Αλέξης Σταµάτης. Η Τελευταία Μάρθα. Θεατρικός Μονόλογος

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Αλέξης Σταµάτης. Η Τελευταία Μάρθα. Θεατρικός Μονόλογος"

Transcript

1 Αλέξης Σταµάτης Η Τελευταία Μάρθα Θεατρικός Μονόλογος Αθήνα 2008

2 Ο χώρος του Σάκη. Σαλόνι µε λιτή επίπλωση, πεντακάθαρο, τακτοποιηµένο στην εντέλεια. Ο ένας τοίχος είναι γεµάτος πορτρέτα της ίδιας ηλικιωµένης γυναίκας, ερασιτεχνικά ζωγραφισµένα. Ο απέναντι τοίχος είναι ολόκληρος γεµάτος διαφορετικές φωτογραφίες του ίδιου προσώπου. Είναι ένας ψηλός σαρανταπεντάρης άντρας µε κυµατιστά γκρίζα µαλλιά και µουστάκι. Στέκεται έξω από ένα µαγαζί που έχει την επιγραφή «ΨΙΛΙΚΑΤΖΙ ΙΚΟ ΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟ: ΟΙ ΕΛΦΟΙ». Στον τρίτο τοίχο υπάρχει µια βιβλιοθήκη, ένας καναπές κι ένας καθρέφτης. Ο Σάκης, γύρω στα 45-50, ντυµένος µε κολλαριστό πουκάµισο, µέσα φανελάκι, παντελόνι µε τέλεια τσάκιση και λουστραρισµένα παπούτσια, ξυρισµένος άψογα, κοιτάζει προς το κοινό όπου υποτίθεται ότι είναι το παράθυρο του διαµερίσµατος κρατώντας µια φωτογραφική µηχανή πολαρόιντ. ΣΑΚΗΣ (Κοιτάζει το ρολόι του) έκα παρά είκοσι, για να δούµε... Πελάτης;... Κανείς. Βγήκαµε έξω για τσιγάρο. Ναι Όπως πάντα τέτοια ώρα... Αλλά φοράµε καινούργια παπούτσια. Τα έβαλες για απόψε. Σαφές! Για να µε τιµήσεις! Σαφές! Σαφές! Επακριβώς! (σηκώνει φωτογραφική µηχανή, βγάζει φωτογραφία) Αυτή µπορεί και να είναι η τελευταία φωτογραφία Τώρα που όλα Τώρα που (παύση) Θα τα πούµε όλα απόψε, θα βρούµε µια λύση. Πάντα υπάρχει µια λύση. Το γράµµα το χεις πάρει. Οπωσδήποτε. Πριν που ήρθα για τσιγάρα, προτού ακόµα πω «ένα σιλκ κατ παρακαλώ», το χέρι σου είχε αρχίσει

3 να πηγαίνει προς την κούτα, το πρόσεξα, είχε αρχίσει να κινείται από την στιγµή που είπα το καληµέρα. Σαν να µου λεγες ξέρω, ξέρω γι απόψε. Αυτό δεν ήταν πάντοτε το σηµάδι; Όταν κάνεις κάτι πριν ολοκληρώσω, αυτό σηµαίνει ότι η απάντηση είναι ναι. Στο «σιλκ» είχες ήδη πιάσει το πακέτο. Αυτό σηµαίνει «ξέρω». Ναι, ναι, είναι σαφές. Κι ύστερα που έφυγα, εκεί που άνοιγα τη πόρτα, το κανα το κόλπο, γύρισα και σε κοίταξα - αυτό κι αν δεν ήταν σαφές. Πασιφανές. Έκανες ότι κάνεις πάντοτε όταν το θέµα είναι σοβαρό - τακτοποιούσες δήθεν τα ρέστα και δούλευες µε την περιφερειακή σου όραση. Τα κάνετε αυτά εσείς µε την περιφερειακή όραση. Εσείς, δεν βλέπετε σαν εµάς, εκατόν είκοσι µοίρες, βλέπετε εκατόν ογδόντα, διακόσιες, µπορεί και τριάκοσες εξήντα, εσείς µπορεί να έχετε και µάτια στην πλάτη. ηλαδή όχι ακριβώς µάτια, αλλά βλέπετε, βλέπετε µε τη διαίσθηση, µε την οσµή, σαν να κυκλοφορεί το βλέµµα στο χώρο και το κατευθύνετε όπου θέλετε...παντού Μπορεί να µπαίνουν κι εδώ µέσα τα µάτια σου. Μπορεί και να µ ακούς κιόλας. Αλλά και να µπαίνουν τι έγινε; Εσύ όλα τα ξέρεις. Εσύ όλα τα βλέπεις εκεί κάτω. Εσύ, και να µη στο στελνα το γράµµα πάλι θα ήξερες τι συνέβη. Πάλι θα ήξερες τι θέλω. (µικρή παύση) Απλώς προτιµάς να γίνονται όλα εκεί κάτω... στο χώρο σου, στο ναό σου, στο ψιλικατζίδικο σου. Εκεί. Εκεί. Κρύβεσαι παλιοκαριόλη! (κοιτάζει µια προς το παράθυρο µια προς τους πίνακες της µητέρας) Συγνώµη, συγνώµη Όµως κρύβεσαι τόσο έξυπνα. Σε ψιλικατζίδικο. Πανέξυπνο! Ευφυέστατο! Μεγαλοφυές! Ποιος θα το περίµενε ποτέ; Ένας τέτοιος άντρας, µε µια τέτοια δύναµη ψυχής, ένας τέτοιος σοφός, να κρύβεται - που; Σε ψιλικατζίδικο! Σε ψιλικατζίδικο - χαρτοπωλείο, για να ακριβολογούµε. Βέβαια έκανες ένα µικρό λαθάκι µε την

4 επιγραφή. Είναι πολύ... προφανής. Θα προτιµούσα να µου το έκανες λιγάκι πιο δύσκολο, αλλά Ψιλικατζίδικο Χαρτοπωλείο οι ελφοί; Οι ελφοί; Σχεδόν σχεδόν το φωνάζει το πράγµα. Τι νοµίζεις, δεν ξέρω ιστορία εγώ; ε σπούδασα; (δείχνει τα πορτρέτα, απευθύνεται στη µητέρα) ε σπούδασα, αλλά θα µπορούσα... αν δεν ήσουν άρρωστη τόσα χρόνια, θα µπορούσα να χα πάει στην Καλών Τεχνών. Όµως κι άρρωστη που ήσουνα είχα κάνει τα χαρτιά µου για τις εξετάσεις. Παραλίγο να σε πρόδινα αν δεν ήταν εκείνη η µέρα στο φροντιστήριο εκεί στη ιδότου κοντά Ασκληπιού. Καβαλέτα και κάρβουνο. Πρώτη µέρα. Πρώτη µέρα κάρβουνο. έκα - δεκαπέντε, πόσοι ήµασταν; Και δυο αγόρια µόνο. Εγώ κι ένας χοντρός. Είχε βάλει ο καθηγητής δυο µήλα σ ένα τραπέζι µπροστά µας και τα έκανα τέλεια, σα ζωντανά τα κανα. Να θες να τα φας. Κι είχα τελειώσει και πρώτος µάλιστα! Πρώτος απ όλους! Κι ύστερα... ύστερα ήρθε εκείνη... µε µια ρόµπα, ρόµπα ήταν ή µπουρνούζι; Ρόµπα. Ήρθε και κάθισε απέναντι στην καρέκλα και µας κοιτούσε στα µάτια. Εµένα κοιτούσε στα µάτια. Και µετά την έβγαλε τη ρόµπα κι έµεινε έτσι, γυµνή, εντελώς γυµνή, τσιτσίδι. Ήταν στρουµπουλή µε παχιά µπούτια και µεγάλα στρογγυλά στήθια... Κι εγώ άρχισα να τραβάω γραµµές κι όταν πήγα στις γραµµές του σώµατος... εκεί... εκεί που έπρεπε να τα δείξω όλα αυτά µε γραµµές, µαύρες γραµµές από κάρβουνο, µαύρες σαν σαν εκεί κάτω... (να καταλαβαίνουµε ότι εννοεί το εφηβαίο) (κοιτάζει ντροπαλά τα πορτρέτα µητέρας) ναι εκείνη ακριβώς τη στιγµή µου πεσε κάτω η βελόνα που µετράγαµε τις αποστάσεις και δίπλα η κοπέλα µε τα κατσαρά µαλλιά µε κοίταξε. Και το ξερα ότι µε κοίταζε που κοίταζα εκεί. Και το ξερα ότι το ξερε ότι γι αυτό µου έπεσε η βελόνα. Και καλά αν ήταν µόνο εκείνη, αλλά ήταν όλες µαζί που άρχισαν να µε κοιτάζουν που την κοίταζα εκεί την

5 στρουµπουλή, που ήταν εντελώς γυµνή, και κοκκίνισα και δε άντεξα άλλο εκεί µέσα και σηκώθηκα τρέχοντας, ότι δήθεν πάω στην τουαλέτα. Και τότε άφησαν όλες µαζί τα κάρβουνα και µε κάρφωσαν µε τα µάτια τους, δέκα κορίτσια µε κάρφωναν κι ο καθηγητής κι ο χοντρός µαζί. Κι εγώ έτρεξα στην εξώπορτα κι ύστερα πάνω την Ασκληπιού ως τα λεωφορεία και γύρισα σπίτι και κάθισα όλη µέρα δίπλα σου στο κρεβάτι και σου διάβαζα κι άκουγες. Άκουγες χωρίς να µιλάς... Αφού δε µιλούσες πια. Αλλά δεν ήταν τυχαίο, του Θεού ήταν. Την ευγνωµονώ τη στρουµπουλή. Έτσι έπρεπε να είχαν γίνει τα πράγµατα, γιατί αν σπούδαζα πώς θα µπορούσα να σε περιποιούµαι, αφού εσύ ήσουν άρρωστη και µε είχες ανάγκη, δέκα χρόνια ήταν που ήσουν άρρωστη κι άµα σπούδαζα θα χες... θα χες φύγει πιο νωρίς κι εγώ µετά... Αλλά σε ζωγράφισα τόσες φορές... Τι να τις έκανα τις σπουδές; Ζωγράφος; Μα είµαι ζωγράφος. (δείχνει πίνακες, προσπαθεί να τους ισιώσει, παίρνει µεζούρα, µετράει αποστάσεις.) Λάθος...Λάθος...Εδώ, σαράντα πόντους από το πάτωµα, εδώ τρανταεννιά... Τι διάβολο! Έβαλα... είχα βάλει σε λάθος θέση τα καρφιά; Αποκλείεται, αφού τα χα µετρήσει. Τα χα µετρήσει, δεν µπορεί να κανα λάθος Μήπως είναι το πάτωµα που φούσκωσε; Γαµώτο! (στη µητέρα σκυµµένος) Συγνώµη, συγνώµη για σένα γίνονται όλα αυτά. Όλα τέλεια δε τα θελες; Όλα τέλεια προσπαθώ να τα κάνω. Απόλυτη συµµετρία. Τάξη. Η τάξη είναι η αναπνοή του Θεού, δεν έλεγες; Εδώ µέσα ο Θεός αναπνέει σα βασιλιάς. Ούτε σκουπιδάκι. Ούτε ένα µόριο σκόνης δεν υπάρχει. (Παύση) Τι να το κανα το φροντιστήριο; Τι να τις κάνω τις σπουδές µε τέτοια δουλειά; Υπάρχει άλλος άνθρωπος στον κόσµο που να

