ΠΑΡΑΚΛΗΙ ΑΓ.ΓΕΨΡΓΙΟΤ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΣΤΡΟ τοῦ ΣΡΟΠΑΙΟΥΟΡΟΤ

Transcript

1 ΠΑΡΑΚΛΗΙ ΑΓ.ΓΕΨΡΓΙΟΤ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΣΤΡΟ τοῦ ΣΡΟΠΑΙΟΥΟΡΟΤ Ποίημα εραφεὶμ Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως τὸ Κύριε εἰσάκουσον, μεθ ὃ τὸ Θεὸς Κύριος, ὡς συνήθως, καὶ τὸ ἑξῆς Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τ ταυρ. Σὸν γενναιότατον Φριστοῦ στρατιώτην, καὶ ἀθλητὴν παναληθῆ τοῦ ωτῆρος, καὶ ἰατρὸν πανάριστον τῶν νόσων ἐν ᾠδαῖς, ἅπαντες τιμήσωμεν πρὸς αὐτὸν ἐκβοῶντες λύτρωσαι πρεσβείαις σου τῆς παρούσης ἀνάγκης, τῆς ἀφορήτου ἵνα σε ἀεί, ὡς εὐεργέτην ὑμνῶμεν Γεώργιε. Δόξα Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτὴς καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Φριστ τ Θε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Καὶ νῦν Οὐ σιωπήσομέν ποτε, Θεοτόκε, τὰς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι εἰ μὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα, τὶς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Σὶς δὲ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σοῦ σοὺς γὰρ δούλους σῴζεις ἀεὶ ἐκ παντοίων δεινῶν. Εἶτα ὁ Ν Χαλμὸς καὶ ὁ Κανών. ᾨδὴ α. Ἦχος πλ. δ. Ὑγρὰν διοδεύσας. Γεώργιε μάκαρ ἀγωνισθείς, τὸν θεῖον ἀγῶνα, ἠξιώθης ἐπιτυχεῖν, τῆς ἐπουρανίου εὐφροσύνης, ὑπὲρ σῶν δούλων πρεσβεύων πρὸς Κύριον.

2 Ἐνίκησας δόγμα τυραννικόν, ἐνθέοις ἀγῶσιν ἀλλὰ δέομαι, ἀθλητά ταῖς σαῖς μεσιτείαις οἴκτειρόν με, ὑπὸ τῶν νόσων νικώμενον πάντοτε. Ναὸς χρηματίσας τοῦ Παντουργοῦ, τοὺς τῇ σῇ εἰκόνι, προσπελάζοντας εὐλαβῶς, Γεώργιε μάκαρ ταῖς εὐχαῖς σου, κατοικητήρια δεῖξον τοῦ Πνεύματος. ὺ εἶ, ταλαιπώρου ἐμῆς ψυχῆς, σεμνὴ Θεοτόκε, ἡ ἰσχύς τε καὶ ἡ ἐλπίς τῆς δ ἐσκοτισμένης μου καρδίας, σὺ εἶ τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερον, πάναγνε. ᾨδὴ γ. ὺ εἶ τὸ στερέωμα. Ἵλεων δεήσεσι, ταῖς εὐπροσδέκτοις σου ποίησον, τὸν Λυτρωτήν, τοῖς σὲ ἀνυμνοῦσιν, ἀθλοφόρε Γεώργιε. Δὸς ἡμῖν βοήθειαν, τοῖς σοῖς ἱκέταις ἐν θλίψεσιν, οὖσι δειναῖς, καὶ παντοίαις νόσοις, ταῖς λιταῖς σου Γεώργιε. Ἔνθεος γενόμενος, καὶ φωτισμοῦ παντὸς ἔμπλεως, πάντων ἡμῶν τὰς ψυχὰς αὐγάζεις, ταῖς εὐχαῖς σου Γεώργιε. Ἐξωτέρου σκότους με, πυριφλεγοῦς πικροῦ σκώληκος, ῥῦσαι ἁγνή, λιταῖς μητρικαῖς σου, καὶ παντοίας κολάσεως. ᾨδὴ δ. Εἰσακήκοα Κύριε. Ἀσθενείας ὁ δείλαιος, καὶ κινδύνοις πλείστοις φεῦ συνεχόμενος, ὦ Γεώργιε, βοήθει μοι, τ κατεγνωσμένῳ ἱκετεύω σε. Δεσμευθεὶς διὰ Κύριον, πᾶσαν τοῦ βελίαρ κακίαν ἔλυσας, ἐξ ἧς ἅπαντας περίσῳζε, τοὺς πιστῶς ὑμνοῦντάς σε, Γεώργιε.

