Εμφύλιος με άγνωστη έκβαση στο ΔΗΚΟ

Transcript

1 01- KATHI 16-3_KATHI NEW 15/03/14 00:23 Page 1 ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Eτος 5 ο Aρ. φύλλου 283 Κυπριακή Πολιτική και Oικονομική Eφημερίδα 1,50 (Απλή έκδοση) 2,90 (Βασική) 3,90 (Ενισχυμένη) ΣHMEPA Εμφύλιος με άγνωστη έκβαση στο ΔΗΚΟ Έτοιμος για διαγραφές ο Νικόλας, τον περιμένει στη γωνία των ευρωεκλογών η ΔΗΚΟϊκη αντιπολίτευση Ο Μ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ «Κ» Στο ΔΗΚΟ δεν χωράνε πειραματισμοί με τη διάσπαση λέει, ενώ θεωρεί ανοικτές τις πόρτες για Κενεβέζο και Φωτίου. Σελ. 6 Πρωτοφανής στην 38χρονη ιστορία του κόμματος είναι ο εμφύλιος πόλεμος που μαίνεται στο ΔΗΚΟ μεταξύ των παρατάξεων του επίσημου ΔΗΚΟ υπό τον πρόεδρο Νικόλα Παπαδόπουλο και του ανεπίσημου υπό τον τέως πρόεδρο Μάριο Καρογιάν. Ο Ν. Παπαδόπουλος παρουσιάζεται αποφασισμένος να προχωρήσει σε ολικό ξεκαθάρισμα, εν ανάγκη διαγράφοντας ανυπάκουα στελέχη, ενώ από την άλλη η εσωκομματική αντιπολίτευση του προσάπτει τακτικές εκκαθαρίσεων αλλά και νεοφανείς πρακτικές με σεκιουριτάδες να τον συνοδεύουν. Εκείνο που είναι πλέον σαφές είναι ότι οι δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις ετοιμάζουν στρατηγικές και τακτικές για «τη μάχη των μαχών» που εκτιμάται ότι θα δοθεί αμέσως μετά τις ευρωεκλογές. Ο πρόεδρος του ΔΗ- ΚΟ, πάντως, ήδη κοιτάζει προς την πλευρά Λιλλήκα για το ενδεχόμενο συνομολόγησης εκλογικής συμμαχίας. Σελ. 4 Αναπάντητα ερωτήματα στον αέρα ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Ανήκουστο ο Πρόεδρος να παρεμβαίνει στα εσωτερικά κομμάτων Άρθρο της εκπροσώπου Τύπου του ΔΗΚΟ, Χριστιάνας Ερωτοκρίτου. Σελ. 6 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Σελ. 12 Γιάννος Λαμάρης: «Εμάς στο ΑΚΕΛ μας ενδιαφέρει η αποχή της Αριστεράς». ΤΑ «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ Ένα εμβληματικό έργο στην «Κ» Τα εμβληματικά «Απομνημονεύματα» του Στρατηγού Μακρυγιάννη, στην πλήρη έκδοση του Γιάννη Βλαχογιάννη θα προσφέρει η «Κ» στους αναγνώστες της στην Κύπρο. Το δίτομο έργο θα συνοδεύουν δύο CD με εξαιρετικά σπάνια ηχητικά ντοκουμέντα. Ζωή, σελ. 5 Σε μία από τις πλέον μυστηριώδεις τραγωδίες στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας εξελίσσεται η εξαφάνιση του Boeing ER των αερογραμμών της Μαλαισίας. Την ώρα που το σύνολο σχεδόν των αυτοκινήτων διαθέτει σύστημα προσδιορισμού θέσης μέσω δορυφόρου πώς είναι δυνατόν να χάνεται ένα τεράστιο αεροσκάφος; Σελ. 23 ΑSSOCIATED PRESS Μιχάλης Σοφοκλέους: «Κριτής της φυγής του ΔΗΚΟ είναι ο λαός με την ψήφο του». ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ σε κρίσιμο τεστ Ιδιότυπο δημοψήφισμα για τα δύο μεγάλα κόμματα οι ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Πινδάρου και Εζεκία Παπαϊωάννου προσβλέπουν στα υψηλότερα δυνατά ποσοστά για τους δικούς τους εντελώς διαφορετικούς λόγους. Το κυβερνών κόμμα θέτει το δίλημμα ανάμεσα στο χθες και το αύριο, ενώ το ΑΚΕΛ κινείται στο ερώτημα λιτότητα ή κοινωνική πρόνοια. Σελ. 13 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΟ K SPORTS ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΩΝΗ «Έχουμε την καλύτερη ομάδα» Ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ, Γιώργος Δώνης, στην πρώτη του συνέντευξη από τότε που ήρθε στην Κύπρο, μιλά για την ομάδα, την Κύπρο, τον ΠΑΟΚ, τα δύο του παιδιά και πολλά άλλα. FORMULA1 Αρχίζει το πρωτάθλημα Η αυγή της νέας εποχής turbo είναι γύρω από τη γωνία και ο Δημήτρης Γιόκκας ζυγίζει τις ευκαιρίες των τρανότερων του αθλήματος. Η ανάλυση των φετινών μονομάχων του πρωταθλήματος. Εκποιήσεις από την Τρ. Κύπρου Πρώτο φιλέτο στην Πάφο Μετάτη διαχείριση μεγάλων δανειοληπτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, η Τρ. Κύπρου βρίσκεται κοντά σε εκποίηση μεγάλης έκτασης στην Πάφο, στην οποία ήταν προγραμματισμένο μεγαλεπήβολο πρότζεκτ. Σύμφωνα με υψηλά ιστάμενη πηγή της Τράπεζας, ο συγκεκριμένος δανειολήπτης, σκεπτόμενος τις επόμενές του κινήσεις, είναι πολύ συνεργάσιμος, σε αντίθεση με άλλους μεγάλους δανειολήπτες. Οικονομική, σελ. 4 Μάχη για μέρισμα Αθήνας-Τρόικας Σκληρή διαπραγμάτευση Κοινωνικό μέρισμα άνω των 500 εκατ. ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013 αναμένει ότι θα διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση, μέσω της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα. Για το προς διανομή πλεόνασμα, τα τελευταία 24ωρα υπήρξε μία σκληρή διαπραγμάτευση. Σελ. 18, 19 Οι πέντε προκλήσεις της Γιωρκάτζη Από την αρχή στα βαθιά η νέα διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας Μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση καλείται να διαχειριστεί η Χρ. Γιωρκάτζη ως διοικήτρια της ΚΤΚ. Ενώ η πτώση των τραπεζών έχει πλέον σταματήσει, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση στασιμότητας, γεγονός εξαιρετικά επικίνδυνο για ένα σύστημα με τόσο βαριά τραύματα. Ταυτόχρονα, κρίσιμης σημασίας είναι και η αναβάθμιση της Το σουβλάκι στην Κίνα Ο Γιάννης Γεωργούλης είναι Έλληνας που έμαθε στους Κινέζους το σουβλάκι. Ο ιδιοκτήτης του πρώτου sοuvlaki bar στo Πεκίνο μίλησε στην «Κ» για το εθνικό φαγητό των Ελλήνων που είναι κάτι εξωτικό για την κουλτούρα τους. Σελ. 15 Κύπρου στο βασικό κέντρο λήψης αποφάσεων για τη νομισματική πολιτική της Ευρωζώνης. Σήμερα, μάλιστα, οι πιέσεις στην ΕΚΤ προκρίνουν μία πολιτική που θα ήταν επιζήμια για την Κύπρο. Πιο πεζή, αλλά σημαντική θα είναι και η πρόκληση να φτιάξει τα «εν οίκω» της Κεντρικής, όπου ο «εμφύλιος» ακόμα μαίνεται. Οικονομική, σελ. 4 Θρυαλλίδα η Κριμαία Σήμερα το δημοψήφισμα Η Κριμαία ανοίγει το κουτί της Πανδώρας, καθώς το σημερινό δημοψήφισμα αφυπνίζει αποσχιστικά δαιμόνια, ενώ η Ρωσία απειλεί με ευρύτερη επέμβαση και η Δύση με σκληρά αντίποινα. Δεν αποκλείεται η προδιαγεγραμμένη, με το σημερινό δημοψήφισμα στην Κριμαία, «νίκη» του Ρώσου προέδρου να αποδειχθεί εξίσου πύρρεια με εκείνη του Τζορτζ Μπους στο Ιράκ. Σελ. 22 ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ Αναπόφευκτη η αποσύνθεση Η εβδομάδα που διέρρευσε αποτέλεσε ακόμη ένα πλήγμα στην ήδη βαριά λαβωμένη εικόνα της αξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος. Αρχικά οι μάχες χαρακωμάτων που δόθηκαν μεταξύ κομμάτων γύρω από την παραίτηση του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας και με την εμπλοκή του γενικού εισαγγελέα να προκαλεί περαιτέρω υποψίες για την αξιοπιστία της δικαιοσύνης, προκάλεσαν το πρώτο ισχυρό πλήγμα. Το δεύτερο τραύμα επέφεραν όσα διαδραματίστηκαν γύρω από τον ανασχηματισμό στην κυβέρνηση, που κορύφωσε την κρίση στο τρίγωνο Προεδρικού-Πινδάρου και ΔΗΚΟ, ενώ το τρίτο, και ίσως το πλέον ψυχοφθόρο για τον πολίτη, υπήρξε η θλιβερή εικόνα διάσπασης που παρουσίασαν τα κόμματα μετά τη σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου της Πέμπτης. Είναι πλέον φανερό ότι τα σώματα των κομμάτων χρειάζονται, τουλάχιστον, άμεσες μεταμοσχεύσεις φρέσκων μυαλών και νοοτροπιών, διαφορετικά η αποσύνθεση είναι αναπόφευκτη.

2 02-KATHI NEW_Master_cy 14/03/14 22:32 Page 2 2 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Γεια σου κυρ Εισαγγελέα ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ/ Γράφει ο ΜΙΧAΛΗΣ ΤΣΙΚΑΛAΣ Αυτή ήταν η εβδομάδα του Αναστασιάδη Με αφορμή το ζήτημα του παραιτηθέντος διοικητή της ΚΤΚ Πανίκου Δημητριάδη, ο γενικός εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης, μέσα σε 50 λέξεις έδωσε ανάγλυφα την εικόνα που επικρατεί σήμερα στην κυπριακή κοινωνία, δηλώνοντας την Τετάρτη στη Βουλή: «Η καχυποψία του απλού πολίτη και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς φαίνεται να έχει φτάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα έτσι ώστε να δυσκολεύεται ή να θεωρεί ακόμη και αδιανόητο το ότι ένας ανεξάρτητος κρατικός αξιωματούχος, όπως είναι ο γ. εισαγγελέας, μπορεί να επιτελεί τα καθήκοντά του με πραγματική ανεξαρτησία μακριά από οποιεσδήποτε παρεμβάσεις ή σκοπιμότητες». Από πού όμως, κυρ εισαγγελέα, εκπορεύεται η τόσο μεγάλη καχυποψία του απλού πολίτη; Μήπως από το γεγονός ότι η απόδοση δικαιοσύνης στον τόπο μας, είναι ευνουχισμένη σε τέτοιο βαθμό που έφτασε να καλύπτει μέχρι και εγκλήματα διαπλοκής με εκατοντάδες νεκρούς, όπως αυτό της ιδιοκτήτριας εταιρείας της «Ήλιος» με στελέχη του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας; Αυτό διαπίστωσε ως μονομελής ερευνητική επιτροπή ο τέως συνάδελφος σας Παναγιώτης Καλλής. Ωστόσο, ο προκάτοχός σας έχωσε το πόρισμα σε ένα από τα συρτάρια της Νομικής Υπηρεσίας και τη δικαιοσύνη κάτω από τα χαλιά. 221 νεκροί κάτω από τα χαλιά. Πώς αντέχετε τόση μπόχα, τόσα χρόνια; Από πού αλλού εκπορεύεται η τόση καχυποψία του πολίτη, κυρ εισαγγελέα; Μήπως από το γεγονός ότι πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από τότε που άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες κι ένας ολόκληρος χρόνος από το κούρεμα κι ούτε ένας απατεώνας λευκού κολάρου δεν πέρασε το κατώφλι των δικαστηρίων; Παρόλο που στήθηκε κι ολόκληρο σκηνικό με την περιλάλητη Ερευνητική Πική. (Τον συνεπώνυμο του σουβλιτζή Πική να βάζανε στην Επιτροπή, θα έστελνε μία ντουζίνα «ξεροψημένους» στο εδώλιο, τόσο εξόφθαλμα που ήταν τα πράγματα). Ξέρω, θα μου πείτε αυτό που είπατε τις προάλλες στη Βουλή για την υπόθεση Δημητριάδη: «Επρόκειτο για ένα ογκώδη φάκελο [ ] και υπήρχαν πολλοί κίνδυνοι στο να αχθεί η απόφαση αυτή ενώπιον του Δικαστηρίου όσον αφορά την απόδειξή της και το αποδεικτικό υλικό που ήταν διαθέσιμο». Εκουσίως ή ακούσια κυρ εισαγγελέα με αυτή σας τη δήλωση δείξατε και τον δρόμο που θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες υποθέσεις που έχουν σχέση με το μέγα οικονομικό έγκλημα που συντελέστηκε στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια. Θα μαζευτεί ένα βουνό ογκωδέστατων φακέλων και όταν οι ακριβοπληρωμένοι ξένοι εμπειρογνώμονες τελειώσουν τη δουλειά τους, κάποιος εισαγγελέας αν όχι εσείς θα κρίνει, ότι υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η υπόθεση στο δικαστήριο και όπως έκανε κι ο προκάτοχός σας με την «Ήλιος» θα τη χώσει σε ένα συρτάρι της Εισαγγελίας, επικαλούμενος λόγους δημοσίου συμφέροντος Δεν είναι τυχαία που οι πολιτικοί μηδενός εξαιρουμένου ωρύονται υπέρ της απόδοσης δικαιοσύνης. Η παρακάτω δήλωση θα μπορούσε να γίνει από τον οποιονδήποτε πολιτικό αρχηγό: «Έγιναν εγκλήματα στον τραπεζικό τομέα και υπάρχουν βεβαιότατα συγκεκριμένες ευθύνες, σε συγκεκριμένους διαχειριστές, με ονόματα και διευθύνσεις. Η δικαιοσύνη πρέπει να πάρει την πορεία της, γιατί είναι και λαϊκή απαίτηση ότι πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά, όσοι ευθύνονται για την οικονομική τραγωδία του τόπου», ήταν η δήλωση του πλέον ένθερμου υποστηρικτή των τραπεζών την προηγούμενη πενταετία, Αβέρωφ Νεοφύτου στις Όταν η δικαιοσύνη συνευρίσκεται με την πολιτική γεννιούνται τέρατα, κυρ εισαγγελέα. paraschosa@kathimerini.com.cy California Split, Μία παρέα μεσήλικων ανδρών, με χοντρές στάλες ιδρώτα φορτωμένες και συνωστισμένες η μία πάνω στην άλλη στο κούτελο αποτέλεσμα της ανελέητης νυχτερινής υγρασίας κάθεται γύρω από ένα τραπέζι. Στα επόμενα έξι λεπτά και καθώς πέφτουν παράλληλα οι τίτλοι αρχής της ταινίας, μία φωνή που υπερκαλύπτει εκείνες της παρέας ακούγεται: μία φωνή αφηγηματικής ιδιότητας που βάζει τον τηλεθεατή στον κόσμο του πόκερ, στην τελευταία πραγματικά αληθινή δεκαετία που έζησε ο πλανήτης. Ακολουθεί, πάντα με οδηγό τη φωνή, ένα εξάλεπτο μπάσιμο στο παιχνίδι του πόκερ όπως ο σκηνοθέτης Robert Altman το είχε στο μυαλό του, ενώ η παρέα συνεχίζει υπό την ένταση της αμείωτης ζέστης, να υπομένει τον ιδρώτα σαν λεκέ στο πουκάμισο, τη σχεδόν βρεγμένη παλάμη και τον καπνό από την κάφτρα που εναλλάσσεται με κάφτρα. Η φωνή καταλήγει με τον παραλληλισμό του πόκερ σαν παιχνίδι με τα game of politics, λέγοντας ότι δεν είναι μία ταινία για χαρτιά. Μισό λεπτό μετά και συγκεκριμένα στο «06.31», σηκώνεται ο Αβέρωφ από τη θέση του και απομακρύνεται από το τραπέζι. Η παρτίδα, αν και στην αρχή ήταν μάλλον δεδομένη, μέσω της άφιξης του Μάριου Καρογιάν στον τραπέζι, έμοιαζε να γέρνει πια προς άλλη κατεύθυνση, με άλλους παίκτες. Ο Αναστασιάδης, με βλέμμα κοφτό, κοιτάει μία τον Αβέρωφ και μία τον Μάριο. Κάποιοι πρέπει να μείνουν και κάποιοι να φύγουν, αλλά κανείς δεν θέλει να καεί και να κάψει παράλληλα τα δικά του χαρτιά. Οι Πετρίδης, Κενεβέζος και Φωτίου Τρίτη απόγευμα έμεναν στην κυβέρνηση. Η συνάντηση Καρογιάν-Αναστασιάδη, ήθελε τα χαρτιά αυτά και τα χαρτοφυλάκια να παραμείνουν. Την ίδια νύχτα, πιο αργά, έκανε την εμφάνισή της η νευρική σιλουέτα του Αβέρωφ και το παιχνίδι άλλαξε, άλλαξαν τα κουμάντα. Τελικά, Πετρίδης, Αβέρωφ, Κενεβέζος μένουν «Χ» καρφωτό εκτός, η Στράκκα είναι στο και το παίζει άνετα δηλώνοντας ότι δεν είναι θέμα προσώπων, όμως στον Γιάννη Καρεκλά την Πέμπτη το βράδυ, ο Νικόλας ήταν εκνευρισμένος. Το California Split του 1974 έβγαλε στους τύπους νικητή τον Αβέρωφ, δευτερευόντως τον Καρογιάν με τον Λακ και τον Δημητριάδη του ΔΗΚΟ στην κυβέρνηση, με τους Κενεβέζο και Φωτίου να έχουν εναλλακτικές όταν παράλληλα, ένας παλιός παίκτης, ο Δημητριάδης της Κεντρικής έδινε την παραίτησή του. Split ναι μεν, αλλά, εν τη ενώσει για τον Αναστασιάδη έστω και με πλάγιο τρόπο. Τελικά, αυτή ήταν η εβδομάδα που περίμενε ο ΠτΔ εδώ και καιρό. Μία συστάδα ημερών που εμπεριείχαν πληθώρα στιγμών και γεγονότων, έτσι όπως τα ήθελε ο Αναστασιάδης, δίχως από την άλλη πλευρά να «πληγώσει», με τη συγκυβέρνηση με το ΔΗΚΟ να μοιάζει εκ του αποτελέσματος ότι συνεχίζεται, παρά το ότι το κόμμα έχει και επίσημα αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Παράδοξο; Να προσπαθώ σε 500 λέξεις να κρύψω τα αξιώματα που είδαμε όλη την εβδομάδα, αυτό είναι παράξενο. Σπάνια θα δείτε μία απόφαση πολιτικού που να κάνει εντύπωση, οπότε αυτόματα η ουσία είναι στο παιχνίδι που παίζεται, πως παίζεται και τι αποτέλεσμα έχει. Η παρτίδα αυτή, διότι αν δεν ήταν πόκερ αυτό τότε σίγουρα ήταν politics, έβγαλε και πικραμένους όπως ο Πετρίδης. Αλλά, πέρα από τη μάνα που δεν χάνει ποτέ, κάποιος άλλος πρέπει να χάσει έστω κι αν προσωρινά, έχει την αίσθηση ότι τουλάχιστον μένει στα λεφτά του. Εκείνος που θέλει να νομίζει ότι είναι εντάξει με όλα αυτά είναι ο Νικόλας, αλλά η αλήθεια τον θέλει να δυσκολεύεται ακόμη και για το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών. Η ώρα περασμένη και τόσο ο Αβέρωφ όσο και ο Καρογιάν συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν. Αναχωρώντας από το Προεδρικό με διαφορετικά αυτοκίνητα, την ώρα που ο Robert Altman φωνάζει cut και οι πρωταγωνιστές πάνε στον πάγκο με τα αναψυκτικά να δροσιστούν, πίνοντας μία τζιτζιμπίρα για να γιορτάσουν την εβδομάδα του Αναστασιάδη. tsikalasm@sppmedia.com Ο ΦΙΛΙΣΤΩΡ Επιλογή: ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΚΑΤΣΙΓΕΡΑΣ 49 χρόνια πρίν στην «Κ» 16.ΙΙΙ.1965 ΠΕΡΙ «ΦΑΣΟΥΛΕΤΟΥ»: Η ομάς του υπουργού Οικονομικών κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ανέλαβε σφοδράν αντεπίθεσιν εναντίον του πρωθυπουργού κ. Γεωργίου Παπανδρέου, αναταράσσουσα τα επί ημέρας λιμνάζοντα ύδατα εις τον χώρον της Ενώσεως Κέντρου. Η αντεπίθεσις εξεδηλώθη υπό μορφήν άρθρου, δημοσιευθέντος εις το πρωινόν δημοσιογραφικόν όργανον της ομάδος [επρόκειτο περί της εφημερίδος «Ελευθερία» του εικονιζόμενου Πάνου Κόκκα] και επικρίνοντος την Κυβέρνησιν διά τον χειρισμόν του θέματος [του υποστρατήγου] Λουκάκη [ο οποίος συνέταξε πόρισμα διά το σχέδιον «Περικλής»], αλλά και διαψεύσεως των πληροφοριών περί επικειμένης εισόδου του κ. Ανδρέα Παπανδρέου εις την κυβέρνησιν. Από της πλευράς του κ. πρωθυπουργού δεν υπήρξε και πάλιν καμμία αντίδρασις, ενώ η «κεντροαριστερά» [Ηλίας Τσιριμώκος;] συνεπορεύθη με την ομάδα Μητσοτάκη εις το θέμα Λουκάκη και συμπλέει, μετά τινος ατολμίας, με την άκραν αριστεράν εις την προσπάθειαν ανανεώσεως των επιθέσεων κατά του Στέμματος. [ ] Η οξύτης της επιθέσεως κατά του κ. πρωθυπουργού υπενθύμισεν αναλόγους επιθέσεις της ομάδος εις το παρελθόν, με άρθρα αναφερόμενα εις τους «Μασκαράδες», τους «Ανευθυνοϋπευθύνους» και τους «Μπλουτζινάκηδες» [για τον Ανδρέα Παπανδρέου]. Το όργανον της ομάδος, ανανεώσαν την επίθεσίν του εναντίον του αρχηγού του ΓΕΣ, χαρακτηρίζει ως εξωφρενικήν την δημιουργηθείσαν επί του θέματος Λουκάκη κατάστασιν, ομιλεί ειρωνικώς περί απιθάνου αμυντικού κυβερνητικού σχεδίου υπό τον τίτλον «Φασουλέτος» και καλεί την Κυβέρνησιν -ουσιαστικώς δε τον κ. πρωθυπουργόν- να δείξη, αν μη τι άλλο, ότι δεν είναι διατεθειμένη να γελοιοποιηθή. ΚΛΟΠΗ ΙΝΔΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: Οι Ινδοί παραγωγοί της ταινίας «Το λουλούδι του Κασμίρ» («Ζανγκλή») εξουσιοδοτούν, τους εν Αθήναις αντιπροσώπους των όπως ενεργήσουν τα νόμιμα, προκειμένου να διεκδικήσουν πνευματικά και υλικά δικαιώματα των συνθετών μουσικής του έργου από Ελληνας συνθέτας, οι οποίοι, κατά την άποψιν των Ινδών, εκμεταλλεύονται το έργον των. Συγκεκριμένως, διεπιστώθη ότι ωρισμένοι λαϊκοί συνθέται, είτε διά μεγάλων ραδιοφωνικών δεκτών συλλαμβάνουν ινδικούς σταθμούς την 2αν πρωινήν είτε διά δίσκων, αντιγράφουν την μουσικήν των Ινδών συναδέλφων των, την οποίαν παρουσιάζουν ως ιδικήν των, ως καταφαίνεται από τραγούδια της αναφερομένης ταινίας, που κυκλοφορούν εδώ εις δίσκους ως έργα Ελλήνων συνθετών. Με άριστα το 10 1Στην Ολυμπία. Η Ολυμπία Στυλιανού ήταν ένα από τα πλέον πετυχημένα και σκληρά εργαζόμενα στελέχη του Υπουργείου Παιδείας Κύπρου. Ως εκ τούτου έφτασε στην ανώτατη βαθμίδα της ιεραρχίας και για πολλά χρόνια ήταν η γενική διευθύντρια του Υπουργείου. Ήταν δε ο κύριος και βασικός λόγος που η Παιδεία μας είναι σε αυτό το υψηλό επίπεδο. 2Στην τεχνολογία. Η Ολυμπία που λέτε, έχει μόνο ένα αδύνατο σημείο, «soft spot» που θα έλεγαν και οι Αμερικάνοι. Δεν μπορεί να σταματήσει να παίζει Tetris στο κινητό! Σιγά το πράγμα θα έλεγε κάποιος, άλλοι έχουν εξάρτηση από το τσιγάρο, η Ολυμπία έχει εξάρτηση από τα arcades. 3Στην κακιά Τρόικα. Όταν όμως παίζεις Tetris γλυκιά μας Ολυμπία την ώρα των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα (όχι μία φορά) και η Τρόικα σε φωτογραφίζει (όχι μία φορά) και κάνεις περίγελο τη χώρα διεθνώς, αγαπητή μου Ολυμπία, σε άλλη χώρα δεν θα σε μετέθεταν στο Γεωργίας, όπως σου έκαναν τη χάρη, αλλά θα ζητούσαν την παραίτησή σου. Η φίλη σου, η Ειρήνη, τι λέει για αυτό; EΝΩΝΟΥΜΕ ΔΥΝAΜΕΙΣ / Γράφει Ο ΣΠΟΝΔΟΦOΡΟΣ Αυτό θα πει multitasking μάνατζερ, και πέσατε να τη φάτε. 4Στο συναίσθημα. Τελικά από Λύκος, ο Νίκος μας βγήκε Αρνάκι. Συγκινήθηκε από τους συνοδοιπόρους ΔΗΚΟϊκούς υπουργούς και ήθελε να τους κρατήσει. Μετά συγκινήθηκε περισσότερο που σπάραζε μπροστά του σαν την Ιφιγένεια εν Αυλίδι ο Αβέρωφ, άλλαξε γνώμη και δεν τους κράτησε. Όποιος τον συγκινήσει τελευταίος. 5Στη μετριότητα. Μία μέτρια φοιτήτρια, που έχει μέτριες μεταπτυχιακές σπουδές και ήταν μέτρια υπάλληλος και έγινε μία μέτρια ελέγκτρια τώρα γίνεται διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας μέλος της Ευρωζώνης. Άσχετη από χρηματοπιστωτικά, άσχετη από τραπεζικά σχετική όμως με τη μετριότητα που μας διοικεί. Ο θρίαμβος της μετριότητας. Ίσως τη δείτε (λέει η ίδια στα σαλόνια) και Πρόεδρο 8 της Δημοκρατίας μια μέρα, σας θυμίζει κάποιον άλλο που ήταν (πετυχημέ- Στο νος) πρόεδρος της Βουλής; 6Στο θέρος. Ο Πάφιος πρόεδρος, σταθερός φίλος της Στράκκας, ο πριμοδότης σε ηγετικότητα και πολιτική σοφία του Πρίγκηπα, δεν πιστεύει μαθαίνω το «κακό» που τον βρήκε (λέει), ο Πρίγκιπας να σηκώσει μπαϊράκι, ενώ του είχε υποσχεθεί άλλα. Είτε είναι αφελής ο Πάφιος (που δεν είναι) ή τον σαγήνευσε η (πολιτική) γοητεία του Νικόλαου. Πάντως ό,τι έσπειρε θα θερίσει. 7Στο Σας φαντάζει μακρινό; Στους πολιτικούς πάντως δεν φαντάζει, έχουμε και λέμε: H Healthy προεδρία θα ζητήσει να «ολοκληρώσει» το έργο της, το ΑΚΕΛ θα ζητά comeback, o Νικόλαος πιστεύει πως είναι ταγμένος να επαναλάβει την ιστορία του μπαμπά του. Ολυμπία θες να παίξουμε μαζί angrybirds; Σας φαντάζει επιστημονική φαντασία; Στους πολιτικούς πάντως όχι: H Healthy προεδρία αν πάρει το επόμενο εισιτήριο σημαίνει αυτομάτως πως ο Πάφιος Πρόεδρος πάει για να χάσει, ο Νικόλαος θα είναι ώριμος σαν τα κόκκινα ροδάκινα του καλοκαιριού, το ΑΚΕΛ θα ξεροσταλιάζει δέκα χρόνια εκτός εξουσίας. Άρα; Ο Πάφιος πρόεδρος τρέχει τα 100 μέτρα στον ίδιο διάδρομο με τον Πρίγκιπα. 9Στο Εθνικό. Κάποτε ο Κληρίδης για να πιάσει αυτούς που διέρρεαν στα ΜΜΕ τα έγραφα του Εθνικού, Πίτσιλλος γαρ, σημάδεψε το κάθε χαρτί ξεχωριστά και αποκαλύφθηκε έτσι το καρφί. Από τότε οι συνεδρίες έγιναν για να λένε τον πόνο τους κάτι γερόντια, όπως γίνεται στη Βουλή των Λόρδων. Ούτε στον Εθνικό Άχνας δεν γίνονται αυτά. Κουβέντα να γίνεται, τα δελτία να γεμίζουν. Στην Αναστασία. Αυτό θα πει η 10 οικογένεια να είναι μονιασμένη στα δύσκολα. Δεν βρίσκει ευρωβουλευτές ο αδελφός της και προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει ως υποψήφια. Το πρόβλημα θα είναι μην κάνει έκρηξη το... κανόνι. Πρόεδρος Δ.Σ.: ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ Διευθύνων Σύμβουλος: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΤΙΔΗΣ Διευθυντής: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ Αρχισυντάκτης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Υπεύθυνος Οικονομικού: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΕΡΣΙΑΝΗΣ Υπεύθυνος Καλλιτεχνικού: MIXAΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Υπεύθυνος Ατελιέ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ Iδιοκτησία «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» Νίκου Κρανιδιώτη 7Ε, 3ος όροφος, 2411 Έγκωμη, Λευκωσία, Κύπρος info@kathimerini.com.cy Τηλ.: Fax: Σύνταξη Fax: Διαφημιστικό Τμήμα - Μικρές Αγγελίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της εφημερίδας με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Eκδίδεται σε συνεργασία και μετά από άδεια της εταιρείας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Διευθυντής: ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Διεύθυνση συντάξεως: ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ - ΚΩΣΤΗΣ ΦΑΦΟΥΤΗΣ

