμα (Σχ. 5.6). Συντελεστής διατρήσεως δ/φ φ=30 o φ=40 o φ=50 o * * u u1 Λόγος p / p Ks = συντελεστής διατρήσεως της ανώτερης εδαφικής στρώσης. Προκύπτει ως συνάρτηση του ακόλουθου συντελεστή (δ/φ) Νγ = συντελεστής φέρουσας ικανότητας του εδάφους 1 * u * u1 p (π )u p 05. γ BN 1 γ Σχήμα 5.6 Τιμές λόγου δ/φ 64

65 δ. Με γνωστή την τιμή φ, τη τιμή φ καθώς και την τιμή της u, προσδιορίζεται ο συντελεστής K s από τα παρακάτω διαγράμματα (Σχ. 5.7). Συντελεστής Κs Γωνία τριβής της ανώτερης στρώσης φ=40 o δ/φ Συντελεστής Κs Γωνία τριβής της ανώτερης στρώης φ=45 o δ/φ Σχήμα 5.7 Τιμές συντελεστή Ks 65

66 5. Έλεγχος γενικότερης ευστάθειας με κύκλους ολίσθησης α. Γενικά Στην περίπτωση υλικού ' 0, φ' 0, όπου η αντοχή του εδάφους μεταβάλλεται με το βάθος ή σε περίπτωση μη ομοιογενούς εδαφικού υλικού (που αποτελείται από διάφορες στρώσεις) ή στην περίπτωση κατά την οποία εντός της μάζας του πρανούς επικρατούν μεταβλητές υδραυλικές συνθήκες (μεταβλητή πίεση πόρων u) ή τέλος και στην περίπτωση μη ομαλής γεωμετρικής διαμορφώσεως της επιφάνειας του πρανούς εφαρμόζεται αποκλειστικά η μέθοδος της διαίρεσης της ολισθαίνουσας μάζας σε λωρίδες όπως πρωτοαναπτύχθηκε από τον Petterson αλλά με παραδοχή κυκλικής επιφάνειας ολισθήσεως. Σύμφωνα με αυτήν, η εδαφική μάζα χωρίζεται με κατακόρυφες γραμμές σε λωρίδες πλάτους φ=0.1r ή και μικρότερου αν απαιτείται μεγαλύτερη ακρίβεια. Έτσι η ευστάθεια του όλου πρανούς προκύπτει ως άθροισμα των ευσταθειών των επιμέρους λωρίδων. Συγκεκριμένα, στη γενική περίπτωση πρανούς με υδατική ροή η τυχούσα (n-οστή) λωρίδα ισορροπεί υπό την επίδραση των ακολούθων δυνάμεων. (Σχ. 5.8). α) Του βάρους της G β) Της ορθής δυνάμεως Ν που ασκείται από την εδαφική μάζα κατά μήκος του τόξου (n, n+1) γ) Των δυνάμεων αντοχής (C) και τριβής F που ασκούνται κατά μήκος του τόξου (n, n+1) δ) Των οριζόντιων και κατακόρυφων δυνάμεων Ε n, Ε n+1 και Χ n, Χ n1 που ασκούνται από τις παρακείμενες λωρίδες. ε) Των δυνάμεων U, U n, U n+1 που οφείλονται στις πιέσεις πόρων κατά μήκος του τόξου (n, n+1) και των επιφανειών n-1 και n+1 n +1 αντιστοίχως. 66

67 Ευστάθεια πρανών O Γ B n' n'+1 bn H A Δ Xn'+1 E n'+1 U n'+1 n+1 C ln G U N' n Xn E n U n n Σχήμα 5.8 Οι δυνάμεις U, U n και U n+1, θεωρούνται γνωστές κατά μέτρο και σημείο εφαρμογής, ενώ η διεύθυνσή τους είναι βεβαίως κάθετη προς την αντίστοιχη επιφάνεια. Τα άγνωστα μεγέθη για κάθε λωρίδα (και συνολικά για τις λωρίδες) είναι: i. Η ορθή δύναμη Ν (n δυνάμεις συνολικά). ii. Ο συντελεστής ασφαλείας ν (ένας αριθμός) του πρανούς έναντι ολισθήσεως ο οποίος επιτρέπει τον συσχετισμό μεταξύ των ορθών και διατμητικών δυνάμεων Ν και F στα τόξα. iii. Οι ορθές δυνάμεις Ε i στις διαχωριστικές επιφάνειες των λωρίδων (n-1 δυνάμεις. iv. Οι σχέσεις μεταξύ των ορθών και διατμητικών δυνάμεων Ε i και X i, στις διαχωριστικές επιφάνειες των λωρίδων, ή αλλιώς οι διατμητικές δυνάμεις X i στις διαχωριστικές επιφάνειες (n-1 δυνάμεις). 67

68 v. Η απόσταση X i του σημείου εφαρμογής της δύναμης Ν (n συνολικά αποστάσεις. vi. Οι αποστάσεις ζ, των σημείων εφαρμογής των δυνάμεων E i, X i (n-1 αποστάσεις). Συνολικός αριθμός αγνώστων: A 5n315n Έναντι του αριθμού αυτού των αγνώστων διατίθενται συνολικά Ε=3n εξισώσεις (οι τρεις στερεοστατικές συνθήκες ισορροπίας ΣΧ=0, Συ=0, ΣΜ=0) για κάθε λωρίδα οπότε το γενικό πρόβλημα είναι: AE5n3n n φορές στατικώς αόριστο. β. Η Μέθοδος Bishop Η μέθοδος Bishop διαφοροποιείται από την συμβατική μέθοδο ως προς τον τρόπο άρσης της στατικής αοριστίας κατά τον υπολογισμό της δυνάμεως N'. i Αντί να αγνοεί τελείως την επιρροή των δυνάμεων μεταξύ των λωρίδων E i, X i, εξετάζει τη ν ισορροπία της λωρίδας κατά την κατακόρυφη οπότε εξαλείφονται οι δυνάμεις E i και προκύπτει (Σχ. 5.9): Gi Xi Xi 1 Niσυνα1 Si ημα ή G X X N συνα S ημα 5. i i i1 i 1 i 1 τi Είναι όμως Si Ii 5.3 v όπου η κατά Coulomb ανά μονάδα επιφανείας διατμητική αντοχή τ i σε αναφορά ενεργών τάσεων είναι: τ ' σ u εφφ' 5.4 i i i i i 68

69 Xi A b i R X i i+1 E i G i Ui Yw S i B X i+1 E i+1 hi Δ N i α i Γ α i + - α i Σχήμα 5.9 Μέθοδος Bishop Από τις σχέσεις (5.), (5.3) και (5.4) προκύπτει: 1 Nσυνα i i 'I i i Ni ui i i εφφ' i ημαi Gi Xi X i1 5.5 v ή ' I ημα N u I Nσυνα εφφ' ημα εφφ' ημα G X X v v v εφφ' ημα ' I ημα u I εφφ' ημα N i i i i i i i i i iσυναi Gi Xi Xi 1 v v v i i i i i i i i i i i i i i i1 ή τελικώς ' i ημαi uiεφφ' i ημαi Gi Xi Xi 1Ii v v Ni 5.6 εφφ' i ημαi συναi v 69

70 Επομένως θα είναι: N' i Ni uiii ' ημα u εφφ' ημα u Iεφφ' ημα G X X I u Iσυνα v v v εφφ' i ημαi συναi v i i i i i i i i i i i i1 i i i i 5.7 ή ' i ημαi Gi Xi Xi 1Ii uiσυναi v Ρ' i 5.8 εφφ' i ημαi συναi v Ισχύει και για την περίπτωση αυτή ο ορισμός του συντελεστή ασφαλείας ν ως λόγου ροπών ευστάθειας προς ροπές ανατροπής δηλαδή τi v i i GX i i SR i R 5.9 Από την οποία βάσει και των σχέσεων (5.8), (5.9): ' i Ii Pi uiii εφφ' i ' i Ii P' i εφφ' i ν 5.10 Gημα Gημα' i i i i προκύπτει: Με αντικατάσταση της τιμής P' i από την σχέση (5.8) στην (5.10) ' i ημαi Gi Xi Xi 1Ii uiσυναi Ι v ν ' I εφφ' 5.11 G ημα συνα I / v εφφ' ημα i i i i i i i i ή με αντικατάσταση b i I biτεμαi 5.1 συναi Η σχέση 11 γίνεται: ' i Iiημαi Gi Xi Xi 1uibi Ι ν ' b τεμα v εφφ' 5.13 Gημα συνα I I / v εφφ' εφα i i i i i i i i i 70

71 ή ' i Iiημαi Gi Xi Xi 1 uibi Ι v ν ' i bi εφφ' i τεμαi Gημα i i I I/vεφφ'εφα i i Ι ' i biεφφ' i εφαi ' i biεφφ' i εφαi ν ' i bi Gi Xi Xi 1 uibiεφφ' i Gημα v v i i τεμαi I I εφφ' i εφα v i Ι τεμα ν ' i bi Gi Xi Xi 1 uibi εφφ' i 5.14 Gημα I i i I εφφ' i εφαi v i Η σχέση (5.14) αποτελεί την εξίσωση της ακριβούς (Rigorais) μεθόδου Bishop, επιλύεται δε με διαδοχικές προσεγγίσεις, είναι χρονοβόρος και γενικώς παρουσιάζει μόνο ερευνητικό ενδιαφέρον. O Bishop παρατήρησε ότι η τιμή του συντελεστή ασφαλείας ν επηρεάζεται πολύ λίγο από τις τιμές των διατμητικών δυνάμεων X i στις διαχωριστικές επιφάνειες των λωρίδων και συνέστησε να θεωρηθεί γενικών η διαφορά X i X i+1 μηδενική οπότε προκύπτει η εξίσωση της απλοποιημένης (simplified ή Routine) μεθόδου Bishop: Ι τεμα ν ' i bi Gi uibi εφφ' i 5.15 Gημα I i i I εφφ' i εφαi v i Επειδή ο συντελεστής ασφαλείας ν εμφανίζεται και στο δεύτερο σκέλος της εξίσωσης (5.15) υποτίθεται αρχικά μία τιμή ν 1 και με επίλυσή της προκύπτει μία τιμή ν. Εάν αυτή διαφέρει σημαντικά από την ν 1 ο υπολογισμός επαναλαμβάνεται με την τιμή ν στο δεύτερο σκέλος οπότε προσδιορίζεται πάλι νέα τιμή ν 3. Συνήθως αρκούν δύο δοκιμές διότι τα αποτελέσματα συγκλίνουν γρήγορα. Για τη διευκόλυνση των υπολογισμών προτείνεται η πινακοποίησή τους σύμφωνα με τον Πίν. 5.. Τέλος, για διευκόλυνση του υπολογισμού, για κάθε λωρίδα της παράστασης της στήλη 15 του Πίν. 5. δίδεται το Νομογράφημα του Σχ το οποίο η m a παριστά την σχέση: 71

72 εφφ εφα ma συναι ν Αφού τεμα συνα 5.17 I Η παράσταση της στήλης 6.15 ισούται προφανώς προς m. Πίνακας 5.1 ai Αριθμός λωρίδας i bi hi wi ai ημαi wi ημαi (7) = (4) (6) i bi ui wi ui bi (10) = (4) () (9) (wi ui bi) εφφi i bi +(wi ui bi) εφφi (1) (8) + (11) τεμαi εφαi v (16)=(1) (15) v1 v v1 V (1) () (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11)(1) (13)(14)(15α)(15β)(16α) (16β) Σ(7) Σ7 Σ 16α - ν Σ 16β - ν1 Σ (-) α (+) α ma εφφ' ν ο -30 ο -0 ο -10 ο 0 ο 10 ο 0 ο 30 ο 40 ο 50 ο 60 ο Γωνία α ο Σχήμα 5.10 εφφ' ν

73 Υπενθυμίζεται ότι στη σχέση που δίνει τον συντελεστή ασφαλείας της απλοποιημένης (simplified) μεθόδου Bishop: I se α F ' b W u b tanφ Wsinα I tanφ'tanα /F i i i i i i i i i i i όπου: W i : Τα συνολικά βάρη λωρίδων B i : Τα πλάτη λωρίδων i, φ i : Η συνοχή και γωνία διατμητικής αντοχής στο στρώμα εδράσεως της συγκεκριμένης λωρίδας u i α i : Η πίεση πόρων στο μέσο του τόξου έδρασης της λωρίδας : Η γωνία που σχηματίζει η χορδή του τόξου έδρασης της λωρίδας με την οριζόντια με σήμανση Προφανώς κατά την αναζήτηση του δυσμενέστερου κύκλου (στον οποίο αντιστοιχεί ο F min ) με το πρόγραμμα LARIX ορίζεται ο κάνναβος των κέντρων και το βήμα αύξησης, για κάθε κέντρο, των ακτίνων των εξεταζομένων κύκλων. Τα σημεία με ίδια τιμή ελάχιστου συντελεστή F ορίζουν μία κλειστή καμπύλη και έτσι εγκλωβίζεται το κέντρο του δυσμενέστερου κύκλου και η αντίστοιχη τιμή F min (βλέπε Σχ. 5.11). α + α Σχήμα

74 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΘΙΖΗΣΕΩΝ Αναλυτική εκτίμηση καθιζήσεων Αργιλικές στρώσεις Για την αργιλική στρώση, υπολογίζεται αρχικά η άμεση καθίζηση που οφείλεται στην επίδραση του μόνιμου φορτίου και στη συνέχεια η άμεση καθίζηση λόγω και του κινητού φορτίου αναλογικά. Επίσης, η καθίζηση λόγω στερεοποίησης, η οποία αναφέρεται μόνο στα μόνιμα φορτία, επειδή τα κινητά φορτία δεν θα προλάβουν να προκαλέσουν καθίζηση λόγω στερεοποίησης. Η άμεση καθίζηση προκύπτει από την σχέση των Janbu, Bjerrum, Kjaernsli με συντελεστές κατά Christian και Carrier στην οποία λαμβάνονται υπόψη τα γεωμετρικά στοιχεία της φορτιζόμενης εύκαμπτης επιφάνειας καθώς και το πάχος του συμπιεστού στρώματος και είναι η εξής: όπου: B Pi μ1 μο q E u q: Η πρόσθετη πίεση επί της φορτιζόμενης ορθογωνικής επιφάνειας B, L: Οι διαστάσεις της επιφάνειας (Β<<L) μ 1 : Συντελεστής εξαρτώμενος από το σχετικό πάχος του συμπιεστού στρώματος (Σχ. 6.1β) μ ο : Μειωτικός συντελεστής λόγω βαθιάς θεμελίωσης (Σχ. 6.1α) 74

75 d q Dr H L/B (Λωρίδα) L/B=10 L/B=5 10 μ1 1.0 L/B= τετράγωνο μo κύκλος D\/B Σχήμα 6.1α Συσχέτιση λόγου D/Bσυντελεστή μο Η/B Σχήμα 6.1β Συσχέτιση λόγου Η/Bσυντελεστή μ1 I B m =B/H m ή n n =L/H m ή n H L P Σχήμα 6. 75

76 Το αστράγγιστο μέτρο ελαστικότητας εκτιμήθηκε τόσο από καμπύλες τάσεων παραμορφώσεων τριαξονικών δοκιμών CUPP, όσο και από συσχέτιση E του λόγου u με το δείκτη πλαστικότητας PI και το λόγο προφορτίσεως OCR Cu (Σχ. 6.3) Ip < 30 E C u u < Ip < Ip > Σχήμα 6.3 E Συσχέτιση του λόγου u με τον δείκτη πλαστικότητας PI και το λόγο Cu προφορτίσεως OCR (Dunan & Buhignani, 1976) Η καθίζηση λόγω στερεοποίησης μόνο λόγω μονίμου φορτίου δίνεται για κανονικά φορτισμένες Αργίλους ( σ' νο, σ' νοi Δpi στο ευθύγραμμο τμήμα) από τη σχέση: C σ' Δ od νοi pi Si hi log e0 σ' νοi 76

77 όπου: σ' νοi : Η ενεργός γεωστατική τάση στο μέσο της i-στρώσεως h i : Το πάχος της i-στρώσεως C : Δείκτης συμπιεστότητας όπως προκύπτει από δοκιμές στερεοποίησης e o : Αρχικός δείκτης πόρων της στρώσεως Δ pi : Πρόσθετη κατανεμημένη τάση λόγω του εξωτερικού φορτίου που είναι ένα ποσοστό της πρόσθετης τάσης q στη στάθμη θεμελίωσης. Το Δ pi κάτω από γωνιακό σημείο εύκαμπτης ομοιόμοραφα φορτισμένης ορθογωνικής επιφάνειας προκύπτει από το Νομογράφημα 6. για ομοιόμορφη φόρτιση απειρομήκους λωριδωτής επιφάνειας, Ενώ για τραπεζοειδή φόρτιση μισού επιχώματος το Δp i =I z xγ επ xh επ με τον συντελεστή Ι z από το Νομογράφημα 6.4 συναρτήσει b/z και a/z. Εξάλλου στις O.C. αργίλους, η καθίζηση λόγω στερεοποίησης κατά περίπτωση δίνεται από τις παρακάτω σχέσεις: 1 η Περίπτωση σ' Δ σ' νοι pi p C σ' Δ S h log 5.19 od R νοi Pi i i 1 eo σ' nνοi όπου: C R : Δείκτης συμπιεστότητας σε επαναφόρτιση σ p : Πίεση προφορτίσεως 77

78 a? b 0.10 a 0.05 b/z = 0 z σz 0 Σχήμα 6.4 Ακριβέστερα για να ληφθεί υπόψη και η καθίζηση του ίδιου του επιχώματος προφορτίσεως αντί του παραπάνω σχήματος (Σχ. 6.4) (το οποίο προϋποθέτει στη στάθμη εδράσεως του επιχώματος q επ =γ επ h επ ) εφαρμόζονται τα παρακάτω διαγράμματα Perloff. 78

79 Διάγραμμα 6.1 μ=0.3 και α=15 ο Διάγραμμα 6. μ=0.3 και α=30 ο 79

80 Διάγραμμα 6.3 μ=0.3 και α=45 ο Διάγραμμα 6.4 μ=0.3 και α=60 ο 80

81 Διάγραμμα 6.4 μ=0.3 και α=75 ο η Περίπτωση σ' Δ σ' νοι pi p C σ' C σ' Δ S h log h log 5.0 od R p νοi pi i i i 1eo σ' νοi 1eo σ' νοi Τέλος, η γενική σχέση που δίνει καθίζηση λόγω στερεοποίησης από καμπύλη log σ -ε είναι: e e S Δh h 5.1 od o τελ i i i 1 eo Η καθίζηση όμως λόγω στερεοποίησης της αργιλικής στρώσεως od Si πρέπει να διορθωθεί με τον συντελεστή μ, όπως προσδιόρισαν οι Skempton Bjerrum, οι οποίοι συνδέουν την καθίζηση λόγω στερεοποίησης S υπό τις κανονικές τριαξονικές συνθήκες του προβλήματος και για μειωμένες υπερπιέσεις πόρων Δ u, με την καθίζηση λόγω «συνθηκών» συμπιεσομέτρου S od i, δηλαδή της παραδοχής ότι στο έδαφος ισχύουν συνθήκες συμπιεσομέτρου Δ Δ. u σν 81

82 Ισχύει λοιπόν ότι: S μs od i Στο Σχ. 6.5 δίνονται τιμές τους συντελεστή μ, για την περίπτωση εδαφών με διαφορετικές τιμές της παραμέτρου Α και περιπτώσεις επιφανειών φόρτισης με μορφή κύκλου και λωρίδας. 1. Κύκλος Λωρίδα D Καμπύλη b 1.0 Διορθωτικός συντελεστής καθιζήσεως μ Στρώμα αργίλου b D Προφορτισμένες Κανονικά φορτισμένες Ευαίσθητες άργιλοι Σχήμα 6.5 Διορθωτικός συντελεστής της καθιζήσεως από στερεοποίηση λόγω μειωμένης πιέσεως του ύδατος των πόρων κατά Skempton και Bjerrum (1957). Επισημαίνεται ότι, όσον αφορά το λόγο D/b, b είναι η διάμετρος του ισοδύναμου προς το ορθογωνικό θεμέλιο B*L κύκλου και D είναι το πάχος του αργιλικού συμπιεστού στρώματος. Ισχύει δε ότι: b 4BL / π 8

83 Όταν η καθίζηση προσδιορίζεται στο κέντρο του θεμελίου και το θεμέλιο είναι άκαμπτο, τότε επειδή αυτή η καθίζηση αντιστοιχεί στη max καθίζηση του εύκαμπτου θεμελίου πολλαπλασιάζεται με 3/4, ώστε να προκύψει η ενιαία καθίζηση του άκαμπτου θεμελίου. Αντίθετα, η άμεση καθίζηση αναφέρεται σε όλο το θεμέλιο και δεν απαιτεί διόρθωση ακαμψίας. Κοκκώδεις στρώσεις Για τις κοκκώδεις εδαφικές στρώσεις, οι καθιζήσεις υπολογίσθηκαν αναλυτικά με εφαρμογή ελαστικών σχέσεων. Ειδικότερα ο Steinbrenner με βάση τη θεωρία της ελαστικότητας (Ε, ν, σταθερά), προσδιορίζει την καθίζηση υπό την γωνία Α, ορθογωνικού τελείως εύκαμπτου θεμελίου, διαστάσεων L*B (όπου L>B). Σημειώνεται ότι ο Steinbrenner θεωρεί περιορισμό του συμπιεστού ημίχωρου (με αναφορά σε λόγο Z/B) και η καθίζηση στη γωνία Α δίνεται συναρτήσει του λόγου Poisson κατά τη σχέση: B p q 1 ν F 1 ν ν F 5. E 1 όπου: F 1, F : συντελεστές εξαρτώμενοι από το L, B, Z, παρέχονται από το Σχ. 6.6 q: ομοιόμορφη πρόσθετη φόρτιση στο θεμέλιο Ε: μέτρο ελαστικότητας 83

84 Συντελεστές F1, F F1 Λόγος βάθους L/B L/B=1 L/B= L/B=5 L/B=10 L/B=? F L/B=1 L/B= L/B=5 L/B=10 10 B L/B=? q L Σχήμα 6.6 Εάν το σημείο για το οποίο ζητείται ο προσδιορισμός της καθίζησης είναι ένα τυχαίο σημείο εντός ή ακόμη και εκτός του ορθογωνίου, τότε ο προσδιορισμός μπορεί να γίνει ως επαλληλία των καθιζήσεων διαφόρων επιμέρους ορθογωνίων που έχουν το παραπάνω σημείο ως γωνιακό σύμφωνα με τη μεθοδολογία του Σχ Η μεθοδολογία αυτή είναι συμβιβαστή προς τη θεωρία της γραμμικής ελαστικότητας όπου ισχύει η αρχή της επαλληλίας. Η προηγούμενη σχέση (6.) του Steinbrenner για την περίπτωση που ο λόγος Poisson λαμβάνει τιμή ν=0.30 απλοποιείται ως εξής: q B p f 5.3 E όπου: F: συντελεστής εξαρτώμενος από τα L, B, Z (Σχ. 6.7) Ε= Ε s /1.35 (E s = μέτρο συμπιεστότητας) 84

85 f Ζ/Β Z A B L 0 L B L A A A A N B B B L N L K p=p A p N = p A p B = p A p K = 4p A Σχήμα 6.7 A Ζ Β b1 l1 = l b4 l4 Ε Μ Η b3 b l3 Δ Σχήμα 6.8α Επαλληλία φορτίσεων για τον προσδιορισμό της καθίζησης εσωτερικού σημείου ορθογωνίου ΑΒΓΔ κατά Steinbrenner Θ Γ 85