3 Νοσημάτων καὶ θλίψεων, καὶ παντοίας βλάβης ἡμᾶς ἀπάλλαξον, ὦ Γεώργιε πανεύφημε, ταῖς πρὸς τὸν ωτῆρα ἱκεσίαις σου. Ῥῶσιν δός μοι, Πανάχραντε, καὶ ἐκ χαλεπῶν κινδύνων διάσωσον, καὶ παθῶν κοπρίας ἔγειρον, σὸν ἀχρεῖον δοῦλον, ταῖς πρεσβείαις σου. ᾨδὴ ε. Υώτισον ἡμᾶς. Υῶς τὸ νοητόν, τῇ καρδίᾳ σου δεξάμενος, τὴν τῆς ψυχῆς ἡμῶν ζοφότητα, φωτὶ τ θείῳ, Γεώργιε καταλάμπρυνον. ὺ μαρμαρυγαῖς, ταῖς τῆς χάριτος Γεώργιε, καταυγαζόμενος φώτισον, ψυχὰς σῶν δούλων, σκοτισθείσας παραπτώμασι. Πάθη χαλεπά, τῆς ψυχῆς ἡμῶν Γεώργιε, ταῖς πρὸς τὸν Πλάστην σου δεήσεσι, παρακαλοῦμεν, ἰάτρευσον καὶ ἐξάλειψον. Ἄχραντε ἡμᾶς, ἀπογνώσεως ἐξάγαγε, δίνης καὶ πρὸς τὸν λιμένα ἀκραιφνοῦς, μετανοίας σοὺς ἱκέτας καθοδήγησον. ᾨδὴ στ. Ἱλάσθητί μοι. Κατεύνασον τῶν παθῶν, τὰς καταιγίδας Γεώργιε, κινδύνους τε χαλεπούς, καὶ νόσους κατάπαυσον, τῶν πίστει τιμώντων σε, ταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην, παναγίαις ἱκεσίαις σου. Μεγάλους ἐπὶ τῆς γῆς, ἀνύσας ἄθλους Γεώργιε, μεγάλων ἡμᾶς κακῶν, κινδύνων καὶ θλίψεων, ταῖς σαῖς ἀπολύτρωσαι, πρὸς Θεὸν πρεσβείαις, ἵνα πόθῳ σε γεραίρωμεν. Γεώργιε ἀθλητά, τῇ σῇ πρεσβείᾳ διάσωσον, ἐκ πειρασμῶν χαλεπῶν, καὶ πάσης αἱρέσεως, καὶ νόσων καὶ θλίψεων, ἡμᾶς τοὺς σοὺς δούλους, τοὺς τιμῶντας τὴν εἰκόνα σου.

4 Υωτί σου αὔγασον νοῦν καὶ τὴν ψυχήν μου ἁγίασον, τὸν ἐν ἁγίοις Θεὸν ἐπαναπαυόμενον, ἀῤῥήτως κυήσασα, Παναγία κόρη, εὐσπροσδέκτοις ἱκεσίαις σου. Διάσῳζε ἐκ πάσης νόσου, Γεώργιε μάκαρ, ταῖς πρὸς Θεὸν ἐνθέρμοις πρεσβείαις σου, τοὺς προστρέχοντας τῇ σεπτῇ σου εἰκόνι. Ἄχραντε, ἡ διὰ λόγου τὸν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσαν δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικὴν παῤῥησίαν. Αἴτησις ὑπὸ τοῦ ἱερέως. Κοντάκιον. Ἦχος β. Προστάτην σε θερμόν, καὶ τεῖχος ἀπροσμάχητον, πλουτοῦντες ἀεί, οἱ σοὶ προσπελάζοντες, γοερῶς ἐκβοῶμέν σοι πανσέβαστε Γεώργιε πρόφθασον, καὶ ἐκ παθῶν ἡμᾶς καὶ θλίψεων ἀπάλλαξον, ταῖς θείαις πρὸς τὸν ωτῆρα πρεσβείαις σου. Προκείμενον. Ἦχος δ. Θαυμαστός, ὁ Θεός, ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ. τίχ. Σοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ Αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος. Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν (κεφ. κα ). Ἦχος β. Δόξα Ζήτει εἰς τὸν Ὄρθρον τοῦ Ἁγ.Γεωργίου τοῦ Σροπαιοφόρου. Δόξα Σαῖς τοῦ ἀθλοφόρου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον Καὶ νῦν Σαῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον Προσόμοιον. Ἦχος πλ.β. Ὅλην ἀποθέμενοι. τίχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός ου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν ου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.