3 03-ADV PEIREOS_Master_cy 14/03/14 19:07 Page 1

4 04-POLITIKI_Master_cy 3/14/14 10:42 PM Page 4 4 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠOΛITIKH Κυριακή 16 Mαρτίου 2014 Αδυσώπητος ο εμφύλιος πόλεμος στο ΔΗΚΟ Η πλευρά Καρογιάν προσάπτει στον Νικόλα τακτική εκκαθαρίσεων Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ «Θα περάσει πολύς καιρός για να ακουστεί ξανά το σύνθημα, «στο ΔΗΚΟ ανήκει κι αυτή η μεγάλη νίκη», λέει στην «Κ» στέλεχος που βρίσκεται στο επίκεντρο του σεισμού που έπληξε το κόμμα και δημιούργησε το σημερινό μεγάλο ρήγμα. Ο ίδιος θεωρεί ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος με τις ενέργειές του που εκπορεύονται από προσωπικές φιλοδοξίες «έπαιξε κι έχασε σε μία παρτίδα κομματικού πόκερ, τη μεγαλύτερη πολιτική προίκα που άφησαν στο ΔΗΚΟ, οι Σπύρος Κυπριανού και Τάσσος Παπαδόπουλος, δηλαδή τον ρυθμιστικό ρόλο του κόμματος στην πολιτική <<<<<<< «Πρώτη φορά στην ιστορία του το ΔΗΚΟ βλέπει πρόεδρό του να κυκλοφορεί με σεκιουριτάδες νυχτερινής καταγωγής». ζωή του τόπου». Η εξήγησή του λακωνική: «Οι συνομιλίες ξεκίνησαν μαζί και το πάρε-δώσε. Το ΔΗΚΟ τι κάνει; Παρεμβαίνει και ζητά βελτίωση όσων θεωρεί πως είναι λίγα ή λανθασμένα; Αντίθετα. Ο Νικόλας επιμένει να θέλει να δικαιώνει τις μηδενιστικές προσεγγίσεις του και οδηγεί σε μία πορεία εξυπηρέτησης προσωπικών και όχι εθνικών συμφερόντων». Η σημερινή εικόνα του ΔΗΚΟ είναι όντως αυτή ενός ρήγματος. Ρωτήσαμε πόσο μεγάλη εκτιμά ότι είναι η έκταση του ρήγματος: «Όση και το αποτέλεσμα της απόφασης της Κ.Ε. στις 25/2/2014 για αποχώρηση από την κυβέρνηση, δηλαδή 54% με 46%. Αυτή η στενή διαφορά χαρακτηρίστηκε από την κ. Χριστιάνα Ερωτοκρίτου σαν «ξεκάθαρο αποτέλεσμα χωρίς περιθώρια πολιτικής ερμηνείας». Αντιλαμβάνεστε ότι είτε έχουμε ενώπιόν μας συμπτώματα πολιτικής μυωπίας είτε έναν καταστροφικό ετσιθελισμό. Ό,τι από τα δύο και να συμβαίνει, είναι επικίνδυνο. Και κάτι πολύ σημαντικό, που δεν ελέχθη δημοσίως μέχρι στιγμής: αφού ο Νικόλας αποφάσισε λόγω διαφωνίας στο Κοινό Ανακοινωθέν και επαναφοράς του σχεδίου Ανάν, να φύγει από τη συγκυβέρνηση, αποσύροντας τέσσερις υπουργούς και τρεις προέδρους ημικρατικών, γιατί δεν απέσυρε και τα στελέχη του ΔΗΚΟ που μετέχουν στις ομάδες εργασίας για το Κυπριακό, τα οποία είχαν υποδειχθεί από τον Καρογιάν αλλά ζήτησε να τον ενημερώνουν; Γιατί δεν διόρισε πρόσωπα της εμπιστοσύνης του; Θα έχουμε στις ομάδες εργασίας ανθρώπους που θα παίρνουν οδηγίες από τον τέως πρόεδρο ή μήπως κατασκόπους του νυν προέδρου για το νέο σχέδιο Ανάν; Οξύμωρα πράγματα!». Άλλο στέλεχος της όχθης Καρογιάν, θεωρεί ότι ο Ν. Παπαδόπουλος εφαρμόζει πολιτική εκκαθαρίσεων κάτι που όπως επισημαίνει ήταν εμφανές στις διαδικασίες των επαρχιακών επιτροπών σε Πάφο και Λεμεσό. «Μάλιστα, στη Λεμεσό ο πρόεδρος της επαρχιακής κάλεσε αστυνομία για να βγάλει έξω τους βουλευτές του κόμματος! Επί Καρογιάν όχι μόνο δεν είχαμε εκκαθαρίσεις αλλά το μέγα σφάλμα του Μάριου ήταν ότι ανέχθηκε την εσωκομματική αντιπολίτευση να υποσκάπτει το κόμμα και να διασύρει τον πρόεδρο, συχνά και δημοσίως. Τα λάθη του αυτά τα πλήρωσε ακριβά και όπως φαίνεται θα τα πληρώσει και το κόμμα, που πρώτη φορά στην ιστορία του βλέπει τον πρόεδρό του να κυκλοφορεί με σεκιουριτάδες και να περιστοιχίζεται και από φάτσες περίεργες «νυχτερινής καταγωγής» Το χειρότερο όμως είναι ότι αντί να συνθέτει, αποσυνθέτει. Πού το πάει; Να δημιουργήσει μια σύγχρονη έκδοση της Ένωσης Κέντρου; Έθεσε εκτός κόμματος τον Λακκοτρύπη και τον Μάριο Δημητριάδη τώρα, ενώ πριν αναλάβει την προεδρία, διαφωνούσε στο Εκτελεστικό να τεθούν εκτός κόμματος τα πρώην στελέχη που τώρα έγιναν αξιωματούχοι στη Συμμαχία Πολιτών. Επίσης, κρατεί ανοικτό τον δίαυλο με τον Λιλλήκα επιδιώκοντας συνεργασία. Ο κ. Λιλλήκας όμως είναι εναντίον λύσης Δ.Δ.Ο και του Μνημονίου. Μήπως το ΔΗΚΟ θα αλλάξει πολιτική τώρα με πρόεδρο τον Νικόλα;». Η επόμενη μάχη Ενώπιον όλων των κομματικών σχηματισμών η επόμενη μάχη είναι οι ευρωεκλογές. Στο ΔΗΚΟ αυτή θα δοθεί σε συνθήκες εμφυλίου σύμφωνα με εκτιμήσεις καρογιανικών στελεχών. Εκτιμήσεις που προκύπτουν από το γεγονός ότι ο Νικόλας πρότεινε θέσεις στο ψηφοδέλτιο σε αριθμό στενών συνεργατών του Καρογιάν, οι οποίοι και αρνήθηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη. «Δεν θα γίνουμε μαριονέττες του Νικόλα. Πώς Η εσωκομματική αντιπολίτευση θεωρεί ότι ο Ν. Παπαδόπουλος «έπαιξε κι έχασε, σε μία παρτίδα προσωπικών φιλοδοξιών, τον ρυθμιστικό ρόλο του κόμματος». είναι δυνατόν να μας κάνει τέτοιες προτάσεις, με τις πληγές, που ο ίδιος προκάλεσε στο κόμμα, αιμορραγούσες. Από τη στιγμή που ανέλαβε αντί να φροντίσει να επουλωθούν οι πληγές και να ενώσει το κόμμα ρίχνει στα τραύματα αλάτι», λέει στην «Κ» ένα από τα στελέχη που έγιναν δέκτες πρότασης για μία θέση στο ευρω-ψηφοδέλτιο. Οι προθέσεις του ανεπίσημου ΔΗΚΟ είναι προφανείς. Έχουν ορίζοντα το τοπίο που θα δημιουργηθεί με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Εκτιμάται ότι το ΔΗ- ΚΟ πηγαίνοντας στις κάλπες διασπασμένο θα δεχθεί τέτοιο πλήγμα, που θα τεθεί επί τάπητος ζήτημα ηγεσίας. «Πώς θα πάμε στις ευρωεκλογές με τέτοιο ρήγμα και με ποια εικόνα; Σήμερα το επίσημο πρόσωπο του ΔΗΚΟ είναι ο Νικόλας, η Χριστιάνα και ο Αντώνης Αντωνίου. Πας με τέτοιο πρόσωπο σε εκλογές;» διερωτάται το ίδιο στέλεχος. Να ξεπεράσει το 15,8% Στο ερώτημα της «Κ» ποιο θα πρέπει να είναι το ποσοστό στο οποίο θα πρέπει να στοχεύσει ο Ν. Παπαδόπουλος στις επικείμενες εκλογές, ένα από τα παλαιά στελέχη του ΔΗΚΟ, απαντά: Τον πήχη έχει θέσει ψηλά ο ίδιος ο Νικόλας, όταν κατηγορούσε τον Καρογιάν ότι συρρίκνωσε το ΔΗΚΟ. Το κόμμα στις τελευταίες εκλογές με πρόεδρο τον Καρογιάν και με όλον εκείνο τον πόλεμο που δεχόταν από τον Νικόλα και τους συνεργάτες του, πήρε 15,8%. Το 2006 το ΔΗΚΟ με πρόεδρο τον Τάσσο Παπαδόπουλο πήρε στις βουλευτικές 17,8%. Άρα ο Καρογιάν συρρίκνωσε το ΔΗΚΟ κατά 2%. Ο Νικόλας λοιπόν για να δικαιωθεί θα πρέπει να ξεπεράσει το 15,8% του Καρογιάν και να αγγίξει το 17,8%, ώστε να αποδειχθεί αντάξιος του μακαριστού Τάσσου». Στην υπόδειξή μας ότι λόγος γίνεται τώρα για ευρωεκλογές, η απάντηση ήταν ότι, «το ίδιο ΔΗΚΟ διεκδικεί την ψήφο του κόσμου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ιδιαίτερα τώρα με την ανανεωμένη ηγεσία θα πρέπει να θριαμβεύσει. Ας φέρει εκείνους που του έστειλε ο φίλος του ο Αβέρωφ στην αναμέτρησή του με τον Καρογιάν για την προεδρία του κόμματος» Σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών πάει ο Νικόλας Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΜΑΡΑ <<<<<<< Αν οι Φωτίου και Κενεβέζος διοριστούν σε άλλες θέσεις θα διαγραφούν από το κόμμα. Σε ψηφοδέλτιο με πρόσωπα υψηλού δείκτη κοινωνικής καταξίωσης προσανατολίζεται ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Σε ανοιχτή ρήξη με τους εσωκομματικούς αντιπάλους και σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών φαίνεται να οδηγείται η ηγεσία του ΔHKO, μετά και τη φουρτούνα που προκλήθηκε με τα πρώην ΔΗΚΟϊκά στελέχη που μετείχαν στην κυβέρνηση. Όπως όλα δείχνουν ο Νικόλας Παπαδόπουλος δεν φέρεται διατεθειμένος να προβεί σε κινήσεις προς εκτόνωση του πολωτικού κλίματος στο κόμμα, το οποίο στις αντιδράσεις για τον ανασχηματισμό συντηρεί σε υψηλούς τόνους την αίσθηση ότι το ΔΗΚΟ βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου, δεχόμενο επίθεση μέσα κι έξω. Ενδεικτικές είναι οι επίσημες αντιδράσεις για τα παραιτηθέντα στελέχη που συνεχίζουν να κινούνται σε συγκρουσιακή τροχιά παρά το γεγονός ότι επίσημα οι τρεις αποχώρησαν τελικά από την κυβέρνηση. Πηγές προσκείμενες στον πρόεδρο του ΔΗΚΟ εκτιμούν ότι την τύχη του νέου υπουργού Συγκοινωνιών Μάριου Δημητρίου θα έχουν και οι Φώτης Φωτίου και Κυριάκος Κενεβέζος. Στον πέμπτο όροφο αναμένουν να δουν αν θα επαληθευθούν οι πληροφορίες που θέλουν τον Φ. Φωτίου να αναλαμβάνει θέση στο Προεδρικό και τον Κ. Κενεβέζο να διορίζεται πρέσβης στην Αθήνα. Σε τέτοια περίπτωση η ηγεσία του ΔΗ- ΚΟ θα προχωρήσει και επίσημα στον κομματικό «αποκεφαλισμό» των δύο, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας, πρώτα και κύρια προς την πλευρά Καρογιάν. Πυγμή προς συσπείρωση Από την άλλη η πυγμή που δείχνει η ηγεσία του ΔΗΚΟ εκτιμάται ότι στόχο έχει να συσπειρώσει και τη βάση ενόψει ευρωεκλογών. Με κοινή πεποίθηση ότι οι ευρωεκλογές θα αποτελέσουν την πρώτη επίσημη δοκιμασία την νέας ηγεσίας, ο φόβος το κόμμα να κινηθεί σε επίπεδα κάτω από τις ευρωεκλογές του 2009 (12,28%) συνεπεία και των εσωκομματικών συγκρούσεων έχει προκαλέσει συναγερμό. Το βάρος των κινήσεων θα ριχθεί προς τη βάση του κόμματος και προς αυτή την κατεύθυνση ο Ν. Παπαδόπουλος έχει ξεκινήσει ήδη εκστρατεία. Τα πρόσωπα που θα μπουν στο ψηφοδέλτιο του κόμματος θα ξεκαθαρίσουν πέραν πάσης αμφιβολίας τις προθέσεις της ηγεσίας. Το ψηφοδέλτιο όπως όλα δείχνουν θα «κλειδώσει» το αργότερο τέλη της ερχόμενης εβδομάδας και σε αυτό δεν φαίνεται ότι θα συμπεριληφθούν πρόσωπα που θα απηχούν την κομματική πραγματικότητα του ΔΗΚΟ. Το ψηφοδέλτιο, όπως τονίζεται εμφαντικά θα αποτελείται από πρόσωπα με υψηλό δείκτη καταξίωσης στην κοινωνία. Το σοβαρό ενδεχόμενο χρησιμοποίησης των ευρωεκλογών προς επίλυση εσωκομματικών διαφορών δεν αποκλείεται, σύμφωνα με πηγή της ηγεσίας, να σπρώξει τον Ν. Παπαδόπουλο σε αναζήτηση συμμαχιών και εκτός κόμματος με μόνη διαθέσιμη δύναμη τη Συμμαχία Πολιτών του Γ. Λιλλήκα. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, η προς τούτο απροθυμία του αναπληρωτή προέδρου Μάρκου Κυπριανού, δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Με τα δεδομένα αυτά το ΔΗΚΟ μάλλον φαίνεται να οδηγείται σε μία δεύτερη μάχη ακόμα πιο σκληρή και όπως τονίζει ο Μάρκος Κυπριανού στην συνέντευξή του στην «Κ» (σελίδα 6), θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς εκτόνωση της κατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση, ο αναπληρωτής πρόεδρος αφήνει να εννοηθεί ξεκάθαρα ότι το κόμμα πειραματίζεται με τη διάσπαση. Το ιστορικό μιας προαναγγελθείσας σύγκρουσης Οι δεκατέσσερις μέρες και το ενδιαφέρον παρασκήνιο που έκρινε τον ανασχηματισμό του κυβερνητικού σχήματος Στις 25 Φεβρουαρίου η θυελλώδης σύνοδος της Κ.Ε. του ΔΗΚΟ αποφάσισε την έξοδο του κόμματος από τη συγκυβέρνηση, την παραίτηση των τεσσάρων υπουργών και τριών προέδρων ημικρατικών οργανισμών. Το βράδυ της Πέμπτης το σκηνικό της κρίσης στη συγκυβέρνηση συζητήθηκε στο Προεδρικό σε σύσκεψη του σκληρού πυρήνα της κυβέρνησης υπό τον Ν. Αναστασιάδη, με τους Ι. Κασουλίδη, Χ. Γεωργιάδη, Σ. Χάσικο, Κ. Πετρίδη, Χ. Στυλιανίδη και Ν. Χριστοδουλίδη. Εκεί κλήθηκαν και οι τέσσερις ΔΗ- ΚΟϊκοί υπουργοί, με στόχο να εξετασθούν οι εξελίξεις και να αποφασιστούν οι περαιτέρω κινήσεις, αφού ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θεωρούσε υποχρέωσή του να είναι μπροστά οι άμεσα επηρεαζόμενοι συνεργάτες του. Οι θέσεις που εξετέθησαν από τους τέσσερεις συνοψίζονταν στα εξής: Ο Πρόεδρος δεν θα έπρεπε να παρασυρθεί στο καταστροφικό παιχνίδι του Νικόλα ο οποίος προωθεί σχεδιασμούς προσωπικών φιλοδοξιών, με προκάλυψη το εθνικό θέμα και να τιμωρήσει τους τέσσερις υπουργούς, χάνοντας όλες τις προσβάσεις που έχει στον κόσμο του ΔΗΚΟ. Εξάλλου οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το 58% του ΔΗΚΟ στηρίζει τη διαδικασία λύσης και στις δύσκολες μέρες που έπονται, δεν φτάνουν στον Πρόεδρο μόνο οι δυνάμεις που μπορεί να κινητοποιήσει ο ΔΗΣΥ. Η αποστέρηση από το στρατόπεδο Καρογιάν των προσβάσεων στην εξουσία, θα έδινε την ευκαιρία στον Νικόλα να απορροφήσει σταδιακά και το υπόλοιπο ΔΗΚΟ, ενώ ο Πρόεδρος δεν οφείλει εξηγήσεις <<<<<<< Με τη συμβολή του Αβέρωφ Νεοφύτου επελέγη ηπιότερος τρόπος αντίδρασης, από τον επαναδιορισμό και των τεσσάρων ΔΗΚΟϊκών υπουργών. στον Νικόλα ο οποίος πολέμησε την υποψηφιότητά του ανοικτά. Από πλευράς του Προέδρου και των συνεργατών του ελήφθη σοβαρότατα υπόψη ο ρόλος που έπαιξαν στην εκλογή Αναστασιάδη, οι Κενεβέζος και Φωτίου, καθώς η συμβολή στο κυβερνητικό έργο των Λακκοτρύπη και Πετρίδη. Με πρόταση Κασουλίδη αποφασίστηκε, η παραίτηση την επαύριον ολόκληρου του Υπουργικού και ανανέωση της εντολής από τον Πρόεδρο όλων σε μερικές ημέρες και αφού στο μεσοδιάστημα οι ΔΗ- ΚΟϊκοί υπουργοί θα «ρύθμιζαν τη σχέση τους με το κόμμα τους». Γι αυτό και το ίδιο βράδυ, στέλεχος του προεδρικού περιβάλλοντος αποφεύγοντας να απαντήσει σε ερώτηση περί ανασχηματισμού είπε στην «Κ», «αύριο θα υπάρξουν εκπλήξεις». Το πρωί της Παρασκευής συνήλθε εκτάκτως το Υπουργικό, το οποίο και υπέβαλε σύσσωμο την παραίτησή του. Eτσι άλλαξε η απόφαση Το ερώτημα που ετίθετο πλέον ήταν τι θα έκαναν οι τέσσερις ΔΗ- ΚΟϊκοί υπουργοί: Θα παραιτούνταν από το ΔΗΚΟ και θα δημιουργούσαν κόμμα; Θα έμεναν όλοι στη νέα κυβέρνηση ή θα αναλάμβαναν άλλες θέσεις; Οι πληροφορίες συνέκλιναν στην υποβολή παραίτησης και των τεσσάρων την επόμενη Τετάρτη. Εντούτοις, ο Γ. Λακκοτρύπης, «δεν άντεξε τις πιέσεις», όπως μας είπε στενός του συνεργάτης και παραιτήθηκε την Κυριακή, γεγονός που προβλημάτισε τους άλλους τρεις, καθότι «μυρίστηκαν» κάτι να παίζει μεταξύ Λακκοτρύπη-Πινδάρου-Προεδρικού. Την Τετάρτη Κενεβέζος και Φωτίου «ανέστειλαν την ενεργό συμμετοχή τους στο ΔΗΚΟ», ενώ ο Πετρίδης παραιτήθηκε χωρίς περιστροφές. Με τον Πρόεδρο να απουσιάζει στις Βρυξέλλες και το Δουβλίνο και τον Αβέρωφ Νεοφύτου στο Δουβλίνο, οι διεργασίες για τον ανασχηματισμό ανεστάλησαν μέχρι και το επόμενο Σαββατοκύριακο. Η πρώτη ένδειξη ότι γίνονταν δεύτερες σκέψεις σε ό,τι αφορούσε τη διατήρηση των τεσσάρων υπουργών στην κυβέρνηση, ήταν το ραντεβού Αναστασιάδη-Καρογιάν το πρωί της Κυριακής στη Λεμεσό. Το τελικό αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν ότι δεν θα άλλαζαν τα αρχικά πλάνα. Δευτέρα και Τρίτη με τη συμβολή των πολιτικών επιχειρημάτων του Αβέρωφ Νεοφύτου, ότι η κατά μέτωπο σύγκρουση με τον Νικόλα θα ισοδυναμούσε με παρέμβαση του Προέδρου στα εσωκομματικά του ΔΗΚΟ και θα βοηθούσε τον Νικόλα να συσπειρώσει το κόμμα γύρω του, επιλέγηκε ηπιότερος τρόπος αντίδρασης. Τουτέστιν επαναδιορισμός Γ. Λακκοτρύπη, υπουργοποίηση του «καρογιανικού» τεχνοκράτη Μ. Δημητριάδη και αξιοποίηση των Κενεβέζου, Φωτίου σε άλλες θέσεις. ΑNΔPEAΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ

5 05-ADV ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ_Master_cy 14/03/14 19:10 Page 1

6 06-POLITIKI_Master_cy 14/03/14 19:37 Page 6 6 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Ο ΜΑΡΚΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ «Κ Δεν τίθεται θέμα διαγραφών Μήνυμα Μάρκου Kυπριανού προς τον Νικόλα Παπαδόπουλο και τα παραιτηθέντα στελέχη του κόμματος Συνέντευξη στον ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΟΜΑΡΑ Διαφοροποιημένος ως προς τους χειρισμούς που έτυχαν τα περισσότερα καυτά θέματα που απασχόλησαν και συνεχίζουν να απασχολούν το Δημοκρατικό Κόμμα εμφανίζεται ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος Μάρκος Κυπριανού. Σε συνέντευξή του στην «Κ» ο κ. Κυπριανού διατηρεί γέφυρες με τα παραιτηθέντα ΔHKOϊκά στελέχη που συμμετείχαν στην κυβέρνηση, αφήνοντας ανοιχτές πόρτες για επιστροφή τους στο κόμμα, σε περίπτωση που οι ίδιοι εκδηλώσουν «Εάν οι ίδιοι αποφασίσουν ότι θέλουν να επιστρέψουν στο κόμμα εμείς θα πρέπει να το συζητήσουμε. Κάθε περίπτωση να αντιμετωπίζεται χωριστά και με τα δικά της δεδομένα». τέτοια επιθυμία. Καλύπτει τον Μάριο Καρογιάν για τις συναντήσεις του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ με νόημα βάζει στο τραπέζι την ανάγκη ανάληψης κινήσεων για εκτόνωση της εσωκομματικής κατάστασης προκειμένου το κόμμα να προλάβει ακόμα και διάσπαση. Η φυγή Κενεβέζου, Φωτίου και Πετρίδη από το ΔΗΚΟ αποτελεί διάσπαση του κόμματος; Όχι δεν το θεωρώ διάσπαση. Πρέπει να εκφράσω τη λύπη μου που φίλοι και συναγωνιστές επέλεξαν να αποχωρήσουν από το κόμμα. Είναι μία προσωπική απόφαση και είναι απόλυτα σεβαστή. Όμως εγώ θα προτιμούσα να είναι εδώ μαζί μας και να συνεργαζόμασταν. Από εκεί και πέρα δεν πρόκειται για διάσπαση του κόμματος, πρόκειται για επιλογή των συγκεκριμένων στελεχών. Χρησιμοποιείτε πιο ήπια γλώσσα από αυτή των επίσημων αντιδράσεων του κόμματός σας. Ο καθένας μας μπορεί να έχει διαφορετική προσέγγιση, έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης. Εγώ από την αρχή είπα και είναι και το νόημα της τοποθέτησης του ΔΗΚΟ ότι πρόκειται για προσωπικές επιλογές των συγκεκριμένων στελεχών και ότι δεν είναι κάτι που θα πρέπει να το γενικεύσουμε. Πώς διαβάζετε την απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας για τον ανασχηματισμό; Ανεξαρτήτως από τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου η τοποθέτηση του ΔΗΚΟ στον χώρο της αντιπολίτευσης πλέον είναι δεδομένη. Είτε υπάρχουν στην κυβέρνηση πρόσωπα που πρόσκεινται ή προέρχονται από το ΔΗΚΟ είτε όχι. Ο Πρόεδρος κατ εμέ είναι που θα πρέπει να εξηγήσει αυτή την επιλογή του. Υποθέτω ότι προχώρησε σε αντικατάσταση των υπουργών για να μη ρίξει λάδι στη φωτιά ή να δημιουργήσει περισσότερη ένταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο ΔΗΚΟ. Το ΔΗΚΟ όμως χαρακτήρισε εχθρικές τις κινήσεις του Προεδρικού. Μέσα στην πολιτική όλα τα κόμματα δέχονται επιθέσεις. Ο Πρόεδρος έχει κάνει μία επιλογή στο πλαίσιο των συνταγματικών δικαιωμάτων του. Δεν θέλω να πιστεύω ότι το έκανε για να κτυπήσει το ΔΗΚΟ. Και πάλι όμως είναι ο Πρόεδρος που θα πρέπει να εξηγήσει τις επιλογές του. Οι Κυριάκος Κενεβέζος και Φώτης Φωτίου θα πρέπει να διαγραφούν από το κόμμα; Πιστεύω ότι έχουν επιλέξει οι ίδιοι αυτή τη στιγμή να μη βρίσκονται στο κόμμα είτε μόνιμα είτε προσωρινά. Αυτή τη στιγμή δεν βρίσκονται στο ΔΗΚΟ. Θεωρούν όμως ότι ανήκουν στο ΔΗΚΟ, αλλά οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί δεν τους επιτρέπουν να έχουν ενεργό εμπλοκή Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δεν βρίσκονται στον χώρο αυτή τη στιγμή. Πιστεύω ότι δεν τίθεται θέμα ούτε διαγραφών ούτε πειθαρχικών. Το κόμμα βρίσκεται στην αντιπολίτευση και δεν έχει επηρεαστεί από την επιλογή τους, ούτε έχει εμποδιστεί η απόφαση του κόμματος. Επομένως θα πρέπει να τα αφήσουμε πίσω και να κοιτάξουμε μπροστά και ιδιαίτερα στις ευρωεκλογές που έρχονται. Το ΔΗ- ΚΟ θα πρέπει να επικεντρωθεί σε αυτές. Ακριβώς για τις ευρωεκλογές. Εάν ήσασταν πρόεδρος του ΔΗ- ΚΟ θα κάνατε κίνηση προς τους Κενεβέζο και Φωτίου και να τους πείτε: Ελάτε πίσω στο σπίτι σας; Θα έλεγα ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλειστεί. Όμως είναι πρόωρα όλα αυτά. Πρώτα θα πρέπει να αποφασίσουν οι ίδιοι, διότι με δική τους απόφαση αποχώρησαν ή ανέστειλαν τη συμμετοχή τους. Οι ίδιοι θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα ήθελαν να γυρίσουν. Αφήνετε ανοιχτές πόρτες; Εάν οι ίδιοι αποφασίσουν ότι θέλουν εμείς θα πρέπει να το συζητήσουμε. Βλέπετε κινδύνους για το κόμμα που θα το οδηγήσουν ακόμα και σε διάσπαση, εάν δεν εκτονωθεί το συγκρουσιακό κλίμα; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Νιώθω ότι όλοι έχουμε κομματική συνείδηση παρά τις επί μέρους διαφορές μας. Αλλά γιατί να το αφήσουμε ώς εκεί, γιατί να το διακινδυνεύσουμε; Θα πρέπει να αναληφθούν συγκεκριμένες προσπάθειες και πρωτοβουλίες για να εκτονωθεί η κατάσταση και να βρεθούν κοινές συνισταμένες λειτουργίας του κόμματος έστω και με διαφωνίες, που λέω ότι είναι θεμιτό να υπάρχουν. Δεν θα ήθελα να το διακινδυνεύσουμε ούτε να πειραματιστούμε σε αυτό τον τομέα. Πρέπει από την αρχή να το εμποδίσουμε. Το ΔΗΚΟ φαίνεται ότι δεν μπορεί να αποτινάξει τη ρετσινιά του επίσημου και ανεπίσημου. Θα χρειασθεί προσπάθεια και εδώ θα επικαλεσθώ την παροιμία «Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Ακόμα και απλές διαφορετικές προσεγγίσεις που σε άλλες περιπτώσεις θα αντιμετωπίζονταν ακριβώς έτσι, όταν αφορούν το ΔΗΚΟ ερμηνεύονται και μετατρέπονται σε μέγα ζήτημα. Από εμάς εξαρτάται να δείξουμε ότι πρόκειται για μια έκφραση διαφορετικών προσεγγίσεων. Οι στόχοι Μεγάλη πρόκληση οι ευρωεκλογές για το ΔΗΚΟ Η επόμενη μάχη στο κόμμα θα είναι οι ευρωεκλογές; Οι ευρωεκλογές σίγουρα θα είναι μια μεγάλη πρόκληση για το ΔΗΚΟ. Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, ένας επιπρόσθετος λόγος είναι η μεγάλη αλλαγή σε ηγετικό επίπεδο. Είναι από μόνες του δύσκολες εκλογές για όλα τα πολιτικά κόμματα, περισσότερο για ένα κόμμα του Κέντρου. Αν προσθέσει κανείς ότι πολύ πρόσφατα βγήκαμε από άλλη προεκλογική διαδικασία, την εσωκομματική, και ότι ακόμα υπάρχουν αυτές οι πικρίες που είναι φυσιολογικές είναι ιδιαίτερα και μεγάλη πρόκληση για το κόμμα οι ευρωεκλογές. Θέλω να πιστεύω <<<<<<< «Θέλω να πιστεύω ότι όλοι θα δουλέψουν για το καλό του κόμματος. Αυτή είναι η ευχή μου τουλάχιστον». ότι όλοι θα δουλέψουν για το καλό του κόμματος. Αυτή είναι η ευχή μου τουλάχιστον. Υπάρχει όμως και η σύνθεση του ψηφοδελτίου. Το ψηφοδέλτιο για να μας βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να «Η τοποθέτηση του ΔΗΚΟ στον χώρο της αντιπολίτευσης πλέον είναι δεδομένη», δηλώνει ο αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος, Μάρκος Κυπριανού, τονίζοντας ότι δεν τίθεται θέμα ούτε διαγραφών ούτε πειθαρχικών μέτρων κατά των παραιτηθέντων στελεχών. Ο Καρογιάν δεν είναι ένας απλός βουλευτής Θεωρείτε θεμιτή και μέσα στα κομματικά πλαίσια την κομματική συμπεριφορά του ανεπίσημου ΔΗΚΟ με συναντήσεις με τον Νίκο Αναστασιάδη; Δεν συμφωνώ με την αναφορά σε «ανεπίσημο» ΔΗΚΟ. Αν από την άλλη αναφέρεστε στον Μάριο Καρογιάν, να υπενθυμίσω ότι υπήρξε πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος του ΔΗΚΟ. Δεν βλέπω τίποτα το κακό κατά καιρούς να συναντώνται και να ανταλλάσουν απόψεις. Εγώ δεν συμφωνώ με εκείνους που λένε ότι είναι ένας απλός βουλευτής. Δεν είναι. Υπήρξε πρόεδρος της Βουλής και του κόμματος. Άρα δεν εντοπίζετε κάτι το μεμπτό. Από τη στιγμή που είναι ανταλλαγή απόψεων δεν βλέπω τίποτα το κακό. Αυτό όμως δεν πρέπει να υποκαθιστά, και εδώ είναι το κλειδί, τις επίσημες επαφές της ηγεσίας του κόμματος με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η συνάντηση του κ. Καρογιάν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την περασμένη Κυριακή αφορούσε τους ΔΗ- ΚΟϊκούς υπουργούς και όχι ανταλλαγή απόψεων και το θέτω έτσι γιατί δεν διαψεύστηκε. Από τη στιγμή που δεν έχω ενημέρωση για το τι συζητήθηκε δεν μπορώ να το σχολιάσω. Ακόμα κι αν έγινε έτσι πάλι πρόκειται για ανταλλαγή απόψεων. Όμως καθοριστική γι αυτό το ζήτημα είναι η θέση του κόμματος. έχει απήχηση τόσο στους κομματικούς ψηφοφόρους όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Εμφανίζεστε συναινετικός, ποιος είναι ο δικό σας ρόλος; Από την αρχή ο στόχος μου ήταν η ενότητα στο κόμμα. Να επέλθει ισορροπία και ακριβώς να γεφυρωθούν οι διαφορετικές απόψεις. Δεν ανήκω σε στρατόπεδα αλλά δεν θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν στρατόπεδα. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να εξαλειφθεί αυτός ο διαχωρισμός αλλά δεν εξαρτάται μόνο από μένα. Πώς μπορούν να συνυπάρξουν οι διαφορετικές απόψεις; ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι διαφορετικές απόψεις, να υπάρχει τήρηση των αποφάσεων του κόμματος αλλά και σεβασμός των θέσεων της μειοψηφίας. Εδώ είναι η πρόκληση. Οι απόψεις της μειοψηφίας δεν πρέπει να παραγνωρίζονται και να αγνοούνται. Αυτό θα βοηθήσει στην εκτόνωση. Είναι κάτι που θα χρειασθεί ενεργό προσπάθεια, δεν θα γίνει από μόνο του. Θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια αλλά είναι εφικτό. Το ΔΗΚΟ δεν θα είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο κόμμα όπου υπάρχουν διαφορετικές απόψεις ακόμα και εσωκομματική αντιπολίτευση. Αυτό σημαίνει Δημοκρατία. μας είναι ίδιοι, οι αρχές του κόμματος είναι ίδιες για όλους. Από εμάς εξαρτάται αν θα διαχειριστούμε αυτές τις διαφορετικές απόψεις σαν ένα δημοκρατικό διάλογο ή αν θα αφήσουμε να μετατρέπονται σε κρίσεις. Είναι διαφορετική προσέγγιση στη Βουλή η μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα να αποστασιοποιείται από τον αρχηγό του κόμματος; Από τη στιγμή που για τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχε κοινή κομματική γραμμή, οι βουλευτές ψήφισαν κατά συνείδηση. Δεν παραβιάστηκε οποιαδήποτε κομματική γραμμή. «Πρέπει να εκφράσω τη λύπη μου που φίλοι και συναγωνιστές επέλεξαν να αποχωρήσουν από το κόμμα. Δεν πρόκειται για διάσπαση του κόμματος, πρόκειται για μία επιλογή των συγκεκριμένων στελεχών». Το ΔΗΚΟ από τότε που ανέδειξε νέα ηγεσία με τα θέματα που διαχειρίστηκε κέρδισε ή έχασε; Όταν ακολουθείται το καταστατικό δεν μπορεί κάποιος να πει αν ένα κόμμα έχασε ή κέρδισε. Το πώς θα συμπεριφερθεί μετά τη λήξη αυτών των διαδικασιών, εκεί είναι η πρόκληση, εκεί θα φανεί. Μας παρακολουθούν όλοι και πρώτα απ όλα τα μέλη και οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΟ για να μας κρίνουν. Θα φανεί σύντομα πού βρισκόμαστε. Εκείνο που μας έβλαψε ήταν η τόσο μεγάλη προεκλογική περίοδος και ιδιαίτερα το αχρείαστο διάστημα από την εκλογή προέδρου έως την εκλογή της υπόλοιπης ηγεσίας. Αυτό παρέτεινε την εσωστρέφεια στο κόμμα. Θα χρειασθεί χρόνος για να ξεπερασθούν οι όποιες πικρίες και εντάσεις που υπήρξαν με τις εκλογές. «Δεν βλέπω τίποτα κακό στις συναντήσεις του Μάριου Καρογιάν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» δηλώνει Μάρκος Κυπριανού. ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΡΘΡΟ / Της ΧΡΙΣΤΙΑΝΑΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ Ανασχηματισμός και Δημοκρατικό Κόμμα Αναφαίρετο και καθολικά και απόλυτα σεβαστό το συνταγματικό δικαίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, να προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του. Είναι, ωστόσο, καινοφανές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ο ύπατος θεσμικός αξιωματούχος της Πολιτείας, να ενεργεί και να συμπεριφέρεται κατά τρόπο παρεμβατικό στα εσωτερικά των κομμάτων. Μία πολιτική συμπεριφορά, η οποία επικρίνεται έντονα από όλα τα κόμματα, ακόμα και από επιφανή στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού. Το Δημοκρατικό Κόμμα συμπεριφέρθηκε έντιμα, επιλέγοντας να αποχωρήσει από την κυβέρνηση Αναστασιάδη, όταν διαφώνησε στο <<<<<<< «Είναι καινοφανές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ο ύπατος θεσμικός αξιωματούχος της Πολιτείας, να ενεργεί και να συμπεριφέρεται κατά τρόπο παρεμβατικό στα εσωτερικά των κομμάτων». κυρίαρχο ζήτημα του Κυπριακού. Επέλεξε την έντιμη οδό της αποχώρησης και όχι την οδό της ενδοκυβερνητικής αντιπολίτευσης και υπόσκαψης. Μας προκαλεί λύπη η συμπεριφορά του Προέδρου Αναστασιάδη, καθώς συνιστά παρασκηνιακή παρέμβαση στα ενδοκομματικά του ΔΗΚΟ και περιφρόνηση του ΔΗΚΟϊκού κόσμου, ο οποίος συνέδραμε στην εκλογή του στο ύπατο αξίωμα της Πολιτείας. Ωστόσο, δεν θα ακολουθήσουμε αυτήν την προσέγγιση, διότι ο τόπος βρίσκεται αντιμέτωπος με κρίσιμες και σοβαρές προκλήσεις και στον τομέα της οικονομίας και στο Κυπριακό. Στον τομέα της οικονομίας, οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι παραμένουν και αποτελεί κομβική συνισταμένη, η ανταπόκριση στις απαιτήσεις του προγράμματος στήριξης της χώρας. Την ίδια ώρα, η κοινωνία και ο πολίτης, πλήττεται όσο ποτέ άλλοτε, ως αποτέλεσμα των συνεπειών της κρίσης. Οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού είναι προ του φάσματος της εξαθλίωσης, την ώρα που διαφαίνεται ότι το μεγάλο στοίχημα για την οικονομία και τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι η διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η στήριξη των ευάλωτων ομάδων, των νοικοκυριών και των μικροεπιχειρήσεων και είναι ένας από τους πυλώνες, στους οποίους το Δημοκρατικό Κόμμα επικεντρώνεται. Το Δημοκρατικό Κόμμα, δεν είναι επικυρωτικό όργανο κανενός και στη βάση αυτή ετοιμάζει προτάσεις νόμου για προστασία της 1ης κατοικίας, των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των δανειοληπτών, κατά τρόπο δίκαιο και ρεαλιστικό. Σε σχέση με το Κυπριακό, όπου αναμένονται σοβαρές εξελίξεις, παραμένουμε πιστοί στις θέσεις μας, αλλά κρούουμε ταυτόχρονα τον κώδωνα του κινδύνου ότι το Κυπριακό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διασυνδεθεί, στην παρούσα φάση, με την εξόρυξη και αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Είναι επιτακτική η ανάγκη, η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει ότι το φυσικό αέριο δεν συνδέεται στην παρούσα φάση με τις διαδικασίες στο Κυπριακό και ότι ανεξαιρέτως αυτών θα προχωρήσει τάχιστα με την υλοποίηση των σχεδιασμών στον τομέα της ενέργειας. Στο πλέγμα αυτό θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι δεν θα επιτρέψουμε το φυσικό αέριο να καταστεί όμηρος στα χέρια της Τουρκίας, με τον οποίο να εκβιάζει τον κυπριακό Ελληνισμό για να αποδεχθεί μία απαράδεκτη λύση στο Κυπριακό. Το Δημοκρατικό Κόμμα, από το αντιπολιτευτικό μετερίζι, τώρα πια, θα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και θα παρεμβαίνει αποτελεσματικά. Η κ. Χριστιάνα Ερωτοκρίτου είναι εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΚΟ.

