Αριθμός απόφασης 4801/2017 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Transcript

1 Μον. Πρωτ. Αθηνών (Ασφ) Πατρική Επιμέλεια ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ Αριθμός απόφασης 4801/2017 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Αποτελούμενο από την Δικαστή Ιωάννα Μάμαλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίσθηκε με κλήρωση σύμφωνα με το νόμο 3327/2005. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Αθήνα στις σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:, χωρίς τη Του αιτούντος:, κατοίκου Αττικής, αρ., ο οποίος εμφανίσθηκε στο ακροατήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο του Άννα Δανάλη. Της καθ' ης η αίτηση: του, κατοίκου Αττικής, οδός αρ. η οποία δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 2017 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης γενικό /2017 και ειδικό /2017 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί για τη δικάσιμο της 2017 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο η πληρεξούσια δικηγόρος του αιτούντος ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτοί. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τις υπ αριθ και εκθέσεις επίδοσης του 1

2 δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, τις οποίες προσκομίζει και επικαλείται ο αιτών, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αίτησης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αρχική δικάσιμο της 2017 και για την μετ' αναβολή δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην καθ ης η αίτηση (άρθρα 122 παρ. 1, 123 παρ. 1, 126 παρ. 1α και 128 παρ.1 του ΚΠολΔ). Η τελευταία όμως δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά τη δικάσιμο αυτή, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε προσηκόντως στο ακροατήριο κατά τη σειρά της στο οικείο έκθεμα και, επομένως, πρέπει να δικασθεί ερήμην. Ωστόσο, το Δικαστήριο θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 696 παρ. 1, 699 του ΚΠολΔ, Π. Τζίφρας, Ασφαλιστικά μέτρα, έκδ. Δ, σελ. 50). Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512 και 1514 του ΑΚ, όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 17 του Ν.1329/1983, συνάγεται ότι η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο (γονική μέριμνα), η οποία περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση αυτού σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του, ασκείται από τους γονείς του από κοινού. Ο νομοθέτης αντικατέστησε τον όρο πατρική εξουσία, ο οποίος αφορούσε μόνον το πρόσωπο του πατέρα, με τον όρο γονική μέριμνα, ώστε να περιλαμβάνει τη συλλογική εποπτεία του ανηλίκου και από τους δύο γονείς, ενόψει της θεσμοθετήσεως της αρχής της ισότητας των δύο φύλων, συνεπώς, και των δύο συζύγων. Εφόσον η οικογένεια αποτελείται αρχικώς από δύο πρόσωπα αντιθέτου φύλου, εξυπακούεται ότι απαιτείται συνδιαχείριση και δυαδική λήψη αποφάσεων επί παντός θέματος. Η ρύθμιση αυτή εξισορροπεί τα δύο αντίθετα συμφέροντα, τα οποία έχουν ως πηγή τη διαφορετική προσωπικότητα των δύο συζύγων, οφειλόμενη στη φύση και τη διάπλαση του χαρακτήρα. Η γονική μέριμνα είναι λειτούργημα υποχρεωτικό για τους δύο συζύγους χάριν των τέκνων. Η συλλογική ενέργεια είναι πλέον αποδοτική και ωφελιμιστική, αφού συνενώνονται οι κρίσεις και οι αποφάσεις των δύο συζύγων, για να επιλυθούν σοβαρά και ουσιώδη προβλήματα της οικογένειας και κυρίως τα αφορώντα την προσωπικότητα των ανηλίκων τέκνων. Φορείς της γονικής μέριμνας, προκειμένου περί τέκνων 2

3 γεννηθέντων από νόμιμο γάμο, είναι και οι δύο γονείς (άρθρο 1510 παρ. 1 εδ. α του ΑΚ). Της αφηρημένης έννοιας της γονικής μέριμνας πρέπει να διακριθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας, η οποία ασκείται από κοινού από τους δύο γονείς κατ αρχήν. Πρόκειται περί αυτοτελούς δικαιώματος του καθενός συζύγου - γονέα με το αυτό αντικείμενο. Σε περίπτωση, όμως, διαζυγίου ή διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως, οπότε ανατρέπονται οι συνθήκες της οικογενειακής ζωής, καταργείται ο συζυγικός οίκος και δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση καθενός από τους γονείς, ανακύπτει θέμα ρύθμισης της ασκήσεως της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου από τους φορείς της, που γίνεται από το δικαστήριο, το οποίο, όταν καλείται να αποφασίσει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ανηλίκου τέκνου σε κάποιον από τους γονείς του, πρέπει να έχει ως αποκλειστικό οδηγό της δικαιοδοτικής του κρίσης το συμφέρον και μόνον του τέκνου, για τον προσδιορισμό του οποίου πρέπει να λαμβάνει βασικά υπόψη του το φύλο του, την κατάσταση της υγείας του, την ηλικία του και τη βούλησή του, αν έχει την ωριμότητα, την ηθική υπόσταση και το περιβάλλον καθενός από τους γονείς του, τη συμπεριφορά τους απέναντι στο τέκνο τους και ακόμη τους μέχρι της διακοπής της έγγαμης συμβιώσεως δεσμούς του τέκνου με τους γονείς του και την τυχόν συμφωνία τους για την άσκηση της γονικής μέριμνας, χωρίς να επιδρά στη λήψη της αποφάσεώς του κανένας από τους διαφορετικούς, ενδεχομένως, πέραν του φύλου, βασικούς παράγοντες που συνοδεύουν το πρόσωπο καθενός από τους γονείς του τέκνου, όπως φυλή, γλώσσα, θρησκεία, κοινωνική προέλευση, περιουσία κ.λπ. (ΑΠ 1785/2002 ΕλλΔνη , ΑΠ 1728/1999 ΕλλΔνη , ΑΠ 834/1996 ΕλλΔνη , ΑΠ 634/1996 ΕλλΔνη , ΑΠ 1019/1994 ΕλλΔνη , ΕφΑΘ 1559/2000 ΕλλΔνη ). Στην δικαστική συνεπώς κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε, αφού ληφθούν υπόψη, όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου. Για το σκοπό τούτο λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007 ΝΟΜΟΣ). Η μικρή ηλικία του ανηλίκου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο κατά νόμο στοιχείο για το προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας στον ένα ή τον άλλο από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους 3

4 λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεώτερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα, ενώ για το μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου (ΑΠ 537/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 121/2011 ΧΡΙΔ ). Από το συνδυασμό, επίσης, των ίδιων πιο πάνω διατάξεων των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1514 και 1518 του ΑΚ συνάγεται ότι οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης, περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την υπαιτιότητα των γονέων ως προς το διαζύγιο ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, εκτός εάν η συμπεριφορά του υπαιτίου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας - επιμέλειας, ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του αυτής, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητας του, έτσι ώστε και έναντι του τέκνου να αναμένεται από αυτόν η τήρηση της ίδιας συμπεριφοράς (ΑΠ 537/2012 ό.π., ΑΠ 1218/2006 ΝΟΜΟΣ). Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, εφόσον αυτή έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά και αβίαστα ως προϊόν της ελεύθερης και ανεπηρέαστης επιλογής του ανηλίκου. Πάντως, δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου η γνώμη του ανηλίκου (επιχείρημα από το άρθρο 681Γ παρ. 4 του ΚΠολΔ), ούτε, βεβαίως, επιβάλλεται στο δικαστήριο να συμμορφώνεται προς τη γνώμη αυτού (ΑΠ 561/2003 ΕλλΔνη , ΕφΘες 564/2008 Αρμ ). Όπως προαναφέρθηκε το άρθρο 1511 του ΑΚ ορίζει σαν κατευθυντήρια γραμμή για τη ρύθμιση της άσκησης της γονικής μέριμνας σε περίπτωση της διαφωνίας των γονέων και προσφυγής στο δικαστήριο, το συμφέρον του τέκνου. Ακολούθως η συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, η οποία έχει "διφυή" χαρακτήρα, δηλαδή δικονομικού και ουσιαστικού δικαίου ταυτόχρονα, δεν είναι δεσμευτική για το δικαστήριο το οποίο οφείλει πάντοτε να αναζητάει την 4

5 προσφορότερη, για το συμφέρον του παιδιού λύση (ΕφΑΘ 3743/1996 ΕλλΔνη ). Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, εξάλλου, περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του. Αν η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου έχει ανατεθεί σε περίπτωση διάστασης των γονέων με δικαστική απόφαση στον ένα από τους γονείς, τότε αυτός έχει αρμοδιότητα να αποφασίζει μόνος του για τα τρέχοντα και καθημερινά μόνο θέματα, τα σχετιζόμενα με την επιμέλεια του τέκνου, όχι δε και εκείνα που από τη φύση τους είναι προορισμένα να επηρεάσουν κρίσιμα για τη ζωή του θέματα, για τα οποία δεν είναι αρκετή η απόφαση του ενός από τους γονείς. Αντικείμενο της προσωρινής δικαστικής προστασίας (ασφαλιστικών μέτρων) μπορεί να αποτελέσει και υπό το ως άνω περιεχόμενό της η γονική μέριμνα σε όλη ή σε μέρος της έκτασής της, χωρίς να υπάρχει εμπόδιο από τον απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ (Β. Βαθρακοκοίλης, Ερμην.Κ.Πολ.Δ., άρθρο 735, αριθ. 22). Τέλος, το Δικαστήριο σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης των διαδίκων συζύγων έχει τη δυνατότητα, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 1513 παρ. 1 εδ. 2 και 1514 ΑΚ, να κατανείμει μεταξύ αυτών την άσκηση της γονικής μέριμνας του ανήλικου τέκνου τους, όπως και την άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του. Η εν λόγω κατανομή μπορεί να είναι λειτουργική, δηλαδή ανάθεση ορισμένων λειτουργών στον ένα γονέα και των υπολοίπων στον άλλο ή χρονική, δηλαδή εναλλασσόμενη άσκηση της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας (βλ. σχετ. ΑΠ 861/1985 ΕΕΝ , ΕφΑΘ 2181/2007 ΕΦΑΔ ). Ο αιτών με την κρινόμενη αίτησή του, όπως αυτή παραδεκτώς κατ' άρθρο 223 του ΚΠολΔ περιορίσθηκε με δήλωση στο ακροατήριο της πληρεξούσιας δικηγόρου του που επαναλήφθηκε στο έγγραφο σημείωμά του, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί ως ασφαλιστικό μέτρο, κατά προσήκουσα εκτίμηση του δικογράφου, να ανατεθεί προσωρινά και στους δύο γονείς από κοινού η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων του και που απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου του με την καθ ης η αίτηση, με την οποία βρίσκεται σε διάσταση, με εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας από τον αιτούντα τους μονούς μήνες και από την καθ' ης η αίτηση τους ζυγούς μήνες, επικαλούμενος την από συμφωνία των διαδίκων σύμφωνα με την οποία η επιμέλεια των ανηλίκων 5

6 τέκνων τους θα ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού, με τους οποίους θα διαμένουν τα τέκνα κατ' ίσα χρονικά διαστήματα, και, τέλος, να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων η δικαστική τους δαπάνη. Η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, αρμοδίου καθ' ύλην και κατά τόπον (άρθρα 683 παρ. 1 και 22 του ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 παρ. 2, 1518 του ΑΚ, 179 και 735 του ΚΠολΔ, καθόσον ο αιτών επικαλείται την από έγγραφη συμφωνία των διαδίκων σύμφωνα με την οποία η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους θα ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού, λαμβανομένου υπόψη ότι, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 1513 του ΑΚ, το οποίο εφαρμόζεται και στην περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων κατ άρθρο 1514 του ΑΚ, για την ανάθεση από το Δικαστήριο της άσκησης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς από κοινού, απαιτείται, πέρα από τη συνδρομή του συμφέροντος του τέκνου και των κριτηρίων των άρθρων 1511 και 1513 παρ. 2 του ΑΚ που αναφέρθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας, και η συνδρομή των προϋποθέσεων της προηγούμενης συμφωνίας των γονέων προς τούτο και του προσδιορισμού του τόπου διαμονής του τέκνου (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, Το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο, εκδ. β άρθρο 1513 αρ. 11, σελ ). Σημειωτέον ότι στην προκειμένη δίκη που αφορά στην προσωρινή ανάθεση της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, το αντικείμενο της δίκης δεν υπόκειται στην απεριόριστη διάθεση αυτών, και ως εκ τούτου η ομολογία έχει χαρακτήρα επιβοηθητικό, υπό την έννοια ότι λαμβάνεται υπόψη μόνο σε συνδυασμό προς τις λοιπές αποδείξεις, ενώ επί των διαφορών αυτών πρέπει να προσάγονται από τους διαδίκους και άλλα αποδεικτικά μέσα, ώστε να μπορέσει το δικαστήριο να λάβει υπόψη του την ομολογία (βλ. Σ. Πατεράκη, Διαδικαστικά προβλήματα ειδικών διαδικασιών της πρωτοβάθμιας δίκης, Δίκη 1991 σελ. 25 επομ. κυρίως σελ. 41 όπου και περαιτέρω παραπομπές στις υποσημ. 5 και 6). Το γεγονός, επομένως, ότι στην προκειμένη περίπτωση γίνεται επίκληση από τον αιτούντα της από έγγραφης συμφωνίας των διαδίκων σύμφωνα με την οποία η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους θα ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού, δεν δεσμεύει το Δικαστήριο ως προς την επιλογή της συγκεκριμένης 6

