ΠΑΡΑΚΛΗΗ ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΛΤΣΙΚΙΟ. Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Μόνη ελπίδα, είσαι εσύ για μας, για να σωθούμε, να βρούμε ειρήνευση. ΚΑΝΟΝΑ. Ἦχος πλ. δ.

Transcript

1 ΠΑΡΑΚΛΗΗ ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΛΤΣΙΚΙΟ Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. την Θεοτόκο οι πιστοί, ας προστρέξουμε, αμαρτωλοί και ταπεινοί, ας προσπέσουμε, μετανιωμένοι κράζοντας βαθιά απ την ψυχή. Βοήθησέ μας Δέσποινα, και σπλαχνίσου μας ό- λους, τρέξε πριν βουλιάξουμε, και χαθούμε στα βάθη. Μόνη ελπίδα, είσαι εσύ για μας, για να σωθούμε, να βρούμε ειρήνευση. ΚΑΝΟΝΑ Ἦχος πλ. δ. Ταπεινή δέησις για την Ενορία-Εκκλησία Ωδή α. Υγράν διοδεύσας. Σα πάθη που φώλιασαν στην ψυχή, φλόγες της καμίνου, μέρα νύχτα με τυραννούν, Παρθένε μητέρα του Θεού μας, απαλλαγή σού ζητώ και προσεύχομαι. 1

2 Αλλάζουν οι δαίμονες την μορφή, και με βασανίζουν, να με πάρουνε στην φρικτή, την κόλαση μαζί τους την αιώνια, αλλά σε σένα στηρίζομαι, Δέσποινα. Δόξα Πατρί. Πόνους, συμφορές και δεινά πολλά, νιώθω να με ζώνουν, και λυγίζω στην συμφορά, τα χέρια υψώνω και κραυγάζω, με την καρδιά και τα χείλη μου, σώσε με. Ελπίδα και στήριγμα δυνατό, μόνο οι προσευχές σου, μένουν φάρμακο σωστικό, όταν στο κρεβάτι πονεμένος, νιώθω να τρέχουν καυτά, μαύρα δάκρυα. Πε Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος. Ιδιαίτερη βλέπω, μες στην ψυχή Δέσποινα, 2

3 πάντοτε γλυκειά προστασία, σίγουρη ασφάλεια, αφού για χάρη μας, τον λυτρωτή και σωτήρα, τον Χριστό μας έφερες, στην γη σαν άνθρωπο. Νιώθω τώρα Παρθένε, μέσα στα σπλάχνα μου, αθυμία ζάλη καί πόνο, καταποντίζομαι. Όπως συ βάσταξες, τον αρχηγό της γαλήνης, τον Σωτήρα Κύριο, κι εμένα κράτησε. Δόξα Πατρί. Η ψυχή μου στενάζει, οδυνηρά, καίγεται, λύτρωση ποθεί και ζητάει, από την χάρη σου. Αν θέλεις όλα μπορείς, ω Παναγιά να τα κάνεις, αφού τον Σωτήρα μας, μέσα σου βάστασες. Δαπανήσας χρυσάφι, 3

4 να γιατρευτώ, χάθηκε. Τώρα γονατίζω μπροστά σου, Κόρη του Κτίστου μου, πρέσβευε Άχραντε, γλυκειά Κυρά στον Υιόν σου, για να βρω την λύτρωση, την ανακούφιση. Απάλλαξε, από κινδύνους τους δούλους σου Θεοτόκε, αφού όλοι στις συμφορές μας, κοντά σου προστρέχουμε, να μεσιτεύσεις στον εύσπλαγχνο Κύριό μας. Ρίξε το βλέμμα σου, το στοργικό Θεοτόκε, πάνω στήν πληγή που μαραίνει το σώμα μου, καί θεράπευσε, τόν πόνο στην ψυχή μου. Κάθισμα. Ἦχος β. Τὰ ἄνω ζητῶν. Παράκληση θερμή, και τείχος ακατανίκητο, σπλαχνική αστείρευτη πηγή, του κόσμου καταφύγιο, με φωνή δυνατή κοντά σου καταφεύγουμε. Θεοτόκε Δέσποινα, τρέξε πρόφθασε, να μας λυτρώσεις από κάθε κίνδυνο, 4

