ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 134

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 134 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: ai si dor@ote net.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Στον απόηχο της Μεγάλης Ημέρας ο Οι άγιοι Φώτιος και Ανίκητος ο Ο υιός των δακρύων ο Η υμνογράφος Κασσιανή ο Η μητρική αγάπη ο Περί υγείας & ευεξίας-χοληστερίνη & Διατροφή o Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Ιουνίου o Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Ιερά Μονή Σαρανταρίου όρους-ιεριχώ Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 ΜΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Στον απόηχο της Μεγάλης Ημέρας το Άγιο Πνεύμα στη ζωή μας O Χριστός είπε στους μαθητές Του, ότι, όταν θα έλθει ο Παράκλητος, τον ο- ποίον θα στείλει από τον Πατέρα Του, τότε θα καταλάβουν όλη την διδασκαλία Του, και όλο το έργο Του. Τώρα δυσκολεύονται να τα νιώσουν. Είναι δυσμαθείς, δειλοί, ασταθείς. Θα έλθει σε αυτούς το Πνεύμα Του το Άγιον, και θα γίνουν ατρόμητοι. Αυτό θα τους φωτίσει και θα τους τα διδάξει όλα. Θα τους μεταμορφώσει, και δεν θα φοβούνται πλέον τίποτε. Τίποτε δεν θα μπορέσει να τους απειλήσει, ούτε βασανιστήρια, ούτε φυλακή, ούτε θάνατος. Θα τους απειλούν, κι εκείνοι θα λένε: «Πειθαρχείν δεί Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» [Πραξ.5,29] Πνεύμα ηρωικό, εκείνη την Μεγάλη Ημέρα της Πεντηκοστής, και στους άνδρες και στις γυναίκες, και στην πόλη και στην ύπαιθρο. Δύναμις Υψίστου ήταν το κήρυγμά τους, και όχι απλώς λέξεις. Ατρόμητες οι γυναίκες, η Ιουστίνη, η Περπετούα, η Αγάθη, η Αγνή. Ανορθώθηκαν οι ασθενείς. Βουνά έγιναν οι πτωχοί, οι ανάπηροι. Οι εγκαταλελημένοι. Έγιναν λαός. Αυτοί έγραψαν με τους Αποστόλους και τους μάρτυρες. Με τους Πατέρες και τους Αγίους την ιστορία του κόσμου σε ώρες ιστορικές. Φως, θερμότης, πνοή, δύναμις είναι το Άγιο Πνεύμα. Σαν πύρινες γλώσσες κατέβηκε στους Μαθητές. Μέσα σε μία πνοή βίαιου ανέμου [Πραξ. 2,2] Τρεις χιλιάδες, εκείνη την Μεγάλη Ημέρα της Πεντηκοστής, φωτίσθηκαν και βαπτίσθηκαν. Μυριάδες λυχνίες άναψαν στις ψυχές τους και ενεδύθησαν τον Χριστόν με μία γλυκύτητα αφάνταστη. Φως το οποίο τους εθέρμανε. Ιερό πυρ που έφερε την Άνοιξη. Που μετέβαλε την χέρσα γη σε μυρίπνοο κήπο. Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος, κατά τον Απόστολο Παύλο είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» [Γαλ. 5,22] Γλώσσες πυρός, οι οποίες κατέβηκαν με ένα φύσημα αέρα, όπως στη ζέστη, του καλοκαιριού φυσά και γίνεται δροσιά και γονιμοποιείται η γη. Χωρίς τον αέρα καμμιά ζωή, καμμιά δύναμις, καμμιά γονιμότης. Ο Χριστιανισμός είναι και δύναμις, και γονιμότης και ζωή. Ο αέρας του Αγίου Πνεύματος, πνέει δια μέσου των αιώνων. Η δύναμις της Εκκλησίας δεν προέρχεται ούτε από τον θαυμάσιο οργανισμό της, - 4 -

3 ούτε από τους Αποστόλους, ούτε από την Ιεραρχία της, ούτε από την Λειτουργία της. Όλα αυτά είναι μέσα πολύτιμα, αλλά η δύναμίς της, η κινητήρια, η δημιουργική, είναι το Άγιο Πνεύμα. Προσευχόμαστε και στη ψυχή μας μια πνοή έρχεται. Κάποια φωνή η οποία μας λέει: Είμαι κοντά σας όπως ο ψίθυρος στ αυτί. Η προσευχή σας ενώθηκε μαζί μου, με τα ελέη μου και την αγαθότητα μου. Είμαι η αγαλλίαση στα τεταπεινωμενα σας οστέα. Είμαι στο παιδί που σηκώνει τα χέρια του προς τον ουρανό, ότι είμαι και στο άνθος που ανοίγει. Τα λαλέοντα και μη λαλέοντα, εμένα υμνούν. Τα κύματα της θάλασσας και τα κύματα της ψυχής. Είμαι στους χρόνους το αιώνιο. Στην ψυχή το θείο. Στον θεό η αγάπη. Γνωρίζω και κατευθύνω τα πάντα. Τα ταραγμένα και τα ήρεμα. Τα απομακρυσμένα και τα κοντινά. Η τρυφερότης με το ισχυρό είμαι. Το μικρό με το άπειρο. Η γλυκύτης με την παντοδυναμία. Η ταπείνωσις με το υπέρτατο. Των θλιβομένων η λυχνία. Ο φωτεινός πύργος των καταδιωγμένων. Η καρδιά που κρατά όλες τις καρδιές. Η καρδιά πλάι στην σκληρότητα του κόσμου. Η πηγή από την οποία αναβλύζει κάθε χάρις. Κάθε μακαριότης. Είμαι η ανατολή που γεννιέται ένας άνθρωπος και το βραδινό λυκόφως της δύσεώς του. Το Άγιο Πνεύμα που συγκροτεί όλον τον θεσμό της Εκκλησίας είναι το μυστικό της διάρκειας Της. Μ αυτό ευλογεί τους εχθρούς της και προσεύχεται για εκείνους, οι οποίοι την μισούν. Τις προσευχές της τις ακούνε η νύχτα και η ημέρα. Και το δάσος και η ακτή και η ερημιά. Αυτή με την πνοή του έγινε το φως των χρόνων,το πλήρωμα των αιώνων. Και τα σύνορα είναι χωρίς σύνορα... Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ.Χατζηνικολάου Θεολόγος τ Λυκειάρχης. Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου Κρήτης. Αναμνηστική φωτογραφία με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων - 5 -

4 ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΦΩΤΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ O ι Άγιοι Φώτιος και Ανίκητος έζησαν κατά την εποχή που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Διοκλητιανός, περί το 288μΧ. Είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους. Ο Φώτιος ήταν ανεψιός του Ανίκητου. Ήσαν χριστιανοί γιατροί και ασκούσαν το επάγγελμά τους στην περιοχή της Νικομήδειας, αφιλοκερδώς. Με την βοήθεια και την δύναμη του Θεού θεράπευαν και τις πιο δύσκολες ασθένειες. Ταυτόχρονα ομολογούσαν με παρρησία την πίστη τους στο Χριστό, καθώς τις θεραπείες που έκαναν τις απέδιδαν στην δύναμη του Χριστού και όχι στις δικές τους γνώσεις και ικανότητες. Κατά την εποχή εκείνη ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός κήρυξε γενικό διωγμό κατά των χριστιανών. Σε περιοδεία που έκανε στη Νικομήδεια, δημηγόρησε ενώπιον της Συγκλήτου κατά των χριστιανών και παρουσίασε διάφορα όργανα βασανιστηρίων λέγοντας ότι θα εξαλείψει την πίστη του Χριστού και θα εξαφανίσει όλους τους χριστιανούς. Στη συνέχεια βλαστήμησε κατά της Θεότητος του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού. Παρών στη συνάθροιση εκείνη ήταν ο Άγιος Ανίκητος, ο οποίος δεν φοβήθηκε τις α- πειλές του τυράννου, αλλά με παρρησία ομολόγησε ότι είναι χριστιανός, ήλεγξε τον αυτοκράτορα και στηλίτευσε την πλάνη των ειδώλων προσθέτοντας ότι εκείνοι πού σέβονται τα είδωλα είναι κωφοί και αναίσθητοι. Οι ειδωλολάτρες τότε όρμησαν, τον συνέλαβαν και τον υπέβαλαν σε πλήθος βασανιστηρίων. Στην αρχή τον έδειραν με βούνευρα και τον πλήγωσαν τόσο βαθιά ώστε φάνηκαν τα οστά του. Έπειτα ελευθέρωσαν ένα άγριο και πεινασμένο λιοντάρι για να τον κατασπαράξει. Εκείνο, όμως, σεβάστηκε τον μάρτυρα, τον πλησίασε ήρεμα και άρχισε να σπογγίζει με το δεξί του πόδι τον ιδρώτα από το πρόσωπο του. Ο Ά- γιος ευχαρίστησε τον Θεό και όταν τελείωσε την προσευχή του, έγινε ισχυρός σεισμός, από τον οποίο το άγαλμα του Ηρακλή γκρεμίστηκε και έγινε σκόνη, ενώ μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε και πλάκωσε πολλούς ειδωλολάτρες. Τότε ο αυτοκράτορας πρόσταξε να αποκεφαλίσουν τον μάρτυρα. Ο στρατιώτης, όμως, που πήγε να εκτελέσει την διαταγή, δεν μπόρεσε να αποκεφαλίσει τον Άγιο γιατί παρέλυσε το χέρι του. Γεμάτος σύγχυση - 6 -