86 S S S S S q b f b f b f b f E ΑΒΓΔ ΖΑΕΜ ΕΔΘΜ ΗΓΘΜ ΖΒΗΜ M M M M M f 1 =συνάρτηση (z/b 1, I 1 /b 1 ) f =συνάρτηση (z/b, I /b ) f 3 =συνάρτηση (z/b 3, I 3 /b 3 ) f 4 =συνάρτηση (z/b 4, I 4 /b 4 ) Ε Ζ Μ b = b4 b4 = l4 A Β Η l1 = l b1 = l3 Δ Γ Θ Σχήμα 6.8β Επαλληλία φορτίσεων για τον προσδιορισμό της καθίζησης εξωτερικού σημείου ορθογωνίου ΑΒΓΔ κατά Steinbrenner S S S S ΑΒΓΔ ΕΔΘΗ ΕΑΗΜ ΒΓΘΜ M M M M S S S S ΕΔΘΗ ΕΑΗΜ ΖΓΗΘ ΖΒΗΜ M M M M S S S S ΕΔΘΜ ΕΑΗΜ ΖΓΗΘ ΖΒΗΜ M M M M q bf bf bf bf E f 1 =συνάρτηση (z/b 1, I 1 /b 1 ) f =συνάρτηση (z/b, I /b ) f 3 =συνάρτηση (z/b 3, I 3 /b 3 ) f 4 =συνάρτηση (z/b 4, I 4 /b 4 ) 86

87 Επομένως, για τον προσδιορισμό της καθίζησης κάτω από το κέντρο της ορθογωνικής επιφάνειας κατά Steinbrenner ισχύει: όπου: 3 3 4qB/ S S f ευκ ακ κ Ei Ε i : Το μέτρο ελαστικότητας της συγκεκριμένης κοκκώδους στρώσεως που προσδιορίζεται από τη σχέση Ei E si /1.35 f i : Ο συντελεστής βάθους στον οποίο ισχύει η αρχή της επαλληλίας Έτσι, για δύο επάλληλες και κοκκώδεις στρώσεις ισχύει: L fι συνάρτηση L, B/ B ZI ZI Β I fιι συνάρτηση L, B/ B ZII ESI Προφανώς για τη δεύτερη στρώση θα ισχύει: f=f-f i II I ZII II ESII Σχήμα 6.8γ 87

88 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 ΒΑΘΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΜΕ ΠΑΣΣΑΛΟΥΣ 7.1 Εκτίμηση Φ.Ι. πασσάλου υπό κατακόρυφη φόρτιση με στατικού Τύπους Ο υπολογισμός του οριακού φορτίου (φορτίο θραύσεως) ενός μεμονωμένου κατακόρυφου πασσάλου, υπό αξονική κατακόρυφη φόρτιση, δίνεται από τη γενική σχέση: όπου: Q p : Φέρουσα ικανότητα Q b : Αντοχή αιχμής Q si Q Q Q 7.1 p b si : Συνολική αντοχή πλευρικής τριβής Ειδικότερα, η παραπάνω σχέση γράφεται: Q f A f A 7. p b b s s όπου: f b : Οριακή αντοχή θραύσεως της αιχμής του πασσάλου A b : Επιφάνεια της αιχμής του πασσάλου f s : Οριακή τιμή πλευρικής τριβής A s : Παράπλευρη επιφάνεια του πασσάλου Το φορτίο το οποίο αναλαμβάνεται από την αντοχή αιχμής του πασσάλου είναι: Qb fbab, ενώ εκείνο που αναλαμβάνεται από την παράπλευρη επιφάνεια του πασσάλου είναι: Qs fsas. 88

89 Οι πλέον διαδεδομένοι μέθοδοι υπολογισμού του οριακού φορτίου πασσάλου είναι οι ακόλουθες: 1. Μέθοδοι βασιζόμενες σε μετρηθείσες ιδιότητες του εδάφους και τη βοήθεια «στατικών τύπων» φέρουσας ικανότητας.. Εμπειρικές μέθοδοι βασιζόμενες σε αποτελέσματα επί τόπου δοκιμών (SPT, CPT, Πρεσιομετρήσεις). 3. Μέθοδοι που βασίζονται στην εξίσωση μετάδοσης κύματος κατά την κρούση για την έμπηξη πασσάλου. 4. Εκτέλεση δοκιμαστικής φόρτισης πασσάλου Αντοχή αιχμής κατά Terzaghi P 0 Z γ γz q γz γ Σχήμα 7.1 Μηχανισμός θραύσεως πασσάλου κατά Terzaghi 89

90 Η Φ.Ι. της αιχμής ενός πασσάλου ανά μονάδα επιφάνειας, και κατά Terzaghi: Για πασσάλους κυκλικής διατομής, διαμέτρου Β: q 1.3N γ zn 0.3γ BN 7.3 u 1 q γ Για τετραγωνικής διατομής πασσάλους, πλευράς Β: q 1.3N γ zn 0.4γ BN 7.4 u 1 q γ όπου: Ν, N q, N γ : Συντελεστές Φ.Ι. (Σχ. 7.), εξαρτώμενοι από τη γωνία τριβής του εδάφους. Συντελεστής ΝC ο 40 ο 35 ο Γωνία τριβής φ 30 ο 5 ο 0 ο 15 ο 10 ο ΝC Νγ Νq 5 ο 0 ο Συντελεστές Nq και Nγ Σχήμα 7. Συντελεστές Φ.Ι. κατά Terzaghi Είναι προφανές ότι ο τρίτος όρος του τριωνύμου της Φ.Ι. ο όρος που αναφέρεται στο πλάτος του πασσάλου, είναι πρακτικά αμελητέος. 90

91 Κρίσιμες Παρατηρήσεις Ο Terzaghi για ένα έδαφος (, φ) δίνει τιμές Φ.Ι. που βρίσκονται στην πλευρά της ασφαλείας. Η θεωρία του Terzaghi λόγω των πολλών αβεβαιοτήτων κατά την εφαρμογή της θεωρείται προσεγγιστική και είναι κατάλληλη για μία αρχική διαστασιολόγηση του πασσάλου. Περίπτωση εδαφών καθαρώς συνεκτικών (φ u =0) Στην περίπτωση αυτή των εδαφών με φ u 0 ο Terzaghi δίνει τιμές συντελεστών Φ.Ι. Ν u =1 και Ν γ =0, Ν =5.7. O Skempton όπως και ο Meyerhof συνηγορούν ότι το N έχει στους πασσάλους την τιμή N =9. Έτσι, για την περίπτωση καθαρά συνεκτικών εδαφών, η Φ.Ι. της αιχμής των πασσάλων, ανά μονάδα επιφανείας, εκτιμάται από την σχέση: q 9 γd 7.5 u Τόσο για την περίπτωση εμπηγνυομένων, όσο και για την περίπτωση των πασσάλων δι εκσκαφής και αφαίρεσης. u 7.1. Αντοχή λόγω πλευρικών τριβών Εδάφη συνεκτικά Δύο βασικοί τρόποι ανάλυσης χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της αντοχής του πασσάλου λόγω πλευρικών τριβών: Ανάλυση σε αναφορά ολικών τάσεων Ανάλυση σε αναφορά ενεργών τάσεων Η ανάλυση με αναφορά σε ολικές τάσεις έχει εφαρμογή μόνο για την περίπτωση βραχυχρόνιας ταχείας φορτίσεως πασσάλων εντός κορεσμένου αργιλικού εδάφους και βασίζεται σε συσχετίσεις της ανά μονάδα επιφανείας πασσάλου οριακής τριβής, περιβάλλοντος εδάφους u. f s' με την αστράγγιστη διατμητική αντοχή του 91

92 Η συσχέτιση αυτή εκφράζεται με την σχέση: f a 7.6 s u όπου: a: Ο συντελεστής συνάφειας μεταξύ πασσάλου και εδάφους. Η παραπάνω σχέση είναι καθαρά εμπειρική. Οι τιμές του συντελεστή a προκύπτουν από αποτελέσματα δοκιμαστικών φορτίσεων πασσάλων και τις αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u από αδιατάρακτα δείγματα του περιβάλλοντος εδάφους. Ο συντελεστής a εξαρτάται: 1. Από τον τύπο του περιβάλλοντος εδάφους (NC ή OC). Το υλικό και τον τρόπο κατασκευής του πασσάλου 3. Τη γεωμετρία του πασσάλου Κατά την εκτίμηση του συντελεστή a είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος με τον οποίο προσδιορίστηκε η διατμητική αντοχή u. O Burland (1988) δέχεται ότι οι περισσότερες εμπειρικές συσχετίσεις μεταξύ a και u, όπως αυτή προσδιορίστηκε από δοκιμές ανεμπόδιστου θλίψεως καθώς και επί τόπου δοκιμές πτερυγίου (vane) για την περίπτωση μαλακών αργίλων. Γενικά ο συντελεστής συνάφειας μειώνεται με την αύξηση της αντοχής u. Το a συναρτήσει του u δίνεται από το Σχ Μοναδιαία πλευρική τριβή, fb Αστράγγ. διατμ. αντοχή, Cu Ξύλινοι πάσσαλοι Πάσσαλοι Σκυροδέματος Μεταλλικοί πάσσαλοι α= Σχήμα 7.3 Συσχέτιση μεταξύ μοναδιαίας πλευρική τριβής εμπηγνυομένων πασσάλων σε άργιλο και αστράγγιστης διατμητικής αντοχής 9

93 Φόρτιση με βραδύ ρυθμό (μικρή ταχύτητα φόρτισης) Η αντοχή λόγω τριβών, ανά μονάδα επιφανείας, στην παράπλευρη επιφάνεια εκφράζεται από τη σχέση: όπου: σ' hs : Kσ' s γ f' σ' tanδ' ' 7.7 s hs K s : Συντελεστής πλευρικής ώθησης ' s : Συνάφεια στη διεπιφάνεια πασσάλου εδάφους συνήθως λαμβάνεται ' s 0 Επίσης, κατά Burland ορίζεται ο συντελεστής β K tanδ' οπότε τελικά: s f' β' 7.8 s γ όπου: β: Ο συντελεστής ενεργού πλευρικής τριβής. Η σχέση β f s /σ' γ ισχύει για όλο το μήκος του πασσάλου και όπως είναι εύκολο να παρατηρηθεί είναι ανάλογης μορφής με την αντίστοιχη υπό αστράγγιστες συνθήκες a f s /u. Για εμπηγνυόμενους πασσάλους σε NC αργίλους ο συντελεστής ενεργού πλευρικής τριβής β είναι μεταξύ Για εμπηγνυόμενους πασσάλους σε O.C. αργίλους ο συντελεστής β συσχετίζεται με τον αντίστοιχο β του NC αργίλου με τη σχέση: όπου: OC OCR: Ο λόγος προφορτίσεως NC β β OCR 7.9 O Burland αξιολογώντας όπως και στην περίπτωση NC αργίλων αποτελέσματα δοκιμαστικών φορτίσεων σε πασσάλου δι εκσκαφής στην προφορτισμένη άργιλο του Λονδίνου, προσδιόρισε το β=

94 Εδάφη μη συνεκτικά Η αντοχή λόγω πλευρικών τριβών των πασσάλων εξαρτάται κυρίως από τη διατμητική αντοχής του περιβάλλοντος εδάφους καθώς και από την τεχνολογία κατασκευής του πασσάλου. Με την επιβολή μιας φορτίσεως σε ένα πάσσαλο, η κινητοποίηση της αντοχής λόγω τριβών γίνεται αρχικά στο ανώτερο τμήμα του πασσάλου και στη συνέχεια, με την αύξηση της φορτίσεως, κινητοποιείται καθ όλο το ύψος του πασσάλου. Η πλήρης ανάπτυξη της αντοχής λόγω τριβών πασσάλου σε μη συνεκτικό έδαφος απαιτεί μία μετακίνηση (καθίζηση) της τάξεως 1 1.5m. Γενικά το οριακό φορτίο λόγω τριβών εκτιμάται με σχέσεις της μορφής: όπου: Q A Kσ' tanδ 7.10 s s νο A s : Παράπλευρη επιφάνεια του πασσάλου σε επαφή με το κοκκώδες στρώμα (π.χ. για πασσάλους κυκλικής διατομής, διαμέτρου D). K: Συντελεστής ωθήσεως επί του πασσάλου. Για εμπηγνυομένους πασσάλους παρέχεται από τον Πίν. 7.1 Broms (1975) σ' νο :Μέση ενεργός γεωστατική τάση (στο μέσον του στρώματος που εμφανίζει πλευρική τριβή) δ: Γωνία τριβής μεταξύ πασσάλου και εδάφους, που προκύπτει για εμπηγνυομένους πασσάλους από τον Πίν. 7.. Πίνακας 7.1 Τιμές συντελεστή ωθήσεως Κ σε πασσάλους Μικρή ΙD Μεγάλη ΙD Μικρής εκτοπίσεως πάσσαλοι Κωνικοί πάσσαλοι Πάσσαλοι δι εκτοπίσεως

95 Πίνακας 7. Μεταλλικοί πάσσαλοι Πάσσαλοι σκυροδέματος Ξύλινοι πάσσαλοι δ=0 ο δ=0.5φ δ=0.7φ Το πρόβλημα της πλευρικής τριβής στην περίπτωση των πασσάλων δι εκσκαφής είναι πλέον πολύπλοκο, λόγω της χαλαρώσεως που προκύπτει στο έδαφος κατά τη διεργασία κατασκευής του πασσάλου. Για πασσάλους διαμέτρου Β>0.60m οι Toyma Reese συνιστούν K s =0.7 και δ=φ, με βάση αποτελέσματα από σχετικές ερευνητικές δοκιμαστικές φορτίσεις πασσάλων. 7. Εκτίμηση επιτρεπόμενου κατακόρυφου θλιπτικού φορτίου πασσάλου μεγάλης διαμέτρου κατά DIN 4014 H μέθοδος του DIN 4014 παρουσιάζει το πλεονέκτημα της κατασκευής (κατά προσέγγιση) ολόκληρης της καμπύλης «φορτίου Q (s) υποχωρήσεων S» των πασσάλων μεγάλης διαμέτρου (φρεατοπασσάλων με διάμετρο 0.60 m < D <3 m ) με ελάχιστο μήκος διείσδυσης στο φέρον στρώμα I min =max(.5 m, 3D αιχμής ) για τους οποίους και μόνο ισχύει. Έτσι, μετά την κατασκευή της καμπύλης, ως επιτρεπόμενο φορτίο μπορεί να προκύψει: P minq g/f, PSmax, δηλαδή, το μικρότερο μεταξύ: i. Του φορτίου που εξασφαλίζει τον ελάχιστο επιθυμητό συντελεστή ασφαλείας F έναντι φέρουσας ικανότητας Q g (=P ult ). ii. Του φορτίου που προκαλεί τη μέγιστη επιθυμητή καθίζηση s max του πασσάλου. Τα ακολουθούμενα βήματα για την κατασκευή της καμπύλης «Q (S) -S» είναι: Προσδιορισμός της οριακής τιμής πλευρικής τριβής Τ mf Για μη συνεκτικά εδάφη συναρτήσει της τιμής της αντοχής αιχμής κώνου q (MPa) σύμφωνα με τον Πίν

96 Πίνακας 7.3 Οριακή τιμή πλευρικής τριβής για μη συνεκτικά εδάφη Αντοχή αιχμής κώνου Οριακή τιμή πλευρικής q(mpa) τριβής Τmf(MPa) Για συνεκτικά εδάφη συναρτήσει της τιμής της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u (MPa) σύμφωνα με τον Πίν Πίνακας 7.4 Οριακή τιμή πλευρικής τριβής για συνεκτικά εδάφη Αστράγγιστη διατμητική αντοχή u (MPa) Οριακή τιμή πλευρικής τριβής Τmf(MPa) Στη συνέχεια προσδιορισμός της συνολικής πλευρικής τριβής όπου: Qrs AmiT mis Α mi : Παράπλευρη επιφάνεια του πασσάλου που αντιστοιχεί στη στρώση i. T mi(s) : Η διατμητική τάση τριβής, η οποία για καθίζηση S>S r,g λαμβάνει (συγχρόνως για όλα τα στρώματα που διαπερνά ο πάσσαλος) την οριακή τιμή t mfi των πινάκων 7.3 και 7.4. Προφανώς για S=S r,g θα είναι Q r(s) = Q r,g. Προσδιορισμός της οριακής τιμής καθίζησης Sr,g για την οποία εξαντλείται η συνολική αντοχή πλευρικής τριβής Qr(g) Ισχύει η σχέση: S 0.5Q m rg MN rg όπου: Qrg AmiTmfi 96

97 Κατασκευή της καμπύλης Q rs Από S 0 έως S-S γραμμική αύξηση από Q 0 σε Q rg rs rg Για S>S rg σταθερή τιμή Qrg Εκτίμηση φορτίου αιχμής Q g(s) για συγκεκριμένες τιμές καθιζήσεων Ειδικότερα παρέχονται οι τιμές της τάσεως σ g στην αιχμή για τις παρακάτω τρεις τιμές καθιζήσεων: Sg = 0.10B (B η διάμετρος), τιμή οριακή για την εξάντληση και της αντοχής αιχμής. Sg = 0.03B Sg = 0.0B Οι τιμές των τάσεων αιχμής S g για καθεμιά από τις παραπάνω τρεις τιμές καθιζήσεων παρέχονται: Για μη συνεκτικά εδάφη συναρτήσει της τιμής της αντοχής αιχμής κώνου q σε MPa από τον Πίν Για συνεκτικά εδάφη συναρτήσει της τιμής της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u (MPa) από τον Πίν Πίνακας 7.5 Αντίσταση αιχμής για μη συνεκτικά εδάφη Ανηγμένη καθίζηση S/B ή S/Bf Αντοχή αιχμής σg(mpa) Αντοχή αιχμής κώνου q(mpa) =Sg Πίνακας 7.6 Αντίσταση αιχμής για συνεκτικά εδάφη Ανηγμένη καθίζηση S/B ή S/Bf Αντοχή αιχμής σg(mpa) Αστράγγιστη διατμητική αντοχή εδάφους u (MPa) =Sg

98 Στη συνέχεια προσδιορισμός του φορτίου αιχμής Q ss για τις τρεις τιμές καθιζήσεων βάσει της σχέσεως Q A gs pσsg, όπου Α p η διατομή του πασσάλου. Εκτίμηση με γραμμική παρεμβολή της τιμής Q gsrg. Κατασκευή της καμπύλης rg Qgs από τα σημεία S0 Q 0 SS Q S0.0B Q S0.03B Q g0 gsrg g0.0b g0.03b S0.10B Q Q g0.10b s,g Τέλος, κατασκευή της συνολικής καμπύλης Q (s)-s Q Q Q (Η φέρουσα ικανότητα Qg Qsg Qr,gαντιστοιχεί σε Με s gs rs S 0.10 B ). Η διαδικασία και οι τελικές καμπύλες απεικονίζονται στο παρακάτω Σχ Φορτίο πασσάλου Sr,g 0.0 B 0.03 B Καθίζηση πασσάλου, S Q(s) Qr (s) Qg (s) 0.10 B Qr,g Qs,g Qg Σχήμα

99 Στη διαδικασία εκτιμήσεως της επιτρεπόμενης φορτίσεως πασσάλου σύμφωνα με την παραπάνω μέθοδο πρέπει να έχουμε υπόψη ότι: Επιτρέπεται να αγνοείται το ίδιο βάρος πασσάλου Το Q επιτρ, θα πρέπει να υπολογισθεί με βάση στην επιτρεπόμενη καθίζηση του εδάφους εφόσον ισχύει η σχέση Q επιτρ. ασφαλείας που πρέπει να είναι: Q Κατάσταση Φορτίσεως 1:n= (θλιβόμενοι πάσσαλοι) u/f όπου F ο συντελεστής (Μόνιμα φορτία και κανονικά κινητά φορτία συμπεριλαμβανομένου του ανέμου). Κατάσταση Φορτίσεως :n=1.75 Πλέον των φορτίων 1 και μη κανονικά κινητά φορτία. Φορτία που επιβάλλονται επίσης κατά τη διάρκεια κατασκευής. Κατάσταση Φορτίσεως :n=1.5 Πλέον των φορτίων απρόβλεπτες και εξαιρετικές φορτίσεις. Το Q επιτρ. θα είναι το φορτίου που αντιστοιχεί στην max επιτρεπόμενη καθίζηση max S επιτρ.. Τελικά Qεπιτρ. min Q επιτρ., Q επιτρ. Τέλος, ειδικότερες προϋποθέσεις για την ισχύ της διαδικασίας του DIN 4014 είναι: Διάμετρος 0.80 έως.0m (Συνιστώμενο εύρος τιμών). Ελάχιστο βάθος διεισδύσεως εντός της φερούσης στρώσεως του εδάφους.50m. (Ειδικώς για μη συνεκτικά εδάφη απαιτείται στο βάθος αυτό αντοχή κώνου q 10 MPa). Ελάχιστο πάχος της φερούσης στρώσεως κάτω από τον πόδα αιχμή του πασσάλου 3Β (Β η διάμετρος του φρεατοπασσάλου) και τουλάχιστον 1.50m. Για την ισχύ του Πίν. 7.7 θεωρείται κατά DIN 4014/1990 όριο υδαρότητας φερούσης στρώσεως LL<80%. 99

100 7.3 Επιλογή οριακού θλιπτικού φορτίου Q p και επιτρεπόμενου φορτίου Q m Από τις παραπάνω προκύπτουσες τιμές φέρουσας ικανότητας πασσάλων με στατικούς τύπους ή κατά DIN μόνο για πασσάλους εκσκαφής, επιλέγεται η δυσμενέστερη. Στη συνέχεια, για το προσδιορισμό του επιτρεπόμενου φορτίου είναι χαρακτηριστικό της πολυπλοκότητας του προβλήματος τόσο οι διαφορετικές τιμές, όσο και ο διαφορετικός τρόπος καθορισμού των συντελεστών ασφαλείας κατά τους διαφόρους κανονισμούς εφόσον η φέρουσα ικανότητα προέκυψε από στατικούς τύπους (π.χ. Γερμανικά DIN, Πολωνικούς PS, Αγγλικούς CP8004 κ.α.). Ο Tomlinson προτείνει τους ακόλουθους συντελεστές ασφαλείας σε άργιλο (για προσδιορισμό της Q p με στατικούς τύπους). Ολικός F=.5 α) Για εμπηγνυόμενους πασσάλους: Αιχμής F b =3 Τριβών F s =1.5 Ολικός F= β) Για πασσάλους με εκσκαφή και αφαίρεση: Αιχμής F b =3 Τριβών F s =1 Εξ άλλου, κατά του Πολωνικούς Κανονισμούς για έδραση των πασσάλων σε άμμο προτείνεται ολικός συντελεστής F=, συντελεστής αιχμής F b =.5 και συντελεστής τριβών F s =1. Το οριακό φορτίο λειτουργίας δίδεται από την σχέση: Qλειτ. Qεπιτρ. Wπασ. όπου: W πας. : Το ίδιο βάρος του πασσάλου (ολικό για την περίπτωση αστράγγιστης αναλύσεως πασσάλου εδραζομένου σε αργιλική στρώση, ενεργό σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις). 100