7 07-ADV ΛΑΝΙΤΗΣ_Master_cy 14/03/14 19:11 Page 1

8 08-PARAPOLITIKA_Master_cy 15/03/14 01:00 Page 8 8 l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Οι προβλέψεις του Μάριου Ο νέος υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων δεν έπεσε από το πουθενά, όπως μαθαίνει ο Ιανός. Ο Μάριος Δημητριάδης ήταν μέλος της ομάδας για την Οικονομία που έφτιαξε στο ΔΗΚΟ ο Καρογιάν. Μάλιστα, μετά το πρώτο Eurogroup του περσινού Μάρτη συμβούλευσε τον Μάριο Καρογιάν όπως το ΔΗ- ΚΟ όχι μόνο να δεχθεί το πρώτο κούρεμα αλλά και να προσπαθήσει να εξηγήσει και στα υπόλοιπα κόμματα ότι ήταν η λιγότερο επιζήμια υπό τας περιστάσεις επιλογή. Μέσα όμως στον πανικό των στιγμών η πρόταση απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων. Και μετά μας ήρθαν τα μεγάλα αγγούρια. Οι συμμαθητές Ο Μάριος Δημητριάδης, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, έλαβε το τελικό χρίσμα του υπουργού κατόπιν θερμής υποστήριξης που έτυχε από τον υπουργό Οικονομικών και καλύτερο μαθητή στην τάξη του Νίκου Αναστασιάδη, Χάρη Γεωργιάδη. Μάριος και Χάρης γνωρίζονται παιδιόθεν καθότι υπήρξαν συμμαθητές. Όλοι λοιπόν οι συμμαθητές του Χάρη στο English School είναι εν δυνάμει υποψήφιοι για αξίωμα στην κυβέρνηση Αναστασιάδη και θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή ραμμένοι και έτοιμοι. Φυσικά οι πολλοί πόντοι για τον διορισμό πάνε στον άλλο Μάριο Το αλεξίσφαιρο Ο Κώστας Καδής όπως αποδεικνύεται στην κρίση μεταξύ Προεδρικού και ΔΗΚΟ φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο αγορασμένο από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Ο κ. Καδής όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας στο ΡΙΚ, είναι δικός του άνθρωπος, είναι μέλος της θρονικής επιτροπής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου και λάθος ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ τον πυροβολεί. Έτσι κι αλλιώς, όπως είπαμε φοράει αλεξίσφαιρο. Ο «πάτσος» της έλειψε «Αφήστε αυτές τις εξυπνάδες κυρία Βρεττού» ήταν η απάντηση του Νικόλα Παπαδόπουλου, όταν η σκληροτράχηλη δημοσιογράφος του έθεσε τις καταγγελίες Πετρίδη περί ανάμιξής του στις προεδρικές εναντίον της υποψηφιότητας Αναστασιάδη και υποστήριξης στον 1ο γύρο του Λιλλήκα και στον 2ο του Μαλά. Δηλαδή, αν η συνδιάλεξη δεν γινόταν μέσω τηλεφώνου αλλά στο τετ α τετ, ο πρίγκιπας θα της έριχνε και κανένα σκαμπίλι; Ανασχηματιστείτε γιατί χανόμαστε, ρε! Μεταγραφή στην Κεντρική Τράπεζα από την Γιουβέντους! Καλή τύχη Χρυστάλλα Υπόδειγμα κρατικού αξιωματούχου αποτελεί για την ανεξαρτησία, επαγγελματισμό και ακεραιότητα. Η επιλογή της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη για τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη αναμφίβολα θέλει να στείλει το μήνυμα της αξιοκρατίας αλλά και το ότι η κ. Γιωρκάτζη θα είναι η πρώτη γυναίκα που καταλαμβάνει αυτή τη θέση όχι μόνο στη Κύπρο αλλά και στην Ευρωζώνη. Πολλοί θέτουν το ερώτημα αν η κ. Γιωρκάτζη έχει τις απαιτούμενες γνώσεις και εμπειρίες για τη συγκεκριμένη θέση. Οι συνάδελφοί της στο πανίσχυρο συμβούλιο της ΕΚΤ είναι τραπεζίτες και οικονομολόγοι εμβέλειας. Ποια θα είναι η συνεισφορά της κ. Γιωρκάτζη, όταν γίνονται συζητήσεις για την πορεία της αγοράς ομολόγων, επιτοκίων και χρηματαγορών; Δεν είναι εύκολο να πει κανείς. Ας ελπίσουμε ότι θα βρει εκεί στην Κεντρική συνοδοιπόρους στα δύσκολα μονοπάτια που θα πρέπει να περπατήσει, διότι δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι και σε αυτό τον διορισμό υπερίσχυσαν πάλι οι πολιτικές σκοπιμότητες με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο ΗΡΩΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Αβέρωφ Νεοφύτου Ο Αβέρωφ Νεοφύτου θεωρείται από την Πινδάρου ως ο ήρως της εβδομάδος, διότι έσωσε την παρτίδα την τελευταία στιγμή, αποσοβώντας μετωπική σύγκρουση του Προεδρικού με το ΔΗΚΟ. Ο Μάης θα δείξει κατά πόσον οι παρεμβάσεις του Πάφιου υπήρξαν σωτήριες. Αντίποινα στην ΚΤΚ Απορίας άξιον είναι η στάση που θα κρατήσουν τα μέλη του ΔΣ της ΚΤ έναντι της κ. Γιωρκάτζη. Θα συνεχίσουν να στέλνουν 50 s ο καθένας στη νέα διοικήτρια ή μήπως οι απορίες τους θα έχουν απαντηθεί μετά την αποχώρηση Δημητριάδη; Ελπίζουμε να έχουν μία δημιουργική συνεργασία με τη κ. Γιωρκάτζη και μιας και η αποστολή τους εξετελέσθη να ασχοληθούν λίγο και με την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Πάντως, ένα εξίσου σοβαρό ζήτημα είναι και η αντιμετώπιση του πολεμικού κλίματος μεταξύ του προσωπικού. Αν ξεκινήσουν ξανά τα αντίποινα όσο καλή δουλειά και να κάνει η συμπαθής Χρυστάλλα, θα σκοντάφτει πάντα πάνω σε νάρκες. Η σιέστα του Κληρίδη Ο υπουργός ήταν έξω φρενών. Τηλεφώνησε λίγο μετά τη μία το μεσημέρι στη Νομική Υπηρεσία θέλοντας να μιλήσει επειγόντως με τον γενικό εισαγγελέα και του είπαν ότι αποσύρθηκε για ξεκούραση. Είναι γνωστό ότι ο κ. Κληρίδης αγαπά τη μεσημβρινή σιέστα, όπως άλλωστε και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Δεν είναι ανάγκη όμως να κοιμάται στη μία. Ας αλλάξει τις ώρες του, διότι και μετά τις δυόμισι μια χαρά πάει ο ύπνος. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Η μελωδία της ευτυχίας Ας δούμε και τι λέει ο Ιανός από τη Νέα Υόρκη: Αν κανείς παρακολουθήσει τις ανακοινώσεις που εκδίδονται από την Ουάσιγκτον μετά την έναρξη της νέας φάσης των συνομιλιών στο Κυπριακό, τις δηλώσεις Νταβούτογλου και Ναμί, θα διακρίνει μία υπέρμετρη ευφορία για τις προοπτικές λύσης. Κι επειδή η ευφορία είναι πολλάκις «μεταδοτική ασθένεια», δεν αποκλείεται σιγά-σιγά να δούμε να μεταδίδεται και στα Η.Ε., την Ε.Ε. και τους Βρετανούς κι από το πουθενά και χωρίς να έχει σημειωθεί η παραμικρή πρόοδος, να δημιουργούνται προσδοκίες για λύση μέχρι το τέλος του έτους, μην πούμε του καλοκαιριού. Αντέχεται τόση ευτυχία; Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Έρογλου, που δηλώνει μεν έτοιμος, αλλά όχι ευτυχισμένος και μας προσγειώνει στην πραγματικότητα. Παιχνίδι εντυπώσεων Χωρίς να παραγνωρίζω τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί σήμερα, πιστεύω ότι έχουμε πάρει αψήφιστα το παιχνίδι προπαγάνδας που παίζουν με επιτυχία εδώ και λίγο καιρό οι Τούρκοι. Τι κάνουν; Πρώτα απ όλα ο Νταβούτογλου, ο Ερντογάν ή ο Γκιουλ βλέπουν τον γ.γ. του ΟΗΕ, σχεδόν μία φορά την εβδομάδα, στο πλαίσιο των πολλών διεθνών φόρουμ που συμμετέχει η Τουρκία. Τουλάχιστον μία φορά στις 10 μέρες βλέπει ο Νταβούτογλου τον Τζον Κέρι. Σ όλα αυτά, να προσθέσουμε και τη δραστηριότητα των Τ/κ. Ο Ναμί που ήλθε στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, συναντήθηκε με τον υφυπουργό Ουίλιαμ Μπερνς και άλλους, μίλησε σε τρία think tanks, έδωσε συνεντεύξεις κι έγραψε κύρια άρθρα. Και είχε και συναντήσεις στη Νέα Υόρκη. Στα τέλη της εβδομάδας καταφθάνει κι ο συνομιλητής Κουντρέτ Οζερσάι. Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι πως πρέπει η Λευκωσία να δει τη σκληρή πραγματικότητα και πώς θα αντιμετωπίσει μόνη της την κατάσταση. Είναι ανάγκη κάθε 2-3 μήνες να επισκέπτεται Κύπριος επίσημος την Αμερική για επαφές και στην Ουάσιγκτον και στην έδρα του ΟΗΕ και να εξηγούν τις θέσεις μας. Η επόμενη προγραμματισμένη επίσκεψη είναι του ΥΠΕΞ, Ιωάννη Κασουλίδη, στις 13 Μαΐου στην Ουάσιγκτον και στις 15 στο Σικάγο. Δυστυχώς δεν θα μπορέσει να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ που θα απουσιάζει. Εδώ και καιρό είχε ακουστεί για επίσκεψη του διαπραγματευτή μας, Ανδρέα Μαυρογιάννη. Τώρα επιβάλλεται να γίνει. Και μου φαίνεται ότι ο πρόεδρος έχει πειστεί και θα έλθει κάποια στιγμή στις αρχές Απριλίου. Γράφει Ο ΙΑΝΟΣ Πριν από ένα ακριβώς χρόνο, αντιληφθήκαμε όλοι με τον πιο βίαιο τρόπο πως το μοντέλο της οικονομίας μας ήταν κτισμένο πάνω σε μια φούσκα. Τόσο το τραπεζικό μας μοντέλο, όσο και ο τομέας της ανάπτυξης γης γκρεμίστηκαν και παρέσυραν μαζί τους ό,τι βρισκόταν πάνω σε αυτή τη φούσκα. Συμφωνήσαμε από τότε, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, πως το μοντέλο μας ήταν λανθασμένο και πως έπρεπε να βρούμε, να ανακαλύψουμε νέους τομείς ανάπτυξης για να ξαναπάρουμε την οικονομία μας μπροστά, να επανεκκινήσουμε τη χώρα. Χωρίς βεβιασμένες κινήσεις από τη μία και πολιτικές χωρίς αρχή και τέλος αλλά από την άλλη δεν πρέπει να χάσουμε ωφέλιμο χρόνο στον δρόμο για την ανάπτυξη. Συμφωνούμε πως πρέπει να επενδύσουμε στον τουρισμό, στην υγεία, την παιδεία, την έρευνα και της καινοτομία, στην πράσινη ανάπτυξη. Οι πυλώνες για την ανάπτυξη είναι σίγουρα πολλοί. Θα πρέπει στρατηγικά να στοχοπροσηλώθουμε στους τομείς που θα αποφασίσουμε ως χώρα να επενδύσουμε. Το ζητούμενο άλλωστε παραμένει η απεμπλοκή όσο δύσκολο και αν είναι από το τωρινό μοντέλο που μας εγκλωβίζει στο σημερινό γαϊτανάκι. Ο τομέας της έρευνας και της καινοτομίας μπορεί να μας δώσει μέρος της διεξόδου και με σωστούς χειρισμούς να βοηθήσει στη συνολική ανάπτυξη της χώρας. Έχουμε ήδη στην Κύπρο εκατοντάδες ερευνητές και καθηγητές στα Πανεπιστήμια της χώρας. Την ίδια ώρα, έχουμε εκατοντάδες Κύπριους ερευνητές σε όλο τον κόσμο που δημιουργούν, μεγαλουργούν και μας κάνουν περήφανους. Έχουμε ΑΜΕΡΩΤΑ / Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Καιρός για καινοτομία επίσης στην Κύπρο ιδανικές συνθήκες για να ζουν και να εργάζονται ερευνητές και ένα ελκυστικό φορολογικό μοντέλο που το επιλέγουν χιλιάδες εταιρείες που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες αιχμής. Ας θέσουμε ως στρατηγικό στόχο τη δημιουργία κουλτούρας στην Κύπρο για ανάπτυξη στηριζόμενη στην έρευνα και την καινοτομία. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα για να κάτσουμε ως χώρα και ως μυαλά να σκεφτούμε πως αυτή την κουλτούρα την κάνουμε πράξη. Μπορούμε να δώσουμε κίνητρα σε εταιρίες και σε ερευνητές για να μεταφέρουν είτε τη βάση της εταιρίας τους, τα εργαστήρια ανάπτυξης δηλαδή στην Κύπρο; Μπορούμε ως χώρα να δώσουμε κίνητρα σε ερευνητές να έρθουν στην Κύπρο και να συνεχίσουν αυτό που κάνουν χωρίς γραφειοκρατικές δυσκολίες και διαδικασίες που θα τους αναγκάσουν να φύγουν βράδυ από το νησί. Και γιατί να μην μπορούμε; Το πραγματικό μέγεθος μιας χώρας δεν μετριέται ούτε σε τετραγωνικά χιλιόμετρα άλλα ούτε σε εκατομμύρια πληθυσμού. Μετριέται με τα επιστημονικά επιτεύγματα και την έφεσή της στην καινοτομία. Πώς σήμερα δίνουμε κίνητρα σε ξένους επενδυτές και παίρνουν την κυπριακή υπηκοότητα με 2 ή 3 εκατομμύρια ευρώ; Γιατί να μην δώσουμε αντίστοιχα κίνητρα σε ερευνητές, με κριτήρια πάντα, για να έρθουν στην φιλόξενη Κύπρο με τις ιδανικές συνθήκες ζωής. Θα μπορούσαμε για παράδειγμα να δίναμε ως χώρα σε πολίτες τρίτων χωρών άδεια παραμονής σε κατόχους διδακτορικού από τα καλύτερα 1000 πανεπιστήμια του κόσμου ή σε κατόχους μάστερ από τα καλύτερα 500 πανεπιστήμια. Θα μπορούσαμε επίσης να δίναμε κίνητρα σε φτασμένους ερευνητές, με πολύχρονη προϋπηρεσία για να μεταφέρουν τις δραστηριότητές του στην Κύπρο. Κίνητρα όπως η επιστροφή του φόρου εισοδήματος μετά από πέντε χρόνια εισφορών ή να δίνεται υπηκοότητα μετά από κάποια χρόνια παραμονής στην χώρα. Μπορεί ακόμα να δοθεί, μέσω ενός ανοικτού προγράμματος, η ευχέρεια για επένδυση σε όποια καινοτομία ή νέα διαδικασία, υπηρεσία ή και προϊόν χωρίς την εκ των προτέρων γραφειοκρατική διαδικασία που να «σκοτώνει» την προσπάθεια πριν καν αρχίσει. Τρόποι υπάρχουν. Αρκεί να το πάρουμε απόφαση, να καθορίσουμε την επένδυση στην έρευνα και την καινοτομία ως πολιτική προτεραιότητας, και τότε θα το κάνουμε. Εύκολοι δρόμοι δεν υπάρχουν πια. Οι φούσκες έχουν σκάσει στα μούτρα μας και για το κάθε τι θα πρέπει πλέον να ιδρώνουμε πολύ. Ας πιστέψουμε στα δικά μας μυαλά, στις δυνατότητες μας και ας μειώσουμε τις προσδοκίες μας για βοήθεια από τρίτους. dmdemetriou@me.com Αυτό το όμορφο κοριτσάκι, βαρυφορτωμένο με την ασπίδα, το κράνος και ένα σωρό άλλα όπλα, μέλος της επίλεκτης ομάδας της Αστυνομίας, της ΜΑΑΔ, πώς άραγε θα αντιμετωπίσει τον όχλο και τους άλλους παράνομους; Απορία δημοσιογράφων, οι οποίοι κάλυπταν τους «άγριους» διαδηλωτές οι οποίοι επιχείρησαν να εισέλθουν στη Βουλή. Η απάντηση ήρθε χωρίς λόγια, από τους καλούς αξιωματικούς οι οποίοι, πολύ σοφά, έβαλαν δίπλα στους «κορίτσαρους» μερικούς κορμαλιάδες αστυνομικούς, οι οποίοι θα καθάριζαν σε περίπτωση ανάγκης. Οι παλαιότεροι θυμούνται την «επανάσταση» που έγινε πριν από μερικά χρόνια στα βουλευτικά έδρανα, όταν η τότε ηγεσία της Αστυνομίας, ήθελε να διατηρήσει φυλετικούς περιορισμούς, για τα επίλεκτα σώματα της δύναμης. Πριν από μερικές δεκαετίες, η πάλαι ποτέ παιδαγωγική ακαδημία, δεχόταν ίσο αριθμό φοιτητών και φοιτητριών, με αποτέλεσμα να υπηρετούν στα Δημοτικά Σχολεία, δάσκαλοι και δασκάλες, σε περίπου ίσο αριθμό. Τότε πρόβαλλαν παιδαγωγικούς λόγους. Τα χρόνια πέρασαν και οι αγώνες για ισότητα αντρών και γυναικών, έφεραν τα πάνω κάτω. Σήμερα δυσκολεύεσαι να βρεις δασκάλους και καθηγητές, αφού η συντριπτική πλειοψηφία είναι δασκάλες και καθηγήτριες. Και στη δημόσια υπηρεσία, στους ημικρατικούς οργανισμούς, στις τράπεζες και σε ένα σωρό άλλες δουλειές του «γραφείου» αναδύεται άρωμα γυναίκας. Ακόμη και εντός του ανδροκρατούμενου Κοινοβουλίου η ΒΟΛΕΣ / Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ Η εποχή των «αμαζόνων» επιστρέφει στην Κύπρο Ακόμη και εντός του ανδροκρατούμενου Κοινοβουλίου η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γυναίκες, με επικεφαλής τη γενική διευθύντρια του Σώματος. πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γυναίκες, με επικεφαλής τη γενική διευθύντρια του Σώματος. Πριν από μερικές ημέρες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διόρισε τέσσερις ισχυρές γυναίκες, σε τέσσερα αξιώματα κρίσιμα για το μέλλον της οικονομίας και του τόπου. Τη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας η πρώτη στην Ευρωζώνη την Ειρένα Γεωργιάδου, επίτροπο Μεταρρύθμισης, την Τούλα Ονουφρίου, πρόεδρο της Εταιρείας Υδρογονανθράκων και την Ελένη Βασιλειάδου πρόεδρο της ΔΕΦΑ. Δηλαδή καλούνται τέσσερις κυρίες, να αναμορφώσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, να αναγεννήσουν τη δημόσια υπηρεσία και να προωθήσουν τη μόνη ελπίδα για το μέλλον, το φυσικό αέριο. Και όλα αυτά μέσα σε ένα σύστημα, το οποίο κλυδωνίζεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, λόγω γερασμένων νοοτροπιών και αγκυλωμένων δομών. Η εποχή των «αμαζόνων» επιστρέφει στην Κύπρο και οι μόνες που φαίνεται ότι δεν το γνωρίζουν ακόμη είναι οι γυναίκες, οι οποίες επιμένουν να απαιτούν ποσοστώσεις στα αξιώματα. Η επιτροπή ισότητας αντρών και γυναικών της Βουλής, απαιτεί μέτρα υπέρ των γυναικών, αλλά ξεχνά ότι ήδη οι γυναίκες κατέλαβαν την πλειοψηφία των διευθυντικών θέσεων. Και σίγουρα σύντομα με τους ρυθμούς που ακολουθούν, θα αναλάβουν και την πλειοψηφία των αξιωμάτων του κράτους. Γιατί όχι και το ύπατο αξίωμα της Δημοκρατίας. Άραγε έφθασε η ώρα να δημιουργηθεί και μία επιτροπή στη Βουλή για τα δικαιώματα των αντρών; Με τη φόρα που πήραν οι γυναίκες, σε λίγα χρόνια οι άντρες θα περιοριστούν στο καθεστώς των «κηφήνων», υπεύθυνοι ελέω φύσης, στην αναπαραγωγή του είδους, κάτι που δεν είναι άγνωστο, σε αρκετές γειτονικές χώρες. Πολλοί είναι και αυτοί που λένε ότι ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στην Κύπρο, αφού η πραγματική εξουσία στα σπίτια είναι οι γυναίκες, οι οποίες μετατρέπουν σε «μαριονέτες» τους συζύγους τους. Τώρα αν η κοινωνία των «αμαζόνων» είναι καλύτερη από την κοινωνία των «γερόντων» είναι μία άλλη δύσκολη υπόθεση. Τα ιστορικά πειράματα, δεικνύουν ότι πάντα η φύση είναι πιο δυνατή, από τις όποιες άλλες λογικές επιδιώξεις και αλλαγές.

9 09-GNOMES CY_Master_cy 14/03/14 22:22 Page 9 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Οικονομία και Κυπριακό εξαφανίστηκαν από το δημόσιο προσκήνιο τη βδομάδα που πέρασε. Κυριάρχησαν η ολοκλήρωση μιας σκληρής θεσμικής διαμάχης και το διαζύγιο(;) του Προέδρου με τον Νικόλα. Η επεισοδιακή παραίτηση του διοικητή και ο μίνι ανασχηματισμός της κυβέρνησης έβγαλαν στην επιφάνεια τον κακό εαυτό όλου του πολιτικού συστήματος. Η ωραιοποίηση, η υπερβολή και η υποκρισία ήταν στην ημερήσια διάταξη. Αλήθειες δημόσια δεν είπε κανείς. Ούτε και ασχολήθηκε κανείς με την ουσία και των δύο ντιλς. Αν τελικά διευκολύνει τα πράγματα η έξοδος του Πανίκου Δημητριάδη και αν, εν τέλει, διορίστηκαν κατάλληλοι άνθρωποι που θα ενισχύσουν την κυβερνητική μηχανή. Η κυβέρνηση με το θέμα του διοικητή ξεκίνησε καλά. Δημοσιοποιώντας μια τυπική επιστολή παραίτησης του κ. Δημητριάδη, μαζί με δήλωση του γενικού εισαγγελέα ότι ο διοικητής δεν θα διωχθεί ποινικά. Η συνέχεια, όμως, ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Δεν άντεξαν την πίεση των μικροφώνων, την ανάγκη παραγωγής δηλώσεων και ανακοινώσεων. Αντί να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, να μιλούν όσο το δυνατόν λιγότερο, έπραξαν ακριβώς το αντίθετο. Επέμειναν ότι δεν έγινε καμία συναλλαγή με τον διοικητή όταν το πράγμα βοά ότι συνεννόηση υπήρξε. Μπήκαν σε διαδικασία να διαβεβαιώνουν ότι ο κ. Δημητριάδης αποζημιώθηκε με βάση του <<<<<<< «Αλήθειες δημόσια δεν είπε κανείς. Ούτε και ασχολήθηκε κανείς με το αν διευκολύνει τα πράγματα η έξοδος του Πανίκου Δημητριάδη». Ένα μύθο θα σας πω... Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΔΕΙΛΙΝΗ όρους του συμβολαίου του, όταν προφανώς δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Γι αυτό τα χρήματα δεν έφυγαν από την Κεντρική Τράπεζα αλλά από κονδύλι του κράτους. Διαζύγια αυτού του είδους, κοινή συναινέσει, εκδίδονται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Διευκολύνει ο ένας θεσμός τον άλλον και το όφελος είναι αμοιβαίο. Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Όσο πιο πολύ μιλά κανείς τόσο πιο πολύ εκτίθεται. Στον ανασχηματισμό η καθυστέρηση ήταν μεγάλη. Αποχώρησε ένας εταίρος από την κυβέρνηση και η αντικατάσταση των υπουργών που είχε προτείνει δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο συζήτησης. Κι όμως, όχι μόνο συζητήθηκε αλλά παρά λίγο να μείνουν οι υπουργοί του ΔΗΚΟ (ο κ. Λακκοτρύπης ήταν εξαίρεση). Το παρασκήνιο οργίασε με πρωταγωνιστές τον Πρόεδρο, τον Α. Νεοφύτου και τον Μ. Καρογιάν (ο τελευταίος ως πρώην συνεταίρος και αντίπαλος του Νικόλα). Τελικά, πείστηκε το ανεπίσημο ΔΗΚΟ να φύγουν οι τρεις υπουργοί και να διοριστούν δικοί του σε υπουργεία και άλλες θέσεις αξιωματούχων. Η κυβέρνηση αντί να λέει τα απαραίτητα, αφού η δουλειά είχε γίνει, το ριξε στους συναισθηματισμούς και βάλθηκε να βολέψει τον κ. Κενεβέζο στην πρεσβεία της Αθήνας και τον κ. Φωτίου στο Προεδρικό. Η αντιπολίτευση στο θέμα του διοικητή έδωσε ρεσιτάλ υποκρισίας. Όλοι, ακόμα και το ΑΚΕΛ κάποια στιγμή, έλεγαν ότι ο διοικητής έπρεπε να φύγει. Ειδικά ο Νικόλας Παπαδόπουλος και οι υποστηρικτές του, το επίσημο πλέον ΔΗΚΟ, υπογράμμιζαν ότι η παραίτηση του κ. Δημητριάδη θα ήταν προς το συμφέρον του τόπου. Προφανώς γνώριζαν και γνωρίζουν ότι τα βελούδινα διαζύγια έχουν και κάποιο κόστος. Κι αυτοί άλλωστε τα ίδια θα έκαναν, μπορεί και χειρότερα. Αντί λοιπόν να το πάνε μαλακά, να καταγραφεί η παρασκηνιακή συνεννόηση και να κοιτάξουν μπροστά, άρχισαν να φωνάζουν για συναλλαγή, να ρωτούν από πού δόθηκαν τα χρήματα και γιατί κατατέθηκαν στο εξωτερικό. Τους έφαγε η υπερβολή και ψεύτικη έγνοια. Στον ανασχηματισμό, πρωταγωνιστής από την αντιπολίτευση αναδείχθηκε ο πρώην εταίρος. Ο Ν. Παπαδόπουλος πήρε την αποχώρηση των τριών υπουργών, όπως ήθελε. Έχει και στη νέα κυβέρνηση άνθρωπο να συνεννοείται, τον υπουργό Παιδείας Κ. Καδή. Κι αντί να πει ευχαριστώ, άρχισε να διαμαρτύρεται γιατί έμεινε ο Γ. Λακκοτρύπης και διορίστηκε ο Μ. Δημητριάδης (για τον κ. Καδή, το προσέξατε, δεν είπε κουβέντα). Ο κ. Παπαδόπουλος αντέδρασε λες και ο Πρόεδρος τους έβαλε με το ζόρι στο Υπουργικό. Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ και στελέχη άλλων κομμάτων, ουδόλως ασχολήθηκαν για το αν οι νέοι υπουργοί και αξιωματούχοι σε άλλα πόστα είναι κατάλληλοι. Δεν σχολίασαν ότι ο κ. Αναστασιάδης, έστω και μετ εμποδίων, έφερε καλούς τεχνοκράτες στην κυβέρνηση. Βέβαια κι ένας αριστερός στο σχήμα δεν θα έβλαπτε, αλλά πού να το ακούσει ο ΔΗΣΥ. Δημοσιογραφικά, η εβδομάδα είχε ενδιαφέρον. Η παράσταση, όμως, ήταν μακρά και κουραστική. Ένας φίλος μού είπε την Πέμπτη πως ασχολούμαστε με θέματα που σε δύο βδομάδες δεν θα θυμάται κανείς. Μπορεί να έχει δίκιο. ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΡΑΔΕΣ / Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Αριβισμός, επάγγελμα με μέλλον Η ηλικιακή ανανέωση της ηγετικής πυραμίδας του Δημοκρατικού Κόμματος την τελευταία δεκαετία είχε δημιουργήσει την προσδοκία ότι η νέα γενιά των πολιτικών θα μπορούσε να συμβάλει ώστε ο τόπος να κάνει ένα βήμα προς τα μπρος. Τα γεγονότα των τελευταίων ετών και τα πλέον πρόσφατα των τελευταίων ημερών διαψεύδουν παταγωδώς όσους έτρεφαν τέτοιες ψευδαισθήσεις. Η ηλικιακή ανανέωση δυστυχώς δεν έφερε τίποτα καινούργιο, παρά μόνον ανέδειξε την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο κακομαθαίνει τα παιδιά τού κομματικού σωλήνα και βάζει στο περιθώριο πολλούς άξιους και ικανούς αυτής της κοινωνίας, απλώς και μόνον επειδή δεν έμαθαν να επιδίδουν <<<<<<< Η νέα γενιά των ΔΗΚΟϊκών πολιτικών και η δεοντολογία τους. διαπιστευτήρια. Ιδιαίτερα στο ΔΗΚΟ, όπου η ροπή προς την εξουσία βρίσκεται στο κομματικό DNA, ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και ο καιροσκοπισμός μοιάζει να είναι κυρίαρχη ιδεολογία για πολλά από τα στελέχη της ηγεσίας του. Η αντιπαράθεση που μαίνεται στο ΔΗΚΟ τα τελευταία χρόνια δεν είναι νεοφανής, αλλά όσοι θυμούνται πράγματα και καταστάσεις είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν ότι αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια είναι άλλη μια μάχη στον πόλεμο που ξεκίνησε από ιδρύσεώς του ΔΗΚΟ το Ούτε και είναι η πρώτη φορά που η κοινωνία βλέπει αυτό το κόμμα να φεύγει από την κυβέρνηση αλλά οι υπουργοί του να μένουν σε αυτήν, εξευτελίζοντας κάθε έννοια πολιτικής δεοντολογίας.έχει παράδοση το ΔΗΚΟ στον αριβισμό, γιατί ήταν και είναι ο ρυθμιστής σε κάθε αναμέτρηση για την εξουσία. Κι αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κορυφαία στελέχη του, εμφανίζονται κατά καιρούς ως οι πλασιέ του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, έστω κι αν αργότερα μετατρέπονται στους πλέον φανατικούς πολέμιούς τους. Η ιαχή «αυτή η νίκη ανήκει στο ΔΗΚΟ», που ακούστηκε το βράδυ της εκλογής του Δ. Χριστόφια τον Φεβρουάριο του 2008 αποτελεί μνημείο υποκρισίας. Όσοι έχουν καλή μνήμη δεν λησμονούν ότι το σύνθημα αυτό πρωτοακούστηκε το 1993 στην εκλογή Κληρίδη, τον οποίο αργότερα το ΔΗΚΟ εγκατέλειψε. Η τελευταία φορά που ακούστηκε ήταν τον Φεβρουάριο του 2013, όταν το ΔΗΚΟ ανέδειξε στην εξουσία τον Νίκο Αναστασιάδη, ο οποίος, προ μερικών ετών ήταν πάντοτε κατά το ΔΗΚΟ ο υποχωρητικός πολιτικός που δεν θα διστάσει να παραδώσει την Κύπρο στην Τουρκία. Εάν ο Νίκος Αναστασιάδης πίστεψε ότι το ΔΗΚΟ βρέθηκε κοντά του επειδή ασπάζεται την πολιτική του, ας ρωτήσει τον Δημήτρη Χριστόφια, που έζησε από πρώτο χέρι την αγνωμοσύνη και την πολεμική από εκείνους που ευεργέτησε. Το απόγευμα της 2ας Ιουνίου 2011 όταν ο Μάριος Καρογιάν έχασε την προεδρία της Βουλής για μία ψήφο, ο ίδιος και η παρέα του χαρακτήριζαν τον βουλευτή τους Ζαχαρία Κουλία, τον αναπληρωτή τους πρόεδρο Γιώργο Κολοκασίδη και πολλούς άλλους από το ΔΗΚΟ ως πολιτικούς πραξικοπηματίες και αποστάτες. Ο δε Νικόλας Παπαδόπουλος και η ομαδούλα του, ποιούσαν την νήσσαν. Στις προεδρικές εκλογές του 2013 ο Νικόλας Παπαδόπουλος πολέμησε την υποψηφιότητα Αναστασιάδη αλλά επειδή δεν πέρασε το δικό του έκατσε κλούβα μέχρι να μπορέσει να πάρει τη ρεβάνς. Τώρα που έγινε Πρόεδρος του κόμματος και αισθάνεται ισχυρότερος, θυμήθηκε την πολιτική δεοντολογία και τη ΔΗΚΟϊκή ηθική. Οι κύριοι Κενεβέζος και Φωτίου ανέστειλαν λέει την ενεργό κομματική τους δράση (!) με την προσδοκία ότι θα αποζημιωθούν με κάποιο αξίωμα. Αυτή είναι η νέα γενιά των πολιτικών μας. Αππωμένα παιδάκια που εθίστηκαν στην εξουσία και δεν την αποχωρίζονται. Τεράστια είναι και η ευθύνη του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος μπήκε σ ένα παραπολιτικό παιχνίδι που κάνει τους πολίτες να απορούν αν στ αλήθεια είναι ηγέτης κρίσης. Σχεδόν να δακρύσει δήθεν για να μας πείσει ότι αυτός είναι που κάνει κουμάντο και κανένας άλλος. Ποιος τον ρώτησε; Και σε ποιον απαντούσε; Στον Νικόλα; Στον Καρογιάν; Ή στον Αβέρωφ; Mόνο εκείνος ξέρει. Όπως έστρωσε θα κοιμηθεί. Καληνύχτα. Αυτός ο τόπος δεν αλλάζει ποτέ. antoniouy@kathimerini.com.cy ΑSSOCIATED PRESS Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 9 Ο ρόλος της ευρωπαϊκής Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΙΝΚΑ Η ανάγκη ανάπτυξης οράματος και στρατηγικής για την εδραίωση της ευρωπαϊκής Κύπρου ως κόμβου σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ. Η επίλυση του Κυπριακού, η πλήρης αξιοποίηση της προοπτικής του φυσικού αερίου και η ανάκαμψη της οικονομίας είναι οι τρεις μεγάλες και άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους προκλήσεις, που έχει σήμερα ενώπιόν της η κυβέρνηση Αναστασιάδη και το πολιτικό-οικονομικό σύστημα του νησιού. Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η μελέτη και κατανόηση των γεωστρατηγικών ισορροπιών στην περιοχή μας, αλλά και στον υπόλοιπό κόσμο δεν ήταν από τα ισχυρά μας χαρτιά. Προσηλωμένοι σε εσωτερικούς στόχους, έριδες ή επιδιώξεις, συχνά οι Κύπριοι βλέπαμε και βλέπουμε μόνο το δέντρο χάνοντας το δάσος. Μόλις τελευταία, όταν η προοπτική εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου μάς άνοιξε τα μάτια, αντελήφθη το πολιτικό σύστημα τη σημασία και την αξία που έχουν για την Κύπρο οι στενές σχέσεις με το Ισραήλ. Από το 60 μέχρι πρόσφατα ελάχιστοι έβλεπαν ότι το Ισραήλ είχε ανάγκη από μία φίλη χώρα στην περιοχή. Εκτός από την κεμαλική Τουρκία, που είχε από τότε πολλά ελλείμματα δημοκρατίας, το Ισραήλ περιβαλλόταν μόνο από αντίπαλες δυνάμεις. <<<<<<< Η Κυπριακή Δημοκρατία Η Λευκωσία πρέπει έτρεχε ως κράτος να τεθεί στο άρμα των αδεσμεύτων, νόμιζε να αξιοποιήσει τη ότι μπορεί να ελιχθεί ανάμεσα νέα δυναμική που στους τότε δύο αντίπαλους συνασπισμούς του ψυχρού πολέμου. Δεν θέλησε ή δεν κατάλαβε της ενέργειας και δίνει η διπλωματία νωρίς την αξία του να ενταχθεί ευθύς εξαρχής στο δυτικοευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας. των ΗΠΑ να λύσουν την έντονη επιθυμία Να αποκτήσει ισχυρούς φίλους χρόνια προβλήματα, για να μπορέσει να αποτρέψει τις τουρκικές απειλές, οι οποίες με όχημα τους κατέληξαν στην εισβολή. υδρογονάνθρακες Ακόμα και η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., δεν έφερε αυτομάτως την αναθεώρηση αυτής της περιοχής μας. της τακτικής. Ο καταλύτης, για να αρχίσει να αναπτύσσεται μια πιο ώριμη σκέψη σε όλο το κυπριακό πολιτικό σύστημα, ήταν η ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Τότε άρχισε να γίνεται αντιληπτή η σημασία των σχέσεων με το Ισραήλ, ως αντιστάθμισμα των τουρκικών επιδιώξεων αλλά και ως εργαλείο για την οικοδόμηση μιας νέας και επωφελούς σχέσης με όλες τις χώρες της περιοχής. Οι ήδη ανεπτυγμένες σχέσεις της Κύπρου με τις αραβικές χώρες, αποτελούν μία καλή βάση για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η Κύπρος πρέπει να αξιοποιήσει τη νέα δυναμική που δίνει η διπλωματία της ενέργειας και την έντονη επιθυμία των ΗΠΑ να λύσουν χρόνια προβλήματα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, με όχημα τους υδρογονάνθρακες της περιοχής μας. Το Ισραήλ και η Τουρκία δεν απολαμβάνουν πλέον τις αδιαμφισβήτητα καλές σχέσεις του παρελθόντος. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι οι δύο χώρες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συνεργαστούν στη διαχείριση του φυσικού αερίου, τη μεταφορά του προς την Ε.Ε. ή ακόμα και σε άλλους τομείς. Το αντίθετο συμβαίνει. Η όποια συνεργασία τους, όμως, περνά από την Κύπρο και το πολιτικό της πρόβλημα. Κι εδώ ανοίγονται για την Κυπριακή Δημοκρατία τεράστιες προοπτικές, για να υλοποιήσει τον τριπλό στόχο. Λύση, εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων, οικονομική ανάκαμψη. Για την υλοποίηση αυτού του στόχου, όμως, θα πρέπει οι όποιοι γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί να συνδέουν άρρηκτα την Κύπρο, με το δυτικοευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας. Το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου μπορεί να είναι όχημα για την ειρήνη στην πολυτάραχη αυτή περιοχή του κόσμου. Μπορεί να έχει την επίδραση που είχε ο χάλυβας ή ο άνθρακας για την ειρήνη στην Ευρώπη του 20ού αιώνα. Το φυσικό αέριο μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε., κάτι που η κρίση στην Ουκρανία καθιστά επιτακτική ανάγκη. Μπορεί να φέρει το ισχυρό Ισραήλ πιο κοντά στην Κύπρο από ποτέ. Μια ταυτόχρονη συνεργασία με συστήματα αγωγών αλλά και τερματικό υγροποίησης φυσικού αερίου, μπορεί να καταστήσει και τις δύο χώρες σημαντικούς ενεργειακούς παίκτες και την Κύπρο ως τον ευρωπαϊκό πυλώνα ασφάλειας στην περιοχή. Ο κ. Αλέξανδρος Σίνκα είναι γραμματέας Διεθνών Σχέσεων του ΔΗΣΥ. AKAΡΙΑΙΑ / Της ΕΛΕΝΗΣ ΞΕΝΟΥ Άλλο το κούρεμα κι άλλο το δούλεμα Πέρασε ένας χρόνος από τα τραυματικά Γιούρογκρουπ και το αποτέλεσμα είναι το εξής: Ο απλός πολίτης συνεχίζει να παλεύει αβοήθητος με τα δεδομένα της κουρεμένης του πραγματικότητας και οι πολιτικοί μας ταγοί συνεχίζουν απτόητοι να μας δουλεύουν χοντρά. Τόσο χοντρά που φτάνει κανείς στο σημείο να διερωτηθεί αν τελικά είναι η δική μας νοημοσύνη προβληματική ή η δική τους. Διότι όταν κάποιος σε δουλεύει τόσο χοντρά τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Είτε θεωρεί πως είναι αρκετά έξυπνος κι εσύ αρκετά ηλίθιος ώστε να μην έχεις την ικανότητα να αντιληφθείς το δούλεμα που σου κάνει, είτε εκείνος είναι τόσο ηλίθιος ώστε να μην αντιλαμβάνεται πως εσύ δεν είσαι τόσο ηλίθιος, ώστε να μην παίρνεις χαμπάρι πως σε δουλεύει. Όποιο και από τα δύο συμβαίνει είναι το ίδιο επικίνδυνο τόσο για την ψυχική μας υγεία όσο και για την πορεία αυτής της χώρας. Ας μιλήσουμε όμως με παραδείγματα τα οποία είναι ενδεικτικά του εμπαιγμού της νοημοσύνης μας. 1. Μετά από έναν χρόνο αποφασίζει επιτέλους να παραιτηθεί ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας. Η παραίτησή του συνοδεύεται από ευρώ αποζημίωσης κατατεθειμένα στο Λονδίνο (!) και τον τερματισμό της διαδικασίας για πιθανή ποινική του δίωξη. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε φτάσει στο σημείο να δηλώσει ότι εξαντλήθηκε η υπομονή του από τα καπρίτσια του διοικητή και ότι η οικονομία του τόπου δεν μπορεί να εξαρτιέται από ανθρώπους που πλήττουν την αξιοπιστία των θεσμών, τώρα αυτός ο ίδιος έρχεται και τον ευχαριστεί για τη «συμβολή του στην επιτυχή αντιμετώπιση των δύσκολων συνθηκών που αντιμετώπισε η οικονομία του τόπου». Και να ήταν μόνο αυτό; Ο Πρόεδρος συνεχίζει <<<<<<< Γιατί τους πήρε τόσες μέρες για να νοιαστούν για το δημόσιο συμφέρον; Μήπως γιατί πρωτίστως τους έκαιγε το δικό τους συμφέρον; τον εμπαιγμό της νοημοσύνης μας, καλώντας μας να πιστέψουμε πως ο διοικητής αποφάσισε μια καλή πρωία να επιστρέψει στο καθηγητιλίκι του και ότι καμία συναλλαγή δεν έγινε προκειμένου να παραιτηθεί. Ο δε γενικός εισαγγελέας ο οποίος έκανε μέχρι και συνέντευξη Τύπου για να εξαγγείλει την έρευνα για ποινικά αδικήματα τώρα αναστέλλει λέει την ποινική δίωξη και αναλαμβάνει την ευθύνη. Δηλαδή; Τι ακριβώς σημαίνει αναλαμβάνει την ευθύνη; Την ευθύνη ότι μας δουλεύει; 2. Οι τρεις υπουργοί του ΔΗΚΟ αποφασίζουν λίγο πριν από τον ανασχηματισμό να παραιτηθούν από το κόμμα τους με επεξηγηματικές μάλιστα επιστολές, οι οποίες πάνω κάτω μας λένε πως διαφωνούν με τη απόφαση του κόμματός τους να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, διότι θεωρούν πως αυτή η απόφαση δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Και αν τόσο πολύ κόπτονται για το δημόσιο συμφέρον της χώρας τότε πώς γίνεται να τους πήρε τόσες μέρες να αποφασίσουν την παραίτησή τους από το κόμμα δεδομένου ότι ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ έσπευσε εδώ και εβδομάδες να διαχωρίσει τη θέση του από την κυβέρνηση και πλην του Λακκοτρύπη δεν είδαμε κανέναν από τους τρεις να παραιτείται από το κόμμα, ούτε και να στέλνει επιστολές στη δημοσιότητα. Γιατί τους πήρε τόσες μέρες για να νοιαστούν για το δημόσιο συμφέρον; Μήπως γιατί πρωτίστως τους έκαιγε το δικό τους συμφέρον; 3. Η ΔΗΚΟϊκή ηγεσία διαμηνύει στο Προεδρικό ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ θα αντιμετωπίζει, μετά από αυτό τον ανασχηματισμό, ακόμα πιο αυστηρά τα κυβερνητικά νομοσχέδια και δεν θα πρέπει να αισθάνεται άνετα με το τι τους αναμένει. Και είναι αυτή η ίδια ΔΗΚΟϊκή ηγεσία που προσπαθεί να μας πείσει πως η αποχώρησή της από την κυβέρνηση έγινε για λόγους υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος. Αλλά τώρα θεωρεί πως είναι εντάξει να εξαπολύει απειλές που πλήττουν πρωτίστως τον πολίτη, θεωρώντας, πως ο πολίτης είναι αρκετά ηλίθιος ώστε να μην αντιλαμβάνεται τίποτα από όλα αυτά δεν γίνονται για το συμφέρον του αλλά για την ικανοποίηση των μικροπολιτικών τους καπρίτσιων. Θέλετε κι άλλα παραδείγματα; Δεν νομίζω ότι χρειάζονται. Εκείνο που χρειάζεται είναι να μπει επιτέλους μία τελεία στο ασύστολο δούλεμα. Έλεος πια. Ντροπή!

