Καναδάς: Μπροστά στο μεγάλο Δίλημμα.

Transcript

1 Ο Αργεντινός ποντίφηκας επαίνεσε τις προσπάθειες του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση, καλώντας τες ενθαρρυντικές, μήνες αφότου ο ίδιος έθεσε το περιβάλλον ως μια από τις προτεραιότητές του με την έκδοση μιας εγκυκλίου-σταθμού στην εκκλησία Από την συμμετοχή του NEPMCC στο CNE Επιτυχής η 20η διοργάνωση Golf του Ιδρύματος Ελληνικής Κληρονομιάς Το ποσό των χρημάτων που συγκεντρώθηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς πλησίασε τα δολάρια. Ολαός των λειψάνων ζει και βασιλεύει χιλιόψυχος. Το πνεύμα και στο χώμα λάμπει το νιώθω. Με σκοτάδια μέσα μου παλεύει. Κ. Παλαμάς Σεπτέμβριος, 2015 Halifax Montreal Ottawa Toronto Winnipeg Vancouver New York Boston Tampa Washington D.C. Athens Καναδάς: Μπροστά στο μεγάλο Δίλημμα. Καναδάς: Τρόποι αντιμετώπισης της Ανθρωπιστικής κρίσης Η αρχηγός του κόμματος των Πρασίνων Elizabeth May, ο αρχηγός του NDP Thomas Mulcair, ο αρχηγός του Bloc Québécois Gilles Duceppe, ο αρχηγός των Συντηρητικών Stephen Harper και ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Justin Trudeau πριν από το Debate. Οι Καναδοί επισκέπτονται τις κάλπες για την εκλογή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στις 19 του Οκτώβρη. Του ΘΩΜΑ ΣΤΕΦ. ΣΑΡΑ πουργός είχε κυριότερο μια τελευταία ευκαιρία σύμμαχο το γεγονός μιας σχηματισμού μιας δεύτερης αυτοδύναμης συντη- Όταν πριν από μερικές σχετικά ανθούσας οικονομίας, η οποία συνέχιζε να ρητικής κυβέρνησης στη εβδομάδες, ο πρωθυπουργός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Καναδά Stephen Harper, ζήτησε από τον γενικό Κυβερνήτη της χώρας να διαλύσει το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο και να προκηρύξει γενικές εκλογές, για την ανανέωση της εντολής του εκλογικού σώματος, όλα τα πολιτικά φαινόμενα έδιναν την εντύπωση ότι επρόκειτο για μια περίοδο ρουτίνας η οποία θα οδηγούσε το κυβερνών κόμμα σε μια βέβαιη νίκη έναντι των αντιπάλων του. Πόσο αλήθεια είχαμε άδικο. Αυτό τουλάχιστον απέδειξαν οι δημόσιες διακηρύξεις και τα προγράμματα των τριών κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία. Αρχικά, με την προκήρυξη των εκλογών, ο πρωθυ- αναπτύσσεται με ρυθμούς σχετικά μεγαλύτερους από τις υπόλοιπες χώρες των G8. Αυτό, βέβαια, μέχρι τη στιγμή που άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα διάφορα σκάνδαλα, τα οποία με τόση τέχνη και μαεστρία, είχαν κατορθώσει να αποκρύψουν από το μάτι των καναδών ψηφοφόρων οι επιτελικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού. Αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος για τον οποίο ξαφνικά άρχισε να διαμορφώνεται ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο, το οποίο δημιουργούσε σοβαρές αμφιβολίες για το κατά πόσον οι Συντηρητικού θα κατόρθωσαν, για ακόμα μια φορά, να υποκλέψουν τη ψήφο των Καναδών, και να δώσουν χώρα. Ωστόσο κατά την διάρκεια της μακρόχρονης και χρονοβόρας προεκλογικής περιόδου, οι εκπλήξεις και τα εμπόδια ήλθαν να μεταλλάξουν τις ιδέες και διαθέσεις των ψηφοφόρων. Μια σειρά σκανδάλων στην Καναδική γερουσία, από γερουσιαστές προσκείμενους προς την κυβέρνηση και κυρίως τον ίδιο τον πρωθυπουργό, δημιούργησε ένα τοπίο αμφιβολίας σκεπτικισμού και άρνησης μεταξύ των Καναδών. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που είχαν επίδραση στην προσπάθεια Χάρπερ να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων ήταν εκείνο του προσωπικού του φίλου γερουσιαστή Mike Duffy, οι επιπτώσεις, Ο Chris Alexander διέκοψε την προεκλογική του εκστρατεία λόγω της προσφυγικής κρίσης. Του Γιάννη Σ. Σαραϊδάρη Σεπτέμβρης 2015 Η κυβέρνηση του Καναδά ανακοίνωσε σήμερα πρόσθετα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που προήλθε από τη Συρία και το Ιράκ. Παράλληλα παρέχει την ευκαιρία στους κατοίκους του Καναδά να μπορέσουν να αναλάβουν προσωπικά ανθρωπιστική δράση. Σύμφωνα με την ανακοίνωση ο Καναδάς διαθέτει νέους πόρους ενώ παράλληλα προχωρά σε ενδεδειγμένες αλλαγές πολιτικής, με στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας εξέτασης των αιτήσεων για επανεγκατάσταση των προσφύγων της Συρίας και του Ιράκ, χωρίς ωστόσο να διακυβεύεται η υφιστάμενη ασφάλεια, ο έλεγχος επί των κακοποιών καθώς επίσης και οι ιατρικές εξετάσεις. Αποτέλεσμα, αυτών των μέτρων, σύμφωνα με τον υπουργό μετασυνέχεια στη σελίδα 2 ωστόσο, αυτού του σκανδάλου το οποίο θα μπορούσε να έχει θανάσιμες Ελλάδα: Εκλογές συνέπειες στην προσπάθεια της επανεκλογής των Η Σοφία ενός πολιτικά Συντηρητικών, τελικά και με την αναβολή της εκδίκασης της υπόθεση, φάνηκε να υπέπεσε στη λήθη "ώριμου" λαού. των ψηφοφόρων. Ακολούθησαν ατυχείς δηλώσεις Του Θωμά Στεφ. Σάρα γύρω από την κρίση των Για τους πολιτικούς παρατηρητές οι εκλογές της 20ς του γεγονότων της Συρίας και Σεπτέμβρη είχαν χαρακτηρισθεί ως οι σπουδαιότερες του ρεύματος των πολιτικών προσφύγων, η ανάγκη ρικής μεταπολίτευσης. Ο χαρακτηρισμός, μολονότι για των τελευταίων δεκαετιών και κυρίως της μεταδικτατο- του πρωθυπουργού να το κοινό ψηφοφόρο εμφανίζεται διογκωμένος, στην αντικαταστήσει έναν αριθμό υποψηφίων βουλευτών ληνες ψηφοφόροι οι οποίοι πριν εννέα ακριβώς μήνες, πραγματικότητα εκφράζει απόλυτα την ουσία. Οι Έλ- του κόμματός του, εξ αιτίας έδωσαν την εντολή διακυβέρνησης στον αρχηγό του της υποβολής των παραιτήσεών τους. Μια σειρά με εντολή να ανατρέψει ή και καταργήσει το μνημόνιο πανσπερμικού κόμματος της χώρας, γνωστού ως Σύριζα, στρατηγικών σφαλμάτων, των δανειστών, εννέα μήνες αργότερα, με τη σημερινή με την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας, και και τον ηγέτη του, να εφαρμόσει το νέο μνημόνιο, το τους ψήφο, εξουσιοδότησαν το ίδιο πολιτικό κόμμα τέλος η ανάγκη πρόσληψης ενός Αυστραλού συμ- προηγούμενων σχετικών, μα ακόμα περισσότερο, με οποίο όχι μόνο περιέχει προβλέψεις επαχθέστερες των βούλου ειδικού στην επα- αυτές ουσιαστικά οδηγεί τις πλέον αδύναμες οικονομικά τάξεις στην απόγνωση και τις καταδικάζει σε αδυναμία συνέχεια στη σελίδα 4 συνέχεια στη σελίδα 2

2 2 a North American Review in Greek and English Published monthly in Toronto, Ont.,re-published in Vancouver, B.C., and Tampa, Florida. Distribution throughout Canada and the U.S.A. HEAD OFFICE P.O. Box 266, Don Mills Postal Station 70 Wynford Dr. Toronto, On. M3C 2S2 Tel: (416) / (416) Fax: (416) saras@patrides.com THOMAS S. SARAS: Editor in Chief JOHN S. SARAIDARIS: M. Editor KATHY SARAS: Executive Managing Editor SPIROS VOUTSINAS: MARIA VOUTSINAS: STEFANOS T. SARAS : Assistant Editor City Desk / Arts Accounts RALPH DRAWS: Distribution Manager BOARD OF EDITORS THOMAS S. SARAS J. S. SARAIDARIS SPIROS VOUTSINAS DENNIS KONTARINIS VAIOS FASOULAS CHRISTIANA LOUPA P. MILIONIS D. ANGELATOS ANGELO ANGELATOS DISTRICT BUREAUS WESTERN CANADA, WASHINGTON & OREGON Directors : DEMETRI OS ANGELATOS &.KATHERI NE ANGELATOS Vancouver, BC Tel: Fax: PAUL MILIONIS Winnipeg, Manitoba Tel: EASTERN CANADA GEORGE ZAGAKOS Montreal, PQ U.S.A. HEAD OFFICE FLORIDA ANGELO ANGELATOS Tel angelos@ij.net DISTRICT BUREAUS CALIFORNIA BASIL MISSIOS (Los Angeles) ILLINOIS TIM PAPAS (Chicago) NEW YORK DENNIS KONTARINIS (Brooklyn) patrinos12@hotmail.com OHIO JIM MANDOS (Cleveland, Warren) AUSTRALIA Director/Editor: GEORGE DINOPOULOS (Sydney) GERMANY correspondent VAIOS FASOULAS vaios@fasoulas.de BRUSSELS and E.U. CHRISTOS ANGELIS GREECE Director General (Marketing & Public Relations): ILIAS ILIOPOULOS Athens Tel / iliop@0tenet.gr CHRISTOS KIPOUROS xkipouros@otenet.gr NIKOLAOS TOULIOS Tel FOKION FOUNTOUKIDIS Thessaloniki Tel: Editor : FANIS MALKIDIS Ph.D Thrace Tel: CYPRUS Director Editor: DEMETRIOS LAMARIS Paphos PHOTO JOURNAL SERVICE F.Y.R.O.M. Chief Political Correspondent: NIKOLAS KONSTANDINIDIS Resna 389/ ) I.S.S.N X NATIONAL LIBRARY OF CANADA LIBRARY OF CONGRESS sv NATIONAL LIBRARY OF ATHENS COPYRIGHT REGISTRATION CERTIFICATE No SECOND CLASS MAIL REGISTRATION No CANADIAN PUBLISHERS AGREEMENT No Our specialty is communication. Our goal is bringing the communities together. The strong voice of a great community. της σύνταξης Ελληνική Κοινότητα Τορόντο: Καιρός για περισσότερη διαφάνεια. Νέα διαφωνία ξέσπασε πρόσφατα μεταξύ της ηγεσίας της Έλληνο-Ορθόδοξης εκκλησίας του Καναδά και εκείνης της ομογενειακής κοινότητας του Τορόντο. Η αιτία, ως πάντα απλή, η αδυναμία της ηγεσίας του ομογενειακού οργανισμού να ανταποκριθεί στις ανειλημμένες υποχρεώσεις της έναντι του οργανισμού στον οποίο υπάγεται πνευματικά. Το όλο θέμα θα μπορούσε ίσως να γίνει κάπως αντιληπτό εάν πέραν του γεγονότος της αδυναμίας του κοινοτικού οργανισμού να ανταποκριθεί στις χρηματικές της υποχρεώσεις έναντι της εκκλησίας, δεν παρουσιαζόταν και εκείνο της αδυναμίας της καταβολής των μισθών και ημερομισθίων των λειτουργών και εργατών οι οποίοι εξυπηρετούν το ίδρυμα. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν είναι καινούργιο. Σχετικές καταγγελίες είχαν περιέλθει στην αντίληψή μας και την χρονιά που πέρασε. Γνωρίζαμε δε ότι οι εργαζόμενοι στον οργανισμό, αντιμετώπιζαν κατακράτηση αμοιβών της εργασίας τους για περισσότερους από έξι μήνες. Όταν αργότερα θέλησε η ηγεσία της Μητρόπολης να επιβάλλει κάποια διοικητικά μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει τις οφειλές του ιδρύματος προς το εκκλησιαστικό ίδρυμα. Ευθαρσώς την περίοδο εκείνη η επιθεώρηση διαφώνησε με αυτές τις διαθέσεις του Μητροπολίτη και ζήτησε να δοθεί περισσότερος χρόνος στους εθελοντές ηγέτες του οργανισμού, ώστε να μπορέσουν να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά του οργανισμού. Παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της εκκλησίας, δέχθηκε να συμβιβαστεί δείχνοντας ανοχή και καρτερία έναντι των δικαιωμάτων της, με πραγματική θλίψη πληροφορηθήκαμε πρόσφατα ότι η εκκρεμότητα αυτή συνεχίζει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα οι υποχρεώσεις του οργανισμού έναντι της Μητρόπολης να ξεπεράσουν τους δώδεκα μήνες, ενώ στις υποχρεώσεις αυτές τώρα προστέθηκαν και οι μισθοί και τα ημερομίσθια των ιερέων, και όλων των εργαζόμενων στον οργανισμό σε ολική ή μερική σχέση εργασίας, ένα γεγονός το οποίο είναι απαράδεκτο και νομικά και ηθικά. Όφειλε δε να γνωρίζει η ηγεσία του οργανισμού ότι η αδυναμία καταβολής των μισθών και ημερομισθίων προς τους εργαζόμενους, πέραν κάθε αιτίας, αποτελεί μια απαράδεκτη και πρακτική η οποία έρχεται σε κατάφορη σύγκρουση με τους νόμους περί εργασίας της επαρχίας. Χωρίς να παραβλέπουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που συνεχίζουν να δοκιμάζουν την ηγετική ομάδα του, χωρίς να διαφωνούμε με την κατ ανάγκη εκ των πραγμάτων, καθυστέρηση των οφειλών του οργανισμού προς την Μητρόπολη, η διαφωνία μας παραμένει απόλυτη και εστιάζεται γύρω από την πολιτική κατακράτησης από τον οργανισμό των δεδουλευμένων ημερομισθίων όλων εκείνων οι οποίοι πρόθυμα συνεισφέρουν τις υπηρεσίες τους προς τον οργανισμό και μέσω αυτού προς την ομογένεια, είτε ιερείς είναι αυτοί, είτε ιεροψάλτες, είτε δάσκαλοι των σχολείων του οργανισμού, είτε καθαριστές, είτε γραμματείς. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά την ανάληψη της διοίκησης του οργανισμού από την σημερινή ομάδα, πιστεύουμε ότι δεν δικαιολογούν την συνέχιση της αβεβαιότητας, σχετικά με τις δυνατότητες του οργανισμού. Ήδη θα έπρεπε η παρούσα διοίκηση να είχε πείσει την ομογένεια για το έργο και τις διαθέσεις της να εφαρμόσει μια πολιτική διαφάνειας πάνω στον ομογενειακό οργανισμό, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε, τόσο πολύ, το προηγούμενο διάστημα. Το γεγονός της απροθυμίας της ομογένειας να συνεισφέρει οικονομικά για τις ανάγκες του οργανισμού, ωστόσο, έρχεται να μας διαβεβαιώσει για τη δυσφορία της μεγάλης πλειοψηφία των ομογενών, με την ακολουθούμενη προσπάθεια συγκάλυψης προβλημάτων του παρελθόντος, με την δικαιολογία του ότι: δεν είναι καιρός για την αναζήτηση ευθυνών του παρελθόντος. Ίσως η πολιτική αυτή να ικανοποιεί ορισμένα μέλη της παρούσας διοίκησης, πλην όμως είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι δεν ικανοποιεί και δεν συμβαδίζει με τις απαιτήσεις της μεγάλης πλειοψηφία των ομογενών, οι οποίοι από τη δική τους πλευρά αντιδρούν με αποχή. Έχοντες υπ όψη τις ικανότητες της παρούσας διοικητικής ομάδας και τα μέλη του Συμβουλίου του οργανισμού, την αγάπη και τις προσωπικές τους θυσίες στην προσπάθεια επιβίωσης του ιδρύματος, για άλλη μια φορά κάνουμε έκκληση στην κατανόηση τους για την ανάγκη επίδειξης των καλών τους προθέσεων προς την πλατιά ομογένεια, ότι πέραν του ενθουσιασμού και της σκληρής εργασίας που καταβάλουν, παράλληλα εργάζονται με πνεύμα κατανόησης, σεβασμού και διαφάνειας, σε ότι αφορά τις παλαιότερες υποχρεώσεις του οργανισμού και επίσης πως δημιουργήθηκαν αυτές. Αυτό δε επειδή τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν κατορθώσαμε να πείσουμε για τις αγαθές μας προθέσεις την ομογένεια, με αποτέλεσμα την αποχή και αδιαφορία των πολλών, έναντι των προβλημάτων του μεγάλου ομογενειακού μας οργανισμού. Πατρίδες Καναδάς: Τρόποι αντιμετώπισης της Ανθρωπιστικής κρίσης óõíý åéá áðü ôç óåëßäá 1 νάστευσης της χώρας, αναμένεται ο Καναδάς να ανταποκριθεί στην παρούσα δέσμευσή του για την αποδοχή Σύριων και Ιρακινών προσφύγων μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου του 2016, περίπου δέκα πέντε μήνες νωρίτερα από ότι αρχικά είχε προγραμματιστεί. Αναφέρεται επίσης ότι η υποχρέωση του Καναδά να αποδεχθεί 23,000 πρόσφυγες από την ίδια περιοχή πρόκειται να πραγματοποιηθεί μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους. Μιλώντας σχετικά ο υπουργός δήλωσε ότι οι υπάλληλοι έκδοσης της σχετικής αδείας για την αποδοχή και επανεγκατάσταση των προσφύγων θα επικεντρωθεί κυρίως στα θέματα ασφάλειας, εγκληματικότητας και της υγείας. Πέραν τούτου οι δημόσιοι λειτουργοί της υπηρεσίας μετανάστευσης, εκτός και εάν υπάρχουν ενδείξεις περί του αντιθέτου, θα έχουν την ευκαιρία να συμπεράνουν ότι αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν από τις ένοπλες συγκρούσεις, πληρούν απόλυτα τον ορισμό του πρόσφυγα, και επομένως θα προχωρήσουν ταχύτατα τον σχετικό φάκελο ώστε με αυτές τις συνοπτικές διαδικασίες να προχωρήσει το σύστημα. Με την εφαρμογή αυτών των αλλαγών, στόχος της κυβέρνησης είναι όλες οι αιτήσεις των Σύριων που έχουν παραληφθεί μέχρι σήμερα να έχουν εξεταστεί μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους, δηλαδή τα τέλη του Δεκέμβρη του Αυτό θα βοηθήσει ώστε τόσο οι αιτούντες, όσο και οι χορηγοί τους θα μπορούν να έχουν απόλυτη γνώση σχετικά με την πρόοδο της διαδικασίας επί των αιτήσεών τους. Με βάση πρόσφατες βελτιώσεις επεξεργασίας των αιτήσεων, ο Καναδάς έχει ήδη αποστείλει επιπλέον έμπειρους αξιωματούχους για τον έλεγχο των αιτούντων στις πρεσβεία της χώρας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ακόμα δε περισσότεροι πρόκειται να σταλούν στις εβδομάδες που μας έρχονται. Παράλληλα η κυβέρνηση προχωρά στον υπερδιπλασιάσμο του αριθμού του υπαλληλικού προσωπικού της υπηρεσίας μέσα στον Καναδά, προκειμένου οι σχετικές αιτήσεις να διεκπεραιώνονται το ταχύτερο δυνατόν, ενώ παράλληλα θα μπορούν να δέχονται νέες αιτήσεις από Καναδούς πολίτες οι οποίοι προτίθενται να αναλάβουν την ευθύνη της πρόσκλησης των πολιτικών φυγάδων το συντομότερο δυνατόν, χωρίς να διακυβεύεται η υφιστάμενη ασφάλεια για τη χώρα και η υπόθεση της υγεία των Καναδών. Προκειμένου να διευκολύνει τους Καναδούς και τους μόνιμους κατοίκους να υποστηρίξουν τους πρόσφυγες από την περιοχή, και χωρίς συμβιβασμούς στην τεκμηρίωση που απαιτείται για την ασφάλεια και έλεγχο υγείας, ο Καναδά θα μειώσει προσωρινά την τεκμηρίωση που απαιτείται για τη διαδικασία της εγγυοδοσίας. Ο Καναδάς επίσης λαμβάνει μέτρα για να καταστεί ευκολότερη η σύνδεση με πιθανούς χορηγούς προσφύγων που εμπίπτουν στην κατηγορία των Ηνωμένων Εθνών, γνωστούς ως πρόσφυγες (UNHCR), και θα βελτίωση τον υφιστάμενο συντονισμό με τους βασικούς του εταίρους. Για τον στόχο αυτόν πρόκειται να διορίσει έναν ανώτερο υπάλληλο τον οποίο θα χαρακτηρίσει ως ειδικό συντονιστή για τους Σύριους πρόσφυγες. θα ονομαστεί επίσης ως ειδικού συντονιστή για Σύριων προσφύγων. Ο υπάλληλος αυτός θα συνεργαστεί με τους εταίρους της χώρας, παράλληλα με τις άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, ιδιώτες και άτομα που προτίθενται να γίνουν χορηγοί των προσφύγων, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν αυτοί οι πρόσφυγες κάθε ανάγκη που θα προκύψει από την επανεγκατάστασή τους στον Καναδά. Αναγνωρίζοντας ότι επανεγκατάστασης προσφύγων αυτή και μόνο δεν πρόκειται να λύσει την κρίση στη Συρία και το Ιράκ, η κυβέρνηση του Καναδά έχει δημιουργήσει το Ομογενειακό Ταμείο εκτάκτων αναγκών Συρίας. Η κυβέρνηση θα προσφέρει για κάθε Δολάριο δωρεάς από επιμέρους Καναδούς σε εγγεγραμμένα φιλανθρωπικά ιδρύματα το ισόποσο, μέχρι και $100 εκατομμύρια. Η πολιτική αυτή αρχίζει αμέσως και θα ισχύσει μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου Επίσης ο Καναδάς είναι στην πρώτη γραμμή των διεθνών προσπαθειών για την αντιμετώπιση της ISIS. Για να αντιμετωπιστεί η σημαντική αυτή απειλή για την ασφάλεια της χώρας που δημιουργεί η ISIS, καθώς επίσης και οι ανθρωπιστικές και πολιτικές προκλήσεις που δημιουργήθηκαν εξ αιτίας της, Ο Καναδάς είναι μέρος ενός συνασπισμού των χωρών εταίρων, αποφασισμένων να υποβαθμίσουν και να νικήσουν την ISIS. Από το 2009, ο Καναδάς έχει δεχθεί επί μονίμου βάσεως, σχεδόν πρόσφυγες από το Ιράκ και τη Συρία, συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων ομάδων, όπως οι εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες, από μια συνολική δέσμευση της κυβέρνησης του Καναδά να αποδεχθεί έναν συνολικό αριθμό 34,300 άτομα. ÅôÞóéá óõíäñïìþ ãéá ÊáíáäÜ: $85.00 CAN. ÅôÞóéá óõíäñïìþ ãéá ÇÐÁ: $85.00 US ÅôÞóéá óõíäñïìþ åêôüò Âüñåéáò ÁìåñéêÞò: EU Annual subscription in Canada: $85.00 CAN Annual subscription in the US: $85.00 US Annual subscription outside North America: EU

3 Ελεύθερα Του ΘΩΜΑ Σ. ΣΑΡΑ Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι μνήμες της διεθνούς κοινότητας δεν διαρκούν για πολύ. Ύστερα από μισό, σχεδόν, αιώνα, μετά τις καταλυτικές επιπτώσεις πάνω στη διεθνή κοινότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και ενώ ορισμένα κράτη και λαοί προσπαθούν να επαναφέρουν τις οικονομίες τους, οι οποίες καταστράφηκαν ολοσχερώς εξ αιτίας των πολεμικών επιχειρήσεων και της ναζιστικής κατοχής, τα γεγονότα έρχονται να μας διαβεβαιώσουν το πόσο σύντομη είναι η μνήμη των ηγετών της παγκόσμιας κοινότητας, ή και κατά πόσον τα οικονομικά συμφέροντα των ελεύθερων αγορών, επιτάσσουν την προστασία τους. Για όσους από τους αναγνώστες της στήλης ενθυμούνται, εδώ και ένα χρόνο είχα αναφερθεί πάνω στις αναμενόμενες εξελίξεις στις διεθνείς σχέσεις και κυρίως στα γεγονότα που επρόκειτο να γνωρίσουμε στο χώρο της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Γεγονότα για τα οποία την κύρια ευθύνη έφεραν ο πρόεδρος και οι σχετικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Με αφετηρία την προεδρεία Κλίντον, και εξ αιτίας της γνωστής παντοδυναμίας του ως πλανητάρχου, προκειμένου να επιβάλει τα σχέδια των υπηρεσιών της Αμερικής, και με το αιτιολογικό της βοήθειας των μουσουλμάνων της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και αργότερα της Κροατίας και του Κοσσόβου, ξεκίνησε έναν πόλεμο εναντίον της πάλαι Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα την ισοπέδωση της πάλαι ποτέ παντοδύναμης στρατιωτικά ομοσπονδίας των Βαλκανίων και να την διασπάσει σε μικρές κρατικές οντότητες, με απόλυτη απεξάρτηση από την Ουάσιγκτον. Ακολούθησε η προεδρεία του γνωστού Καλιγούλα της εποχής μας, του Μπους του νεότερου, ο οποίος με λάβαρο την εξάπλωση της δημοκρατίας στις διακυβερνήσεις των λαών της Μέσης Ανατολής, ξεκίνησε μια πραγματική πολεμική καταιγίδα αποτέλεσμα της οποίας υπήρξε η καταστροφή των κρατικών δομών του Ιράκ, η πτώση του αυταρχικού Σαντάμ Χουσεϊν, και η διάλυση του Κράτους, καθώς με την ευκαιρία της κατάλυσης της κρατικής διοίκησης, απρόσμενα ξέσπασε ένας τρομερός εμφύλιος ο οποίος στην πραγματικότητα έγινε αιτία να διαιρεθεί η χώρα σε τρείς διαφορετικές επαρχίες, τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους. Παράλληλα και με τη πάροδο των χρόνων εμφανίστηκαν μέσα στη χωρισμένη σε τρία κομμάτια χώρα, Ο Κόσμος: νέα κινήματα και ομάδες οι οποίες διεκδικούσαν την εξουσία. Τα γεγονότα αυτά, ήλθαν να επιβεβαιώσουν τα τελευταία λόγια του πρώην δικτάτορα του Ιράκ, λίγο πριν τον απαγχονισμό του ότι σύντομα οι αντίπαλοι του θα αντιληφθούν το σφάλμα τους και θα τον αναζητήσουν. Ακολούθησαν οι ταραχές της Αραβικής Άνοιξης, οι οποίες γρήγορα ξαπλώθηκαν και αγκάλιασαν ολόκληρη την περιοχή και έφθασαν μέχρι τη Βόρεια Αφρική, από την Αίγυπτο, μέχρι την Λιβύη, με αποτέλεσμα την καταστροφή του διοικητικού ιστού κυρίως της δεύτερης χώρας, ο ηγέτης της οποίας Μουαμάρ Καντάφι, ήταν αντιπαθητικός στον πρόεδρο Σαρκοζί της Γαλλίας. Η πτώση, ωστόσο του Καντάφι, για άλλη μια φορά δημιούργησε το ίδιο πολιτικό χάος που άφησε πίσω της και η πτώση του Σαντάμ του Ιράκ. Το αποτέλεσμα ήταν να χωριστεί η γη των Βεδουίνων σε επαρχίες, κάθε μια των οποίων είχε και την δική της ομάδα διοίκησης, (κυρίως ομάδες αντιπροσωπευτικές των φυλών που εκπροσωπούσαν), χωρίς η μία να αναγνωρίζει ή και να συνεργάζεται με την άλλη. Η μόνη διοίκηση η οποία τελικά κατόρθωσε να ξεφύγει από την καταστρεπτική μανία των σχεδίων της Ουάσιγκτον ήταν η Αίγυπτος, της οποίας την ηγεσία πήρε στα στιβαρά χέρια της μία κυβέρνηση στρατιωτική, αφήνοντας έτσι τη χώρα όμηρο μιας στρατιωτικής χούντας, η οποία δεν φάνηκε διατεθειμένη να επιτρέψει την επανάληψη γεγονότων όπως εκείνα του Ιράκ και της Λιβύης. Αυτά βέβαια μέχρι να αναλάβει την εξουσία των ΗΠΑ ο ειρηνόφιλος Ομπάμα, ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη, χωρίς, ωστόσο, να γνωρίζει και ο ίδιος τους πραγματικούς λόγους αυτής της ιδιαίτερης τιμής που του έγινε από την ακαδημία. Βέβαια ο πρόεδρος Ομπάμα, είχε υποσχεθεί κατ επανάληψη προεκλογικά ότι θα απέσυρε τις στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ από τις εμπόλεμες περιοχές του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Μια υπόσχεση την οποία όμως αναγκάσθηκε αργότερα, από τα γεγονότα, να ανασκευάσει. Την φορά αυτή πάντως, οι γύπες του Αμερικανικού πενταγώνου, ανακάλυψαν ότι στην περιοχή παρέμενε άγγιχτη η κυβέρνηση της Συρίας, η κεφαλή της οποίας δεν ήταν αρεστή τόσο στην Άγκυρα, όσο και τους φεουδάρχες της Σαουδικής Αραβίας και των λοιπών φέουδων της περιοχής. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε άλλη μια δραματική προσπάθεια για την απομάκρυνση Σεπτέμβριος, Μπροστά στις πύλες του «Φρενοκομείου» ενός νέου πολέμου; του αρχηγού του κράτους της Συρίας Μπασέρ Ασάντ, από την εξουσία. Οι προσπάθειες τους, όμως, στην προκειμένη περίπτωση προσέκρουσαν πάνω στα συμφέροντα της Ρωσίας και Κίνας, οι οποίες στο μεταξύ άρχισαν να διεκδικούν δική τους σφαίρα επιρροής πάνω στο παγκόσμιο χάρτη. Βλέποντας η Ουάσιγκτον ότι η πολιτική αυτή των δύο, κατά τα λοιπά, συνεταίρων της, δυσχέραινε πραγματικά την επιβολή των στρατηγικών της σχεδίων, αντεπιτέθηκε με το άνοιγμα νέων στόχων στην γειτονιά της αντιπαθητικής Ρωσίας του Πούτιν. Το πρόβλημα και πάλι άρχισε με το γνωστό σενάριο της Ουκρανικής Άνοιξης, όπου οι αγανακτισμένοι φοιτητές, είχαν ξεσηκωθεί και απαιτούσαν την απομάκρυνση του νόμιμου πρωθυπουργού της χώρας, ο οποίος ήταν δηλωμένος και πιστός σύμμαχος του Κρεμλίνου. Η όλη παράσταση, για άλλη μια φορά, στηρίχθηκε πάνω σε ακροδεξιά στοιχεία και άτομα του υπόκοσμου τα οποία ενισχύθηκαν με παρακρατικές μισθοφορικές ομάδες κρούσης των ΗΠΑ, προκειμένου να επιτευχθεί το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Δυστυχώς για τους επιτελικούς αυτών των σχεδίων, η αντίπαλη πλευρά απάντησε δυναμικά στις προκλήσεις φθάνοντας μάλιστα στο σημείο προσάρτησης της χερσονήσου της Κριμαίας στη Ρωσική αυτοκρατορία. Ήταν μια κίνηση που άφησε άφωνη τόσο την Ουάσιγκτον, όσο και τους συμμάχους της στην Ενωμένη Ευρώπη. Σε πρώτη αντίδραση, οι δύο σύμμαχοι θέλησαν να προτάξουν την Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ), πιστεύοντας ότι ο αντίπαλος θα αναγκαζόταν να υποχωρήσει και να εγκαταλείψει τις περιοχές που Τα φιλορώσικα στοιχεία κρατούσαν με τη βοήθεια των όπλων. Ακολούθησε μια ολόκληρη δραματική σειρά προπαγανδιστικών προσπαθειών προκειμένου να στραφεί η διεθνής κοινή γνώμη εναντίον των Ρώσων ενώ παράλληλα η Ουάσιγκτον με τους παρεμβατισμούς της στην ηγεσία της Γερμανίας και Γαλλίας, προχώρησε στην επιβολή μέτρων οικονομικού αποκλεισμού της Ρωσίας, καθώς έστελνε την αρμάδα της μεσογείου στη Μαύρη θάλασσα, σε μια έκδηλη προσπάθεια εκφοβισμού της ηγεσίας της Ρωσίας. Τα μέτρα αυτά, ωστόσο, όχι μόνον δεν κατόρθωσαν να επιφέρουν κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα, μα εξ αντιθέτου δημιούργησαν ένα νέο πολιτικά αρνητικό τοπίο, καθώς το Κρεμλίνο προχώρησε στη λήψη αντιμέτρων εναντίον των Ευρωπαϊκών εταίρων και εκείνων του ΝΑΤΟ. Όπως ήταν επόμενο, το μέτρο του οικονομικού αποκλεισμού της Ρωσίας και τα κατά συνέπεια αντίμετρα, δημιούργησαν νέες προϋποθέσεις οικονομικής κρίσης και στις δύο πλευρές. Η Μόσχα πάντως συνέχισε αποφασισμένη στην δική της πολιτική, ενώ ο πρόεδρος Πούτιν ξεκαθαρίζοντας τις σκέψεις του, προειδοποίησε τη Δύση να κρατήσει τα χέρια της μακριά από τη δική του ζωτική ζώνη επιρροής. Σαν αποτέλεσμα αυτών των αντιδράσεων, η Ουάσιγκτον προχώρησε στην αποστολή της πολεμικής της αρμάδας στη Κασπία Θάλασσα, προκειμένου να τονίσει τις σοβαρές διαθέσεις της έναντι της Ρωσίας. Από τη δική του πλευρά το Κρεμλίνο προχώρησε στην τοποθέτηση πυραυλικών συστημάτων στην Κριμαία και τα υπόλοιπα ακρογιάλια της στην περιοχή. Στο παιγνίδι τώρα θέλησε να μπει και το ΝΑΤΟ το οποίο διέταξε τα αεροσκάφη του να περιπολούν στα κοινά σύνορα Ρωσίας και των μελών του. Από τη δική του πλευρά το Κρεμλίνο διέταξε στρατιωτικά γυμνάσια μεγάλου μεγέθους, κοντά στα ανατολικά σύνορα του. Υπολογίζεται ότι ένα εκατομμύριο άνδρες και γυναίκες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας έλαβαν μέρος σε αυτά. Για τους πολιτικούς αναλυτές, τα γυμνάσια αυτά αποτελούσαν όχι μόνον επίδειξη δύναμης μα ακόμα και την αποφασιστικότητα της Μόσχας να μην ανεχθεί τους παρεμβατισμούς των Δυτικών στις περιοχές της δικής της επιρροής. Παράλληλα σχεδόν αποφάσισε την ενίσχυση του στρατού της Συρίας με σύγχρονα οπλικά συστήματα καθώς επίσης και Ρώσους εκπαιδευτές, ενώ ο στόλος της Βαλτικής έλαβε εντολή να βγει στη Μεσόγειο και να αγκυροβολήσει στα λιμάνια της Συρίας. Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες της επιθεώρησης είκοσι δύο ρωσικά πολεμικά πλοία πλέουν σήμερα στη Ανατολική Μεσόγειο μεταφέροντας νέα οπλικά φορτία και ρωσικές ειδικές δυνάμεις στη μάχη εναντίον των τρομοκρατών του ISIL. Ταυτόχρονα η Μόσχα εξήγγειλε στρατιωτικές ναυτικές ασκήσεις στην περιοχή, προκειμένου να αιτιολογήσει τη συγκέντρωση αυτής της τεράστιας στρατιωτικής δύναμης. Η απόφαση της εμπλοκής της Ρωσίας πάρθηκε εξ αιτίας της επίθεσης των ισλαμιστών με ρουκέτα κατά της Ρωσικής πρεσβείας στη Δαμασκό της Συρίας. Το βλήμα έπεσε στην περιοχή της πρεσβείας, χωρίς ωστόσο να προκαλέσει καμία ζημία σε αυτήν. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Μόσχα έχει αναπτύξει 28 αεροσκάφη, 4 μαχητικά SU-30,12 αεροσκάφη SU-24 και 12 αεροσκάφη SU-25. Το βέβαιο είναι ότι τα υπερσύγχρονα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας άρχισαν επιθέσεις εναντίον των θέσεων των αντικυβερνητικών ομάδων των άτακτων μισθοφόρων της Ουάσιγκτον, της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας, οι οποίες ενώ είχαν αρχίσει να ευελπιστούν ότι τελικά είχαν κατορθώσει να κατατροπώσει τις δυνάμεις του Ασάντ, Ξαφνικά διεπίστωσαν ότι ο αντίπαλος επανεμφανίσθηκε ποιο επικίνδυνος για όλη την περιοχή. Σύμφωνα μάλιστα με το Ουκρανικό πρακτορείο ειδήσεων, ήδη έχουν επιστραφεί στην Σεβαστούπολη τα πρώτα πτώματα μελών των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας που παίρνουν μέρος στην επιχείρηση. Παράλληλα τις διαμορφώσεις αυτές χαρακτήρισε ως πολύ επικίνδυνες, ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, καθώς την όλη διαμόρφωση έσπευσε να συζητήσει με το Κρεμλίνο ο πρόεδρος της χώρας Ερντογάν, ο οποίος επισκέφθηκε τη Μόσχα προκειμένου να πείσει τον Πούτιν να παραιτηθεί των σχεδίων του παροχής υποστήριξης στο καθεστώς του Ασάντ. Το όλο σκηνικό των πολεμικών αυτών επιχειρήσεων στην περιοχή αυτή της Μέσης Ανατολής, ωστόσο, πέραν των λοιπών επιπτώσεων δημιούργησε και ένα πρωτοφανές κύμα πολιτικών προσφύγων το οποίο κατέκλεισε τις Ευρωπαϊκές χώρες. Υπολογίζεται ότι εξήντα επτά εκατομμύρια άμαχοι βγήκαν στο δρόμο της προσφυγιάς, αναζητώντας κάποιο ειρηνικό καταφύγιο για αυτούς και τα παιδιά τους. Χιλιάδες ήταν εκείνοι που έχασαν τη ζωή τους μέσα στα κύματα της Μεσογείου, καθώς πάσχιζαν να περάσουν στην Ευρώπη. Οι εξελίξεις αυτές δημιούργησαν μια νέα βιομηχανία διακίνησης ανθρώπων επί πληρωμή, εκατομμυρίων δολαρίων. Σχολιάζοντας αυτές τις εξελίξεις ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ John Kerry, δεν παρέλειψε να τονίσει ότι η στρατιωτική υποστήριξη που προσφέρει η Ρωσία προς τον πρόεδρο της Συρίας, ενδέχεται να δημιουργήσει συνθήκες μεγαλύτερης επιπλοκής στη στρατιωτική σύγκρουση της περιοχής. Εάν οι δυνάμεις των Ρώσων βρίσκονται εκεί προκειμένου να παράσχουν βοήθεια στον Ασάντ, είναι επόμενο ότι ο τελευταίος δεν αισθάνεται την ανάγκη να διαπραγματευτεί. Στην περίπτωση όμως αυτή το ζήτημα δεν είναι μόνον της Συρίας αλλά γενικεύεται για όλους εκείνους που θέλουν να βρεθεί ένα τέλος στην στρατιωτική σύγκρουση, η οποία έχει κρατήσει τόσο πολύ, συμπλήρωσε ο ομιλητής. Είναι δε βέβαιο ότι η ένοπλη σύγκρουση της Συρίας έχει στοιχίσει μέχρι σήμερα περισσότερους από 250,000 θανάτους και δημιούργησε 7.6 εκατομμύρια προσφύγων, μεγάλο μέρος των οποίων στράφηκε για καταφύγιο προς την Ευρώπη. Σύμφωνα με óõíý åéá óôç óåëßäá 4

4 4 συνέχεια από τη σελίδα 3 τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών ένας αριθμός εξακοσίων χιλιάδων πρόσφυγες έχουν καταφύγει στην γειτονική Ιορδανία, άλλες εκατό χιλιάδες ζουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς και αναζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη. Είναι δε γνωστόν ότι την εβδομάδα αυτή η ηγεσία των Ευρωπαϊκών κρατών αποφάσισε να δώσει άσυλο σε έναν αριθμό 160,000 προσφύγων. Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει πως είναι δυνατόν η Ευρώπη συνέχεια από τη σελίδα 1 νεκλογή συντηρητικών πολιτικών, δημιούργησαν ένα κλήμα αβεβαιότητας γύρω από το πολιτικό μέλλον του πρωθυπουργού και του κόμματος του. Μια πραγματικότητα την οποία θέλησαν να επωφεληθούν αμέσως οι ηγέτες των δύο αντιπάλων πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Παρ όλα αυτά, οι Συντηρητικοί της κυβέρνησης κατόρθωσαν να επιπλεύσουν αγωνιζόμενοι με νύχια και δόντια σε όλες σχεδόν της δημοσκοπήσεις κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Το γεγονός αυτό και μόνον, έρχεται να πείσει ότι η προκήρυξη των εκλογών, κάθε άλλο παρά ήταν τυχαίο γεγονός. Αντιθέτως μάλιστα, αποδεικνύεται ότι ήταν μια πολύ καλά σχεδιασμένη και προσεγμένη πολιτική κίνηση. Μια κίνηση η οποία απέβλεπε στην υποκλοπή της ψήφου του εκλογικού σώματος, λίγο πριν ξεσπάσει η μεγάλη οικονομική κρίση των αγορών, η οποία είχε ήδη αγκαλιάσει ένα μεγάλο μέρος μελών της παγκόσμιας κοινότητας. Ένας λοιπόν από του λόγους της προσάρτησης του εκλογικού να σταματήσει αυτό το ατέλειωτο ποτάμι των φυγάδων το οποίο καθημερινά γίνεται και μεγαλύτερο. Ενδεικτικό του προβλήματος είναι το σχόλιο της Γερμανίδας καγκελάριου Μέρκελ ότι το θέμα των προσφύγων αποτελεί παγκόσμια πρόκληση για την αντιμετώπιση του, και για να επιτευχθεί κάτι παρόμοιο είναι αναγκαία η συμβολή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και των χωρών της Μέσης Ανατολής. Πρόσθεσε δε ότι Ποτέ από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρξαν τόσοι άνθρωποι στην προσφυγιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ ο αριθμός αυτός ανέρχεται σε 67 εκατομμύρια ανθρώπους. Στην συνάντηση κορυφής, μάλιστα, αποφασίστηκε οι Ευρωπαίοι να διαθέσουν ένα δις Ευρώ προκειμένου να πείσουν τους Σύριους να παραμείνουν στη Μέση Ανατολή αποφεύγοντας την Ευρώπη. Εν τω μεταξύ και προφανώς σαν αντίμετρο της ρωσικής πολιτικής επίδειξης δύναμης, και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ, προχωρούν στην διοργάνωση Μπροστά στις πύλες του «Φρενοκομείου» ενός νέου πολέμου; σώματος στο στρατόπεδο των Συντηρητικών, υπήρξε ο φόβος μιας οικονομικής κρίσης η οποία θα μπορούσε άνετα να συμπεριλάβει στο πέρασμα της και τον Καναδά. Είναι βέβαιο ότι οι ψηφοφόροι ανέκαθεν έδειχναν εμπιστοσύνη προς τους Συντηρητικούς, όταν πίστευαν ότι η οικονομία αντιμετώπιζε προβλήματα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ψηφοφόροι, από τη φύση τους παρουσιάζονται περισσότερο συντηρητικοί, καθώς ανησυχούν για την διατήρηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της υγείας και του ιατροφαρμακευτικού συστήματος. Είναι επόμενο, λοιπόν, τα άτομα αυτά να στρέφονται προς τους Συντηρητικούς, οι οποίοι είναι λιγότερο ενθουσιασμένοι με την εφαρμογή κάποιου προγράμματος αλλαγών στο σύστημα και κυρίως αποφεύγουν την εφαρμογή πολιτικής των κυβερνητικών δαπανών. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι η κυβέρνηση Χάρπερ, παρουσίασε ένα ισοσκελισμένο ισολογισμό και για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία, την τρέχουσα περίοδο, κάποια μικρά πλεονάσματα. Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος για τον οποίο, ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων παρέμεινε προσκολλημένος στο άρμα των Συντηρητικών, καθώς οι ηγέτες των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης οι οποίοι διεκδικούν την εξουσία, τόσο οι Φιλελεύθεροι του Justin Trudeau, όσο και οι σοσιαλιστές του NDP, Tom Mulcair, ξεκαθάρισαν κατά την διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας τις προθέσεις τους να διαθέσουν μεγάλα κονδύλια, ο μεν πρώτος για την δημιουργία έργων υποδομών, τα οποία θα δημιουργήσουν νέες εργασίες ο δε δεύτερος μεταξύ άλλων υποσχέθηκε την διάθεση ποσού δέκα πέντε δολαρίων την ημέρα για κάθε παιδί προσχολικής ηλικίας, προκειμένου να δημιουργήσει θέσεις σε παιδικούς σταθμούς. Επίσης οι δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης υπόσχονται να εφαρμόσουν έναν αριθμό αλλαγών στο φορολογικό σύστημα. Μολονότι οι περισσότερες από αυτές τις αλλαγές πρόκειται να ικανοποιήσουν μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων, περιέργως η στρατιωτικών γυμνασίων μεγάλης έκτασης. Οι ασκήσεις με την συμμετοχή όλων των μελών της συμμαχίας πρόκειται να πραγματοποιηθούν σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και θεωρούνται ως οι μεγαλύτερες των τελευταίων δεκαετιών. Στόχος είναι η εξάσκηση των συμμετεχόντων και η δοκιμή της δυνατότητας των δυνάμεων του ΝΑΤΟ να ανταποκριθούν σε πιθανή πρόκληση. Από τις Καναδικές δυνάμεις παίρνουν μέρος σε αυτές πλειοψηφία αυτών δείχνει να παραμένει προσκολλημένη στους Συντηρητικούς. Από τη δική του πλευρά ο πρωθυπουργός επιμένει στην προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση του στο θέμα της οικονομικής ανάπτυξης και εθνικής ασφάλειας. Ένα από τα κύρια θέματα τα οποία δημιουργήθηκαν πρόσφατα ήταν και εκείνο των πολιτικών φυγάδων της Συρίας. Οι πολιτικοί παρατηρητές αρχικά είχαν πιστέψει ότι το θέμα αυτό θα του είχε στοιχίσει πολιτικά, περιέργως πάντως η κυβέρνηση κατόρθωσε και πάλι να εκμεταλλευτεί το πρόβλημα και να παραπλανήσει τη κοινή γνώμη, υποστηρίζοντας ότι οι αντίπαλοι του προτίθενται να ανοίξουν τα σύνορα της ομοσπονδίας σε εγκληματικά στοιχεία που θα έλθουν με την μέθοδο των πολιτικών φυγάδων, χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο. Όπως ήταν επόμενο, κάτω από αυτές τις διαμορφώσεις οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, προκειμένου να κατορθώσουν να σταματήσουν την εφαρμογή πολιτικών των Συντηρητικών, εμφανίζονται έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον φυσικό τους σύμμαχο, το πέντε πολεμικά σκάφη και ένα υποβρύχιο, περί τους 1,650 ένστολους στελέχη των στρατιωτικών δυνάμεων του Καναδά, δύο αεροσκάφη μεταφοράς προσωπικού και υλικού και ένα ειδικού στον ανεφοδιασμό καυσίμων, μια μονάδα των ειδικών δυνάμεων καταδρομών καθώς επίσης και πέντε επιτελικοί στρατηγοί. Μεταξύ των χωρών που θα πραγματοποιηθούν τα γυμνάσια με τον κωδικό TRIDENT JUNCTURE 15, συμπεριλαμβάνονται η Ιταλία, η Καναδάς: Μπροστά στο μεγάλο Δίλημμα. NDP και να υποβοηθήσουν τους Φιλελεύθερους του Justin Trudeau, με την ελπίδα ότι οι τελευταίοι θα κατορθώσουν να υπερτερήσουν των Συντηρητικών, κυρίως λόγω της ανόδου των ποσοστών προτίμησης που παρουσιάζουν στην γαλλόφωνη επαρχία του Κεμπέκ. Σύμφωνα λοιπόν με την ανάλυση των δημοσκοπήσεων θεωρείται σχεδόν αδύνατο για του Συντηρητικούς να κατορθώσουν να διατηρήσουν τις 170 έδρες που είχαν κερδίσει το Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η κυβερνητική παράταξη πρόκειται να χάσει έναν αριθμό εδρών στο Οντάριο, τις οποίες διεκδικούν οι δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης. Η σημαντική, ωστόσο, διαμόρφωση των εκλογών αρχίζει να διαμορφώνεται στο Κεμπέκ, όπου οι Φιλελεύθεροι του Justin Trudeau εμφανίζονται να έχουν ξεκάθαρο προβάδισμα έναντι των άλλων δύο αντιπάλων τους. Εάν λοιπόν οι Φιλελεύθεροι κατορθώσουν να διατηρήσουν τη συμπάθεια που διαθέτουν σήμερα μεταξύ των ψηφοφόρων της επαρχίας, είναι βέβαιο ότι ουσιαστικά στερούν κάθε περίπτωση νίκης από τα δύο Ισπανία η Πορτογαλία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Τις στρατιωτικές αυτές ασκήσεις θα παρακολουθήσει ένας αριθμός δημοσιογράφων από όλη τη γη. Η επιθεώρηση είχε τη τιμή να είναι παραλήπτης της σχετικής πρόσκλησης και θα τις παρακολουθήσει. Το ερώτημα όμως και πάλι είναι ένα, αλήθεια που μας οδηγεί η παγκόσμια ηγεσία των η μερών μας. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μια νέα παγκόσμια πολεμική σύρραξη θα αποτελέσει έναν πραγματικό αρμαγεδδώνα; αντίπαλα κόμματα. Όποια και εάν είναι όμως η τελική διαμόρφωση των πολιτικών πραγμάτων της χώρας στις 19 του Οκτώβρη, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εξελίξεις οδηγούν σε δραματικές αλλαγές του πολιτικού σκηνικού της χώρας., δεδομένου ότι προκειμένου να ξεπεράσουν τον κίνδυνο από τους ανερχόμενους Φιλελεύθερους, οι Συντηρητικοί έχουν απόλυτη ανάγκη να κερδίσουν τις εκλογές με απόλυτη πλειοψηφία. Στην περίπτωση αυτή ο κίνδυνος για την εξουσία τους θα μετατοπισθεί στις επόμενες εκλογές του Έως τότε όμως οι Συντηρητικοί θα παραμείνουν παντοδύναμοι, σε μια προσπάθεια να ανακόψουν τις πιθανότητες επιστροφής του Καναδά στις παραδοσιακές πολιτικές των Φιλελευθέρων της ειρηνοποιού δύναμης του πλανήτη. Μια λεπτομέρεια την οποία, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να ανεχθεί ο πρωθυπουργός με τους Συντηρητικούς του. Παυλόπουλος: «Εγρήγορση στο Κυπριακό για να μην οδηγηθούμε σε μη αμοιβαία αποδεκτή και μακροπρόθεσμα βιώσιμη λύση» Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης στο Προεδρικό Μέγαρο, Αθήνα, Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου ANA- MPA/ANA-MPA/Αλέξανδρος Μπελτές Την ανησυχία του για τις εξελίξεις στο Κυπριακό εκφράζει σε επιστολή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και μιλά για τον κίνδυνο του εφησυχασμού. Η επανέναρξη των δικοινοτικών συνομιλιών δημιουργεί μια θετική προοπτική για την επίλυση του Κυπριακού, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος σε χαιρετιστήρια επιστολή του, που ανέγνωσε η μόνιμη Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβης Αικατερίνη Μπούρα, στο ετήσιο δείπνο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής. Ωστόσο σημείωσε ότι είναι «σκόπιμο να μετριάσουμε τις υπερβολικές προσδοκίες, μέχρις ότου διαπιστώσουμε ότι η άλλη πλευρά είναι ειλικρινά διατεθειμένη να συμβάλει, με εποικοδομητικό τρόπο, στην επίτευξη ενός θετικού αποτελέσματος». «Η καλλιέργεια κλίματος ευφορίας, σε συνδυασμό με την, βεβαίως αδικαιολόγητη, κόπωση που υφέρπει σ ένα μέρος της διεθνούς κοινής γνώμης σχετικά με την διαχείριση του Κυπριακού προβλήματος, ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε εφησυχασμό. Γι αυτό θα πρέπει να παραμένουμε σε εγρήγορση, προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε λύση που δεν θα είναι αμοιβαία αποδεκτή και μακροπρόθεσμα βιώσιμη», επεσήμανε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ο κ. Παυλόπουλος τόνισε η συμβολή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά την συμβατότητα της λύσης με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, είναι καθοριστικής σημασίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αφού υπογράμμισε ότι το Κυπριακό παραμένει, 40 χρόνια και πλέον, μια βαθιά πληγή για τον Ελληνισμό κάλεσε την Κυπριακή Ομοσπονδία Αμερικής να συνεχίσει, με την ίδια αποφασιστικότητα, τις προσπάθειες ενημέρωσης της διεθνούς κοινότητας και απόδοσης τιμής σ όλους όσους στέκονται σταθερά στο πλευρό του Κυπριακού Ελληνισμού και συνηγορούν υπέρ της προώθησης μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, όπως το τιμώμενο πρόσωπο της εκδήλωσης γερουσιαστής Τσαρλς Σάμερ. Στο μήνυμα του ο πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογράμμισε «το τεράστιο έργο που επιτελεί η Ομογένεια, Ελληνική και Κυπριακή, στον Τόπο αυτόν, όπου την οδήγησαν ιστορικές, κοινωνικές και επαγγελματικές συγκυρίες», έργο το οποίο, όπως συμπλήρωσε, «δεν εξαντλείται στη διατήρηση του ελληνικού της χαρακτήρα μέσω της γλώσσας και της βιωματικής τήρησης ηθών και εθίμων, αλλά και στην οικοδόμηση στέρεων δεσμών με την Χώρα υποδοχής, μέσω της διαρκούς αλληλεπίδρασης των μελών της με την τοπική κοινωνία». «Η αλληλεπίδραση αυτή είναι εξόχως σημαντική διότι δεν περιορίζεται σε απλή διάδοση και προβολή της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και της ελληνικής παιδείας. Εκτείνεται και στον χώρο της πολιτικής, με την ακούραστη και διαρκή φροντίδα των μελών της Ομογένειας ως προς την ενημέρωση, για τους εθνικούς αγώνες και στόχους, της ευρύτερης κοινωνίας και των πολιτικών θεσμικών παραγόντων στις χώρες διαβίωσης», επεσήμανε ο κ. Παυλόπουλος. ΠΗΓΗ: ΑΠΕ

5 Του Γιώργου Καραμπελιά* Εν τέλει αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας προσωπικά, κατόρθωσαν να κερδίσουν το στοίχημα που έθεσαν με το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015: Και να εξαπατήσουν τους Έλληνες αντιμνημονιακούς μέσα από ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα, αλλά και να τους μεταβάλουν σε μνημονιακούς, οδηγώντας τους σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο μια και η εμμονή στην αντιμνημονιακή ρητορεία οδηγούσε στον Βαρουφάκη, τη Ραχήλ και τη Ζωή. Η δυναμική του δημοψηφίσματος, αυτού του 62% των Ελλήνων που συντάχθηκε με το ΟΧΙ, ήταν αρκετή ώστε στον απόηχό του, μέσα σε μόλις δύο μήνες και πριν αρχίσουν οι Έλληνες να καταβάλουν το πανάκριβο κόστος του μνημονίου, να προσφέρει στον Τσίπρα ένα σημαντικό προβάδισμα έναντι των παλαιο-μνημονιακών αντιπάλων του. Διότι εάν όλες οι μείζονες επιλογές ήταν εξ ίσου μνημονιακές, για ποιο λόγο να επιλέξει κανείς τους φθαρμένους παλαιο-μνημονιακούς και όχι τους νεο-μνημονιακούς; Εξάλλου ο Τσίπρας προσέφερε ένα άλλοθι σε όλους εκείνους τους υποστηρικτές του ΟΧΙ που ανακάλυψαν ότι προτιμούν το ΝΑΙ! Η πιθανή επιστροφή τους στον Μεϊμαράκη θα έμοιαζε με «φτύσιμο» στον ίδιο τον εαυτό τους. Προτιμότερος λοιπόν ένας «αντιμνημονιακός» όπως ο Τσίπρας, που «υποχρεώθηκε να λυγίσει», όπως και οι ίδιοι(!), παρά ένας πατενταρισμένος μνημονιακός. Ο Λογαριασμός εξάλλου δεν έχει έλθει ακόμα. Κατά συνέπεια λοιπόν «Τσίπρας χωρίς αυταπάτες». Επειδή πολλοί, πριν τρεις μήνες, έθεταν το δίλημμα: ή εκλογές ή δημοψήφισμα, είχαμε εν τέλει και δημοψήφισμα και εκλογές, και μάλιστα στη «σωστή αλληλο-διαδοχή», ώστε η δυναμική ενός ψευδεπίγραφου δημοψηφίσματος να οδηγεί και στην ανάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας. Γι αυτό, εξάλλου, όλες τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας του ο Τσίπρας στράφηκε εκ νέου προνομιακά στη ρητορική του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος. Ιδιαίτερα μάλιστα, από τη στιγμή και πέρα που διαπίστωσε ότι η ψήφος του ΟΧΙ έμενε ορφανή εξ αιτίας της διαφαινόμενης αποτυχίας της ΛΑΕ και των λοιπών διεκδικητών του ΟΧΙ και δεν κινδύνευε πλέον να του υπενθυμίσει κάποιος τη μεγάλη απάτη που είχε διαπράξει. (Ίσως τώρα πολλοί φίλοι να κατανοούν για ποιο λόγο είχαμε ταχθεί τόσο κάθετα ενάντια στην επιλογή της συμμετοχής στο ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα, διότι σαν ουρά Σεπτέμβριος, Η μεγάλη απόδραση: Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015 της είχε τον εξαγνισμό των Τσίπρα-Καμμένου και εν τέλει, όπως απεδείχθη, και την επανεκλογή τους). Απολύτως χαρακτηριστική υπήρξε η παταγώδης αποτυχία της ΛΑΕ, παρά την παρουσία του Γλέζου, της Κωνσταντοπούλου και του Λαφαζάνη, καθώς και ενός μεγάλου μέρους του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και το ΚΚΕ έχασε πάνω από ψήφους συγκριτικά με τις εκλογές του Ιανουαρίου. Η παλαιοκομουνιστική φρασεολογία και ιδεολογία της «συνεπούς αριστεράς» όπως και η δραχμολαγνεία, δεν συνεγείρουν πλέον την ελληνική κοινωνία. Εν τέλει ο Τσίπρας είχε ως αντίπαλό του μόνο την αποχή ενός σημαντικού μέρους των οπαδών του ΟΧΙ. Μόνο που, ευτυχώς γι αυτόν, η αποχή δεν περιορίστηκε στους δικούς του ψηφοφόρους, αλλά επεκτάθηκε και σε όλους τους άλλους. Για ποιο λόγο άραγε να ψηφίσει ο νεοδημοκράτης τον Μεϊμαράκη, όταν τον θεωρεί μία από τα ίδια, ενώ ο ίδιος, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, καλούσε τον Τσίπρα να συγκυβερνήσουν;! Επιπλέον λειτούργησε και το επιχείρημα: «ας κυβερνήσει ο Τσίπρας για να εφαρμόσει το μνημόνιο και να μη δραπετεύσει στην αντιπολίτευση.» Εν τέλει λοιπόν η μεταπολίτευση εξεμέτρησε το ζην δια της δραπετεύσεως των πολιτών από τις κάλπες. Ο ελληνικός λαός δεν τιμώρησε στην κάλπη την προηγούμενη κυβέρνηση για τις επτάμηνες πομπές της, αλλά η τιμωρητική ψήφος αναδιπλώθηκε έξω από την εκλογική διαδικασία, διαμορφώνοντας το ποσοστό ρεκόρ της αποχής, 45%, μεγαλύτερο και από εκείνο των εκλογών του 1946!. Πάνω από , από τους ήδη μειωμένους ψηφοφόρους του Ιανουαρίου, προτίμησαν την αποχή. Γεγονός που καταδεικνύει σαφώς ότι τα υπόλοιπα κόμματα, απέτυχαν να ασκήσουν πειστική αντιπολίτευση αρχών, οράματος και προγράμματος, το δε αντιμνημονιακό αφήγημα όχι μόνο έχει εξαντληθεί αλλά οδήγησε αντίθετα και σε υπερψήφιση των νέο-μνημονιακών κομμάτων, όπως ο Σύριζα και οι Ανέλ! Έτσι, ο εκλεκτός της Μέρκελ, του Ομπάμα, αλλά και της τουρκικής κυβέρνησης πέτυχε μια καθαρή νίκη η Ουάσιγκτον, το Βερολίνο, και η Άγκυρα έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Εκείνος που έχασε, αντίθετα, είναι ο ελληνικός λαός ο οποίος στάθηκε ανίκανος να αντιδράσει στην υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου, και οδηγείται εκών ή άκων στην υποταγή. Διότι βέβαια η αποχή μπορεί να καταδεικνύει την απομάκρυνση από το πολιτικό σύστημα, αλλά δείχνει ταυτόχρονα και την αδυναμία της ελληνικής κοινωνίας να προτείνει κάποια σοβαρή εναλλακτική πρόταση απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που καταρρέει. Η ελληνική κοινωνία δεν μπόρεσε να δώσει τίποτε σοβαρότερο από τον Βασίλη Λεβέντη ως «νέα» εναλλακτική πρόταση. Παρακμή η οποία καταδεικνύεται περίτρανα και από το γεγονός ότι εν τέλει οι εκλογές πέραν της αποχής και της ήττας, πριμοδότησαν μόνο το «ένστικτο του θανάτου» των Νεοναζί. συνέχεια στη σελίδα 6

6 6 συνέχεια από τη σελίδα 5 Η μεγάλη απόδραση: Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015 Ως συνέπεια όλων αυτών, ο αντίκτυπος των αρνητικών εξελίξεων του προηγούμενου επταμήνου θα πολλαπλασιαστεί. Αφού η προηγούμενη κυβέρνηση δεν τιμωρήθηκε στις κάλπες, θα τιμωρήσει τώρα αυτή τον ελληνικό λαό! Το έλλειμμα κυβερνησιμότητας και πατριωτικής ευθύνης που χαρακτηρίζει το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Αν.Ελ., θα επιτείνει το κοινωνικό κόστος της εφαρμοζόμενης πολιτικής, ενώ θα απουσιάζει από τη Βουλή οποιαδήποτε αντιμνημονιακή φωνή εκτός ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής, ώστε να μετριάζονται οι αρνητικές εξελίξεις. Παράλληλα, η επιβράβευση των Φλαμπουράρηδων και των Καμμένων προδιαγράφει ότι ακόμα και αυτό το αναπτυξιακό πακέτο θα απορροφηθεί με τον ίδιο παρασιτικό τρόπο που απορροφήθηκαν και τα προηγούμενα. Η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε μια μόνιμη παρακμιακή καθοδική σπείρα και προφανώς δεν έχουμε τελειώσει ούτε με το μνημόνιο ούτε με τον Παρά τις μεγάλες θυσίες και ανείπωτες στερήσεις που υφιστάμεθα την τελευταία 6-ετία και την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, παρακολουθούμε ως Λαός με απερίγραπτη απάθεια και αδιαφορία τα τεκταινόμενα εις την Πατρίδα μας. Προφανώς διότι δεν μας ενδιαφέρουν πια ούτε τα αποτελέσματα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε οι εθνικές εκλογές, αλλά ούτε ο ανταγωνισμός των Μεγαλο-Καναλιών με τις προσκλήσεις και παρουσιάσεις εις τα παραθυράκια, ποίων; Όλων εκείνων που ευθύνονται για την καταστροφή του Έθνους. Από τα οποία απουσιάζει μόνο ο χειμαζόμενος Ελληνικός Λαός. Έχω τονίσει επανειλημμένως ότι η Ιστορία είναι η μνήμη και ο καθρέπτης της ανθρωπότητας, ότι η σωστή γνώση και ο σεβασμός αυτής προστατεύει τα έθνη από τις συγχύσεις και τις δυνάμεις του σκότους και της καταστροφής. Η Ιστορία καταγράφει την πορεία του Έθνους, και είναι σημαντική, διότι ως πυξίδα καθοδηγεί τον Λαό. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήσαν πτωχοί, απλοί, προσγειωμένοι, για τον λόγο αυτόν πολύ φιλοσοφημένοι άνθρωποι. Τα συγγράμματά των, διαχρονικά και κατανοητά για κάθε άνθρωπο, και τα μεγαλειώδη έργα τους, χάραξαν την πορεία και τον μέλλον της ανθρωπότητας. Το μεγαλείο των προγόνων Σόϊμπλε και το grexit του. Το μεταναστευτικό/προσφυγικό αδιέξοδο θα επιταθεί δραματικά, μια και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα, ενισχύοντας την κρίση κοινωνικής και πολιτισμικής συνοχής της χώρας δεδομένα τα οποία τροφοδοτούν τον χρυσαυγιτισμό. Η Παιδεία θα συνεχίσει να αποτελεί μαύρη τρύπα για την ελληνική κοινωνία, καθώς η πολιτική αυτής της αριστεράς συμβάλει στον εκφυλισμό της δημόσιας εκπαίδευσης σε χείριστη κρατική παιδεία, που παράγει τους αμόρφωτους φτωχούς του αύριο στον 21ο αιώνα οι κοινωνικές ανισότητες είναι κατ εξοχήν μορφωτικές ανισότητες. Το καρκίνωμα της Ελλάδος και οι μεταστάσεις του Η βεβήλωση του Παρθενώνα και του πολιτισμού μας- μας εκλείπει, δυστυχώς, από τους σύγχρονους Έλληνες, πολίτες και πολιτικούς. Ακόμη και από την πνευματική ηγεσία, με τους χρυσοκεντημένους τηβέννους, τις πολλές περγαμηνές συγγραμμάτων, τα οποία όμως δυστυχώς ουδείς πλέον καταλαβαίνει. Η οποία πνευματική ηγεσία εις το σύνολο της εδώ και 4 δεκαετίες «λάμπει» δια της απουσίας της από την δύσκολη περίοδο που διέρχεται το Έθνος μας. Προφανώς, διότι την έχει καταπιεί και αυτήν ο βόθρος του ασυνείδητου και αδηφάγου υλισμού. Η Πατρίδα μας είναι τώρα μόνη, και ο Λαός μας εκτεθειμένος εις τις απειλές των κερδοσκόπων και των εχθρών του. Για όλη αυτήν την τραγική κατάσταση ευθύνεται όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας. Η οποία μετά την μεταπολίτευση δεν φρόντισε να αλλάξει συμπεριφορά και να επωφεληθεί, προς όφελος της Πατρίδος, από την ένταξη της χώρας εις τους νέους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και τα Όργανα της π.χ. ΕΟΚ, Ε.Ε. Ευρωζώνη, Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κ.λ.π. Το 1978 ο Γάλλος Πρόεδρος Giscard d Estaing και ο Γερμανός Καγκελάριος Helmut Schmidt είχαν σοβαρές ενστάσεις για την ένταξη της Ελλάδος εις την Ε.Ο.Κ. Όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τους εξεβίασε, κυρίως τον Helmut Schmidt, με το επιχείρημα, ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα με την μεγαλύτερη Και πρέπει να μας ζώνουν τα φίδια όταν ο Αναστασιάδης ζητάει από τον Τσίπρα να εκπροσωπήσει και την Κύπρο στην διάσκεψη για το μεταναστευτικό, καθώς αυτό αποτελεί ένδειξη των άριστων σχέσεων που υπάρχουν μεταξύ τους, υπό τις ευλογίες Αμερικανών και Εγγλέζων γεγονός που θα πληρώσουμε πολύ ακριβά στη νέα προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού διά της διαλύσεως της κυπριακής δημοκρατίας. Πραγματικά, ο κατάλογος δεν έχει τέλος φέροντας ante portas το φάσμα μιας μεγάλης εθνικής και κοινωνικής καταστροφής. Καθόλου τυχαία βέβαια στο νομό Ροδόπης εξελέγησαν τρεις μουσουλμάνοι και τουρκόφρονες βουλευτές και κανένας χριστιανός. πολιτιστική συνεισφορά και τον Παρθενώνα να είναι εκτός αυτής της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, και οι χώρες εκείνες που ευθύνονται για τους Παγκοσμίους Πολέμους, υπονοώντας κυρίως την Γερμανία, να είναι εντός της ΕΟΚ. Οι δύο ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας είχαν τότε δίκαιο, ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για να ενταχθεί εις τον Όμιλο των Ισχυρών. Ενέδωσαν όμως εις τον εκβιασμό του Έλληνα Πρωθυπουργού μόνον από σεβασμό προς τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, εις το οποίον, κατά κοινή ομολογία όλων, οφείλει η Ευρώπη την ύπαρξή της. Με την υποχώρησή τους αυτή ήθελαν να δώσουν σε εμάς τους Έλληνες μία ευκαιρία να αποδείξουμε τις ικανότητες μας, έχοντες ως πυξίδα τους αρχαίους προγόνους μας, τον πολιτισμό τους και τα έργα τους. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δίκαιο με την κατάθεση του αιτήματός του. Άδικο όμως, διότι ούτε αυτός, αλλά ούτε και οι επόμενοί του εις την Διακυβέρνησή της χώρας, με όλο το πολιτικό σύστημα και τα Θεσμοθετημένα Όργανα του, δεν σεβάστηκαν το πνεύμα και τους όρους αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας. Η οποία θα άλλαζε την πορεία της χώρας και τον μέλλον του Ελληνικού Λαού. Ουδείς σήμερα μπορεί να αμφισβητήσει τα τεράστια λάθη που διέπραξε τον Πολιτικό Σύστημα και όλοι οι Θεσμοί του από την ημερομηνία ένταξης της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη Η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20ης του Σεπτέμβρη, κατέδειξε περίτρανα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στο εσωτερικό του πολιτικού συστήματος. Πολλαπλασιάζει, επομένως, τις ευθύνες όσων βρίσκονται έξω από αυτό, να ασκήσουν την μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση στον νέο-αυριανισμό που χτίστηκε μεθοδικά πάνω στα ψέματα, τις απάτες, και την διγλωσσία της προεκλογικές περιόδου. Είτε οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας θα πρέπει να Ένωση. Με τις τεράστιες καταχρήσεις και κατασπαταλήσεις των κοινοτικών κονδυλίων και των εθνικών δανεισμών, την διόγκωση του κρατικού τομέα και της διαφθοράς, με τις χιλιάδες αθετήσεις εφαρμογής των κοινοτικών κανόνων και τα εκατοντάδες εκατομμύρια πρόστιμα, και τέλος η εναντίωσή μας για διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες επί δεκαετίες δεν έχουν καν ξεκινήσει. Οι Ευρωπαϊκοί Λαοί επί εκατονταετίες καθοδηγούμενοι από το πνεύμα του Ελληνικού Πολιτισμού και του Παρθενώνα εργάζονταν για την αναπτυξιακή τους πορεία προς το μέλλον, σεβόμενοι παράλληλα τον Λαό μας και αποδεχόμενοι αυτόν τώρα ως ισότιμο εις το πλευρό τους εταίρο τους. Αντιθέτως εμείς, αντί να The Greek Grill Restaurant Σας εγγυόμαστε: ÍïóôéìéÜ, ðïéüôçôá, êáèáñéüôçôá, åîõðçñýôçóç, áóõíáãþíéóôåò ôéìýò. Õðü ôçí Äéåýèõíóç Ôïõ Êþóôá Ìáíôæéïýñá 128 O Connor Drive and Pape Av. Toronto. On. M4J 2S4 Tel συσπειρωθούν γύρω από ένα τέτοιο σχέδιο, είτε η ελληνική κοινωνία θα γονατίσει μπροστά στην παρακμή της. Και επειδή κανένα κακό δεν έρχεται χωρίς και κάποιες θετικές πλευρές, εμείς θα επιμένουμε να υπενθυμίζουμε πως ζητήματα όπως η γενικευμένη παρακμή, το δημογραφικό, το μεταναστευτικό, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, άρχισαν σταδιακώς να σπάνε το φράγμα της σιωπής και να εγκαθίστανται στο κέντρο του δημόσιου προβληματισμού, ξεπερνώντας επί τέλους τη μονοδιάστατη επικέντρωση στο «μνημόνιο-αντιμνημόνιο». Για να θάψουμε τα κάθε είδους μνημόνια θα πρέπει να οικοδομήσουμε ένα νέο όραμα για την Ελλάδα. Και για κάτι τέτοιο θα πρέπει να απευθυνθούμε προνομιακά σε εκείνους που αρνήθηκαν να επιλέξουν τον «καλύτερο» εντολοδόχο του μνημονίου. Εκεί, σε αυτό το διαρκώς αυξανόμενο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που αρνείται το πολιτικό σύστημα, καθώς και σε όσους αποφασίσουν να εγκαταλείψουν τελεσίδικα και οριστικά τις ιδεοληψίες τους, κυρίως της Αριστεράς, που τόσο δραματικά χαντάκωσαν τη ΛΑΕ, μπορεί να ανεβρεθεί ίσως μια μαγιά για το αύριο. Απόδραση λοιπόν επιτέλους από το σύστημα/μεταπολίτευση,για να επιστρέψουμε στα πραγματικά διακυβεύματα και προτάγματα για τη χώρα. Διαφορετικά η μεγάλη απόδραση των πολιτών από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου θα κινδυνεύσει να μεταβληθεί σε απόδραση/εγκατάλειψη της ίδιας της χώρας, σε ένα θανάσιμο no future. *Ένα αρχικό σχεδίασμα του κειμένου έγινε από τον Γιώργο Ρακκά. εκμεταλλευτούμε αυτήν την μοναδική και μεγάλη ευκαιρία, εδώ και 35 χρόνια χρησιμοποιούσαμε την κληρονομιά των προγόνων μας, τον Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, ως χαλί για να θάβουμε κάτω από αυτό όλες τις ατασθαλίες, τις ασυνέπειες, αθετήσεις, όλα τα σφάλματα και τις μπαγαποντιές μας, που είχαν ως συνέπεια αφενός μεν την οπισθοχώρηση και την κατάρρευση της χώρας μας, αφετέρου τον διασυρμό αυτής διεθνώς και την επικίνδυνη τώρα έκθεση της σε εθνικούς κινδύνους. Ο κοινός άνθρωπος ο οποίος έχει αίσθηση της εθνικής ευθύνης απέναντι του Λαού οφείλει να παραδεχθεί, ότι το σώμα της Ελλάδος έχει προσβληθεί από το καρκίνωμα του πολιτικού συστήματος, το οποίο με τις μεταστάσεις του π.χ. τους αναδυόμενους κάθε τόσο νέους δήθεν πολιτικούς και κομματικούς σχηματισμούς οδηγεί την Πατρίδα μας εις τον θάνατο. Διότι έχει μετατρέψει την χώρα μας σε ένα άγριο, ακαλλιέργητο αγρό, ο οποίος τώρα επί δεκαετίες καλύπτεται από ζημιογόνα ζιζάνια, τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη καρποφόρων φυτών π.χ. την ανάδειξη νέων εθνικών ηγετών και υγιών πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θα αναλάμβαναν την σωτηρία της Ελλάδος. Γεώργιος Εμ. Δημητράκης Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας

7 Σεπτέμβριος, Η Ευρωπαϊκή προοπτική της παγκοσμιοποίησης και η διακύβευση της ύπαρξή της. Του Γεωργίου Ηλία Διαμαντόπουλου Η συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648 αποτελεί ένα πραγματικό ορόσημο για τη διαμόρφωση της Νέας Τάξης, την οποία δημιούργησε η πολιτική και στρατιωτική εκπροσώπηση της εποχής εκείνης, ύστερα και συνεπεία μιας μεγάλης περιόδου συνεχών πολεμικών συγκρούσεων και καταστροφών που διήρκησαν μια ολόκληρη τριαντακονταετία. Η συνθήκη αυτή, ιστορικά, αποτελεί την πρώτη των μεγάλων διεθνών συνθηκών, που προδιαχάραξαν και θεμελίωσαν τις βάσεις της δημιουργίας, της αναγνώρισης και της ανεξαρτησίας της νέας τάξης των Ευρωπαϊκών κρατών με κύριο στόχο τη διατήρηση της ειρήνης, την αυτοσυγκράτηση και την αποχή επεμβάσεων στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων κρατών με την δημιουργία μιας ισορροπίας μεταξύ τους. Είναι μια αρχή η οποία αποδίδεται με το μετέπειτα γνωστό δόγμα του Balance of Power. Με τη συνθήκη εκείνη καθοριζόταν ως βασική αρχή στις μεταξύ των Ευρωπαϊκών κρατών η αναγνώριση της εθνικής κυριαρχίας επί της επικράτειας του κάθε κράτους μέλους, το οποίο καθορίζονταν σε μια πληθυσμιακή ομάδα με κοινές πολιτιστικές, γλωσσικές και θρησκευτικές αξίες. Οι αρχές αυτές αναγνωρίζονταν ως αναμφισβήτητες, απαραβίαστες και σεβαστές για πρόληψη και αποφυγή τυχών παρεμβατισμών εκ μέρους ορισμένων φιλόδοξων ηγετών, των οποίων οι φιλοδοξίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια σοβαρή απειλή για τους γείτονές τους. Στόχος της δημιουργίας της Νέας Τάξης της εποχής εκείνης, ήταν η αποφυγή διακρατικών συγκρούσεων, ή τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, οι οποίες θα μπορούσαν να αιματοκυλίσουν παρασύροντας ολόκληρη την κεντρική Ευρώπη σε έναν νέο καταστρεπτικό πόλεμο. Η Συνθήκη εκείνη της Βεστφαλίας αναδείχθηκε ως ένα βιοτικό στοιχείο στην ιστορία των κρατών, λόγω του ότι οι διεθνείς αρχές και κανόνες που θεσμοθέτησαν ήταν απλές, κατανοητές και απαραίτητες, με κυριότερο στοιχείο εκείνο της επιβολής του σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και της αποχής από κάθε προσπάθεια επέμβασης της μιας διοίκησης στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων. Έτσι λοιπόν η αρχή της ειρηνικής συνύπαρξης που προέβλεψε πρώτη η συνθήκη, επιβλήθηκε με τα χρόνια σε εθιμικό δίκαιο, σαν μια σεβαστή σφραγίδα νομιμότητας, η οποία αποτελούσε τη βάση της ρύθμισης των διακρατικών σχέσεων. Το βέβαιο είναι ότι ενώ σήμερα οι πάντες αναφέρονται πάνω σε αυτές τις ίδιες αρχές, κανένας απολύτως δεν φαίνεται αποφασισμένος να γίνει ο υπερασπιστής αυτών των αρχών και προβλέψεων. Αυτό δε λόγω του ότι η εξυπηρέτηση των εθνικών, πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, όλων σχεδόν των κρατών της διεθνούς κοινότητας, έχει δημιουργήσει συνθήκες οι οποίες αντιστρατεύονται αυτές τις αρχές δεδομένου ότι δίδουν μεγαλύτερο βάρος στην ανάγκη της εξυπηρέτησης, η κάθε μία, των ιδικών της εθνικών συμφερόντων. Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο διαμορφώνει την έννοια της ιδιαιτερότητας αυτής της συνθήκης είναι η δημιουργία ενός πλαισίου διάσπασης των δυνάμεων, μέσω του καθορισμού μικρών κρατικών διοικήσεων, σε μια προσπάθεια αποφυγής ανάδειξης μιας δύναμης ως κυρίαρχης. Αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει επιπλοκές, παρά τις αγαστές προθέσεις των προβλέψεων της συνθήκης, με πιθανά απρόβλεπτα αποτελέσματα. Η ιστορική λοιπόν ανέλιξη της διεθνούς κοινότητας, και κυρίως των Ευρωπαϊκών κρατών, έρχεται να αποδείξει ότι και αυτή η Νέα Τάξη, δυστυχώς, απέτυχε, με αποτέλεσμα μάλιστα, τους δύο παγκόσμιους πολέμους, οι οποίοι αιματοκύλησαν και κατέστρεψαν ολοσχερώς την γηραιά Ήπειρο. Παρά δε τις διαχρονικές προσπάθειες φωτισμένων και προοδευτικών ηγετών και φιλοσόφων να βοηθήσουν για την βελτίωση των προβλημάτων της, είναι βέβαιο ότι νωρίς άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι η απόλυτη κυριαρχία των κρατών δημιουργημάτων της Νέας Τάξης, ήταν η αιτία σχηματισμού αρνητικής γνώμης των λαϊκών τάξεων με αποτέλεσμα την απώλεια της νομιμότητας της στη συνείδηση των πολιτών, εξ αιτίας κυρίως των αναδυόμενων εθνικών ανταγωνιστικών κινημάτων τα οποία συνοδεύονταν από κινδύνους πολεμικών συρράξεων. Έτσι λοιπόν, η προσπάθεια μιας φωτισμένης και προοδευτικής διακυβέρνησης των Ευρωπαϊκών λαών, όπως τουλάχιστον την φαντάστηκε ο Γερμανός φιλόσοφος Εμμανουήλ Καντ, με την δημιουργία ομοσπονδιακής διοίκησης η οποία θα εξασφάλιζε την ειρηνική συμβίωση όλων των Ευρωπαίων, βρήκε αντίπαλο και εκπαραθυρώθηκε κάτω από την πίεση της φιλοσοφικής θεωρίας του Θ. Χόμπες, περί της φυσικής διαμόρφωσης του χαρακτήρα και της ανθρώπινης φύσης, όπου όλοι στρέφονται εναντίον όλων. Την περίοδο που υπογράφτηκε η συμφωνία της Βεστφαλίας, κανένας δεν είχε αντιληφθεί ότι με την υπογραφή της έμπαιναν τα θεμέλια ενός εφαρμοσμένου συστήματος πολλαπλότητας, του οποίου η υλοποίηση όμως εμφανίσθηκε πολύ αργότερα, όταν η ιδέα των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης παρουσιάστηκε ως μέρος του ανθρωπιστικού οραματισμού νεότερων φιλοσόφων και προοδευτικών πολιτικών. Έτσι λοιπόν, το όραμα μιας Νέας Ευρώπης, μιας Ευρώπης η οποία θα ξεπερνούσε τους εθνικούς ανταγωνισμούς που την βασάνιζαν επί αιώνες, τελικά ξεπετάχτηκε από τα αντιστασιακά κινήματα τα οποία δημιουργήθηκαν εξ αιτίας και κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ενάντια στον απολυταρχισμό. Ήταν οι εκπρόσωποι των νέων γενεών των Ευρωπαϊστών όπως οι Altiero Spinelli, Jean Monnet, Robert Shuman, Konrad Antenauer, Paul Henri Spaak και o Βρετανός Winston Churchill, -ο οποίος προστίθεται ως ένας των οραματιστών της νέας Ευρώπης-, εκείνοι που εργάσθηκαν ως προπομποί και θεμελιωτές της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οι ουσιαστικοί πρωτεργάτες της ιδέας της Ενωμένης Ευρώπης. Αυτοί ήταν εκείνοι οι οποίοι εργάσθηκαν πάνω στο τομέα της υλοποίησης του οράματος και τις θεμελίωσης των δύο βασικών επιδιώξεων. Πρώτον εκείνης της ομοσπονδοποίησης και δεύτερον του τρόπου λειτουργίας της νέας διοικητικής οντότητας. Κεντρικό σημείο της ομοσπονδοποίησης υπήρξε η ιδέα ότι οι τοπικές, περιφερειακές και κεντρικές εξουσίες των κρατών μελών, όφειλαν να συνεργαστούν με τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές καθώς επίσης και μεταξύ των μελών της ομοσπονδίας. Ο τρόπος λειτουργίας, σε αρχική φάση, αποσκοπούσε στην βαθμιαία μεταβίβαση της κυριαρχίας από το εθνικό στο ομοσπονδιακό πεδίο. Έκτοτε οι δύο αυτοί στόχοι έχουν συγχωνευθεί κάτω από την κοινή αντίληψη ότι οι εθνικές και περιφερειακές εξουσίες των κρατών μελών της ομοσπονδίας θα έπρεπε να αντιπροσωπευθούν από ανεξάρτητους Ευρωπαϊκούς δημοκρατικούς θεσμούς με την δυνατότητα της ατομικής δράσης πάνω σε θέματα για τα οποία θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικοί, όπως η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς, μιας κοινής νομισματικής πολιτικής και τέλος ενός κοινού νομίσματος και μιας οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και πολιτικής ασφάλειας. Από τα παραπάνω, εκείνο το οποίο γίνεται κατανοητό είναι το γεγονός ότι σε αυτή την πολύπλοκη μορφή διοίκησης όλες οι κυβερνήσεις, άσχετα της πολιτικής σύνθεσης αποδέχθηκαν απόλυτα και χωρίς όρους ή περιορισμούς, το ότι η εποχή της απόλυτης εθνικής κυριαρχίας είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί. Στην ουσία, στη μορφολογία της νέας τάξης η απώλεια αυτή, αντισταθμίστηκε από μια άλλη υποχρέωση η οποία είχε σκοπό την εξισορρόπηση των ατομικών επιδιώξεων των μελών της με εκείνων των κοινών συμφερόντων της ομάδας των κρατών μελών, όπως ο σεβασμός της πολιτιστικής πολυποικιλότητας και του σεβασμού της ταυτότητας των λαών μελών της ομοσπονδίας. Η Ευρωπαϊκή Νέα τάξη, όπως την είχαν οραματιστεί οι θεωρητικοί της θα έπρεπε να θεμελιωθεί πάνω στις αρχές της ισχύς του νόμου, της ειρηνικής συμβίωσης και της κοινωνικής ευμάρειας, όπου ο κάθε πολίτης θα απολάμβανε τον σεβασμό των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, την προσωπική του ελευθερία, την ασφάλεια, την προστασία της ζωής του και τη διαφύλαξη της ατομικής του περιουσίας και τέλος το δικαίωμα στην εργασία απετέλεσαν τους θεμέλιους πυλώνες του νομικού υπόβαθρου της Ενωμένης Ευρώπης. Πέραν τούτου, όμως, οι Ευρωπαίοι πολίτες, ορθά ζητούσαν να πληροφορηθούν τι επρόκειτο να προσφέρει η Ένωση προς τον τομέα δημιουργίας καλύτερων συνθηκών ζωής για αυτούς και τα παιδιά τους. Τι θα έκαμνε για τη δημιουργία μιας υγιούς και ισχυρής οικονομίας, και τι μέτρα θα ελάμβανε για την διασφάλιση των θεσμών της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Πρέπει να τονίσω ότι από την ημέρα που ο οραματιστής Jean Monnet, πρώτο αναφέρθηκε σε μια Ενωμένη Ευρώπη, έχουν ήδη περάσει 65 χρόνια. Στο χρονικό αυτό διάστημα η Ένωση αναπτύχθηκε σταθερά και επεκτάθηκε, αγκαλιάζοντας ολόκληρο το χώρο της Ηπείρου, η ερώτηση, ωστόσο, που τίθεται την ώρα αυτή από πολλούς είναι εάν και κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα επιτυχές εγχείρημα, εάν και κατά πόσον οι οραματισμοί των ιδρυτών της αφέθηκαν στο λήθαργο της ιστορικής μνήμης. Δεν παραβλέπω δε το γεγονός ότι πολλοί είναι εκείνοι που εκφράζουν έντονο σκεπτικισμό για την πορεία, την πολιτική διαμόρφωση καθώς επίσης και το ομαλό της ιδρυτικής της ύπαρξης. Δεδομένου ότι η εικόνα της πολιτικής εκπροσώπησης των μελών και των θεσμικών της οργάνων των ημερών μας, κάθε άλλο παρά θα μπορούσαν να πιστοποιήσουν κάτι παρόμοιο. Και αυτό είναι κάτι που αντανακλά στις εντυπώσεις των πολιτών. Εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί από τις καθημερινές εμπειρίες, ότι δηλαδή πρόκειται περί μιας μη λειτουργήσιμης και βραδυκίνητης ένωσης, διαφορετικών πολιτικών και πολιτιστικών κρατών, τα οποία αποσκοπούν στην απόκτηση εθνικών και οικονομικών πλεονεκτημάτων καθώς επίσης Law Offices of Christos I. ILIOPOULOS Attorney at the Supreme Court of Greece Master Of Laws, International and European Law διατηρούν και ηγετικές φιλοδοξίες σε βάρος των άλλων. Αποτέλεσμα, όλων αυτών των επιδιώξεων είναι η συνεχής δημιουργία φιλονικιών, άρνησης και η ανταλλαγή κατηγοριών μεταξύ των φορέων των διαφόρων γεωγραφικών περιοχών της Ένωσης, με κύριο λόγο τις οικονομικές υποχρεώσεις και δικαιώματα. Πέραν τούτου έρχεται να προστεθεί και μία επί πλέον οξύμωρη εικόνα, εκείνη της έως σήμερα φιλειρηνικής Ένωσης μέσα στο φαύλο κύκλο των Ουκρανικών διεκδικήσεων έναντι της Ρωσίας. Σε περιοχές της οποίας ο Ρωσόφωνος πληθυσμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος εκείνου του Ουκρανικού. Οι δε γλωσσικές μειονότητες διεκδικούν το δικαίωμα τους στη πολιτική αυτοδιοίκηση, ακριβώς όπως έχει συμβεί με την αναγνώριση και παραχώρηση δικαιωμάτων τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και τις ΗΠΑ με τις περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας στα Βαλκάνια. Πέραν τούτου υφίσταται το θέμα της αδυναμίας εκπληρώσεως των διακηρύξεων της περί μιας οικονομικής ευμάρειας όλων των λαών των κρατών μελών της Ένωσης, οι οποίοι και αποτελούν το βασικό πυλώνα της νομιμότητας. Είναι μια λεπτομέρεια η οποία πιστοποιεί την υφιστάμενη σήμερα αδυναμία του νέου Ευρωπαϊκού κατεστημένου να αντιμετωπίσει της σύγχρονες οικονομικές προκλήσεις, τόσο στο εσωτερικό της Ένωσης όσο και διεθνώς. Δυστυχώς η έλλειψη των στοιχείων μιας έντονης συλλογικότητας εκ μέρους των μελών της Ένωσης, έχει δημιουργήσει ένα δυσάρεστο περιβάλλον με τη παραβίαση των ισορροπιών, το οποίο από τη δική του πλευρά επέτρεψε την προώθηση των ηγεμονικών βλέψεων της Γερμανίας. Κάτι το οποίο έχει εμπεδωθεί εξ αιτίας της ισχυρής οικονομίας αυτής της χώρας, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο κατάρρευσης ολόκληρο το Ευρωπαϊκό πείραμα, και δια αυτού και εκείνου της παγκοσμιοποίησης. 105, Alexandras Ave., Athens, , HELLAS Phone/Facsimile: , mobile ktimatologiolaw@yahoo.gr

8 8 συνέχεια από τη σελίδα1 εξοικονόμησης των προς το ζην. Για άλλη μια φορά, ο νεαρός πολιτικός, με τις επαναστατικές ιδέες για την ανατροπή και αναμόρφωση του πολιτικού κατεστημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ύστερα από την αρχική εμφάνιση του ως ο από μηχανής θεός, που επρόκειτο να απαλλάξει τις ταλαίπωρες λαϊκές τάξεις από τα δεινά που τις επιβλήθηκαν από τους ταγούς και υπηρέτες των δημοκρατικών ιδεωδών, του παλαιοκομματικού και άκρως διεφθαρμένου, πολιτικού κατεστημένου της Ελλάδας, ξαφνικά έλαβε μια δεύτερη λαϊκή εντολή, να εφαρμόσει πιστά τη συμφωνία που ο ίδιος συνυπέγραψε με τους Ευρωπαίους δανειστές της χώρας. Μια συμφωνία, η οποία διεύρυνε το ποσόν δανεισμού με ένα συμπληρωματικό της τάξης των 86 δις, προκειμένου η χώρα και η κυβέρνησή της να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των υποχρεώσεών έναντι των δανειστών της. Πέραν όμως του συγκεχυμένου πολιτικού μηνύματος που έστειλαν οι κάλπες της 20ς Σεπτεμβρίου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω από αυτό διαφαίνεται η αγωνία και ανασφάλεια του σώματος των Ελλήνων ψηφοφόρων, τόσο για το κοντινό, όσο και το μακρινό μέλλον της χώρας. Η Ελλάδα, γεωγραφικά σήμερα αποτελεί όχι μόνον την νότια εσχατιά της Ευρώπης στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, μα ακόμα περισσότερο εκ των περιστάσεων αναδείχθηκε ως η κύρια είσοδος χιλιάδων προσφύγων από το χώρο της Μέσης Ανατολής προς την Ευρώπη. Έχει λοιπόν, κάθε λόγο, η Ευρώπη να διατηρεί μια σταθερή κυβέρνηση στον πυλώνα της αυτόν, προκειμένου να μπορεί να ελέγχει τις τόσο ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις στο χώρο. Σε μια περίοδο, μάλιστα, που οι δύο κόσμοι, της Ανατολής και Δύσης, εμφανίζονται να προετοιμάζονται για μια νέα διεθνή σύρραξη, είναι επόμενο για τη Δύση να κάνει οτιδήποτε δυνατόν προκειμένου να διατηρήσει τις εξελίξεις της περιοχής υπό τον έλεγχό της. Το βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι η νέα κυβέρνηση των Αθηνών, δεν διαθέτει καν κάποια περιθώριά ή και μεγάλη ευχέρεια πολιτικών αποφάσεων δημιουργίας προγραμμάτων ή και πολιτικών σχεδιασμών, κυρίως όμως κυβερνητικών πολιτικών προς όφελος των λαϊκών τάξεων. Η σπουδαιότερη αποστολή της είναι η υλοποίηση των όσων έχουν συμφωνηθεί από τους εκπροσώπους της και κυρίως από αυτόν τον ίδιο τον πρωθυπουργό προηγουμένως, με τους δανειστές της. Ακόμα, είναι βέβαιο ότι για την νέα Ελλάδα: Εκλογές κυβέρνηση δεν υπάρχουν και πολλά περιθώριά χρόνου, δεδομένου ότι αυτά στενεύουν καθημερινά και περισσότερο εξ αιτίας του ότι οι υποχρεώσεις της χώρας μεγαλώνουν ανά δευτερόλεπτο εξ αιτίας του μεγέθους του τεράστιου χρέους της έναντι των δανειστών της. Πέραν αυτού όμως, ενάντια στις διαθέσεις και τους προγραμματισμούς της νέας κυβέρνησης διαμορφώνονται και εξωτερικά γεγονότα και καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούν μια δεύτερη και απόλυτα σοβαρή τροχοπέδη προς τη κατεύθυνση σχηματισμού και εφαρμογής κυβερνητικής πολιτικής. Είναι δε ακόμα βέβαιο ότι τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και τα κύρια στελέχη του, είναι γνώστες και έχουν συνειδητοποιήσει απόλυτα τη σπουδαιότητα αυτών των καταλυτικών εξελίξεων στη περιοχή. Τα ατέλειωτα καραβάνια των κυνηγημένων πολιτικών προσφύγων, που καθημερινά καταφθάνουν στα ακρογιάλια της χώρας ζητώντας καταφύγιο, και τα τρομερά προβλήματα που δημιουργούνται, εξ αιτίας τους, στην γηραιά ήπειρο, δεν αφήνουν να δημιουργηθούν και πολλά περιθώρια επιτυχίας στο έργου της νέας κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και οι Ευρωπαίοι, υποχρεωτικά προσανατολίζονται προς την κατεύθυνση μιας κοινής σύμπραξης, με τίμημα ένα νέο ποσόν βοήθειας προς την Ελλάδα, προκειμένου αυτή να χρησιμοποιηθεί ως προμαχώνας ανάσχεσης των ατέλειωτων κυμάτων που καθημερινά καταφθάνουν στα ακρογιάλια της χώρας. Η στρατηγική αυτή, βέβαια, προβλέπει την διάθεση οικονομικής βοήθειας προς τη χώρα, η οποία, ωστόσο, την έχει απόλυτη ανάγκη προκειμένου να ξεπεράσει τα αγκαθωτά προβλήματα που την καταπιέζουν. Είναι λογικό επομένως ότι ο νικητής των εκλογών Αλέξης Τσίπρας να βιάζεται να σχηματίσει κυβέρνηση προκειμένου μπορέσει η κυβέρνηση να λάβει εγκαίρως τα διάφορα κονδύλια που προβλέπουν οι συμφωνίες, με τα οποία θα κατορθώσει να πάρει κάποια ανάσα από τις καταπιεστικές συνθήκες που αντιμετωπίζει σήμερα το δημόσιο λόγω των οικονομικών του υποχρεώσεων. Είναι δε σχεδόν βέβαιο, κάτω από αυτήν την ανάλυση, ότι η νέα κυβέρνηση των Αθηνών, αισθάνεται όλες αυτές τις πιέσεις των χρονικών περιθωρίων. Εκείνο πάντως που είναι βέβαιο είναι το γεγονός των τρομερών προβλημάτων που θα συναντήσει μπροστά της η κυβέρνηση των Αθηνών από την πρώτη στιγμή της ορκωμοσίας της η λύση των οποίων αναμένεται να αποτελέσει το επίκεντρο των προσπαθειών του πρωθυπουργού και των συνεργατών του. Το γεγονός, μάλιστα, της τελείας πολιτικής διαφοροποίησης των συνισταμένων του κυβερνητικού σχήματος και η προσπάθεια του ενός εξ αυτών να ανακτήσει τη χαμένη πολιτική αξιοπιστία του κατά το προηγούμενο διάστημα, δεν επιτρέπει το σχηματισμό μεγάλων προσδοκιών. Η δημιουργία, ωστόσο, προβλημάτων μεταξύ των εταίρων, σε βάθος του χρόνου, θα δημιουργήσει αναμφισβήτητα νέα δεδομένα με επιπτώσεις πάνω στα εσωτερικά και εξωτερικά συμφέροντα της χώρας. Παράλληλα δε με τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις η Ελλάδα πρόκειται να βρεθεί στα σύνορα του περιφερειακού κύκλου πολεμικών και πολιτικών ανακατατάξεων της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Ήδη οι διαμορφώσεις αυτές έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανείς με την στρατιωτική παρεμβολή της Ρωσίας, στην υπόθεση της Συρίας, ένα γεγονός για το οποίο η Ουάσιγκτον δεν προσπαθεί να αποκρύψει τη δυσφορία της, δεδομένου ότι δημιουργούνται προηγούμενα τα οποία οδηγούν με μαθηματική ακρίβειά σε ένοπλες συγκρούσεις οι οποίες αναμένεται να μετατρέψουν σε πραγματικό ηφαίστειο ολόκληρη την περιοχή. Δεν υπάρχει δε η παραμικρή αμφιβολία ότι τα τέλη του 2015 και κατά την διάρκεια του 2016, η διεθνής κοινότητα πρόκειται να γίνει μάρτυρας μιας περιόδου βίας και αίματος πρωτοφανούς για την ιστορία του ανθρώπου πάνω στη γη. Σύντομα, εξ άλλου, αναμένεται η κατάσταση αυτή να συμπεριλάβει και την Τουρκία, καθώς ο επόμενος μάχιμος θα αναδειχθεί το Ιράν, το οποίο όμως θα υποχρεώσει την εμπλοκή στην σύγκρουση και του Ισραήλ. Έτσι λοιπόν ολόκληρη η Μέση Ανατολή από την Τουρκία μέχρι και την Αραβία και την Λιβύη και τις γειτονικές χώρες θα μετατραπούν σε ένα πρωτοφανές μέτωπο φωτιάς και θανάτου. Εξ αιτίας αυτών των διαμορφώσεων αναμένεται ότι εκατομμύρια πολιτικών προσφύγων θα θελήσουν να καταφύγουν στην Ευρώπη, τόσο από τον Αραβικό κόσμο, όσο και την Βόρεια Αφρική. Το βέβαιο είναι ότι και πάλι πρώτος σταθμός παραμένουν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Ισπανία και πιθανόν η Πορτογαλία. Το γεγονός της αποδοχής των μυρίων αυτών φυγάδων από την πολιτική φιλοσοφία του Σύριζα και της παροχής ασύλου, πρόκειται να δημιουργήσει τον κύριο λόγο για το διαζύγιο Η Σοφία ενός πολιτικά "ώριμου" λαού. μεταξύ των δύο κυβερνητικών εταίρων. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας με τεράστιες επιπτώσεις πάνω στην οικονομία της χώρας θα είναι εκείνος του τουρισμού. Το γεγονός των πολεμικών συνθηκών που θα δημιουργηθούν στην περιοχή Παράλληλα, όμως, οι συνεχώς επιβαρυμμένες οικονομικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης των Αθηνών και η αδυναμία της να δημιουργήσει συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, κυρίως λόγω των πολεμικών και πολιτικών εξελίξεων στην γειτονιά της, αναμένεται να διογκώσουν τα πραγματικά προβλήματα και να οδηγήσουν τον μέσο Έλληνα πολίτη στην απόγνωση. Στο σημείο αυτό Για όσους παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις στην έδρα της επαρχιακής κυβέρνησης του Οντάριο, γνωρίζουν την προσπάθεια που έχει καταβάλει η επαρχιακή πρωθυπουργός από την ανάληψη των καθηκόντων της στην διακυβέρνηση της επαρχίας, για την απόκτηση απόλυτου ελέγχου πάνω στη διοίκηση. Επί ένα σχεδόν χρόνο τώρα έχει αντικαταστήσει σχεδόν κάθε άτομο του γραφείου του πρωθυπουργού το οποίο είχε κάποια σχέση με τον προκάτοχό της, καθώς έδωσε προτεραιότητα στη νομοθετική παράδοση της ιδικής της διακυβέρνησης. Μέσα στα πλαίσια αυτών της των προσπαθειών, προφανώς θέλησε να προωθήσει και άτομα δικής της εμπιστοσύνης στις βουλευτικές έδρες, κάτι το οποίο θα βοηθούσε στην αποδοχή και υπερψήφιση των νομοσχεδίων της κυβέρνησης της. Είναι βέβαιο ότι η πρωθυπουργός, μέσα στα πλαίσια αυτών της των προσπαθειών αρκετές φορές βρέθηκε υποχρεωμένη να δημιουργήσει αρνητικές εντυπώσεις σε έναν αριθμό συνεργατών της, λόγω των συμφερόντων, που προφανώς ήταν συνυφασμένα με τις ενέργειες της πρωθυπουργού. Παρά δε το θετικό, γενικά κλίμα που δημιούργησε το διάστημα που βρίσκεται στην εξουσία, είναι λυπηρό ότι δεν κατόρθωσε να αποφύγει την δημιουργία πολιτικών οφείλουμε να τονίσουμε ότι παρά τη τετραετή κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα, οι μεγάλες μάζες των Ελλήνων πολιτών και κυρίως εκείνων της μεσαίας τάξης, μέχρι σήμερα ελάχιστα αισθάνθηκαν τις επιπτώσεις της κρίσης, κυρίως λόγω του κομποδέματος σε μετρητά που υπήρχε κριμένο μέσα σε κάποιο σίγουρο μέρος της κατοικίας. Το κομπόδεμα, ωστόσο, αυτό αρχίζει να μικραίνει καθημερινά και περισσότερο και είναι επόμενο σε σύντομο χρονικό διάστημα οι περισσότεροι θα αρχίσουν να αισθάνονται τις συνέπειες αυτής της πραγματικότητας, την οποία πίστευαν ότι θα την ξεπεράσουν με τα μέτρα της νέας κυβέρνησης Τσίπρα. Η όλη κατάσταση αποτελεί πλέον ένα κύκλο ανεπιθύμητων προβλημάτων. Σε περίπτωση ρήξης Τσίπρα- Καμένου, υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο επιβολής κάποιας μορφής μέτρων εξωκοινοβουλευτικών, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα. Όλα αυτά όμως αποτελούν απλώς εικασίες και υποθέσεις οι οποίες εξαρτώνται και είναι συνυφασμένες απόλυτα με τις πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές στο περίβολο χώρο της Ελλάδας, με όλες τις βαριές επιπτώσεις τους πάνω στον Ελληνικό λαό και το μέλλον της χώρας. Προσωπικά εύχομαι να βγω ψεύτης σε αυτές μου τις προβλέψεις, να είμαι άσχετος και αποτυχών. Το εύχομαι και το ελπίζω. Ένα Νέο Σκάνδαλο συγκλονίζει τη κυβέρνηση του Οντάριο φίων είχε τη δυνατότητα να κερδίσει το χρίσμα του υποψηφίου από τα μέλη της περιοχής, πλην όμως, ήταν βέβαιο ότι θα έχανε στην τελική κάλπη, έναντι των αντιπάλων του των άλλων κομμάτων, κυρίως δε του NDP στο οποίο ανήκε η έδρα μέχρι προκηρύξεως της ψηφοφορίας. Έτσι λοιπόν, και προκειμένου να κερδηθεί μια τόσο σοβαρή εκλογική αναμέτρηση, ανώτατοι αξιωματούχοι του γραφείου της πρωθυπουργού πλησίασαν τον ένα των υποψηφίων και του ζήτησαν να αποσύρει την υποψηφιότητά του, υποσχόμενοι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς εκείνου, να τον διορίσουν σε κάποια μόνιμη κυβερνητική σκανδάλων, κυρίως από ή και σε βάρος έμπιστων συνεργατών της. Ένα από αυτά, φαίνεται μάλιστα να είχε ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς οι επιπτώσεις του αρχίζουν να εμφανίζουν απρόσμενες συνέπιες. Σύμφωνα λοιπόν με ότι έγινε γνωστό, κατά την διάρκεια των αναπληρωματικών εκλογών στην περιοχή του Sudbury, στο βορεινό Οντάριο, οι Φιλελεύθεροι του Οντάριο που ασκούν την εξουσία είχαν δύο υποψηφίους για την εκλογική περιφέρεια. Από τις δημοσκοπήσεις γνώριζαν ότι ο ένας των υποψηεργασία ή σε κάποιον οργανισμό της προτίμησης του. Το γεγονός αυτό, υπέπεσε στην αντίληψη του υπεύθυνου αξιωματούχου για τις εκλογές, ο οποίος μετά τη διαπίστωση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την διενέργεια της εκλογικής διαδικασίας, ζήτησε τον παρεμβατισμό της αστυνομικής δύναμης της επαρχίας του Οντάριο OPP, επειδή παραβιάσθηκαν ο εκλογικός νόμος της επαρχίας. Στους φακέλους της αστυνομίας, αναφέρονται δύο ονόματα αξιωματούχων του κόμματος, το ένα μάλιστα από αυτά κλειστού και έμπιστου συνεργάτη της πρωθυπουργού. Το αποτέλεσμα αυτών των κινήσεων ήταν ότι τελικά οι Φιλελεύθεροι με την αλλαγή του προσώπου του υποψηφίου τους, κέρδισαν την έδρα στις επαναληπτικές εκλογές της 5 ης του Φλεβάρη, Έτσι λοιπόν ξέσπασε ένα από τα ποιο σοβαρά πολιτικά σκάνδαλα της πρωθυπουργίας Wynne, οι συνέπειες του οποίου θα διαφανούν στο μέλλον, δεδομένου ότι η αστυνομία συνεχίζει μέχρι στιγμής τις ανακρίσεις της. Εξ αιτίας, δε των γεγονότων αυτών, ο νέος ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης των Συντηρητικών, Patrick Brown, έφθασε στο σημείο να ζητήσει την απομάκρυνση του υπευθύνου αξιωματούχου του γραφείου της πρωθυπουργού, εν αναμονή των αποτελεσμάτων των ανακρίσεων.

9 Του Κώστα Ράπτη από το capital.gr Την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε περιδίνηση τα κυριότερα και παλαιότερα μέτωπα της εξωτερικής της πολιτικής γνωρίζουν πρωτοφανή κινητικότητα. Ήδη έρχονται στο φώς πληροφορίες για επικείμενο νέο δημοψήφισμα όχι στην Ελλάδα, αλλά στη Κύπρο, με αντικείμενο αυτή τη φορά την επανένωση του νησιού. Τις πληροφορίες διοχέτευσε στις 2 Ιουλίου στην εφημερίδα Hürriyet τουρκική κυβερνητική πηγή, τοποθετώντας τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος αυτού (ταυτόχρονη και για τις δύο κοινότητες) στις αρχές του 2016 δώδεκα ολόκληρα χρόνια μετά το αποτυχημένο προηγούμενο του Σχεδίου Ανάν. Βρισκόμαστε στο κατώφλι σημαντικών εξελίξεων δήλωσε η εν λόγω μη κατονομαζόμενη πηγή, αναγνωρίζοντας ότι οι συνομιλίες των ηγετών των δύο κοινοτήτων, Νίκου Αναστασιάδη και Mustafa Akıncı έχουν εισέλθει σε ουσιαστική φάση και προχωρούν με ταχείς ρυθμούς. Αν οι Ελληνοκύπριοι παραιτηθούν από την ιδέα ότι η Κύπρος αποτελεί ελληνικό νησί και επικεντρώσουν στην προοπτική της συνομοσπονδίας δύο ισότιμων συνιστώντων κρατών, η επίλυση του Κυπριακού θα προκύψει πολύ γρήγορα, πρόσθεσε η πηγή της Hürriyet προσθέτοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση το status quo δεν μπορεί να διαρκέσει άλλα 50 χρόνια και ότι αυτή είναι η κατάσταση πνευμάτων και στον ΟΗΕ. Συνεπώς οι δύο πλευρές θα πρέπει τότε να συνομιλήσουν για ένα φιλικό διαζύγιο. Πρόκειται περισσότερο για διαπραγματευτική απειλή διότι, όπως προστίθεται στο ίδιο δημοψήφισμα, η Άγκυρα επενδύει πολλά στην εξομάλυνση των σχέσεών της με την Ελλάδα, την Ε.Ε. και τη Δύση συνολικά από μία επίλυση του Κυπριακού, ενώ προσβλέπει και στην οικονομική συνεργασία με τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου για τους υδρογονάνθρακες της θαλάσσιας περιοχής της Κύπρου και του Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, η συνάντηση που είχαν οι Νίκος Αναστασιάδης και Mustafa Akıncı την περασμένη Δευτέρα (με νέο ραντεβού για τις 10 του μηνός) και οι επαφές που έχουν ενδιαμέσως, με ρυθμό τρεις φορές την εβδομάδα, οι διαπραγματευτές των δύο πλευρών χαρακτηρίζονται Σεπτέμβριος, Τα εθνικά θέματα «τρέχουν» ερήμην της Αθήνας Η προσφυγική κρίση επισκιάζει τη Σύνοδο των Δυτικών Βαλκανίων παραγωγικές. Μάλιστα ο ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό Espen Barth Eide έκανε λόγο για εποικοδομητικό κλίμα και διαπίστωσε πρόοδο στα κεφάλαια της διακυβέρνησης, του περιουσιακού και των κριτηρίων του εδαφικού. Μάλιστα ο Τουρκοκύπριος ηγέτης πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη στις Βρυξέλλες, όπου έγινε δεκτός από τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών θεσμών και ενώ η τουρκοκυπριακή πλευρά αποδέχθηκε την εμπλοκή της Ε.Ε. στις συνομιλίες, την οποία θα εγκαινιάσει επισήμως στη Λευκωσία ο πρόεδρος της Κομισιόν Jean-Claude Juncker. Όλα αυτά σε μία συγκυρία κατά την οποία τα ελλαδικά διχαστικά φαινόμενα δείχνουν να εξάγονται και στη Μεγαλόνησο, με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει τον Κύπριο υπουργό Οικονομικών ότι δεν υπερασπίστηκε τον Έλληνα ομόλογό του στο επεισοδιακό Eurogroup του περασμένου Σαββάτου και με τον Χάρη Γεωργιάδη να απαντά ότι μέσα σε αυτό το πολύ ζοφερό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί δυστυχώς για την Ελλάδα η Κύπρος ευτυχώς ακολουθεί τη δική της πορεία σταθεροποίησης (άρση των capital controls του 2013, έξοδος στις αγορές, θετι- κός ρυθμός ανάπτυξης), ενώ ο Αβέρωφ Νεοφύτου του ΔΗΣΥ τόνισε ότι δεν φταίει η Κύπρος που η Ελλάδα είναι εκτός αγορών. Σημειωτέον, ότι τυχόν επιτυχής ολοκλήρωση των δικοινοτικών συνομιλιών συνεπάγεται σύγκληση πολυμερούς διεθνούς διάσκεψης για την επίλυση του ακανθώδους ζητήματος των διεθνών εγγυήσεων όπου η ελληνική πλευρά θα έχει μεγάλη ανάγκη διεθνών συμμαχιών. Συγκεκριμένη πρόταση για την ονομασία Αλλά και στο ζήτημα της ονομασίας της πγδμ ενδέχεται να κυοφορούνται Γιούνκερ, Αναστασιάδης, Ανκινζί εκπλήξεις. Ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανών (DPA), Menduh Thaçi δήλωσε ότι κατά τις αλλεπάλληλες συσκέψεις των ηγετών των τεσσάρων κυριότερων κομμάτων της γειτονικής χώρας για την επίλυση της πολιτικής κρίσης, παρουσία και μεσολαβητών της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, διεξάγονται παράλληλα και διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας. Πρόσθεσε μάλιστα ότι στο τραπέζι βρίσκεται συγκεκριμένη πρόταση, αλλά ο ίδιος έκρινε ότι εναπόκειται σε άλλους να τη δημοσιοποιήσουν. Το κόμμα του πρωθυπουργού Nikola Gruevski διέψευσε ανακοινώνοντας ότι στις συνομιλίες που συμμετέχει το VMRO- DPMNE, μέχρι στιγμής δεν υπήρξε πρόταση για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Γίνεται όμως σαφές ότι για το αλβανικό στοιχείο της γειτονικής χώρας, που δεν έχει τις εθνικές ευαισθησίες των Σλάβων συμπολιτών και επείγεται για απεμπλοκή της ευρω-ατλαντικής προοπτικής της πγδμ, η διατήρηση της εύθραυστης (όπως απέδειξε και η τελευταία κρίση) συνοχής του κράτους συμβαδίζει με την εξασφάλιση κάποιας επίλυσης του ζητήματος της ονομασίας. Η οποία προφανώς συζητείται ήδη σε ανεπίσημους διαύλους χωρίς να είναι σαφές αν η Αθήνα είναι ενήμερη. Του Κώστα Ράπτη από την ιστοσελίδα capital.gr Όταν άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, πριν από έναν περίπου χρόνο, όλα έδειχναν πως θα αποτελούσε μίαν ακόμη άνευρη διαδικασία σχετικά με την περιφερειακή συνεργασία και την πιθανή διεύρυνση της Ε.Ε. και τίποτε δεν προμήνυε ότι θα συνέπιπτε με μίαν ακόμη βαθιά κρίση στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση, αντί της διεύρυνσης της Ε.Ε. στο προσκήνιο βρίσκονται οι προσπάθειες να διατηρηθεί η ικανότητα των νυν μελών να διατηρήσουν τη συνοχή τους απέναντι σε καινοφανή προβλήματα. Ο λόγος για τη Σύνοδο Κορυφής της Δυτικής Βαλκανικής, που θα διεξαχθεί την Πέμπτη 27 Αυγούστου στη Βιέννη, και πραγματοποιείται εν μέσω της κορύφωσης των προσφυγικών κυμάτων που καταφθάνουν στην Ε.Ε. (και) δια της Βαλκανικής οδού. Η Σύνοδος, στην οποία θα παρευρεθεί και η Γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, θα κληθεί έτσι εκ των πραγμάτων να ασχοληθεί, ίσως δε και να προτείνει κάποιες πρώτες λύσεις, με τη μεγαλύτερη κρίση αυτού του είδους που έχει γνωρίσει η Γηραιά Ήπειρος τα τελευταία 70 χρόνια -από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Περισσότεροι από πρόσφυγες και μετανάστες εισήλθαν στην κοινοτική επικράτεια τον πρώτο εξάμηνο του 2015, (έναντι το ίδιο διάστημα του 2014) και άλλοι έχασαν τη ζωή τους κατά την προσπάθεια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η FRONTEX. Οι πρόσφυγες και μετανάστες που φτάνουν παράτυπα στην Ευρώπη χρησιμοποιούν τις τρεις συνήθεις οδούς (Ισπανία, συνέχεια στη σελίδα 10

10 10 συνέχεια από τη σελίδα 9 Ιταλία, Ελλάδα) με τελικό προορισμό όμως πάντοτε τον πλούσιο ευρωπαϊκό Βορρά. Χαρακτηριστικά, το πρώτο τρίμηνο του έτους, περίπου το 40% του αριθμού των εισελθόντων, ήτοι τουλάχιστον άνθρωποι (κατά το ήμισυ Σύροι), υπέβαλλαν αίτημα ασύλου στη Γερμανία, που, λόγω της ισχυρής της οικονομίας, αποτελεί το όνειρο των περισσοτέρων νεοαφιχθέντων. Είναι γεγονός ότι, από τις τρεις προσφυγικές διαδρομές, περισσότερο έχει επιβαρυνθεί η διαδρομή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία έχει μετατραπεί, με την κορύφωση της συριακής κρίσης, σε καθαρά βαλκανική διαδρομή. Στην κύρια πύλη εισόδου αυτής της διαδρομής, την Ελλάδα, έχουν εισέλθει από τις αρχές του χρόνου περισσότεροι από πρόσφυγες και μετανάστες. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, μόνο τον τελευταίο μήνα περίπου άνθρωποι πέρασαν στην Ελλάδα από την Τουρκία -με τον κύριο όγκο να προέρχεται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων αυτών αφήνει την Ελλάδα και διασχίζει τη Βαλκανική μέσω ΠΓΔΜ, δεκαετίας του Του Σωτήρη Δημόπουλου ΠΗΓΗ: sotiriosdemopoulos. blogspot.gr/ Αλβανίας, Σερβίας, Μαυροβουνίου ή Κοσσυφοπεδίου, με στόχο να φτάσει στην Κεντρική Ευρώπη. Όπως παραδέχονται οι επίσημοι εντός και εκτός Ε.Ε., το τεράστιο αυτό ρεύμα είναι ίσως μόνον η αρχή. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε για (πιο) υψηλούς αριθμούς προσφύγων τα επόμενα χρόνια δήλωσε πρόσφατα στο Βερολίνο ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών, Thomas de Maiziere, σημειώνοντας με νόημα πως πρέπει να αποδεχθούμε αυτή την πρόκληση και να την αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί. Η απόφαση του Βερολίνου να αναστείλει την εφαρμογή της συνθήκης Δουβλίνο 2, ήτοι τις επαναπροωθήσεις των αιτουμένων ασύλου στις χώρες πρώτης καταγραφής, σε ό,τι αφορά τους Σύρους πρόσφυγες και η κοινή έκκληση Hollande-Merkel για μια συντονισμένη πανευρωπαϊκή πολιτική ασύλου, αναδεικνύει τις ρωγμές που είχαν καταγραφεί ήδη από την Σύνοδο Κορυφής των 28, η οποία απέρριψε το σχέδιο της Κομισιόν για υποχρεωτική ανακατανομή βάσει ποσοστώσεων αιτουμένων ασύλου από την Ιταλία και την Ελλάδα. Η γαλλογερμανική έκκληση όμως δέχθηκε μέσα σε λίγες ώρες μιαν απόλυτα κυνική απάντηση από το Λονδίνο σε μια συγκυρία κατά την οποία η Βρετανία, καίτοι δεν βρίσκεται στην αιχμή της υποδοχής των νεοεισερχομένων, αμφισβητεί συνολικά την σχέση της με την Ε.Ε. Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να περιλάβει στο νέο της μεταναστευτικό νόμο άρθρο που θα στέλνει στη φυλακή ως και για έξι μήνες όποιον παράτυπο μετανάστη τολμά να εργασθεί στη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα, τεράστια πρόστιμα, κλείσιμο της επιχείρησης και στέρηση της άδειας θα αντιμετωπίζει ο εργοδότης που θα δίνει δουλειά σε παράτυπο μετανάστη. Επιπλέον οι έλεγχοι του νομικού καθεστώτος των εργαζομένων βαρύνουν πλέον τον ίδιο τον εργοδότη, ο οποίος δεν θα μπορεί να επικαλείται άγνοια και θα αντιμετωπίζει έως και πενταετή φυλάκιση αν δεν τους διενεργήσει. Θα λάβουμε όλα τα μέτρα ώστε, αν είστε εδώ παράνομα, να μη μπορείτε να εργαστείτε, να νοικιάσετε σπίτι, να ανοίξετε λογαρια- Η προσφυγική κρίση επισκιάζει τη Σύνοδο των Δυτικών Βαλκανίων Αναφέρω για παράδειγμα το συνέδριο «Έλληνες της Ουκρανίας: Ιστορία και Σύγχρονη Εποχή», που διοργάνωσε η «Δημοκρατική Κοινότητα των Ελλήνων της Ουκρανίας», στη πόλη του Ντονιέτσκ, το Φεβρουάριο του Εκεί, ανάμεσα σε πολλές συγκλονιστικές εισηγήσεις, όπου λέγονταν πράγματα που δεν είχαν ειπωθεί δημόσια έως τότε, ακούστηκαν και οι ομιλίες δύο σημαντικών ανθρώπων ελληνικής καταγωγής, που μίλησαν για τους Έλληνες της Κριμαίας. Επρόκειτο για τον Ι. Μπ. Νταλιάν, Δρ. Γεωλογικών Επιστημών, καθηγητή, από την πόλη Ακτιούμπινσκ του Καζαχστάν, και τον Α.Ι. Χόλιν, βουλευτού, τότε, του Σοβιέτ της πόλης και του νομού του Ντονιέτσκ. Οι παρεμβάσεις τους δημοσιεύθηκαν ως ένα κείμενο στην έκδοση των υλικών του συνεδρίου στη ρωσική γλώσσα- με τον τίτλο: «Οι Έλληνες της Κριμαίας Λησμονημένες σελίδες της Ιστορίας». Από τη δημοσιευμένη αυτή εισήγησή μεταφράσαμε και μεταφέρουμε κάποια αποσπάσματα που αφορούν, κυρίως, στην περίοδο του Β παγκοσμίου πολέμου και του μαζικού εκτοπισμού των Ελλήνων από τις εστίες τους στην Κεντρική Ασία. Κατά τη δεκαετία του 1930, ο ελληνισμός της Κριμαίας θα αντιμετωπίσει τη διακοπή της αναγεννητικής προσπάθειας των εθνικών ταυτοτήτων, που έλαβε χώρα μετά το 1922, στο πλαίσιο της πολιτικής της «κορενιζάτσια». «Οι καλύτεροι αντιπρόσωποι της ελληνικής διανόησης, της εργατικής τάξης και της εργαζόμενης αγροτιάς διώχτηκαν και χωρίς καμιά αποδεδειγμένη ενοχή καταδικάστηκαν, γεμίζοντας τις φυλακές σμό ή να οδηγήσετε αυτοκίνητο δήλωσε, ανακοινώνοντας το νομοσχέδιο, ο υφυπουργός Εσωτερικών, James Brokenshire. Η στάση που θα τηρήσουν στην σύνοδο, η Βρετανία καθώς και άλλες χώρες του Βορρά, με έντονη πολιτική πίεση από δεξιά λαϊκιστικά κόμματα, ή της Ανατολικής Ευρώπης, με ανύπαρκτη εμπειρία στην υποδοχή μεταναστών και προσφύγων, δεν αναμένεται φιλική προς την πρόταση πέντε σημείων που θα προσκομίσει η τρόικα των ευρωπαϊκών κρατών-προθαλάμων, ήτοι της διοργανώτριας Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Ιταλίας. Η πρόταση περιλαμβάνει και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με μιας όλες οι επιτυχίες του ελληνικού πολιτισμού και της ιδιαίτερης ταυτότητας του εξολοθρεύτηκαν: έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία, απαγορεύθηκε η γραφή, καταστράφηκαν οι εκκλησίες κ.λπ. Δεν διασώθηκε ούτε καν η μεγάλη ελληνική εκκλησία στην Συμφερούπολη, η οποία αποτελούσε αριστούργημα της αρχιτεκτονικής, στην εικονογράφηση της οποίας συμμετείχαν σημαντικοί καλλιτέχνες αγιογράφοι της Ρωσίας και της Ευρώπης». Το 1941 εισέβαλαν και στην Κριμαία τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία θα παραμείνουν στη χερσόνησο μέχρι και το Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής τμήμα του ταταρικού πληθυσμού συνεργάσθηκε με τις γερμανικές δυνάμεις, όπως άλλωστε και άλλοι μουσουλμανικοί λαοί της Σοβιετικής Ένωσης. Αντιθέτως, πολλοί ήταν οι Έλληνες της Κριμαίας που συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα των παρτιζάνων. «Κάποιοι απ αυτούς κατευθύνθηκαν στο μέτωπο να πολεμήσουν τους φασίστες, άλλοι κατέφυγαν στα όρη και στα δάση της Κριμαίας, στα αντάρτικα τμήματα, και ενεργά συμμετείχαν στον ανταρτοπόλεμο. Στα δάση των νοτίων ακτών της Κριμαίας, υπό την ηγεσία του Έλληνα της Κριμαίας Μ.Α. Μακεντόνσκι, έδρασε με επιτυχία ο Νότιος Σχηματισμός των Παρτιζάνων, στον οποίο την υιοθέτηση νέων μέτρων κατά των διακινητών ανθρώπων, δικαιότερη κατανομή των προσφύγων εντός της Ε.Ε., αυξημένα μέτρα ασφαλείας, χορήγηση βοήθειας προς τις χώρες προέλευσης, ώστε να ανακοπεί το προσφυγικό κύμα, και κυρίως την δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής στρατηγικής παροχής ασύλου. Όμως το τυφλό σημείο του σχεδίου είναι ότι αναφέρεται αποκλειστικά σε πρόσφυγες και μετανάστες εξωευρωπαϊκής προέλευσης, αγνοώντας το γεγονός ότι αφετηρία πολλών εκ των νεοεισερχομένων είναι η ίδια η χειμαζόμενη Δυτική Βαλκανική συμμετείχαν πολλοί Έλληνες. Επικεφαλής της τμήματος κατασκοπείας αυτού του σώματος ήταν ο Έλληνας Φ.Α. Γιακουστίδης. Διοικητής ενός από τα αντάρτικα αποσπάσματα, και κατόπιν της 4ης Ταξιαρχίας Παρτιζάνων, ήταν ο Έλληνας Χ.Κ. Τσούσσι». Για τη συμμετοχή των Ελλήνων στον αγώνα των παρτιζάνων της Κριμαίας βρίσκουμε αναφορές στα βιβλία του ΜΑ. Μακεντόνσκι «Φλόγες στην Κριμαία», του Ε. Σάμκο «Το παρτιζάνικο κίνημα στην Κριμαία», του Ι.Ζ. Βέργκας «Στα βουνά της Ταυρίδας», στο συλλογικό «Η Κριμαία την περίοδο του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου ». Για τις σχέσεις Τατάρων και Ελλήνων όπως και για Χαρακτηριστικά, από τους παράτυπους μετανάστες που εντοπίστηκαν μεταξύ Δυτικών Βαλκανίων και Ε.Ε. το πρώτο τρίμηνο του 2015, οι ήταν Βαλκάνιοι, σύμφωνα με τη FRONTEX. Σύμφωνα με το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Θεμάτων και Θεμάτων Ασφαλείας (SWP), η καταστροφική οικονομική κατάσταση της περιοχής, με μηδενική ανάπτυξη, τεράστια ανεργία και ανύπαρκτες επενδύσεις σε χώρες σαν την πγδμ, όπου οι μισθοί υπολείπονται και αυτών της Κίνας, οδηγούν χιλιάδες, νέους και όχι μόνο, στην παράτυπη μετανάστευση, ειδικά τώρα που οι ελπίδες για είσοδο στην Ε.Ε. και κάλυψη των σχετικών κριτηρίων έχουν εξανεμισθεί. Έλληνες της Κριμαίας και οι λησμονημένες σελίδες της Ιστορίας Ο ελληνισμός της Κριμαίας έχει αρχαίες καταβολές. Από την εποχή των πρώτων ελληνικών αποικιών, κατά τον 6ο π.χ. αι., ο ελληνικός πολιτισμός βρισκόταν σε διαρκή δημιουργική σχέση, στο διάβα των αιώνων, με τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Το 1778, σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων της χερσονήσου μετοίκησε βορείως της Αζοφικής θάλασσας, όπου ίδρυσαν την πόλη της Μαριούπολης και είκοσι χωριά. Η Κριμαία, όμως, συνέχιζε να υποδέχεται ελληνικό πληθυσμό, την πλέον πρόσφατη ιστορία του οποίου, μετά δηλαδή τη δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης, αρχίσαμε να την πληροφορούμαστε στην Ελλάδα μόλις στις αρχές της τη δράση των Ελλήνων οι δύο εισηγητές αναφέρουν ότι «ένα μέρος του ταταρικού πληθυσμού με τις πράξεις τους, τον χειμώνα του έφεραν τους αντάρτες σε αδιέξοδο. Υποδείκνυαν στις δυνάμεις κατοχής τις κρυφές βάσεις των ανταρτών, όπου οι τελευταίοι έκρυβαν όπλα και τρόφιμα. Το ελληνικό χωριό Λάκι, στην περιφέρεια Μπαχτσισαράϊ, όπου πρόεδρος του κολχόζ ήταν ο Έλληνας Χ. Σπάι, το περικύκλωσαν οι φασίστες και οι συνεργάτες τους και στη συνέχεια το πυρπόλησαν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά, με την κατηγορία της συνεργασίας με τους αντάρτες. Στην θέση του πυρπολημένου χωριού βρίσκεται σήμερα ένα Μνημείο». Και ακολούθως εξιστορούν πώς οι Έλληνες, με κίνδυνο της ζωής τους, μετέφεραν στην πολιορκημένη πόλη της Σεβαστούπολης πόσιμο νερό για τους κατοίκους και τους μαχητές του Σοβιετικού Στρατού. «Ο επικεφαλής της Κομσομόλ της παράνομης ομάδας στο χωριό Κίσεκ Αρτέκ (σήμερα ονομάζεται Κλινόβκα) ήταν ο Έλληνας της Κριμαίας Κ.Δ. Αποστολίδης. Στην παράνομη ομάδα συμμετείχε όλη η οικογένειά του, αποτελούμενη από 8 άτομα και ακόμη 20 κάτοικοι του χωριού. Το καταδιωκτικό απόσπασμα από τους ντόπιους φασίστες, συνεργάτες και αστυνομικούς, περικύκλωσαν το σπίτι, συνέλαβαν την μητέρα του, τον αδελφό του και μερικούς ακόμη, και τους μετέφεραν στην Γκεστάπο όπου υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια. Για τον αγώνα συνέχεια στη σελίδα 12

11 Ελλάδα Διαθήκη εξωτερικού και αποδοχή κληρονομίας Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Συχνά η αποδοχή κληρονομίας που γίνεται στην Ελλάδα αφορά κληρονομιά με ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία εντός Ελλάδος, τα οποία κληρονομούνται βάσει διαθήκης που έχει συνταχθεί στο εξωτερικό. Η διαθήκη εξωτερικού μπορεί να έχει γίνει σε συμβολαιογράφο στο εξωτερικό, στο Προξενείο της Ελλάδος σε ξένη χώρα, μπορεί όμως και να είναι μία ιδιόγραφη διαθήκη (handwritten will), που παραδίδεται σε δικηγόρο, ή σε άλλο έμπιστο πρόσωπο, ή έχει αφεθεί σε ένα συρτάρι, ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου κλπ. Η διαθήκη που έχει γίνει στο εξωτερικό ισχύει στην Ελλάδα εφόσον ισχύει και στην χώρα που έχει συνταχθεί. Εάν έχει συνταχθεί στον Καναδά, σύμφωνα με τους νόμους του Καναδά και ισχύει εκεί, τότε θα ισχύσει και στην Ελλάδα στις περισσότερες των περιπτώσεων, εφόσον δεν παραβιάζονται θεμελιώδης διατάξεις του ελληνικού δικαίου. Η διαθήκη που έχει γίνει στο εξωτερικό πρέπει να ισχύσει στο εξωτερικό, συνήθως με δημοσίευση στο εκεί δικαστήριο, ή σύλλογο συμβολαιογράφων ή με όποιον άλλον τρόπο προβλέπει το δίκαιο της χώρας του εξωτερικού και μετά θα την φέρουμε στην Ελλάδα, θα την μεταφράσουμε επισήμως στην ελληνική γλώσσα και θα την δημοσιεύσουμε στο Ειρηνοδικείο. Επίσημη μετάφραση της διαθήκης μπορεί να γίνει από την Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, μπορεί όμως να γίνει και από Έλληνα δικηγόρο στην Ελλάδα, εφόσον γνωρίζει την γλώσσα στην οποία έχει γραφεί η διαθήκη. Εκτός από την διαθήκη, επισήμως δημοσιευθείσα στο εξωτερικό και μεταφρασθείσα στην ελληνική, χρειάζεται και η ληξιαρχική πράξη θανάτου από το εξωτερικό, επίσης μεταφρασθείσα στην ελληνική. Όπως και στην διαθήκη, έτσι και στην ληξιαρχική πράξη θανάτου πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην μετάφραση των ονομάτων και των λοιπών λέξεων, ώστε να συνάδουν με τις διαδικασίες στην Ελλάδα. Εάν ο θανών στο Μόντρεαλ είχε γεννηθεί στην Ελλάδα ως Ιωάννης Γιαννόπουλος, αλλά στην ληξιαρχική πράξη θανάτου στον Καναδά αναγράφεται ως Johnny Giannopoulos, η μετάφραση του κυρίου ονόματός του στην ελληνική καλό είναι να γίνει Ιωάννης και όχι Τζώνυ, διότι αν γίνει Τζώνυ, δεν θα μπορεί να εγγραφεί η ληξιαρχική στην Ελλάδα, αφού άλλος ο Ιωάννης Γιαννόπουλος και άλλος ο Τζώνυ Γιαννόπουλος. Σημαντικό έγγραφο που επίσης θα χρειασθεί είναι Σεπτέμβριος, το πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, που θα εκδοθεί από τον Δήμο στην Ελλάδα, όπου είχε γεννηθεί ο θανών. Για το πιστοποιητικό αυτό χρειάζονται δύο υπεύθυνες δηλώσεις δύο μαρτύρων, που θα γίνουν στο ΚΕΠ στην Ελλάδα κατά προτίμηση. Για την ολοκλήρωση των βασικών διαδικασιών, πρέπει να εντοπισθούν τα περιουσιακά στοιχεία της κληρονομίας στην Ελλάδα, δηλ. οικόπεδα, αγροτεμάχια, σπίτια, διαμερίσματα, χρήματα σε ατομικούς τραπεζικούς λογαριασμούς του θανόντος, πιθανώς αυτοκίνητα, κινητά αξίας όπως πίνακες ζωγραφικής, κοσμήματα κλπ. Η αξία αυτών θα δηλωθεί στην εφορία στην Ελλάδα για να υπολογισθεί εάν θα πληρωθεί φόρος κληρονομίας ή όχι. Η προθεσμία δηλώσεως στην εφορία είναι δώδεκα μήνες από την ημέρα του θανάτου ή της δημοσιεύσεως της διαθήκης, εφόσον οι κληρονόμοι διαμένουν στο εξωτερικό. Σύζυγος και τέκνα δεν πληρώνουν φόρο κληρονομίας μέχρι του ποσού των ευρώ έκαστος. Από τα ευρώ έως τα ευρώ, ο φόρος κληρονομίας είναι μόνο 1%. Αν όμως κληρονόμοι είναι πιο μακρινοί συγγενείς ή μη συγγενείς, ο φόρος είναι μεγαλύτερος. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Master of Laws. Συμβόλαιο ψυχικά ασθενούς μπορεί να είναι έγκυρο Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Συμβόλαια μπορεί να υπογράφει μόνο όποιος είναι ενήλικος και έχει σώας τας φρένας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων το αν κάποιος έχει δικαιοπρακτική ικανότητα είναι εμφανές και αδιαμφισβήτητο. Κάποιες φορές όμως τα όρια μεταξύ ικανότητος και ανικανότητος για υπογραφή νομικών εγγράφων γίνονται δυσδιάκριτα. Για να έχει ισχύ μία δικαιοπραξία ο νόμος απαιτεί οι υπογράφοντες να έχουν ικανότητα κατά την στιγμή της υπογραφής. Το αν κάποιο χρονικό διάστημα πριν ή μετά την υπογραφή το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε ικανότητα δικαιοπραξίας δεν ασκεί ιδιαίτερη επιρροή. Αυτό που μετράει είναι η κατάσταση του δικαιοπρακτούντος κατά τον χρόνο που διενεργεί την συναλλαγή, όπως π.χ. μία πώληση ή αγορά ακινήτου, μια δωρεά, μία ανάληψη από τραπεζικό λογαριασμό κλπ. Σύμφωνα με την 531/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου δικαιοπραξία που έγινε το 1995 θεωρείται άκυρη αν κατά τον χρόνο που έλαβε χώρα ο δηλών, εξ αιτίας πνευματικής ασθενείας δεν είχε έλλογη κρίση, που να επιτρέπει τον ελεύθερο προσδιορισμό της βουλήσεως. Σημασία έχει η ύπαρξη ή όχι ανικανότητας κατά την στιγμή της δηλώσεως βουλήσεως. Στην συγκεκριμένη υπόθεση το έτος 1995 ο θείος έκανε δωρεά ενός ακινήτου στην ανηψιά του. Ο δωρητής θείος καθ όλη την διάρκεια της ζωής του έπασχε από ψυχική ασθένεια, η οποία όμως για μεγάλα χρονικά διαστήματα δεν τον απέτρεπε από το να εργάζεται κανονικά, να κερδίζει χρήματα και γενικώς να συμμετέχει κανονικά στην καθημερινή ζωή. Παρά το γεγονός ότι είχε εμφανίσει την ψυχική πάθησή του από νεαρή ηλικία 18 ετών, μετανάστευσε στην τότε Δυτική Γερμανία το 1962, όπου και εργάσθηκε για πολλά χρόνια αποταμιεύοντας σημαντικά χρηματικά ποσά. Παρακολουθείτο από ψυχίατρο για αρκετά χρόνια και νοσηλεύθηκε σε ψυχιατρικές κλινικές στην Γερμανία και στην Ελλάδα. Η διάγνωση της πάθησής του ήταν παρανοϊκή παραισθησιακή ψύχωση με βαριές διαταραχές της βουλήσεως, αλλά και σχιζοφρενική ψύχωση. Το ίδιο πρόσωπο είχε περιόδους παντελούς πνευ- συνέχεια στη σελίδα 12 Φανταστική υπόθεση κληρονομίας Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Δύο ομογενείς από τις ΗΠΑ ήρθαν στην Ελλάδα για να ξεκαθαρίσουν, όπως μου είπαν, την κληρονομιά του θείου τους που καταγόταν από τα Ίρια Αργολίδος και απεβίωσε στο Μόντρεαλ του Καναδά το Ο θείος τους δεν είχε παντρευτεί, ούτε είχε αποκτήσει παιδιά και δεν ευρέθη κάποια διαθήκη του. Όταν απεβίωσε είχε δύο αδέλφια, ενώ ένας ακόμα αδελφός τους είχε προαποβιώσει, είχε δηλαδή πεθάνει πριν τον θείο. Ο προαποβιώσας αδελφός είχε αφήσει μία κόρη. Ο θείος που απεβίωσε το 1993 ήταν Έλληνας πολίτης από γεννήσεως, αφού είχε γεννηθεί στην Αργολίδα από Έλληνες γονείς. Στο ζήτημα πώς θα κληρονομηθεί εφαρμόζεται επομένως το ελληνικό δικαιο. Το ότι είχε αποκτήσει και την καναδική υπηκοότητα δεν επιδρά στην εφαρμογή του ελληνικού δικαίου στην κληρονομιά. Κατά το ελληνικό δίκαιο ο θείος κληρονομείται από τα δύο εν ζωή αδέλφια του και από την ανηψιά του, κόρη του προαποβιώσαντος αδελφού του. Οι τρεις κληρονόμοι κληρονομούν ίσα μερίδια. Η περιουσία του θείου αποτελείτο κατά τον χρόνο θανάτου του (1993) από ένα σπίτι στα Ίρια Αργολίδος, μερικά αγροτεμάχια στον κάμπο των Ιρίων, ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο στην Ακράτα Αχαϊας και έναν τραπεζικό λογαριασμό στην Ελλάδα. Το πρώτο ευχάριστο νέο για τους ομογενείς που ενδιαφέρονται να ρυθμίσουν Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Όταν ένα ακίνητο ανήκει σε περισσότερους από έναν ιδιοκτήτες μπορεί να παρουσιασθούν διαφωνίες ως προς την χρήση, την διαχείριση και την την κληρονομιά του θείου τους είναι ότι, επειδή ο θείος απεβίωσε το 1993, οι τρεις κληρονόμοι (δύο αδέλφια του θανόντος και η ανηψιά του) δεν υποχρεούνται να υποβάλουν δήλωση φόρου κληρονομίας στην εφορια στην Ελλάδα και φυσικά δεν πληρώνουν καθόλου φόρο κληρονομίας, διότι κατά το νόμο σήμερα ( ), όλες οι κληρονομίες έως δεν φορολογούνται. Αντιθέτως, επειδή τα ακίνητα δεν ήταν δηλωμένα από το 2010 έως το 2015 στο Ε9, ούτε έχει πληρωθεί ο ετήσιος φόρος περιουσίας (ΕΝΦΙΑ), οι κληρονόμοι θα πρέπει να πληρώσουν ένα μικρό πρόστιμο για εκπρόθεσμες δηλώσεις Ε9 και τον ΕΝΦΙΑ που θα προκύψει. Το επόμενο βήμα είναι να εντοπίσουμε σε ποιόν Δήμο ήταν εγγεγραμμένος ο θανών, ώστε από εκεί να εκδοθεί το απαραίτητο πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών. Η έρευνα θα ξεκινήσει από τον Δήμο στον οποίο υπάγονται τα Ίρια, αφού το πιο πιθανό είναι να βρεθεί εγγεγραμμένος στο εκεί Δημοτολόγιο. Ακολούθως, δύο μάρτυρες πρέπει να υπογράψουν υπεύθυνες δηλώσεις στο ΚΕΠ (Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών), που να αναφέρουν αναλυτικώς τα ονόματα των πλησιεστέρων συγγενών. Μάρτυρες μπορούν να είναι και συγγενείς. Στον Δήμο για την έκδοση του πιστοποιητικού θα προσκομισθεί και η ληξιαρχική πράξη θανάτου, που έχει εκδοθεί από τις αρχές του Μόντρεαλ Καναδά, αφού πρώτα επικυρωθεί από το Προξενείο της Ελλάδος στο Μόντρεαλ, μεταφρασθεί στην ελληνική και εγγραφεί στο Ειδικό Ληξιαρχείο στην Αθήνα. Επόμενο βήμα είναι εκμετάλλευσή του. Συγκυριότητα με εξ αδιαιρέτου μερίδια περισσοτέρων επί του ιδίου ακινήτου συνήθως προκύπτει μετά από κληρονομική διαδοχή, όταν περισσότεροι κληρονόμοι κληρονομούν ένα ή περισσότερα ακίνητα. Εάν οι περισσότεροι συγκύριοι του κοινού ακινήτου συμφωνούν ως προς την χρήση αυτού, τότε ουδέν πρόβλημα υφίσταται. ο εντοπισμός των συμβολαίων των ακινήτων (σπίτι και κτήματα στα Ίρια και οικόπεδο στην Ακράτα), αλλά και η ενημέρωση από την τράπεζα για το ακριβές υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού. Από την έρευνα θα προκύψει η αντικειμενική αξία των ακινήτων της κληρονομίας και η ακριβής περιγραφή τους, ώστε να συνταχθεί η αποδοχή κληρονομίας στον συμβολαιογράφο και να μεταγραφεί στο υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό γραφείο. Για μεγαλύτερη ακρίβεια, μηχανικός ή τοπογράφος πρέπει να συντάξει τοπογραφικά όλων των ακινήτων. Αναφορικώς με τον τραπεζικό λογαριασμό προέκυψε ότι δεν ήταν ατομικός, στο όνομα του θείου μόνο, αλλά κοινός, με τον έναν εκ των εν ζωή αδελφών του, ο οποίος μάλιστα είχε κάνει και τραπεζικές συναλλαγές το 2000 και το Αυτό σημαίνει πρώτον ότι ο λογαριασμός δεν θα περιληφθεί τελικώς στην κληρονομία του θείου, διότι ήταν κοινός και τα χρήματα δικαιούται να τα πάρει από την τράπεζα ο επιζών συνδικαιούχος αδελφος του και όχι οι άλλοι δύο κληρονόμοι. Δεύτερον, το γεγονός ότι έγιναν κινήσεις στον λογαριασμό το 2000 και το 2009 έσωσε κατά κάποιον τρόπο τα χρήματα, διότι αν δεν είχαν γίνει κινήσεις για μία εικοσαετία, (από το 1993 έως το 2005 έχουν περάσει 22 χρόνια), μπορεί το υπόλοιπο του λογαριασμού που δεν είχε κινηθεί για είκοσι χρόνια να είχε κατασχεθεί από την τράπεζα υπέρ του ελληνικού δημοσίου. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Master of Laws. gr Πότε η πλειοψηφία αποφασίζει στο κοινό ακίνητο Αν όμως υπάρχουν διαφορετικές απόψεις από τους συγκυρίους ως προς την διαχείριση του κοινού ακινήτου, ιδιαιτέρως αν αυτό έχει αξία, τότε ανακύπτει το ερώτημα πώς θα λυθεί η διχογνωμία. Η απάντηση είναι ότι η πλειοψηφία των μεριδίων αποφασίζει για θέματα τακτικής διαχείρισης, σημαντικότερο ίσως από τα οποία είναι η εκμίσθωση του κοινού ακινήτου. Ο τρόπος τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού πρέπει βεβαίως συνέχεια στη σελίδα 12

12 12 συνέχεια από τη σελίδα11 ματικής ανεπάρκειας και πολλές φορές σε βαθμό επικίνδυνο για τον εαυτό του και το περιβάλλον του, ενώ υποβαλλόταν σε θεραπεία με ψυχοφάρμακα. Μάλιστα έλαβε και σύνταξη αναπηρίας λόγω ανικανότητάς του προς άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος. Ωστόσο, αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι το ίδιο πρόσωπο διήνυε και περιόδους κατά τις οποίες δεν στερείτο της χρήσης του λογικού, επειδή τα συμπτώματα της ασθενείας του υποχωρούσαν. Διεπιστώθη επίσης ότι πέραν των διαστημάτων των κρίσεων και της νοσηλείας του, ήταν σε άλλες Συμβόλαιο ψυχικά ασθενούς μπορεί να είναι έγκυρο περιόδους σε θέση να συναλλάσσεται μόνος του με τις τράπεζες και μπορούσε να ταξιδεύει μόνος του από και προς το εξωτερικό. Λίγες μέρες πριν την υπογραφή της επίμαχης δωρεάς προς την ανηψιά του το 1995 ο ιατρός και διευθυντής νευρολογικής κλινικής πιστοποίησε ότι το πρόσωπο αυτό «δύναται να προβεί εις δικαιοπραξίαν». Το Πρωτοδικείο αρχικώς ακύρωσε την δωρεά, με το σκεπτικό ότι ο θείος δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα. Το Εφετείο όμως έκρινε αντιθέτως ότι μπορεί σε μεγάλα χρονικά διαστήματα της ζωής του το πρόσωπο αυτό να βρισκόταν σε κατάσταση ανικανότητος προς δικαι- οπραξία, κατά την συγκεκριμένη όμως στιγμή το 1995 που υπέγραψε την δωρεά είχε δικαιοπρακτική ικανότητα. Ό Άρειος Πάγος, όπου έφθασε η υπόθεση, έκρινε ότι το Εφετείο είχε αιτιολογήσει με επάρκεια την απόφασή του και συνεπώς επεκύρωσε την απόφαση του Εφετείου ότι η συγκεκριμένη δωρεά του 1995 ήταν έγκυρη, διότι έγινε από πρόσωπο (δωρητή), που την στιγμή που συντασσόταν και υπογραφόταν το δωρητήριο συμβόλαιο είχε αντίληψη της καταστάσεως και δικαιοπρακτική ικανότητα, παρά τα ψυχιατρικής φύσεως προβλήματα που είχε καθ όλη την διάρκεια της ζωής του. Έλληνες της Κριμαίας και οι λησμονημένες σελίδες της Ιστορίας συνέχεια από τη σελίδα 10 αυτής της παράνομης οργάνωσης διαβάζουμε στο διήγημα του Β. Χατσατουριάν Αυτό συνέβη στην Κλινόβκα. Και για τους Έλληνες που συμμετείχαν στην παράνομη οργάνωση της Κομσομόλ στο χωριό Πιονέρκσι υψώνεται σήμερα Μνημείο». Μετά την απελευθέρωση της Κριμαίας, από το σοβιετικό στρατό, ο ελληνικός πληθυσμός ήλθε αντιμέτωπος με την, παράλογη, απόφαση της μαζικής εκτόπισής τους μετά τη λεγόμενη «Ειδική Οδηγία». Στην αρχή εξορίστηκαν οι Τάταροι, και σύντομα ήρθε η σειρά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Βουλγάρων. Τη νύχτα της 27ης Ιουνίου 1944, οι Έλληνες ξύπνησαν από τους ένοπλους φρουρούς του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων και στρατιωτικών τμημάτων. Οι Έλληνες διατάχθηκαν σε διάστημα μισής έως μιας ώρας να συγκεντρωθούν παίρνοντας μαζί τους μόνο τα απαραίτητα. «Μισοκοιμισμένοι, φοβισμένοι άνθρωποι, κλαίγοντας, κυρίως οι γυναίκες και τα παιδιά, σε πλήρη σύγχυση και αμηχανία, στριφογύριζαν στα σπίτια τους, μη κατανοώντας τι τους συνέβαινε. Το διάστημα, που δόθηκε για την συλλογή εξέπνευσε, ο πανικός δεν έπαυε. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί τους ούτε τον απαραίτητο ρουχισμό, ούτε τρόφιμα. Έπειτα με τις αποσκευές τούς φόρτωσαν στα στρατιωτικά φορτηγά και το κομβόι τούς πήγε στο πλησιέστερο σιδηροδρομικό σταθμό, όπου διενεργήθηκε ταξινόμηση για τους μεταφερόμενους ανθρώπους σε ειδικά διαμορφωμένες εμπορικές αμαξοστοιχίες.»η περιουσία που άφησαν οι Έλληνες στα σπίτια και στα διαμερίσματά τους, κερδισμένη με πολυετή τίμια εργασία, κλάπηκε και τα ζώα, τα διαμερίσματα, και οι οικείες τους δημεύθηκαν και δόθηκαν να τα διαχειριστούν οι Εκτελεστικές Επιτροπές των συνοικιών και της πόλης. Τα εμπορικά τραίνα μετέφεραν Έλληνες από τις περιοχές της μόνιμης ιστορικής τους διαβίωσης στις απόμακρες περιοχές των βορείων Ουραλίων, της Σιβηρίας, του Καζαχστάν και της Κεντρικής Ασίας. Διασκορπίστηκαν σε μικρές ομάδες μεταξύ αλλόγλωσσων πληθυσμών, πράγμα που επιδείνωσε τις έτσι κι αλλιώς τις μεγάλες δυσκολίες διαβίωσης». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η προσωπική περιγραφή των όσων έζησε ο καθηγητής Ι. Μπ. Νταλιάν τόσο κατά τον εκτοπισμό του όσο και στη διάρκεια της εξορίας, μέχρι να καταφέρει να σπουδάσει και να γίνει καθηγητής: «Το τραίνο μας κατευθύνθηκε στην περιφέρεια του Πέρμ, ενώ κατά την διαδρομή σε διάφορους σταθμούς κάποια βαγόνια ξεφόρτωναν κόσμο. Αργότερα, οι άνθρωποι αυτοί αναγκάσθηκαν να εργασθούν στην υλοτομία. Στο μικρό Σταθμό Μουλιάνκα ξεφόρτωσαν κι εμάς. Στον Σταθμό καταπονηθήκαμε 7 μερόνυχτα. Έπειτα ήλθαν τα κάρα και φορτώσαμε τις αποσκευές μας. Εμάς μας μετέφεραν στο χωριουδάκι Γιούγκ.»Εργαζόμασταν στις διάφορες αγροτικές εργασίες και παίρναμε έναν τιποτένιο μισθό. Το 1947, η αδελφή μου παντρεύτηκε έναν περαστικό Ουκρανό και, παρά τις διαμαρτυρίες των γονιών μας, έφυγε μαζί του προς άγνωστη κατεύθυνση. Η ενέργειά της περιέπλεξε περισσότερο την θέση της οικογένειάς μας: εμένα και τους δικούς μου μας ζητούσαν να τους πούμε για το τόπο που βρισκόταν η αδελφή μου. Στην περίπτωση που την ανακάλυπταν θα καταδικαζόταν σε 25 χρόνια καταναγκαστική εργασία. Πολλοί ήσαν αυτοί που έφυγαν από τις περιοχές εξορίας τους ανακάλυψαν και καταδικάστηκαν, η αδελφή μου, όμως, παρέμεινε καταζητούμενη.»εμένα δεν μου επέτρεπαν να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο, εκτός και τους έλεγα που βρισκόταν η αδελφή μου. Όμως οι επίμονες εκκλήσεις μου στο Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ είχαν θετική ανταπόκριση και τελικά μου επετράπη να σπουδάσω. Το φθινόπωρο του 1948 έγινα δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Περμ, στην Σχολή Γεωλογίας, την οποία τελείωσα το 1953 και στάλθηκα να εργασθώ στις πετρελαϊκές έρευνες στην πόλη Ακτιούμπινσκ, όπου εργάζομαι ως σήμερα, ως ελεύθερος άνθρωπος, από το Οι δικοί μου συνέχισαν να ζουν στην πόλη Σολικάμσκ, και μόλις τους απήλλαξαν από την εξορία, τους πήρα μαζί μου στο Ακτιούμπινσκ». Σε αντίθεση με τον κ. Νταλιάν, κάποιοι άλλοι Έλληνες επέστρεψαν στις εστίες τους και ελληνική παρουσία καταγράφεται και σήμερα στη, τόσο σημαντική από γεωστρατηγικής απόψεως, χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας. Ο ελληνισμός στην Κριμαία, χωρίς βεβαίως να έχει ανάλογη με το παρελθόν βαρύτητα στη δημογραφική σύνθεση του πληθυσμού, διατηρεί πάντοτε εκεί τη διαχρονική του πολιτισμική σφραγίδα. Σφραγίδα που συνιστά ένα ισχυρότατο πολιτικό εργαλείο, για όσους, βεβαίως, διαθέτουν γνώση και φρόνηση να τη χρησιμοποιήσουν. *Το κείμενο του Σωτήρη Δημόπουλου, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νέα Πολιτική, τεύχος 9. Πότε η πλειοψηφία αποφασίζει στο κοινό ακίνητο συνέχεια από τη σελίδα 11 να είναι σύμφωνος προς τη φύση του κοινού και τους κανόνες της επιμελούς διαχείρισης και εκμετάλλευσης. Η πλειοψηφία σχηματίζεται αναλόγως των μεριδίων που κάθε κληρονόμος διαθέτει και όχι αναλόγως του αριθμού των συγκυρίων. Εάν επί παραδείγματι το ίδιο ακίνητο ανήκει σε τρεις συγκυρίους, ο ένας εκ των οποίων έχει το 60% και έκαστος των άλλων δύο έχει από 20%, τότε αυτός που αποφασίζει, σε περίπτωση διαφωνίας, είναι ο ένας που έχει το 60% και όχι οι δύο που έχουν μόνο το 40% και οι δύο μαζί. Η πλειοψηφία αποφασίζει για θέματα τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης, που είναι η εκμίσθωση (ενοικίαση) του ακινήτου ή όχι, η ανακαίνιση ή επισκευή του, αλλά όχι η πώληση του κοινού ακινήτου. Η μεταβίβαση του ακινήτου δεν αποτελεί θέμα τακτικής διοίκησης, αλλά ζήτημα μείζονος ση- Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 15 Σεπτεμβρίου 2015 Στην Ελλάδα στην πρώτη σειρά της κληρονομικής διαδοχής είναι τα τέκνα και ο σύζυγος του θανόντος. Όταν δεν υπάρχει διαθήκη, ο σύζυγος, εφόσον υπάρχουν και τέκνα, κληρονομεί το ένα τέταρτο (1/4) της κληρονομίας και τα τέκνα λαμβάνουν τα υπόλοιπα τρία τέταρτα (3/4). Αν δεν υπάρχουν τέκνα, τότε ο σύζυγος λαμβάνει το μισό της κληρονομίας και τα αδέλφια του θανόντος λαμβάνουν το άλλο μισό. Αν δεν υπάρχουν ούτε παιδιά, ούτε σύζυγος του θανόντος, τότε κληρονομούν τα αδέλφια του, σε ίσα μερίδια, εφόσον οι γονείς του κληρονομουμένου δεν είναι στην ζωή. Αν κάποια αδέλφια έχουν προαποβιώσει, έχουν δηλαδή πεθάνει πριν τον κληρονομούμενο αδελφό τους, τότε το μερίδιο που θα έπαιρναν το παίρνουν τα παιδιά τους, δηλ. τα ανήψια του κληρονομουμένου. Κατ αυτόν τον τρόπο, στο ελληνικό δίκαιο εφαρμόζεται ο σαφής και αναμφισβήτητος κανόνας ότι όταν ο θανών δεν άφησε μασίας, στο οποίο η πλειοψηφία δεν παίζει κανένα ρόλο. Εκείνος δηλαδή που έχει το 5% ή το 10% ενός ακινήτου δεσμεύεται από την απόφαση της πλειοψηφίας για την εκμίσθωσή του, δεν δεσμεύεται όμως για το αν θα πωλήσει ή θα δωρίσει το όποιο μικρό ποσοστό του, θέμα το οποίο αποτελεί αντικείμενο δικής του αποκλειστικώς αποφάσεως, έστω κι αν η πλειοψηφία επιθυμεί διαφορετικά. παιδιά αλλά μόνο σύζυγο, οπότε τα αδέλφια του θανόντος λαμβάνουν το 50% της κληρονομίας, αλλά και όταν ο θανών δεν άφησε ούτε παιδιά ούτε σύζυγο, οπότε τα αδέλφια του λαμβάνουν το 100% της κληρονομίας, σε περίπτωση που κάποια αδέλφια του κληρονομουμένου έχουν αποβιώσει πριν τον κληρονομούμενο, το μερίδιό τους δεν χάνεται, αλλά πηγαίνει στα παιδιά τους ή στα εγγόνια τους, αν δεν ζουν ούτε τα παιδιά τους. Επί παραδείγματι, εάν έχει αποβιώσει ο Α χωρίς τέκνα, σύζυγο και γονείς και έχει αφήσει δύο αδέλφια και δύο ανηψιές, κόρες της προαποβιωσάσης αδελφής του, θα υπάρξουν τρία ίσα κληρονομικά μερίδια. Τα δύο εν ζωή αδέλφια θα κληρονομήσουν από 1/3 της κληρονομίας, ενώ οι δύο ανηψιές θα λάβουν μαζί το υπόλοιπο 1/3, δηλαδή η κάθε μία θα λάβει από 1/6. Η λύση να κληρονομούν τα ανήψια του θανόντος σε περίπτωση κατά την οποία κάποιος αδελφός ή αδελφή έχουν αποβιώσει πριν τον κληρονομούμενο είναι αυτονόητη στο ελληνικό δίκαιο και ισχύει τουλάχιστον από το 1946, όταν εισήχθη στην Ελλάδα ο Αστικός Κώδικας. Η προφανής αυτή λύση ωστόσο δεν είναι τόσο αυτονόητη σε άλλες χώρες, όπως επί παραδείγματι σε μερικές πολιτείες της Αυστραλίας, όπου το ζήτημα εάν κληρονομούν τα ανήψια, δηλ. τα τέκνα προαποβιωσάντων αδελφών ήταν αμφισβητούμενο αν πρέπει να Στην υπ αριθ. 302/2014 απόφασή του ο Άρειος Πάγος εξέτασε υπόθεση εκμισθώσεως κοινού ακινήτου και συγκεκριμένα ενός ξενοδοχείου, το οποίο ανήκε σε περισσότερους συνιδιοκτήτες. Το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι στις πράξεις τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης περιλαμβάνεται και η σύμβαση μίσθωσης του κοινού αντικειμένου, καθώς και κάθε άλλη πράξη, η οποία τείνει στη διατήρηση η άρση των συνεπειών της μισθώσεως, όπως η παράταση, η ανανέωση - αναμίσθωση ή η τροποποίηση της συμβάσεως μισθώσεως ή καταγγελία αυτής. Η απόφαση της πλειοψηφίας, είπε το δικαστήριο, είναι έγκυρη και δεσμεύει όλους τους κοινωνούς, δηλαδή και εκείνους που διαφώνησαν και μειοψήφησαν. Πράξεις τακτικής διοικήσεως και διαχειρίσεως του κοινού πράγματος αποτελούν, μεταξύ άλλων, η εκμίσθωση του πράγματος, η παράταση της διάρκειας λήγουσας μισθώσεως και η ανανέωση αυτής, ουσιώδες δε στοιχείο της συμβάσεως μισθώσεως εκτός από τη χρήση και τη διάρκεια είναι και ο καθορισμός μισθώματος. Επομένως αποτελεί πράξη τακτικής διοικήσεως και διαχειρίσεως τόσο η αρχική σύναψη της μισθώσεως όσο και η παράταση ή ανανέωση αυτής που περιλαμβάνει και καθορισμό μισθώματος, ίσου, μικρότερου ή υψηλότερου, σε σχέση με το προηγουμένως καταβαλλόμενο που καταρτίζεται εγκύρως από την πλειοψηφία των συνεκμισθωτών. Κληρονομούν τα ανήψια ή όχι; ισχύει ή όχι. Κατ αυτόν τον τρόπο, στη Νέα Νότιο Ουαλία μέχρι το 2006 το θέμα αν κληρονομούν τα ανήψια προαποβιωσάντων αδελφών δεν ήταν πλήρως διευκρινισμένο, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται αμφισβητήσεις. Για τον λόγο αυτόν είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίζεται το δίκαιο ποιάς χώρας εφαρμόζεται επί της κληρονομίας κάποιου που είχε διπλή ιθαγένεια. Εάν μία γυναίκα είχε γεννηθεί στην Ελλάδα από Έλληνες γονείς και είχε βεβαίως την ελληνική ιθαγένεια, μετανάστευσε στην Αυστραλία και απέκτησε εκεί και την αυστραλιανή ιθαγένεια, όταν αποβιώσει, για την περιουσία που βρίσκεται στην Ελλάδα εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο. Αν όμως ο κληρονομούμενος είχε μόνο μία ιθαγένεια, π.χ. την καναδική, για την περιουσία που άφησε στην Ελλάδα και για το ποιοί και σε τι ποσοστά κληρονομούν θα ισχύσει το καναδικό κληρονομικό δίκαιο και όχι το ελληνικό. Οι φόροι ωστόσο θα πληρωθούν σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, διότι η περιουσία βρίσκεται στην Ελλάδα. Επίσης η μεταβίβαση της κυριότητας από τον κληρονομούμενο στον ή στους κληρονόμους θα γίνει σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, έστω κι αν ο θανών ήταν υπήκοος άλλης χώρας και όχι της Ελλάδος. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Master of Laws.

13 Ηλία Ηλιόπουλου Φοβούμαι πολύ, διότι δεν πείθομαι πως στην Ελλάδα μας όσα λέγονται, υπόσχονται, ψηφίζονται ως νόμοι, θα πραγματοποιηθούν, λόγω δήθεν αδυναμίας ή απροθυμίας της πολιτικής μας ηγεσίας και πραγματικής αρνήσεως του λαού. Ακόμη περισσότερο φοβούμαι πολύ όταν υποψιάζομαι ότι ενδεχομένως όλα αυτά είναι ένα σχέδιο δοκιμής αντοχής του λαού μας ή μιας ψεύτικης παρηγορητικής ελπίδος μέσα στην διαφαινόμενη και διαβλεπόμενη παραδοχή μιας άτακτης, εσωτερικά αποφασισμένης χρεοκοπίας...και χρεωθησομένης, ως συνήθως, στους κακούς ξένους. Φοβούμαι πολύ πως οποιαδήποτε εξέλιξη, οριστική προσυμφωνία προαπαιτουμένων ή μη, συμβιβασμός ή..εκβιασμός και αν υπάρξει στην Ελλάδα μας, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θα είναι, τουλάχιστον, μία πολυετής, (χωρίς χρονολογία λήξεως) πρωτόγνωρη και απίστευτη οικονομική οδύνη για εμάς τους Έλληνες, εάν δεν Σεπτέμβριος, Φοβούμαι πολύ εφαρμόσουμε κατά γράμμα το σωστό πρόγραμμα. Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία και γίνουμε «ελεύθεροι και ανεξάρτητοι», επί πλέον θα αποτελεί και οιονεί απρόβλεπτη επικινδυνότητα σε επίπεδο εδαφικής ασφαλείας της χώρας μας, από πολλές πλευρές και πολλές όψεις. Σε αυτόν τον φόβο μου δεν οδηγούμαι αποκλειστικά και μόνον λόγω των πάρα πολύ κακών και ασυναρτήτων διαχρονικών οικονομικών Πολιτικών, με αυξανόμενη την ευθύνη και την υπαιτιότητα κατά αύξοντα χρόνο όλων των κυβερνήσεών μας από το 1974 μέχρι σήμερα, αλλά ιδιαιτέρως της σημερινής «αγνώστου» πολιτικής σκοπιμότητος, κατευθύνσεως και ωθήσεως δια συγκεχυμένης τακτικής, καθαρά θολούμενης στρατηγικής, του εν αγωνία, αδύναμου ελληνικού λαού, σε νέα πολιτική σκέψη. Η υπούλως μεθοδευθείσα, επιδιωχθείσα και λίαν συντόμως επερχόμενη πλήρης και εκτεταμένη οικονομική εξαθλίωσίς του, μέσω διαφόρων απροσδιορίστων, κατασκευασμένων «ελπιδοδρόμων» ψευδών και ακατανοήτων λαβυρίνθων κινήσεων, για να απωλέσει κάθε αίσθηση προσδιορισμού της πραγματικότητος και της θέσεώς του, αυτή η εξαθλίωσίς του, θα είναι το ρηχό θεμέλιο και το σαθρό βάθρο της «σωτηρίας» που θα του προσφερθεί για να αισθανθεί όρθιος. Η μέθοδος είναι γνωστή και η εφαρμογή της αποτελεσματική από το σε γειτονικές χώρες. Κι εγώ αναμιμνήσκομαι τώρα στα 81 έτη της ζωής μου (ασχέτως εάν δημοσίως δηλώνω όσο νοιώθω, «πενηντάρης, ένας νέος της εποχής»), αυτών που μας διδάσκανε οι καθοδηγητές μας, όταν ήμουν επτά ετών το 1942, στο πώς θα ήταν ο κόσμος όταν φεύγοντας οι Γερμανοί από την Ελλάδα θα κατελάμβανε την εξουσία ο λαός και θα ήσαν όλα ίσα και ωραία! Με το από της φύσεώς μας σφουγγαρίσιο μυαλό, τον αστραφτερό αέρα του βουνού και της φιλομαθείας της εφέσεώς μας, αποστηθίζαμε λέξη προς λέξη, αυτά τα «ωραία» λόγια της θεωρίας για τους φτωχούς, εκεί κάτω από τα δροσερά πανύψηλα πλατάνια στο Ορεινό Χελυδόρι, σε υψόμετρο 800 μέτρων, πάνω από το Δερβένι της Κορινθίας, όπου είχαμε από πάππου παραθεριστική κατοικία κι ένα μέρος της αγροτικής μας περιουσίας. Και μαθαίναμε πως «δεν μπορεί ο ένας να έχει πέντε στρέμματα αμπέλι κι άλλος να έχει μισό, ούτε ο ένας να έχει 200 ελιές κι άλλος 20, ο ένας να σπέρνει ένα στρέμμα φασούλια κι ο άλλος μια βραγιά.ο ένας να έχει άλογο κι ο άλλος ούτε γαϊδούρι να κρεμάσει το ταγάρι του και πάει και πεζός στο χωράφι. Αυτοί που έχουν τα πολλά είναι αντίδραση. Οι σημερινοί ολιγάρχες. Αυτοί θα αντιδράσουν, θα μας εμποδίσουν να γίνουμε όλοι ίσιοι και πρέπει να τους..». Και τραγουδάγαμε και κάποια ωραία τραγούδια «ο αδερφός τον αδελφό να σκοτώνει άμα δεν είναι..». Μια μέρα μόλις τελείωσε το μάθημα είπαμε εμείς τα αετόπουλα «να πάμε να φάμε σύκα από της αντίδρασης τη συκιά». Ακολούθησα κι εγώ ο μικρός και πού πήγαμε; Σε μια από τις συκιές τις δικιές μας. Εκεί ήταν η γιαγιά μου, του πατέρα μου η μάννα, καμμιά εξηνταριά χρονών, που έπιανε πέτρα και την έστυβε, ίδια θηριωδία στην υπεράσπιση της ιδιοκτησίας της, μόλις ανεβήκανε απάνω στη συκιά πέντε έξι παιδιά βάνει τις αγριοφωνάρες της που αντιλαλούσαν τα βουνά: «Κατεβήτε αμέσως μην αρπάξω κανά φασουλόξυλο και σας σπάσω τα παϊδια. Θα σκάβω και θα ποτίζω εγώ τις συκιές για σας, τεμπελόσκυλα»! Τα είπε η μητέρα μου το βράδυ που ήρθε σπίτι ο πατέρας μου, με το σκοτάδι μας φόρτωσαν στον Μουτζούρη, ένα γέρικο μουλάρι που είχαμε, (το νέο τον Μάρκο μας τον είχαν επιτάξει από την πρώτη ημέρα του πολέμου 28 Οκτωβρίου 1940 για το μέτωπο). Έκτοτε κινούμενη...άμμος η οικογένεια γονείς γιαγιά κι η αδερφή μου τετράχρονη σε τρία χωριά, σε πλαγιές και λαγκάδια, ανάλογα ποιοί και πού είναι οι. εχθροί! Όμως όλοι μέχρι τότε..οικειοθελώς και ανελλιπώς πηγαίναμε στα μαθήματα της καθοδήγησης, υπακούαμε στις προσταγές που μας έδιναν κάθε πρωί με το χωνί. Τον τεχνολογικό παππού της σημερινής ντουντούκας οι πρωταγωνιστές των συναγωνιστών, για να μας ενημερώσουν τί πρέπει να κάνουμε, «για να τρώμε με την αλλαγή όλοι με χρυσά κουτάλια»! (Το τί πρέπει να κάνουμε και περί αλλαγής ακούγεται και σήμερα κάθε ημέρα περισσότερες από χίλιες φορές από τους αρμοδίους στα ΜΜΕ!). Και μας ποτίζανε καταλλήλως ένα φαρμακερό μίσος για κάποιους οι οποίοι μας αδικούσαν, ήθελαν να μας εκμεταλλεύονται, ένα μίσος που απλωνόταν και γιγαντωνόταν μέσα μας σιωπηλά επιθετικό. Τόσο μελετημένο ώστε να μην διστάζουμε να κάνουμε οποιαδήποτε απεχθή πράξη στο συγχωριανό μας, τον γείτονά μας, το συγγενή μας, που είχε κάποιες συκιές παραπάνω. Έτσι βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν όχι λίγες χιλιάδες «πλουσίων» στην ευρύτερη περιφέρεια. Κατά τρόπο που οι σημερινοί περιβόητοι τζιχατζιστές, να μοιάζουν με μαθητευομένους μάγους σε όσα βλέπουμε και φρίττουμε. Γεγονότα, σκοπίμως πολλά χρόνια αποσιωποιημένα, άγνωστα και απίστευτα στην πλειονότητα του ελληνικού λαού. Ένα μίσος σαν αυτό που σήμερα óõíý åéá óôç óåëßäá 14

14 14 Στο Κονγκρέσο μίλησε ο Πάπας Φραγκίσκος Ο πάπας Φραγκίσκος προέτρεψε τις Ηνωμένες Πολιτείες να βοηθήσουν στην προσπάθεια αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, και αναφέρθηκε σε άλλα διχαστικά θέματα της αμερικανικής πολιτικής όπως η μετανάστευση και η οικονομική ανισότητα, κατά την πρώτη του επίσκεψη στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Στην ομιλία του στον νότιο κήπο του Λευκού Οίκου, την πρώτη πλήρη ημέρα του ταξιδιού του στις ΗΠΑ, ο Αργεντινός ποντίφηκας επαίνεσε τις προσπάθειες του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση, καλώντας τες ενθαρρυντικές, μήνες αφότου ο ίδιος έθεσε το περιβάλλον ως μια από τις προτεραιότητές του με την έκδοση μιας εγκυκλίου-σταθμού στην εκκλησία. Διαβάζοντας αργά ένα κείμενο στα αγγλικά κατά τη διάρκεια της τελετής υποδοχής του, ο πάπας είπε, Μου φαίνεται και εμένα ξεκάθαρο ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα που δεν μπορεί πια να αφεθεί για μια μελλοντική γενιά. Όσον αφορά τη φροντίδα του κοινού μας σπιτιού, ζούμε σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας. Στις δηλώσεις του στο Λευκό Οίκο περιέγραψε τον εαυτό του ως παιδί μιας ιταλικής οικογένειας μεταναστών στην Αργεντινή. Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι ως επισκέπτης στη χώρα αυτή, είπε στο ακροατήριό του, η οποία κτίστηκε κυρίως από τέτοιες οικογένειες. Αργότερα ο πάπας χοροστάτησε σε λειτουργία στα ισπανικά για περίπου άτομα που είχαν συγκεντρωθεί μέσα και γύρω από την εκκλησία Εθνικός Ναός της Αμώμου Συλλήψεως και αγιοποίησε τον Ισπανό ιεραπόστολο και μοναχό Χουνίπερο Σέρα, που έζησε τον 18ο αιώνα, μια διχαστική απόφαση, γιατί σύμφωνα με κριτικούς ο Σέρα κακοποιούσε και φυλάκιζε τους Ινδιάνους της Αμερικής, καταστέλλοντας τον πολιτισμό τους και ευνοώντας την διάδοση αρρωστιών που μείωσαν κατά πολύ τον πληθυσμό. Μιλώντας σε Αμερικανούς επισκόπους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ματθαίου, ο Φραγκίσκος είπε ότι η σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων από τους ιερωμένους δεν θα έπρεπε ποτέ να επαναληφθεί, αναγνωρίζοντας έτσι τη ζημιά που έγινε από μακροχρόνια σκάνδαλα στην Καθολική Εκκλησία των ΗΠΑ. Καθώς δρόμοι στην Ουάσινγκτον τέθηκαν εκτός λειτουργίας και οι εργαζόμενοι για το κράτος είχαν μονοήμερη άδεια, περίπου άτομα συγκεντρώθηκαν στο νότιο κήπο του Λευκού Οίκου να ακούσουν τον πάπα να αλλάζει τη συνήθη πρακτική του και να μιλάει στα αγγλικά. Ο πάπας έφτασε στην εκδήλωση σε ένα μικρό μαύρο Φίατ. Ο Ομπάμα, του οποίου οι προσπάθειες να αλλάξει τη νομοθεσία για το κλίμα εμποδίστηκαν νωρίς στην προεδρική του θητεία, είπε ότι μοιραζόταν με τον πάπα την ανησυχία του για το περιβάλλον. Αγιε Πατέρα, μας θυμίζετε ότι έχουμε μια ιερή υποχρέωση να προστατέψουμε τον πλανήτη μας, το θαυμάσιο δώρο του Θεού σε μάς. Υποστηρίζουμε την έκκλησή σας σε όλους τους ηγέτες του κόσμου να στηρίξουν τις κοινότητες που είναι οι πιο ευάλωτες στο κλίμα που αλλάζει και να συνεργαστούμε για να διατηρήσουμε τον πολύτιμο κόσμο μας για τις επόμενες γενεές, είπε. Οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν για περίπου 40 λεπτά στο Λευκό Οίκο, με την παρουσία μόνο ενός διερμηνέα. Δεν υπήρξαν ανακοινώσεις. Και οι δύο άντρες συμφωνούν ως προς τη κλιματική αλλαγή και την υπεράσπιση των φτωχών αλλά οι γνώμες τους διαφέρουν για τις αμβλώσεις και το γάμο ομοφυλοφίλων. Έξω από τον Λευκό Οίκο τον περίμεναν τα πλήθη κρατώντας σημαίες του Βατικανού ενώ ο πάπας παρήλαυνε στο ειδικά διαμορφωμένο όχημά του. Ο πάπας, επικεφαλής 1,2 δισεκατομμυρίων ρωμαιοκαθολικών στον κόσμο, είναι ο πρώτος πάπας με καταγωγή από τη Λατινική Αμερική, και έχει εμπνεύσει τους φιλελεύθερα διακείμενους ανάμεσα στους αμερικανούς καθολικούς, Δημοκράτες και πολλούς μη-καθολικούς με την αλλαγή έμφασης και το ενδιαφέρον του προς τους φτωχούς και τους μετανάστες, καθώς και για τις εκκλήσεις του για μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Η κριτική του για τις υπερβολές του καπιταλισμού έχει αποτελέσει αντικείμενο ανησυχίας για τους συντηρητικούς στις ΗΠΑ. Ο πάπας Φραγκίσκος θα είναι ο πρώτος πάπας που θα μιλήσει στο αμερικανικό κονγκρέσο (σήμερα). Αύριο θα απευθυνθεί στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ενώ την Κυριακή θα χοροστατήσει σε υπαίθρια λειτουργία στη Φιλαδέλφια, όπου 1,5 εκατομμύρια άτομα αναμένονται να τον ακούσουν. Πηγή: AΠΕ-ΜΠΕ Της Μαρίας Βουτσινά Μία ημέρα μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Μπαράκ Ομπάμα, ο πάπας Φραγκίσκος κάλεσε σήμερα στην ομιλία που εκφώνησε στο Κογκρέσο τους Αμερικανούς κοινοβουλευτικούς να αναλάβουν τις ευθύνες τους σε διεθνές επίπεδο, υπερνικώντας τους αρνητές της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όσους απορρίπτουν τους μετανάστες, αλλά και κάμπτοντας το διεθνές εμπόριο όπλων. Την 55λεπτη ομιλία ενώπιον του Κογκρέσου, της Ενοικίαση ξένου ακινήτου Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Στις περισσότερες περιπτώσεις εκείνος που εκμισθώνει, δηλ. νοικιάζει σ έναν άλλον ένα ακίνητο, είναι και ο ιδιοκτήτης του ακινήτου. Ο ιδιοκτήτης ονομάζεται εκμισθωτής και ο ενοικιαστής, μισθωτής. Θα μπορούσε ποτέ κάποιος που δεν είναι ιδιοκτήτης, δηλαδή κύριος ενός ακινήτου, να το νοικιάσει σε κάποιον άλλον; Θα μπορούσε αυτή η μίσθωση να είναι έγκυρη; Η απάντηση είναι καταφατική. Μία τέτοια μίσθωση είναι έγκυρη και ισχύει, εφόσον ο εκμισθωτής, που δεν είναι και ιδιοκτήτης του ακινήτου, μπορεί να το παραδώσει στον μισθωτή (ενοικιαστή) ελεύθερο προς χρήση. Αυτό συμβαίνει διότι με την μίσθωση δεν μεταβιβάζεται το ακίνητο, παρά μόνον παραδίδεται η χρήση του ακινήτου έναντι του, μηνιαίου συνήθως, μισθώματος. Ο εκμίσθωση αλλοτρίου ακινήτου, όπως νομικά λέγεται, δεν αφορά μόνο περιπτώσεις εξόφθαλμης παρανομίας, όπου ο τρίτος, μη κύριος καταλαμβάνει αυθαίρετα ένα ξένο ακίνητο και το νοικιάζει σε κάποιον άλλο. Πιο συχνή είναι η περίπτωση που κάποιος έχει νομίμως το κλειδί ενός ακινήτου, είτε για να το προσέχει, είτε διότι έχει πληρεξουσιότητα για άλλες ενέργειες, επειδή π.χ. ο ομογενής ιδιοκτήτης ζει εκτός Ελλάδος και ο πληρεξούσιος στην Ελλάδα το νοικιάζει, χωρίς να το γνωρίζει ο ιδιοκτήτης και με το μισθωτήριο να γίνεται στο όνομα του πληρεξουσίου και όχι στο όνομα του ιδιοκτήτη. Όπως επιβεβαιώνεται και στην υπ αριθ. 1764/2012 απόφαση του Αρείου Πάγου, την καταβολή του ενοικίου έχει δικαίωμα να ζητήσει μόνο ο εκμισθωτής (μη κύριος) του ακινήτου, όπως έχει δικαίωμα μόνο αυτός και όχι ο ιδιοκτήτης, να ασκήσει την αγωγή για καταβολή μισθώματος ή για απόδοση του μισθίου όταν δεν καταβάλλεται το μίσθωμα ή όταν έχει λήξει η μίσθωση. Ο κύριος του ακινήτου δεν έχει δικαίωμα να ασκήσει αγωγές κατά του ενοικιαστή για θέματα της μισθώσεως, στην οποία δεν συμμετέχει ο ιδιοκτήτης, ο οποίος μπορεί να ασκήσει μόνο τις αγωγές που αφορούν στην κυριότητα του ακινήτου, δηλαδή την διεκδικητική αγωγή, την αγωγή νομής κλπ. Τα ανωτέρω ισχύουν τόσο στην μίσθωση κατοικίας, όσο και στην επαγγελματική μίσθωση, όταν δηλαδή νοικιάζεται κατάστημα ή γενικώς επαγγελματικός χώρος. Ωστόσο, στην επαγγελματική μίσθωση ισχύουν κάποιες προστατευτικές διατάξεις για τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, που ένας μη κύριος το νοικιάζει σ έναν τρίτο. Συγκεκριμένα, στην εμπορική επαγγελματική μίσθωση ο ιδιοκτήτης που μαθαίνει ότι το ακίνητό του έχει νοικιαστεί από κάποιον μη κύριο προς έναν τρίτο, μπορεί εντός τριών μηνών από τότε που έμαθε την εν λόγω μίσθωση να εναντιωθεί εγγράφως προς τον ενοικιαστή. Για να μην ισχύσει όμως η επαγγελματική μίσθωση έναντι του πραγματικού ιδιοκτήτη, εκτός από την έγγραφη διαμαρτυρία του προς τον ενοικιαστή, θα πρέπει να αποδεικνύεται και ότι ο ενοικιαστής ήταν κακής πίστεως, ότι δηλαδή γνώριζε ότι το ακίνητο ανήκει στον πραγματικό ιδιοκτήτη και όχι σ εκείνον που υπέγραψε το μισθωτήριο ως εκμισθωτής. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω, Master of Laws. gr Ιστορική ομιλία του πάπα Φραγκίσκου στο Κογκρέσο. συνέχεια από τη σελίδα 13 απλώνεται αόρατο, αθόρυβα αλλά συσσωρεύεται στις καρδιές του μισού ελληνικού λαού προς πρώτης που έχει εκφωνήσει προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας σε κοινή συνεδρίαση των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου των ΗΠΑ, παρακολούθησαν πάνω από 500 βουλευτές και γερουσιαστές μαζί με τα μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου και μέλη της κυβέρνησης του Ομπάμα, συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν. Η ομιλία του Φραγκίσκου διακόπηκε πολλές φορές από εκδηλώσεις επιδοκιμασίας. Άρχισε την ομιλία του αποτίοντας φόρο τιμής στη «γη των ελεύθερων και την πατρίδα των γενναίων» και επικαλούμενος το «αμερικανικό όνειρο» και σπουδαίες μορφές του αμερικανικού έθνους, από τον Αβραάμ Λίνκολν ως τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το όνειρο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «συνεχίζει να μας εμπνέει όλους», είπε χαρακτηριστικά, ενώ έκλεισε την ομιλία του με τη χαρακτηριστική φράση «ο θεός να σας ευλογεί» - το 90% των μελών του Κογκρέσου είναι χριστιανοί. Φοβούμαι πολύ εκείνους που μας λένε ότι μας τρομοκρατούν, μας εκβιάζουν, μας απειλούν με οικονομική εξόντωση. Ένα μίσος που αγγίζει τα όρια του μίσους εκείνης της εποχής. Μέσα σε δύο μήνες, με τέσσαρες ώρες ημερησίως, καθοδηγητική διδασκαλία, έστω και από αναλφάβητους, εμάθαμε απέξω κι ανακατωτά μια ολόκληρη θεωρία σε νόημα, σε βάθος και σε χρήση, τόση που λίγοι επίσημοι θεωρητικοί από τους επαϊοντες σήμερα την έχουν ενστερνισθεί όσον εγώ, το χωριατόπουλο. Τώρα όμως με αυτά που ακούω, να συμβουλεύουν πολλοί εναγωνίως,«μην φανατίζετε, μην διχάζετε τον λαό, μην τον οδηγείτε σε εμφύλιο πόλεμο», τώρα μου ανεβίωσε μέσα μου αυτούσια όλη αυτή η αλάνθαστη μεθοδολογία εκείνης της εποχής. Είδατε που λένε «τα παλιά τα θυμάμαι τί έφαγα το μεσημέρι δεν θυμάμαι»; Δηλώνω ευθαρσώς και δημοσίως, θα μπορούσα να συμβάλω σημαντικώς στο πως περνάνε ένα λαό, Η υποδοχή των Ρεπουμπλικάνων, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία στο Κογκρέσο, ήταν ευγενική και δεν εκδήλωσαν παρά σε πολύ λίγες περιπτώσεις τη διαφωνία τους, για παράδειγμα αρνούμενοι να χειροκροτήσουν όπως έκαναν Δημοκρατικοί συνάδελφοί όταν ο Φραγκίσκος εκφράστηκε για το ζήτημα του περιβάλλοντος. Αντίθετα επευφήμησαν ζωηρά το απόσπασμα της ομιλίας του για την οικογένεια, η οποία «απειλείται» όσο ποτέ άλλοτε, όπως έκρινε αλλά και την «προστασία» της ζωής - μια έμμεση αναφορά στο ζήτημα των αμβλώσεων. αβρόχοις ποσίν από την μια όχθη οποιουδήποτε ορμητικού ποταμού στην άλλη, τη σωτήρια, φανταστική και παραδεισένια... παραλία. Και να ελπίζει μάλιστα, αυτός ο λαός πως σώθηκε από την ορμή του ποταμού! Αυτή τη φαντασίωση τη φοβούμαι πάρα πολύ. ΗΛΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ iliop@otenet.gr

15 Του Χρύσανθου Τσουρούλλη Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Χωρίς καλά-καλά να το καταλάβει ο κόσμος, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βγάζει την Κύπρο από τα «τάρταρα» του Μνημονίου και τη βάζει στα... «βαθιά νερά» του Κυπριακού ΔEN θα έφερνε μπροστά στους πολίτες κάποιο σχέδιο που ΔΕΝ θα ήταν συμφωνημένο. ΘΑ εύρισκε τρόπους για να εφαρμοστούν με τη λύση του Κυπριακού το ευρωπαϊκό κεκτημένο και οι αρχές της Ευρώπης χωρίς εξαιρέσεις και παρεκκλήσεις... ΔEN συζητάμε ούτε θα δεχθούμε ποτέ «παρθενογένεση», είναι η θέση και δέσμευση του Προέδρου. Ήδη όμως η τουρκική πλευρά έχει κάνει σαφές ότι ΔΕΝ μιλά για οτιδήποτε άλλο παρά για ένα κράτος που θα δημιουργηθεί τώρα και θα είναι «ισότιμος συνεταιρισμός» δυο «συνιστώντων κρατών». Ο Νίκος Αναστασιάδης πιστεύει πως η τ/κ πλευρά, ο διεθνής παράγοντας αλλά και η Τουρκία ΘΑ αναγνώσουν, ΘΑ ερμηνεύσουν και άρα ΘΑ εφαρμόσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τους Ελληνοκυπρίους τα προβλεπόμενα από το σχέδιο Για όσους λησμονούν, υπενθυμίζω ότι ο Νίκος Αναστασιάδης ξεκίνησε τη μεγάλη πορεία για την προεδρία δίνοντας διαβεβαιώσεις για το Κυπριακό σε διάφορες πλευρές. Ιδιαίτερα όμως στο ΔΗΚΟ του Μάριου Καρογιάν. Συντάχθηκε μάλιστα και κάτι σαν συμφωνητικό ανάμεσα στις δυο πλευρές. Τα συμφωνηθέντα συνοψίζονται σε ένα μεγάλο ΔΕΝ και ένα μεγάλο ΘΑ. ΔΕΝ θα υιοθετούσε όσα προηγουμένως φαίνεται να είχε συμφωνήσει ο Δημήτρης Χριστόφιας και θα έφερνε μόνο μια συμφωνία που ΘΑ ήταν αισθητά βελτιωμένη σε σχέση με το Σχέδιο Ανάν. Αυτό το ΘΑ συνοδευόταν όμως και από δυο άλλα σχετικά. Ότι η συμφωνία ΘΑ ήταν πλήρως εναρμονισμένη με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και ότι την ίδια τη διαπραγμάτευση ΘΑ αναλάμβανε ένα πρόσωπο κοινής εμπιστοσύνης. Ταυτόχρονα, όμως, ο υποψήφιος Νίκος Αναστασιάδης φρόντισε να δώσει και μιαν «ασφάλεια» στον πολίτη-ψηφοφόρο. Και αυτή αναλύεται σε ένα ΔΕΝ και σε ένα ΘΑ. ΔEN θα έφερνε μπροστά στους πολίτες κάποιο σχέδιο που ΔΕΝ θα ήταν συμφωνημένο. ΘΑ εύρισκε τρόπους για να εφαρμοστούν με τη λύση του Κυπριακού το ευρωπαϊκό κεκτημένο και οι αρχές της Ευρώπης χωρίς εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις... Η ιστορία... Όλοι ξέρουν γιατί χρειάστηκε τότε ο υποψήφιος Αναστασιάδης να δίνει «εξασφαλίσεις» στους ψηφοφόρους. Διότι ήταν ο ίσως πιο ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου εκείνου που οι ψηφοφόροι είχαν απορρίψει κατηγορηματικά και είχε μάλιστα επιμείνει να το θεωρεί αρκετά καλό για να το δεχθούμε. Βάσιμα έλεγαν κάποιοι ότι ήταν ο τελευταίος που θα μπορούσε να το «βελτιώσει αισθητά», αφού όλος ο κόσμος και μαζί οι Τούρκοι είχαν δει ότι ήταν έτοιμος να δεχθεί εκείνο που τώρα έλεγε ότι «έπρεπε» να αλλάξει. Ήταν γι αυτόν τον λόγο που χρειάστηκε και η ειδική συμφωνία με το ΔΗΚΟ. Αν και αυτή η συμφωνία δεν έπεισε καθόλου τον Νικόλα Παπαδόπουλο, που έμελλε να υπερισχύσει του Μάριου Καρογιάν και να πάρει το κόμμα στα χέρια του, περνώντας και στην αντιπολίτευση. Για τον σκοπό αυτόν ο νέος Πρόεδρος του ΔΗΚΟ δεν επικαλέστηκε κάτι άλλο από το Κυπριακό. Έγινε μάλιστα ο πιο αυστηρός επικριτής του Κοινού Ανακοινωθέντος που ήταν και είναι, ως γνωστόν, η βάση και αφετηρία των «διαπραγματεύσεων Αναστασιάδη». Ίσως ήταν και για τον ίδιο λόγο που επέλεξε και διόρισε ως διαπραγματευτή τον διπλωμάτη Αντρέα Μαυρογιάννη, ο οποίος υπήρξε προηγουμένως στενός συνεργάτης του Τάσσου. Όχι τον πραγματικά στενότερο (εκείνος ήταν ο Τάσος Τζιονής), αλλά κάποιον που ήταν γνωστό ότι υποστήριζε σθεναρά την «ευρωπαϊκή λύση». Αυτά όμως τώρα πια ανήκουν στην ιστορία. Γεγονός είναι ότι χωρίς καλά-καλά να το καταλάβει ο κόσμος, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βγάζει την Κύπρο από τα «τάρταρα» του Μνημονίου και τη βάζει στα... «βαθιά νερά» του Κυπριακού. Ολοταχώς για Δημοψήφισμα, λένε αρκετοί από τον περίγυρό του. Την ίδια στιγμή που οι πιο στενοί συνεργάτες του δηλώνουν δημόσια ότι ακόμα δεν έχουν προχωρήσει ουσιαστικά οι διαπραγματεύσεις, ούτε και υπάρχουν αρκετά σημεία συμφωνίας. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τους γνωστούς πρωταγωνιστές να... προετοιμάζουν το έδαφος. Συμπορευόμενοι και με το ΑΚΕΛ. Το οποίο ΑΚΕΛ, χωρίς καλά-καλά να το εξηγήσει ποτέ, συμπεριφέρεται σαν να πατάει στο... τσιμέντο Σεπτέμβριος, Κύπρος: Στη λεωφόρο της παράδοσης. Στον δρόμο για τη λύση: τα «ΘΑ» και τα «ΔΕΝ» του «ΝΑΙ». Το δίλημμα στον ΔΗΣΥ Το δίλημμα στον ΔΗΣΥ πάει μαζί με ένα... μυστήριο. Πρώτα Δημοψήφισμα, άρα γλυτώνουν τις εκλογές για τις οποίες θα έπρεπε να ξεκινήσουν ετοιμασίες, ή πρώτα εκλογές, άρα θα πρέπει να τις κυνηγήσουν και για να ενισχυθούν για το Δημοψήφισμα; Τα δυο σενάρια είναι αρκετά διαφορετικά όσον αφορά την ενότητα και τη συμπαράταξη μέσα στο μεγάλο και αρκετά διαφοροποιημένο κόμμα. Όλα δείχνουν ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα προτιμούσε το πρώτο, έστω και αν γνωρίζει ότι στον δρόμο προς την κάλπη του Δημοψηφίσματος θα εμφανιστούν σίγουρα διαφοροποιήσεις και φυγόκεντρες δυνάμεις. Θεωρώντας ο Πάφιος κομματάρχης ότι το Δημοψήφισμα θα «κερδηθεί», υπολογίζει ότι μετά θα πατήσει «δικαιωμένος» πάνω στη «δυναμική» της νέας κατάστασης και θα έχει τον πρώτο λόγο σε όποιες εκλογές ακολουθήσουν. Κάποιος έλεγε ότι στο Κυπριακό ο Συναγερμός είναι πραγματικά καθρέφτης της κοινωνίας ολόκληρης, αφού συγκεντρώνει τόσο τους πιο φανατικούς του «ΝΑΙ» όσο και τους πιο σίγουρους του «ΟΧΙ». Η παρατήρηση δεν βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα. Η ασφάλεια Τα πράγματα δεν είναι όμως τόσο μονοσήμαντα. Ένα από τα πιο δύσκολα ΘΑ είναι εκείνο που το έχουν κοινό όλες οι πολιτικές δυνάμεις. «ΘΑ απαλλάξουμε την Κύπρο από τις τουρκικές εγγυήσεις και παρεμβατικά δικαιώματα». Αυτό όμως το ΘΑ προσκρούει ήδη μετωπικά σε ένα από τα μεγάλα ΘΑ που προτάσσει ανυποχώρητα η τουρκική πλευρά. Ακόμα και διά στόματος Ακιντζί, όλοι λένε και απαιτούν ότι ΘΑ παραμείνουν αναλλοίωτες οι τουρκικές εγγυήσεις για την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων. Εδώ μάλιστα κρύβεται και μια μελλοντική πιθανή μεγάλη δυσκολία για το στοίχημα της συνέχειας του κράτους. Γιατί είναι εκείνο το κράτος που πρέπει να συνεχίσει που φέρει, μαζί με τη γέννησή του, την περιβόητη Συνθήκη Εγγυήσεων. Πάντως η επίσημη ελληνική θέση, τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας, παραμένει ότι η Ευρώπη και η ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους-μέλους είναι αρκετή εγγύηση για όλους. Κάτι που αφήνει την Τουρκία ασυγκίνητη. Ο Νίκος Αναστασιάδης, γνωρίζοντας τη σύγκρουση των δυο ΘΑ, είχε και έχει υπ όψιν κάποιες «υπαλλακτικές λύσεις». Σενάρια που θα κρατούσαν στο παιχνίδι την Τουρκία, αλλά όχι μόνη της απέναντι στην Κύπρο. Όπως το γνωστό που συζητείται για κάποιο σχήμα «συλλογικών εγγυήσεων». Αυτό όμως σημαίνει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, και κάποια «δόση ΝΑΤΟ». Ακόμα και αν το εξέταζε η Τουρκία, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα έχανε το ΑΚΕΛ! Και πιθανώς μαζί το Δημοψήφισμα. Αν αυτό είναι λοιπόν το ΘΑ του, πέφτει μετωπικά πάνω στο ΔΕΝ του ΑΚΕΛ. Έπειτα είναι και το ΘΑ της συνέχειας του κράτους. ΔEN συζητάμε ούτε θα δεχθούμε ποτέ «παρθενογένεση», είναι η θέση και δέσμευση του Προέδρου. Ήδη όμως η τουρκική πλευρά, ακόμα και διά στόματος Μουσταφά Ακιντζί, έχει κάνει σαφές ότι ΔΕΝ μιλά για οτιδήποτε άλλο παρά για ένα κράτος που θα δημιουργηθεί τώρα και θα είναι «ισότιμος συνεταιρισμός» δυο «συνιστώντων κρατών». Έτσι, διευκρίνισε ο Ακιντζί, θα συμμετάσχει και η «Τουρκική Ομόσπονδη Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου», η οποία και δεν πρόκειται να διαλυθεί! Έτσι όμως ο συνδυασμός ΔΕΝ και ΘΑ γίνεται αρνητικός και μάλλον λέει ότι... «ΔΕΝ ΘΑ προκύψει ποτέ συμφωνία»... Πρέπει ακόμα να λάβει κανείς υπ όψιν πόσο νευραλγικό είναι αυτό το ζήτημα και η σύγκρουση ΔΕΝ και ΘΑ για τον ίδιο τον σημερινό Τουρκοκύπριο ηγέτη, που θεωρείται ως καθοριστικός παράγοντας για μια συμφωνία. Ο Μουσταφά Ακιντζί, μέσα από τη θεώρηση του νέου κράτους ως «συνεταιρισμού κρατών», είναι σαν να δίνει «εξετάσεις» τόσο απέναντι στους επικριτές του όσο και στην Άγκυρα. Χρειάζεται να προβάλλει αυτό το ΘΑ, για να μη δικαιώσει τις επικρίσεις ότι «διαλύει» εκείνο που θεωρείται ότι κέρδισαν οι Τουρκοκύπριοι. Δηλαδή στο τέλος είναι κάτι που, όπως και ο στρατός και οι εγγυήσεις, δεν είναι καθόλου στο χέρι του. Εδαφικό-περιουσιακό Ένα από τα «δυνατά χαρτιά» που θεωρεί ότι έχει ο Πρόεδρος είναι σίγουρα ο πόθος της επιστροφής. Αλλά και πιο συγκεκριμένα, η προσδοκία αποκατάστασης των περιουσιών, που «αυτόματα» υποτίθεται ότι θα κάνει αρκετά πλουσιότερους πολλές δεκάδες χιλιάδες Ελληνοκυπρίων, προσφύγων και μη. Πιστεύει ότι συνδυάζοντας εδαφικό-προσφυγικό-περιουσιακό μπορεί να κάνει σημαντικά βήματα ειδικά με τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος παρουσιάζεται αρκετά λογικός. Στους Βαρωσιώτες και τους Μορφίτες, που εδώ και χρόνια έχουν αναπτύξει προσδοκίες «άμεσης αποκατάστασης», επιδιώκει μάλιστα να προσθέσει και τους Καρπασίτες. Σε αυτό μάλλον αποσκοπεί και η συγκέντρωση που διοργανώνεται αυτό το Σαββατοκύριακο στη Λάρνακα. Στο επιτελείο του Ν. Αναστασιάδη θεωρούν ότι ένα από τα «κρυφά χαρτιά τους» και κάτι που θα παρουσιαστεί ως «μεγάλη βελτίωση» είναι, ακριβώς, αν καταφέρουν κάτι με την Καρπασία. Ειδικά το «περιουσιακό» όμως, την ίδια ώρα που μπορεί να είναι ΘΑ, είναι και ΔΕΝ. Έχουν αρχίσει ήδη να μαζεύονται τα γνωστά γκρίζα σύννεφα. Δεν είναι μόνο η... ποικιλία και αμφιβολία, αλλά και η σύγχυση με την περίφημη «κατηγοριοποίηση περιουσιών» και προτεραιότητα ιδιοκτήτη ή «χρήστη». Άλλο είναι το πραγματικό και το μεγάλο πρόβλημα. Και είναι ακριβώς το ίδιο με το Εξηγούμαι: Ένα βασικό ΘΑ αφορά το δικαίωμα περιουσίας. Θα γίνει σεβαστό το δικαίωμα περιουσίας και απ ό,τι φαίνεται και με τη συναίνεση της τουρκικής πλευράς. Αλλά η συναίνεση, που κατ ακρίβειαν δεν έλειπε και από το Σχέδιο Ανάν, πάει μαζί με μια «υποσημείωση». Ότι όπου «δεν είναι δυνατόν» να υπάρξει άμεση αποκατάσταση, γιατί αυτό θα λέει το «εδαφικό-προσφυγικό», θα υπάρχει αποζημίωση. Η εκτίμηση σε κύκλους του Προεδρικού, αλλά και όπως φαίνεται της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, είναι ότι «μεγάλο μέρος» των ιδιοκτητών περιουσίας στα κατεχόμενα θα μπορούσαν να συμβιβαστούν και με αποζημίωση. Εδώ όμως και πάλι συγκρούονται τα ΘΑ και τα ΔΕΝ. ΘΑ δοθούν αποζημιώσεις, αλλά λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν! Κανένας δεν έχει πει το παραμικρό για το ποιος θα χρηματοδοτήσει ένα τέτοιο εγχείρημα πολλών δισεκατομμυρίων. Ούτε και μπορεί να πει κάτι στις απανωτές ενημερώσεις που κάνει σε οργανωμένα σύνολα και κόμματα ο διαπραγματευτής. Και δεν μπορεί να πει κάτι, διότι δεν υπάρχει κάτι. Αν η απάντηση θα είναι εκείνη που δόθηκε το 2004, τότε θα έχουμε μπροστά μας έναν από τους σοβαρούς παράγοντες του «ΟΧΙ». Δικαιολογημένα οι πολίτες είχαν τότε θεωρήσει κοροϊδία να πληρώσουν οι Κύπριοι με τους φόρους τους τις αποζημιώσεις στον... εαυτό τους! (Κανονικά, έλεγε στέλεχος της Πινδάρου, θα έπρεπε αποζημιώσεις να πληρώσει η Τουρκία, όπως αποφασίστηκε ήδη σε δικαστήρια. Το ερώτημα όμως είναι... ποιος θα της το πει! Και αν τελικά ακούσει...). Ταμπακέρα όπως... επίλογος Αναγκαστικά στο τέλος, θέλοντας και μη, επιστρέφουν όλα στην ταμπακέρα. Η γνωστή «μεταβατική περίοδος». Η χρονική συγκυρία, με απλά λόγια, κατά την οποία θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται η λύση και θα εμφανιστούν και τα προβλήματα που φέρνει μαζί της. Ο Νίκος Αναστασιάδης πιστεύει πως η τ/κ πλευρά, ο διεθνής παράγοντας αλλά και η Τουρκία ΘΑ αναγνώσουν, ΘΑ ερμηνεύσουν και άρα ΘΑ εφαρμόσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τους Ελληνοκυπρίους τα προβλεπόμενα από το σχέδιο. Τη στιγμή όμως που η Άγκυρα... φωναχτά και η τ/κ πλευρά... στα μουλωχτά ερμηνεύουν -όχι τυχαία- εντελώς διαφορετικά ό,τι συμφωνήθηκε μέχρι τώρα. Συνεπώς, το ερώτημα που πλανάται χωρίς ΘΑ και ΔΕΝ είναι απλό: Την ώρα της κρίσης και της αμφισβήτησης, τι θα βαρέσει περισσότερο στη ζυγαριά των... διεθνών παρατηρητών (επιτήδειων ουδέτερων); Η ε/κ πλευρά, που θα έχει το δίκαιο με το μέρος της, αλλά όχι τη μέχρι σήμερα ασπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας και την Ελλάδα εξασθενημένη, ή η τ/κ πλευρά, με την Τουρκία των 80 εκατομμυρίων και των πολλαπλών γεωπολιτικών συμφερόντων στο πλευρό της;

16 16 Ο Γιώργος Κούρτης της Εταιρίας Kurtis Coffee, με τον Κώστα Κυριαζάκο και Δημήτρη Κυριαζάκο ηγετικά στελέχη και ιδιοκτήτες της Brazilian Canadian Coffee και τον υποψήφιο του κόμματος των Φιλελευθέρων για το βουλευτικό αξίωμα Adam Vaughan Ο υποψήφιος για το βουλευτικό αξίωμα με το κόμμα των Φιλελευθέρων Bill Blair απόλαυσε τον καφέ του ανταλλάσσοντας απόψεις με παλαιούς κατοίκους της περιοχής ελληνικής καταγωγής στο Egliton Square. Υπήρξε μια υπέροχη συζήτηση στην διάρκεια της οποίας έγιναν αναφορές σε διάφορα προβλήματα και μοιράσθηκαν μερικές σπουδαίες ιστορίες. Οι κάτοικοι της περιοχής πράγματι έμειναν ενθουσιασμένοι από την επίσκεψη του κ. Blair και περισσότερο ευχαριστήθηκαν από την παρέα του καθώς άκουσε τους προβληματισμούς τους και απάντησε στα ερωτήματά τους.

17 Σεπτέμβριος, Στιγμιότυπα από την επιτυχημένη πανήγυρη της Ελληνορθόδοξης κοινότητας των Αγίων Παντελεήμονος Άννης και Παρασκευής 25 Ιουλίου 2015 BRAZILIAN CANADIAN COFFEE CO. LTD. Specialty Roasters of Premium Coffees Since Martingrove Road Toronto, Ontario, M9W 4X3 Tel / Fax. 416/ Στόχος μας η άμεση και ποιοτική εξυπηρέτηση των πελατών μας

18 18 Παντελής Σαββίδης Ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε συντριπτική νίκη, και τώρα είναι αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα. Το μέγεθος της νίκης του, μάλιστα, καθιστά ακόμη πιο υψηλές τις ευθύνες του, καθώς η πρώτη ερμηνεία της είναι ότι οι πολίτες εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του να διαχειριστεί το μέλλον τους με την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Από τη διαχείριση αυτή θα κριθεί και το κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα σταθεροποιήσει ένα υψηλό ποσοστό στο εκλογικό σώμα. Στην οποιαδήποτε ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος που προέκυψε, πρώτη παράμετρος είναι η ερμηνεία του υψηλού ποσοστού αποχής, καθώς ο περιορισμός του θα μπορούσε να αλλοιώσει το εκλογικό αποτέλεσμα. Έτσι, χωρίς αυτό να μειώνει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η εκλογική επιτυχία του είναι σχετική. Μοιάζει με τις παγκόσμιες σταθερές, που αν ήταν λίγο διαφορετικές, ο κόσμος δεν θα δημιουργούνταν. Η πρώτη εκτίμηση είναι πως η αποχή ήταν συνειδητή πράξη και όχι αδιαφορία. Αυτό σημαίνει απόρριψη του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Πώς εξηγείται η μεγάλη Μεγάλη νίκη Μεγάλες ευθύνες εκλογική επιτυχία του κ. Τσίπρα; Πρώτον με το ότι οι ψηφοφόροι του πιστεύουν πως ακόμη δεν δοκιμάστηκε και πως πρέπει να του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία, όπως ο ίδιος ζητούσε. Και αυτό σε συνδυασμό με την κυρίαρχη αίσθηση στο εκλογικό σώμα που τον εμπιστεύτηκε, ότι κατά τις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή του τρίτου μνημονίου, προσπάθησε να πετύχει ό,τι καλύτερο μπορούσε. Δεύτερον, με το ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται ακόμη τις παλαιές πολιτικές δυνάμεις, εκτιμώντας πως δεν έκαναν τίποτε να αλλάξουν. Άρκεσε μια αλλαγή στο πρόσωπο της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ για να κερδίσει πόντους το κίνημα και να διεκδικήσει με αξιώσεις (χωρίς τελικά να πετύχει) την τρίτη θέση, από εκεί που ο βίος του θεωρούνταν τελειωμένος. Αρκετοί από τους πρώην πάγιους ψηφοφόρους του επέστρεψαν στη βάση τους, κι αυτό δημιούργησε έναν άνεμο αισιοδοξίας. Τρίτον, με την αίσθηση της κοινής γνώμης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ηγέτης του καταδιώκονται από το κατεστημένο το οποίο θέλουν να ανατρέψουν. Την αίσθηση της άδικης καταδίωξης επέτεινε, αν και με διαφορετική προβληματική, και η αποχώρηση των πρώην συντρόφων του και η σκληρή κριτική που άσκησαν στον κ. Τσίπρα προσωπικά. Τέταρτον, η επίμονη επισήμανση της αντιπολίτευσης ότι ο κ. Τσίπρας θα είναι αυτός που θα εφαρμόσει το τρίτο και πιο σκληρό την ενότητα, το ηθικό της κύρος και τα συμφέροντά της. Του Ηλία Κουσκουβέλη* τάσταση θα επιδεινωθεί. ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ Η τρέχουσα προσφυγική κρίση ωστόσο δεν αποτελεί έκπληξη. Για περισσότερο από δύο χρόνια εκατομμύρια Σύρων και Ιρακινών, που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την καταστροφή, έχουν μετακινηθεί στην Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) βοήθησε τους πρόσφυγες σε αυτές τις χώρες, καλώντας κράτη και πολίτες να παράσχουν περισσότερη βοήθεια, ενώ προειδοποιούσε ότι η κα- μνημόνιο, δεν πέρασε. Άρα, από ψυχολογικής πλευράς θεωρείται ευφυής η κίνηση διενέργειας των εκλογών πριν την υλοποίηση των μέτρων. Η στήλη υποστήριξε, και εξακολουθεί να επιμένει, ότι οι εκλογές ήταν αναγκαίες. Η χώρα δεν μπορούσε να κυβερνηθεί με το ρευστό πολιτικό σκηνικό που δημιουργήθηκε μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και το μεγάλο ποσοστό της αποχής σχετικοποιεί την εκτίμηση, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι οι διάφορες αριστερές σέχτες, όπως η ΛΑΕ, δεν έχουν παρά ελάχιστη απήχηση στην κοινή γνώμη και πως η είσοδός τους στην πολιτική σκηνή οφειλόταν και καλυπτόταν από τη συμμετοχή τους στον ΣΥΡΙΖΑ και την εικόνα του ηγέτη του. Εκτός αυτής της πολιτικής κάλυψης, η απήχησή τους περιορίζεται σε περιθωριακές ομάδες. Ευελπιστούν ότι θα ισχυροποιηθούν στους κοινωνικούς αγώνες που θα αναπτυχθούν κατά την εφαρμογή του μνημονίου. Ξεχνούν όμως το ρητό του Ηράκλειτου: «τα πάντα ρει, δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης, αεί γίγνεσθαι και μεταβάλλεσθαι και μηδέποτε το αυτό μένειν». Η εξέλιξη και το καιροσκοπικό της βάθος θα δείξουν αν η πραγματική ηγέτης της ομάδας που αποσχίσθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας διάττων αστήρ ή θα βρει έναν τρόπο επανεμφάνισης. Μπορεί στην αρχή να τον ανησύχησε, αλλά η επιβεβαίωση της λαϊκής υποστήριξης πρέπει να προκάλεσε ένα αίσθημα μεγάλης ανακούφισης στον κ. Τσίπρα, από την απαλλαγή του ιδίου και του κόμματός του, από την ομάδα που ανοιχτά τον αντιπολιτευόταν. Της κ. Κωνσταντοπούλου, κυρίως, περιλαμβανομένης. Ανθεκτικοί εμφανίστηκαν και οι ΑΝΕΛ. Φαίνεται να παγίωσαν, μέχρι τώρα, ένα ποσοστό στην κοινή γνώμη ως ελάχιστης αφετηρίας στον εκλογικό τους αγώνα. Κινήσεις της ηγεσίας τους προς συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως οι στρατιωτικοί, όσο ο κ. Καμμένος ήταν υπουργός Άμυνας, τους έδωσαν τη δυνατότητα να υπερβούν το εκλογικό κατώφλι. Οι δημοσκοπήσεις απέτυχαν, αλλά η κοινωνική αυτή ομάδα, λόγω της φύσης της, δεν εκδηλώνεται δημοσκοπικά. Η Νέα Δημοκρατία έχει συσπειρώσει το δικό της διαχρονικό εκλογικό ποσοστό σε πολύ μεγάλο βαθμό. Απέφυγε τον κίνδυνο της κατάρρευσης, κάτι το οποίο δεν πέτυχε το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν πείθει το μετακινούμενο 10% το οποίο δίνει τη νίκη στις εκλογές. Το μεγάλο λάθος της είναι ότι συγκροτείται από καπετανάτα τα οποία αναπαράγονται κληρονομικά. Αυτό μπορεί να ικανοποιεί τους οπαδούς της, απομακρύνει όμως το ποσοστό που θα της δώσει τη νίκη. Και για τη δική της επιβίωση, ως κύριου κόμματος που διεκδικεί την εξουσία, αλλά και για την αναγέννηση του πολιτικού βίου στη χώρα, ο χώρος της Δεξιάς πρέπει να εισάγει νέες ιδέες για την παραγωγή πολιτικής και να επιτρέψει την είσοδο και την εξέλιξη νέων ικανών στελεχών. Το Ποτάμι έχασε εκλογική δύναμη, αλλά κυρίως αποκάλυψε τις αδυναμίες του. Δεν αρκεί η παρουσία αποκλειστικά του αρχηγού του για να βρει απήχηση στο εκλογικό σώμα. Μιας μορφής οργάνωση σε τοπικό επίπεδο που θα εκλαϊκεύσει την όποια πολιτική έχει, θα τονίζει την παρουσία του και θα αντιπαρατίθεται στις φήμες που το φέρουν κόμμα της διαπλοκής, είναι αναγκαία. Δεν είναι σίγουρο ότι το έχει αντιληφθεί ο πρόεδρός του. Το ΚΚΕ έχει παγιωμένο ένα ποσοστό 5% και μένει ικανοποιημένο σ αυτό, αναζητώντας και βρίσκοντας δικαιολογίες για την εκλογική στασιμότητά του, οι οποίες πείθουν αυτούς στους οποίους αναφέρεται (το ίδιο 5%). Και η Χρυσή Αυγή καταφέρνει, παρά την πίεση που υφίσταται από το πολιτικό σύστημα, να αναδεικνύεται σε τρίτη δύναμη. Παραμένει άγνωστο αν το ποσοστό της αποτελεί συνειδητή επιλογή των ψηφοφόρων της ή εκδήλωση ακραίας δυσαρέσκειας από κοινωνικά στρώματα τα οποία προσπαθούν να τονίσουν το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαν. Η περίπτωση της Χρυσής Αυγής, χρήζει περαιτέρω ανάλυσης. Μεγάλος χαμένος των εκλογών ήταν και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων. Δεν νομίζουμε πως τα ποσοστά που έδιναν στις προεκλογικές τους μετρήσεις αποτελούσαν συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει το κύρος της εργασίας από την οποία ζει, για να ικανοποιήσει πρόσκαιρες σκοπιμότητες. Ακόμη και αν το κάνει, θα το κάνει με φειδώ. Προφανώς και η διαφορά των 7,5 μονάδων δεν καταγραφόταν προεκλογικά. Οι λόγοι είναι πολλοί. Το εκλογικό σώμα, όπως διαμορφώθηκε μεσούσης της κρίσεως, είναι ρευστό. Ενδεχομένως να μην επιθυμεί να εκδηλωθεί. Ίσως, τέλος, οι δημοσκοπικές μέθοδοι να βρίσκονται σε αναντιστοιχία με την εκλογική και πολιτική ρευστότητα που βιώνουμε. Το ίδιο πάντως φαινόμενο παρατηρούνταν σε βαλκανικές χώρες τα πρώτα χρόνια μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Η ελληνική κοινωνία αναζητά να εναποθέσει την ελπίδα της κάπου που θα της δημιουργεί την ελάχιστη έστω αισιοδοξία. Και αυτό ίσως να το αναζητά μέχρι την τελευταία στιγμή. Τέλος, ο κ. Τσίπρας ενδεχομένως να ευχόταν χωρίς να το ομολογεί να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση μόνο με τους ΑΝΕΛ. Σε μια τέτοια περίπτωση, Ποτάμι ή ΠΑΣΟΚ, ή και τα δύο, θα συμμετείχαν αναγκαστικά στην κυβέρνηση και θα μοιράζονταν τις ευθύνες της εφαρμογής του μνημονίου. Τώρα οι ευθύνες αυτές θα καταλογιστούν στον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο. Και θα είναι βαριές. Να δούμε αν θα καταφέρουν να τις διαχειριστούν. Προσφυγική κρίση: Είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε; Η ευρωπαϊκή ενοποίηση, στις έξι δεκαετίες ύπαρξής της, έχει αντιμετωπίσει διάφορες κρίσεις πολιτικής και οικονομικής φύσης. Όμως καμία από αυτές δεν σχετιζόταν τόσο στενά με τα ίδια τα θεμέλια της ύπαρξής της, όσο η τρέχουσα προσφυγική κρίση. Τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, πρόσφυγες πολέμου και οικονομικοί μετανάστες, χτυπούν την πόρτα της, η Ευρώπη φαίνεται να είναι απροετοίμαστη, σε άβολη θέση, αναποφάσιστη, διχασμένη πολιτικά, και γηραιά στα αντανακλαστικά της. Εθνικιστικά και ξενοφοβικά αισθήματα έχουν έρθει ξανά στην επιφάνεια, βλάπτοντας Ισχυρά και τραγικά ταυτοχρόνως, σήματα στέλνονταν στην Ευρώπη, κάθε φορά που ένα σκάφος βυθιζόταν στη Μεσόγειο. Πέρυσι, η Ελλάδα και η Ιταλία είχαν ζητήσει βοήθεια, καθώς και μια ολιστική ευρωπαϊκή προσέγγιση ώστε να αντιμετωπιστεί η εισροή προσφύγων πολέμου και οικονομικών μεταναστών. Κάποια μέτρα πάρθηκαν: Παροχή οικονομικής βοήθειας στις δύο χώρες, καθώς και αύξηση των στρατιωτικών μέσων, προκειμένου να περιορίσουν τις ανθρώπινες τραγωδίες και να αποτρέψουν τους διακινητές. Ωστόσο, δεν ελήφθησαν αποφάσεις προκειμένου η Ευρώπη να προετοιμαστεί και να αντιμετωπίσει μία εισροή προσφύγων αυτού του μεγέθους. Τα ευρωπαϊκά κράτη, κυβερνήσεις και κοινή γνώμη ήταν εντελώς απροετοίμαστα. Πέρυσι και κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, οι μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη ήταν ισχυρές. Αυτές εντάθηκαν για δύο λόγους. Πρώτον, η τουρκική κυβέρνηση άλλαξε πολιτική, καθώς αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους Σύρους πρόσφυγες εναντίον της κυβέρνησης Άσαντ. Δεύτερον, επειδή, μεταξύ άλλων, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την εκτίμησή της ότι μέχρι το τέλος του 2015, περίπου αιτούντες άσυλο θα φτάσουν στη Γερμανία. Η ανακοίνωση αυτή ερμηνεύθηκε από τα εκατομμύρια των προσφύγων της Συρίας και του Ιράκ στην Τουρκία, ως πρόσκληση προς τη Γερμανία. Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι πολλοί πρόσφυγες, φτάνοντας στην Ελλάδα, έφεραν και επιδείκνυαν εικόνες της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Υπήρξε και υπάρχει ένα συναίσθημα ανάμεσά τους ότι η Γερμανία είναι η Γη της Επαγγελίας. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν διασχίσει το ήρεμο κατά το θέρος Αιγαίο πέλαγος. Κατευθύνθηκαν στην ελληνική ηπειρωτική χώρα, κινήθηκαν βόρεια και έφθασαν στα σύνορα της Ουγγαρίας. Και τότε έφθασε η στιγμή της αλήθειας: Πρώτα, η ξενοφοβική κυβέρνηση τους σταμάτησε, στη συνέχεια τους άφησε να περάσουν και τέλος, σφράγισε τα σύνορα. Μερικές χιλιάδες πρόσφυγες έφθασαν στο Μόναχο. Η πόλη όμως- πολύ μεγαλύτερη και πλουσιότερη από τη Λέσβο, την Κω ή το Αγαθονήσι- ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί να δεχτεί άλλους. Έτσι, ακολούθησε το κλείσιμο των συνόρων και από τη γερμανική κυβέρνηση. Τώρα οι πρόσφυγες βρίσκονται παγιδευμένοι. Λίγοι έχουν μείνει στα ελληνικά νησιά και στην Αθήνα. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στα ουγγρικά σύνορα, προσπαθώντας να βρουν εναλλακτικές διαδρομές προς τη Γερμανία, μέσω της Κροατίας και της Ρουμανίας. Αυτοί είναι οι «τυχεροί» που διέσχισαν τη θάλασσα (οι περισσότεροι από αυτούς μάλλον δεν την είχαν δει ποτέ πριν στη ζωή τους), ξόδεψαν περιουσίες πληρώνοντας διακινητές και τους μαυραγορίτες, περίμεναν για μέρες κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο μπροστά στα αστυνομικά τμήματα ή στα σύνορα, περπάτησαν χιλιάδες χιλιόμετρα μεταφέροντας τα μωρά τους και τους ηλικιωμένους, μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσουν κλειστές πόρτες, ρατσισμό και αστυνομική βία. Αυτή η κατάσταση, με οποιαδήποτε κριτήρια, είναι, σύμφωνα με τα λόγια του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, «απαράδεκτη». Ορισμένα κράτη- μέλη της ΕΕ έχουν ήδη μπλοκάρει αποφάσεις στο Συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών της περασμένης εβδομάδας. Ζήτησαν, ξεχνώντας πόσες ψυχές χάθηκαν στη θάλασσα, από την Ελλάδα και την Ιταλία να τους σταματήσει Έχουν δηλώσει ότι οι πρόσφυγες είναι μια απειλή για τον πολιτισμό και τις αξίες τους, τον κοινωνικό και θρησκευτικό τους ιστό. Φαίνεται να ξεχνούν ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες τους ήταν πρόσφυγες στις χώρες της ΕΕ στη δεκαετία του 1990, μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, και οι θρησκευτικοί ηγέτες τους ή οι ευσεβείς πολίτες τους φαίνεται να ξεχνούν τις θεμελιώδεις χριστιανικές αρχές ή να αγνοούν τα μηνύματα που αποστέλλονται από τον ίδιο τον Πάπα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι παραβιάζουν τις ίδιες τις θεμελιώδεις αρχές της ευσυνέχεια στη σελίδα 20

19 Με Αποχή της Ελλάδας ο ΟΗΕ αποδέχθηκε την αρχή αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Χρέους των Κρατών. Του Γιάννη Σ. Σαραϊδάρη Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα αυτό που περιέγραψε ως παγκόσμιες «βασικές αρχές» για διαδικασίες αναδιάρθρωσης δημοσίου χρέους, με στόχο τη βελτίωση του παγκοσμίου χρηματοοικονομικού συστήματος- πρωτοβουλία για την οποία έμπνευση ήταν η κρίση χρέους της Αργεντινής. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Reuters, οι ψήφοι υπέρ ήταν 136 υπέρ, 6 κατά και 14 αποχές. Τη σχετική πρόταση υπέβαλε η Νότια Αφρική. Σημειώνεται ότι, εν αντιθέσει με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης δεν είναι δεσμευτικά, αν και διαθέτουν πολιτικό βάρος. Το συγκεκριμένο ψήφισμα προτρέπει τους δανειστές να ενεργούν «καλή τη πίστει και σε πνεύμα συνεργασίας για την επίτευξη διευθέτησης κοινή συναινέσει. «Ένα κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα... να σχεδιάσει τη μακροοικονομική πολιτική του, περιλαμβάνοντας την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, που δεν θα έπρεπε να παρεμποδίζεται από καταχρηστικά μέτρα» σημειώνεται σχετικά. Η Αργεντινή σχολίασε θετικά την υπερψήφιση, με τον υπουργό Εξωτερικών της, Χέκτορ Τίμερμαν, να κάνει λόγο για ένα ψήφισμα υπέρ της οικονομικής σταθερότητας, της κοινωνικής ειρήνης. Σημειώνεται ότι εκπρόσωπος των ΗΠΑ χαρακτήρισε τη γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε προβληματική, υποστηρίζοντας ότι οι χώρες δεν έχουν «κυρίαρχο δικαίωμα» στην αναδιάρθρωση χρέους. οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι ένας μηχανισμός αναδιαρθρώσεων θα προκαλούσε αβεβαιότητα στις αγορές. Yπογραμμίζεται ότι, όπως ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου την Τετάρτη, είχε δοθεί εντολή η ελληνική αντιπροσωπεία «και πάλι να απόσχει από την ψηφοφορία της Ειδικής Επιτροπής του ΟΗΕ για το χρέος, όπως συνέβη και επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου». «Στην πραγματικότητα, δηλαδή, η Ελλάδα δεν θα υπερψηφίσει μια απόφαση την οποία στη συνέχεια μπορεί, και θα μπορούσε, και πρέπει να αξιοποιήσει επ ωφελεία του ελληνικού πληθυσμού, της ελληνικής κοινωνίας, του ελληνικού λαού, των νέων και των επόμενων γενεών» σημειωνόταν σε ανακοίνωση της κ. Κωνσταντοπούλου μετά τη συνάντησή της με τον υπηρεσιακό υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη, εν όψει της συζήτησης στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξέφρασε τη λύπη της για το γεγονός ότι «δεν άδραξε η Ελλάδα... μια ευκαιρία χρήσης ενός πολύτιμου εργαλείου προστασίας του πληθυσμού και της κοινωνίας». Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, «η πρόταση που έχει διαμορφωθεί από την Ειδική Επιτροπή του ΟΗΕ για το χρέος, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για τη χώρα μας, γιατί δημιουργεί και κατοχυρώνει προϋποθέσεις, οι οποίες στην περίπτωση της Ελλάδας δεν πληρούνται, ώστε να θεωρείται έγκυρο το χρέος και η διαδικασία ανάληψής του». Στην ανακοίνωση της προέδρου της Βουλής επισημαίνεται ότι «υπήρξε καθοριστική γι αυτήν την οδηγία η γνώμη του υπηρεσιακού υπουργού Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη, που συμβαίνει να έχει υπάρξει και ο υπεύθυνος της προηγούμενης διαπραγμάτευσης. Σεπτέμβριος, Επίσης, ο υπουργός στην ενημέρωσή του ανέφερε ότι βαρύνουσα σημασία είχε και ένα έγγραφο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, στο οποίο αναλύονται οι λόγοι, σύμφωνα με τους οποίους, κατά την άποψη του Οργανισμού, δεν πρέπει η Ελλάδα να υπερψηφίσει αυτή την απόφαση». Από την πλευρά της η Ζωή Κωνσταντοπούλου αντέτεινε στον Πέτρο Μολυβιάτη την πεποίθησή της ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μην ενεργοποιείται και να μην αξιοποιεί τέτοιες διαδικασίες οι οποίες δρομολογούνται επ ωφελεία της. Υπενθυμίζεται ότι το 2014, μια ομάδα 77 αναπτυσσόμενων και χωρών με αναδυόμενες οικονομίες είχαν καταφέρει να «περάσουν» μία απόφαση που προετοίμασε τη βάση του ψηφίσματος. Παρά την υπερψήφιση του σχεδίου από την πλειοψηφία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2014, 11 χώρες -ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία, η Ιαπωνία και η Γερμανία- το καταψήφισαν. Της ψηφοφορίας επέλεξαν να απόσχουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.\ Σημειώνεται, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της Deutsche Welle, 17 γνωστοί οικονομολόγοι μεταξύ τους οι Τομά Πικετί, Μαριάνα Ματσουκάτο, Χάινερ Φλάσμπεκ και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης- κάλεσαν, σε επιστολή τους (όπου γράφουν χαρακτηριστικά «Χθες ήταν η Αργεντινή, σήμερα η Ελλάδα και αύριο ίσως και η Γαλλία») τις ευρωπαϊκές χώρες να υπερψηφίσουν ένα πλαίσιο κανόνων για την πτώχευση κρατών στη Γενική Συνέλευση. Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η θεμελιώδης ιδέα των προτάσεων που περιλαμβάνει έχει γίνει προ πολλού αποδεκτή από νομικούς, οικονομολόγους, ειδικούς των χρηματαγορών και πολιτικούς. Όπως το Πτωχευτικό Δίκαιο εντός των κρατών προστατεύει υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και ιδιώτες έναντι των δανειστών τους, έτσι χρειάζονται και τα ίδια τα κράτη αντίστοιχο νομικό πλαίσιο. Μία τέτοια ρύθμιση θα καθιστούσε δυνατή την ελεγχόμενη χρεοκοπία, η οποία θα έχει στόχο να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα τόσο για τον οφειλέτη όσο και για τον δανειστή. Αυτή, σημειώνεται, θα ήταν μία πολύ πιο λογική διαδικασία συγκριτικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι σημερινές κρίσης χρέους των κρατών. Η περίπτωση της Αργεντινής Υπενθυμίζεται ότι η Αργεντινή είχε προβεί το 2001 σε αναδιάρθρωση του χρέους της, με το 92% των πιστωτών της να παραιτούνται από μέρος των απαιτήσεών τους, προτιμώντας να πάρουν πίσω έστω ένα μέρος των χρημάτων τους αντί να θέτουν αξιώσεις στις οποίες η χρεοκοπημένη τότε Αργεντινή αδυνατούσε να ανταποκριθεί. Ωστόσο, μία ομάδα κερδοσκοπικών επενδυτικών ταμείων επέμεινε να διεκδικήσει ενώπιον δικαστηρίου το σύνολο των απαιτήσεών που είχαν έναντι της Αργεντινής. Στο μεταξύ το Βέλγιο έχει ψηφίσει έναν νόμο που στρέφεται κατά της δράσης των ληστρικών επενδυτικών ταμείων και στη Γερμανία έχει «ανάψει» η αντιπαράθεση πολλών ειδικών γύρω από το ζήτημα της θεσμοθέτησης διεθνούς δικαίου για την πτώχευση κρατών. Ακόμη και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, τάσσεται υπέρ ενός πλαισίου για την κρατική χρεοκοπία, σημειώνεται στο δημοσίευμα της Deutsche Welle. Η Μόσχα ακυρώνει τους σχεδιασμούς του Erdogan Του Κώστα Ράπτη Μέσα δεν πάει καλά. Η παραίτηση των δύο υπουργών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP από την οικουμενική κυβέρνηση που ανέλαβε να διεξαγάγει τις νέες πρόωρες εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, εν μέσω καταγγελιών ότι οι κυβερνώντες έχουν προσχωρήσει σε μια λογική πολέμου και πραξικοπήματος, σηματοδοτεί την περαιτέρω επιδείνωση του κλίματος ανάμεσα στο τουρκικό κράτος και το κουρδικό στοιχείο, ενώ οι νεκροί από τις συγκρούσεις των δυνάμεων ασφαλείας με τους αυτονομιστές αντάρτες του ΡΚΚ μετριούνται πλέον σε εκατοντάδες. Αλλά η διασπάθιση, από τις 20 Ιουλίου και μετά, του κεκτημένου μιας πολυετούς διαδικασίας διαλόγου για τη ρύθμιση του Κουρδικού ζητήματος, δεν φέρεται καν να αποδίδει τα προσδοκώμενα βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη. Η τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Metropol εμφανίζει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), που ίδρυσε ο Τούρκος πρόεδρος Τayyip Erdogan, να υποχωρεί κατά μιάμιση ποσοστιαία μονάδα από το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιουνίου, ενώ το HDP και το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης κερδίζουν από μισή μονάδα και το δεύτερο σε δύναμη Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα πραγματοποιεί άλμα τριών μονάδων. Οι Τούρκοι ισλαμοδημοκράτες πήγαν για το μαλλί της ανάκτησης της αυτοδυναμίας και κινδυνεύουν να βγουν κουρεμένοι... Μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στο ΑΚΡ, το οποίο κατά ορισμένους Τούρκους αναλυτές βρίσκεται στα πρόθυρα της διάσπασης, εφόσον το κομματικό συνέδριο που διεξήχθη ενόψει της εκλογικής μάχης όχι απλώς εξαφάνισε από το προσκήνιο όλα τα βαριά ονόματα της παλαιάς ηγετικής ομάδας, προς όφελος αριβιστών ευνοούμενων από το προεδρικό Παλάτι, αλλά δεν επέτρεψε συνέχεια στη σελίδα 20 Patrides Western Bureau Dimitrios & Katerina Angelatos fax: patridesinbc@shaw.ca * * * * * * * * BRITISH COLUMBIA BUSINESS DIRECTORY Appliance Service Alpha Appliance In-home Service to all makes Washers, Dryers, Stoves, Dishwashers, Fridges, etc , Restaurants ANDREAS RESTAURANT Two locations to serve you: th Avenue Langley, BC Dimitrios Arsoniadis * * * 153 West 16th Street, North Vancouver Andreas Arsoniadis PARTHENON IMPORTERS Mediterranean & Greek Specialty Foods 3080 W. Broadway, Vancouver fax: parthenonmarket@gmail.com K E R K I S G r e e k T a v e r n a Fax: West 4th Avenue (at Dunbar) Vancouver, BC V6R 1P2 Bob & Julia RODOS KOUZINA Mediterranean Grill Ioco Road, Port Moody, BC Fax: Pegasus Pizza Pick-up & Delivery Ioco Rd., Port Moody Bc

20 20 συνέχεια από τη σελίδα 19 καν στον πρωθυπουργό Ahmet Davutoglu να εντάξει κάποια πρόσωπα της εμπιστοσύνης του στη νέα κεντρική επιτροπή. Απομένει ως παρηγοριά για την Τουρκία, η προεδρία της G20, της οποίας τη φετινή Σύνοδο Κορυφής θα φιλοξενήσει το Νοέμβριο στην Αττάλεια. Οικονομικοί αναλυτές πάντως σχολιάζουν πικρόχολα ότι μάλλον θα πρόκειται για την τελευταία διοργάνωση του είδους στην οποία θα συμμετάσχει η χώρα, εφόσον η πορεία της οικονομίας της, ιδίως σε συνθήκες οιονεί εμφυλίου πολέμου, μάλλον οδηγούν σε έξοδο από την ισχυρότερη εικοσάδα του κόσμου. Αλλά ούτε και έξω πηγαίνει καλά ο Tayyip Erdogan αφού η ριψοκίνδυνη μεσανατολική πολιτική του κινδυνεύει να ακυρωθεί στο φόντο της πρωτοφανούς διπλωματικής και στρατιωτικής κινητικότητας της Ρωσίας στη συριακή κρίση. Το όνειρο της δημιουργίας από τον τουρκικό στρατό μιας ασφαλούς ζώνης στη βόρεια Συρία, με στόχο υποτίθεται την αποκατάσταση των Σύρων προσφύγων, αλλά πραγματική πρόθεση την αποτροπή της ενοποίησης των αυτόνομων κουρδικών καντονιών νοτίως των τουρκο-συριακών συνόρων προσκρούει πλέον σε προβλήματα τόσο επιχειρησιακά όσο και πολιτικά. Δια της συνεχιζόμενης αποστολής στρατιωτικού υλικού στο καθεστώς του Assad, η Μόσχα φρενάρισε τα σενάρια αλλαγής καθεστώτος στη Δαμασκό, τα οποία αναζωπύρωσε μια ορισμένη επικοινωνιακή διαχείριση της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη, Η Μόσχα ακυρώνει τους σχεδιασμούς του Erdogan συνέχεια από τη σελίδα 18 ρωπαϊκής ολοκλήρωσης, στο βαθμό που ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και πολίτες πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα: Είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε; Είναι αυτή η Ευρώπη που εργάζεται για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ευημερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Προφανώς όχι, δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε. Η Ευρώπη που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας είναι εκείνη που αναδεικνύεται από τον μέσο πολίτη, που έδωσε τροφή, νερό, ρούχα, στέγη και φάρμακα στους πρόσφυγες. Είναι αυτή που έδειξαν οι άνδρες και οι γυναίκες του ελληνικού και του ιταλικού λιμενικού ή του πολεμικού ναυτικού, καθώς και οι ψαράδες, σώζοντας ζωές στη θάλασσα. Είναι η Ευρώπη των εθελοντών που έσπευσαν να βοηθήσουν ανθρώπινα όντα σε κίνδυνο! Αυτή είναι η Ευρώπη από την οποία οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εμπνευστούν στην ερχόμενη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου [σ.σ. ολοκληρώθηκε], λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τους τις έλλογες εγχώριες και διεθνείς ανησυχίες για ασφάλεια. Θα πρέπει να αποφασίσουν και να δράσουν άμεσα για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση τώρα, πριν έρθει ο χειμώνας. Και πρέπει να δράσουν, τόσο στο επίπεδο των προσφύγων, όσο και, στο μέτρο του δυνατού, στη ρίζα του προβλήματος, δηλαδή στον πόλεμο στη Συρία και το Ιράκ. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει: Να αποφασίσουν να δεχτούν όλοι έναν αριθμό προσφύγων βάσει κριτηρίων που θα συμφωνηθούν. και εκμαίευσε την έναρξη διαλόγου με τις ΗΠΑ σε επίπεδο υπουργών Άμυνας, για την από κοινού αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους. Τυχόν συνεννόηση ΗΠΑ-Ρωσίας για τη συριακή κρίση, αφήνει τους όποιους σχεδιασμούς του Erdogan μετέωρους ενώ, διόλου τυχαία, οι Κούρδοι της Συρίας διαμηνύουν ότι είναι έτοιμοι να καταλάβουν την Τζαράμπουλους μόνο μεθοριακό πέρασμα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας το οποίο βρίσκεται ακόμη στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους. Προσφυγική κρίση: Είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε; Όταν συμφωνήσουν, να βρουν τρόπο για να απαλλάξουν τους πρόσφυγες από τη διαδρομή των χιλιομέτρων. Οι πρόσφυγες μπορούν να μεταφέρονται, σε αξιοπρεπείς συνθήκες, στις χώρες υποδοχής. Διαφορετικά, αυτή η μακρά πορεία γίνεται ένα είδος μιας διαδικασίας επιλογής που μόνο ο ισχυρότερος, ο πονηρός και ο πλουσιότερος ανάμεσά τους θα επιβιώσει. Να βοηθήσουν οικονομικά τις υπηρεσίες του ΟΗΕ, τις ΜΚΟ και κράτη όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, καθώς και κράτη μη μέλη της ΕΕ στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Να βοηθήσουν αυτά τα κράτη με εμπειρογνώμονες και τεχνικά μέσα, ώστε να αποφευχθούν τραγωδίες στη θάλασσα, και να υλοποιήσουν καλύτερους ελέγχους των εισερχομένων μεταναστών. Έτσι, μπορούν να ανταποκριθούν στις έλλογες ανησυχίες για προστασία από εξτρεμιστικά στοιχεία, που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη ως πρόσφυγες. Να συντονιστούν και να βοηθήσουν την Ύπατη Αρμοστεία στην Ευρώπη, αλλά και στην Ιορδανία, στο Λίβανο και στην Τουρκία, όπου πολλοί πρόσφυγες διαμένουν σε καταυλισμούς. Να αυξήσουν τις δράσεις τους κατά των διακινητών ανθρώπων και όλων των άλλων παραβατών του νόμου. Να ζητήσουν από γειτονικά κράτη της ΕΕ, όπως την Τουρκία, να αλλάξουν την πολιτική προώθησης μεταναστών ως μέσο πίεσης προς την ΕΕ και να συμβάλλουν πραγματικά στην προσπάθεια αυτή. Στο εγγύς μέλλον και πριν από το επόμενο καλοκαίρι, η ΕΕ πρέπει να ξεκινήσει, μαζί με τις μεγάλες δυνάμεις, τις προσπάθειες για την εξεύρεση λύσης στη Συρία, ίσως στο επίπεδο του Συμβουλίου Ασφαλείας. Σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει να συμμετάσχουν οι περιφερειακές δυνάμεις που έχουν ευθύνες για την έναρξη και την κλιμάκωση του πολέμου, και θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Είναι βέβαιο ότι η προσφυγική κρίση δεν θα σταματήσει μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος. Και αυτό μπορεί να πάρει χρόνο, γιατί είναι πολύ πιο δύσκολο να σταματήσει ένας εμφύλιος, από έναν διεθνή πόλεμο. Μέχρι τότε, η Ευρώπη θα πρέπει να ασχοληθεί με χιλιάδες ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από την εμπόλεμη ζώνη και θα πρέπει να το κάνει σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές της. Είναι προς το συμφέρον της ίδιας της ΕΕ και των κρατών μελών της. Διαφορετικά, η βλάβη στα θεμέλια της ΕΕ, τις αξίες, το κύρος, αλλά και στα οικονομικά και πολιτικά της συμφέροντα, θα είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι οποιοδήποτε άλλο κόστος που μερικές κοντόφθαλμες κυβερνήσεις φοβούνται. * Ο Ηλίας Κουσκουβέλης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και διευθυντής του Εργαστηρίου Διεθνών Σχέσεων και κάτοχος της Έδρας ΓΕΕΘΑ «Θουκυδίδης» (το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είναι μέλος του δικτύου United Nations Academic Impact). Η Συρία αποτελεί πλέον, σύμφωνα με ανάλυση του Stratfor, έναν μοχλό με τον οποίο η Ρωσία επαναπροσδιορίζει τις σχέσεις της με σειρά κρατών που την ενδιαφέρουν. Εξ ού και η Μόσχα αποτελεί πλέον απαραίτητο προορισμό για κάθε πρωταγωνιστή της περιοχής: από τον Ιρανό υφυπουργό Εξωτερικών, που βρέθηκε στη ρωσική πρωτεύουσα τη Δευτέρα, μέχρι τον ισραηλινό πρωθυπουργό, ο οποίος πέτυχε μέσα σε λίγες μέρες να προγραμματίσει επείγουσα συνάντηση με τον Putin, συνοδευόμενος από τους επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου και της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, ώστε να εξασφαλίσει (με αντίτιμο άραγε την απομάκρυνση των ισραηλινών υπεργολάβων ασφαλείας από την Ουκρανία;) ότι δεν θα υπάρξει εμπλοκή με τις ρωσικές δυνάμεις στα Υψώματα του Γκολάν ή διαρροή του παρεχόμενου ρωσικού οπλισμού προς τη λιβανική οργάνωση Χεζμπολλάχ. Δήλωσε πάντως στον συνομιλητή του ότι δεν είναι ούτε υπέρ, ούτε κατά της πτώσης του Assad. [State Department Photo] H Ουάσινγκτον διαμηνύει την ετοιμότητά της να συνεργαστεί με τη Ρωσία, κατ αρχήν, στον τομέα της διαχείρισης πληροφοριών, κατά του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει η γερμανική εφημερίδα Bild am Sonntag, επικαλούμενη αμερικανικές πηγές. Όπου όμως υπάρχει Ο Tayyip Erdogan ακολουθεί την ίδια διαδρομή. Η δική του βέβαια επίσκεψη στη ρωσική πρωτεύουσα είναι προ πολλού προγραμματισμένη και έχει ως αφορμή τα εγκαίνια ενός μοσχοβίτικου τεμένους, του μεγαλύτερου στην Ευρώπη, το οποίο είχε ανεγερθεί στις αρχές του 20ού αιώνα και ανακαινίσθηκε πλήρως. Όμως η συγκυρία αναδεικνύει τις δυσκολίες της ρωσο-τουρκικής σχέσης, όσο και αν η λογική της διαμερισματοποίησης της διμερούς ατζέντας, αφήνει πάντα περιθώριο επικερδών οικονομικών συμφωνιών, παρά τις διαφωνίες σε γεωπολιτικά ζητήματα. Ο πρωθυπουργός Davutoglu προεξόφλησε ότι στις επαφές του Erdogan θα συζητηθεί η συριακή κρίση και εξέφρασε την ανησυχία του για τις ρωσικές ενέργειες που προσθέτουν ένταση στην περιοχή. καπνός, υπάρχει και φωτιά. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, στελέχη της CIA και των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών συναντήθηκαν, την προηγούμενη εβδομάδα, στη Μόσχα για να συζητήσουν τις προοπτικές συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών στην Συρία. Οι Αμερικανοί εμφανίζονται πρόθυμοι να παραχωρήσουν πληροφορίες Ωστόσο, από την άλλη πλάστιγγα της ζυγαριάς, ο Putin θα κρατά το δέλεαρ της μείωσης της τιμής του ρωσικού φυσικού αερίου που πωλείται στην Τουρκία καθώς και την προοπτική αναθέρμανσης του σχεδίου του αγωγού Turkish Stream. Θα κρατά επίσης και την απειλή παραγκωνισμού της Άγκυρας από τα αζερικά πράγματα, καθώς ο ηγέτης του Αζερμπαϊτζάν στρέφεται όλο και περισσότερο προς τη Μόσχα, αναζητώντας έναν αποτελεσματικό μεσολαβητή στην διαμάχη με την Αρμενία για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, αλλά και φοβούμενος υποκινούμενη από τη Δύση έγχρωμη επανάσταση κατά της αυταρχικής εξουσίας του. Από τη Μόσχα δύσκολα θα φύγει θριαμβευτής ο Erdogan: του προσφέρεται όμως η δυνατότητα για μιαν έντιμη αναδίπλωση. Τα «βρίσκουν» ΗΠΑ και Ρωσία για την Συρία Καταστροφική εξέλιξη για την Τουρκία στους Ρώσους, σχετικές με το ΙΚ, ώστε να διευκολύνουν τη δράση τους κατά των τζιχαντιστών. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η Ουάσινγκτον, έχει ανησυχήσει ιδιαίτερα από τις αυξανόμενες προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη. Λίγες ημέρες πριν οι υπουργοί Άμυνας ΗΠΑ και Ρωσίας είχε Φωτογραφία Αρχείου: U.S. Secretary of State John Kerry shake hands with Russian Foreign Minister Sergey Lavrov in the library at the Rodina Hotel in Sochi, Russia, before the two held a bilateral meeting and the Secretary met with Russian President Vladimir Putin. Της Κατερίνας Σάρας Όσοι έχουν τοποθετήσει βηματοδότη ή εμφυτεύσιμο απινιδωτή στην καρδιά τους, πρέπει να φροντίζουν να διατηρούν σε απόσταση ασφαλείας το «έξυπνο» κινητό τους, κρατώντας το στο αντίθετο αυτί και προσέχοντας να μην φυλάνε το κινητό στην τσέπη τους πάνω από την τηλεφωνική επικοινωνία, κατά τη διάρκεια της οποίας, συζήτησαν τις εξελίξεις και κυρίως το μέλλον της Συρίας. Μετά την συνομιλία αυτή, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι δήλωσε πως ο ΗΠΑ αναζητούν τα κοινά συμφέροντα που έχουν με τη Ρωσία, στη Μέση Ανατολή και την προοπτική συνεργασίας τους στην Συρία. Όχι τυχαία, άλλωστε, ο Κέρι δήλωσε ότι το θέμα της απομάκρυνσης του Άσαντ μπορεί να διευθετηθεί στο μέλλον. ΠΗΓΗ: Sputnik Άτομα με βηματοδότη ή απινιδωτή πρέπει να κρατούν σε απόσταση ασφαλείας το «έξυπνο» κινητό τους. καρδιά, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια δεύτερη καναδική μελέτη προειδοποιεί τους κατόχους βηματοδότη ή απινιδωτή να αποφεύγουν να στέκονται κάτω από καλώδια ηλεκτρικού που μεταφέρουν ρεύμα υψηλής ισχύος. Οι δύο μελέτες, που παρουσιάσθηκαν σε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας στο Μιλάνο της Ιταλίας, δείχνουν ότι αν ο ασθενής θέλει να αποφύγει επώδυνες και δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως τη διακοπή λειτουργίας του βηματοδότη ή του απινιδωτή, πρέπει να προσέχει πώς χειρίζεται το κινητό του.