Ρ ωµνιός. Τεῦχος 14. Τριµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ

Transcript

1 Ρ ωµνιός Τριµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ Ἀναστασίας - Ἄννας Κουρῆ / ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΟΣ Στυλιανῆς Εἰρήνης Κουρῆ / ΘΕΙ Ο A ΝΟΙ ΞΙ Α ΤΙ ΚΟ ΠΡΩΪ Κώστα Οὐράνη / Διδαχὲς π. Σωφρονίου Σαχάρωφ / Ἡ ἁγία νεομάρτυς Χρυσῆ / ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ Ἀρχιµ. Κυρίλλου Κεφαλόπουλου / Η ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ Γεωργίου Β. Παπαβασιλείου / ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΠΕΤΡΟΚΟΜΜΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ / ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ Γιώργου Γυπάκη / Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ Ἰωάννη Β. Βελιτσιάνου / Ι.Ν. ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 Διονυσίου Σβίλλια / ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ... Μάρκου Δεσποτίδη / Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ / ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ. ΤΗΣ ΣΤΕΡΙΑΣ Γεωργίου Ἰορδάνου / ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Α Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Τεῦχος 14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ -ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013

2 ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟ ΕΚΔΟΣΗ Τ ΕΝΟΤΗΤΟ ΕΝΩΜΕΝ ΤΗΛ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟ ΕΝΟ ΕΝΩ ΤΗΛ. www ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Λόγος στὸν Προφήτη Ἰωνᾶ καὶ γιὰ τὴ µετάνοια τῶν Νινευϊτῶν. Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ. ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ Βιοµετρικὰ διαβατήρια, Ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες... ( εύτερη ἔκδοση). Τιµή: 7 Εὐρώ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ - ΩΣ ΝΕΟΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ «Τό Μυστήριο τοῦ Γάµου - Κοινωνία Ἀγάπης» Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η (Παντέλ-Ἀγᾶ) «Μνῆµες τοῦ Ποντιακοῦ Ἔπους » Τιµή: 7 εὐρώ ΜΑΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΥ ΜΑΜΑΣΟΥΛΑ «Ὁ Ἅγιος τῶν Ἑλληνικῶν Σχολείων Κοσµᾶς ὁ Αἰτωλός» Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ ΟΙ E Κ ΔΟΣΕΙΣ Μ Α Σ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΑΒΒΑ ΙΣΑΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Τιµή: 5 εὐρώ π. Παΐσιος Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Μαρίας Γουµενοπούλου Τιµή: 5 εὐρώ ΤΑ ΝΕΟΤΑΞΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΟΥ ΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΜΗΤΡΗ ΝΑΤΣΙΟΥ ασκάλου Τιµή: 3 εὐρώ ΤΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ Μοναχοῦ Μαξίµου Ἰβηρίτου Τιµή: 40 εὐρώ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΤΗΣ ΑΤΡΩΑΣ Τιµή: 8 εὐρώ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟΣ ΙΣΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟ ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ Προσφέρεται ΩΡΕΑΝ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ὁ Ἀσυρµατιστὴς τοῦ Στρατοῦ καὶ τοῦ Θεοῦ

3 ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Σ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ Η ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ , E mail contact@enromiosini.gr miosini.gr ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ , E mail contact@enromiosini.gr.enromiosini.gr 1 ΙΟΥΛΙΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2011 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 7 /ΤΙΜΗ: 4 ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΑΡΧΙΜ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΤΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΡΙΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΑΡΠΑΤΖΗ ΑΡΧΙΜ. ΝΙΚΟΔ. ΚΑΝΣΙΖΟΓΛΟΥ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ χριστόφορος παπουλᾶκοσ χρόνια ἀπὸ τὴν κοίµησή του. ΜΕΡΟΠΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ Δρ. Ε. ΖΕΛΛΙΟΥ-ΜΑΣΤΟΡΟΚΩΣΤΑ IΩΑΝΝΗΣ ΑΡΜΕΝΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΑΠΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΟΔΟΥΛΟΣ ΣΤΑΘΗΣ ΠΕΛΑΓΙΔΗΣ ΕΙΡΗΝΗ ΑΡΤΕΜΗ ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ 2 Ἡ Πόλη τῶν ὀνείρων µας - Δήµητρας Βασίλα-Ζιάκου, Κωνσταντινούπολη ἡ Βασιλεύουσα - Στυλιανῆς Κουρῆ, Διδάγµατα ἀπὸ τὴν Ἄλωση ΕΚΔΟΣΗ - Κατερίνας ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Μιχαὴλ, Φωτορεπορτὰζ, Ἐκδροµὴ νέων τῆς Ἐ.ΡΩ στὴν Κωνσταντινούπολη, Σούρουπο στὴ Βασιλεύουσα - Συνεσίου µοναχοῦ, Ἡ γλώσσα ΕΝΟΤΗΤΟΣ εἶναι ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ σπουδαῖο πράγµα - Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, ΕΝΩΜΕΝΗ Ἡ παιδεία ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2012 στὰ Φάρασα Καππαδοκίας, Πόσο κοστίζει ἕνα θαῦµα, Πατρίδα ΤΗΛ. - Δάφνης , E mail contact@enromiosini.gr Μπάλλα, Ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐν Στειρίῳ, Ἡ ἁγία µεγαλοµάρτυς Κυράννα ἡ Ὀσσαία - Ἀναστασίας Κουρῆ,.. Τριµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Κοίµησις τῆς Θεοτόκου Ἀπολυτίκιον / Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, Ἀρχιµανδρίτου Κυρίλλου / «Τὸ µάτι ποὺ στρέφεται ἐδῶ καὶ ἐκεῖ εἶναι φοβερὸς προδότης» Εὐεργετινὸς / Ὁ Σταυρὸς καὶ ἡ Ὕψωση του Ἀρχιµανδρίτου Γεωργίου Καψάνη / Διδαχὲς τοῦ Γέροντα Ἱερωνύµου τῆς Αἰγίνης / Γέρων Πανάρετος Παντοκρατορινὸς / Ἡ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν στὴ θύραθεν σκέψη καὶ στὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστοµο Μαγδαληνῆς Μπόµπου / Στρατηγικὸν Κεκαυµένου / Λόγος ἄπνευστος καὶ ἄτονος Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη / Τὸ ἀληθινὸ Βυζάντιο. Ἡ ἀρχοντικὴ καὶ βασιλικὴ πολιτεία Φώτη Κόντογλου / Ἡ ἐπιχειρησιακὴ παράµετρος τοῦ τορπιλισµοῦ τοῦ εὐδρόµου ΕΛΛΗ στὴν Τῆνο τὴν 15η Αὐγούστου 1940 Σβίλλια Διονύσιου / Ἁγία Θεοδώρα ἐν Βάστᾳ / Ἀνθρώπινη µοναξιὰ καὶ κοινωνικὸ µοντέλο Ἀθανασίου Θεοδωράκη / Στρατιωτικὴ θητεία: ἠ τιµὴ πρὸς τὴν πατρίδα Κωνσταντίνου Παπαναστασίου / Ποίηµα γιὰ τὴν Ἐλλάδα Σβίλλια Ἰωάννη / Χαιρετισµὸς. Τῆς θάλασσας Γεωργίου Ἰορδάνου ΙΟΥΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ- ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 8 /ΤΙΜΗ: 4 ΕΥΡΩ "Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΙΘΗΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ" ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΜΗΤΡ. ΑΙΤΩΛΙΑΣ & ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ κ. ΚΟΣΜΑΣ, ΜΗΤΡ. ΠΙΣΙΔΙΑΣ κ. ΣΩΤΗΡΙΟΣ, ΑΡΧΙΜ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΨΑΝΗΣ, ΑΡΧΙΜ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΡΧΙΜ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΚΑΝΣΙΖΟΓΛΟΥ, ΑΡΧΙΜ. ΑΧΙΛΛΙΟΣ ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑΣ, ΑΡΧΙΜ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΚΟΚΛΙΩΤΗΣ, ΠΡΩΤΟΠΡ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, ΠΡΩΤΟΠΡ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΣ, ΠΡΩΤΟΠΡ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ, π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ, ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, ΙΕΡΟΜ. ΛΟΥΚΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ, ΜΟΝ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΗΣ, π. ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ GEORGI, ΒΟΥΡΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΣΚΑΛΤΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΤΣΙΓΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΚΟΥΚΟΥΣΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΓΚΑΒΑΡΔΙΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΣΙΑΣΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΡΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΜΠΑΚΑΣ Θ. ΙΩΑΝΝΗΣ Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ 2 1 ΑΠΡΙΛΙΟΣ-ΙΟΥΝΟΣ 2013 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 14 1 ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ / ΑΡΧΙΜ. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ / ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ / π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ / ΦΩΤΗΣ ΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ / ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΗΣ / ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΑΠΕΡΓΟΛΑΣ / ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙ ΗΣ / ΜΑΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΤΣΑΓΚΑ / ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ / ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΚΟΥΡΗ / ΑΝ ΡΕΑΣ ΜΑΤΖΑΚΟΣ / ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΟΥΖΑΚΗΣ / ΚΩΝ/ΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ / ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΑΣ / ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΣΑΡΡΗΣ / ΓΟΓΡΓΟΛΙΤΣΑ ΓΕΩΡΓΙΑ / ΑΒΡΑΑΜ ΚΩΣΤΙ ΗΣ / ΓΥΠΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ / ΣΑΛΑΜΑΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ Ἡ ἐλληνικὴ θάλασσα καὶ ἡ αἰσθητικὴ χαρὰ της, Διονυσίου Κόκκινου, Ἀπὸ τὴν ἀγκαλιὰ τῆς γῆς στὸ οὐράνιο φῶς, Δήµητρας Βασίλα-Ζιάκου, Ἑλληνικὸ καλοκαίρι, Σοφίας Μαντέ, Καιρὸς νὰ μείνουμε Ἐλλάδα, Μάρκου ΕΚΔΟΣΗ Δεσποτίδη, ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Χαιρετίσματα ἀπὸ τὴν Τζιά, Μαρίας Τσακτσίρα, Τὸ μεγάλο θαῦμα τῆς ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ Παναγιᾶς τῆς Κεχριωνιώτισσας, Ἑλένης Τσοχαντάρη, Ὁ νέος ποὺ ἀντέδρασε στὸν πειρασμὸ, Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Ὁ Ἐθνομάρτυρας ΕΝΩΜΕΝΗ ἃγιος ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς, Ἀναστασίας Κουρῆ, Ἡ ὁμιλητικὴ διάσταση τοῦ μικροῦ ΙΟΥΛΙΟΣ -ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2012 παρακλητικοῦ κανόνα, Κλεοπάτρας Καρτάνου, Στὸ μοναστήρι ΤΗΛ τοῦ Ἁϊ , Λιᾶ, E mail contact@enromiosini.gr Ζαχαρία Παπαντωνίου, Ὁ Πανορμίτης, Ἡ ἠχῶ τοῦ Αἰγαίου, Γεωργίου Βιλλιώτη, Ὁ Ἀλέξ. Παπαδιαμάντης καὶ ἡ Σκιάθος, Νικόδηµου Καλλιντέρη... IOYΛΙΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 15 ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Ὁ Ἅγιος Δημήτριος ἐνδεδυμένος στολὴν Στρατηλάτου π. Φιλοθέου Ζερβάκου, Μία πόλη μὲ 2500 χρόνια ζωῆς, Ἀ. Κουρῆ, Ἡ Ροτόντα τῆς Θεσσαλονίκης Κ. Καλαϊτζίδη, Ἐπίκαιρα διδάγματα ἀπὸ τὸν Μακεδονικὸ Ἀγώνα Κ. Χολέβα, Μακεδόνες Ἀγωνιστὲς τοῦ 1821: Θεοδόσης Στέριου, Ἐὰν τὶς διψῇ, ἐρχέσθω πρὸς με καὶ πινέτω ΕΚΔΟΣΗ Γ. Ρούντα, ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Ἡ σιωπηλὴ κραυγὴ τῶν νέων Ἰ. Νικολαΐδη, Τὰ κεραμίδια συνεχίζουν νὰ στάζουν ἀκόμα, δάσκαλε... Ν. Πολυµενάκου, Ὁ Kὺρ Μανουήλ Πανσέληνος καί ἡ σχολή του Β. Μπισµπάρδη, Σούλι, τὸ ἄπαρτο κάστρο Μ. Τσακτσίρα, Μικρὴ ΕΝΩΜΕΝΗ ἱστορία τῆς ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Ἑλληνικῆς Γλώσσας: Μεταμυκηναϊκὴ περίοδος Γ. Βιλλιώτη, Ἡ ἑλληνιστική Κοινή τοῦ Ευαγγελίου Στ. Κουρῆ, Ὅσιος Δαβὶδ ὁ ἐν Θεσσαλονίκῃ Θ. Λουπίδου, Ἰ. Ξουρίδα, 1 ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΗΣ Ν. ΣΑΒΒΑΣ, ΒΙΛΛΙΩΤΗΣ Γ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΗΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΚΟΝΤΑΞΗΣ ΗΜ. ΚΩΣΤΑΣ, ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΠΕΡΣΥΝΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΣΙ ΗΡΑΣ ΕΛ. ΙΩΑΝΝΗΣ, ΣΗΜΑΝΤΗΡΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΤΣΙΛΙ ΟΥ ΕΥ ΟΚΙΑ-ΥΒΟΝΝΗ, ΦΟΥΡΤΟΥΝΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΦΡΙΤΖΑΛΑΣ Σ. ΙΩΑΝΝΗΣ, ΧΑΤΖΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2012 ΤΗΛ , E mail contact@enromiosini.gr ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2012 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 10 /ΤΙΜΗ: 4 ΕΥΡΩ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ, ΣΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ, ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΣΤΗΝ ΦΥΤΙΚΗ -ΥΓΙΕΙΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΣΤΟΝ ΘΕΟ 1 ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ, ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, π. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΗΜΟΣ ΗΜΗΤΡΗΣ, ΡΕΤΤΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ, ΡΟΥΓΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΖΑΡΤΑΛΟΥ ΗΣ ΖΩΗΣ, ΖΗΡΙΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΚΕΣΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣ, ΚΟΝΤΑΞΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΛΙΑΟΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΜΑΝΤΖΑΡΙ ΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΑΣΤΟΡΟΚΩΣΤΑ-ΖΕΛΛΙΟΥ ΕΡΑΤΩ, ΜΑΧΙΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΜΠΟΥΡΑΣ ΗΜΗΤΡΗΣ, ΝΑΤΣΙΟΣ ΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΡΑΚΟΒΑΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΣΑΠΡΑΝΙ ΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΣΙΑΣΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΣΙΩΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, ΤΖΙΝΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑ, Χ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΤΗΛ , E mail contact@enromiosini.gr ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΑΠΟΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ Χαιρετισµὸς Θεόφ. Παπαδόπουλου, Τὸ κοινὸ καλὸ Χαιρετισµὸς Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.κ.ἱερωνύµου Β, Ἡ κρίση τῶν ἀξιῶν Γ. Ρούντα, Ἡ Ῥωμηοσύνη ἔν νὰ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ χαθεῖ, ὅντας ὁ κόσμος λείψει Μ. Λουπίδου, Διδαχὲς ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, Χριστουγεννιάτικα σχόλια στὰ κάλαντα τῆς Πρωτοχρονιᾶς ΕΝΟΤΗΤΟΣ Ν. Κατσιαβριᾶ, ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ Στὰ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ βήματα τοῦ π. Κοσμᾶ Γρηγοριάτη Γ. Σαραφίδη, Ἡ Ἱ.Μ. Παναγιᾶς Πελεκητῆς, Διονύσιος ὁ Φιλόσοφος, Ἱεράρχης Λαρίσης Ἀν. Κουρῆ, Ἡ ΕΝΩΜΕΝΗ μάχη στὴ γέφυρα ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ τῶν Παπάδων Δ. Σβίλλια, Ἡ γωνιὰ τῆς Γλώσσας Γ. Βιλλιώτη, Μιὰ ἄδεια ψυχὴ ποὺ διψάει καὶ γὼ τῆς δίνω ξύδι Μ. Ἰορδανίδου, Μετὰ ἀπὸ 59 χρόνια Στ. Κουµενίδου, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 ΤΗΛ , E mail contact@enromiosini.gr Ἡ ἁγία παρθενομάρτυς Λουκία Μ. Τσακτσίρα, Τὸ φαρμακεῖο τῆς ψυχῆς, Νότιες ἐφηβικὲς κρίσεις γιὰ τὴν οἰκονομικὴ κρίση Στ. Πηρουνάκη, Χαρὰ Μαρίας Π.Μ. Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ 2 Ἡ σχέση Ἑλληνισµοῦ-Χριστιανισµοῦ στὸ ἔργο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου «Πρός τοὺς νέους» Θεώνης Μαρίνου-Μπούρα, Ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστοµος ὡς παιδαγωγός, Μαρίας Τσακτσίρα, Ἡ παιδεία σπουδαῖο ἔργο τῆς πολιτικῆς, Κ. Ἰ. Δεσποτόπουλου, Παιδεία- Ἐκπαιδευτικὸ σύστηµα καὶ οἱ νέοι, Δηµητρίου Ἀναγνώστου, Ἡ φιλοµάθεια τῶν Γραφῶν προξενεῖ πολυµάθεια, Ἁγ. Νικοδήµου τοῦ Ἁγιορείτου, Ψυχοθεραπεία-Ἐξοµολόγηση, Σωτηριάδου Ἄννας, Ὅσιος Σοφιανὸς Ἐπίσκοπος Δρυϊνουπόλεως καὶ Ἀργυροκάστρου, Ἀρχιµ. Νεκταρίου Ν. Πέττα, Γίνονται θαύµατα στὴν ἐποχή µας; Κωνσταντίνου Δ. Βέρρου, Καππαδοκία, ἡ χώρα τῶν ἁγίων, Ἀναστασίας Κουρῆ... ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012 Διµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ Ἐπεφάνη σήμερον...ἔθιμα τῶν Θεοφανείων Κουρῆ Στυλιανῆς / Τριώδιο-Μ. Τεσσαρακοστὴ Πρωτ. Γεωργίου Θανάσουλα / Ἡ ἑορτὴ τοῦ Ευαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ ἡ Λειτουργία τοῦ Μ. Βασιλείου Περσυνάκη Ἐµµανουήλ / Διδαχὲς τοῦ γέροντος Πορφυρίου / Τὸ παιχνίδι Κουρῆ Ἀναστασίας / Βοηθάω...καὶ ΕΚΔΟΣΗ θὰ βοηθηθῶ! ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Ὀρφανίδου Παρθένας / «Ἡ χρι στια νι κή συ ζυ γί α» Ἁ γ. Ἰ ω άν νου Χρυ σο στό µου / Ἱ. Μ. Ὁσίου Παταπίου Σβίλλια Διονυσίου / Μάρκος Μπότσαρης Κοκκίνου Διονυσίου ΕΝΟΤΗΤΟΣ / «Ἡ ἑλληνικὴ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ὅμως γλῶσσα ἔχει «γλῶσσα» ἀπὸ τὶς πύρινες Γλῶσσες τῆς Πεντηκοστῆς!» Γέροντος Παϊσίου / Εὐαγγελισμός - ἑλληνισμός Ἀριστοτέλη Βαλαωρίτη / Μιὰ ματιὰ ΕΝΩΜΕΝΗ στὸ σήμερα ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 Καραµέτα Ἀλεξάνδρου / Ἀς μιλήσουμε γιὰ ἥρωες Σούκουλη Γεωργίας / Ἀπόδειπνο ΤΗΛ χωρὶς , E mail contact@enromiosini.gr δεῖπνο Γρηγοριάδη Στυλιανοῦ / Οἱ Νῶε καὶ ἡ «ΚΙΒΩΤΟΣ» Ἀποστέλλεται δωρεάν, τιµῆς ἕνεκεν. ΕΚ ΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» Τηλέφωνo: , contact@enromiosini.gr ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ- ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2012 / ΠΕΡΙΟ ΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 12 ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΝ: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ κ. ΙΩΣΗΦ, ΑΡΧΙΜ. ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ ΚΑΝΣΙΖΟΓΛΟΥ π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΡΟΥΤΟΓΛΟΥ, ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΦΩΤΙΟΣ, ΤΣΙΓΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΑΠΕΡΓΟΛΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ΣΚΟΝΤΖΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΜΑΛΚΙ ΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ, Χ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΝΑΤΣΙΟΣ ΗΜΗΤΡΗΣ, ΧΟΛΕΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΒΙΛΛΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΣΑΡΣΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΡΩΜΑΝΟΣ ΗΜΗΤΡΗΣ, ΦΑΣΟΥΛΗ-ΤΣΑΜΠΑΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, ΡΕΡΑΚΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ, ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ ΤΡΥΦΩΝ, ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΤΣΑΓΚΑ ΜΑΡΟΥΛΑ, ΕΞΑΡΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Τριµηνιαῖο Νεανικὸ περιοδικὸ τοῦ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΤΙΜΗ 2 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανῶν τοῦ Ὅρθρου τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Κυριακῆς τοῦ Πάσχα Περ συ νά κη Ἐµ µα νου ήλ / Προσεγγίζοντας τὴν ἠσυχαστικὴ ζωὴ τοῦ ἀββᾶ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου Ἰωάννη Τάτση / «Ρανάτωσαν γλυκασµὸν τὰ Ὄρη» Φώτη Κόντογλου / Διδαχὲς τοῦ ὁσίου Πορφυρίου / Ἅγιον Πάθος καὶ Ἀνάστασις / Ὁ ἀκτήµων γερο-φιλάρετος Καρουλιώτης / Ἅγιος νεοµάρτυς Δούκας / Ἡ δικαιολογία ὁφείλεται στὸν ἐγωισµό / Παναγία ἡ Προυσιώτισσα / Ἡ Κυρὰ τῆς Ρούµελης Κατερίνας Μιχαήλ / Ἡ Κωνσταντινούπολη διαχρονικὰ καὶ ἡ Ἂλωσή της τὸ 1453 Στεφάνου Καρανίκα / Κωνσταντῖνος ΙΑ Παλαιολόγος. Ἡ τελευταία ὁµιλία πρὸς τὸν λαόν ὀλίγον πρὸ τῆς Ἁλώσεως Γεωργίου Σφραντζῆ / Ὁ Καποδίστριας καὶ ἡ παιδεία Δηµήτρη Νατσιοῦ / Ἡ ὀρθόδοξη σεξουαλικὰ ἀγωγή π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ / Γειτονισσά µου Παναγιά / Ἡ µάνα, τὸ σταυρουδάκι καὶ ὁ Τούρκος / Ἡ ἐπιστροφὴ τῆς πόρνης ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 Ρ ωμνιός ΤA ΠΕΡΙΟ ΙΚA ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΝΕΟΤΗΤOΣ IΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ Παπαδόπουλος Θεόφιλος-Πρόεδρος Κιν αφιερωµα στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Κατσιαμάνης Δημήτριος ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΥΛΗΣ Βασίλας Μιχάλης Ἑπιστροφὴ στὴν ὕπαιθρο αφιερωμα Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟδΟΞΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ Ἀφιέρωµα Ρ ωµνιός ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Κεσελόπουλος Γεώργιος Κουρῆ Στυλιανὴ Λουπίδου Θωμαΐς Μιχαήλ Κατερίνα Πρωτόπαππας Σπύρος ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ Παπαδόπουλος Γεώργιος, Τσαλικίδου Μακρίνα, Κουρῆ Ἀναστασία Ρ ωµνιός Ρ ωµνιός romnios@enromiosini.gr. contact@enromiosini.gr Τεῦχος 7 ISSN: Ρ ωµνιός Τεῦχος 8 Ρ ωµνιός ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ-ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Ἀνανιάδης Γεώργιος ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ Ἱωαννίδου Μαρία Tηλ Καπετάνιου Ἀγγελικὴ Tηλ. 210 Ρ ωµνιός «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ» ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ 5η Πανελλήνια Σύναξη Νεότητος Ε.ΡΩ. Μοναστηρίου 225, Μενεμένη-Θεσσαλονίκη, Τεῦχος 10 Τεῦχος 11 Τεῦχος 12 Τηλ , Τηλεμοιότυπο: Τεῦχος 9 ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: ΤΗΛ Ρ ωµνιός Ρ ωµνιός Ἡ ἐπικοινωνία καί συνεργασία μέ νέους εἶναι ἂμεση ἐπιθυμία καί ἐπιδίωξη ΗΛΕΚΤΡΟΝIKO ΤΑΧΥ ΡΟΜΕΙΟ: τοῦ περιοδικοῦ μας. Ἐλπίζουμε ὃτι θά ἀνταποκριθεῖτε κομίζοντας προτάσεις καί ἂρθρα. Τεῦχος 13 contact@enromiosini.gr Τεῦχος 5 Ρ ωµνιός