10 10-EPISTOLES CY_Master_cy 14/03/14 19:05 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΠΟΨΕΙΣ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Από τη χρήση της γλώσσας μας Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΜΠΙΤΣΗ Α ντιγράφω τη γραπτή δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, που έγινε στις 11 Μαρτίου: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης αποφάσισε τον διορισμό της κας Χρυστάλας Γιωρκάτζη, νυν Γενικής Ελέγκτριας της Δημοκρατίας, στη θέση του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, με ισχύ από τις 11 Απριλίου 2014». Η φράση, ανάλογα με τον τρόπο που θα αναγνωστεί, μπορεί να θεωρηθεί σωστή ή λανθασμένη. Για τους σκοπούς του σημερινού άρθρου θα τη θεωρήσουμε λανθασμένη, με την έννοια ότι περιέχει λεκτικές αντιφάσεις. Συγκεκριμένα, ενώ η πρώτη αναφορά στο όνομα της κας Γιωρκάτζη αποδίδει ορθά την ιδιότητά της ως προς το γένος (η φράση ως Γενική Ελέγκτρια είναι γένους θηλυκού), στη δεύτερη αναφορά έχουμε μια ασυμφωνία, αφού η γενική «του Διοικητή» είναι γένους αρσενικού. Η σύγχυση έχει να κάνει με την όντως υπάρχουσα δυσκολία να χρησιμοποιήσουμε λέξεις θηλυκού γένους στη θέση αντίστοιχων αρσενικού, όταν αυτές σχετίζονται με επαγγέλματα. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι της γλώσσας αλλά της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν είχε φτιάξει λέξεις θηλυκού γένους για αντίστοιχες αρσενικού γένους, επειδή ποτέ δεν λογάριαζε πως θα ερχόταν κάποια στιγμή που οι γυναίκες θα καταλάμβαναν ανάλογες θέσεις. Έτσι, το αισθητήριο της ακοής δεν μπορούσε και δεν μπορεί ακόμα να δεχτεί ανάλογους λεκτικούς τύπους. Πώς, θα μπορούσε, π.χ. κάποιος να ονοματίσει, ακόμα και τώρα, τη θηλυκού γένους αντίστοιχη λέξη για τον πραματευτή; Ποιος θα μπορούσε να δεχτεί πως μια γυναίκα θα έκανε αυτό το επάγγελμα; Ενώ, από την άλλη, πολύ νωρίς είχαμε γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις σχολείων και άλλων οργανισμών, γι αυτό και ενωρίς φτιάχτηκε η λέξη διευθύντρια. Παρά ταύτα, δεν μπορώ να ξεχάσω πως όταν βρέθηκα να υπηρετώ στο γραφείο Γενικής Διευθύντριας υπουργείου, εκπλάγηκα όταν την πρώτη φορά που με κάλεσε η ιδιαιτέρα γραμματέας να μεταβώ στο γραφείο της μου το ανακοίνωσε ως εξής: «Η Γενικός Διευθυντής σάς θέλει στο γραφείο της». Όταν υπέδειξα πως το σωστό ήταν να έλεγε «η Γενική Διευθύντρια» φάνηκε ιδιαίτερα δύσπιστη. Θα θυμάστε και εσείς ότι όταν η ίδια η κα Γιωρκάτζη είχε αναλάβει Γενική Ελέγκτρια, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ειδήσεις και σε έντυπα μέσα προσαγορευόταν ως «η Γενικός Ελεγκτής». Πήρε πολύ καιρό να γίνει αποδεκτό το σωστό «η Γενική Ελέγκτρια». Εν πάση περιπτώσει, αναφορά σε τύπους «η Διοικητής» προκαλεί σύγχυση, αφού παραπέμπει σε άρνηση της πραγματικότητας, ότι δηλαδή η κατέχουσα τη θέση είναι γυναίκα. Το σωστό, λοιπόν, είναι να λέμε «η Διοικήτρια». Είναι δε με πολλή ικανοποίηση που έχει περιέλθει στην αντίληψή μου πως μια τουλάχιστον εφημερίδα (Ο ΠΟ- ΛΙΤΗΣ) έχει σωστή λεκτική αναφορά στην ιδιότητα της νέας Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας. Ευκαιρίας δοθείσης, που ασχολούμαστε σήμερα με θέματα της γλώσσας μας, ας αναφερθούμε και σε δύο άλλες περιπτώσεις που ακούγονται λανθασμένα κατά κόρον. Η πρώτη έχει να κάνει με τη χρήση του ρήματος απολογούμαι, φαινόμενο που το έχω θίξει και στο παρελθόν. Η χρήση του ρήματος γίνεται μόνο στην Κύπρο και όχι στον υπόλοιπο Ελληνισμό. Όταν οι Κύπριοι θέλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη για μια λανθασμένη μας ενέργεια, ποτέ δεν λέμε «ζητώ συγγνώμη», αλλά χρησιμοποιούμε το «απολογούμαι», λες και είμαστε κατηγορούμενοι στο δικαστήριο. Η πράξη της απολογίας επιβάλλεται από τη διαδικασία του δικαστηρίου, ενώ η συγγνώμη απαιτεί ταπεινότητα. Τέλος, μια συχνά λανθασμένη χρήση λέξης έχει να κάνει με τον τύπο «καρναβαλίστικος» αντί «καρναβαλικός». Έτσι διαβάζουμε για καρναβαλίστικους χορούς, παρελάσεις, εκδηλώσεις κ.τ.ό., ενώ είναι σωστότερη η χρήση του επιθέτου «καρναβαλικός». Σημειώνω πως και στη χρήση αυτής της λέξης έχουμε διαφορετική προσέγγιση σε Κύπρο και Ελλάδα. Στην κρατική ελληνική τηλεόραση έχω ακούσει μόνο τον σωστό τύπο «καρναβαλικός». Ευτυχώς, βέβαια, που η λανθασμένη χρήση της λέξης στον τόπο μας γίνεται μια μικρή περίοδο του χρόνου, παρά τα συνεχή καρναβαλικά γεγονότα που ζει αυτός ο τόπος. lampitsis.p@cytanet.com.cy Η κλιμάκωση της κρίσης και το δημοψήφισμα στην Κριμαία Τ ο σημερινό δημοψήφισμα στην Κριμαία αποτελεί ακόμα ένα βήμα κλιμάκωσης της ουκρανικής κρίσης που ξέσπασε την 21η Νοεμβρίου. Τότε ήταν που ο εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας επέλεξε να στραφεί προς τη Ρωσία και να μην υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε. Ο επόμενος σταθμός ήταν τα αιματηρά γεγονότα στην πλατεία Μαϊντάν, η συμφωνία της 21ης Φεβρουαρίου και η φυγή του Γιανουκόβιτς. Έκτοτε η κάθε πλευρά της γεωπολιτικής πλέον διελκυστίνδας προχώρησε σε σταδιακή κλιμάκωση με δικά της τετελεσμένα. Η μεταβατική κυβέρνηση στο Κίεβο, αφού επέστρεψε στο σύνταγμα του 2004 όρισε την 25η Μαΐου (ευρωεκλογές στην Ε.Ε.) ως μέρα για διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών. Καμία αντίδραση από ρωσικής πλευράς. Ο λόγος ήταν η εντύπωση πως το θέμα της συμφωνίας με την Ε.Ε. θα χειριζόταν ο νέος Πρόεδρος. Στις 27 Φεβρουαρίου αξιωματούχοι της ουκρανικής κυβέρνησης δηλώνουν έτοιμοι να ενεργοποιήσουν τις συζητήσεις με την Ε.Ε. Σε αντίδραση η Μόσχα προχώρησε την επομένη μέρα σε κατάληψη της Κριμαίας με τη χρήση των ρωσικών στρατευμάτων (χωρίς όμως διακριτικά) που εδρεύουν στον ναύσταθμό της Σεβαστούπολης και ρωσόφωνων παραστρατιωτικών. Σημειωτέον ότι εκεί εδρεύει ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας. Οι τοπικοί ηγέτες της Κριμαίας ανακοίνωσαν τη διενέργεια από την πλευρά τους δημοψηφίσματος με το οποίο θα αποφασιζόταν η ενίσχυση της αυτονομίας της Κριμαίας. Ο συμβολισμός ήταν σαφής. Αν εσείς επιλέγετε την Ευρώπη εμείς επιλέγουμε να μη σας ακολουθήσουμε. Τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση του Κιέβου κάνει ξεκάθαρο πως εκείνη και όχι ο νέος Πρόεδρος θα υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε. Οι της Κριμαίας απαντούν με επίσπευση του δημοψηφίσματος για τις 30 Μαρτίου. Παρόλα αυτά ο ρώσος Πρόεδρος Πούτιν σε συνέντευξή του στις 4 Μαρτίου διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει πρόθεση για απόσχιση της Κριμαίας. Αμφισβήτησε όμως τη νομιμότητα της νέας κυβέρνησης στο Κίεβο. Ταυτόχρονα, παραδέχθηκε πως ο Γιανουκόβιτς είναι παρελθόν. Από τις Βρυξέλλες ο έμπειρος μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στην Ε.Ε. Βλαδιμίρ Τζιζόφ ζητάει την επιστροφή στη συμφωνία της 21ης Φεβρουαρίου. Κάνει δε αναφορά στην ανάγκη για συνταγματικές αλλαγές που θα διασφαλίζουν και τους ρωσόφωνους της χώρας. Αντί αυτού η ουκρανική πλευρά επιλέγει να προχωρήσει σε υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης στο περιθώριο του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Το τελευταίο αναμένεται να λάβει χώρα στις Μαρτίου. Ανταπάντηση από τη Ρωσία με ορισμό νέας ημερομηνίας για το δημοψήφισμα της 16ης Μαρτίου δηλαδή σήμερα. Πέραν τούτου αλλάζει και το ερώτημα. Τώρα υπάρχει επιλογή ανάμεσα σε δύο ερωτήματα. Από τη μία η επιστροφή στο τοπικό σύνταγμα του 1992 που προέβλεπε προχωρημένη αυτονομία που άγγιζε τα όρια της ανεξαρτησίας. Από την άλλη η ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία ως αυτόνομη δημοκρατία. Καθώς οι μέρες προχωρούσαν πέρα από τα μέτρα κλιμάκωσης έλαβαν χώρα και κινήσεις συμβιβασμού και συνδιαλλαγής. Από ρωσικής πλευράς υπήρξε ο τερματισμός των στρατιωτικών ασκήσεων, η πρόταση Τζιζόφ για επιστροφή στην 21η Φεβρουαρίου και η δήλωση Πούτιν για τη μη απόσχιση. Από πλευράς της κυβέρνησης του Κιέβου και των ευρωατλαντικών φίλων της είχαμε τη μη υπογραφή του νόμου Από το Κίεβο στη Λευκωσία Η Ουκρανία και η Κύπρος, αν και γεωγραφικά αταίριαστες περιπτώσεις, βρίσκονται από πλευράς γεωπολιτικής σε ένα πολύ ενδιαφέρον κοινό και διαφορετικό ιστορικό «βάθρο». Η Ουκρανία, γεωγραφικά και πολιτικά κινείται ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία, παλαιότερα, στη Σ. Ένωση. Η ηγεσία Γιανουκόβιτς ακύρωσε την πολιτική για στενότερη συνεργασία με την Ε.Ε. ακολουθώντας την ανατολική οδό. Τα δώρα της Μόσχας ήταν: μείωση της τιμής πώλησης του ρωσικού φυσικού αερίου στην Ουκρανία κατά το 1/3, και χορήγηση δανείου από 15 δισ. δολάρια. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για τη δημόσια στήριξη από τον Β. Γιανουκόβιτς της ρωσικής πρότασης για τη δημιουργία «Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης». Σε συνάντηση στη Μόσχα στις 24 Δεκεμβρίου 2013 οι ηγέτες της Λευκορωσίας Α. Λουκασένκο, του Καζακστάν Ν. Ναζαρμπάγιεφ και ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Μ. Αζαρόφ επισημοποίησαν το περιεχόμενο της συνεργασίας με έναρξη εφαρμογής την 1η Ιανουαρίου Ο Β. Πούτιν δήλωσε ότι η «Ευρασιατική Οικονομική Ένωση θα αποτελέσει μια νέα πηγή για την οικονομική ανάπτυξη για όλους τους εμπλεκομένους». Σήμερα η Ρωσία με διάφορα προσχήματα εισέβαλε σε ουκρανικά εδάφη με προφανή στόχο να δημιουργήσει τετελεσμένα και στην τελική ρύθμιση να επιτύχει έναν ειδικό διακανονισμό σχετικά με την Κριμαία ή και την πλήρη προσάρτησή της. Η Ουκρανία ζει σε μία ειδικού τύπου γεωπολιτική ατμόσφαιρα. Η ισορροπία δυνάμεων γύρω από τη χώρα αυτή είναι εξαιρετικά λεπτή. Αν κάποιος αγνοήσει αυτό το στοιχείο μπορεί να είναι ένας καλός μποξέρ, αλλά, μάλλον όχι ένας διορατικός πολιτικός. Η Κύπρος στη δεκαετία του 60 επέλεξε να ζήσει ανάμεσα στα δύο μπλοκ, έπαιξε με το Κίνημα των Αδεσμεύτων και δεν ανέλυσε με πληρότητα τις δικές της προτεραιότητες. Η Κύπρος σε μία σειρά από ιστορικές της περιπέτειες (1964, 1974) πλήρωσε βαρύτατο τίμημα, ιδιαίτερα σε σχέση με την τουρκική εισβολή. Η Κύπρος επέλεξε μία επαμφοτερίζουσα στάση, ακροβατούσε πιστεύοντας ότι ασκούσε μεγάλη πολιτική. Δεν της βγήκε. Οι διεθνείς παίκτες κράτησαν γενικά ουδέτερη στάση το 1974, έπραξαν ελάχιστα και οι συσχετισμοί δύναμης άλλαξαν ουσιωδώς επί του κυπριακού Του ΠΕΤΡΟΥ ΖΑΡΟΥΝΑ Toυ ΛΑΡΚΟΥ ΛΑΡΚΟΥ εδάφους. Η Κύπρος μετά από προβληματισμούς και ταλαντεύσεις, άλλαξε διαδρομή, μελέτησε τα δεδομένα και ακολούθησε νέα στρατηγική. Στις 13 Απριλίου 2003 υπέγραψε στη Στοά του Αττάλου τη Συνθήκη Προσχώρησης στην Ε.Ε. Αυτή η αλλαγή προέκυψε ως μάθημα ιστορίας από τις ακροβασίες του παρελθόντος στην ένταξη της νήσου στη ζώνη της σταθερότητας. Το τελευταίο σημείο αποτελεί και την ουσιώδη διαφορά ανάμεσα στην Κύπρο και την Ουκρανία. Η Κύπρος με την τελική της ένταξη στην Ε.Ε. πέτυχε τη μεγαλύτερη γεωπολιτική νίκη στην ιστορία της με την ένταξη στο δυτικό σύστημα συμφερόντων. Η Στοά του Αττάλου αποτελεί το νέο «σύστημα εγγυήσεων», που αντικαθιστά με γεωπολιτικούς όρους τις Συνθήκες Εγγυήσεως του Η ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους-μέλους της Ε.Ε. συνιστά το στρατηγικό πλεονέκτημα για τη Λευκωσία και σε αυτό τον καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα και οι πρωθυπουργοί Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτης. Αυτή η στρατηγικού τύπου ανατροπή, προσφέρει το πλαίσιο και το αναγκαίο διαπραγματευτικό υλικό για την επίλυση του Κυπριακού. ΑSSOCIATED PRESS για κατάργησης της ρωσικής γλώσσας ως δεύτερης γλώσσας της χώρας, τη διευκρίνηση ότι στις 20 Μαρτίου θα υπογραφούν μόνο τα πολιτικά τμήματα της συμφωνίας σύνδεσης και την αναγνώριση από τον Πρόεδρο Ομπάμα της ύπαρξης νόμιμων ρωσικών συμφερόντων. Τη δήλωση Ομπάμα ακολούθησε το άρθρο του Χένρυ Κίσινγκερ. Με αυτό ο 90χρονος πρώην υπουργός πρότεινε την ουδετεροποίηση της Ουκρανίας (μη ένταξη στο ΝΑΤΟ αλλά σύνδεση με την Ε.Ε.) στα πρότυπα της Φιλανδίας και διασφάλιση της χρήσης του ναυστάθμου της Σεβαστούπολης από τη Ρωσία. Εν τω μέσω προειδοποιήσεων για μη απόσχιση (το πιθανότερο αποτέλεσμα του σημερινού δημοψηφίσματος) ο ουκρανός Πρωθυπουργός και ο αμερικανός Πρόεδρος προχώρησαν την Πέμπτη σε νέα πρόταση προς τη Μόσχα. Πρότειναν να συζητηθεί η παραχώρηση αυξημένης αυτονομίας στην Κριμαία. Την ίδια μέρα, όχι τυχαία, ο ουκρανός πρέσβης Alexandr Chalyiy δημοσίευσε μία συμβιβαστική φόρμουλα στην ιστοσελίδα Free Europe. Η φόρμουλα αυτή στηρίζεται στη λογική της ιδέας Κίσινγκερ για φιλανδοποίηση της Ουκρανίας, αλλά είναι πολύ πιο συγκεκριμένη και αναλυτική. Θέλω να ελπίζω ότι και οι δύο πλευρές της γεωπολιτικής διελκυστίνδας θα κινηθούν με σωφροσύνη και αντί της καταστροφικής κλιμάκωσης θα επιλέξουν τον αμοιβαία επωφελή πολιτικό συμβιβασμό. Ο κ. Πέτρος Ζαρούνας είναι διεθνολόγος και μέλος της ομάδας εργασίας για την ασφάλεια που λειτουργεί στο πλαίσιο του Εθνικού Συμβουλίου. Η Ουκρανία στη διπολική αναμέτρηση Δύσης-Ρωσίας βρήκε σημαντική ενίσχυση από την πρώτη, αλλά χάνει δυνατότητες επί του εδάφους με την στρατιωτική εισβολή της δεύτερης. Η ηγετική ομάδα της δυτικής παράταξης στο Κίεβο, αν και πλεονεκτεί ιδεολογικά έναντι του κλίματος Γιανουκόβιτς, υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της και δεν μπόρεσε να χειριστεί με ευελιξία τις διπολικές συμπληγάδες που περιβάλλουν τη χώρα τους. Η Κύπρος βλέποντας την ουκρανική περιπέτεια, μπορεί να αντιληφθεί καλύτερα τι σημαίνει να ανήκεις στην Ε.Ε., τι σημαίνει να έχεις τη δυνατότητα σήμερα να κάνεις έρευνες στην ΑΟΖ, τι σημαίνει να θυμάσαι την περιπέτεια με τους S300 και τι σημαίνει να πειραματίζεται και «ό,τι βγει». Η συμμετοχή της νήσου στη ζώνη της σταθερότητας από το 2003 δεν έχει επαρκώς αναδειχθεί στη δημόσια συζήτηση. Ίσως η τωρινή κρίση στην Ουκρανία να βοηθήσει να δούμε καλύτερα τι σημαίνει μέσα ή έξω από το ευρωπαϊκό σύστημα συμφερόντων, μέσα ή έξω από τη ζώνη της σταθερότητας. Η ευθύνη της κοινωνίας και του καθενός ξεχωριστά Σ το μετρό της Αθήνας, ένα κοριτσάκι, κοντά στα δέκα, με τον αδελφό της (ψηλό) παίζει ακορντεόν. Με σπαστά ελληνικά, θλιμμένη φωνή και το χέρι παρατεταμένο ζητά ελεημοσύνη. «σε παρακαλώ». Στα πολλά ενδίδω. Βγάζω ένα ευρώ και της δίνω. Το ίδιο κάνουν και δυο-τρεις μετά από εμένα. Την αμέσως επόμενη στιγμή με την αθωότητα και τον αυθορμητισμό που χαρακτηρίζει ένα παιδί αυτής της ηλικίας, κάνει φιγούρες και χορεύει στο βαγόνι. Υπερήφανη που έχει καταφέρει να μαζέψει κάποια ευρώ, τα δείχνει στον αδελφό της. Στην επόμενη στάση περιμένουν άλλα παιδιά κάπως μεγαλύτερα. Μέρος ενός συστήματος του οποίου είναι το κύριο θύμα. Στο οποίο συμμετέχει η οικογένεια της, η πολιτεία και καθένας από εμάς ξεχωριστά. Αυτή είναι μια εικόνα που συναντάς συνεχώς στην Αθήνα. Παιδιά αυτής της ηλικίας και μικρότερα, σε πλησιάζουν ζητώντας ελεημοσύνη με θράσος πολλές φορές, την ίδια όμως στιγμή με την αθωότητα ενός παιδιού. Δύσκολο να πεις όχι, γνωρίζοντας και το τι τα περιμένει σε περίπτωση που δεν ποσόσουν τα απαιτούμενα. Την ίδια όμως στιγμή ξέρεις ότι βοηθώντας τα, καταδικάζεις αυτά και τα επόμενα να συνεχίσουν να ζουν στους δρόμους. Και χωρίζεις την κοινωνία σε ενεργούς και ανενεργούς πολίτες. Το σύστημα δεν πρόκειται να αλλάξει από τους ίδιους. Κάποιοι τσιγγάνοι έτσι έχουν μάθει. Και με αυτό τον τρόπο μεγαλώνει τα παιδιά του. Δεν είναι όμως μόνο θέμα διαπαιδαγώγησης. Κερδίζει. Πιο εύκολα συγκινεί τον θαμώνα, η δυστυχία ενός μικρού παιδιού απ ό,τι ενός μεγάλου. Και ο μικροί, πέραν του ότι ελάχιστα εξαρτάται από αυτούς, μαθαίνουν να μιμούνται τους γονείς και τους γύρω τους. Και αφού η πολιτεία δείχνει αδιάφορη, η ευθύνη βαραίνει την κοινωνία και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Το εύκολο είναι να υποκύψεις, «δεν φταίει αυτό». Δίνει χαρά στο παιδί, ενώ το απαλλάσσει και από ενδεχόμενη τιμωρία. Κάνει εσένα να αισθάνεσαι πιο καλός. Δεν θα αλλάξεις εσύ τον κόσμο. Έτσι όμως συμμετέχεις στη διατήρηση ενός συστήματος που γνωρίζεις ότι δεν μπορεί να είναι αποδεκτό. Που κρατά τα παιδιά μακριά από το σχολείο, τους μελλοντικούς πολίτες σε απόσταση από την υπόλοιπη κοινωνία. Αντίθετα αρνούμενος, δημιουργείς τις προϋποθέσεις εφόσον πλέον δεν είναι επικερδές, το σύστημα αυτό να αλλάξει. Τα παιδιά κάποια στιγμή να ενταχθούν στην κοινωνία. Και η κοινωνία να κερδίσει απ την ένταξη και τη συνεισφορά τους σ αυτήν. Η απόφαση, όσο δύσκολη, θα έπρεπε λογικά να είναι και ξεκάθαρη. Το σύστημα και οι «χαρακτήρες» θυμίζουν σε βαθμό τραγικό το σημερινό έκτρωμα που λέγεται Κ.Δ. Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ Πολιτικούς, συντεχνίες και κοινωνία. Αν και τα διλήμματα θα έπρεπε να είναι πολύ πιο εύκολα, αφού δεν αφορούν ανθρώπους που αγωνίζονται για τη ζωή τους αλλά για να συντηρήσουν ένα επίπεδο ζωής πολύ υψηλότερο από αυτό του μέσου πολίτη και αθέμιτα προνόμια που απέκτησαν ως αποτέλεσμα μιας ηθικά απαράδεκτης διαπλοκής. Οι συντεχνίες και οι εργαζόμενοι αρνούνται να απολέσουν έστω και στο ελάχιστο τα μεγάλα προνόμιά τους. Με θράσος απαιτούν διατήρηση ενός συστήματος που έχει καταστήσει τους οργανισμούς ιδιοκτησία τους και την κοινωνία υποχείριό τους. Δεν είναι ότι μόνο έτσι ξέρουν, είναι ότι κερδίζουν. Και οι πολιτικοί επιλέγουν να στηρίξουν τα συμφέροντα αυτής της ελίτ σε βάρος της κοινωνικής βάσης, διακινδυνεύοντας την κοινωνική συνοχή. Η αλλαγή εξαρτάται απόλυτα από εμάς. Επιλέγουμε όμως, όπως και με τους επαίτες, το εύκολο. Σιωπούμε είτε επειδή έχουμε ένα γνωστό εκεί, είτε επειδή βαριόμαστε να αντιδράσουμε. Επειδή δεν θα αλλάξουμε εμείς τον κόσμο. Στηρίζουμε ένα σύστημα το οποίο γνωρίζουμε ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σ ένα μέλλον όχι μόνο άδικο αλλά και πολύ χειρότερο. Με θύματα τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους και ολόκληρη την κοινωνία. Ακόμα και τους επόμενους υπαλλήλους των οργανισμών αυτών. Διότι από τη στιγμή που το ταμείο είναι μείον καμιά λαϊκίστικη προσέγγιση δεν θα έχει αξία. Το δύσκολο είναι να το αμφισβητήσουμε. Εξού κι ενώ όλοι το είπαμε κανείς δεν την έκανε από τη CYTA για άλλη εταιρεία όταν αυτή αρνείτο να μας εξυπηρετήσει για τρεις μέρες. Ενώ το σκεφτήκαμε να μηνύσουμε την ΑΗΚ επειδή δεν μας επέτρεψε να ολοκληρώσουμε συμφωνία που περιμέναμε για μήνες, μας ανάγκασε να χάσουμε δύο μέρες δουλειάς ή να αρνηθούμε όλοι μαζί να πληρώσουμε τον λογαριασμό για να δείξουμε ότι και εμείς έχουμε ισχύ, δεν προχωρήσαμε. Επειδή θεωρούσαμε ότι ήμασταν λίγοι για να κάνουμε τη διαφορά. Με τις συντεχνίες και τους πολιτικούς όμως σε ρόλο παιδιού που προτιμά να γυρίζει στους δρόμους παρά να πάει σχολείο, γονέων που ενεργούν χωρίς να νοιάζονται που οδηγούν τα παιδιά τους, πολιτείας που αδιαφορεί, η ευθύνη βαραίνει εμάς τον επιβάτη στο μετρό. Το εύκολο είναι να βγάλουμε ένα ευρώ και να το δώσουμε. Το δύσκολο είναι να αρνηθούμε. Μόνο όμως κάνοντας το δύσκολο δημιουργούμε συνθήκες αλλαγής, προοπτικής για τους ίδιους αλλά και τη χώρα. Διότι η αλλαγή δεν θα έρθει από μέσα. Ούτε από τους πολιτικούς. Ούτε καν από την Τρόικα. Μάθαμε στα εύκολα. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. antopoly@cytanet.com.cy

11 11 - POLITIKI_Master_cy 14/03/14 19:36 Page 11 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 11 Χάσμα στις θέσεις των δύο πλευρών Παραμένουν οι διαφωνίες επί σοβαρών θεμάτων, όπως προκύπτει από την ανασκόπηση στην οποία προβαίνουν οι δύο συνομιλητές ΝΈΑ ΥΌΡΚΗ Ανάλυση του ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ Παρά τις αισιόδοξες δηλώσεις που γίνονται τον τελευταίο μήνα για την επανέναρξη των συνομιλιών και τις ιστορικές επισκέψεις των διαπραγματευτών Μαυρογιάννη και Οζερσάι σε Άγκυρα και Αθήνα αντίστοιχα, επί της ουσίας δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων που να συνηγορεί μετακίνηση των πλευρών από τις γνωστές τους θέσεις, στα βασικά ζητήματα. Κι αυτό επιβεβαιώνεται και από την ενημέρωση του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, στη σύσκεψη της Πέμπτης, <<<<<< Μαξιμαλιστικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς αποκαλύπτουν οι τοποθετήσεις Ναμί στην Ουάσιγκτον. αλλά κι από τις δηλώσεις Έρογλου, περί «δυσκολιών» από τις ελληνοκυπριακές θέσεις. Κατ ακρίβεια η διαδικασία βρίσκεται ακόμη στο αρχικό στάδιο της διερεύνησης των θέσεων των δύο πλευρών, επί όλων των κεφαλαίων της διαπραγμάτευσης, με στόχο να οριστικοποιηθεί η καταγραφή τους και οι δύο διαπραγματευτές να ασχοληθούν με τα υπόλοιπα. Ουσιαστικά γίνεται μία ανασκόπηση των πάντων, χωρίς ωστόσο να χρησιμοποιείται το έγγραφο που ετοίμασε ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, με τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις που έδωσε στους δύο ηγέτες πέρυσι τον Απρίλιο. Μία ακόμη ένδειξη πως οι δύο πλευρές δεν έχουν ακόμη εισέλθει στην ουσία, αλλά προβαίνουν σε κινήσεις τακτικής κι επηρεασμού των διεθνών παραγόντων και της κοινής γνώμης, είναι οι επισκέψεις των διαπραγματευτών (και του άτυπου Τ/κ διαπραγματευτή Οζντίλ Ναμί) σε διάφορες πρωτεύουσες, για επεξήγηση των θέσεών τους έναντι της λύσης, αλλά και πώς βλέπουν η λύση του Κυπριακού να εντάσσεται στους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της περιοχής γενικότερα, με αιχμή την ενέργεια. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε σχέση με τις ΗΠΑ, οι οποίες πέραν του καταλυτικού ρόλου που διαδραμάτισαν στη διαδικασία να συμφωνηθεί το κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος, αναμένεται ότι θα είναι το «πρώτο βιολί» των ενορχηστρωμένων προσπαθειών για τη λύση του Κυπριακού. Γι αυτό και δεν είναι τυχαία η επίσκεψη Ναμί στην Ουάσιγκτον, όπου συναντήθηκε με ηγετικά στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ινστιτούτα μελετών. Τη σκυτάλη παραλαμβάνει αύριο ο διαπραγματευτής Κουντρέτ Οζερσάι. Οι απόψεις που εξέφρασε στις τοποθετήσεις του στην Ουάσιγκτον ο Οζντίλ Ναμί, παρότι διέπονται από θετικό πνεύμα για τις προοπτικές λύσης του Κυπριακού, επί της ουσίας δείχνουν την έλλειψη μετακίνησης της τουρκοκυπριακής πλευράς σ εκείνα τα ζητήματα που συνέβαλαν στο ελληνοκυπριακό «Όχι» το Ας πάρουμε για παράδειγμα την ομιλία του στο Κέντρο Ουίλσον και τι ανέφερε για τις βασικές πτυχές του Kυπριακού. Eδαφικό: Ένας καινούργιος χάρτης δεν μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός από τον χάρτη που είχε Αντίο από Ντάουνερ Στις 19 και 20 Μαρτίου ο Αλεξάντερ Ντάουνερ θα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για να συναντηθεί με τον γ.γ. του ΟΗΕ και αξιωματούχους της Γραμματείας. Στα τέλη Μαρτίου (25-27/3) αναμένεται να φτάσει στην Κύπρο, για να αποχαιρετίσει τους συνεργάτες του στην αποστολή του ΟΗΕ και τους δύο ηγέτες. Το αν θα συμμετάσχει στο δείπνο των Αναστασιάδη- Έρογλου στις 31 Μαρτίου παραμένει άγνωστο. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ συμπεριληφθεί στο σχέδιο Ανάν, το Η δήλωση αυτή κινείται μάλλον από ουδέτερα έως αρνητικά πλαίσια, καθώς τα βασικά ζητήματα του εδαφικού θα αφορούν σε Καρπασία και Μόρφου. Ασφάλεια Εγγυήσεις: Στα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, υποστήριξε ότι στην εποχή μας μπορούμε να βρούμε τρόπο ώστε να αντιμετωπίσουμε ικανοποιητικά τα ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το περιεχόμενο των εγγυήσεων, εξήγησε ότι δεν είναι σε θέση να προβεί σε λεπτομερή ανάλυση ενός ζητήματος για το οποίο δεν έχουν συμφωνήσει οι δύο ηγέτες. Κι αφού αναφέρθηκε στο σχέδιο Ανάν, το οποίο «διατηρούσε τις Συνθήκες του 1960», υποστήριξε οι δύο πλευρές πρέπει να διαπραγματευτούν και να συμφωνήσουν έναν «επικαιροποιημένο μηχανισμό» που θα διατηρεί τη Βρετανία, την Τουρκία και την Ελλάδα ως εγγυήτριες δυνάμεις. Επίσης, παρουσίασε το θέμα των εγγυήσεων ως μάλλον συναισθηματικής φύσης ζήτημα, παρά ουσίας. Η τοποθέτηση αυτή πάλι κινείται στο πλαίσιο των γνωστών τουρκικών θέσεων. Αν υποθέσει κανείς ότι η φράση «επικαιροποιημένος μηχανισμός» θα μπορούσε να σημάνει συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, η έκφραση «εγγυήτρια δύναμη» για κράτος-μέλος δεν συνάδει με τη διακήρυξη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Έποικοι: Στο θέμα των εποίκων ο κ. Ναμί είπε ότι εξαρτάται πώς κανείς ορίζει τον «έποικο» και πώς οι πληθυσμιακές αναλογίες Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο είναι περίπου στα επίπεδα του Κάπου όμως ο κ. Ναμί στην απάντησή του ξέχασε πως κι αν ακόμη υποθέσουμε ότι τα επίπεδα είναι τα ίδια, οι Τουρκοκύπριοι που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την Κύπρο αντικαταστάθηκαν από έποικους. Ενεργειακά: Στο θέμα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Κύπρου, ο Οζντίλ Ναμί και στο Κέντρο Ουίλσον και σ όλες τις τοποθετήσεις του, παρουσιάστηκε θιασώτης της επιλογής της εξαγωγής του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας, θέση την οποία πρόβαλε ως να αποτελεί μέρος των κεφαλαίων της διαπραγμάτευσης. Είπε ότι ο πλέον αποτελεσματικός και λιγότερο επισφαλής τρόπος για αξιοποίησή τους είναι η εξαγωγή μέσω Τουρκίας και από εκεί στην Ευρώπη, μέσω των υφιστάμενων υποδομών. Όλες οι άλλες εναλλακτικές επιλογές, τόνισε (τερματικό LNG, FLNG) είναι εξαιρετικά δαπανηρές και επισφαλείς. Όμως, διευκρίνισε, επί του παρόντος αγωγός από τα ισραηλινά κοιτάσματα προς την Τουρκία θα χρειαζόταν άδεια της Κυπριακής Δημοκρατίας για να διέλθει την ΑΟΖ της, οπότε είναι ανέφικτος. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, ο κ. Ναμί εκτίμησε ότι δημιουργείται η «κατάλληλη ατμόσφαιρα» και τα κίνητρα ώστε Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να προχωρήσουν μπροστά. Προχώρησε όμως ο κ. Ναμί σ ακόμη ένα επιπλέον βήμα και σε άρθρο του, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στην Washington Times, αναφέρεται στην πρόταση που είχε υποβάλλει προς τον γ.γ. του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο, ο Ντερβίς Έρογλου, για αξιοποίηση των υδρογονανθράκων από κοινού από τις δύο κοινότητες. Δηλαδή το σύνολο των εισοδημάτων από το κυπριακό αέριο να αποταμιεύονταν σε ειδικό λογαριασμό που θα χρηματοδοτούσε κατά κύριο λόγο την εφαρμογή των όρων μιας μελλοντικής συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού. Η παράλειψη του Ναμί να μνημονεύσει, έστω κι αρνητικά, οποιοδήποτε από τα μέτρα που περιείχε το πακέτο ΜΟΕ του Προέδρου Αναστασιάδη, συμπεριλαμβανομένης και της επιστροφής της Αμμοχώστου (και στα οποία αναφέρθηκε αναλυτικά η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου στις 11 Φεβρουαρίου) είναι ενδεικτική των προθέσεων της τουρκικής πλευράς να αλλάξει την ατζέντα των ΜΟΕ. Το λιγότερο που θα πρέπει να αναμένει κανείς είναι μόλις ξεκινήσει η συζήτηση της πρότασης για την Αμμόχωστο, να μπει ως αντιπερισπασμός η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

