Sabine X. Οπερέτα για την µητρότητα στον Κήπο των Φυτεµένων Μωρών για πέντε αριθµούς, µία γυναίκα και την µητέρα µου. βασισµένο σε πραγµατικά γεγονότα

Transcript

1 Sabine X. Οπερέτα για την µητρότητα στον Κήπο των Φυτεµένων Μωρών για πέντε αριθµούς, µία γυναίκα και την µητέρα µου βασισµένο σε πραγµατικά γεγονότα από τον κύριο µ.

2 ΣΗΜΕΙΩΜΑ Τον Αύγουστο του 2005, οι ελληνικές εφηµερίδες ασχολήθηκαν µε την περίπτωση µιας σύγχρονης Μήδειας, Γερµανίδας, µε το όνοµα Sabine X. Η αστυνοµία ανακάλυψε έπειτα από εκτεταµένες έρευνες ότι, µέχρι εκείνη τη στιγµή, η συλληφθείσα είχε γεννήσει 9 παιδιά τα οποία βρέθηκαν θαµµένα είτε στην πίσω αυλή του σπιτιού των γονιών της, είτε µέσα σε γλάστρες. Όλες οι ενδείξεις έδειχναν τα χέρια της Sabine X. Αυτό το αποτρόπαιο γεγονός ξεσήκωσε έντονη διαµάχη σχετικά µε τους λόγους που οδήγησαν στις φοβερές, απάνθρωπες πράξεις της. Με την υπόθεση ασχολήθηκε ο γερµανικός Τύπος, η τηλεόραση, απλοί άνθρωποι, ακόµα και η γερµανική Κυβέρνηση, αλλά ξεχάστηκε το ίδιο απότοµα όπως προέκυψε, δίχως να έχει δοθεί κάποια ικανοποιητική απάντηση στο τι ήταν τελικά αυτό που όπλισε τα χέρια της παιδοκτόνου. Η Sabine X. αφέθηκε στα χέρια της ικαιοσύνης. Το θεατρικό κείµενο «Sabine X.» ψάχνει αλλά δεν βρίσκει τίποτε. Εξετάζει ξεχωριστά την κάθε µία από τις εννέα περιπτώσεις παιδοκτονίας για να καταλήξει σε αλλεπάλληλες αποτυχίες να κατανοήσει αυτή τη σκληρότητα. Αναζητά τη λύτρωση τραγουδώντας τον θάνατο. Ειρωνεύεται τους πάντες σε µια προσπάθειά να κρύψει την απελπισία. Στήνει ένα λαϊκό δικαστήριο µε δικαστή την ευρωπαϊκή κοινή γνώµη, εκπρόσωπο ενός πολιτισµού που αν και επιθυµεί να µπορεί να αισθάνεται ακόµα φρίκη- εξακολουθεί να µαζεύει νεκρά µωρά από τους κάδους απορριµµάτων. Πού βρίσκεται ο Θεός, αν συνεχίζει να υπάρχει; Εν τέλει, ας αναγνωρίσουµε µονάχα έναν Θεό, ή µάλλον καλύτερα µία και µόνη Θεά: την ίδια µας την µητέρα. Κι ας την ρίξουµε, κι αυτήν µαζί µε όλους τους άλλους, στην πυρά. 2

3 ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟ ΜΗ ΕΝ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΥΟ ΤΟ ΤΡΙΑ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ [Ο ΠΡΟΕ ΡΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ] Ο ΕΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΤΩΝ ΦΥΤΕΜΕΝΩΝ ΜΩΡΩΝ [Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΡΧΗ] Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΣΑΞΟΝΙΑ [Ο ΠΑΤΕΡΑΣ] Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ la defensej [Η ΜΗΤΕΡΑ] ΤΑ 9 ΝΕΚΡΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ [ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ] Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ Η SABINE X. 3

4 Υπόθεση αρ , όσες είναι και οι λέξεις αυτού του κειµένου. Η Ευρωπαϊκή Κοινή Γνώµη εναντίον της Sabine X., κατηγορούµενης για Παρακαλώ, ησυχία. Καθίστε όλοι στις θέσεις σας. Άρχεται η συνεδρίασις. Η αλήθεια θα λάµψει. Ζήτω. Στην Γερµανία. Στον Κήπο των Φυτεµένων Μωρών. Αυτήν την στιγµή. είτε τον! Έφτασε! Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 12 της χρόνια! Η SABINE στα 12 της χρόνια: Θεέ µου, θεέ µου, επισκίασέ µε και στους άντρες παράδωσέ µε! Ευλογηµένη συ ως γυνή, κι ευλογηµένοι όλοι οι καρποί της κοιλίας σου! Γιασεµιά! Αφήστε τα να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για την χάρη, τη λεπτότητα, τον θείο έρωτα και την Παρθένο Μαρία! Η SABINE στα 12 της χρόνια: Α! Αίµα τρέχει ανάµεσα απ τα µπούτια µου! Θα αποκτήσεις παιδιά, και τα ονόµατά τους θα είναι Η SABINE στα 12 της χρόνια: Αίµα; Μα εγώ πρέπει να γεµίζω, όχι να αδειάζω! Ανόητη! Ανάξια! Έχασες! Η SABINE στα 12 της χρόνια: Α! Πού είσαι ; Πού πήγες ; Εξαφανίστηκε Καλωσήλθατε στον κήπο µου. Είµαι ο Έφορος. Ταξινοµώ τις περιπτώσεις και καταγράφω τα νέα ευρήµατα. εν είναι εύκολη δουλειά. Κάθε µέρα όλο και περισσότερα. Όµως δεν παραπονιέµαι. Συνεχώς χρειάζοµαι κι άλλα. Είναι κάτι σαν εθισµός. Πείνα. Μην πλησιάζετε πολύ. Καλύτερα δείτε τα πάντα από απόσταση. ώστε χρόνο. Μην βιαστείτε να καταλάβετε. Καλύτερα προσέχετε τα βήµατά σας. Ο κήπος 4

5 Η SABINE στα 23 της χρόνια: Η SABINE στα 23 της χρόνια: µου έχει κρυφές παγίδες. Ευτυχώς, όχι για όλους. Καλωσήλθατε, αλλά προσέξτε. Έχει ήδη ξεκινήσει. είτε τον. Για σας έρχεται. Τώρα. Ακριβώς όπως πάντα. Μπροστά στα µάτια σας. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 23 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο πρώτος καρπός της κοιλίας σου! Το 1 ο νεκρό νεογέννητο! Μαµά; Τουλίπες! Αφήστε τες να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για τον έρωτα και τη µαταιότητα! Το µωρό µου είχε ροδοκόκκινα µαγουλάκια και πράσινα µάτια. Γεννήθηκε µε το ένα µάτι κλειστό κι έτσι παρέµεινε τις πρώτες ώρες. Είχε το χαµόγελο του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, θα είχε κατάξανθες µπούκλες που θα τρέλαιναν τα κορίτσια. Τα µαλλιά του συνεχίζουν να µεγαλώνουν στο χώµα. Ο αριθµός 1: η Αρχή, το Απόλυτο, το Σύµπαν! Εγώ, για τον πρώτο µήνα. Η κοιλιά ήταν ακόµα επίπεδη. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την πρώτη συνάντηση! 22 Φεβρουαρίου 1988, Σάββατο, ώρα 10:35. Την πρωτοείδα στο σταθµό του metro για το κέντρο. Με τράβηξε το βάδισµά της, η όµορφη µύτη της. Μου έριξε ένα αδιάφορο βλέµµα. Της χαµογέλασα. Κατάλαβα αµέσως ότι της άρεσα Ανεβήκαµε µαζί στο τρένο, στο ίδιο βαγόνι. εν σταµάτησα να την κοιτάζω. Μετρούσα τα καπούλια της και σκεφτόµουν τα χέρια µου να τα χαϊδεύουν. Εκείνη δεν γύρισε να µε ξανακοιτάξει ούτε µια στιγµή, όµως ένιωθα όλο το κορµί της καρφωµένο πάνω µου. Κατέβηκα εκεί που κατέβηκε κι 5

6 Η SABINE στα 23 της χρόνια: Η SABINE στα 23 της χρόνια: Η SABINE στα 23 της χρόνια: Η SABINE στα 23 της χρόνια: εκείνη, χωρίς αυτός να είναι ο σταθµός µου. Την ακολούθησα. Στο τέλος της σκάλας, ακριβώς πριν βγούµε έξω στον δρόµο, στην επιφάνεια, γύρισε κι αυθάδικα µε ρώτησε γιατί την ακολουθούσα. Της είπα πως θέλω να κάνουµε έρωτα, τώρα, αµέσως, όπου θελήσει. Με κοίταξε ίσια στα µάτια και µετά, χωρίς καµία προειδοποίηση, µπροστά σε όλο τον κόσµο που περνούσε δίπλα µας εκείνη την στιγµή, έχωσε βίαια την γλώσσα της στο στόµα µου πιάνοντας ταυτόχρονα- σφιχτά τ αρχίδια µου. Τρέξαµε στο κοντινότερο ξενοδοχείο και πηδηχτήκαµε τέσσερις φορές. Η µία καλύτερη από την άλλη. Τα κάναµε όλα. Όλα. Στο τέλος σηκώθηκε, κάπνισε γυµνή ένα τσιγάρο δίπλα στο παράθυρο, αµίλητη ντύθηκε, ξαναβάφτηκε, κι έφυγε αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα του δωµατίου. 1 η Νοεµβρίου 1988, Τρίτη, ώρα 20:48. Αγόρι. Σκορπιός. Εύκολη γέννα. Κοιλοπονούσε δύο ώρες µόνο. Το µωρό έκλαιγε ασταµάτητα. Όταν το πήρε στην αγκαλιά της για πρώτη φορά, αυτό πήγε από ένστικτο να αναζητήσει το στήθος της. Το έπιασε από τα πόδια και το χτύπησε µε δύναµη στον τοίχο. Το πρόσωπό του παραµορφώθηκε. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Ναι, Sabine; Ένα δώρο. Μια γλάστρα! Είναι τουλίπα. εν χωράει στο διαµέρισµά µου. Μικρούλα µου, υπάρχει πάντοτε χώρος στο πατρικό σπίτι! Ευχαριστώ Ο πατέρας σου πεινάει. Πεινάω. Το Μπρίσκοφ-Φίνκενχερντ, κρατίδιο του Βραδεµβούργου! Αδιανόητο! εν µπορώ να το καταλάβω. Αδύνατο! Πώς µπόρεσε; Η πόρνη. Η φόνισσα. Η άκαρδη. Το τέρας. Η Sabine σήµερα! 6

