ΦΑΝΤΑΣΟΥ τον εαυτό σου πριν από κάνα δυο χρόνια, το καλοκαίρι

Transcript

1 Ομο ρ φ ε σ Μι κ ρ ε σ Ψε υ τ ρ ε σ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ τον εαυτό σου πριν από κάνα δυο χρόνια, το καλοκαίρι της πρώτης γυμνασίου. Έχεις μαυρίσει από την ξάπλα δίπλα στην τροπική σου πισίνα, φοράς την καινούρια Juicy φόρμα σου (θυμάσαι τότε που τις φορούσαν όλοι;) και το μυαλό σου ταξιδεύει στο μεγάλο σου κόλλημα, εκείνο το αγόρι που πάει στο άλλο ιδιωτικό σχολείο ονόματα δε λέμε και που τακτοποιεί τα τζιν στο κατάστημα Abercrombie στο εμπορικό κέντρο. Τρως τα Coco Pops σου ακριβώς έτσι όπως σου αρέσουν μουλιασμένα σε άπαχο γάλα και τότε βλέπεις το πρόσωπο αυτού του κοριτσιού πάνω στο κουτί με το γάλα. ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ. Είναι όμορφη πιθανόν πιο όμορφη από εσένα κι έχει εκείνο το δυναμικό βλέμμα. Σκέφτεσαι «Χμμ, ίσως να της αρέσουν κι εκείνης τα Coco Pops». Και βάζεις στοίχημα πως κι αυτή θα συμφωνούσε ότι το αγόρι που τακτοποιεί τζιν στο Abercrombie είναι κούκλος. Αναρωτιέσαι πώς κάποια τόσο... να, τόσο ίδια με εσένα αγνοείται. Εσύ νόμιζες πως μόνο τα κορίτσια που έπαιρναν μέρος στα καλλιστεία κατέληγαν πάνω στα κουτιά από γάλα. Χμμ, μήπως να το ξανασκεφτόσουν; 7

2 Σαρ α Σε π α ρ ν τ Η Άρια Μοντγκόμερι έχωσε το πρόσωπό της στο γκαζόν που φύτρωνε στην αυλή της κολλητής της, της Άλισον ΝτιΛορέντις. «Τέλειο», μουρμούρισε. «Μυρίζεις το γρασίδι;» φώναξε η Έμιλι Φιλντς πίσω της, κλείνοντας την πόρτα του Volvo της μαμάς της με το μακρύ, γεμάτο φακίδες χέρι της. «Μυρίζει ωραία». Η Άρια σήκωσε τα μαλλιά με τις ροζ ανταύγειες από το πρόσωπό της και μύρισε το ζεστό απογευματινό αεράκι. «Μυρίζει καλοκαίρι». Η Έμιλι έγνεψε ένα γεια στη μαμά της κι ανασήκωσε το φαρδύ τζιν που κρεμόταν στους κοκαλιάρικους γοφούς της. Η Έμιλι έκανε κολύμβηση σε επίπεδο πρωταθλητισμού από τότε που πήρε μέρος στο διαγωνισμό Tadpole League και, παρόλο που ήταν υπέροχη με το Speedo μαγιό της, δε φορούσε ποτέ οτιδήποτε κολλητό ή σχετικά όμορφο, όπως έκαναν όλα τα υπόλοιπα κορίτσια της πρώτης γυμνασίου. Κι αυτό επειδή οι γονείς της επέμεναν ότι την προσωπικότητά μας ξεκινάμε να τη χτίζουμε πρώτα από μέσα μας. (Αν και η Έμιλι ήταν σίγουρη ότι το να αναγκάζεται να κρύβει το κοντομάνικο με τη στάμπα ΟΙ ΙΡΛΑΝΔΕΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ πίσω πίσω στο συρτάρι με τα εσώρουχά της δεν ήταν και ό,τι καλύτερο για τη σωστή διαμόρφωση της προσωπικότητάς της.) «Ε, παιδιά!» φώναξε η Άλισον μπαίνοντας στην αυλή με μια πιρουέτα. Είχε τα μαλλιά της πιασμένα σε μια ασουλούπωτη αλογοουρά και ήταν ακόμα ντυμένη με εκείνη την καρό φούστα του χόκεϊ που είχε φορέσει στο πάρτι της ομάδας της για το κλείσιμο της σχολικής χρονιάς νωρίτερα το απόγευμα. Η 8