12 12-POLITIKI_Master_cy 14/03/14 23:00 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 16 Mαρτίου 2014 Στοίχημα η διατήρηση των δύο ευρωβουλευτών Γιάννος Λαμάρης: Ο κόσμος μάς έστειλε το μήνυμα ότι θέλει το ΑΚΕΛ να παραμείνει πρωταγωνιστική δύναμη Τίμημα για όποιον θέλει πισωγύρισμα της χώρας Μιχάλης Σοφοκλέους: Δεν μπορεί προσωπικές και κομματικές στρατηγικές να μπαίνουν πάνω από το συμφέρον του τόπου Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Βελτίωση της επαφής με τον κόσμο, περαιτέρω εκσυγχρονισμό και ανανέωση είναι οι όροι εντολής που έλαβε η ηγεσία του ΑΚΕΛ από τη βάση του κόμματος, δηλώνει στην «Κ» ο Γιάννος Λαμάρης. «Ο κόσμος θέλει το ΑΚΕΛ να παραμείνει πρωταγωνιστική δύναμη, μέσα στις σύγχρονες συνθήκες» σημειώνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος της Αριστεράς και επαναλαμβάνει ότι στόχος στις επικείμενες ευρωεκλογές είναι η διατήρηση των δύο εδρών. Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών για το ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών, το ΑΚΕΛ εισέρχεται στην προεκλογική εκστρατεία. Ποια μηνύματα έστειλε ο εσωκομματικός διάλογος στην ηγεσία του κόμματος; Ασφαλώς ζούμε σε μία περίοδο πάρα πολύ δύσκολη, τόσο για τη χώρα μας αλλά και σε πανευρωπαϊκό Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ <<<<<<<< «Η άκρατη λιτότητα και η απογοήτευση είναι πολύ εύκολο να μετατραπούν σε απαξίωση και άρνηση. Εμάς μας ενδιαφέρει η αποχή της Αριστεράς, γι αυτό θα στοχεύσουμε στον κόσμο που έχει επηρεαστεί από αυτές τις πολιτικές». «Εμάς μας ενδιαφέρει η αποχή της Αριστεράς, γι αυτό θα στοχεύσουμε στον κόσμο της Αριστεράς που έχει επηρεαστεί από τις πολιτικές της λιτότητας», δηλώνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιάννος Λαμάρης. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ <<<<<<<< «Η απόφαση του ΔΗΚΟ είναι απόλυτα σεβαστή. Έχουμε μπροστά μας εκλογές και τελικός κριτής της φυγής του ΔΗΚΟ και των όποιων σκοπιμοτήτων αυτή επιχείρησε να υπηρετήσει θα είναι ο λαός με την ψήφο του». «Ο ρυθμιστικός ρόλος των μικρότερων κομμάτων, με τον τρόπο που ασκείται στην Κύπρο, κάποιες φορές υπερβαίνει τα δημοκρατικά όρια», δηλώνει ο στενός συνεργάτης του προέδρου του ΔΗΣΥ, Μιχάλης Σοφοκλέους. ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ επίπεδο. Συνεπακόλουθα, το ίδιο δύσκολη είναι αυτή η περίοδος και για το δικό μας κόμμα. Η πενταετής παρουσία μας στη διακυβέρνηση του τόπου δεν μας άφησε χωρίς κόστος, από τις γνωστές εξελίξεις. Επομένως, τα μηνύματα που έστειλε ο κόσμος μας μέσα από τον εσωκομματικό διάλογο είναι μηνύματα περαιτέρω εκσυγχρονισμού του κόμματος, της ανανέωσής του και της βελτίωσης της επαφής με την κοινωνία. Στο ΑΚΕΛ πάντοτε, όχι μόνο σε προεκλογικές περιόδους αλλά ιδιαίτερα σ αυτές, πρώτιστο στοιχείο ήταν η επαφή με τον κόσμο, κάτι το οποίο εκτιμούμε και είναι κάτι που μας το υπέδειξε και ο κόσμος, ότι έχει αδυνατήσει. Τα μηνύματα που μας έστειλε ο κόσμος είναι ότι θέλει το ΑΚΕΛ να παραμείνει πρωταγωνιστική δύναμη, μέσα στις σύγχρονες συνθήκες. Είναι οι πρώτες εκλογές μετά τις αλλαγές στην ηγετική πυραμίδα του ΑΚΕΛ, και η πρώτη αναμέτρηση μετά που το κόμμα σας πέρασε στην αντιπολίτευση. Πιστεύετε ότι η αναμέτρηση του Μαΐου θα είναι ένα σημαντικό τεστ για το ΑΚΕΛ; Ασφαλώς και θα είναι. Είναι η πρώτη δοκιμασία, ανεξάρτητα εάν οι ευρωεκλογές δεν είναι όπως οι εθνικές. Είναι όμως μία μέτρηση, κάτω από δύσκολες συνθήκες, όπως είπα. Πέραν των πολιτικών αντιπάλων έχουμε ακόμη έναν αντίπαλο, που είναι η αποχή. Το στοίχημά μας είναι να παραμείνουμε πρωταγωνιστική δύναμη, να διατηρήσουμε Η αποχώρηση του ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση αλλάζει το πολιτικό σκηνικό. Πιστεύετε ότι θα μπορέσει μία μονοκομματική κυβέρνηση να αντεπεξέλθει στα δύσκολα που έρχονται σε οικονομία και Κυπριακό; Στα θέματα οικονομίας, κυρίως σε ό,τι αφορά το Μνημόνιο, είναι γνωστή η διαφωνία του ΑΚΕΛ. Στο Κυπριακό μέχρι πού φτάνει η στήριξή του; Ένα πρώτο σχόλιο για την κυβέρνηση είναι ότι άλλαξαν πρόσωπα και όχι πολιτικές. Πιστεύω ότι η πολιτική της κυβέρνησης θα συνεχίσει να εκφράζεται και με τους νέους τους δύο ευρωβουλευτές και μέσα από τις εκλογές αυτές μας δίδεται η ευκαιρία να επεξεργαστούμε ζητήματα που προηγουμένως αντιμετωπίζαμε στη γενικότητά τους και όχι στην ειδικότητά τους. Θα χρειαστεί επίσης να επανεξετάσουμε ορισμένα ζητήματα και να τα δούμε μέσα από τις νέες συνθήκες. Παραδοσιακά η αποχή είναι αυξημένη στις ευρωεκλογές συγκριτικά με άλλες αναμετρήσεις. Με ποιον τρόπο θα επιχειρήσετε να περιορίσετε τις απώλειες; Θα τους δώσετε χαρακτήρα βουλευτικών εκλογών για να συσπειρώσετε τον κόσμο σας; Ο κόσμος θέλει πολιτισμένο πολιτικό λόγο, επιχειρήματα, προτάσεις. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία και μεγάλη σύγχυση για το μέλλον της χώρας, του εθνικού ζητήματος, της οικονομίας, της κοινωνίας, τις εξελίξεις στο θέμα του φυσικού αερίου. Για όλα αυτά τα ζητήματα και για πολλά άλλα ο κόσμος θέλει απαντήσεις. Στο βαθμό που θα καταφέρουμε να μην παρασυρθούμε σε λαϊκισμούς και επιφανειακές προσεγγίσεις αλλά να στοχεύσουμε σωστά σε αυτό που θέλει ο πολίτης, μπορούμε να παρέμβουμε κατά της αποχής. Χωρίς βεβαίως να έχω ψευδαισθήσεις. Πόσο επηρεάζει στο θέμα της αποχής η απογοήτευση του κόσμου από τις πολιτικές της Ευρώπης; Ασφαλώς και επηρεάζει, πολύ περισσότερο οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Κύπρο. Η άκρατη λιτότητα και η απογοήτευση είναι πολύ εύκολο να μετατραπούν σε απαξίωση και άρνηση. Εμάς μας ενδιαφέρει η αποχή της Αριστεράς, γι αυτό θα στοχεύσουμε στον κόσμο της Αριστεράς που έχει επηρεαστεί από αυτές τις πολιτικές. Ιδεολογικά το ΑΚΕΛ δικαιώνεται για την κριτική ματιά που είχε έναντι της Ευρώπης, ωστόσο πολιτικά δέχεται πίεση, σαν αποτέλεσμα και της παρουσίας του στην κυβέρνηση. Πώς θα καταφέρει το ΑΚΕΛ να βαδίσει με αυτά τα δεδομένα; Για εμάς η συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. δεν ήταν ούτε αυτοσκοπός, ούτε το θεωρούσαμε πανάκεια για την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων της Κύπρου, όπως πίστευαν κάποιοι. Ούτε είχαμε ψευδαισθήσεις για τη συμμετοχή μας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης. Σας θυμίζω την εισήγησή μας, που δεν έγινε δεκτή για καθυστέρηση της ένταξής μας στο ευρώ, κάτι που πιθανώς να μας προστάτευε από πολλά από τα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουμε. Επομένως, η θέση μας για ένταξη στην Ε.Ε. είχε να κάνει με τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, κάτι που δυστυχώς δεν βλέπουμε να δικαιώνεται. Όμως, κρατάμε το δεδομένο ότι η Ε.Ε. είναι ένας χώρος διεκδίκησης, παρόλο που η διεκδίκηση δεν περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιο των σημερινών κυβερνώντων. Οι ίδιοι είπαν ότι η πολιτική της λιτότητας είναι το πολιτικό τους μανιφέστο. Εμείς λέμε ότι το πεδίο της Ε.Ε. είναι ένα πεδίο διεκδίκησης και μάχης. Άλλαξαν τα πρόσωπα, όχι οι πολιτικές υπουργούς, ανεξάρτητα από πού προέρχονται. Το θέμα της συμμετοχής ή όχι στελεχών ενός κόμματος στην κυβέρνηση είναι καθαρά εσωκομματικό και δεν μας αφορά. Εμείς διαφωνούμε γενικότερα με την πολιτική του ΔΗΣΥ, την οποία θεωρούμε πολιτική άκρατης λιτότητας. Να σας πω ένα παράδειγμα: Έγινε αντικείμενο συζήτησης το επεισόδιο με τον συνάδελφό σας στη Βουλή που χρειάστηκε πρώτες βοήθειες και δεν υπήρχαν. Εμείς διαφωνούμε με αυτή την πολιτική των περικοπών κονδυλίων σε νευραλγικούς τομείς όπως η υγεία, που επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών. Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό εμείς δεν στηρίζουμε την πολιτική κανενός, στηρίζουμε την πολιτική που είχαμε διαχρονικά και ακολουθούμε στη βάση αρχών. Στηρίζουμε τη διαδικασία παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε με χειρότερους όρους παρά προηγουμένως. Και θα τη στηρίξουμε μέχρι εκείνου του σημείου που θα ακολουθεί πιστά το στόχο της επανένωσης, μόνιμης και βιώσιμης. Άρα θα στηρίξουμε τη διαδικασία με υπευθυνότητα για το καλό του τόπου, φτάνει ο Πρόεδρος να συνεχίσει μέχρι τέλους να υπερασπίζεται τις βασικές αρχές. Έγινε πολύς λόγος για τον καταλυτικό ρόλο του ΔΗΣΥ στην επιλογή των νέων υπουργών στον ανασχηματισμό. Είναι αλήθεια ότι ο πρόεδρος του κόμματος έφερε ενστάσεις στην παραμονή στο κυβερνητικό σχήμα των τριών υπουργών που προέρχονται από το Δημοκρατικό Κόμμα; Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ είχε «Τελικός κριτής της φυγής του ΔΗ- ΚΟ και των όποιων σκοπιμοτήτων αυτή επιχείρησε να υπηρετήσει θα είναι ο λαός με την ψήφο του» υποστηρίζει ο σύμβουλος του προέδρου του ΔΗΣΥ, Μιχάλης Σοφοκλέους, υποδεικνύοντας ότι «θα πληρώσει βαρύ τίμημα όποιος επιχειρήσει να πάει τη χώρα πίσω και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις θυσίες του λαού. Ποια είναι η αποτίμηση του ΔΗΣΥ για τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης Αναστασιάδη; Είναι βέβαιο ότι ο πρώτος χρόνος της διακυβέρνησης Αναστασιάδη δεν μπορεί να κριθεί με κλασικούς πολιτικούς όρους που θα ίσχυαν σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Περάσαμε μία πρωτοφανή παγκοσμίως οικονομική φουρτούνα. Έχουμε πετύχει να σταθεροποιούμε το καράβι της Κύπρου αποφασιστικά και πολύ πιο γρήγορα από όλες τις άλλες χώρες που μπήκαν σε μνημόνιο, κάτι που αναγνωρίζεται και από τον λαό αλλά και διεθνώς. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Τώρα χρειαζόμαστε να πείσουμε για το στρατηγικό σχέδιο που οφείλουμε να έχουμε για το πού θέλουμε να πάει η χώρα. Απαιτείται η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουμε να πετύχει συγκεκριμένα και χειροπιαστά αποτελέσματα. Μόνο έτσι θα φτιάξουμε την καλύτερη Κύπρο. Και είναι τέλος σημείο κλειδί ακόμη και για την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία που σήμερα αμφισβητείται να αισθανθεί έμπρακτα ο πολίτης ότι μπαίνει οριστικό τέλος στην ατιμωρησία όσων κατέχουν θέσεις που επηρεάζουν τις ζωές όλων μας. Η συμπλήρωση του πρώτου χρόνου σημαδεύτηκε από την καταγγελία της κυβερνητικής συνεργασίας από το ΔΗΚΟ. Πιστεύετε ότι οι λόγοι της αποχώρησης ήταν βάσιμοι ή θεωρείτε ότι οι διαφωνίες στο κοινό ανακοινωθέν ήταν πρόσχημα; Δεν θέλω να υπεισέλθω σε ζητήματα που αφορούν άλλα κόμματα. Η απόφαση του ΔΗΚΟ είναι απόλυτα σεβαστή. Έχουμε μπροστά μας εκλογές και τελικός κριτής της φυγής του ΔΗΚΟ και των όποιων σκοπιμοτήτων αυτή επιχείρησε να υπηρετήσει θα είναι ο λαός με την ψήφο του. Είναι όμως ξεκάθαρο μέσα από το ίδιο το κοινό ανακοινωθέν, ότι αυτό δεν παραβιάζει επ ουδενί τη συμφωνία μεταξύ ΔΗΚΟ και Προέδρου. Η απαίτηση μάλιστα του ΔΗΚΟ να απορρίψουμε το ανακοινωθέν για το χατίρι της συνεργασίας ήταν εκτός από αβάσιμη, αλαζονική και εγωιστική. Δεν μπορεί προσωπικές και κομματικές στρατηγικές να μπαίνουν πάνω από το συμφέρον και την αξιοπιστία της χώρας. Ο ρυθμιστικός ρόλος των μικρότερων κομμάτων, με τον τρόπο που ασκείται στην Κύπρο, υπερβαίνει κάποιες φορές τα δημοκρατικά όρια. Ξεφεύγει από τον σεβασμό σε αυτά και επιχειρεί να αναιρέσει τις προτιμήσεις της πλειοψηφίας των πολιτών. Η αποχώρηση του ΔΗΚΟ μεταφέρει πλέον όλο το βάρος της κυβέρνησης στους ώμους του ΔΗΣΥ. Θα μπορέσει μια μονοκομματική κυβέρνηση να αντεπεξέλθει στα δύσκολα που έρχονται στην οικονομία; Γνωρίζουμε το πόσο μεγαλώνει η ευθύνη μας και δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να την αναλάβουμε. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας περιέγραψε ο ίδιος το πόσο δύσκολα πήρε την απόφαση του ανασχηματισμού, προκειμένου να σεβαστεί την ηγεσία του ΔΗΚΟ. Επαφίεται τώρα σε αυτήν να αποδείξει αν μέσα στη Βουλή θα φανεί συνεπής στις διακηρύξεις της. Η πορεία της χώρας προς την έξοδο από το μνημόνιο είναι ευθύνη της κυβέρνησης και του ΔΗ- ΣΥ κατά κύριο λόγο. Η ανατροπή αυτής της πορείας είναι στα χέρια της αντιπολίτευσης. Θα πληρώσει βαρύ τίμημα όποιος επιχειρήσει να πάει τη χώρα πίσω και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τις θυσίες του λαού. Στο Κυπριακό μέχρι πού μπορείτε να βασίζεστε στη στήριξη του ΑΚΕΛ; Πολύ πιο σημαντική από τη μια καθαρή θέση την οποία ανέλυσε με πολιτικούς όρους και επιχειρήματα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό έκανε και την περασμένη Δευτέρα, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ετοιμότητα του ΔΗΣΥ να στηρίξει την όποια απόφαση ο κ. Αναστασιάδης επέλεγε να λάβει, όπως είχε και το αποκλειστικό δικαίωμα. Καμία ένσταση και κανένα δίλημμα δεν τέθηκε στήριξη των κομμάτων είναι η αποδοχή της κοινωνίας. Η οποία δείχνει με σαφήνεια μέσα από τις μετρήσεις ότι αγκαλιάζει αυτή τη νέα προσπάθεια και προσδοκά να έχουμε ένα αποδεκτό αποτέλεσμα. Η λύση του Κυπριακού αυτή τη φορά δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ασφυκτικών πιέσεων στον λαό, αλλά οφείλει να είναι απότοκο μιας μεγάλης ευκαιρίας για όλους. Εκτιμούμε τη στήριξη του ΑΚΕΛ. Μας προκάλεσε από την άλλη ανησυχία η τοποθέτηση του κ. Άντρου Κυπριανού περί ΝΑΤΟ, η οποία δυστυχώς μπορεί να θεωρηθεί ότι θέτει το υπόβαθρο μιας μελλοντικής αφορμής. Οι ευρωεκλογές του Μαΐου είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση αφότου ο ΔΗΣΥ ανήλθε στην εξουσία. θα δώσετε χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σ αυτές τις εκλογές; Δεν τίθεται θέμα ψήφου εμπιστοσύνης στις ευρωεκλογές. Τίθεται όμως θέμα στήριξης από μέρους των πολιτών στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλουμε ώστε να προχωρήσουμε στις αναγκαίες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Αλλά και αποστολής ενός ισχυρού μηνύματος στην Ευρώπη και διεθνώς για την αποφασιστικότητά μας να δημιουργήσουμε μία αξιόπιστη και καλύτερη Κύπρο, ενεργό μέλος και εταίρο στην Ενωμένη Ευρώπη, ελκυστικό προορισμό επενδύσεων και επιχειρηματικής δραστηριότητας. Εργαζόμαστε σκληρά για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους. Οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν αν συντάσσονται μαζί μας σε αυτή εθνική αποστολή. Κανένα δίλημμα ΔΗΣΥ στον Πρόεδρο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει τέτοιου είδους σχέση μεταξύ κόμματος και Προέδρου. Ο κ. Nίκος Αναστασιάδης πολύ αργότερα, το βράδυ της Τρίτης, έλαβε τις βασανιστικά δύσκολες αποφάσεις που προκάλεσε η απόφαση του ΔΗΚΟ να εγκαταλείψει αδικαιολόγητα τη μεγάλη κοινή μας προσπάθεια να ορθοποδήσει η χώρα.

13 13 - POLITIKI_Master_cy 14/03/14 23:00 Page 13 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 13 Ιδιότυπο δημοψήφισμα για ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ Το κυβερνών κόμμα θέτει το δίλημμα ανάμεσα στο χθες και το αύριο, το ΑΚΕΛ κινείται στο ερώτημα λιτότητα ή κοινωνική πρόνοια Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ Από διαφορετικές αφετηρίες αλλά με κοινή στόχευση κατέρχονται στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου τα δύο μεγάλα κόμματα, στην πρώτη αναμέτρηση μετά τις προεδρικές εκλογές του περασμένου χρόνου. ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ επενδύουν τα μέγιστα στην εκλογική διαδικασία, γιατί θα είναι το πρώτο τεστ που βρίσκει και τα δύο κόμματα με αλλαγές στην κορυφή της ηγετικής τους πυραμίδας. Πινδάρου και Εζεκία Παπαϊωάννου διεκδικούν τα υψηλότερα δυνατά ποσοστά για τους δικούς τους εντελώς διαφορετικούς λόγους. Στον Δημοκρατικό Συναγερμό η εκλογική διαδικασία θεωρείται μία καλή ευκαιρία για ενίσχυση της εκλογικής δύναμης του κόμματος, <<<<<< Κρίσιμο πολιτικό τεστ για τα δύο μεγάλα κόμματα οι ευρωεκλογές του Μαΐου. ώστε να σταλεί το μήνυμα, εντός αλλά και εκτός Κύπρου, ότι ο λαός επικυρώνει την προσπάθεια για ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, κάτι που κατά την ηγεσία του κόμματος θα φέρει την έξοδο από την οικονομική στενωπό, μέσα από την υλοποίηση των δεσμεύσεων που ανελήφθησαν έναντι των διεθνών δανειστών μας. Σε καμιά περίπτωση ο ΔΗΣΥ δεν επιθυμεί η αναμέτρηση του Μαΐου να ερμηνευτεί ως ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, γιατί επικοινωνιακά κάτι τέτοιο θα παγιδεύσει το κόμμα στην αντιμνημονιακή ρητορική. «Είναι μία ευκαιρία για τον κυρίαρχο λαό, τους πολίτες, να στείλουν το μήνυμα στο εσωτερικό αλλά και στην Ευρώπη ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Το Σάββατο ο ΔΗΣΥ συμπληρώνει την εξάδα του ψηφοδελτίου με την ανακοίνωση του κατ επιλογήν υποψηφίου που θα υποδείξει ο πρόεδρος της παράταξης, Αβέρωφ Νεοφύτου. Το ΑΚΕΛ κατέρχεται στη μάχη με στελέχη της πρώτης γραμμής, με τον γ.γ. του κόμματος να θέτει ως στοίχημα τη διατήρηση των δύο εδρών στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. ότι επικροτούν την αξιοπιστία και ότι επιβραβεύουν τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα», δήλωσε στην «Κ» ο πρόεδρος του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου. «Το δίλημμα σ αυτές τις εκλογές δεν είναι η ενίσχυση των κομμάτων αλλά κατά πόσον είμαστε αποφασισμένοι ως λαός να προχωρήσουμε προς τα εμπρός ή να βυθιστούμε στον γκρεμό» σημείωσε χαρακτηριστικά. Στον Δημοκρατικό Συναγερμό οι διαδικασίες για τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου έχουν ολοκληρωθεί κατά τα 5/6 και μοναδική εκκρεμότητα απομένει ο κατ επιλογήν υποψήφιος που θα ορίσει ο πρόεδρος της παράταξης. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν έχει καταλήξει στο όνομα της προσωπικότητας που θα ενισχύσει το ψηφοδέλτιο, αφού ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης έφερε ανατροπή στους σχεδιασμούς. Ο κατ επιλογήν υποψήφιος θα παρουσιαστεί το ερχόμενο Σάββατο 22 Μαρτίου κατά τη διάρκεια της συνόδου του Ανωτάτου Συμβουλίου, το οποίο και θα επικυρώσει το ψηφοδέλτιο. Στην ΑΚΕΛική όχθη τα πράγματα πήραν από την Παρασκευή τον δρόμο τους, μετά την επικύρωση του ψηφοδελτίου από την Κεντρική Επιτροπή, με την οποία ολοκληρώθηκε ο εσωκομματικός διάλογος για την εξάδα με την οποία θα δοθεί η μάχη των ευρωεκλογών, η πρώτη μετά τις αλλαγές στην ηγετική πυραμίδα του ΑΚΕΛ. Το γεγονός αυτό καθιστά την εκλογική αναμέτρηση ως βαρόμετρο για το πρώην κυβερνών κόμμα, το οποίο θέλει διακαώς να βγει ενισχυμένο, με ζητούμενο τη διατήρηση των δύο εδρών που έχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής κυριάρχησε η θέση ότι υπό τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν για το κόμμα της αντιπολίτευσης, η μάχη θα πρέπει να δοθεί με στελέχη της πρώτης γραμμής, όπως είναι ο επί σειρά ετών βουλευτής Σταύρος Ευαγόρου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου, ο Νεοκλής Συλικιώτης, πρώην υπουργός και μέλος της Γραμματείας του κόμματος, και ο νυν ευρωβουλευτής, Τάκης Χατζηγεωργίου. Το ψηφοδέλτιο συμπληρώνουν η Βέρα Πολυκάρπου, στέλεχος του κόμματος, Πολιτικός ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Σύμβουλος στην Ομάδα Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με εμπειρία στα ευρωπαϊκά θέματα, ο οικονομολόγος Χάρης Πολυκάρπου, της νέας γενιάς των στελεχών του κόμματος με επίσης εμπειρία στα ευρωπαϊκά δρώμενα και ο λέκτορας ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, δρ Παναγιώτης Σταυρινίδης, η εξωκομματική παρουσία στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις. Η εκλογή των έξι υποψηφίων, τους οποίους παρουσίασε χθες ο γ.γ. του κόμματος, Άντρος Κυπριανού, έγινε με μυστική ψηφοφορία, αφού προηγήθηκε εισήγηση του Πολιτικού Γραφείου, το οποίο ιεράρχησε τις προτεραιότητες του κόμματος, χωρίς ωστόσο να προτείνει ονόματα. Η εισήγηση του ΠΓ κινήθηκε στη λογική της αντιπροσώπευσης με στελέχη του κόμματος, την παρουσία γυναίκας υποψηφίου και νέων ανθρώπων. Στον προβληματισμό που αναπτύχθηκε για τη συμμετοχή Τουρκοκύπριου στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ αναφέρθηκαν τα θετικά αλλά και τα αρνητικά ενός εγχειρήματος, με τις πολιτικές επιφυλάξεις να είναι περισσότερες, λόγω του γεγονότος ότι τα τ/κ κόμματα με τα οποία το ΑΚΕΛ διατηρεί δεσμούς αποφάσισαν να μποϊκοτάρουν τις εκλογές. Ο κ. Κυπριανού επανέλαβε ότι το ΑΚΕΛ ρίχνεται στη μάχη των ευρωεκλογών με ζητούμενο την ενίσχυση της εκλογικής του δύναμης ώστε να διατηρήσει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, με ισχυρό λόγο στα κορυφαία ζητήματα που απασχολούν τον τόπο, το Κυπριακό και την οικονομία. Το ΑΚΕΛ θα εστιάσει την εκστρατεία του καταγγέλλοντας την πολιτική της λιτότητας, προτάσσοντας την ανάγκη για ανθρωποκεντρική κατεύθυνση του κράτους πρόνοιας. Κλείνει ο κατάλογος στις 2 Απριλίου Στις 2 Απριλίου εκπνέει η προθεσμία για εγγραφή στον εκλογικό κατάλογο, υπενθυμίζει η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι πολίτες της Δημοκρατίας ηλικίας 18 χρονών και άνω, που έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Κύπρο και οι πολίτες άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι επιθυμούν να ψηφίσουν για την ανάδειξη των Κυπρίων Ευρωβουλευτών. Για σκοπούς των Ευρωεκλογών δικαίωμα εγγραφής στον εκλογικό κατάλογο έχουν και οι νέοι που θα συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους μέχρι και την 25η Μαΐου 2014, ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Η αίτηση στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να υποβληθεί προηγουμένως και οπωσδήποτε το αργότερο μέχρι τις 2 Απριλίου. Μετά τις 2 Απριλίου καμία νέα εγγραφή ή και αλλαγή δεν μπορεί να γίνει στον εκλογικό κατάλογο. Έντυπα αιτήσεων μπορούν να εξασφαλιστούν από τα κατά τόπους Γραφεία των Επαρχιακών Διοικήσεων και των Κέντρων Εξυπηρέτησης του Πολίτη, από την Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών και την ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών

14 14-POLITIKI_Master_cy 14/03/14 22:01 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κυριακή 16 Mαρτίου 2014 Στο τουρκικό άρμα με νερό και ρεύμα τα Κατεχόμενα Οι σχεδιασμοί της Άγκυρας για τη μετατροπή της κατεχόμενης Κύπρου σε κόμβο ανάμεσα στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ανατολία. Του ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΛΓΙΑ Με μία συμφωνία η οποία υπογράφηκε πρόσφατα ανάμεσα στην τ/κ πλευρά και την τουρκική κυβέρνηση, η Άγκυρα εντατικοποιεί την προσπάθεια για τη μεταφορά ηλεκτρικού ρεύματος στην Κύπρο. Δημοσιογραφικές πηγές από την Άγκυρα, οι οποίες παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνουν <<<<<< Αντιδράσεις προκαλεί η ιδιωτικοποίηση της «Αρχής Ηλεκτροδότησης». στην «Κ» ότι η προαναφερόμενη συμφωνία φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία την παρούσα περίοδο. «Δημιουργώντας αγωγούς νερού και ηλεκτρικής ενέργειας οι οποίοι θα ενώνουν την Κύπρο με την Ανατολία, η Τουρκία στοχεύει στη σύσφιξη των σχέσεών της με την τ/κ πλευρά. Παράλληλα, στοχεύει στην ανάδειξη του βόρειου κομματιού της νήσου ως ένα σημαντικό κέντρο για τη μεταφορά και την παροχέτευση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας σε ολόκληρη την περιοχή», τονίζει χαρακτηριστικά η πηγή μας. Η συνθήκη, η οποία προβλέπει την ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού τομέα της τ/κ πλευράς και τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Ανατολία στα Κατεχόμενα υπογράφηκε στα τέλη του Φεβρουαρίου στην Άγκυρα. Αρχικά στα Κατεχόμενα η «κυβέρνηση συνεργασίας» του Οζκάν Γιοργκαντζίογλου επέλεξε να διαψεύσει την είδηση της συμφωνίας. Η «κυβέρνηση» προβληματιζόταν για τις αντιδράσεις που θα πυροδοτήσει εντός της τ/κ κοινότητας η ιδιωτικοποίηση της λεγόμενης «Αρχής Ηλεκτροδότησης». Ωστόσο, το κείμενο της συμφωνίας εμφανίστηκε στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες της τ/κ κοινότητας τις προηγούμενες ημέρες γεγονός που εξανάγκασε την τ/κ «κυβέρνηση» να αναθεωρήσει τη στάση της. Υποβαθμίζοντας τη σημασία της συμφωνίας, οι εκπρόσωποι της «κυβέρνησης» έκαναν λόγο για μία «τυπική συμφωνία», η οποία είχε επιτευχθεί πριν από πολύ καιρό. Εκτός από τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Ανατολία στα Κατεχόμενα με έναν νέο υποθαλάσσιο αγωγό, η νέα συμφωνία προβλέπει την άμεση «ιδιωτικοποίηση» της «Αρχής Ηλεκτροδότησης». Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της «κυβέρνησης» Γιοργκαντζίογλου δεν βρίσκει σύμφωνες μεγάλες μερίδες της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Τα τουρκοκυπριακά συνδικάτα τονίζουν ότι η νέα συμφωνία ανοίγει τον δρόμο για τη μεταβίβαση των τελευταίων περιουσιακών στοιχείων της τ/κ κοινότητας σε τουρκικές ιδιωτικές εταιρίες. Τουρκοκύπριοι συνδικαλιστές αναφέρουν ότι, λίγες εβδομάδες πριν από τις δημοτικές εκλογές στην Τουρκία, εταιρείες όπως η AKSA έρχονται να εξασφαλίσουν σημαντικά κέρδη στα Κατεχόμενα εις βάρος των Τουρκοκυπρίων. Η εν λόγω εταιρεία διατηρεί ήδη μία μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στα Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκεται στα Κατεχόμενα η τοποθέτηση αγωγών για τη μεταφορά νερού από Τουρκία, έργο το οποίο εντάσσεται στους σχεδιασμούς της Άγκυρας για απόλυτη εξάρτηση του κατεχόμενου τμήματος από την ίδια. Κατεχόμενα και φέρει μεγάλη ευθύνη για την ιστορική περιβαλλοντολογική καταστροφή η οποία σημειώθηκε την προηγούμενη περίοδο στην Αμμόχωστο. Ενισχύεται η τ/κ Δεξιά Η νέα συμφωνία με την Άγκυρα έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση το «κυβερνών» Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (ΡΤΚ). Η ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος της τ/κ Αριστεράς αδυνατεί να επεξηγήσει στην τ/κ κοινότητα τους λόγους που οδήγησαν την «κυβέρνηση συνεργασίας» σε τυφλή υπακοή στις εντολές της Άγκυρας. Την ίδια στιγμή, η θέση του ΡΤΚ στο τουρκοκυπριακό πολιτικό σκηνικό έχει δεχθεί ένα νέο πλήγμα εξαιτίας της συσπείρωσης των δυνάμεων της τ/κ Δεξιάς. Την προηγούμενη εβδομάδα, το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ) και το «συγκυβερνών» Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΚ) ανακοίνωσαν τη συμφωνία για συνεργασία στις επικείμενες «δημοτικές εκλογές». Η νέα συμφωνία επιτεύχθηκε παρά την απειλή του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (ΡΤΚ) ότι είναι έτοιμο να διαλύσει την «κυβέρνηση» σε περίπτωση που το ΔΚ του Σερντάρ Ντενκτάς έρθει σε συμφωνία με το ΚΕΕ. Η συμφωνία των δύο κομμάτων της τ/κ Δεξιάς, η οποία υλοποιήθηκε παρά τη σφοδρή αντίσταση του ΡΤΚ, βασίζεται στην εξής αρχή: Στις επικείμενες «εκλογές» η τ/κ Δεξιά θα εκπροσωπηθεί στη Λευκωσία και στη Μόρφου από το ΚΕΕ, ενώ οι υποψήφιοι του ΔΚ θα εκπροσωπήσουν το μεγάλο μέτωπο της Δεξιάς στην Κερύνεια και στην Αμμόχωστο. Αντιμέτωπη με το ενιαίο μέτωπο της τ/κ Δεξιάς ύστερα από πολλές δεκαετίες, η ηγεσία του ΡΤΚ είναι πλέον υποχρεωμένη να προχωρήσει στη σύσφιξη των διερρηγμένων δεσμών του κόμματος με την κοινωνία και να επιχειρήσει να κρατηθεί στην εξουσία. Πηγές της «Κ», οι οποίες παρακολουθούν τις εξελίξεις στην κεντρική επιτροπή του ΡΤΚ, αναφέρουν ότι το «κυβερνών» κόμμα είναι αποφασισμένο να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να κρατηθεί στην εξουσία. Γι αυτό τον λόγο το ΡΤΚ έχει ξεκινήσει τις παρασκηνιακές επαφές με το τ/κ κίνημα των σοσιαλδημοκρατών. Τις επόμενες ημέρες αναμένεται ότι το ΡΤΚ θα επιχειρήσει να έρθει σε συνεννόηση με το ΚΕΕ για τη δημιουργία μιας νέας «κυβέρνησης συνεργασίας». ΑSSOCIATED PRESS ΑΠΟΨΗ / Του ΑΝΤΗ ΡΟΔΙΤΗ Η «αντιμακαριακή» λογοτεχνία της Κύπρου Κ αταλαβαίνω τους δισταγμούς του κ. Θάνου Βερέμη (άρθρο «Ένας ιστορικός γρίφος που περιμένει λύση» στην «Κ» της 9ης Μαρτίου 2014), όπως και πολλών άλλων Ελλήνων, να αποδώσουν εγκυρότητα στα γραφόμενα του Υπουργού Άμυνας της Ελλάδος το 1964, Πέτρου Γαρουφαλιά («Ελλάς και Κύπρος», Μπεργάδης, 1982). Τέτοιες αμφιβολίες είχα κι εγώ όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο του. Απέφυγα, μάλιστα, όταν έγραφα το βιβλίο μου «Δέκα χιλιάδες μέλισσες», Αρμός 2010, να αναφερθώ στην πολύ ελκυστική (για έναν «αντιμακαριακό») μαρτυρία του ότι ο Μακάριος για να δεχτεί την Ένωση ήθελε ως αντάλλαγμα να γίνει αντιβασιλεύς της Ελλάδος! Φαντασθείτε, όμως, την έκπληξή μου όταν άκουσα από τον Λουκή Καρανίκκη, τον άνθρωπο στον οποίο ανέθεσε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης να παρακολουθεί και να ηχογραφεί τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις εξωτερικού το 1964, να λέει (χωρίς να τον ερωτήσω επ αυτού) ότι άκουσε με τα αφτιά του τον Γαρουφαλιά να αναφέρει, τον Αύγουστο του 1964, στον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου ότι ο Μακάριος ζήτησε την αντιβασιλεία, προκειμένου να αποδεχτεί την Ένωση. Βλέπετε, μέσα στα «θύματα» της παρακολούθησης τότε ήταν και η Ελληνική Πρεσβεία στη Λευκωσία, ως να ήταν πρεσβεία εχθρικού κράτους! Περαιτέρω, θα ήθελα να σημειώσω ότι τα γεγονότα που αφορούν στην πιθανότητα πραγματοποίησης της Ενώσεως Κύπρου-Ελλάδος, άνευ παραχωρήσεων στην Τουρκία, το 1964, δεν αποτελούν κανένα «γρίφο» για όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται να τα γνωρίσει. Υπάρχουν περισσότερα από δύο έγγραφα (στα οποία αναφέρεται και ο κ. Βερέμης, τα οποία δημοσιεύονται στο βιβλίο «Κουράγιο Πηνελόπη», Αρμός 2013), που επιβεβαιώνουν την απόφαση των Αμερικανών να διευκολύνουν την εφαρμογή τής άνευ όρων Ενώσεως, τον Αύγουστο Τη δε αμερικανική απόφαση επιβεβαιώνει κι ένα βρετανικό έγγραφο (επίσης δημοσιευμένο στην αρχική του μορφή και μεταφρασμένο στα ελληνικά), ημερομηνίας 25 Αυγούστου 1964, το DEFE 11/456, FO 10368, το οποίο εκφράζει τη βεβαιότητα ότι με τέτοιες αποφάσεις η Τουρκία στο τέλος δεν θα πάρει τίποτε! Το βασικό ερώτημα που θέτει ο κ. Βερέμης («γιατί υποχώρησε στη μέση της προσπάθειας ο Γεώργιος Παπανδρέου»), και στοιχειοθετεί τον υποτιθέμενο «γρίφο», απαντάται πολύ εύκολα: Ο Παπανδρέου μόνο με «πραξικοπηματική» ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου μπορούσε να κηρύξει την Ένωση, επειδή ελέγχοντας όλα τα ΜΜΕ της εποχής ο Μακάριος είχε πείσει τον κυπριακό λαό να εχθρεύεται τη Μεραρχία, την Ελλάδα και την Ένωση ως προκάλυμμα διχοτόμησης. Αλλά ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν ήταν ούτε «πραξικοπηματίας» ούτε πραξικοπηματίας. Αν μπορούσε να είχε κάνει τέτοια κίνηση τότε, πολύ πιθανόν να έσωζε και την Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 και την Κύπρο από το πραξικόπημα του 1974 και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε. Κι ίσως σήμερα για όλους μας να ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα με την ελληνική ΑΟΖ να είναι η μεγαλύτερη της Μεσογείου και την Τουρκία σε καμία θέση να απειλεί τους πάντες και τα πάντα. Όσον αφορά την αναφορά τού κ. Βερέμη σε μένα με τον χαρακτηρισμό «αντιμακαριακός Κύπριος λογοτέχνης», θα ήταν χρήσιμο, πιστεύω, να πληροφορηθούν όσοι από τους αναγνώστες σας δεν το ξέρουν ότι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ελληνική λογοτεχνία της Κύπρου (Κώστας Μόντης, Παντελής Μηχανικός κ.ά.) είναι ελληνοκεντρικό και αναπόφευκτα «αντιμακαριακό». Μαζικές μετακινήσεις αστυνομικών από αύριο Σε εξέλιξη το σχέδιο αναδιάρθρωσης προσωπικού και καλύτερης αξιοποίησής του Στόχος του υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως είναι η καλύτερη αξιοποίηση των αστυνομικών στην πρώτη γραμμή της υπηρεσίας και ο τερματισμός της αδικαιολόγητης απασχόλησης σε γραφειακά καθήκοντα. ΚΥΠΕ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ Ολοκληρώνεται τη Δευτέρα η διαδικασία της αναδιάρθρωσης του Αστυνομικού Σώματος, που εξαγγέλθηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Ιωνά Νικολάου. Συνολικά, σε πρώτη φάση πάνω από 120 αστυνομικοί θα μετακινηθούν και θα αλλάξουν πόστα. Με αυτόν τον τρόπο <<<<<<< Πάνω από 120 αστυνομικοί θα αλλάξουν πόστο, λιγοστεύουν τα αστυνομικά Τμήματα και οι Διευθύνσεις. επιτυγχάνονται οι εξοικονομήσεις προσωπικού που αγγίζουν μέχρι και το 40% της Δύναμης. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στο Σώμα 670 κενές θέσεις και άλλες 60 στην Πυροσβεστική, που αφορούν αστυνομικής φύσεως καθήκοντα. Οι θέσεις αυτές θα πληρωθούν από αστυνομικούς, οι οποίοι Περισσότεροι από 120 αστυνομικοί θα πάρουν φύλλο πορείας για νέα καθήκοντα. Η ηγεσία της Αστυνομίας δηλώνει πανέτοιμη για την αναδιάρθρωση του προσωπικού για τη βελτίωση της απόδοσής του. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ δεν βρίσκονται στην άμεση αστυνομική δράση αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που υπάρχουν είναι δύσκολη η πρόσληψη αστυνομικών. Ως εκ τούτου ο σχεδιασμός που γίνεται είναι να αντικατασταθούν αστυνομικοί που θα έχουν επιχειρησιακή δράση με ειδικό προσωπικό, το οποίο που θα προέλθει από τη δημόσια υπηρεσία στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης. Στόχος είναι η εξοικονόμηση προσωπικού με σκοπό να δοθεί έμφαση στην πρώτη γραμμή. Δηλαδή, να ενισχυθεί ο αριθμός των αστυνομικών που ασκούν καθαρά αστυνομικά καθήκοντα και όχι γραφειακά. Οι αστυνομικοί που θα εγκαταλείψουν τα γραφεία και θα αναλάβουν καθαρά αστυνομικά καθήκοντα θα δουλέψουν με το σύστημα βάρδιας, άρα θα πληρώνονται. Την περασμένη Παρασκευή έγιναν μεταθέσεις στελεχών ώστε να είναι όλα έτοιμα αύριο. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό που έχει γίνει, μέχρι αύριο Δευτέρα θα γίνουν οι συντμήσεις τμημάτων με σκοπό το προσωπικό να στελεχώσει καίρια σημασίας πόστα στα εξής Τμήματα: Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων, Ουλαμού Πρόληψης Εγκλημάτων, Μηχανοκίνητη Μονάδα Άμεσης Δράσης και Κέντρο Ελέγχου Μηνυμάτων. Εξάλλου, η αξιοποίηση αστυνομικών σε πεζές περιπολίες εντάσσεται στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης Αστυνομικών Τμημάτων. Στόχος των περιπολιών είναι η ενίσχυση των Τμημάτων που απασχολούνται κυρίως με την πάταξη και την πρόληψη του εγκλήματος. Μέχρι στιγμής, μεγάλος αριθμός αστυνομικών απασχολείτο στα Τμήματα Αρχείου του Αρχηγείου, αλλά και άλλων Αστυνομικών Σταθμών. Μέσω της αναδιάρθρωσης αυτό θα αλλάξει, αφού στα αρχεία θα απασχολούνται μόλις δύο ειδικοί αστυφύλακες μαζί με αριθμό αξιωματικών. Αστυνομικές πηγές ανέφεραν ότι στο Τμήμα Τροχαίας θα υπάρξει μείωση του προσωπικού με αυτόνομη λειτουργία του Αρχείου. Στα Τμήματα Διοίκησης Προσωπικού, των Τμημάτων Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων και Μελετών θα υπάρξει ενιαίο Αρχείο και θα μετονομαστεί σε Γραφείο Ανθρώπινου Δυναμικού Αρχηγείου Αστυνομίας. Ταυτόχρονα, οι έξι αστυνομικές διευθύνσεις θα συμπτυχθούν ώστε τα γραφεία προσωπικού, τα αρχεία, οι διευθύνσεις των λογιστηρίων, τα γραφεία πυροβόλων όπλων, οι αποθήκες και το μηχανουργείο να ενταχθούν σε ένα Τμήμα. Ως εκ τούτου θα δημιουργηθεί ένα αρχείο για όλες τις πιο πάνω υπηρεσίες. Με αφορμή αυτό το γεγονός γίνονται διάφορα σχέδια ώστε η αναδιάρθρωση να βρει πανέτοιμες όλες τις διευθύνσεις, προκειμένου να μην υπάρξουν προβλήματα στην εφαρμογή του πλάνου. «Το θέμα της αναδιάρθρωσης απασχόλησε εδώ και πολλούς μήνες την Αστυνομία, ανώτερα στελέχη της οποίας συμμετείχαν και σε συσκέψεις όπου αντηλλάγησαν απόψεις επί των θεμάτων αυτών. Αυτή τη στιγμή, το θέμα της αναδιάρθρωσης της Αστυνομικής Δύναμης φθάνει σε πορεία υλοποίησης», δήλωσε στην «Κ» ο εκπρόσωπος Τύπου του αρχηγείου Αστυνομίας Ανδρέας Αγγελίδης.