5 ο τύραννος διέταξε να δέσουν τον μάρτυρα σε τροχό και από κάτω να ανάψουν φωτιά. Καθώς γύριζε ο τροχός, κόβονταν κομμάτια από το σώμα του αθλητού και καίγονταν στην φωτιά. Αλλά με την προσευχή του Αγίου ο τροχός σταμάτησε με θαυμαστό τρόπο, τα δεσμά λύθηκαν και η φωτιά έσβησε. Τότε ο ανεψιός του Φώτιος έτρεξε κοντά στον Ανίκητο, τον αγκάλιασε και καταφιλούσε τις πληγές του. Αυτό στάθηκε αφορμή να συλλάβουν και τον Φώτιο και να τον υποβάλλουν σε βασανιστήρια. Τον έδεσαν με αλυσίδες μαζί με τον θείο του και τους έριξαν στην φυλακή. Τους έδειραν, τους ξέσκισαν, τους έκαψαν αλλά από όλα τα μαρτύρια ο Χριστός τους φύλαξε αβλαβείς. Τους έδεσαν πίσω από άγρια άλογα, τα οποία τους έσυραν και τους ποδοπάτησαν. Έτριψαν τα πληγωμένα μέλη τους με αλάτι και ξύδι και τους ξαναέβαλαν στη φυλακή. Ωστόσο ο ασεβής Διοκλητιανός προσπαθούσε να βρει τρόπους για να θανατώσει τους μάρτυρες. Διέταξε να κάψουν το δημόσιο λουτρό για τρεις ημέρες. Εκεί μέσα τους έριξαν, αλλά η βάση του λουτρού σχίστηκε και ανέβλυζε από κάτω κρύο νερό, το οποίο τους δρόσιζε. Ύστερα ο Διοκλητιανός διέταξε να τους βάλουν σε πυρακτωμένη κάμινο. Εκεί οι Άγιοι, αφού προσευχήθηκαν, παρέδωσαν την ψυχή τους στον Θεό. Τρεις ημέρες έμειναν τα σώματα τους μέσα στην κάμινο. Όταν τα έβγαλαν ήταν σώα και ολόκληρα, χωρίς η φωτιά να έχει κάψει ούτε τις τρίχες της κεφαλής τους. Οι άγιοι αυτοί μάρτυρες κατατάσσονται μεταξύ των Αναργύρων ιατρών, γιατί τόσο όταν ζούσαν όσο και μετά το θάνατό τους παρείχαν ιάσεις ψυχών και σωμάτων σε όσους τους επικαλούνταν και επικαλούνται τη βοήθειά τους. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 12 Αυγούστου. Μαρία Εφορακοπούλου-Παπαχρήστου Ιατρός Παθολόγος-Εντατικολόγος Το Φρέαρ του Ιακώβ - 7 -

6 Η ΔΎΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΉΣ ΚΑΙ Ο «ΥΙΌΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΎΩΝ» Π όσες φορές έχει συμβεί να έχουμε κάποιο δικό μας πρόσωπο σε μεγάλη δυσκολία, σε αρρώστια, ανέχεια, ή πλάνη ή άλλη δοκιμασία, να θέλουμε να βοηθήσουμε αλλά να μη μπορούμε. Να μην έχουμε τις δυνάμεις να προσφέρουμε κάτι, παρά, ίσως, ένα λόγο μόνο. Πολλοί από μας ίσως πάλι καθησυχάσουν τη συνείδησή τους ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Η αγία Μόνικα όμως, μας διδάσκει ότι η προσευχή μπορεί να πετύχει πολλά ακόμα και να αλλάξει τον άνθρωπο. Η Αγία Μόνικα, γεννήθηκε το 332 μ.χ. στην πόλη Ταγάστη της βόρειας Αφρικής. Ο σύζυγός της Πατρίκιος, ήταν εθνικός και είχε εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα από την Αγία. Τον ενοχλούσε η αδιάλειπτη προσευχή της και η χριστιανική και φιλάνθρωπη ζωή της. Εκείνη, με προσευχή και υπομονή, αγωνιζόταν να μεγαλώσει τους δυο γιους και την κόρη της παρά τη βίαιη ιδιοσυγκρασία και τις ηθικές παρεκτροπές του Πατρικίου. Παράλληλα, ο γιος της Αυγουστίνος, άρχισε, μαζί με τις σπουδές, να ξενυχτάει και να ζει μια ζωή «έκλυτη, ανήθικη, διεφθαρμένη», όπως ο ίδιος ομολογεί. Στα 18 του χρόνια απέκτησε το πρώτο του, εξώγαμο παιδί. Η μητέρα του θρηνούσε και έκλαιγε βλέποντας την κατάντια του παιδιού της. Τον έβλεπε να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον δρόμο του Θεού. Και ενώ εκείνη προσπαθούσε να του εμφυσήσει την αγάπη προς τον Θεό, ο πατέρας του είχε καταφέρει να σπείρει τα ζιζάνια της ασωτίας και της αμαρτίας. Ο Πατρίκιος όμως, που έσπρωχνε στην αμαρτία το ίδιο του το παιδί, λίγο πριν πεθάνει μετανόησε και βαπτίσθηκε Χριστιανός. Παρέδωσε την ψυχή του μετανοημένος. Και η Μόνικα έμεινε μόνη της κι έκανε τον πόνο, προσευχή. Ο Αυγουστίνος συνέχιζε την άσωτη ζωή. Μέσα σ αυτά τα χρόνια αποκαλύπτεται όμως και η ιδιοφυΐα του. Διαθέτει ένα σπάνιο ρητορικό τάλαντο. Διαβάζει και μελετά φιλοσόφους. Μπλέκεται μέσα στις φιλοσοφικές του ιδέες και κατέληξε στα δίχτυα της αιρέσεως των Μανιχαίων. Σε κάποια στιγμή της ζωής του ανοίγει και την Αγία Γραφή, για την οποία τόσα είχε ακούσει από την μητέρα του. Την διαβάζει για λίγο και μετά την πετά: «Πολύ φτηνό αυτό το βιβλίο για έναν φιλόσοφο σαν κι εμένα», λέει. Μια δεύτερη ευκαιρία δίνεται όταν κάποτε αρρώστησε βαρειά και τότε σκέφθηκε τον θάνατο. Σύντομα όμως έγινε καλά, η βάπτιση αναβλήθηκε και ο Αυγουστίνος συνέχισε να ζει μέσα στην αμαρτία. Πάει στη Ρώμη, και σε ηλικία 30 χρονών είναι ο πιο ξακουστός ρήτορας. Όμως σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι όλα αυτά, δόξα, τιμές, διασκεδάσεις, δεν τον γεμίζουν. Η ψυχή του είναι πεινασμένη και διψασμένη. Η προσευχή της Αγίας εισακούσθηκε και ο Θεός φώτισε την καρδιά του. Αρχίζει να διαβάζει. Του αρέσουν οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Συνταράσσεται και τα μάτια του γεμίζουν δάκρυα για τα όσα είχε κάνει στην ζωή του. Κι εκεί - 8 -