6 έχει δει τόσες ώρες τον Χριστό του Παρθένη; εκαεννιά χρόνια, πέντε µέρες την βδοµάδα, πέντε ώρες τη µέρα, εικοσιπέντε χιλιάδες ώρες. Έχει δει κανένας το Χριστό του Παρθένη εικοσιπέντε χιλιάδες ώρες; Μα το Χριστό µου, όχι! Το χα ζητήσει από τη διεύθυνση, κάθε φορά που άλλαζαν τη διάταξη να τον φυλάω εγώ. Τον ανέλαβα τον Χριστό του Παρθένη. Κι όποτε µε ρωτάει κάποιος επισκέπτης, έχω την ιστορία µου, τίποτα, µικρή είναι, τετρακόσιες λέξεις, αλλά τι λέξεις! Τις έχω µάθει απέξω: «Ο Κωνσταντίνος Παρθένης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το Ασυµβίβαστος καλλιτέχνης, εισήγαγε µια ιδιαίτερη τεχνοτροπία που άνοιξε το δρόµο για την ανανέωση της ελληνικής ζωγραφικής. Από το 1910 άρχισε να διαµορφώνει ένα προσωπικό µορφοπλαστικό ύφος που δεν ενδιαφέρεται για το ρεαλισµό, αλλά περισσότερο για την µεταφορά σε εικόνα των ιδεών και των οραµάτων του». Και τα λοιπά, και τα λοιπά (κοιτάζει το ρολόι του, στρέφεται προς το παράθυρο σε ένα συγκεκριµένο σηµείο απεύθυνσης) Το ξέρεις εσύ αυτό; Βέβαια το ξέρεις. Εσύ όλα τα ξέρεις. Ποιος θα µπορούσε να φανταστεί πως πίσω από τον ψιλικατζή κρύβεται... Όµως εγώ σε κατάλαβα. Μόνο εγώ. Είναι φυσικό. Γιατί ασχολείσαι µόνο µε µένα, γιατί ήρθες για µένα. Αυτή δεν είναι η αποστολή σου; Να αναλάβεις µόνο εµένα. Άδειασε το µαγαζί κι έτρεξες και το νοίκιασες αµέσως. Απέναντί µου. Όµως γιατί; Γιατί εµένα; Γιατί από όλους αυτούς, τους πελάτες, µόνο εµένα; Τι έχω εγώ που ;

7 Εγώ το ξερα ότι κάποτε θα ερχόσουν, ήµουν έτοιµος να σε αναγνωρίσω. Το κατάλαβα από την πρώτη στιγµή, από το βλέµµα, από τα µάτια... Ψιλικατζής; Χα! Ιδιοφυές! Κρυµµένος στο πιο εµφανές σηµείο Κι αυτό το σεβάστηκα µέχρι τώρα Αλλά τώρα;... Τώρα είναι αλλιώς Το χεις διαβάσει τώρα, τώρα τα ξέρεις όλα. (Παύση) Ήταν όµως σαφές; Μήπως έκανα λάθος, µήπως δεν κατάλαβες ποιος στο στειλε; Αποκλείεται. Ήµουν σαφέστατος! Επακριβής! εν ήµουν; (βγάζει από τη τσέπη του ένα αντίγραφο του γράµµατος κι το διαβάζει απευθυνόµενος στις φωτογραφίες) Αγαπητέ μου Ξέρετε φαντάζομαι ποιος σας γράφει. Συγγνώμη που παίρνω το θάρρος να σας απευθυνθώ για πρώτη φορά εκτός των πλαισίων της ήδη διαμορφωμένης σχέσεώς μας. Οφείλω κατ αρχάς να σας ευχαριστήσω για την καθοδήγηση και την μέριμνα σας ως προς το πρόσωπο μου. (σχολιάζει) Μήπως δεν είναι σαφές, µήπως δεν καταλαβαίνεις ποιος είµαι; Αποκλείεται! Αφού είσαι ο καθοδηγητής µου. Ο φύλακας άγγελός µου. (συνεχίζει) Ωστόσο υπάρχει το τελευταίο διάστημα ένα περιστατικό στη ζωή μου, περιστατικό που προέκυψε εξ αιτίας των συμβουλών σας, που με έφερε σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Τολμώ να πω

8 πως τα πράγματα είναι πλέον αφόρητα μετά το περιστατικό με την κύρια Γεωργίου που μου κόστισε πολύ συναισθηματικά, αυτό οφείλω να σας το ομολογήσω. Ακολούθησα την οδηγία σας αλλά δεν ήμουν έτοιμος για μια τέτοια εξέλιξη ξέρετε. Περίμενα ύστερα κάποια συμβουλή για τη συνέχεια, αλλά δυστυχώς για πρώτη φορά δεν κατάφερα να αντιληφθώ το τελευταίο μήνυμα σας. Το ξέρω πως είναι ίσως αγένεια να επισημαίνω κάτι τέτοιο σε έναν άνθρωπο σαν κι εσάς, ωστόσο οι συνθήκες της ζωής μου είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολες. (σχολιάζει) Ωχ! δυο φορές το έβαλα αυτό το εξαιρετικά! (συνεχίζει) Προς Θεού δεν θέλω να αμφισβητήσετε ούτε για μια στιγμή την σημασία που έχουν για μένα οι πάσης φύσεως συμβουλές και υποδείξεις σας, αλλά πλέον υπάρχουν κάποια πράγματα που θέλω να συζητήσουμε ανοιχτά ως προς το θέμα που προέκυψε, το οποίο αδυνατώ να αντιμετωπίσω δίχως την σύμπραξή σας. (σχολιάζει) Ωραίο αυτό... την σύµπραξή σας... (συνεχίζει) Γνωρίζω ότι η πρόταση μου αυτή δεν εμπίπτει στο τυπικό της έως σήμερα διαμορφωθείσας σχέσεως μας. Φαντάζομαι πως ο λόγος για τον οποίο επιλέξατε τον συγκεκριμένο χώρο ως τόπο των συναντήσεων μας έχει ιδιαίτερη σημασία για σας. Ωστόσο, εκ των συνθηκών καταλαβαίνετε πως μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να διεξαχθεί εκεί. Αν και κατανοώ ότι άνθρωποι σαν κι εσάς δεν το συνηθίζουν, οι καταστάσεις ωστόσο με πιέζουν στο

9 να προτείνω μια συνάντηση στο σπίτι μου σήμερα το βράδυ στις Είμαι σίγουρος πως θα βρούμε μια λύση. Το ποιος είμαι και που μένω το ξέρετε φυσικά σχεδόν καλύτερα κι από μένα. Ευχαριστώ θερμά και πάλι ζήτω συγγνώμη αν με οποιοδήποτε τρόπο δημιουργώ κάποιο πρόβλημα στο έργο σας και στις συνήθειες σας. (απευθύνεται στη φωτογραφία του Στεργίου που µόλις έβγαλε) Είναι σαφές, δεν είναι; Επακριβώς! Επακριβώς! Θα ρθεις. Οπωσδήποτε. Το ξέρω. (Κοιτάζει το ρολόι του) έκα παρά τρία! Τριαντατρία λεπτά ακόµα. (πηγαίνει στον καθρέφτη, κοιτάζεται, φτιάχνει πουκάµισο, στρώνει µαλλιά, παίρνει βούρτσα, γυαλίζει τα παπούτσια του) Είδες; Απαστράπτοντα! Χθες τα αγόρασα για την συνάντησή µας (κοιτάζοντας πάλι απ το παράθυρο) «ΨΙΛΙΚΑΤΖΙ ΙΚΟ ΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟ - ΟΙ ΕΛΦΟΙ». Όχι µόνο ψιλικατζίδικο. Και χαρτοπωλείο. Φυσικά και δεν είναι τυχαίο - και χαρτοπωλείο. Και µολύβια και γόµες και χαρτιά και χρώµατα και τα πάντα. Ό,τι χρειάζοµαι. Όχι πινέλα δεν είχες στην αρχή. Αλλά έφερες. Έφερες. Πρώτη µέρα που ήρθα, ήταν Κυριακή θυµάµαι. Πήγα για εφηµερίδα. εν ήξερα τίποτα τότε. Τίποτα. Το βλέµµα σου µου φάνηκε από την αρχή κάπως... Ναι, µόνο στο Χριστό του Παρθένη το χα δει αυτό το βλέµµα. εν υπάρχει άλλο τέτοιο βλέµµα στο κόσµο. Κι όµως το χες κι εσύ. Όταν πρωτοµπήκα δεν κοίταξες ψηλά, ίσια εµένα κοίταξες. Και το βλέµµα σου είχε την ίδια ένταση, το µάτι σου

10 την ίδια υγρασία. Κοίταζες κι έβλεπες µέσα στη ψυχή µου. Αυτό που λέω και στους επισκέπτες «δεν ενδιαφέρεται για το ρεαλισµό αλλά για τη µεταφορά των ιδεών και των οραµάτων». Ήταν σαφές πως αυτός ο άνθρωπος έχει κάτι να µου πει, ήρθε εδώ για µένα. (κοιτάζει τα πορτρέτα της µητέρας) Μου το λεγε η µάνα µου, υπάρχει πάντα κάποιος στο κόσµο που τα ξέρει όλα για σένα. Μπορεί ποτέ να µην τον συναντήσεις, αλλά εκείνος υπάρχει, είναι εκεί, δυο βήµατα πίσω σου και σε βοηθάει. Είναι ο φύλακας άγγελος σου. Μπορεί να ρχεται στον ύπνο σου, µπορεί στο ξύπνιο σου. Αν έρθει να σε βρει, να τον ακούσεις. Ο πατέρας σου τον δικό του τον είχε γνωρίσει κάποτε. Πριν φύγει για το τελευταίο ταξίδι. Αλλά εκείνος δεν τον πίστεψε, δεν είχε πίστη, ήταν άνθρωπος ριψοκίνδυνος, παράτολµος και τελικά έφυγε µε το πετρελαιοφόρο. Εσύ µη γίνεις ποτέ ριψοκίνδυνος παιδί µου, ποτέ πρωτοπόρος. Γι αυτό αν έρθει να σε βρει να τον ακούσεις. «Καληµέρα σας κύριε» µου είπες. «Καληµέρα» απάντησα. «Καθηµερινή παρακαλώ». Μου δειξες δίπλα το ράφι µε τις εφηµερίδες. Πήρα, πλήρωσα και βγήκα. εν είχα προλάβει να περάσω απέναντι και ξανάκουσα τη φωνή σου. «Κύριε, κύριε, ξεχάσατε το ένθετο». Το χες τυλίξει σε κύλινδρο. Ευχαρίστησα και το πήρα χωρίς να το ανοίξω. Ανέβηκα και το άφησα στο τραπέζι και τότε ο κύλινδρος ξετυλίχτηκε και είδα: «Αφιέρωµα: Κωνσταντίνος Παρθένης, µεταφυσική και αλήθεια». (κοιτάζει τις φωτογραφίες του Στεργίου) Και τότε κατάλαβα. Είχες έρθει για µένα. Είχες εγκατασταθεί απέναντι. Ακριβώς απέναντι. Να σε βλέπω κάθε µέρα, κάθε φορά που ψώνιζα. Τσίχλες, τσιγάρα, σπίρτα, ποτά, καφέ,