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα 4 ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ Ἀναστασίας - Ἄννας Κουρῆ 8 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΟΣ Στυλιανῆς Εἰρήνης Κουρῆ 11 ΘΕΙ Ο A ΝΟΙ ξι Α ΤΙ ΚΟ πρωϊ Κώστα Οὐράνη 12 Διδαχὲς τοῦ π. Σωφρονίου Σαχάρωφ Λόγοι ἁγίων πατέρων 14 ΛΟΓΟΙ ΣΟΦΙΑΣ Ἑορτολογικὰ 16 Ἡ ἁγία νεομάρτυς Χρυσῆ Οἰκογένεια, μιὰ γωνιὰ τοῦ παραδείσου 18 ΠνευματικΕς συμβουλες για την ΟΙκογενειακΗ ζωή Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κεφαλόπουλου 22 Η ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ Γεωργίου Β. Παπαβασιλείου 2

5 Ρ ωμνιός τεῦχος 14 Ἑλληνομνημοσύνη Ἑλληνικὴ γλώσσα 26 ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΑ ΠΕΤΡΟΚΟΜΜΕΝΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ 28 ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ Γιώργου Γυπάκη 30 Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΥΡΟΜΑΤΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ( ) Ἰωάννη Β. Βελιτσιάνου Ἡ ἱστορία μας Πατριδογνωσία 34 Ι.Ν. ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 Διονυσίου Σβίλλια Νεανικοὶ προβληματισμοί καὶ προκλήσεις 36 ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ... Μάρκου Δεσποτίδη λόγος ἐκ τοῦ κόσμου Ἀληθινὲς ἱστορίες ποὺ διδάσκουν σχολια-ζωντας 38 Η Αγία Αναστασία Η Φαρμακολύτρια Βασιλικῆς Χ. 40 ΧαιρετισμΟς. Τῆς στεριᾶς Γεωργίου Ἰορδάνου 42 ΙΕραποστολικΕς ΕπιστολΕς Α Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 44 Οἱ Ρωμνιοὶ 48 Σταυρόλεξο 3 Βιβλίο - παρουσίαση

6 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ Ἀναστασίας - Ἄννας Κουρῆ φιλολόγου Ἡ Κύπρος, κομμάτι τῆς ἑλληνικῆς γῆς καὶ τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, ἔχει νὰ ἐπιδείξει πλῆθος ἁγίων καὶ ἡρώων ποὺ διακρίθηκαν εἴτε γιὰ τὴν πίστη τους, τὴν εὐσέβειά τους καὶ τὴν ἁπλότητά τους εἴτε γιὰ τὴν καρτερικότητά τους καὶ τὴν ἀγωνιστικότητά τους. Μεταξὺ αὐτῶν ἐξέχουσα θέση κατέχει ὁ θαυματουργὸς ἅγιος Σπυρίδων, ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος καὶ προστάτης Κερκύρας, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστὸς σ ὅλον τὸν χριστιανικὸ κόσμο Ἀνατολῆς καὶ Δύσης. Ὅμως ὑπάρχει καὶ μία σωρεία ἄλλων Ἁγίων λιγότερο γνωστῶν στοὺς πολλούς, ἐξίσου ὅμως διακεκριμένων. Ἕνας ἀπ αὐτοὺς εἶναι ὁ ἃγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος, στὸν ὁποῖον ἀξίζει νὰ ἀναφερθοῦμε περιγράφοντας μὲ συντομία τὸν ἀσκητικό του βίο καὶ τὰ θαυμαστὰ χαρίσματά του. Ὁ ἅγιος Νεόφυτος γεννήθηκε στὰ Λεύκαρα, χωριὸ τῆς ἐπαρχίας Λάρνακας κατὰ τὰ μέσα τοῦ 1134 μ.χ. ἀπὸ πολύτεκνους γονεῖς, τὸν Ἀθανάσιο καὶ τὴν Εὐδοξία. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν ἀγροτικὴ καὶ φτωχή. Τὰ παιδιὰ τῆς οἰκογένειας ἦταν ὀκτὼ στὸν ἀριθμό. Ἡ οἰκονομικὴ στενότητα τῆς οἰκογένειας, ἀλλὰ καὶ οἱ γενικότερες κοινωνικο-οικονομικὲς συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦσαν τὴν περίοδο ἐκείνη, δὲν ἐπέτρεψαν τὴ μόρφωση στὸν Νεόφυτο, ὅπως καὶ στὰ ἄλλα παιδιὰ τῆς οἰκογένειας. Ὁ ἴδιος μᾶς διηγεῖται ὅτι, ὅταν κατέφυγε στὸν μοναχικὸ βίο, ἦταν τελείως ἀναλφάβητος, ἀλλὰ γνώριζε πολὺ καλὰ ὅλα ἐκεῖνα τὰ σχετικὰ μὲ τὴν ἀμπελουργία καὶ τὴ φυτοκομία. Ἦταν, βλέπεις, ἀγροτόπαιδο. Στὴν ἡλικία τῶν ἐτῶν οἱ γονεῖς του θέλησαν, κατὰ τὴν ἐπικρατοῦσα συνήθεια, νὰ τὸν ὑπανδρεύσουν, ὅμως ὁ Νεόφυτος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ κατέφυγε στὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου στὸ ὄρος Κουτσοβέντη γιὰ νὰ γίνει μοναχός. Εἶχε τάξει ὡς σκοπόν του τὴν ἔνθεο βιοτή. Ὅμως οἱ γονεῖς του, ὕστερα ἀπὸ κάποιο χρονικὸ διάστημα, κατόρθωσαν νὰ τὸν ἀνακαλύψουν καὶ νὰ τὸν πείσουν νὰ ἐπιστρέψει στὸ οἰκογενειακό του περιβάλλον, πράγμα ποὺ ἔπραξε. Μετὰ ταῦτα, ὁ Νεόφυτος πείθει τοὺς γονεῖς του γιὰ τὸν πόθο του καὶ τὴν εἰλικρινῆ του ἐπιθυμία νὰ ἀφοσιωθεῖ στὸν Χριστό, καὶ ἔτσι ἐπιστρέφει στὴν ἄνω ἀναφερομένη μονή, ὅπου μετὰ τὴν πάροδο ὀλίγων ἐτῶν καταξι- 4

7 ώθηκε νὰ λάβει τὸ σχῆμα τῶν μοναχῶν. Στὴ μονή, τὸ διακόνημά του ἦταν ἐκεῖνο τοῦ ἀμπελουργοῦ καὶ φυτοκόμου. Τότε ἔμαθε καὶ τὰ πρῶτα γράμματα κατόπιν ὑπερβολικοῦ ζήλου καὶ ἀκούραστης προσπάθειας ἀπὸ μέρους του. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ χαρακτήριζε τὸν Ἅγιο ἦταν ἡ ἰδιαίτερη εὐφυΐα του καὶ ἡ θαυμαστὴ ἱκανότητά του στὴ διάκριση τῶν πραγμάτων. Πράγματι, μετὰ παρέλευση κάποιου χρόνου ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ ἀναθέτει τὸ διακόνημα τοῦ ἐκκλησιάρχη, ἀφοῦ παρατήρησε τὴ μεγάλη του ἀγάπη καὶ ἐμβάθυνση στὴ μελέτη τῶν Ἱερῶν Κειμένων, καθὼς καὶ τὴν καρτερικότητα τῆς ψυχῆς του. Κατὰ τὴν παραμονή του στὸ διακόνημα αὐτό, ἐρχόταν σὲ ἐπαφὴ μὲ πολὺ κόσμο, πράγμα ποὺ τὸν δυσαρεστοῦσε. Ἔτσι, ἔπειτα ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια παραμονῆς του στὴ μονή, ἀποφάσισε νὰ φύγει γιὰ ἕναν πιὸ ἀσκητικὸ τόπο. Ἀρχικὰ ἐπέλεξε τοὺς Ἁγίους Τόπους. Ἐπισκέφτηκε τὰ μέρη τῆς Τιβεριάδας, τὸ Θαβώριον ὄρος, προσκύνησε τὸν Πανάγιο Τάφο, ἀνέβηκε μέχρι τὴ Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα καὶ τὴ Μονὴ Χοτζεβᾶ καί, μὴ βρίσκοντας κατάλληλο τόπο γιὰ ἄσκηση καὶ πνευματικὴ ἡσυχία, ἐπέστρεψε στὴν Κύπρο μὲ σκοπὸ νὰ πάει στὸ ὄρος Λάτρους στὴ Μικρὰ Ἀσία. Στὸ λιμάνι τῆς Πάφου ἡ φρουρὰ τοῦ ναυστάθμου τὸν Τοιχογραφία τῆς Ἐγκλείστρας, ὅταν ἀκόμα ζοῦσε ὁ Ἅγιος. Εἰκονίζει τὴν ἐπιθυμία του νὰ βασταχθεῖ ὑπὸ τῶν ἀγγέλων, στὴν ὥρα τῆς ἐξόδου τῆς ψυχῆς του. ταλαιπώρησε πολὺ καὶ τοῦ ἀφήρεσε μάλιστα καὶ τὰ λιγοστὰ χρήματα ποὺ εἶχε γιὰ τὸ ταξίδι του. Αὐτὸ ὁ Ἅγιος τὸ ἐξέλαβε ὡς θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ παραμείνει στὴν Κύπρο καὶ νὰ ἀναζητήσει ἐκεῖ τὸν τόπο τοῦ ἡσυχαστηρίου του, καθοδηγούμενος ἀπὸ τὴ Θεία Πρόνοια. Δὲν ἑρμήνευσε τὸ συμβὰν στὸ λιμάνι τῆς Πάφου ὡς τυχαῖο ἐμπόδιο, μιὰ ἀναποδιά, ὅπως ὁ κάθε ἕνας μας θὰ ἔλεγε, ἀλλὰ τὸ 5