7 άρχισε μέσα σε στεναγμούς και κλάματα να οδύρεται για το ίδιο του το κατάντημα, και για το σημείο που έχει φθάσει. Αυγουστίνε, που βρίσκεσαι; θρηνολογούσε, Που έφθασες; Τα γεύθηκες όλα, την αλήθεια και την χαρά όμως δεν την βρήκες Αυγουστίνε. Ακόμα, κυνηγάς την χαρά». Ο ίδιος γράφει: «Είμαι ζητιάνος της χαράς. Την ζητιανεύω χρόνια ολόκληρα. Ψάχνω να τη βρω στις γυναίκες, ψάχνω να τη βρω στα ξενύχτια, ψάχνω να την βρω στις ταβέρνες, ψάχνω να τη βρω στα μεθύσια, ψάχνω να την βρω με οποιοδήποτε τρόπο μπορώ. Η αλήθεια και η χαρά, ακόμα δεν ήλθε στην καρδιά μου. Δεν μπόρεσα να τη βρω, δεν μπόρεσα να τη γευθώ. Μόνον Εσύ, Ιησού μου, μπόρεσες να μου την προσφέρεις». Και τώρα, θρηνεί ο Αυγουστίνος και κλαίει. Η Αγία Γραφή που πέταξε κάποτε, γίνεται στο εξής το αγαπημένο του βιβλίο. Κάθεται μέρα-νύχτα και θρηνεί για τον εαυτό του, διαβάζοντας το τι έχασε. Γράφει στις «Εξομολογήσεις» του: «Είχα πει ανόητο βιβλίο την Αγία Γραφή και με απλά λόγια εκφρασμένο, αλλά κάτω από την απλότητα, κρύβεται όλη η σοφία και φιλοσοφία, που δεν θα την βρείτε, ούτε σε Κικέρωνα, ούτε σε Πλάτωνα, ούτε σ Αριστοτέλη, ούτε σε κανένα φιλόσοφο. Τέτοια άφθαστη σοφία και φιλοσοφία είναι αυτή που κρύβει». Ζητά και κατηχείται. Θυμάται με συγκίνηση τα δάκρυα της μάνας του. Λίγα χρόνια αργότερα, την νύχτα του Πάσχα στις 25 Απριλίου του 387 μ.χ., ο Αυγουστίνος βαπτίσθηκε και η Αγία ήταν παρούσα στην βάπτιση του γιου της. Γράφει για την στάση της μητέρας του Μόνικας ο ιερός Αυγουστίνος στις «Εξομολογήσεις» του: «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με την θέρμη της πίστης, η οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίου υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός». Αλλού πάλι γράφει: «Αργά Σε αγάπησα, ωραιότητα, τόσο παλιά και τόσο νέα! Αργά Σε αγάπησα! Ήσουν στον εσωτερικό κόσμο μου και εγώ ήμουν εκτός του εαυτού μου. Εκτός του εαυτού μου Σε ζητούσα... Και με κάλεσες και έσπασες την κουφότητά μου και έλαμψες και εξάστραψες και διασκέδασες την τυφλότητά μου. Σκόρπισες άρωμα ηδονικό και το ανέπνευσα, και ο πόθος μου στράφηκε προς Εσένα. Σε γεύθηκα και αισθάνθηκα την πείνα και τη δίψα για Σένα. Με άγγιξες και φλέγομαι για την ειρήνη Σου». Τον ιερό Αυγουστίνο, τον «υιό των δακρύων», και την αγία Μόνικα τιμά η Εκκλησία μας στις 15 Ιουνίου. Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος δάσκαλος - 9 -

8 ΚΑΣΣΙΑΝΉ, Η ΜΕΓΆΛΗ ΥΜΝΟΓΡΆΦΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ ΜΑΣ Τ ην Κασσιανή, ή Κασσία, ή Εικασία, γνωρίζουμε όλοι μας από το ομώνυμο τροπάριο, που ψάλλεται κάθε Μ.Τρίτη στις εκκλησίες μας. Η απαράμιλλη γραφή της την κατέστησε ως την σημαντικότερη από τους σύγχρονους υμνογράφους. Γεννήθηκε περίπου το 810 στο Βυζάντιο και συμμετείχε ενεργά στον αγώνα κατά των εικονομάχων. Το έτος 830 μ.χ. η Βασίλισσα Ευφροσύνη, μητριά του διαδόχου Θεόφιλου, αποφασίζει να τον παντρέψει με ένα παράξενο τελετουργικό. Στέλνει εντολή σε όλες τις διοικητικές περιφέρειες της αυτοκρατορίας, να συγκεντρωθούν οι ωραιότερες κοπέλες και να παρουσιαστούν στο παλάτι για να διαλέξει ο Θεόφιλος αυτή που θα γινόταν σύζυγός του και μετέπειτα Βασίλισσα. Αρχοντοπούλες όλες, όμορφες και μορφωμένες για τα δεδομένα της εποχής. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν δύο: η Κασσιανή, κόρη ευγενικής καταγωγής, εξαίσιας ομορφιάς και πνευματικής καλλιέργειας και η Θεοδώρα, η αδερφή διακεκριμένου στρατηλάτη του Βυζαντίου. Το «έπαθλο» της επιλογής θα ήταν ένα χρυσό μήλο. Ο Θεόφιλος ξεχώρισε από την αρχή την Κασσιανή και στην απόφασή του να την κάνει Βασίλισσα, ίσως για να δοκιμάσει την σοφία της, της είπε: «Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα», δηλαδή από την γυναίκα πηγάζουν τα κακά (εννοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα). Η ενάρετη και σοφή Κασσιανή, έχοντας κατα νου το μεγαλείο και την αγιότητα της Παναγίας απάντησε: «αλλά και εκ της γυναικός πηγάζει τα κρείτονα ω Βασιλεύ». Τη σοφή αυτή απάντηση ο Θεόφιλος τη θεώρησε ως προσβολή και έδωσε το μήλο και την εκλογή στη Θεοδώρα. Η Κασσιανή τότε αρνήθηκε την ύλη για το πνεύμα, τα πρόσκαιρα για τα αιώνια, τα φθαρτά για τα άφθαρτα, εγκατέλειψε το αρχοντικό της, τους δικούς της και τον κόσμο και έγινε μοναχή, ιδρύοντας την Μονή της Κασσίας ή Εικασίας ή Κασσιανής. Μέσα στην ησυχία του μοναστηριού προσεύχεται, μελετά την γραφή και τα πατερικά κείμενα και συγγράφει. Έγραψε ύμνους εκκλησιαστικούς, τροπάρια γνωμικά, επιγράμματα σε ιάμβους και «γνώμες». Το γνωστότερο από τα ποιήματα της είναι το «τροπάριο της Κασσιανής», δηλαδή το «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή..». Η παράδοση λέει, ότι όταν η Κασσιανή έγραψε το περίφημο αυτό δοξαστικό