11 εφηµερίδες, περιοδικά, χαρτιά, µολύβια, κάρτες. Κάθε µέρα. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή είχα µερικές αµφιβολίες. Έλεγα, πώς µπορεί... δεν µπορεί να µου έτυχε εµένα τέτοιο πράγµα. Γιατί εµένα; Μέχρι που έγινε. Θα ταν µια βδοµάδα που χες ανοίξει. Ζήτησα µια εφηµερίδα, απ αυτές µε τα κουτσοµπολιά, είχα κουραστεί πολύ εκείνη τη µέρα κι ήθελα να χαλαρώσω. Λέω τον τίτλο, ψάχνεις λίγο και µου λες πως έχει µείνει µόνο µια που τη διάβαζες πριν εσύ και την είχες τσαλακώσει. Και τι µε πείραζε εµένα; Με πείραζε; Όχι είπα, καθόλου δεν µε πειράζει, γιατί είχα καταλάβει. Μου δινες πρώτη φορά κάτι δικό σου. Πήγα πάνω και τη διάβασα ολόκληρη, κάθε άρθρο, κάθε σελίδα, κάθε λεζάντα, κάθε αγγελία. Και ξαφνικά εκεί στα προσωπικά την είδα σηµειωµένη σ έναν κύκλο µε κόκκινο µαρκαδόρο. «Τα πιο ωραία αρώµατα µπαίνουν σε µικρό µπουκαλάκι. Μελαχρινός ώριµος πειρασµός, 40 ετών, 1.56, 58 κιλά, προστατευτική, για ώριµους κυρίους που χρειάζονται περιποίηση. Τηλέφωνο...» και τα λοιπά... Ήταν σαφές ότι µου την έστελνες εσύ. Κι έτσι γνώρισα τη Μάρθα. εν ήταν σαν τις άλλες η Μάρθα! Η Μάρθα είχε ψυχή, καλοσύνη, αυτή µε καταλάβαινε, µε περιποιότανε εν τη ρώτησα ποτέ αν σε ήξερε. Τη σεβόµουνα. Ήταν και µεγαλύτερη απ όσο έγραφε... Σαράντα επτά. Την έβλεπα δυο φορές την εβδοµάδα για τρεις µήνες, µέχρι που σταµάτησε. Απεσύρθη. Ήταν καλά µε τη Μάρθα. Με ηρεµούσε. Γιατί πριν µπει στη ζωή µου µ έπιανε κάτι που δεν ξέρω... σαν κάποιες στιγµές να µου ρχοταν ένα φούντωµα, πνιγόµουν και... Αλλά τότε τη γνώρισα. Μου τη γνώρισες. Ε, και σιγουρεύτηκα. Ο Άγγελός µου. Από τότε άρχισα να σε βγάζω φωτογραφίες. Σε ήθελα εδώ, στο σπίτι µου, να σε κοιτάζω. Νιώθω καλύτερα όταν ξέρω πως

12 υπάρχεις κι εσύ εδώ µέσα. Είναι όµορφα το βράδυ που έχεις κλείσει να κοιτάζω την επιγραφή, αλλά σε θέλω κι εδώ...κοντά µου. (κοιτάζει ρόλοι) έκα και τρία! Εικοσιεπτά λεπτά ακόµα. (αµήχανη παύση αναµονής) Ναι. Σου χρωστάω πολλά... πάρα πολλά, τη Μάρθα, τις µετοχές, το δάσκαλο, ακόµα και τους ιλίγγους (παύση) ε θα την ξεχάσω ποτέ εκείνη τη µέρα. Τόσο καιρό πονοκέφαλοι, ζαλάδες, ίλιγγοι Τρόµαξα, είπα πως είχε έρθει το κακό. Πήγα στο γιατρό. Εξετάσεις αίµατος, υπερηχογραφήµατα, µέχρι και µαγνητική έκανα- και να µη βρίσκουν τίποτε, αλλά εγώ να πονάω, να ζαλίζοµαι χειρότερα και να είµαι σίγουρος πως πάει, ήρθε η ώρα µου, ως εδώ ήταν, και να µην κοιµάµαι, να µην τρώω, να µην µπορώ σχεδόν να αναπνεύσω. Άλλαξα γιατρό, πήγα σ άλλον, τα ίδια. Άλλαζα γιατρό κάθε βδοµάδα. Κι έτσι απλά ένα απόγευµα, µετά τη δουλειά, µπαίνω ν αγοράσω µια µπύρα και σπίρτα. Με είδες που ήµουν µελαγχολικός, καταβεβληµένος και είπες δυο φρασούλες είπες, όχι σε µένα, στον προηγούµενο πελάτη µιλούσες: «Άλλοι πάνε στο γιατρό κι άλλους τους πάνε. Εγώ ούτε που να τους δω». Να το, είπα, και µέσα µου κάτι φώτισε. εν ξαναπήγα σε κανένα γιατρό και µέσα σε λίγες µέρες δεν υπήρχαν ούτε πονοκέφαλοι, ούτε ζαλάδες, ούτε ίλιγγοι, τίποτα. Και δεν είναι µόνο αυτό, τότε που χα κάτι λεφτά στην άκρη, ακριβώς τότε σ άκουσα να λες στο τηλέφωνο - Κέκρωψ τα καλύτερα χαρτιά - κι έβγαλα περίπου χίλια ευρώ από κει! Αλλά και το άλλο, όταν είπες στο φαρµακοποιό, «α, τα περασµένα πρέπει να τα φροντίζουµε», εγώ σ άκουσα και πήγα αµέσως να δω τον τάφο της

13 (γυρίζει στη µητέρα) που είχε ρηµάξει κι είχε σπάσει η πλάκα (γυρίζει προς το παράθυρο) Ναι. Ναι κάθε σου συµβουλή ήταν µια αποκάλυψη για µένα. Όπως εκείνη τη φορά που σ άκουσα να λες σ έναν πελάτη «Άνοιξε ο καιρός, άντε, πότε θα πάµε στη Βυζίτσα να πιούµε κανα κρασί να ηρεµήσουµε;» Εγώ, η Βυζίτσα δεν ήξερα που ήτανε, αλλά διάβασα και πήγα ένα Σαββατοκύριακο κι άνοιξε το µάτι µου από την οµορφιά. Κι εκεί γνώρισα ένα δάσκαλο από την Αθήνα που µου έδωσε µια έξτρα δουλίτσα να κάνω - ένα φυλλάδιο για κάποιο Πολιτιστικό Σύλλογο - αλλά δεν ήταν µόνο αυτό, ήταν καλός άνθρωπος και µε πλησίασε σαν φίλος, ναι, κι αποκτήσαµε µια σχέση φιλίας, που εγώ ποτέ µου κανέναν απατεώνα δεν εµπιστεύτηκα - δεν είναι να τους εµπιστεύεσαι, σε πλησιάζουν και σου µιλάνε κι εσύ φαντάζεσαι πως ανιδιοτελώς είναι όλα αυτά κι ύστερα σε πετάνε σα σκυλί. Κι όταν ο δάσκαλος κατέβηκε στην Αθηνά βγαίναµε και πηγαίναµε για κανα ποτηράκι. Βέβαια όταν ήρθε σπίτι πρώτη φορά κι είπε για σένα ότι τι αγριεµένο βλέµµα έχει αυτή η γυναίκα, θυµάσαι που σε προστάτευσα και τον έδιωξα; Κλοτσηδόν τον έδιωξα. Το θυµάσαι; Ήταν ο µόνος άνθρωπος εκτός από τις Μάρθες που µπήκε εδώ µέσα. Κι όµως δεν του χαρίστηκα. (προς το παράθυρο) Ο δεύτερος θα σαι εσύ. Θα ρθεις γιατί τώρα πια δεν γίνεται αλλιώς. Τώρα πια είµαστε δεµένοι, δεν είµαστε; Είναι σαφές αυτό. εµένοι. Με την κυρία Γεωργίου. εκαεννιά χρόνια την ήξερα την κυρία Γεωργίου. Την ίδια µέρα κάναµε τη σύµβαση. Μαζί ήµασταν οι πιο παλιοί. Εκείνη ήταν πάντα σε άλλη αίθουσα, όµως δεν ήταν σταθερή αυτή, µια φύλαγε Εγγονόπουλο, µια Χατζηκυριάκο - Γκίκα, µια Μόραλη

14 µέχρι και 19ο αιώνα είχε φυλάξει: Γύζη, Νικηφόρο Λύτρα, Θεόδωρο Ράλλη Κι ήταν όµορφη τότε µε τις µπούκλες της και τα αφράτα της τα µπράτσα, το γεµάτο της το µπούστο... Κοντούλα κι αυτή όπως µ άρεσε. Τόσα χρόνια µόνο δυο κουβέντες είχαµε. Τα τυπικά. Εµένα πάντα µου άρεσε αυτή η γυναίκα αλλά µόνο µια φορά, πριν από δέκα χρόνια, είχα προσπαθήσει να της µιλήσω πιο προσωπικά. Είχα µαζέψει τις δυνάµεις µου και µετά τη δουλειά, πλησίασα εκεί που ετοίµαζε τα πράγµατα της και της είπα: «Κύρια Γεωργίου µπορώ να σας πω κάτι;» Εκείνη σήκωσε τα µάτια, µου πε «Ένα λεπτό» και πήγε προς τη τουαλέτα. Αλλά ήταν τέτοιος ο τρόπος που το χε πει και τέτοιος ο τρόπος που µ είχε κοιτάξει, που εµένα µου κοπήκανε τα πόδια και µέχρι να ξαναγυρίσει είχα γίνει καπνός και µείναµε πάλι δέκα χρόνια στο καληµέρα - καλησπέρα. Και µε τον καιρό γερνούσε η κυρία Γεωργίου και πλαδάρευε, αλλά µ ένα τρόπο που µου άρεσε - είχε φτάσει να µοιάζει µε τις Μάρθες. Κι όσο µεγάλωνε, τόσο πιο όµορφα πλαδάρευε και τα µάγουλά της γέµιζαν και τα µπράτσα της στρογγύλευαν... Όµως πριν από έναν χρόνο κάτι σαν ν άλλαξε, έπεσε το πρόσωπό της, µελαγχόλησαν τα µάτια της. Είχα ακούσει - όχι, όχι ποτέ δε ρώτησα, δεν είµαι αδιάκριτος εγώ - απλά είχε πάρει τ αυτί µου µια ιστορία, πως είχε έναν άντρα που της πέθανε και γι αυτό ήταν έτσι θλιµµένη. Κι από τότε που απεσύρθη η Μάρθα - που σύµπτωση ήταν που έγινε τότε, κάτι σαν άτυχο, τυχαίο, τυχερό άρχισε και η κυρία Γεωργίου να µε κοιτάζει ανάµεσα στους πίνακες και να µου χαµογελάει. Και σκέφτηκα, µήπως ήρθε ο καιρός να βρω κι εγώ έναν άνθρωπο, γιατί µεγάλωνα, και µε τις Μάρθες δε γίνεται να γεράσεις µαζί, γερνάνε πρώτες οι Μάρθες και αποσύρονται. Και µετά σκέφτηκα πώς θα γίνει αυτό; Εγώ δε µπορώ ούτε να της µιλήσω καλά-καλά, κι αν δεν είχα εσένα ούτε που θα µου περνούσε απ το µυαλό. Αλλά να, υπάρχεις εσύ.

15 Απόγευµα µετά τη δουλειά, κι είναι κάτι γείτονές µου στο µαγαζί που µόνο εξ όψεως τους ξέρω, γιατί εγώ δεν έχω πάρεδώσε µε κανένα. Περιµένω να τελειώσεις, έχω ήδη πάρει το περιοδικό και τ αφήνω µπροστά σου ανάποδα. Το γυρίζεις απ την καλή να δεις πόσο κάνει, και κάνεις ένα «Α» πριν πεις το τεσσεράµιση ευρώ. Περιµένω να πεις κάτι παραπάνω και στέκοµαι αµήχανος µπροστά σου. Με κοιτάς, χαµογελάς και λες «Όλα καλά;» «Ναι, ναι» απαντώ και κάνω να φύγω επειδή, τι να καταλάβω απ το «όλα καλά». «Καλός καιρός ε;» σ ακούω να λες. «Ναι, έφτιαξε» λέω κι εγώ και σε βλέπω να δείχνεις το απέναντι µπαλκόνι. «Ακόµα κι οι τουλίπες στη βεράντα ανθίσανε» είπες. Ήταν σαφές. Σαφέστατο! Επακριβώς! Ούτε που γύρισα σπίτι, πήγα αµέσως στο ανθοπωλείο και της έστειλα ένα µπουκέτο τουλίπες σπίτι της, ήξερα τη διεύθυνση από τον κατάλογο των εργαζόµενων στην Πινακοθήκη: αµάρεως 7, Παγκράτι. Την άλλη µέρα στη δουλειά το πρόσωπο της έλαµπε, τα µάγουλά της ήταν πιο κόκκινα από ποτέ. Της έστελνα τουλίπες κάθε µέρα για µία ολόκληρη εβδοµάδα. Κι όταν τη προηγούµενη ευτέρα µου πες «Αύριο κύριε µου είναι η µεγάλη µας µέρα, κάνουµε ανακαίνιση», ε τότε κατάλαβα πως την επόµενη µέρα έπρεπε να το κάνω. Όλο το βράδυ δεν κοιµήθηκα, είδα κι ένα όνειρο µε τον Χριστό του Παρθένη να φεύγει το βλέµµα του προς τα κάτω και ν αρχίζει να κοιτάζει όλο και πιο χαµηλά, ώσπου έγειρε και κλείσανε τα µάτια του, κι άρχισε ο πίνακας να µαραζώνει, κι εκεί που ήταν ένας τεράστιος κύκλος, έγινε µια µικρή µπαλίτσα και στο τέλος χάθηκε, όπως το σήµα όταν κλείνουµε την τηλεόραση. Αλλά εσύ µου χες δώσει τέτοιο θάρρος που πήγα και τη βρήκα πριν ακόµα ανοίξουµε τις αίθουσες. «Σας άρεσαν οι τουλίπες κυρία Γεωργίου;» άκουσα τον εαυτό µου να λέει. Και πήρε ένα