15 15 - EPIKAIROTHTA_Master_cy 14/03/14 19:06 Page 15 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΚΟΙΝΩΝΙΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 15 Ο Eλληνας που έμαθε στους Κινέζους να τρώνε σουβλάκι Ο Γιάννης Γεωργούλης ιδιοκτήτης του πρώτου sοuvlaki bar στo Πεκίνο μίλησε στην «Κ» για την επιχείρησή του Του ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Πώς δύο Έλληνες, φίλοι και συμφοιτητές, ο Γιάννης Γεωργούλης και η Δανάη Μακρή, αποφάσισαν να ανοίξουν στην αχανή μεγαλούπολη του Πεκίνο των 12 εκατομμυρίων ένα σουβλατζίδικο; Το 2012, ο Γιάννης, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χίο, με σπουδές στον τομέα του μάρκετινγκ και της επικοινωνίας και η σημερινή συνέταιρός του Δανάη από την Αθήνα, βρέθηκαν για διακοπές στην Κίνα, <<<<<<< Το εθνικό φαγητό των Ελλήνων αρέσει στους Κινέζους αλλά ταυτόχρονα είναι κάτι εξωτικό για την κουλτούρα τους. αφότου είχαν ολοκληρώσει ένα σκληρό χρόνο εκμάθησης της κινεζικής γλώσσας. Εκείνες τις ημέρες χαλάρωσης και ξεκούρασης γεννήθηκε και η ιδέα της δημιουργίας του «Santorini Souvlaki Bar» ενός κλασικού ελληνικού σουβλατζίδικου στο Πεκίνο. «Κατά τη διάρκεια των διακοπών μας στην Κίνα διαπιστώσουμε πόσο πολύ μας έλειπε το σουβλάκι και ταυτόχρονα πως δεν υπήρχε ένα τέτοιο μαγαζί σε αυτή τη μεγαλούπολη», αναφέρει ο Γιάννης στην «Κ». Κάπως έτσι, λοιπόν, όπως αφηγήθηκε ο Γιάννης, πάρθηκε η απόφαση για αυτό το φιλόδοξο επιχειρηματικό βήμα στην Κίνα. Η απόφαση αυτή δεν είχε να κάνει ούτε με το γεγονός της κρίσης στην Ελλάδα ούτε με την ανεργία, αφού τόσο ο Γιάννης όσο και η Δανάη διατηρούσαν τις δικές τους δουλειές στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο. «Δεν θα έλεγα ότι μας οδήγησε η κρίση», εξηγεί ο Γιάννης, «στο να κάνουμε αυτό το εγχείρημα αλλά η αγάπη μας για τον κινεζικό πολιτισμό και η επιθυμία μας για κάτι καινούργιο. Ταυτόχρονα, όμως, η κρίση σίγουρα είναι ένας ενθαρρυντικός παράγοντας για να μεταναστεύσει κάποιος». Η ιδέα οργάνωσης της επιχείρησης άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά σταδιακά με τα πρώτα χρήματα να προέρχονται από προσωπικά κεφάλαια του Γιάννη και της Δανάης. «Θεωρητικά τα χρήματα που ξοδεύτηκαν στο Πεκίνο για το άνοιγμα του μαγαζιού θα αρκούσαν για το ίδιο εγχείρημα και στην Αθήνα με κάποιες βέβαια διαφοροποιήσεις, αφού οι πρώτες ύλες στην Κίνα είναι ακριβότερες», εξηγεί ο Γιάννης ο οποίος μας αναφέρει ότι το κόστος ζωής στο Πεκίνο έχει διακυμάνσεις, ενώ όσο αφορά στον τομέα του real estate η κινεζική πρωτεύουσα είναι μία από τις ακριβότερες πόλεις της του κόσμου. «Η αξία των ακινήτων Σε κάποιους αρέσει σε άλλους όχι Τα τελευταία χρόνια η μεσογειακή κουζίνα γίνεται παγκοσμία τάση με ιδιαίτερη στροφή στην ελληνική διατροφή. Η μόδα αυτή σταδιακά έφτασε και στην Κίνα επηρεάζοντας την καθημερινή διατροφή των Κινέζων οι οποίοι ψάχνοντας πιο υγιεινούς τρόπους διατροφής ανακάλυψαν τη μεσογειακή και κατ επέκταση την ελληνική κουζίνα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπως το εξήγησε και ο Γιάννης, η άφιξη ενός σουβλατζίδικου στο Πεκίνο σίγουρα θα ξένιζε από τη μία αλλά από την άλλη θα ήταν μία δελεαστική διατροφική πρόταση. «Το σουβλάκι από τη μία αρέσει στους Κινέζους αλλά ταυτόχρονα είναι κάτι εξωτικό για την κουλτούρα τους. Υπάρχουν ορισμένοι που ενθουσιάζονται και φυσικά κάποιοι που δεν τους αρέσει. Οι περισσότεροι θέλουν χρόνο για να συνηθίσουν τη γεύση και με τον καιρό τους αρέσει περισσότερο». Ο Γιάννης πιστεύει ότι η ιδιαίτερη εκτίμηση των Κινέζων για την Ελλάδα τους κάνει πιο δεκτικούς σε διάφορους τομείς όπως είναι και το φαγητό και έτσι το αποδέχονται. Ο ιδιοκτήτης του «Santorini Souvlaki Bar» Γιάννης Γεωργούλης μαζί με Κινέζους πελάτες στο μαγαζί του. τόσο για ενοικίαση όσο και για αγορά είναι στο Θεό», λέει χαρακτηριστικά ο Γιάννης. Γιαούρτι-πίτα σπιτικά Αναμφίβολα μία από τις δυσκολίες της συγκεκριμένης επιχείρησης θα ήταν η εξασφάλιση των υλικών τα οποία δύσκολα εντοπίζονται στην Κίνα. «Τα υλικά προέρχονται από πολλούς διαφορετικούς προμηθευτές» μας πληροφορεί ο Γιάννης. «Το κρέας είναι φυσικά κινέζικο, το γιαούρτι και την πίτα, σήμερα, τα φτιάχνουμε μόνοι μας, αφού έχουμε περάσει από διάφορα στάδια όπως να προμηθευόμαστε ελληνικό ή αραβικό γιαούρτι. Τυρί φέτα και κρασιά προμηθευόμαστε από Ελλάδα, ενώ παρμεζάνα από Ιταλία και η λίστα των προμηθειών δεν τελειώνει ποτέ». Δύο χρόνια Λόγω της σπανιότητας του ελληνικού φαγητού στο Πεκίνο, πολλές φορές οι πελάτες ταξιδεύουν μία ή και περισσότερες ώρες για επισκεφτούν το μαγαζί. περίπου μετά η επιχείρηση των δύο Ελλήνων πάει όλο και καλύτερα. «Αισθανόμαστε όλο και πιο χαρούμενοι όταν πολλοί Κινέζοι, Έλληνες ή και άλλοι λαοί προτιμούν να φάνε μεσημεριανό ή βραδινό γεύμα στο «Santorini Souvlaki Bar» λέει με περηφάνια ο Γιάννης ο οποίος μας είπε ότι λόγω της σπανιότητας του ελληνικού φαγητού στο Πεκίνο, πολλές φορές ταξιδεύουν μία ή και περισσότερες ώρες για επισκεφτούν το μαγαζί. Το κόστος για μία πίτα με χοιρινό στο «Santorini Souvlaki Bar» είναι 22 rmb που ουσιαστικά είναι 2,5 ευρώ όσο περίπου κοστίζει και στην Ελλάδα. Το κόστος της μερίδας διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος και το είδος του φαγητού. «Σε γενικές γραμμές οι τιμές μας είναι αποδεκτές» παραδέχεται ο Γιάννης ο οποίος μας πληροφορεί ότι ο κόσμος στο ίντερνετ, σε κινεζικές ιστοσελίδες αλλά και σε sites παγκόσμιας εμβέλειας, όπως το Tripadvisor, περιγράφουν ότι το «Santorini Souvlaki Bar» προσφέρει ένα πολύ καλό και νόστιμο φαγητό σε μία πολύ φιλική τιμή.

16 16-GNOMES ELLADA_Master_cy 14/03/14 23:01 Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Kυριακή 16 Μαρτίου 2014 Τρεις επέτειοι Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ Εμείς οι Ελληνες δεν γνωρίζουμε σε βάθος την Ιστορία μας, παρά την υπερηφάνεια που νιώθουμε γι αυτήν. Ενα μεγάλο κομμάτι των συμπολιτών μας την έχει μάθει, κυρίως τη σύγχρονη Ιστορία, μέσα από ένα πολύ συγκεκριμένο πρίσμα, που παρουσιάζει την Ελλάδα πάντοτε κυνηγημένη και τους Ελληνες μονίμως αλάθητους. Αυτό το θεμελιώδες έλλειμμα ιστορικής γνώσης δικαιολογεί πολλά, μα πάρα πολλά, από τα ιδεολογήματα, τα στερεότυπα και τις θεωρίες συνωμοσίας που καταδυναστεύουν τον δημόσιο διάλογο και σκοτώνουν την κοινή λογική. Φέτος έχουμε τις επετείους τριών εντελώς διαφορετικών ιστορικών γεγονότων, τα οποία χρήζουν μεγάλης ακόμη έρευνας και ψύχραιμης συζήτησης. Εχουμε τα 70 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 1944, τα 50 χρόνια από το σχέδιο Ατσεσον για την επίλυση του Κυπριακού και τα 40 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατάρρευση της δικτατορίας. Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Η γενιά μου μεγάλωσε με τον μύθο της Αριστεράς για το τι ακριβώς συνέβη τον Δεκέμβρη του Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, οι Βρετανοί επενέβησαν στην Ελλάδα για να επιβάλουν τη βασιλεία και την εξουσία ενός χρεοκοπημένου πολιτικού καθεστώτος στρεφόμενοι εναντίον της Αριστεράς, η οποία «αυτοκτόνησε» όταν δείλιασε και δεν κατέλαβε την Αθήνα. Οι ενοχές του μη αριστερού πολιτικού κόσμου για το τι ακολούθησε τον εμφύλιο, αλλά και για τη δικτατορία, μετέτρεψαν τη σχετική συζήτηση σε έναν μονόλογο. Ακόμη και σήμερα, ακούς πολιτικούς απόγονους του Κέντρου να παπαγαλίζουν τα τετριμμένα γύρω από αυτή την περίοδο. Στο αστικό πολιτικό μυαλό τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πολύ πιο καθαρά. Η Ελλάδα παρέμεινε στον δυτικό κόσμο και γνώρισε πρωτόγνωρη ανάπτυξη, επειδή η Αριστερά έχασε τη μάχη του Δεκέμβρη. Η χώρα μας θα είχε, χωρίς καμιά αμφιβολία, ακολουθήσει τον δρόμο της Βουλγαρίας ή της Γιουγκοσλαβίας στην καλύτερη περίπτωση, χάνοντας πολύτιμο ιστορικό χρόνο. Αυτή την παραδοχή μπορούσαν να την εκστομίσουν ο Λεωνίδας Κύρκος ή άλλοι «σοφοί» βετεράνοι που έζησαν τα γεγονότα της εποχής, αλλά όχι οι εκπρόσωποι και διανοούμενοι του αστικού κόσμου οι οποίοι φοβούνταν το πολιτικό κόστος. Το τι επακολούθησε, από πλευράς διώξεων εναντίον των ηττημένων καθώς και η χούντα, δεν μπορούν να «καταπιούν» τις βασικές αλήθειες. Ωριμάσαμε πλέον ως κοινωνία και μπορούμε να αντικρίσουμε την αλήθεια, χωρίς να φοβόμαστε τον μπαμπούλα της Αριστεράς που θα μας μαλώσει αν δεν συμφωνούμε με τα δικά της απόκρυφα ευαγγέλια. Η μετεμφυλιακή συμφιλίωση έχει επικρατήσει πλέον στο πολιτικό μας DNA και επιτρέπει την ψύχραιμη και αντικειμενική συζήτηση για το τι συνέβη το 1944 και τι θα είχε συμβεί στην πατρίδα μας αν το ΚΚΕ είχε επικρατήσει τότε. Το σχέδιον Ατσεσον πάλι είναι μια καλά θαμμένη περίπτωση χαμένης ευκαιρίας. Η Ελλάδα είχε μια μοναδική ευκαιρία το 1964 να ενωθεί με την Κύπρο, με αντάλλαγμα την παραχώρηση κυριαρχίας στην Τουρκία στη χερσόνησο της Καρπασίας και την προστασία της τουρκοκυπριακής μειονότητος. Το σχέδιο τορπιλίσθηκε από τη Λευκωσία και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αν κάποιος κοιτάξει πίσω θα το δει σαν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Το περιώνυμο πολιτικό κόστος επέβαλε όμως άλλες αποφάσεις και εν συνεχεία επικράτησε ο μύθος ενός ηρωικού «Οχι», έστω και αν ήταν ένα «Οχι» που εκείνη τη στιγμή απέκρουσε ένα σχέδιο που εξυπηρετούσε τα ελλαδικά εθνικά συμφέροντα. Φτάνουμε στο Πολλά έχουν γραφεί και ακουστεί για αυτή την περίοδο. Είναι πλέον σαφές πως ο Χένρι Κίσινγκερ αποφάσισε να προχωρήσει σε μια ντε φάκτο λύση του Κυπριακού, στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα μέσω των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στην Αθήνα και την Αγκυρα. Υπάρχει, όμως, μια πτυχή που δεν έχει ακόμη φωτισθεί επαρκώς και έχει να κάνει με την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλαν οι Αμερικανοί για να μην προχωρήσει ο τότε δικτάτορας Ιωαννίδης σε πόλεμο κατά της Τουρκίας. Αυτή η πτυχή και η δράση των αμερικανικών υπηρεσιών για αυτόν τον σκοπό έχουν περάσει απαρατήρητες. Ο Κίσινγκερ έβλεπε ότι το Κυπριακό «λυνόταν» στην πράξη, αλλά βασική του μέριμνα ήταν να αποτρέψει μια ελληνοτουρκική σύγκρουση που θα τίναζε το ΝΑΤΟ στον αέρα. Υποθέτω πως οι σκέψεις αυτές θα προκαλέσουν προβλέψιμες αντιδράσεις από όσους θέλουν να ακούν την Ιστορία όπως τους αρέσει... Η Ιστορία ως παρωδία Θρυμματισμό του ελληνικού πολιτικού συστήματος αρχίζουν να καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις εν όψει των ευρωεκλογών του προσεχούς Μαΐου. Οσο και εάν ηχεί δυσάρεστο πρόκειται για ενδεχόμενο εκ των πραγμάτων κατανοητό και ως εκ τούτου αναμενόμενο. Η σάρωση του οικονομικού συστήματος θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην αποσύνθεση και των κομμάτων, που διαχειρίστηκαν την εξουσία στη διάρκεια της μεταπολιτεύσεως. Το αντίθετο θα ήταν παράδοξο και αφύσικο. Εκ των πραγμάτων οδηγούμεθα σε μία κατάσταση, ανάλογη εκείνης που ανέκυψε από τις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950, όταν η κάλπη ανέδειξε έντεκα κόμματα στη Βουλή και τρεις ανεξαρτήτους. Ηδη από τον Νοέμβριο του 1949, ο Γεώργιος Βλάχος σε άρθρο του στην «Καθημερινή» προεξοφλούσε ότι η επόμενη Βουλή θα ήταν μωσαϊκό, «ένα πλήθος αρχηγών, κομμάτων, ανθρώπων που κανένα των μόνον δεν θα ημπορή να δώση κυβέρνησιν» αλλά κατέληγε με τρόπο κρυπτικό ότι «υπάρχει η λύσις». Την επομένη, η εφημερίδα «Ελευθερία» απεκάλυπτε «συνωμοσία», στην οποία μετείχε και το «καρτέλ του Τύπου» για κάθοδο του Αρχιστρατήγου Αλέξανδρου Παπάγου, επικεφαλής κόμματος, που θα εστέγαζε πολιτικούς από την άκρα Δεξιά έως την Αριστερά. Δεν είναι λίγοι αυτοί που περιφέρονται εδώ και μήνες αναζητώντας πρόσωπο που θα μπορούσε να συσπειρώσει τους πολίτες, να δημιουργήσει «ρεύμα». Κατεστημένο όμως δεν υπάρχει πλέον εν αντιθέσει με το παρελθόν. Προσωπικότητες, που να συνδέθηκαν με τις τύχες του έθνους έχουν εκλείψει από καιρό. Ως εκ τούτου αντί «νέου Του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ Παπάγου» και «Ελληνικού Συναγερμού» ανέκυψε ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και το «Ποτάμι». Για μία φορά ακόμη η ιστορία επαναλαμβάνεται ως παρωδία ή μάλλον ως θεατρική παράσταση, επαρχιωτικής εμπνεύσεως. Από το σκηνικό λείπει ασφαλώς η εμβληματική προσωπικότητα του Αμερικανού πρέσβη Τζον Πιουριφόι, που έφθασε στην Αθήνα το Οι παρεμβάσεις του, που επί δεκαετίες χαρακτηρίζονταν ως απαράδεκτες και ωμές, ήσαν, σε σύγκριση με ό,τι συμβαίνει σήμερα, τρυφερά θωπεύματα υψίστης διακριτικότητος. Ουδεμία σχέση με τις δημόσιες δηλώσεις -χαρακτηριστικής γερμανικής τραχύτητος- του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Κύριος οίδε τι ακούν κατ ιδίαν τα μέλη της κυβερνήσεως, όταν επινοούν τεχνάσματα για να παραπλανήσουν τους εκπροσώπους των δανειστών της χώρας. Η ελληνική κυβέρνηση ζει μία σχιζοειδή αντίφαση. Οι ενέργειές της καθορίζονται με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές του προσεχούς Μαΐου, ζει το άγχος της κατισχύσεως του ΣΥ- ΡΙΖΑ και απομειώσεως των ποσοστών του κυβερνητικού συνασπισμού, ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτεί συμμόρφωση της χώρας με τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών. Κάποιος συμβιβασμός θα επιτευχθεί, αναμφιβόλως. Η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και η λοιπή αντιπολίτευση θα δώσουν την δική τους ερμηνεία, με τρόπο κατηγορηματικό και άναρθρο, και η ελληνική οπερέτα θα αφήσει έκπληκτους για μία φορά ακόμη τους θεατές του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Σε σύγκριση με τα συμβαίνοντα τη σήμερον, το 1950 φαντάζει έτος πολιτικού επαγγελματισμού εντυπωσιακής ποιότητος. Στέρηση ζωής, ασύγκριτα πιο καταστροφική από την ανέχεια, είναι η αδιάκοπη, μονόδρομη ενασχόληση με τα εγκλήματα των κομματικών και τις πομπές τους. Mέρα-νύχτα, νύχτα-μέρα, «ειδήσεις»: Παζαρέματα με την τρόικα, ποσοστά ανεργίας, εξωφρενικά δισεκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δείχτες μείωσης των εισοδημάτων, δείχτες αύξησης των τιμών στα τρόφιμα μια ατέρμονη δίνη, καθημερινά, εφιαλτικών συντελεστών του αδιεξόδου. «Γίνεται εσπέρα, γίνεται πρωί, ημέρα καμία»: ίδιος ζόφος και τυραννική παραζάλη. Pημάζει τη ζωή μας η «είδηση», ζούμε το τίποτα μεταποιημένο σε εντυπώσεις. Kαι αυτουργός της μεταποίησης, η τηλεόραση. Kάποτε την κοινωνία της πληροφορίας την υπηρετούσε ο Tύπος, ο γραπτός λόγος αξίωνε εντιμότητα, γνώση, σπουδή, ήθος οι άνθρωποι είχαν κριτήρια να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα, τον υπεύθυνο λόγο από τον παραπλανητικό και δόλιο. O σχολιασμός της πληροφορίας γινόταν πρόσωπο-με-πρόσωπο, στη γνώμη ή στην άποψη ζυγιζόταν η ευφυΐα, η ευθυκρισία, η ειλικρίνεια. Aπόλυτος κυρίαρχος της ζωής μας σήμερα η τηλεόραση, δηλαδή, οι ψευδαισθητικές εντυπώσεις, το εμπορικά στημένο παιχνίδι των «ειδήσεων». Mέρα-νύχτα, νύχτα-μέρα, «ειδήσεις». Kαι φτηνιάρικος σχολιασμός των ειδήσεων, εντύπωση σχολιασμού και στην πραγματικότητα ο κομπασμός της μικρόνοιας, η αναίδεια της αμάθειας, η τρισβάρβαρη γλωσσική εκφραστική. Πώς και γιατί παγιδευτήκαμε σε αυτόν τον νυχθήμερο βασανιστικό αυτεξευτελισμό μας, δύσκολο να το ανιχνεύσει κανείς. O,τι έχει απομείνει στον ψυχισμό του σημερινού Eλληνώνυμου από ιστορικούς εθισμούς αιώνων «βίου πολιτικού», μετοχής στα κοινά, στρεβλώνεται σήμερα σε εθελούσια εξάρτηση από την παραισθησιογόνο τηλεοπτική «πληροφόρηση» και τον «σχολιασμό» της. Στα λεγόμενα «πρωινάδικα» καλούνται συνήθως οι «πρωταγωνιστές» της επικαιρότητας, να «ανακριθούν» (υποτίθεται) από την αμείλικτη, ξεψαχνιστική οξύνοια επίλεκτων δημοσιογράφων, Ο Ούλι Χένες και ο καταραμένος φόρος <<<<<< «Η φοροδιαφυγή ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και αναλαμβάνω τις συνέπειες του λάθους μου», έγραψε ο παραι τηθείς πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου. επίμοχθα προετοιμασμένων για την αναμέτρηση. Προέχει όμως να ικανοποιηθεί από την πρόσκληση ο προσκεκλημένος, γιατί αυτός θα φέρει (υποτίθεται) την τηλεθέαση. Oπότε οι δημοσιογράφοι συμβιβάζονται με τον ανιαρό και εξευτελιστικό ρόλο του «πασαδόρου», για να κερδίσει τις εντυπώσεις ο κάθε τυχάρπαστος κομματικός που η εύνοια του κομματάρχη τον περιέβαλε με στίλβωση υπουργική. Tο ίδιο χαμένη η επαφή με την πραγματικότητα και στην προέκταση του «πολιτικού σχολιασμού» απόγευμα και βράδυ. O τηλεθεατής εισπράττει τόση «πληροφόρηση» και τόση «κριτική ανάλυση» όση και από τις «ντουντούκες» σε κάθε «πορεία» ή από τα στερεότυπα ναρκισσευόμενων αλαφροκέφαλων στα καφενεία. Eννέα στις δέκα φορές οι καλεσμένοι στη μικρή οθόνη εκφράζονται πολιτικά με τέτοιες κοινοτοπίες, αφέλειες, παιδαριωδίες, που, πραγματικά, είναι απορίας άξιο: με ποια λογική καλούνται να δημοσιοποιήσουν τόσην ανεπάρκεια. Στέρηση ζωής, ασύγκριτα πιο ασφυκτική από την ανέχεια, η αδιάκοπη, μονόδρομη ενασχόληση με τις διαπιστώσεις της παρακμιακής διάλυσης κράτους και Του ΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ κοινωνίας. Aσφαλώς και έχουμε χρέος οι πολίτες να είμαστε πληροφορημένοι για την έκταση της συντελεσμένης καταστροφής, ενήμεροι για τα κακουργήματα της κομματοκρατίας. Aλλά η ζωή του καθενός μας είναι μία και μοναδική, ανεπανάληπτη. Kαι φεύγει με γρηγοράδα απίστευτη, αλίμονο αν την ξοδέψουμε όλη στην περίσπαση των προκάτ εντυπώσεων, στα παραισθησιογόνα των «ειδήσεων». Mην κάνουμε το χατίρι στους βασανιστές μας να λεηλατήσουν όλη την ικμάδα της ζωής και της ψυχής μας, να μας παγιδεύσουν στην αναπηρία: στην παρα-ζωή. Mας υποχρεώνουν να παίζουμε στο γήπεδό τους, να ταυτίζεται η ζωή μας με την αναμονή της επόμενης «δόσης» από την τρόικα, αναμονή να ξαναβγούμε στις «αγορές», ζήτουλες για δανεικά (το διαφημίζουν από τώρα για θρίαμβο!), αναμονή να μας παινέψουν οι δανειστές μας για το πόσο σφίξαμε το ζωνάρι. Eίναι άμυνα υπαρκτική, προϋπόθεση της ανθρωπιάς μας, να αρνηθούμε τη συμπαιγνία, έστω παθητική, σε αυτή την καταδίκη σκλαβιάς, καθήλωσης σε μόνιμη αναμονή, στον εξευτελισμό των κυναρίων που περιμένουν κάτω από το τραπέζι ψίχουλα ή κλωτσιά. Nα αρνηθούμε να παίζουμε στο γήπεδό τους. Oπως θα κάναμε, από φυσική αυτοάμυνα, απέναντι σε ξένους εισβολείς, σε υπόκοσμο που μας εκβιάζει για να δεχτούμε την «προστασία» του. Δεν υπάρχουν συνταγές για Η ιστορία του Ούλι Χένες είναι ένα παραμύθι για την εποχή μας, συνδέοντας τη λάμψη του πασίγνωστου και αγαπητού αθλητή και παράγοντα ποδοσφαίρου με την αλαζονεία της παράβασης αλλά και με την ελπίδα της εξιλέωσης μέσω της πτώσης και της τιμωρίας. Ο τρόπος που ο ίδιος χειρίστηκε την υπόθεση της φοροδιαφυγής του, και η αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε από τις φορολογικές και δικαστικές αρχές της χώρας του, έχουν όλα τα στοιχεία ενός προσωπικού αλλά και εθνικού ψυχογραφήματος. Εκτός Γερμανίας είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το εύρος της διασημότητας του Χένες. Αρκεί να σημειώσουμε, όπως έκαναν οι New York Times, ότι η δίκη του την περασμένη εβδομάδα κόντεψε να επισκιάσει την κρίση μεταξύ Ρωσίας - Ουκρανίας, «καθώς φέρνει σε αντιδιαστολή τη γοητεία ενός αθλητή ήρωα με την ολοένα και αυξανόμενη λαϊκή οργή για τη χρήση από τους πλούσιους και ισχυρούς κρυφών ελβετικών λογαριασμών και άλλων μεθόδων φοροδιαφυγής». Ο 62χρονος Χένες, υιός χασάπη, από τα 18 του ζει μέσα στη μεγάλη οικογένεια της Μπάγερν Μονάχου. Στα οκτώ χρόνια που έπαιζε ποδόσφαιρο συνέβαλε στην απόκτηση τριών εθνικών πρωταθλημάτων και τριών Ευρωπαϊκών Κυπέλλων, καθώς και στον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή με την εθνική ομάδα το Υστερα από σοβαρό τραυματισμό, ασχολήθηκε με τη διοίκηση της ομάδας, φτάνοντας έως την προεδρία της Μπάγερν. Δεν είναι τυχαίο ότι την Παρασκευή ο Χένες επέλεξε την επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας για να ανακοινώσει ότι δεν θα εφεσιβάλει την καταδίκη του σε τριάμισι χρόνια φυλάκισης. Μία μέρα νωρίτερα, οι δικηγόροι του Χένες είχαν πει ότι σκόπευαν να ασκήσουν έφεση. Η ανακοίνωση του προέδρου της Μπάγερν, όμως, έδειξε ότι αφού είχε χάσει την ελπίδα για επιείκεια από το δικαστήριο, ο μόνος δρόμος που του έμεινε ήταν να πληρώσει το τίμημα. Και παρουσίασε την απόφασή του ως προσωπική υπόθεση. «Αφού συζήτησα την υπόθεση με την οικογένειά μου, αποφάσισα να δεχθώ την ετυμηγορία του δικαστηρίου του Μονάχου σχετικά με τα φορολογικά μου. Παράγγειλα στους νομικούς εκπροσώπους μου να μην ασκήσουν έφεση. Αυτό συνάδει με το πώς αντιλαμβάνομαι την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια και την προσωπική υπευθυνότητα. Η φοροδιαφυγή ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου και αναλαμβάνω τις συνέπειες του λάθους μου», έγραψε. Στο ίδιο μήνυμα ανακοίνωσε την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου της ομάδας. «Με αυτόν τον τρόπο θέλω να αποτρέψω περαιτέρω ζημιά στην ομάδα. Η FC Bayern Munchen είναι το έργο της ζωής μου και πάντα θα παραμείνει έτσι. Θα συνεχίσω να συνδέομαι με αυτή τη σπουδαία ομάδα και τους ανθρώπους της με άλλους τρόπους όσο ζω». Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η γενναία απόφαση του Χένες ακολούθησε έπειτα από μια σειρά τερτιπιών, με την οποία επιχείρησε να ξεφύγει με το μικρότερο πιθανό κόστος. Τον Ιανουάριο του 2013, ύστερα από έκκληση των γερμανικών αρχών σε πολίτες που διατηρούσαν κρυφούς λογαριασμούς στην Ελβετία, ο Χένες προσήλθε αυτοβούλως και ομολόγησε ότι είχε κρυφό λογαριασμό και ότι είχε αποφύγει φόρο ύψους 3,5 εκατ. ευρώ. Στο δικαστήριο είπε ότι περίμενε συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ελβετίας που θα αμνήστευε φοροφυγάδες. Τέτοια συμφωνία δεν έγινε. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, περίπου Γερμανοί φοροφυγάδες προσήλθαν μόνοι τους, καταβάλλοντας φόρους ύψους 3,5 δισ. ευρώ. Οι γερμανικές αρχές κυνηγούν κάθε περίπτωση έως το τέλος. Αυτό στοίχισε στον Χένες: στο δικαστήριο αποκαλύφθηκε ότι η φοροδιαφυγή του ήταν ύψους 28,5 εκατ., όχι των 3,5 εκατ. Ετσι, αφού η πρώτη κίνηση εξιλέωσης (διά της ομολογίας) δεν πέτυχε, ο λαϊκός ήρωας αναγκάστηκε να αποδεχθεί την τιμωρία του χωρίς πολλά λόγια. Η υπόθεση είναι η πιο εντυπωσιακή αλλά όχι μοναδική όσον αφορά τη δίωξη επωνύμων και ανωνύμων. Υπογραμμίζει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί τη φοροδιαφυγή, με τη χρήση νόμων (αμνήστευσης αλλά και δίωξης), με εξονυχιστικές έρευνες και με παραδειγματισμό. Η τύχη της «Λίστας Λαγκάρντ» και του καταλόγου μεγάλων φοροφυγάδων, ο οποίος «χάθηκε» στη γραφειοκρατία (σχετικό ρεπορτάζ στη σελ. 6) είναι ενδεικτική της δυσλειτουργίας του δικού μας συστήματος. Αλλά ίσως η πιο σημαντική διαφορά είναι ότι στη Γερμανία υπάρχει η αντίληψη ότι αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις πράξεις μας κάνουμε το πρώτο βήμα για την αποδοχή της κοινωνίας. ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ Aκαταμάχητη η δυναμική των συνειδητοποιήσεων <<<<<< Kαταρρέει η απάτη αν συνειδητά την εντοπίσουμε. Tου ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΑSSOCIATED PRESS το τι «πρέπει» να κάνουμε, οι πρακτικές θα γεννηθούν όταν νιώσουμε την παγίδευση στην αναπηρία. Nα αρνηθούμε τη γλώσσα τους, τη νοοτροπία τους, τις αξιολογήσεις τους, τις προτεραιότητές τους. Aυτοί λογαριάζουν μεγέθη, εμείς ποιότητες. Aυτοί εισόδημα, εμείς κατά κεφαλήν καλλιέργεια. Ξέρουν μόνο τη χρήση, εμάς μας συνεπαίρνει η σχέση. Διεκδικούν το βόλεμα, θέλουμε την άμιλλα στη αριστεία. Aυτοί μετράνε την πολιτική επιτυχία με τους δείκτες κατανάλωσης, εμείς με το επίπεδο του κοινωνικού κράτους. Θέλουν να κερδίζουν τις εντυπώσεις, θέλουμε τον ρεαλισμό της έντιμης πληροφόρησης. Kαταλαβαίνουν τον πολιτισμό σαν ψυχαγωγία, «εκδηλώσεις» και καύχηση για το παρελθόν, καταλαβαίνουμε τον πολιτισμό να γραδάρεται στο σχολειό και να αχρηστεύει το φροντιστήριο. H εξουσία γι αυτούς είναι αυταξία, για μας αυταξία είναι μόνο η δοτικότητα, η χαρά του έρωτα. Δύο κόσμοι ασύμβατοι, ασύμπτωτοι, ασυμβίβαστοι. Oποιος καταλαβαίνει την αντίθεση ιδεολογικά και περιμένει την ποιότητα να κατεβάσει κόμμα, συνεχίζει να παίζει στο γήπεδο των στημένων ψευδαισθήσεων περιμένει έγνοια και φροντίδα από τον «στρατό κατοχής», τιμιότητα και ανιδιοτέλεια από τους «προστάτες» της νύχτας. Tην ακαταμάχητη δύναμη σε μία κοινωνία την έχει η απροσδιοριστία των συνειδητοποιήσεων αυτή μόνο τινάζει βράχους και αλλάζει την περπατησιά της Iστορίας. Oταν η άρνηση της αναπηρίας, η αποστροφή και βδελυγμία για τον εμπαιγμό των «ειδήσεων», η φρικίαση για την ολιγότητα και τη φτήνια των τυράννων μας γίνουν συνείδηση μιας κρίσιμης μάζας, τότε θα γεννηθεί αλλαγή με τρόπους, σχήματα και δυναμικές απρόσμενης έκπληξης. Δεν είναι νομοτέλεια μια τέτοια εξέλιξη, είναι ενδεχόμενο, συνάρτηση ωρίμανσης που κερδίζεται ή αποδείχνεται ανέφικτη. Προς το παρόν ευελπιστούμε: Ποιος μπορούσε να φανταστεί ποτέ το ΠAΣOK στο 3,5% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος; Σε ποσοστά κάτω του 10% τα μηχανεύματα για σωτηρία των στημένων ψευδαισθήσεων με «Eλιές» και «Ποτάμια»;