9 ποίημά της μέσα στην Μονή, την επισκέφτηκε ο Θεόφιλος που δεν μπορούσε να την ξεχάσει και αυτή ακούγοντας τα βήματα του Αυτοκράτορα να πλησιάζουν, άφησε ημιτελές το ποίημά της και έφυγε τρέχοντας. Εκείνος τότε πήρε πέννα και συνέχισε:»...ων εν τω παραδείσω Εύα το δειλινόν, κρότος τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη», υπονοώντας ότι εκείνη κρύφτηκε στο άκουσμα των βημάτων. Εκείνη δεν διέγραψε αντίθετα συνέχισε και ολοκλήρωσε το έργο της. Κατά τον Βυζαντινολόγο Κρουμβάχερ:» η Κασσιανή ήταν μία εξαίρετη μορφή και το έργο της το διακρίνει ισχυρά πρωτοβουλία, βαθιά μόρφωση, αυτοπεποίθηση και παρρησία. Πολύ συναίσθημα και βαθιά θεοσέβια». Γιάννα Θεοδωρακοπούλου Εκπαιδευτικός

10 ΑΛΗΘΙΝΉ Ή ΜΗ, Η ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΊΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΉ ΤΗΣ ΑΣΤΕΊΡΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΟΎΣ ΜΗΤΡΙΚΉΣ ΑΓΆΠΗΣ... Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι. Ντρεπόταν γι αυτήν κι ώρες- ώρες την μισούσε. Δούλευε ως μαγείρισσα στη φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει, για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με ένα μάτι, μονόφθαλμης. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα. Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του! Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε αυτή στο διάλειμμα να του πει ένα «γεια» και ένιωσε πολύ ταπεινωμένος! Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό, αναρωτιόταν. Την αγνόησε. Της έριξε μόνο ένα βλέμμα όλο μίσος κι έτρεξε μακριά! Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε:«εεεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!» Ήθελε να πεθάνει! Ήθελε να εξαφανιστεί! Και όταν γύρισε σπίτι του, της είπε: Άν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθάνεις! Αυτή δεν του απάντησε. «Δεν μ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε πολλά χρόνια μετά σ ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από κείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά της για σπουδές. Και τα κατάφερα. Μα λίγο μετά ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη φοιτητική λέσχη». Αργότερα παντρεύτηκε! Αγόρασε δικό του σπίτι. Έκανε δύο παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Και για τη μάνα του, τσιμουδιά σε κανέναν! Μια μέρα - μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος ήθελε - η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει από κοντά τα εγγόνια της. Και μόλις εμφανίστηκε στη πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε. Έξαλλος αυτός επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει, της φώναξε: Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά εδώ στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγές έξω! Φύγε!

11 Η μητέρα του απάντησε γαλήνια: Αχ, πόσο λυπάμαι, κύριε... Μάλλον μου δώσανε λάθος διεύθυνση! Κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά, πως ήταν η γιαγιά τους. Πέρασαν χρόνια και μια μέρα έλαβε μια επιστολή - πρόσκληση για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το Δημοτικό σχολείο που θα γινόταν στην πόλη που γεννήθηκε! Είπε ψέματα στη γυναίκα του, ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο και μόνο από περιέργεια. Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του είχε πολύ πρόσφατα πεθάνει. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ στο άκουσμα του θανάτου της μάνας του. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι αυτόν. Έγραφε: Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου...έμαθα ότι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω, έστω κι απ την πόρτα. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα τη μονόφθαλμη. Αλλά, βλέπεις, όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα πολύ σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σκεφθώ ότι θα μεγαλώσεις και θα ζήσεις με ένα μάτι. Έτσι, σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο περήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι, αψεγάδιαστος...έχεις πάντα όλη την Αγάπη μου! Η μητέρα σου ΥΓ:Αν και καθυστερημένα χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες του κόσμου! Αξίζετε όλες τα καλύτερα και είστε καθεμιά πηγή ζωής! Χρόνια πολλά μαμά! Είσαι η ηρωίδα μου! Σαγαπώ βαθιά! Φαίη Σμυρναίου Σαραντάριο όρος. Το σημείο προσευχής του Χριστού

12 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ & ΔΙΑΤΡΟΦΗ Την χοληστερίνη δεν την βλέπουμε, δεν προκαλεί συμπτώματα, δεν πονάει, και όμως μπορεί ξαφνικά να ανακαλύψουμε ότι είναι η αιτία για πολλά από τα κακά που μας συμβαίνουν. Χωρίς αυτήν δεν μπορούν να ολοκληρωθούν σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού μας. Όταν όμως ξεπερνά τα όρια, γίνεται επικίνδυνη για την υγεία μας, μετά από κάποιο επίπεδο, ακόμα και για την ίδια μας την ζωή. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, για τις υψηλές τιμές της, ευθύνονται οι συνήθειές μας, δηλαδή το ότι δεν ασκούμαστε, το ότι κάνουμε καθιστική ζωή, και κυρίως το ότι δεν τρώμε σωστά. Ωστόσο έρευνες έχουν δείξει ότι η γενετική προδιάθεση παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Πρόκειται για μια λιπαρή ουσία, που συνθέτει το συκώτι μας αλλά την παίρνουμε και από τις τροφές μας. Η χοληστερίνη διακρίνεται στην κακή (LDL ) που θα πρέπει να είναι χαμηλή, κάτω από 130 ml/dl, και στην καλή ( HDL ), πάνω από 40 mg/dl για τους άνδρες, και πάνω από 50 mg/dl για τις γυναίκες. Ιδανική τιμή της ολικής χοληστερίνης πρέπει να είναι κάτω από 200 mg/dl. Οι τροφές που πρέπει να αποφεύγουμε είναι τα λιπαρά κρέατα (αρνί, χοιρινό, μοσχάρι, βοδινό), τα αλλαντικά (π.χ. μπέικον, μορταδέλα) τα λιπαρά τυριά, το αγελαδινό βούτυρο, τα γαλακτοκομικά με πολλά λιπαρά, οι κρέμες γάλακτος,τα εντόσθια, και τα γλυκά γενικώς. Αντίθετα επιβάλλεται να καταναλώνουμε άφθονες φυτικές ίνες από φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής αλέσεως, όσπρια, ελαιόλαδο. Επίσης να διαλέγουμε τα λιπαρά ψάρια, σολομός, σαρδέλα σκουμπρί που είναι πολύ ωφέλιμα, αντίθετα με τα λιπαρά κρέατα. Όσο για τα θαλασσινά, να τρώμε με μέτρο. Το χταπόδι έχει την λιγότερη χοληστερίνη. Περισσότερη έχουν τα οστρακοειδή. Πολύ ωφέλιμα είναι τα φιστίκια Αιγίνης καθώς και τα Αράπικα φιστίκια, βεβαίως ανάλατα, και κατά προτίμηση, άψητα. Και μην ξεχνάτε, εκτός από την σωστή διατροφή, και η σωματική ά- σκηση, παίζει σημαντικότατο ρόλο στην μείωση της χοληστερίνης. Ιδανική άσκηση είναι η αεροβική, όπως το περπάτημα, το ποδήλατο, το κολύμπι, το ελαφρύ τρέξιμο. Αλλά και στα πλαίσια της πνευματικής ζωής, οι εδαφιαίες μετάνοιες την ημέρα, είναι από τις καλύτερες συνήθειες, που μπορούμε να χαρίσουμε στον εαυτό μας