8 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα τὴν Ἐγκλείστρα του στὸν Τίμιο Σταυρὸ τοῦ Σωτῆρος. Ἀξίζει νὰ σημειώσουμε ὅτι τέτοια ἦταν ἡ τάξη καὶ ἡ φιλομάθεια τοῦ Ἁγίου, ποὺ στὴν Ἐγκλείστρα του κατασκεύασε ὄχι μόνο στοιχειῶδες γραφεῖο, ἀλλὰ καὶ χῶρο ὑποτυπώδους βιβλιοθήκης, τὰ ὁποῖα τοῦ χρησίμευσαν γιὰ τὴν πνευματική του κατάρτιση καὶ τὴ συγγραφὴ τῶν πολυαρίθμων ἔργων του. Μονὴ Ἁγίου Νεοφύτου. Σχέδιο τοῦ μοναχοῦ Βασιλείου Μπάρσκι (1735) ἀπέδωσε στὴ Θεία Πρόνοια, στὴν ὁποία εἶχε πλήρη ἐμπιστοσύνη. Χαρακτηριστικὸ τοῦτο γνώρισμα τοῦ Ἁγίου. Μετὰ παρέλευση μικροῦ χρόνου ἀνακαλύπτει τὸν τόπο στὸν ὁποῖο θὰ εὕρισκε πνευματικὴ ἀνύψωση καὶ ἁγιασμὸ ψυχῆς καὶ σώματος. Τράβηξε πρὸς τὸ Μελισσόβουνο, τὸ ὁποῖο βρίσκεται βορειοδυτικὰ τῆς Πάφου, ὅπου ἀνακάλυψε μικρὸ σπήλαιο. Ἀφοῦ βεβαιώθηκε ὅτι ὁ τόπος ἦταν ἀπόμερος καὶ ἥσυχος, ἀποφάσισε νὰ ἐγκατασταθεῖ ὁριστικὰ καὶ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1159 ξεκίνησε τὴ λάξευση τοῦ σπηλαίου. Διεύρυνε τὸ φυσικὸ ἄνοιγμά του, ἔσκαψε στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ σπηλαίου, κατασκεύασε τὸν τάφο του καὶ στερέωσε θυσιαστήριο. Ἡ ἐργασία αὐτὴ διήρκεσε ἕναν ὁλόκληρο χρόνο καὶ τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1160 ὁ Ἅγιος ἐγκαταστάθηκε στὸ σπήλαιό του τὴν ἡμέρα τῆς ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ διὰ τοῦτο ἀφιέρωσε Κρυμμένος μέσα στὸ ἔρημο σπήλαιό του, μακριὰ ἀπὸ κάθε ἀνθρώπινη πνοή, περνᾶ τὶς μέρες καὶ νύχτες του μὲ πύρινες προσευχές, μὲ συνεχῆ ἀνάγνωση καὶ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ ἀπαλλαγὴ τοῦ νοῦ ἀπὸ ἐμπαθεῖς ἔννοιες καὶ νοήματα. Καταφέρνει ἔτσι νὰ φτάσει σὲ πρακτικὴ ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ, σὲ βέβαιη πίστη στὴν πλήρη πατρικὴ πρόνοιά Του, καὶ νὰ στρέψει τὴν πάλη καὶ τὴ μάχη στὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο τῆς διανοίας. Ὁ Ἅγιος μένει ἐντὸς τοῦ σπηλαίου 6

9 μέχρι τὸ 1165, ὁπότε διακόπτει τὸν ἐγκλεισμό του πρὸς ἀναζήτηση τεμαχίου Τιμίου Ξύλου καὶ ἄλλων ἁγίων λειψάνων. Κατὰ τὸ ἔτος 1170 ὁ ἐπίσκοπος Πάφου, Βασίλειος Κίνναμος, τὸν χειροτονεῖ ἱερέα καὶ τὸν πείθει νὰ δεχθεῖ ἕναν μαθητή. Στὴ συνέχεια, σχηματίστηκε μικρὸ κοινόβιο γύρω ἀπὸ τὴν Ἐγκλείστρα καὶ παράλληλα ἄρχισε καὶ ἡ ἁγιογράφησή της. Τότε ἐπεκτείνεται ἡ πρόνοιά του καὶ ἐκτὸς Ἐγκλείστρας, συγγράφοντας καὶ διδάσκοντας τοὺς ἀνθρώπους περὶ ἐλπίδας καὶ θείας πρόνοιας, λιτότητας καὶ ἐγκράτειας. Ἀγκάλιαζε τοὺς ἀνθρώπους μὲ ἰδιαίτερη στοργὴ καὶ συμπάθεια, γιὰ τὸν σοβαρὸ λόγο τῆς ἠθικῆς καὶ ὑλικῆς φθορᾶς ποὺ ὑπῆρχε κατὰ τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες. Θεομηνίες πολλὲς καὶ ἀκαταστασίες πολιτικὲς συντάρασσαν τὴν Κύπρο τὸν καιρὸ ἐκεῖνο. Ὁ Ἅγιος αἰσθανόταν τὴν ἀνάγκη τῆς βοήθειας καὶ συμπαράστασης πρὸς τὸν χειμαζόμενο λαὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ μάλιστα σὲ καιροὺς τόσο χαλεπούς. Νουθετοῦσε κηρύττοντας καὶ συγγράφοντας καὶ καυτηρίαζε τὶς ἀτασθαλίες, τὴν ἀπρέπεια καὶ τὴν ἀταξία. Οἱ πηγὲς τῶν συγγραμμάτων ἦταν γραπτὲς καὶ προφορικές. Ὁ Ἅγιος συχνὰ ἐκαλεῖτο νὰ καλύψει λειτουργικὲς ἀνάγκες, πράγμα ποὺ ἔπραττε ἄκοπα καὶ μὲ εὐχέρεια. Ἡ φήμη του ὡς ἐγκωμιαστοῦ καὶ ἑρμηνευτοῦ τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶχε πλημμυρίσει ὄχι μόνο τὴν περιοχὴ τῆς Πάφου, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρη τὴν Κύπρο. Ἔτσι πολλοὶ προσέτρεχαν καὶ τὸν παρακαλοῦσαν νὰ συγγράψει ἐγκωμιαστικοὺς λόγους ἢ νὰ ἑρμηνεύσει ψαλμοὺς καὶ ὠδές. Ἐξαίρετη θέση μεταξὺ τῶν συγγραμμάτων του κατέχουν ἡ περίφημη «Τυπικὴ Διαθήκη», τὸ «Βιβλίον Πρόχειρον», ἡ «Ἑρμηνεία τοῦ Ψαλτηρίου», οἱ τρεῖς «μειζότερες πανηγυρικές» ποὺ περιέχουν λόγους στὴ μνήμη διαφόρων ἁγίων καὶ σὲ Δεσποτικὲς καὶ Θεομητορικὲς ἑορτὲς κ.ἄ. Διερωτᾶται λοιπὸν κανεὶς πῶς αὐτὸς ὁ ταπεινὸς μοναχός, ὁ χωρὶς καμμιὰ παιδεία αὐστηρὸς ἀσκητής, μπόρεσε νὰ συγγράψει τέτοιο ἐκτεταμένο πνευματικὸ ἔργο. Εἶναι πράγματι ἀπορίας ἄξιον καὶ θαυμασμοῦ. Καὶ ἡ ἐξήγηση δίνεται ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν συγγραφέα, ὁ ὁποῖος ἀναφέρει ἐπὶ λέξει τὰ ἑξῆς: «οὐδ ἀνθρωπίνης σοφίας ἢ τεχνολογίας, ἀλλὰ χάριτος Πνεύματος Ἁγίου». Στὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου συγκεντρώνονται ὅλα ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα τοῦ ἀνθρωπίνως τέλειου ἀνθρώπου, ποὺ χαρίζει ὁ Θεὸς σὲ ὅσους γίνονται τέκνα Του. Ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον, πίστη καὶ πλήρης ἐμπιστοσύνη στὴ Θεία Πρόνοια, ἔμμονη ἄσκηση καὶ φιλομάθεια, λιτότητα καὶ φιλοπτωχεία, καρτερότητα καὶ καρτερικότητα εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ στοιχεῖα τοῦ Ἁγίου. Καὶ εἶναι χαροποιὸν ὅτι μιὰ ἀπέραντη στρατιὰ ὁμοίων μορφῶν μὲ ἀνάλογα χαρακτηριστικά πληροῖ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέχρι τῶν ἡμερῶν μας. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Γέρων Ἰωσήφ, «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ», ἐκδ. Ἱερᾶς Μεγίστης Μονῆς Βατοπαιδίου, Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαροὺς Μπριτάνικα, Ἀθήνα, Οἰκονόμου Χ., Ὁ ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος στὰ θεολογικὰ γράμματα καὶ τὸν πολιτισμὸ τῆς Κύπρου, Κυπριακὸς μοναχισμός,

10 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΟΣ Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα Στυλιανῆς Εἰρήνης Κουρῆ φιλολόγου Msc. Ὁ Γεώργιος γεννήθηκε τὸ 1241 στὴν Κύπρο προερχόταν ἀπὸ καλὴ κοινωνικὰ οἰκογένεια, ἡ ὁποία ὅμως μὲ τὴν ὑποδούλωση τῆς Κύπρου στοὺς Ἰταλούς, βρέθηκε σὲ μιὰ δύσκολη οἰκονομικὰ κατάσταση. Μένει μὲ τοὺς γονεῖς του στὴν Κύπρο, ὅπου πῆρε τὰ πρῶτα ἀπαραίτητα γράμματα (Δημοτικό Γυμνάσιο) παρακολουθώντας τὸ σχολεῖο τῶν γραμματιστῶν. Σὲ ἡλικία δεκαπέντε χρονῶν, ἐγκαταλείπει κάθε προσπάθεια νὰ μορφωθεῖ στὸ νησί του, καθὼς τὸ πνευματικὸ ἐπίπεδο εἶχε ὑποβαθμιστεῖ μετὰ τὴ Λατινικὴ κατοχή, καὶ, παρὰ τὴ θέληση τῶν γονέων του, πηγαίνει στὴν Ἀναία τῆς Βιθυνίας μὲ τελικὸ προορισμὸ τὴν Ἔφεσο, ὅπου βρισκόταν ὁ γνωστὸς γιὰ τὴ σοφία του Βλεμμύδης. Ὁ Γεώργιος δὲν κατάφερε νὰ γίνει μαθητής του, καὶ ἔτσι ξένος καὶ φτωχὸς ποὺ ἦταν, μετὰ ἀπὸ πορεία ἕξι χειμερινῶν μηνῶν, φθάνει στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας, ὅπου διέμεινε στὸ στρατόπεδο τοῦ βασιλιᾶ, διότι ἀκολουθώντας τὸν στρατὸ καὶ τὸν βασιλιὰ μποροῦσε νὰ βρίσκει τροφή. Στὴ Νίκαια, ὅμως, δὲν ἦταν ὁ Γεώργιος εὐχαριστημένος ἀπὸ πλευρᾶς παιδείας. Συμβαίνει τότε ἡ ἀνάκτηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 1261, ὅπου ὁ Μιχαὴλ Η ὁ Παλαιολόγος παίρνει μέτρα γιὰ τὴν παλινόρθωση τῆς πρωτεύουσας στὴν παλαιά της αἴγλη. Τὰ οἰκονομικὰ τοῦ κράτους εἶναι περιορισμένα. Ἀπαιτοῦνται δαπάνες για τὸν στρατὸ καὶ τὴ διπλωματία. Παρὰ ταῦτα, μὲ τὶς πιέσεις καὶ τὴ φροντίδα τοῦ Γεωργίου Ἀκροπολίτη, ὁ Αὐτοκράτορας παίρνει τὴν πρωτοβουλία νὰ ὁδηγήσει τὴν Ἀνωτάτη παιδεία σὲ ἕνα ἱκανοποιητικὸ ἐπίπεδο. Ὑπὸ τὴν αἰγίδα, λοιπόν, τοῦ Αὐτοκράτορα ἐπανιδρύεται ἡ Ἀνωτάτη σχολὴ Φιλοσοφίας στὴν Κωνσταντινούπολη, ποὺ εἶχε παραμείνει κλειστὴ ἀπὸ τὸ 1204, μὲ Διευθυντὴ καὶ κύριο καθηγητὴ τὸν Γεώργιο Ἀκροπολίτη, ὁ ὁποῖος συγκαταλέγεται μεταξὺ τῶν πνευματικῶν προσωπικοτήτων. Μαθητὴς τοῦ Ἀκροπολίτη γίνεται καὶ ὁ Γεώργιος ὁ Κύπριος, ποὺ ἐπανῆλθε στὴν Κωνσταντινούπολη μετὰ τὴν ἀνάκτησή της καὶ μαθήτευσε κοντά του ἀπὸ τὸ 1266 ἐπὶ ἑφτὰ χρόνια, δηλαδὴ ξεκίνησε τὶς σπουδές του εἴκοσι ἕξι ἐτῶν καὶ τελείωσε τὸ διδασκαλεῖον ὅταν διῆγε τὸ τριακοστὸ τρίτο ἔτος. Τὸν Μάρτιο τοῦ 1274, λόγῳ τῶν ταραχῶν ποὺ εἶχαν ξεσπάσει στὴν Ἐκκλησία σχετικὰ μὲ τὴν ἕνωση μὲ τοὺς δυτι- 8

11 κούς, ὁ Ἀκροπολίτης ἀναλαμβάνει διπλωματικὴ ἀποστολὴ καὶ φεύγει γιὰ τὴ Σύνοδο τῆς Λυὼν ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Αὐτοκράτορα. Τὴ θέση του στὸ Ἀνώτατο Ἵδρυμα τὴν παίρνει ὁ Γεώργιος ὁ Κύπριος, ποὺ εἶχε ἤδη ξεκινήσει τὴ διδασκαλία του στὸ μοναστήρι τοῦ Σωτῆρος Ἀκαταλήπτου μὲ μαθητὲς τὸν Μανουὴλ Νεοκαισαρείτη, στὸν ὁποῖο ἀπηύθυνε τριάντα ἕνα γράμματα, καὶ τὸν Νικηφόρο Χοῦμνο, ποὺ ἀργότερα θὰ προβιβαστεῖ σὲ πρωθυπουργὸ ἐπὶ Ἀνδρονίκου Β. Γενικά, ὁ Γεώργιος Κύπριος ἀπὸ τὸ τέλος τῶν σπουδῶν του, γύρω στὸ 1274, μέχρι τὴν ἄνοδό του στὸν Πατριαρχικὸ θρόνο τὸ 1283, βρίσκεται τριγυρισμένος ἀπὸ ἕνα πλῆθος μαθητῶν. Ὁ Γρηγόριος ὁμολογεῖ ὅτι, ὄντας φτωχὸς ἀλλὰ βιβλιόφιλος, ἀναγκάστηκε νὰ ἀντιγράψει ἀρκετὰ βιβλία γιὰ λογαριασμό του. Ἔτσι, κατὰ τὸ διάστημα ποὺ ζοῦσε στὸ μοναστήρι τοῦ Σωτῆρος Ἀκαταλήπτου, ἀφοσιώνεται μὲ ζῆλο στὴ συλλογὴ καὶ ἀντιγραφὴ τῶν χειρογράφων. Ἀκόμη καὶ οἱ μαθητές του ἀντιγράφουν γιὰ λογαριασμό του. Μὲ τὸν θάνατο τοῦ Πατριάρχου Ἰωσὴφ ( ) ἀνεβαίνει στὸν θρόνο ὁ Γεώργιος προβληθεὶς ἀπὸ τὸν Ἀνδρόνικο Β, ἀφοῦ προηγουμένως περιεβλήθη τὸ μοναχικὸ σχῆμα μὲ τὸ ὄνομα Γρηγὀριος. Βρέθηκε, ὡστόσο, σὲ ἀνώμαλες περιστάσεις ὀφειλόμενες στὸν ἐγωϊσμὸ ποὺ εἶχε ὁ καθένας νὰ ἐπιδιώκει τὸ ὑλικό του συμφέρον καὶ δόξα, καὶ νὰ μὴν ὑπακούει στοὺς νόμους, ἀλλὰ νὰ βγάζει δικούς του. Ἔτσι, οἱ ζηλωτὲς διέδιδαν ψέμματα γιὰ τὸν Γρηγόριο ὅτι εἶχε δεχθεῖ τὴ χειροθεσία τοῦ ἀναγνώστου ἀπὸ τοὺς Λατίνους καὶ τὸν θεωροῦσαν ἀπαράδεκτο, ἐπειδὴ ἤθελαν νὰ ἀνεβάσουν δικό τους στὸν Πατριαρχικὸ θρόνο. Τὸ θέμα τῶν ζηλωτῶν ἔληξε μὲ τὴ σύνοδο στὸ Ἀδραμύτιο ( ), ὅπου σταμάτησε μὲν ἡ ἔριδα, ἀλλὰ καὶ οἱ ζηλωτὲς κατάφεραν νὰ κάνουν δεκτὰ ἀπὸ τὸν Αὐτοκράτορα κάποια αἰτήματά τους. Τὸ πιὸ δυσάρεστο σημεῖο τῆς ζωῆς του, σύμφωνα μὲ τὸν ἴδιο, ἦταν ἡ πολεμική του 9

12 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα θέτοντας λόγους πού, ὅπως νόμιζε, ἀποστόμωναν τοὺς κατηγόρους του. Ὅταν ὁ Γρηγόριος εἶδε ὅτι ὅλοι ἦταν ἐναντίον του, ἀκόμα καὶ ὁ Αὐτοκρἀτορας, ἀποσύρθηκε στὴ μονὴ τῆς Ὑπεράγνου Δεσποίνης καὶ Θεομήτορος, στὴ μονὴ τῶν Ὁδηγῶν (Ἰούνιος 1289) καὶ κατόπιν στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τῆς Θεοδώρας Ραούλαινας, μὲ τὴν ὁποία συνδεόταν, καθώς αὐτὴ εἶχε κατασκευάσει γιὰ αὐτὸν κατοικία πολὺ κοντὰ στὸ μοναστήρι, ἀλλὰ καὶ ἡ ὁποία ἦταν Κτητόρισσα τῆς μονῆς ὅπου ὁ Γρηγόριος πέθανε ὑποφέροντας ἀπὸ πονοκεφάλους καὶ ὑδρωπικία. Ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Γρηγορίου Κυπρίου διεσώθησαν μόνο μέρη ἀναφερόμενα στὴ διδασκαλία του, στὴ ρητορική. Ἔγραψε τὴν αὐτοβιογραφία του μὲ ἁπλότητα καὶ σαφήνεια. Μελέτησε, ἐπανέφερε καὶ χρησιμοποίησε στὰ ἔργα του τὴν ἀττικὴ διάλεκτο. Ὑπάρχει καὶ μιὰ συλλογὴ 200 ἐπιστολῶν ἐν μέρει γραμμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο καὶ ἐν μέρει σταλμένων ἀπὸ ἄλλους πρὸς αὐτόν, μὲ χρήσιμες πληροφορίες γιὰ τὸν κοινωνικὸ καὶ οἰκονομικὸ κατὰ τοῦ Βέκκου. Ὁ Γρηγόριος, σύμφωνα μὲ ὅσα γράφει ὁ Γρηγορᾶς (Ρωμαϊκὴ Ἱστορία VΙ), συνετέλεσε στὸ νὰ ἐξοριστεῖ ὁ Πατριάρχης Βέκκος στὸν Ὄλυμπο ἀντικρούοντάς τον ταυτοχρόνως μὲ δογματικὰ ἔργα πολεμικῆς. Ἔτσι, προκάλεσε τὸν φθόνο κάποιων, ποὺ τὸν κατηγόρησαν γιὰ βλάσφημο. Αὐτὸς τότε ἀντέδρασε μὲ μεγαλύτερη ὀξύτητα συν- βίο, ὅπως καὶ ἕνα ἀνέκδοτο σχολικὸ βιβλίο, τὸ ὁποῖο, μεταξὺ τῶν ἄλλων, περιέχει καὶ μιὰ παράφραση τῶν μύθων τοῦ Αἰσώπου σὲ πεζὸ λόγο. Εἶχε γράψει καὶ ἐγκώμια στοὺς Αὐτοκράτορες Μιχαὴλ Η καὶ Ἀνδρόνικο Β. Ἀπὸ τὰ θεολογικὰ ἔργα τοῦ Γρηγορίου, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν «Τόμο Πίστεως» ποὺ γράφτηκε κατὰ τὴ διαμάχη του μὲ τὸν Ἰωάννη Βέκκο, ὅπως καὶ πολλὰ ἀπολογητικὰ καὶ πολεμικὰ ἔργα ἐναντίον λατινικῶν διδασκαλιῶν καὶ τῶν βυζαντινῶν ἑνωτικῶν, θὰ πρέπει νὰ σημειωθοῦν ἐδῶ τὰ Ἐγκώμια καὶ οἱ Βίοι Ἁγίων, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸ Ἐγκώμιο στὸν Ἐπίσκοπο Μαδύτων Εὐθύμιο, τὸ ὁποῖο παρουσιάζει καὶ ὡς ἱστορικὴ πηγὴ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον. 10

13 ΘΕΙ Ο A ΝΟΙ ξι Α ΤΙ ΚΟ πρωϊ Κώστα Οὐράνη Πρω ὶ στὸ Ἅ γιον Ὄ ρος. Θεῖ ο ἀ νοι ξι ά τικο πρω ί!.. Ἡ νυ χτε ρι νὴ ὑ πνο βα τι κὴ καὶ μυ στη ρι ώ δης ἀ τμό σφαι ρα τῆς μο νῆς τῆς Λαύ ρας ἔ χει δι α λυ θεῖ σὰν κα τα χνιά. Ὅ λα εἶ ναι φῶς, εἰ ρή νη καὶ κα λο σύ νη. Ἀ κύ μαν το, κατά χρυ σο κι ἀ τέρ μο νο, κά τω ἀ π τὰ πό δια μας, τὸ Αἰ γαῖ ο. Κα τα πρά σινες, γε λα στὲς καὶ κα τάστι κτες ἀ γρι ο λού λου δα οἱ πλα γι ές. Βα θὺς καὶ κα τα γά λα νος ὁ οὐ ρανός. Κα νεὶς ἦ χος ζω ῆς δὲν τα ρά ζει τὴ μα γε μέ νη σι γή. Δὲν ἀ κού ε ται ἐ δῶ οὔ τε τρουγ κά νι προ βάτου, οὔ τε κὰν ἡ δι ά το ρη κραυ γὴ τοῦ πε τει νοῦ. Ἡ γα λή νη ἔ χει κά τι τὸ ἐ ξώκο σμο. Ὁ γλυ κὸς πρω ι- νὸς ἀ έ ρας δὲ φέρ νει ὣς τὸν πα νο πτι κὸ ἐ ξώ στη τοῦ ξε νώ να μας πα ρὰ ἀ ρώ μα τα μό νο... Πο τι σμέ νο φῶς, τὸ με γά λο αἰ ω νό βιο μο να στή ρι προ σθέ τει στὴ γενι κὴ εἰ ρή νη καὶ τὴ δι κή του. Οἱ πε ρισ σό τε ροι μο να χοὶ κου ρα σμέ νοι ἀ πὸ τὴν ὁ λο νυ χτί α στὴν ἐκ κλη σί α, θὰ κοι μοῦν ται ἀ κό μα. Φῶς καὶ εἰ ρή νη. Ἡ ἀ πέ ραν τη ἐ σω τε ρι κὴ αὐλὴ τῆς μο νῆς εἶ ναι ἐν τε λῶς ἔ ρη μη. Ἔ ρη μη σὰν τὴν ἔ ρη μο. Οἱ πλά κες της γυ α λί ζουν στὸν ἥ λιο, κι ἀ νά με σά τους ἔ χουν φυ τρώ σει χορ τά ρια. Δὲ βλέ πει κα νεὶς οὔ τε μιὰ γά τα νὰ τεν τώ νε ται ράθυ μα μέ σα στὸ φῶς, οὔ τε ἕ να που λὶ ποὺ νὰ σπα θί ζει τὸ φῶς μὲ τὸ γορ γό του ἴ σκιο. Στὸ κέν τρο τῆς αὐ λῆς, ἡ μι κρὴ βυ ζαν τι νὴ ἐκ κλη σί α μὲ τοὺς κα τα κόκ κι νους τοί χους καὶ τοὺς μο λυβέ νιους τρού λους εἶ ναι κλει στὴ καὶ κοι μι σμέ νη. Στὴ Φιά λη τὸ μι κρὸ ὀ κτά γω νο κτί σμα μὲ τοὺς λευ κοὺς κί ο νες καὶ τὴ μαρ μά ρι νη στὴ μέ ση δεξα με νή, ὅ που ἁ γι ά ζον ται τὰ νε ρὰ τῶν Ἐ πι φανί ων δὲν ἀ κού γε ται ὁ πα ρα μι κρό τε ρος ψί θυρος τρε χού με νου νε ροῦ. Ἀ κί νη τες κι οἱ κορ φὲς τῶν δύο πα νύ ψη λων κυ πα ρισ σι ῶν ποὺ φύ τε ψε, πρὶν χί λια χρό νια, ὁ ἅ γιος Ἀ θα νά σιος, ὁ ἱ δρυτὴς τῆς μο νῆς. Καὶ ὅ μως, κα μιὰ με λαγ χο λί α σ αὐ τὴ τὴν ἀ τα ρα ξί α τῶν πάν των. Στὶς μο λυ βέ νιες σκε πὲς τῶν γέ ρι κων ἐ ξαρ τη μά των τῆς μο νῆς ὁ και ρὸς ἔ χει ἐ να πο θέσει κα τά χρυ ση πα τί να τὰ σα θρὰ ξύ λι να μπαλκό νια τῶν κε λι ῶν ποὺ στη ρί ζον ται μὲ πα τά ρια στὰ τεί χη καὶ φαν τάζουν σὰν πε ρι στε ρι ῶ- νες, ἔ χουν γλά στρες μὲ λου λού δια καὶ πρά σινα φε στό νια κλη μα ταριᾶς ἀ π τὴν τα ρά τσα τοῦ ξε νώ να κρέ μον ται τὰ δι α κο σμη τι κὰ μὼβ τσαμ πιὰ τῶν σαλ κι μι- ῶν οἱ μι σο σβη μέ νες βυ ζαν τι νὲς τοι χο γρα φί ες στὴν πρό σο ψη τῆς ἀρ χαί ας Τρά πε ζας, ὅ που συ νέ τρω γαν, ἄλ λους αἰ ῶ νες, οἱ μο να χοί, συνθέ τουν μπου κέ τα ζω η ρῶν πρό σχα ρων χρω μάτων. Τί πο τα δὲν ἀ να δί νει τὴ θλί ψη ἐ κεί νη ἀ π τὰ γέ ρι κα πρά μα τα ποὺ θὰ ἀ πο συν θέ τει ὅ λο καὶ πε ρισ σό τε ρο ὁ και ρός. Κι αὐ τοὶ ἀ κό μα οἱ πέ τρινοι τά φοι τῶν πα τρια ρχῶν καὶ τῶν ἐ πι σκό πων πε ρα σμέ νων ἐ πο χῶν, ποὺ εἶ ναι σὲ μιὰν ἄ κρη τῆς αὐ λῆς κά τω ἀ πὸ μι κρὲς κα μά ρες, κι αὐ τοὶ ἀ κό μα οἱ τά φοι δὲ γεν νοῦν σκέ ψεις θα νά του. Ἡ εἰ ρή νη ποὺ πε ρί λου ζε, μα ζὶ μὲ τὸ φῶς, τὰ πάντα, ἦ ταν ἐ κεί νη πού, ξε περ νών τας τὸν θά να το, σμί γει μὲ τὴν αἰ ω νι ό τη τα. Ἀπὸ τὴ συλλογὴ «Ἀνθολογία Λογοτεχνικῶν Κειμένων γιὰ τὸ Ἅγιο Ὄρος», ἐπιμέλεια Ἰ.Μ. Χατζηφώτη, ἐκδ. Ἰωλκός,