17 17-ELLADA.qxp_Master_cy 3/14/14 10:38 PM Page 17 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 17 ΦΑΛΗΡΕΥΣ / Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ Πόσο πολιτικό μπορεί να είναι το «απολιτίκ»; Α ν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, ο γνωστός Σταύρος (τόσο γνωστός, ώστε το επώνυμο να περιττεύει...) αναδεικνύεται τρίτη πολιτική δύναμη. Είναι, βέβαια, πολύ νωρίς ακόμη για να πάρουμε το γεγονός εντελώς στα σοβαρά. Κατ αρχάς, επειδή το στίγμα του κόμματος είναι αρκετά νεφελώδες, οπότε ακόμη είναι δυνατόν στον καθένα να προβάλλει τις προσωπικές προσδοκίες του στο «Ποτάμι». Επίσης, για τον λόγο ότι ο Σταύρος είναι ένα είδος Νταλάρα των ΜΜΕ. Διακηρύσσει ότι είναι με τη μεριά των καλών (όποιοι και αν είναι αυτοί...) και συνδυάζει επιδόσεις άνω του μετρίου σε όλα τα κριτήρια που διαμορφώνουν το γούστο του μέσου Ελληνα. Οπως και ο Νταλάρας, επίσης, αποφεύγει πάση θυσία τις δημόσιες συγκρούσεις. Αν λοιπόν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις που φέρνουν τρίτο το «Ποτάμι» στις ευρωεκλογές, τότε πρέπει να λάβουμε υπ όψιν και το ένστικτο των εκπροσώπων του συστήματος από όλο το φάσμα της πολιτικής, οι οποίοι έσπευσαν να υποδεχθούν με ειρωνείες και υποτιμητικά σχόλια το εγχείρημα της δημιουργίας ενός νέου κόμματος από πρόσωπα εκτός πολιτικής. Μην με παρεξηγείτε αν επιμένω σε αυτό, αλλά είναι λάθος να επιτρέπουμε στα αισθήματά μας να επηρεάζουν την κρίση μας. Μπορεί να καταλογίζουμε στους πολιτικούς το μέρος των ευθυνών που αναλογούν σε εκείνον που κρατάει το τιμόνι και, επομένως, ορισμένους εξ αυτών να τους αποστρεφόμαστε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ό,τι έφτιαξαν ήταν αμελητέο επίτευγμα. Δείτε μόνον πόσο κόπο και χρόνο απαιτεί η διάλυσή του τώρα, παρά την αναμφισβήτητη χρεοκοπία του. Δεν ξέρω τι γνώμη μπορεί να έχετε για τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (IFJ). Πάντως, επειδή ο στόμφος του τίτλου υποβάλλει κάτι λαμπρό και σπουδαίο, να σας παρουσιάσω τον εικονιζόμενο Τζιμ Μπουμέλα, πρόεδρο της IFJ, ο οποίος πρέπει να είναι τόσο σημαντική προσωπικότητα ώστε συμμετείχε σε ημερίδα της ΕΣΗΕΑ στην Αθήνα, σχετικά με τον ναζισμό... Επομένως, καλώς οι πολιτικοί φοβούνται το «Ποτάμι» τουλάχιστον όσο ακούν γι αυτό χωρίς να το βλέπουν. Διότι αν κάτι απειλεί να εκφράσει αυτό το υπό διαμόρφωση κόμμα, είναι το κενό στο κέντρο του φάσματος, που μένει ακάλυπτο καθώς οι άλλες πολιτικές δυνάμεις τείνουν να συσπειρωθούν στις γραμμές του νέου διπολισμού. Μια στιγμή, όμως. Αν σιγά σιγά σχηματίζεται ένας νέος διπολισμός μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, τότε ευλόγως μπορεί να διερωτάται ο καθένας πώς είναι δυνατόν να υπάρχει χώρος για κάτι στο κέντρο. Υπάρχει, μολονότι οι δύο αυτές τάσεις είναι αντίθετες και λογικά η μία αναιρεί την άλλη, επειδή εκδηλώνονται σε διαφορετικά επίπεδα. Ο διπολισμός είναι γεγονός στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, διότι το δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ (Τσιπριστές - Λαφαζανιστές), «ή αυτοί ή εμείς», είναι πραγματικό. Για όποιον προέχει η θέση της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και ο ίδιος αντέχει και άλλες θυσίες, υπάρχει η Ν.Δ. με τους όποιους συμμάχους της (τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ...). Για όποιον, όμως, δεν θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει και, συγχρόνως, δεν αντέχει άλλες θυσίες και δεν έχει τίποτε πια να χάσει, υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) και η πολιτική του όσα πάνε κι όσα έρθουν. Ακόμη και ο μπαρμπα-φώτης με τον τρίτο πόλο του, σε τελευταία ανάλυση, προς την πλευρά των Τσιπριστών του ΣΥΡΙΖΑ ρέπει, αφού η μόνη ειδοποιός διάφορα του μπαρμπα-φώτη από τον Τσίπρα είναι η ευπρέπεια, η οποία όμως στερείται πολιτικού αντικρίσματος έπειτα από τέσσερα χρόνια Μνημόνιο. (Είναι αφελές να πιστεύει η ΔΗΜΑΡ ότι ένας ΣΥΡΙΖΑ με υποφερτούς τρόπους μπορεί να αλλάξει την αντίληψη των Ευρωπαίων για το ελληνικό πρόβλημα...) Η ενίσχυση του Κέντρου, από την άλλη πλευρά, είναι κάτι που συμβαίνει στην κοινωνία. Συμβαίνει στον κόσμο που διαπιστώνει με ρεαλισμό ότι δεν γίνεται αναδιάρθρωση χωρίς κάποιοι βολεμένοι στο Δημόσιο να χάσουν τις δουλειές τους, χωρίς να διευκολυνθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις, χωρίς κανενός είδους αξιολόγηση των κρατικών δομών, χωρίς αύξηση της παραγωγικότητας εις βάρος παράλογων εργασιακών κεκτημένων. Εν ολίγοις, συμβαίνει σε όσους κατανοούν ότι σωτηρία και Ιδρυμα Μελετών Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είναι έννοιες ασύμβατες. Πολλά από αυτά που είναι απαραίτητο να κάνουμε για να ξεπεράσουμε EUROKINISSI / ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ την κρίση είναι δεξιάς προέλευσης μέτρα. Βλέπουμε όμως να αναγνωρίζουν την ανάγκη εφαρμογής τους άνθρωποι που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί, καθώς ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του κράτους και η ανάπτυξη της οικονομίας δεν είναι θέμα δεξιών ή αριστερών πεποιθήσεων. Εντούτοις, τα κόμματα του υπάρχοντος σκηνικού έχουν την πολυτέλεια να αγνοούν εκ του ασφαλούς αυτές τις διεργασίες στη βάση της πυραμίδας, επειδή απλούστατα δεν φαίνεται τίποτε στον ορίζοντα που να μπορεί να τις εκφράσει, με έναν εκλεκτικισμό που θα επιλέγει το λογικό και το εφικτό ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης. Οταν έλθει η ώρα όπου με την ψήφο μας θα αποφασίζουμε κυβέρνηση και υπό την πίεση του διλήμματος για το μέλλον της χώρας, ο καθένας από εμάς που αισθάνεται πιο άνετα προς το κέντρο παρά προς τα άκρα του φάσματος θα διαλέξει πλευρά, έστω και με μισή καρδιά. Ως συνήθως, δηλαδή, οι λίγοι εφόσον είναι καλά οργανωμένοι θα αποδειχθούν για μία ακόμη φορά ισχυρότεροι από τους πολλούς που είναι διάσπαρτοι και ανοργάνωτοι. Λογικό είναι, επομένως, κινήσεις του τύπου «Ποτάμι» να αντιμετωπίζονται εκ προοιμίου με περιφρόνηση ως «απολιτίκ» από τα συστημικά κόμματα. Αν το «απολιτίκ», όμως, σημαίνει τη σύνθεση ιδεών χωρίς προκαταλήψεις για τη δημιουργία λύσεων, τότε η συγκεκριμένη προσέγγιση είναι περισσότερο πολιτική από την περιχαράκωση σε προσεγγίσεις όπου η μία αποκλείει εκ των πραγμάτων την άλλη. Επιπλέον, δε, συνιστά ένα βήμα πέρα από την κομματική αντιπαλότητα όπως τη γνωρίσαμε, διότι προϋποθέτει την αναγνώριση της ύπαρξης του άλλου. Γιατί, μέχρις ότου ενσκήψει η κρίση, η συνεργασία εθεωρείτο επονείδιστη συνθηκολόγηση; Γιατί ήταν αδύνατο δύο κόμματα να βάλουν κάτω τις προτεραιότητές τους και να συνδιαλλαγούν στη βάση ενός ειλικρινούς qui pro quo; Δεν είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι όσο οι πολιτικές συνέκλιναν, τόσο οξύτερη γινόταν η κομματική αντιπαλότητα; Αυτά συνέβαιναν, επειδή υπήρχε η «μπίζνα» που λεγόταν ελληνικό κράτος και τα κόμματα ανταγωνίζονταν για τη διαχείριση του μάνατζμεντ. Με το κράτος χρεοκοπημένο, η παράδοση αυτή κάπου πρέπει να σταματήσει και να αρχίσουμε επιτέλους να μιλάμε για συνθέσεις. Προσωπικώς, βέβαια, θα με κατέπλησσε βαθύτατα αν ο Σταύρος με το μακό, τη στάμπα και χωρίς επώνυμο, πετύχει κάτι τέτοιο - για να μην πω κιόλας ότι το θεωρώ αδύνατο. Δεν το λέω, όμως, γιατί οι βεβαιότητες τελείωσαν. Τουλάχιστον για μένα, υπό το πρίσμα της πρόσφατης δυσάρεστης εμπειρίας μου, εξαιτίας της οποίας η στήλη απουσίασε δύο ημέρες από τη θέση της: πλήρωσα, βλέπετε, την πίστη μου στην αθώα βεβαιότητα (έτσι την πίστευα...) ότι ουδείς έπαθε τίποτε επειδή έφαγε για πρωινό τα υπολείμματα της χθεσινοβραδινής πίτσας... Διαλέξεις Σχολής Καταναλωτών Η Σχολή Καταναλωτών του Κυπριακού Συνδέσμου Καταναλωτών, διοργανώνει την Τρίτη, 18 Μαρτίου 2014, στην αίθουσα Β18 στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας (Intercollege), και ώρα 5:30-7:00 μ.μ., διάλεξη με θέμα: «Ασφαλιστική Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη». Ομιλήτρια θα είναι η γενική διευθύντρια του Συνδέσμου Ασφαλιστικών Εταιρειών κ. Στέφη Δράκου. Πληροφορίες τηλ , (κ. Μάρω Ρωσσίδου). Είσοδος ελεύθερη. Επίσης, η Σχολή Καταναλωτών της Επαρχίας Λεμεσού, του Κυπριακού Συνδέσμου Καταναλωτών, διοργανώνει την Τετάρτη, 19 Μαρτίου 2014, στο ΤΕΠΑΚ (αίθουσα Κερύνεια, Κτήριο Ανδρέας Θεμιστοκλέους, οδός Αθηνών) και ώρα 7:00-8:30 μ.μ. διάλεξη με θέμα: «Η κατάσταση της οικονομίας μας». Ομιλητής ο δρ Γιώργος Μούντης, Director, Business Development, Emergo Wealth. Τηλ (Κυπριακός Σύνδεσμος Καταναλωτών). Πληροφορίες, κ. Μαρία Πίτρακκου, υπεύθυνη της Σχολής Καταναλωτών Λεμεσού). Είσοδος ελεύθερη. Συμβάσεις Εργοδότησης Ορισμένης Διάρκειας στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου Η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου (KTK) ανακοινώνει ότι δέχεται αιτήσεις για σύναψη συμβάσεων εργοδότησης ορισμένης διάρκειας μέχρι και τρία χρόνια (2 χρόνια με δικαίωμα της Τράπεζας για ανανέωση μέχρι και ακόμα ένα χρόνο) στο Τμήμα Εποπτείας και Ρύθμισης Τραπεζικών Ιδρυμάτων & Υπηρεσία Αδειοδότησης και Κανονιστικής Συμμόρφωσης και στο Τμήμα Εσωτερικής Επιθεώρησης. Οι αιτήσεις θα πρέπει να υποβληθούν ηλεκτρονικά το αργότερο μέχρι τις 14:30 στις 31 Μαρτίου Περισσότερες λεπτομέρειες, και οδηγίες για την υποβολή αιτήσεων έχουν αναρτηθεί στον ιστοχώρο της ΚΤΚ, στη διεύθυνση:

18 18-ELLADA_Master_cy 3/14/14 11:42 PM Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 Σκληρή διαπραγμάτευση σε έξι μέτωπα Αναζήτηση συμβιβασμού μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας ώστε να ξεκλειδώσει η καταβολή των δόσεων ύψους τουλάχιστον 12 δισ. Των ΒΑΣΙΛΗ ΖΗΡΑ - ΣΩΤΗΡΗ ΝΙΚΑ Συμβιβασμούς σε έξι σημεία αναζητούν κυβέρνηση και τρόικα, καθώς και οι δύο κατανοούν ότι τα χρονικά περιθώρια για την ολοκλήρωση της συμφωνίας που θα ξεκλειδώσει την καταβολή των δόσεων ύψους τουλάχιστον 12 δισ. ευρώ, εξαντλούνται. Η Αθήνα φέρεται διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις σε θέματα μεταρρυθμίσεων διεκδικώντας από την τρόικα να άρει τις ενστάσεις της στα δημοσιονομικά και κυρίως στο θέμα της διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αναλυτικά, τα ζητήματα στα οποία αναζητείται πεδίο συμβιβασμού είναι: 1. Κοινωνικό μέρισμα. Η τρόικα, εκφράζοντας και τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων, για την πρόωρη, όπως υποστηρίζουν, εξαγγελία διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος προσπαθεί να περιορίσει το μέγεθος του «κοινωνικού μερίσματος». Αντιλαμβάνονται ωστόσο ότι η κυβέρνηση έχοντας δεσμευθεί δημοσίως στο ανώτατο δυνατό επίπεδο δεν μπορεί να υποχωρήσει. Ετσι, θα συμφωνήσουν σε ένα ποσό προς διανομή το οποίο θα έχει και παροχές, όπως έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, αλλά και αναπτυξιακή διάσταση, όπως ζητεί η τρόικα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2013 θα διατηρηθεί ως μαξιλάρι ασφαλείας για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό του Με τον τρόπο αυτό οι δύο πλευρές θα οδηγηθούν σε έναν σιωπηρό συμβιβασμό, όπως έχει γίνει και άλλες φορές στο παρελθόν. 2. Εργασιακά. Η τρόικα επιμένει κυρίως στο θέμα της κατάργησης των ωριμάνσεων των κατώτατων αμοιβών (τριετίες), υποστηρίζοντας ότι λειτουργούν αποτρεπτικά στην πρόσληψη μακροχρόνια ανέργων. Το υπουργείο Εργασίας απορρίπτει την οριζόντια κατάργηση των τριετιών και αντιπροτείνει ως συμβιβασμό τη μείωσή τους μόνο στην περίπτωση της πρόσληψης μακροχρόνια ανέργων. Η τρόικα φαίνεται πως δεν θα επιμείνει στο θέμα των ομαδικών απολύσεων, ενώ η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί να προέρχεται από τις εργοδοτικές εισφορές η μείωση κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες. 3. Φορολογικά. Παρά τις ενστάσεις που έχουν διατυπώσει οι εκπρόσωποι των δανειστών για τη μείωση των προστίμων, η κυβέρνηση θα προχωρήσει ακόμη και μονομερώς, ενώ η τρόικα εκτιμάται θα το αποδεχτεί σιωπηρώς. Ωστόσο, ζητεί να καταργηθούν οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ (που εφαρμόζεται στα νησιά, τα βιβλία κ.λπ.), αίροντας παράλληλα τις επιφυλάξεις της για τον χαμηλό συντελεστή 13% στην εστίαση. Επίσης, επιμένει να υπαχθεί πλήρως το ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Εσόδων. 4. Απολύσεις στο Δημόσιο. Οι εκπρόσωποι των δανειστών ζητούν να συνεχιστούν οι απολύσεις και το 2015, κάτι που βρίσκει αντίθετη την Αθήνα. Η κυβέρνηση αντιπροτείνει να διατηρηθεί η κινητικότητα, αλλά όχι η διαθεσιμότητα. Παράλληλα, δεσμεύεται ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι της διαθεσιμότητας για το 2013 (υπολείπονται άτομα από τους ΟΤΑ) και για το Μεταρρυθμίσεις ΟΟΣΑ. Η κυβέρνηση προτίθεται να αποδεχθεί πολλές από τις προτάσεις του ΟΟΣΑ, τις οποίες απέρριπτε στα προηγούμενα στάδια της διαπραγμάτευσης, όπως στο γάλα και στα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα. Για παράδειγμα στο γάλα δεν θα υπάρξει ειδική κατηγορία γάλακτος μιας ή δύο ημερών. 6. Ενεργειακά. Η τρόικα έχει διατυπώσει ενστάσεις για τον τρόπο που έγινε η μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ για την ενεργοβόρο βιομηχανία, υιοθετώντας πλήρως τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι συνιστούν κρατική ενίσχυση. Ζητάει έτσι να γίνουν άλλες παρεμβάσεις, συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο. Η κυβέρνηση κινείται πλέον προς αυτή την κατεύθυνση. Από τη στιγμή που θα επιτευχθεί συμφωνία σήμερα το βράδυ ή τις επόμενες δύο ημέρες, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για την έγκριση δόσεων που συνολικά μπορεί να φθάσουν τα 11,9 δισ. ευρώ ή στο καλύτερο δυνατό σενάριο στα 14,8 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, η Ευρωζώνη έχει ακόμα διαθέσιμα για την Ελλάδα 11,2 δισ. ευρώ. Το πιο πιθανό σενάριο είναι να εγκρίνει την εκταμίευση 8,3 δισ. ευρώ τα οποία θα καταβληθούν σε δύο δόσεις, οι οποίες θα συνδεθούν με την υλοποίηση προαπαιτούμενων δράσεων. Πρώτη δράση είναι η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στο οποίο θα περιληφθούν οι διατάξεις για τις μεταρρυθμίσεις του ΟΟΣΑ, την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, τη σύσταση της «μικρής ΔΕΗ» και άλλων ενεργειακών θεμάτων και τα φορολογικά ζητήματα. Μάλιστα, με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου αναμένεται να αποδεσμευθεί το μεγαλύτερο μέρος των 8,3 δισ. ευρώ. Από την πλευρά του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θα καταβάλει μία ή δύο δόσεις ύψους 1,8 δισ. ευρώ η κάθε μία. Με τον τρόπο αυτό, το συνολικό ποσό που θα λάβει η Ελλάδα ανέρχεται στα 11,9 δισ. ευρώ. Ωστόσο, εάν το Ταμείο αποφασίσει να διαθέσει μόνο μία δόση, τότε εξετάζεται η δυνατότητα να προεγκρίνει η Ευρωζώνη και την τελευταία δόση του δανείου ύψους 2,9 δισ. ευρώ. Από τη στιγμή της συμφωνίας, η Ευρωζώνη θα χρειαστεί περίπου 10 ημέρες για την εκταμίευση και το ΔΝΤ περίπου ένα μήνα. Πώς βλέπουν την Ελλάδα στο Ταμείο Της ανταποκρίτριάς μας στην ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΩΚΟΥ Τι τρέχει με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και εμφανίζεται αδιάλλακτο; Μήπως ο εκπρόσωπός του στην τρόικα Πάουλ Τόμσεν έχει ξεφύγει και προβάλλει παράλογες αξιώσεις ή μήπως το Ταμείο σκληραίνει τη στάση του επειδή ψάχνει ευκαιρία να απαγκιστρωθεί από την Ελλάδα; Εν μέσω δύσκολων διαπραγματεύσεων, με θέματα που παρέμεναν ανοιχτά μέχρι και την τελευταία στιγμή και με τους Ευρωπαίους να πιέζουν για την επίτευξη συμφωνίας σήμερα, δεν είναι λίγοι όσοι αναζητούν απαντήσεις σε θεωρίες συνωμοσίας ή αποδίδουν τις καθυστερήσεις στις προσωπικότητες των εκπροσώπων της τρόικας. Γεγονός είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δυσκολεύεται να κλείσει την πέμπτη αξιολόγηση. Οι καθυστερήσεις δημιουργούν άσχημη εικόνα στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ, σημειώνουν πηγές στην Ουάσιγκτον. Οπως εξηγούν, αυτές δίνουν την εντύπωση ότι οι Ελληνες κωλυσιεργούν διότι δεν θέλουν να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις που έχουν υποσχεθεί. Αν κάποιος φαίνεται να χάνει την υπομονή του, πάντως, αυτοί είναι οι Ευρωπαίοι, που ζήτησαν να υπάρξει συμφωνία μέχρι σήμερα. Αλλά και τα στελέχη του ΔΝΤ, που μέχρι πρότινος άφηναν να εννοηθεί ότι ίσως εγκριθούν περισσότερες της μιας δόσης σε αυτή την αξιολόγηση, την περασμένη εβδομάδα το πήραν πίσω, και πλέον συνδέουν το ποσό της δόσης με την πρόοδο των διαπραγματεύσεων. Εχοντας κλείσει τρεις εβδομάδες στην Αθήνα, με διαλείμματα για το Eurogroup αλλά και για μία ομιλία στην Πορτογαλία, η μεγάλη διάρκεια της παραμονής του εκπροσώπου του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν στην Ελλάδα αντανακλά τις δυσκολίες των διαπραγματεύσεων. Οι παλαιότεροι θυμούνται μάλιστα ότι είναι από τις αποστολές με τη μεγαλύτερη διάρκεια από την εποχή που το ΔΝΤ διαπραγματευόταν με την Αργεντινή. Κάποιοι αναρωτιούνται μήπως το Ταμείο υιοθετεί σκληρή στάση επειδή θέλει να φύγει από την Ελλάδα. Πηγές με πολύ καλή γνώση της λειτουργίας του σημειώνουν ωστόσο ότι ακόμη και αν ήθελε, το ΔΝΤ δεν μπορεί να φύγει από την Ελλάδα προτού λήξει το πρόγραμμα, το Η δε αμερικανική κυβέρνηση, η οποία παραμένει ο μεγαλύτερος μέτοχος με δικαίωμα βέτο στο Δ.Σ., θεωρεί ότι μέχρι η Ευρώπη να τελειοποιήσει τους δικούς της θεσμούς διαχείρισης κρίσεων, η τεχνογνωσία του Ταμείου είναι απαραίτητη για την αξιοπιστία των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι ακόμη και στην περίπτωση που η Ελλάδα επιθυμούσε να απαλλαγεί από το ΔΝΤ αρνούμενη τη βοήθειά του, το μόνο που θα πετύχαινε θα ήταν να σταματήσουν οι αξιολογήσεις και η καταβολή των επόμενων δόσεων. Οσο για το ενδεχόμενο να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι το μερίδιο του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, σημειώνουν ότι αυτό είναι «εκτός πραγματικότητας», καθώς ούτε έχει γίνει ποτέ, ούτε οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν το κόστος αυτού του μεριδίου. Κατά την παρουσίαση μιας έκθεσης του ΔΝΤ στο ινστιτούτο διεθνών οικονομικών Peterson, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ταμείου Ντέιβιντ Λίπτον απέδωσε την εκτόξευση της ανεργίας και της φτώχειας στην Ελλάδα στην απώλεια της μακροοικονομικής σταθερότητας. Ο κ. Λίπτον, ο οποίος φέρεται να επιβλέπει προσωπικά το ζήτημα της Ελλάδας, εκτίμησε ότι όταν μία χώρα χάσει τη μακροοικονομική της σταθερότητα, η αύξηση της φτώχειας είναι αναπόφευκτη. Απαντώντας σε ερώτηση της «Κ» αν το ΔΝΤ είναι ικανοποιημένο από την προστασία των φτωχών στην χώρα, ο κ. Λίπτον είπε ότι «η Ελλάδα αντιμετώπισε πολύ δύσκολες συνθήκες τα τελευταία χρόνια, έχουμε προσπαθήσει να τους βοηθήσουμε να σχεδιάσουν ένα πακέτο προσαρμογής ώστε να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, παράλληλα με το οποίο μπορούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να διασφαλίσουν ότι οι φτωχοί δεν θα επηρεαστούν αρνητικά». Οταν επίσης ερωτήθηκε από την «Κ» πώς αξιολογεί την επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να αναδιανείμει το πρωτογενές πλεόνασμα σε χαμηλοσυνταξιούχους και κάποιες κατηγορίες εργαζομένων, ο κ. Λίπτον έφερε το παράδειγμα της Βενεζουέλας, σημειώνοντας ότι «οι πολιτικές αναδιανομής μπορεί να δημιουργήσουν και προβλήματα». Και κατέληξε: «Το αν οι πολιτικές αναδιανομής συνδράμουν ή υπονομεύουν την ανάπτυξη είναι ζήτημα σχεδιασμού. Οι λεπτομέρειες έχουν σημασία». Η τρόικα, εκφράζει τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων, για την πρόωρη, όπως υποστηρίζουν, εξαγγελία διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος. Του ΜΠΑΜΠΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΑΛΥΣΗ Φως στην έξοδο του τούνελ Υπάρχουν δύο σπουδαίες εξελίξεις, για τις οποίες πρέπει να νιώθουμε μεγάλη ικανοποίηση. Η σπουδαιότερη είναι ότι μας χωρίζει μόνον ένα βήμα για να βγούμε από το τούνελ του αφερέγγυου κράτους, στο οποίο οδηγηθήκαμε τον Απρίλιο 2010, από το σημείο της διεθνούς αναγνώρισης της θετικής διαδρομής που έχει κάνει η εθνική οικονομία. Η δεύτερη εξέλιξη είναι ότι ο περίφημος «πολιτικός κίνδυνος» είναι ανύπαρκτος, σχεδόν για πρώτη φορά από τότε που ο Παπανδρέου υποχρεώθηκε να παραδώσει την κυβερνητική διαχείριση, τον Νοέμβριο Οσο κι αν μοιάζει παράδοξο, σε όλους εμάς που έχουμε κολλήσει στην απίθανα ρηχή πολιτική ζωή, οι διεθνείς επενδυτές πιστεύουν ότι η οικονομία έχει γυρίσει και κανείς Ελληνας πολιτικός δεν θα τολμήσει να εκθέσει τη χώρα του στον κίνδυνο μιας νέας αναταραχής. Η εικόνα που αναδύεται από τις παράλληλες αυτές εξελίξεις, θα αποτυπωθεί σύντομα στις αγορές κεφαλαίου. Οι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι αυτοί ακριβώς που ξεπουλούσαν μαζικά τα ελληνικά ομόλογα (κρατικά, τραπεζικά και εταιρικά) φοβούμενοι την πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ είναι έτοιμοι να τοποθετήσουν σημαντικά κεφάλαια στις ευκαιρίες κέρδους που προσφέρει η Ελλάδα. Ακόμη και μεγάλοι επενδυτές, οι οποίοι μέχρι πρόσφατα δήλωναν ότι δεν πρόκειται να ακουμπήσουν ελληνικό ομόλογο το 2014, ετοιμάζονται να αλλάξουν την τοποθέτησή τους. Οι οίκοι αξιολόγησης κινδύνων φρεσκάρουν τις βαθμολογίες τους και προετοιμάζουν ανακοινώσεις αισιόδοξων προοπτικών. Βεβαίως, η σπουδαιότερη εξέλιξη θα είναι η προσεκτικά προετοιμασμένη επιστροφή του κράτους στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Από την επιτυχία της θα εξαρτηθεί η διαμόρφωση μιας νέας και ρεαλιστικής δυνατότητας χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας. Οι εκτιμήσεις αναφέρουν πως πριν από το Πάσχα μια μικρή έκδοση πενταετών τίτλων θα επιβεβαιώσει ότι η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο που άνοιξαν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, δύο από τις χώρες της Ευρωζώνης που βρέθηκαν σε πρόγραμμα προσαρμογής. Πριν συμβεί αυτό, τραπεζικά στελέχη, που ήδη «οργώνουν» τις διεθνείς αγορές για να απαντήσουν σε ερωτήματα ενδιαφερομένων επενδυτών, θα συγκεντρώσουν με επιτυχία τα κεφάλαια που ζήτησε η Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να τσιμενταριστεί η κεφαλαιακή αξιοπιστία του τραπεζικού συστήματος. Στην Αθήνα επιβεβαιώθηκε το ενδιαφέρον της ομάδας των μεγάλων επενδυτών για τη μόνη τράπεζα που, στην πρώτη φάση, δεν είχε βρει ιδιώτες μετόχους. Απομένει η διόρθωση των εξουσιοδοτήσεων, που ζητεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από τη Βουλή. Η αλλαγή κλίματος είναι σημαντική. Η ουσιαστική υποχώρηση απαιτήσεων εκ μέρους της τρόικας, η νέα προσπάθεια της κυβέρνησης να σπρώξει τις μεταρρυθμίσεις και να ενισχύσει την πανάκριβα κτηθείσα δημοσιονομική ισορροπία, αλλά και ο εμφανέστερος ρεαλισμός της μείζονος αντιπολίτευσης σε ό,τι μας προσδένει με την Ευρωζώνη, ικανοποιούν τους επενδυτές. Είναι αλήθεια ότι τα νούμερα της Ελλάδας είναι καλύτερα από εκείνα της Πορτογαλίας, που σημαίνει ότι το ελληνικό κόστος δανεισμού θα μειωθεί πολύ γρήγορα, μόλις διευθετηθεί το μέλλον των διακρατικών δανείων του πρώτου Μνημονίου. Συζήτηση που θα ολοκληρωθεί αφού προηγουμένως ανοίξουν οι κάλπες. PHASMA Μια επιχείρηση «γοητείας» μέσα από τρεις κινήσεις Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΝΤΕΛΑ Θα μπορούσε να θεωρηθεί και «επιχείρηση γοητείας». Στην πραγματικότητα, όμως, συνιστά συνδυασμένη προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να αποδείξει ότι «έχει δίκιο». Κι αν όλα πάνε καλά, μέχρι το τέλος Μαρτίου, μπορεί και να το πετύχει. Ο λόγος αφορά το περίφημο stress test της BlackRock, που αποτέλεσε τη βασική αιτία γκρίνιας από την τρόικα όλο το προηγούμενο 20ήμερο. Στην Τράπεζα της Ελλάδος κυρίως, αλλά και στις διοικήσεις των άμεσα εμπλεκομένων πιστωτικών ιδρυμάτων δευτερευόντως, αντιλήφθηκαν γρήγορα ότι όσο περισσότερες «συμμαχίες» συνάψουν, εκτός συνόρων, τόσο το καλύτερο γι αυτούς, για το συγκεκριμένο θέμα. Και κάπως έτσι προχώρησαν σε μερικές απλές κινήσεις, που στην πορεία μπορεί να αποδειχθούν αποφασιστικές. Για παράδειγμα: η Τράπεζα της Ελλάδος, την περίφημη Πέμπτη, που ανακοίνωσε σε κάθε μία τράπεζα ξεχωριστά τα αποτελέσματα του ελέγχου της BlackRock, φρόντισε και έστειλε και ένα «πακέτο», με την έκθεση, σε επιλεγμένους αποδέκτες στο εξωτερικό και κυρίως στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Σημειώστε (και συγκρατήστε) δύο από αυτούς: S&P και Fitsch. Ως γνωστόν, πρόκειται για τους δύο από τους τρεις μεγαλύτερους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης παγκοσμίως, οι οποίοι θα κάνουν τις δικές τους αξιολογήσεις, επί των αξιολογήσεων, προσεχώς. Η ελληνική πλευρά προσδοκά ότι θα είναι θετικές, οπότε θα δικαιωθεί εκ του αποτελέσματος. Αλλο παράδειγμα: οι διοικήσεις των άμεσα εμπλεκόμενων - ενδιαφερόμενων τραπεζών ανέλαβαν το καθήκον να επικοινωνήσουν την ίδια έκθεση όπου δει. Οπερ σημαίνει, στο Λονδίνο, όπου από τη Δευτέρα ξεκίνησαν τις παρουσιάσεις, ενόψει των επικείμενων αυξήσεων κεφαλαίου. Θα το έκαναν ούτως ή άλλως, αλλά τώρα είχαν ένα λόγο παραπάνω. Δεν έμειναν όμως μόνον εκεί. «Πακέτα» με το ίδιο πάντα περιεχόμενο έφυγαν συστημένα σε περίπου 300 αποδέκτες, σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Εννοείται, όχι τυχαίους. Ηταν διαχειριστές μεγάλων ξένων funds, τραπεζών και κυρίως αναλυτές, που θα μελετήσουν και θα αποφανθούν. Κι επειδή στο εξωτερικό, πριν αγοράσουν, μελετούν (σ.σ.: τις εκθέσεις των αναλυτών που αποφαίνονται), στην Αθήνα εκφράζουν τη βάσιμη πεποίθηση ότι «απ όλη αυτή την ιστορία, στο τέλος θα βγούμε κερδισμένοι». Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και τον άγχος της τρόικας. Ούτε περνά ασχολίαστη η δήλωση του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, την περασμένη Κυριακή στην «Κ», ότι «η ΕΚΤ δεν είναι σε θέση να εγκρίνει ή να απορρίψει την άσκηση της ΤτΕ. Είμαστε σε διαδικασία ανάληψης δικών μας ελέγχων για τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρωζώνης και το φθινόπωρο θα δημοσιεύουμε τις κεφαλαιακές τους ανάγκες». Εκφράζεται, ωστόσο, η πεποίθηση ότι και εκείνο το stress test δεν θα απέχει και πολύ, ως προς τα αποτελέσματά του για τις ελληνικές τράπεζες, από αυτό της BlackRock. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει και μια χρήσιμη διευκρίνιση: Η BlackRock θα συμμετέχει και στην πραγματοποίηση του stress test της ΕΚΤ. Με διαφορετικό σενάριο, κατά πάσα πιθανότητα, αλλά θα... συμμετέχει. Επίσης, από ελληνικής πλευράς, σημειώνεται με νόημα ότι «στο δικό μας test αναγνωρίσαμε μόλις 600 εκατ. ευρώ από την αναβαλλόμενη φορολογία, ενώ η ΕΚΤ, μάλλον, θα την πάρει όλη...». Το συμπέρασμα; Στο τέλος της ημέρας, τα αποτελέσματα των δύο test μπορεί και να μην απέχουν πολύ μεταξύ τους. Ο,τι κι αν συμβεί όμως τότε, λίγο μετράει τώρα, που προέχουν οι αυξήσεις και η επιτυχής ολοκλήρωσή τους. Γι αυτό και η επιχείρηση με τον κωδικό «ζητείται θετική αντίδραση από έξω», που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, έχει πολύ μεγάλη σημασία για όλους τους παραπάνω λόγους. Το καλό είναι ότι τα αποτελέσματά της θα είναι γνωστά άμεσα. Το πολύ σε 15 μέρες. Κι αυτό είναι κρίσιμο, γιατί οι χρονικές προθεσμίες, πλέον, στενεύουν σημαντικά.