3 Ομο ρ φ ε σ Μι κ ρ ε σ Ψε υ τ ρ ε σ Άλισον ήταν η μοναδική μαθήτρια της πρώτης γυμνασίου που είχε καταφέρει να μπει στην αθλητική ομάδα του λυκείου και συνήθως την έφερναν σπίτι τα μεγαλύτερα κορίτσια από την ιδιωτική Σχολή Ρόουζγουντ, οι οποίες έπαιζαν τέρμα Jay-Z μέσα στα Cherokee τζιπ τους και ψέκαζαν την Άλισον με άρωμα πριν την αφήσουν σπίτι για να μη μυρίζει από τα τσιγάρα που κάπνιζαν. «Τι έχασα;» φώναξε η Σπένσερ Χάστινγκς, ξετρυπώνοντας από ένα άνοιγμα του θαμνώδη φράχτη της Άλι για να πάει στις άλλες. Η Σπένσερ έμενε ακριβώς δίπλα. Έφερε τη μακριά, στιλπνή, καστανόξανθη αλογοουρά της πάνω στον ώμο της και ήπιε μια γουλιά από το μοβ Nalgene παγουράκι της. Δεν τα είχε πάει τόσο καλά ώστε να μπει στην αθλητική ομάδα του λυκείου μαζί με την Άλι το φθινόπωρο κι έτσι ήταν αναγκασμένη να παίζει στην ομάδα της πρώτης γυμνασίου. Εδώ κι ένα χρόνο, λοιπόν, είχε επιδοθεί σε ένα όργιο προπόνησης για να τελειοποιήσει την τεχνική της και τα κορίτσια ήξεραν πολύ καλά ότι, λίγο πριν έρθουν, η Σπένσερ σίγουρα θα ήταν στην πίσω αυλή του σπιτιού της και θα προπονούταν στο ντριμπλάρισμα. Της Σπένσερ δεν της άρεσε καθόλου όταν κάποιος ήταν καλύτερος από εκείνη στο οτιδήποτε. Ειδικά η Άλισον. «Περιμένετέ με!» Τα κορίτσια γύρισαν και είδαν τη Χάνα Μάριν να βγαίνει από τη Μercedes της μαμάς της. Μπουρδουκλώθηκε στην τσάντα της και κούνησε σαν τρελή τα παχουλά χεράκια της στον αέρα για να μην πέσει. Από τη μέρα που οι γονείς της πήραν διαζύγιο πριν ένα χρόνο, η Χάνα έπαιρνε διαρκώς κιλά και τα παλιά της ρούχα δεν της έκαναν πια. Η Άλι έκανε έναν κοροϊ- 9