101 Δηλαδή το Q λειτουργίας είναι το φορτίο που μπορεί να παραλάβει ο πάσσαλος από την ανωδομή και από την πασσαλοσχάρα. Τέλος, όσον αφορά το επιτρεπόμενο φορτίο πασσάλου στην ομάδα, λόγω των συνήθως μικρών αποστάσεων των κέντρων των πασσάλων (s=-3 D) υπάρχει αλληλεμπλοκή στους βολβούς μόνο των πλευρικών τριβών, οπότε υπεισέρχεται η αποδοτικότητα της ομάδας σύμφωνα με τις σχέσεις: Q πασ. ομ. = min επ. Q E Q F Q E b f Q Eb Fs επ σb ΑΒ b f si si όπου: σ : σ 6000 KPa. Η επιτρεπόμενη τάση του σκυροδέματος τους επ b επ b πασσάλου σε κεντρική θλίψη και Q λειτ. πασ. ομ. = Q επ. πασ. ομ. - W p Οπότε ο απαιτούμενος αριθμός πασσάλων στρογγυλεμένος στον αμέσως μεγαλύτερο ακέραιο προκύπτει από την σχέση: λειτ. αν P n Q πασ. ομ. όπου: n: Ο απαιτούμενος αριθμός πασσάλων : Συντελεστής προσαύξησης του βάρους Ρ αν του βάθρου, ώστε να ληφθεί υπόψη και το βάρος της αρχικά αγνώστων διαστάσεων πασσαλοεσχάρας. Q λειτ. πασ. ομ. : Το ωφέλιμο φορτίο λειτουργίας κάθε πασσάλου στην ομάδα. 101

102 Στην περίπτωση κατά την οποία το επιτρεπόμενο φορτίο πασσάλου μεγάλης διαμέτρου (κατασκευαζόμενου με εκσκαφή και αφαίρεση του εδαφικού υλικού) έχει προκύψει κατά DIN 4014 θα είναι προφανώς: λειτ. επιτρ. DIN Qεπιτρ. αν P Q Q DIN και n= 7.4 Εκτίμηση επιτρεπόμενου αξονικού εφελκυστικού φορτίου πασσάλου Στην περίπτωση αξονικά εφελκυόμενου πασσάλου το οριακό φορτίο για το οποίο επέρχεται αστοχία, δηλαδή εξόλκευση του πασσάλου από το έδαφος είναι προφανώς ίσο με το άθροισμα των οριακών φορτίων τριβής, τα οποία έχουν τώρα διεύθυνση ομόρροπη με το βάρος και αντιτίθενται στην εξόλκευση. Άρα θα ισχύουν οι σχέσεις: P Q και P εφ εφ ult si επ Q F εφ si 7.5 Έλεγχος έκκεντρης φόρτισης πασσαλοομάδας Για έκκεντρη φόρτιση πασσαλοομάδας που προκαλείται από ροπή Μ, ελέγχονται οι πάσσαλοι των δύο περισσότερων απομακρυσμένων από το κ.β. της ομάδας στηλών με βάση τις σχέσεις: όπου: P ΣV /nmx /Σx Q 7.1 max max i i λειτ. θλ. P ΣV /nmx /Σx Q 7. max min i i λειτ. θλ. Q λειτ θλ. : Qλειτ. θλ. Qεπ. θλ. W p και Qλειτ. εφ. Qεπ. εφ. W' p. Έχουν εκτιμηθεί από στατικούς τύπους (σε περίπτωση πασσάλων εκσκαφής μεγάλης διαμέτρου όπου το Q επ έχει εκτιμηθεί κατά DIN Qεπ. θλ. minq u /, Qp max (7.) γράφονται: ΣV Mx ) τότε οι σχέσεις (7.1) και ΣQ max i εφ. si Pmax Q max επ. IV n Σxi 10

103 ΣV: Το συνολικό κατακόρυφο φορτίο του βάθρου και πασσαλοεσχάρας n: Ο συνολικός αριθμός των πασσάλων Μ: Η συνολική ροπή στη στάθμη κεφαλής των πασσάλων max x i : Η μέγιστη απόσταση από το κέντρο βάρος της ομάδας των πασσάλων Σx i : Το άθροισμα των τετραγώνων των αποστάσεων όλων των πασσάλων της ομάδας από το κ.β. της ομάδας 7.6 Καθιζήσεις πασσαλοομάδας Για τον προσδιορισμό των καθιζήσεων ομάδας πασσάλων εφαρμόζεται η προσεγγιστική επίλυση, βάσει της οποίας θεωρείται ισοδύναμο «αβαθές» θεμέλιο του οποίου η στάθμη εδράσεων και οι διαστάσεις εξαρτώνται από τον τρόπο κατασκευής του πασσάλου και του είδους του εδάφους. Η πρόσθετη τάση στη στάθμη θεμελίωσης λαμβάνεται προσεγγιστικά οι διαστάσεις του ισοδύναμου αβαθούς θεμελίου). q P /Β'L' Ρ, (όπου Β, L, Δηλαδή γίνεται η παραδοχή ότι το βάρος της πάσσαλο-εσχάρας και των πασσάλων αντισταθμίζει πλήρως το βάρος του προϋπάρχοντος εδάφους. Στο παρακάτω Σχ. 7.5 απεικονίζονται οι στάθμες εδράσεως και οι διαστάσεις του ισοδύναμου «αβαθούς» θεμελίου. Θα πρέπει να τονιστεί ότι στα σχήματα αυτά Β και L είναι οι διαστάσεις του περιγεγραμμένου στην ομάδα πασσάλων θεμελίου (προφανώς διαφορετικές από τις διαστάσεις της πασσαλοεσχάρας). Συγκεκριμένα είναι: B misd και L= n1s d Στις παραπάνω σχέσεις είναι s η απόσταση των κέντρων των πασσάλων και d η διάμετρος των πασσάλων m και n ο αριθμός στηλών και σειρών των πασσάλων. Προφανώς για να είναι B<L θα πρέπει m<n. Είναι προφανές ότι σε περίπτωση διαδοχής αμμωδών και αργιλικών στρώσεων οι διαστάσεις B*, L*, προσδιορίζονται συναρτήσει των B, L με παραδοχή διανομιση λόγω τριβών με κλίση 1:4 (οριζόντιο-κατακόρυφο) μόνο στις αμμώδεις στρώσεις. αν 103

104 (α) Εμπηγνυόμενοι πάσσαλοι σε άργιλο (β) Εμπηγνυόμενοι πάσσαλοι σε άμμο l l 3 Στ. εδράσεως l l 3 Στ. εδράσεως L* B (για m=) B ( m=) L ( για m=3) B*=B, L*=L L ( για m=3) B*=B=l/3 L*=L=l/3 (γ) Εκσκαφής και αφαιρέσεως σε άργιλο (δ) Εκσκαφής και αφαιρέσεως σε άμμο l l 3 Στ. εδράσεως l l 3 Στ. εδράσεως L* B (για m=) B ( m=) L ( για m=3) B*=B, L*=L L ( για m=3) B*=B=l/ L*=L=l/ Σχήμα 7.5 α και 7.5 β 104

105 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8 ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΦΟΡΤΙΣΗ ΠΑΣΣΑΛΩΝ 8.1 Γενικά για την μέθοδο BROMS Ο Broms με την βοήθεια απλοποιητικών παραδοχών προσδιορίζει: Το οριακό οριζόντιο φορτίο (εγκάρσιο ως προς τον άξονα) H U που πρέπει να ασκηθεί στην κεφαλή του πασσάλου προκειμένου να επέλθει αστοχία είτε λόγο εξάντλησης της οριακής αντοχής του εδάφους (κοντοί, άκαμπτοι ως προς το έδαφος πάσσαλοι) είτε λόγω υπερβάσεως της καμπτικής αντοχής του πασσάλου (μακροί, εύκαμπτοι ως προς το έδαφος πάσσαλοι). Την πλευρική μετατόπιση y o της κεφαλής του πασσάλου. Η μέθοδος προϋποθέτει ότι ο πάσσαλος αιωρείται εντός ομοιογενούς εδάφους διακρίνει δε τα εδάφη σε δύο κατηγορίες: i) κοκκώδη (φ 0) και καθαρώς συνεκτικά ( u 0). Όσον αφορά τους πασσάλους αυτοί χωρίζονται σε: Ελευθέρας κεφαλής όπου ο πάσσαλος κάτω από ένα οριακό μήκος L OP συμπεριφέρεται ως κοντός-άκαμπτος (με αύξηση του φορτίου H U για αυξανόμενο μήκος L μέχρι το μήκος L OP ) και για μήκος L L OP συμπεριφέρεται ως μακρός εύκαμπτος με μέγιστο φορτίο κεφαλής H Umax να αντιστοιχεί στο L OP οπότε σε συγκεκριμένο βάθος επέρχεται θραύση από κάμψη του ίδιου του πασσάλου (χωρίς περαιτέρω αύξηση του H Umax όσο και αν αυξηθεί το μήκος L πέραν της τιμής L OP ). Πακτωμένης κεφαλής όπου ο πάσσαλος κάτω από ένα οριακό μήκος L OP(1) δεν αστοχεί από κάμψη ούτε στην πάκτωση ούτε στο άνοιγμα και λειτουργεί ως κοντός-άκαμπτος εξαντλώντας την οριακή αντοχή του εδάφους (με αύξηση του H U για αυξανόμενο μήκος L μέχρι την τιμή 105

106 L OP(1) ), ενώ στο οριακό μήκος L OP(1) και μέχρι ενός μεγαλύτερου οριακού μήκους L OP() αστοχεί μόνο στην πάκτωση λειτουργώντας ως ενδιάμεσος μεταξύ κοντού και μακρού ενώ επειδή υπάρχει ακόμη περιθώριο μέχρι να αστοχήσει και στο άνοιγμα το φορτίο H U αυξάνεται μεταξύ L OP(1) και L OP(), και τέλος για L=L OP() αστοχεί επί πλέον και στο άνοιγμα παρέχοντας την H Umax και λειτουργώντας ως μακρός-εύκαμπτος. (Προφανώς L> L OP ισχύει H=H Umax ). Η μέθοδος εξασφαλίζει τις απαιτήσεις: Οι πιέσεις να είναι ανεκτές από το έδαφος Οι ροπές κάμψεως και τέμνουσες δυνάμεις να είναι ανεκτές από τον πάσσαλο Οι μετακινήσεις της κεφαλής του πασσάλου να είναι ανεκτές σύμφωνα και με τις απαιτήσεις λειτουργικότητας και κατασκευής. Για τον προσδιορισμό των παραμορφώσεων δέχεται ότι το έδαφος συμπεριφέρεται ελαστικά κατά το πρότυπο Winkler (για εκτίμηση του δείκτη K h ) και ο συντελεστής ασφαλείας σε θραύση για το έδαφος είναι τουλάχιστον έως.5. Σημειώνεται ότι η απαίτηση αυτή αφορά στο έδαφος, και απαιτείται προσοχή στις περιπτώσεις εκείνες για τις οποίες η φέρουσα ικανότητα κατά την οριζόντιο, του συστήματος πασσάλου-εδάφους, εξαρτάται από την καμπτική επάρκεια του πασσάλου, η οποία αναλόγως της μεθόδου υπολογισμού εξάγεται υπό ελάχιστο συντελεστή ασφαλείας που ενδεχομένως να είναι χαμηλότερος (π.χ. κατά τη μέθοδο συνολικής αντοχής minf=1.75). 106

107 8. Μηχανισμοί λειτουργίας, αναλυτικές σχέσεις και Νομογραφήματα με αδιαστατοποιημένους συντελεστές στις διάφορες περιπτώσεις 8..1 Καθαρώς συνεκτικό έδαφος Πάσσαλοι ελεύθερης κεφαλής Στο Σχ παρουσιάζονται τα απλοποιημένα διαγράμματα εδαφικών αντιδράσεων και οι μηχανισμοί θραύσεως για α) κοντούς, και β) μακρούς πασσάλους ελεύθερης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος. Hu e 1.5B f (α) L g g 9uB g Mmax Hu e 1.5B (β) Πλαστική άρθρωση f 9uB Mmax Σχήμα 8.1 Μηχανισμοί θραύσεως με ελεύθερη κεφαλή σε συνεκτικό έδαφος. α) Κοντών, β) Μακρών 107

108 Κοντοί πάσσαλοι ελεύθερης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος max max u ud u u FH / 9 C 8.1 M H e 1.5d 0.5f 8. M.5dg C 8.3 L 1.5d f g 8.4 Από εξίσωση των (8.) και (8.3) και του f από την (8.1) προκύπτει το οριακό φορτίο H u από την σχέση: / C d H e 0.75d 0.5L H.5C d L 1.5d u u u u Τελικά με εκτίμηση H u από (8.5), f από (8.1) και Μ max από (8.) ελέγχεται κατά πόσο ισχύει Mmax Myield. Αν δεν ισχύει λειτουργεί ως εύκαμπτος-μακρός πάσσαλος. Μακροί πάσσαλοι ελεύθερης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος. Εδώ ισχύει Mmax Myield και η (8.3) δεν ισχύει. Άρα θέτοντας Μ yield στην (8.) και αντικαθιστώντας το f από την (8.1) προκύπτει η H u από την σχέση: / C d H e 1.5d H M u u u yield Στα παρακάτω σχήματα (Σχ. 8. και Σχ. 8.3) παρέχονται τα φορτία H u (μέσω αδιαστατοποιημένων συντελεστών) για κοντούς και μακρούς πασσάλους συναρτήσει των λόγων L/d, e/d (Σχ. 8.1, κοντοί πάσσαλοι) και Μ yield / u d 3, e/d (Σχ. 8., μακροί πάσσαλοι). Τέλος στο Σχ. 8.4 εκτιμάται μέσω αδιαστατοποιημένων συντελεστών η πλευρική μετατόπιση κεφαλής y o των πασσάλων συναρτήσει του επίσης αδιάστατου γινομένου βl όπου β την οριζόντια διεύθυνση). h p p 1/4 K d /E j (Κ h ο δείκτης εδάφους κατά 108

109 60 50 Πακτωμένη κεφαλή e B 0 1 Οριακό οριζόντιο φορτίο Hu/uB Ηu e L B Ανηγμένο μήκος L/d Σχήμα Οριακό οριζόντιο φορτίο Hu/uB Πακτωμένη κεφαλή e B Ηu e L B Ροπή θραύσεως Μγ/uB 3 Σχήμα

110 10 e/l=0.4 Αδιαστατοποιημένη πλευρική μετακίνηση y0k BL/Hu Ηu Ηu e L L B B Αδιάστατος αριθμός BL Σχήμα 8.4 Πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής Κοντοί πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος Ισχύουν οι σχέσεις : u max u u H 9C d L 1.5d 8.7 M H L 0.75d 8.8 Πρέπει να ισχύει Μ max <M yield αλλιώς ο πάσσαλος είναι ενδιάμεσος ή μακρός. Ενδιάμεσοι πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος Στην περίπτωση θα ισχύει Μ max =M yield. Στο Σχ. 8.5 παρουσιάζονται απλοποιημένα διαγράμματα εδαφικών αντιδράσεων και οι μηχανισμοί θραύσεως για i) κοντούς, ii) ενδιάμεσους, iii) μακρούς πασσάλους πακτωμένης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος. 110

111 Μmax Ηu Μmax (α) 1.5Β L 9uΒ Μmax Ηu (β) 1.5Β Μy f g Μmax 9uΒ Μmax Ηu (γ) 1.5Β f Μy Μy 9uΒ Σχήμα 8.5 Μηχανισμοί θραύσεως πασσάλων με πακτωμένη κεφαλή σε συνεκτικό έδαφος α) Κοντών, β) Μακρών Ισχύουν επίσης: u u f H / 9C d 8.9 M.5C dg 9C df 1.5d 0.5f 8.10 yield u u L 1.5df g

112 Με αντικατάσταση στην (8.10) του g από την (8.11) και του f από την (8.9) και επιλύοντας ως προς H u προκύπτει η τιμή του οριακού φορτίου. Θα πρέπει να ελεγχθεί η μέγιστη ροπή ανοίγματος αν max u yield M H f 1.5d Μ αλλιώς θεωρείται μακρός πάσσαλος. M αν max Μ, yield Μακρός πάσσαλος πακτωμένης κεφαλής σε συνεκτικό έδαφος Εδώ επέρχεται επιπλέον της πάκτωσης, αστοχία και στο άνοιγμα δηλαδή: αν Mmax M yield οπότε: Hu M yield / 1.5d 0.5f 8.13 Το οριακό μήκος L OP(1) μεταξύ κοντού και ενδιάμεσου προκύπτει ως εξής: M 9C d L 1.5d L / 1.5d 4.5C d L.5d yield u OP 1 OP 1 u OP 1 1/ yield u οπότε: L.5d M / 4.5C d 8.14 OP 1 Τέλος το οριακό μήκος L OP() μεταξύ ενδιάμεσου και μακρού πασσάλου προκύπτει ως εξής: L f g 1.5d 8.15 OP και το f προκύπτει από τη σχέση:.5c df 6.75C d f M u u yield Ενώ η τιμή g προκύπτει από την σχέση: 1/ yield u g M /.5C d 8.17 Στα παραπάνω σχήματα (Σχ. 8., Σχ. 8.3 και Σχ. 8.4) παρέχονται από τις ειδικές καμπύλες για πασσάλους πακτωμένης κεφαλής, με την βοήθεια αδιαστατοποιημένων συντελεστών οι τιμές του οριακού φορτίου για κοντούς, μακρούς και οι πλευρικές μετατοπίσεις κεφαλής y o. 11

113 8.. Πάσσαλοι ελεύθερης κεφαλής Στο Σχ. 8.6 παρουσιάζονται τα απλοποιημένα διαγράμματα εδαφικών αντιδράσεων και οι μηχανισμοί θραύσεως για α) κοντούς και β) μακρούς πασσάλους ελεύθερης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος. e Παραμορφώσεις Hu Εδαφικές αντιδράσεις Καμπτικές ροπές (α) L f Β g 3γBLkp Μmax Hu e f (β) Μy Β Σχήμα 8.6 Μηχανισμοί θραύσεως πασσάλων ελεύθερης κεφαλής σε μη συνεκτικό έδαφος Α) Κοντών, Β) Μακρών Ισχύουν οι παρακάτω αναλυτικές σχέσεις: Κοντός πάσσαλος ελεύθερης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος u max u 3 p H 0.5γdL K / e L 8.18 u M H e/3f 8.19 H 3/γdK f 8.0 όπου Kp tan 45 φ/ p 113

114 Οπότε από την (8.0) προκύπτει: 1/ u p f 0.8 H /K dγ 8.1 Από την σχέση (8.18) προσδιορίζεται το φορτίο Η u, από την (8.1) το f και η Μ max από την (8.19). Θα πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσο Μ max <M yield αλλιώς ο πάσσαλος θεωρείται μακρός. Μακρός πάσσαλος ελεύθερης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος Εδώ ισχύει Μ max =M yield και η (8.18) δεν ισχύει. Άρα με αντικατάσταση Μ max =M yield στην (8.19) και με αντικατάσταση του f από την (8.1) προκύπτει η τιμή του οριακού φορτίου Η u. Στα παρακάτω σχήματα (Σχ. 8.7 και Σχ. 8.8) παρέχονται τα φορτία H u (μέσω αδιαστατοποιημένων συντελεστών) για κοντούς και μακρούς πασσάλους συναρτήσει των λόγων L/d, e/d (Σχ. 8.7, κοντοί πάσσαλοι) και M yield /(K p γd 4 ), e/l (Σχ. 8.8, μακροί πάσσαλοι) αντιστοίχως. 00 e =0 L Οριακό οριζόντιο φορτίο Hu/KpB 3 γ Πακτωμένη κεφαλή Ηu e L B Ανηγμένο μήκος L/B Σχήμα

115 100 0 Ηu e Οριακό οριζόντιο φορτίο Hu/KpB 3 γ L B e =0 L Ροπή θραύσεως Μγ/ΚpγΒ 4 Σχήμα 8.8 Τέλος στο Σχ. 8.9 εκτιμάται μέσω αδιαστατοποιημένων συντελεστών η πλευρική μετατόπιση συναρτήσει του επίσης αδιαστατοποιημένου γινομένου nl όπου n n / E I 1/5 και n h κατά Broms όπως στον Πίν h p p Πίνακας 8.1 Τιμές συντελεστή nh για αμμώδη εδάφη Σχετική πυκνότητα άμμου Χαλαρή Μέση Πυκνή Ξηρή ή υγρή, nh σε kν/m Υπό άνωση, nh σε kν/m

116 10 y0(ei) 3/5 (nh) /5 HuL 8 Ηu e Αδιαστατοποιμένη πλευρική μετακίνηση 6 4 L B e =.0 L Πακτωμένη 0. κεφαλή Αδιάστατος αριθμός η L Σχήμα 8.9 Πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής Στο Σχ παρουσιάζονται τα απλοποιητικά διαγράμματα εδαφικών αντιδράσεων και οι μηχανισμοί θραύσεως για i) κοντούς, ii) ενδιάμεσους, iii) μακρούς πασσάλους πακτωμένης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος. Κοντοί πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος Ισχύουν οι σχέσεις: Hu 1.5γL dkp 8. M /3H L 8.3 max Πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσο ισχύει M max <M yield αλλιώς ο πάσσαλος θεωρείται ενδιάμεσος ή μακρός. Ενδιάμεσοι πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος u 116

117 M max Ισχύουν οι σχέσεις: f 3/γdL Kp Hu 8.4 Hu 3/γdf Kp 8.5 και Μ M 0.5γdL K H L max yield p u Από την τελευταία σχέση προκύπτει η H u με αντικατάσταση: max u u u p 1/ M H /3f H 0.8 H /K d 8.8 Επίσης απαιτείται έλεγχος μέγιστης ροπής ανοίγματος σε βάθος f ( M yield ), αλλιώς ο πάσσαλος θεωρείται μακρός. Μακροί πάσσαλοι πακτωμένης κεφαλής σε κοκκώδες έδαφος Το οριακό οριζόντιο φορτίο H u προκύπτει από την σχέση: u H e /3f M 8.8 yield 1/ u p όπου : f=0.8 H /K γd 8.9 Το οριακό μήκος L OP(1) μεταξύ κοντού και ενδιάμεσου πασσάλου προκύπτει ως εξής: οπότε προκύπτει: yield p OP 1 OP 1 M 3K γdl / L / /3 L M / K γd 8.31 yield p OP 1 Τέλος το οριακό μήκος L OP() μεταξύ ενδιάμεσου και μακρού πασσάλου προκύπτει ως εξής: όπου : 3 OP1 OP M K γdl / H L 8.3 yield p u Hu 1.5Kpγdf /3 yield p f M / K γd