14 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα λογοι ΠΑΤΕΡΩΝ Διδαχὲς τοῦ π. Σωφρονίου Σαχάρωφ Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές, ἀνοῖξτε τὴν καρδιά σας, γιὰ νὰ χαράξει ἐκεῖ χὸ Ἃγιο Πνεῦμα τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Τότε θὰ γίνετε σιγὰ-σιγὰ ἱκανοὶ νὰ ἔχετε μέσα σας τὴ χαρὰ καὶ τὸ πένθος, τὸν θάνατο καὶ τὴν ἄνασταση. Ὁ κόσμος δὲν γνωρίζει τίποτε μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν κλήση τοῦ χριστιανοῦ. Ἀλλὰ ὅσο ὑψηλότερος εἶναι ὁ σκοπός, τόσο δυσκολότερη εἶναι ἡ πραγμάτωσή του. Κοιτάξτε τὸ μεγαλειῶδες θέαμα ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς φανέρωσε στὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, στὴν κατασκευὴ τοῦ ἀνθρώπου «κατ εἰκόνα καὶ καθ ὁμοίωσίν» Του. Ἐκεῖνο ποὺ ἀναζητοῦμε δὲν περιορίζεται στὴ μικρή μας καθημερινὴ ζωή. Ἀναζητοῦμε νὰ εἴμαστε μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἀποκτήσουμε μέσα μας τὴ ζωὴ σὲ ὅλο τὸ πλάτος, τὸ κοσμικὸ καὶ τὸ θεῖο. Στὴν πνευματική μας θεωρία ὀφείλουμε νὰ ἑνώσουμε τὸ κοσμικὸ εἶναι καὶ τὸ θεϊκὸ Εἶναι, τὸ κτιστὸ καὶ τὸ ἄκτιστο. «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος». Χωρὶς Αὐτὸν τίποτε δὲν ὑπάρχει. Κάθε μέρα γευόμαστε τὴν ὀδυνηρὴ καὶ ἄθλια ζωὴ μέσα στὸ σῶμα μας. Καὶ ὅμως δημιουργηθήκαμε κατ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἀπολύτου. Τὸ πρόβλημα, τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς μας, εἶναι τὸ πέρασμα ἀπὸ τὸ σχετικὸ στὸ Ἀπόλυτο. Ἂν τὸ εἶναι δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, δὲν πρέπει νὰ πεθάνει. Ὁ 12

15 Θεὸς δημιούργησε τὴ ζωή, δὲν δημιούργησε τὸν θάνατο. Σκοπὸς μας εἶναι ἡ ζωὴ μὲ τὸν Χριστὸ- Θεό, ἡ ἀθανασία, ἡ αἰωνιότητα. Σύμφωνα μὲ τὴν Ἀποκάλυψη, ἡ αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ μᾶς μεταδοθεῖ. Πρέπει νὰ στοχεύουμε στὸν Ἲδιο τὸν Θεό, στὸ πρόσωπό Του, δηλαδὴ σ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι πάνω ἀπ ὃλα, γιὰ νὰ δώσουμε στὸ σῶμα μας, ποὺ κλίνει στὴν ἀδράνεια, τὴ φορὰ πρὸς τὸ αἰώνιο. Πῶς νὰ ἐργαστοῦμε τὴ σωτηρία μας; Πῶς νὰ ἀφθαρτοποιήσουμε τὸ σῶμα μας, νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἀπὸ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας καὶ τὴν ἐξουσία τοΰ θανάτου; Αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι ἡ μέριμνά μας κάθε στιγμή διαρκῶς πιὸ δυνατή, πιὸ ἔντονη. Ἡ ζωὴ εἶναι τόσο σύντομη καὶ ὁ σκοπὸς τόσο ὑψηλός, ἀλλὰ καὶ τόσο ἀπομακρυσμένος. Γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ θέωσή του. Ὀφείλουμε νὰ μάθουμε νὰ ζοῦμε τὴν αἰώνια ζωὴ τοῦ Ἲδιου τοῦ Θεοῦ. Τί σημαίνει «θέωση» τοῦ ἀνθρώπου; Νὰ ζήσουμε ὅπως ἔζησε ὁ Κύριος, νὰ ἀφομοιώσουμε τὸ φρόνημα καὶ τὰ αἰσθήματα τοῦ Χριστοῦ, προπαντὸς τῶν τελευταίων στιγμῶν τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του. Μετὰ τὴν πτώση ὁ ἄνθρωπος ἔγινε πεδίο μάχης μεταξὺ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἐχθροῦ. Τὸ σπέρμα ποὺ ἔρριξε ὁ Σατανᾶς στὴν καρδιὰ καὶ τὸν νοῦ τοῦ Ἀδὰμ τὸν λογισμὸ νὰ γίνει θεὸς χωρὶς τὸν Θεὸ σφηνώθηκε τόσο βαθιὰ στὸ εἶναι μας, ὥστε νὰ βρισκόμαστε ἀδιάκοπα ὑπὸ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας. Ἀπὸ τὸ βιβλίο Περὶ Πνεύματος καὶ Ζωῆς τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ) 13

16 Ὀρθόδοξη πίστη & βίωμα ΛΟΓΟΙ ΣΟΦΙΑΣ Περὶ γάμου καὶ οἰκογένειας Ἀπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Ὁ γάμος δὲν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο γιὰ τὴν ἀρετὴ «Καὶ ὅταν ὁ Νῶε ἦταν πεντακοσίων ἐτῶν ἐγέννησε τρεῖς υἱοὺς»(γέν. 5, 32). Βλέπε πάλι ἄλλο δίκαιο μὲ τὴ γυναίκα καὶ τὰ παιδιά του. Κατόρθωσε καὶ αὐτὸς πολὺ νὰ εὐαρεστήσει τὸν Θεὸ καὶ προτίμησε τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς, ἀντίθετα σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους καὶ δὲν στάθηκε σὰν ἐμπόδιο οὔτε ὁ γάμος, οὔτε ἡ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν. «Ζήτησε εὐλαβῆ καὶ φιλόσοφη κόρη» Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν καί σᾶς, νὰ μὴ ζητᾶτε χρήματα καὶ περιουσία, ἀλλὰ χαρακτήρα καὶ καλοσύνη. Ζήτησε εὐλαβῆ καὶ εὐσεβῆ κόρη, καὶ αὐτὰ θὰ σοῦ εἶναι πιὸ ὠφέλιμα ἀπὸ ἀμέτρητους θησαυρούς. Ἂν ζητᾶς αὐτὰ ποὺ ἀρέσουν στὸν Θεό, θὰ ἀκολουθήσουν καὶ τὰ ἄλλα ἂν ὅμως παραβλέψεις ἐκεῖνα καὶ τρέχεις σ αὐτά, οὔτε αὐτὰ θὰ σὲ ἀκολουθήσουν. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀληθὲς συνοικέσιο Αὐτὸ εἶναι πραγματικὸ συνοικέσιο, τὸ νὰ μὴν εἶναι δηλαδὴ ὁ ἕνας προσκολλημένος στὸν ἄλλο μόνον κατὰ τὶς εὐχάριστες στιγμές, ἀλλὰ καὶ στοὺς κινδύνους. Αὐτὸ εἶναι σημεῖο γνήσιας ἀγάπης, αὐτὸ εἶναι γνώρισμα πολυτιμότατης φιλίας. Ὁ ἀληθινὸς πλοῦτος Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ οἰκογενειακὴ ζωή, αὐτὸς εἶναι πραγματικὸς σύζυγος, αὐτὸς ποὺ δὲν ἐξετάζει μὲ λεπτομέρεια τὰ λόγια τῆς γυναίκας του, ἀλλὰ ὑποχωρώντας πολὺ ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας τῆς γυναικείας φύσεως, ἕνα μόνο προσπαθεῖ νὰ ἐπιτύχει, νὰ διώξει ἀπὸ τὸ σπίτι του τὴν ταραχὴ καὶ νὰ σφίγγει τὸν δεσμὸ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ὁμόνοιας. Διότι αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς πλοῦτος, αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη περιουσία, ὅταν ὁ ἄνδρας δὲν βρίσκεται σὲ διχόνοια μὲ τὴ γυναίκα του, 14