13 Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ Χταπόδι με χόρτα διάφορα. Τρόπος παρασκευής: (υλικά για 6 μερίδες) Πλένουμε, βράζουμε και κόβουμε το 1 χταπόδι κιλά, χταπόδι μας σε κομμάτια μήκους 3 κρεμμύδια ξερά, 3 πράσα πέντε εως εξι εκατοστών. 1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά Μισό κιλό σπανάκι, μισό κιλό τα κρεμμυδάκια, τα πράσα και όλα τα ραδίκια, χορταρικά μας. μισό κιλό σέσκουλα, 1 ματσάκι μάραθο, Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, τα κρεμμυδάκια και τα πράσα, 1 ματσάκι άνηθος, 1 ματσάκι σέλινο, τα βάζουμε μαζί με το λάδι στο 250 γραμμάρια λάδι, 5 λεμόνια, ταψί, σε σιγανή φωτιά, και μαυροπίπερο τριμμένο. τα σοτάρουμε ώσπου να ροδίσουν. Κόβουμε όλα τα χορταρικά μας σε κομμάτια των έξη έως επτά εκατοστών, και τα βάζουμε στον ταψί, τα ανακατεύουμε όλα μαζί και, αφού μαραθούν κάπως, προσθέτουμε ενάμισο ποτήρι νερό και λίγο αλάτι και σκεπάζουμε το ταψί. Σε λίγο τα ανακατεύουμε, και αφού βράσουν επί μισή ώρα, βάζουμε τα κομματάκια του χταποδιού και μια κουτάλα χταποδόζουμο, τα ανακατεύουμε όλα μαζί και αμέσως μετά ρίχνουμε το μαυροπίπερο. Αφήνουμε το φαγητό μας να σιγοβράσει, ώσπου να φύγουν όλα τα ζουμιά και να μείνει μόνο με το λάδι του. Δύο λεπτά πριν να το κατεβάσουμε, προσθέτουμε τον χυμό των λεμονιών. Ευχόμαστε σε όλους Καλή Πεντηκοστή Πόλυ Βαρτζιώτη - Γαλενιανού Διαιτολόγος Φερρών 22, Πλ.Βικτωρίας, Αθήνα Τηλ , Κιν m.galenianos1000@tellas.gr Μιχάλης Γ. Γαλενιανός Ασφάλεις Ζωής, Υγείας, Σύνταξης Αυτοκινήτων, Πυρός, Αμοιβαία Κεφάλαια Κιν , Τηλ m.g.galenianos@gmail.com

14 Ο ΠΑΝΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ Από τις 10 έως και τις 19 Απριλίου μία μικρή ομάδα του ιερού μας ναού αποτελούμενη από τον εφημέριού μας π. Δημήτριο, την κόρη του Ειρήνη Νίκη, τον πρωτοψάλτη Νικόλαο Καββαθά και τους διακονητές Κωνσταντίνο Φραγκιαδάκη και Γεώργιο Μπιζά, πραγματοποίησε προσκυνηματική εκδρομή στους Αγίους Τόπους, όπου εκεί συνάντησαν τον π. Χαράλαμπο Βαρβαγιάννη, τον μοναχό π. Κωνσταντίνο Ηλιάδη, τον Νικόλαο Μπιζά οι οποίοι είχαν καταφθάσει εκεί αρκετές η- μέρες νωρίτερα. Ήταν ομολογουμένως ένα ταξίδι πλούσιο σε πνευματικές χαρές, εμπειρίες, ευλογίες αλλά και συγκινήσεις. Η υποδοχή στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ ήταν συναισθηματικά φορτισμένη αφού την ομάδα μας ανέμενε εκεί ο δόκιμος πλέον μοναχός Νικόλαος Μπιζάς. Λίγες μέρες πριν ο Σεπτός μας Πατριάρχης κ.κ Θεόφιλος Γ τον είχε ρασοφορήσει και ενδεδημένος πλέον το τιμημένο ράσο υποδέχθηκε τον πνευματικό του και όλους τους υπολοίπους. Αμέσως μετά την άφιξη στα Ιεροσόλυμα και την τακτοποίηση σε δωμάτια του Πατριαρχείου, η ομάδα μας έγινε δεκτή από τον Μακαριώτατο Πατριάρχη για αρκετή ώρα και αφού τους καλωσόρισε, τους ευλόγησε τους έδωσε αναμνηστικά και ευλογίες. Στην υποδοχή στο γραφείο του Πατριάρχη παρευρισκόταν και ο εισηγητής του, μοναχός Μάρκος πνευματικό τέκνο των Αγίων Ισιδώρων που διακονεί δύο περίπου χρόνια τον Πανάγιο Τάφο και τα Ιερά Προσκυνήματα, προσδίδοντας τιμή και στον ιερό μας ναό. Οι πρώτες πέντε ημέρες του προσκυνηματικού ταξιδιού αφιερώθηκαν στις επισκέψεις εντός της Αγίας Πόλεως, αφού είναι πολλά τα προσκυνήματα που μπορεί κάποιος να κάνει. Πρώτος ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως, το Παγκόσμιο επίκεντρο της Εκκλησίας μας η Πηγή της Αγίας Πίστεώς μας, αφού ο Πανάγιος Τάφος και ο Φρικτός Γολγοθάς είναι τα Αθάνατα και Ζωηφόρα Μνημεία ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ του Ενανθρωπήσαντος, Σταυροθέντως και Αναστάντος Χριστού και Θεού μας. Εντός του Ναού της Αναστάσεως βρίσκονται ακόμα η Αγία Πλάκα της Αποκαθηλώσεως, ο Άγιος Λίθος της Φραγγελώσεως του Κυρίου μας, η πέτρινη πλάκα στην οποία προσωρινά κρατήθηκε δέσμιος ο Χριστός μας μέχρι να ετοιμαστεί ο Σταυρός του στο Γολγοθά, η κρύπτη όπου βρισκόταν το κρανίο

15 του Αδάμ (Κρανίου Τόπος), το σημείο της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη κ.α. Το επόμενο μεγάλο και ιερό προσκύνημα στα Ιεροσόλυμα είναι ο Σεπτός Τάφος της Υπεραγίας Θεοτόκου στην Γεθσημανή, όπου κατεβαίνοντας 48 σκαλοπάτια καταλήγουμε στο υπόγειο λαξευτό Θεομητορικό Τάφο, πίσω από τον οποίο δεσπόζει η αχειροποίητος και θαυματουργός εικόνα «Παναγία Ιεροσολυμίτισσα». Άλλα προσκυνήματα που επισκέφθηκε η ομάδα μας εντός της Αγίας Πόλεως ήταν η φυλακή του Κυρίου στο Πραιτώριο, το σπίτι των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και της Άννας όπου γεννήθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος, η προβατική κολυμβήθρα, ο κήπος της προδοσίας, το Όρος των Ελαιών η Ανάληψη του Κυρίου, η Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου στο σημείο που έγινε ο λιθοβολισμός του. Ακόμα επισκέφθηκε για προσκύνηση το σπίτι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο οποίο κοιμήθηκε η Παναγία μας, το Υπερώο όπου έγινε ο Μυστικός Δείπνος, την Πατριαρχική Σχολή «Αγία Σιών», το Μετόχιο του Θεομητορικού Τάφου, την Ιερά μονή της Μεγάλης Παναγιάς και τις ιερές μονές του Προδρόμου και Αγίου Χαραλάμπους. Τέλος κοντά στην Αγία Πόλη επισκέφθηκαν την Ιερά Μονή του Αγίου Ονουφρίου και στη Βηθανία την ιερά μονή Μάρθας και Μαρίας και τον Τάφο του Λαζάρου. Την Δευτέρα 15 Απριλίου ξεκίνησαν τα ιερά προσκυνήματα μακριά από τα Ιεροσόλυμα. Κατά σειρά πρώτη ήταν η Ιερά Μονή του προφήτη Ηλία, μετά το Ρωσικό μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην πόλη Χεβρώνα, στο οποίο διασώζεται η Δρυς του Μαμβρή, το δέντρο κάτω από το οποίο ο Πατριάρχης Αβραάμ φιλοξένησε την Αγία Τριάδα με τη μορφή τριών Αγγέλων. Εκεί διακονεί μόνος του ένας φίλος ΣΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗ ΠΟΤΑΜΟ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ Ρώσος ιερομόναχος ο πατήρ Αλέξιος, πολύ ταπεινός αλλά και χαρισματικός, ο ο- ποίος με πολλή αγάπη φιλοξένησε τους προσκυνητές μας. Στη συνέχεια η ομάδα μας έφθασε στη Βηθλεέμ, στο πανίερο σπήλαιο της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Εκεί προσκύνησαν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Βηθλεεμίτισας, όπως και το σπήλαιο όπου φυλάσσονται τα ιερά λείψανα των Αγίων Νηπίων και των Αγίων Μητέρων αυτών σφαγιασθέντων υπό του Ηρώδου. Μετά ακολούθησαν ιερά προσκυνήματα στο Χωριό των Ποιμένων, στην Ιερά μονή Αββά Θεοδο