16 σχήµα το πρόσωπο της σαν ήλιος ήταν, αλλά είχε κι ένα ερωτηµατικό µαζί. «Εσείς τις στέλνατε; Μα πως ξέρατε ότι είναι τα αγαπηµένα µου λουλούδια;» Κι άρχισε µετά να λύνεται η γλώσσα της και πήρε µαζί και τη δική µου, και πως έγινε, και κλείσαµε ραντεβού για την Παρασκευή - δηλαδή για προχτές το βράδυ. Τέρµα οι Μάρθες, τέρµα και τελείωσε, είπα µέσα µου. Τέρµα. Μπορείς να το φανταστείς; Μα τι λέω; Αφού εσύ το προκάλεσες. Κάθισα λοιπόν και ζωγράφισα το πορτρέτο σου απ τις φωτογραφίες, έτσι, για να σου κάνω ένα δώρο. Μικρό ήταν αλλά πολύ καλό... καλό... καλοπροσεγµένο. Το ταχυδρόµησα συστηµένο και εξπρές. Το έλαβες πρωί-πρωί και κοίταζα µε τα κιάλια από πάνω που το άνοιγες, ήταν και κάτι πελάτες µέσα, και γέλασα που το πρόσωπο σου έµοιαζε τόσο ξαφνιασµένο. Που έκανες ότι δεν κατάλαβες από ποιόν είναι. Όµως σε είδα που πήρες καρφί και το βαλες δίπλα στο καινούργιο ψυγείο µε τα παγωτά. Αµέσως κατέβηκα για τσιγάρα και σου πα καληµέρα µε όλη µου τη ψυχή κι είδα τα µάτια σου που ήταν υγρά, κι είπα, λες να χει κλάψει, κι είπα να, ακόµα και τέτοιοι άνθρωποι συγκινούνται, δεν την κάνουν ψυχρά την αποστολή τους, νιώθουν κι αυτοί, όταν τους τυχαίνει κάποιος σαν κι εµένα νιώθουν, και γέλαγα µέσα µου όταν φταρνίστηκες, δήθεν ότι είναι από το κρυολόγηµα που τα µάτια σου είχαν υγράνει. Κι ήταν το πορτρέτο τόσο ωραίο µέσα στο καινούργιο σου µαγαζί... Σαν παραγγελία... Και σκέφτηκα, δεν είναι τυχαίο, η ανακαίνιση, αυτό είναι, καινούργιο περιβάλλον, καινούργιες εικόνες, ναι ήρθε και για µένα ο καιρός για καινούργιες εικόνες, για ανακαίνιση στη ζωή µου. Και περίµενα µε αγωνία να ρθει η Παρασκευή και να σου τα γελάκια µε την κυρία Γεωργίου, και να σου τα υπονοούµενα κι οι κουβεντούλες στο διάλειµµα ήταν τόσο

17 όµορφα, µου τυχε η µοίρα σκέφτηκα, µου τυχε η µοίρα...άτυχο, τυχαίο, τυχερό. Πήρα κι ένα καινούργιο σακάκι µπλε µε ασηµένια κουµπιά, κι ένα πουκάµισο και κάλτσες µεταξωτές που µ αρέσουν πως αγκαλιάζουν τη φτέρνα. Και την Παρασκευή, προχθές, πριν πάω στο ραντεβού, κατέβηκα κι αγόρασα τσιγάρα για να µε δεις. «Πολύ κοµψός σήµερα» είπες. Πρώτη φορά έλεγες κάτι για την εµφάνισή µου και ήξερα πως γελούσες κάτω από τα µουστάκια σου κι ένιωθα σα να πηγαίναµε µαζί στο ραντεβού. Και πραγµατικά σ ένιωθα σε κάθε µου βήµα να µ ακολουθείς και να µε καµαρώνεις. Κι εµένα και το έργο σου. εν είναι και λίγο πράγµα να αλλάζεις τη ζωή ενός ανθρώπου! Είναι σαφές αυτό. Σαφές... Με την κυρία Γεωργίου πήγαµε σε µια ταβέρνα εκεί κοντά στο σπίτι της στο Παγκράτι κι ήταν η κυρία Γεωργίου ανθισµένη ολόκληρη σα λουλούδι. Φάγαµε και τι δε φάγαµε... Μπριζόλα στα καρβουνά και πατάτες τηγανητές και σαλάτα ρόκα που είναι της µόδας και γλυκό σοκολάτα µετά και κρασί - δυο µπουκάλες κρασί πήραµε- κι αυτή ήπιε τη µιάµιση κι έπινε, κι έπινε, σα νεροφίδα έπινε. Και µου λεγε, και τι δε µου πε! Για τη Νάουσα που γεννήθηκε, τα Τρία Πηγάδια, τα Πέντε Πηγάδια, τα Τρία - Πέντε Πηγάδια, δεν κατάλαβα τελικά πόσα ήτανε τα Πηγάδια, για την Αθήνα µετά, και για τον άντρα της που χε πεθάνει, και που, όχι, ποτέ δεν τον αγάπησε - έπινε και τη χτυπούσε και για τα κεντήµατά της, και που µικρή ήθελε να γίνει τραγουδίστρια και κάποια στιγµή ήρθε στο κέφι και µου τραγούδησε µάλιστα κι ένα της Τζένης Βάνου, ολόκληρο, αλλά ήτανε τελείως φάλτσα η κακοµοίρα, ήτανε και το ποτό... Είχανε µισοκλείσει τα µάτια της, είχε λιώσει η µπογιά κι έτρεχε µέχρι κάτω από το στόµα της που ήταν µισάνοιχτο και κατακόκκινο, και εκείνη τραγουδούσε: «Αν

18 είναι η αγάπη αµαρτία... Θα βγω να το φωνάξω µε λατρεία», κι ήτανε τελείως φάλτσα. Την κοιτάζανε κι από δίπλα, όµως εγώ δεν της είπα τίποτα κι άρχισα τα - «τι όµορφα που τραγουδάτε, και πόσο σας πάει αυτό το φόρεµα µε τα λουλουδάκια» - και τα µαγούλα της είχανε κοκκινίσει, κι είχε ένα φως η κυρία Γεωργίου, σαν πίνακας έµοιαζε, απ αυτούς του 19ου αιώνα στο κάτω όροφο. Πλήρωσα και βγήκαµε έξω. Τρέκλιζε η κυρία Γεωργίου αλλά έµοιαζε τόσο χαρούµενη. Τραγουδούσε και µε κοίταζε στα µάτια. (µικρή παύση) Να σας πάω σπίτι σας της είπα, εδώ κοντά µένω είπε εκείνη, ξέρω, οι τουλίπες... και χαµογέλασε. Περπατήσαµε αγκαζέ κανένα δεκάλεπτο µέσα στο ψιλόβροχο γιατί είχε χαλάσει ο καιρός κι είχε αρχίσει να βρέχει. Φτάσαµε έξω από την πολυκατοικία της. Είχα περάσει το χέρι µου στη µέση της κι ένιωθα κάτω από το φουστάνι το δέρµα της που είχε υγράνει. Σταθήκαµε στην είσοδο και πήγα να πω κάτι, αλλά δε µπόρεσα. Ξαφνικά εκείνη µ έπιασε µε δύναµη και µε φίλησε στο στόµα. εν ήταν φιλί απλό αυτό, ήτανε µε γλώσσα κι ένιωθα το σάλιο της που χε γλυκάνει από το κρασί και τις σταγόνες που κυλούσαν απ τη µύτη της και µας πότιζαν. «Που θα πας µε τέτοια βροχή», µου πε, «ανέβα πάνω για κανα καφεδάκι». Κι εγώ εκείνη τη στιγµή ταράχτηκα και κάτι µέσα µου µού λεγε να φύγω, αλλά σκέφτηκα εσένα, σκέφτηκα την επιθυµία σου, το έργο σου που έπρεπε να ολοκληρωθεί, και δε ξέρω γιατί µου ρθε στο νου και τ όνειρο µε τον Παρθένη και την πήρα από το χέρι κι ανεβήκαµε. Μου φτιάξε καφέ, αλλά δεν προλάβαµε ούτε σταγόνα να πιούµε, µε τράβηξε µέσα. Έβγαλε όλα της τα ρούχα σ ένα δευτερόλεπτο και τραγουδούσε. Τα στήθια της ήταν µεγάλα και χαµηλωµένα σαν να έδειχναν το πάτωµα, η κοιλιά της όµορφη και ζουµερή. Γδύθηκα κι εγώ, δίπλωσα το σακάκι, το πουκάµισο και το

19 παντελόνι - για να µη νοµίσει ότι είµαι και κανένας λέτσος - και τ ακούµπησα σε µια καρέκλα. Τα παπούτσια τα βαλα από κάτω, να µη φαίνονται. Ξαφνικά η κυρία Γεωργίου άρχισε να γελάει και δεν καταλάβαινα γιατί. Έδειχνε τις κάλτσες µου και γέλαγε. Τι είχαν οι κάλτσες µου σκέφτηκα, της Μάρθας της άρεσε να φοράω τις κάλτσες µου Αλλά είπα να µη δώσω σηµασία και πέσαµε στο κρεβάτι. Και τότε άρχισε αυτή να αγκοµαχάει σαν ατµοµηχανή - που σκέφτηκα πως γίνεται έτσι αµέσως - και να µε φιλάει και να βγάζει µικρές φωνές. Τριβόταν πάνω µου και φώναζε, κι έλεγε προστυχιές που η Μάρθα ποτέ δεν θα ξεστόµιζε, ούτε η Μάρθα, ούτε και καµία Μάρθα δε µου είχε πει τέτοια ακατονόµαστα. Το πρόσωπό της είχε πάρει µία έκφραση άγρια, το µακιγιάζ είχε φύγει κι ήταν ακόµα βρεγµένη απ το δρόµο αλλά έπρεπε να χε ιδρώσει κιόλας, γιατί κάτι µύριζε που ήταν ανακάτεµα από άρωµα και ιδρώτα και βροχή. Και µετά άρχισε να µε αγγίζει, αλλά το έκανε µε τέτοια αγριάδα που εµένα, κι εµένα... κι εγώ δεν δεν µπορούσα... δεν γινόταν... Όπως την έβλεπα έτσι από πάνω µου, µου φαινόταν πως πίσω στη γωνία ήταν µαζεµένες όλες οι Μάρθες και µας κοίταζαν. Κι η κύρια Γεωργίου συνέχιζε να µε αγγίζει και να τρίβεται και να φωνάζει. Και κάποια στιγµή κάθισε πάνω µου και άρχισε να κουνιέται κι εγώ άρχισα να σκέφτοµαι και σένα από πάνω... πως σε απογοητεύω και σένα εκεί κάτω, (γυρίζει προς µητέρα) στο τάφο σου, πως σε προδίδω και ντράπηκα...κοκκίνισα σαν παντζάρι. Εκείνη από πάνω µου να... και οι τουλίπες, και όλα αυτά που έκανα...που µε έβαλες να κάνω...που έκανες εσύ. Κι όσο τα σκεφτόµουν αυτά, τόσο πιο πολύ δεν µπορούσα, κι έτσι, χωρίς να το θέλω, µε πήρανε τα κλάµατα. Η κύρια Γεωργίου σταµάτησε ξαφνικά σαν να χε δει αστραπή. Έµεινε έτσι από πάνω µου µε την κοιλιά της και τα βυζιά της και το µακιγιάζ της που έτρεχε κι είχε πάρει το πρόσωπο της µια έκφραση τροµακτική. Κατέβηκε κάτω µε το στόµα της και πήγε να µε φιλήσει εκεί,