7 Περί της µορφής µου! Ο «Κίτρινος» Τύπος! Η Sabine είναι µια όµορφη γυναίκα µε µεγάλο πρόσωπο και ιδιαιτέρως µεγάλα, καστανά, αµυγδαλωτά µάτια. εν είναι από εκείνες τις Γερµανίδες µε τα ξανθά µαλλιά και τα γαλανά µάτια. Η Sabine δεν είναι τόσο εντυπωσιακή. Αυτό δεν σηµαίνει πως περνά αδιάφορη µε τα σπαστά, καστανά, σε στυλ «καρέ», µαλλιά της, όπως κατά έναν περίεργο τρόποόλες οι Γερµανίδες της ηλικίας της που γεννήθηκαν και µεγάλωσαν στην ίδια περιοχή που γεννήθηκε και µεγάλωσε η Sabine. Η συλληφθείσα δεν είναι πάνω από 40 χρονών. Το πλούσιο µπούστο της µαρτυρεί µια νεότητα που ακόµη κυλάει στο αίµα της, εκτίµηση που καθίσταται βεβαιότητα αν προσέξει κανείς τα κατακόκκινα χείλη της. Εύκολα θα τα ονόµαζε κανείς ηδυπαθή. Τελευταία φορά που εθεάθη, λέγεται πως φορούσε ένα ανοιχτό πράσινο, πετσετένιο µπουρνούζι µπάνιου. Λέγεται επίσης πως αυτή ήταν η αγαπηµένη της αµφίεση. Το µπουρνούζι αυτό το έδενε σταυρωτά µε µια ασορτί φαρδιά, ανοιχτή πράσινη ζώνη, γεγονός που αναδείκνυε την οµολογουµένως κοµψή σιλουέτα της. Αξιόπιστες πηγές µας πληροφόρησαν πως η Sabine ήταν ικανή να κάθεται για ώρες στον αγαπηµένο της καναπέ, εκεί όπου είχε ριγµένο ένα ανοιχτό µπεζ ύφασµα, µε λεπτές µπλε ρίγες που κάπου-κάπου πύκνωναν. Ήταν αυτές ακριβώς οι ρίγες που η ίδια, καθ όλη τη διάρκεια της ανάκρισης, επέµενε ν αποκαλεί οι µπλε δρόµοι µου. Η Sabine, σταυροπόδι στον καναπέ, µε το γέρικο σκύλο της να απλώνει τη µουσούδα του πάνω στο αριστερό της πόδι, συνήθιζε, για ώρες ολόκληρες, να αγναντεύει το κενό. Ο σκύλος της ήταν λευκός και σχεδόν άτριχος. Αν και δεν βρέθηκε κατά τη σύλληψή της, για την ύπαρξή του ορκίζονται συγγενείς και φίλοι. Εµείς, αγνοούµε την τύχη του. Η Sabine, λοιπόν, συνήθιζε να κάθεται σε αυτήν ακριβώς την θέση, µέχρι το σηµείο να µην νιώθει πια το αίµα να κυλάει στα πόδια της 7

8 και το υπόλοιπο σώµα της να πέφτει σε µια παράξενη κατάσταση νάρκωσης. Λέγεται, µάλιστα, πως η στιγµή της σύλληψής της την βρήκε ακριβώς σ αυτήν την ηµιλιπόθυµη κατάσταση. Όταν, έπειτα από επανειληµµένες και ανώφελες εκκλήσεις να σηκωθεί, οι αστυνοµικοί την τράβηξαν από τους ώµους, εκείνη έπεσε αµέσως στο πάτωµα, γιατί όπως πολύ ήρεµα είπε στους γιατρούς, δεν κυλά αίµα στις φλέβες της. Η ιευθύντρια της TATE MODERN! Λυπούµαι, όµως τα πράγµατα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ιδού η αληθινή Sabine. Προσέξτε: Λούσιαν Φρόιντ, Κορίτσι µε έναν λευκό σκύλο, 1950 µε 1951, λάδι σε µουσαµά, 76,2 x 101,6 εκ. Το γραµµικό ύφος του πίνακα, είναι τυπικό της πρώϊµης δουλειάς του Φρόιντ: το επίπεδο, απαλά τοποθετηµένο λάδι περιγράφει το θέµα του πίνακα µε προσεκτική λεπτοµέρεια και ανακαλεί τον βρετανικό και γερµανικό ρεαλισµό των δεκαετιών του 20 και του 30 για παράδειγµα, την δουλειά του Στάνλεϊ Σπένσερ ή του Όττο Ντιξ. Οι µεταγενέστεροι πίνακες του Freud εκµεταλλεύονται τις δυνατότητες της υφής του χρώµατος σε ένα πολύ πιο διευρυµένο επίπεδο. Πέρα από το ύφος του όµως, ο πίνακας αυτός επιδεικνύει το κυρίαρχο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον του Φρόιντ: την εξονυχιστική µελέτη του ζωντανού µοντέλου, γυµνού ή ντυµένου που ποζάρει στο περιβάλλον ενός ατελιέ. Τα χρώµατά του είναι µε χαρακτηριστικό τρόπο σιωπηλά και ανέκφραστα, και η διάθεσή του θα µπορούσε να γίνει αντιληπτή ως αγχώδης και δυσάρεστη. Τα υπερτονισµένα χαρακτηριστικά του µοντέλου εκπέµπουν ένα βλέµµα νευρικής παράκλησης ή απολογίας, ενώ το λεπτά παραµορφωµένο σώµα είναι συµπιεσµένο σε ένα άβολο σχήµα λατινικού L, στο ρηχό χώρο ενός καναπέ. Ο Φρόιντ εναρµονίζει την υφή του µπουρνουζιού της µε το σκληρό τρίχωµα του σκύλου. Αυτή η λεπτοµέρεια, συνδυασµένη µε την πλεγµένη σε κοτσίδα, ζώνη της, υποσυνείδητα υπονοεί ότι είναι αναγκασµένη να φορά 8

9 κάποιο είδος ενδυµασίας που παραπέµπει στη θρησκευτική διαδικασία της µετάνοιας. Το ξεγυµνωµένο στήθος της υποκινεί την ιδέα του θηλασµού αλλά, µε διαστροφικό τρόπο, το πλάσµα που φωλιάζει δίπλα της είναι ένας σκύλος µε κοφτερά δόντια, και όχι ένα µωρό. Τι απαντάς; Τι έχεις να πεις; Είµαστε όλοι αυτιά. Και φρίττουµε µόνο στην ιδέα αυτών που θ ακούσουµε. Πρέπει να κάνω υποµονή. Εδώ είµαι όπως µία ξένη. Έρηµη. Πρέπει να υπακούσω στις συνήθειες της χώρας. Τι κι αν γεννήθηκα εδώ; Τι κι αν µεγάλωσα εδώ; Τι κι αν πρόσθεσα παιδιά στον πληθυσµό; Εδώ είµαι ξένη. Ζω σαν το χρυσόψαρο µέσα σε γυάλα, πνιγµένη σ αυτήν την άχαρη, την σκοτεινή, την λίµνη Γερµανία. Τα 9 νεκρά νεογέννητα! Ήµασταν άτυχα όµως συνέβη. Ίσως καλύτερα ποιος το πιστεύει; Η µάνα µάς γέννησε για να µας θάψει, όµως τον θρήνο µας ποιος θα τον πάψει; Η ζωή µας µαρτύριο πάνω απ το χώµα. Το φιλί ναι σωτήριο απ του Θανάτου το στόµα. Ίσως καλύτερα ό,τι συνέβη. Η ανάσα µαρτύριο για όποιον µαντεύει. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! 9

10 Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η Sabine στα 25 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο δεύτερος καρπός της κοιλίας σου! Το 2 ο νεκρό νεογέννητο! Μανούλα; Κρίνοι! Αφήστε τους να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για την αγνότητα, την καθαρότητα, την Άµωµο Σύλληψη, τον Ιησού, την οµορφιά, την αιδώ, τη Φλωρεντία και τους βασιλιάδες της Γαλλίας! Κοιτάξτε την! Πάλι χώνει κάτι µέσα σε µια γλάστρα! Το µωρό µου είχε φακίδες γύρω απ τη µύτη και το στόµα. Είχε ένα καφέ σηµάδι σαν καρδιά πίσω απ το δεξί γόνατο. Είχε τα πυκνά φρύδια του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, θα είχε τις πιο µακριές βλεφαρίδες. Τα µάτια του καλύφθηκαν µε χώµα. Ο αριθµός 2: ο Αδάµ και η Εύα, ο Παράδεισος και η Κόλαση, η ζωή κι ο θάνατος, το αιώνιο ζεύγος! Εγώ, για τον δεύτερο µήνα. Η κοιλιά ήταν ακόµα επίπεδη. Όµως, µέρα µε τη µέρα, φούσκωνε. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την δεύτερη συνάντηση! 29 Ιουλίου 1989, ευτέρα, ώρα 22:54. Στο αποχαιρετιστήριο πάρτυ του καλύτερού µου φίλου. Ετοιµαζόταν να φύγει για ένα ταξίδι στην Ιαπωνία. Θα έλειπε για µερικά χρόνια. Θα επιτηρούσε την αναστύλωση ενός κοµµατιού του Σινικού Τείχους, απεσταλµένος από την εταιρεία όπου εργαζόταν. Ο φίλος µου µού είχε µιλήσει για αυτήν. Μας σύστησε στην πρώτη ευκαιρία. Εκείνη είχε πιει πολύ αλλά κι εγώ δεν πήγαινα πίσω. Μιλήσαµε για τα καλοκαίρια µας, για τα λεφτά, για φίλους, για ανοησίες που είχαµε κάνει όταν ήµασταν µικροί. Γελούσαµε πολύ. εν µιλούσαµε µε κανέναν άλλο, δεν ασχολιόµασταν µε κανέναν άλλο, το 10