118 Στα παραπάνω σχήματα (Σχ. 8.7, Σχ. 8.8 και Σχ. 8.9) παρέχονται από τις ειδικές καμπύλες για πασσάλους πακτωμένης κεφαλής με την βοήθεια αδιαστατοποιημένων συντελεστών οι τιμές του οριακού φορτίου H u για κοντούς και μακρούς πασσάλους καθώς και οι πλευρικές μετατοπίσεις κεφαλής y o αντιστοίχως. 8.3 Εκτίμηση δείκτη εδάφους K h κατά την οριζόντια διεύθυνση Για την περίπτωση κανονικά φορτισμένων (NC) αργίλων όπου η διατμητική τους αντοχή αυξάνεται με το βάθος, αναμένεται και ο δείκτης εδάφους K h, να αυξάνεται με το βάθος. Για την περίπτωση όμως των προφορτισμένων (OC) αργίλων όπου η διατμητική τους αντοχή είναι πρακτικά σταθερή για ορισμένο βάθος, αναμένεται ότι ο δείκτης K h είναι αντίστοιχα σταθερός για το βάθος αυτό. Και για την περίπτωση των μη συνεκτικών εδαφών ο δείκτης εδάφους κατά την οριζόντια διεύθυνση (Broms 1964). Επειδή όμως στα εδάφη αυτά το μέτρο ελαστικότητας εξαρτάται από την σχετική πυκνότητα του εδάφους καθώς και την ενεργό πίεση από υπερκείμενες γαίες, ο δείκτης εδάφους K h αυξάνεται γραμμικά με το βάθος. Έτσι για την περίπτωση των μη συνεκτικών εδαφών ο δείκτης εδάφους K h μπορεί να εκτιμηθεί από ένα σταθερό δείκτη n h κατά την εξίσωση: όπου: K h n z/b h Β η διάμετρος του πασσάλου z το βάθος n h σταθερά του δείκτη εδάφους σε οριζόντια διεύθυνση η οποία εκφράζει την ταχύτητα αύξησης του K h με το βάθος, σε μονάδες δύναμη/μήκος 3. Στην περίπτωση των μη συνεκτικών εδαφών η σταθερά n h θεωρείται ότι εξαρτάται μόνο από τη σχετική πυκνότητα του εδάφους και από την παρουσία ή όχι υπογείων υδάτων στο αντίστοιχο βάθος. Επίσης και στην περίπτωση των κανονικά φορτισμένων συνεκτικών εδαφών ο δείκτης εδάφους συνδέεται με τον αντίστοιχο συντελεστή εδάφους, 118

119 όπως και τα μη συνεκτικά εδάφη. Στην περίπτωση όμως των συνεκτικών εδαφών η σταθερά n h εξαρτάται από την ταχύτητα αύξησης της διατμητικής αντοχής με το βάθος. Οι πλέον διαδεδομένες παραδοχές μεταβολής του δείκτη εδάφους σε οριζόντια διεύθυνση είναι συμπερασματικά: K h : σταθερός για O.C. αργίλους K h : n h z/b, για N.C. αργίλους και μη συνεκτικά εδάφη Ειδικότερα για τις περιπτώσεις των μη συνεκτικών εδαφών και των μαλακών αργίλων ορισμένοι ερευνητές συνιστούν τη χρήση εκθετικού νόμου μεταβολής του δείκτη K h με το βάθος, σε μία προσπάθεια προσέγγισης της μη γραμμικότητας των σχέσεων φορτίου-υποχωρήσεων στα «πραγματικά εδάφη». Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί πληροφορικά ότι ορισμένοι ερευνητές χρησιμοποιούν στις αναλύσεις τους αντί για τον δείκτη εδάφους K h, το λεγόμενο μέτρο του δείκτη εδάφους Κ, το οποίο συνδέεται με τον δείκτη εδάφους με τη σχέση Κ= K h Β, όπου Β η διάμετρος ή το πλάτος του πασσάλου. Το μέτρο αυτό Κ εκφράζεται σε μονάδες δύναμη/μήκος αντιστοιχεί κατά την προσέγγιση στο μέτρο ελαστικότητας Ε και στην περίπτωση χρήσης του, αντί για τη γνωστή σχέση p= K h y, που συνδέει την πίεση με την υποχώρηση, γίνεται χρήση της σχέσης w=ky, όπου w η εδαφική αντίδραση ανά μέτρο μήκους του πασσάλου. Ο υπολογισμός του δείκτη εδάφους στην πράξη αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο καθορισμός του γίνεται με τρεις τρόπους: 1. Με δοκιμαστικές φορτίσεις πασσάλων.. Με δοκιμαστικές φορτίσεις πλακών και χρήση κατάλληλων εμπειρικών συσχετίσεων ανάλογα και με τον τύπο του εδάφους. 3. Με εμπειρικούς συσχετισμούς αποτελεσμάτων εργαστηριακών ή και επί τόπου δοκιμών. Οι πλέον διαδεδομένες στην πράξη σχέσεις υπολογισμού του δείκτη K h ανάλογα με τη φύση του εδαφικού υλικού δίνονται παρακάτω. 119

120 Προφορτισμένες άργιλοι Ο Terzaghi (1955) είχε προτείνει τις ακόλουθες συσχετίσεις για την εκτίμηση του δείκτη εδάφους κατά την οριζόντια διεύθυνση: 3 K 1/B K 1/B K K / 1.5B tons/ft h ht s t όπου: K h : δείκτης εδάφους σε οριζόντια διεύθυνση, πασσάλου πλάτους σε ft K ht : δείκτης εδάφους για πάσσαλο μοναδιαίου πλάτους 1ft K s : δείκτης εδάφους οριζόντιας δοκού μοναδιαίου πλάτους 1ft K t : δείκτης εδάφους οριζόντιας τετραγωνικής πλάκας πλάτους 1ft Πίνακας 8. Βασικός δείκτης εδάφους Kh για O.C. Αργίλους Στοιχεία Στιφρή Πολύ Στιφρή Σκληρή u σε tons/ft ή σε kn/m Όρια μεταβολής Kt σε tons/ft ή σε MN/m Προτεινόμενες τιμές Κt σε tons/ft ή σε MN/m > >00 >00 >7 >300 >108 Σημειώνεται ότι οι κατά τα ανωτέρω τιμές του δείκτη K t για την περίπτωση των προφορτισμένων αργίλων θεωρούνται συντηρητικές και ότι ο Terzaghi για την περίπτωση των προφορτισμένων αργίλων θεωρεί τον αυτό δείκτη εδάφους κατά την οριζόντια και κατακόρυφη διεύθυνση. Επίσης και ο Broms (1964) για K h σταθερό με το βάθος δίνει την εμπειρική σχέση K h 1.67E u50 /Bόπου E u50, μέτρο ελαστικότητας υπό αστράγγιστες συνθήκες το οποίο συνδέεται με τη E C. συνοχή κατά τη σχέση u50 u 10

121 8.3. Κανονικά φορτισμένες άργιλοι Ο δείκτης εδάφους κατά την οριζόντια διεύθυνση προσδιορίζεται μετά από κατάλληλη εκτίμηση της σταθεράς n h, από τη σχέση K h n h z/b. Έτσι για μαλακές αργίλους η σταθερά n h κυμαίνεται μεταξύ 1-tons/ft 3 ( kN/m 3 ) ενώ σε μαλακές οργανικές ιλείς η σταθερά n h μπορεί να λάβει χαμηλότερες τιμές της τάξεως 0.5tons/ft 3 (170kN/m 3 ) Μη συνεκτικά εδάφη Ο K h μεταβάλλεται με το βάθος κατά τη σχέση: K n z/b n h h, γραμμικά μεν για την περίπτωση κανονικά φορτισμένων άμμων (n=1) εκθετικά δε για μη συνεκτικά εδάφη (n=0.5-1). Για την περίπτωση των άμμων ο Terzaghi (1955), καθώς και ο Reese et al (1974) δίνουν μέσες τιμές n h (Πίν. 3.1) ανάλογα με τη σχετική πυκνότητα και την ύπαρξη ή όχι στάθμης υπόγειων υδάτων. Οι τιμές αυτές βασίζονται στη ρεαλιστική παραδοχή ότι το μέτρο ελαστικότητας της άμμου εξαρτάται από την ενεργό πίεση λόγω υπερκείμενων γαιών και τη σχετική πυκνότητα. Πίνακας 8.3 Τιμές της σταθεράς nh για άμμους Σχετική πυκνότητα Χαλαρή Μέση Πυκνή Terzaghi σε tons/ft 3 ή σε MN/m Άμμος ξηρή ή υγρή τιμές Άμμος υπό άνωση τιμές σε tons/ft 3 ή σε MN/m Reese Άμμος υπό άνωση τιμές σε tons/ft 3 ή σε MN/m

122 8.4 Εκτίμηση οριακής ροπής θραύσεως πασσάλου από οπλισμένο σκυρόδεμα Στο παρακάτω Νομογραφήματα από Α10 έως Α14 παρέχεται με μορφή αδιαστατοποιημένων συντελεστών η οριακή ροπή αστοχίας Μ yield πασσάλου συναρτήσει: του λόγου επικάλυψης οπλισμού προε ακτίνα πασσάλου h /r (κάθε Νομογράφημα αφορά μία τιμή h /r και συγκεκριμένα 0.05, 0.10, 0.0, 0.30). του συνολικού εμβαδού οπλισμού (ως ποσοστό της συνολικής διατομής πασσάλου). Από τη σχέση: sin F μ 1/β /β r/1.8 και για τιμές λόγου β s/β R e ο s R ανάλογες με την ποιότητα (και αντοχή) του σκυροδέματος όπως προκύπτουν από τον πίνακα, προκύπτει η τιμή μ ο. n Στη συνέχεια από την αδιαστατοποιημένη έκφραση του αξονικού φορτίου N/ βrr και την προσδιορισθείσα τιμή μ ο εκτιμώνται από το αντίστοιχο Νομογράφημα: 3 η αδιαστατοποιημένη έκφραση της ροπής κάμψης m M// βrr ο συντελεστή ασφαλείας ν Τελικά η ροπή αστοχίας Myield M yield προκύπτει από την σχέση: ν mβ r R 3 1

123 ε 1 /ε = -.0/ n N rβr -1.75/-1.0 ε ε 1 ε e fe ή συν F e M r' N h' Για όλα τα Βn B St 4/50 h'/r= ε /ε = 1 v=.10 1 ε /ε = -3.5/0 ε /ε = 1 e -3.5/0-3.0 μ =.10 o.00 v=.00 ε /ε = 1 e -3.5/ v= / v= /3.0 v= / / / συνfe μο r π β/β s R -3.0/ /5.0 m 3 M rβ R Fe 1 r 1 r e ο ο s R s R f μ μ r h' π β /β r h' β /β 1.8 Κατηγορία αντοχής σκυροδέματος Bn150 Bn50 Bn350 Bn450 Bn550 βr (kp/m ) βs / βr Σχήμα

124 ε 1 /ε = -.0/ n N rβ R -1.75/-1.0 ε /ε = 1 ε 1 ε e r' ε M N fe ή συν F e h' Για όλα τα Βn B St 4/50 h'/r= v=.10 1 ε /ε = -3.5/0 ε /ε = 1 e -3.5/0-3.0 μ =.10 o.00 v=.00 ε /ε = 1 e -3.5/ v= / v= /3.0 v= / / / /5.0 συνfe μο r π β/β s R -3.5/5.0 m 3 M rβ R Fe 1 r 1 r e ο ο s R s R f μ μ r h' π β /β r h' β /β 1.8 Κατηγορία αντοχής σκυροδέματος Bn150 Bn50 Bn350 Bn450 Bn550 βr (kp/m ) βs / βr Σχήμα

125 ε 1 /ε = -.0/ n N rβ R -1.75/-1.0 ε /ε = 1 ε 1 ε e ε M N fe ή συν F e r' h' Για όλα τα Βn B St 4/50 h'/r= v=.10 1 ε /ε = -3.5/0 ε /ε = 1 e -3.5/0-3.0 μ =.10 o.00 v=.00 ε /ε = 1 e -3.5/ v= / v= / / / / /5.0 v= /4.0 m 3 M rβ R 1 συνfe μο r π β/β s R Fe 1 r 1 r e ο ο s R s R f μ μ r h' π β /β r h' β /β 1.8 Κατηγορία αντοχής σκυροδέματος Bn150 Bn50 Bn350 Bn450 Bn550 βr (kp/m ) βs / βr Σχήμα

126 ε 1 /ε = -.0/ n -1.75/-1.0 ε /ε = 1 N rβ R -3.5/0 ε 1 ε e ε M N fe ή συν F e r' h' Για όλα τα Βn B St 4/50 h'/r= ε /ε = 1 v=.10 ε /ε = 1 e -3.5/0-3.0 μ =.10 o.00 v=.00 ε /ε = 1 e -3.5/ v= / v= / / / / / /4.0 m 3 M rβ R 1 συνfe μο r π β/β s R Fe 1 r 1 r e ο ο s R s R f μ μ r h' π β /β r h' β /β 1.8 Κατηγορία αντοχής σκυροδέματος Bn150 Bn50 Bn350 Bn450 Bn550 βr (kp/m ) βs / βr Σχήμα

127 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9 ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΡΓΙΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΜΕ ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ ΧΑΛΙΚΟΠΑΣΣΑΛΟΥΣ 9.1 Λειτουργία των χαλικοπασσάλων Με την κατασκευή χαλικοπασσάλων σε μαλακή έως μέσης συνεκτικότητας αργιλική στρώση, πριν τη φόρτιση του εδάφους επιτυγχάνονται τα εξής: α) Αρχικά με την κατασκευή των χαλικοπασσάλων χωρίς αυτοί να φορτιστούν, επέρχεται βελτίωση της διατμητικής αντοχής του εδάφους διότι από καθαρώς συνεκτική στρώση με u 0 και φu 0 χαλικοπασσάλους σε μικτό σύνθετο έδαφος με παραμέτρους, μετατρέπεται με τους * * 0, φ 0. β) Μετά την ολοκλήρωση της στερεοποίησης λόγω του ομοιόμορφου επιφανειακού φορτίου σ 0 της κατασκευής επέρχεται (αφενός λόγω διαφορετικών μέτρων Young E, E s χαλικοπασσάλου και αργιλικού εδάφους αντιστοίχως, και αφετέρου λόγω συμβιβαστού των παραμορφώσεων των δύο υλικών) ανακατανομή φορτίου έτσι ώστε ο χαλικοπάσσαλος να αναλαμβάνει πίεση κεφαλής σ χαλ >σ 0 ενώ το περιβάλλον έδαφος να φορτίζεται ομοιόμορφα με τάση σ σ σ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα: n χαλ εδ 0 Να αυξάνεται η αστράγγιστη αντοχή του κανονικά στερεοποιημένου (ΝC) u u αργιλικού εδάφους κατά Δu σ' εδ, όπου κανονικά p p NC NC στερεοποιημένης αργίλου κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 0.0 και 0.5 ενώ μπορεί να εκτιμηθεί συναρτήσει του μέσου δείκτη πλαστιμότητας PI της αργίλου με διάφορους τρόπους, όπως από την εμπειρική σχέση του Skempton: u PI % PI 17

128 Να αυξάνεται σημαντικά λόγω μεγάλης αύξησης της κατακόρυφης ορθής τάσεως σε μία διατομή στο εσωτερικό του χαλικοπασσάλου Δσz σχαλκαι η αντοχή τριβής σε οριζόντιο επίπεδο. Έτσι η συνολική αντίσταση τριβής σε μία οριζόντια επιφάνεια σε βάθος z αυξάνεται σημαντικά με αποτέλεσμα οι παράμετροι αντοχής ισοδ, φ ισοδ του ισοδύναμου μικτού εδάφους να αυξάνεται επίσης (αναλυτικός προσδιορισμός του επιχειρείται παρακάτω σε αυτό το κεφάλαιο). Επομένως, αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι συνθήκες στους ελέγχους φέρουσας ικανότητας ή γενικότερης θραύσης με κύκλους ολίσθησης να βελτιώνονται αισθητά. γ) Λόγω ανακατανομής φορτίου και συμβιβαστού παραμορφώσεων, η τελική καθίζηση του ενισχυμένου εδάφους θα είναι μειωμένη (αφού θα οφείλεται σε ομοιόμορφη πίεση σ εδ <σ 0 ) σε σχέση με εκείνη του μη ενισχυμένου εδάφους (η οποία προφανώς οφείλεται σε ομοιόμορφη πίεση σ 0 με συντελεστή P σ. ενισχ εδ Y Ρ μη ενισχ σ 0 δ) Λόγω της πολύ μεγάλης διαπερατότητας του υλικού του χαλικοπασσάλου σε σχέση με εκείνη του περιβάλλοντος εδάφους, ο χαλικοπάσσαλος λειτουργεί ως στραγγιστήριο μεγάλης διαμέτρου, δημιουργώντας συνθήκες ακτινικής στερεοποίησης, πέραν της κατακόρυφου και επιταχύνοντας την ολοκλήρωση της στερεοποίησης και των καθιζήσεων. 9. Κατασκευή και γεωμετρικά/μηχανικά χαρακτηριστικά δικτύου χαλικοπασσάλων Ανάλογα με την κοκκομετρική διαβάθμιση του υλικού του περιβάλλοντος εδάφους οι χαλικοπάσσαλοι κατασκευάζονται με δύο μεθόδους: 1. Με τη μέθοδο βαθιάς δονητικής αντικατάστασης (Σχ. 9.1) σε υλικά κυρίως λεπτόκοκκα όπως ιλύς (σε ποσοστό >0% σε περίπτωση αμμοϊλύος, αργιλοϊλύος ή αργίλου). 18

129 Top feed system Bottom feed system Σχήμα 9.1 Βαθιά δονητική αντικατάσταση 19

130 . Με τη μέθοδο βαθιάς δονητικής συμπύκνωσης (Σχ. 9.) με περισσότερο χονδρόκοκκα υλικά όπως άμμος, αμμοϊλύες (με ποσοστό ιλύος < 0%) και χάλικες. Σχήμα 9. Βαθιά δονητική συμπύκνωση Τα δίκτυα χαλικοπασσάλων κατασκευάζονται είτε σε τετραγωνικό κάνναβο πλευράς S είτε σε κάνναβο ισόπλευρων τριγώνων πλευράς S. Στην πρώτη περίπτωση, η εξυπηρετούμενη από κάθε χαλικοπάσσαλο τετραγωνική επιφάνεια A=S εξισώνεται με ισοδύναμη κυκλική διαμέτρου D e R e οπότε από τη σχέση S πd S προκύπτει ότι De Re 1,13 S. Στη δεύτερη 4 π e περίπτωση η εξυπηρετούμενη από κάθε χαλικοπάσσαλο επιφάνεια είναι S κανονικό εξάγωνο με ύψος κάθε τριγώνου 0.5 S και βάση S o tan S, οπότε A 6 0,5 0,5 0,577 S S εξ. Από την εξίσωσή της με ισοδύναμο κύκλο διαμέτρου D Re S 1.05 S. π Ακτίνα επιρροής 1.05 S για τριγωνικό κάνναβο R e 1,13S για τετραγωνικό κάνναβο 130

131 Λόγος (συντελεστής) αντικατάστασης A α s, α s κυμαίνεται από 0 έως 1. π D χαλ e 4 Με αντικατάσταση της αντίστοιχης σε κάθε κάνναβο σχέσης μεταξύ D e και S: πdχαλ 4 d χαλ αs πde De 4 dχαλ dχαλ dχαλ τριγωνικός κάνναβος 1,05 S S S dχαλ dχαλ dχαλ τετραγωνικός κάνναβος 1,13 S S S Λόγος (συντελεστής) συγκέντρωσης τάσεων n σ σ χαλ. εδ. Α χαλ. πd e / 4 σ ο σ εδ. σ χαλ. D, Ø h S Σχήμα 9.3 σ h σ h Η παράμετρος n μπορεί να υπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψιν ότι: Η καθίζηση του ενισχυμένου εδάφους, από την τάση σ εδ, είναι: ρ σ εδ. Η Ε εδ. σ0 1 ρ σ 1 Ε nα 1α σ0 nαs 1αs εδ. εδ. s s H 131

132 Η καθίζηση του αρχικού εδάφους, υπό την τάση σ 0, είναι: 1 1α σ0 ρ 1 ρ Y 0 Η, Υ n Ε ρ nα 1α α εδ. 0 s s s Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μία ανωτέρω οριακή τιμή του συντελεστή n θα είναι: n Ε χαλ. /Εεδ. και θα προκύπτει από τη θεώρηση μηδενικής πλευρικής παραμόρφωσης τόσο για τον χαλικοπάσσαλο όσο κ για τον περιβάλλον έδαφος. Στην περίπτωση αυτή, οι τιμές των καθιζήσεων χαλικοπασσάλου και εδάφους καθώς και του συμβιβαστού των παραμορφώσεων θα οδηγούσαν στη σχέση: Ε σ σ Ηρ ρ Η 0 χαλ. εδ. χαλ. s εδ. Εs χαλ. s οπότε : σ Ε 1,35 Ε Ε n σ Ε 1,35 Ε Ε χαλ. s χαλ. χαλ. χαλ. εδ. s εδ. εδ. εδ. (Άνω όριο τιμής συντελεστή συγκέντρωσης τάσεων) Η θεώρηση όμως αυτή οδηγεί συνήθως σε μεγάλες τιμές σ χαλ. (επιβάρυνση κεφαλής τέτοια, ώστε να προκύπτει ανεπαρκής συντελεστής ασφαλείας έναντι θραύσεως του χαλικοπασσάλου), αλλά οδηγεί σε μεγάλη μείωση των καθιζήσεων. Κρίνεται σκόπιμο να εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση άκαμπτης πλάκας εδράσεως και χαλικοπασσάλων εδραζόμενων στο υποκείμενο της αργίλου, αρκετά ανθεκτικότερο στρώμα. Όσον αφορά τις τιμές των τελικών τάσεων σ χαλ. και σ εδ. (μετά τη στερεοποίηση και την ανακατανομή των τάσεων), αυτές προκύπτουν συναρτήσει της αρχικής ομοιόμορφης τάσεως σ ο του λόγου αντικατάστασης α s και του λόγου συγκέντρωσης τάσεων n ως εξής: πde π D π De D σο σχαλ. σεδ D D σ σ σ 1 σ σ α σ 1α 0 χαλ. εδ. 0 χαλ. s εδ. s De De Λαμβάνοντας επιπλέον υπόψιν ότι σχαλ. n σ, τελικώς προκύπτει ότι: εδ. 1 n σ σ, σ σ εδ. 0 χαλ. 0 nαs 1αs nαs 1αs 13

133 9.3 Εκτίμηση του συντελεστή ενίσχυσης βελτίωσης εδάφους β=1/y (όπου Y ο συντελεστής μείωσης των καθιζήσεων ενισχυμένου εδάφους) κατά Priebe Ο Priebe υποθέτοντας αρχικά ότι το υλικό του χαλικοπασσάλου διατέμνεται, ενώ το περιβάλλον έδαφος παραμορφώνεται ελαστικά καθώς και ότι η διαδικασία κατασκευής των χαλικοπασσάλων παραμόρφωσε το έδαφος σε τέτοιο βαθμό, ώστε η αντίσταση του να προσομοιάζει προς εκείνη του ρευστού (συντελεστής πλευρικών πιέσεων Κ=1) και υιοθετώντας τη συνήθη τιμή (για αργίλους μετά τη στερεοποίηση και για άμμους εξαρχής) του λόγου Poisson μ δ 1 ν έδωσε το νομογράφημα του Σχ. 9.4 βάσει του οποίου προκύπτει ο 3 1 συντελεστής βελτίωσης β συναρτήσει του αντιστρόφου του λόγου Υ αντικατάστασης φ φ χαλ. A 1 και της γωνίας του υλικού του χαλικοπασσάλου A A α χαλ. s. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο Σχ. 9.4 δε λαμβάνεται υπόψιν η συμπιεστότητα του ίδιου του υλικού του χαλικοπασσάλου, δηλαδή θα έπρεπε σε περίπτωση ολοκληρωτικής αντικατάστασης του εδάφους από υλικό του A χαλικοπασσάλου αs 1 ο συντελεστής β να απειριζόταν ανεξαρτήτως φ. A Για να ληφθεί υπόψη και η συμπιεστότητα του ίδιου του υλικού του χαλικοπασσάλου επαυξάνεται ο λόγος A Α Δ Α A κατά μία τιμή και μετά εφαρμόζεται το νομογράφημα του Διαγράμματος 9., για την τελική τιμή A Α A Δ. A A A τελ

134 6 Improvement Fator n μ s = 1/3 φ φ 4. 5 φ φ φ o o o o o Area Ratio A/A Σχήμα 9.4 Εύρεση συντελεστή βελτίωσης β.0 Addition to the Area Ratio Δ(A/A) μ s = 1/3 φ φ 4. 5 φ φ o o o o o φ Constrained Modulus Ratio D /D s Σχήμα 9.5 Εύρεση λόγου Δ(A/A) 134

135 Η πρόσθετη τιμή ΔA/Α παρέχεται κατά Priebe από το νομογράφημα του Σχ. 9.5 συναρτήσει: Του λόγου των μέτρων μονοδιάστατης συμπίεσης D /D s χαλικοπασσάλου και εδάφους (και συνεπώς και των μέτρων ελαστικότητας Young Ε χαλ. / Ε εδ. χαλικοπασσάλου εδάφους). Της γωνίας διατμητικής αντοχής του υλικού του χαλικοπασσάλου φ =φ χαλ Εκτίμηση παραμέτρων αντοχής ισοδ., φ ισοδ. ενισχυμένου σύνθετου μικτού εδάφους Αμέσως μετά την κατασκευή των χαλικοπασσάλων ( ισοδ. = * και φ ισοδ. =φ * ) Για την περίπτωση του τέλους της κατασκευής των χαλικοπασσάλων οι τιμές * και φ * του ισοδύναμου μικτού εδάφους προκύπτουν κατά Di Maggio συναρτήσει: Του λόγου αντικατάστασης α A /A, όπου Α=π D /4 η s χαλ. e εξυπηρετούμενη από κάθε χαλικοπάσσαλο επιφάνεια Της γωνίας διατμητικής αντοχής φ χαλ. του υλικού του χαλικοπάσσαλου από τις σχέσεις: * 1 αs u * tan φ αs tan φχαλ. * γ αs γχαλ. 1αs γεδ. Μετά την ολοκλήρωση της στερεοποίησης και την ανακατανομή των τάσεων κατά το προσομοίωμα «συνοχής τριβής» Με βάση το Σχ. 9.3 ορίζονται τα εξής μεγέθη: σ 0 : Η μέση πίεση, πρόσθετη στη στάθμη κατασκευής των χαλικοπασσάλων σ χαλ. : Η πίεση εκ κατανομής στο χαλικοπάσσαλο σ εδ. : Η πίεση ανακατανομής στο έδαφος γ εδ. : Το φαινόμενο βάρος του εδάφους γ χαλ. : Το φαινόμενο βάρος του χαλικοπασσάλου 135

136 Στάθμη Ζ (πριν την πρόσθετη πίεση): Αρχική μέση ενεργός τάση: γ' m Z Αρχική μέση ενεργός τάση στο χαλικοπάσσαλο: Αρχική μέση ενεργός τάση στο έδαφος: γ' εδ. Στάθμη Ζ (πρόσθετη πίεση): Z γ χαλ. ' Z Πρόσθετη μέση πίεση: σ ο Πρόσθετη πίεση στο χαλικοπάσσαλο: σ χαλ. Ζ Πρόσθετη πίεση στο έδαφος: σ εδ. Ζ Στάθμη Ζ (τελική πίεση): Τελική μέση πίεση: γ' m Z σ Τελική πίεση στο χαλικοπάσσαλο: γ' χαλ. Z σχαλ. Ζ Τελική πίεση στο έδαφος: γ' εδ. Z σ ο εδ. Ζ Από συνδυασμό της εξίσωση ισορροπίας, έχουμε: σ Α σ Α σ Α Α ο χαλ. χαλ. εδ. χαλ. Από την εξίσωση του συμβιβαστού παραμορφώσεων με παραδοχή μηδενικών πλευρικών παραμορφώσεων: σ σ σ Ε n Ε Ε σ Ε χαλ. εδ. χαλ. χαλ. χαλ. εδ. εδ. εδ. Οπότε προκύπτει τελικά: Α Αχαλ. σ nσ 1 σ σ α n σ 1 α σ Α Α Και έτσι τελικά: χαλ. ο εδ. εδ. ο s εδ. s εδ. σ 1 4αbσ 1 α n 1 α n π d 4 α b π d ο εδ. σο s s χαλ. χαλ. 136

137 Η συνολική αντοχή του συστήματος πριν τη φόρτιση και μετά τη φόρτιση των χαλικοπασσάλων θα είναι: Πριν: u Z T A 3 Μετά: T T T 1α Aγ' Ζσ α A tanφ 4 φ u Z s χαλ. χαλ. Ζ s χαλ. Για να προκύψουν οι ισοδύναμες παράμετροι αντοχής ισοδ., φ ισοδ. θα πρέπει μετά την φόρτιση να ισχύει: T ισοδ. A γ' m Zσο Α tanφ ισοδ. 5 Από εξίσωση των (4) και (5) προκύπτει: 1α ισοδ. u Z s και α γ' Zσ 1 s χαλ. χαλ. Ζ φισοδ. tan tanφχαλ γ' m Ζσο Έτσι η ισοδύναμη αντοχή ισοδ. εξαρτάται μόνο από το λόγο αντικατάστασης α s, ενώ η ισοδύναμη γωνία διατμητικής αντοχής φ ισοδ. εξαρτάται, πλην του λόγου αντικατάστασης α s, και από τη μέση ομοιόμορφη πίεση σ ο και τη γωνία διατμητικής αντοχής του υλικού του χαλικοπασσάλου. Αναλυτικότερα, μετά τη στερεοποίηση, η μετατροπή της αναλαμβανόμενης από το έδαφος σ εδ. σε ενεργό, έχει ως συνέπεια την αύξηση της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής u Z (άρα και της ισοδ. ) ως εξής: Κανονικά στερεοποιημένες (NC) άργιλοι με γνωστό λόγο u p' p' u ΔuZ σ εδ., oπότε τελ. αρχ. αρχ. u uz uz ΔuZ uz σ εδ., και p' 1α 1α 1α σ p' ισοδ. τελ. αρχ. u τελ. s u Z s u Z s εδ. 137

138 Προστερεοποιημένες άργιλοι (OC) με γνωστό (OCR) αρχ. και γ' Zσ σ' OCR γ' Z m εδ. νmax αρχ. m Τότε, μετά τη στερεοποίηση θα ισχύει: OCR τελ. γ' m ZOCR γ' Ζσ m εδ. αρχ. τελ. 0.8 u uz m εδ. τελ. γ' Ζ σ OCR γ' ZOCR 0.8 u m αρχ. 0.8 u γ' m Ζ σεδ. γ' m Ζ OCR τελ. p' γ' NC m Z σ εδ. p' NC αρχ. uz, και p' Τελικά: γ' m ZOCR τελ. τελ. u αρχ. ισοδ. 1αs uz 1αs γ' m Z σεδ. p' γ' NC m Ζ σ εδ Έλεγχος έναντι αστοχίας του χαλικοπασσάλου-εκτίμηση καθιζήσεων μεμονωμένου χαλικοπασσάλου Θα πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσον η τελική τάση στην κεφαλή του χαλικοπασσάλου σ χαλ. υπερβαίνει ή όχι την μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή σ επ. σ F χαλ. νορ. s, όπου σ χαλ. ν ορ. η οριακή πίεση κεφαλής χαλικοπασσάλου για την οποία επέρχεται αστοχίας του χαλικοπασσάλου και F s ο επιθυμητός συντελεστής ασφαλείας (συνήθως F s =1.30 έως.50). Για την εκτίμηση της σ χαλ. επιλέγεται το κατάλληλο προσομοίωμα του πασσάλου με κριτήριο τον τρόπο αστοχίας του. νορ. 138

139 Προσομοίωμα πασσάλου qu=qu/(πd /4) Σύμφωνα με το προσομοίωμα αυτό, ο χαλικοπάσσαλος αστοχεί άρα το οριακό φορτίο κεφαλής του προκύπτει με υπέρβαση της αντοχής αιχμής και της συνολικής αντοχής πλευρικής τριβής του (Σχ. 9.6). L D f s Q u πd 4 q πd χαλ. πdlfs q 4 Άρα u bu q bu Σχήμα 9.6 Προσομοίωμα πασσάλου Q πd L 4L σ f q αc 9 u χαλ. νορ. s bu ul/ ul πd d χαλ. πd χαλ. χαλ. 4 4 όπου: α: Ο συντελεστής συνάφειας u L/ : Η αστράγγιστη διατμητική αντοχή στο μέσον του ύψους L u L : Η αστράγγιστη διατμητική αντοχή στη στάθμη αιχμής των αιωρούμενων χαλικοπασσάλων. Προσομοίωμα τριαξονικού δοκιμίου Κατά το προσομοίωμα αυτό, λόγω πλευρικής εξάπλωσης πέραν του ελαστικού οριακού φορτίου σ ελ. σε βάθος έως 3 D κάτω από την κεφαλή του, ο χαλικοπάσσαλος αστοχεί με τρόπο ανάλογο του τριαξονικού δοκιμίου (Σχ. 9.7), αλλά με αυξανόμενη (και όχι σταθερή όπως στο τριαξονικό δοκίμιο) μέση πλευρική πίεση σ' h1.5d χαλ. από μία αρχική 3D q φ D Σχήμα 9.7 Προσομοίωμα τριαξονικού δοκιμίου 139

140 τιμή ίση με την ουδέτερη ενεργό πίεση σ' Κ h 1.5d ο σ' ν 1.5d έως μια τελική 0 χαλ. ο χαλ. τιμή ίση με την παθητική ώθηση του εδάφους σε στάθμη 1.5 dχαλ. κάτω από την κεφαλή του. Έτσι η μέγιστη τιμή σ' ν oρ. κατά την αστοχία χαλικοπασσάλου σύμφωνα με το προσομοίωμα του τριαξονικού δοκιμίου, υπολογίζεται από τη σχέση: φ σ' Κ σ' tan 45 σ' o χαλ. ν ορ.0 p χαλ. h 1.5 d hp 1.5 d max χαλ. χαλ. Όσον αφορά την τιμή της παθητικής ωθήσεως στη στάθμη 1.5 dχαλ. κάτω από την κεφαλή του χαλικοπασσάλου, υπάρχουν δύο θεωρήσεις: Η θεώρηση απειρομήκους πετάσματος (Greenwood, 1970) σύμφωνα με την οποία: σ' σ' hp 1.5 d ν 1.5 d u 1.5 d χαλ. 0 χαλ. χαλ. Η παραπάνω τιμή και θεώρηση, θεωρούνται μάλλον συντηρητικές. Η θεώρηση «διευρυνόμενης κοιλότητας δοκιμής πρεσσιομέτρου» (Hughes and Withers, 1974) σύμφωνα με την οποία: σ' σ' 4 K σ' 4 o hp1.5d h 1.5d u 1.5d ν 1.5d u 1.5d χαλ. 0 χαλ. χαλ. 0 χαλ. χαλ. Στις παρακάτω σχέσεις θα είναι: u 4 4 χαλ. χαλ. Δ u τελ. 1.5 d u αρχ. 1.5 d u 1.5 dχαλ. σ' h0 1.5 dχαλ. σ p' Προφανώς το προσομοίωμα του τριαξονικού δοκιμίου οδηγεί σε δυσμενέστερη (μικρότερη) τιμή σ' ν op. αφενός μεν στους χαλικοπασσάλους αιχμής (τους εδραζόμενους σε ανθεκτικότερο σχηματισμό στον οποίο q bu 9 ), αφετέρου δε στους αιωρούμενους χαλικοπασσάλους σχετικώς u L μεγάλου μήκους L. Θα πρέπει εδώ να τονιστεί ότι τα αποτελέσματα διαφόρων ερευνητών παρουσιάζονται με αδιαστατοποιημένους συντελεστές σε διάγραμμα «γωνία σ' ν ορ. τριβής φ χαλ. λόγος που εμφανίζεται στο παρακάτω Σχ u εδ. 140

141 Η μορφή αστοχία του μεμονωμένου χαλικοπασσάλου εξαρτάται από πολλούς παράγοντε όπως τη γεωμετρία, το υλικό κατασκευής χαλικοπασσάλου και τα μηχανικά χαρακτηριστικά του εδάφους και επομένως δεν είναι εκ των προτέρων γνωστή. Στην πραγματικότητα, η αστοχία που θα επέλθει θα έχει τη μορφή της αστοχίας η οποία θα εκδηλωθεί πρώτη κατά τη σταδιακή επιβολή του φορτίου. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να δοκιμάζονται όλες οι πιθανές μορφές αστοχίας και να επιλέγεται εκείνη που οδηγεί στο μικρότερο φορτίο αστοχίας. Όσον αφορά τέλος στην εκτίμηση των καθιζήσεων του χαλικοπασσάλου ανάλογα με το θεωρούμενο προσομοίωμα διαφοροποιείται ως εξής: 30 5 Vesi (197) σν/u 0 15 Gibson and Anderson (1961) Hughes and Withers (1974) Hughes at al. (1975) 10 σν Greenwood (1970) Bell (1915) 5 φ u 0 35 ο 40 ο 45 ο Γωνία τριβής φχαλ. Σχήμα 9.8 Γωνία τριβής φχαλ. λόγος σ' νορ u 141

142 Προσομοίωμα πασσάλου Από σχέσεις της θεωρίας ελαστικότητας προκύπτει: Qκεφ. Pult p I p, όπου: Qκεφ. Qεπ. Ε L FS εδ. I p συντελεστής ο οποίος παρέχεται από το Σχ. 9.9 και είναι εξαρτώμενος από το λόγο d L D χαλ Περιοχή χαλικοπασσάλων και από την ακαμψία συστήματος. K E χαλ. του Ε εδ. I p =L/D K Σχήμα 9.9 Εύρεση συντελεστή Ιp Προσομοίωμα τριαξονικού δοκιμίου Στην περίπτωση αυτή, η καθίζηση ρ παρέχεται για πίεση κεφαλής ίση με: Q κεφ. Q επ. σ ν ορ. FS Q ν Δσ' ρ 3 D E κεφ. χαλ. h Από τη γνωστή ελαστική σχέση: Συνήθως για μικρές πιέσεις Q κεφ. Κάτω από το οριακό ελαστικό φορτίο σ ελ., η εικόνα από πλευράς πλευρικών παραμορφώσεων δεν απέχει και πολύ από την ουδέτερη κατάσταση, οπότε μπορεί να θεωρηθεί ότι ισχύει: κεφ. και Δσ' σ' σ' 0 h h h 0 0 χαλ. χαλ. Q ρ 3 D Ε. 14

143 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΛΥΣΕΩΝ ΠΟΥ ΕΞΕΤΑΣΤΗΚΑΝ 10.1 Έλεγχος απευθείας θεμελιώσεως στην επιφανειακή άμμο Στον παρακάτω πίνακα 10.1 εμφανίζονται οι τιμές των συντελεστών ασφαλείας έναντι θραύσεως εδάφους (όπως προέκυψαν με εφαρμογή της θεωρίας Meyerhof Hanna για δίστρωτο σύστημα) αβαθούς θεμελίου διαστάσεων BLD 700. m m εδραζόμενου απευθείας στην επιφανειακή άμμο. Πίνακας 10.1 Διάσταση Μήκος (m) Συντελεστές ασφαλείας έναντι θραύσεως Στατική φόρτιση Σεισμική φόρτιση B 7.00 ΣVκ=1785kN ΣVκ=185kN L ΣΜκ=4375kNm ΣΜκ=7916kNm D 1.5 ΣHκ=700 kn ΣHκ=316 kn FΣΤΑΤ.=1.11< Ανεπαρκής FΣΕΙΣΜ.=0.89<1 Αστοχία Σχόλιο Η λύση απορρίπτεται 143

144 10. Λύσεις βαθειάς θεμελίωσης με πασσάλους Στον παρακάτω πίνακα 10. παρουσιάζονται οι τιμές του οριακού αξονικού φορτίου θραύσεως καθώς και του επιτρεπόμενου αξονικού φορτίου μεμονωμένου πασσάλου για διάφορες διαμέτρους, στάθμες έδρασης και τρόπο κατασκευής καθώς και ο απαιτούμενος, για κάθε περίπτωση, συνολικός αριθμός πασσάλων για τη θεμελίωση του μεσόβαθρου. Ενώ στον πίνακα 10.3 εμφανίζονται τα αποτελέσματα του ελέγχου έκκεντρης φόρτισης πασσαλοομάδων. Πίνακας 10. Διάμετρος (m) Φ50 Φ80 Φ100 Φ10 Τρόπος κατασκευής Εμπηγνυόμενοι Εκσκαφής και Αφαίρεσης Εκσκαφής και Αφαίρεσης Εκσκαφής και Αφαίρεσης Terzaghi DIN 4017 DIN 4017 DIN 4017 Οριακό αξονικό φορτίο Pult (kn) Επιτρεπόμενο αξονικό φορτίο Pεπ (kn) Απαιτούμενος αριθμός πασσάλων n για τη θεμελίωση του μεσόβαθρου Πίνακας 10.3 Αριθμός πασσάλων Διάμετρος πασσάλων (m) Αξονική απόσταση Sx(m) Pmax (kn) Pmin (kn) Παρατηρήσεις Στατική Σεισμική Στατική Σεισμική Απορρίπτεται Λόγω Pmax> Pεπτ Δεκτή 144

145 10.3 Αβαθής θεμελίωση στην επιφανειακή άμμο μετά από προηγούμενη βελτίωση της υποκείμενης μαλακής αργίλου με συνδυασμό προφόρτισης/στραγγιστηρίων Στον παρακάτω πίνακα 10.4 παρουσιάζονται αναλυτικά τα αποτελέσματα των ελέγχων ευστάθειας για διάφορους συνδυασμούς μίας ή και δύο φάσεων κατασκευής της προφόρτισης χωρίς ή με ενισχύσεις καθώς και η μέγιστη πλευρά τετραγωνικού κάνναβου πλαστικών στραγγιστηρίων έτσι ώστε να επέρχεται ποσοστό ακτινικής στερεοποίησης U h =90% (οπότε κατά Carrillo το θα συνολικό ποσοστό U όπως προκύπτει από την σχέση U U U είναι ακόμη μεγαλύτερο) στον μέγιστο απαιτούμενο χρόνο παραμονής προφόρτισης t=3μήνες. Παράλληλα στον πίνακα αυτό εμφανίζονται οι τιμές του συντελεστή ασφαλείας F έναντι γενικής θραύσεως (φέρουσας ικανότητας κατά Meyerhof Hanna) με την αυξημένη τιμή τελ. της αργιλικής στρώσεως καθώς και η τελική αναμενόμενη καθίζηση του μεσόβαθρου. Πίνακας 10.4 Αποτελέσματα ελέγχων ευστάθειας επιχώματος προφορτίσεων/γεωμετρία στραγγιστηρίων h v Κατασκευή επιχώματος σε μια φάση Τυχόν ενισχύσεις Καμία ενίσχυση Ενίσχυση με γεωύφασμα 500kN/m Παραδοχές στραγγιστηρίων Έλεγχος θραύσεως εδάφους για το τελικό αβαθές θεμέλιο για δίστρωτο σύστημα Καθίζηση τελικού αβαθούς θεμελίου Γεωμετρικά και εδαφικά χαρακτηριστικά hεπ=7.0m II = 15kPa u o R=3v KR-s=KR/ l=h/(διπλή) -4 K R/ w=10 Uh=90% για t=3μήνες Στατική φόρτιση Σεισμική φόρτιση S=SI+SII+SIII= =6.14m Ελάχιστο συντελεστής ασφαλείας Fmin δυσμενέστερου κύκλου Fmin=1.05 Απορρίπτεται Fmin=1.33 Δεκτή Απαιτούμενη πλευρά S τετραγωνικού καννάβου S=1.30m F=1.81< Κρίνεται οριακά ανεπαρκής F=1.0 >1 Κρίνεται οριακά ανεπαρκής Λύση οριακά απορρίπτεται 145

146 10.4 Αβαθής θεμελίωση στην επιφανειακή άμμο μετά από προηγούμενη βελτίωση/ενίσχυση της υποκείμενης αργίλου με προφόρτιση και χαλικοπασσάλους Στον παρακάτω πίνακα 10.5 εμφανίζονται: 1. Τα γεωμετρικά και φορτικά στοιχεία του δικτύου χαλικοπασσάλων και οι αντίστοιχες ισοδύναμες παράμετροι * και φ* για κάθε επιμέρους περιοχή. Ο ελάχιστος συντελεστής ασφαλείας F min από έλεγχο κύκλων ολίσθησης υπό το φορτίου του επιχώματος στο ενισχυμένο-βελτιωμένο έδαφος 3. Ο συντελεστής ασφαλείας F έναντι θραύσεως του δίστρωτου συστήματος υπό το τελικό φορτίο του αβαθούς θεμελίου του βάθρου 4. Η τελική αναμενόμενη καθίζηση του αβαθούς θεμελίου του βάθρου Πίνακας 10.5 Αποτελέσματα λύσεων με ενίσχυση βελτίωση της αργίλου με συνδυασμό προφόρτισης-χαλικοπασσάλων Γεωμετρικά και φορτικά στοιχεία δικτύου χαλικοπασσάλων/ επιχώματος dχαλ=0.8m φχαλ=40 ο Τετ. Κάνναβος S=.10m as=0.13 Y=0.57 n=6.68 σχαλ= 3.8σο σεδ=0.57σο hεπ=7m φεπ=3 ο Λειτουργία χαλικοπασσάλων ως στραγγιστηρίων Έλεγχος θραύσεως κεφαλής χαλικοπασσάλων Ισοδύναμες παράμετροι *, φ* αργίλου Κάτω από στέψη (Ι) * I = 5kPa * ο φ Ι =17 Κάτω από πρανή (ΙΙ) * ΙI =19kPa * ο φ II = Κάτω από τους πόδες (ΙΙΙ) * III =13kPa * o φ IIΙ =6.3 Ελάχιστος συντελεστής ασφαλείας από κύκλους ολίσθησης Fmin=1.61 Απαιτούμενος χρόνος παραμονής προφορτίσεως Στάθμη:-3.45 σhp=146.45kpa χαλ σ νορ =676.66kPa Τελικός έλεγχος αβαθούς θεμελίου στο βελτιωμένο ενισχυμένο έδαφος Συντελεστής ασφαλείας έναντι θραύσεως F Στατική Σεισμική φόρτιση φόρτιση F=3.7 F=.87 Καθίζηση S=SI+SII+SIII= = =4.9 5m Λύση Δεκτή t=0.μήνες <3μήνες χαλ νορ σ F= =1.45>1.0 σ χαλ 146