4 Σαρ α Σε π α ρ ν τ δευτικό μορφασμό, αλλά τα υπόλοιπα κορίτσια έκαναν πως δεν το είδαν. Αυτό ακριβώς κάνουν οι καλές φίλες. Η Άλισον, η Άρια, η Σπένσερ, η Έμιλι και η Χάνα είχαν γίνει κολλητές τον περασμένο χρόνο, όταν οι γονείς τους τις έστειλαν να δουλέψουν εθελοντικά τα απογεύματα του Σαββάτου στη φιλανθρωπική εκστρατεία της Σχολής Ρόουζγουντ όλες τους, δηλαδή, εκτός από τη Σπένσερ, που πήγε από μόνη της. Μπορεί η Άλισον να μην ήξερε τις άλλες τέσσερις, αλλά εκείνες την ήξεραν. Ήταν τέλεια. Όμορφη, πνευματώδης, έξυπνη. Δημοφιλής. Τα αγόρια ήθελαν να τη φιλήσουν και τα κορίτσια ακόμα και τα μεγαλύτερα ήθελαν να της μοιάσουν. Έτσι, την πρώτη φορά που η Άλι γέλασε με ένα από τα αστεία της Άρια, ρώτησε την Έμιλι κάτι για την κολύμβηση, είπε στη Χάνα ότι η μπλούζα της είναι απίστευτη ή σχολίασε ότι τα γράμματα της Σπένσερ ήταν πολύ πιο ωραία από τα δικά της, εκείνες... μαγεύτηκαν. Πριν την Άλι, τα κορίτσια ένιωθαν σαν εκείνα τα ψηλοκάβαλα τζιν των μαμάδων τους με τις πιέτες αυτά που τραβάνε όλα τα βλέμματα πάνω σου, αλλά για τους εντελώς λάθους λόγους. Μετά, όμως, η Άλι τις έκανε να νιώσουν σαν εκείνα τα πανάκριβα τζιν της Stella McCartney με την τέλεια εφαρμογή, που κανείς δεν είχε χρήματα να αγοράσει. Τώρα, πάνω από ένα χρόνο μετά, την τελευταία μέρα της πρώτης γυμνασίου, δεν ήταν απλά κολλητές, ήταν TA κορίτσια της Σχολής Ρόουζγουντ. Είχαν συμβεί πολλά μέχρι να γίνει αυτό βέβαια. Κάθε φορά που μαζεύονταν για να κοιμηθούν όλες μαζί, κάθε εκπαιδευτική εκδρομή ήταν και μια νέα περιπέτεια. Ακόμα και οι πρόσθετες ώρες διδασκαλίας τούς έμεναν αξέχαστες όταν ήταν μαζί. (Κάποιες από τις φάρσες τους είχαν γίνει θρύλος στη Σχολή Ρόουζγουντ.) Ήταν, όμως, και κάποια 10

5 Ομο ρ φ ε σ Μι κ ρ ε σ Ψε υ τ ρ ε σ πράγματα που όλες τους ήθελαν να ξεχάσουν. Και υπήρχε κι ένα συγκεκριμένο μυστικό που δεν άντεχαν ούτε να το συζητήσουν. Η Άλι έλεγε ότι τα μυστικά ήταν αυτά που θα έδεναν τις πέντε τους με μια παντοτινή φιλία. Αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε θα ήταν φίλες για μια ζωή. «Πόσο χαίρομαι που τέλειωσε αυτή η μέρα», μουρμούρισε η Άλισον πριν σπρώξει ελαφρά τη Σπένσερ μέσα από το άνοιγμα του φράχτη, «στον αχυρώνα σου». «Εγώ πάλι χαίρομαι που τελείωσε η πρώτη γυμνασίου», είπε η Άρια, ακολουθώντας τα κορίτσια, μαζί με την Έμιλι και τη Χάνα, στον ξενώνα (ανακαινισμένο πρώην αχυρώνα) όπου έμενε η μεγαλύτερη αδερφή της Σπένσερ, η Μελίσα, από τότε που ξεκίνησε το λύκειο. Ευτυχώς, μόλις είχε αποφοιτήσει κι αυτό το καλοκαίρι θα πήγαινε στην Πράγα. Έτσι, ο ξενώνας ήταν όλος δικός τους για το βράδυ. Ξαφνικά άκουσαν μια τσιρίδα. «Άλισον! Γεια σου, Άλισον! Γεια, Σπένσερ!» Η Άλισον γύρισε και κοίταξε στο δρόμο. «Πάσο!» ψιθύρισε και η Σπένσερ, η Έμιλι και η Άρια επανέλαβαν μία μία. Η Χάνα κατσούφιασε. «Να πάρει!» Ήταν ένα παιχνίδι που η Άλι είχε κλέψει από τον αδερφό της, τον Τζέισον, που πήγαινε λύκειο στη Σχολή Ρόουζγουντ. Ο Τζέισον και οι φίλοι του το έπαιζαν στα σχολικά πάρτι όταν ήθελαν να την πέσουν σε κορίτσια. Αν ήσουν ο τελευταίος που θα έλεγε «πάσο», σήμαινε ότι έπρεπε να βγάλεις έξω την άσχημη της παρέας, ενώ οι φίλοι σου θα καβάτζωναν τις σέξι φίλες της πράγμα που, στην ουσία, σήμαινε ότι είχες τα ίδια χάλια με εκείνη. Στην εκδοχή της Άλι, τα κορίτσια έλεγαν «πά- 11