11 Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: πάρτυ συνέβαινε µόνο για µας τους δύο. Κάποια στιγµή σκέφτηκα πως θα µπορούσα να την ερωτευτώ Τότε έγινε εκείνη η διακοπή ρεύµατος που βύθισε στο σκοτάδι την µισή πόλη, για 20 λεπτά. Σχεδόν ακαριαία, ξεκινήσαµε να φιλιόµαστε. Χωρίς να το καταλάβω βρεθήκαµε στο µπάνιο, κλειδωµένοι και, λίγες στιγµές πιο µετά, κάναµε σεξ. Έχυσα µέσα της σχεδόν αµέσως. Σχεδόν αµέσως τέλειωσε κι αυτή. Μείναµε έτσι, ιδρωµένοι, βαριανασαίνοντας, εκείνη πάνω µου, να κρέµεται µε τα χέρια της από τον λαιµό µου, εγώ όρθιος, µε πόδια που έτρεµαν. Έπειτα χάθηκε στο σκοτάδι. Το φως επέστρεψε 5 λεπτά αργότερα. Την έψαξα στο σπίτι, παντού. Ο φίλος µου µού είπε πως δεν κατάλαβε αν και πότε έφυγε. 18 Απριλίου 1990, Τετάρτη, ώρα 03:22. Αγόρι. Κριός. ύσκολη γέννα. Το µικρό κατέβαινε ανάποδα. Γύρισε στη σωστή θέση την τελευταία στιγµή. Εκείνη το γύρισε. Αστραπιαία. Με τα χέρια της έπιασε το κεφάλι του µόλις έβγαινε από µέσα της κι απότοµα το έστριψε προς τα δεξιά. Το ένιωσε να τινάζει τα ποδαράκια του µέσα της. Ούρλιαξε από πόνο. Οι φλέβες, οι τένοντες, τα κόκαλα ξεπρόβαλλαν από τον µικροσκοπικό λαιµό του. Το υπόλοιπο σώµα βγήκε από µέσα της ακίνητο, οι σπασµοί του σταµάτησαν γρήγορα. Σκέφτηκε πως ήταν καλύτερα έτσι κι αποκοιµήθηκε. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Ναι, Sabine; Ένα δώρο. Μια γλάστρα! Κι άλλη γλάστρα! Είναι ένας κρίνος. Sabine, πάνε δυο χρόνια από την τελευταία Πού την βρήκες; εν έχεις λεφτά! Την είχα στο διαµέρισµά µου. Κι αυτήν; Στο διαµέρισµά σου; Ναι, εκεί! 11

12 Η SABINE στα 25 της χρόνια: Η SABINE στα 25 της χρόνια: Τότε γιατί µας τη φέρνεις; εν χωράει πια. Καλώς. Εδώ είναι το πατρικό σου σπίτι. Το ξέρεις, Sabine; Ναι Τελοσπάντων. Ο πατέρας σου πεινάει. Πεινάω. Sabine, σου αποδίδονται επαίσχυντες πράξεις. Μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου; Κατάγεσαι από µια µεγάλη χώρα. Πώς είναι δυνατό να κατάγεσαι απ αυτήν την σπουδαία χώρα που γέννησε το πνεύµα του Έγελου, την ποίηση του Γκαίτε, την µουσική του Βάγκνερ! Πώς είναι δυνατό να είσαι εσύ απόγονος του Άλµπρεχτ Ντύρερ; Να ρωτήσουµε τους γείτονες! Η Sabine σήµερα! Περί της ανατοµίας µου! Μια γειτόνισσα της Sabine στην Φρανκφούρτη! Προσπαθώ να εντοπίσω το λάθος, προσπαθώ να εντοπίσω το πάρα φύση έκτρωµα, προσπαθώ να εντοπίσω την παρέκκλιση απ όπου ξεκίνησαν όλα. Βλέπω µπροστά µου ένα τέρας: το κρανίο που ενσωµατώνει τις οφθαλµικές κόγχες, που βρίσκεται ψηλότερα από την κάτω γνάθο, την πρώτη πλευρά και την κλείδα, η οποία βρίσκεται κάτω από τον άτλαντα που βρίσκεται στην αυχενική µοίρα του άξονα, ο οποίος βρίσκεται πίσω από το ακρώµιο και το στέρνο που αγκαλιάζει τον θωρακικό κλωβό, ο οποίος βρίσκεται ψηλότερα από το βραχιόνιο και µπροστά από τους πλευρικούς χόνδρους, οι οποίοι βρίσκονται πάνω από την ωµοπλάτη και τη θωρακική µοίρα, βλέπω τις νόθες ασύντακτες πλευρές, βλέπω το ωλέκρανο, να η λαγόνιος ακρολοφία, η κερκίδα, η ωλένη, η ηβική σύµφυση, µε πιάνει αδικαιολόγητος τρόµος µπροστά στον καρπό, το µετακάρπιο µου γεννά εφιάλτες, θεέ µου, οι φάλαγγες, η οσφυϊκή µοίρα µου χαµογελά παράξενα, να το λαγόνιο οστό γεµάτο σάρκες και χυδαίες παρεκκλίσεις, το ιερό οστό που κρύβει σοφία και 12

13 Φρανκφούρτη! ΜΗ ΕΝ+ ΜΗ ΕΝ+ Απάντησε! δέος, τρέµω παράλογα µπροστά στον κόκκυγα, το ισχιακό κύρτωµα µε κάνει να ιδρώνω, το µηριαίο µε κυνηγά στον ύπνο µου και η επιγονατίδα στοιχειώνει τα όνειρά µου, η περόνη µε τρυπά, ο ταρσός στήνει πλεκτάνες µε το µετατάρσιο, τα δάχτυλα, ανώφελο, τα έχω χάσει, οι κόνδυλοι του µηριαίου οστού, κόνδυλοι του καρκίνου, κονδυλώµατα, κόνδυλοι πατάτας, ο αστράγαλος ρίχνει κλωτσιές στο στόµα µου, η πτέρνα µε γαργαλά κάθε που κοιµάµαι, εµπρός µου, χαµένος κόπος, εµπρός µου στέκεται ο εαυτός µου! Η κατάθεση όλων των γειτόνων της 39χρονης στην Μετράµε τα κόκαλα κοιτώντας τα δικά µας. Το αγκάθι ψάχνουµε που τρώει τα παιδιά µας. Τι φοβερό η όψη να ναι όµοια! Τι τροµερό! Η αγωνία µε τρώει αιώνια! Κανένα κόκαλο δεν διαφέρει στο πόδι, το µάτι ή το χέρι. Συκώτι, καρδιά ή στόµα; Τι τα οδήγησε στο χώµα; Τι φοβερό η όψη να ναι όµοια! Τι τροµερό! Η αγωνία µε τρώει αιώνια! Απάντησε! εν θυµάµαι τίποτα! εν σε πιστεύω! Κανείς στην Ευρώπη δεν σε πιστεύει! Η µνήµη µου είναι αποσπασµατική! 13

14 ΜΗ ΕΝ+ ΜΗ ΕΝ+ Η SABINE στα 26 της χρόνια: Ίσως τελικά να κάνω λάθος. Ίσως κάποιοι στην Ευρώπη να σε πιστεύουν. εν έχω κανέναν συγγενή. Με ξεγέλασαν. Γέννησα παιδιά που δεν µου ανήκαν. Σε ποιον ανήκαν; Σ έναν βασιλιά απ την Ελλάδα! Ποιον; Το όνοµά του ξεκινά µε το 9 ο γράµµα! Παράλογο! Τι φοβερό η όψη να ναι όµοια! Τι τροµερό! Η αγωνία µε τρώει αιώνια! Τρέµω µήπως κι εγώ µια µέρα τη λογική µου κάνω πέρα και στο παιδί µου επιτεθώ, µήπως φωτιά κι εγώ ποθώ; Τι φοβερό η όψη να ναι όµοια! Τι τροµερό! Η αγωνία µε τρώει αιώνια! Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 26 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο τρίτος καρπός της κοιλίας σου! Το 3 ο νεκρό νεογέννητο! Μαµάκα; Νάρκισσοι! Αφήστε τους να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για τον εγωισµό, τον θείο έρωτα πέρα από την αµαρτία και 14

15 Η SABINE στα 26 της χρόνια: συνάντηση! τον θάνατο, για τις πένθιµες αναµνήσεις, για τον έρωτα του εαυτού και την ανοησία! Γιατί κανένας δεν µπορεί να την σταµατήσει; Είναι ξεκάθαρο ότι ετοιµάζει µια ακόµη γλάστρα µε τα βρωµερά της χέρια και το σιχαµένο της χώµα! Το µωρό µου είχε την πιο όµορφη µύτη του κόσµου. Τα αυτάκια του ήταν λίγο πεταχτά, όµως τα µάτια µου δεν έβλεπαν τίποτε άσχηµο. Είχε τα σπαστά µαλλιά του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, οι δυνατοί µύες του θα το βοηθούσαν να τρέχει µακριά από τους εχθρούς του. Τώρα, το τρώει το χώµα. Ο αριθµός 3: οι ωκεανοί του κόσµου, ο Σηµ, ο Χαθ, ο Ιάφεθ και οι λαοί τους, τα θηρία της Αποκάλυψης, ο ουρανός, η γη και ο κάτω κόσµος, το παρόν, το παρελθόν και το µέλλον! Εγώ, για τον τρίτο µήνα. Η κοιλιά της άρχισε αµυδρά να στρογγυλεύει. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την τρίτη 15 Νοεµβρίου 1990, Τρίτη, ώρα 02:13. Ήµουν, όπως πάντα, στο µπαρ του Γκέοργκ. εν µπορώ να κοιµηθώ τα βράδια. Στην πραγµατικότητα, δεν κοιµάµαι ούτε τις µέρες, αλλά αυτό είναι µια άλλη ιστορία. Ο Γκέοργκ δεν αφήνει ποτέ το ποτήρι µου ν αδειάσει κι εγώ δεν σταµατώ ποτέ να καπνίζω. Την είδα να µπαίνει τρεκλίζοντας. Μαλλιά µακριά, µπλεγµένα, τακούνια. εν θυµάµαι τίποτε άλλο. Κάθισε κατευθείαν στην µπάρα και ζήτησε διπλό ουίσκι, σκέτο. Την ρώτησα: «Κούκλα µου τι τρέχει;» κι εκείνη µε στόλισε µε ένα «Άντε γαµήσου». Γύρισε ελαφρά το πρόσωπό της προς το µέρος µου, προφανώς για να κάνει την βρισιά ακόµα πιο προσωπική, και τότε πρόσεξα για πρώτη φορά το µαυρισµένο της µάτι. Είπα «Κάποιος δεν σου φέρεται µε το γάντι» κι εκείνη απάντησε χωρίς δισταγµό «Φίλε, πάρε το πουλί σου και δρόµο». Σκέφτηκα πως θα ήταν καµιά από αυτές τις λεσβίες που µε κάνουν να αναγουλιάζω αλλά τελικά της είπα 15