19 19-ELLADA_Master_cy 3/14/14 11:30 PM Page 19 Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ l 19 Το 1974 το θυμόμαστε στην Ελλάδα σαν χρονιά πτώσης της δικτατορίας και επανόδου της δημοκρατίας. Απωθούμε το άλλο μείζον συμβάν του 1974, απότοκο της προδοτικής δράσης της δικτατορίας Ιωαννίδη: το πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου στην Κύπρο και τη συνακόλουθη εισβολή τουρκικών στρατευμάτων. Το 1974 είναι η χρονιά μιας μείζονος εθνικής ήττας, η οποία άφησε την Κύπρο διαιρεμένη, με το βόρειο τμήμα υπό στρατιωτική κατοχή ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος μέλος του ΟΗΕ, η Κυπριακή Δημοκρατία, είχε εν μέρει καταληφθεί από δυνάμεις ξένης χώρας. Ακολούθησαν πολλές αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ και πολλές διπλωματικές δράσεις, για να επιτευχθεί η ειρηνική επανένωση και η συγκρότηση ενός κράτους που θα περιλάμβανε τις δύο κοινότητες, την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή. Ολες απέβησαν άκαρπες. Τελευταία διεθνής πρωτοβουλία ήταν το Σχέδιο Ανάν, το 2004, το οποίο ετέθη σε δημοψήφισμα και καταψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία από τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ υπερψηφίστηκε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δέκα χρόνια μετά την αποτυχία του, το Σχέδιο Ανάν επανέρχεται υπό άλλη ενδυμασία αλλά με την ίδια ουσία. Το κείμενο της κοινής διακήρυξης Αναστασιάδη-Ερογλου, βάσει του οποίου θα ξεκινήσουν συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού, έχει δημοσιευθεί, έχει σχολιασθεί, και έχει προκαλέσει ήδη τους πρώτους τριγμούς στο πολιτικό σύστημα της Λευκωσίας: το συγκυβερνών κόμμα ΔΗΚΟ αποχώρησε από την κυβέρνηση Αναστασιάδη, ασκώντας δριμεία κριτική στο κείμενο της κοινής διακήρυξης. Σε αδρές γραμμές η κοινή διακήρυξη αντλεί στοιχεία τόσο από το απορριφθέν Σχέδιο Ανάν, όσο και από τις διμερείς διαπραγματεύσεις Χριστόφια- Ταλάτ που τερματίστηκαν πριν από τρία χρόνια. Τα αγκάθια παραμένουν: προβλέπεται η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία μιας ομοσπονδίας με δύο συνιστώσες κρατικές οντότητες, με δύο κυριαρχίες, με δύο ιθαγένειες, και σταθμισμένη ενίσχυση 4:1 της ψήφου των Τουρκοκυπρίων έναντι των Ελληνοκυπρίων στις ομοσπονδιακές εκλογές. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, σε περίπτωση αδιεξόδου λόγω διαφωνίας, προστρέχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις ως διαιτητές, δηλαδή Τουρκία, Βρετανία, Ελλάδα πρόσφατα ακούστηκε ότι μπορεί να προστεθεί το ΝΑ- ΤΟ. Είναι πρόδηλο, σχεδόν βέβαιο, ότι ένα τέτοιο κρατικό μόρφωμα, που υιοθετεί καινοτομίες όπως η διπλή κυριαρχία και διπλή ιθαγένεια και που καταπατά τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας, βρίσκεται εκτός ευρωπαϊκού δικαιικού κεκτημένου αλλά και εκτός των αρχών που διέπουν τον ΟΗΕ, και σίγουρα θα αποδειχθεί δυσλειτουργικό και εντέλει μη βιώσιμο. Εμπειροι διεθνολόγοι λένε ότι ανάλογες κατασκευές μπορούμε να συναντήσουμε μόνο σε νεοπαγή μορφώματα που προέκυψαν μετά από πολέμους, όπως στη Βοσνία και στο Κόσοβο, ή στην περίπτωση του Καμερούν σε καμία περίπτωση όμως δεν σημειώθηκε αυτοδιάλυση κυρίαρχου κράτους, μέλους του ΟΗΕ. Είναι δίκαιο ασφαλώς να προστατεύεται μία εθνική μειονότητα έναντι της πλειονότητας και να διασφαλίζεται η ισοτιμία των ομόσπονδων μερών, αλλά και παράλογο να καταργείται εντελώς η ισοτιμία APΘPO Του ΝΙΚΟΥ Γ. ΞΥΔΑΚΗ Δύο κυριαρχίες, δύο ιθαγένειες, τι κράτος; των πολιτών και το δημοκρατικό δικαίωμα της πλειοψηφίας να κυβερνά. Επί της ουσίας, προωθείται μια εσωτερική διχοτόμηση, από την οποία οι Ελληνοκύπριοι μόνο απώλειες και ανασφάλεια μπορούν να περιμένουν. Η ασφυκτική πίεση του διεθνούς παράγοντα, που επιθυμεί μια διευθέτηση στη ΝΑ Μεσόγειο, είναι δεδομένη. Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ εστιάζεται στην ανασυγκρότηση του τουρκοϊσραηλινού άξονα, με υπομόχλια τους υδρογονάνθρακες και την Κύπρο. Οι ενεργειακοί πόροι δεν αφήνουν αδιάφορη και τη Γερμανία, η οποία διά του bail in και του Mνημονίου έδειξε ότι μπορεί να επηρεάζει αποφασιστικά τις τύχες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλωστε η ρητορική των υποστηρικτών της νέας λύσης εντός της νήσου χρωματίζεται από τον επείγοντα χαρακτήρα και από το πακετάρισμα του πολιτικού με το οικονομικό: αν δεν δοθεί η λύση τώρα, θα χαθούν οι υδρογονάνθρακες. Οι υποστηρικτές του σχεδίου υπολογίζουν ακόμη στην κόπωση και τον φόβο του κυπριακού λαού, μετά το επιθετικό bail in και τη βαθιά κρίση που μαστίζει την εγχώρια οικονομία. Υπολογίζουν ότι με τους κατάλληλους χειρισμούς θα καμφθεί το 75,83% που καταψήφισε το σχέδιο Ανάν το 2004 άλλωστε από τουρκοκυπριακής πλευράς έχει δηλωθεί ότι τώρα δημοψήφισμα θα γίνει μόνο αφού διασφαλιστεί μέσω δημοσκοπήσεων ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Μια καλυμμένη διχοτόμηση της Κύπρου θα έχει ασφαλώς δυσμενέστατες επιπτώσεις και στο ελλαδικό κράτος, του οποίου η γεωπολιτική σημασία θα εξασθενήσει αποφασιστικά, κυρίως έναντι του νευρικού μεγάλου γείτονα. Πολύ περισσότερο, που και τα δύο κράτη σήμερα, η Ελληνική και η Κυπριακή Δημοκρατία, εξασθενημένα από τη σφοδρή οικονομική κρίση, στερούνται διπλωματικού κεφαλαίου και συμμαχιών, ενώ το διεθνές περιβάλλον καθίσταται διαρκώς ασταθέστερο. Αναμένονται βεβαίως πάντα οι αντιδράσεις των πολιτικών δυνάμεων και των πολιτών. Στην Κύπρο το ΔΗΚΟ, υπό τον Νικόλα Παπαδόπουλο, διαφώνησε ανοιχτά με τις πρωτοβουλίες του προέδρου Αναστασιάδη και αποχώρησε από την κυβέρνησή του. Το ΑΚΕΛ τηρεί επιφυλακτική στάση, καθώς οι οπαδοί του είναι αποδεδειγμένα εχθρικοί προς το σχέδιο Ανάν, ενώ η ηγεσία είναι βαριά τραυματισμένη από την αποτυχημένη διακυβέρνηση του προέδρου Χριστόφια. Τα υπόλοιπα «αντι-ανανικά» κόμματα είναι σκόρπια. Στην Ελλάδα επικρατεί επιφυλακτικότητα. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε ταχθεί ανοιχτά εναντίον του Σχεδίου Ανάν, τώρα σιωπά και είναι γνωστό ότι οι σχέσεις του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη δεν είναι οι καλύτερες. Ο ΣΥ- ΡΙΖΑ επισήμως κρατά πολύ προσεκτική στάση διά του προέδρου του, Αλέξη Τσίπρα ο οποίος θυμάται τον υπερβάλλοντα φιλοανανικό ζήλο του προδρόμου Συνασπισμού το 2004, και ασφαλώς γνωρίζει ότι τα παρόντα διακυβεύματα είναι απείρως σοβαρότερα. Το ΚΚΕ και οι ΑΝΕΛ τάσσονται εναντίον της κοινής διακήρυξης. Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικές ηγεσίες στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι κάθε βεβιασμένη κίνηση και κάθε τετελεσμένο στο Κυπριακό μπορεί αίφνης να αποκτήσει εξαιρετικά βαρύνουσα σημασία στο εσωτερικό μέτωπο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Τα 4 ατού του Μαξίμου για διανομή πλεονάσματος Αισιοδοξία στην κυβέρνηση για επιτυχή ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης Του Κ.Π. ΠΑΠΑΔΙΟΧΟΥ <<<<<< Το ποσό του «μερίσματος» αναμένεται να διαμορφωθεί σε πάνω από 500 εκατ. ευρώ. Συγκρατημένη αισιοδοξία για την επίτευξη συμφωνίας με την τρόικα σε όλες τις βασικές παραμέτρους της τρέχουσας αξιολόγησης, ακόμη και εντός της ημέρας, περιλαμβανομένου του προς διανομή πρωτογενούς πλεονάσματος, το οποίο θα υπερβαίνει αισθητά τα 500 εκατ. ευρώ, επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου. Για το προς διανομή πλεόνασμα, τα τελευταία εικοσιτετράωρα υπήρξε ένα σκληρό «μπραντ ντε φερ» με τους εκπροσώπους των δανειστών, οι οποίοι ήθελαν να διανεμηθεί σαφώς μικρότερο ποσό, αλλά η ελληνική πλευρά εμφανιζόταν πεπεισμένη ότι θα επιτύγχανε τον στόχο της για διανομή επαρκούς «κοινωνικού μερίσματος» σε χαμηλοσυνταξιούχους, ενστόλους και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες για τέσσερις λόγους: Πρώτον, τα ποσά που θα διανεμηθούν θα είναι εφάπαξ, δηλαδή θα αφορούν μόνο το 2014 και δεν θα επιβαρύνουν τους επόμενους προϋπολογισμούς. Ομως, θα υπάρχει δέσμευση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά ότι επί της ουσίας θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα, καθώς η οικονομία εισέρχεται σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης, εξέλιξη που συνεπάγεται αύξηση των κρατικών εσόδων. Δεύτερον, τα στοιχεία από την εκτέλεση του προϋπολογισμού του πρώτου διμήνου του 2014 οδηγούν στην εκτίμηση ότι και το πρωτογενές πλεόνασμα του τρέχοντος έτους θα είναι σαφώς υψηλότερο από το συμφωνηθέν με την τρόικα. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο καταγράφεται πλεόνασμα της τάξης των 2,6 δισ. ευρώ, γεγονός που ενισχύει τις προσδοκίες ότι θα ξεπεραστεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 2,9 δισ. ή 1,5% του ΑΕΠ φέτος. Τρίτον, η Αθήνα έχει δώσει σαφή δείγματα καλής θέλησης αφού έχει αποδεχθεί να μη διανεμηθεί το 70% του συνολικού πρωτογενούς πλεονάσματος, όπως προέβλεπε η συμφωνία με τους εταίρους, αλλά ένα τμήμα του να αποτελέσει «μαξιλάρι» για το τρέχον έτος και ένα άλλο να διοχευτευθεί σε αναπτυξιακές δράσεις, περιλαμβανομένης της ταχύτερης αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Τέταρτον, υπάρχει πολιτική δέσμευση του κ. Αντ. Σαμαρά για το κοινωνικό μέρισμα που, βεβαίως, δεν μπορεί να αναιρεθεί δύο μήνες πριν από την κρίσιμη διπλή εκλογική αναμέτρηση των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου, καθώς η συγκεκριμένη εξέλιξη θα δικαίωνε πλήρως τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι θυσίες των πολιτών δεν έχουν αντίκρισμα και γίνονται απλώς για την αποπληρωμή του δυσθεώρητου χρέους. Προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία η Αθήνα υποχρεώθηκε, κατά πληροφορίες, να μετακινηθεί σε σχέση με τις αρχικές θέσεις της αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στη λεγόμενη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Αντιθέτως, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, από τη διαπραγμάτευση προκύπτουν «κέρδη» στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, καθώς παγώνει το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων που έθετε μετ επιτάσεως η τρόικα, ενώ στον κοινωνικό διάλογο παραπέμπονται οι όποιες αλλαγές για τον τρόπο κήρυξης απεργιακών κινητοποιήσεων. Σε κάθε περίπτωση, η ολοκλήρωση της συμφωνίας με την τρόικα είναι το ένα από τα δύο μεγάλα και δύσκολα βήματα που θα πρέπει να Για τα ποσά που θα διανεμηθούν το 2014 θα υπάρχει δέσμευση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά ότι επί της ουσίας θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα, αφού η οικονομία θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης. κάνει η κυβέρνηση μέχρι τις ευρωεκλογές. Το δεύτερο είναι η όποια συμφωνία να ψηφιστεί από τη Βουλή. Ο πρωθυπουργός και ο κ. Ευ. Βενιζέλος έχουν συμφωνήσει όλα τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων, περιλαμβανομένης της ρύθμισης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να ενταχθούν σε ένα νομοσχέδιο - σκούπα, ώστε Ν.Δ. και ΠΑ- ΣΟΚ να μη δοκιμαστούν σε αλλεπάλληλες ψηφοφορίες στη Βουλή. Μάλιστα, προκειμένου να «διευκολυνθούν» οι βουλευτές των δύο κυβερνητικών εταίρων να το υπερψηφίσουν, στο ίδιο νομοσχέδιο θα περιληφθούν και ορισμένες διορθωτικές διατάξεις φορολογικού χαρακτήρα, όπως οι βελτιώσεις στον φόρο υπεραξίας ακινήτων και η μείωση στα φορολογικά πρόστιμα. Με βάση τον υφιστάμενο σχεδιασμό των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, το νομοσχέδιο που θα αποτελέσει μία ακόμη κοινοβουλευτική «μητέρα των μαχών» για τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης θα αποτελείται από πολλά άρθρα και όχι ένα, παρότι και το τελευταίο αυτό ενδεχόμενο ετέθη επί τάπητος. Ο λόγος που η νομοθέτηση με ένα άρθρο, επί του παρόντος απορρίπτεται είναι ότι ενδεχομένως θα «ερέθιζε» περαιτέρω τους διαφωνούντες βουλευτές, ενώ θα μετέτρεπε την ψηφοφορία σε ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, κάτι που οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος δεν έχουν λόγους να προκαλέσουν. Πάντως, η ψηφοφορία επί του πολυνομοσχεδίου θα αποτελέσει «αγκάθι» ειδικά για το ΠΑΣΟΚ: Σύμφωνα με πληροφορίες, «για λόγους αρχής», ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν προτίθεται να ψηφίσει το άρθρο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, παρότι διαμηνύει ότι δεν είναι στις προθέσεις του να θέσει σε κίνδυνο την πολιτική σταθερότητα. Μάλιστα, συνομιλητές του αναφέρουν πως ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποδείξει με τις πράξεις του ότι προτάσσει το συμφέρον της χώρας. Επίσης, υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί παράγοντες παρατηρούν ενόψει της επερχόμενης ψηφοφορίας, ότι η κυβερνητική πλειοψηφία, μετά τη συμπόρευση των κ. Ανδρ. Λοβέρδου και Χρ. Αηδόνη με την «Ελιά», επί της ουσίας αριθμεί πλέον 155 βουλευτές. ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΛΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

20 20-ELLADA.qxp_Master_cy 3/14/14 11:18 PM Page l Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ Κυριακή 16 Μαρτίου 2014 «Αν ήξερα τι θα έβρισκα, μπορεί και να μη δεχόμουν» Τι εξομολογείται ο πρόεδρος της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος Της ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ Μετά την εξάωρη «κατάθεσή» του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ο κ. Παναγιώτης Νικολούδης μίλησε με στενούς συνεργάτες του. «Χαμός έγινε», του είπαν. «Τι χαμός; Επανάσταση θα έπρεπε να έχει γίνει. Να έχει κατέβει κόσμος στο Σύνταγμα», απάντησε εκείνος. Ο πρόεδρος της Αρχής με τον τίτλο που μοιάζει σαν τρένο, όπως είπε χαριτολογώντας στους βουλευτές, παρουσίασε τα αποτελέσματα της τελευταίας χρονιάς στις τρεις μονάδες της υπηρεσίας του: στην Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και στον Ελεγχο των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, δηλαδή το «πόθεν έσχες». Μίλησε για τα 200 εκατ. ευρώ που κατάφεραν να δεσμεύσουν από «ξέπλυμα», τα «έτοιμα» αφορολόγητα εκατομμύρια που έχουν βρει αλλά αδυνατούν οι εφορίες να εισπράξουν, το ερμητικά κλειστό κάστρο των εξοπλιστικών, όπως το περιέγραψε, όπου μέσα γίνονταν «Σόδομα και Γόμορρα», αλλά μόλις πριν από λίγους μήνες κατάφερε να βρει το κλειδί, αλλά και για το «καινούργιο μοντέλο εγκληματούντος ανθρώπου», υπεράνω κάθε υποψίας, με σπουδές στο «ξέπλυμα», που προέβη σε «ντελίριο τέλεσης εγκληματικών πράξεων εις βάρος των τραπεζών». Βέβαια, ελάχιστα από αυτά είναι καινούργια. Επτά φορές έχει πάει στη Βουλή από το 2011, πολλά από αυτά τα έχει ξαναπεί. Εκπληξη και αντιδράσεις βουλευτών, κάποια πρωτοσέλιδα, αλλά μετά... φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Μαύρη λίστα Ο κ. Νικολούδης, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ανέλαβε πρόεδρος της Aρχής τον Οκτώβριο του Συνάδελφοί του τον θυμούνται πολλές φορές να λέει πως αν ήξερε τι κατάσταση θα έβρισκε, ίσως και να μην αποδεχόταν τη θέση. Ο μηχανισμός και κατ επέκτασιν η κατάσταση της χώρας είχε αξιολογηθεί ήδη από το 2005 από την Ομάδα Χρηματοπιστωτικής Δράσης (FATF) ως ιδιαιτέρως κρίσιμη και παρά τις διάφορες προσπάθειες, το 2007 μπήκαμε επισήμως στην γκρίζα ζώνη και σε Eπί έξι ώρες έδινε κατάθεση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ο κ. Παναγιώτης Νικολούδης για τα αποτελέσματα της Αρχής Ξεπλύματος κατά του «μαύρου χρήματος» την τελευταία χρονιά. Το κόλπο με τα τραπεζικά δάνεια αυστηρή επιτήρηση. Τρία χρόνια αργότερα, ο τότε γενικός γραμματέας του ΥΠΟΙΚ κ. Πλασκοβίτης κάλεσε τον κ. Νικολούδη που μόλις αναλάμβανε και του μίλησε για την κρισιμότητα της κατάστασης το θέμα είχε φτάσει πλέον σε Καλοκαίρι του 2011 έφτασε στον κ. Νικολούδη μια πληροφορία. Ηταν αρκετή για να επιστρέψουν από τις καλοκαιρινές διακοπές κάποια μέλη της ομάδας του. Για τους επόμενους μήνες δούλευαν μέρα-νύχτα προσπαθώντας να βγάλουν άκρη με μια σειρά δανείων της Proton Bank, ύψους 51 εκατ., προς επιχειρήσεις. Και αυτή ήταν κυριολεκτικά η κορυφή του παγόβουνου: τα επόμενα δύο χρόνια μπήκε στο μικροσκόπιο μια σειρά δανείων σε πέντε διαφορετικές τράπεζες. «Περίπλοκα σταυρόλεξα λύναμε, δεν δουλεύαμε στο ξέπλυμα», είπε χαρακτηριστικά στη Βουλή προσπαθώντας να εξηγήσει τις δαιδαλώδεις εικονικές μεταβιβάσεις. Το συμπέρασμα από τα πορίσματά του για όλες αυτες τις τράπεζες, κοινό: μια ομάδα, το πολύ 20 ατόμων, μέσα από τις διοικήσεις, προδιέγραψε ήδη από το 2009 το τι θα επακολουθούσε. Πόνταραν στο γεγονός ότι οι αρμόδιες αρχές δεν θα άφηναν τις καταθέσεις του απλού κόσμου να χαθούν και με μια σειρά δανείων τις χρέωσαν εκ των έσω. Τα «καλά» κομμάτια, οι καταθέσεις δηλαδή, όντως διασώθηκαν και τα «κακά» μπήκαν σε εκκαθάριση. Βέβαια, όπως επεσήμανε στη Βουλή, αυτή η «τρύπα» που ξεπερνάει το ένα δισ. ευρώ μόνο για το Τ.Τ. την Proton και την FBB δεν θα εξαφανιστεί, αλλά από το 2017 θα τα επωμιστούν οι Ελληνες. «Αυτό είναι το κόλπο. Απλό και ανέντιμο», εξήγησε, λέγοντας πως στα 40 χρόνια της εισαγγελικής του καριέρας δεν έχει ξανασυναντήσει τέτοιο σκάνδαλο. Γι αυτό και όταν ύστερα από σκέψη είπε στη Βουλή πως ο ίδιος θα πρότεινε να δοθεί ένα είδος αμνηστίας σε όσους στρατηγούς επιστρέψουν τα συγκριτικά μικροποσά από μίζες των εξοπλιστικών, μετάνιωσε που δεν διευκρίνισε πως σε καμία περίπτωση δεν εννοεί το ίδιο και για τους κατηγορούμενους τραπεζίτες. πολιτικό επίπεδο. Η μαύρη λίστα με την οποία «φλερτάραμε» επικίνδυνα θα σήμαινε πως μας θεωρούσαν φορολογικό παράδεισο. Οι δανειοδοτήσεις της ΕKT προς τις ελληνικές τράπεζες θα φάνταζαν πλέον σενάριο επιστημονικής EUROKINISSI φαντασίας. «Μην κοροϊδευόμαστε. Αν σε εποπτεύει ο υπουργός, όποιος και να είναι αυτός, δεν μπορεί η Αρχή να κάνει τίποτα», έλεγε και ξανάλεγε τότε ο κ. Νικολούδης και ένας νόμος του 2011 που αναδιοργάνωνε την αρχή έδωσε τελικά ακριβώς αυτήν την ανεξαρτησία. Οταν τον Φεβρουάριο του 2011 πέρασε στο Παρίσι τις πρώτες του «εξετάσεις ως πρόεδρός της, αναγκάστηκε να δώσει προσωπικές εγγυήσεις για άμεσα αποτελέσματα: κάλεσε την επιτροπή να έρθει για επιτόπια επίσκεψη και με την ομάδα του έπεσαν «με τα μούτρα» στη δουλειά. Μέσα σε τρεις μήνες κατάφεραν να δεσμεύσουν 20 εκατ. ευρώ από «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» έναντι 5 που είχε δεσμεύσει η Αρχή συνολικά το προηγούμενο έτος. Κάπως έτσι πήρε η Ελλάδα το... συγχωροχάρτι και βγήκε επισήμως από την γκρίζα λίστα λίγους μήνες αργότερα. Σαν αφεντικό είναι αυστηρός και ιδιαίτερα συγκεντρωτικός. Θέλει να ενημερώνεται για το οτιδήποτε δουλεύουν οι 29 συνεργάτες του. Ο,τι μπαίνει στην Αρχή περνάει πρώτα από τον ίδιο, αξιολογείται και μετά με χειρόγραφες σημειώσεις για δράση διανέμεται σε έναν από τους λιγοστούς συνεργάτες του. Το τι δουλευει ο καθένας δεν επιτρέπεται να το μοιραστεί ούτε με τον συνάδελφό του στο διπλανό γραφείο. «Αν διαρρεύσει κάτι προς τα έξω, θα ξέρω ποιος το έκανε», τους λέει συχνά. Γι αυτό και δεν ζητάει παραπάνω κόσμο, παρότι το δικαιούται θέλει να έχει όσους μπορεί να ελέγχει. Οταν ο Χορστ Ράιχενμπαχ τον κάλεσε και του ζήτησε να αναλάβει η Αρχή ένα κομμάτι της φοροδιαφυγής, του απάντησε αρνητικά. «Πρόκειται για πέλαγος βαθύ, τι να πρωτοκάνουμε», του είχε πει. Ο Γερμανός όμως επέμενε και συμφώνησαν πως όσο μπορούσε θα βοηθούσε. Εντόπισε πάνω από φορολογουμένους που ενώ είχαν καταθέσεις, ακίνητη περιουσία κότερα και ακριβά Ι.Χ., δήλωναν στην εφορία εισοδήματα που «δεν έφταναν για δεύτερο κουστουμάκι», όπως περιγραφικά είπε όταν παρουσίαζε τα πρώτα αποτελέσματα, πέρυσι τέτοιο καιρό, στη Βουλή. Προσθέτοντας, τότε, πως δίνει στις εφορίες αυτά τα στοιχεία σαν «κουταλιά έτοιμη». Ενα χρόνο μετά, ακόμη περιμένει... Ο «θησαυρός» του κουμπάρου Τι κρύβουν τα εμβάσματα Γ. Κανδαλέπα Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΑΝΔΡΟΥ Ελάχιστοι, ακόμα και μέσα στους κόλπους της Δικαιοσύνης, ήταν εκείνοι που μπορούσαν να προβλέψουν ότι η τραπεζική κατάθεση, με τα περίπου δύο εκατ. ευρώ, που εντοπίστηκε τυχαία στην πολυσυζητημένη λίστα Λαγκάρντ, στο όνομα «Σταυρούλα Κουράκου», θα αποτελούσε τον καμβά πάνω στον οποίο θα ξετυλιγόταν μια σύνθετη δικαστική περιπέτεια για τον πρώην υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου. Η κατάθεση της συζύγου του, Σταυρούλας Κουράκου, που ερευνήθηκε για το «πόθεν έσχες», αλλά και για φορολογικά θέματα από πλευράς ΣΔΟΕ, έχει γίνει φύλλο - φτερό από τους ειδικούς ανακριτές Διαφθοράς, Γαβριήλ Μαλλή και Ιω. Σταυρόπουλο, που ερευνούν αποκλειστικά θέματα για μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα. Δικαστικές πηγές εκτιμούν πως οι δύο έμπειροι ανακριτές, που έφεραν εις πέρας την υπόθεση με τις μίζες του Ακη Τσοχατζόπουλου, στράφηκαν στον λογαριασμό Κουράκου, υποψιαζόμενοι πως τα χρήματα που διακινήθηκαν μέσα από αυτόν μπορεί να είναι περισσότερα από 2 εκατ. ευρώ ή ενδεχομένως να σχετίζονται με εξοπλιστικά προγράμματα. Κομβικό σημείο για τις υποψίες των ανακριτών, που οδήγησαν σε κλήση της Σταυρούλας Κουράκου ενώπιόν τους, αποτέλεσε ένα εύρημα που για τους ίδιους υπήρξε εξαιρετικά σημαντικό. Ηταν δύο εμβάσματα με ισόποσες δόσεις, περί τα ευρώ το καθένα, προς τον λογαριασμό της συζύγου Παπαντωνίου από λογαριασμό του κουμπάρου του, επιχειρηματία Γεωργίου Κανδαλέπα. Τα εμβάσματα προς τον λογαριασμό Κουράκου περί τα τέλη του 2000 κρίθηκε από τους ανακριτές ότι πρέπει να φωτιστούν και να διερευνηθούν προς πολλές κατευθύνσεις: Ποια ήταν η προέλευση του ποσού του ενός εκατ. ευρώ, αν μπορεί να τα δικαιολογήσει ο Κανδαλέπας, γιατί τα κατέθεσε στον λογαριασμό της συζύγου του πρώην υπουργού και ποια ήταν η αιτία της κατάθεσης; Ο Γιώργος Κανδαλέπας εκλήθη από τους ανακριτές για εξηγήσεις και του ζητήθηκε να συναινέσει άμεσα στο άνοιγμα λογαριασμού που διαθέτει μαζί με τη σύζυγό του. Εκείνος το αρνήθηκε, σε αντίθεση με τη σύζυγο του Γιάννου Παπαντωνίου, που δέχθηκε να συναινέσει στο άνοιγμα του λογαριασμού της στην τράπεζα HSBC στην Ελβετία. Στην άρνηση Κανδαλέπα, που ενίσχυσε τις υποψίες των ανακριτών, οι ίδιοι απάντησαν άμεσα με αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τις ελβετικές αρχές ζητώντας το ταχύτερο δυνατόν την κίνηση του λογαριασμού. Πληροφορίες από δικαστικές πηγές κάνουν λόγο για ενημέρωση που έχουν ήδη οι ανακριτές ότι ενδιαφέροντα ευρήματα θα προκύψουν σχετικά με τον λογαριασμό Κανδαλέπα, ευρήματα που μπορεί, όπως εκτιμούν οι ίδιες <<<<<< H άρνηση του επιχειρηματία να ανοίξει τραπεζικός λογαριασμός του, οδήγησε τους ανακριτές να θέσουν αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τις ελβετικές αρχές. πηγές, να οδηγήσουν την έρευνα για τις μίζες των εξοπλιστικών σε νέες αποκαλύψεις. Κι ενώ τα εξοπλιστικά βρίσκονται στο επίκεντρο δικαστικών ερευνών σε βάθος περί τα δώδεκα προγράμματα ελέγχονται αυτή την περίοδο ένα ακόμη «εμβληματικό» πρόσωπο που διαδραμάτισε ρόλο στη διακίνηση «μαύρου» πολιτικού χρήματος στα εξοπλιστικά εμφανίστηκε από εκεί... που κανείς δεν το περίμενε. Πρόκειται για τον επιχειρηματία Fouad Al Zayat, τον οποίο η ελληνική Δικαιοσύνη έχει οδηγήσει στο εδώλιο γιατί προέκυψε από τις έρευνες ότι έχει διαδραματίσει κομβικό ρόλο στη διακίνηση «μαύρου» χρήματος προς τον Ακη Τσοχατζόπουλο. Εις βάρος του, άλλωστε, εκκρεμεί διεθνές ένταλμα σύλληψης από το 2012, από τότε δηλαδή που συνελήφθησαν ο Τσοχατζόπουλος και οι στενοί συνεργάτες του. Ο Fouad ενόψει της δίκης του, που έχει προσδιοριστεί για τις αρχές Μαΐου στην Αθήνα, με επιστολή του (δημοσιεύθηκε στην «Κ») ζήτησε να συνεργαστεί με τις δικαστικές αρχές και υπαινίχθηκε ότι θα προβεί σε αποκαλύψεις. Αν πράγματι το εννοεί, οι δικαστικές αρχές είναι έτοιμες και τον περιμένουν, επιβεβαιώνοντας την άποψη που ήδη έχουν, πως το πηγάδι με το «μαύρο» χρήμα στα εξοπλιστικά... δεν έχει πάτο. Αιφνιδιασμός από Ελβετία Επιστρέφει 2,2 εκατ. φράγκα του Ν. Ζήγρα υπέρ του Δημοσίου Με μια πρωτοφανή, για τα δικαστικά δεδομένα, κίνηση της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Εισαγγελίας, φαίνεται πως εκτός απροόπτου θα επιστραφούν τις επόμενες ημέρες στον λογαριασμό του Δημοσίου τα 2,2 εκατ. ελβετικά φράγκα που βρίσκονται εδώ και περίπου δύο χρόνια δεσμευμένα στην τράπεζα Morgan Stanley της Ζυρίχης. Είναι τα μοναδικά χρήματα που είχαν απομείνει σε έναν από τους υπεράκτιους λογαριασμόυς, με δικαιούχο τον Νίκο Ζήγρα, εξάδερφο του Ακη Τσοχατζόπουλου. Από αυτόν διακινήθηκαν συνολικά πάνω από 47,4 εκατ. φράγκα μίζες για τα εξοπλιστικά. Πρόκειται για κίνηση που έχει δημιουργήσει έκπληξη τόσο στους Ελληνες εισαγγελείς όσο και στο περιβάλλον του Ζήγρα, διότι τα χρήματα αυτά είναι δεσμευμένα υπέρ του ελβετικού κράτους. Η εξέλιξη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, καθώς μπορεί να δημιουργήσει προηγούμενο και για άλλες υποθέσεις διεκδίκησης χρημάτων που εντοπίζονται στις ελβετικές τράπεζες. Και όχι αποκλειστικά μόνο για ελληνικές υποθέσεις «ξεπλύματος βρώμικου χρήματος». Στις 4 Μαρτίου, ο δικηγόρος του Ν. Ζήγρα, Στέλιος Γκαρίπης, δέχθηκε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον Ελβετό εισαγγελέα Ουρς Κιέλι: «Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου ώστε να συζητήσουμε την επιθυμία του κ. Ζήγρα να επιστραφούν στην Ελλάδα τα κατασχεθέντα περιουσιακά στοιχεία». Εκπληκτος ο δικηγόρος επικοινώνησε μαζί του και επιβεβαίωσε την πρόθεση της ελβετικής πλευράς να επιστρέψει το ποσό στο ακέραιο. Ενάμιση μήνα πριν, οι δύο άνδρες είχαν συναντηθεί στην Ευελπίδων. Στο πλαίσιο της εξέτασης του Ζήγρα από τους Ελβετούς εισαγγελείς, ο κ. Γκαρίπης τους είχε κατηγορήσει πως ασκούν προσχηματική δίωξη κατά του Νίκου Ζήγρα μόνο και μόνο για να κρατήσουν τα χρήματα που βρέθηκαν σε λογαριασμό που συνδέεται με αυτόν. Τότε είχε δηλώσει κατηγορηματικά στον Κιέλι πως ο πελάτης του δεν πρόκειται να συνεργαστεί εάν δεν επιστραφούν στο ελληνικό κράτος τα 2,2 εκατ. ευρώ. Ζήτησε να αντιμετωπιστούν, όχι ως χρήματα του Ζήγρα, αλλά ως χρήματα του ελληνικού λαού. Τότε, οι τρεις Ελβετοί απεσταλμένοι τού είχαν ξεκαθαρίσει πως από τη στιγμή που είχαν ασκήσει πρώτοι δίωξη για την υπόθεση, είχαν και τον πρώτο λόγο στα χρήματα. Η ελληνική πλευρά είχαν πει τότε έχει δικαίωμα να διεκδικήσει το 50% των χρημάτων και αυτό όμως υπό προϋποθέσεις. Η πρώτη, να έχει στείλει αίτημα με απαίτηση επί των χρημάτων. Η δεύτερη, να κρίνει η ελβετική πλευρά πως οι Ελληνες εισαγγελείς έχουν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να συνδράμουν την έρευνα. Αγνωστο παραμένει τι μεσολάβησε από εκείνη τη συνάντηση, αλλά την Παρασκευή το πρωί ο Ζήγρας έστειλε από το γραφείο των ανακριτων Μαλλή και Σταυρόπουλου, που χειρίζονται την υπόθεση, φαξ στους Ελβετούς δίνοντας τη ρητή εντολή του για να επιστραφούν τα χρήματα. Οχι τα μισά, αλλά στο σύνολό τους. Βέβαια, κάποιοι έμπειροι ανακριτές που άκουσαν τα νέα είδαν την κίνηση με καχυποψία. «Οι Ελβετοί δεν κάνουν τέτοιες κινήσεις χωρίς να θέλουν κάποιο αντάλλαγμα...», έσπευσαν να σχολιάσουν. Ο χρόνος θα δείξει τα ενδεχόμενα κίνητρα, εάν, δηλαδή, κρύβεται κάτι άλλο πίσω από την επιστροφή... ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΑΚΑΟΥΝΑΚΗ