ΟΜΙΛΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΡΟΕ ΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝ ΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ «ΕΛΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Transcript

1 ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΜΙΛΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΠΡΟΕ ΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝ ΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ «ΕΛΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014 Φίλες και φίλοι, αυτή είναι η Ελιά! Η Ελιά ενώνει και εµπνέει. Η Ελιά συµβολίζει την ειρήνη βεβαίως, την παραγωγή γιατί βγάζει καρπό, τη διάρκεια έχει µεγάλο χρόνο ζωής πάντα η ελιά, έχει αντοχή, είναι µεσογειακή, είναι νότια, συµβολίζει τον ευρωπαϊκό Νότο ως πολιτική έννοια, βαθιά προοδευτική. Καλωσορίζω όλους εσάς που συµµετέχετε στην ιδρυτική αυτή πράξη εκπροσωπώντας το ΠΑΣΟΚ της κοινωνικής βάσης, εκπροσωπώντας όλες τις Κινήσεις, εκπροσωπώντας τη «Συµφωνία για τη νέα Ελλάδα» µε επικεφαλής του Ανδρέα Λοβέρδο, την «Πολιτεία Β» που την εκπροσώπησε ο Γιάννης ιακουλάκης, τους «Νέους Μεταρρυθµιστές» εκ µέρους των οποίων µίλησε ο Γιάννης Ράπτης, τη «υναµική Ελλάδα» που εξέφρασε ο Ηλίας Μόσιαλος, την «Πολιτεία 2012» που εκπροσωπεί µε µεγάλη θέρµη πάντα ο Γιάννης Τούντας, την Κίνηση «Μπροστά» που εκπροσώπησε µε νεανικό λόγο ο Παναγιώτης Βλάχος και βέβαια τους «58» εκ µέρους των οποίων µίλησε ο Γιάννης Βούλγαρης.

2 Καλωσορίζω όλους τους φίλους µας σε όλη την Ελλάδα, στελέχη µέλη και φίλους του ΠΑΣΟΚ και όλων των άλλων φορέων, αλλά κυρίως καλωσορίζω όσους νιώθουν ότι εκφράζονται από τη δυναµική της ηµοκρατικής Παράταξης, από αυτό που πολλαπλασιάζει και δεν αθροίζει απλώς δυνάµεις. Στέλνω από εδώ, από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, από την αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη», σήµερα που είναι η Μέρα της Γυναίκας και τιµάµε τη µνήµη και το όνοµα της Μελίνας -της Μελίνας της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσµου- χαιρετισµό συστράτευσης σε όλες τις δυνάµεις του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος, των Ευρωπαίων ηµοκρατών και Σοσιαλιστών στις 28 χώρες µέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόµµα µε την υποψηφιότητα του Martin Schulz, καλείται να σηκώσει το βάρος µιας εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης για την Ευρώπη. Απευθυνόµαστε φίλες και φίλοι, σε όλους τους Έλληνες που κατανοούν τον αγώνα που δίνουµε για τη χώρα. Ακόµη και αν κάποιες στιγµές εκφράζουν δυσαρέσκεια, ή αντιρρήσεις µέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, που ισχύουν στη χώρα µας τα τελευταία πέντε χρόνια. Απευθυνόµαστε σε όλους τους Έλληνες που ξέρουν ότι δεν υπήρχε, ούτε υπάρχει άλλος δρόµος ασφαλής για την οριστική υπέρβαση της κρίσης, που αναγνωρίζουν την προσπάθειά µας µε λάθη, καθυστερήσεις, αδικίες, αλλά πλέον και αποτελέσµατα µε µια ορατή προοπτική οριστικής εξόδου από το Μνηµόνιο, την τρόικα και την κρίση. Λυπάµαι ειλικρινά για την απουσία της ΗΜΑΡ. υστυχώς φαίνεται να κυριαρχεί προς το παρόν, µια περίκλειστη και προσωποπαγής αντίληψη. Η ΗΜΑΡ δεν συνεργάζεται λέει- µε το ΠΑΣΟΚ του σήµερα, αλλά επαίρεται για τη συνεργασία της µε κάθε πρόσωπο που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ του χτες! Παρ' όλα αυτά δεν έχει ανακοπεί, ούτε µπορεί να ανακοπεί η συνεργασία σε δηµοτικό, περιφερειακό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Συνεργασία, που πάντα αποδεικνύεται επιτυχηµένη και νικηφόρα. Λυπάµαι πραγµατικά και για την απουσία όποιων άλλων έπρεπε να είναι εδώ σήµερα και δεν είναι. Εδώ δεν βρίσκονται κάποιες οµάδες και 2

3 κάποια πρόσωπα, εδώ βρίσκεται η ιστορική και αξιακή συνέχεια της Παράταξης. Ο καθένας φέρει και µια προσωπική ιστορική πολιτική και εθνική ευθύνη, για τον τρόπο µε τον οποίο τοποθετείται απέναντι στα αιτήµατα και τα προτάγµατα της Παράταξης και κυρίως του τόπου. Φίλες και φίλοι, τι µας ενώνει. Μας ενώνει η κοινή µας αναφορά στη ηµοκρατική Προοδευτική Παράταξη, αναφορά ιστορική, αξιακή, κοινωνική, αλλά και πολιτική πρακτική. Μας ενώνει η πίστη στις αξίες της δηµοκρατίας, του κοινωνικού κράτους ικαίου, του πολιτικού φιλελευθερισµού, του ενεργού και υπεύθυνου πατριωτισµού. Μας ενώνει η επιµονή στη σηµασία της πολιτικής απέναντι σε φαινόµενα αµφισβήτησής της στο όνοµα µιας αντίληψης είτε δήθεν τεχνοκρατικής, είτε δήθεν επικοινωνιακής, αισθητικής, στιλιστικής. Η πολιτική όµως είναι κάτι το σκληρό, κάτι το δύσκολο που αφορά την πραγµατική ζωή πραγµατικών ανθρώπων. Μας ενώνει η πίστη στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλδηµοκρατία στις αξίες των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και ηµοκρατών που εκφράζει το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόµµα, στην περίσταση αυτή µέσα από την υποψηφιότητα του Martin Schulz. Μας ενώνει αυτό που έχω ονοµάσει «Κεντροαριστερά της ευθύνης», το προοδευτικό Κέντρο, η ηµοκρατική Αριστερά, κυρίως η κοινή µας αντίληψη για τη χώρα, για την κατάσταση ανάγκης, για το ότι αυτή η στρατηγική είναι η µόνη εθνική στρατηγική εξόδου από την κρίση. Μας ενώνει σε τελική ανάλυση η κοινή µας αντίληψη για την αλήθεια και την ευθύνη. Ας πούµε τα πράγµατα µε το όνοµά τους. Οι διεργασίες για τη συσπείρωση της Κεντροαριστεράς άρχισαν εδώ και πολύ καιρό, ενώ το ΠΑΣΟΚ και η ΗΜΑΡ µετείχαν στην Κυβέρνηση. Πρότασή µας ήταν η συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου µέσα στην κυβερνητική πλειοψηφία ώστε αυτή να αποκτήσει όσο γίνεται πιο εµφανή προοδευτικά χαρακτηριστικά, στις συγκεκριµένες της επιλογές. Η ηγεσία της ΗΜΑΡ δεν ήθελε τη συνεργασία ακόµη και όσο µετείχε µαζί µας στην Κυβέρνηση. Μετά την αποχώρηση της ΗΜΑΡ από την 3

4 Κυβέρνηση συνεργασίας τον Ιούνιο του 2013, η συµµετοχή στην Κυβέρνηση επιχειρείται να µετατραπεί σε κριτήριο διαχωρισµού. Πράγµατι ισχύει αυτό το κριτήριο γιατί είναι κριτήριο υπευθυνότητας και συνέπειας. Αλλά θα µου επιτρέψετε να πω ότι αυτό το κριτήριο λειτουργεί υπέρ του ΠΑΣΟΚ και τελικά υπέρ όσων βρίσκονται σήµερα εδώ αποφασισµένοι να προχωρήσουµε. Την ανάγκη συσπείρωσης της ευρύτερης Προοδευτικής ηµοκρατικής Παράταξης την εξέφρασαν πολλοί µε το δικό τους τρόπο και οι «58» φυσικά ως ρεύµα γνώµης και καταλύτης. Αυτό έχει µεγάλη σηµασία ακόµη κι αν αφορά όπως είπε ο Ανδρέας πριν από λίγο, σε σηµαντικό βαθµό δυνάµεις που συνδέονται ιστορικά, πολιτικά, προσωπικά µε το ΠΑΣΟΚ και επανασυσπειρώνονται µε νέους όρους. Συγκροτούµε λοιπόν σήµερα τη ηµοκρατική Παράταξη την Ελιά, χωρίς ηγεµονισµούς και αποκλεισµούς µε αµοιβαίο και ουσιαστικό σεβασµό. Συγκροτούµε την Ελιά χωρίς πόζες, χωρίς υποκρισίες, χωρίς δήθεν αριστερούς συντηρητισµούς µιας µυξοπάρθενης αντίληψης για την πολιτική των αόριστων λόγων και της ανύπαρκτης πράξης, της ηθικολογικής αυτοπροστασίας που θυµίζει παρεκκλησιαστικές Οργανώσεις που φοβούνται τους αµαρτωλούς, µόνο που αµαρτωλοί είναι όλοι οι άνθρωποι στους οποίους απευθυνόµαστε. Η αλήθεια και η ευθύνη φίλες και φίλοι, είναι τα δυο στοιχεία που διακρίνουν το σηµερινό ΠΑΣΟΚ από άλλες εκδοχές του, βασισµένες στην εξουσία, τις παροχές, τα πελατειακά δίκτυα, τον προσωπικό, πολιτικό τυχοδιωκτισµό, τη θεσιθηρία και τον παραγοντισµό. Φέρουµε βάρη πολιτικά. Έχουµε ευθύνη και φθορά λόγω συµµετοχής µακροχρόνιας στη διακυβέρνηση του τόπου. Βάρη εξ υποκειµένου, αλλά και βάρη εξ αντικειµένου, που δεν έχουν καµία σχέση µε τα νέα µας στελέχη, µε βουλευτές µας που έχουν εκλεγεί για πρώτη φορά το 2012 που δεν είχαν καµία συµµετοχή στην άσκηση της εξουσίας, άνθρωποι που έχουν κληθεί να βοηθήσουν στην Κυβέρνηση και ευρύτερα στον κρατικό µηχανισµό, στην ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ τώρα στη συγκρότηση της Ελιάς, οι οποίοι φέρουν τεκµήριο ευθύνης εξ αντικειµένου και κάποιοι που είχαν την προσωπική συµµετοχή, την προσωπική απόλαυση της εµπειρίας 4

5 εξουσίας επί δεκαετίες, τώρα µας κάνουν κριτική εξ αριστερών και κρατούν αποστάσεις. Φέρουµε φίλες και φίλοι βάρη ηθικά εµείς του ΠΑΣΟΚ λόγω απαράδεκτων συµπεριφορών συγκεκριµένων ανθρώπων, που εγκληµάτησαν και που τους απέβαλλε αµέσως η Παράταξη και κυρίως ας πούµε την αλήθεια τελείως απολύτως: φέρουµε βάρη ψυχολογικά λόγω της κόπωσης και του σοκ που έχει προκαλέσει η ανάγκη λήψης αντιδηµοφιλών µέτρων. Έχουµε δει στη διάρκεια της πολιτικής µας διαδροµής πολλοί από εµάς εξαιρετικά υψηλά ποσοστά αποδοχής, συµπάθειας και δηµοφιλίας. Τότε όµως. Τώρα ξαναγνωριζόµαστε όλοι στη χώρα αυτή, γιατί ήρθε η στιγµή της αλήθειας και της ευθύνης. Άλλωστε αυτά τα προβλήµατα στα οποία αναφέροµαι ποιος δεν τα αντιµετωπίζει; Αυτός που έχει την «αθωότητά του» επειδή ποτέ δεν ήρθε αντιµέτωπος µε κανένα πρόβληµα, µε κανένα δίληµµα, µε καµία δοκιµασία; Που δεν είχε καµία επαφή µε την πραγµατική πολιτική, µε αυτό που λέγεται εξουσία και διαχείριση; Κάποιος που δεν µετέχει στη µάχιµη πολιτική, µπορεί πράγµατι να διατυπώνει τα σχόλιά του, αλλά είναι παρατηρητής των εξελίξεων. Είναι πάντως εντυπωσιακή η προθυµία, µε την οποία κάποιοι βιάζονται να χάσουν αυτή τους την αθωότητα! Νοσηρά φαινόµενα που βρίσκονται µέσα στην ανθρώπινη φύση δεν µπορούν φίλες και φίλοι να αµαυρώσουν τον ιστορικό, αξιακό και κοινωνικό πυρήνα της Παράταξης. Και επειδή εκφράζοµαι εκ µέρους του ΠΑΣΟΚ αναφέροµαι στο Κίνηµα της αλλαγής που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στα µεγάλα θεσµικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά επιτεύγµατα της µεταπολίτευσης που είναι η καλύτερη περίοδος της χώρας και των Ελλήνων. Και αυτό καλύπτει φυσικά και την περίοδο του Κώστα Σηµίτη και την τελευταία Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έδωσε τον αγώνα από το 2009 µέχρι το 2011 µε τον Γιώργο Παπανδρέου. Η χώρα όµως ζει τώρα κάτω από µια τεράστια επικοινωνιακή απάτη και συγκάλυψη. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που αγωνίζονται να ξεχαστεί το γεγονός ότι έχουν µεσολαβήσει οι εκλογές του 2012 και µάλιστα οι διπλές, του Μαΐου και τελικά του Ιουνίου του

6 Υποδύονται ωσάν οι τελευταίες εκλογές στη χώρα να είναι οι εκλογές του φθινοπώρου του 2009 υπό συνθήκες προ κρίσης. Έτσι κρίνουν τη νοµιµοποίηση της Κυβέρνησης και τη νοµιµοποίηση της εθνικής στρατηγικής, µε το επιχείρηµα ότι άλλα ειπώθηκαν προεκλογικά, άλλα ριζικώς αντίθετα γίνονται µετεκλογικά, χωρίς έγκριση, χωρίς ψήφο, χωρίς εντολή, χωρίς νοµιµοποίηση. Μα είναι έτσι; Το Μάιο και ιδίως τον Ιούνιο του 2012 υπό συνθήκες τεχνητής και οξείας πόλωσης, παρουσιάστηκαν ενώπιον του ελληνικού λαού και αξιολογήθηκαν µε πολύ καθαρό τρόπο στρατηγικές επιλογές και κατευθύνσεις, εν γνώσει των προβληµάτων, των δυσκολιών και των επιπτώσεων. Και εµείς δεν κάναµε τίποτε διαφορετικό µετεκλογικά από ό,τι είπαµε και υποστηρίξαµε προεκλογικά, παίρνοντας το ποσοστό που µας έδωσε ο ελληνικός λαός τελικά, το 12,4% πάνω στο οποίο στηρίζεται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η κυβερνητική σταθερότητα, η εθνική στρατηγική. Ο ελληνικός λαός απάντησε, επέλεξε και κυρίως απέκρουσε µια ολόκληρη στρατηγική εφόδου. ιαµορφώθηκε καθαρή κυβερνητική πλειοψηφία σε εκλογικά ποσοστά και σε βουλευτικές Έδρες και αυτή η καθαρή πλειοψηφία και εκλογική και κοινοβουλευτική υπάρχει και µετά την αποχώρηση της ΗΜΑΡ. Προσέξτε, φίλες και φίλοι, πολλοί θεωρούν ότι οι επικείµενες δηµοτικές, περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές είναι µεγάλη δοκιµασία για την Κεντροαριστερά, για το χώρο µας, για την Κυβέρνηση, πρωτίστως οι επερχόµενες εκλογές είναι µια µεγάλη δοκιµασία για την αντιπολίτευση πρώτα και κύρια για το ΣΥΡΙΖΑ. Η στρατηγική εφόδου δεν αποδίδει, υπάρχει η οροφή, η οποία δεν µπορεί να ξεπεραστεί, θα αποτύχει η στρατηγική εφόδου και το αδιέξοδο θα είναι καταθλιπτικό και υπαρξιακό. Πράγµατι θα κριθούν όλα τα µεγάλα διακυβεύµατα καθ οδόν προς τις εκλογές, ούτε καν στις εκλογές. Το σηµερινό ΠΑΣΟΚ του 12,4% των εκλογών του Ιουνίου µε την Κοινοβουλευτική του Οµάδα είναι αυτό πάνω στο οποίο ακουµπά η σταθερότητα, αλλά όχι η κυβερνητική σταθερότητα απλώς, η στρατηγική σταθερότητα της χώρας. 6

7 Γι' αυτό είναι πολλοί και επίµονοι αυτοί που θέλουν τη διάλυσή µας και βεβαίως αυτοί που νιώθουν ότι προσωπικά λόγω του ρόλου µου στο ΠΑΣΟΚ, στην Κυβέρνηση, στη συγκρότηση της ηµοκρατικής Παράταξης τους εµποδίζω και χαίροµαι γιατί έχουν αυτό το αίσθηµα. Πράγµατι είµαι εδώ για να τους εµποδίσω και θα τους εµποδίσω µέχρι τέλους. Στόχος µας ήταν και είναι πάντα µια Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και συνεργασίας µε τη συµµετοχή όλων των υπεύθυνων φιλοευρωπαϊκών δυνάµεων της χώρας. Αυτή ήταν και είναι πάντα η κανονική και υπεύθυνη λύση για τη διακυβέρνηση του τόπου, υπό συνθήκες εθνικής κρίσης. Υπό συνθήκες εθνικής κρίσης, χρειάζεται ενότητα, χρειάζεται συνευθύνη, χρειάζονται λύσεις οικουµενικές. Γι' αυτό πάντοτε απευθυνόµαστε σε όλες τις αυτοπροσδιοριζόµενες ως φιλοευρωπαϊκές και υπεύθυνες δυνάµεις του τόπου. Αυτό όµως δεν έγινε το Μάιο του 10 δυστυχώς. Επιδιώχθηκε µε κάποιο τρόπο χωρίς αποτέλεσµα στις αρχές του Ιουνίου του 2011, έγινε αναγκαστικά το Νοέµβριο του 2011 µε τη συµµετοχή του ΠΑΣΟΚ, της Νέας ηµοκρατίας και του ΛΑΟΣ, δυστυχώς µε περιορισµένο χρονικό ορίζοντα. Είναι αυτό που προτείναµε το Μάιο του 12 µε µια κατανοµή δυνάµεων που έδινε προοδευτικό πρόσωπο σε µια Κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας Νέας ηµοκρατίας ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ ΗΜΑΡ, ή έστω Νέας ηµοκρατίας ΠΑΣΟΚ ΗΜΑΡ. Όλοι όµως πλην του ΠΑΣΟΚ ήθελαν επανάληψη και τεχνητή πόλωση για µικρούς κοµµατικούς λόγους, πριν προκύψει ο «µικρός διπολισµός» -είναι εύστοχος ο όρος που χρησιµοποιεί ο Γιάννης Βούλγαρηςενώ ο τρίτος πόλος υπήρχε ήδη ως άθροισµα του ΠΑΣΟΚ και της ΗΜΑΡ µε κάποιους να κάνουν πως δεν τον βλέπουν. Είναι αυτό που έγινε τελικά τον Ιούνιο του 12 µε τα τρία Κόµµατα και λειτούργησε ένα χρόνο στις πλάτες της υποµονής του ΠΑΣΟΚ, πάνω στις οποίες οργάνωναν τη γεµάτη αµοιβαία συµπάθεια και εκτίµηση συνεργασία τους, η Νέα ηµοκρατία και η ΗΜΑΡ, υπό τις ενθουσιώδεις επευφηµίες πολλών Μέσων Ενηµέρωσης. Είναι αυτό που έπρεπε να διασφαλιστεί τον Ιούνιο του 2013 παρά τη θεσµική πρόκληση που έγινε στην ΕΡΤ µε καθαρούς προγραµµατικούς όρους, καθώς κάθε Κυβέρνηση συνεργασίας αυτό συµβαίνει σε όλη την Ευρώπη- είναι µια διαρκής προγραµµατική 7

8 διαπραγµάτευση. Μόνο που εδώ δεν είµαστε µόνοι στην προγραµµατική διαπραγµάτευση, υπάρχουν δυστυχώς οι θεσµικοί µας εταίροι, υπάρχει η Ευρωζώνη, το ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο, υπάρχει η τρόικα, υπάρχουν οι σκληροί καταναγκασµοί του προγράµµατος προσαρµογής, µε αδυναµίες κατανόησης, στερεότυπα, εκβιασµούς και κινδύνους, οι οποίοι κίνδυνοι µπορεί να προέρχονται από την αδυναµία κατανόησης των δεδοµένων όχι µόνο σε ελληνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στη διαδροµή αυτή το ΠΑΣΟΚ συνέχισε να πληρώνει δυσανάλογο κόστος. Συνέχισε όµως το σισύφειο έργο του κυρίως µέσω της ηρωικής του Κοινοβουλευτικής Οµάδας. Προς τα µέλη της οποίας εκφράζω ατοµικά προς την καθεµία και τον καθένα, τη βαθιά µου πολιτική εκτίµηση, τις θεσµικές µου ευχαριστίες και κυρίως τη συντροφική µου αγάπη. Σε όλη αυτή τη διαδροµή έχω ακούσει φίλες και φίλοι και ακούω πολλά µε ιώβεια υποµονή λένε κάποιοι- αντίθετη υποτίθεται- στον χαρακτήρα µου. εν ξέρω ποιος µε ξέρει τόσο καλά, ώστε να νοµίζει ότι είµαι λιγότερο υποµονετικός από ότι αποδεικνύει η πράξη, λιγότερο ανεκτικός, λιγότερο ανθεκτικός, λιγότερο επίµονος, περισσότερο βιαστικός, περισσότερο υπερήφανος ή αψίκορος, όποιος πιστεύει ότι θα φερόµουν διαφορετικά ή ότι θα φερθώ διαφορετικά, προφανώς δεν µε ξέρει ή έχει ακούσει περιγραφές µου του Και ταυτοχρόνως υπάρχουν κάποιοι που συνεργάστηκαν µε τις προηγούµενες ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ της εξουσίας, αλλά έχουν υποτίθεται µεγάλη δυσκολία να συνεργαστούν µε το ΠΑΣΟΚ των κατακοµβών, της εθνικής αλήθειας και ευθύνης. Έχουµε ακούσει δίκαιες και τεκµηριωµένες κριτικές, αλλά και απολύτως άδικες και χυδαίες συκοφαντίες, ενώ αγωνιζόµαστε 4,5 χρόνια τώρα να κρατηθεί η χώρα όρθια. Σε όλα αυτά υπάρχει µια ενιαία και απλή απάντηση: «οὐ σύ µε λοιδορεῖς, ἀλλ ὁ τόπος» κατά κυριολεξία όµως. Όπου «τόπος» είναι η πατρίδα µας, η Ελλάδα µας, η πατρίδα µας που ταπεινώθηκε και ταπεινώνεται ακόµη οικτρά. Η πατρίδα µας, που έχασε τη δηµοσιονοµική και οικονοµική της κυριαρχία και τη θεσµική της ισοτιµία µέσα στην Ευρώπη. Η πατρίδα µας, που βλέπει να κλονίζεται η πολιτική και κοινωνική της συνοχή. Η 8

9 πατρίδα µας, που βλέπει να βγαίνει στην επιφάνεια ένας βόρβορος κρυµµένος και βολεµένος καλά µέσα στα Κόµµατα εξουσίας της µεταπολίτευσης, βόρβορος ακροδεξιός ανοιχτά ή συγκεκαλυµµένα. Γιατί υπάρχουν φασίζουσες συµπεριφορές σε δήθεν προοδευτική, δηµαγωγική και συντεχνιακή συσκευασία. Η πατρίδα µας που βρέθηκε κολληµένη µε την πλάτη στον τοίχο, µπροστά στην άµεση απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας, που δεν είναι µόνο οικονοµική, αλλά είναι και κοινωνική και θεσµική, δηµοκρατική. Μου λένε κάποιοι «είσαι άτυχος γιατί έτυχε να ασκείς τα καθήκοντα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, του Υπουργού των Οικονοµικών, του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, του Υπουργού των Εξωτερικών σε τόσο δύσκολες συνθήκες;», όχι είµαι πολύ τυχερός. Είµαι πολύ τυχερός γιατί παίρνω µέρος στον πόλεµο της γενιάς µου. Είµαι πολύ τυχερός γιατί εφάπτοµαι µε την πρόκληση της ιστορίας. Όλοι είµαστε τυχεροί. Όλες και όλοι! Γιατί σηκώνουµε αυτό το βάρος. Κάποιοι έπρεπε να πάρουµε πάνω µας την εθνική προσβολή. Κανείς, πλην της νέας γενιάς της κατά κυριολεξία νέα γενιάς, δεν είναι αναµάρτητος στη χώρα µας. Η ευθύνη όµως των πολιτικών και ιδίως των πολιτικών ηγεσιών είναι ευθύνη θεσµική και ιστορική και όχι µόνο προσωπική. Η κρίση µας έφερε στα σύνορα της σχέσης πολιτικής και ιστορίας και µας έθεσε µπροστά σε διλήµµατα άλλου τύπου. Ζούµε αυτές τις µέρες τη µεγάλη κρίση της Ουκρανίας, το Μεϊντάν, τον κίνδυνο εθνικής διάλυσης, τη γεωπολιτική αναστάτωση της ευρωπαϊκής ηπείρου, τον κίνδυνο ασύντακτης χρεοκοπίας της Ουκρανίας. Η Ουκρανία είναι µια χώρα µε 50 εκ. κατοίκους, µε φυσικό πλούτο, µε ιστορία, µε παράδοση, µια χώρα που παίζει καθοριστικό ρόλο στη Μαύρη Θάλασσα, στην Αζοφική και έχει χρηµατοδοτικές ανάγκες κάτι ανάµεσα στα 25 και τα 35 δις ευρώ. Και το πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονοµίας από τους εταίρους της τα τελευταία 4 χρόνια, αν το διαβάσετε σωστά, φτάνει τα 500 δις ευρώ, για να καταλάβετε ποιο είναι το επίπεδο ανάπτυξης της Ελλάδας και τι κρινόταν όλα αυτά τα χρόνια και τι κρίνεται ακόµη για τους Έλληνες, για το 9

10 επίπεδο ζωής, για τις περιουσίες, για την προοπτική, για τη θέση της χώρας µέσα στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη. Φίλες και φίλοι, το εγχείρηµα που επισηµοποιείται σήµερα είναι ιδιαίτερα σηµαντικό. Γιατί φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη ηµοκρατική Παράταξη ως καθοριστικό πόλο. Σήµερα γίνεται ένα πρώτο µεγάλο βήµα που θέλουµε να αποδώσει και να οδηγήσει σε νέες καταστάσεις, σε αλλαγή των συσχετισµών. Το βήµα αυτό γίνεται κυρίως στο πεδίο των ευρωπαϊκών εκλογών και στη συσχέτιση µε το ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόµµα. Έχει λοιπόν πολύ µεγάλη σηµασία τώρα, µε το θεσµικό πλαίσιο, µε το σταυρό προτίµησης και το διπλάσιο αριθµό υποψηφίων, να συγκροτήσουµε αµέσως, το ταχύτερο δυνατό ένα ψηφοδέλτιο που θα αποτυπώνει αυτό που θέλουµε να πούµε σήµερα, θα του δίνει πρόσωπο, όνοµα, χαρακτηριστικά, δυνατότητα επικοινωνίας µε την ελληνική κοινωνία. Ένα ψηφοδέλτιο ενωτικό, ανανεωτικό, αντιπροσωπευτικό, αξιοκρατικό, αγωνιστικό. Με ισχυρή συµµετοχή γυναικών, µε κυρίαρχο ρόλο των νέων, µε εκπροσώπηση όλων των Περιφερειών, όλων των κοινωνικών χώρων, µε αποτύπωση όλου του εύρους της µεγάλης δηµοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Είναι η πανστρατιά. Παράλληλα όµως κι ενώ γίνονται όλα αυτά, λειτουργεί η κυβέρνηση συνεργασίας. Υπάρχει µια χώρα, υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται και αγωνιούν. Υπάρχει η οικονοµία, υπάρχει η εξωτερική πολιτική, υπάρχει η διαπραγµάτευση µε την τρόικα, υπάρχουν τα προβλήµατα στο εσωτερικό της κυβέρνησης όπως συµβαίνει µε όλες τις κυβερνήσεις συνεργασίας σε όλες τις χώρες. Γιατί µε τη Νέα ηµοκρατία, µε το συντηρητικό κόµµα που εκφράζεται από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόµµα ενώ εµείς εκφραζόµαστε από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόµµα, συνυπάρχουµε σε µια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης. εν ταυτιζόµαστε ούτε πολιτικά ούτε ιδεολογικά ούτε αξιακά. Κάθε µέρα διαπραγµατευόµαστε για να λύσουµε µικρά και µεγάλα προβλήµατα, όπως γίνεται σε πάρα πολλές χώρες στην Ευρώπη. Πρέπει λοιπόν, ταυτόχρονα µε ό,τι κάνουµε τώρα για την ΕΛΙΑ, για τη ηµοκρατική Παράταξη, για το ψηφοδέλτιο, για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να έχουµε στο νου µας τη χώρα. Πρέπει να επιβεβαιώσουµε ότι δεν 10

11 έχουµε δηµοσιονοµικά προβλήµατα, πρέπει να επιβεβαιωθεί η βιωσιµότητα του δηµοσίου χρέους. Πρέπει να προχωρήσουµε τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Ζήτηµα εξαιρετικά δύσκολο, απίστευτα δύσκολο. Πράγµατι, οι φίλοι µας της ΗΜΑΡ δεν ψήφισαν καµία διαρθρωτική αλλαγή. ε στηρίζουν τίποτα που δεν είναι συντεχνιακά και συνδικαλιστικά δηµοφιλές. Και το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πάντα αντιµέτωπο µε µια άλλη εκδοχή υποτίθεται προοδευτικού λόγου, ο οποίος όµως δεν αναλαµβάνει καµία µεταρρυθµιστική πρωτοβουλία, κανένα κόστος. Από την άλλη µεριά, υπάρχουν λάθη, επιπολαιότητες, προχειρότητες. Πρέπει να παρεµβαίνουµε στο σχεδιασµό, να διορθώνουµε σχεδιαστικά λάθη των εταίρων µας, που υπήρχαν εξαρχής, γενετικά, στο πρόγραµµα στήριξης της εθνικής οικονοµίας αλλά και των εσωτερικών κυβερνητικών µας εταίρων που έχουν τη µεγαλύτερη συµµετοχή στην κυβέρνηση. Έχουµε την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν ανοιχτά µεγάλα θέµατα εξωτερικής πολιτικής. Υπάρχουν εξελίξεις στο Κυπριακό, υπάρχουν µεγάλες ζυµώσεις στα υτικά Βαλκάνια. Είναι ανοιχτά τα µέτωπα και στην ανατολική και στη νότια γειτονία, από την Ουκρανία µέχρι τη Λιβύη. Και ενδιάµεσα υπάρχει η Συρία, υπάρχει το Ιράν. Πρέπει να δώσουµε απάντηση στα προβλήµατα των νέων ανέργων, πρέπει να δούµε τι γίνεται µε τα προγράµµατα του ΟΑΕ. Αλλά εάν δεν τρέξουν επενδύσεις και αν δεν υπάρχουν χρηµατοδοτήσεις των µικρών και µεσαίων επιχειρήσεων, δεν υπάρχουν κοιτάσµατα απασχόλησης. Άρα πρέπει να έχουµε τις Τράπεζες λειτουργικές µέσα στην οικονοµία, όχι απλά και µόνο ανακεφαλαιοποιηµένες, αλλά ικανές να στηρίξουν τις επιχειρήσεις. Πρέπει να λύσουµε το πρόβληµα του επιπέδου των επιτοκίων, το κόστος της ενέργειας, Πρέπει πράγµατι να δούµε µε ποια κριτήρια θα διανεµηθεί, γιατί θα διανεµηθεί, ένα µεγάλο µέρος του πρωτογενούς πλεονάσµατος του 2013 στις ευαίσθητες κοινωνικές οµάδες για ν αποκαταστήσουµε αδικίες και να στηρίξουµε ακραία φαινόµενα φτώχιας. Άρα λοιπόν, ενώ συζητάµε για την ΕΛΙΑ και τις ευρωεκλογές, τους ήµους, τις Περιφέρειες, το µεγάλο θέµα είναι πού βρίσκεται η χώρα 11

12 τώρα. Γιατί, το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, ορθά είπε ο Ανδρέας προηγουµένως, δεν είναι κάτι το οποίο θ ανακαλυφθεί. Όλοι οι τεχνοκράτες, όλες οι εταιρείες που έχουν ασχοληθεί, όλα τα Ερευνητικά Ιδρύµατα, τα ίδια πράγµατα λένε. Το ζήτηµα δεν είναι το να διατυπώσεις µια ιδέα ή µια πρόταση, αλλά να διαµορφώσεις τη βούληση, το συσχετισµό, τις συνθήκες, την πραγµατική και όχι ρητορική βούληση να προχωρήσεις στα θέµατα αυτά. Αλλά µια κοινωνία απελπισµένη, µια κοινωνία που φτωχαίνει, µια κοινωνία ανασφαλής, πολύ δύσκολο να στηρίζει τέτοιου είδους τοµές, ένα νέο παραγωγικό µοντέλο. Γιατί ο καθένας βλέπει το σήµερα, το αύριο, βλέπει την κατάστασή του, την τσέπη του, το παιδί του που δεν έχει δουλειά. Κι εσύ του λες να αρθεί στο επίπεδο του εθνικού συµφέροντος και του εθνικού στρατηγικού σχεδιασµού. Και το κάνει παρ όλα αυτά. Φάνηκε τον Ιούνιο του 2012 ότι το κάνει. Γιατί το 47% του ελληνικού λαού, ξέροντας τι γίνεται, ψήφισε υπέρ µιας υπεύθυνης φιλοευρωπαϊκής προοπτικής. Άρα λοιπόν, έχει πολύ µεγάλη σηµασία να κινητοποιήσουµε τώρα τις δυνάµεις της Περιφέρειας, να κινητοποιήσουµε την επιχειρηµατικότητα, τον ιδιωτικό τοµέα. Έτσι θα διαµορφωθεί η µεγάλη Εθνική Συµφωνία Ανασυγκρότησης. Παράλληλα, οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας τώρα µε το Χρήστο, η συµφωνία για τη νέα Ελλάδα, αγωνίζονται κάθε µέρα στη Βουλή να βελτιώσουν νοµοσχέδια, να αποκρούσουν λάθη, να δώσουν προοπτική στους πολίτες που αγωνιούν. Θα υπήρχε λύση για τους πλειστηριασµούς χωρίς τους δικούς µας Βουλευτές, για τη φορολογία αγροτών και τις εµπορικές µισθώσεις, για τη βελτιωµένη εκδοχή της Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας; Θα υπήρχαν κατατεθειµένες οι προτάσεις για την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων και των επαγγελµατιών που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους; Όχι. Σε λίγες εβδοµάδες, οι πολίτες καλούνται να εκλέξουν όχι µόνο Ευρωβουλευτές, αλλά και ηµάρχους και Περιφερειάρχες που εκφράζουν τις 12

13 τοπικές κοινωνίες. Και για τις τοπικές κοινωνίες, αυτές οι εκλογές είναι φυσικά πιο σηµαντικές. Το ΠΑΣΟΚ βλέπει µε ιδιαίτερο σεβασµό και κάποια ικανοποίηση, δεν το ιδιοποιείται αλλά το χαιρετίζει. Αυτό που συµβαίνει σε Συνδικάτα, Σωµατεία, Οµοσπονδίες, Επιµελητήρια, Επιστηµονικούς Συλλόγους, παντού ο χώρος, η δηµοκρατική παράταξη, έχει εντυπωσιακές επιδόσεις µε ό,τι αυτό σηµαίνει για τη στάση της κοινωνίας. Έτσι και στην Αυτοδιοίκηση Α και Β βαθµού, η παρουσία των στελεχών µας, είναι µια µεγάλη πολιτική περιουσία που ανήκει πρωτίστως στις τοπικές κοινωνίες, αλλά και στην παράταξη που είναι ταυτισµένη µε τις µεγάλες θεσµικές τοµές στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πολύ σηµαντική είναι παράλληλα η παρουσία των ευρωβουλευτών µας στο απερχόµενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, µε σηµαντικές πρωτοβουλίες, εκθέσεις, αποστολές στο όνοµα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος και της οµάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και ηµοκρατών. Τους συγχαίρω και τους ευχαριστώ όλες και όλους, νηστεύσαντες και µη νηστεύσαντες. Έχω δει ότι κατέκτησαν την εκτίµηση και την αποδοχή των συναδέλφων τους. Στις επικείµενες εκλογές στους ήµους και τις Περιφέρειες, εγκρίνονται το µοντέλο τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης, κρίνεται η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρονται στον πολίτη, κρίνονται οι δοµές του κοινωνικού κράτους και της έµπρακτης αλληλεγγύης, κρίνονται τα Προγράµµατα Απασχόλησης και οι Υπηρεσίες Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας. Κρίνεται η ποιότητα των σχολικών κτιρίων, κρίνεται η ζωή στην πόλη, η αισθητική, η ασφάλεια. Στην πραγµατικότητα κρίνεται το εγγυηµένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης και επί του πεδίου γι αυτούς που είχαν και έχουν πραγµατική ανάγκη. Στηρίζουµε τις πρωτοβουλίες και τις αυθεντικές επιλογές των τοπικών κοινωνιών. Στηρίζουµε τους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης, καταξιωµένους, µε εµπειρία και νέους µε φρέσκιες ιδέες. 13

14 Στις περιφερειακές εκλογές ξέρουµε ότι ο πολιτικός χαρακτήρας είναι αναπόφευκτος, µέσα όµως στο πλαίσιο του θεσµικού ρόλου της Περιφέρειας. Η στάση µας είναι καθαρή αλλά όχι στενή. Στις ευρωπαϊκές εκλογές κρίνεται σε µεγάλο βαθµό το πρόσηµο της ευρωπαϊκής πολιτικής µέσα από την αντιπαράθεση των δυο µεγάλων ευρωπαϊκών πολιτικών οικογενειών: Του Λαϊκού και του Σοσιαλιστικού Κόµµατος. Όπως είχα την ευκαιρία να τονίσω το προηγούµενο Σαββατούριακο στη Ρώµη, στο εκλογικό συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος, είναι πολιτικό και ιστορικό καθήκον των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και ηµοκρατών, να παρουσιάσουµε µια νέα αφήγηση για το µέλλον της Ευρώπης, µια αφήγηση που επαναφέρει στο προσκήνιο τις µεγάλες αξίες που βρίσκονται στην ιστορική βάση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Στη δηµοκρατία, στα ίσα δικαιώµατα, στο κράτος δικαίου, στην οικολογική ευαισθησία, τον πλουραλισµό και την ανεκτικότητα, την αλληλεγγύη και το κοινωνικό κράτος, τη δηµιουργικότητα, την καινοτοµία, την ανταγωνιστικότητα και πρώτα απ όλα την απασχόληση. Μια αφήγηση που ξεκινά από την αρχή, ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι υπόθεση των πολιτών, των κοινωνιών και των λαών. Είναι υπόθεση δηµοκρατίας και γενικού συµφέροντος. Μόνο στη βάση αυτή αποκτούν τις κανονικές τους διαστάσεις η ενιαία αγορά, η τραπεζική Ένωση, το κοινό νόµισµα, η δηµοσιονοµική εξυγίανση και η µακροοικονοµική σταθερότητα. Είναι καθήκον µας ν απαντήσουµε στα διάφορα ρεύµατα του ευρωσκεπτικισµού και του οικονοµικού εθνικισµού. Πρέπει να πείσουµε τους πολίτες των χωρών σε κρίση, όπως η Ελλάδα, ότι η δική µάς Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη των πολιτικών λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας. Ιδίως της ανεργίας των νέων που καταστρέφει όνειρα. Αλλά ότι η δική µάς Ευρώπη είναι η Ευρώπη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Πρέπει να πείσουµε τους πολίτες των οικονοµικά ισχυρών µελών όπως η Γερµανία, ότι η δική µας Ευρώπη είναι µια win-win κατάσταση, κερδοφόρα, νικηφόρα για όλους. Όλοι µπορεί να ωφελούνται µέσα από την 14

15 ενιαία αγορά και το κοινό νόµισµα. Αυτή την Ευρώπη θέλουµε να εκφράσει η υποψηφιότητα του Martin Shultz για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. εν αγνοούµε τους διακυβερνητικούς συσχετισµούς ή τα εθνικά συµφέροντα. ιακυβερνητικά κινείται η Ευρώπη σ όλα τα µεγάλα και δύσκολα θέµατα. και είναι δύσκολοι οι συσχετισµοί. Και πάγιες συνήθως οι εθνικές στρατηγικές. εν επηρεάζονται από την εναλλαγή των κυβερνήσεων σε εθνικό επίπεδο. Ο Shultz όµως µπορεί να συνθέσει τη δηµοκρατική δυναµική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τη γνώση των θεµάτων που απασχολούν τις εθνικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πάνω απ όλα τις αγωνίες των καθηµερινών ανθρώπων στις 28 χώρες µέλη. Ο Martin θα µας το πει και αύριο, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την Ελλάδα, για την πορεία της συνεργασίας, γιατί ξέρει ότι η Ελλάδα είναι το πραγµατικό εργαστήριο της ευρωπαϊκής κρίσης και του ευρωπαϊκού µέλλοντος. Εδώ κρίνονται όλα σχεδόν για το µέλλον και την αξιοπιστία της Ευρώπης. Το Μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόµµατος για τις ευρωεκλογές, είναι ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς µέσα στο οποίο καλούµαστε να συνεισφέρουµε την δική µας εθνική συµβολή που υπερβαίνει το µνηµόνιο σε πείσµα όσων αγωνίζονται να κρατήσουν την Ελλάδα µέσα σε αυτό, γιατί δεν έχουν να πούνε χωρίς µνηµόνιο και τρόικα. Φίλες και φίλοι, τελειώνω προσδιορίζοντας µε απόλυτη ευθύτητα το διακύβευµα των εκλογών του Μαΐου. Θεσµικά οι εκλογές αυτές και οι αυτοδιοικητικές και οι ευρωπαϊκές είναι εκλογές, όπως λέγεται, δευτερεύουσες. εν κρίνουν τις κυβερνήσεις, δεν είναι εθνικές βουλευτικές εκλογές. Οι ευρωπαϊκές εκλογές είναι σηµαντικές για το µέλλον της Ευρώπης και την ανάδειξη των νέων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δηµοτικές και οι περιφερειακές εκλογές είναι πρωτεύουσες εκλογές σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Σηµασία όµως έχει η συνολική αίσθηση, η συνολική εντύπωση, η ερµηνεία και εάν κάποιοι νοµίζουν ότι πηγαίνουµε χαλαρά στις εκλογές για να κάνουν µετά σκληρή ερµηνεία, είναι γελασµένοι. Η ερµηνεία θα είναι 15