16 σίου του Κοινοβιάρχου, όπου εκεί διακονεί για πάρα πολλά χρόνια φρουρός και άοκνος στρατιώτης του Χριστού ο ιερομόναχος Ιερόθεος από την Κρήτη. Στο τέλος της ημέρας έφθασαν στην Ιερά και Σεβάσμια Μονή του Αγίου Σάββα όπου υποδέχθηκαν την ομάδα μας οι σεβαστοί πατέρες και μοναχοί, ένας εκ των οποίων ήταν και ο δικός μας π. Κωνσταντίνος Ηλιάδης που βρισκόταν εκεί αρκετές ημέρες. Ο πνευματικός πλούτος στην ιερά μονή είναι σπουδαίος αφού δεσπόζει το χαριτόβρυτο ιερό σκήνωμα του αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, αλλά και τα ιερά λείψανα των Αγίων Πατέρων της Μονής των αναιρεθέντων και σφαγιασθέντων υπό των Περσών, όπως και πολλά άλλα ασκητών και οσίων της μονής. Την Τρίτη 16 Απριλίου η προσκυνηματική εκδρομή ξεκίνησε από το Θαβώριον Όρος και την Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας, ακολούθησε η Ναζαρέτ και στη πηγή όπου έγινε ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Μετά πήγαν στην Κανά της Γαλιλαίας όπου στη ιερά μονή φυλάσσονται ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ οι αρχαίες «λίθινες υδρίες» στις οποίες ο Κύριος μας έκανε το πρώτο θαύμα μεταβάλλοντας στον γνωστό γάμο το νερό σε κρασί. Στη συνέχεια ακολούθησαν προσκυνήματα στη Καπερναούμ, Τιβεριάδα θάλασσα και Ιερά Μονή των Αγίων Αποστόλων, ενώ στο τέλος της ημέρας έφθασαν στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου. Εκεί τους υποδέχθηκε με πολλή αγάπη και φιλοξενία ο ηγούμενος γέροντας Χρυσόστομος, αγέρωχος και άοκνος εργάτης και στρατιώτης του Χριστού, και της Αγία της Εκκλησίας αλλά και σπουδαίος «πρεσβευτής» και «λαμπαδοφόρος» της πατρίδας μας στα μέρη εκεί όπου όχι μόνο δεσπόζει η γαλανόλευκη σημαία μας, αλλά και εργάζεται για την διάδοση του πολιτισμού της Ελλάδος με τρόπο που πρέπει όλοι εδώ να παραδειγματιζόμαστε και να διδασκόμαστε. Στο τέλος πρόσφερε πλούσια δώρα και ευλογίες σε όλους. Πριν την αναχώρηση από την Ιερά Μονή πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο βάθος της ερήμου στο σπήλαιο όπου ασκήτεψε για 49 χρόνια η Οσία Μαρία η Αιγυπτία. Πραγματικά μεγάλη ευλογία πήραν οι προσκυνητές μας. Την Τετάρτη 17 Απριλίου το προσκύνημα ξεκίνησε από την Σαμάρεια και την Ιερά Μονή του Φρέατος του Ιακώβ στην οποία επιφύλασσε θερμή υποδοχή ο ηγούμενος και φίλος του Ιερού μας Ναού σεβάσμιος γέροντας Ιουστίνος. Στη μονή αυτή φυλάσσεται ως γνωστό και το Ιερό σκήνωμα του νεοφανέντος Ιερομάρτυρος Φιλουμένου το οποίο μαγνητίζει και ελκύει ορθοδόξους προσκυνητές από όλη την υφήλιο. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε προσκύνημα στον Ιορδάνη ποταμό, στο ακριβές σημείο που έγινε η Βάπτιση του Κυρίου μας από το Τίμιο Πρόδρομο. Το μέρος αυτό βρίσκεται εντός στρατιωτικής ζώνης κοντά στα εδάφη της Ιορδανίας και μόνο τα τελευταία χρόνια επιτρέπεται η εκεί επίσκεψη. Ήταν

17 πραγματικά μία μοναδική εμπειρία, αφού οι προσκυνητές καταδύθηκαν στα αγιασμένα ρείθρα του Ιορδάνου, σ ένα τοπίο μαγευτικό θυμίζοντας όντως την εποχή εκείνη του Χριστού μία και δεν υπάρχουν ανθρώπινες παρεμβάσεις στο χώρο, πλην ελαχίστων υποτυπωδών εγκαταστάσεων προς εξυπηρέτηση των προσκυνητών. Το σημείο αυτό του Ιορδάνου ποταμού βρίσκεται ελάχιστα χιλιόμετρα από την Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου και έτσι μετά τον «επαναβαπτισμό» η ομάδα επισκέφθηκε ξανά την Μονή και τον πατέρα Χρυσόστομο και στη συνέχεια αναχώρησε για το Σαραντάριο Όρος. Στην εκεί Ιερά Μονή η πρόσβαση πλέον γίνεται μόνο με τελεφερίκ, οπότε μια έκπληξη περίμενε τους προσκυνητές μας αφού η διαδρομή αυτή σε μερικούς προκαλεί ίλιγγο και φόβο. Όμως όλα πήγαν καλά και απεκόμισαν πολλές ευλογίες και από τον ιερό αυτό Τόπο όπου ο Χριστός μας δίδαξε πως πρέπει να νηστεύουμε, να αγρυπνούμε και να προσευχόμαστε για να νικηθεί ο διάβολος. Ο επόμενος σταθμός ήταν η Ιεριχώ, η πιο αρχαία πόλις του κόσμου, όπου εκεί βρίσκεται η Ιερά Μονή της Συκομοραίας, στην ο- ποία «ο μικρός τη ηλικία» (κοντός) Ζακχαίος ανέβηκε για να δει τον Κύριο. Ακολούθησε ο «καλός Σαμαρείτης» το σημείο στο οποίο βρισκόταν το πανδοχείο της γνωστής παραβολής και τελευταίος σταθμός η σεβάσμια και Ιερά Μονή των Αγίων Ιωάννου και Γεωργίου των Χοζεβιτών. Το αγαπημένο μοναστήρι του εφημέριού μας π. Δημητρίου και του πρωτοψάλτου μας Νικολάου Καββαθά αφού πολλές φορές το επισκέπτονταν και έμεναν εκεί. Έχει μεγάλη ιστορία και ευλογία με χιλιάδες αναιρεθέντες και σφαγιασθέντες πατέρες αλλά και ασκητές και οσίους, μέχρι και τους εσχάτους χρόνους όπως ο Άγιος Ιωάννης εκ Ρουμανίας. Την Παρασκευή 19 Απριλίου το πρωί έγινε η αναχώρηση των προσκυνητών για την Ελλάδα γεμάτοι ευλογίες όχι μόνο στις αποσκευές τους, αλλά και στις καρδιές τους αφού ο αγιασμός που επέρχεται στην ψυχή του καθένα που επισκέπτεται τα Άγια Μέρη είναι μεγάλος. Παρέμειναν στην Αγία Πόλη για να συνεχίσουν την εκεί διακονία τους ο π. Χαράλαμπος και ο δόκιμος Νικόλαος, ο μεν λαμβάνοντας μέρος στις Ιερές Ακολουθίες του Πατριαρχείου συνοδεύοντας τον Μακαριώτατο Πατριάρχη και άλλους αρχιερείς, ο δε βοηθώντας τους πατέρες σαν φύλακας στον Γολγοθά αλλά και στο ιδιαίτερο γραφείο του Πατριάρχη. Ο μοναχός Κωνσταντίνος παρέμεινε στον Άγιο Σάββα μέχρι την Μεγάλη Εβδομάδα και μετά Ο ΠΑΤΗΡ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΧΕΒΡΩΝΑ επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα. Η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για τα νέα μας αυτά παιδιά αφού οι καθημερινές Θείες και Ιερές Ακολουθίες στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως αλλά και η ουράνια τελετή της αφής του Θείου Φωτός