5 Ὅλην ἀποθέμενος, βιοτικὴν τυραννίδα, ὀπίσω σου ἔδραμεν, ὁ σεπτὸς Γεώργιος, Θεὲ ἄναρχε, καὶ τερπνὰ ἅπαντα, καὶ δεσμὸν ἄλυτον, ὡς ἰστὸν ἀράχνης ἔλυσε διὸ καὶ ἔτυχε, τῆς σῆς βασιλείας, ἀόρατε αὐτοῦ οὖν ταῖς δεήσεσιν, ἱλασμὸν Οἰκτῖρμον παράσχου μοι, τῶν πλημμελημάτων, καὶ δεῖξόν με ἀνώτερον παθῶν, τῶν ἐνοχλούντων μου, Δέσποτα, τὴν ψυχὴν ἑκάστοτε. Ὁ Ἱερεύς ῶσον ὁ Θεός, τὸν λαόν ου ᾨδὴ ζ. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας. Κοσμικῶν με σκανδάλων, καὶ παθῶν ἀτιμίας, καὶ πάσης θλίψεως, Γεώργιε εὐχαῖς σου, διάσῳζε καὶ δίδου, ἀναμέλπειν ἑκάστοτε ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Ῥαθυμίας ἀτόπου, καὶ δεινῆς ἁμαρτίας, ταῖς ἱκεσίαις σου, Γεώργιέ με σῶσον, προστρέχοντα ἐν πίστει, τῇ θερμῇ ἀντιλήψει σου, ὅπως τιμῶ σε πιστῶς εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ὦ Γεώργιε μάκαρ, δυσχερείαις τοῦ βίου, κλυδωνιζόμενον, μηδόλως με παρίδῃς ἀλλ οἴκτειρον εὐχαῖς σου, καὶ διάσωσον ψάλλοντα ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. Ἐν τ βίῳ τὸν χρόνον, ἀμελείᾳ Παρθένε, ἐκδαπανήσας πολλῇ, προσπίπτω καὶ βο σοι διέγειρόν με σῶσον, τ υἱ σου κραυγάζοντα ὁ τῶν πατέρων ἡμῶν Θεὸς εὐλογητὸς εἶ. ᾨδὴ η. Σὸν Βασιλέα. Σοὺς σοὺς ἱκέτας, ὦ Γεώργιε μάκαρ, ἐκ κινδύνων θλίψεων καὶ νόσων, σαῖς πρὸς τὸν ωτῆρα, ἀπάλλαξον πρεσβείαις. τήριξον πάντας, ὦ Γεώργιε μάρτυς, καταφεύγοντας αἰτούμεθα νόσων, καὶ δεινῶν εὐχαῖς σου, κακίας τοῦ βελίαρ. Σῇ ὑπερμάχῳ, ἀντιλήψει σου μάρτυς, καταφεύγοντες αἰτούμεθα πλάνης τοῦ ἐχθροῦ εὐχαῖς σου, ταχέως λυτρωθῆναι.