5 αφού εσύ μονάχα μας προστατεύεις γρήγορα. Πα Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε. Εσύ νύμφη του Θεού, που τον κυβερνήτη Κύριο γέννησες, στην καρδιά την ταραχή μου ηρέμησε, και τα φοβερά μου πάθη αποκοίμησε. Η καρδιά μας απευθύνεται, στην απεριόριστη ευσπλαχνία σου, αφού σύ τον Κύριό μας γέννησες, και εμείς Σωτήρα τον δοξάζουμε. Δόξα Πατρί. αν γευθήκαμε όλοι μας, τις ευεργεσίες σου Παναγία μας, με χαρά τώρα σου ψάλλουμε, ύμνους και ψαλμούς ευχαριστήριους. Ισχυρή ελπίδα και στήριγμα, θεωρούμε το πρόσωπό σου Δέσποινα, αφού κάθε δυσκολία μας, με την συμπαράστασή σου λύνεται. Σα Ωδή ε. Φώτισον ημάς. 5

6 τείλε στήν καρδιά, ευφροσύνη και γλυκύτητα, για να ειρηνεύσει από τον πόλεμο, που οι δαίμονες κηρύττουν εναντίον μου. Γρήγορα Αγνή, τρέξε, στείλε μας βοήθεια, τους κινδύνους που μας ζώνουν ν αποφύγουμε, αφού γέννησες, τον Λυτρωτή μας τον αιώνιο. Δόξα Πατρί. Ίσος και λαμπρός στο βαθύ σκοτάδι μέσα μου έρχεται ο φωτισμός σου Δέσποινα, ο οποίος πηγάζει, απ το θείο φως και προαιώνιο. Άφησε Αγνή, να με περιλούσει η αγάπη σου, για να βρω την λύτρωση στα πάθη μου, με τις παρακλήσεις σου, να απολαύσω να χαρώ την θεραπεία μου. Κυ Ωδή Ϛ. Την δέησιν εκχεώ. Σους πονεμένους, που καταφεύγουν κοντά σου, μην αφήνεις μεσ τις θλίψεις Παρθένε. Δώσε γαλήνη, χαρά και ελπίδα, για να στεγνώσουν στα μάτια τα δάκρυα. Ω Δέσποινα στις συμφορές, να καταφθάνεις εσύ πάντα γρήγορα. 6

7 Η προστασία σου, δίνει φτερά στην ψυχή μου, αφού πάντοτε εσύ με ασφαλίζεις. Τούς πειρασμούς διαλύεις αμέσως, μόλις ζητήσω δική σου βοήθεια. Γιαυτό και πάντα σού ζητώ, μην μ αφήνεις παντέρημο στον αγώνα μου. Δόξα Πατρί. Να βλέπεις πάντα, τις δυσκολίες που μας κυκλώνουν, και ποτέ σου αδιάφορη μην στέκεις. Οι πειρασμοί και τα πάθη φροντίζουν, βαθιά απόγνωση πάντα να νιώθουμε, αλλά φωνάζουμε δυνατά, από κινδύνους και πάθη έλα και σώσε μας. Επάνω τώρα, στο κρεβάτι του πόνου, έχω φθάσει στο χείλος του θανάτου. Εξαντλημένος φωνάζω και θέλω, να τρέξει άνθρωπος για βοήθεια. Εσύ γλυκειά μου Παναγιά, να αναστήσεις μπορείς τον ετοιμοθάνατο. Επάνω τώρα, στο κρεβάτι του πόνου, μια βαριά αρρώστεια με έχει διαλύσει. Εξαντλημένος φωνάζω και θέλω, να τρέξει άνθρωπος για βοήθεια. Εσύ γλυκειά μου Παναγιά, να σηκώσεις μπορείς τον α- νήμπορο. 7

8 Απάλλαξε, από κινδύνους τους δούλους σου Θεοτόκε, αφού όλοι στις συμφορές μας, κοντά σου προστρέχουμε, να μεσιτεύσεις στον εύσπλαγχνο Κύριό μας. Πανάχραντη, που για χάρη μας γέννησες τον Σωτήρα, μεσολάβησε να βρω την σωτηρία, αφού εσύ πάντοτε έχεις, δυνατή παρρησία κοντά του. Κοντάκιον. Ἦχος β. Εσύ πάντοτε στην προστασία σου δεν μας ντρόπιασες, μεσιτεύοντας στον Δημιουργό βρήκαμε α- νταπόκριση, μην παραβλέψεις στις αμαρτωλές φωνές. Πρόφθασε λοιπόν σαν αγαθή, στην βοήθειά μας, που με πίστη σε παρακαλούμε κραυγάζοντας Στείλε στον Υιό σου την πρεσβεία μας και μετάφερε γρήγορα την ικεσία μας, αφού πάντοτε προστατεύεις, Θεοτόκε, όλους όσους σε τιμούνε επάξια. Δε Ωδή ζ. Οι εκ της Ιουδαίας. Να σώσεις ω Χριστέ μας, εσύ να οικονομίσεις, την σωτηρία μας, στην μήτρα της Παρθένου, κατοίκησες στον κόσμο, και προστάτιδα την ανέδειξες Ο των Πατέρων Θεός, ας είσαι ευλογημένος. 8

9 Όλοι πάντα ζητούμε, ευσπλαχνία βοήθεια, Παναγία μας. Εσύ να μεσιτεύεις, για όσους καταφεύγουν και με πίστη κραυγάζουνε Ο των Πατέρων Θεός, ας είσαι ευλογημένος. Δόξα Πατρί. Ρυάκι πάντα είσαι, αστείρευτο Παρθένε, σωτηρίας πολύτιμο. Σαν πύργος ασφαλίζεις, όλους που καταφεύγουν, με μετάνοια ψάλλοντας Ο των Πατέρων Θεός, ας είσαι ευλογημένος. Ιάσεις, θεραπείες, πολλές μπορώ να γράψω, αφού είναι αμέτρητες, σε όσους πλησιάζουν, με πόθο και ζητούνε την προστασία σου. Σε όλους δίνεις την χαρά, Μητέρα του Χριστού μας. Τρ Ωδή η. Τον Βασιλέα των ουρανών. Απλωσε Κόρη, αμέσως σκέπασε τώρα, όσους τρέχουν για βοήθεια κοντά σου, για να σε δοξάζουν, αιώνια με ύμνους. Εσύ για όλους, τα αναγκαία φροντίζεις, που με πίστη σε υμνούνε Παρθένε, και πάντοτε δοξάζουν, την ασύληπτη γέννησή σου. 9

10 Δόξα Πατρί. Κυρά Παρθένα, θεραπεύεις αρρώστειες, και αφόρητους πόνους στο σώμα, για να σε δοξάζω, ω κεχαριτωμένη. Κάθε στιγμή εσύ, πειρασμούς εξοστρακίζεις, και πάθη τυρρανικά απομακρύνεις, δίκαια σε υμνούμε, σε όλους τους αιώνες. Τε Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον. Λαό που μετανιώνει, και δάκρυα αναβλύζει, μην τον αφήσεις Παρθένε, δίχως βοήθεια, αφού εσύ τον Χριστό μας, στα σπλάχνα κράτησες. Η κάθε αμαρτία, που την καρδιά πληγώνει, μόλις δεχθεί τήν χαρά σου, Παρθένε χάνεται. Η λύπη πάλι απ την καρδιά μας, εξαφανίζεται. Ὑπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. ωτήριο λιμάνι, γιά όσους καταφεύγουν, γίνε Παρθένε, καί τείχος ασάλευτο, καταφυγή, αγαλλίαση, θείο σκέπασμα. 10

11 Δόξα Πατρί. Ιδίως όταν βλέπεις, σκοτάδι στίς ψυχές μας, να τίς λαμπρύνεις, Παρθένε με τις ακτίνες σου, όταν με πίστη κι ευλάβεια, σε δοξάζουμε. Αντάξια Παρθένε, ταπείνωση σαν είδες, απ την αρρώστεια, τελείως θεράπευσες, το πονεμένο κι α- γιάτρευτο, σώμα μου. Πε Μεγαλυνάρια Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Σὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν. Δοξασμένη τώρα στούς ουρανούς, δίπλα στον Υιό της, τον Μεγάλο μας Βασιλιά, βασίλισσα ντυμμένη, και λαμπροφορεμένη, όλους μας περιβάλλει, με την αγάπη της. Καθισμένη τώρα στους ουρανούς, κι από του ηλίου τις ακτίνες πιο λαμπερή, την λύτρωση χαρίζει, η 11

12 Δέσποινα του κόσμου, γιαυτό κι εμείς με ύμνους, ας την τιμήσουμε. Απ τις αμαρτίες μου τις πολλές, αρρώστησε το σώμα καί παρέσυρε την ψυχή, γιαυτό καταφεύγω στην Κεχαριτωμένη, που είναι η ελπίδα, να βρώ βοήθεια. Δέσποινα μητέρα του Λυτρωτή, δέξου παρακλήσεις απο μας τους αμαρτωλούς, για να μεσιτεύσεις, στον Γιό σου και Θεό μας Ω Δέσποινα του κόσμου, γίνε μεσίτρια. Ψάλλουμε χαρούμενα και γλυκά, σ αξίζει Θεοτόκε, κάθε ύμνος και προσευχή. Ο Πρόδρομος πάλι, με όλους τους Αγίους, θερμά παρακαλούνε, να βρούμε έλεος. Ακόμη κι αν σου κόπηκε η κεφαλή, η γλώσσα σου ελέγχει τον Ηρώδη τον ασεβή. Δεν έπρεπε η φωνή σου, να πάψει να μιλάει, αφού κάτω στον Άδη, Χριστόν θα κήρυττες. Αν και το κεφάλι σου έχει κοπεί, εσύ πάλι ελέγχεις τον Ηρώδη τον ασεβή. Αδύνατον να παύσεις, νεκρός κι αν είσαι ακόμα, εσύ Χριστό κηρύττεις, στον Άδη στους νεκρούς. 12

13 Οι Αγγελικές πρώτα στρατιές, ύστερα ο Πρόδρομος, με τους Δώδεκα ακολουθούν, οι Άγιοι Πάντες, κι η Παναγιά στο τέλος, όλοι παρακαλούνε, να βρούμε λύτρωση. Προσόμοιον. Ἦχος β. Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου. Πάντα προστατεύεις Αγαθή, όσους καταφεύγουν με πίστη, ζητούν βοήθεια. Άλλη εμείς μεσίτρια, οι πονεμένοι αμαρτωλοί, από σένα δεν έχουμε, σαν μας πιέζουν, πόνος, θλίψεις, κίνδυνοι, κι αυτός ο θάνατος. Τώρα, του Χριστού μας Μητέρα, σου ζητούμε πάλι μια χάρη, λύτρωσε τους πονεμένους δούλους σου. Δέσποινα άκουσε, τις δεήσεις των δούλων σου, και απάλλαξέ μας, από κάθε ανάγκη και κίνδυνο. Όλη την ελπίδα μου, σε σένα εμπιστεύομαι, Εσύ Μητέρα του Θεού, φύλαξέ μας κάτω από την σκέπη σου. Πα