16 Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: Η SABINE στα 26 της χρόνια: «Σόρυ, αλλά έφτασα πρώτος». εν απάντησε. Το σκέφτηκε λίγο και τελικά γύρισε κι είπε χαµογελώντας αµυδρά: «Χάρηκα. Και το µαυρισµένο µάτι µου επίσης». Ξηµερωθήκαµε σπίτι µου. Την γέµισα φιλιά σε όλο το κορµί της. Εκείνη µου άφησε δαγκωνιές στον λαιµό και γρατζουνιές στην πλάτη. ίκαιη µοιρασιά. 11 Ιουλίου 1991, Πέµπτη, ώρα 16:30. Αγόρι. Καρκίνος. Βγήκε λαχανιασµένο και µελανιασµένο από το σφίξιµο του οµφάλιου λώρου. Ήταν άσχηµο. Έκλαιγε κοιτάζοντάς το στην αγκαλιά της. Έκοψε τον οµφάλιο λώρο µε το µαχαίρι της κουζίνας. Τον πέρασε γύρω από το λαιµό του. Τον έσφιξε, σιγά-σιγά. εν χρειάστηκε πολύ. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Ναι, Sabine; Ένα δώρο. Ένας νάρκισσος! εν χωρά στο διαµέρισµα. Sabine, δουλεύεις κάπου; Τον έθαψα µε τα ίδια µου τα χέρια. Sabine! Ναι; Σε ρωτάω αν δουλεύεις κάπου. Όχι. Πού θα πάει αυτό; Πότε θα παντρευτείς; Πότε θα κάνεις παιδιά; Πού γυρνάς τις νύχτες; Θα βάλω τη γλάστρα δίπλα στις άλλες. Θεέ µου, τι άνθρωπος! Για να µην λες αργότερα πως δεν ασχολήθηκα µαζί σου. Μεγάλωσαν τ άλλα λουλούδια! Θα φας; εν πεινάω. Ο πατέρας σου λέει πως πεινάει. Πεινάω. 16

17 Υπήρξε µια εποχή που η χώρα της έπρεπε να αποχωριστεί την Αλσατία και τη Λοραίνη. Μήπως φταίει αυτό; Να ρωτήσουµε τους φίλους της! Η Sabine σήµερα! Περί της φύσεως, του ήθους µου και της ιδιοσυγκρασίας µου! Πείτε µου παρακαλώ τι γνωρίζετε για την Sabine. Ήταν άνεργη. Ναι, ήτανε άνεργη. Και άστεγη. Ναι. Είναι 39 χρονών. Πείτε µου κι άλλα! Η µνήµη της είναι αποσπασµατική. εν θυµάµαι τίποτα. Παρακάτω, παρακάτω. Είναι µητέρα τεσσάρων παιδιών. Τεσσάρων; Εγώ νόµιζα τριών! Μπορεί, πέντε Μητέρα;! Μάλιστα Άλλοτε θυµάται και άλλοτε όχι Τίποτε άλλο; Ήταν έγκυος στον έκτο µήνα. Στον έβδοµο. Στον έκτο. Στον έβδοµο. Στον τρίτο. Στον έβδοµο. Στον όγδοο. Καθόλου έγκυος. Στον δεύτερο. Στον τρίτο. Αφήστε µε να µιλήσω! Ήταν έγκυος στον έκτο µήνα. Γεννούσε τα παιδιά, τα σκότωνε και στη συνέχεια τα έθαβε µέσα σε γλάστρες. Πριν από λίγο καιρό, η Υπηρεσία 17

18 Προστασίας Ανηλίκων απέσπασε την προσωρινή κηδεµονία της κόρης της. Μιας ζωντανής κόρης. Γιατί; Υπερβολική κατανάλωση. Αλκοόλ Υπερβολική. Την κατηγόρησαν για συστηµατική εγκατάλειψη του κοριτσιού. Είναι ελκυστική γυναίκα. Πολύ ελκυστική. εχόταν συχνά επισκέψεις. Ανδρών. Συχνά. Πολύ συχνά. Όταν όµως έπινε- Όταν έπινε- Γινόταν χυδαία και ανυπόφορη. Αυτό µάλιστα. Μάλιστα Ούτε αρνείται, ούτε οµολογεί την ενοχή της Και; Μετέφερε την πρώτη γλάστρα πριν από 17 χρόνια στους γονείς της. Με το πρόσχηµα ότι δεν χωρά στο δικό της διαµέρισµα. Στους γονείς της. Ωραίο δώρο. εν ερωτεύτηκα ποτέ. εν ερωτεύτηκε ποτέ. Πρόσφατα αδυνατούσε να πληρώσει το νοίκι και µετακόµισε σε παραγκούπολη. Η καηµένη! Ντροπή! εν θυµάµαι τίποτα. Είπε ότι γέννησε κρυφά τα µωρά! Αλλά δεν θυµάται πώς πέθαναν! Ήταν συνέχεια µεθυσµένη κατά τη διάρκεια της εγκυµοσύνης αλλά και του τοκετού! εν θυµάµαι τίποτα. Σας είπα, η µνήµη µου είναι αποσπασµατική. Τα 9 νεκρά νεογέννητα! Ποιος θα το πίστευε τέτοιο κακό; Πώς να το πούµε εδώ, στο κοινό; 18

19 Η νύχτα πώς πέφτει µες τα µατάκια µας! Το φίδι πώς τρέχει µες στα κρινάκια µας! Εµείς τώρα φύγαµε, είναι αργά. Τα φτερά µας καήκανε µες στη φωτιά. Αχ, εσείς που γυρίζετε µες τη ζωή! Την ψυχή σας µην θλίβετε κάθε πρωί! Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: Ο αέρας σας γέµισε οργή και φωνή. Αχ, ποτέ σας µην κάνετε ένα παιδί! Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 29 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο τέταρτος καρπός της κοιλίας σου! Το 4 ο νεκρό νεογέννητο! Μανουλίτσα; Ήλιοι! Αφήστε τους να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για την πίστη και την αυταπάρνηση! Ποια γλάστρα είναι αυτή; Νοµίζω η τέταρτη. Σσσς! Έπεται συνέχεια. Το µωρό µου από τη γέννησή του είχε τρίχες σε όλο του το σώµα. Τα χείλη του ήταν κόκκινα. Ανάσαινε βαριά. Είχε τα µακριά δάχτυλα του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, σίγουρα θα 19

20 Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: γινόταν βιρτουόζος στο πιάνο. Τα νύχια του µαύρισαν στο χώµα. Ο αριθµός 4: οι Ευαγγελιστές, οι εποχές, τα στοιχεία του κόσµου, οι εβδοµάδες του µήνα, η δύναµη του κύβου! Εγώ, για τον τέταρτο µήνα. Η κοιλιά της φούσκωσε κι άλλο. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την τέταρτη συνάντηση! 25 εκεµβρίου 1993, ευτέρα, ώρα 00:12. Κάτω από το έντρο. Χριστούγεννα. Αγκαλιά, δίπλα από το τζάκι. Ήµασταν µαζί 6 µήνες. Κάναµε έρωτα ξανά και ξανά Ήµουν ερωτευµένος µαζί της. Ήµασταν ευτυχισµένοι. Τουλάχιστον, έτσι πίστευα. Εκείνο το βράδυ κάτι ένιωσε. Μου είπε ότι την πονούσε η µήτρα της. Ξαφνικά είδα τρόµο στα µάτια της κι έφυγε σαν αστραπή. Προσπάθησα να την σταµατήσω. Χάθηκε. εν απαντούσε στα τηλέφωνά µου, στα γράµµατά µου. Έχασα τα ίχνη της. εν την ξεπέρασα ποτέ 22 Αυγούστου 1994, ευτέρα, ώρα 17:15. Αγόρι. Λέων. Θυµάται τις τρίχες σ όλο του το σώµα. Τίποτε άλλο. Το παραµικρό. Έτσι λέει, αλλά λέει ψέµατα. Μόλις γέννησε το µωρό, το έβαλε στην µπανιέρα να το πλύνει. Εκείνο καθόταν ήρεµο, κοιµόταν. Το κοιτούσε. Έβαλε το σεσουάρ στην πρίζα. Το άνοιξε. Το πέταξε στο νερό. Τα φώτα του σπιτιού αναβόσβησαν πανικόβλητα. Ώσπου έπεσε ο γενικός διακόπτης. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Ποιος είναι; Εγώ, η Sabine! Τι θέλεις; Άνοιξέ µου. Σου φέρνω ένα δώρο! Φύγε! Μητέρα- Ξεκουµπίσου! Πόρνη! Τεµπέλα! Μητέρα- Να µην ξανάρθεις! Όχι πριν βρεις δουλειά! 20