20 κι εµένα... κι εµένα τότε µου ρθε µία τέτοια αηδία που σε ξέχασα αυτοστιγµεί, τα ξέχασα όλα, και τις τουλίπες και την Τζένη Βάνου και τα φιλιά και τα γελάκια και τις κουβεντούλες κι είχε µείνει στο µυαλό µου µια τρύπα µόνο. Έµεινα ακίνητος, ολόκληρος µια ακινησία. Και την κυρία Γεωργίου σαν να την έπιασε κάτι και πήρε ένα κεντητό µαξιλάρι µε καρδούλες και µου το πέταξε. Κι ύστερα έγινε εκείνο. Μου το πε. Μου το πε. «Πού πας ρε µε τέτοιο φασολάκι; Ασκήσεις αναπνοής θα σου κάνουµε, που θες και να γαµήσεις, καλά σε χα καταλάβει τόσα χρόνια τι χέστης είσαι. Άντε γαµήσου µαλάκα και σήκω φύγε από δω». Σηκώθηκα, πήρα άρον-άρον τα ρούχα µου, ντύθηκα κι έφυγα. Την άλλη µέρα πρωί-πρωί ήρθα στο µαγαζί. Μόλις έφευγε µια πελάτισσα, που έµοιαζε εκνευρισµένη, την ήξερα, µια στριµµένη ήταν που µενε στην άλλη γωνία. Και φεύγοντας κάτι έλεγε για λάθος ρέστα που δε κατάλαβα. Μπήκα κι είδα το πρόσωπο σου που ήτανε τόσο στεναχωρηµένο, τόσο απογοητευµένο που ντράπηκα όσο ποτέ στη ζωή µου. Μια φράση µου πες µόνο. «Τι αγένεια... Σκότωµα θέλει». Ναι ναι το είπες. Μου το πες. Αυτό είπες. Επακριβώς. Και µε κοίταξες στα µάτια. Ήξερα βέβαια πως η πελάτισσα ήταν απλά το πρόσχηµα. Αλλά έτσι είσαστε εσείς, µιλάτε για κάτι και εννοείτε κάτι άλλο. Σαν τις παραβολές. Τηλεφώνησα στη δουλειά, είπα ότι είµαι άρρωστος και κάθισα όλη µέρα σπίτι. Όλη µέρα το σκεφτόµουνα. Το απόγευµα πήρα το λεωφορείο και πήγα στο Παγκράτι. Στάθηκα στη γωνία του σπιτιού της και την περίµενα. Ήρθε µε δυο σακούλες ψώνια στο χέρι. Μόλις άνοιξε την εξώπορτα, έτρεξα και πριν την

21 κλείσει, έβαλα το πόδι µου και µπήκα πατώντας στις µύτες. Αθόρυβα. Περίµενα ν ανοίξει την πόρτα του ασανσέρ κι ύστερα από λίγο ανέβηκα. εν µε είδε κανείς. Χτύπησα το κουδούνι της. Άνοιξε αµέσως, χωρίς να ρωτήσει ποιος είναι. Μόλις µε είδε έκανε να κλείσει, όµως εγώ έσπρωξα την πόρτα και µπήκα. Πήγε να φωνάξει, αλλά την άρπαξα από πίσω και της έκλεισα το στόµα µε το χέρι. Έκλεισα και την πόρτα και κρατώντας της συνέχεια το στόµα, την τράβηξα στο δωµάτιο και την έριξα στο κρεβάτι. εν θα σε απογοήτευα ξανά. Κι αυτή τη φορά, µπόρεσα. Μπόρεσα. Έπεσα πάνω της, πήρα το µαξιλάρι µε τις καρδούλες και το σφιξα στο πρόσωπό της. Ώρα. Ώρα πολύ. Φασολάκι; Φασολάκι. Όταν το τράβηξα, τα µαγούλα της ήταν µπλε και τα µάτια της κοίταζαν ψηλά. Γύρισα σπίτι µε τα πόδια, πέντε χιλιόµετρα. Το µαγαζί σου ήταν σκοτεινό, θεόκλειστο. Όλη νύχτα σκεφτόµουνα. Τι θα µού λεγες τώρα; Τι θα κάνουµε τώρα; (παύση) «Τι αγένεια σκότωµα θέλει» - δε µου το πες ;... το κανα... (πηγαίνει στο παράθυρο) Πρωί-πρωί σήµερα, ήρθα. «Είστε καλά;» µε ρώτησες. Και για πρώτη φορά σε ρώτησα κι εγώ κάτι. «Τι θα γίνει τώρα;». «Τι θα γίνει τώρα; Τι εννοείτε;» απάντησες. Και πάγωσα. Για πρώτη φορά έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα. Τι σ έκανε να µη µου απαντήσεις, να µη µου δώσεις καµία συµβουλή, κανένα µήνυµα, που εσύ πάντα ήσουνα τόσο τόσο σαφής. Επακριβής (κοιτάζει το ρόλοι και πηγαίνει πάλι να κάτσει) Μόνο τέσσερα λεπτά ακόµα. Θα κλείσεις την ταµειακή, θα σβήσεις τα φώτα, θα κατεβάσεις τα ρολά και και θα περάσεις απέναντι

22 (Παύση) Ναι. εν γίνεται πια να µην µιλήσουµε. Αφού πια είµαστε... συνεργάτες. Όχι, όχι συνένοχοι Εσύ κι εγώ, µας δένει µια πράξη ένα έγκληµα. (παύση) Ήταν όµως έγκληµα; Εγώ έκανα πάντα αυτό που ήθελες εσύ. Εσύ µε συµβούλευες. Εσύ µε οδήγησες εκεί, έτσι δεν είναι; (παύση) Έτσι δεν είναι; Πρέπει να καταλάβω. «Τι θα γίνει τώρα; Τι εννοείτε;». Τι σε κανε να µου µιλήσεις έτσι; Είσαι ο φύλακας άγγελός µου. εν µπορεί Μήπως τελείωσες τώρα µε µένα; Μήπως αυτός ήταν ο σκοπός σου; (Φοβισµένος) Γι αυτό µπήκες στη ζωή µου; Για την κυρία Γεωργίου; Όχι, όχι αποκλείεται. (σηκώνεται απότοµα, πηγαίνει στον καθρέφτη, κοιτάζεται, φτιάχνει πουκάµισο, στρώνει µαλλιά, παίρνει βούρτσα, γυαλίζει τα παπούτσια του, κάνοντας ακριβώς τις ίδιες κινήσεις που έκανε και την προηγούµενη φορά. Κοιτάζει το ρολόι του) έκα και εικοσιοκτώ (Κοιτάζει από παράθυρο) Να, τα έκλεισες τα φώτα. Μένουν τα ρολά και το λουκέτο Και µετά... µετά το κουδούνι (ξανακάθεται στη θέση του και περιµένει το κουδούνι) Αποκλείεται να ήρθες µόνο για την κυρία Γεωργίου, έτσι δεν είναι; (Παύση) εν αµφισβητώ βέβαια τις συµβουλές σου. Τη µέθοδο σου. Εσύ ήσουν σαφής. εν έχω δικαίωµα να σε κρίνω. ε θα σε

23 κρίνω. Αλλά πρέπει να µιλήσουµε, να στα πω όλα, να µε καταλάβεις, να καταλάβω κι εγώ. Γιατί χωρίς (φως από µπλε φώτα περιπολικού που αναβοσβήνουν µπαίνει µέσα στο δωµάτιο. Σαν ξαφνιασµένος, ο Σάκης προσπαθεί να καταλάβει τι σηµάδι µπορεί να είναι αυτό. Μετά από λίγο κοιτάζει το ρολόι του) έκα και µισή. Πρέπει να χτυπήσεις. (Σηκώνεται για να πάει πάλι στο παράθυρο. Συγκρατείται και ξανακάθεται στη θέση του περιµένοντας το κουδούνι) Πρέπει να χτυπήσεις. (Τελικά δεν αντέχει και πηγαίνει) Γιατί κοντοστέκεσαι; Γιατί δεν περνάς απέναντι; (µικρή παύση) Τι.. τι κάνεις;.γιατί; Γιατί φεύγεις προς τα κάτω; Πού πας; (µικρή παύση) Αφού µου το υποσχέθηκες πως θα έρθεις! (Το κουδούνι της πόρτας του χτυπάει τρεις φορές.) (µε χαρά στην αρχή) Εσύ, εσύ, εσύ... (συνειδητοποιεί) Αφού εσύ (δείχνει πως έχει φύγει) Όχι, όχι εσύ. (Το κουδούνι της πόρτας ξαναχτυπάει, κοιτάει προς την πόρτα µε απορία, εντελώς ανυπεράσπιστος ) Τότε ποιος ; (πηγαίνει και κάθεται στη θέση του, προσπαθεί να µείνει ψύχραιµος, καθαρίζει µε το δάχτυλό του την άκρη των παπουτσιών του. Παύση. Το κουδούνι της πόρτας ξαναχτυπάει δύο φορές) εν θα ρθεις. Ναι. Πρέπει να µε αφήσεις µόνο µου τώρα Για λίγο, για κάποιο διάστηµα, ίσως

24 (Χαµογελάει, τον σκέφτεται, θα ξαναβρεθούν. Το κουδούνι χτυπάει συνεχώς) ΑΥΛΑΙΑ

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο

Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο 4 Από όλα τα παραμύθια που μου έλεγε ο πατέρας μου τα βράδια πριν κοιμηθώ, ένα μου άρεσε πιο πολύ. Ο Σεβάχ ο θαλασσινός. Επτά ταξίδια είχε κάνει ο Σεβάχ. Για να δει τον κόσμο και να ζήσει περιπέτειες.

Διαβάστε περισσότερα

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής

Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Τράντα Βασιλική Β εξάμηνο Ειδικής Αγωγής Ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στη γη. Εκεί είδε μπροστά του την αλεπού. - Καλημέρα, - Καλημέρα, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, ενώ έψαχνε να βρει από πού ακουγόταν η

Διαβάστε περισσότερα

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος»

Ο εγωιστής γίγαντας. Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία. Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης. «Αλέξανδρος Δελμούζος» Ο εγωιστής γίγαντας Μεταγραφή : Γλυμίτσα Ευθυμία Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης «Αλέξανδρος Δελμούζος» 2010-2011 Κάθε απόγευμα μετά από το σχολείο τα παιδιά πήγαιναν για να παίξουν στον κήπο του γίγαντα.

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ (Αόρατος) ΑΦΗΓΗΤΗΣ: Κάποτε στη γη γεννήθηκε το Όνειρο. Το όνομά του δεν ήταν έτσι, όμως επειδή συνεχώς ονειρευόταν, όλοι το φώναζαν Όνειρο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, ήταν σαν

Διαβάστε περισσότερα

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους.

Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Η Μόνα, η μικρή χελώνα, μετακόμισε σε ένα καινούριο σπίτι κοντά στη λίμνη του μεγάλου δάσους. Κάθεται στο παράθυρο του δωματίου της και σκέφτεται, στεναχωρημένη τους παλιούς της φίλους και συμμαθητές.

Διαβάστε περισσότερα

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό

Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό - Μαμά, γιατί ο Φώτης δε θέλει να του πιάσω το χέρι; Θα σου εξηγήσω, Φωτεινή. Πότε; Αργότερα, όταν μείνουμε μόνες μας. Να πάμε με τον Φώτη στο δωμάτιό μου να παίξουμε; Αν θέλει, ναι. Προσπάθησε να μην

Διαβάστε περισσότερα

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός»

«Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 «Ο Αϊούλαχλης και ο αετός» (Φλώρινα - Μακεδονία Καύκασος) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #25 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011

Διαβάστε περισσότερα

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει Μια νύχτα σαν κι αυτή μια νύχτα σαν κι αυτή θέλω να σου πω πόσο σ

Διαβάστε περισσότερα

Εικόνες: Eύα Καραντινού

Εικόνες: Eύα Καραντινού Εικόνες: Eύα Καραντινού H Kοκκινοσκουφίτσα Mια φορά κι έναν καιρό, έμεναν σ ένα χωριουδάκι μια γυναίκα με το κοριτσάκι της, που φορούσε μια κόκκινη σκουφίτσα. Γι αυτό ο κόσμος την φώναζε Κοκκινοσκουφίτσα.

Διαβάστε περισσότερα

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ:

ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΙΕ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (Κ.Α.) ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: 2007-2008 Τάξη: Γ 3 Όνομα: Η μύτη μου είναι μεγάλη. Όχι μόνο μεγάλη, είναι και στραβή. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο με λένε Μυτόγκα. Μα η δασκάλα τα μαλώνει: Δεν

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη

ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ. Δέκα ποιήματα για τον πατέρα μου. Αλκιβιάδη ΠΑΝΑΓΙΩΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΣΡΙΟΤ Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αλκιβιάδη Θεσσαλονίκη Υεβρουάριος 2015 [3] Παναγιώτα Παπαδημητρίου Αφιερωμένο στον πατέρα μου Αλκιβιάδη Copyright

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 4 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ το Δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της: -Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και

Διαβάστε περισσότερα

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 1 2 Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ'' 3 Τα λουλούδια χωρίς όνομα, τα έχει ο καθένας από μας, αλλά δεν το ξέρουμε. Δεν μας μαθαίνουν τίποτα και ψάχνουμε μόνοι μας άσκοπα να βρούμε κάτι, για να

Διαβάστε περισσότερα

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη

Αποστολή. Κρυμμένος Θησαυρός. Λίνα Σωτηροπούλου. Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη διαβάζω ιστορίες Αποστολή Κρυμμένος Θησαυρός Λίνα Σωτηροπούλου Εικόνες: Ράνια Βαρβάκη 11 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Το δώρο της γιαγιάς Μόλις χτύπησε το ξυπνητήρι, με έπιασε πανικός. Δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον

Διαβάστε περισσότερα

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή

Αγγελική Δαρλάση. Το παλιόπαιδο. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή Αγγελική Δαρλάση Το παλιόπαιδο Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή σε όλους αυτούς που οραματίστηκαν έναν καλύτερο κόσμο και προσπαθούν για να γίνει, έστω και λίγο, καλύτερος 6 «Φτώχεια δεν είναι μόνο η έλλειψη

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΩΤΟΓΗΡΟΥ Πρωτοδίκου Διοικητικών Δικαστηρίων ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΑΛΚΙΔΟΣ Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 Έμπλεη ευγνωμοσύνης, με βαθιά

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη υπάρχει ένα σπίτι με άσπρα παράθυρα. Μέσα σε αυτό θα βρούμε ένα χαρούμενο δωμάτιο, γεμάτο γέλια και φωνές, και δυο παιδιά που θέλω να σας γνωρίσω «Τάσι, αυτή η πιτζάμα σού

Διαβάστε περισσότερα

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ Μη µου µιλάς γι' αυτά που ξεχνάω Μη µε ρωτάς για καλά κρυµµένα µυστικά Και µε κοιτάς... και σε κοιτώ... Κι είναι η στιγµή που δεν µπορεί να βγεί απ' το µυαλό Φυσάει... Κι είναι

Διαβάστε περισσότερα

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Σιώμος Θεόδωρος του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 2 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ

17.Γ. ΠΡΟΣΤΧΑ ΑΝΕΚΔΟΣΑ ΜΕ ΣΟΝ ΣΟΣΟ 2 - ΧΑΣΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΤ ΜΑΡΙΑ Βάζει η δασκάλα εργασία για το σπίτι, να ρωτήσουν πως γεννιούνται τα παιδιά. - Μαμά, μαμά, λέει ο Σοτός μόλις πήγε σπίτι, η δασκάλα μας είπε να σας ρωτήσουμε πως γεννιούνται τα παιδιά. - Δεν μπορώ τώρα,

Διαβάστε περισσότερα

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών

Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Τοπαλίδης Ιπποκράτης, 13 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης». «Ο Δημήτρης

Διαβάστε περισσότερα

ΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω.

ΝΗΦΟΣ: Ένα λεπτό µόνο, να ξεµουδιάσω. Χαίροµαι που σε βλέπω. Μέρες τώρα θέλω κάτι να σου πω. Νήφο. Πεταλία; Εγώ, ναι. Σήκω. Δεν ξέρω αν µπορώ. Μπορείς. Είµαι κουρασµένος. Ήρθε η ώρα, όµως. Τα χέρια µου έχουν αίµατα. Τα πόδια µου είναι σαν κάποιου άλλου. Δεν έχουµε πολύ χρόνο. Ένα λεπτό µόνο, να

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Beginners

Modern Greek Beginners 2016 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Καλημέρα. Καλημέρα σας. Μπορώ να σας βοηθήσω; Ήρθα να πάρω αυτό το δέμα. Σήμερα

Διαβάστε περισσότερα

Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία

Το δικό µου σκυλάκι. Ησαΐα Ευτυχία Συχνά στη ζωή µας βρισκόµαστε στη θέση που πρέπει να υποστηρίξουµε τη γνώµη µας για να πείσουµε τους άλλους ότι έχουµε δίκαιο! Μερικές φορές το πετυχαίνουµε µερικές όχι! Η επιχειρηµατολογία απαιτεί τέχνη,

Διαβάστε περισσότερα

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ»

«Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» «Πώς να ξέρει κανείς πού στέκει; Με αγγίζεις στο παρελθόν, σε νιώθω στο παρόν» Μυρσίνη-Νεφέλη Κ. Παπαδάκου «Νερό. Εγώ» ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1 ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ τι πιστεύω για την εξαφάνιση, αλλά δώσε μου λίγο χρόνο. Όχι,

Διαβάστε περισσότερα

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα.

Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. 1. Πριν από λίγες μέρες πήγα για κούρεμα. Καιρό είχες να ρθεις, Κλουζ, μου είπε ο κύριος Κολχάαζε, ανοιγοκλείνοντας το ψαλίδι του επικίνδυνα κοντά στο αριστερό μου αυτί. Εγώ τα αγαπώ τ αυτιά μου. Γι αυτό

Διαβάστε περισσότερα

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το B' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη - Σμπώκου - από τον Φουάτ σε τρεις εταιρίες χρήματα... μπλου μπρουμέλ, άλλη μια P.A κάπως έτσι και άλλη μία που μου είχες πει

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο;

Σκηνή 1 η. Μπαίνει η γραμματέας του φουριόζα και τον διακόπτει. Τι θες Χριστίνα παιδί μου; Δε βλέπεις που ομιλώ στο τηλέφωνο; Σκηνή 1 η Βρισκόμαστε στο γραφείο του ψυχίατρου Σωτήριου Σώθηκες! Ο γιατρός μιλά στο τηλέφωνο με έναν πελάτη Τι μου λέτε αγαπητέ μου! `Ώστε έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν! Αν σας καταλαβαίνω; Μα είναι ερώτηση

Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα...

Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Μια μέρα καθώς πήγαινα στο σπίτι είδα έναν κλέφτη να μπαίνει από το παράθυρο και να είναι έτοιμος να αρπάξει τα πάντα... Αμέσως έβγαλα το κινητό από τη θήκη και έστειλα μήνυμα στο κινητό της μαμάς πού

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Beginners

Modern Greek Beginners 2017 HIGHER SCHOOL CERTIFICATE EXAMINATION Modern Greek Beginners ( Section I Listening) Transcript Familiarisation Text Τι θέλεις να σπουδάσεις του χρόνου; Θέλω να γίνω φαρμακοποιός. Σε ποιο πανεπιστήμιο;

Διαβάστε περισσότερα

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2

Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Γλωσσικές πράξεις στη διαγλώσσα των μαθητών της Ελληνικής ως Γ2 Σπυριδούλα Μπέλλα Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο Αιγαίου 9/5/2017 Επικοινωνιακή ικανότητα γνώση ενός ομιλητή ως

Διαβάστε περισσότερα

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ.

ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΣΤΡΑΓΓιΣΜΑ ΔΕΝ ΜιΛΗΣΑ ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΓιΑ ΕΚΕιΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑιΡι ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟι ΚΟΝΤΑ 16 ΧΡΟΝιΑ. ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΠΟΥ ΕΣΥ Κι Η ΑΔΕΛΦΗ ΣΟΥ ΛΕιΠΑΤΕ, ΤΗΣ ΤΑ 'ΠΑ ΟΛΑ. ΜΕ ΑΚΟΥΓΕ ΣΟΒΑΡΗ.

Διαβάστε περισσότερα

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος

κι η τιμωρία των κατηγορουμένων. Βέβαια, αν δεν έχεις πάρει καθόλου βάρος, αυτό θα σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος 14 Φτάνοντας λοιπόν ο Νικήτας σε μια από τις γειτονικές χώρες, εντυπωσιάστηκε από τον πλούτο και την ομορφιά της. Πολλά ποτάμια τη διέσχιζαν και πυκνά δάση κάλυπταν τα βουνά της, ενώ τα χωράφια ήταν εύφορα

Διαβάστε περισσότερα

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους.

ΜΠΑ Μ! Μ Π Α Μ! Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για όλους. ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Νούρου Εγώ Κουάμι ο αδερφός μου Ράζακ ένας φίλος που συναντήσαμε στον δρόμο Στη φωτογραφία μάς είχαν δείξει καλύτερη βάρκα. Αστραφτερή και καινούρια, με χώρο για

Διαβάστε περισσότερα

2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου

2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου ISBN: 978-618-5144-54-8 Εκδόσεις Vakxikon.gr Βιβλιοπωλείο του Βακχικόν Ασκληπιού 17, 106 80 Αθήνα τηλ. 210 3637867 info@vakxikon.gr www.vakxikon.gr 2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Κατερίνα Λουκίδου Σειρά:

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ - Α,α,α,α,α,α,α! ούρλιαξε η Νεφέλη - Τρομερό! συμπλήρωσε η Καλλιόπη - Ω, Θεέ μου! αναφώνησα εγώ - Απίστευτα τέλειο! είπε η Ειρήνη και όλες την κοιτάξαμε λες και είπε

Διαβάστε περισσότερα

Το παραμύθι της αγάπης

Το παραμύθι της αγάπης Το παραμύθι της αγάπης Μια φορά και ένα καιρό, μια βασίλισσα έφερε στον κόσμο ένα παιδί τόσο άσχημο που σχεδόν δεν έμοιαζε για άνθρωποs. Μια μάγισσα που βρέθηκε σιμά στη βασίλισσα την παρηγόρησε με τούτα

Διαβάστε περισσότερα

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών

Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Κωνσταντινίδου Αγγελίνα του Χρήστου, 8 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών

Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Μπεχτσή Μαρία του Κωνσταντίνου, 11 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

Modern Greek Stage 6 Part 2 Transcript

Modern Greek Stage 6 Part 2 Transcript 1. Announcement Καλημέρα, παιδιά. Θα ήθελα να δώσετε μεγάλη προσοχή σε ό,τι πω σήμερα, γιατί όλες οι ανακοινώσεις είναι πραγματικά πολύ σημαντικές. Λοιπόν ξεκινάμε: Θέμα πρώτο: Αύριο η βιβλιοθήκη του σχολείου

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ!

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΝΙΩΣΑΜΕ.. ΠΟΣΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ! Δ ΤΑΞΗ 3 Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΙΣΩΝΙΑΣ ΣΕΣΚΛΟΥ Όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων Μια φορά κι έναν καιρό, μια

Διαβάστε περισσότερα

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

17.Β. ΜΙΚΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ 4 - ΧΑΤΖΗΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΑΡΙΑ Ήταν ο Σοτός στην τάξη και η δασκάλα σηκώνει την Αννούλα στον χάρτη και τη ρωτάει: Αννούλα, βρες μου την Αμερική. Σην βρίσκει η Αννούλα και ρωτάει μετά τον Σοτό η δασκάλα: -Σοτέ, ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Τέσσερα ΜΠΡΟΜΠΝΤΙΝΓΚΝΑΓΚ Έπειτα από το ταξίδι του στη μικροσκοπική χώρα των Λιλλιπούτειων, ο Γκιούλλιβερ έμεινε στο σπίτι με τη γυναίκα του και τα παιδιά του αλλά πριν περάσουν

Διαβάστε περισσότερα

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω.

Και ο μπαμπάς έκανε μία γκριμάτσα κι εγώ έβαλα τα γέλια. Πήγα να πλύνω το στόμα μου, έπλυνα το δόντι μου, το έβαλα στην τσέπη μου και κατέβηκα να φάω. 1 Εδώ και λίγες μέρες, ένα από τα πάνω δόντια μου κουνιόταν και εγώ το πείραζα με τη γλώσσα μου και μερικές φορές με πονούσε λίγο, αλλά συνέχιζα να το πειράζω. Κι έπειτα, χτες το μεσημέρι, την ώρα που

Διαβάστε περισσότερα

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι

Σκηνή 1η Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Φθινοπωρινή Φυλλαράκι Σκηνή 1 η Μουσική... ανοίγει η αυλαία σιγά σιγά... projector τοπίο με τις τέσσερις εποχές του χρόνου... στη σκηνή τέσσερις καρεκλίτσες, η καθεμία ζωγραφισμένη με την αντίστοιχη εποχή... Μπαίνει η πολύ

Διαβάστε περισσότερα

«Πούλα τα όσο θες... πούλα ας πούµε το καλάµι από 200 ευρώ, 100. Κατάλαβες;»

«Πούλα τα όσο θες... πούλα ας πούµε το καλάµι από 200 ευρώ, 100. Κατάλαβες;» «Πούλα τα όσο θες... πούλα ας πούµε το καλάµι από 200 ευρώ, 100. Κατάλαβες;» Οπου (Α) ο καλούµενος - χρήστης της υπ' αριθ. 698... (µέλος της Χ.Α.) Οπου (Β) ο καλών Ηµεροµηνία: 20/09/2013 Εναρξη: 22:12':00''

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr

ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14. «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 «Ο μικρός βλάκας» (Τραγάκι Ζακύνθου - Επτάνησα) Διαγωνισμός παραδοσιακού παραμυθιού ebooks4greeks.gr ΠΑΡΑΜΥΘΙ #14 Ψηφίστε το παραμύθι που σας άρεσε περισσότερο εδώ μέχρι 30/09/2011 Δείτε όλα

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις;

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ. ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΑΡΗΣ (Συναντώνται μπροστά στη σκηνή ο Άρης με τον Χρηστάκη.) Γεια σου Χρηστάκη, τι κάνεις; ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Μια χαρά είμαι. Εσύ; ΑΡΗΣ Κι εγώ πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά! ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ Σε βλέπω

Διαβάστε περισσότερα

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο Ο Ηλίας ανεβαίνει Ψηλά Ψηλότερα Κάθε Μάρτιο, σε μια Χώρα Κοντινή, γινόταν μια Γιορτή! Η Γιορτή των Χαρταετών. Για πρώτη φορά,

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ g Μια ιστορία για µικρούς και µεγάλους ένα παραµύθι τεχνολογίας και ζαχαροπλαστικής. ΤΟ ΣΤΕΡΕΟ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ Μια ιστορία της. Λίνα ΣΤΑΡ!!! Τ.Ε.Ε. ΕΙ ΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΥΡΟΥ Μαθήτρια: Λίνα Βαρβαρήγου (Λίνα

Διαβάστε περισσότερα

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt - Ι - Αυτός είναι ένας ανάπηρος πριν όμως ήταν άνθρωπος. Κάθε παιδί, σαν ένας άνθρωπος. έρχεται, καθώς κάθε παιδί γεννιέται. Πήρε φροντίδα απ τη μητέρα του, ανάμεσα σε ήχους

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι

ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ. Η Τρίτη μάγισσα. Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ Α 1 2017-2018 6 ο Δημοτικό Σχολείο Ευόσμου Περιλήψεις βιβλίων που έχουν διαβάσει τα παιδιά από τη σειρά «μικρές καληνύχτες». Η Τρίτη μάγισσα Τα δύο αδέρφια και το φεγγάρι Μου έκανε εντύπωση

Διαβάστε περισσότερα

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης

Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Εργασία Οδύσσειας: θέμα 2 ο «Γράφω το ημερολόγιο του κεντρικού ήρωα ή κάποιου άλλου προσώπου» Το ημερολόγιο της Πηνελόπης Το ημερολόγιο: «ημέρα της αποχώρησης Αγαπημένο μου

Διαβάστε περισσότερα

Γεννηθήκαμε και υπήρξαμε μωρά. Κλαίγαμε, τρώγαμε, γελάγαμε, κοιμόμασταν, ξυπνάγαμε, λερωνόμασταν.

Γεννηθήκαμε και υπήρξαμε μωρά. Κλαίγαμε, τρώγαμε, γελάγαμε, κοιμόμασταν, ξυπνάγαμε, λερωνόμασταν. Γεννηθήκαμε και υπήρξαμε μωρά. Κλαίγαμε, τρώγαμε, γελάγαμε, κοιμόμασταν, ξυπνάγαμε, λερωνόμασταν. Μεγαλώσαμε λίγο και υπήρξαμε παιδιά. Φωνάζαμε, τσακωνόμασταν, γνωρίζαμε, βρίζαμε, παίζαμε, χαιρόμασταν,

Διαβάστε περισσότερα

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό:

Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: Ο Τοτός και ο Μπόμπος εξετάζονται από το δάσκαλό τους. Ο Μπόμπος βγαίνει από την αίθουσα και λέει στον Τοτό: - "Η πρώτη απάντηση είναι 1821, η δεύτερη Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η τρίτη δεν ξέρουμε ερευνάται

Διαβάστε περισσότερα

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών

Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Αδαμοπούλου Μαρία του Δημητρίου, 9 ετών Το μυστήριο του πασχαλινού λαγού Του Κώστα Στοφόρου «Να βγούμε;» «Όχι ακόμα», είπε ο μπαμπάς. «Δεν θα έχει έρθει. Είναι πολύ νωρίς. Κάτσε να ξυπνήσει κι ο Δημήτρης».

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΓΙΑ ΤΟΝ Γ

ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΓΙΑ ΤΟΝ Γ Πέρος Ζαχαρίας Ζαχαρίας Πέρος ψευδώνυμο, του σπουδαστή της Αντιρύπανσης Ζαχαρία Περογαμβράκη. Στην Κοζάνη ασχολήθηκε με το Θέατρο σαν ερασιτέχνης ηθοποιός σε αρκετές παραστάσεις, συμμετείχε σε μία ταινία

Διαβάστε περισσότερα

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα)

Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μάθημα: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957) Αναφορά στον Γκρέκο (απόσπασμα) Μπήκα στο χωριό, νύχτωνε πια, οι πόρτες όλες σφαλιχτές, μες στις αυλές τα σκυλιά μυρίστηκαν

Διαβάστε περισσότερα

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης

το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης το θύμα, ο θύτης και ο θεατής Σοφία Ζαχομήτρου Μαθήτρια της Ε2 Τάξης του 8ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών 2013-2014 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν "Φρογκ" και πήγαινε στην 5η Δημοτικού.

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους

ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους ΟΝΕΙΡΟ ΜΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Γεννήθηκα πολύ μακριά. Δεν γνωρίζω ακριβώς το που.την μητέρα μου και τα αδέρφια μου, ήμουν πολύ μικρός για να τους θυμάμαι. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό σαν ανάμνηση

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα κόκκινο μπαλόνι σε έναν παιδότοπο. Ήταν μόνο του και παρόλο που τα παιδάκια έπαιζαν μαζί του, δεν είχε κανέναν φίλο που να είναι σαν κι αυτό. Όλη

Διαβάστε περισσότερα

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε!

Φωνή: Θανούλη! Φανούλη! Μαριάννα! Φανούλης: Μας φωνάζει η μαμά! Ερχόμαστε! 20 Χειμώνας σε μια πλατεία. Χιονίζει σιωπηλά. Την ησυχία του τοπίου διαταράσσουν φωνές και γέλια παιδιών. Μπαίνουν στη σκηνή τρία παιδιά: τα δίδυμα, ο Θανούλης και ο Φανούλης, και η αδελφή τους η Μαριάννα.

Διαβάστε περισσότερα

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα.

Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ... αχινό! Εκπαιδευτικός σχεδιασμός παιχνιδιού: Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Βασιλική Νίκα. Ήρθε ένας νέος μαθητής στην τάξη. Όλοι τον αποκαλούν ο «καινούριος». Συμφωνείς; 1 Δεν είναι σωστό να μη φωνάζουμε κάποιον με το όνομά του. Είναι σαν να μην τον αναγνωρίζουμε. Σωστά. Έχει όνομα και με αυτό

Διαβάστε περισσότερα

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου

Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας Πιστοποίηση Επάρκειας της Ελληνομάθειας 18 Ιανουαρίου 2013 A2 Κείμενα Κατανόησης Γραπτού Λόγου Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Διάρκεια Εξέτασης 30 λεπτά Ερώτημα 1 (7 μονάδες) Διαβάζετε

Διαβάστε περισσότερα

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή

Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Παραμύθι για την υγιεινή διατροφή Τζήκου Βασιλική Το δίλημμα της Λένιας 1 Παραμύθι πού έχω κάνει στο πρόγραμμα Αγωγής Υγείας που είχε τίτλο: «Γνωρίζω το σώμα μου, το αγαπώ και το φροντίζω» με την βοήθεια

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ * Αυτά τα τελευταία μην τα δένουμε και κόμπο όμως. Δυστυχώς... ΥΠΟΘΕΣΗ: ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΒΡΑΒΕΙΑ (ΚΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ)* Εικόνες: Λέλα Στρούτση ΑΘΗΝΑ Τετάρτη, 7.00 το πρωί Το φως ήταν λιγοστό.

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε.

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ Α.Ε. ιστορίες της 17 ιστορίες της Πρωτοχρονιάς Παραμύθια: Βαλερί Κλες, Έμιλι-Ζιλί Σαρμπονιέ, Λόρα Μιγιό, Ροζέ-Πιερ Μπρεμό, Μονίκ Σκουαρσιαφικό, Καλουάν, Ιμπέρ Μασουρέλ, Ζαν Ταμπονί-Μισεράτσι, Πολ Νέισκενς,

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ 2 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια; ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται

Διαβάστε περισσότερα

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά 1 Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά με τη μουσούδα μου στο πρόσωπό της, τόσο όσο χρειαζόταν

Διαβάστε περισσότερα

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου.

Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ο νονός μου είναι ο καλύτερος συγγραφέας τρελών ιστοριών του κόσμου. Ζητήστε του την Κοκκινοσκουφίτσα... δεν την ξέρει, τη Σταχτοπούτα ούτε αυτή την ξέρει, τη Μικρή Γοργόνα ή το λύκο και τα τρία γουρουνάκια

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι ένα γαϊδούρι

Μια φορά κι ένα γαϊδούρι Μια φορά κι ένα γαϊδούρι Ερευνητική Εργασία Α Λυκείου Υπεύθυνοι Καθηγητές Κοκκίνου Ελένη Παπαζέτης Κωνσταντίνος Καϊµακάµης Αθανάσιος Συγγραφική Οµάδα Τσιρίδης Νίκος Ραχωβίτσας Δηµήτρης Σιέλης Χρίστος Σχολικό

Διαβάστε περισσότερα

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ Στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ Γυμνασίου οι μαθητές ήρθαν σε επαφή με ένα δείγμα ερωτικής ποίησης. Συγκεκριμένα διδάχτηκαν το ποίημα

Διαβάστε περισσότερα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα

Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα Απόψε (ξανα)ονειρεύτηκα της Εβελίνας Στο τέλος κάθε χρόνου, η παλιά μου γυμνάστρια, οργανώνει μια γιορτή με χορούς, παραδοσιακούς και μοντέρνους. Κάθε χρονιά, το θέμα της γιορτής είναι διαφορετικό. (π.χ.