6 Ἴασαι, κόρη, ταῖς πρὸς τὸν Κτίστην λιταῖς σου, τηκομένους νόσοις τοὺς σοὺς δούλους, καὶ δεινῶν παντοίων, ἀπάλλαξον ταχέως. ᾨδὴ θ. Κυρίως Θεοτόκον. Νοσούντων καὶ πλεόντων, καὶ τῶν ἐν κινδύνοις, πρὸς σωτηρίαν κατέστης ὑπέρμαχος, τῶν ἀθλητῶν ἡ ἀκρότης, μάρτυς Γεώργιε. υνήφθης ταῖς χορείαις, πάντων τῶν μαρτύρων, σὺν οἷς δυσώπει Θεόν, ὦ Γεώργιε, ἀπαλλαγῆναι κινδύνων, δεινῶν τοὺς δούλους σου. Ὡς φύλαξ ὀρθοδόξων, καὶ τῆς εὐσεβείας, καὶ τῶν μαρτύρων τὸ κλέος, Γεώργιε, ὑπὲρ ὑμῶν τὸν ωτῆρα, θερμῶς ἱκέτευε. Μαρίαν ἐκτακεῖσαν, τὴν οἰκτρὰν ψυχήν μου, τῆς ἁμαρτίας φλογμ καταδρόσισον, τοῦ σοῦ ἐλέους ῥανῖσι, καὶ σῶσον πάναγνε. Ἄξιόν ἐστι ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Σὴν τιμιωτέραν τῶν Φερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν εραφίμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Καὶ τὰ παρόντα Μεγαλυνάρια. Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὸν τροπαιοῦχον, τὸν ἀειμακάριστον καὶ θεοκόσμητον, τὸν προστάτην καὶ φρουρὸν ἡμῶν. Σὸν ἐκλελεγμένον ἐν τοῖς πιστοῖς, καὶ δεδοξασμένον, παρὰ πᾶσι τοῖς ἀθληταῖς, τὸν ἀδιαλείπτως Θε παρεστηκότα, Γεώργιον τὸν μέγαν, ὕμνοις τιμήσωμεν.

7 Κατεύνασον τὸν τάραχον ἀθλητά, παθῶν καὶ κινδύνων, καὶ δαιμόνων τὰς προσβολάς, ἀπέλασον πάσας, ἀπὸ τῶν σὲ ὑμνούντων, ὡς μάρτυρα Κυρίου, θεῖε Γεώργιε. Πόθῳ ἑορτάσωμεν ἀδελφοί, τὴν φωσφόρον μνήμην, Γεωργίου τοῦ ἀθλητοῦ, καὶ στέψωμεν τοῦτον, τοῦ ἔαρος τοῖς ἴοις, ἵνα ἀξιωθῶμεν, τῆς θείας χάριτος. Ἀνάκτων ὑπέρμαχον καὶ πτωχῶν, πλεόντων σωτῆρα, ἀσθενούντων τε ἰατρόν, αἰχμαλώτων ῥύστην, καὶ ὀρφανῶν προστάτην, κεκτήμεθά σε πάντες, μάρτυς Γεώργιε. Λῦσον, ὦ Γεώργιε ἀθλητά, νέφος ἁμαρτίας, καὶ τὰς νόσους τὰς φοβεράς, δίωξον ἐν τάχει, ἀπὸ τῶν προσκυνούντων, τὴν θείαν σου εἰκόνα, καὶ ἀνευφημούντων σε. Ἄστρον ἀνατέταλκε φαεινόν, ἐκ γῆς, Καππαδόκων, ὁ πολύαθλος τοῦ Φριστοῦ, μάρτυς καὶ φωτίζει, πιστῶν ἅπαν τὸ πλῆθος, Γεώργιος ὁ μέγας, ὃν νῦν γεραίρομεν. Σὸν θερμὸν προστάτην καὶ βοηθόν, τὸν ἐν τοῖς κινδύνοις, ἀντιλήπτορα ταχινόν, τῶν μαρτύρων κλέος, εἰδώλων καθαιρέτην, Γεώργιον τὸν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν. Ῥίζα ἐκβλαστήσασα εὐκλεῶς, ὦ Πολυχρονία, ἀθλοφόρων τὴν καλλονήν, τὸν τροπαιοφόρον, Γεώργιόν σε πάντες, ὡς μάρτυρα Κυρίου, ὕμνοις γεραίρομεν. Ἁγ.Ἰσαποστόλου Νίνας (14 Ἰανουαρίου) Οὖσα συνημμένη φωτὶ Φριστοῦ, πᾶσαν Ἰβηρίαν, κατεφώτισας λόγοις σοῖς, καὶ τοῖς θαυμασίοις, ἐκύρωσας ὦ Νίνα, τὴν τοῦ Εὐαγγελίου, πίστιν τὴν ἄμωμον. Σῶν ἁγίων υνάθλων τοῦ Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου ὑπὸ Δρος Φαρ.Μπούσια.

8 Μέγας Γεωργίου εἶ ὁ Θεός, κράζων ζῶντα βλέπων, τὸν θανόντα σου βοῦν σεμνέ, γεωργὲ δεήσει, τοῦ θείου Γεωργίου, Γλυκέριε, ἀσμένως, ὄντως ἐνήθλησας. Φαίροις Γεωργίου τοῦ ἀθλητοῦ, ὁρμαθὲ συνάθλων, Βίκτωρ πάντιμε Ζωτικέ, εβηριανέ τε, Ἀκίνδυνε τρισμάκαρ, καὶ Ζήνων ἀθλοφόρων, σέλας πεντάφωτον. Φαίροις Ἀλεξάνδρα περικλεές, βασιλίς, μαρτύρων, ἡ ὑπέρμαχος καὶ κλεινοῦ, σύναθλος ὁπλίτου, Κυρίου Γεωργίου, ἡ στέμμα εἰληφυῖα, ἀϊδιότητος. Φαίροις ἀνωνύμων στρατιωτῶν, καὶ λαοῦ χορεία, μαρτυρήσασα εὐσθενῶς, ὅτε Γεωργίου, ἀθλήσεως κατεῖδες, Ὑψίστου στρατηλάτου, τὰ κατορθώματα. Φαίροις Πρωτολέον πανευσθενές, σὺν Ἀνατολίῳ, στρατηγέτῃ τοῦ Ἰησοῦ, οἱ τοῦ Γεωργίου μιμήσασθαι ποθοῦντες, τοὺς ἄθλους ἐν σταδίῳ, θεομακάριστοι. Φαίρετε Καισάριε Θεωνᾶ, Φριστοφόρε θεῖε, καὶ Ἀντώνιε κραταιέ, οἱ τοῦ μαρτυρίου, ἀκτῖσι φωτισθέντες, ἁγίου Γεωργίου, μάρτυρες πάμφωτοι. Φαίροις Ἀθανάσιε ἱερέ, σύναθλε γενναῖε Γεωργίου τοῦ παμφαοῦς, ὁ δεινὰς μαγείας καὶ μαγγανείας πάσας, διὰ Φριστοῦ τὴν πίστην, ἀπαρνησάμενος. Φαίροις ἀθλοφόρων τριὰς λαμπρά, δοῦλοι βασιλίδος, Ἀλεξάνδρας τῆς θαυμαστῆς, Ἀπολλὼ θεόφρον, Κοδρᾶτε στεφανῖτα, καὶ λαμπηδὼν μαρτύρων, ὦ Ἰσαάκιε. Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ ἅγιοι Πάντες, μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς.

9 Σὸ Σρισάγιον καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ. Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτὴς καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Φριστ τ Θε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἦχος β. Σαχὺ προκατάβαλε. Ζωὴν τὴν αἰώνιον ἐπιποθοῦσα σεμνή, φθαρτῶν κατεφρόνησας, καὶ ἡδονῶν κοσμικῶν, Φριστὸν ἀγαπήσασα ὅθεν Πολυχρονία, σὺν υἱ Γεωργίῳ, θείῳ τροπαιοφόρῳ, μαρτυρίου μετέσχες διό σε μακαρία πίστει γεραίρομεν. Ἐκτενὴς καὶ Ἀπόλυσις, μεθ ἣν ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Ἦχος β. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν. Πάντας τοὺς τελοῦντάς σου πιστῶς, τὴν ἀξιοθαύμαστον μνήμην, μάρτυς Γεώργιε, πάσης περιστάσεως, ῥῦσαι πρεσβείαις σου, νοσημάτων καὶ θλίψεων, παθῶν καὶ κινδύνων, σὲ καθικετεύομεν, καὶ τῶν βελῶν τοῦ ἐχθροῦ, ὅπως σὲ φαιδρῶς ἀνυμνῶμεν, ὡς κοινὸν ἡμῶν εὐεργέτην, καὶ τῶν Ἀθλοφόρων ἐγκαλλώπισμα. Δέσποινα πρόσδεξαι τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπὸ πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως. Σὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.