6 Σαρ α Σε π α ρ ν τ σο» όταν κάποιος άσχημος, σπασίκλας ή, στην πραγματικότητα, δυστυχής έκανε το λάθος να τις πλησιάσει. Αυτή τη φορά, το «πάσο» πήγαινε για τη Μόνα Βάντερβαλ, ένα σπασικλάκι από τη γειτονιά, που το αγαπημένο του χόμπι ήταν να προσπαθεί να πιάσει φιλίες με τη Σπένσερ και την Άλισον, και τα δύο φρικιά φίλες της, την Τσέσι Μπλέντσο και τη Φι Τέμπλετον. Η Τσέσι ήταν εκείνη που είχε χακέψει το σύστημα υπολογιστών του σχολείου και μετά πήγε και είπε στο διευθυντή πώς να βελτιώσει την προστασία του, ενώ η Φι Τέμπλετον πήγαινε παντού με το γιογιό της αυτό τα λέει όλα πιστεύω. Οι τρεις τους είχαν σταματήσει καταμεσής του ήσυχου, προαστιακού δρόμου και κοίταζαν τα κορίτσια. Η Μόνα ήταν πάνω στο Razor σκούτερ πατίνι της, η Τσέσι καβάλα σε ένα μαύρο ποδήλατο mountain και η Φι πεζή με το γιογιό της, φυσικά. «Θέλετε να έρθετε σπίτι μου να δούμε Fear Factor ;» τους φώναξε η Μόνα. «Λυπάμαι», αποκρίθηκε η Άλισον με ένα ψεύτικο χαμόγελο. «Είμαστε κάπως απασχολημένες». Η Τσέσι σούφρωσε τα φρύδια. «Δε θέλετε να δείτε που τρώνε ζωύφια;» «Αηδία!» ψιθύρισε η Σπένσερ στην Άρια, που άρχισε να κάνει ότι τρώει αόρατες ψείρες από το κεφάλι της Χάνα σαν μαϊμού. «Ναι, μακάρι να μπορούσαμε», είπε η Άλισον. «Αλλά να, έχουμε κανονίσει εδώ και μέρες να κοιμηθούμε όλες μαζί απόψε. Κάποια άλλη φορά ίσως;» Η Μόνα κατέβασε τα μάτια στο πεζοδρόμιο. «Καλά, εντάξει». 12

7 Ομο ρ φ ε σ Μι κ ρ ε σ Ψε υ τ ρ ε σ «Τα λέμε». Η Άλισον στράφηκε από την άλλη, γυρνώντας τα μάτια της προς τα πάνω με απόγνωση και τα υπόλοιπα κορίτσια ακολούθησαν το παράδειγμά της. Μπήκαν στην αυλή της Σπένσερ. Στα αριστερά τους ήταν η γειτονική πίσω αυλή της Άλι, όπου οι γονείς της έχτιζαν ένα τεράστιο κιόσκι για τα πλουσιοπάροχα πικνίκ τους. «Δόξα τω Θεώ που δεν είναι εδώ οι εργάτες», είπε η Άλι, ρίχνοντας μια ματιά σε μια κίτρινη μπουλντόζα. «Συνεχίζουν να σου λένε διάφορα;» ρώτησε με αγριάδα η Έμιλι. «Σιγά, ρε σφίχτη», της είπε η Άλισον. Τα κορίτσια γέλασαν. Μερικές φορές αποκαλούσαν την Έμιλι «σφίχτη», υπονοώντας ότι ήταν ο προσωπικός σωματοφύλακας της Άλι. Η Έμιλι συνήθως το έβρισκε διασκεδαστικό, αλλά τώρα τελευταία δε γελούσε μαζί τους. Ο αχυρώνας ήταν ακριβώς μπροστά τους. Ήταν μικρός, όμορφος και είχε ένα μεγάλο παράθυρο που έβλεπε στην αχανή φάρμα της Σπένσερ, η οποία είχε μέχρι και ανεμόμυλο. Εδώ, στο Ρόουζγουντ της Πενσιλβάνια, ένα μικρό προάστιο περίπου τριάντα χιλιόμετρα έξω από τη Φιλαδέλφεια, ήταν πολύ πιο πιθανό να μένεις σε μια αγροικία με είκοσι πέντε δωμάτια, πισίνα και εξωτερικό τζακούζι με μωσαϊκά, όπως ήταν το σπίτι της Σπένσερ, παρά σε μια από εκείνες τις κλασικές, πανομοιότυπες βίλες των προαστίων. Το Ρόουζγουντ το καλοκαίρι μύριζε πασχαλιές και κουρεμένο γρασίδι, ενώ το χειμώνα καθαρό χιόνι και ξυλόσομπες. Ήταν γεμάτο καταπράσινα ψηλά πεύκα, στρέμματα οικογενειακών αγροκτημάτων και τα πιο χαριτωμένα αλεπουδάκια και λαγουδάκια. Είχε υπέροχα εμπορικά κτίρια αποικιοκρατικού ρυθμού και πάρκα για γενέθλια, 13

8 Σαρ α Σε π α ρ ν τ αποφοιτήσεις και κάθε είδους υπαίθρια εκδήλωση. Και τα αγόρια στο Ρόουζγουντ ήταν απλώς τέλεια είχαν μια λάμψη και μια υγιή εμφάνιση λες και μόλις είχαν ξεπηδήσει μέσα από τις σελίδες καταλόγου του Abercrombie. Έτσι ήταν η Φιλαδέλφεια. Γεμάτη παλιές, γαλαζοαίματες οικογένειες, ακόμη πιο παλιό πλούτο και σχεδόν πανάρχαια σκάνδαλα. Μόλις έφτασαν στον αχυρώνα, τα κορίτσια άκουσαν γέλια από μέσα. Κάποιος στρίγκλισε: «Σταμάτα, σου είπα!» «Αμάν πια», γκρίνιαξε η Σπένσερ. «Τι κάνει αυτή εδώ πέρα;» Η Σπένσερ κρυφοκοίταξε μέσα από την κλειδαρότρυπα και είδε τη Μελίσα, την κομψή και τελείως καθώς πρέπει μεγαλύτερη αδερφή της, και τον Ίαν Τόμας, το σέξι αγόρι της, να παλεύουν στον καναπέ. Η Σπένσερ έδωσε μια κλοτσιά στην πόρτα με το τακούνι του παπουτσιού της και την άνοιξε. Ο αχυρώνας μύριζε τσιγάρο και καμένο ποπκόρν. Η Μελίσα γύρισε και την κοίταξε. «Τι στο δια...;» ρώτησε. Τότε, παρατήρησε τα υπόλοιπα κορίτσια και χαμογέλασε. «Α, γεια σας, παιδιά». Τα κορίτσια γύρισαν και κοίταξαν τη Σπένσερ. Όλο παραπονιόταν ότι η Μελίσα ήταν μεγάλη σκύλα, οπότε κάθε φορά αιφνιδιάζονταν από το φιλικό και γλυκό φέρσιμό της απέναντί τους. Ο Ίαν σηκώθηκε, τεντώθηκε και χαμογέλασε στη Σπένσερ. «Γεια», της είπε. «Γεια σου, Ίαν», απάντησε η Σπένσερ με πολύ πιο χαρωπή φωνή. «Δεν ήξερα ότι ήσασταν εδώ». «Φυσικά και το ήξερες», είπε ο Ίαν, χαμογελώντας της όλο τσαχπινιά. «Μας κατασκόπευες». 14

9 Ομο ρ φ ε σ Μι κ ρ ε σ Ψε υ τ ρ ε σ Η Μελίσα έφτιαξε τα μακριά ξανθά μαλλιά της και τη μαύρη μεταξωτή μπαντάνα της κοιτάζοντας την αδερφή της. «Λοιπόν, τι τρέχει;» ρώτησε με κάπως κατηγορητικό ύφος. «Να, απλώς... Δεν ήθελα να διακόψω...» ψέλλισε η Σπένσερ, «αλλά απόψε ήταν να μείνουμε εμείς εδώ». Ο Ίαν χτύπησε τη Σπένσερ παιχνιδιάρικα στο μπράτσο. «Έλα, σε πείραζα πριν», της είπε. Η Σπένσερ ανατρίχιασε. Ο Ίαν είχε υπέροχα ξανθά μαλλιά, μελί μάτια, νωχελικό βλέμμα και κοιλιακούς που ήθελες να πασπατεύεις με τις ώρες. «Ουάου», είπε η Άλι με κάπως πιο δυνατή φωνή απ όσο θα πρεπε. Όλα τα μάτια καρφώθηκαν πάνω της. «Μελίσα, εσύ και ο Ίαν φαίνεστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο. Δε σ το έχω πει ποτέ, αλλά πάντα το σκεφτόμουν. Δε συμφωνείς, Σπενς;» Η Σπένσερ κοκάλωσε. «Εεε», είπε σιγανά. Η Μελίσα κοίταξε την Άλι σαστισμένη και ύστερα γύρισε στον Ίαν. «Μπορώ να σου πω λίγο έξω;» Ο Ίαν ήπιε μονορούφι την μπίρα του. Τα κορίτσια είχαν μείνει να τον κοιτάζουν. Εκείνες έπιναν μόνο από ό,τι μπουκάλια υπήρχαν στην κάβα των γονιών τους, κι αυτό με μεγάλη μυστικότητα. Άφησε κάτω το άδειο μπουκάλι και τους χάρισε ένα αποχαιρετιστήριο χαμόγελο λίγο πριν ακολουθήσει τη Μελίσα έξω από τον αχυρώνα. «Αντίο, κυρίες μου», είπε και τους έκλεισε το μάτι πριν τραβήξει την πόρτα πίσω του. «Πάει κι αυτό», είπε η Άλισον. «Άλλο ένα πρόβλημα που μό- 15

10 Σαρ α Σε π α ρ ν τ λις βρήκε τη λύση του από την Άλι Ντι. Θα με ευχαριστήσεις τώρα, Σπενς;» Η Σπένσερ δεν απάντησε. Είχε μείνει ακίνητη να κοιτάζει έξω από το μπροστινό παράθυρο του αχυρώνα. Ο πορφυρένιος ουρανός είχε αρχίσει να φωτίζεται από δεκάδες πυγολαμπίδες. Η Χάνα πλησίασε το εγκαταλελειμμένο μπολ με τα ποπκόρν και βούτηξε μια μεγάλη χούφτα. «Ο Ίαν είναι τόσο σέξι! Είναι πιο σέξι κι απ τον Σον ακόμα». Ο Σον Άκαρντ ήταν ένα από τα πιο ωραία αγόρια στην τάξη τους και ο μόνιμος πρωταγωνιστής των φαντασιώσεων της Χάνα. «Ξέρεις τι άκουσα;» τη ρώτησε η Άλι και σωριάστηκε στον καναπέ. «Στον Σον αρέσουν τα κορίτσια που τρώνε όλο το φαγητό τους». Το πρόσωπο της Χάνα φωτίστηκε ολόκληρο. «Αλήθεια;» ρώτησε όλο χαρά. «Όχι», την αποπήρε η Άλισον. Η Χάνα άφησε αργά τη χούφτα με τα ποπκόρν πίσω στο μπολ. «Λοιπόν, κορίτσια», είπε η Άλι. «Έχω μια τέλεια ιδέα για το τι μπορούμε να κάνουμε». «Ελπίζω να μην τρέχουμε πάλι τσίτσιδες», είπε η Έμιλι χαχανίζοντας. Αυτό το είχαν κάνει πριν από ένα μήνα μέσα στο πολικό ψύχος και παρόλο που η Χάνα είχε αρνηθεί να βγάλει το φανελάκι και τη φόρμα της, όλες οι άλλες είχαν τρέξει ολόγυμνες μέχρι ένα άγονο χωράφι εκεί δίπλα. 16