21 Η SABINE στα 29 της χρόνια: Η SABINE στα 29 της χρόνια: Σου έφερα έναν ήλιο- Στο διάολο εσύ κι οι γλάστρες σου! Τον αφήνω στην πόρτα- Μην τολµήσεις! Sabine; Έφυγε; Έφυγε! Στα τσακίδια. Πάω να ταΐσω τον πατέρα της. Πεινάω. Οι αντοχές µου δοκιµάζονται. Η κοινή λογική µου. Υπήρξε µια εποχή που η χώρα της έπρεπε να αποχωριστεί το µεγαλύτερο µέρος του Πόζεν και τη λεγόµενη υτική Πρωσία. Μήπως φταίει αυτό; Να ρωτήσουµε την αστυνοµία! Η Sabine σήµερα! Περί των συνουσιών µου! Ένας εκπρόσωπος της τοπικής αστυνοµίας! Ως νόµιµος εκπρόσωπος της τοπικής αστυνοµίας, για όλ αυτά, έχω να δηλώσω τα εξής: Τι θα ήτο η Εύα χωρίς τον Αδάµ; Και απαντώ: Τίποτα! ιότι, προσέξτε: Στον ενήλικα άρρενα, περίπου 10 8 σπερµατοζωάρια σχηµατίζονται καθηµερινά! Ο σχηµατισµός του σπέρµατος απαιτεί περίπου 70 ηµέρες! Η µεταφορά διαµέσου της επιδιδυµίδας στον σπερµατικό πόρο απαιτεί τουλάχιστον 12 έως 21 ηµέρες! Με την έξοδό του από τον όρχι, το σπέρµα έχει µικρή δυνατότητα να γονιµοποιήσει. Το σπερµατικό υγρό που φθάνει στους εκφορητικούς πόρους ευθύνεται για περίπου 20% του όγκου της εκσπερµάτισης. Ούτως ειπείν, τα σπερµατικά κυστίδια συνεισφέρουν φρουκτόζη και προσταγλανδίνες και απαρτίζουν το 60% περίπου της εκσπερµάτισης. Το υπόλοιπο προέρχεται από τον προστάτη, ο οποίος συνεισφέρει σπερµίνη, κιτρικό οξύ, ψευδάργυρο και όξινη φωσφατάση. Από την άλλη, στην γυναίκα, ένα µονάχα ωάριο είναι αρκετό! Η εγκυµοσύνη, κυρίες και κύριοι, είναι ένα καπρίτσιο της φύσης, ένα lusus naturae. Η Sabine τραγουδά για τα νεκρά µωρά της! Μωρά µου δύστυχα 21

22 Σας άφησα τα µάτια άδεια. Για όλα θα πάρω εκδίκηση εγώ, κι έγινα µια µητέρα δίχως χάδια. Οι ψυχολόγοι αργότερα θα πουν πως ήµουν ασυνείδητη, δεν φταίω. Όλοι θα µείνουν σιωπηλοί, µπροστά τους ανώφελο να κλαίω. Μωρά µου δύστυχα, είν αργά Κλείστε τα µάτια σας για ύπνο. Μέσα στο χώµα, στα ζεστά, θα στείλω φύλακα ένα λύκο. Η λέαινα είναι στο κλουβί και τα κουτάβια της ψοφήσαν. Όλοι κοιµούνται ήρεµοι, το µέλι και το βούτυρο αφήσαν. Μωρά µου δύστυχα εσείς Ποιο µοιρολόι να δεχτείτε; Ποιος άχαρος, πικρός σκοπός θα σας κρατήσει απ το να ρθείτε; Η SABINE στα 32 της χρόνια: Εγώ η µάνα σας πονώ, µα όµως δεν το µετανιώνω. Είµαι καλύτερα εδώ, όπου στολίζοµαι µε τρόµο. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 32 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο πέµπτος καρπός της κοιλίας σου! Το 5 ο νεκρό νεογέννητο! 22

23 Η SABINE στα 32 της χρόνια: Καλή µου µανούλα; Παπαρούνες! Αφήστε τες να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για τον ύπνο, τη νύχτα, τον θάνατο, το Πάθος του Ιησού και την Ευχαριστία! Νοµίζω πως βάζει χώµα σε µια άλλη γλάστρα Κιόλας;! Καλώ την αστυνοµία Σκατά! εν το σηκώνουν. Το µωρό µου είχε πορτοκαλί µαλλιά και µεγάλα καφετιά µάτια. Όταν έκλαιγε, αναστατωνόταν τόσο, που κοκκίνιζε ολόκληρο το κορµί του. Είχε το πηγούνι του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, θα έµοιαζε µε ξωτικό του δάσους. Τα κόκαλα ξεγυµνώνονται άσπρα στο χώµα. Ο αριθµός 5: τα δάχτυλα σε κάθε άκρο, οι ήπειροι, ο πλήρης αριθµός του µικρόκοσµου! Εγώ, για τον πέµπτο µήνα. Η κοιλιά της ήταν στρογγυλή, αλλά σχετικά µικρή ακόµα. Όµως θα φούσκωνε κι άλλο. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την πέµπτη συνάντηση! 3 Απριλίου 1997, Τετάρτη, ώρα Συναντηθήκαµε στους ΑΑ. Εγώ στην τέταρτη συνεδρία µου, εκείνη στην πρώτη. Στην αρχή δεν της έδωσα καµία σηµασία. Αυτό που µε τράβηξε ήταν ότι έµεινε αµίλητη, αρνήθηκε να απαντήσει στην όποια ερώτηση του εµψυχωτή µας. Όταν τελειώσαµε, µε πλησίασε και µου ζήτησε τσιγάρο. Της άναψα ένα. Φαινόταν πολύ θλιµµένη. Προσπάθησα να της φτιάξω το κέφι, να της πω ότι στην αρχή όλοι δυσκολεύονται. Με κοίταξε µε ένα άδειο βλέµµα. Μου θύµισε την αδερφή µου. Ασυναίσθητα, την αγκάλιασα. εν αντιστάθηκε. Της ζήτησα συγνώµη κι εκείνη µε φίλησε απαλά στο στόµα. Μου είπε «Έλα µαζί µου» κι εγώ την ακολούθησα. Πήγαµε σπίτι της µε ταξί. Σε όλη την διαδροµή µου κρατούσε το χέρι. Προσπαθούσα να καταπνίξω µια ακατανίκητη παρόρµηση να κλάψω. Κάποια στιγµή γύρισε και µε χάιδεψε απαλά στο πρόσωπο. Άρχισα να κλαίω. Σιωπηλά. Λίγο πριν πληρώσει το ταξί, γύρισε και µου έγλειψε τα δάκρυα. Ανεβήκαµε στο 23

24 Η SABINE στα 32 της χρόνια: Η SABINE στα 32 της χρόνια: διαµέρισµά της, ένα µικρό αχούρι, όµως ζεστό, ανθρώπινο. Γδυθήκαµε αργά. Μείναµε ξαπλωµένοι γυµνοί για πολλή ώρα. Συνέχισα να κλαίω. Κάναµε έρωτα τρυφερά, µαλακά, γλυκά, ως το πρωί. Με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα είχε φύγει. Το πρωινό φως έµπαινε µέσα από τις γρίλιες. 21 εκεµβρίου 1997, Κυριακή, ώρα 03:50. Κορίτσι. Τοξότης. Η πιο δύσκολη γέννα. Μετά, κοιλοπονούσε φριχτά για δύο ολόκληρες µέρες. Τα µάτια της είχαν γίνει δυο µαύροι κύκλοι, έτρεµε ολόκληρη. Την τρίτη µέρα άνοιξε το γκάζι. Έβαλε το µωρό σ ένα καλάθι και το άφησε µέσα στον φούρνο µε ανοιχτή την πόρτα. Βγήκε από το σπίτι µέσα στη νύχτα. εν ήθελε να είναι παρούσα όταν η σάρκα θα φούσκωνε και θα έσκαγε, δεν ήθελε να είναι εκεί όταν εκείνο θα άπλωνε τα χέρια του µέχρι το τελευταίο κλάµα. Έλειψε 20 λεπτά. Όταν επέστρεψε πρώτα έκλεισε το γκάζι. Έπειτα έβγαλε το καλάθι από τον φούρνο. εν το κοίταξε. Έκλεισε την πόρτα του φούρνου. Ηρέµησε. Άνοιξε το παράθυρο να φύγει η µυρωδιά και στάθηκε εκεί πίνοντας µια κούπα καυτό τσάι. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Ανοιχτά είναι! Εγώ είµαι, η Sabine Μητέρα, δεν µιλάς; Πατέρα; Σας έφερα ένα δώρο. Είναι µια γλάστρα, ναι, ξέρω, πάλι. Σου αρέσουν οι παπαρούνες, µητέρα; Πατέρα; Είµαι καλά, ευχαριστώ. Ναι, είναι κάπως παράξενο που έρχοµαι µετά από τόσο καιρό... Και πάντα µε µια γλάστρα στο χέρι για δώρο. Είναι λίγο αστείο. Μαµά, είµαι καλά, αλήθεια. Έχω µικρό διαµέρισµα, το ξέρεις. Εδώ εσείς έχετε ήλιο. Κάνει καλό στα λουλούδια. Μητέρα. Καλά, τώρα φεύγω. Αφήνω τη γλάστρα εδώ. Με προσοχή! Είναι βαριά. Θα τα πούµε σύντοµα. Γεια. Μεθυσµένη πόρνη Τι µπορώ να κάνω Ο πατέρας της πεινάει συνέχεια Πεινάω. 24

25 Υπήρξε µια εποχή που η χώρα της έπρεπε να αποχωριστεί το βόρειο Σλέσβιχ και άλλες τρεις µικρές µεθοριακές επαρχίες. Μήπως φταίει αυτό; Ντάντσιχ, ανεξάρτητη πόλη, ελεύθερη πόλη! Μήπως εσύ ευθύνεσαι; Να ψάξουµε στον Τύπο! Η Sabine σήµερα! Περί των τοκετών µου! Το έγκυρο περιοδικό DER SPIEGEL! Ας µιλήσουµε έξω από τα δόντια. Κανείς δεν θέλει παιδιά που γεννιούνται ηλίθια ή ανάπηρα, άσχηµα ή αυθάδη. Κανείς δεν θέλει παιδιά που όταν µεγαλώσουν, θα γίνουν πόρνες, αδερφές, πρεζάκια, αναρχικοί ή ακροδεξιοί παρακρατικοί. Κανείς δεν θέλει παιδιά βρώµικα, χοντρά, ψωριάρικα, φωνακλάδικα, παιδιά που κατουριούνται πάνω τους µε το παραµικρό, παιδιά αλήθωρα, παιδιά µε δυσλεξία, πυρετικά, αρρωστιάρικα ή µε στραβά δόντια. Κανείς δεν θέλει παιδιά του Τρίτου Κόσµου γιατί αυτό σηµαίνει πως αυτός που τα γεννά, είναι κοµµάτι του ίδιου Κόσµου. Κανείς δεν θέλει παιδιά υπερκινητικά, παιδιά που βλέπουν εφιάλτες ή που όταν σε κοιτούν, σου κόβεται το αίµα. Κανείς δεν θέλει για παιδί του τον Αντίχριστο, ούτε όµως προτιµά για παιδί του τον Χριστό. Ο ένας καίγεται στην κόλαση, ο άλλος πεθαίνει στον Σταυρό. Θυµηθείτε τις γέννες σας. Θυµηθείτε τους πόνους. Θυµηθείτε τις βίαιες συστολές της µήτρας, το σκίσιµο του κόλπου, τα χέρια του γιατρού, τον οµφάλιο λώρο ένα σκουλήκι που βγαίνει από τα σπλάχνα σας, απ όπου τρέφεται το παιδί σας θυµηθείτε το αίµα, το κλάµα, τον ιδρώτα, θυµηθείτε τα φώτα πάνω απ το χειρουργικό τραπέζι, µέσα στους ιατρικούς θαλάµους, έξω στους διαδρόµους, θυµηθείτε την αγωνία, θυµηθείτε τους 9 µήνες που η κοιλιά σας φουσκώνει, παραµορφώνεται, θυµηθείτε τα περιττά κιλά σας, τα υπερβολικά κιλά σας, τα παντοτινά κιλά σας, θυµηθείτε την κοιλιά σας µετά τον τοκετό, τις ατελείωτες ζάρες, θυµηθείτε την απύθµενη µελαγχολία, το ασταµάτητο 25