Διαβάστε περισσότερα

Η γυναίκα με τα χέρια από φως

Η γυναίκα με τα χέρια από φως ΛIΛH ΛAMΠPEΛΛH Σειρά: Κι αν σου μιλώ με Παραμύθια... Η γυναίκα με τα χέρια από φως Εφτά παραμύθια σχέσης από την προφορική παράδοση Τρεις τρίχες λύκου Ζούσε κάποτε, σ ένα μικρό χωριό, ένας άντρας και μια

Διαβάστε περισσότερα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ολοκαίνουριο κόκκινο τετράδιο. Ζούσε ευτυχισμένο με την τετραδοοικογένειά του στα ράφια ενός κεντρικού βιβλιοπωλείου. Κάθε μέρα έμπαινε πολύς κόσμος στο βιβλιοπωλείο και

Διαβάστε περισσότερα

ΟΝΟΜΑ: 7 ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ

ΟΝΟΜΑ: 7 ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ 12 o Δημ. Σχ. Αθηνών Τάξη Δ 7/4/2014 ΟΝΟΜΑ: 7 ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ Α. ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ Β. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ 1. 2. Συμπληρώνω τα κενά με Παρακείμενο ή Υπερσυντέλικο: Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι... (αναπτύσσω)

Διαβάστε περισσότερα

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Δύο ιστορίες που ρωτάνε ...... Δύο ιστορίες που ρωτάνε Διορθώσεις: Νέστορας Χούνος Σελιδοποίηση - Μακέτα εξωφύλλου: Ευθύµης Δηµουλάς 1991 MANOΣ KONTOΛEΩN & EKΔOΣEIΣ «AΓKYPA» Δ.A. ΠAΠAΔHMHTPIOY A.B.E.E. Η παρούσα 18η έκδοση, Φεβρουάριος

Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα 1. Παντοτινά δικός σου Ξέρεις ποιος είσαι, ελεύθερο πουλί Μέσα σου βλέπεις κι ακούς µιά φωνή Σου λέει τι να κάνεις, σου δείχνει να ζεις Μαθαίνεις το δρόµο και δεν σε βρίσκει

Διαβάστε περισσότερα

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΆ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ 1 ο Νηπιαγωγείο Κυπαρισσίας Διαβάσαμε το παραμύθι: «ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΛΙΒΑΔΙ» Ερώτηση: ΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ; - Αυτοί

Διαβάστε περισσότερα

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές...

Χαμπάρι ο Γιαννάκης. Η μάνα χαμηλώνει το στερεοφωνικό... Ο Γιαννάκης επιτέλους, γυρίζει! Βλέπει τη μάνα... θυμώνει... της βάζει τις φωνές... 1.... εξ ουρανού... στο δωμάτιό του... ακατάστατο. Ακούει μουσική δυνατά... παίζει ηλεκτρική κιθάρα... χτυπιέται [πλάτη στο κοινό]... πόρτα κλειστή... ανοίγει... μπαίνει η μάνα του... σάντουιτς σε πιάτο...

Διαβάστε περισσότερα

Κρατς! Κρουτς! Αχ! Ουχ!

Κρατς! Κρουτς! Αχ! Ουχ! Κρατς! Κρουτς! Αχ! Ουχ! Μεγάλη φασαρία ακούγεται στον κάδο απορριμμάτων. Τι να γίνεται άραγε; Ας πλησιάσουμε λίγο... Παρακαλώ, σταματήστε να φωνάζετε. Τα αυτιά μου πόνεσαν. Χαρτούλα: Πουυυυυυύ είμαστε;

Διαβάστε περισσότερα

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011)

3 ο βραβείο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ. Βασιλεία Παπασταύρου. 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗ 1 ος Πανελλήνιος διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για παιδιά (2010-2011) 3 ο βραβείο Βασιλεία Παπασταύρου 1 ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ερυθραίας 2 Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Καραγκιόζης

Διαβάστε περισσότερα

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας

Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας Βρισκόμαστε σε ένα μικρό νησί, που βρίσκεται εκεί που ο κόσμος, όχι όλος, πίστευε και θα πιστεύει ότι παλιά υπήρχε η Ατλαντίδα, δηλαδή για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε το νησάκι αυτό βρίσκεται ανάμεσα

Διαβάστε περισσότερα

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το Α' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη Σμπώκου

Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το Α' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη Σμπώκου Λήστευαν το δημόσιο χρήμα - Το Α' Μέρος με τους αποκαλυπτικούς διαλόγους Άκη Σμπώκου - Έλα - πέρασες μια φορά ε; Σε είδα σε μια στιγμή αλλά δεν ήμουν βέβαιος, δεν με είδες; - πέρασα με το αμάξι και έκανα

Διαβάστε περισσότερα

Γυµνάσιο Σιταγρών Θεατρικοί διάλογοι από τους µαθητές της Α Γυµνασίου. 1 η µέρα. Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο.

Γυµνάσιο Σιταγρών Θεατρικοί διάλογοι από τους µαθητές της Α Γυµνασίου. 1 η µέρα. Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο. Ντέµι Ραµά 1 η µέρα Χιουµορίστας: Καληµέρα παιδιά, πρώτη µέρα στο Γυµνάσιο. Κακός µ.: Άντε να δούµε τι θα γίνει αυτή τη χρονιά. ύσκολα θα είναι στο Γυµνάσιο? Καλός µ.: Σιγά να µην είναι δύσκολα, άµα διαβάζεις

Διαβάστε περισσότερα

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη...

Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... Ευχαριστώ Ολόψυχα για την Δύναμη, την Γνώση, την Αφθονία, την Έμπνευση και την Αγάπη... τον Δάσκαλο μου, Γιώργο Καραθάνο την Μητέρα μου Καλλιόπη και τον γιο μου Ηλία-Μάριο... Ευχαριστώ! 6 ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΜΕΡΟΣ Ι. Τυμπανιστής:

ΜΕΡΟΣ Ι. Τυμπανιστής: Το σκηνικό μας: Μια γειτονιά με πολύχρωμα σπιτάκια και δυο τρία δέντρα. Το κεντρικό σπίτι είναι πιο μεγάλο από τα άλλα κι έχει μια πόρτα στο κέντρο. Αριστερά και δεξιά υπάρχουν από ένα παράθυρο. Μπροστά

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Τραγούδι:

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ. Τραγούδι: Ανακύκλωση Είμαι πολύ περήφανος που θα σας πω για μένα πως μια λέξη έμαθα με ύψιλον κι ωμέγα. Όχι, δε μου την έβαλε κανείς ορθογραφία, εγώ όμως την έμαθα απ έξω με τη μια. Θα πρέπει να την ξέρετε, μικροί

Διαβάστε περισσότερα

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ Π Ρ Ω Τ Η Σ Ε Ι Ρ Α Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 2 5 Μ 0 Ν Α Δ Ε Σ 1 Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ

Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά

Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Ελάτε να ζήσουμε τα Χριστούγεννα όπως πραγματικά έγιναν όπως τα γιορτάζει η εκκλησία μας όπως τα νιώθουν τα μικρά παιδιά Πριν πολλά χρόνια, ζούσε σε μια πόλη της Ναζαρέτ μια νέα και καλή γυναίκα που την

Διαβάστε περισσότερα

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας.

ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ. ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Η Γη, κυρία Νατάσα, έχει το σχήμα μιας σφαίρας. ΣΚΕΤΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΝΑΤΑΣΑ (Μέσα στην τάξη προς το τέλος του μαθήματος) Λοιπόν παιδιά αυτό ήταν το σημερινό μας μάθημα. Για να ανακεφαλαιώσουμε. Ποιο είπαμε ότι είναι το σχήμα της Γης;

Διαβάστε περισσότερα

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα.

Την επομένη ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε καλημέρα. Τ ην πρώτη μέρα, την είδα να χαμογελάει. Ήθελα αμέσως να τη γνωρίσω. Ήμουν σίγουρη ότι δεν θα τη γνώριζα. Δεν ήμουν ικανή να την πλησιάσω. Πάντα περίμενα τους άλλους να το κάνουν και ποτέ δεν ερχόταν κανείς.

Διαβάστε περισσότερα

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 02

Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 02 Π Ι Σ Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η Ε Π Α Ρ Κ Ε Ι Α Σ Τ Η Σ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ Κ Α Τ Α Ν Ο Η Σ Η Π Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Κ Ο Υ Λ Ο Γ Ο Υ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ Δ Ε Ι Γ Μ Α Τ Ω Ν 2 5 Μ 0 Ν Α Δ Ε Σ 1 Y Π Ο Υ Ρ Γ Ε Ι Ο Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Κ Α Ι Θ

Διαβάστε περισσότερα

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου Δύο Σε μια σπουδαία αρχαία πόλη που την έλεγαν Ουρούκ, ζούσε ένας νεαρός βασιλιάς, ο Γκιλγκαμές. Πατέρας του Γκιλγκαμές ήταν ο βασιλιάς Λουγκαλμπάντα και μητέρα του η

Διαβάστε περισσότερα

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά

Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά Ξέρεις ένα μικρό χω ριου δάκι μπροστά σε μια μεγάλη πα ραλία με βουνά απαλής, λευκής άμμου, όπου μόνο τα σπίτια έχουν όνομα, ενώ οι δρόμοι όχι; Σε ένα από αυτά τα αξιαγάπητα σπίτια, με το όνομα Βαλκάρλος,

Διαβάστε περισσότερα

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης

Αϊνστάιν. Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ. Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΒΑΚΑΛΗ-ΣΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ Αϊνστάιν Η ζωή και το έργο του από τη γέννησή του έως το τέλος της ζωής του Εικόνες: Νίκος Μαρουλάκης Περιεχόµενα Κεφάλαιο 1:...3 Κεφάλαιο

Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ

ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ ΤΟ ΓΙΟΡΝΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ Θεατρικό από τον Πάνο Σακέλη ΠΑΝΟΣ ΣΑΚΕΛΗΣ / ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΣΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΛΑ / 1 ΤΟ ΓΙΟΡΝΤΑΝΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΡΟΥΦΑΛΑ Πρόσωπα: ΜΕΣΗΛΙΚΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΕΡΟΣ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ. Σκηνή 1 η

ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ. Σκηνή 1 η ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ Σκηνή 1 η Το σπίτι του ακατάστατο. Μπαίνει η υπηρέτρια κι από πίσω μπαίνει ο. Κάθε πρωί η ίδια ιστορία. `Ερχεστε και μας βρίσκετε με την κρέμα ημέρας. Ορίστε, δεν πρόλαβα ούτε να την απλώσω

Διαβάστε περισσότερα

Α ΜΕΡΟΣ ΤΙΤΑ ΑΡΗΣ ΤΙΤΑ ΑΡΗΣ ΤΙΤΑ

Α ΜΕΡΟΣ ΤΙΤΑ ΑΡΗΣ ΤΙΤΑ ΑΡΗΣ ΤΙΤΑ Α ΜΕΡΟΣ Μικρό, σύγχρονο οικογενειακό διαμέρισμα. Στο μπροστινό μέρος της σκηνής βλέπουμε δυο παιδικά δωμάτια, ένα στ αριστερά κι ένα στα δεξιά. Από το εσωτερικό τους καταλαβαίνουμε αμέσως ότι αριστερά

Διαβάστε περισσότερα

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας ΘΥΜΑΜΑΙ; Πρόσωπα Ήρωας: Λούκας Αφηγητής 1: Φράνσις Παιδί 1: Ματθαίος Παιδί 2: Αιµίλιος Βασίλης (αγόρι):δηµήτρης Ελένη (κορίτσι): Αιµιλία Ήλιος: Περικλής Θάλασσα: Θεοδώρα 2 ΘΥΜΑΜΑΙ; CD 1 Ήχος Θάλασσας Bίντεο

Διαβάστε περισσότερα