147 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Από όλες τις εναλλακτικές λύσεις που εξετάστηκαν προέκυψε ότι η προφόρτιση με επίχωμα ύψους 7m ενισχυμένου με ένα γεωύφασμα 500kN/m αλλά όχι σε βαθμό τέτοιο ώστε να καθιστά ασφαλή την εκ των υστέρων έδραση του μεσόβαθρου με αβαθές θεμέλιο στην επιφανειακή άμμο. Έτσι, ως μοναδικές αποδεκτές εναλλακτικές λύσεις θεμελιώσεως προκύπτουν: 1. Η βαθειά θεμελίωση με 6 πασσάλου Φ10 εδραζόμενους σε στάθμη -16m. Η λύση ενίσχυσης της μαλακής αργίλου με δίκτυο χαλικοπασσάλων d=80m σε τετραγωνικό κάνναβο πλευράς s=.10m και στη συνέχεια επιβολή προφόρτισης h επ. =7m σε μία φάση και μετά την πάροδο ενός (1) μηνός αφαίρεση της προφορτίσεως και έδραση του μεσόβαθρου με αβαθές θεμέλιο BxLxD=7mx15mx1.5m στην επιφανειακή άμμο. 147

148 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.1 Τοπογραφικό διάγραμμα 7m 15m L=30m B=15m Εθνική Οδός Επαρχιακή Οδός Γεώτρηση -1- Γεώτρηση -- Πενετρομέτρηση Τοπογραφικό διάγραμμα 1:

149 Π. Εδαφοτεχνικές τομές 149

150 150

151 Π.3 Τομή πενετρομέτρησης ` 151

152 Π.4 Αναλυτικοί υπολογισμοί εναλλακτικών λύσεων Γεωμετρικά στοιχεία και στρωματογραφία ΣV κ Η τρχ 5m ΣΜ 0.00 N(1)=15 γ1=18,9kn/m 3 φ1=33 ο Εs=9335kPa D=1,5m K B=7m γ=18,5kn/m 3 Cu=15kPa C=0.35 Cr= N(3)=36 Γ3=0kN/m 3 Φ3=34 ο Εs=100kPa -.00 Φορτίσεις Στατική φόρτιση ΣV 9500 P 385 G : ίδιο βαρ. 1785kN k στατ.ανωδ. θ ΣH H 700kN k k τρχ ΣM kNm Σεισμική φόρτιση ΣV 9000 P 385 G : ίδιο βαρ. 185kN * k σεισμ.ανωδ. θ * k * k τρχ ΣH H / kN ΣM / / 7916kNm 15

153 Π.4.1 Απευθείας αβαθής Φέρουσα ικανότητα πέδιλου Φέρουσα ικανότητα πέδιλου διαστάσεων BxL με L>B σε δίστρωτο σχηματισμό, με μη συνεκτική ανώτερη στρώση (άμμος μέσης πυκνότητας) και συνεκτική κατώτερη στρώση (άργιλος) Επίλυση κατά Meyerhof και Hanna (1978) p u1 : οριακή φέρουσα ικανότητα του πέδιλου θεωρούμενου ως εδραζόμενου στο έδαφος (μεγάλου πάχους)1 (κοκκώδες με γωνία τριβής φ) p u : οριακή φέρουσα ικανότητα του πέδιλου θεωρούμενου ως εδραζόμενου στο έδαφος (άργιλος με u ) χωρίς την παρουσία του εδάφους 1 p qγ D N i 0.5γ B' N L u1 1 q q 1 γ γ p C N S d i qγ D N S d i u u 1 q q q q γ1 =0, φ 0 γ 0, φ=0 θ pu Έδαφος 1 κοκκώδες Έδαφος άργιλος Οριακή φέρουσα ικανότητα του πέδιλου στο δίστρωτο έδαφος: D Η pu min p u1,pu γ1η1 osθ Ksistanφ1 H Β' Υπολογισμός συντελεστών α) q=0 (εξωτερική φόρτιση) β) φ=33 ο γωνία τριβής, tanφ=0.649 γ) Συντελεστές φέρουσας ικανότητας εδαφικής αντίστασης Ν =5.10 για φ=0 Ν q =1 για φ=0 Ν q =6.31για φ=33 ο N γ =6.58 για φ=33 ο 153

154 δ) Συντελεστές λοξότητας της φόρτισης κλίση φορτίου Υπό στατική φόρτιση o tan θ θ και osθ=0.998 θ i iq θ iγ 1 1 0,819 για φ>10 φ 33 Υπό σεισμική φόρτιση o tan θ θ και osθ=0.983 θ i iq θ iγ για φ>10 φ 33 ε) Υπολογισμός της Β (ενεργά μήκη) Υπό στατική φόρτιση ο ο H k P u θ H k P u θ V u V u ΣΜ 4375 k B' Bek B m ΣVk 1785 Υπό σεισμική φόρτιση ΣΜ 7916 B * ' B e B m 185 * k k * ΣVk στ) Συντελεστές σχήματος πέδιλου Υπό στατική φόρτιση B' φ L S S S 1, φ 0 S 10.K p όπου Κp tan 45 1, φ 0 q γ 154

155 Υπό σεισμική φόρτιση B*' S 1 0.K p L S S 1, φ 0 q γ ζ) Συντελεστές βάθους D Υπό στατική φόρτιση γ q D 1.5 d 10. Kp 1d B' d d 1 για φ=0 Υπό σεισμική φόρτιση D 1.5 d B*' d d 1 για φ=0 γ q η) Συντελεστής απόκλισης του φορτίου από την κατακόρυφο (γωνία θ) Υπό στατική φόρτιση θ 3,133 i 0.95 s Υπό σεισμική φόρτιση s ο θ i 0.78 ο θ) Συντελεστής διατρήσεως ανώτερης εδαφικής στρώσης προκύπτει ως συνάρτηση του συντελεστή δ/φ * u * u1 p π Cu δ / φ 0.3 Κs 4 p 0.5γ ΒΝ γ Φέρουσα ικανότητα πέδιλου υπό στατική φόρτιση pu1 q γ1d Nq iq 0.5γ1 B' Nγ Lγ kN / m 155

156 u u 1 q q q q p C N S d i qγ D N S d i kN/m min1190.4, u D Η pu minp u1,pu γ1η1 osθ Ksistanφ1 H Β' Άρα p 150.7kN / m Οριακό κατακόρυφο φορτίο V p B' L' kN u u Έλεγχος επάρκειας με την μέθοδο του συνολικού συντελεστή ασφαλείας (F s )= V z ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ u ΣV k Φέρουσα ικανότητα πέδιλου υπό σεισμική φόρτιση p q γ D N i 0.5γ B' N L kN / m u1 1 q q 1 γ γ p C N S d i qγ D N S d i 85.34kN/m u u 1 q q q q D Η pu minp u1,pu γ1η1 osθ Ksistanφ1 H Β' min , Άρα p u 15.36kN / m Οριακό κατακόρυφο φορτίο V p B' L' 10738kN u u Έλεγχος επάρκειας με την μέθοδο του συνολικού συντελεστή ασφαλείας (F s )= V ΑΣΤΟΧΙΑ u ΣV k 156

157 Π.4. Λύσεις βαθειάς θεμελίωσης με πασσάλους Πάσσαλος Φ 50 Στάθμη εδράσεως 14.5m Αντοχή αιχμής (Q b ): Qb fb Ab Οριακή μοναδιαία αντίσταση αιχμής (f b ): f 1.3N σ N 0.3γ ΒΝ ' b ν q γ Εμβαδόν διατομής της βάσεως του πασσάλου πβ 4 Κυκλική διατομή διαμέτρου Β Αb Β Τετραγωνική διατομή Β Β Β L Ορθογωνική διατομή Β L Συντελεστές φέρουσας ικανότητας N q Ν (Nq 1) tanφ γ 1 sinφ exp(π tanφ) 1-sinφ q 1 N (Ν 1)tanφ ο όρος αυτός συνήθως είναι αμελητέος Στο εξεταζόμενο στρώμα ΙΙΙ έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με γωνία φ=34 ο, οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Ενεργός κατακόρυφη τάση στην αιχμή του πασσάλου ' σν Συντελεστής φέρουσας ικανότητας από Πίν. 5.1 Nq Επιφάνεια της αιχμής του πασσάλου Αντοχή αιχμής ' b b ν q πβ π 0,5 Αb m 4 4 Q A σ N kN 157

158 Αντοχή πλευρικής τριβής (Q s ): Qs fs As Οριακή τιμή πλευρικής τριβής (f s ): fs a u για συνεκτικά εδάφη (ανάλυση με ολικές τάσεις) ' fs K σν tan δ για μη συνεκτικά εδάφη Παράπλευρος επιφάνεια του πασσάλου: π Β D i Κυκλική διατομή διαμέτρου Β Αs 4 Β D i Τετραγωνική διατομή Β Β (Β L) D i Ορθογωνική διατομή Β L Στο στρώμα Ι έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με γωνία φ=33 ο και D i =3.75m οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Συντελεστής ωθήσεως πασσάλου Κ Για πασσάλους δι εκτοπίσεως με μέση I D έχουμε Κ=1.5 Μέση ενεργός κατακόρυφη τάση ' σν Γωνία τριβής της διεπιφάνειας πασσάλου εδάφους δ' Για πασσάλους από σκυρόδεμα έχουμε δ' 0.5φ Παράπλευρος επιφάνεια του πασσάλου Α π Β D π m s i Αντοχή πλευρικής τριβής Q A K σ tan δ 105,51kN I ' s s ν Στο στρώμα ΙΙ έχουμε μαλακή άργιλο με u =15.0kPa και D i =7m οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Συντελεστής συνάφειας μεταξύ πασσάλου και εδάφους Για u =15kPa από Σχ. 7.3 παίρνουμε a 0.9 Παράπλευρος επιφάνεια του πασσάλου Α π Β D π m s i 158

159 Αντοχή πλευρικής τριβής II Qs As u a 151.kN Στο στρώμα ΙΙΙ έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με γωνία φ=34 ο D i =.5m οπότε σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: και Συντελεστής ωθήσεως πασσάλου Κ Για πασσάλους δι εκτοπίσεως με μέση I D έχουμε Κ= 1.5 Μέση ενεργός κατακόρυφη τάση '.5 σ ν = Γωνία τριβής της διεπιφάνειας πασσάλου εδάφους δ' Για πασσάλους από σκυρόδεμα έχουμε δ' 0.5φ Παράπλευρος επιφάνεια του πασσάλου Α π Β D π m s i Αντοχή πλευρικής τριβής Q A K σ tan δ 3.31kN III ' s s ν Συνολική Αντοχή πλευρικής τριβής Qs Qsi kN Οριακό φορτίο θραύσεως P u P u = Q b + Q s = ,01=> P u = kN αιχ Pεπ κεφ Pεπ (13.515) ΣV n 8 πάσσαλοι επ Pκεφ 159

160 Πάσσαλος Φ 80 Στάθμη εδράσεως 16m Οριακό αξονικό φορτίο πασσάλου (Q u ): Q Q Q A q πdf Δz u pu su p pu su i Αντοχή αιχμής (Q pu ): Qpu qpu Ap Οριακή μοναδιαία αντίσταση αιχμής (q pu ) i Διατομής αιχμής πd π 0.8 Αp 0.503m 4 4 Διάμετρος Βάσεως: 0,80m D.0m D 0.80m min b Μη συνεκτικό στρώμα αιχμής: q 10MPa q 14.4MPa Έλαχιστο μήκος διείσυσης στο φέρον στρώμα αιχμής: t.5m t 4m Ελάχιστο πάχος φέροντος στρώματος κάτω από την αιχμή : h 3D ή 1.50 h και 3D h 3D min b Στο εξεταζόμενο στρώμα ΙΙΙ έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =14.4MPa, επομένως, από Πίνακες 7.5 και 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι αντίστοιχα q pu =.88MPa και f su =115.kPa=0.115MPa. Σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Αντοχή αιχμής Αντοχή πλευρικής τριβής Qpu Ap qpu kN Qsu π Δzi D fsu π kN Στο στρώμα ΙΙ έχουμε μαλακή άργιλο με u =15kPa και από Πίνακα 7.4 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =15kPa. Επομένως, θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu π kN 160

161 Στο εξεταζόμενο στρώμα Ι έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =5.75MPa, επομένως, από τον Πίνακα 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =46kPa. Επομένως θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu π kN Άρα το οριακό αξονικό φορτίο του πασσάλου θα είναι: ΣQsi kN Qu kN κεφ Pεπ ΣV n 10 πάσσαλοι επ Pκεφ 161

162 Πάσσαλος Φ 100 Στάθμη εδράσεως 16m min Παρόμοια με τον πάσσαλο Φ 80 θα έχουμε: Διάμετρος Βάσεως: 0,80m D.0m D 1.00m b Μη συνεκτικό στρώμα αιχμής: q 10MPa q 14.4MPa Έλαχιστο μήκος διείσυσης στο φέρον στρώμα αιχμής: t.5m t 4m Ελάχιστο πάχος φέροντος στρώματος κάτω από την αιχμή : h 3D ή 1.50 h και 3D h 3D min b Στο εξεταζόμενο στρώμα ΙΙΙ έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =14.4MPa, επομένως, από Πίνακες 7.5 και 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι αντίστοιχα q pu =.88MPa και f su =115.kPa=0.115MPa. Σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Αντοχή αιχμής Qpu Ap qpu 61.95kN Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu kN Στο στρώμα ΙΙ έχουμε μαλακή άργιλο με u =15kPa και από Πίνακα 7.4 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =15kPa. Επομένως, θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu 39.87kN Στο εξεταζόμενο στρώμα Ι έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =5.75MPa, επομένως, από τον Πίνακα 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =46kPa. Επομένως θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu kN Άρα το οριακό αξονικό φορτίο του πασσάλου θα είναι: ΣQsi 319.4kN Qu kN κεφ Pεπ ΣV n 8 πάσσαλοι επ Pκεφ 16

163 Πάσσαλος Φ 10 Στάθμη εδράσεως 17m min Παρόμοια με τον πάσσαλο Φ 80 θα έχουμε: Διάμετρος Βάσεως: 0,80m D.0m D 1.0m b Μη συνεκτικό στρώμα αιχμής: q 10MPa q 14.4MPa Έλαχιστο μήκος διείσυσης στο φέρον στρώμα αιχμής: t.5m t 5m Ελάχιστο πάχος φέροντος στρώματος κάτω από την αιχμή : h 3D ή 1.50 h και 3D h 3D min b Στο εξεταζόμενο στρώμα ΙΙΙ έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =14.4MPa, επομένως, από Πίνακες 7.5 και 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι αντίστοιχα q pu =.88MPa και f su =115.kPa=0.115MPa. Σύμφωνα με τα παραπάνω θα έχουμε: Αντοχή αιχμής Qpu Ap qpu KN Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu KN Στο στρώμα ΙΙ έχουμε μαλακή άργιλο με u =15kPa και από Πίνακα 7.4 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =15kPa. Επομένως, θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu kN Στο εξεταζόμενο στρώμα Ι έχουμε άμμο μέσης πυκνότητας με q =5.75MPa, επομένως, από τον Πίνακα 7.3 με γραμμική παρεμβολή παίρνομαι f su =46kPa. Επομένως θα έχουμε: Αντοχή πλευρικής τριβής Qsu π Δzi D fsu kN Άρα το οριακό αξονικό φορτίο του πασσάλου θα είναι: ΣQsi 317.6kN Qu kN κεφ Pεπ 337.4kN n=6 πάσσαλοι 163

164 Έλεγχος έκκεντρης φόρτισης πασσαλοομάδας Πάσσαλοι Φ m Sy=4m ΣVστατ = ( ) = 16535kN ΣVσεισμ = ( ) = 16035kN ΣMστατ = 4375kNm ΣMσεισμ = 7916kNm 15m Sy=4m Sy=4m 1.5m 1.5m Sx=4m 7m 1.5m P Με βάση τον τύπο κατανομής κατακόρυφων φορτίων στους πασσάλους ΣV ΣMx προκύπτει ο παρακάτω πίνακας με τα μέγιστα και max i max/min n Σxi ελάχιστα κατακόρυφα φορτία πασσάλων. Pmax Pmin Pmax Pmin Στατική φόρτιση Σεισμική φόρτιση 81.7kN kN kN kN Η λύση αυτή απορρίπτεται αφού P max >P επ =90.69kN. 164

165 Πάσσαλοι Φ10 15m 1m Sy=6.5m ΣVστατ = ( ) = 1738kN ΣVσεισμ = ( ) = 16738kN ΣMστατ = 4375kNm ΣMσεισμ = 7916kNm Sy=6.5m 1.15m Sx=7.m 9.5m 1.15m 1m P Με βάση τον τύπο κατανομής κατακόρυφων φορτίων στους πασσάλους ΣV ΣMx προκύπτει ο παρακάτω πίνακας με τα μέγιστα και max i max/min n Σxi ελάχιστα κατακόρυφα φορτία πασσάλων. Pmax Pmin Pmax Pmin Στατική φόρτιση Σεισμική φόρτιση kN kN kN 43.1kN Η λύση είναι δεκτή αφού: P max <P επ =300.6kN και P min >0. 165

166 Π.4.3 Βελτίωση αστράγγιστης διατμητικής αντοχής της μαλακής αργιλικής στρώσης λόγω φόρτισης με επίχωμα Η βελτίωση της διατμητικής αντοχής u της αργίλου καθορίζεται με την εξής μεθοδολογία. Η προσαύξηση της ενεργού τάσης Δσ' στο κέντρο Μ της μαλακής αργίλου λόγω επιφόρτισης αυτής από επίχωμα είναι Δσ' 1 Ιz γ Η υ όπου Ι z συντελεστής κατανομής τάσεων εξ αιτίας της τραπεζοειδούς φόρτισης τους επιχώματος εξαρτώμενος από το βάθος z του κέντρου της στρώσης και την απόσταση από τον άξονα του επιχώματος οι τιμές λαμβάνονται από τα νομογραφήματα κατά Perloff 1967 (Elasti solutions for soil and rok mehanis, H.G. Poulos E.H.Davis 1974). z H 7 9 Iz 0.77 L z 0.64 H 7 γ: φαινόμενο βάρους υλικού επίχωσης 1.5kN/m H: ύψος επιχώματος (=7.00m) υ: επιτυγχανόμενος βαθμός στερεοποίησης της εξεταζόμενης στρώσης εξαρτώμενος από το χρονικό διάστημα που έχει περιέλθει από την επιβολή της φόρτισης. 9,00m 7,00m 30 ο 30 ο 30,00m Z=8.5m 166

167 Εκτιμάται η προσαύξηση της αστράγγιστης u βάσει της σχέσης Δ u =K * Δσ 1 όπου Κ* συντελεστής κυμαινόμενος μεταξύ τιμών 0.13 έως 0.1 αντίστοιχα για δείκτη πλαστικότητας PL από 5 έως 7 ή όριο υδαρότητας από 0 έως 50. Στη στρώση μαλακής αργίλου έχουμε PL=5.1 μέσος όρος και δείκτη υδαρότητας LL=39.5 μέσος όρος. (Elementary Mehanis of soil Behaviour, J. Biarez, P.V. Hiher, E.C. Paris). Επίσης η τιμή Κ για κανονικά στερεοποιημένα αργιλικά εδάφη, μπορεί να υπολογιστεί από την σχέση Κ PL Σημειώνεται ότι η κατανομή των τάσεων Δσ 1 δεν είναι ομοιόμορφη καθ όλον το πλάτος του επιχώματος. Η τιμή Ιz λαμβάνεται χωρίζοντας τις μαλακές στρώσεις σε τρία ή περισσότερα τμήματα κατά πλάτος κάτω από το κυρίως σώμα. Υπολογισμός της C u στο μέσον (Μ) της αργιλικής στρώσης σ' kN / m νom C 15 p' u 0.17 Δ I γ Η 0,77 1, ,88kN/m M σz επιχ Μ v τελ προφ σ' 115,88 86,75 0,63kN / m οπότε σ' Δσ' σ' ν0 ν OCR OCR.33 νο 0.8 Cu 0.17 OCR kPa 167

168 168

169 169

170 170

171 171

172 Έλεγχος φέρουσας ικανότητας του πέδιλου μετά την βελτίωση της διατμητικής αντοχής u (λόγω προφόρτισης) Έλεγχος υπό στατική φόρτιση Επίλυση κατά Meyerhof και Hanna (1978) D Η pu p u1,pu γ1η1 osθ Kitanφ s s 1 H Β' p u1 : οριακή φέρουσα ικανότητα του πέδιλου θεωρούμενου ως εδραζόμενου σε μεγάλου πάχους έδαφος 1 (κοκκώδες με γωνία τριβής φ) p q γ D N i 0.5γ B' N L u1 1 q q 1 γ γ q 0 εξωτερική φόρτιση γ κορ 18,9kN/m 3 Συτνελεστές φέρουσας ικανότητας για φ=33 Ν 6.31 q N 6.58 γ Συντελεστές λοξότητας i iq ο 3,133 για φ=33 iγ 1 0,819 φ 10 Β' Βe οπότε p u1 k kN / m 33 0 p u : οριακή φέρουσα ικανότητα του πέδιλου θεωρούμενου ως εδραζόμενου στο έδαφος (άργιλος με C u = 9.01kPa) χωρίς παρουσία του εδάφους 1 17

173 p C N S d i qγ D N S d i C s u u 1 q q q q u q q γ u 9.01kPa N 5.10 για φ=0 B' S 1 0.K p L S S 1για φ=0 q γ Ν 1για φ=0 d d d 1 για φ=0 q i i οπότε p kN/m Υπολογισμός της οριακής φέρουσας ικανότητας υπό στατική φόρτιση D Η pu minp u1,pu γ1η1 osθ Kitanφ s s 1 H Β' p π Gu 0.18 p 0.5γ BN s * u * u1 u 1 γ δ/φ0.43k 5 i 0.95 για θ=3,113 p min , 45.5 s ο Έλεγχος επάρκειας υπό στατική φόρτιση για G u =9.01 V p B' L' 359.8kN u V ΣV u στατ κ u 1.81 Αν πληρούνται ο σεισμικός έλεγχος και οι καθιζήσεις εντός ανεκτών ορίων Δεκτή Έλεγχος επάρκειας με την μέθοδο του συνολικού συντελεστή ασφαλείας (F s )= V z ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ u ΣV k 173

174 Έλεγχος υπό σεισμική φόρτιση Υπολογισμός της p u1 p q γ D N i 0.5γ B' N L u1 1 q q 1 γ γ q 0 εξωτερικήφόρτιση γ κορ 18,9kN/m 3 Συτνελεστές φέρουσας ικανότητας για φ=33 Ν 6.31 q N 6.58 γ 316 tanθ θ Συντελεστές λοξότητας i iq iγ 1 0, B' 6.036m οπότε p u kN / m Υπολογισμός p u p C N S d i qγ D N S d i C γ s u u 1 q q q q u q γ u 9.01kPa N 5.10 για φ=0 S S S 1για φ=0 d γ d d 1 για φ=0 q i i οπότε p 148,48kN/m 174

175 Υπολογισμός της p u D Η pu minp u1,pu γ1η1 osθ Ksistanφ1 H Β' p π Gu 0.18 p 0.5γ BN s * u * u1 u 1 γ δ/φ0.5k 5 i 0.78 για θ= s p min , ,50kN / m Έλεγχος επάρκειας V p B' L' kN u V ΣV u u σεισμ κ ο 175

176 Καθιζήσεις Προσδιορισμός ζωνών υπολογισμού 0.00 N γ φ I κορ Ι Ι SI KN/m 33 Ε 9335 KPa ο 3 1,5 1,5 1,5 1,5 z=0.65 z=1.875 z= γ κορ IΙ uii II rii KN/m C KPa C 035. C z=4.75 z=6.75 z= z=1.5 N γ φ I Ι κορ Ι SI KN/m 34 ο Ε 100 KPa z= z=

177 Α A B Σημείο υπολογισμού καθιζήσεων 7.5m C 7.5m Λόγοι m=b/z, n=l/z και τάσης σ z /q 3.5m 3.5m 177

178 Υπολογισμός καθιζήσεων μετά την προφόρτιση Στρώση Ι Μετά την προφόρτιση E s1 1.35E αρχ οπότε από τον πίνακα υπολογισμού των καθιζήσεων έχουμε καθίζηση: S1 ΣSi 3.57m 1.35 Στρώση ΙΙΙ Μετά την προφόρτιση E s3 1.35E αρχ οπότε από τον πίνακα υπολογισμού των καθιζήσεων έχουμε καθίζηση: S3 ΣSi 0.83m 1.35 Στρώση ΙΙ Για να υπολογίσουμε την καθίζηση συγκρίνουμε σε κάθε ζώνη Δσ m με το Δσ οπότε υπολογίζουμε κατ αρχήν τα επιχ πλ z i zi Δσ επιχ z m εφ όσον από τον πίνακα υπολογισμού των καθιζήσεων γνωρίζουμε ότι Δσ 88kN / m, Δσ 64.7kN / m, Δσ 46.6kN / m πλ πλ πλ z1 z z3 i Τα Δσ επιχ z m υπολογίζονται με το διάγραμμα των H.C. Poulos E.H. Davis i zi H 7 I 0.57 Δσ m = kN / m L 9/ 0.64 H 7 επιχ m1 z 1 z H 7 I 0.55 Δσ m = kN / m L 9/ 0.64 H 7 επιχ m z z H 7 επιχ Im Δσz m 1= kN / m L 9/ 0.64 H 7 178

179 Δσ επιχ 1 m =85.8kN / m και Δσ 88kN / m Δσ m Δσ οπότε: πλ επιχ πλ z1 1 z1 C σ' Δσm C σ' Δσ S h log h log v νo 1 νo z1 1 o o 1eo σ' ν o 1eo σ' ν oδσmz log 00 log =1.7m Δσ επιχ m =8.8kN/m και Δσ 64,7kN/m Δσ m Δσ οπότε: πλ επιχ πλ z z C σ' Δσ v νo z S1 ho log 1.06m 1 eo σ' ν o Δσ επιχ 3 m =79.76kN/m και Δσ 46,6kN/m Δσ m Δσ οπότε: πλ επιχ πλ z3 3 z3 C σ' Δσ v νo z3 S1 ho log 1.03m 1 eo σ' ν o Άρα συνολική καθίζηση αργιλικού στρώματος ΙΙ είναι: SII S1 S S m Συνολική καθίζηση: SΟλ SI SII SIII m 3 Άρα Τελική Καθίζηση: Sτελ Soλ 6.14m 4 179

180 Ενίσχυση εδάφους με χαλικοπασσάλους Παράμετροι σχεδιασμού Επιλέγουμε οι χαλικοπάσσαλοι να κατασκευαστούν σε τριγωνικό κάνναβο με απόσταση μεταξύ τους S=.10 «ακτίνα επιρροής» De= Διάμετρος D=0.80m χαλικοπασσάλου, λόγος (συντελεστής) αντικατάστασης α s : S.10m s χαλ e e α A /Α D/D Για τριγωνικό κάνναβο α 0.91 D / S / s Το αντίστροφο του λόγου αντικατάστασης είναι A/A 1/α 7,58 Από το νομογράφημα του Priebe: iχαλ D 0 Α D s Δ 0.5 Α ο i φ 40 A Α Α Δ 7,58 0,5 7,83, οπότε: Ai A τελ i Αι A ο 7.38, φ=40 β 1,75 y 0.57 Ai τελ 1 όπου : β ο συντελεστής βελτίωσης εδάφους β= και y y συντελεστής μείωσης των καθιζήσεων 1 1a p 1 y s Υ n po nas 1as as n

181 181

182 18

183 183

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ. Κεφάλαιο 4. Εδαφομηχανική - Μαραγκός Ν. (2009) σελ. 4.2

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ. Κεφάλαιο 4. Εδαφομηχανική - Μαραγκός Ν. (2009) σελ. 4.2 ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Κεφάλαιο 4 Προσδιορισμός συνθηκών υπεδάφους Επιτόπου δοκιμές Είδη θεμελίωσης Εδαφομηχανική - Μαραγκός Ν. (2009) σελ. 4.1 Προσδιορισμός των συνθηκών υπεδάφους Με δειγματοληπτικές γεωτρήσεις

Διαβάστε περισσότερα

Θεμελιώσεις τεχνικών έργων. Νικόλαος Σαμπατακάκης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Θεμελιώσεις τεχνικών έργων. Νικόλαος Σαμπατακάκης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας Θεμελιώσεις τεχνικών έργων Νικόλαος Σαμπατακάκης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας Ορισμός Θεμελίωση (foundation) είναι το κατώτερο τμήμα μιας κατασκευής και αποτελεί τον τρόπο διάταξης των δομικών

Διαβάστε περισσότερα

ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ - ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ "Α"

ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ - ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ Α Ε. Μ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Ι (Τμήμα Μ-Ω) Ακαδ. έτος 007-08 5 Ιανουαρίου 008 Διάρκεια: :30 ώρες ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

Διαβάστε περισσότερα

Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι

Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι Άσκηση 4η Χρήση των Αποτελεσμάτων

Διαβάστε περισσότερα

Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι

Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ Εργαστήρια Τεχνικής Γεωλογίας Ι Άσκηση 3η Χρήση των Αποτελεσμάτων

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ εκέµβριος 2006 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ 1. Ε ΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ Γίνεται µε τους εξής τρόπους: 1.1. Γεωτρύπανο 1.2. Στατικό Πενετρόµετρο Ολλανδικού Τύπου 1.3. Επίπεδο Ντιλατόµετρο Marchetti 1.4. Πρεσσιόµετρο

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 2005-06 ΔΙΑΛΕΞΗ 8β Θεμελιώσεις με πασσάλους : Αξονική φέρουσα ικανότητα εμπηγνυόμενων πασσάλων με στατικούς τύπους 25.12.2005

Διαβάστε περισσότερα

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Θεμελιώσεις Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά Το πρόβλημα Γεωτεχνική Επιστήμη Συνήθη προβλήματα Μέσο έδρασης των κατασκευών (θεμελιώσεις) Μέσο που πρέπει

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΥΠΕ ΑΦΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΥΠΕ ΑΦΟΥΣ Η Έρευνα του Υπεδάφους Σελίδα 1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11 Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΥΠΕ ΑΦΟΥΣ 11.1 Εισαγωγή Τα εδαφικά υλικά, σαν φυσικά υλικά, εµφανίζουν σηµαντική ανοµοιογένεια. Ειδικότερα, η συµπεριφορά τους ποικίλλει όχι µόνο

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 006-07 ΔΙΑΛΕΞΗ 6 Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων : Υπολογισμός καθιζήσεων σε αμμώδη εδάφη 0.1.006 Υπολογισμός καθιζήσεων σε

Διαβάστε περισσότερα

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ Αντικείμενο της Άσκησης ης Η παρουσίαση της διαδικασίας εκτέλεσης

Διαβάστε περισσότερα

Γεωτεχνική Διερεύνηση Υπεδάφους. Αφήγηση από: Δρ. Κώστα Σαχπάζη

Γεωτεχνική Διερεύνηση Υπεδάφους. Αφήγηση από: Δρ. Κώστα Σαχπάζη 1 Αυτή είναι μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια αυτοτελής ενότητα εκμάθησης στο γνωστικό αντικείμενο της Γεωτεχνικής Διερεύνησης του Υπεδάφους. Παρακαλώ «δέστε τις ζώνες σας». Καθίστε πίσω αναπαυτικά,

Διαβάστε περισσότερα

Εδαφομηχανική. Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής

Εδαφομηχανική. Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Εδαφομηχανική Μηχανική συμπεριφορά: - Σχέσεις τάσεων και παραμορφώσεων - Μονοδιάστατη Συμπίεση - Αστοχία και διατμητική αντοχή Παραμορφώσεις σε συνεχή μέσα ε vol =-dv/v=ε

Διαβάστε περισσότερα

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά Βασικές εξισώσεις

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά Βασικές εξισώσεις Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Θεμελιώσεις Φέρουσα Ικανότητα επιφανειακών θεμελιώσεων Γενικά Βασικές εξισώσεις Φέρουσα Ικανότητα Επιφανειακών θεμελιώσεων (πεδίλων) Φέρουσα Ικανότητα Τάσεις κάτω από το

Διαβάστε περισσότερα

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ Αντικείμενο της Άσκησης ης Η παρουσίαση της διαδικασίας εκτέλεσης

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 25-6 ΔΙΑΛΕΞΗ 9 Θεμελιώσεις με πασσάλους Αξονική φέρουσα ικανότητα έγχυτων πασσάλων 21.12.25 2. Αξονική φέρουσα ικανότητα μεμονωμένου

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ (γιατί υπάρχουν οι γεωτεχνικοί µελετητές;)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ (γιατί υπάρχουν οι γεωτεχνικοί µελετητές;) Απρίλιος 2008 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ (γιατί υπάρχουν οι γεωτεχνικοί µελετητές;) Τι είναι η Εδαφοµηχανική και τι είναι Γεωτεχνική Μελέτη; Ετοιµολογία: Γεωτεχνική: Επιθετικός προσδιορισµός που χαρακτηρίζει

Διαβάστε περισσότερα

ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΔΑΦΟΥΣ

ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΔΑΦΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Διδάσκων: Κωνσταντίνος Λουπασάκης,

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ:

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ: Αντοχή Εδαφών Επιστημονικός Συνεργάτης: Δρ. Αλέξανδρος Βαλσαμής, Πολιτικός Μηχανικός Εργαστηριακός Υπεύθυνος: Παναγιώτης Καλαντζάκης, Καθηγητής Εφαρμογών Εργαστηριακοί

Διαβάστε περισσότερα

4-1 ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΠΣ - ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΤΡΗΘΕΙΣΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΘΕΙΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

4-1 ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΠΣ - ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΤΡΗΘΕΙΣΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΘΕΙΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ 4-1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΠΣ - ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΤΡΗΘΕΙΣΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΘΕΙΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ 4.1. ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των μετρήσεων, πραγματοποιήθηκε αριθμητική ανάλυση του

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 2005-06 ΔΙΑΛΕΞΗ 8γ Θεμελιώσεις με πασσάλους Υπολογισμός αξονικής φέρουσας ικανότητας μέσω : Αποτελεσμάτων επιτόπου δοκιμών Αξιοποίησης

Διαβάστε περισσότερα

Τελική γραπτή εξέταση διάρκειας 2,5 ωρών

Τελική γραπτή εξέταση διάρκειας 2,5 ωρών τηλ: 410-74178, fax: 410-74169, www.uth.gr Τελική γραπτή εξέταση διάρκειας,5 ωρών Ονοματεπώνυμο: Αριθμός Μητρώου Φοιτητή: Μάθημα: Εδαφομηχανική Ι, 5 ο εξάμηνο. Διδάσκων: Ιωάννης-Ορέστης Σ. Γεωργόπουλος,

Διαβάστε περισσότερα

«γεωλογικοί σχηματισμοί» - «γεωϋλικά» όρια εδάφους και βράχου

«γεωλογικοί σχηματισμοί» - «γεωϋλικά» όρια εδάφους και βράχου «γεωλογικοί σχηματισμοί» - «γεωϋλικά» έδαφος (soil) είναι ένα φυσικό σύνολο ορυκτών κόκκων που μπορούν να διαχωριστούν με απλές μηχανικές μεθόδους (π.χ. ανακίνηση μέσα στο νερό) όλα τα υπόλοιπα φυσικά

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 2005-06 ΔΙΑΛΕΞΗ 5 Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων : Υπολογισμός καθιζήσεων σε αργιλικά εδάφη 02.11.2005 Υπολογισμός καθιζήσεων

Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΕΡΕΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΑΘΙΖΗΣΕΙΣ

ΣΤΕΡΕΟΠΟΙΗΣΗ - ΚΑΘΙΖΗΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Διδάσκων: Κωνσταντίνος Λουπασάκης,

Διαβάστε περισσότερα

«ΜΕΓΑΛΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΙΘΟΡΕΑΣ ΔΟΜΟΚΟΥ»

«ΜΕΓΑΛΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΙΘΟΡΕΑΣ ΔΟΜΟΚΟΥ» Βελτίωση Eδάφους για την Έδραση των Επιχωμάτων της ΝΣΓΥΤ στο Τμήμα Τιθορέα Λειανοκλάδι με τη Mέθοδο της Bαθιάς Aνάμιξης (Deep Mixing) Παπαχαραλάμπους Γιώργος, Πολιτικός Μηχανικός M.Sc. Σωτηρόπουλος Ηλίας,

Διαβάστε περισσότερα

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ, ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΑΓΟΡΙΤΣΑ ΜΑΡΙΝΑ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Κεφάλαιο 1 Εισαγωγή Ταξινόμηση εδαφών Εδαφομηχανική - Μαραγκός Ν. (2009). Προσθήκες Κίρτας Ε. (2010) σελ. 1.1 ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Η Εδαφομηχανική ασχολείται με τη μελέτη της συμπεριφοράς του εδάφους

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 006-07 ΔΙΑΛΕΞΗ 6 Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων : Υπολογισμός καθιζήσεων σε αμμώδη εδάφη 5.10.007 Υπολογισμός καθιζήσεων

Διαβάστε περισσότερα

Ευρωκώδικας 7 ENV 1997 Γεωτεχνικός Σχεδιασµός

Ευρωκώδικας 7 ENV 1997 Γεωτεχνικός Σχεδιασµός Ευρωκώδικας 7 ENV 1997 Γεωτεχνικός Σχεδιασµός 1. Αντικείµενο των Ευρωκωδίκων Οι οµικοί Ευρωκώδικες αποτελούν µια οµάδα προτύπων για τον στατικό και γεωτεχνικό σχεδιασµό κτιρίων και έργων πολιτικού µηχανικού.

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕΡΟΣ Β Βελτίωση Ενίσχυση εδαφών

ΜΕΡΟΣ Β Βελτίωση Ενίσχυση εδαφών ΜΕΡΟΣ Β Βελτίωση Ενίσχυση εδαφών Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 1 5. ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΜΕΘΟ ΩΝ Βελτίωσης Ενίσχυσης εδαφών Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. MΑΡΤΙΟΣ 2009 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Διαβάστε περισσότερα

Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. 6.2 Δά Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης. 6.3 Συνδυασμός Προφόρτισης με Στραγγιστήρια. 6.4 Σταδιακή Προφόρτιση

Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. 6.2 Δά Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης. 6.3 Συνδυασμός Προφόρτισης με Στραγγιστήρια. 6.4 Σταδιακή Προφόρτιση 6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ (αργιλικών εδαφών) Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 016 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ε 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ 6. Δά Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6.3 Συνδυασμός

Διαβάστε περισσότερα

Υπόδειξη: Στην ισότροπη γραμμική ελαστικότητα, οι τάσεις με τις αντίστοιχες παραμορφώσεις συνδέονται μέσω των κάτωθι σχέσεων:

Υπόδειξη: Στην ισότροπη γραμμική ελαστικότητα, οι τάσεις με τις αντίστοιχες παραμορφώσεις συνδέονται μέσω των κάτωθι σχέσεων: Μάθημα: Εδαφομηχανική Ι, 5 ο εξάμηνο. Διδάσκων: Ιωάννης Ορέστης Σ. Γεωργόπουλος, Π.Δ.407/80, Δρ Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. Θεματική περιοχή: Σχέσεις τάσεων παραμορφώσεων στο έδαφος. Ημερομηνία: Δευτέρα

Διαβάστε περισσότερα

ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΡΟΤΥΠΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ (S.P.T.) ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ

ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΡΟΤΥΠΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ (S.P.T.) ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ MΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝ. ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9, 157 80 ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΑΘΗΝΑ NATIONAL TECHNICAL

Διαβάστε περισσότερα

Ν. Σαμπατακάκης Αν. Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

Ν. Σαμπατακάκης Αν. Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ Ε ΑΦΩΝ «βελτίωση & ενίσχυση» εδαφών η αύξηση της φέρουσας ικανότητας του εδάφους και η μείωση του εύρους των αναμενόμενων καθιζήσεων ποία εδάφη χρειάζονται βελτίωση??? ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ

Διαβάστε περισσότερα

2.5. ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ

2.5. ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ 2.5. ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ 2.5.1. Εισαγωγή Το έδαφος περιέχει κόκκους διαφόρων μεγεθών και σε διάταξη που ποικίλλει. Από αυτή τη σύνθεση και τη δομή του εξαρτώνται οι μηχανικές του ιδιότητες,

Διαβάστε περισσότερα

Επαναληπτικές Ερωτήσεις στην Ύλη του Μαθήματος. Ιανουάριος 2011

Επαναληπτικές Ερωτήσεις στην Ύλη του Μαθήματος. Ιανουάριος 2011 ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗΔ Α Φ Ο Μ Α Ν Ι Κ Η Επαναληπτικές Ερωτήσεις στην Ύλη του Μαθήματος Ι Ελέγξτε τις γνώσεις σας με τις παρακάτω ερωτήσεις οι οποίες συνοψίζουν τα βασικά σημεία του κάθε κεφαλαίου. Γ. Μπουκοβάλας

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 005-06 ΔΙΑΛΕΞΗ 13 Θεμελιώσεις με πασσάλους : Εγκάρσια φόρτιση πασσάλων 1.05.005 1. Κατηγορίες πασσάλων. Αξονική φέρουσα ικανότητα

Διαβάστε περισσότερα

AΡΧΙΚΕΣ ή ΓΕΩΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ

AΡΧΙΚΕΣ ή ΓΕΩΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Διδάσκων: Κωνσταντίνος Λουπασάκης,

Διαβάστε περισσότερα

Μηχανική Συμπεριφορά Εδαφών. Νικόλαος Σαμπατακάκης Νικόλαος Δεπούντης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Μηχανική Συμπεριφορά Εδαφών. Νικόλαος Σαμπατακάκης Νικόλαος Δεπούντης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας Μηχανική Συμπεριφορά Εδαφών Νικόλαος Σαμπατακάκης Νικόλαος Δεπούντης Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας Σκοποί ενότητας Η κατανόηση των βασικών χαρακτηριστικών του εδάφους που οριοθετούν τη μηχανική

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΑΧΟΜΑΖΑΣ

ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΑΧΟΜΑΖΑΣ ΑΝΤΟΧΗ ΤΗΣ ΒΡΑΧΟΜΑΖΑΣ ΟΡΙΣΜΟΙ ΑΝΤΟΧΗ = Οριακή αντίδραση ενός στερεού μέσου έναντι ασκούμενης επιφόρτισης F F F F / A ΑΝΤΟΧΗ [Φέρουσα Ικανότητα] = Max F / Διατομή (Α) ΑΝΤΟΧΗ = Μέτρο (δείκτης) ικανότητας

Διαβάστε περισσότερα

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ

ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9 15780 ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ & ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Διδάσκοντες: Βασίλειος Παπαδόπουλος,

Διαβάστε περισσότερα

Θ Ε Μ Ε Λ Ι Ω Σ Ε Ι Σ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Θ Ε Μ Ε Λ Ι Ω Σ Ε Ι Σ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυµα Σερρών Σχολή Τεχνολογικών Εφαρµογών Τµήµα Πολιτικών οµικών Έργων Θ Ε Μ Ε Λ Ι Ω Σ Ε Ι Σ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Βαθιές θεµελιώσεις ιδάσκων: Κίρτας Εµµανουήλ Σέρρες, Σεπτέµβριος 2010 1

Διαβάστε περισσότερα

.. - : (5.. ) 2. (i) D, ( ).. (ii) ( )

.. - : (5.. ) 2. (i) D, ( ).. (ii) ( ) .. - : (5.. ) 64 ( ). v, v u : ) q. ) q. ) q. ( ) 2. (i) D, ( ) ( ).. (ii) e ( ). 3. e 1 e 2. ( ) 1 0. +1.00 1. (+5.00) 4. q = 50 kn/m 2, (...) 1.0m... = 1.9 Mg/m 3 (...) 5. p = 120 5m. 2 P = 80. ( 40m

Διαβάστε περισσότερα

Βελτίωσης Ενίσχυσης εδαφών

Βελτίωσης Ενίσχυσης εδαφών 5. ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΜΕΘΟΔΩΝ Βελτίωσης Ενίσχυσης εδαφών Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 5.1 Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής

Διαβάστε περισσότερα

(αργιλικών εδαφών) 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. 6.2 Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης

(αργιλικών εδαφών) 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. 6.2 Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ (αργιλικών εδαφών) Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ 6.2 Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6.3 Συνδυασμός

Διαβάστε περισσότερα

EN EN Μερικοί συντ αντιστάσεων (R) g b = g s = Συντελεστές μείωσης Συντ μείωσης καμπύλης φορτίου καθίζησης : k = 1,00 [ ] Έλεγχοι Συντ.

EN EN Μερικοί συντ αντιστάσεων (R) g b = g s = Συντελεστές μείωσης Συντ μείωσης καμπύλης φορτίου καθίζησης : k = 1,00 [ ] Έλεγχοι Συντ. Ανάλυση πασσάλου CPT Εισαγωγή δεδομένων Μελέτη Ημερομηνία : 09.10.2008 Ρυθμίσεις Πρότυπο - EN 1997 - DA1 CPT πάσσαλος Μεθοδολογία επαλήθευσης : Τύπος ανάλυσης : Μερικός συντ αντίστασης αιχμής : Μερικός

Διαβάστε περισσότερα

Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 1

Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 1 Βελτίωση Βλτίωη Ενίσχυση εδαφών Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 1 5. ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΜΕΘΟΔΩΝ Βελτίωσης Ενίσχυσης εδαφών Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Διαβάστε περισσότερα

Στερεοποίηση των Αργίλων

Στερεοποίηση των Αργίλων Στερεοποίηση των Αργίλων Costas Sachpazis, (M.Sc., Ph.D.) Διάρκεια: 17 Λεπτά. 1 Τι είναι Στερεοποίηση ; Όταν μία κορεσμένη άργιλος φορτίζεται εξωτερικά, GL Στάθμη εδάφους κορεσμένη άργιλος το νερό συμπιέζεται

Διαβάστε περισσότερα

Ε. Μ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ

Ε. Μ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ Ε. Μ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑ : ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Ι (5 ο Εξαμ. ΠΟΛ. ΜΗΧ) 2 η ΣΕΙΡΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ (Φυσικά Χαρακτηριστικά Εδαφών) 1. (α) Να εκφρασθεί το πορώδες (n) συναρτήσει

Διαβάστε περισσότερα

Tεχνική Γεωλογία. : Χαρακτηρισμός. Άσκηση 1: Ταξινόμηση εδαφών με βάση το USCS. Άσκηση 2: Γεωτεχνική Τομή S.P.T.