26 κλάµα, το πρώτο δάγκωµα της ρώγας, θυµηθείτε την αίσθηση του βάρους στο στήθος σας από το γάλα, θυµηθείτε τα ξενύχτια, θυµηθείτε ξανά τη στιγµή που το αιδοίο διαστέλλεται, διαστέλλεται, διαστέλλεται, θεέ µου πόσο ακόµα, θυµηθείτε το σκίσιµο, το σπρώξιµο, το παραπάνω σκίσιµο, το σπρώξιµο, το παραπάνω σκίσιµο, κι άλλο σκίσιµο, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο! Θυµηθείτε τον πόνο! Τον πόνο µέσα από τα ίδια σας τα σπλάχνα! Θυµηθείτε που όταν ήµασταν µικροί, χαιρόµασταν πολύ κάθε φορά που λιώναµε µυρµήγκια. Κάθε βράδυ ανάβω 13 κεριά, τα τοποθετώ σε κύκλο γύρω µου, γονατίζω και µένω αµίλητη για αρκετή ώρα. Σιγά-σιγά, το κεφάλι µου αρχίζει να βουίζει, πέφτω ανάσκελα και µετά µπρούµυτα και ξεκινώ να γαυγίζω. Ξύνω το έδαφος µε τα νύχια κι όταν φτάσει η στιγµή που αίµα κυλά από τα µάτια µου, ηρεµώ. Το σώµα ξεσφίγγεται, χαλαρώνει. Ουδέποτε θυµάµαι τα λόγια που λέω όση ώρα βρίσκοµαι σ αυτήν την κατάσταση. Μπορεί και να µην λέω τίποτα. Όταν ανοίγω τα µάτια µου είναι πρωί. Να, όπως τώρα. Τα 9 νεκρά νεογέννητα! Τι προσπαθείς άκαρδη µητέρα; Θες να ριχτείς σε άλλον πατέρα; Εµείς, τα νεογέννητα βαθιά µέσα θαµµένα, ριζώνουµε τη θλίψη µας στο χώµα ταµένα. Μητέρα σκληρόκαρδη! Μητέρα του Τάφου! Θυµήσου τα εννέα σου παιδιά του Θανάτου! 26

27 Η SABINE στα 33 της χρόνια: Η SABINE στα 33 της χρόνια: Κτήνος! συνάντηση! Καµία λύτρωση! Καµία ελπίδα! Καµία συγχώρεση! Μονάχα λεπίδα! Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 33 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο έκτος καρπός της κοιλίας σου! Το 6 ο νεκρό νεογέννητο! Γλυκιά µου µαµάκα; Ανεµώνες! Αφήστε τες να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για τον πόνο και τον θάνατο! Σκεπάζει ξανά µε χώµα κάτι ένα µωρό;- σε µια γλάστρα! Μα δεν υπάρχει τέλος; Το µωρό µου είχε σκούρο δέρµα και παχιά χείλη. Τα µαλλιά του ήταν τόσο σκληρά που δύσκολα µπορούσα να τ αγγίζω. Είχε το µακρύ σώµα του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, θα ήταν ικανό για τα πάντα. Το στόµα του γέµισε χώµα. Ο αριθµός 6: στη σειρά ο Αντίχριστος, ο Άψινθος, το Εγώ, για τον έκτο µήνα. Η κοιλιά της όλο φούσκωνε, ασταµάτητα, λες και πρηζόταν. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την έκτη 7 Μαρτίου 1998, Παρασκευή, ώρα 19:08. Είχε γυρίσει τον αστράγαλό της και είχε έρθει στα εξωτερικά ιατρεία, στα επείγοντα. Είχε έρθει µόνη της. Μπαίνοντας στο ιατρείο κούτσαινε και πονούσε. Με κοίταξε µε ένα υγρό βλέµµα, σαν να µε παρακαλούσε για τα πάντα, που µου έκοψε τα γόνατα. Έδιωξα όλους τους άλλους γιατρούς και µείναµε µόνοι. Άρχισα να την ρωτάω τα απαραίτητα, πώς έπεσε, τι νιώθει 27

28 όταν το στρίβω, όταν το ακουµπώ, κι εκείνη απαντούσε ξέπνοη, µε βαριές ανάσες. Ήξερα πως δεν πονούσε πολύ, το στραµπούληγµα ήταν επιπόλαιο. Κατάλαβα ότι το στήθος της ανεβοκατέβαινε για άλλο λόγο: µε γούσταρε. εν είµαι άσχηµος, ρωτήστε όλες τις νοσοκόµες εδώ µέσα Έχει να κάνει και µε το χρώµα µου, ξέρετε τι σκέφτεται ο κόσµος για εµάς Έσκυψα πιο κοντά στον αστράγαλό της κι ένιωσα να ηλεκτρίζεται ολόκληρο το σώµα της. Άρχισα να γλύφω το πονεµένο σηµείο Βόγκηξε από ηδονή κι εγώ ερεθίστικα τόσο που ένιωσα τον καβάλο µου να πάει να σπάσει. Μου έπιασε τα µαλλιά και µε υποχρέωσε να την γλύψω. Άλλο που δεν ήθελα. Εκείνη την στιγµή µπήκε µια νοσοκόµα. Όταν µας είδε, της έπεσαν από τα χέρια επίδεσµοι και φάρµακα. Την τράβηξα από την µέση και την έφερα κοντά µας. Η νοσοκόµα αυτή µε γούσταρε καιρό τώρα. Έλιωνε κάθε φορά που περνούσα από κοντά της. Το άρωµα µου την άκουσα να λέει µια φορά την κάνει να θέλει να µε δαγκώσει. Ε, µε δάγκωσε. Παντού. Γίναµε ένα σύµπλεγµα από κρέας. εν µπορούσα να φανταστώ ότι θα γούσταρε η µία την άλλη Ποιος άντρας δεν έχει φαντασιώσεις µε κάτι τέτοιο; Όταν ξεκλείδωσα το ιατρείο, είχαν περάσει σχεδόν 2 ώρες. Ο κόσµος έξω για τα επείγοντα είχε αρχίσει να φωνάζει, να διαµαρτύρεται. Βγαίνοντας από το ιατρείο, κατάλαβα ότι τα αγκοµαχητά µας ακούγονταν. Κάποιες µε κοίταζαν αναψοκοκκινισµένες. Αλλά και κάποιοι άντρες δεν χρειάζονταν µεγάλη φαντασία για να καταλάβουν τι είχε συµβεί λίγο πριν. Γύρισα την πλάτη στον κόσµο που περίµενε έξω και είδα την νοσοκόµα να ανταλλάσει ένα τελευταίο φλογερό φιλί στο στόµα µε την τραυµατία. Σηκώθηκε κουτσαίνοντας επιδεικτικά, µε τον αστράγαλο δεµένο και το πάνω χείλος της δαγκωµένο, αυτήν την φορά από εµένα. εν την ξαναείδα ποτέ εν ισχύει το ίδιο και µε την νοσοκόµα 30 Νοεµβρίου 1998, ευτέρα, ώρα 04:25. Αγόρι. Τοξότης. Το δέρµα του ήταν σκούρο και τραχύ, το σώµα του γερό. 28

29 Η SABINE στα 33 της χρόνια: Όµως, δεν αντιστάθηκε καθόλου. Την κοίταγε µε ορθάνοιχτα µάτια, σαν ψάρι, ενώ εκείνη το κρατούσε κάτω από το νερό, µε τα χέρια της, απαλά, µέσα στην µπανιέρα. Όταν το άφησε, ανέβηκε στην επιφάνεια του νερού κι επέπλεε σαν νούφαρο της νύχτας. Γύρισε και ξέρασε στην λεκάνη. Για τρεις µέρες µετά δεν µπόρεσε να πιει νερό. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Μητέρα; Πέρνα µέσα, Sabine. Ο πατέρας σου κι εγώ, θέλουµε να σου µιλήσουµε. Έφερες κι άλλη γλάστρα; Ανεµώνες είναι; Το ξέρεις πως δεν συµπαθώ τις ανεµώνες. Γιατί έπρεπε να φέρεις ανεµώνες; Ο πατέρας σου είναι πολύ στεναχωρηµένος. Σκέφτεται όλη την ηµέρα και τη νύχτα για σένα. Κι εγώ σκέφτοµαι για σένα, Sabine. εν ξέρουµε τι πρέπει να κάνουµε. Τι σου συµβαίνει, Sabine; Γιατί δεν µιλάς; Σου αρέσει εκεί που µένεις; Πίνεις; Πίνεις ακόµα; Πίνεις πολύ; Κάποιοι µας είπαν ότι έκανες ένα παιδί. Είναι αλήθεια; Πού είναι το παιδί, Sabine; Γιατί δεν µιλάς; Είσαι απόµακρη... Sabine, φύγε. εν έχουµε τίποτε άλλο να πούµε. Θ αφήσεις τις ανεµώνες; Άφησέ τες. Κι αυτήν την γλάστρα θα την βάλουµε στον κήπο. Μαζί µε τις άλλες. Sabine, έφυγες; Καλά. Είναι ώρα να φάει ο πατέρας σου. Πεινάω. Μερικές φορές σκέφτοµαι πως αντί για ευχή είναι κατάρα να έχεις έναν ποταµό σαν τον Ρήνο στη χώρα σου, ή µια πλούσια σε άνθρακα περιοχή, όπως είναι η περιοχή του Σάαρ. εν θα θελα ποτέ να έµενα εκεί. Η Sabine σήµερα! Περί της φωνής µου! Η µάλλον αναξιόπιστη εφηµερίδα BZ! Η φωνή της Sabine είχε κάτι το ανεπανάληπτο. Ορισµένα βράδια µε φεγγάρι, έβγαινε στο παράθυρο του αγαπηµένου της πράσινου δωµατίου και τραγουδούσε µια µπαλάντα που 29