18 το Μεγάλο Σάββατο στο Πανάγιο Τάφο του Χριστού και η Θέα του Παναγίου Θείου Φωτός, τους έδωσαν πολλή δύναμη και πνευματικά εφόδια για την συνέχιση του πνευματικού τους αγώνα. Τελειώνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε εκ βάθους καρδιάς τον Σεπτό μας Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ Θεόφιλο Γ για την Αβραμιαία του Φιλοξενία, την ειλικρινή πατρική του αγάπη προς όλους εμάς, τις ευχές και τις ευλογίες του αλλά και για την πολύτιμη γνώση και εμπειρία που χάρισε στους ρασοφόρους μας που είχαν την Ύψιστη Τιμή να διακονήσουν την Μακαριώτητά Του, το Πατριαρχείο μας και τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Τον ευχαριστούμε γιατί μας στηρίζει όλους και πάνω απ όλα στηρίζει τον Ιερό Ναό των Αγίων Ισιδώρων. Ευχόμαστε Ετη Πολλά, Ειρηνικά και Καρποφόρα. Την Δευτέρα της Διακαινησίμου 6 Μαΐου το πρωί ετελέσθη Θεία Λειτουργία εις τη μνήμη του Αγ. Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου. Επί τη ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γεωργίου απευθύνουμε θερμές ευχές στις κυρίες Γεωργία Χριστοδούλου, Γεωργία Κοκκινάκη μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου του ναού μας, και Γεωργία Θεοδωροπούλου-Κατσαρού καθώς και στους Γεώργιο Ράπτη φοιτητή Μηχανολογίας στο ΤΕΙ Πειραιά και Γεώργιο Καράμπελα. Τη Τρίτη της Διακαινησίμου 7 Μαΐου τελέσθηκε Θεία Λειτουργία επί τη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, του Ιερομάρτυρος Αγίου Εφραίμ Ν. Μάκρης και των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Επίσης την ίδια ημέρα η Εκκλησία εόρτασε και την ανάμνηση του «εν ουρανώ φανέντος Σταυρού». Η Θεοσημεία αυτή έγινε την Πεντηκοστή του 346 μ.χ. στις 9 το πρωί στην Ιερουσαλήμ. Εφάνη φωτεινός Σταυρός εξηπλωμένος από τον Γολγοθά ως το Όρος των Ελαιών, πιο λαμπρός και από τον ήλιο. «Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης, Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας, Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα, Σταυρός πιστών το στήριγμα, Σταυρός αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα.» Έπ ευκαιρία της εορτής της Αγίας Ειρήνης ευχόμαστε χρόνια πολλά στα μικρά μας κορίτσια Ειρήνη-Νίκη Λουπασάκη κόρη του εφημερίου μας, Ειρήνη Γκανά, Ειρήνη Χέντερσον, Ειρήνη Χατζηγιακουμή και Ειρήνη Γιάγκα. Την Τετάρτη της Διακαινησίμου 8 Μαΐου τελέσθηκε Θεία Λειτουργία επί τη

19 μνήμη του Ευαγγελιστού Μάρκου και του Αγίου Λεωνίδου επισκόπου Αθηνών. Θερμές ευχές απευθύνουμε στον πατέρα Μάρκο Χέντερσον, Αγιοταφίτη μοναχό και εισηγητή του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου του Γ και στον Λεωνίδα Παγιάτη διοικητικό προϊστάμενο στο Νοσοκομείο Άγιος Σάββας και πολύτιμο συνεργάτη του ναού μας. Την Πέμπτη 9 Μαΐου τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία επί τη εορτή των Αγίων: Ησαΐου του Προφήτου, Χριστοφόρου του Μεγαλομάρτυρος και Νικολάου του εν Βουνένοις. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας τελέσθηκε προς τιμή του Αγίου Χριστοφόρου προστάτου των οδηγών, αγιασμός των οχημάτων. Η πλατεία κάτω από το Προσκύνημα και οι δρόμοι γύρω από την πλατεία είχαν γεμίσει από αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες και πολλοί οδηγοί ήρθαν να πάρουν την ευλογία και την ευχή του Αγίου. Την Κυριακή του Θωμά 12 Μαΐου τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο τέλος της οποίας ε- ψάλλει το το ιερό μνημόσυνο της μακαριστής Ειρήνης της προσκυνήτριας εκ Χανίων Κρήτης πνευματικής μητέρας του πατρός Δημητρίου. Η γερόντισσα Ειρήνη υπήρξε μια ασκητική και οσιακή μορφή, που διακρίθηκε για την καθαρότητα της ψυχής και της καρδιάς της, την αδιάλειπτη προσευχή και νηστεία, την αβραμιαία φιλοξενία, την μεγάλη ταπείνωση και την ανιδιοτελή αγάπη προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό της ακόμα και σε αυτούς που ήθελαν το κακό της. Η ζωή της ήταν μια διαρκής μαρτυρία προς τον Κύριο, γεμάτη από θαυμαστά γεγονότα, την άοκνη διακονία στην εκκλησία αφού κάθε μέρα άναβε τα καντήλια και στόλιζε τις εικόνες της ενορίας της ενώ η πόρτα του φτωχικού σπιτιού της ήταν πάντοτε α- νοικτή για κάθε άνθρωπο γνωστό ή άγνωστο που κατεύθανε εκεί για να ζητήσει την προσευχή και την πνευματική βοήθεια από αυτήν την οσιακή γυναίκα. Μάρτυρες πολλών θαυμαστών γεγονότων και σημείων ήταν τα πνευματικά της παιδιά και πάρα πολλοί που αξιώθηκαν στο πρόσωπο αυτής της ταπεινής γιαγιάς να γνωρίσουν τη Θεία Χάρη. Κρατούσε τον Τίμιο Σταυρό ο οποίος ήλθε στα άξια χέρια της με θεία επέμβαση και από τον οποίο αμέτρητες πονεμένες ψυχές έβρισκαν ίαση και παρηγοριά. Η κοίμησή της σε ηλικία 65 ετών ήταν οσιακή, μετά από τρίμηνη οδυνηρή και μαρτυρική ασθένεια ενώ την ημέρα της ταφής της και πριν την εξόδιο ακολουθία ένα θαυμαστό γεγονός συνέβη από το σώμα της μακαριστής Ειρήνης άρχισε να ρέει ευωδιαστό μύρο για πολλές ώρες μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων προκαλώντας δέος και συγκίνηση σε όσους παρευρίσκονταν, κλήρο και λαό. Ας έχουμε την ευχή της