Tεχνική Γεωλογία. : Χαρακτηρισμός. Άσκηση 1: Ταξινόμηση εδαφών με βάση το USCS. Άσκηση 2: Γεωτεχνική Τομή S.P.T. Tεχνική Γεωλογία Σειρά Ασκήσεων 2: Ταξινόμηση εδαφών και χρήση δοκιμών πρότυπης διείσδυσης : Χαρακτηρισμός Άσκηση 1: Ταξινόμηση εδαφών με βάση το USCS Άσκηση 2: Γεωτεχνική Τομή S.P.T. Δρ. Βαρ. Αντωνίου

Διαβάστε περισσότερα

«ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. Πολ. Μηχανικών Ακ. Έτος

«ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. Πολ. Μηχανικών Ακ. Έτος ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ-ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. Πολ. Μηχανικών Ακ. Έτος 01-014 ΙΑΛΕΞΗ 1: ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΦΟΡΤΙΣΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΠΑΣΣΑΛΩΝ Οι διαλέξεις υπάρχουν στην

Διαβάστε περισσότερα

8.1.7 Σχεδιασμός και μη-γραμμική ανάλυση

8.1.7 Σχεδιασμός και μη-γραμμική ανάλυση Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και ια Βίου Μάθηση Πρόγραμμα ια Βίου Μάθησης ΑΕΙ για την Επικαιροποίηση Γνώσεων Αποφοίτων ΑΕΙ: Σύγχρονες Εξελίξεις στις Θαλάσσιες Κατασκευές Α.Π.Θ. Πολυτεχνείο Κρήτης

Διαβάστε περισσότερα

Επιφανειακές Θεµελιώσεις Ευρωκώδικας 7. Αιµίλιος Κωµοδρόµος, Καθηγητής, Εργαστήριο Υ.Γ.Μ. Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών

Επιφανειακές Θεµελιώσεις Ευρωκώδικας 7. Αιµίλιος Κωµοδρόµος, Καθηγητής, Εργαστήριο Υ.Γ.Μ. Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών Επιφανειακές Θεµελιώσεις Ευρωκώδικας 7 Επιφανειακές Θεµελιώσεις Ευρωκώδικας 7 Υπολογισµός Φέρουσας Ικανότητας Ευρωκώδικας 7 Αστράγγιστες Συνθήκες Επιφανειακές Θεµελιώσεις Ευρωκώδικας 7 [ c b s i q] R k

Διαβάστε περισσότερα

Γεωτεχνική Έρευνα Μέρος 1. Nigata Καθίζηση και κλίση κατασκευών

Γεωτεχνική Έρευνα Μέρος 1. Nigata Καθίζηση και κλίση κατασκευών Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και ια Βίου Μάθηση Πρόγραμμα ια Βίου Μάθησης ΑΕΙ για την Επικαιροποίηση Γνώσεων Αποφοίτων ΑΕΙ: Σύγχρονες Εξελίξεις στις Θαλάσσιες Κατασκευές Α.Π.Θ. Πολυτεχνείο Κρήτης

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΤΟΥ Ε ΑΦΟΥΣ Φέρουσα ικανότητα εδάφους (Dunn et al., 1980, Budhu, 1999) (Τελική) φέρουσα ικανότητα -q, ονοµάζεται το φορτίο, ανά µονάδα επιφανείας εδάφους,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΙΖΗΣΕΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΙΖΗΣΕΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών ΜΑΘΗΜΑ: ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ 6 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Α. Βαλσαμής ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΘΙΖΗΣΕΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΑΣΚΗΣΗ 1 Να υπολογιστούν οι μακροχρόνιες καθιζήσεις

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 1 : [ Αναλογία στο βαθµό = 5 x 20% = 100 % ]

ΘΕΜΑ 1 : [ Αναλογία στο βαθµό = 5 x 20% = 100 % ] Α Ε. Μ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗΣ Ακαδ. έτος 203-4 5 Φεβρουαρίου 204 ιάρκεια: 60 λεπτά ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΘΕΜΑ : [ Αναλογία στο βαθµό = 5 x 20% = 00 % ] Πριν κατασκευασθεί

Διαβάστε περισσότερα

Θεμελιώσεις. Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων Ι Γενικά

Θεμελιώσεις. Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων Ι Γενικά Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Θεμελιώσεις Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων Ι Γενικά Τμήμα των διαφανειών έχει συνταχθεί σύμφωνα με τις σχετικές διαφάνειες του καθηγητή του Ε.Μ.Π. Μιχάλη Καββαδά. Θεμελιώσεις

Διαβάστε περισσότερα

Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής Coulomb

Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής Coulomb Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής Coulomb Ν u Τ 81 Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής Coulomb 82 Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής Coulomb 83 Η αστοχία στα εδαφικά υλικά Νόμος Τριβής

Διαβάστε περισσότερα

Διδάσκων: Κίρτας Εμμανουήλ Χειμερινό Εξάμηνο Εξεταστική περίοδος Ιανουαρίου Διάρκεια εξέτασης: 2 ώρες Ονοματεπώνυμο φοιτητή:... ΑΕΜ:...

Διδάσκων: Κίρτας Εμμανουήλ Χειμερινό Εξάμηνο Εξεταστική περίοδος Ιανουαρίου Διάρκεια εξέτασης: 2 ώρες Ονοματεπώνυμο φοιτητή:... ΑΕΜ:... Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Εξέταση Θεωρίας: Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων Διδάσκων: Κίρτας Εμμανουήλ Χειμερινό Εξάμηνο 010-011 Εξεταστική περίοδος

Διαβάστε περισσότερα

Επαλήθευση πεδιλοδοκού Εισαγωγή δεδομένων

Επαλήθευση πεδιλοδοκού Εισαγωγή δεδομένων Επαλήθευση πεδιλοδοκού Εισαγωγή δεδομένων Μελέτη Ημερομηνία : 02.11.2005 Ρυθμίσεις (εισαγωγή τρέχουσας εργασίας) Υλικά και πρότυπα Κατασκευές από σκυρόδεμα : Συντελεστές EN 199211 : Καθιζήσεις Μέθοδος

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ Ε ΑΦΩΝ ΣΤΗ ΟΚΙΜΗ ΤΗΣ ΚΥΛΙΝ ΡΙΚΗΣ ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΗΣ ΦΟΡΤΙΣΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ Ε ΑΦΩΝ ΣΤΗ ΟΚΙΜΗ ΤΗΣ ΚΥΛΙΝ ΡΙΚΗΣ ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΗΣ ΦΟΡΤΙΣΗΣ οκιµή Κυλινδρικής Τριαξονικής Φόρτισης Σελίδα ΚΕΦΑΛΑΙΟ 0 ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ Ε ΑΦΩΝ ΣΤΗ ΟΚΙΜΗ ΤΗΣ ΚΥΛΙΝ ΡΙΚΗΣ ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΗΣ ΦΟΡΤΙΣΗΣ 0. Εισαγωγή Σε προηγούµενα Κεφάλαια µελετήθηκε η παραµόρφωση των

Διαβάστε περισσότερα

χαρακτηριστικά και στην ενεσιμότητα των αιωρημάτων, ενώ έχει ευμενείς επιπτώσεις στα τελικό ποσοστό εξίδρωσης (μείωση έως και κατά 30%) και στην

χαρακτηριστικά και στην ενεσιμότητα των αιωρημάτων, ενώ έχει ευμενείς επιπτώσεις στα τελικό ποσοστό εξίδρωσης (μείωση έως και κατά 30%) και στην ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η μέθοδος των ενέσεων εμποτισμού εφαρμόζεται συχνά για τη βελτίωση των μηχανικών ιδιοτήτων και της συμπεριφοράς εδαφικών και βραχωδών σχηματισμών σε εφαρμογές που περιλαμβάνουν φράγματα, σήραγγες.

Διαβάστε περισσότερα

ΟΡΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ)

ΟΡΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ) Σχεδιασμός Θεμελιώσεων με Πασσάλους με βάση τον Ευρωκώδικα 7.1 Β. Παπαδόπουλος Τομέας Γεωτεχνικής ΕΜΠ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ ΜΕ ΠΑΣΣΑΛΟΥΣ ΟΡΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ) ΑΣΤΟΧΙΑΣ Απώλεια συνολικής ευστάθειας

Διαβάστε περισσότερα

Κατακόρυφα Γεωσύνθετα Στραγγιστήρια. Πολιτικός Μηχ., Μ.Εng., ΓΕΩΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Ε.Π.Ε.

Κατακόρυφα Γεωσύνθετα Στραγγιστήρια. Πολιτικός Μηχ., Μ.Εng., ΓΕΩΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Ε.Π.Ε. Κατακόρυφα Γεωσύνθετα Στραγγιστήρια ΠΛΑΤΗΣ, Α.Δ. Πολιτικός Μηχ., Μ.Εng., ΓΕΩΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Ε.Π.Ε. Κατακόρυφα Γεωσύνθετα Στραγγιστήρια ΠΛΑΤΗΣ, Α.Δ. Πολιτικός Μηχ, Μ.Εng., ΓΕΩΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Ε.Π.Ε. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Προφόρτιση:

Διαβάστε περισσότερα

Υπολογισμός Διαπερατότητας Εδαφών

Υπολογισμός Διαπερατότητας Εδαφών ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ: Υπολογισμός Διαπερατότητας Εδαφών Επιστημονικός Συνεργάτης: Δρ. Αλέξανδρος Βαλσαμής, Πολιτικός Μηχανικός Εργαστηριακός Υπεύθυνος: Παναγιώτης Καλαντζάκης, Καθηγητής

Διαβάστε περισσότερα

Επαλήθευση πασσάλου Εισαγωγή δεδομένων

Επαλήθευση πασσάλου Εισαγωγή δεδομένων Επαλήθευση πασσάλου Εισαγωγή δεδομένων Μελέτη Ημερομηνία : 28.0.205 Ρυθμίσεις (εισαγωγή τρέχουσας εργασίας) Υλικά και πρότυπα Κατασκευές από σκυρόδεμα : CSN 73 20 R Πάσσαλος Συντ ασφάλειας πάσσαλου θλίψης

Διαβάστε περισσότερα

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Γενικά

Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής. Θεμελιώσεις. Γενικά Εισηγητής: Αλέξανδρος Βαλσαμής Θεμελιώσεις Γενικά Το πρόβλημα Γεωτεχνική Επιστήμη Συνήθη προβλήματα Μέσο έδρασης των κατασκευών (θεμελιώσεις) Μέσο που πρέπει να στηριχθεί (βαθιές εκσκαφές, αντιστηρίξεις,

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΕΔΑΦΩΝ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΠΙΧΩΜΑΤΩΝ. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΕΔΑΦΩΝ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΠΙΧΩΜΑΤΩΝ. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΕΔΑΦΩΝ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΠΙΧΩΜΑΤΩΝ φυσικά γεωλογικά υλικά (γεωλογικοί σχηματισμοί εδάφη & βράχοι) Υλικά κατασκευής τεχνικών έργων 1. γεώδη υλικά (κυρίως εδαφικά) για την κατασκευή επιχωμάτων

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΔΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ ΕΔΑΦΩΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΕΔΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΔΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ ΕΔΑΦΩΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΕΔΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΔΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ ΕΔΑΦΩΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΕΔΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ σ1 σ3 σ3 Εντατικές καταστάσεις που προκαλούν αστοχία είναι η ταυτόχρονη επίδραση ορθών (αξονικών και πλευρικών) τάσεων

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ:

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ: Στερεοποίηση Εδαφών Επιστημονικός Συνεργάτης: Δρ. Αλέξανδρος Βαλσαμής, Πολιτικός Μηχανικός Εργαστηριακός Υπεύθυνος: Παναγιώτης Καλαντζάκης, Καθηγητής Εφαρμογών Εργαστηριακοί

Διαβάστε περισσότερα

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. 1.1 Αντικείμενο της Εργασίας. 1.2 Οργάνωση της Διπλωματικής

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. 1.1 Αντικείμενο της Εργασίας. 1.2 Οργάνωση της Διπλωματικής Περιεχόμενα 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ... 1.1 Αντικείμενο της Εργασίας... 1. Οργάνωση της Διπλωματικής.... ΕΔΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ... 4.1 Γεωτρήσεις... 4. Δειγματοληψία... 4.3 Επί τόπου δοκιμές... 5.4 Εργαστηριακές Δοκιμές...

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ

ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ & ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Αποκατάσταση Λιμενικού Περιπτέρου στην αρχική του μορφή» ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ:

Διαβάστε περισσότερα

ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΡΟΤΥΠΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ (S.P.T.) ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ

ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΡΟΤΥΠΗΣ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗΣ (S.P.T.) ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ MΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝ. ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & Υ ΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 9, 157 80 ΖΩΓΡΑΦΟΥ, ΑΘΗΝΑ NATIONAL TECHNICAL

Διαβάστε περισσότερα

Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης Πολυτεχνική Σχολή Τµήµα Πολιτικών Μηχανικών Μεταπτυχιακό πρόγραµµα σπουδών «Αντισεισµικός Σχεδιασµός Τεχνικών Έργων» Μάθηµα: «Αντισεισµικός Σχεδιασµός Θεµελιώσεων,

Διαβάστε περισσότερα

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. 1.1 Γενικά. 1.2 Σκοπός Έρευνας Αξιολόγησης

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ. 1.1 Γενικά. 1.2 Σκοπός Έρευνας Αξιολόγησης 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1 Γενικά Ο Δήμος Νέας Προποντίδας ανέθεσε στο γραφείο γεωτεχνικών μελετών Γραβαλάς Φώτης, Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, τη γεωτεχνική μελέτη του έργου: Κατασκευή Ε.Ε.Λ. στην Τ.Κ. Σημάντρων

Διαβάστε περισσότερα

Υπολογισμός Ορίων ATTERBERG

Υπολογισμός Ορίων ATTERBERG ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΔΟΚΙΜΗΣ: Υπολογισμός Ορίων ATTERBERG Επιστημονικός Συνεργάτης: Δρ. Αλέξανδρος Βαλσαμής, Πολιτικός Μηχανικός Εργαστηριακός Υπεύθυνος: Παναγιώτης Καλαντζάκης, Καθηγητής Εφαρμογών

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΙΙ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΙΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε ΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΙΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ για φέρουσα ικανότητα αβαθών θεµελίων (βασισµένες εν πολλοίς σε σηµειώσεις των Μ. Καββαδά, Καθηγητή

Διαβάστε περισσότερα

Ν. Σαμπατακάκης Αν. Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

Ν. Σαμπατακάκης Αν. Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΙΑΤΜΗΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ Ε ΑΦΩΝ σ1 σ3 σ3 Εντατικές καταστάσεις που προκαλούν αστοχία είναι η ταυτόχρονη επίδραση ορθών (αξονικών και πλευρικών) τάσεων ή ακόμα διατμητικών. σ11 Γενικά, υπάρχει ένας κρίσιμος

Διαβάστε περισσότερα

Ταξινόμηση Εδαφών. Costas Sachpazis, (M.Sc., Ph.D.) Διάρκεια: 7 Λεπτά. 20 δευτερόλεπτα

Ταξινόμηση Εδαφών. Costas Sachpazis, (M.Sc., Ph.D.) Διάρκεια: 7 Λεπτά. 20 δευτερόλεπτα Ταξινόμηση Εδαφών Costas Sachpazis, (M.Sc., Ph.D.) Διάρκεια: 7 Λεπτά. 20 δευτερόλεπτα 1 Στόχοι Η ανάπτυξη ενός συστηματικού τρόπου για την περιγραφή και ταξινόμηση των εδαφών, Η ομαδοποίηση των εδαφών

Διαβάστε περισσότερα

Γεωτεχνική Έρευνα - Μέρος 3 Υποενότητα 8.3.1

Γεωτεχνική Έρευνα - Μέρος 3 Υποενότητα 8.3.1 Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και ια Βίου Μάθηση Πρόγραμμα ια Βίου Μάθησης ΑΕΙ για την Επικαιροποίηση Γνώσεων Αποφοίτων ΑΕΙ: Σύγχρονες Εξελίξεις στις Θαλάσσιες Κατασκευές Α.Π.Θ. Γεωτεχνική Έρευνα

Διαβάστε περισσότερα

Η παρουσίαση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει, όχι περιοριστικά, και τις παρακάτω πληροφορίες:

Η παρουσίαση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει, όχι περιοριστικά, και τις παρακάτω πληροφορίες: Ο ΗΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΕΡΓΟΥ ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Αντικείμενο του παρόντος Οδηγού είναι ο καθορισμός αναλυτικού κατάλογου των επιτόπου αλλά και των εργαστηριακών γεωτεχνικών δοκιμών που

Διαβάστε περισσότερα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα. Θεμελιώσεις

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα. Θεμελιώσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα Θεμελιώσεις Ενότητα 4 η : Φέρουσα Ικανότητα Αβαθών Θεμελιώσεων Δρ. Εμμανουήλ Βαϊρακτάρης Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. Τμήμα

Διαβάστε περισσότερα

Πεδιλοδοκοί και Κοιτοστρώσεις

Πεδιλοδοκοί και Κοιτοστρώσεις /7/0 ΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 0 - ΙΑΛΕΞΗ 7 Πεδιλοδοκοί και Κοιτοστρώσεις 8.0.0 Πεδιλοδοκοί και Κοιτοστρώσεις Η θεµελίωση µπορεί να γίνει µε πεδιλοδοκούς ή κοιτόστρωση

Διαβάστε περισσότερα

Οι ασυνέχειες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του τεχνικού έργου και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό του.

Οι ασυνέχειες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του τεχνικού έργου και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό του. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΣΥΝΕΧΕΙΩΝ ΒΡΑΧΟΥ Όπως έχουμε ήδη αναφέρει οι ασυνέχειες αποτελούν επίπεδα αδυναμίας της βραχόμαζας που διαχωρίζει τα τεμάχια του ακέραιου πετρώματος. Κάθετα σε αυτή η εφελκυστική αντοχή είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ (επίλυση βάσει EC2 και EC7)

ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ (επίλυση βάσει EC2 και EC7) Θεμελιώσεις & Αντιστηρίξεις - Εργαστηριακών Ασκήσεων 1 ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΑΣΚΗΣΕΩΝ (επίλυση βάσει EC και EC7) Παρακάτω δίνονται τα τελικά αποτελέσματα στις ασκήσεις του

Διαβάστε περισσότερα

Ονοματεπώνυμο φοιτητή:... ΑΕΜ:...

Ονοματεπώνυμο φοιτητή:... ΑΕΜ:... Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων Χειμερινό Εξάμηνο 00-0 Διάρκεια εξέτασης: ώρες Εξέταση Θεωρίας: ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ Διδάσκων: Κίρτας Εμμανουήλ

Διαβάστε περισσότερα

ΟΡΙΑΚΗ ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΛΟΓΩ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ

ΟΡΙΑΚΗ ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΛΟΓΩ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ (ΟΑΣΠ) Περίληψη του ερευνητικού έργου με τίτλο: ΟΡΙΑΚΗ ΦΕΡΟΥΣΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΛΟΓΩ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ Φορέας εκπόνησης : Τομέας Γεωτεχνικής,

Διαβάστε περισσότερα

2. Υπολογισμός Εδαφικών Ωθήσεων

2. Υπολογισμός Εδαφικών Ωθήσεων 2. Υπολογισμός Εδαφικών Ωθήσεων (επανάληψη από ΕΔΑΦΟ Ι & ΙΙ) Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015 2.1 Ξηρό ή κορεσμένο έδαφος υπό στραγγιζόμενες συνθήκες φόρτισης 2.2 Κορεσμένο έδαφος

Διαβάστε περισσότερα

Εργαστήριο Εδαφομηχανικής

Εργαστήριο Εδαφομηχανικής ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα Εργαστήριο Εδαφομηχανικής Ενότητα 9η: Δοκιμή Συμπιεσομέτρου - Μέρος Α Πλαστήρα Βιολέττα Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Τ.Ε. Άδειες

Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ. Διδάσκων Καθηγητής Γιάννακας Νικόλαος Δρ. Πολιτικός Μηχανικός

ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ. Διδάσκων Καθηγητής Γιάννακας Νικόλαος Δρ. Πολιτικός Μηχανικός ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ Διδάσκων Καθηγητής Γιάννακας Νικόλαος Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Κεφαλαιο 2 Μηχανισμοί μεταφοράς δυνάμεων Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει συστηματική προσπάθεια για

Διαβάστε περισσότερα

ΠIΝΑΚΑΣ ΠΕΡIΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΠIΝΑΚΑΣ ΠΕΡIΕΧΟΜΕΝΩΝ ΠIΝΑΚΑΣ ΠΕΡIΕΧΟΜΕΝΩΝ Πρόλογος...11 Πίνακας κυριότερων συμβόλων...13 ΚΕΦΑΛΑIΟ 1: Εισαγωγή 21 ΚΕΦΑΛΑIΟ 2: Απόκριση μεμονωμένου πασσάλου υπό κατακόρυφη φόρτιση 29 2.1 Εισαγωγή...29 2.2 Οριακό και επιτρεπόμενο

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ A

ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ A Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ Τομέας Γεωτεχνικής Εδαφομηχανική Ι Διαγώνισμα 26-10-2007 1 ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ - ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ A ΘΕΜΑ 1 ο : [Αναλογία στο βαθμό = 10%+15%+10%+10% = 45%] Βράχος

Διαβάστε περισσότερα

Διατμητική Αντοχή των Εδαφών

Διατμητική Αντοχή των Εδαφών Διατμητική Αντοχή των Εδαφών Διάρκεια = 17 λεπτά & 04 δευτερόλεπτα Costas Sachpazis, (M.Sc., Ph.D.) 1 Διατμητική Αστοχία Γενικά τα εδάφη αστοχούν σε διάτμηση Θεμέλιο Πεδιλοδοκού ανάχωμα Επιφάνεια αστοχίας

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ»

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ» 7ο Εξ. ΠΟΛ-ΜΗΧ ΜΗΧ. ΕΜΠ - Ακαδ. Ετος 005-06 ΔΙΑΛΕΞΗ 4 Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων Ανάλυση με σχέσεις ελαστικής μορφής.9.006 Καθιζήσεις Επιφανειακών Θεμελιώσεων

Διαβάστε περισσότερα

Στέλιος Φελέκος, Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε. Αλέξανδρος Γιάγκος, Δρ Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε.

Στέλιος Φελέκος, Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε. Αλέξανδρος Γιάγκος, Δρ Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε. ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑΣ ΑΡΤΖΑΝ - ΑΜΑΤΟΒΟΥ Ν. ΚΙΛΚΙΣ Στέλιος Φελέκος, Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε. Αλέξανδρος Γιάγκος, Δρ Πολιτικός Μηχανικός, Γεωτεχνική Θεμελιώσεων Ε.Π.Ε. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Στην παρούσα

Διαβάστε περισσότερα

6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ. Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. MAΡΤΙΟΣ Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. ιάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης

6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ. Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. MAΡΤΙΟΣ Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. ιάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ (αργιλικών εδαφών) Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. MAΡΤΙΟΣ 9 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 6. Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ 6. ιάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6.3 Συνδυασμός Προφόρτισης

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ

ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών Τμήμα ΠΜ & ΜΤΓ ΤΕ Κατεύθυνση Πολιτικών Μηχανικών ΤΕ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ & ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ Εργαστήριο 1 Αναπτυσσόμενες τάσεις στο έδαφος Βοηθητικά Σχήματα Επιμέλεια

Διαβάστε περισσότερα

(αργιλικών εδαφών) 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π.

(αργιλικών εδαφών) 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. Γ. Δ. Μπουκοβάλας, Καθηγητής Σχολής Πολ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π. 6. ΠΡΟΦΟΡΤΙΣΗ (αργιλικών εδαφών) Γιώργος Μπουκοβάλας Καθηγητής Ε.Μ.Π. ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 013 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 6.1 Επίδραση της Προφόρτισης στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ 6. Διάφορες Περιπτώσεις Προφόρτισης 6.3 Συνδυασμός

Διαβάστε περισσότερα