7 λύσης (πρβλ. ΑΠ 425/1990 ΕλλΔνη 1990, 996, Α. Γεωργιάδη, Σύντομη Ερμηνεία ΑΚ, τομ. II, άρθρα , σελ ), αφού καθολικό και τελικό κριτήριο είναι το συμφέρον των τέκνων. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω κατ ουσίαν. Από την ανώμοτη εξέταση στο ακροατήριο του αιτούντος και από τα έγγραφα που αυτός προσκομίζει και επικαλείται, πιθανολογήθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο γάμο στο. Αττικής την 2003, από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, την που γεννήθηκε την.2003 και τον που γεννήθηκε την Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά και διασπάσθηκε οριστικά τον μήνα Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, με την αποχώρηση της καθ' ης η αίτηση από τη συζυγική οικία στα Αττικής επί της οδού αρ,, σε εκτέλεση της από.2017 προσωρινής διαταγής του Προέδρου Υπηρεσίας αυτού του Δικαστηρίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτό το υποβληθέν από τον αιτούντα αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής κατόπιν άσκησης της κρινόμενης αίτησης, και διατάχθηκε η μετοίκηση της καθ' ης η αίτηση από την ανωτέρω συζυγική οικία και ανατέθηκε προσωρινά στον αιτούντα η άσκηση της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων. Μετά την αποχώρησή της, η καθ ης η αίτηση εγκαταστάθηκε στην οικία της μητέρας της στη Αττικής επί της οδού αρ. Περαιτέρω μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων παρουσιάζεται επείγουσα η ανάγκη να ανατεθεί προσωρινά η επιμέλεια του προσώπου των ανωτέρω ανηλίκων τέκνων τους. Πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών ενδιαφέρεται για την σωστή ανατροφή των ανηλίκων τέκνων του, τα οποία αγαπά και φροντίζει, ενώ από την διάσπαση της έγγαμης σχέσης των διαδίκων, τα ανήλικα διαμένουν συνεχώς με τον αιτούντα - πατέρα τους έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερο συναισθηματικό δεσμό με αυτόν, ο οποίος κρίνεται ως ο πλέον κατάλληλος για την ανάληψη της επιμέλειάς τους, ως έχων τη δυνατότητα να ασκήσει αποτελεσματικότερα τη διαπαιδαγώγησή τους και να επιδράσει ωφέλιμα επ' αυτών, διότι, σε περίπτωση διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης των γονέων, η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων ανατίθεται σε όποιον κρίνεται, με βάση αποκλειστικά το συμφέρον αυτών, καταλληλότερος για την άσκησή της, ώστε να διασφαλίζεται η μη διατάραξη του μέχρι τότε τρόπου ζωής των ανηλίκων και να επιδιώκεται η 7

8 εξασφάλιση της σταθερότητας, της συνέχειας και της ενότητας στις συνθήκες ανάπτυξης των ανηλίκων. Άλλωστε, οι αλλεπάλληλες μεταβολές αποπροσανατολίζουν και καθιστούν δυσχερή την προσαρμογή των ανηλίκων, με συνέπεια την παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους γενικώς σε όλους τους τομείς, η δε αλλαγή του προσώπου που τα επιμελείται μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι. Η προσωπικότητα του πατέρα, η ετοιμότητά του να αναλάβει υπεύθυνα την αγωγή και την επίβλεψη των ανηλίκων και η δυνατότητα της αυτοπρόσωπης άσκησης της φροντίδας τους, λόγω του ότι ο ίδιος εργάζεται ως οδηγός ταξί και δύναται να ρυθμίσει το ωράριο της εργασίας του κατά τις πρωινές ώρες που τα ανήλικα φοιτούν στο σχολείο, ώστε να διαθέτει τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας στην ανατροφή των τέκνων του, συνεπικουρούμενος από τους γονείς του, οι οποίοι είναι σε θέση να τον συνδράμουν κατά την παροχή στα τέκνα των συνδεόμενων με τη συνοίκηση προσωπικών φροντίδων και υπηρεσιών (παρασκευή φαγητού, πλύσιμο, σιδέρωμα κλπ), συνηγορούν υπέρ της ανάθεσης στον αιτούντα προσωρινά της επιμέλειας του προσώπου των ανωτέρω ανηλίκων τέκνων των διαδίκων. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι η καθ ης η αίτηση - μητέρα, μετά την αποχώρησή της από τη συζυγική οικία στα Αττικής φιλοξενείται στην οικία της μητέρας της στη Αττικής, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, ενώ κατά την έναρξη της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων το έτος 2003, παραιτήθηκε από την εργασία της ως υπάλληλος σε κατάστημα εμπορίας καλλυντικών και έκτοτε δεν έχει εργασθεί. Με βάση τα ανωτέρω, επομένως, το Δικαστήριο, με μοναδικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, που αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή οποιοσδήποτε απόφασης, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές τους ανάγκες και οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, κρίνει ότι η επιμέλειά τους πρέπει να ανατεθεί προσωρινώς στον αιτούντα - πατέρα τους, με τον οποίο, άλλωστε, διαμένουν συνεχώς από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, ο οποίος είναι σε θέση, περισσότεροι από κάθε άλλο πρόσωπο, να τα φροντίσει και να τα αναθρέψει σωστά, παρέχει δε τα εχέγγυα για τη σωστή ανατροφή και τη διαπαιδαγώγησή τους και την υγιή ψυχοσωματική τους ανάπτυξη. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η επικαλούμενη από τον αιτούντα από.. έγγραφη συμφωνία των διαδίκων σύμφωνα με την οποία η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους θα ασκείται και από τους δύο γονείς από κοινού, με τους οποίους θα διαμένουν τα τέκνα κατ' ίσα χρονικά διαστήματα, με εναλλασσόμενη 8