30 οι κάτοικοι της περιοχής ονόµαζαν κρυφά Η Μπαλάντα της Sabine. Εκείνα τα βράδια η Sabine άνοιγε, µε εσωτερική ευδαιµονία, τον µικρό µοχλό του ξύλινου παραθύρου της, µε το µόνιµα λερωµένο από νεκρές µύγες τζάµι του, έβγαζε πρώτα το δεξί της πόδι έξω στο συνήθως κρύο νυχτερινό αέρα και αφού βεβαιωνόταν για την, όχι και τόσο χαµηλή, θερµοκρασία της γερµανικής υπαίθρου, προχωρούσε στο επόµενο βήµα που ήταν να αποκαλύψει, µε κάποια συστολή, ολόκληρο το δεξί της πόδι, ακολουθούµενο από τη δεξιά πλευρά του σώµατός της, απ όπου ξεπρόβαλε συνήθως η αγαπηµένη λαχανί φούστα της µε τα φούξια και λευκά µικρά λουλούδια πορτοκαλιάς, έπειτα έβγαζε άφοβα το δεξί της χέρι και αφού είχε σιγουρευτεί πως η βραδιά ήταν γλυκιά και το φεγγάρι γεµάτο, η Sabine προχωρούσε, µε ολοένα πιο τολµηρές κινήσεις, στο να παρουσιάσει το πρόσωπό της στα ξεθωριασµένα από το φως της σελήνης, άστρα, να τινάξει τα µαλλιά της, ν αφήσει να εισχωρήσει µέσα της το δροσερό βραδινό αεράκι, εισπνέοντας και εκπνέοντας µια φορά, το αεράκι που, σύµφωνα µε ορισµένους, είναι δυνατό να αναστήσει και πεθαµένους, να ανοίξει το στόµα δοκιµάζοντας την ικανότητα της φωνής της στα σύµφωνα, σε ποικίλους ακατανόητους φθόγγους ή σε συλλαβές και, στηριζόµενη στο στηθαίο του στενού µπαλκονιού της, να ξεκινήσει να τραγουδά µ εκείνη τη φωνή που άλλους γοήτευε, άλλους εκνεύριζε, άλλους άφηνε αδιάφορους, κάθε φορά που η σελήνη γέµιζε, γεγονός που σε ορισµένους δεν φαινόταν και τόσο αξιοπρεπές, ενώ κάποιοι άλλοι, την µπέρδευαν µε εκείνα τα δυστυχισµένα πλάσµατα που πίνουν το αίµα ανθρώπων, αιώνες τώρα, κάτι νύχτες σαν και την αναφερθείσα, οπότε όλος ο καλός ο κόσµος ήταν φυσικά µακριά από τα αδιάκριτα βλέµµατα αγνώστων που καλύτερη δουλειά δεν βρίσκουνε από το να κατασκοπεύουν τις κινήσεις των άλλων, αν και θα οφείλαµε ίσως να παραδεχτούµε πως η συνήθεια µιας νέας γυναίκας να βγαίνει 30

31 στο µπαλκόνι της και να τραγουδά κάθε νύχτα µε πανσέληνο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια στην ιδιωτική ζωή της, ειδικά εάν πρόκειται για µια γυναίκα της ηλικίας της Sabine και ειδικά, επίσης, εάν οι γείτονες την έχουν πάρει λίγο στο ψιλό, που θα λέγαµε, στο βαθµό ν αναµένουν αυτές ακριβώς τις βραδιές µε το γεµάτο φεγγάρι µε τον ίδιο τρόπο που περίµεναν στα παλιά τα χρόνια τον τρελό του χωριού να περάσει µπροστά από τα σπίτια και από την πλατεία, ή µε τον ίδιο τρόπο που περιµένουµε τον παγωτατζή, που και εκείνος, έπειτα από κάποιον καιρό, άλλαζε την ώρα των δροµολογίων του κάθε φορά που θα είχε πανσέληνο, γνωρίζοντας πως, δίχως ουδεµία παρέκκλιση, όλη η γειτονιά θα µαζευόταν κάτω από το µπαλκόνι της Sabine, γύρω στα µεσάνυχτα, προκειµένου να την ακούει να τραγουδά, κάτι σαν λαϊκό πανηγύρι δηλαδή ή σαν λαϊκό προσκύνηµα, το ίδιο κάνει, ένα τραγούδι που έχει µείνει αξέχαστο, ένα τραγούδι που κάνει όλο τον κόσµο να κλαίει, ένα τραγούδι που έµεινε στο στόµα του απλού λαού σαν παραµύθι, ακόµα και µετά τις φριχτές αποκαλύψεις και την σύλληψη της Sabine, ένα τραγούδι που µε κάνει να µελαγχολώ, ένα τραγούδι που µατώνει την καρδιά, ένα τραγούδι που πηγαίνει κάπως έτσι: Sabine; Η µπαλάντα της Sabine! Πόσο µε βαραίνουνε τα στήθη µου! Το τρίχωµα της ήβης µου µαύρο καταφύγιο σπηλιά του ιαβόλου. Πόσο λυγίζουνε τα πόδια µου! Ανοίγω κλείνω, σταµατηµό δεν έχω. Κι όταν οι άντρες µε κοιτούν στον ιάβολο τους στέλνω. Ο ιάβολος κι ο εραστής έχουν την ίδια µύτη. Κάθε φορά που τους ποθώ, 31

32 γίνοµαι µαύρη Αφροδίτη. ιάβολε, κάνε να πάψουν! Γελοίες που ναι οι φωνές τους! Το φεγγάρι προσκυνώ, στ αστέρια γελάω µε τον πισινό! Η SABINE στα 35 της χρόνια: Η SABINE στα 35 της χρόνια: Κατάρα που γεννήθηκα γυναίκα! Όµως να, δεν ανησυχώ. Κάθε φορά που πλένω πιάτα, ακούω του ιαβόλου την ηχώ. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 35 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο έβδοµος καρπός της κοιλίας σου! Το 7 ο νεκρό νεογέννητο! Αγαπηµένη µου µανούλα; Γαρύφαλλα! Αφήστε τα να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για το Πάθος του Ιησού, την υπόσχεση του γάµου και τη δέσµευση! Θα προσευχηθώ στον Θεό γι αυτό το καηµένο το µωράκι. Όταν γεννήθηκε, το µωρό µου είχε ήδη τα δυο µπροστινά του δόντια. Έσφιγγε συνεχώς τις γροθιές του. Βύζαινε αχόρταγα από το στήθος µου. Τα δοντάκια του µε πόναγαν όπως µε πόναγαν τα δόντια του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, τα χέρια του θα σκόρπαγαν τον πόνο. Τα ρουθούνια του έκλεισαν στο χώµα. Ο αριθµός 7: οι πλανήτες, οι µέρες της εβδοµάδας, οι σοφοί, τα θαύµατα του κόσµου, οι σάλπιγγες της Αποκάλυψης, οι σφραγίδες, οι άγγελοι µπροστά από το θρόνο του Θεού, τα µυστήρια, οι βαθµοί της ιεροσύνης, οι πύλες της κόλασης, οι 32

33 νότες, τα άστρα στις Πλειάδες, τις Υάδες, στη Μικρή και τη Μεγάλη Άρκτο! Εγώ, για τον έβδοµο µήνα. Η κοιλιά της έµοιαζε µε δερµάτινο µπαλόνι. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την έβδοµη συνάντηση! 4 Οκτωβρίου 1999, Τρίτη, ώρα 21:44. Έτρεξε να προλάβει την πόρτα του ασανσέρ. Μόλις την είδα, πάτησα το κουµπί για να ανοίξει η πόρτα. Άνοιξε. Μπήκε. Κοιταχτήκαµε. Το ασανσέρ άρχισε να ανεβαίνει µε ταχύτητα. εν µε ρώτησε πού πηγαίνω. εν πάτησε κανένα κουµπί. Ούτε εγώ την ρώτησα κάτι. Κοιταζόµασταν. Σήκωσα το χέρι µου αργά. εν αντέδρασε. Συνέχισε να µε κοιτάζει. Αυτήν την φορά, ακόµα πιο έντονα. Πάτησα το κουµπί του κινδύνου. Το ασανσέρ σταµάτησε µ ένα τραµπάλισµα. Το φως χαµήλωσε. Ορµήσαµε ο ένας στον άλλον. Πηδηχτήκαµε σαν τα σκυλιά. Όταν τελειώσαµε, πάτησα ξανά το κουµπί του κινδύνου. Το ασανσέρ συνέχισε να ανεβαίνει. Το φως άναψε. εν ανταλλάξαµε ούτε µία κουβέντα. Βγήκα πρώτος από το ασανσέρ στον 15 ο όροφο. 29 Μαΐου 2000, ευτέρα, ώρα 12:20. Κορίτσι. ίδυµος. Θυµάται ελάχιστα πράγµατα, όµως θυµάται να το βυζαίνει. Έχασε πολύ αίµα. Κάποια στιγµή το αίµα σταµάτησε να τρέχει και τότε, είδε το άλλο αίµα, ξεραµένο, πάνω της. ίπλα της, µια άµορφη µάζα από κάτι που έµοιαζε µε ανθρώπινο πλάσµα. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Η SABINE στα 35 της χρόνια: Μητέρα; Α, ήρθες Sabine; Ό,τι κι αν έφερες, άφησέ το εδώ. Έχω ετοιµάσει φαγητό. Άκουσα πως ο καιρός θα χαλάσει. Εσύ τι λες; Θα φας µαζί µας; Η SABINE στα 35 της χρόνια: Μητέρα, δεν αισθάνοµαι καλά. Θέλω να σου µιλήσω. Φυσικά, Sabine. Πρώτα θα φάει ο πατέρας σου. Είσαι µεγάλη γυναίκα πια. Τα καταφέρνεις. Καλή µου, τι έχεις; Έπινες; Η SABINE στα 35 της χρόνια: Γαρύφαλλα. Έχω µικρό διαµέρισµα. 33