17 ἀλλὰ εἶναι προσκολλημένοι ὁ ἕνας στὸν ἄλλο, σὰν ἕνα σῶμα ἀκριβῶς. Διότι λέγει: «Θὰ γίνονται οἱ δύο ἕνα σῶμα» (Γέν. 2, 24). Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι εἴτε φτωχοὶ εἶναι, εἴτε ἄσημοι, εἶναι οἱ πιὸ εὐτυχισμένοι ἀπὸ ὅλους διότι περνοῦν τὴ ζωή τους μὲ γαλήνη συνέχεια. Λιμάνι εἶναι ἡ γυναίκα Σκέψου ὅτι ἐξ αἰτίας της ἔγινες πατέρας καὶ ἔχεις παιδιὰ καὶ ἀπὸ αὐτὸ νὰ γίνεσαι πιὸ ἤρεμος μαζί της. Δὲν βλέπεις τοὺς γεωργοὺς πῶς περιποιοῦνται τὴ γῆ ποὺ ἔσπειραν κάτι μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο, κι ἂν ἀκόμη ἔχει ἄπειρα ἐλαττώματα, ὅπως ἐὰν εἶναι ἄγονη, ἐὰν ἔχει ζιζάνια, ἂν ἐπηρεάζεται ἀπὸ πλημμύρες λόγῳ τῆς θέσεώς της; Αὐτὸ νὰ κάνεις καὶ σύ διότι ἔτσι πρῶτος καὶ σὺ θὰ ἀπολαύσεις τοὺς καρποὺς καὶ τὴ γαλήνη. Διότι ἡ γυναίκα εἶναι λιμάνι καὶ πάρα πολὺ μεγάλο φάρμακο γιὰ τὴ δημιουργία χαρούμενης διαθέσεως. Ἄν, λοιπόν, ἀπαλλάξεις τὸ λιμάνι ἀπὸ τὰ κύματα καὶ τοὺς ἀνέμους, ὅταν θὰ ἐπιστρέψεις ἀπὸ τὴν ἀγορά, θὰ ἀπολαύσεις πολὺ ἄνεση καὶ γαλήνη ἂν ὅμως τὸ γεμίσεις μὲ θορύβους καὶ ταραχές, κάνεις δυσκολότερο τὸ ναυάγιο γιὰ τὸν ἑαυτό σου. Τεκνογονία καὶ καλὴ ἀνατροφὴ Καὶ γιὰ νὰ μάθεις ὅτι τὴ μητέρα δὲν τὴν κάνει μόνο ἡ γέννηση τῶν παιδιῶν, οὔτε σὲ αὐτὸ ἀπόκειται ἡ ἀμοιβή Γι αὐτὸ καὶ ἐδῶ ἀφοῦ εἶπε «σωθήσεται διὰ τῆς τεκνογονίας», δὲν σταμάτησε ἐδῶ, ἀλλὰ θέλοντας νὰ δείξει ὅτι ὄχι τὸ νὰ γεννήσουμε παιδιά, ἀλλὰ τὸ νὰ ἀναθρέψουμε παιδιὰ σωστά, αὐτὸ μᾶς παρέχει μισθό, πρόσθεσε: «ἐὰν παραμείνουν στὴν πίστη, στὴν ἀγάπη καὶ στὸν ἁγιασμὸ» ( Α Τιμ. 2, 15). Αὐτὸ ποὺ λέει σημαίνει τὸ ἑξῆς: Τότε θὰ λάβεις μεγάλη ἀμοιβή, ἂν τὰ παιδιὰ ποὺ γεννήθηκαν παραμείνουν στὴν πίστη καὶ στὴν ἀγάπη καὶ στὸν ἁγιασμό. Ἐάν, λοιπόν, τὰ ὁδηγεῖς σὲ αὐτά, ἂν τὰ παρακινεῖς, ἂν τὰ διδάξεις, ἂν τὰ συμβουλέψεις, γιὰ τὴ φροντίδα σου αὐτὴ σὲ περιμένει μεγάλη ἀμοιβὴ ἀπὸ τὸν Θεό. Ἀγώνας γιὰ τὴ σωφροσύνη Πρὸ παντὸς νὰ τοὺς κρατᾶμε [τοὺς νέους, τὰ παιδιά μας] σὲ σωφροσύνη διότι αὐτὸ περισσότερο ἀπὸ ὅλα καταστρέφει τὴ νεότητα. Καὶ κοντὰ σὲ αὐτὰ χρειάζονται πολλοὶ κόποι ἐκ μέρους μας, πολλὴ προσοχή. Γρήγορα νὰ τοὺς ὁδηγοῦμε σὲ γάμο, ὥστε νὰ δέχονται τὴ νύφη μὲ καθαρὰ καὶ ἁγνὰ τὰ σώματά τους αὐτοὶ οἱ ἔρωτες εἶναι θερμότεροι. Αὐτὸς ποὺ εἶναι φρόνιμος πρὶν τὸν γάμο, πολὺ περισσότερο θὰ εἶναι μετὰ τὸν γάμο, ἐνῷ ἐκεῖνος ποὺ ἔμαθε νὰ πορνεύει πρὶν τὸν γάμο, θὰ τὸ κάνει αὐτὸ καὶ μετὰ τὸν γάμο. Διότι λέγει: «Στὸν πόρνο ἄνθρωπο κάθε τί ποὺ θὰ τοῦ παρουσιασθεῖ σὰν ἄρτος, πρὸς κορεσμὸ τῆς ἀχόρταστης ἐπιθυμίας του, εἶναι εὐχάριστος» (Σοφ. Σειρ. 23, 17). Γι αὐτὸ βάζουν στεφάνια στὸ κεφάλι, σύμβολο τῆς νίκης, διότι παραμένοντας ἀνίκητοι, ἔτσι προσέρχονται στὸν γάμο, διότι δὲν νικήθηκαν ἀπὸ τὴν ἡδονή. Ἂν ὅμως κυριευμένος ἀπὸ τὴν ἡδονὴ παραδίνει τὸν ἑαυτό του σὲ πόρνες, γιὰ ποιὸ λόγο λοιπὸν φέρει στεφάνι στὸ κεφάλι του, ἐνῷ εἶναι νικημένος; Αὐτὰ ἂς τὰ συμβουλεύουμε, μὲ αὐτὰ ἂς τὰ νουθετοῦμε, ἂς τὰ φοβερίζουμε, ἂς τὰ ἀπειλοῦμε, ἄλλοτε κάνοντας αὐτό, καὶ ἄλλοτε ἐκεῖνο. Θέλημα τοῦ Θεοῦ ἡ τιμὴ τῶν γονέων ἀπὸ τὰ παιδιὰ Διότι ὁ Θεὸς θέλει πάρα πολὺ νὰ τιμῶνται οἱ γονεῖς ἀπὸ τὰ τέκνα τους καὶ ἐκείνους ποὺ κάνουν αὐτὸ τοὺς ἀμείβει μὲ μεγάλα ἀγαθὰ καὶ δωρεές, ἐνῷ ἐκείνους ποὺ παραβαίνουν τὸν νόμο αὐτό, τοὺς τιμωρεῖ μὲ μεγάλες συμφορὲς καὶ κακά. Λέγει «Ὅποιος κακολογεῖ τὸν πατέρα του ἢ τὴ μητέρα του, νὰ τιμωρεῖται μὲ θάνατο» (Ἕξ. 20, 15). Γιὰ ἐκείνους πάλι ποὺ τιμοῦν τοὺς γονεῖς λέγει τὰ ἑξῆς: «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴ μητέρα σου ἳνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἕξ. 20, 12). Βιβλιογραφία: Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, «Ὁ γάμος, ἡ οἰκογένεια καὶ τὰ προβλήματά τους», Ἐπιμ. Βενεδίκτου Ἱερομ. Ἁγιορείτου, Ἐκδ. Συνοδία Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὂρος. Ἐπιμέλεια: Ἀπόστολος Π. Μυργιώτης, Μαθηματικὸς 15

18 Ἡ ἁγία νεομάρτυς Χρυσῆ Ἡ παρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Σλάτω ἢ Χρυσῆ καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Σλάτενα (σήμερα Χρυσῆ) της ἐπαρχίας Ἀλμωπίας (ἄλλοτε Μογλενῶν), τοϋ νομοϋ Πέλλας. Οἱ γονεῖς της ἦταν φτωχοὶ καὶ εἶχε ἄλλες τρεῖς ἄδελφες. Εἶχε φυσικὰ καὶ πνευματικὰ προσόντα. «Ἦταν ὄμορφη καὶ εὐγενική. Πιστὴ καὶ σώφρων». Πῶς ὅμως ὁδηγήθηκε στὸ μαρτύριο; Ἓνας Τοῦρκος βλέποντάς την ἔτρωθη ἀπὸ σατανικὸ ἔρωτα καὶ προσπάθησε νὰ βρῆ τρόπο γιὰ νὰ παγιδεύση τὴν Ἁγία καὶ νὰ τὴν παρασύρη στὴν ἁμαρτία. Μιὰ ἡμέρα λοιπὸν ποὺ βγῆκε ἡ Ἁγία, γιὰ νὰ μαξέψη ξύλα στὸ δάσος μὲ ἄλλες γυναῖκες, τὸ ἔμαθε ὁ Ἀγαρηνὸς καὶ μὲ ἄλλους Τούρκους τὴν ἀπήγαγε καὶ τὴν ὁδήγησε στὸ σπίτι του. Στὴν ἄρχη τὴν πῆρε μὲ τὸ καλὸ καὶ μὲ πολλὲς ὑποσχέσεις προσπάθησε νὰ μετατρέψη τὴ γνώμη της καὶ νὰ τὴ φέρη στὴ θρησκεία του, λέγοντάς της, ὅτι, ἂν τουρκέψη, θὰ τὴν κάνη γυναίκα του. Στὴ συνέχεια ὅμως, ἄρχισε νὰ τὴ φοβερίζη. Ἡ Χρυσῆ, παρὰ τὶς ἐπιθέσεις μὲ λόγια καὶ ἔργα τοῦ διεστραμμένου αὐτοῦ ἄνθρωπου καὶ τῶν ἄλλων ἀπίστων, νοερῶς ἐπικαλεῖτο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ τὴ βοηθήση καὶ γι αὐτὸ μὲ γενναιότητα καὶ παρρησία ἀπάντησε «ἐγὼ τὸν Χριστόν μου πιστεύω καὶ προσκυνῶ, καὶ αὐτὸν γνωρίζω διὰ Νυμφίον μου τὸν ὁποῖον δὲν θέλω ἀρνηθῆ πώποτε, κἂν μύρια μοῦ κάμετε βάσανα, κἂν καὶ εἰς λεπτὰ κομμάτια τὸ σῶμα μου κατακάψετε». Ἐκεῖνοι, ὅταν ἄκουσαν αὐτὴν τὴν ὁμολογία, συνειδητοποίησαν, ὃτι δὲν ἐπρόκειτο νὰ τὴν πείσουν. Παρέδωσαν τὴ Χρυσῆ σὲ γυναῖκες ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ μαγεῖες καὶ ἄλλα δαιμονικὰ τεχνάσματα μὲ σκοπὸ νὰ ὑποχώρηση στὶς σαρκικὲς ὀρέξεις τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς σωφροσύνης. Ἐπὶ πλέον κάλεσαν τοὺς γονεῖς καὶ τὰ ἀδἐλφια τῆς Χρυσῆς γιὰ νὰ παρακινήσουν τὴ θυγατέρα τους νὰ γίνη Μωαμεθανὴ ἢ ἂν δὲν τὸ ἐπιτύχουν, ἀπειλήθηκαν, νὰ θανατωθοῦν καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν κόρη τους. Ὁ δεύτερος αὐτὸς πειρασμὸς ἦταν πολὺ χειρότερος, γιατί χρησιμοποιήθηκαν πρόσωπα στὰ ὁποῖα εἶχε ἰδιαίτερη ἀδυναμία ἡ ἀθλήτρια τοῦ Χριστοῦ. Ἂν σκεφτοῦμε τὰ δάκρυα, τὶς παρακλήσεις τῆς μητέρας καὶ τῶν ἀδελφῶν, μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε καὶ τὴν σφοδρότητα τοῦ πολέμου.ἡ Χρυσὴ ἒμεινε ἀμετακίνητη στὸν ἱερό της σκοπὸ καὶ γι αὐτὸ ὑποδούλωσε τὸν ἑαυτὸ της «τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμὸν» (Ρωμ. 6, 19). Νίκησε 16

19 στὸ πρόσωπό της ἡ δύναμι τοϋ Χριστοῦ τὴν μεθοδεία τοῦ διαβόλου. Ἡ μεγαλόψυχος Χρυσῆ, ἔχοντας στὴν καρδιὰ της τὴ φλόγα τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Χριστό, δὲν ἐκάμφθη ἀπὸ τὴ συμπάθεια πρὸς τοὺς δικούς της. Νίκησε τὶς οἰκογενειακὲς παρακλήσεις καὶ εἶπε στοὺς γονεῖς της καὶ στὶς ἀδελφές της: «Ἐσεῖς ποὺ μὲ παρακινεῖτε ν ἀρνηθῶ τὸν Χριστὸν καὶ Θεόν μου, δὲν εἶσθε πλέον γονεῖς μου καὶ ἀδελφαί μου οὔτε ἐγὼ θέλω νὰ σᾶς ἠξεύρω ὡς τοιούτους εἰς τὸ ἑξῆς ἀλλ ἀντὶ διὰ ἐσᾶς, Πατέρα μου ἔχω, τὸν Κὺριον Ἰησοῦν Χριστόν μητέρα δέ, τὴν Κυρίαν μου Θεοτόκον ἀδελφοὺς δὲ καὶ ἀδελφὲς ἔχω τοὺς Ἁγίους καὶ τὰς Ἁγίας». Μὲ αὐτὴν τὴν ἀπάντησι τοὺς ἒδιωξε. Δὲν ὑπάκουσε στοὺς νόμους τῆς φύσεως, ἀλλὰ στὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι «ἅγιος καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθὴ» (Ρωμ. 7, 12). Μετὰ ἀπὸ τὴ θαρραλέα ὁμολογία της ἄρχισε τὸ ἐπονείδιστο μαρτύριο. Ἐπὶ τρεῖς μῆνες τὴν ράβδιζαν κάθε μέρα. Ἒπειτα ἔβγαλαν λωρίδες τὸ δέρμα της. Ἀκόμη, ἀφοῦ πύρωσαν μία σούβλα, τὴν πέρασαν ἀπὸ τὰ αὐτιά τῆς μάρτυρος, ὥστε ὁ καπνὸς νὰ βγαίνη ἀπὸ τὸ στόμα καὶ τὴ μύτη της. Τὰ πάνδεινα βάσανα μποροῦσαν νὰ κάμψουν καὶ τοὺς πιὸ γενναίους ἄνδρες. Ἡ Ἁγία μας ὅμως μὲ τὴ δύναμι τοῦ Σταυροῦ καὶ τὸν θεῖο της ἔρωτα ὑπερέβη τὴ γυναικεία φύσι. Εἶναι συγκινητικό, ὅτι, ὅταν πληροφορήθηκε, ὅτι ἐκεῖ κοντὰ βρισκόταν ὁ πνευματικός της πατέρας παπα-τιμόθεος, προηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὂρους, ὁ ὁποῖος ἔγραψε καὶ τὸ μαρτύριό της, τὸν παρακάλεσε νὰ δέεται στὸν Κύριο γιὰ νὰ τελείωση θεάρεστα τὸν δρόμο τοῦ μαρτυρίου της. Στὸ τέλος οἱ ὠμοὶ καὶ σκληρόκαρδοι Ἀγαρηνοὶ θύμωσαν τόσο πολὺ ἀπὸ τὴν καρτερία τῆς Ἁγίας, ὥστε κρέμασαν τὴν ἀμνάδα τοῦ Χριστοῦ σὲ μιὰ ἀγραπιδιὰ καὶ κατάκοψαν μὲ μαχαίρια ὅλο της τὸ σῶμα κομματάκια. Ἒτσι συγχορεύει καὶ συναγάλλεται στοὺς οὐράνιους θαλάμους μετὰ τῶν φρονίμων παρθένων στὴν ἀτελεύτητη δόξα τοῦ παραδείσου. Ἡ ἁγία Χρυσῆ μαρτύρησε τὸ 1795, στὶς 13 Ὀκτωβρίου. Διδακτικὸς εἶναι ὁ στίχος τοῦ Μηνολογίου: «Ἐν ταῖς βασάνοις χρυσὸς οἷον καμίνῳ, Χρυσῆ ἐδείχθης ἠγλαϊσμένη ὅλη». Δηλαδὴ μὲ τὰ βασανιστήρια, ὅπως καθαρίζεται ὁ χρυσὸς στὴν κάμινο, ἄστραψες ὁλόκληρη, Χρυσῆ. Ἡ ὁμολογία της μᾶς θυμίζει τὰ λόγια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: «Μακάριος ἄνθρωπος, ὃς εὗρε σοφίαν, καὶ θνητὸς ὅστις οἶδε φρόνησιν Κρεῖσον γὰρ αὐτὴν ἐμπορεύεσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀργυρίου θησαυροὺς» (Παροιμ. 3, 13-14). Εὐτυχισμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀξιώθηκε νὰ βρῆ καὶ νὰ γνωρίση τὴ σοφία, ποὺ παρέχει ἡ θεία παιδαγωγία, καὶ μακάριος εἶναι ὁ θνητός, ποὺ γνώρισε καὶ ἀπόκτησε τὴν ἀπὸ Θεοῦ φρόνησι καὶ σύνεσι. Εἶναι δὲ μακάριος, διότι εἶναι ἀσύγκριτα καλύτερο καὶ ἐπικερδέστερο νὰ ἐμπορεύεται κάποιος ἀντὶ ὁποιασδήποτε θυσίας, τὴ σοφία αὐτή, παρὰ νὰ κερδίζη θησαυροὺς ἀπὸ νομίσματα χρυσᾶ ἢ ἀργυρᾶ. Ἡ ἁγία Χρυσῆ προτίμησε τὸ χρυσὸ στεφάνι τῆς παρθενίας καὶ ὄχι τὴν εὐτέλεια τῆς ἐφάμαρτης ζωῆς. Δικαίως λοιπὸν θὰ παρουσιασθῆ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως ἒχουσα «στέφανον χρυσοῦν» (Ἀποκ. 14, 14) στὴν τιμία κεφαλή της. Ἀπολυτίκιο Σκεῦος χρύσεον, τῆς παρθενίας, καὶ ἀκήρατος, νύμφη Κυρίου, ἐχρημάτισας Χροσῆ καλλιπάρθενε τὴν γὰρ ἁγνείαν ἀμέμπτως φυλάττουσα, ὑπὲρ Χριστοῦ θεοφρόνως ἐνήθλησας. Μάρτυς ἔνδοξε, ἱκέτευε τὸν Νυμφίον σου, δωρὴσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. 17

20 Οἰκογένεια, μιὰ γωνιὰ τοῦ παραδείσου ΠνευματικΕς συμβουλες για την ΟΙκογενειακΗ ζωή Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κεφαλόπουλου Ὁ Γέροντας Παΐσιος, ὡς τὸ 1994 ποὺ ἐκοιμήθη, εἶχε δεχθεῖ πολλοὺς ἀνθρώπους, ὅπως καὶ ἐπιστολὲς, καὶ τοὺς εἶχε ἀναπαύσει μὲ τὶς πνευματικὲς συμβουλὲς ποὺ τοὺς ἔδινε γιὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετώπιζαν. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις τὰ ἐρωτήματα ποὺ τοῦ ἀπηύθηναν ἀφοροῦσαν πτυχὲς καὶ προβλήματα τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς, ὅπως ἡ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν, οἱ σχέσεις τῶν συζύγων καὶ τῶν παιδιῶν τους, οἱ δυσκολίες τῆς ἐφηβικῆς καὶ ἐνήλικης ζωῆς, ἡ χριστιανικὴ διαπαιδαγώγηση κ.ἄ. Οἱ ἀπαντήσεις ποὺ ἔδινε ὁ π. Παΐσιος, ἐμπνευσμένες ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴν ἁγιοπατερικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, στήριξαν καὶ παρηγόρησαν πολλὲς οἰκογένειες. Πολλὲς ἀπὸ τὶς συμβουλὲς τοῦ γέροντα γιὰ τὴν οἰκογενειακὴ ζωὴ ἔχουν καταγραφεῖ καὶ κυκλοφορήσει σὲ βιβλία, γιὰ νὰ ὠφεληθοῦν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότεροι. Μὲ βάση τὴν ὑπάρχουσα βιβλιογραφία θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ συντάξουμε ἕνα σύντομο κείμενο μὲ βασικὲς παραινέσεις τοῦ γέροντα σχετικῶς μὲ θεμελιώδη ζητήματα ποὺ ἀπασχολοῦν τὴ σύγχρονη οἰκογένεια. Ὁ γέροντας Παΐσιος ἔδειχνε ἰδιαιτέρα στοργὴ καὶ κατανόηση γιὰ τὰ προβλήματα τῶν νέων, ποὺ τὸν ἐπεσκέπτοντο, καὶ ἀπέδιδε τὴ σύγχυση ποὺ εἶχαν στὴν ἔλλειψη κατάλληλης πνευματικῆς ἀγωγῆς ἐκ μέρους τῆς οἰκογένειας. Συνήθιζε νὰ λέει ὅτι οἱ γονεῖς, ποὺ γεννοῦν τὰ παιδιά, τοὺς δίνουν τὸ σῶμα, ἀλλὰ ὀφείλουν νὰ συντελοῦν καὶ στὴν πνευματική τους ἀγωγή. Στὴ συνέχεια ἔρχονται οἱ δάσκαλοι νὰ ἀναλάβουν τὸ δύσκολο ἔργο τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν, ὅμως στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχουν καὶ οἱ Πνευματικοὶ Πατέρες ποὺ ἐργάζο- 18

21 Οἰκογένεια, μιὰ γωνιὰ τοῦ παραδείσου νται γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῶν ἀνθρώπων καὶ βοηθοῦν πιὸ θετικὰ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν. Ὁ π. Παΐσιος ἔδινε μεγάλη σημασία στὴν ὑπομονὴ ὡς ἀρετὴ καὶ παράγοντα ἐξομάλυνσης διαφορῶν καὶ ἐντάσεων μέσα στὴν οἰκογένεια. Ἡ ὑπομονή, ἔλεγε, ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν ἀγάπη. Οἱ δυσκολίες δίνουν ἀφορμὲς ἄσκησης στὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ἀλληλοκατανόηση. «Στὴν οἰκογένεια πρέπει ὁ ἕνας νὰ ταπεινώνεται στὸν ἄλλον, νὰ μιμεῖται τὶς ἀρετές του, καὶ νὰ ἀνέχεται τὶς ἰδιοτροπίες του. Γιὰ νὰ ὑπομείνεις τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν πονέσεις. Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται (Ματθ. 10,22)». Ἡ ἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦ ξεκινάει ἤδη ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς σύλληψής του. «Ἂν ἡ μητέρα ποὺ κυοφορεῖ συγχύζεται καὶ στενοχωριέται, τὸ ἔμβρυο μέσα στὴν κοιλιά της ταράζεται. Ἐνῷ, ὅταν ἡ μάνα προσεύχεται καὶ ζεῖ πνευματικά, τὸ παιδάκι στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας ἁγιάζεται. Γι αὐτὸ ἡ γυναίκα, ὅταν εἶναι ἔγκυος, πρέπει νὰ λέει τὴν εὐχή, νὰ μελετάει λίγο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, νὰ ψάλλει, νὰ μὴν ἔχει ἄγχος. Τότε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθεῖ θὰ εἶναι ἁγιασμένο καὶ οἱ γονεῖς δὲν θὰ ἔχουν πρόβλημα μαζί του, οὔτε ὅταν εἶναι μικρό, οὔτε ὅταν μεγαλώσει». Ὁ γέροντας ἐπίσης συνιστοῦσε τὸν μητρικὸ θηλασμό, διότι δημιουργεῖ συναισθηματικὸ δέσιμο καὶ ἐπαφὴ μητέραςπαιδιοῦ. Ἡ πνευματικὴ ζωὴ τῆς μητέρας ὠφελεῖ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἐμβρύου καὶ τὴν διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ. Ὅταν ἡ μητέρα ἐμπιστεύεται στὸν Θεὸ τὴν ἀνάπτυξη τῆς νέας ζωῆς ποὺ κυοφορεῖται, αἰσθάνεται σεβασμὸ πρὸς τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ τῆς γέννησης. Ἀντιθέτως, χωρὶς τὶς πνευματικὲς προϋποθέσεις, ἡ ζωὴ τοῦ ἐμβρύου δὲν θεωρεῖται ἱερή, καὶ πολὺ εὔκολα ἡ γυναίκα καταφεύγει στὸ ἔγκλημα τῆς ἔκτρωσης. Ὁ γέροντας Παΐσιος γιὰ τὶς περιπτώ- 19