20 Την Δευτέρα 13 Μαΐου, παραμονή της Εορτής του Αγίου Ισιδώρου του Χιοπολίτου, ενός των Εφόρων του Ναού μας, και στις 7.30 το απόγευμα, τελέστηκε Πανηγυρικός Εσπερινός. Στις 10 το βράδυ έγινε Ιερά Αγρυπνία. Στο πλήθος των προσκυνητών που είχε κατακλύσει το ναό και τον προαύλιο χώρο προσφέρθηκαν κεράσματα, αναψυκτικά και γλυκίσματα. Το πρωί της Κυριωνύμου ημέρας, Τρίτη 14 Μαΐου, τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην οποία παρευρέθησαν πολλοί προσκυνητές. Ο Ναός και ο προαύλιος χώρος ήταν κατάμεστος ενώ με ιερή κατάνυξη παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία. Την ίδια ημέρα στις 6 το απόγευμα τελέσθηκε το μυστήριο Ιερού Ευχελαίου, ακολούθησε ο μεθέορτος Εσπερινός, η περιφορά της εικόνος των Αγίων Ισιδώρων με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων ενώ στην επιστροφή και πριν η εικόνα μπει στο Ναό, το πλήθος των προσκυνητών πέρασε κάτω από αυτήν. Η ιερά πανήγυρη συνεχίστηκε με την Παράκληση του Αγίου και έκλεισε με Ιερά Αγρυπνία. Θεωρούμε υποχρέωσή μας να ευχαριστήσουμε από βάθους καρδίας όλους εκείνους που βοήθησαν για την επιτυχία της Πανηγύρεώς μας. Τον Δήμο Αθηναίων για την παραχώρηση της Φιλαρμονικής, τον σημαιοστολισμό και την καθαριότητα του περιβάλλοντος χώρου. Ευχαριστίες στους μελωδικούς μας ιεροψάλτες Νικόλαο Καββαθά και Απόστολο Παπαχρήστο για την υπέροχη απόδοση των ύμνων και όλων των ψαλτικών μελών. Τον Χρήστο Τσαγκάρη για την προσφορά των σφολιατοειδών. Ξεχωριστές ευχαριστίες στους σεβαστούς και αγαπητούς πατέρες που παρέστησαν στις ιερές ακολουθίες. Ιδιαίτερη μνεία κάνουμε για τις κυρίες που άοκνα, αθόρυβα και με πολλή αγάπη διακονούν, φροντίζουν και στολίζουν τον ιερό μας ναό σε κάθε εορτή και πανήγυρη. Οι Άγιοι Ισίδωροι να ευλογούν και να αγιάζουν τις οικογένειές τους. Τον Άγιο Ισίδωρο το Χιοπολίτη γιόρτασε η Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής, όπως κάθε χρόνο στη γραφική εκκλησία του Λυκαβηττού, την Κυριακή 19 Μαΐου. Μεγάλος αριθμός Χιωτών κατέκλυσε το Ναό και με θρησκευτική ευλάβεια, τίμησε τη μνήμη του πολιούχου της νήσου Χίου. Κατά τη διάρκεια του Κοινωνικού, η γνωστή συγγραφέας Πόπη Χαλκιά-Στεφάνου μίλησε για τον βίο του Αγίου, ενώ μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε αρτοκλασία και ακολούθησε ομιλία του εφημέριου του Ναού πατέρα Δημήτριου, ο οποίος με πολύ θερμά λόγια αναφέρθηκε

21 στη συμβολή των Χιωτών, στον εορτασμό του. Χαρακτηριστικά μίλησε για τα θαύματα του Αγίου και τόνισε ότι στη εκκλησία του Λυκαβηττού είναι ο οίκος του. Ιδιαίτερη αναφορά ο εφημέριος του Ναού, έκανε στο μαστιχόδεντρο που είχε ζητήσει από την ΟΧΣΑ να δώσει στο Ναό το Είπε σχετικά: «Όταν η Ομοσπονδία Χιακών Σωματείων Αττικής ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας και έφερε ένα μικρό δεντρίλιο στην εκκλησία, το βάλαμε κάτω από την εικόνα του Αγίου για 40 μέρες. Το ποτίζαμε με αγιασμό. Και ενώ όλοι μας έλεγαν ότι θα ξεραθεί το φυτέψαμε στη συνέχεια στο προαύλιο του Ναού. Σιγά- Σιγά το δεντρίλιο άρχισε να μεγαλώνει και σήμερα έχει γίνει ένα ολόκληρο μαστιχόδεντρο που ήδη έχει αρχίσει να δακρύζει μαστίχα. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, στο περίβολο του Ναού προσφέρθηκε από την Ομοσπονδία σ όλους τους παριστάμενους κέρασμα. Την Τρίτη 21 Μαΐου, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία επί τη εορτή των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης. Εγκάρδιες ευχές εκφράζουμε στον μοναχό Κωνσταντίνο Ηλιάδη του ευχόμαστε έτη πολλά και ευλογημένα, ο Κύριος να του χαρίζει υ- γεία και να τον σκεπάζει χαρίζοντάς του άφθονα πνευματικά αγαθά και καλή ιερωσύνη. Χρόνια πολλά ευχόμαστε στην κυρία Ελένη Καλογεροπούλου πολύτιμη βοηθό, συνεργάτη και ευεργέτη του ναού. Ο Κύριος μας να χαρίζει υγεία και πρόοδο στα παιδιά της. Τέλος ευχές. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς

22 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 Κυριακή 2 Ιουνίου ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Νικηφόρου αρχιεπισκ. Κων/πόλεως [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Στο τέλος θα ψαλλεί το ιερό μνημόσυνο του οσίου γέροντος Αντωνίου Μορφέση Τρίτη 4 Ιουνίου Αγίων Μάρθας & Μαρίας [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 9 Ιουνίου ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ, Κυρίλλου αρχιεπ. Αλεξανδρείας [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 11 Ιουνίου ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ, Αγίου Ονουφρίου & Αγίου Πέτρου του Αθωνίτου [8 μ.μ.] ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Στο τέλος της Αγρυπνίας θα μοιραστούν στους προσκυνητές κουλουράκια & αυγά. Τετάρτη 12 Ιουνίου Εσπερινός της Αναλήψεως [7 μ.μ.] Πέμπτη 13 Ιουνίου ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 16 Ιουνίου ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία 1η Εθελοντική Αιμοδοσία του Ιερού μας Ναού από τις 9.30 π.μ. έως 1.30 μ.μ. στο Αρχονταρίκι. Παρακαλούμε την βοήθεια σας για τον συνάνθρωπό μας

23 Τρίτη 18 Ιουνίου ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ & ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ [7 μ.μ.] Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου [19 Ιουνίου] Εορτάζει το εικονοστάσιο του Αγίου που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του Ναού Παρασκευή 21 Ιουνίου Σάββατο 22 Ιουνίου [7-9.30π.μ.] Εσπερινός των ψυχών [ευλογία κολλύβων] [7 μ.μ.] Ψυχοσάββατο Όρθρος & Θεία Λειτουργία [ευλογία κολλύβων] Κυριακή 23 Ιουνίου ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ [7-11 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Δευτέρα 24 Ιουνίου ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Σάββατο 29 Ιουνίου Των Αγίων Αποστόλων Πέτρου & Παύλου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία. Κυριακή 30 Ιουνίου ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, Σύναξη των 12 Αποστόλων [7-10 π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία. Δευτέρα 1 Ιουλίου Αγίων Αναργύρων Κοσμά & Δαμιανού [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας Οι ιερές ακολουθίες μεταδίδονται ζωντανά από το διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας του ναού. O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό

24 ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Περί εγκράτειας και όχι μόνο στην τροφή, αλλά και στις υπόλοιπες κινήσεις της ψυχής Έλεγαν για τον αββά Ελλάδιο ότι έτρωγε ψωμί και αλάτι. Όταν έφτανε το Πάσχα έλεγε στον εαυτό του: «Οι αδελφοί τρώνε ψωμί και αλάτι. Εγώ όμως οφείλω να κάνω λίγο κόπο για το Πάσχα και επειδή τις άλλες μέρες τρώγω καθιστός, τώρα που είναι Πάσχα θα κάνω τον κόπο να τρώγω όρθιος». Έλεγαν για τον αββά Ζήνωνα ότι βαδίζοντας κάποτε στην Παλαιστίνη κουράστηκε και έκατσε να φάει κοντά σ έναν κήπο με αγγουριές. Και του λέει ο λογισμός του: «Πάρε ένα αγγουράκι και φάγε, δεν είναι τίποτε αυτό». Κι αυτός απάντησε στον λογισμό του: «Οι κλέφτες πάνε στην κόλαση». Σηκώθηκε λοιπόν και στάθηκε μέσα στον καύσωνα πέντε μέρες. Και αφού τσιγαρίσθηκε, είπε: «Δεν μπορώ να αντέξω την κόλαση». Λέγει τότε στον λογισμό του: «Αν δεν μπορείς, μην κλέβεις για να τρως». Είπε ο αββάς Ησαϊας: «Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο. Γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό, ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει». Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Ισίδωρο, τον πρεσβύτερο της Σκήτης: «Γιατί οι δαίμονες σε φοβούνται τόσο πολύ;» Και του απαντά ο Γέροντας: «Από την ώρα που έγινα μοναχός προσπαθώ να μην επιτρέπω την οργή να ανέβη στο στόμα μου». Επιμέλεια π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης