ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Transcript

1 ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

2 ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΗΜΩΝ ΣΩΤΗΡΑ ΤΕ ΚΑΙ ΘΕΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ερεύ : Ε λογητ Θε µ ν, πάντοτε, ν ν, κα εί, κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Ε λογήσαντο το ερέω λέγοµεν τ ν παρόντα ψαλµόν. Ψαλµ ρµβ (142). Κύριε ε σάκουσον τ προσευχ µου, νώτισαι τ ν δέησίν µου ν τ ληθεί σου, ε σάκουσόν µου ν τ δικαιοσύν σου κα µ ε σέλθη ε κρίσιν µετ το δούλου σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν σου π ζ ν. τι κατεδίωξεν χθρ τ ν ψυχήν µου, ταπείνωσεν ε γ ν τ ν ζωήν µου, κάθισε µ ν σκοτεινο νεκρο α νο κα κηδίασεν π' µ τ πνε µά µου, ν µο ταράχθη καρδία µου µνήσθην µερ ν ρχαίων, µελέτησα ν πάσι το ργοι σου, ν ποιήµασιν τ ν χειρ ν σου µελέτων. ιεπέτασα πρ σ τ χε ρά µου ψυχή µου γ νυδρο σοί. Ταχ ε σάκουσόν µου, Κύριε ξέλιπε τ πνε µά µου. Μ ποστρέψη τ πρόσωπόν σου π' µο κα µοιωθήσοµαι το καταβαίνουσιν ε λάκκον. κουστ ν ποίησον µο τ πρω τ λεό σου τι π σο λπισα. Γνώρισον µο κύριε δ ν ν πορεύσοµαι τι πρ σ ρα τ ν ψυχήν µου. ξελο µ κ τ ν χθρ ν µου, Κύριε, πρ σ κατέφυγον, δίδαξον µ το ποιε ν τ θέληµά σου τι σ ε Θεό µου. Τ πνε µά σου τ γαθ ν δηγήσει µ ν γ ε θεία. νεκεν το νόµατό σου, Κύριε, ζήσει µέ. ν τ δικαιοσύν σου ξάξει κ θλίψεω τ ν ψυχήν µου, κα ν τ λέει σου ξολεθρεύσει το χθρού µου. Κα πολε πάντα το θλίβοντα τ ν ψυχήν µου, τι γ δο λό σου ε µι. Κα ε θ τ Θε Κύριο, µετ τ ν στίχων α το ξ κάτερων τ ν χορ ν. Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ,. ξοµολογε σθε τ Κυρί, κα πικαλε σθε τ νοµα τ γιον α το. Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ. β. Πάντα τ θνη κύκλωσαν µέ, κα τ νόµατι Κυρίου µυναµην α τού, Θε Κύριο, κα πέφανεν µίν, ε λογηµένο ρχόµενο ν νόµατι Κυρίου. Στίχ. γ. Παρ Κυρίου γένετο α τη, κα στι θαυµαστ ν φθαλµο µ ν. Ε τα τ παρόντα τροπάρια. χο δ. ψωθε ν τ Σταυρ. ησο µου πολυέλεε Σ τερ, κδυσωπ σ ταπειν, ησο µου, τ ν γκληµάτων ρύσαι µ κα κάθαρον, ψυχήν µου τ ν τάλαιναν, µολυσµ ν ο σαν πλήρη, κα σ σον Πολυεύσπλαγχνε, το πυρό τη Γεένη, να θαρρούντω, Σ τερ ησο, δοξολογ σ δοξάζων σωζόµενο. όξα Πατρ κα Υ ω κα γίω Πνεύµατι. 2

3 πολυτίκιον το γίου του Ναο. Κα ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων, µ ν. Ο σιωπήσωµεν πότε, Θεοτόκε, τ δυναστεία σου λαλε ν ο νάξιοι (ε µ γ ρ σ προ στασο πρεσβεύουσα, τ µ ρρύσατο κ τοσούτων κινδύνων; Τ δ διεφύλαξεν ω ν ν λευθέρου ; Ο κ ποστ µεν, έσποινα, κ σού, σο γ ρ δούλου σώζει εί, κ παντοίων δειν ν. Ψαλµ ν (50). λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό σου κα κατ τ πλ θο τ ν ο κτιρµ ν σου ξάλειψον τ νόµηµά µου. π πλε ον πλ νον µ π τ νοµία µου κα π τ µαρτία µου καθάρισον µέ. τι τ ν νοµίαν µου γ γινώσκω, κα µαρτία µου νώπιόν µου στι δι παντό σο µόνω µαρτον κα τ πονηρ ν νώπιόν σου ποίησα πω ν δικαιωθ ν το λόγοι σου κα νικήση ν τ κρίνεσθαι σέ. δο γ ρ ν νοµίαι συνελήφθην κα ν µαρτίαι κίσσησεν µ µήτηρ µου. δο γ ρ λήθειαν γάπησα τ δηλα κα τ κρύφια τη σοφία σου δήλωσα µοί. Ραντιε µ σσώπω, κα καθαρισθήσοµαι, πλυνε µέ, κα π ρ χιόνα λευκανθήσοµαι. κουτιε µο γαλλίασιν κα ε φροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωµένα. πόστρεψον τ πρόσωπόν σου π τ ν µαρτι ν µου κα πάσα τ νοµία µου ξάλειψον. Καρδίαν καθαρ ν κτίσον ν µοί, Θεό, κα πνε µα ε θ γκαίνισον ν το γκάτοι µου. Μ πορρίψη µ π το προσώπου σου κα τ Πνε µα σου τ γιον µ ντανέλη π' µο. πόδο µο τ ν γαλλίασιν το σωτηρίου σου, κα πνεύµατι γεµονικ στήριξον µέ. ιδάξω νόµου τ δού σου, κα σεβε π σ πιστρέψουσιν. Ρύσαι µ ξ α µάτων, Θεό, Θε τ σωτηρία µου γαλλιάσεται γλ σσά µου τ ν δικαιοσύνην σου. Κύριε τ χείλη µου νοίξει, κα τ στόµα µου ναγγελε τ ν α νεσίν σου.,τι ε θέλησα θυσίαν, δωκα ν λοκαυτώµατα ο κ ε δοκήσει. Θυσία τ Θε πνε µα συντετριµµένον καρδίαν συντετριµµένην κα τεταπεινωµένην, Θε ο κ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε, ν τ ε δοκί σου τ ν Σιων, κα ο κοδοµηθήτω τ τείχη ερουσαληµ. Τότε ε δοκήσει θυσίαν δικαιοσύνη ναφορ ν κα λοκαυτώµατα. Τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν σου µόσχου. Κα ρχόµεθα το κανόνο. δ. χο πλ. δ. Ε ρµ. γρ ν διοδεύσα σε ξηράν, κα τ ν α γυπτίαν µοχθηρίαν διαφυγ ν, σραηλίτη νεβόα, Τ Λυτρωτ κα Θε µ ν σωµεν. ησο γλυκύτατε τ µ, ψυχ τ δυστήνου σ θεράπευσον, ησο, τραύµατα δεινά, κα µαρτία, ησο, τού σου δούλου ξάλειψον. θελον, γλυκύτατε ησο, κρουνο τ ν δακρύων πληµµελήµατα τ µ, κπλύναι, Χριστέ, λλ πατ µ πονηρό, ο τ ν δόλων µ λυτρ σαι. Σ Σ τερ το σύµπαντο, ησο, ρύσαι τ ν σ ν δο λον κ παγίδων το πονηρο, κα ποίησον µέτοχόν τη δόξη, τ Ο ρανίου, Χριστέ µου γλυκύτατε. 3

4 λη, Κόρη, ο σα λη καλ, λη φαεσφόρο, Θεοφόρο τ κα λαµπρά, λάµπρυνον τ µµατα ψυχ µου, κα φωτοφόρον µ λον περγ σαι. δ γ. Ε ρµ. Σ ε τ στερέωµα, τ ν προστρεχόντων σο Κύριε, σ ε τ φ, τ ν σκοτισµένων, κα µνε σ τ πνε µά µου. πόδεξαι δέοµαι, ησο µου, τ ν δο λον σου, κα σ σον µ ν ν παθ ν κα κινδύνων, κα γεέννη πάλλαξον. Ν ν σ σον τ ν δο λον σου, ησο µου γλυκύτατε, κα τ σκληρ καταδίκη ρύσαι, τ ν κρίσει, Φιλάνθρωπε. Χριστέ µου τ ν δο λον σου, ν κατανύξει βοώντα σο, νόσων δειν ν κα θλίψεω πάση, ησο µου, διάσωσον.. Ρύσαι µ τ ν σωτον, µόνη Πανάχραντε, δέοµαι, σα µητρικα πρεσβείαι, κινδύνων κα παντοίων κακώσεων. ιάσωσον, π κινδύνων, γλυκύτατε ησο µου, το π τ ν Θείαν σκέπην Σου καταφεύγοντα, κα δώρησαι µαρτι ν τ ν συγγνώµην. πίβλεψον, ν ε µενεί, πανύµνητε Θεοτόκε, π τ ν µ ν χαλεπήν του σώµατο κάκωσιν, κα ασαι τ ψυχ µου τ λγο. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ (κώµ, πόλη) ταύτη, τ ν νοριτ ν, πιτρόπων, συνδοροµητ ν κα φιερωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Μετ δ τ ν κφώνησιν, τ πόµενον. Κάθισµα. χο β. Τ νω ζητ ν. Πρεσβεία θερµή, κα τε χο προσµάχητον, λέου πηγή, το κόσµου καταφύγιον, κτεν βο µεν σοί, Θεοτόκε έσποινα, πρόφθασον, κα κ κινδύνων λύτρωσαι µ, µόνη ταχέω προστατεύουσα. 4

5 δ δ. Ε ρµ. Ε σακήκοα, Κύριε, τ ο κονοµία σου τ µυστήριον, κατενόησα τ ργα σου, κα δόξασά σου τ ν θεόητα. ησο µου γλυκύτατε, πάθη τ δεινά µου θεράπευσον, κα το δράκοντο ξάρπασον τ ν χειρ ν, Χριστέ µου, τ ν ο κέτην σου. Σ Φιλάνθρωπε Κύριε, τ πεγνωσµένη ψυχ µου πέφυκα, ησο µου πολύτρωσι, δι πάση θλίψεω µ λύτρωσαι. Τ ν καιρ ν ν µο δέδωκα, Σ τερ ησο µου, κατεδαπάνησα, ε παράνοµα, κα δέοµαι, Σωτ ρ το κόσµου νακάλεσαι. λοφύροµαι, Πάναγνε, φέρων κατ νο ν τ πολλά µου πταίσµατα, δι δώρησαι µο φεσιν, δέοµαί σου, Κόρη, τα πρεσβε ε σου. δ. Ε ρµ. Φώτισον µ, το προστάγµασί σου, Κύριε, κα τ βραχίονί σου τ ψηλ, τ ν σ ν ε ρήνην, παράσχου µίν, φιλάνθρωπε. Ν ν λοσχερ, ησο µου τ ν πανάθλιον, κατατυραννούσι µ πάθη δεινά, δι κραυγάζω, ησο µου, σ διάσωσον. Τ ν σθενει ν, ησο µου, σ πάλλαξον, τ ν ν τ σκέπ σου προστρέχοντα, ησο µου, κα κινδύνων λευθέρωσον. Ο χ µαρτε ποτέ, ησο µου, λλο, ε σπλαγχνε, γώ, Χριστέ µου, θλιο, δι σ σ σον κα κολάσεω ξάρπασον. Ν ν Ναο Θεο, το ν σο Λόγου σκηνώσαντο, δε ξον ε σπλάγχω, Παρθένε γνή, το τ θερµ γκαυχωµένου προστασία Σου. δ. Ε ρµ. λάσθητι µο Σωτήρ, πολλα γ ρ α νοµίαι µου, κα κ βυθο τ ν κακ ν, νάγαγε δέοµαι, πρ σ γ ρ βόησα, κα πάκουσόν µου, Θε τ σωτηρία µου. Θεράπευσον, ησο ψυχ τ µµατα δέοµαι, τυφλώττοντα το ο κτρου, Θεέ µου, κα φώτισον θεία σου λαµπρότητι, να νυµν σέ, ησο µου πολυέλεε. λέησον µέ, Σ τερ, τ ν σωτον κα ταλαίπωρον, γλυκύτατε ησο, κα ρύσαι κακώσεω κα νόσων τ ν δο λον, σο κα τ ν το Βελίαρ τεχνασµάτων µ πάλλαξον. 5

6 πάθεσι χαλεποί, γκυλινδούµενο πάντοτε, γλυκύτατε ησο, πρ σ καταφεύγων ν ν, ζητ τ ν νάρρωσιν. Σ δέ, ησο, Σωτ ρ α τ ν µο δώρησαι. Νεκρ ν περγ σαι ν ν, τι ζ σαν, Πανάσπιλε, κακίαν µου, κα ψυχ τ ν νέκρωσιν ζώωσον, ζω γεννήσασα, χορηγ ν τ ν θε ον, να πόθω µεγαλύνω σέ. ιάσωσον, π κινδύνων, γλυκύτατε ησο µου, το π τ ν Θείαν σκέπην Σου καταφεύγοντα, κα δώρησαι µαρτι ν τ ν συγγνώµην. χραντε, δι λόγου τ ν Λόγον νερµηνεύτω, π' σχάτων τ ν µερ ν τεκο σα, δυσώπησον, χουσα µητρικ ν παρρησίαν. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ (κών, πόλη) ταύτη, τ ν νοριτ ν, πιτρόπων, συνδοροµητ ν κα φειρωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. Μετ δ τ ν κφώνησιν. Κοντάκιον. χο β. Γλυκύτατε ησο, τ ν σωτον σώσα, κα τ ν Πόρνην προσδεξάµενο, ησο µου κα τ ν Α µόρρουν φ ασάµενο, καµέ, ησο µου, γλυκύτατε, τ ν σωτον, ο κτειρον κα ρύσαι κ πάντων τ ν βιωτικ ν πειρατηρίων κα θλίψεων, κα σ σον, ε εργέτα ησο, φιλάνθρωπο. Ε τα τ ντίφωνον τ ν ναβαθµ ν το δ χου. ντίφωνον. χο δ. κ νεότητό µου, πολλ πολεµε µ πάθη, λλ' α τ ντιλαβού, κα σ σον, Σωτήρ µου. (δί ). Ο µισο ντε Σι ν, α σχύνθητε π το Κυρίου, χόρτο γάρ, πυρ σεσθε πεξηραµµένοι. (δί ). γίω Πνεύµατι, πάσα ψυχ ζωο ται, κα καθάρσει ψο ται, λαµπρύνεται τ Τριαδικ µονάδι, εροκρυφίω. 6

7 γίω Πνεύµατι, ναβλύζει τ τ χάριτο ρε θρα, ρδεύοντα πασαν τ ν κτίσιν, πρ ζωογονίαν. Κα ε θ τ προκείµενον. σηµειώθη φ µ τ φ το προσώπου σου, Κύριε. Στίχ. Τί νταποδώσοµεν τ Κυρί περ πάντων ν νταπέδωκεν µίν. Τ φ το προσώπου σου, Κύριε, σηµειώθη φ µ. ερε : Κα π ρ το καταξιωθ ναι µ τ κροάσεω το γίου Ε αγγελίου, Κύριον τ ν Θε ν µ ν κετεύσωµεν. Χορ : Κύριε, λέησον (γ ). ερε : Σοφία. ρθοί, κούσωµεν το γίου Ε αγγελίου. ερε : Ε ρήνη πάσι. Χορ : Κα τ Πνεύµατί σου. ερε : κ το κατ Λουκ ν γίου Ε αγγελίου τ νάγνωσµα. ερε : Πρόσχωµεν. Χορ : όξα σοί, Κύριε, δόξα σοί. Ε αγγέλιον. κ το κατ Λουκ ν (κέφ. Θ κα 22-24). Τ καιρ κείνω γένετο δ ν τ συµπληρο σθαι τ µέρα τ ναλήψεω α το κα α τ τ πρόσωπον α το στήριξεν το πορεύεσθαι ε ερουσαλήµ. Κα πέστειλεν γγέλου πρ προσώπου α το κα πορευθέντε ε σ λθον ε κώµην Σαµαρειτ ν στε τοιµ σαι α τ. Κα ο κ δέξαντο α τόν, τι τ προσ πον α το ν πορευόµενον ε ερουσαλήµ. δόντε δ ο µαθητα α το άκωβο κα ωάννη, ε πον. Κύριε, θέλει ε πωµεν π ρ καταβ ναι π το ο ρανο, κα ναλ σαι α τού, κα λία ποιησε; Στραφε δέ, πετίµησεν α τοί, κα ε πεν. Ο κ ο δατε ο ου πνεύµατο στε µε, γ ρ Υ το νθρώπου ο κ λθε ψυχ νθρώπων πολέσαι, λλ σ σαι. Κα πορεύθησαν ε τέραν κώµην. γένετο δ πορευοµένων α τ ν ν τ δ λεγε το κολουθούσιν α τ. Πάντα µο παρεδόθη π το Πατρό µου, κα ο δε γινώσκει τ στιν Υ ό, ε µ Πατ ρ κα τ στιν Πατήρ, ε µ Υ ό, κα ν βούληται Υ ποκαλύψαι. Κα στραφε πρ το Μαθητ κατ δ αν ε πε. Μακάριοι ο φθαλµο ο βλέποντε βλέπετε, λέγω γ ρ µ ν τι πολλο προφ ται κα βασιλε θέλησαν δε ν µε βλέπετε, κα ο κ ε δον, κα κο σαι κούετε κα ο κ κουσαν. Κα διεπορεύετο κατ πόλει κα κώµα διδάσκων, κα πορείαν ποιούµενο ε ερουσαλήµ. Χορ : όξα σοί, Κύριε, δόξα σοί. χο β. Πάτερ, Λόγε, Πνε µα, Τρι ν Μονάδι, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. Τα τ Θεοτόκου, πρεσβείαι, λε µον, ξάλειψον τ πλήθη, τ ν µ ν γκληµάτων. 7

8 Στίχ. λέησον µέ, Θεό, κατ τ µέγα λεό σου, κα κατ τ πλ θο τ ν ο κτιρµ ν σου ξάλειψον τ νόµηµά µου. χο πλ. β. λην ποθέµενοι. ησο γλυκύτατε, τ ν ρθοδόξων τ κλέο, ησο µακρόθυµε, ησο µου, σ σον µ τ ν ο κέτην σου, ησο, ρύσαι µ σθενεία πάση, ησο µου ραιότατε, τ ν προσιόντα σοί, κα πρ σέ, Σωτ ρ καταφεύγοντα, κα µόνο φιλάνθρωπο, τ χειρ το δράκοντο µ ξάρπασον, παθ ν κα κινδύνων, Σωτήρ µου ησο λευθερ ν, κα το θεσµοί σου προσέχειν µέ, ησο, ξίωσον. τερα Θεοτοκία. Ο δε προστρέχων π σο, κατησχυµένο πό σου κπορεύεται, γν Παρθένε Θεοτόκε, λλ' α τε ται τ ν χάριν, κα λαµβάνει τ δώρηµα, πρ τ συµφέρον τ α τήσεω. Μεταβολ τ ν θλιβοµένων, παλλαγ τ ν σθενούντων πάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σ ζε πόλιν κα λαόν, τ ν πολεµουµένων ε ρήνη, τ ν χειµαζοµένων γαλήνη, µόνη προστασία τ ν πιστ ν. ερε : Σ σον, Θεό, τ ν λαόν σου, κα ε λόγησον τ ν κληρονοµίαν σου: πίσκεψαι τ ν κόσµον σου ν λέει κα ο τιρµοί : ψωσον κέρα Χριστιαν ν ρθοδόξων, κα κατάπεµψον φ µ τ λέη σου τ πλούσια: πρεσβείαι τ παναχράντου, εσποίνη µ ν, Θεοτόκου κα ειπαρθένου Μαρία : δυνάµει το τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο, προστασίαι τ ν τιµίων πουρανίων υνάµεων σωµάτων, κεσίαι το τιµίου, νδόξου, προφήτου προδρόµου κα βαπτιστο ωάννου, τ ν γίων, νδόξων, κα πανευφήµων ποστόλων. τ ν ν γίοι Πατέρων µ ν, µεγάλων εραρχ ν, κα Ο κουµενικ ν ιδασκάλων, Βασιλείου το Μεγάλου, Γρηγορίου το Θεολόγου κα ωάννου το Χρυσοστόµου, θανασίου κα Κυρίλλου, ωάννου το λεήµονο, πατριαρχ ν λεξανδρεία : Νικολάου το ν Μύροι τ Λυκία, Σπυρίδωνο πισκόπου Τριµυθο ντο, κα Νεκταρίου τ Πενταπόλεω, τ ν θαυµατουργ ν. τ ν γίων νδόξων µεγαλοµαρτύρων Γεωργίου το Τροπαιοφόρου, ηµητρίου το Μυροβλύτου, Θεοδώρου το Τήρωνο, κα Θεοδώρου το Στρατηλάτου κα Μην το θαυµαρτουργο, τ ν εροµαρτύρων Χαραλάµπου κα λευθερίου: τ ν γίων, νδόξων, µεγάλων µαρτύρων Θέκλα, Βαρβάρα, ναστασία, Κυριακ Φωτην, Μαρίνη : Παρασκευ κα Ε ρήνη : τ ν γίων νδόξων κα καλλινίκων Μαρτύρων, τ ν σίων κα θεοφόρων Πατέρων µ ν, (ναο ), τ ν γίων κα δικαίων θεοπατόρων ωακε µ κα ννη, ( µέρα ), κα πάντων σου τ ν γίων. κετεύοµεν σέ, µόνε πολυέλεε Κύριε, πάκουσον µ ν τ ν µαρτωλ ν δεοµένων σου κα λέησον µ. Χορ : Κύριε, λέησον. ( β ). ερε : λέει, κα ο κτιρµοί, κα φιλανθρωπία το µονογενο σου Υ ο, µεθ ο ε λογητ ε, σ ν τ παναγί κα γαθ κα ζωοποίω σου Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. Χορ : µήν. ποπληρο µεν τ λοιπ δ το κανόνο 8

9 δ ζ. Ε ρµ. Πα δε βραίων ν καµίν, κατεπάτησαν τ ν φλόγα θαρσαλέω, κα ε δρόσον τ π ρ, µετέβαλον βο ντε. Ε λογητ ε Κύριε, Θε ε το α ώνα. Σ τερ το Κόσµου, ησο µου, τ ν ναίσθητον κα σωτον, ο κτίρµον, κατοικτείρησον ν ν κα λύτρωσαι γεέννη, πω ε δοξάζω σέ, Σωτήρα, ησο µου. χων µυρία µαρτία, ο τολµ ησο µου, ναβλέψαι, κα δε ν Ο ρανο τ ψο κ το φόβου, δι βο διάσωσον τ ν ο κτρον, ησο µου. Βέβηλον νο ν, ησο µου, περιφέρων, θερµ ναβο σοί, τ ψυχ µου, Χριστέ, το µώλωπα καθαρ, κ το βυθο µ λύτρωσαι τ κακία, ησο µου. Παναγία Θεοτόκε, ησο ν τ ν γλυκύτατον τεκο σα, το µνο ντα σ ν ν, περίσωζε λιταί σου, κ πάση περιστάσεω, κα κινδύνων δοκήτων. δ. Ε ρµ Τ ν Βασιλέα τ ν ο ραν ν, ν µνούσι στρατια τ ν γγέλων, µνε τε, κα περυψο τε ε πάντα του α ώνα.. Σ ησο µου, κδυσωπ, τ ν Πόρνην, σ πήλλαξα πολλ ν γκληµάτων, ο τω, ησο µου, κάθαρον τ ν ψυχήν µου. ν ψυχοφθόροι περιπεσ ν, ησο µου, τοπίαι πρ σ καταφεύγω, γειρον µ σ σον, γλυκύτατε Θεέ µου. Ρύσαι, Σ τερ τ το Σταυρο σου δυνάµει, τ ν προστρέχοντα πρ σ τ ν Θε ν Λόγον, κα λόγων πάντων παθ ν πάλλαξον µέ. χραντε Κόρη, λύσον δεσµ ν τ ν κακ ν µου, τ στοργ µ συνδέουσα το Λόγου, το κ σο τεχθέντο κα σ σον µ λιταί σου. δ θ. Ε ρµ Κυρίω Θεοτόκον, σ µολογο µεν, ο διά σου σεσωσµένοι, Παρθένε γνή, σ ν σωµάτων χορείαι, σ µεγαλύνοντε. Φιλάνθρωπε, τ ν δο λον, τ ν περβεβηκότα, τα τοπίαι Τελώνην κα σωτον, σ Θεό, ησο µου ο κτίρµον, σ σ σον µέ. Ε ωνύµου µοίρα, γλυκύτατέ µου Σ τερ, τ ν σ ν ο κέτην πάλλαξον δέοµαι, κα τ ν σ ν φραστον δόξαν δε ν ξίωσον. 9

10 ησο Σωτήρ µου, πάση πηρεία δαιµονικ τ ν σ ν δο λον διάσωσον, κα κ παθ ν κα κινδύνων µ λευθέρωσον. Μεµολυσµένον ντα τ ν νο ν µου, Παρθένε, τα µαρτίαι, σ µόνη µόλυντε, κλιπαρ, ποκάθαρον, ν ν τα πρεσβείαι σου. Κα ε θ τ : ξιον στιν ληθ, µακαρίζειν σ τ ν Θεοτόκον, τ ν ειµακάριστον κα παναµώµητον, κα Μητέρα το Θεο µ ν. Κα θυµι ερε τ θυσιαστήριον κα τ ν ναόν, τ ν ο κον, που ψάλλεται Παράκλησι, κα χορ ψάλλει τ παρόντα Μεγαλυνάρια. Τ ν τιµιωτέραν τ ν Χερουβείµ, κα νδοξοτέραν συγκρίτω τ ν Σεραφείµ, τ ν διαφθόρω Θε ν Λόγον τεκο σαν, τ ν ντω Θεοτόκον, σ µεγαλύνοµεν. ησο γλυκύτατε ησο, ησο Σωτήρ µου, τ ψυχ µου τ χαλεπ, άτρευσον νόσου, Θεέ µου, ησο µου, κα σ σον ησο µου τ ν σο προστρέχοντα. έοµαι γλυκύτατε ησο, δέξαι τ ν σ ν δο λον, περάγαθε ησο, σ σον, µ παρίδη τ ν σωτον, Θεέ µου, ο κτίρµον ησο µου ε σπλαγχνε Κύριε. Το τετειχισµένου τ σ Σταυρ, κα γκαυχωµένου το σο Πάθεσιν, ησο, στήριξον ν πέτρ, Χριστέ, τ ν ντολ ν σου, κα σ σον µου, περάγαθο. Σ ε, ησο µου, φωτισµό, τ ο κτρ ψυχ µου, φ το Κόσµου, ησο, σ λάµπρυνον ταύτην, τ θεαυγε φωτί σου, κα ρύσαι α ωνίου Χριστ κολάσεω. Π σαι τ ν γγέλων α στρατιαί, Πρόδροµε Κυρίου, ποστόλων δωδεκά, ο γιοι Πάντε, µετ τ Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, ε τ σωθ ναι µ. Τρισάγιον. γιο Θεό, γιο σχυρό, γιο θάνατο, λέησον µ. (γ ) Παναγία Τριά, λέησον µ. Κύριε, λάσθητι τα µαρτίαι µ ν. έσποτα, συγχώρησον τ νοµία µίν. γιε, πίσκεψαι κα ασαι τ σθενεία µ ν, νεκεν το νόµατό σου. Κύριε, λέησον. Κύριε, λέησον, Κύριε, λέησον. Πάτερ µ ν ν το ο ρανοί, γιασθήτω τ νοµά σου, λθέτω βασιλεία σου, γενηθήτω τ θέληµά σου, ν ο ραν, κα π τ γ. Τ ν ρτον µ ν τ ν πιούσιον δ µ ν σήµερον, κα φε µ ν τ φειλήµατα µ ν, κα µε φίεµεν το φειλέται µ ν. Κα µ ε σενέγκη µ ε πειρασµόν, λλ ρύσαι µ π το πονηρο. ερε : τι σου στιν βασιλεία το Πατρό, κα το Υ ο κα το γίου Πνεύµατο ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. χο β. 10

11 Τ ν χραντον Ε κόνα σου προσκυνο µεν, γαθέ, α τούµενοι συγχώρησιν τ ν πταισµάτων µ ν Χριστ Θεό, βουλήσει γ ρ η δόκησα, σαρκ νελθε ν ν τ Σταυρ, να ρύση ο πλασα κ τ δουλεία το χθρο, θεν ε χαρίστω βο µεν σοί, Χαρ πλήρωσα τ πάντα Σωτ ρ µ ν, παραγενόµενο ε τ σ σαι τ ν Κόσµον. τ παρόν. χο β. λκόµενον σέ, Κύριε, πρ τ πάθο το σταυρο, ρ ντε προσκυνο µεν σου τ ν χραντον µορφήν, Χριστ Θε µ ν. Βουλήσει γ ρ η δόκησα σαρκ παθε ν π ρ µ ν, να σώση τ ν κόσµον σου κ τ δουλεία το χθρο. όξα, τ ε σπλαγχνία σου Σωτήρ, δόξα, Πανάγαθε, τ µακροθυµία δυό, δόξα παµβασιεύ, τ συγκαταβάσει σου. χο πλ. β. λέησον µ, Κύριε, λέησον µ, πάση γ ρ πολογία πορο ντε, ταύτην σο τ ν κεσίαν, εσπότη, ο µαρτωλο προσφέροµεν, λε σον µ. Κύριε, λέησον µ, π σο γ ρ πεποίθαµεν, µ ργισθ µ ν σφόδρα, µηδ µνησθ τ ν νοµι ν µ ν, λλ' πίβλεψον κα ν ν, ε σπλαγχνο, κα λύτρωσαι µ κ τ ν χθρ ν µ ν, σ γ ρ ε Θε µ ν, κα µε λαό σου, πάντε ργα χειρ ν σου, κα τ νοµά σου πικεκλήµεθα. Τ ε σπλαγχνία τ ν πύλην νοιξον µίν, ε λογηµένη Θεοτόκε, λπίζοντε ε σέ, µ στοχήσωµεν, ρυσθείηµεν διά σου τ ν περιστάσεων, σ γ ρ ε σωτρηρία το γένου τ ν χριστιαν ν. ερε. λέησον µ Θε κατ τ µέγα λεό Σου, δεόµεθά Σου, πάκουσον κα λέησον. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ το ρχιεπισκόπου µ ν, (δεινό ) κα πάση τη ν Χριστ µ ν δελφότητο. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ λέου, ζω, ε ρήνη, γεία, σωτηρία, πισκέψεω, συγχωρήσεω κα φέσεω τ ν µαρτι ν τ ν δούλων το Θεο, πάντων τ ν ε σεβ ν κα ρθοδόξων χριστιαν ν, τ ν κατοικούντων κα παρεπιδηµούντων ν τ πόλ ταύτη, πιτρόπων, συνδροµητ ν κα φιερωτ ν το γίου ναο τούτου. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα π ρ τ ν δούλων το Θεο, ( νόµατα). τι δεόµεθα π ρ το διαφυλαχθ ναι τ ν γίαν κκλησίαν κα τ ν πόλιν ταύτην, κα πάσαν πόλιν κα χώραν π ργ, λοιµο, λιµο, σεισµο, καταποντισµο, πυρό, µαχαίρα, πιδροµ λλοφύλων, µφυλίου πολέµου, κα α φνιδίου θανάτου, π ρ τ ν λεων, ε µεν κα ε διάλακτον, γενέσθαι τ ν γαθ ν κα φιλάνθρωπον Θε ν µ ν, το ποστρέψαι καί, διασκεδ σαι πάσαν ργ ν κα νόσον, τ ν καθ' µ ν κινουµένην, κα ρύσασθαι µ κ τ πικειµένη δικαία α το πειλ, κα λέησαι µ. Κύριε λέησον (γ ). τι δεόµεθα κα π ρ το ε σακο σαι Κύριον τ ν Θε ν φων τ δεήσεω µ ν τ ν µαρτωλ ν, κα λέησαι µ. Κύριε λέησον (γ ). πάκουσον µ ν, Θεό, Σωτ ρ µ ν, λπ πάντων τ ν περάτων τ γ κα τ ν ν θαλάσσ µακράν, κα λεω, λεω γενο µίν, έσποτα π τα µαρτίαι µ ν, κα λέησον µ. Κύριε λέησον (γ ). 11

12 τι λεήµων κα φιλάνθρωπο Θε πάρχει, κα σο τ ν δόξαν ναπέµποµεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γί Πνεύµατι, ν ν κα ε κα ε το α ώνα τ ν α ώνων. µήν. όξα σο Θεό, λπ µ ν, Κύριε, δόξα Σοί. Χριστ ληθιν Θε µ ν τα πρεσβείαι τ παναχράντου κα παναµώµου γία Α το µητρό, δυνάµει το τιµίου κα ζωοποιο Σταυρο, προστασίαι τ ν τιµίων πουρανίων υνάµεων σωµάτων, κεσίαι το τιµίου, νδόξου, προφήτου Προδρόµου κα Βαπτιστο ωάννου, τ ν γίων, νδόξων κα πανευφήµων ποστόλων, τ ν γίων νδόξων κα καλλινίκων Μαρτύρων, τ ν σίων κα θεοφόρων Πατέρων µ ν, (το Ναο ) τ ν γίων κα δικαίων θεοπατόρων ωακε µ κα ννη, (τ µέρα ) κα πάντων τ ν γίων, λέησαι κα σ σαι µ, γαθ κα φιλάνθρωπο κα λεήµων Θεό. Μετ' α τ ν δέ, νόσω ο δελφο σπάζονται τ ν ε κόνα τ Θεοτόκου, ψάλλονται τ παρόντα τροπάρια. χο β. τε κ το ξύλου. Σ σαι τ σ ν πλάσµα βουληθε, τ Ο κονοµία τ ντω µέγα Μυστήριον, χάριν ξεπλήρωσα, ησο γαθέ, κα τιµ ξηγόρασα τ ν σύµπαντα Κόσµον, Α µατο τιµίου Σου, Χριστ γλυκύτατε, θεν σου δεόµεθα πίστει, στήριξον µ ησο µου, ν τα ντολαί σου, περάγαθε. χο πλ. δ. λην ποθέµενοι. ησο γλυκύτατε, ψυχ µ θυµηδία, ησο κάθαρσι, το νοό µου έσποτα πολυέλεε, ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, ησο µου παντοδύναµε, µ καταλίπη µέ, σ τερ ησο µου παντοδύναµε, µ καταλίπη µέ, σ τερ ησο µ λέησον, κα λύτρωσαι κολάσεω, πάση ησο κα ξίωσον, τ τ ν σωζοµένων, µερίδο ησο κα τ χορ, τ ν κλεκτ ν σου µ σύναξον, ησο φιλάνθρωπε. ησο γλυκύτατε, τ ν ποστόλων δόξα, ησο µου καύχηµα, τ ν µαρτύρων έσποτα παντοδύναµε, ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, ησο µου ραιότατε, τ ν σο προστρέχοντα, σ τερ ησο µου λέησον, πρεσβείαι τ τεκούση σέ, πάντων ησο τ ν γίων σου, προφητ ν τ πάντων, σωτήρ µου ησο κα τ τρυφ, το παραδείσου ξίωσον, ησο πανάγαθε. ησο γλυκύτατε, τ ν µοναζόντων τ κλέο, ησο µακρόθυµε, σκητ ν ντρύφηµα κα καλλόπισµα. ησο σ σον µέ, ησο σωτήρ µου, σ τερ ησο µου το δράκοντο, κα τούτου τ ν παγίδων µέ, σ τερ ησο λευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ µου ησο ναγαγών, κα δεξιο συναρίθµησον, ησο προβάτοι µέ. Μ καταπιστεύση µέ, νθρωπίνη προστασία, Παναγία έσποινα, λλ δέξαι δέησιν το κέτου σου. Θλίψι γ ρ χει µέ, φέρειν ο δύναµαι, τ ν δαιµόνων τ τοξεύµατα. Σκέπην ο κέκτηµαι, ο δ πο προσφύγω θλιο, πάντοθεν πολεµούµενο κα παραµυθίαν ο κ χω πλήν σου. έσποινα το κόσµου, λπ κα προστασία τ ν πιστ ν, µή µου παρίδη τ ν δέησιν. Τ συµφέρον ποίησον. ερε : ι' ε χ ν τ ν γίων Πατέρων µ ν, Κύριε ησο Χριστέ Θεό λέησον κα σ σον µ. µήν 12