34 Βγαίνεις µε κάποιον; Η SABINE στα 35 της χρόνια: Πού είναι οι άλλες γλάστρες; Ο πατέρας σου πεινάει. Πεινάω. Τα σωθικά µου αηδίασαν. Χρειάζοµαι ένα ποτήρι νερό και λίγο αέρα χρυσά µάρκα είναι πάρα πολλά λεφτά. Ένα τέτοιο ποσό δίνει µεγάλα περιθώρια στον καθένα να πιστέψει ο,τιδήποτε. Όπως το ότι ο γερµανικός στρατός δεν ηττήθηκε ποτέ. Ότι χτυπήθηκε πισώπλατα απ τους παραδοσιακούς εχθρούς του, τους εµπόρους. Η εκδίκηση δεν άργησε να φτάσει. Ο εµπρησµός του Ράιχστακ ήταν η αρχή. Εσύ, Sabine, τι είσαι; Ας µιλήσει επιτέλους ο Νόµος! Η Sabine σήµερα! Περί των νοµικών όρων που αφορούν στην υπόθεσή µου! Η Υπηρεσία Προστασίας Ανηλίκων! Homo homini lupus! Παιδοκτονία: η εκ προθέσεως θανάτωση παιδιού από την µητέρα του κατά την διάρκεια του τοκετού ή µετά τον τοκετό και ενόσω η µητέρα τελεί υπό την επήρεια των ψυχοσωµατικών και διανοητικών συνεπειών του τοκετού! Dura lex, sed lex! Η παιδοκτονία είναι µορφή της εκ προθέσεως ανθρωποκτονίας και συνιστά ιδιώνυµο έγκληµα, βαθµού κακουργήµατος, το οποίο τιµωρείται µε ποινή στερητική της ελευθερίας χρόνου που ποικίλει από κράτος σε κράτος, που µετριέται πάντως σε έτη! Horresco referens! Η δυνατότητα διάπραξης παιδοκτονίας υπόκειται σε δύο περιορισµούς: έναν βιολογικό και έναν χρονικό! Res, non verba! Βιολογικός περιορισµός είναι η αναγκαία, κατά νόµο, σχέση θύµατος και δράστη! Salus populi suprema lex esto! 34

35 ράστης παιδοκτονίας µπορεί να είναι µόνο η µητέρα του θύµατος αλλά και εκείνη µόνο αν δράσει κατά τον τοκετό ή ενόσω υφίσταται τις ψυχοσωµατικές και διανοητικές συνέπειες του! Res judicata pro veritate habetur! Παιδοκτονία µπορεί να διαπραχθεί τόσο µε πράξη όσο και µε παράλειψη και πάντα υπό τον όρο ότι η δράστις ενήργησε δόλια! Non bis in idem! Αν ο θάνατος του νεογνού οφείλεται σε αµέλεια της µητέρας, δεν έχουµε παιδοκτονία αλλά απλή εξ αµελείας ανθρωποκτονία! Vox populi, vox Dei! Τιµωρητέα είναι τέλος και η απόπειρα παιδοκτονίας! Ex nihilo nihil! Errare humanum est perseverare diabolicum! Potius mori quam foedari! Με βάση το Νόµο, η Υπηρεσία Προστασίας Ανηλίκων κηρύσσει ένοχη την Sabine και της παίρνει όλα όσα από τα παιδιά της παραµένουν ακόµα ζωντανά! Se non è vero, è bene trovato! Το τραγούδι των Νοµικών! Quis?Quid? Ubi?Quibus auxiliis? Cur?Quomondo? Quando? Acta est fabula! Quis?Quid? Ubi?Quibus auxiliis? Cur?Quomondo? Quando? O tempora! O mores! 35

36 Quis?Quid? Ubi?Quibus auxiliis? Cur?Quomondo? Quando? Plaudite, cives! Quis?Quid? Ubi?Quibus auxiliis? Cur?Quomondo? Quando? Mors ultima ratio! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Quis?Quid? Ubi?Quibus auxiliis? Cur?Quomondo? Quando? Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία! Γυναίκα! Η Sabine στα 36 της χρόνια! Θεέ µου, θεέ µου, λύτρωσέ µε, κι απ τους εχθρούς µου γλύτωσέ µε! Κατηραµένη συ εν γυναιξί, και κατηραµένος ο όγδοος καρπός της κοιλίας σου! Το 8 ο νεκρό νεογέννητο! Ζεστή µου µανουλίτσα; Τριαντάφυλλα! Αφήστε να πέσουν! Ας πέσουν! Να πέσουν! Για τον έρωτα, την αγνότητα, το µαρτύριο, το αγκάθινο στεφάνι, το ροζάριο, την Παρθένο Μαρία, τους αγγέλους και τις ψυχές του παραδείσου! Τουλάχιστον εµείς ήµασταν τυχεροί που γεννηθήκαµε. Και που επιβιώσαµε. 36

37 Η SABINE στα 36 της χρόνια: συνάντηση! Το µωρό µου είχε ένα παραπάνω δάχτυλο στο αριστερό χεράκι του. Τα σκούρα µεγάλα µάτια και το σφιγµένο στόµα, το έκαναν να µοιάζει σκεφτικό. Είχε το µακρύ πρόσωπο του πατέρα του. Αν µεγάλωνε, θα ήθελα να γινόταν σπουδαίος συγγραφέας. Κοιµάται ζεστά µέσα στο χώµα. Ο αριθµός 8: το Άπειρο, πέντε φορές αυτό, λέει ο Αυγουστίνος, η εδώ ζωή της ταλαιπωρίας, της περιπλάνησης και της αναµονής! Εγώ, για τον όγδοο µήνα. Η κοιλιά της ήταν τόσο µεγάλη, που µε δυσκολία µπορούσε να περπατήσει. Ο Άγνωστος από την Κάτω Σαξονία θυµάται την όγδοη 12 Αυγούστου 2000, ευτέρα, ώρα Ήταν η πιο ζεστή νύχτα του καλοκαιριού. Όλη η πόλη είχε αδειάσει. Όλοι είχαν φύγει για διακοπές. Μόνο το µαγαζί µου ήταν ανοιχτό, λουκάνικα και χάµπουργκερ. Και µπύρα. Γύρω στα µεσάνυχτα κανένας πελάτης έδιωξα τον ψήστη κι έµεινα µε την καινούργια που είχε έρθει εκείνη την µέρα για την λάντζα. Ήταν ωραία αυτή. Είχε ένα κώλο µέλι. Εγώ δεν θέλω και πολύ για να Την κοίταζα κάµποση ώρα να πλένει τα τελευταία πιάτα. Ο ιδρώτας µου έτρεχε. Στην δουλειά δεν φαινόταν καλή, αργούσε. Αλλά εγώ τις γυναίκες τις πιάνω στον αέρα. Ένα τσουλί ήταν, µια πουτάνα που ξεβράστηκε στο µαγαζί µου. Κι έτσι θα πρέπε να της φερθώ. Θα γούσταρε και γούσταρα κι εγώ. Την πλησίασα αργά από πίσω. Κόλλησα τον καυλωµένο πούτσο µου στον κώλο της κι άρχισα να τον τρίβω πάνω της. Εκείνη πήγε να φωνάξει. Της έκλεισα το στόµα. Πήγε να αντισταθεί. Με χτύπησε στο πρόσωπο. Μπορεί να είµαι χοντρός, αλλά δεν είµαι καµιά αδερφή. Την κράτησα γερά από τα χέρια, της κατέβασα την κυλότα και της τον έχωσα στο µουνάκι της, έτσι όπως ήταν, από πίσω. Ούρλιαξε. Γούσταρα τρελά. Της τον έχωνα, της τον έχωνα, της ξέσκισα και το κωλαράκι. Έχυσα µουγκρίζοντας µέσα στο µουνάκι της που σπαρτάραγε. Την 37

38 άφησα έτσι σκυµµένη πάνω στον νεροχύτη και της είπα να πάει στον διάολο και να µην ξαναπατήσει το πόδι της στο µαγαζί µου. Η τσούλα. 8 Μαρτίου 2001, Πέµπτη, ώρα 17:35. Αγόρι. Ιχθύς. Όταν είδε το έκτο του δάχτυλο, τρόµαξε. Μετά, λίγο αργότερα, ηρέµησε. Μέσα σε µια στιγµή. Κρακ. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του. Η SABINE στα 36 της χρόνια: Μητέρα; Άνοιξε! Άνοιξε! Άνοιξε µωρή την κωλόπορτα! Γαµώ το κέρατό σου, παλιοχοντρή! Σήκωσε τ άχρηστα πόδια σου και άνοιξε! Μητέρα! Μητέρα! Μαµά! Φύγε! Φύγε σου λέω, παλιοπόρνη! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Άνοιξε, παλιοπουτάνα, µην σου σπάσω την πόρτα! εν µπορείς! Είσαι µεθυσµένη! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Άνοιξε, γιατί αλλιώς θα ουρλιάξω! Όχι! Η SABINE στα 36 της χρόνια: (ουρλιάζει) Σταµάτα! Σταµάτα! εν αντέχω να σ ακούω! Βοήθεια! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Άνοιξε την γαµόπορτα! Βοήθεια! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Σκάσε, βρωµόγρια! Σκάσε µην σου πετάξω τη γλάστρα στο ηλίθιο το κεφάλι σου! Άσε τη γλάστρα και φύγε! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Άνοιξε σου είπα! Καρκίνος! Καρκίνος είναι! εν είναι κόρη µου! Η SABINE στα 36 της χρόνια: Άκου! (βρυχάται) Χριστέ µου! Είναι τρελή! Χαµένη περίπτωση! Η SABINE στα 36 της χρόνια: (βρυχάται) Τρελή! Βοήθεια! Αστυνοµία! Sabine; Sabine; Έφυγες; Έφυγε Α, τριαντάφυλλα Έσπασαν Κι ο πατέρας της συνεχώς πεινάει. Πεινάω. εν υπάρχουν όρια. Τίποτα δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Η καρδιά της Ευρώπης έπαθε έµφραγµα. Να φωνάξουµε γιατρό! 38