9 άσκηση της επιμέλειας από τον αιτούντα τους μονούς μήνες και από την καθ' ης η αίτηση τους ζυγούς μήνες, πέραν του ότι δεν δεσμεύει το Δικαστήριο ως προς την επιλογή της συγκεκριμένης λύσης, κατά τα προαναφερθέντα, κρίνεται ότι δεν εξυπηρετεί το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, το οποίο αποτελεί το καθολικό και τελικό κριτήριο της δικαστικής ρύθμισης της άσκησης της επιμέλειας του προσώπου τους, αφού ανατρέπει τη σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης των τέκνων και επιφέρει εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης αυτών, δεδομένου ότι η κατοικία της καθ' ης η αίτηση στη Αττικής, στην οποία θα διαμένουν μαζί της τα ανήλικα τέκνα κατά τους ζυγούς μήνες, σύμφωνα με τους όρους της από.2017 συμφωνίας των διαδίκων, δεν βρίσκεται πλησίον της περιοχής των Αττικής, όπου βρίσκεται η πρώην συζυγική οικία των διαδίκων, στην οποία διαμένουν τα τέκνα συνεχώς από τη γέννησή τους, ούτε πλησίον των σχολείων στα οποία αυτά φοιτούν από την έναρξη της σχολικής τους ζωής. Επιπλέον λόγω της μη άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας εκ μέρους της καθ ης η αίτηση και της έλλειψης εισοδημάτων αυτής, δεν πιθανολογείται, τουλάχιστον προς το παρόν, η δυνατότητά της να μισθώσει κατοικία στην περιοχή των Αττικής και να αναλάβει η ίδια τα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας και δη τις δαπάνες θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου, και όλες εν γένει τις δαπάνες που απαιτούνται για τη συντήρηση και λειτουργία της οικίας. Κατόπιν τούτων, και ανεξάρτητα από την επικαλούμενη από τον αιτούντα στο δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης υπαιτιότητα της καθ' ης η αίτηση ως προς τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, η οποία λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο όταν η συμπεριφορά του υπαίτιου επιδρά και στην άσκηση της γονικής μέριμνας - επιμέλειας, ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον των τέκνων, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του γονέα, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητας του, έτσι ώστε και έναντι των τέκνων να αναμένεται από αυτόν η τήρηση της ίδιας συμπεριφοράς, κρίνεται ότι με βάση τα ανωτέρω και με μοναδικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, που αποτελεί την κατευθυντήρια γραμμή οποιοσδήποτε απόφασης, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές τους ανάγκες και οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, πρέπει η αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ ουσίαν, ενόψει του ότι πιθανολογείται και η συνδρομή επείγουσας περίπτωσης, και να ανατεθεί προσωρινώς η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των 9

10 διαδίκων στον αιτούντα, ενώ η δικαστική δαπάνη των διαδίκων πρέπει να συμψηφισθεί ολικώς μεταξύ τους σύμφωνα με το άρθρο 179 του ΚΠολΔ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζει ερήμην της καθ ης η αίτηση. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Αναθέτει προσωρινά στον αιτούντα την επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και. Συμψηφίζει ολικώς μεταξύ των διαδίκων τη δικαστική τους δαπάνη. Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα στις. Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ (για τη δημοσίευση) 10