16 σκληρή. Άρα δεν υπάρχει χαλαρή ψήφος στις εκλογές. Στις εκλογές κρίνεται η στρατηγική πορεία της χώρας. Αν η χώρα θα ολοκληρώσει αυτό που ήδη έχει καταφέρει µε τις θυσίες των πολιτών. Αν η ίδια η χώρα θα σεβαστεί και θα διαφυλάξει τις θυσίες αυτές ή εάν θα τις παίξει στα ζάρια. Αυτό κρίνεται στις εκλογές του Μαϊου. Οι Έλληνες καλούνται να κάνουν την επιλογή τους ψύχραιµα και υπεύθυνα. Η επιλογή αφορά σε σηµαντικό βαθµό πρόσωπα και εκεί η επιλογή είναι εύκολη, γιατί τα πρόσωπα µπορεί να απορρίπτονται µε πολύ µεγάλη ευκολία, αρχίζοντας από τον εαυτό µας, από τον εαυτό µου. Αλλά υπάρχουν και ουσιαστικές επιλογές. εν υπάρχει άλλη στρατηγική εκτός ευρωπαϊκών συσχετισµών. Η δυσκολία της διαπραγµάτευσης µε την τρόικα για ζητήµατα τα οποία δεν είναι ζητήµατα στρατηγικού προσανατολισµού, η δυσκολία της διαπραγµάτευσης για τις τράπεζες, για το γάλα, για την ενιαία τιµή βιβλίου, για τους φόρους υπέρ τρίτων. Η δυσκολία της διαπραγµάτευσης πάλι για τη δηµόσια διοίκηση, για την αγορά εργασίας, η συνεχής αναπαραγωγή αρνητικών και άδικων στερεοτύπων για την Ελλάδα µε το παραµικρό, η δυσπιστία απέναντι στους αριθµούς που εµφανίζονται και στο γεγονός ότι οι Έλληνες µε τον ιδρώτα τους έχουν φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασµα, δείχνει ότι παιχνίδια δεν υπάρχουν. Παλικαράκια που καθαρίζουν στο Ευρωπαϊκό Συµβούλιο επειδή έχουν πειστικό λόγο ή προσωπική γοητεία, δεν υπάρχουν. Υπάρχουν σκληροί συσχετισµοί, σκοπιµότητες, συµφέροντα. Και όπως είχα την ευκαιρία να πω και στον Οµοσπονδιακό Πρόεδρο της Γερµανίας προχθές, που είναι πράγµατι θεολόγος προτεστάντης, εδώ έχουµε µια ορθόδοξη πολιτική παράδοση µε ό,τι σηµαίνει αυτό. δεν την κατανοούν εύκολα κάποιοι που έχουν άλλες προσλαµβάνουσες παραστάσεις. Η Ευρώπη έχει και ρήγµατα πολιτιστικά πάρα πολύ σοβαρά και η Ελλάδα στη συνείδησή τους έχει ένα τραγικό µειονέκτηµα. Κατοικείται από Έλληνες. Αυτό δεν µπορούµε να το ανεχθούµε. Αυτό είναι µια συνεχιζόµενη βαριά προσβολή που δεν την ανεχόµαστε. Η Ελλάδα λοιπόν τώρα έχοντας στα χέρια της αυτό το όχηµα, αυτό το εργαλείο που λέγεται Ελιά ηµοκρατική Παράταξη, µπορεί να 16

17 ολοκληρώσει την δύσκολη πορεία της οριστικής εξόδου από την κρίση, το µνηµόνιο και την επιτήρηση της τρόικας. Να ξαναγίνει µια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, όχι αδέσµευτη και ανεξέλεγκτη, µέσα στο αυστηρό πλαίσιο της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά θεσµικά ισότιµη και αξιοπρεπής και δεν υπάρχει τίποτα πιο αριστερό, τίποτα πιο προοδευτικό, τίποτα πιο ριζοσπαστικό και τίποτα πιο πατριωτικό από την αξιοπρέπεια. Η Ελλάδα λοιπόν µε αξιοπρέπεια ως θεσµικά ισότιµη και κυρίαρχη µέσα στους συσχετισµούς που πρέπει να κατανοεί, ολοκληρώνει την έξοδο από την κρίση, ανακτά την ανταγωνιστικότητά της, το χαµένο έδαφος, το χαµένο χρόνο. Αναδεικνύει τις ισχυρές περιφερειακές της ταυτότητες που δεν είναι µόνο η ευρωπαϊκή, αλλά είναι και η βαλκανική, η µεσογειακή, η παρευξείνια που αναδείχτηκε τώρα µε την κρίση στην Ουκρανία. Η Ελλάδα µε εθνική στρατηγική για όλα τα µεγάλα θέµατα, µε συµβολή στην περιφερειακή σταθερότητα, µε µια πολιτική αρχών στο διεθνές δίκαιο, αρχής γενοµένης από το Κυπριακό. Η Ελλάδα µε τη µεγάλη δύναµη του απόδηµου ελληνισµού, πρέπει να ανακτήσει τη θέση της στο ευρωπαϊκό και περιφερειακό προσκήνιο, ως ένα σύγχρονο κανονικό κράτος. Αλλά ποια Ελλάδα; Κατ αρχάς µια Ελλάδα εθνικά ενωµένη. Αυτό το αυτονόητο υπό συνθήκες βαριάς κρίσης δεν λειτουργεί στη χώρα µας, γιατί επιτρέψαµε στις πλάτες της δικής µας ευθύνης να αναδειχθεί ο ακραίος λαϊκισµός και δηµαγωγία και τελικά να διασπαστεί το εθνικό µέτωπο. Χρειαζόµαστε λοιπόν µια Ελλάδα εθνικά ενωµένη, δηµοκρατική, δικαιοκρατική. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Σταθερή, ασφαλή, ανταγωνιστική, παραγωγική, µε σεβασµό στις περιφερειακές αναπτυξιακές δυνάµεις. Μια Ελλάδα που σέβεται τους πολίτες της. Αυτή την Ελλάδα που είναι πάντα ένα ιστορικό ζητούµενο και που θέλουµε να γίνει µια πραγµατικότητα, εκφράζει η ηµοκρατική Προοδευτική Παράταξη διαχρονικά και αυτή την Ελλάδα την προοπτική της, τον ευρύ ορίζοντα της εκφράζει τώρα η Ελιά, η ηµοκρατική Προοδευτική Παράταξη, που σήµερα δεν παρουσιάστηκε απλώς, αλλά ρίζωσε εδώ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, χάρη σε εσάς, που θα αναλάβετε να την ποτίσετε ώστε να θεριέψει. Γεια σας και µε τη νίκη. Γεια σας. 17